1
00:00:00,208 --> 00:00:01,459
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:01,543 --> 00:00:05,714
พวกขี้ยามีสารบ่งชี้ดีเอ็นเอเฉพาะตัว
เหมือนที่เรามีสารบ่งชี้จำเพาะที่เหมือนกัน

3
00:00:05,797 --> 00:00:09,884
น่าจะอธิบายได้ว่าทำไมการตายของคนหนึ่ง
นำไปสู่การตายของพวกเขาทุกคน

4
00:00:09,968 --> 00:00:12,011
พี่จะว่ายังไง
ถ้าจะเปิดร้านอาหารครอบครัวอีกครั้ง

5
00:00:12,095 --> 00:00:13,722
ฉันเอาแต่เรื่องเลวร้ายมาสู่คนรอบตัวฉัน

6
00:00:13,805 --> 00:00:14,973
ไม่จริงเลยนะ

7
00:00:15,056 --> 00:00:18,226
แม่ของคุณอยู่อีกห้องหนึ่ง
กำลังเก็บเสื้อผ้าของน้องชายที่ตายไปแล้ว

8
00:00:18,309 --> 00:00:19,519
ตอนนี้เรื่องต่างๆ มันใหญ่โตขึ้นมาก

9
00:00:19,602 --> 00:00:22,856
เราทุกคนอยู่ในเรือชูชีพลำเดียวกัน
และเราก็เป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่เรากลับมามีชีวิต

10
00:00:22,939 --> 00:00:26,234
ฉันเจอแซฟไฟร์ในตัวผู้ที่กลับมาทุกคน

11
00:00:26,317 --> 00:00:28,486
ผมหงายไพ่ทุกใบบนโต๊ะแล้ว
ตอนนี้ถึงตาคุณแล้ว

12
00:00:28,570 --> 00:00:31,031
ไพ่ของคุณอยู่บนโต๊ะก็เพราะผมเจอมันเอง

13
00:00:31,114 --> 00:00:33,616
ผมให้คุณเข้ามาที่นี่ใช่มั้ย
หลังจากที่คุณโกหกหาทางเข้ามา

14
00:00:33,700 --> 00:00:36,077
ผมปกป้องตัวเองอย่างที่คุณสอนผมไง

15
00:00:36,161 --> 00:00:38,371
ไม่ใช่ทุกวันที่ฉันจะได้เจอใครสักคน
ที่ทำให้ฉันรู้สึก

16
00:00:38,455 --> 00:00:40,957
มีตัวตนและมีคนรับฟัง แบบที่คุณทำให้ฉันรู้สึก

17
00:00:41,041 --> 00:00:43,126
ตอนนี้คุณไปไม่ได้แล้ว คุณเป็นครอบครัว

18
00:00:43,209 --> 00:00:46,379
คุณเจอแซฟไฟร์บนอย่างอื่น
ชิ้นส่วนเครื่องบินอีกชิ้นเหรอ

19
00:00:46,463 --> 00:00:49,674
- บางอย่างที่แก่กว่ามาก เรามีงานต้องทำ
- พี่ไปยูเรกาทำไม เบน

20
00:00:49,758 --> 00:00:52,844
ฉันไปตรวจร่างกายพื้นฐาน
เพื่อเข้ารับการทดสอบพรุ่งนี้

21
00:00:52,927 --> 00:00:55,096
ฉันเป็นหนูทดลองให้พวกเขาแหย่และทิ่มแทง

22
00:01:21,748 --> 00:01:27,420
เราระบุลักษณะทางพันธุกรรมที่น่าสงสัย
ในตัวของคุณและกลุ่มของผู้กลับมาที่ตายแล้ว

23
00:01:27,504 --> 00:01:30,965
ถ้าคุณพูดถึงความผิดปกติของดีเอ็นเอ
ซานวีเป็นคนพูดเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว

24
00:01:31,049 --> 00:01:32,008
ยังมีอีก

25
00:01:32,550 --> 00:01:36,554
มันเป็นส่วนผสมพิเศษ ระหว่างเหล็ก
ไทเทเนียม และส่วนประกอบอื่นๆ อีกมากมาย

26
00:01:36,638 --> 00:01:39,140
แต่เมื่อรวมกัน
พวกมันก็ตกผลึกกลายเป็นแซฟไฟร์

27
00:01:39,224 --> 00:01:44,479
นั่นคือสิ่งที่อยู่บนมือผมเหรอ
อย่างรอยนิ้วมือของสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมเหรอ

28
00:01:44,562 --> 00:01:46,898
หรือสิ่งที่ทำให้มันเกิดขึ้น
สิ่งที่ทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้น

29
00:01:46,981 --> 00:01:50,527
เดี๋ยวนะ จะบอกว่าแซฟไฟร์
ทำให้เราหายตัวไปและกลับมาเหรอ

30
00:01:50,610 --> 00:01:52,403
นี่เป็นสมมุติฐานที่ยังพิสูจน์ไม่ได้

31
00:01:52,487 --> 00:01:55,156
เรายังมีการทดสอบ
และวินิจฉัยโรคต้องทำอีกเยอะ

32
00:01:55,240 --> 00:02:00,537
ก่อนที่เราจะแน่ใจ หรือแม้แต่เริ่มตั้งสมมติฐาน
กับสารเคมีอะไรก็ตาม

33
00:02:18,888 --> 00:02:22,225
- ไฟลุกท่วมเหรอ กี่คน
- สิบห้าคนมั้ง

34
00:02:22,308 --> 00:02:24,978
ผมกลัวว่ามันจะเกี่ยวกับเมฆดำที่ลอยเหนือยูเรกา

35
00:02:25,061 --> 00:02:26,729
คนที่อยู่บนเที่ยวบิน 828 หลายคนก็เห็นมัน

36
00:02:27,397 --> 00:02:28,231
เบน

37
00:02:29,065 --> 00:02:32,277
- เราได้รับพัสดุจากวาติกัน
- พวกเขาส่งอะไรมา

38
00:02:32,360 --> 00:02:34,362
มันคือฟอสซิลของไม้ที่ลอยน้ำมา

39
00:02:34,445 --> 00:02:39,659
ฉันไม่แน่ใจว่าอะไร แต่มันทำให้ดร.กุปตะยิ้มได้
ซึ่งฉันไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ในทางวิทยาศาสตร์

40
00:02:39,742 --> 00:02:41,369
- พาผมไปดูหน่อย
- มันใส่กุญแจล็อกไว้

41
00:02:41,452 --> 00:02:44,080
พวกเขายืนกรานว่าคุณต้องไป
ฉันไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะให้คุณกลับเข้าไป

42
00:02:44,164 --> 00:02:46,249
ตอนนี้พวกเขามีผลการทดสอบ
ที่พวกเขาต้องการแล้ว

43
00:02:46,332 --> 00:02:48,960
อีกอย่าง ฉันยังพยายามพิสูจน์ว่า
ฉันเหมาะกับที่นี่

44
00:02:49,586 --> 00:02:51,296
ผมรู้ เอาล่ะ

45
00:02:52,422 --> 00:02:55,842
แค่หาข้อมูลทุกอย่างที่หาได้เกี่ยวกับไม้นั่น

46
00:02:55,925 --> 00:02:58,511
และผมจะหาคำตอบ
ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้โดยสารพวกนี้

47
00:02:58,595 --> 00:02:59,804
ฉันจัดการเอง

48
00:03:04,684 --> 00:03:07,061
- แคล เรายังจะไปงานหนังสือโรงเรียนอยู่มั้ย
- ไปครับ

49
00:03:07,145 --> 00:03:08,313
ขอเวลาเดี๋ยว

50
00:03:12,400 --> 00:03:14,611
- นี่ ทำไมช้ากันจัง
- เจอแล้ว

51
00:03:15,820 --> 00:03:16,821
ผมรู้ว่ามันอยู่ที่นี่

52
00:03:18,156 --> 00:03:20,450
- โอเค เราไปกันได้แล้ว
- โอเค เพื่อน ไปกันได้หรือยัง

53
00:03:21,659 --> 00:03:24,662
เหมือนฉันจะจำได้ว่า
นายบอกฉันว่าคนจัดงานหนังสือ...

54
00:03:31,169 --> 00:03:34,964
- นี่ เกิดอะไรขึ้น
- มันรู้สึกเหมือนไพ่ไหม้มือฉัน

55
00:03:35,048 --> 00:03:37,634
ฉันไม่เคยเจอเสียงเรียกแบบนั้นมาก่อน

56
00:03:45,099 --> 00:03:46,100
ผมรู้สึกปกติดีนะ

57
00:03:46,643 --> 00:03:49,520
โทษที แคล
ฉันคงต้องขอเลื่อนงานหนังสือไปก่อน

58
00:03:49,604 --> 00:03:52,357
ไม่ว่าเสียงเรียกจะบอกอะไรก็ตาม
มันดูเป็นเรื่องด่วน

59
00:03:53,191 --> 00:03:56,903
- ไม่เป็นไร ถ้าซีคยังไปได้
- ไม่รู้สิ

60
00:03:56,986 --> 00:04:00,073
ฉันควรไปช่วยมิกเรื่องเสียงเรียก นายว่ามั้ย

61
00:04:00,156 --> 00:04:01,324
คงงั้นมั้ง

62
00:04:04,077 --> 00:04:08,706
เอางี้นะ พวกคุณไปงานหนังสือแล้วกัน
ถ้าฉันต้องการความช่วยเหลือ ฉันจะโทรหา

63
00:04:10,250 --> 00:04:11,960
- โอเค
- ไปกันเถอะ

64
00:04:14,545 --> 00:04:15,421
บอกผมแล้วกันนะ

65
00:04:30,311 --> 00:04:32,897
- ไงจ๊ะ
- เป็นยังไงบ้าง

66
00:04:35,275 --> 00:04:36,150
ใช่

67
00:04:38,820 --> 00:04:40,363
ฉันก็เหมือนกัน

68
00:04:40,446 --> 00:04:44,617
แต่ฉันกับอีเดนจะไปแล้ว
คุณอยู่ที่นี่คนเดียวได้ใช่มั้ย

69
00:04:46,327 --> 00:04:49,539
โอลีฟกำลังกลับจาก
งานกิจกรรมก่อนวันเรียนจบใช่มั้ย

70
00:04:49,622 --> 00:04:50,665
พรุ่งนี้ถึงจะกลับ

71
00:04:54,544 --> 00:05:01,509
ฉันรู้ว่ามันยาก
แต่ฉันว่าพีทคงไม่อยากให้คุณหยุดใช้ชีวิต

72
00:05:04,512 --> 00:05:06,931
ฉันจะทำตามคำแนะนำของตัวเอง

73
00:05:07,015 --> 00:05:10,893
อีเดนกับฉันจะไปดูทำเลร้านอาหาร

74
00:05:10,977 --> 00:05:12,770
คุณจะเปิดร้านอาหารเหรอ

75
00:05:14,022 --> 00:05:18,818
ร้านอาหารเล็กๆ ดีๆ ใช้สูตรของพ่อเรา

76
00:05:20,611 --> 00:05:23,156
ฉันว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่จะให้เกียรติ
ความทรงจำของน้องชายฉัน

77
00:05:27,243 --> 00:05:29,579
รู้มั้ยฉันว่าใครจะดีใจมากถ้าคุณไปด้วย

78
00:05:30,580 --> 00:05:31,789
อีเดนไง

79
00:05:35,043 --> 00:05:37,837
ฉันคงไปนะ แต่ฉันไม่มีชุดสวยๆ ใส่เลย

80
00:05:38,421 --> 00:05:40,339
ยืมชุดของโอลีฟก็ได้

81
00:05:48,306 --> 00:05:49,640
"โลก"

82
00:05:50,892 --> 00:05:53,478
เธอก็มีเสียงเรียกเหมือนกันเหรอ
ผู้โดยสารถูกไฟลุกไหม้เหรอ

83
00:05:53,561 --> 00:05:54,937
ก็ไม่เชิง

84
00:05:55,605 --> 00:05:57,732
ไพ่โลกจากสำรับไพ่ทาโรต์ของอัลซูรัส

85
00:05:58,566 --> 00:06:02,779
ฉันเห็นรูปถ่ายผู้โดยสาร 15 คน
ลุกเป็นไฟในออฟฟิศของแวนซ์

86
00:06:03,446 --> 00:06:08,576
มอร์แกน บัตเลอร์ ฮอลล์ วิลล่า
กับอีกสองสามคนที่อยู่ท้ายเครื่อง

87
00:06:09,619 --> 00:06:11,579
มีผู้หญิงอีกคนที่อยู่ด้านหน้า ไม่รู้สิ

88
00:06:11,662 --> 00:06:14,332
มันเกิดขึ้นเร็วมาก จำทั้งหมดไม่ได้เลย

89
00:06:14,415 --> 00:06:15,917
พี่ว่าเราเสียงเรียกของเราเกี่ยวข้องกันมั้ย

90
00:06:16,501 --> 00:06:17,794
- ก็อาจจะเกี่ยวข้องกัน
- ยังไง

91
00:06:17,877 --> 00:06:20,838
ผู้โดยสารเกี่ยวข้องกับภูเขาไฟยังไง

92
00:06:24,300 --> 00:06:27,386
จากที่ฉันเห็นเมื่อเช้า
ฉันว่านี่เกี่ยวข้องกับเรือชูชีพของเรา

93
00:06:28,596 --> 00:06:30,306
ผู้โดยสารคนไหนทำให้มันตกอยู่ในอันตราย

94
00:06:34,143 --> 00:06:35,561
"โลก"

95
00:06:35,645 --> 00:06:37,396
ถ้ามันไม่เกี่ยวกับรูปล่ะ

96
00:06:37,980 --> 00:06:41,109
ถ้าเป็นเรื่องตัวเลขล่ะ เลขโรมัน 21

97
00:06:42,527 --> 00:06:44,654
แถวที่นั่งบนเครื่องบิน 21

98
00:06:45,196 --> 00:06:48,825
ลอร์เรน ทาเลไบ รีเบคก้า วิเอกา
เอเดรียน แชนอน ไม่มีสักคน

99
00:06:49,826 --> 00:06:51,494
ไม่ๆๆ

100
00:06:52,537 --> 00:06:54,497
เรเชล ฮอลล์ ที่นั่ง 21 อี นี่แหละ

101
00:06:54,580 --> 00:06:57,416
ฉันเห็นรูปเธอลุกเป็นไฟในออฟฟิศแวนซ์

102
00:06:58,292 --> 00:07:00,837
คำถามคือ
เธอทำให้เรือชูชีพตกอยู่ในอันตรายยังไง

103
00:07:00,920 --> 00:07:02,421
"อาร์. ฮอลล์
บี. เมนาคายะ เอ็ม. เรนเนอร์"

104
00:07:36,831 --> 00:07:39,584
นี่คงเป็นบ้านแบบที่เธอจะได้
เมื่อทำงานอสังหาริมทรัพย์

105
00:07:41,419 --> 00:07:42,962
ไม่เห็นมีภูเขาไฟเลย

106
00:07:43,045 --> 00:07:46,632
ตามแฟ้มประวัติของฉัน เรเชลกับโจนาส
สามีของเธอ ซื้อบ้านหลังนี้หลังแต่งงานกัน

107
00:07:46,716 --> 00:07:48,593
สองปีก่อนที่เราจะหายตัวไป

108
00:07:48,676 --> 00:07:50,094
แต่เขาไม่ได้อยู่บนเครื่องบิน

109
00:07:56,434 --> 00:07:59,187
สวัสดีค่ะ ฉันมิเคล่า สโตน
นี่เบน พี่ชายฉันค่ะ

110
00:07:59,270 --> 00:08:00,730
เรามาหาเรเชล ฮอลล์ค่ะ

111
00:08:01,439 --> 00:08:03,316
เรเชลไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว

112
00:08:03,900 --> 00:08:07,361
ฉันแฮนนาห์ ฮอลล์ นี่สามีฉัน โจนาส

113
00:08:07,445 --> 00:08:09,363
- มีอะไรให้ช่วยมั้ย
- ครับ

114
00:08:09,447 --> 00:08:14,035
รู้มั้ยว่าเราจะติดต่อภรรยาเก่าคุณ
หรือญาติของเธอได้ยังไง

115
00:08:14,577 --> 00:08:16,037
ฉันเป็นญาติคนเดียวของเธอ

116
00:08:17,121 --> 00:08:18,331
ฉันเป็นน้องสาวของเธอค่ะ

117
00:08:32,428 --> 00:08:37,725
ดูด้วยตาเปล่ามันอาจไม่มีอะไรมาก
แต่ไม้ชิ้นนี้บ่งบอกถึงเที่ยวบิน 828 ได้

118
00:08:37,808 --> 00:08:41,479
ไม่ใช่ไม้ชิ้นเดียวที่ทำให้สับสนงุนงงอีกต่อไป
แต่เป็นสิ่งสำคัญชิ้นต่อไป

119
00:08:41,562 --> 00:08:43,981
ในปริศนาอภิปรัชญาที่เกิดจากสหัสวรรษก่อน

120
00:08:44,065 --> 00:08:48,903
ที่จริงมันอาจเป็นกุญแจไขปริศนาที่ไม่ใช่แค่ว่า
ทำไมปาฏิหาริย์เกิดขึ้น แต่เกิดขึ้นได้ยังไง

121
00:08:49,529 --> 00:08:51,322
ดร.กุปตะกับผมต้องพึ่งพวกคุณทุกคน

122
00:08:51,405 --> 00:08:54,534
ทำงานร่วมกับทีมของคุณ
เพื่อตรวจสอบเต็มรูปแบบ

123
00:08:54,617 --> 00:08:56,953
เราต้องเข้าใจว่าสิ่งที่เรามีอยู่ตรงนี้
ทั้งภายในและภายนอก

124
00:08:57,036 --> 00:08:59,330
ขอฟังบริบทหน่อยได้มั้ย

125
00:08:59,413 --> 00:09:02,708
ที่คุณต้องรู้คือมันเป็นตัวอย่างเดียว
ที่เราพบบนดาวดวงนี้

126
00:09:02,792 --> 00:09:06,587
เคลือบด้วยสารประกอบแซฟไฟร์
ที่ดร.บาห์ลระบุแล้ว

127
00:09:08,256 --> 00:09:11,842
เรื่องสุดท้าย ฉันอนุมัติ
ให้เปลี่ยนโครงสร้างการรายงานแล้ว

128
00:09:11,926 --> 00:09:16,097
หัวหน้าทุกแผนกจะนำข้อมูลที่ได้
ไปบอกดร.บาห์ล ผู้ซึ่งจะนำข้อมูลมาให้ฉัน

129
00:09:16,180 --> 00:09:18,599
ขอโทษนะ
แต่ทำไมเราต้องไปรายงานต่อดร.บาห์ล

130
00:09:18,683 --> 00:09:23,688
พวกคุณคือนักวิทยาศาสตร์ที่ฉลาดและเก่งที่สุด
ที่เคยมารวมตัวกันใต้ชายคาเดียว

131
00:09:23,771 --> 00:09:28,568
แต่จากความรู้ทั้งหมดที่พวกคุณมี
ไม่มีใครสักคนค้นพบสิ่งที่เธอค้นพบได้

132
00:09:28,651 --> 00:09:31,070
พูดอีกอย่างก็คือเธอเป็นเหตุผลที่คุณยังมีงานทำ

133
00:09:31,779 --> 00:09:32,905
มีคำถามมั้ย

134
00:09:35,408 --> 00:09:37,201
ดีมาก ไปได้แล้วค่ะ

135
00:09:39,662 --> 00:09:43,457
ตอนเที่ยวบิน 828 หายไป
ผมไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเอง

136
00:09:44,333 --> 00:09:46,752
คุณจะเสียใจได้ยังไงในเมื่อไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

137
00:09:47,378 --> 00:09:51,215
คงเจ็บปวดแสนสาหัส
ผมรู้ว่าครอบครัวผมเป็นอย่างนั้น

138
00:09:51,299 --> 00:09:54,510
แฮนนาห์เป็นคนเดียวที่เข้าใจ
และรู้สึกถึงความเจ็บปวดแบบเดียวกัน

139
00:09:54,594 --> 00:09:56,762
เรเชลคือครอบครัวคนเดียวที่ฉันเหลืออยู่

140
00:09:56,846 --> 00:10:02,643
ตอนเธอหายไป มีแค่ฉันกับโจนาส

141
00:10:03,728 --> 00:10:05,771
เราเลยเริ่มใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น

142
00:10:05,855 --> 00:10:07,315
แล้วสิ่งหนึ่งก็นำไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง

143
00:10:09,400 --> 00:10:11,694
มิเคล่ากับผมตกอยู่ใน
สถานการณ์เดียวกันกับเรเชล

144
00:10:12,528 --> 00:10:16,907
มันคงไม่ง่ายสำหรับเธอที่จะกลับมาสู่จุดนี้

145
00:10:16,991 --> 00:10:21,495
เธอหัวเสียมาก แต่เรเชลกับผมมีปัญหากัน

146
00:10:22,705 --> 00:10:24,582
ความจริงก็คือ
มันไม่ได้ถูกลิขิตให้เป็นอย่างนั้น

147
00:10:25,374 --> 00:10:26,459
ตอนนี้ผมรู้แล้ว

148
00:10:27,001 --> 00:10:28,377
แฮนนาห์คือคนที่ใช่

149
00:10:30,046 --> 00:10:34,050
แต่แน่นอนว่าเรเชลรู้สึกว่าฉันทรยศเธอ

150
00:10:35,259 --> 00:10:37,970
- เธอโกรธมาก
- ตอนแรกเราก็พยายามช่วยเธอ

151
00:10:38,054 --> 00:10:40,681
เราเสนอจะให้เงินเธอเพื่อเริ่มต้นใหม่

152
00:10:40,765 --> 00:10:42,391
เราหาที่อยู่ให้เธอ หางานให้

153
00:10:42,475 --> 00:10:45,895
แต่สิ่งหนึ่งที่เธอต้องการ เราให้ไม่ได้

154
00:10:47,188 --> 00:10:50,941
เราทำเหมือนห้าปีครึ่งนั้นไม่เคยเกิดขึ้นไม่ได้

155
00:10:51,984 --> 00:10:54,570
พวกคุณคงไม่ได้ติดต่อกับเธอแล้ว

156
00:10:55,488 --> 00:10:56,864
รู้มั้ยว่าเธออยู่ไหน

157
00:10:57,740 --> 00:11:02,161
ไม่กี่เดือนก่อน เธอเริ่มทำตัวผิดปกติ
มาก่อกวนเราทุกชั่วโมง

158
00:11:02,828 --> 00:11:06,248
มันแย่มากจนเราต้องขอคำสั่งศาลห้ามเข้าใกล้

159
00:11:06,332 --> 00:11:07,667
เราไม่ได้อยากทำแบบนั้น

160
00:11:08,584 --> 00:11:09,627
จริงๆ นะ แต่...

161
00:11:11,379 --> 00:11:12,963
เธอทำให้เราไม่มีทางเลือก

162
00:11:15,966 --> 00:11:20,221
เอาล่ะ วันเกิดของเรเชล ฮอลล์
คือ 8 สิงหาคม 1985

163
00:11:24,683 --> 00:11:26,560
ไง แปลกใจจัง

164
00:11:26,644 --> 00:11:29,897
ฉันเห็นคุณลืมกระเป๋าเงินไว้ในกระเป๋า

165
00:11:29,980 --> 00:11:31,107
คิดว่าคุณอาจต้องการมัน

166
00:11:31,190 --> 00:11:32,983
คุณน่ารักจริงๆ ขอบคุณ

167
00:11:34,860 --> 00:11:38,572
- คราวหน้าส่งข้อความมาบอกก็ได้
- ฉันไม่อยากรบกวนคุณน่ะค่ะ

168
00:11:38,656 --> 00:11:43,411
เผื่อคุณช่วยสาวหมกมุ่นคนอื่นตามหาแม่อยู่น่ะ

169
00:11:50,167 --> 00:11:52,878
เอาล่ะ มันอยู่กับผมแล้ว ขอบคุณครับ

170
00:11:52,962 --> 00:11:56,090
- ขอโทษนะ ถ้าฉันมาขัดจังหวะ
- ไม่เลย

171
00:11:57,466 --> 00:11:59,552
ไม่ยักรู้ว่าจาเร็ดเดตอีกแล้ว

172
00:12:00,428 --> 00:12:02,221
อาจจะเกี่ยวกับงานก็ได้

173
00:12:03,639 --> 00:12:05,141
นั่นลูกสาวของผู้พัน

174
00:12:06,892 --> 00:12:09,520
นึกว่าคดีนั้นปิดไปแล้ว
เธอเอาแจ็กเก็ตมาให้เขาทำไม

175
00:12:10,020 --> 00:12:13,691
โอเค นักสืบสมองกล พวกเขาอาจจะเดตกันอยู่
แต่เขาโตแล้วนะ แถมยังโสดด้วย

176
00:12:13,774 --> 00:12:15,901
ผู้หญิงในนิวยอร์กมีตั้งเยอะ
เขาต้องเลือกคนนี้เหรอ

177
00:12:15,985 --> 00:12:17,903
ฉันน่าจะทิ้งพี่ไว้ข้างนอก โอ้ พระเจ้า

178
00:12:20,656 --> 00:12:21,949
นี่ โอเค ฉันเจอเรเชลแล้ว

179
00:12:22,032 --> 00:12:26,495
เว้นแต่ว่าตอนนี้ เธอเป็นเรเชล
อีแวนส์แล้ว เธอกลับไปใช้นามสกุลเดิม

180
00:12:33,627 --> 00:12:36,505
ดูเหมือนพ่อนายกับมิก
จะมีความคืบหน้าเรื่องเสียงเรียกนะ

181
00:12:37,882 --> 00:12:39,467
งั้นก็แปลว่าคุณอยู่ต่อได้ใช่มั้ย

182
00:12:41,844 --> 00:12:45,514
ไง แคล ขอบใจที่มาแต่เช้านะ
ขอดูหน่อยได้มั้ยว่าเอาหนังสืออะไรมา

183
00:12:45,598 --> 00:12:48,851
ใช่ ไม่มาก ฉันแค่หยิบเล่มที่วางอยู่แถวนั้น

184
00:12:49,435 --> 00:12:52,104
- "ย่นเวลาทะลุมิติ"
- หนังสือโปรดตลอดกาลของฉันเลย

185
00:12:52,188 --> 00:12:53,772
จริงเหรอ เจ๋ง

186
00:12:54,982 --> 00:12:57,359
เฮ้ ฉันซีค คนถือหนังสือ

187
00:12:57,443 --> 00:12:59,403
- เธอคงเป็น...
- สเตลล่า สวัสดีค่ะ

188
00:12:59,904 --> 00:13:02,573
- ให้ฉันวางไว้ไหนดี สเตลล่า
- มาค่ะ ฉันจะถือไปเอง

189
00:13:03,782 --> 00:13:07,161
- ขอบใจ แคล
- ไม่เคยเห็นปกแบบนี้มาก่อน

190
00:13:07,244 --> 00:13:08,621
ฉันอาจต้องซื้อให้ตัวเองบ้างแล้ว

191
00:13:15,252 --> 00:13:19,298
- ไม่ว่าคุณจะขายอะไร ฉันไม่สนใจ
- เรเชล ผมเบน นี่มิเคล่า

192
00:13:19,381 --> 00:13:20,925
เราอยู่กับคุณบนเที่ยวบิน 828

193
00:13:21,509 --> 00:13:25,137
- เราหวังว่าจะได้คุยกัน
- โทษทีค่ะ ฉันไม่มีเวลา

194
00:13:25,221 --> 00:13:26,639
เรเชล คุณเห็นภาพอะไรบ้างหรือเปล่า

195
00:13:27,556 --> 00:13:28,390
ภาพนิมิต

196
00:13:31,393 --> 00:13:36,065
เพราะผมเห็นภาพนิมิตของคุณ
และคิดว่าคุณอาจต้องการความช่วยเหลือ

197
00:13:38,400 --> 00:13:39,610
เราขอเข้าไปได้มั้ย

198
00:13:43,531 --> 00:13:44,490
ได้ค่ะ

199
00:13:51,330 --> 00:13:53,290
นึกว่าฉันเป็นบ้าไปแล้วซะอีก
นอกเหนือจากทุกอย่าง

200
00:13:53,374 --> 00:13:55,793
ใช่ เราเข้าใจความรู้สึกนั้น
ต้องท้าทายมากแน่ๆ

201
00:13:55,876 --> 00:13:58,879
คิดงั้นเหรอ น้องสาวฉันแต่งงานกับสามีฉัน
แล้วย้ายไปอยู่บ้านฉัน

202
00:13:58,963 --> 00:14:01,632
ขณะที่ฉันอยู่บนเครื่องบิน
และฉันเป็นคนผิดงั้นเหรอ

203
00:14:02,132 --> 00:14:03,759
คุณไปทำอะไรที่จาเมกา

204
00:14:04,301 --> 00:14:07,471
โจนาสกับฉันต้องเริ่มใหม่

205
00:14:08,681 --> 00:14:10,057
เราเลยตัดสินใจไปอยู่ที่ไกลๆ

206
00:14:11,225 --> 00:14:12,977
ได้มากกว่าที่เราคาดไว้

207
00:14:13,060 --> 00:14:14,687
คุณเดินทางไปด้วยกันเหรอ

208
00:14:14,770 --> 00:14:18,357
ใช่ แต่ฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์
ไม่กี่สัปดาห์ก่อนหน้านั้น

209
00:14:18,440 --> 00:14:23,320
แสงแดดทำให้ไมเกรนกำเริบ
ฉันเลยตัดสินใจกลับบ้านเร็ว

210
00:14:23,404 --> 00:14:24,655
กลับคนเดียวเหรอ

211
00:14:24,738 --> 00:14:29,118
โรงแรมจะไม่คืนเงินที่เหลือทั้งอาทิตย์
และโจนาสก็ไม่อยากเสียเงินเปล่า

212
00:14:29,201 --> 00:14:30,578
เขาเลยอยู่ต่อ

213
00:14:32,162 --> 00:14:35,165
แทนที่จะได้นอนเพิ่มอีกสามคืนโดยไม่มีฉัน
เขาเอาเงินสองพัน

214
00:14:35,916 --> 00:14:39,879
ภาพนิมิตที่ผมเห็น
บางทีเสียงเรียกอาจอยากให้คุณพยายาม

215
00:14:40,754 --> 00:14:44,216
ยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น
แล้วคืนดีกับน้องสาว ก่อนที่มันจะสายเกินไป

216
00:14:45,968 --> 00:14:48,554
เรารู้ว่าโจนาสกับแฮนนาห์
ยื่นขอคำสั่งศาลห้ามเข้าใกล้

217
00:14:48,637 --> 00:14:50,264
มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด

218
00:14:51,015 --> 00:14:53,225
ตอนนี้ฉันรู้แล้ว
ว่าฉันแยกพวกเขาจากกันไม่ได้

219
00:14:55,227 --> 00:14:56,353
ฉันก้าวต่อไปแล้ว

220
00:14:59,315 --> 00:15:02,359
ฟังนะ ถ้าคุณอยากช่วยฉันจริงๆ
ก็ปล่อยให้ฉันไปทำงานให้ตรงเวลาแล้วกัน

221
00:15:02,443 --> 00:15:04,361
ฉันเสียงานนี้ไปไม่ได้

222
00:15:04,987 --> 00:15:05,821
ขอบคุณค่ะ

223
00:15:08,657 --> 00:15:13,120
ดร.บุสตามันเต คุณจะว่าอะไรมั้ย
ถ้าฉันขอถามคำถามสั้นๆ เกี่ยวกับวิธีการของคุณ

224
00:15:13,203 --> 00:15:16,290
คุณจะได้รายงานฉบับเต็ม
ในอีกไม่กี่ชั่วโมง ดอกเตอร์

225
00:15:16,373 --> 00:15:19,084
จะใช้ภาษาง่ายๆ นะ
เพราะคุณไม่ถนัดเรื่องรังสีวิทยา

226
00:15:20,002 --> 00:15:23,631
ผมอ่านรายงานล่าสุดของคุณ
เรื่องความเร็วแมสสเปกโตรเมทรี

227
00:15:23,714 --> 00:15:27,927
- งานเขียนคุณก็ไม่ได้เข้าใจยากขนาดนั้น
- เรื่องไม้ลอยน้ำคืบหน้าบ้างมั้ย

228
00:15:28,427 --> 00:15:31,889
ดูเหมือนเรากำลังจะได้รู้
คุณบอกอะไรเราได้บ้างเกี่ยวกับแหล่งที่มา

229
00:15:32,431 --> 00:15:37,061
มันถูกฝังนานนับพันปีจนเกิดแผ่นดินไหว
ทำให้มันขึ้นมาบนพื้นโลกเมื่อเจ็ดปีก่อน

230
00:15:37,144 --> 00:15:40,731
คณะนักโบราณคดีขุดพบมัน
เมื่อพวกเขารู้ว่าเป็นของโบราณ

231
00:15:40,814 --> 00:15:43,692
- มันอยู่ตรงไหนกันแน่
- ทางใต้ของอาร์เมเนีย

232
00:15:43,776 --> 00:15:46,987
มันอาจมีต้นกำเนิดจากที่อื่น
แต่วาติกันไม่เคย...

233
00:15:47,655 --> 00:15:49,323
เดี๋ยวนะ มีอย่างอื่นตรงนี้ด้วย

234
00:15:49,406 --> 00:15:53,869
ร่องรอยของส่วนประกอบทางชีวภาพ
รวมเศษเข้าด้วยกัน

235
00:15:54,620 --> 00:15:57,915
- พอรู้มั้ยว่ามันคืออะไร
- ไม่รู้

236
00:15:57,998 --> 00:16:00,668
ฉันอยากเก็บตัวอย่างไปตรวจดีเอ็นเอที่ห้องแล็บ

237
00:16:00,751 --> 00:16:03,045
ไม่ว่ามันคืออะไร อาจช่วยให้เรารู้ว่าเป็นไม้อะไร

238
00:16:03,128 --> 00:16:06,256
หยุดพักสักวัน
รายงานสิ่งที่คุณพบกับฉันโดยตรง

239
00:16:08,676 --> 00:16:11,428
ทำไมเสียงเรียกถึงเตือนเราเรื่องเรเชล
ถ้าเธอก้าวต่อไปแล้ว

240
00:16:11,512 --> 00:16:15,182
เธออาจจะยังไม่ได้ก้าวต่อ
คำสั่งศาลห้ามเข้าใกล้ต้องมีมูลเหตุแน่

241
00:16:15,265 --> 00:16:17,267
แล้วไง เธอพยายามบอกตัวเองว่าเธอไม่เป็นไร

242
00:16:17,351 --> 00:16:19,561
แต่เสียงเรียกอยากให้เราช่วยรักษาเธอเหรอ

243
00:16:19,645 --> 00:16:22,648
นั่นอธิบายได้ว่าทำไม
เธอกับฉันถึงได้รับเสียงเรียกนี้

244
00:16:23,273 --> 00:16:25,109
เราต้องทำการรักษาตามสมควร

245
00:16:26,568 --> 00:16:30,280
ฉันว่ามันแปลกที่โจนาสไม่ได้บอกว่า
พวกเขาไปจาเมกาด้วยกัน

246
00:16:30,364 --> 00:16:33,158
ส่วนเรเชลก็กลับมาคนเดียวตอนที่เธอไม่สบาย

247
00:16:34,702 --> 00:16:39,289
ทำไมฉันรู้สึกว่าทุกคนที่เราคุยด้วย
ถ้าไม่โกหกตัวเองก็โกหกเรา

248
00:16:46,880 --> 00:16:52,511
คุณกำลังมองอสังหาฯ ชั้นดี
พื้นที่กว่า 2,000 ตารางฟุต

249
00:16:52,594 --> 00:16:56,015
ในย่านที่อยู่อาศัย
ที่เป็นที่ต้องการมากที่สุดในเมือง

250
00:16:57,516 --> 00:17:01,103
- ช่วยบอกทีว่าแถมกีตาร์นั่นด้วย
- ฉันว่าเรื่องนั้นจัดการได้นะ

251
00:17:01,186 --> 00:17:05,482
น้องชายฉันชื่นชอบปรินซ์
เขามีวงดนตรีของตัวเองด้วย

252
00:17:06,275 --> 00:17:08,986
โชคดีของทั้งสองคนนะ
ที่มีแม่ที่เอาใจใส่ขนาดนี้

253
00:17:09,069 --> 00:17:11,363
ฉันไม่ใช่ลูกสาวเธอค่ะ

254
00:17:12,406 --> 00:17:15,367
แต่เธอเป็นครอบครัว

255
00:17:16,285 --> 00:17:19,121
- ฉันพาไปดูห้องครัวดีมั้ย
- ค่ะ เยี่ยมเลย

256
00:17:22,124 --> 00:17:26,253
- วันนี้มีคนงอแงแฮะ
- ให้ฉันลองอุ้มหน่อยค่ะ

257
00:17:27,087 --> 00:17:27,921
เหรอ

258
00:17:28,839 --> 00:17:29,673
โอเค

259
00:17:33,802 --> 00:17:34,803
ไม่เป็นไรนะ

260
00:17:36,638 --> 00:17:37,639
ว้าว

261
00:17:39,266 --> 00:17:42,269
พวกคุณไปกันเลยค่ะ ฉันจะอยู่กับเธอเอง

262
00:17:42,352 --> 00:17:43,729
โอเค ขอบใจจ้ะ

263
00:17:57,743 --> 00:17:59,953
ดูเหมือนคุณจะพูดถูกนะ ตรวจดูสิ

264
00:18:03,040 --> 00:18:06,919
สารชีวภาพที่เราสกัดออกมา
มันดูเหมือนนก

265
00:18:07,002 --> 00:18:11,423
- สมาชิกตระกูลไก่ฟ้าที่สูญพันธุ์ไปแล้ว
- มันไม่ใช่นกธรรมดานะ มันคือนกยูง

266
00:18:11,507 --> 00:18:15,761
และตัวจัดลำดับนี่ ถูกตั้งค่าใหม่
หรือไม่ก็นกยูงทั้งสองตัว

267
00:18:15,844 --> 00:18:19,973
และตัวอย่างดีเอ็นเอจากไม้
มีอายุประมาณ 6,000 ปี

268
00:18:20,599 --> 00:18:22,434
ไม่ เป็นไปไม่ได้

269
00:18:23,060 --> 00:18:28,607
เป็นไปได้ยังไงที่นกยูงตัวนี้จะมีดีเอ็นเอ
ที่ผิดปกติเหมือนผู้โดยสารเที่ยวบิน 828 ทุกคน

270
00:18:28,690 --> 00:18:30,359
เหมือนพวกขี้ยา เหมือนซีค

271
00:18:30,442 --> 00:18:36,490
คุณคิดว่าเมื่อ 6,000 ปีก่อน นกยูงตัวนี้หายไป
และกลับมาเหมือนเครื่องบินของคุณเหรอ

272
00:18:37,616 --> 00:18:40,786
เราไม่พบพันธุกรรมผิดปกติแบบนี้
ที่ไหนในโลกเลย

273
00:18:40,869 --> 00:18:43,956
อาจไม่ใช่แผ่นดินไหวโดยบังเอิญ
ที่ทำให้ไม้นี่โผล่ขึ้นมา

274
00:18:44,039 --> 00:18:45,874
บางทีเราอาจถูกลิขิตมาให้เจอมัน

275
00:18:49,211 --> 00:18:52,464
- เจอบันทึกอุบัติเหตุหรือยัง
- ดิแอซกำลังพิมพ์สำเนาของคุณ

276
00:18:58,011 --> 00:19:01,223
ฉันเห็นซาราห์แวะมาก่อนหน้านี้
ฉันนึกว่าคดีฟิตซ์ปิดไปแล้วซะอีก

277
00:19:01,807 --> 00:19:02,641
ใช่

278
00:19:05,269 --> 00:19:06,186
มันกวนใจคุณรึเปล่า

279
00:19:07,354 --> 00:19:09,106
ถ้าคุณมีความสุข ฉันก็มีความสุข

280
00:19:09,815 --> 00:19:11,817
ทำไมผมรู้สึกเหมือนจะมีคำว่า "แต่" ตามมา

281
00:19:13,110 --> 00:19:15,362
ลูกสาวของผู้พันเหรอ
จริงเหรอ จากคนทั้งหมดเนี่ยนะ

282
00:19:16,405 --> 00:19:19,324
ฟังนะ ผมรู้ว่ามันแปลก
แต่ซาราห์ไม่เหมือนแม่ของเธอเลย

283
00:19:19,950 --> 00:19:22,995
เธอเป็นคนดี มิก เธอน่ารัก อ่อนไหว

284
00:19:24,913 --> 00:19:28,667
ฉันว่าฉันคงแค่อยากปกป้องคุณน่ะ

285
00:19:28,750 --> 00:19:31,795
ขอโทษที่ให้รอนานนะ
เครื่องถ่ายเอกสารพยายามกินมันน่ะ

286
00:19:32,629 --> 00:19:33,463
ขอบคุณมาก

287
00:19:35,215 --> 00:19:36,341
ชนกันรุนแรงมาก

288
00:19:38,051 --> 00:19:41,388
เรเชลถูกนำตัวส่งห้องฉุกเฉินเพราะ
สมองกระทบกระเทือน และซี่โครงหักสองซี่

289
00:19:43,307 --> 00:19:47,186
12 มีนาคม 2013 นั่นไม่ถึงเดือน
ก่อนที่เที่ยวบิน 828 จะหายไป

290
00:19:47,895 --> 00:19:49,771
ไม่แปลกเลยที่เธอรู้สึกไม่ดีที่จาเมกา

291
00:19:49,855 --> 00:19:53,233
คุณยังไม่ได้ฟังเรื่องแย่ที่สุด รถอีกคันที่ชนน่ะ

292
00:19:53,317 --> 00:19:54,234
โจนาส ฮอลล์

293
00:19:55,777 --> 00:19:56,695
สามีของเรเชลเหรอ

294
00:19:56,778 --> 00:20:01,658
โอเค ฉันไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ
แต่ดูเหมือนรถคันนี้ชนกับเอสยูวี

295
00:20:01,742 --> 00:20:03,202
และเรเชลก็อยู่ในรถเอสยูวี

296
00:20:05,537 --> 00:20:07,164
เขาตั้งใจชนเธอ

297
00:20:09,082 --> 00:20:13,045
- โอเค แล้วคำสั่งศาลห้ามเข้าใกล้ล่ะ
- มีผิดกฎข้อเดียวเมื่อสองสัปดาห์ก่อน

298
00:20:13,128 --> 00:20:15,047
- เพื่อนบ้านโทรแจ้ง
- ทำไมล่ะ ไม่มีใครอยู่บ้านเหรอ

299
00:20:15,130 --> 00:20:19,092
แฮนนาห์อยู่ แต่ผมเดาว่าเธอคงไม่แจ้งความ
ตอนที่เรเชลตกลงจะไปจากที่นั่น

300
00:20:19,176 --> 00:20:22,888
แฮนนาห์ขอคำสั่งศาลห้ามเข้าใกล้
แต่ไม่ยอมใช้เนี่ยนะ

301
00:20:22,971 --> 00:20:24,014
ไม่มีอะไรมีเหตุผลเลย

302
00:20:26,516 --> 00:20:28,310
เพื่อนบ้านคนนั้นมีชื่อมั้ย

303
00:20:28,810 --> 00:20:30,604
- รอน วิลเลียมส์
- ขอบคุณค่ะ

304
00:20:31,855 --> 00:20:36,818
คุณคิดจริงๆ เหรอว่าเพื่อนคุณอธิบายได้
ว่าไม้ลอยขึ้นมาหลังผ่านไป 6,000 ปีได้ยังไง

305
00:20:36,902 --> 00:20:41,823
ถ้าจะมีใครอธิบายได้ ก็เขานี่แหละ
ขอพูดตามตรงนะ ระวังเด็กเนิร์ดให้ดี

306
00:20:42,449 --> 00:20:44,493
เฮ้ แพทริก มีเวลาแป๊บนึงมั้ย

307
00:20:44,576 --> 00:20:45,535
ดร.บาห์ล

308
00:20:46,870 --> 00:20:49,289
ผมนึกว่ามีเวลาสองสามชั่วโมง
ก่อนต้องส่งรายงานให้คุณ

309
00:20:49,373 --> 00:20:51,250
ไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น

310
00:20:52,417 --> 00:20:56,588
ซานวี นี่เพื่อนผม ดร.แพทริก คูเปอร์

311
00:20:56,672 --> 00:20:58,215
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก

312
00:20:58,298 --> 00:21:00,259
มาคุยเรื่องแผ่นดินไหวกันเถอะ

313
00:21:00,342 --> 00:21:04,513
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับคนที่เจอไม้ลอยน้ำ
ที่เราได้มาจากวาติกันบ้าง

314
00:21:04,596 --> 00:21:08,433
ภูมิภาคที่พบไม้ลอยน้ำมีแนวรอยเลื่อนเยอะมาก

315
00:21:08,517 --> 00:21:12,271
มีโอกาสที่แผ่นดินไหวต่อเนื่องที่จะ
เคลื่อนมันทีละนิ้วขึ้นสู่พื้นผิวเมื่อเวลาผ่านไป

316
00:21:12,354 --> 00:21:16,066
ไม่ต่างจากแผ่นดินไหว
ที่ทำให้หางเครื่องบิน 828 โผล่ขึ้นมา

317
00:21:16,817 --> 00:21:21,697
เดี๋ยว คุณจะบอกว่าแผ่นดินไหว
ทำให้หางเครื่องบินโผล่ขึ้นมาจากพื้นทะเลเหรอ

318
00:21:21,780 --> 00:21:25,867
ก็แค่ทฤษฎีน่ะ แต่แผ่นดินไหวที่ว่าคือผี

319
00:21:25,951 --> 00:21:27,286
เดี๋ยวนะ อะไรนะ

320
00:21:28,203 --> 00:21:29,037
ดูนี่สิ

321
00:21:29,121 --> 00:21:34,001
หลายคนอ้างว่ารู้สึกได้ แต่ไม่มีรอยแยก
ไม่มีการตัดหรืออะไรเลย

322
00:21:34,084 --> 00:21:37,587
ถ้าแผ่นเปลือกโลกพูดได้
พวกเขาคงบอกว่าไม่เคยเกิดแผ่นดินไหว

323
00:21:37,671 --> 00:21:41,258
แต่มันต้องมีบางอย่างสั่นสะเทือน
จนหางเครื่องบินขึ้นมาจากก้นทะเล

324
00:21:41,341 --> 00:21:44,052
เหมือนกับบางอย่างที่ทำให้ไม้ลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ

325
00:21:44,136 --> 00:21:47,597
ผมพูดแบบนั้น
แต่ถ้าพวกเขาไม่เห็นก็ไม่มีใครเชื่อ

326
00:21:48,265 --> 00:21:52,477
กัปตันเดลี นักบินเที่ยวบิน 828 บอกว่า
สายฟ้าทมิฬผ่าลงเครื่องบินแต่ไม่มีใครเชื่อเขา

327
00:21:52,561 --> 00:21:55,981
สายฟ้าทมิฬคือ
การระเบิดของรังสีแกมมาที่มองไม่เห็น

328
00:21:56,064 --> 00:21:59,818
- ผีแผ่นดินไหวเหรอ
- โทษที พยากรณ์อากาศไม่ใช่สิ่งที่ผมถนัด

329
00:21:59,901 --> 00:22:03,905
ถ้าคุณอยากคุยเรื่องภูเขาไฟที่สงบ
แล้วสำรอกเศษไม้โบราณออกมา

330
00:22:03,989 --> 00:22:04,865
ต้องคุยกับผมนี่แหละ

331
00:22:04,948 --> 00:22:09,411
- เมื่อกี้พูดว่าภูเขาไฟสงบเหรอ
- ใช่ จุดที่พบเศษไม้ลอยน้ำ

332
00:22:09,494 --> 00:22:10,329
ทำไมครับ

333
00:22:13,498 --> 00:22:14,458
สวัสดีค่ะ

334
00:22:15,292 --> 00:22:17,794
- มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ
- ค่ะ เรามาหารอน วิลเลียมส์

335
00:22:17,878 --> 00:22:19,671
คุณวิลเลียมส์ไม่อยู่บ้าน

336
00:22:19,755 --> 00:22:23,425
เราแค่อยากถามอะไรเขาหน่อย
เกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อสองสามสัปดาห์ก่อน

337
00:22:23,508 --> 00:22:26,261
- เขาโทรแจ้งตำรวจน่ะค่ะ
- ใช่ บ้านข้างๆ

338
00:22:26,928 --> 00:22:29,473
- สถานการณ์น่าเศร้า
- วันนั้นคุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า

339
00:22:29,556 --> 00:22:33,643
ฉันทำงานที่นี่ทุกวัน
แต่ที่นั่นมีแต่เรื่องดราม่า

340
00:22:33,727 --> 00:22:36,229
- กับภรรยาเก่าคุณฮอลล์เหรอ
- ไม่ใช่ค่ะ

341
00:22:36,313 --> 00:22:38,023
เธอไม่ค่อยมาเท่าไหร่

342
00:22:40,025 --> 00:22:44,154
แต่ภรรยาคนปัจจุบันน่ะสิ
ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงยังอยู่กับผู้ชายคนนั้น

343
00:22:44,237 --> 00:22:46,865
- เธอดูเป็นผู้หญิงที่ดีด้วย
- หมายความว่าไง

344
00:22:46,948 --> 00:22:52,329
เขาออกไปข้างนอกทุกคืน
พอกลับมาบ้านก็ตะโกน ขว้างปาข้าวของ

345
00:22:52,412 --> 00:22:53,580
เขาทำร้ายเธอเหรอ

346
00:22:54,664 --> 00:22:57,876
คุณวิลเลียมส์คงไม่ได้ยินอะไรแบบนั้น

347
00:22:58,543 --> 00:23:01,171
อาจเป็นเพราะเขาเล่นกอล์ฟกับคุณฮอลล์

348
00:23:02,297 --> 00:23:06,093
แต่พอภรรยาเก่ามาช่วยน้องสาว
จู่ๆ ก็กลายเป็นสายด่วน 911

349
00:23:06,176 --> 00:23:08,428
ขอโทษนะ เดี๋ยวนะ เรเชลมาช่วยเหรอ

350
00:23:11,723 --> 00:23:14,559
ฉันยังมีผ้าต้องพับอีกเยอะ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร

351
00:23:18,355 --> 00:23:19,773
คนละเรื่องกันเลย

352
00:23:19,856 --> 00:23:23,360
เรเชลจะสื่อว่า
"มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด" หรือเปล่านะ

353
00:23:23,860 --> 00:23:25,779
เรเชลออกจากจาเมกาเพื่อหนีจากโจนาส

354
00:23:25,862 --> 00:23:28,156
กลับมาเจอว่าเขาแต่งงานกับน้องสาวเธอแล้ว

355
00:23:29,199 --> 00:23:33,411
เสียงเรียกของเรเชลกับของเราอาจไม่เกี่ยวกับ
การยุติ แต่เกี่ยวกับการปกป้องแฮนนาห์

356
00:23:34,955 --> 00:23:36,540
หรือปกป้องเราทุกคน

357
00:23:37,415 --> 00:23:38,500
เรือชูชีพของเรา

358
00:23:42,337 --> 00:23:47,050
คุณบอกว่าไม้ถูกพบทางใต้ของอาร์มีเนีย
มันลงไปทางใต้ไกลแค่ไหน

359
00:23:47,134 --> 00:23:51,054
- น่าจะ 30 หรือ 40 กิโลเมตร
- โอเค นั่นจะทำให้เราอยู่ในตุรกี

360
00:23:51,138 --> 00:23:53,974
- ถ้าจะพูดให้ถูกคือตุรกีตะวันออก
- ถูกต้อง

361
00:23:54,057 --> 00:23:56,852
คุณไม่เห็นบอกเลยว่า
มันอยู่ใกล้ภูเขาไฟที่สงบแล้ว

362
00:23:56,935 --> 00:24:00,355
และมีภูเขาไฟสงบแค่ลูกเดียวในเขตนั้น
ภูเขาอารารัต

363
00:24:00,438 --> 00:24:01,773
มันมีความหมายยังไงกับคุณ

364
00:24:01,857 --> 00:24:08,321
แผ่นดินไหวในวันที่เราหายไปทำให้เกิด
ไม้ไซปรัสอายุ 6,000 ปีที่สูญพันธุ์แล้ว

365
00:24:08,405 --> 00:24:13,410
น่าจะเป็นเรือขนส่งสัตว์ที่บรรทุก
แซฟไฟร์เต็มลำถูกพบใกล้ภูเขาอารารัต

366
00:24:14,452 --> 00:24:16,288
ซึ่งเป็นที่รู้กันดีในทางประวัติศาสตร์

367
00:24:16,788 --> 00:24:18,540
พูดสิ ซานวี คุณพูดได้

368
00:24:18,623 --> 00:24:22,502
เชื่อกันว่าภูเขาอารารัต
เป็นสถานที่พักผ่อนสุดท้ายของ

369
00:24:24,212 --> 00:24:25,589
เรือโนอาห์

370
00:24:32,345 --> 00:24:34,639
สเตลล่าเพื่อนนายคุมปฏิบัติการนี้

371
00:24:34,723 --> 00:24:36,892
สุดท้ายนายก็ซื้อหนังสือมากกว่าที่เราบริจาค

372
00:24:36,975 --> 00:24:43,064
พูดถึงสเตลล่า คุณรู้สึกอะไรจากเธอบ้างมั้ย

373
00:24:43,148 --> 00:24:47,152
"รู้สึก" อะไรเหรอ ไม่เลย
ทำไม ฉันควรจะรู้สึกเหรอ

374
00:24:48,236 --> 00:24:49,070
เปล่าครับ

375
00:24:53,325 --> 00:24:55,202
อ๋อ เข้าใจแล้ว เธอพิเศษเหรอ

376
00:24:56,077 --> 00:24:56,912
ประมาณนั้น

377
00:24:57,829 --> 00:25:03,168
นายเลยต้องหาหนังสือเล่มโปรดของเธอ
และเป็นเหตุผลที่นาย... เดี๋ยว

378
00:25:05,462 --> 00:25:07,464
แคล นายหวังว่า
ฉันจะรู้สึกถึงอารมณ์ของเธอเหรอ

379
00:25:07,547 --> 00:25:09,633
นายถึงได้อยากให้ฉันพานายไปงานแฟร์ใช่มั้ย

380
00:25:10,550 --> 00:25:11,760
ก็คงงั้น

381
00:25:12,260 --> 00:25:13,678
เอาล่ะ เพื่อน เราต้องคุยกัน

382
00:25:18,475 --> 00:25:22,854
ฟังนะ ฉันเข้าใจ
พลังของเราไม่ได้มาพร้อมหนังสือกฎ

383
00:25:22,938 --> 00:25:28,193
แต่การใช้เสียงเรียกของนาย
หรือความเห็นใจของฉันเพื่อประโยชน์ส่วนตัว

384
00:25:29,236 --> 00:25:31,154
มันทำให้เราสั่นคลอน

385
00:25:32,572 --> 00:25:37,786
นี่คือพรสวรรค์
และก็ไม่ถูกต้องที่ใช้มันผิดๆ เข้าใจมั้ย

386
00:25:38,912 --> 00:25:40,205
ครับ โทษที

387
00:25:41,206 --> 00:25:42,457
ผมจะไม่ทำอีกแล้ว

388
00:25:43,166 --> 00:25:46,461
คิดแบบนี้แล้วกัน
ฉันอาจไม่รู้สึกอะไรในตัวสเตลล่า

389
00:25:46,544 --> 00:25:49,047
เพราะนายควรจะรู้สึกได้ด้วยตัวเอง

390
00:26:00,183 --> 00:26:02,852
ไม่มีใครรู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในบ้านใช่มั้ย

391
00:26:04,062 --> 00:26:05,814
พวกชอบใช้ความรุนแรงชอบแบบนั้น

392
00:26:05,897 --> 00:26:09,567
เธอคิดจริงๆ เหรอว่าไอ้สารเลวนั่น
จะทำร้ายทั้งพี่สาวและน้องสาว

393
00:26:10,485 --> 00:26:13,571
มันจะอธิบายถึงความเร่งด่วนของเสียงเรียก

394
00:26:13,655 --> 00:26:17,742
และความไม่สอดคล้องกัน
ในเรื่องราวที่เราได้ยินมา

395
00:26:19,703 --> 00:26:22,706
ทำไมแฮนนาห์ต้องทำตัวเป็นยอดภรรยาแบบนั้น

396
00:26:23,623 --> 00:26:25,709
แล้วทำไมเรเชลไม่พูดอะไรเลยล่ะ

397
00:26:26,918 --> 00:26:27,877
ได้โอกาสแล้ว

398
00:26:28,962 --> 00:26:32,966
ถ้าสิ่งที่เราสงสัยเป็นจริง น่าจะดีกว่า
ถ้าฉันคุยกับแฮนนาห์เอง เรื่องของตำรวจน่ะ

399
00:26:33,049 --> 00:26:34,592
- แน่ใจนะ
- ใช่ ฟังนะ พี่ทำมามากพอแล้ว

400
00:26:34,676 --> 00:26:36,803
ฉันจะเรียกแท็กซี่กลับบ้าน พี่ไปเถอะ

401
00:26:43,393 --> 00:26:45,145
ใช่ ไม่รู้สิ มิก

402
00:26:46,104 --> 00:26:49,649
- เสียงเรียกต้องการให้เราทั้งคู่มาที่นี่
- เธอน่าจะเปิดใจพูดกับผู้หญิงมากกว่า

403
00:26:50,317 --> 00:26:53,820
ก็ได้ ไปสิ แล้วโทรมานะ
บอกฉันด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น

404
00:27:18,762 --> 00:27:20,764
ฉันไม่ได้คิดไปเองสินะ

405
00:27:21,389 --> 00:27:24,726
ไม้นั่นคือชิ้นส่วนที่เหลือรอดอยู่
ของเรือโนอาห์จริงๆ เหรอ

406
00:27:24,809 --> 00:27:27,729
อาจใช่ ข้อมูลทุกอย่างชี้ไปทางนั้น

407
00:27:27,812 --> 00:27:30,857
แล้วถ้าใช่ล่ะ

408
00:27:30,940 --> 00:27:32,984
ถ้าเรือประสบกับ

409
00:27:33,068 --> 00:27:36,571
- ปรากฏการณ์เดียวกันกับเที่ยวบิน 828
- ถ้าเป็นอย่างนั้น ใช่

410
00:27:36,654 --> 00:27:40,241
ฉันพยายามทุกวิถีทางเพื่ออธิบายการหายไป

411
00:27:40,325 --> 00:27:42,952
และการกลับมาของเที่ยวบิน 828
ในทางวิทยาศาสตร์

412
00:27:43,036 --> 00:27:49,501
แต่ตอนนี้เราอาจมีหลักฐานว่า
มีความเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างพระเจ้ากับโลก

413
00:27:49,584 --> 00:27:53,755
ถ้าเราหาทางย้อนรอยการเชื่อมโยงนั้น
เพื่อแยกโครงสร้างปาฏิหาริย์ได้...

414
00:27:53,838 --> 00:27:55,882
คุณก็จะสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้

415
00:27:57,217 --> 00:28:01,846
เมื่อโลกรู้ว่าเรือโนอาห์มีจริง เมื่อผู้โดยสารรู้ว่า

416
00:28:01,930 --> 00:28:03,932
นี่อาจเป็นแบบอย่างสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา...

417
00:28:04,015 --> 00:28:05,350
จะให้ใครรู้ไม่ได้ ซานวี

418
00:28:05,433 --> 00:28:09,062
เที่ยวบิน 828 อาจเป็นเหตุการณ์
ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษย์

419
00:28:09,145 --> 00:28:13,900
เราต้องเข้าใจมันก่อน ถ้าเราจะแยกโครงสร้าง
และควบคุมพลังที่อยู่เบื้องหลังมัน

420
00:28:13,983 --> 00:28:18,363
แต่ผู้โดยสาร เรื่องนี้เกิดขึ้นกับพวกเขา
และพวกเขาควรได้รู้

421
00:28:18,446 --> 00:28:20,865
และถ้าไม่มีผลทดสอบของเบน
เราคงมาไม่ถึงจุดนี้

422
00:28:20,949 --> 00:28:23,076
คุณต้องเลิกคิดว่าตัวเองเป็นพลเมืองธรรมดา

423
00:28:23,159 --> 00:28:26,454
ตอนนี้คุณเป็นเจ้าหน้าที่รัฐบาล
ที่มีสิทธิ์เข้าถึงความลับสุดยอด

424
00:28:26,538 --> 00:28:28,915
ทำงานกับความลับสุดยอดของประเทศนี้

425
00:28:28,998 --> 00:28:31,501
เราเสี่ยงให้มันตกไปอยู่ผิดมือไม่ได้

426
00:28:31,584 --> 00:28:35,422
แต่เบนช่วยให้เราเข้าใจความเชื่อมโยง
ระหว่างเที่ยวบิน 828 กับเรือโนอาห์ได้

427
00:28:36,089 --> 00:28:38,758
- เราไว้ใจเขาได้
- ไม่สำคัญหรอกว่าเราจะไว้ใจใครได้

428
00:28:38,842 --> 00:28:42,512
จากนี้ไป ความภักดีของคุณมีให้ที่นี่เท่านั้น
ไม่มีคนอื่นหรืออะไรทั้งนั้น

429
00:28:42,595 --> 00:28:44,973
ถ้าคุณไม่เอาด้วยก็ออกไป จะเอาอย่างไหนล่ะ

430
00:28:46,433 --> 00:28:48,143
ผมอยากได้ยินคุณพูดออกมา

431
00:28:51,604 --> 00:28:53,523
- ฉันเอาด้วย
- ดี

432
00:28:54,149 --> 00:28:55,400
ขอต้อนรับสู่ลีกใหญ่

433
00:30:12,101 --> 00:30:14,187
ตอนนี้มีแค่คุณกับฉันแล้ว

434
00:30:14,729 --> 00:30:18,024
ฉันเป็นนักสืบจากกรมตำรวจนิวยอร์ก
ฉันช่วยได้

435
00:30:19,609 --> 00:30:20,985
เรเชลก็อยากช่วยเหมือนกัน

436
00:30:24,697 --> 00:30:25,865
แต่คุณรู้อยู่แล้ว

437
00:30:27,033 --> 00:30:29,786
คุณถึงไม่ยอมให้ตำรวจจับเธอใช่มั้ย

438
00:30:32,121 --> 00:30:34,666
การเติบโตมาภายใต้เงาของเธอ ฉันเป็น...

439
00:30:36,084 --> 00:30:37,919
ฉันเป็นความผิดหวังเสมอ

440
00:30:39,587 --> 00:30:43,049
ไม่เคยสวยเท่า ไม่เคยฉลาดเท่า

441
00:30:43,633 --> 00:30:48,805
ทุกอย่างได้มาง่ายๆ สำหรับเรเชล
ทั้งเสน่ห์และไหวพริบของเธอ

442
00:30:50,807 --> 00:30:52,100
เธอชนะตลอดเลย

443
00:30:54,143 --> 00:30:55,186
ทุกเรื่องเลย

444
00:30:56,437 --> 00:30:59,482
งั้นเธอคงทำใจยากน่าดูที่ต้องกลับมาและรู้ว่า

445
00:30:59,566 --> 00:31:02,777
- ทุกอย่างถูกพรากไป
- ฉันไม่ได้เอาอะไรจากเธอเลย

446
00:31:02,861 --> 00:31:05,822
เธอรับไม่ได้ที่ฉันมีความสุข

447
00:31:07,115 --> 00:31:09,784
เป็นครั้งแรกในชีวิตของเรา ที่ฉันเป็นฝ่ายชนะ

448
00:31:13,872 --> 00:31:15,665
แล้วคุณมีความสุขมั้ย แฮนนาห์

449
00:31:17,417 --> 00:31:18,293
จริงเหรอ

450
00:31:20,336 --> 00:31:22,380
หรือพยายามจะพิสูจน์อะไร

451
00:31:34,684 --> 00:31:36,019
เรเชล

452
00:31:36,811 --> 00:31:41,107
- คุณมาทำอะไรที่นี่ โจนาสส่งคุณมาเหรอ
- เปล่า ผมอยู่ข้างคุณนะ

453
00:31:41,190 --> 00:31:44,652
- ผมรู้ว่าคุณแค่พยายามปกป้องน้องสาวคุณ
- หยุดพูด ไม่งั้นฉันยิงแน่

454
00:31:45,278 --> 00:31:46,112
เอาล่ะ

455
00:31:49,532 --> 00:31:50,783
คุณไม่เคยอยากได้โจนาสคืน

456
00:31:51,784 --> 00:31:53,828
คุณแค่อยากให้แฮนนาห์ไปให้พ้นจากเขา

457
00:31:54,871 --> 00:31:55,830
เธอไม่ยอมฟังเลย

458
00:31:57,373 --> 00:31:58,207
ไม่มีใครฟัง

459
00:31:59,751 --> 00:32:00,960
แต่คุณรู้

460
00:32:01,961 --> 00:32:07,592
เรเชล คุณรู้เพราะคุณพยายามหนี
จากการทำร้ายของโจนาสมานานแล้ว

461
00:32:08,217 --> 00:32:10,136
อุบัติเหตุ เที่ยวบิน 828

462
00:32:11,429 --> 00:32:12,597
คุณอยากหนี

463
00:32:14,307 --> 00:32:15,308
เขาไม่ยอมปล่อยฉันไป

464
00:32:17,226 --> 00:32:18,811
แฮนนาห์ก็เหมือนกัน

465
00:32:20,563 --> 00:32:22,315
เขาไม่ยอมปล่อยเธอเลย

466
00:32:23,232 --> 00:32:26,069
วางปืนลงเถอะ
มาคุยกันว่าเราจะช่วยอะไรได้บ้าง

467
00:32:26,152 --> 00:32:27,528
ไม่มีทางอื่นแล้ว

468
00:32:32,867 --> 00:32:34,869
- อะไรเนี่ย
- มันจบแล้ว

469
00:32:34,953 --> 00:32:37,455
- แกจะไม่มีวันทำร้ายเธอได้อีก
- เรเชล ไม่นะ

470
00:32:39,248 --> 00:32:42,293
โจนาสเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน

471
00:32:45,296 --> 00:32:50,760
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันรู้สึกเป็นคนพิเศษ

472
00:32:52,512 --> 00:32:58,017
สายตาที่เขามองฉัน การที่เขาสังเกตเห็น
แม้แต่รายละเอียดที่เล็กที่สุด

473
00:32:59,352 --> 00:33:01,062
เสื้อใหม่ ต่างหูใหม่

474
00:33:03,648 --> 00:33:08,444
ฉันว่ามันน่ารักดีที่เขาจะหึง
ถ้าเพื่อนร่วมงานส่งข้อความหาฉัน

475
00:33:11,656 --> 00:33:13,700
ใช่ เขาทำให้คุณเป็นศูนย์กลางของโลกของเขา

476
00:33:16,035 --> 00:33:17,745
แต่มันก็มีสิ่งแลกเปลี่ยนใช่มั้ย

477
00:33:19,288 --> 00:33:21,290
คืนหนึ่ง เพื่อนเลิกกับแฟน

478
00:33:21,374 --> 00:33:24,919
เราพาเธอออกไปดื่ม แล้วโจนาสก็ตามเราไป

479
00:33:25,003 --> 00:33:27,547
พอฉันกลับถึงบ้าน เขาก็โกรธมาก

480
00:33:28,798 --> 00:33:30,550
ตบหน้าฉัน

481
00:33:31,676 --> 00:33:33,052
ด่าฉันว่านังร่าน

482
00:33:36,723 --> 00:33:38,182
คุณคงคิดว่าฉันโง่มาก

483
00:33:43,271 --> 00:33:44,147
ไม่

484
00:33:46,524 --> 00:33:47,442
ไม่ ฉันไม่คิดหรอก

485
00:33:56,659 --> 00:33:59,829
ฟังนะ ผมรู้ว่าคุณคิดว่า
ไม่มีทางออกจากเรื่องนี้ แต่มันมี

486
00:33:59,912 --> 00:34:01,164
ฟังเขาสิ เรช

487
00:34:01,664 --> 00:34:04,667
ผมไม่เคยอยากทำร้ายคุณ
คุณก็รู้ว่าผมรักคุณ

488
00:34:04,751 --> 00:34:07,587
วางปืนลง แล้วเราทุกคนจะได้เดินจากไป
เหมือนเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น

489
00:34:07,670 --> 00:34:11,007
หุบปาก นั่นเป็นทางออกของแกเสมอเหรอ
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

490
00:34:11,716 --> 00:34:13,217
ไม่มีใครเชื่อฉันเลย

491
00:34:14,052 --> 00:34:18,848
แฮนนาห์ เพื่อนบ้าน
แกทำให้ทุกคนเชื่อว่าฉันบ้า

492
00:34:18,931 --> 00:34:20,808
- แกทำให้ฉันไม่มีทางเลือก
- ผมเชื่อคุณ

493
00:34:20,892 --> 00:34:23,895
น้องสาวผมเชื่อคุณ
ตอนนี้เธอคุยกับแฮนนาห์อยู่

494
00:34:23,978 --> 00:34:26,439
เราปกป้องคุณได้
เราปกป้องพวกคุณทั้งคู่ได้

495
00:34:27,231 --> 00:34:30,777
- เขาไม่มีทางหยุดหรอก
- ขอร้องล่ะ ผมจะเปลี่ยนตัวเอง

496
00:34:30,860 --> 00:34:32,987
- พอกันทีกับคำสัญญาของแก
- เรเชล อย่านะ

497
00:34:34,197 --> 00:34:37,075
คุณไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลือในคุกหรอก
ไม่ใช่เพราะเขา

498
00:34:39,535 --> 00:34:40,953
เขาพรากอะไรไปจากคุณมากพอแล้ว

499
00:34:44,373 --> 00:34:45,458
มาเถอะ

500
00:34:49,962 --> 00:34:51,506
นี่ตำรวจ อย่าขยับ

501
00:34:51,589 --> 00:34:55,259
ยกมือขึ้นให้เราเห็น ทิ้งอาวุธซะ

502
00:34:57,512 --> 00:34:58,346
โอเค

503
00:34:58,429 --> 00:35:00,640
บุกรุกและทำลายทรัพย์สิน
ครอบครองอาวุธปืนที่ไม่มีใบอนุญาต

504
00:35:00,723 --> 00:35:05,937
โทษนะ พี่ชายฉันมีประวัติอาชญากรรมแบบนั้น
ในเวลาแค่สองชั่วโมงได้ยังไง

505
00:35:06,020 --> 00:35:10,274
ฉันป้องกันไม่ให้เกิดการฆาตกรรม
ที่จะทำให้เรือชูชีพของเราจมลง

506
00:35:10,358 --> 00:35:12,151
ทำไมไม่ขอบคุณฉัน แล้วปล่อยฉันกลับบ้านล่ะ

507
00:35:12,235 --> 00:35:15,238
ใช่ อย่างที่พี่ควรทำตอนที่ฉันบอกให้ทำน่ะเหรอ

508
00:35:15,321 --> 00:35:18,658
รู้มั้ย คราวหน้าพี่น่าจะโทรหาฉัน
ก่อนที่จะบุกเข้าไปในตึก

509
00:35:18,741 --> 00:35:22,662
โจนาสคงตายไปแล้ว และเรเชลก็คง
โดนโทษจำคุกตลอดชีวิต ถ้าฉันไม่ห้ามเธอไว้

510
00:35:22,745 --> 00:35:26,666
ก็อาจจะใช่ เบน แต่ถ้าคุณบาดเจ็บ
หรือแย่กว่านั้น ถ้าพี่ตายล่ะ

511
00:35:26,749 --> 00:35:29,293
ไม่ จริงๆ นะ
ฉันจะบอกเกรซหรือลูกๆ พี่ว่ายังไง

512
00:35:29,377 --> 00:35:30,753
แล้วจะให้ฉันทำยังไง มิก

513
00:35:31,838 --> 00:35:32,922
ไม่สนใจเสียงเรียกเหรอ

514
00:35:33,422 --> 00:35:37,093
นั่งเฉยๆ ให้ผู้โดยสารอีกคน
ทำลายโอกาสรอดของเราเหรอ

515
00:35:37,176 --> 00:35:40,388
ใครให้พี่เป็นคนคุ้มกันเรือชูชีพทั้งลำ

516
00:35:40,471 --> 00:35:43,307
เสียงเรียกน่ะสิ ตอนมันให้ฉันเห็น
ผู้โดยสารที่ถูกเผาพวกนั้น

517
00:35:43,850 --> 00:35:46,811
มันมอบหมายให้ฉันปกป้องทุกคนให้ปลอดภัย

518
00:35:46,894 --> 00:35:49,147
- เดี๋ยวนี้เป็นศาลเตี้ยแล้วเหรอ
- ไม่

519
00:35:50,022 --> 00:35:52,191
ไม่ แต่เราต้องลงมือทำมัน

520
00:35:52,275 --> 00:35:55,278
เราต้องทำทุกวิถีทาง
เพื่อให้แน่ใจว่าเราทุกคนจะรอด

521
00:35:55,361 --> 00:35:58,447
ลงมือทำมันเหรอ เบน หยุดนะ
ฟังตัวเองพูดเข้าสิ

522
00:35:58,531 --> 00:36:01,951
พี่จะรู้ได้ยังไงว่าพี่ไม่ใช่คนที่จมเรือชูชีพ
เพื่อให้แน่ใจว่าคนอื่นไม่ได้จม

523
00:36:02,034 --> 00:36:05,204
- ฉันไม่เคยพูดว่ามันจะง่าย
- ไม่ เป็นไปไม่ได้

524
00:36:05,288 --> 00:36:07,206
เรามีกัน 200 คน

525
00:36:07,290 --> 00:36:10,168
และคนที่รูปโดนไฟลุกไหม้ พี่จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า
ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาเป็นใคร

526
00:36:10,251 --> 00:36:11,586
นั่นแหละประเด็น มิก

527
00:36:11,669 --> 00:36:13,921
ทุกวันมีผู้โดยสารนับไม่ถ้วน

528
00:36:14,005 --> 00:36:16,674
พร้อมที่จะทำอะไรบางอย่าง
ที่จะทำลายโอกาสของทุกคน

529
00:36:23,723 --> 00:36:25,892
คิดว่าฉันจะนั่งกอดอกอยู่เฉยๆ เหรอ

530
00:36:25,975 --> 00:36:28,227
ไม่เลย ไม่

531
00:36:28,311 --> 00:36:31,606
ฉันรู้จักพี่ดีเกินกว่าจะรู้ว่า
มันคงไม่มีทางเกิดขึ้น แต่เบน...

532
00:36:34,108 --> 00:36:35,359
ฉันไม่อยากเสียพี่ไป

533
00:36:39,697 --> 00:36:41,908
มิก แฮนนาห์ขอคุยกับคุณ

534
00:36:47,455 --> 00:36:48,456
กลับบ้านไปซะ

535
00:36:53,794 --> 00:36:56,339
ขอบคุณที่ใช้เส้นสายพาฉันกลับมาที่นี่นะ

536
00:36:56,422 --> 00:36:58,132
ไม่มีปัญหา ฉันก็เป็นน้องสาวเหมือนกัน

537
00:36:59,550 --> 00:37:04,347
เรามีหลักฐานมากพอให้
โจนาสชดใช้ในสิ่งที่ทำกับคุณสองคน

538
00:37:07,016 --> 00:37:11,437
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับเรเชล
เธอแค่พยายามจะปกป้องฉัน

539
00:37:12,021 --> 00:37:14,649
- เธอจะต้องถูกตั้งข้อหา
- ฉันไม่สน

540
00:37:15,650 --> 00:37:16,984
ตราบใดที่เธอปลอดภัย

541
00:37:17,068 --> 00:37:20,363
แต่จากสถานการณ์ตอนนี้
ฉันว่าผู้พิพากษาคงเห็นใจ

542
00:37:20,446 --> 00:37:24,158
- โดยเฉพาะถ้าคุณให้การเข้าข้างเธอ
- แน่นอน

543
00:37:25,409 --> 00:37:27,453
เธอทำไปแค่เพื่อช่วยฉัน

544
00:37:29,538 --> 00:37:31,207
สุดท้ายความยุติธรรมก็จะบังเกิด

545
00:37:45,137 --> 00:37:47,265
แปลกใจจัง

546
00:37:47,348 --> 00:37:50,309
ตอนนี้ผมมีกระเป๋าเงินแล้ว ก็เลยคิดว่าจะใช้มัน

547
00:37:52,353 --> 00:37:53,854
ซื้อการให้อภัย

548
00:37:55,815 --> 00:37:57,316
ไม่มีอะไรต้องให้อภัย

549
00:37:58,859 --> 00:38:01,320
ขอโทษนะที่ไปโดยไม่บอกก่อน

550
00:38:01,862 --> 00:38:06,242
คุณทำให้เพื่อนร่วมงานผมมีวันที่ดี
พวกเขาเผาผมไม่หยุด เรื่องที่เราเดตกัน

551
00:38:08,411 --> 00:38:12,039
- เดตกันเหรอ
- ขึ้นอยู่กับว่าคุณชอบดอกทิวลิปมั้ย

552
00:38:28,514 --> 00:38:30,474
- ไงคะ
- ไงครับ

553
00:38:30,558 --> 00:38:32,893
- คุณมาทันเวลาพอดี
- กลิ่นมันฟ้องเลย

554
00:38:33,394 --> 00:38:35,604
คิดว่าคุณต้องการอะไรที่พิเศษหลังจากเรื่องวันนี้

555
00:38:35,688 --> 00:38:37,565
มันออกมาดีทีเดียว

556
00:38:38,649 --> 00:38:41,861
- ฉันโกรธที่พลาดงานหนังสือแคล เป็นไงบ้าง
- ก็ดีครับ

557
00:38:41,944 --> 00:38:44,322
สุดท้ายผมก็ถูกบังคับให้ซื้อหนังสือมากเกินไป

558
00:38:44,405 --> 00:38:47,325
โดยคนที่แคลแอบชอบ แต่นอกนั้นก็เรียบร้อยดี

559
00:38:47,408 --> 00:38:51,287
ขอโทษนะ เดี๋ยว แคลแอบชอบสาวเหรอ
พระเจ้า ตอนนี้ฉันโกรธมากที่ฉันไม่ได้ไป

560
00:38:52,038 --> 00:38:54,957
- ว้าว ความรักอบอวลไปหมด
- หมายความว่าไง

561
00:38:57,084 --> 00:38:58,502
จาเร็ดเดตกับซาราห์

562
00:38:59,337 --> 00:39:02,131
- ซาราห์ "ลูกสาวของพันตรี" น่ะเหรอ
- ใช่

563
00:39:02,214 --> 00:39:03,549
ไม่แปลกไปหน่อยเหรอ

564
00:39:04,967 --> 00:39:08,346
ใช่ ฉันก็คิดแบบนั้น แต่รู้อะไรมั้ย
เขาดูมีความสุข ฉันก็ดีใจกับเขาด้วย

565
00:39:08,429 --> 00:39:09,472
เขาสมควรได้รับมัน

566
00:39:10,348 --> 00:39:13,100
ดูดีมากเลย คุณไม่ต้องทำอาหารพวกนี้ก็ได้

567
00:39:14,101 --> 00:39:15,603
คุณไม่ต้องทำอาหารพวกนี้ก็ได้

568
00:39:17,146 --> 00:39:17,980
คุณโอเคมั้ย

569
00:39:19,482 --> 00:39:21,859
- ไม่ อาหารเราจะเย็นหมดแล้ว
- กินกันเถอะ

570
00:39:30,368 --> 00:39:32,328
"มีข่าวเรื่องไม้นั่นมั้ย"

571
00:39:36,290 --> 00:39:40,753
"ไม่มีอะไร ค้นหาไปก็ไม่มีประโยชน์"

572
00:39:59,730 --> 00:40:01,065
อย่าทำหน้าเซ็งนักสิ

573
00:40:02,817 --> 00:40:04,110
วันนี้คุณทำสิ่งที่ดี

574
00:40:05,194 --> 00:40:06,195
ไปบอกมิกเถอะ

575
00:40:07,113 --> 00:40:09,865
ผมว่าเธอผิดหวังที่พวกเขาไม่ตั้งข้อหาผม

576
00:40:11,283 --> 00:40:16,080
ฉันเห็นด้วยกับเธอนะ
ระวังให้มากกว่านี้หน่อยสิ

577
00:40:18,541 --> 00:40:20,918
แต่ไม่ว่ายังไง
เราก็ต้องปกป้องเรือชูชีพลำนี้

578
00:40:22,461 --> 00:40:26,507
เพื่อแคล เพื่ออีเดน เพื่อโอลีฟ

579
00:40:28,134 --> 00:40:29,093
เพื่อเราทุกคน

580
00:40:41,313 --> 00:40:43,023
"แองเจลิน่าเป็นเหมือนครอบครัว"

581
00:40:43,858 --> 00:40:45,901
นี่ โอล ขอคำแนะนำหน่อยสิ

582
00:40:47,236 --> 00:40:49,572
โทษที ฉันเองน่ะ โอลีฟยังไม่กลับมา

583
00:40:50,698 --> 00:40:54,201
- โอเค
- แต่ฉันบังเอิญให้คำแนะนำที่ดีมาก

584
00:40:54,285 --> 00:40:55,619
ถ้าเธอต้องการมันนะ

585
00:40:56,745 --> 00:41:02,209
มีผู้หญิงคนหนึ่งที่โรงเรียน
และใกล้จะถึงวันเกิดเธอแล้ว

586
00:41:02,710 --> 00:41:04,044
ผมไม่รู้ว่าจะให้อะไรเธอดี

587
00:41:04,128 --> 00:41:07,131
เธอควรให้อะไรพิเศษๆ กับเธอ

588
00:41:07,214 --> 00:41:09,800
ฉันเห็นภาพวาดของเธอแล้ว
บางทีเธอน่าจะวาดรูปให้เธอนะ

589
00:41:11,177 --> 00:41:13,554
ใช่ ขอบคุณนะ

590
00:41:14,722 --> 00:41:18,225
ไม่ต้องขอบคุณหรอก
แต่ฉันรู้วิธีที่เธอจะตอบแทนฉันได้

591
00:41:18,309 --> 00:41:23,022
แค่อย่าบอกโอลีฟเรื่องชุดก็พอ
มันจะเป็นความลับเล็กๆ ของเรา

592
00:41:23,856 --> 00:41:24,690
โอเค

593
00:42:16,534 --> 00:42:19,161
"รายการตอนนี้ถ่ายทำอย่างปลอดภัย
โดยปฏิบัติตามมาตรการควบคุมโควิด"

594
00:42:50,526 --> 00:42:52,528
คำแปล โดย:
ธนิศา ขำคง