1
00:00:01,585 --> 00:00:03,253
งานฉลองใช้เวลาเดินทางไม่กี่วัน

2
00:00:03,337 --> 00:00:06,215
โคฟุน เราจะไปเห็นโลกภายนอก

3
00:00:06,673 --> 00:00:10,177
จงฟัง เราได้นำแม่มดมาเผา

4
00:00:10,260 --> 00:00:14,348
นักล่าแม่มดไม่เจอพวกเรา
แต่สารของเขาเผยแผ่ไปไกล

5
00:00:14,848 --> 00:00:15,849
โคฟุนอยู่ไหน

6
00:00:15,933 --> 00:00:18,519
ช่วยด้วย ฮานิวา

7
00:00:18,602 --> 00:00:19,603
ข้ายังมีชีวิต
ตามเส้นทางไป

8
00:00:19,686 --> 00:00:22,022
- โคฟุนเขียนข้อความไว้
- เจ้ารู้คำพวกนั้นได้ยังไง

9
00:00:22,105 --> 00:00:23,690
ความรู้จากกล่องนั่นค่ะ แม่

10
00:00:23,774 --> 00:00:26,318
เราเปิดกล่อง
เราเรียนรู้วิธีอ่านและเขียน

11
00:00:26,401 --> 00:00:27,778
เราอ่านหนังสือทุกเล่มที่เขาทิ้งไว้

12
00:00:29,571 --> 00:00:31,031
ลูกชายเจ้า

13
00:00:35,285 --> 00:00:36,286
ข้อความ

14
00:00:36,370 --> 00:00:39,456
ข้าจะปล่อยมันไหลไปตามแม่น้ำ
ผ่านหุบเขานับสิบ

15
00:00:39,540 --> 00:00:41,917
มีข่าวจากสุสานพระอาทิตย์ ฝ่าบาท

16
00:00:42,000 --> 00:00:43,418
มันยังไม่จบ

17
00:01:43,937 --> 00:01:44,938
เชท เชท!

18
00:01:52,029 --> 00:01:53,113
เชท เชท เชท!

19
00:02:50,003 --> 00:02:52,339
ในที่สุดพวกเขาก็มาตามล่าพวกแม่มด

20
00:02:52,756 --> 00:02:54,550
ก่อนที่เราจะมาที่นี่

21
00:02:54,633 --> 00:02:57,720
เรามีโอกาสที่จะกำจัดพวกแม่มด

22
00:02:58,137 --> 00:02:59,972
แต่พวกมันร่ายมนต์ใส่เจ้าทุกคน

23
00:03:00,389 --> 00:03:02,558
ตอนนี้พวกเจ้าต้องสำนึกบาป

24
00:03:02,641 --> 00:03:04,393
พวกเรามากำจัดพวกแม่มดกันเองเถอะ

25
00:03:04,852 --> 00:03:08,439
พวกมันคือต้นเหตุที่ทำให้
พวกเราต้องเจอกับอันตรายทุกวันนี้

26
00:03:08,522 --> 00:03:10,816
และพวกมันต้องชดใช้

27
00:03:10,899 --> 00:03:12,818
ทุกคนรู้...

28
00:03:12,901 --> 00:03:13,902
ไปที่แม่น้ำ...

29
00:03:13,986 --> 00:03:16,572
...ว่าพวกเจ้าคือศัตรูที่แท้จริง
ของพวกเรามาตลอด

30
00:03:17,448 --> 00:03:19,241
จับพวกมันไว้ อย่าให้พวกมันหนีไป

31
00:03:19,825 --> 00:03:21,493
อย่าปล่อยให้พวกมันหนี

32
00:03:21,577 --> 00:03:24,246
เราจะใช้พวกมันเป็นข้อต่อรอง
เพื่อชีวิตพวกเรา

33
00:03:24,329 --> 00:03:25,914
ข้าได้ตัวเขา ข้าได้ตัวเขา

34
00:03:25,998 --> 00:03:30,210
ถอยไปก่อน แม่มดเอามีดจ่อคอข้าอยู่

35
00:03:30,294 --> 00:03:31,503
เราต้องไปเดี๋ยวนี้

36
00:03:31,587 --> 00:03:32,963
พาพวกเขาไปที่แม่น้ำ
ไปที่แม่น้ำ

37
00:03:33,881 --> 00:03:35,883
- ให้ปิศาจได้ผ่านไป
- อาร์คา

38
00:03:35,966 --> 00:03:37,634
เราจะกำจัดพวกมันได้ในไม่ช้า

39
00:03:37,718 --> 00:03:38,719
มาทัล

40
00:03:40,304 --> 00:03:41,347
ไป

41
00:03:42,848 --> 00:03:45,100
ไปกับพวกเขา มีชีวิตต่อไป

42
00:03:45,184 --> 00:03:46,185
ข้ารักท่าน

43
00:04:02,576 --> 00:04:03,619
มาทัล

44
00:04:08,707 --> 00:04:09,875
นางมาทำอะไรน่ะ

45
00:04:11,418 --> 00:04:12,628
โบวรึ

46
00:04:12,711 --> 00:04:13,962
ข้าจะไปกับพวกเจ้าด้วย

47
00:04:14,463 --> 00:04:15,881
มากับข้า ตามมา

48
00:04:17,424 --> 00:04:18,425
โคฟุน

49
00:04:20,886 --> 00:04:22,554
ข้าไม่มีประโยชน์ต่อเจ้าแล้ว

50
00:04:23,472 --> 00:04:24,515
ปล่อยข้าเถอะ

51
00:04:25,265 --> 00:04:26,517
เขาสมควรตาย

52
00:04:27,351 --> 00:04:28,352
ไม่

53
00:04:30,646 --> 00:04:31,647
ไม่

54
00:04:34,942 --> 00:04:38,487
ถ้าข้าเป็นปิศาจจริง
ข้าคงยินดีเป็นอย่างยิ่ง

55
00:04:44,910 --> 00:04:46,662
แต่เราไม่ใช่เผ่าแบบนั้น

56
00:05:45,220 --> 00:05:47,264
ข้าคือทามัคที จุน

57
00:05:49,141 --> 00:05:55,105
แม่ทัพนักล่าแม่มดของราชินีเคน
และผู้พิทักษ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งพายัน

58
00:05:55,189 --> 00:05:59,651
ในที่สุด นักล่าแม่มด
พวกเจ้าก็มาช่วยเรา

59
00:06:00,319 --> 00:06:01,779
คุกเข่าลง

60
00:06:02,363 --> 00:06:03,364
อะไรนะ

61
00:06:05,949 --> 00:06:06,950
พวกเจ้าทุกคนด้วย

62
00:06:20,839 --> 00:06:22,299
เพื่อแลกกับชีวิตเจ้าเอง...

63
00:06:23,550 --> 00:06:26,261
ส่งลูกของเจอร์ลามาเรลมา

64
00:06:28,806 --> 00:06:30,683
พวกเราชาวอัลเคนนีเป็นคนดี

65
00:06:32,768 --> 00:06:34,144
รักความสงบ

66
00:06:35,979 --> 00:06:37,231
ได้โปรด...

67
00:06:38,732 --> 00:06:41,735
นักล่าแม่มด ได้โปรด

68
00:06:43,195 --> 00:06:45,155
พวกแม่มดหนีไปแล้ว

69
00:06:51,453 --> 00:06:53,288
จนกว่าจะพิสูจน์เป็นอื่นได้

70
00:06:54,957 --> 00:06:56,500
ถือว่าพวกเจ้าทุกคนเป็นแม่มด

71
00:06:58,043 --> 00:06:59,503
ผู้พิทักษ์ศักดิ์สิทธิ์

72
00:07:00,796 --> 00:07:02,464
นี่คือเกธเธอร์ แบกซ์

73
00:07:03,340 --> 00:07:05,634
พวกแม่มด พวกมันกำลังหนี

74
00:07:06,677 --> 00:07:07,845
ตามข้ามา

75
00:07:13,892 --> 00:07:15,019
รอเดี๋ยว นี่ทางตัน

76
00:07:15,436 --> 00:07:18,480
ไม่ใช่หรอกลูก เราลงทางนี้ถูกละ

77
00:07:23,777 --> 00:07:24,778
ดูสิ

78
00:07:28,240 --> 00:07:29,241
พ่อ

79
00:07:30,784 --> 00:07:32,953
ท่านทำสิ่งนี้รึ ทำคนเดียวรึ

80
00:07:33,495 --> 00:07:36,081
อะไรที่เจอร์ลามาเรลทำได้
ข้าก็ทำได้ ใหญ่กว่าด้วย

81
00:07:36,165 --> 00:07:38,167
อะไรรึ อะไรอยู่เบื้องล่างเรา

82
00:07:38,584 --> 00:07:40,002
อิสรภาพไงคะ แม่

83
00:07:43,297 --> 00:07:44,631
พ่อสร้างเรือ

84
00:07:48,427 --> 00:07:49,428
ลูกชาย

85
00:07:51,972 --> 00:07:53,223
ท่านสร้างตั้งแต่เมื่อไหร่

86
00:07:53,807 --> 00:07:55,017
เมื่อข้ามีเวลา

87
00:07:55,100 --> 00:07:56,727
เจ้าจะแปลกใจว่า
คนเราสามารถทำอะไรได้มากมาย

88
00:07:56,810 --> 00:07:58,771
ก่อนที่เจ้าจะลืมตาในยามเช้าเสียอีก

89
00:07:59,938 --> 00:08:00,939
ทำไม

90
00:08:02,232 --> 00:08:04,777
ข้าก็เหมือนเจ้า
หวังว่าวันนี้จะไม่มาถึง

91
00:08:05,986 --> 00:08:07,529
แต่เจ้าเตรียมการไว้รึ

92
00:08:08,697 --> 00:08:12,034
ใช่ ข้าเตรียมไว้ และด้วยเหตุนี้
เราถึงมีชีวิตต่อในวันพรุ่งนี้ได้

93
00:08:52,700 --> 00:08:54,201
พวกคนที่หนีไป...

94
00:08:55,327 --> 00:08:57,037
หนึ่งในนั้นมีนักสร้างรึ

95
00:08:57,454 --> 00:08:59,998
ใช่ขอรับ ฝีมือดีด้วย

96
00:09:04,002 --> 00:09:05,212
ข้ามซะ

97
00:10:14,281 --> 00:10:17,034
- พ่อ
- ข้ารู้แล้ว ข้าได้ยินพวกมัน

98
00:10:19,370 --> 00:10:20,954
หยิบดาบมาให้ข้า

99
00:10:40,683 --> 00:10:44,687
พวกมันอยู่ข้างหน้า ทั้งสองด้าน

100
00:10:46,522 --> 00:10:49,692
เราจะเดินทางอย่าเงียบๆ

101
00:11:32,609 --> 00:11:34,737
ข้าตามหาเจ้า...

102
00:11:36,822 --> 00:11:38,490
มาทั้งชีวิต

103
00:11:43,620 --> 00:11:46,331
ข้าอยู่ตอนที่เจ้าถือกำเนิดด้วย

104
00:11:52,671 --> 00:11:54,715
ข้าได้ยินเสียงร้องไห้
ครั้งแรกของเจ้า

105
00:11:57,968 --> 00:12:03,557
นับตั้งแต่นั้นมา ข้าก็อุทิศตน
เพื่อตามหาเจ้าอีกครั้ง

106
00:12:08,312 --> 00:12:14,234
ข้าสังหารคนนับหลายชีวิต
เพื่อเข้าถึงตัวเจ้า

107
00:12:16,653 --> 00:12:17,905
และในตอนนี้...

108
00:12:20,324 --> 00:12:21,825
จะเกิดอะไรต่อ

109
00:12:23,786 --> 00:12:27,122
ใกล้ๆ นี้ มีเผ่าหนึ่งที่เต็มไปด้วย
ญาติพี่น้องของเจ้า

110
00:12:27,206 --> 00:12:31,001
ทุกคนคุกเข่าร้องขอให้ข้าอภัย

111
00:12:33,879 --> 00:12:36,673
บางทีเจ้าอาจจะซื้อชีวิตพวกเขาได้

112
00:12:40,177 --> 00:12:41,428
พูดมา

113
00:12:44,640 --> 00:12:46,934
ให้ข้าได้ยินเสียงของเจ้าหน่อย

114
00:12:47,017 --> 00:12:50,062
เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่
เสียงร้องไห้ของเด็กเกิดใหม่

115
00:12:53,107 --> 00:12:54,900
ประกาศตัวออกมาซะ

116
00:12:57,236 --> 00:13:00,280
และให้ข้าพาเจ้าไปพบราชินี

117
00:13:03,826 --> 00:13:05,202
พูดมา...

118
00:13:06,995 --> 00:13:08,872
แล้วเผ่าเจ้าจะมีชีวิตรอดต่อไป

119
00:13:19,299 --> 00:13:20,342
ไม่ตอบรึ

120
00:14:37,294 --> 00:14:38,295
ช่วยด้วย

121
00:14:45,427 --> 00:14:46,428
ไม่นะ

122
00:15:00,442 --> 00:15:02,152
- บาบา
- มักห์รา

123
00:15:15,749 --> 00:15:16,750
รอก่อน แม่

124
00:15:32,391 --> 00:15:33,434
ไม่นะ

125
00:15:36,437 --> 00:15:37,479
แม่

126
00:15:57,750 --> 00:15:58,751
ไป

127
00:16:07,134 --> 00:16:08,343
อาร์คา

128
00:16:36,622 --> 00:16:38,290
ปลายแม่น้ำมีอะไร

129
00:16:39,249 --> 00:16:40,501
เราตามไปได้มั้ย

130
00:16:41,835 --> 00:16:43,337
ข้าบาดเจ็บ

131
00:16:46,465 --> 00:16:48,092
ข้างหน้านั่นมีอะไร

132
00:16:50,010 --> 00:16:52,971
ข้าอาจจะไว้ชีวิตเจ้า

133
00:16:53,931 --> 00:16:55,974
ทะเลกว้าง น้ำลึก

134
00:16:56,684 --> 00:16:57,851
พวกมันเดินทางรวดเร็ว

135
00:16:58,519 --> 00:17:00,688
เจ้าตามพวกมันไม่ทันหรอก

136
00:17:02,314 --> 00:17:03,482
ช่วยข้าด้วย

137
00:17:15,327 --> 00:17:17,413
เอาล่ะ คงช่วยประหยัดเวลาให้เจ้าได้

138
00:17:20,916 --> 00:17:23,919
กลับไปที่เผ่า ฆ่าพวกมันให้หมด

139
00:17:27,089 --> 00:17:28,090
ผู้ส่งสาร

140
00:17:31,677 --> 00:17:33,262
ส่งข้อความถึงราชินีเคน

141
00:17:34,888 --> 00:17:36,640
แม่มดหนีไปได้

142
00:18:36,408 --> 00:18:37,868
ทามัคที จุนส่งข่าวมา

143
00:18:39,203 --> 00:18:40,662
เขาเจอตัวแม่มดมั้ย

144
00:18:40,746 --> 00:18:43,374
เจอ แต่ไม่นานพวกมันก็หนีไปได้

145
00:18:44,375 --> 00:18:45,918
พวกมันหนีเขาไปได้อีกแล้วรึ

146
00:18:47,628 --> 00:18:49,630
- ยังไง
- เขาไม่ได้บอก

147
00:18:51,048 --> 00:18:52,758
งั้นเราก็ได้แต่เดา

148
00:18:53,175 --> 00:18:55,719
ไม่ก็จินตนาการเอาเอง

149
00:18:55,803 --> 00:18:57,137
เลดี้แอน

150
00:18:57,888 --> 00:19:02,976
เมื่อเทพแห่งเพลิงทำให้ผิวเจ้าไหม้
เจ้ากล่าวโทษเทพหรือตัวเจ้าเอง

151
00:19:04,311 --> 00:19:05,813
ไม่ทั้งสองอย่าง ฝ่าบาท

152
00:19:06,897 --> 00:19:09,274
ข้าโทษสาวใช้ที่ไม่บังให้ข้า

153
00:19:10,609 --> 00:19:14,029
เราไม่บังอาจกล่าวโทษเทพเจ้า
ไม่มีใครโทษท่าน

154
00:19:15,572 --> 00:19:18,742
แต่บางทีข่าวนี้หมายความว่า
ทามัคที จุนควรกลับบ้าน

155
00:19:19,410 --> 00:19:21,161
ไม่ใช่หรอก

156
00:19:21,453 --> 00:19:25,457
แต่ในการเดินทางเช่นนี้
ทามัคที จุนควรมีทหารมากขึ้น

157
00:19:25,791 --> 00:19:27,042
ฝ่าบาท ได้โปรด...

158
00:19:27,126 --> 00:19:29,795
ส่งไปอีก ส่งไปให้หมด

159
00:19:29,878 --> 00:19:32,172
คนเหล่านี้เป็นพ่อและแม่

160
00:19:32,256 --> 00:19:33,799
สามีและภรรยา

161
00:19:34,258 --> 00:19:35,801
ลูกสาวและลูกชาย

162
00:19:36,593 --> 00:19:39,471
ครอบครัวพวกเขาจะเป็นทุกข์
หากพวกเขาจากไป

163
00:19:39,555 --> 00:19:43,600
พวกเขาเหนื่อยเต็มทนแล้ว...
กับการตามล่าที่ไม่เกิดประโยชน์

164
00:19:43,684 --> 00:19:45,686
พวกเขาไม่อาจเข้าใจ

165
00:19:46,770 --> 00:19:49,940
เครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์
ก็ไม่พอใจเช่นกัน ฝ่ายบาท

166
00:19:51,275 --> 00:19:53,527
บรรดาเทพเองก็ไม่เข้าใจสิ่งนี้

167
00:19:53,610 --> 00:19:56,613
แต่เจ้าเข้าใจว่าบรรดาเทพ
กล่าวอะไรงั้นหรือ

168
00:19:56,697 --> 00:20:00,492
ใช่ พวกเขากล่าวว่า "พอได้แล้ว"
พอได้แล้ว!

169
00:20:05,122 --> 00:20:06,123
ที่นั่น...

170
00:20:08,459 --> 00:20:10,544
ในรัฐธรรมนูญเก่าของเรา

171
00:20:16,341 --> 00:20:18,927
"ระบอบกษัตริย์จะต้องอยู่เหนือรัฐสภา

172
00:20:20,679 --> 00:20:22,723
และกษัตริย์จะต้องอยู่เหนือ
จนกว่าจะสิ้นพระชนม์"

173
00:20:22,806 --> 00:20:24,308
ข้ายังสบายดีอยู่

174
00:20:24,391 --> 00:20:28,979
ฝ่าบาท ประชาชนแห่งพายัน
ต่างพากันพูดเช่นนี้

175
00:20:29,063 --> 00:20:31,523
ส่วนเจ้าก็ไปสมสู่กับพวกห่านั่นสินะ

176
00:20:31,607 --> 00:20:35,819
เห็นได้ชัดว่าท่านได้ไล่ล่า
แม่มดมายุคหนึ่งแล้ว

177
00:20:35,903 --> 00:20:37,738
แต่ยังไม่พบสักคน

178
00:20:38,280 --> 00:20:40,199
ท่านได้สังเวยกองทัพของเราไป

179
00:20:40,699 --> 00:20:42,659
ทำให้คลังสมบัติของเราร่อยหรอ

180
00:20:42,743 --> 00:20:47,247
แต่ก็ยังไม่มีหลักฐาน
ว่าพลังปิศาจนั่นมีจริง

181
00:20:49,166 --> 00:20:50,167
เพียงแค่...

182
00:20:51,919 --> 00:20:55,130
ชายที่ท่านเคยรักได้หนีไปจากท่าน

183
00:20:59,009 --> 00:21:05,140
พวกเขาพูดกันว่าเราคือประเทศ
ที่ถูกปกครองโดยคนที่อกหัก

184
00:22:26,472 --> 00:22:28,182
ข้อความจากเจอร์ลามาเรล

185
00:22:30,559 --> 00:22:35,356
ข้อความที่จะส่งให้ลูกๆ
เมื่อพวกเขาพร้อมจะจากพวกเราไป

186
00:22:36,732 --> 00:22:37,983
เป็นข้อความที่ต้องอ่านด้วยดวงตา

187
00:22:41,028 --> 00:22:42,988
เจอร์ลามาเรลยังมี
เรื่องให้แปลกใจอีกหรือ

188
00:22:46,075 --> 00:22:47,785
ข้ารับปากเขา

189
00:22:47,868 --> 00:22:51,663
ข้าจะส่งให้ทันทีที่พวกเขาพร้อม

190
00:22:52,873 --> 00:22:55,250
เป็นข้อความสุดท้ายที่ข้าได้จากเขา

191
00:22:56,335 --> 00:22:59,421
สิ่งสุดท้ายที่ข้าสัญญากับเขา

192
00:22:59,922 --> 00:23:01,006
เราแน่ใจแล้วหรือ

193
00:23:02,800 --> 00:23:04,134
แน่ใจสิ

194
00:23:05,886 --> 00:23:06,887
อ่านเลย

195
00:23:12,810 --> 00:23:14,561
"ลูกๆ ที่รักของข้า...

196
00:23:17,481 --> 00:23:19,316
แม่น้ำคือจุดเริ่มต้น

197
00:23:20,693 --> 00:23:23,779
ก้าวแรกในการเดินทางอันยาวนาน
เพื่อกลับมาหาข้า

198
00:23:24,655 --> 00:23:27,866
ล่องตามแม่น้ำไปยังลาเวนเดอร์

199
00:23:28,367 --> 00:23:30,244
ถนนลาเวนเดอร์สายใหญ่"

200
00:23:30,953 --> 00:23:32,621
ถนนลาเวนเดอร์มีอยู่จริง

201
00:23:33,372 --> 00:23:37,292
"จากนั้นเดินทางตามถนนลาเวนเดอร์
ไปยังบ้านแห่งการรู้แจ้ง

202
00:23:39,336 --> 00:23:41,880
ณ ที่นั่น ข้าจะสร้าง
อาณาจักรแห่งใหม่

203
00:23:42,756 --> 00:23:45,384
แสงที่ส่องสว่างมายังโลกที่มืดมน

204
00:23:45,843 --> 00:23:49,096
แล้ววันหนึ่ง เจ้าจะมาหาข้า
และรู้ในสิ่งที่ข้ารู้

205
00:23:49,888 --> 00:23:53,559
และนำความรู้นี้ไปยัง
ทุกมุมโลกที่มืดมนที่สุด

206
00:23:56,186 --> 00:23:58,313
- "คนที่เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา"
- "...เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา"

207
00:23:58,397 --> 00:24:01,191
คนที่เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา

208
00:24:03,652 --> 00:24:07,406
แล้วไงต่อ เราต้องตามแม่น้ำไปเหรอ
นานเท่าไหร่ล่ะ

209
00:24:09,158 --> 00:24:10,492
เขาจะทิ้งเครื่องหมายไว้ให้

210
00:24:13,495 --> 00:24:15,414
- เราจะไปถึงที่นั่นแน่
- จริงหรือ

211
00:24:15,831 --> 00:24:17,332
เรามีทางเลือกอื่นด้วยเหรอ

212
00:24:17,416 --> 00:24:18,751
เรามีทางเลือก

213
00:24:22,421 --> 00:24:23,505
ฟังข้านะ

214
00:24:25,758 --> 00:24:27,009
มองมาที่ข้า

215
00:24:38,604 --> 00:24:40,439
ยิ่งเดินทางไกลเท่าไร

216
00:24:41,273 --> 00:24:44,234
อุปสรรคก็ยิ่งร้ายแรงยิ่งขึ้น

217
00:24:44,735 --> 00:24:48,113
และยิ่งทำให้คนที่ฝ่าฝันเปลี่ยนไป

218
00:24:51,033 --> 00:24:52,743
การเดินทางเช่นนี้...

219
00:24:57,456 --> 00:24:58,999
พวกเราคนที่รอดชีวิตได้

220
00:24:59,083 --> 00:25:03,295
ข้ากลัวว่า จะกลายเป็นคนอีกแบบหนึ่ง
จนทำให้เราจำกันและกันไม่ได้

221
00:25:20,145 --> 00:25:22,940
คำตอบแบบไหนกัน
ที่บ้านแห่งการรู้แจ้ง

222
00:25:23,023 --> 00:25:26,985
จะมอบให้พวกเรา
ถ้าพวกเราจดจำตัวเองไม่ได้แล้ว

223
00:25:34,118 --> 00:25:38,956
ข้าจะยอมทำตามการโหวตของพวกเรา
แต่เจ้าต้องฟังข้า

224
00:25:40,833 --> 00:25:45,421
เรามีทางเลือกที่จะ
ใช้ชีวิตอย่างที่เราเป็น

225
00:25:45,879 --> 00:25:47,756
เราสามารถอยู่ห่างๆ
พวกนักล่าแม่มดได้

226
00:25:47,840 --> 00:25:50,759
ซึ่งคงยังตามล่าเรา
ขณะที่เราพูดอยู่ตอนนี้แน่

227
00:25:52,177 --> 00:25:55,723
และเราสามารถเดินทางห่างออกจาก
สถานที่ที่มันจะตามเราเจอ...

228
00:25:57,141 --> 00:26:02,521
เราก็จะใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายและสงบ

229
00:26:03,313 --> 00:26:04,565
และได้อยู่ด้วยกัน

230
00:26:12,448 --> 00:26:19,204
แม่ ข้ารู้ว่า
ข้าจะไม่มีทางรู้จักตัวเอง

231
00:26:19,955 --> 00:26:21,915
จนกว่าจะรู้ว่าข้ามาจากไหน

232
00:26:25,127 --> 00:26:29,506
และข้าจะไม่มีวันรู้
จนกว่าจะได้พบกับเจอร์ลามาเรล

233
00:26:35,763 --> 00:26:36,847
แล้วเจ้าล่ะ

234
00:26:39,975 --> 00:26:44,146
ข้าไม่อยากเป็นคนที่ต้อง
หลบซ่อนตัวจากโลกใบนี้

235
00:26:45,189 --> 00:26:47,858
ข้าไม่อยากเป็น
คนที่ไม่รับรู้ความจริง

236
00:26:47,941 --> 00:26:49,860
เพราะกลัวความหมายของมัน

237
00:26:54,615 --> 00:26:55,616
เข้าใจละ

238
00:27:00,079 --> 00:27:01,497
เรามาโหวตกันมั้ย

239
00:27:03,791 --> 00:27:06,377
ใครบ้างที่อยากออกจากแม่น้ำ
แล้วหาที่หลบภัย

240
00:27:06,794 --> 00:27:07,795
เชท เชท

241
00:27:08,796 --> 00:27:09,797
เชท เชท

242
00:27:12,591 --> 00:27:15,594
ใครที่อยากตามรอยเส้นทาง
ของเจอร์ลามาเรล

243
00:27:15,677 --> 00:27:17,221
- เชท เชท
- เชท เชท

244
00:27:18,681 --> 00:27:19,765
เชท เชท

245
00:27:24,019 --> 00:27:26,021
ยังมีอีกหนึ่งคนที่ไม่ได้โหวต

246
00:27:30,943 --> 00:27:33,070
- ไม่
- เราคือเผ่าเดียวกัน ฮานิวา

247
00:27:33,153 --> 00:27:34,780
เราต่างหากที่เป็นเผ่าเดียวกัน

248
00:27:35,656 --> 00:27:36,657
พวกเรา

249
00:27:37,574 --> 00:27:40,494
คนที่ร่วมหัวจมท้ายมาตั้งแต่ต้น

250
00:27:40,911 --> 00:27:42,329
ข้าเห็นด้วยกับพาริส

251
00:27:42,746 --> 00:27:45,165
ตอนนี้เราคือผู้เหลือรอด
จากเผ่าอัลเคนนี

252
00:27:45,249 --> 00:27:47,334
โบวไลออนก็มีสายสัมพันธ์เดียวกัน

253
00:27:47,418 --> 00:27:50,045
พวกอัลเคนนียินดีที่จะ
ส่งตัวพวกเราให้นักล่าแม่มด

254
00:27:50,129 --> 00:27:51,588
เพื่อรักษาชีวิตตัวเอง

255
00:27:52,005 --> 00:27:53,924
พวกเขาทำในสิ่งที่ต้องทำ

256
00:27:54,675 --> 00:27:57,594
แต่พวกเขาก็สอนเจ้า เลี้ยงดูเจ้า

257
00:27:58,053 --> 00:27:59,888
พวกเขารักเจ้า และเป็นเพื่อนกับเจ้า

258
00:28:01,223 --> 00:28:03,851
พวกเขาเปลี่ยนวิถีชีวิต
เพื่อช่วยพวกเจ้า

259
00:28:03,934 --> 00:28:06,603
แต่เมื่อโอกาสแรกมาถึง
พวกเขากลับหักหลังเราทุกคน

260
00:28:08,313 --> 00:28:10,649
มีพวกเราหกคนบนเรือลำนี้
และเสียงทุกคนมีความหมาย

261
00:28:10,733 --> 00:28:11,734
ไม่

262
00:28:13,902 --> 00:28:16,739
นางไม่ข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

263
00:28:16,822 --> 00:28:17,906
ฮานิวา

264
00:28:19,783 --> 00:28:21,493
ข้าโหวตให้ล่องแม่น้ำต่อไป

265
00:28:25,706 --> 00:28:27,875
ข้าโหวตเห็นด้วยกับฮานิวาและโคฟุน

266
00:28:29,126 --> 00:28:32,629
อาร์คา มาทัล แม่ของข้า...

267
00:28:34,715 --> 00:28:37,176
พวกเราสังเวยทุกอย่างไป
มากเกินกว่าจะถอยหลัง

268
00:28:39,303 --> 00:28:41,430
งั้นเราก็ตกลงได้แล้ว

269
00:28:53,233 --> 00:28:54,234
ท่านแม่ทัพ

270
00:28:54,735 --> 00:28:55,861
รายงานมา

271
00:28:56,320 --> 00:28:57,571
ข่าวดีขอรับ แม่ทัพ

272
00:28:57,988 --> 00:29:00,574
เราคิดว่าภูมิประเทศข้างหน้า
อันตราย แต่ก็เดินผ่านได้

273
00:29:00,657 --> 00:29:04,036
พวกทหารไม่ต้องอยู่ประจำแคมป์
เกินครึ่งวัน ขณะที่เราสำรวจพื้นที่

274
00:29:04,119 --> 00:29:07,456
ห้ามใครหยุดพัก
จนกว่าพวกเราจะตาย

275
00:29:07,539 --> 00:29:11,126
หรือเจอตัวลูกๆ ของเจอร์ลามาเรล
เข้าใจมั้ย

276
00:29:12,002 --> 00:29:13,754
- เข้าใจขอรับ
- ดี

277
00:29:14,296 --> 00:29:15,714
เดินทางต่อ

278
00:29:22,888 --> 00:29:24,973
- ถ้างั้นก็ต้องลงมือ
- สังหารราชินีรึ

279
00:29:25,057 --> 00:29:26,058
เทพเจ้าน่ะหรือ

280
00:29:26,141 --> 00:29:27,685
ใครที่นี่ยังเชื่อเรื่องนั้นบ้าง

281
00:29:27,768 --> 00:29:29,687
เราเชื่ออะไรไม่สำคัญ

282
00:29:29,770 --> 00:29:32,231
ประชาชนหลายคนที่อยู่ตรง
กำแพงด้านล่างยังคงเชื่อ

283
00:29:32,314 --> 00:29:37,111
- ถ้าเราเนรเทศ...
- เนรเทศพระเจ้า พวกเขาคงลุกฮือ

284
00:29:37,194 --> 00:29:39,279
- เรามีทหาร
- แต่มีไม่เยอะ

285
00:29:39,363 --> 00:29:42,074
งั้นเราต้องไม่ใช่คนที่เนรเทศนาง

286
00:29:42,157 --> 00:29:45,577
ถ้าเรากลัวที่จะลงมือ
แล้วใครคนไหนจะกล้า

287
00:29:46,578 --> 00:29:48,997
การจะสังหารเทพ
เราต้องทำเหมือนเป็นเทพ

288
00:29:50,416 --> 00:29:54,169
นางจะต้องตายอย่างไม่ต้องดิ้นรน
ปราศจากเลือด และไม่ใช้อาวุธ

289
00:29:54,586 --> 00:29:57,673
ต้องไม่มีหลักฐานว่าเป็นฝีมือมนุษย์

290
00:29:58,966 --> 00:30:00,843
แล้วประชาชนที่กำแพงด้านล่าง

291
00:30:00,926 --> 00:30:05,848
จะต้องได้ยินราชินีของพวกเขา
ถูกโจมตีด้วยฝีมือของพระเจ้า

292
00:30:07,016 --> 00:30:10,769
พวกเขาก็จะกล่าวว่า
"นี่คือความยุติธรรม"

293
00:30:30,414 --> 00:30:31,832
ข้ามีเมตตาเกินไป

294
00:30:39,798 --> 00:30:41,133
เราสวดภาวนาได้

295
00:30:44,928 --> 00:30:46,722
ข้าสวดให้แค่ความจริงแท้

296
00:30:49,016 --> 00:30:50,434
เจ้าได้ยินอะไรมา

297
00:30:52,394 --> 00:30:54,355
มีคนกระซิบข่าวใหม่ๆ เกี่ยวกับท่าน

298
00:30:56,065 --> 00:30:59,193
ใครกระซิบ
เลดี้แอนรึ ลอร์ดดูนรึ

299
00:31:00,569 --> 00:31:02,196
ใช่ คนอื่นๆ ก็ด้วย

300
00:31:04,823 --> 00:31:06,033
บอกชื่อพวกมันมา

301
00:31:09,453 --> 00:31:12,122
ทุกคนเลย ฝ่าบาท

302
00:31:19,963 --> 00:31:22,758
คนที่เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา

303
00:31:48,409 --> 00:31:51,203
- เจ้าทำอะไรน่ะ
- ทำอะไร

304
00:31:52,329 --> 00:31:54,540
เจ้าไม่มีเหตุผลที่จะต้อง
ตามพวกเราไป

305
00:31:54,623 --> 00:31:56,792
ถ้าเจ้าโหวตคัดค้านเรา
เจ้าก็ไม่ต้องไป

306
00:31:58,919 --> 00:31:59,962
พวกเขาจากไปหมดแล้ว

307
00:32:01,922 --> 00:32:03,590
ทุกคนจากไปหมดแล้ว

308
00:32:05,175 --> 00:32:07,010
ข้าจะไปอยู่ที่ไหนได้

309
00:32:10,222 --> 00:32:14,059
แต่ถึงอย่างนั้น
เจ้าก็เลือกเส้นทางที่ลำบากกว่า

310
00:32:14,476 --> 00:32:17,980
อันตรายยิ่งกว่า ทำไมล่ะ

311
00:32:20,357 --> 00:32:22,609
ข้าไม่รู้จักเจ้าและน้องสาวเจ้าดีนัก

312
00:32:23,569 --> 00:32:26,030
ไม่เหมือนที่ข้ารู้จักคนอื่นในเผ่า

313
00:32:27,656 --> 00:32:30,242
เพราะพวกเราคือคนที่เจ้าสอดแนมไม่ได้

314
00:32:31,326 --> 00:32:33,245
ข้ารู้ว่าเจ้าคือมนุษย์เงา

315
00:32:35,414 --> 00:32:37,416
ข้าอาจไม่รู้
ความลับทั้งหมดของเจ้า...

316
00:32:38,917 --> 00:32:41,712
แต่ที่น้องสาวเจ้าโมโห
ไม่ได้เป็นความลับกับใคร

317
00:32:43,922 --> 00:32:45,674
ข้าโหวตแบบนั้นเพราะว่า...

318
00:32:47,092 --> 00:32:50,804
ข้าไม่เห็นว่ามันจะต่างกัน
และข้าก็ไม่อยากสู้รบอีกแล้วในวันนี้

319
00:32:53,432 --> 00:32:55,726
นางไม่ได้โมโห

320
00:32:56,268 --> 00:32:58,312
ข้าหมายถึง นางไม่ได้โมโหเจ้า

321
00:32:59,980 --> 00:33:05,152
ฟังนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องยาก
สำหรับนาง และนางก็พยายามเต็มที่

322
00:33:05,235 --> 00:33:07,738
บางครั้งก็ระบายออกมาเป็นความโกรธ

323
00:33:13,660 --> 00:33:15,287
ยากสำหรับเจ้าด้วยไม่ใช่รึ

324
00:33:26,590 --> 00:33:29,885
ขอบคุณที่พยายามมาคุยกับข้า

325
00:33:32,680 --> 00:33:34,515
ตอนนี้ข้าอยากอยู่คนเดียว

326
00:33:47,861 --> 00:33:49,238
เฮ้ ต้องการความช่วยเหลือมั้ย

327
00:33:49,863 --> 00:33:52,241
อื้อ ข้าสร้างสิ่งนี้

328
00:33:52,866 --> 00:33:54,868
- เอาไปให้โบว
- โอเค

329
00:33:55,285 --> 00:33:56,537
ให้เจ้ากับฮานิวา

330
00:33:57,955 --> 00:33:59,581
เราต้องหยุดเดินทางคืนหนึ่ง

331
00:34:00,582 --> 00:34:02,751
นางต้องพักผ่อนข้างกองไฟ

332
00:34:08,257 --> 00:34:09,258
ได้

333
00:34:13,887 --> 00:34:15,097
เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า

334
00:34:22,271 --> 00:34:24,314
นางไม่เคยพูดกับข้าแบบนั้นมาก่อน

335
00:34:25,566 --> 00:34:27,317
เคยเถียงกับข้ามาบ้าง

336
00:34:27,401 --> 00:34:30,154
ต่อต้านข้าก็หลายครั้ง แต่...

337
00:34:33,490 --> 00:34:35,951
ครั้งนี้แตกต่างออกไป

338
00:34:40,456 --> 00:34:44,585
ถ้าผลโหวตเสมอกัน
แล้วข้าโหวตตรงข้ามกับนาง

339
00:34:45,169 --> 00:34:47,379
ข้าไม่รู้จริงๆ ว่านางจะทำอะไรบ้าง

340
00:34:52,593 --> 00:34:55,804
เราบอกพวกเขาให้ซ่อนตัวตนมาตลอดชีวิต

341
00:34:57,681 --> 00:35:01,352
บอกพวกเขาว่า
มันไม่ปลอดภัย ถ้าคนอื่นรู้

342
00:35:03,812 --> 00:35:08,067
เราไม่เคยรู้เลยว่าจริงๆ แล้ว
พวกเขาควรเป็นใคร

343
00:35:09,902 --> 00:35:11,527
หรือเป็นอะไรได้บ้าง

344
00:35:14,156 --> 00:35:17,117
บางทียิ่งเราล่องแม่น้ำสายนี้
ไปไกลเท่าไร...

345
00:35:18,243 --> 00:35:21,121
พวกเขาอาจจะค้นพบตัวเอง
ได้อิสระมากขึ้น

346
00:35:57,658 --> 00:36:02,663
ฝ่าบาท สาวใช้ของท่าน
ส่งคำเชิญจากข้าให้แล้วใช่ไหม

347
00:36:03,163 --> 00:36:05,290
ใช่แล้ว เลดี้แอน นางให้ข้าแล้ว

348
00:36:05,374 --> 00:36:08,085
ฝ่าบาท ขอต้อนรับ

349
00:36:22,141 --> 00:36:25,019
กลิ่นของเซ็กส์
และเสียงของนกขับขาน

350
00:36:25,686 --> 00:36:27,229
ส่วนผสมอันศักดิ์สิทธิ์

351
00:36:27,896 --> 00:36:29,440
อย่างที่ข้าแจ้งไปในคำเชิญ

352
00:36:29,523 --> 00:36:32,109
ข้าเตรียมสิ่งพิเศษมาให้ท่าน

353
00:36:35,404 --> 00:36:37,239
ทุกคนที่ไม่ได้รับเชิญ ออกไป

354
00:36:46,081 --> 00:36:49,293
เพลงใหม่ นกตัวใหม่

355
00:36:50,294 --> 00:36:52,921
ท่านจะเป็นคนแรกที่ได้ยิน
ภายในกำแพงราชวังนี้

356
00:36:55,299 --> 00:36:57,384
แล้วใครจะร่วมยินดีกับข้าล่ะ

357
00:36:59,053 --> 00:37:00,846
ข้าเอง ฝ่าบาท

358
00:37:02,014 --> 00:37:03,015
หากท่านอนุญาต

359
00:37:03,098 --> 00:37:06,060
แน่นอน ลอร์ดดูน
ข้ารู้ว่าต้องเป็นเจ้า

360
00:37:06,977 --> 00:37:12,358
เราคิดว่านกตัวใหม่แปลกถิ่นตัวนี้
หลงทางเพราะพายุ

361
00:37:13,692 --> 00:37:18,364
นักดักสัตว์ของข้าได้ยินเสียงมัน
ร้องเพลงในต้นแอปเปิ้ลและจับมันมาได้

362
00:37:19,948 --> 00:37:21,867
งั้นก็ควรตบรางวัลให้เขา

363
00:37:22,493 --> 00:37:25,412
รวมทั้งเจ้าด้วย เลดี้แอน
เจ้าก็ด้วย ลอร์ดดูน ที่นึกถึงข้า

364
00:37:26,497 --> 00:37:28,082
นี่ล่ะคือแขกใหม่ของเรา

365
00:37:38,801 --> 00:37:40,344
ข้าไม่ได้ยินเสียงเพลง

366
00:37:40,427 --> 00:37:46,016
ข้าได้ยินมาว่านกพิเศษตัวนี้
จะขับขานเมื่อมาเกาะที่มือเท่านั้น

367
00:37:47,685 --> 00:37:49,937
มือท่านจะเป็นมือแรกที่ให้มันเกาะ

368
00:37:52,189 --> 00:37:53,357
อ้อ...

369
00:37:53,440 --> 00:37:56,568
ถ้าเช่นนั้นเปิดกรงซิ ลอร์ดดูน

370
00:38:09,790 --> 00:38:12,876
ปกตินกจะตัวสั่นเมื่ออยู่ท่ามกลางคน
ข้าไม่ได้ยินเสียงมันสั่น

371
00:38:13,168 --> 00:38:16,380
บางทีมันอาจจะไม่กลัว

372
00:38:25,681 --> 00:38:27,307
ข้าก็ไม่กลัวเช่นกัน

373
00:38:27,391 --> 00:38:31,270
สภาของข้าทุกคนต่างตกลงให้ข้าสิ้นชีพ

374
00:38:31,353 --> 00:38:33,605
เมืองที่เสื่อมทรามทั้งเมือง
อยากให้ข้าตาย

375
00:38:33,689 --> 00:38:38,360
ข้าจะไม่ตายเพื่อเมืองนี้
เมืองนี้ต่างหากที่ต้องตายเพื่อข้า

376
00:38:41,864 --> 00:38:43,073
เจ้าไปก่อนเลย

377
00:38:58,005 --> 00:38:59,006
โอเค

378
00:39:08,140 --> 00:39:09,641
เราเดินทางมาไกลพอตัว

379
00:39:10,225 --> 00:39:13,687
ตราบเท่าที่เราเดินทางต่อเนื่อง
ในช่วงกลางวัน เราก็จะไม่เป็นไร

380
00:39:13,771 --> 00:39:17,775
พวกเราคนหนึ่งควรจะตื่นตลอดทั้งคืน
เพื่อเฝ้าระวังและดูแลกองไฟ

381
00:39:22,488 --> 00:39:23,697
มานั่งกับข้าสิ

382
00:39:38,670 --> 00:39:39,713
แม่...

383
00:39:39,797 --> 00:39:43,592
บอกข้าหน่อย
เจ้าจินตนาการว่าจะเป็นยังไง

384
00:39:51,600 --> 00:39:53,060
จินตนาการเรื่องอะไร

385
00:39:53,769 --> 00:39:56,939
"ณ ที่นั่น ข้าจะสร้างอาณาจักร
แห่งใหม่" เขาว่าไว้

386
00:39:59,316 --> 00:40:02,653
เราจะต้องเสี่ยงชีวิตและความปลอดภัย
เพื่อให้ไปถึงที่นั่น

387
00:40:03,404 --> 00:40:04,697
เพราะงั้นบอกข้าที

388
00:40:05,864 --> 00:40:08,617
เจ้าจินตนาการว่า
อาณาจักรนี้จะเป็นยังไง

389
00:40:14,289 --> 00:40:15,457
ก็...

390
00:40:22,464 --> 00:40:23,882
ข้าจินตนาการว่า...

391
00:40:26,051 --> 00:40:31,557
น่าจะเป็น... สถานที่
ที่เราจะจำทุกอย่างได้

392
00:40:33,642 --> 00:40:36,186
ว่าครั้งหนึ่งเราเคยใช้ชีวิตยังไง

393
00:40:38,313 --> 00:40:40,065
ว่าเราเคยเป็นใคร

394
00:40:42,484 --> 00:40:43,527
เกี่ยวกับว่า...

395
00:40:45,362 --> 00:40:48,323
เราใช้ความรู้เพื่อทำให้
สิ่งต่างๆ ดีขึ้นยังไง

396
00:40:52,369 --> 00:40:53,787
ข้าจินตนาการว่า...

397
00:40:55,414 --> 00:40:57,541
น่าจะเป็นสถานที่ที่...

398
00:40:59,334 --> 00:41:01,545
ข้าไม่ใช่คนแปลกแยกอีกต่อไป

399
00:41:04,381 --> 00:41:07,259
สถานที่ที่ข้าช่วยสร้าง
สิ่งสำคัญได้...

400
00:41:08,302 --> 00:41:10,971
และไม่ต้องปิดบังตัวตนของตัวเอง

401
00:41:14,725 --> 00:41:17,978
หากพ่อของเจ้าสร้างอาณาจักรขึ้นได้
เจ้าก็จะเป็นเจ้าหญิง

402
00:41:22,691 --> 00:41:24,234
ไม่ใช่แบบนั้น

403
00:41:25,069 --> 00:41:28,113
ข้าจะทำตามทุกสิ่งที่เขาขอ
ไม่ว่าจะต้องช่วยยังไง

404
00:41:28,197 --> 00:41:30,783
แล้วใครบ้างที่จะอยู่ในอาณาจักรนี้

405
00:41:32,493 --> 00:41:33,994
ท่านก็ต้องเป็นราชินี

406
00:41:38,457 --> 00:41:39,917
ข้าว่าไม่หรอก

407
00:41:41,543 --> 00:41:43,462
กษัตริย์ที่มองเห็น...

408
00:41:44,630 --> 00:41:47,383
เจ้าชายและเจ้าหญิงที่มองเห็น

409
00:41:48,759 --> 00:41:50,427
ข้าเป็นคนเดียวที่ทำไม่ได้

410
00:41:52,930 --> 00:41:54,807
ข้าจะกลายเป็นคนแปลกแยก

411
00:41:56,392 --> 00:41:58,102
คนที่ใครๆ ก็พูดว่าอ่อนแอ

412
00:41:58,185 --> 00:42:00,270
ข้าไม่ยอมให้ใครพูดแบบนั้น

413
00:42:00,604 --> 00:42:02,064
ข้ารู้ดีว่าเจ้าไม่ยอม

414
00:42:06,610 --> 00:42:11,407
การไปถึงที่นั่น
เป็นเรื่องสำคัญสำหรับข้า

415
00:42:12,491 --> 00:42:14,410
แต่ไม่ใช่เพื่อตัวข้าคนเดียว

416
00:42:15,494 --> 00:42:17,121
เพื่อพวกเราทุกคน

417
00:42:19,707 --> 00:42:23,001
เราน่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้นที่นั่น
ข้าเชื่อเช่นนั้นจริงๆ

418
00:42:32,678 --> 00:42:34,263
เราทุกคนน่าจะพักกันสักหน่อย

419
00:42:36,390 --> 00:42:37,433
โอเค

420
00:44:23,455 --> 00:44:25,749
โคฟุน ดาบของข้าหายไป

421
00:44:25,833 --> 00:44:27,167
คันธนูของข้าก็หายไปด้วย

422
00:44:27,751 --> 00:44:29,545
- มักห์รา
- โบว ตรวจดูเรือซิ

423
00:44:29,628 --> 00:44:31,046
- เชท เชท
- มักห์รา

424
00:44:31,130 --> 00:44:33,298
- ข้านึกว่าพวกเจ้าสักคนตื่นตลอดคืน
- มาเร็ว

425
00:44:33,382 --> 00:44:34,591
- เราตื่นอยู่
- มาเถอะ

426
00:44:34,675 --> 00:44:36,051
แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไง

427
00:44:36,510 --> 00:44:38,887
ใครบางคนเดินเข้ามาในแคมป์
โดยพวกเราไม่รู้สึกตัว

428
00:44:38,971 --> 00:44:41,181
- และไม่มีใครเห็นน่ะนะ
- ข้าไม่รู้

429
00:44:42,307 --> 00:44:44,018
ของทุกอย่างหายไปแล้วไม่ใช่รึ

430
00:44:45,019 --> 00:44:47,396
- ช่วยข้าหน่อย เราต้องไปละ
- โอเค เดินทางเลย

431
00:44:47,479 --> 00:44:48,605
เรายังไปไม่ได้

432
00:44:48,689 --> 00:44:49,940
เราต้องไป

433
00:44:50,983 --> 00:44:54,445
ของที่หายล้วนแต่เป็นอาวุธ
ไม่ใช่สิ่งที่หาแทนไม่ได้

434
00:44:54,528 --> 00:44:56,321
- ของข้าก็หายไป
- มาเถอะ

435
00:44:57,114 --> 00:44:58,198
อะไรของเจ้าหายไปหรือ

436
00:44:58,282 --> 00:45:02,202
เป็นถุงเล็กๆ นุ่มๆ
ขนาดเท่ากำปั้น

437
00:45:02,286 --> 00:45:03,662
ข้างในถุงใส่อะไร

438
00:45:03,746 --> 00:45:07,332
ของที่สำคัญต่อข้า
ของสิ่งเดียวที่พ่อข้าให้ไว้

439
00:45:07,416 --> 00:45:10,085
- ของต่างหน้าพ่อชิ้นเดียวของข้า...
- โอเค

440
00:45:10,169 --> 00:45:13,881
ไม่มีอะไรแทนได้ เราต้องหาว่า
มันหายไปไหน เราต้องเอาคืนมา

441
00:45:13,964 --> 00:45:16,550
- แต่ว่า แม่ มันคืออะไร
- มันคือของสำคัญ

442
00:45:18,093 --> 00:45:19,803
มักห์รา ฟังนะ...

443
00:45:19,887 --> 00:45:21,347
ได้โปรด เจ้าช่วย...

444
00:45:21,430 --> 00:45:24,516
อย่าถามอะไรข้าอีก ช่วยข้าหาก็พอ

445
00:45:26,143 --> 00:45:28,979
ที่รัก ตอนนี้เราไม่มีอาวุธ

446
00:45:29,688 --> 00:45:32,483
ใครก็ตามที่มาเยือนเมื่อคืน
อาจจะกลับมาอีก

447
00:45:32,566 --> 00:45:34,943
แล้วพวกนักล่าแม่มด
ก็คอยซุ่มอยู่ที่ไหนสักแห่ง

448
00:45:35,027 --> 00:45:36,779
ถ้าเราอยู่ที่นี่นานเกินไป
มันจะหาเราเจอ

449
00:45:36,862 --> 00:45:38,447
ถ้างั้นเราก็ต้องรีบ

450
00:45:40,407 --> 00:45:44,745
พ่อของข้า ความสัมพันธ์ของข้ากับเขา
ไม่ใช่เรื่องที่ข้าจะอธิบายได้

451
00:45:44,828 --> 00:45:46,080
มันซับซ้อน

452
00:45:46,538 --> 00:45:49,041
และในบรรดาทุกคน
ข้าคิดว่าเจ้าจะเข้าใจดีที่สุด

453
00:45:56,548 --> 00:46:00,761
ความลับใดก็ตามที่ข้าไม่บอกเจ้า
ข้าทำเพื่อปกป้องเรา

454
00:46:01,303 --> 00:46:04,682
ความลับใดก็ตามที่เจ้าไม่บอกข้า
นั่นก็เพื่อปกป้องเราเสมอ

455
00:46:06,475 --> 00:46:08,102
ช่วยเข้าใจเรื่องนี้ด้วย

456
00:46:08,769 --> 00:46:13,023
บอกเหตุผลที่ทำให้ลูกเราต้องเสี่ยง
อันตรายในตอนนี้ เพราะข้าไม่เข้าใจ

457
00:46:14,566 --> 00:46:15,776
ข้ารู้

458
00:46:17,820 --> 00:46:20,864
เรื่องอะไรกันที่สำคัญมาก
เสียจนเจ้าบอกไม่ได้

459
00:46:22,449 --> 00:46:23,659
- ข้าจะทำเอง
- ไม่

460
00:46:24,743 --> 00:46:25,828
ฮานิวา

461
00:46:26,412 --> 00:46:28,497
แม่รู้ทุกอย่างที่ท่านขอเป็นอย่างดี

462
00:46:29,248 --> 00:46:30,457
ข้าจะหาให้แม่เอง

463
00:46:31,458 --> 00:46:34,044
ถ้าเป็นพวกโจรริมแม่น้ำ
พวกมันคงอยู่ห่างออกไปครึ่งวัน

464
00:46:34,128 --> 00:46:35,754
ถ้าเป็นโอพายอล
พวกมันอาจมีเป็นร้อยคน

465
00:46:35,838 --> 00:46:37,589
คนเป็นร้อยก็ไม่ทันเห็นข้าหรอก

466
00:46:37,673 --> 00:46:40,426
เจ้ารู้ตัวไหมว่าโชคดีแค่ไหน
ที่เราหนีพวกนักล่าแม่มดได้

467
00:46:41,051 --> 00:46:42,636
โชคดีมากๆ

468
00:46:42,720 --> 00:46:44,638
เราจะรบอีกครั้งโดยไม่มีอาวุธน่ะเหรอ

469
00:46:44,722 --> 00:46:47,141
ข้าไม่ได้บอกให้เรารบ พ่อ

470
00:46:48,017 --> 00:46:49,143
ใครก็ตามที่ขโมยไป...

471
00:46:49,810 --> 00:46:52,021
พวกมันจะสู้กับข้าได้ยังไง
ถ้ามันไม่รู้ว่าข้าอยู่ตรงไหน

472
00:46:52,104 --> 00:46:55,649
อีกอย่าง เราไม่รู้ว่าพวกมันเป็นใคร
อย่างน้อยเราน่าจะลองคิดหา...

473
00:46:55,733 --> 00:46:57,192
ข้าว่าข้ารู้

474
00:46:59,278 --> 00:47:02,448
- อะไรนะ
- ข้ารู้ว่าใครขโมยของเราไป

475
00:47:04,158 --> 00:47:06,535
- เจ้าพูดเรื่องอะไร
- มองดูสิ

476
00:47:09,246 --> 00:47:12,082
อะไรรึ เจ้าเห็นอะไร

477
00:47:26,638 --> 00:47:28,599
บอกมาว่าเจ้าเห็นอะไร

478
00:47:32,269 --> 00:47:33,312
บอกข้า

479
00:47:47,242 --> 00:47:48,786
ถึงเวลาแล้ว ราชินีของข้า

480
00:47:49,411 --> 00:47:51,538
ข่าวเรื่องเลดี้แอนกระจายไปทั่วแล้ว

481
00:47:51,622 --> 00:47:54,625
การประท้วงต่อต้านท่าน
ที่ได้ฆ่าลอร์ดที่รักไปหลายคน

482
00:47:54,708 --> 00:47:56,418
เริ่มต้นแล้วในหมู่คน
ที่กำแพงด้านล่าง

483
00:47:57,211 --> 00:48:00,339
องครักษ์ประจำราชวังกันพวกเขาไว้
แต่ไม่รู้ว่าจะยั้งได้นานเท่าไร

484
00:48:07,554 --> 00:48:08,847
ฝ่าบาท

485
00:48:11,684 --> 00:48:13,060
เกิดอะไรขึ้นต่อ

486
00:48:15,020 --> 00:48:17,147
ลอร์ดที่เหลือกำลังชุมนุมกัน

487
00:48:17,231 --> 00:48:20,526
ถ้าพวกเขาทำให้ผู้ประท้วงไว้ใจ
เราไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อ

488
00:49:38,562 --> 00:49:43,359
พระบิดา ผู้ซึ่งอำนาจของท่าน
รู้สึกได้แต่มิอาจสัมผัสได้

489
00:49:46,987 --> 00:49:48,530
ข้าขอน้อมรับชะตากรรม

490
00:49:50,074 --> 00:49:52,368
ขอบคุณพระองค์ที่ข้าเลือกเวลานี้ได้

491
00:51:51,403 --> 00:51:55,199
เจอร์ลามาเรล
เจ้าไม่ยอมมาหาข้า ที่รัก

492
00:51:56,533 --> 00:51:58,243
ข้าจะไปหาเจ้าเอง

493
00:53:26,040 --> 00:53:27,958
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร