1 00:00:00,166 --> 00:00:01,626 ความเดิมตอนที่แล้ว 2 00:00:01,710 --> 00:00:04,462 นักสืบสโตน รู้อะไรเกี่ยวกับคืนที่คุณถูกยิงบ้าง 3 00:00:04,546 --> 00:00:07,716 ฉันรู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ฉันรู้ด้วยว่านักสืบวาสเกซ 4 00:00:07,799 --> 00:00:11,177 บุกเข้าบ้านฉันโดยไม่มีเหตุอันควร เพื่อเผชิญหน้าซีค แลนดอน 5 00:00:12,178 --> 00:00:14,264 ไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้เพื่อผม 6 00:00:14,347 --> 00:00:19,269 พ่อ น้องชาย และอาฉัน เป็นผู้โดยสารบนเครื่อง 828 7 00:00:19,352 --> 00:00:23,606 การมาที่นี่ทำให้ฉันรู้ว่า เราทุกคนเป็นพวกเดียวกัน 8 00:00:24,274 --> 00:00:25,191 ไม่เป็นไร 9 00:00:25,275 --> 00:00:26,901 - ฉันขับได้ - อีวี่ 10 00:00:27,569 --> 00:00:28,445 ไม่ ไม่ได้ 11 00:00:29,446 --> 00:00:30,363 ได้ยินไหม 12 00:00:32,282 --> 00:00:33,324 มาที่นี่ได้ยังไง 13 00:00:33,408 --> 00:00:34,909 ออกไปซะ 14 00:00:34,993 --> 00:00:36,578 คุณพูดถูก ฉันเจอตัวการแล้ว 15 00:00:36,661 --> 00:00:38,496 ฉันบอกเรื่องนี้ให้คนรู้คนเดียว 16 00:00:38,580 --> 00:00:39,664 จิตแพทย์ของฉัน 17 00:00:39,748 --> 00:00:42,584 - นั่นไง - เธอไม่ใช่สายของผู้พัน 18 00:00:42,667 --> 00:00:43,668 เธอคือผู้พัน 19 00:00:43,752 --> 00:00:45,253 ทีนี้ตาเราบ้าง 20 00:00:56,056 --> 00:00:57,974 - นี่ - ขอบคุณ 21 00:00:58,058 --> 00:00:59,059 โอลด์เยลเลอร์ก็ดี 22 00:00:59,142 --> 00:00:59,976 หมาน่ารัก 23 00:01:00,060 --> 00:01:01,895 สปอยล์นะ จบไม่สวย 24 00:01:01,978 --> 00:01:05,065 แต่ถ้าอยากได้ผจญภัยเจ๋งๆ ลอง "ย่นเวลาทะลุมิติ" 25 00:01:05,148 --> 00:01:07,650 "จาไมกา กลับมาอีกเป็นครั้งแรก" 26 00:01:09,069 --> 00:01:10,195 โอลีฟ ตาเราแล้ว 27 00:01:15,784 --> 00:01:16,868 อยู่นี่เอง 28 00:01:17,660 --> 00:01:19,621 พ่อกับน้องลูกไปเที่ยวบิน 828 29 00:01:19,704 --> 00:01:21,081 จะลงจอดหลังเราสองชั่วโมง 30 00:01:21,164 --> 00:01:24,542 - แน่ใจนะว่าไม่อยากไปกับแคล - ไม่ หนูอยากมีเวลากับแม่ 31 00:01:25,418 --> 00:01:26,252 เหมือนกัน 32 00:01:27,754 --> 00:01:31,800 ประกาศครั้งสุดท้าย เรียกผู้โดยสารเจเอฟเคเที่ยวต่อไป 33 00:01:32,717 --> 00:01:35,887 ประกาศครั้งสุดท้าย เรียกผู้โดยสารเจเอฟเคเที่ยวต่อไป 34 00:01:38,890 --> 00:01:41,810 แม่คะ ถ้าหนูไปกับพวกเขา แม่จะโกรธไหม 35 00:01:42,685 --> 00:01:44,270 ไหนว่าจะใช้เวลากับแม่ไงล่ะ 36 00:01:44,354 --> 00:01:45,980 สุดสัปดาห์หน้า ทำเล็บกันนะ 37 00:01:46,898 --> 00:01:47,732 โอเค ไปเลย 38 00:01:53,571 --> 00:01:54,864 หนังสือเล่มนี้ก็ดีนะ 39 00:01:54,948 --> 00:01:56,950 ใช่ ถ้าชอบ งั้นเธอจะรักโฮเมอร์ 40 00:01:58,284 --> 00:02:00,286 ฉันอ่านละตินไม่ออกหรอกค่ะ ฉัน 10 ขวบครึ่งเอง 41 00:02:00,370 --> 00:02:02,080 หวัดดี 10 ขวบครึ่ง ฉันชื่อทีเจนะ 42 00:02:03,456 --> 00:02:04,290 ปาฏิหาริย์ 43 00:02:05,542 --> 00:02:10,672 ทุกศาสนาในโลก ล้วนตั้งอยู่บนปาฏิหาริย์น่ากังขา 44 00:02:11,589 --> 00:02:14,634 การคืนชีพ การกลับชาติมาเกิด 45 00:02:14,717 --> 00:02:17,595 ข่าวลือและตำนานทั้งหมด ที่ย้อนกลับไปได้นับพันปี 46 00:02:18,930 --> 00:02:21,391 จนกระทั่งเที่ยวบิน 828 กลับมา 47 00:02:23,393 --> 00:02:30,358 ผู้กลับมาอย่างปาฏิหาริย์ 191 คน เป็นหลักฐานที่ไม่อาจปฏิเสธได้ 48 00:02:31,568 --> 00:02:34,612 จงเชื่อในปาฏิหาริย์ของเที่ยวบิน 828 49 00:02:35,196 --> 00:02:38,241 เชื่อในตัวผู้โดยสารที่รอดตายมาได้ 50 00:02:38,324 --> 00:02:41,661 ซึ่งจะเดินไปกับพวกคุณ อีกนานหลายสิบปี 51 00:03:13,067 --> 00:03:14,319 ฉันทดสอบทั้งเดือน 52 00:03:14,402 --> 00:03:18,031 ยืนยันได้ว่าในจานเพาะเชื้อ ไม่มีความปกติของคนบนเครื่อง 828 53 00:03:19,073 --> 00:03:20,575 ทีนี้ฉันต้องไปที่ขั้นสอง 54 00:03:20,658 --> 00:03:24,370 ทดสอบเซลล์และความเป็นพิษ ของเซรั่มกับตัวอย่างสิ่งมีชีวิต 55 00:03:26,039 --> 00:03:26,873 เอาละ ฮีโร่ 56 00:03:26,956 --> 00:03:27,832 ลุยกันเลย 57 00:03:34,297 --> 00:03:36,883 ฉันต้องไปแล้ว แต่ถ้าแกรอดนะ เพื่อนยาก 58 00:03:36,966 --> 00:03:39,052 เราอาจมีโอกาสเอาชนะวันตายได้ 59 00:03:39,135 --> 00:03:40,845 ภาวนาและปิดปากให้สนิทนะ 60 00:03:54,025 --> 00:03:56,402 "191 ชีวิต: ปริศนาบนเที่ยวบิน 828" 61 00:03:56,486 --> 00:03:58,529 พ่ออยากเดินส่งลูกไปที่แท่นทำพิธี 62 00:04:00,615 --> 00:04:03,117 ได้เห็นรอยยิ้มสดใสของลูก 63 00:04:03,993 --> 00:04:07,580 ใส่ชุดที่พ่อมั่นใจว่าเป็นสวยที่สุด 64 00:04:10,291 --> 00:04:11,626 เจ้าสาวที่สวยที่สุด 65 00:04:12,502 --> 00:04:13,336 ไม่ต้องสงสัยเลย 66 00:04:17,882 --> 00:04:19,425 พ่ออยากให้ลูกรู้ว่าพ่อไม่เคย... 67 00:04:22,387 --> 00:04:23,930 ไม่เคยหยุดพยายามเลย โอลีฟ 68 00:04:24,722 --> 00:04:26,891 พ่อยอมแลกทุกอย่างเพื่อจะอยู่ตรงนั้น 69 00:04:26,975 --> 00:04:27,809 คุณทำอะไรน่ะ 70 00:04:31,562 --> 00:04:32,397 ลบซะ 71 00:04:32,480 --> 00:04:33,314 เกรซ 72 00:04:33,398 --> 00:04:34,482 เบน ลบซะ 73 00:04:34,565 --> 00:04:35,483 คุณจะไม่ยอมแพ้ 74 00:04:36,651 --> 00:04:37,485 ฉันจะไม่ยอม 75 00:04:38,152 --> 00:04:39,237 ผมไม่ได้จะยอมแพ้ 76 00:04:41,155 --> 00:04:41,990 ไม่มีวัน 77 00:04:42,073 --> 00:04:44,659 แต่ผมไม่เจอเบาะแสใหม่ มาเดือนกว่าแล้ว 78 00:04:44,742 --> 00:04:46,828 ไม่มีเสียงเรียกจากเครื่องบิน 79 00:04:46,911 --> 00:04:50,206 และผู้โดยสารคนอื่น ก็ไม่มีใครรู้เรื่องวันตายด้วยซ้ำ 80 00:04:51,207 --> 00:04:52,417 คุณมีเวลาห้าปี 81 00:04:53,001 --> 00:04:54,752 ทำไมถึงทรมานตัวเองแบบนี้ 82 00:04:57,797 --> 00:04:59,173 เพื่อความสบายใจไง 83 00:05:04,554 --> 00:05:05,513 ฉันเชื่อมั่นในตัวคุณ 84 00:05:06,806 --> 00:05:07,974 เดี๋ยวคุณก็หาทางได้ 85 00:05:19,360 --> 00:05:20,611 อีวี่ตื่นเต้นมาก 86 00:05:21,988 --> 00:05:24,115 เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าถือ 87 00:05:24,198 --> 00:05:25,700 สีชมพูไปหมด 88 00:05:26,284 --> 00:05:27,327 ต้องย้อมให้เข้าชุดกัน 89 00:05:27,410 --> 00:05:28,244 เคยเห็นไหม 90 00:05:28,828 --> 00:05:29,746 เคยค่ะ 91 00:05:31,789 --> 00:05:34,208 เรารู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่เธอแวะมา 92 00:05:34,292 --> 00:05:35,668 หนูด้วยค่ะ 93 00:05:35,752 --> 00:05:36,586 ขอบใจนะ 94 00:05:37,170 --> 00:05:39,047 แล้วเธอจะพาใครไปงานพรอมล่ะ 95 00:05:41,340 --> 00:05:43,342 หนูไม่มีใครที่จะไปด้วยค่ะ 96 00:05:43,426 --> 00:05:46,429 จริงเหรอ ไม่สนใครอยู่เลยเหรอ 97 00:05:50,391 --> 00:05:51,642 ที่จริงก็มีค่ะ 98 00:05:54,729 --> 00:05:56,522 เพิ่งรู้จักค่ะ เขารักสันโดษ 99 00:05:57,774 --> 00:05:59,192 แต่เขามีจิตใจที่ดีมาก 100 00:05:59,817 --> 00:06:01,819 - จิตใจดีอายุยืน - ใช่ค่ะ 101 00:06:03,905 --> 00:06:05,698 เราไม่ค่อยได้คุยกันมาสักเดือนแล้ว 102 00:06:06,282 --> 00:06:10,078 พูดตามตรง หนูไม่ได้รู้จักเขาดีขนาดนั้น แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับเขา 103 00:06:11,162 --> 00:06:12,246 ที่หนูว่าน่าสนใจ 104 00:06:14,916 --> 00:06:18,211 ผู้ชายคนล่าสุดที่หนูคบด้วยไปได้ไม่สวย 105 00:06:18,294 --> 00:06:21,130 เหมือนเราหักอกกันและกัน 106 00:06:22,840 --> 00:06:27,887 หนูเลยกลัวที่จะเปิดใจอีกครั้ง แล้วเสียเขาไป เพราะหนูไม่... 107 00:06:29,347 --> 00:06:31,224 ไม่รู้ว่าเขาจะคบหนูได้นานแค่ไหน 108 00:06:33,392 --> 00:06:34,435 เธอเข้มแข็ง 109 00:06:35,103 --> 00:06:36,354 มองตาก็รู้แล้ว 110 00:06:37,105 --> 00:06:40,358 และการรักใครสักคน คือสิ่งกล้าหาญที่สุดที่เราทำได้ 111 00:06:42,026 --> 00:06:43,611 ดังนั้น ทำใจและหาความสุข 112 00:06:44,403 --> 00:06:45,947 ถึงจะแค่แป๊บเดียว 113 00:06:47,782 --> 00:06:49,242 ฉันรับรองว่ามันจะคุ้มค่า 114 00:06:57,083 --> 00:06:58,960 เธอชื่ออะไรนะจ๊ะ ขออีกที 115 00:07:01,879 --> 00:07:02,713 มิเคล่าค่ะ 116 00:07:02,797 --> 00:07:04,090 หนูเรียนที่เดียวกับอีวี่ 117 00:07:04,799 --> 00:07:06,634 ยินดีที่ได้รู้จักนะ มิเคล่า 118 00:07:06,717 --> 00:07:07,885 เช่นกันค่ะ 119 00:07:15,560 --> 00:07:17,895 ไอเซอาห์ คืนนี้คุณคุมโรงทานนะ 120 00:07:17,979 --> 00:07:20,940 ได้ครับ ผมมีใบปลิวใหม่ ที่พร้อมแจกจ่ายแล้วด้วย 121 00:07:21,691 --> 00:07:22,525 โอลีฟ 122 00:07:24,610 --> 00:07:25,445 ขอคุยด้วยสิคะ 123 00:07:27,113 --> 00:07:28,114 ส่วนตัวนะ 124 00:07:28,865 --> 00:07:32,160 ที่คุณพูดตอนเทศน์วันนี้ เรื่อง "อีกนานหลายสิบปี" 125 00:07:32,994 --> 00:07:34,662 คุณเคยได้ยินเรื่องวันตายไหม 126 00:07:36,706 --> 00:07:37,540 อธิบายให้ฟังสิ 127 00:07:41,085 --> 00:07:42,795 โอลีฟ ไม่ว่าเรื่องอะไร ไม่เป็นไรหรอก 128 00:07:44,589 --> 00:07:45,423 ไม่เลย 129 00:07:46,799 --> 00:07:49,469 พ่อ แคล อามิก 130 00:07:49,552 --> 00:07:52,722 ทุกคนได้รับเสียงเรียกว่ากำลังจะตาย 131 00:07:53,848 --> 00:07:56,184 ภายในห้าปีครึ่งหลังจากเที่ยวบิน 828 กลับมา 132 00:07:57,685 --> 00:07:58,769 พวกเขารู้วันที่แน่นอน 133 00:08:00,688 --> 00:08:02,148 วันที่ 2 มิถุนายน ปี 2024 134 00:08:06,527 --> 00:08:10,156 ฉันก็เสียใจที่ต้องบอกข่าวร้ายนี้ แต่ 135 00:08:11,073 --> 00:08:14,160 พ่อฉันพยายามหาทางแก้เต็มที่ 136 00:08:14,243 --> 00:08:15,077 เขากลัว 137 00:08:16,829 --> 00:08:18,498 เราเลือกได้ว่าจะเดินทางไหน 138 00:08:19,290 --> 00:08:23,002 ความกลัวก่อให้เกิดความกลัว ปาฏิหาริย์ก่อให้เกิดปาฏิหาริย์ 139 00:08:24,504 --> 00:08:25,421 เราเคยรอดมาก่อน 140 00:08:25,505 --> 00:08:26,589 เราจะรอดอีก 141 00:08:26,672 --> 00:08:28,174 ถ้าเราเชื่อ 142 00:08:34,430 --> 00:08:35,973 ศาสตราจารย์สโตน ยุ่งไหม 143 00:08:36,933 --> 00:08:38,267 "ศาสตราจารย์สโตน" 144 00:08:38,351 --> 00:08:39,268 ไม่ชินเลย 145 00:08:40,520 --> 00:08:41,437 แค่ตรวจรายงานน่ะ 146 00:08:42,021 --> 00:08:43,147 มีอะไรให้ช่วยเหรอ ทีเจ 147 00:08:43,689 --> 00:08:44,649 ผมได้ยินอีกเสียงเรียกน่ะ 148 00:08:46,108 --> 00:08:48,986 คุณรู้อะไรเกี่ยวกับแมลง นก ปลา เสือบ้างไหม 149 00:08:56,702 --> 00:08:59,497 บังเอิญนะที่คุณมากินที่นี่บ่อย ระหว่างฉันเข้ากะ 150 00:09:00,998 --> 00:09:03,042 บังเอิญเหรอที่คุณทำงานตอนผมมากิน 151 00:09:03,125 --> 00:09:04,877 แค่ชวนฉันไปกินมื้อเย็นก็พอ 152 00:09:06,671 --> 00:09:08,130 จริงๆ ก็อยากนะ 153 00:09:09,090 --> 00:09:10,299 ผมเพิ่งพ้นบางอย่าง 154 00:09:11,217 --> 00:09:12,385 ที่จริงก็สองอย่างน่ะ 155 00:09:12,468 --> 00:09:14,136 เลยไม่พร้อมจะเริ่มอะไรอีก 156 00:09:15,054 --> 00:09:16,556 งั้นเราข้ามมื้อเย็นก็ได้ 157 00:09:18,391 --> 00:09:21,143 อย่ายุ่งกับไอ้บ้านี่เลย ขอเบียร์อีกแก้ว 158 00:09:22,103 --> 00:09:23,145 พี่ชายมาช่วยไว้ทันพอดี 159 00:09:24,230 --> 00:09:25,189 ได้เลย บิลลี่บอย 160 00:09:36,242 --> 00:09:37,076 พาเขากลับมา 161 00:09:47,461 --> 00:09:48,921 พาใครกลับมา 162 00:09:49,005 --> 00:09:50,172 พาเขากลับมา 163 00:09:56,512 --> 00:09:58,055 "พีบีบี ธนาคารพรีเมียร์โบโรส์" 164 00:09:59,473 --> 00:10:00,516 "พีบีบี ธนาคารพรีเมียร์โบโรส์" 165 00:10:00,600 --> 00:10:01,976 พาเขากลับมา 166 00:10:19,452 --> 00:10:20,369 พาเขากลับมา 167 00:10:24,248 --> 00:10:25,124 ซีค 168 00:10:26,417 --> 00:10:27,460 คุณมาทำอะไรที่นี่ 169 00:10:28,836 --> 00:10:31,339 คิดว่าฉันควรจะมา... 170 00:10:31,422 --> 00:10:32,548 พาเขากลับมาใช่ไหม 171 00:10:32,632 --> 00:10:33,591 ใช่ ผมก็ได้ 172 00:10:37,553 --> 00:10:40,389 - เสียงเรียกบอกให้พาผมกลับมาเหรอ - ไม่รู้สิ 173 00:10:42,850 --> 00:10:44,894 เห็นใครดูเหมือนต้องการให้ช่วยไหม 174 00:10:44,977 --> 00:10:45,811 ยังเลย 175 00:10:47,521 --> 00:10:49,023 ผมดีใจที่เราช่วยกัน 176 00:10:50,983 --> 00:10:52,401 ผมโทรหาคุณสองสามครั้ง 177 00:10:52,485 --> 00:10:53,319 ใช่ โทษที 178 00:10:53,402 --> 00:10:55,488 - ฉันรู้สึกเหมือนจะรับไม่ไหวน่ะ - เรื่องอะไร 179 00:10:56,364 --> 00:10:57,740 งานเหรอ หรือผม 180 00:10:58,616 --> 00:10:59,909 ทำไมช่วงนี้ไม่เจอคุณเลย 181 00:10:59,992 --> 00:11:00,826 ทุกคนหมอบลง 182 00:11:02,286 --> 00:11:04,413 ทุกคนหมอบลง อย่าแตะนะ 183 00:11:05,039 --> 00:11:05,956 หมอบลง 184 00:11:06,040 --> 00:11:09,418 ทุกคนหมอบลงกับพื้นเดี๋ยวนี้ 185 00:11:10,169 --> 00:11:11,295 ฉันออกเวรแล้ว 186 00:11:12,046 --> 00:11:12,922 ฉันไม่มีปืน 187 00:11:13,464 --> 00:11:14,298 หมอบลง 188 00:11:14,882 --> 00:11:15,716 หมอบลงกับพื้น 189 00:11:16,550 --> 00:11:18,677 - เสียงเรียกพาเรามาเพราะนี่เหรอ - หมอบลง 190 00:11:22,264 --> 00:11:23,516 หมอบ หมอบลงไป 191 00:11:25,184 --> 00:11:26,685 โอเค ทุกคนหมอบลง 192 00:11:27,686 --> 00:11:28,521 หมอบลง 193 00:11:29,313 --> 00:11:30,147 คุณ 194 00:11:30,231 --> 00:11:32,400 ใช่ คุณ ไป 195 00:11:32,483 --> 00:11:33,567 ไปข้างหลัง 196 00:11:33,651 --> 00:11:35,861 เร็วเข้า ทุกคนไปเร็ว ไป 197 00:11:36,529 --> 00:11:37,363 เร็วเข้า 198 00:11:40,783 --> 00:11:42,284 โอเค มือถือ 199 00:11:42,368 --> 00:11:43,327 มือถือ 200 00:11:43,411 --> 00:11:44,620 เอามือถือมา 201 00:11:44,703 --> 00:11:45,746 เอามือถือใส่ในนี้ 202 00:11:45,830 --> 00:11:47,123 เราต้องทำให้เขาสงบลง 203 00:11:47,706 --> 00:11:49,625 พูดง่ายกว่าทำ มือสมัครเล่นชัดๆ 204 00:11:49,708 --> 00:11:51,210 - รู้ได้ยังไง - หลีกไป 205 00:11:51,293 --> 00:11:52,753 ไม่มีเสื้อเกราะ มาเดี่ยว 206 00:11:53,337 --> 00:11:54,922 เขาไม่ได้ตัดกล้องสักตัว 207 00:11:55,464 --> 00:11:58,050 ส่วนใหญ่พวกนี้เข้าและออก มากสุดสามนาที 208 00:11:58,676 --> 00:12:00,052 เขาไม่ใช่มืออาชีพ 209 00:12:00,136 --> 00:12:01,971 - มือถือล่ะ - ถือว่าดีใช่ไหม 210 00:12:02,054 --> 00:12:04,265 ไม่ แปลว่าเดาทางเขาไม่ได้ อันตราย 211 00:12:04,890 --> 00:12:06,475 ใช่ แต่ถ้าไม่ใช่มืออาชีพ 212 00:12:07,560 --> 00:12:09,603 เราอาจหาทางจัดการเขาได้ 213 00:12:09,687 --> 00:12:11,147 - ได้โปรด - หมอบลง 214 00:12:11,230 --> 00:12:12,606 ไม่มีใครอยากเจ็บตัว 215 00:12:12,690 --> 00:12:14,066 ไม่ หมอบลง ไม่ 216 00:12:14,150 --> 00:12:15,151 ห้ามพูด 217 00:12:18,988 --> 00:12:19,989 - นี่ - คุณ 218 00:12:20,072 --> 00:12:21,991 บอกได้เลยว่าคุณไม่เคยแบบนี้ 219 00:12:22,658 --> 00:12:25,244 - บอกว่าอย่าพูด - คุณไม่อยากให้ใครเจ็บตัว 220 00:12:26,412 --> 00:12:31,292 - เราเอาเงินออกจากลิ้นชักให้เขาดีไหม - ไม่ ผมไม่สนเรื่องเงิน 221 00:12:31,375 --> 00:12:33,419 ผมต้องเข้าไปในห้องนิรภัย 222 00:12:33,502 --> 00:12:35,254 ห้องนิรภัยล็อกอยู่ 223 00:12:35,337 --> 00:12:38,466 มันจะปิดตัวอัตโนมัติ เมื่อกดสัญญาณเตือนภัย 224 00:12:38,549 --> 00:12:40,593 เพื่อน เอาเงินจากตรงนี้ก็พอ 225 00:12:40,676 --> 00:12:42,052 คุณไม่ฟังผมเลย 226 00:12:43,053 --> 00:12:45,264 ผมไม่สนเรื่องเงิน 227 00:12:46,682 --> 00:12:48,392 ผมต้องเข้าไปในห้องนิรภัย 228 00:12:49,226 --> 00:12:50,561 ซีค 229 00:13:02,865 --> 00:13:03,824 คุณอยู่บนเที่ยวบิน 828 230 00:13:07,161 --> 00:13:07,995 ฉันก็เหมือนกัน 231 00:13:11,916 --> 00:13:13,167 งานวิจัยฉันหยุดชะงัก 232 00:13:14,710 --> 00:13:18,088 มีนักพันธุศาสตร์ในสวีเดน ที่อาจช่วยได้ แต่... 233 00:13:19,089 --> 00:13:22,384 ถ้าไม่ได้ ฉันคงต้องล้มเลิก การตรวจหาความผิดปกตินี้ 234 00:13:23,135 --> 00:13:24,303 ปัง คุณตายแล้ว 235 00:13:24,386 --> 00:13:25,387 ไม่เอาน่า 236 00:13:25,471 --> 00:13:28,057 - มุกนี้ดีนะ - เลิกยุ่งกับสร้อยคอสักที 237 00:13:28,140 --> 00:13:29,475 มันโจ่งแจ้งเกินไป 238 00:13:29,558 --> 00:13:31,810 ผู้พันเป็นเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองนะ 239 00:13:31,894 --> 00:13:33,896 ใช้มือทำอย่างอื่น กินแอปเปิ้ลก็ได้ 240 00:13:33,979 --> 00:13:37,024 ฉันไม่เข้าใจว่าการอุปโลกน์ ว่าต้องการความช่วยเหลือ 241 00:13:37,107 --> 00:13:39,944 จากนักพันธุศาสตร์ชาวสวีเดน จะให้ประโยชน์อะไร 242 00:13:40,027 --> 00:13:42,947 เมื่อผู้พันได้ยินว่า นักวิทยาศาสตร์ต่างชาติอาจช่วยคุณได้ 243 00:13:43,030 --> 00:13:45,574 พนันได้เลยว่า เธอจะติดต่อผู้บังคับบัญชา 244 00:13:45,658 --> 00:13:47,493 ทำไม แค่เปิดโปงเธอยังไม่พอเหรอ 245 00:13:47,576 --> 00:13:48,410 เธอเป็นเงา 246 00:13:48,494 --> 00:13:51,789 ถ้าเราเปิดโปงเธอ เธอหายไป ก็จะมีสายลับอีกคนมาแทน 247 00:13:51,872 --> 00:13:54,917 แต่ถ้าเรารู้ตัวคนที่จะ เสียหายจากข่าวฉาวนี้ได้ 248 00:13:55,543 --> 00:13:58,254 เราจะได้ติดต่อสื่อมวลชน ตีแผ่เรื่องนี้ออกไป 249 00:13:59,713 --> 00:14:01,882 คุณกับเบนคิดว่ามันเข้าท่าจริงใช่ไหม 250 00:14:03,259 --> 00:14:04,802 คุณถามเขาเองก็ได้ 251 00:14:09,598 --> 00:14:10,891 นี่ไม่ใช่โรงเรียนมัธยมนะ 252 00:14:10,975 --> 00:14:12,059 เริ่มพูดกับเขาสักที 253 00:14:12,142 --> 00:14:12,977 หลายอาทิตย์แล้วนะ 254 00:14:13,060 --> 00:14:14,520 เขาโกหกฉัน 255 00:14:14,603 --> 00:14:18,190 เบนโกหกคุณ เพราะผมบังคับให้เขาโกหกคุณ 256 00:14:18,274 --> 00:14:20,109 มาสนใจเรื่องที่ฉันควรจะทำดีกว่า 257 00:14:20,192 --> 00:14:22,778 ดี สถานะคุณที่โรงพยาบาลยังปกติดีนะ 258 00:14:22,862 --> 00:14:28,242 ค่ะ ทิ้งตัวอย่างหลอกไว้ที่แล็บฉัน ซึ่งดร. แมทธิวส์คนนั้นยังมาขโมยอยู่ 259 00:14:28,325 --> 00:14:31,954 ดี ผมรู้ว่าคุณใจร้อนอยากกลับไป ทำงานวิจัย 828 จริงๆ ต่อ 260 00:14:32,037 --> 00:14:36,000 แต่ผมอยากให้คุณรอไป จนกว่าเราจะจัดการผู้พันได้ 261 00:14:36,709 --> 00:14:38,711 - เราใกล้แล้ว - และเราเสี่ยงไม่ได้ 262 00:14:39,837 --> 00:14:40,671 ฉันรู้ 263 00:14:41,964 --> 00:14:43,299 "2012" 264 00:14:43,382 --> 00:14:47,720 นี่คือภาพที่ผมเห็น พร้อมกับเลข "2012" ซึ่งผมเดาว่าเป็นปีคริสตศักราช 265 00:14:50,264 --> 00:14:51,473 ผมไม่รู้ว่าคืออะไร 266 00:14:53,976 --> 00:14:56,687 - โอลีฟ - หนูกำลังจะไปติวเอสเอที 267 00:14:56,770 --> 00:14:58,314 แค่อยากแวะมาทักทาย 268 00:14:58,397 --> 00:14:59,982 และยืม 20 เหรียญ 269 00:15:00,065 --> 00:15:03,402 กะจะขอสักสิบ แต่ยี่สิบก็ดีค่ะ 270 00:15:04,737 --> 00:15:05,571 ผมทีเจครับ 271 00:15:05,654 --> 00:15:07,364 ทีเจก็อยู่บนเที่ยวบิน 828 272 00:15:07,990 --> 00:15:10,242 ลูกอาจจำได้ เขาอยู่สนามบินที่จาไมกาด้วย 273 00:15:12,411 --> 00:15:14,455 หน้าคุ้นๆ นะ 274 00:15:15,998 --> 00:15:16,832 ต่อไป 275 00:15:18,626 --> 00:15:20,377 เที่ยวถัดไปมีที่นั่งเหลือไหม 276 00:15:20,461 --> 00:15:23,505 ผมอยากได้บัตรกำนัลพาแม่ไป ซานฟรานซิสโกหน้าร้อนปีหน้า 277 00:15:24,798 --> 00:15:25,758 เหลือที่เดียว 278 00:15:26,592 --> 00:15:27,426 เยี่ยม เอาครับ 279 00:15:27,968 --> 00:15:29,803 เว้นแต่คุณ10 ขวบครึ่งนี่ต้องการ 280 00:15:30,429 --> 00:15:31,847 ไม่เป็นไร คุณเอาไปเถอะ 281 00:15:32,973 --> 00:15:34,224 อ่านต่อไปนะ 10 ขวบครึ่ง 282 00:15:38,312 --> 00:15:40,189 ขอโทษ ไม่คุ้นหน้าคุณเลย 283 00:15:41,106 --> 00:15:42,816 แล้วกำลังทำอะไรกันอยู่ 284 00:15:43,484 --> 00:15:46,403 ทีเจได้เสียงเรียก พ่อพยายามช่วยเขาคิด 285 00:15:47,196 --> 00:15:50,199 ถึงเธอไม่เหมือนเรา แต่มีพรสวรรค์เรื่องสิ่งลี้ลับ 286 00:15:51,325 --> 00:15:53,744 แล้วทำไมค้นคว้า เรื่องสโมสรกราเมอร์ซีล่ะ 287 00:15:55,245 --> 00:15:56,121 สัตว์พวกนี้ 288 00:15:56,205 --> 00:15:58,374 นั่นคือโลโก้ของสโมสรกราเมอร์ซี 289 00:15:59,375 --> 00:16:02,586 นั่นสิ หายไปอยู่ไหนกันนะห้าปีที่ผ่านม่น่ะ 290 00:16:02,670 --> 00:16:07,007 มันเป็นสโมสรกีฬาของเมืองนี้ ที่รับเฉพาะสมาชิกเท่านั้น 291 00:16:07,091 --> 00:16:08,884 เด็กรวยๆ ที่โรงเรียนก็ไปที่นี่ 292 00:16:10,177 --> 00:16:13,764 มีร้านอาหารหรู บาร์ สนามกีฬาและสระว่ายน้ำ 293 00:16:14,598 --> 00:16:16,308 ส่วนหนูไม่มีสิทธิ์ 294 00:16:17,017 --> 00:16:17,935 ไปกันเถอะ 295 00:16:18,018 --> 00:16:19,478 ตรงนั้นอาจเกิดเรื่องใหญ่ 296 00:16:20,521 --> 00:16:24,191 เดี๋ยวค่ะ หนูอยากได้ 20 เหรียญ ตอนนี้เลย ขอบคุณ 297 00:16:26,485 --> 00:16:27,820 - รักพ่อค่ะ - รักลูกจ้ะ 298 00:16:29,113 --> 00:16:30,114 แล้วเจอกัน 299 00:16:32,741 --> 00:16:34,284 แล้วเจอกัน 300 00:16:37,621 --> 00:16:38,664 ฉันก็อยู่บนเครื่องนั้น 301 00:16:39,498 --> 00:16:40,374 ฉันชื่อมิเคล่า 302 00:16:41,709 --> 00:16:42,668 ผมโลแกน 303 00:16:42,751 --> 00:16:45,462 โลแกน ฟังนะ ฉันเข้าใจว่า การกลับมามันยากสำหรับทุกคน 304 00:16:45,546 --> 00:16:47,756 ฉันรู้สึกสับสนและโดดเดี่ยว 305 00:16:47,840 --> 00:16:50,342 - ไม่มีใครรู้... - ไม่อยากเชื่อว่าคุณก็อยู่บน 828 306 00:16:51,385 --> 00:16:53,554 ทำไมเราถึงมาธนาคารเดียวกันล่ะ 307 00:16:53,637 --> 00:16:55,180 เรากำลังหาคำตอบอยู่ 308 00:16:56,598 --> 00:16:57,683 คุณก็ด้วยเหรอ 309 00:16:57,766 --> 00:16:58,976 มันซับซ้อนน่ะ 310 00:16:59,059 --> 00:17:01,103 โลแกน ขอฉัน... 311 00:17:03,439 --> 00:17:05,566 คุณเห็นนิมิตหรือได้ยินเสียงใช่ไหม 312 00:17:06,150 --> 00:17:06,984 เพราะฉันก็เป็น 313 00:17:08,277 --> 00:17:10,029 ฉันถึงมาอยู่ที่นี่วันนี้ 314 00:17:16,326 --> 00:17:17,578 บ้าเอ๊ย 315 00:17:18,537 --> 00:17:20,289 - นายกดสัญญาณ - ฉันเป็นตำรวจ 316 00:17:20,372 --> 00:17:21,999 - ฉันช่วยคุณได้... - ตำรวจเหรอ 317 00:17:23,167 --> 00:17:24,084 ใจเย็นๆ 318 00:17:24,793 --> 00:17:25,794 วางปืนลง 319 00:17:25,878 --> 00:17:28,422 แล้วคุณอาจรอด พร้อมโทษจำคุกนิดหน่อย 320 00:17:28,505 --> 00:17:32,593 ผมไม่สนเรื่องติดคุก ผมพยายามเอาชีวิตรอด 321 00:17:32,676 --> 00:17:36,513 - ปล้นธนาคารจะช่วยชีวิตยังไง - ผมเห็นภาพอนาคตของตัวเอง 322 00:17:38,932 --> 00:17:39,767 หลุมศพผม 323 00:17:41,060 --> 00:17:43,979 และไม่ใช่ครั้งเดียว ผมเห็นมันซ้ำแล้วซ้ำอีก... 324 00:17:46,065 --> 00:17:46,899 มันคือของจริง 325 00:17:48,108 --> 00:17:50,569 ถ้าผมไม่ได้สิ่งที่ต้องการจากกล่องนั่น 326 00:17:52,196 --> 00:17:53,030 ผมตายแน่ 327 00:17:57,367 --> 00:17:58,660 เขาได้เสียงเรียกวันตาย 328 00:18:09,171 --> 00:18:11,048 ไม่มีผู้โดยสารคนไหนรู้เรื่องวันตาย 329 00:18:11,673 --> 00:18:13,217 เราถึงต้องมาที่นี่ไง 330 00:18:14,218 --> 00:18:16,345 เราคงไม่ต้องพยายามหยุดเขาแต่ช่วยเขา 331 00:18:17,179 --> 00:18:19,848 - พูดอะไรน่ะ - เขาคิดว่าของในห้องนิรภัย 332 00:18:19,932 --> 00:18:21,850 จะช่วยเขาได้ มันอาจจะช่วยเราด้วย 333 00:18:23,268 --> 00:18:26,563 คุณคิดจริงๆ เหรอว่า เขามีคำตอบเรื่องวันตาย ทำไม 334 00:18:26,647 --> 00:18:29,817 เพราะซีค คุณอยู่ได้อีกแค่แปดเดือน 335 00:18:29,900 --> 00:18:32,569 ถ้ามีโอกาสจะช่วยคุณได้ ฉันก็จะทำ 336 00:18:32,653 --> 00:18:33,946 กลับไปซะ คุกเข่าลง 337 00:18:35,280 --> 00:18:36,115 ผมไม่เข้าใจ 338 00:18:36,198 --> 00:18:39,701 ตอนนี้คุณยอมเสี่ยงเพื่อผม แต่พอผมจะไปหา คุณกลับเมิน 339 00:18:39,785 --> 00:18:41,912 หรือผมเป็นแค่คนในลิสต์ที่คุณจะช่วย 340 00:18:41,995 --> 00:18:43,372 เปล่า ไม่ใช่อยู่แล้ว 341 00:18:49,378 --> 00:18:50,420 รับโทรศัพท์สิ 342 00:18:50,504 --> 00:18:51,338 ไม่ 343 00:18:51,421 --> 00:18:53,257 ไม่ ห้ามใช้โทรศัพท์ 344 00:18:53,340 --> 00:18:55,050 โลแกน นี่คือตำรวจข้างนอกนั่น 345 00:18:55,134 --> 00:18:57,719 พวกเขาห่วงตัวประกัน พวกเขาอยากคุยกับคุณ 346 00:19:00,139 --> 00:19:01,390 ผมไม่อยากคุย 347 00:19:01,473 --> 00:19:02,349 งั้นฉันเอง 348 00:19:03,308 --> 00:19:05,727 คุณไม่ใช่คนเดียวที่มีเสียงเรียกวันตาย 349 00:19:06,353 --> 00:19:08,313 - คุณต้องไว้ใจฉัน - เดี๋ยว เสียงเรียกเหรอ 350 00:19:08,397 --> 00:19:10,190 หมายถึงภาพป้ายหลุมผมเหรอ 351 00:19:10,816 --> 00:19:12,776 หลานชายฉันก็เห็นนิมิตแบบนั้น 352 00:19:19,616 --> 00:19:21,160 หยุดเลย 353 00:19:21,827 --> 00:19:23,245 คุณพยายามจะปั่นหัวผม 354 00:19:23,328 --> 00:19:25,038 หมอบลงกับพื้นเดี๋ยวนี้ 355 00:19:25,122 --> 00:19:26,832 นี่ เพื่อน ไม่เชื่อเธอก็ได้ 356 00:19:27,457 --> 00:19:30,586 แต่ต้องมีคนทำให้ตำรวจสงบ ถ้านายอยากจะเข้าไปในกล่องนั่น 357 00:19:37,676 --> 00:19:40,179 ถ้าคุณเล่นตุกติก... 358 00:19:40,262 --> 00:19:42,556 ไม่ ฟังนะ เรามาตกลงกัน 359 00:19:42,639 --> 00:19:45,142 เราปล่อยตัวประกัน พวกเขาจะเปิดห้องนิรภัยให้ 360 00:19:45,976 --> 00:19:47,060 เราทำได้ใช่ไหม 361 00:19:50,439 --> 00:19:53,609 ถ้าคุณกลัวจะเสียข้อต่อรอง ผมจะอยู่ด้วย 362 00:19:53,692 --> 00:19:55,986 - ซีค ไม่ - ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณไว้ 363 00:20:00,199 --> 00:20:01,700 โลแกน หยุด ขอร้อง 364 00:20:05,537 --> 00:20:06,371 รับสิ 365 00:20:17,090 --> 00:20:18,508 นักสืบมิเคล่า สโตนพูด 366 00:20:21,595 --> 00:20:22,763 ฉันกรอกประวัติแล้ว 367 00:20:23,972 --> 00:20:25,599 ถึงกับอัปโหลดรูปด้วย 368 00:20:26,225 --> 00:20:29,561 ฉันคิดว่าในที่สุดฉันก็พร้อม กับการเดตออนไลน์แล้ว 369 00:20:29,645 --> 00:20:30,479 ดีแล้ว 370 00:20:30,562 --> 00:20:32,940 ฉันดีใจที่เห็นคุณตื่นเต้นกับอนาคต 371 00:20:34,566 --> 00:20:37,486 ฉันคงตื่นเต้นถ้ามีคนช่วยเรื่องงานได้ 372 00:20:39,655 --> 00:20:42,199 จำงานวิจัยพันธุกรรมที่ฉันทำได้ไหม 373 00:20:43,784 --> 00:20:44,618 ก็จำได้ลางๆ 374 00:20:46,286 --> 00:20:47,496 ฉันเจออุปสรรค 375 00:20:47,579 --> 00:20:50,832 แต่ฉันได้ยินว่า นักพันธุศาสตร์สวีเดนคนนึงทำสำเร็จ 376 00:20:50,916 --> 00:20:53,168 ศึกษาทดลองในขอบเขตเดียวกัน เพราะงั้น... 377 00:20:53,252 --> 00:20:55,087 และคุณคิดว่าเขาช่วยได้สินะ 378 00:20:55,170 --> 00:20:58,298 เป็นเบาะแสที่ดูมีหวังที่สุดเท่าที่ฉันเคยมี 379 00:21:03,553 --> 00:21:04,388 หมดเวลาแล้ว 380 00:21:05,138 --> 00:21:06,223 ผ่านไปเร็วมากเลย 381 00:21:07,474 --> 00:21:09,893 คงต้องรอฟังเพิ่มคราวหน้า 382 00:21:11,103 --> 00:21:12,062 ดีค่ะ 383 00:21:15,649 --> 00:21:16,566 ยกมือขึ้น 384 00:21:16,650 --> 00:21:17,901 ทีละคน 385 00:21:17,985 --> 00:21:18,819 ใจเย็นๆ 386 00:21:19,695 --> 00:21:21,196 ออกไปหมดแล้ว เหลือสามคน 387 00:21:22,739 --> 00:21:25,242 - ฉันควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว - ทำไมนานจัง 388 00:21:26,410 --> 00:21:29,913 - ไหนว่าพวกเขากำลังเปิด - การเปิดห้องนิรภัยจากระยะไกลใช้เวลา 389 00:21:30,956 --> 00:21:32,291 - มันมีหลายชั้น... - พอแล้ว 390 00:21:46,680 --> 00:21:48,765 - มาเร็ว - มาเร็วๆ 391 00:21:50,684 --> 00:21:52,269 ไม่ เราต้องอดทน 392 00:21:52,352 --> 00:21:55,063 เราจะไม่รอเฉยๆ ให้สถานการณ์แย่ลง 393 00:21:55,147 --> 00:21:56,773 คุณถูกคุมตัวอยู่นะ 394 00:22:00,569 --> 00:22:02,446 นักสืบจาเร็ด วาสเกซ ตำรวจนิวยอร์ก 395 00:22:02,988 --> 00:22:04,197 สถานการณ์ข้างในล่ะ 396 00:22:04,281 --> 00:22:06,116 คุมได้แล้วครับ คุณนักสืบ 397 00:22:06,199 --> 00:22:08,660 ผมได้ยินทางวิทยุว่า มีคนของเราอยู่ข้างใน 398 00:22:08,744 --> 00:22:11,288 - มิเคล่า สโตน - เพื่อนคุณคิดว่าเอาอยู่ 399 00:22:11,371 --> 00:22:13,373 เพราะคนร้ายอยู่บน 828 กับเธอ 400 00:22:13,457 --> 00:22:14,291 เดี๋ยวนะ 401 00:22:15,459 --> 00:22:16,543 มือปืนคือผู้โดยสารเหรอ 402 00:22:16,626 --> 00:22:17,711 โลแกน สตริคแลนด์ 403 00:22:17,794 --> 00:22:21,381 และถ้านักสืบสโตนไม่ระวัง เธอจะเจ็บตัวได้ 404 00:22:31,892 --> 00:22:35,228 - เราคงมาถูกที่แล้ว - ทีนี้ก็ต้องหาคำตอบว่าทำไมเป็นที่นี่ 405 00:22:35,312 --> 00:22:36,313 "สโมสรกราเมอร์ซี" 406 00:22:42,319 --> 00:22:43,320 เดี๋ยวก่อน 407 00:22:45,489 --> 00:22:48,700 นี่คือสิ่งที่เธอเห็นใช่ไหม ตราที่มีปีด้านล่าง 408 00:22:50,035 --> 00:22:51,995 ใช้สัญชาตญาณนะไล่ตามเสียงเรียก 409 00:22:53,580 --> 00:22:54,414 ทุกครั้ง 410 00:22:56,041 --> 00:22:57,542 - ผมจะหาปี 2012 นะ - ได้ 411 00:23:01,296 --> 00:23:02,380 - หวัดดี - นี่ 412 00:23:03,006 --> 00:23:04,883 คุณรู้เรื่องโลแกน สตริคแลนด์ไหม 413 00:23:06,093 --> 00:23:10,847 ไม่มาก เขาอยู่บนเที่ยวบิน 828 แต่ผมยังตามตัวเขาไม่เจอ ทำไม 414 00:23:10,931 --> 00:23:13,767 เขาปล้นธนาคารอยู่ แต่มิกอยู่ข้างใน 415 00:23:13,850 --> 00:23:14,893 เดี๋ยว อะไรนะ 416 00:23:14,976 --> 00:23:17,437 เธอเป็นอะไรไหม มีใครคุยกับเธอหรือยัง 417 00:23:17,521 --> 00:23:18,522 เธอคุมอยู่ 418 00:23:18,605 --> 00:23:22,234 เธอติดต่อหน่วยฉุกเฉินตลอด ผมห่วงเธอจะทำเกินตัว 419 00:23:22,317 --> 00:23:23,568 ได้ ผมกำลังไป 420 00:23:23,652 --> 00:23:24,694 ส่งที่อยู่มาที 421 00:23:25,779 --> 00:23:27,697 - ทีเจ ฉันต้องไปแล้ว - ผมต้องทำไงล่ะ 422 00:23:27,781 --> 00:23:30,367 ตามหาแชมป์ปี 2012 แล้วฉันจะโทรหา 423 00:23:30,450 --> 00:23:32,953 เจอแล้ว ผู้ชนะคือ แฟรงค์กับโลแกน สตริคแลนด์ 424 00:23:41,128 --> 00:23:42,546 พระเจ้า โลแกน สตริคแลนด์ 425 00:23:43,296 --> 00:23:45,674 ตอนนี้เขาปล้นธนาคารอยู่ มิเคล่าอยู่ข้างใน 426 00:23:47,175 --> 00:23:48,343 เราถึงได้มาที่นี่ไง 427 00:23:48,426 --> 00:23:50,720 เสียงเรียกคงไม่พาเรามาเพื่อดูรูป 428 00:24:05,902 --> 00:24:06,987 แฟรงค์ สตริคแลนด์ 429 00:24:11,491 --> 00:24:12,951 ไปจนสุดเลย เข้ามุมนี้ 430 00:24:13,785 --> 00:24:14,619 เข้ามุม 431 00:24:15,287 --> 00:24:17,330 เปิดตู้นิรภัยของแฟรงค์ สตริคแลนด์ 432 00:24:19,082 --> 00:24:20,083 แฟรงค์ สตริคแลนด์ค์คือใคร 433 00:24:22,878 --> 00:24:26,047 เธออุตส่าห์ช่วยคุณ คุณไม่คิดว่าติดค้างคำตอบเธอเหรอ 434 00:24:29,593 --> 00:24:30,677 เขาเป็นพี่ชายผม 435 00:24:30,760 --> 00:24:33,388 ถ้าเขาเป็นพี่ชายคุณ แล้วคุณจะปล้นธนาคารทำไม 436 00:24:33,930 --> 00:24:36,600 - ทำไมไม่คุยกับเขา - คิดว่าผมไม่พยายามเหรอ 437 00:24:37,142 --> 00:24:38,685 เขาไม่ฟังเลย 438 00:24:38,768 --> 00:24:42,272 เขาคิดว่าทุกคนที่กลับมา กับเครื่อง 828 ไม่ใช่คนเดิม 439 00:24:44,024 --> 00:24:46,234 - หมายความว่ายังไง - เขาไม่เชื่อว่าเป็นผมจริงๆ 440 00:24:46,318 --> 00:24:47,485 ผมไม่มีตัวตน 441 00:24:49,029 --> 00:24:51,364 และทุกอย่างที่เป็นของผม 442 00:24:52,240 --> 00:24:54,618 ตั้งแต่เกิด ทุกอย่างที่พ่อของเรา 443 00:24:55,785 --> 00:24:59,164 ขอให้เขาไปสู่สุคติ เก็บไว้ให้ผม 444 00:25:00,957 --> 00:25:01,917 แฟรงค์เอาไปหมด 445 00:25:03,251 --> 00:25:05,629 ผมกลัวมาก แต่เขาไม่สนใจ 446 00:25:10,550 --> 00:25:12,093 ขนาดผมเป็นน้อง เขายังไม่สนเลย 447 00:25:14,262 --> 00:25:16,139 เจอกล่องของคุณสตริคแลนด์แล้ว 448 00:25:22,771 --> 00:25:23,813 เปิดสิ 449 00:25:24,439 --> 00:25:25,273 ผมทำไม่ได้ 450 00:25:25,941 --> 00:25:26,900 ผมมีแค่กุญแจผม 451 00:25:26,983 --> 00:25:28,652 ต้องใช้กุญแจเจ้าของด้วย 452 00:25:29,986 --> 00:25:30,946 ล้อเล่นหรือไง 453 00:25:31,029 --> 00:25:33,365 - ให้ตายสิ - คุณ... 454 00:25:35,951 --> 00:25:38,161 ไม่มีมาสเตอร์คีย์เหรอ 455 00:25:38,912 --> 00:25:41,414 ถ้าเจ้าของตายจะทำยังไง 456 00:25:41,498 --> 00:25:42,499 ผมต้องใช้กุญแจอีกดอกนึง 457 00:25:42,582 --> 00:25:43,458 คุณต้องมีสิ 458 00:25:43,541 --> 00:25:45,418 - โลแกน วางปืนลง - ไม่ 459 00:25:45,502 --> 00:25:47,629 มันไม่ควรเป็นแบบนี้ 460 00:25:50,924 --> 00:25:51,758 หยุด 461 00:25:56,554 --> 00:25:58,139 ผมขอโทษ 462 00:25:59,140 --> 00:26:00,850 ให้ผมพาเขาไปหาหมอเถอะ 463 00:26:01,977 --> 00:26:02,936 เดี๋ยวผมกลับมา 464 00:26:03,019 --> 00:26:04,354 คุณยังมีตัวประกันอยู่ 465 00:26:05,814 --> 00:26:09,150 - จะรู้ได้ไงว่าคุณจะไม่หนี - เพราะเธอยังอยู่ที่นี่ 466 00:26:11,111 --> 00:26:12,237 นี่ ใส่นี่ไว้ 467 00:26:14,489 --> 00:26:15,323 โอเค 468 00:26:15,991 --> 00:26:17,325 - โอเค - โอเค ก็ได้ 469 00:26:17,409 --> 00:26:18,952 ผมต้องมัดไว้ 470 00:26:19,035 --> 00:26:20,287 มา ผมคลายเนกไทให้ 471 00:26:23,707 --> 00:26:25,667 ผมชื่อเบน สโตน ผมมากับเที่ยวบิน 828 472 00:26:25,750 --> 00:26:27,335 ต้องคุยกับคุณเรื่องโลแกน น้องชายคุณ 473 00:26:28,003 --> 00:26:30,880 ตอนนี้เขาปล้นธนาคารอยู่ที่ซีไซด์ 474 00:26:31,881 --> 00:26:32,841 เป็นไปไม่ได้ 475 00:26:32,924 --> 00:26:34,050 น้องชายฉันตายแล้ว 476 00:26:34,134 --> 00:26:36,594 - เขาตายบนเครื่องนั้น - คุณก็รู้ว่าไม่จริง 477 00:26:37,554 --> 00:26:38,638 เครื่องบินกลับมา 478 00:26:39,139 --> 00:26:40,682 เราอยู่บนนั้น แฟรงค์ 479 00:26:42,475 --> 00:26:44,019 งั้นคุณก็คงตายไปแล้ว 480 00:26:44,102 --> 00:26:45,395 แฟรงค์ ได้โปรด 481 00:26:45,478 --> 00:26:47,188 โลแกนจับน้องผมเป็นตัวประกัน 482 00:26:47,272 --> 00:26:49,316 - เกลี้ยกล่อมเขาที - น้องผมตายแล้ว 483 00:26:49,399 --> 00:26:51,109 เลิกพูดว่าพวกผู้โดยสารตายแล้วสักที 484 00:26:51,192 --> 00:26:53,486 - เรายืนอยู่นี่ไง - จะเป็นตัวจริงได้ไง 485 00:26:53,570 --> 00:26:54,946 โลแกนไม่ได้แก่ลง 486 00:26:55,030 --> 00:26:59,743 เขาเห็นภาพหลอน หูแว่ว พูดตลอดเวลาว่าเขาจะตายอีกครั้ง 487 00:27:01,578 --> 00:27:04,748 - เขาคิดว่าจะตายเหรอ - เขาบอกว่าเห็นป้ายหลุมศพตัวเอง 488 00:27:04,831 --> 00:27:05,999 เขาหมกมุ่นกับมันมาก 489 00:27:06,082 --> 00:27:07,500 เขามีเสียงเรียกวันตาย 490 00:27:07,584 --> 00:27:08,835 - อะไรนะ - เรื่องจริง 491 00:27:08,918 --> 00:27:10,670 แฟรงค์ ผู้ที่กลับมาจะตายแน่ 492 00:27:10,754 --> 00:27:12,088 คุณก็บ้าพอๆ กันกับเขา 493 00:27:12,172 --> 00:27:13,131 ไม่ๆ เดี๋ยวก่อน 494 00:27:13,923 --> 00:27:16,634 ผมไม่อยากให้มันจริง แต่มันจริง ผมเห็น 495 00:27:17,260 --> 00:27:18,720 น้องสาวและลูกผมก็เช่นกัน 496 00:27:19,429 --> 00:27:21,556 เราจะตายวันที่ 2 มิถุนายน ปี 2024 497 00:27:22,891 --> 00:27:23,725 อะไรนะ 498 00:27:25,685 --> 00:27:28,146 ทีเจ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เธอรู้วิธีนี้ 499 00:27:28,229 --> 00:27:30,106 - ฉันกำลังหาทางแก้ - ผมต้องไปแล้ว 500 00:27:31,066 --> 00:27:33,651 คุณบอกว่า 2 มิถุนายน ปี 2024 เหรอ 501 00:27:33,735 --> 00:27:35,820 เลข 6224 น่ะเหรอ 502 00:27:35,904 --> 00:27:38,406 ใช่ มีความหมายอะไรกับคุณเหรอ 503 00:27:39,324 --> 00:27:40,283 นิมิตของโลแกน 504 00:27:40,367 --> 00:27:42,410 ผมรู้แล้วว่าทำไมเขาถึงปล้นธนาคาร 505 00:27:43,453 --> 00:27:45,580 เขาต้องการกุญแจตู้นิรภัยผม 506 00:27:45,663 --> 00:27:47,207 "6224" 507 00:27:54,089 --> 00:27:55,465 - ข่าวดี - เกิดอะไรขึ้น 508 00:27:55,548 --> 00:27:58,343 เราได้นี่จากห้องทำงานผู้พัน หลังการบำบัดของคุณ 509 00:28:00,220 --> 00:28:01,388 มีความคืบหน้า 510 00:28:02,222 --> 00:28:04,140 เริ่มปฏิบัติการทันที 511 00:28:04,224 --> 00:28:06,393 ส่งจากสายสื่อสารลับ 512 00:28:06,476 --> 00:28:07,477 เธอเชื่อคำโกหก 513 00:28:07,560 --> 00:28:09,062 การนัดเจอกันคือขั้นต่อไป 514 00:28:09,604 --> 00:28:10,438 เราจะไปแน่ 515 00:28:10,522 --> 00:28:11,856 แล้วเราจะได้ตัวพวกเขา 516 00:28:11,940 --> 00:28:13,066 ก็อาจเป็นไปได้ 517 00:28:16,903 --> 00:28:18,613 "โรงภาพยนตร์" 518 00:28:22,826 --> 00:28:24,035 "ตำรวจนิวยอร์ก" 519 00:28:25,203 --> 00:28:27,288 มิกๆ ยกมือขึ้น 520 00:28:28,123 --> 00:28:29,499 อย่ายิง เขาบาดเจ็บ 521 00:28:29,582 --> 00:28:31,501 หยุดก่อน นั่นไม่ใช่มือปืน 522 00:28:31,584 --> 00:28:32,419 นิ่งไว้ 523 00:28:33,211 --> 00:28:34,838 ผมจะทิ้งเขาไว้และกลับเข้าไป 524 00:28:34,921 --> 00:28:38,842 - ห้ามกลับเข้าไป - งั้นก็ต้องยิงผมแล้วล่ะ 525 00:28:45,724 --> 00:28:47,767 จาเร็ด 526 00:28:48,852 --> 00:28:50,478 นี่คือพี่ชายเขา เขามีกุญแจ 527 00:28:50,562 --> 00:28:52,147 ไม่ พาพลเรือนออกไป 528 00:28:52,814 --> 00:28:54,107 ไม่ เดี๋ยวๆ 529 00:28:54,190 --> 00:28:55,775 เราจบเรื่องนี้อย่างสันติได้ในตอนนี้ 530 00:28:55,859 --> 00:28:58,153 ให้เขาเจอน้องชาย ให้แฟรงค์เอากุญแจให้เขา 531 00:28:58,236 --> 00:28:59,195 "อีเอสยู" 532 00:29:00,071 --> 00:29:01,239 เร็ว 533 00:29:01,322 --> 00:29:02,365 เปิดสิ 534 00:29:02,991 --> 00:29:03,825 เร็วสิ 535 00:29:03,908 --> 00:29:04,743 ไม่มีทาง 536 00:29:04,826 --> 00:29:05,994 ผมต้องทำ 537 00:29:06,077 --> 00:29:07,871 ไม่มีทางอื่นแล้ว เร็ว 538 00:29:10,206 --> 00:29:11,040 โลแกน 539 00:29:12,208 --> 00:29:14,627 ฉันจะติดต่ออีเอสยู ดูว่าขอเวลาเพิ่มได้ไหม 540 00:29:20,467 --> 00:29:21,468 อย่าเข้ามานะ 541 00:29:22,218 --> 00:29:23,136 อย่าเข้ามานะ 542 00:29:23,219 --> 00:29:24,554 อยู่ข้างนอกนั่นแหละ 543 00:29:24,637 --> 00:29:25,889 โลแกน นี่ฉันเอง 544 00:29:33,354 --> 00:29:34,689 ให้ตายสิ โลแกน 545 00:29:34,773 --> 00:29:37,358 มันจะไม่เกิดขึ้นถ้านายเอากุญแจให้ฉัน 546 00:29:37,442 --> 00:29:38,276 แต่ปืนเนี่ยนะ 547 00:29:39,360 --> 00:29:40,278 ตัวประกัน 548 00:29:40,361 --> 00:29:42,197 - ทำได้ยังไง - แล้วนายล่ะ 549 00:29:43,364 --> 00:29:44,908 นายทิ้งฉัน 550 00:29:45,533 --> 00:29:48,661 พี่ชายแท้ๆ บอกว่าฉันไม่ใช่คน 551 00:29:51,915 --> 00:29:53,082 ฉันไม่เข้าใจนี่ 552 00:29:53,166 --> 00:29:54,042 ไม่เอาน่า โลแกน 553 00:29:54,626 --> 00:29:55,919 ส่งปืนมาให้ฉันเถอะ 554 00:30:00,298 --> 00:30:01,132 ส่งมา 555 00:30:04,093 --> 00:30:04,928 เร็วเข้า 556 00:30:14,562 --> 00:30:15,396 ให้พวกเขาคุยกันก่อน 557 00:30:20,109 --> 00:30:21,110 ฉันเอง แฟรงค์ 558 00:30:23,738 --> 00:30:24,697 ฉันเอง 559 00:30:28,326 --> 00:30:29,369 และฉันไม่อยากตาย 560 00:31:18,918 --> 00:31:20,336 ฉันไม่ได้จับไอ้นี่เป็นสิบปีแล้ว 561 00:31:25,216 --> 00:31:26,217 ส่งให้ฉันสิ 562 00:31:27,176 --> 00:31:28,803 - ฉันไม่เข้าใจ เอาไปสิ - ไม่ 563 00:31:28,887 --> 00:31:29,971 พ่อส่งต่อให้นาย 564 00:31:30,054 --> 00:31:31,389 นายต้องส่งให้ฉันสิ 565 00:31:34,601 --> 00:31:35,435 ขอร้อง 566 00:31:39,272 --> 00:31:40,815 นี่เหรอคำตอบเรื่องทั้งหมด 567 00:31:40,899 --> 00:31:41,816 ไม่รู้สิ 568 00:31:48,323 --> 00:31:49,157 มันเป็นของนาย 569 00:31:49,741 --> 00:31:50,992 เป็นของนายมาตลอด 570 00:32:09,135 --> 00:32:10,136 "พาเขากลับมา" 571 00:32:10,929 --> 00:32:12,889 ไม่ใช่โลแกน พี่ชายเขาต่างหาก 572 00:32:12,972 --> 00:32:15,475 ด้วยเวลาที่เหลืออยู่ เขาจะไม่ได้ตัวคนเดียว 573 00:32:17,310 --> 00:32:18,519 ที่ไรเกอร์สคนเยอะแยะนะ 574 00:32:20,855 --> 00:32:22,148 ได้ไหม แค่แป๊บเดียว 575 00:32:22,231 --> 00:32:23,483 ได้ ถอดกุญแจมือเขา 576 00:32:28,655 --> 00:32:31,991 ทหารทุกคนในหมวดของปู่ผมตาย ตอนที่พวกเขาบุกนอร์มังดี 577 00:32:33,242 --> 00:32:34,118 ทุกคนยกเว้นปู่ 578 00:32:35,828 --> 00:32:39,540 เข็มทิศนี้รับกระสุนแทนเขา 579 00:32:40,375 --> 00:32:41,668 เขามอบมันให้พ่อผม 580 00:32:41,751 --> 00:32:43,378 เขารอดจากลิ่มเลือดอุดกั้น 581 00:32:44,003 --> 00:32:44,963 มันเป็นของผมแล้ว 582 00:32:45,838 --> 00:32:46,673 มันจะช่วยผม 583 00:32:49,384 --> 00:32:51,594 ผมเอามันไปด้วยไม่ได้ 584 00:32:54,263 --> 00:32:56,975 ระหว่างที่ผมไม่อยู่ ช่วยเก็บไว้ที 585 00:32:59,143 --> 00:33:01,479 มันอาจช่วยผู้โดยสารคนอื่นได้ด้วย 586 00:33:23,292 --> 00:33:25,878 เสียงเรียกวันตาย บางส่วนของฉันเป็นนกยูง 587 00:33:27,547 --> 00:33:30,258 มันเป็นก้าวแรก ให้เราเข้าใจว่าเรากำลังจะตาย 588 00:33:31,217 --> 00:33:33,720 นี่อาจเป็นขั้นแรกในการหาทางรอด 589 00:33:36,014 --> 00:33:38,141 ไม่อยากเชื่อว่าเสียงเรียกพาพี่มานี่ 590 00:33:38,224 --> 00:33:39,517 เสียงเรียกพาฉันไปหาแฟรงค์ 591 00:33:39,600 --> 00:33:41,060 จาเร็ดพาฉันมานี่ 592 00:33:45,356 --> 00:33:46,274 ตู้นิรภัย 593 00:33:46,357 --> 00:33:47,233 เลข 6224 594 00:33:50,528 --> 00:33:51,654 เราต้องทำได้ มิก 595 00:33:53,072 --> 00:33:54,282 ไม่รู้ยังไง แต่... 596 00:33:55,533 --> 00:33:56,451 เราต้องแก้ได้ 597 00:33:57,452 --> 00:33:58,286 ด้วยกัน 598 00:33:59,954 --> 00:34:01,205 ใช่แล้ว 599 00:34:14,677 --> 00:34:15,553 ขอเวลาเราเดี๋ยวนะ 600 00:34:21,017 --> 00:34:22,226 ขอบคุณ 601 00:34:22,310 --> 00:34:24,312 - ผมไม่ได้ทำอะไรเลย - ทำสิ 602 00:34:25,063 --> 00:34:27,231 คุณรับรองให้ฉัน โทรหาเบน 603 00:34:27,315 --> 00:34:29,275 คุณไม่ต้องทำก็ได้ 604 00:34:29,358 --> 00:34:31,277 คุณไม่น่าจะทำ แต่... 605 00:34:33,404 --> 00:34:34,489 คุณช่วยฉันจริงๆ 606 00:34:49,754 --> 00:34:51,297 ไปทำแผลกันเถอะ 607 00:35:07,021 --> 00:35:10,024 เป็นการเรียนที่ยาวนานที่สุดเลย 608 00:35:13,027 --> 00:35:13,945 หวัดดี 609 00:35:16,030 --> 00:35:16,864 ไง 610 00:35:18,449 --> 00:35:23,121 พ่อคุณไล่ตามเสียงเรียกพวกนี้ โดยเชื่อเสมอว่าเขาจะแก้ไขมันได้ 611 00:35:25,248 --> 00:35:29,418 - เหมือนคุณรู้จักเขามานาน - คิดว่าเขาจะแก้วันตายเราได้ไหม 612 00:35:32,839 --> 00:35:33,673 เดี๋ยวนะ 613 00:35:34,632 --> 00:35:36,342 พ่อบอกคุณเรื่องวันตายเหรอ 614 00:35:39,846 --> 00:35:41,764 คิดว่าเราจะแก้ไขยังไง สาวเอสเอที 615 00:35:48,396 --> 00:35:52,024 บางทีเราอาจใช้เทสเซอแร็ค เพื่อเดินทางข้ามพื้นที่และเวลา 616 00:35:53,359 --> 00:35:54,360 ย่นเวลาทะลุมิติ 617 00:35:58,573 --> 00:35:59,407 เธอนี่เอง 618 00:36:00,825 --> 00:36:01,868 แสดงว่าจำฉันได้สินะ 619 00:36:04,162 --> 00:36:06,664 พ่อฉันเป็นคนดี แต่ว่า... 620 00:36:08,291 --> 00:36:12,545 เขาหมกมุ่นจริงจังทุกเรื่อง ทั้งเรื่องที่น้องฉันเป็นมะเร็ง 621 00:36:13,754 --> 00:36:15,214 เรื่องไล่ตามเสียงเรียก 622 00:36:16,757 --> 00:36:19,135 เขาต้องการวิธีแก้ไข 623 00:36:19,969 --> 00:36:22,471 - คำตอบ - เขาถึงได้เก่งเลขเพราะอย่างนี้ 624 00:36:26,017 --> 00:36:27,185 ใช่ แต่... 625 00:36:29,020 --> 00:36:32,231 ความต้องการที่จะควบคุมทุกอย่างแบบนี้ 626 00:36:33,399 --> 00:36:35,026 เกิดจากความกลัว 627 00:36:36,485 --> 00:36:40,489 เราต้องเข้าหาวันตายที่ว่านี้ อย่างมีความหวัง 628 00:36:42,241 --> 00:36:43,659 เราจะทำแบบนั้นได้ยังไง 629 00:36:45,703 --> 00:36:46,704 ฉันจะทำให้ดู 630 00:37:00,760 --> 00:37:06,224 ซานวี ถึงผมจะไม่ได้ รับเงินเดือนจากคุณอีกแล้ว 631 00:37:06,307 --> 00:37:08,059 ผมคิดว่ามื้อค่ำก็คง... 632 00:37:08,976 --> 00:37:09,852 อะไร... 633 00:37:53,562 --> 00:37:54,397 นี่ 634 00:37:54,981 --> 00:37:55,815 นี่ 635 00:37:59,443 --> 00:38:00,403 ฉันดีใจที่มิกไม่เป็นไร 636 00:38:02,154 --> 00:38:03,406 ฉันดีใจที่คุณอยู่กับเธอ 637 00:38:07,076 --> 00:38:07,910 คุณพูดถูก 638 00:38:09,412 --> 00:38:10,830 ผมจะสู้สุดชีวิต... 639 00:38:12,331 --> 00:38:14,166 เพื่อให้เราทุกคนได้ไปงานแต่งโอลีฟ 640 00:38:15,584 --> 00:38:16,419 ตอบได้ดี 641 00:38:17,295 --> 00:38:20,881 เพราะฉันหวังจะได้เต้นรำกับพ่อเจ้าสาว 642 00:38:44,363 --> 00:38:45,323 "บาร์" 643 00:38:58,336 --> 00:38:59,754 คุณมาไม่ทันก่อนร้านจะปิดนะ 644 00:39:02,381 --> 00:39:03,424 คุณมีอะไรต้องไปทำมั้ย 645 00:39:04,800 --> 00:39:05,885 คุณคิดจะทำอะไรล่ะ 646 00:39:07,762 --> 00:39:09,347 ไม่ไปกินมื้อเย็นที่ว่านั่นดีไหม 647 00:39:22,193 --> 00:39:23,027 โอเคไหม 648 00:39:23,944 --> 00:39:25,488 นอกจากแผลที่หัวน่ะ 649 00:39:27,323 --> 00:39:30,576 ทำไมล่ะ ทำไมถึงพยายามจะช่วยผม 650 00:39:33,704 --> 00:39:34,914 เพราะคุณเป็นคนดี 651 00:39:35,748 --> 00:39:37,083 ไม่เชื่อก็ได้ 652 00:39:37,833 --> 00:39:38,793 คุณจะเข้าใจเอง 653 00:39:39,293 --> 00:39:40,127 ฉันรู้ละกัน 654 00:39:41,670 --> 00:39:43,005 ผมมีเวลาแค่แปดเดือน 655 00:39:44,048 --> 00:39:45,091 อย่าพูดแบบนั้น 656 00:39:45,174 --> 00:39:48,344 เข็มทิศนี่อาจเป็นเบาะแส และเราจะหาทางช่วยคุณให้ได้ 657 00:39:50,805 --> 00:39:52,139 แต่คุณทำไปแล้ว 658 00:40:01,649 --> 00:40:03,359 "จิตใจดีจะอายุยืน" 659 00:40:05,319 --> 00:40:06,278 อะไรนะ 660 00:41:23,314 --> 00:41:24,231 ว่างเปล่าครับ 661 00:41:25,274 --> 00:41:26,734 ดูว่ากล้องแถวนี้พบอะไร 662 00:41:36,285 --> 00:41:38,746 บางครั้งการปิดบังคือการบอกใบ้ 663 00:41:39,663 --> 00:41:40,498 คุณไม่ผิดหรอก 664 00:41:41,540 --> 00:41:42,374 เราคือเดวิด 665 00:41:43,125 --> 00:41:44,043 เธอคือโกไลแอธ 666 00:41:45,920 --> 00:41:46,921 เธอเอางานฉันไป 667 00:41:47,713 --> 00:41:48,672 เอาไปหมดเลย 668 00:41:50,799 --> 00:41:52,343 มันเป็นแค่งานตบตา 669 00:41:52,426 --> 00:41:56,430 ฉันต้องทำงานวิจัยต่อเนื่อง ก็เลยสร้างห้องแล็บลับที่บ้าน 670 00:42:00,100 --> 00:42:01,227 หลอกกันได้สนิทเลย 671 00:42:01,310 --> 00:42:04,104 แวนซ์ ฉันรู้วิธีควบคุม ความผิดปกติของ 828 แล้ว 672 00:42:04,188 --> 00:42:08,359 รู้วิธีแยกแยะ กำจัด และทำซ้ำ ตอนนี้ผู้พันรู้หมดแล้วเหมือนกัน 673 00:42:49,858 --> 00:42:51,860 คำแปล โดย: กิตติพล เอี่ยมกมล