1
00:00:04,086 --> 00:00:06,882
เจ้าอยากจะกลับไปที่คันซูอาเหรอ
ไม่มีคันซูอาแล้ว

2
00:00:06,965 --> 00:00:09,384
ท่านคิดว่าข้าจะไปบอกทหารข้า

3
00:00:09,468 --> 00:00:12,971
ว่าครอบครัวพวกเขาทุกคน
ถูกฆ่าเพื่อรักษาราชวงศ์ท่านเหรอ

4
00:00:13,055 --> 00:00:14,556
ข้าคือราชินีของพวกเขา

5
00:00:14,640 --> 00:00:17,601
ข้าคิดว่า
เราควรมาคิดเรื่องนี้กันใหม่

6
00:00:17,684 --> 00:00:20,229
ข้าอยากให้เจ้าทั้งคู่รู้
ว่าเราเดินทางมาเพื่อต้องการรู้

7
00:00:20,312 --> 00:00:22,606
ข้าอยากรู้ว่า
เราทุกคนสละหลายสิ่งไปเพื่ออะไร

8
00:00:22,689 --> 00:00:24,650
ข้าอยากรู้ว่า
ข้าเสียภรรยาไปเพื่ออะไร

9
00:00:24,733 --> 00:00:25,776
มีบางอย่างผิดปกติ

10
00:00:27,569 --> 00:00:30,739
- ฮานิวา อย่า
- หยุดยิง

11
00:00:30,822 --> 00:00:32,616
- เจ้าคือฮานิวารึ
- ใช่

12
00:00:32,698 --> 00:00:35,077
- และเจ้าคนที่ตะโกน เจ้าชื่ออะไร
- โคฟุน

13
00:00:35,160 --> 00:00:37,496
พ้นต้นไม้เหล่านั้นไปจะมีสะพาน

14
00:00:37,579 --> 00:00:40,707
เจ้าจงข้ามสะพานนั้น
เพื่อไปยังบ้านแห่งการรู้แจ้ง

15
00:00:40,791 --> 00:00:43,502
เฉพาะลูกของเจอร์ลามาเรลเท่านั้น
ที่จะข้ามไปได้

16
00:00:43,585 --> 00:00:45,212
เจ้ากับข้าสองคน พี่ชาย

17
00:00:45,879 --> 00:00:49,216
วันนี้ต้องมาถึง
และพวกเจ้าต้องไปเจอพ่อของเจ้า

18
00:01:49,901 --> 00:01:50,902
เชท เชท!

19
00:01:57,993 --> 00:01:58,994
เชท เชท เชท!

20
00:02:46,583 --> 00:02:51,880
ฮานิวา โคฟุน
ข้าดีใจที่ได้เจอพวกเจ้า

21
00:02:52,339 --> 00:02:53,340
เจ้าคือ...

22
00:02:53,423 --> 00:02:56,385
ข้าคือเจอร์ลามาเรล พ่อของพวกเจ้า

23
00:03:16,863 --> 00:03:19,992
เมื่อข้าได้ยินว่าราชินีและ
นักล่าแม่มดเจอเผ่าอัลเคนนี

24
00:03:20,075 --> 00:03:21,368
ข้าหวาดกลัวที่สุด

25
00:03:24,162 --> 00:03:25,706
ดูพวกเจ้าสิ

26
00:03:28,625 --> 00:03:30,836
เจ้าคงเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง

27
00:03:31,420 --> 00:03:33,630
มานี่สิ ข้าจะพาเจ้าไปพัก

28
00:03:36,633 --> 00:03:38,176
บ้านแห่งการรู้แจ้ง

29
00:03:38,969 --> 00:03:41,263
ข้าไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

30
00:03:42,222 --> 00:03:44,016
ข้าพบว่าอาคารยังไม่เสื่อมโทรม

31
00:03:45,100 --> 00:03:47,978
แต่ก่อนเคยเป็นคุก
จึงสร้างมาให้ทนทาน

32
00:03:49,146 --> 00:03:51,648
ข้าใช้เวลาหลายปีตามหาชิ้นส่วน
เพื่อสร้างเครื่องกำเนิดไฟฟ้า

33
00:03:51,732 --> 00:03:56,820
แต่เพราะงั้นเราถึงมีไฟฟ้า
สำหรับไฟ น้ำร้อน ความอบอุ่น

34
00:03:58,113 --> 00:03:59,823
ทุกคนตื่นเต้นที่จะได้เจอพวกเจ้า

35
00:04:01,533 --> 00:04:02,701
ทุกคนเหรอ

36
00:04:07,706 --> 00:04:08,707
ข้าเอง

37
00:04:17,549 --> 00:04:19,217
เจอพี่น้องของพวกเจ้าสิ

38
00:04:20,302 --> 00:04:22,637
ฮานิวา โคฟุน มาจนได้

39
00:04:25,057 --> 00:04:28,101
ข้าคือโอโลแมน พี่ชายเจ้า

40
00:04:28,685 --> 00:04:30,103
นี่คือชีวา

41
00:04:31,188 --> 00:04:34,483
- นั่นคือนนนี่ แซมมี่
- ยินดีต้อนรับ

42
00:04:34,566 --> 00:04:36,109
คนนี้คือชีนา

43
00:04:37,819 --> 00:04:38,820
ยินดีต้อนรับ

44
00:04:40,405 --> 00:04:41,490
ยินดีที่ได้รู้จัก

45
00:04:41,573 --> 00:04:46,119
ส่วนเจ้าวายร้ายตัวน้อยตรงนี้
คือฮายาห์กับโฮเวห์

46
00:04:48,622 --> 00:04:51,458
พวกเจ้าคงหิวแล้ว
หาอะไรกินกันก่อน

47
00:04:58,965 --> 00:05:02,511
สำหรับอาหารที่เราได้รับประทาน
กับครอบครัวที่เราร่วมรับประทานด้วย

48
00:05:02,594 --> 00:05:06,098
ซึ่งรวมถึงพี่น้องใหม่ของพวกเรา

49
00:05:06,765 --> 00:05:08,433
เราขอขอบคุณ

50
00:05:09,309 --> 00:05:10,477
เริ่มกินกันได้

51
00:05:30,747 --> 00:05:32,582
พวกเจ้าต้องพักผ่อนสักหน่อย

52
00:05:34,126 --> 00:05:38,296
ฮานิวา นี่ห้องของเจ้า

53
00:05:39,631 --> 00:05:41,425
โคฟุนจะอยู่ห้องข้างๆ

54
00:05:42,300 --> 00:05:45,345
นี่ข้าวของสำหรับเจ้า
นี่คือเตียงเจ้า

55
00:05:52,394 --> 00:05:54,396
ภาพวาดนี้ฝีมือโคลด โมเนต์

56
00:05:56,398 --> 00:05:59,818
ไม่ใช่ภาพวาดจริงๆ หรอก
เป็นการทำขึ้นใหม่

57
00:06:01,945 --> 00:06:03,322
สวยใช่มั้ยล่ะ

58
00:06:08,243 --> 00:06:09,453
สวยค่ะ

59
00:06:12,581 --> 00:06:14,708
และข้าเตรียมของดีที่สุดไว้สุดท้าย

60
00:06:18,378 --> 00:06:20,088
นี่คือห้องน้ำของเจ้า

61
00:06:28,972 --> 00:06:32,100
ส่วนขวดนี่คือสบู่

62
00:06:34,061 --> 00:06:35,771
เรามีน้ำร้อนด้วย

63
00:06:36,813 --> 00:06:39,524
ค่ะ เราอ่านเจอในหนังสือ

64
00:06:39,608 --> 00:06:42,527
พวกเจ้าคงเห็นว่า
ของจริงดีกว่าแค่อ่านจากหนังสือ

65
00:06:44,488 --> 00:06:46,823
มาเถอะ โคฟุน ข้าจะพาไปที่ห้องเจ้า

66
00:08:18,040 --> 00:08:20,500
พวกเขาอยากให้เราหลับ
ท่ามกลางของพวกนี้รึ

67
00:08:23,420 --> 00:08:24,588
คงงั้นล่ะ

68
00:08:25,547 --> 00:08:28,050
ถ้าเราเป็นครอบครัวใหญ่
ทำไมเราไม่นอนด้วยกัน

69
00:08:29,676 --> 00:08:31,678
ข้าก็คิดเหมือนกัน

70
00:08:36,266 --> 00:08:38,060
เอ้านี่ เข้ามา

71
00:08:53,075 --> 00:08:55,410
อุ่นจัง ถึงแม้จะไม่มีกองไฟ

72
00:09:03,877 --> 00:09:05,337
ข้าคิดถึงพ่อ

73
00:09:11,009 --> 00:09:12,427
ข้าก็คิดถึงเขาเหมือนกัน

74
00:09:16,890 --> 00:09:19,184
เจ้าคิดว่าเราจะได้
อยู่กับพ่ออีกครั้งมั้ย

75
00:09:24,523 --> 00:09:25,607
ไม่รู้สิ

76
00:09:31,488 --> 00:09:33,657
เราเพิ่งทิ้งให้เขาอยู่ลำพัง...

77
00:09:35,117 --> 00:09:37,619
หลังจากที่เกิดเรื่องกับแม่

78
00:09:41,707 --> 00:09:43,417
ข้าไม่รู้ว่าเรามาที่นี่ทำไม

79
00:10:46,104 --> 00:10:47,648
ห้ามใครคุยกับนาง

80
00:10:48,607 --> 00:10:51,902
ห้ามใครเข้าใกล้นาง เฝ้านางไว้
ให้เหมือนชีวิตเจ้าขึ้นอยู่กับมัน

81
00:10:51,985 --> 00:10:53,028
จริงเหรอ

82
00:10:53,695 --> 00:10:54,738
จริง

83
00:11:24,559 --> 00:11:25,644
ท่านพูดถูก

84
00:11:26,603 --> 00:11:29,398
ท่านเตือนข้าว่าไม่ช้าก็เร็ว

85
00:11:30,232 --> 00:11:35,445
ข้าจะเสียใจที่สนับสนุน
พี่สาวท่านครองบัลลังก์ต่อไป

86
00:11:41,618 --> 00:11:47,040
แต่ข้าไม่เชื่อแม้กระทั่ง
ท่านจะสามารถทำนายได้ถูก

87
00:11:55,257 --> 00:12:00,429
ทหารเหล่านี้แต่ละคนสูญเสีย
พ่อแม่ ลูก พี่น้อง และภรรยา

88
00:12:03,932 --> 00:12:09,479
แต่ละคนอาจกลายมาเป็นหัวหน้า
ก่อจราจลต่อต้านนาง... หรือพวกเรา

89
00:12:11,690 --> 00:12:14,568
ถ้าพวกเขารู้ว่านางทำอะไรลงไป

90
00:12:15,944 --> 00:12:17,571
ข้ากลัวว่าจะหยุดไม่ได้

91
00:12:17,654 --> 00:12:18,697
ถ้างั้นรึ

92
00:12:20,198 --> 00:12:21,908
เจ้าจะปิดบังยังไง

93
00:12:24,077 --> 00:12:29,291
คนกลุ่มเดียวที่นี่ที่รู้เรื่อง
คือเจ้า ข้า แม่มดของเจ้า

94
00:12:29,374 --> 00:12:32,002
และก็ผู้สมรู้ร่วมคิดของราชินี
ซึ่งตอนนี้ก็ฟังคำสั่งนาง

95
00:12:32,085 --> 00:12:33,962
และตัวราชินีเองด้วย

96
00:12:35,005 --> 00:12:38,508
ไม่ช้าก็เร็ว คนของเจ้า
จะอยากฟังเรื่องราวจากราชินี

97
00:12:39,676 --> 00:12:42,304
เราจะปิดบังไม่ให้ใครรู้
เรื่องนั้นได้ยังไง

98
00:12:43,305 --> 00:12:46,808
นางจะไม่มีสิทธิ์ออกจากที่นั้น
ในฐานะราชินีอีกต่อไป

99
00:12:47,267 --> 00:12:48,894
เจ้าหมายความว่าเช่นไร

100
00:12:49,478 --> 00:12:53,065
หมายความว่ามีสองทางสำหรับเรา

101
00:12:53,148 --> 00:12:57,027
นางออกมาโดยสละราชบังลังก์
ด้วยความเต็มใจ

102
00:12:57,444 --> 00:13:01,907
อวยพรให้น้องสาวสืบทอดราชวงศ์
และปกครองต่อไป...

103
00:13:02,366 --> 00:13:06,662
หรือนางไม่ออกมาอีกเลย

104
00:13:07,412 --> 00:13:10,707
นางไม่มีวันสละบังลังก์เด็ดขาด
ไม่ว่าเจ้าจะพูดยังไงกับนาง

105
00:13:11,375 --> 00:13:14,878
ไม่ว่าข้าจะพูดอะไร
ก็คงเกลี้ยกล่อมนางไม่ได้

106
00:13:16,588 --> 00:13:18,590
เพราะงั้นท่านต้องเป็นคนพูด

107
00:13:23,303 --> 00:13:25,430
เจ้าเป็นคนของเจ้าหญิงมักห์ราใช่มั้ย

108
00:13:28,433 --> 00:13:31,353
นักล่าแม่มดไว้ใจให้เจ้าคุ้มครองข้า

109
00:13:31,436 --> 00:13:35,816
ข้าเดาว่าเจ้าคงสาบานรับใช้
เขาหรือไม่ก็นาง

110
00:13:36,400 --> 00:13:37,943
ข้าก็ต้องเดาว่าคงเป็นนาง

111
00:13:38,026 --> 00:13:41,655
เพราะเขาดูหมิ่นเจ้าอย่างชัดเจน

112
00:13:41,738 --> 00:13:43,407
เจ้าควรเงียบได้แล้ว

113
00:13:43,490 --> 00:13:50,205
เมื่อวานนี้เอง ข้าคือสมบัติ
ของชายที่ป่าเถื่อนที่สุด

114
00:13:51,790 --> 00:13:54,876
ข้ายอมรับชะตากรรมเพราะว่า
มันดีกว่าอีกทางเลือกหนึ่ง...

115
00:13:56,586 --> 00:13:59,673
จนกระทั่งนาทีที่ข้าเป็นอิสระแล้ว

116
00:14:01,967 --> 00:14:04,636
เจ้าติดหนี้อะไรนางกันแน่

117
00:14:05,971 --> 00:14:07,681
ความจงรักภักดีสินะ

118
00:14:07,764 --> 00:14:09,599
แต่การเชื่อฟัง

119
00:14:10,392 --> 00:14:13,103
อนาคต ชีวิตเจ้าล่ะ

120
00:14:14,396 --> 00:14:16,023
จะเป็นยังไง

121
00:14:19,151 --> 00:14:23,822
ราชินีบอกข้าชัดเจนว่า
ข้าจะได้รับอะไรถ้าข้าช่วยนางได้

122
00:14:23,905 --> 00:14:25,991
ข้าขอบอกเจ้าอย่างชัดเจน

123
00:14:26,074 --> 00:14:30,370
ว่าเจ้าจะได้อะไรถ้าเจ้าช่วยข้า

124
00:14:32,873 --> 00:14:35,917
เป็นองครักษ์ของเจ้าหญิงก็ดีหรอก

125
00:14:36,835 --> 00:14:42,257
แต่ย่อมดีกว่ามาก
ถ้าได้เป็นองครักษ์ของราชินี

126
00:15:26,301 --> 00:15:27,594
นี่คืออะไร

127
00:15:28,845 --> 00:15:30,305
อ่านสิ

128
00:15:39,064 --> 00:15:42,734
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ก่อนทุกวันนี้

129
00:15:43,402 --> 00:15:46,488
สมัยที่ข้าเชื่อว่าเจ้ายัง
เข้าใจเหตุผลได้

130
00:15:48,699 --> 00:15:51,743
ข้าจดจำพี่สาวของข้าในแบบนั้น

131
00:15:52,911 --> 00:15:57,374
และข้ามาที่นี่ด้วยหวังว่า
พี่สาวคนนั้นยังอยู่ในตัวเจ้า

132
00:15:59,251 --> 00:16:02,713
ว่านางจะยอมรับความจริง
เกี่ยวกับสถานการณ์ของนาง

133
00:16:03,213 --> 00:16:05,924
และทำสิ่งที่สมเหตุสมผล

134
00:16:11,221 --> 00:16:13,098
"สละบังลังก์"

135
00:16:14,933 --> 00:16:19,021
ประทับตราของเจ้า
รับรองอย่างเป็นทางการ

136
00:16:20,731 --> 00:16:24,609
อ่านให้พวกทหารฟัง
ในวันนี้ ตอนนี้เลย

137
00:16:25,944 --> 00:16:32,868
และยอมรับผลที่ว่าเจ้าจะใช้ชีวิต
ภายใต้การปกครองของข้าในฐานะราชินี

138
00:16:35,037 --> 00:16:37,414
ฝันเฟื่องอะไรเช่นนั้น

139
00:16:37,497 --> 00:16:42,878
เดินเข้ามาที่นี่
คิดว่าข้าจะยอมทำแบบนั้นให้เจ้ารึ

140
00:16:45,047 --> 00:16:46,256
ให้ข้ารึ

141
00:16:50,927 --> 00:16:53,263
จะทำหรือไม่ทำ

142
00:16:53,847 --> 00:16:58,101
ข้าเสนอเรื่องนี้ต่อเจ้าเพราะเมตตา
และเห็นแก่ความทรงจำของพ่อเรา

143
00:16:58,185 --> 00:17:01,313
ไม่ว่าเจ้าจะเลือกตอบรับหรือไม่
ก็ขึ้นอยู่กับเจ้า

144
00:17:08,987 --> 00:17:10,989
แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าเลือก มักห์รา

145
00:17:12,866 --> 00:17:14,284
เจ้าก็รู้

146
00:17:18,455 --> 00:17:21,416
มันไม่ใช่สิ่งที่มาต่อรองกันได้

147
00:17:22,542 --> 00:17:26,505
เจรจาพลางขู่เพื่อไว้ชีวิตข้า

148
00:17:26,963 --> 00:17:29,508
หรือเพื่อมอบ
สิ่งที่เจ้าปรารถนามานาน

149
00:17:32,094 --> 00:17:34,221
พระเจ้าเท่านั้นที่ตัดสิน
ว่าใครจะเป็นราชาหรือราชินี

150
00:17:34,304 --> 00:17:37,140
และเมื่อพระองค์เลือกแล้ว
ความตายจะเป็นพยาน

151
00:17:37,974 --> 00:17:42,437
หรือไม่ก็ไม่มีผู้สืบทอด
ไม่มีกษัตริย์ ไม่มีกฎหมาย

152
00:17:42,521 --> 00:17:45,732
แค่คำลวงที่เห็นพ้องต้องกัน
ในหมู่คนไร้ค่า

153
00:17:48,527 --> 00:17:50,153
ถ้าเจ้าต้องการ
ความศักดิ์สิทธิ์ในตัวข้า

154
00:17:51,405 --> 00:17:54,408
พวกเจ้าสักคนจะต้องกล้า
หยิบมีดและเข้ามาลงมือ

155
00:17:54,491 --> 00:17:58,704
กฎของพระเจ้า เสียงของพระเจ้า
ดำรัสของพระเจ้า

156
00:17:59,997 --> 00:18:01,999
น่าทึ่งที่ทุกอย่างเป็นไปตาม

157
00:18:02,082 --> 00:18:05,711
อะไรก็ตามที่เจ้าต้องการ
ในชั่วขณะนาทีนี้

158
00:18:07,129 --> 00:18:11,425
ช่างพอดิบพอดีที่เจ้าจะได้เจอ
จุดจบในสถานที่เช่นนี้

159
00:18:11,507 --> 00:18:13,885
ประกาศว่าเจตจำนง
ของพระเจ้าอยู่ข้างเจ้า

160
00:18:13,968 --> 00:18:17,179
ทั้งที่ความโชคร้ายพราก
ทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเจ้า

161
00:18:17,264 --> 00:18:20,391
พรากสิ่งที่เคยเป็นของเจ้า
ทีละเล็กละน้อย

162
00:18:21,977 --> 00:18:24,353
ข้ายืนกรานข้อเสนอให้สละบังลังก์

163
00:18:25,772 --> 00:18:28,483
จะทำหรือไม่ทำ

164
00:18:29,026 --> 00:18:31,069
ก็แล้วแต่เจ้า

165
00:19:05,354 --> 00:19:06,480
ได้หลับบ้างมั้ย

166
00:19:07,522 --> 00:19:08,649
ไม่ค่อย

167
00:19:09,066 --> 00:19:10,400
ข้าพอนึกออก

168
00:19:10,817 --> 00:19:12,611
พวกเจ้าทิ้งทุกสิ่งที่เคยรู้จักมา

169
00:19:13,487 --> 00:19:15,989
เป็นปกติที่จะรู้สึกเหมือนสูญเสีย

170
00:19:16,740 --> 00:19:19,576
แต่ข้าสัญญาพวกเจ้าว่า
สิ่งตรงข้ามคือความจริงแท้

171
00:19:21,662 --> 00:19:23,121
เจ้าได้อยู่กับครอบครัวแล้วตอนนี้

172
00:19:25,123 --> 00:19:27,125
มาเถอะ ข้าจะพาไปดูรอบๆ

173
00:19:28,168 --> 00:19:29,795
ที่นี่คือที่ที่เราเรียนทุกวัน

174
00:19:29,878 --> 00:19:31,046
ขอดินสอ

175
00:19:31,588 --> 00:19:33,256
เรามีหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้

176
00:19:33,340 --> 00:19:34,383
ใช่มั้ย

177
00:19:35,967 --> 00:19:39,096
ส่วนที่นี่ก็คือหอสมุด

178
00:19:41,682 --> 00:19:44,017
ข้าใช้เวลาเกือบสิบปี
รวบรวมหนังสือเหล่านี้ไว้ที่นี่

179
00:19:44,685 --> 00:19:48,438
วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ การแพทย์

180
00:19:49,189 --> 00:19:54,611
ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์
วิศวกรรม วรรณกรรม

181
00:19:55,946 --> 00:19:59,408
บรรพบุรุษของพวกเราทำงาน
อย่างประณีตมากในการบันทึกข้อมูล

182
00:19:59,491 --> 00:20:02,077
ความรู้และความสำเร็จ
ของพวกเขาเพื่อคนรุ่นหลัง

183
00:20:02,703 --> 00:20:05,539
ราวกับว่าพวกเขารู้ว่า
พวกเราต้องใช้ในสักวันหนึ่ง

184
00:20:08,000 --> 00:20:11,545
มีหลายอย่างที่ข้าอยากบอกให้
พวกเจ้ารู้ พรวิเศษที่พวกเรามี

185
00:20:14,923 --> 00:20:18,719
พรนี้บางครั้งอาจเหมือนคำสาปใช่มั้ย

186
00:20:19,720 --> 00:20:22,723
เพราะทุกๆ วัน
เราเห็นความสูญเปล่า

187
00:20:22,806 --> 00:20:25,350
บนโลกใบนี้และในตัวเราเอง

188
00:20:25,809 --> 00:20:26,852
และเราก็รู้สึกโดดเดี่ยว

189
00:20:28,145 --> 00:20:29,146
จริงเหรอ

190
00:20:30,272 --> 00:20:31,982
โคฟุน เจ้าก็รู้ว่าข้าหมายความว่าไง

191
00:20:33,817 --> 00:20:39,323
เราต้องเก็บซ่อนสิ่งเหล่านี้
ที่เราทำได้ไม่ให้คนอื่นรู้

192
00:20:40,073 --> 00:20:41,199
ใช่เลย

193
00:20:41,742 --> 00:20:45,829
ข้าใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเดินทาง
ค้นหาคนอื่นที่เป็นเหมือนข้า

194
00:20:45,912 --> 00:20:49,416
ข้าข้ามทรีวานเทส
ไปยังแบดแลนด์ตะวันตก

195
00:20:49,499 --> 00:20:53,378
จากตะวันตกของพายัน
ไปยังแอตแลนติก

196
00:20:54,087 --> 00:20:55,922
ข้าไม่เคยพบคนที่มองเห็นเลย

197
00:20:56,006 --> 00:20:57,466
ท่านได้เจอมหาสมุทรมั้ย

198
00:20:58,300 --> 00:20:59,593
ข้าว่ายน้ำในนั้น

199
00:21:00,510 --> 00:21:02,179
แล้วทำไมท่านถึงกลับมา

200
00:21:03,138 --> 00:21:04,389
เพื่อสร้างสถานที่แห่งนี้

201
00:21:05,015 --> 00:21:06,641
ป้อมปราการความรู้

202
00:21:07,309 --> 00:21:11,813
และที่หลบภัยที่เรามาอยู่ร่วมกัน
อย่างปลอดภัยเพื่อเรียนรู้

203
00:21:12,606 --> 00:21:17,694
ศึกษาด้วยตนเองและสอนคนอื่นๆ
ให้รู้ศาสตร์ต่างๆ ของบรรพบุรุษ

204
00:21:17,778 --> 00:21:20,489
แต่ท่านบอกว่าไม่เคยเจอ
คนที่มองเห็นเลย

205
00:21:21,281 --> 00:21:24,785
ข้าไม่เจอ ข้าเลยสร้างพวกเจ้า

206
00:21:24,868 --> 00:21:26,161
เราทุกคนเป็นลูกของท่านหรือ

207
00:21:28,038 --> 00:21:31,458
ใช่ เจ้า โคฟุน

208
00:21:32,376 --> 00:21:34,419
โอโลแมน ชีวา

209
00:21:35,003 --> 00:21:36,963
ทุกคนยกเว้นเด็กเล็กสองคนนั้น

210
00:21:37,047 --> 00:21:38,632
เด็กพวกนั้นคือลูกของโอโลแมน

211
00:21:39,174 --> 00:21:40,425
แล้วแม่ของพวกเขาล่ะ

212
00:21:41,385 --> 00:21:43,637
พวกเขารักแม่มากเหมือนที่พวกเจ้ารัก

213
00:21:44,054 --> 00:21:45,847
และที่นี่มีก็ที่พักสำหรับนางเสมอ

214
00:21:45,931 --> 00:21:47,224
แม่ของพวกเราตายแล้ว

215
00:21:47,307 --> 00:21:49,977
- อะไรนะ
- นางถูกฆ่าโดยนักล่าแม่มด

216
00:21:52,896 --> 00:21:54,856
ข้าเสียใจที่ได้ยินเช่นนั้น

217
00:21:56,400 --> 00:21:57,734
ข้าชอบนางมาก

218
00:21:57,818 --> 00:22:00,070
คงไม่ได้ชอบขนาดนั้น
เพราะท่านทิ้งนางไว้ลำพัง

219
00:22:00,153 --> 00:22:01,947
- โคฟุน
- ทั้งที่ตั้งครรภ์ลูกของท่าน

220
00:22:02,364 --> 00:22:04,700
ท่านทิ้งพวกเราไปตลอดชีวิตที่ผ่านมา

221
00:22:05,784 --> 00:22:07,995
ท่านไม่อยากรู้จักพวกเราเหรอ

222
00:22:08,078 --> 00:22:10,580
ว่าเราเคยเป็นใคร เราเป็นคนแบบไหน

223
00:22:11,999 --> 00:22:13,667
เจ้ามีสิทธิ์ที่จะโกรธ

224
00:22:15,335 --> 00:22:17,295
ข้าคงโกหกถ้าบอกว่า
ข้าไม่รู้สึกเสียใจ

225
00:22:17,379 --> 00:22:19,423
ที่ข้าจัดการกับเรื่องนี้ด้วยวิธีนี้

226
00:22:19,756 --> 00:22:21,883
ตอนนั้นข้ายังหนุ่ม ไม่ฉลาด

227
00:22:22,676 --> 00:22:24,678
การที่ถูกเลือกไม่ได้
ทำให้ข้าสมบูรณ์แบบ

228
00:22:25,679 --> 00:22:27,014
ไม่เลย ตรงข้ามด้วยซ้ำ

229
00:22:27,973 --> 00:22:31,685
แต่ข้าก็ถูกเลือก โคฟุน
เจ้าน่าจะเข้าใจ

230
00:22:32,811 --> 00:22:35,022
ทารกที่มองเห็น
ถือกำเนิดจากพ่อแม่ตาบอด

231
00:22:35,105 --> 00:22:38,567
ข้าเกิดมาเพื่อเป็นสะพานข้าม
ระหว่างโลกที่มืดมิด

232
00:22:38,650 --> 00:22:40,277
กับโลกที่ดีกว่าเดิม

233
00:22:40,694 --> 00:22:44,740
เราได้รับภารกิจจากพระเจ้า
และเราจะถูกจดจำ

234
00:22:44,823 --> 00:22:48,910
ชื่อของเราจะได้รับการกล่าวขาน
ไปตลอดประวัติศาสตร์มนุษย์

235
00:22:56,251 --> 00:22:58,378
มาเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปดู
เครื่องกำเนิดไฟฟ้า

236
00:23:02,090 --> 00:23:03,258
เจ้าทำอะไรน่ะ

237
00:23:03,967 --> 00:23:06,053
เขาไม่เห็นสนใจเลยเรื่องที่แม่ตาย

238
00:23:06,136 --> 00:23:07,971
เขาสนใจสิ

239
00:23:08,055 --> 00:23:11,016
เห็นชัดว่าเขาเสียใจเรื่องนี้
แต่แม่ไม่ใช่ภรรยาเขานี่

240
00:23:11,099 --> 00:23:13,018
ไม่ใช่ไง แม่เป็นเพียง
คนอุ้มท้องลูกให้เขา

241
00:23:13,101 --> 00:23:16,980
อุ้มท้องพวกเรา โคฟุน
เจ้าไม่ยุติธรรมกับเรื่องนี้

242
00:23:17,064 --> 00:23:21,526
แล้วไง เขาเชื่อว่าเราได้รับเลือก
เพื่อนำแสงสว่างมายังโลกนี้เหรอ

243
00:23:21,610 --> 00:23:22,653
ได้รับเลือก

244
00:23:23,236 --> 00:23:24,446
ถือกำเนิด

245
00:23:25,113 --> 00:23:30,369
จะเรียกอะไรก็ตาม ข้ารู้แต่ว่าเราใช้
ชีวิตด้วยความกลัวมาตลอดจนถึงตอนนี้

246
00:23:30,452 --> 00:23:33,205
ถูกตามล่าโดยคนที่
น่าจะกลัวเรามากกว่า

247
00:23:34,873 --> 00:23:36,708
เจ้าอยากให้คนอื่นกลัวเหรอ

248
00:23:38,210 --> 00:23:40,754
ข้าอยากให้คนอื่นกลัว
มากกว่าถูกเผาในฐานะแม่มด

249
00:23:41,630 --> 00:23:42,798
พร้อมรึยัง

250
00:23:52,391 --> 00:23:53,809
ทั้งหมดนั่นเป็นถ่านหินหรือ

251
00:23:54,393 --> 00:23:57,562
ใช่ เรามีเหมืองของตนเอง
อยู่พ้นแนวรั้วนี้ไป

252
00:23:58,146 --> 00:23:59,982
ดินแดนพายันเต็มไปด้วยถ่านหิน

253
00:24:00,524 --> 00:24:02,275
ท่านสร้างไฟฟ้าจากถ่านหินเหรอ

254
00:24:02,359 --> 00:24:04,236
ใช่แล้ว ข้าจะแสดงให้ดู

255
00:24:05,112 --> 00:24:06,238
โอโลแมน

256
00:24:07,114 --> 00:24:08,281
อรุณสวัสดิ์

257
00:24:09,408 --> 00:24:12,703
การเผาถ่านหินในหม้อน้ำ
ทำให้เกิดไอน้ำภายใต้ความดัน

258
00:24:12,786 --> 00:24:17,165
พัดกังหันให้หมุนเครื่องกำเนิดไฟฟ้า
เพื่อสร้างกระแสไฟ

259
00:24:18,542 --> 00:24:20,085
ท่านสร้างเองคนเดียวหรือ

260
00:24:20,585 --> 00:24:23,005
ใช่ ข้าสร้างใหม่เอง

261
00:24:23,088 --> 00:24:26,008
แต่โอโลแมนคือคนที่ศึกษา
วิธีที่ทำให้มันทำงาน

262
00:24:27,134 --> 00:24:29,803
ข้าแค่เพิ่มสิ่งนี้
วาล์วที่ปล่อยแรงดัน

263
00:24:30,220 --> 00:24:32,014
เห็นมั้ย เจ้าต้องควบคุมแรงดัน

264
00:24:32,097 --> 00:24:34,433
ไม่งั้นจะไม่มีแรงดันเลย
หรือมีมากเกินไป

265
00:24:34,516 --> 00:24:36,685
ไม่ว่าจะทางไหนก็ไม่เกิดพลังงาน

266
00:24:37,477 --> 00:24:41,315
ลองคิดดูว่าเราจะทำอะไรได้บ้าง
ถ้าเรามีพวกมากขึ้น

267
00:24:41,815 --> 00:24:43,859
เราสามารถทำให้ทั้งเมืองมีแสงไฟ

268
00:24:44,276 --> 00:24:47,029
เมืองคนตาบอดจะเอาแสงสว่างไปทำไม

269
00:24:47,112 --> 00:24:48,864
เมืองพวกนี้สำหรับคนที่มองเห็นสิ

270
00:24:48,947 --> 00:24:51,867
พวกเรามีกันแค่สิบคน
แล้วคนอื่นๆ ล่ะ

271
00:24:51,950 --> 00:24:53,702
ท่านวางแผนจะทิ้ง
พวกเขาไว้เบื้องหลังหรือ

272
00:24:53,785 --> 00:24:56,038
เปล่าๆ ไม่ใช่อย่างนั้น โคฟุน

273
00:24:56,538 --> 00:24:59,541
แต่อย่าเข้าใจผิด
ในธรรมชาติทั่วไปนั้น

274
00:24:59,624 --> 00:25:01,877
คนตาบอดคือความผิดปกติ
ไม่ใช่พวกเรา

275
00:25:02,419 --> 00:25:04,421
และในไม่ช้า พวกเขาก็ต้องมาหาเรา

276
00:25:04,504 --> 00:25:07,007
ขอให้เราดูแลเด็กๆ ที่มองเห็น

277
00:25:07,507 --> 00:25:10,010
เด็กๆ ที่ต้องการเรียน
ในสถานที่เช่นนี้

278
00:25:10,093 --> 00:25:12,471
แล้วในอนาคต ก็มีที่อื่นๆ เช่นนี้อีก

279
00:25:13,347 --> 00:25:17,059
พระเจ้า ธรรมชาติ
เจ้าอยากจะเรียกว่าอะไรก็ตาม

280
00:25:17,142 --> 00:25:19,728
ได้เลือกที่จะคืนการมองเห็น
สู่มวลมนุษยชาติ

281
00:25:20,062 --> 00:25:23,106
และความรับผิดชอบนั้น
ก็ส่งตรงมาถึงเรา

282
00:25:25,025 --> 00:25:27,027
- ขอบใจมาก โอโลแมน
- ครับ

283
00:25:31,281 --> 00:25:32,324
โคฟุน

284
00:25:37,579 --> 00:25:41,333
ข้ารู้ว่าอาจต้องใช้เวลาสักหน่อย
ที่จะเข้าใจเจอร์ลามาเรล

285
00:25:43,877 --> 00:25:47,047
เขาคิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าหรือไง
คิดว่าพวกเราทุกคนคือพระเจ้า

286
00:25:47,130 --> 00:25:51,927
เปล่า ไม่ใช่พระเจ้า
แต่เป็นคนแรกของสายพันธุ์ใหม่

287
00:25:52,594 --> 00:25:56,056
เป็นสายเลือดมนุษย์ที่กลับคืนมา
ที่ช่วยให้เราเห็นศักยภาพที่แท้จริง

288
00:25:56,139 --> 00:25:59,643
หลังจากใช้ชีวิตเช่นสัตว์ที่หวาดกลัว
ในความมืดกว่า 500 ปี

289
00:26:00,394 --> 00:26:02,604
สัตว์ที่หวาดกลัวรึ

290
00:26:04,481 --> 00:26:07,234
ข้าหวังว่าเจ้าจะได้พบ
พ่อจริงๆ ของข้าสักวัน

291
00:26:09,695 --> 00:26:11,154
ฟังนะ ข้าเข้าใจดี โคฟุน

292
00:26:11,238 --> 00:26:13,657
ตอนที่ข้ามาที่นี่ครั้งแรก
มันก็ไม่ง่ายสำหรับข้า

293
00:26:14,908 --> 00:26:17,160
แต่สิ่งที่เจ้าไม่เข้าใจจริงๆ
คือแม้ว่าเจ้าจะมองเห็น

294
00:26:17,244 --> 00:26:19,621
แต่ที่ผ่านมาเจ้าก็ใช้ชีวิต
อยู่ในความมืดมาตลอด

295
00:26:21,331 --> 00:26:22,874
ให้เวลากับมันสักหน่อย

296
00:26:23,542 --> 00:26:26,378
เจอร์ลามาเรลไม่ได้เป็นคนเลี้ยงเรา
แต่เขาให้กำเนิดเราอย่างตั้งใจ

297
00:26:26,461 --> 00:26:29,172
- เพื่อนำแสงสว่างกลับคืนสู่โลก
- ใช่แล้ว

298
00:26:31,466 --> 00:26:33,593
เจ้าเริ่มต้นได้ด้วยเอาพลั่วนี้ไปใช้

299
00:26:47,065 --> 00:26:49,443
นักล่าแม่มดฆ่าคนของพวกเจ้า

300
00:26:50,068 --> 00:26:51,695
เราไว้อาลัยให้พวกเขา

301
00:26:52,446 --> 00:26:55,490
ที่นี่ก็เช่นกัน พวกวาเลยารู้จัก
ความเจ็บปวดของจิตวิญญาณดี

302
00:26:56,074 --> 00:26:59,661
แต่คนของข้ากังวลว่าพวกเจ้า
จะพาทามัคที จุนกลับมาหาพวกเรา

303
00:27:00,662 --> 00:27:05,959
เด็กของเราบาดเจ็บสาหัส
และต้องการหมอ

304
00:27:07,377 --> 00:27:09,713
อยู่ในป่าเธอคงรอดไม่พ้นวันนึง

305
00:27:11,173 --> 00:27:13,008
พวกเจ้าจะปฏิเสธได้ลงคอหรือ

306
00:27:16,428 --> 00:27:17,888
เจ้าทิ้งเด็กสาวนั่นไว้ได้

307
00:27:19,723 --> 00:27:22,809
แต่เจ้าทั้งสองต้องยอม
เดินทางออกห่างจากที่นี่

308
00:27:23,435 --> 00:27:24,853
ข้าสัญญา

309
00:27:26,104 --> 00:27:28,190
ทำใจกล้าเข้าไว้ โบวไลออน

310
00:27:30,192 --> 00:27:31,568
ท่านจะไปไหน

311
00:27:31,652 --> 00:27:33,403
ใครจะไปรู้ได้

312
00:27:35,614 --> 00:27:38,659
แต่วาเลยาจะดูแลเจ้าอย่างดี

313
00:27:42,037 --> 00:27:44,373
เจ้าต้องใช้ชีวิตให้ดีที่นี่

314
00:27:45,499 --> 00:27:49,961
ข้างนอกนั่นไม่มีอะไรสำหรับเจ้า
โบวไลออน

315
00:27:54,841 --> 00:27:58,220
แม่ของเจ้าอยู่ในจิตใจของเจ้า

316
00:28:00,555 --> 00:28:05,936
ข้าขอให้เจ้ามีชีวิตยืนยาว
สาวน้อยเอ๋ย

317
00:28:06,436 --> 00:28:08,939
พร้อมการเดินทาง
อีกหลายครั้งที่จะมาถึง

318
00:28:11,233 --> 00:28:13,151
- เชท เชท
- เชท เชท เชท

319
00:28:29,501 --> 00:28:31,128
ไลออนผู้กล้าของข้า

320
00:28:36,258 --> 00:28:37,884
ข้าจะอยู่ข้างเจ้า บาบา

321
00:28:52,316 --> 00:28:54,026
เราจะไม่ลืมเจ้าเลย โบว

322
00:28:57,821 --> 00:29:01,241
ตอนนี้เหลือแค่ข้ากับเจ้าแล้ว
เจ้ายักษ์

323
00:29:03,160 --> 00:29:05,662
เจ้าไปทำอะไรให้เทพเคือง
ถึงต้องมาอยู่กับข้า

324
00:29:09,583 --> 00:29:15,213
แม่ข้าสอนข้าว่าวันที่เศร้า
อยู่ไม่นานไปกว่าวันที่สุขหรอก

325
00:29:16,214 --> 00:29:17,716
นางเป็นนักพยากรณ์ด้วยรึ

326
00:29:18,425 --> 00:29:21,511
เปล่า นางชอบเมาเหล้าน่ะ

327
00:29:22,429 --> 00:29:25,432
นั่นหมายความว่าคำสอน
ก็ไม่ได้มีค่าอะไรมากนัก

328
00:29:26,975 --> 00:29:28,310
อากาศเริ่มหนาวแล้ว

329
00:29:29,019 --> 00:29:32,522
เราน่าจะก่อกองไฟ
ข้าจะหาฟืนมาเผา

330
00:30:10,936 --> 00:30:13,230
พันเอก น่าประหลาดใจจริง

331
00:30:14,064 --> 00:30:15,232
งั้นหรือ

332
00:30:15,607 --> 00:30:17,609
ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่คาดว่าจะเจอข้า

333
00:30:17,693 --> 00:30:19,653
เมื่อลูกของบาบาวอสมาถึง

334
00:30:19,736 --> 00:30:22,197
ที่จริงข้ากังวลนิดหน่อย
ที่เจ้าไม่ติดต่อข้า

335
00:30:22,280 --> 00:30:24,199
อย่างที่เจ้ารับปากกับนายพล

336
00:30:24,825 --> 00:30:27,160
เจ้าคิดว่านักยิงธนูของข้า
จะไม่รายงานหรือ

337
00:30:27,244 --> 00:30:30,247
ข้ามีเรื่องต้องจัดการอยู่
ที่นี่วุ่นวายนิดหน่อย

338
00:30:30,330 --> 00:30:32,833
เรามาอยู่ที่นี่แล้ว
นักโทษข้าอยู่ที่ไหน

339
00:30:34,960 --> 00:30:39,381
บอกข้าที ทำไมนายพลถึงได้
ยึดติดกับเด็กพวกนั้นเป็นพิเศษ

340
00:30:39,464 --> 00:30:41,675
งานของข้าคือทำตามที่นายพลสั่ง

341
00:30:41,758 --> 00:30:44,136
ไม่ใช่ตั้งคำถามกับเขา
ไม่ต้องทำความเข้าใจเขา

342
00:30:44,219 --> 00:30:46,930
เจ้าน่าจะลองทำตามนั้น

343
00:30:47,264 --> 00:30:52,185
ข้าไม่เหมือนเจ้า ข้าไม่ได้ทำงาน
ให้นายพล เราเป็นพันธมิตรกัน

344
00:30:53,353 --> 00:30:55,397
ปลอบใจตัวเองแบบนั้นต่อไปเถอะ

345
00:31:00,152 --> 00:31:04,364
เจ้าแน่ใจหรือว่าคนที่ได้มา
คือลูกของบาบาวอส

346
00:31:04,781 --> 00:31:08,785
อีกไกลกว่าจะไปถึงทรีวานเทส
เราไม่อยากทำอะไรผิดพลาด

347
00:31:13,040 --> 00:31:15,542
เจ้าจะได้ตัวลูกสาว ฮานิวา

348
00:31:16,084 --> 00:31:17,794
- แล้วลูกชายล่ะ
- ไม่ได้

349
00:31:21,882 --> 00:31:24,009
เราจะมีปัญหากันแล้วสินะ

350
00:31:26,178 --> 00:31:29,806
ไม่มีปัญหาเลย
ตราบเท่าที่เด็กผู้ชายอยู่ที่นี่

351
00:31:31,350 --> 00:31:36,730
ขอทวนความจำหน่อย ครอบครัวข้ากับข้า
มีอาวุธ ส่วนพวกเจ้าก็คนน้อยกว่า

352
00:31:38,190 --> 00:31:42,235
ถ้างั้น เด็กผู้หญิงคนเดียวก็ได้

353
00:31:44,529 --> 00:31:45,614
โคฟุน

354
00:31:47,157 --> 00:31:48,408
เจ้าไม่เห็นต้องแอบ

355
00:31:48,492 --> 00:31:51,286
พวกเขาพูดถึงเรา
ทำไมพวกเขาถึงพูดถึงเรา

356
00:31:51,370 --> 00:31:52,412
อะไรนะ

357
00:32:25,570 --> 00:32:26,738
ฮานิวา

358
00:32:28,073 --> 00:32:29,116
โคฟุน

359
00:32:29,199 --> 00:32:30,367
บาบา

360
00:33:17,331 --> 00:33:18,623
เปิดประตู

361
00:33:19,458 --> 00:33:20,667
ช่วยด้วย

362
00:33:22,711 --> 00:33:24,046
เปิดประตู

363
00:33:24,838 --> 00:33:26,173
ปล่อยข้าออกไป

364
00:33:30,344 --> 00:33:31,636
ปล่อยข้าออกไป

365
00:33:35,724 --> 00:33:39,770
ฮานิวา ฮานิวา ฮานิวา ไม่นะ

366
00:33:39,853 --> 00:33:42,814
เปิดประตู เปิดประตู

367
00:33:47,653 --> 00:33:48,654
ไปได้

368
00:33:48,737 --> 00:33:49,821
เร็ว

369
00:33:52,866 --> 00:33:53,909
เร็วเข้า

370
00:33:57,037 --> 00:33:58,121
ท่านเป็นอะไรมั้ย

371
00:33:59,206 --> 00:34:02,376
นางคือลูกสาวข้า น้องสาวเจ้า

372
00:34:03,543 --> 00:34:06,380
ข้าแค่... ไม่มีทางเลือกอื่น

373
00:34:06,463 --> 00:34:09,633
น่าเสียดาย
นางมีศักยภาพมาก

374
00:34:12,094 --> 00:34:13,387
แล้วโคฟุนล่ะ

375
00:34:14,846 --> 00:34:15,972
เขาเห็นอะไรบ้าง

376
00:34:16,973 --> 00:34:17,974
เห็นมากพอ

377
00:34:23,480 --> 00:34:25,357
ข้ารอสองคนนี้มานานมาก

378
00:34:26,441 --> 00:34:27,859
หนักใจจริงๆ

379
00:34:37,327 --> 00:34:38,787
ท่านทำดีที่สุดแล้ว

380
00:34:40,789 --> 00:34:41,915
ไม่ดีพอ

381
00:34:43,792 --> 00:34:47,379
ดีกว่าที่นางจะปฏิบัติต่อท่าน
ถ้าสลับบทบาทกัน

382
00:34:49,297 --> 00:34:50,966
เจ้าแน่ใจเหรอ

383
00:34:51,049 --> 00:34:53,093
ใช่ แน่ใจมาก

384
00:34:54,219 --> 00:34:57,472
บางทีอาจไม่ใช่เวลานี้

385
00:34:57,556 --> 00:35:00,517
แต่ท่านเองก็คิดอยู่บ้างเช่นกัน

386
00:35:04,187 --> 00:35:06,148
ท่านไม่ใช่คนที่ต้องถูกกล่าวโทษ

387
00:35:08,442 --> 00:35:10,527
และถ้าพ่อของท่านอยู่ที่นี่
เขาก็ต้องเห็นด้วย

388
00:35:15,364 --> 00:35:16,658
ข้าจะจัดการให้ไว

389
00:35:38,805 --> 00:35:40,181
นักล่าแม่มดรึ

390
00:35:41,350 --> 00:35:47,564
เจ้าเกาะติดข้ามาตลอดชีวิต
เท่าที่ข้าจำความได้

391
00:35:48,397 --> 00:35:52,027
แทบคิดไม่ออกเลยว่า
ถ้าไม่มีเจ้าเป็นที่ปรึกษา

392
00:35:52,110 --> 00:35:54,571
ในชีวิตข้างหน้านี้
ข้าจะเป็นอย่างไร

393
00:36:00,243 --> 00:36:02,079
ข้าเขียนข้อความเพิ่มเติมอีกหน่อย

394
00:36:02,913 --> 00:36:05,457
คาดว่าพวกเขาจะได้รับ
การเห็นชอบจากน้องสาวข้า

395
00:36:05,540 --> 00:36:08,126
ข้าจะอ่านให้พวกทหารฟัง
เพื่อเริ่มช่วงเปลี่ยนผ่าน

396
00:36:13,674 --> 00:36:16,551
ข้าจะสละบังลังก์

397
00:36:22,683 --> 00:36:24,935
หยุดนะ เจ้าทำอะไรน่ะ

398
00:36:26,687 --> 00:36:27,938
ปล่อยเขา

399
00:36:33,527 --> 00:36:34,695
ทามัคที จุน

400
00:36:37,322 --> 00:36:38,573
เจ้าทำอะไร

401
00:36:40,158 --> 00:36:41,326
เจ้าทำอะไร

402
00:36:55,590 --> 00:36:57,384
ขอบใจที่รับใช้ข้ามานาน

403
00:37:04,433 --> 00:37:06,059
ซิเบธ อย่า

404
00:37:07,060 --> 00:37:08,103
เจ้าทำอะไรน่ะ

405
00:37:08,186 --> 00:37:09,980
มักห์รา เมื่อสุนัขกัดเรา

406
00:37:10,063 --> 00:37:12,274
ไม่ว่ามันจะเคย
ซื่อสัตย์ต่อเราแค่ไหน

407
00:37:12,357 --> 00:37:15,027
ไม่ว่าเจ้าจะรักมันแค่ไหน
เจ้าก็ต้องฆ่ามัน

408
00:37:15,110 --> 00:37:16,987
- เจ้าจะฆ่าพวกเราทั้งคู่
- ไม่หรอก

409
00:37:17,070 --> 00:37:19,239
กองทัพของเขารอข้างนอกนั่น
และถ้าพวกเขารู้...

410
00:37:19,323 --> 00:37:21,408
ไม่ ไม่ ไม่ใช่ของเขา

411
00:37:21,491 --> 00:37:23,076
เขาแค่ยืมไป

412
00:37:23,452 --> 00:37:25,162
แล้วพวกเขาจะต้องได้ฟังความจริง

413
00:37:25,704 --> 00:37:30,208
ว่าเขารู้สึกผิดที่ทำให้ข้าบาดเจ็บ
เสียจนเขาทนไม่ไหว

414
00:37:30,667 --> 00:37:34,421
เขาฆ่าตัวตายด้วยธรรมเนียมโบราณเดิม

415
00:37:35,797 --> 00:37:37,716
เป็นทาสรับใช้จนจบชีวิต

416
00:37:39,343 --> 00:37:42,262
เห็นได้ชัดว่าถ้าเจ้ากับข้า
พูดไปคนละอย่าง

417
00:37:42,346 --> 00:37:43,805
จะทำให้ความจริงถูกบดบัง

418
00:37:43,889 --> 00:37:46,975
ทุกคนจะสับสน อลหม่าน และแน่นอน
พวกเราทั้งคู่จะต้องถูกฆ่า

419
00:37:47,392 --> 00:37:51,229
หรือเราจะเดินออกจากที่นี่ด้วยกัน

420
00:37:51,313 --> 00:37:53,732
และแจ้งข่าวตามที่ข้าจะอธิบาย

421
00:37:53,815 --> 00:37:58,278
ว่าในช่วงวิกฤตเช่นนี้
ข้าจะนำทัพทหารพร้อมน้องสาวเคียงข้าง

422
00:37:58,945 --> 00:38:01,990
ครั้งแรกในรัชสมัยของข้า
ที่ข้าจะปกครองพร้อมที่ปรึกษา

423
00:38:06,912 --> 00:38:08,413
ไม่ต้องกลัว

424
00:38:09,581 --> 00:38:10,874
ข้าอยู่นี่แล้ว

425
00:38:11,750 --> 00:38:13,377
ข้าอยู่ที่นี่แล้ว

426
00:38:17,255 --> 00:38:19,091
มีหลายอย่างที่จะต้องเปลี่ยนแปลง

427
00:38:37,150 --> 00:38:39,736
ปล่อยนะ ปล่อยข้า ปล่อย

428
00:38:40,654 --> 00:38:41,822
ใจเย็น โคฟุน

429
00:38:42,447 --> 00:38:43,865
ท่านทำอะไรกับน้องสาวข้า

430
00:38:43,949 --> 00:38:45,117
น้องสาวเจ้าสบายดี

431
00:38:45,200 --> 00:38:46,910
ท่านยกนางให้พวกทรีวานเทียน

432
00:38:46,994 --> 00:38:49,746
ทรีวานเทียนไม่ใช่สัตว์ประหลาด
ที่เจ้าจะต้องกลัว

433
00:38:49,830 --> 00:38:51,748
ถ้าไม่ใช่เพราะว่า
ข้าเป็นพันธมิตรกับพวกเขา

434
00:38:51,832 --> 00:38:55,752
ที่แห่งนี้ ครอบครัวของข้า
คงถูกราชินีฆ่าตายไปนานแล้ว

435
00:38:56,962 --> 00:38:59,756
ความสามารถในการมองเห็นของเรา
กับกองทัพทรีวานเทียน

436
00:38:59,840 --> 00:39:03,010
เราเอาชนะราชินีได้ราบคาบแน่

437
00:39:03,093 --> 00:39:04,886
ซึ่งใช้เวลาหลายปี

438
00:39:05,303 --> 00:39:09,224
แต่ในไม่ช้าเราจะควบคุมกองกำลัง
ที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีป

439
00:39:09,975 --> 00:39:13,478
เราจะไม่ถูกล่าเยี่ยงสุนัขอีกต่อไป
แต่จะถูกยกย่องเช่นพระเจ้า

440
00:39:14,479 --> 00:39:16,315
แต่ก็ต้องมีการเสียสละ

441
00:39:21,945 --> 00:39:24,489
โคฟุน ลูกชายข้า ข้า...

442
00:39:25,365 --> 00:39:28,201
ข้าไม่ใช่ลูกชายเจ้า
เจ้ามันบ้าไปแล้ว

443
00:39:28,827 --> 00:39:30,620
หุบปากซะ

444
00:39:32,039 --> 00:39:34,499
เจ้าไม่สมควรได้รับพรที่เจ้าได้

445
00:39:51,391 --> 00:39:55,687
พาเขาออกไปด้านหลัง
ข้าไม่อยากให้เด็กๆ เห็นเขา

446
00:40:01,818 --> 00:40:03,236
ข้าขอโทษจริงๆ

447
00:40:03,320 --> 00:40:06,490
เจ้าจะถูกพาออกไปยังด้านนอกของ
สถานที่นี้ จากนั้นเจ้าจะเป็นอิสระ

448
00:40:09,034 --> 00:40:10,452
แล้วน้องสาวข้าล่ะ

449
00:40:12,412 --> 00:40:13,997
แล้วน้องสาวข้าล่ะ

450
00:40:14,081 --> 00:40:18,043
น้องสาวข้าล่ะ น้องสาวข้าล่ะ

451
00:40:19,002 --> 00:40:21,421
พาทุกคนไปข้างล่าง
แล้วจัดห้องเก็บอาหาร

452
00:40:21,838 --> 00:40:23,382
รอคำสั่งของข้า

453
00:40:23,465 --> 00:40:25,759
ข้าไม่อยากให้เด็กๆ ได้ยินเสียงเขา

454
00:41:16,018 --> 00:41:18,103
- เฮ้
- เฮ้ เฮ้

455
00:41:18,520 --> 00:41:20,439
พ่อ ทางขวาของพ่อ
ทางขวา ทางขวา

456
00:41:21,606 --> 00:41:22,607
ทางซ้ายมือ

457
00:41:23,317 --> 00:41:24,318
กำแพง กำแพง

458
00:41:28,780 --> 00:41:31,241
- เราถึงแล้วรึ
- ใช่ เราถึงแล้ว

459
00:42:02,522 --> 00:42:04,316
เจอร์ลามาเรล

460
00:42:08,612 --> 00:42:10,489
เจอร์ลามาเรล

461
00:42:11,114 --> 00:42:12,866
เจ้าอยู่ไหน

462
00:42:18,455 --> 00:42:20,457
เจ้าไม่ได้ซ่อนตัวหลบข้าใช่มั้ย

463
00:42:24,711 --> 00:42:26,046
เจ้าเห็นข้ามั้ย

464
00:42:29,591 --> 00:42:31,009
เพราะข้าได้กลิ่นเจ้า

465
00:42:32,219 --> 00:42:36,598
ซ่อนตัวในสิ่งโสโครกเหมือนหนูท่อ

466
00:42:41,520 --> 00:42:43,647
ที่นี่คือบ้านแห่งการรู้แจ้งหรือ

467
00:42:45,607 --> 00:42:47,025
ไม่มีต้นไม้สักต้น

468
00:42:49,319 --> 00:42:50,529
ไม่มีอากาศ

469
00:42:52,406 --> 00:42:56,493
มีแต่กลิ่นเหม็นจากของที่เน่า

470
00:42:59,579 --> 00:43:05,335
การมองเห็นและความรู้ทั้งหมดของเจ้า
คือโรคที่จะกำจัดพวกของเจ้าจนหมดสิ้น

471
00:43:05,752 --> 00:43:07,254
แต่พวกเจ้าไม่รู้สึกอะไร

472
00:43:07,713 --> 00:43:09,631
พวกเจ้าช่างโง่ไม่รู้อะไร

473
00:43:14,428 --> 00:43:17,681
ออกมาสู้กับข้า
เยี่ยงบุรุษสิวะ ไอ้ขี้ขลาด

474
00:43:18,515 --> 00:43:21,893
บาบาวอส ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้

475
00:43:26,523 --> 00:43:31,695
เจ้ายกลูกสาวข้าให้กับพวกทรีวานเทียน

476
00:43:31,778 --> 00:43:33,989
ไม่ใช่ความผิดข้า ความผิดเจ้าต่างหาก

477
00:43:34,072 --> 00:43:37,326
นายพลต้องการนางเพราะเขาคิดว่า
นางเป็นลูกสาวเจ้า

478
00:43:40,495 --> 00:43:41,663
นายพลไหน

479
00:43:46,418 --> 00:43:47,586
อีโดวอส

480
00:43:51,590 --> 00:43:52,591
อีโด

481
00:43:53,008 --> 00:43:54,134
พี่ชายเจ้า

482
00:43:56,094 --> 00:43:57,804
แล้วเจ้าก็ยกนางให้เขาไปอย่างนั้นรึ

483
00:43:57,888 --> 00:43:59,556
ข้าไม่มีทางเลือก

484
00:43:59,639 --> 00:44:04,478
คนแบบไหนกันที่เฝ้ารอ 17 ปี
ที่จะเจอหน้าลูกเพียงเพื่อจะหักหลัง

485
00:44:04,561 --> 00:44:09,066
ข้าต่อสู้เพื่อมวลมนุษยชาติ
ข้าจำต้องเสียสละ

486
00:44:10,651 --> 00:44:12,444
พวกเขาคือลูกของเจ้า
เจ้าทำร้ายพวกเขา

487
00:44:12,527 --> 00:44:14,363
พวกเขาไม่ใช่ลูกเจ้า

488
00:44:15,238 --> 00:44:19,117
พวกเขาเกิดมาเพื่อเผชิญชะตากรรม
ที่เจ้าไม่มีวันเข้าใจ

489
00:44:19,201 --> 00:44:20,410
ใช่เหรอ

490
00:44:42,599 --> 00:44:44,559
ข้าจะฟันหัวเจ้าทิ้ง

491
00:44:45,811 --> 00:44:47,187
ไม่มีทาง

492
00:44:53,235 --> 00:44:55,112
บ้าเอ๊ย บ้าเอ๊ย

493
00:44:59,282 --> 00:45:01,910
เจ้าอย่าหลงคิดไปว่าจะเอาชนะข้าได้

494
00:45:01,994 --> 00:45:04,871
อ้อ ข้าโง่แบบนั้นล่ะ

495
00:45:24,391 --> 00:45:26,310
เจ้าอยู่ไหน ไอ้ขี้ขลาด

496
00:45:54,504 --> 00:45:56,131
นี่คืออาวุธของคนโบราณ

497
00:45:57,341 --> 00:46:00,177
มีประสิทธิภาพยิ่งกว่า
ธนูกับดาบของเจ้า

498
00:46:03,388 --> 00:46:04,806
ข้ารู้ว่าปืนคืออะไร

499
00:46:05,807 --> 00:46:08,310
มันคืออาวุธทางเลือก
ของชายที่ขี้ขลาด

500
00:46:36,672 --> 00:46:38,590
เจ้าเอาชนะไม่ได้หรอก บาบาวอส

501
00:46:39,007 --> 00:46:41,301
เจ้าอยู่ในโลกแห่ง
ความมืดมิดชั่วนิรันดร์

502
00:46:41,802 --> 00:46:47,099
ข้าอยู่ในอนาคตที่คนแบบพวกเจ้า
จะต้องถูกทิ้งไว้เบื้องหลังตลอดกาล

503
00:46:55,607 --> 00:46:59,027
แย่จริง ตอนนี้เจ้าอยู่
โลกเดียวกับข้าละ

504
00:47:06,034 --> 00:47:07,035
เจ้าอยู่ไหน

505
00:47:10,747 --> 00:47:11,832
ทุกที่

506
00:47:21,758 --> 00:47:23,510
ห้ามใครออกไปจนกว่าข้าจะกลับมา

507
00:47:24,344 --> 00:47:26,346
ข้าได้กลิ่นเลือดเจ้า เจอร์ลามาเรล

508
00:47:27,556 --> 00:47:28,598
งั้นเหรอ

509
00:47:29,558 --> 00:47:30,684
และความหวาดกลัว

510
00:47:33,687 --> 00:47:35,314
แล้วเจ้าได้กลิ่นของตัวเองมั้ย

511
00:47:35,397 --> 00:47:38,734
ข้าจะกรีดเลือดเจ้า
ทีละเล็กละน้อย

512
00:47:41,862 --> 00:47:45,532
เจ้าจะได้รู้สึกถึงชีวิต
ที่ค่อยๆ ไหลออกไปจากตัว

513
00:47:51,371 --> 00:47:52,539
ความตายของคนขี้ขลาด

514
00:47:54,249 --> 00:47:55,417
ช้าและเปียก

515
00:48:42,172 --> 00:48:43,173
เชท เชท

516
00:48:45,550 --> 00:48:48,220
มองมาที่ข้า มองมาที่ข้า

517
00:48:49,471 --> 00:48:50,639
เจ้าทำสิ่งนี้

518
00:48:51,014 --> 00:48:52,516
เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว

519
00:48:52,599 --> 00:48:54,226
ขอร้อง อย่า อย่า

520
00:49:13,870 --> 00:49:14,913
โคฟุนรึ

521
00:49:17,165 --> 00:49:18,166
ครับ

522
00:49:20,877 --> 00:49:21,878
ท่านสบายดีใช่มั้ย

523
00:49:23,130 --> 00:49:24,172
ไม่เลย

524
00:49:39,980 --> 00:49:41,606
นักล่าแม่มดตายแล้ว

525
00:49:42,858 --> 00:49:44,526
เขาคือนักล่าแม่มดคนสุดท้าย

526
00:49:46,486 --> 00:49:50,949
ทหารที่มีเกียรติที่รู้ตัวดีว่า

527
00:49:52,451 --> 00:49:55,996
ได้ทำให้ราชินีของเขา อาณาจักรของเขา

528
00:49:56,621 --> 00:49:59,541
เทพของเขา และตัวเขาเองผิดหวัง...

529
00:50:01,668 --> 00:50:06,715
เขาไม่มีทางเลือกอื่น
นอกจากตายเฉกเช่นทหาร

530
00:50:07,299 --> 00:50:11,303
ซึ่งต้องจบชีวิตตามธรรมเนียมดั้งเดิม

531
00:50:15,724 --> 00:50:17,434
วีรบุรุษจนสิ้นชีวิต

532
00:50:22,606 --> 00:50:26,735
ซึ่งทำให้พวกเราจะต้อง

533
00:50:27,611 --> 00:50:29,863
ไม่ทำให้การเสียละอันน่ายกย่อง
ของเขาสูญเปล่า

534
00:50:33,325 --> 00:50:34,868
เราจะต้องสู้ต่อไป

535
00:50:37,204 --> 00:50:39,581
เราะสร้างโลกใหม่สำหรับพวกเราทุกคน

536
00:50:41,416 --> 00:50:44,044
โลกที่ไม่มีความยากลำบาก

537
00:50:46,588 --> 00:50:48,298
โลกที่ไม่มีความปรารถนา

538
00:50:49,883 --> 00:50:51,927
- โลกที่ไม่มี...
- โลกที่ไม่มีความกลัว

539
00:50:52,719 --> 00:50:54,721
โลกที่ไม่มีความเกลียดชัง

540
00:50:55,472 --> 00:50:57,891
โลกที่ไม่มีความเชื่อโชคลาง

541
00:50:59,142 --> 00:51:03,313
เส้นทางใหม่ที่ไม่เหมือนกับ
ที่เราเคยเดินทางมาก่อน

542
00:51:05,607 --> 00:51:10,821
และในโลกใหม่นี้ที่ทามัคที จุน
ยอมเสียสละชีวิตให้

543
00:51:13,031 --> 00:51:18,704
จะไม่ต้องมีนักล่าแม่มดอีกต่อไป

544
00:51:26,003 --> 00:51:30,048
สิบเอก เราจะไปยังถนนลาเวนเดอร์

545
00:51:46,648 --> 00:51:47,941
น่าสนใจจริงๆ

546
00:51:51,320 --> 00:51:54,865
โลกที่ไม่มีนักล่าแม่มดย่อมหมายถึง
โลกที่ไม่มีแม่มด

547
00:51:54,948 --> 00:51:56,700
เราจะตามหาครอบครัวของข้า

548
00:51:57,367 --> 00:51:59,119
เรื่องนี้เจ้าห้ามโต้แย้ง

549
00:51:59,953 --> 00:52:05,125
เมื่อเราเจอพวกเขา ข้าจะไม่ยอมให้
กองทัพเราเรียกพวกเขาว่าผู้หลบหนี

550
00:52:06,752 --> 00:52:08,045
กองทัพ "เรา" งั้นรึ

551
00:52:09,004 --> 00:52:10,130
ไม่ใช่หรือไง

552
00:52:13,425 --> 00:52:15,886
ถนนข้างหน้านำไปสู่
อาณาจักรของคนที่มองเห็น

553
00:52:16,803 --> 00:52:19,848
สงสัยข้าจะต้องมีราชาที่มองเห็นด้วย

554
00:52:19,931 --> 00:52:23,018
ในโลกแบบนี้
เพื่อให้กำเนิดลูกที่มองเห็น

555
00:52:25,354 --> 00:52:27,939
เมื่อถูกเจอร์ลามาเรล
ปฏิเสธครั้งหนึ่งแล้ว

556
00:52:28,023 --> 00:52:30,567
เจ้าคงเข้าใจว่าทำไม
ข้าถึงไม่เข้าหาใครก่อนอีกเลย

557
00:52:36,573 --> 00:52:38,158
เจ้าต้องการจะสื่ออะไร

558
00:52:40,077 --> 00:52:41,703
เล่าเรื่องลูกชายเจ้าให้ข้าฟังหน่อย

559
00:52:59,805 --> 00:53:00,806
เชท เชท

560
00:54:55,212 --> 00:54:56,463
เจ้ามองเห็นอะไร ลูกชาย

561
00:54:58,256 --> 00:55:00,258
หอคอยแห่งกระดูกเทพ

562
00:55:01,218 --> 00:55:03,345
มากกว่าที่ข้าเคยเห็นมาตลอดชีวิต

563
00:55:04,596 --> 00:55:05,931
มีควันไฟ

564
00:55:09,601 --> 00:55:10,602
พาริส

565
00:55:11,478 --> 00:55:12,813
นางอยู่ที่นี่

566
00:55:22,197 --> 00:55:23,824
ไปตามหาน้องสาวของเจ้ากันเถอะ

567
00:56:22,799 --> 00:56:24,801
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร