1
00:00:25,526 --> 00:00:26,527
คุณพระ

2
00:00:30,822 --> 00:00:31,823
ว้าว

3
00:00:37,162 --> 00:00:38,747
เรามาถึงแล้วจ้า!

4
00:00:42,835 --> 00:00:44,753
โลกของเอมิลี ดิกคินสัน

5
00:00:44,837 --> 00:00:46,839
(ผ่านกลาร์ก)

6
00:00:53,929 --> 00:00:56,765
เอาละทุกคน ไปดูกันเถอะว่า
คนเขาคลั่งอะไรกับโอเปราเรื่องนี้

7
00:00:57,266 --> 00:01:00,435
ทุกคนดูสง่างามมาก
ฉันน่าจะสวมผ้าคลุมมาด้วย

8
00:01:00,519 --> 00:01:03,105
หิวจัง เธอว่ามีข้าวโพดคั่วขายไหม

9
00:01:03,689 --> 00:01:06,191
ที่โรงโอเปรา
ไม่มีข้าวโพดคั่วหรอก ชิป

10
00:01:06,817 --> 00:01:09,069
ฉันตื่นเต้นจริงๆ
ที่ในที่สุดก็ได้มาที่นี่

11
00:01:09,570 --> 00:01:12,155
ฉันอ่านรีวิวทั้งหมด
เกี่ยวกับงานสร้างของอิตาลี

12
00:01:12,531 --> 00:01:13,615
ทำให้ฉันโสมนัสมาก

13
00:01:13,699 --> 00:01:15,409
ทำไมต้องใช้คำยากๆ ตลอดเลย

14
00:01:15,951 --> 00:01:18,787
หวังว่าจะสนุกนะ ค่าตั๋วแพง
จนขนหน้าแข้งผมร่วงไปเป็นแถบ

15
00:01:18,871 --> 00:01:21,456
- ฉันแค่หวังว่าเราจะได้ที่นั่งดีๆ
- ดูสิ ซูกับออสตินอยู่นั่น

16
00:01:21,540 --> 00:01:22,749
ไง

17
00:01:22,833 --> 00:01:25,377
แน่นอน หล่อนต้องสวมผ้าคลุมมา

18
00:01:25,460 --> 00:01:26,837
- หวัดดีจ้ะ
- ว้าว

19
00:01:28,463 --> 00:01:30,465
ซู เธอดูสวยมากเลย

20
00:01:30,549 --> 00:01:31,758
พวกเธอก็เหมือนกัน

21
00:01:31,842 --> 00:01:34,136
- แล้วป้าลาวิเนียล่ะ
- หนูขึ้นบ้านน่ะ

22
00:01:34,219 --> 00:01:35,846
โรงแรมเป็นยังไงบ้าง

23
00:01:35,929 --> 00:01:36,972
ก็ดีนะ

24
00:01:37,055 --> 00:01:40,392
ดีพอที่จะค้างสักคืนหรือสองคืน
ฉันคงไม่อยู่นานกว่านั้น

25
00:01:40,475 --> 00:01:43,020
ใช่ ฉันไม่คิดว่า
เธอมีเงินพอที่จะค้างที่นั่นต่อหรอก

26
00:01:43,937 --> 00:01:45,856
ทุกคนตื่นเต้นกันไหมคะ

27
00:01:46,273 --> 00:01:47,774
เรามาดูรอบปฐมฤกษ์

28
00:01:47,858 --> 00:01:50,194
และคนทั้งบอสตัน
พากันพูดถึงนักร้องนำเสียงโซปราโน

29
00:01:50,277 --> 00:01:52,654
ใช่ อเดเลด เมย์ผู้ยอดเยี่ยม

30
00:01:52,738 --> 00:01:55,949
เพิ่งลงจากเรือจากอิตาลี
ซึ่งหล่อนได้ฝึกร้องกับเวอร์ดีเองเลย

31
00:01:56,575 --> 00:01:58,744
จริงๆ แล้วหล่อนเป็นคนฟิลาเดลเฟียน่ะ

32
00:01:58,827 --> 00:02:01,163
แน่นอนว่าคนอเมริกันส่วนใหญ่
ร้องโอเปราไม่เป็น

33
00:02:01,246 --> 00:02:03,707
แต่อเดเลดทำให้คนทั่วยุโรป
ตกตะลึงด้วยเสียงของหล่อน

34
00:02:03,790 --> 00:02:06,877
มีคนบอกว่าหล่อนเคยทำแว่นเดี่ยวของ
นักวิจารณ์คนนึงแตกตอนขึ้นเสียงสูง

35
00:02:06,960 --> 00:02:07,961
ไม่จริงน่า

36
00:02:08,044 --> 00:02:10,047
นั่นเป็นเรื่องโม้
ต้องเป็นเรื่องโม้แน่ๆ

37
00:02:12,424 --> 00:02:13,425
เขามาละ

38
00:02:19,848 --> 00:02:21,058
ครอบครัวดิกคินสัน

39
00:02:21,141 --> 00:02:22,851
- ไง
- ยินดีต้อนรับสู่โอเปรา

40
00:02:22,935 --> 00:02:24,520
เราดีใจที่ได้มาที่นี่ค่ะ

41
00:02:24,603 --> 00:02:27,189
ผมว่าผมเห็นคนรู้จักที่ด้านล่าง

42
00:02:27,272 --> 00:02:28,857
ขอตัวก่อนนะครับ

43
00:02:31,235 --> 00:02:32,402
ปุบปับจัง

44
00:02:32,486 --> 00:02:34,821
แซม ขอบคุณมากนะคะ
ที่ช่วยเราเรื่องตั๋ว

45
00:02:34,905 --> 00:02:36,657
เราตื่นเต้นที่จะได้ไปนั่ง
ตรงที่นั่งพิเศษ

46
00:02:36,740 --> 00:02:37,950
เดี๋ยวก่อนนะ

47
00:02:38,033 --> 00:02:39,326
เรานั่งที่ไหนคะ

48
00:02:39,743 --> 00:02:41,620
ออร์เคสตรา แถวหลัง

49
00:02:42,496 --> 00:02:43,747
ทำไมคุณไม่หาที่นั่งพิเศษให้เราล่ะ

50
00:02:43,830 --> 00:02:47,167
ตอนแรกคุณขังผมไว้ในหลุม
ตอนนี้คุณจะให้ผมอยู่ในที่แคบๆ อีก

51
00:02:47,251 --> 00:02:48,877
ออร์เคสตราก็ดีมากนะครับ

52
00:02:48,961 --> 00:02:50,170
ฉันก็ว่างั้นค่ะ

53
00:02:50,587 --> 00:02:52,798
มาเถอะ เอ็ดเวิร์ด
ไปหาที่นั่งแถวหลังกัน

54
00:02:53,632 --> 00:02:54,675
โอเค ไปกันเถอะ

55
00:02:54,758 --> 00:02:56,176
เอมิลี ไปนั่งด้วยกันไหม

56
00:02:56,885 --> 00:02:58,720
หนูต้องคุยกับซูค่ะ

57
00:02:58,804 --> 00:03:00,722
- บายค่ะ
- ครับ บาย เจอกัน

58
00:03:01,682 --> 00:03:03,851
โอเค งั้นเจอกันหลังจบการแสดงนะครับ

59
00:03:03,934 --> 00:03:05,561
ไม่ แซม เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป

60
00:03:06,228 --> 00:03:07,771
ผมนึกว่าคุณอยากคุยกัน

61
00:03:10,315 --> 00:03:13,151
เปล่าหรอก ฉันแค่อยากคุยกับคุณ

62
00:03:13,777 --> 00:03:14,736
โอเค

63
00:03:15,612 --> 00:03:16,613
แน่นอน

64
00:03:17,281 --> 00:03:19,449
กวีอยากคุยกับบรรณาธิการของเธอ

65
00:03:19,533 --> 00:03:20,701
โอเค

66
00:03:21,702 --> 00:03:24,037
แซม คุณไม่ได้มาคนเดียวใช่ไหม
แมรี่อยู่ไหนล่ะ

67
00:03:24,121 --> 00:03:26,331
หล่อนมาไม่ได้

68
00:03:26,415 --> 00:03:28,542
น่าเสียดายจัง ฉันอยากเจอหล่อนจะแย่

69
00:03:28,625 --> 00:03:31,628
ครับ หล่อนไม่ค่อยสบายน่ะ

70
00:03:32,129 --> 00:03:33,130
อีกแล้ว

71
00:03:33,630 --> 00:03:36,550
งั้นฉันเดาว่าคงเป็นโชคของเอมิลี

72
00:03:37,718 --> 00:03:38,719
ของฉันเหรอ

73
00:03:38,802 --> 00:03:41,013
ใช่ เพราะตอนนี้
เธอจะได้ไปนั่งตรงที่นั่งพิเศษกับแซม

74
00:03:41,555 --> 00:03:44,266
- ผมคิดว่ามัน...
- แซม ต้องให้หล่อนไปนะคะ

75
00:03:44,349 --> 00:03:47,811
หล่อนเพิ่งดูโอเปราเป็นครั้งแรก
และอเดเลด เมย์ก็ขึ้นแสดงด้วย

76
00:03:47,895 --> 00:03:49,563
นี่เป็นโอกาส
ที่หาไม่ได้อีกแล้วในชีวิต

77
00:03:49,646 --> 00:03:51,982
โดยเฉพาะสำหรับศิลปินที่อ่อนไหว
อย่างเอมิลี

78
00:03:53,692 --> 00:03:56,278
ถ้าคุณไม่ว่าอะไร
ฉันก็อยากไปนั่งด้วยค่ะ

79
00:03:56,361 --> 00:03:58,572
เธอต้องไปนะ

80
00:03:58,655 --> 00:04:00,908
แซมคะ เป็นสุภาพบุรุษหน่อย
พาหล่อนไปนั่งด้วยคน

81
00:04:01,408 --> 00:04:03,368
ถ้าหล่อนลงไปดูข้างล่าง แถวหลังสุด

82
00:04:03,452 --> 00:04:05,078
หล่อนคงมองไม่เห็น

83
00:04:05,787 --> 00:04:07,247
จำได้ไหมคะ หล่อนมีปัญหาเรื่องสายตา

84
00:04:07,706 --> 00:04:08,874
ม่านตาอักเสบน่ะค่ะ

85
00:04:10,292 --> 00:04:13,212
ก็ได้ครับ
จะปล่อยให้ที่นั่งว่างก็คงไม่ดี

86
00:04:13,295 --> 00:04:14,296
มาเถอะ

87
00:04:32,231 --> 00:04:33,357
เฮ้

88
00:04:37,069 --> 00:04:38,570
ใครนั่งกับแซม โบวส์น่ะ

89
00:04:38,654 --> 00:04:40,197
ว้าว สาวคนใหม่

90
00:04:46,495 --> 00:04:48,830
ผมอยากฟังอเดเลด เมย์ร้องเพลง
มากเลยคืนนี้

91
00:04:49,456 --> 00:04:51,542
ใครๆ ก็พูดว่าหล่อนสุดยอดมาก

92
00:04:52,125 --> 00:04:53,877
เสียงร้องเหมือนนกลาร์ก
มีคนบอกผม

93
00:04:53,961 --> 00:04:55,003
ฉันก็แทบรอไม่ไหวค่ะ

94
00:04:55,796 --> 00:04:59,800
"เสียงร้องที่สั่นคลอนคนทั้งโลก"
เขียนเอาไว้บนโปสเตอร์

95
00:04:59,883 --> 00:05:02,845
หล่อนเป็นคนนิสัยดีอีกด้วย

96
00:05:02,928 --> 00:05:03,929
จริงเหรอคะ

97
00:05:06,557 --> 00:05:08,809
ผมมีนัดสัมภาษณ์หล่อนหลังจบการแสดง

98
00:05:10,352 --> 00:05:11,562
คุณได้ไปหลังเวทีเลยเหรอ

99
00:05:12,312 --> 00:05:13,355
แน่นอน

100
00:05:13,814 --> 00:05:16,942
นี่เป็นโรงโอเปราแห่งใหม่
พวกเขาอยากเป็นข่าว

101
00:05:18,151 --> 00:05:20,028
นี่มันน่าทึ่งจริงๆ

102
00:05:26,827 --> 00:05:27,828
ดูสิ

103
00:05:28,704 --> 00:05:29,705
แม่คะ

104
00:05:35,002 --> 00:05:36,211
หายไปไหนตั้งนาน

105
00:05:37,212 --> 00:05:39,298
เธอต้องไม่เชื่อแน่ว่า
ฉันบังเอิญเจอใครที่บาร์

106
00:05:39,756 --> 00:05:40,966
ใครคะ

107
00:05:41,341 --> 00:05:42,593
เฟรซาร์ สเติร์นส์

108
00:05:44,011 --> 00:05:45,012
ใครน่ะ

109
00:05:45,095 --> 00:05:47,431
เฟรซาร์ เพื่อนเก่าสมัยเรียนของฉัน

110
00:05:47,514 --> 00:05:49,516
นิสัยดี เป็นลูกชายของอธิการบดี

111
00:05:50,851 --> 00:05:51,935
เธอน่าจะจำเขาได้

112
00:05:52,895 --> 00:05:54,521
ใช่ ลางๆ

113
00:05:54,605 --> 00:05:57,065
ไม่เอาน่า เฟรซาร์ สเติร์นส์ไง

114
00:05:58,108 --> 00:05:59,568
ชายที่นิสัยดีที่สุดในโลก

115
00:06:01,486 --> 00:06:03,447
ไม่เจอเขาเลยตั้งแต่เรียนจบกัน

116
00:06:03,947 --> 00:06:05,199
ตอนนี้เขาอยู่ที่เวสต์พอยต์แล้ว

117
00:06:05,991 --> 00:06:07,159
เขาสวมเครื่องแบบของเขา

118
00:06:07,784 --> 00:06:09,203
ดูเหมือนทหารจริงๆ

119
00:06:11,038 --> 00:06:12,664
ให้ตาย ฉันคิดถึงก๊วนเพื่อนเก่าจัง

120
00:06:14,124 --> 00:06:15,792
ฉันน่าจะจัดงานรวมรุ่น

121
00:06:19,171 --> 00:06:20,797
ช่วงเวลานั้นมันสุดยอดมาก

122
00:06:22,674 --> 00:06:24,301
เราเคยมีความสุขกันมาก

123
00:06:24,927 --> 00:06:27,763
ตอนนี้คุณก็ยังมีความสุขใช่ไหม

124
00:06:48,075 --> 00:06:50,827
"ลา ทราเวียตา"
แปลว่า "คนที่ตกต่ำ"

125
00:06:50,911 --> 00:06:52,162
ใช่ ฉันรู้น่า

126
00:06:52,955 --> 00:06:56,041
- นายรู้เหรอ
- ฉันเรียนภาษาอิตาลีที่วิทยาลัยไง

127
00:06:56,124 --> 00:06:57,960
ใช่ แต่นายออกกลางครัน

128
00:06:58,877 --> 00:07:01,380
โอเค ช่างเถอะ

129
00:07:02,256 --> 00:07:07,719
รู้ไหมว่าเวลาคนมาดูโอเปราครั้งแรก
ปฏิกิริยาจะสุดโต่งมาก

130
00:07:08,428 --> 00:07:10,264
ถ้าไม่ชอบก็เกลียดไปเลย

131
00:07:10,722 --> 00:07:12,850
ถ้าชอบ ก็จะชอบไปตลอด

132
00:07:12,933 --> 00:07:15,477
ถ้าไม่ชอบ ก็อาจจะซาบซึ้งในภายหลัง

133
00:07:15,561 --> 00:07:18,188
แต่มันจะไม่มีทางเป็น
ส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ

134
00:07:20,274 --> 00:07:21,275
เจ๋ง

135
00:07:22,150 --> 00:07:23,569
ฉันต้องไปชิ้งฉ่อง

136
00:07:25,487 --> 00:07:26,488
นายเพิ่งไปมาเอง

137
00:07:27,030 --> 00:07:28,949
ลาวิเนีย ฉันรู้

138
00:07:35,455 --> 00:07:37,583
เขาจะสวมหมวกตลอดการแสดงเลยไหมเนี่ย

139
00:07:37,666 --> 00:07:38,917
เสียเงินไปเปล่าๆ

140
00:07:39,001 --> 00:07:40,878
เราไม่เห็นเวทีด้วยซ้ำ

141
00:07:41,461 --> 00:07:42,629
คนพวกนี้ช่าง...

142
00:07:43,380 --> 00:07:46,425
ครับ ได้ เชิญเลย

143
00:07:47,176 --> 00:07:48,260
เสแสร้ง

144
00:07:51,180 --> 00:07:53,056
จะเป็นภาษาอิตาลีทั้งหมดเลยไหม

145
00:07:53,932 --> 00:07:55,392
โอ้ พระเจ้า

146
00:07:56,059 --> 00:07:57,477
ภาษาอิตาลี

147
00:07:59,688 --> 00:08:01,899
ฉันอยากดูพวกละครตลกมากกว่า

148
00:08:02,900 --> 00:08:03,901
นั่นสิ

149
00:08:07,487 --> 00:08:09,198
คุณไม่เคยดูโอเปราจริงๆ เหรอ

150
00:08:09,281 --> 00:08:12,117
ใช่ค่ะ เคยแต่ฝันว่าจะมาดู

151
00:08:13,869 --> 00:08:15,746
งั้นผมเดาว่าความฝันของคุณ
เป็นจริงแล้ว

152
00:08:17,289 --> 00:08:20,000
ความฝันหลายอย่างของฉัน
เป็นจริงตั้งแต่ฉันได้เจอคุณ

153
00:08:22,461 --> 00:08:24,421
- เอมิลี...
- แซม ฉันต้องขอบคุณคุณ

154
00:08:24,505 --> 00:08:27,633
ไม่ต้องหรอก ไม่เหลือบ่ากว่าแรง
ผมไม่ได้จ่ายค่าที่นั่งด้วยซ้ำ

155
00:08:27,716 --> 00:08:29,134
โอ้ ไม่ค่ะ ไม่ใช่เรื่องนั้น

156
00:08:29,718 --> 00:08:31,136
ไม่ใช่แค่เรื่องนั้น

157
00:08:31,220 --> 00:08:33,138
- ฉันหมายถึงทุกเรื่อง
- เอมิลี ได้โปรด...

158
00:08:33,222 --> 00:08:35,557
- ที่คุณมอบให้แก่ฉัน
- ขอล่ะ ไม่ได้ลำบากอะไรเลย

159
00:08:36,225 --> 00:08:37,226
แต่มันมีความหมายมาก

160
00:08:38,559 --> 00:08:41,772
คุณเปลี่ยนชีวิตฉัน
ก่อนฉันเจอคุณ ฉันไม่ใช่ใครเลย

161
00:08:43,065 --> 00:08:44,107
ตอนนี้...

162
00:08:45,108 --> 00:08:46,735
ตอนนี้กลอนของฉัน
จะได้รับการตีพิมพ์

163
00:08:55,118 --> 00:08:56,370
เอมิลี เรามีปัญหา

164
00:08:59,289 --> 00:09:00,457
มีเหรอคะ

165
00:09:00,541 --> 00:09:01,542
ใช่

166
00:09:02,376 --> 00:09:03,377
คุณ...

167
00:09:04,962 --> 00:09:06,380
คุณเขียนจดหมายถึงแมรี่

168
00:09:09,591 --> 00:09:10,592
ใช่ค่ะ

169
00:09:11,844 --> 00:09:12,845
ฉันเขียนไป

170
00:09:14,221 --> 00:09:17,307
ใช่ นั่นไม่ดีเลยนะ

171
00:09:20,727 --> 00:09:23,397
แต่ฉัน... หมายความว่ายังไงคะ

172
00:09:23,480 --> 00:09:28,110
คุณเขียนจดหมายถึงแมรี่
และมันทำให้เธออึดอัดอย่างที่สุด

173
00:09:29,278 --> 00:09:30,571
ต้องบอกว่าเราทั้งคู่

174
00:09:30,654 --> 00:09:32,614
มันทำให้เราทั้งคู่อึดอัด

175
00:09:33,532 --> 00:09:35,158
จดหมายของคุณทำให้แมรี่เสียใจมาก

176
00:09:36,326 --> 00:09:38,537
เธอก็เลยไม่มาที่นี่ในคืนนี้

177
00:09:40,080 --> 00:09:44,459
เธอปฏิเสธที่จะมา เพราะจดหมายคุณ
ละเมิดความรู้สึกของเธอ

178
00:09:48,338 --> 00:09:49,381
ฉันไม่เข้าใจ

179
00:09:49,464 --> 00:09:51,466
คุณเขียนสิ่งที่บ้าบอที่สุด
ในจดหมายฉบับนั้น

180
00:09:52,718 --> 00:09:54,219
คุณบอกว่าผมเป็นเหมือนดวงอาทิตย์

181
00:09:54,636 --> 00:09:56,555
บอกว่าคุณหนาว
ทุกครั้งที่ผมไม่อยู่ด้วย

182
00:09:57,514 --> 00:10:00,517
เหมือนทุกครั้งที่ผมไปจากแอมเฮิร์สต์
ฤดูหนาวก็มาเยือน

183
00:10:01,435 --> 00:10:02,936
ทำไมคุณถึงเขียนอะไรแบบนั้น

184
00:10:03,020 --> 00:10:04,104
เพราะฉันรู้สึกอย่างนั้น

185
00:10:04,188 --> 00:10:05,606
กับชายที่แต่งงานแล้วเนี่ยนะ

186
00:10:06,982 --> 00:10:08,192
เขียนถึงภรรยาเขาเนี่ยนะ

187
00:10:09,943 --> 00:10:11,528
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอเสียใจ

188
00:10:11,904 --> 00:10:13,030
ฉันแค่อยากแสดง...

189
00:10:13,113 --> 00:10:14,573
- ความขอบคุณ ความชื่นชม...
- ใช่ คือ...

190
00:10:14,656 --> 00:10:16,533
ฟังนะ ครั้งนี้คุณทำเกินไป

191
00:10:16,617 --> 00:10:17,618
ฉันขอโทษ

192
00:10:19,453 --> 00:10:22,748
บางครั้งเวลาที่ฉันเขียน...
ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้

193
00:10:27,794 --> 00:10:30,631
ผมรู้ นั่นเป็นส่วนหนึ่ง
ที่ทำให้คุณเป็นนักเขียนที่ยอดเยี่ยม

194
00:10:33,091 --> 00:10:35,260
แต่คุณต้องได้ยินข่าวลือบ้างสิ

195
00:10:37,304 --> 00:10:39,389
- ข่าวลืออะไรคะ
- ไม่เอาน่า คุณเคยได้ยิน

196
00:10:40,682 --> 00:10:43,310
ทุกครั้งที่ผมเลือกสนับสนุน
นักเขียนหญิง

197
00:10:43,393 --> 00:10:46,772
จะมีคำซุบซิบนินทาไปทั่วฝั่งอีสโคสต์
ว่าผมมีเจตนาแฝง

198
00:10:48,398 --> 00:10:50,234
และแมรี่
เธอก็ได้ยินข่าวซุบซิบพวกนั้น...

199
00:10:51,568 --> 00:10:52,778
และมันทำให้เธอหม่นหมอง

200
00:10:53,612 --> 00:10:54,821
มันทำให้เธอเจ็บปวด...

201
00:10:55,739 --> 00:10:59,159
แม้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่า
ผมรักเดียวใจเดียวเสมอ

202
00:11:01,453 --> 00:11:03,872
ผมพยายามจะพูดให้ชัดเจนที่สุด

203
00:11:05,165 --> 00:11:07,167
ความสนใจที่ผมมีในตัวคุณ

204
00:11:08,377 --> 00:11:10,212
เป็นเรื่องงานล้วนๆ

205
00:11:12,548 --> 00:11:14,383
คุณเข้าใจใช่ไหม

206
00:11:16,260 --> 00:11:17,261
แน่นอนค่ะ

207
00:11:20,639 --> 00:11:22,641
แมรี่คือผู้หญิงคนเดียวบนโลกที่ผมรัก

208
00:11:25,060 --> 00:11:26,186
ผมไม่มีทางทรยศเธอ

209
00:11:26,270 --> 00:11:27,479
แซม อภัยให้ฉันด้วย

210
00:11:28,605 --> 00:11:30,190
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรผิด

211
00:11:30,274 --> 00:11:32,484
ฉันเคารพการแต่งงานของคุณอย่างที่สุด

212
00:11:33,735 --> 00:11:36,613
การที่คุณซื่อสัตย์ต่อภรรยา
เป็นสิ่งหนึ่ง

213
00:11:36,697 --> 00:11:38,448
ที่ทำให้คุณเป็นคนดีเหลือเกิน

214
00:11:45,747 --> 00:11:47,207
ฟังนะ ผมรู้ว่ามันดูโรแมนติก...

215
00:11:48,834 --> 00:11:50,460
ที่จะได้ตีพิมพ์กลอนของตัวเอง

216
00:11:51,211 --> 00:11:53,547
โดยเฉพาะหลังจากที่รอมาแสนนาน

217
00:11:55,299 --> 00:11:56,925
แต่คุณต้องจำเอาไว้ เอมิลี

218
00:11:58,594 --> 00:11:59,803
ความโรแมนติก...

219
00:12:01,680 --> 00:12:04,892
มันคือระหว่างตัวคุณเอง

220
00:12:42,930 --> 00:12:44,515
ดูเหมือนงานเลี้ยงของเธอเลย

221
00:13:22,886 --> 00:13:23,887
ขอโทษค่ะ

222
00:13:39,194 --> 00:13:40,404
น่าเบื่อชะมัด

223
00:13:40,487 --> 00:13:45,158
นั่นสิ แต่ให้ตาย ผมไม่รู้ว่า
ผมจะทนฟังได้อีกนานแค่ไหน

224
00:14:06,847 --> 00:14:08,932
หล่อนเป็นวัณโรคน่ะ

225
00:14:17,774 --> 00:14:19,818
ชิป ไม่ใช่ที่โอเปรา

226
00:14:24,448 --> 00:14:26,825
ไปๆ ไป

227
00:14:27,743 --> 00:14:30,621
เราเป็นอิสระแล้ว เป็นอิสระแล้ว

228
00:14:30,704 --> 00:14:33,290
โอ้ พระเจ้า มันแย่มากเลย แย่จริงๆ

229
00:14:33,373 --> 00:14:35,751
โอ้ หลุดพ้น มันขยะชัดๆ

230
00:14:35,834 --> 00:14:37,461
มันขยะชัดๆ

231
00:14:37,544 --> 00:14:39,880
ไปจากที่นี่กันเถอะ

232
00:14:39,963 --> 00:14:41,590
- ไชโยๆ
- โอ้ พระเจ้า

233
00:14:41,673 --> 00:14:43,050
ขอล่ะ ไปกันเถอะ

234
00:14:43,509 --> 00:14:45,177
ไปกัน

235
00:15:15,249 --> 00:15:16,875
หล่อนเก่งมากจริงๆ เลยนะคะ

236
00:15:20,504 --> 00:15:23,131
หัวใจของฉัน
รู้สึกเหมือนจะแยกออกจากกัน

237
00:15:33,642 --> 00:15:34,643
ผมต้องไปแล้ว

238
00:15:34,726 --> 00:15:36,061
อะไรคะ ไปตอนนี้เหรอ

239
00:15:36,144 --> 00:15:37,145
ผมไม่ควรมาเลย

240
00:15:37,229 --> 00:15:38,772
แมรี่ต้องการผม ผมต้องกลับบ้าน

241
00:15:38,856 --> 00:15:39,690
แซม เดี๋ยวก่อน

242
00:15:44,945 --> 00:15:46,363
ฉันเขียนอะไรให้คุณด้วย

243
00:15:51,785 --> 00:15:52,786
เก็บไว้เถอะ

244
00:16:56,266 --> 00:16:57,100
ผ่านกลาร์ก
แล้วคุณจะพบเสียงดนตรี

245
00:16:57,184 --> 00:16:58,018
แต่หาแล้วหาเล่า สุดท้ายก็ไม่มี

246
00:16:58,101 --> 00:16:58,977
ช่างหายากยามเช้าในฤดูร้อน
เว้นแต่เสียงพิณที่ขับกล่อม

247
00:17:06,609 --> 00:17:12,574
ผ่านกลาร์ก

248
00:17:14,576 --> 00:17:19,414
แล้วคุณจะพบเสียงดนตรี

249
00:17:21,458 --> 00:17:28,464
แต่หาแล้วหาเล่า สุดท้ายก็ไม่มี

250
00:17:28,882 --> 00:17:29,883
ซู...

251
00:17:31,426 --> 00:17:37,224
ช่างหายากยามเช้าในฤดูร้อน

252
00:17:38,141 --> 00:17:40,269
เว้นแต่

253
00:17:40,352 --> 00:17:44,815
เสียงพิณที่ขับกล่อม

254
00:17:48,443 --> 00:17:54,241
เลือดไหลนอง ส่องเห็นอยู่ภายใน

255
00:17:55,242 --> 00:18:01,415
แทงแล้วแทงอีก หาได้มีไม่

256
00:18:02,165 --> 00:18:08,088
การทดลองที่แดงฉาน!
โทมัสแคลงใจ!

257
00:18:09,047 --> 00:18:11,091
ทีนี้คุณสงสัยหรือยัง

258
00:18:11,175 --> 00:18:17,723
ว่านกของคุณเป็นของจริงหรือไม่

259
00:18:18,932 --> 00:18:25,189
ผ่านกลาร์ก
แล้วคุณจะพบเสียงดนตรี

260
00:18:26,315 --> 00:18:33,238
แต่หาแล้วหาเล่า สุดท้ายก็ไม่มี

261
00:18:42,623 --> 00:18:43,832
ยอดเยี่ยม!

262
00:19:17,449 --> 00:19:19,284
คุณจะไปเรียกรถม้าเหรอ

263
00:19:20,327 --> 00:19:22,162
เปล่า ฉันจะไปหาเฟรซาร์

264
00:19:22,246 --> 00:19:24,706
เขาบอกให้ไปหาอะไรดื่มกัน
หลังจบการแสดง

265
00:19:25,666 --> 00:19:27,501
แล้วไงคะ

266
00:19:27,584 --> 00:19:28,836
คุณจะทิ้งฉันไว้ที่นี่เหรอ

267
00:19:29,753 --> 00:19:31,922
เธอนั่งรถม้ากลับไปโรงแรมได้

268
00:19:32,297 --> 00:19:33,298
คนเดียวเนี่ยนะ

269
00:19:34,341 --> 00:19:35,676
หรือกับใครก็ได้ที่เธอต้องการ

270
00:19:54,278 --> 00:19:55,988
(โรงโอเปราบอสตัน
บัตรผ่านเข้าหลังเวที)

271
00:20:01,785 --> 00:20:03,871
ขอทางหน่อยครับ โทษที

272
00:20:15,716 --> 00:20:17,342
หาใครอยู่หรือเปล่า

273
00:20:17,968 --> 00:20:20,220
ค่ะ ฉันมาหาอเดเลด เมย์

274
00:20:20,888 --> 00:20:22,014
แหงล่ะ

275
00:20:22,097 --> 00:20:24,850
เธออยู่ในห้องแต่งตัว
แต่ผมจะไม่ไปกวนเธอหรอกถ้าผมเป็นคุณ

276
00:20:24,933 --> 00:20:26,977
คุณเป็นใคร เพื่อนเธอเหรอ

277
00:20:27,060 --> 00:20:29,062
เปล่าค่ะ ฉันเป็นนักเขียน

278
00:20:30,397 --> 00:20:31,732
นักเขียนแนวไหน

279
00:20:32,608 --> 00:20:34,443
นักข่าวหนังสือพิมพ์

280
00:20:35,194 --> 00:20:36,320
ฉันมีบัตรนักข่าว

281
00:20:37,154 --> 00:20:40,407
นักข่าวสาวเหรอ เพิ่งเคยได้ยิน

282
00:20:40,490 --> 00:20:42,284
ใช่ค่ะ ฉันทำงานให้
เดอะสปริงฟีลด์รีพับลิกัน

283
00:20:42,367 --> 00:20:45,287
มิน่าคนแมสซาชูเซตส์
ถึงไม่เคยตกเทรนด์เลย

284
00:20:45,370 --> 00:20:46,455
ผมอยากหาอะไรดื่ม

285
00:20:46,538 --> 00:20:47,539
ฉันด้วย

286
00:20:47,623 --> 00:20:50,042
อยากไปดื่มกับเราไหมล่ะ
นักข่าวสาว

287
00:20:50,125 --> 00:20:52,753
ใช่ คุณจะได้เขียนเกี่ยวกับเรา
เราน่าสนใจนะ

288
00:20:53,337 --> 00:20:55,339
ไม่ค่ะ ฉันควรไปสัมภาษณ์อเดเลด เมย์

289
00:20:55,422 --> 00:20:58,050
อเดเลดไม่ให้ใครสัมภาษณ์

290
00:20:58,133 --> 00:20:59,635
ใครๆ ก็รู้จักหล่อนอยู่แล้ว

291
00:20:59,718 --> 00:21:03,305
ถูกต้อง คืองี้นะ การสัมภาษณ์น่ะ
มันเหมาะกับคนจนตรอกอย่างเรา

292
00:21:03,388 --> 00:21:06,725
ดาราที่แท้จริงเขาไม่ออกมาหรอก

293
00:21:31,375 --> 00:21:32,417
ใครน่ะ

294
00:21:34,169 --> 00:21:35,170
คือ...

295
00:21:36,630 --> 00:21:37,631
ฉันเองค่ะ

296
00:21:38,006 --> 00:21:39,216
เข้ามาสิ

297
00:21:39,883 --> 00:21:42,427
ถ้าจะเข้าก็เข้ามา
แล้วปิดประตูตามหลังด้วย

298
00:21:44,388 --> 00:21:46,932
คืนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะตอบคำถาม

299
00:21:47,558 --> 00:21:49,977
ฉันเจ็บคอ ไม่อยากแจกลายเซ็น

300
00:21:50,060 --> 00:21:53,230
ฉันรู้ มันแย่มาก แต่ฉันไม่มีแรง

301
00:21:53,939 --> 00:21:55,566
พวกแฟนๆ ทำให้ฉันเหนื่อย

302
00:21:56,316 --> 00:21:58,777
พวกเขารักฉันมาก
จนเหมือนอยากจะฆ่าฉัน

303
00:21:59,278 --> 00:22:01,905
มันน่าเหนื่อยหน่ายมาก
คืนนี้ฉันไม่ไหว

304
00:22:02,865 --> 00:22:04,074
ฉันขอโทษที่เข้ามารบกวนค่ะ

305
00:22:04,157 --> 00:22:06,034
ไม่ เธอแค่มาตามหน้าที่

306
00:22:06,118 --> 00:22:09,121
เธอเป็นคนช่วยแต่งตัวใช่ไหมล่ะ
ฉันพร้อมจะถอดชุดแล้ว

307
00:22:12,082 --> 00:22:13,625
จริงๆ แล้วฉัน...

308
00:22:14,293 --> 00:22:15,502
ฉันแค่...

309
00:22:17,629 --> 00:22:20,257
ฉันมาที่นี่เพื่อบอกว่า
คุณยอดเยี่ยมแค่ไหน

310
00:22:20,340 --> 00:22:21,758
เธอก็เป็นพวกนั้นนี่เอง

311
00:22:23,719 --> 00:22:25,304
ฉันนั่งฟังคุณอยู่คืนนี้

312
00:22:25,387 --> 00:22:26,471
เสียงร้องของคุณ...

313
00:22:26,555 --> 00:22:28,473
ฉันไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน

314
00:22:28,557 --> 00:22:31,310
ช่างไพเราะเสียจนใจฉันเจ็บปวด

315
00:22:32,269 --> 00:22:33,937
ใช่ ใครๆ ก็พูดอย่างนั้น

316
00:22:34,021 --> 00:22:35,230
แต่ฉันหมายความตามนั้นจริงๆ

317
00:22:36,315 --> 00:22:40,527
เสียงคุณทำให้ฉันรู้สึกอะไรๆ
อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

318
00:22:40,611 --> 00:22:42,029
จริงเหรอ มันเป็นยังไงล่ะ

319
00:22:42,696 --> 00:22:43,697
อะไรคะ

320
00:22:43,780 --> 00:22:44,990
รู้สึกอะไรๆ น่ะ

321
00:22:47,242 --> 00:22:49,077
คุณต้องรู้สิว่ามันเป็นยังไง

322
00:22:50,204 --> 00:22:52,706
คุณสร้างความรู้สึกเหล่านี้มา
ได้อย่างสมบูรณ์

323
00:22:53,916 --> 00:22:56,835
คุณทำใหัฉันรู้สึก
เหมือนที่วิโอเล็ตตารู้สึก

324
00:22:56,919 --> 00:22:58,921
มันเป็นแค่การแสดง

325
00:22:59,963 --> 00:23:04,051
ฉันแสดงเป็นวิโอเล็ตตามาหลายรอบ
ให้หลับตาแสดงยังได้

326
00:23:05,177 --> 00:23:09,139
เธอเพิ่งเห็นการแสดงที่ตราตรึง
แต่ฉันกลับไม่รู้สึกอะไรเลย

327
00:23:11,183 --> 00:23:14,937
นั่งลงสิ ถ้าจะอยู่ต่อ
ฉันไม่ชอบให้ใครมายืนค้ำหัว

328
00:23:15,020 --> 00:23:17,356
นั่นเป็นไปไม่ได้ คุณร้องไห้

329
00:23:18,440 --> 00:23:20,234
นั่นเป็นน้ำตาจริงๆ

330
00:23:20,317 --> 00:23:21,318
จริงเหรอ

331
00:23:21,985 --> 00:23:23,445
ฉันไม่รู้อีกแล้วว่าอะไรจริง

332
00:23:23,529 --> 00:23:26,865
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่เมืองอะไร
ปารีสหรือว่าโรม

333
00:23:28,742 --> 00:23:31,828
ไม่สำคัญหรอก จะคืนไหนก็เหมือนกัน

334
00:23:32,955 --> 00:23:35,249
มันเบลอไปหมด เหมือนความฝัน

335
00:23:36,166 --> 00:23:41,213
มีคนตกหลุมรักฉันอีก ดื่มเหล้าอีก
เสียงปรบมือดังขึ้นอีก

336
00:23:41,880 --> 00:23:44,216
คนตกหลุมรักฉันมากมาย

337
00:23:44,299 --> 00:23:45,425
จนฉันจำไม่หวาดไม่ไหว

338
00:23:46,343 --> 00:23:48,053
ฉันไม่รู้แล้วว่าความจริงคืออะไร

339
00:23:48,136 --> 00:23:49,346
ความจริงคืออะไร

340
00:23:50,013 --> 00:23:51,306
ฉันเป็นใคร

341
00:23:51,390 --> 00:23:52,808
คุณคืออเดเลด เมย์

342
00:23:54,017 --> 00:23:55,769
นักร้องโซปราโนที่เก่งที่สุดในโลก

343
00:23:57,312 --> 00:23:58,522
นั่นไม่ใช่ชื่อจริงของฉัน

344
00:23:58,605 --> 00:24:00,023
เป็นแค่ชื่อในวงการ

345
00:24:01,817 --> 00:24:07,281
ไม่ว่าคุณจะชื่ออะไร
คุณเปลี่ยนชีวิตของฉันในคืนนี้

346
00:24:11,201 --> 00:24:14,413
เสียงของคุณ
จะตามหลอกหลอนฉันไปตลอดกาล

347
00:24:18,417 --> 00:24:20,085
ไม่มีอะไรที่จีรังหรอก

348
00:24:21,003 --> 00:24:22,629
เธอไม่รู้เหรอ ทูนหัว

349
00:24:24,047 --> 00:24:27,092
เสียงร้องจะหายไป ความทรงจำจะหายไป

350
00:24:28,051 --> 00:24:29,887
มีเกิดและมีดับ

351
00:24:29,970 --> 00:24:33,182
เวลาเดินต่อไป ส่วนเราทุกคน
สุดท้ายก็จะถูกลืม

352
00:24:34,975 --> 00:24:38,395
ฉันจะไม่มีวันลืมคุณ

353
00:24:42,816 --> 00:24:44,443
อยากเห็นเวทีไหม

354
00:24:45,485 --> 00:24:46,486
จริงเหรอคะ

355
00:24:48,947 --> 00:24:49,948
มากับฉันสิ

356
00:24:52,868 --> 00:24:56,079
เราไม่ควรขึ้นมาบนเวที
ตอนที่ดับไฟแล้ว แต่ฉันไม่สน

357
00:24:56,997 --> 00:24:58,207
มันน่าสนุก

358
00:25:03,337 --> 00:25:04,922
สวยจังเลย

359
00:25:05,005 --> 00:25:07,925
ใช่ ฉันชอบเวลาที่ไม่มีคนอยู่มากกว่า

360
00:25:31,240 --> 00:25:32,491
ไชโย

361
00:25:39,414 --> 00:25:40,415
เอมิลี

362
00:25:41,834 --> 00:25:43,836
สู้เขา เอมิลี

363
00:25:58,308 --> 00:25:59,518
ฉันอยากมีชื่อเสียง

364
00:26:01,019 --> 00:26:02,187
งั้นเหรอ

365
00:26:02,271 --> 00:26:03,647
ใช่ค่ะ ใครจะไม่อยากล่ะ

366
00:26:04,273 --> 00:26:05,941
ทำไมเธอถึงอยากมีชื่อเสียง

367
00:26:07,401 --> 00:26:08,861
เพราะฉันเป็นนักเขียน

368
00:26:09,778 --> 00:26:13,740
และฉันเขียนกลอนเยอะแยะมากมาย
แล้วก็เก็บไว้ในลิ้นชัก

369
00:26:14,283 --> 00:26:18,537
มันถูกเก็บอยู่ในมุมมืด
ไม่มีแสงส่องถึง

370
00:26:20,414 --> 00:26:21,790
ฉันว่ามันไม่พอ

371
00:26:22,207 --> 00:26:23,208
ใช่ไหมคะ

372
00:26:24,543 --> 00:26:26,962
มันควรมีคนอ่าน ฉันควรเป็นที่...

373
00:26:27,880 --> 00:26:28,881
รู้จัก

374
00:26:30,883 --> 00:26:31,884
ไม่รู้สินะ

375
00:26:31,967 --> 00:26:33,802
ถ้าเธอเป็นที่รู้จัก
เธอก็จะอยู่ในที่แจ้ง

376
00:26:34,678 --> 00:26:38,599
ทุกสิ่งที่อยู่ในที่แจ้งจะเน่าสลาย

377
00:26:40,142 --> 00:26:41,268
ไม่ใช่ทุกอย่างหรอก

378
00:26:41,351 --> 00:26:42,978
ทุกอย่างนั่นแหละ

379
00:26:43,395 --> 00:26:46,732
พวกนักวิจารณ์ นาทีหนึ่งก็ชื่นชมเรา
แต่แล้วก็ฉุดเราลงเหว

380
00:26:48,066 --> 00:26:50,485
พวกเขาจะเบื่อเรา
และพวกเขาจะทำลายเรา

381
00:26:52,070 --> 00:26:54,698
พวกเขาเกลียดเรา
เพราะเราทำให้พวกเขารัก

382
00:26:56,575 --> 00:27:00,829
เธอเป็นนางโลม
และพวกเขาก็เคยหลงเธอหัวปักหัวปำ

383
00:27:02,539 --> 00:27:05,459
แต่ใครสนกันว่าพวกเขาจะพูดอะไร
ใครสนกันว่าคนอื่นจะคิดยังไง

384
00:27:06,126 --> 00:27:07,127
ใช่ไง

385
00:27:07,961 --> 00:27:10,797
ดังนั้นหลบอยู่ในห้องคนเดียว
ไม่ต้องมีใครเห็นดีกว่า

386
00:27:15,344 --> 00:27:16,553
คุณทำได้ยังไง

387
00:27:17,846 --> 00:27:22,351
คุณมีความกล้าที่จะร้อง
ต่อหน้าคนมากขนาดนี้ได้ยังไง

388
00:27:22,976 --> 00:27:25,395
ฉันแค่แสร้งคิดว่า
พวกเขาไม่อยู่ที่นี่

389
00:27:27,481 --> 00:27:29,483
แต่คืนนี้ฉันอยู่ที่นี่

390
00:27:31,360 --> 00:27:32,444
ฉันอยู่ที่นี่

391
00:27:35,072 --> 00:27:37,741
งั้นฉันก็คงร้องเพลงให้เธอฟัง

392
00:27:44,873 --> 00:27:46,416
จริงๆ แล้วเธอต้องการอะไร

393
00:27:47,292 --> 00:27:48,961
ลึกๆ แล้วเธอปรารถนาอะไร

394
00:27:49,044 --> 00:27:51,463
ซู หมายความว่ายังไง

395
00:27:51,547 --> 00:27:57,719
ภายใต้ความเหลวไหลของชื่อเสียง
เธอโหยหาอะไร

396
00:27:59,805 --> 00:28:01,014
เธอโหยหาความหมาย

397
00:28:02,015 --> 00:28:03,225
เธอโหยหาความงาม

398
00:28:05,811 --> 00:28:07,020
เธอโหยหาความรัก

399
00:28:09,273 --> 00:28:15,737
ผ่านกลาร์ก

400
00:28:16,780 --> 00:28:23,370
แล้วคุณจะพบเสียงดนตรี

401
00:28:42,347 --> 00:28:44,558
นี่ ขึ้นไปทำอะไรบนนั้น

402
00:28:45,934 --> 00:28:47,144
ลงมาเลย

403
00:28:49,521 --> 00:28:52,608
ลงมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะแจ้งตำรวจ

404
00:28:55,652 --> 00:28:57,279
คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นใคร

405
00:29:52,835 --> 00:29:54,837
คำบรรยายไทยโดย ต้องตา สุธรรมรังษี