1
00:00:06,041 --> 00:00:09,750
ความเดิมตอนที่แล้วใน
ท่องมิติพลิกโลก

2
00:00:09,958 --> 00:00:12,750
ในเส้นเวลาของเรา
ฟลินน์ ฟิชเชอร์ไม่มีตัวตนอีกต่อไปแล้ว

3
00:00:14,375 --> 00:00:16,083
กฎก็ตรงไปตรงมา

4
00:00:16,125 --> 00:00:19,250
เราขึ้นไปทีละชั้น ฆ่าหรือทำลายทุกอย่าง

5
00:00:20,750 --> 00:00:22,000
คุณกลัวอะไรมากที่สุด

6
00:00:22,083 --> 00:00:23,166
อดีต

7
00:00:23,708 --> 00:00:26,000
ถ้ายังพยายามจะหักหลังกันอีกละก็

8
00:00:26,083 --> 00:00:27,125
ฉันจะแล่เนื้อพวกเธอ

9
00:00:27,583 --> 00:00:29,250
เรามีเรื่องต้องจัดการ

10
00:00:30,666 --> 00:00:32,416
ฉันอยากให้ไอ้แก่นั่นมีชีวิตอยู่

11
00:00:33,791 --> 00:00:35,625
เทคโนโลยีที่พวกเขาขโมยไปจากคุณ

12
00:00:35,666 --> 00:00:37,666
เป็นอาวุธที่อันตรายถึงตายได้
ถ้าอยู่ในมือผิดคน

13
00:00:51,708 --> 00:00:52,625
ไง

14
00:00:57,083 --> 00:00:59,375
ศูนย์การแพทย์วอลเตอร์รี้ด ปี 2028

15
00:01:03,833 --> 00:01:05,250
ฉันคิดมาตลอด...

16
00:01:05,583 --> 00:01:06,375
ว่าไง

17
00:01:06,708 --> 00:01:07,625
ตอนที่นอนอยู่ที่นี่

18
00:01:09,500 --> 00:01:11,166
เรื่องเธอกับซิมของเธอ

19
00:01:12,166 --> 00:01:15,125
ที่เธอย้อนกลับไปด่านเก่า ไปเริ่มใหม่ได้

20
00:01:18,041 --> 00:01:19,375
ฉันอยากทำแบบนั้นบ้าง

21
00:01:21,666 --> 00:01:24,125
กลับไปตอนที่เจอหมาตัวนั้นอีกครั้ง

22
00:01:24,875 --> 00:01:26,666
ครั้งนี้จะยิงนังหมานั่นทิ้งไปซะ

23
00:01:29,041 --> 00:01:30,791
อย่างในเกมหมากรุก

24
00:01:33,791 --> 00:01:34,708
พอโดนรุกฆาต

25
00:01:36,541 --> 00:01:38,041
เธอก็จบเห่

26
00:01:41,583 --> 00:01:43,416
นั่นแหละที่ทำให้ชีวิตมันยาก

27
00:01:45,041 --> 00:01:46,208
เพราะมันไม่มีการเริ่มใหม่

28
00:03:12,333 --> 00:03:15,375
ท่องมิติพลิกโลก

29
00:04:17,458 --> 00:04:21,000
หน่วย 204 ขอกำลังเสริมฉุกเฉิน
มาที่ถนนเบทวิลล์ 27

30
00:04:21,125 --> 00:04:24,541
พบผู้เสียชีวิตสามราย
ผู้ร้ายหลบหนีไป คาดว่ามีอาวุธติดตัว

31
00:04:24,625 --> 00:04:27,500
ย้ำอีกครั้ง ผู้ร้ายหลบหนีไป
คาดว่ามีอาวุธติดตัว

32
00:04:28,416 --> 00:04:31,791
รับทราบ หน่วย 204 ตอนนี้กำลังส่ง
รถพยาบาลหมายเลข 1052 ไป เปลี่ยน

33
00:04:43,875 --> 00:04:45,458
ผมไม่กังวลเรื่องนั้นเลย

34
00:04:45,541 --> 00:04:48,541
ทำให้เต็มที่ หรือจะกลับมาทำต่อตอนเช้าก็ได้

35
00:05:02,416 --> 00:05:05,041
เจ้าหน้าที่ครับ ทีมกู้ชีพเจอชีพจรแล้ว

36
00:05:05,958 --> 00:05:06,916
ชีพจรใคร

37
00:05:16,083 --> 00:05:18,333
แจ้งเหตุยิงกัน
ในแคลนตัน เออร์เจนท์ เมด

38
00:05:18,416 --> 00:05:20,500
1052 และขอกำลังเสริม

39
00:05:20,583 --> 00:05:23,583
ย้ำ 1052 ขอกำลังเสริม
เปิดไฟและเสียงไซเรน

40
00:05:29,875 --> 00:05:31,541
- มีอะไร
- เหตุยิงกัน

41
00:05:31,625 --> 00:05:34,125
ที่แคลนตัน เออร์เจนท์ เมด
ต้องเป็นคนร้ายคนเดียวกันแน่

42
00:06:05,041 --> 00:06:06,125
รีซตายแล้ว

43
00:06:06,958 --> 00:06:08,916
ผมรู้แล้ว ระหว่างทางที่ขับรถมา

44
00:06:09,875 --> 00:06:12,416
พวกเขาบอกว่า
ผู้ชายคนนั้นฆ่านายอำเภอด้วย

45
00:06:13,375 --> 00:06:14,458
และครอบครัวพิคเกตต์

46
00:06:15,125 --> 00:06:16,750
คอร์เบลยังไม่ตาย

47
00:06:17,916 --> 00:06:19,541
แต่มันฆ่านายอำเภอแจ๊คแมนใช่ไหม

48
00:06:21,875 --> 00:06:22,750
ทอมมี่

49
00:06:23,708 --> 00:06:24,875
ใช่ มันฆ่าเขา

50
00:06:26,041 --> 00:06:27,125
มันยิงนายอำเภอตาย

51
00:06:34,291 --> 00:06:37,625
ถ้าดร.นูแลนด์ได้สิ่งที่หล่อนต้องการ
เพื่อนของเธอจะไม่ใช่รายสุดท้ายแน่

52
00:06:38,750 --> 00:06:40,666
เธอคงอยากหยุดหล่อนใช่ไหม

53
00:06:41,041 --> 00:06:42,166
ใช่ แน่นอนอยู่แล้ว

54
00:06:43,458 --> 00:06:44,958
ฉันขอเสนอการเป็นพันธมิตร

55
00:06:45,833 --> 00:06:49,666
ฉันมีตัวช่วยที่พิสูจน์ได้
ว่าจะช่วยเพิ่มอำนาจให้เธอในโลกเธอ

56
00:06:49,750 --> 00:06:53,458
และดูเหมือนว่าเธอจะมีความสามารถ
ที่จะช่วยฉันที่นี่อย่างที่

57
00:06:54,458 --> 00:06:58,208
อาจจะทำได้ดีกว่าฉัน
ดูจากปัจจัยที่เกิดขึ้นที่นี่

58
00:06:58,291 --> 00:07:00,416
ซึ่งฉันก็เพิ่งตระหนักและคิดได้

59
00:07:00,500 --> 00:07:01,625
คุณหมายความว่ายังไง

60
00:07:01,708 --> 00:07:04,541
เธอเก่งกาจเกินกว่าที่เชอรีส นูแลนด์
จะรับมือไหว

61
00:07:04,625 --> 00:07:07,416
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
ด็อกเตอร์คนเก่งจะกลัวแค่ไหน

62
00:07:08,958 --> 00:07:11,250
โลกของเธอ
กำลังจะเกิดแจ็คพอตของตัวเอง

63
00:07:12,166 --> 00:07:17,083
ฉันเชื่อว่า ด้วยวิธีของฉัน
ฉันช่วยเธอฝ่าพายุนี้ออกไปได้

64
00:07:21,375 --> 00:07:25,458
ถ้าเราจะร่วมมือกัน
ตอนนี้คงเป็นช่วงเวลาที่เหมาะที่สุด

65
00:07:25,541 --> 00:07:29,625
สำหรับเธอที่จะยื่นคำขาด
หรือสิ่งที่เธอต้องการ

66
00:07:31,916 --> 00:07:32,916
แม่ของฉัน

67
00:07:34,125 --> 00:07:36,708
เธอกลับมาตาบอดอีกครั้งและป่วยด้วย

68
00:07:39,291 --> 00:07:40,666
ฉันต้องการให้คุณรักษาเธอ

69
00:07:41,916 --> 00:07:44,375
อย่างที่คุณสัญญาไว้ตั้งแต่ตอนแรก

70
00:07:49,750 --> 00:07:50,666
ว่ายังไงคะ

71
00:07:51,083 --> 00:07:52,791
เธอกำลังขอความเห็นจากพวกป้าอยู่ค่ะ

72
00:07:54,750 --> 00:07:55,958
ฉันเสียใจจริงๆ

73
00:07:56,666 --> 00:07:58,416
ผลออกมาว่าวิธีการของคุณซูบอฟ

74
00:07:58,500 --> 00:08:00,791
ได้ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้ว

75
00:08:08,083 --> 00:08:11,000
ว่าไงนะ งั้นคุณช่วยเธอไม่ได้เหรอ

76
00:08:12,791 --> 00:08:14,041
เกรงว่าจะไม่ได้

77
00:08:15,625 --> 00:08:20,750
ผลวิเคราะห์ที่ดีที่สุดของพวกป้าก็คือ
แม่ของเธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 554 ชั่วโมง

78
00:08:21,958 --> 00:08:23,583
ประมาณ 23 วัน

79
00:08:34,500 --> 00:08:35,666
ผมจะไปคุยกับเธอเอง

80
00:08:37,791 --> 00:08:38,750
ฝากด้วยค่ะ

81
00:08:51,041 --> 00:08:51,958
ฟลินน์

82
00:08:54,875 --> 00:08:56,458
พวกเขาสัญญากับเราไว้ เบอร์ตัน

83
00:09:01,416 --> 00:09:02,541
พวกเขาสัญญากับเรา

84
00:09:28,875 --> 00:09:31,708
แม่รู้ว่าลูกเสียใจ ฟลินน์ แต่ว่า...

85
00:09:34,291 --> 00:09:37,833
แม่รู้สึกแปลกๆ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเนื้องอกกลิโอมา

86
00:09:37,916 --> 00:09:39,083
แม่เป็นห่วงลูก

87
00:09:40,041 --> 00:09:43,875
แม่นอนอยู่ที่ห้องตรวจ
ค่อยๆ ยอมรับผลการตรวจ

88
00:09:45,541 --> 00:09:50,083
และแม่ก็เริ่มคิดว่า
"มันอาจจะไม่ได้แย่ขนาดนั้น

89
00:09:51,625 --> 00:09:54,250
"บางทีฟลินน์อาจจะ
ได้ใช้ชีวิตของเธอเองซะที"

90
00:09:58,333 --> 00:10:01,500
หนูใช้ชีวิตอย่างที่หนูอยากใช้
มาตลอดค่ะ แม่ โอเคไหม

91
00:10:03,375 --> 00:10:05,375
หนูจะไม่เลือกชีวิตแบบอื่นด้วย

92
00:10:05,458 --> 00:10:06,333
แม่รู้

93
00:10:07,083 --> 00:10:09,000
อย่าคิดว่าแม่ไม่รักลูกเพราะเรื่องนี้นะ

94
00:10:09,916 --> 00:10:12,625
ลูกช่วยครอบครัวเรา
ให้ผ่านเรื่องยากลำบากมานานแล้ว

95
00:10:14,333 --> 00:10:15,833
ลูกสมควรได้รับอะไรมากกว่านี้

96
00:10:17,041 --> 00:10:20,791
แม่คิดไว้ว่า "บางทีพวกลูก
อาจจะขายบ้านได้ ถ้าเกิดอยากขาย"

97
00:10:20,875 --> 00:10:22,666
"แล้วก็จะได้มีเงินสักก้อน

98
00:10:23,958 --> 00:10:27,375
"เบอร์ตันก็ยังเป็นเบอร์ตันวันยังค่ำ
ไม่ว่าจะร้ายหรือดี

99
00:10:29,375 --> 00:10:31,916
"แต่ใครจะรู้ว่าฟลินน์อาจได้ดีกว่าตอนนี้"

100
00:10:33,291 --> 00:10:35,791
พอคิดแบบนั้น แม่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้

101
00:10:37,375 --> 00:10:39,541
ลูกได้โอกาสที่จะเป็น

102
00:10:40,833 --> 00:10:42,625
อะไรก็ตามที่ลูกต้องการ

103
00:10:57,041 --> 00:10:58,416
ลูกจะออกไปไหน

104
00:11:00,791 --> 00:11:03,541
ตอนนี้ยาของแม่คงกำลังออกฤทธิ์

105
00:11:03,625 --> 00:11:05,083
หนูก็เลยอยากให้แม่พักผ่อนก่อน

106
00:11:10,208 --> 00:11:13,750
พ่อเขาเคยเรียกลูกว่า
ลูกโอ๊กน้อยตอนที่ลูกยังเด็กๆ

107
00:11:15,250 --> 00:11:16,083
ทำไมคะ

108
00:11:17,250 --> 00:11:19,875
เพราะถึงแม้ว่าลูกจะยังตัวเล็กจิ๋ว

109
00:11:19,958 --> 00:11:22,791
พ่อก็ยังสัมผัสได้ถึงพลัง
และความเข้มแข็งภายในตัวลูก

110
00:11:23,666 --> 00:11:25,541
เฝ้ารอวันที่พลังนั้นจะเติบโต

111
00:11:27,916 --> 00:11:29,833
เป็นเหมือนต้นโอ๊กต้นใหญ่

112
00:11:32,166 --> 00:11:33,375
หนูคิดถึงพ่อค่ะ แม่

113
00:11:35,541 --> 00:11:36,541
แม่ก็คิดถึงพ่อ

114
00:11:37,500 --> 00:11:38,916
สัญญากับแม่นะ ฟลินน์

115
00:11:40,000 --> 00:11:41,833
ลูกจะให้พลังนั้นได้เติบโต

116
00:12:06,666 --> 00:12:09,250
มาเรีย อานาธีม่า แอช

117
00:12:10,791 --> 00:12:12,333
ประวัติการทำงานน่าทึ่งมาก

118
00:12:13,541 --> 00:12:16,083
คิดยังไงถึงได้ตัดสินใจ
ไปทำงานให้เลฟ ซูบอฟ

119
00:12:16,583 --> 00:12:18,333
เรื่องมันซับซ้อน

120
00:12:18,416 --> 00:12:21,625
และมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
เหตุผลที่ทำให้ฉันติดต่อคุณครั้งนี้

121
00:12:21,708 --> 00:12:22,583
งั้นเธอมาทำไม

122
00:12:24,458 --> 00:12:26,083
ข้อมูลที่แอลิต้า เวสต์ขโมยไป

123
00:12:26,916 --> 00:12:29,166
ฉันรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
และจะเอามันมาได้ยังไง

124
00:12:30,000 --> 00:12:32,125
มันอยู่ในสมองของฟลินน์ ฟิชเชอร์

125
00:12:34,166 --> 00:12:35,666
เลฟ ซูบอฟก็รู้เรื่องนี้

126
00:12:36,583 --> 00:12:39,291
อีกไม่นานพวกเคล็พท์
จะได้ทุกอย่างที่แอลิต้าขโมยไป

127
00:12:39,375 --> 00:12:41,250
ฉันไม่อยากอยู่บนโลกแบบนั้น ด็อกเตอร์

128
00:12:41,333 --> 00:12:44,916
- โอเค แต่สารวัตรโลว์เบียร์...
- เห็นชัดว่าเธอมีแผนแอบแฝงของตัวเอง

129
00:12:45,000 --> 00:12:48,833
ฉันไม่รู้ว่าคืออะไร
แต่คุณหวังพึ่งเธอให้ช่วยเรื่องนี้ไม่ได้

130
00:12:49,583 --> 00:12:51,291
คุณต้องหยุดเขา

131
00:12:52,208 --> 00:12:53,291
คุณทำได้ไหม

132
00:12:58,375 --> 00:12:59,333
ฉันทำได้

133
00:13:01,166 --> 00:13:03,625
แต่ต้องใช้วิธีที่รุนแรงมาก

134
00:13:04,750 --> 00:13:07,583
รุนแรงกว่าที่ฉันเคยคิดเอาไว้

135
00:13:08,458 --> 00:13:11,083
และความเสียหาย
คงเลวร้ายเกินกว่าจะพรรณนาได้

136
00:13:13,083 --> 00:13:14,625
ฉันเหลือเวลาเท่าไหร่

137
00:13:15,250 --> 00:13:16,166
น้อยมาก

138
00:13:16,875 --> 00:13:21,541
เธอคงหวังรางวัล
ที่คาบข่าวร้ายพวกนี้มาบอกฉันใช่ไหม

139
00:13:22,791 --> 00:13:24,166
ฉันอยากให้คุณฆ่าเขา

140
00:13:25,166 --> 00:13:26,000
ใคร

141
00:13:26,333 --> 00:13:27,250
ซูบอฟ

142
00:13:31,125 --> 00:13:32,791
ขอถามได้ไหมว่าทำไม

143
00:13:36,375 --> 00:13:37,708
เขาล้ำเส้นเกินงาม

144
00:13:41,500 --> 00:13:43,958
แต่ว่าเรื่องที่เธอขอมันไม่ใช่เรื่องง่าย

145
00:13:44,041 --> 00:13:45,791
ดูจากสถานะเคล็พท์ของเขา

146
00:13:48,333 --> 00:13:49,166
นอกจากว่า...

147
00:13:51,291 --> 00:13:55,000
เธอจะยอมใช้ประโยชน์
จากการอยู่ในบ้านของซูบอฟ

148
00:13:55,083 --> 00:13:56,666
มาช่วยลงมือครั้งนี้ด้วย

149
00:13:59,208 --> 00:14:01,625
ฉันยอม ด้วยความเต็มใจ

150
00:14:03,750 --> 00:14:05,958
เยี่ยม ไว้ฉันจะติดต่อไป

151
00:14:06,041 --> 00:14:07,166
วิธีการที่รุนแรงของคุณ

152
00:14:08,583 --> 00:14:09,500
คืออะไร

153
00:14:12,500 --> 00:14:16,625
ฉันอาจจะต้องเปลี่ยนเงื่อนไขภายในต้นตอ

154
00:14:16,708 --> 00:14:22,250
ไปใช้ในทางที่จะทำลายหรือลบล้าง
รายงานทรงคุณค่าที่มีมาหลายทศวรรษ

155
00:14:22,333 --> 00:14:24,375
งานวิจัยที่แสนสำคัญ

156
00:14:25,250 --> 00:14:29,750
แต่ฉันต้องทิ้งสิ่งเล็กๆ
เพื่อปกป้องภาพรวมทั้งหมด

157
00:14:29,833 --> 00:14:30,875
ฉันไม่เข้าใจ

158
00:14:32,333 --> 00:14:35,625
แจ็คพอต ฉันจะเร่งมันให้รุนแรงขึ้น

159
00:14:36,125 --> 00:14:39,291
นั่นจะทำให้เด็กสาวคนนั้น
หายไปได้ในทีเดียว

160
00:14:39,708 --> 00:14:43,541
พร้อมกับบ้าน ชุมชน ครอบครัว
และทั้งรัฐที่น่าสมเพชนั่นด้วย

161
00:15:16,625 --> 00:15:17,541
ยินดีต้อนรับกลับมา

162
00:15:20,875 --> 00:15:22,125
แม่ของคุณเป็นยังไงบ้าง

163
00:15:24,333 --> 00:15:25,166
กำลังจะตาย

164
00:15:27,583 --> 00:15:29,625
ซึ่งฉันคิดว่าคุณน่าจะรู้มาตลอด

165
00:15:30,625 --> 00:15:31,708
ผมขอโทษ ฟลินน์

166
00:15:33,958 --> 00:15:38,250
ที่ผมพูดเกินจริง
เพื่อให้คุณยอมรับข้อตกลงของเรา

167
00:15:39,916 --> 00:15:40,750
มันเป็นเรื่องที่ผิด

168
00:15:48,250 --> 00:15:50,166
คุณคิดว่าเราจะยังหาพี่สาวคุณเจอไหม

169
00:15:57,125 --> 00:15:58,083
เธอตายแล้ว

170
00:15:59,250 --> 00:16:00,541
ผมมองไม่เห็นทางอื่นเลย

171
00:16:00,833 --> 00:16:01,750
วิล์ฟ

172
00:16:06,625 --> 00:16:07,791
ฉันเสียใจด้วยนะ วิล์ฟ

173
00:16:18,416 --> 00:16:20,875
ผมรู้สึกเหมือน
ผมมองข้ามเรื่องที่ผมรู้อยู่แล้วไป

174
00:16:21,541 --> 00:16:23,375
เพราะผมอยู่ใกล้ซะจนมองไม่เห็นมัน

175
00:16:25,791 --> 00:16:27,708
แอลิต้าบอกว่าผมเคยมีบ้าน
ตอนที่ผมยังเด็ก

176
00:16:28,208 --> 00:16:29,541
เธอบอกว่าผมเคยเล่าเรื่องนี้

177
00:16:30,916 --> 00:16:33,958
สนามหญ้า เป็นเนินลงมาถึงบ่อน้ำ

178
00:16:38,125 --> 00:16:40,000
แต่สิ่งแรกที่ผมจำได้
คือตอนอยู่ในค่ายชั่วคราว

179
00:16:41,000 --> 00:16:42,166
ต่อคิวรออาหาร

180
00:16:43,250 --> 00:16:45,041
ฝนตกลงมากระทบกับผ้าใบสีน้ำเงิน

181
00:16:45,541 --> 00:16:46,458
หน้าของผู้หญิง

182
00:16:47,333 --> 00:16:49,541
ที่ผมเลือกที่จะเชื่อมาตลอด
ว่าเป็นแม่ของผม

183
00:16:50,958 --> 00:16:52,500
ถึงแม้มันจะเหมือนเป็นแค่จินตนาการ

184
00:16:52,833 --> 00:16:54,291
แล้วพ่อของคุณล่ะ

185
00:16:56,416 --> 00:16:58,333
พวกเขาพาตัวผู้ชายทุกคนไปตั้งแต่ตอนแรก

186
00:16:59,291 --> 00:17:01,916
ผมจำเรื่องการบุกโจมตีค่ายไม่ได้เลย

187
00:17:02,000 --> 00:17:04,708
แต่แอลิต้าเล่าให้ผมฟังว่า
พวกมันเผาบ้านเรายังไง

188
00:17:07,750 --> 00:17:09,083
เธอพาตัวผมออกมา

189
00:17:09,875 --> 00:17:11,291
ไม่งั้นผมคงตายไปแล้ว

190
00:17:12,083 --> 00:17:13,833
หลังจากนั้นคุณไปไหนต่อ

191
00:17:13,916 --> 00:17:16,041
ตามถนน ตามที่ที่ถูกทำลาย

192
00:17:18,125 --> 00:17:19,291
อยู่อย่างนั้นเกือบสามปีได้

193
00:17:20,625 --> 00:17:21,500
แล้วยังไงต่อ

194
00:17:23,458 --> 00:17:24,416
ผมทำเรื่องโง่ๆ ไป

195
00:17:24,500 --> 00:17:25,416
วูล์ฟ

196
00:17:25,500 --> 00:17:26,333
วูล์ฟ

197
00:17:26,708 --> 00:17:27,791
พวกเราถูกจับตัว

198
00:17:28,291 --> 00:17:29,166
ถูกพามาชะล้าง

199
00:17:29,541 --> 00:17:31,333
แอลิต้าสู้เพื่อให้เรายังได้อยู่ด้วยกัน

200
00:17:31,416 --> 00:17:35,416
เธอคงต้องการชีวิตแบบนั้นเสมอ
"ตอนที่เราเป็นอิสระ" เธอพูดแบบนั้น

201
00:17:35,500 --> 00:17:38,291
เราก็เลยหนีออกมา
หลังจากที่เราถูกรับเลี้ยงไม่กี่ปี

202
00:17:38,833 --> 00:17:39,958
แอลิต้าวางแผนเอาไว้

203
00:17:40,666 --> 00:17:43,500
ตุนเสบียงไว้ที่ปลอดภัย
วาดแผนที่หาทางกลับไป

204
00:17:44,541 --> 00:17:47,000
เราอยู่แบบนั้นแปดเดือน
ในอาณาจักรเล็กๆ ของเรา

205
00:17:48,041 --> 00:17:51,875
เราเคยทำธงขึ้นมาด้วยซ้ำ
เป็นรูปมือที่ไม่มีนิ้วโป้ง

206
00:17:52,458 --> 00:17:53,375
ทำไม

207
00:17:55,000 --> 00:17:57,708
แอลิต้าเคยบอกว่า
ครั้งหนึ่งเราเคยอาศัยอยู่ในสวรรค์

208
00:17:59,250 --> 00:18:01,083
ก่อนที่เราจะพัฒนาเป็นสิ่งที่เราเป็น

209
00:18:02,416 --> 00:18:05,833
เธอบอกว่าทุกๆ ต้นกำเนิดบาปของเรา
ก็มาจากนิ้วโป้งทั้งนั้น

210
00:18:06,875 --> 00:18:08,208
มาจากความสามารถในการจับ

211
00:18:09,500 --> 00:18:10,333
เครื่องมือ

212
00:18:11,375 --> 00:18:12,291
อาวุธ

213
00:18:14,041 --> 00:18:14,916
คอ

214
00:18:17,416 --> 00:18:19,250
หลังจากแปดเดือนนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอ

215
00:18:21,041 --> 00:18:22,000
ผมป่วย

216
00:18:23,458 --> 00:18:24,583
ผมเกือบตาย

217
00:18:25,250 --> 00:18:26,791
แอลิต้าพาผมกลับมา

218
00:18:28,208 --> 00:18:30,500
เธอล้มเลิกแผนทุกอย่างอีกครั้งเพื่อช่วยผม

219
00:18:32,208 --> 00:18:33,583
เธอรักคุณมากเลยนะ

220
00:18:38,666 --> 00:18:40,750
สารวัตรโลว์เบียร์บอกให้ผมลองคุย

221
00:18:41,666 --> 00:18:42,791
เรื่องข้อเสนอของเธอ

222
00:18:44,833 --> 00:18:47,083
แต่ผมยังไม่รู้เลยว่าต้องพูดอะไร

223
00:18:47,166 --> 00:18:50,708
เพราะต้องคิดไว้เสมอว่าเธอได้ยินเรา
ถ้าเธอต้องการแบบนั้น

224
00:18:52,708 --> 00:18:54,541
มีอะไรอยากเล่าให้ฉันฟังไหม

225
00:18:56,041 --> 00:18:57,416
และคุณรู้สึกว่าคุณเล่าไม่ได้

226
00:18:58,083 --> 00:18:59,708
ผมบอกให้ชัดเจนขนาดนั้นไม่ได้

227
00:19:00,250 --> 00:19:02,458
มันดูคลุมเครือมากกว่า
จะเป็นเรื่องที่ชัดเจน

228
00:19:04,041 --> 00:19:05,708
งั้นทำไมเราไม่เชื่อมต่อกันอีกครั้งล่ะ

229
00:19:06,291 --> 00:19:07,291
ทำไม

230
00:19:07,375 --> 00:19:09,125
ฉันจะได้ถามคำถามกับคุณได้

231
00:19:09,916 --> 00:19:13,291
คุณไม่ต้องพูดอะไร ฉันก็... ไม่รู้สิ

232
00:19:13,375 --> 00:19:16,208
หาข้อสรุปของฉันได้เอง ตามที่คุณรู้สึก

233
00:19:30,250 --> 00:19:32,041
คุณรู้สึกยังไงกับโลว์เบียร์

234
00:19:33,625 --> 00:19:35,333
ฉันขอเสนอการเป็นพันธมิตร

235
00:19:38,750 --> 00:19:39,583
เลฟ

236
00:19:40,791 --> 00:19:43,958
นายไม่มีทางเป็นตัวเองได้อย่างสมบูรณ์

237
00:19:44,041 --> 00:19:46,583
จนกว่าจะยอมรับตัวตนด้านนั้นของนายด้วย

238
00:19:47,708 --> 00:19:48,541
แอลิต้า

239
00:19:50,250 --> 00:19:53,875
คนที่นายรู้จักนี่ ข้อเสนอของเขา
หรือว่าอะไรก็ตามที่นายอยากเรียก

240
00:19:54,333 --> 00:19:56,250
มันจะทำให้ฉันมีความสุขงั้นเหรอ

241
00:19:59,916 --> 00:20:00,875
แล้วฟลินน์ ฟิชเชอร์ล่ะ

242
00:20:14,708 --> 00:20:15,708
วิล์ฟ เนเธอร์ตัน

243
00:20:17,958 --> 00:20:19,916
คุณเป็นเด็กน้อยในทุ่งลาเวนเดอร์
คุณฟิชเชอร์

244
00:20:41,333 --> 00:20:42,208
เดี๋ยวก่อน

245
00:20:43,916 --> 00:20:44,750
ที่นั่นคือที่ไหน

246
00:20:45,875 --> 00:20:46,750
อะไรเหรอ

247
00:20:46,833 --> 00:20:49,916
ธงรูปมือที่ไม่มีนิ้วโป้ง
สถานที่ลับของพวกคุณ

248
00:20:51,541 --> 00:20:52,375
พระเจ้า

249
00:20:54,125 --> 00:20:55,125
ผมนี่มันโง่จริงๆ

250
00:21:05,125 --> 00:21:06,416
โทรหาซูบอฟไหม

251
00:21:13,250 --> 00:21:14,250
ไม่

252
00:21:15,666 --> 00:21:17,291
เราทำงานให้เจ้านายคนใหม่แล้ว

253
00:21:24,250 --> 00:21:25,625
คุณแน่ใจนะว่าคือที่นี่

254
00:21:25,708 --> 00:21:27,041
มันดูไม่เหมือนเดิมเลย

255
00:21:27,125 --> 00:21:29,416
มันเคยเป็นป่า มีต้นไม้เต็มไปหมด

256
00:21:41,708 --> 00:21:42,541
วิล์ฟ

257
00:21:50,541 --> 00:21:52,208
ทำไมมาช้าจัง วูล์ฟ

258
00:21:52,291 --> 00:21:54,333
เลิกเล่นเกมได้แล้ว แอลิต้า พี่อยู่ที่ไหน

259
00:21:54,708 --> 00:21:56,916
ตามฉันมา ส่วนเธออยู่ที่นี่

260
00:21:57,666 --> 00:21:59,500
เธอเกี่ยวกับเรื่องนี้เต็มๆ เธอต้องไปด้วย

261
00:21:59,583 --> 00:22:02,416
ระวังเรื่องที่นายพูดด้วย วูล์ฟ
เธอแชร์การรับรู้ของเธอให้คนอื่นด้วย

262
00:22:03,375 --> 00:22:04,833
ใช่ไหม แอช

263
00:22:05,541 --> 00:22:08,500
ให้เธอออกไปเอง
หรือจะให้ฉันเป็นคนส่งเธอ

264
00:22:11,458 --> 00:22:12,333
ก็เลือกเอานะ

265
00:22:13,916 --> 00:22:14,750
แต่ว่า...

266
00:22:15,166 --> 00:22:16,083
กลับบ้านไปก่อน

267
00:22:17,666 --> 00:22:19,750
ผมจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟัง ผมสัญญา

268
00:22:48,208 --> 00:22:49,250
คุ้นๆ ไหม

269
00:22:50,750 --> 00:22:52,458
ค่ายเคยตั้งอยู่ที่นี่

270
00:22:53,125 --> 00:22:54,250
ที่ที่เราเจอกันครั้งแรก

271
00:22:56,125 --> 00:22:57,750
นายคงจำไม่ได้ใช่ไหม

272
00:22:58,208 --> 00:22:59,208
ฉันยังเด็กเกินไป

273
00:22:59,875 --> 00:23:01,125
ตอนนั้นนายเจ็ดขวบ วูล์ฟ

274
00:23:01,791 --> 00:23:05,958
ยังเด็กเกินไปสำหรับหลายเรื่อง
แต่ไม่ใช่กับการจำ

275
00:23:19,541 --> 00:23:22,708
เหตุผลที่นายจำไม่ได้
ก็เพราะว่านายถูกไม่ให้จำมัน

276
00:23:25,833 --> 00:23:26,750
แอลิต้า

277
00:23:28,000 --> 00:23:31,250
กลายเป็นว่าเครื่องฝังของเรา
เป็นอุปกรณ์ที่ค่อนข้างซับซ้อน

278
00:23:31,833 --> 00:23:34,958
สิ่งนึงที่พวกมันทำได้ดีก็คือระงับความทรงจำ

279
00:23:35,333 --> 00:23:37,833
ทุกคนรู้เรื่องนั้น
มันเอาไว้ใช้บรรเทาบาดแผลทางใจ

280
00:23:38,166 --> 00:23:40,291
อยากรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
ตอนที่ฉันเอามันออก

281
00:23:40,375 --> 00:23:43,208
พี่สูญเสียการกระตุ้นภูมิคุ้มกัน
และเหนือสิ่งอื่นใด

282
00:23:43,291 --> 00:23:45,458
อีกไม่นานพี่จะเสียใจที่ทำอย่างนั้น

283
00:23:46,250 --> 00:23:48,250
ไม่ ฉันเริ่มจำอะไรๆ ได้ต่างหาก

284
00:23:49,500 --> 00:23:50,541
ทุกเรื่องเลย

285
00:23:52,833 --> 00:23:54,041
มีศพอยู่ที่นี่

286
00:23:54,833 --> 00:23:57,000
ใต้หญ้าสีเขียวชอุ่มสวยงามที่นี่

287
00:23:57,083 --> 00:23:59,083
มีศพเป็นพันๆ ศพ

288
00:24:00,583 --> 00:24:01,708
ขุดหลุมที ที่รัก

289
00:24:06,041 --> 00:24:07,250
แม่ของนายอยู่ที่นี่

290
00:24:07,583 --> 00:24:08,666
และพี่สาวนาย

291
00:24:09,416 --> 00:24:10,666
แล้วก็น้องชาย

292
00:24:11,500 --> 00:24:14,208
นายจะจำพวกเขาได้
ถ้านายปล่อยตัวเองเป็นอิสระ

293
00:24:15,375 --> 00:24:18,333
ครอบครัวของฉันก็เหมือนกัน ถูกฆ่ายกครัว

294
00:24:22,416 --> 00:24:23,666
เอาไปให้เขาสิ

295
00:24:30,791 --> 00:24:33,208
นายจะเอาแต่ยืน
เอามือล้วงกระเป๋าอยู่ตรงนั้นเหรอ

296
00:24:33,291 --> 00:24:34,750
ให้ตายสิ หยิบมันไป

297
00:24:37,916 --> 00:24:41,708
อยากรู้ไหมว่าใครฆ่าครอบครัวเรา วูล์ฟ
พวกเคล็พท์ไง

298
00:24:42,750 --> 00:24:46,625
พ่อของเลฟ เพื่อนของนายและพวกพ้องมัน

299
00:24:46,708 --> 00:24:48,750
เพราะตอนนั้นพวกมันจัดการทุกอย่าง

300
00:24:48,833 --> 00:24:52,958
มีโรคระบาดภายในค่าย
และพวกมันฆ่าเราทุกคนเพราะกลัวโรคนั้น

301
00:24:53,041 --> 00:24:55,416
และไม่ใช่แค่ที่นี่ แต่ทั่วทั้งอังกฤษ

302
00:24:55,500 --> 00:24:59,458
พวกมันร่วมมือกัน
คนห้าล้านคนถูกฝังภายในสองสัปดาห์

303
00:24:59,541 --> 00:25:02,625
ช่างเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เนอะ
นายคิดงั้นไหม

304
00:25:03,958 --> 00:25:06,125
และใช่ พวกมันระงับความทรงจำเราไว้

305
00:25:06,208 --> 00:25:07,791
เพราะว่ายังกลัวพวกเราอยู่

306
00:25:07,875 --> 00:25:08,916
พวกเราเหรอ

307
00:25:18,750 --> 00:25:20,125
ฉันรวบรวมพวกเขามา

308
00:25:20,708 --> 00:25:23,666
กองกำลังเล็กๆ ที่โดนพรากทุกอย่างไป
เพื่อหาความยุติธรรม

309
00:25:23,750 --> 00:25:26,333
แผนพี่จะสำเร็จกับกลุ่มขบถพวกนี้ได้ยังไง

310
00:25:26,416 --> 00:25:27,750
ทำหน้าต่างแตกไม่กี่บานเหรอ

311
00:25:27,833 --> 00:25:29,958
พวกเคล็พท์กับอาร์ไอคงจะกลัวกันน่าดู

312
00:25:30,041 --> 00:25:31,583
เราต้องการแค่อาวุธที่เหมาะสม

313
00:25:31,666 --> 00:25:32,666
คืออะไร

314
00:25:32,750 --> 00:25:35,791
ความลับของสิ่งประหลาดทุกอย่าง
ที่อาร์ไอเคยสร้างขึ้นมา

315
00:25:35,875 --> 00:25:38,166
อยู่ในกำมือนายทั้งหมด

316
00:25:39,791 --> 00:25:41,541
แล้วพี่จะไปเอามันมาได้ยังไง

317
00:25:42,416 --> 00:25:43,791
อยู่ในหัวของเด็กสาวนั่น

318
00:25:53,333 --> 00:25:56,791
หมอได้บอกโอกาสรอด
หรือบอกอะไรบ้างไหม แจ๊สเปอร์

319
00:25:57,375 --> 00:26:00,958
อย่างมีโอกาสรอดสักสิบเปอร์เซ็นต์
อะไรทำนองนั้นน่ะ

320
00:26:01,041 --> 00:26:02,875
เขาบอกให้ฉันเตรียมใจกับข่าวร้ายไว้บ้าง

321
00:26:03,333 --> 00:26:07,208
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ นะ พวกเราทุกคนน่ะ

322
00:26:07,541 --> 00:26:11,291
แต่เขาก็ตายเยี่ยงราชานักรบใช่ไหมล่ะ

323
00:26:11,666 --> 00:26:12,750
เขายังไม่ตาย

324
00:26:12,833 --> 00:26:14,083
นายรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร

325
00:26:14,583 --> 00:26:16,625
เขาตายตอนต่อสู้

326
00:26:17,875 --> 00:26:21,708
และพวกเราก็มีหน้าที่
ที่ต้องสานต่อมรดกของเขา

327
00:26:21,833 --> 00:26:24,541
ถ้างั้นฉันก็น่าจะรับตำแหน่งต่อใช่ไหม

328
00:26:25,458 --> 00:26:26,625
นายหมายความว่ายังไง

329
00:26:28,583 --> 00:26:31,416
- ก็ฉันอยู่รองจากเขามาตลอด
- ใช่ที่ไหนล่ะวะ

330
00:26:31,500 --> 00:26:32,916
ก็ได้ๆ

331
00:26:34,333 --> 00:26:37,000
เอาเป็นว่าเราใกล้ที่จะได้เป็น...

332
00:26:37,083 --> 00:26:38,291
เขาเรียกกันว่ายังไงนะ

333
00:26:38,375 --> 00:26:42,750
ที่พวกโรมันทำเวลามีจักรพรรดิสามคน

334
00:26:43,666 --> 00:26:44,666
มันคืออะไรนะ

335
00:26:45,916 --> 00:26:46,916
คณะ...

336
00:26:48,333 --> 00:26:49,541
คณะสามผู้นำ

337
00:26:50,833 --> 00:26:51,958
ใช่ นั่นแหละ

338
00:26:52,583 --> 00:26:53,958
แต่พวกเรามีสี่คน

339
00:27:00,875 --> 00:27:03,083
นายยังขับรถให้เราได้ แจ๊สเปอร์

340
00:27:03,166 --> 00:27:04,541
ล้างรถทำนู่นทำนี่ไป

341
00:27:04,625 --> 00:27:07,708
ใช่เลย นายเหมาะทำงานกับรถมาก

342
00:27:08,541 --> 00:27:09,375
ทีนี้...

343
00:27:13,750 --> 00:27:15,583
ไปเอาเหยือกใหม่มาให้หน่อย

344
00:27:18,791 --> 00:27:19,750
ไปสิ

345
00:27:34,666 --> 00:27:38,208
ลงบิลไว้ในบัญชีของลุงนายนะ

346
00:27:39,208 --> 00:27:40,500
ถ้าพวกเขายังรับอยู่

347
00:28:06,833 --> 00:28:08,416
เปิดหน้าต่างสิวะ

348
00:28:09,166 --> 00:28:10,000
ว่าไงนะ

349
00:28:10,416 --> 00:28:11,583
เปิดหน้า...

350
00:28:20,000 --> 00:28:22,583
ล้างอ้วกด้วยนะ แจ๊สเปอร์

351
00:28:41,333 --> 00:28:43,000
ให้ฉันไปส่งใครคนแรก

352
00:30:18,500 --> 00:30:19,333
แจ๊สเปอร์

353
00:30:21,750 --> 00:30:24,166
จำตอนที่เราทะเลาะกัน
เรื่องเกมเศรษฐีได้ไหม

354
00:30:24,833 --> 00:30:25,958
กี่โมงแล้วเนี่ย

355
00:30:27,291 --> 00:30:28,291
ตีสองกว่าๆ

356
00:30:28,375 --> 00:30:31,750
เราเล่นกับฟลินน์ เบอร์ตัน และเอลล่า
ในวันขอบคุณพระเจ้า

357
00:30:32,833 --> 00:30:36,958
และตอนนั้นผมรวยสุด

358
00:30:38,166 --> 00:30:42,000
แต่ผมก็รู้สึกไม่ดี
ก็เลยให้ทุกคนยืมเงินผมไปเรื่อยๆ

359
00:30:42,083 --> 00:30:44,000
ตอนที่พวกเขาจะล้มละลาย

360
00:30:45,625 --> 00:30:50,416
และสุดท้าย เบอร์ตันก็กลับมาชนะ
ทั้งๆ ที่ตอนแรกเขาไม่มีอะไรเลย

361
00:30:50,500 --> 00:30:52,541
ที่รัก คุณเมาเหรอ

362
00:30:55,041 --> 00:30:58,208
หลังจากจบเกมคุณก็โกรธผม คุณบอกว่า

363
00:30:59,250 --> 00:31:00,708
ผมจะทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง

364
00:31:00,791 --> 00:31:03,458
ถ้าผมยังไม่หยุดเป็นคนใจดี
จนกลายเป็นคนอ่อนแอ

365
00:31:05,458 --> 00:31:07,916
แจ๊สเปอร์ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น

366
00:31:08,000 --> 00:31:08,916
ใช่สิ คุณพูดแบบนั้น

367
00:31:09,208 --> 00:31:11,250
ไม่ๆ ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้น

368
00:31:12,166 --> 00:31:16,750
เหตุผลสำคัญที่ฉันแต่งงานกับคุณ
ก็เพราะว่าคุณเป็นคนใจดี

369
00:31:20,375 --> 00:31:21,875
ถ้างั้นทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น

370
00:31:22,708 --> 00:31:25,250
ฉันคงแค่อยากให้คุณชนะสักครั้งมั้ง

371
00:31:26,166 --> 00:31:27,875
ฉันรู้สึกว่าคุณสมควรชนะ

372
00:31:33,791 --> 00:31:35,958
ทำไมเราถึงมาคุยเรื่องนี้กัน

373
00:31:43,083 --> 00:31:45,583
เพราะว่าผมเกือบจะทำพลาดครั้งใหญ่ไป

374
00:31:45,666 --> 00:31:46,750
หมายความว่ายังไง

375
00:31:52,583 --> 00:31:54,583
ไม่มีอะไร รักคุณนะ ใกล้ถึงบ้านแล้ว

376
00:31:59,625 --> 00:32:00,458
แอตติคัส

377
00:32:05,583 --> 00:32:07,208
เวรเอ๊ย แอตติคัส

378
00:32:10,625 --> 00:32:12,833
แอตติคัส ตื่นสิ พวก แอตติคัส

379
00:32:12,916 --> 00:32:16,666
แม่งเอ๊ย ตื่นสิวะ แอตติคัส แอตติคัส

380
00:32:17,166 --> 00:32:19,041
แคช แคช แคช

381
00:32:19,458 --> 00:32:20,583
แคช

382
00:32:28,375 --> 00:32:30,625
แอตติคัส พวก

383
00:32:33,250 --> 00:32:35,125
ทางข้ามรถไฟ

384
00:32:35,208 --> 00:32:36,166
แอตติคัส

385
00:32:37,041 --> 00:32:39,541
แอตติคัส แอตติคัส ตื่น

386
00:32:39,875 --> 00:32:41,208
ตื่นสิวะ

387
00:32:41,625 --> 00:32:42,625
แอตติคัส

388
00:32:47,541 --> 00:32:49,125
อะไรวะนั่น

389
00:32:54,666 --> 00:32:55,666
ฉิบหายละ

390
00:33:45,875 --> 00:33:47,583
ฉันได้ข่าวรถไฟชนแล้วนะ ทอมมี่

391
00:33:47,916 --> 00:33:49,333
นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันมาที่นี่

392
00:33:52,625 --> 00:33:55,166
ฉันรู้ว่าเธอปิดบังอะไรไว้ ฟลินน์

393
00:33:55,250 --> 00:33:58,250
- ทอมมี่...
- ไม่ต้องโกหกหรอก ฉันเข้าใจ

394
00:34:00,625 --> 00:34:04,083
ฉันได้รับสายจากกระทรวงมาตุภูมิ

395
00:34:05,083 --> 00:34:06,708
ข่าวลือเรื่องทหารกองหนุนฝ่ายขวา

396
00:34:06,791 --> 00:34:08,791
ร้ายแรงถึงขนาดกระทรวง
ต้องออกมาแจ้งเตือน

397
00:34:09,541 --> 00:34:13,000
และจากเรื่องแปลกๆ ทั้งหมด
ที่เกิดขึ้นกับเธอและเบอร์ตัน

398
00:34:14,166 --> 00:34:16,208
ฉันจำเป็นต้องรู้ว่าเธอรู้เรื่องนี้ด้วยไหม

399
00:34:16,291 --> 00:34:17,375
เรื่องอะไร

400
00:34:18,000 --> 00:34:20,291
เขาบอกว่าพวกมัน
วางแผนจะระเบิดที่เก็บขีปนาวุธ

401
00:34:21,416 --> 00:34:25,125
และอย่างที่เธอรู้ มีที่เก็บขีปนาวุธใหม่
ของกองทัพอากาศอยู่ตอนใต้สปริงครีก

402
00:34:25,208 --> 00:34:26,083
ขนาดใหญ่ด้วย

403
00:34:29,291 --> 00:34:33,083
ฟลินน์ ถ้าเธอรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้...

404
00:34:33,166 --> 00:34:34,208
ฉันไม่รู้

405
00:34:35,791 --> 00:34:37,000
ฉันต้องไปแล้ว ทอมมี่

406
00:34:51,791 --> 00:34:55,291
เมคอน เตรียมเครื่องสวมให้พร้อม

407
00:34:56,000 --> 00:34:57,250
ฉันต้องกลับไป

408
00:35:07,375 --> 00:35:09,250
แอช แอช

409
00:35:09,833 --> 00:35:10,708
วิล์ฟอยู่ไหน

410
00:35:12,541 --> 00:35:13,666
คุณกลับมาทำไม

411
00:35:15,125 --> 00:35:18,500
ระเบิดที่เก็บขีปนาวุธ
อย่างที่เราเห็นในพิพิธภัณฑ์แจ็คพอต

412
00:35:18,583 --> 00:35:21,166
เชอรีสพยายามทำให้มันเกิดขึ้น
ในเส้นเวลาของฉัน

413
00:35:21,250 --> 00:35:22,166
ฉันมั่นใจ

414
00:35:27,125 --> 00:35:28,125
คุณรู้อยู่แล้วเหรอ

415
00:35:35,500 --> 00:35:37,500
คุณทำบ้าอะไรลงไป แอช

416
00:35:39,791 --> 00:35:44,916
ข้อมูลที่คุณกับแอลิต้าขโมยมาจากอาร์ไอ
มันถูกเก็บอยู่ในดีเอ็นเอ

417
00:35:46,541 --> 00:35:48,583
มันอยู่ในหัวของฉันใช่ไหม

418
00:35:49,708 --> 00:35:51,958
มันคือสาเหตุที่ทำให้ช่วงนี้ฉันชักตลอด

419
00:35:53,583 --> 00:35:54,625
มันคืออะไร

420
00:35:55,333 --> 00:35:57,375
ฉันคิดว่าคงเป็นคลังข้อมูลทั้งหมด

421
00:35:58,166 --> 00:36:00,791
มากพอที่จะทำลายได้
ทั้งโลกของคุณและของฉัน

422
00:36:02,625 --> 00:36:04,250
และเลฟก็รู้เรื่องนี้แล้ว

423
00:36:06,125 --> 00:36:08,750
คุณต้องเข้าใจนะ ถ้าเคล็พท์ได้มันไป...

424
00:36:12,500 --> 00:36:13,916
ฉันก็เลยบอกเชอรีส นูแลนด์

425
00:36:14,583 --> 00:36:15,583
ฉันต้องทำแบบนั้น

426
00:36:16,333 --> 00:36:19,416
และตอนนี้หล่อนจะระเบิด
รัฐของฉันทั้งรัฐจนไม่เหลือซาก

427
00:36:19,500 --> 00:36:22,625
เพราะแค่อยากมั่นใจว่า
เลฟจะไม่ได้ข้อมูลนี้ไปอยู่ในมือ

428
00:36:23,708 --> 00:36:26,416
ชีวิตของฉัน ครอบครัวของฉัน

429
00:36:26,750 --> 00:36:28,125
ชีวิตของทุกคนที่ฉันรัก

430
00:36:30,375 --> 00:36:32,500
เป็นแค่เกมของพวกคุณงั้นสินะ

431
00:36:34,000 --> 00:36:35,125
คนชนะก็ได้ทุกอย่างไป

432
00:36:42,375 --> 00:36:43,583
คุณจะไปไหน

433
00:36:44,166 --> 00:36:45,166
ฉันจะต้องเป็นคนชนะ

434
00:37:09,166 --> 00:37:10,583
นี่คือสภาพจริงๆ ของลอนดอน

435
00:37:11,958 --> 00:37:13,833
ส่วนที่เขายังไม่ได้สร้างขึ้นมาใหม่

436
00:37:14,291 --> 00:37:16,666
งานยากเลยนะนั่นว่าไหม

437
00:37:17,625 --> 00:37:18,666
เรามาที่นี่ทำไม

438
00:37:19,875 --> 00:37:20,916
เราจะได้คุยกันไง

439
00:37:22,125 --> 00:37:23,333
แบบไม่โดนแอบฟัง

440
00:37:26,875 --> 00:37:28,083
เชอรีส นูแลนด์

441
00:37:28,958 --> 00:37:32,458
หล่อนวางแผนจะระเบิด
ที่เก็บขีปนาวุธแถวสปริงครีก

442
00:37:33,541 --> 00:37:36,625
กวาดล้างพวกเราทุกคน
เพื่อให้มั่นใจว่าฉันตายแน่ๆ

443
00:37:37,500 --> 00:37:39,041
และฉันก็คิดออกขึ้นมา

444
00:37:39,791 --> 00:37:41,333
ว่าจะเปิดต้นตอใหม่

445
00:37:42,083 --> 00:37:43,666
เธอจะพูดอย่างที่ฉันคิดใช่ไหม

446
00:37:45,916 --> 00:37:48,916
เธออยากเริ่มใหม่เหมือนซิมเหรอ

447
00:37:49,000 --> 00:37:50,875
มันช่วยพวกเราได้ คอนเนอร์

448
00:37:52,250 --> 00:37:55,625
แต่ฉันต้องการให้นายช่วย โลว์เบียร์ก็ด้วย

449
00:37:58,166 --> 00:37:59,291
ทั้งหมดมันสูญเปล่า

450
00:37:59,958 --> 00:38:02,583
เวลาเล่นซิม คุณยังเลื่อนขั้นได้
ไม่ว่าคุณจะทำอะไร

451
00:38:02,666 --> 00:38:04,666
ตายซ้ำตายซ้อนอยู่แบบนั้น

452
00:38:04,750 --> 00:38:08,208
เพราะดันทำพลาดก่อนหน้านี้
ในเกมโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

453
00:38:08,791 --> 00:38:09,833
คุณติดกับ

454
00:38:09,916 --> 00:38:11,500
ฉันเสียใจ ที่รัก

455
00:38:12,166 --> 00:38:14,000
ฉันเองก็หวังไม่ให้เรื่องเป็นแบบนี้

456
00:38:14,083 --> 00:38:16,000
ฉันเคยถามว่าคุณมีพลัง

457
00:38:16,083 --> 00:38:18,166
ที่จะตัดการเชื่อมต้นตอของฉันได้ไหม

458
00:38:19,125 --> 00:38:20,000
คุณมีไหมคะ

459
00:38:20,916 --> 00:38:21,750
ไม่มี

460
00:38:22,583 --> 00:38:24,333
แล้วถ้าเปิดต้นตออันใหม่ล่ะ

461
00:38:25,750 --> 00:38:28,625
ฉันกังวลเรื่องสมดุล
ของอำนาจที่ควบคุมโลกนี้อยู่

462
00:38:28,708 --> 00:38:31,625
จะถือว่าการตัดสินใจของฉัน
เป็นการประกาศสงคราม

463
00:38:33,583 --> 00:38:37,750
แต่ฉันรู้ว่าจะต้องทำยังไง

464
00:38:39,000 --> 00:38:40,791
ฉันอยากให้คุณเปิดต้นตอใหม่

465
00:38:43,083 --> 00:38:45,041
ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด

466
00:38:45,125 --> 00:38:47,583
เธอกำลังเสนอแผนที่สุดโต่งอยู่

467
00:38:48,666 --> 00:38:50,291
เชอรีสจะคิดว่าตัวเองชนะ

468
00:38:51,041 --> 00:38:52,833
และคุณต้องช่วยทำให้หล่อนคิดแบบนั้น

469
00:38:53,541 --> 00:38:56,541
เราเข้าถึงข้อมูลที่แอลิต้าขโมยมาได้

470
00:38:56,625 --> 00:38:59,125
ซึ่งมันจะช่วยโลกของฉันจากแจ็คพอต

471
00:38:59,208 --> 00:39:01,125
รู้ใช่ไหมว่า
ผลลัพธ์ที่ไม่แน่นอนน่ากลัวแค่ไหน

472
00:39:01,708 --> 00:39:03,750
ไม่แน่พวกของเธออาจช่วยเธอได้

473
00:39:03,833 --> 00:39:05,458
อย่างพี่ชายของเธอ...

474
00:39:05,541 --> 00:39:06,708
เบอร์ตันรู้เรื่องนี้ไม่ได้

475
00:39:07,750 --> 00:39:10,708
ถ้าเขารู้ เขาจะไม่ยอมให้ฉันทำแบบนี้

476
00:39:11,041 --> 00:39:12,666
คอนเนอร์บอกแล้วว่าเขาจะช่วย

477
00:39:16,208 --> 00:39:17,833
เธอแน่ใจแน่นะ

478
00:39:19,833 --> 00:39:20,791
ค่ะ

479
00:39:23,500 --> 00:39:27,750
อาร์ไอมีที่ทำงานย่อยอีกหลายที่
ที่ยังไม่เปิดเผยตำแหน่ง

480
00:39:28,125 --> 00:39:29,625
ประตูต้นตอ เขาเรียกกันอย่างนั้น

481
00:39:29,708 --> 00:39:32,083
แม้แต่พวกการ์ดก็ยังไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน

482
00:39:32,166 --> 00:39:34,583
พวกเขาคือหุ่นจิตท่องมิติ
ที่ถูกควบคุมจากทางไกล

483
00:39:34,666 --> 00:39:38,208
การ์ดหุ่นจิตท่องมิติที่นั่น
จะแข็งแกร่งพอๆ กับเธอ

484
00:39:40,125 --> 00:39:41,083
พาฉันไปเจอที

485
00:39:55,625 --> 00:39:56,666
ฉันมาถึงแล้ว

486
00:40:07,416 --> 00:40:08,875
มีอะไรให้ผมช่วยไหม

487
00:40:11,708 --> 00:40:12,708
อาจจะมี

488
00:40:13,541 --> 00:40:15,250
ฉันขอถามคุณหน่อยได้ไหม

489
00:40:15,666 --> 00:40:17,875
หลังกลับไปแล้ว คุณยังคลื่นไส้อยู่หรือเปล่า

490
00:40:18,583 --> 00:40:19,875
หรือพวกเขาแก้ไขมันแล้ว

491
00:40:20,541 --> 00:40:22,541
เวลาที่คุณตื่นขึ้นมาบนร่างจริงๆ ของคุณ

492
00:40:23,083 --> 00:40:25,166
หลังจากงานในหุ่นจิตท่องมิติเสร็จแล้ว

493
00:41:10,125 --> 00:41:11,083
ให้ตายสิ

494
00:42:24,875 --> 00:42:28,000
คิดจริงๆ เหรอว่าจะหนีฉันไปได้ง่ายๆ

495
00:42:28,375 --> 00:42:31,541
แกนี่ติดนิสัยชอบควบคุม
ร่างที่ตายแล้วนะ เชอรีส

496
00:42:31,625 --> 00:42:34,208
แกไม่รู้หรอกว่ากำลังหาเรื่องใส่ตัวอยู่

497
00:42:35,750 --> 00:42:38,875
พวกเขาทุกคนอยู่ที่นี่ใช่ไหม
บรรดาชีวิตอื่นๆ เหล่านี้

498
00:42:39,666 --> 00:42:42,250
ที่ฉันต้องทำก็แค่เลือกว่า
อยากจะเริ่มใหม่ที่ไหน

499
00:42:42,916 --> 00:42:43,875
เดี๋ยว

500
00:42:44,500 --> 00:42:45,791
ฉันจะตามหาแก

501
00:42:45,875 --> 00:42:47,125
ฉันทำอย่างที่พูดแน่

502
00:42:47,500 --> 00:42:49,500
ฉันไม่มั่นใจเรื่องนั้นเท่าไหร่ เชอรีส

503
00:42:54,208 --> 00:42:56,333
ฉันว่าฉันอยากจะเป็นฝ่ายล่าบ้าง

504
00:42:57,708 --> 00:43:00,000
ฉันรู้ว่าแกอยู่ไหน

505
00:43:00,833 --> 00:43:03,208
และแกไม่รู้เลยว่าฉันจะไปอยู่ที่ไหน

506
00:43:04,541 --> 00:43:06,208
ไม่มีทางรู้ถ้าไม่มีพิกัด

507
00:43:13,416 --> 00:43:14,250
ไม่

508
00:43:38,333 --> 00:43:40,250
เธอจะพูดอย่างที่ฉันคิดใช่ไหม

509
00:43:41,791 --> 00:43:45,583
เธออยากเริ่มใหม่เหมือนซิมเหรอ

510
00:43:45,666 --> 00:43:47,541
มันช่วยพวกเราได้ คอนเนอร์

511
00:43:48,833 --> 00:43:52,125
แต่ฉันต้องการให้นายช่วย โลว์เบียร์ก็ด้วย

512
00:43:53,750 --> 00:43:56,250
ถ้าฉันทำสำเร็จ
ที่นั่นจะมีเราแบบใหม่ขึ้นมา

513
00:43:56,333 --> 00:43:59,291
แบบที่เชอรีสไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย

514
00:44:00,875 --> 00:44:02,000
เราจะปลอดภัยที่นั่น

515
00:44:02,291 --> 00:44:04,916
แต่เราจะตายในโลกของเราเอง

516
00:44:09,000 --> 00:44:10,458
ยกเว้นถ้าฉันจากไปก่อน

517
00:44:11,458 --> 00:44:13,875
หล่อนก็จะไม่มีเหตุผลที่ต้องระเบิดขีปนาวุธ

518
00:44:21,416 --> 00:44:22,291
แม่งเอ๊ย

519
00:44:25,916 --> 00:44:28,291
เบอร์ตันบอกว่าที่เท็กซัส นายยิงคน

520
00:44:29,541 --> 00:44:30,833
ที่อยู่ห่างออกไปสองกิโลได้

521
00:44:31,166 --> 00:44:32,583
เบอร์ตันมันมั่ว

522
00:44:34,125 --> 00:44:35,500
อย่างน้อยก็สามกิโล

523
00:44:38,000 --> 00:44:39,958
นั่นแหละที่ฉันพูดถึง

524
00:44:42,458 --> 00:44:44,500
มันต้องดูเหมือนว่าโลว์เบียร์ส่งคนมาฆ่าฉัน

525
00:44:44,583 --> 00:44:47,583
เพื่อให้เชอรีสพอใจ
คิดว่าโลว์เบียร์แก้ปัญหาให้หล่อน

526
00:44:50,291 --> 00:44:52,291
เข้าใจที่ฉันขอใช่ไหม คอนเนอร์

527
00:44:54,708 --> 00:44:55,541
เออ

528
00:44:57,625 --> 00:44:58,583
ฉันเข้าใจ

529
00:45:03,291 --> 00:45:04,625
แล้วโลกนี้ล่ะ

530
00:45:06,125 --> 00:45:07,083
เราจะจบแค่นี้เหรอ

531
00:45:07,541 --> 00:45:08,708
ไม่ เราจะกลับมา

532
00:45:10,583 --> 00:45:11,583
ทำไม

533
00:45:13,333 --> 00:45:15,083
เพราะฉันต้องฆ่านังสารเลวนั่น

534
00:45:18,958 --> 00:45:19,791
งั้นเหรอ

535
00:45:23,083 --> 00:45:23,958
ใช่

536
00:45:27,041 --> 00:45:28,833
ฉันรู้ว่างานนี้มันหนัก คอนเนอร์

537
00:45:30,250 --> 00:45:32,541
แต่ถ้ามันจะพอช่วยได้ ฉันก็จะยอมรับมัน

538
00:45:36,208 --> 00:45:37,625
ฉันจะแค่เดินไป...

539
00:45:39,208 --> 00:45:40,708
ผ่านฮอว์ธอร์นครีก

540
00:45:41,708 --> 00:45:44,666
และฉันจะนับหนึ่งถึงสิบในใจ

541
00:47:04,875 --> 00:47:05,833
สิบ

542
00:47:07,166 --> 00:47:08,041
เก้า

543
00:47:09,625 --> 00:47:10,458
แปด

544
00:47:15,416 --> 00:47:16,250
เจ็ด

545
00:47:18,166 --> 00:47:19,000
หก

546
00:47:24,958 --> 00:47:25,791
ห้า

547
00:47:28,083 --> 00:47:28,916
สี่

548
00:47:31,208 --> 00:47:32,041
สาม

549
00:47:37,041 --> 00:47:37,875
สอง...

550
00:48:19,416 --> 00:48:20,250
ถ้างั้น

551
00:48:22,416 --> 00:48:23,916
เราเริ่มงานกันเลยดีไหม

552
00:50:40,375 --> 00:50:42,375
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์

553
00:50:42,458 --> 00:50:44,458
คำบรรยายโดย
กัญจณ์ รัตนอุบล

554
00:51:04,375 --> 00:51:07,541
คุณสัญญาทุกครั้ง
แต่สุดท้ายก็เอาแต่

555
00:51:07,625 --> 00:51:10,416
คุยกับพ่อคุณตลอดมื้ออาหาร
และปล่อยให้ฉันติดอยู่กับแม่คุณ

556
00:51:10,500 --> 00:51:12,583
แม่ผมชอบคุยกับคุณนะ ดอมินิก้า

557
00:51:12,666 --> 00:51:16,375
ซึ่งแน่นอนว่ามันทั้งน่ารัก
และน่าปลื้มใจมากๆ

558
00:51:16,458 --> 00:51:19,958
แต่อย่างที่คุณรู้
ฉันไม่ได้รู้สึกแบบแม่คุณ

559
00:51:20,958 --> 00:51:23,875
เพราะงั้นถ้าคุณพอจะแบ่งเวลาให้ฉัน...

560
00:51:27,625 --> 00:51:31,208
โอ้ เลฟ คุณทำอะไรลงไป

561
00:51:32,458 --> 00:51:34,750
เปล่าเลย ผมสาบาน

562
00:51:37,708 --> 00:51:38,791
ฉันรักคุณนะ

563
00:52:00,833 --> 00:52:02,750
ขอโทษครับทุกท่าน ดูเหมือนจะมี...

564
00:52:05,791 --> 00:52:08,083
- นั่งลงสิ
- ผมต้องไปพบ...

565
00:52:08,166 --> 00:52:11,291
พ่อนายฝากบอกว่าเสียใจที่มาไม่ได้
เขารู้สึกไม่ค่อยสบาย

566
00:52:11,708 --> 00:52:13,291
ปัญหาสุขภาพ

567
00:52:14,291 --> 00:52:15,208
นายคงเข้าใจ

568
00:52:15,291 --> 00:52:17,916
เขาก็เลยขอให้เรามาคุยกับนาย

569
00:52:27,458 --> 00:52:28,500
เรื่องอะไร

570
00:52:28,583 --> 00:52:32,666
การกระทำที่ยอมรับได้ในลอนดอน
ตั้งแต่การพลัดถิ่นของปูติน

571
00:52:32,750 --> 00:52:35,166
สิ่งที่ทำให้เราผ่านไปได้
คือการเอาชีวิตรอด

572
00:52:36,375 --> 00:52:37,625
ผมทำอะไรผิดหรือเปล่าครับ

573
00:52:37,708 --> 00:52:40,958
สถาบันวิจัยทำให้เราตกอยู่ในความเสี่ยง

574
00:52:41,041 --> 00:52:43,333
เป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้เด็ดขาด

575
00:52:43,416 --> 00:52:45,291
ทุกอย่างมีราคา พ่อหนุ่ม

576
00:52:47,333 --> 00:52:48,583
ฟังผมก่อน ทุกท่าน

577
00:52:49,000 --> 00:52:52,166
การหาคนของผม
จากพนักงานภายในสถาบันวิจัย

578
00:52:52,250 --> 00:52:54,083
เป็นไปตามมาตรฐานทุกขั้นตอน

579
00:52:54,166 --> 00:52:55,958
พยายามหาประโยชน์จากโอกาสที่เข้ามา

580
00:52:56,958 --> 00:52:59,916
แต่ผมเสียใจอย่างสุดซึ้ง ถ้าทำให้ท่านรู้สึก

581
00:53:01,041 --> 00:53:02,625
ว่านั่นเป็นภัยต่อจุดยืนของเรา

582
00:53:02,708 --> 00:53:07,250
ผมยืนยันว่าผมไม่ได้เจตนา

583
00:53:07,791 --> 00:53:10,833
ผมขออภัยอย่างสุดซึ้ง

584
00:53:11,291 --> 00:53:15,208
และได้แต่หวังว่าพวกท่านจะให้อภัยผม

585
00:53:25,291 --> 00:53:28,291
นายน่าจะเห็นหน้าตัวเอง

586
00:53:35,916 --> 00:53:36,875
เราเข้าใจ

587
00:53:37,583 --> 00:53:40,583
เราคอยจับตามอง
พวกอาร์ไอมาตลอดอยู่แล้ว

588
00:53:40,666 --> 00:53:42,666
ไม่ใช่แค่เพื่อสร้างโอกาสทำเงิน

589
00:53:42,750 --> 00:53:44,791
แต่เพื่อปกป้องผลประโยชน์เราด้วย

590
00:53:44,875 --> 00:53:46,208
เรื่องธุรกิจล้วนๆ

591
00:53:46,291 --> 00:53:50,166
ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว ถึงเวลาตัดเบ็ดทิ้งได้

592
00:53:50,250 --> 00:53:52,000
ทำทุกอย่างที่นายต้องทำ

593
00:53:52,083 --> 00:53:53,791
ปิดแผลให้สนิทซะ

594
00:53:53,875 --> 00:53:56,875
คนของนาย พวกบริษัทลิ่วล้อ
ที่จะวนกลับมาหานายได้

595
00:53:56,958 --> 00:53:58,166
ต้องกำจัดพวกมันทิ้ง

596
00:54:00,000 --> 00:54:00,916
ทุกคนเลยเหรอ

597
00:54:01,416 --> 00:54:02,958
เวลากิ่งไม้ติดโรค

598
00:54:03,041 --> 00:54:06,083
และเสี่ยงทำให้ต้นอื่นติดโรคไปด้วย
คนดูแลสวนจะทำยังไงล่ะ

599
00:54:06,166 --> 00:54:09,083
ตัดกิ่งนั่นทิ้งไป เผามัน

600
00:54:09,166 --> 00:54:10,875
ไม่ได้เผาแค่กิ่งเดียวด้วย

601
00:54:10,958 --> 00:54:13,041
ต้องเผามันทั้งต้น

602
00:54:15,458 --> 00:54:17,958
เมียนายน่ารักดีนะ เลฟ

603
00:54:19,041 --> 00:54:20,166
แล้วลูกๆ ล่ะ

604
00:54:20,250 --> 00:54:22,833
เรามาที่นี่เพื่อเตือนนาย

605
00:54:23,375 --> 00:54:24,333
เข้าใจใช่ไหม

606
00:54:25,458 --> 00:54:26,958
จัดการให้เรียบร้อย ไอ้หนุ่ม

607
00:54:27,041 --> 00:54:30,083
ไม่งั้นคนสวนจะมาเยี่ยม

608
00:54:30,166 --> 00:54:31,916
พร้อมกับขวาน

609
00:54:34,541 --> 00:54:35,500
หิวไหม

610
00:54:36,333 --> 00:54:38,208
เด็กเสิร์ฟไปไหนกันหมดวะ