1 00:00:06,000 --> 00:00:07,958 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:50,375 --> 00:00:51,208 ‎เข้มแข็งไว้นะ 3 00:00:53,708 --> 00:00:54,541 ‎เข้มแข็งไว้ 4 00:01:17,500 --> 00:01:18,333 ‎อาเมน 5 00:01:23,333 --> 00:01:24,166 ‎ค่อยๆ 6 00:02:03,083 --> 00:02:03,958 ‎เจ้าดูเปลี่ยนไปเลย 7 00:02:06,625 --> 00:02:08,916 ‎แม่เจ้าอยากเห็นข้าใส่ชุดนี้ 8 00:02:11,291 --> 00:02:12,333 ‎นางเอาให้ข้า 9 00:02:15,541 --> 00:02:17,958 ‎ที่ข้าเสียใจที่สุดก็คือ ‎ข้ายังไม่ได้ตามที่นางต้องการ 10 00:02:36,958 --> 00:02:39,916 ‎พวกเขาบอกว่าจู่ๆ เลือดก็ไหลซึมออกมาจากตา 11 00:02:40,166 --> 00:02:41,333 ‎ปาก และจมูกของนาง 12 00:02:42,125 --> 00:02:43,083 ‎น่าสยดสยองมาก 13 00:02:44,458 --> 00:02:47,416 ‎หมอ ซึ่งเป็นลูกชายของซานเต้ ‎พยายามช่วยชีวิตนางสุดฝีมือ 14 00:02:48,208 --> 00:02:49,458 ‎แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ 15 00:02:50,375 --> 00:02:52,250 ‎ใครอยู่กับนางตอนที่เลือดเริ่มไหลซึมออกมา 16 00:02:52,500 --> 00:02:53,583 ‎คนในครอบครัวเท่านั้น 17 00:02:54,708 --> 00:02:56,041 ‎พวกเขาไม่มีเวลาเรียกใคร 18 00:02:58,916 --> 00:03:00,291 ‎คิดว่าใช่ฝีมือเขาไหม 19 00:03:01,208 --> 00:03:03,458 ‎ใช่แน่นอนเพราะมันเหมือนไม่ใช่การตาย ‎จากสาเหตุทางธรรมชาติ 20 00:03:03,958 --> 00:03:05,333 ‎เราต้องไปแล้วยานารา 21 00:03:05,958 --> 00:03:08,333 ‎ตอนนี้ภรรยาของซานเต้เสียแล้ว ‎ไม่มีอะไรหยุดเขาได้ 22 00:03:08,750 --> 00:03:11,416 ‎พวกเรามีกันน้อยเกินไป ‎เราต้องตามหาคนอื่นๆ ให้เจอ 23 00:03:11,500 --> 00:03:12,500 ‎เจ้าพูดถูก 24 00:03:13,416 --> 00:03:14,416 ‎อาเด เจ้าจะไปไหน 25 00:03:14,500 --> 00:03:16,041 ‎ข้าต้องไปเจอเขา ข้าต้องอธิบายให้เขาเข้าใจ 26 00:03:19,333 --> 00:03:20,458 ‎ถ้าเจ้าออกไปก็คือตาย 27 00:03:21,083 --> 00:03:24,291 ‎ข้าก็ต้องเสี่ยงดู ‎ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าช่วย อย่าขวางข้าก็พอ 28 00:03:24,750 --> 00:03:27,708 ‎ถ้าเจ้าเป็นข้าแล้วสปีร์โตอยู่ข้างนอกนั่น ‎เจ้าจะทำยังไง 29 00:03:33,791 --> 00:03:34,625 ‎มันคือความบ้าคลั่ง 30 00:03:36,291 --> 00:03:37,583 ‎ข้าจะไม่ให้เจ้าไปคนเดียว 31 00:03:38,083 --> 00:03:39,458 ‎ถ้าเจ้าไป ข้าก็จะไปด้วย 32 00:04:02,333 --> 00:04:03,708 ‎เมื่อพระเจ้า... 33 00:04:04,541 --> 00:04:07,500 ‎เรียกวิญญาณที่มีศีลที่สุดไปหาพระองค์ 34 00:04:08,416 --> 00:04:11,791 ‎มันคือการเตือนเราว่าการต่อสู้กับสิ่งชั่วร้าย ‎ดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน 35 00:04:14,166 --> 00:04:15,375 ‎ขอให้เคราะห์กรรม... 36 00:04:16,875 --> 00:04:19,791 ‎จงเกิดขึ้นกับคนที่เรียกความชั่วว่าความดี ‎และเรียกความดีว่าความชั่ว 37 00:04:21,333 --> 00:04:23,708 ‎ขอให้เคราะห์กรรมจงเกิดขึ้น ‎กับคนที่เลี่ยงพระเจ้า 38 00:04:24,791 --> 00:04:29,333 ‎คนที่ศรัทธาในความเชื่ออันวิปริต ‎ที่เรียกว่า "วิทยาศาสตร์" 39 00:04:30,583 --> 00:04:32,541 ‎และคนที่เลี่ยงพระเจ้าอยู่ตลอด... 40 00:04:33,250 --> 00:04:36,458 ‎ซึ่งปูทางให้กับการกบฏ ‎และการปฏิเสธศาสนาของยุคใหม่ 41 00:04:36,833 --> 00:04:37,666 ‎จะต้องถึงแก่กรรม 42 00:04:38,458 --> 00:04:40,125 ‎โดยไม่ได้รับการให้อภัย... 43 00:04:40,833 --> 00:04:42,083 ‎จากพระเจ้า 44 00:04:43,875 --> 00:04:44,708 ‎ภาวนา 45 00:04:49,666 --> 00:04:50,500 ‎ระวัง 46 00:05:06,666 --> 00:05:07,500 ‎ขอบคุณ 47 00:05:08,375 --> 00:05:09,208 ‎ขอบคุณ 48 00:05:18,208 --> 00:05:19,041 ‎อย่าเพิ่ง 49 00:05:19,250 --> 00:05:20,416 ‎มีคนเยอะเกินไป 50 00:05:36,250 --> 00:05:37,083 ‎กลับบ้านกันเถอะ 51 00:05:38,958 --> 00:05:39,791 ‎เจ้ากลับเถอะ 52 00:05:41,000 --> 00:05:42,208 ‎ข้าจะอยู่ที่นี่อีกสักพัก 53 00:05:44,916 --> 00:05:46,166 ‎ข้าต้องกล่าวลาท่านแม่... 54 00:05:47,791 --> 00:05:48,625 ‎คนเดียว 55 00:06:40,250 --> 00:06:41,583 ‎เจ้าไม่ควรมาที่นี่ 56 00:06:42,458 --> 00:06:43,791 ‎ข้าไม่มาไม่ได้ปีเอโตร 57 00:06:45,916 --> 00:06:47,000 ‎ข้าอยากให้เจ้าเข้าใจ 58 00:06:49,000 --> 00:06:50,333 ‎ข้าไม่เข้าใจหรอก 59 00:06:52,250 --> 00:06:56,458 ‎แม่ข้าเสียชีวิตเร็วมากจนข้าไม่มีเวลา ‎ได้บรรเทาความเจ็บปวดให้นางด้วยซ้ำ 60 00:06:57,500 --> 00:06:58,583 ‎สิ่งที่ข้าเห็น... 61 00:06:59,166 --> 00:07:00,458 ‎ข้าไม่เคยอยากจะเห็นนิมิตนั้น 62 00:07:00,875 --> 00:07:02,541 ‎ข้าไม่เคยอยากให้เจ้าเจอความเจ็บปวดนี้ 63 00:07:03,666 --> 00:07:05,166 ‎ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเห็นอะไร... 64 00:07:07,125 --> 00:07:08,500 ‎หรือเจ้าคิดว่าเจ้าเห็นอะไร 65 00:07:10,666 --> 00:07:12,458 ‎ข้ารู้แต่ว่าแม่ข้ากำลังอาการดีขึ้น 66 00:07:13,958 --> 00:07:16,958 ‎ยาที่ให้ก็เหมือนจะได้ผลด้วย ‎แต่อยู่ๆ ทุกอย่างก็ผิดปกติ 67 00:07:17,583 --> 00:07:19,208 ‎ข้าไม่รู้จะคิดยังไง 68 00:07:19,916 --> 00:07:20,791 ‎เชื่อในตัวข้า 69 00:07:21,916 --> 00:07:22,750 ‎เชื่อในเรา 70 00:07:25,916 --> 00:07:26,750 ‎ยังไม่ใช่ตอนนี้ 71 00:07:29,625 --> 00:07:30,750 ‎ตอนนี้ข้าต้องไตร่ตรองสิ่งต่างๆ 72 00:07:33,875 --> 00:07:36,000 ‎ตอนนี้ข้าต้องอยู่เคียงข้างพ่อข้ามากกว่าทุกๆ ครั้ง 73 00:07:36,458 --> 00:07:37,291 ‎แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ 74 00:07:41,250 --> 00:07:42,083 ‎ชีซาเรีย 75 00:07:43,958 --> 00:07:45,166 ‎เรารักกันมาก 76 00:07:47,625 --> 00:07:49,041 ‎ตอนนี้นางก็ต้องการข้าเหมือนกัน 77 00:07:52,583 --> 00:07:53,583 ‎ข้าต้องไปแล้ว 78 00:07:56,791 --> 00:07:57,625 ‎ลาก่อนอาเด 79 00:08:18,375 --> 00:08:20,875 ‎อาเด เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจพลังของเจ้า 80 00:08:21,458 --> 00:08:22,583 ‎และยอมรับมัน 81 00:08:23,500 --> 00:08:24,666 ‎เจ้าต้องไม่กลัวมัน 82 00:08:25,291 --> 00:08:27,291 ‎ยังไงแม่ของปีเอโตรก็ต้องตายอยู่ดี 83 00:08:27,500 --> 00:08:30,000 ‎ต่อให้เจ้า ‎จะมีพลังเห็นการตายของนางหรือไม่ก็ตาม 84 00:08:30,458 --> 00:08:32,916 ‎เจ้าทำให้ปีเอโตร ‎ได้ลาแม่ของเขาเป็นครั้งสุดท้าย 85 00:08:33,208 --> 00:08:34,583 ‎ได้บอกนางว่าเขารักนางแค่ไหน 86 00:08:34,833 --> 00:08:36,625 ‎และทำให้นางได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบ 87 00:08:37,250 --> 00:08:38,708 ‎นั่นคือพลังของเจ้า อาเด 88 00:08:39,166 --> 00:08:40,333 ‎แต่มันก็คือพรสวรรค์ด้วย 89 00:08:40,750 --> 00:08:42,916 ‎เจ้าสร้างโอกาสให้กับการมีชีวิต 90 00:08:43,250 --> 00:08:45,250 ‎ในยามที่มีแต่ความโศกเศร้าและความตาย 91 00:08:45,833 --> 00:08:47,166 ‎ทำเพื่อผู้หญิงเหล่านั้น 92 00:08:47,458 --> 00:08:48,791 ‎จงใช้พลังของเจ้าเพื่อพวกเขา 93 00:08:48,875 --> 00:08:51,625 ‎ข้าทำไม่ได้ ข้าไม่เข้าใจพวกเขา ‎ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ไหน 94 00:08:55,875 --> 00:08:57,166 ‎เชื่อเรานะอาเด 95 00:09:13,208 --> 00:09:14,041 ‎เริ่มกัน 96 00:09:19,166 --> 00:09:20,666 ‎พี่ข้าคือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตข้า 97 00:09:21,750 --> 00:09:25,083 ‎พี่น้องฝาแฝด สำหรับทุกคนเราเหมือนกัน ‎แต่สำหรับเราสองคน เราไม่เหมือนกัน 98 00:09:26,750 --> 00:09:27,625 ‎ข้าเจอเขา... 99 00:09:27,958 --> 00:09:30,583 ‎นอนอ้าปากค้างอยู่บนพื้น ‎ระหว่างเตียงกับอ่างล้างมือ 100 00:09:32,208 --> 00:09:34,208 ‎เขาห้ามพ่อเราไม่ให้จับเขาคลุมถุงชน 101 00:09:34,541 --> 00:09:36,458 ‎แต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งไม่สำเร็จ 102 00:09:36,708 --> 00:09:37,666 ‎พวกเขาบอกว่า 103 00:09:38,000 --> 00:09:40,875 ‎ผู้หญิงคนสุดท้ายที่ออกจากโบสถ์ในวันคริสต์มาสอีฟ 104 00:09:41,416 --> 00:09:43,333 ‎คือคนที่เกิดมาเป็นยานารา 105 00:09:44,250 --> 00:09:45,375 ‎แต่ข้าไม่รู้ 106 00:09:46,333 --> 00:09:49,375 ‎ตอนเป็นเด็ก ข้าถูกบังคับให้แต่งงาน ‎กับผู้ชายคนหนึ่งโดยที่ข้าไม่ได้อยาก 107 00:09:49,750 --> 00:09:51,166 ‎และผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้รักข้า 108 00:09:51,708 --> 00:09:54,416 ‎พวกเขาลงโทษข้าโดยให้ข้ามีชีวิตที่โดดเดี่ยว 109 00:09:54,500 --> 00:09:57,916 ‎เขาไม่กล้าเรียกชื่อคนที่เขารัก ‎ชื่อของผู้ชายคนหนึ่ง 110 00:09:58,541 --> 00:10:01,000 ‎ตอนที่ข้าสัมผัสได้ถึงเสียงของใบมีดที่ผมข้า 111 00:10:02,375 --> 00:10:03,958 ‎ข้ากลัวจนตัวสั่น 112 00:10:04,375 --> 00:10:05,208 ‎ข้ารอ... 113 00:10:05,750 --> 00:10:08,166 ‎ให้ผู้ชายที่ข้าตกหลุมรักมา 114 00:10:09,041 --> 00:10:11,125 ‎ข้ารอจนกระทั่งจบพิธีมิสซา แต่เขาก็ไม่มา 115 00:10:11,208 --> 00:10:12,458 ‎โชคชะตานำความตายมาให้เขา 116 00:10:12,916 --> 00:10:15,166 ‎ตอนที่เขาตาย พวกเขากล่าวหาว่าข้าวางยาเขา 117 00:10:15,250 --> 00:10:17,041 ‎- พวกเขาหักมือข้า! ‎- ข้ารู้สึกเหมือนกับว่า 118 00:10:17,125 --> 00:10:18,833 ‎กล้ามเนื้อของข้าอ่อนแรง 119 00:10:19,416 --> 00:10:21,541 ‎เอ็นกล้ามเนื้อ ผิว ตา 120 00:10:21,625 --> 00:10:23,541 ‎- ไม่ใช่ผม ‎- ข้าตายโดยที่ไม่มีเสียงโห่ร้องหรือการให้อภัย 121 00:10:23,625 --> 00:10:25,250 ‎ข้าออกจากโบสถ์เป็นคนสุดท้าย 122 00:10:25,333 --> 00:10:28,666 ‎มีแต่ไฟเท่านั้นที่ชำระล้างความอัปยศของเขาได้ ‎และทำให้เราได้อิสระกลับคืนมา 123 00:10:28,750 --> 00:10:30,083 ‎ข้าหนาว ข้ากลัว 124 00:10:30,166 --> 00:10:32,666 ‎- ยิ่งพวกเขาตัด ข้าก็ยิ่งอ่อนแอ ‎- อีกาจะกินข้า! 125 00:10:32,750 --> 00:10:34,541 ‎ไฟเผาทุกอย่างจนเป็นขี้เถ้า 126 00:10:34,625 --> 00:10:37,166 ‎- ข้าทนไม่ไหวแล้ว! ‎- ช่วยข้าด้วย! 127 00:10:39,250 --> 00:10:41,250 ‎พวกเขาตะโกนว่า "นังแม่มด!" "ยานารา!" 128 00:10:41,333 --> 00:10:43,541 ‎- แม่มด! ‎- ช่วยข้าด้วย! 129 00:10:43,625 --> 00:10:45,458 ‎ตอนนั้นแหละที่ข้าค้นพบพลังของข้า 130 00:10:45,541 --> 00:10:47,166 ‎แล้วข้าก็จำชื่อจริงของข้าไม่ได้อีกเลย 131 00:10:47,250 --> 00:10:48,916 ‎แล้วข้าก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ 132 00:10:49,125 --> 00:10:51,708 ‎- ข้าหิวน้ำ ข้าต้องกินน้ำ ‎- ข้าไม่อยากตาย ข้าขอร้อง 133 00:10:51,791 --> 00:10:53,916 ‎- ได้ยินข้าไหม ‎- ข้าไม่ไหวแล้ว 134 00:10:54,000 --> 00:10:55,916 ‎- บอกข้าทีว่าเจ้าได้ยิน ‎- ฟังข้าที 135 00:10:56,125 --> 00:10:57,333 ‎ช่วยข้าที มีแต่เจ้าที่ช่วยข้าได้ 136 00:10:57,416 --> 00:10:59,333 ‎อาเด แต่ละความเจ็บปวดมีเสียงที่ต่างกันไป 137 00:10:59,458 --> 00:11:01,541 ‎ตามความเจ็บปวดนั้น ‎แล้วเจ้าจะพบว่ามันมาจากไหน 138 00:11:03,583 --> 00:11:05,833 ‎ตั้งแต่วันนั้น ผมข้าก็ไม่เคยขึ้นอีกเลย 139 00:11:08,416 --> 00:11:09,541 ‎ข้าวางเพลิงบ้านหลังนั้น 140 00:11:10,666 --> 00:11:12,791 ‎ข้าตะโกนว่า "เป็นแม่มดก็ดีกว่าเป็นบ้า" 141 00:11:13,750 --> 00:11:16,250 ‎ข้าเดินทางไกลมากก่อนที่ข้าจะเจอทางของข้า 142 00:11:17,041 --> 00:11:18,625 ‎แต่ตอนนี้นี่คือครอบครัวของข้า 143 00:11:19,625 --> 00:11:20,541 ‎เจ้าได้ยินข้าไหม 144 00:11:22,416 --> 00:11:23,875 ‎ข้าหิวน้ำ ข้าต้องดื่มอะไรสักอย่าง 145 00:11:24,166 --> 00:11:25,958 ‎พระอาทิตย์กำลังเผาข้า ช่วยข้าด้วย 146 00:11:26,791 --> 00:11:28,208 ‎ข้ากำลังจะตาย ได้โปรด ข้าขอร้อง 147 00:11:29,333 --> 00:11:30,750 ‎ได้ยินข้าไหม 148 00:11:31,166 --> 00:11:32,000 ‎ได้ยิน 149 00:11:32,916 --> 00:11:33,750 ‎ข้าได้ยินเจ้า 150 00:12:35,916 --> 00:12:36,750 ‎พร้อมกันหรือยัง 151 00:12:37,833 --> 00:12:38,666 ‎พร้อมแล้ว 152 00:12:42,333 --> 00:12:44,083 ‎อย่าไว้ชีวิตแม้แต่คนเดียว 153 00:13:28,083 --> 00:13:30,875 ‎ไม่นะ ปล่อยนาง ข้าขอร้อง 154 00:13:30,958 --> 00:13:32,708 ‎นางคือลูกสาวคนเดียวของข้า 155 00:13:39,583 --> 00:13:40,458 ‎พวกมันซ่อนอยู่ที่ไหน 156 00:13:41,416 --> 00:13:42,916 ‎ข้าไม่รู้ ข้าสาบาน 157 00:13:43,250 --> 00:13:45,916 ‎ข้าไม่รู้ว่าท่านพูดถึงอะไร ‎ปล่อยข้ากลับบ้านเถอะ ข้าขอร้อง 158 00:13:46,000 --> 00:13:47,166 ‎อย่าทำให้ข้าเสียเวลา 159 00:13:48,416 --> 00:13:50,333 ‎บอกข้ามาว่าเจ้ารู้อะไร ‎เกี่ยวกับพวกผู้หญิงที่อยู่ในป่า 160 00:13:51,000 --> 00:13:53,250 ‎ข้าไม่รู้จักผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในป่า 161 00:13:53,333 --> 00:13:54,333 ‎ปล่อยข้ากลับไปหาแม่ข้าเถอะ 162 00:13:54,750 --> 00:13:55,583 ‎ข้าขอร้อง 163 00:13:55,750 --> 00:13:59,708 ‎ท่านก็เห็นว่านางแก่แล้ว นางต้องการข้า ‎นางต้องการให้ข้าดูแล ข้าขอร้อง 164 00:13:59,791 --> 00:14:01,083 ‎การปกป้องแม่มด... 165 00:14:01,750 --> 00:14:03,541 ‎- ทำให้เจ้าเป็นแม่มดด้วยอีกคน ‎- ไม่! 166 00:14:03,666 --> 00:14:04,500 ‎จับนางไป 167 00:14:05,125 --> 00:14:07,208 ‎- อย่า ข้าขอร้อง ‎- เราจะสอบปากคำนางที่แซร์รา 168 00:14:07,291 --> 00:14:08,125 ‎แม่! 169 00:14:28,041 --> 00:14:30,166 ‎- เดินต่อสิ เร็วๆ ‎- มา 170 00:14:48,000 --> 00:14:48,833 ‎ทำให้พวกมันพูด 171 00:14:52,083 --> 00:14:52,916 ‎มา 172 00:14:56,708 --> 00:14:57,541 ‎เดินต่อ 173 00:15:52,000 --> 00:15:53,166 ‎ท่านพ่อไปไหนมา 174 00:15:55,416 --> 00:15:57,041 ‎เจ้าเกิดบนเตียงนี้ 175 00:16:01,541 --> 00:16:02,375 ‎แปลกนะ 176 00:16:04,958 --> 00:16:07,291 ‎ครั้งหนึ่งเตียงนี้ทำให้ข้าแค่นึกถึงแต่สิ่งดีๆ 177 00:16:10,041 --> 00:16:11,250 ‎ชีวิต ความสุข 178 00:16:13,250 --> 00:16:14,083 ‎ความรัก 179 00:16:17,583 --> 00:16:20,541 ‎แต่ตอนนี้ข้าเห็นแต่หน้าแม่เจ้า ‎ตอนที่นางกำลังจะตาย 180 00:16:33,250 --> 00:16:36,208 ‎การทรมานและฆ่าผู้หญิงเหล่านั้น ‎ไม่ช่วยให้นางกลับมาหรอก 181 00:17:59,791 --> 00:18:01,375 ‎พวกเจ้าคงจะสงสัยว่าเราเป็นใคร 182 00:18:02,250 --> 00:18:03,791 ‎และเราช่วยพวกเจ้าทำไม 183 00:18:04,416 --> 00:18:06,208 ‎เราคือครอบครัวของพวกเจ้า 184 00:18:08,208 --> 00:18:10,000 ‎พวกเจ้าคิดว่าพวกเจ้าเดียวดายในโลกนี้ 185 00:18:10,791 --> 00:18:12,166 ‎ถูกแช่ง ถูกข่มเหง 186 00:18:12,625 --> 00:18:14,875 ‎เรามาก็เพื่อจะบอกพวกเจ้าว่า ‎พวกเจ้าไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป 187 00:18:16,666 --> 00:18:17,583 ‎เปร์เซโปลิส 188 00:18:37,208 --> 00:18:39,208 ‎ที่นี่พวกเจ้าจะเป็นอะไรก็ได้ที่พวกเจ้าอยากเป็น 189 00:18:40,083 --> 00:18:41,291 ‎ไม่ต้องกลัว 190 00:18:43,541 --> 00:18:44,375 ‎เจ้าใช่ไหม 191 00:18:45,916 --> 00:18:47,041 ‎เจ้าใช่ไหมที่เจอเรา 192 00:18:47,500 --> 00:18:48,333 ‎เห็นเรา 193 00:18:49,833 --> 00:18:50,708 ‎เจ้ารู้เหรอว่าเราเป็นใคร 194 00:19:03,166 --> 00:19:04,125 ‎คิดว่ารู้นะ 195 00:19:37,833 --> 00:19:40,125 ‎- มา ดื่มอวยพรกัน ‎- ได้ 196 00:19:51,333 --> 00:19:52,583 ‎หาเพื่อนคุยด้วยอยู่หรือเปล่า 197 00:19:57,625 --> 00:19:58,458 ‎อย่ามายุ่งกับข้า 198 00:20:00,000 --> 00:20:01,083 ‎วันนี้มีแต่เรื่องแย่ๆ เหรอ 199 00:20:01,166 --> 00:20:02,083 ‎ข้าบอกให้ไปไง 200 00:20:02,875 --> 00:20:04,125 ‎ใจร้ายจัง 201 00:20:07,833 --> 00:20:08,833 ‎เจ้าของโรงเตี๊ยม! 202 00:20:09,250 --> 00:20:10,458 ‎ชายคนนั้นเป็นอะไรไม่รู้ 203 00:20:11,541 --> 00:20:12,416 ‎ข้าจะจัดการเขาให้ 204 00:20:12,500 --> 00:20:13,333 ‎หูหนวกเหรอ! 205 00:20:19,875 --> 00:20:20,708 ‎ของเขา 206 00:20:23,333 --> 00:20:24,625 ‎ได้เวลากลับบ้านแล้ว 207 00:20:25,500 --> 00:20:26,333 ‎ข้าอยากดื่ม 208 00:20:28,541 --> 00:20:29,375 ‎เอามาให้ข้าอีกแก้ว 209 00:20:31,916 --> 00:20:34,166 ‎ข้าบอกว่าได้เวลากลับบ้านแล้วไง 210 00:20:34,250 --> 00:20:36,416 ‎ข้าบอกว่าให้เอามาอีกแก้วไง 211 00:20:37,083 --> 00:20:38,000 ‎นั่นลูกชายของซานเต้นี่ 212 00:20:38,333 --> 00:20:39,333 ‎เขาเมา 213 00:20:39,583 --> 00:20:40,916 ‎เราต้องเรียกพ่อเขามา 214 00:20:41,166 --> 00:20:42,541 ‎ใช่ ข้าเป็นลูกของซานเต้ 215 00:20:43,125 --> 00:20:44,125 ‎ทำไม กลัวเหรอ 216 00:20:44,291 --> 00:20:45,125 ‎เจ้ากลับไปดีกว่า 217 00:20:45,208 --> 00:20:46,500 ‎ข้าจะทำอะไรมันก็เรื่องของข้า 218 00:20:47,708 --> 00:20:48,958 ‎คิดว่าตัวเองเป็นใคร 219 00:20:49,041 --> 00:20:51,708 ‎ข้าเป็นลูกของผู้นำกองเบนันดานติ 220 00:20:52,666 --> 00:20:53,958 ‎ข้าจะทำอะไรก็ได้ 221 00:20:54,875 --> 00:20:57,041 ‎ข้าจะดื่มเหล้าทั้งหมดในโรงเตี๊ยมนี้ก็ได้ 222 00:20:57,500 --> 00:20:59,041 ‎และพวกเจ้าไม่สามารถห้ามข้าได้ 223 00:21:00,208 --> 00:21:01,083 ‎คิดอย่างนี้สินะ 224 00:21:01,416 --> 00:21:03,833 ‎- เขาต้องโดนสั่งสอน ‎- สั่งสอนเขากัน 225 00:21:11,375 --> 00:21:12,208 ‎มาสิ! 226 00:21:13,208 --> 00:21:14,041 ‎พอได้แล้ว หยุด 227 00:21:15,000 --> 00:21:17,333 ‎- เห็นไหม ‎- นางเป็นใคร นางต้องการอะไร 228 00:21:17,416 --> 00:21:18,250 ‎เขาเมา 229 00:21:19,250 --> 00:21:20,250 ‎แต่เขาเป็นคนเริ่ม 230 00:21:21,583 --> 00:21:22,458 ‎เอาเขาไป 231 00:21:23,541 --> 00:21:24,750 ‎เราแค่อยากสนุก 232 00:21:24,833 --> 00:21:26,000 ‎เอาเขากลับบ้านไป! 233 00:21:26,500 --> 00:21:29,166 ‎ต่อยผู้ชายที่มีผู้หญิงปกป้องไม่สนุกหรอก 234 00:21:29,250 --> 00:21:30,291 ‎คนไหน ผู้หญิง 235 00:21:30,375 --> 00:21:33,000 ‎- อย่างกับทอม ‎- เรียกนางว่าผู้หญิงเหรอ 236 00:21:33,083 --> 00:21:33,916 ‎ใครพูดนะ 237 00:21:34,000 --> 00:21:34,833 ‎ข้า 238 00:21:55,416 --> 00:21:57,291 ‎ขอยืมดินสอหน่อยได้ไหม 239 00:22:33,333 --> 00:22:34,250 ‎ให้เกียรติตัดเค้กทีสิ 240 00:22:44,625 --> 00:22:46,208 ‎มันไม่เคยอยู่นานมากพอ 241 00:23:15,416 --> 00:23:16,875 ‎เรายังคงเป็นคู่หูที่ไร้เทียมทาน 242 00:23:18,125 --> 00:23:18,958 ‎และจะเป็นตลอดไป 243 00:23:21,125 --> 00:23:23,000 ‎ถึงไม่มีเจ้าช่วย ข้าก็รับมือไหว 244 00:23:23,833 --> 00:23:24,666 ‎สิ่งที่... 245 00:23:24,833 --> 00:23:25,750 ‎ข้าอยากพูดคือ 246 00:23:26,125 --> 00:23:26,958 ‎ขอบใจนะ 247 00:23:57,250 --> 00:24:01,125 ‎โชคชะตาของเรา ‎ไม่ได้เป็นไปตามที่เราอยากเสมอ 248 00:24:03,416 --> 00:24:05,583 ‎ความอยากของข้าหายไป ‎พร้อมๆ กับแม่ของปีเอโตร 249 00:24:07,833 --> 00:24:09,750 ‎ข้าว่าข้าทำในสิ่งที่ต้องทำ 250 00:24:12,291 --> 00:24:13,375 ‎งานของเรายังไม่เสร็จ 251 00:24:14,666 --> 00:24:15,833 ‎ข้ารู้ พรุ่งนี้ข้าจะพร้อม 252 00:24:18,666 --> 00:24:20,666 ‎พรุ่งนี้มันอาจจะยากกว่าเดิม 253 00:24:22,750 --> 00:24:25,000 ‎แต่แน่นอนว่าการกระทำของเราเป็นที่รับรู้ 254 00:24:26,083 --> 00:24:26,916 ‎ข้าจะทำให้สำเร็จ 255 00:24:28,041 --> 00:24:28,875 ‎เราจะทำให้สำเร็จ 256 00:24:30,416 --> 00:24:32,625 ‎เตเบ ข้ารู้ว่ามันสำคัญกับท่านแค่ไหน ‎ไม่ต้องกลัวนะ 257 00:24:33,583 --> 00:24:36,500 ‎ข้าเจ็บปวดมาก ‎จนข้าสามารถที่จะโกรธได้ตลอดไป 258 00:24:37,916 --> 00:24:39,250 ‎ไม่อย่างนั้นอาจจะเป็นข้าก็ได้ 259 00:24:40,208 --> 00:24:42,666 ‎ที่ถูกขังไว้ในห้องขังชื้นๆ และถูกหนูแทะกิน 260 00:24:43,166 --> 00:24:45,375 ‎และพร้อมที่จะถูกไฟเผา 261 00:24:47,375 --> 00:24:51,375 ‎ถ้าข้าตกอยู่ในสถานการณ์นั้น ‎ข้าก็คงจะภาวนาทุกวันว่าขอให้มีคนมาช่วย 262 00:24:52,541 --> 00:24:54,083 ‎ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าข้าคือคนคนนั้น 263 00:24:54,500 --> 00:24:55,666 ‎ข้ารู้ว่าข้ามีพลังที่จะช่วยคนอื่นๆ ได้ 264 00:24:56,708 --> 00:24:58,083 ‎ข้ารู้แล้วว่าข้าเป็นใคร 265 00:25:09,958 --> 00:25:10,791 ‎มันให้ผลดีกับเจ้าบ้างไหม 266 00:25:12,375 --> 00:25:13,208 ‎อะไร 267 00:25:14,875 --> 00:25:15,708 ‎เหล้าไง 268 00:25:18,208 --> 00:25:19,041 ‎รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม 269 00:25:24,291 --> 00:25:26,250 ‎มีความเสียใจบางอย่างที่เราไม่ลืม 270 00:25:39,416 --> 00:25:40,833 ‎แม่ของเจ้าจะอยู่ตรงนี้ตลอดไป 271 00:25:43,916 --> 00:25:45,708 ‎ที่นี่จะเป็นที่ที่นางสถิตตลอดไป 272 00:25:49,500 --> 00:25:51,791 ‎เจ้าหาที่ที่ใช่สำหรับทุกอย่างได้ไม่เคยพลาด 273 00:25:53,208 --> 00:25:54,541 ‎และเจ้าก็ทำแบบนั้นตั้งแต่เรายังเด็ก 274 00:25:59,583 --> 00:26:01,791 ‎ตรงข้ามกัน ข้าไม่เคยจัดการอะไรได้ 275 00:26:06,041 --> 00:26:07,875 ‎ชีวิตข้าวุ่นวายมาก 276 00:26:11,125 --> 00:26:13,625 ‎แต่สำหรับข้า ‎มันง่ายที่จะเข้าใจว่าตรงไหนคือที่ของข้า 277 00:26:16,500 --> 00:26:17,333 ‎ที่นั่นก็คือข้างๆ เจ้า 278 00:26:34,416 --> 00:26:35,250 ‎ยังไม่ใช่ตอนนี้ 279 00:26:40,666 --> 00:26:42,541 ‎ถ้าพรุ่งนี้เจ้ายังจำช่วงเวลานี้ได้ 280 00:26:43,416 --> 00:26:44,875 ‎เราจะคุยเรื่องนี้กันอีกครั้ง 281 00:26:50,250 --> 00:26:51,875 ‎พวกเขากำลังไล่จับผู้หญิงทุกคน 282 00:26:52,291 --> 00:26:54,500 ‎พวกเขาจับทุกคนโดยไม่ได้ดูว่าใช่แม่มดจริงไหม 283 00:26:55,083 --> 00:26:56,333 ‎กองเบนันดานติกำลังตามจับเรา 284 00:26:56,625 --> 00:26:58,500 ‎ที่พวกเขาจับผู้หญิงเหล่านั้นก็เพราะเรา 285 00:26:58,625 --> 00:27:01,458 ‎- เรารู้ว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ ‎- แล่้วทำไมเราไม่ออกไปสู้ 286 00:27:01,875 --> 00:27:03,416 ‎เราเสี่ยงแบบนั้นไม่ได้ 287 00:27:03,500 --> 00:27:06,041 ‎การช่วยชีวิตผู้หญิง ‎กลายเป็นสิ่งที่เสี่ยงไปตั้งแต่เมื่อไร 288 00:27:06,708 --> 00:27:08,541 ‎ข้านึกซะอีกว่านั่นคือสิ่งที่เราทำ 289 00:27:10,958 --> 00:27:13,291 ‎หรือบางทีเจ้าอาจจะคิดว่าแม่มดสมควรมีชีวิตอยู่ 290 00:27:13,375 --> 00:27:14,208 ‎แต่สิ่งมีชีวิตอื่นไม่ 291 00:27:14,291 --> 00:27:15,791 ‎อย่าแม้แต่จะพูดให้เป็นเรื่องขำ 292 00:27:16,500 --> 00:27:17,916 ‎เพื่อช่วยพวกเขาทุกคน 293 00:27:18,333 --> 00:27:21,166 ‎ตอนนี้เราต้องจดจ่อกับคนที่ช่วยเราได้ 294 00:27:21,875 --> 00:27:24,708 ‎ถ้าไม่มีพวกเขา เราแพ้แน่เลปติส 295 00:27:25,458 --> 00:27:26,291 ‎เรามีกันอยู่แค่ไม่กี่คน 296 00:27:27,541 --> 00:27:29,375 ‎เตเบ เจ้าต้องมาเดี๋ยวนี้ 297 00:27:35,875 --> 00:27:38,083 ‎- เจ้ามั่นใจใช่ไหม ‎- ข้ามั่นใจ มีอีกคน 298 00:27:38,583 --> 00:27:39,666 ‎เสียงนางมีพลังมาก 299 00:27:40,458 --> 00:27:41,416 ‎เรามีเวลาแค่ไหน 300 00:27:42,500 --> 00:27:43,333 ‎ไม่มาก 301 00:27:44,708 --> 00:27:45,541 ‎ไปเตรียมตัวกัน 302 00:27:56,750 --> 00:27:57,958 ‎พี่จะไปช่วยอีกคนเหรอ 303 00:27:59,083 --> 00:27:59,916 ‎เราจะพยายามดู 304 00:28:02,250 --> 00:28:05,500 ‎ถ้าข้าใช้ธนูเก่งแล้ว ข้าจะไปช่วยพี่ 305 00:28:08,208 --> 00:28:10,125 ‎บางครั้งข้าก็รู้สึกว่าข้ารับมือคนเดียวไม่อยู่ 306 00:28:11,041 --> 00:28:13,291 ‎ถ้าคิดคิดผิดล่ะ ถ้าข้ามาช้าเกินไปล่ะ 307 00:28:16,916 --> 00:28:18,125 ‎มีคนหนึ่งตายเพราะข้าไปแล้ว 308 00:28:18,791 --> 00:28:19,625 ‎พี่อาเด 309 00:28:19,708 --> 00:28:21,583 ‎ถ้าพวกเขาต้องการพี่ 310 00:28:23,791 --> 00:28:24,666 ‎พี่ก็ต้องไป 311 00:28:52,500 --> 00:28:53,500 ‎มีใครอยู่ตรงนั้นไหม 312 00:28:55,583 --> 00:28:56,791 ‎ช่วยข้าด้วย 313 00:28:58,166 --> 00:28:59,583 ‎ข้าอยู่ข้างล่างนี้ 314 00:29:00,708 --> 00:29:02,708 ‎ข้าอยู่ข้างล่างนี้ ข้าขอร้อง 315 00:29:15,000 --> 00:29:16,083 ‎พวกเขาไม่รู้อะไรท่านพ่อ 316 00:29:17,708 --> 00:29:19,333 ‎หมายความว่ายังไง พวกมันไม่พูดเหรอ 317 00:29:19,875 --> 00:29:21,625 ‎เราทรมานพวกเขาทั้งคืน 318 00:29:22,166 --> 00:29:24,500 ‎- ถ้าพวกเขารู้... ‎- พวกเจ้ามันไร้ประโยชน์จริงๆ 319 00:29:25,625 --> 00:29:27,000 ‎แต่เราก็ยังจับพวกเขาได้อยู่ 320 00:29:28,125 --> 00:29:30,375 ‎ข้าได้ยินมาว่ามีผู้หญิงแปลกๆ ‎ขี่ม้ามาช่วยแม่มดสองคน 321 00:29:30,458 --> 00:29:32,500 ‎ที่ถูกลงโทษให้ทุกข์ทรมานชั่วกัปชั่วกัลป์ 322 00:29:32,916 --> 00:29:34,750 ‎พวกผู้หญิงที่มาช่วยใช้ดาบและมีดเก่งมาก 323 00:29:35,083 --> 00:29:36,583 ‎และหลังจากช่วย ก็หายตัวไปราวกับลม 324 00:29:37,541 --> 00:29:38,375 ‎ดี 325 00:29:39,791 --> 00:29:40,625 ‎พวกมันนั่นแหละ 326 00:29:41,750 --> 00:29:42,875 ‎เตรียมม้าให้พร้อม 327 00:29:55,875 --> 00:29:56,958 ‎มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล 328 00:29:57,541 --> 00:29:58,375 ‎ใช่ 329 00:29:59,250 --> 00:30:00,083 ‎เบาไป 330 00:30:09,375 --> 00:30:13,125 ‎พวกแม่มดชั่ว! 331 00:30:21,375 --> 00:30:22,666 ‎นั่นไม่ใช่หุ่นจำลอง 332 00:30:24,458 --> 00:30:25,708 ‎มันคือศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของเจ้า 333 00:30:27,375 --> 00:30:29,833 ‎เจ้าต้องนึกถึงศัตรูคนนั้นของเจ้า ‎ก่อนจะยิงลูกธนูออกไป 334 00:30:30,916 --> 00:30:31,833 ‎นึกถึงตาของเขา 335 00:30:32,916 --> 00:30:35,458 ‎นึกถึงสีหน้าที่เจ็บปวด ‎ตอนที่ใบมีดทิ่มเข้าไปในตัวเขา 336 00:30:56,875 --> 00:30:57,708 ‎เก่งมาก 337 00:30:59,625 --> 00:31:00,916 ‎ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายิงโดน 338 00:31:01,916 --> 00:31:02,791 ‎ข้ายิงโดน 339 00:31:04,583 --> 00:31:05,958 ‎เจ้าจะทำได้จริงๆ... 340 00:31:06,583 --> 00:31:08,625 ‎เมื่อเจ้าทำสิบครั้ง ทำไปเรื่อยๆ ทีละครั้ง 341 00:31:10,250 --> 00:31:11,958 ‎เก็บลูกธนูแล้วฝึกยิงต่อ 342 00:31:52,083 --> 00:31:53,500 ‎พระคาร์ดินัล ท่านเรียกข้าให้มาหาเหรอ 343 00:31:54,083 --> 00:31:55,208 ‎นั่งสิซานเต้ 344 00:31:55,791 --> 00:31:57,541 ‎นั่งตรงข้ามข้า 345 00:32:00,666 --> 00:32:02,166 ‎ข้าทราบข่าวเรื่องภรรยาของเจ้าแล้ว 346 00:32:02,875 --> 00:32:05,333 ‎ข้าอยากแสดงความเสียใจเป็นการส่วนตัว 347 00:32:05,833 --> 00:32:06,666 ‎ขอบคุณ 348 00:32:07,958 --> 00:32:10,291 ‎ข้าจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองที่ข้าช่วยนางไม่ได้ 349 00:32:12,000 --> 00:32:12,916 ‎และทำให้ท่านผิดหวัง 350 00:32:14,083 --> 00:32:15,083 ‎อย่าโง่นักเลย 351 00:32:16,333 --> 00:32:17,500 ‎เจ้าไม่ได้ทำให้ข้าผิดหวัง 352 00:32:18,541 --> 00:32:20,041 ‎หนทางยังอีกยาวไกล 353 00:32:24,458 --> 00:32:25,708 ‎มองข้าซานเต้ 354 00:32:27,416 --> 00:32:29,916 ‎ถ้าข้าบอกเจ้าว่ายังมีโอกาสล่ะ 355 00:32:31,458 --> 00:32:32,666 ‎เราไม่รู้ว่านางอยู่ที่ไหน 356 00:32:34,958 --> 00:32:36,583 ‎ข้าพูดถึงภรรยาของเจ้า 357 00:32:38,083 --> 00:32:40,541 ‎ถ้ายังมีโอกาสที่จะได้เจอนางอีกครั้ง... 358 00:32:42,833 --> 00:32:44,625 ‎ภรรยาของข้าตาย ข้าเห็นนางตายเต็มๆ สองตา 359 00:32:45,166 --> 00:32:46,958 ‎เจ้าประเมินข้าต่ำไปนะซานเต้ 360 00:32:47,833 --> 00:32:48,833 ‎มีทางอยู่ 361 00:32:49,541 --> 00:32:50,625 ‎ข้าทำได้ 362 00:32:51,750 --> 00:32:53,625 ‎ข้าทำให้เจ้าเจอภรรยาของเจ้าได้อีกครั้ง 363 00:32:54,916 --> 00:32:57,708 ‎แต่ข้าต้องให้เจ้าพาอาเดมาที่นี่ ‎โดยที่นางยังมีชีวิตอยู่ 364 00:32:59,083 --> 00:33:00,458 ‎ข้าไม่สนใจคนอื่นๆ 365 00:33:01,000 --> 00:33:03,833 ‎เจ้าฆ่าได้ทุกคน ‎หรือจะให้ถูกต้องเป็น เจ้าต้องฆ่าพวกมันทุกคน 366 00:33:04,166 --> 00:33:05,375 ‎แต่ข้าต้องการให้อาเดไม่ตาย 367 00:33:08,666 --> 00:33:09,791 ‎ข้าไม่เข้าใจ พระคาร์ดินัล 368 00:33:13,083 --> 00:33:15,541 ‎ท่านกำลังบอกข้าเหรอ ‎ว่ามันเป็นไปได้ที่จะทำให้คนตายฟื้นขึ้นมา 369 00:33:18,375 --> 00:33:20,291 ‎นั่นคือการลบหลู่ศาสนา บาปร้ายแรง 370 00:33:20,875 --> 00:33:22,333 ‎ไม่ใช่บาปร้ายแรงถ้าเขาทำ... 371 00:33:22,958 --> 00:33:24,500 ‎และถูกขับเคลื่อนด้วยใจที่บริสุทธิ์ 372 00:33:26,291 --> 00:33:28,291 ‎จับแม่มดคนนั้นแล้วพานางมาหาข้า 373 00:33:29,166 --> 00:33:31,458 ‎แค่นี้ ที่เหลือข้าจัดการเอง 374 00:33:32,541 --> 00:33:33,375 ‎มันไม่ง่ายนะ 375 00:33:34,250 --> 00:33:36,291 ‎แม่มดที่ปกป้องนางอยู่พลังแกร่งกล้ามาก 376 00:33:37,500 --> 00:33:40,000 ‎พวกนางไวมาก เดาทางไม่ได้ ‎เป็นไปไม่ได้ที่จะต้อนพวกนางออกมา 377 00:33:40,083 --> 00:33:41,291 ‎ข้ารู้อยู่แล้วซานเต้ 378 00:33:41,958 --> 00:33:43,958 ‎แต่อีกไม่นานเจ้าจะได้เห็น อีกไม่นาน... 379 00:33:44,666 --> 00:33:46,458 ‎เจ้าจะพลังแกร่งกล้ากว่าพวกนาง 380 00:33:47,708 --> 00:33:49,375 ‎ข้าจะมอบความแกร่งกล้านั้นให้เจ้า 381 00:33:50,666 --> 00:33:52,416 ‎ข้าจะสามารถมอบพลังนั้นให้เจ้าได้ 382 00:35:20,666 --> 00:35:21,500 ‎ตรงนี้... 383 00:35:22,625 --> 00:35:24,375 ‎คือที่ที่ทุกอย่างจุติขึ้น 384 00:35:25,250 --> 00:35:27,541 ‎เราจะฉลองการเกิดใหม่ของนครที่สาบสูญ 385 00:35:28,750 --> 00:35:30,625 ‎วันนี้พวกมันทำให้เราประหลาดใจ ‎อ่อนแอและไม่พร้อม 386 00:35:31,916 --> 00:35:33,791 ‎เราใช้แค่วิธีของมนุษย์ 387 00:35:34,083 --> 00:35:35,375 ‎มันเป็นแค่การพลาดนิดหน่อย 388 00:35:39,000 --> 00:35:40,791 ‎เพราะโชคชะตากำหนดให้เราชนะ 389 00:35:41,833 --> 00:35:44,041 ‎ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ‎ความแข็งแกร่งของเราจะมีมากขึ้น 390 00:35:45,333 --> 00:35:46,541 ‎เรามีพันธมิตรที่ดี 391 00:35:47,125 --> 00:35:49,416 ‎พวกแม่มดไม่มีโอกาสชนะแน่นอนเพราะเรามีเขา 392 00:35:50,416 --> 00:35:52,791 ‎ศัตรูของเรากำลังเตรียมจะทำลายเรา 393 00:35:54,083 --> 00:35:56,041 ‎ล้างบางการมีอยู่ของเรา 394 00:35:57,375 --> 00:35:59,750 ‎เพราะเราคือตัวแทนของสิ่งที่พวกเขากลัวที่สุด 395 00:36:00,208 --> 00:36:02,833 ‎ความเป็นไปได้ที่จะสร้างโลกใบใหม่... 396 00:36:03,250 --> 00:36:04,500 ‎ด้วยผู้หญิง 397 00:36:04,875 --> 00:36:06,083 ‎ซึ่งก็คือพวกเจ้า 398 00:36:25,083 --> 00:36:25,958 ‎อากวีเลยา 399 00:36:26,250 --> 00:36:27,583 ‎ขอให้มายากลของเจ้า... 400 00:36:28,166 --> 00:36:29,625 ‎เป็นฝันสำหรับเรา 401 00:36:53,875 --> 00:36:54,708 ‎เปตรา 402 00:36:55,250 --> 00:36:57,208 ‎ข้าให้หินนั้นหล่อหลอมเป็นแขนเจ้า 403 00:37:20,791 --> 00:37:21,708 ‎เซเจสต้า 404 00:37:23,291 --> 00:37:25,041 ‎ขอให้เจ้าทำให้เมล็ดทุกเมล็ด... 405 00:37:25,875 --> 00:37:28,000 ‎งอกเป็นต้นอะไรก็ได้ 406 00:38:13,291 --> 00:38:14,166 ‎อาเด 407 00:38:15,291 --> 00:38:17,333 ‎ผู้ที่เก่าแก่ที่สุดของนครที่สาบสูญ 408 00:38:17,791 --> 00:38:19,625 ‎ใครก็ตามที่เกิดมามีชื่อนี้ 409 00:38:20,416 --> 00:38:21,791 ‎เส้นทางชีวิตของพวกเขาถูกขีดไว้แล้ว 410 00:38:29,250 --> 00:38:31,416 ‎ถุงที่พันรอบตัวเจ้า ‎และปกป้องเจ้าตอนที่เจ้าเกิด 411 00:38:32,208 --> 00:38:33,541 ‎ข้าเก็บมันไว้ตั้งแต่วันนั้น 412 00:38:40,875 --> 00:38:43,125 ‎เราภูมิใจที่ได้เอาสัญลักษณ์ที่ถูกเลือกนี้คล้องคอ 413 00:38:43,791 --> 00:38:45,750 ‎มันนำเราไปเจอโชคชะตาและการต่อสู้ 414 00:38:46,166 --> 00:38:48,083 ‎เจ้าถูกกำหนดมาให้นำการต่อสู้ครั้งนี้ 415 00:38:50,208 --> 00:38:51,458 ‎เพราะเจ้าคือลูกชายของข้า 416 00:38:52,583 --> 00:38:54,958 ‎แม่มดและปีศาจทุกตัวที่เป็นศัตรูคู่สาบานของเรา 417 00:39:01,583 --> 00:39:04,041 ‎ขอให้แสงนี้ส่องแสงนำทางเจ้า 418 00:39:05,416 --> 00:39:06,833 ‎แม้ในคืนที่มืดที่สุด 419 00:39:17,458 --> 00:39:18,291 ‎พระเจ้า... 420 00:39:19,791 --> 00:39:21,541 ‎ที่คอยปกป้องเราและนำทางเรา... 421 00:39:22,958 --> 00:39:24,291 ‎จะสู้ไปกับเรา 422 00:39:35,541 --> 00:39:36,958 ‎ขอให้ความกล้านำทางเรา 423 00:39:37,041 --> 00:39:38,791 ‎ขอให้ศรัทธาขับเคลื่อนเรา 424 00:39:58,625 --> 00:40:00,333 ‎ปีเอโตร เจ้าจะไปไหน 425 00:40:11,625 --> 00:40:12,541 ‎กลับมา 426 00:43:19,291 --> 00:43:21,291 ‎(คำบรรยายโดยเฉลิมรัชฏ์ อัครไชยนนท์)