1
00:00:06,006 --> 00:00:08,926
นี่คือหนุ่มที่มารายการนี้บ่อยมาก

2
00:00:09,009 --> 00:00:10,344
ผมชอบเขามาก

3
00:00:11,261 --> 00:00:12,095
เขา...

4
00:00:12,846 --> 00:00:15,849
เขาไม่เพียง... ใช่ เขาเซ็กซี่ ไม่ต้องบอกก็รู้

5
00:00:16,350 --> 00:00:18,977
ไม่เพียงแค่หล่อ เขามีความสามารถประมาณนี้

6
00:00:19,061 --> 00:00:20,354
และแสดงให้เห็นบ่อยๆ

7
00:00:20,437 --> 00:00:24,399
สำหรับคนที่มีความสามารถน้อยนิด เขามาไกลมาก

8
00:00:26,276 --> 00:00:29,404
ไม่ใช่ เอาจริงๆ เขาแต่งเพลงเอง ทำเพลงเอง

9
00:00:29,488 --> 00:00:31,865
ปรับแต่งเสียงเอง เล่นเครื่องดนตรีทุกชนิด

10
00:00:31,949 --> 00:00:34,952
ร้องเองด้วย เขาทำทุกอย่าง
เหมือนวงดนตรีที่มีคนเดียว

11
00:00:35,035 --> 00:00:36,912
เขาคือเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

12
00:01:11,780 --> 00:01:14,032
ใครๆ คิดว่าผมตื่นนอนตอนเช้า

13
00:01:14,116 --> 00:01:16,076
แต่งเพลง "บริษัทกำจัดผี" แล้วเข้านอน

14
00:01:16,159 --> 00:01:19,746
จะบอกให้นะ มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย
ก่อนจะถึงเวลานั้น

15
00:01:19,830 --> 00:01:20,664
"เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์"

16
00:01:20,747 --> 00:01:22,791
มาเริ่มกันตั้งแต่ต้นเลย

17
00:01:29,923 --> 00:01:33,552
ผมโตในเมืองดีทรอยต์ มิชิแกน
ซึ่งผมภูมิใจมาก

18
00:01:33,635 --> 00:01:38,265
เพราะดีทรอยต์ในยุค '60 และ '70
คือดินแดนแห่งโอกาส

19
00:01:38,348 --> 00:01:42,686
โมทาวน์แผ่อิทธิพลในย่านที่เราอยู่
อย่างไม่มีวันลบเลือนได้

20
00:01:45,939 --> 00:01:49,568
พ่อแม่ทุกคนแถวนี้...
พวกเราเหมือนครอบครัวเดียวกัน

21
00:01:49,651 --> 00:01:53,614
เราอาจโดนแม่หรือพ่อคนไหนในย่านนี้ตีเอาก็ได้

22
00:01:53,697 --> 00:01:54,823
ถ้าเราทำผิด

23
00:01:54,907 --> 00:01:57,159
ดูเหมือนพ่อแม่จะมีแต่คนดีๆ

24
00:01:57,242 --> 00:01:59,161
ทุกคนเป็นคนดี

25
00:01:59,244 --> 00:02:01,747
เผอิญว่าผมมีพ่อแม่ที่ดีสุดยอด

26
00:02:01,830 --> 00:02:05,334
พ่อผมเป็นคนงานระดับล่าง ใช้แรงงาน

27
00:02:05,417 --> 00:02:07,169
ทำงานระดับล่างในโรงงาน

28
00:02:07,252 --> 00:02:10,672
เขาอยากให้ผมเรียนจบมหาวิทยาลัยเอามากๆ

29
00:02:10,756 --> 00:02:15,135
จะได้ทำงานออฟฟิศเป็นคนแรกของตระกูล

30
00:02:15,219 --> 00:02:16,929
นั่นคือสิ่งที่พ่อฝันไว้ให้ผม

31
00:02:17,012 --> 00:02:18,305
ซึ่งไม่ใช่ฝันของผม

32
00:02:18,388 --> 00:02:20,766
ตอนอายุราว 10 ขวบ

33
00:02:20,849 --> 00:02:24,353
ผมได้ดูวงเลิฟวินสปูนฟูล
ในรายการดิเอ็ดซัลลิแวนโชว์

34
00:02:25,812 --> 00:02:28,440
เชื่อในมนต์มายาไหม

35
00:02:28,524 --> 00:02:30,150
ในหัวใจของสาวน้อย

36
00:02:30,234 --> 00:02:31,985
มีอะไรสักอย่างในกีตาร์ไฟฟ้า

37
00:02:32,069 --> 00:02:34,446
ผมว่ามันเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุด

38
00:02:34,530 --> 00:02:37,074
มันจับใจผม ผมชอบเสียงของมัน

39
00:02:37,157 --> 00:02:41,286
มันเป็นไฟฟ้า และพาผมก้าวสู่ศตวรรษใหม่

40
00:02:41,370 --> 00:02:44,623
โห มันปลุกอารมณ์ผม
ผมบอก "ว้าว ผมจะได้ส่งเสียงแล้ว"

41
00:02:46,375 --> 00:02:49,044
ตั้งแต่นั้นมา ผมก็เล่นกีตาร์มาตลอด

42
00:02:49,127 --> 00:02:51,547
ที่ปรึกษาที่เปลี่ยนชีวิตผม

43
00:02:51,630 --> 00:02:53,841
คือครูของผม อัลเฟรด ที. เคอร์บี

44
00:02:53,924 --> 00:02:57,135
อัลเฟรด ที. เคอร์บีเป็นชายผิวขาวร่างสูง
ในแหล่งเสื่อมโทรม

45
00:02:57,219 --> 00:02:58,554
ไม่รู้เขาไปอยู่ที่นั่นได้ไง

46
00:02:58,637 --> 00:03:00,931
แต่เขาสอนที่โรงเรียนในตัวเมือง

47
00:03:01,014 --> 00:03:05,686
คุณเคอร์บีตั้งชื่อวงว่า "เดอะสติงเรย์ส" ตามชื่อผม

48
00:03:05,769 --> 00:03:08,564
วงนี้มีเพื่อนสนิทผมอยู่ด้วย

49
00:03:08,647 --> 00:03:10,524
เนธาน วัตส์ กับ ออลลี่ บราวน์

50
00:03:10,607 --> 00:03:13,527
ออลลี่เล่นกลอง เนธานเป่าทรัมเป็ต

51
00:03:13,610 --> 00:03:16,446
ออลลี่กับเนธานไม่รู้ตัวเลยว่าโดนหลอก

52
00:03:16,530 --> 00:03:19,825
เข้าใจใช่ไหม ผมเป็นหัวหน้าวง นี่วงของผม

53
00:03:19,908 --> 00:03:21,368
ชื่อสติงเรย์ส

54
00:03:21,451 --> 00:03:23,203
"เนธาน วัตส์ เพื่อนสมัยเด็ก
หัวหน้าวงสตีวี่ วอนเดอร์"

55
00:03:23,287 --> 00:03:24,580
สติงเรย์ส

56
00:03:24,663 --> 00:03:25,664
"ออลลี่ บราวน์
เพื่อนสมัยเด็ก"

57
00:03:25,747 --> 00:03:27,749
ผมไม่รู้เลยว่าเขาแอบเอาชื่อตัวเองมาตั้ง

58
00:03:27,833 --> 00:03:29,459
แต่เขาเหมือนน้องชายผม

59
00:03:29,543 --> 00:03:32,171
เราเล่นในงานประชุมครูผู้ปกครอง

60
00:03:33,255 --> 00:03:34,464
บ้านเด็กกำพร้า

61
00:03:35,299 --> 00:03:38,719
เราแสดงในงานแถวบ้าน เรียกว่าเป็นวงที่ดังไม่เบา

62
00:03:38,802 --> 00:03:41,263
ใครๆ ก็คิดว่าเราน่ารัก

63
00:03:41,346 --> 00:03:46,393
ไม่นานหลังจากนั้น ผมขี่จักรยานเร็วพอควร

64
00:03:46,476 --> 00:03:48,687
ผมคิดว่าเป็นอานรูปกล้วยสักรุ่นนะ

65
00:03:48,770 --> 00:03:51,398
จักรยานฮัฟฟี่ที่มีความเร็วห้าระดับน่ะ

66
00:03:51,481 --> 00:03:53,817
ผมขี่เจ้านี่และดูเท่มาก

67
00:03:53,901 --> 00:03:56,862
ผมยกเท้าออกข้างหนึ่งและมันชนขอบทาง

68
00:03:56,945 --> 00:04:00,991
บิดหมุนไปอีกทางและพัง
ส่วนผมก็ต้องใส่เฝือกตั้งแต่เอว

69
00:04:01,074 --> 00:04:02,492
ลงไปจนถึงนิ้วเท้า

70
00:04:02,576 --> 00:04:05,829
ผมเลยได้ซ้อมกีตาร์วันละ 12 ชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ

71
00:04:05,913 --> 00:04:07,956
ทุกวันตลอดปีครึ่งถัดมา

72
00:04:08,040 --> 00:04:12,127
และทำให้ผมเล่นกีตาร์ได้ถึง 10,000 ชั่วโมง

73
00:04:13,962 --> 00:04:16,923
ตอนที่เจอเรย์ ผมมีวงอยู่แล้ว

74
00:04:17,007 --> 00:04:20,761
ชื่อไดนาโซนิกส์
ออลลี่ บราวน์เป็นมือกลองคนใหม่ของเรา

75
00:04:20,844 --> 00:04:23,680
เขาบอก "มีเพื่อนอยู่คน เก่งมาก
นายต้องชวนเขามา"

76
00:04:23,764 --> 00:04:25,474
ผมบอก "ได้เลย ฉันจะลองไปฟัง"

77
00:04:25,557 --> 00:04:27,017
เขาบอก "ฟังทางโทรศัพท์สิ"

78
00:04:27,100 --> 00:04:28,477
"ซิลเวสเตอร์ ริเวอร์ส เพื่อนสมัยเด็ก"

79
00:04:28,560 --> 00:04:30,896
เดอะเทมป์เทชันส์ออกเพลง "ไอม์ลูสซิ่งยู"

80
00:04:30,979 --> 00:04:33,857
เรย์เล่นเพลงนี้ทางโทรศัพท์ เล่นท่อนกีตาร์ทุกท่อน

81
00:04:42,658 --> 00:04:45,202
มันดีมาก ผมบอก "บอกไปว่าตกลงจ้างเขา"

82
00:04:45,285 --> 00:04:47,162
วงของซิลเวสเตอร์เล่นเพลงยากกว่า

83
00:04:47,246 --> 00:04:49,164
วงของเขามีคอร์ด

84
00:04:49,248 --> 00:04:52,209
มีเปียโนไฟฟ้าเวอร์ลิตเซอร์
อย่างที่เรย์ ชาร์ลส์เล่น

85
00:04:52,292 --> 00:04:54,920
มันแย่มาก
เราไม่เคยได้ยินเสียงแบบนั้นเลย

86
00:04:55,003 --> 00:04:57,756
ผมแบบ "ฟังเหมือนแผ่นเสียงเลย"

87
00:04:57,840 --> 00:05:00,384
ทีนี้ผมจะขอพูดถึงสิ่งที่ผมไม่ชอบในวงนี้

88
00:05:00,467 --> 00:05:04,596
ซิลเวสเตอร์ให้เราใส่สูทสีเงินกับเสื้อเชิ้ตสีขาว

89
00:05:04,680 --> 00:05:08,350
เราเพิ่งอายุ 14 ปี จะให้เราใส่สูทสีเงินทำไม

90
00:05:08,433 --> 00:05:10,602
นั่นมันสไตล์เขาซึ่งเขาคิดว่ายอดมาก

91
00:05:10,686 --> 00:05:13,564
เวลาเห็นเขาทุกวันนี้ เขาก็ยังเป็นแบบนั้น

92
00:05:13,647 --> 00:05:16,525
อ้อใช่ เขาเคยเป็นหัวหน้าวงของไมเคิล แจ็คสัน

93
00:05:16,608 --> 00:05:19,319
จนไมเคิลเห็นเขาใส่สูทผูกไท

94
00:05:19,403 --> 00:05:20,988
ก็ไล่เขาออกเดี๋ยวนั้นเลย

95
00:05:21,071 --> 00:05:23,907
ดนตรีเลิศมาก ไมเคิลแค่ไม่ชอบที่เขาใส่สูทผูกไท

96
00:05:23,991 --> 00:05:26,243
นั่นแหละ ผมกับเรย์ก็เลยเริ่มวงกัน

97
00:05:26,326 --> 00:05:28,871
แม้หลายปีให้หลัง

98
00:05:28,954 --> 00:05:32,207
ผมได้ร่วมงานกับมือกีตาร์เก่งๆ หลายคน

99
00:05:32,291 --> 00:05:33,792
ตลอดเวลาหลายสิบปี

100
00:05:34,751 --> 00:05:36,753
เรย์ก็ยังเป็นคนแรกที่ผมนึกถึง

101
00:05:41,633 --> 00:05:43,260
ตอนผมอายุ 13 ปี

102
00:05:43,343 --> 00:05:46,638
บิลลี่ เฮนเดอร์สันโทรมา
ให้ผมไปคัดตัวเข้าวงเดอะสปินเนอร์ส

103
00:05:46,722 --> 00:05:51,018
น่าเสียดาย การที่เธอรักเล่นๆ กับหนุ่มคนนั้น

104
00:05:51,101 --> 00:05:52,978
โมทาวน์มาแล้ว

105
00:06:00,402 --> 00:06:03,280
โอกาสทางดนตรี เรามีโมทาวน์ เรามีสแต็กซ์

106
00:06:03,363 --> 00:06:04,656
มีฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

107
00:06:04,740 --> 00:06:07,910
เรามีคลับบาร์ที่จะไปคืนไหนก็ได้

108
00:06:07,993 --> 00:06:11,371
ถ้าอายุ 14-15 ก็ให้พ่อแม่ขับรถพาไป

109
00:06:11,455 --> 00:06:13,874
คืนหนึ่งดูได้ห้าหกวง

110
00:06:21,256 --> 00:06:25,469
ผมเล่นที่ละตินควอร์เตอร์ แล้วแฮมิลตัน โบแฮนนอน

111
00:06:25,552 --> 00:06:27,095
ก็เข้ามาได้ยินผมเล่น

112
00:06:27,179 --> 00:06:28,180
ผมเจอเรย์ พาร์เกอร์

113
00:06:28,263 --> 00:06:29,765
"แฮมิลตัน โบแฮนนอน
หัวหน้าวงที่โมทาวน์"

114
00:06:29,848 --> 00:06:31,225
เขาอายุ 14

115
00:06:31,308 --> 00:06:33,227
คืนหนึ่งผมไปที่คลับนี้

116
00:06:33,769 --> 00:06:35,604
ผมเห็นเด็กคนนี้เล่นกีตาร์

117
00:06:35,687 --> 00:06:38,565
เลยแนะนำตัว "ฉันชื่อโบแฮนนอน
เป็นหัวหน้าวงดนตรี"

118
00:06:38,649 --> 00:06:41,068
"ของโมทาวน์เรคคอร์ดส์
และฉันชอบที่เธอเล่น"

119
00:06:41,151 --> 00:06:44,404
ตอนนั้นแฮมิลตัน โบแฮนนอน
เป็นมือกลองให้โมทาวน์

120
00:06:44,488 --> 00:06:46,073
แต่ก็เป็นหัวหน้าวงด้วย

121
00:06:46,156 --> 00:06:48,617
เขาเรียบเรียงเพลงของโมทาวน์ทั้งหมด

122
00:06:48,700 --> 00:06:50,827
ผมได้ฟังเขาเล่นแล้วสะดุดหู

123
00:06:50,911 --> 00:06:53,080
ไม่ใช่ข้างเดียว แต่เต็มสองหูเลย

124
00:06:53,163 --> 00:06:55,541
เขาดึงตัวผมไปแล้วพูดประมาณว่า

125
00:06:55,624 --> 00:06:58,669
"มาเล่นกับเราสิ วงดนตรีวงใหญ่
ฉันเป็นหัวหน้าวงที่โมทาวน์"

126
00:06:58,752 --> 00:07:00,754
ประมาณนั้น ผมก็แบบ "หมอนี่ใครเนี่ย"

127
00:07:00,838 --> 00:07:02,005
"เขาพูดเรื่องอะไร"

128
00:07:02,089 --> 00:07:04,967
เขาบอก "ฉันชอบที่เธอเล่น
เธอเล่นกับผู้ใหญ่ได้มั้ย"

129
00:07:05,050 --> 00:07:07,928
เขามาที่บ้านแม่ รับรองกับพ่อแม่ผมว่า

130
00:07:08,011 --> 00:07:10,097
จะไม่มียาเสพติด ไม่มีแอลกอฮอล์

131
00:07:10,180 --> 00:07:13,767
เขามารับมาส่งผมด้วยตัวเองทุกวัน

132
00:07:13,851 --> 00:07:15,352
ถ้าพ่อแม่รับส่งไม่ได้

133
00:07:15,435 --> 00:07:18,063
ผมอยากให้พ่อแม่ไว้ใจฝากเรย์ไว้กับผม

134
00:07:18,146 --> 00:07:20,816
ผมก็เลยเหมือนเป็นครอบครัวของเขาด้วย

135
00:07:20,899 --> 00:07:23,777
ผมก็เลยได้เล่นในวงด้วยค่าตอบแทน 20,000

136
00:07:23,861 --> 00:07:26,238
แกลดีส ไนต์เป็นคนแรกที่เราเล่นให้

137
00:07:26,864 --> 00:07:30,284
พร้อมกับพาร์เลียร์เมนต์
ที่มีจอร์จ คลินตันร้องเพลง...

138
00:07:30,367 --> 00:07:34,121
ฉันอยากประกาศว่ารักของเธอคืออะไร...

139
00:07:34,204 --> 00:07:36,373
นั่นคือพาร์เลียร์เมนต์ก่อนจะเป็นฟังกาเดลิค

140
00:07:36,456 --> 00:07:38,709
ผมได้ทำงานกับเดอะฟังก์บราเธอร์ส

141
00:07:38,792 --> 00:07:43,547
เจมส์ เจเมอร์สัน, เดอะเทมป์เทชันส์,
สโมกกี้ โรบินสัน, มาร์วิน เกย์

142
00:07:47,009 --> 00:07:50,512
ละแวกที่ผมโตขึ้นมา จะเห็นคนผิวขาวแค่ในทีวี

143
00:07:51,555 --> 00:07:54,683
ผมเคยคิดว่าคนผิวขาวอยู่ในทีวีจริงๆ

144
00:07:54,766 --> 00:07:57,603
เราอยู่ในย่านที่มีความเฉพาะกลุ่มสูง

145
00:07:57,686 --> 00:07:59,771
ซึ่งจะไม่เห็นคนผิวขาวเลย

146
00:07:59,855 --> 00:08:02,608
ถ้าคุณเลี้ยวตรงมุมถนนและมองมาที่ละแวกนั้น

147
00:08:02,691 --> 00:08:04,109
จะมีแต่คนดำทั้งนั้นเลย

148
00:08:04,193 --> 00:08:06,236
ในคลับ ทุกคนเป็นคนผิวดำ

149
00:08:06,320 --> 00:08:09,364
ถ้าเปิดทีวี ทุกคนจะเป็นคนผิวขาว

150
00:08:09,448 --> 00:08:10,449
เรารู้กันแค่นั้น

151
00:08:10,532 --> 00:08:11,909
มันแบ่งแยกสุดๆ

152
00:08:11,992 --> 00:08:14,328
และเป็นเส้นที่เราก้าวข้ามไม่ได้

153
00:08:14,411 --> 00:08:17,289
เมืองที่อยู่ข้างเบนตันฮาร์เบอร์ ชื่อแฟร์เพลน

154
00:08:17,372 --> 00:08:18,665
"เออร์นีย์ ฮัดสัน
นักแสดง"

155
00:08:18,749 --> 00:08:21,210
คนผิวดำจะอยู่ในแฟร์เพลนตอนค่ำไม่ได้

156
00:08:21,293 --> 00:08:24,838
ถ้าโดนจับได้ ตำรวจจะเข้ามาขวาง
หรืออาจจะร้ายกว่านั้น

157
00:08:24,922 --> 00:08:27,841
ผมเรียนมัธยมปลายแบบรวมเชื้อชาติ

158
00:08:27,925 --> 00:08:30,427
แต่ก็แค่ว่าคนผิวดำได้รับอนุญาตให้เข้าเรียน

159
00:08:30,511 --> 00:08:31,720
เราโดนแบ่งแยกอยู่ดี

160
00:08:31,803 --> 00:08:35,349
เราอยู่ในระบบที่แตกต่างจากเด็กผิวขาว

161
00:08:35,432 --> 00:08:40,187
เราโตขึ้นมาในยุคที่อเมริกาพูดถึงเสรีภาพกันมาก

162
00:08:40,270 --> 00:08:42,648
แต่ไม่ได้แสดงให้เห็นเลย

163
00:08:42,731 --> 00:08:44,858
ดังนั้น ปี 19...

164
00:08:45,442 --> 00:08:50,113
เอาแล้วไง สักปี '67 ได้ ผมน่าจะอายุ 13 ปี

165
00:08:50,697 --> 00:08:54,117
เราไปเที่ยวกันเพราะพ่อผมมีเรือเร็วลำเล็กๆ

166
00:08:54,201 --> 00:08:56,161
จะออกไปจับปลากันที่ทะเลสาบอิรี

167
00:08:56,245 --> 00:08:57,663
เพราะผมชอบปลาสดๆ แบบนั้น

168
00:08:58,163 --> 00:09:00,707
ตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคำว่า "จลาจล"

169
00:09:00,791 --> 00:09:02,543
ผมไม่รู้ว่าเขาพูดถึงอะไร

170
00:09:02,626 --> 00:09:05,295
แต่เราเพิ่งไปถึงเด็กซ์เตอร์กับบูเลอวาร์ด
เขาบอกว่า

171
00:09:05,379 --> 00:09:07,714
"เราต้องกลับ มีเหตุจลาจล"

172
00:09:07,798 --> 00:09:09,466
ผมถาม "จลาจลคืออะไร"

173
00:09:10,300 --> 00:09:13,887
สี่วันแห่งจลาจล การปล้นสะดม การวางเพลิง
ทำให้ดีทรอยต์สะเทือน

174
00:09:13,971 --> 00:09:17,391
ปีนี้เกิดความรุนแรงทางเชื้อชาติ
ปะทุขึ้นรุนแรงที่สุดในตัวเมือง

175
00:09:17,474 --> 00:09:20,185
บ้านตลอดช่วงถนนกลายเป็นเพลิงนรก

176
00:09:20,269 --> 00:09:23,772
มีคนเสียชีวิตอย่างน้อย 36 คน
บาดเจ็บกว่า 2,000 คน

177
00:09:23,856 --> 00:09:26,233
และความเสียหายสูงถึง 500 ล้านดอลลาร์

178
00:09:27,734 --> 00:09:30,654
ผู้ว่าการรัฐรอมนีย์ประกาศภาวะฉุกเฉิน

179
00:09:49,464 --> 00:09:53,343
มีแต่ไฟไหม้ทุกอย่าง ทุกที่ รถถังวิ่งอยู่ตามถนน

180
00:09:53,427 --> 00:09:58,348
โรงเรียนมัธยมปลายที่เราไปเรียน
เป็นฐานของกองกำลังป้องกันชาติ

181
00:09:58,432 --> 00:10:01,727
ซึ่งห่างออกไปอย่างมากก็สิบช่วงถนน

182
00:10:02,269 --> 00:10:06,690
มันก็เลยยากสำหรับเด็กที่อายุแค่ 14-15 ปี

183
00:10:07,900 --> 00:10:09,943
นึกออกมั้ย มันน่าทึ่งน่ะ

184
00:10:10,027 --> 00:10:12,362
แต่ขอบคุณพระเจ้าที่มันจบลง

185
00:10:12,446 --> 00:10:14,573
คือ เราสามารถ...

186
00:10:14,656 --> 00:10:20,412
ผมอยู่ตรงนั้น มองเห็นเปลวไฟเลย

187
00:10:20,495 --> 00:10:23,081
ผมเห็นกองกำลังป้องกันชาติอยู่ตามถนน

188
00:10:23,165 --> 00:10:25,334
นั่นคือย่านที่เราอยู่

189
00:10:38,222 --> 00:10:41,934
ผมบอกเลย ผมถึงบ้านแล้วก็เห็นรถ

190
00:10:42,017 --> 00:10:45,187
รถเปิดประทุนวิ่งไปโดยขนโซฟาไปด้วย
แล้วก็ได้ยินคำว่าปล้นสะดม

191
00:10:45,270 --> 00:10:47,773
ซึ่งผมไม่เคยรู้ว่าปล้นสะดมคืออะไร

192
00:10:47,856 --> 00:10:51,360
แล้วเราก็ดูทีวี มีคนขว้างปาขวด
ใส่กระจกหน้าต่างของตึก

193
00:10:51,443 --> 00:10:53,320
และเผาตึกเสียวอดวาย

194
00:10:53,403 --> 00:10:57,115
และบ้านผม เรามองตรงขึ้นไปแบบนี้

195
00:10:57,199 --> 00:10:59,034
และเห็นไฟอยู่เหนือศีรษะพอดี

196
00:10:59,117 --> 00:11:02,037
แต่ปั๊มน้ำมันน่าจะ... ไม่รู้สิ
ห่างไปสักสองสามช่วงตึก

197
00:11:02,120 --> 00:11:05,832
มันก็เลยเหลือเชื่อ สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นน่ะ

198
00:11:05,916 --> 00:11:08,919
ผมกลัวแทบตาย ผมคิดว่าโลกกำลังจะแตกแล้ว

199
00:11:09,002 --> 00:11:11,547
เพราะเกิดมาก็ไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นเลย

200
00:11:12,047 --> 00:11:15,008
มันถล่มเมืองพังพินาศเลยตอนนั้นน่ะ

201
00:11:15,092 --> 00:11:17,261
คือทุกอย่างพังพินาศ

202
00:11:17,344 --> 00:11:20,347
ตอนเดินไปโรงเรียนหลายสัปดาห์ต่อมา

203
00:11:20,430 --> 00:11:22,516
ร้านค้าทุกร้านที่เราเคยไปซื้อของ

204
00:11:22,599 --> 00:11:24,810
ทุกร้านถูกเผาวอด ไม่เหลืออะไรเลย

205
00:11:24,893 --> 00:11:27,855
หน้าต่างแตกหมด ทุกอย่างในร้านถูกขโมย

206
00:11:27,938 --> 00:11:32,401
มันเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวมากๆ ในชีวิตผม

207
00:11:32,484 --> 00:11:35,988
และสิ่งเดียวที่ผมพึ่งได้คือการเล่นกีตาร์

208
00:11:38,615 --> 00:11:42,411
ผมอยู่ที่ป้ายรถเมล์ กำลังจะไปโรงเรียนแคสเทค

209
00:11:42,494 --> 00:11:44,830
ผมหอบหนังสือมา กำลังจะไปแคสเทค

210
00:11:44,913 --> 00:11:47,207
ขึ้นรถเมล์คันเดิมทุกเช้า

211
00:11:47,291 --> 00:11:50,377
ตำรวจสี่ห้าคนโผล่มาพร้อมกับชักปืน
แล้วก็สั่งให้หยุด

212
00:11:50,460 --> 00:11:53,297
ผมคิดว่า "แย่แล้ว พระเจ้า มีคนเดือดร้อนแน่"

213
00:11:53,380 --> 00:11:55,549
เรามองรอบตัว ผมกำลังจะขึ้นรถเลย

214
00:11:55,632 --> 00:11:57,259
มองรอบตัวว่าเกิดอะไรขึ้น

215
00:11:57,342 --> 00:12:00,304
และพวกเขาก็เล็งปืนมาที่ผมจริงๆ

216
00:12:00,387 --> 00:12:02,055
คว้าตัวผม ลากเข้าไปในตรอก

217
00:12:02,139 --> 00:12:04,099
ไม่มีใครพูดอะไรเลย และผมจะไม่มีวันลืม

218
00:12:04,183 --> 00:12:06,894
ถ้าผมโดนตอนนี้ ผมคงแขนหัก

219
00:12:06,977 --> 00:12:10,105
แต่ตอนนั้นเลย พวกเขาคุมตัวผมแบบนี้

220
00:12:10,731 --> 00:12:13,817
บนหลังคารถ ตัวผมลอยขึ้นจากพื้น

221
00:12:13,901 --> 00:12:18,405
และผู้ชายอีกสามสี่คนก็รัวหมัดใส่ผม

222
00:12:18,488 --> 00:12:22,409
อาจเป็นจุดนั้นในชีวิตที่ผมคิดจริงๆ ว่า

223
00:12:22,492 --> 00:12:25,913
"มันจบแล้ว นายจะไม่มีชีวิตรอดออกจากตรอกนี้"

224
00:12:26,538 --> 00:12:30,626
เพื่อนสนิทผม เนธาน วัตส์
ซึ่งเป็นหัวหน้าวงดนตรีของสตีวี่ วันเดอร์

225
00:12:30,709 --> 00:12:32,961
แม่เขาออกมาที่ระเบียงหลังบ้าน

226
00:12:33,045 --> 00:12:35,964
ทำความสะอาดพรม

227
00:12:36,048 --> 00:12:39,635
จังหวะนั้นเหมือนพระเจ้าปรานี

228
00:12:39,718 --> 00:12:42,221
เธอบังเอิญออกมาทำความสะอาดพรม
แล้วมองออกมา

229
00:12:42,304 --> 00:12:44,306
มองตรงลงมาและเห็นผมโดนซ้อม

230
00:12:45,057 --> 00:12:49,478
เธอบอก "เฮ้ เขาเป็นเด็กดีนะ
พวกคุณทำอะไร"

231
00:12:49,978 --> 00:12:52,940
พวกนั้นมองเธอแล้วก็ไม่พูดอะไร

232
00:12:53,023 --> 00:12:55,901
แต่หยุดซ้อมผมแล้วปล่อยผมร่วงลงพื้น

233
00:12:55,984 --> 00:12:58,237
ผมนอนอยู่บนพื้นครู่หนึ่ง

234
00:12:59,321 --> 00:13:02,616
ไม่เคยมีใครบอกผมเลยว่าพวกเขาทำทำไม

235
00:13:02,699 --> 00:13:03,992
ผมไม่ได้ถูกจับ

236
00:13:04,076 --> 00:13:06,161
พวกเขาไม่บอกด้วยว่าผมทำอะไรผิด

237
00:13:06,245 --> 00:13:09,581
แค่ลากผมเข้าไปในตรอกและเริ่มซ้อมผม

238
00:13:11,416 --> 00:13:12,251
รู้ไหม...

239
00:13:13,126 --> 00:13:16,004
แหม มันทำให้...

240
00:13:16,088 --> 00:13:19,049
ทำให้ความสนุกกับกีฬา
และอีกหลายอย่างของผมหายไปเลย

241
00:13:19,591 --> 00:13:24,137
แต่ผมว่าก็คงเหมือนเรื่องอื่นๆ
เราหาข้อดีของมันได้

242
00:13:24,221 --> 00:13:27,766
คือมันทำให้ผมอยากอยู่บ้านซ้อมกีตาร์

243
00:13:27,850 --> 00:13:31,311
และสักวัน ถ้าผมเล่นกีตาร์ได้เก่งพอตัว

244
00:13:31,395 --> 00:13:33,313
มันจะพาผมไปจากที่นั่นได้

245
00:13:33,397 --> 00:13:36,024
พาผมไปจากความบ้าคลั่งนี้น่ะ

246
00:13:44,783 --> 00:13:45,784
"มาร์วิน เกย์"

247
00:13:45,868 --> 00:13:48,412
โบแฮนนอนแนะนำให้ผมรู้จักมาร์วิน เกย์

248
00:13:48,495 --> 00:13:52,124
และเราเริ่มเล่นในห้องอัดให้มาร์วิน เกย์
ตอนผมอายุ 15

249
00:13:52,207 --> 00:13:54,626
ซึ่งปกติจะอัดเสียงกันตอนกลางวัน

250
00:13:55,169 --> 00:13:57,379
บางทีก็ไม่ได้ไปโรงเรียน

251
00:13:57,921 --> 00:14:00,007
ผมเล่นดนตรีให้มาร์วิน เกย์เยอะเลย

252
00:14:00,090 --> 00:14:04,678
แต่งานที่ผมจำได้แม่นที่สุดคือ
อัลบั้มการแสดงสดที่โอ๊คแลนด์โคลีเซียม

253
00:14:04,761 --> 00:14:06,138
ขอบคุณครับ

254
00:14:11,935 --> 00:14:15,731
และผมจำได้ว่าเราเริ่มขึ้นเพลง
"ดิสแทนต์เลิฟเวอร์" ถูกมั้ย

255
00:14:16,231 --> 00:14:18,525
แล้วจู่ๆ กีตาร์ผมก็แทบหลุดมือ

256
00:14:18,609 --> 00:14:22,487
เสียงกรี๊ดดังสุดๆ เลย

257
00:14:22,571 --> 00:14:23,947
ไม่มีไมค์ในกลุ่มคนดู

258
00:14:24,031 --> 00:14:27,159
แต่ในอัลบั้มนั้น จะได้ยินเสียงกรี๊ด
ดังมาจากไมค์กีตาร์

259
00:14:27,242 --> 00:14:29,620
ไมค์กลองและไมค์เบส

260
00:14:29,703 --> 00:14:31,330
ตอนเขาร้อง "คนรักที่ห่างไกล"

261
00:14:31,413 --> 00:14:33,957
และมีช่วงเงียบก่อนจะเริ่มร้องท่อนต่อไป

262
00:14:34,041 --> 00:14:35,876
ตอนนั้นแหละที่ดังที่สุด

263
00:14:35,959 --> 00:14:38,420
คอนเสิร์ตโรลลิ่งสโตนยังไม่ดังขนาดนั้นเลย

264
00:14:38,504 --> 00:14:41,465
ผมไม่เคยได้ยินเสียงอะไรดังขนาดนี้
ไม่ว่าจะเมื่อไหร่

265
00:14:42,132 --> 00:14:44,051
คนรักที่ห่างไกล

266
00:14:53,519 --> 00:14:55,646
ผมเริ่มทำงานเป็นนักเปียโนประจำ

267
00:14:55,729 --> 00:14:57,856
ให้ค่ายอินวิคตัสของฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

268
00:14:57,940 --> 00:15:01,401
พอผมได้อยู่ที่นั่น ผมก็อยากชวนเรย์มาอยู่ด้วย

269
00:15:01,485 --> 00:15:03,487
สำหรับคนที่ไม่รู้จักฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

270
00:15:03,570 --> 00:15:06,490
พวกเขาแต่งเพลง "สต็อปอินเดอะเนมออฟเลิฟ"
"ชูการ์พายฮันนี่บันช์"

271
00:15:06,573 --> 00:15:09,201
เพลงอื่นๆ ทั้งหมด นี่จึงเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ

272
00:15:09,284 --> 00:15:12,496
และทุกวันที่ผมอยู่บ้าน ผมหวังว่าจะมีใครสักคนป่วย

273
00:15:12,579 --> 00:15:15,332
ซิลเวสเตอร์จะได้นึกถึงชื่อผม
และบอกให้โทรหาเรย์

274
00:15:15,415 --> 00:15:19,920
ครั้งแรกที่เรารู้จักเรย์ก็คือผ่านแม็คคินลีย์ แจ็คสัน

275
00:15:20,003 --> 00:15:21,547
แม็คคินลีย์ แจ็คสันเรียบเรียงเพลง

276
00:15:21,630 --> 00:15:24,216
คำถามแรกคือ เขาไปอยู่ไหนมา

277
00:15:24,299 --> 00:15:27,553
เขามาจากไหน แล้วทำยังไงเขาถึงจะอยู่กับเรา

278
00:15:27,636 --> 00:15:30,180
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์ออกจากโมทาวน์

279
00:15:30,264 --> 00:15:34,351
และเปิดบริษัทชื่ออินวิคตัสเรคคอร์ดส์
และฮ็อตแวกซ์เรคคอร์ดส์

280
00:15:34,434 --> 00:15:38,939
ผมพยายามดึงพวกเลือดใหม่เข้ามา
และเรย์ก็เป็นคนแรกที่เข้ามาอยู่

281
00:15:39,022 --> 00:15:42,234
ตอนอายุ 15 ผมมาอยู่กับ
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์

282
00:15:42,317 --> 00:15:44,236
โรเบิร์ต ไวท์กับเอ็ดดี้ วิลลิสเพิ่งออกไป

283
00:15:44,319 --> 00:15:47,155
แล้วเด็กคนนี้ก็มา ผมเป็นเด็กหนุ่มที่หนวดเพิ่งขึ้น

284
00:15:47,239 --> 00:15:50,617
ไว้ผมทรงแอฟโฟร
ท่าทางเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่

285
00:15:50,701 --> 00:15:54,079
พวกเขาบอก "นายพาใครเข้ามาน่ะ"

286
00:15:54,162 --> 00:15:56,290
ตอนที่ผมเห็นเด็กคนนี้เข้ามา

287
00:15:57,624 --> 00:16:01,420
พวกเขาบอก "ให้เขาเล่นสิ แม็คคินลีย์
ไม่งั้นคุณจะต้องเสียใจ"

288
00:16:01,503 --> 00:16:04,047
แล้วเขาก็เข้ามาพร้อมแอมป์ตัวเล็กๆ และเริ่มเล่น

289
00:16:04,131 --> 00:16:04,965
มันเหมือน...

290
00:16:05,048 --> 00:16:06,049
"เรจจี้ โดเชอร์
วิศวกร"

291
00:16:06,133 --> 00:16:07,050
ใช่เลย

292
00:16:07,634 --> 00:16:11,889
เขาเริ่มเล่นและเล่นได้ดี จริงๆ นะ ผมช็อคเลยล่ะ

293
00:16:11,972 --> 00:16:13,765
ผมไม่มีวันลืมชื่อเพลงนั้นเลย

294
00:16:13,849 --> 00:16:16,435
"เอฟวรี่ธิงกู้ดอิสแบด เอฟวรี่ธิงแบดอิสกู้ด"

295
00:16:25,235 --> 00:16:27,571
แม็คคินลีย์ให้ผมเล่นกีตาร์แบบเหยียบแป้น

296
00:16:27,654 --> 00:16:29,865
มีมือกีตาร์อีกสอง และกว่าจะอัดเสร็จ

297
00:16:29,948 --> 00:16:32,201
ก็มีมือกีตาร์สามสี่คนในการอัดเพลงเดียว

298
00:16:32,284 --> 00:16:35,078
และผมก็คิดในใจว่า ผมทำได้แล้ว

299
00:16:35,579 --> 00:16:38,040
เขาอัดกีตาร์สี่ตัวทับได้ ถ้าเขาไม่ชอบผม

300
00:16:38,123 --> 00:16:39,750
ผมคงกระเด็นจากที่นั่นนานแล้ว

301
00:16:39,833 --> 00:16:41,627
จากจุดนั้น ที่เหลือก็รู้กันอยู่แล้ว

302
00:16:41,710 --> 00:16:43,712
เขาสร้างผลงาน ทำได้ดีด้วย

303
00:16:43,795 --> 00:16:46,423
เรามีสัมพันธ์อันดี
และผมก็ได้อัดเพลงทั้งหมด

304
00:16:46,507 --> 00:16:48,675
"ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์
กับเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์"

305
00:16:50,552 --> 00:16:52,095
พวกเขามีวงอย่างฮันนี่โคน

306
00:16:52,179 --> 00:16:54,973
"พุตอิตอินเดอะวอนต์แอดส์"
ลอร่า ลี "อิฟยูแคนบีตมีร็อคกิน..."

307
00:16:55,057 --> 00:16:57,809
"ยูแคนแฮฟมายแชร์"
ฟรีด้า เพนย์ "บริงเดอะบอยส์แบ็คโฮม"

308
00:16:57,893 --> 00:17:00,103
แชร์เมนออฟเดอะบอร์ด "แพทเชส"

309
00:17:00,187 --> 00:17:01,855
ทุกเพลงที่ผมเล่น

310
00:17:01,939 --> 00:17:05,651
และพอใจกับการทำทุกอย่างที่นั่น
มันสุดยอดมาก

311
00:17:10,906 --> 00:17:16,161
ผมได้งานแสดงประจำตอนอายุ 15
หาเงินได้ 350 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์

312
00:17:16,244 --> 00:17:19,957
งานก้าวสู่วัยของชาวยิวและงานแต่งงาน
ได้ราวๆ 35 เหรียญต่องาน

313
00:17:20,040 --> 00:17:23,335
แล้วก็มีงานในห้องอัดอาทิตย์ละสองครั้ง
ที่สตูดิโอต่างๆ

314
00:17:23,417 --> 00:17:25,420
ได้เงิน 90 เหรียญต่อสามชั่วโมง

315
00:17:25,503 --> 00:17:28,882
ผมก็เลยหาเงินได้ถึงอาทิตย์ละ 600-700 ดอลลาร์

316
00:17:29,842 --> 00:17:35,055
กลายเป็นว่าทุกคนที่ได้ฟังเขา
จะอยากให้เขาร่วมเล่นด้วย

317
00:17:35,556 --> 00:17:37,057
ตอนนั้นเขาเก่งขนาดนั้นเลย

318
00:17:37,140 --> 00:17:40,477
อย่าใช้คำว่าตอนนั้นเลย ตอนนี้ก็ยังเก่ง

319
00:17:41,895 --> 00:17:44,022
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับผมในดีทรอยต์

320
00:17:44,106 --> 00:17:47,359
มีเรื่องไม่ดีอยู่ด้วย
แต่ดีทรอยต์ก็ยังเป็นเมืองโปรดของผม

321
00:17:47,442 --> 00:17:49,528
เพราะมันคือดินแดนแห่งโอกาส

322
00:17:49,611 --> 00:17:52,197
คืนหนึ่ง ผมโทรหาสตีวี่ วันเดอร์ บอกว่า

323
00:17:52,281 --> 00:17:55,075
"คุณต้องฟังเขาเล่นกีตาร์ เขาชื่อเรย์ พาร์เกอร์"

324
00:17:55,158 --> 00:17:57,578
และผมให้เบอร์ของเรย์ พาร์เกอร์
กับสตีวี่ วันเดอร์ไป

325
00:17:57,661 --> 00:18:00,581
นั่นเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ใช่มั้ย
สตีวี่ วันเดอร์นะ

326
00:18:01,999 --> 00:18:04,626
โอเค มิวสิคออฟมายมายด์เป็นอัลบั้มโปรดของผม

327
00:18:04,710 --> 00:18:08,088
เคยเอาใส่รถ ขับไปเรื่อยๆ พร้อมกับฟังอัลบั้มนั้น

328
00:18:08,172 --> 00:18:10,841
เวลามีใครที่ดังมากๆ โทรหาคุณ

329
00:18:10,924 --> 00:18:13,427
หรือคนที่เราบังเอิญเป็นแฟนพันธุ์แท้

330
00:18:13,510 --> 00:18:16,346
สิ่งแรกที่เราคิดคือ เพื่อนแกล้งแน่ๆ

331
00:18:16,430 --> 00:18:18,432
ทีนี้ก็ถอยออกมาหน่อย

332
00:18:18,515 --> 00:18:22,102
พอสตีวี่ วันเดอร์โทรมา
เราปล่อยผ่านไปเฉยๆ ไม่ได้

333
00:18:22,186 --> 00:18:24,021
ผมไม่เชื่อจริงๆ ว่าสตีวี่ วันเดอร์...

334
00:18:24,104 --> 00:18:27,441
อะไรกัน สตีวี่ วันเดอร์โทรหาผมเนี่ยนะ
นี่พูดเรื่องอะไร

335
00:18:27,524 --> 00:18:29,526
ผมนั่งอยู่ที่บ้านในดีทรอยต์ โทรศัพท์ดัง

336
00:18:29,610 --> 00:18:30,861
สตีวี่ วันเดอร์อยู่ในสาย

337
00:18:30,944 --> 00:18:33,030
ผมรับสายแล้วก็วางเลย จริงๆ นะ

338
00:18:33,113 --> 00:18:35,282
ผมคิดว่าต้องเป็นเพื่อนสักคน

339
00:18:35,365 --> 00:18:39,286
วางไป แล้วเขาก็โทรกลับมา
เขาไม่ย่อท้อ เขาโทรมาอีก

340
00:18:39,369 --> 00:18:43,081
ผมวางหูอีก น่าจะครั้งที่สามละมั้ง
ที่ผมพูดอะไรออกไป

341
00:18:43,165 --> 00:18:46,210
อย่างที่ไม่ควรพูด อาจจะเป็นคำหยาบสักคำ
แล้วก็วางหูไป

342
00:18:46,293 --> 00:18:48,670
ผมคิดว่าเขาล้อเล่น ซึ่งก็ไม่เป็นไร

343
00:18:48,754 --> 00:18:51,048
เขาคิดว่าผมล้อเล่น ผมก็เลยโทรกลับไป

344
00:18:51,131 --> 00:18:55,135
เพราะผมตั้งใจจะให้เขาเล่นให้ได้

345
00:18:55,219 --> 00:18:58,305
และผมตื่นเต้นกับฝีมือของเขา

346
00:18:58,388 --> 00:19:01,475
ผมเลยโทรไปใหม่และเขาก็ยอมเชื่อ

347
00:19:01,558 --> 00:19:04,478
ผมบอก "เฮ้ นี่สตีวี่นะ ผมไม่ได้ล้อเล่น"

348
00:19:05,521 --> 00:19:07,481
"ถ้าคุณวางหูใส่ผมอีก คุณโดนชกแน่"

349
00:19:07,564 --> 00:19:10,067
"จะบอกให้นะ ผมก็มีคนรู้จักในดีทรอยต์"

350
00:19:10,150 --> 00:19:12,736
แล้วผมก็จำได้แม่นเลย เขาบอกว่า

351
00:19:12,819 --> 00:19:15,739
"ฟังนะ เราไม่คุยกันทางนี้"

352
00:19:15,822 --> 00:19:18,659
เขาบอก "เดี๋ยวนะ
ผมอยากเปิดเพลงให้คุณฟัง"

353
00:19:19,243 --> 00:19:21,870
เขาเล่นเพลง "ซูเปอร์สติชัน" ที่มีแต่จังหวะ

354
00:19:21,954 --> 00:19:25,707
ถ้าคุณจำได้ว่าเสียง "ซูเปอร์สติชัน"
เป็นยังไงนะ กลองขึ้น...

355
00:19:27,084 --> 00:19:30,420
แล้วผมก็ได้ยินเสียงเบสของมู๊ก
และคลาวิเน็ตเข้ามา

356
00:19:32,714 --> 00:19:33,757
แล้วผมก็แบบ พระเจ้า

357
00:19:33,841 --> 00:19:36,426
ผมดันวางสายใส่สตีวี่ วันเดอร์ ผมทำอะไรอยู่เนี่ย

358
00:19:36,510 --> 00:19:37,469
ไม่เอาน่า

359
00:19:39,972 --> 00:19:42,683
เขาบอก "คุณไม่ต้องคัดตัว"

360
00:19:42,766 --> 00:19:45,853
"เราจะไปแอลเอ เราจะอัดอัลบั้มทอล์กกิ้งบุ้ค"

361
00:19:45,936 --> 00:19:48,146
"จากนั้นก็จะเดินสายแสดง
กับโรลลิ่งสโตนส์"

362
00:19:48,230 --> 00:19:50,482
ทุกอย่างเปลี่ยนไปนับแต่นาทีนั้น

363
00:19:52,401 --> 00:19:57,614
ผมก็เลยได้เล่นในรายการเซซามีสตรีท
กับสตีวี่ วันเดอร์ ตอนอายุ 18

364
00:19:57,698 --> 00:19:59,575
เราเล่นเพลง "ซูเปอร์สติชัน"

365
00:19:59,658 --> 00:20:02,119
เพลงนี้คลาสสิกมาก เราออกรายการเซซามีสตรีท

366
00:20:02,202 --> 00:20:04,746
ซึ่งผมเคยดูสมัยเด็กๆ มีบิ๊กเบิร์ด

367
00:20:04,830 --> 00:20:06,957
กับตัวละครดังๆ อยู่ที่นั่น

368
00:20:07,040 --> 00:20:10,377
หลังจากนั้นก็ออกทัวร์กับโรลลิ่งสโตนส์

369
00:20:10,878 --> 00:20:13,005
ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย

370
00:20:13,088 --> 00:20:15,465
คนดูกรี๊ดกันใหญ่ ผมแบบเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

371
00:20:15,549 --> 00:20:18,927
ผมก็แค่เด็กจากดีทรอยต์ เรื่องนี้มันยังไงกัน

372
00:20:34,526 --> 00:20:38,864
มีท่อนริฟฟ์ที่เรย์ชอบเล่น
และผมได้ยินตอนเล่นในห้องอัด

373
00:20:39,448 --> 00:20:42,826
ผมเลยอยากให้เขามาเล่นเพลงนั้น

374
00:20:42,910 --> 00:20:44,494
"เมย์บียัวร์เบบี้"

375
00:20:44,995 --> 00:20:46,914
เขาเริ่มเล่น "เมย์บียัวร์เบบี้"

376
00:20:46,997 --> 00:20:48,749
มันฟังก์สุดๆ เท่าที่ผมเคยได้ยิน

377
00:20:48,832 --> 00:20:49,666
คือมันมี...

378
00:20:50,167 --> 00:20:53,504
เสียงที่ไม่มีในเพลงไหนๆ ที่ผมเคยอัด

379
00:20:53,587 --> 00:20:56,215
หรือแม้แต่จะเคยได้ยินจากคนอื่นในชีวิตนี้

380
00:20:56,298 --> 00:20:59,593
นี่จึงเป็นประสบการณ์ใหม่เอี่ยม
เราจะทำยังไง

381
00:20:59,676 --> 00:21:03,514
เขาจังหวะแม่นอย่างเหลือเชื่อ

382
00:21:03,597 --> 00:21:09,728
เขาเริ่มได้เลย ไม่ว่าเพลงอะไรก็ตาม
ที่นักดนตรีเล่นอยู่

383
00:21:09,811 --> 00:21:13,232
และไม่ว่ามือกีตาร์คนไหนเล่นอยู่ด้วย

384
00:21:13,315 --> 00:21:17,152
เขาสร้าง... คือ เหมือนกาวที่ยึดไว้ด้วยกัน

385
00:21:17,236 --> 00:21:19,947
ด้วยความสามารถทางจังหวะของเขา

386
00:21:20,030 --> 00:21:23,367
เขาเล่นลัดจังหวะ
และสิ่งต่างๆ ที่ผมต้องการได้

387
00:21:23,450 --> 00:21:26,912
มันเกือบจะเหมือนกับว่า
เขาได้ยินความคิดของผม

388
00:21:26,995 --> 00:21:30,415
วางแผนอย่างอื่นไว้

389
00:21:30,499 --> 00:21:33,669
เหมือนจะทำให้ฉันกังวล

390
00:21:33,752 --> 00:21:34,920
และฉัน

391
00:21:35,003 --> 00:21:41,218
อาจเป็นคนของเธอที่วางแผนอย่างอื่นไว้

392
00:21:41,927 --> 00:21:43,929
โอ เย้

393
00:21:45,764 --> 00:21:49,726
สตีวี่มองสมาชิกในวงเหมือนครอบครัว

394
00:21:49,810 --> 00:21:53,647
เขาพาเราขึ้นเวทีซึ่งเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

395
00:21:53,730 --> 00:21:57,776
เขาจึงไม่ชอบให้ใครลาออก
เพราะมันก็เหมือนสมาชิกครอบครัว

396
00:21:57,860 --> 00:22:00,362
บอกว่า "ผมขอออกจากตระกูล"

397
00:22:00,445 --> 00:22:02,739
ผมอยู่กับสตีวี่ วันเดอร์มา 45 ปี

398
00:22:02,823 --> 00:22:05,868
สี่สิบห้าปีเลยนะ คุณวันเดอร์

399
00:22:05,951 --> 00:22:08,328
เมื่อเราจบจากโรงเรียนวันเดอร์

400
00:22:08,412 --> 00:22:11,748
เรามีความรู้มากมาย
ในเรื่องดนตรีและวิธีการทำเพลง

401
00:22:11,832 --> 00:22:14,209
เรย์อาจพูดได้ว่าเขาไม่เคยรู้วิธีทำเพลง

402
00:22:14,293 --> 00:22:15,752
จนมาทำงานกับสตีวี่

403
00:22:15,836 --> 00:22:17,087
สตีวี่สอนเขาทุกอย่าง

404
00:22:17,171 --> 00:22:18,922
สตีวี่สอนผมแต่งเพลง

405
00:22:19,006 --> 00:22:22,217
พาผมเข้าห้องอัด จ่ายเงิน

406
00:22:22,301 --> 00:22:25,470
อัดเพลงให้ผม ร้องคู่กับผม

407
00:22:25,554 --> 00:22:28,307
เรียบเรียงดนตรีของผมให้เห็นว่ามันจะเป็นยังไง

408
00:22:28,390 --> 00:22:30,184
ผมเลยคิดว่า ผมออกจากวงนั้นทำไม

409
00:22:30,267 --> 00:22:34,688
ผมว่าเขายังโกรธผมอยู่นิดหน่อยที่ออกจากวงมา

410
00:22:34,771 --> 00:22:38,400
ตอนนั้นเราอยู่ในนิวยอร์ก
และผมอยากไปแคลิฟอร์เนียมาก

411
00:22:38,483 --> 00:22:39,735
ที่นั่นมีแสงแดดสดใส

412
00:22:39,818 --> 00:22:43,113
ผมคิดว่าวงการดนตรีอยู่ในแคลิฟอร์เนีย
ผมอยากไปแคลิฟอร์เนีย

413
00:22:43,197 --> 00:22:46,033
ผมบอกให้เขารู้ว่าผมจะออก

414
00:22:46,116 --> 00:22:49,828
ผมจำได้ว่าเรามีคนประสานงาน
ที่เคยเป็นครูฝึกทหาร

415
00:22:49,912 --> 00:22:52,748
เขาบอก "นายห้ามออก
ทุกคนมีความสุขดีแล้ว เงียบเถอะ"

416
00:22:52,831 --> 00:22:57,169
คือในจุดหนึ่ง มันเหมือนผมถูกจับเป็นตัวประกัน

417
00:22:57,252 --> 00:22:58,962
ในวงดนตรีน่ะ

418
00:22:59,046 --> 00:23:04,092
ผมจำได้ว่าในคอร์ปัสคริสตี ที่เท็กซัส
ผมนอนบนโซฟาที่สนามบิน

419
00:23:04,176 --> 00:23:06,136
ผมบอก "คืนนี้ผมจะหนี"

420
00:23:06,220 --> 00:23:09,389
เขาอยากดัง และเขาก็ทำได้

421
00:23:09,473 --> 00:23:11,016
ผมภูมิใจในตัวเขานะ

422
00:23:12,392 --> 00:23:13,769
แล้วสตีวี่โกรธมั้ย

423
00:23:18,482 --> 00:23:20,484
ผมอยากให้เขาอัดเพลงกับผม

424
00:23:20,567 --> 00:23:24,071
แต่ชะตาชีวิตไม่ได้กำหนดมาแบบนั้น

425
00:23:24,154 --> 00:23:28,116
เขาทำงานของเขา และมันก็ดีมาก

426
00:23:28,659 --> 00:23:31,328
และผมก็ยินดี

427
00:23:31,954 --> 00:23:33,747
ยินดีกับความสำเร็จของเขา

428
00:23:45,759 --> 00:23:48,720
ผมเคยเชื่อว่าถ้าผมไปถึงแคลิฟอร์เนียได้

429
00:23:49,304 --> 00:23:50,556
ผมก็จะทำสำเร็จ

430
00:23:51,181 --> 00:23:52,349
ทุกคนพูดแบบนั้น

431
00:23:52,432 --> 00:23:54,852
ผมจะไปฮอลลีวู้ดและเป็นดาราดัง

432
00:23:54,935 --> 00:23:58,438
แต่มันจะเกิดขึ้นกับบางคน
ผมเลยคิดว่าโอกาสของผมอยู่ที่นั่น

433
00:23:58,522 --> 00:24:01,400
ผมจะไปเข้าห้องอัดอย่างเดอะเรคคอร์ดแพลนต์

434
00:24:01,483 --> 00:24:04,236
หรืออะไรที่คล้ายกัน ซึ่งเป็นห้องอัดที่ดังมากๆ

435
00:24:04,319 --> 00:24:07,072
ผมถือกีตาร์มือหนึ่ง อีกมือหิ้วแอมป์

436
00:24:07,155 --> 00:24:09,658
และทุกเช้าผมจะไปนั่งอยู่หน้าห้องอัดพวกนั้น

437
00:24:09,741 --> 00:24:11,368
พร้อมกีตาร์ นั่งขวางประตู

438
00:24:11,451 --> 00:24:12,786
ถ้าคุณอยากเข้าไปข้างใน

439
00:24:12,870 --> 00:24:14,705
ก็ต้องคุยกับผมหรือฟังผมเล่น

440
00:24:14,788 --> 00:24:17,708
ตอนที่ผมเจอเรย์ เขาอายุน้อยมาก
เพิ่ง 19 ปีเท่านั้น

441
00:24:17,791 --> 00:24:18,959
"ดอน พาสแมน
นักกฎหมาย/นักเขียน"

442
00:24:19,042 --> 00:24:20,711
ชัดเลยว่านี่เป็นชายคนหนึ่ง

443
00:24:20,794 --> 00:24:22,754
ที่เข้าใจว่ามันเกี่ยวกับอะไร

444
00:24:22,838 --> 00:24:26,466
มีองค์ประกอบสองอย่าง
ที่จะประสบความสำเร็จในวงการดนตรี

445
00:24:26,550 --> 00:24:30,304
ในฐานะศิลปินที่สร้างสรรค์
หนึ่งคือพรสวรรค์ สองคือพรแสวง

446
00:24:30,387 --> 00:24:34,349
เรย์คือส่วนผสมที่ดีมาก
ในการมีทั้งพรสวรรค์และพรแสวง

447
00:24:34,433 --> 00:24:36,935
ผมเป็นคนเเสียงดังโวยวาย

448
00:24:37,019 --> 00:24:38,645
ผมจะบอกใครๆ ว่า

449
00:24:38,729 --> 00:24:42,983
"คุณจะให้ผมเล่นกีตาร์
หรือจะฟังผมพูดไปอีก 20 นาที

450
00:24:43,066 --> 00:24:44,276
นั่งขวางทางคุณ

451
00:24:44,359 --> 00:24:46,820
หรือจะให้ผมเล่นสักสองสามนาที ลองฟังดู

452
00:24:46,904 --> 00:24:48,322
แล้วผมจะเลิกกวนใจคุณ"

453
00:24:48,405 --> 00:24:49,990
ส่วนใหญ่คิดดูแล้วจะบอกว่า

454
00:24:50,073 --> 00:24:52,367
"ว้าว อีกสิบวินาที ฉันไม่ต้องคุยกับเขาแล้ว"

455
00:24:58,165 --> 00:25:02,628
คนสำคัญในแอลเอที่ส่งผลต่อผม...

456
00:25:02,711 --> 00:25:04,713
มากกว่าใครก็คือจีน เพจ

457
00:25:07,466 --> 00:25:11,595
เขาให้ผมเล่นในห้องอัดด้วย และให้ผมเริ่มงานจริงๆ

458
00:25:11,678 --> 00:25:14,473
จีน เพจเป็นนักเรียบเรียงดนตรีมือหนึ่ง

459
00:25:14,556 --> 00:25:17,059
เขาทำทุกอย่างตั้งแต่ "ยูลอสต์แดตเลิฟวินฟิลลิ่ง"

460
00:25:17,142 --> 00:25:18,727
ของเดอะไรเชียสบราเธอร์ส

461
00:25:18,810 --> 00:25:20,187
จนถึงทุกเพลงของแบรี่ ไวท์

462
00:25:20,270 --> 00:25:23,065
ทุกเพลงของไลโอเนล ริชชี่ที่คุณได้ฟัง

463
00:25:23,148 --> 00:25:25,108
งานอัดเสียงของเอลตัน จอห์นที่คุณได้ฟัง

464
00:25:25,192 --> 00:25:26,985
เขาแต่งท่อนเครื่องสายกับเครื่องเป่า

465
00:25:27,069 --> 00:25:30,322
ของเพลงบรรเลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในประวัติศาสตร์ "เลิฟส์ธีม"

466
00:25:34,201 --> 00:25:38,539
เกล็น แคมป์เบลเป็นมือกีตาร์
ที่เข้าห้องอัดกับจีน เพจ

467
00:25:38,622 --> 00:25:40,874
เกล็น แคมป์เบลมีรายการทีวีของตัวเอง

468
00:25:40,958 --> 00:25:44,586
ใครจะคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์กับผม
มันเหลือหนึ่งที่ให้ผมเข้าร่วม

469
00:25:44,670 --> 00:25:47,673
จีน เพจชวนผมไปเล่นให้แบรี่ ไวท์ครั้งหนึ่ง

470
00:25:47,756 --> 00:25:51,510
และผมจำได้ว่าแบร์รี่เปิดเพลงเสียงดังมาก

471
00:25:51,593 --> 00:25:53,762
มีเสียงหวูดรถไฟในตอนต้น

472
00:25:53,846 --> 00:25:55,180
ผมที่มาจากดีทรอยต์

473
00:25:55,264 --> 00:25:56,807
ผมไปที่เครื่องเล่นเทป

474
00:25:56,890 --> 00:26:00,018
ลำโพงเสียงดัง ทุกคนขยับตามจังหวะ

475
00:26:10,487 --> 00:26:12,948
และในหัวผมก็เกิดความคิดเกี่ยวกับเพลงนั้น

476
00:26:13,031 --> 00:26:16,159
ผมก็เลยไปที่เครื่องเล่นเทปแล้วกดปุ่มหยุด

477
00:26:16,243 --> 00:26:17,578
แล้วดนตรีก็หยุดลง

478
00:26:17,661 --> 00:26:20,455
แบรี่บอก "อะไรวะ"

479
00:26:20,539 --> 00:26:24,960
ผมบอก "ขอโทษนะ คุณไวท์
เพลงเพราะมาก แต่ผมคิดอะไรออกน่ะ"

480
00:26:25,043 --> 00:26:27,754
ผมไม่รู้ว่าเขาเห็นอะไร แต่เขามองมาและบอกว่า

481
00:26:27,838 --> 00:26:30,507
"งั้นก็เข้ามาเล่นสิวะ"

482
00:26:53,614 --> 00:26:56,033
ผมเริ่มเล่นท่อนนั้น เขาชอบมาก

483
00:26:56,116 --> 00:26:57,868
ผมหยุด เพราะคิดว่า

484
00:26:57,951 --> 00:26:59,912
"กรอเทปกลับ ผมจะเล่นใหม่หมด"

485
00:26:59,995 --> 00:27:01,705
เขาบอกว่า "เล่นต่อไป"

486
00:27:01,788 --> 00:27:03,832
จึงมีช่วงที่ว่างในเพลงที่อัด

487
00:27:03,916 --> 00:27:06,460
ประมาณห้องครึ่งที่ไม่มีเสียงกีตาร์เล่นเลย

488
00:27:06,543 --> 00:27:08,879
ตอนที่เขากดปุ่มแล้วบอก "เล่นต่อไป" น่ะ

489
00:27:08,962 --> 00:27:13,133
ผมเล่นต่อ การอัดเสียงเกิดขึ้นต่อไป
แล้วเราก็เป็นเพื่อนรักกัน

490
00:27:17,304 --> 00:27:20,474
ผู้จัดการของแบรี่ ไวท์พักชั้นบนเหนือห้องผม

491
00:27:20,557 --> 00:27:22,809
เขาขับมาร์คเซเว่นสีขาวเข้ามาจอด

492
00:27:23,519 --> 00:27:26,313
จอดหน้าประตูรั้ว ตรงประตูเลย

493
00:27:26,396 --> 00:27:27,898
เพราะเขาคือแบรี่ ไวท์

494
00:27:27,981 --> 00:27:29,441
เขาจะไม่จอดริมถนน

495
00:27:29,525 --> 00:27:31,652
เขาจะจอดตรงที่เขาสะดวก

496
00:27:31,735 --> 00:27:33,946
เขาลงจากรถ ผมเห็นเขา

497
00:27:34,029 --> 00:27:36,615
ผมเลยวิ่งขึ้นรถตัวเองและขับออกมา

498
00:27:36,698 --> 00:27:39,284
เพราะผมอยากเปิดเพลงให้เขาฟัง แต่น่าเสียดาย

499
00:27:39,368 --> 00:27:42,037
รถเขาจอดใกล้เกินไป พอผมเปิดประตูรั้ว

500
00:27:42,120 --> 00:27:45,207
ประตูก็ดันรถของเขาขึ้น

501
00:27:45,290 --> 00:27:47,417
แล้วก็ล้มทับรถของเขา

502
00:27:47,501 --> 00:27:49,711
ประตูก็ทำให้ตึกถล่มลงมา

503
00:27:49,795 --> 00:27:52,464
เขาบอก "ขอบใจนะ เรย์ ฉันต้องการแบบนี้พอดี"

504
00:27:52,548 --> 00:27:56,051
ผมบอก "ผมขอโทษ แต่คุณต้องฟังเพลงของผม"

505
00:27:56,134 --> 00:27:59,721
คุณเชื่อมั้ยว่าผมยังให้เขามานั่งในรถหลังจากนั้น

506
00:27:59,805 --> 00:28:01,932
เขาจะต่อยผมสลบเหมือดก็ได้ จริงมั้ย

507
00:28:02,015 --> 00:28:04,393
ผมให้เขานั่งในรถ เปิดเพลงให้เขาฟัง

508
00:28:04,476 --> 00:28:07,271
เขาเอาเพลงนั้นกลับบ้าน แต่งเนื้อร้อง

509
00:28:07,354 --> 00:28:10,148
และเพลงนั้นก็คือ "ยูซีเดอะทรับเบิลวิธมี"

510
00:28:10,232 --> 00:28:12,442
มันขึ้นอันดับหนึ่งสองครั้งทั่วโลก

511
00:28:12,526 --> 00:28:14,528
เราขายได้ 6-7 ล้านแผ่น

512
00:28:19,449 --> 00:28:22,578
แบรี่ ไวท์ไม่ต้องใส่เพลงของผมในอัลบั้มก็ได้

513
00:28:22,661 --> 00:28:25,706
ไม่ต้องเลย ไม่จำเป็นเลย
เขาเป็นศิลปินที่ขายดีที่สุด

514
00:28:25,789 --> 00:28:27,416
ในตอนนั้น

515
00:28:27,499 --> 00:28:30,711
แบรี่ไม่สนใจเพลงของคนอื่น

516
00:28:30,794 --> 00:28:34,298
แต่เขายกเว้นให้เรย์ และเพลงก็ดังมาก

517
00:28:34,381 --> 00:28:36,133
คุณประทับใจใครที่สุด ใคร...

518
00:28:36,216 --> 00:28:38,135
มีอยู่คนหนึ่งในแคลิฟอร์เนีย แบรี่ ไวท์

519
00:28:38,218 --> 00:28:42,472
จริงเหรอ ตอนคุณมาที่นี่น่ะเหรอ
คุณได้อะไรจากการดูเขาทำงาน

520
00:28:42,556 --> 00:28:44,057
คุณเป็นนักดนตรีในห้องอัด

521
00:28:44,141 --> 00:28:47,853
ผมชอบความเร็วในการทำงาน
สามเพลงในหนึ่งวัน

522
00:28:47,936 --> 00:28:50,480
ผมพยายามทำแบบนั้นอยู่ แต่ยังทำไม่ได้

523
00:28:50,564 --> 00:28:52,900
แบรี่ ไวท์มีวิธีแปลกๆ ในการทำสิ่งต่างๆ

524
00:28:52,983 --> 00:28:55,861
เขาบอก "ฉันจะจ่ายพวกนายสามเท่า"

525
00:28:55,944 --> 00:28:58,071
"แต่ต้องเสร็จแปดเพลง"

526
00:28:58,155 --> 00:29:01,617
"จะใช้เวลา 12 ชั่วโมง
หรือสามชั่วโมงเสร็จแล้วกลับบ้านก็ได้"

527
00:29:01,700 --> 00:29:04,161
"ฉันไม่สน นายได้เงินเท่าเดิม"

528
00:29:04,244 --> 00:29:06,205
"นี่เงินที่ฉันจัดสรรปันส่วนไว้"

529
00:29:06,288 --> 00:29:10,792
และวันหนึ่ง เราก็เลยอัดเพลง
"ยูร์มายเฟิร์ส ลาสต์ แอนด์เอฟวรี่ธิง"

530
00:29:10,876 --> 00:29:12,836
"แคนท์เก็ทอิเนิฟออฟยัวร์เลิฟ"

531
00:29:12,920 --> 00:29:15,506
และ "เลิฟส์ธีม" ทั้งหมดในวันเดียว

532
00:29:16,131 --> 00:29:17,633
ทุกเพลงในวันเดียวเลย

533
00:29:18,842 --> 00:29:19,885
"เดวิด ฟอสเตอร์
โปรดิวเซอร์"

534
00:29:19,968 --> 00:29:23,138
ผมจำครั้งแรกที่เจอเรย์ไม่ได้
แต่เขาโผล่เข้ามาในเมือง

535
00:29:23,222 --> 00:29:25,432
โผล่มาเฉยๆ เหมือนพายุเพลิง

536
00:29:25,516 --> 00:29:26,892
"เจย์ เกรย์ดอน
นักกีตาร์/โปรดิวเซอร์"

537
00:29:26,975 --> 00:29:29,478
ผมเป็นนักกีตาร์ในห้องอัด
ที่คนเรียกเป็นลำดับต้นๆ

538
00:29:29,561 --> 00:29:32,481
และวันหนึ่ง ผมเดินเข้าไปในห้องที่อัดเพลงกันอยู่

539
00:29:32,564 --> 00:29:35,067
เจอเจ้าแมวนี่นั่งอยู่ข้างผม

540
00:29:35,150 --> 00:29:37,861
ผมคิดว่า "หวังว่านายคนนี้จะมีฝีมือนะ"

541
00:29:37,945 --> 00:29:40,906
หลังจากหนึ่งเพลงผ่านไป ผมก็เชื่อเลย

542
00:29:40,989 --> 00:29:45,410
ผู้ชายคนนี้เล่นคอร์ดกีตาร์ได้เก่งที่สุด
เท่าที่ผมเคยได้ฟังมา

543
00:29:45,494 --> 00:29:46,328
" ลี ไรท์นัว
นักกีตาร์"

544
00:29:46,411 --> 00:29:49,206
เรย์เป็นมือกีตาร์ที่ตีคอร์ดเก่งที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่

545
00:29:49,289 --> 00:29:51,416
เขา... เขาเจ๋งมาก

546
00:29:51,500 --> 00:29:54,419
เขาเล่นจังหวะฟังกี้ได้เหลือเชื่อ

547
00:29:54,503 --> 00:29:56,046
อย่างที่ไม่มีใครแถวนี้ทำได้

548
00:29:56,129 --> 00:29:58,757
ตอนเรย์ยังหนุ่ม เขาไม่ถ่อมตัวเลย

549
00:30:00,968 --> 00:30:03,762
ถ้าอยากรู้ว่าเรย์เก่งขนาดไหน ถามเขาเองเลย

550
00:30:03,846 --> 00:30:07,599
ใครๆ มองว่าเราเป็น "มือกีตาร์หนุ่มสุดฮ็อต"

551
00:30:07,683 --> 00:30:09,977
ตอนเจอเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ครั้งแรก

552
00:30:10,060 --> 00:30:11,353
เรย์จับมือผมแล้วบอก

553
00:30:11,436 --> 00:30:14,106
"ผมเป็นมือกีตาร์ที่เก่งที่สุดในโลก"

554
00:30:14,189 --> 00:30:18,527
ผมยิ้มแล้วบอกว่า "เรามาดูกัน"

555
00:30:19,987 --> 00:30:22,906
ผมคิดว่าเขาเก่งมาก
และผมคิดว่าตอนนั้นเขาก็เก่งมาก

556
00:30:22,990 --> 00:30:24,449
แต่ถ้าเขาพูดแบบนั้น

557
00:30:24,533 --> 00:30:26,702
ผมจะตีปากเขา

558
00:30:26,785 --> 00:30:29,246
คุณจะไปพูดอะไรได้ นั่นเรย์ พาร์เกอร์นะ

559
00:30:29,329 --> 00:30:30,163
"สตีฟ ลูเคเธอร์
มือกีตาร์"

560
00:30:30,247 --> 00:30:32,207
ผมขำก๊ากและบอกว่าผมเคยได้ยินชื่อเสียงเขา

561
00:30:32,291 --> 00:30:33,709
เรย์เป็นคนมั่นใจ

562
00:30:33,792 --> 00:30:35,711
เขามั่นใจมาก จะว่าไป

563
00:30:35,794 --> 00:30:37,921
เขาไม่ใช่นักกีตาร์ที่เก่งที่สุด

564
00:30:38,005 --> 00:30:39,590
แต่เขาก็เก่งมากๆ

565
00:30:39,673 --> 00:30:42,176
ผู้ชายคนนี้มากับสไตล์

566
00:30:42,259 --> 00:30:44,052
ที่พวกเราไม่เคยได้ยินมาก่อน

567
00:30:44,136 --> 00:30:45,762
และไม่เคยได้ยินหลังจากนั้น

568
00:30:45,846 --> 00:30:50,100
สำหรับผม คนเหล่านี้เป็นครอบครัว
ใช่ และเรารู้สึกสนิทกันหมด

569
00:30:50,184 --> 00:30:53,395
มันคือความรักและความนับถือ

570
00:30:53,478 --> 00:30:56,148
อย่างที่ผมอธิบายให้ภรรยาฟังไม่ได้

571
00:30:56,231 --> 00:30:58,192
ผมอธิบายให้เพื่อนๆ ฟังไม่ได้

572
00:30:58,275 --> 00:31:00,068
คุณต้องอยู่ในกลุ่มนั้น

573
00:31:00,152 --> 00:31:03,947
ถึงจะเข้าใจแจ่มแจ้งว่ามันเป็นยังไง
และมันสำคัญยังไง

574
00:31:04,031 --> 00:31:06,825
เราทุกคน เรารักกันแบบนั้น

575
00:31:06,909 --> 00:31:09,411
และรู้ว่านั่นเป็นช่วงที่ดีที่สุดในชีวิต

576
00:31:09,494 --> 00:31:11,705
นั่นคือยุคที่ดีที่สุดในชีวิตเรา

577
00:31:11,788 --> 00:31:14,208
ผมกับเรย์มีสายสัมพันธ์พิเศษ

578
00:31:14,291 --> 00:31:20,380
ซึ่งก็คือ หนึ่งสมอง สี่แขน สองกีตาร์

579
00:31:20,923 --> 00:31:24,301
ตรงตัวเลย เหมือนเราอ่านใจกันได้

580
00:31:24,384 --> 00:31:26,094
สมองเราติดกันไปไหนไม่ได้

581
00:31:26,178 --> 00:31:28,805
เราชอบมาก เพลงที่อีกคนเล่นน่ะ

582
00:31:28,889 --> 00:31:31,600
แล้วเราก็ทำงานด้วยกันได้ดีมาก

583
00:31:31,683 --> 00:31:35,521
จังหวะดนตรีของเราเหมือนกันมาก มัน...

584
00:31:35,604 --> 00:31:37,189
มันเหมือนมีมนต์น่ะ

585
00:31:37,272 --> 00:31:40,150
เวลาเดินเข้าห้อง
และมีพวกเราในนั้นมากกว่าหนึ่งคน

586
00:31:40,234 --> 00:31:43,779
มันเหมือนเราย้อนกลับไปปี 1976-77 น่ะ

587
00:31:43,862 --> 00:31:46,740
เหมือนเราเป็นเด็กน้อยที่ใส่สูทแบบคนแก่

588
00:31:46,823 --> 00:31:49,535
เป็นช่วงชีวิตที่สนุกที่สุดช่วงหนึ่ง

589
00:31:49,618 --> 00:31:52,538
ช่วงที่ดีที่สุดในชีวิตคือ
ตอนเล่นในห้องอัดกับทุกคน

590
00:31:52,621 --> 00:31:54,414
ช่วงที่ดีที่สุด ไม่มีอะไรเทียบได้

591
00:31:54,498 --> 00:31:57,668
- ดีที่สุดที่มีมาในชีวิต
- เวลาที่สร้างสรรค์งานดนตรีได้เยอะ

592
00:31:57,751 --> 00:31:59,837
วงการดนตรีมีเงินไหลเวียนเยอะมาก

593
00:31:59,920 --> 00:32:01,588
ทุกคนยังตื่นเต้นกันอยู่

594
00:32:01,672 --> 00:32:05,300
คนซื้อแผ่นไป แล้วก็ไปเปิด งานเยอะมาก

595
00:32:05,384 --> 00:32:08,387
และสมัยที่ศิลปินเหล่านี้ทั้งหมด

596
00:32:08,470 --> 00:32:11,139
- อยากได้นักดนตรีอย่างเราไปเล่นให้
- ใช่

597
00:32:14,935 --> 00:32:18,355
ตอนแรกที่ผมถูกเรียกให้ไปเล่น
ในเพลงของบิล วิทเธอร์ส

598
00:32:18,438 --> 00:32:20,524
เขาคงได้ยินชื่อผมจากคนอื่น

599
00:32:20,607 --> 00:32:23,277
แต่ผมชอบผลงานของบิล วิทเธอร์สมาก

600
00:32:23,360 --> 00:32:26,947
ผมเลยคิดว่างานนี้เจ๋งสุดๆ
ผมจะได้เล่นกับบิล วิทเธอร์ส

601
00:32:41,378 --> 00:32:42,963
ถ้าดูปกหลังของอัลบั้ม

602
00:32:43,046 --> 00:32:45,757
คุณจะเห็นผมในกางเกงว่ายน้ำ กินบาร์บีคิว

603
00:32:45,841 --> 00:32:48,177
นั่งอยู่บนพื้นหญ้า มันสนุกขนาดนั้นเลย

604
00:32:48,260 --> 00:32:50,679
เราไปที่บ้านบิล และเขาชอบคุย ใช่

605
00:32:50,762 --> 00:32:52,848
เขาเลยเริ่มเพลงนี้ และผมก็คิดว่า

606
00:32:52,931 --> 00:32:57,186
"ว้าว เพลงนี้น่าจะฮิตได้"
เหมือนเพลงฮิตอื่นๆ ของเขา

607
00:32:57,269 --> 00:33:00,856
ผมก็เลยดีดกีตาร์ท่อนคอรัส

608
00:33:10,824 --> 00:33:12,618
มีหลายคนเล่นกีตาร์ท่อนต่างๆ

609
00:33:12,701 --> 00:33:15,078
แต่มันคือท่อนกีตาร์ในเพลงนั้น

610
00:33:27,007 --> 00:33:28,509
เพลง "โจโจ้"...

611
00:33:28,592 --> 00:33:29,551
"บอซ สแค็กส์"

612
00:33:29,635 --> 00:33:31,637
คือเรย์และสตีฟ ลูเคเธอร์

613
00:33:41,146 --> 00:33:42,814
มันเป็นความไม่หยุดนิ่ง

614
00:33:42,898 --> 00:33:46,485
ซึ่งเป็นสไตล์ที่เรย์มักใส่ไว้ในเพลง

615
00:33:46,568 --> 00:33:47,778
เป็นสิ่งที่เรย์ทำน่ะ

616
00:33:48,403 --> 00:33:50,989
เขามักจะมีของดีเสมอ

617
00:33:51,073 --> 00:33:54,201
และผมชอบเขามาก
ผมก็เลยไปหาและคุยเล่นกับเขา

618
00:34:06,880 --> 00:34:10,175
เธอคิดอะไร

619
00:34:11,301 --> 00:34:14,346
เธอรู้สึกยังไง

620
00:34:15,472 --> 00:34:18,559
เธอรู้อะไร

621
00:34:19,434 --> 00:34:21,143
ต้องเป็นจริง

622
00:34:22,271 --> 00:34:24,356
ผมอยู่กับเชอริล ลินน์

623
00:34:24,438 --> 00:34:25,274
"เชอริล ลินน์"

624
00:34:25,357 --> 00:34:28,360
สุดยอด ไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้ว
ลูเธอร์ แวนดรอสร้องคู่

625
00:34:28,443 --> 00:34:31,112
- กับเชอริล ลินน์
- แหม ฟังคุณพูดเข้า

626
00:34:31,196 --> 00:34:33,866
ไม่เคยมีใครขอให้ผมร้องคู่กับเธอเลย

627
00:34:33,949 --> 00:34:35,449
- ฉันอยากร้องกับคุณ
- จริงเหรอ

628
00:34:35,534 --> 00:34:37,703
- ตลอดเวลา ได้เสมอ
- ผมถือว่ารับปากแล้วนะ

629
00:34:37,786 --> 00:34:40,831
- คุณรับปากแล้ว
- เมื่อไหร่ก็ได้ นี่ผู้ชายของฉัน

630
00:34:40,914 --> 00:34:42,708
รู้อะไร

631
00:34:44,710 --> 00:34:46,335
ต้องเป็นจริง

632
00:34:48,922 --> 00:34:49,840
ฉันเคยบอก

633
00:34:53,217 --> 00:34:55,804
เธอรู้สึกยังไง

634
00:34:57,472 --> 00:34:58,390
ฉันเคยบอก

635
00:35:02,644 --> 00:35:04,188
ตอนที่เราอัดเพลง "ก็อตทูบีเรียล"

636
00:35:04,271 --> 00:35:06,106
มันเหมือนหวดลูกเบสบอลออกจากสนาม

637
00:35:06,190 --> 00:35:09,526
ในครั้งแรกที่จับไม้ แบบว่า "เหวี่ยงไม้นี่ยังไง"

638
00:35:09,610 --> 00:35:13,363
ไม่เคยมีใครเห็นบอลลูกนั้นอีก มันหายไปเลย

639
00:35:13,447 --> 00:35:15,449
คือทันทีที่เราเล่นเสร็จ

640
00:35:15,532 --> 00:35:17,367
และเราเล่นกับนักดนตรีเก่งๆ ทั้งนั้น

641
00:35:17,451 --> 00:35:19,620
เราทุกคนพูดกับตัวเอง "แหม งานดีจริงๆ"

642
00:35:19,703 --> 00:35:21,622
นั่นแหละ อย่างนั้น

643
00:35:21,705 --> 00:35:23,498
คุณคว้าสิ่งที่ต้องการเพิ่มได้

644
00:35:23,582 --> 00:35:26,543
แต่จะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ ทุกคนสนุกสุดเหวี่ยง

645
00:35:26,627 --> 00:35:29,630
เสียงดี มิกซ์ดี ทุกอย่างยอดเยี่ยม

646
00:35:29,713 --> 00:35:31,465
ต้องเป็นจริง

647
00:35:31,548 --> 00:35:34,176
จะต้องเป็นจริง

648
00:35:34,259 --> 00:35:35,677
ต้องเป็นจริง

649
00:35:35,761 --> 00:35:38,305
จะต้องเป็นจริง

650
00:35:38,388 --> 00:35:45,395
ต้องเป็นจริง

651
00:35:45,479 --> 00:35:47,481
ไม่ๆๆๆ

652
00:35:50,234 --> 00:35:52,027
ฉันต้องได้นะ ที่รัก

653
00:35:54,446 --> 00:35:56,073
ฉันต้องได้นะ ที่รัก

654
00:35:58,492 --> 00:36:01,828
นี่เป็นเพลงบรรเลงที่ผมอัด
และได้เปิดในคลื่นเดอะเวฟตลอดเวลา

655
00:36:01,912 --> 00:36:05,290
คือเหมือนงานเพลงแจ๊ส
มันมีชื่อว่า "อาฟเตอร์มิดไนท์"

656
00:36:11,713 --> 00:36:15,467
ถามว่า "ทำไมถึงหยิบกีตาร์ตัวนี้
แทนที่จะเป็นกีตาร์แจ๊สพวกนั้น"

657
00:36:15,551 --> 00:36:17,469
"หรือตัวอื่นๆ" คือในสมัยนั้น

658
00:36:17,553 --> 00:36:19,346
ความจริงก็คือผมขี้เกียจน่ะ

659
00:36:19,429 --> 00:36:21,348
ก็เลยหยิบกีตาร์ตัวแรกที่ใกล้มือ

660
00:36:56,925 --> 00:36:59,261
เฮอร์บี้ แฮนค็อกก็เหมือนราชาทางดนตรี

661
00:36:59,344 --> 00:37:00,929
ครั้งแรกที่ผมเจอเฮอร์บี้

662
00:37:01,013 --> 00:37:02,973
คือที่ออโต้แมตต์ในซานฟรานซิสโก

663
00:37:03,056 --> 00:37:06,018
ผมถูกเรียกตัวไป และคิดว่า
"เราจะได้เล่นเพลงแจ๊สแล้ว"

664
00:37:06,101 --> 00:37:08,395
ตลอดชีวิตที่ผมศึกษา...

665
00:37:10,606 --> 00:37:12,691
ผมได้เล่นแต่... โน้ตเพลงชุดหนึ่ง

666
00:37:12,774 --> 00:37:14,067
ส่วนเฮอร์บี้ ผมไม่มีวันลืมเลย

667
00:37:14,151 --> 00:37:17,946
เขาให้ผมหยุดในการเล่นครั้งแรก
บอกว่า "นายทำอะไรน่ะ"

668
00:37:18,030 --> 00:37:18,864
"เฮอร์บี้ แฮนค็อก"

669
00:37:18,947 --> 00:37:19,990
จริงเลยล่ะที่...

670
00:37:20,741 --> 00:37:24,912
พื้นฐานผมมาจากแจ๊ส

671
00:37:25,537 --> 00:37:28,540
ซึ่งไม่ใช่พื้นฐานของเรย์

672
00:37:28,624 --> 00:37:31,460
ผมคิดว่า "ผมอยู่กับเฮอร์บี้ แฮนค็อก
เราจะเล่นเพลงแจ๊สกัน"

673
00:37:31,543 --> 00:37:34,254
เขาบอก "ไม่ ผมไม่ได้เรียกคุณมาทำแบบนั้น"

674
00:37:34,338 --> 00:37:37,508
"ทุกคนบอกผมว่าคุณเล่นคอร์ดกีตาร์ได้อารมณ์มาก"

675
00:37:37,591 --> 00:37:38,759
"ผมรอฟังอยู่เลย"

676
00:37:38,842 --> 00:37:40,469
เรย์สำคัญกับผมมาก

677
00:37:40,552 --> 00:37:44,181
เพราะเขาสามารถใส่จังหวะแบบนั้น

678
00:37:44,264 --> 00:37:46,767
อย่างที่ไม่มีใครทำได้

679
00:37:46,850 --> 00:37:49,102
เขาบอก "ฉันมีคนอื่นที่เล่นแบบนั้นได้"

680
00:37:49,186 --> 00:37:53,232
"ฉันเรียกนายมา ขออารมณ์นั้น
และขอจังหวะและอะไรต่างๆ ด้วย"

681
00:37:53,315 --> 00:37:54,775
ผมช็อคไปเลย

682
00:37:54,858 --> 00:37:57,361
เหมือนโดนเขาชกหน้า

683
00:37:57,444 --> 00:37:59,404
เดี๋ยวนะ นี่ไม่ใช่ที่ผมคิดไว้

684
00:37:59,488 --> 00:38:01,448
ภายในเวลาไม่ถึง 60 วินาที

685
00:38:01,532 --> 00:38:04,868
ผมต้องปรับกระบวนความคิดของตัวเองใหม่หมด

686
00:38:13,710 --> 00:38:16,255
เราสนุกกันอย่างเหลือเชื่อ

687
00:38:16,338 --> 00:38:20,384
ผมไปที่บ้านเขา อยู่ในห้องอัดของเขา
อัดเพลงกัน

688
00:38:20,467 --> 00:38:23,262
เขาเขียนคอร์ดออกมาเร็วมาก
ผมร้อง "โว้วๆๆ" เลย

689
00:38:23,345 --> 00:38:26,181
เขาบอก "โอเค เรียบร้อย
แค่นี้แหละที่เราต้องการ"

690
00:38:26,265 --> 00:38:28,559
ผมถามว่า "คุณพูดเรื่องอะไร"

691
00:38:29,226 --> 00:38:31,812
เขาบอก "คอร์ดพวกนี้ที่นายเล่นไง"

692
00:38:31,895 --> 00:38:34,356
"เราต้องการแค่สี่คอร์ดแรก"

693
00:38:35,566 --> 00:38:39,444
"ฉันแต่งทั้งเพลงจากคอร์ที่นายเล่นในสองวินาที"

694
00:38:39,528 --> 00:38:41,613
"ถ้านายจะเล่นคอร์ดช้าลงนะ"

695
00:38:41,697 --> 00:38:43,740
และมันออกมาดีมาก

696
00:38:43,824 --> 00:38:47,035
จนระหว่างที่กำลังอัดเพลงครึ่งๆ กลางๆ

697
00:38:47,119 --> 00:38:48,787
ซึ่งเขาจ่ายค่าห้องอัด

698
00:38:48,871 --> 00:38:51,540
ผมเก็บอุปกรณ์เขาทั้งหมดไปใส่ในรถผม

699
00:38:51,623 --> 00:38:55,043
ให้เขาขึ้นรถผมแล้วพาไปบ้านผม
ไปห้องอัดของผม

700
00:38:55,127 --> 00:38:56,962
และบอกว่า "โอเค คราวนี้เล่นที่นี่"

701
00:38:57,045 --> 00:39:00,632
หลังจากนั้น เขาก็ชอบเพลงของผมมาก
จนผมเองก็ดัดแปลงจากเพลงเขา

702
00:39:00,716 --> 00:39:02,050
เราแบ่งกัน 50/50

703
00:39:02,134 --> 00:39:05,137
ซึ่งเขาก็อัดเพลงนั้นจริงๆ
ในอัลบั้มหนึ่งหลังจากนั้น

704
00:39:05,220 --> 00:39:06,638
โดยใช้นักร้องหญิง

705
00:39:07,264 --> 00:39:10,809
"ทูไนท์สเดอะไนท์" โดยเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์
และเฮอร์บี้ แฮนค็อก

706
00:39:14,771 --> 00:39:16,940
ผมเจอชากา คานในชิคาโก

707
00:39:17,024 --> 00:39:20,527
เธอเข้ามาหาผม บอกว่า
"ฉันอยากให้คุณฟังเทปนี่"

708
00:39:20,611 --> 00:39:23,447
ผมมองเธอ และวางแผนอย่างอื่นไว้ให้เธอ

709
00:39:24,156 --> 00:39:26,700
ผมบอก "ส่งเทปมาตามที่อยู่ในนี้ซานฟรานซิสโก"

710
00:39:26,783 --> 00:39:29,369
เพราะเธอจะไม่ร่วมมือในสิ่งที่ผมคิดไว้แน่

711
00:39:29,453 --> 00:39:33,081
แต่เราไม่รู้หรอก แล้วหนึ่งปีต่อมา

712
00:39:33,165 --> 00:39:35,167
ผมก็แต่งเพลงนี้กับเดอะกรูฟ

713
00:39:35,250 --> 00:39:37,794
มีท่อนริฟฟ์กีตาร์เยี่ยมๆ แบบนี้ในเพลง...

714
00:39:45,636 --> 00:39:47,554
ผมจำได้ว่าได้ยินเพลงนี้ตอนม.ปลาย

715
00:39:47,638 --> 00:39:50,891
"ใครเล่นน่ะ" เรย์ พาร์เกอร์ แมวน้อยนี่เป็นใคร

716
00:39:50,974 --> 00:39:52,726
สิบแปดเหรอ เขาเด็กขนาดนั้นเชียว

717
00:39:52,809 --> 00:39:55,521
"เอ็ดดี้ ฮอลแลนด์
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์"

718
00:39:55,604 --> 00:39:58,106
แต่ผมจำท่อนนั้นได้

719
00:39:58,190 --> 00:40:00,484
ผมอยากให้สตีวี่อัดเพลงนี้ เขาไม่เอา

720
00:40:00,567 --> 00:40:02,444
ผมอยากให้แบรี่อัดเพลงนี้ เขาก็ไม่เอา

721
00:40:02,528 --> 00:40:04,404
แล้วอันเดร ฟิชเชอร์ก็บอกว่า

722
00:40:04,488 --> 00:40:07,574
"เราจะให้วงรูฟัสอัด" ผมถาม "รูฟัสคืออะไร"

723
00:40:07,658 --> 00:40:09,451
ผมไม่เคยได้ยินชื่อวงนี้มาก่อน

724
00:40:09,535 --> 00:40:11,119
แต่คนอื่น ไม่มีใครเอาเลย

725
00:40:11,203 --> 00:40:12,704
โอเค ชากาก็เข้ามา

726
00:40:12,788 --> 00:40:14,957
ผมไม่ได้อยู่ด้วยตอนเธอร้อง แต่เธอเข้ามา

727
00:40:15,040 --> 00:40:17,918
แต่งเนื้อ ร้องเพลง และผมไม่มีวันลืมเลย

728
00:40:18,001 --> 00:40:22,089
ผมฟังเพลงนั้นหลังจากที่อัดเสร็จและบอกว่า
"เธอร้องเพลงเป็นนี่"

729
00:40:22,172 --> 00:40:24,424
"เธอร้องดีจริงๆ นี่ใครน่ะ"

730
00:40:24,508 --> 00:40:26,134
เชิญพบกับรูฟัส

731
00:40:28,428 --> 00:40:33,058
รักฉันให้ดีหน่อย

732
00:40:33,934 --> 00:40:37,980
เป็นอะไรไปเล่าเธอ

733
00:40:38,939 --> 00:40:43,235
กอดฉันให้แน่นหน่อย

734
00:40:44,027 --> 00:40:48,323
ทำไมต้องให้ฉันบอกเธอ

735
00:40:49,074 --> 00:40:53,412
ยิ้มซิ ยิ้มไว้

736
00:40:54,162 --> 00:40:57,666
ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ

737
00:40:57,749 --> 00:41:01,461
"ยูก็อตเดอะเลิฟ" ออกมาฟังกี้ได้อย่างที่เป็น

738
00:41:03,088 --> 00:41:04,423
เขาทำเพลงนั้นได้สุดยอด

739
00:41:04,506 --> 00:41:07,467
สิ่งที่ฉันเห็นในแววตานั้น

740
00:41:07,551 --> 00:41:08,969
มีเรื่องราวอยู่ภายใน

741
00:41:10,053 --> 00:41:12,055
โอ้ ลึกลงไป

742
00:41:12,139 --> 00:41:14,433
ลึกกว่าที่ตามองเห็น

743
00:41:15,309 --> 00:41:16,560
ใช่เลย

744
00:41:17,269 --> 00:41:18,729
เธอได้รับรัก

745
00:41:19,771 --> 00:41:21,064
ขอให้ฉันเข้มแข็ง

746
00:41:21,857 --> 00:41:23,400
มันมีพลัง มัน...

747
00:41:23,483 --> 00:41:24,610
เราหยุดมันไม่ได้

748
00:41:24,693 --> 00:41:27,070
และเรย์ก็มาในทางนี้แล้ว

749
00:41:27,154 --> 00:41:29,031
ไม่ว่าเป็นอะไร

750
00:41:29,114 --> 00:41:31,116
ฉันทำไม่ได้หากขาดไป

751
00:41:31,742 --> 00:41:35,996
เรานั่งกับชากา และเธอบอก
"คุณจำฉันไม่ได้ด้วยซ้ำสินะ"

752
00:41:36,788 --> 00:41:39,124
ผมบอก "หมายความว่าไง ผมไม่เคยเจอคุณนะ"

753
00:41:39,208 --> 00:41:42,002
เธอบอก "อ๋อ เคยสิ เราเคยเจอกัน"

754
00:41:42,085 --> 00:41:45,672
แล้วเธอก็เล่าให้ผมนึกถึงที่ผมเคยทำผิดไป

755
00:41:45,756 --> 00:41:48,926
ถ้าผมฟังเทปของเธอแทนที่จะคิดถึงอย่างอื่น

756
00:41:49,009 --> 00:41:50,802
ผมน่าจะได้วงนั้นมา

757
00:41:50,886 --> 00:41:54,014
ผมคงให้เธอเซ็นสัญญา เธอขอเซ็นสัญญากับผม

758
00:41:54,097 --> 00:41:55,849
และมันช่างน่าขำ

759
00:41:55,933 --> 00:42:00,020
ที่ผมมีเพลงฮิตด้วยเสียงเดียวกันนี้ในหนึ่งปีต่อมา

760
00:42:04,566 --> 00:42:05,526
ฉันต้องการเธอ

761
00:42:07,277 --> 00:42:09,613
เธอน่ารักมาก เธออภัยให้ผมเรื่องนี้

762
00:42:09,696 --> 00:42:11,156
แล้วเราก็เป็นเพื่อนกัน

763
00:42:11,240 --> 00:42:13,784
เพลงนั้นทำให้ผมเป็นนักแต่งเพลง

764
00:42:13,867 --> 00:42:16,286
ใครต่อใครเริ่มมองเห็นผม

765
00:42:16,370 --> 00:42:18,914
และทำให้ผมมีความมั่นใจที่จะไปให้ไกลขึ้น

766
00:42:18,997 --> 00:42:21,667
ทำเพลงมากขึ้น "โห เพลงฉันได้เปิดในวิทยุ"

767
00:42:21,750 --> 00:42:25,546
จะว่าไป การได้ยินเพลงตัวเองในวิทยุ
มันวิเศษเหลือเชื่อเลย

768
00:42:25,629 --> 00:42:28,507
แค่ได้ฟังคนอื่นเปิดน่ะ ผมเคยรอฟังวิทยุ

769
00:42:28,590 --> 00:42:31,510
ฟังทั้งวันเลย เพื่อจะได้ยินเพลงตัวเองในวิทยุ

770
00:42:31,593 --> 00:42:34,221
แล้วจะได้โยกหัวไปมาได้ มันวิเศษจริงๆ

771
00:42:34,763 --> 00:42:39,017
ผมเคยเล่นให้โปรดิวเซอร์ เจฟฟ์ แบรี่ ครั้งหนึ่ง

772
00:42:39,101 --> 00:42:42,271
เจฟฟ์เอาท่อนกีตาร์ ซึ่ง...

773
00:42:44,731 --> 00:42:46,775
พวกเขาเอาท่อนกีตาร์ของผม

774
00:42:46,859 --> 00:42:48,777
มาปรับเป็นแบบอื่น

775
00:42:48,861 --> 00:42:51,488
เรย์ไปไกลกว่าการทำตามหน้าที่

776
00:42:51,572 --> 00:42:54,241
กับเพลงธีมของดอน เคิร์ชเนอร์

777
00:42:54,324 --> 00:42:57,369
คือเขาเขียนเพลงนั้นออกมาจริงๆ

778
00:42:59,329 --> 00:43:00,873
"คอนเสิร์ตร็อคของดอน เคิร์ชเนอร์"

779
00:43:03,125 --> 00:43:05,961
ผมไม่ได้ค่าจ้างนะ ไม่มีชื่อผมด้วย

780
00:43:06,044 --> 00:43:09,298
คือมันให้อภัยไม่ได้น่ะ

781
00:43:09,381 --> 00:43:10,966
นั่นน่ะมนต์ขลังของเขาเลย

782
00:43:11,049 --> 00:43:13,051
ของโปรดเขา แนวถนัดเขาเลย

783
00:43:13,135 --> 00:43:14,720
และไม่ได้ใส่ชื่อเขา

784
00:43:14,803 --> 00:43:16,930
แต่ท่อนกีตาร์นั้นน่าสนใจตรงที่

785
00:43:17,014 --> 00:43:19,725
ทุกคนจำสไตล์การเล่นของผมได้

786
00:43:19,808 --> 00:43:22,102
พอได้ยิน ทุกคนก็รู้เลย

787
00:43:22,186 --> 00:43:23,645
"ฟังดูเหมือนเรย์เลย"

788
00:43:23,729 --> 00:43:25,606
"คุณได้อะไรมั้ย" ไม่ได้เลย

789
00:43:26,565 --> 00:43:28,984
ในฐานะนักดนตรีในห้องอัด เขาจ้างเรามาทำงาน

790
00:43:29,067 --> 00:43:32,946
เราเล่นสามเพลงในเวลาประมาณสามชั่วโมง

791
00:43:33,030 --> 00:43:35,365
และวันนี้ เราได้พัก

792
00:43:35,449 --> 00:43:38,660
ระหว่างการอัดสามชั่วโมงสองช่วง
พักเที่ยงน่ะ

793
00:43:38,744 --> 00:43:40,537
ผมก็เลยแต่งเพลงที่บ้าน

794
00:43:40,621 --> 00:43:41,872
และได้จังหวะแบบนี้มา

795
00:43:41,955 --> 00:43:45,918
แต่ผมอยากจะฟังว่ามันเป็นยังไง
ถ้ามีกลอง เบส คีย์บอร์ดด้วย

796
00:43:46,001 --> 00:43:47,794
ผมจะได้ฟังว่าเพลงผมเป็นยังไง

797
00:43:47,878 --> 00:43:51,423
พอโปรดิวเซอร์เข้ามาตอนหมดพักเที่ยง

798
00:43:51,507 --> 00:43:55,135
บอกว่า "ผมชอบจังหวะนั่น
เราใช้อัดเพลงของลีโอ เซเยอร์ได้มั้ย"

799
00:43:55,219 --> 00:43:58,847
ผมพูดทันที "อ้าว นี่เพลงผมนะ เดี๋ยวก่อน"

800
00:43:58,931 --> 00:44:01,141
"นี่เพลงที่ผมแต่งที่บ้าน พูดเรื่องอะไรน่ะ"

801
00:44:01,225 --> 00:44:03,602
เขาบอก "ผมจะแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้คุณ"

802
00:44:03,685 --> 00:44:05,479
"คุณจะยังไงดีล่ะ เรียกทนายมั้ย"

803
00:44:05,562 --> 00:44:07,105
"จังหวะดีมาก มาอัดกันเถอะ"

804
00:44:07,189 --> 00:44:08,982
ผมก็เลยเอาเพลงนั้นออกมา

805
00:44:09,066 --> 00:44:11,485
ให้วงดูว่าต้องเล่นอะไรบ้าง แจกแจงหมด

806
00:44:11,568 --> 00:44:12,986
โดยไม่ได้เครดิตจากเพลงนั้น

807
00:44:13,070 --> 00:44:16,031
และมันก็กลายเป็นเพลงดังที่สุดของลีโอ เซเยอร์

808
00:44:16,114 --> 00:44:17,533
"ยูเมคมีฟีลไลค์แดนซิ่ง"

809
00:44:17,616 --> 00:44:20,619
เธอทำให้ฉันอยากเต้น

810
00:44:20,702 --> 00:44:22,955
ฉันจะเต้นตลอดคืน

811
00:44:23,038 --> 00:44:25,249
เธอทำให้ฉันรู้สึกอยากเต้น

812
00:44:25,332 --> 00:44:29,044
และเพลงนั้นก็ได้อันดับหนึ่งเพลงอาร์แอนด์บีแห่งปี

813
00:44:29,127 --> 00:44:30,003
ได้รางวัลแกรมมี่

814
00:44:30,087 --> 00:44:33,674
มันเจ็บปวดมาก ผมนั่งอยู่ที่บ้าน มองจอทีวี

815
00:44:33,757 --> 00:44:37,344
มีผู้ชายที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน
กำลังรับรางวัลแกรมมี่ของผม

816
00:44:41,598 --> 00:44:42,641
ผมไม่รู้จักลีโอ

817
00:44:42,724 --> 00:44:44,059
"แม็คคินลีย์ แจ็คสัน
นักเรียบเรียงดนตรี"

818
00:44:44,142 --> 00:44:45,519
ผมรู้จักริชาร์ด เพอร์รี่

819
00:44:45,602 --> 00:44:47,938
และผมไม่มีความเห็นเกี่ยวกับเขา

820
00:44:48,021 --> 00:44:51,775
เพราะเราไม่ลงรอยกัน เอาเป็นอย่างนั้นละกัน

821
00:44:51,859 --> 00:44:55,571
และเขาก็ได้ชื่อเสียงจากงานดีๆ มากมาย

822
00:44:55,654 --> 00:44:57,698
ผมจะพูดแค่นั้นละกัน แต่...

823
00:44:57,781 --> 00:44:59,825
พอมาคิดดูแล้ว ผมเคยคิดนะ

824
00:44:59,908 --> 00:45:05,247
เขาก็ไม่ได้ใส่ชื่อผมในการอัดเพลง
ของพอยน์เตอร์ซิสเตอร์สนี่

825
00:45:05,330 --> 00:45:08,709
พวกเราหลายคนทุ่มเทกับงานในห้องอัด
และเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

826
00:45:08,792 --> 00:45:14,173
พอใส่เครดิตให้คนทำงาน บางอย่างก็หายไป

827
00:45:14,965 --> 00:45:17,676
กลายเป็นชื่อบริษัท ซึ่งมันน่าเซ็งมาก

828
00:45:17,759 --> 00:45:21,388
อย่างที่บอก คุณนั่งเก้าอี้ตัวนั้น คาดหวังที่จะทุ่มหมดตัว

829
00:45:21,471 --> 00:45:24,766
บางทีเราก็ทุ่มมากเกินและได้กลับมาน้อยเกิน

830
00:45:24,850 --> 00:45:27,853
แต่มันก็เป็นธรรมชาติของสัตว์น่ะ

831
00:45:27,936 --> 00:45:30,147
แต่เรย์ไม่โกรธ เขาเอาคืน

832
00:45:30,230 --> 00:45:32,065
ใช่ ไอเดียก็คือ

833
00:45:32,149 --> 00:45:34,109
คุณทำงานในห้องอัดมาราว 15 ปี

834
00:45:34,193 --> 00:45:37,821
แล้วก็ขยับขึ้นไปเป็นคนเรียบเรียงดนตรี

835
00:45:37,905 --> 00:45:39,114
โปรดิวเซอร์ ศิลปิน

836
00:45:39,198 --> 00:45:41,783
เขาคิดตั้งแต่แรกๆ เลยว่า

837
00:45:41,867 --> 00:45:45,120
"ผมจะไม่ทุ่มเททุกอย่างที่ผมรู้"

838
00:45:45,204 --> 00:45:46,955
"เพื่อแลกเงินวันละไม่กี่ร้อย"

839
00:45:47,039 --> 00:45:47,873
"ลี ไรท์นัว นักกีตาร์"

840
00:45:47,956 --> 00:45:50,751
ในฐานะนักดนตรีในห้องอัด คุณเป็นส่วนหนึ่ง

841
00:45:50,834 --> 00:45:51,835
เป็นจิ๊กซอว์ตัวหนึ่ง

842
00:45:51,919 --> 00:45:54,755
ผมอยากเป็นภาพปริศนาทั้งภาพ เรย์ก็ด้วย

843
00:45:54,838 --> 00:45:59,760
เรย์ไฟแรงสุดๆ และเขาชอบแต่งเพลง

844
00:45:59,843 --> 00:46:00,886
เขาฝันสูง

845
00:46:00,969 --> 00:46:03,889
และผมว่าเขาไปได้เกินฝันตัวเองแล้ว

846
00:46:03,972 --> 00:46:06,808
เขาตั้งเป้า แล้วก็ไปไกลกว่านั้นอีก

847
00:46:06,892 --> 00:46:08,936
สิ่งที่จูงใจให้ผมพยายามมากขึ้น

848
00:46:09,019 --> 00:46:13,232
มีคริสต์มาสปีหนึ่ง ผมกลับบ้านที่ดีทรอยต์
และแต่งเพลงสองเพลง

849
00:46:13,315 --> 00:46:15,692
มี "ยูฟก็อตเดอะเลิฟ"
โดยรูฟัสและชากา คาน

850
00:46:15,776 --> 00:46:18,779
แล้วก็ "ออลเวย์สธิงกิ้งออฟยู"
อัลบั้มเลิฟอันลิมิเต็ด

851
00:46:18,862 --> 00:46:19,780
แบรี่ ไวท์

852
00:46:19,863 --> 00:46:22,491
ผมกลับบ้านและคิดว่า "ว้าว เราเป็นมือกีตาร์

853
00:46:22,574 --> 00:46:25,786
แต่ได้แต่งสองเพลง เราเกิดแล้ว เราได้งานนี้

854
00:46:25,869 --> 00:46:28,163
นี่เป็นครั้งแรกของผมในแอลเอ ผมดังแล้ว"

855
00:46:28,247 --> 00:46:29,540
ผมเลยกลับบ้านไปหาแม่

856
00:46:29,623 --> 00:46:33,168
แม่มองแผ่นเสียงแล้วบอก "แม่ไม่เห็นลูกเลย"

857
00:46:33,252 --> 00:46:34,878
ผมบอก "แม่ไม่เห็นผมหรอก"

858
00:46:34,962 --> 00:46:37,548
"ผมไม่ได้เล่นในแผ่น ผมแต่งเพลง"

859
00:46:37,631 --> 00:46:39,091
"แปลว่าอะไร"

860
00:46:39,174 --> 00:46:41,176
"แปลว่าผมเอาดินสอมาเขียน

861
00:46:41,260 --> 00:46:42,845
เขียนคอร์ด เนื้อเพลง"

862
00:46:42,928 --> 00:46:45,722
"แล้วชื่อลูกอยู่ไหน" "ชื่อผมอยู่บนปก"

863
00:46:45,806 --> 00:46:48,016
แม่ก็หยิบปกขึ้นมา บอกว่า

864
00:46:48,100 --> 00:46:50,060
"เอาแว่นขยายมาหน่อยซิ"

865
00:46:50,143 --> 00:46:52,354
แม่ได้แว่นขยายไป

866
00:46:52,437 --> 00:46:56,024
แม่ทำแบบนี้ พยายามดูชื่อผม และมันเขียนว่า

867
00:46:56,108 --> 00:46:57,734
"อาร์. พาร์เกอร์"

868
00:46:57,818 --> 00:47:00,362
ถึงแม่จะรู้เรื่องการพิมพ์น้อยมาก แม่ก็บอก

869
00:47:00,445 --> 00:47:02,906
"พิมพ์อีกตัวก็จะได้ชื่อ 'เรย์' แล้ว

870
00:47:02,990 --> 00:47:05,367
แทนที่จะใส่จุด ใส่ชื่อเรย์เลยก็ได้

871
00:47:05,450 --> 00:47:07,160
แค่ชื่อเต็มก็ไม่ได้เหรอ"

872
00:47:07,244 --> 00:47:09,955
ไม่จำเป็นต้องพูดอีก ตอนผมมาบ้านช่วงคริสต์มาส

873
00:47:10,038 --> 00:47:14,251
อีโก้ผมใหญ่เท่านี้ และก่อนที่ผมจะกลับ
มันก็หดลงเหลือแค่นี้

874
00:47:14,334 --> 00:47:17,421
นั่นคือสิ่งที่จูงใจผมให้ทำทุกอย่าง

875
00:47:17,504 --> 00:47:18,881
เรย์อยู่ในงานเพลงสุดฮิต

876
00:47:18,964 --> 00:47:21,967
ขายได้ล้านแผ่น แต่ก็ไม่ใช่แผ่นของเขา

877
00:47:22,050 --> 00:47:26,471
เขาใฝ่ฝันจะเป็นศิลปินดัง

878
00:47:26,555 --> 00:47:28,098
เขาฝันว่าจะโด่งดัง

879
00:47:28,182 --> 00:47:29,850
เพราะเขาฝันเสมอว่าจะโด่งดัง

880
00:47:29,933 --> 00:47:32,394
แล้วความฝันเขาก็เป็นจริง

881
00:47:32,477 --> 00:47:34,354
ผมสัญญากับตัวเองว่า "รู้อะไรมั้ย

882
00:47:34,438 --> 00:47:38,192
ฉันจะอัดแผ่นโดยมีรูปตัวเองอยู่บนปก

883
00:47:38,275 --> 00:47:39,443
และชื่อตัวเองด้วย

884
00:47:39,526 --> 00:47:42,529
แม่จะได้รู้ว่าฉันทำอะไร"

885
00:47:51,663 --> 00:47:53,999
ผมกำลังอัดเพลงของจีน เพจกับเรย์

886
00:47:54,082 --> 00:47:58,420
ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากที่
เขาทำเดโม่ "แจ็คแอนด์จิล" เสร็จ

887
00:47:58,504 --> 00:48:01,006
ผมได้ฟังแล้วก็บอก "มันฟังดูน่าจะฮิต

888
00:48:01,089 --> 00:48:03,050
ฉันว่าต้องฮิตแน่"

889
00:48:03,133 --> 00:48:06,053
เราขึ้นเวทีกับจีน เพจ เล่นให้ดิออสมอนด์ส

890
00:48:06,136 --> 00:48:08,972
แล้วจีนก็ขานจังหวะ

891
00:48:09,056 --> 00:48:10,599
"หนึ่ง สอง"

892
00:48:11,099 --> 00:48:16,355
ตอนนั้นเลยที่ผมได้ยิน
"แจ็คแอนด์จิล" ระเบิดขึ้นในหูฟัง

893
00:48:23,612 --> 00:48:25,614
เรย์เอาเครื่องเล่นเทปมา

894
00:48:25,697 --> 00:48:29,868
และเอาจ่อกับไมค์กีตาร์บนแอมป์ มันช่าง...

895
00:48:29,952 --> 00:48:32,079
คือเขากล้ามากน่ะ

896
00:48:32,162 --> 00:48:36,250
"ผมอยากให้ทุกคนได้ฟังเพลงของผม"
ผมบอก "เออ เพื่อน ไว้ตอนพักดีมั้ย"

897
00:48:36,333 --> 00:48:39,169
เธอคิดว่าทำไม

898
00:48:39,253 --> 00:48:44,550
- แจ็คแอบลงจากเขา
- เขาแอบลงจากเขา

899
00:48:44,633 --> 00:48:47,010
เพราะเขาต้องการความรัก

900
00:48:48,303 --> 00:48:52,015
รักที่ไม่อาจได้จากจิล

901
00:48:52,099 --> 00:48:54,142
อ๋อ ใช่ เขาต้องการ

902
00:48:54,226 --> 00:48:56,812
เธอคิดว่าทำไม

903
00:48:57,312 --> 00:49:01,233
- แจ็คแอบลงจากเขา
- เขาแอบลงไป

904
00:49:01,316 --> 00:49:04,528
เขาเริ่มพูดถึงบางเพลงที่เขาแต่ง

905
00:49:04,611 --> 00:49:05,529
"เอ็ดดี้-ไบรอัน ฮอลแลนด์"

906
00:49:05,612 --> 00:49:07,573
ผมบอก สุดยอด ผู้ชายคนนี้เขียนเพลง

907
00:49:07,656 --> 00:49:10,868
แล้วเขาก็เริ่มเล่นเพลง "แจ็คแอนด์จิล" นี่

908
00:49:10,951 --> 00:49:13,704
"แจ็ค แจ็คลงไป" และนี่มันดีมาก

909
00:49:14,288 --> 00:49:17,833
ผมลอกเพลงของฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์จริงๆ

910
00:49:17,916 --> 00:49:20,419
ผมชอบเพลงพวกนั้น ที่ร้องว่า "ฟีไฟโฟฟัม

911
00:49:20,502 --> 00:49:22,087
ฉันได้กลิ่นใครกัน"

912
00:49:22,171 --> 00:49:24,214
แบบว่า "มีคนนอนบนเตียงฉัน"

913
00:49:24,298 --> 00:49:26,425
"มีคนดื่มเหล้าชั้นดีของฉัน"

914
00:49:26,508 --> 00:49:27,926
พวกเขามีเพลงหนึ่ง

915
00:49:28,010 --> 00:49:31,138
"ถ้าจะเต้นกับเสียงดนตรี
ก็ต้องจ่ายให้นักดนตรี ถามแม่ดูสิ"

916
00:49:31,221 --> 00:49:34,224
"แชร์แมนออฟเดอะบอร์ด
เพย์ทูเดอะไพเพอร์"

917
00:49:39,563 --> 00:49:41,565
ผมคิดว่าเป็นเพลงที่เจ๋งมาก

918
00:49:41,648 --> 00:49:43,859
พวกเขามีเพลงทุกแนวและเนื้อเพลงแบบนั้น

919
00:49:43,942 --> 00:49:46,320
ดนตรีเยี่ยม เนื้อเพลงก็ต้องเยี่ยม

920
00:49:46,403 --> 00:49:50,240
ผมรู้ว่าผมทำดนตรีดีๆ ได้เพราะผมเล่นกีตาร์

921
00:49:50,324 --> 00:49:54,036
แต่ผมต้องคิดเนื้อเรื่องให้ได้ระดับเดียวกับพวกเขา

922
00:49:54,119 --> 00:49:59,583
ด้านเนื้อร้อง เขาเขียนออกมาดีมาก

923
00:49:59,666 --> 00:50:02,753
คือปกติมันเป็นเพลงสำหรับเด็ก

924
00:50:02,836 --> 00:50:06,173
แต่เขาทำให้มันเซ็กซี่ แล้วเขาก็ได้แต่ยิ้ม

925
00:50:06,256 --> 00:50:08,383
เขาก็แค่เล่นเพลงนั้น

926
00:50:08,467 --> 00:50:11,136
และผมก็จำได้ที่คิดว่า เยี่ยม เพลงนี้ฮิตแน่

927
00:50:11,220 --> 00:50:13,514
ไม่มีใครรุ่งได้โดยไม่มีคนอื่นช่วย

928
00:50:13,597 --> 00:50:15,933
เพื่อนสนิทของผม แครอล ไชลด์ส

929
00:50:16,016 --> 00:50:20,187
เธอเอา "แจ็คแอนด์จิล" มาจากนายจ้าง

930
00:50:20,270 --> 00:50:21,897
แล้วเอาไปให้ไคลฟ์ เดวิส

931
00:50:21,980 --> 00:50:25,275
เขาฟัง ซึ่งผมจะไม่มีวันลืมเลย เขาหลับตา

932
00:50:25,359 --> 00:50:28,695
ใช่ เขาทำแบบนี้ แล้วผมก็คิดว่า มันดีหรือแย่กันนะ

933
00:50:28,779 --> 00:50:31,323
เพราะผมไม่เคยเจอเขามาก่อน ผมไม่รู้

934
00:50:31,406 --> 00:50:35,994
และพอเพลงจบ เมื่อเขาลืมตา
เขาก็บอกว่า "เปิดอีกรอบซิ"

935
00:50:36,078 --> 00:50:40,832
มันเป็นเพลง เป็นฝีมือการแต่งของเขา
คือตัวเขาในฐานะนักแต่งเพลงที่เหนือชั้น

936
00:50:40,916 --> 00:50:42,042
"ไคลฟ์ เดวิส
ผู้บริหารค่ายเพลง"

937
00:50:42,125 --> 00:50:47,047
"แจ็คแอนด์จิล" เนื้อเพลงสุดยอด
ทำให้มันเป็นเพลงฮิต

938
00:50:47,130 --> 00:50:51,260
ไคล์ฟ เดวิสเป็นคนคนหนึ่ง
มากกว่าเป็นผู้บริหารค่ายเพลง

939
00:50:51,343 --> 00:50:56,223
เขานั่งฟังผมพูด และถ้านั่นยังไม่พอ

940
00:50:56,306 --> 00:50:58,725
หลังจากผมบอกเขาไปหมดแล้วว่าต้องการอะไร

941
00:50:58,809 --> 00:51:02,729
ผมบอกเขาว่าผมเซ็นสัญญานี้ไม่ได้
นอกจากคุณจะจ้างแครอล เพื่อนผม

942
00:51:03,230 --> 00:51:07,150
เธอเอาตัวเข้าเสี่ยงจนโดนไล่ออก
เพื่อช่วยผมให้มาถึงตรงนี้

943
00:51:07,234 --> 00:51:09,319
และเขาไม่เพียงแต่รับผม

944
00:51:09,403 --> 00:51:14,616
เขายังจ้างแครอลด้วย
ทำให้เขาเป็นคนพิเศษเหลือเชื่อสำหรับผม

945
00:51:14,700 --> 00:51:16,827
จิล

946
00:51:16,910 --> 00:51:19,079
ต้องให้แม่ได้ยินเพลงผมในดีทรอยต์

947
00:51:19,162 --> 00:51:23,083
อัล เพอร์กินส์ที่คลื่นดับเบิลยูเจแอลบีบอกว่า
"แม่คุณอยู่ไหน โทรไปสิ"

948
00:51:23,166 --> 00:51:24,501
"ดับเบิลยูเจแอลบี 1400"

949
00:51:24,585 --> 00:51:26,211
เขาบอก "เพลงเดียวที่ผมจะเปิด

950
00:51:26,295 --> 00:51:29,006
ตลอด 15 นาทีนี้จะเป็นเพลงของคุณ"

951
00:51:29,089 --> 00:51:30,674
เขาเปิดเพลงสี่เที่ยวติดกัน

952
00:51:30,757 --> 00:51:34,178
แม่ผมก็เลยได้ฟังเพลงผมในวิทยุ

953
00:51:34,261 --> 00:51:35,304
ตอนนั้นเราก็โอเคกันแล้ว

954
00:51:36,680 --> 00:51:38,599
เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ ยินดีที่ได้พบ

955
00:51:41,977 --> 00:51:45,939
เอฟเอ็ม เอเอ็ม ปรับตั้งมาอย่างดี ดูสิว่าคุณมี...

956
00:51:46,023 --> 00:51:48,108
ผมไม่ทันสังเกต มีหน้าปัดวิทยุตรงนี้

957
00:51:48,192 --> 00:51:50,485
เรย์ดิโอเป็นผลงานสร้างสรรค์ของเขา

958
00:51:51,153 --> 00:51:53,739
เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์เป็นคนแต่งเพลง

959
00:51:53,822 --> 00:51:56,700
"ทูเพลสเซสแอตเดอะเซมไทม์"
"ดิอาเธอร์วูแมน"

960
00:51:56,783 --> 00:51:58,660
อย่าง "ยูแคนท์เชนจ์แดต"

961
00:52:16,512 --> 00:52:21,558
ที่รัก ฉันจะรักเธอเสมอ
ฉันสัญญาว่ารักเธอเสมอ

962
00:52:21,642 --> 00:52:27,022
เพราะโลกทั้งหมดของฉันคือเธอ
และเธอเปลี่ยนมันไม่ได้ ไม่เลย

963
00:52:27,105 --> 00:52:31,944
เธอจะทำหรือพูดอะไรก็ไม่อาจเปลี่ยนมัน
ฉันคิดเรื่องนี้มาหลายวัน

964
00:52:32,027 --> 00:52:36,573
และตัดสินใจจะรู้สึกเช่นนั้น
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

965
00:52:36,657 --> 00:52:41,578
เพราะเธอคือคนเดียวที่ฉันรัก
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

966
00:52:42,996 --> 00:52:47,125
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันต้องการ
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

967
00:52:47,209 --> 00:52:48,836
เธอเป็นคนที่ฉันรัก

968
00:52:48,919 --> 00:52:52,339
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันรัก
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

969
00:52:54,049 --> 00:52:57,469
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันต้องการ
และเธอไม่อาจเปลี่ยนมัน

970
00:53:01,181 --> 00:53:04,226
จากที่เขาคิดถึงสภาพจิตใจของวง

971
00:53:04,726 --> 00:53:08,814
จนถึงเรื่องฉุกเฉินในฐานะที่เขาเป็นศิลปิน

972
00:53:08,897 --> 00:53:15,404
ผมรู้สึกชัดเจนมากว่านี่แหละเรย์จริงๆ

973
00:53:15,487 --> 00:53:18,949
เราต้องทำเป็นขั้นตอนเพราะเขาออกจะขี้อาย

974
00:53:19,032 --> 00:53:23,453
เขาเป็นมือกีตาร์ที่เก่งกาจมากในห้องอัด

975
00:53:23,537 --> 00:53:26,623
และต้องพยายามระดับหนึ่งที่จะพาเขา

976
00:53:26,707 --> 00:53:30,961
ออกมายืนหน้าไมโครโฟนโดยไม่รู้สึกอึดอัด

977
00:53:31,044 --> 00:53:37,634
นั่นคือเรย์ดิโอ และเป็นเรย์ดิโอ
ที่มีเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ร้องนำ

978
00:53:37,718 --> 00:53:42,014
ในที่สุดเราก็ทำให้เกิดเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

979
00:53:42,097 --> 00:53:44,433
ผมไม่เคยเจอเพื่อนในวงเขาสักคน

980
00:53:44,516 --> 00:53:47,686
ผมไม่เคยเจอสมาชิกคนอื่น คือผม...

981
00:53:47,769 --> 00:53:50,647
ผมเลยไม่เคยต้องคุยกับใคร

982
00:53:50,731 --> 00:53:56,528
มันเหมือนเขาเป็นศิลปินเดี่ยวตั้งแต่ต้น

983
00:53:56,612 --> 00:54:03,035
ที่ใช้ชื่อวงก็เพราะเขาขี้อายและพูดน้อย

984
00:54:03,118 --> 00:54:05,329
เกินกว่าจะใช้ชื่อตัวเอง

985
00:54:05,913 --> 00:54:10,459
แต่สำหรับผม ผมเจอแต่เขา คุยกับเขาคนเดียว

986
00:54:10,542 --> 00:54:14,796
ไม่เคยเจอคนอื่นในวงเลย

987
00:54:14,880 --> 00:54:19,009
สำหรับผม นี่ก็คือเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

988
00:54:26,600 --> 00:54:30,812
หญิงสาวก็ต้องการรักเช่นเดียวกับคุณ

989
00:54:32,189 --> 00:54:36,401
อย่าหลอกตัวเองให้คิดว่าเธอไม่ต้องการ

990
00:54:36,985 --> 00:54:41,490
เธอจะสนุกไปทั่วก็ได้เช่นเดียวกับคุณ

991
00:54:42,282 --> 00:54:44,368
หลายอย่างในเพลง "อะวูแมนนีดส์เลิฟ"

992
00:54:45,160 --> 00:54:47,746
ไม่เหมือนเพลงไหนที่ผมเคยทำ

993
00:54:47,829 --> 00:54:51,875
หนึ่ง มันเป็นเพลงแรกที่ผมร้องเองทั้งหมด

994
00:54:51,959 --> 00:54:54,503
ผมแต่งให้อาร์เนลร้อง แต่ผมตั้งคีย์ผิด

995
00:54:54,586 --> 00:54:57,673
ผมเล่นดนตรีจนพอใจ
เรียบเรียงจังหวะแล้ว มันออกมาเพราะ

996
00:54:57,756 --> 00:55:00,259
ผมลืมเช็กดูว่าเขาร้องได้มั้ย

997
00:55:00,342 --> 00:55:02,010
แล้วผมก็จะใส่ชื่ออาร์เนล

998
00:55:02,094 --> 00:55:05,806
เพราะเขาเป็นคนบอกว่า "คุณทำเพลงนี้มานานมาก"

999
00:55:05,889 --> 00:55:10,227
"เสียงคุณก็ดี ฟังเพราะดีออก
เปิดให้ไคลฟ์ฟังสิว่าเขาคิดยังไง"

1000
00:55:10,310 --> 00:55:15,148
เพราะหญิงสาวก็ต้องการรักเช่นเดียวกับคุณ

1001
00:55:15,232 --> 00:55:21,238
เฮ้ อย่าหลอกตัวเองให้คิดว่าเธอไม่ต้องการ

1002
00:55:21,321 --> 00:55:25,617
เธอจะสนุกไปทั่วก็ได้เช่นเดียวกับคุณ

1003
00:55:26,201 --> 00:55:29,329
พอได้ฟัง "อะวูแมนนีดส์เลิฟ"
ไคลฟ์บอก "ดังแน่นอน นี่แหละ"

1004
00:55:29,413 --> 00:55:31,081
สารที่สื่อแข็งแรงมาก

1005
00:55:31,707 --> 00:55:33,667
สมัยนั้นสาวๆ ชอบเนื้อหาแบบนั้น

1006
00:55:33,750 --> 00:55:39,131
สถานการณ์ของผู้หญิงน่าสนใจมาก
โดยเฉพาะในสถานีวิทยุ

1007
00:55:39,214 --> 00:55:42,384
เพราะในสมัยนั้นต้องจ้างคนโปรโมท

1008
00:55:42,467 --> 00:55:44,887
ให้นำเสนอ ให้เปิดในวิทยุ

1009
00:55:44,970 --> 00:55:47,931
แต่เพลงนี้ไม่ต้องโปรโมทมากนัก

1010
00:55:48,015 --> 00:55:51,310
ที่จริง สาวๆ ซื้อของขวัญให้ผมด้วย
ผมได้ทีวีจากสาวคนหนึ่ง

1011
00:55:51,393 --> 00:55:54,479
และผู้กำกับรายการที่ปกติเป็นผู้ชาย

1012
00:55:54,563 --> 00:55:56,481
เขาบอก "ไม่รู้จะเปิดดีมั้ย"

1013
00:55:56,565 --> 00:55:57,983
ผู้หญิงที่รับโทรศัพท์

1014
00:55:58,066 --> 00:56:01,320
จะบอก "คุณจะไม่เปิด
'อะวูแมนนีดส์เลิฟ' ได้ยังไง"

1015
00:56:01,403 --> 00:56:05,365
พวกเธอให้เขาเปิด
มันจึงเป็นแผ่นที่น่าสนใจมาก

1016
00:56:05,449 --> 00:56:07,492
ผมจะไม่มีวันลืมที่คนโปรโมทบอกผม

1017
00:56:07,576 --> 00:56:10,537
"นี่เป็นงานง่ายที่สุดที่ผมเคยเขียน
พวกเขาต้องเปิด"

1018
00:56:10,621 --> 00:56:12,247
"ไม่งั้นก็เท่ากับต่อต้านผู้หญิง"

1019
00:56:12,831 --> 00:56:16,126
- และถ้าคุณฉลาด
- เช่นเดียวกับคุณ

1020
00:56:16,210 --> 00:56:19,963
คุณควรหยุดสนุกไปทั่ว เฮ้ๆ

1021
00:56:21,131 --> 00:56:22,466
เพราะเธอจะทำเช่นกัน

1022
00:56:23,050 --> 00:56:24,468
เช่นเดียวกับคุณ

1023
00:56:24,551 --> 00:56:25,385
"บ๊อบบี้ บราวน์
รุ่นใหม่"

1024
00:56:25,469 --> 00:56:31,225
พ่อแม่ผมเคยเต้นเพลงนั้นในบ้าน

1025
00:56:31,308 --> 00:56:34,520
- แบบว่าช่วงคริสต์มาสน่ะ
- นั่นสิ

1026
00:56:34,603 --> 00:56:36,438
พวกเขาทำขนาดนั้นเลย

1027
00:56:36,522 --> 00:56:40,692
หรือคืนวันศุกร์ตอนเล่นไพ่ พวกเขาก็จะเปิดเพลง

1028
00:56:41,276 --> 00:56:43,278
ทำไมจู่ๆ คุณถึงตัดสินใจแบบนี้

1029
00:56:43,362 --> 00:56:47,407
แทนที่จะทำตัวกลมกลืนกับคนอื่น
ในการทำงานของคุณ

1030
00:56:47,491 --> 00:56:50,911
ผมทำเพลงฮิตมานานแล้ว
แต่ผมตัดสินใจที่จะอัดเพลงของตัวเอง

1031
00:56:51,495 --> 00:56:54,289
คุณเป็นเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์ได้ตั้งแต่แรกแล้ว

1032
00:56:54,373 --> 00:56:55,207
ใช่เลย

1033
00:56:55,290 --> 00:57:00,838
แต่ก็ใช้เวลาประมาณหนึ่ง

1034
00:57:00,921 --> 00:57:05,801
กว่าคุณจะยอมพูดว่า
"ร่วมร้องโดยเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์"

1035
00:57:05,884 --> 00:57:08,554
แล้วเป็นศิลปินเดี่ยว

1036
00:57:08,637 --> 00:57:11,682
มีแต่เรย์กับผมเสมอมา

1037
00:57:11,765 --> 00:57:17,062
ในห้องนี้มีสิ่งที่เทียบกันได้ ที่โรงแรมนี้

1038
00:57:17,145 --> 00:57:20,107
ประสบการณ์เหลือเชื่อ
ขอบคุณนะ ขอบคุณๆ

1039
00:57:21,024 --> 00:57:24,528
ผมว่าเสียงเขา... มันก็แปลกอยู่นะ
แต่เสียงเขาเซ็กซี่น่ะ

1040
00:57:24,611 --> 00:57:25,445
"เดวิด ฟอสเตอร์
"

1041
00:57:25,529 --> 00:57:27,823
เสียงร้องทุ้มนุ่ม เขาไม่ใช่มาร์วิน เกย์

1042
00:57:27,906 --> 00:57:31,201
เขาไม่ใช่เจมส์ อินแกรม
เขาไม่ใช่บรูโน่ มาร์ส

1043
00:57:31,285 --> 00:57:32,786
แต่ก็ออกมาดี

1044
00:57:32,870 --> 00:57:37,457
เขาสามารถสร้างและปรับแต่ง
เพลงพวกนี้ให้เข้ากับเสียงเขา

1045
00:57:37,541 --> 00:57:42,087
และต้องเป็นเสียงเขาคนเดียว
มันก็เลยมีเสน่ห์อย่างมาก

1046
00:57:42,171 --> 00:57:45,340
คือเขารู้ว่าเขาเขียนเพลงให้ใครร้อง

1047
00:57:45,424 --> 00:57:48,635
เขาเขียนเพลงให้เรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์
และเขาทำได้ดี

1048
00:57:55,350 --> 00:57:58,854
สถานะสัญลักษณ์ทางเพศ มันดีหรือแย่ล่ะ

1049
00:57:59,813 --> 00:58:03,066
คือมันก็ตลกดีนะ ผมว่าผมเป็นผู้ชายตัวสูงถือกีตาร์

1050
00:58:03,150 --> 00:58:07,279
และหลังจากอัลบั้มที่สองหรือสาม
สาวๆ ก็คลั่งไคล้ผม

1051
00:58:07,362 --> 00:58:10,574
เดี๋ยวนะ สามปีก่อนผมไม่ได้หล่อขนาดนั้นเลย

1052
00:58:10,657 --> 00:58:13,452
ผมมองตัวเองในกระจก ก็เป็นผู้ชายคนเดิมนี่ ถูกมั้ย

1053
00:58:13,535 --> 00:58:15,746
แต่ผมจะปล่อยไปตามนั้น ตามที่พวกคุณพูด

1054
00:58:15,829 --> 00:58:16,663
เห็นมั้ย อย่าลืมล่ะ

1055
00:58:16,747 --> 00:58:19,541
มีสองอย่างที่คุณต้องใส่ลงไป โอเคนะ

1056
00:58:19,625 --> 00:58:20,918
คุณต้องเพิ่มพลังดารา

1057
00:58:21,585 --> 00:58:24,046
ไม่ว่าจะเป็นตัวรองหรือคนหน้าใหม่

1058
00:58:24,129 --> 00:58:26,632
การเป็นคนดังช่วยได้มาก

1059
00:58:26,715 --> 00:58:30,594
เห็นชัดเลย เวลามีผู้หญิงมาเกี่ยว โอเคนะ

1060
00:58:30,677 --> 00:58:33,597
มันจะไปได้ดี ต่อให้คุณตัวอ้วนเตี้ย

1061
00:58:33,680 --> 00:58:35,057
มีตาข้างเดียวก็เถอะ

1062
00:58:35,140 --> 00:58:37,059
เรย์เป็นสัญลักษณ์ทางเพศ

1063
00:58:37,142 --> 00:58:38,352
"อีเลน พาร์เกอร์
ภรรยาของเรย์"

1064
00:58:38,435 --> 00:58:39,853
จะให้ฉันพูดเหรอ

1065
00:58:41,980 --> 00:58:46,985
ที่เรย์คิดว่าเขาเคยเป็นสัญลักษณ์ทางเพศ
ที่เขา... เขาเคย... ไม่สิ ตอนนี้ก็ใช่

1066
00:58:49,696 --> 00:58:51,156
ขอโทษที พูดยากจัง

1067
00:58:53,450 --> 00:58:56,495
พ่อผมเป็นสัญลักษณ์ทางเพศ
ผมไม่เห็นอย่างนั้นนะ

1068
00:58:56,578 --> 00:58:57,454
"เจริโค-กิ๊บสัน พาร์เกอร์"

1069
00:58:58,372 --> 00:58:59,665
ผมมองไม่ออกเลย

1070
00:59:00,207 --> 00:59:03,335
ใช่ มันทำให้ผมขำก๊าก นิตยสารพวกนั้นน่ะ

1071
00:59:03,418 --> 00:59:05,337
ผมเคยดูตอนที่เอาชื่อเขามาเสิร์ช

1072
00:59:05,420 --> 00:59:08,298
ผมแบบว่า ว้าว ตลกจัง

1073
00:59:08,382 --> 00:59:13,053
แต่พอคิดถึงบุคลิกภาพของเขาตอนนี้

1074
00:59:13,136 --> 00:59:15,973
มันเหมือนเราจินตนาการไม่ออกเลยว่า

1075
00:59:16,056 --> 00:59:20,310
เขาเองก็เปิ่นๆ และเป็นคนตลก

1076
00:59:20,394 --> 00:59:24,147
มันยากจะที่จินตนาการ ยากที่จะนึกออก
คือผมเห็นรูปถ่ายบางรูป

1077
00:59:24,898 --> 00:59:28,026
เอางี้... ผมเอาให้ดูดีกว่า

1078
00:59:28,110 --> 00:59:31,196
เผอิญผมมีอยู่ตรงนี้พอดี

1079
00:59:31,280 --> 00:59:33,991
สิ่งหนึ่งที่ผมชอบในรูปนี้คือแหวนนิ้วก้อย

1080
00:59:34,074 --> 00:59:36,159
ซึ่งถ้าตกทอดมาถึงผมก็จะดี

1081
00:59:36,243 --> 00:59:37,077
"ไรท์ออน"

1082
00:59:37,160 --> 00:59:41,039
แหวนแมงดานี่คงบอกได้ว่า...
ดูนาฬิกาเรือนทองนั่นด้วย

1083
00:59:41,915 --> 00:59:45,502
บางรูปทำให้ผมขำก๊าก แต่ใช่
นี่คือสัญลักษณ์ทางเพศ

1084
00:59:46,295 --> 00:59:49,006
และเราจะลืมรูปนี้ไม่ได้ รูปที่ผมเอามานี่

1085
00:59:49,089 --> 00:59:52,176
ถ้าอยากคุยเรื่องสัญลักษณ์ทางเพศ ก็ต้องดูรูปนี้

1086
00:59:52,259 --> 00:59:56,763
พวกคุณเคยเห็นมั้ย รอดูรึเปล่า
วิลลี่ วองก้าผิวดำน่ะ

1087
00:59:56,847 --> 00:59:58,265
"ไรท์ออน"

1088
00:59:58,348 --> 01:00:00,809
ผมเป็นลูกพ่อ ถ้าพ่อเป็นสัญลักษณ์ทางเพศ

1089
01:00:00,893 --> 01:00:04,688
ผมก็น่าจะมียีนที่มาจากกลุ่มยีนนั้นด้วย

1090
01:00:04,771 --> 01:00:05,647
"เรย์ พาร์เกอร์ที่สาม"

1091
01:00:05,731 --> 01:00:08,525
โอเค ฉันยังเห็นภาพเขาในความคิด

1092
01:00:08,609 --> 01:00:11,195
ว่าเป็นสัญลักษณ์ทางเพศที่ฉันตกหลุมรัก

1093
01:00:11,987 --> 01:00:14,573
สำหรับผม ชีวิตผมสมบูรณ์แบบ
ทุกอย่างดีเยี่ยม

1094
01:00:14,656 --> 01:00:16,950
ดนตรีของผมดีเยี่ยม สุขภาพผมก็ดีเยี่ยม

1095
01:00:17,034 --> 01:00:19,995
ทุกอย่างดีไปหมด เว้นแต่ตอนที่พ่อแม่ผมป่วย

1096
01:00:21,622 --> 01:00:24,333
สำหรับผม พ่อแม่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

1097
01:00:24,416 --> 01:00:26,835
มีคนบอกผม... ผมว่าผู้จัดการนะ

1098
01:00:26,919 --> 01:00:29,254
"ทำไมสุดสัปดาห์ไม่ไปอยู่กับพ่อแม่ล่ะ

1099
01:00:29,338 --> 01:00:31,423
แล้วค่อยกลับมาอัดแผ่นนี้กันต่อ"

1100
01:00:31,507 --> 01:00:33,800
คือ... ไม่ ผมไม่ได้จะพูดเรื่องนั้น

1101
01:00:36,094 --> 01:00:40,265
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมอึ้ง

1102
01:00:40,349 --> 01:00:42,100
หาคำตอบไม่ได้ว่าจะทำยังไงดี

1103
01:00:43,852 --> 01:00:45,812
ผมเซ็นสัญญาใหม่กับเกฟเฟนเรคคอร์ดส์

1104
01:00:45,896 --> 01:00:48,565
และผมต้องจ่ายค่าปรับทุกวันที่ช้ากว่ากำหนด

1105
01:00:48,649 --> 01:00:53,904
ผมคิดว่าผมเสร็จช้าไป 400 วันนะ
จ่ายวันละหลายร้อยดอลลาร์เลย

1106
01:00:53,987 --> 01:00:56,782
และผมต้องให้ทนายกลับไปทำสัญญาใหม่

1107
01:00:56,865 --> 01:01:02,246
เพราะผมเจ็บปวดและเสียใจ
กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่

1108
01:01:03,747 --> 01:01:05,749
ผมนึกเพลงใหม่ๆ ไม่ออกเลย

1109
01:01:05,832 --> 01:01:07,918
ผมคิดอะไรไม่ออกสักอย่าง

1110
01:01:08,001 --> 01:01:11,880
ผมไม่อาจออกทัวร์ได้
เพราะผมต้องย้ายกลับไปดีทรอยต์

1111
01:01:11,964 --> 01:01:14,174
และผมอยากดูแลพ่อแม่

1112
01:01:15,717 --> 01:01:18,595
ผมไม่ได้เล่นดนตรีเลย
ผมไม่ทำอะไรเลยอยู่หลายปี

1113
01:01:21,640 --> 01:01:23,642
และผมได้ยินเรื่องพ่อก่อน

1114
01:01:23,725 --> 01:01:27,271
พ่อเป็นมะเร็ง มะเร็งกระเพาะปัสสาวะ
อะไรประมาณนั้น

1115
01:01:27,354 --> 01:01:30,649
เหมือนเราเพิ่งเดตกันใหม่ๆ ปีสองปีแรก

1116
01:01:30,732 --> 01:01:32,651
ตอนที่พ่อเขาเป็นมะเร็ง

1117
01:01:33,443 --> 01:01:36,905
ผมไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าแม่เริ่มมีอาการอัลไซเมอร์

1118
01:01:36,989 --> 01:01:39,283
เพราะผมทุ่มความสนใจให้พ่อหนักมาก

1119
01:01:39,992 --> 01:01:42,536
และทั้งสองคนป่วยพร้อมกัน

1120
01:01:42,619 --> 01:01:45,455
และมันทำให้ผมเสียใจมาก

1121
01:02:34,963 --> 01:02:37,925
ผมปวดใจมากที่เขาปล่อยให้ดีทรอยต์เป็นแบบนี้

1122
01:02:38,008 --> 01:02:40,344
นี่คือจุดเริ่มต้นของผมน่ะ

1123
01:02:40,427 --> 01:02:44,806
ฮอลแลนด์-โดเชอร์-ฮอลแลนด์ โมทาวน์
อุตสาหกรรมรถยนต์ ทุกอย่างเลย

1124
01:02:44,890 --> 01:02:49,311
สโมกกี้ โรบินสัน, มาร์วิน เกย์, สตีวี่ วันเดอร์

1125
01:02:49,811 --> 01:02:52,105
และนี่เป็นแรงใจทางบวก

1126
01:02:52,189 --> 01:02:53,815
ควรจะมีใครทำอะไรสักอย่าง

1127
01:02:57,319 --> 01:03:00,072
ผมฝันอยากเห็นทุกคนมาดีทรอยต์

1128
01:03:00,155 --> 01:03:01,782
และสถานที่นี้กลับมาน่าอยู่

1129
01:03:01,865 --> 01:03:03,825
และเป็นสถานที่แสนวิเศษอย่างที่เป็น

1130
01:03:12,751 --> 01:03:14,795
ผมมีความทรงจำดีๆ เหลือเชื่อ

1131
01:03:14,878 --> 01:03:17,005
ในสถานที่นี้ ที่อยู่ข้างหลังผมนี่

1132
01:03:17,089 --> 01:03:20,259
ผมปวดใจที่พวกเขาปล่อยให้บ้านโทรม

1133
01:03:20,342 --> 01:03:24,137
ผมอยากให้ตัวเองซื้อมาซ่อม
และทำเป็นบ้านพักฤดูร้อนได้

1134
01:03:24,221 --> 01:03:26,265
คือละแวกนี้ พ่อแม่ทุกคน

1135
01:03:26,348 --> 01:03:27,850
ทุกคนคอยระวังเด็กๆ

1136
01:03:27,933 --> 01:03:30,936
มันเป็นสิ่งที่ดีมาก
มีนักดนตรีเต็มไปหมดในย่านนี้

1137
01:03:31,019 --> 01:03:33,188
อย่างน้อยก็สี่ห้าคน บ้านเนธานก็อยู่เส้นนี้

1138
01:03:33,272 --> 01:03:36,024
ออลลี่อยู่ชั้นบนห้องผม ลินวู้ดก็เลี้ยวหัวมุมถนนไป

1139
01:03:36,108 --> 01:03:38,068
ที่นี่เหมาะกับการเติบโต

1140
01:03:38,151 --> 01:03:41,029
โอกาสก็แสนวิเศษในดีทรอยต์นี่

1141
01:03:41,113 --> 01:03:44,741
นักดนตรีในดีทรอยต์น่าจะมีที่ฝีมือดีระดับโลก

1142
01:03:44,825 --> 01:03:45,659
"พิพิธภัณฑ์โมทาวน์"

1143
01:03:45,742 --> 01:03:47,786
โมทาวน์ทลายกรอบเพราะเป็นค่ายแรก

1144
01:03:47,870 --> 01:03:51,498
ที่ติดอันดับท็อป 40 ในชาร์ตเพลงป๊อป
ของซีเคแอลดับเบิลยู

1145
01:03:51,582 --> 01:03:54,960
ได้ยินว่าคนที่มีส่วนทำให้เกิดขึ้น
คือโรซาลี ทรอมบ์ลีย์

1146
01:03:55,043 --> 01:03:57,337
โมทาวน์เปลี่ยนโฉมหน้าอเมริกาอย่างที่เรารู้

1147
01:03:57,421 --> 01:03:59,089
มันเปลี่ยนจากค่ายสีผิว

1148
01:03:59,173 --> 01:04:01,550
ที่พวกเขาเรียกดนตรีคนดำไปสู่ดนตรีทุกแนว

1149
01:04:01,633 --> 01:04:03,385
โมทาวน์เชื่อมโลกเข้าด้วยกัน

1150
01:04:03,468 --> 01:04:06,346
ผมภูมิใจที่เป็นคนดีทรอยต์
เป็นส่วนหนึ่งของความฝัน

1151
01:04:07,097 --> 01:04:09,808
ผมถูกเลี้ยงมาให้ไม่เกลียดวัฒนธรรมไหนเลย

1152
01:04:09,892 --> 01:04:10,809
"เจย์ เกรย์ดอน"

1153
01:04:10,893 --> 01:04:13,061
ผมไม่โดนพ่อแม่ล้างสมอง

1154
01:04:13,145 --> 01:04:19,776
แต่ในสหรัฐอเมริกา
คนที่นี่ถูกเลี้ยงมาให้เหยียดเชื้อชาติ

1155
01:04:19,860 --> 01:04:21,069
มันไม่ดีเลย

1156
01:04:21,820 --> 01:04:26,658
เห็นเลยว่ายังเกิดขึ้นในหลายแห่ง
และทำให้ผมคลื่นไส้

1157
01:04:27,784 --> 01:04:29,494
ตอนแรกคุณพาเรามาที่นี่

1158
01:04:30,704 --> 01:04:32,539
ให้เราสร้างประเทศนี้

1159
01:04:33,415 --> 01:04:40,005
แล้วคุณก็อยากทุบตีเราจนตาย
เพราะเราอยากเป็นพลเมือง

1160
01:04:40,088 --> 01:04:44,384
เราอยากเป็นส่วนหนึ่งของที่ประเทศนี้เป็นอยู่

1161
01:04:44,468 --> 01:04:50,432
ถ้านั่นคือเสรีภาพ ความยุติธรรม และความเสมอภาค
ก็ให้สิ่งนั้นกับเราด้วยสิ

1162
01:04:51,016 --> 01:04:52,809
ตอนนี้น่าจะยากขึ้นอีก

1163
01:04:52,893 --> 01:04:58,106
เราต้องสงบปากมากขึ้นเพราะพวกเขาจะฆ่าเรา

1164
01:04:58,190 --> 01:04:59,650
ฆ่าที่หมายถึงฆ่าจริงๆ

1165
01:05:10,327 --> 01:05:13,038
ผมจะไม่พูดว่าโลกตึงเครียดมากขึ้น
เรื่องเชื้อชาติ

1166
01:05:13,121 --> 01:05:15,415
แต่เรากำลังเจอกับความไม่สงบสุดๆ แล้ว

1167
01:05:16,583 --> 01:05:20,838
ผมผิดหวังจริงๆ ในเรื่องการเมือง
สิ่งที่เกิดขึ้นในอเมริกาน่ะ

1168
01:05:20,921 --> 01:05:25,926
ประเทศถูกแบ่งแยกอย่างที่ไม่เคยเป็น
ตั้งแต่ยุค '60 เป็นต้นมา

1169
01:05:26,468 --> 01:05:28,262
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะแก้ไขยังไง

1170
01:05:28,345 --> 01:05:31,765
ผมพูดได้แน่ชัดเลยว่าเรย์โตมาอย่างลำบาก

1171
01:05:31,849 --> 01:05:34,393
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขานั้น

1172
01:05:34,476 --> 01:05:38,814
การที่เขาถูกตำรวจที่เห็นได้ชัดว่าโง่เขลาซ้อมเอา

1173
01:05:38,897 --> 01:05:45,821
คนที่ใช้เชื้อชาติและความกลัวของตัวเอง

1174
01:05:46,363 --> 01:05:51,869
และความชังต่อใครสักคน

1175
01:05:51,952 --> 01:05:57,291
ที่พระเจ้ามีแผนที่ดีกว่านั้นน่าเศร้ามาก

1176
01:05:57,833 --> 01:06:01,545
และผมแน่ใจว่าชีวิตทำร้ายเขาอย่างมาก

1177
01:06:02,337 --> 01:06:07,759
ผมคิดว่ามีการเหยียดผิวมากมาย
ที่ซุกอยู่ใต้พรม

1178
01:06:08,594 --> 01:06:13,765
แต่สถานการณ์บางอย่างวันนี้เผยให้เห็นสิ่งเหล่านั้น

1179
01:06:13,849 --> 01:06:18,312
คุณอาจเปลี่ยนสถานการณ์ทางลบ
เป็นสถานการณ์ทางบวกได้

1180
01:06:18,395 --> 01:06:20,647
ผมจะสร้างคุณค่าจากสิ่งนั้นได้ยังไง

1181
01:06:20,731 --> 01:06:25,235
สิ่งที่ดีที่สุดของดนตรีคือมันเป็นภาษาสากล

1182
01:06:25,319 --> 01:06:27,279
ในความคิดผม มันช่วยกอบกู้โลก

1183
01:06:27,362 --> 01:06:29,198
และนี่คือสิ่งที่จะเปลี่ยนโลก

1184
01:06:29,281 --> 01:06:34,328
เพราะคนทุกวัฒนธรรม
ล้วนแต่ฟังจังหวะหรือดนตรีบางอย่าง

1185
01:06:34,411 --> 01:06:37,456
พวกเขาชื่นชอบ นั่นแหละ
ที่ผมคิดว่าดึงดูดคนเข้าหากัน

1186
01:06:37,539 --> 01:06:40,542
ไม่มีคำพูดที่จะทำร้ายใคร ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้ง

1187
01:06:40,626 --> 01:06:43,128
พวกเขาแค่ฟังเพลงและมีความสุข

1188
01:06:43,212 --> 01:06:49,051
สำหรับสิ่งที่เขาทำได้ในชีวิตผ่านทางดนตรี

1189
01:06:49,551 --> 01:06:52,721
เขาสามารถได้รับคำชื่นชม

1190
01:06:53,847 --> 01:07:00,229
ในการทำงานดนตรีและค้นพบพรสวรรค์ของตัวเอง

1191
01:07:01,396 --> 01:07:05,567
เขาจึงชนะในท้ายที่สุด

1192
01:07:06,485 --> 01:07:08,445
พวกที่จงเกลียดจงชังกลับพ่ายแพ้

1193
01:07:13,200 --> 01:07:17,329
ผมเคยคิดว่าอาชีพของผมสะดุด
ผมเคยคิดว่าสิ่งต่างๆ หยุดลง

1194
01:07:18,580 --> 01:07:22,084
ปีต่อมา ผมได้รับโทรศัพท์จาก
เจอริล บัสบี ที่เอ็มซีเอ

1195
01:07:22,167 --> 01:07:24,002
ชวนมาดูวงที่ชื่อนิวเอดิชัน

1196
01:07:24,086 --> 01:07:27,089
- เย็นไว้ก่อน
- เธอต้องเย็นไว้ก่อน

1197
01:07:27,172 --> 01:07:28,507
โอ้ ระวัง

1198
01:07:28,924 --> 01:07:31,885
เขาบอก "นี่ เพื่อน นายต้องทำเพลงนี้"

1199
01:07:32,511 --> 01:07:35,097
ผมบอก "อ๋อ ฉันไม่อยากเขียนเพลงใหม่จริงๆ"

1200
01:07:35,180 --> 01:07:37,432
ผมเศร้าหนักเพราะพ่อกับแม่ป่วย

1201
01:07:37,516 --> 01:07:38,350
ใช่

1202
01:07:38,433 --> 01:07:42,062
เขาบอก "นายไม่ต้องเขียนเพลงใหม่
พวกเขาจะอัดเพลงเก่าของนาย"

1203
01:07:42,145 --> 01:07:44,815
คุณช่างโทรศัพท์ครับ

1204
01:07:44,898 --> 01:07:47,401
สายของผมมีอะไรแปลกๆ

1205
01:07:47,484 --> 01:07:52,406
เวลาผมต่อเบอร์สุดที่รัก
จะได้ยินเสียงวางสายทุกทีไป

1206
01:07:53,156 --> 01:07:54,700
เพลง "มิสเตอร์เทเลโฟนแมน"

1207
01:07:54,783 --> 01:07:57,578
ผมแต่งในเวลาเดียวกับที่แต่ง "แจ็คแอนด์จิล"

1208
01:07:57,661 --> 01:08:02,082
ซึ่งทำให้ผมไปแอลเอเป็นครั้งแรกในรอบเวลานาน

1209
01:08:04,334 --> 01:08:06,837
ผมอยู่ในลอสแองเจลิส ทำเพลงให้นิวเอดิชัน

1210
01:08:06,920 --> 01:08:10,299
ผมกินมื้อเที่ยงที่ร้านสปาโก
และพอเงยหน้ามองทางซ้าย

1211
01:08:10,382 --> 01:08:12,134
ก็เจอโปสเตอร์ โปสเตอร์สีดำ

1212
01:08:12,718 --> 01:08:16,054
และทุกครั้งที่ไปกินที่สปาโก
ก็จะมีคนวาดอะไรสักอย่างบนนั้น

1213
01:08:16,138 --> 01:08:18,140
ผมว่า โปสเตอร์สีดำนี่มันอะไรกัน

1214
01:08:18,223 --> 01:08:19,725
ไม่มีอะไรเลย นอกจากสีดำ

1215
01:08:19,808 --> 01:08:24,438
รู้ตัวอีกที พวกเขาก็วาดวงกลมสีแดง
และผมก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

1216
01:08:24,520 --> 01:08:27,316
โทรศัพท์ผมดัง สายจากแกรี่ เลเมล

1217
01:08:27,399 --> 01:08:30,569
เขาบอก "ผมมีหนังเรื่องหนึ่ง
ที่เราต้องการเพลงมาใส่"

1218
01:08:30,652 --> 01:08:33,322
"เราไม่มีเวลาแล้ว ต้องได้เพลงด่วนจริงๆ

1219
01:08:33,404 --> 01:08:34,990
ชื่อเรื่องบริษัทกำจัดผี"

1220
01:08:44,416 --> 01:08:49,379
หนังออกฉายวันที่ 8 หรือ 9 มิถุนายน
และตอนนี้ก็เมษายน หรืออาจจะพฤษภาคม

1221
01:08:49,462 --> 01:08:50,631
"ไอวาน ไรท์แมน
ผู้กำกับ"

1222
01:08:50,714 --> 01:08:53,800
ผมได้เพลงแต่งใหม่มาหลายเพลง
แต่ใช้ไม่ได้เลย

1223
01:08:53,884 --> 01:08:56,553
ผมว่าผมต้องฟัง
เพลงป๊อปอย่างน้อยสัก 100 เพลง

1224
01:08:56,636 --> 01:08:58,846
พยายามหาแม่แบบที่จะเอามาอัดเพลง

1225
01:08:58,930 --> 01:09:01,390
ผมไปที่โรงถ่ายหนัง ดูหนัง

1226
01:09:01,475 --> 01:09:03,352
ผมนั่งกับผู้กำกับ ไอวาน ไรท์แมน

1227
01:09:03,435 --> 01:09:05,854
และเขาไม่รู้จริงๆ ว่าผมเป็นใครหรืออะไร

1228
01:09:05,938 --> 01:09:09,566
เขาอธิบายให้ผมฟังว่าอยากได้อะไร
และผมคิดว่า อ๋อ ผมทำได้

1229
01:09:09,649 --> 01:09:14,613
ผมจำได้ว่าให้เรย์ดูหนัง หรืออย่างน้อยก็ฉากนั้น

1230
01:09:14,696 --> 01:09:17,282
และเขามั่นใจมาก นั่นคือสิ่งที่ผมจำได้

1231
01:09:17,366 --> 01:09:20,368
เขาบอก "ผมว่าผมเข้าใจ ไม่น่าจะมีปัญหา"

1232
01:09:20,452 --> 01:09:23,997
ผมมีความคิดดีๆ ที่จะเป็นอินโทร ประมาณนี้

1233
01:09:24,081 --> 01:09:26,500
คือผมได้ความคิดนี้อย่างรวดเร็ว

1234
01:09:26,582 --> 01:09:28,126
แล้วเราก็มาถึงงานยาก

1235
01:09:28,210 --> 01:09:31,630
เขาบอก "แต่ผมอยากให้มีคำว่า
'บริษัทกำจัดผี' ในเพลงด้วย"

1236
01:09:32,214 --> 01:09:33,423
ผมเลยลอง...

1237
01:09:33,506 --> 01:09:36,926
บริษัทกำจัดผี บริษัทกำจัดผี

1238
01:09:37,010 --> 01:09:40,264
แล้วก็คิดว่ามันร้องไม่ได้ มันไม่ยากหรอก

1239
01:09:40,346 --> 01:09:42,349
แต่คำนั้นใช้ไม่ได้... มันร้องไม่ได้

1240
01:09:42,432 --> 01:09:46,645
ผมคิดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่อย่างเดียว

1241
01:09:46,728 --> 01:09:50,064
ทำนอง เนื้อร้อง และทุกอย่างจะมาประกอบกันยังไง

1242
01:09:50,148 --> 01:09:55,237
และกลางดึกคืนนั้น ก่อนที่งานจะเสร็จ
ผมเห็นโฆษณาบริการซ่อมท่อประปา

1243
01:09:55,320 --> 01:09:58,740
หรือกำจัดแมลงหรืออะไรสักอย่างในทีวี ที่มีปืนน่ะ

1244
01:09:58,824 --> 01:10:00,909
พวกเขาชักออกมาแล้วพ่นสเปรย์

1245
01:10:00,993 --> 01:10:02,744
และมีเบอร์โทรอยู่ข้างใต้

1246
01:10:02,828 --> 01:10:04,329
ผมจำได้ว่าในหนัง

1247
01:10:04,413 --> 01:10:06,456
มีนักปราบผีสี่คนพร้อมเบอร์โทรศัพท์

1248
01:10:06,540 --> 01:10:07,624
"บริษัทกำจัดผี"

1249
01:10:07,708 --> 01:10:09,918
ให้โทรไปถ้าต้องการให้ช่วย

1250
01:10:10,002 --> 01:10:11,420
แล้วผมก็ร้องว้าวเลย

1251
01:10:11,503 --> 01:10:16,008
เรื่องคือเรื่องคือการโทรหาบริษัทกำจัดผี
ไม่ใช่ร้องเพลง

1252
01:10:16,091 --> 01:10:17,718
ผมบอกเลย เคล็ดลับอยู่ตรงนี้

1253
01:10:17,801 --> 01:10:20,512
ผมใช้คำว่า "บริษัทกำจัดผี" ในเพลงไม่ได้

1254
01:10:20,596 --> 01:10:22,764
เลยต้องเป็นเพลงที่เกี่ยวกับโทรศัพท์

1255
01:10:22,848 --> 01:10:25,976
ผมยังนึกอะไรไม่ออกสักคำ
แต่ผมได้แนวคิดแล้ว

1256
01:10:26,059 --> 01:10:28,937
จะโทรหาใครดี บริษัทกำจัดผีนั่นไง นั่นแหละ

1257
01:10:29,021 --> 01:10:32,107
แต่แมสเซ็นเจอร์จะมาตอนสามทุ่ม
และนี่สองทุ่มครึ่ง

1258
01:10:32,191 --> 01:10:35,861
จุดนี้ ที่นี่เลย ที่ผมนั่งอยู่

1259
01:10:35,944 --> 01:10:37,196
ตอนแต่งเพลง "บริษัทกำจัดผี"

1260
01:10:37,279 --> 01:10:41,909
มีคนส่งของ แมสเซ็นเจอร์ นั่งอยู่ข้างนอก
พร้อมที่จะเข้ามา

1261
01:10:41,992 --> 01:10:43,202
ผมไม่ยอมให้เขาเข้ามา

1262
01:10:43,285 --> 01:10:46,079
ผมล็อคประตู เพราะถ้าผมนึกคำไม่ออก

1263
01:10:46,163 --> 01:10:47,748
พวกเขาก็จะไม่จ่ายเงินผม

1264
01:10:47,831 --> 01:10:50,792
ผมก็เลยเขียนเพลง
ขณะที่นั่งอยู่ตรงนี้โดยไม่ใส่หูฟัง

1265
01:10:50,876 --> 01:10:53,295
และร้องเสียงไกด์ที่เราเก็บไว้

1266
01:10:53,378 --> 01:10:55,881
ตอนนี้อัดเสียงแล้ว ฟังผ่านลำโพงได้

1267
01:10:55,964 --> 01:10:59,593
ถ้ามีอะไรแปลกๆ ในละแวกบ้าน

1268
01:11:00,260 --> 01:11:01,428
จะโทรหาใครดี

1269
01:11:01,512 --> 01:11:04,056
แล้วผมก็ร้องโดยนั่งอยู่บนพื้นแบบนี้

1270
01:11:04,139 --> 01:11:06,225
อัดใส่เทปแล้วส่งให้แมสเซ็นเจอร์

1271
01:11:06,308 --> 01:11:09,645
แล้วผมก็กลับบ้านไปนอน
เพราะผมไม่ได้นอนมาสองวันครึ่ง

1272
01:11:09,728 --> 01:11:12,022
แล้วผู้กำกับ ไอวาน ไรท์แมน ก็โทรมา

1273
01:11:12,105 --> 01:11:13,357
ตอนกลางดึก

1274
01:11:13,440 --> 01:11:16,193
เขาบอกว่า "เพื่อน ผมชอบเพลงนี้มาก"

1275
01:11:16,276 --> 01:11:19,446
เขาส่งเพลงให้ผมประมาณ...
ผมก็จำไม่ได้... ราวๆ ตีสามน่ะ

1276
01:11:19,530 --> 01:11:21,114
มันเร็วมาก ผมจำได้แค่นั้น

1277
01:11:21,198 --> 01:11:24,243
และผมก็จำได้ว่าใส่เทปลงไป
แล้วผมก็ยิ้มออก

1278
01:11:24,326 --> 01:11:25,619
เขาทำได้เป๊ะเลย

1279
01:11:25,702 --> 01:11:29,498
มันน่าสนใจ เขามาจากมอนทรีออล
อาจอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เรียบร้อยกว่า

1280
01:11:29,581 --> 01:11:34,711
เขาเอาแต่พูดว่า "คุณว่าอะไรนะ"
เขาบอก "ผมไม่เกรงกลัวผีเลย"

1281
01:11:34,795 --> 01:11:37,506
ผมบอก ไม่ ผมจะพูดว่า "ผีที่ไหนฉันก็ไม่กลัว"

1282
01:11:37,589 --> 01:11:40,342
"ผีที่ไหนฉันก็ไม่เกรงกลัว" เหรอ
ไม่ใช่ "เกรงกลัว"

1283
01:11:40,425 --> 01:11:42,261
"ผีที่ไหนฉันก็ไม่กลัว"

1284
01:11:42,344 --> 01:11:47,099
ไม่มีใครในโลกนี้กลัวผีและสิ่งลี้ลับเท่าผมแล้ว

1285
01:11:47,182 --> 01:11:51,562
เรย์น่ะ ตั้งแต่ฉันรู้จักเขามา เขาไม่นอนมืดๆ

1286
01:11:51,645 --> 01:11:52,479
"อีเลน พาร์เกอร์"

1287
01:11:52,563 --> 01:11:55,774
เราต้องเปิดม่านกว้างๆ ไว้

1288
01:11:55,858 --> 01:11:57,693
จะต้องมีแสงไฟกลางคืนน่ะ

1289
01:11:57,776 --> 01:12:00,737
ตอนผมเกิด แม่บอกว่าแม่เปิดไฟกลางคืนไว้

1290
01:12:00,821 --> 01:12:03,073
ผมเลยต้องเปิดไฟไว้ไม่ว่าจะไปที่ไหน

1291
01:12:03,156 --> 01:12:06,577
ผมไม่มีวันอยู่ในห้องมืดๆ ผมจะกัดลิ้นตัวเอง ผมจะชัก

1292
01:12:06,660 --> 01:12:09,705
ผมคิดจริงๆ ว่าผมคงยอมโดดตึก 50 ชั้น

1293
01:12:09,788 --> 01:12:11,123
เพื่อออกจากความมืด

1294
01:12:11,206 --> 01:12:12,499
ผมกลัวขนาดนั้นเลย

1295
01:12:12,583 --> 01:12:14,543
ถ้าฉันไม่อยู่และกลับบ้าน

1296
01:12:14,626 --> 01:12:16,378
หลังจากที่มืดแล้ว

1297
01:12:16,461 --> 01:12:18,714
ฉันกลับบ้าน ไฟทุกดวงในบ้านทั้งหลัง

1298
01:12:18,797 --> 01:12:19,965
จะเปิดไว้หมด

1299
01:12:20,048 --> 01:12:22,801
แล้วเขาจะบ่น "ค่าไฟบ้านเราแพงเหลือเชื่อ"

1300
01:12:23,594 --> 01:12:26,263
ครั้งแรกที่ผมรู้ว่าพ่อกลัวความมืดหนักมาก

1301
01:12:26,346 --> 01:12:27,181
"เรดมอนด์
ลูกชาย"

1302
01:12:27,264 --> 01:12:29,600
ผมไม่เคยรู้ ผมนึกว่าพ่อไม่กลัวอะไรเลย

1303
01:12:29,683 --> 01:12:31,518
ผมไม่มีวันลืม เราอยู่บนเรือสำราญ

1304
01:12:31,602 --> 01:12:33,395
ผมอายุ 12 และผมปิดไฟ

1305
01:12:33,478 --> 01:12:34,771
และกำลังจะเปิดประตู

1306
01:12:34,855 --> 01:12:37,191
มือผมยังไม่ทันถึงลูกบิด ผมก็ได้ยิน...

1307
01:12:38,400 --> 01:12:39,735
ผมได้ยินเสียงตีผนัง

1308
01:12:39,818 --> 01:12:41,320
ผมเปิดไฟอย่างไว

1309
01:12:41,403 --> 01:12:42,988
หันไปมอง พ่อจับแบบนี้เลย...

1310
01:12:43,071 --> 01:12:44,823
"ห้ามปิดไฟเด็ดขาด"

1311
01:12:44,907 --> 01:12:46,825
ผมเห็นสิ่งต่างๆ เคลื่อนไหวในบ้าน

1312
01:12:46,909 --> 01:12:49,161
ผมรู้ว่าหมอและทุกคนจะบอกว่า

1313
01:12:49,244 --> 01:12:52,789
"เรย์ คุณต้องเข้าใจนะ ม่านมันไม่ได้ขยับ"

1314
01:12:52,873 --> 01:12:55,125
ส่วนความคิดของผมน่ะ "คุณไปพูดแบบนี้

1315
01:12:55,209 --> 01:12:57,503
กับม่านสิ" เพราะมันขยับ

1316
01:12:57,586 --> 01:13:00,088
ทุกคนพูดถึงความเป็นอัจฉริยะของไคลฟ์ เดวิส

1317
01:13:00,172 --> 01:13:03,300
แต่ที่ผมจำได้คือ เขาไม่ชอบเพลงนั้น

1318
01:13:03,383 --> 01:13:05,219
ตอนไคลฟ์ได้ยินเพลงบริษัทกำจัดผี

1319
01:13:05,302 --> 01:13:07,596
เขาคิดว่า "บ้าเหรอ จะร้องให้ผีฟังเหรอ"

1320
01:13:07,679 --> 01:13:11,225
"เราปั้นนายขึ้นมา ให้นายเป็นหนุ่มมาดแมน
ให้ร้องเพลงจีบสาวนะ"

1321
01:13:11,308 --> 01:13:13,143
เขาบอก "ฉันว่าเพลงนี้ไม่ไหวหรอก"

1322
01:13:13,227 --> 01:13:16,688
ผมบอก "เขาจะไม่ทำอัลบั้มกับคุณถ้าไม่ใช้เพลงนี้

1323
01:13:16,772 --> 01:13:19,691
และผมคิดว่านี่ต้องเป็นเพลงแรกด้วย"

1324
01:13:19,775 --> 01:13:22,819
ผมเลยต้องส่งหนังไปให้เขา

1325
01:13:22,903 --> 01:13:24,905
เขาจะได้ดูเป็นการส่วนตัว

1326
01:13:24,988 --> 01:13:27,658
แล้วผมก็บอกว่า
"คุณจะทำอะไรกับอัลบั้มนี้ก็ได้

1327
01:13:27,741 --> 01:13:30,035
เราจะทำเพลงเต็มอัลบั้ม
ทำอัลบั้มซาวด์แทร็ก"

1328
01:13:30,118 --> 01:13:31,787
เขาคิดว่าเป็นความคิดที่ดี

1329
01:13:31,870 --> 01:13:34,540
ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลง ผมยังไม่ได้ดูหนัง

1330
01:13:34,623 --> 01:13:35,457
"ไคลฟ์ เดวิส"

1331
01:13:35,541 --> 01:13:37,543
แต่แบบนี้ก็ดีกับทุกฝ่าย

1332
01:13:37,626 --> 01:13:40,546
ผมจำได้ว่าเราอยากปล่อยเพลงออกไปเร็วๆ

1333
01:13:40,629 --> 01:13:43,048
ผมจำได้ว่าเพลงนี้ออกมา

1334
01:13:43,131 --> 01:13:45,133
หนึ่งสัปดาห์ก่อนหนังฉาย

1335
01:13:45,217 --> 01:13:47,803
และลงเอยด้วยการเป็นเพลงอันดับหนึ่งในปี 1984

1336
01:13:47,886 --> 01:13:51,181
ไคลฟ์น่ะ ตอนที่เขาโทรหาผม
ก็ราวๆ สามสี่อาทิตย์ต่อมา

1337
01:13:51,265 --> 01:13:53,976
ผมคิดว่าเขาจะบอกว่าเพลงกำลังไต่ชาร์ต

1338
01:13:54,059 --> 01:13:55,561
และเราทำงานฟังยาก

1339
01:13:55,644 --> 01:13:58,897
เขาบอก "เราส่งออกไปแล้วสี่ล้านแผ่น"

1340
01:13:59,439 --> 01:14:02,609
ส่งออก ไม่ใช่ที่ขายในอเมริกานะ ส่งออก

1341
01:14:02,693 --> 01:14:06,405
แผ่นนี้ขึ้นอันดับหนึ่งใน 52 ประเทศทั่วโลก

1342
01:14:06,488 --> 01:14:08,991
อันดับหนึ่งหรือสองใน 52 ประเทศ

1343
01:14:09,074 --> 01:14:10,701
แผ่นออกเดือนสิงหาคม

1344
01:14:10,784 --> 01:14:14,955
พอกุมภาพันธ์ พวกเขาก็มอบโล่
ที่อัลบั้มขายได้สิบล้านแผ่น

1345
01:14:15,038 --> 01:14:18,041
แค่กุมภาพันธ์ อัลบั้มซาวด์แทร็กก็ขายได้สิบล้านแผ่น

1346
01:14:18,125 --> 01:14:20,669
และนั่นแค่ห้าหรือหกเดือนเท่านั้น

1347
01:14:20,752 --> 01:14:22,546
ก็ไม่รู้ว่าหนังช่วยดันเพลงรึเปล่า

1348
01:14:22,629 --> 01:14:23,463
"เออร์นี่ ฮัดสัน
นักแสดง"

1349
01:14:23,547 --> 01:14:26,842
แค่ผมคิดว่ามันทำงานควบคู่กัน

1350
01:14:26,925 --> 01:14:30,137
ผมว่ามีความโหยหาอดีตอยู่มากในหนังเรื่องนี้

1351
01:14:30,220 --> 01:14:32,264
และมันสื่ออะไรหลายอย่าง

1352
01:14:32,347 --> 01:14:35,601
ผมคิดว่าเพลงจะยังคงฮิต

1353
01:14:35,684 --> 01:14:40,856
ต่อให้หนังไม่ได้เป็นปรากฏการณ์อย่างที่มันเป็น

1354
01:14:40,939 --> 01:14:42,774
เพราะมันเป็นเพลงที่ติดหูดีมาก

1355
01:14:42,858 --> 01:14:45,944
แต่ผมว่าทั้งสองอย่างทำงานประสานกัน

1356
01:14:46,028 --> 01:14:47,154
ถ้าคุณเดินไปหาใคร...

1357
01:14:47,237 --> 01:14:48,113
"เดวิด ฟอสเตอร์
นักดนตรี"

1358
01:14:48,197 --> 01:14:50,532
ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ เป็นคนรุ่นไหน

1359
01:14:50,616 --> 01:14:52,868
แล้วถามว่า "จะโทรหาใครดี"

1360
01:14:52,951 --> 01:14:53,994
"บริษัทกำจัดผี"

1361
01:14:54,077 --> 01:14:55,746
คือทุกคนรู้จักเพลงนี้

1362
01:14:55,829 --> 01:14:58,540
สำหรับผม เพลงนี้เป็นตัวเขาน้อยที่สุด

1363
01:14:58,624 --> 01:14:59,458
"สตีฟ ลูเคเธอร์
โตโต้"

1364
01:14:59,541 --> 01:15:02,002
อ๋อ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าเป็นเนื้องาน...

1365
01:15:02,085 --> 01:15:04,421
ผมไม่มีวันเลือก "บริษัทกำจัดผี"

1366
01:15:04,505 --> 01:15:06,965
มันน่าจะเป็นเพลงที่ฮิตที่สุดของเขา

1367
01:15:07,049 --> 01:15:11,178
แต่ยังมีเพลงอื่นอีกมากมาย
เขามีเพลงฮิตอีกมากมาย

1368
01:15:11,261 --> 01:15:14,139
ตอนนี้เวลาผมไปไหน
เขาไม่รู้จักเพลงอื่นของผมแล้ว

1369
01:15:14,223 --> 01:15:15,641
เขาเห็นว่ามันเป็นเพลงโบราณ

1370
01:15:17,559 --> 01:15:19,978
ผมมีความฝันตั้งแต่อายุ 18

1371
01:15:20,062 --> 01:15:21,688
ที่จะมีดาวบนฮอลลีวู้ดบูเลอวาร์ด

1372
01:15:21,772 --> 01:15:25,984
ผมมาที่นี่กับพ่อแม่ตอนอายุ 17
พร้อมกับคิดว่าผมอยากมีดาวบ้าง

1373
01:15:26,068 --> 01:15:28,195
ผมรู้สึกตัวเองโชคดีและตื่นเต้นมาก

1374
01:15:28,278 --> 01:15:30,489
ผมมองมัน มันเหมือนฝันที่เป็นจริง

1375
01:15:30,572 --> 01:15:32,950
ผมไม่อยากเชื่อว่าจะมาไกลขนาดนี้

1376
01:15:33,033 --> 01:15:34,284
มันวิเศษสุดๆ

1377
01:15:35,577 --> 01:15:37,913
และผมรักแฟนๆ ทุกคนมาก ใช่

1378
01:15:37,996 --> 01:15:41,250
ผมมาที่นี่อย่างน้อยเดือนละสองสามครั้ง

1379
01:15:41,333 --> 01:15:43,877
แค่มาแสดงความชื่นชมและรับรู้

1380
01:15:43,961 --> 01:15:46,630
ว่าผมโชคดีมากขนาดไหน ผมปลื้มมาก

1381
01:15:46,713 --> 01:15:49,258
มาเลย อย่างที่คุณว่า มากันเลย

1382
01:15:51,343 --> 01:15:52,344
คุณชื่ออะไร

1383
01:16:07,442 --> 01:16:10,696
- จะโทรหาใครดี
- บริษัทกำจัดผี

1384
01:16:19,955 --> 01:16:23,292
พ่อผมน่าจะเป็นคนดังที่ดีที่สุด
เขาปลื้มกับมันมาก

1385
01:16:23,375 --> 01:16:24,960
คุณไม่มีวันได้ยินเรื่องของพ่อ

1386
01:16:25,043 --> 01:16:26,545
อย่างที่เคยได้ยินมาว่า

1387
01:16:26,628 --> 01:16:29,006
"คนนั้นคนนี้ขอลายเซ็น
เขาบอกว่าไม่ได้"

1388
01:16:29,089 --> 01:16:32,551
ไม่ใช่พ่อผมแน่ พ่อผมจะว่ายข้ามมหาสมุทรเพื่อคุณ

1389
01:16:32,634 --> 01:16:35,304
เขามักจะเล่นมุกว่า "คุณคือคนนั้นคนนี้ใช่มั้ย"

1390
01:16:37,639 --> 01:16:38,515
"ใช่ ผมเอง"

1391
01:16:38,599 --> 01:16:40,309
มันเหมือน "โอ้ พระเจ้า"

1392
01:16:44,897 --> 01:16:46,732
ตอนที่เขาบอกว่าผมชอบเป็นคนดัง

1393
01:16:46,815 --> 01:16:49,318
บางทีมันก็น่าหงุดหงิดนะ แต่ในใจผม

1394
01:16:49,401 --> 01:16:51,862
ผมรู้สึกเหมือนคนที่ซื้อผลงานของผม

1395
01:16:51,945 --> 01:16:54,990
มันเหมือนพวกเขาซื้อรถฟอร์ดน่ะ เข้าใจนะ

1396
01:16:55,073 --> 01:16:58,452
ผมแน่ใจว่าถ้าคุณซื้อรถฟอร์ด
คุณฟอร์ดจะชอบคุณ ถูกมั้ย

1397
01:16:58,535 --> 01:16:59,661
ผมเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

1398
01:16:59,745 --> 01:17:01,747
ถ้าคุณซื้องานผม เท่ากับสนับสนุนผม

1399
01:17:01,830 --> 01:17:06,335
ผมใช้ชีวิตแบบนี้ได้ก็เพราะพวกคุณ
ชอบงานของผมและสนับสนุน

1400
01:17:06,418 --> 01:17:09,463
ผมเลยรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณทุกคนที่

1401
01:17:09,546 --> 01:17:11,256
ช่วยส่งเสริมอุดมการณ์ของผมน่ะ

1402
01:17:11,340 --> 01:17:16,261
ฉันตื่นเต้นสุดๆ ที่วันนี้จะได้พบกับ
คุณเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

1403
01:17:16,345 --> 01:17:17,721
ปรบมือต้อนรับเรย์หน่อย

1404
01:17:21,600 --> 01:17:24,394
- พระเจ้า ดูเด็กพวกนั้นสิ
- คุณจะมาตรงนี้ยังไง

1405
01:17:24,478 --> 01:17:26,146
ผมก็ไม่รู้ว่ามาตรงนี้ได้ยังไง

1406
01:17:26,230 --> 01:17:28,607
แต่สิ่งแรกที่ผมจะทำคือถ่ายเซลฟี่

1407
01:17:28,690 --> 01:17:30,275
เย้ พวกเรา เข้ามาเลย

1408
01:17:31,568 --> 01:17:32,569
โบกมือ

1409
01:17:33,111 --> 01:17:36,448
ผม... ดูนี่สิ... ดูกีตาร์ทั้งหมดนี่ ให้ตาย

1410
01:17:37,282 --> 01:17:41,119
สมัยฉันเรียน มีแต่คลาริเน็ตกับฟลุต
อะไรประมาณนั้น

1411
01:17:41,203 --> 01:17:44,873
ฉันคิดว่า "พวกเธอมีกีตาร์กับกลอง
ทุกคนก็เล่นให้มันส์ไปเลย"

1412
01:17:44,957 --> 01:17:46,500
นี่มันเหมือนฝันเป็นจริงเลย

1413
01:17:46,583 --> 01:17:49,378
สมัยเด็ก ฉันฝันอยากมีกีตาร์ในห้องเรียน

1414
01:17:49,461 --> 01:17:51,588
ระหว่างทางที่มาที่นี่ ฉันเลยคิดว่า

1415
01:17:51,672 --> 01:17:54,967
"โอเค เราจะพูดอะไรกับเด็กๆ ดี
ที่จะไม่ใช้เวลานานมาก"

1416
01:17:55,050 --> 01:17:58,095
อย่ากลัวที่จะใช้ชีวิต

1417
01:17:58,178 --> 01:18:00,681
ผมทำงานหนักเพราะพ่อผมก็ทำงานหนัก

1418
01:18:00,764 --> 01:18:05,185
และเขาทุ่มเททุกอย่างให้ผมตั้งแต่วันแรก

1419
01:18:05,936 --> 01:18:09,356
เขาบอกผมว่า
"ลูกพ่อ พ่อเก็บเงินให้ลูกเรียนมหาวิทยาลัย

1420
01:18:09,439 --> 01:18:11,775
ตั้งแต่ก่อนลูกเกิดอีก"

1421
01:18:11,859 --> 01:18:16,029
เพื่อให้ผมเป็นคนแรกในตระกูล
ที่เรียนจบมหาวิทยาลัย

1422
01:18:16,113 --> 01:18:18,365
ผมบอกข่าวร้ายให้พ่อรู้

1423
01:18:18,448 --> 01:18:22,452
"พ่อ ผมไม่อยากเข้ามหาวิทยาลัย
ผมมาเรียนแล้ว แต่อยากออก

1424
01:18:22,536 --> 01:18:24,997
เพื่อไปทัวร์คอนเสิร์ตกับวงร็อค"

1425
01:18:25,080 --> 01:18:27,666
"ผมอยากแสดงกับโรลลิ่งสโตน
หรือสตีวี่ วันเดอร์"

1426
01:18:27,749 --> 01:18:30,961
ซึ่งผมคิดว่ามันดีกว่า ตอนนี้ก็ยังคิดว่าดีกว่า

1427
01:18:31,044 --> 01:18:34,339
แต่ประเด็นคือวันนั้นผมทำพ่อเสียใจมาก

1428
01:18:34,423 --> 01:18:35,966
ตอนที่ผมพรากความฝันเขาไป

1429
01:18:36,049 --> 01:18:37,926
ฝันที่อายุมากกว่าผมอีก

1430
01:18:38,010 --> 01:18:42,472
แต่อย่ากลัวที่จะใช้ชีวิต
อย่าไปโรงเรียนแล้วบอกว่า

1431
01:18:42,556 --> 01:18:44,933
"แผนสำรองคือฉันจะเป็นเลขานุการ"

1432
01:18:45,017 --> 01:18:47,519
เพราะสุดท้ายจะได้เป็นเลขานุการจริงๆ

1433
01:18:47,603 --> 01:18:51,190
ถ้าอยากเป็นศิลปินร็อคแอนด์โรล
ก็ทุ่มเททุกอย่างให้มัน

1434
01:18:51,273 --> 01:18:54,026
สิ่งเดียวที่ฉันเคยกลัวสมัยเด็ก

1435
01:18:54,109 --> 01:18:58,488
คือกลัวว่าจะอายุ 40-50 แล้วยังไม่ได้ลองทำ

1436
01:18:58,572 --> 01:19:01,575
พ่ออยากให้ผมเป็นแนวๆ พนักงานบริษัท

1437
01:19:01,658 --> 01:19:03,994
นั่นคือสิ่งที่เขาฝันไว้สำหรับผม

1438
01:19:04,077 --> 01:19:06,538
ส่วนฝันของผม นั่นไม่ใช่ฝันของผม

1439
01:19:06,622 --> 01:19:08,457
ผมไม่อยากทำงานออฟฟิศ

1440
01:19:08,540 --> 01:19:11,543
ผมไม่อยากออกแบบอะไหล่รถ ไม่อยากสร้างรถยนต์

1441
01:19:11,627 --> 01:19:13,504
ผมอยากขับอย่างเดียว

1442
01:19:13,587 --> 01:19:15,756
สักวัน ถ้าพวกเธออายุมากขึ้น

1443
01:19:15,839 --> 01:19:18,008
โดยไม่เคยลองทำตามฝัน

1444
01:19:18,091 --> 01:19:20,969
นั่นคือสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้

1445
01:19:21,053 --> 01:19:23,222
ถ้าลองทำตามฝันแล้ว แต่มันไม่เกิดขึ้น

1446
01:19:23,305 --> 01:19:24,723
อย่างน้อยเธอก็ได้ลอง

1447
01:19:24,806 --> 01:19:26,975
เธอก็จะนอนหลับฝันดีได้

1448
01:19:27,059 --> 01:19:30,145
แต่การไม่ได้ลองเลยนั้นมันเลวร้ายจริงๆ

1449
01:19:30,229 --> 01:19:32,731
ดูเหมือนฉันจะเห็นคนเก่งๆ หลายคนที่นี่

1450
01:19:32,814 --> 01:19:36,026
ฉันจะรอดูงานแกรมมี่ในอีกสักสองสามปีนะ

1451
01:19:36,109 --> 01:19:38,153
แล้วก็มีอะไรพิเศษที่...

1452
01:19:38,237 --> 01:19:40,447
ใช่ เรามีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ

1453
01:19:41,365 --> 01:19:44,117
คุณอาจจะเดินไปให้พวกเขาเห็นว่ามีอะไร

1454
01:19:44,201 --> 01:19:46,203
ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ช่วยถือนี่หน่อย

1455
01:19:46,286 --> 01:19:48,580
- พร้อมมั้ย
- พร้อม

1456
01:19:48,664 --> 01:19:50,374
พร้อมกันรึยัง

1457
01:19:55,754 --> 01:19:56,964
ด้วยความยินดี

1458
01:19:57,047 --> 01:19:59,550
พวกเรา ไม่มีข้ออ้างแล้วนะ

1459
01:19:59,633 --> 01:20:01,218
ไม่มีข้ออ้าง ถูกมั้ย

1460
01:20:01,760 --> 01:20:04,555
วงร็อคเด็กน้อย ยังเช้าอยู่เลย

1461
01:20:04,638 --> 01:20:06,640
ผมคึกคักและตื่นเต้นมาก

1462
01:20:06,723 --> 01:20:10,561
ผมเห็นเด็กประมาณ 25-30 คนตื่นเต้นกันใหญ่

1463
01:20:10,644 --> 01:20:12,437
และเล่นดนตรีเจ๋งๆ ที่นี่

1464
01:20:12,521 --> 01:20:15,482
และพวกเขามองกีตาร์พวกนี้และมองสีสัน

1465
01:20:15,566 --> 01:20:17,276
ทำให้ผมนึกถึงตัวเองว่ารู้สึกยังไง

1466
01:20:17,359 --> 01:20:20,153
ตอนที่ได้กีตาร์คิงสตันตัวแรก

1467
01:20:20,237 --> 01:20:22,531
คือคุณจะเห็นแต่ละคน

1468
01:20:22,614 --> 01:20:23,991
เล็งว่าตัวเองชอบตัวไหน

1469
01:20:24,074 --> 01:20:25,951
เหมือนคนที่มองกีตาร์สีส้มแบบว่า

1470
01:20:26,034 --> 01:20:27,786
"นี่คือฉัน ฉันจะเล่นตัวสีส้ม"

1471
01:20:27,870 --> 01:20:30,038
แล้วก็จะเห็นคนอื่นมองตัวบัตเตอร์สก็อตช์

1472
01:20:30,122 --> 01:20:32,624
"นี่คือฉัน นี่แหละเหมาะกับฉัน"

1473
01:20:32,708 --> 01:20:36,086
ผมก็เลยหวังว่ามันจะจุดประกาย
และบันดาลใจให้พวกเขาจริงๆ

1474
01:20:36,670 --> 01:20:38,589
เหมือนที่พ่อเคยบอกผม

1475
01:20:38,672 --> 01:20:40,674
เขาชอบให้ผมเล่นกีตาร์มาตลอด

1476
01:20:40,757 --> 01:20:42,634
เขาบอกว่าผมกำลังทำสิ่งที่สร้างสรรค์

1477
01:20:42,718 --> 01:20:45,053
ถ้าผมใช้เวลาขนาดนี้ในการทำสิ่งสร้างสรรค์

1478
01:20:45,137 --> 01:20:47,514
ผมจะไม่เอาเวลาไปทำอะไรเชิงลบ

1479
01:20:47,598 --> 01:20:49,474
เพลงนี้ง่ายมาก

1480
01:20:49,558 --> 01:20:51,643
พอฉันร้อง "จะโทรหาใครดี"

1481
01:20:51,727 --> 01:20:52,769
เธอก็ร้อง...

1482
01:20:52,853 --> 01:20:54,021
บริษัทกำจัดผี

1483
01:20:54,104 --> 01:20:56,190
แต่ต้องให้คึกคักกว่านี้

1484
01:20:56,273 --> 01:20:58,942
มีพลังมากกว่านี้ เหมือนกำลังสนุกน่ะ

1485
01:20:59,026 --> 01:21:01,361
ไม่งั้นเพลงก็จะไม่ฮิต

1486
01:21:01,945 --> 01:21:03,447
โอเคๆ เริ่มเลย

1487
01:21:10,037 --> 01:21:12,247
ร้องเลย เอาเลยนะ

1488
01:21:12,331 --> 01:21:16,877
ถ้ามีอะไรแปลกๆ ในละแวกบ้าน

1489
01:21:16,960 --> 01:21:18,629
จะโทรหาใครดี

1490
01:21:18,712 --> 01:21:20,047
บริษัทกำจัดผี

1491
01:21:20,130 --> 01:21:21,256
แบบนี้แหละที่ฉันชอบ

1492
01:21:21,340 --> 01:21:25,427
ถ้ามีอะไรแปลกๆ และดูไม่ดี

1493
01:21:25,511 --> 01:21:27,679
บอกมา จะโทรหาใครดี

1494
01:21:27,763 --> 01:21:29,097
บริษัทกำจัดผี

1495
01:21:29,181 --> 01:21:31,892
ผมเบื่อ "บริษัทกำจัดผี" มั้ยน่ะเหรอ

1496
01:21:31,975 --> 01:21:34,520
ผมเบื่อ "จะโทรหาใครดี" มั้ย

1497
01:21:34,603 --> 01:21:36,980
ผมเบื่อ "ผีที่ไหนฉันก็ไม่กลัว" มั้ย

1498
01:21:37,064 --> 01:21:39,858
ผมเบื่อ "ปราบผีทำให้รู้สึกดี" มั้ย

1499
01:21:39,942 --> 01:21:42,402
ผมเบื่อ "ฉันไม่ได้ยินเสียงเธอ" มั้ย

1500
01:21:42,486 --> 01:21:43,779
ผมเบื่อมั้ยกับ...

1501
01:21:44,947 --> 01:21:46,198
ผมเบื่อมั้ยกับ...

1502
01:21:47,282 --> 01:21:49,117
ไม่เลย ล้อเล่นรึเปล่า

1503
01:21:49,201 --> 01:21:53,330
มันเหมือนตัวเลขแปดชุดในล็อตเตอรี่
และตัวเลขพวกนั้นก็ออกหมด

1504
01:21:53,413 --> 01:21:55,624
คุณจะคืนล็อตเตอรี่ที่ถูกรางวัลมั้ยล่ะ

1505
01:21:55,707 --> 01:21:56,875
ผมถามใครๆ แบบนั้น

1506
01:21:56,959 --> 01:21:59,711
ผมว่าผมโชคดีที่สุด "บริษัทกำจัดผี" น่ะ

1507
01:21:59,795 --> 01:22:02,923
ผมคิดว่ามันคือสิ่งวิเศษที่สุดที่สามารถเกิดขึ้นได้

1508
01:22:03,006 --> 01:22:05,092
ทุกคนรู้จัก "บริษัทกำจัดผี"

1509
01:22:05,175 --> 01:22:08,428
และมันแต้มรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคน

1510
01:22:08,512 --> 01:22:10,305
พอเอ่ยชื่อเรย์ พาร์เกอร์ จูเนียร์

1511
01:22:10,389 --> 01:22:12,224
ทุกคนก็จะทำเหมือนกัน

1512
01:22:12,307 --> 01:22:13,350
"จะโทรหาใครดี"

1513
01:22:13,433 --> 01:22:15,561
"ขอโทษที ผมไม่ควรพูดแบบนั้น"

1514
01:22:15,644 --> 01:22:19,398
และพวกเขาก็ทำประจำ มันเหมือน
"เฮ้ ผมทำได้เท่ดีนะ ผมนี่แหละใช่"

1515
01:22:19,481 --> 01:22:20,691
จะโทรหาใครดี

1516
01:22:56,435 --> 01:22:57,895
โอ เย้

1517
01:23:03,442 --> 01:23:04,484
เริ่มเลย

1518
01:23:04,568 --> 01:23:05,903
ฉันมีความรัก

1519
01:23:05,986 --> 01:23:08,197
ฉันมีความรัก

1520
01:23:08,280 --> 01:23:09,907
กับผู้หญิงอีกคน

1521
01:23:12,075 --> 01:23:13,410
ชีวิตแสนสุขสันต์

1522
01:23:13,493 --> 01:23:15,287
ชีวิตแสนสุขสันต์

1523
01:23:15,370 --> 01:23:17,039
จนเธอมาทำให้ใจสั่น

1524
01:23:20,876 --> 01:23:23,921
ฉันก็แค่ผู้ชายทั่วไป

1525
01:23:24,004 --> 01:23:27,257
สนุกกับชีวิตนิดหน่อยเรื่อยไป

1526
01:23:28,091 --> 01:23:31,470
ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้ได้

1527
01:23:31,553 --> 01:23:34,598
ไม่เคยเจอสาวไหนที่รักรุนแรงแบบนี้

1528
01:23:35,307 --> 01:23:38,685
ใครจะคิดว่าความสนุกชั่วคืน

1529
01:23:38,769 --> 01:23:42,940
จะกลับกลายเป็นรักที่ร้อนแรง

1530
01:27:21,408 --> 01:27:23,410
แปลคำบรรยายไทยโดย
ขีดขิน จินดาอนันต์