1
00:00:21,063 --> 00:00:22,231
สวัสดีค่ะ

2
00:00:22,314 --> 00:00:24,316
ช่างเป็นวันที่งดงาม
เหมาะกับพิธีศีลจุ่ม

3
00:00:24,399 --> 00:00:26,401
ไม่รู้สิ บางอย่างไม่ชอบมาพากล

4
00:00:26,485 --> 00:00:27,486
หมายความว่ายังไงคะ

5
00:00:27,569 --> 00:00:31,323
อาจเพราะข่าวจอห์น บราวน์อะไรนั่น
ไม่รู้สิ

6
00:00:32,198 --> 00:00:33,742
เมื่อคืนผมฝันไม่ดีเลย

7
00:00:34,326 --> 00:00:36,328
ฉันนึกว่าเราสนุกกันเมื่อคืน

8
00:00:36,411 --> 00:00:38,664
ฉันดีใจนะที่เราคืนดีกันได้ ที่รัก

9
00:00:38,747 --> 00:00:39,957
ฉันด้วย

10
00:00:40,415 --> 00:00:42,876
ทีนี้เธอก็บอกลา
ทุกคนในครอบครัวได้เลย

11
00:00:42,960 --> 00:00:44,962
เพราะเราจะย้ายไปนิวออร์ลีนส์กัน

12
00:00:45,796 --> 00:00:48,423
- เดี๋ยว ว่าไงนะ
- ไว้คุยเรื่องนี้กันทีหลัง

13
00:00:49,424 --> 00:00:51,426
คุณใจดีมากที่ช่วยเจนในวันนี้

14
00:00:52,928 --> 00:00:56,765
หล่อนขอให้ฉันเป็นพ่อทูนหัวของเด็ก
และหล่อนก็เป็นม่าย ฉันเลยรับหน้าที่

15
00:00:57,850 --> 00:00:58,851
แน่นอนค่ะ

16
00:00:59,518 --> 00:01:00,727
เอมิลีอยู่ไหน

17
00:01:01,395 --> 00:01:05,022
อยู่บ้าน คิดว่านะ
ปกติหล่อนก็ไม่มาโบสถ์อยู่แล้ว

18
00:01:06,233 --> 00:01:10,696
รู้ไหม ฉันยังไม่เห็นหล่อนเลย
ตั้งแต่กลอนหล่อนได้ลงหนังสือพิมพ์

19
00:01:11,321 --> 00:01:12,948
เหมือนหล่อนกำลังหลบหน้าฉันอยู่

20
00:01:13,031 --> 00:01:14,491
ใช่ คือ...

21
00:01:15,367 --> 00:01:17,703
ถ้าฉันเป็นเธอ
ฉันจะไม่ยุ่งกับหล่อนหรอก

22
00:01:18,370 --> 00:01:19,371
แต่...

23
00:01:20,873 --> 00:01:22,791
ฉันมีเรื่องจะพูดกับหล่อน

24
00:01:23,458 --> 00:01:25,460
ฉันเดาว่าหล่อนน่าจะรู้อยู่แล้ว

25
00:01:28,005 --> 00:01:29,131
เจนมาแล้ว

26
00:01:29,923 --> 00:01:31,425
- ได้เวลาเริ่มพิธี
- สวัสดี

27
00:01:31,508 --> 00:01:34,720
อย่าให้คนอื่นลืมล่ะ
ว่าคุณยังเป็นสามีฉันอยู่

28
00:01:36,430 --> 00:01:38,682
ไม่มีใครในนี้
หลงเชื่ออะไรแบบนั้นหรอก

29
00:01:41,059 --> 00:01:42,060
สวัสดีค่ะ

30
00:01:44,771 --> 00:01:46,648
เขาน่ารักใช่ไหมล่ะ

31
00:02:03,707 --> 00:02:05,375
ชะลอ

32
00:02:24,228 --> 00:02:26,146
โลกของเอมิลี ดิกคินสัน

33
00:02:26,230 --> 00:02:28,190
(คุณไม่อาจดับไฟได้)

34
00:02:42,788 --> 00:02:44,248
ไง แม็กกี้ เป็นไงบ้าง

35
00:02:45,165 --> 00:02:46,375
ก็เดิมๆ ค่ะ

36
00:02:47,334 --> 00:02:48,919
เป็นวันอาทิตย์ที่เงียบๆ

37
00:02:49,002 --> 00:02:50,462
ได้พักผ่อนในวันหยุด

38
00:02:50,546 --> 00:02:53,715
ผมไม่เคยได้พักในวันอาทิตย์เลย
วันอาทิตย์ก็ต้องขายหนังสือพิมพ์

39
00:02:53,799 --> 00:02:55,425
ขายหนังสือพิมพ์ทุกวัน

40
00:02:56,218 --> 00:02:57,511
ให้ตาย ผมหิวจัง

41
00:02:57,594 --> 00:02:59,304
มีอะไรให้ผมกินเล่นไหม

42
00:02:59,763 --> 00:03:01,557
อาจจะมีลูกพลัมอยู่ในครัวค่ะ

43
00:03:01,640 --> 00:03:02,933
คุณมีเนื้อย่างหรือเปล่า

44
00:03:03,433 --> 00:03:04,643
ฉันจะไปดูให้

45
00:03:04,726 --> 00:03:06,353
อยากถอดโค้ทออกก่อนไหมคะ

46
00:03:06,436 --> 00:03:07,437
ไม่ล่ะ ผมอยู่ไม่นาน

47
00:03:07,521 --> 00:03:09,690
แค่อยากแวะหาอะไรกิน
ก่อนจะออกเดินทางต่อ

48
00:03:09,773 --> 00:03:12,317
ผมแค่หวังว่าจะได้บอกลา
ครอบครัวดิกคินสัน

49
00:03:12,401 --> 00:03:13,777
พวกเขาส่วนใหญ่ไม่อยู่ที่นี่หรอก

50
00:03:13,861 --> 00:03:15,904
ไปโบสถ์กันหมดสำหรับพิธีศีลจุ่ม

51
00:03:16,405 --> 00:03:17,406
นี่ไงคนหนึ่ง

52
00:03:19,449 --> 00:03:21,285
คุณโบวส์คะ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย

53
00:03:23,036 --> 00:03:24,997
คุณทำตัวแปลกๆ นะ
ทุกอย่างโอเคหรือเปล่า

54
00:03:25,080 --> 00:03:27,207
คุณโบวส์คะ
เชิญตามฉันไปที่ห้องรับแขกได้ไหมคะ

55
00:03:32,963 --> 00:03:34,590
ฉันจะไปหาอาหารมาให้ทานนะคะ

56
00:03:48,729 --> 00:03:49,771
เกิดอะไรขึ้น

57
00:03:49,855 --> 00:03:51,773
ฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องคุณ

58
00:03:51,857 --> 00:03:52,858
โอเค

59
00:03:53,358 --> 00:03:54,985
งั้นคุณหันหน้าคุยกับผนังทำไม

60
00:03:56,695 --> 00:03:58,530
เพราะฉันกำลังปกป้องสายตาตัวเอง

61
00:03:59,031 --> 00:04:00,282
ตาฉันอ่อนไหวมาก

62
00:04:00,365 --> 00:04:02,492
กลัวว่าถ้ามองคุณ
ฉันอาจจะตาบอด

63
00:04:02,576 --> 00:04:03,702
พิลึก

64
00:04:03,785 --> 00:04:07,039
คุณโบวส์คะ คุณยังเก็บ
สมุดกลอนของฉันไว้อยู่หรือเปล่า

65
00:04:08,207 --> 00:04:09,208
ทั้งปึกที่ฉันให้คุณไปน่ะ

66
00:04:09,958 --> 00:04:12,252
ใช่ ผมเก็บไว้
มันอยู่ในกระเป๋าของผมนี่แหละ

67
00:04:12,336 --> 00:04:14,922
ตั้งใจว่าจะอ่านทั้งหมดอีกครั้ง
ระหว่างนั่งรถไฟ

68
00:04:15,005 --> 00:04:17,466
กลอนของคุณนั้นสุดยอดมาก
คุณรู้นะ

69
00:04:17,548 --> 00:04:18,759
มันโดดเด่นจริงๆ

70
00:04:20,010 --> 00:04:22,763
ฉันเกรงว่าฉันต้องขอกลอนทั้งหมดคืน

71
00:04:22,846 --> 00:04:23,972
คุณว่ายังไงนะ

72
00:04:25,390 --> 00:04:27,226
ฉันพูดอย่างสุภาพ...

73
00:04:28,560 --> 00:04:30,437
ว่าคุณต้องคืนกลอนให้ฉัน

74
00:04:31,230 --> 00:04:32,689
- คืนคุณเหรอ
- ใช่ค่ะ

75
00:04:33,190 --> 00:04:34,191
เดี๋ยวนี้เลย

76
00:04:34,274 --> 00:04:35,275
โอเค ผมเข้าใจละ

77
00:04:35,359 --> 00:04:38,070
ผมเป็นบรรณาธิการของคุณมานานพอควร

78
00:04:38,153 --> 00:04:40,656
นี่เป็นอีกเกมหนึ่งของคุณ

79
00:04:40,739 --> 00:04:42,741
ที่คุณแสร้งทำเป็นว่า
คุณไม่อยากตีพิมพ์ผลงาน

80
00:04:42,824 --> 00:04:44,535
จะได้ดูสูงส่ง หลอกว่าถ่อมตน

81
00:04:44,618 --> 00:04:45,827
น่ารักดีนะ แต่...

82
00:04:46,662 --> 00:04:48,497
คุณไม่ต้องทำอย่างนี้อีกแล้ว

83
00:04:49,164 --> 00:04:50,791
ฉันไม่ได้เล่นเกม

84
00:04:51,375 --> 00:04:52,626
โอเค

85
00:04:52,709 --> 00:04:56,296
คุณโบวส์ ฉันตัดสินใจ
ด้วยความยากลำบากและทรมานใจ

86
00:04:56,380 --> 00:04:58,924
ว่าฉันไม่อยากตีพิมพ์ผลงานแล้วจริงๆ

87
00:04:59,007 --> 00:05:00,425
ดังนั้นฉันใคร่ขอ...

88
00:05:00,509 --> 00:05:04,930
ไม่ๆ ฉันขอสั่งให้คุณคืนกลอนฉันมา

89
00:05:05,305 --> 00:05:06,348
เอมิลี

90
00:05:06,431 --> 00:05:08,892
กลอนของคุณดังมาก

91
00:05:08,976 --> 00:05:11,019
คุณกำลังจะมีชื่อเสียงระดับโลก
ในชั่วข้ามคืน

92
00:05:11,103 --> 00:05:14,523
ผู้คนชอบกลอนที่เราตีพิมพ์ไปมาก
และอ้อนวอนขออ่านเพิ่มอีก

93
00:05:14,606 --> 00:05:15,607
โกหก

94
00:05:16,525 --> 00:05:19,987
- บางคนไม่ชอบ ฉันได้ยินกับหู
- ไม่ มันดียิ่งกว่านั้นอีก

95
00:05:20,070 --> 00:05:21,280
มันติดอยู่ในใจพวกเขา

96
00:05:21,655 --> 00:05:24,491
ทำให้พวกเขาคิด
ทำให้พวกเขาตั้งคำถาม

97
00:05:25,200 --> 00:05:27,411
มันยั่วยุ มันก่อให้เกิดปฏิกิริยา

98
00:05:27,911 --> 00:05:29,913
ซึ่งเป็นทุกอย่างที่คุณวาดหวัง
ในฐานะนักเขียน

99
00:05:30,455 --> 00:05:31,748
เอมิลี ผมจะบอกให้นะ

100
00:05:31,832 --> 00:05:35,836
คุณกำลังจะกลายเป็นกวีที่ยิ่งใหญ่
ที่สุดในนิวอิงแลนด์ หรืออเมริกา

101
00:05:36,295 --> 00:05:38,714
และผมแค่พยายามช่วย
ไม่ให้คุณขัดขวางตัวเอง

102
00:05:38,797 --> 00:05:42,426
สิ่งเดียวที่ขัดขวางฉันตอนนี้
ก็คือคุณ

103
00:05:42,509 --> 00:05:44,094
โอ๊ย เจ็บจี๊ด

104
00:05:44,178 --> 00:05:45,721
เอากลอนของฉันคืนมา

105
00:05:45,804 --> 00:05:48,432
อาณาจักรหนังสือพิมพ์ของผม
กำลังเติบโต

106
00:05:49,141 --> 00:05:52,561
และคุณมีส่วนร่วมได้
คุณไม่อยากช่วยสร้างอาณาจักรเหรอ

107
00:05:52,644 --> 00:05:53,854
ฉันเคยมีอาณาจักร!

108
00:05:55,856 --> 00:05:57,065
มันอยู่ในนี้

109
00:05:58,567 --> 00:06:00,444
แล้วคุณก็ขโมยมันไปจากฉัน

110
00:06:01,987 --> 00:06:03,155
คุณ...

111
00:06:04,323 --> 00:06:05,449
กับซู

112
00:06:12,748 --> 00:06:13,957
อ้อ เป็นเรื่องซูนี่เอง

113
00:06:17,002 --> 00:06:18,587
ฉันไม่รู้ว่าคุณหมายความว่ายังไง

114
00:06:21,548 --> 00:06:23,175
คุณรู้เรื่องของเราสินะ

115
00:06:23,258 --> 00:06:24,551
ผมเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

116
00:06:24,635 --> 00:06:27,304
คุณรู้เรื่องผมกับซู
ตอนนี้คุณก็เลยหึง

117
00:06:27,721 --> 00:06:30,349
คุณคิดว่าผมจีบคุณอะไรแบบนั้น

118
00:06:31,099 --> 00:06:32,309
หลอกคุณให้หลงรัก

119
00:06:33,519 --> 00:06:35,354
ผมเปล่า โอเคนะ

120
00:06:36,605 --> 00:06:38,607
ผมสนใจแต่ผลงานคุณเท่านั้น

121
00:06:38,690 --> 00:06:40,901
ซึ่งก็เป็นสิ่งที่คุณควรโฟกัสเช่นกัน

122
00:06:41,568 --> 00:06:44,363
อย่าปล่อยให้อารมณ์
มาเป็นอุปสรรคในอาชีพการงาน

123
00:06:44,446 --> 00:06:46,323
ผู้หญิงก็เป็นซะอย่างนี้เสมอ

124
00:06:48,116 --> 00:06:49,326
ฉันต้องการกลอนของฉัน

125
00:06:49,743 --> 00:06:51,411
ไม่ เอมิลี คุณต้องการผม

126
00:06:52,120 --> 00:06:54,998
คืองี้นะ คนอื่นๆ หลายๆ คน
ไม่มายุ่งกับคุณด้วยซ้ำ

127
00:06:55,457 --> 00:06:58,126
แต่ผมมา เพราะผมเข้าใจคุณ

128
00:06:58,210 --> 00:07:01,839
คุณเป็นคนพิลึก บิดเบี้ยว
ป่วยจิต และประหลาดล้ำ

129
00:07:02,214 --> 00:07:06,051
แต่ผมเข้าใจ ในฐานะผู้หญิง
ผลงานของคุณมาจากสิ่งเหล่านั้น

130
00:07:06,134 --> 00:07:08,846
โลกนี้เมินคุณได้อย่างง่ายดาย
และน่าเศร้า

131
00:07:08,929 --> 00:07:10,097
แต่ผมไม่ยอม

132
00:07:10,848 --> 00:07:12,891
จะไม่มีใครสนใจคุณ

133
00:07:12,975 --> 00:07:15,477
ถ้าไม่ใช่เพราะผม
ชี้ให้พวกเขามองมาที่คุณ

134
00:07:15,561 --> 00:07:16,728
เชื่อผมเถอะ

135
00:07:17,688 --> 00:07:19,773
คุณไม่มีอำนาจถ้าไม่มีผม

136
00:07:20,732 --> 00:07:25,070
วันหนึ่งคุณจะมองย้อนกลับมา
ดูเรื่องทั้งหมดนี้ และคุณจะขอบคุณผม

137
00:07:27,990 --> 00:07:29,616
ฉันจะขอร้องคุณอีกครั้ง

138
00:07:31,660 --> 00:07:33,370
เอากลอนของฉันคืนมา

139
00:07:35,664 --> 00:07:36,707
ไม่

140
00:07:37,499 --> 00:07:39,001
กล้าดียังไง

141
00:07:39,084 --> 00:07:41,295
คุณมอบให้ผมแล้ว
ตอนนี้มันเป็นของผม

142
00:07:41,879 --> 00:07:43,422
คุณเอาคืนไปไม่ได้

143
00:07:43,505 --> 00:07:44,506
ก็ได้

144
00:07:44,965 --> 00:07:47,050
ถ้าคุณไม่ยอมคืน
งั้นฉันจะเอาคืนมาเอง

145
00:07:47,134 --> 00:07:48,969
ไม่ รู้อะไรไหม มันสายไปแล้ว

146
00:07:49,052 --> 00:07:50,053
อะไร

147
00:07:50,137 --> 00:07:51,972
ผมส่งกลอนบทหนึ่งไปที่สำนักงาน

148
00:07:52,848 --> 00:07:54,683
ภายในวันนี้ มันจะลงหนังสือพิมพ์

149
00:07:56,643 --> 00:07:57,644
เสียใจด้วยนะ

150
00:08:02,274 --> 00:08:04,026
- ห้ามแตะกระเป๋าผม
- ฉันจะเอาคืน

151
00:08:04,109 --> 00:08:05,694
- มันเป็นของผม
- มันไม่ใช่ของคุณ

152
00:08:06,445 --> 00:08:07,446
อยู่ที่ผมแล้ว

153
00:08:07,529 --> 00:08:08,780
- เอาคืนมานะ
- อยากได้เหรอ

154
00:08:08,864 --> 00:08:10,240
- เอาคืนมา
- ก็มาเอาสิ

155
00:08:10,324 --> 00:08:11,700
เอาคืนมา!

156
00:08:12,784 --> 00:08:13,994
เฮ้!

157
00:08:15,287 --> 00:08:16,663
ไปเลย! ไป!

158
00:08:16,747 --> 00:08:18,290
- เอากลอนฉันคืนมา
- ไม่

159
00:08:18,373 --> 00:08:19,374
เอามา

160
00:08:21,376 --> 00:08:22,628
เอาคืนมานะ

161
00:08:24,546 --> 00:08:26,006
คุณมันปีศาจ!

162
00:08:26,089 --> 00:08:27,758
ผมเป็นนักสตรีนิยม!

163
00:08:31,803 --> 00:08:33,347
และวันนี้ เรามาที่นี่เพื่อฉลอง

164
00:08:33,429 --> 00:08:36,183
การเกิดของหนูน้อย
วิลเลียม วิลคินสันที่สอง

165
00:08:36,265 --> 00:08:37,643
- และเพื่ออวยพรให้เขา
- หล่อนสวยมาก

166
00:08:37,726 --> 00:08:39,394
สำหรับการเดินทางชั่วชีวิต
ในเส้นทางแห่งศรัทธา

167
00:08:39,477 --> 00:08:41,020
หยุดนะ!

168
00:08:41,104 --> 00:08:43,273
มารดาของเขา เจน
อยู่ที่นี่กับเราในวันนี้

169
00:08:43,357 --> 00:08:45,943
พร้อมกับพ่อทูนหัวของเขา
ออสติน ดิกคินสัน

170
00:08:46,026 --> 00:08:49,988
ซึ่งจะทำหน้าที่แทน
วิลเลียม วิลคินสันที่ 1 ผู้ล่วงลับ

171
00:08:51,281 --> 00:08:53,200
ถ้าเรามีหลานก็ดีสิเนอะ

172
00:08:53,575 --> 00:08:56,036
แม้ว่าความตาย
จะแยกเราจากกันทางกาย

173
00:08:56,119 --> 00:08:58,956
ศรัทธาและความรัก
ได้ผูกพันเราไว้ชั่วนิรันดร์

174
00:08:59,498 --> 00:09:02,751
ถึงเราจะมองไม่เห็นคุณ
วิลเลียม เรารู้ว่าคุณอยู่ที่นี่

175
00:09:07,089 --> 00:09:08,298
ดูสิว่าฉันได้อะไรมา

176
00:09:09,049 --> 00:09:10,634
จิ๊กมาจากกระเป๋าใบน้อยของเขา

177
00:09:10,717 --> 00:09:12,928
ระหว่างที่พวกคุณ
กำลังทะเลาะกันอยู่ข้างล่าง

178
00:09:13,512 --> 00:09:14,513
แม็กกี้

179
00:09:14,596 --> 00:09:16,473
ขอบคุณค่ะ คุณทำได้ยังไง

180
00:09:17,641 --> 00:09:20,269
สาวใช้ที่ดีต้องรู้จักทำตัวล่องหนค่ะ

181
00:09:20,936 --> 00:09:22,271
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ

182
00:09:23,814 --> 00:09:24,857
หล่นหนึ่งแผ่น

183
00:09:26,859 --> 00:09:28,443
(แด่ซู)

184
00:09:30,279 --> 00:09:32,322
พระเจ้า โปรดทำให้น้ำนี้ศักดิ์สิทธิ์

185
00:09:32,406 --> 00:09:36,410
และขอให้เด็กคนนี้
ให้ได้รับพระสิริจากพระองค์

186
00:09:39,454 --> 00:09:43,458
ออสติน ดิกคินสัน
หากคุณรับเป็นพ่อทูนหัวของเด็กคนนี้

187
00:09:43,542 --> 00:09:46,253
คุณยอมรับว่า
คุณมีความรักให้แม่ของเด็ก เจน

188
00:09:46,336 --> 00:09:48,714
เช่นเดียวกับมีความรัก
ให้แก่เด็กคนนี้เอง

189
00:09:48,797 --> 00:09:50,048
คุณให้คำมั่นสัญญา

190
00:09:50,132 --> 00:09:53,135
ว่าเด็กคนนี้
จะไม่มีวันขาดความรักตลอดไป

191
00:09:56,054 --> 00:09:58,682
คุณยอมรับบทบาท
เป็นพ่อทูนหัวของเด็กหรือไม่

192
00:10:02,352 --> 00:10:03,979
- รับครับ
- งั้นโปรดภาวนาพร้อมกัน

193
00:10:04,897 --> 00:10:07,691
พระเจ้า โปรดอำนวยพรแก่เด็กคนนี้
และดูแลให้เขาปลอดภัย

194
00:10:08,192 --> 00:10:09,193
อาเมน

195
00:10:09,276 --> 00:10:10,652
- อาเมน
- อาเมน

196
00:10:13,530 --> 00:10:14,656
คุณได้กลิ่นควันไหม

197
00:10:27,461 --> 00:10:28,462
เอมิลี

198
00:10:29,630 --> 00:10:31,173
คุณรู้ว่าผมเป็นใคร

199
00:10:31,256 --> 00:10:32,257
ค่ะ

200
00:10:33,717 --> 00:10:35,636
รู้ คุณคือเฟรซาร์
เฟรซาร์ สเติร์นส์

201
00:10:35,719 --> 00:10:38,096
คุณรู้ว่าผมเป็นใคร
และคุณรู้ว่าผมจะตายยังไง

202
00:10:38,180 --> 00:10:39,181
ใช่

203
00:10:40,807 --> 00:10:42,017
- ในสงคราม
- ในสงคราม

204
00:10:45,187 --> 00:10:47,606
ขณะแสวงหาความรุ่งโรจน์
แสวงหาชื่อเสียง

205
00:10:51,068 --> 00:10:52,277
ผมจะไปจากบ้าน...

206
00:10:55,030 --> 00:10:56,240
ไปจากครอบครัว...

207
00:10:57,491 --> 00:10:58,492
และเข้าสู่สนามรบ

208
00:10:59,952 --> 00:11:00,953
ใช่ค่ะ

209
00:11:02,412 --> 00:11:04,164
จากนั้นคุณจะถูกยิง...

210
00:11:05,958 --> 00:11:07,000
เหมือนกับนก

211
00:11:08,460 --> 00:11:10,337
และดังนั้นเฟรซาร์ สเติร์นส์จะตาย...

212
00:11:12,756 --> 00:11:14,174
เพื่อให้เป็นที่จดจำ

213
00:11:18,720 --> 00:11:20,556
ถ้าไม่ใช่ใครเลยอาจจะดีเสียกว่า

214
00:11:21,098 --> 00:11:22,099
ฉันเข้าใจ

215
00:11:22,975 --> 00:11:24,852
และฉันจะไม่ทำพลาดอย่างเดียวกัน

216
00:11:27,020 --> 00:11:29,022
คุณมีศึกที่จะต้องต่อสู้
เอมิลี ดิกคินสัน

217
00:11:33,026 --> 00:11:35,028
แต่คุณต้องสู้อย่างลับๆ

218
00:11:38,282 --> 00:11:39,491
ตามลำพัง

219
00:11:40,409 --> 00:11:41,618
ไม่ให้ใครเห็น

220
00:11:42,369 --> 00:11:46,123
คุณต้องให้ความรุ่งโรจน์ทั้งหมด
แก่ตัวเองและไม่ขออะไรจากโลก

221
00:11:51,253 --> 00:11:52,880
คุณต้องไม่ใช่ใคร

222
00:11:56,049 --> 00:11:58,886
คนไม่มีตัวตนที่กล้าหาญที่สุด
ปราดเปรื่องที่สุดที่เคยมีมา

223
00:12:15,819 --> 00:12:17,487
คุณไม่อาจดับไฟได้

224
00:12:19,781 --> 00:12:21,867
สิ่งที่อาจติดไฟ

225
00:12:23,160 --> 00:12:25,204
ลาวิเนีย มานี่ลูกรัก

226
00:12:25,954 --> 00:12:28,290
ลุกโหมเองได้โดยไม่ต้องใช้พัด

227
00:12:32,169 --> 00:12:33,170
แอ็บบี้

228
00:12:33,253 --> 00:12:34,505
ในคืนที่เนิ่นนานที่สุด

229
00:12:34,588 --> 00:12:35,672
ขอทางหน่อย

230
00:12:38,884 --> 00:12:40,594
ได้แล้วๆ

231
00:13:03,700 --> 00:13:04,701
ไปให้พ้น

232
00:13:07,538 --> 00:13:08,539
เอมิลี

233
00:13:10,624 --> 00:13:11,625
ฉันมาหาเธอ

234
00:13:13,961 --> 00:13:15,003
ออกไป

235
00:13:17,172 --> 00:13:18,173
เอมิลี

236
00:13:20,634 --> 00:13:21,635
เราต้องคุยกัน

237
00:13:21,718 --> 00:13:23,971
ฉันไม่อยากคุยกับเธอ
ฉันไม่อยากมองหน้าเธอด้วยซ้ำ

238
00:13:24,054 --> 00:13:26,807
คิดๆ ดูแล้ว
ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก

239
00:13:29,393 --> 00:13:31,395
ให้โอกาสฉันได้อธิบาย
ในส่วนของฉันได้ไหม

240
00:13:31,478 --> 00:13:33,146
มีอะไรจะต้องอธิบายอีก

241
00:13:33,230 --> 00:13:35,023
ฉันมองเห็นทุกอย่างชัดเจน

242
00:13:35,107 --> 00:13:37,734
ไม่ มีบางอย่างที่เธอมองไม่เห็น

243
00:13:39,236 --> 00:13:41,488
เธอมีสิทธิ์ทุกอย่างที่จะโกรธฉัน

244
00:13:41,572 --> 00:13:43,490
ฉันไม่ได้ขอให้เธออนุญาต

245
00:13:43,574 --> 00:13:46,243
ฉันรู้ว่าเธอมีใจให้เขา

246
00:13:50,581 --> 00:13:51,582
มีใจให้เขาเหรอ

247
00:13:53,458 --> 00:13:56,003
เธอผลักไสฉันให้ชอบเขา

248
00:13:57,379 --> 00:13:59,006
เธอแทบจะบังคับฉันด้วยซ้ำ

249
00:14:00,132 --> 00:14:03,260
มันเหมือนเธออยากให้ฉันตกหลุมรักเขา
แต่ทำไม

250
00:14:03,343 --> 00:14:05,596
ทั้งๆ ที่เธอคือคนที่รักเขา
มาตั้งแต่แรก

251
00:14:05,679 --> 00:14:06,889
ฉันไม่ได้รักเขา

252
00:14:07,639 --> 00:14:09,266
- ไม่เคยรัก
- โกหก

253
00:14:10,058 --> 00:14:13,687
- ฉันไม่สนใจชายคนนั้นเลย
- งั้นนอนกับเขาทำไม

254
00:14:15,397 --> 00:14:16,565
แล้วทำไม...

255
00:14:17,691 --> 00:14:19,818
ทำไมเธอบอกฉันซ้ำๆ ว่า
ให้มอบกลอนให้เขา

256
00:14:19,902 --> 00:14:22,571
เพราะฉันรับไม่ได้
กับสิ่งที่กลอนของเธอทำให้ฉันรู้สึก

257
00:14:23,614 --> 00:14:26,909
กลอนของเธอทรงพลังเกินไป
มันเหมือนกับอสรพิษ

258
00:14:26,992 --> 00:14:30,537
เลื้อยเข้ามาในตัวฉัน
พันหัวใจฉันไว้

259
00:14:30,621 --> 00:14:33,373
แล้วก็รัดจนกระทั่งฉันหายใจไม่ออก

260
00:14:33,457 --> 00:14:36,668
มันมีเกล็ดแวววาว มีพิษ และกัด

261
00:14:38,128 --> 00:14:39,838
ฉันกลัว เอมิลี

262
00:14:39,922 --> 00:14:43,342
กลัวเธอ กลัววิธีที่เธอบีบฉัน
กลัววิธีที่เธอพ่นพิษใส่ฉัน

263
00:14:46,637 --> 00:14:48,847
ตอนที่ฉันแต่งงานกับออสติน
และเรากลายเป็นพี่น้องกัน

264
00:14:48,931 --> 00:14:51,099
สิ่งเดียวที่ผูกพันเราไว้
ก็คือถ้อยคำของเธอ

265
00:14:51,183 --> 00:14:57,898
เธอเริ่มเขียนอะไรมากมาย
และฉันเป็นคนเดียวที่ได้อ่าน

266
00:14:59,399 --> 00:15:00,609
มันเกินจะรับไหว

267
00:15:03,028 --> 00:15:06,365
ฉันเลยคิดว่า
ถ้าฉันผลักเธอนิดๆ แล้ว...

268
00:15:08,867 --> 00:15:11,578
ถ้าเธอผลักไสฉัน
ฉันจะกลายเป็นปัญหาของคนอื่นงั้นเหรอ

269
00:15:16,124 --> 00:15:17,960
งั้นทายซิ

270
00:15:20,838 --> 00:15:22,589
ฉันไม่ใช่ปัญหาของเธออีกต่อไปแล้ว ซู

271
00:15:23,799 --> 00:15:27,010
เธอกลับไปห้องรับแขกแสนสวย
สวมชุดหรูหราของเธอได้

272
00:15:27,094 --> 00:15:29,596
แล้วก็เป็นคนกลวงเปล่าตามสบาย

273
00:15:29,680 --> 00:15:32,266
เพราะฉันจะไม่มีวัน
ทำให้เธอรู้สึกอะไรอีก

274
00:15:32,349 --> 00:15:33,851
และเมื่อไม่มีฉัน...

275
00:15:35,477 --> 00:15:36,478
อะไร

276
00:15:37,604 --> 00:15:38,772
เมื่อไม่มีฉัน...

277
00:15:40,440 --> 00:15:42,818
ฉันคิดว่า
เธอมีความรู้สึกไม่เป็น

278
00:15:44,945 --> 00:15:45,946
โอเค

279
00:15:48,156 --> 00:15:49,658
ปิดประตูตามหลังด้วย

280
00:15:53,579 --> 00:15:54,580
เธอพูดถูก

281
00:15:57,249 --> 00:15:58,584
เรื่องอะไร

282
00:16:02,462 --> 00:16:05,465
ครั้งเดียวที่ฉันรู้สึกอะไร
ก็คือตอนที่ฉันอยู่กับเธอ

283
00:16:12,598 --> 00:16:16,185
"เธอใช้คำพูดสวยหรูราวกับใบมีด
มันสะท้อนแสงแวววาว"

284
00:16:17,352 --> 00:16:21,440
ฉันผลักเธอไปหาเขา
เพราะฉันอยากหนีความรู้สึกตัวเอง

285
00:16:22,816 --> 00:16:25,652
และฉันนอนกับเขา
เพราะฉันไม่อยากรู้สึกถึงมัน

286
00:16:26,403 --> 00:16:31,241
มีอะไรมากมาย
ที่ฉันไม่อยากรู้สึก เอมิลี

287
00:16:33,744 --> 00:16:35,621
และเรื่องใหญ่ที่สุด
ที่ฉันไม่อยากรู้สึก...

288
00:16:35,704 --> 00:16:36,914
คืออะไร

289
00:16:39,208 --> 00:16:40,209
คืออะไร

290
00:16:41,251 --> 00:16:42,586
คืออะไร ซู พูดออกมาสิ!

291
00:16:42,669 --> 00:16:44,338
ก็คือว่าฉันหลงรักเธอ

292
00:16:44,421 --> 00:16:45,797
ฉันไม่เชื่อเธอหรอก

293
00:16:45,881 --> 00:16:47,007
เป็นความจริง

294
00:16:47,090 --> 00:16:48,300
ไม่จริง

295
00:16:49,510 --> 00:16:51,803
ทุกคำพูดของเธอไม่เป็นความจริง!

296
00:16:52,596 --> 00:16:54,431
เธอไม่ใช่ซูอีกแล้วด้วยซ้ำ

297
00:16:54,515 --> 00:16:56,892
เธอเป็นคนใหม่ คนจอมปลอม

298
00:16:56,975 --> 00:17:00,103
ฉันจำเธอไม่ได้เลย
และทุกอย่างที่เธอพูดกับฉันคือคำโกหก

299
00:17:00,187 --> 00:17:01,396
เอมิลี ฉันรักเธอ

300
00:17:01,480 --> 00:17:02,773
เลิกโกหกฉันซะที!

301
00:17:02,856 --> 00:17:03,690
ฉันรักเธอ!

302
00:17:04,398 --> 00:17:08,612
และฉันรู้สึกถึงเธอในห้องสมุด
เพราะเธออยู่กับฉันเสมอ

303
00:17:08,694 --> 00:17:10,405
ฉันหนีจากเธอไม่ได้

304
00:17:10,489 --> 00:17:15,035
เพราะเรื่องจริงอย่างเดียวที่ฉัน
เคยรู้สึกก็คือความรักที่มีต่อเธอ

305
00:17:42,980 --> 00:17:44,690
ใช่ๆ ใช่

306
00:17:48,902 --> 00:17:51,280
สาวๆ พวกเธอปลอดภัยไหม

307
00:17:55,576 --> 00:17:57,744
ไม่ใช่ฝีมือพวกเธอใช่ไหม

308
00:18:01,623 --> 00:18:02,958
อุ้ย

309
00:18:04,626 --> 00:18:05,627
งั้น...

310
00:18:07,171 --> 00:18:08,797
ไม่มีใครจำเป็นต้องรู้เรื่องนี้

311
00:18:09,506 --> 00:18:12,509
นี่คือยุค 1850
อะไรๆ ก็ถูกเผาได้ตลอดเวลา

312
00:18:13,802 --> 00:18:15,804
โอเค กลับบ้านกันเถอะ

313
00:18:23,687 --> 00:18:25,439
จะนั่งตรงไหนก็เชิญเลยนะครับ

314
00:18:26,064 --> 00:18:29,193
หมวก เสื้อโค้ท เสื้อคลุม
เอาไปไว้ในห้องสมุด

315
00:18:30,152 --> 00:18:33,488
มีชาร้อนๆ มีอาหารสำหรับทุกคน

316
00:18:33,572 --> 00:18:37,284
แล้วผมก็ตั้งกล่องไว้ตรงนั้น
สำหรับรับบริจาค

317
00:18:37,367 --> 00:18:40,704
ถ้ามีใครพอจะเจียดอะไรได้
เราจะซาบซึ้งใจมาก

318
00:18:41,288 --> 00:18:44,124
โบสถ์เก่านั่นน่ะ
รับใช้เรามาเป็นอย่างดี

319
00:18:45,209 --> 00:18:46,919
เป็นความทรงจำดีๆ ของเรา

320
00:18:47,002 --> 00:18:50,088
มันจะใช้เวลา
แต่เราจะสร้างขึ้นมาใหม่ได้

321
00:18:50,839 --> 00:18:53,634
แอมเฮิร์สต์จะรวมใจกัน
เหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา

322
00:18:54,259 --> 00:18:56,887
และเราจะเอาชนะ
เคราะห์ร้ายครั้งนี้ไปได้

323
00:18:57,346 --> 00:18:59,890
- ใช่ พูดได้ดี
- ถูกต้อง

324
00:18:59,973 --> 00:19:01,391
ฉันภูมิใจในตัวลูกจัง

325
00:19:01,975 --> 00:19:04,019
ภรรยาเขาอยู่ไหน

326
00:19:04,102 --> 00:19:07,314
เธอควรจะอยู่เคียงข้างเขา
ในเวลาแบบนี้ไม่ใช่เหรอ

327
00:19:08,732 --> 00:19:10,609
ออสติน ซูอยู่ไหน

328
00:19:10,692 --> 00:19:13,237
แม่หวังว่าเราไม่ได้ทิ้งเธอไว้
ให้จมกองไฟในโบสถ์หรอกนะ

329
00:19:13,320 --> 00:19:16,865
เธอไปใช้ชีวิตของเธอมั้งครับ
เหมือนที่ผมใช้ชีวิตของผม

330
00:19:24,873 --> 00:19:29,670
ตกลงนายเพี้ยนอะไรขึ้นมา
ที่บอกว่าเราจะย้ายไปนิวออร์ลีนส์

331
00:19:29,753 --> 00:19:30,879
โนล่า ที่รัก โนล่า

332
00:19:30,963 --> 00:19:33,215
ฉันไม่สนว่านายเรียกมันว่ายังไง
ฉันจะไม่ย้ายไปที่นั่น

333
00:19:33,298 --> 00:19:34,883
เธอต้องย้าย

334
00:19:35,300 --> 00:19:39,263
ฉันส่งโทรเลขไปหานายหน้าที่นั่น
โจเซฟ ไลแมน

335
00:19:39,763 --> 00:19:41,223
โจเซฟ ไลแมน แฟนเก่าฉันน่ะเหรอ

336
00:19:41,306 --> 00:19:44,101
ใช่แล้ว
ฉันลืมไปว่าเธอรู้จักหมอนั่น ไลแมน

337
00:19:44,184 --> 00:19:45,269
ไลแมน!

338
00:19:45,352 --> 00:19:47,521
คนดีนะ โอนเงินไปให้เขาหมดแล้ว

339
00:19:47,604 --> 00:19:48,689
เขาหาบ้านให้เรา

340
00:19:48,772 --> 00:19:50,816
โจเซฟ ไลแมนขายบ้านให้เราเหรอ

341
00:19:50,899 --> 00:19:52,234
เรียกว่ากระต๊อบน่าจะเหมาะกว่า

342
00:19:52,317 --> 00:19:54,653
นายทุ่มเงินทั้งหมด
เพื่อซื้อกระต๊อบในนิวออร์ลีนส์

343
00:19:54,736 --> 00:19:57,739
แล้วคิดว่าฉันจะทิ้งทุกอย่าง
แล้วไปกับนายเนี่ยนะ

344
00:19:57,823 --> 00:19:58,866
ก็ใช่

345
00:19:58,949 --> 00:20:00,701
นี่มันศตวรรษที่ 19
เธอเป็นภรรยาของฉัน

346
00:20:00,784 --> 00:20:02,035
ฉันเป็นคนตัดสินใจ

347
00:20:02,119 --> 00:20:05,122
โอเค ได้ฟังอะไรที่ฉันพูดกรอกหูนาย

348
00:20:05,205 --> 00:20:06,206
ตลอดเวลามานี้บ้างไหม

349
00:20:06,290 --> 00:20:08,208
ที่รัก โนล่าเจ๋งมากนะ
เธอจะต้องชอบ

350
00:20:08,292 --> 00:20:11,420
สงครางกลางเมืองกำลังจะเริ่ม
ฉันจะไม่ย้ายไปลุยเซียนาหรอก

351
00:20:11,503 --> 00:20:13,130
ฉันจะไม่มีวันได้เห็นหน้าครอบครัวอีก

352
00:20:13,630 --> 00:20:15,632
ไม่ต้องพูดถึงว่า
ฉันจะอยู่ผิดฝั่งของประวัติศาสตร์

353
00:20:15,716 --> 00:20:17,050
เฮ้ ทางใต้ไม่ได้แย่ไปทั้งหมด

354
00:20:17,134 --> 00:20:19,469
ระบบเพาะปลูก
มันเหมือนพวกคนชั้นสูง...

355
00:20:19,553 --> 00:20:21,346
การมีทาสเป็นเรื่องเลวร้าย ชิป

356
00:20:21,430 --> 00:20:23,515
ฉันนึกว่าเธอจะเปิดใจกว้าง

357
00:20:23,599 --> 00:20:24,683
ไม่ใช่กับเรื่องนี้

358
00:20:24,766 --> 00:20:26,560
ไม่เอาน่า มันจะน่าอยู่มาก

359
00:20:26,643 --> 00:20:28,020
เธอจะเป็นสาวงามแดนใต้...

360
00:20:28,103 --> 00:20:29,938
ฉันเป็นนังแม่มดเจ้าเล่ห์แดนตะวันออก

361
00:20:30,314 --> 00:20:31,940
- เคารพกันด้วย
- ฉันไม่เข้าใจ

362
00:20:32,024 --> 00:20:33,317
เธออยากให้ฉันทิ้งเธอไว้ที่นี่

363
00:20:33,400 --> 00:20:35,569
แล้วย้ายไปโนล่า เพื่อแต่งงาน
กับลูกสาวเจ้าของไร่นุ่นเหรอ

364
00:20:35,652 --> 00:20:38,197
ไม่ นาย... นายแต่งงานกับฉันได้

365
00:20:38,280 --> 00:20:42,117
เราแค่ต้องอยู่กันที่แอมเฮิร์สต์
และไม่ผูกมัดกัน

366
00:20:42,201 --> 00:20:43,202
โอย ตาย

367
00:20:43,785 --> 00:20:44,912
ลืมมันซะเถอะ

368
00:20:45,454 --> 00:20:46,455
ลืมมันไปซะ!

369
00:20:46,538 --> 00:20:49,541
ฉันทุ่มเทกับกระต๊อบหลังนี้มาก

370
00:20:51,210 --> 00:20:53,253
อะไร... ชิป...

371
00:20:55,464 --> 00:20:56,924
นี่ฉันกำลังทำพลาดหรือเปล่า

372
00:20:57,007 --> 00:20:58,008
ใช่

373
00:20:58,091 --> 00:20:59,343
แน่นอนที่สุด

374
00:20:59,426 --> 00:21:01,178
เขาอยากแต่งงานกับเธอ ลาวิเนีย

375
00:21:01,261 --> 00:21:03,722
ทีนี้เธอได้ขึ้นคานสมใจแน่

376
00:21:09,061 --> 00:21:10,395
ปัญหาเดิมๆ แค่เปลี่ยนวัน

377
00:21:15,400 --> 00:21:16,693
ชิป

378
00:21:16,777 --> 00:21:18,153
โอเค

379
00:21:18,237 --> 00:21:20,239
- นายไปนิวออร์ลีนส์
- โนล่า

380
00:21:22,908 --> 00:21:24,117
แต่งงานกับคนอื่น

381
00:21:24,826 --> 00:21:26,495
มีลูก แล้วก็อะไรเทือกนั้น

382
00:21:27,496 --> 00:21:29,831
แต่นายรู้ และฉันรู้...

383
00:21:30,499 --> 00:21:31,500
อะไร

384
00:21:31,583 --> 00:21:35,212
ว่าฉันจะเป็นหญิงสาวที่น่าสนใจที่สุด
ที่นายเคยรักตลอดไป

385
00:21:40,175 --> 00:21:41,677
โบสถ์ของเรา

386
00:21:41,760 --> 00:21:43,470
น่าสงสารโบสถ์แสนสวยของเรา

387
00:21:43,554 --> 00:21:44,555
คุณนายดิกคินสัน

388
00:21:46,473 --> 00:21:47,933
ผมฝันถึงเหตุการณ์นี้เมื่อคืน

389
00:21:50,143 --> 00:21:51,144
อะไรนะ

390
00:21:51,770 --> 00:21:53,981
- คุณพูดเรื่องอะไร
- ผมเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น

391
00:21:56,275 --> 00:21:58,360
ไฟไหม้โบสถ์ ผมเห็นนิมิต

392
00:21:59,069 --> 00:22:00,070
มันเข้าฝันผม

393
00:22:00,737 --> 00:22:02,573
ผมเห็นเหตุการณ์นี้มาก่อน

394
00:22:03,323 --> 00:22:05,158
ไม่ คุณคิดไปเอง

395
00:22:05,242 --> 00:22:07,828
ไม่ ผมฝันเมื่อคืน
แล้วตอนนี้มันก็กลายเป็นจริง

396
00:22:07,911 --> 00:22:09,830
ต้องเป็นสัญญาณที่เลวร้าย
เป็นลางร้าย

397
00:22:13,333 --> 00:22:15,836
คุณเพ้อเจ้อเรื่องลางกับนิมิต

398
00:22:16,336 --> 00:22:18,005
ฟังดูบ้าพอๆ กับเอมิลีเลย

399
00:22:20,257 --> 00:22:22,467
หรือเธออาจจะไม่ได้บ้าอย่างที่เราคิด

400
00:22:58,378 --> 00:22:59,588
โอ้ พระเจ้า

401
00:23:53,517 --> 00:23:54,518
(อสรพิษ)

402
00:23:54,601 --> 00:23:56,270
สหายตัวยาวในพงหญ้า

403
00:23:56,645 --> 00:23:58,063
นานๆ จะโผล่มา...

404
00:23:58,772 --> 00:24:01,483
คุณอาจเคยเจอเขาแล้วหรือไม่

405
00:24:01,567 --> 00:24:03,068
มองเห็นก็รู้ทันที

406
00:24:04,278 --> 00:24:05,988
พงหญ้าแหวกออกราวกับถูกหวี

407
00:24:07,155 --> 00:24:08,657
ตัวยาวๆ มีลายจุด

408
00:24:10,951 --> 00:24:12,953
มันหุบตัวที่เท้า

409
00:24:13,537 --> 00:24:14,955
แล้วแผ่แม่เบี้ยออก

410
00:24:16,164 --> 00:24:17,708
มันชอบที่เฉอะแฉะ

411
00:24:18,375 --> 00:24:20,460
พื้นที่เย็นเกินกว่าจะปลูกข้าวโพด

412
00:24:21,253 --> 00:24:23,130
แต่เมื่อเด็กชายเดินด้วยเท้าเปล่า

413
00:24:23,213 --> 00:24:24,590
มากกว่าหนึ่งครั้งในยามเที่ยง

414
00:24:25,382 --> 00:24:27,634
พอเดินผ่าน ฉันนึกว่าเป็นแส้

415
00:24:28,302 --> 00:24:29,761
ที่คลายตัวออกใต้แสงตะวัน

416
00:24:30,429 --> 00:24:32,055
เมื่อก้มลงหยิบดู

417
00:24:32,681 --> 00:24:34,474
มันเหี่ยวย่นเหลือแต่คราบ

418
00:24:40,689 --> 00:24:42,316
หลายสิ่งในธรรมชาติ

419
00:24:42,399 --> 00:24:44,443
ฉันรู้จักมันและมันรู้จักฉัน

420
00:24:45,277 --> 00:24:47,779
ฉันรู้สึกถึงไมตรี

421
00:24:47,863 --> 00:24:49,114
ฉันรู้สึกถึงความเป็นมิตร

422
00:24:52,492 --> 00:24:53,911
แต่คราใดที่เจอเจ้าตัวนี้

423
00:24:55,329 --> 00:24:57,164
ไม่ว่าจะมีคนอื่นอยู่ด้วย
หรือเจอคนเดียว

424
00:24:59,666 --> 00:25:01,084
ฉันก็หายใจไม่ออกทุกที

425
00:25:02,211 --> 00:25:03,837
หนาวยะเยือกไปถึงกระดูก

426
00:25:12,596 --> 00:25:14,431
ฉันตายอย่างมีความสุขได้แล้ว

427
00:25:17,100 --> 00:25:18,101
ไม่ใช่ฉัน

428
00:25:19,228 --> 00:25:21,063
ฉันรู้สึกสงสารคนตายในวันนี้

429
00:25:23,440 --> 00:25:24,441
เอมิลี

430
00:25:25,817 --> 00:25:26,818
ว่าไง

431
00:25:28,820 --> 00:25:30,030
เวลาที่ฉันอยู่กับเธอ...

432
00:25:31,990 --> 00:25:34,284
นั่นคือตอนเดียวที่ฉันรู้สึกมีชีวิต

433
00:25:43,836 --> 00:25:45,045
ฉันต้องการแค่นั้นแหละ

434
00:25:46,380 --> 00:25:48,048
แต่ไหนแต่ไหนฉันก็ต้องการแค่นั้น

435
00:25:49,842 --> 00:25:51,468
เพื่อทำให้เธอรู้สึกอย่างนั้น

436
00:25:53,428 --> 00:25:55,848
ฉันเขียนเพื่อเธอ ซู

437
00:25:56,807 --> 00:25:58,016
ฉันเขียนเพื่อเธอ

438
00:26:00,602 --> 00:26:01,812
เพื่อเธอคนเดียว

439
00:26:04,356 --> 00:26:05,649
แค่นั้นพอแล้ว

440
00:26:10,445 --> 00:26:12,447
ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือจากเธออีก

441
00:27:21,308 --> 00:27:23,310
คำบรรยายไทยโดย ต้องตา สุธรรมรังษี