1 00:00:57,182 --> 00:00:58,392 ขอบคุณ 2 00:01:20,247 --> 00:01:21,331 เขามาแล้ว 3 00:01:27,629 --> 00:01:29,047 อรุณสวัสดิ์ค่ะ ทุกคน 4 00:01:29,131 --> 00:01:30,382 อรุณสวัสดิ์ ลีแอนน์ 5 00:01:32,676 --> 00:01:34,094 ขอบคุณค่ะ 6 00:01:35,304 --> 00:01:36,430 ขอลูกโป่งให้ฉันบ้างได้ไหม 7 00:01:54,239 --> 00:01:57,451 หวัดดีค่ะ โดโรธี อรุณสวัสดิ์ 8 00:01:57,951 --> 00:01:59,119 นี่ค่ะ 9 00:02:06,502 --> 00:02:08,503 นอนโซฟาแม่งมาสามอาทิตย์ละ 10 00:02:08,586 --> 00:02:11,298 ไม่รู้เลยว่าวันนี้จะยืนทั้งวันได้ยังไง 11 00:02:11,381 --> 00:02:13,175 ฉันจะเตรียมอาหารค่ำไว้รอ 12 00:02:13,258 --> 00:02:16,261 อ๋อ น่ารักมาก แต่วันนี้เราต้อง ถ่ายชาเลนจ์กันยาวเลย 13 00:02:16,345 --> 00:02:20,098 แล้วผมยังต้องให้สัมภาษณ์… แม่ง จำไม่ได้ว่าใคร 14 00:02:20,182 --> 00:02:21,892 นั่นคงเป็นสาเหตุที่ต้องจ้างผู้ช่วย 15 00:02:22,851 --> 00:02:25,395 เราโชคดีมากเลยที่มีดาราในบ้านตั้งสองคน 16 00:02:27,105 --> 00:02:30,108 อ้าว เวร รถมารับแล้ว คุณอยากไปกินมื้อกลางวันกับผมที่กองมั้ย 17 00:02:32,402 --> 00:02:34,154 มันวุ่นวายเกินไปสำหรับเจริโค 18 00:02:34,696 --> 00:02:35,906 แต่ ลีแอนน์เขา… 19 00:02:41,078 --> 00:02:42,079 ก็ได้ 20 00:02:53,257 --> 00:02:56,343 บอกแล้วไงว่าไม่อยากให้เธอเข้าห้อง ฉันจะซักเสื้อผ้าฉันเอง 21 00:02:58,178 --> 00:02:59,179 ฮัลโหล 22 00:03:01,807 --> 00:03:04,059 ไม่ได้ ฉันรับทำเรื่องนั้นไม่ได้ 23 00:03:04,142 --> 00:03:05,853 ยังไม่มีคนช่วยเลี้ยงลูกเลย 24 00:03:06,979 --> 00:03:10,399 ค่ะ ฉันก็ผิดหวังเหมือนกัน แต่… ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ 25 00:03:11,400 --> 00:03:12,401 ขอบคุณค่ะ 26 00:03:12,943 --> 00:03:15,070 โดโรธี ฉันอยากให้คุณยอมให้ฉันช่วย 27 00:03:15,571 --> 00:03:16,572 เป็นงานฉันนะคะ 28 00:03:16,655 --> 00:03:20,826 ในเมื่อเธอดูไม่ได้รู้เนื้อรู้ตัวอะไรเลย ขอพูดให้ชัดจะได้เข้าใจตรงกัน 29 00:03:20,909 --> 00:03:23,537 เธอจะไม่ได้แตะเจริโคอีก 30 00:03:33,213 --> 00:03:35,215 เราจะเดินตรวจรอบๆ ว่าเป็นไงบ้าง 31 00:03:43,140 --> 00:03:44,141 ลีแอนน์เหรอ 32 00:03:45,601 --> 00:03:48,061 นี่ ไม่รู้เธอจำฉันได้ไหม ฉันอิซาเบล 33 00:03:48,145 --> 00:03:50,564 เราเคยเจอตอนงานถนนคนเดิน ฉันทำงานกับโดโรธี 34 00:03:50,647 --> 00:03:51,648 ค่ะ 35 00:03:52,858 --> 00:03:53,859 เธอโอเคมั้ย 36 00:03:54,484 --> 00:03:55,485 ค่ะ 37 00:03:56,570 --> 00:03:58,906 ถ้าว่างั้นก็ตามใจ ดูแลตัวเองด้วยนะ 38 00:04:08,790 --> 00:04:12,002 นี่ คือ… มันก็ไม่ใช่เรื่องของฉัน แบบ แน่ๆ… 39 00:04:13,754 --> 00:04:14,755 แต่… 40 00:04:15,672 --> 00:04:17,673 คืองี้ โดโรธีเขาตั้งใจดีแหละ 41 00:04:19,593 --> 00:04:22,137 มันก็แค่… บางทีนางก็โหด 42 00:04:23,680 --> 00:04:25,349 รู้ได้ยังไงว่าเป็นเรื่องโดโรธี 43 00:04:25,891 --> 00:04:28,310 เพราะฉันดูออกจากน้ำตานั่นไง 44 00:04:28,936 --> 00:04:30,145 ฉันเองก็เคยร้อง 45 00:04:31,813 --> 00:04:33,815 รู้ไหมว่าฉันเริ่มทำงานเป็นเด็กฝึกงานของนาง 46 00:04:34,650 --> 00:04:36,193 ฮื่อ ตั้งแต่จบป.โทเลย 47 00:04:36,276 --> 00:04:39,112 โดโรธีสอนฉันไว้เยอะมาก 48 00:04:39,196 --> 00:04:43,700 เธอเปิดกว้าง มีน้ำใจ และยังแบ่งเสื้อผ้าให้ฉันใส่ด้วย 49 00:04:43,784 --> 00:04:46,495 เชื่อเถอะ สมัยนั้นฉันต้องให้ช่วยเรื่องแฟชั่นจริงๆ 50 00:04:48,914 --> 00:04:52,835 แต่บางทีนางก็เป็นคน… อย่างที่แม่ฉันจะเรียกว่า "นังตูดหมึก" 51 00:04:54,461 --> 00:04:56,255 เวลาอย่างนั้นฉันจะไปหลบร้องไห้ในห้องน้ำ 52 00:04:56,338 --> 00:04:58,465 จนกระทั่งมาสคาร่าราคาถูกละลาย ดูแต่งหน้าโกธไปเลย 53 00:05:00,759 --> 00:05:03,929 ขอเดานะ เขาวิจารณ์การอุ้มเด็กของเธอรึเปล่า 54 00:05:05,138 --> 00:05:07,766 หรือบอกว่าทรงผมที่จ่ายค่าตัดแค่ 30 เหรียญ 55 00:05:07,850 --> 00:05:09,768 ออกมาแล้วดูเหมือนนางระบำโป๊ตกงาน 56 00:05:11,603 --> 00:05:12,813 เขาก็ไม่ได้พูดผิดนะ 57 00:05:14,314 --> 00:05:16,525 ฉันอยากให้เขายอมให้ฉันช่วย 58 00:05:19,194 --> 00:05:20,779 แต่เขาก็แค่โมโหหนักมาก 59 00:05:20,863 --> 00:05:22,364 ใช่ นางเป็นเพอร์เฟกต์ชั่นนิสต์ 60 00:05:23,448 --> 00:05:25,659 การทำตัวให้ได้ตามมาตรฐานของนาง ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย 61 00:05:29,329 --> 00:05:31,331 แต่ฉันว่าบางทีนางก็พลาดเองเหมือนกัน 62 00:05:37,754 --> 00:05:38,881 เวร เรื่องงาน 63 00:05:39,506 --> 00:05:40,883 วันนี้ควรจะได้หยุดนะเนี่ย 64 00:05:40,966 --> 00:05:45,596 คืองี้ ไม่รู้เธอจะสนใจไหม แต่วันพุธนี้ฉันพอจะมีเวลาว่าง 65 00:05:45,679 --> 00:05:47,097 เราไปดื่มกาแฟกันมั้ย 66 00:05:47,806 --> 00:05:49,141 ฉันอยากมีเพื่อน 67 00:05:50,767 --> 00:05:53,645 ค่ะ ได้ก็ดี 68 00:05:54,438 --> 00:05:56,356 เยี่ยมเลย งั้นเจอกัน 69 00:05:56,440 --> 00:05:57,649 โอเค 70 00:06:03,488 --> 00:06:04,740 โห นี่ว่านายตอกแรงไปหน่อย 71 00:06:06,408 --> 00:06:07,659 รูปปิดหมดแหละ 72 00:06:12,039 --> 00:06:13,457 ติดเบี้ยว 73 00:06:14,791 --> 00:06:16,293 อะไรล่ะ ก็นายขอให้ช่วย 74 00:06:17,085 --> 00:06:18,170 ฉันเป็นห่วงนาย 75 00:06:18,253 --> 00:06:20,923 ไม่ค่อยเห็นนายแอบผลุบๆ โผล่ๆ ค้นตู้เย็นเรา 76 00:06:21,006 --> 00:06:23,425 ฉันมีประสบการณ์การเลี่ยง อารมณ์เกรี้ยวกราดของโดโรธีมานาน 77 00:06:24,301 --> 00:06:26,428 - คิดว่าเขาจะชอบมั้ย - ชอบมาตลอด 78 00:06:26,512 --> 00:06:28,931 รูปนั้นควรจะดูออกมาเป็น ช่องคลอดที่ถูกกดทับ 79 00:06:30,599 --> 00:06:32,059 แต่ฉันเห็นแค่หลุมดำ 80 00:06:33,519 --> 00:06:36,063 หรือนายอยากจะถามว่า นี่จะช่วยให้โดโรธีกลับมาชอบนายไหม 81 00:06:36,146 --> 00:06:37,981 ฉันทำทุกอย่างเท่าที่คิดออกแล้ว 82 00:06:39,399 --> 00:06:41,860 ฉันจะไปซ่อมอะไรในห้องลีแอนน์ หยิบกระเป๋าเครื่องมือให้หน่อย 83 00:06:41,944 --> 00:06:43,779 นายไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป 84 00:06:55,249 --> 00:06:56,917 พวกนั้นเจาะอยู่ทั้งวันเลยเหรอ 85 00:06:57,876 --> 00:06:59,169 ตั้งแต่หกโมงเช้า 86 00:07:00,003 --> 00:07:01,421 ทำจนโดโรธีต้องออกไป 87 00:07:03,674 --> 00:07:05,092 ต้องการอะไรรึเปล่า จูเลียน 88 00:07:24,069 --> 00:07:25,070 หยิบแก้วให้หน่อย 89 00:07:34,913 --> 00:07:36,123 รินนมให้ฉัน 90 00:07:46,592 --> 00:07:47,801 ให้เต็มแก้ว 91 00:08:16,955 --> 00:08:18,207 ฉันไปก่อนนะ 92 00:08:19,750 --> 00:08:21,376 ถ้านั่นเป็นสิ่งที่คุณต้องการจริงๆ 93 00:08:47,110 --> 00:08:51,532 ผมรู้ว่านี่เป็นหนึ่งในรูปโปรด ผมเลยคิดว่าจะเอามาแขวนโชว์ชัดๆ 94 00:08:54,243 --> 00:08:55,452 มีอีกนะ 95 00:08:56,787 --> 00:09:00,207 ผมซ่อมหน้าต่างห้องลีแอนน์แล้ว แล้วก็ซ่อมที่จับห้องน้ำที่หลวม 96 00:09:00,290 --> 00:09:03,752 คนงานบอกว่าห้องใต้ดินจะเสร็จในอีกหนึ่งชั่วโมง แค่ต้องรอให้ปูนแห้ง 97 00:09:04,336 --> 00:09:06,880 ผมซ่อมแผ่นรองเตียงที่เราทำหักด้วย 98 00:09:07,548 --> 00:09:10,801 นี่เป็นความพยายามมั่วซั่วน่าสมเพชมาก หากอยากกลับมาคืนดีกัน 99 00:09:10,884 --> 00:09:13,512 โดโรธี ผมปวดหลังจะแย่แล้ว ที่ต้องนอนบนโซฟาเวรข้างล่าง 100 00:09:13,595 --> 00:09:15,681 - ลงโทษกันแค่นี้ยังไม่พอเหรอ - คุณรู้นี่ว่าต้องทำอะไร 101 00:09:15,764 --> 00:09:17,516 ถ้าอยากแก้ปัญหา เรื่องง่ายๆ 102 00:09:19,017 --> 00:09:21,061 โดโรธี ขอร้องล่ะ 103 00:09:22,396 --> 00:09:24,231 เราไม่ได้คุยเรื่องนี้กันไปแล้วเหรอ 104 00:09:25,023 --> 00:09:28,652 ใช่ แล้วฉันก็ยังไม่เข้าใจว่า ทำไมคุณถึงยืนยันที่จะให้แม่นั่นอยู่ต่อ 105 00:09:28,735 --> 00:09:30,571 ขณะที่ฉันอยากให้นางไปให้พ้นๆ 106 00:09:30,654 --> 00:09:32,656 เพราะเขาเป็นคนที่นำพา ครอบครัวเราให้กลับมารวมตัวกัน 107 00:09:32,739 --> 00:09:33,949 คุณมองไม่ออกเหรอ 108 00:09:34,575 --> 00:09:37,536 ใช่ ตอนนั้นเราต้องการคนช่วย แต่เราก็อยู่ได้สบาย 109 00:09:37,619 --> 00:09:39,246 ตั้งแต่ก่อนลีแอนน์จะมาแล้ว 110 00:09:39,329 --> 00:09:40,998 ไม่ ไม่ได้สบายเลย 111 00:09:45,544 --> 00:09:47,254 มีเรื่องที่คุณยังไม่ได้บอกฉัน 112 00:09:48,797 --> 00:09:50,424 นางถือไพ่อะไรเหนือคุณอยู่ 113 00:09:51,300 --> 00:09:52,509 หรือขู่อะไรคุณ 114 00:09:54,595 --> 00:09:58,432 เขาไม่มีใครคนอื่นแล้ว โดโรธี เราคือครอบครัวของเขา 115 00:10:00,267 --> 00:10:03,270 และเราเป็นหนี้บุญคุณเขา กับสิ่งที่เขาต้องเจอมา 116 00:10:04,438 --> 00:10:06,064 หมายถึงสิ่งที่ฉันทำกับนางใช่มั้ย 117 00:10:06,732 --> 00:10:09,943 - นางลักลูกฉันไป ชอน ฉันไม่มีทางเลือก - ลูกของเรา 118 00:10:13,405 --> 00:10:15,032 งั้นก็ซื้อโซฟาใหม่ไป 119 00:10:16,575 --> 00:10:19,411 จ๊ะ ไง โอเค มา 120 00:10:20,245 --> 00:10:21,747 มาเร็วลูก โอ๋ 121 00:10:34,927 --> 00:10:36,470 - ไง - ไงคะ 122 00:10:37,012 --> 00:10:39,264 ถ้าพรุ่งนี้คุณอยากไปเยี่ยมกองถ่าย ไปได้นะ 123 00:10:39,932 --> 00:10:43,268 ผมว่ามันก็คงหนักหนาสาหัสอยู่ ที่จะต้องอยู่ในบ้านกับโดโรธีขี้โมโห 124 00:10:47,814 --> 00:10:50,067 อยู่ก่อนมั้ยคะ ฟังเพลงกัน 125 00:11:04,915 --> 00:11:07,751 รู้มะ ก่อนผมเจอโดโรธี ผมไม่เคยเหงาจริงๆ เลย 126 00:11:08,293 --> 00:11:09,294 คือว่า… 127 00:11:12,798 --> 00:11:16,802 ผมใช้เวลาอยู่ตามลำพังเยอะมาก แต่แค่… ผมไม่รู้สึกว่าเป็นปัญหา 128 00:11:17,636 --> 00:11:22,057 จนกระทั่งเขาก้าวเข้ามาในชีวิต และผมไม่อยากอยู่โดยไม่มีเขาอีก 129 00:11:24,393 --> 00:11:25,811 แต่ตอนนี้ผมเหงาที่สุดในชีวิต 130 00:11:28,063 --> 00:11:30,440 ผมแค่อยากนั่งกินข้าวกันสักมื้อ นึกออกมั้ย 131 00:11:30,524 --> 00:11:37,072 กินอะไรโง่ๆ แต่อร่อย แล้วกอดเธอ กอดลูกของเรา 132 00:11:38,824 --> 00:11:40,284 แค่นั้นขอมากไปเหรอ 133 00:11:43,579 --> 00:11:44,580 ไม่ค่ะ 134 00:11:46,707 --> 00:11:49,626 ยัง ฉันยังไม่ว่าง 135 00:11:51,253 --> 00:11:53,797 ใช่ เชื่อเถอะ ฉันก็หงุดหงิดไม่น้อยกว่าคุณ 136 00:11:54,923 --> 00:11:58,093 ใช่… แต่ว่า ช่วยอะไรหน่อยได้มั้ย 137 00:11:59,136 --> 00:12:01,138 ให้เจเรมีทำข่าวนี้แทนได้มั้ย 138 00:12:01,722 --> 00:12:03,432 ใช่ แหม คุณน่ารักมาก 139 00:12:03,515 --> 00:12:05,350 โอเค หลังจากนี้ฉันจะแวะไป 140 00:12:05,434 --> 00:12:07,603 จะพาเจริโคไปด้วย คุณจะได้กอดเขาหน่อย 141 00:12:07,686 --> 00:12:08,979 โอเค ขอบคุณค่ะ 142 00:12:09,771 --> 00:12:12,316 - ยังไม่ไปเหรอ - ใช่ เขาเลื่อนไปสองสามชั่วโมง 143 00:12:12,399 --> 00:12:14,735 ผมเลยคิดว่าจะทำน้ำสต็อก สำหรับอาหารมื้อพิเศษ 144 00:12:16,570 --> 00:12:17,905 ทำทำไม 145 00:12:17,988 --> 00:12:20,115 ก็ เพราะคุณพลาดคืนพรีเมียร์ ผมเลยคิดว่า 146 00:12:20,199 --> 00:12:22,034 เราอาจจะฉลองกันเล็กๆ ภายใน 147 00:12:22,117 --> 00:12:23,911 ดูตอนต่อไปพรุ่งนี้ 148 00:12:23,994 --> 00:12:28,665 ผมจะทำไส้กรอกแซมโพเน เคียงกับถั่วเลนทิลน้ำตาลและยังมี… 149 00:12:28,749 --> 00:12:31,543 ฉันจะโทรบอกพ่อ ให้เขาพาคอร์ทนีย์สะกดด้วยค.มาด้วย 150 00:12:31,627 --> 00:12:34,254 เอ่อ ไม่ ผมนึกว่าจะแค่ฉลองกันเล็กๆ 151 00:12:34,338 --> 00:12:35,547 เริ่มค็อกเทลทุ่มนึงนะ 152 00:12:39,051 --> 00:12:41,470 หวัดดีค่ะ พ่อ เป็นไงบ้าง 153 00:13:16,421 --> 00:13:18,465 (ฉุกเฉิน) 154 00:13:29,017 --> 00:13:30,102 หวัดดีค่ะ 155 00:13:30,185 --> 00:13:31,687 อยู่เมืองนี้ไม่เคยเบื่อเลยเนอะ 156 00:13:32,229 --> 00:13:33,480 มีใครเป็นอะไรรึเปล่า 157 00:13:33,564 --> 00:13:37,359 คิดว่าไม่นะ มีคนไร้บ้านหมดสติบนทางเดิน 158 00:13:37,442 --> 00:13:39,570 ปลุกไม่ยอมตื่น ฉันเลยเรียกรถพยาบาล 159 00:13:39,653 --> 00:13:41,947 พวกนั้นบอกว่าเขาแค่ขาดน้ำ แต่น่าจะไม่เป็นอะไร 160 00:13:42,489 --> 00:13:46,118 ฉันอาจจะตื่นตูมไปหน่อย แต่เดินข้ามมาเฉยๆ ก็ทำใจไม่ได้ 161 00:13:46,201 --> 00:13:49,037 - เข้าใจใช่มั้ย - ค่ะ คุณทำถูกแล้วล่ะ 162 00:13:50,914 --> 00:13:54,501 โดนัทที่อร่อยสุดในรัฐนี้ กินกับกาแฟแล้วอร่อยมาก 163 00:13:54,585 --> 00:13:55,794 ฉันจะชงให้ 164 00:13:56,503 --> 00:13:58,255 โดโรธีไม่อยู่เหรอ 165 00:13:58,338 --> 00:14:01,466 ไม่อยู่ ช่วงนี้เขาออกไปอยู่นอกบ้านมากกว่า 166 00:14:16,481 --> 00:14:19,693 - ครีมหรือน้ำตาลมั้ยคะ - กาแฟดำเข้มๆ เลยค่ะ ขอบคุณ 167 00:14:20,986 --> 00:14:23,197 จิ้มโดนัทเข้าไปมันจะอร่อยมาก 168 00:14:24,781 --> 00:14:27,618 โห โดโรธีอัดข่าวที่ทำเก็บไว้ทั้งหมดเลยเหรอ 169 00:14:28,702 --> 00:14:30,120 คุณไม่เก็บข่าวของคุณเหรอ 170 00:14:30,204 --> 00:14:32,623 แหงสิ คนที่จะมาเขียนประวัติฉัน ต้องเห็นคลิปที่ 171 00:14:32,706 --> 00:14:35,417 ฉันรายงานข่าวในชุดว่ายน้ำ ไม่เอาละ 172 00:14:37,252 --> 00:14:39,171 แต่ฉันอาจจะเก็บข่าวนี้นะ 173 00:14:40,339 --> 00:14:41,340 ชีวิตคนเราก็งี้ 174 00:14:42,341 --> 00:14:43,342 ข่าวอะไรคะ 175 00:14:44,927 --> 00:14:46,720 อ๋อ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ 176 00:14:47,721 --> 00:14:52,100 ฉันได้ข่าวว่าเอฟบีไอจะบุกจับ ไอ้เลวสักคนที่เป็นเศรษฐีเฮดจ์ฟันด์ 177 00:14:52,184 --> 00:14:54,520 ข้อหาผิดกฎหมายอะไรตั้งเยอะแยะ ก่อนที่จะจับจริง 178 00:14:54,603 --> 00:14:58,273 ฉันถึงกับแต่งเรื่องขอสัมภาษณ์เป้าที่จะโดนจับ สองสามวันก่อนหน้านั้น 179 00:14:58,357 --> 00:15:00,192 ฟังแล้วน่ากลัวมาก 180 00:15:01,318 --> 00:15:03,612 อืม ฉันกลัวสุดชีวิตเลย แต่มันก็คุ้มค่า 181 00:15:04,196 --> 00:15:05,906 งั้นทำไมถึงมาอยู่ในคอลเล็กชั่นของโดโรธี 182 00:15:05,989 --> 00:15:07,950 ฉันปะติดปะต่อข่าวทั้งหมดแล้วเอาให้เขาดู 183 00:15:08,033 --> 00:15:11,662 เขาประทับใจมาก แต่บอกว่า ฉันยังไม่มีความน่าเชื่อถือพอ 184 00:15:11,745 --> 00:15:13,956 พวกผู้ใหญ่ไม่ยอมวางใจให้ฉันทำข่าวหรอก 185 00:15:14,039 --> 00:15:16,041 เขาเลยไปทำแทน 186 00:15:16,124 --> 00:15:17,751 แล้วเขาก็ได้เครดิตทั้งหมดไปเหรอ 187 00:15:17,835 --> 00:15:21,213 ก็ใช่ แต่ข่าวก็ได้ออกอากาศ นั่นต่างหากที่สำคัญใช่มะ 188 00:15:23,257 --> 00:15:24,258 (โดนัท ดีวายไอบอยส์) 189 00:15:24,341 --> 00:15:26,260 ช่วงนี้พวกเราไม่ค่อยเจอโดโรธีเลยนะ 190 00:15:27,094 --> 00:15:29,930 ทุกคนก็เป็นห่วงเขาอยู่หน่อยๆ 191 00:15:30,931 --> 00:15:32,015 เขาสบายดีรึเปล่า 192 00:15:32,099 --> 00:15:35,394 ไม่ได้เป็นอะไร ก็แค่วุ่นอยู่กับเจริโค 193 00:15:35,477 --> 00:15:37,187 อ้าว เขามีปัญหาอะไรเหรอ 194 00:15:37,271 --> 00:15:39,648 ไม่เลย เขาเพอร์เฟกต์มาก 195 00:15:40,524 --> 00:15:41,525 อ้อ ดีจ้ะ 196 00:15:42,526 --> 00:15:45,904 ฉันก็เป็นห่วงนึกว่าเขาไม่สบาย หรือเกิดเรื่องอะไรน่ากลัวขึ้น 197 00:15:45,988 --> 00:15:48,156 เหมือนเรื่องที่รถพยาบาลมาเมื่อปีที่แล้ว 198 00:15:49,992 --> 00:15:51,535 - เวร - นี่จ้ะ 199 00:15:52,202 --> 00:15:53,203 ขอโทษนะคะ 200 00:15:54,997 --> 00:15:56,206 ขอบคุณค่ะ 201 00:15:56,915 --> 00:15:59,960 โห ลีแอนน์ ทำร้ายตัวเองเหรอ 202 00:16:00,043 --> 00:16:01,253 เปล่า ไม่ใช่ 203 00:16:04,882 --> 00:16:06,091 มีใครทำร้ายเธอเหรอ 204 00:16:08,135 --> 00:16:13,557 ไม่ ไม่มีใคร… ไม่ใช่โดโรธี… เขาไม่ได้ทำ 205 00:16:17,269 --> 00:16:19,104 โอเค ฉันไม่เซ้าซี้นะ 206 00:16:20,689 --> 00:16:25,110 แต่ถ้าอยากคุยกับฉันไม่ว่าจะเรื่องไหน ฉันพร้อมฟัง โอเคนะ 207 00:16:29,489 --> 00:16:30,699 ค่ะ โอเค 208 00:17:30,175 --> 00:17:31,218 ลืมตาสิ 209 00:17:37,975 --> 00:17:39,643 บอกฉันหน่อยว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น 210 00:17:39,726 --> 00:17:42,646 ตอนที่เดินตรวจรอบบริเวณ เราเห็นรถพยาบาลมา 211 00:17:42,729 --> 00:17:46,191 แต่ไม่รู้ว่าเขามาทำไม ชายคนนั้นดูปกติดี 212 00:17:46,275 --> 00:17:48,110 ก่อนนั้นฉันเห็นเขาอยู่ในสวน 213 00:17:49,278 --> 00:17:50,445 เขาเป็นลมรึเปล่า 214 00:17:50,529 --> 00:17:53,824 ตอนเราไปถึงก็ไม่ได้เป็นนะ ดูไม่ได้มีอะไรผิดปกติเลย 215 00:17:54,992 --> 00:17:58,078 ได้ยินสิ่งที่สาวผมทองสวยๆ คุยกับ เจ้าหน้าที่ฉุกเฉินไหม 216 00:17:58,161 --> 00:18:00,747 - คนที่มาหาฉันที่บ้านหลังจากนั้น - ไม่ได้ยิน 217 00:18:00,831 --> 00:18:04,209 แต่ดูคุยจริงจัง เจ้าหน้าที่ฉุกเฉินดูโมโห 218 00:18:05,961 --> 00:18:07,588 เรามีของมาให้คุณ 219 00:18:17,181 --> 00:18:18,182 ลุกขึ้นได้ 220 00:18:22,853 --> 00:18:25,063 นี่คือสิ่งที่พวกนั้นใช้ควบคุมเรา 221 00:18:26,106 --> 00:18:28,108 นี่คือสัญลักษณ์ความกลัวของเรา 222 00:18:31,403 --> 00:18:33,030 แต่ตอนนี้ฉันไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว 223 00:18:39,953 --> 00:18:41,038 ทุกคนกลัวไหม 224 00:18:57,971 --> 00:19:01,850 ฉันไม่แน่ใจว่า นั่นเป็นสิ่งที่เชฟสตีเฟนตั้งใจจะทำ 225 00:19:01,934 --> 00:19:05,145 ใช่ เชฟสตีเฟน ผมก็มีคำตำหนิเรื่อง… 226 00:19:08,398 --> 00:19:10,400 (มิถุนายน - บันทึกย่อ) 227 00:19:38,804 --> 00:19:41,014 ไม่รู้ว่าคุณจะยังไม่นอน 228 00:19:41,557 --> 00:19:43,141 ไม่ต้องสนใจฉัน 229 00:19:44,685 --> 00:19:46,562 ฉันแค่ไปเยี่ยมพวกเพื่อนๆ ค่ะ 230 00:19:50,399 --> 00:19:51,942 พวกเขาเป็นเพื่อนคุณได้ด้วยนะ 231 00:19:55,737 --> 00:19:56,738 โอเค 232 00:20:00,117 --> 00:20:01,326 ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดโรธี 233 00:20:39,740 --> 00:20:42,326 อิซาเบล มีอะไรเหรอ 234 00:20:42,993 --> 00:20:44,203 ฉันรู้นะว่าคุณทำอะไรลงไป 235 00:20:45,704 --> 00:20:49,208 โอ๊ย อิซาเบล เจเรมีเหมาะกับข่าวนั้น โอเคมั้ย 236 00:20:49,291 --> 00:20:52,252 ไม่ นี่ไม่ใช่เรื่องที่ คุณพยายามบั่นทอนอาชีพของฉัน 237 00:20:52,336 --> 00:20:54,171 แต่เป็นเรื่องที่ฉันจะทำลายอาชีพคุณ 238 00:20:55,589 --> 00:20:58,175 ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงไม่ติดคุก แต่คุณไม่รอดเรื่องนี้แน่ๆ 239 00:21:00,677 --> 00:21:02,679 อ้อ เข้าใจแล้ว 240 00:21:04,097 --> 00:21:06,600 ไปคุยกับนางมาเหรอ หือ เขาเล่าอะไรบ้างล่ะ 241 00:21:06,683 --> 00:21:08,644 เพราะว่าเชื่อได้เลยว่า นั่นไม่ใช่เรื่องทั้งหมด 242 00:21:10,646 --> 00:21:11,855 ลีแอนน์ 243 00:21:15,567 --> 00:21:16,985 ขอตัวนะ 244 00:21:33,335 --> 00:21:35,587 คุณโทรเรียกรถฉุกเฉิน เพื่อจะถามเรื่องโดโรธีเหรอ 245 00:21:36,755 --> 00:21:37,756 ใช่ 246 00:21:38,340 --> 00:21:39,800 ขอโทษนะที่ฉันโกหกเธอ ลีแอนน์ 247 00:21:39,883 --> 00:21:41,760 - แต่นั่นเป็นส่วนหนึ่งของการสืบข่าว - ลีแอนน์! 248 00:21:41,844 --> 00:21:44,304 คำของผู้หญิงในงานถนนคนเดินติดอยู่ในหัวฉัน 249 00:21:44,388 --> 00:21:46,974 ฉันเลยไปสืบเองต่อ แต่ก็ไม่ค่อยเจออะไร 250 00:21:47,057 --> 00:21:49,017 แต่รถฉุกเฉินแจ้งเบาะแสนิดๆ 251 00:21:49,101 --> 00:21:51,395 มีคนหนึ่งที่มาที่บ้าน ตอนเขาเรียกมาเมื่อเดือนสิงหาคม 252 00:21:51,478 --> 00:21:54,857 เขาไม่ยอมบอกรายละเอียด แต่รู้สึกจะสยองกับเรื่องที่ได้เห็นมาก 253 00:21:54,940 --> 00:21:57,776 ฉันเลยไปค้นมรณบัตร 254 00:22:01,238 --> 00:22:02,447 นั่นไม่ใช่เจริโค 255 00:22:03,699 --> 00:22:06,910 นั่นลูกของเธอเหรอ ลีแอนน์ โดโรธีพรากเขาไปจากเธอรึเปล่า 256 00:22:08,829 --> 00:22:10,664 คือจริงๆ แล้วคุณไม่ได้อยากเป็นเพื่อนฉันสินะ 257 00:22:11,206 --> 00:22:16,170 ฉัน… ไม่ใช่ ฉัน… ฉันชอบเธอ ลีแอนน์ แล้วก็เป็นห่วงเธอจริงๆ นะ 258 00:22:16,253 --> 00:22:19,464 เขา… เขาทำร้ายเธอ แล้วก็ทำลูกตัวเองตาย 259 00:22:21,758 --> 00:22:23,135 คุณจะทำยังไงต่อ 260 00:22:23,218 --> 00:22:25,721 เปิดโปงสิ คือ เขาควรจะต้องเข้าคุก 261 00:22:25,804 --> 00:22:27,890 แต่ท่าทางคุณพ่อเศรษฐีจะจ่ายเงินปิดปากคนไว้ 262 00:22:27,973 --> 00:22:29,808 อย่างน้อยฉันก็ทำลายอาชีพเขาได้ 263 00:22:31,894 --> 00:22:35,564 ฟังนะ ฉันไม่อยากทำอะไร ที่จะเป็นการทำร้ายเธอจริงๆ ลีแอนน์ 264 00:22:36,064 --> 00:22:37,482 เธอโดนทำร้ายมามากพอแล้ว 265 00:22:38,984 --> 00:22:40,402 แต่ฉันต้องพูดความจริง 266 00:22:44,489 --> 00:22:46,867 โห ฉันต้องพร้อมออกอากาศในอีกหนึ่งชั่วโมง 267 00:22:46,950 --> 00:22:50,245 โอเค ไม่ต้องห่วงนะ ลีแอนน์ ฉันไม่ลอยแพเธอแน่ๆ 268 00:22:50,329 --> 00:22:53,957 ฉันจะช่วยหาครอบครัวใหม่ให้ คนที่จะเห็นค่าของพี่เลี้ยงเด็กเก่งๆ 269 00:22:57,044 --> 00:22:59,087 เมื่อกี้ไปคุยกับอิซาเบลมาเหรอ 270 00:22:59,171 --> 00:23:02,174 ใช่ เขาอยากเป็นเพื่อนฉัน 271 00:23:02,257 --> 00:23:05,594 เพื่อนเหรอ เพราะงั้นถึงได้โผล่มาหน้าบ้าน แล้วกล่าวหาว่าฉัน… 272 00:23:06,803 --> 00:23:08,722 แล้วได้บังเอิญพูดถึง ความผิดตัวเองในเรื่องทั้งหมดด้วยมั้ย 273 00:23:08,805 --> 00:23:10,933 บอกรึเปล่าว่าฉันโดนบีบให้… 274 00:23:11,016 --> 00:23:12,851 นี่มันอะไร การแก้แค้นเล็กๆ หรือไง 275 00:23:14,228 --> 00:23:15,437 โดโรธี 276 00:23:16,730 --> 00:23:19,024 ฉันไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองคุณ 277 00:23:20,067 --> 00:23:23,070 คุณทำทุกอย่างที่จำเป็น เพื่อพาตัวเจริโคกลับมา 278 00:23:24,655 --> 00:23:26,740 แม่ดีๆ ที่ไหนก็ทำแบบเดียวกันทั้งนั้น 279 00:23:38,418 --> 00:23:39,545 เมื่อกี้เรื่องอะไรกัน 280 00:23:40,212 --> 00:23:41,338 ฉันจะรอในห้องค่ะ 281 00:23:42,214 --> 00:23:43,757 ฉันว่านั่นไม่ใช่ไอเดียที่ดี 282 00:23:45,467 --> 00:23:47,302 อย่ากลัวที่จะรู้สึกดี จูเลียน 283 00:24:08,532 --> 00:24:10,659 ลีแอนน์! ไปอยู่ไหนมา 284 00:24:10,742 --> 00:24:13,412 ผมต้องให้ช่วยทำจานเรียกน้ำย่อย แล้วต้องเตรียมค็อกเทลด้วย 285 00:24:14,162 --> 00:24:15,163 ไป เปิดทีได้มั้ย 286 00:24:15,247 --> 00:24:18,208 ไม่มีทาง นั่นพ่อฉัน ยังไม่ได้เตรียมหายใจลึกๆ ก่อน 287 00:24:18,292 --> 00:24:20,460 ลีแอนน์ ช่วยเอาโพเลนตาใส่ถ้วยชีสฟริโคหน่อย 288 00:24:20,544 --> 00:24:23,338 ส่วนนายก็ช่วยทำตัวไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงต่อ 289 00:24:25,007 --> 00:24:26,008 นี่ 290 00:24:26,633 --> 00:24:28,260 - อะไร - ไม่เปลี่ยนชุดเหรอ 291 00:24:29,136 --> 00:24:31,263 ทำไม เดี๋ยวนี้ต้องแต่งสวยให้สามีดูด้วยเหรอ 292 00:24:31,346 --> 00:24:33,765 ขอโทษนะที่ทำให้ขายหน้า 293 00:24:34,808 --> 00:24:38,061 - หวัดดีค่ะ เป็นไงบ้าง - หวัดดี ไงคะ หวัดดี 294 00:24:41,148 --> 00:24:42,566 ขอโทษนะที่อยู่ในสภาพนี้ 295 00:24:42,649 --> 00:24:45,068 ดูเจริโคเป็นงานหนักมาก 296 00:24:45,152 --> 00:24:46,904 จนเทเรื่องอื่นๆ ในชีวิตทิ้งไปหมด 297 00:24:46,987 --> 00:24:48,655 ลีแอนน์ ช่วยเตรียมค็อกเทลหน่อย 298 00:24:48,739 --> 00:24:49,948 ยังอยู่นี่ 299 00:24:51,950 --> 00:24:53,619 มีจานเรียกน้ำย่อยในครัวนะคะ 300 00:24:55,871 --> 00:24:59,124 งั้นฉันจะไปดูว่า สามีคนดังของคุณทำอะไรไว้ 301 00:25:00,042 --> 00:25:01,043 พ่อ 302 00:25:03,170 --> 00:25:05,130 - เชฟชอน! - คอร์ทนีย์ 303 00:25:05,214 --> 00:25:09,051 หนูพยายามกำจัดนางออกไปแล้ว แต่ก็เห็นๆ อยู่ว่าล้มเหลว 304 00:25:09,134 --> 00:25:12,054 เพราะ ลูกใจอ่อนเกินไปเสมอ โดโรธี 305 00:25:12,137 --> 00:25:15,098 ไม่พร้อมจะทุ่มสุดตัว นั่นเลยถ่วงตัวเองเอาไว้ 306 00:25:15,182 --> 00:25:17,768 แต่หนูกำลังค้นหาแผนใหม่ 307 00:25:18,435 --> 00:25:22,189 ส่วนใหญ่หาเวลาอยู่นอกบ้าน เพราะหนูไว้ใจใครในบ้านนี้ไม่ได้เลย 308 00:25:22,773 --> 00:25:28,570 หนูสรุปได้อย่างแน่ใจแล้วว่า เราควรส่งลีแอนน์ไปที่อื่น 309 00:25:28,654 --> 00:25:29,863 เพื่อสุขภาพของเธอเอง 310 00:25:29,947 --> 00:25:31,949 จับเข้าโรงพยาบาลจิตเวชเหรอ 311 00:25:34,326 --> 00:25:35,953 นั่นเรื่องใหญ่นะ ดอตตี้ 312 00:25:36,036 --> 00:25:39,081 นังคนนี้ต้องการความช่วยเหลือ แล้วหนูก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว 313 00:25:39,164 --> 00:25:43,168 หนูทำงานไม่ได้ นอนไม่หลับ เวลานางอยู่ใกล้ๆ หนูคิดอะไรไม่ออกด้วยซ้ำ 314 00:25:43,252 --> 00:25:45,337 พ่อช่วยหน่อยได้มั้ย 315 00:25:45,420 --> 00:25:47,256 หอยเชลล์เห็ดกับโฟมหอยนางรมไหมคะ 316 00:25:52,261 --> 00:25:53,345 หนูจะไปเปลี่ยนชุด 317 00:25:53,428 --> 00:25:54,304 ขอบคุณพระเจ้า 318 00:25:54,388 --> 00:25:56,598 ตื่นเต้นจัง แบบว่าเนอะ 319 00:25:56,682 --> 00:25:58,892 เสิร์ฟมาเลยจ้ะ 320 00:26:13,198 --> 00:26:14,199 ใช่ 321 00:26:14,867 --> 00:26:16,451 ขอบใจจ้ะ 322 00:26:16,535 --> 00:26:18,078 - โอ้โห - ขอบใจ 323 00:26:18,912 --> 00:26:20,330 - ชอน - ขอบคุณ 324 00:26:21,039 --> 00:26:23,667 - โดโรธี - ไม่เอา 325 00:26:27,796 --> 00:26:29,840 นึกว่าบอกแล้วว่า… 326 00:26:29,923 --> 00:26:31,216 - รู้ค่ะ - ใช่ 327 00:26:31,300 --> 00:26:33,177 ทางชีวิตผมไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ 328 00:26:34,344 --> 00:26:36,013 อ๋อ เปล่า แค่โฆษณา 329 00:26:36,096 --> 00:26:38,098 - ตอนนี้ก็ยังพูดได้ - อายุ 17 ก็กลายเป็นคนไร้บ้าน 330 00:26:39,683 --> 00:26:40,893 แต่การทำอาหารช่วยชีวิตผม 331 00:26:41,560 --> 00:26:43,395 - โอเค ผ้ากันเปื้อน - สอนให้ผมรู้จักดูแลตัวเอง 332 00:26:43,478 --> 00:26:45,189 - ได้ขอกลับมาบ้านด้วยไหม - รู้จักดูแลคนอื่น 333 00:26:45,272 --> 00:26:46,940 เพราะเดี๋ยวอาจจะอยากขอยืม 334 00:26:47,024 --> 00:26:50,277 ผมได้เรียนรู้ว่าเราจะมาจากไหนก็ไม่สำคัญ 335 00:26:50,360 --> 00:26:52,154 สิ่งสำคัญคือวันนี้เราทำอาหารให้ใครกินบ้าง 336 00:26:52,237 --> 00:26:54,281 - ค่ะ เชฟ - เออๆ โอเค 337 00:26:55,532 --> 00:26:57,576 ดังนั้นถ้าทนความกดดันไม่ไหว… 338 00:26:58,785 --> 00:26:59,912 อะไรเนี่ย 339 00:27:00,495 --> 00:27:02,497 ก็ไสหัวออกไปจากครัวของผมซะ 340 00:27:02,581 --> 00:27:05,667 - โดโรธี รายการผมกำลังจะเริ่ม - หุบปาก ชอน ยังไงก็อัดไว้แล้ว 341 00:27:05,751 --> 00:27:08,212 เราถ่ายทอดสดจากที่เกิดเหตุในเชสเตอร์ 342 00:27:08,295 --> 00:27:11,131 เพื่อรายงานข่าว สถานการณ์อันตรายที่กำลังเกิดขึ้น 343 00:27:11,965 --> 00:27:14,760 เจเรมีควรจะได้ทำข่าวนี้ 344 00:27:14,843 --> 00:27:18,764 แต่เขากลับเป็นไข้หวัดใหญ่อะไรงั้น อิซาเบลเลยได้ไป 345 00:27:18,847 --> 00:27:21,225 ผู้ต้องสงสัยมีการยิงปืนออกมาจากในบ้าน 346 00:27:21,308 --> 00:27:23,060 เขาสมควรอยู่ที่นั่น โดโรธี 347 00:27:23,143 --> 00:27:25,395 ถ้าเพิ่งเปิดมาชม เหตุที่เริ่มจากการเข้าจับกุมธรรมดา 348 00:27:25,479 --> 00:27:28,315 ตอนนี้ลุกลามกลายเป็นการยิงต่อสู้กัน 349 00:27:28,398 --> 00:27:32,694 เจ้าหน้าที่บอกเราว่า มีผู้ต้องสงสัยติดอาวุธในบ้านอย่างน้อยสามคน 350 00:27:32,778 --> 00:27:35,113 นี่เป็นสถานการณ์ที่ตึงเครียดมากค่ะ 351 00:27:35,197 --> 00:27:37,908 เป็นสถานการณ์ที่อาจลุกลาม กลายเป็นเหตุรุนแรงได้ 352 00:27:37,991 --> 00:27:39,409 โดยไม่มีใครตั้งตัว 353 00:27:40,577 --> 00:27:43,497 - หมอบลง มาเร็ว ตามฉันมา มาเร็วๆ - ออกไปจากบริเวณนี้! 354 00:27:44,915 --> 00:27:49,378 แน่สินะ ต้องมีการยิงกัน เหมือนฉันเอางานตัวเองใส่พานให้แม่นี่ 355 00:27:50,003 --> 00:27:51,463 ฉันควรไปเอง 356 00:27:52,756 --> 00:27:55,717 หมอบไว้ อย่าเข้าไปใกล้กว่านี้นะ 357 00:27:55,801 --> 00:27:58,303 ตรงนี้ยังปลอดภัย แต่อยู่ตรงนี้ ขอบคุณ โอเค 358 00:27:58,387 --> 00:27:59,388 (ตำรวจยิงต่อสู้ในเชสเตอร์) 359 00:27:59,471 --> 00:28:03,100 อย่างที่เพิ่งได้ยินไปนะคะ มีคนจากในบ้าน เริ่มยิงออกมาแล้ว 360 00:28:03,183 --> 00:28:05,352 ตอนนี้ถือเป็นสถานการณ์ยิงกัน 361 00:28:05,435 --> 00:28:07,437 แต่เราจะเสนอข่าวต่ออย่างปลอดภัย… 362 00:28:09,982 --> 00:28:11,108 เวร! 363 00:28:11,191 --> 00:28:13,986 โคลัมบัส! เรียกรถพยาบาล 364 00:28:14,069 --> 00:28:16,071 - เขามีปืน! - ให้ตาย 365 00:28:16,154 --> 00:28:18,115 - ไม่ตอบสนอง - นางเพิ่งตายออกทีวีเหรอ 366 00:28:19,116 --> 00:28:20,951 ขอบคุณพระเจ้า ที่ลูกไม่ได้ไปทำข่าวนั้น โดโรธี 367 00:29:55,045 --> 00:29:57,047 คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์