1 00:00:01,293 --> 00:00:02,920 - เขาคิดถึงฉันมั้ย - อื้ม 2 00:00:03,003 --> 00:00:04,003 เด็กนั่นลูกใคร 3 00:00:04,086 --> 00:00:05,631 ลูกของคุณไงคะ เจริโคไง 4 00:00:05,714 --> 00:00:08,258 ตุ๊กตาหายไป แล้วเด็กนั่นก็มาโผล่ ในเปล เธอสลับตัวพวกเขาแน่ๆ 5 00:00:08,342 --> 00:00:11,386 คุยกับเพื่อนผมละ รอสโก ให้เขาหาว่ามีเด็กทารกหายตัวมั้ย 6 00:00:12,304 --> 00:00:13,722 คุณทำอะไรอยู่น่ะ 7 00:00:15,641 --> 00:00:17,809 - คุณเจอเธอที่ไหน - จะว่ายังไงได้ล่ะ เราโชคดีจริงๆ 8 00:00:17,893 --> 00:00:19,478 ผมอยากเจอคนลักพาตัวเด็กคนนี้ 9 00:00:20,521 --> 00:00:22,773 โดโรธี คุณจำได้มั้ย ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจริโค 10 00:00:22,856 --> 00:00:25,567 ทีแรกเธอรับตุ๊กตาได้ และตอนนี้ดูเหมือนเธอจะรับเด็กนี่ได้ 11 00:00:25,651 --> 00:00:27,277 แล้วถ้าเธอจำได้ล่ะ 12 00:00:27,361 --> 00:00:30,781 บางทีเราต้องเริ่มคิดถึงอนาคตแล้ว ว่าเธออาจไม่มีวันฟื้นสติกลับมา 13 00:02:14,092 --> 00:02:17,095 - สวมกางเกงหน่อยไม่ได้รึไง - นี่มันตีสามนะ 14 00:02:17,763 --> 00:02:19,890 รอสโกน่ะ คนที่ผมเล่าให้ฟัง 15 00:02:19,973 --> 00:02:22,267 - นี่พี่เขยผม ชอน - สวัสดี 16 00:02:24,019 --> 00:02:25,354 คุณเป็นนักสืบเอกชนเหรอ 17 00:02:26,063 --> 00:02:27,898 ที่จริงผมทำงานใน แผนกทรัพยากรบุคคล แต่ว่า... 18 00:02:27,981 --> 00:02:30,734 เขารับงานเสริมเป็นนักสืบ ฝีมือดี 19 00:02:30,817 --> 00:02:33,695 เขารับค่าจ้างเป็นรายวัน และเป็นมือหนึ่ง เราไว้ใจเขาได้ 20 00:02:35,072 --> 00:02:36,573 แล้วคุณพบอะไรบ้าง 21 00:02:37,157 --> 00:02:40,201 ไม่เจออะไรในโซเชียลมีเดีย เกี่ยวกับลีแอนน์ เกรย์สันเลย 22 00:02:40,952 --> 00:02:43,247 ประวัติที่ดูได้คือเกิดที่วิสคอนซิน 23 00:02:44,373 --> 00:02:47,793 บางทีเธออาจจะเป็นเด็กบ้านนอก ที่เดินทางมายังเมืองใหญ่จริงๆ 24 00:02:48,919 --> 00:02:51,547 มีเที่ยวบินไปที่เมดิสันตอนตี 5 25 00:02:52,047 --> 00:02:53,924 ผมว่าไปดูดีกว่า ว่าเรากำลังเจอกับอะไร 26 00:02:54,633 --> 00:02:55,801 ผมมีงานเลี้ยงที่ต้องจัดการ 27 00:02:56,260 --> 00:02:57,511 ผมชวนคุณรึไง 28 00:02:58,262 --> 00:03:00,389 ผมไม่อยากให้คุณทิ้งโดโรธี อยู่กับยัยนั่นตามลำพัง 29 00:03:04,977 --> 00:03:06,395 จนกว่าเราจะรู้อะไรเพิ่มเติม 30 00:03:07,896 --> 00:03:09,106 เราต้องมีรูปถ่ายเด็กสาวคนนี้ 31 00:03:10,732 --> 00:03:12,484 เพื่อให้คนที่บ้านเกิดเธอดู 32 00:03:12,568 --> 00:03:14,361 หาหลักฐานพิสูจน์ตัวตนได้รึเปล่า 33 00:03:16,613 --> 00:03:17,781 คุณหามาให้ได้มั้ย 34 00:03:20,158 --> 00:03:21,952 ใบสมัครงานของเธอ ผมจะหยิบมาให้คุณ 35 00:05:06,181 --> 00:05:08,725 - นายเจอคนส่งปลาข้างนอกมั้ย - ไม่เห็นครับ เชฟ 36 00:05:10,227 --> 00:05:11,853 วันนี้ต้องเตรียมอะไรหลายอย่าง 37 00:05:11,937 --> 00:05:15,023 อีกอย่าง ฉันอยากให้นายชิม ทุกอย่างก่อนจะเสิร์ฟอาหาร 38 00:05:15,691 --> 00:05:16,817 เชฟ 39 00:05:16,900 --> 00:05:19,736 ฉันป่วยหรืออะไรไม่รู้ ตุ่มรับรสชาติหายไป 40 00:05:20,612 --> 00:05:22,072 อรุณสวัสดิ์จ้ะ โทบี้ 41 00:05:22,531 --> 00:05:23,615 อรุณสวัสดิ์ครับ คุณนายเทอร์เนอร์ 42 00:05:23,699 --> 00:05:26,159 เขาพูดเรื่องตุ่มรับรสอีกแล้วใช่มั้ย 43 00:05:26,243 --> 00:05:28,787 - ฟังดูเป็นหนักนะ - ก็ไลฟ์สไตล์เขาเป็นแบบนี้ 44 00:05:28,871 --> 00:05:30,664 ฉันเตือนเขามาหลายปีแล้ว 45 00:05:30,747 --> 00:05:35,002 เราได้ประกาศนียบัตรเป็นสิบรับรองว่า จะทำอาหาร 5 คอร์สสุดเพอร์เฟคได้ 46 00:05:35,085 --> 00:05:37,838 มันอาจจะรสชาติเหมือนขี้หมา แต่จะหน้าตาเหมือนฟัวกราส์ 47 00:05:37,921 --> 00:05:40,924 - โทบี้ ผักอยู่ในห้องใต้ดิน - ครับ เชฟ 48 00:05:46,972 --> 00:05:48,682 มีคนมาหาคุณที่หน้าประตูค่ะ 49 00:05:48,765 --> 00:05:50,976 ถ้าไม่ใช่คนส่งปลา ผมซวยตายห่า 50 00:05:52,352 --> 00:05:54,021 เขาเครียดมากวันนี้ 51 00:05:54,104 --> 00:05:56,231 มานั่งสิ ทานมื้อเช้ากับฉัน 52 00:05:56,732 --> 00:05:59,359 ฉันรู้ว่าผิด แต่นี่สุดสัปดาห์ เราน่าจะอนุโลมให้ 53 00:06:00,986 --> 00:06:05,574 ลีแอนน์ นี่โทบี้ โทบี้คือ ผู้ช่วยชอน... 54 00:06:05,657 --> 00:06:08,076 ชื่อตำแหน่งคุณคืออะไรนะ โทบี้ 55 00:06:08,160 --> 00:06:10,662 - คอมมี เชฟ - คอมมี เชฟ 56 00:06:13,290 --> 00:06:15,167 "คอมมี" หมายถึง "ไม่" แน่ๆ 57 00:06:15,250 --> 00:06:17,294 เพราะเขาทำหน้าที่ปอกผักกับล้างหม้อ 58 00:06:17,377 --> 00:06:20,130 คิดว่าชอนสอนงานเขา แต่ฉันคิดว่าเป็นการใช้แรงงานเด็ก 59 00:06:20,214 --> 00:06:21,256 ใช่เลย 60 00:06:21,340 --> 00:06:22,841 พวกมันลื่นเป็นบ้าเลย 61 00:06:22,925 --> 00:06:24,927 - ชอน - มากเลย 62 00:06:33,143 --> 00:06:35,020 - นั่นปลาไหลรึ - ใช่ ผมจะทำแบบอบเกลือ 63 00:06:35,103 --> 00:06:37,606 โทบี้ หยิบค้อนกับตะปู จากลิ้นชักบนให้หน่อย 64 00:06:37,689 --> 00:06:39,233 - ได้ครับ เชฟ - ช่วยฉันตรงนี้ที 65 00:06:52,955 --> 00:06:54,456 มันยังดิ้นอยู่ 66 00:06:54,957 --> 00:06:56,917 มันดิ้นไปอีกหลายชั่วโมงเลย 67 00:06:57,000 --> 00:06:59,294 ปลาไหลนี่แปลก มันไม่รู้ตัวว่ามันตายแล้ว 68 00:06:59,378 --> 00:07:01,922 โอเค ตัดตรงนี้ กับตรงนี้ 69 00:07:02,005 --> 00:07:05,259 ลีแอนน์ เธอวางแผนจะทำอะไร ในวันหยุดน่ะ 70 00:07:05,801 --> 00:07:07,678 ลอกหนังของมันออก 71 00:07:13,308 --> 00:07:14,393 ทำไมมันไม่หยุดดิ้นล่ะ 72 00:07:18,605 --> 00:07:20,566 ดูเลือดทั่งหมดนั่นสิ จับไว้ 73 00:07:28,782 --> 00:07:31,201 เราเริ่มจะเป็นห่วงเธอแล้วเมื่อกี้ 74 00:07:35,247 --> 00:07:37,583 - ขอโทษค่ะ คุณนายเทอร์เนอร์ - ไม่ ไม่เป็นไร 75 00:07:43,797 --> 00:07:45,382 ฉันขึ้นมาที่นี่ได้ยังไงคะ 76 00:07:46,341 --> 00:07:49,720 โทบี้ เขาแข็งแรงมาก 77 00:07:51,221 --> 00:07:52,890 ระดับน้ำตาลในเลือดของเธอ น่าจะไม่คงที่ 78 00:07:52,973 --> 00:07:56,143 เธอผอมแห้งมาก เอ้านี่ ชาคาโมไมล์ผสมน้ำผึ้ง 79 00:07:57,728 --> 00:07:59,813 น่าจะผึ้งจากนิวซีแลนด์ 80 00:08:04,443 --> 00:08:06,570 เธอคงยังอยู่ช่วง ปรับตัวให้เข้ากับพวกเรา 81 00:08:07,654 --> 00:08:09,239 เธอคิดยังไงกับทุกอย่างที่นี่ 82 00:08:09,907 --> 00:08:12,242 ฉันอยู่ที่นี่มีความสุขดี คุณนายเทอร์เนอร์ 83 00:08:12,326 --> 00:08:13,368 เรียกโดโรธีเถอะ 84 00:08:14,369 --> 00:08:16,496 เอาน่า ฉันรู้ว่าเธอเรียกได้ 85 00:08:17,873 --> 00:08:19,166 โดโรธี 86 00:08:19,249 --> 00:08:21,335 เธอน่ารักที่สุดเลย 87 00:08:22,961 --> 00:08:26,757 เธอกับฉันจะต้องเป็นเพื่อนรักได้แน่ ตั้งแต่ตอนนี้เลย 88 00:08:37,559 --> 00:08:39,519 - โทบี้ - ฮะ เชฟ 89 00:08:39,603 --> 00:08:40,771 ลองชิมนี่ 90 00:08:45,067 --> 00:08:46,485 รสมันจัดไปหน่อย เชฟ 91 00:08:46,902 --> 00:08:48,195 อย่าพลาดเชียวล่ะ 92 00:08:54,618 --> 00:08:58,080 เฮ้ ฉันต้องรับสายนี้ อีก 5 นาที เอาออกจากเกลือนะ 93 00:08:58,163 --> 00:08:59,206 ครับ เชฟ 94 00:09:03,544 --> 00:09:04,545 เฮ้ 95 00:09:05,045 --> 00:09:07,339 เรามาถึงแล้ว ไอ้วิลคอนซินเนี่ย 96 00:09:08,840 --> 00:09:10,759 เพิ่งได้ที่อยู่ของบ้านไร่เกรย์สัน 97 00:09:10,841 --> 00:09:12,386 ขับจากที่นี่อีกประมาณชั่วโมงหนึ่ง 98 00:09:13,220 --> 00:09:14,388 คุณได้รูปถ่ายรึยัง 99 00:09:14,470 --> 00:09:17,140 อาฮะ รูปอะไรน่ะ เหมือนเธอตายแล้วเลย 100 00:09:17,224 --> 00:09:19,518 ผมต้องแอบเข้าห้องเธอ เธอนอนหลับอยู่ 101 00:09:19,601 --> 00:09:23,188 อีกชั่วโมงจากนี้ ผมต้องเอารูปนั้น ให้พ่อแม่เธอที่น่าจะพกปืน 102 00:09:23,272 --> 00:09:24,773 คงคุยกันสนุกแน่ๆ 103 00:09:26,066 --> 00:09:29,695 จูเลียน ภาพค้างน่ะ สัญญาณไม่ดี 104 00:09:30,445 --> 00:09:32,114 ผมจะโทรหาคุณถ้าถึงแล้ว 105 00:09:32,197 --> 00:09:33,490 โอเค 106 00:09:36,535 --> 00:09:37,703 เธอเป็นอะไรมั้ย 107 00:09:38,245 --> 00:09:41,832 เธอตื่นแล้ว ฉันจะพาเธอไปในเมือง เราจะไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน 108 00:09:41,915 --> 00:09:43,166 ทำไมล่ะ 109 00:09:43,250 --> 00:09:44,835 เพราะว่าวันนี้วันหยุดของเธอ 110 00:09:46,378 --> 00:09:49,756 - ที่จริง ฉันจะให้ลูกอยู่กับคุณ - ผมเตรียมจัดงานเลี้ยงอยู่ 111 00:09:49,840 --> 00:09:53,385 คุณให้ลูกนั่งบนเก้าอี้เด้งก็ได้ เขาจะได้ดูพ่อทำงาน 112 00:09:54,344 --> 00:09:57,264 ชอน อยากจะพูดอะไร กับลีแอนน์หน่อยมั้ย 113 00:09:58,056 --> 00:09:59,683 นึกไม่ออกเลย 114 00:10:00,100 --> 00:10:02,811 คุณทำให้เธอกลัว อวดปลาไหลนั่นให้โทบี้ดูน่ะ 115 00:10:02,895 --> 00:10:04,980 - ความผิดฉันเองค่ะ คุณนายเทอร์เนอร์ - ไร้สาระน่ะ 116 00:10:05,480 --> 00:10:06,523 ชอน 117 00:10:08,817 --> 00:10:10,944 ขอโทษที่ทำให้เธอกลัว ลีแอนน์ 118 00:10:11,778 --> 00:10:13,655 อย่างนั้นสิ ไม่เห็นยากนี่นา 119 00:10:15,532 --> 00:10:16,867 พวกคุณจะกลับมาเมื่อไหร่ 120 00:10:17,659 --> 00:10:18,869 เมื่อเราเสร็จแล้ว 121 00:10:19,703 --> 00:10:21,413 เราจะไปเรียกแท็กซี่ที่ถนน 122 00:10:34,468 --> 00:10:36,428 อย่าทำหล่นเชียวล่ะ 123 00:10:36,511 --> 00:10:37,512 เชฟ 124 00:10:49,149 --> 00:10:51,360 - เฮ้ เกิดอะไรขึ้น - คุยได้มั้ย 125 00:10:51,443 --> 00:10:52,778 ได้ พวกเขาไม่อยู่บ้านทั้งคู่ 126 00:10:53,820 --> 00:10:55,739 เรามาถึงบ้านของเกรย์สันแล้ว 127 00:10:55,822 --> 00:10:57,783 คุณคงอยากจะเห็นนี่ด้วยตาตัวเอง 128 00:11:02,204 --> 00:11:03,622 ดูเหมือนบ้านไฟไหม้ 129 00:11:07,459 --> 00:11:09,127 แน่ใจหรือว่าคุณมาถูกบ้านน่ะ 130 00:11:09,211 --> 00:11:12,839 รอสโกตรวจดูที่สำนักทะเบียนแล้ว เราได้เส้นพิกัด 131 00:11:12,923 --> 00:11:16,134 เจ้าของชื่อเกรย์สัน ครอบครัวสามคน ใช่ที่นี่ล่ะ พวก 132 00:11:46,415 --> 00:11:48,208 ที่นี่กลิ่นเหม็นมาก 133 00:11:51,837 --> 00:11:54,882 พวกคุณเจอรูปถ่าย หรือของใช้ส่วนตัวมั้ย 134 00:11:55,966 --> 00:11:57,885 รอเดี๋ยว ยังมีอีก 135 00:12:15,277 --> 00:12:17,863 เดี๋ยวนะ นั่นอะไรน่ะ บนกำแพง ถอยกลับไปดู เร็ว 136 00:12:31,752 --> 00:12:35,631 ฉันว่าเธอใส่แล้วดูดีมาก ฉันชอบนะ 137 00:12:35,714 --> 00:12:36,757 ไหนขอดูหน่อย 138 00:12:36,840 --> 00:12:39,134 ดูสิ เธอดูดีมากใช่มั้ยล่ะ 139 00:12:39,968 --> 00:12:42,554 แถมเธอยังได้รองเท้าที่เข้ากันด้วย 140 00:12:43,597 --> 00:12:45,641 ฉันให้เงินเธอล่วงหน้า สำหรับอาทิตย์ถัดไป 141 00:12:49,186 --> 00:12:52,064 เจริโคเป็นไงบ้าง เขาคิดถึงเรามั้ย 142 00:12:52,147 --> 00:12:55,317 เขาไม่ได้พูดอะไร โทบี้กล่อมเขา ตอนนี้เขาหลับอยู่ 143 00:12:58,403 --> 00:12:59,488 เดี๋ยวฉันไปดูให้ค่ะ 144 00:13:04,618 --> 00:13:06,453 พวกคุณดูเข้ากันได้ดีนะ 145 00:13:06,954 --> 00:13:09,540 เรากำลังทำความรู้จักกันอยู่ 146 00:13:11,625 --> 00:13:12,626 พวกคุณคุยอะไรกันเหรอ 147 00:13:12,709 --> 00:13:13,961 อ้อ ก็นะ... 148 00:13:15,462 --> 00:13:17,381 คุณก็รู้ เธอขี้อายมาก 149 00:13:18,131 --> 00:13:20,300 เราต้องคอยกระตุ้นให้เธอพูดแทบทุกคำ 150 00:13:20,968 --> 00:13:23,720 เธอเล่ามั้ยว่าเธอมาจากไหน หรือโตที่ไหน 151 00:13:24,555 --> 00:13:26,515 เปล่า ไม่ได้เล่าอะไรมาก ทำไมเหรอคะ 152 00:13:26,598 --> 00:13:28,850 ผมคิดว่าคงจะดีถ้าเราทำความรู้จัก 153 00:13:28,934 --> 00:13:30,811 คนที่อยู่ข้างบนนั้นให้มากขึ้น 154 00:13:30,894 --> 00:13:35,190 เทคนิคการสัมภาษณ์ของคุณยอดเยี่ยมมาก โด่งดังในฟิลาเดเฟีย 155 00:13:38,402 --> 00:13:40,529 ถ้ามีเรื่องซุบซิบอะไร ฉันมักได้กลิ่นทุกทีล่ะ 156 00:13:40,946 --> 00:13:42,573 เหมือนหมูที่ล่าเห็ดทรัฟเฟิล 157 00:13:43,282 --> 00:13:45,534 เธอเสนอว่าจะดูแลลูกให้เราคืนนี้ 158 00:13:46,243 --> 00:13:47,411 ไม่คิดเงินเพิ่ม 159 00:13:47,953 --> 00:13:50,747 เพราะงั้นถ้าคุณอยากจะพาฉัน ไปทานอาหารที่ไหน... 160 00:13:51,623 --> 00:13:54,459 ปฏิบัติต่อฉันเช่นภรรยา... หรืออีตัว 161 00:13:54,543 --> 00:13:55,544 ก็ตามใจคุณเลยค่ะ 162 00:14:05,596 --> 00:14:07,764 แล้วคุณจะทำยังไงกับเจ้านี่ 163 00:14:08,849 --> 00:14:10,309 นายอยากจะใช้ฝึกทำอาหารเหรอ 164 00:14:11,018 --> 00:14:12,769 มันโหดร้ายถ้าไม่มีใครได้กิน 165 00:14:14,938 --> 00:14:18,358 นั่นเป็นสัญชาติญาณการฆ่า ที่ไม่มีประโยชน์อะไรต่อชีวิต 166 00:14:19,568 --> 00:14:22,863 เฮ้ นายอยากได้เงินร้อยดอลลาร์มั้ย 167 00:14:23,614 --> 00:14:24,740 ผมต้องทำอะไร 168 00:14:25,741 --> 00:14:26,909 อยู่ที่นี่ 169 00:14:27,910 --> 00:14:29,453 เฝ้าที่นี่ไว้ 170 00:14:31,622 --> 00:14:32,956 ทำงานได้ดีมากวันนี้ 171 00:14:33,040 --> 00:14:34,166 ขอบคุณครับ เชฟ 172 00:14:35,959 --> 00:14:38,545 คุณเทอร์เนอร์จะพาคุณ ไปดินเนอร์โรแมนติกเหรอคะ 173 00:14:39,338 --> 00:14:40,380 ก็นะ... 174 00:14:42,257 --> 00:14:43,800 ทุกอย่างเป็นเรื่องงานสำหรับชอน 175 00:14:44,551 --> 00:14:47,387 เขาไม่ใช่แค่เชฟ เขาเป็น นักวิจารณ์ฝีปากแรงที่สุดในโลก 176 00:14:49,765 --> 00:14:51,934 มีไม่กี่อย่างหรอก ที่เขาจะหาเรื่องติไม่ได้ 177 00:14:53,393 --> 00:14:56,355 คุณทั้งคู่เจอกันที่นี่ ในฟิลาเดเฟียเหรอคะ 178 00:15:00,108 --> 00:15:01,652 ฉันอยากรู้เรื่องเธอ 179 00:15:02,903 --> 00:15:06,657 บอกหน่อยซิ ลีแอนน์ เกรย์สันตัวจริงเป็นใคร 180 00:15:08,408 --> 00:15:09,701 ฉันไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ 181 00:15:10,494 --> 00:15:12,287 ไม่จริงหรอกน่ะ 182 00:15:13,622 --> 00:15:15,207 มีใครรอที่บ้านมั้ย 183 00:15:15,999 --> 00:15:18,335 เช่น แฟนหนุ่มที่เธออาจจะจากมา 184 00:15:22,005 --> 00:15:23,382 ฉันจะถือว่า "อาจมี" ละกัน 185 00:15:42,776 --> 00:15:43,902 รู้มั้ย 186 00:15:44,695 --> 00:15:47,823 ถ้าเธออยากยืมอะไรของฉันก็ตาม 187 00:15:47,906 --> 00:15:49,867 เธอก็มาขอได้เลยนะ 188 00:15:53,620 --> 00:15:55,622 รองเท้าคู่นั้นเบอร์ 8 ใช่มั้ย 189 00:16:07,759 --> 00:16:10,137 คุณอยากยืมรองเท้าของฉันมั้ยคะ โดโรธี 190 00:16:17,185 --> 00:16:18,186 รถมาแล้ว 191 00:16:22,608 --> 00:16:23,901 คุณดูสวยจัง 192 00:16:27,696 --> 00:16:29,740 คุณก็ดูดี ฉันชอบชุดนี้ 193 00:17:07,319 --> 00:17:08,320 ขอบคุณ 194 00:18:15,053 --> 00:18:16,388 ไม่ยักรู้ว่าคุณยังอยู่ที่นี่ 195 00:18:18,056 --> 00:18:22,603 โทษที ชอน เขาให้ผมอยู่ที่นี่ ทำงานให้เสร็จ 196 00:18:23,937 --> 00:18:24,938 ไม่เป็นไรค่ะ 197 00:18:31,695 --> 00:18:33,071 คุณจะดื่มกับฉันหน่อยมั้ยคะ 198 00:18:37,326 --> 00:18:38,368 ที่นี่ หรือว่า... 199 00:18:38,785 --> 00:18:40,621 ฉันทิ้งเจริโคไว้คนเดียวไม่ได้ 200 00:18:42,372 --> 00:18:43,415 โอเค 201 00:18:43,916 --> 00:18:47,294 ถ้างั้น คุณช่วยลงไปข้างล่าง แล้วเลือกมาสักขวดได้มั้ย 202 00:18:50,339 --> 00:18:51,506 ได้สิ 203 00:18:55,469 --> 00:18:56,470 ขอไวน์แดงนะ 204 00:19:16,698 --> 00:19:18,033 "ซินแฟนเดล" 205 00:19:19,701 --> 00:19:20,953 เป็นคำที่เพราะนะคะ 206 00:19:21,370 --> 00:19:22,371 อื้อ 207 00:19:23,121 --> 00:19:24,665 มันคือองุ่น แต่... 208 00:19:25,499 --> 00:19:26,500 คุณหิวมั้ยคะ 209 00:19:29,086 --> 00:19:30,712 อ่อ ได้สิ 210 00:19:32,965 --> 00:19:36,885 มีแยมลูกพลับที่ผมทำเองกับมือ 211 00:19:37,427 --> 00:19:39,555 มีขนมปังฝรั่งเศส ชีส 212 00:19:41,014 --> 00:19:44,309 ผมทำไข่เจียวไก่งวงให้เรากินได้นะ 213 00:19:44,393 --> 00:19:47,729 แล้วใส่พริกหวาน เห็ด เข้าไปหน่อย ซึ่งผมแค่... 214 00:20:14,006 --> 00:20:17,009 ปลาไหลย่างกับซอสผักกาดเปรี้ยวหวาน 215 00:20:22,389 --> 00:20:23,473 ผมไปดูให้ 216 00:20:34,985 --> 00:20:36,028 สวัสดีครับ 217 00:20:38,155 --> 00:20:40,365 - คุณเป็นใครน่ะ - ผมชื่อโทบี้ 218 00:20:41,700 --> 00:20:42,993 ราตรีสวัสดิ์ โทบี้ 219 00:21:13,690 --> 00:21:15,150 เดาว่าพวกเขาไม่อยู่สินะ 220 00:21:20,822 --> 00:21:25,160 ถ้าคุณอยากกวนใจเขา มีไวน์ยี่ห้ออื่นที่ดีกว่านี้นะ 221 00:21:50,978 --> 00:21:53,105 ขวดละพันดอลลาร์ 222 00:21:53,897 --> 00:21:55,107 คุณเชื่อมั้ยล่ะ 223 00:21:55,857 --> 00:21:57,901 ทั้งที่อาจมีคนหิวโหย อยู่ที่ไหนสักแห่ง 224 00:22:14,084 --> 00:22:15,961 ฉันชอบอีกขวดมากกว่าค่ะ 225 00:22:17,045 --> 00:22:20,173 ก็นะ เขาว่ากันว่า รสอร่อยเกิดจากความเคยชิน 226 00:22:22,134 --> 00:22:23,176 คุณชินกับที่นี่รึยัง 227 00:22:24,094 --> 00:22:26,096 คุณเทอร์เนอร์ทั้งคู่ใจดีมากค่ะ 228 00:22:27,014 --> 00:22:28,056 แล้วบ้านล่ะ 229 00:22:28,807 --> 00:22:30,017 สวยดีค่ะ 230 00:22:31,476 --> 00:22:33,729 รู้มั้ย ข้าวของส่วนใหญ่ ที่คุณเห็นรอบบ้านนี่ 231 00:22:34,146 --> 00:22:35,731 จริงๆ ไม่ใช่ของพวกเขาหรอก 232 00:22:38,233 --> 00:22:41,153 พวกของดีๆ อย่างเฟอร์นิเจอร์ 233 00:22:42,279 --> 00:22:43,947 พ่อของผมเป็นคนสะสมเอง 234 00:22:45,616 --> 00:22:48,202 รวมทั้งอาคารนี้ด้วย แน่ล่ะว่าทุกอย่างเลย 235 00:22:51,455 --> 00:22:53,916 แต่เมื่อคุณดูว่า มันมีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง 236 00:22:54,458 --> 00:22:57,127 ค่าบำรุงรักษา ซ่อมแซมดูแล 237 00:22:58,086 --> 00:22:59,504 เยอะไม่เบาเลย 238 00:23:01,757 --> 00:23:04,259 ทั้งหมดที่ว่า ถ้าพยายามสุดๆ 239 00:23:05,469 --> 00:23:07,471 ผมว่าคุณคงขนออกไปได้ สัก 8 หมื่นดอลลาร์ 240 00:23:08,430 --> 00:23:10,098 แสนนึงคงยากไป 241 00:23:10,724 --> 00:23:12,184 เรื่องของเรื่องคือ 242 00:23:13,769 --> 00:23:15,896 ตอนนี้สถานการณ์กำลังตึงเครียด 243 00:23:17,105 --> 00:23:19,233 ถ้าคุณอยากจะเล่นงานโดโรธี 244 00:23:19,775 --> 00:23:22,027 คุณต้องข้ามศพผมไปก่อน 245 00:23:30,118 --> 00:23:31,495 ตอนนั้นคุณอยู่ที่นี่รึเปล่า 246 00:23:35,874 --> 00:23:37,209 ตอนที่เกิดเรื่อง 247 00:23:41,129 --> 00:23:43,131 พวกเขาโทรขอความช่วยเหลือ จากคุณรึเปล่า 248 00:23:45,259 --> 00:23:46,885 คุณเห็นอะไรมั้ย 249 00:23:53,058 --> 00:23:55,060 ขวดปี '94 ไม่เหมือนที่ผมคิดไว้เลย 250 00:24:01,733 --> 00:24:03,819 แต่คงไม่มีอะไร เป็นเหมือนที่คิดไปหมดหรอก 251 00:24:46,904 --> 00:24:48,530 ไม่เป็นไรแล้วนะ 252 00:24:50,324 --> 00:24:53,285 คุณไม่เห็นต้องคอยชวน ไอ้คนขับรถนั่นคุยเลย 253 00:24:53,368 --> 00:24:54,661 เขาจำฉันได้นี่ 254 00:24:54,745 --> 00:24:57,080 อย่างน้อยก็เติมเต็ม อีโก้คุณแล้วคืนนี้ 255 00:24:57,164 --> 00:24:58,582 คุณก็รู้ว่าฉันทำงานอะไร 256 00:24:58,665 --> 00:25:00,459 ใช่ คุณขายความสงสารให้คนโง่ 257 00:25:00,542 --> 00:25:03,503 ฉันต้องสร้างความสัมพันธ์ ในระยะเวลาสั้นมากๆ 258 00:25:03,587 --> 00:25:06,798 คนขับรถนั่นทำงานให้ฉัน เหมือนที่คุณส่งปลาดีๆ คืนพนักงานน่ะ 259 00:25:08,383 --> 00:25:09,384 จูเลียน 260 00:25:10,469 --> 00:25:12,971 บังเอิญผ่านมาน่ะ พวกเธอไปกินที่ไหน 261 00:25:13,430 --> 00:25:15,849 - ฟิช ทาวน์ - ฟิช ทาวน์ไม่สมราคาคุย 262 00:25:15,933 --> 00:25:17,517 ใช่เลย พาผู้เชี่ยวชาญไปด้วยสิ 263 00:25:17,601 --> 00:25:18,852 จูเลียน ขอถามอะไรหน่อย 264 00:25:18,936 --> 00:25:23,106 ผู้ชายที่ตุ่มรับรสเสียจะคืนอาหาร จานเดียวกันถึงสามครั้งได้ไง 265 00:25:23,190 --> 00:25:26,109 ก็เนื้อสัมผัสมันไม่ใช่นี่ โทบี้อยู่ไหน 266 00:25:26,193 --> 00:25:27,778 เขาบอกมีธุระ 267 00:25:29,821 --> 00:25:31,073 ฉันจะไปดูเขาเองค่ะ 268 00:25:31,156 --> 00:25:32,991 ไม่ต้อง ลีแอนน์ ฉันไปเอง 269 00:25:33,075 --> 00:25:35,285 อยากอยู่กับคนที่ฉลาด สักหน่อยน่ะคืนนี้ 270 00:25:44,253 --> 00:25:45,462 งั้นราตรีสวัสดิ์ค่ะ 271 00:25:48,131 --> 00:25:50,050 อย่าเอา '94 มาสิวะ 272 00:25:50,133 --> 00:25:51,677 ช่างองุ่นเปรี้ยวนั่นก่อน 273 00:25:52,427 --> 00:25:54,221 ผมมีอะไรให้คุณดู 274 00:25:55,222 --> 00:25:56,848 หนูตื่นแล้ว 275 00:26:04,273 --> 00:26:06,275 ดีใจที่เห็นลูกนะ 276 00:26:07,859 --> 00:26:10,571 ดีใจที่ได้เจอลูกเหมือนกันจ้ะ 277 00:26:10,654 --> 00:26:12,489 อย่างนั้นล่ะ 278 00:26:15,075 --> 00:26:18,287 ไงจ๊ะ 279 00:26:33,051 --> 00:26:36,430 หลังจากเราออกจากบ้านหลังนั้น เราก็เริ่มตามรอยไปยังสนามบิน 280 00:26:37,347 --> 00:26:41,184 พอเราขับรถออกจากเมือง เราก็เจอสุสาน 281 00:26:42,936 --> 00:26:44,646 รอสโกเสนอว่าเราน่าจะไปดูสักหน่อย 282 00:26:48,400 --> 00:26:49,526 ตรงนี้ 283 00:27:00,954 --> 00:27:03,040 สตีเวน เกรย์สัน 284 00:27:03,123 --> 00:27:05,250 - นั่นพ่อเธอรึ - ดูต่อไปก่อน 285 00:27:08,378 --> 00:27:11,381 ลอร่า เกรย์สัน 286 00:27:14,259 --> 00:27:18,680 ลีแอนน์ เกรย์สัน 287 00:27:20,724 --> 00:27:22,935 ทั้งครอบครัวถูกไฟครอกเสียชีวิต 288 00:27:25,520 --> 00:27:27,231 เป็นไปได้ยังไง 289 00:27:27,314 --> 00:27:30,525 เด็กสาวน่ารักใสซื่อ ที่พวกนายรับมาพักข้างบนนั้น 290 00:27:31,526 --> 00:27:33,737 เธอปลอมตัวเป็นเด็กที่ตายไปแล้ว 291 00:28:14,319 --> 00:28:16,154 คุณคิดว่าเธอต้องการอะไร 292 00:28:16,238 --> 00:28:18,198 มีอะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องเงินมั้ย 293 00:28:18,282 --> 00:28:20,158 เท่าไหร่ล่ะ เธอพูดอะไรรึไง 294 00:28:20,242 --> 00:28:21,785 เธอพูดแต่เรื่องไร้สาระ 295 00:28:22,536 --> 00:28:26,081 สิ่งที่เธออยากได้อาจขึ้นกับ สิ่งที่เธอรู้ หรือเธอคิดว่าเธอรู้ 296 00:28:26,957 --> 00:28:28,458 เป็นไปไม่ได้ 297 00:28:28,542 --> 00:28:29,835 งั้นเรอะ 298 00:28:29,918 --> 00:28:32,629 เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่ แถมยังปิดบังตัวตน 299 00:28:33,922 --> 00:28:36,091 เธอรู้รึเปล่าว่าจะมาเจอตุ๊กตาน่ะ 300 00:28:36,174 --> 00:28:38,677 - เธอดูไม่แปลกใจเลย - งั้นใครเป็นคนบอกเธอ 301 00:28:39,219 --> 00:28:41,221 ไม่มีใครรู้เรื่องบ้าๆ นี้ 302 00:28:42,723 --> 00:28:44,516 คุณคิดว่าเป็นการแบล็คเมล์รึเปล่า 303 00:28:44,975 --> 00:28:46,602 ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร 304 00:28:48,353 --> 00:28:50,355 แต่ยิ่งยัยนั่นอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่ 305 00:28:51,023 --> 00:28:52,816 คุณจะยิ่งลำบาก 306 00:29:56,046 --> 00:29:57,339 ไม่เป็นไรนะ 307 00:29:58,590 --> 00:29:59,841 ไม่เป็นไร 308 00:30:02,344 --> 00:30:03,595 ไม่เป็นไร 309 00:30:45,804 --> 00:30:47,806 คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร