1
00:00:06,333 --> 00:00:08,583
เริ่มการติดเครื่องยนต์

2
00:00:08,666 --> 00:00:11,208
หก ห้า สี่

3
00:00:11,291 --> 00:00:15,125
สาม สอง หนึ่ง ศูนย์

4
00:00:15,208 --> 00:00:16,666
เครื่องยนต์ทั้งหมดทำงาน

5
00:00:17,166 --> 00:00:18,250
ออกตัว

6
00:00:42,875 --> 00:00:46,166
เหตุเกิดในฤดูใบไม้ผลิปี 1969

7
00:00:46,250 --> 00:00:50,166
สถานที่คือโรงเรียนประถมเอ็ด ไวท์
ในเอล ลาโก เท็กซัส

8
00:00:50,250 --> 00:00:53,208
ย่านชานเมืองเซาธ์ฮูสตัน
บนถนนเส้นที่ตรงมาจากนาซ่า

9
00:00:53,291 --> 00:00:57,000
ส่วนช่วงเวลาที่เริ่มต้นทุกอย่าง
ในวันสำคัญนี้น่ะเหรอ

10
00:00:57,500 --> 00:00:59,083
ช่วงพักเด็กเกรดสี่ไง

11
00:00:59,666 --> 00:01:04,416
ไม่ นั่นไม่ใช่ผม นั่นริกกี้ โรดริเกซ
หนึ่งในเพื่อนก๊วนเด็กป่วนที่ผมมีอยู่อื้อซ่า

12
00:01:04,500 --> 00:01:05,916
พวกเขาเพิ่งจะเปลี่ยนกฎ

13
00:01:06,000 --> 00:01:08,333
ห้ามไม่ให้เราปาลูกบอลใส่กัน

14
00:01:08,416 --> 00:01:11,083
ซึ่งนั่นคือจุดที่สนุกที่สุดของคิกบอล

15
00:01:11,166 --> 00:01:13,208
เราต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะชิน

16
00:01:13,791 --> 00:01:18,291
ส่วนนั่นคุณเซนต์จอร์จ ครูพละของเรา
เขาพาริกกี้เดินไปที่กำแพง

17
00:01:19,541 --> 00:01:22,041
เขาคือครูจอมเฮี้ยบที่มีวิธีลงโทษเฉพาะ

18
00:01:22,125 --> 00:01:24,750
เขาจะวาดวงกลมเล็กๆ บนกำแพงที่ใกล้ที่สุด

19
00:01:25,250 --> 00:01:27,541
ตรงนี้ เอาจมูกมาแตะ แล้วค้างเอาไว้

20
00:01:28,125 --> 00:01:30,833
และมันจะสูงกว่าจุดที่ยืนสบายเสมอ

21
00:01:30,916 --> 00:01:34,458
นั่นทำให้เราต้องยืนเขย่งปลายเท้า
ไปจนกระทั่งหมดชั่วโมง

22
00:01:37,250 --> 00:01:41,041
มีครั้งหนึ่งที่ผมต้องเอาจมูกไปชนกำแพง
ผมเตรียมพร้อมมาแล้ว

23
00:01:41,541 --> 00:01:44,958
วิธีที่ผมคิดมาก็คือเราต้องแยกขาออกเล็กน้อย

24
00:01:45,041 --> 00:01:49,375
ย่อตัวหน่อยๆ ในจังหวะสำคัญที่เขากำลังคำนวณ

25
00:01:50,666 --> 00:01:51,625
แตะจมูกไว้ตรงนี้

26
00:01:52,458 --> 00:01:54,333
นั่นแหละผม สแตนลีย์

27
00:01:54,833 --> 00:01:58,291
ใครๆ ก็เรียกผมว่าสแตน
ถ้าไม่นับตอนที่ผมกำลังจะซวย แน่ล่ะ

28
00:01:58,375 --> 00:02:00,958
หรือไม่ก็ตอนขานชื่อในวันเปิดเรียนวันแรก

29
00:02:01,958 --> 00:02:04,875
ในเกมคิกบอล ตำแหน่งผมคือ
ตัวหยุดลูกและตัวรับทั่วไป

30
00:02:04,958 --> 00:02:08,250
เพื่อนร่วมทีมบอกให้ผมพยายามรับทุกอย่างที่รับได้

31
00:02:08,333 --> 00:02:11,666
และรู้ไหม
จริงๆ ผมเป็นตัวเตะที่เก่งเอาเรื่องด้วย

32
00:02:11,750 --> 00:02:13,583
แต่กลับมาที่จุดเริ่มต้นของเรื่องเถอะ

33
00:02:13,666 --> 00:02:17,500
คนพวกนั้นแหละที่เปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล

34
00:02:17,583 --> 00:02:18,833
เด็กคนนั้น

35
00:02:32,958 --> 00:02:33,916
(นาซ่า ลับสุดยอด)

36
00:02:34,000 --> 00:02:37,000
เราไปดูเธอมาแล้วที่สนามคิกบอล
เราได้คุยกับพวกครูๆ ของเธอ

37
00:02:37,083 --> 00:02:38,041
เราประทับใจกับ…

38
00:02:39,416 --> 00:02:41,541
รายงานวิทยาศาสตร์บางชิ้นของเธอ

39
00:02:41,625 --> 00:02:45,208
รวมถึงเรื่องที่เธอได้รับ
รางวัลเยาวชนพลานามัยดีเด่นสามปีซ้อน

40
00:02:45,875 --> 00:02:48,958
เธอจึงเป็นตัวเต็งที่เราเลือกมาทำภารกิจ

41
00:02:49,041 --> 00:02:50,250
ภารกิจเหรอ

42
00:02:50,333 --> 00:02:51,416
ภารกิจอะไร

43
00:02:51,500 --> 00:02:54,416
ฟังนะ ตอนนี้เวลาไม่คอยท่า
ฉะนั้นเราจะเข้าเรื่องกันเลย

44
00:02:55,208 --> 00:02:57,250
เราสร้างยานลงดวงจันทร์พลาด

45
00:02:58,166 --> 00:02:59,291
มันเล็กเกินไปหน่อย

46
00:02:59,875 --> 00:03:01,791
แต่เราจะล่าช้าเพราะเรื่องนั้นไม่ได้

47
00:03:01,875 --> 00:03:03,500
แล้วมันเป็นงั้นได้ไง

48
00:03:03,583 --> 00:03:04,583
เธอเก่งเลขใช่ไหม

49
00:03:05,166 --> 00:03:07,875
- แม่น
- แล้วสอบได้ร้อยเต็มทุกครั้งหรือเปล่า

50
00:03:08,541 --> 00:03:09,833
- เปล่า
- ก็นั่นไง

51
00:03:11,541 --> 00:03:14,583
เราใกล้สำเร็จเต็มทีแล้ว
แต่เราต้องใช้เจ้ายานที่…

52
00:03:16,083 --> 00:03:19,583
บังเอิญเล็กไปนี่ในการทดสอบ
ลงจอดบนดวงจันทร์โดยเร็วที่สุด

53
00:03:19,666 --> 00:03:21,958
เราต้องให้เด็กอย่างเธอมาช่วยเรา

54
00:03:22,041 --> 00:03:24,708
เราจะได้ไปถึงดวงจันทร์ก่อนพวกรัสเซียเวรนั่น

55
00:03:24,791 --> 00:03:26,708
ทำไมคุณไม่ส่งชิมแปนซีไปล่ะ

56
00:03:26,791 --> 00:03:30,750
เพราะเธอพูดคำภาษาอังกฤษจริงๆ
ได้มากกว่าลิงยังไงเล่า

57
00:03:31,500 --> 00:03:33,458
สแตน เธอคือความหวังเดียวของเรา

58
00:03:33,541 --> 00:03:36,291
เอาน่า เธอจะว่าไง ทำเพื่อชาติหน่อย

59
00:03:36,375 --> 00:03:38,541
ทำเพื่อโลกเสรี

60
00:03:41,583 --> 00:03:42,500
โอเค

61
00:03:43,708 --> 00:03:44,541
เยี่ยม

62
00:03:45,250 --> 00:03:47,375
การฝึกลับจะเริ่มหลังหมดปีการศึกษา

63
00:03:47,458 --> 00:03:48,625
ลับเหรอ

64
00:03:48,708 --> 00:03:51,083
ลับสุดยอด สแตน

65
00:03:51,166 --> 00:03:53,625
นี่คือปฏิบัติการลับ มันไม่เคยมีอยู่ เข้าใจไหม

66
00:03:54,458 --> 00:03:56,791
การประชุมนี้ ก็ไม่เคยเกิดขึ้น

67
00:03:57,291 --> 00:03:58,541
ห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด

68
00:03:58,625 --> 00:04:01,458
ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่ชาย พี่สาว

69
00:04:01,958 --> 00:04:03,000
ห้ามทั้งนั้น

70
00:04:03,083 --> 00:04:03,916
เดี๋ยว

71
00:04:04,000 --> 00:04:06,458
แล้วเราจะชิ่งไปจากที่นี่ได้ยังไง

72
00:04:06,541 --> 00:04:08,375
ทุกคนจะคิดว่าผมไปไหน

73
00:04:08,458 --> 00:04:11,166
ค่ายฤดูร้อน เธอถูกเสนอชื่อ ได้รับคำตอบรับ

74
00:04:11,250 --> 00:04:14,416
และเธอก็ได้ทุนไปเข้าค่ายกริซลี

75
00:04:14,500 --> 00:04:17,625
ค่ายพิเศษกลางแจ้ง
นอกทะเลสาบทราเวิร์ส มิชิแกน

76
00:04:18,291 --> 00:04:21,541
เธอไปช่วงปลายเดือนพฤษภา
และอยู่ที่นั่นจนเกือบหมดเดือนมิถุนา

77
00:04:22,875 --> 00:04:27,708
ฉันจะไม่โกหก อากาศและแมลงที่นั่น
โหดหินเอาเรื่อง แต่เธอก็มีช่วงเวลาที่ดี

78
00:04:30,083 --> 00:04:31,750
ดีสุดๆ เลยด้วย

79
00:04:33,500 --> 00:04:35,125
เธอจะไม่มีวันลืมมัน สแตน

80
00:04:41,083 --> 00:04:42,041
(นาซ่า)

81
00:04:42,125 --> 00:04:43,916
(อาคารฝึกและจำลองภารกิจ)

82
00:04:45,708 --> 00:04:47,416
(โครงการอะพอลโล)

83
00:04:50,750 --> 00:04:52,500
(โวลต์)

84
00:05:14,750 --> 00:05:16,125
โอเค หยุด

85
00:05:16,208 --> 00:05:19,916
ตอนนี้ลืมเรื่องนี้ไปก่อน
เอาไว้ค่อยกลับมาว่ากันทีหลัง

86
00:05:20,000 --> 00:05:22,708
ก่อนอื่น ผมจะเล่าถึงชีวิตสมัยนั้นให้ฟัง

87
00:05:22,791 --> 00:05:25,083
มันคือช่วงเวลาและสถานที่ที่ดีต่อการเป็นเด็ก

88
00:05:25,166 --> 00:05:29,583
การใช้ชีวิตอยู่ในฮูสตันช่วงปลายทศวรรษที่ 60
โดยเฉพาะใกล้ๆ นาซ่า

89
00:05:29,666 --> 00:05:32,333
เหมือนการได้อยู่ใน
ที่ที่นิยายวิทยาศาสตร์กลายมาเป็นเรื่องจริง

90
00:05:32,416 --> 00:05:35,875
อนาคตทางเทคโนโลยีที่สดใสได้มาถึง

91
00:05:35,958 --> 00:05:39,250
และเราก็อยู่ ณ ใจกลาง
ของทุกสิ่งที่ใหม่และดีกว่า

92
00:05:39,750 --> 00:05:42,583
แน่นอน มันนำมาด้วยโครงการอวกาศ

93
00:05:44,333 --> 00:05:46,291
แผนไปดวงจันทร์ถูกประกาศ

94
00:05:46,375 --> 00:05:50,375
ตอนที่ประธานาธิบดีเคนเนดี้
มากล่าวสุนทรพจน์ที่ม.ไรซ์ในฮูสตัน

95
00:05:50,458 --> 00:05:52,541
แต่ทำไมต้องดวงจันทร์ บางคนถาม

96
00:05:53,166 --> 00:05:55,291
ทำไมถึงเลือกที่นี่เป็นเป้าหมายของเรา

97
00:05:56,083 --> 00:05:57,583
และพวกเขาก็อาจจะถามด้วยว่า

98
00:05:58,083 --> 00:06:00,041
"ทำไมต้องปีนเขาลูกที่สูงที่สุด"

99
00:06:00,625 --> 00:06:04,458
"ทำไมเมื่อ 35 ปีที่แล้ว
ถึงต้องบินข้ามแอตแลนติก"

100
00:06:04,541 --> 00:06:06,625
"ทำไมไรซ์ต้องแข่งกับเท็กซัส"

101
00:06:06,708 --> 00:06:08,625
เราเลือกจะไปดวงจันทร์

102
00:06:10,916 --> 00:06:15,500
เราเลือกจะไปดวงจันทร์
ในทศวรรษนี้และทำสิ่งอื่นๆ

103
00:06:15,583 --> 00:06:19,041
ไม่ใช่เพราะมันง่าย แต่เป็นเพราะมันยาก

104
00:06:20,375 --> 00:06:24,083
ศูนย์วิจัยอวกาศย้ายมาตั้งอยู่
ที่แถบชานเมืองในปี 1962

105
00:06:25,458 --> 00:06:27,541
ในปีเดียวกันนั้น ฮูสตันเริ่มการก่อสร้าง

106
00:06:27,625 --> 00:06:31,958
สนามกีฬารูปโดมแห่งแรกของโลก
สิ่งมหัศจรรย์อันดับแปดของโลก

107
00:06:32,041 --> 00:06:33,375
แอสโตรโดม

108
00:06:34,458 --> 00:06:36,000
ตอนที่พวกเขาทำพิธีเปิดหน้าดิน

109
00:06:36,083 --> 00:06:38,708
แทนที่จะเอาพลั่วขุดดิน

110
00:06:38,791 --> 00:06:42,500
เจ้าหน้าที่ทุกคนยิงปืนโคลท์ .45 ใส่พื้นแทน

111
00:06:43,583 --> 00:06:45,916
และที่โดมก็มีป้ายคะแนนแอนิเมชันป้ายแรก

112
00:06:46,000 --> 00:06:48,500
ซึ่งฉายภาพสว่างไสวชวนตื่นตา

113
00:06:48,583 --> 00:06:50,958
แต่ที่เจ๋งที่สุดคือตอนที่ทีมแอสโตรตีโฮมรัน

114
00:06:51,041 --> 00:06:54,666
หรือถ้าใช้คำที่พวกเขาชอบพูดกัน
คือตอนที่ส่งบอลสู่วงโคจรแอสโตร

115
00:06:54,750 --> 00:06:58,333
จอจะแสดงภาพพลุอิเล็กทรอนิกส์ใหญ่ๆ ให้ดู

116
00:07:01,625 --> 00:07:04,541
นี่คือที่แรกที่มีการใช้แอสโตรเทิร์ฟ

117
00:07:05,041 --> 00:07:08,416
พื้นสนามเทียมที่ไม่ต้องการการรดน้ำ
ไม่ต้องตัดหญ้า ไม่ต้องถอนหญ้า

118
00:07:08,500 --> 00:07:10,375
และมันก็เป็นภาพแทนที่ไร้ที่ติของยุคสมัย

119
00:07:10,458 --> 00:07:13,208
ซึ่งทุกอย่างใหม่เอี่ยม
สร้างโดยมนุษย์ ดังนั้นจึงดีกว่า

120
00:07:13,291 --> 00:07:16,000
ถึงโจ นาแมธจะบอกว่าเหมือนเล่นบนพื้นคอนกรีต

121
00:07:16,083 --> 00:07:18,500
แต่มันเหมือนกับว่าธรรมชาติ
และข้อจำกัดทางโลกทั้งหลาย

122
00:07:18,583 --> 00:07:19,625
ได้ถูกพิชิตแล้ว

123
00:07:19,708 --> 00:07:21,958
และทุกคนต่างก็แน่ใจว่าในช่วงชีวิตของเรา

124
00:07:22,041 --> 00:07:25,000
เราจะสามารถเลือกไปอยู่บนดวงจันทร์
หรือดาวเคราะห์ใกล้เคียงได้

125
00:07:25,083 --> 00:07:27,750
อาจจะในอาณานิคมอวกาศรูปโดม

126
00:07:27,833 --> 00:07:30,375
และจากอัตราพัฒนาการทางเทคโนโลยี

127
00:07:30,458 --> 00:07:31,958
มันง่ายที่เราจะจินตนาการ

128
00:07:32,041 --> 00:07:35,250
ว่าเราอาจจะมีอายุยืนยาวกว่าร้อยปี

129
00:07:35,333 --> 00:07:37,333
ดูตัวอย่างสิ อย่างที่ศูนย์การแพทย์

130
00:07:37,916 --> 00:07:41,041
ดีเบกี้กับคูลีย์สามารถปลูกถ่ายหัวใจ
ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

131
00:07:41,125 --> 00:07:42,583
และถ้าใกล้บ้านขึ้นมาหน่อย

132
00:07:42,666 --> 00:07:47,125
เราเป็นภูมิภาคแรกๆ ในประเทศ
ที่มีโทรศัพท์แบบปุ่มกดใช้

133
00:07:47,208 --> 00:07:48,458
ทุกคน ฟังนะ

134
00:07:48,541 --> 00:07:51,166
มันเจ๋งสุดๆ เราไม่ต้องหมุนอีกแล้ว

135
00:07:51,250 --> 00:07:53,375
แถมเรายังบรรเลงเพลงด้วยเสียงมันได้

136
00:07:53,458 --> 00:07:56,041
พี่สาวผม วิคกี้ เป็นนักดนตรีประจำบ้าน

137
00:07:56,125 --> 00:07:58,583
เธอเป็นพี่คนโตสุด รองมาคือสตีฟ

138
00:07:59,166 --> 00:08:02,583
แล้วก็จาน่า เกร็ก สเตฟานี่ แล้วก็ผม

139
00:08:03,625 --> 00:08:04,625
โอเค ตาเธอโชว์บ้าง

140
00:08:06,291 --> 00:08:07,125
โอเค ดี

141
00:08:12,000 --> 00:08:13,500
ฮัลโหลๆ

142
00:08:23,333 --> 00:08:24,916
จริงอยู่ ประเทศเราอยู่ในภาวะสงคราม

143
00:08:25,416 --> 00:08:26,750
หลายเมืองลุกเป็นไฟ

144
00:08:26,833 --> 00:08:28,833
ความโกลาหลเกิดขึ้นทั่วทุกหนแห่ง

145
00:08:31,291 --> 00:08:34,000
แต่จากมุมมองของเด็กที่อาศัยอยู่ชานเมือง

146
00:08:34,083 --> 00:08:36,083
เรื่องทั้งหมดอยู่แค่ในจอโทรทัศน์

147
00:08:36,583 --> 00:08:39,250
และด้วยความเป็นเด็ก เราจึงคิดว่ามันปกติ

148
00:08:39,833 --> 00:08:41,041
เหตุจลาจลอีกครั้ง

149
00:08:41,541 --> 00:08:43,708
การลอบสังหารผู้นำคนสำคัญอีกครั้ง

150
00:08:43,791 --> 00:08:45,708
ผมคิดว่าผู้ใหญ่เขาคงทำกันอย่างนั้น

151
00:08:46,208 --> 00:08:48,541
ในบ้านเรา เหมือนจะมีแค่วิคกี้ที่แสดงให้เห็น

152
00:08:48,625 --> 00:08:50,666
ถึงสิ่งที่เรียกว่าช่องว่างระหว่างวัย

153
00:08:50,750 --> 00:08:52,083
เธอเป็นคนเดียวในหมู่พวกเรา

154
00:08:52,166 --> 00:08:55,625
ที่เหมือนจะรู้และใส่ใจเรื่องราวซึ่งเกิดขึ้นในโลก

155
00:08:56,416 --> 00:08:59,875
ส่วนเราเคยเข้าใกล้มันมากที่สุด
ก็แค่ตอนที่ไปฮูสตันกับแม่

156
00:08:59,958 --> 00:09:03,875
ที่แถวๆ วิทยาลัยซึ่งในช่วงนั้น
แม่เหมือนจะเรียนปริญญาโทไม่จบสักที

157
00:09:07,750 --> 00:09:09,625
- ดูการแต่งตัวพวกเขาสิ
- พวกนั้นเหรอ

158
00:09:09,708 --> 00:09:12,333
ดูไว้นะ เด็กๆ
นี่แหละเหตุผลที่เราย้ายไปอยู่ชานเมือง

159
00:09:12,416 --> 00:09:14,791
เพื่อไปให้ไกลจากคนพวกนี้

160
00:09:14,875 --> 00:09:16,541
พวกโลกแคบเขากลัว

161
00:09:16,625 --> 00:09:18,916
ไม่จริง พี่ของลูกน่ะเพ้อเจ้อ

162
00:09:20,125 --> 00:09:24,583
เราย้ายเพราะงานของพ่อ
พ่อเบื่อกับการเดินทางเที่ยวละชั่วโมง

163
00:09:25,083 --> 00:09:25,958
เข้าใจไหม

164
00:09:26,041 --> 00:09:27,500
- โอเค แม่
- เข้าใจแล้ว

165
00:09:27,583 --> 00:09:28,416
เข้าใจแล้ว

166
00:09:28,916 --> 00:09:30,916
แม่ นั่นใช่ฮิปปี้หรือเปล่า

167
00:09:32,750 --> 00:09:34,750
ใช่ นั่นพวกฮิปปี้

168
00:09:34,833 --> 00:09:35,958
แล้วคนนั้นล่ะ

169
00:09:37,333 --> 00:09:39,000
ไม่ ผมเขายังยาวไม่พอ

170
00:09:39,750 --> 00:09:42,500
แต่เขาใส่กางเกงขากระดิ่ง

171
00:09:45,083 --> 00:09:47,375
โอเค ใช่ นั่นก็ฮิปปี้

172
00:09:48,625 --> 00:09:50,000
หนูว่าหนูชอบพวกฮิปปี้นะ

173
00:09:52,625 --> 00:09:55,541
และในย่านชานเมืองใหม่
ที่ขยายตัวออกไปทางใต้ของฮูสตัน

174
00:09:55,625 --> 00:09:58,333
ก็มีโซนที่อยู่อาศัยผุดขึ้นเต็มไปหมด

175
00:09:59,000 --> 00:10:01,916
ละแวกบ้านเราเต็มไปด้วยบ้านที่กำลังก่อสร้าง

176
00:10:02,000 --> 00:10:03,750
ผืนดินเรียบเตียน

177
00:10:03,833 --> 00:10:07,875
สิ่งเดียวที่พอจะดูเป็นเนินเขาได้
คือทางยกระดับบนทางหลวงระหว่างรัฐ

178
00:10:07,958 --> 00:10:12,708
เรากำลังพูดถึงที่ราบชายฝั่ง
ที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลแค่ราวเก้าเมตร

179
00:10:12,791 --> 00:10:14,833
การติดตั้งท่อระบายน้ำมีไม่เพียงพอ

180
00:10:14,916 --> 00:10:17,916
เพราะงั้นแค่ฝนตกแป๊บเดียว น้ำก็ท่วมหมดแล้ว

181
00:10:18,416 --> 00:10:19,833
นั่นงูวอเตอร์มอกคาซิน

182
00:10:21,583 --> 00:10:22,583
ทุกทีเลย

183
00:10:24,041 --> 00:10:25,708
ที่นี่ไร้ซึ่งประวัติศาสตร์

184
00:10:26,208 --> 00:10:28,541
ทุกอย่างเท่าที่เห็นถูกสร้างใหม่หมด

185
00:10:28,625 --> 00:10:30,375
ศูนย์การค้าแห่งใหม่เรียงราย

186
00:10:30,458 --> 00:10:33,083
มีทั้งร้านชำ ร้านเบอร์เกอร์

187
00:10:33,166 --> 00:10:34,708
และที่ดีที่สุด

188
00:10:34,791 --> 00:10:36,791
ลานโบว์ลิ่งกับเกมตู้

189
00:10:37,375 --> 00:10:40,416
เราจะเดินไม่ก็ปั่นจักรยาน
ไปลานโบวลิ่งสัปดาห์ละครั้งเป็นอย่างน้อย

190
00:10:41,875 --> 00:10:44,625
เราจะโยนโบวล์ถ้าพ่อแม่จ่าย แต่ถ้าไปกันเอง

191
00:10:44,708 --> 00:10:46,916
เราจะไปเล่นกันที่โซนเกมตู้

192
00:10:47,500 --> 00:10:51,500
เราได้พัฒนาระบบต่อยอดตัวเอง
ที่ช่วยต่ออายุค่าขนมอันน้อยนิดของเราขึ้นมา

193
00:10:52,000 --> 00:10:55,708
ด้วยการลงทุน 25 เซนต์
เราจะได้อาร์ซี โคล่าในราคา 15 เซนต์

194
00:10:55,791 --> 00:10:57,666
และเล่นพินบอลหนึ่งตาด้วยเงินสิบเซนต์

195
00:11:00,916 --> 00:11:04,333
เราเน้นไปที่ตู้ซึ่งเราเล่นจนเชี่ยวชาญ
อย่างเช่นอควาเรียส

196
00:11:04,875 --> 00:11:07,541
แน่นอนว่าความกดดันทั้งหมดอยู่ที่เกมแรก

197
00:11:07,625 --> 00:11:10,166
เราต้องชนะทันที ไม่ใช่แค่เพื่อเล่นต่อไป

198
00:11:10,250 --> 00:11:13,291
แต่เพื่อให้เครื่องแถมตาฟรีให้กับเราด้วย

199
00:11:13,791 --> 00:11:16,041
จากนั้นเมื่อถึงเวลากลับบ้าน

200
00:11:16,125 --> 00:11:19,125
เราจะขายตาฟรีทั้งหมดที่ได้
ในราคา 50 เซนต์ให้กับคนที่แก่กว่า

201
00:11:19,208 --> 00:11:20,750
ที่คิดว่ามันคุ้มค่า

202
00:11:28,166 --> 00:11:29,708
บางทีเสน่ห์อย่างหนึ่งของที่นี่

203
00:11:29,791 --> 00:11:32,416
คือมันเป็นที่สุมหัวของพวกอันธพาลท้องถิ่น

204
00:11:33,083 --> 00:11:34,666
เราทึ่งกับความเก๋าของพวกเขา

205
00:11:34,750 --> 00:11:37,000
และวิธีที่พวกเขาใช้เพื่อพิชิตระบบ

206
00:11:37,083 --> 00:11:40,125
ไม่ว่าจะเป็นการลดความโน้มถ่วง
ของเครื่องอย่างหยาบๆ

207
00:11:40,208 --> 00:11:43,041
หรือทักษะในการเล่นเกมฟรี
โดยไม่ต้องหยอดเหรียญ

208
00:11:43,541 --> 00:11:48,250
ถ้าทำได้ถูกวิธี เครื่องจะเริ่มเกมใหม่ให้

209
00:11:48,750 --> 00:11:50,250
นี่คือฝีมือขั้นเทพ

210
00:11:51,041 --> 00:11:53,375
ผมพยายามลองทำสูตรนั้นอยู่หลายปี

211
00:11:53,458 --> 00:11:54,750
แต่ก็ไม่เป็นผล

212
00:11:58,500 --> 00:12:01,375
เราเป็นบ้านหลังแรกๆ ที่สร้างเสร็จ
บนถนนเส้นที่เราอยู่

213
00:12:01,875 --> 00:12:05,541
มันให้ความรู้สึกเหมือนทั้งละแวก
เป็นพื้นที่ก่อสร้างที่เราจะไปหยิบฉวยอะไรก็ได้

214
00:12:06,500 --> 00:12:09,250
เราสามารถสร้างป้อมทั้งหลัง
จากแผ่นไม้ที่ถูกโยนทิ้ง

215
00:12:10,291 --> 00:12:11,458
แค่นั้นก็ใช้ได้แล้ว

216
00:12:11,541 --> 00:12:14,791
เพราะถ้าจะสร้างบ้านต้นไม้
เราคงต้องรออีกสักสองทศวรรษ

217
00:12:15,750 --> 00:12:17,833
พ่อ นี่ถือว่าเป็นการขโมยหรือเปล่า

218
00:12:17,916 --> 00:12:19,875
ในมุมมองของพ่อนะ

219
00:12:19,958 --> 00:12:22,125
พวกเขาตั้งราคาบ้านเราแพงเกินไป

220
00:12:22,208 --> 00:12:24,416
เพราะงั้นในทางเทคนิค พวกเขาเป็นหนี้เรา

221
00:12:25,125 --> 00:12:27,875
ก็แค่ไม้อัดแผ่นเดียว พวกเขาไม่คิดถึงมันหรอก

222
00:12:27,958 --> 00:12:30,041
ผมยังไม่แน่ใจว่าพ่อผมจัดอยู่ในประเภท

223
00:12:30,125 --> 00:12:33,125
คนมัธยัสถ์ที่ดิ้นรนหาเลี้ยงครอบครัว

224
00:12:33,208 --> 00:12:34,833
หรือใกล้เคียงกับพวกนักต้มตุ๋นมากกว่า

225
00:12:34,916 --> 00:12:37,125
ดึงเข้า ขึงให้ตึง นั่นแหละ

226
00:12:37,208 --> 00:12:41,333
แต่ที่แน่ชัด เป้าหมายเดียวของบ้านเรา
คือการประหยัดเงินให้ได้มากที่สุด

227
00:12:41,833 --> 00:12:42,875
สวย

228
00:12:45,166 --> 00:12:46,666
(เอสโซ่)

229
00:12:47,833 --> 00:12:49,708
เดี๋ยวๆ

230
00:12:49,791 --> 00:12:51,000
คุณยังเติมไม่เสร็จ

231
00:12:51,750 --> 00:12:53,666
เอาหัวจ่ายกลับเข้าไปในถังน้ำมัน

232
00:12:55,708 --> 00:12:58,000
ทีนี้บีบด้ามจับให้เปิดจนสุด

233
00:12:59,000 --> 00:13:00,833
แล้วก็ยกสายจากหลังมาหน้า

234
00:13:04,250 --> 00:13:05,750
ในสายนั่นคือน้ำมันของผม

235
00:13:05,833 --> 00:13:06,958
- ผมจ่ายไปแล้ว
- พ่อ…

236
00:13:07,041 --> 00:13:07,875
เขารู้น่า

237
00:13:08,791 --> 00:13:12,125
ถึงแม้ว่าพ่อผมจะมีหน้าที่คุม
การรับพัสดุเข้าออกของนาซ่า…

238
00:13:12,208 --> 00:13:14,291
ไปจัดการพวกรัสเซียซะ

239
00:13:14,375 --> 00:13:15,958
รับทราบ สหาย

240
00:13:16,041 --> 00:13:17,916
และสามารถเลี้ยงดูครอบครัว

241
00:13:18,000 --> 00:13:20,250
ที่มีลูกหกคนได้ดีไม่มากก็น้อย

242
00:13:20,750 --> 00:13:23,083
ผมก็ยังอายอยู่ดีที่งานของพ่อเป็นงานเสมียน

243
00:13:23,166 --> 00:13:25,583
ไม่ใช่คนที่มีบทบาทอะไรในภารกิจ

244
00:13:25,666 --> 00:13:28,291
เราทั้งมีและไม่มี
ความเป็นไปได้ที่จะเลื่อนตำแหน่ง…

245
00:13:28,375 --> 00:13:31,333
พ่ออยู่ห่างไกลจากคำว่านักบินอวกาศ
มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

246
00:13:31,416 --> 00:13:33,208
พ่อฉันเป็นคนล็อกพิกัด

247
00:13:33,291 --> 00:13:36,708
เพื่อที่เวลานักบินอวกาศลงจอดบนทะเล

248
00:13:37,208 --> 00:13:39,375
ทหารเรือจะได้ไปรับพวกเขาได้

249
00:13:39,458 --> 00:13:42,833
เวลาที่นับถอยหลังจนถึงตอนปล่อยยาน

250
00:13:42,916 --> 00:13:47,250
พ่อฉันเป็นคนที่กดปุ่มเพื่อปล่อยยาน

251
00:13:47,333 --> 00:13:49,000
ตอนที่ผมเดินกลับบ้านจากโรงเรียน…

252
00:13:49,083 --> 00:13:51,125
ผมเป็นเด็กประเภทที่คุณคงเรียกว่านักปั้นเรื่อง

253
00:13:51,208 --> 00:13:53,958
ซึ่งก็คือ "จอมโกหก" แต่แค่เรียกให้สวยกว่า

254
00:13:54,041 --> 00:13:55,666
ผมเลยเดินเข้าไปใกล้อีก

255
00:13:55,750 --> 00:13:57,166
ตอนนั้นแหละที่ผมพบว่า

256
00:13:57,250 --> 00:13:59,375
ตัวเขามีสายระโยงระยาง

257
00:13:59,458 --> 00:14:01,750
สายมันโยงขึ้นไปจนถึงนอกอวกาศ

258
00:14:01,833 --> 00:14:04,000
เขาเป็นหุ่นยนต์อะไรสักอย่าง

259
00:14:04,916 --> 00:14:07,375
จริงๆ วันนี้ผมอยากพาเขามาด้วย

260
00:14:07,458 --> 00:14:10,583
แต่จู่ๆ เขาก็ถูกสายนั้นดึงกลับขึ้นไป

261
00:14:13,416 --> 00:14:16,291
คุณอูลริชบอกว่าลูกไม่ได้เอาของ
ไปนำเสนอเพื่อเล่าเรื่อง

262
00:14:16,791 --> 00:14:20,166
ผม "เล่าเรื่อง" และหวังให้พวกเขา
จินตนาการสิ่งที่ผม "นำเสนอ"

263
00:14:20,250 --> 00:14:22,250
เธอบอกว่าลูกเล่าให้เพื่อนทั้งห้องฟัง

264
00:14:22,333 --> 00:14:26,000
ว่าพ่อของลูกจะได้ไปกับ
ยานอะพอลโล 14 ไม่ก็ 15 ในปี 1972

265
00:14:26,083 --> 00:14:28,041
ลูกรัก จริงหรือเปล่า

266
00:14:28,708 --> 00:14:31,708
ทำไมพ่อถึงไม่ทำหน้าที่สำคัญในนาซ่าล่ะครับ

267
00:14:31,791 --> 00:14:34,458
- มันน่าอายนิดๆ
- สแตน

268
00:14:35,291 --> 00:14:39,500
พ่อของลูกทำงานหนักมาก
กว่าจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าแผนก

269
00:14:39,583 --> 00:14:42,041
เขาเป็นคนดูแลทุกอย่างที่เข้าไปยังที่นั่น

270
00:14:42,125 --> 00:14:45,541
ตั้งแต่ปากกาไปจนถึงชุดอวกาศ
หน้าที่พ่อสำคัญ โอเคไหม

271
00:14:45,625 --> 00:14:46,458
โอเคฮะ

272
00:14:47,083 --> 00:14:51,291
ผมแค่สงสัยว่าทำไมพ่อถึงไม่ได้เป็น
นักบินอวกาศหรืออะไรเจ๋งๆ

273
00:14:51,375 --> 00:14:55,250
ลูกรัก ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้เป็นนักบินอวกาศ

274
00:14:55,333 --> 00:14:58,583
ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง
โครงการต้องพึ่งคนจำนวนมาก

275
00:14:58,666 --> 00:15:00,458
รวมถึงพ่อของลูกด้วย เข้าใจไหม

276
00:15:00,541 --> 00:15:02,083
- ครับ
- ดี

277
00:15:02,166 --> 00:15:03,083
มันเป็นความจริง

278
00:15:03,166 --> 00:15:05,708
เพื่อนบ้านที่อยู่หลังบ้านเราเป็นคนทำหมวก

279
00:15:05,791 --> 00:15:08,041
พ่อของเพื่อนผมหลายคนเป็นวิศวกรอยู่ที่นาซ่า

280
00:15:08,125 --> 00:15:10,666
แม่ของเด็กผู้หญิงในชั้นของผมช่วยทำชุดอวกาศ

281
00:15:10,750 --> 00:15:13,708
มันเหมือนทุกคนทำหน้าที่อะไรสักอย่างให้นาซ่า

282
00:15:13,791 --> 00:15:17,583
พ่อของผมก็ทำหน้าที่ของเขา
ถึงในสายตาผมมันจะเป็นงานจิ๊บจ๊อย

283
00:15:18,750 --> 00:15:19,708
อย่างที่ผมบอก

284
00:15:19,791 --> 00:15:23,916
ผมเป็นลูกคนสุดท้องจากจำนวนหกคน
ในครอบครัวใหญ่สไตล์เบรดี้ บันช์

285
00:15:24,000 --> 00:15:26,250
และเป็นคนเดียวที่เกิดในยุค 60

286
00:15:26,333 --> 00:15:28,083
ในช่วงเวลาที่ผมเกิดมา

287
00:15:28,166 --> 00:15:32,125
พ่อแม่ผมเหมือนจะพอใจแล้ว
กับการบันทึกทุกอย่างที่ลูกๆ ทำ

288
00:15:33,458 --> 00:15:35,916
ผมได้เป็นส่วนหนึ่งของระบบที่มีอยู่เดิม

289
00:15:36,000 --> 00:15:37,166
แต่ก็แค่นั้นจริงๆ

290
00:15:37,666 --> 00:15:40,666
ผมแทบไม่ได้อยู่ในรูปถ่ายครอบครัว
หรือในโฮมวิดีโอเลย

291
00:15:40,750 --> 00:15:43,041
พี่ๆ ผมมักจะแกล้งผมเรื่องที่ว่า

292
00:15:43,541 --> 00:15:46,250
เห็นไหม นายไม่ได้อยู่ในรูปพวกนี้เลย

293
00:15:46,916 --> 00:15:49,875
พ่อแม่ไม่กล้าบอกนายแต่นายน่ะโดนเก็บมาเลี้ยง

294
00:15:50,541 --> 00:15:54,000
พ่อกับแม่เจ็บปวดเกินกว่าจะบอกนาย
แต่เราเอานายมาจากบ้านเด็กกำพร้า

295
00:15:54,083 --> 00:15:56,666
เราเลือกนายจากฝูงเด็กที่ร้องไห้โยเย

296
00:15:56,750 --> 00:15:58,083
ฮ่าๆ ตลกจังเลย

297
00:15:58,166 --> 00:16:00,041
ผมมารู้ทีหลังว่าหลังจากผมเกิด

298
00:16:00,125 --> 00:16:02,666
แม่ผมก็เริ่มกินยาตัวใหม่ที่เรียกว่ายาคุม

299
00:16:02,750 --> 00:16:05,875
แต่แม่ไม่ได้บอกบาทหลวง
เพราะกลัวว่าจะโดนขับออกจากศาสนา

300
00:16:13,750 --> 00:16:16,708
เรามีเพื่อนบ้านหลังติดกัน ครอบครัวพาเท็ก

301
00:16:16,791 --> 00:16:18,666
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้คุมกำเนิดอะไร

302
00:16:18,750 --> 00:16:21,458
เพราะบ้านนี้มีลูกคนใหม่ออกมาลืมตาดูโลกทุกปี

303
00:16:21,958 --> 00:16:23,625
แม่ของพวกเขาทำงานหนักมาก

304
00:16:23,708 --> 00:16:27,750
บางครั้งเธอก็จะเอาหนังยาง
ให้ลูกเคี้ยวเล่นระหว่างมื้ออาหาร

305
00:16:28,750 --> 00:16:30,958
และเธอก็หมกมุ่นกับความสะอาด

306
00:16:31,041 --> 00:16:33,541
เธอเก็บกวาดบ้านให้สะอาดเอี่ยมตลอด

307
00:16:33,625 --> 00:16:37,000
และเพื่อความสะดวก
เธอจึงให้ลูกๆ ทุกคนอยู่นอกบ้านตลอดวัน

308
00:16:37,083 --> 00:16:38,833
เว้นแต่เจ้าทารก แน่ล่ะ

309
00:16:40,083 --> 00:16:42,916
เธอจะเอาลูกคนรองสุดท้าย
มาอยู่กับพวกพี่ๆ นอกบ้าน

310
00:16:43,000 --> 00:16:46,125
ส่วนเธอจะอยู่ในบ้านกับน้องเล็ก
และทำความสะอาด

311
00:16:47,166 --> 00:16:49,791
บางครั้งบางคราวก็จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

312
00:16:52,291 --> 00:16:55,583
แต่เราทุกคนก็ล้วนรอดจากวัยเด็กของเรามาได้

313
00:16:55,666 --> 00:16:56,666
แป๊บหนึ่งๆ

314
00:16:59,166 --> 00:17:00,875
หลังจากพ่อของพวกพาเท็กเลิกงานแล้ว

315
00:17:00,958 --> 00:17:05,000
เขามักจะเปิดโรงรถนั่งสูบซิการ์เกือบทั้งเย็น

316
00:17:05,625 --> 00:17:08,833
ผมเดาว่านั่นคือการรักษา
ความสะอาดของบ้านในส่วนของเขา

317
00:17:11,958 --> 00:17:14,625
พวกเราหกคนจะร่วมมือกันทำงาน

318
00:17:15,291 --> 00:17:18,958
เราเก็บกวาดบ้านและสนาม
และปฏิบัติการตามระบบของเราอย่างแม่นยำ

319
00:17:20,708 --> 00:17:22,541
นอกจากงานกลางแจ้งที่มีไม่รู้จบ

320
00:17:22,625 --> 00:17:25,750
งานใหญ่ที่สุดของผมในบ้าน
ก็คือการเอาขยะในถังทั้งหมดไปทิ้ง

321
00:17:26,250 --> 00:17:28,625
ผมไม่แน่ใจว่าสมัยนั้นมีถุงดำพลาสติกหรือยัง

322
00:17:28,708 --> 00:17:32,375
แต่มันก็ไม่สำคัญหรอก
เพราะเราใช้แค่ถุงร้านชำของเก่า

323
00:17:32,458 --> 00:17:33,750
ซึ่งมีแนวโน้มที่จะรั่ว

324
00:17:33,833 --> 00:17:36,625
เพราะขยะเปียกที่ทุกคนทิ้งลงไป

325
00:17:37,125 --> 00:17:40,208
และแน่นอน หน้าที่ถูพื้นหลังจากนั้นเป็นของผม

326
00:17:41,041 --> 00:17:42,541
บางทีอาจเพราะเราจ่ายไม่ไหว

327
00:17:42,625 --> 00:17:44,708
เราเลยไม่ค่อยได้ออกไปกินข้าวตามร้านอาหาร

328
00:17:44,791 --> 00:17:49,291
แม่ผมเป็นอัจฉริยะด้านการสร้างสรรค์เมนูอาหาร
แล้วดัดแปลงไปเรื่อยๆ ได้เป็นหลายวัน

329
00:17:49,375 --> 00:17:52,875
แฮมกระป๋องจะราดด้วยน้ำตาลทราย
และสับปะรดในวันอาทิตย์

330
00:17:52,958 --> 00:17:54,708
วันจันทร์ก็จะเป็นแฮมแคสเซอโรล

331
00:17:54,791 --> 00:17:56,250
วันอังคาร แซนด์วิชแฮม

332
00:17:56,333 --> 00:17:59,500
ส่วนวันพุธก็จะเป็นซุปถั่วขาวที่ใส่แฮมที่เหลือลงไป

333
00:18:00,000 --> 00:18:03,291
สำหรับอาหารหลักอื่นๆ
ก็จะมีทั้งซุปมะเขือเทศและแซนด์วิชกริลด์ชีส

334
00:18:03,375 --> 00:18:05,541
ทูน่าแคสเซอโรลโรยมันฝรั่งแผ่นทอดกรอบ

335
00:18:06,166 --> 00:18:08,000
พายถ้วย มีตโลฟ

336
00:18:08,583 --> 00:18:12,875
เมนูไก่หลากหลายชนิดไม่รู้จบ
และแน่นอน ครีมข้าวโพดปริมาณมาก

337
00:18:12,958 --> 00:18:15,166
เมนูสนุกได้แก่ไข่ยัดไส้

338
00:18:15,250 --> 00:18:17,708
ไอติมทำเอง ไส้กรอกเวียนนา

339
00:18:17,791 --> 00:18:21,041
และข้าวโพดคั่วจิฟฟี่ในโอกาสพิเศษ

340
00:18:22,000 --> 00:18:24,875
มันยังเป็นช่วงที่เบ้าเจลโล
ได้รับความนิยมระลอกแรก

341
00:18:28,583 --> 00:18:30,833
มื้อเที่ยงที่โรงเรียนก็เป็นงานในครัวเรือน

342
00:18:30,916 --> 00:18:33,000
ทุกคืนวันอาทิตย์ เราทุกคนจะเป็นผู้ช่วยของแม่

343
00:18:33,083 --> 00:18:37,333
เราจะทำแซนด์วิชมื้อเที่ยงสำหรับไปโรงเรียน
ของทั้งสัปดาห์อย่างเป็นระบบ

344
00:18:37,416 --> 00:18:40,083
จากนั้นก็แช่แข็งไว้ แล้วค่อยเอามาละลายข้ามคืน

345
00:18:40,166 --> 00:18:42,083
ในวันก่อนหน้าที่จะไปโรงเรียน

346
00:18:42,791 --> 00:18:45,291
(จาน่า วิคกี้ เกร็ก สตีเวน สเตฟานี่ สแตน)

347
00:18:48,208 --> 00:18:50,333
บางทีแซนด์วิชที่ได้ก็ยังละลายไม่หมด

348
00:18:50,833 --> 00:18:55,041
และเราก็จะได้แซนด์วิชโบโลญญา
ที่ขนมปังแฉะและเป็นน้ำแข็งอยู่ครึ่งหนึ่ง

349
00:19:01,416 --> 00:19:03,958
พ่อแม่ของพ่อผมอาศัยอยู่ในย่านเก่าที่ฮูสตัน

350
00:19:04,041 --> 00:19:05,875
เราจะไปเยี่ยมพวกท่านช่วงสุดสัปดาห์

351
00:19:07,083 --> 00:19:09,333
เคาะมันเบาๆ ไปเรื่อยๆ

352
00:19:13,958 --> 00:19:15,333
จนกระทั่งมันตรง

353
00:19:15,833 --> 00:19:16,666
เห็นไหม

354
00:19:16,750 --> 00:19:19,791
ตะปูน่ะใช้ได้ตลอดไป
หลานไม่จำเป็นต้องทิ้งมันเลย

355
00:19:19,875 --> 00:19:22,000
หลานต้องหาที่เก็บดีๆ ให้กับมัน

356
00:19:22,750 --> 00:19:26,041
การผ่านยุคเศรษฐกิจตกต่ำมา ทำให้ปู่กับย่าผม

357
00:19:26,125 --> 00:19:28,583
รู้สึกว่ามันจะเกิดขึ้นอีกได้ทุกเมื่อ

358
00:19:28,666 --> 00:19:29,708
อย่าทุบโดนนิ้วล่ะ

359
00:19:32,166 --> 00:19:34,958
ปู่กับย่าเก็บทุกอย่างถึงมันจะมีราคาน้อยนิด

360
00:19:35,041 --> 00:19:36,666
และเอาทุกอย่างมาใช้ใหม่เท่าที่ทำได้

361
00:19:36,750 --> 00:19:37,875
หลานทำได้แล้ว

362
00:19:39,750 --> 00:19:43,416
พวกท่านใช้ซ้ำกระทั่งกระดาษชำระ
ซึ่งทำให้อดสงสัยไม่ได้

363
00:19:43,500 --> 00:19:47,333
ว่าทำไมไม่ใช้ผ้าขี้ริ้วแทนกระดาษชำระไปซะเลย

364
00:19:47,416 --> 00:19:50,041
แต่พวกเราทุกคนต่างก็ปิดปากเงียบ

365
00:19:50,541 --> 00:19:51,666
เราจะไม่แวะร้านขนม…

366
00:19:51,750 --> 00:19:54,708
สาบานได้ ย่าผมพาเราไปดูมนต์รักเพลงสวรรค์

367
00:19:54,791 --> 00:19:56,208
ทุกๆ หกเดือน

368
00:20:03,166 --> 00:20:06,000
ผมไม่แน่ใจว่าหนังเรื่องนั้นฉายอยู่หลายปี

369
00:20:06,083 --> 00:20:07,916
หรือมันถูกเอามาฉายใหม่เรื่อยๆ

370
00:20:08,416 --> 00:20:10,500
มันก็แค่การออกไปเที่ยวกับย่าอีกรอบ

371
00:20:11,500 --> 00:20:13,458
ซึ่งก็เหมือนกับหนังที่ย่าเลือก

372
00:20:14,166 --> 00:20:16,708
ย่าเป็นผู้หญิงใจดีที่แทบจะไม่มีจุดให้ติ

373
00:20:18,791 --> 00:20:22,500
ส่วนยายของผมเป็นคน
ที่แหวกแนวและหวาดระแวงกว่า

374
00:20:22,583 --> 00:20:24,041
แต่อยู่กับยายแล้วสนุกสุดๆ

375
00:20:24,750 --> 00:20:26,833
ยายจะมาพักกับเราเป็นเวลานานๆ

376
00:20:26,916 --> 00:20:29,541
และทำให้เราเพลิน
ไปกับทฤษฎีสมคบคิดทั้งหลายแหล่

377
00:20:29,625 --> 00:20:31,458
รวมถึงนานาลางหายนะสุดหดหู่

378
00:20:31,541 --> 00:20:36,250
เรารู้แล้วว่าเจเอฟเคไม่ได้ตายในวันนั้นที่ดัลลัส

379
00:20:38,208 --> 00:20:39,958
ชายที่น่าสงสารคนนั้นอยู่ในสภาพผัก

380
00:20:40,041 --> 00:20:42,666
เพราะกระสุนทำให้สมองเขาเสียหายรุนแรง

381
00:20:43,166 --> 00:20:49,125
แต่พวกนั้นพยุงชีพเขาไว้
และให้เขาอยู่อย่างสันโดษบนเกาะที่กรีซ

382
00:20:50,250 --> 00:20:53,375
พวกเขาคิดว่าประชาชนจะรับไม่ไหว
ถ้าเห็นประธานาธิบดีในสภาพผัก

383
00:20:53,458 --> 00:20:56,875
พวกเขาเลยกันเราไว้จากข้อเท็จจริง

384
00:20:57,583 --> 00:20:59,875
มันเป็นเกาะของอริสโตเติล โอนาซิส

385
00:21:00,416 --> 00:21:02,708
ซึ่งนั่นอธิบาย
เรื่องการแต่งงานของเขากับแจ็คกี้ได้

386
00:21:05,333 --> 00:21:07,958
สำหรับยาย โลกกำลังดิ่งลงเหว

387
00:21:08,041 --> 00:21:09,375
อย่างรวดเร็ว

388
00:21:11,041 --> 00:21:14,416
การมีประชากรล้นเกิน
กำลังทำให้ดาวดวงนี้หายใจไม่ออก

389
00:21:15,458 --> 00:21:16,708
และในอีกไม่กี่ปี

390
00:21:16,791 --> 00:21:19,916
เราจะผ่านจุดที่ไม่อาจหวนคืนได้

391
00:21:20,708 --> 00:21:24,291
นักวิทยาศาสตร์บอกว่าในทางเทคนิค
โลกไม่สามารถแบกรับ

392
00:21:24,375 --> 00:21:28,875
ประชากรจำนวนมากกว่า 3,500 ล้านคน
และ ณ จุดหนึ่งของทศวรรษที่ 70

393
00:21:28,958 --> 00:21:33,041
แหล่งอาหารของประชากรโลกส่วนมากจะพังเละ

394
00:21:33,125 --> 00:21:36,833
ซึ่งจะนำไปสู่ความอดอยากเป็นวงกว้าง
สงครามและทุพภิกขภัย

395
00:21:37,708 --> 00:21:39,916
ยายไม่รู้ว่าพวกเขาจะรับมือกับศพ…

396
00:21:40,000 --> 00:21:43,333
พอได้แล้วแม่ เลิกพูดเรื่องที่แม่หวาดระแวงสักที

397
00:21:43,416 --> 00:21:45,750
แม่กำลังทำให้เด็กๆ กลัว
และทำให้หนูเป็นประสาท

398
00:21:45,833 --> 00:21:47,625
แม่ไม่ยอมหุบปาก ช่วยหยุดทีเถอะ

399
00:21:47,708 --> 00:21:49,500
หยุดที

400
00:21:51,291 --> 00:21:55,291
งบประมาณในการบรรทุกขยะไปทิ้ง
สูงกว่า 4,500 ล้านดอลลาร์ต่อปี…

401
00:21:55,375 --> 00:21:59,583
ใช่ เมื่อภัยคุกคามแบบนั้นปรากฏรางๆ
หลายครั้งอนาคตก็น่าหวาดกลัว

402
00:21:59,666 --> 00:22:02,125
เราได้ฟังมาว่าถ้าทุกอย่างยังเป็นแบบที่เป็นต่อไป

403
00:22:02,208 --> 00:22:06,208
ขยะจะท่วมสูงถึงเข่า
และเราจะต้องใส่หน้ากากกันแก๊สเพื่อหายใจ

404
00:22:06,291 --> 00:22:09,375
พวกเขาทำให้ทุกคนกลัวได้เก่งจริงๆ

405
00:22:09,458 --> 00:22:10,916
มันคงได้ผล

406
00:22:11,000 --> 00:22:15,291
ประธานาธิบดีนิกสันได้ลงนาม
ในกฎหมายอากาศและน้ำสะอาด

407
00:22:15,375 --> 00:22:18,000
และในไม่ช้า การทิ้งขยะเกลื่อนกลาด
ก็กลายเป็นสิ่งที่รับไม่ได้

408
00:22:22,791 --> 00:22:27,291
สตีเวนหนุ่ม นั่นคือความแตกต่างระหว่าง
พวกผิวขาวบ้านนอกกับพวกสวะผิวขาว

409
00:22:27,916 --> 00:22:30,708
พวกบ้านนอกจะโยนกระป๋องลงบนพื้นรถ

410
00:22:30,791 --> 00:22:34,750
โยนไปท้ายกระบะ แต่ถ้าเป็นพวกสวะ
พวกนั้นจะโยนกระป๋องออกนอกหน้าต่าง

411
00:22:34,833 --> 00:22:35,833
ทิ้งขยะไว้บนถนน

412
00:22:36,333 --> 00:22:37,250
มันใช้ไม่ได้เลย

413
00:22:38,500 --> 00:22:40,166
งั้นเราเป็นพวกบ้านนอกเหรอ

414
00:22:40,250 --> 00:22:41,625
อ้อ เปล่า

415
00:22:42,125 --> 00:22:45,250
พวกบ้านนอกจะทิ้งกระป๋องเอาไว้ตรงนั้น

416
00:22:45,833 --> 00:22:48,583
แต่เดี๋ยวพอเรากลับถึงบ้าน
ลูกต้องเอามันไปทิ้งซะ

417
00:22:50,625 --> 00:22:51,541
จับพวงมาลัยหน่อย

418
00:22:52,208 --> 00:22:53,250
- อะไรนะ
- ขับที

419
00:22:55,166 --> 00:22:56,416
ใช่แล้ว

420
00:22:56,500 --> 00:22:58,958
ตอนนั้นการดื่มและขับไปด้วยยังไม่ผิดกฎหมาย

421
00:22:59,041 --> 00:23:01,083
ขอแค่ไม่เมาก็ไม่ผิด

422
00:23:01,166 --> 00:23:02,208
ขอพรเร็ว

423
00:23:02,291 --> 00:23:03,333
พ่อ ผมน่ะ…

424
00:23:03,416 --> 00:23:06,041
ผมจำได้ว่าพ่อจะทิ้งฝากระป๋องลงไปในเบียร์

425
00:23:06,708 --> 00:23:11,708
ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นพิธีกรรมการดื่ม
หรือเป็นความพยายามที่จะลดขยะของพ่อ

426
00:23:11,791 --> 00:23:13,583
แต่จะยังไงผมก็ประทับใจ

427
00:23:14,166 --> 00:23:18,041
เพราะฝากระป๋องพวกนั้นมันเกลื่อนไปทั่ว
และสามารถบาดเท้าเราได้

428
00:23:18,625 --> 00:23:22,166
แต่ผมก็ได้ยินมาเหมือนกัน
ว่ามีคนตายเพราะสำลักฝากระป๋อง

429
00:23:22,250 --> 00:23:24,958
ที่ไหลย้อนกลับมาเข้าปากปีละหกคน

430
00:23:25,458 --> 00:23:28,083
ผมคิดเสมอเลยว่าวันที่ว่าอาจจะเป็นวันนี้

431
00:23:28,583 --> 00:23:31,041
แต่ก็เหมือนคำทำนายเรื่องหายนะอื่นๆ

432
00:23:31,125 --> 00:23:32,833
โชคดีที่มันไม่เคยเกิดขึ้น

433
00:23:33,541 --> 00:23:36,958
เรื่องราวที่ขัดแย้งกันเองนี่
ยากเกินกว่าที่สมองเด็กจะประมวลได้

434
00:23:37,041 --> 00:23:40,333
ในทางหนึ่ง โอเค โลกกำลังมุ่งสู่หายนะ

435
00:23:43,541 --> 00:23:45,208
เรากำลังทำสงครามในเวียดนาม

436
00:23:45,291 --> 00:23:49,125
แต่ที่น่ากลัวกว่าคือสงครามเย็นกับสหภาพโซเวียต

437
00:23:49,208 --> 00:23:53,083
เราได้ฟังมาว่าฝ่ายนั้นอาจทิ้ง
ระเบิดไฮโดรเจนใส่เราได้ทุกเมื่อ

438
00:23:53,666 --> 00:23:56,875
เราเป็นเด็กรุ่นสุดท้าย
ที่ถูกสอนให้หมอบหลบระเบิด

439
00:24:01,000 --> 00:24:02,708
ระเบิดลง หมอบหลบระเบิด

440
00:24:02,791 --> 00:24:05,833
ผมจำได้ ผมคิดว่าการหลบใต้โต๊ะ
ไม่น่าจะช่วยอะไรได้มาก

441
00:24:05,916 --> 00:24:08,625
เมื่อเจอระเบิดกัมมันตรังสี
หรือระเบิดที่ทำให้กลายเป็นไอ

442
00:24:09,208 --> 00:24:10,291
แต่ก็แล้วไง

443
00:24:10,791 --> 00:24:11,875
ให้ทำเราก็ทำ

444
00:24:14,125 --> 00:24:17,791
ทว่าในขณะเดียวกัน อนาคตนั้นช่างเจ๋งและสดใส

445
00:24:17,875 --> 00:24:20,208
เรากำลังมุ่งหน้าไปดวงจันทร์และไกลกว่านั้น

446
00:24:21,333 --> 00:24:23,833
มันง่ายที่เราจะไหลไปตามคำสัญญาเรื่องอนาคต

447
00:24:23,916 --> 00:24:25,833
และความคิดที่ว่าวิทยาศาสตร์กับเทคโนโลยี

448
00:24:25,916 --> 00:24:27,958
จะแก้ไขสิ่งต่างๆ ได้เกือบทั้งหมด

449
00:24:28,625 --> 00:24:32,583
ที่จุดสูงสุด
ศูนย์รวมของความรู้สึกเชิงบวกก็คือนาซ่า

450
00:24:32,666 --> 00:24:34,833
และแน่นอน นักบินอวกาศ

451
00:24:37,250 --> 00:24:39,291
ชื่อของพวกเขายังติดปาก

452
00:24:39,375 --> 00:24:40,666
นักบินเมอร์คิวรีรุ่นบุกเบิก

453
00:24:40,750 --> 00:24:43,916
จอห์น เกล็นน์
สก็อตต์ คาเพนเทอร์ อลัน เชพาร์ด

454
00:24:44,000 --> 00:24:45,833
วอลเตอร์ ชีร์รา กอร์ดอน คูเปอร์

455
00:24:45,916 --> 00:24:48,208
กัส กริสซัม ดีค สเลย์ตัน

456
00:24:48,291 --> 00:24:50,375
จากนั้นชื่อนักบินอะพอลโลก็กลายเป็นที่คุ้นหู

457
00:24:50,458 --> 00:24:53,125
พีท คอนราด นีล อาร์มสตรอง บัซ อัลดริน

458
00:24:53,208 --> 00:24:55,125
ไมเคิล คอลลินส์ แฟรงก์ บอร์แมน

459
00:24:55,208 --> 00:24:56,875
เจมส์ โลเวลล์ จีน เซอร์แนน

460
00:24:56,958 --> 00:24:58,791
จอห์น ยัง อลัน บีน

461
00:24:58,875 --> 00:25:01,083
พวกเขาคือผู้กล้า คือที่สุดของที่สุด

462
00:25:01,166 --> 00:25:04,541
รายงานพิเศษช่องข่าวซีบีเอส

463
00:25:05,125 --> 00:25:09,916
นักบินอะพอลโลสามคนแรก
เสียชีวิตเมื่อยานสำหรับลงจอดบนดวงจันทร์

464
00:25:10,000 --> 00:25:13,250
เกิดไฟลุกไหม้อย่างฉับพลัน
ระหว่างการทดสอบปล่อยยานในค่ำวันนี้…

465
00:25:13,333 --> 00:25:14,208
ตอนที่กัส กริสซัม

466
00:25:14,291 --> 00:25:17,791
โรเจอร์ แชฟฟีและเอ็ด ไวท์ตาย
ระหว่างการทดสอบอะพอลโล 1

467
00:25:18,416 --> 00:25:19,916
ผมจำได้ว่าแม่ร้องไห้

468
00:25:20,875 --> 00:25:24,125
โรงเรียนเราถูกตั้งชื่อตามเอ็ด ไวท์
ตั้งแต่ก่อนเกิดโศกนาฏกรรม

469
00:25:25,125 --> 00:25:27,250
หลังเกิดเหตุ มันกลายเป็นอนุสรณ์สถาน

470
00:25:28,333 --> 00:25:31,500
แต่โลกกำลังเปลี่ยนแปลง
สายตาที่เรามองตัวเองในโลกก็ด้วย

471
00:25:32,583 --> 00:25:35,041
ตอนที่อะพอลโล 8 ถ่ายภาพเอิร์ธไรซ์อันโด่งดัง

472
00:25:35,125 --> 00:25:36,958
เหนือดวงจันทร์ในวันคริสต์มาสอีฟ

473
00:25:37,541 --> 00:25:40,500
มันทำให้ชาวโลกอย่างเรา
เกิดมุมมองที่เราไม่เคยมีมาก่อน

474
00:25:41,875 --> 00:25:46,125
เราทุกคนอยู่ในนั้น
ในบอลสีฟ้าที่ลอยอยู่กลางอวกาศ

475
00:25:46,208 --> 00:25:50,666
ว่ากันว่าสักวันหนึ่งในไม่ช้า
เมื่อมนุษย์เข้าใจความหมายของสิ่งนี้ดีแล้ว

476
00:25:50,750 --> 00:25:54,583
จิตสำนึกของพวกเขาจะเปลี่ยนไป
และจะไม่มีสงครามเกิดขึ้นอีก

477
00:26:14,750 --> 00:26:17,125
แต่กลับมาที่ส่วนเล็กๆ ในบอลสีฟ้าของเรา

478
00:26:17,208 --> 00:26:18,875
ไม่ว่าจะมองไปทางไหน

479
00:26:18,958 --> 00:26:22,333
ก็จะมีแต่สิ่งที่ทำให้นึกถึงนาซ่า
และโครงการยานที่ควบคุมโดยมนุษย์

480
00:26:23,375 --> 00:26:25,291
ที่สนามเด็กเล่นของเรา ก็มีจรวดม้าลื่น

481
00:26:25,375 --> 00:26:26,750
เราสามารถปีนขึ้นไปและขับมัน

482
00:26:27,250 --> 00:26:30,041
ผมคิดว่าทุกคนรู้ดี ยานอวกาศไม่มีพวงมาลัย

483
00:26:30,125 --> 00:26:31,250
แต่มันไม่สำคัญหรอก

484
00:26:31,833 --> 00:26:34,875
การแข่งขันด้านอวกาศ
กลายเป็นวัฒนธรรมที่แพร่หลายของเรา

485
00:26:34,958 --> 00:26:36,750
มันเข้าไปอยู่ในทุกๆ อย่าง

486
00:26:37,250 --> 00:26:41,208
รวมทั้งในโฆษณาและโปรโมชัน
ถึงมันจะดูบ้าบอก็เถอะ

487
00:26:41,291 --> 00:26:43,041
สวัสดีทุกคน ผมแซม เดอะ ร็อคเก็ตแมน

488
00:26:43,125 --> 00:26:45,750
เราจะพาคุณไปถึงดวงดาว
ด้วยส่วนลดที่ทุ่มให้แบบหลุดโลก

489
00:26:45,833 --> 00:26:48,916
ยิ่งใกล้ดวงจันทร์เท่าไร ราคาก็ยิ่งถูกลงเท่านั้น

490
00:26:49,000 --> 00:26:50,416
เราซื้อขายทุกอย่าง

491
00:26:50,500 --> 00:26:54,000
ยานอวกาศมือสอง
ยานลงจอดบนดวงจันทร์หรือแม้แต่รถมือสอง

492
00:27:00,000 --> 00:27:03,125
ในวันปล่อยยาน
ธรรมเนียมที่โรงเรียนจะเหมือนเดิมเสมอ

493
00:27:03,625 --> 00:27:05,583
ครูจะเข็นทีวีเข้ามา

494
00:27:06,916 --> 00:27:09,583
เราจะดูจรวดบนแท่นปล่อยยานเป็นเวลาห้านาที

495
00:27:10,583 --> 00:27:14,541
จากนั้นก็จะพร้อมใจกันนับถอยหลัง
สิบวินาทีสุดท้ายไปกับทีวี

496
00:27:14,625 --> 00:27:17,583
สิบ เก้า แปด

497
00:27:17,666 --> 00:27:21,875
เจ็ด หก ห้า สี่

498
00:27:21,958 --> 00:27:26,333
สาม สอง หนึ่ง ปล่อยยาน

499
00:27:27,750 --> 00:27:30,416
ยานเราออกตัวแล้ว

500
00:27:32,875 --> 00:27:36,791
จากนั้นก็จ้องจอมองจรวดที่ทะยานสู่ฟากฟ้า

501
00:27:37,333 --> 00:27:40,916
คาบวิทยาศาสตร์ก็สนุก
เพราะมันเหมือนเหตุการณ์ปัจจุบัน

502
00:27:41,416 --> 00:27:44,750
เนื้อหามีแต่เรื่องดาราศาสตร์
จักรวาลวิทยา แล้วก็เรื่องอะพอลโล

503
00:27:44,833 --> 00:27:48,291
ก่อนที่เอ็ดวิน ฮับเบิลจะพิสูจน์ได้ในปี 1922

504
00:27:48,375 --> 00:27:52,916
มนุษย์เชื่อว่าจักรวาลนั้น
อาจมีแค่กาแล็กซีของเราเพียงแห่งเดียว

505
00:27:53,000 --> 00:27:57,666
ตอนนี้เรารู้แล้วว่า
เราเป็นแค่หนึ่งในแสนล้านกาแล็กซี

506
00:27:58,916 --> 00:28:02,125
ในตอนนี้ เรายังไม่มีหลักฐานว่ามีระบบสุริยะอื่น

507
00:28:02,208 --> 00:28:06,083
โคจรรอบดวงดาวห่างไกล
หรือมีดาวเคราะห์นอกเหนือจากเก้าดวงของเรา

508
00:28:06,916 --> 00:28:10,125
แต่โอกาสที่เราจะเป็นแค่
ดาวเคราะห์เก้าดวงในอวกาศ

509
00:28:10,208 --> 00:28:12,333
และเป็นแค่ดวงเดียวที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่

510
00:28:12,416 --> 00:28:17,125
เมื่อคำนวณแล้วมีแค่หมื่นล้านล้านล้านต่อหนึ่ง

511
00:28:17,208 --> 00:28:21,250
ใช่ สิ่งที่เกิดขึ้นกับรูปแบบการเรียงตัว
ของระบบสุริยะของเรา

512
00:28:21,333 --> 00:28:24,083
จะต้องเกิดกับระบบสุริยะอื่นๆ ด้วย จริงไหม

513
00:28:24,166 --> 00:28:28,250
ทุกที่มีวัตถุดิบ แรงโน้มถ่วงและเงื่อนไขเดียวกัน

514
00:28:28,333 --> 00:28:30,875
พูดอีกอย่าง ไม่มีทางที่เราจะอยู่ตามลำพัง

515
00:28:30,958 --> 00:28:34,083
ไม่ช้าก็เร็วจะต้องได้พบกับ

516
00:28:34,166 --> 00:28:38,708
สิ่งมีชีวิตจากที่อื่นๆ ในจักรวาล
ถ้าไม่ใช่ว่าเจอไปแล้วน่ะนะ

517
00:28:38,791 --> 00:28:41,250
(โรงภาพยนตร์
2001 จอมจักรวาล - พิภพวานร)

518
00:28:44,625 --> 00:28:48,000
ในหนังเรื่อง 2001
เราไปถึงดาวพฤหัสบดีและไกลกว่านั้นแล้ว

519
00:28:48,583 --> 00:28:51,416
และแน่นอน ในอีกไม่ช้าเราจะไปถึงที่นั่น

520
00:28:56,583 --> 00:28:58,375
จำได้ว่าหนังเรื่องนั้นสะกดผมจนอยู่หมัด

521
00:28:58,458 --> 00:29:00,666
จนผมพยายามพรรณนา
ความหมายที่ลึกลงไปของมัน

522
00:29:00,750 --> 00:29:02,333
ให้กับใครก็ตามที่ยอมรับฟัง

523
00:29:03,541 --> 00:29:05,541
จากนั้น เมื่อเขาผ่านดาวพฤหัสบดี

524
00:29:05,625 --> 00:29:08,166
เขาก็เข้าสู่ห้วงเวลาบิดผันที่แสนบ้าคลั่ง

525
00:29:08,250 --> 00:29:10,791
มีแสงเจิดจ้าแวบผ่านเขาไป

526
00:29:10,875 --> 00:29:13,500
แล้วทันใดนั้น เขาก็มาอยู่ในห้องเก่าๆ

527
00:29:13,583 --> 00:29:16,458
กลายเป็นชายแก่

528
00:29:16,541 --> 00:29:19,250
แล้วเขาก็เห็นแท่งสี่เหลี่ยมสีดำ

529
00:29:19,333 --> 00:29:21,500
แบบเดียวกันกับบนดาวพฤหัสบดี

530
00:29:21,583 --> 00:29:23,666
ตรงปลายเตียงที่เขานอนใกล้ตาย

531
00:29:24,500 --> 00:29:25,416
มันใช่หรือเปล่า

532
00:29:25,916 --> 00:29:28,291
เขาเอื้อมมือ พยายามจะแตะมัน

533
00:29:28,375 --> 00:29:31,833
แล้วเขาก็กลายไปเป็นเด็กทารก
ที่ยังไม่คลอดออกมาด้วยซ้ำ

534
00:29:36,250 --> 00:29:37,625
ถอยๆ

535
00:29:38,958 --> 00:29:41,333
ก็อย่างที่บอก มันอยู่รอบตัวเรา

536
00:29:42,083 --> 00:29:43,958
เราได้ยินมาว่าสักวันคนในวัยเรา

537
00:29:44,041 --> 00:29:46,583
จะสามารถไปฮันนีมูนบนดวงจันทร์ได้

538
00:29:47,166 --> 00:29:48,625
และเมื่อสิ้นสุดศตวรรษ

539
00:29:48,708 --> 00:29:52,000
เราจะสามารถจ่ายเงิน
เพื่อบินไปดาวอังคารเป็นเวลาหกเดือนได้

540
00:29:52,500 --> 00:29:54,291
ทุกอย่างอยู่ใกล้แค่เอื้อม

541
00:29:54,791 --> 00:29:58,208
กระทั่งนักบินอวกาศยังขับเครื่องบินเจ็ต
ผ่านเหนือหัวเราเสียงดังหึ่งๆ

542
00:29:58,291 --> 00:30:01,125
เพราะฐานทัพอากาศเอลลิงตันอยู่ที่สุดปลายถนน

543
00:30:01,208 --> 00:30:05,041
ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
ถ้าจะได้ยินเสียงฟิ้วเหนือหลังคาบ้านไปหน่อย

544
00:30:05,125 --> 00:30:08,125
เห็นเครื่องเจ็ตพุ่งผ่านแล้วหายวับ

545
00:30:08,750 --> 00:30:12,500
จากนั้นก็ได้ยินเสียงซอนิกบูม
เมื่อมันฝ่ากำแพงเสียง

546
00:30:17,208 --> 00:30:19,583
หลังเลิกเรียนเรามักจะวิ่งกลับบ้านให้เร็วที่สุด

547
00:30:19,666 --> 00:30:21,625
เพื่อมาดูเงามืด

548
00:30:21,708 --> 00:30:23,625
ละครที่เราติดหนึบ

549
00:30:25,583 --> 00:30:27,458
มันเป็นเรื่องราวสุดประหลาดชวนสยอง

550
00:30:27,541 --> 00:30:30,958
ของครอบครัวชนชั้นสูงเก่าแก่
ที่อาศัยอยู่ในปราสาทริมทะเล

551
00:30:31,041 --> 00:30:34,833
และแวมไพร์ไม่แก่เฒ่าตนหนึ่ง
บาร์นาบัส คอลลินส์

552
00:30:42,500 --> 00:30:44,833
กับทีวี มันเหมือนการต่อสู้ที่ไม่เคยจบ

553
00:30:44,916 --> 00:30:46,750
แค่การหาคลื่นสัญญาณที่ใช้ได้

554
00:30:46,833 --> 00:30:50,166
ในยุคสมัยที่ยังใช้สายอากาศ
เพื่อให้ดูสามช่องใหญ่ได้ยังลำบาก

555
00:30:50,666 --> 00:30:54,166
จากนั้น อย่างน้อยก็ในครอบครัวเรา
เรายังต้องจองอาณาเขต

556
00:30:54,250 --> 00:30:57,000
และบ่อยครั้งก็ต้องใช้ร่างกาย
เพื่อปกป้องรายการที่จะฉายในจอ

557
00:30:57,083 --> 00:30:58,291
ต่อไปเป็นเวลา 30 นาที

558
00:30:58,875 --> 00:31:01,166
ตลอดค่ำ ทีวีเต็มไปด้วยรายการดีๆ

559
00:31:01,250 --> 00:31:03,791
หลายครั้งก็เลือกยาก
และแต่ละรายการก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง

560
00:31:04,833 --> 00:31:06,250
เดอะ เบเวอร์ลี ฮิลล์บิลลีส์

561
00:31:06,333 --> 00:31:07,333
กันสโมค

562
00:31:07,416 --> 00:31:08,541
มาย ธรี ซันส์

563
00:31:08,625 --> 00:31:10,333
เดอะ มันสเตอร์ส โบนันซ่า

564
00:31:10,416 --> 00:31:11,250
บีวิตช์

565
00:31:11,333 --> 00:31:12,333
สตาร์ เทรค

566
00:31:12,416 --> 00:31:14,250
อดัม ทเวลฟ์ เก็ต สมาร์ท

567
00:31:14,333 --> 00:31:15,750
โกเมอร์ ไพล์ แบทแมน

568
00:31:15,833 --> 00:31:17,333
กิลลิแกน ฟลิปเปอร์

569
00:31:17,416 --> 00:31:19,666
เพ็ตติโค้ท จังก์ชัน แอนดี้ กริฟฟิธ

570
00:31:19,750 --> 00:31:21,833
ไอ ดรีม ออฟ จีนนี่ ดิ แอดดัมส์ แฟมิลี่

571
00:31:21,916 --> 00:31:23,000
ดิค แวน ไดค์

572
00:31:23,083 --> 00:31:24,833
เดอะ กรีน ฮอร์เน็ต แม็คเฮลส์ เนวี

573
00:31:24,916 --> 00:31:26,083
มิชชั่น อิมพอสซิเบิล

574
00:31:26,166 --> 00:31:27,750
กรีน เอเคอร์ส โฮแกนส์ ฮีโรส์

575
00:31:27,833 --> 00:31:31,000
แดร็กเน็ต และฮาวาย ไฟฟ์ โอ นี่แค่ส่วนหนึ่ง

576
00:31:31,083 --> 00:31:34,000
แต่ก็จะมีรายการที่ถูกตัดจบแค่ซีซั่นเดียว

577
00:31:34,083 --> 00:31:36,833
และส่วนใหญ่ก็ถูกลืม แต่ผมไม่ลืม

578
00:31:36,916 --> 00:31:40,250
ในเดอะ ไทม์ ทันเนล
นักวิทยาศาสตร์สองคนหลงไปในห้วงเวลา

579
00:31:40,333 --> 00:31:42,708
และมักมาโผล่
ในเหตุการณ์สำคัญของประวัติศาสตร์

580
00:31:42,791 --> 00:31:45,375
ไททานิค ศึกลิตเติลบิกฮอร์น โรงละครฟอร์ด

581
00:31:46,500 --> 00:31:49,000
แล้วก็มีรายการชื่ออิทส์ อะเบาท์ ไทม์

582
00:31:49,083 --> 00:31:52,208
รายการตลกเกี่ยวกับนักบินอวกาศสองคน
ที่ระหว่างการกลับเข้าสู่โลก

583
00:31:52,291 --> 00:31:54,041
พวกเขาเจอมิติเวลาบิดผัน

584
00:31:54,666 --> 00:31:57,833
และต้องมาอยู่ในยุคก่อนประวัติศาสตร์
กับมนุษย์ถ้ำและไดโนเสาร์

585
00:31:59,708 --> 00:32:01,500
- ฉันเชื่อแล้ว
- เชื่อแล้วจ้า

586
00:32:03,000 --> 00:32:05,541
และนี่ยังเป็นยุคแรกๆ ที่มีการออกอากาศร่วม

587
00:32:05,625 --> 00:32:09,208
ทำให้มีรายการจากยุคก่อนหน้านิดหน่อย
ฉายอยู่ตลอดเวลา

588
00:32:09,708 --> 00:32:13,541
ส่วนในช่วงดึก ทไวไลท์ โซนก็ยังฉาย

589
00:32:13,625 --> 00:32:16,000
ตอนผมยังเล็กมาก
ก่อนจะรู้ว่ามันคือรายการอะไร

590
00:32:16,083 --> 00:32:19,000
ผมเรียกมันว่ารายการลูกตายักษ์บินได้สุดสยอง

591
00:32:19,083 --> 00:32:20,291
มิติแห่งการมองเห็น

592
00:32:21,041 --> 00:32:22,583
มิติแห่งจิตใจ

593
00:32:23,125 --> 00:32:27,666
คุณกำลังเข้าสู่ดินแดนของเงาและสสาร
ของวัตถุและความคิด

594
00:32:27,750 --> 00:32:29,375
จากนั้นก็เช้าวันเสาร์

595
00:32:29,458 --> 00:32:32,375
เราตื่นแต่เช้ามานั่งจ้องจอภาพทดสอบ

596
00:32:32,458 --> 00:32:34,250
และรอให้ความสนุกเริ่มต้น

597
00:32:36,833 --> 00:32:40,333
ช่วงดึกคืนวันเสาร์
จะมีรายการท้องถิ่นชื่อว่าเวียร์ด

598
00:32:40,416 --> 00:32:42,833
ซึ่งเปิดรายการด้วยเสียงเธรามินชวนขนลุก

599
00:32:42,916 --> 00:32:46,166
ขอต้อนรับสู่เวียร์ด

600
00:32:47,000 --> 00:32:50,208
พวกเขาฉายหนังอย่าง
แอ็ทแท็ก ออฟ เดอะ ฟิฟตี้ ฟุต วูแมน

601
00:32:50,291 --> 00:32:52,541
ดิ อินเครดิเบิล ชริงกิ้ง แมน

602
00:32:52,625 --> 00:32:55,458
เดอะ ธิง บีกินนิ่ง ออฟ ดิ เอนด์

603
00:32:56,125 --> 00:32:57,000
เดอะ บล็อบ

604
00:32:57,708 --> 00:32:59,375
แอ็ทแท็ก ออฟ เดอะ มัชรูม พีเพิล

605
00:32:59,458 --> 00:33:02,666
พูดง่ายๆ ก็คือหนังที่เกี่ยวกับ
การกลายพันธุ์จากระเบิดปรมาณู

606
00:33:03,750 --> 00:33:06,250
- การแพร่ภาพวันนี้จบแต่เพียงเท่านี้
- ราตรีสวัสดิ์

607
00:33:06,333 --> 00:33:08,083
จากนี้ไปจะเป็นเพลงชาติ

608
00:33:09,041 --> 00:33:12,916
มันจะจบลงราวๆ เที่ยงคืน
แล้วสถานีก็จะยุติการออกอากาศ

609
00:33:13,000 --> 00:33:14,125
ปิดทุกอย่างด้วยล่ะ

610
00:33:15,375 --> 00:33:19,458
ในคืนวันอาทิตย์ช่วงระหว่างเปิดเทอม
ความรู้สึกแย่อย่างสิ้นเชิงจะเริ่มขึ้น

611
00:33:20,500 --> 00:33:21,916
เดอะ วันเดอร์ฟูล เวิลด์ ออฟ คัลเลอร์

612
00:33:22,000 --> 00:33:25,416
ซึ่งคือชื่อก่อนที่มันจะกลายเป็น
เดอะ วันเดอร์ฟูล เวิลด์ ออฟ ดิสนีย์

613
00:33:25,916 --> 00:33:28,458
อบอวลไปด้วยความรู้สึกห่อเหี่ยวนี้

614
00:33:29,083 --> 00:33:33,125
เมื่อเช้าวันต่อมาเราจะต้องไปโรงเรียน
ต่อให้รายการจะสนุกก็เท่านั้น

615
00:33:33,708 --> 00:33:37,041
อิสรภาพและความสนุกสุดสัปดาห์กำลังจะจบลง

616
00:33:37,958 --> 00:33:39,125
ปีละครั้ง

617
00:33:39,208 --> 00:33:42,583
จะมีการฉายพ่อมดแห่งเมืองออซ
เป็นกรณีพิเศษในทีวี

618
00:33:43,375 --> 00:33:45,583
เราจะมารวมตัวกันดู

619
00:33:46,708 --> 00:33:48,875
อีกเดี๋ยวมันจะกลายเป็นภาพสี แล้วก็…

620
00:33:48,958 --> 00:33:50,916
มันเป็นมากกว่าหนัง

621
00:33:52,291 --> 00:33:55,375
ก่อนเราจะมีทีวีสี ทุกอย่างเป็นสีขาวดำ

622
00:33:55,458 --> 00:33:56,458
แม้แต่ออซ

623
00:33:58,833 --> 00:34:00,958
แต่ไม่ว่าจะเป็นภาพสีหรือขาวดำ

624
00:34:01,041 --> 00:34:03,500
เจ้าลิงบินได้จะทำให้สเตฟานี่ พี่สาวผม

625
00:34:03,583 --> 00:34:05,958
หาอะไรปิดตาหรือวิ่งออกจากห้องไปเสมอ

626
00:34:10,333 --> 00:34:13,625
ในข่าวภาคค่ำ
มีรายงานเรื่องสงครามเวียดนามไม่เคยขาด

627
00:34:13,708 --> 00:34:16,125
และมันก็มีบทบาทกับเกือบทุกเรื่องที่ดำเนินอยู่

628
00:34:16,208 --> 00:34:20,083
กองบัญชาการสหรัฐฯ รายงานว่า
สัปดาห์ก่อนมีทหารอเมริกันเสียชีวิต 148 นาย…

629
00:34:20,166 --> 00:34:21,958
สำหรับเด็ก มันแสนสับสน

630
00:34:22,500 --> 00:34:24,541
พวกผู้ใหญ่พูดให้เรารู้สึกผิดอยู่เสมอ

631
00:34:24,625 --> 00:34:28,416
ทุกคนต้องกินข้าวให้หมดจาน
ที่เวียดนามกำลังมีเด็กที่อดอยาก

632
00:34:31,000 --> 00:34:33,625
เราทำสงครามกับพวกเขา ทิ้งระเบิดใส่พวกเขา

633
00:34:33,708 --> 00:34:35,791
แต่เรากลับห่วงเรื่องเด็กอดอยากเนี่ยนะ

634
00:34:35,875 --> 00:34:38,000
(จาก: ฮูสตัน
ถึง: เวียดนาม)

635
00:34:40,208 --> 00:34:41,041
ทางนี้

636
00:34:42,083 --> 00:34:42,916
ทางนี้

637
00:34:44,791 --> 00:34:47,000
สิ่งที่ทำให้ที่นี่เป็นละแวกที่เหมาะต่อการเติบโต

638
00:34:47,083 --> 00:34:50,083
คือที่นี่เต็มไปด้วยครอบครัวคู่หนุ่มสาว
ที่มีลูกรุ่นราวคราวเดียวกับเรา

639
00:34:50,166 --> 00:34:52,166
เราเลยเล่นกันได้แบบไม่มีขาดตอน

640
00:34:52,875 --> 00:34:55,625
เราเล่นกันในสนามหน้าบ้านใครสักคน บนถนน

641
00:34:55,708 --> 00:34:56,958
หรือกับบางเกม

642
00:34:57,458 --> 00:34:59,833
เราจะไปจนสุดเขตก่อสร้างที่อยู่อาศัย

643
00:34:59,916 --> 00:35:03,041
จะมีสนามกว้างๆ กับโรงบำบัดน้ำเสียอยู่

644
00:35:03,125 --> 00:35:05,208
เราเรียกมันว่าซูเวอร์พาร์ค

645
00:35:06,000 --> 00:35:07,458
ในเวลาที่ฝนตกหรือตกกลางคืน

646
00:35:07,541 --> 00:35:09,708
ผมกับเกร็ก พี่ชาย ก็ได้คิดค้นเกมเบสบอล

647
00:35:09,791 --> 00:35:11,458
ที่สามารถเล่นในโรงรถได้

648
00:35:12,833 --> 00:35:15,958
ดาวดังทีมแอสโตร จิม วินน์ เตรียมที่จะหวดลูก

649
00:35:17,500 --> 00:35:19,041
โฮมรัน

650
00:35:19,625 --> 00:35:21,750
เดอะ ทอย แคนนอน

651
00:35:22,791 --> 00:35:27,166
ลูกตรงเลียดพื้นทำกระดานคะแนนปั่นป่วน

652
00:35:28,375 --> 00:35:31,333
เรามีการ์ดนักเบสบอลให้เลือกตัวเพื่อสร้างทีม

653
00:35:31,416 --> 00:35:34,166
และถนนทุกสายก็มุ่งสู่เวิลด์ซีรีส์ของเราเอง

654
00:35:35,833 --> 00:35:39,500
นี่คือก่อนที่เนิร์ฟบอลจะถูกคิดค้น
และเปลี่ยนทุกอย่างไป

655
00:35:41,666 --> 00:35:43,833
ในบางครั้งก็จะมีการยกพวกตีกัน

656
00:35:43,916 --> 00:35:49,500
คนต่อไป บู๊ก โพเวลล์

657
00:35:52,125 --> 00:35:53,666
พอกันที

658
00:35:55,958 --> 00:35:56,958
ตายซะ

659
00:35:57,625 --> 00:36:00,208
ผมจะไม่มีวันลืมเด็กคนไหนในละแวกนั้น

660
00:36:00,291 --> 00:36:03,541
นั่นแลร์รี่ คนที่เป็นกลากขั้นร้ายแรง

661
00:36:04,541 --> 00:36:08,833
และเหมือนกับว่าทุกคนแถวนั้น
จะผลัดกันเป็นเด็กที่ต้องใส่เฝือก

662
00:36:10,541 --> 00:36:13,333
นั่นไบรอน ลูกชายนักวิทยาศาสตร์นาซ่า

663
00:36:13,416 --> 00:36:16,166
เจ้าหนูชุดอุปกรณ์เคมี
ที่คลั่งการจุดไฟในละแวกบ้านเรา

664
00:36:16,875 --> 00:36:20,458
เขาชอบสร้างเครื่องยนต์ไอพ่น
รูปร่างคล้ายจรวดเล็กๆ

665
00:36:20,541 --> 00:36:23,375
บางครั้งเขาก็จะเอาตั๊กแตนใส่ไว้ในที่นั่งนักบิน

666
00:36:24,375 --> 00:36:27,083
สาม สอง หนึ่ง

667
00:36:29,375 --> 00:36:31,833
โอ้ ซูซานนาห์

668
00:36:31,916 --> 00:36:33,708
ทำไมไม่ร้องไห้ให้ฉัน…

669
00:36:33,791 --> 00:36:37,333
แล้วผมก็มีโทนี่ จอมอวดดีหัวไว
ที่มักจะหาเรื่องมาให้เรา

670
00:36:37,416 --> 00:36:39,500
แบนโจบนเข่าฉัน

671
00:36:39,583 --> 00:36:43,208
เขาเชี่ยวชาญ
เรื่องการเปลี่ยนเนื้อเพลงในคาบดนตรี

672
00:36:43,291 --> 00:36:46,250
จากเนื้อเพลงดั้งเดิมให้กลายเป็น ใช่ ลามก

673
00:36:46,333 --> 00:36:49,375
เฒ่าแดน ทัคเกอร์เป็นผู้ยิ่งใหญ่

674
00:36:49,458 --> 00:36:52,333
เขาใช้กระทะเอามาล้างหน้า

675
00:36:52,416 --> 00:36:55,083
เขาใช้ล้อเกวียนเอามาหวีผม

676
00:36:55,166 --> 00:36:57,541
เขาตายเพราะปวดฟันใน…

677
00:36:57,625 --> 00:36:58,458
ไข่

678
00:36:58,541 --> 00:36:59,875
สแตน โทนี่

679
00:36:59,958 --> 00:37:01,500
ออกไปยืนนอกห้อง

680
00:37:03,166 --> 00:37:05,458
ข้อเสียหนึ่งของการเป็นเด็กในยุคนี้

681
00:37:05,541 --> 00:37:09,250
คือการที่พวกเขาคิดว่า
การฝึกเด็กแบบฝึกสัตว์เป็นความคิดที่ดี

682
00:37:09,333 --> 00:37:13,208
และจำเป็นต้องใช้อะไรเพื่อย้ำเตือน
ถึงการปฏิบัติตัวที่ไม่ถูกต้อง

683
00:37:13,791 --> 00:37:16,333
แค่ออกนอกลู่นอกทางนิดหน่อย
เราก็มีโอกาสที่จะโดน

684
00:37:16,416 --> 00:37:18,333
ผู้ใหญ่คนไหนก็ได้ในชีวิตฟาดเอา

685
00:37:18,958 --> 00:37:20,875
ทั้งพ่อแม่ ครูใหญ่ โค้ช

686
00:37:20,958 --> 00:37:23,583
แม้กระทั่งพ่อแม่ของเพื่อน
ที่ทำสัญญาใจอันแสนสะดวก

687
00:37:23,666 --> 00:37:26,291
"เธอตีลูกฉันได้ ฉันตีลูกเธอได้" เอาไว้

688
00:37:27,250 --> 00:37:30,458
แต่ไม่มีใครน่ากลัวไปกว่าครูใหญ่ของเรา

689
00:37:30,541 --> 00:37:32,208
พญามัจจุราช

690
00:37:32,708 --> 00:37:33,625
คุณโคแวน

691
00:37:36,125 --> 00:37:38,958
พวกเธอออกมายืนตรงนี้เพราะเรื่องวินัยใช่ไหม

692
00:37:43,791 --> 00:37:44,875
อีกแล้วนะ

693
00:37:46,708 --> 00:37:47,583
ตามฉันมา

694
00:37:57,166 --> 00:37:59,875
- ไม่นะ
- เอาล่ะ กลับไปเข้าชั้นเรียน

695
00:38:10,708 --> 00:38:12,666
โทนี่ สแตน

696
00:38:13,375 --> 00:38:14,625
เข้ามาได้แล้ว

697
00:38:14,708 --> 00:38:16,333
มันคงเหมาะสมกับช่วงเวลา

698
00:38:16,416 --> 00:38:17,666
ชีวิตมีค่าน้อยกว่า

699
00:38:17,750 --> 00:38:19,416
พวกเราถูกทิ้งขว้างได้มากกว่า

700
00:38:19,500 --> 00:38:22,000
และไม่มีใครคิดมากเรื่องความปลอดภัย

701
00:38:26,333 --> 00:38:31,041
ยกตัวอย่างนะ นั่นเราล่ะ บนกัลฟ์ฟรีเวย์
ด้วยความเร็ว 112 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

702
00:38:31,541 --> 00:38:34,166
และบนกระบะก็เต็มไปด้วยเด็กๆ
ซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปยังชายหาด

703
00:38:34,666 --> 00:38:36,166
ไม่มีใครฉุกคิดเลยว่า

704
00:38:36,250 --> 00:38:40,375
แค่ชนเบาๆ ทีเดียวหรือคว่ำ
เราทุกคนก็จะกลายเป็นศพเกลื่อนถนน

705
00:38:43,541 --> 00:38:47,333
การกินไอติมที่สระว่ายน้ำ
ก็อาจกลายเป็นหายนะได้

706
00:38:49,375 --> 00:38:52,708
วิธีที่ไอติมถูกแช่แข็งมา
ทำให้มันกลายเป็นน้ำแข็งแห้ง

707
00:38:52,791 --> 00:38:54,791
และมันก็ติดกับลิ้นเรา

708
00:38:55,583 --> 00:38:58,833
นอกจากนี้ สระว่ายน้ำในละแวกบ้านเรา
ยังใส่คลอรีนเกินขนาดเป็นประจำ

709
00:38:58,916 --> 00:39:01,291
มันทำให้ตาของเราแสบร้อนไปหมด

710
00:39:02,583 --> 00:39:05,666
เรื่องสารเคมี พวกเขาก็ยังทำได้ไม่เป๊ะ

711
00:39:05,750 --> 00:39:09,291
และเราก็ไม่ได้ฉุกใจคิดเลยว่า
สิ่งที่พวกเขาทำอยู่อาจเป็นอันตราย

712
00:39:09,375 --> 00:39:12,250
และเราก็เป็นเด็กรุ่นสองรุ่นสุดท้าย

713
00:39:12,333 --> 00:39:13,625
ที่คิดว่ามันช่างแสนสนุก

714
00:39:13,708 --> 00:39:16,708
ที่ได้ไล่ตามรถกระบะพ่นดีดีทีฆ่ายุง

715
00:39:17,208 --> 00:39:19,416
แถมยังไม่ใช่เรื่องแปลกเลยถ้าจะกลับมาบ้าน

716
00:39:19,500 --> 00:39:22,416
และเจอว่าพวกเขากำลังพ่นแก๊สพิษรมบ้าน

717
00:39:22,500 --> 00:39:25,250
เพื่อฆ่าแมลงสาบที่โผล่มาให้เห็นนานๆ ครั้ง

718
00:39:26,708 --> 00:39:30,458
แล้วมาดูเทคนิคสร้างแรงผลักดันที่ไม่เหมือนใคร
ของโค้ชลิตเติลลีกเราสิ

719
00:39:30,541 --> 00:39:33,625
ถ้าเกิดเราทำพลาดในเกมนัดก่อนหน้า

720
00:39:33,708 --> 00:39:35,916
เราต้องมายืนต่อหน้าเพื่อนร่วมทีมสามคน

721
00:39:36,000 --> 00:39:39,291
ซึ่งเรียงแถวกันเหมือนพลยิงเป้า
และพยายามปาลูกบอลใส่เรา

722
00:39:41,750 --> 00:39:45,541
กลยุทธ์ของผมคือพยายามรับ
ลูกของมือขว้างที่ขว้างแม่นที่สุด

723
00:39:45,625 --> 00:39:48,750
หลบอีกลูก และหวังว่าอีกคนจะปาวืด

724
00:39:48,833 --> 00:39:50,875
แบบนั้นก็อาจรอดชีวิตมาได้

725
00:39:50,958 --> 00:39:52,708
ใช่ ถึงชีวิตจะเต็มไปด้วยความสนุก

726
00:39:52,791 --> 00:39:57,083
แต่มันเหมือนการลงโทษ ความเจ็บปวด
และการได้แผลอยู่ไม่ไกลจากตัวเราเลย

727
00:39:57,583 --> 00:39:59,750
อย่างเกมนี้ที่เราเคยเล่น
ชื่อเกมว่าเร้ด โรเวอร์

728
00:39:59,833 --> 00:40:04,458
เร้ด โรเวอร์ เร้ด โรเวอร์ ขอให้สแตนออกมา

729
00:40:07,916 --> 00:40:13,208
เร้ด โรเวอร์ เร้ด โรเวอร์ ขอให้รอนนี่ออกมา

730
00:40:13,708 --> 00:40:16,708
เราจะเล่นเกมเดิมซ้ำไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์พรรค์นี้ขึ้น

731
00:40:19,458 --> 00:40:22,291
นั่นความหมายว่าเราโตขึ้นมาอีกระดับหนึ่งแล้ว

732
00:40:22,375 --> 00:40:25,750
ได้เวลาเลิกเล่นเกมนั้นแล้วหาเกมใหม่

733
00:40:26,333 --> 00:40:28,750
ถ้าเราไม่เล่นเบสบอล ฟุตบอลหรือบาสเกตบอล

734
00:40:28,833 --> 00:40:30,875
เราก็จะออกไปผจญภัยด้วยจักรยาน

735
00:40:35,708 --> 00:40:37,958
เราเก่งนักเรื่องซ่อมจักรยาน

736
00:40:38,041 --> 00:40:40,125
โดยเฉพาะเรื่องปะยางที่รั่ว

737
00:40:41,458 --> 00:40:43,791
ดูเหมือนว่าทุกครั้งที่มีการขับรถทางไกล

738
00:40:43,875 --> 00:40:46,416
การเปลี่ยนยางแบนคือสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้

739
00:40:47,375 --> 00:40:50,375
อาจเป็นเพราะเราอยู่ในยุค
ก่อนที่จะมีการใช้โครงยางเรเดียล

740
00:40:50,458 --> 00:40:52,458
และยางในท้องตลาดก็ยังคุณภาพไม่ดีนัก

741
00:40:53,041 --> 00:40:56,166
ไม่ก็เพราะพ่อของผมชอบซื้อยางมือสองมาใช้

742
00:40:56,958 --> 00:40:58,958
ได้คิดเรื่องเปลี่ยนยางใหม่บ้างไหมพ่อ

743
00:40:59,458 --> 00:41:03,333
มันก็จะไม่เข้ากับสามล้อที่เหลือน่ะสิ
มันจะดูตลก สตีเวน

744
00:41:04,500 --> 00:41:07,833
เรามีเกมที่เล่นในละแวกบ้านนานาชนิด
ขึ้นอยู่กับว่าคนที่เล่นเป็นใคร

745
00:41:08,333 --> 00:41:11,916
ถ้ามีเด็กผู้หญิงเล่นเยอะ
พวกพี่สาวน้องสาวของเด็กผู้ชายน่ะ

746
00:41:12,000 --> 00:41:14,500
เราก็จะเล่นเกมที่เรียกว่าเกมสร้างรูปปั้น…

747
00:41:14,583 --> 00:41:16,000
ระวัง

748
00:41:16,083 --> 00:41:18,916
เราต้องบอกว่าเราทำท่าเป็นรูปปั้นอะไร

749
00:41:20,125 --> 00:41:21,083
แพนเค้ก

750
00:41:21,166 --> 00:41:22,083
ฟีนิกซ์

751
00:41:22,166 --> 00:41:23,208
คลื่น

752
00:41:23,291 --> 00:41:24,500
นักบินอวกาศ

753
00:41:25,333 --> 00:41:27,791
ตอนกลางคืน เราจะย้ายเข้าไปเล่นเกมในบ้าน

754
00:41:28,375 --> 00:41:29,666
ไม่ก็ที่ชานบ้านด้านหลัง

755
00:41:30,291 --> 00:41:32,958
เราเล่นบอร์ดเกมคลาสสิกมากมาย

756
00:41:33,041 --> 00:41:34,333
ห้า หก เจ็ด…

757
00:41:34,416 --> 00:41:36,416
บางครั้งเวลาพ่อแม่ผมจัดปาร์ตี้

758
00:41:36,500 --> 00:41:38,458
และมีบ้านอื่นๆ มาเยี่ยม

759
00:41:38,541 --> 00:41:41,791
เราก็ต้องคิดเยอะกว่าเดิม
และเล่นเกมอื่น อย่างเกมงับผลแอปเปิล

760
00:41:41,875 --> 00:41:43,333
คอยดูให้ดีๆ ล่ะ

761
00:41:43,416 --> 00:41:46,000
ได้เวลาสร้างสถิติโลกใหม่

762
00:41:46,083 --> 00:41:47,458
สาม สอง หนึ่ง ไป

763
00:41:47,541 --> 00:41:51,166
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เกร็กก็ได้วิธี
ที่ไม่ว่าเล่นยังไงก็จะชนะทุกตา

764
00:41:52,125 --> 00:41:56,333
เขาครองชัยชนะและแน่วแน่กับเกมมาก
เราเลยเลิกเล่นไปเลย

765
00:41:56,416 --> 00:41:57,666
มันต้องแบบนี้

766
00:42:01,416 --> 00:42:04,625
โดยปกติ พี่สาวทั้งสามคนของผม
ถือเป็นฝ่ายตรงข้าม

767
00:42:04,708 --> 00:42:06,833
แต่ใช่ว่าพวกเธอจะไม่มีข้อดี

768
00:42:07,333 --> 00:42:11,583
วิคกี้ได้งานที่บาสกิ้น ร็อบบิ้นส์
ร้านไอศกรีมที่ปฏิวัติวงการ

769
00:42:11,666 --> 00:42:14,833
ซึ่งมีรสชาติสุดบรรเจิดที่แตกต่างถึง 31 รส

770
00:42:14,916 --> 00:42:17,000
และเธอก็ได้ไอศกรีมฟรีสองลูกต่อกะ

771
00:42:17,083 --> 00:42:19,583
ฉันเอารสบานาน่านัตฟัดจ์

772
00:42:20,416 --> 00:42:21,250
เข้าใจเลือก

773
00:42:21,333 --> 00:42:25,083
ช่วงสองสามเดือนแรกที่เธอทำงาน
เธอจะกินมันเอง

774
00:42:25,583 --> 00:42:28,791
แต่ในที่สุด เธอก็เอียนไอศกรีม
และเริ่มแจกมันฟรีๆ

775
00:42:28,875 --> 00:42:31,666
ทำให้เราอยากไปที่นั่น
เวลาที่เธอกำลังจะเลิกงาน

776
00:42:32,333 --> 00:42:33,166
ขอบใจ

777
00:42:34,791 --> 00:42:38,041
จะให้ฉันเดารสที่ต้องตักให้
เพื่อให้ได้ติดรถกลับบ้านไหม

778
00:42:39,333 --> 00:42:40,166
เอา…

779
00:42:40,958 --> 00:42:42,291
พูดมาเถอะ

780
00:42:42,375 --> 00:42:43,208
เอาวานิลลา

781
00:42:43,291 --> 00:42:44,541
- วานิลลา
- ใช่ วานิลลา

782
00:42:44,625 --> 00:42:45,958
- จะเอาวานิลลา
- ใช่

783
00:42:46,041 --> 00:42:48,083
- ทั้งที่มีตั้งหลายรส แต่นายจะเอา…
- ใช่

784
00:42:48,166 --> 00:42:49,000
ตักๆ มาเถอะ

785
00:42:49,083 --> 00:42:50,291
โอเค

786
00:42:50,375 --> 00:42:51,208
ได้

787
00:42:51,708 --> 00:42:55,583
ผมจำไม่ได้ว่าสตีฟ พี่ชายผม
เคยเลือกรสอื่นนอกจากวานิลลา

788
00:42:55,666 --> 00:42:58,875
ถึงเขาจะทำให้รสแปลกอื่นๆ สูญเปล่า

789
00:42:58,958 --> 00:43:02,208
แต่ผมก็ชื่นชมในความมักน้อย
และคงเส้นคงวาของเขา

790
00:43:04,083 --> 00:43:07,125
พวกพี่สาวผมยังเป็น
คนเลือกเสียงดนตรีภายในบ้านด้วย

791
00:43:07,208 --> 00:43:10,041
และรสนิยมของทั้งสามคน
ก็ครอบคลุมเพลงหลากหลายแนว

792
00:43:10,125 --> 00:43:13,166
น้องสาวคนเล็กของบ้าน สเตฟานี่
ชอบเพลงอะไรก็ได้ที่กำลังดัง

793
00:43:13,250 --> 00:43:16,791
ผมจำได้ว่าเธอฟังแผ่นไวนิล
เพลง "ชูการ์ ชูการ์" ของดิ อาร์ชีส์

794
00:43:16,875 --> 00:43:19,333
ซ้ำแล้วซ้ำอีก

795
00:43:19,416 --> 00:43:21,666
ดิ อาร์ชีส์เป็นตัวละครจากหนังสือการ์ตูน

796
00:43:21,750 --> 00:43:24,708
แต่พวกเขาก็ยังเป็นเจ้าของ
ผลงานเพลงฮิตแห่งปี 1969 ได้อยู่ดี

797
00:43:24,791 --> 00:43:29,791
(ดิ อาร์ชีส์)

798
00:43:32,750 --> 00:43:33,583
เอาล่ะ

799
00:43:34,083 --> 00:43:35,333
รอบสุดท้าย ตกลงนะ

800
00:43:36,375 --> 00:43:38,208
- ก็ได้
- ฉันฟังจนเอียนแล้ว

801
00:43:39,708 --> 00:43:43,958
พี่สาวคนกลางของผม จาน่า
ชอบวงเดอะ มังกีส์ และพอมานึกๆ ดูแล้ว

802
00:43:44,041 --> 00:43:46,416
เธอก็ชอบทุกวงที่มีหนุ่มน่ารักในนั้น

803
00:43:48,958 --> 00:43:51,291
ส่วนแนวที่ผมชอบ
เรียกได้ว่ากำลังพัฒนาตามอายุแล้วกัน

804
00:43:51,375 --> 00:43:53,333
ยกตัวอย่างก็เช่นเฮิร์บ อัลเพิร์ต

805
00:43:53,416 --> 00:43:56,625
หรืออย่างน้อยก็ปกอัลบั้มหนึ่งของเขา

806
00:43:59,125 --> 00:44:01,666
รสนิยมทางดนตรีของวิคกี้เจ๋งที่สุด

807
00:44:01,750 --> 00:44:05,291
และเธอก็มักจะบรรยาย
ความหมายที่ลึกลงไปของเพลงให้เราฟัง

808
00:44:08,958 --> 00:44:11,041
ความหมายที่แท้จริงถูกซ่อนอยู่ในนั้น

809
00:44:11,125 --> 00:44:15,833
และเราต้องถอดรหัสมัน
เช่นเพลง "ลูซี่ อิน เดอะ สกาย วิธ ไดมอนส์"

810
00:44:17,458 --> 00:44:18,500
แอลเอสดี

811
00:44:20,458 --> 00:44:24,333
คนที่เข้าใจก็จะเห็นชัดๆ เลย
และถ้าคนที่คิดอะไรตรงๆ ก็จะไม่เข้าใจ

812
00:44:24,416 --> 00:44:26,750
(เซอร์เรียลลิสติก พิลโลว์)

813
00:44:27,375 --> 00:44:29,416
พระเจ้า ปิดเร็วๆ

814
00:44:31,666 --> 00:44:33,125
- ไม่นะ
- โอเค

815
00:44:33,833 --> 00:44:35,250
โธ่ จาน่า

816
00:44:35,333 --> 00:44:37,458
จาน่าเจออุบัติเหตุอยู่เสมอ

817
00:44:37,541 --> 00:44:41,333
เธอเป็นคนแรกที่ต้องเย็บแผล
เป็นคนแรกที่กระดูกหัก

818
00:44:41,416 --> 00:44:42,875
อุบัติเหตุมักชอบเกิดกับเธอ

819
00:44:42,958 --> 00:44:45,791
และดูเหมือนการเป็นผู้หญิง
จะมีอะไรให้ต้องทำมากกว่าเยอะ

820
00:44:46,291 --> 00:44:49,291
ในเวลานั้น ผมตรงคือลุคที่ทุกคนต้องการ

821
00:44:49,375 --> 00:44:52,125
แต่เพราะความชื้นของฮูสตัน มันจึงเป็นเรื่องยาก

822
00:44:52,625 --> 00:44:55,375
และนี่คือยุคก่อนที่จะมี
ผลิตภัณฑ์สำหรับผมและไดร์เป่าผม

823
00:44:56,458 --> 00:45:00,250
สมัยนั้นที่ม้วนผมยังอันเล็กๆ
พวกเธอเลยใช้กระป๋องน้ำส้ม

824
00:45:00,333 --> 00:45:04,083
พวกพี่สาวผมไม่เพียงแต่เจ้าความคิด
แต่พวกเธอยังชอบเล่นใหญ่

825
00:45:04,750 --> 00:45:06,166
วีจา อยู่กับเราหรือเปล่า

826
00:45:07,625 --> 00:45:10,458
(ใช่ วีจา ไม่ใช่)

827
00:45:13,250 --> 00:45:14,625
- ใช่
- พระเจ้า

828
00:45:17,000 --> 00:45:18,125
ดีแล้ว

829
00:45:18,208 --> 00:45:20,458
โรเบิร์ตแอบมีใจให้ฉันบ้างไหม

830
00:45:25,875 --> 00:45:27,750
เย่

831
00:45:27,833 --> 00:45:30,583
ในห้องนอนของเรา
สตีฟ เกร็ก และผมเห็นพ้องกัน

832
00:45:30,666 --> 00:45:32,916
สุดยอดผู้หญิงคือราเคล เวลค์

833
00:45:33,000 --> 00:45:36,166
เธอแสดงในหนังอย่างโลกล้านปี

834
00:45:36,250 --> 00:45:38,916
ท่องทะเลเลือดและบันโดเลโร่

835
00:45:39,000 --> 00:45:42,041
ผมจำได้ด้วยว่าสตีฟ
มีนิตยสารเพลย์บอยซ่อนไว้ใต้ลิ้นชัก

836
00:45:47,166 --> 00:45:49,541
(เพลย์บอย)

837
00:46:02,583 --> 00:46:05,333
และเราไม่เคยรู้ว่าพี่สาวผมคนไหนเป็นคนแฉเรา

838
00:46:06,708 --> 00:46:09,208
วิทยุถูกเปิดไว้ตลอด มันเล่นแต่เพลงฮิต

839
00:46:10,166 --> 00:46:15,750
เพลงโปรดผมคือ "อิน เดอะ เยียร์ 2525"
ที่พูดถึงอนาคตแบบดิสโทเปียอันแสนน่ากลัว

840
00:46:19,083 --> 00:46:22,208
เพลงหลายเพลงก็มีชื่อของ
เด็กผู้หญิงหลายคนที่ผมรู้จักในนั้น

841
00:46:23,875 --> 00:46:25,500
("วอล์ค อะเวย์ เรเน่" เดอะ เลฟต์ แบงก์)

842
00:46:26,000 --> 00:46:31,041
("วัลเลรี" เดอะ มังกีส์)

843
00:46:31,625 --> 00:46:34,208
("อะลอง คัมส์ แมรี" ดิ แอสโซซิเอชัน)

844
00:46:35,000 --> 00:46:37,333
("วินดี้" ดิ แอสโซซิเอชัน)

845
00:46:38,250 --> 00:46:42,625
("จีน" โอลิเวอร์)

846
00:46:43,250 --> 00:46:45,458
มีเพลงดังเพลงหนึ่งที่มีชื่อผู้ชายอยู่ในนั้น

847
00:46:45,958 --> 00:46:47,083
แต่เขาชื่อว่าซู

848
00:46:47,166 --> 00:46:49,000
ฉันเหงื่อหลั่งโซมกายและพูดออกไป

849
00:46:49,083 --> 00:46:50,833
"ฉันชื่อซู

850
00:46:50,916 --> 00:46:52,375
สบายดีใช่ไหม

851
00:46:53,041 --> 00:46:54,875
ทีนี้เตรียมตัวตาย…"

852
00:46:55,666 --> 00:46:58,958
เราชอบตอนจบที่พวกเขาเซนเซอร์คำสบถดังตี๊ด

853
00:46:59,041 --> 00:47:01,541
กรวดในลำไส้ น้ำลายในดวงตา

854
00:47:01,625 --> 00:47:04,875
เพราะฉันคือตี๊ดที่ตั้งชื่อแกว่าซู

855
00:47:06,333 --> 00:47:10,083
คงต้องบอกว่านี่คือจุดสูงสุด
ของยุคแห่งการโทรแกล้ง

856
00:47:10,166 --> 00:47:12,083
อีกเป็นสิบปีกว่าโทรศัพท์จะโชว์เบอร์ได้

857
00:47:12,166 --> 00:47:14,166
เราใช้ตั้งแต่วิธีพื้นฐาน อย่างเช่น…

858
00:47:14,250 --> 00:47:16,416
คุณมีปรินซ์ อัลเบิร์ตในกระป๋องไหม

859
00:47:16,958 --> 00:47:18,833
งั้นก็ปล่อยเขาออกมาซะนะ

860
00:47:21,125 --> 00:47:22,500
ไปจนถึงมุกที่ซับซ้อนกว่า…

861
00:47:22,583 --> 00:47:26,791
สวัสดี นี่ทอมมี่ โอจากเคอาร์บี
และรายการทายชื่อเพลง

862
00:47:26,875 --> 00:47:28,583
ผมกำลังคุยกับใครอยู่

863
00:47:28,666 --> 00:47:30,208
ฉันชื่อมาร์ตา

864
00:47:30,291 --> 00:47:32,708
มาร์ธา วันนี้คุณโชคดีแล้ว มาร์ธา

865
00:47:32,791 --> 00:47:35,666
รางวัลใหญ่ของเราอยู่ที่ 285 ดอลลาร์

866
00:47:35,750 --> 00:47:37,708
มันจะเป็นของคุณถ้าคุณทายชื่อเพลงถูก

867
00:47:37,791 --> 00:47:40,375
หลังจากฟังเพลงเป็นเวลาห้าวินาที

868
00:47:40,458 --> 00:47:41,541
พร้อมไหมครับ

869
00:47:41,625 --> 00:47:43,000
คิดว่าพร้อมค่ะ

870
00:47:43,500 --> 00:47:45,125
ทายชื่อเพลงนี้

871
00:47:56,333 --> 00:47:58,875
มาร์ธา คุณทายชื่อเพลงนี้ออกไหม

872
00:47:58,958 --> 00:48:00,625
ใช่ "วิชิต้า ไลน์แมน" ไหมคะ

873
00:48:00,708 --> 00:48:03,125
ถูกต้อง "วิชิต้า ไลน์แมน" คุณชนะรางวัลใหญ่

874
00:48:05,958 --> 00:48:08,208
จาน่า ไปรับซิ บอกไปว่าเรากินอยู่

875
00:48:09,583 --> 00:48:11,458
- ใครกันนะ
- ไร้มารยาท

876
00:48:11,541 --> 00:48:13,458
ในทางกลับกัน พ่อก็มีวิธีรับมือ

877
00:48:13,541 --> 00:48:17,333
ตอนที่บ้านเราตกเป็นเป้า
ของนักโทรแกล้งรายหนึ่งอย่างต่อเนื่อง

878
00:48:17,416 --> 00:48:18,333
เขาอีกแล้ว

879
00:48:18,916 --> 00:48:21,208
พ่อมีอะไรมาให้ไอ้เวรนี่

880
00:48:25,916 --> 00:48:26,750
สวัสดี

881
00:48:27,916 --> 00:48:30,583
อ้อ น่าสนใจจังเลย

882
00:48:31,250 --> 00:48:33,916
ทีนี้ฟังให้ดีๆ นะ

883
00:48:38,375 --> 00:48:39,541
พ่อ

884
00:48:40,291 --> 00:48:42,500
แก้วหูมันน่าจะแตกแล้วล่ะ

885
00:48:42,583 --> 00:48:45,750
ผมจำได้ว่าผมสงสารจอมแกล้งรายนั้น

886
00:48:45,833 --> 00:48:47,791
การลงโทษเหมือนจะรุนแรงเกินความผิด

887
00:48:49,583 --> 00:48:52,041
ถ้าเกิดเราไม่ได้มีเล่นในลิตเติลลีก

888
00:48:52,125 --> 00:48:54,625
เราก็จะไปเตร่อยู่ที่สนามเพื่อดูเพื่อนๆ เล่น

889
00:48:54,708 --> 00:48:57,458
ทำอะไรบ้าๆ บอๆ และไล่เก็บลูกฟาวล์

890
00:48:58,958 --> 00:49:01,791
เอาลูกฟาวล์กลับมาคืนเพื่อแลกกับน้ำแข็งไส

891
00:49:04,750 --> 00:49:08,333
- ขอสตรอว์เบอร์รีแล้วกัน
- ลูกฟาวล์หนึ่งลูก

892
00:49:08,416 --> 00:49:10,875
แล้วก็เอาชิกโอสติ๊ก

893
00:49:13,166 --> 00:49:14,208
ของเธอ

894
00:49:15,875 --> 00:49:16,708
ของเธอ

895
00:49:16,791 --> 00:49:18,333
ขอบคุณครับ

896
00:49:19,333 --> 00:49:22,916
เราจะได้น้ำแข็งไสฟรีเหมือนกัน
ถ้าเก็บขยะใส่เต็มถุง

897
00:49:33,708 --> 00:49:38,458
ฉันศรัทธาในพระเจ้า รักในชาติ
และจะเคารพกฎหมายของชาติ

898
00:49:38,541 --> 00:49:41,000
ฉันจะเล่นอย่างขาวสะอาดและคว้าชัยมาให้ได้

899
00:49:41,083 --> 00:49:44,250
ไม่ว่าแพ้หรือชนะ ฉันจะทำให้เต็มที่

900
00:49:44,333 --> 00:49:50,083
ทีนี้มองไปที่ธงตรงเซ็นเตอร์ฟีลด์
เราจะบรรเลงเพลงชาติ

901
00:49:53,916 --> 00:49:56,541
ผมจำได้ว่ารู้สึกซาบซึ้งกับคำปฏิญาณตนลิตเติลลีก

902
00:49:56,625 --> 00:49:59,291
และเพลงชาติ
จนทำให้รู้สึกว่าต่อให้เราชนะหรือแพ้

903
00:49:59,375 --> 00:50:00,333
มันก็ไม่สำคัญ

904
00:50:01,500 --> 00:50:05,208
ความรู้สึกนั้นมักจะอยู่
ไปจนถึงแค่ตอนขว้างลูกแรกนั่นแหละ

905
00:50:18,125 --> 00:50:22,291
แต่ไม่มีอะไรทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็ก
ได้ดีไปกว่าหนังสามเรื่องซ้อนที่มาเจสติก

906
00:50:23,166 --> 00:50:25,625
ทั้งที่ชื่ออลังการ แต่โรงหนังมันกลับโทรม

907
00:50:26,333 --> 00:50:30,000
ผมจำได้ว่ามีโปรแกรมหนึ่ง
ที่ฉายหนังไซไฟเรื่องเคาท์ดาวน์

908
00:50:30,083 --> 00:50:32,166
การแข่งไปดวงจันทร์ปิดฉาก เมื่อเราไปที่นั่น

909
00:50:32,250 --> 00:50:34,750
และพบว่าพวกรัสเซียก็ไปถึงที่นั่นเหมือนกัน

910
00:50:35,250 --> 00:50:38,125
แต่พวกนั้นตายเพราะยานตกในตอนที่ลงจอด

911
00:50:39,083 --> 00:50:41,916
เพื่อแสดงน้ำใจ นักบินอวกาศอเมริกันจึงกางธง

912
00:50:42,000 --> 00:50:44,750
ของทั้งสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต

913
00:50:45,625 --> 00:50:46,916
โลกอันบ้าคลั่ง

914
00:50:47,500 --> 00:50:49,666
จากนั้นก็เป็นหนังสยองขวัญสองเรื่อง

915
00:50:49,750 --> 00:50:51,333
เดอะ โฟรเซน เดด

916
00:50:51,416 --> 00:50:55,791
หนังว่าด้วยนักวิทยาศาสตร์นาซีเพี้ยน
ที่วางแผนชุบชีวิตผู้นำนาซีซึ่งถูกแช่แข็ง

917
00:50:58,875 --> 00:51:00,083
และอิท

918
00:51:00,583 --> 00:51:04,166
เรื่องของผู้ช่วยพิพิธภัณฑ์สติแตก
รับบทโดยร็อดดี้ แมคโดวอลล์

919
00:51:04,250 --> 00:51:08,666
ที่ได้ปลุกชีพโกเลมศตวรรษที่ 16 ขึ้นมา
ด้วยการเอาม้วนคัมภีร์เล็กๆ ใส่ปากมัน

920
00:51:09,375 --> 00:51:11,708
ตามคำทำนาย มันคงกระพัน

921
00:51:11,791 --> 00:51:14,708
และมันก็กลายเป็นผู้ช่วยของเขา
ในการฆาตกรรมและก่อความวุ่นวาย

922
00:51:14,791 --> 00:51:15,625
ฆ่าเขา

923
00:51:25,125 --> 00:51:28,083
หนังจบด้วยฉากที่โกเลมเดินลงทะเล

924
00:51:28,583 --> 00:51:30,500
สมัยนั้นยังไม่มีหนังภาคต่อ

925
00:51:30,583 --> 00:51:33,458
ฉะนั้นเท่าที่ผมรู้ โกเลมไม่เคยเดินกลับขึ้นมา

926
00:51:38,000 --> 00:51:40,708
ผมไม่มีวันลืมปาร์ตี้ส่งท้ายปีที่พ่อแม่ผมจัด

927
00:51:40,791 --> 00:51:44,333
เพราะมันกำลังจะเข้าสู่ปีสำคัญ ปี 1969

928
00:51:44,833 --> 00:51:46,666
พวกผู้ใหญ่ปาร์ตี้กันข้างใน

929
00:51:47,250 --> 00:51:51,375
พวกเราส่วนใหญ่อยู่ที่สนามด้านหลัง
ที่ซึ่งสงครามไฟพะเนียงกำลังปะทุ

930
00:51:56,708 --> 00:51:58,291
และความคลั่งการจุดไฟของไบรอน

931
00:51:58,375 --> 00:52:02,250
ก็พัฒนาขึ้นไปอีกขั้นด้วยท่อระบายน้ำขนาดใหญ่

932
00:52:02,333 --> 00:52:03,833
ระเบิดเล็ก

933
00:52:03,916 --> 00:52:06,291
และลูกซอฟต์บอลไฟท่วมที่ทะยานผ่านฟากฟ้า

934
00:52:09,833 --> 00:52:11,916
ทุกคนพร้อมนับถอยหลังแล้วหรือยัง

935
00:52:12,000 --> 00:52:13,666
โอเค เอาล่ะนะ

936
00:52:14,333 --> 00:52:16,416
สิบ เก้า

937
00:52:16,500 --> 00:52:18,458
แปด เจ็ด

938
00:52:18,541 --> 00:52:19,833
หก

939
00:52:19,916 --> 00:52:21,750
ห้า สี่

940
00:52:21,833 --> 00:52:24,458
สาม สอง หนึ่ง

941
00:52:24,541 --> 00:52:26,333
สวัสดีปีใหม่

942
00:52:41,500 --> 00:52:45,166
ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นจุดที่ดีเหมือนกัน
ที่จะกลับไปยังเรื่องที่เล่าค้างเอาไว้

943
00:52:47,625 --> 00:52:49,833
นั่นแหละๆ เชิญหัวเราะตามสบายเถอะ

944
00:52:51,666 --> 00:52:53,125
แต่พวกเขาบอกผมแบบนี้…

945
00:52:54,041 --> 00:52:56,625
เก่งมาก สแตน เธอไม่หมดสติ

946
00:52:58,541 --> 00:52:59,875
เรื่องอ้วกไม่ต้องห่วง

947
00:52:59,958 --> 00:53:03,416
นักบินอวกาศทุกคน ตั้งแต่จอห์น เกล็นน์
จนถึงนีล อาร์มสตรอง พวกเขาอ้วกทั้งนั้น

948
00:53:03,500 --> 00:53:04,625
อย่างน้อยก็ในครั้งแรก

949
00:53:06,041 --> 00:53:08,708
ขณะที่ช่วงเวลาวัยเด็กของผมธรรมดาพอสมควร

950
00:53:08,791 --> 00:53:11,083
ช่วงเวลาที่นาซ่าของผมไม่ใช่เลย

951
00:53:11,166 --> 00:53:14,083
ผมได้รับการฝึกที่สุดแสนโหดหิน

952
00:53:14,166 --> 00:53:16,791
นี่เรียกว่าการฝึกวอมิต โคเม็ต

953
00:53:24,166 --> 00:53:26,291
ผมชอบเมื่อแรงโน้มถ่วงเหลือแค่หนึ่งในหก

954
00:53:26,375 --> 00:53:29,416
แต่มันเหมือนการฝึกเคลื่อนไหวด้วยร่างกายใหม่

955
00:53:29,500 --> 00:53:33,875
ผมต้องเข้าชั้นเรียนหลายคาบ
ไม่น่าสนใจเท่าไร แต่มันคงจำเป็นมั้งนะ

956
00:53:34,916 --> 00:53:37,375
การฝึกใต้น้ำถูกคิดค้นโดยบัซ อัลดริน

957
00:53:37,458 --> 00:53:39,500
หลังพวกเขาล้มเหลวตอนออกนอกยานเจมิไน

958
00:53:40,000 --> 00:53:41,208
มันน่ากลัวมาก

959
00:53:49,583 --> 00:53:52,666
พวกเขายังจำลอง
สถานการณ์เอาตัวรอดทุกรูปแบบให้เราคิด

960
00:53:52,750 --> 00:53:55,333
ให้ฝึก และวางแผนเผื่อไว้

961
00:53:55,916 --> 00:53:58,916
ไล่ตั้งแต่สถานการณ์ติดอยู่ในป่า
ไปจนถึงการเดินฝ่าทะเลทราย

962
00:54:00,166 --> 00:54:04,125
ก่อนอื่นเราต้องใช้ร่มชูชีพทำชุด
และผ้าคลุมเพื่อปกป้องตัวเองเป็น

963
00:54:06,125 --> 00:54:08,458
ผมจำได้ ผมคิดว่าถ้าเกิดผมต้องลงเอยแบบนี้

964
00:54:08,958 --> 00:54:13,500
ผมคงไม่กังวลกับมันเท่าเรื่องอื่น
ก็เหมือนกับตอนหนึ่งของทไวไลท์ โซนน่ะ

965
00:54:16,625 --> 00:54:19,458
หลังจบการฝึกซ้อม
พวกเขาจับผมเข้าหลักสูตรตัดตอน…

966
00:54:20,041 --> 00:54:22,333
ผมคิดว่านั่นน่าจะไม่ใช่ชื่อที่ดีนัก

967
00:54:22,833 --> 00:54:25,750
เป็นหลักสูตรสอนวิธีบินแบบรอบด้าน
ของยานซึ่งตอนนี้ถูกเรียกอย่างลับๆ ว่า

968
00:54:25,833 --> 00:54:27,708
อะพอลโลสิบครึ่ง

969
00:54:28,208 --> 00:54:31,708
ขั้นแรก ผมต้องรู้จักตัวควบคุมทั้งหมด
แม้กระทั่งในตอนที่ถูกปิดตา

970
00:54:32,250 --> 00:54:33,333
ระดับความสูง

971
00:54:35,958 --> 00:54:36,958
เช็ก

972
00:54:37,041 --> 00:54:38,125
ตัวจับเวลา

973
00:54:38,208 --> 00:54:39,958
- เช็ก
- อุณหภูมิภายใน

974
00:54:41,291 --> 00:54:42,125
เช็ก

975
00:54:43,166 --> 00:54:44,708
โปรแกรมจำลองก็เรื่องหนึ่ง

976
00:54:44,791 --> 00:54:49,000
แต่เพื่อให้รู้ว่าการเอายานลงจอด
ในที่ที่มีแรงโน้มถ่วงแค่หนึ่งในหกเป็นยังไง

977
00:54:49,083 --> 00:54:50,500
พวกเขาจึงสร้างอสุรกายตัวนี้

978
00:54:50,583 --> 00:54:53,375
เครื่องฝึกซ้อมลงจอดบนดวงจันทร์

979
00:54:53,458 --> 00:54:55,041
หรือแอลแอลทีวี

980
00:55:06,000 --> 00:55:08,958
นีล อาร์มสตรองเคยเกือบตาย
ตอนพยายามเอาเจ้านี่ลงจอด

981
00:55:09,041 --> 00:55:12,250
เขาดีดตัวออกมา
ก่อนหน้ายานจะตกและระเบิดแค่ไม่กี่วินาที

982
00:55:12,333 --> 00:55:15,000
จากนั้นก็ไปกินมื้อเที่ยงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

983
00:55:16,000 --> 00:55:18,750
นั่นแหละนีล ผู้ใจเย็นเป็นน้ำเสมอ

984
00:55:19,583 --> 00:55:23,833
หลังจากเรียนรู้เรื่องยานครบทุกอย่าง
ก็ถึงเวลาของแบบจำลองประสานงาน

985
00:55:26,083 --> 00:55:29,166
ครานซ์ โบสติ๊กและทุกๆ คน
อยู่ในศูนย์ควบคุมภารกิจ

986
00:55:29,250 --> 00:55:30,833
ส่วนผมอยู่ในโปรแกรมจำลอง

987
00:55:31,375 --> 00:55:34,791
พวกเราจะถูกทดสอบ
โดยผู้ควบคุมโปรแกรมจำลอง

988
00:55:35,291 --> 00:55:37,416
เสียงอัปมงคลที่อยู่หลังกระจกสองทาง

989
00:55:37,500 --> 00:55:39,333
มีรอยรั่วในไอพ่นซีเอสเอ็ม

990
00:55:39,416 --> 00:55:43,083
เครื่องยนต์เอสไอวีบีหยุดทำงาน
ระหว่างโหมดยุติ คาบเกี่ยวกัน

991
00:55:43,166 --> 00:55:45,250
เราเรียกพวกเขาย่อๆ ว่า "ผู้คุม"

992
00:55:45,333 --> 00:55:47,958
พวกเขานั่งอยู่หลังกระจกสีดำ
ในศูนย์ควบคุมภารกิจ

993
00:55:48,041 --> 00:55:50,250
และคอยกำหนดสถานการณ์ที่เลวร้ายสุดกู่

994
00:55:50,333 --> 00:55:51,291
เท่าที่จะจินตนาการได้

995
00:55:52,416 --> 00:55:55,541
เพื่อที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอวกาศ
เราก็จะพร้อม

996
00:55:56,125 --> 00:55:59,708
ได้ยินว่าในโครงการเจมิไน
พวกเขาให้หนึ่งในผู้ควบคุมระบบแกล้งหัวใจวาย

997
00:55:59,791 --> 00:56:01,791
เพื่อดูว่าทุกคนจะตอบสนองยังไง

998
00:56:02,541 --> 00:56:04,375
ทุกคนเกลียดพวกเขามาก

999
00:56:04,458 --> 00:56:05,791
โอเค การจำลองสุดท้าย

1000
00:56:05,875 --> 00:56:09,166
ทำให้ดี ลงจอดให้ปลอดภัย แล้ววันนี้พอแค่นี้

1001
00:56:09,250 --> 00:56:11,875
หวังว่าจะทันได้ไปซดเบียร์ที่ซิงกิ้ง วีล

1002
00:56:11,958 --> 00:56:13,375
ส่วนเธอจะได้โค้ก สแตน

1003
00:56:13,458 --> 00:56:15,416
แค่แท็งก็ได้ ผู้คุมการบิน

1004
00:56:15,500 --> 00:56:18,541
เอาล่ะ อนุมัติให้ลดระดับเพื่อลงจอดได้

1005
00:56:18,625 --> 00:56:21,083
โอเค เริ่มเดินเครื่องยนต์ แรงดันสิบเปอร์เซ็นต์

1006
00:56:21,791 --> 00:56:22,666
ไปได้สวย

1007
00:56:23,250 --> 00:56:24,875
ลงจอดเต็มกำลังได้

1008
00:56:24,958 --> 00:56:26,333
เต็มกำลัง

1009
00:56:26,416 --> 00:56:27,708
อยู่ที่ 1,000 ฟุต

1010
00:56:31,583 --> 00:56:34,958
แจ้งเตือน 1201 ดัง

1011
00:56:36,041 --> 00:56:38,833
- รหัส 1201 เบลส์ มันคืออะไร
- เดี๋ยวนะ

1012
00:56:39,583 --> 00:56:40,791
ตอนนี้ 750 ฟุต

1013
00:56:40,875 --> 00:56:43,125
"คอมพิวเตอร์ทำงานหนักเกินพิกัด
ทำหน้าที่ได้ไม่สมบูรณ์"

1014
00:56:43,208 --> 00:56:44,958
ระบบทั้งหมดก็ดูปกติดีนี่นา

1015
00:56:45,541 --> 00:56:46,833
แจ็ค มันเกิดอะไรขึ้น

1016
00:56:47,583 --> 00:56:50,750
แจ้งเตือนดีดตัว
คอมฯ ทำงานหนักเกินเพราะอะไรบางอย่าง

1017
00:56:51,708 --> 00:56:54,000
ตอนนี้ 500 ฟุต ฝั่งผมดูปกติดี

1018
00:56:54,583 --> 00:56:55,666
ตอนนี้ 400 ฟุต

1019
00:56:55,750 --> 00:56:56,583
เดี๋ยว

1020
00:56:56,666 --> 00:56:58,541
แจ้งเตือนรหัส 1202

1021
00:56:58,625 --> 00:57:00,000
รหัส 1202 เหรอ

1022
00:57:00,083 --> 00:57:02,708
ผมไม่เห็นความผิดปกติ แต่นี่ดูท่าไม่ดีแล้ว

1023
00:57:02,791 --> 00:57:04,166
ผมว่าเราต้องยุติภารกิจ

1024
00:57:05,416 --> 00:57:07,875
คอมพิวเตอร์มีปัญหาบางอย่าง ยุติเถอะ

1025
00:57:08,791 --> 00:57:10,166
จะยุติการบินเหรอ

1026
00:57:11,625 --> 00:57:13,708
- ยุติการบิน
- เวรเอ๊ย ยุติ

1027
00:57:17,416 --> 00:57:18,916
นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่ต้องยุติ

1028
00:57:19,500 --> 00:57:21,291
ถ้าอ่านคู่มือให้ละเอียดกว่านี้

1029
00:57:21,375 --> 00:57:23,541
ก็จะรู้ว่าให้ดำเนินการลงจอดต่อไป

1030
00:57:23,625 --> 00:57:25,416
แต่ตอนนี้นักบินอวกาศของเรา

1031
00:57:25,500 --> 00:57:28,041
ต้องบินกลับสู่โลกอย่างอับอายขายขี้หน้า

1032
00:57:28,125 --> 00:57:30,208
เราต้องสูญภาษีมูลค่าพันล้าน

1033
00:57:30,291 --> 00:57:32,500
และต้องไปนั่งเก้าอี้แถวหน้าดูพวกรัสเซีย

1034
00:57:32,583 --> 00:57:34,958
ปักธงของพวกมันในเดือนสิงหา

1035
00:57:37,666 --> 00:57:38,500
พอใจไหม

1036
00:57:43,291 --> 00:57:45,875
เมื่อถึงเวลาที่ผมพร้อมสำหรับการปล่อยยาน

1037
00:57:45,958 --> 00:57:49,208
ผมใจเย็นสุดๆ
เพราะผมรู้สึกว่าผมได้ทำมันมาแล้ว

1038
00:57:49,708 --> 00:57:51,583
พวกเขาทำให้ผมอยู่ในสภาพพร้อมลุย

1039
00:57:52,083 --> 00:57:54,250
จำได้ว่าผมตื่นเต้นมากกว่ากังวล

1040
00:57:54,750 --> 00:57:56,166
อาจจะใจเย็นมากไปด้วยซ้ำ

1041
00:57:56,250 --> 00:57:57,333
สแตน พร้อมไหม

1042
00:57:57,833 --> 00:57:58,833
พร้อม

1043
00:58:03,583 --> 00:58:05,583
ถึงเวลาออกเดินทางไปดวงจันทร์แล้วกลับมา

1044
00:58:05,666 --> 00:58:09,458
ภารกิจลับอะพอลโลสิบครึ่งดำเนินไปอย่างราบรื่น

1045
00:58:09,958 --> 00:58:12,250
แต่ก็นั่นแหละ มันเหมือนว่าภารกิจนี้ไม่เคยเกิดขึ้น

1046
00:58:12,333 --> 00:58:14,666
ไม่มีพาดหัวข่าว ไม่มีการจัดขบวนพาเหรดให้ผม

1047
00:58:15,250 --> 00:58:17,541
ผมบอกใครไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ครอบครัว

1048
00:58:18,583 --> 00:58:23,208
ตอนอะพอลโล 11 ออกตัวในวันที่ 16 กรกฎาคม
และลงจอดบนดวงจันทร์สี่วันให้หลัง

1049
00:58:23,291 --> 00:58:26,083
ผมก็ได้ดูทางทีวีเหมือนกับทุกๆ คนทั่วโลก

1050
00:58:27,083 --> 00:58:29,500
แต่สำหรับผม มันเหมือนกับเป็นฝัน

1051
00:58:30,000 --> 00:58:33,833
ผมเป็นคนเดียวในโลกที่รู้ว่า
พวกเขากำลังเจอประสบการณ์แบบไหน

1052
00:58:33,916 --> 00:58:35,625
เหมือนผมขึ้นไปบนนั้นกับพวกเขาด้วย

1053
00:58:36,875 --> 00:58:37,791
แต่ผมไม่ได้ไป

1054
00:58:39,041 --> 00:58:40,041
ผมอยู่ที่นี่

1055
00:58:42,916 --> 00:58:44,708
เห็นยานแซเทิร์น 5 นั่นไหม

1056
00:58:44,791 --> 00:58:47,833
พวกเขาเอามันขึ้นเรือที่ฮันท์สวิลล์
แอละแบมา ซึ่งเป็นที่ที่มันถูกสร้าง

1057
00:58:47,916 --> 00:58:51,250
จากนั้นมันก็ไปยังเทนเนสซีและโอไฮโอ
ก่อนจะล่องมาตามมิสซิสซิปปี

1058
00:58:51,333 --> 00:58:54,458
ข้ามอ่าวเม็กซิโก อ้อมแหลมฟลอริดา

1059
00:58:54,541 --> 00:58:56,416
แล้วก็เอามันขึ้นฝั่งที่แหลมเคนเนดี้

1060
00:58:56,500 --> 00:59:00,500
แน่นอน ถ้าจะขนมันมาที่นี่ ก็ต้องเลี้ยวขวาที่อ่าว

1061
00:59:00,583 --> 00:59:03,708
จากนั้นก็ถึงอ่าวกัลเวสตัน
แล้วก็เป็นทะเลสาบเคลียร์

1062
00:59:03,791 --> 00:59:07,708
จากนั้นเราก็แค่ข้ามถนนนาซ่า 1
แล้วไปรับมันจากที่นั่นได้

1063
00:59:09,708 --> 00:59:11,333
แล้วพ่อรับผิดชอบเรื่องนั้นเหรอ

1064
00:59:12,041 --> 00:59:14,666
ถ้านั่นไม่ใช่การส่งรับพัสดุ แล้วจะเรียกว่าอะไร

1065
00:59:14,750 --> 00:59:18,708
เวลาตะวันออก
นั่นคือจรวดขนส่งที่ใหญ่มาก สูงเท่าตึก 36 ชั้น…

1066
00:59:18,791 --> 00:59:21,541
แต่เปล่า ไคล์ที่ฟลอริดา
เป็นคนจัดการรายละเอียดส่วนใหญ่

1067
00:59:21,625 --> 00:59:26,208
นับถอยหลัง 34 นาที ทุกอย่างไปได้สวย

1068
00:59:26,291 --> 00:59:28,916
ตามรายงาน นักบินสภาพร่างกายฟิตพร้อม

1069
00:59:29,000 --> 00:59:33,166
พวกเขาอยู่บนนั้น
กำลังรอให้อะพอลโล 11 ออกตัว

1070
00:59:33,250 --> 00:59:34,583
ระบบของยาน

1071
00:59:34,666 --> 00:59:37,375
ในการทดสอบขั้นสุดท้าย ผลออกมาสมบูรณ์ดี

1072
00:59:37,458 --> 00:59:39,625
สภาพอากาศปลอดโปร่ง

1073
00:59:39,708 --> 00:59:42,416
ดูเหมือนเช้านี้ มนุษย์จะได้

1074
00:59:42,500 --> 00:59:46,208
ออกเดินทางครั้งยิ่งใหญ่
และลงจอดบนดวงจันทร์ในที่สุด…

1075
00:59:46,291 --> 00:59:47,500
กังวลบ้างไหม

1076
00:59:47,583 --> 00:59:50,208
- ไม่เลย
- ทำไมพ่อต้องกังวลด้วย

1077
00:59:50,291 --> 00:59:51,125
พ่อเปล่า

1078
00:59:51,208 --> 00:59:54,916
ลูกรัก พ่อของลูกก็มีส่วนในงานนี้นะ

1079
00:59:55,000 --> 00:59:56,750
คนมากมายมีส่วน

1080
00:59:57,250 --> 01:00:01,916
เรายังไม่มีคำสำหรับพรรณนาสิ่งนี้

1081
01:00:02,000 --> 01:00:06,375
เราจะพูดว่า "สูงเทียมฟ้า" อีกได้ยังไง

1082
01:00:06,458 --> 01:00:08,416
"ท้องฟ้าเป็นขีดจำกัด" มันหมายความว่าอะไร

1083
01:00:08,500 --> 01:00:11,875
ดวงจันทร์ดูแปลกประหลาด
และไกลแสนไกลสำหรับคุณไหม

1084
01:00:11,958 --> 01:00:14,750
ไม่ค่ะ มีสิ่งที่ไกลกว่าดวงจันทร์อีก

1085
01:00:17,416 --> 01:00:22,000
ตอนนี้ แน่นอนครับว่าผมกำลังคิดถึง
เป้าหมายต่อไป ดาวอังคารและไกลกว่านั้น

1086
01:00:22,083 --> 01:00:25,708
คิดถึงดาวอังคารและไกลกว่านั้นเหรอ
เรายังไม่ทันได้ไปดวงจันทร์เลยนะ อาเธอร์

1087
01:00:26,208 --> 01:00:29,833
แต่นั่นคงเป็นธรรมชาติ
ของนักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์อย่างคุณ

1088
01:00:29,916 --> 01:00:31,666
เราจะได้เจอเซอร์ไพรส์บนดวงจันทร์

1089
01:00:31,750 --> 01:00:34,750
อาจจะไม่ใช่ในการเดินทางรอบแรก
แต่ในที่สุดเราจะเจอแน่

1090
01:00:35,250 --> 01:00:38,416
ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเจอเสาหินสีดำขนาดใหญ่
รอเราอยู่หรือเปล่า

1091
01:00:39,625 --> 01:00:41,333
อ้างอิงจากหนัง 2001…

1092
01:00:41,416 --> 01:00:43,958
สแตน เข้ามาเร็ว เขาจะปล่อยยานแล้ว

1093
01:00:50,875 --> 01:00:54,416
เครื่องยนต์ที่สร้างแรงดัน

1094
01:00:54,500 --> 01:00:59,750
มีกำลังแรงม้ารวม
เทียบเท่าเครื่องบินเจ็ตขับไล่ 543 ลำ

1095
01:00:59,833 --> 01:01:04,625
มันใช้เชื้อเพลิง 2,568,240 กิโลกรัม

1096
01:01:04,708 --> 01:01:07,500
ซึ่งเทียบเท่ากับรถรางบรรทุกถัง 98 คัน

1097
01:01:07,583 --> 01:01:11,166
ซึ่งมีความจุเท่าถังน้ำของเมืองเล็กๆ หนึ่งเมือง

1098
01:01:11,875 --> 01:01:17,625
จรวดขนส่งมีน้ำหนักเท่าเรือดำน้ำนอติลุส

1099
01:01:18,291 --> 01:01:21,125
เมื่อออกตัว เสียงรบกวนจะดังถึง 120 เดซิเบล

1100
01:01:21,208 --> 01:01:25,041
เทียบได้กับชุดเครื่องเสียง
แปดล้านเครื่องเปิดพร้อมกัน

1101
01:01:42,416 --> 01:01:44,708
ศูนย์ควบคุม เช็กระบบเพื่อปล่อยยาน

1102
01:01:44,791 --> 01:01:46,125
- ผู้ควบคุมการบิน
- พร้อม

1103
01:01:46,208 --> 01:01:47,333
- โอเค เรโทร
- พร้อม

1104
01:01:47,416 --> 01:01:48,458
- ไฟโด
- พร้อม

1105
01:01:48,541 --> 01:01:49,458
- คอนโทรล
- พร้อม

1106
01:01:49,541 --> 01:01:50,625
- เทลคอม
- พร้อม

1107
01:01:50,708 --> 01:01:51,958
- จีเอ็นซี
- พร้อม

1108
01:01:52,041 --> 01:01:53,125
- เซอร์เจียน
- พร้อม

1109
01:01:53,208 --> 01:01:55,166
แคปคอม พร้อมจะเดินหน้าต่อแล้ว

1110
01:01:55,250 --> 01:01:57,041
นับถอยหลัง 60 วินาที

1111
01:02:00,833 --> 01:02:04,833
ตามรายงานคืนนี้ ทุกอย่างไปได้ดี
นับถอยหลัง 25 วินาที

1112
01:02:06,583 --> 01:02:09,291
- หลบไป หัวนายบัง
- อีก 20 วินาที

1113
01:02:09,375 --> 01:02:10,583
ใช่ เร็วเข้า

1114
01:02:11,083 --> 01:02:12,666
นับถอยหลัง 15 วินาที

1115
01:02:12,750 --> 01:02:14,708
- ใช้ระบบนำทางภายใน
- ต่ำลงอีก

1116
01:02:14,791 --> 01:02:16,375
สิบสอง สิบเอ็ด

1117
01:02:16,458 --> 01:02:20,583
สิบ เก้า เริ่มการติดเครื่องยนต์

1118
01:02:20,666 --> 01:02:22,791
หก ห้า

1119
01:02:22,875 --> 01:02:24,583
สี่ สาม

1120
01:02:24,666 --> 01:02:26,583
สอง หนึ่ง

1121
01:02:26,666 --> 01:02:28,916
ศูนย์ เครื่องยนต์ทั้งหมดทำงาน

1122
01:02:29,416 --> 01:02:30,375
ออกตัว

1123
01:02:30,458 --> 01:02:31,916
ยานออกตัวแล้ว

1124
01:02:55,708 --> 01:02:56,833
อาคารสั่นสะเทือน

1125
01:02:57,791 --> 01:03:00,541
เรารู้สึกถึงแรงปะทะที่เราคุ้นชินแล้ว

1126
01:03:01,875 --> 01:03:05,375
ช่างเป็นช่วงเวลาสำคัญ มนุษย์กำลังไปดวงจันทร์

1127
01:03:09,750 --> 01:03:11,666
ไปได้ดีเลย มันตรงดิ่งขึ้นไป

1128
01:03:21,375 --> 01:03:24,375
ตอนนี้วิถีของมันดูไปได้ดี ว่าไหม วอลลี่

1129
01:03:24,458 --> 01:03:25,916
ดีมาก

1130
01:03:29,208 --> 01:03:31,250
ขึ้นไปแล้วหนึ่งไมล์

1131
01:03:32,166 --> 01:03:34,166
สาม สี่ไมล์

1132
01:03:35,208 --> 01:03:37,500
อยู่ที่ 2,195 ฟุตต่อวินาที

1133
01:03:38,166 --> 01:03:39,791
ทุกอย่างไปได้ดี

1134
01:03:39,875 --> 01:03:41,958
- ยังเห็นมันไหม
- ยังเห็น

1135
01:03:44,625 --> 01:03:45,458
โอเค

1136
01:03:45,958 --> 01:03:47,250
แยกตัวขั้นแรก เตรียมพร้อม

1137
01:03:47,333 --> 01:03:48,958
ตอนนี้ไปได้ดี

1138
01:03:58,375 --> 01:04:02,000
รู้อะไรไหม บิกินี่สุดสวยตัวนี้
ผลิตโดยบริษัทกระดาษ

1139
01:04:02,875 --> 01:04:04,500
ผ้าคอนฟิลวิเศษมาก

1140
01:04:05,000 --> 01:04:09,291
ในแง่หนึ่งมันก็เหมือนกระดาษ
ราคาถูกจนโยนทิ้งได้สบายๆ

1141
01:04:10,666 --> 01:04:13,000
อือ ว่าแล้วก็นึกได้

1142
01:04:14,041 --> 01:04:15,625
แม่มีงานต้องทำ

1143
01:04:16,375 --> 01:04:18,666
นี่คือกาแฟ

1144
01:04:20,583 --> 01:04:22,541
มันไม่สนที่หน้าตามันดูไม่เหมือนกาแฟ

1145
01:04:23,833 --> 01:04:25,333
วิธีที่กาแฟนั้น…

1146
01:04:26,750 --> 01:04:29,958
นี่เจ็ตโธร โบดีนใช้พลังจิตเรียกมนุษย์อวกาศ

1147
01:04:30,458 --> 01:04:32,458
คุณอาจกำลังมองหาสุดยอดมันสมองของดาวโลก

1148
01:04:32,541 --> 01:04:34,708
เพื่อพากลับดาวศุกร์ ดาวอังคาร
ดาวไหนก็เถอะ…

1149
01:04:37,625 --> 01:04:39,166
ต้องเป็นมนุษย์ดาวอังคารแน่

1150
01:04:41,375 --> 01:04:43,416
- พวกมันพูดอะไร
- โอเค แป๊บนะ

1151
01:04:43,500 --> 01:04:45,833
นี่มันบ้าอะไร เจ็ตโธร

1152
01:04:46,958 --> 01:04:48,416
รายงานข่าวอยู่ไหน

1153
01:04:49,875 --> 01:04:51,208
ขั้นที่สาม…

1154
01:04:51,291 --> 01:04:53,375
ไม่เอาน่า วันนี้วันประวัติศาสตร์

1155
01:04:53,458 --> 01:04:56,458
และ 47 วินาทีเพื่อเร่งความเร็ว…

1156
01:04:56,541 --> 01:04:58,291
วันน่าเบื่อแห่งประวัติศาสตร์

1157
01:04:58,375 --> 01:05:01,041
- ว่าไงนะ
- พามันเดินทางไปสู่ดวงจันทร์

1158
01:05:01,125 --> 01:05:01,958
เปล่า

1159
01:05:02,041 --> 01:05:03,916
อยู่ที่ 26,000 ฟุตต่อวินาที

1160
01:05:05,791 --> 01:05:07,333
การเผาไหม้เป็นไปด้วยดี

1161
01:05:08,208 --> 01:05:11,583
เครื่องยนต์ติดขึ้นตรงเวลากับที่คาดการณ์ไว้

1162
01:05:13,166 --> 01:05:16,125
เห็นได้ชัด ไอพ่นแรงดัน
ได้รับการเฝ้าสังเกตอย่างใกล้ชิด

1163
01:05:16,208 --> 01:05:19,041
โทรมาตรและเรดาร์ติดตามทำงานสมบูรณ์

1164
01:05:19,666 --> 01:05:22,958
ความเร็วตอนนี้เกิน 35,000 ฟุตต่อวินาทีแล้ว

1165
01:05:23,041 --> 01:05:25,083
ระดับความสูง หนึ่ง เจ็ด เจ็ดไมล์ทะเล

1166
01:05:26,041 --> 01:05:27,958
เธออยู่นอกวงโคจรแล้ว สแตน

1167
01:05:34,791 --> 01:05:37,791
เหมือนอะพอลโลจะเกิดปัญหาในการเชิดหัวขึ้น

1168
01:05:39,958 --> 01:05:43,875
เครื่องยนต์หยุดทำงาน พวกเขายืนยัน
เรายังไม่ได้รับสัญญาณจากตัวยาน

1169
01:05:50,250 --> 01:05:53,291
เรารู้สึกกังวลกับช่วงนาทีนี้อย่างมาก

1170
01:05:54,708 --> 01:05:57,375
อะพอลโลสิบครึ่ง นี่ฮูสตัน ได้ยินไหม

1171
01:06:02,708 --> 01:06:05,916
รับทราบ ฮูสตัน นี่อะพอลโลสิบครึ่ง

1172
01:06:06,000 --> 01:06:08,208
เป็นการเดินทางที่วิเศษมาก

1173
01:06:08,291 --> 01:06:10,750
รับทราบ อะพอลโลสิบครึ่ง เราจะส่งข่าวต่อ

1174
01:06:10,833 --> 01:06:13,916
ดูเหมือนการเดินทางของเธอจะไปได้ดี

1175
01:06:21,875 --> 01:06:24,708
และนั่นคือจุดเริ่มต้นการไปดวงจันทร์ของผม

1176
01:06:25,208 --> 01:06:28,041
ถึงแม้ผมจะเคลื่อนที่
ด้วยความเร็ว 12,000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

1177
01:06:28,833 --> 01:06:32,666
แต่ผมก็รู้สึกว่ามันเป็น
การเดินทางสามวันครึ่งที่ยาวนาน

1178
01:06:40,958 --> 01:06:42,291
สาม สอง…

1179
01:06:42,375 --> 01:06:44,916
แน่นอน ข่าวยังรายงานต่อไปในทีวี

1180
01:06:45,000 --> 01:06:46,458
และความคาดหวังที่เพิ่มพูน

1181
01:06:46,541 --> 01:06:49,500
ต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอีกสองสามวัน
ก็ไม่ได้หายไปไหน

1182
01:06:50,208 --> 01:06:53,041
แต่สองสามวัน
ในการเดินทางไปดวงจันทร์ถือว่านาน

1183
01:06:53,625 --> 01:06:57,416
- และตอนนั้นเป็นหน้าร้อน
- ละครเงามืดฉายไม่รอเราแล้วนะ

1184
01:06:58,625 --> 01:07:00,416
บาย เจอกันพรุ่งนี้

1185
01:07:01,000 --> 01:07:03,375
ผมจำได้ คืนนั้นเราไปโรงหนังไดรฟ์อิน

1186
01:07:03,458 --> 01:07:05,875
และเราก็ใช้อุบายประหยัดเงินของพ่อ

1187
01:07:05,958 --> 01:07:08,833
ผู้ใหญ่สี่คน ส่วนสองคนนั้น

1188
01:07:09,791 --> 01:07:11,875
เป็นเด็กอายุต่ำกว่า 12

1189
01:07:11,958 --> 01:07:14,625
ฉะนั้นถ้าไม่ถึง 12 ก็ไม่ต้องจ่าย

1190
01:07:15,208 --> 01:07:17,791
โอเค หกดอลลาร์

1191
01:07:18,583 --> 01:07:19,916
ก็บอกแล้ว

1192
01:07:26,958 --> 01:07:27,791
มาเร็ว

1193
01:07:33,000 --> 01:07:34,000
ให้ตาย

1194
01:07:38,833 --> 01:07:42,125
- เราอยากดูเฮลไฟเตอร์ส
- ไม่ แม่ไม่ให้ดูหนังที่ชื่อแบบนั้นหรอก

1195
01:07:42,208 --> 01:07:45,916
- แต่เขาถ่ายทำที่ฮูสตันนะ จอห์น เวย์นเล่นด้วย
- ฉันอยากดูผจญภัยทะเลใต้

1196
01:07:46,000 --> 01:07:49,083
งั้นเธอก็อยู่ดูผจญภัยทะเลใต้ที่นี่สิ

1197
01:07:49,583 --> 01:07:51,083
ใช่ เราจะไปดูเฮลไฟเตอร์ส

1198
01:07:51,166 --> 01:07:53,166
- โอเค ก็ได้
- โอเค ได้

1199
01:07:53,250 --> 01:07:56,750
รถจะจอดอยู่ที่ฝั่งคาวบอยปืนสั่น
และผจญภัยทะเลใต้

1200
01:07:56,833 --> 01:07:58,416
พอหนังจบแล้วรีบกลับมา

1201
01:07:58,500 --> 01:07:59,500
- ได้พ่อ
- โอเค

1202
01:07:59,583 --> 01:08:02,791
- เมื่อกี้พ่อบอกว่าไง
- หนังจบแล้วกลับมา

1203
01:08:03,625 --> 01:08:04,625
ขอบคุณ

1204
01:08:06,875 --> 01:08:08,625
รอแป๊บนะ พร้อมแล้ว

1205
01:08:09,666 --> 01:08:11,291
เยี่ยม วิเศษจริงๆ

1206
01:08:15,666 --> 01:08:18,166
มันสนุกเสมอที่ได้ออกไปเดินเตร่

1207
01:08:18,250 --> 01:08:20,666
เราจะมองหาคู่รักที่นัวเนียกันอยู่ในรถ

1208
01:08:21,333 --> 01:08:24,833
และเบาะแสที่ดีที่สุดคือให้มองหา
รถที่ไฟเบรกติดๆ ดับๆ เข้าไว้

1209
01:08:33,625 --> 01:08:36,125
นี่คือช่วงสุดท้ายของวัยเด็กที่ผมได้สัมผัส

1210
01:08:36,208 --> 01:08:39,125
ความสบายแสนพิเศษของการหลับไปในรถ

1211
01:08:41,750 --> 01:08:44,708
เราสามารถผล็อยหลับ
โดยที่รู้ว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย

1212
01:08:45,208 --> 01:08:47,666
และเราจะตื่นมาบนเตียงของตัวเองในตอนเช้า

1213
01:08:49,250 --> 01:08:51,500
ในอวกาศ มันโดดเดี่ยวมากกว่านิดหน่อย

1214
01:08:57,250 --> 01:09:00,250
วันต่อมา เรานั่งรถกระบะ
ของครอบครัวเพื่อนไปชายหาด

1215
01:09:00,333 --> 01:09:02,125
เราต้องนั่งรถไปหนึ่งชั่วโมง

1216
01:09:07,083 --> 01:09:10,833
กัลเวสตัน โอ้ กัลเวสตัน
มันเป็นชายหาดเดียวที่เรารู้จัก

1217
01:09:14,958 --> 01:09:18,958
แต่มันสนุกเสมอ
จะรถหรือไส้กรอกร่วนๆ ก็ช่างมันสิ

1218
01:09:22,708 --> 01:09:26,583
และแค่การลงไปในน้ำ
เราก็เสี่ยงชีวิตแล้วในระดับหนึ่ง

1219
01:09:27,250 --> 01:09:30,541
เพราะที่นั่นมีกระแสใต้น้ำที่จะฉุดคุณลงไป

1220
01:09:30,625 --> 01:09:33,000
และพัดคุณไปโผล่ที่ไหนสักแห่งในลุยเซียนา

1221
01:09:33,666 --> 01:09:34,750
ถ้าแค่นั้นทำอะไรคุณไม่ได้

1222
01:09:34,833 --> 01:09:38,041
ที่นั่นยังเต็มไปด้วยแมงกะพรุนลอยคอพร้อมต่อยคุณ

1223
01:09:38,125 --> 01:09:41,583
และเพรียงบนเสาไหนสักเสาที่ยื่นขึ้นมาจากน้ำ

1224
01:09:41,666 --> 01:09:43,291
ก็พร้อมที่เฉือนผิวคุณ

1225
01:09:44,166 --> 01:09:46,291
และดูเหมือนว่าที่ไหนสักแห่งในอ่าวเม็กซิโก

1226
01:09:46,375 --> 01:09:50,625
จะมีน้ำมันรั่วอยู่เสมอ และผลที่ตามมา
ก็คือก้อนน้ำมันขี้โล้ที่มีอยู่ทั่ว

1227
01:09:51,125 --> 01:09:52,208
ตอนที่เราจะกลับบ้าน

1228
01:09:52,291 --> 01:09:55,333
เราเลยต้องใช้น้ำมันเบนซิน
ถูเท้าที่ดำเพราะน้ำมันดินให้สะอาด

1229
01:09:55,416 --> 01:09:58,250
ในช่วงหลายวันนี้ เพราะภารกิจไปดวงจันทร์

1230
01:09:58,333 --> 01:10:01,125
ทีวีเลยฉายแต่หนังไซไฟคลาสสิก

1231
01:10:01,625 --> 01:10:02,541
ที่น่าจดจำที่สุด

1232
01:10:02,625 --> 01:10:07,083
อาจจะเป็นเดสติเนชัน มูน
ของโรเบิร์ต ไฮน์ไลน์ฉบับปี 1950

1233
01:10:07,166 --> 01:10:09,208
ซึ่งคาดการณ์อนาคตล่วงหน้าเกือบ 20 ปี

1234
01:10:09,291 --> 01:10:12,208
ได้เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปี 1969 อย่างมาก

1235
01:10:13,291 --> 01:10:15,666
มันสุดยอดมากที่ทุกอย่างถูกเผงไปหมด

1236
01:10:15,750 --> 01:10:17,416
ทั้งการปล่อยยานครั้งแรกที่ล้มเหลว

1237
01:10:18,208 --> 01:10:20,333
ชาวเท็กซัสคนหนึ่งเรียกร้องให้สร้างทุกอย่างที่นี่

1238
01:10:20,416 --> 01:10:23,333
ที่ผมจะพูดคือเราสร้างมันที่เท็กซัสจะดีกว่า

1239
01:10:23,416 --> 01:10:24,625
แรงจี

1240
01:10:24,708 --> 01:10:25,833
ภาวะไร้น้ำหนัก

1241
01:10:26,750 --> 01:10:27,875
การมองกลับมายังโลก

1242
01:10:29,958 --> 01:10:32,541
- นี่ๆ
- นี่ เธอทำอะไรน่ะ

1243
01:10:32,625 --> 01:10:34,125
แจนิส จอปลินมาออกดิก คาเว็ตต์

1244
01:10:35,208 --> 01:10:37,333
แต่หนังมันยังไม่จบเลยนะ

1245
01:10:37,416 --> 01:10:39,916
พวกเด็กผู้ชายครองทีวีมาทั้งคืนแล้ว ตาเราบ้าง

1246
01:10:40,000 --> 01:10:41,916
ให้ผมจุดไฟให้ไหม ลูกเอ๋ย

1247
01:10:44,208 --> 01:10:46,958
นั่นนักร้องคนโปรดฉันเลย คุณรู้ได้ไง

1248
01:10:48,208 --> 01:10:49,791
- คุณคงไม่รู้
- จริงๆ ไม่ ผมไม่

1249
01:10:50,875 --> 01:10:53,000
ถ้าไม่บอก ผมคงคิดว่าไม่ใช่…

1250
01:10:53,083 --> 01:10:54,541
สแตน

1251
01:10:54,625 --> 01:10:55,625
ไม่

1252
01:10:56,208 --> 01:10:59,833
เพื่อออกไปและเข้าไปสู่ดนตรี
ไปให้ถึงชั้นที่ลึกที่สุดของดนตรี

1253
01:10:59,916 --> 01:11:02,583
แทนที่จะเสียเวลาอยู่ที่ชั้นบนสุด
เหมือนที่นักร้องหญิงส่วนใหญ่ทำ

1254
01:11:02,666 --> 01:11:05,833
ฉันคิดว่าพวกเธอ อยู่บนท่วงทำนอง

1255
01:11:05,916 --> 01:11:08,333
แทนที่จะเข้าไปถึงความรู้สึกของดนตรี ไม่รู้สิคะ

1256
01:11:09,833 --> 01:11:11,458
สำหรับผม คำตอบนั้นดีพอแล้ว

1257
01:11:11,541 --> 01:11:15,500
เราใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันต่อมา
เหมือนกับในวันฤดูร้อนแสนร้อนวันอื่นๆ

1258
01:11:15,583 --> 01:11:16,791
ไปเล่นอยู่ที่สระว่ายน้ำ

1259
01:11:17,416 --> 01:11:19,416
พวกเราต่างมีท่ากระโดดน้ำที่ชำนาญเป็นพิเศษ

1260
01:11:19,500 --> 01:11:21,625
ผมทำท่าแจ็คไนฟ์ได้เป๊ะ

1261
01:11:21,708 --> 01:11:24,875
ท่าลูกปืนใหญ่
แล้วก็ท่าที่นั่งนักเทศน์ซึ่งคนไม่ค่อยรู้จัก

1262
01:11:26,666 --> 01:11:29,291
เกร็กเก่งเรื่องคิดค้นท่ากระโดดน้ำของตัวเอง

1263
01:11:31,625 --> 01:11:35,125
แต่ไฮไลท์น่าจะอยู่ที่
การได้กินฟริโตพายเป็นมื้อเที่ยง

1264
01:11:35,708 --> 01:11:38,458
มันก็แค่การเอาห่อฟริโตมาตัดเปิดด้านข้าง

1265
01:11:38,541 --> 01:11:40,083
แล้วตักชิลลี่ใส่ลงไปเยอะๆ

1266
01:12:04,083 --> 01:12:06,208
ตอนที่ผมเข้าสู่วงโคจรของดวงจันทร์

1267
01:12:06,291 --> 01:12:09,625
ผมเดินทางด้วย
ความเร็ว 3,680 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

1268
01:12:10,291 --> 01:12:13,250
รอบเทห์ฟากฟ้าที่ไม่เคยมีมนุษย์มาถึงมาก่อน

1269
01:12:14,875 --> 01:12:18,291
ผมมองลงไป
ขณะผ่านทะเลแห่งความเงียบสงบ

1270
01:12:18,875 --> 01:12:21,166
มันดูไม่สงบนักสำหรับผม

1271
01:12:21,250 --> 01:12:23,666
ผมจะต้องลงจอดตรงไหนเนี่ย

1272
01:12:24,708 --> 01:12:26,083
สวัสดี ผมจอห์นนี แคช

1273
01:12:27,250 --> 01:12:31,458
ตอนกลับมาจากสระในคืนนั้น
เราทุกคนดูรายการจอห์นนี แคช โชว์

1274
01:12:31,541 --> 01:12:33,541
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ วงเดอะ มังกีส์

1275
01:12:34,708 --> 01:12:36,208
- พวกเขาจริงด้วย
- พระเจ้า

1276
01:12:36,291 --> 01:12:37,625
เดวี่น่ารักมาก

1277
01:12:37,708 --> 01:12:38,541
เรารีบกลับบ้าน

1278
01:12:38,625 --> 01:12:41,458
เพราะสเตฟานี่กับจาน่าบอกว่า
เดอะ มังกีส์จะมาออกรายการ

1279
01:12:44,166 --> 01:12:47,250
มิคกี้ เดวี่และไมค์มาออกรายการ
แต่ปีเตอร์ไปไหนล่ะ

1280
01:12:51,333 --> 01:12:55,416
หลังจากนั้นก็เป็นคิวโจนี มิตเชลล์
เธอร้องเพลงคู่กับจอห์นนี

1281
01:13:02,291 --> 01:13:04,500
เสียงเธอชวนฟังสุดๆ

1282
01:13:05,791 --> 01:13:08,791
เธอเป็นศิลปินที่ครบเครื่องมาก
เธอเป็นจิตรกรด้วยนะ

1283
01:13:20,541 --> 01:13:24,625
จากนั้นวันสำคัญก็มาถึง 20 กรกฎาคม ปี 1969

1284
01:13:25,708 --> 01:13:28,458
พวกเขาจะลงจอดบนดวงจันทร์ในตอนบ่าย

1285
01:13:28,541 --> 01:13:30,625
และลงไปเดินสำรวจในช่วงค่ำ

1286
01:13:30,708 --> 01:13:33,083
แต่พ่อมีตัวเลือกสุดเซอร์ไพรส์มาให้เรา

1287
01:13:33,166 --> 01:13:36,666
โอเค เราได้บัตรส่วนลดแอสโตรเวิลด์มา

1288
01:13:36,750 --> 01:13:38,291
แต่ใช้ได้แค่วันนี้เท่านั้น

1289
01:13:38,375 --> 01:13:40,291
ฉะนั้น พวกลูกจะไปก็ได้

1290
01:13:40,375 --> 01:13:44,750
หรือไม่ก็อยู่ดูรายงานข่าว
การลงจอดบนดวงจันทร์กับพ่อแม่ที่นี่

1291
01:13:44,833 --> 01:13:46,208
- แอสโตรเวิลด์
- แอสโตรเวิลด์

1292
01:13:46,958 --> 01:13:49,000
แต่เราจะพลาดการลงจอดหรือเปล่า

1293
01:13:49,083 --> 01:13:52,375
พวกเขามีกำหนดจะลงไปเดินในช่วงค่ำ
ตอนนั้นลูกก็กลับบ้านแล้ว

1294
01:13:52,958 --> 01:13:56,500
เอางี้แล้วกัน มาโหวตเถอะ
วิคกี้ วันนี้ลูกต้องทำอะไรบ้าง

1295
01:13:56,583 --> 01:13:57,875
หนูทำงานถึงห้าโมง

1296
01:13:58,875 --> 01:14:00,916
- สตีฟล่ะ
- ผมเหลือสนามที่ต้องจัดการ

1297
01:14:01,000 --> 01:14:02,000
ก็จริง

1298
01:14:02,916 --> 01:14:04,208
แล้วพวกลูกสี่คนล่ะ

1299
01:14:04,708 --> 01:14:07,750
- ใครจะไปแอสโตรเวิลด์บ้าง
- ไป

1300
01:14:08,583 --> 01:14:12,708
ไม่มีใครปฏิเสธแอสโตรเวิลด์ได้หรอก
มันเป็นที่ที่สุดยอดที่สุด

1301
01:14:13,541 --> 01:14:17,500
มันเป็นสวนสนุกขนาดยักษ์
ริมทางด่วนฝั่งตรงข้ามของแอสโตรโดม

1302
01:14:18,000 --> 01:14:19,916
มันคือดิสนีย์แลนด์ฉบับฮูสตัน

1303
01:14:20,416 --> 01:14:23,166
มันคือที่แห่งความตื่นเต้นและการผจญภัยไม่รู้จบ

1304
01:14:23,833 --> 01:14:26,750
ทุกอย่างมีคำว่า "แอสโตร" ในชื่อ
ทั้งแอสโตรวีล

1305
01:14:28,708 --> 01:14:29,875
แอสโตรนีดเดิล

1306
01:14:30,708 --> 01:14:31,750
แอสโตรเวย์

1307
01:14:32,666 --> 01:14:34,208
แล้วก็มีแบล็กดราก้อน

1308
01:14:35,500 --> 01:14:36,666
แบมบูชูต

1309
01:14:37,333 --> 01:14:39,041
และรางรถสปินเอาท์

1310
01:14:40,000 --> 01:14:43,083
ในการล่องเรือตะลุยป่าลอสต์เวิลด์
เราจะเจอจระเข้ตีนเป็ด

1311
01:14:43,166 --> 01:14:45,333
และชนพื้นเมืองผู้ไม่พอใจที่ยิงธนูใส่เรา

1312
01:14:46,458 --> 01:14:50,416
กลยุทธ์ที่เราใช้ประจำ
คือเราจะไปที่นั่นแต่เช้า ตั้งแต่ประตูเปิด

1313
01:14:50,916 --> 01:14:54,416
จากนั้นก็วิ่งไปที่รถเลื่อนอัลไพน์
ซึ่งอยู่เกือบท้ายสวนสนุก

1314
01:14:55,333 --> 01:14:57,458
มันเป็นเครื่องเล่นที่ฮิตที่สุดในตอนนั้น

1315
01:14:59,500 --> 01:15:01,500
เราอาจจะได้เล่นมันสักสองสามรอบ

1316
01:15:01,583 --> 01:15:05,583
ก่อนที่แถวจะยาวเกินไป
และเราต้องรอนาน 45 นาที

1317
01:15:07,291 --> 01:15:09,166
รถเลื่อนนั่นมันสนุกมากเลย

1318
01:15:11,375 --> 01:15:12,875
เราจะเจอน้ำตกขนาดใหญ่

1319
01:15:16,666 --> 01:15:17,833
ห้องหิมะถล่ม

1320
01:15:20,958 --> 01:15:22,083
อุโมงค์เสียงสะท้อน

1321
01:15:22,166 --> 01:15:25,583
ที่ซึ่งเมื่อเราตะโกนในถ้ำแรก
เราจะได้ยินเสียงซ้ำในถ้ำถัดไป

1322
01:15:25,666 --> 01:15:28,375
- สวัสดีอนาคต
- เดวี่ โจนส์ตลอดไป

1323
01:15:28,458 --> 01:15:29,791
คิดถึงนะ

1324
01:15:33,250 --> 01:15:34,541
สวัสดีอนาคต

1325
01:15:34,625 --> 01:15:36,041
เดวี่ โจนส์ตลอดไป

1326
01:15:36,125 --> 01:15:37,625
คิดถึงนะ

1327
01:15:40,666 --> 01:15:43,208
เครื่องเล่นจะพาเราไปสู่ตอนจบที่สุดเหวี่ยง

1328
01:15:43,291 --> 01:15:45,541
เราจะแล่นไปแบบสบายๆ

1329
01:15:46,041 --> 01:15:49,250
จากนั้นเมื่อเลี้ยว รถจะช้าลง

1330
01:15:49,333 --> 01:15:50,875
ก่อนเราจะพบว่าเรากำลังมุ่งหน้าสู่

1331
01:15:50,958 --> 01:15:55,166
ถ้ำมืดๆ ที่ดูเหมือนอุโมงค์เหมืองน่ากลัว
ตรงด้านข้างของภูเขา

1332
01:16:06,958 --> 01:16:09,666
แล้วพอเราคิดว่าทุกอย่างกลับสู่ปกติแล้ว…

1333
01:16:17,791 --> 01:16:21,083
ตัวเยติน่าจะเป็นนักเรียนการละครสักคน

1334
01:16:21,583 --> 01:16:24,333
ครั้งหนึ่งเราเคยเจอเขาพักสูบบุหรี่ด้วย

1335
01:16:26,416 --> 01:16:27,250
ตัวปลอม

1336
01:16:41,041 --> 01:16:44,750
เราจะหยุดการถ่ายทอดครู่หนึ่ง
แต่เราจะกลับมาแน่นอนครับ

1337
01:16:48,000 --> 01:16:52,166
กำลังจะลงจอดบนดวงจันทร์ใน 40 นาที

1338
01:16:52,250 --> 01:16:56,083
และอีกเก้านาที เราจะเริ่มได้ยินเสียง

1339
01:16:56,166 --> 01:16:59,625
จากยานบังคับการที่โคจรผ่านทาง

1340
01:16:59,708 --> 01:17:02,666
ในการโคจรรอบดวงจันทร์รอบที่ 14

1341
01:17:02,750 --> 01:17:06,833
การลงจอดอาจฟังดูเหมือนง่าย แต่มันไม่ใช่เลย

1342
01:17:06,916 --> 01:17:09,333
พวกเขาจะบินผ่านภูมิประเทศที่ค่อนข้างสูง

1343
01:17:09,416 --> 01:17:14,000
ก่อนที่จะลงจอดบนจุดที่เรียบของดวงจันทร์

1344
01:17:14,083 --> 01:17:18,000
ส่วนที่ยากคงเป็นการกลับออกมา
หลังจากเข้าไปใกล้ขนาดนั้น

1345
01:17:18,083 --> 01:17:19,083
หลังจากที่ทำไปทั้งหมด

1346
01:17:19,166 --> 01:17:20,583
ผมคิดว่านั่นน่าจะเป็น

1347
01:17:20,666 --> 01:17:23,375
เรื่องที่ทำให้ลูกเรือรู้สึกกดดันที่สุด

1348
01:17:23,875 --> 01:17:26,208
พวกเขากำลังหมุนตัว
ให้ตำแหน่งหน้าต่างอยู่ด้านบน

1349
01:17:26,958 --> 01:17:28,041
(ลงจอด 46,000 ฟุต)

1350
01:17:36,708 --> 01:17:38,583
ทุกอย่างต้องพร้อมก่อนเริ่ม

1351
01:17:38,666 --> 01:17:40,916
- พร้อมทำการลดระดับไหม เรโทร
- พร้อม

1352
01:17:41,000 --> 01:17:42,041
- ไฟโด
- พร้อม

1353
01:17:42,125 --> 01:17:42,958
- คอนโทรล
- พร้อม

1354
01:17:43,041 --> 01:17:44,041
- เทลคอม
- พร้อม

1355
01:17:44,125 --> 01:17:44,958
- จีเอ็นซี
- พร้อม

1356
01:17:45,041 --> 01:17:46,083
- อีคอม
- พร้อม

1357
01:17:46,833 --> 01:17:50,208
- พร้อมให้ลดระดับลงจอดต่อไปแล้ว
- ไปได้สวย

1358
01:17:55,500 --> 01:17:57,583
นี่คืออีกหนึ่งหลักไมล์สำคัญ

1359
01:17:57,666 --> 01:17:59,375
ระดับความสูง 40,000

1360
01:18:00,041 --> 01:18:03,625
สัญญาณแจ้งเตือนดัง แจ้งเตือน 1202

1361
01:18:08,041 --> 01:18:11,583
รับทราบ 1202 รับทราบแล้ว
เดินหน้าต่อตามสัญญาณนั้น

1362
01:18:11,666 --> 01:18:14,416
- บรรจบกันที่เดลต้าเอช
- ศูนย์ควบคุมการบิน ได้ความเร็วแล้ว

1363
01:18:14,500 --> 01:18:15,958
นี่สัญญาณอะไร วอลลี่

1364
01:18:16,041 --> 01:18:19,250
มันคือสัญญาณบอกความพร้อมของระบบ…

1365
01:18:20,708 --> 01:18:21,541
บางอย่าง

1366
01:18:21,625 --> 01:18:24,583
- มันดังจากคอมพิวเตอร์
- เดลต้า ตอนนี้ไปได้ดี

1367
01:18:24,666 --> 01:18:27,625
อย่างน้อยนี่ก็สนุกกว่าโปรแกรมจำลอง

1368
01:18:29,166 --> 01:18:30,708
โอเค รับทราบ

1369
01:18:31,791 --> 01:18:34,291
พวกเขาอาจยุติการลงจอดตอนนั้นก็ได้

1370
01:18:35,166 --> 01:18:37,166
เหลืออีกแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น

1371
01:18:37,250 --> 01:18:39,708
ค่าตอนนี้ 760 ฟุตต่อวินาที

1372
01:18:40,750 --> 01:18:43,458
ตัวนำทางเรดาร์การลงจอดยังทำงาน โอเค

1373
01:18:44,583 --> 01:18:45,750
ลดระดับอย่างรวดเร็ว

1374
01:18:48,416 --> 01:18:51,208
อยู่ที่ 760 ฟุตต่อวินาที พวกเขากำลังลงไป

1375
01:18:51,708 --> 01:18:53,375
ความสูง 4,200

1376
01:18:53,458 --> 01:18:55,291
พร้อมให้ลงจอดแล้ว อีเกิล

1377
01:18:56,000 --> 01:18:57,083
รับทราบ

1378
01:18:57,666 --> 01:18:58,541
สามพันฟุต

1379
01:18:58,625 --> 01:19:01,666
พร้อมแล้ว 2,000 ฟุต 47 องศา

1380
01:19:01,750 --> 01:19:04,250
รับทราบ อีเกิล ไปได้สวย เธอพร้อมแล้ว

1381
01:19:08,458 --> 01:19:10,000
ความสูง 1,600

1382
01:19:12,458 --> 01:19:13,333
ความสูง 1,400

1383
01:19:13,916 --> 01:19:15,000
เธอกำลังไปได้สวย

1384
01:19:15,083 --> 01:19:17,041
ตอนนี้ทางฝั่งพวกเขาเห็นภาพชัดแล้ว

1385
01:19:17,125 --> 01:19:19,291
นี่คือช่วงเวลาสำคัญ พวกเขาจะร่อนเหนือพื้น

1386
01:19:19,375 --> 01:19:20,875
พวกเขาจะต้องตัดสินใจ

1387
01:19:20,958 --> 01:19:22,666
ตอนนี้ 750 ฟุต

1388
01:19:24,458 --> 01:19:25,416
ตรงนี้กำลังไปได้สวย

1389
01:19:26,250 --> 01:19:27,500
ตอนนี้ 540 ฟุต

1390
01:19:27,583 --> 01:19:31,083
- ข้อมูลกำลังเข้ามาอย่างงดงาม
- ร้อยฟุต ลงไปที่ 19

1391
01:19:31,666 --> 01:19:33,416
เห็นแอ่งใหญ่ เต็มไปด้วยหิน

1392
01:19:35,583 --> 01:19:36,416
เอาล่ะ…

1393
01:19:37,916 --> 01:19:41,541
ดูเหมือนว่าเธอจะต้องคุมยาน
แล้วลงจอดด้วยตัวเอง

1394
01:19:52,250 --> 01:19:54,625
- หกสิบวินาที
- หกสิบวินาที

1395
01:19:54,708 --> 01:19:55,708
เปิดไฟ

1396
01:19:55,791 --> 01:19:59,333
ลดระดับสองครึ่ง เดินหน้า

1397
01:20:00,416 --> 01:20:01,250
สี่สิบฟุต

1398
01:20:01,875 --> 01:20:03,166
ฝุ่นตลบขึ้นมา

1399
01:20:04,166 --> 01:20:05,000
สามสิบฟุต

1400
01:20:06,000 --> 01:20:07,208
เห็นเงาขนาดใหญ่

1401
01:20:10,083 --> 01:20:11,916
ไปได้สวย ลงมาครึ่งหนึ่ง

1402
01:20:12,666 --> 01:20:13,500
เทมาข้างหน้า

1403
01:20:15,083 --> 01:20:16,625
- ไม่เอียงใช่ไหม
- ไม่เอียง

1404
01:20:16,708 --> 01:20:18,333
เหลือเชื้อเพลิงไม่ถึง 20 วินาที

1405
01:20:20,791 --> 01:20:23,000
เดินหน้า ร่อนไปทางขวา

1406
01:20:24,541 --> 01:20:25,541
ไฟลงจอด

1407
01:20:27,750 --> 01:20:28,875
เครื่องยนต์หยุดทำงาน

1408
01:20:29,458 --> 01:20:31,000
ปลดแขนเครื่องยนต์

1409
01:20:36,791 --> 01:20:38,208
- ปลดแขน
- เราถึงบ้านแล้ว

1410
01:20:38,708 --> 01:20:39,958
4-13 ทำงาน

1411
01:20:40,833 --> 01:20:41,833
มนุษย์ไปถึงดวงจันทร์

1412
01:20:44,166 --> 01:20:45,666
อีเกิล ทราบแล้ว เธอลงจอดแล้วนะ

1413
01:20:46,833 --> 01:20:48,916
ฮูสตัน นี่ฐานความเงียบสงบ

1414
01:20:49,708 --> 01:20:51,250
อีเกิลลงจอดเรียบร้อย

1415
01:20:54,125 --> 01:20:57,000
รับทราบ ฐานความเงียบสงบ
ทีมภาคพื้นดินรับทราบแล้ว

1416
01:20:57,083 --> 01:20:59,000
หนุ่มๆ ที่นี่กำลังหน้าซีดกันใหญ่

1417
01:20:59,083 --> 01:21:01,083
ตอนนี้เราหายใจโล่งแล้ว ขอบใจมาก

1418
01:21:04,166 --> 01:21:05,291
ให้ตาย

1419
01:21:07,750 --> 01:21:09,875
- ให้ตาย
- ทางนี้คงจะยุ่งสักแป๊บ

1420
01:21:10,583 --> 01:21:11,916
ดีจริงๆ เลย

1421
01:21:14,750 --> 01:21:16,375
ให้ตายเถอะ

1422
01:21:25,916 --> 01:21:29,625
เราลอยอยู่บนอากาศ
ในเครื่องเล่นแอสโตรเวย์ตอนที่รู้ข่าว

1423
01:21:29,708 --> 01:21:32,208
- ลงจอดแล้ว
- พวกเขาอยู่บนดวงจันทร์แล้ว

1424
01:21:32,708 --> 01:21:34,666
เจ๋งเลย พวกเขาทำได้

1425
01:21:35,916 --> 01:21:37,375
ใช่ พวกเขาทำได้

1426
01:21:39,291 --> 01:21:40,208
พวกเขาทำได้

1427
01:21:40,291 --> 01:21:42,666
- พวกเขาลงจอดบนดวงจันทร์แล้ว
- ใช่ พวกเขาทำได้

1428
01:21:45,375 --> 01:21:48,833
พวกเขาอยู่บนดวงจันทร์แล้ว แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัด
ว่าพวกเขาจะลงไปเดินตอนไหน

1429
01:21:48,916 --> 01:21:50,625
เราเลยเฝ้าอยู่ใกล้ๆ

1430
01:21:50,708 --> 01:21:51,666
เกาะติดหน้าจอไว้

1431
01:21:51,750 --> 01:21:55,875
เมื่อวานเดอะไทมส์ลงบทบรรณาธิการ
บอกว่าคุณนิกสันจะใช้เรื่องนี้…

1432
01:21:55,958 --> 01:21:59,416
ประวัติศาสตร์ไม่ได้บันทึกเรื่องนี้
แต่ในตอนนั้น คนจำนวนมากมีปัญหา

1433
01:21:59,500 --> 01:22:01,583
กับเรื่องค่าใช้จ่ายในการไปดวงจันทร์

1434
01:22:01,666 --> 01:22:05,375
เราสามารถทำอะไรด้วยเงินจำนวนนั้นได้บ้าง
และมันแสดงให้เห็นถึงอะไร

1435
01:22:05,458 --> 01:22:09,166
เหมือนกับสเปนในศตวรรษที่ 15
เรากำลังค้นพบโลกใหม่

1436
01:22:09,250 --> 01:22:14,833
แต่ฉันสงสัยว่า
ถ้าเราไม่ไปตั้งศาลศาสนาที่เวียดนาม

1437
01:22:14,916 --> 01:22:17,458
ในนามของศาสนาอันยิ่งใหญ่
นั่นคือการต่อต้านคอมมิวนิสต์…

1438
01:22:17,541 --> 01:22:21,375
เธอมาออกทีวีทำบ้าอะไร
วันอื่นก็มี ทำไมต้องวันนี้

1439
01:22:21,458 --> 01:22:22,791
ใครให้เธอมาออก

1440
01:22:23,958 --> 01:22:26,458
เชื่อสิ ที่ซีบีเอสตอนนี้
เสียงโทรศัพท์คงดังระงมไปหมด

1441
01:22:26,541 --> 01:22:27,958
หนูว่าเธอดูเจ๋งดี

1442
01:22:28,041 --> 01:22:29,000
หนูชอบผมเธอ

1443
01:22:29,083 --> 01:22:33,333
ถ้าลองดูที่แหลมเคนเนดี้
เราจะพบว่ารอบๆ นั้นเต็มไปด้วยคนยากจน

1444
01:22:33,416 --> 01:22:35,125
และถ้าเราดูที่ศูนย์ฮูสตัน

1445
01:22:35,208 --> 01:22:38,500
ที่นั่นมีพนักงานผิวดำ
น้อยกว่าสี่เปอร์เซ็นต์เสียอีก…

1446
01:22:38,583 --> 01:22:40,250
จริงหรือเปล่าพ่อ

1447
01:22:40,333 --> 01:22:43,916
ในชั้นนายมีเด็กผิวดำกี่คน เกร็ก
หนึ่งหรือเปล่า มันก็ต้องจริงน่ะสิ

1448
01:22:44,000 --> 01:22:45,166
มันไม่น่าสบายใจเลย

1449
01:22:46,083 --> 01:22:50,500
- เมื่อไหร่พวกเขาจะลงไปเดินบนดวงจันทร์
- นั่นสิ พวกเขารออะไรอยู่

1450
01:22:50,583 --> 01:22:52,416
นอกเหนือจากประเด็นวิทยาศาสตร์

1451
01:22:52,500 --> 01:22:55,666
แต่ในความเห็นผม
เงินที่พวกเขาผลาญไปในการไปดวงจันทร์

1452
01:22:55,750 --> 01:22:58,041
สามารถนำมาใช้เลี้ยงดูคนผิวดำที่ยากจน

1453
01:22:58,125 --> 01:23:01,416
ในฮาร์เลมและที่อื่นๆ ทั่วทั้งประเทศได้

1454
01:23:01,500 --> 01:23:04,750
ช่างหัวดวงจันทร์ไปสิ
เอาเงินนั่นมาลงที่ฮาร์เลมเถอะ

1455
01:23:05,541 --> 01:23:06,375
ถูกเผง

1456
01:23:06,458 --> 01:23:09,416
ดังที่ดร.เพนได้พูดไว้
ตอนที่มีการนำอะพอลโลขึ้นบินครั้งแรกๆ

1457
01:23:09,500 --> 01:23:11,541
นี่เป็นชัยชนะของพวกหัวโบราณ

1458
01:23:11,625 --> 01:23:15,166
ผมคิดว่านี่คือหนึ่งในเหตุผล
ที่คนคิดว่ามันไม่น่าพิสมัย…

1459
01:23:15,250 --> 01:23:16,833
หลังไปเที่ยวแอสโตรเวิลด์มาทั้งวัน

1460
01:23:16,916 --> 01:23:20,916
มันยากที่จะฝืนลืมตาตื่น
เมื่อนักข่าวเอาแต่พล่ามด้วยเสียงต่ำๆ

1461
01:23:21,416 --> 01:23:22,583
เราต้องรอนานมาก

1462
01:23:22,666 --> 01:23:24,916
ขณะที่นักบินอวกาศลำบากกับการสวมชุด

1463
01:23:25,416 --> 01:23:27,208
และระหว่างที่ห้องนักบินลดแรงดัน

1464
01:23:27,708 --> 01:23:29,041
ผมเห็นใจพวกเขานะ

1465
01:23:29,708 --> 01:23:33,500
แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า
ความฝันและความทุ่มเทตลอดเวลาหลายปี

1466
01:23:33,583 --> 01:23:36,083
กำลังจะกลายเป็นจริงแล้วในอีกไม่กี่นาทีนี้

1467
01:23:36,875 --> 01:23:38,833
เฮ่ พวกเขาจะออกมาแล้ว

1468
01:23:38,916 --> 01:23:39,750
ไปได้สวย

1469
01:23:40,500 --> 01:23:43,333
เขามองไม่เห็นที่เหยียบ
เขากำลังกลับไปที่ประตูยาน

1470
01:23:44,125 --> 01:23:45,958
- เขาไม่อยาก…
- ทุกอย่างราบรื่น

1471
01:23:46,041 --> 01:23:48,083
จับด้านข้างของช่องทางเข้า

1472
01:23:49,125 --> 01:23:51,041
ต้องระวังชุดและสัมภาระด้านหลัง

1473
01:23:51,833 --> 01:23:53,750
โอเค ฮูสตัน ผมอยู่บนบันไดแล้ว

1474
01:23:55,333 --> 01:23:56,333
รับทราบ นีล

1475
01:23:57,083 --> 01:24:01,250
เราเห็นภาพแล้วในทีวี อีกสามก้าวแล้วก้าวยาวๆ

1476
01:24:01,750 --> 01:24:02,583
โอเค

1477
01:24:03,375 --> 01:24:06,291
เขามาแล้ว เท้าของเขาลงมาตามขั้นบันได

1478
01:24:07,125 --> 01:24:09,291
ดี นีล เราเห็นคุณลงมาตามบันได

1479
01:24:12,875 --> 01:24:15,333
ผมลงมาถึงบันไดขั้นสุดท้ายแล้ว

1480
01:24:15,416 --> 01:24:18,583
ขาของยานจมลงไป

1481
01:24:19,458 --> 01:24:21,166
แค่สามหรือห้าเซนติเมตร

1482
01:24:21,250 --> 01:24:25,791
ถึงแม้ว่าพื้นผิวจะดูเหมือนทรายละเอียด

1483
01:24:25,875 --> 01:24:28,583
เมื่อเราเข้าไปใกล้ มันเกือบจะดูเหมือนแป้งเลย

1484
01:24:28,666 --> 01:24:30,375
ดูภาพพวกนั้นสิ

1485
01:24:31,083 --> 01:24:33,041
ผมจะลงจากยานลงจอดแล้ว

1486
01:24:41,666 --> 01:24:44,208
อาร์มสตรองอยู่บนดวงจันทร์แล้ว
นีล อาร์มสตรอง

1487
01:24:44,291 --> 01:24:45,125
เขาลงไปแล้ว

1488
01:24:45,750 --> 01:24:49,291
ชาวอเมริกันวัย 38 ปี
ยืนอยู่บนผิวของดวงจันทร์แล้ว

1489
01:24:49,375 --> 01:24:51,541
เยี่ยมยอด

1490
01:24:51,625 --> 01:24:53,875
ก้าวเล็กๆ หนึ่งก้าวของมนุษย์คนหนึ่ง

1491
01:24:54,791 --> 01:24:57,708
คือก้าวกระโดดที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ

1492
01:25:17,250 --> 01:25:19,833
ผิวของมันเหมือนแป้งและละเอียด

1493
01:25:19,916 --> 01:25:24,041
ผมสามารถใช้นิ้วเท้าคีบมันขึ้นมาได้

1494
01:25:25,083 --> 01:25:28,708
มันเกาะติดกันเป็นชั้นละเอียด

1495
01:25:29,416 --> 01:25:32,333
คล้ายผงถ่านอยู่ตรง…

1496
01:25:33,083 --> 01:25:36,166
พื้นและด้านข้างของรองเท้าผม

1497
01:25:36,666 --> 01:25:41,458
รอยของรองเท้าและรอยดอกรองเท้า

1498
01:25:42,083 --> 01:25:46,041
ฝังอยู่ในอนุภาคที่เหมือนทรายละเอียด

1499
01:25:47,125 --> 01:25:48,958
เฮ่ ดูท่ากระโดดนั่นซะก่อน

1500
01:25:51,000 --> 01:25:52,625
พร้อมให้ผมออกไปหรือยัง

1501
01:25:52,708 --> 01:25:55,208
เขาดูสบายใจเฉิบสุดๆ

1502
01:25:55,291 --> 01:25:56,250
ใช่

1503
01:25:57,375 --> 01:26:00,708
- แหม ดูน่าสนุกนะ
- โอเค ได้แล้ว

1504
01:26:01,875 --> 01:26:02,708
คุณพร้อมไหม

1505
01:26:15,500 --> 01:26:17,708
- วิวสวยมาก
- วิเศษมากเลยใช่ไหมล่ะ

1506
01:26:18,791 --> 01:26:20,625
วิวข้างนอกนี่สวยมากเลย

1507
01:26:22,625 --> 01:26:24,166
เป็นความเปลี่ยวร้างที่งดงาม

1508
01:26:28,916 --> 01:26:33,416
เรามองเห็นรอยเท้าของมนุษย์
ที่กำลังทิ้งรอยเท้าไว้บนดวงจันทร์

1509
01:26:33,500 --> 01:26:37,250
เพราะที่นั่นไม่มีชั้นบรรยากาศ
ไม่มีลม ไม่มีฝนที่จะมาชะล้าง

1510
01:26:37,333 --> 01:26:40,166
รอยเท้าที่ประทับ
อาจคงอยู่แบบนั้นเป็นเวลานานทีเดียว

1511
01:26:43,541 --> 01:26:45,791
ฮูสตัน โคลัมเบียอยู่ในสายอากาศเกนสูง เปลี่ยน

1512
01:26:45,875 --> 01:26:50,291
รับทราบ อีวีเอดำเนินไปได้อย่างงดงาม
พวกเขากำลังปักธง

1513
01:26:51,458 --> 01:26:54,833
พวกเขาปักธงแล้ว เราจะเห็นธงดาวและริ้ว

1514
01:26:54,916 --> 01:26:57,750
เราจะเห็นธงดาวและริ้วบนพื้นผิวดวงจันทร์

1515
01:26:57,833 --> 01:26:59,666
มันงดงาม งดงามจริงๆ

1516
01:27:00,166 --> 01:27:02,250
นั่นเรียกกันว่าท่ากระโดดจิงโจ้

1517
01:27:03,750 --> 01:27:06,041
บนนั้น พวกเขาเริ่มสนุกกันใหญ่แล้วสิ

1518
01:27:06,833 --> 01:27:08,541
ฐานความเงียบสงบ นี่ฮูสตัน

1519
01:27:08,625 --> 01:27:11,250
พวกคุณทั้งคู่มาอยู่หน้ากล้องหน่อยได้ไหม

1520
01:27:11,958 --> 01:27:13,750
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา

1521
01:27:13,833 --> 01:27:16,291
อยากจะกล่าวอะไรกับพวกคุณสักหน่อย เปลี่ยน

1522
01:27:17,291 --> 01:27:18,583
เป็นเกียรติอย่างยิ่ง

1523
01:27:19,083 --> 01:27:23,375
ผมคุยกับคุณผ่านทางโทรศัพท์
ในห้องทำงานรูปไข่ของทำเนียบขาว

1524
01:27:23,458 --> 01:27:24,833
และนี่ก็เป็น

1525
01:27:24,916 --> 01:27:27,875
สายโทรศัพท์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์

1526
01:27:27,958 --> 01:27:31,833
ผมบอกไม่ถูกเลยว่าเรา
ภูมิใจแค่ไหนในผลงานของพวกคุณ

1527
01:27:31,916 --> 01:27:34,625
นี่เป็นวันที่เราภูมิใจที่สุดในชีวิต

1528
01:27:34,708 --> 01:27:37,375
เพราะสิ่งที่คุณทำ

1529
01:27:37,458 --> 01:27:41,291
สวรรค์จึงกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของโลกมนุษย์

1530
01:27:42,208 --> 01:27:46,041
และขณะที่คุณคุยกับเรา
จากทะเลแห่งความเงียบสงบ

1531
01:27:47,041 --> 01:27:53,041
สิ่งนี้สร้างแรงบันดาลใจให้เราทวีความพยายาม
เพื่อนำความสงบและสันติมาสู่โลก

1532
01:27:53,125 --> 01:27:54,916
นี่คือหนึ่งในช่วงเวลาที่ประเมินค่าไม่ได้

1533
01:27:56,000 --> 01:27:57,750
ในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ

1534
01:27:58,250 --> 01:28:01,458
ผู้คนทั้งหมดบนโลกใบนี้รวมเป็นหนึ่งเดียว

1535
01:28:02,291 --> 01:28:04,708
ร่วมกันภาคภูมิใจในสิ่งที่คุณทำ

1536
01:28:05,208 --> 01:28:10,041
และร่วมกันภาวนาขอให้คุณ
กลับมาสู่โลกอย่างปลอดภัย

1537
01:28:10,125 --> 01:28:11,916
โอเค ราตรีสวัสดิ์

1538
01:28:12,000 --> 01:28:13,000
ราตรีสวัสดิ์ลูกรัก

1539
01:28:13,083 --> 01:28:14,625
ขอบคุณ ท่านประธานาธิบดี…

1540
01:28:14,708 --> 01:28:16,500
- ราตรีสวัสดิ์ สาวๆ
- ราตรีสวัสดิ์

1541
01:28:16,583 --> 01:28:18,166
ราตรีสวัสดิ์ ลูกรัก

1542
01:28:20,083 --> 01:28:23,375
- ราตรีสวัสดิ์จ้ะ เจอกันตอนเช้า
- ที่ยืนอยู่บนนั้นไม่ใช่ชิมแปนซี…

1543
01:28:23,458 --> 01:28:25,791
- ผมจะไปนอนแล้วเหมือนกัน
- โอเค

1544
01:28:27,041 --> 01:28:27,916
- สตีเวน
- เฮ่

1545
01:28:28,000 --> 01:28:29,291
ที่เราเห็นคือวันที่ไม่ธรรมดา…

1546
01:28:29,375 --> 01:28:31,416
- ให้เขาไปนอนเถอะ
- ผมเหนื่อย

1547
01:28:31,500 --> 01:28:33,958
วันที่มนุษย์ไม่เคยประจักษ์มาก่อน

1548
01:28:34,041 --> 01:28:37,000
วันที่ถูกฉายให้เห็นต่อหน้าเรา

1549
01:28:37,083 --> 01:28:39,833
ด้วยปาฏิหาริย์ที่มาถึงอย่างน่ายินดี

1550
01:28:39,916 --> 01:28:43,750
พร้อมกันกับการสำรวจ
ด้านการโทรทัศน์อวกาศของมนุษย์

1551
01:28:43,833 --> 01:28:49,666
เราได้เห็นมนุษย์สำรวจดวงจันทร์
ในภาพที่แสนงดงาม

1552
01:28:49,750 --> 01:28:53,416
และเมื่อคิดว่ามันถูกส่งมา
เป็นระยะทางเกือบสี่แสนกิโลเมตร

1553
01:28:53,500 --> 01:28:54,958
จากพื้นผิวของดวงจันทร์

1554
01:28:55,041 --> 01:28:59,000
มนุษย์ได้ลงจอดที่นั่น และได้เหยียบก้าวแรกที่นั่น

1555
01:28:59,083 --> 01:29:01,666
ผมสงสัย เอริค เซวาร์เรด

1556
01:29:01,750 --> 01:29:03,750
เราจะพูดอะไรมากกว่านี้ได้อีก

1557
01:29:05,000 --> 01:29:07,125
พวกเขาค้นพบความงามที่แปลกประหลาดที่นั่น

1558
01:29:07,208 --> 01:29:10,958
ซึ่งผมคาดว่าพวกเขา
คงไม่อาจพรรณนาให้เราเห็นภาพได้

1559
01:29:13,375 --> 01:29:17,541
มันอาจไม่ใช่ความงามที่สามารถส่งต่อ
ให้กับผู้ได้ยลในอนาคตข้างหน้าด้วย

1560
01:29:21,458 --> 01:29:26,208
เป็นเวลาหลายพันปีแล้ว
ที่มนุษย์ฝันว่าจะได้ไปเดินบนดวงจันทร์

1561
01:29:26,791 --> 01:29:30,666
ตอนนี้หลังจากได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น รู้ว่ามันเกิดขึ้น

1562
01:29:30,750 --> 01:29:32,625
มันก็ยังดูเหมือนฝัน

1563
01:29:32,708 --> 01:29:35,250
และมันคือฝันที่เป็นจริง

1564
01:29:50,666 --> 01:29:52,000
- เกร็ก
- หือ

1565
01:29:52,083 --> 01:29:52,916
ไปนอน

1566
01:29:56,833 --> 01:29:57,666
ราตรีสวัสดิ์

1567
01:29:58,166 --> 01:29:59,166
ราตรีสวัสดิ์

1568
01:30:05,041 --> 01:30:06,000
ว้าว

1569
01:30:06,666 --> 01:30:08,500
ยินดีด้วย คุณทำได้

1570
01:30:08,583 --> 01:30:09,791
ฝีมือเราทุกคนนั่นแหละ

1571
01:30:09,875 --> 01:30:12,125
อุ๊ย ขอบคุณที่พูดแบบนั้นนะคะ

1572
01:30:18,750 --> 01:30:21,041
ตอนที่เขาก้าวเท้าแรก สแตนตื่นอยู่หรือเปล่า

1573
01:30:21,125 --> 01:30:24,500
ไม่รู้สิ พวกเขาเพลีย
แอสโตรเวิลด์ทำพวกเขาหมดแรง

1574
01:30:24,583 --> 01:30:26,791
ผมแค่อยากให้เขาได้เล่าให้หลานๆ ฟัง

1575
01:30:26,875 --> 01:30:28,875
ว่าเขาได้เห็นก้าวแรกบนดวงจันทร์

1576
01:30:32,416 --> 01:30:34,458
คุณก็รู้ว่าความทรงจำทำงานยังไง

1577
01:30:35,041 --> 01:30:37,625
ถึงเขาจะหลับไป
สักวันเขาจะคิดว่าเขาได้เห็นมัน

1578
01:31:37,750 --> 01:31:41,750
(มีคนทำงานในโครงการอวกาศอะพอลโล
กว่า 400,000 คน)

1579
01:31:43,416 --> 01:31:45,833
(ทั่วโลก มีคนกว่า 600 ล้านคน)

1580
01:31:45,916 --> 01:31:48,041
(ที่รับชมการเดินบนดวงจันทร์ครั้งแรกผ่านทีวี)

1581
01:31:49,500 --> 01:31:55,291
(ตั้งแต่ปี 1969 ถึงปี 1972 มีชาย 12 คน
(และเด็กอีกหนึ่ง) ได้เดินบนดวงจันทร์)

1582
01:31:56,375 --> 01:31:58,125
(ปัจจุบัน "ยัง" ไม่มีใคร…)

1583
01:31:58,208 --> 01:32:00,541
(กลับมาที่นี่)

1584
01:37:19,958 --> 01:37:21,958
คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์