1
00:01:47,608 --> 00:01:48,650
มาแล้ว

2
00:01:58,994 --> 00:01:59,995
โดโรธี

3
00:02:00,078 --> 00:02:02,623
ยาสลบที่ฉันใส่ในพิซซ่า
อาจทำให้ท้องไส้เธอปั่นป่วน

4
00:02:02,706 --> 00:02:04,833
เธอน่าจะกินรองท้องไว้เยอะๆ

5
00:02:07,252 --> 00:02:08,544
ฉันมาอยู่...

6
00:02:13,258 --> 00:02:17,179
- โทบี้เหรอ
- ใช่ โทบี้ เพื่อนเธอพาเธอมา

7
00:02:17,679 --> 00:02:18,847
ฉันต้องไป

8
00:02:28,774 --> 00:02:29,900
เจริโคอยู่ที่ไหน

9
00:02:31,860 --> 00:02:33,070
ฉันไม่รู้

10
00:02:34,530 --> 00:02:36,615
งั้นอยู่ที่นี่ไปจนกว่าจะจำได้

11
00:02:49,795 --> 00:02:51,588
แล้วถ้าเธออยากเข้าห้องน้ำล่ะ

12
00:02:53,549 --> 00:02:55,300
ฉันวางถังกับม้วนทิชชู่ไว้ให้

13
00:02:55,384 --> 00:02:57,135
เรามีห้องน้ำตั้งสามห้องครึ่ง

14
00:02:57,219 --> 00:02:59,096
ฉันอยากให้คุณร่วมมือด้วย

15
00:02:59,638 --> 00:03:01,390
มันจะสำเร็จถ้าเราร่วมมือกัน

16
00:03:01,473 --> 00:03:03,308
- แล้วถ้าเธอไม่ยอมพูดล่ะ
- เธอพูดแน่

17
00:03:04,685 --> 00:03:07,896
จำเรื่องสะเทือนใจที่ฉันถ่ายปี 2015
เกี่ยวกับสถานบำบัดผู้ติดยาได้มั้ย

18
00:03:08,689 --> 00:03:10,357
เราต้องแยกตัวผู้ติดยาออกมา

19
00:03:10,440 --> 00:03:13,610
ให้เขาไม่มีสิ่งล่อลวงใจ
เราต้องหนักแน่นและมั่นคง

20
00:03:13,694 --> 00:03:14,862
เมื่อพวกเขายอมแพ้

21
00:03:14,945 --> 00:03:16,738
และยอมรับว่า
พวกเขาไม่รู้ว่าอะไรดีที่สุด

22
00:03:16,822 --> 00:03:18,991
นั่นล่ะคือตอนที่พวกเขา
เข้าสู่กระบวนการฟื้นตัว

23
00:03:19,074 --> 00:03:20,158
เธอไม่ได้ติดยาสักหน่อย

24
00:03:20,951 --> 00:03:23,579
เฮโรอีนกับศาสนา
ก็คือปีศาจตัวเดียวกันนั่นล่ะ

25
00:03:24,663 --> 00:03:28,792
ลีแอนน์ตกอยู่ใต้อิทธิพล
ของลัทธิมาเกือบทั้งชีวิต

26
00:03:28,876 --> 00:03:30,335
เธอภักดีต่อคนพวกนั้น

27
00:03:31,837 --> 00:03:35,465
เราต้องทำลายสายสัมพันธ์ก่อน
เธอถึงจะบอกว่าเจริโคอยู่ที่ไหน

28
00:03:36,133 --> 00:03:37,134
มันง่ายอย่างงั้นเลย

29
00:03:39,386 --> 00:03:41,722
ไม่ว่าเกิดอะไรก็ตาม
คุณห้ามขึ้นไปคนเดียวโดยไม่มีฉัน

30
00:03:41,805 --> 00:03:44,933
เธอจะชักจูงคุณ
คุณไม่ได้ใจแข็งอย่างที่คิด

31
00:03:56,069 --> 00:03:57,571
โทรหาฉันถ้ามีอะไร

32
00:03:59,990 --> 00:04:01,909
ดูสิ ที่รัก ช่างก่อสร้างมาแล้ว

33
00:04:03,076 --> 00:04:04,620
เห็นมั้ย เรากำลังซ่อมทุกอย่าง

34
00:04:05,495 --> 00:04:07,372
- พวกคุณ
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ

35
00:04:10,042 --> 00:04:11,251
เป็นยังไงบ้าง

36
00:05:25,450 --> 00:05:27,411
ใช้ประโยชน์จากเด็กทารกก็แย่พอแล้ว

37
00:05:27,494 --> 00:05:30,205
แต่ลักพาตัวและขังเด็กสาว
อายุ 18 ปีไว้ในห้องใต้หลังคา

38
00:05:30,289 --> 00:05:32,374
คือเลวไปอีกระดับเลยนะ

39
00:05:32,457 --> 00:05:33,667
เธอไม่ใช่นักโทษ

40
00:05:33,750 --> 00:05:37,004
อ้อเหรอ แล้วควรเรียกว่าอะไร
ในสถานการณ์แบบนี้ล่ะ

41
00:05:39,214 --> 00:05:41,967
ฉันสงสัยพอดีว่า
มันจะดีขึ้นได้ยังไง ขอบคุณ

42
00:05:42,050 --> 00:05:44,928
เป็นเพราะมือฉัน ฉันชอบลืมทุกที

43
00:05:47,973 --> 00:05:49,183
ไม่รู้สึกเลยเหรอ

44
00:05:49,266 --> 00:05:51,393
ไม่เลย เหมือนไม่มีมืออยู่ตรงนี้

45
00:05:51,476 --> 00:05:54,521
งั้นนายต้องไปหาหมอ
ฟังดูเหมือนนายมีเลือดอุดตันในสมอง

46
00:05:54,605 --> 00:05:56,064
ทำไมต้องเลือดอุดตันสมองวะ

47
00:05:56,148 --> 00:05:58,025
แล้วเธอพูดอะไรบ้างรึยัง

48
00:05:58,108 --> 00:05:59,985
สาวน้อยแอนน์ แฟรงก์ข้างบนนั่น

49
00:06:00,068 --> 00:06:01,195
ฉันเข้าถึงตัวเธอไม่ได้

50
00:06:02,988 --> 00:06:05,157
เธออาจพูดอะไรกับโดโรธีก็ได้

51
00:06:05,741 --> 00:06:08,076
แกคิดว่าฉันไม่รู้รึไงวะ

52
00:06:09,119 --> 00:06:11,622
ขอแค่ฉันได้พูดกับเธอ
ขอแค่ใช้เหตุผลกับเธอได้

53
00:06:11,705 --> 00:06:13,415
เธออาจจะบอกว่าเขาอยู่ที่ไหน

54
00:06:13,874 --> 00:06:16,752
หรือเธอจะพาโดโรธี
ไปหาอ้อมกอดยัยป้าสติไม่ดี

55
00:06:16,835 --> 00:06:18,795
เธอไม่ช่วยโดโรธีหรอก

56
00:06:18,879 --> 00:06:21,006
นายก็ได้ยินที่เธอพูดถึง
โดโรธีให้โทบี้ฟัง

57
00:06:21,840 --> 00:06:22,841
(บินไปอย่างปีเตอร์ แพน)

58
00:06:22,925 --> 00:06:26,929
ปีเตอร์ แพนมักพูดว่า
เคล็ดลับวิธีบินคือ "คิดเรื่องสนุกๆ"

59
00:06:27,012 --> 00:06:29,640
แต่ฉันต้องไปที่ท่อลม
ในคิงออฟพรัสเชีย

60
00:06:29,723 --> 00:06:32,142
เพื่อต้านแรงดึงดูด

61
00:07:20,190 --> 00:07:23,235
ฉันต้องไปถึงสามร้าน
กว่าจะเจอมะเขือเทศ

62
00:07:23,652 --> 00:07:25,779
ต้องมีคนซื้อตุนสำหรับหน้าหนาวแน่ๆ

63
00:07:27,865 --> 00:07:29,658
ฉันเห็นว่าเธอทำตัวตามสบายดีนะ

64
00:07:31,743 --> 00:07:33,704
เสื้อผ้าพวกนี้ไม่ได้มีไว้แต่งตัวนะ

65
00:07:35,747 --> 00:07:38,876
ครอบครัวที่ฉันไปอยู่ด้วย
คนเป็นแม่ป่วยหนักมาก

66
00:07:39,710 --> 00:07:44,089
เด็กชายน้อยๆ ชื่อเซอร์โจ
ครอบครัวของเขาต้องการฉัน

67
00:07:44,756 --> 00:07:46,133
ฉันสงสารพวกเขานะ

68
00:07:47,301 --> 00:07:48,594
ฉันสัญญากับพวกเขาไว้แล้ว

69
00:07:48,677 --> 00:07:52,389
ใช่ แต่เธอก็สัญญากับพวกเราด้วย
เธอเซ็นสัญญาไว้

70
00:07:54,224 --> 00:07:55,934
ฉันยกเจริโคให้คุณไม่ได้

71
00:07:58,103 --> 00:08:00,272
งั้นบอกมาว่าเขาอยู่ที่ไหน

72
00:08:09,489 --> 00:08:11,325
บางทีพรุ่งนี้เธออาจอยากบอก

73
00:08:14,328 --> 00:08:15,746
วันนี้พอแค่นี้

74
00:08:23,462 --> 00:08:26,423
คืนนี้เธอค่อนข้างฉุนเฉียว

75
00:08:27,299 --> 00:08:29,009
เธอไม่เคยเป็นแบบนั้นมาก่อน

76
00:08:29,092 --> 00:08:32,054
ว่ากันตามตรง เราไม่เคยขังเธอ
แล้วให้เธอฉี่ในถังมาก่อน

77
00:08:32,136 --> 00:08:34,181
เพราะเธอหลุดออกจาก
อิทธิพลพวกนั้นแล้ว

78
00:08:35,015 --> 00:08:38,559
เธอไม่รู้ว่าควรคิดยังไง
เธอถูกล้างสมอง

79
00:08:39,852 --> 00:08:43,232
เราน่าจะพาเธอลงมาข้างล่างตอนเย็น
แต่จับตามองเธออย่างใกล้ชิด

80
00:08:43,315 --> 00:08:45,150
ฉันถามไป

81
00:08:45,234 --> 00:08:48,487
และเธอก็ยืนกรานปฏิเสธ
ที่จะบอกว่าเจริโคอยู่ที่ไหน

82
00:08:49,404 --> 00:08:50,405
ผมแค่คิด...

83
00:08:50,489 --> 00:08:53,825
เราเกือบจะได้ตัวเขากลับมาแล้ว
คุณกลับอยากให้เธอมาร่วมโต๊ะ

84
00:08:54,910 --> 00:08:59,957
คุณช่วยเชื่อใจฉันสักครั้งได้มั้ย
ให้ฉันจัดการเรื่องนี้อย่างถูกวิธี

85
00:09:50,215 --> 00:09:52,759
เธอต้องพาเขากลับมา

86
00:09:52,843 --> 00:09:53,969
ฉันบอกคุณแล้ว

87
00:09:55,053 --> 00:09:56,763
ทำไมเธอถึงไม่ยอมบอก

88
00:09:58,515 --> 00:10:01,101
คุณนายเทอร์เนอร์ หยุดค่ะ

89
00:10:02,561 --> 00:10:03,687
หยุด

90
00:10:03,770 --> 00:10:05,772
ฉันอยากให้เขากลับมา

91
00:10:07,399 --> 00:10:08,984
คุณทำฉันเจ็บนะ

92
00:10:19,661 --> 00:10:22,039
ฉันคงเกร็งหลังมากไปที่บินเมื่อวาน

93
00:10:22,122 --> 00:10:25,626
- คุณอยู่เหนือพื้นเมตรครึ่ง
- มันใช้กล้ามเนื้อเหมือนกันล่ะ

94
00:10:26,126 --> 00:10:27,920
ผมน่าจะเอาอาหารเช้าขึ้นไปให้เธอเอง

95
00:10:29,171 --> 00:10:30,422
เราวางแผนกันแล้วไง

96
00:10:30,839 --> 00:10:33,509
เธออาจจะพูดเรื่อง
ที่ไม่บอกคุณกับผมก็ได้

97
00:10:34,343 --> 00:10:36,011
ทำไมเธอถึงจะเชื่อใจคุณมากกว่าฉันล่ะ

98
00:10:36,094 --> 00:10:37,846
ไม่รู้สิ บางครั้งคุณก็...

99
00:10:41,975 --> 00:10:43,060
ฉันก็อะไร

100
00:10:43,560 --> 00:10:45,812
ให้ผมลองดูเถอะ
ว่าเธอจะยอมไว้ใจผมรึเปล่า

101
00:10:51,026 --> 00:10:52,027
ไข่ฟองเดียวพอ

102
00:10:56,698 --> 00:10:58,534
คุณจะโอ๋เธอน่ะสิ ถ้าฉันปล่อยให้ไป

103
00:10:59,785 --> 00:11:01,995
- ช่วยบอกรถที่มารับให้รอหน่อย
- ได้

104
00:11:02,079 --> 00:11:03,455
อาหารเช้ามั้ย

105
00:11:04,373 --> 00:11:07,084
แม่ของฉันเคยทำไข่ให้กินทุกๆ เช้า

106
00:11:10,546 --> 00:11:13,590
อย่าไปยุ่งกับของตกแต่งมากนัก
มันอยู่ที่นี่มาหลายปี

107
00:11:16,093 --> 00:11:17,511
แปลกใจจังที่ยังใช้งานได้

108
00:11:22,140 --> 00:11:25,102
ตอนเด็กๆ เธอได้กินอาหารเช้า
ทุกวันรึเปล่า ลีแอนน์

109
00:11:28,313 --> 00:11:29,731
ที่นี่เรากินทุกมื้อด้วยกัน

110
00:11:30,232 --> 00:11:32,025
ไม่ว่าวันนั้นจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

111
00:11:32,109 --> 00:11:35,153
เราจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน
และแบ่งปันเรื่องราว

112
00:11:41,243 --> 00:11:42,578
เจริโคอยู่ที่ไหน

113
00:11:45,622 --> 00:11:47,332
ฉันอยากคุยกับคุณเทอร์เนอร์

114
00:11:48,166 --> 00:11:50,377
เรื่องที่เธออยากพูดกับเขา
เธอพูดกับฉันได้เหมือนกัน

115
00:11:57,301 --> 00:11:58,302
ก็ได้

116
00:12:02,890 --> 00:12:04,183
อย่าคิดจะมาแยกเราสองคน

117
00:12:04,266 --> 00:12:07,102
ชอนกับฉันเป็นครอบครัวเดียวกัน
คือสิ่งที่เธอไม่เคยมี

118
00:13:11,875 --> 00:13:13,001
สวัสดี ลีแอนน์

119
00:13:17,714 --> 00:13:18,924
คุณเจอแองเจลา

120
00:13:21,593 --> 00:13:23,178
ฉันเรียกเธอว่าคุณนายบาร์ริงตัน

121
00:13:25,848 --> 00:13:29,434
เธอเคยอยู่ในห้องนอนเราสมัย
เราอยู่ในอะพาร์ตเมนต์ที่ริตเทนเฮาส์

122
00:13:31,186 --> 00:13:32,688
ส่วนใหญ่เธอจะสวมผ้าพันคอ

123
00:13:36,900 --> 00:13:38,735
ผมไม่รู้ว่าโดโรธีจะทำแบบนั้น

124
00:13:40,279 --> 00:13:41,613
พาคุณมาด้วยวิธีนั้น

125
00:13:43,532 --> 00:13:45,033
ทำไมคุณไม่บอกเธอ

126
00:13:47,661 --> 00:13:49,371
ใครสักคนในพวกคุณต้องพูด

127
00:13:50,414 --> 00:13:51,790
คุณไม่รู้จักโดโรธีดี

128
00:13:53,166 --> 00:13:55,294
คุณไม่รู้ว่าเธอจะเป็นยังไง

129
00:13:55,377 --> 00:13:57,379
เธอสมควรเจอ ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง

130
00:13:58,839 --> 00:14:01,967
ถ้าใครอยากจะลงโทษเธอ ก็ทำได้

131
00:14:03,468 --> 00:14:06,430
เพราะเทียบไม่ได้เลย
กับสิ่งที่เธอจะลงโทษตัวเอง

132
00:14:09,683 --> 00:14:11,935
คุณอยากช่วยเรา ลีแอนน์
ผมรู้ว่าคุณอยาก

133
00:14:14,938 --> 00:14:16,565
ผมขอช่วยคุณตอบแทนละกัน

134
00:14:17,441 --> 00:14:19,026
แค่บอกมาว่าเขาอยู่ที่ไหน

135
00:14:21,236 --> 00:14:23,030
แล้วผมจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ

136
00:14:25,199 --> 00:14:26,825
ฉันอยากใช้ห้องน้ำ

137
00:14:58,148 --> 00:14:59,566
มือของคุณเป็นอะไรคะ

138
00:15:00,442 --> 00:15:01,735
อุบัติเหตุน่ะ

139
00:15:03,445 --> 00:15:04,530
เจ็บมั้ย

140
00:15:06,990 --> 00:15:07,991
รวดร้าวเลยล่ะ

141
00:15:34,059 --> 00:15:35,310
(ความคลั่งแซนด์วิชไก่
นำไปสู่ความรุนแรง)

142
00:15:35,394 --> 00:15:38,230
เกิดเหตุวิวาทก่อนหน้า
ที่ร้านขายไก่ในเจอร์มันทาวน์แห่งนี้

143
00:15:38,313 --> 00:15:39,940
เมื่อพนักงานประกาศว่า

144
00:15:40,023 --> 00:15:43,986
แซนด์วิชไก่ของร้านจะขายให้
ลูกค้าเพียงสองชิ้นต่อคน

145
00:15:44,069 --> 00:15:45,737
สถานการณ์จึงรุนแรงทันที

146
00:15:50,075 --> 00:15:52,744
เวร อย่างงั้น เอาเลย

147
00:15:52,828 --> 00:15:53,829
เล่นงานมันเลย

148
00:15:53,912 --> 00:15:55,581
- มานี่
- แกทำอะไรน่ะ

149
00:15:55,664 --> 00:15:57,124
นั่นไม่ใช่ของแก

150
00:15:57,708 --> 00:15:59,293
ต่อยมัน

151
00:15:59,376 --> 00:16:00,711
ต่อยมัน

152
00:16:21,773 --> 00:16:23,025
เขาอยู่ที่ไหน

153
00:16:23,609 --> 00:16:26,195
- เขาอยู่ที่ไหน
- อย่า

154
00:16:31,575 --> 00:16:33,076
แกแย่งเขาไปจากฉัน

155
00:16:34,328 --> 00:16:35,913
บอกมาว่าเขาอยู่ที่ไหน

156
00:17:21,750 --> 00:17:23,001
หลับสบายมั้ย

157
00:17:25,963 --> 00:17:28,006
ฉันเกิดอาการตื่นตระหนกตอนตี 2

158
00:17:30,133 --> 00:17:34,137
ดูเหมือนร่างกายฉันจะจดจำ
บางอย่างที่จิตใจฉันลืม

159
00:17:36,640 --> 00:17:39,768
แปลกที่มักจะเป็นตอนตี 2 คุณว่ามั้ย

160
00:17:41,645 --> 00:17:43,856
ฉันมีลางสังหรณ์ว่า
จะเกี่ยวข้องกับเจริโค

161
00:17:45,065 --> 00:17:48,277
เราน่าจะคุยกับนาตาลีนะ
ให้เธอสั่งยาให้คุณ

162
00:17:49,653 --> 00:17:50,654
ได้

163
00:17:51,196 --> 00:17:53,699
คุณชอบเป็นแบบนั้น
ทำเหมือนฉันเป็นซอมบี้ไร้ความรู้สึก

164
00:17:55,701 --> 00:17:56,952
ผมไม่ได้พูดแบบนั้น

165
00:17:59,121 --> 00:18:00,247
ขอโทษค่ะ ที่รัก

166
00:18:03,333 --> 00:18:04,626
ฉันแค่เหนื่อย

167
00:18:12,718 --> 00:18:14,511
หลับสบายดีมั้ย

168
00:18:18,098 --> 00:18:19,892
ฉันเคยสวดภาวนาให้คุณ โดโรธี

169
00:18:22,561 --> 00:18:23,604
ฉันไม่ทำอีกแล้ว

170
00:18:27,107 --> 00:18:30,485
ก็ดีนะ เพราะเราไม่อยากให้มี
เรื่องโชคลางอะไรในบ้านหลังนี้อีก

171
00:18:36,450 --> 00:18:39,161
เธอหยุดเรื่องนี้ได้นะ
ลีแอนน์ เมื่อไหร่ก็ได้

172
00:19:05,103 --> 00:19:06,271
ไข่เยี่ยวม้า

173
00:19:07,481 --> 00:19:09,983
เอาไปชุบน้ำชา เลยทำให้ไข่มีสีนี้

174
00:19:13,362 --> 00:19:15,906
เราเริ่มพยายามมีลูก
ตอนเราอายุราว 30 กลางๆ

175
00:19:16,949 --> 00:19:20,410
ชีวิตทำงานของเธอคงจบลงแน่
ถ้าเธอมีลูกก่อนหน้านั้น

176
00:19:20,494 --> 00:19:25,374
เธอเลยโทษตัวเองสำหรับทุกอย่าง
ที่เกิดขึ้น เราเกือบยอมแพ้แล้ว

177
00:19:26,500 --> 00:19:28,126
ผมเล่าให้คุณฟังทำไมไม่รู้

178
00:19:28,210 --> 00:19:30,629
เพราะคุณอยากให้ฉันรู้สึกสงสารเธอ

179
00:19:30,712 --> 00:19:32,297
หรือเข้าใจเธอมากขึ้นสักนิด

180
00:19:32,381 --> 00:19:35,843
ความจริงก็คือผมพูดสิ่งที่คุณ
อยากได้ยิน ถ้าเราจะพาเขากลับมาได้

181
00:19:37,553 --> 00:19:38,971
ใครคะ

182
00:19:40,889 --> 00:19:42,057
อย่าทำไขสือน่า

183
00:19:42,140 --> 00:19:44,434
ผมรู้ว่าคุณเป็นคนดี
รู้ว่าคุณทำเพื่อเรา

184
00:19:44,518 --> 00:19:47,062
บอกมาสิว่าคุณตามหาใครอยู่

185
00:19:49,940 --> 00:19:50,941
เจริโค

186
00:19:52,234 --> 00:19:53,569
เราอยากได้เจริโคกลับมา

187
00:19:56,822 --> 00:19:58,740
เจริโคตายไปแล้วค่ะ คุณเทอร์เนอร์

188
00:20:11,295 --> 00:20:14,173
สูตรลับผสมสมุนไพร
กับเครื่องเทศของจูเลียน

189
00:20:14,840 --> 00:20:17,009
ไม่ใช่กัญชาก็โอเค
ฉันไม่อยากให้โดโรธีเมายา

190
00:20:18,302 --> 00:20:20,220
เธอกลับมาดื่มตั้งแต่เมื่อไหร่

191
00:20:20,304 --> 00:20:21,513
เธอดื่มคืนละแก้ว

192
00:20:21,597 --> 00:20:25,184
ฉันเกลียดคนพวกนี้ ควบคุมตัวเองได้
ในแบบที่ฉันทนไม่ได้

193
00:20:31,064 --> 00:20:34,443
เราปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้
เธอหวาดกลัวอยู่บนนั้น

194
00:20:34,902 --> 00:20:36,111
นายได้เจอเธอเหรอ

195
00:20:36,612 --> 00:20:37,988
แต่เธอไม่พูดอะไร

196
00:20:38,071 --> 00:20:40,073
และจะไม่พูดด้วย
ตราบใดที่เธอยังเป็นนักโทษ

197
00:20:40,782 --> 00:20:42,284
เราไม่ใช่คนเลวนะ

198
00:20:42,367 --> 00:20:44,703
ไม่ใช่เรอะ แล้วเราเป็นใครล่ะ

199
00:20:45,162 --> 00:20:47,289
เราเป็นเหยื่อ มองไม่ออกเหรอ

200
00:20:54,505 --> 00:20:56,381
"ขอพระเจ้าทรงพิพากษา
ระหว่างข้าและพระองค์

201
00:20:56,465 --> 00:20:58,884
ขอพระเจ้าทรงแก้แค้นแทนข้าต่อพระองค์
แต่มือของข้าจะไม่ทำอะไรต่อพระองค์

202
00:20:58,967 --> 00:20:59,968
(ชอน)

203
00:21:00,052 --> 00:21:02,721
ดังสุภาษิตโบราณว่า
'ความชั่วร้ายก็ออกมาจากคนชั่ว'

204
00:21:02,804 --> 00:21:04,473
แต่มือของข้าจะไม่ทำอะไรต่อพระองค์

205
00:21:04,556 --> 00:21:06,600
จากนั้นดาวิดก็ลุกขึ้นและออกไปจากถ้ำ

206
00:21:06,683 --> 00:21:08,393
ร้องทูลซาอูลว่า
'ข้าแต่พระราชาของข้า'

207
00:21:08,477 --> 00:21:10,771
เมื่อซาอูลทรงเหลียวดู
ดาวิดก็ย่อตัวลงซบหน้าถึงดิน

208
00:21:10,854 --> 00:21:12,105
และน้อมรับเชื่อฟัง

209
00:21:12,189 --> 00:21:14,483
ดาวิดทูลซาอูลว่า 'ทำไมพระองค์
ทรงฟังถ้อยคำของคนที่กล่าวว่า

210
00:21:14,566 --> 00:21:15,692
"ดูเถิด ดาวิดจะทำร้ายพระองค์""

211
00:21:16,944 --> 00:21:19,321
แน่นอนที่เราจะรู้สึก
สงสารพวกเด็กๆ สิ

212
00:21:19,404 --> 00:21:23,075
ถ้าผู้ใหญ่อยากจะละทิ้งอิสรภาพตัวเอง
ให้กับศาสนาจอมปลอม

213
00:21:23,158 --> 00:21:24,201
ก็เรื่องของพวกเขา

214
00:21:24,284 --> 00:21:28,872
แต่จิตใจของเด็กๆ นั้น
เปราะบาง ดังนั้น...

215
00:21:28,956 --> 00:21:33,126
คำว่าอะไรนะ
สิ่งที่ซึมซับทุกอย่างเข้ามา

216
00:21:33,210 --> 00:21:34,211
รูพรุน

217
00:21:37,339 --> 00:21:38,340
เดี๋ยวฉันก็นึกออกล่ะ

218
00:21:39,675 --> 00:21:41,051
รูพรุนนั่นแหละ

219
00:21:41,635 --> 00:21:43,595
ถ้าขึ้นไปข้างบน
แล้วเล่นบทตำรวจเลวล่ะ

220
00:21:43,679 --> 00:21:44,763
อย่านะ

221
00:21:44,847 --> 00:21:49,309
เธอช่างมีน้ำใจ แต่อย่าเลย
ฉันจัดการลีแอนน์ได้แล้ว

222
00:21:51,311 --> 00:21:53,689
กฎแรกของนักข่าว
เราต้องถามคำถามง่ายๆ

223
00:21:53,772 --> 00:21:56,441
จากนั้นก็ถามซ้ำ
จนกว่าเราจะได้คำตอบ

224
00:21:58,318 --> 00:22:00,696
แต่สัญญากับผมนะ
ว่าถ้าเราเจอตัวเขาแล้ว

225
00:22:00,779 --> 00:22:02,447
พี่จะยกหน้าที่การเจรจาให้ผม

226
00:22:03,365 --> 00:22:05,659
ผมถนัดเรื่องการเก็บอารมณ์มาก

227
00:22:06,368 --> 00:22:08,662
ผมไม่คุกเข่าสวดอย่างใครบางคนหรอก

228
00:22:12,165 --> 00:22:13,625
- อะไรกันน่ะ
- เปล่า

229
00:22:14,543 --> 00:22:15,627
เขาไม่ได้บอกพี่เหรอ

230
00:22:18,255 --> 00:22:21,049
ตาลุงนั่นมาหาหมอนี่
ที่ห้องเก็บไวน์ในพิธีล้างบาป

231
00:22:21,592 --> 00:22:22,926
บังคับให้เขาสวดภาวนา

232
00:22:24,178 --> 00:22:25,179
สวดภาวนารึ

233
00:22:26,972 --> 00:22:28,015
ภาวนาอะไร

234
00:22:28,098 --> 00:22:29,516
ผมจำไม่ได้แล้ว

235
00:22:29,600 --> 00:22:31,393
นายใส่พริกสกอตช์บอนเนตลงในนี้เรอะ

236
00:22:32,436 --> 00:22:33,437
เดาได้ใกล้

237
00:22:34,313 --> 00:22:36,773
แต่สูตรอาหารนี้จะตายไปกับฉันด้วย

238
00:22:36,857 --> 00:22:38,066
ไม่ล่ะ ต้องเป็นอะไรสักอย่าง

239
00:22:43,030 --> 00:22:45,115
พริกนากาไวเปอร์
แล้วนายผสมกับพริกแดง

240
00:22:45,199 --> 00:22:46,992
ทำให้มีทั้งรสหวานและรสเผ็ด

241
00:22:47,075 --> 00:22:49,620
เส้นพาสต้าสุกไปหน่อย
แต่ใครๆ ก็บอกได้

242
00:22:51,079 --> 00:22:52,080
นายเดาล่ะสิ

243
00:22:53,498 --> 00:22:54,499
ที่รักคะ

244
00:22:55,918 --> 00:22:57,211
คุณรู้รสชาติแล้ว

245
00:24:15,998 --> 00:24:19,710
ขมิ้น เพื่อรักษาใต้ตาคล้ำ

246
00:24:20,794 --> 00:24:22,171
ใต้ตาคล้ำอะไร

247
00:24:28,010 --> 00:24:30,554
- อีกไม่กี่วันเธอจะบอกแล้ว
- คิดงั้นรึ

248
00:24:31,722 --> 00:24:33,348
เรากำลังทำให้เธอหลุดพ้นจากลัทธิ

249
00:24:33,432 --> 00:24:34,975
ถ้าเรากำลังทำแบบนั้นจริงๆ ก็ดี

250
00:24:39,104 --> 00:24:40,314
คุณอยากจะพูดอะไร

251
00:24:42,274 --> 00:24:44,693
ผมแค่อยากแน่ใจว่า
เราไม่ได้ทำอะไรล้ำเส้นเกินไป

252
00:24:48,071 --> 00:24:50,699
- คุณขึ้นไปข้างบนนั้นเหรอ
- ผมไม่ได้ขึ้น

253
00:25:05,130 --> 00:25:07,007
ผมชอบพวกแฮมไส้กรอก

254
00:25:07,090 --> 00:25:10,636
มันมีทุกรส เค็ม ขม อูมาหมิ

255
00:25:13,180 --> 00:25:14,765
โล่งใจที่ได้ลิ้มรสอีกครั้งสินะ

256
00:25:15,390 --> 00:25:16,892
จู่ๆ มันก็กลับมา

257
00:25:19,770 --> 00:25:21,355
ถ้าโดโรธีเห็นว่าเธอมีอันนั้นนะ...

258
00:25:23,815 --> 00:25:24,816
เธอจะทำไมเหรอ

259
00:25:27,819 --> 00:25:29,655
ให้ผมช่วยคุณเถอะ ลีแอนน์

260
00:25:30,781 --> 00:25:33,242
ผมพาคุณกลับไปหาครอบครัวของคุณดีมั้ย

261
00:25:40,332 --> 00:25:41,750
ฉันบอกคุณไม่ได้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

262
00:25:41,834 --> 00:25:42,835
คุณไม่ต้องบอก

263
00:25:43,627 --> 00:25:45,087
คุณแค่พาเขากลับมา

264
00:25:45,754 --> 00:25:48,090
- ผมรู้คุณทำได้
- ชอน

265
00:25:48,966 --> 00:25:50,217
ฉันกลับมาแล้ว

266
00:25:51,552 --> 00:25:54,179
อย่าให้เธอเห็นว่า
คุณอยู่ที่นี่ดีกว่า คุณเทอร์เนอร์

267
00:28:14,778 --> 00:28:16,029
เขาอยู่ที่ไหน

268
00:28:19,366 --> 00:28:20,826
เขาไปอยู่ในที่ที่ดีกว่า

269
00:28:22,202 --> 00:28:23,954
ท่ามกลางคนที่รักเขา

270
00:28:25,747 --> 00:28:29,334
เราให้ความอบอุ่นแก่เขา
และทำให้เขามีความสุข

271
00:28:30,252 --> 00:28:31,837
เราให้ความปลอดภัยแก่เขา

272
00:28:33,255 --> 00:28:34,590
ปลอดภัยจากคุณ

273
00:28:52,482 --> 00:28:53,859
ให้ตาย...

274
00:29:00,240 --> 00:29:02,201
มือกำลังไหม้ โดโรธี

275
00:29:02,826 --> 00:29:04,077
โดโรธี

276
00:29:05,037 --> 00:29:06,038
เวรเอ๊ย

277
00:29:06,872 --> 00:29:07,873
โด...

278
00:29:36,985 --> 00:29:37,986
โดโรธี

279
00:29:50,415 --> 00:29:51,792
เธออยู่ไหน

280
00:30:18,777 --> 00:30:20,153
คุณทำอะไรกับ...

281
00:31:04,239 --> 00:31:05,574
คุณทำอะไรน่ะ

282
00:31:07,242 --> 00:31:08,744
เธอไม่ยอมบอกฉัน

283
00:31:10,120 --> 00:31:11,455
ทำเกินไปแล้วนะ

284
00:31:15,209 --> 00:31:17,252
ไม่มีอะไรเกินไปหรอก

285
00:31:18,337 --> 00:31:19,713
โธ่ โดโรธ

286
00:31:20,339 --> 00:31:21,632
โดโรธี

287
00:31:35,729 --> 00:31:38,607
ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร

288
00:31:39,733 --> 00:31:40,984
ไม่เป็นไร

289
00:31:43,320 --> 00:31:44,446
ไม่เป็นไรแล้ว

290
00:31:59,336 --> 00:32:00,671
ให้ผมช่วยมั้ย

291
00:32:00,754 --> 00:32:01,839
ฉันจัดการได้ค่ะ

292
00:32:06,218 --> 00:32:11,390
เธอไม่ใช่คนเลวนะ เธอแค่รักเขามาก

293
00:32:13,809 --> 00:32:15,644
คุณกลับมารู้สึกอีกครั้งใช่มั้ย

294
00:32:16,895 --> 00:32:17,896
มือของคุณน่ะ

295
00:32:19,481 --> 00:32:21,441
เพราะงั้นคุณเลยตื่นและมาเจอฉัน

296
00:34:39,036 --> 00:34:41,039
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร