1 00:00:14,083 --> 00:00:16,708 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:29,416 --> 00:00:30,833 ‎บอกมาว่าเธอมาที่โรงเรียนทำไม 3 00:00:38,333 --> 00:00:40,708 ‎- ฟาราห์ เธอไม่พูดหรอก ‎- ฉันจะเค้นเอง 4 00:00:41,208 --> 00:00:42,500 ‎คุณกำลังทำร้ายเธอ 5 00:00:42,583 --> 00:00:45,458 ‎ที่ฉันทำก็แค่ทะลวงการป้องกันทางจิตใจของเธอ 6 00:00:45,541 --> 00:00:46,708 ‎ไม่ได้เจ็บเลย 7 00:00:46,791 --> 00:00:47,958 ‎ก็แค่การแสดง 8 00:01:00,250 --> 00:01:02,583 ‎จะมีคนเชื่ออาจารย์สักกี่คนกัน 9 00:01:03,708 --> 00:01:04,583 ‎คงไม่มีหรอก 10 00:01:05,375 --> 00:01:06,708 ‎เรื่องของหนูดีกว่า 11 00:01:07,875 --> 00:01:10,750 ‎เป็นเรื่องที่คน ‎จะซุบซิบกันทั่วโถงพอเรื่องนี้จบลง 12 00:01:11,416 --> 00:01:13,500 ‎บอกว่าบีเอทริกซ์โดนทำร้าย ใครๆ ก็รู้ 13 00:01:13,583 --> 00:01:16,083 ‎แต่อาจารย์ใหญ่แม่งหมกมุ่นเป็นบ้า 14 00:01:16,166 --> 00:01:18,583 ‎คัลลัมพยายามจะช่วยเธอ แล้วเธอฆ่าเขาทำไม 15 00:01:18,666 --> 00:01:20,958 ‎พูดกันว่าอาจารย์ดาวลิ่ง ‎แวะมาที่คุกทุกวัน เป็นสัปดาห์ 16 00:01:21,041 --> 00:01:22,958 ‎แล้วกระตุ้นจิตใจบอบบางอย่างทารุณ 17 00:01:23,041 --> 00:01:24,541 ‎เธอไม่ได้บอบบางเลยสักนิด 18 00:01:25,458 --> 00:01:28,166 ‎เธอไปไหนกับบลูม ‎บลูมช่วยเธอบุกเข้าห้องทำงานฉันเหรอ 19 00:01:28,250 --> 00:01:30,500 ‎"เสียงกรีดร้อง ‎ของบีเอทริกซ์ดังไปทั่วโรงเรียน" 20 00:01:30,583 --> 00:01:33,291 ‎เบิร์นวันที่โผล่มาตอนเธอมาถึง ‎เธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไหม 21 00:01:33,375 --> 00:01:34,208 ‎"แล้วคืนหนึ่ง…" 22 00:01:35,708 --> 00:01:37,083 ‎"เสียงกรีดร้องก็สงบลง" 23 00:01:40,000 --> 00:01:42,083 ‎"ไม่มีใครรู้ว่า ‎เกิดอะไรขึ้นกับเด็กสาวน่าสงสาร" 24 00:01:42,166 --> 00:01:44,041 ‎"แต่ทุกคนรู้ว่าใครเป็นคนทำ" 25 00:01:44,916 --> 00:01:46,083 ‎บีเอทริกซ์ 26 00:01:47,166 --> 00:01:49,041 ‎เธอไม่ใช่เหยื่อในเรื่องนี้ 27 00:01:49,833 --> 00:01:51,083 ‎อาจารย์อาจจะไม่คิดแบบนั้น 28 00:01:52,458 --> 00:01:55,208 ‎แต่หนูไม่รับปากนะว่า ‎คนอื่นในโรงเรียนจะเห็นด้วย 29 00:01:58,833 --> 00:01:59,666 ‎โทษทีค่ะ 30 00:02:00,458 --> 00:02:02,708 ‎ไม่ได้อยากฟังเรื่องเมื่อกี้เหรอ 31 00:02:10,583 --> 00:02:14,208 ‎(ห้ามเข้า ‎เฉพาะผู้ที่ได้รับอนุญาต) 32 00:02:22,541 --> 00:02:26,458 ‎(บันทึก ‎12.15 น. ดาวลิ่งและซิลวา) 33 00:02:27,916 --> 00:02:29,416 ‎- เดินเล่นกลางดึกเหรอ ‎- หือ ใช่ 34 00:02:30,416 --> 00:02:31,875 ‎แค่ออกมาสูดอากาศ 35 00:02:31,958 --> 00:02:33,250 ‎อากาศแบบนี้เหรอ 36 00:02:35,125 --> 00:02:37,791 ‎- ฉันรู้ว่าเธอกำลังทำอะไร ‎- นายไม่รู้อะไรทั้งนั้น 37 00:02:39,541 --> 00:02:41,208 ‎อยากเข้าไปคุยใช่ไหม 38 00:02:42,083 --> 00:02:42,916 ‎กับบีเอทริกซ์ 39 00:02:43,875 --> 00:02:44,875 ‎ฉันช่วยเธอได้ 40 00:02:46,125 --> 00:02:47,166 ‎หมายความว่าไง 41 00:02:47,750 --> 00:02:49,750 ‎ฉันเข้าเวรคืนพรุ่งนี้ 42 00:02:51,208 --> 00:02:52,875 ‎เธอคงอยากออกมาสูดอากาศตอนนั้นอีก 43 00:03:16,458 --> 00:03:17,416 ‎อยู่ตรงไหน 44 00:03:17,916 --> 00:03:19,083 ‎ไม่รู้ อยู่ใกล้กันไว้ 45 00:03:32,083 --> 00:03:33,208 ‎บลูม 46 00:03:33,291 --> 00:03:34,166 ‎บลูม 47 00:03:35,541 --> 00:03:36,375 ‎ฉันเอง 48 00:03:46,166 --> 00:03:49,250 ‎เราต้องสู้กับ ‎หุ่นฝึกเวทมนตร์ประหลาดๆ นี่อีกกี่ตัวกัน 49 00:03:49,333 --> 00:03:51,458 ‎จนกว่าจะสู้ได้จริงๆ สักตัวมั้ง 50 00:03:55,500 --> 00:03:56,458 ‎นายเลือดออก 51 00:03:57,958 --> 00:04:00,333 ‎- เยอะเหรอ ‎- ไม่เยอะ ให้ฉัน… 52 00:04:02,375 --> 00:04:03,375 ‎อ้อ เอาสิ 53 00:04:13,916 --> 00:04:14,750 ‎เรียบร้อย 54 00:04:15,291 --> 00:04:16,125 ‎ดีเหมือนใหม่ 55 00:04:17,041 --> 00:04:17,875 ‎ขอบใจ 56 00:04:18,708 --> 00:04:21,125 ‎ถ้าอาจารย์สอนว่าต้องสู้เจ้าพวกนี้ยังไงก็คงดี 57 00:04:21,708 --> 00:04:23,583 ‎เราฝึกอย่างอื่นได้ดีหมดยกเว้นอันนี้ 58 00:04:23,666 --> 00:04:24,875 ‎ไฟ! 59 00:04:25,666 --> 00:04:27,541 ‎เมื่อปีที่แล้วนายก็ได้ฝึกนี่นา 60 00:04:28,791 --> 00:04:30,916 ‎ก็ใช่ แต่ไม่เหมือนแบบนี้เลย 61 00:04:31,000 --> 00:04:33,291 ‎นี่เหมือนเตรียมรบเต็มรูปแบบ 62 00:04:35,541 --> 00:04:37,916 ‎แต่อาจารย์เราก็อดีตทหารทั้งนั้น 63 00:04:38,000 --> 00:04:41,458 ‎คงเป็นแนวของคณะอาจารย์แห่งอัลเฟียแหละ 64 00:04:42,291 --> 00:04:43,375 ‎ศาสตราจารย์ฮาร์วีย์ 65 00:04:44,000 --> 00:04:44,833 ‎ใบ้ให้หน่อยสิครับ 66 00:04:44,916 --> 00:04:48,083 ‎ทุกความล้มเหลว ‎ช่วยให้ใกล้ความสำเร็จขึ้นอีกขั้น 67 00:04:48,166 --> 00:04:50,125 ‎เป็นบทเรียนที่ดีเหมือนเคยค่ะ ศาสตราจารย์ 68 00:04:50,208 --> 00:04:51,583 ‎ใจเย็นๆ 69 00:04:51,666 --> 00:04:55,666 ‎ฟังนะ เวทไฟจะมีประโยชน์ ‎ถ้าใช้อย่างเหมาะสม 70 00:04:55,750 --> 00:05:00,250 ‎ภายในเบิร์นวันแต่ละตัว ‎จะมีแกนเวทมนตร์ เรียกว่าซินเดอร์ 71 00:05:00,333 --> 00:05:04,541 ‎พอฝึกฝนนานเข้า ‎พวกเธอก็จะใช้เวทมนตร์ทำลายมันได้ 72 00:05:04,625 --> 00:05:08,166 ‎แต่เธอจะต้องเชื่อใจกันและกัน 73 00:05:08,250 --> 00:05:09,666 ‎เธอต้องเชื่อใจสเปเชียลลิสต์ 74 00:05:09,750 --> 00:05:12,375 ‎ให้ยั้งไว้ ‎ในตอนที่เธอปล่อยเวทมนตร์ที่คุมอยู่ 75 00:05:12,458 --> 00:05:15,500 ‎และเธอต้องเชื่อใจแฟรี่ของเธอ ‎เพื่อจัดการให้เสร็จเรียบร้อย 76 00:05:18,291 --> 00:05:21,125 ‎งั้นก็ต้องถามแล้วล่ะ ฉันไว้ใจนายได้ไหม 77 00:05:25,333 --> 00:05:27,458 ‎ฉันก็อยากถามเธอแบบนั้นนะ 78 00:05:28,375 --> 00:05:29,458 ‎เมื่อกี้นี้ใครน่ะ 79 00:05:29,958 --> 00:05:32,250 ‎"เป็นบทเรียนที่ดีเหมือนเคยค่ะ ศาสตราจารย์" 80 00:05:33,083 --> 00:05:36,791 ‎ตั้งแต่วันที่ฉันออกไปกับบีเอทริกซ์ ‎พวกอาจารย์ก็จับตาดูฉันไม่ห่างเลย 81 00:05:37,833 --> 00:05:41,500 ‎ต้องทำให้พวกอาจารย์เชื่อว่า ‎ฉันไม่ใช่ลูกสมุนชั่วร้ายของเธอ 82 00:05:45,041 --> 00:05:48,125 ‎- ทำไม บีเอทริกซ์เป็นวายร้ายเจมส์บอนด์เหรอ ‎- เลือกคำได้แย่มาก 83 00:05:48,208 --> 00:05:50,666 ‎จะช่วยเธอใช้เลเซอร์ ‎สลักชื่อลงบนดวงจันทร์เหรอ 84 00:05:50,750 --> 00:05:52,416 ‎- เงียบเถอะ ‎- ขโมยหอไอเฟลงี้ 85 00:05:53,291 --> 00:05:54,750 ‎ขอฝึกอีกรอบได้ไหมคะ 86 00:06:01,458 --> 00:06:03,458 ‎นั่นเป็นการลองครั้งที่ห้าของบลูมกับสกาย 87 00:06:03,541 --> 00:06:05,458 ‎- เป็นยังไง ‎- สกายหอบนิดหน่อย 88 00:06:05,541 --> 00:06:08,791 ‎บลูมหงุดหงิด แต่ทั้งคู่ไม่ล้าเลย 89 00:06:08,875 --> 00:06:09,708 ‎ดีมาก 90 00:06:10,208 --> 00:06:13,000 ‎ทั้งคู่รู้ตัวว่าโดนอ่านใจอยู่ ‎แต่หนูอดคิดไม่ได้ว่าเราไปล่วงล้ำ 91 00:06:13,083 --> 00:06:15,625 ‎ขอใช้เวทมนตร์กับศัตรูจริงๆ ไม่ได้เหรอคะ 92 00:06:15,708 --> 00:06:18,708 ‎ไม่ใช่ทุกเวทมนตร์ของแฟรี่ ‎ที่เหมาะกับบทบาทการต่อสู้ 93 00:06:18,791 --> 00:06:21,333 ‎การสนับสนุนก็สำคัญไม่แพ้กัน 94 00:06:21,833 --> 00:06:24,250 ‎เวทมนตร์ของเธอ ‎ช่วยเราประเมินจิตใจที่เปราะบาง 95 00:06:24,333 --> 00:06:26,333 ‎หรือหาศัตรูที่ซ่อนอยู่ได้ 96 00:06:26,833 --> 00:06:28,000 ‎แบบบีเอทริกซ์เหรอคะ 97 00:06:29,541 --> 00:06:30,375 ‎ใช่ 98 00:06:31,458 --> 00:06:32,833 ‎ว่าแต่บีเอทริกซ์เป็นยังไงบ้างคะ 99 00:06:33,416 --> 00:06:35,791 ‎รู้หรือยังคะว่าทำไมเธอถึงฆ่าคัลลัม 100 00:06:36,375 --> 00:06:37,791 ‎อย่าว่อกแว่กกันดีกว่า 101 00:06:38,291 --> 00:06:39,125 ‎ใครต่อ 102 00:06:41,083 --> 00:06:43,458 ‎ท่าเถาวัลย์รัดนี่ไม่เลวเลยนะ เทอร์ 103 00:06:44,291 --> 00:06:50,041 ‎ขอบใจนะ ‎อยู่ที่ความทนแรงดึงของเซลลูโลสน่ะ 104 00:06:51,166 --> 00:06:53,708 ‎อ๋อ ความทนแรงดึง แจ๋ว 105 00:06:58,000 --> 00:06:59,500 ‎เธอพูดถูกนะ รู้ไหม 106 00:07:00,416 --> 00:07:01,833 ‎เธอเป็นกำลังสำคัญนะ 107 00:07:03,458 --> 00:07:04,333 ‎ขอบใจ 108 00:07:06,041 --> 00:07:07,583 ‎- นายด้วย ‎- ตลกเถอะ 109 00:07:08,500 --> 00:07:09,583 ‎ฉันห่วยแตก 110 00:07:10,416 --> 00:07:13,291 ‎หลังจากพยายามกับฉันสองครั้ง ‎ไอช่าก็เลิกสู้แล้วเปลี่ยนไปสนับสนุน 111 00:07:13,375 --> 00:07:14,208 ‎เพราะงั้น… 112 00:07:14,291 --> 00:07:15,208 ‎ก็… 113 00:07:16,166 --> 00:07:17,583 ‎เป็นสัปดาห์ที่ประหลาดเนอะ 114 00:07:21,000 --> 00:07:23,250 ‎โทษที ฉันรู้ว่านายกับบีเอทริกซ์… 115 00:07:23,875 --> 00:07:26,166 ‎สนิทกัน เลยคงจะยากน่าดู 116 00:07:27,541 --> 00:07:29,291 ‎สุดยอดเลยริฟ 117 00:07:29,375 --> 00:07:32,208 ‎ไม่เคยเห็นใครตายหลายๆ แบบ ‎ได้เร็วขนาดนั้นมาก่อน 118 00:07:32,708 --> 00:07:34,458 ‎นายควรไปออกอัลเฟียก็อตทาเลนต์นะ 119 00:07:36,750 --> 00:07:37,791 ‎อะไรน่ะ 120 00:07:38,333 --> 00:07:42,166 ‎คำแซะเห่ยๆ จากปีศาจปีหนึ่งที่ฉันสร้างน่ะ 121 00:07:42,250 --> 00:07:44,583 ‎ไม่ก็ ที่บีเอทริกซ์สร้าง 122 00:07:46,625 --> 00:07:49,000 ‎เขายังอยากได้บีเอทริกซ์อยู่ 123 00:07:49,083 --> 00:07:51,291 ‎อยากแบบประหลาด แบบเกย์ๆ 124 00:07:53,208 --> 00:07:54,166 ‎เป็นเกย์ไหมนะ 125 00:07:56,583 --> 00:07:58,416 ‎ไม่รู้ด้วยแล้ว 126 00:08:00,291 --> 00:08:01,791 ‎งั้นก็ ไว้เดี๋ยวเจอกัน 127 00:08:05,416 --> 00:08:06,375 ‎ซิลวา 128 00:08:08,291 --> 00:08:10,125 ‎เอาจริง การจับคู่ผมกับบลูม 129 00:08:10,208 --> 00:08:11,458 ‎มันชัดมากเลยนะครับ 130 00:08:11,541 --> 00:08:13,958 ‎บลูมเป็นแฟรี่ที่ทรงพลัง ‎นายเป็นสเปเชียลลิสต์ที่แข็งแกร่ง 131 00:08:14,041 --> 00:08:15,333 ‎ไม่มีใครสงสัย 132 00:08:16,541 --> 00:08:17,416 ‎รู้อะไรมาบ้าง 133 00:08:17,500 --> 00:08:19,875 ‎เธอยังไม่ได้พูดอะไร ‎เรื่องที่นั่งรถไปกับบีเอทริกซ์ 134 00:08:20,500 --> 00:08:21,333 ‎ผมบอกเลย 135 00:08:21,416 --> 00:08:24,333 ‎บลูมไม่ได้อยู่เบื้องหลังหรอก ‎ยิ่งผมอยู่กับเธอ 136 00:08:24,416 --> 00:08:27,208 ‎ผมก็ยิ่งเชื่อแบบนั้น ‎แล้วพอผมยิ่งเชื่อแบบนั้น… 137 00:08:30,166 --> 00:08:31,041 ‎อะไร 138 00:08:31,541 --> 00:08:32,458 ‎สเตลล่าไม่อยู่แล้ว 139 00:08:33,500 --> 00:08:36,833 ‎ริฟเวนพังไม่เป็นท่า ‎และคนที่ผมใช้เวลาด้วยมากที่สุด… 140 00:08:37,666 --> 00:08:38,750 ‎เป็นคนที่ผมจับตาดูอยู่ 141 00:08:39,250 --> 00:08:41,541 ‎นายกำลังทำสิ่งที่สำคัญอยู่ ‎นายต้องเชื่อใจฉัน 142 00:08:41,625 --> 00:08:46,166 ‎ทุกสิ่งที่ฉันทำและเคยทำไป ‎ก็เพื่อปกป้องให้โลกคู่ขนานปลอดภัย 143 00:08:46,250 --> 00:08:48,541 ‎เป็นสิ่งที่ฉันกับพ่อนายเหมือนกัน 144 00:08:48,625 --> 00:08:50,208 ‎ซึ่งก็ใช่ มันโดดเดี่ยว 145 00:08:50,291 --> 00:08:52,416 ‎แต่มันมีเกียรติ สกาย 146 00:09:09,208 --> 00:09:10,291 ‎ไม่ต้องลุกหรอก 147 00:09:10,791 --> 00:09:12,625 ‎ดูก็รู้ว่าชอบข้างล่างนั่น 148 00:09:13,458 --> 00:09:16,041 ‎บอกด้วยนะถ้าอยากเลิกเอาเท้าราน้ำแล้ว 149 00:09:16,125 --> 00:09:19,333 ‎ฉันมีลูกอยู่บ้านหนึ่งคน ‎ไม่ได้อยากมีอีกคนในสนามรบ 150 00:09:19,416 --> 00:09:22,166 ‎แต่ดูจากที่เบิร์นวันเกือบจะเล่นงานนายได้ 151 00:09:22,250 --> 00:09:23,750 ‎สกายก็อาจมีประโยชน์กว่า 152 00:09:24,333 --> 00:09:26,208 ‎นายรู้ได้ยังไงว่าสกายมีประโยชน์แค่ไหน 153 00:09:26,708 --> 00:09:28,791 ‎นายเจอลูกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 154 00:09:37,000 --> 00:09:38,625 ‎ชำแหละดูอีกแล้วเหรอ 155 00:09:38,708 --> 00:09:41,708 ‎- คิดว่าไงล่ะ ‎- ยังต้องศึกษาจากตรงนี้อีกเยอะ 156 00:09:42,458 --> 00:09:43,916 ‎เราอาจทำมันปนเปื้อนได้ 157 00:09:44,000 --> 00:09:45,250 ‎เยี่ยมเลย! 158 00:09:46,791 --> 00:09:48,166 ‎ไม่เลวเลยวันนี้ 159 00:09:50,041 --> 00:09:52,458 ‎สองนาที 15 วินาที 160 00:09:52,541 --> 00:09:55,583 ‎จัดการได้เร็วที่สุดเท่าที่เคยทำได้เลย 161 00:09:56,833 --> 00:10:00,708 ‎คราวหน้าลองน้อยกว่าสองนาที ดีไหม 162 00:10:05,875 --> 00:10:07,791 ‎จำได้ไหมว่าเราฝึกกันมาขนาดไหน 163 00:10:08,708 --> 00:10:10,750 ‎- โรซาลินด์… ‎- พาเราฝ่านรก 164 00:10:10,833 --> 00:10:12,000 ‎ผมยังมีแผลเป็นอยู่เลย 165 00:10:12,083 --> 00:10:15,125 ‎ยังไม่มีนักเรียนโค่นเบิร์นวันจำลองได้เลย ‎ส่วนใหญ่ยอมแพ้กันหมด 166 00:10:15,208 --> 00:10:18,875 ‎พวกเขายังไม่พร้อม ‎เราถึงได้ฝึกพวกเขาไง 167 00:10:20,750 --> 00:10:22,500 ‎มาร์โค เกิดอะไรขึ้น 168 00:10:22,583 --> 00:10:25,541 ‎โนวร่ากับผมตามล่าเบิร์นวันแถวๆ โรงเรียน 169 00:10:27,041 --> 00:10:29,291 ‎พอเราฆ่ามันได้ เราก็ไม่ได้ระวังตัว 170 00:10:32,875 --> 00:10:33,833 ‎มันไม่ได้มีแค่ตัวเดียว 171 00:10:36,458 --> 00:10:39,041 ‎- เดี๋ยวหยิบแซนบัคมาให้ ‎- อยู่ใกล้โรงเรียนแค่ไหน 172 00:10:39,125 --> 00:10:41,750 ‎โนวร่ากับกองพันจะจัดการเอง ไม่ต้องห่วง 173 00:10:42,500 --> 00:10:43,333 ‎แต่ว่า 174 00:10:44,041 --> 00:10:46,625 ‎เราถูกสอนมาว่า ‎เบิร์นวันเป็นนักล่าที่สันโดษ 175 00:10:47,125 --> 00:10:48,708 ‎แต่พวกมันสองตัวอยู่ด้วยกัน 176 00:10:51,875 --> 00:10:53,875 ‎ถึงจะไม่ค่อยเจอ แต่ก็เป็นไปได้ 177 00:10:55,916 --> 00:10:57,916 ‎งั้นเราก็ควรเตือนพวกโซลาเรียน 178 00:10:58,000 --> 00:11:00,833 ‎เราพยายามแล้ว ‎แต่พวกเขาไม่วอกลับมาหลายวัน 179 00:11:00,916 --> 00:11:03,666 ‎แล้วก็ถอนกำลังจากกองพันแล้วด้วย 180 00:11:03,750 --> 00:11:04,666 ‎หา 181 00:11:05,500 --> 00:11:07,708 ‎คุณคุยกับลูน่าครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 182 00:11:08,583 --> 00:11:10,875 ‎มีเรื่องอะไรที่ผมควรรู้หรือเปล่า 183 00:11:14,625 --> 00:11:17,458 ‎ราชินีพาลูกสาวออกจากโรงเรียนเมื่อสัปดาห์ก่อน 184 00:11:17,541 --> 00:11:19,333 ‎จากนั้นเธอก็ตีตัวออกหาก 185 00:11:19,833 --> 00:11:21,500 ‎เราเหลือกองกำลังอีกไม่เยอะนะครับ 186 00:11:21,583 --> 00:11:24,208 ‎ถ้าพวกโซลาเรียนทิ้งเรา ‎เราเดือดร้อนหนักแน่ๆ 187 00:11:37,791 --> 00:11:40,291 ‎(อยู่ถัดไปห้ากำแพง ‎จะไปถึงใน 45 วินาที บอกมาก็พอ) 188 00:11:48,416 --> 00:11:50,166 ‎โทษที มันติดน่ะ 189 00:11:50,875 --> 00:11:54,375 ‎งั้นตอนนี้เธอคงรู้แล้วว่า ‎ฉันกับแซมคุยๆ กัน ก็… 190 00:11:54,458 --> 00:11:57,458 ‎ทำต่อไปเถอะ ฉันไม่อยาก ‎บังเอิญไปเจอข้อความคุยเซ็กส์แปลกๆ 191 00:11:57,958 --> 00:11:58,791 ‎จากพี่ชายฉันหรอก 192 00:11:59,291 --> 00:12:02,083 ‎ที่เธอคิด ฉันก็แค่นั่งบนเตียง ฟังเพลงกรันจ์ 193 00:12:02,166 --> 00:12:04,208 ‎ทำการบ้านอักษรรูน แล้วก็แชตอย่างว่ากับพี่เธอ 194 00:12:04,291 --> 00:12:07,333 ‎เพิ่มต้นไม้อีกสักหน่อย ในนี้ก็จะไม่หลอนแล้ว 195 00:12:07,416 --> 00:12:08,958 ‎ต้นไม้ไล่ผีสเตลล่าเหรอ 196 00:12:09,041 --> 00:12:11,875 ‎เปล่าหรอก แค่ห้องโล่งๆ ทำให้ฉันขนลุก 197 00:12:12,833 --> 00:12:14,291 ‎แล้วก็นะ มันผ่านมาสัปดาห์แล้ว 198 00:12:14,375 --> 00:12:16,416 ‎เราควรยอมรับว่าเธอจะไม่กลับมาแล้ว 199 00:12:17,208 --> 00:12:19,208 ‎ไม่ว่าจะอยากรู้ว่าเธอเป็นตายร้ายดียังไง 200 00:12:19,291 --> 00:12:22,500 ‎หรือส่งข้อความ โทรหา หรือเช็กอินสตาแกรม 201 00:12:22,583 --> 00:12:24,125 ‎สแนปแชต ทัมเบลอร์ 202 00:12:24,208 --> 00:12:25,875 ‎เดี๋ยว เธอคิดถึงสเตลล่าเหรอ 203 00:12:25,958 --> 00:12:26,833 ‎เปล่า 204 00:12:27,416 --> 00:12:32,083 ‎เธอใจร้าย ขี้เหยียด ‎และจากไปโดยไม่บอกลา 205 00:12:32,166 --> 00:12:33,875 ‎ซึ่งเป็นเรื่องที่ใจร้ายที่สุด 206 00:12:33,958 --> 00:12:36,958 ‎อยากให้ฉันเหยียดเธอไหมล่ะ ‎จะช่วยให้สบายใจขึ้นไหม 207 00:12:37,041 --> 00:12:38,041 ‎บ้าเหรอ ไม่เอา! 208 00:12:38,875 --> 00:12:43,333 ‎หรือยังไงดี ลองแบบ ชุดฉันไหม 209 00:12:43,416 --> 00:12:45,208 ‎ฉันตัดเองเลยนะ มันดู… 210 00:12:46,541 --> 00:12:47,375 ‎เฉิ่มใช่ไหม 211 00:12:48,375 --> 00:12:49,250 ‎อะไรน่ะ 212 00:12:58,291 --> 00:12:59,958 ‎ต้นไม้เยอะพอแล้วแหละเนอะ 213 00:13:01,625 --> 00:13:04,541 ‎แค่เศร้าเรื่องสเตลล่าใส่พวกเราคงยังไม่พอ 214 00:13:04,625 --> 00:13:07,750 ‎เทอร่าเลยเอาต้นไม้มาเติมห้องสเตลล่าไปด้วย 215 00:13:09,500 --> 00:13:10,333 ‎(อยู่ไหม) 216 00:13:13,125 --> 00:13:14,000 ‎บลูม 217 00:13:15,458 --> 00:13:17,291 ‎เธอรู้ใช่ไหมว่าคุยกับฉันได้ 218 00:13:17,375 --> 00:13:19,791 ‎ฉันรู้ว่าเธอไม่ไว้ใจอาจารย์ดาวลิ่ง ‎หลังจากเรื่องที่เกิด 219 00:13:19,875 --> 00:13:21,708 ‎แต่ฉันจะไม่มีทาง… 220 00:13:24,750 --> 00:13:25,875 ‎เธอคุยกับฉันได้นะ 221 00:13:26,416 --> 00:13:27,333 ‎คุยได้ทุกเรื่อง 222 00:13:28,125 --> 00:13:29,625 ‎- แค่ระหว่างเรา ‎- รู้แล้ว 223 00:13:30,625 --> 00:13:33,541 ‎สัปดาห์นี้ฉันอยากตั้งใจฝึกน่ะ ที่ผ่านมา 224 00:13:33,625 --> 00:13:36,333 ‎ฉันเอาแต่สนใจเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับการเรียน 225 00:13:36,416 --> 00:13:37,750 ‎อ้อ ฉันควรรับสายน่ะ 226 00:13:46,958 --> 00:13:48,333 ‎เราต้องคุยเรื่องบลูม 227 00:13:50,000 --> 00:13:53,833 ‎เธอสนแต่เรื่องพ่อแม่แท้ๆ ‎กับโรซาลินด์มาหลายอาทิตย์ 228 00:13:54,416 --> 00:13:57,083 ‎แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่สนเลย 229 00:13:57,625 --> 00:14:00,500 ‎เราควรจะเชื่อจริงๆ เหรอว่า ‎เธอหยุดสนใจไปดื้อๆ 230 00:14:01,375 --> 00:14:02,833 ‎บลูมปิดบังอะไรบางอย่างอยู่ 231 00:14:02,916 --> 00:14:05,791 ‎ฉันแค่ไม่รู้ว่าอะไร ‎แล้วทำไมบลูมต้องส่งข้อความหาเดนล่ะ 232 00:14:05,875 --> 00:14:07,208 ‎เธอส่งข้อความหาเดนเหรอ 233 00:14:07,291 --> 00:14:10,208 ‎ริฟเวนบอกว่าเขายังอยู่ทีมบีเอทริกซ์ 234 00:14:10,291 --> 00:14:11,875 ‎ไม่เป็นไร เขาสลบไปแล้ว 235 00:14:11,958 --> 00:14:13,250 ‎นายทำอะไรลงไป 236 00:14:14,000 --> 00:14:17,458 ‎ใจเย็น แค่ยากล่อมประสาทแบบอ่อนๆ ‎เดี๋ยวอีกชั่วโมงก็ตื่น 237 00:14:18,416 --> 00:14:19,375 ‎เธอรออยู่ 238 00:14:32,083 --> 00:14:33,875 ‎กว่าจะโผล่มาได้ 239 00:14:35,750 --> 00:14:37,666 ‎- เธอฆ่าคัลลัมเหรอ ‎- งั้นก็เข้าเรื่องเลย 240 00:14:37,750 --> 00:14:39,375 ‎- เด็กดี ‎- จริงเหรอ 241 00:14:39,875 --> 00:14:41,541 ‎ตอบสั้นๆ ใช่ 242 00:14:42,583 --> 00:14:44,208 ‎นี่มันเรื่องบ้าอะไร บีเอทริกซ์ 243 00:14:47,750 --> 00:14:49,333 ‎ฉันควรจะรู้คำตอบยาวๆ ไหม 244 00:14:49,416 --> 00:14:52,375 ‎กลางๆ ดีไหมล่ะ ‎คัลลัมไม่ใช่แค่ผู้ช่วยขี้ประจบ 245 00:14:52,458 --> 00:14:54,333 ‎เขาต้องการสิ่งเดียวกันกับฉัน 246 00:14:54,833 --> 00:14:56,500 ‎เขามาที่นี่เพื่อช่วยโรซาลินด์เหรอ 247 00:14:56,583 --> 00:15:00,250 ‎ซับซ้อนกว่า "นังเลวบีเอทริกซ์ ‎ฆ่าผู้ช่วยผู้เคราะห์ร้าย" หน่อย 248 00:15:00,750 --> 00:15:03,041 ‎นั่นเป็นเรื่องที่คณะอาจารย์จะใช้ ใช่ไหม 249 00:15:03,708 --> 00:15:06,625 ‎ก็เข้าใจได้แหละ ‎ใครจะไปสนรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ 250 00:15:08,708 --> 00:15:11,750 ‎ดาวลิ่ง ฮาร์วีย์ ซิลวา ‎พวกเขายังไม่บอกความจริงกับฉัน 251 00:15:11,833 --> 00:15:14,208 ‎แต่เพราะทางนั้นยังไม่บอก ‎ไม่ได้แปลว่าเธอบอกแล้ว 252 00:15:14,291 --> 00:15:16,291 ‎เธอไม่เชื่อว่าพวกนั้นเผาแอสเตอร์เดลล์เหรอ 253 00:15:16,375 --> 00:15:18,625 ‎ถ้าเผาจริง ถ้าพวกนั้นฆ่าพ่อแม่แท้ๆ ของฉัน 254 00:15:20,375 --> 00:15:22,791 ‎ฉันก็ต้องตามหาความจริงว่า ‎วันนั้นเกิดอะไรขึ้น 255 00:15:23,458 --> 00:15:25,541 ‎ฉันรู้จักคนที่จะบอกเธอได้ 256 00:15:28,375 --> 00:15:29,833 ‎พวกนั้นขังโรซาลินด์ไว้ที่ไหน 257 00:15:30,875 --> 00:15:33,083 ‎ฉันรู้วิธีนะ ว่าจะหาเธอได้ยังไง 258 00:15:33,666 --> 00:15:34,541 ‎โรซาลินด์ 259 00:15:38,041 --> 00:15:39,083 ‎เธอต้องการอะไร 260 00:15:39,750 --> 00:15:43,750 ‎เครื่องประดับน่ารัก ๆ พวกนี้ ‎ทำฉันเจ็บเจียนตาย 261 00:15:44,916 --> 00:15:48,791 ‎ตอนเธอออกไป เดนจะให้ของเล็กๆ ‎ที่ช่วยถอดกำไลนี่ได้ 262 00:15:49,375 --> 00:15:51,250 ‎คิดซะว่าเป็นแบตเตอรี่แฟรี่ 263 00:15:51,750 --> 00:15:54,250 ‎เธอใช้เวทมนตร์ชาร์จมันได้ที่หินศักดิ์สิทธิ์ 264 00:15:56,833 --> 00:15:58,250 ‎อยากให้ฉันช่วยปล่อยเธอเหรอ 265 00:15:59,500 --> 00:16:00,666 ‎เธอไม่ไว้ใจฉัน 266 00:16:01,750 --> 00:16:02,750 ‎ซึ่งก็ไม่ควร 267 00:16:03,583 --> 00:16:06,083 ‎เธอไม่ควรไว้ใจเพื่อนหรือคณะอาจารย์ 268 00:16:06,166 --> 00:16:08,791 ‎คนเดียวที่เธอควรไว้ใจคือโรซาลินด์ 269 00:16:10,000 --> 00:16:11,458 ‎และถ้าอยากไปเจอ 270 00:16:12,333 --> 00:16:13,833 ‎ก็มีแค่ทางนี้ทางเดียว 271 00:16:39,000 --> 00:16:40,875 ‎ฉันรู้ว่านายเป็นเพื่อนกับบีเอทริกซ์ แต่… 272 00:16:40,958 --> 00:16:42,083 ‎ทำไมฉันถึงช่วยน่ะเหรอ 273 00:16:43,041 --> 00:16:43,875 ‎ง่ายๆ 274 00:16:44,583 --> 00:16:45,791 ‎เธอเป็นคนเดียว 275 00:16:45,875 --> 00:16:48,833 ‎ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าการไม่เหมือนใครเป็นเรื่องดี 276 00:16:50,500 --> 00:16:51,791 ‎แล้วเธอมาที่นี่ทำไม 277 00:16:52,791 --> 00:16:55,958 ‎ใช่ บีเอทริกซ์เป็นคนเดียวที่ให้คำตอบกับฉัน 278 00:16:59,125 --> 00:17:01,875 ‎ฉันแค่ไม่รู้ว่าควรจะไปถึงขั้นไหนเพื่อคำตอบ 279 00:17:29,458 --> 00:17:31,375 ‎ชอบถือแท่งใหญ่ๆ นั่นเหรอ 280 00:17:34,166 --> 00:17:37,125 ‎- ถือว่าใช่เนอะ ‎- รู้สึกเหมือนเพิ่งอ้วกเลย 281 00:17:37,625 --> 00:17:40,833 ‎ฉันเห็นเธอในรอบสนับสนุน ‎ตอนฝึกซ้อมกับอาจารย์ดาวลิ่ง 282 00:17:41,333 --> 00:17:43,791 ‎ไม่นึกว่าแฟรี่อ่านใจจะมีท่าที่ดีขนาดนั้น 283 00:17:44,291 --> 00:17:45,791 ‎ฉันเคยเป็นนักเต้น 284 00:17:45,875 --> 00:17:48,666 ‎- คิดถึงการออกกำลังกายนิดหน่อย ‎- อ้อ แย่หน่อยนะ 285 00:17:49,208 --> 00:17:50,166 ‎เธอเป็นแฟรี่ 286 00:17:50,875 --> 00:17:54,416 ‎พวกเขาไม่สนว่าเธออยากเป็นอะไร ‎สนแค่อยากให้เธอเป็นอะไร 287 00:17:57,083 --> 00:17:58,875 ‎นายเกลียดการอยู่ที่นี่จริงๆ ใช่ไหม 288 00:17:59,500 --> 00:18:01,208 ‎อย่าสะเออะเข้ามาอ่านใจฉันนะ 289 00:18:02,625 --> 00:18:03,666 ‎แฟรี่อ่านใจ 290 00:18:04,375 --> 00:18:06,333 ‎ตัวอันตราย 291 00:18:06,416 --> 00:18:07,833 ‎โชคดีกับยัยนั่นล่ะเพื่อน 292 00:18:09,958 --> 00:18:11,416 ‎- เรื่องอะไรเนี่ย ‎- ไม่มีอะไร 293 00:18:11,916 --> 00:18:13,666 ‎อยากกลับหอพักไหม 294 00:18:19,500 --> 00:18:20,916 ‎แซ่บมาก เธอแซ่บมาก 295 00:18:21,000 --> 00:18:22,250 ‎ถ้าไม่บรรยายจะแซ่บกว่าอีก 296 00:18:25,125 --> 00:18:27,208 ‎โอเค ฉันไม่อยากพูดว่า "รุนแรง" แต่… 297 00:18:29,375 --> 00:18:32,958 ‎โอเค ฉันไม่อยากจะเป็นคนแบบนี้ แต่… 298 00:18:34,916 --> 00:18:37,833 ‎ถึงฉันรับรู้ความคิดคนอื่นไม่ได้ ‎แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรเลย 299 00:18:38,625 --> 00:18:39,583 ‎เป็นอะไรหรือเปล่า 300 00:18:42,083 --> 00:18:43,916 ‎ฉันแค่หงุดหงิดจากการฝึก 301 00:18:44,000 --> 00:18:46,500 ‎ได้แต่นั่งข้างสนาม ทำอะไรไม่ได้เลย 302 00:18:46,583 --> 00:18:48,958 ‎- แฟรี่อ่านใจเป็นแฟรี่ทรงพลังที่สุด ‎- กับผีสิ 303 00:18:49,041 --> 00:18:51,541 ‎พวกเราไร้พลังเวลาที่เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ 304 00:18:52,958 --> 00:18:55,166 ‎โอเค นี่มันมากกว่าการฝึกแล้ว 305 00:18:56,250 --> 00:18:57,208 ‎เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า 306 00:18:57,291 --> 00:18:58,166 ‎ไม่มี 307 00:19:00,750 --> 00:19:03,208 ‎จริงๆ ก็มี นานมากแล้ว 308 00:19:03,291 --> 00:19:04,375 ‎แค่เรื่องครอบครัวน่ะ 309 00:19:05,708 --> 00:19:07,541 ‎แล้วเรื่องการฝึกทั้งหมดนี่มัน… 310 00:19:10,708 --> 00:19:11,625 ‎ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร 311 00:19:11,708 --> 00:19:13,208 ‎ฉันแค่หงุดหงิด 312 00:19:14,250 --> 00:19:16,916 ‎ถ้าฉันเป็นนาย ‎ฉันจะใช้ประโยชน์จากความหงุดหงิด 313 00:19:17,000 --> 00:19:18,125 ‎ในตอนที่ยังทำได้ 314 00:19:18,625 --> 00:19:20,625 ‎ก็เข้าท่านะ หงุดหงิดไว้ 315 00:19:50,916 --> 00:19:52,083 ‎อย่าว่ากันเลยนะที่ฉัน 316 00:19:52,166 --> 00:19:54,666 ‎มีความกลัวผีที่สมเหตุสมผลและสมชายชาตรี 317 00:19:54,750 --> 00:19:56,208 ‎เพราะมันน่ากลัวจริงๆ 318 00:19:56,291 --> 00:19:57,958 ‎- หมดอารมณ์แล้ว ‎- อือ 319 00:19:59,000 --> 00:20:00,666 ‎- ฉันแต่งตัวดีกว่า ‎- อือ 320 00:20:00,750 --> 00:20:02,958 ‎ฉันต้องไปคุยกับเทอร่ากับไอช่า 321 00:20:05,125 --> 00:20:06,541 ‎- แล้วเจอกันนะ ‎- อื้อ 322 00:20:19,208 --> 00:20:20,375 ‎อยากออกมาไหม 323 00:20:25,458 --> 00:20:26,666 ‎เวทมนตร์ใหม่ ไม่เลว 324 00:20:26,750 --> 00:20:27,583 ‎ขอบใจ 325 00:20:28,625 --> 00:20:30,041 ‎ก็ฝึกมาบ้าง 326 00:20:31,166 --> 00:20:32,791 ‎ซ่อนตัวมานานหรือยัง 327 00:20:33,666 --> 00:20:34,583 ‎สองสามวัน 328 00:20:36,375 --> 00:20:37,750 ‎อยากคุยไหม 329 00:21:11,583 --> 00:21:13,333 ‎พวกเก่งเกินไปชอบมาที่นี่เหรอ 330 00:21:14,291 --> 00:21:15,166 ‎อืม ก็… 331 00:21:16,625 --> 00:21:17,708 ‎ในหอพักมันเสียงดัง 332 00:21:19,166 --> 00:21:20,000 ‎นั่นอะไร 333 00:21:21,250 --> 00:21:22,791 ‎นั่นคือหนังสือ 334 00:21:24,250 --> 00:21:26,250 ‎ถามแบบนี้นี่น่าห่วงนะเนี่ย 335 00:21:30,041 --> 00:21:31,541 ‎ฉันไม่อยากทำแบบนี้นะบลูม 336 00:21:32,625 --> 00:21:35,083 ‎ฉันไม่อยากให้เราโกหกกัน ‎แล้วก็ไม่อยากจะเล่นเกม 337 00:21:35,166 --> 00:21:36,416 ‎ไม่มีเกมอะไรนี่ 338 00:21:39,375 --> 00:21:40,958 ‎ซิลวาอยากให้ฉันจับตาดูเธอ 339 00:21:42,625 --> 00:21:44,416 ‎ฉันบอกไปว่าเขาบ้า 340 00:21:44,500 --> 00:21:46,708 ‎แล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรเลย 341 00:21:47,458 --> 00:21:50,500 ‎เธอก็แค่หงุดหงิดและอยากหาคำตอบ แล้ว… 342 00:21:50,583 --> 00:21:52,291 ‎นี่นายคอยสอดแนมฉันเหรอ 343 00:21:53,708 --> 00:21:56,583 ‎- แล้วก็ทำตามคำสั่งหน้าตาเฉย ‎- เขาสั่งฉันมา 344 00:21:56,666 --> 00:21:59,500 ‎เขาจะสั่งใครก็ได้ แต่เขาหลอกใช้นาย เขาใช้… 345 00:22:00,833 --> 00:22:01,875 ‎มิตรภาพของเรา 346 00:22:05,083 --> 00:22:06,708 ‎แต่ฉันเป็นตัวร้ายใช่ไหม 347 00:22:23,916 --> 00:22:24,916 ‎นี่อะไร บลูม 348 00:22:27,083 --> 00:22:29,125 ‎ฉันพยายามอยู่ข้างเธอนะ 349 00:22:29,208 --> 00:22:31,291 ‎แต่เธอทำให้มันยากมากๆ 350 00:22:33,625 --> 00:22:34,458 ‎บลูม 351 00:22:35,125 --> 00:22:36,500 ‎เธอไว้ใจฉันได้ 352 00:22:37,791 --> 00:22:39,333 ‎ฉันไม่แน่ใจว่าจะไว้ใจนายได้ 353 00:22:41,291 --> 00:22:44,458 ‎แต่ฉันอาจทำให้นายเชื่อได้ว่าฉันกำลังทำสิ่งที่ถูก 354 00:22:49,708 --> 00:22:52,708 ‎เริ่มจากเรื่องนี้แล้วกัน ‎นายเคยได้ยินเรื่องแอสเตอร์เดลล์ไหม 355 00:22:54,625 --> 00:22:56,416 ‎ตอนแรกทุกอย่างปกติดี แต่ว่า… 356 00:22:58,083 --> 00:23:00,000 ‎เธอไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง 357 00:23:01,291 --> 00:23:02,250 ‎ว่าทางนั้นเป็นยังไง 358 00:23:03,083 --> 00:23:03,916 ‎ใคร 359 00:23:04,958 --> 00:23:06,125 ‎แม่ฉัน 360 00:23:06,208 --> 00:23:08,041 ‎ฉันมองไม่เห็นเลยว่า 361 00:23:08,125 --> 00:23:11,500 ‎เบิร์นวันนอกบาเรียตัวเดียว ‎เป็นปัญหาใหญ่ได้ยังไง 362 00:23:11,583 --> 00:23:13,916 ‎มีสองตัวที่ออกเร่ร่อนด้วยกัน 363 00:23:14,000 --> 00:23:15,750 ‎มันไม่เคยเป็นแบบนี้มาตั้งแต่… 364 00:23:18,833 --> 00:23:20,041 ‎เมื่อนานมาแล้ว 365 00:23:22,208 --> 00:23:25,250 ‎ปัญหากำลังหนักขึ้นเรื่อยๆ ‎ทำไมท่านถึงถอนกำลัง 366 00:23:25,333 --> 00:23:27,250 ‎ฉันหนีออกมาเมื่อสองสามวันก่อน 367 00:23:27,750 --> 00:23:29,791 ‎แม่คงสั่งให้ทั้งกองทัพตามหาฉัน 368 00:23:30,500 --> 00:23:31,833 ‎แต่เธอคงไม่รู้หรอก 369 00:23:31,916 --> 00:23:35,541 ‎อาณาจักรมีเรื่องให้กังวล ‎มากกว่าแค่โรงเรียนของเธอ ฟาราห์ 370 00:23:35,625 --> 00:23:36,916 ‎แม่จะไม่ตามหาเธอที่นี่เหรอ 371 00:23:37,000 --> 00:23:38,833 ‎ไม่เลย ในตอนแรก 372 00:23:40,291 --> 00:23:43,291 ‎การจะทำแบบนั้น ‎แม่ต้องยอมรับว่าเริ่มคุมบางอย่างไม่ได้ 373 00:23:44,166 --> 00:23:45,500 ‎และมันจะไม่มีวันเกิดขึ้น 374 00:23:45,583 --> 00:23:49,791 ‎อัลเฟียเองก็ไม่ได้ไร้กำลังป้องกัน ‎เธอกำลังฝึกนักเรียนให้ต่อสู้ 375 00:23:50,625 --> 00:23:53,250 ‎ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ควรจะสอนลูกสาวฉันไม่ใช่เหรอ 376 00:23:53,333 --> 00:23:55,250 ‎ใช้ความแข็งแกร่งและพลัง 377 00:23:56,666 --> 00:23:58,000 ‎อย่าแสดงความอ่อนแอออกมา 378 00:23:59,583 --> 00:24:01,500 ‎เนี่ย แม่สนใจแค่เรื่องแบบนี้ 379 00:24:03,375 --> 00:24:05,083 ‎ฉันก็แค่ตัวช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้แม่ 380 00:24:05,166 --> 00:24:06,083 ‎เป็นบทลงโทษสินะคะ 381 00:24:06,166 --> 00:24:08,583 ‎เพราะเราไม่ได้บำบัดสเตลล่า ‎ในแบบที่ท่านต้องการ 382 00:24:08,666 --> 00:24:11,291 ‎ไม่ว่าจะยังไง เวทมนตร์ของฉันต้องทรงพลัง 383 00:24:11,375 --> 00:24:14,333 ‎- แม่สอนไว้แบบนั้น ‎- ไม่สิ มันไม่ใช่การลงโทษ 384 00:24:15,958 --> 00:24:18,916 ‎แต่เธออาจพิจารณาปรับปรุงวิธีการที่ใช้ 385 00:24:19,708 --> 00:24:21,708 ‎พอเห็นอันตรายที่เราเผชิญกันจะจะแบบนี้ 386 00:24:21,791 --> 00:24:23,375 ‎แม่ฉันสอนฉันตั้งแต่เด็ก 387 00:24:25,500 --> 00:24:27,666 ‎พอใช้อารมณ์เชิงบวกไม่ได้ 388 00:24:29,041 --> 00:24:31,000 ‎แม่ก็เปลี่ยนมาใช้เชิงลบทันที 389 00:24:32,000 --> 00:24:32,875 ‎อย่างหนัก 390 00:24:33,666 --> 00:24:36,041 ‎วิธีการของฉันได้ผล 391 00:24:36,125 --> 00:24:40,375 ‎และไม่ทำให้นักเรียนเสียการควบคุม ‎จนทำให้เพื่อนตาบอด 392 00:24:40,458 --> 00:24:43,458 ‎เวทมนตร์ของฉันไม่มั่นคงก็เพราะแม่ 393 00:24:44,625 --> 00:24:47,500 ‎ไว้บอกฉันแล้วกัน ‎เมื่อไรก็ตามที่เบิร์นวันถูก… 394 00:24:48,041 --> 00:24:49,166 ‎กำจัด 395 00:24:54,708 --> 00:24:56,000 ‎ริกกี้เป็นเพื่อนรักของฉัน 396 00:24:58,250 --> 00:25:01,750 ‎ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอ ‎ฉันแค่เสียการควบคุม แล้ว… 397 00:25:04,875 --> 00:25:07,125 ‎มันจะเป็นการดีกว่าสำหรับแม่ 398 00:25:09,208 --> 00:25:11,375 ‎ถ้าคนคิดว่าฉันตั้งใจทำแบบนั้น 399 00:25:12,625 --> 00:25:17,541 ‎เพราะอย่างน้อย ‎การที่ฉันเป็นนังสารเลวหรือปีศาจ 400 00:25:18,500 --> 00:25:19,458 ‎แปลว่าฉันไม่ได้อ่อนแอ 401 00:25:22,750 --> 00:25:24,125 ‎แย่มากเลย สเตล 402 00:25:26,125 --> 00:25:27,208 ‎ไม่บอกก็รู้ 403 00:25:29,833 --> 00:25:32,958 ‎แล้วทันทีที่กลับถึงบ้าน ‎มันก็เป็นแบบนั้นใหม่ ฉันเลย… 404 00:25:34,500 --> 00:25:35,333 ‎มาอยู่นี่ 405 00:25:36,416 --> 00:25:38,083 ‎จนกว่าจะนึกออกว่าจะทำยังไงต่อ 406 00:25:42,041 --> 00:25:44,458 ‎ขอเถอะ อย่าบอกใครว่าฉันอยู่นี่ 407 00:25:44,541 --> 00:25:46,125 ‎เธอไม่จำเป็นต้องซ่อนนะ 408 00:25:47,000 --> 00:25:49,208 ‎สาวๆ ทุกคนโอเคถ้าเธออยู่ที่นี่ 409 00:25:49,291 --> 00:25:50,541 ‎ล้อเล่นหรือเปล่า 410 00:25:51,916 --> 00:25:53,916 ‎ไม่รู้เหรอว่าพวกนั้นชอบตัดสินคนอื่นแค่ไหน 411 00:26:09,625 --> 00:26:12,208 ‎อ้าว นี่นายเป็นพวกเกเรพี้กัญชาแล้วเหรอ 412 00:26:12,291 --> 00:26:14,291 ‎กลางโรงเรียนด้วย ฉลาดมาก 413 00:26:14,375 --> 00:26:15,291 ‎ใช่ เอาหน่อยไหม 414 00:26:17,000 --> 00:26:18,375 ‎เป็นบ้าอะไรของนาย 415 00:26:18,458 --> 00:26:20,208 ‎โอ๊ะ เธอเป็นห่วงฉันอีกแล้ว 416 00:26:20,666 --> 00:26:22,375 ‎- ฉันเป็นห่วงนายตลอดแหละ ‎- เหรอ 417 00:26:22,458 --> 00:26:24,291 ‎ฉันทำเรื่องแย่ๆ เรื่องเดียว ‎เธอก็เขี่ยฉันทิ้ง 418 00:26:24,375 --> 00:26:25,708 ‎อยู่ข้างบีเอทริกซ์เต็มตัวแล้วสิ 419 00:26:25,791 --> 00:26:28,083 ‎เธอไม่เคยทำอะไรให้ฉันรู้สึกแย่ขนาดนั้น 420 00:26:28,166 --> 00:26:29,625 ‎เหอะ เธอเพิ่งฆ่าคนไป 421 00:26:30,291 --> 00:26:32,583 ‎- พอกันที ‎- แต่ยังพอไม่ได้หรอก 422 00:26:41,166 --> 00:26:43,250 ‎- ระหว่างนายกับบลูมคืออะไร ‎- บอกมา 423 00:26:43,333 --> 00:26:44,250 ‎- ไม่งั้น… ‎- อะไร 424 00:26:45,541 --> 00:26:46,833 ‎เธอคงไม่ทำร้ายฉันหรอก 425 00:26:47,333 --> 00:26:50,333 ‎ก็ คงขึ้นอยู่กับว่า "ทำร้าย" ‎หมายถึงอะไร 426 00:26:50,916 --> 00:26:52,083 ‎อาจไม่ใช่ทางกาย 427 00:26:52,166 --> 00:26:55,500 ‎แต่อย่าคิดว่าฉัน ‎จะไม่ปล่อยนายติดแหง็กบนเก้าอี้จนกว่าจะพูด 428 00:26:55,583 --> 00:26:57,791 ‎น้ำขวดใหญ่ซะด้วยสิ 429 00:26:57,875 --> 00:26:59,875 ‎หวังว่าจะอั้นไหว ไม่งั้นก็คง เละเทะ 430 00:26:59,958 --> 00:27:00,916 ‎มีสองทางเลือก 431 00:27:01,000 --> 00:27:03,250 ‎พูด ไม่งั้นเราจะบอกซิลวากับดาวลิ่ง 432 00:27:09,583 --> 00:27:11,666 ‎ฉันอยู่ที่อัลเฟียมาตลอดชีวิต 433 00:27:12,333 --> 00:27:15,791 ‎- ซิลวาเลี้ยงฉันมา ‎- ฉันเห็นแอสเตอร์เดลล์กับตาตัวเอง 434 00:27:16,583 --> 00:27:18,583 ‎เขาไม่เคยมีส่วนช่วยการสังหารคนทั้งหมู่บ้าน 435 00:27:18,666 --> 00:27:21,083 ‎ถึงเขาจะคิดว่าตัวเองฆ่าเบิร์นวันน่ะเหรอ 436 00:27:22,083 --> 00:27:25,125 ‎ถึงเขาจะคิดว่าจะช่วยชีวิตคนได้อีกในอนาคต 437 00:27:34,875 --> 00:27:37,500 ‎สกาย ฉันไม่คิดว่าดาวลิ่งกับซิลวาเป็นคนชั่ว 438 00:27:38,000 --> 00:27:41,750 ‎ฉันคิดว่าพวกเขากำลังปกป้องที่นี่ ‎แต่พวกเขาก็ปกป้องตัวเองด้วย 439 00:27:43,333 --> 00:27:45,958 ‎ดังนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น ‎ไม่ว่าความจริงคืออะไร 440 00:27:46,041 --> 00:27:47,666 ‎พวกเขาก็จะไม่บอกฉัน 441 00:27:52,416 --> 00:27:53,583 ‎ฉันเข้าใจ 442 00:27:54,250 --> 00:27:55,625 ‎การไม่รู้จักพ่อแม่ตัวเอง 443 00:27:57,875 --> 00:28:00,458 ‎อย่างน้อยคนที่เลี้ยงดูนาย ‎ก็รู้จักพ่อแม่นาย 444 00:28:03,166 --> 00:28:04,625 ‎นายได้ยินเรื่องราว นาย… 445 00:28:05,458 --> 00:28:06,666 ‎ได้เห็นรูปถ่าย 446 00:28:10,375 --> 00:28:11,458 ‎หนาวเหรอ 447 00:28:12,083 --> 00:28:13,583 ‎เอาเสื้อ เอาเสื้อหนาวฉันไปสิ 448 00:28:13,666 --> 00:28:15,666 ‎ขอบใจนะ แต่ฉันเป็นแฟรี่ไฟ 449 00:28:23,000 --> 00:28:23,833 ‎ก็จริง 450 00:28:25,708 --> 00:28:28,541 ‎เพราะเธอไม่เคยต้องการ ‎ความช่วยเหลือจากใคร 451 00:28:30,500 --> 00:28:31,375 ‎เสน่ห์ฉันเอง 452 00:28:31,458 --> 00:28:33,166 ‎เสน่ห์ที่น่าหงุดหงิด 453 00:28:35,000 --> 00:28:38,041 ‎เพราะนายชอบช่วย ‎แต่ฉันไม่ต้องให้ใครช่วย 454 00:28:38,916 --> 00:28:39,875 ‎ฉันชอบช่วยแหละ 455 00:28:41,666 --> 00:28:42,750 ‎คาดหวังอะไรล่ะ 456 00:28:43,916 --> 00:28:46,041 ‎ฉันเป็นลูกชาย ‎ของวีรบุรุษสงครามที่โตมาในอัลเฟีย 457 00:28:46,666 --> 00:28:49,583 ‎ฟังเรื่องแอนเดรียส์ผู้ยิ่งใหญ่มาบ่อยจนนับไม่ถ้วน 458 00:28:52,750 --> 00:28:54,166 ‎แทบจะเหมือนว่าพ่อยังอยู่ 459 00:28:56,750 --> 00:28:57,625 ‎แต่เปล่าเลย 460 00:28:58,333 --> 00:28:59,375 ‎เขาเป็นคนในอุดมคติ 461 00:29:00,333 --> 00:29:02,708 ‎รู้ไหมว่าการต้องโดนเทียบแบบนั้นมันยากแค่ไหน 462 00:29:07,166 --> 00:29:08,833 ‎ขนาดซิลวา มันเหมือนกับ… 463 00:29:10,458 --> 00:29:12,958 ‎เหมือนเขาสวมบทบาทไปตามหน้าที่ 464 00:29:14,333 --> 00:29:15,750 ‎ทั้งที่สิ่งที่ฉันต้องการ… 465 00:29:19,625 --> 00:29:20,500 ‎นี่ 466 00:29:21,750 --> 00:29:22,583 ‎สกาย 467 00:29:25,458 --> 00:29:26,583 ‎ฉันชอบช่วยก็เพราะ… 468 00:29:28,000 --> 00:29:30,375 ‎เพราะฉันต้องเป็นแบบนั้น เพราะฉันควรเป็น 469 00:29:33,000 --> 00:29:33,875 ‎เพราะ… 470 00:29:37,041 --> 00:29:37,958 ‎เวลาฉันช่วยคนอื่น 471 00:29:38,041 --> 00:29:41,416 ‎ฉันก็ไม่ต้องคิดว่าตัวเองแตกสลายแค่ไหน 472 00:29:42,000 --> 00:29:43,000 ‎สกาย 473 00:29:44,666 --> 00:29:46,083 ‎พวกเราแตกสลายกันหมด บลูม 474 00:29:49,750 --> 00:29:51,333 ‎แบบนั้นก็มีเสน่ห์เหมือนกัน 475 00:30:37,458 --> 00:30:39,166 ‎เธอยังไม่ได้บอกเลยว่านี่คืออะไร 476 00:30:40,625 --> 00:30:41,958 ‎เพราะเธอยังไม่ไว้ใจ 477 00:30:44,500 --> 00:30:46,083 ‎จริงๆ แล้วฉันไว้ใจนายนะ 478 00:30:47,875 --> 00:30:50,416 ‎แต่ก็รู้ว่าถ้าบอกนาย นายจะห้ามฉัน 479 00:30:56,208 --> 00:30:57,041 ‎เกิดอะไรขึ้น 480 00:30:57,666 --> 00:30:59,208 ‎ยากล่อมประสาทแค่นิดเดียว 481 00:30:59,291 --> 00:31:02,833 ‎เดนบอกว่าฤทธิ์คงอยู่ไม่นาน ฉันขอโทษจริงๆ 482 00:31:08,083 --> 00:31:09,000 ‎บ้าเอ๊ย! 483 00:31:18,958 --> 00:31:20,500 ‎- โอ๊ย ‎- เก่งมาก 484 00:31:27,083 --> 00:31:30,208 ‎ผมถามจริง นี่ผมทนได้ดีกว่า ‎หรือแย่กว่าตาแก่ซิลวานี่ 485 00:31:30,291 --> 00:31:34,875 ‎แผลแรกจากเบิร์นวัน ‎จะเป็นแผลที่เจ็บปวดที่สุดเสมอ 486 00:31:36,000 --> 00:31:38,291 ‎ถือว่าประเดิมแหละนะ 487 00:31:38,916 --> 00:31:40,541 ‎แปลว่า "แย่กว่า" นะ 488 00:31:41,041 --> 00:31:44,291 ‎ลูกชายของแอนเดรียส์ ‎มีส่วนช่วยฆ่าตัวที่ทำร้ายคุณได้เหรอ 489 00:31:45,041 --> 00:31:46,541 ‎เขาจะเป็นทหารที่ดี 490 00:31:46,625 --> 00:31:50,125 ‎มีนิสัยที่ไม่ค่อยน่าอภิรมย์ ‎ของแอนเดรียส์ไหม ความกระหายเลือด 491 00:31:51,083 --> 00:31:53,000 ‎เราใช้เวลาคอยดูเขา แล้วก็ระวังมาตลอด 492 00:31:53,833 --> 00:31:55,000 ‎เขาตัดสินใจอะไรเองน่ะ 493 00:31:56,000 --> 00:31:59,333 ‎เราต้องทำแบบนี้วันละสองครั้ง ‎เพราะมันจะแพร่กระจาย 494 00:31:59,958 --> 00:32:01,083 ‎ช้าๆ 495 00:32:01,166 --> 00:32:02,875 ‎เป็นสัปดาห์ จนถึงเดือน 496 00:32:02,958 --> 00:32:06,000 ‎ผมไม่สนหรอก ‎โนวร่ากับกองพันคงจัดการมันได้แล้ว 497 00:32:06,083 --> 00:32:07,125 ‎ภายในวันนี้ 498 00:32:08,083 --> 00:32:09,291 ‎ดูนั่นสิ 499 00:32:09,375 --> 00:32:10,750 ‎โทรมาแล้ว 500 00:32:11,875 --> 00:32:12,708 ‎สถานการณ์เป็นไง 501 00:32:13,458 --> 00:32:14,583 ‎พวกเขาตายแล้ว 502 00:32:15,083 --> 00:32:16,041 ‎หา 503 00:32:16,125 --> 00:32:17,291 ‎ทั้งกองพัน 504 00:32:17,791 --> 00:32:18,916 ‎ตายหมดแล้ว 505 00:32:20,125 --> 00:32:21,375 ‎ฉันว่าขาฉันหัก 506 00:32:21,875 --> 00:32:23,833 ‎- หาไม่เจอ… ‎- เราจะส่งคนไปรับเธอ 507 00:32:23,916 --> 00:32:25,208 ‎นายไม่เข้าใจ 508 00:32:28,916 --> 00:32:32,000 ‎เข้ามาในบาเรีย โนวร่า ‎เข้ามาในบาเรีย 509 00:32:32,500 --> 00:32:34,291 ‎โนวร่า มันอยู่ข้างหลัง วิ่ง! 510 00:32:34,375 --> 00:32:35,833 ‎โนวร่า หนีไป! เดี๋ยวนี้! 511 00:32:38,208 --> 00:32:41,875 ‎ขอโทษจริงๆ มาร์โค ‎ฉันฆ่าตัวที่จู่โจมนายไม่ได้ 512 00:32:41,958 --> 00:32:44,583 ‎เดินต่อไป เธอทำได้ ‎นึกถึงสิ่งที่เราฝึกมาสิ 513 00:32:44,666 --> 00:32:45,958 ‎ฉันหนีพวกมันทุกตัวไม่ได้! 514 00:32:47,208 --> 00:32:48,083 ‎"พวกมัน" เหรอ 515 00:32:48,833 --> 00:32:50,500 ‎ได้สิ ไปต่อ 516 00:32:53,250 --> 00:32:54,500 ‎ลุกขึ้นมา! 517 00:32:55,666 --> 00:32:56,500 ‎โนวร่า! 518 00:32:58,375 --> 00:33:00,541 ‎- ผมต้องไปหาเธอ จะให้นั่งอยู่… ‎- เดี๋ยว 519 00:33:01,041 --> 00:33:02,333 ‎เธอพูดว่า "พวกมัน" 520 00:33:12,416 --> 00:33:13,666 ‎มีกี่ตัวเนี่ย 521 00:33:15,666 --> 00:33:18,208 ‎เราจะรับมือเอง ฉันสัญญา 522 00:33:20,500 --> 00:33:21,375 ‎โนวร่า… 523 00:33:32,250 --> 00:33:33,875 ‎(เดน นายอยู่ไหน) 524 00:33:33,958 --> 00:33:36,250 ‎- เขาไม่มาหรอก ‎- ทำบ้าอะไรของเธอ 525 00:33:37,500 --> 00:33:39,625 ‎- พาบีเอทริกซ์ออกมาเหรอ ‎- ดาวลิ่งโกหกฉัน 526 00:33:39,708 --> 00:33:42,208 ‎ทุกคนที่นี่โกหก ‎พวกเธอไม่รู้ว่าฉันรู้อะไร 527 00:33:42,291 --> 00:33:44,666 ‎เรารู้ เดนบอกเราเรื่องแอสเตอร์เดลล์ 528 00:33:44,750 --> 00:33:46,708 ‎งั้นก็เข้าใจใช่ไหม เห็นใช่ไหมว่า… 529 00:33:46,791 --> 00:33:50,291 ‎ไม่ บลูม ‎พ่อฉันไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น 530 00:33:51,000 --> 00:33:52,958 ‎บีเอทริกซ์ปลิ้นปล้อนและเป็นฆาตกร 531 00:33:53,041 --> 00:33:54,791 ‎ลูกสาวเขา กับผู้ช่วยตัวน้อยของดาวลิ่ง 532 00:33:54,875 --> 00:33:58,625 ‎- ฉันคงทำให้พวกเธอเชื่อไม่ได้ เหมือนสกาย ‎- ฉันไม่ใช่ผู้ช่วยดาวลิ่ง 533 00:33:58,708 --> 00:34:01,458 ‎ฉันแอบดูผู้หญิงคนนั้นมาหลายวันเพื่อเธอ 534 00:34:01,541 --> 00:34:04,500 ‎- อะไรนะ ‎- ฉันเห็นว่าดาวลิ่งพยายามขนาดไหน 535 00:34:04,583 --> 00:34:07,000 ‎ทุกคนพยายามทำให้เราปลอดภัย 536 00:34:07,083 --> 00:34:10,083 ‎พวกนั้นโกหกว่าผู้หญิงคนหนึ่ง ‎ตายมา 16 ปี โกหกเรื่อง 537 00:34:10,166 --> 00:34:12,375 ‎อาชญากรรมสงคราม ‎เธออยากเชื่อใจอาจารย์ 538 00:34:12,458 --> 00:34:14,375 ‎แต่นั่นมันพวกทำลายล้าง อาจอันตรายด้วยซ้ำ 539 00:34:14,458 --> 00:34:17,541 ‎บลูม ฟังที่ตัวเองพูดนะ ‎เธอฟังเหมือนคนบ้าจริงๆ 540 00:34:17,625 --> 00:34:21,041 ‎เรายังไม่ได้บอกใครว่าเธอทำอะไร ‎ถ้าเธอยกกุญแจให้ เราก็จะไม่บอก 541 00:34:21,125 --> 00:34:22,166 ‎แต่ถ้าไม่… 542 00:34:23,708 --> 00:34:25,875 ‎ฉันไม่อยากเห็นเธอ ‎อยู่ในห้องขังข้างๆ บีเอทริกซ์ 543 00:34:34,791 --> 00:34:35,625 ‎บลูม 544 00:34:37,333 --> 00:34:38,875 ‎เราเป็นเพื่อนเธอนะบลูม 545 00:35:02,333 --> 00:35:04,625 ‎- ฉันรู้ว่ามันยากแค่ไหน… ‎- เธอไม่รู้ 546 00:35:06,000 --> 00:35:06,958 ‎ไม่มีใครรู้ 547 00:35:13,416 --> 00:35:15,333 ‎(ช่างเถอะ กลับมาที่หอพัก) 548 00:35:15,416 --> 00:35:16,916 ‎(เธออยู่ที่ไหน มิวซ่า) 549 00:35:17,000 --> 00:35:20,250 ‎ไม่อยากเชื่อว่า ‎ทุกคนฟังไอช่าเหมือนว่าไอช่ารู้ทุกเรื่อง 550 00:35:20,333 --> 00:35:22,416 ‎เธอไม่รู้หรอกว่าการปิดปากเงียบมันยาก 551 00:35:22,500 --> 00:35:23,958 ‎ตอนที่ห้องเละไม่เป็นท่า 552 00:35:24,458 --> 00:35:26,041 ‎ลำพังฉันก็พังของได้แค่นั้น 553 00:35:26,125 --> 00:35:29,083 ‎- เธอคือตัวการที่ทำให้ของหล่นพังเหรอ ‎- ฉันมีความเห็นไง 554 00:35:29,166 --> 00:35:32,000 ‎แล้วถ้าพูดออกมาไม่ได้ ‎ฉันก็เป็นได้แค่พลังลี้ลับ 555 00:35:32,083 --> 00:35:33,833 ‎แค่ไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรได้อีก 556 00:35:33,916 --> 00:35:35,916 ‎จะทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังก็ได้ 557 00:35:36,000 --> 00:35:38,125 ‎เธอไปไหนมา ไม่ได้ข้อความฉันเหรอ 558 00:35:38,208 --> 00:35:39,791 ‎ได้สิ ได้ โทษที 559 00:35:39,875 --> 00:35:42,666 ‎ฉันยุ่งอยู่ แซมมาหาด้วย แล้วก็… 560 00:35:42,750 --> 00:35:44,500 ‎- ไม่ใช่ในห้องเราใช่ไหม ‎- ไม่เป็นไร 561 00:35:45,000 --> 00:35:47,500 ‎เราหยุดบลูมได้แล้ว ‎ฉันว่าเธอกำลังจะเป็นบ้า 562 00:35:48,250 --> 00:35:52,458 ‎ฉันรู้ว่าเราตกลงว่าจะไม่ทำ ‎แต่เราควรไปบอกอาจารย์ดาวลิ่งไหม 563 00:35:52,541 --> 00:35:53,541 ‎อย่าเชียวนะ 564 00:35:54,375 --> 00:35:56,291 ‎ไม่นะ ฉันว่าเราควรบอก 565 00:35:57,583 --> 00:35:59,791 ‎สเตลล่ามีความเห็นเรื่องนั้น 566 00:35:59,875 --> 00:36:00,708 ‎หา 567 00:36:00,791 --> 00:36:03,708 ‎ฉันขอไม่เก็บกวาดต่อไปแล้ว ‎ช่วยบอกๆ ไปเถอะ 568 00:36:07,208 --> 00:36:08,250 ‎ฉันมีความเห็น 569 00:36:09,375 --> 00:36:12,333 ‎ทุกคนในหอนี้คิดเป็นแค่ขาวกับดำ 570 00:36:12,416 --> 00:36:16,666 ‎ถึงบลูมจะน่ารำคาญ ‎แต่ก็ควรได้รู้เรื่องของตัวเอง 571 00:36:16,750 --> 00:36:19,041 ‎ไม่ใช่เรื่องที่อาจารย์บอก 572 00:36:19,625 --> 00:36:21,541 ‎เลือกแล้วกันว่าจะห่วงเรื่องความถูกต้อง 573 00:36:22,041 --> 00:36:23,708 ‎หรือจะช่วยเพื่อนของเรา 574 00:36:25,375 --> 00:36:26,208 ‎แบบไหนดี 575 00:36:29,708 --> 00:36:30,916 ‎(อย่างน้อยห้า อาจจะหก) 576 00:36:31,000 --> 00:36:33,541 ‎(ใส่ชุด เราจะไปออกล่ากัน) 577 00:36:47,166 --> 00:36:48,916 ‎- นี่เธอ ‎- หนูอยากเจอค่ะ 578 00:36:49,875 --> 00:36:51,000 ‎โรซาลินด์ 579 00:36:51,708 --> 00:36:52,583 ‎บอกแล้วไงว่า… 580 00:36:52,666 --> 00:36:54,833 ‎หนูรู้ว่าโรซาลินด์ยังอยู่ ‎อย่าโกหกกันอีก 581 00:36:55,333 --> 00:36:57,500 ‎(เจอกันที่ลาน) 582 00:36:57,583 --> 00:36:59,666 ‎ตอนนี้ครูไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้นะบลูม 583 00:37:00,166 --> 00:37:01,333 ‎หนูมาจากแอสเตอร์เดลล์ 584 00:37:03,000 --> 00:37:03,916 ‎ใช่ค่ะ 585 00:37:04,000 --> 00:37:07,166 ‎หนูเกิดที่นั่น พ่อแม่ที่ให้กำเนิดหนูอยู่ที่นั่น 586 00:37:07,250 --> 00:37:11,791 ‎จนกระทั่งอาจารย์ อาจารย์ซิลวา ‎และศาสตราจารย์ฮาร์วีย์ทำลายมัน 587 00:37:18,000 --> 00:37:18,958 ‎เรื่องจริงเหรอคะ 588 00:37:22,125 --> 00:37:23,458 ‎อาจารย์ทำแบบนั้นได้ยังไง 589 00:37:24,833 --> 00:37:27,750 ‎การฆ่าเบิร์นวันสำคัญกว่าชีวิตคนยังไง 590 00:37:27,833 --> 00:37:30,458 ‎- คิดว่าเราตั้งใจงั้นเหรอ ‎- บีเอทริกซ์พูดแบบนั้น 591 00:37:30,541 --> 00:37:34,083 ‎บอกว่าโรซาลินด์สำนึกผิด ‎แต่อาจารย์ก็ยังลงมืออยู่ดี 592 00:37:35,333 --> 00:37:36,291 ‎โรซาลินด์ 593 00:37:38,000 --> 00:37:40,916 ‎ถึงจะผ่านมาหลายปี ‎แต่เธอยังคงชักจูงคนอื่นอยู่ดีสินะ 594 00:37:41,000 --> 00:37:42,208 ‎หมายความว่ายังไง 595 00:37:44,291 --> 00:37:46,125 ‎เล่าให้หนูฟังเถอะว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น 596 00:37:54,833 --> 00:37:56,458 ‎วันนั้น ครูทำพลาด 597 00:38:00,166 --> 00:38:01,833 ‎โรซาลินด์เคยเป็นที่ปรึกษาของครู 598 00:38:02,708 --> 00:38:05,916 ‎แฟรี่ที่ทรงพลังที่สุดในอัลเฟีย ‎น่าเกรงกลัว แต่เป็นที่เคารพ 599 00:38:07,500 --> 00:38:10,000 ‎ครูไม่เคยสงสัย ‎ไม่เคยคลางแคลงใจในตัวโรซาลินด์ 600 00:38:12,458 --> 00:38:15,541 ‎พอเธอบอกเรื่องเบิร์นวันที่แอสเตอร์เดลล์ ‎พวกเราก็ทำตาม 601 00:38:18,500 --> 00:38:21,458 ‎เวทมนตร์ที่เราปลดปล่อยในวันนั้นมีพลังมหาศาล 602 00:38:23,041 --> 00:38:23,916 ‎ในตอนนั้น 603 00:38:24,708 --> 00:38:27,041 ‎เราไม่รู้ว่าแฟรี่รวมเวทมนตร์กันได้ 604 00:38:27,916 --> 00:38:29,708 ‎มันเป็นความลับที่โรซาลินด์ปิดบัง 605 00:38:29,791 --> 00:38:30,750 ‎ซึ่งไม่ใช่เรื่องแรก 606 00:38:32,291 --> 00:38:34,125 ‎แต่เราก็ไม่เคยสงสัยในตัวโรซาลินด์ 607 00:38:42,250 --> 00:38:45,500 ‎เธอบอกเราว่าเธอพยายามอย่างหนัก ‎เพื่ออพยพคนในหมู่บ้าน 608 00:38:46,083 --> 00:38:48,750 ‎เธอบอกว่าไฟนั่นจะฆ่าแค่เบิร์นวัน 609 00:38:52,708 --> 00:38:54,208 ‎เราน่าจะสงสัยในตัวเธอ 610 00:38:57,958 --> 00:38:59,916 ‎ตอนที่เรารู้ว่าเธอทำอะไรลงไป 611 00:39:03,125 --> 00:39:04,208 ‎รู้ว่าเราทำอะไรลงไป 612 00:39:08,416 --> 00:39:10,916 ‎วันนั้นยังติดอยู่ในใจครูมา 16 ปี 613 00:39:17,458 --> 00:39:19,541 ‎ถ้าเธอมาจากแอสเตอร์เดลล์ 614 00:39:24,875 --> 00:39:26,375 ‎ก็คงไม่มีคำพูดไหนจากครู 615 00:39:26,458 --> 00:39:28,791 ‎ที่จะชดเชยความสูญเสียที่ครูทำลงไป 616 00:39:34,291 --> 00:39:35,625 ‎โรซาลินด์จะทำแบบนั้นทำไม 617 00:39:39,458 --> 00:39:40,291 ‎ทำไมคะ 618 00:39:40,375 --> 00:39:42,958 ‎เธอเป็นคนไม่ประนีประนอม ‎เธออยากให้เบิร์นวันทุกตัวตาย 619 00:39:43,041 --> 00:39:46,250 ‎ไม่ว่าจะต้องเสียอะไร ‎เธอคิดว่าถ้าบอกว่าอพยพไม่ได้ 620 00:39:46,333 --> 00:39:47,833 ‎เราก็จะปฏิเสธ ซึ่งเธอคิดถูก 621 00:39:47,916 --> 00:39:50,000 ‎แล้วหนูล่ะ โรซาลินด์ช่วยหนูไว้ทำไม 622 00:39:51,083 --> 00:39:53,500 ‎ทำไมถึงพาหนูมาอยู่ที่โลกมนุษย์ ‎หรือบอกให้หนูออกตามหา… 623 00:39:53,583 --> 00:39:56,833 ‎ครูไม่รู้ขนาดนั้นหรอกบลูม ‎โรซาลินด์ปิดบังครูหลายเรื่อง 624 00:39:58,500 --> 00:40:01,125 ‎หนูถึงได้อยากไปเจอไง 625 00:40:06,750 --> 00:40:08,791 ‎บีเอทริกซ์บอกว่า ‎ครูขังโรซาลินด์ไว้ใต้โรงเรียน 626 00:40:08,875 --> 00:40:09,958 ‎ไม่ว่าเธอจะได้รู้อะไร 627 00:40:10,041 --> 00:40:12,875 ‎มันไม่คุ้มค่า ‎กับการปล่อยโรซาลินด์ออกมานะบลูม 628 00:40:17,125 --> 00:40:19,416 ‎ครูจะช่วยเธอตามหาคำตอบ 629 00:40:20,708 --> 00:40:21,833 ‎ครูสัญญา 630 00:40:24,166 --> 00:40:25,166 ‎เราต้องไปกันแล้ว 631 00:40:25,791 --> 00:40:26,666 ‎เดี๋ยวนี้ 632 00:40:32,375 --> 00:40:33,208 ‎พรุ่งนี้ 633 00:41:42,666 --> 00:41:43,791 ‎เธอต้องรู้คำตอบ 634 00:41:44,916 --> 00:41:49,000 ‎คนเอาแต่ปิดบังเธอ ‎แล้วเราก็ไม่อยากเป็นหนึ่งในนั้น 635 00:41:53,541 --> 00:41:55,000 ‎แล้วไอช่าล่ะ 636 00:41:56,791 --> 00:41:58,583 ‎ก็ เธอรู้สึกอะไรหลายๆ อย่าง 637 00:41:58,666 --> 00:42:02,291 ‎แล้วจริงๆ ก็ไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับ… 638 00:42:02,375 --> 00:42:04,083 ‎- เธออยู่ที่หอพัก ‎- ใช่ 639 00:42:07,000 --> 00:42:09,291 ‎ฉันว่าแบบนั้นก็ดีที่สุดแล้วล่ะ 640 00:42:12,750 --> 00:42:13,750 ‎งั้น พวกเธอก็จะ… 641 00:42:14,916 --> 00:42:16,375 ‎ช่วยฉันพาบีเอทริกซ์ออกมาเหรอ 642 00:42:16,458 --> 00:42:17,625 ‎นั่นแหละคือส่วนที่ 643 00:42:17,708 --> 00:42:20,208 ‎ไอช่าไม่ค่อยจะเห็นด้วย 644 00:42:20,291 --> 00:42:22,750 ‎ใช่ แต่ก็นะ ไอช่าไม่เคยชอบไอเดียฉันอยู่ดี 645 00:42:50,458 --> 00:42:51,750 ‎นายดูเละเหมือนขี้เลย 646 00:42:52,333 --> 00:42:54,458 ‎ฉันก็รู้สึกแบบนั้น ก็สมเหตุสมผลดี 647 00:42:54,541 --> 00:42:57,083 ‎ก็นะ สุดยอดสายลับเทอร่าทำให้เดนปริปาก 648 00:42:57,166 --> 00:42:59,458 ‎บอกว่าบลูมออกไป ‎ทำอะไรสักอย่างกับกุญแจเวทมนตร์ 649 00:42:59,541 --> 00:43:00,500 ‎ส่วนฉันติดต่อนายไม่ได้ 650 00:43:00,583 --> 00:43:01,416 ‎เดนอยู่ไหน 651 00:43:01,500 --> 00:43:02,541 ‎เขาเตรียมตัวอยู่ 652 00:43:03,916 --> 00:43:06,125 ‎- บอกทีเถอะว่าบีเอทริกซ์… ‎- ใช่ เธอยังถูกขังอยู่ 653 00:43:06,208 --> 00:43:08,791 ‎- แต่เราเจอปัญหาใหญ่กว่า ‎- เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น 654 00:43:08,875 --> 00:43:10,458 ‎ซิลวาต้องการเราที่บาเรีย 655 00:43:21,791 --> 00:43:23,708 ‎ฉันก็มัวแต่สงสัยเธอ 656 00:43:38,416 --> 00:43:40,041 ‎ทำๆ ให้เสร็จซะทีได้มั้ย 657 00:43:41,125 --> 00:43:43,041 ‎ยังต้องจัดการเรื่องนี้ให้ได้ 658 00:43:50,958 --> 00:43:51,916 ‎เอาล่ะนะ 659 00:44:15,458 --> 00:44:18,083 ‎ขอดูหน่อยว่าจะขยายเสียงในป่าได้ไหม 660 00:44:37,458 --> 00:44:38,583 ‎อยู่นั่นไง 661 00:44:41,083 --> 00:44:42,500 ‎- มาสายนะ ‎- ผมต้อง… 662 00:44:50,125 --> 00:44:51,500 ‎มีกี่ตัวคะ 663 00:44:53,166 --> 00:44:55,458 ‎กลับโรงเรียนไป ‎เธอไม่ควรออกมาใกล้บาเรียขนาดนี้ 664 00:44:55,541 --> 00:44:58,041 ‎- ไม่มีคะแนนพิเศษหรอกนะ ‎- หนูไม่ได้มาเพื่อคะแนนพิเศษ 665 00:44:58,750 --> 00:45:00,875 ‎หนูมาที่นี่เพราะอาจารย์ควรรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 666 00:45:02,375 --> 00:45:05,083 ‎พอเดนมาถึง เราจะผลักเขาไปตรงนั้น 667 00:45:05,166 --> 00:45:07,583 ‎ดูโหดร้ายไปหน่อยนะที่ใช้เขาล่อกับดัก 668 00:45:07,666 --> 00:45:08,583 ‎เขาจะตื่นเต้นแน่นอน 669 00:45:09,125 --> 00:45:11,291 ‎หรืออาจจะไม่ แต่เราก็จะทำอยู่ดี 670 00:45:11,375 --> 00:45:12,333 ‎แล้วเธอล่ะ 671 00:45:13,041 --> 00:45:13,875 ‎ตื่นเต้นไหม 672 00:45:18,333 --> 00:45:21,708 ‎ดีกว่ากระถางดอกไม้อีก เห็นไหม 673 00:45:22,375 --> 00:45:25,583 ‎ช่วยตัวร้ายแหกคุก ‎เพื่อให้ได้สิ่งที่บลูมต้องการ แล้วขังใหม่ 674 00:45:25,666 --> 00:45:27,458 ‎ง่ายๆ ไอเดียฉันอย่างเจ๋ง 675 00:45:41,000 --> 00:45:43,083 ‎คงเสียใจที่ทำแบบนี้แน่เลย แต่ว่า… 676 00:45:44,458 --> 00:45:45,333 ‎เธอโอเคไหม 677 00:45:45,833 --> 00:45:49,750 ‎ฉันเพิ่งปล่อยนักโทษ ‎แล้วบุกเข้ามาในห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่ 678 00:45:51,583 --> 00:45:56,041 ‎ตั้งแต่ที่จำความได้ ‎ทุกครั้งที่ฉันกลัวหรือไม่แน่ใจ 679 00:45:56,625 --> 00:45:59,291 ‎ฉันจะถามหาคำตอบจากคนคนหนึ่งเสมอ 680 00:46:00,208 --> 00:46:01,250 ‎พ่อฉัน 681 00:46:02,083 --> 00:46:04,708 ‎ฉันรู้เสมอว่าจะตัวเองจะกล้าหลับตาในความมืด 682 00:46:04,791 --> 00:46:06,916 ‎แล้วพ่อจะนำทางไป 683 00:46:08,000 --> 00:46:11,041 ‎แต่ฉันไม่รู้ว่าพ่อจะช่วยนำทางข้างล่างนี่ไหม 684 00:46:12,583 --> 00:46:16,333 ‎ฟังนะ แม้แต่พ่อแม่ที่ดีที่สุด ‎ก็ทำสิ่งที่พวกเขาคิดว่าดีที่สุดสำหรับเรา 685 00:46:17,125 --> 00:46:19,791 ‎ถึงจุดหนึ่ง เราก็ต้องรับช่วงต่อเพื่อตัวเอง 686 00:46:26,291 --> 00:46:28,583 ‎แต่ว่านะ ชุดเธอเนี่ย… 687 00:46:45,541 --> 00:46:48,333 ‎ทุกสิ่งที่ฉันตามหา ‎รออยู่หลังประตูบานนั้น 688 00:46:49,250 --> 00:46:51,000 ‎เราจะรออยู่นี่ตอนเธอออกมา 689 00:47:32,041 --> 00:47:33,708 ‎สวัสดี บลูม 690 00:47:35,500 --> 00:47:36,375 ‎โรซาลินด์ 691 00:48:33,333 --> 00:48:38,333 ‎คำบรรยายโดย ญาณิศา จักรกลม