1
00:00:11,845 --> 00:00:12,846
วินนี่

2
00:00:13,722 --> 00:00:15,015
ว่าไง

3
00:00:15,933 --> 00:00:17,267
พ่อตายรึเปล่า

4
00:00:17,893 --> 00:00:18,894
เปล่า

5
00:00:19,645 --> 00:00:20,646
คุณพระช่วย

6
00:00:20,729 --> 00:00:23,649
แค่หัวใจวายนิดๆ เขาไม่เป็นไร

7
00:00:24,608 --> 00:00:26,068
บอกฉันอีกที

8
00:00:26,818 --> 00:00:27,945
บอกอะไร

9
00:00:28,028 --> 00:00:30,280
บอกฉันอีกทีว่าพ่อยังไม่ตาย

10
00:00:30,364 --> 00:00:32,573
เขายังไม่ตาย

11
00:00:32,658 --> 00:00:36,370
เขาเป็นลมล้มหัวกระแทกและหมดสติไป

12
00:00:36,453 --> 00:00:39,081
แต่เราให้เขาดมการบูร

13
00:00:39,164 --> 00:00:42,042
แล้วก็เทวิสกี้ลงคอเขานิดหน่อย
เขาก็ฟื้นขึ้นมา

14
00:00:42,125 --> 00:00:46,755
เขาอาจจะต้องนอนเตียงไปอีกสองสามวัน
แต่เขาไม่เป็นไร

15
00:00:46,839 --> 00:00:49,424
เขายังหายใจ จำชื่อตัวเองได้

16
00:00:50,259 --> 00:00:52,427
ไม่มีใครต้องเรียกหมอมาด้วยซ้ำ

17
00:00:54,096 --> 00:00:57,015
พระเจ้า เป็นมื้อค่ำที่เลวร้ายมาก ให้ตายสิ

18
00:00:57,099 --> 00:00:58,684
พี่ไม่ชอบพุดดิ้งจานด่วนของฉันเหรอ

19
00:00:58,767 --> 00:01:01,478
รู้เนอะว่าฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องอาหาร
วินนี่

20
00:01:02,145 --> 00:01:05,691
ฉันกำลังพูดถึงเรื่องแย่ๆ ที่ออสตินพูดเมื่อคืนนี้

21
00:01:07,109 --> 00:01:09,319
เรื่องครอบครัวเรา เรื่องพ่อ

22
00:01:10,153 --> 00:01:12,573
- แล้วถ้ามันเป็นความจริงล่ะ
- ว่าไงนะ

23
00:01:12,656 --> 00:01:14,700
นี่ ฉันไม่รู้ โอเคนะ

24
00:01:15,450 --> 00:01:19,371
ฉันไม่รู้ว่าชีวิตฉันมันพลาดตรงไหน
แต่มีบางอย่างพลาดแน่ๆ

25
00:01:19,454 --> 00:01:21,582
ฉันไม่ได้อยู่ในจุดที่อยากอยู่

26
00:01:22,165 --> 00:01:23,709
ฉันติดอยู่กับที่

27
00:01:23,792 --> 00:01:26,920
เหมือนสิ่งที่ฉันเลือกมาทั้งหมดมันผิด
ผิดทุกอย่าง

28
00:01:27,004 --> 00:01:31,008
ฉัน… ฉันไม่มีความสุข เอมิลี
ฉันมีแต่ความเสียดาย

29
00:01:32,259 --> 00:01:35,721
ฉันเหงา ฉันจบสิ้นแล้ว

30
00:01:35,804 --> 00:01:37,181
และฉันแค่มีคำถามเฉยๆ

31
00:01:37,264 --> 00:01:42,394
ว่าพ่ออาจมีส่วนผิดด้วยไหม

32
00:01:45,480 --> 00:01:47,274
นี่เกี่ยวกับโจเซฟ ไลแมนรึเปล่า

33
00:01:48,025 --> 00:01:49,985
เกี่ยวกับแฟนเก่าทุกคนที่ตาย…

34
00:01:52,154 --> 00:01:56,241
คนที่ฉันควรแต่งงานด้วย
ตอนที่ยังมีโอกาส

35
00:01:57,159 --> 00:02:02,289
แต่ฉันกลับเล่นตัว
ราวกับว่ามีอนาคตสุดไฉไลรออยู่

36
00:02:02,372 --> 00:02:05,209
พอมาถึงอนาคตเข้าจริงๆ มันกลับแย่มาก

37
00:02:05,792 --> 00:02:07,628
ทุกคนที่ฉันรักตายไปหมด

38
00:02:07,711 --> 00:02:09,003
ไม่จริงนะ

39
00:02:11,256 --> 00:02:12,299
ฉันยังอยู่

40
00:02:13,842 --> 00:02:16,053
ครอบครัวเราที่เหลือด้วย

41
00:02:16,136 --> 00:02:18,430
- พ่อด้วย ขอบคุณพระเจ้า
- ใช่

42
00:02:18,514 --> 00:02:20,849
เขาอาจตายได้เมื่อคืน แต่เขายังอยู่

43
00:02:22,351 --> 00:02:24,436
เราทุกคนยังอยู่ วิน

44
00:02:25,229 --> 00:02:26,855
เรายังมีกันและกัน

45
00:02:28,273 --> 00:02:30,359
ฉันจะไม่ยอมให้ครอบครัวนี้ล่มสลาย

46
00:02:30,442 --> 00:02:35,447
โลกนี้มีความเจ็บปวดมากไปแล้ว

47
00:02:37,241 --> 00:02:38,367
พี่พูดถูก

48
00:02:39,034 --> 00:02:41,161
ฉันมีอะไรให้อาลัยอาวรณ์เยอะมาก

49
00:02:41,245 --> 00:02:43,330
ฉันรับมือกับสงครามกลางบ้านไม่ได้

50
00:02:43,413 --> 00:02:46,291
ไม่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน
เราต้องลืมมันไปซะ โอเคไหม

51
00:02:47,292 --> 00:02:50,712
ออสตินต้องขอโทษพ่อ
และทำให้ครอบครัวปรองดองกันอีกครั้ง

52
00:02:51,755 --> 00:02:52,965
ฉันจะไม่เลิกหวังหรอก

53
00:02:53,549 --> 00:02:54,925
คิดว่าเขาจะขอโทษเหรอ

54
00:02:55,843 --> 00:02:57,344
เขาพูดว่าเขาขอ "ตัดขาด"

55
00:02:57,427 --> 00:03:01,014
ใช่ ฉันไม่แน่ใจว่า
เขามีสิทธิ์ตามรัฐธรรมนูญที่จะทำอย่างนั้น

56
00:03:02,766 --> 00:03:04,893
ขอบคุณที่ให้ฉันมานอนด้วยนะ

57
00:03:06,478 --> 00:03:08,438
อยากรู้ไหม
ข้อดีที่สุดของการไม่แต่งงานคืออะไร

58
00:03:09,147 --> 00:03:13,360
- อะไร
- เธอจะได้มีเวลาอยู่กับฉัน…

59
00:03:14,570 --> 00:03:15,779
เหลือเฟือเลย

60
00:03:21,493 --> 00:03:23,412
(โลกของเอมิลี ดิกคินสัน)

61
00:03:23,495 --> 00:03:25,497
(คนยังอยู่ต้องอดสูละอายใจ)

62
00:03:46,518 --> 00:03:47,603
ออสติน

63
00:04:00,199 --> 00:04:01,200
อรุณสวัสดิ์ ซู

64
00:04:02,159 --> 00:04:03,160
หวัดดี

65
00:04:04,328 --> 00:04:05,662
อาหารเต็มโต๊ะเลยนะ

66
00:04:06,997 --> 00:04:08,081
ออสตินอยู่ไหน

67
00:04:08,165 --> 00:04:09,374
ไม่เห็นเขาเลย

68
00:04:09,458 --> 00:04:11,251
เธอกินอาหารทั้งหมดนี่คนเดียวเหรอ

69
00:04:11,960 --> 00:04:14,671
ฉันจะคิดถึงการกินอาหารเผื่อลูก
เมื่อเรื่องนี้จบลง

70
00:04:14,755 --> 00:04:16,839
ดูจากสภาพ เธออาจจะมีแฝดสาม

71
00:04:16,923 --> 00:04:20,177
รู้ไหม เมื่อคืนฉันรู้สึกว่าลูกดิ้นแรงมาก

72
00:04:20,260 --> 00:04:22,554
ไม่แปลกถ้าในนี้จะมีเท้ามากกว่าหนึ่งคู่

73
00:04:22,638 --> 00:04:24,431
ตอนแรกฉันนึกว่าเธอเจ็บคลอดซะอีก

74
00:04:24,515 --> 00:04:26,183
ฉันด้วย

75
00:04:26,266 --> 00:04:27,935
กลายเป็นว่าแค่ลมเน่าๆ ในท้อง

76
00:04:28,018 --> 00:04:29,269
- อี๋
- โถ เอมิลี

77
00:04:29,353 --> 00:04:32,064
มันเป็นเรื่องธรรมชาติ เธอรักธรรมชาตินี่นา

78
00:04:32,147 --> 00:04:34,691
- ฉันไม่อยากคุยเรื่องตด
- กินมัฟฟินไหม

79
00:04:34,775 --> 00:04:37,110
ไม่ ฉัน… ไม่เอา

80
00:04:37,903 --> 00:04:39,613
ฉันยังสั่นจนกินอะไรไม่ลง

81
00:04:41,573 --> 00:04:43,825
ให้ตาย เมื่อคืนมันน่ากลัวมาก ซู

82
00:04:44,535 --> 00:04:46,662
ฉันนึกว่าพ่อตายไปแล้วจริงๆ

83
00:04:46,745 --> 00:04:48,330
นึกว่าออสตินทำให้เขาตาย

84
00:04:48,914 --> 00:04:49,957
ใช่ คือ…

85
00:04:51,166 --> 00:04:54,711
โชคดีที่คำพูดฆ่าคนไม่ได้

86
00:04:55,879 --> 00:04:57,631
แม้แต่คำพูดของเธอ

87
00:04:57,714 --> 00:05:00,008
และเธอก็เป็นกวีที่เก่งกว่าออสติน

88
00:05:01,093 --> 00:05:02,970
แต่ยังไงออสตินก็ต้องขอโทษพ่อ

89
00:05:03,053 --> 00:05:05,931
ฉันเลยมาที่นี่
ฉันอยากให้ทุกคนกลับมาดีกันเหมือนเดิม

90
00:05:06,890 --> 00:05:08,559
ฉันนึกว่าเธอมาหาฉันซะอีก

91
00:05:10,102 --> 00:05:11,103
ซู

92
00:05:12,312 --> 00:05:13,730
ซู เธอไม่เข้าใจเหรอ

93
00:05:14,857 --> 00:05:18,318
ตอนนี้ครอบครัวฉันวุ่นวายไปหมด

94
00:05:19,486 --> 00:05:22,906
เชื่อสิ่งที่ออสตินพูดออกมาเมื่อคืนไหมล่ะ
คุณพระช่วย

95
00:05:24,324 --> 00:05:25,158
ใช่

96
00:05:26,869 --> 00:05:29,705
อันที่จริง ฉันเห็นด้วยกับเขานะ

97
00:05:32,332 --> 00:05:33,333
ว่าไงนะ

98
00:05:33,417 --> 00:05:36,253
ครอบครัวเธอมีปัญหาหนัก

99
00:05:36,336 --> 00:05:38,463
เป็นปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ซะด้วย

100
00:05:38,547 --> 00:05:40,132
พูดเรื่องอะไรน่ะ

101
00:05:41,842 --> 00:05:45,095
คือว่า ดูที่พวกเขาปฏิบัติต่อเธอสิ

102
00:05:45,179 --> 00:05:47,848
ทั้งแม่ทั้งพ่อร้ายกาจกับเธอ

103
00:05:49,975 --> 00:05:52,186
พวกเขาไม่รู้ว่าเธอพิเศษแค่ไหน

104
00:05:52,269 --> 00:05:55,564
คือว่า…
พวกเขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนเธอเป็นคนบ้า

105
00:05:57,900 --> 00:06:01,695
ฟังนะ ฉันอาจจะสังเกตเห็นมากขึ้นกว่าเดิม

106
00:06:01,778 --> 00:06:04,114
เพราะฉันกำลังจะเป็นแม่คน

107
00:06:04,198 --> 00:06:08,285
และเมื่อเด็กคนนี้เกิดมา ฉันอยากให้ลูกรู้ว่า

108
00:06:08,368 --> 00:06:12,664
ไม่ว่าลูกจะโตมาเป็นแบบไหน
ฉันจะรักลูกอย่างไม่มีเงื่อนไข

109
00:06:13,498 --> 00:06:14,917
แบบเดียวกับที่ฉันรักเธอ

110
00:06:21,381 --> 00:06:24,760
ฉันรักเธอมาก เอมิลี

111
00:06:26,470 --> 00:06:29,681
ถ้าเลือกได้ เราจะ…

112
00:06:30,933 --> 00:06:34,603
เราจะหนีไปจากครอบครัวของเธอ
และเลี้ยงเด็กคนนี้ด้วยกัน

113
00:06:35,479 --> 00:06:36,813
นึกภาพออกไหม

114
00:06:37,397 --> 00:06:38,941
แค่หนีไปด้วยกัน

115
00:06:39,691 --> 00:06:41,818
แล้วไม่ต้องเจอหน้าคนพวกนี้อีก

116
00:06:44,488 --> 00:06:46,240
ฉันคิดว่าฉันจะคิดถึงพวกเขา

117
00:06:47,658 --> 00:06:48,659
จริงเหรอ

118
00:06:53,038 --> 00:06:55,415
ออสตินอยู่ไหน ฉันต้องคุยกับเขาจริงๆ

119
00:06:55,499 --> 00:06:57,793
ฉันไม่เห็นเขาเลย เมื่อคืนเขาไม่กลับมาบ้าน

120
00:06:57,876 --> 00:07:01,255
- แน่ใจเหรอว่าไม่อยากกินไส้กรอกจริงๆ
- ไม่ ฉันหมายถึงใช่ แน่ใจ

121
00:07:01,338 --> 00:07:02,339
มันอร่อ…

122
00:07:03,549 --> 00:07:04,967
- อะไร
- คุณพระช่วย!

123
00:07:05,050 --> 00:07:07,052
- เกิดอะไรขึ้น
- แย่แล้ว ฉันกำลังจะคลอด

124
00:07:07,135 --> 00:07:08,428
- ไม่ใช่ลมเหรอ
- ไม่ โอ๊ย!

125
00:07:08,512 --> 00:07:10,597
- ให้ฉันทำยังไง
- ตามคนมาช่วยได้ไหม

126
00:07:10,681 --> 00:07:12,307
- ได้ ฉันไปละ ไหวไหม…
- ไปซะที

127
00:07:12,391 --> 00:07:13,475
- โอเค
- ไปตามคนมา

128
00:07:13,559 --> 00:07:15,227
- แม่!
- ฉันไม่โอเค

129
00:07:17,187 --> 00:07:20,190
ขอโทษนะ ผมไม่ได้จะทำให้คุณตกใจ
คุณนายดิกคินสัน

130
00:07:20,274 --> 00:07:22,276
ไม่เป็นไรค่ะ เอ็ดเวิร์ด ฉันรู้ว่าคุณยังไม่ตาย

131
00:07:22,359 --> 00:07:23,694
คุณรู้เหรอ รู้ได้ไง

132
00:07:23,777 --> 00:07:25,863
เพราะคนเป็นภรรยารู้เรื่องแบบนี้

133
00:07:25,946 --> 00:07:28,073
อีกอย่างนะ คุณไม่จากเราไปกะทันหันหรอก

134
00:07:28,156 --> 00:07:29,992
อย่างคุณคงยื้อสุดชีวิต

135
00:07:30,576 --> 00:07:31,743
รับชาเพิ่มไหมคะ

136
00:07:31,827 --> 00:07:33,871
วินนี่ยกน้ำชามา น่ารักจริงๆ ลูก

137
00:07:33,954 --> 00:07:38,250
ค่ะ ไม่งั้นจะให้สาวทึนทึกผู้เดียวดาย
ทำอะไรล่ะคะ ถ้าไม่ดูแลพ่อตัวเอง

138
00:07:38,333 --> 00:07:39,376
เอาไปวางตรงนั้นจ้ะ

139
00:07:40,502 --> 00:07:43,005
ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!
ทุกคน ซูกำลังจะคลอดลูก!

140
00:07:43,088 --> 00:07:44,840
จะคลอดเหรอ แน่ใจนะ

141
00:07:44,923 --> 00:07:48,135
ค่ะ เธอกำลังจะคลอดแล้ว
ทำไงดี ให้หนูไปตามหมอไหม

142
00:07:48,218 --> 00:07:50,429
หนูขี่ม้าเข้าเมืองเหมือนพอล เรเวียร์ได้นะ

143
00:07:50,512 --> 00:07:52,890
ไม่ได้อย่างเด็ดขาด ไม่จำเป็นต้องตามหมอ

144
00:07:52,973 --> 00:07:55,976
- ไม่ต้องเหรอ
- แม่จะทำคลอดเด็กคนนี้เอง

145
00:07:56,059 --> 00:07:57,436
เดี๋ยว อะไรนะ

146
00:07:57,519 --> 00:08:00,189
ใช่ ถูกต้องแล้ว แม่จะเป็นหมอตำแยเอง

147
00:08:00,272 --> 00:08:03,609
สมัยอยู่ที่ไร่นอร์ครอส เราไม่เคยต้องใช้หมอเลย

148
00:08:03,692 --> 00:08:07,487
เวลามีเด็กจะคลอด เราแค่ถกแขนเสื้อขึ้น
แล้วก็จัดการกันเอง

149
00:08:07,571 --> 00:08:09,823
- ไม่ต้องพูดถึงลูกวัวกับลูกม้า
- โอเค

150
00:08:10,490 --> 00:08:12,743
ความทรงจำเก่าๆ กลับมาแล้ว

151
00:08:12,826 --> 00:08:15,704
กลิ่นของโรงนายามฟ้าสาง

152
00:08:15,787 --> 00:08:20,334
ป้าลาวิเนียกับแม่ทำความสะอาดคอก
หลังจากที่ทำคลอดลูกแพะตัวใหม่

153
00:08:20,417 --> 00:08:24,755
- ลูกแพะของซูจะคลอดแล้วค่ะ ดังนั้น…
- ไม่ เดี๋ยวก่อน

154
00:08:24,838 --> 00:08:27,341
- ใครจะดูแลผมล่ะ
- โถ คุณไม่เป็นไรหรอก เอ็ดเวิร์ด

155
00:08:27,424 --> 00:08:31,386
- คุณก็แค่หน้ามืด
- ผมค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นหัวใจวาย

156
00:08:31,470 --> 00:08:34,264
คุณแค่ต้องพักนิดหน่อย วินนี่จะอยู่กับคุณเอง

157
00:08:34,347 --> 00:08:36,140
- ใช่ไหมจ๊ะ ลาวิเนีย
- ค่ะ

158
00:08:36,225 --> 00:08:38,852
อาจจะตะขิดตะขวงใจนิดหน่อย
เพราะหนูยังอยู่ในช่วง

159
00:08:38,936 --> 00:08:42,188
- ประเมินความสัมพันธ์ของเราใหม่ทั้งหมด
- เหมาะเลย

160
00:08:42,272 --> 00:08:43,941
เอาละ เอมิลี ไปเอาผ้าปูที่นอนมา

161
00:08:44,024 --> 00:08:47,819
- ผ้าปูที่นอน
- ส่วนแม็กกี้ ไปเอาถังน้ำ!

162
00:08:51,949 --> 00:08:53,951
มีอะไรที่เราช่วยได้ไหมคะ

163
00:08:54,535 --> 00:08:55,869
คิดว่านี่เจ็บปวดแล้วเหรอ

164
00:08:55,953 --> 00:08:57,454
เพิ่งเริ่มเท่านั้นแหละ

165
00:08:57,538 --> 00:09:00,374
คลอโรฟอร์มอาจจะช่วยให้เธอผ่อนคลายนะคะ
ได้ยินว่ากำลังมาแรง

166
00:09:00,457 --> 00:09:02,793
- ราชินีวิคตอเรียสาบานเลย
- ใช่ ฟังดูดีมาก

167
00:09:02,876 --> 00:09:07,089
ไร้สาระ
เราไม่เคยต้องใช้อะไรแบบนั้นที่ไร่นอร์ครอส

168
00:09:07,172 --> 00:09:10,050
ซูจะคลอดธรรมชาติ ใช่ไหมจ๊ะ ซู

169
00:09:10,133 --> 00:09:11,593
ฉันปวดมากเลยนะคะ

170
00:09:11,677 --> 00:09:12,761
ดีจ้ะ

171
00:09:12,845 --> 00:09:15,013
- ความเจ็บปวดทำให้รู้ว่าเรายังมีชีวิตอยู่
- แม่!

172
00:09:15,097 --> 00:09:18,433
อย่าพูดอย่างนั้น
แม่ก็รู้ว่าแม่ของซูตายระหว่างคลอดลูก

173
00:09:18,517 --> 00:09:20,018
งั้นเหรอ

174
00:09:20,102 --> 00:09:23,272
- นั่นเป็นทางตายที่มีเกียรติที่สุดสำหรับผู้หญิง
- แม่

175
00:09:23,355 --> 00:09:24,898
- การเสียสละขั้นสุด
- พระเจ้า

176
00:09:24,982 --> 00:09:26,942
เธอจะไม่เป็นไรใช่ไหม แม็กกี้

177
00:09:27,025 --> 00:09:29,111
ไม่รู้สิคะ สะโพกเธอแคบ

178
00:09:29,736 --> 00:09:32,573
- สิ่งสำคัญที่สุดคือเด็กต้องรอด
- พระเจ้า

179
00:09:32,656 --> 00:09:34,116
ตั้งเป้าว่ารอดทั้งสองคนดีกว่าไหม

180
00:09:34,199 --> 00:09:37,536
เอมิลี เอมิลี ฉันว่าฉันทำไม่ได้

181
00:09:37,619 --> 00:09:43,041
คิดดูสิ มนุษย์คนหนึ่ง
ออกมาจากรูเล็กๆ อย่างนั้นได้ไง

182
00:09:43,125 --> 00:09:45,961
มันไม่สมเหตุสมผลเลย มีใครทำอย่างนี้ได้ไง

183
00:09:46,044 --> 00:09:47,588
พอที!

184
00:09:48,213 --> 00:09:49,965
นี่ไม่ใช่เรื่องของเธออีกแล้ว ซูซาน

185
00:09:50,048 --> 00:09:53,010
ชีวิตที่มีค่าในตัวเธอต้องการให้เธอเข้มแข็งไว้

186
00:09:53,093 --> 00:09:55,304
- เข้าใจไหม
- ค่ะ

187
00:09:55,387 --> 00:09:58,223
ดี ทีนี้ใครก็ได้หยิบกรรไกรตัดขนแกะมาที

188
00:09:58,307 --> 00:10:00,350
- กรรไกรตัดขนแกะเหรอ
- จะเอามาทำอะไร

189
00:10:00,434 --> 00:10:03,103
อ้อ ฉันจะใช้อุปกรณ์ในไร่หลายอย่าง

190
00:10:05,731 --> 00:10:07,232
มดลูกบีบตัวถี่ขึ้นแล้ว

191
00:10:08,275 --> 00:10:09,359
โอเค ฟังนะ

192
00:10:09,443 --> 00:10:11,945
ถ้าเด็กกำลังคลอด ออสตินควรอยู่ที่นี่
ฉันควรไป…

193
00:10:12,029 --> 00:10:14,698
เอมิลี ดิกคินสัน ห้ามออกไปจากห้องนี้

194
00:10:14,781 --> 00:10:17,034
แต่เขาเป็นพ่อเด็ก เขาควรอยู่ที่นี่

195
00:10:17,117 --> 00:10:19,077
ฉันไม่ต้องการออสติน ฉันต้องการเธอ

196
00:10:19,161 --> 00:10:22,623
โอเคๆ พระเจ้า
มือเล็กๆ แสนบอบบางของเธอมีแรงขนาดนี้ได้ไง

197
00:10:22,706 --> 00:10:25,709
เพราะฉันกำลังเจ็บ

198
00:10:25,792 --> 00:10:28,253
จิบนี่หน่อยสิ ที่รัก

199
00:10:28,337 --> 00:10:29,880
- จะช่วยให้ผ่อนคลายขึ้น
- โอเค

200
00:10:29,963 --> 00:10:32,049
ฉันแอบเอาเข้ามาเผื่อได้ใช้

201
00:10:32,758 --> 00:10:35,594
ลืมกรรไกรตัดขนแกะไปซะ
ขอที่โกนขนหมูดีกว่า

202
00:11:07,793 --> 00:11:10,712
- นี่แหละเราถึงต้องอยู่ที่นิวอิงแลนด์
- พระเจ้า มันแน่ที่สุด

203
00:11:10,796 --> 00:11:13,507
ทำน้ำตาลเมเปิ้ล
เป็นกิจกรรมตามฤดูกาลที่ฉันชอบที่สุด

204
00:11:13,590 --> 00:11:14,633
ของฉันด้วย

205
00:11:14,716 --> 00:11:16,844
ไหนบอกว่าชอบแกะฟักทองมากที่สุด

206
00:11:16,927 --> 00:11:19,721
- ชอบสองอย่างได้ไหม
- แอ็บบี้ ไม่ได้

207
00:11:19,805 --> 00:11:23,809
เฮ้ ไม่ใช่ความผิดฉันนะ
นิวอิงแลนด์มีเรื่องสนุกๆ เยอะมาก

208
00:11:23,892 --> 00:11:25,644
ต้นไม้ฉันไม่มีอะไรออกมาเลย

209
00:11:25,727 --> 00:11:28,564
ต้นเมเปิ้ลต้องมีอายุ 45 ปีขึ้นไป
ถึงจะมีน้ำหวานดีๆ ออกมา

210
00:11:28,647 --> 00:11:30,649
จอร์จรู้ จอร์จเห็น

211
00:11:30,732 --> 00:11:32,901
นี่ เฟรซาร์อยู่ไหน

212
00:11:32,985 --> 00:11:35,112
นี่ควรจะเป็นงานเลี้ยงอำลาให้เขา

213
00:11:35,195 --> 00:11:36,780
ไม่อยากเชื่อว่าเขาสมัครเป็นทหาร

214
00:11:36,864 --> 00:11:39,116
แรงกดดันให้สมัครชักจะหนักขึ้นเรื่อยๆ

215
00:11:39,199 --> 00:11:41,994
อีกไม่นานก็คงถึงตาพวกเราทั้งก๊วน

216
00:11:42,077 --> 00:11:44,037
นายล่ะพวก จะไปรบไหม

217
00:11:44,121 --> 00:11:46,331
ฉันไม่แน่ใจว่ากองทัพอยากได้ฉันนะ

218
00:11:46,415 --> 00:11:47,875
ช่วงนี้ฉันออกจะพังๆ

219
00:11:47,958 --> 00:11:49,293
แถมคุณกำลังจะมีลูกอีกด้วย

220
00:11:49,376 --> 00:11:51,795
มีพ่อวัยละอ่อนเยอะมาก
ที่ต้องไปรบ พูดแล้วเศร้า

221
00:11:52,421 --> 00:11:56,258
ใช่ สุดท้ายแล้ว ผู้ชายก็ต้องทำตามหน้าที่

222
00:11:56,341 --> 00:11:57,801
ทำไมผู้หญิงเป็นทหารไม่ได้

223
00:11:57,885 --> 00:12:00,470
- ความเท่าเทียมอยู่ไหน
- แอ็บบี้ ชู่

224
00:12:00,554 --> 00:12:03,640
มีใครรู้ไหมว่าฉันจะหาน้ำแข็งไส
ราดน้ำเชื่อมเมเปิ้ลสดๆ ได้ที่ไหน

225
00:12:05,225 --> 00:12:07,561
- ไง พวก
- เฟรซาร์มาแล้ว

226
00:12:07,644 --> 00:12:09,771
- หล่อมาก หล่อจริงๆ
- ใช่

227
00:12:09,855 --> 00:12:11,690
แม่ฉันเพิ่งเย็บคอเสื้อให้โค้ทตัวนี้เสร็จ

228
00:12:11,773 --> 00:12:14,484
- อย่างเท่
- นายดูเหมือนวีรบุรุษตัวจริง สเติร์นส์

229
00:12:14,568 --> 00:12:17,154
- ต้องเรียกนายทหารสเติร์นส์สิ
- จริงด้วย

230
00:12:17,237 --> 00:12:20,324
- คนเก่งของแอมเฮิร์สต์ ทุกคน
- เราภูมิใจในตัวคุณมาก เฟรซาร์

231
00:12:20,407 --> 00:12:23,076
ขอบใจที่เรียกเพื่อนๆ มานะ

232
00:12:23,160 --> 00:12:25,162
มีความหมายมาก
ที่ได้เห็นทุกคนเป็นครั้งสุดท้าย

233
00:12:26,121 --> 00:12:27,956
ครั้งสุดท้ายเหรอ ไม่เอาน่า

234
00:12:28,040 --> 00:12:31,793
- เราจะเจอกันอีกหลังจบสงคราม
- ใช่ๆ ก็อาจจะ

235
00:12:32,419 --> 00:12:35,047
ไม่เอาน่า พวกเขาไม่มีทางฆ่า
คนเก่งของแอมเฮิร์สต์ได้หรอก

236
00:12:35,130 --> 00:12:37,591
ใช่ นายเป็นดาวเด่นของทีมฮอกกี้กลางแจ้ง

237
00:12:37,674 --> 00:12:41,303
- ลูกชายอธิการบดีมหาลัย…
- สงครามก็เหมือนฮอกกี้กลางแจ้งนั่นแหละ

238
00:12:43,722 --> 00:12:45,849
ยังไงก็ตาม ไม่มีทางหนีได้แล้ว

239
00:12:45,933 --> 00:12:48,352
ไม่เอาน่า นายเก่งที่สุดในก๊วนเรา

240
00:12:48,435 --> 00:12:50,604
- นายคือวีรบุรุษตัวจริง
- เฮ้ เอมิลีอยู่ไหน

241
00:12:50,687 --> 00:12:53,357
- ใครนะ
- เอมิลี ดิกคินสัน

242
00:12:53,440 --> 00:12:54,816
น้องสาวนายน่ะ

243
00:12:54,900 --> 00:12:57,319
ฉันอยากบอกลาเธอ เธอจะแวะมาไหม

244
00:12:58,946 --> 00:12:59,947
ฉันไม่รู้

245
00:13:00,739 --> 00:13:02,449
ตอนนี้ฉันไม่พูดกับคนที่บ้าน

246
00:13:02,533 --> 00:13:05,327
- ออสติน เกิดอะไรขึ้น
- ไว้ค่อยคุยกันนะ

247
00:13:05,410 --> 00:13:08,497
เอาละ มาเลี้ยงส่งนาย
อย่างเป็นทางการกันดีไหม

248
00:13:08,580 --> 00:13:11,083
ไชโยสามทีให้เฟรซาร์ สเติร์นส์ ไช ไช…

249
00:13:11,166 --> 00:13:12,626
- ไชโย!
- ไช ไช…

250
00:13:12,709 --> 00:13:14,628
- ไชโย!
- ไช ไช…

251
00:13:14,711 --> 00:13:17,548
เหล่าเราที่รออยู่ มีค่าคู่ควรแล้วหรือ

252
00:13:18,674 --> 00:13:20,384
กับมุกเม็ดใหญ่ล้ำค่า

253
00:13:21,218 --> 00:13:24,221
เพื่อให้เราได้อิสรภาพ กี่ชีวิตต้องม้วยมรณา

254
00:13:25,681 --> 00:13:27,516
ในชามน่าสะอิดสะเอียนแห่งสงคราม

255
00:13:32,896 --> 00:13:36,525
ขอโทษค่ะ ฉันคลื่นไส้มาก ไม่ชอบเลย

256
00:13:50,330 --> 00:13:52,374
คุณช่วยกดตรง…

257
00:13:52,457 --> 00:13:53,458
ค่ะ

258
00:13:55,252 --> 00:13:59,756
ให้ตาย ไม่นึกว่า
การคลอดลูกจะใช้เวลานานขนาดนี้

259
00:13:59,840 --> 00:14:02,342
เด็กจะออกมาเมื่อเขาพร้อม

260
00:14:02,426 --> 00:14:03,927
เหมือนลานั่นแหละ

261
00:14:04,595 --> 00:14:06,388
รู้ไหมว่าฉันชอบอะไรในการคลอดลูก

262
00:14:06,471 --> 00:14:09,474
เซอร์ไพรส์ไงละ เราไม่มีทางรู้ว่าจะได้อะไร

263
00:14:10,058 --> 00:14:13,187
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกพี่ลูกน้องฉันคลอดลูกแฝดตัวติดกัน

264
00:14:13,270 --> 00:14:16,607
สามแขน สองหัว ซูอาจจะได้ลูกแฝดก็ได้

265
00:14:18,275 --> 00:14:21,778
- ต้องรออีกนานแค่ไหนคะ
- เป็นความลึกลับค่ะ ไม่มีใครรู้

266
00:14:21,862 --> 00:14:25,199
แต่ฉันอาจจะเดาได้ มาดูกันหน่อยดีไหม

267
00:14:25,282 --> 00:14:26,867
พระเจ้า ไม่ ฉันไม่… ไม่นะ

268
00:14:29,077 --> 00:14:30,495
อยู่นิ่งๆ สิ ซูซาน

269
00:14:30,579 --> 00:14:33,248
น่าจะอีกสามชั่วโมง ปากมดลูกเปิดแค่นิ้วเดียว

270
00:14:34,416 --> 00:14:36,168
ไม่รู้ว่าฉันจะทนอยู่อีกสามชั่วโมงไหวไหม

271
00:14:36,251 --> 00:14:37,419
ถ้าเธอทนไม่ได้ แล้วฉันล่ะ

272
00:14:37,503 --> 00:14:40,589
ฟังนะ เอมิลี
ก็อย่างที่ป้าลาวิเนียกับแม่เคยพูดเอาไว้

273
00:14:40,672 --> 00:14:42,758
ถ้าดูแลม้าไม่เป็นก็ออกไปจากโรงนาซะ

274
00:14:42,841 --> 00:14:44,801
ลูกน่าจะออกไปข้างนอกนะ

275
00:14:44,885 --> 00:14:46,970
ออกไปสูดอากาศเถอะค่ะ มันช่วยได้

276
00:14:49,306 --> 00:14:51,850
- จะว่าไรไหมถ้าฉันออกไป…
- ไปเถอะ

277
00:14:54,436 --> 00:14:56,647
ถ้าใช้ขาหลังช่วย เธออาจจะเบ่งได้แรงกว่านี้

278
00:14:56,730 --> 00:15:00,359
- เป็นทฤษฎีที่น่าสนใจค่ะ
- ลุกขึ้นมาทำท่าตั้งคลานหน่อยจ้ะ

279
00:15:05,822 --> 00:15:07,783
ใครมากันนะ ออสตินรึเปล่า

280
00:15:09,910 --> 00:15:12,204
เฟรซาร์ คุณน่ะเอง

281
00:15:12,287 --> 00:15:15,290
เอมิลี ผมมาบอกลา

282
00:15:16,458 --> 00:15:18,001
บอกลา

283
00:15:18,085 --> 00:15:20,879
คุณจะไปแล้วเหรอ

284
00:15:20,963 --> 00:15:23,757
ใช่ พรุ่งนี้จะมุ่งหน้าลงไปเวอร์จิเนีย

285
00:15:23,841 --> 00:15:25,634
จากนั้นก็เดินเท้าไปนอร์ธแคโรไลนา

286
00:15:25,717 --> 00:15:27,052
ว้าว

287
00:15:27,135 --> 00:15:30,222
- ขอโทษด้วยนะที่ออสตินไม่อยู่
- ไม่ ผมเพิ่งเจอเขามา

288
00:15:31,181 --> 00:15:32,933
ผมมาบอกลาคุณต่างหาก

289
00:15:34,226 --> 00:15:35,602
ไม่ได้ยุ่งอยู่ใช่ไหม

290
00:15:35,686 --> 00:15:39,356
ไม่ค่ะ แค่นั่งเรื่อยเปื่อย รอให้ซูคลอด

291
00:15:39,982 --> 00:15:41,525
ผมไม่รู้ ผมไม่อยากมารบกวน

292
00:15:41,608 --> 00:15:46,029
ไม่ๆ ไม่เป็นไร…
มันใช้เวลานานมาก ถ้าได้ดื่มอะไรสักหน่อยก็ดี

293
00:15:46,113 --> 00:15:47,114
เข้ามาสิคะ

294
00:15:54,621 --> 00:15:55,622
เรากลับกันไหม

295
00:15:58,292 --> 00:15:59,459
นี่ค่ะ

296
00:16:03,547 --> 00:16:04,548
ดื่ม

297
00:16:13,807 --> 00:16:15,684
ฉันดีใจที่คุณแวะมาหาฉัน

298
00:16:18,437 --> 00:16:21,565
ฉันคงจะเศร้ามาก ถ้าเราไม่ได้บอกลากัน

299
00:16:21,648 --> 00:16:24,276
ผมด้วย ผมต้องมาหาคุณก่อนไป

300
00:16:24,985 --> 00:16:28,739
รู้เนอะ ในเมื่อผมอาจไม่ได้กลับมา

301
00:16:32,201 --> 00:16:33,577
เรื่องนั้นเองเหรอ

302
00:16:34,912 --> 00:16:38,207
ฟังนะ อย่าไปจริงจังเรื่องที่ฉันเห็นนิมิต

303
00:16:38,290 --> 00:16:40,375
ว่าคุณจะตายอะไรนั่น

304
00:16:40,459 --> 00:16:43,003
ฉันเป็นคนประหลาด คุณก็รู้

305
00:16:43,086 --> 00:16:45,297
ฉันเป็นคนบ้าใช่ไหมล่ะ

306
00:16:45,380 --> 00:16:48,634
- คุณจะไม่เป็นไรหรอก แล้วก็…
- อย่าทำอย่างนี้

307
00:16:50,385 --> 00:16:51,678
อย่าทำอะไรคะ

308
00:16:52,387 --> 00:16:55,599
อย่าปั้นหน้ายิ้มแย้มเหมือนคนอื่นเลย

309
00:16:57,226 --> 00:17:00,812
คุณเป็นคนเดียวที่พูดความจริงกับผม
ว่าสงครามนี้จะก่อให้เกิดความสูญเสียอะไรบ้าง

310
00:17:02,898 --> 00:17:05,442
คุณเป็นคนเดียวที่กล้าพอ
ที่จะเผชิญหน้ากับความจริง

311
00:17:06,359 --> 00:17:08,654
คุณไม่พยายามพูดให้ความหวังลมๆ แล้งๆ

312
00:17:11,448 --> 00:17:13,867
แล้วถ้าความหวังคือสิ่งเดียวที่เรามีล่ะ

313
00:17:18,038 --> 00:17:19,665
บางครั้ง…

314
00:17:22,584 --> 00:17:24,502
สิ่งที่เราทำได้ว่ายังมีความหวัง

315
00:17:24,586 --> 00:17:28,632
ก็คือมองตรงไปที่ความมืด

316
00:17:32,553 --> 00:17:34,805
- ว่าแต่ ผมไม่คิดว่าคุณบ้านะ
- ไม่เหรอ

317
00:17:34,888 --> 00:17:35,889
ไม่!

318
00:17:37,474 --> 00:17:38,934
โลกต่างหากที่บ้า

319
00:17:40,310 --> 00:17:42,145
สิ่งเดียวที่ทำให้คุณแตกต่างก็คือ

320
00:17:42,229 --> 00:17:44,273
คุณไม่กลัวที่จะพูดออกมาตามที่เห็น

321
00:17:46,608 --> 00:17:49,987
เป็นคุณสมบัติของนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ รู้ไหม

322
00:17:50,070 --> 00:17:53,740
นักเขียนที่ยิ่งใหญ่ไม่สะทกสะท้านกับความจริง
แม้ว่ามันจะน่าเศร้าก็ตาม

323
00:17:54,449 --> 00:17:55,909
ดูอย่างดันเตสิ

324
00:17:56,660 --> 00:17:57,870
นรกโลกันต์ หูย

325
00:17:59,746 --> 00:18:01,582
เขาลงไปถึงนรก

326
00:18:02,499 --> 00:18:04,376
แล้วก็กลับมาเล่า

327
00:18:05,502 --> 00:18:06,503
คือ…

328
00:18:11,717 --> 00:18:13,719
ฉันหวังจริงๆ ว่าคุณจะกลับมา

329
00:18:17,931 --> 00:18:18,932
(บอสตันโพสต์)

330
00:18:19,016 --> 00:18:22,436
"ชนะขาดอีกครั้งสำหรับนายพลลี
ทิ้งให้ทหารฝ่ายสหภาพเสียชีวิต 2,000 นาย

331
00:18:22,519 --> 00:18:24,146
และบาดเจ็บ 7,000 นาย"

332
00:18:24,229 --> 00:18:27,774
เยี่ยม ผู้ชายอีก 2,000 คนที่หนูน่าจะได้แต่งด้วย

333
00:18:27,858 --> 00:18:29,651
อีก 2,000 คนที่หลุดมือหนูไป

334
00:18:29,735 --> 00:18:32,487
- แล้วฝ่ายสมาพันธ์ล่ะ
- พวกเขาทำไมคะ

335
00:18:32,571 --> 00:18:34,281
ฝ่ายนั้นบาดเจ็บล้มตายกี่คน

336
00:18:34,364 --> 00:18:38,035
- มีรายชื่อไหม
- อ้อ หนูเข้าใจพ่อละ

337
00:18:38,118 --> 00:18:42,039
หนูน่าจะได้แต่งงานกับพวกเขาเหมือนกัน
จริงอยู่ เราอาจจะเห็นต่างทางการเมือง

338
00:18:42,122 --> 00:18:45,959
แต่มันน่าจะเป็นหัวข้อคุยที่น่าสนใจ
ตอนกินอาหารเช้า

339
00:18:46,043 --> 00:18:48,921
พ่อแค่อยากรู้ว่าลุงของลูกเกี่ยวด้วยไหม

340
00:18:49,671 --> 00:18:52,674
ลุงแซมที่อยู่ซาวานนาห์ไง
เขาร่วมต่อสู้กับอีกฝ่าย

341
00:18:57,888 --> 00:19:01,517
ไม่มีรายชื่อของฝ่ายรัฐทางใต้ค่ะ

342
00:19:01,600 --> 00:19:03,977
พ่อเดาว่า
เราคงไม่เห็นพวกเขาเป็นมนุษย์อีกแล้วสินะ

343
00:19:05,896 --> 00:19:08,190
ความเกลียดชังทำให้เป็นแบบนี้ วินนี่

344
00:19:08,982 --> 00:19:10,817
ความเกลียดชังและความแตกแยก

345
00:19:12,319 --> 00:19:14,530
ช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าอดสูเกินจะมีชีวิตอยู่

346
00:19:16,490 --> 00:19:19,493
คงจะดีกว่านี้
ถ้าหัวใจพ่อหยุดเต้นตั้งแต่เมื่อคืน

347
00:19:21,119 --> 00:19:23,038
หนูดีใจที่พ่อยังไม่ตายค่ะ

348
00:19:23,121 --> 00:19:24,414
จริงเหรอ

349
00:19:24,498 --> 00:19:25,707
จริงสิคะ

350
00:19:26,500 --> 00:19:29,711
เป็นเพราะสงครามนี้ หนูเลยไม่มีเนื้อคู่อีกต่อไป

351
00:19:30,671 --> 00:19:33,340
หนูคงทำใจไม่ได้ ถ้าเสียพ่อไปอีกคน

352
00:19:35,092 --> 00:19:37,469
อ่านแต่ข่าวกีฬาก็ได้นะ

353
00:19:39,596 --> 00:19:40,597
ได้ค่ะ

354
00:19:45,769 --> 00:19:49,106
รู้ไหม ผมแปลกใจนะที่วันนี้คุณไม่พาบิลลี่มาด้วย

355
00:19:49,189 --> 00:19:51,191
เขาชอบกินน้ำแข็งไสราดน้ำเชื่อมเมเปิ้ล

356
00:19:51,984 --> 00:19:53,861
เมื่อคืนเขานอนไม่ค่อยหลับน่ะ

357
00:19:55,112 --> 00:19:56,405
ผมก็เหมือนกัน

358
00:19:56,488 --> 00:19:59,408
ผมนอนไม่ค่อยหลับเวลาไม่มีคุณข้างกาย

359
00:20:03,036 --> 00:20:04,496
คุณช่วยชีวิตผมไว้

360
00:20:05,414 --> 00:20:07,416
รู้ใช่ไหม

361
00:20:08,750 --> 00:20:10,127
การได้อยู่กับคุณ

362
00:20:10,919 --> 00:20:12,921
การได้ดูแลบิลลี่

363
00:20:14,047 --> 00:20:16,258
มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมมีความสุข

364
00:20:17,384 --> 00:20:18,385
มันคือทุกสิ่งทุกอย่าง

365
00:20:20,137 --> 00:20:21,763
ผมเหลือแต่คุณเท่านั้น

366
00:20:22,890 --> 00:20:25,142
ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อคุณ เจน

367
00:20:25,225 --> 00:20:26,643
ออสติน หยุดเถอะ

368
00:20:28,437 --> 00:20:30,772
เราทำอย่างนี้อีกต่อไปไม่ได้แล้ว เคยบอกแล้วไง

369
00:20:31,356 --> 00:20:32,357
ทำไมล่ะ

370
00:20:33,317 --> 00:20:35,319
เพราะซูกำลังจะคลอด

371
00:20:36,278 --> 00:20:37,988
นั่นไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย

372
00:20:38,071 --> 00:20:39,990
ใช่ แล้วก็เพราะฉัน…

373
00:20:41,450 --> 00:20:43,118
เพราะฉันจะแต่งงานกับคนอื่น

374
00:20:44,077 --> 00:20:45,078
คุณ…

375
00:20:46,914 --> 00:20:47,915
จะทำอะไรนะ

376
00:20:48,498 --> 00:20:51,126
เขาทำธุรกิจกับพ่อฉัน

377
00:20:51,210 --> 00:20:52,628
เขาชื่อปิแอร์

378
00:20:53,921 --> 00:20:55,547
เขาขอฉันแต่งงาน

379
00:20:56,924 --> 00:20:59,468
ปิแอร์… ปิแอร์ไหน ผมรู้จักไหม

380
00:20:59,551 --> 00:21:01,762
ไม่ เขาไม่ใช่คนแถวนี้

381
00:21:02,387 --> 00:21:05,390
เขามาจากฝรั่งเศส จริงๆ แล้วเวียดนามน่ะ

382
00:21:08,936 --> 00:21:10,395
เขาเป็นเจ้าของนาข้าว

383
00:21:11,188 --> 00:21:12,439
แล้วก็เขา…

384
00:21:13,815 --> 00:21:15,192
เขากำลังสร้างท่าเรือ

385
00:21:15,275 --> 00:21:18,278
จะได้เปิดการค้ากับฝรั่งเศส

386
00:21:19,279 --> 00:21:20,280
ว้าว

387
00:21:21,114 --> 00:21:22,783
ฟังดูเจ้าปัญหาสุดๆ

388
00:21:23,325 --> 00:21:25,827
ฉันรู้แค่ว่าเขามีเงิน

389
00:21:25,911 --> 00:21:28,163
และเขาให้บิลลี่เข้าโรงเรียนดีๆ ได้

390
00:21:28,247 --> 00:21:31,208
- ผมตั้งใจจะจ่ายค่าเทอมให้
- ออสติน…

391
00:21:33,126 --> 00:21:37,172
คือว่า… เราไม่มีทางคบกันยืด เข้าใจไหม
เมืองนี้เล็กเกินไป

392
00:21:37,256 --> 00:21:38,799
คุณกำลังขอให้ฉันมีชีวิตที่น่าอดสู

393
00:21:38,882 --> 00:21:40,717
- และฉันจะไม่ทำอย่างนั้น
- ไม่ๆ ไม่

394
00:21:40,801 --> 00:21:42,094
เจน เจน

395
00:21:42,803 --> 00:21:43,804
ขอร้องละ

396
00:21:44,638 --> 00:21:47,558
อย่าไปเลยนะ ขอร้อง

397
00:21:48,725 --> 00:21:51,311
เราจ่ายค่าตั๋วไปเวียดนามแล้ว

398
00:21:53,856 --> 00:21:55,482
ฉันไม่มีทางเลือก

399
00:21:56,650 --> 00:21:59,152
ฉันคิดว่าสักวันคุณจะเข้าใจ

400
00:22:02,698 --> 00:22:03,866
ฉันหวังว่า…

401
00:22:04,867 --> 00:22:08,370
ฉันหวังว่าต่อไปภรรยาคุณจะดูแลคุณให้ดีกว่านี้

402
00:22:25,179 --> 00:22:26,763
ชักจะดึกแล้ว

403
00:22:27,389 --> 00:22:28,807
ผมต้องไปเก็บของต่อ

404
00:22:30,475 --> 00:22:31,977
ฉันไม่อยากให้คุณไปเลย

405
00:22:33,312 --> 00:22:34,688
โชคชะตาเรียกร้องน่ะ

406
00:22:37,733 --> 00:22:40,235
ผมจะคิดถึงเมืองนี้ แอมเฮิร์สต์บ้านเกิด

407
00:22:40,319 --> 00:22:43,197
ค่ะ ฉันก็ผูกพันกับเมืองนี้เหมือนกัน

408
00:22:43,280 --> 00:22:47,284
นี่ ผมอยาก… ผมอยากขอบางอย่างจากคุณ
สำหรับติดตัวไปทำสงคราม

409
00:22:47,367 --> 00:22:48,368
อะไรก็ได้

410
00:22:50,120 --> 00:22:51,121
กลอนสักบท

411
00:22:54,291 --> 00:22:55,959
ผมจะพกไว้ในกระเป๋าเสื้อตรงนี้

412
00:22:59,922 --> 00:23:01,673
กลอนของคุณจะทำให้ผมมีความหวัง

413
00:23:03,383 --> 00:23:04,635
ไม่ใช่ความหวังลมๆ แล้งๆ เหรอ

414
00:23:04,718 --> 00:23:05,719
ไม่ใช่

415
00:23:06,803 --> 00:23:08,013
เป็นความหวังจริงๆ

416
00:23:10,140 --> 00:23:13,810
แบบที่กล้าหาญพอจะยอมรับว่า
บางครั้งอะไรๆ มันจะไม่ดีขึ้น

417
00:23:20,484 --> 00:23:22,152
นี่ค่ะ ฉันให้

418
00:23:23,278 --> 00:23:24,696
ฉันเพิ่งแต่งวันนี้เอง

419
00:23:28,158 --> 00:23:29,826
คุณ… คุณแต่งให้ใคร

420
00:23:31,203 --> 00:23:32,204
ฉันแต่งให้…

421
00:23:33,914 --> 00:23:34,915
ไม่ใช่ใคร

422
00:23:44,424 --> 00:23:46,176
คนยังอยู่ต้องอดสูละอายใจ

423
00:23:47,010 --> 00:23:49,680
คนตายไปคือคนกล้าน่าสรรเสริญ

424
00:23:50,681 --> 00:23:52,599
ได้แต่ริษยาเถ้าธุลีที่ทรงเกียรติ

425
00:23:53,934 --> 00:23:56,562
มีป้ายสลักไว้เป็นอนุสรณ์

426
00:23:58,605 --> 00:23:59,815
ขอบคุณ เอมิลี

427
00:24:14,413 --> 00:24:16,206
เห็นหัวเด็กแล้ว เอมิลี มาเร็ว

428
00:24:21,837 --> 00:24:25,340
แซ่ซ้อง สรรเสริญ ฮาเลลูยาห์

429
00:24:26,508 --> 00:24:32,055
ความจริงของพระองค์จะดำเนินต่อไป

430
00:24:33,473 --> 00:24:34,474
พระเจ้า

431
00:24:34,558 --> 00:24:35,726
พี่กลับมาแล้ว

432
00:24:37,144 --> 00:24:38,145
ไงน้องรัก

433
00:24:40,689 --> 00:24:42,149
ออสติน พี่พลาดแล้ว

434
00:24:42,232 --> 00:24:44,568
ฉันเล็งแม่นจะตายไป

435
00:24:44,651 --> 00:24:47,279
ไม่ๆ ไม่ ลูกของพี่

436
00:24:47,905 --> 00:24:50,490
ลูกของพี่เพิ่งเกิดเมื่อกี้
ออสติน พี่เป็นคนพ่อแล้ว

437
00:24:57,456 --> 00:24:58,874
ทำไมไม่มีใครไปตามฉันเลย

438
00:24:59,458 --> 00:25:02,085
คือ ฉันก็อยากไปตามนะ
พูดจริงๆ ฉัน… ฉัน…

439
00:25:03,003 --> 00:25:05,088
ฉันพูดด้วยซ้ำว่าจะไปตาม… มัน…

440
00:25:05,172 --> 00:25:07,424
มันแค่… มันเกิดขึ้นเร็วมาก

441
00:25:09,593 --> 00:25:12,179
เดี๋ยว ขอเวลาแป๊บ
ฉันอยากคุยเรื่องเมื่อคืนนี้

442
00:25:12,262 --> 00:25:14,139
แต่ฉันไม่อยากคุยเรื่องเมื่อคืน

443
00:25:14,806 --> 00:25:16,225
ฉันอยากไปเห็นหน้าลูก

444
00:25:16,308 --> 00:25:17,643
ใช่ ไม่ ฉันรู้

445
00:25:17,726 --> 00:25:20,312
แต่พี่พูดบางอย่างที่พี่ต้องถอนคำพูด

446
00:25:22,481 --> 00:25:24,942
ตอนนี้พี่มีลูกแล้ว ไม่คิดว่าเป็นเรื่องสำคัญเหรอ

447
00:25:25,025 --> 00:25:26,693
ที่ครอบครัวเราควรจะรักกัน

448
00:25:26,777 --> 00:25:28,445
ฉันว่ามันสายไปแล้วนะ

449
00:25:28,529 --> 00:25:31,448
มันยังไม่สายเกินไป ออสติน

450
00:25:31,532 --> 00:25:34,159
เรายังแก้ไขได้ พี่แค่ต้องไปขอโทษพ่อ

451
00:25:35,160 --> 00:25:39,039
ฉันไม่คิดจะพูดกับคนคนนั้นอีก

452
00:25:39,122 --> 00:25:40,123
พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น

453
00:25:41,625 --> 00:25:42,626
แต่ฉันหมายความอย่างนั้น

454
00:25:43,460 --> 00:25:45,671
ครอบครัวนี้บ้านแตกแล้ว เอมิลี

455
00:25:46,421 --> 00:25:49,842
ไม่ช้าก็เร็ว เธอจะต้องเลือกข้าง

456
00:26:56,283 --> 00:26:58,285
คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี