1
00:00:14,800 --> 00:00:16,920
มันเป็นเรื่องยากเมื่อต้องนึกย้อนกลับไป

2
00:00:17,000 --> 00:00:22,400
และพยายามคาดคะเนความรู้สึก
หรือความคิดของผม

3
00:00:28,160 --> 00:00:31,960
และพยายามนึกถึงตัวผม
ขณะที่อยู่ในสถานการณ์นั้น

4
00:00:32,040 --> 00:00:34,840
ตลอดเวลาที่ผ่านมา

5
00:00:34,920 --> 00:00:39,120
เหมือนกับผมกำลังมองมันจากข้างนอก

6
00:00:44,880 --> 00:00:49,000
เหมือนกับการดูสิ่งที่อยู่ในจอ

7
00:00:52,240 --> 00:00:54,640
ไม่ใช่สิ่งที่ผมเจอกับตัวจริงๆ

8
00:00:59,360 --> 00:01:03,080
(กระทรวงยุติธรรมทางอาญาเทกซัส
เรือนจำอัลเฟรด ดี ฮิวจ์ส ยูนิต)

9
00:01:08,280 --> 00:01:13,520
(ตั้งแต่สหรัฐฯ นำโทษประหาร
กลับมาใช้อีกครั้งในปี 1976)

10
00:01:14,960 --> 00:01:19,960
(มีคนมากกว่า 8,000 คน
ถูกตัดสินให้รับโทษประหาร)

11
00:01:21,880 --> 00:01:24,440
(นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร
หมายเลข 01096142)

12
00:01:24,520 --> 00:01:27,240
ผมชื่อ มิเกล แองเกิล มาร์ติเนซ

13
00:01:29,720 --> 00:01:34,480
ผมมีความผิดฐานฆ่าด้วยเหตุอุกฉกรรจ์
และได้รับโทษประหาร

14
00:01:39,480 --> 00:01:42,640
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

15
00:01:44,400 --> 00:01:46,200
ผมเดินเข้าไปและยิงหนึ่งนัด

16
00:01:46,280 --> 00:01:48,440
เดินเข้าไปใกล้อีก แล้วยิงอีกหนึ่งนัด

17
00:01:50,080 --> 00:01:53,440
เธอถูกยิงทะลุแก้ม
กระสุนไปหยุดอยู่ที่ขากรรไกร

18
00:01:54,720 --> 00:01:58,880
จากนั้นผมก็ผลักเขาไปหลังโต๊ะ
แล้วแทงเขาประมาณ 25 ครั้ง

19
00:02:04,040 --> 00:02:05,240
ผมไม่อยากเชื่อเลย

20
00:02:05,320 --> 00:02:08,640
ผมแค่คิดว่า
"ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมเพิ่งจะฆ่าคน"

21
00:02:11,680 --> 00:02:13,160
ผมไม่รู้สึกผิดเลย

22
00:02:19,520 --> 00:02:23,240
ผมเริ่มแทงเขา แทงคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

23
00:02:33,920 --> 00:02:38,000
(สงสารคนเลว)

24
00:02:47,720 --> 00:02:51,040
(ในปี 1991 มิเกล แองเกิล มาร์ติเนซ
ถูกตัดสินประหารชีวิต) (เนื่องจากเขามีส่วนร่วม
ในการก่ออาชญากรรมสะเทือนขวัญ)

25
00:02:55,680 --> 00:03:00,680
(แรงจูงใจเบื้องหลังเหตุการณ์นั้น
ยังไม่ทราบแน่ชัด)

26
00:03:04,320 --> 00:03:05,160
(ลาเรโด เทกซัส)

27
00:03:05,240 --> 00:03:10,400
ผมมองย้อนกลับไปและไม่เห็น
ว่าผมจะมีชีวิตหรือประสบการณ์

28
00:03:10,480 --> 00:03:14,400
ที่แตกต่างจากวัยรุ่นทั่วไปสักเท่าไร

29
00:03:15,280 --> 00:03:20,560
ผมไปโรงเรียน พบปะผู้คน
รอเวลาออกไปสังสรรค์

30
00:03:27,800 --> 00:03:29,760
ผมจำได้ว่ามันเป็น...

31
00:03:30,280 --> 00:03:35,520
มันเป็นวันธรรมดาแต่ผมคิดว่า
เราหยุดหรืออะไรสักอย่าง

32
00:03:37,440 --> 00:03:42,200
เป็นเวลาบ่ายที่ผมเห็นเวเนกัส

33
00:03:42,720 --> 00:03:45,880
คนที่ผมรู้จักที่โรงเรียน

34
00:03:45,960 --> 00:03:48,360
ผมเรียนกับเขาวิชาหนึ่ง

35
00:03:49,520 --> 00:03:51,640
และเขาบอกผมเรื่องปาร์ตี้

36
00:03:51,720 --> 00:03:55,320
ที่จะจัดกันในคืนนั้น

37
00:03:55,600 --> 00:03:59,360
และบอกว่าจะไปหาไมโล

38
00:04:01,760 --> 00:04:03,440
ไมโล ฟลอเรส

39
00:04:04,280 --> 00:04:06,440
เขาเป็นเพื่อนที่ผมอยู่ด้วยเป็นประจำ

40
00:04:07,080 --> 00:04:10,640
ผมจะไปบ้านเขา
แล้วเราจะไปปาร์ตี้ด้วยกัน

41
00:04:12,400 --> 00:04:15,160
ตอนนั้น เวเนกัส อายุ 16

42
00:04:15,240 --> 00:04:18,680
ฟลอเรส อายุ 17 และผม อายุ 17

43
00:04:20,120 --> 00:04:23,960
ไมโลมีห้องพักของตัวเอง
อยู่หลังบ้านพ่อแม่เขา

44
00:04:26,840 --> 00:04:31,360
พ่อเขาเป็นคนมีเงิน
อย่างน้อยก็ในสายตาผม

45
00:04:32,720 --> 00:04:36,840
ไมโลมีเงินซื้อยาที่ผมซื้อไม่ได้

46
00:04:36,920 --> 00:04:38,880
นั่นคือสิ่งที่ทำให้เรามาอยู่ด้วยกัน

47
00:04:38,960 --> 00:04:42,200
เพราะผมสูบกัญชาและเล่นโคเคน

48
00:04:47,920 --> 00:04:50,560
เวเนกัสมักจะเล่น...

49
00:04:52,960 --> 00:04:57,720
หนักและออกอาการหนักมาก

50
00:04:59,280 --> 00:05:03,960
เขาไม่ใช่คนที่ผม
ชอบที่จะสุงสิงด้วยสักเท่าไร

51
00:05:06,920 --> 00:05:09,200
มันน่าจะเป็นเวลาใกล้เที่ยงคืน

52
00:05:10,280 --> 00:05:15,480
เขาตื่นมาก คึกสุดๆ

53
00:05:15,560 --> 00:05:17,320
และเขาอยากไปทำอะไรสักอย่าง

54
00:05:18,480 --> 00:05:20,000
ในตอนนั้นเลย ออกไปข้างนอก

55
00:05:20,080 --> 00:05:22,840
แล้วขว้างหินใส่รถ
ใส่บ้าน ทำอะไรสักอย่าง

56
00:05:26,680 --> 00:05:28,480
และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น

57
00:05:41,960 --> 00:05:46,560
ผมบอกไม่ได้ว่ามันมีเหตุผล

58
00:05:46,960 --> 00:05:51,360
ว่ามันมีการไตร่ตรองหรือ
มีความตั้งใจจริงๆ ในการไปที่บ้านหลังนั้น

59
00:05:57,480 --> 00:06:01,240
ไมโลกับผมเคยไปที่นั่นมาก่อน
สองสามครั้ง

60
00:06:01,320 --> 00:06:04,800
และเราเคยใช้กุญแจไขเข้าบ้านแล้ว

61
00:06:04,880 --> 00:06:07,960
และขโมยของซึ่งเราเอาไปแลกกับยา ผมรู้จักคนที่อยู่ที่นั่น
ผมรู้ว่าเขาอยู่คนเดียว

62
00:06:16,560 --> 00:06:20,120
อันที่จริง ผมเคยทำงานให้เขา

63
00:06:22,080 --> 00:06:24,960
ผมรู้จักเขาตอนผมอายุ 15

64
00:06:26,760 --> 00:06:29,240
เขาสนใจผม มัน...

65
00:06:30,040 --> 00:06:34,840
ผมคิดว่ามันอาจจะเป็น
การที่เขาเห็นใครสักคนที่ต้องการพ่อ

66
00:06:35,280 --> 00:06:37,680
หรือเขาเห็นใครสักคน

67
00:06:37,760 --> 00:06:41,760
ที่ด้อยโอกาสและพยายามช่วย

68
00:06:43,440 --> 00:06:46,400
เขาให้กุญแจเข้าบ้านกับผม

69
00:06:46,880 --> 00:06:51,240
ในหลายๆ ครั้ง ผมเคยค้างคืนที่บ้านเขา

70
00:06:51,920 --> 00:06:55,240
แล้วไปทำงานในตอนเช้า

71
00:06:55,320 --> 00:06:57,400
เขาเป็นคนไปส่งผม

72
00:06:59,840 --> 00:07:03,400
ดังนั้น เราจึงตัดสินใจไปที่บ้านหลังนั้น

73
00:07:05,920 --> 00:07:09,960
มันควรจะเหมือนที่เราเคยทำมาก่อน

74
00:07:10,040 --> 00:07:13,520
ไม่มีใครอยู่บ้าน เข้าไปแล้วขโมยของ

75
00:07:13,600 --> 00:07:18,720
แต่สิ่งที่เวเนกัส...

76
00:07:18,800 --> 00:07:22,440
ยืนยันที่จะทำคือทำลายข้าวของ
ถล่มอะไรสักอย่าง

77
00:07:22,600 --> 00:07:26,960
และสิ่งที่เราเอาติดตัวไปด้วยคือไม้เบสบอล

78
00:07:27,440 --> 00:07:29,600
และขวานและมีดจำนวนหนึ่ง

79
00:07:39,440 --> 00:07:44,160
ไมโลส่งเราลงห่างจากบ้านไปสองช่วงตึก

80
00:07:45,240 --> 00:07:48,120
เขาจะได้ขับวนช้าๆ

81
00:07:48,200 --> 00:07:52,080
ให้เขามีเวลาพอที่จะขับวน
แล้วกลับมารับเรา

82
00:07:53,480 --> 00:07:56,200
มันไม่น่าจะใช้เวลานาน

83
00:08:02,120 --> 00:08:03,680
พอเราไปถึงบ้าน

84
00:08:06,680 --> 00:08:09,560
ผมคิดว่าผมรู้สึกแปลกๆ

85
00:08:13,800 --> 00:08:16,040
เวเนกัสเดินไปที่บ้านหลังนั้นและ...

86
00:08:20,400 --> 00:08:25,120
แล้วพอเขากลับมา
เขาบอกผมว่ามีคนอยู่ในบ้าน

87
00:08:27,760 --> 00:08:30,600
ซึ่งผมรู้สึกแปลกใจ ช็อก

88
00:08:32,120 --> 00:08:33,240
และ...

89
00:08:34,559 --> 00:08:36,159
ผมคิดจะหนีไป

90
00:08:36,240 --> 00:08:41,120
ผมคิดว่า "ฉันต้องไปจากที่นี่"

91
00:08:43,039 --> 00:08:46,599
ทุกอย่างกลับตาลปัตร
เขามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป

92
00:08:47,720 --> 00:08:50,320
เขากำลังทำภารกิจและ...

93
00:08:52,120 --> 00:08:56,040
มันไม่ใช่การไปขโมยอะไร
มันไม่ใช่การทำลายอะไร

94
00:08:56,120 --> 00:09:00,520
สำหรับเขา เขากำลังทำภารกิจให้ซาตาน

95
00:09:03,880 --> 00:09:05,800
ซาตานต้องการชีวิตพวกเขา

96
00:09:11,280 --> 00:09:13,640
เหตุผลที่ผมไม่ออกมา...

97
00:09:14,880 --> 00:09:16,600
คือตอนนั้นผมกลัวเขา

98
00:09:21,000 --> 00:09:27,040
ในความทรงจำ สิ่งต่างๆ ดูช้าลง
นับตั้งแต่ช่วงนั้นเป็นต้นไป

99
00:09:28,400 --> 00:09:33,360
และผมอธิบายไม่ได้จริงๆ
ว่าเหตุการณ์ต่อมาเกิดขึ้นได้ยังไง

100
00:09:33,440 --> 00:09:38,760
หรือเป็นเวลานานเท่าไรระหว่าง
ความทรงจำหนึ่งและความทรงจำชั่วขณะอื่นๆ

101
00:09:41,000 --> 00:09:44,400
แต่ผมจำได้ว่ายืนอยู่เหนือผู้ชายคนหนึ่ง

102
00:09:45,000 --> 00:09:46,840
ที่นอนอยู่บนโซฟา

103
00:09:46,920 --> 00:09:51,240
ซึ่งห่างจากทางเข้าไม่กี่ฟุต

104
00:09:52,160 --> 00:09:54,080
ผมบอกไม่ได้ว่าเขาอายุเท่าไร

105
00:09:54,160 --> 00:09:56,680
แค่หน้าตาเขาเป็นยังไงผมก็ยังบอกไม่ได้

106
00:10:01,560 --> 00:10:03,480
เวเนกัสมีขวาน

107
00:10:06,240 --> 00:10:07,360
และ...

108
00:10:09,600 --> 00:10:10,440
เขาฟันผู้ชายคนนั้น

109
00:10:12,080 --> 00:10:13,400
เขาฟันไปครั้งหนึ่ง

110
00:10:15,000 --> 00:10:19,640
และเขามีมีด และผมมีมีด

111
00:10:20,520 --> 00:10:25,480
แล้วเขาก็เริ่มแทง แทงคนที่อยู่บนโซฟา

112
00:10:28,480 --> 00:10:31,760
ผมไม่รู้ว่ามันใช้เวลาไปนานแค่ไหน
ไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วมันนานเท่าไร

113
00:10:31,840 --> 00:10:36,720
ดูเหมือนมันเป็นอะไรที่เร็วมากและ...

114
00:10:39,840 --> 00:10:42,240
ตอนที่ผมจำได้คือเวเนกัส
เงยหน้าขึ้นมามองผมทั้งที่ถือมีด

115
00:10:42,320 --> 00:10:45,640
แล้วบอกว่าถึงตาผมแล้ว

116
00:10:45,840 --> 00:10:46,920
และ...

117
00:10:47,680 --> 00:10:51,840
ผมมีมีดพับแล้วผมก็งัดมันออกมา

118
00:10:51,920 --> 00:10:56,520
แล้วมองร่างที่นอนอยู่เบื้องล่าง

119
00:10:56,600 --> 00:10:57,440
แล้วผมก็แทงเขา

120
00:10:58,600 --> 00:11:02,280
แล้วเดินออกไป

121
00:11:03,760 --> 00:11:05,720
เดินไปที่หลังบ้าน

122
00:11:06,400 --> 00:11:08,680
ที่มีประตูบานเลื่อน

123
00:11:09,320 --> 00:11:11,120
ซึ่งเปิดไปหลังบ้าน

124
00:11:13,080 --> 00:11:15,400
และผมไม่รู้ว่าผมอยู่ข้างนอกนานแค่ไหน

125
00:11:17,480 --> 00:11:23,240
มันต้องนานพอจนผมกลับเข้ามา

126
00:11:24,000 --> 00:11:25,720
และเวเนกัสยืนอยู่ตรงนั้น

127
00:11:27,640 --> 00:11:33,240
สิ่งที่ผมไม่รู้คือช่วงเวลาที่ผมอยู่ข้างนอก

128
00:11:33,320 --> 00:11:36,960
เขาแทงคนอีกคนหนึ่ง...

129
00:11:38,520 --> 00:11:42,320
ที่อยู่ในห้องๆ หนึ่ง

130
00:11:45,480 --> 00:11:49,400
สิ่งที่ผมจำได้คือผม
บอกว่าผมอยากกลับและ...

131
00:11:50,720 --> 00:11:52,800
เขาบอกให้ส่งขวานให้เขา

132
00:11:53,960 --> 00:11:58,240
และเขาเดินกลับมาที่โถงทางเดิน
เข้าไปในห้องที่อยู่ด้านหลัง

133
00:12:02,640 --> 00:12:04,160
ผมไม่เห็นสิ่งที่เขาทำ

134
00:12:07,920 --> 00:12:12,320
พอเขากลับมา เขาบอกผมว่ามี

135
00:12:14,760 --> 00:12:16,560
มีคนคนหนึ่งอยู่ข้างหลัง

136
00:12:17,560 --> 00:12:22,560
และบอกว่าซาตานต้องการชีวิตพวกเขา

137
00:12:28,240 --> 00:12:32,440
เราขโมยทีวีที่อยู่ในห้องนั่งเล่น...

138
00:12:34,120 --> 00:12:35,520
และรถเขา

139
00:12:40,880 --> 00:12:45,000
และเราขับไป เราขับไปที่บ้านไมโล

140
00:12:45,560 --> 00:12:48,200
เราขับไปตามถนนที่เขาน่าจะรออยู่

141
00:12:48,280 --> 00:12:49,600
แต่เขาไม่อยู่

142
00:12:50,280 --> 00:12:52,360
เราก็เลยไปบ้านเขา

143
00:12:53,200 --> 00:12:57,080
เขาบอกผมว่าอย่าเข้าไป
เขาบอกว่าเขาจะคุยกับไมโล

144
00:12:57,240 --> 00:13:00,760
แล้วเขาก็กลับมา
ผมไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหน

145
00:13:03,240 --> 00:13:09,080
จากจุดนั้น ผมจำได้ว่าผมไปกับเวเนกัส
และไปบ้านคนอื่น

146
00:13:14,240 --> 00:13:18,720
พอผมกลับถึงบ้านก็เย็นแล้ว

147
00:13:22,760 --> 00:13:25,400
แล้วผมก็ไม่เจอเวเนกัสอีกเลย

148
00:13:28,880 --> 00:13:34,680
ผมจำได้ว่าไมโลบอกผม
ว่าเขาอยากคุยกับผมในคืนนั้น

149
00:13:35,760 --> 00:13:40,080
เขาไม่สบายใจเรื่องที่เวเนกัส
พูดอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเขา

150
00:13:40,840 --> 00:13:42,080
และ...

151
00:13:45,600 --> 00:13:49,800
นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมคุย
กับไมโลก่อนที่จะถูกจับ

152
00:14:04,320 --> 00:14:07,160
(เหยื่อถูกระบุว่าเป็น...)

153
00:14:07,240 --> 00:14:10,400
(รูเบน มาร์ติเนซ อายุ 20 ปี)

154
00:14:10,480 --> 00:14:13,400
(แดเนียล ดูเนซ อายุ 14 ปี)

155
00:14:13,480 --> 00:14:16,760
(ทั้งสองคนมาจากนูโวลาเรโด เม็กซิโก)

156
00:14:18,640 --> 00:14:22,160
(และ เจมส์ สไมลีย์ อายุ 33 ปี)

157
00:14:22,240 --> 00:14:25,080
(ผู้จัดการร้านอาหาร)

158
00:14:25,160 --> 00:14:27,880
(และบาทหลวงนิกายแบปทิสต์
จากลาเรโด เทกซัส)

159
00:14:37,240 --> 00:14:40,240
บางที เราก็ไม่คิดถึงมัน

160
00:14:40,440 --> 00:14:43,400
ขอบคุณพระเจ้า
ขอบคุณสำหรับปาฏิหาริย์ในชีวิตเรา

161
00:14:43,760 --> 00:14:45,400
และในหัวใจเรา

162
00:14:46,440 --> 00:14:51,040
ขอพระองค์เติมเต็มเราด้วยพระวิญญาณ
ของพระองค์ในวันนี้ แต่พระองค์ เมื่อมี...

163
00:14:51,120 --> 00:14:55,160
ผมชื่อ เจย์ ดิกกี
และนี่คือโบสถ์เฟิร์สแบปทิสต์

164
00:14:55,240 --> 00:14:58,080
และเราจะรับฟังทุกสิ่งที่สาธุคุณเบนพูด

165
00:14:58,160 --> 00:15:00,760
คงไม่มีใครคิดว่าคนอย่างเขา

166
00:15:00,840 --> 00:15:05,280
จิม สไมลีย์ จะเป็นคนที่ถูกทำร้ายแบบนั้น

167
00:15:06,040 --> 00:15:09,760
เราไม่เคยใช้เวลาแบ่งปันคำสอน
กับผู้คนอย่างจริงจัง เราไม่เคยเลย

168
00:15:09,840 --> 00:15:15,080
เจมส์มี หรือจิม อย่างที่เราเรียกเขา
มีบุคลิกและลักษณะนิสัยที่ดีมาก

169
00:15:15,160 --> 00:15:19,240
และมีพรสวรรค์ในการสร้างอารมณ์ขัน
และอะไรทำนองนั้น

170
00:15:20,080 --> 00:15:24,560
จิมทำพันธกิจอยู่ในนูโวลาเรโด

171
00:15:24,640 --> 00:15:30,240
กับสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า
ที่เขาช่วยมิชชันนารี

172
00:15:30,320 --> 00:15:32,960
เขาเสียเวลาไม่น้อยกับการไปๆ มาๆ

173
00:15:33,040 --> 00:15:37,480
และใช้ทรัพย์สินส่วนตัว
มากมายในการทำงานพวกนั้น

174
00:15:38,920 --> 00:15:42,200
เขารักผู้คนมากจนเขามักจะไป

175
00:15:42,280 --> 00:15:47,040
ช่วยครอบครัวที่ต้องการ
ความช่วยเหลือเท่าที่เขาจะทำได้

176
00:15:47,120 --> 00:15:49,200
แล้วก็รวมถึงพวกเด็กๆ ด้วย

177
00:15:50,680 --> 00:15:53,760
เรามีกลุ่มเด็กที่ค่อนข้างใหญ่

178
00:15:53,840 --> 00:15:58,000
และจิมทุ่มเทกับมันมาก
และยังมีเรื่องอื่นๆ ของโบสถ์

179
00:15:59,080 --> 00:16:01,360
คงไม่มีใครเชื่อว่าเรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้น

180
00:16:01,440 --> 00:16:02,640
โดยเฉพาะกับจิม สไมลีย์

181
00:16:02,720 --> 00:16:07,520
เขาพร้อมที่จะเสียสละ
เพื่อช่วยคุณถ้าคุณต้องการ

182
00:16:09,280 --> 00:16:12,120
เราสูญเสียคนสามคน

183
00:16:12,200 --> 00:16:15,840
ที่ไม่มีเหตุผลที่สมควรตาย ไม่ว่ายังไงก็ตาม

184
00:16:16,480 --> 00:16:18,720
และขณะที่เรารับสิ่งที่
พระองค์ประทานให้...

185
00:16:19,320 --> 00:16:24,160
ในฐานะคริสเตียน ผมต้องเชื่อว่า
ทุกคนสามารถชำระบาปได้ แต่...

186
00:16:24,240 --> 00:16:29,680
มีสิ่งที่ชี้ว่ามีการทำพิธีกรรมของซาตานก่อน

187
00:16:30,000 --> 00:16:31,320
อภัยให้เราด้วย...

188
00:16:32,040 --> 00:16:33,200
นั่นคือขวาน

189
00:16:33,280 --> 00:16:36,880
ในนามของพระเยซู เราภาวนา อาเมน

190
00:16:37,160 --> 00:16:38,720
นโหดร้ายไม่ใช่เล่น

191
00:16:53,720 --> 00:16:56,200
ยอดภูเขาน้ำแข็ง ยอดพีระมิด

192
00:16:56,280 --> 00:16:58,600
ในการสืบสวนของตำรวจคือคดีฆาตกรรม

193
00:16:58,680 --> 00:17:03,080
เพราะคุณต้องสืบสวน
เกี่ยวกับการฆ่ามนุษย์คนอื่นๆ

194
00:17:04,359 --> 00:17:06,599
(จีซัส ทอร์เรส
เป็นผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจ) (เทศบาลเมืองลาเรโดคนปัจจุบัน)

195
00:17:09,880 --> 00:17:14,360
(ในปี 1991 เขานำการสืบสวน
คดีฆาตกรรมสามราย)

196
00:17:16,079 --> 00:17:17,639
ผมจะเลี้ยวขวาตรงนี้

197
00:17:17,720 --> 00:17:20,520
แล้วเราจะเริ่มตรงไปที่บ้าน

198
00:17:23,480 --> 00:17:24,600
ผมพยายามนึกถึงวันนั้น

199
00:17:24,680 --> 00:17:28,880
ผมเป็นแค่สายสืบที่ทำงาน
อยู่ในตอนนั้น เป็นเวลากลางคืน

200
00:17:29,280 --> 00:17:32,560
แล้วก็มีวิทยุเข้ามา ผมโทรหาสถานีตำรวจ

201
00:17:32,640 --> 00:17:33,760
และพวกเขาบอกให้ผม

202
00:17:33,840 --> 00:17:36,360
ไปดูเจ้าหน้าที่ที่ไปที่บ้านหลังนี้

203
00:17:36,640 --> 00:17:39,040
พวกเขาเจอศพที่นั่น

204
00:17:39,120 --> 00:17:42,760
และเขาขอให้หน่วยสืบฆาตกรรมมาดู

205
00:17:46,000 --> 00:17:46,960
ถึงแล้ว

206
00:17:51,600 --> 00:17:53,120
ผมขับมาที่เกิดเหตุ ที่นี่

207
00:17:53,200 --> 00:17:56,160
และแน่นอน มีรถตำรวจหลายคันเปิดไฟอยู่

208
00:17:56,240 --> 00:17:58,760
ซึ่งมาถึงก่อนหน้านี้
แล้วเจ้าหน้าที่คนแรกที่มาถึง

209
00:17:58,840 --> 00:18:01,960
ก็มาสรุปสิ่งที่เขาเห็นในบ้านให้ผมฟัง

210
00:18:02,040 --> 00:18:03,400
(ห้าทุ่มสี่สิบ 18 ม.ค. 1991)

211
00:18:03,480 --> 00:18:06,080
หลังจากนั้น ผมตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้าน

212
00:18:11,560 --> 00:18:14,360
สิ่งที่ติดตาตรึงใจผมคือระดับความรุนแรง

213
00:18:14,440 --> 00:18:17,440
ที่ใช้ฆ่าคนสามคนที่นั่น

214
00:18:17,640 --> 00:18:22,320
ร่างของพวกเขา ศีรษะของพวกเขา
ถูกทุบแหลก พวกเขาถูกทุบ ถูกเชือด

215
00:18:22,400 --> 00:18:27,800
ด้วยความโหดร้ายในระดับที่เหลือเชื่อ

216
00:18:30,000 --> 00:18:32,960
และเห็นได้ชัดว่าตอนนั้น พวกเขากำลังนอน

217
00:18:34,440 --> 00:18:36,840
เหยื่อที่อายุน้อยที่สุดคือ 14 ปี

218
00:18:37,840 --> 00:18:39,960
ดูเหมือนเขาจะขัดขืน

219
00:18:40,680 --> 00:18:45,200
มีร่องรอยในห้องนั้นที่บ่งบอก
ว่าเขาขัดขืนเพื่อเอาชีวิตรอด

220
00:18:47,480 --> 00:18:50,760
เหยื่ออีกสองคนถูกฆ่าขณะที่พวกเขาหลับ

221
00:18:55,040 --> 00:18:57,000
อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือ

222
00:18:57,600 --> 00:19:01,640
ในห้องนอนใหญ่ของบ้านที่เจ้าของบ้านถูกฆ่า

223
00:19:02,120 --> 00:19:06,080
มีไม้กางเขนที่ถูกกลับหัว

224
00:19:08,040 --> 00:19:11,680
คนที่ทำสิ่งนั้น ทำเพื่อ...

225
00:19:11,760 --> 00:19:16,680
เป็นสัญลักษณ์ของการบูชาปิศาจ
หรือเป็นแค่การแกล้ง เราไม่รู้

226
00:19:16,760 --> 00:19:18,840
(เจมส์ สไมลีย์)

227
00:19:18,920 --> 00:19:20,960
(ไม้กางเขนกลับหัว)

228
00:19:21,040 --> 00:19:25,560
เท่าที่ดู ไม่มีการใช้กำลังบุกรุกอะไรแบบนั้น

229
00:19:25,640 --> 00:19:27,080
(ประตูหน้าไม่เสียหาย)

230
00:19:27,160 --> 00:19:28,720
มันคือ...

231
00:19:28,800 --> 00:19:32,520
การที่ผู้ก่อเหตุเข้าบ้านด้วยการใช้กุญแจ

232
00:19:32,800 --> 00:19:34,960
คดีฆาตกรรมส่วนใหญ่

233
00:19:35,040 --> 00:19:37,000
ผู้ก่อเหตุจะเป็นคนที่เหยื่อรู้จัก

234
00:19:37,880 --> 00:19:40,960
และหนึ่งในจำเลย มิเกล มาร์ติเนซ

235
00:19:41,040 --> 00:19:44,520
ปรากฏว่าเป็นลูกจ้างเก่าของคุณสไมลีย์

236
00:19:44,600 --> 00:19:46,560
ที่เป็นเจ้าของบ้าน

237
00:19:47,880 --> 00:19:51,160
อีกคนหนึ่งคือ เวเนกัส มิเกล เวเนกัส

238
00:19:52,360 --> 00:19:55,840
พวกเขาเป็นคนที่ก่อเหตุ
ก่อเหตุฆาตกรรมโดยตรง

239
00:19:57,240 --> 00:19:59,560
แน่นอน พวกเขามีเพื่อนคนที่สามอีกคน

240
00:19:59,640 --> 00:20:04,600
ผู้ให้ยืมและอำนวยความ
สะดวกในสิ่งที่เราเรียกว่าอาวุธฆาตกรรม

241
00:20:06,440 --> 00:20:09,520
มันกลายเป็นปัญหาใหญ่ เมื่อ...

242
00:20:10,960 --> 00:20:14,680
เพื่อนคนนั้นเป็นลูกชายของผู้พิพากษาเขต

243
00:20:31,640 --> 00:20:34,680
ผมชื่อมานูเอล ฟลอเรส
เป็นคนลาเรโดโดยกำเนิด

244
00:20:39,000 --> 00:20:41,400
(ห้ามบุกรุก)

245
00:20:41,480 --> 00:20:44,720
ผมทำหน้าที่เป็นทนายมาตั้งแต่ปี 1975

246
00:20:46,200 --> 00:20:50,800
เป็นผู้พิพากษาเขตอยู่ 20 ปี
เป็นผู้พิพากษาศาลเคาน์ตีอยู่สี่ปี

247
00:20:53,840 --> 00:20:59,640
ผมไม่เคยคิดเลยว่า
คดีที่ผมต้องมาพิจารณา วันหนึ่ง...

248
00:20:59,720 --> 00:21:02,400
ปัญหาพวกนั้นจะเข้าตัวผม

249
00:21:05,560 --> 00:21:07,560
(มานูเอล "ไมโล" ฟลอเรส)

250
00:21:07,640 --> 00:21:10,520
(ปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ในสารคดีชุดนี้)

251
00:21:10,600 --> 00:21:15,120
(พ่อของเขา มานูเอล ฟลอเรส ซีเนียร์
ยินดีที่จะให้สัมภาษณ์ในมุมของเขา)

252
00:21:21,320 --> 00:21:25,080
เป็นเวลาเช้าและผมกำลังเตรียมตัวไปทำงาน

253
00:21:25,160 --> 00:21:29,720
และเจ้าหน้าที่ตำรวจสองคน
มาเคาะประตูบ้านผม

254
00:21:30,680 --> 00:21:31,880
เท่าที่จำได้ พวกเขาบอกผม

255
00:21:31,960 --> 00:21:35,360
ว่าคดีฆาตกรรมด้วยขวานที่เป็นข่าว

256
00:21:35,440 --> 00:21:39,160
เราคิดว่าขวานนั่นอยู่ที่นี่ ที่บ้านคุณ

257
00:21:40,160 --> 00:21:42,600
และแน่นอน ผมช็อก

258
00:21:43,160 --> 00:21:48,640
ผมก็เลยถามลูกชายผม และ...

259
00:21:48,920 --> 00:21:51,960
"ลูก มีคนยืมขวานไปหรือเปล่า"
และเขาตอบว่ามี

260
00:21:52,120 --> 00:21:57,160
แล้ว "มันอยู่ไหน"
และเขาตอบว่า "อยู่ที่นี่ ข้างๆ กองไม้"

261
00:21:57,360 --> 00:21:58,400
ผมบอก "ไปเอามา"

262
00:22:01,480 --> 00:22:04,920
ผมได้มันมาแล้วส่งให้พวกเขา
ไม่ได้ถามอะไร

263
00:22:06,040 --> 00:22:09,280
มาเร็ว คริสตัล เด็กดี

264
00:22:12,400 --> 00:22:17,760
จากนั้น น่าจะเป็นนักสืบทอร์เรส

265
00:22:17,840 --> 00:22:20,560
ถามว่าเขาสอบปากคำลูกชายผมได้ไหม

266
00:22:22,120 --> 00:22:26,680
ผมกลัวจริงๆ ว่า
เขาอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้อง

267
00:22:26,760 --> 00:22:28,880
ว่าเขาอาจจะทำอะไรสักอย่าง

268
00:22:30,120 --> 00:22:33,480
แต่เขาอธิบายว่า

269
00:22:33,560 --> 00:22:36,080
เขาอาจจะอยู่กับมาร์ติเนซที่บ้านหลังนั้น

270
00:22:36,160 --> 00:22:40,000
แล้วเวเนกัสก็มา
หรือว่าเวเนกัสกับมาร์ติเนซมา

271
00:22:40,080 --> 00:22:44,280
ผมจำไม่ค่อยได้ว่ามันเกิดขึ้นยังไง
แต่ในเหตุการณ์ใดก็ตาม เขาอธิบายว่า

272
00:22:45,200 --> 00:22:48,560
พวกเขาคุยกันเรื่องที่จะไปทำลายบ้านคนอื่น

273
00:22:49,600 --> 00:22:53,080
หรือทำอะไรไม่ดีกับใครสักคน

274
00:22:53,160 --> 00:22:54,800
ที่ดูเหมือนเป็นคนดีแต่เลวมาก

275
00:22:59,600 --> 00:23:02,200
และพวกเขาถามเขาว่า

276
00:23:02,280 --> 00:23:05,240
"เขาเอามีดเธอไปทำไม

277
00:23:05,320 --> 00:23:11,720
และพวกเขาเอาขวาน
ที่อยู่ในโรงรถนอกบ้านไปทำไม"

278
00:23:13,840 --> 00:23:17,400
แล้วเขาตอบว่า "พวกเขาอยากได้ปืน
แต่ผมบอกว่าไม่ได้"

279
00:23:19,480 --> 00:23:22,080
"และในเมื่อพวกเขา
แค่อยากทำลายข้าวของ

280
00:23:22,160 --> 00:23:23,760
ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไร"

281
00:23:25,640 --> 00:23:27,440
"และสิ่งที่ผมต้องการคือให้พวกเขาไปพ้นๆ

282
00:23:27,520 --> 00:23:30,240
เพราะพวกเขาทำตัวแปลกมาก"

283
00:23:31,920 --> 00:23:35,320
ลูกชายผมสามารถไปเอาปืนของเราได้

284
00:23:35,400 --> 00:23:39,560
และต่อมา ผมรู้ว่าลูกผมโกหกเขา

285
00:23:39,640 --> 00:23:43,040
เพื่อหาข้ออ้างที่จะไม่ให้ปืนเขา

286
00:23:45,160 --> 00:23:49,760
เขาเป็นคนอ่อนโยนมาก
และคงไม่มีทางทำร้ายใคร

287
00:23:52,960 --> 00:23:56,640
นักสืบทอร์เรสบอกว่า
"ฟังนะครับ เรารู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

288
00:23:56,720 --> 00:23:59,120
เด็กสองคนที่ก่อเหตุฆาตกรรม

289
00:23:59,200 --> 00:24:02,640
สารภาพและอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว

290
00:24:02,720 --> 00:24:05,000
และจากสถานการณ์แล้ว

291
00:24:05,080 --> 00:24:08,320
ลูกชายคุณคงไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น"

292
00:24:09,400 --> 00:24:11,080
ความจริงคือเขาหนีออกมา

293
00:24:11,240 --> 00:24:15,200
และพวกเขาพูดเองว่า
พวกเขายังไม่ได้มีความคิด

294
00:24:15,280 --> 00:24:16,680
ที่จะฆ่าใคร

295
00:24:17,040 --> 00:24:21,880
มันเป็นสิ่งที่เวเนกัสคิดได้
หลังจากพวกเขาเข้าไป

296
00:24:21,960 --> 00:24:24,280
และเห็นว่ามีคนกำลังนอนอยู่ในนั้น

297
00:24:24,360 --> 00:24:28,080
และเมื่อพวกเขากำลังกลับ
เวเนกัสคนนั้นพูดทำนองว่า

298
00:24:28,160 --> 00:24:30,360
"กลับไปฆ่าพวกเขากันดีกว่า"

299
00:24:32,560 --> 00:24:35,280
แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่อง

300
00:24:35,560 --> 00:24:40,480
เพราะลูกชายผม
ให้การว่าพวกเขามาที่บ้านผม

301
00:24:40,560 --> 00:24:43,440
และลูกชายผมไปส่งพวกเขาแถวนั้น

302
00:24:43,520 --> 00:24:45,440
ที่ที่พวกเขากระทำผิด

303
00:24:47,320 --> 00:24:51,680
เมื่อเรื่องนั้นลงหนังสือพิมพ์
มันทำให้เกิดปัญหามากมาย

304
00:24:52,000 --> 00:24:54,320
และผู้คนพูดคุยกัน

305
00:24:54,400 --> 00:24:58,480
และสันนิษฐานว่า
ผมใช้อิทธิพลอะไรบางอย่าง

306
00:24:58,560 --> 00:25:00,360
เพื่อช่วยให้ลูกชายผมไม่ถูกดำเนินคดี

307
00:25:00,440 --> 00:25:02,880
และไม่มีอะไรที่เป็นความจริงเลย

308
00:25:04,720 --> 00:25:10,560
ผมคงอยากให้เขาถูกตั้งข้อหา
แล้วเผชิญหน้ากับคณะลูกขุนที่เท่าเทียมมากกว่า

309
00:25:10,640 --> 00:25:13,640
และหวังว่าเขาจะได้รับ
การตัดสินว่าไม่มีความผิด

310
00:25:14,760 --> 00:25:17,720
เพราะไม่มีข้อเท็จจริง
ที่แสดงให้เห็นความผิดใดๆ

311
00:25:19,880 --> 00:25:22,080
นั่นคือเหตุผลที่ผมไม่อยาก
ให้เขาเข้าไปเกี่ยวข้อง

312
00:25:22,160 --> 00:25:25,680
ผมไม่อยากให้เรื่องบ้าๆ พวกนั้น

313
00:25:25,760 --> 00:25:29,720
ทำให้เขาต้องเจอกับความ
ทุกข์ทรมานที่เจอมาตั้งแต่ปี 1991

314
00:25:30,200 --> 00:25:33,880
และผมอยากใช้ชีวิตปกติและพอกับเรื่องนี้

315
00:25:33,960 --> 00:25:35,640
และแค่อยากให้มันหายไป

316
00:25:40,680 --> 00:25:44,680
(สำนักงานศาลสหรัฐอเมริกา)

317
00:25:51,160 --> 00:25:53,240
เราได้รับสายแรก

318
00:25:54,440 --> 00:25:59,200
เราไปที่นั่นและเก็บหลักฐาน

319
00:25:59,520 --> 00:26:02,360
คุมพื้นที่และเริ่มสืบสวนตั้งแต่ศูนย์

320
00:26:06,960 --> 00:26:10,560
(โอเจ เฮล เป็นพนักงานสืบสวน
ให้สำนักงานอัยการเขต)

321
00:26:10,640 --> 00:26:13,840
(ในลาเรโดมาเกือบ 50 ปี)

322
00:26:15,400 --> 00:26:17,920
(เขาเป็นพนักงานสืบสวนนำฝ่ายอัยการ)

323
00:26:18,000 --> 00:26:20,480
(ในคดีมาร์ติเนซ)

324
00:26:27,200 --> 00:26:29,440
พวกนี้คืออาวุธที่พวกเขาใช้

325
00:26:29,520 --> 00:26:31,360
(ซองบรรจุหลักฐาน)

326
00:26:40,360 --> 00:26:42,240
ทางนี้ ขวานมาแล้ว

327
00:26:45,400 --> 00:26:49,640
นี่คือสิ่งที่ผมเรียกว่า อาวุธประชิด

328
00:26:54,360 --> 00:27:00,160
เมื่อคุณทุบกะโหลกคนด้วยสิ่งนั้น
และเลือดสาดไปทั่ว

329
00:27:00,240 --> 00:27:05,480
ทุบกระดูก นี่คืออาวุธประชิด

330
00:27:06,400 --> 00:27:10,480
มันต้องใช้อะไรหลายอย่าง
คุณต้องตั้งใจกับสิ่งที่คุณทำจริงๆ

331
00:27:11,120 --> 00:27:13,960
มันไม่ใช่การที่จะบอกว่า
ผมทำแต่ผมไม่รู้ตัวว่าทำอะไร

332
00:27:14,040 --> 00:27:18,720
หรือมันเป็นสิ่งที่คุณทำ
และเข้าไปในอีกห้องหนึ่ง

333
00:27:18,800 --> 00:27:20,200
แลัวทำเหมือนเดิม

334
00:27:20,280 --> 00:27:22,880
แล้วก็ไปอีกห้องหนึ่งแล้วทำเหมือนเดิม

335
00:27:23,560 --> 00:27:26,960
มันเป็นความคิดที่ต่อเนื่อง

336
00:27:29,080 --> 00:27:31,920
ที่จะทำเรื่องชั่วร้ายแบบนี้

337
00:27:35,000 --> 00:27:38,360
ผู้ต้องหาคนหนึ่งบอกว่า ปิศาจบอกให้เขากลับไป
เอาชีวิตคนพวกนั้น

338
00:27:43,440 --> 00:27:46,800
และคุณอาจจะถามว่า
ปิศาจเข้ามาเกี่ยวได้ยังไง

339
00:27:47,720 --> 00:27:51,920
ผมคิดว่ากรณีนี้อาจเกิดจากฤทธิ์ของยา

340
00:27:52,000 --> 00:27:55,240
เพราะเห็นได้ชัดว่า
พวกเขาใช้ยาอะไรสักอย่าง

341
00:27:55,760 --> 00:27:59,560
และมันสามารถทำให้เมา

342
00:28:00,440 --> 00:28:05,560
อาจทำให้เกิดภาพหลอน
หรือทำให้เกิดเสียง

343
00:28:05,640 --> 00:28:07,320
ในกรณีนี้ ผมไม่รู้

344
00:28:07,680 --> 00:28:12,000
ผมคิดว่าคุณต้องถามคนที่ใช้มัน

345
00:28:14,720 --> 00:28:19,520
ถ้าคุณเชื่อว่าพระเจ้ามีจริง
และพระเจ้าเชื่อว่าปิศาจมีจริง

346
00:28:19,600 --> 00:28:21,800
คุณก็เชื่อว่าปิศาจมีจริง

347
00:28:24,280 --> 00:28:29,120
(ในวัย 16 ปี มิเกล เวเนกัส
ยังอายุน้อยเกินว่าจะได้รับโทษประหาร)

348
00:28:31,120 --> 00:28:36,640
(แต่ท้ายที่สุด เขาก็ได้รับ
การลดหย่อนโทษเป็นจำคุก 41 ปีแทน)

349
00:28:38,240 --> 00:28:41,200
(ดังนั้น เขาไม่จำเป็นต้องเบิกความในชั้นศาล) (และไม่เคยเปิดเผยถึงการฆาตกรรมครั้งนั้น)

350
00:28:45,960 --> 00:28:48,520
(กระทรวงยุติธรรมทางอาญาเทกซัส)

351
00:28:48,600 --> 00:28:52,440
(เรือนจำไมเคิลยูนิต)

352
00:28:54,120 --> 00:28:57,280
เอาละ สิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณ...

353
00:28:58,280 --> 00:29:00,760
ผมเลิกบอกใครต่อใครแล้ว

354
00:29:02,360 --> 00:29:05,520
เพราะเรื่องทัณฑ์บนและเรื่องที่ว่า
พวกเขาจะมองผมยังไง

355
00:29:07,600 --> 00:29:12,080
อาการผิดปกติทางจิตของผมเกิดขึ้น
ตอนที่ผมอายุแปดขวบ

356
00:29:12,160 --> 00:29:13,360
เจ็ดหรือแปดขวบ

357
00:29:13,840 --> 00:29:14,680
(มิเกล เวเนกัส)

358
00:29:14,760 --> 00:29:16,680
ตอนแปดขวบ ผมถูก...

359
00:29:19,080 --> 00:29:21,720
ทำให้เชื่อว่าผมเป็นบุตรของปิศาจ

360
00:29:22,960 --> 00:29:26,440
ในฮัวเรซ ที่นั่นเคยมีแม่ม่ายดำเต็มไปหมด

361
00:29:26,520 --> 00:29:29,600
นึกออกไหม แมงมุมพวกนั้น

362
00:29:29,880 --> 00:29:32,600
และผมจะบอกตัวเองว่า
"ถ้าผมเป็นบุตรของปิศาจ

363
00:29:32,680 --> 00:29:34,680
แมงมุมพวกนี้จะไม่กัดผม"

364
00:29:35,080 --> 00:29:39,520
และผมจะใส่แมงมุมแม่ม่ายดำ
ลงไปในขวดโหล แล้วก็ไปจับมัน

365
00:29:39,600 --> 00:29:41,120
และถอดเสื้อตัวเอง

366
00:29:41,200 --> 00:29:44,280
นอนบนพื้นแล้วบอกเพื่อนๆ ว่า
"ฉันเป็นบุตรของปิศาจ"

367
00:29:44,360 --> 00:29:50,600
ผมจะเปิดฝาแล้ว
เทแม่ม่ายดำพวกนั้นลงบนอก

368
00:29:50,840 --> 00:29:52,880
ไม่มีตัวไหนกัดผมเลย

369
00:29:52,960 --> 00:29:54,000
ผมก็เลยคิดว่า

370
00:29:54,080 --> 00:29:58,040
ผมทำให้ตัวเองเชื่อได้ว่า
ผมเป็นบุตรของปิศาจด้วยเรื่องนี้

371
00:29:59,120 --> 00:30:01,640
นั่นคืออาการที่ผมมีในระยะสั้นๆ

372
00:30:03,400 --> 00:30:05,600
มันมาแล้วก็หายไป

373
00:30:06,320 --> 00:30:09,040
(เมื่ออายุ 13 ปี
เวเนกัสย้ายจากฮัวเรซ เม็กซิโก)

374
00:30:09,120 --> 00:30:11,760
(มาที่ลาเรโด เทกซัส)

375
00:30:12,840 --> 00:30:18,080
ผมรู้จักมาร์ติเนซตอนเกรดสิบ
ในคาบพื้นฐานพีชคณิต

376
00:30:19,400 --> 00:30:22,960
ผมไม่รู้จักมานูเอล ฟลอเรส
ผมไม่รู้ว่าพ่อเขาเป็นผู้พิพากษา

377
00:30:25,760 --> 00:30:27,160
ปรากฏว่าคืนหนึ่ง

378
00:30:28,640 --> 00:30:30,720
เรากำลังสูดโคเคน

379
00:30:34,760 --> 00:30:38,280
และมานูเอล ฟลอเรส
เขาแบบว่า มาสะกิด

380
00:30:38,680 --> 00:30:41,120
"นี่ เพื่อน ฉันเล่นโคเคนประจำ"

381
00:30:41,920 --> 00:30:43,120
ซึ่งเป็นเรื่องจริง

382
00:30:43,440 --> 00:30:46,480
เขาเป็นคนมีตังค์ เราไม่มีตังค์

383
00:30:47,640 --> 00:30:50,720
ผมไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบนั้นกับผม

384
00:30:50,800 --> 00:30:55,720
ผมไม่ชอบแบมือขอใคร นึกออกไหม
ผมไม่ชอบเอาของๆ ใคร

385
00:30:56,360 --> 00:30:58,400
ผมก็เลยบอกว่า "นี่...

386
00:30:59,800 --> 00:31:03,760
จะให้เราทำยังไง เราไม่มีเงิน"

387
00:31:05,000 --> 00:31:09,040
และบังเอิญว่ามาร์ติเนซ
มีกุญแจเข้าบ้านหลังนั้น

388
00:31:09,720 --> 00:31:13,960
และพวกเขาก็มีความคิดที่จะขโมย

389
00:31:14,240 --> 00:31:18,080
เพราะหมอนี่น่าจะซุกเงินไว้เยอะ

390
00:31:18,920 --> 00:31:21,800
เพราะมาร์ติเนซรู้จักเขา

391
00:31:23,760 --> 00:31:27,640
ผมแบบว่า "น่าสนใจๆ เป็นความคิดที่ดี"

392
00:31:29,440 --> 00:31:32,640
ผมถามว่า "เราจะขู่หมอนี่ยังไง
ให้เขายอมให้เงินเรา"

393
00:31:33,440 --> 00:31:37,960
มานูเอล ฟลอเรส บอกว่า
"เอาอย่างนี้ ฉันมีปืน'

394
00:31:39,760 --> 00:31:41,960
ผมแบบว่า "โอเค" ผมพร้อมลุย

395
00:31:42,040 --> 00:31:45,320
ผมก็แบบ "ไปลุยกัน"
เพราะผมอยากเล่นโคเคนอีก

396
00:31:47,920 --> 00:31:52,640
และมานูเอลบอกว่า "เดี๋ยวก่อน"
แล้วเขาก็จากไปแล้วกลับมา

397
00:31:52,720 --> 00:31:58,120
แล้วบอกว่า "ไม่ได้ พ่อฉันเก็บปืน
ไว้ในล็อกเกอร์แล้วล็อกไว้"

398
00:31:59,520 --> 00:32:04,600
และผมบอกว่า "ให้ฉันยืมมีดสิ"

399
00:32:04,680 --> 00:32:07,440
เขามักจะลับมีดของเขาเป็นประจำ

400
00:32:08,920 --> 00:32:09,840
โอเค

401
00:32:11,040 --> 00:32:12,400
ผมบอก "พาไปโรงเก็บของที"

402
00:32:12,720 --> 00:32:14,200
แล้วเราก็ไปโรงเก็บของนั่น

403
00:32:15,160 --> 00:32:17,440
ผมก็มอง แล้วก็เจอขวาน

404
00:32:19,240 --> 00:32:21,360
และมีไม้เบสบอลอยู่ด้วย

405
00:32:23,360 --> 00:32:26,360
ผมบอกว่า "เอาละ เราจะเอาไอ้นั่นไป
แล้วก็ไม้เบสบอล"

406
00:32:27,720 --> 00:32:29,200
แล้วผมบอกว่า "แล้ว...

407
00:32:30,240 --> 00:32:32,840
ทำไมเราไม่ฆ่าหมอนั่นไปเลยล่ะ"

408
00:32:36,080 --> 00:32:38,120
และ "แกคงไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า"

409
00:32:40,200 --> 00:32:43,840
ผมโตมากับวัฒนธรรมที่
นิยมความเป็นลูกผู้ชาย

410
00:32:45,000 --> 00:32:46,600
ท้ามาก็ต้องกล้าชน

411
00:33:01,520 --> 00:33:05,960
ผมเล่นยาหลอนประสาทในวันนั้น

412
00:33:09,680 --> 00:33:13,160
แล้วก็... อัดโคเคนเข้าไปอีก

413
00:33:14,840 --> 00:33:16,560
แต่ผมยัง

414
00:33:16,640 --> 00:33:19,640
ผมยังรู้ตัวนะว่า
ผมทำอะไรอยู่ นึกออกไหม

415
00:33:22,720 --> 00:33:26,200
เขาขับรถไปส่งเรา แล้วออกไป

416
00:33:27,120 --> 00:33:28,880
แล้วเราก็ไปที่นั่น

417
00:33:31,160 --> 00:33:33,720
แล้วมองเข้าไปทางหน้าต่าง

418
00:33:33,800 --> 00:33:35,600
และผมเห็นคนสามคนอยู่ในนั้น

419
00:33:38,480 --> 00:33:40,360
แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

420
00:33:43,320 --> 00:33:45,080
"นี่ เพื่อน เราควรไปได้แล้ว"

421
00:33:45,440 --> 00:33:47,280
แล้วผมก็บอกว่า "เราไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น"

422
00:33:49,360 --> 00:33:53,440
แล้วมันก็ซึมเข้ามาในความคิดผม
ผมต้องฆ่าสามคนนี้

423
00:33:56,640 --> 00:34:00,800
แล้วผมก็นึกขึ้นได้
ตอนผมเด็กๆ เรื่องแมงมุม

424
00:34:04,400 --> 00:34:06,000
ผมคิดว่ามันเป็นสัญญาณ

425
00:34:07,440 --> 00:34:11,680
และผมบอกว่า
"ต้องหาวิญญาณให้ปิศาจอีก"

426
00:34:14,639 --> 00:34:19,999
แล้วเราก็ไปหาคนที่นอนอยู่บนโซฟา
และเขากำลังหลับ

427
00:34:23,080 --> 00:34:24,240
และผมมีขวาน

428
00:34:28,000 --> 00:34:29,760
แล้วก็แบบว่า...

429
00:34:31,400 --> 00:34:35,040
คิดเรื่องนั้นและผมบอกตัวเองว่า
"แต่ฉันกำลังเมาด้วยนี่หว่า"

430
00:34:37,320 --> 00:34:40,840
แต่ขณะเดียวกันผมก็
อยากจะท้าทายตัวเองให้ทำ

431
00:34:44,080 --> 00:34:45,520
แล้วเขาก็ตื่น

432
00:34:48,639 --> 00:34:50,519
เขาตื่นขึ้นมามองหน้าผม

433
00:34:54,440 --> 00:34:56,320
แล้วเขาก็นอนต่อ

434
00:34:58,480 --> 00:35:02,320
และผมบอกกับตัวเองว่า
"ปิศาจช่วยฉันไว้"

435
00:35:03,320 --> 00:35:05,560
นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมเชื่อ

436
00:35:07,720 --> 00:35:09,680
ผมจามเขาด้วยขวานนั่น

437
00:35:13,920 --> 00:35:14,960
จากนั้น...

438
00:35:16,560 --> 00:35:19,600
ผมไม่รู้ว่าผมทิ้งขวานให้คาอยู่ที่หัวเขา

439
00:35:19,880 --> 00:35:24,640
หรือผมดึงออกแล้ววางไว้ข้างๆ
แล้วผมก็เริ่มแทงเขาที่อก

440
00:35:29,680 --> 00:35:32,840
มาร์ติเนซบอกว่าเขาแทง
ผู้ชายคนนั้นแค่ครั้งเดียว

441
00:35:32,920 --> 00:35:34,800
ผมไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า

442
00:35:34,960 --> 00:35:37,440
ผมไม่รู้ว่าครั้งเดียว สองครั้ง หรือสาม

443
00:35:37,520 --> 00:35:40,080
ผมสนใจเรื่องอื่นอยู่

444
00:35:40,240 --> 00:35:42,960
ผมคิดว่า "ผมต้องไปจากที่นี่

445
00:35:44,280 --> 00:35:46,720
ผมต้องฆ่าคนพวกนี้แล้วไปจากที่นี่"

446
00:35:47,520 --> 00:35:48,840
นั่นคือสิ่งที่ผมคิด

447
00:35:53,200 --> 00:35:57,600
ไม่นาน ผมก็เห็นว่า
มาร์ติเนซไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว

448
00:36:00,360 --> 00:36:03,720
และหลังจากนั้นผมก็ไปดู
และเห็นว่าเขาออกมาอ้วก

449
00:36:03,960 --> 00:36:08,600
เขากลับเข้ามาแล้วบอกว่า
"ฉันไม่อยากทำแบบนี้เลย เพื่อน"

450
00:36:08,680 --> 00:36:10,280
ผมบอกว่า

451
00:36:10,840 --> 00:36:15,280
"นี่ อย่าออกจาก
บ้านหลังนี้จนกว่าเราจะทำสิ่งนี้

452
00:36:15,360 --> 00:36:17,000
ไม่งั้นปิศาจจะฆ่าเรา"

453
00:36:18,600 --> 00:36:20,760
นั่นคือสิ่งที่อยู่ในหัวผม

454
00:36:20,840 --> 00:36:24,040
นั่นคือสิ่งที่ผมเชื่อ นั่นคือสิ่งที่ผมคิด

455
00:36:25,840 --> 00:36:27,160
ผมบอกว่า...

456
00:36:28,000 --> 00:36:29,400
ผมบอกว่า "ฟังนะ

457
00:36:30,040 --> 00:36:33,160
นายหลบไป ฉันจะจัดการที่เหลือเอง"

458
00:36:38,320 --> 00:36:41,280
ผมไปที่ห้องเด็กคนนั้น
ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นเด็ก

459
00:36:41,360 --> 00:36:45,680
จนกระทั่งผมเข้าไปเริ่มแทงเขาเข้าที่ท้อง

460
00:36:46,120 --> 00:36:49,400
และผมได้ยินเสียงเขา

461
00:36:49,840 --> 00:36:52,680
"นี่ คุณ" เขาบอกผม "นี่ๆ" แล้วผมก็...

462
00:36:53,880 --> 00:36:56,280
แล้วผมก็เห็นเขา และเขาเป็นเด็ก

463
00:37:00,200 --> 00:37:03,240
ผมไปห้องถัดไปที่สไมลีย์นอนอยู่

464
00:37:03,920 --> 00:37:08,720
ผมใช้ขวานนั่นจามเขาที่หัวและ...

465
00:37:14,120 --> 00:37:15,360
แค่นั้นแหละ

466
00:37:19,480 --> 00:37:23,320
เราไม่เจอเงินสักแดง
เราขโมยทีวี เครื่องอัดวิดีโอ

467
00:37:23,400 --> 00:37:26,880
แหวนวงเล็กๆ หรืออะไรก็แล้วแต่

468
00:37:27,440 --> 00:37:30,400
ผมกลับหัวไม้กางเขน

469
00:37:34,000 --> 00:37:35,040
เราขโมยรถไป

470
00:37:35,520 --> 00:37:39,400
และผมมีความสุขเพราะผมไม่ต้องตาย

471
00:37:40,640 --> 00:37:41,760
นั่นคือ...

472
00:37:43,800 --> 00:37:47,080
เหตุผลหลักๆ ที่ผมทำแบบนั้น

473
00:37:47,480 --> 00:37:49,640
มันสมเหตุสมผลสำหรับใครหรือเปล่าไม่รู้

474
00:37:50,640 --> 00:37:52,000
มันสมเหตุสมผลสำหรับผม

475
00:37:55,800 --> 00:37:58,920
ผมฆ่าคนสามคน ผมทำแบบนั้น

476
00:37:59,880 --> 00:38:01,360
ผมไม่โกหก

477
00:38:01,800 --> 00:38:06,600
ผมจะไม่บอกว่าผม
ไม่ได้ทำสิ่งที่เลวทรามต่ำช้า

478
00:38:08,080 --> 00:38:12,760
และโทษจำคุก 41 ปีที่ผมได้รับ
มันเป็นแค่การตีมือผมเบาๆ

479
00:38:15,000 --> 00:38:16,880
ผมบอกว่า "ต่อให้ผมติดคุกตลอดชีวิต

480
00:38:18,320 --> 00:38:20,120
ซึ่งก็มีโอกาสที่จะเกิดขึ้นได้

481
00:38:21,400 --> 00:38:25,240
ต่อให้ผมติดคุกตลอดชีวิต
มันก็คงไม่พอที่จะชดใช้ชีวิตหนึ่ง

482
00:38:29,400 --> 00:38:33,960
ผมบอกไม่ได้ว่า
มันมีเหตุผลหรือการไตร่ตรอง หรือความตั้งใจจริงในการไปบ้านหลังนั้น

483
00:38:39,240 --> 00:38:42,280
ผมรู้ว่าคนคนนั้นอยู่ที่นั่น
ผมรู้ว่าเขาอยู่คนเดียว

484
00:38:42,880 --> 00:38:46,120
อันที่จริง ผมเคยทำงานให้เขา

485
00:38:46,280 --> 00:38:49,080
มันควรจะเหมือนที่เราเคยทำมาก่อน

486
00:38:49,160 --> 00:38:52,680
ไม่มีใครอยู่บ้าน เข้าไปแล้วขโมยของ

487
00:38:52,760 --> 00:38:57,720
แต่สิ่งที่เวเนกัสยืนยันที่จะทำ...

488
00:38:57,800 --> 00:39:02,000
คือทำลายข้าวของ ถล่มอะไรสักอย่าง

489
00:39:03,000 --> 00:39:06,840
ผมจำไม่ได้ ผมจำไม่ได้ว่ามันเป็นแบบนั้น

490
00:39:09,640 --> 00:39:12,600
ดูเหมือนเขาจะมีอาการเลือกจำ
เฉพาะเหตุการณ์ เราทุกคนเป็น

491
00:39:14,880 --> 00:39:18,080
ผมไม่ได้พยายามจะโทษเขา
เพราะเราทำมันด้วยกัน

492
00:39:18,920 --> 00:39:22,280
เขาเป็นคนต้นคิดที่จะไปบ้านนั้น

493
00:39:22,680 --> 00:39:24,360
เขารู้ว่าเราจะทำ

494
00:39:25,320 --> 00:39:26,960
เรามีความผิดร่วมกัน

495
00:39:28,720 --> 00:39:30,880
ไม่ว่าเขาจะยอมรับความจริง

496
00:39:30,960 --> 00:39:35,120
หรือไม่ว่าเขาจะบอกว่า
"ผมคิดว่าเขาพูดเล่นหรือ..."

497
00:39:36,200 --> 00:39:38,160
ไม่ นายมีส่วนร่วม

498
00:39:40,480 --> 00:39:43,040
และเขาไม่ได้พูดถึงอะไร

499
00:39:43,120 --> 00:39:48,280
หรือเขาไม่ได้ลงรายละเอียด
ในเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับคุณสไมลีย์

500
00:39:49,040 --> 00:39:51,040
มาร์ติเนซไม่อยากพูดชื่อเขาด้วยซ้ำ

501
00:39:53,160 --> 00:39:56,400
แล้วพอเราเข้าไปในบ้าน
และผมถามเขาว่า "หมอนี่เป็นใคร"

502
00:39:56,480 --> 00:39:58,200
"เขาก็บอกว่า ก็แค่ตุ๊ดคนหนึ่ง"

503
00:39:58,280 --> 00:40:01,160
เขาพูดอย่างนั้น เขาเป็นตุ๊ด

504
00:40:02,600 --> 00:40:04,400
สไมลีย์เป็นพวกเฒ่าหัวงู

505
00:40:06,720 --> 00:40:10,400
อย่างน้อยนั่นก็คือสิ่งที่ทนายของผมบอก
ทนายคนแรกของผม

506
00:40:10,600 --> 00:40:13,760
และผมยังเด็กมาก
ผมถามว่า "เฒ่าหัวงูคืออะไร"

507
00:40:15,200 --> 00:40:20,440
เขาบอกว่ามีหลายครอบครัว
ที่ยินดีจะเบิกความในศาล

508
00:40:20,520 --> 00:40:23,480
ว่าคุณสไมลีย์ยุ่งกับลูกๆ พวกเขา

509
00:40:25,800 --> 00:40:30,480
ผมไม่รู้ว่ามาร์ติเนซเล่าอะไรให้พวกคุณฟัง

510
00:40:31,640 --> 00:40:35,280
แต่เขาอยู่กับผู้ชายคนนี้

511
00:40:51,520 --> 00:40:53,000
ผมชื่อ โจ รูบิโอ

512
00:40:53,080 --> 00:40:55,960
ผมเป็นอัยการเขตอยู่ที่นี่
เว็บบ์เคาน์ตีมา 20 ปี

513
00:40:56,040 --> 00:40:57,560
ผมเป็นอัยการที่สั่งฟ้อง

514
00:40:57,640 --> 00:41:01,520
มิเกล แองเกิล มาร์ติเนซ
ในคดีฆาตกรรมด้วยเหตุอุกฉกรรจ์

515
00:41:05,520 --> 00:41:08,920
มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับเจมส์ สไมลีย์

516
00:41:09,000 --> 00:41:12,520
และไม่มีหลักฐานอะไรที่จะ
พิสูจน์เรื่องนั้นได้เลย

517
00:41:14,800 --> 00:41:18,120
ในทางตรงกันข้าม ทุกคนที่เราสัมภาษณ์...

518
00:41:18,200 --> 00:41:19,800
(โจ รูบิโอ อดีตอัยการเขต เทกซัส)

519
00:41:19,880 --> 00:41:23,000
คิด... ไม่ใช่แค่คิด แต่เชื่อว่าจิม สไมลีย์

520
00:41:23,080 --> 00:41:25,760
เป็นพลเมืองดี

521
00:41:27,720 --> 00:41:30,920
ผมไม่รู้ว่ามีผู้ไม่หวังดีปล่อยข่าวร้าย

522
00:41:31,000 --> 00:41:33,320
พวกเขาแค่อยากมีเรื่องซุบซิบ

523
00:41:34,120 --> 00:41:35,920
และพวกเขาเน้นย้ำข่าวลือพวกนั้น

524
00:41:37,960 --> 00:41:40,600
สำหรับผม การที่ต้องไป
ออกความเห็นแล้วบอกว่า

525
00:41:40,680 --> 00:41:44,040
เขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
การกระทำที่ไม่เหมาะสม

526
00:41:44,120 --> 00:41:47,160
ยังไม่ช่วยให้เขาพ้นข้อครหา

527
00:41:47,240 --> 00:41:50,640
และเรายังไม่เคยพบหลักฐาน
อะไรก็ตามในเรื่องนั้น

528
00:41:51,000 --> 00:41:55,720
นอกจากว่าเขาเป็นคนรักครอบครัว
โบสถ์และงานของเขา

529
00:42:05,080 --> 00:42:08,520
หลังจากมิเกล แองเกิล มาร์ติเนซ
ได้รับโทษประหาร

530
00:42:10,360 --> 00:42:13,520
เขาเป็นหนึ่งในจำเลยโทษประหาร
ที่อายุน้อยที่สุด

531
00:42:15,120 --> 00:42:18,480
เราเสนอเรื่องการลดหย่อนโทษกับมาร์ติเนซ

532
00:42:18,680 --> 00:42:20,480
เป็นจำคุกตลอดชีวิต

533
00:42:22,000 --> 00:42:25,200
เขาไม่อยากรับการลดหย่อนโทษ
เขายืนกรานให้เราไปพิจารณาคดี

534
00:42:25,280 --> 00:42:27,560
เมื่อเราไปพิจารณาคดี
เขาได้รับโทษประหารชีวิต

535
00:42:28,360 --> 00:42:31,720
(ในปี 2002 หลังจาก
การรณรงค์ในระดับนานาชาติ) (โทษประหารของมิเกล แองเกิล มาร์ติเนซ
เปลี่ยนเป็นโทษจำคุกตลอดชีวิต)

536
00:42:36,520 --> 00:42:40,040
เราได้รับการติดต่อจากคนมากมาย

537
00:42:42,000 --> 00:42:45,400
และเราคุยกันและผมตัดสินใจว่า

538
00:42:45,480 --> 00:42:47,800
แม้ว่าเราตัดสินความผิด

539
00:42:47,960 --> 00:42:50,320
ฐานฆ่าด้วยเหตุอุกฉกรรจ์ไปแล้ว

540
00:42:51,040 --> 00:42:54,080
ผมคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเขา
ที่จะได้รับโทษประหาร

541
00:42:54,160 --> 00:42:55,480
และผู้ร่วมก่อเหตุ

542
00:42:55,560 --> 00:42:58,760
ที่เรารู้สึกว่าน่าตำหนิมากกว่า
เพราะเหมือนจะเป็นฝ่ายยั่วยุมากกว่า

543
00:42:58,880 --> 00:43:01,560
ตามกฎหมาย เขาจะรับโทษประหารไม่ได้

544
00:43:01,640 --> 00:43:04,000
เราจึงตกลงกันว่าจะเปลี่ยนโทษของเขา

545
00:43:06,040 --> 00:43:08,960
พวกเขามีความคิดที่จะขโมย

546
00:43:09,920 --> 00:43:14,680
และผมถามว่า
"แล้วทำไมเราไม่ฆ่าเขาไปเลย"

547
00:43:15,840 --> 00:43:17,640
"นายคงไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า"

548
00:43:18,720 --> 00:43:22,240
ผมโตมากับวัฒนธรรม
ที่นิยมความเป็นลูกผู้ชาย

549
00:43:23,520 --> 00:43:25,360
ท้ามาก็ต้องกล้าชน

550
00:43:26,120 --> 00:43:27,000
(ห้องเขต 406)

551
00:43:27,080 --> 00:43:29,520
ผมไม่อยากคิดในเรื่องที่ว่า

552
00:43:29,600 --> 00:43:31,760
มันเกิดขึ้นจริงๆ หรือเปล่า

553
00:43:32,160 --> 00:43:35,320
คุณคงต้องคิด
มันคือสถานการณ์ที่เป็นข้อเท็จจริง

554
00:43:35,840 --> 00:43:38,680
ในเรื่องที่ว่าเขามีชื่อเสียงในทางไหน

555
00:43:38,760 --> 00:43:40,360
คุณรู้จักเขามานานแค่ไหน

556
00:43:40,440 --> 00:43:41,720
คุณอยู่กับเขามานานแค่ไหน

557
00:43:42,720 --> 00:43:45,600
หลักฐานชี้ให้เห็นว่ามีการใช้ยา
ในวันนั้น ใช้ยาในปริมาณมาก

558
00:43:45,680 --> 00:43:49,080
ดื่มแอลกอฮอล์ปริมาณมาก

559
00:43:49,160 --> 00:43:51,880
และหลายๆ ครั้ง คนเราก็พูดอะไรต่างๆ

560
00:43:51,960 --> 00:43:56,080
โดยที่ไม่ได้คิดจะทำจริงๆ
พวกเขาแค่อยากโอ้อวด

561
00:43:56,840 --> 00:44:00,280
ผมเชื่อว่าพวกเขาเกิดเจตนา
เมื่อพวกเขาไปถึงที่นั่น

562
00:44:01,200 --> 00:44:04,200
เมื่อเวเนกัสบอกว่า
"ปิศาจต้องการชีวิตพวกเขา"

563
00:44:04,960 --> 00:44:07,720
นั่นคือตอนที่พวกเขา
กลับเข้าไปในบ้านหลังนั้น

564
00:44:07,800 --> 00:44:09,760
และก่อเหตุฆาตกรรม

565
00:44:09,840 --> 00:44:12,640
พวกเราคิดว่านั่นคือจุดที่เกิดเจตนา

566
00:44:13,520 --> 00:44:16,800
เด็กบ้านฟลอเรสไม่ได้อยู่ที่นั่น
กับพวกเขา

567
00:44:16,880 --> 00:44:18,680
เขาไม่เคยไปที่นั่น

568
00:44:20,240 --> 00:44:22,680
คดีถูกยื่นต่อคณะลูกขุนใหญ่

569
00:44:23,440 --> 00:44:24,760
และพิจารณาหลักฐานทั้งหมด

570
00:44:25,000 --> 00:44:28,280
และตัดสินใจว่าพวกเขารู้สึกว่ามีหลักฐาน

571
00:44:28,360 --> 00:44:32,080
ในการฟ้องเวเนกัสและมาร์ติเนซ
แต่ไม่มีสำหรับไมโล ฟลอเรส

572
00:44:34,720 --> 00:44:38,120
ต่อมา มันได้รับการพิจารณา
จากเทกซัสเรนเจอร์ส

573
00:44:38,560 --> 00:44:41,400
แล้วก็ไปถึงเอฟบีไอ

574
00:44:41,480 --> 00:44:43,160
และไม่มีการตั้งข้อหาอื่นๆ

575
00:44:43,240 --> 00:44:45,920
ไม่มีใครตัดสินต่างออกไป

576
00:44:53,920 --> 00:44:58,000
ผมว่าผมไม่เคยบอกว่า

577
00:44:58,520 --> 00:45:01,120
ไมโลต้องมา...

578
00:45:03,120 --> 00:45:06,680
รับผิดในเรื่องอะไร

579
00:45:08,200 --> 00:45:10,760
และไม่ได้จะบอกว่าเขาไม่ได้ทำอะไร

580
00:45:10,840 --> 00:45:12,640
ว่ามันไม่มีอะไร

581
00:45:15,520 --> 00:45:18,880
(90 วันหลังจากการสัมภาษณ์ครั้งแรก) (มิเกล มาร์ติเนซยินดีให้สัมภาษณ์อีกครั้ง)

582
00:45:26,520 --> 00:45:28,400
ผมได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต

583
00:45:29,440 --> 00:45:31,520
ไมโลไม่ได้รับโทษอะไร

584
00:45:33,200 --> 00:45:37,320
มุมมองของผม...

585
00:45:38,120 --> 00:45:39,560
พยายามแสดงให้เห็นว่า

586
00:45:41,960 --> 00:45:43,760
สิ่งที่เขาทำ

587
00:45:43,960 --> 00:45:46,360
ก็พอๆ กับสิ่งที่ผมทำ

588
00:45:47,800 --> 00:45:52,040
พยายามทำให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน

589
00:45:55,200 --> 00:45:58,080
ในสิ่งที่เขาได้รับและสิ่งที่ผมได้รับ

590
00:45:59,200 --> 00:46:00,960
พยายามเรียกร้อง...

591
00:46:03,840 --> 00:46:05,240
ความเท่าเทียม

592
00:46:10,240 --> 00:46:13,560
ดูเหมือนเขาจะมีอาการ
เลือกจำเฉพาะเหตุการณ์ เราทุกคนเป็น

593
00:46:15,800 --> 00:46:20,200
ผมเล่นยาหลอนประสาทในวันนั้น

594
00:46:20,720 --> 00:46:25,560
แต่ผมยัง ผมยังรู้ตัวนะว่า
ผมทำอะไรอยู่ นึกออกไหม

595
00:46:27,600 --> 00:46:29,600
ผมฆ่าคนสามคน

596
00:46:29,680 --> 00:46:33,240
ผมทำแบบนั้น ผมไม่โกหก

597
00:46:33,920 --> 00:46:38,640
ผมจะไม่บอกว่าผม
ไม่ได้ทำสิ่งที่เลวทรามต่ำช้า และโทษจำคุก 41 ปีที่ผมได้รับ
มันเป็นแค่การตีมือผมเบาๆ

598
00:46:47,640 --> 00:46:51,160
ผมรู้สึกแปลกใจนิดหนึ่งนะ มัน...

599
00:46:52,600 --> 00:46:55,520
ผมไม่อยากบอกว่าผมตกใจและงงมาก

600
00:46:55,600 --> 00:46:57,880
ที่คุณสามารถคุยกับเขาได้

601
00:46:59,960 --> 00:47:03,000
คุณบอกว่าเวเนกัสทำใจ

602
00:47:03,080 --> 00:47:06,080
ยอมรับและสารภาพได้

603
00:47:07,640 --> 00:47:11,760
ในตอนนี้ หลังจากได้รับโทษ 41 ปี

604
00:47:12,120 --> 00:47:15,240
ในความผิดที่เขาคงไม่ยอมรับ

605
00:47:15,320 --> 00:47:18,760
หรือพูดถึงก่อนหน้านั้น

606
00:47:23,560 --> 00:47:26,400
โทษ 41 ปี ผมก็พูดได้
ผมไม่ได้อะไรแบบนั้น

607
00:47:28,160 --> 00:47:31,640
ผมได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต

608
00:47:32,360 --> 00:47:35,960
ผมคิดว่า ไม่ว่าผมจะพูดอะไร

609
00:47:36,040 --> 00:47:39,840
ไม่ว่าผมจะจัดการกับมันยังไง
มันก็คือความจริง

610
00:47:39,920 --> 00:47:42,880
และต่อให้คุณสัมภาษณ์นั่นนี่กับผม

611
00:47:42,960 --> 00:47:45,200
มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงเรื่องนั้น

612
00:47:45,920 --> 00:47:50,120
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะ...

613
00:47:52,320 --> 00:47:56,760
ตอบคำถามของคุณ
และทำให้ผมสงบใจได้

614
00:47:56,840 --> 00:47:58,000
เพราะมันมีความจริง

615
00:47:58,080 --> 00:48:01,160
ที่เมื่อผมเดินไปจากตรงนี้
ผมก็ยังต้องเผชิญกับมัน

616
00:48:03,280 --> 00:48:06,160
พวกเขามีความคิดที่จะขโมย

617
00:48:06,440 --> 00:48:09,400
เพราะหมอนี่น่าจะซุกเงินไว้เยอะ

618
00:48:10,480 --> 00:48:13,200
เพราะมาร์ติเนซรู้จักเขา

619
00:48:14,280 --> 00:48:15,840
ไม่จริง เขาโกหก

620
00:48:16,800 --> 00:48:18,880
เขาไม่รู้อะไรเลย

621
00:48:18,960 --> 00:48:22,200
หรือไม่เขาก็โกหกหน้าตาย

622
00:48:23,480 --> 00:48:27,840
แล้วผมถามว่า "แล้วทำไม
เราไม่ฆ่าหมอนั่นไปเลยล่ะ"

623
00:48:29,880 --> 00:48:31,680
"แกคงไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า"

624
00:48:32,760 --> 00:48:36,640
ผมโตมากับวัฒนธรรม
ที่นิยมความเป็นลูกผู้ชาย

625
00:48:37,520 --> 00:48:39,120
ท้ามาก็ต้องกล้าชน

626
00:48:40,680 --> 00:48:44,120
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเริ่มจากตรงไหน
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะ...

627
00:48:47,480 --> 00:48:49,720
ผมไม่ได้มีคำตอบให้กับทุกอย่าง

628
00:48:50,120 --> 00:48:54,880
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาพูดอะไร
ตอนนั้นผมไม่เป็นตัวเอง

629
00:48:54,960 --> 00:48:57,240
นั่นเป็นเหตุผลที่หลายๆ อย่าง

630
00:48:58,000 --> 00:49:02,160
ไม่สมเหตุสมผลสำหรับผม
และมันยากที่ต้องพยายาม...

631
00:49:03,960 --> 00:49:05,520
นึกย้อนกลับไป...

632
00:49:08,360 --> 00:49:12,920
หาเหตุผลและแรงจูงใจให้กับสิ่งที่...

633
00:49:14,480 --> 00:49:16,920
มีแต่เวเนกัสกับไมโลที่จะหาเหตุผลได้

634
00:49:17,920 --> 00:49:22,560
สิ่งที่คุณได้จากการสืบสวน

635
00:49:22,640 --> 00:49:28,040
จากบทสนทนาของคุณเอง
25 หรือ 27 ปีหลังจากนั้น

636
00:49:30,760 --> 00:49:34,480
มันอาจเข้าใกล้ความจริง
แต่มันก็ยังไม่ใช่ความจริงทั้งหมด

637
00:49:34,680 --> 00:49:37,280
เพราะบางคนก็ยังไม่ยอมรับ

638
00:49:38,960 --> 00:49:41,600
ในสิ่งที่เจ็บปวดที่ต้องยอมรับ

639
00:49:42,480 --> 00:49:44,360
และนั่นคือความจริง นั่นคือชีวิต

640
00:49:46,880 --> 00:49:50,320
พวกเขาคุยกันเรื่องที่จะไปทำลายบ้านคนอื่น

641
00:49:51,280 --> 00:49:53,520
หรือทำอะไรไม่ดีกับใครสักคน

642
00:49:53,600 --> 00:49:56,240
ที่ดูเหมือนเป็นคนดีแต่เลวมาก

643
00:49:58,400 --> 00:50:00,000
มันหมายความว่าไง

644
00:50:10,120 --> 00:50:12,520
ผมคิดว่ามันก็ชัดเจนอยู่แล้วนะ

645
00:50:16,160 --> 00:50:18,720
ผมคิดว่าคำถามคือ
"ความเลวที่ว่าคืออะไร"

646
00:50:24,200 --> 00:50:26,360
ยังมีบางสิ่งที่ผม...

647
00:50:27,200 --> 00:50:31,680
ยังไม่ได้จัดการกับมันเอง

648
00:50:33,600 --> 00:50:34,880
ผมจัดการกับมัน

649
00:50:36,880 --> 00:50:39,440
เพื่อให้ผมก้าวต่อไปได้

650
00:50:40,200 --> 00:50:42,640
เพื่อไม่ให้มันเป็น...

651
00:50:45,640 --> 00:50:48,360
สมอที่รั้งผมไว้

652
00:50:51,720 --> 00:50:53,040
แต่มันมี

653
00:50:53,120 --> 00:50:57,160
โซ่ที่ยาวกว่า
และสมอก็ยังอยู่ตรงนั้น

654
00:51:01,840 --> 00:51:04,320
เป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา ดูเหมือนว่า

655
00:51:06,160 --> 00:51:09,240
วิธีที่ผมจะจัดการกับมันได้คือ

656
00:51:10,680 --> 00:51:15,680
ปล่อยวางเรื่องของตัวเอง

657
00:51:15,760 --> 00:51:18,400
และคิดถึงเรื่อง...

658
00:51:19,200 --> 00:51:21,560
คนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องโดยที่...

659
00:51:23,000 --> 00:51:24,200
ยอมรับว่าอะไรก็ตาม

660
00:51:25,880 --> 00:51:28,800
ที่เกิดขึ้นกับผม

661
00:51:34,000 --> 00:51:35,640
เป็นแค่เรื่องเล็กๆ

662
00:51:41,080 --> 00:51:43,480
และผมรับมือกับมันได้ ผมจัดการกับมันได้

663
00:51:49,080 --> 00:51:52,480
(หลังจากการเดินเรื่องโทษประหารของเขา) (มิเกล มาร์ติเนซ มีสิทธิ์ที่จะได้รับ
การปล่อยตัวโดยมีทัณฑ์บนตั้งแต่ปี 2006)

664
00:51:57,480 --> 00:52:01,000
(จนถึงตอนนี้ ทุกครั้งที่เขาเข้ารับการพิจารณา
จากคณะกรรมการทัณฑ์บน)

665
00:52:01,080 --> 00:52:04,640
(เขาถูกปฏิเสธมาตลอด
เนื่องจากความผิดที่ร้ายแรง)