1
00:00:24,441 --> 00:00:25,859
เจ้าเจ็บมากไหม

2
00:00:27,069 --> 00:00:28,487
แค่ปวดนิดหน่อย

3
00:00:34,993 --> 00:00:36,578
ได้เวลาแล้ว

4
00:01:34,428 --> 00:01:35,512
ไม่เห็นเลย

5
00:01:36,722 --> 00:01:39,558
- ไม่เห็นอะไรเลย
- พ่อครับ พ่อ

6
00:01:39,641 --> 00:01:41,935
- ข้ามองไม่เห็น
- ไม่เป็นไรนะ ใจเย็นๆ

7
00:01:42,019 --> 00:01:44,521
- โอโลแมน มันไม่ได้ผล
- พ่อ ขอร้องล่ะ

8
00:01:44,605 --> 00:01:48,817
เราจะลองกันอีกที
ขั้นตอนนั้นน่ะ ทำอีกที ลองอีกทีซิ

9
00:01:48,901 --> 00:01:51,236
ขอโทษด้วย เราทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว

10
00:01:51,320 --> 00:01:53,864
เจ้าผิดแล้ว มันต้องมีทางสิ

11
00:01:54,531 --> 00:01:55,616
- โอโลแมน
- พ่อครับ

12
00:01:55,699 --> 00:01:58,535
เจ้าอ่านหนังสือต่อไปเรื่อยๆ
หนังสือด้านการแพทย์ทุกเล่ม ทุกอย่างเลย

13
00:01:58,619 --> 00:01:59,828
มันจะต้องมีคำตอบอยู่แน่ๆ

14
00:01:59,912 --> 00:02:02,206
พ่อ ข้าอ่านมาหมดทุกเล่มแล้ว

15
00:02:02,289 --> 00:02:05,667
และในหนังสือบอกว่า
กระจกตาของท่านเสียหายเกินเยียวยา

16
00:02:06,376 --> 00:02:08,336
เจ้ายังอ่านไม่มากพอ

17
00:02:09,963 --> 00:02:12,007
ข้าจะไม่ยอมตาบอด

18
00:02:13,509 --> 00:02:14,760
เจ้าได้ยินข้าไหม

19
00:02:16,094 --> 00:02:17,804
ข้าจะไม่ยอมตาบอดเด็ดขาด

20
00:04:20,886 --> 00:04:21,887
อะไร

21
00:04:28,310 --> 00:04:29,311
มีอะไร

22
00:04:47,955 --> 00:04:49,206
อย่าหาเรื่องใส่ตัวล่ะ

23
00:05:12,521 --> 00:05:14,147
ร้อยโทเวร็น

24
00:05:14,231 --> 00:05:15,524
ครับ ร้อยโท

25
00:05:16,233 --> 00:05:17,651
เปิดประตู

26
00:05:17,734 --> 00:05:18,902
ครับผม

27
00:06:06,867 --> 00:06:08,785
ด้วยเหตุนี้…

28
00:06:09,369 --> 00:06:14,875
โทลิเวอร์ ชาวทรีวานเทียนผู้ยิ่งใหญ่
บาดเจ็บแต่ไม่ถึงตาย…

29
00:06:17,044 --> 00:06:22,216
พยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน
แล้วปีนขึ้นไปบนหลังม้า

30
00:06:25,135 --> 00:06:27,971
แม้ฝนจะตกฟ้าจะร้อง…

31
00:06:28,055 --> 00:06:30,098
ทำให้สัมผัสรับรู้ของเขาไม่ชัดเจน

32
00:06:30,182 --> 00:06:34,937
เขานำทางคนที่เหนื่อยล้าของเขา
ผ่านทุ่งหญ้าสูงแห่งบลัดดี้เพลนส์…

33
00:06:36,480 --> 00:06:38,065
ไปยังฐานที่มั่นของแกไนต์

34
00:06:38,941 --> 00:06:43,153
ภายใต้การบัญชาการของเขานั้น
ทหารทรีวานเทียน 20 นาย…

35
00:06:43,695 --> 00:06:46,240
ได้กันฝูงชนชาวแกไนต์ไม่ให้เข้าใกล้

36
00:06:47,324 --> 00:06:48,450
ตลอดทั้งคืน

37
00:06:48,909 --> 00:06:53,830
จนถึงรุ่งเช้าวันถัดมา
เมื่อกองทหารเดินทางมาถึงเพื่อพลิกสถานการณ์

38
00:07:11,932 --> 00:07:13,475
เจ้าจะพาข้าไปไหน

39
00:07:14,184 --> 00:07:15,227
เดี๋ยวก็รู้

40
00:08:56,870 --> 00:08:59,289
ข้าไม่เคยขึ้นมาสูงแบบนี้เลย

41
00:08:59,373 --> 00:09:00,374
เหรอ

42
00:09:01,917 --> 00:09:04,586
ตอนข้ายังเด็ก ข้าชอบปีนตามตึกพวกนี้

43
00:09:07,297 --> 00:09:09,758
มันคือสถานที่เดียวที่ข้ารู้สึกปลอดภัย
ที่เป็นคนมองเห็น

44
00:09:10,926 --> 00:09:13,804
ข้าคงชอบไปในที่ที่ข้ารู้ว่าจะไม่มีใครมาถึงได้

45
00:09:14,555 --> 00:09:16,139
เพราะงี้ข้าถึงเจอที่นี่ไง

46
00:09:18,725 --> 00:09:20,686
ข้าเป็นคนดูแลที่นี่นับตั้งแต่นั้นมา

47
00:09:29,945 --> 00:09:32,155
คนเราเคยฉลองให้กับการมองเห็น

48
00:09:32,948 --> 00:09:37,870
พวกเขาสร้างงานศิลปะ
เพื่อฟัง รู้สึก หรือรับรู้กลิ่น

49
00:09:40,038 --> 00:09:42,332
ทุกอย่างในโลกของพวกเขา
สร้างขึ้นมาเพื่อให้มองเห็น

50
00:09:45,794 --> 00:09:48,172
- คนก็ด้วย
- ว่าไงนะ

51
00:09:50,549 --> 00:09:52,509
เราเกิดมาเพื่อให้คนอื่นมองเห็นเช่นกัน

52
00:10:25,584 --> 00:10:27,377
อันนี้ของโปรดของข้าเลย

53
00:10:31,423 --> 00:10:34,551
ข้าเคยแต่งเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงในรูปภาพ

54
00:10:39,014 --> 00:10:40,557
ข้าตั้งชื่อให้นางว่าเกว็นโดลิน

55
00:10:44,353 --> 00:10:45,812
นางชื่ออลิซต่างหาก

56
00:10:49,066 --> 00:10:50,275
เจ้าอ่านหนังสือออก

57
00:11:02,412 --> 00:11:04,790
หนังสือเรื่องนี้ชื่อว่าอลิซในแดนมหัศจรรย์

58
00:11:10,921 --> 00:11:15,384
"อลิซเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายมาก
ที่ต้องนั่งอยู่ริมแม่น้ำกับพี่สาวของเธอ

59
00:11:16,051 --> 00:11:17,845
และไม่มีอะไรให้ทำเลย"

60
00:11:18,470 --> 00:11:21,723
"ครั้งหรือสองครั้งที่เธอแอบดู
ในหนังสือที่พี่สาวของเธออ่านอยู่

61
00:11:21,807 --> 00:11:24,434
แต่มันไม่มีรูปภาพหรือบทสนทนาอะไรในนั้นเลย"

62
00:11:24,518 --> 00:11:25,686
ไม่นะ

63
00:11:26,687 --> 00:11:29,606
"'แล้วจะมีหนังสือไปทำไม' อลิซคิด

64
00:11:30,732 --> 00:11:33,277
'ถ้าไม่มีรูปหรือบทสนทนาเลย'"

65
00:11:34,820 --> 00:11:36,071
หยุดได้แล้ว

66
00:11:42,911 --> 00:11:48,000
พี่ชาย เจ้านี่อึดใช่ย่อยนะ

67
00:11:59,386 --> 00:12:02,764
รอยแผลของเจ้าเทียบไม่ได้
กับแผลเป็นที่เจ้าฝากไว้บนหลังข้า

68
00:12:08,937 --> 00:12:10,772
เจ้าทำอะไรกับฮานิวา

69
00:12:11,732 --> 00:12:12,941
ฮานิวาเหรอ

70
00:12:15,027 --> 00:12:17,070
เจ้ากลัวจะเสียลูกสาวไปสินะ

71
00:12:24,870 --> 00:12:26,830
ความกลัวมันโหดร้ายกว่าความเจ็บ ว่าไหมล่ะ

72
00:12:31,293 --> 00:12:33,337
ตอนเด็กๆ ข้าก็รู้สึกแบบนั้น

73
00:12:36,048 --> 00:12:38,217
ความเจ็บปวดที่เจ้าทำกับข้าน่ะ

74
00:12:39,343 --> 00:12:44,389
มันเทียบไม่ได้กับความกลัวที่ได้รู้ว่ามันกำลังมา

75
00:12:45,474 --> 00:12:47,392
ว่าเจ้ากำลังมา

76
00:12:49,645 --> 00:12:51,813
และข้ารับรองได้เลย

77
00:12:51,897 --> 00:12:56,568
ทุกๆ คืนฮานิวาจะได้เจอกับความกลัว
เหมือนกับที่ข้าเคยเจอ

78
00:13:02,241 --> 00:13:04,701
อีโด ได้โปรดปล่อยนางไป

79
00:13:05,786 --> 00:13:07,621
เจ้าเคยเป็นพี่ชายข้า

80
00:13:07,704 --> 00:13:10,207
ข้ายังเป็นพี่ชายเจ้าอยู่ ข้าเสียใจ

81
00:13:10,290 --> 00:13:12,376
ข้าน่าจะปกป้องเจ้า แต่ข้าถูกบังคับ…

82
00:13:12,459 --> 00:13:17,130
เจ้าไม่รู้จักว่าความเสียใจคืออะไร ยังหรอก

83
00:13:17,965 --> 00:13:19,550
แต่เดี๋ยวเจ้าได้รู้แน่

84
00:13:20,342 --> 00:13:22,302
เพราะข้าจะขังเจ้าไว้ที่นี่…

85
00:13:23,512 --> 00:13:26,557
แล้วเฆี่ยนเจ้าทุกคืน
ให้สาสมกับทุกคืนที่เจ้าเคยเฆี่ยนข้า

86
00:13:27,349 --> 00:13:28,684
และอีกหลายปีนับจากนี้

87
00:13:29,601 --> 00:13:31,687
เมื่อถึงเวลาที่ข้าตัดสินใจจะฆ่าเจ้า

88
00:13:33,814 --> 00:13:36,108
เจ้าจะร้องไห้ด้วยความสำนึกในบุญคุณ

89
00:13:37,734 --> 00:13:39,236
อย่าให้เขาหมดสติ

90
00:13:39,319 --> 00:13:41,363
- อีโด
- ข้าอยากให้เขารู้สึกถึงรอยเฆี่ยนทุกครั้ง

91
00:13:41,446 --> 00:13:44,283
ไม่นะ อีโด เจ้าปล่อยนางไปเถอะ

92
00:13:45,200 --> 00:13:48,120
อีโดๆ

93
00:13:49,705 --> 00:13:50,706
อีโด

94
00:13:52,624 --> 00:13:55,294
อีโด อย่านะ ปล่อยนางไป

95
00:13:55,961 --> 00:13:57,421
อีโด

96
00:14:19,985 --> 00:14:20,986
ทัค

97
00:14:22,988 --> 00:14:25,532
เราจะแวะนานพอให้ฉี่และเติมน้ำใส่กระติก

98
00:14:25,616 --> 00:14:26,617
ครับ

99
00:14:30,913 --> 00:14:32,497
ข้าอยากไปล้างเนื้อล้างตัว

100
00:14:33,665 --> 00:14:35,334
ข้าไม่อยากให้เจ้าอยู่ใกล้คนของข้า

101
00:14:35,918 --> 00:14:37,628
พวกเขาทั้งหิวและเหนื่อยล้า

102
00:14:38,295 --> 00:14:41,673
และพวกเขาไม่ชอบแม่มดอยู่ดี
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ดีเลิศแค่ไหน

103
00:14:41,757 --> 00:14:42,758
มากับข้า

104
00:14:48,972 --> 00:14:51,391
เจ้าเคยคุยกับแม่มดมากี่คนแล้ว

105
00:14:52,059 --> 00:14:53,519
เจ้าเป็นคนแรก

106
00:14:54,686 --> 00:14:58,273
ถ้าข้าเป็นคนแรก แล้วเจ้ารู้ได้ไง
ว่าพวกเราคือคนที่เจ้าต้องหวาดกลัว

107
00:14:58,357 --> 00:15:02,986
คนอย่างพวกเจ้าทำลายโลกเก่า
ด้วยเครื่องจักรและยาพิษ

108
00:15:03,070 --> 00:15:05,239
พวกเจ้าเป็นคนรับผิดชอบการตายของคนนับล้าน

109
00:15:05,322 --> 00:15:07,699
เจ้าเองก็ทำให้คนตายไปนับพันนับหมื่น

110
00:15:09,368 --> 00:15:11,328
เจ้ากวาดล้างพวกอัลเคนนี…

111
00:15:12,955 --> 00:15:15,541
ชนเผ่าของข้าให้สูญสิ้นไปจากโลก

112
00:15:15,624 --> 00:15:18,544
พวกเขารู้ราคาของการปิดบังซ่อนเร้นแม่มดไว้
มันคือกฎหมายของอาณาจักรนี้

113
00:15:18,627 --> 00:15:21,588
เจ้าฆ่าเด็ก เด็กทารกด้วย

114
00:15:22,548 --> 00:15:23,757
ข้าไม่ได้อยู่ที่นั่น

115
00:15:23,841 --> 00:15:25,843
ถ้าเจ้าอยู่ เจ้าจะทำยังไง

116
00:15:28,929 --> 00:15:30,681
ข้าคือพ่อมด

117
00:15:30,764 --> 00:15:33,433
ใครฆ่าคนมามากกว่ากัน เจ้าหรือข้า

118
00:15:46,280 --> 00:15:47,573
ราชินีของข้า

119
00:15:47,656 --> 00:15:51,952
ข้าพาเหล่านักคิดที่เก่งที่สุดแห่งเพนน์ซามาพบท่าน
คณะที่ปรึกษาราชการแผ่นดินครับ

120
00:15:53,120 --> 00:15:54,705
คณะที่ปรึกษาอะไรนะ

121
00:15:55,873 --> 00:15:58,625
คณะที่ปรึกษาราชการแผ่นดินครับ ฝ่าบาท

122
00:15:58,709 --> 00:16:02,129
เพื่อให้คำแนะนำท่าน
และดำเนินการตามคำสั่งของท่าน

123
00:16:02,212 --> 00:16:07,509
เรามาที่นี่เพื่อก่อตั้งคณะที่ปรึกษาด้านสงคราม
ไม่ใช่คณะที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน

124
00:16:08,635 --> 00:16:13,015
ฝ่าบาท ระเบียบการกำหนดว่า
จะสามารถก่อตั้งคณะที่ปรึกษาด้านสงครามได้

125
00:16:13,098 --> 00:16:15,392
เมื่อมีการประกาศสงครามอย่างเป็นทางการแล้ว

126
00:16:15,475 --> 00:16:18,604
เขาจะมาสั่งสอนข้าเรื่องระเบียบการแน่ะ

127
00:16:18,687 --> 00:16:21,315
มีคนประกาศสงครามกับเราแล้ว

128
00:16:21,857 --> 00:16:26,653
ร้อยเอกกอสเซ็ต ข้าเกรงว่า
เจ้าจะไม่เข้าใจถึงความสำคัญของเรื่องนี้

129
00:16:26,737 --> 00:16:28,989
วางใจได้ ข้าเข้าใจดีครับ ฝ่าบาท

130
00:16:29,781 --> 00:16:33,493
และทุกอย่างที่ข้าพูดอยู่ตอนนี้
ข้าพูดด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

131
00:16:33,577 --> 00:16:35,454
และเป็นไปตามความปรารถนาของท่าน

132
00:16:36,163 --> 00:16:38,582
หากเราต้องต้านทานพลังอำนาจ
ของกองทัพทรีวานเทส

133
00:16:38,665 --> 00:16:41,793
เราต้องเพิ่มกำลังการป้องกันของเรา
ให้ทั่วอาณาจักร

134
00:16:41,877 --> 00:16:43,837
- ร้อยเอกกอสเซ็ต…
- ป้องกันงั้นเหรอ

135
00:16:44,379 --> 00:16:49,801
เราได้รับคำสั่งจากพระเจ้า
ให้เอาชนะทรีวานเทียน

136
00:16:49,885 --> 00:16:52,262
เราต้องเตรียมตัวโจมตี ไม่ใช่ป้องกัน

137
00:16:52,346 --> 00:16:53,931
- ซิเบธ…
- ใครนะ

138
00:16:56,350 --> 00:16:59,228
ขออภัยค่ะ ฝ่าบาท

139
00:17:00,646 --> 00:17:04,983
เจ้าหญิงมักห์รา ถ้าเจ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมาเลย

140
00:17:07,528 --> 00:17:09,945
พายาอ่อนแอลงเพราะสูญเสียคันซูอาไป

141
00:17:10,030 --> 00:17:12,866
และความโกลาหล
จากเหตุที่เจ้ารอดพ้นจากความตาย

142
00:17:12,950 --> 00:17:15,410
เราเพิ่งก่อตั้งเมืองหลวงแห่งใหม่

143
00:17:16,537 --> 00:17:19,748
บางทีเราน่าจะใช้เวลากับอาณาจักรของเรา

144
00:17:19,829 --> 00:17:21,834
จัดระเบียบและเสริมกำลังให้กองทัพของเรา

145
00:17:21,915 --> 00:17:26,171
แน่นอนว่าในขณะเดียวกัน
ก็คอยระแวดระวังภัยคุกคามจากทรีวานเทส

146
00:17:31,009 --> 00:17:33,887
ทุกคน… ออกไป

147
00:17:37,724 --> 00:17:39,142
ออกไป

148
00:17:57,452 --> 00:17:58,620
ซิเบธ…

149
00:18:00,622 --> 00:18:02,583
เจ้าได้ยินไหมว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น

150
00:18:05,127 --> 00:18:06,128
อะไร

151
00:18:07,421 --> 00:18:11,550
ห้องที่เต็มไปด้วยคนที่แอบกังขาในอำนาจของข้า

152
00:18:11,633 --> 00:18:15,387
อันที่จริงพวกเขาสงสัยว่า
ยังต้องทำตามข้าอีกต่อไปไหม

153
00:18:17,389 --> 00:18:19,683
ร้อยเอกที่ต่อล้อต่อเถียงกับข้า

154
00:18:21,310 --> 00:18:24,271
นักการเมืองมีความคิดก่อการกบฏ

155
00:18:24,354 --> 00:18:29,067
ทั้งหมดนี้จะจบด้วยการที่เราถูกตัดหัวออกจากบ่า

156
00:18:29,151 --> 00:18:31,987
และสายเลือดราชวงศ์ของเรา
ก็จะจบสิ้นไปตลอดกาล

157
00:18:33,238 --> 00:18:36,158
และในห้องนั้นที่เต็มไปด้วยคนทรยศ

158
00:18:36,992 --> 00:18:39,703
น้องสาวของข้ากลับโต้แย้งข้า

159
00:18:41,997 --> 00:18:43,373
สงครามคือการฆ่าตัวตาย

160
00:18:45,834 --> 00:18:49,296
เจ้ายินดีสังเวยคนอีกกี่ชีวิตเพื่อคำโกหกของเจ้า

161
00:18:50,881 --> 00:18:54,092
คนที่ตายจะตายอย่างมีเกียรติ…

162
00:18:55,469 --> 00:18:57,721
เพื่อพายา…

163
00:18:58,722 --> 00:19:02,726
เพื่อโลกใหม่ที่ลูกหลานของเราเป็นคนสร้าง

164
00:19:02,809 --> 00:19:05,562
และจะตายไปพร้อมกับพวกเราที่เหลือ

165
00:19:05,646 --> 00:19:08,398
เมื่อทรีวานเทียนเผาพายาราบเป็นหน้ากลอง

166
00:19:08,482 --> 00:19:11,026
เจ้าเชื่อลงไปได้ไงว่าเราจะเอาชนะพวกเขาได้

167
00:19:12,194 --> 00:19:14,821
ข้าถูกไว้ชีวิตมาเพื่ออะไร ถ้าไม่ใช่การนี้

168
00:19:16,031 --> 00:19:18,784
พระเจ้ามอบเด็กที่มองเห็นมาให้ข้าอุ้มท้อง

169
00:19:18,867 --> 00:19:21,495
เด็กที่จะถูกขนานนามตามพ่อของเรา

170
00:19:21,578 --> 00:19:27,376
เพื่อทำให้อาณาจักรนี้เป็นสถานที่
ที่การมองเห็นได้กลับคืนสู่โลก

171
00:19:27,459 --> 00:19:28,585
นี่คือชะตาของข้า

172
00:19:28,669 --> 00:19:32,506
เหลือเชื่อเลย เจ้าเชื่อในสิ่งที่เจ้าพูดจริงๆ งั้นสิ

173
00:19:34,633 --> 00:19:36,593
เราจะเอาชนะทรีวานเทสให้ได้

174
00:19:36,677 --> 00:19:38,637
ยึดกองทัพพวกเขามาเป็นของเรา

175
00:19:38,720 --> 00:19:42,766
แล้วกลายเป็นอาณาจักรที่แท้จริงเพียงหนึ่งเดียว
บนแผ่นดินนี้

176
00:19:43,892 --> 00:19:44,893
ซิเบธ

177
00:19:49,731 --> 00:19:50,774
ซิเบธ

178
00:19:53,110 --> 00:19:55,404
มันต้องมีทางอื่นสิ

179
00:20:01,618 --> 00:20:03,161
เจ้าเองยังยืนดูอยู่เฉยๆ…

180
00:20:04,288 --> 00:20:09,459
พร้อมอวยพร
ตอนที่ทามัคที จุนชักดาบออกมาเพื่อฆ่าข้า

181
00:20:09,543 --> 00:20:11,420
และพระเจ้าไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น

182
00:20:11,837 --> 00:20:14,339
เจ้าจงจำช่วงเวลานั้นไว้ให้ดี น้องสาว

183
00:20:14,423 --> 00:20:19,469
และจำไว้ด้วยว่าข้านี่แหละ
คือคนที่ช่วยชีวิตเจ้าในวันนั้น

184
00:20:19,553 --> 00:20:21,346
ไม่ใช่กลับกัน

185
00:21:08,644 --> 00:21:09,645
ฮานิวา

186
00:21:24,159 --> 00:21:27,663
ถ้านี่เป็นเตียงของข้า
ข้าคงหาเหตุผลที่จะลุกจากเตียงไม่ได้

187
00:21:30,249 --> 00:21:31,667
ข้ามีอะไรจะให้เจ้าดู

188
00:21:42,135 --> 00:21:43,387
หินล้ำค่า

189
00:21:48,725 --> 00:21:51,186
ชิ้นนี้ดูเหมือนชิ้นส่วนของท้องฟ้าเลย

190
00:21:54,940 --> 00:21:55,941
มันเขียนว่าอะไรเหรอ

191
00:22:03,031 --> 00:22:04,032
"ตลอดกาล"

192
00:22:06,785 --> 00:22:08,036
สวยจัง

193
00:22:10,289 --> 00:22:11,707
เว้นแต่ว่ามันไม่ใช่แบบนั้น

194
00:22:12,541 --> 00:22:13,542
สวยน่ะเหรอ

195
00:22:14,877 --> 00:22:15,919
ตลอดกาลต่างหาก

196
00:22:18,964 --> 00:22:20,299
ความรู้สึกอาจจะใช่ก็ได้

197
00:22:40,736 --> 00:22:41,904
ข้าขอโทษ

198
00:22:43,363 --> 00:22:44,573
ไม่

199
00:22:44,656 --> 00:22:46,200
ไม่เลย

200
00:22:57,252 --> 00:23:01,089
ราชินีแห่งพายัน
ประกาศว่านางตั้งครรภ์ลูกที่มองเห็นได้

201
00:23:01,840 --> 00:23:04,218
ราชินีเคนยังกล่าวอ้างอีกว่ากองทัพเรา

202
00:23:04,301 --> 00:23:06,220
คือฝ่ายที่ไปโจมตีเมืองหลวงคันซูอา

203
00:23:06,303 --> 00:23:08,305
งั้นราชินีก็โกหกประชาชนของนางน่ะสิ

204
00:23:08,388 --> 00:23:11,517
แล้วเราจะเชื่อว่านางพูดความจริง

205
00:23:11,600 --> 00:23:13,727
เรื่องลูกที่ว่าจะมองเห็นได้ไงกัน

206
00:23:14,186 --> 00:23:15,646
นางรู้เรื่องแบบนั้นได้ไง

207
00:23:15,729 --> 00:23:19,525
นางอาจรู้ได้ ถ้าพ่อของเด็กมองเห็น

208
00:23:19,608 --> 00:23:21,693
ข้าขอขัดจังหวะท่านหน่อยนะ ท่านผู้บัญชาการ

209
00:23:21,777 --> 00:23:23,904
เพราะแค่นี้ข้าก็รู้แล้วว่ามันจะเป็นยังไงต่อ

210
00:23:23,987 --> 00:23:28,116
มีรายงานมาแล้วหลายครั้ง
ว่ามีชายชาวพายันอย่างน้อยหนึ่งคนที่มองเห็น

211
00:23:28,200 --> 00:23:30,244
ท่านหมายถึงเจอร์ลามาเรลน่ะสิ

212
00:23:30,327 --> 00:23:33,288
เจอร์ลามาเรลไม่ใช่คน
เขาคือเรื่องเล่าปรัมปราก็แค่นั้น

213
00:23:33,372 --> 00:23:35,791
เรื่องนั้นเราไม่รู้แน่ชัด

214
00:23:35,874 --> 00:23:39,920
นายพลวอส
ชายแดนฝั่งตะวันตกของเราถูกโจมตีไม่หยุดหย่อน

215
00:23:40,003 --> 00:23:41,505
โดยพวกแกไนต์

216
00:23:41,588 --> 00:23:44,258
และท่านจะให้เราเปิดศึก
ที่แนวหน้าด้านตะวันออกอีก

217
00:23:44,341 --> 00:23:45,968
โดยอิงจากข่าวลือและเสียงเล่าอ้าง

218
00:23:46,051 --> 00:23:48,470
การมองเห็นกำลังจะกลับมาแล้ว

219
00:23:49,096 --> 00:23:51,139
และชาติแรกที่ควบคุมพลังอำนาจนั้นไว้ได้

220
00:23:51,223 --> 00:23:52,933
จะเป็นชาติที่ครองโลก

221
00:23:53,016 --> 00:23:56,436
สภาเหนื่อยหน่าย
กับการโต้แย้งตามสมมติฐานพวกนี้เต็มที

222
00:23:57,563 --> 00:24:01,191
ชาติใดที่ให้ที่ยืนในสังคมแก่คนที่มองเห็น

223
00:24:01,275 --> 00:24:03,652
ชาตินั้นกำลังหว่านเมล็ดพันธุ์
แห่งการทำลายล้างตนเอง

224
00:24:03,735 --> 00:24:07,489
และหากเกิดเหตุไม่คาดคิด
ที่คนที่มองเห็นปรากฏตัวออกมา

225
00:24:07,573 --> 00:24:11,410
พวกเขาจะถูกประหาร
ในฐานะที่เป็นภัยคุกคามต่อสาธารณรัฐของเรา

226
00:24:11,493 --> 00:24:14,371
ชาติอื่นๆ อาจไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกันนี้

227
00:24:15,747 --> 00:24:18,166
เราไม่เคยแพ้สงครามมา 200 ปีแล้ว

228
00:24:18,250 --> 00:24:21,128
และไม่มีเหตุอันใดที่จะคิดว่าเราจะเริ่มแพ้ตอนนี้

229
00:24:22,671 --> 00:24:27,384
ที่ท่านหลงใหลในการมองเห็น
มันน่าสนใจในฐานะการฝึกฝนด้านกลยุทธ์

230
00:24:27,467 --> 00:24:29,761
แต่ตอนนี้มันเสี่ยงที่จะเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว

231
00:24:29,845 --> 00:24:33,056
เราต้องหันไปให้ความสนใจแก่ฝั่งตะวันตก

232
00:24:33,140 --> 00:24:36,602
ที่พวกแกไนต์มารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ

233
00:24:36,685 --> 00:24:38,770
สภาประชาชนเห็นด้วยกับสภากองทัพ

234
00:24:38,854 --> 00:24:40,397
สภาการคลังเห็นด้วยกับสภาประชาชน

235
00:24:44,526 --> 00:24:45,611
สภาได้ตัดสินแล้ว

236
00:24:46,612 --> 00:24:49,323
ขอบคุณที่ทำเพื่อชาติ ท่านผู้บัญชาการ

237
00:25:04,213 --> 00:25:05,214
อรุณสวัสดิ์

238
00:25:07,549 --> 00:25:08,800
ข้าเผลอหลับ

239
00:25:12,429 --> 00:25:14,306
ข้าไม่กล้าปลุกเจ้า

240
00:25:16,016 --> 00:25:17,726
เจ้าคิดอะไรอยู่

241
00:25:22,439 --> 00:25:23,607
ข้าสงสัยว่า…

242
00:25:25,359 --> 00:25:27,611
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าปล่อยเจ้าไป

243
00:25:35,285 --> 00:25:37,120
เจ้าไปกับข้าก็ได้นี่

244
00:25:38,664 --> 00:25:44,211
ข้ามีชีวิต ครอบครัว และอาชีพการงานอยู่ที่นี่

245
00:25:44,878 --> 00:25:48,715
ทำไมเจ้าถึงอยากอยู่ในที่ที่เจ้าจะถูกประหาร
เพียงเพราะเป็นตัวเจ้าเองด้วย

246
00:25:51,385 --> 00:25:54,555
เจ้าพูดราวกับว่าการมองเห็นคือสิ่งเดียวที่ข้าเป็น

247
00:25:57,015 --> 00:25:58,725
ข้าคือทหารของทรีวานเทส

248
00:26:00,435 --> 00:26:03,438
ข้าคือลูกสาว หลาน และเหลน

249
00:26:03,522 --> 00:26:06,191
ของคนที่สร้างทรีวานเทสขึ้นมา

250
00:26:06,275 --> 00:26:08,193
คนที่ต่อสู้และพลีกายเพื่อที่นี่

251
00:26:08,861 --> 00:26:11,405
ไม่มีเรื่องไหนจะช่วยเจ้าได้
ถ้าความลับของเจ้าแพร่งพรายออกไป

252
00:26:13,407 --> 00:26:14,950
เราเดินทางไปตะวันออกกัน

253
00:26:15,784 --> 00:26:17,411
เจ้าจะได้เจอพี่ชายของข้า

254
00:26:19,705 --> 00:26:22,666
เราอาจได้เจอคนอื่นๆ ที่เป็นเหมือนกับเรา

255
00:26:23,542 --> 00:26:25,085
เราช่วยกันเปลี่ยนแปลงโลกได้

256
00:26:29,798 --> 00:26:31,550
เจ้าคิดว่าเราพิเศษ

257
00:26:32,926 --> 00:26:34,011
แต่เปล่าเลย

258
00:26:35,888 --> 00:26:39,266
เราแค่… ไม่เหมือนคนอื่น

259
00:26:40,976 --> 00:26:43,437
ข้าคิดว่าเราพิเศษเพราะเราไม่เหมือนคนอื่น

260
00:26:47,232 --> 00:26:49,359
หากการมองเห็นจะกลับมา มันก็จะกลับมาเอง

261
00:26:51,904 --> 00:26:54,281
ไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องเปลี่ยนแปลงโลก

262
00:26:56,074 --> 00:26:57,910
หน้าที่ของเราคือ…

263
00:26:59,620 --> 00:27:03,457
ใช้การมองเห็นของเรา
ทำให้สิ่งต่างๆ ในที่ที่เราอยู่ดีขึ้น

264
00:27:06,835 --> 00:27:08,212
แล้วเราจะทำแบบนั้นได้ไง

265
00:27:12,090 --> 00:27:13,133
ก็…

266
00:27:16,220 --> 00:27:18,138
เจ้าเริ่มจากการอ่านหนังสือให้ข้าฟังก็ได้

267
00:27:25,479 --> 00:27:26,897
ข้ายินดีมาก

268
00:27:36,198 --> 00:27:38,659
"'ฉันเล่าเรื่องการผจญภัยของฉันให้ฟังได้

269
00:27:38,742 --> 00:27:42,412
เริ่มจากเช้าวันนี้' อลิซพูด รู้สึกตื่นกลัวเล็กน้อย

270
00:27:43,247 --> 00:27:46,750
'แต่มันไม่มีประโยชน์ที่จะย้อนกลับไปเมื่อวาน

271
00:27:47,334 --> 00:27:49,169
เพราะตอนนั้นฉันเป็นคนอีกคน'"

272
00:28:05,352 --> 00:28:08,814
นี่คือนักรบผู้ยิ่งใหญ่… บาบา วอส

273
00:28:12,943 --> 00:28:14,903
ตอนนี้เจ้าไม่ใช่นักรบบ้าบออะไรทั้งนั้น ถูกไหม

274
00:28:22,077 --> 00:28:23,161
ถอยไป

275
00:28:25,706 --> 00:28:26,707
หมอบลง

276
00:28:27,332 --> 00:28:29,835
- หมอบลงไป
- เจ้าทำจมูกข้าหัก

277
00:28:32,754 --> 00:28:33,881
ท่านครับ

278
00:28:43,932 --> 00:28:45,142
บาบา วอส

279
00:28:46,602 --> 00:28:48,645
สี่วันกับการถูกทรมาน

280
00:28:50,772 --> 00:28:52,274
ข้าต้องขอบคุณเจ้านะ

281
00:29:00,699 --> 00:29:04,203
โทษที ข้าให้เจ้าดื่มอะไรที่แรงกว่าน้ำเปล่าไม่ได้

282
00:29:06,622 --> 00:29:09,750
แต่… เอ้านี่

283
00:29:24,139 --> 00:29:26,183
ข้าจำเสียงเจ้าได้ นักล่าแม่มด

284
00:29:28,602 --> 00:29:30,062
ข้าได้ยินเสียงเจ้าในฝันร้ายของข้า

285
00:29:33,440 --> 00:29:35,150
ทามัคที จุน

286
00:29:37,236 --> 00:29:38,445
เจ้าฆ่าเมียข้า

287
00:29:40,822 --> 00:29:42,908
ข้าไม่โทษเจ้าหรอกที่อยากให้ข้าตาย

288
00:29:42,991 --> 00:29:45,786
ข้าทำผิดมากมายต่อเจ้าและคนของเจ้า

289
00:29:45,869 --> 00:29:47,746
แต่การฆ่าเมียของเจ้าไม่ใช่หนึ่งในนั้น

290
00:29:47,829 --> 00:29:50,582
สักวันข้าจะหลุดพ้นจากกรงนี้ไป

291
00:29:50,666 --> 00:29:53,252
และพอข้าออกไปได้ ข้าจะจัดการเจ้า

292
00:29:53,335 --> 00:29:56,839
ฟังข้านะ ข้าคือคนที่ถูกทิ้งให้ตาย ไม่ใช่มักห์รา

293
00:29:56,922 --> 00:29:59,591
อย่ากล้าดีพูดชื่อนางออกมานะ อย่าพูดชื่อนาง

294
00:29:59,675 --> 00:30:02,678
ข้าไม่มีวันทำร้ายนางได้ นางคือเจ้าหญิงของข้า

295
00:30:02,761 --> 00:30:04,596
เจ้าหญิงเหรอ พูดเรื่องอะไรของเจ้า

296
00:30:04,680 --> 00:30:06,139
เจ้าพูดจาไร้สาระ นักล่าแม่มด

297
00:30:06,223 --> 00:30:09,685
เมียเจ้าเป็นลูกของกษัตริย์วูล์ฟ เคน

298
00:30:09,768 --> 00:30:13,480
และข้าสาบานไว้ว่าจะปกป้องนาง
และทายาทอันชอบธรรมของราชบัลลังก์พายัน

299
00:30:13,564 --> 00:30:15,691
เจ้าโกหก เจ้ามันขี้โกหก

300
00:30:15,774 --> 00:30:21,780
เจ้าถามตัวเองเถอะ
ว่าข้ามีเหตุผลใดต้องโกหกเจ้าตอนนี้

301
00:30:21,864 --> 00:30:26,869
เมียข้าที่เจ้าตามล่าลูกๆ ของนาง
ตั้งแต่วันที่พวกแกเกิด

302
00:30:28,161 --> 00:30:29,830
แล้วเจ้าจะบอกว่านางคือเจ้าหญิงงั้นเหรอ

303
00:30:29,913 --> 00:30:31,999
นั่นแหละที่ข้าบอก

304
00:30:32,374 --> 00:30:35,335
และข้าจะบอกเจ้าด้วย

305
00:30:35,419 --> 00:30:40,507
ว่าตอนที่นางกับราชินีทิ้งข้าไป นางยังมีชีวิตอยู่ดี

306
00:30:53,979 --> 00:30:55,397
- มาเลยครับ
- ค่อยๆ ไปค่ะพ่อ

307
00:30:56,148 --> 00:30:58,233
แตะทุกครั้งที่เหวี่ยงไม้ไปสุด

308
00:30:59,943 --> 00:31:01,320
แตะให้ต่อเนื่องถ้าท่านทำได้

309
00:31:04,198 --> 00:31:05,699
ยื่นไม้ออกไปไกลอีกค่ะ

310
00:31:05,782 --> 00:31:08,827
ท่านทำได้ดีแล้ว ดีมาก
มันจะง่ายขึ้นเรื่อยๆ ครับพ่อ

311
00:31:08,911 --> 00:31:10,370
ไม่ต้องมาพูดราวกับว่าข้าเป็นเด็ก

312
00:31:15,334 --> 00:31:17,503
ปล่อยข้า

313
00:31:17,586 --> 00:31:21,048
ข้าจะหาทางเองโดยไม่ต้องให้ใครมาช่วย
เข้าใจไหม

314
00:31:33,101 --> 00:31:34,394
เราจะทำไงกันดี

315
00:31:34,478 --> 00:31:36,563
เดี๋ยวเขาก็ชิน ให้เวลาเขาหน่อย

316
00:31:37,105 --> 00:31:38,315
เทพแห่งเพลิง

317
00:31:39,900 --> 00:31:44,154
ท่านปกป้องข้าจากเหล่าศัตรูทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก

318
00:31:46,532 --> 00:31:52,246
ปรึกษาข้ารับใช้ที่ภักดี แน่วแน่ในการตัดสินใจ
และข้าจะไม่มีวันคลอนแคลน

319
00:31:55,874 --> 00:32:00,796
ข้าจะรับใช้พระประสงค์ของท่าน…
ขอให้ท่านปกปักรักษาข้าตามที่ท่านปรารถนา

320
00:32:00,879 --> 00:32:02,798
ฝ่าบาทคะ

321
00:32:05,300 --> 00:32:06,301
บ้าฉิบ

322
00:32:06,385 --> 00:32:08,178
ขออภัยค่ะ ฝ่าบาท

323
00:32:08,262 --> 00:32:10,848
ลอร์ดฮาร์แลนขอเวลาท่านสักครู่

324
00:32:10,931 --> 00:32:12,808
อนุญาตให้เขาเข้ามาได้ แล้วเจ้าก็ออกไปซะ

325
00:32:12,891 --> 00:32:14,101
ค่ะ ฝ่าบาท

326
00:32:20,649 --> 00:32:21,817
อ้อ ใช่เลย

327
00:32:22,818 --> 00:32:25,779
ข้าชอบกลิ่นของการอาบน้ำนมลาเวนเดอร์

328
00:32:27,364 --> 00:32:28,991
ลอร์ดฮาร์แลน

329
00:32:29,074 --> 00:32:31,702
เจ้ามีจุดประสงค์ร้าย
ที่มาแบบไม่เป็นทางการเช่นนี้

330
00:32:31,785 --> 00:32:34,621
บางคนอาจเข้าใจผิดว่าไม่มีสัมมาคารวะ

331
00:32:34,705 --> 00:32:35,956
ตรงกันข้ามเลย

332
00:32:37,165 --> 00:32:40,127
ข้าชื่นชอบอดีตที่เรามีร่วมกัน

333
00:32:40,210 --> 00:32:42,504
วัยเด็กของข้าในราชสำนักของพ่อท่าน

334
00:32:44,298 --> 00:32:49,553
ข้าคิดว่ามันทำให้เราผูกพันกับความภักดี
ลึกซึ้งกว่าการเป็นเพียงแค่ราชินีกับบริวาร

335
00:32:50,179 --> 00:32:51,305
ท่านไม่คิดงั้นเหรอ

336
00:32:52,848 --> 00:32:54,933
ซึ่งนำมาสู่จุดประสงค์ที่ข้าแวะมาในครั้งนี้

337
00:32:59,062 --> 00:33:01,773
ข้ากระหายใคร่รู้สุดๆ

338
00:33:03,400 --> 00:33:08,864
ลงมือได้เด็ดขาด ประกาศสงครามโดยเร็ว
ทั้งที่เพิ่งสร้างเมืองหลวงแห่งใหม่

339
00:33:11,408 --> 00:33:14,870
- ถ้าเจ้าไม่กล้าพอละก็…
- ข้าไม่กล้าเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

340
00:33:14,953 --> 00:33:18,665
งั้นก็โชคดีสำหรับเจ้าแล้ว
เพราะเจ้าอยู่ฝ่ายผู้ชนะ

341
00:33:21,210 --> 00:33:22,211
แต่งงานกับข้านะ

342
00:33:27,049 --> 00:33:31,261
อาฮะ ไม่เหมือนคำตอบที่ข้าหวังจะได้ยินเท่าไร

343
00:33:31,345 --> 00:33:33,680
ความอหังการของเจ้าทำให้ข้าเองยังแปลกใจ

344
00:33:33,764 --> 00:33:36,350
อาจถึงเวลาให้พิจารณาโลกทัศน์ของเจ้าใหม่แล้ว

345
00:33:36,433 --> 00:33:40,771
ท่านต้องการข้า กองทัพของข้า คนของข้า

346
00:33:40,854 --> 00:33:42,648
เจ้าหมายถึงกองทัพของข้าและคนของข้าสินะ

347
00:33:44,441 --> 00:33:48,070
ท่านกำลังประกาศศึก
กับกองทัพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

348
00:33:48,153 --> 00:33:50,030
แค่จะหวังให้ทำสำเร็จได้นั้น

349
00:33:50,113 --> 00:33:53,200
ท่านต้องใช้ความจงรักภักดีที่ไม่เสื่อมคลาย
ของชายและหญิงทุกคนที่นี่

350
00:33:53,909 --> 00:33:57,538
ท่านมีเพนน์ซา และท่านจะมีพายาทั้งหมด

351
00:33:58,914 --> 00:34:00,916
ข้าคิดว่าข้ามีอยู่ในครอบครองอยู่แล้ว

352
00:34:02,793 --> 00:34:04,211
ครับ

353
00:34:05,295 --> 00:34:09,466
บริวารของท่านอาจต้องตายเพื่อปกป้อง
อธิปไตยอันชอบธรรมของพวกเขา แต่ว่า…

354
00:34:10,759 --> 00:34:12,844
ข้าพนันได้เลยว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่ยินดี

355
00:34:12,928 --> 00:34:15,639
ถ้าต้องปกป้องเด็กที่พวกเขาคิดว่าเป็นแม่มด

356
00:34:19,768 --> 00:34:21,812
และถ้าข้าแต่งงานกับเจ้าล่ะ

357
00:34:23,313 --> 00:34:25,858
ข้าคือผู้บังคับใช้กฎหมายที่นี่มาหนึ่งชั่วอายุคน

358
00:34:27,568 --> 00:34:32,155
ในฐานะพ่อเลี้ยงของเด็กที่มองเห็น
ข้าเปลี่ยนความคิดที่จำเป็นต้องเปลี่ยนได้

359
00:34:34,241 --> 00:34:38,203
ข้าไม่คิดว่ามีทางอื่น
ที่จะทำให้ตำแหน่งของท่านมั่นคงได้ดีไปกว่านี้แล้ว

360
00:34:40,998 --> 00:34:42,791
และตำแหน่งของเจ้าด้วย

361
00:34:44,668 --> 00:34:46,043
แน่นอน ของข้าด้วย

362
00:34:48,255 --> 00:34:50,047
ไม่งั้นข้าจะยอมทำไปทำไม

363
00:34:55,137 --> 00:34:56,429
เจ้าเอาน้องสาวของข้าไปสิ

364
00:34:57,639 --> 00:35:00,434
เป็นพ่อเลี้ยงให้ลูกๆ สายเลือดราชวงศ์
ที่มองเห็นของนาง

365
00:35:00,517 --> 00:35:01,935
นางมีตั้งสองคน

366
00:35:09,067 --> 00:35:11,278
มักห์ราแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ

367
00:35:13,655 --> 00:35:15,240
บาบา วอสตายไปแล้ว

368
00:35:15,324 --> 00:35:17,492
และไม่ว่ายังไง
การที่พวกอัลเคนนีไปสมสู่ในเต็นท์ของพวกเขา

369
00:35:17,576 --> 00:35:19,828
ไม่นับว่าเป็นการแต่งงาน
ภายใต้กฎหมายของพายัน

370
00:35:23,373 --> 00:35:26,210
ข้าไม่คิดว่ามักห์ราจะรู้สึกแบบเดียวกัน

371
00:35:28,212 --> 00:35:32,508
ลอร์ดฮาร์แลน
เจ้าประเมินเสน่ห์ในตัวเจ้าต่ำไปรึเปล่า

372
00:35:38,263 --> 00:35:39,640
ท่านคุยกับนางได้ไหม

373
00:35:41,308 --> 00:35:42,309
ได้สิ

374
00:35:44,603 --> 00:35:48,315
ทีนี้ก็มาคุกเข่าต่อหน้าราชินีของเจ้าได้แล้ว

375
00:35:51,276 --> 00:35:52,402
เปิดประตู

376
00:35:57,324 --> 00:35:58,867
สองทัพลุกขึ้นมา

377
00:36:01,912 --> 00:36:04,248
ขวาหนึ่ง

378
00:36:07,251 --> 00:36:08,752
เร็วเข้า เราอยู่ที่นี่ไม่ได้

379
00:36:09,628 --> 00:36:11,171
เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน

380
00:36:13,966 --> 00:36:15,175
ยืนตรง

381
00:36:19,888 --> 00:36:21,473
ซ้าย สองก้าว

382
00:36:21,557 --> 00:36:22,891
เด็กนั่นมองเห็นนี่นา

383
00:36:22,975 --> 00:36:24,560
ข้าบอกว่าซ้าย

384
00:36:24,643 --> 00:36:26,228
เจ้าบอกว่ามีแค่เจ้าคนเดียว

385
00:36:26,311 --> 00:36:28,981
มันคือโครงการลับของอีโด
เด็กนั่นเป็นลูกของเจอร์ลามาเรล

386
00:36:29,064 --> 00:36:31,066
เขาฝึกฝนเด็กนั่นตามที่เขาได้ตกลงไว้กับนายพล

387
00:36:31,149 --> 00:36:33,360
เจอร์ลามาเรลน่ะเหรอ

388
00:36:33,443 --> 00:36:35,529
แล้วยังไง เขาแค่…

389
00:36:35,612 --> 00:36:37,573
แค่ยกเด็กนั่นให้ดื้อๆ งั้นเลยเหรอ

390
00:36:38,699 --> 00:36:40,492
เวร็น แกยังเด็กอยู่เลยนะ

391
00:36:47,875 --> 00:36:51,503
เขาก็ยกข้าให้ด้วย เจ้าเข้าใจไหม

392
00:36:52,171 --> 00:36:53,463
เขาส่งข้าไปตาย

393
00:36:54,089 --> 00:36:57,342
- เจ้าไม่ตายหรอก
- เราทั้งคู่รู้ดีว่าอีโดไม่มีวันปล่อยข้าแน่

394
00:37:00,596 --> 00:37:01,722
ฮานิวา

395
00:37:03,390 --> 00:37:04,725
ฮานิวา

396
00:37:04,808 --> 00:37:09,146
ข้าจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้เจ้าปลอดภัย
ข้าสัญญา

397
00:37:09,855 --> 00:37:11,356
ข้าอยากให้เจ้าเชื่อใจข้า

398
00:37:23,368 --> 00:37:24,369
ข้าเชื่อเจ้า

399
00:37:33,921 --> 00:37:34,922
ไปเลย

400
00:37:40,761 --> 00:37:42,012
ท่านนายพล

401
00:37:42,095 --> 00:37:46,058
ร้อยโท พานักโทษลงไปที่ถนน

402
00:37:46,683 --> 00:37:48,143
ทำไมคะ เกิดอะไรขึ้น

403
00:37:50,646 --> 00:37:53,649
พาเด็กสาวนั่นลงไปข้างล่าง เดี๋ยวนี้

404
00:38:39,653 --> 00:38:40,988
พ่อเหรอ

405
00:38:42,072 --> 00:38:43,407
พ่อคะ

406
00:38:46,952 --> 00:38:49,371
ข้าขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดข้าเอง

407
00:38:49,454 --> 00:38:53,542
ข้าอยากให้โอกาสเจ้าได้ยินเสียงร้องไห้
ของลูกสาวเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย…

408
00:38:54,877 --> 00:38:57,379
ก่อนที่ข้าจะส่งตัวนางไปทำคุณประโยชน์
ให้แก่สาธารณรัฐ

409
00:39:02,009 --> 00:39:03,719
ประชาชนแห่งทรีวานเทส

410
00:39:04,636 --> 00:39:07,848
ข้าขอมอบคนขี้ขลาดตาขาวที่สุดให้พวกเจ้า
บาบา วอส

411
00:39:07,931 --> 00:39:09,516
ไอ้ฆาตกร

412
00:39:10,809 --> 00:39:16,148
ผ่านไป 25 ฤดูหนาวแล้ว
นับตั้งแต่เขาฆ่าเทโอ วอส

413
00:39:17,024 --> 00:39:18,066
พ่อของข้า

414
00:39:18,817 --> 00:39:20,110
แล้วหลบหนีออกจากเมืองนี้ไป

415
00:39:20,944 --> 00:39:26,033
แต่ระบบยุติธรรมของทรีวานเทียน
ไม่เคยลืมและไม่เคยผ่อนปรน

416
00:39:26,116 --> 00:39:28,410
ไม่ว่าจะผ่านไปอีกกี่พันฤดูหนาว

417
00:39:29,536 --> 00:39:31,330
ไปกับเขาเลย

418
00:39:31,413 --> 00:39:32,497
แห่ไปให้รอบเมือง

419
00:39:33,081 --> 00:39:35,000
ไม่นะ ไม่ๆ พ่อคะ

420
00:39:35,083 --> 00:39:39,838
- อย่านะ ไม่ ไม่ๆ
- ไอ้ฆาตกร

421
00:39:42,508 --> 00:39:43,550
ไอ้ขี้ขลาด

422
00:39:45,886 --> 00:39:49,848
- ฮานิวา
- ไม่นะ ไม่ๆ

423
00:39:49,932 --> 00:39:52,809
ไม่นะ ได้โปรด อย่าทำ ขอร้อง ได้โปรดเถอะ

424
00:39:55,646 --> 00:39:58,273
ท่านนายพล ทำไมไม่ทิ้งนางไว้กับข้าอีกสักพักล่ะ

425
00:39:58,690 --> 00:40:00,484
นางเป็นแหล่งข่าวกรองที่มีค่า

426
00:40:00,567 --> 00:40:04,279
ไม่ ข้าให้เจ้าทำหน้าที่มาพอแล้ว เวร็น

427
00:40:04,363 --> 00:40:09,368
อีกอย่างนะ
นางมีอะไรที่ดีกว่าเป็นแค่แหล่งข่าวกรอง

428
00:40:10,827 --> 00:40:12,913
พานักโทษไปที่บ้านข้า เดี๋ยวนี้

429
00:40:12,996 --> 00:40:13,997
ครับ

430
00:40:14,081 --> 00:40:15,082
พานางไป

431
00:40:17,334 --> 00:40:19,878
ไปสิ เร็วเข้า ให้ไวเลย

432
00:40:19,962 --> 00:40:21,046
ได้โปรด…

433
00:40:26,844 --> 00:40:29,638
ราชินีเคนเสด็จแล้ว

434
00:40:30,681 --> 00:40:34,268
เจ้าหญิงมักห์ราเสด็จแล้ว

435
00:40:39,022 --> 00:40:42,818
เดินท่ามกลางประชาชนเหรอ
ฟังดูเหมือนไม่ใช่เจ้าเลยนะ

436
00:40:43,610 --> 00:40:46,905
พลเมืองแห่งเพนน์ซา
อยู่ห่างไกลราชบัลลังก์มากเกินไปแล้ว

437
00:40:46,989 --> 00:40:50,450
เราต้องทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อให้ได้รับความรักและการสนับสนุน

438
00:40:51,243 --> 00:40:54,413
อ้อ สรุปคือเราจะทำแบบนี้สินะ
ให้ได้รับความรักและการสนับสนุน

439
00:40:54,496 --> 00:40:58,542
ใช่ แต่ถ้าเจ้าอยากทำตัวให้มีประโยชน์จริงๆ

440
00:40:59,168 --> 00:41:02,588
มีงานที่ใหญ่กว่านี้
และต้องใช้ชั้นเชิงมากกว่านี้รอเจ้าอยู่

441
00:41:02,671 --> 00:41:05,841
- ใช้ชั้นเชิงงั้นเหรอ
- ข้าบอกฮาร์แลนว่าเจ้าจะแต่งงานกับเขา

442
00:41:06,508 --> 00:41:07,509
ว่าไงนะ

443
00:41:09,428 --> 00:41:11,763
- อะไร เจ้าล้อเล่นแน่ๆ
- ข้าเปล่า

444
00:41:11,847 --> 00:41:13,473
ราชินีเคนเสด็จแล้ว…

445
00:41:13,557 --> 00:41:15,559
เจ้านี่เสียสติมากกว่าที่ข้าคิดซะอีก

446
00:41:15,642 --> 00:41:18,645
เจ้าตีโพยตีพายเกินไป
นี่เป็นการจัดแจงเรื่องกิจธุระ

447
00:41:18,729 --> 00:41:20,230
เจ้ารู้ไหมว่านี่คืออะไร

448
00:41:24,151 --> 00:41:25,986
เหมือนกระดูกเทพที่ขึ้นรูปมาอย่างลวกๆ

449
00:41:26,069 --> 00:41:30,157
นี่คือกำไลแต่งงานที่บาบา วอสสามีข้าทำให้

450
00:41:30,866 --> 00:41:33,202
การสมรสของอัลเคนนีไม่เป็นที่รับรอง
ตามกฎหมายของพายัน

451
00:41:33,285 --> 00:41:37,998
ฉะนั้นไม่ถือว่าเจ้าหักหลังบาบา วอสหรอก
ถ้าเผื่อว่าเขายังไม่ตายน่ะนะ

452
00:41:39,666 --> 00:41:41,919
เจ้ามันคนเลวไร้หัวใจ

453
00:41:43,212 --> 00:41:44,796
อยากเรียกข้าว่าอะไรก็เรียกไปเถอะ

454
00:41:46,048 --> 00:41:50,427
แต่ข้าสัญญาว่าข้าจะทำให้พายา
ปลอดภัยสำหรับเจ้า แล้วข้าก็ทำได้

455
00:41:51,136 --> 00:41:55,224
แต่ข้าคิดว่าเจ้าไม่ตระหนักเลย
ว่าเรายืนอยู่ใกล้ขอบเหวแค่ไหน

456
00:41:56,016 --> 00:41:58,352
เห็นได้ชัดว่าฮาร์แลนสงสัยเรื่องคันซูอา

457
00:41:58,852 --> 00:42:02,147
เรายึดเมืองนี้มาจากเขา
ถ้าเราไม่ทำให้เขาได้ประโยชน์ด้วย

458
00:42:02,231 --> 00:42:04,775
เราเองนี่แหละที่จะตกเป็นเหยื่อของการปฏิวัติ

459
00:42:06,068 --> 00:42:11,823
อย่างที่เจ้าบอก
เราต้องการฮาร์แลนและกองทัพที่เขาเป็นคนคุม

460
00:42:11,907 --> 00:42:12,908
จนถึงวันที่เราไม่ต้องการอีก

461
00:42:12,991 --> 00:42:15,202
- เจ้าก็แต่งกับเขาเองสิ
- แล้วทำให้เขาเป็นราชาน่ะเหรอ

462
00:42:18,455 --> 00:42:20,415
ไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้เมื่อเจ้าใจเย็นลงแล้ว

463
00:42:20,499 --> 00:42:21,500
ไม่คุย

464
00:42:21,583 --> 00:42:25,045
พวกนอกรีต ราชินีเป็นคนนอกรีต

465
00:42:25,671 --> 00:42:29,049
พวกรักแม่มด น่ารังเกียจที่สุด

466
00:42:29,132 --> 00:42:30,384
จับแม่มดไปเผาซะ

467
00:42:30,467 --> 00:42:34,179
เผานางและครอบครัวนางให้หมด

468
00:42:34,263 --> 00:42:35,472
- ไปตามหาพวกเขา
- ได้ครับ

469
00:42:35,556 --> 00:42:38,559
- เผาราชินีซะ เผานางเลย
- เผานาง

470
00:42:40,394 --> 00:42:41,395
ยัยแม่มด

471
00:42:41,478 --> 00:42:44,523
อย่างที่ข้าบอก
เราอยู่ใกล้ขอบเหวมากกว่าที่เจ้าคิด

472
00:42:44,606 --> 00:42:46,191
เผานางเลย

473
00:43:03,750 --> 00:43:04,751
ไม่นะ

474
00:43:12,176 --> 00:43:13,427
เพิ่มเป็นสาม

475
00:43:13,510 --> 00:43:16,013
- เจ้าสับขาหลอกข้า
- พร้อมเปิดให้เห็นเลยไหมล่ะ

476
00:43:46,585 --> 00:43:47,586
บาบา วอส

477
00:43:49,922 --> 00:43:50,923
บาบา วอส

478
00:43:53,175 --> 00:43:54,176
เจ้าเป็นใคร

479
00:43:54,259 --> 00:43:56,303
คนที่จะถูกฆ่า ถ้าถูกจับได้ว่าช่วยเหลือท่าน

480
00:43:56,386 --> 00:43:59,264
ขอร้องละ อย่าถามอะไรอีกเลย
จนกว่าเราจะได้ออกไปจากที่นี่

481
00:43:59,348 --> 00:44:02,017
- เราจะไปไหนกัน
- ข้าจะพาท่านไปหาฮานิวา

482
00:44:03,435 --> 00:44:05,938
- เจ้ารู้เหรอว่านางอยู่ไหน
- รู้ แต่เราต้องรีบแล้ว

483
00:44:06,021 --> 00:44:09,066
ข้าจัดการพวกผู้คุมแล้ว
แต่เราต้องรีบไปก่อนที่ผู้คุมกะถัดไปจะเข้ามา

484
00:44:09,149 --> 00:44:10,442
บาบา วอส

485
00:44:11,109 --> 00:44:13,654
ถ้าเจ้ากะจะต่อสู้เพื่อหาทางออก
เจ้าน่าจะใช้ความช่วยเหลือทั้งหมดที่เจ้าหาได้

486
00:44:13,737 --> 00:44:15,113
ข้ามาที่นี่เพื่อท่านคนเดียว

487
00:44:15,197 --> 00:44:17,491
เจ้าอยากไปเจอมักห์รา ข้าก็เช่นกัน

488
00:44:17,574 --> 00:44:20,160
อีกไม่นานพี่สาวนางจะหักหลังนางแน่นอน

489
00:44:20,244 --> 00:44:21,578
หากว่ายังไม่ได้ลงมือละก็

490
00:44:21,662 --> 00:44:23,497
เจ้าจะให้ข้าเชื่อใจเจ้างั้นเหรอ นักล่าแม่มด

491
00:44:23,580 --> 00:44:26,041
ข้ารู้ว่าราชินีคิดยังไง

492
00:44:26,667 --> 00:44:28,544
เจ้าไม่มีทางรู้ด้วยซ้ำว่าจะหาตัวนางได้ไง

493
00:44:28,627 --> 00:44:33,882
และต่อให้เจ้ารู้ นางก็รายล้อมไปด้วยนักล่าแม่มด
นักล่าแม่มดของข้าเอง

494
00:44:33,966 --> 00:44:35,843
ข้าไม่ปล่อยตัวทามัคที จุนนะ

495
00:44:37,928 --> 00:44:38,929
ให้เขาไปด้วย

496
00:44:40,138 --> 00:44:42,307
แค่ปล่อยตัวท่านก็ถือว่าข้าก่อการกบฏแล้ว

497
00:44:42,391 --> 00:44:45,310
ข้าไม่ยอมเพิ่มปัญหาใส่ตัว
ด้วยการปล่อยแม่ทัพของนักล่าแม่มดหรอก

498
00:44:46,103 --> 00:44:47,855
เจ้าถูกแขวนคอได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น

499
00:44:47,938 --> 00:44:49,690
เราไปเดี๋ยวนี้ หรือไม่ก็ตายที่นี่

500
00:44:52,442 --> 00:44:53,443
เอาสิ

501
00:45:02,411 --> 00:45:03,745
ทางนี้

502
00:45:12,671 --> 00:45:14,298
มันไม่ได้เปลี่ยนอะไรไปทั้งนั้น

503
00:45:14,882 --> 00:45:17,384
วินาทีที่เจ้าไร้ประโยชน์ต่อข้า

504
00:45:17,467 --> 00:45:20,220
ข้าจะควักไส้เจ้าออกมาให้เจ้ากินซะ

505
00:45:20,804 --> 00:45:22,097
ตามที่เห็นควรเลย

506
00:45:33,942 --> 00:45:35,611
เอาอาวุธของพวกผู้คุมไป

507
00:45:40,115 --> 00:45:43,410
เจ้าเดินเร็วเกินไป
ไม้เท้าเจ้าแทบไม่แตะพื้นเลย

508
00:45:44,661 --> 00:45:46,663
เจ้ามองเห็นใช่ไหม

509
00:45:46,747 --> 00:45:49,416
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ
ข้าเคยชำนาญการปิดบังเรื่องนั้นไว้

510
00:45:53,712 --> 00:45:54,922
ไปกันเถอะ

511
00:46:15,067 --> 00:46:16,068
ฮานิวา

512
00:46:23,534 --> 00:46:27,579
ไม่ต้องห่วง คนลงมือจะไม่ใช่อาอีโดของเจ้า

513
00:46:34,503 --> 00:46:38,090
ถ้าเจ้าขัดขืน… มันจะยิ่งใช้เวลานาน

514
00:46:58,026 --> 00:46:59,820
- มีอันตรายไหม
- ไม่มี

515
00:47:00,612 --> 00:47:01,989
ไม่มี

516
00:47:34,813 --> 00:47:38,066
ใช่แล้ว เก็บนี่ไว้ให้ฮานิวา

517
00:47:38,150 --> 00:47:40,402
อีโดคงขังนางไว้ที่ไหนสักแห่งข้างบน

518
00:47:40,485 --> 00:47:42,237
เราจะแยกกันตามหานาง

519
00:47:42,863 --> 00:47:45,282
ทามัคทีจะคอยขัดขวางใครก็ตามข้างล่างนี้
ที่จะขึ้นไปตามล่าเรา

520
00:47:45,365 --> 00:47:47,242
เจ้าต้องใช้มากกว่าหนึ่งคนเพื่อการนั้น

521
00:47:47,326 --> 00:47:48,869
ถ้าเป็นเขาละก็ไม่ต้องหรอก

522
00:47:49,453 --> 00:47:50,454
บันได

523
00:47:55,042 --> 00:47:56,043
ไม่ต้องกลัวไป

524
00:47:58,086 --> 00:47:59,588
ข้าจะอ่อนโยนกับเจ้า

525
00:48:06,094 --> 00:48:09,640
ไม่ อย่านะ

526
00:48:09,723 --> 00:48:10,766
อย่า

527
00:48:15,229 --> 00:48:19,900
[ส่งสัญญาณ] ท่านเดินตรงไป
ข้าจะไปตรวจดูด้านข้างแล้วไปเจอท่านทีหลัง

528
00:49:29,386 --> 00:49:31,013
ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว

529
00:49:34,349 --> 00:49:36,935
ข้าขอโทษจริงๆ

530
00:49:42,566 --> 00:49:44,902
- ข้ารู้ว่าเจ้าต้องมา
- ข้าขอโทษนะ

531
00:49:50,741 --> 00:49:52,367
ข้าไม่ได้มาคนเดียว

532
00:49:54,453 --> 00:49:58,248
บาบา วอสบอกให้ข้านำไอ้นี่มาให้เจ้า
ไปกันเถอะ

533
00:50:24,274 --> 00:50:26,693
ตอนเจ้าจากไป ข้ายังเล็กเหลือเกิน

534
00:50:26,777 --> 00:50:28,654
และยังอ่อนแอกว่าเจ้านัก

535
00:50:29,238 --> 00:50:32,491
แล้วเจ้าจะได้เห็นว่าข้าไม่ได้เป็นแบบนั้นอีกต่อไป

536
00:50:48,507 --> 00:50:52,135
บอกตามตรง
ข้าหวังนึกว่าเจ้าจะมีเลือดนักสู้ในตัวมากกว่านี้

537
00:51:25,752 --> 00:51:27,504
ช่างเหมาะเจาะอะไรเช่นนี้…

538
00:51:28,589 --> 00:51:31,633
ที่ข้าจะได้ฆ่าเจ้าด้วยคมดาบของพ่อเรา

539
00:51:33,260 --> 00:51:36,805
อีโด ข้าขอโทษ

540
00:51:39,224 --> 00:51:43,478
แต่ข้าขอร้อง ให้การตายของข้าจบเรื่องทุกอย่าง

541
00:51:45,731 --> 00:51:49,735
ปล่อยฮานิวาไปจากที่นี่ซะ ได้โปรดเถอะ

542
00:51:58,118 --> 00:52:00,871
พึงรู้ไว้ก่อนที่เจ้าจะสิ้นใจนะ พี่ชาย

543
00:52:03,957 --> 00:52:09,588
ฮานิวาจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกใต้ดินของข้า

544
00:52:11,340 --> 00:52:12,966
ในฐานะแม่พันธุ์…

545
00:52:14,259 --> 00:52:19,097
ผู้ให้กำเนิดเด็กๆ ที่มองเห็นเพื่อกองทัพของข้า

546
00:52:19,181 --> 00:52:23,143
จนกว่ามดลูกของนางจะใช้การไม่ได้

547
00:52:25,062 --> 00:52:28,148
และเมื่อใดที่นางผลิตลูกไม่ได้อีกต่อไป…

548
00:52:30,526 --> 00:52:32,611
ข้าจะปาดคอนาง

549
00:52:33,237 --> 00:52:36,990
แล้วเอาร่างนางไปทิ้งในบ่อหมักปุ๋ย

550
00:52:37,616 --> 00:52:41,537
บ่อเดียวกับที่ข้าจะเอาร่างเจ้าไปทิ้ง

551
00:52:41,620 --> 00:52:42,621
ปล่อยเขา

552
00:52:45,874 --> 00:52:46,875
ปล่อยเขาซะ

553
00:52:55,843 --> 00:52:57,427
- ฮานิวา
- พ่อคะ

554
00:52:59,596 --> 00:53:00,973
พ่อไม่เป็นไรใช่ไหม

555
00:53:06,478 --> 00:53:07,604
เราต้องไปแล้ว เร็วเข้า

556
00:53:07,688 --> 00:53:08,981
พาข้าไปหาเขาที

557
00:53:21,076 --> 00:53:24,705
ถ้าเจ้าเข้าใกล้ลูกๆ ของข้าอีกแม้แต่ครั้งเดียว

558
00:53:25,831 --> 00:53:29,543
ข้าจะเผาเมืองนี้ให้วอดวายไม่เหลือซาก…

559
00:53:30,502 --> 00:53:32,754
แล้วปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่นานพอ

560
00:53:32,838 --> 00:53:36,592
ให้เจ้าได้กลิ่นเศษเนื้อของตัวเอง
หลอมละลายร่วงลงจากใบหน้า

561
00:53:38,760 --> 00:53:39,970
นี่แหละเขา

562
00:53:40,679 --> 00:53:43,348
นี่แหละบาบา วอสที่ข้ารู้จัก

563
00:53:46,226 --> 00:53:47,227
เราต้องไปแล้ว

564
00:54:13,462 --> 00:54:15,005
ทามัคที จุน

565
00:54:15,088 --> 00:54:16,590
ฮานิวา อย่านะ อย่า

566
00:54:17,841 --> 00:54:20,969
ฮานิวา อย่านะ เขาสู้ร่วมกับเรา

567
00:54:21,678 --> 00:54:23,013
เขาเป็นคนฆ่าแม่

568
00:54:24,348 --> 00:54:27,476
ฟังข้านะ แม่ของเจ้ายังไม่ตาย

569
00:54:28,268 --> 00:54:29,895
ว่าไงนะ

570
00:54:29,978 --> 00:54:31,230
ท่านพูดเรื่องอะไร

571
00:54:31,313 --> 00:54:32,773
ไว้ข้าจะอธิบายทีหลัง

572
00:54:32,856 --> 00:54:34,650
ฟังนะ ตอนนี้เราต้องไปแล้ว

573
00:54:35,317 --> 00:54:36,568
นางปลอดภัยไหม

574
00:54:37,152 --> 00:54:39,863
เราไม่รู้ เพราะงี้เราจึงต้องเชื่อใจเขา

575
00:54:42,950 --> 00:54:49,581
ฮานิวา ขอร้องละ มองพ่อนะ เราต้องไปแล้ว

576
00:54:49,665 --> 00:54:50,958
นะ

577
00:54:53,210 --> 00:54:55,087
ซ้าย ไปยังประตูทิศตะวันออก

578
00:55:42,384 --> 00:55:43,385
มากับเรานะ

579
00:55:43,468 --> 00:55:44,678
ข้าไปไม่ได้

580
00:55:44,761 --> 00:55:46,305
เถอะนะ

581
00:55:53,729 --> 00:55:54,771
ตลอดกาล

582
00:55:57,232 --> 00:55:58,442
ฮานิวา

583
00:55:58,525 --> 00:55:59,526
ไปเร็ว

584
00:56:16,793 --> 00:56:17,961
ฮานิวา

585
00:56:33,435 --> 00:56:34,436
คอร่า

586
00:56:39,066 --> 00:56:40,108
คอร่า

587
00:56:46,156 --> 00:56:48,033
นางบอกว่าข้าแท้งลูก

588
00:56:49,826 --> 00:56:52,204
แกจมอยู่ในกองเลือดบนผ้าปูเตียงของข้า

589
00:56:53,539 --> 00:56:54,623
ท่านฆ่านางเหรอ

590
00:56:59,336 --> 00:57:00,796
นางบอกว่า

591
00:57:00,879 --> 00:57:06,134
"บางทีสิ่งที่ก่อเป็นรูปร่างไม่สามารถเติบโต
จนสมบูรณ์เต็มที่ได้ มันอ่อนแอเกินไป"

592
00:57:07,386 --> 00:57:08,470
ราชินี

593
00:57:23,610 --> 00:57:25,153
เจ้าใส่อะไรไว้ในตัวข้า

594
00:57:26,405 --> 00:57:28,407
ข้าทำตามที่ท่านขอ

595
00:57:30,117 --> 00:57:33,912
ข้าไม่ได้ขออะไรแบบนี้

596
00:57:36,290 --> 00:57:37,875
ท่านไม่เห็นต้องฆ่านางเลย

597
00:57:37,958 --> 00:57:40,169
ต้องฆ่าสิ

598
00:57:41,712 --> 00:57:43,213
จะให้ใครรู้ไม่ได้

599
00:57:44,882 --> 00:57:47,676
ข้าประกาศไปแล้วว่าจะมีลูก ลูกที่มองเห็น

600
00:57:48,760 --> 00:57:50,554
พวกเขาจะคิดว่าข้าเสียสติ

601
00:57:52,347 --> 00:57:55,142
ข้าจะนอนกับท่านอีกครั้ง

602
00:57:55,225 --> 00:57:58,478
ข้าจะมอบทารกที่แข็งแรงกว่าเดิมให้ท่าน

603
00:58:22,920 --> 00:58:25,881
หนุ่มน้อยที่น่าสงสาร

604
00:58:31,428 --> 00:58:37,059
ทั้งน่าสงสารและงี่เง่ายิ่งนัก

605
00:59:53,135 --> 00:59:55,137
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี