1 00:00:17,120 --> 00:00:20,000 ‎ผมไม่ได้บอกว่าผมมีสิทธิ์ฆ่าคน 2 00:00:20,080 --> 00:00:20,920 ‎แต่คุณก็รู้ 3 00:00:23,000 --> 00:00:24,440 ‎บางครั้งเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้น 4 00:00:27,320 --> 00:00:30,160 ‎การเป็นคนเม็กซิโก ‎เรามีวิธีการใช้ชีวิตแบบเฉพาะตัว 5 00:00:30,240 --> 00:00:31,600 ‎ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายที่เรามี 6 00:00:35,200 --> 00:00:37,720 ‎ผมนั่งเฉยๆ แล้วดูผู้ชายซ้อมผู้หญิงไม่ได้ 7 00:00:40,720 --> 00:00:41,720 ‎เรื่องแบบนี้ยอมไม่ได้ 8 00:00:45,800 --> 00:00:51,080 ‎(ในปี 1976 สหรัฐฯ ได้นำ ‎โทษประหารชีวิตกลับมาใช้ใหม่) 9 00:00:53,560 --> 00:00:58,720 ‎(นักโทษกว่า 8,000 รายถูก ‎ตัดสินประหารชีวิตในข้อหาฆาตกรรม) 10 00:01:00,200 --> 00:01:05,440 ‎(นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร ‎หมายเลข 999254) 11 00:01:10,320 --> 00:01:11,800 ‎ตอนที่เห็นเขากำลังมา 12 00:01:13,360 --> 00:01:14,440 ‎ผมมองไป 13 00:01:15,360 --> 00:01:17,840 ‎"เดี๋ยวก็รู้ว่าใครฆ่าใคร" 14 00:01:22,320 --> 00:01:23,640 ‎รู้สึกแปลกๆ ที่จะต้องอธิบาย 15 00:01:23,720 --> 00:01:25,040 ‎คิดว่าน่าจะตื่นเต้นมากกว่านี้ 16 00:01:25,120 --> 00:01:26,160 ‎แต่มันเหมือนกับว่า 17 00:01:26,640 --> 00:01:28,160 ‎มันจะต้องเกิดขึ้น 18 00:01:28,240 --> 00:01:30,000 ‎เกือบเหมือนกับจูบแรก 19 00:01:42,040 --> 00:01:44,560 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 20 00:01:46,560 --> 00:01:47,760 ‎เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง 21 00:01:50,040 --> 00:01:51,480 ‎ผมเริ่มจากตรงนั้น 22 00:01:52,520 --> 00:01:54,760 ‎ผมแค่อยากต่อต้าน อยากสร้างความโกลาหล 23 00:01:55,120 --> 00:01:57,720 ‎ผมมองหน้าเขา เดี๋ยวก็รู้ว่าใครฆ่าใคร 24 00:01:57,800 --> 00:01:59,280 ‎ฉันตัดสินใจแล้ว 25 00:02:00,360 --> 00:02:01,800 ‎ฉันฆ่าเขา 26 00:02:01,880 --> 00:02:05,440 ‎ผมไม่เคยตั้งใจจะทำอย่างนั้นเลย 27 00:02:05,520 --> 00:02:07,040 ‎ผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้น 28 00:02:10,920 --> 00:02:12,840 ‎ผมรู้ตัวว่าผมออกมาจากรถ 29 00:02:12,920 --> 00:02:13,880 ‎แล้วฆ่าสองคนนั้น 30 00:02:14,880 --> 00:02:16,520 ‎ตอนที่เขาคุกเข่าอยู่ตรงหน้า 31 00:02:17,120 --> 00:02:19,120 ‎สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือ ‎ผมเหนี่ยวไก 32 00:02:20,560 --> 00:02:22,920 ‎ผมฆ่าทั้งคู่ 33 00:02:23,960 --> 00:02:25,360 ‎แทงพวกเขาจนตาย 34 00:02:37,880 --> 00:02:44,320 ‎(HONORABLE INTENTIONS) 35 00:02:50,320 --> 00:02:53,600 ‎(ฮิวสตัน เบลท์เวย์, เท็กซัส) 36 00:03:04,960 --> 00:03:07,560 ‎ผมได้รับโทรศัพท์ตอนเช้าตรู่ของวันหนึ่ง 37 00:03:11,520 --> 00:03:14,200 ‎ขึ้นรถและขับออกมาที่นี่ 38 00:03:14,280 --> 00:03:17,200 ‎ที่นี่เป็นส่วนใต้สุดที่ 39 00:03:17,840 --> 00:03:19,800 ‎ผมไม่ได้มาทำคดีสักพักแล้ว 40 00:03:24,120 --> 00:03:26,320 ‎ผมทำงานเกี่ยวกับ ‎คดีฆาตกรรมมาประมาณสิบปี 41 00:03:26,680 --> 00:03:28,520 ‎เราไม่มีทางรู้ว่าจะเจออะไร 42 00:03:28,600 --> 00:03:29,720 ‎ไม่มีทางรู้ว่า 43 00:03:30,240 --> 00:03:31,720 ‎เรื่องจะเกิดขึ้นแบบไหน 44 00:03:43,440 --> 00:03:46,400 ‎มีรถคันหนึ่งชนอยู่ที่เกาะกลางคอนกรีต 45 00:03:52,720 --> 00:03:56,600 ‎มีศพของคนขับอยู่หลังพวงมาลัย 46 00:04:00,520 --> 00:04:03,160 ‎การยิงกันขณะขับรถ 47 00:04:03,240 --> 00:04:04,480 ‎ยิงกันด้วยความโมโหบนถนน 48 00:04:04,560 --> 00:04:06,400 ‎มักจะปิดคดีได้ยาก 49 00:04:09,720 --> 00:04:12,080 ‎เราเจอปลอกกระสุนบนพื้น 50 00:04:12,840 --> 00:04:14,000 ‎ซึ่งมันเปลี่ยน 51 00:04:14,920 --> 00:04:16,360 ‎ข้อสันนิษฐานแรกของผมไปเลย 52 00:04:16,440 --> 00:04:19,600 ‎ที่ว่าเป็นการยิงกันทั่วไปบนท้องถนน 53 00:04:22,560 --> 00:04:25,480 ‎แต่มีคนคนหนึ่งตั้งใจขับรถขึ้นมาเทียบ 54 00:04:25,560 --> 00:04:27,880 ‎กับคนขับรถอีกคันหนึ่งที่ไม่ทันป้องกันตัว 55 00:04:28,320 --> 00:04:29,920 ‎และยิงใส่เขา 56 00:04:32,720 --> 00:04:35,480 ‎ไม่ว่าคนคนนั้นเป็นใคร ‎เขาต้องการให้คนคนนี้ตาย 57 00:04:49,000 --> 00:04:51,320 ‎(หน่วยมาร์ค ไมเคิล ‎เทนเนสซี โคโลนี เท็กซัส) 58 00:04:56,320 --> 00:05:00,480 ‎(ในปี 1996 มาร์ค อาร์เธอร์ยิง ‎เอเซเกล ฟอนเซกา ซีเนียร์จนถึงแก่ความตาย) 59 00:05:00,640 --> 00:05:01,480 ‎ได้ยินผมไหม 60 00:05:14,760 --> 00:05:19,520 ‎(อาร์เธอร์อายุ 17 ‎ขณะก่ออาชญากรรม) 61 00:05:21,920 --> 00:05:23,280 ‎ผมชื่อมาร์ค แซม อาร์เธอร์ 62 00:05:23,360 --> 00:05:26,200 ‎ผมต้องโทษประหาร 63 00:05:26,320 --> 00:05:28,400 ‎ในคดีอุกฉกรรจ์ 64 00:05:29,240 --> 00:05:30,680 ‎ที่เกิดขึ้นที่ฮิวสตัน เท็กซัส 65 00:05:39,840 --> 00:05:43,200 ‎(เข้าเขตจำกัดความเร็ว ‎ของเมืองฮิวสตัน) 66 00:05:46,520 --> 00:05:50,080 ‎ในช่วงเด็กผมต้องไปเยี่ยม ‎ครอบครัวที่เม็กซิโกและชิคาโก 67 00:05:50,800 --> 00:05:52,560 ‎แต่ส่วนใหญ่แล้วผมจะอยู่ที่ 68 00:05:52,640 --> 00:05:54,480 ‎ฮิวสตันและแถบชานเมืองแถวๆ นั้น 69 00:05:58,320 --> 00:05:59,840 ‎คนรอบตัวไม่มีใครร่ำรวย 70 00:05:59,920 --> 00:06:01,640 ‎แต่แม่ของผมก็ทำดีที่สุด 71 00:06:02,320 --> 00:06:03,960 ‎เธอทำงานหนักเพื่อดูแลพวกเรา 72 00:06:08,720 --> 00:06:10,200 ‎แม่ของผมเป็นคนเม็กซิกันอินเดียน 73 00:06:12,200 --> 00:06:14,320 ‎เธอพยายามดูแลผม 74 00:06:14,920 --> 00:06:16,080 ‎แต่ผมค่อนข้างดื้อ 75 00:06:20,000 --> 00:06:21,840 ‎ผมไม่เคยเจอพ่อแท้ๆ 76 00:06:25,760 --> 00:06:29,240 ‎(ตลอดวัยเด็กของเขา ‎แม่ของมาร์ค อาร์เธอร์) 77 00:06:29,320 --> 00:06:31,680 ‎(มีความสัมพันธ์กับชายหลายคน) 78 00:06:32,680 --> 00:06:39,000 ‎(ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นคนที่ใช้ความรุนแรง) 79 00:06:40,840 --> 00:06:41,880 ‎เขาเป็นคนที่รุนแรงมาก 80 00:06:42,240 --> 00:06:43,800 ‎เขาไม่ชอบผมไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร 81 00:06:46,920 --> 00:06:48,560 ‎เขาต่อยผม 82 00:06:50,720 --> 00:06:53,240 ‎ผมชินกับการถูกจับโยนไปยังมุมห้อง 83 00:06:53,320 --> 00:06:54,160 ‎โดนเตะไปรอบๆ 84 00:06:56,080 --> 00:06:59,000 ‎(มาร์คยังได้เห็นพี่สาวของเขา) 85 00:06:59,080 --> 00:07:02,280 ‎(ถูกทำร้ายร่างกายจากผู้ชายคนหนึ่ง) 86 00:07:04,240 --> 00:07:05,600 ‎ผมเห็นเขาตบตีเธอ 87 00:07:07,440 --> 00:07:09,600 ‎ตอนที่ผมเห็นเหตุการณ์นั้น 88 00:07:09,680 --> 00:07:13,440 ‎คนที่เรียกตัวเองว่าผู้ชาย ‎ลงไม้ลงมือกับผู้หญิงอย่างนั้น... 89 00:07:13,520 --> 00:07:15,200 ‎เขาจิกหัวเธอและต่อยเธอ 90 00:07:18,800 --> 00:07:20,480 ‎ผมเด็กเกินกว่าจะทำอะไร 91 00:07:24,360 --> 00:07:29,480 ‎(ตอนมาร์คอายุ 14 แม่ของเขาแต่งงานใหม่) 92 00:07:31,240 --> 00:07:33,280 ‎คนที่ผมให้ความเคารพ ‎คนที่ผมเรียกว่าพ่อ 93 00:07:33,360 --> 00:07:34,280 ‎คือโฮเมอร์ มิลบอร์น 94 00:07:35,320 --> 00:07:38,200 ‎เขาดูแลแม่แล้วหลังจากที่พวกเขาแต่งงานกัน 95 00:07:38,280 --> 00:07:40,120 ‎เขาไม่อยากให้แม่ทำงาน 96 00:07:40,840 --> 00:07:42,560 ‎เขาบอกว่า "ลูกผู้ชายต้องดูแลเมีย" 97 00:07:44,320 --> 00:07:46,320 ‎แค่ไม่กี่ปีแต่เขาสอนผมเยอะมาก 98 00:07:49,840 --> 00:07:51,960 ‎ผมไม่เคยพูดถึงเขาตั้งแต่เขาตาย 99 00:07:54,320 --> 00:07:57,520 ‎แปลกมากที่ผมร้องไห้ต่อหน้าคุณ ‎ผมไม่ได้ร้องไห้ตั้งแต่เขาตาย 100 00:08:01,440 --> 00:08:04,720 ‎เขาเป็นคนบอกผม ‎ให้เริ่มเคารพแม่ของตัวเอง 101 00:08:05,720 --> 00:08:07,440 ‎และให้ทำตัวให้ดีขึ้น 102 00:08:25,440 --> 00:08:28,280 ‎(พอเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น มาร์ค อาร์เธอร์) 103 00:08:28,360 --> 00:08:31,760 ‎(เริ่มเกี่ยวข้องกับแก๊งข้างถนนในฮิวสตัน) 104 00:08:34,520 --> 00:08:37,240 ‎ผมเข้าร่วมกลุ่มกับ ‎มาเนียค ลาติน ดิสไซเปิล เนชัน 105 00:08:37,320 --> 00:08:39,000 ‎ที่เป็นสมาชิกของโฟลค์ อัลไลแอนซ์ 106 00:08:40,520 --> 00:08:42,600 ‎เราเป็นพี่น้องกลุ่มภราดร 107 00:08:42,680 --> 00:08:46,520 ‎เราเชื่อในการเติบโต ‎และสภาพที่ดีกว่าเดิมของชุมชน 108 00:08:46,600 --> 00:08:49,520 ‎พวกพ้อง วัฒนธรรมของเรา... 109 00:08:55,320 --> 00:08:56,720 ‎หยามเพื่อนเท่ากับหยามเรา 110 00:08:56,800 --> 00:08:57,760 ‎เราเป็นหนึ่งเดียว 111 00:09:03,920 --> 00:09:06,760 ‎ผมไม่เคยใช้ยาหรือดื่มเหล้า 112 00:09:06,840 --> 00:09:07,680 ‎แค่... 113 00:09:07,840 --> 00:09:10,080 ‎ผมเล่นกีฬาไม่เก่ง ‎หรืออะไรแบบนั้น 114 00:09:10,600 --> 00:09:14,240 ‎ผมเลยพยายามโชว์ว่า ‎ผมต่อยตีเก่งหรือยิงปืนเก่ง 115 00:09:15,040 --> 00:09:18,080 ‎หรืออะไรก็ตามแต่ ‎ที่จะประกาศศักดาของตัวเองได้ 116 00:09:28,120 --> 00:09:29,320 ‎ตอนที่อายุประมาณ 14 117 00:09:29,920 --> 00:09:32,320 ‎ผมสนิทกับคนที่ชื่อเอเซเกล ฟอนเซกา 118 00:09:34,680 --> 00:09:36,120 ‎เราค่อนข้างเชี่ยว 119 00:09:36,720 --> 00:09:38,840 ‎เรื่องจีบสาวและต่อยตี 120 00:09:39,120 --> 00:09:41,480 ‎กับพวกคู่แข่งในแก๊งเดียวกัน 121 00:09:42,080 --> 00:09:44,080 ‎(คำเตือน มีกล้องวงจรปิด) 122 00:09:46,880 --> 00:09:49,800 ‎เราสองคนจะทุบรถหรือไม่ก็บุกรุกบ้านคน 123 00:09:53,840 --> 00:09:54,880 ‎ขโมยของคน 124 00:09:55,560 --> 00:09:56,880 ‎ส่วนใหญ่จะเป็นความคิดของผม 125 00:09:57,320 --> 00:09:58,560 ‎แบบ "นายจะมาไหม" 126 00:09:58,640 --> 00:09:59,760 ‎เขาก็จะแบบ "เอาสิ" 127 00:10:00,600 --> 00:10:02,720 ‎ใครจะไม่อยากคบกับคนที่ 128 00:10:03,840 --> 00:10:06,200 ‎ชอบทำอะไรน่าตื่นเต้นล่ะ 129 00:10:10,520 --> 00:10:11,880 ‎ผมจะไปนอนที่บ้านของเขา 130 00:10:11,960 --> 00:10:13,400 ‎หรืออยู่ที่นั่นสักสองสามวัน 131 00:10:15,320 --> 00:10:16,760 ‎แม่ของเขาก็ดูดีกับเรา 132 00:10:16,880 --> 00:10:19,760 ‎หาอะไรให้กิน ยอมให้เราอยู่ในบ้าน 133 00:10:19,840 --> 00:10:22,440 ‎ทุกคนเห็นเธอเป็นเหมือนแม่คนหนึ่ง 134 00:10:28,640 --> 00:10:30,520 ‎ผมเริ่มใกล้ชิดกับเธอ 135 00:10:35,800 --> 00:10:37,200 ‎เธอไม่เคยบอกพ่อของเขา 136 00:10:37,280 --> 00:10:39,800 ‎ว่าเรากำลังก่อเรื่อง 137 00:10:40,480 --> 00:10:42,800 ‎ผมเลยอยู่ห่างบ้านตัวเองเกือบตลอด 138 00:10:42,880 --> 00:10:44,440 ‎เพราะที่บ้านมีกฎเยอะเกินไป 139 00:10:48,520 --> 00:10:50,120 ‎ผมกับ "ลิตเติล ซีค" เอเซเกล 140 00:10:50,600 --> 00:10:52,600 ‎เราเข้ากันได้ดี 141 00:10:52,720 --> 00:10:54,800 ‎จนเขาเข้าคุกไปตอนที่ผมอายุ 16 142 00:10:55,320 --> 00:10:57,680 ‎ผมไม่ได้อยู่กับเขา ‎เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 143 00:11:03,960 --> 00:11:06,320 ‎(ตอนที่ "ลิตเติล ซีค" อยู่ในสถานพินิจ) 144 00:11:06,400 --> 00:11:09,800 ‎(มาร์คยังคงไปหาคาร์เมน ‎แม่ของซีค) 145 00:11:11,040 --> 00:11:14,160 ‎(ระหว่างนั้นมาร์คเริ่มสงสัย) 146 00:11:14,240 --> 00:11:18,080 ‎(ว่าแม่ของเพื่อนเขาจะถูกสามีทำร้ายร่างกาย) 147 00:11:24,520 --> 00:11:25,680 ‎ตอนที่ผมไปบ้านของเขา 148 00:11:25,760 --> 00:11:27,320 ‎แม่ของเขาถูกซ้อมจนน่วม 149 00:11:29,240 --> 00:11:31,840 ‎ผมบนหัวของเธอโดนดึงไปหลายกระจุก 150 00:11:31,920 --> 00:11:34,240 ‎มีรอยไหม้จากที่ม้วนผมไฟฟ้า ‎ตาเขียวช้ำ 151 00:11:34,320 --> 00:11:37,160 ‎ผมบอกว่า "ผมขอถามหน่อย ‎คุณทะเลาะกับผู้ชายมาเหรอ" 152 00:11:37,640 --> 00:11:38,480 ‎เธอบอกว่า "ใช่" 153 00:11:38,560 --> 00:11:41,440 ‎ตอนนั้นเองที่เธอบอกผมว่า ‎โดนสามีซ้อม 154 00:11:41,520 --> 00:11:43,440 ‎ซึ่งก็คือเอเซเกล ฟอนเซกา ซีเนียร์ 155 00:11:47,600 --> 00:11:49,600 ‎ผมต่อต้านการทำร้ายร่างกายผู้หญิง 156 00:11:49,680 --> 00:11:52,400 ‎เพราะผมรู้สึกแย่ที่ช่วยพี่สาวไม่ได้ 157 00:11:53,000 --> 00:11:54,400 ‎ในตอนนั้น 158 00:11:54,480 --> 00:11:58,080 ‎แต่ตอนนี้ผมโตพอ ‎ที่จะช่วยแม่ของเพื่อนได้แล้ว 159 00:11:59,240 --> 00:12:02,000 ‎ผมเลยช่วยเธอ ‎ทั้งที่เมื่อก่อนผมช่วยพี่ของตัวเองไม่ได้ 160 00:12:03,440 --> 00:12:06,280 ‎อาจจะบอกได้ว่า ‎ผมพยายามชดเชยในส่วนนั้น 161 00:12:23,840 --> 00:12:25,920 ‎ผมอยู่รอและมุ่งหน้าไปอัดเขา 162 00:12:34,160 --> 00:12:35,680 ‎ผมซัดเขาปางตาย 163 00:12:37,360 --> 00:12:40,160 ‎(มาร์คบอกว่าหลังจากที่ทะเลาะกันแล้ว) 164 00:12:40,240 --> 00:12:43,800 ‎("บิ๊กซีค" สามีของคาร์เมน ‎โทรมาและขู่เขา) 165 00:12:44,840 --> 00:12:46,160 ‎หลังจากที่ผมอัดเขา 166 00:12:46,280 --> 00:12:47,760 ‎เขาบอกว่าจะมาฆ่าผม 167 00:12:48,440 --> 00:12:49,400 ‎ถ้าคุณขู่เอาชีวิตผม 168 00:12:49,480 --> 00:12:51,880 ‎เท่ากับว่าคุณเอาชีวิตตัวเองเข้าเสี่ยงแล้ว 169 00:13:02,720 --> 00:13:04,640 ‎น่าจะสองสัปดาห์ผ่านไป 170 00:13:04,720 --> 00:13:06,880 ‎หลังจากที่บิ๊กซีคข่มขู่ผม 171 00:13:08,080 --> 00:13:09,120 ‎ผมก็ตัดสินใจ 172 00:13:09,200 --> 00:13:12,040 ‎ว่าผมจะต้องฆ่าเขาก่อน 173 00:13:15,680 --> 00:13:18,760 ‎(ในวันที่ 21 ธันวาคม 1996 ‎มาร์ค อาร์เธอร์) 174 00:13:18,840 --> 00:13:21,480 ‎(ให้เมสัน ฮิวช์ เพื่อนของเขา) 175 00:13:21,560 --> 00:13:25,560 ‎(ขับรถพาเขาไปที่ทางใต้ของฮิวสตัน) 176 00:13:27,800 --> 00:13:29,240 ‎ผมนั่งอยู่ข้างคนขับ 177 00:13:29,720 --> 00:13:31,440 ‎ให้เมสันขับรถ 178 00:13:34,120 --> 00:13:36,480 ‎ผมไม่ได้บอกเขาว่าผมจะทำอะไร 179 00:13:38,840 --> 00:13:40,920 ‎ผมรู้ว่าบิ๊กซีคจะกลับจากทำงาน 180 00:13:41,000 --> 00:13:42,440 ‎หลังจากพระอาทิตย์ตกไม่นาน 181 00:13:44,040 --> 00:13:46,120 ‎ผมรู้ตำแหน่งที่ตั้งดี 182 00:13:48,520 --> 00:13:49,680 ‎ผมเลยไปรอเขา 183 00:13:51,480 --> 00:13:53,960 ‎แน่นอนว่าอีกไม่นาน ‎หลังจากที่ผมไปถึง 184 00:13:54,040 --> 00:13:55,120 ‎ผมก็เห็นเขาผ่านมา 185 00:13:59,240 --> 00:14:01,600 ‎นี่เป็นโอกาสที่ผมจะได้ลงมือ 186 00:14:01,840 --> 00:14:02,960 ‎ทำในสิ่งที่ต้องทำ 187 00:14:05,960 --> 00:14:07,360 ‎ผมโมโหเขาจากสิ่งที่เขาทำ 188 00:14:10,880 --> 00:14:12,320 ‎โมโหกับเรื่องที่เขามาพูดกับผม 189 00:14:12,760 --> 00:14:14,200 ‎โมโหที่เขาทำกับแม่ของเพื่อน 190 00:14:16,640 --> 00:14:18,200 ‎ผมเลยไปจอดเทียบรถของเขา 191 00:14:19,840 --> 00:14:21,760 ‎หน้าต่างของเราอยู่ข้างกันเลย 192 00:14:23,520 --> 00:14:26,240 ‎ตอนที่ผมเห็นแสงตกเข้ามา ‎ผ่านทางหลังคา 193 00:14:26,680 --> 00:14:29,200 ‎ผมได้เห็นเขาชัดๆ ผมมองไป ‎แล้วก็ "ใช่เขาล่ะ" 194 00:14:32,520 --> 00:14:34,760 ‎เมสันค่อนข้างตกใจ ‎ตอนที่ผมเอาปืนออกมา 195 00:14:37,720 --> 00:14:40,080 ‎ผมยกปืนและหันไป 196 00:14:41,280 --> 00:14:43,880 ‎แล้วก็ยิงไปที่เขา 197 00:14:46,400 --> 00:14:48,360 ‎ยิงไปเรื่อยๆ จนไม่เหลือกระสุน 198 00:14:54,480 --> 00:14:56,840 ‎จากนั้นก็ไม่มีทางเลือกอื่น ‎นอกจากขับไปต่อ 199 00:14:58,920 --> 00:15:00,120 ‎ผมไม่ได้สนใจอะไรมาก 200 00:15:00,200 --> 00:15:01,920 ‎อะไรจะเกิดก็เกิด 201 00:15:02,560 --> 00:15:04,120 ‎เหมือนกับแบบ "จำกูได้ไหม" 202 00:15:04,200 --> 00:15:05,880 ‎เขาเป็นศัตรู ก็เลย... 203 00:15:06,520 --> 00:15:07,400 ‎ช่างเขาปะไร 204 00:15:22,240 --> 00:15:26,200 ‎(ห้าวันหลังจากการฆาตกรรม ‎ตำรวจหยุดรถที่ขโมยมา) 205 00:15:26,280 --> 00:15:28,680 ‎(ในแถบแองเกิลตัน เคาน์ตี) 206 00:15:29,600 --> 00:15:31,840 ‎(มาร์ค อาร์เธอร์เป็นผู้โดยสาร) 207 00:15:32,040 --> 00:15:36,920 ‎(และพกปืนที่เขาใช้ฆ่าเอเซเกล ฟอนเซกา) 208 00:15:40,600 --> 00:15:41,600 ‎เราถูกจับ 209 00:15:42,400 --> 00:15:45,160 ‎ตำรวจในแฮร์ริส เคาน์ตีมา 210 00:15:45,240 --> 00:15:46,760 ‎ตอนที่รู้ว่าผมถูกควบคุมตัวอยู่ 211 00:15:47,440 --> 00:15:48,680 ‎เขาพาผมไปที่แฮร์ริสเคาน์ตี 212 00:15:50,960 --> 00:15:53,160 ‎ผมรู้ว่าถูกจับคาหนังคาเขา ‎ผมเลยเข้าไป 213 00:15:54,200 --> 00:15:55,600 ‎แล้วสารภาพทุกอย่างที่ผมทำ 214 00:15:58,000 --> 00:16:01,080 ‎(หลายวันต่อมา พนักงานสืบสวนพบว่า) 215 00:16:01,160 --> 00:16:03,520 ‎(เอเซเกล ฟอนเซกาได้ทำ) 216 00:16:03,600 --> 00:16:05,200 ‎(ประกันชีวิตไว้จำนวนหนึ่ง) 217 00:16:07,120 --> 00:16:13,040 ‎(เมื่อเขาตาย คาร์เมน ภรรยาของเขา ‎มีสิทธิ์ได้รับเงิน 220,000 ดอลลาร์) 218 00:16:14,960 --> 00:16:18,680 ‎(ที่ว่าการอำเภอแฮร์ริส เคาน์ตี ‎ฮิวสตัน เท็กซัส) 219 00:16:22,080 --> 00:16:24,000 ‎(ในวันที่ 17 มกราคม 1997) 220 00:16:24,080 --> 00:16:26,560 ‎(คาร์เมน ฟอนเซกาถูกจับ) 221 00:16:32,240 --> 00:16:35,600 ‎หนังสือพิมพ์ลงข่าวผิด 222 00:16:35,760 --> 00:16:37,400 ‎บอกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ 223 00:16:38,080 --> 00:16:40,480 ‎แต่จริงๆ แล้วผมมองเธอ ‎เป็นเหมือนเพื่อนคนหนึง 224 00:16:40,640 --> 00:16:44,240 ‎(วัยรุ่นยิงสามีของคนรักเพื่อเงิน) 225 00:16:44,640 --> 00:16:46,080 ‎ที่ว่าการอำเภอแฮร์ริส เคาน์ตี 226 00:16:46,160 --> 00:16:49,160 ‎เขาบอกว่าเธอบอกผมว่า ‎"ไปฆ่าเอเซเกลสิ 227 00:16:49,240 --> 00:16:50,360 ‎แล้วเอาเงินมาแบ่งกัน" 228 00:16:50,600 --> 00:16:51,440 ‎ผมแบบ... 229 00:16:51,640 --> 00:16:53,240 ‎มันไม่ใช่เลย 230 00:16:53,320 --> 00:16:54,520 ‎เหตุผลที่ผมฆ่าเขาก็คือ 231 00:16:54,600 --> 00:16:56,080 ‎เขาบอกว่าเขาจะฆ่าผม 232 00:16:56,320 --> 00:16:58,200 ‎แล้วผมก็แค่ไม่ชอบเขา 233 00:17:04,440 --> 00:17:06,120 ‎ผมมารู้ว่าสามารถทำคำให้การ 234 00:17:06,200 --> 00:17:08,360 ‎บอกให้พวกเขารู้ว่า ‎เธอไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ 235 00:17:09,480 --> 00:17:11,720 ‎ผมเลยพยายามที่จะ... 236 00:17:12,200 --> 00:17:13,640 ‎เราไม่ได้ร่วมมืออะไรกันเลย 237 00:17:13,720 --> 00:17:15,360 ‎ไม่มีเหตุผลที่เธอจะเข้ามาเกี่ยวข้อง 238 00:17:15,720 --> 00:17:17,680 ‎ในความผิดของผม 239 00:17:30,720 --> 00:17:32,040 ‎ดีมาก ที่รัก 240 00:17:33,720 --> 00:17:34,760 ‎เด็กดี 241 00:17:37,880 --> 00:17:39,880 ‎(ฮิวสตัน เท็กซัส) 242 00:17:41,240 --> 00:17:44,480 ‎ฉันเจอมาร์คในเดือนมกราคม 1993 243 00:17:48,120 --> 00:17:49,840 ‎ตอนนั้นเขา 14 244 00:17:50,120 --> 00:17:51,680 ‎ฉันอายุ 18 245 00:17:54,680 --> 00:17:56,080 ‎เป็นเด็กหนุ่มที่น่าสนใจ 246 00:17:57,840 --> 00:17:59,200 ‎เขายังเป็นเด็ก 247 00:18:00,240 --> 00:18:04,200 ‎แต่เขามาเข้าร่วมในสิ่งที่พวกเราทำ 248 00:18:04,280 --> 00:18:06,800 ‎เขาเลยรู้สึกเหมือนเป็นผู้ใหญ่ 249 00:18:09,640 --> 00:18:12,440 ‎วางมาดว่า "ฉันเป็นคนแกร่ง" 250 00:18:16,080 --> 00:18:18,160 ‎ฉันไม่เคยเจอเพื่อนของเขา 251 00:18:18,640 --> 00:18:19,760 ‎ที่เขาพูดถึง 252 00:18:20,120 --> 00:18:22,000 ‎"ช่าย เราเป็นแก๊งสเตอร์ 253 00:18:22,480 --> 00:18:23,560 ‎เป็นส่วนหนึ่งของแก๊ง" 254 00:18:24,720 --> 00:18:26,600 ‎แต่เราไม่เคยเจอพวกเขาเลย 255 00:18:27,960 --> 00:18:30,600 ‎ฉันเลยไม่ค่อยเชื่อเขาในเรื่องนี้ 256 00:18:32,520 --> 00:18:33,680 ‎เขาคิดว่าตัวเอง... 257 00:18:34,840 --> 00:18:36,880 ‎ไม่รู้สิ "เป็นแก๊งสเตอร์" 258 00:18:39,800 --> 00:18:42,640 ‎(นิโคลรู้จักมาร์คแปดเดือน) 259 00:18:42,720 --> 00:18:46,640 ‎(แต่ไม่ได้ติดต่อกันอีก ‎ตอนที่เธอย้ายบ้าน) 260 00:18:47,640 --> 00:18:52,080 ‎(เธอไม่ได้รับการติดต่อจากเขาอีกเลย) 261 00:18:52,160 --> 00:18:55,440 ‎(จนกระทั่งเขาถูกจับ) 262 00:19:02,800 --> 00:19:04,680 ‎จู่ๆ วันหนึ่ง 263 00:19:04,760 --> 00:19:07,040 ‎ฉันก็ได้จดหมายอยู่ในตู้ 264 00:19:07,360 --> 00:19:08,240 ‎จากมาร์ค 265 00:19:10,320 --> 00:19:11,920 ‎เขาไม่รู้ที่อยู่ใหม่ของฉัน 266 00:19:13,240 --> 00:19:14,800 ‎แต่ไม่รู้ยังไงเขาก็เจอฉันจนได้ 267 00:19:15,920 --> 00:19:19,880 ‎แต่ถ้าอยู่ในนั้น ‎เวลาอยากได้อะไรก็คงหาได้ล่ะมั้ง 268 00:19:23,720 --> 00:19:25,160 ‎เขาเขียนมาว่า 269 00:19:25,720 --> 00:19:27,720 ‎เขาก่อเรื่องบางอย่าง 270 00:19:28,160 --> 00:19:29,560 ‎แล้ว... 271 00:19:32,040 --> 00:19:33,120 ‎ฉันจะเขียนหาเขาได้ไหม 272 00:19:33,840 --> 00:19:35,720 ‎จะพอช่วยอะไรเขาได้ไหม 273 00:19:35,800 --> 00:19:37,680 ‎เขียนหาเขา คุยกับเขา 274 00:19:37,840 --> 00:19:38,960 ‎หาทางให้เขาออกมา 275 00:19:41,320 --> 00:19:43,000 ‎ฉันแปลกใจมาก 276 00:19:45,040 --> 00:19:46,640 ‎คดีอุกฉกรรจ์เป็น 277 00:19:47,600 --> 00:19:48,600 ‎เรื่องใหญ่ 278 00:19:49,640 --> 00:19:50,640 ‎เป็นอาชญากรรม 279 00:19:54,320 --> 00:19:56,360 ‎ฉันเขียนกลับไปหาเขา 280 00:19:57,720 --> 00:19:59,360 ‎แล้วเขาก็บรรยายมาว่า 281 00:20:00,160 --> 00:20:01,440 ‎เขามีความรัก 282 00:20:01,920 --> 00:20:05,680 ‎กับผู้หญิงที่อายุมากกว่าชื่อคาร์เมน 283 00:20:07,560 --> 00:20:09,800 ‎แล้วเขาก็ไม่มีทางได้อยู่กับเธออีก 284 00:20:10,720 --> 00:20:12,320 ‎นั่นเป็นเรื่องที่เศร้าที่สุด 285 00:20:13,640 --> 00:20:16,880 ‎ในชีวิตของเขาในตอนนั้น 286 00:20:18,800 --> 00:20:19,720 ‎เรื่องที่เศร้าที่สุด 287 00:20:21,720 --> 00:20:22,600 ‎ไม่รู้สิ 288 00:20:26,240 --> 00:20:28,120 ‎อกหักครั้งแรก 289 00:20:29,440 --> 00:20:30,600 ‎รักครั้งแรก 290 00:20:32,280 --> 00:20:33,880 ‎ไม่มีวันหายไป 291 00:20:43,040 --> 00:20:46,440 ‎(เดย์ตัน เท็กซัส) 292 00:21:11,520 --> 00:21:13,680 ‎ผมชื่อเจสซี ซานเชส ซีเนียร์ 293 00:21:13,760 --> 00:21:16,760 ‎ความสัมพันธ์ของผมกับมาร์ค ‎คือผมเป็นลุงของเขา 294 00:21:17,320 --> 00:21:18,800 ‎แม่ของเขาเป็นน้องของผม 295 00:21:21,760 --> 00:21:24,600 ‎มาร์คไม่ได้รับความสนใจจากแม่ของเขา 296 00:21:25,240 --> 00:21:26,960 ‎เขาไม่มีพ่อ 297 00:21:27,040 --> 00:21:29,240 ‎แล้วก็ไม่ได้รับความสนใจจากแม่ด้วย 298 00:21:29,320 --> 00:21:31,040 ‎เพราะเธอ 299 00:21:31,800 --> 00:21:34,880 ‎ปล่อยให้เขาอยู่กับพี่เลี้ยงหรือไม่ก็ญาติ 300 00:21:35,360 --> 00:21:38,360 ‎เพราะเธอก็คบผู้ชายไปเรื่อยๆ 301 00:21:39,200 --> 00:21:41,280 ‎ค่อนข้างละเลยเขา 302 00:21:43,160 --> 00:21:46,240 ‎แน่นอนว่าต้องมีผลกระทบต่อมาร์ค 303 00:21:48,160 --> 00:21:51,280 ‎เขาไม่เชื่อใจใคร ‎ว่าจะรักเขาจริงหรือห่วงใยเขา 304 00:21:52,160 --> 00:21:54,400 ‎เขาต้องการเป็นที่ยอมรับ 305 00:21:55,160 --> 00:21:59,520 ‎แล้วก็ต้องการความรักจากคนนอกครอบครัว 306 00:22:01,520 --> 00:22:03,160 ‎คาร์เมนใช้เรือนร่างของเธอ 307 00:22:03,280 --> 00:22:05,440 ‎เซ็กซ์แล้วก็เงิน 308 00:22:05,520 --> 00:22:07,080 ‎เธอไม่ได้เป็นคนเหนี่ยวไก 309 00:22:07,320 --> 00:22:10,000 ‎แต่มีอิทธิพลต่อเขาถึงขนาดที่ 310 00:22:11,080 --> 00:22:12,960 ‎ทำให้เขาลงมือ 311 00:22:13,840 --> 00:22:15,200 ‎ทำในสิ่งที่เธอต้องการ 312 00:22:18,520 --> 00:22:19,640 ‎เขารู้สึกเหมือน... 313 00:22:20,000 --> 00:22:22,160 ‎"เธอยอมรับฉัน เธอรักฉัน 314 00:22:22,680 --> 00:22:24,120 ‎ฉันก็จะทำสิ่งนี้ให้เธอ" 315 00:22:26,920 --> 00:22:29,360 ‎เขาโดนปั่นหัวให้ทำ 316 00:22:30,640 --> 00:22:31,760 ‎ในสิ่งที่เขากำลังชดใช้ 317 00:22:33,240 --> 00:22:34,480 ‎เขากำลังชดใช้ด้วยชีวิต 318 00:22:55,520 --> 00:22:56,960 ‎ตอนที่ผมนั่งอยู่ในคุก 319 00:22:57,040 --> 00:22:58,920 ‎ผมคิดถึงแม่ของเพื่อน คาร์เมน 320 00:22:59,640 --> 00:23:02,840 ‎หนังสือพิมพ์ลงข่าวผิด 321 00:23:03,120 --> 00:23:04,920 ‎บอกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ 322 00:23:05,160 --> 00:23:06,640 ‎ผมมองเธอเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึง 323 00:23:08,120 --> 00:23:09,720 ‎ที่ว่าการอำเภอแฮร์ริส เคาน์ตี 324 00:23:09,800 --> 00:23:12,640 ‎เขาบอกว่าเธอบอกผมว่า ‎"ไปฆ่าเอเซเกลสิ 325 00:23:12,720 --> 00:23:13,760 ‎แล้วเอาเงินมาแบ่งกัน" 326 00:23:13,920 --> 00:23:16,680 ‎มันไม่ใช่เลย 327 00:23:16,760 --> 00:23:18,200 ‎เหตุผลที่ผมฆ่าเขาก็คือ 328 00:23:18,280 --> 00:23:19,760 ‎เขาบอกว่าเขาจะฆ่าผม 329 00:23:19,880 --> 00:23:21,680 ‎แล้วผมก็แค่ไม่ชอบเขา 330 00:23:28,640 --> 00:23:29,840 ‎เขาไม่พูดความจริง 331 00:23:32,440 --> 00:23:34,520 ‎ไม่เข้าใจเลยว่า ‎ทำไมคนเราถึงทำแบบนั้น 332 00:23:35,080 --> 00:23:37,560 ‎หลังจากที่ต้องติดคุกอยู่ตั้งหลายปี 333 00:23:37,640 --> 00:23:40,680 ‎แล้วยังพูดว่า ‎"เธอไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย" 334 00:23:42,800 --> 00:23:44,560 ‎สำหรับผมแล้ว มันเหมือน... 335 00:23:45,000 --> 00:23:46,560 ‎เขาพยายามที่จะ 336 00:23:47,680 --> 00:23:50,160 ‎ทำในสิ่งที่มีเกียรติ ‎และรับทุกอย่างเอาไว้คนเดียว 337 00:23:50,480 --> 00:23:52,080 ‎ไม่พาดพิงถึงคนอื่น 338 00:23:53,120 --> 00:23:53,960 ‎แต่มันไม่ใช่ 339 00:23:55,040 --> 00:23:57,720 ‎ไม่ใช่เรื่องที่มีเกียรติอะไรเลย ‎ในการปกป้องคนที่หลอกใช้คุณ 340 00:23:57,800 --> 00:24:00,560 ‎ปั่นหัวคุณให้ทำอะไรแบบนั้น 341 00:24:01,120 --> 00:24:02,880 ‎ถ้าวันนี้เขายังพูดอย่างนี้อยู่ 342 00:24:04,680 --> 00:24:05,960 ‎ผมก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไม 343 00:24:16,720 --> 00:24:19,400 ‎การที่เขายังพูดว่า ‎ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเขาคนเดียว 344 00:24:20,520 --> 00:24:21,640 ‎มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย 345 00:24:22,000 --> 00:24:23,040 ‎คือเขาต้อง 346 00:24:25,120 --> 00:24:25,960 ‎สารภาพออกมา 347 00:24:26,520 --> 00:24:27,440 ‎ต้องพูดความจริง 348 00:24:29,080 --> 00:24:31,160 ‎เพราะความภักดีและเกียรติยศ 349 00:24:31,240 --> 00:24:33,280 ‎ไม่มีผลอะไรเลยถ้ายังอยู่ในคุก 350 00:24:43,080 --> 00:24:46,600 ‎(มาร์ค อาร์เธอร์ถูกตั้งข้อหา ‎ฆ่าคนตายโดยเจตนาไตร่ตรองไว้ก่อน) 351 00:24:46,960 --> 00:24:50,880 ‎(เขาถูกพิพากษาว่าทำความผิด ‎และถูกลงโทษประหารชีิวต) 352 00:24:50,960 --> 00:24:53,880 ‎(ในวันที่ 17 ธันวาคม 1997) 353 00:25:02,440 --> 00:25:05,720 ‎(ดาวน์ทาวน์ ฮิวสตัน เท็กซัส) 354 00:25:09,160 --> 00:25:13,160 ‎(ในเดือนมีนนาคม 1998 ‎คาร์เมน ฟอนเซกาถูกดำเนินคดี) 355 00:25:13,280 --> 00:25:17,240 ‎(ในข้อหาสั่งฆ่าสามีของตัวเอง) 356 00:25:30,280 --> 00:25:31,520 ‎ผมชื่อแพตทริก แมคแคน 357 00:25:31,680 --> 00:25:33,000 ‎เป็นทนายจำเลยคดีฆาตกรรม 358 00:25:33,280 --> 00:25:35,000 ‎ผมเป็นหนึ่งในสองคณะ 359 00:25:35,080 --> 00:25:37,600 ‎ที่ว่าความให้กับคาร์เมน ฟอนเซกา ‎ในคดีของเธอ 360 00:25:41,920 --> 00:25:44,840 ‎รัฐพยายามสร้างภาพให้เธอ 361 00:25:44,920 --> 00:25:47,280 ‎เป็นมารร้ายที่ยั่วยวนปั่นหัวอยู่เบื้องหลัง 362 00:25:49,040 --> 00:25:52,400 ‎ทฤษฎีของพวกเขาคือ ‎เธอสั่งการให้มาร์คทำ 363 00:25:53,000 --> 00:25:54,600 ‎เพื่อแลกกับ 364 00:25:55,920 --> 00:25:57,440 ‎ความพึงพอใจในทางเพศหรือ 365 00:25:58,520 --> 00:25:59,400 ‎เงินจำนวนหนึ่ง 366 00:26:01,080 --> 00:26:04,320 ‎ทฤษฎีของเราคือ ‎มาร์คอยากให้เอเซเกลตาย 367 00:26:04,400 --> 00:26:06,400 ‎เขาจะได้ทั้งผู้หญิง บ้าน และรถ 368 00:26:10,720 --> 00:26:12,240 ‎ไม่มีเหตุผลเลยจริงๆ 369 00:26:12,840 --> 00:26:14,600 ‎เรื่องที่พวกเขาแต่งขึ้นมา 370 00:26:15,720 --> 00:26:17,360 ‎อาจจะสนุกน่าสนใจ 371 00:26:17,440 --> 00:26:19,600 ‎หรืออาจจะเหมาะเอาไปสร้างหนัง 372 00:26:19,680 --> 00:26:20,600 ‎แต่มันไม่ใช่ความจริง 373 00:26:22,120 --> 00:26:23,600 ‎ถ้าคุณเกลียดคนคนนี้อยู่แล้ว 374 00:26:24,920 --> 00:26:26,920 ‎มันก็ต้องมีหลักฐานบางอย่าง 375 00:26:27,880 --> 00:26:29,200 ‎ในประวัติของครอบครัว 376 00:26:29,280 --> 00:26:30,240 ‎ซึ่งมันไม่มี 377 00:26:30,320 --> 00:26:34,200 ‎แต่อาจจะมีหลักฐานที่ว่า ‎การแต่งงานนี้ไม่ราบรื่น 378 00:26:36,120 --> 00:26:38,560 ‎แต่ครึ่งหนึ่งของคู่แต่งงานในประเทศ 379 00:26:38,640 --> 00:26:40,480 ‎ก็เป็นอย่างนี้ทั้งนั้น 380 00:26:41,440 --> 00:26:43,080 ‎แล้วถ้าคุณรู้จักคาร์เมน 381 00:26:44,640 --> 00:26:46,920 ‎เธออาจจะไม่ได้เป็นคนที่ซับซ้อน 382 00:26:47,000 --> 00:26:48,080 ‎แต่เธอไม่ได้ 383 00:26:48,920 --> 00:26:51,000 ‎เป็นคนที่มีความรุนแรงเลย 384 00:26:57,520 --> 00:27:00,200 ‎(ในวันที่ 3 เมษายน 1998 ‎คณะลูกขุนตัดสินให้) 385 00:27:00,280 --> 00:27:02,200 ‎(คาร์เมนมีความผิดในคดีอุกฉกรรจ์) 386 00:27:02,280 --> 00:27:06,920 ‎(เธอต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต) 387 00:27:13,520 --> 00:27:15,880 ‎ผมเชื่อว่าคาร์เมน ฟอนเซกา ‎เป็นผู้บริสุทธิ์ในคดีนี้ 388 00:27:18,120 --> 00:27:20,960 ‎ผมคิดว่ามาร์คเป็นคนต้นคิด 389 00:27:22,240 --> 00:27:27,000 ‎เขาคิดว่านี่จะเป็นวิธีแปลกๆ อย่างหนึ่ง 390 00:27:28,120 --> 00:27:30,960 ‎ที่จะมอบของขวัญสุดโรแมนติกให้คาร์เมน 391 00:27:31,040 --> 00:27:33,560 ‎ให้เธอได้มีชีวิตใหม่ ‎ที่จะมีเขาอยู่ด้วย 392 00:27:34,240 --> 00:27:36,600 ‎แต่นี่เป็นเรื่องเพ้อฝันของเขา ‎ไม่ใช่ของเธอ 393 00:28:02,720 --> 00:28:04,520 ‎ทุกวันเกิดฉันจะได้งานศิลปะ 394 00:28:06,840 --> 00:28:07,960 ‎"สุขสันต์วันฮัลโลวีน" 395 00:28:08,720 --> 00:28:10,760 ‎เขาชอบวันวาเลนไทน์ 396 00:28:10,840 --> 00:28:12,280 ‎ชอบวันฮัลโลวีน 397 00:28:14,920 --> 00:28:17,040 ‎ไม่รู้ว่าเขาส่งอันนี้มาให้ฉันทำไม 398 00:28:19,760 --> 00:28:22,080 ‎ดูเหมือนแวมไพร์ผู้หญิง 399 00:28:22,960 --> 00:28:24,880 ‎กำลังกัดหน้าอกของผู้หญิงอีกคน 400 00:28:29,840 --> 00:28:32,120 ‎(หลังจากที่เขาได้รับคำตัดสิน) 401 00:28:32,200 --> 00:28:36,680 ‎(มาร์คเริ่มเขียนจดหมาย ‎หานิโคลเป็นประจำ) 402 00:28:40,360 --> 00:28:43,040 ‎จดหมาย 355 ฉบับ 403 00:28:44,120 --> 00:28:46,800 ‎เขาเขียนหาฉันบ่อยกว่าที่ฉันเขียนหาเขา 404 00:28:47,720 --> 00:28:50,080 ‎ขอโทษด้วย 405 00:28:51,040 --> 00:28:52,960 ‎แต่ชีวิตข้างนอกไม่ได้ว่างขนาดนั้น 406 00:28:53,840 --> 00:28:55,840 ‎เขามีเวลาเขียนมากกว่าฉัน 407 00:28:58,440 --> 00:29:02,400 ‎จดหมายบอกเล่าเรื่องราว ‎ชีวิตของเขาในคุก 408 00:29:04,200 --> 00:29:05,480 ‎ฉันเชื่อว่า 409 00:29:06,440 --> 00:29:09,360 ‎ในจดหมายเขาบอกเล่า ‎เรื่องราวที่เกิดขึ้นในนั้น 410 00:29:09,440 --> 00:29:11,440 ‎จากมุมมองเดียว 411 00:29:12,240 --> 00:29:14,080 ‎เป็นมุมมองของมาร์คเพียงคนเดียว 412 00:29:15,920 --> 00:29:18,280 ‎วันที่ 19 กรกฎาคม 2001 413 00:29:19,520 --> 00:29:22,280 ‎เขาบอกว่า "โปสการ์ดของเธอถึงมือฉันแล้ว" 414 00:29:23,160 --> 00:29:25,000 ‎อย่างน้อยเธอก็ส่งอะไรมา 415 00:29:25,080 --> 00:29:26,840 ‎เขียนมาสัปดาห์ละครั้ง 416 00:29:27,440 --> 00:29:28,360 ‎ขอบใจนะ 417 00:29:28,440 --> 00:29:30,880 ‎ถึงการมีอยู่ของฉันจะเฮงซวย 418 00:29:31,320 --> 00:29:32,480 ‎ไม่ใช่สำหรับเธอ 419 00:29:34,040 --> 00:29:37,880 ‎อย่ารู้สึกแย่ไป ‎เพราะฉันรู้ว่าเธอรักฉัน" 420 00:29:40,200 --> 00:29:42,160 ‎เลือกใช้คำได้น่าสนใจมาก 421 00:29:44,720 --> 00:29:47,680 ‎เขาบอกว่า "ฉันรู้สึกขอบคุณมาก ‎ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา 422 00:29:47,760 --> 00:29:50,160 ‎ที่เธอยังอยู่เคียงข้างฉัน" 423 00:29:53,520 --> 00:29:54,520 ‎เขาเขียนมาว่าอย่างนั้น 424 00:29:55,040 --> 00:29:56,680 ‎มันสำคัญสำหรับฉันเหมือนกัน 425 00:30:02,320 --> 00:30:03,720 ‎หลายปีที่ผ่านมา 426 00:30:03,800 --> 00:30:06,160 ‎มาร์คเขียนจดหมายถึงฉัน 427 00:30:06,720 --> 00:30:10,160 ‎แล้วก็เปิดเผยเรื่องราวกับฉัน 428 00:30:10,920 --> 00:30:15,680 ‎ถึงเหตุการณ์ที่นำไปสู่ ‎การฆ่าเอเซเกล 429 00:30:17,720 --> 00:30:20,000 ‎สิ่งที่เขาบอกฉันก็คือ 430 00:30:22,040 --> 00:30:24,960 ‎เขากำลังคบกับผู้หญิง ‎ที่อายุมากกว่าชื่อคาร์เมน 431 00:30:25,440 --> 00:30:27,880 ‎ซึ่งเธอแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อเอเซเกล 432 00:30:29,120 --> 00:30:33,320 ‎เขาคบกับคาร์เมนได้ระยะหนึ่ง 433 00:30:33,400 --> 00:30:35,520 ‎แล้วเธอก็ท้อง 434 00:30:36,720 --> 00:30:37,640 ‎ลูกของมาร์ค 435 00:30:38,960 --> 00:30:42,240 ‎เอเซเกลรู้เรื่องเข้าและทำร้ายเธอ 436 00:30:42,640 --> 00:30:45,560 ‎จนทำให้เธอแท้งตอนที่ท้องได้แปดเดือน 437 00:30:46,520 --> 00:30:50,680 ‎สิ่งที่ฉันตีความได้จากจดหมาย 438 00:30:52,520 --> 00:30:56,600 ‎คือเขาต้องการเอาคืน ‎เรื่องที่เอเซเกลฆ่าลูกของเขา 439 00:30:57,680 --> 00:30:58,760 ‎ชีวิตชดใช้ด้วยชีวิต 440 00:31:17,480 --> 00:31:18,880 ‎(ไม่กี่วันหลังจากการฆาตกรรม) 441 00:31:18,960 --> 00:31:21,080 ‎(พนักงานสอบสวนได้สรุปทฤษฎีหนึ่งขึ้นมา) 442 00:31:21,160 --> 00:31:23,040 ‎(เกี่ยวกับแรงจูงใจของมาร์ค อาร์เธอร์) 443 00:31:27,200 --> 00:31:28,440 ‎ผมชื่อไคล์ บราวน์ 444 00:31:29,080 --> 00:31:30,800 ‎ผมสืบสวนคดีฆาตกรรม 445 00:31:31,320 --> 00:31:33,720 ‎หน้าที่ของผมในคดีนี้ ‎คือหัวหน้าพนักงานสืบสวน 446 00:31:33,800 --> 00:31:35,800 ‎(ไคล์ บราวน์ สมาชิกถาวร) 447 00:31:41,320 --> 00:31:43,040 ‎ในระหว่างการสืบสวน 448 00:31:43,120 --> 00:31:44,760 ‎คดีฆาตกรรมเอเซเกล ฟอนเซกา 449 00:31:45,280 --> 00:31:46,520 ‎เราพบว่า 450 00:31:47,040 --> 00:31:49,000 ‎มาร์ค อาร์เธอร์ คนที่ฆ่าเขา 451 00:31:49,080 --> 00:31:51,960 ‎มีความสัมพันธ์กับคาร์เมน ‎ภรรยาของเอเซเกล 452 00:31:54,560 --> 00:31:56,480 ‎ภรรยาของเอเซเกล ‎เป็นคนโน้มน้าวมาร์ค 453 00:31:57,560 --> 00:31:59,480 ‎ให้เขาฆ่าสามีของเธอ 454 00:32:00,080 --> 00:32:01,440 ‎แล้วเขาจะได้ 455 00:32:02,080 --> 00:32:04,240 ‎รถคันใหม่ของเอเซเกล 456 00:32:04,440 --> 00:32:06,880 ‎เขาจะได้เข้ามาอยู่ในบ้าน 457 00:32:07,000 --> 00:32:09,920 ‎เขาจะได้เป็นแฟน ‎เป็นคนรักของเธอต่อไป 458 00:32:10,240 --> 00:32:12,960 ‎เขาจะได้ครอบครองและมีอำนาจ 459 00:32:13,040 --> 00:32:15,200 ‎เมื่อไม่มีีเอเซเกลคอยจับตาดูเขาอยู่ 460 00:32:15,920 --> 00:32:18,320 ‎และจะได้สานต่อชีวิตที่ก่อคดี 461 00:32:18,840 --> 00:32:21,720 ‎ไปๆ มาๆ และได้อยู่ในบ้านหลังนั้น 462 00:32:22,040 --> 00:32:25,240 ‎แรงจูงใจของเขาคือการกำจัดเอเซเกล 463 00:32:25,800 --> 00:32:28,000 ‎แล้วก็มีเรื่องเงินประกันเข้ามาเกี่ยวด้วย 464 00:32:33,440 --> 00:32:35,200 ‎พวกเขาวางแผนอย่างละเอียด 465 00:32:35,280 --> 00:32:36,800 ‎พวกเขาคิดวางแผนร่วมกัน 466 00:32:38,640 --> 00:32:40,720 ‎สาเหตุที่เรารู้เรื่องนี้ก็เพราะ 467 00:32:41,240 --> 00:32:42,280 ‎มาร์คบอกเราเอง 468 00:32:49,160 --> 00:32:51,960 ‎(ทันทีที่เขาโดนจับ) 469 00:32:52,040 --> 00:32:54,960 ‎(มาร์ค อาร์เธอร์ตกลง ‎ที่จะให้การกับพนักงานสืบสวน) 470 00:33:00,120 --> 00:33:01,800 ‎ตอนที่เราสอบสวนมาร์ค 471 00:33:03,040 --> 00:33:05,160 ‎มาร์คบอกเราทันที 472 00:33:05,520 --> 00:33:07,120 ‎เขาบอกทุกอย่างที่เขาทำ 473 00:33:08,320 --> 00:33:12,160 ‎มาร์คบอกเราถึงแรงจูงใจ 474 00:33:12,240 --> 00:33:16,200 ‎การจัดฉากให้กับเอเซเกล ฟอนเซกา 475 00:33:16,720 --> 00:33:19,160 ‎ทุกเรื่องเกี่ยวกับการถูกขอให้ก่อคดี 476 00:33:20,480 --> 00:33:22,400 ‎เธอขอให้นายฆ่าเขามากี่ครั้งแล้ว 477 00:33:22,720 --> 00:33:24,000 ‎นี่เป็นครั้งแรกที่เธอ... 478 00:33:24,080 --> 00:33:27,360 ‎เธอพูดขึ้นมาว่า ‎ถ้าเขาโดนฆ่าตายไปก็ไม่สนใจ 479 00:33:27,440 --> 00:33:28,640 ‎เธอไม่เคย... 480 00:33:28,920 --> 00:33:30,840 ‎พูดอะไรจริงจังจนในวันนั้น 481 00:33:33,240 --> 00:33:37,200 ‎เขาเล่าถึงแรงจูงใจ 482 00:33:38,320 --> 00:33:40,520 ‎ที่เธอขอให้เขาทำทันที 483 00:33:40,600 --> 00:33:41,640 ‎เธอเป็นคนขอให้เขาทำ 484 00:33:41,720 --> 00:33:43,880 ‎แล้วเขาจะได้สิ่งตอบแทนถ้าทำ 485 00:33:45,360 --> 00:33:46,240 ‎ไม่มีข้อสงสัยเลย 486 00:33:46,320 --> 00:33:47,720 ‎จริงๆ แล้ว เรา... 487 00:33:47,840 --> 00:33:49,920 ‎ผมพูดถึงเรื่องนี้ 488 00:33:50,000 --> 00:33:51,800 ‎ในช่วงหลายปีมานี้ ‎เวลามีคนพูดถึงเรื่องนี้ 489 00:33:51,880 --> 00:33:53,600 ‎ว่ามันเป็นการฆ่าที่มีการตกลงกันไว้ 490 00:33:55,240 --> 00:33:56,960 ‎มากกว่าการฆ่าด้วยอารมณ์ 491 00:33:58,960 --> 00:34:00,760 ‎ผมถาม "เมื่อไหร่" เธอบอก "ตอนนี้" 492 00:34:01,440 --> 00:34:04,640 ‎ผมบอกเธอว่า "รู้หรือเปล่าว่า ‎เขาเลิกงานกี่โมง" 493 00:34:04,720 --> 00:34:06,800 ‎เธอบอก "เขาออกหนึ่งทุ่ม ‎มาทางเบลท์เวย์" 494 00:34:06,880 --> 00:34:07,840 ‎"ได้เลย" 495 00:34:08,840 --> 00:34:11,800 ‎เขาเปิดเผยกับเรามาก 496 00:34:11,880 --> 00:34:16,480 ‎บอกถึงการร่วมมือกันกับภรรยาของผู้ตาย 497 00:34:16,720 --> 00:34:19,440 ‎เขาบอกเราว่าทุกอย่างมีการวางแผนไว้ 498 00:34:19,520 --> 00:34:22,640 ‎เขาเล่าว่าทุกอย่างจัดฉากไว้หมด 499 00:34:23,440 --> 00:34:26,200 ‎ให้กับผู้ตาย สามีของเธอ 500 00:34:27,240 --> 00:34:28,680 ‎เขาเล่าไม่ยอมหยุดเลย 501 00:34:30,400 --> 00:34:32,840 ‎ผมอ้อมรถไปแล้วยิงปืน 502 00:34:33,200 --> 00:34:35,200 ‎เห็นเลือดหรืออะไรบ้างไหมตอนนั้น 503 00:34:35,280 --> 00:34:36,600 ‎ผมเห็นรูที่ขมับของเขา 504 00:34:38,360 --> 00:34:39,240 ‎ผมก้าวออกไป 505 00:34:39,320 --> 00:34:41,280 ‎เอาขาวางไว้ข้างรถ 506 00:34:41,360 --> 00:34:42,560 ‎ผมมีขาที่ยาวและผอม 507 00:34:42,640 --> 00:34:44,840 ‎ผมนั่งอยู่กึ่งกลาง ‎เหมือนนั่งอยู่บนอานม้า 508 00:34:45,160 --> 00:34:46,200 ‎ผมดันก้นเขาขึ้น 509 00:34:46,280 --> 00:34:49,160 ‎แล้วเอาอีกมือหนึ่งดึงกระเป๋าตังออกมา 510 00:34:50,120 --> 00:34:52,560 ‎มีใครให้สัญญาอะไรกับคุณไหม 511 00:34:55,040 --> 00:34:56,120 ‎เขาชอบโม้ 512 00:34:57,240 --> 00:35:00,960 ‎เขาชอบพูดถึงการก่อคดีของตัวเอง 513 00:35:02,120 --> 00:35:04,280 ‎ราวกับว่าเป็นตราเกียรติยศประจำตัว 514 00:35:04,600 --> 00:35:06,600 ‎เหมือนกับว่า 515 00:35:07,040 --> 00:35:08,840 ‎การทำอย่างนี้ทำให้เขาเป็นคนแกร่ง 516 00:35:09,800 --> 00:35:11,080 ‎เขาเล่ามาอย่างสบายๆ 517 00:35:11,160 --> 00:35:14,200 ‎เขาพูดว่า "ผมได้ทำอะไร... 518 00:35:14,840 --> 00:35:16,040 ‎ผมสนุกกับมัน 519 00:35:16,440 --> 00:35:18,880 ‎ตอนนี้ก็อาจจะเข้าไปรับโทษสักหน่อย 520 00:35:20,480 --> 00:35:21,400 ‎แล้วค่อย 521 00:35:22,280 --> 00:35:23,160 ‎ออกมาใหม่" 522 00:35:33,320 --> 00:35:36,760 ‎ผมไม่รู้สึกเลยว่า 523 00:35:37,520 --> 00:35:40,400 ‎เขาจะเป็นคนที่ช่วยเหลือคนอื่น 524 00:35:40,920 --> 00:35:43,320 ‎แต่กลับรู้สึกได้ว่า 525 00:35:43,640 --> 00:35:45,800 ‎เขาเป็นคนที่จะเข้าไปหาคนอื่น 526 00:35:45,880 --> 00:35:48,160 ‎และเอาสิ่งที่เขาต้องการมาจากพวกเขา 527 00:35:48,560 --> 00:35:50,480 ‎โดยไม่สนว่าจะต้องทำด้วยวิธีไหน 528 00:35:55,160 --> 00:35:57,680 ‎(หลังจากการสัมภาษณ์ ‎มาร์คตกลงที่จะช่วยตำรวจ) 529 00:35:57,760 --> 00:35:59,520 ‎(ฟ้องคดีกับคาร์เมน ฟอนเซกา) 530 00:35:59,600 --> 00:36:00,440 ‎ขอบคุณค่ะ 531 00:36:01,120 --> 00:36:02,800 ‎- ที่รัก ‎- ไง 532 00:36:03,480 --> 00:36:04,560 ‎มีสายเรียกเก็บปลายทาง 533 00:36:05,760 --> 00:36:08,960 ‎(มาร์คโทรหาคาร์เมน) 534 00:36:09,040 --> 00:36:13,640 ‎(เขาไม่บอกเธอว่า ‎พนักงานสอบสวนบันทึกการสนทนาไว้) 535 00:36:14,960 --> 00:36:16,640 ‎หยุดเรื่องบ้าบอนี้ที ‎เธอรู้ว่าฉันทำอะไร 536 00:36:18,200 --> 00:36:19,720 ‎- อะไร ‎- เธอก็รู้ว่าอะไร 537 00:36:20,520 --> 00:36:22,160 ‎เธอรู้ว่าฉันทำทุกอย่างเพื่อเธอ 538 00:36:22,680 --> 00:36:24,280 ‎นายพูดไม่รู้เรื่องแล้ว มาร์ค 539 00:36:24,360 --> 00:36:26,560 ‎มีหลายเรื่องที่เป็นเรื่องโกหก 540 00:36:27,440 --> 00:36:28,800 ‎อย่าได้พยายามทำร้ายฉัน 541 00:36:28,880 --> 00:36:31,160 ‎เพราะถ้าเธอทำอย่างนั้น ‎ฉันเอาเธอลงนรกไปด้วยแน่ 542 00:36:31,240 --> 00:36:32,520 ‎ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย 543 00:36:32,600 --> 00:36:34,600 ‎ฉันไม่ยอมรับเรื่องเลวๆ นี้คนเดียวแน่ 544 00:36:36,360 --> 00:36:38,240 ‎ฉันรู้ว่าเธอทำให้ฉันออกไปจากที่นี่ได้ 545 00:36:40,640 --> 00:36:41,960 ‎ฉันจะทำให้นายออกไปได้ยังไง 546 00:36:42,040 --> 00:36:43,720 ‎ไม่รู้ หาทางเอาดูสิ 547 00:36:46,120 --> 00:36:48,480 ‎นายไม่ได้บอกอะไรฉันเลย ‎แล้วจะให้ฉันพูดอะไรล่ะ 548 00:36:48,560 --> 00:36:49,720 ‎ฉันไม่รู้อะไรเลย 549 00:36:49,920 --> 00:36:51,160 ‎ฉันบอกพวกเขาได้แค่นี้ 550 00:36:51,720 --> 00:36:54,240 ‎ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ‎ไม่รู้ว่าจะช่วยนายได้ยังไง 551 00:36:56,880 --> 00:36:58,920 ‎ฟังดูแล้วก็รู้ว่าเขาผิดเต็มๆ 552 00:36:59,320 --> 00:37:01,400 ‎เขาพยายามจะโยงเธอเข้ามา 553 00:37:01,840 --> 00:37:02,880 ‎แต่เธอไม่หลงกล 554 00:37:04,480 --> 00:37:06,800 ‎ทันทีที่เขาตกอยู่ในอันตราย 555 00:37:08,360 --> 00:37:10,120 ‎เขาจะเปลี่ยนไปเลย 556 00:37:10,200 --> 00:37:12,240 ‎ผู้ช่วยชีวิตสุดโรแมนติก ‎ได้เผยธาตุแท้ออกมา 557 00:37:12,320 --> 00:37:14,120 ‎ซึ่งก็คือ 558 00:37:15,640 --> 00:37:19,440 ‎สัตว์ที่ไม่มีใครฝึกหรือสั่งสอนได้ 559 00:37:24,680 --> 00:37:26,080 ‎เขาแลกชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง 560 00:37:29,520 --> 00:37:32,280 ‎ได้ทันทีเพื่อที่จะได้รับ 561 00:37:32,560 --> 00:37:34,600 ‎ข้อเสนออื่นที่ดีกว่า 562 00:37:35,240 --> 00:37:37,600 ‎และนั่นทำให้ทุกวันนี้ ‎เธอยังต้องอยู่ในคุก 563 00:37:42,000 --> 00:37:44,120 ‎(ต่อมา คาร์เมนบอกกับพนักงานสอบสวน) 564 00:37:44,200 --> 00:37:47,360 ‎(ว่าเธอท้องกับมาร์ค) 565 00:37:47,440 --> 00:37:53,360 ‎(และยอมรับว่ารู้ถึงเจตนาของเขา) 566 00:38:02,320 --> 00:38:04,160 ‎(เมื่อศาลฎีกามีคำพิพากษา) 567 00:38:04,240 --> 00:38:06,480 ‎(ว่าฆาตกรที่เป็นผู้เยาว์จะไม่ถูกประหารชีวิต) 568 00:38:06,560 --> 00:38:08,920 ‎(โทษประหารชีวิตของมาร์ค) 569 00:38:09,000 --> 00:38:10,720 ‎(จึงถูกเพิกถอนในปี 2005) 570 00:38:13,280 --> 00:38:16,280 ‎(ทั้งคาร์เมนและมาร์ค) 571 00:38:16,360 --> 00:38:19,120 ‎(จะถูกปล่อยตัว ‎โดยการคุมประพฤติในปี 2037) 572 00:38:34,840 --> 00:38:37,400 ‎(พระเจ้าจะคอยปกป้องฉัน) 573 00:38:45,920 --> 00:38:48,200 ‎ฉันคิดว่าสุดท้ายแล้วเขาจะได้ออกมา 574 00:38:50,560 --> 00:38:53,680 ‎แต่ไม่รู้ว่าเขาจะเสียใจ ‎ในสิ่งที่ทำลงไปไหม 575 00:38:55,120 --> 00:38:56,880 ‎เขาแค่เสียใจที่เขาต้องอยู่ในคุก 576 00:39:03,800 --> 00:39:07,600 ‎ถ้าใจของเขายังไม่สำนึกผิด 577 00:39:08,960 --> 00:39:09,960 ‎ฉันไม่คิดว่า 578 00:39:11,240 --> 00:39:14,200 ‎คนที่อยู่ในคุก 579 00:39:14,920 --> 00:39:16,440 ‎ไม่ใช่เฉพาะมาร์ค 580 00:39:16,880 --> 00:39:17,800 ‎ควรจะออกมา 581 00:39:25,120 --> 00:39:27,280 ‎ความคิดของเขายังคง 582 00:39:27,840 --> 00:39:30,520 ‎เป็นหนุ่มวัยรุ่น 583 00:39:30,800 --> 00:39:32,040 ‎ดูจากในจดหมายของเขา 584 00:39:33,120 --> 00:39:34,800 ‎จากสิ่งที่เขาเขียนมา 585 00:39:35,720 --> 00:39:37,720 ‎ความคิดของเขาคือ 586 00:39:37,800 --> 00:39:40,040 ‎"ฉันอยากได้ ฉันก็ต้องได้" 587 00:39:41,920 --> 00:39:44,120 ‎ซึ่งชีวิตข้างนอกไม่ได้เป็นอย่างนั้น 588 00:39:45,040 --> 00:39:46,880 ‎ไม่ใช่ว่าคุณต้องการอะไรบางอย่าง 589 00:39:46,960 --> 00:39:48,560 ‎แล้วพอมีคนมาขวางทางก็จะ... 590 00:39:49,280 --> 00:39:50,160 ‎ฉับ! 591 00:39:50,240 --> 00:39:53,120 ‎"จัดการเก็บแล้วก็ได้สิ่งที่ต้องการมา" 592 00:39:53,840 --> 00:39:54,840 ‎ชีวิตไม่ได้เป็นอย่างนั้น 593 00:39:54,920 --> 00:39:56,640 ‎เขาควรเรียนรู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว 594 00:40:00,720 --> 00:40:03,560 ‎ตอนเป็นเด็กเขาเป็นคนที่รุนแรง 595 00:40:04,640 --> 00:40:08,080 ‎ขนาดอยู่ในคุกก็ยังเป็นคนรุนแรงอยู่ 596 00:40:09,240 --> 00:40:11,120 ‎ไม่ได้หมายความว่า ‎พอเขาออกมา 597 00:40:11,200 --> 00:40:13,000 ‎เขาจะไม่ใช้ความรุนแรงอีก 598 00:40:14,120 --> 00:40:15,880 ‎มันน่ากลัวมาก 599 00:40:21,720 --> 00:40:23,160 ‎เขาไม่เคยทำร้ายฉัน 600 00:40:23,720 --> 00:40:24,560 ‎ไม่เคยเลย 601 00:40:25,440 --> 00:40:27,040 ‎เขาจะไม่ทำร้ายฉัน 602 00:40:27,600 --> 00:40:28,760 ‎ฉันเชื่อว่าอย่างนั้น 603 00:40:30,440 --> 00:40:33,400 ‎แต่ไม่ได้หมายความว่า ‎เขาจะไม่ทำร้ายคนรอบตัวฉัน 604 00:40:38,040 --> 00:40:38,960 ‎ซึ่งมันน่ากลัวมาก 605 00:40:52,560 --> 00:40:53,920 ‎ผมทำเรื่องที่ผิด 606 00:40:54,000 --> 00:40:56,400 ‎แล้วกำลังรับโทษอยู่ 607 00:40:56,600 --> 00:40:58,240 ‎ผมทำเรื่องที่แย่ที่สุดที่คนเราจะทำได้ 608 00:40:58,320 --> 00:40:59,280 ‎นั่นคือการฆ่าคน 609 00:41:02,680 --> 00:41:03,560 ‎ผมมั่นใจเลย 610 00:41:04,840 --> 00:41:07,840 ‎ว่าผมไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว 611 00:41:10,720 --> 00:41:12,600 ‎ข้อดีอย่างหนึ่งของการอยู่ในคุก 612 00:41:12,680 --> 00:41:14,040 ‎ก็คือเราจะถูกบังคับ 613 00:41:14,320 --> 00:41:16,200 ‎ให้มองตัวเอง ประเมินตัวเอง 614 00:41:16,600 --> 00:41:18,280 ‎ว่า "ถ้าเราอยากออกไปจากที่นี่ 615 00:41:18,440 --> 00:41:19,440 ‎เราจะต้องทำยังไง" 616 00:41:22,640 --> 00:41:24,560 ‎สิ่งหนึ่งคือผมต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง 617 00:41:25,120 --> 00:41:26,520 ‎เพราะสิ่งที่ผมทำ 618 00:41:26,640 --> 00:41:27,760 ‎คือสิ่งที่ทำให้ผมต้องมาอยู่นี่ 619 00:41:30,320 --> 00:41:32,080 ‎(หลังจากการพัก 90 วัน) 620 00:41:32,160 --> 00:41:34,040 ‎(กรมราชทัณฑ์ของเท็กซัส) 621 00:41:34,120 --> 00:41:36,720 ‎(อนุญาตให้สัมภาษณ์ ‎มาร์ค อาร์เธอร์เป็นครั้งที่สอง) 622 00:41:43,360 --> 00:41:44,960 ‎คาร์เมนใช้เรือนร่างของเธอ 623 00:41:45,200 --> 00:41:47,200 ‎เซ็กซ์และเงิน 624 00:41:48,520 --> 00:41:50,000 ‎เธอไม่ได้เป็นคนเหนี่ยวไก 625 00:41:50,080 --> 00:41:52,280 ‎แต่มีอิทธิพลต่อเขาถึงขนาดที่ 626 00:41:53,640 --> 00:41:55,360 ‎ทำให้เขาลงมือ 627 00:41:56,240 --> 00:41:57,800 ‎ทำในสิ่งที่เธอต้องการ 628 00:41:59,320 --> 00:42:02,760 ‎ในบางแง่มุมก็บอกได้ว่า ‎ครอบครัวของผมพูดถูก 629 00:42:02,920 --> 00:42:04,840 ‎เพราะเธอเป็นคนที่ผมแคร์ 630 00:42:06,440 --> 00:42:07,440 ‎เป็นเพื่อนคนหนึ่งของผม 631 00:42:08,840 --> 00:42:11,080 ‎แน่นอนว่ามีอารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้อง 632 00:42:11,440 --> 00:42:14,040 ‎ผมอยากให้เธอรู้สึกดีขึ้น 633 00:42:14,600 --> 00:42:16,200 ‎ตอนที่รู้ว่าคาร์เมนเจ็บปวด 634 00:42:16,280 --> 00:42:17,840 ‎ผมอยากทำอะไรก็ได้ 635 00:42:18,400 --> 00:42:20,200 ‎เพื่อให้เธอไม่ต้องเจ็บปวดอีก 636 00:42:25,600 --> 00:42:29,280 ‎คนนอกอาจจะมองว่า 637 00:42:29,360 --> 00:42:31,080 ‎"พวกเขาต้องมีอะไรกันแน่เลย" 638 00:42:31,160 --> 00:42:32,560 ‎แต่มันไม่มีอะไรเลย 639 00:42:32,640 --> 00:42:35,000 ‎นั่นแม่ของเพื่อน 640 00:42:35,080 --> 00:42:36,560 ‎อาจบอกได้ว่าเราเป็นเพื่อนกัน 641 00:42:36,640 --> 00:42:39,280 ‎มากกว่าจะเป็นแฟน เป็นคนรัก ‎หรืออะไรแบบนั้น 642 00:42:39,360 --> 00:42:40,840 ‎เรามีเซ็กซ์กัน 643 00:42:41,840 --> 00:42:44,400 ‎แต่ก็ไม่กี่ครั้ง ไม่นานก็จบ 644 00:42:45,760 --> 00:42:48,800 ‎ถ้าเป็นเรื่องที่เธอขอให้ผมฆ่าเขา ‎ไม่ใช่เลย 645 00:42:50,520 --> 00:42:53,080 ‎ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มาได้ยังไง 646 00:42:58,160 --> 00:42:59,960 ‎เธอขอให้นายฆ่าเขามากี่ครั้งแล้ว 647 00:43:01,800 --> 00:43:03,320 ‎นี่เป็นครั้งแรกที่เธอ... 648 00:43:03,400 --> 00:43:06,400 ‎เธอพูดขึ้นมาว่า ‎ถ้าเขาโดนฆ่าตายไปก็ไม่สนใจ 649 00:43:06,480 --> 00:43:07,840 ‎เธอไม่เคย... 650 00:43:08,040 --> 00:43:09,920 ‎พูดอะไรจริงจังจนในวันนั้น 651 00:43:18,080 --> 00:43:19,520 ‎ผมให้ปากคำอย่างนั้นจริง 652 00:43:19,600 --> 00:43:21,600 ‎ยอมให้เขาบันทึกเรื่องนี้ไว้ 653 00:43:21,680 --> 00:43:23,240 ‎แต่ผมสร้างเรื่องขึ้นมา 654 00:43:23,320 --> 00:43:24,320 ‎ผมยอมให้พวกเขา 655 00:43:25,440 --> 00:43:26,840 ‎ชักนำให้ผมเชื่อว่า 656 00:43:26,920 --> 00:43:28,880 ‎"ถ้านายช่วยเรา เราก็จะช่วยนาย 657 00:43:28,960 --> 00:43:31,880 ‎นายอาจจะติดคุกไม่เกินสิบปี ‎อาจจะถูกคุมประพฤติ" 658 00:43:32,320 --> 00:43:34,800 ‎ผมอยากย้อนกลับไปตอนที่ถูกจับ 659 00:43:34,880 --> 00:43:36,640 ‎ผมจะหุบปากแล้ว... 660 00:43:37,040 --> 00:43:38,240 ‎เรื่องมันเป็นยังไงก็อย่างนั้น 661 00:43:38,760 --> 00:43:40,520 ‎เรื่องนี้ไม่ควรลุกลามใหญ่โต 662 00:43:40,600 --> 00:43:41,800 ‎มันควรจะ... 663 00:43:42,920 --> 00:43:44,560 ‎เรื่องนี้ไม่ควรนำไปใช้กับเธอ 664 00:43:45,760 --> 00:43:47,760 ‎เธอไม่ควรโดนลงโทษ 665 00:43:51,920 --> 00:43:54,120 ‎ความปากมากของผมทำให้เธอซวย 666 00:43:54,920 --> 00:43:55,920 ‎ผมตกหลุมพราง 667 00:43:59,320 --> 00:44:00,760 ‎ผมทำลายชีวิตคน 668 00:44:00,840 --> 00:44:03,400 ‎ทั้งชีวิตของตัวเอง ของครอบครัว ‎ของคาร์เมน 669 00:44:04,360 --> 00:44:06,440 ‎และของคนอื่นที่ห่วงใยพวกเรา 670 00:44:15,640 --> 00:44:17,200 ‎สิ่งที่เขาบอกฉันก็คือ 671 00:44:17,280 --> 00:44:20,280 ‎เขาคบกับคาร์เมนได้ระยะหนึ่ง 672 00:44:20,360 --> 00:44:22,320 ‎แล้วเธอก็ท้อง 673 00:44:23,480 --> 00:44:24,440 ‎ลูกของมาร์ค 674 00:44:26,120 --> 00:44:28,680 ‎เอเซเกลรู้เรื่อง 675 00:44:28,800 --> 00:44:32,600 ‎และทำร้ายเธอจนเธอแท้ง ‎ตอนท้องแปดเดือน 676 00:44:33,720 --> 00:44:34,560 ‎ฉัน 677 00:44:35,320 --> 00:44:38,240 ‎ตีความจากจดหมายของเขา 678 00:44:39,120 --> 00:44:43,040 ‎คือเขาต้องการเอาคืน ‎เรื่องที่ฆ่าลูกของเขา 679 00:44:44,040 --> 00:44:45,200 ‎ชีวิตชดใช้ด้วยชีวิต 680 00:44:49,640 --> 00:44:51,920 ‎ผมขอให้บันทึกเรื่องนี้ให้ชัดเจนเลยนะ 681 00:44:52,160 --> 00:44:53,800 ‎สาเหตุที่ทำให้เอเซเกลตาย 682 00:44:53,880 --> 00:44:55,080 ‎ก็เพราะเขาขู่ว่าจะฆ่าผม 683 00:44:55,640 --> 00:44:56,840 ‎สาเหตุที่เขาโดนซ้อม 684 00:44:56,920 --> 00:44:58,400 ‎ก็เพราะเขาซ้อมแม่ของเพื่อนผม 685 00:44:59,520 --> 00:45:01,680 ‎ถึงความเป็นไปได้ที่ 686 00:45:02,240 --> 00:45:04,840 ‎จะเป็นเพราะเธอท้อง... 687 00:45:05,640 --> 00:45:08,520 ‎คือใครจะไม่โมโหกันล่ะ 688 00:45:08,640 --> 00:45:11,600 ‎ไม่รู้ว่าเป็นลูกของผมไหม ‎ไม่รู้ว่าเธอท้องกับผมหรือเปล่า 689 00:45:14,800 --> 00:45:17,080 ‎ถ้าเป็นลูกของผม 690 00:45:17,240 --> 00:45:18,360 ‎ผมก็คงโกรธ 691 00:45:19,320 --> 00:45:22,920 ‎ผมก็คิดว่ามีความเป็นไปได้ ‎ที่นั่นจะเป็นลูกของผม 692 00:45:23,800 --> 00:45:25,560 ‎แต่ก็ไม่รู้จริงๆ ว่า ‎ใช่ลูกของผมไหม 693 00:45:25,640 --> 00:45:27,880 ‎แต่ถ้าใช่ เขาก็สมควรโดนแล้ว 694 00:45:28,440 --> 00:45:29,760 ‎เขาก็สมควรตายแล้ว 695 00:45:45,760 --> 00:45:47,760 ‎(คำบรรยายโดย ณัฏฐินี เจรจาศิลป์)