1
00:00:01,460 --> 00:00:06,048
อัลเคนนี นี่คือบ้านของเรา เราเป็น
หนึ่งเดียว และสู้เช่นหนึ่งเดียวกัน

2
00:00:06,131 --> 00:00:07,591
ทลายกำแพง!

3
00:00:13,972 --> 00:00:17,476
เมื่อปลายฤดูหนาว
มีหญิงคนหนึ่งเร่ร่อนมายังเผ่าเรา

4
00:00:17,559 --> 00:00:21,313
นางตั้งครรภ์ได้สามเดือน
นางไม่เคยบอกว่าใครคือพ่อของเด็ก

5
00:00:22,731 --> 00:00:23,732
เจอร์ลามาเรล

6
00:00:24,024 --> 00:00:25,692
คนนอกรีตที่ท่านกำลังตามหา

7
00:00:27,444 --> 00:00:28,862
นักล่าแม่มดกำลังมา

8
00:00:29,321 --> 00:00:31,365
- เราติดแหง็กแล้ว
- เปล่าเลย

9
00:00:31,448 --> 00:00:33,158
ยังมีอีกทางหนึ่งออกจากภูเขานี้

10
00:00:35,953 --> 00:00:39,540
เจอร์ลามาเรลไม่ใช่แค่ยังมีชีวิตอยู่
แต่เขาให้กำเนิดชีวิตเพิ่ม

11
00:00:39,623 --> 00:00:43,961
ตามหาลูกของมัน แล้วพากลับมาหาข้า

12
00:00:46,630 --> 00:00:48,632
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร

13
00:01:42,853 --> 00:01:43,854
เชท เชท!

14
00:01:50,945 --> 00:01:52,029
เชท เชท เชท!

15
00:04:40,364 --> 00:04:42,533
ส่งเสียงหน่อย ขอให้ไม่เป็นไร

16
00:05:13,189 --> 00:05:14,357
เฮ้ย อย่า!

17
00:05:14,815 --> 00:05:17,276
เฮ้ เฮ้ หันมาทางข้า

18
00:05:17,360 --> 00:05:19,946
เฮ้ มองมาทางนี้

19
00:05:21,948 --> 00:05:22,990
มองมาทาง...

20
00:05:25,201 --> 00:05:28,162
เฮ้ หันมาทางนี้

21
00:05:29,121 --> 00:05:30,247
หันมาทางนี้

22
00:06:13,749 --> 00:06:16,544
นั่นใครน่ะ ตอบข้ามา นั่นใคร

23
00:06:16,961 --> 00:06:18,796
เห็นแล้วว่าลูกของข้า
ได้รับการดูแลอย่างดี

24
00:06:21,173 --> 00:06:22,174
เจอร์ลามาเรล...

25
00:06:24,135 --> 00:06:25,136
นั่นเจ้ารึ

26
00:06:32,393 --> 00:06:33,519
ใช่

27
00:06:38,107 --> 00:06:39,567
เจ้ามาเพื่อพาตัวเด็กไปรึ

28
00:06:39,650 --> 00:06:41,986
เปล่า ข้าหลบหนีมา

29
00:06:42,403 --> 00:06:43,988
ข้ามีงานต้องทำที่อื่น

30
00:06:44,405 --> 00:06:46,240
เด็กๆ ปลอดภัยกว่าเมื่ออยู่กับเจ้า

31
00:06:49,076 --> 00:06:53,164
ข้าอยู่ใกล้ๆ เพื่อให้แน่ใจว่า
เจ้าจะเจอสถานที่ศักดิ์สิทธิ์

32
00:06:54,957 --> 00:06:56,751
และฆ่าพวกหมีในหุบเขา

33
00:06:57,752 --> 00:06:59,462
ข้าว่านี่คือหมีตัวสุดท้าย

34
00:07:09,889 --> 00:07:11,223
เด็กเหล่านี้คือของขวัญ

35
00:07:11,849 --> 00:07:13,726
ฝากดูแลพวกเขาจนโต

36
00:07:16,854 --> 00:07:17,897
ยื่นมือมา

37
00:07:24,320 --> 00:07:26,489
นี่... คืออะไร

38
00:07:27,406 --> 00:07:30,493
ณ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์
ข้างน้ำตกมีถ้ำเล็กๆ

39
00:07:30,826 --> 00:07:33,162
ปีนเข้าไป แล้วเจ้าจะกล่องใบหนึ่ง

40
00:07:33,537 --> 00:07:35,623
ข้าให้กุญแจเพื่อเปิดกล่องนั้น

41
00:07:36,832 --> 00:07:38,084
บอกพาริสด้วย

42
00:07:38,501 --> 00:07:41,379
บอกนางว่าของที่อยู่ในกล่อง
มีไว้สำหรับลูกข้า

43
00:07:42,505 --> 00:07:44,590
เปิดกล่องนั้น
เมื่อทั้งคู่อายุครบ 12 ฤดูร้อน

44
00:07:44,674 --> 00:07:46,676
โตมากพอที่จะเข้าใจของที่อยู่ข้างใน

45
00:07:46,759 --> 00:07:47,885
ข้างในมีอะไร

46
00:07:50,554 --> 00:07:51,555
ความรู้

47
00:07:52,723 --> 00:07:54,642
ความรู้ที่จะช่วยเริ่มโลกใบใหม่

48
00:07:55,851 --> 00:07:57,645
โลกที่ดีกว่าโลกบรรพบุรุษของเรา

49
00:08:05,486 --> 00:08:08,698
วันหนึ่ง เราจะได้มาอยู่ร่วมกัน

50
00:08:23,337 --> 00:08:24,964
ตั้งชื่อพวกเขาว่า
ฮานิวาและโคฟุน

51
00:08:25,464 --> 00:08:27,383
ข้าจะได้รู้เมื่อพวกเขามาหาข้า

52
00:08:29,427 --> 00:08:30,803
แล้วพวกเขาจะไปหาเจ้าเมื่อไหร่

53
00:08:30,886 --> 00:08:32,471
คำตอบอยู่ในกล่อง

54
00:08:32,555 --> 00:08:34,890
รอเดี๋ยว เจอร์ลามาเรล

55
00:08:38,311 --> 00:08:39,520
เจอร์ลามาเรล!

56
00:08:43,232 --> 00:08:44,275
เจอร์ลามาเรล

57
00:08:49,447 --> 00:08:50,448
เจอร์ลามาเรล!

58
00:09:13,262 --> 00:09:17,725
ข้าได้ยินบาบาวอส
เรียกชื่อพวกแม่มด

59
00:09:24,774 --> 00:09:26,524
เจ้าไม่หงุดหงิดเหรอ

60
00:09:27,610 --> 00:09:31,906
- ที่นี่ไม่มีกฎหรือไง
- ที่นี่เราไม่จำเป็นต้องมีกฎ

61
00:09:33,449 --> 00:09:35,743
บาบาวอสเป็นผู้ปกครองอยู่
เราไม่ควรขัดใจเขา

62
00:09:35,826 --> 00:09:37,578
บาบาวอสไม่ใช่กฎหมาย

63
00:09:38,704 --> 00:09:40,539
พระเจ้าต่างหากคือกฎ

64
00:09:40,623 --> 00:09:42,875
ที่นี่ไม่มีเรื่องพระเจ้าเช่นกัน

65
00:09:42,959 --> 00:09:48,005
บาบาวอสกับพาริสที่ลงโทษแม่ของข้า...

66
00:09:49,131 --> 00:09:53,469
พี่สาวของเจ้าแท้ๆ สู่กองไฟ

67
00:09:53,552 --> 00:09:54,762
เพราะอะไรน่ะเหรอ

68
00:09:55,221 --> 00:09:59,558
เพราะนางตั้งคำถามว่า
เหตุใดจึงให้ผู้ชายเช่นเขา

69
00:09:59,642 --> 00:10:03,396
คนแปลกถิ่นที่ไม่รู้ที่มาที่ไป
มาปกครองเผ่า

70
00:10:05,273 --> 00:10:10,403
พวกเขาเผานางเพราะ
พวกเขากลัวที่นางพูดความจริง

71
00:10:11,779 --> 00:10:16,075
พระเจ้าไม่ได้มองข้าม
เรื่องเหล่านั้นหรอกนะ

72
00:10:18,244 --> 00:10:20,079
และต่อให้พระองค์ลืม...

73
00:10:22,373 --> 00:10:23,916
ข้าก็จะไม่ลืม

74
00:10:32,800 --> 00:10:33,968
เจ้าไปไหนมา

75
00:10:37,013 --> 00:10:38,139
บาบาวอส

76
00:10:42,101 --> 00:10:43,102
เกิดอะไรขึ้น

77
00:10:45,062 --> 00:10:46,397
บอกความจริงมา

78
00:10:48,441 --> 00:10:49,734
นั่งลง ที่รัก

79
00:10:50,151 --> 00:10:51,193
ทำไม

80
00:10:52,737 --> 00:10:55,990
เพราะว่าเจอร์ลามาเรล... ปรากฏตัว

81
00:12:26,872 --> 00:12:29,542
มันบอกว่าเราจะเจอนาง
ที่ยอดต้นไม้ล้ม

82
00:12:43,097 --> 00:12:44,807
ข้าเคยได้ยินแต่เรื่องเล่า

83
00:12:45,725 --> 00:12:48,644
ไม่ยักรู้ว่ามนุษย์เงา
อยู่ในเผ่าของเราด้วย

84
00:12:48,728 --> 00:12:51,606
ถึงได้เรียกว่ามนุษย์เงาไงล่ะ
ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาคือใคร

85
00:12:51,689 --> 00:12:53,816
แต่อัลเคนนีมักจะมีมนุษย์เงาอยู่เสมอ

86
00:12:54,775 --> 00:12:58,237
ข้าทิ้งข้อความไว้ที่แท่นบูชาของนาง
พอข้ากลับไป ข้อความนั้นก็ไม่อยู่

87
00:12:58,696 --> 00:12:59,989
นางอยู่ที่นี่แน่

88
00:13:00,406 --> 00:13:02,533
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่ามันมาแล้ว

89
00:13:03,117 --> 00:13:05,703
ข้าไม่รู้ ข้าไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน

90
00:13:06,162 --> 00:13:09,498
ข้าคิดว่านางจะปรากฎกายกับเราเอง

91
00:13:10,541 --> 00:13:12,251
ทำไมเจ้าถึงเอาแต่เรียกว่า "นาง"

92
00:13:12,335 --> 00:13:15,671
เพราะมนุษย์เงามักจะเป็นผู้หญิง
ผู้ชายจะงุ่มงามเกินไป

93
00:13:15,755 --> 00:13:17,590
แล้วเจ้าคิดว่ามันคืออะไร

94
00:13:18,341 --> 00:13:20,593
คนที่เราอาจจะพูดคุยด้วยทุกวัน

95
00:13:22,011 --> 00:13:24,221
คนที่มีพลังในการหลบเร้นกาย

96
00:13:24,639 --> 00:13:27,725
ไม่ใครที่จะปรากฏตัวและซ่อนตัว
พร้อมกันได้หรอก

97
00:13:29,018 --> 00:13:30,978
นางเคลื่อนไหวก็ต่อเมื่อ
อีกฝ่ายเคลื่อนไหว

98
00:13:31,062 --> 00:13:32,855
กระทั่งอายูราก็ไม่ได้ยินเสียงนาง

99
00:13:33,397 --> 00:13:37,234
นางกำจัดความคิดตนเอง
กระทั่งการพยากรณ์ก็เข้าถึงนางไม่ได้

100
00:13:37,318 --> 00:13:40,863
ราวกับนางอยู่ในโลกอื่น
ไม่อาจสัมผัสถึง

101
00:13:41,822 --> 00:13:44,158
กระทั่งสุนัขก็คิดว่า
พวกนางคือก้อนหิน

102
00:13:49,705 --> 00:13:50,706
นางอยู่ที่นี่แล้ว

103
00:13:53,876 --> 00:13:55,086
มนุษย์เงา...

104
00:13:56,379 --> 00:13:57,588
ข้าขอทักทายเจ้า

105
00:14:04,011 --> 00:14:08,808
มนุษย์เงา ข้าต้องการให้เจ้า
สะกดรอยตามคนผู้หนึ่งในเผ่า

106
00:14:08,891 --> 00:14:10,601
และรายงานทุกสิ่งที่เจ้าได้ยิน

107
00:14:14,105 --> 00:14:16,315
นางจะไม่ตอบ หากเจ้าไม่ยอมจำนน

108
00:14:17,900 --> 00:14:19,068
ยืนนิ่งๆ

109
00:14:24,448 --> 00:14:27,159
มนุษย์เงา เจ้าทำตามที่ข้าขอได้ไหม

110
00:14:32,456 --> 00:14:33,457
แปลว่าตกลงเหรอ

111
00:14:34,917 --> 00:14:37,295
สองคือ "ได้" หนึ่งคือ "ไม่"
ตกลงมั้ย

112
00:14:41,257 --> 00:14:44,844
มนุษย์เงา คนๆ นั้นคือพาริส

113
00:14:45,428 --> 00:14:48,097
เราเชื่อว่านางเป็นแม่มด
เราต้องการหลักฐาน

114
00:14:48,180 --> 00:14:49,765
เจ้าสะกดรอยตามแม่มดได้รึเปล่า

115
00:14:57,607 --> 00:14:59,692
มนุษย์เงา
เจ้าสะกดรอยตามแม่มดได้รึเปล่า

116
00:15:12,079 --> 00:15:13,623
แล้วเราจะตอบแทนเจ้าอย่างไรดี

117
00:15:17,752 --> 00:15:18,961
มนุษย์เงา

118
00:15:31,140 --> 00:15:32,558
"โลกใบใหม่" เขาว่าเช่นนั้นรึ

119
00:15:35,436 --> 00:15:38,481
บางทีการจะสร้างโลกใหม่
โลกเก่าต้องถูกทำลายก่อน

120
00:15:40,232 --> 00:15:41,692
มันก็แค่กล่องใบหนึ่ง ที่รัก

121
00:15:54,789 --> 00:15:55,998
นี่คืออะไรน่ะ

122
00:15:57,500 --> 00:16:00,586
สำหรับเด็กๆ น่ะ อาจจะเป็นของเล่น

123
00:16:01,671 --> 00:16:04,382
ไม่หรอก ต้องมีความหมายบางอย่าง

124
00:16:04,840 --> 00:16:06,801
ทุกอย่างที่เขาทำมีความหมาย

125
00:16:08,219 --> 00:16:10,429
ความหมายที่ข้าไม่เคยเข้าใจ

126
00:16:10,972 --> 00:16:13,224
ข้าเก่งเรื่องการดูแล
แต่ไม่เก่งเรื่องการเข้าใจ

127
00:16:13,307 --> 00:16:16,811
บาบาวอส ข้าเลือกชายที่ดูแลข้า

128
00:16:16,894 --> 00:16:19,188
มากกว่าชายที่เข้าใจข้าอยู่แล้ว

129
00:16:22,275 --> 00:16:23,526
พาริส

130
00:16:23,609 --> 00:16:24,735
ข้าเอง

131
00:16:25,987 --> 00:16:27,196
สามีของเจ้าเรียกข้ามา

132
00:16:27,280 --> 00:16:30,116
เจอร์ลามาเรลบอกว่า
เราต้องปรึกษานาง

133
00:16:32,535 --> 00:16:33,536
มาสิ

134
00:16:40,209 --> 00:16:41,669
มีอะไรในกล่องอีก

135
00:16:45,798 --> 00:16:48,426
เอบีซี

136
00:16:53,723 --> 00:16:58,269
ข้อความนี้บอกว่า เราจะต้อง
เก็บของที่อยู่ข้างบนไว้ข้างบน

137
00:16:58,728 --> 00:17:01,564
และของที่อยู่ข้างใต้ไว้ข้างใต้

138
00:17:14,827 --> 00:17:16,829
เราจะสร้างโลกใหม่
ด้วยเปลือกไม้ได้ยังไง

139
00:17:19,624 --> 00:17:21,542
สายลมก็ไม่อาจทำให้มองเห็นเช่นกัน

140
00:17:22,460 --> 00:17:24,003
ของที่เหลือก็เหมือนๆ กัน

141
00:17:25,254 --> 00:17:26,255
พาริส

142
00:17:29,634 --> 00:17:31,802
อะไร เจ้ารู้ว่ามันคืออะไรรึ

143
00:17:33,512 --> 00:17:34,513
รู้

144
00:17:36,599 --> 00:17:40,353
พวกมันคือหนังสือ

145
00:17:42,229 --> 00:17:43,439
หนังสือคืออะไร

146
00:17:43,522 --> 00:17:48,778
ยายของข้าเล่าเรื่อง
ที่ยายของยายเล่าให้ฟัง

147
00:17:50,446 --> 00:17:52,198
ข้าเคยสัมผัสพร้อมกับยาย

148
00:17:55,534 --> 00:17:58,996
หนังสือคือสัญลักษณ์อันศักดิ์สิทธิ์

149
00:18:00,289 --> 00:18:06,337
มันไม่ส่งเสียง แต่พูดตรงๆ
กับเราผ่านจินตนาการ

150
00:18:07,295 --> 00:18:11,926
เราเอาไปเผาไฟได้
แต่มันทรงพลังยิ่งกว่าไฟ

151
00:18:12,592 --> 00:18:16,889
ความรู้สมัยโบราณทุกอย่าง
รวบรวมไว้ในนั้น

152
00:18:17,223 --> 00:18:21,102
ความลับของยุคสมัยแห่งการมองเห็น

153
00:18:22,311 --> 00:18:26,857
ยายของยายข้าเคยครอบครองหนังสือ

154
00:18:27,525 --> 00:18:29,694
แต่นักล่าแม่มดเผาทิ้งจนหมด

155
00:18:30,695 --> 00:18:35,074
ข้านึกว่าหนังสือถูกเผาหมดเสียแล้ว

156
00:18:35,616 --> 00:18:37,827
เจอร์ลามาเรลบอกว่า
เราต้องรอให้ผ่านไป 12 ฤดูร้อน

157
00:18:37,910 --> 00:18:39,245
จึงจะมอบสิ่งนี้ให้เด็กๆ ได้

158
00:18:39,328 --> 00:18:43,958
เขาเชื่อว่าเด็กๆ ได้สืบทอด
ความสามารถที่จะได้ยินความเงียบนี้

159
00:18:44,041 --> 00:18:46,752
เขาเชื่อ แต่ไม่ได้
หมายความว่าเป็นจริง

160
00:18:46,836 --> 00:18:49,046
ลูกข้าต้องไม่ถูกสาป

161
00:18:49,130 --> 00:18:50,298
สาปรึ

162
00:18:50,381 --> 00:18:55,553
เราอยู่ที่นี่ตามลำพังตลอดกาล
ในเผ่าที่เชื่อเรื่องโชคลาง

163
00:18:56,304 --> 00:18:58,806
เด็กๆ อาจจะไม่ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป

164
00:18:59,724 --> 00:19:01,017
หมายความว่าไง

165
00:19:01,684 --> 00:19:02,935
หมายความว่าไง พาริส

166
00:19:03,019 --> 00:19:06,022
จนกว่าเราจะแน่ใจว่า
เด็กๆ มีความสามารถที่ว่า

167
00:19:06,814 --> 00:19:08,858
เราจะต้องห้ามทะเลาะกัน

168
00:19:08,941 --> 00:19:12,445
เราต้องฝังมันเหมือนกับ
เมล็ดพืชที่มีค่า

169
00:19:13,112 --> 00:19:16,407
เพราะว่ามันคือของขวัญ
จากเจอร์ลามาเรล

170
00:19:17,408 --> 00:19:19,785
ของขวัญของเจอร์ลามาเรล
เป็นสิ่งที่ดีเสมอ

171
00:19:19,869 --> 00:19:21,912
เจ้าก็รู้ดีว่าไม่ใช่ มักห์รา

172
00:19:24,832 --> 00:19:26,042
บาบาวอส...

173
00:19:27,960 --> 00:19:30,338
ฝังหนังสือไว้ใกล้ต้นไฮยาซินท์

174
00:19:31,672 --> 00:19:35,801
ตลอด 12 ฤดูร้อนข้างหน้า
เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก

175
00:19:45,269 --> 00:19:48,814
ที่นี่ไม่ได้มีแค่เรา

176
00:20:14,340 --> 00:20:15,383
มนุษย์เงา

177
00:20:23,224 --> 00:20:24,433
มนุษย์เงา

178
00:20:28,062 --> 00:20:29,522
ข้าได้ข้อความเจ้าแล้ว

179
00:20:36,112 --> 00:20:37,321
ข้าอยู่นี่

180
00:20:47,665 --> 00:20:48,874
เจ้าอยู่ตรงนั้นมั้ย

181
00:20:53,713 --> 00:20:54,922
มนุษย์เงา

182
00:21:08,144 --> 00:21:09,145
นางไม่พูด

183
00:21:10,938 --> 00:21:12,315
นางมัดปมว่านางได้ยินอะไรมาบ้าง

184
00:21:12,732 --> 00:21:17,069
มีสามคน บาบาวอส พาริส และมักห์รา

185
00:21:17,570 --> 00:21:19,155
พวกเขาพูดถึงเด็กทารก

186
00:21:19,238 --> 00:21:20,448
คนไหนคือแม่มด

187
00:21:20,531 --> 00:21:21,532
เด็กทารก

188
00:21:21,949 --> 00:21:25,494
เด็กเอาแต่ร้องไห้ กิน
และครางอ้อแอ้แค่นั้น

189
00:21:25,578 --> 00:21:26,912
นางบอกมาแบบนี้

190
00:21:29,790 --> 00:21:31,083
มนุษย์เงาโกหก

191
00:21:31,167 --> 00:21:32,793
อาจจะจริง

192
00:21:33,461 --> 00:21:35,379
นางอาจไม่ได้ตอบคำถามข้า

193
00:21:37,798 --> 00:21:39,842
แต่ข้าจะส่งข่าวเรื่องแม่มด

194
00:21:40,509 --> 00:21:42,219
แล้วนักล่าแม่มดก็จะถามพวกนั้นเอง

195
00:21:42,303 --> 00:21:44,096
ข่าวรึ เจ้าจะส่งข่าวยังไง

196
00:21:50,436 --> 00:21:51,520
ข้อความ

197
00:21:53,189 --> 00:21:56,567
ข้าจะปล่อยมันไหลไปตามแม่น้ำ
ผ่านหุบเขานับสิบ

198
00:21:59,612 --> 00:22:01,113
อาจจะมีคนมาเจอ

199
00:22:01,197 --> 00:22:02,823
ตัวบีเวอร์ล่ะมั้ง

200
00:22:02,907 --> 00:22:04,784
แต่ข้าจะส่งวันละสองครั้ง

201
00:22:04,867 --> 00:22:06,953
หรือวันละสามครั้ง

202
00:22:07,036 --> 00:22:11,040
วันหนึ่งความปรารถนาของข้า
ก็จะสัมฤทธิ์ผล

203
00:22:11,123 --> 00:22:14,335
มีหุบเขาและแม่น้ำมากมาย
อาจใช้เวลาหลายปี

204
00:22:14,418 --> 00:22:15,628
อาจจะใช่

205
00:22:22,718 --> 00:22:24,512
แต่เราก็มีหวัง

206
00:22:58,796 --> 00:23:00,006
จับไว้

207
00:23:12,685 --> 00:23:13,894
สหายข้า

208
00:23:15,146 --> 00:23:18,274
ข้ารู้ว่าต้องเจอเจ้า
อยู่ตรงนี้ตามลำพัง

209
00:23:29,035 --> 00:23:30,411
เป็นยังไงบ้าง

210
00:23:32,580 --> 00:23:33,831
สบายดี

211
00:23:33,914 --> 00:23:34,915
ดีแล้ว

212
00:23:36,709 --> 00:23:37,918
แล้วเจ้าล่ะ

213
00:23:38,711 --> 00:23:40,796
เจ้าสบายดีมั้ย

214
00:23:43,633 --> 00:23:45,051
อยากรู้จริงๆ หรือ

215
00:23:45,593 --> 00:23:46,802
แน่นอน

216
00:23:51,849 --> 00:23:54,936
ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่

217
00:23:56,312 --> 00:23:58,689
ข้านอนไม่ค่อยหลับ

218
00:24:00,650 --> 00:24:01,817
แย่จังนะ

219
00:24:01,901 --> 00:24:05,696
ข้าได้ยินเรื่องบางอย่างตอนกลางวัน
จนทำให้ข้านอนไม่หลับ

220
00:24:07,073 --> 00:24:08,991
เรื่องอะไร

221
00:24:09,075 --> 00:24:11,243
ข้ารู้สึกถึงความไม่ไว้ใจรอบตัวข้า

222
00:24:12,161 --> 00:24:16,082
ข้ากลัวว่าอาจจะมีใครบางคน
พยายามอย่างยิ่ง

223
00:24:16,165 --> 00:24:21,128
ที่จะแอบสืบเรื่องข้าและคนใกล้ชิด
ในบ้านของข้าเอง

224
00:24:24,340 --> 00:24:26,050
เป็นไปไม่ได้หรอก

225
00:24:27,510 --> 00:24:31,973
ข้ารู้ดีว่าเจ้าและน้าของเจ้า
ไม่ชอบใจข้าและครอบครัวข้า

226
00:24:32,056 --> 00:24:36,352
หากมีใครสักคนที่โง่พอ
ที่จะยั่วโมโหข้า

227
00:24:37,436 --> 00:24:39,522
เจ้าน่าจะรู้ดีที่สุด

228
00:24:42,149 --> 00:24:45,027
แต่เจ้าไม่รู้ ใช่มั้ย

229
00:24:49,949 --> 00:24:52,201
ไม่ ข้าไม่รู้

230
00:24:54,996 --> 00:24:57,290
ดีแล้ว ดีแล้วล่ะ

231
00:24:59,458 --> 00:25:02,962
ข้าอยากเตือนเจ้าว่า
ที่นี่ข้าคือกฎหมาย

232
00:25:03,963 --> 00:25:08,551
ทุกคนเข้ามาพูดคุยปรึกษากับข้าได้

233
00:25:08,634 --> 00:25:11,596
และถ้าเขามาพูดกับข้าตรงๆ

234
00:25:11,679 --> 00:25:15,474
เขาก็จะได้เจอชายที่ยุติธรรมที่สุด

235
00:25:15,891 --> 00:25:17,435
ชายอย่างที่ข้าเป็นในตอนนี้

236
00:25:18,436 --> 00:25:21,814
แต่หากข้าได้ยินเสียงกระซิบ
แว่วมาตามสายลม

237
00:25:22,648 --> 00:25:25,568
และข้าจะต้องหาตัวผู้กระซิบจนเจอ

238
00:25:26,068 --> 00:25:30,740
เขาหรือนางผู้นั้นจะเจอกับ
ชายที่ข้าเคยเป็นในอดีต

239
00:25:31,490 --> 00:25:37,747
ชายที่ถวิลหาเลือดและความหวาดกลัว

240
00:25:45,129 --> 00:25:49,050
หากใครคนนั้นมีอะไรจะกล่าว
เกธเธอร์ แบกซ์

241
00:25:49,133 --> 00:25:51,886
โปรดบอกมันให้มาหาข้า และพูดตรงๆ

242
00:25:54,555 --> 00:25:56,140
ก่อนที่ข้าจะตามหาตัวมันเจอ

243
00:26:25,878 --> 00:26:27,088
ฟังข้า

244
00:26:28,756 --> 00:26:33,803
พวกเจ้าหาข้อมูลที่ข้าขอไม่สำเร็จ

245
00:26:36,472 --> 00:26:38,266
และพวกเจ้ายังสูญเสียบ้าน

246
00:26:39,350 --> 00:26:43,312
พูดมา จะได้ไม่ต้องเสียชีวิตไปด้วย

247
00:26:45,064 --> 00:26:50,903
บอกข้าว่าพวกเจ้ารู้จักคนนอกรีต
และปีศาจที่ชื่อเจอร์ลามาเรล

248
00:26:51,570 --> 00:26:55,283
บอกข้าว่าพวกเจ้ารู้เรื่องลูกของมัน

249
00:26:55,783 --> 00:26:57,618
เรา... เราไม่ได้ยินอะไรเลย

250
00:26:58,160 --> 00:27:00,121
ขอร้องล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถิด

251
00:27:06,502 --> 00:27:11,841
ถ้าเจ้าไม่ได้ยินอะไร
หูเจ้าก็ไม่จำเป็นสำหรับข้าแล้ว

252
00:27:33,321 --> 00:27:34,530
ผู้ส่งสาร!

253
00:27:38,367 --> 00:27:39,702
รายงานราชินี

254
00:27:53,049 --> 00:27:57,136
"เราค้นหาทั่วเทือกเขาแห่ง
สุสานพระอาทิตย์มาหลายเดือนแล้ว

255
00:27:57,970 --> 00:28:00,222
เราอ้อนวอนให้พระเจ้านำทาง

256
00:28:00,306 --> 00:28:04,602
แต่เราไม่ได้ข่าวคราวใดๆ
ไม่มีกลิ่น ไม่มีร่องรอย ไม่มีหวัง

257
00:28:05,978 --> 00:28:08,689
แต่เผ่าต่างๆ ของสุสานพระอาทิตย์
ได้แตกกระเจิง

258
00:28:08,773 --> 00:28:11,317
มีภูเขาอีกหลายลูก
และที่ราบสูงที่สาบสูญ

259
00:28:11,776 --> 00:28:16,906
ผู้คนหวาดกลัวหมีและสิงโต
และหลบซ่อนเพื่อป้องกันตัว

260
00:28:18,491 --> 00:28:24,455
ดังนั้นข้าสลดใจที่ต้อง
ขอคำสั่งจากท่าน

261
00:28:25,373 --> 00:28:26,457
ภารกิจของข้าจบลงหรือยัง

262
00:28:27,750 --> 00:28:29,627
ข้าเชื่อว่าไร้ความหวังแล้ว

263
00:28:30,378 --> 00:28:33,756
ข้าขออนุญาตกลับไปสู่พายัน

264
00:28:35,049 --> 00:28:38,761
ข้าจะอุทิศตนรับใช้ท่านเสมอไป
ทามัคที จุน"

265
00:28:42,181 --> 00:28:43,683
ข้าขออ่านข้อความเองได้มั้ย

266
00:28:43,766 --> 00:28:46,018
- ข้าอ่านให้ท่านฟังทั้งหมดแล้ว
- เอามาให้ข้า

267
00:28:46,686 --> 00:28:49,897
ข้ามีปลายนิ้วที่อ่อนไหวมาก
เจ้าอาจจะอ่านข้ามอะไรไป

268
00:29:13,129 --> 00:29:15,464
ความยาวช่วงแขนแรกมาจาก
ทามัคที จุนจริงๆ

269
00:29:17,341 --> 00:29:19,051
แต่ช่วงแขนที่สองไม่ใช่

270
00:29:19,885 --> 00:29:22,680
ทามัคที จุนไม่ค่อยอ่อนน้อม
เขาไม่ใช่คนรับใช้

271
00:29:23,264 --> 00:29:25,349
ด้วยข้อตกลงลับๆ ระหว่าง
ทามัคทีกับข้า

272
00:29:25,433 --> 00:29:28,269
เขาจะผูกปมรูปหัวใจทุกๆ สิบปม
เพื่อป้องกันคนปลอมแปลง

273
00:29:28,352 --> 00:29:32,189
และข้อความนี่ ท่านลอร์ดซัก
มันคือของปลอม

274
00:29:32,273 --> 00:29:34,400
คนอื่นเป็นคนเขียน เจ้าได้รับมา
คุกเข่าลง

275
00:29:34,984 --> 00:29:36,902
- ฝ่าบาท...
- ข้าบอกให้คุกเข่า!

276
00:29:42,783 --> 00:29:47,163
ทามัคที จุนคือคนเก็บภาษีของวัง
และเป็นนักล่าแม่มดชั้นเลิศ

277
00:29:47,872 --> 00:29:51,459
เขารับคำสั่งให้ทำหน้าที่ 20 ฤดูร้อน
เขาก็จะทำตลอด 20 ฤดูร้อน

278
00:29:52,126 --> 00:29:57,673
และทุกๆ วันที่เขาปฏิบัติหน้าที่
เขาจะตามล่าเจอร์ลามาเรล

279
00:29:58,090 --> 00:30:04,889
ความเกลียดชังและความเคียดแค้น
เปรียบเหมือนม้าสองตัวที่คอยลากรถ

280
00:30:06,265 --> 00:30:08,059
ใครสั่งให้เจ้าโกหกข้า

281
00:30:09,477 --> 00:30:12,021
คนอื่นที่กังวล

282
00:30:12,647 --> 00:30:13,898
คนอื่นไหน

283
00:30:14,941 --> 00:30:17,818
คนอื่นที่อยากให้ท่านทำตัวมีเหตุผล
ฝ่าบาท

284
00:30:19,403 --> 00:30:21,614
ฝ่าบาท ไอ้คนนอกรีต เจอร์ลามาเรล
หายสาบสูญไปแล้ว

285
00:30:21,697 --> 00:30:23,032
เรามีปัญหาอื่นที่ต้องเผชิญ

286
00:30:23,449 --> 00:30:25,034
พลังศักดิ์สิทธิ์กำลังอ่อนแรงลง

287
00:30:25,534 --> 00:30:27,912
น้ำเริ่มไหลมาตามรอยแตก
ของกำแพงนิรันดร์

288
00:30:28,371 --> 00:30:29,789
ระดับน้ำก็เริ่มสูงขึ้น

289
00:30:30,998 --> 00:30:34,085
เทพสามารถร้องเพลงได้
แค่สองเสียงเท่านั้น

290
00:30:35,503 --> 00:30:38,255
ผู้คนกำลังสงสัยในพลังของท่าน

291
00:30:39,465 --> 00:30:41,926
ท่านต้องการกองทัพที่นี่ ฝ่าบาท

292
00:30:46,931 --> 00:30:48,975
ใครเป็นคนมัดปมปลอม

293
00:30:51,852 --> 00:30:53,062
ลอร์ดคาร์น

294
00:30:53,980 --> 00:30:55,189
เลดี้ซี

295
00:30:57,024 --> 00:30:58,234
มีใครอีกมั้ย

296
00:30:59,652 --> 00:31:00,861
ไม่มีแล้ว

297
00:31:08,953 --> 00:31:10,579
สำลักคำโกหกของตัวเองซะ

298
00:31:34,645 --> 00:31:35,938
ข้าอยากจะสวดภาวนา

299
00:32:07,887 --> 00:32:12,683
เจอร์ลามาเรล รักแท้หนึ่งเดียวของข้า

300
00:32:15,478 --> 00:32:17,438
ข้าเคยสวดภาวนากับเจ้าเช่นนี้

301
00:32:21,067 --> 00:32:23,527
เราเคยสนทนากันโดยไม่มีคำพูด...

302
00:32:25,696 --> 00:32:27,907
แต่เจ้าไม่พูดกับข้าอีกแล้ว

303
00:32:29,116 --> 00:32:31,118
ข้าเลยจะพูดกับเจ้าผ่านการสวดมนต์

304
00:32:36,207 --> 00:32:40,461
เจอร์ลามาเรล...
กลับบ้านมาอย่างปลอดภัยเถิด...

305
00:32:41,754 --> 00:32:43,923
เอาชนะผู้ไล่ล่าเพื่อมาหาข้า

306
00:32:44,340 --> 00:32:45,841
ข้าจะให้อภัยบาปของเจ้า

307
00:32:48,427 --> 00:32:52,223
กลับมาแล้วมอบลูกให้แก่ข้า
ด้วยพลังของเจ้า

308
00:32:53,557 --> 00:32:55,851
ข้าจะยกโทษเรื่องการมองเห็นนอกรีต

309
00:32:57,687 --> 00:32:59,355
ข้าจะละทิ้งบรรดาเทพ

310
00:33:02,441 --> 00:33:04,402
เพราะลูกของเราจะเป็นเทพเอง

311
00:33:04,485 --> 00:33:07,947
และข้าจะเป็นเทพที่เจ้าเคยปฏิเสธ

312
00:33:11,367 --> 00:33:12,910
ตลอดกาลและตลอดไป

313
00:33:16,831 --> 00:33:17,999
ดูเถิด...

314
00:33:19,750 --> 00:33:23,212
ลอร์ดคาร์นและเลดี้ซี...

315
00:33:24,797 --> 00:33:26,841
ซึ่งข้าคิดว่าภักดีต่อข้า

316
00:33:27,300 --> 00:33:28,926
ได้โปรดเถิด ฝ่าบาท

317
00:33:29,010 --> 00:33:32,346
ข้าพบว่าพวกเขามีความผิด
ฐานกบฏและปลอมแปลง

318
00:33:32,430 --> 00:33:34,515
เราพูดเรื่องจริงทั้งนั้น

319
00:33:35,099 --> 00:33:36,892
เรื่องจริงที่พวกเจ้าทราบดี

320
00:33:37,351 --> 00:33:41,480
นางคิดถึงแต่เจอร์ลามาเรลเท่านั้น
ขณะที่บ้านแห่งนี้

321
00:33:41,564 --> 00:33:43,816
เครื่องจักรใกล้จะพัง
ระดับน้ำสูงขึ้น

322
00:33:43,899 --> 00:33:45,860
นางไม่ใช่เท...

323
00:33:55,036 --> 00:33:56,245
จริงหรือ

324
00:33:59,540 --> 00:34:01,751
สงครามที่ข้ารบ
เพื่อช่วยชีวิตพวกเจ้า...

325
00:34:03,294 --> 00:34:06,756
และช่วยเมืองพายันศักดิ์สิทธิ์นั้น
ลำบากยิ่งนัก

326
00:34:07,381 --> 00:34:11,594
แต่ข้าสู้เพราะว่า
นั่นคือชะตาของตระกูลข้า

327
00:34:14,138 --> 00:34:19,560
อย่างที่เทพได้สอนข้าไว้
ข้าเป็นเทพได้อย่างที่เทพให้เป็น

328
00:34:20,519 --> 00:34:23,940
ในฐานะหัตถ์ของเทพบนโลกนี้
ข้าหยุดยั้งการทำลายล้าง

329
00:34:24,857 --> 00:34:29,654
ให้ฤดูหนาวอบอุ่น ฤดูร้อนเย็นสบาย
ร่ายเวทมนตร์เป็นสิ่งกำบังพวกเรา

330
00:34:29,737 --> 00:34:34,492
จากสิงโตและหมี
ที่จะทำร้ายลูกๆ พวกเจ้า...

331
00:34:35,868 --> 00:34:37,495
ทั้งยังทำให้พวกเจ้าอิ่มท้อง

332
00:34:42,541 --> 00:34:46,921
แต่สงครามที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
คือรบกับแสง...

333
00:34:48,255 --> 00:34:51,676
พลังที่ทำให้มนุษย์อยู่เหนือเทพ...

334
00:34:53,052 --> 00:34:54,595
พลังที่อาจจะทำให้

335
00:34:54,679 --> 00:34:57,598
เกิดบังเหียนและโซ่ล่าม
บนโลกนี้อีกครั้ง

336
00:34:58,182 --> 00:35:02,644
กองทัพของเราอยู่ข้างนอกนั่น
สู้รบกับปีศาจแห่งแสง

337
00:35:03,980 --> 00:35:05,439
พวกเราควรยกย่องพวกเขา

338
00:35:07,275 --> 00:35:09,402
ไม่ควรกระซิบใส่ร้ายพวกเขา

339
00:35:15,032 --> 00:35:16,534
การพูดให้ร้ายข้า...

340
00:35:19,620 --> 00:35:22,914
ยิ่งทำให้แสงและการทำลายล้าง
กลับมาเร็วขึ้น

341
00:35:23,457 --> 00:35:25,001
ข้าจะไม่ให้อภัย

342
00:35:29,171 --> 00:35:33,092
เสียใจด้วย สหายเก่า...

343
00:35:35,635 --> 00:35:36,637
ลงมือ

344
00:35:52,445 --> 00:35:53,946
เราคือพายัน

345
00:35:55,906 --> 00:35:59,160
เราคือผู้ศักดิ์สิทธิ์

346
00:36:00,077 --> 00:36:04,206
เราคือผู้ถูกเลือก

347
00:36:04,624 --> 00:36:10,379
- เราคือ เราคือ เราคือ
- เราคือ เราคือ เราคือ

348
00:36:10,796 --> 00:36:12,465
เราคือพายัน

349
00:36:13,424 --> 00:36:15,843
เราคือผู้ศักดิ์สิทธิ์

350
00:36:16,761 --> 00:36:19,680
เราคือผู้ถูกเลือก

351
00:36:20,222 --> 00:36:24,852
- เราคือ
- เราคือ

352
00:36:30,900 --> 00:36:35,863
สามปีต่อมา

353
00:36:56,968 --> 00:37:00,972
ข้าเอาผลกุหลาบมาฝากเด็กๆ

354
00:37:09,105 --> 00:37:10,106
มักห์รา...

355
00:37:12,316 --> 00:37:13,859
- ข้ารู้สึกในอากาศ...
- อื้อ

356
00:37:15,111 --> 00:37:16,112
เจ้ารู้สึก

357
00:37:17,238 --> 00:37:23,619
เจ้ารู้สึกถึงความเศร้าหรืออาจจะสุข
แต่หลักๆ คือเศร้า

358
00:37:26,872 --> 00:37:27,873
นี่

359
00:37:29,458 --> 00:37:30,543
ของเล่นโปรดของพวกเขา

360
00:37:31,961 --> 00:37:36,924
วางตรงไหนก็ได้ตามใจ
วางเบาๆ

361
00:37:52,273 --> 00:37:56,485
ฮานิวา โคฟุน
ของเล่นพวกเจ้าอยู่ไหน

362
00:37:56,986 --> 00:37:58,362
ไปเอาของเล่นมา

363
00:38:01,741 --> 00:38:02,950
หาเจอมั้ย

364
00:38:04,994 --> 00:38:06,162
ดีมากเด็กน้อย

365
00:38:06,579 --> 00:38:08,122
เอาไปให้ป้าพาริสสิ

366
00:38:12,084 --> 00:38:13,085
ไปเล่นได้จ้ะ

367
00:38:16,130 --> 00:38:19,884
ถ้าข้าปิดตาพวกเขา
พวกเขาจะทำแบบนี้ไม่ได้

368
00:38:24,805 --> 00:38:27,099
ข้ารู้มานานแล้ว และข้า...

369
00:38:28,017 --> 00:38:29,977
ข้าแสร้งทำว่าข้าไม่รู้

370
00:38:30,728 --> 00:38:32,104
ตอนนี้ข้าแน่ใจแล้ว

371
00:38:33,689 --> 00:38:34,982
ใครบ้างที่รู้

372
00:38:35,066 --> 00:38:36,359
บาบา

373
00:38:36,442 --> 00:38:38,194
มานี่หน่อยลูกรัก มาเถอะ

374
00:38:38,277 --> 00:38:40,237
พวกเจ้าออกไปเล่นข้างนอกนะ

375
00:38:40,321 --> 00:38:41,656
เดี๋ยวพ่อตามไป

376
00:39:00,591 --> 00:39:04,053
ข้ารู้ตั้งแต่ฮานิวาจับมือข้า

377
00:39:04,720 --> 00:39:08,516
แล้วบอกข้าว่าพระอาทิตย์มีน้องสาว
ที่ออกมาเล่นเวลากลางคืน

378
00:39:10,101 --> 00:39:11,102
ข้ารู้

379
00:39:12,812 --> 00:39:18,442
งั้นสิ่งที่เจอร์ลามาเรลพูดไว้
ก็เป็นเรื่องจริง บาบาวอส

380
00:39:18,526 --> 00:39:22,822
ฝาแฝดนี้คือจุดเริ่มต้นของโลกใหม่

381
00:39:23,864 --> 00:39:25,783
ข้าเสนอให้ประกาศความจริง

382
00:39:25,866 --> 00:39:27,868
พวกเขาคือลูกของข้า

383
00:39:28,786 --> 00:39:32,623
ซูเตอร์ แบกซ์กับเกธเธอร์ แบกซ์
กล่าวหาว่าเราเป็นแม่มดอยู่แล้ว

384
00:39:32,707 --> 00:39:35,209
พวกเขามีคนสนับสนุนมากขึ้นเรื่อยๆ

385
00:39:35,293 --> 00:39:38,587
ข้าเสนอว่าเราปิดบังความจริงไว้ก่อน

386
00:39:44,385 --> 00:39:46,429
เจอร์ลามาเรลบอกว่า 12 ฤดูร้อน

387
00:39:49,473 --> 00:39:50,808
เราจะปิดปากเงียบจนกว่าจะถึงตอนนั้น

388
00:39:54,061 --> 00:39:58,149
จนกว่าจะถึงเวลานั้น
พวกเขาต้องอยู่แบบปิดตา

389
00:40:09,410 --> 00:40:10,661
กาลครั้งหนึ่ง

390
00:40:11,287 --> 00:40:16,667
มีพี่น้องชายหญิงสี่คน
อยู่อย่างมีความสุขในหมู่บ้านหนึ่ง

391
00:40:17,043 --> 00:40:18,294
เช่นเดียวกับพวกเรา

392
00:40:19,712 --> 00:40:22,006
พวกเขาทำงานด้วยกันทุกวัน

393
00:40:22,423 --> 00:40:25,843
คนหนึ่งทำน้ำหอมที่หอมหวลที่สุด

394
00:40:26,677 --> 00:40:29,972
อีกคนอบเค้กแสนหวาน

395
00:40:31,098 --> 00:40:33,976
อีกคนหนึ่งเล่นดนตรีได้ไพเราะที่สุด

396
00:40:34,518 --> 00:40:39,690
คนที่สี่ทอผ้าไหมเพื่อทำผืนผ้าและชุด

397
00:40:39,774 --> 00:40:42,818
ที่นุ่มราวกับหิมะอุ่นๆ

398
00:40:44,946 --> 00:40:47,573
แล้วพวกเขาก็ทำงานด้วยกัน
อย่างมีความสุขทุกวัน

399
00:40:48,157 --> 00:40:49,825
และไม่เคยทะเลาะกัน

400
00:40:51,911 --> 00:40:53,329
แต่แล้ววันหนึ่ง

401
00:40:53,746 --> 00:40:57,583
เด็กหนุ่มคนหนึ่งก็เข้ามา
บอกว่าเขาคือพี่ชายที่หายไปนาน

402
00:40:59,460 --> 00:41:02,797
แต่เมื่อพี่น้องชายหญิงถามเขาว่า
เขาทำอะไร...

403
00:41:04,048 --> 00:41:07,593
เขาตอบว่าเขาบอกความจริงกับคนอื่น

404
00:41:09,720 --> 00:41:11,681
"ความจริงอะไร" พวกเขาถาม

405
00:41:12,723 --> 00:41:14,892
"ก็คือ" เขาตอบ...

406
00:41:16,185 --> 00:41:20,731
"ข้าบอกได้ว่าหนึ่งในพวกเจ้า
หน้าตางดงามมาก...

407
00:41:22,358 --> 00:41:25,903
คนหนึ่งค่อนข้างน่ารัก
คนหนึ่งหน้าตาธรรมดา...

408
00:41:27,113 --> 00:41:28,823
ส่วนอีกคนหนึ่งหน้าตาขี้เหร่"

409
00:41:31,075 --> 00:41:33,661
ครอบครัวนั้นงุนงงมาก
กับคำพูดของเขา...

410
00:41:34,662 --> 00:41:40,668
เพราะถ้าพวกเจ้ายังเดาไม่ออก
ชื่อของพี่น้องชายหญิงเหล่านี้

411
00:41:41,419 --> 00:41:44,505
คือกลิ่น รส

412
00:41:45,423 --> 00:41:48,759
เสียง และสัมผัส

413
00:41:49,302 --> 00:41:53,889
ไม่มี "ขี้เหร่" และไม่มี "น่ารัก"
ในโลกของพวกเขา

414
00:41:54,807 --> 00:41:59,895
"แต่คนไหนเป็นอย่างไหนเล่า"
พวกเขาถามเด็กหนุ่มผู้เป็นพี่

415
00:42:01,814 --> 00:42:07,570
"ในเมื่อพวกเจ้าไม่รู้
ก็ไม่สำคัญหรอก" เขาตอบ

416
00:42:08,070 --> 00:42:10,406
จากนั้น เขาก็เดินจากไป

417
00:42:11,490 --> 00:42:16,871
"เดี๋ยวก่อน เจ้าชื่ออะไร"
พวกเขาร้องถาม

418
00:42:18,831 --> 00:42:22,543
"ข้าชื่อรูป" เขาตอบ

419
00:42:24,545 --> 00:42:29,550
แล้วเขาก็ขี่ม้าไกลออกไป
ทิ้งให้ที่เหลือสงสัยอยู่ลำพัง

420
00:42:31,719 --> 00:42:37,642
ในไม่ช้าครอบครัวนี้ก็เริ่มทะเลาะกัน
ว่าใครคือคนที่งดงาม

421
00:42:37,725 --> 00:42:39,352
และใครคือคนที่ขี้เหร่

422
00:42:41,270 --> 00:42:45,691
แต่ละคนมัวแต่คิด
ถึงสิ่งที่รูปได้กล่าวไว้...

423
00:42:46,776 --> 00:42:48,653
จนทำให้น้ำหอมหมดซึ่งกลิ่น

424
00:42:49,737 --> 00:42:51,989
เค้กหมดรสชาติ

425
00:42:52,698 --> 00:42:55,409
ดนตรีสูญเสียความไพเราะ

426
00:42:56,077 --> 00:42:59,622
ผ้าไหมเสื่อมและขาดกระรุ่งกระริ่ง

427
00:43:01,999 --> 00:43:07,463
ท้ายที่สุด วันหนึ่งพวกเขา
ก็มารวมตัวกันอีกครั้ง...

428
00:43:08,714 --> 00:43:11,634
แล้วตัดสินใจว่าจะลืม
สิ่งที่รูปได้บอกไว้

429
00:43:12,802 --> 00:43:17,473
เพราะก่อนที่เขาจะมา
พวกเขาทุกคนก็มีความสุขดี

430
00:43:19,225 --> 00:43:23,020
ในไม่ช้าพวกเขาก็กลับ
มามีความสุขอีกครั้ง

431
00:43:24,689 --> 00:43:31,362
เพราะพวกเขาตัดสินใจว่า
มีแค่สี่คนก็เพียงพอแล้ว

432
00:43:33,572 --> 00:43:36,158
แล้วพวกเขาทุกคนก็อยู่
อย่างมีความสุขตลอดกาล

433
00:43:51,132 --> 00:43:52,174
สวัสดี

434
00:43:53,592 --> 00:43:54,635
ไง

435
00:43:56,887 --> 00:44:01,350
ข้านำของขวัญมาให้เด็กแฝดแบ่งกัน...

436
00:44:02,560 --> 00:44:04,562
สำหรับวันเกิดในวันพรุ่งนี้

437
00:44:06,564 --> 00:44:09,150
นับตั้งแต่แม่น้ำละลาย
เจ้าก็ไม่เคยพูดถึงมันอีก

438
00:44:09,567 --> 00:44:10,651
พูดถึงอะไร

439
00:44:11,068 --> 00:44:13,279
เราเฝ้ารอให้วันนี้มาถึง

440
00:44:14,155 --> 00:44:16,365
สิบสองปี มักห์รา

441
00:44:18,367 --> 00:44:21,454
แน่นอน เจ้ามีสิทธิ์
เลือกทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น

442
00:44:22,121 --> 00:44:23,956
เจ้าช่างเข้าใจดีนี่ พาริส

443
00:44:28,461 --> 00:44:33,007
หากเจ้าคิดว่าพวกเขายังเล็กเกินไป
เจ้าจะรออีกนานเท่าไหร่

444
00:44:36,135 --> 00:44:38,346
บาบาวอสกับข้าตัดสินใจแล้ว

445
00:44:40,973 --> 00:44:45,227
สิ่งที่ถูกฝังก็ให้มันถูกฝังต่อไป...
ตลอดกาล

446
00:44:49,398 --> 00:44:50,775
เจ้าเลือกเช่นนั้นรึ

447
00:44:50,858 --> 00:44:52,401
เราเลือกเช่นนี้

448
00:44:52,485 --> 00:44:54,820
ไม่ว่าอะไรก็ขัดขวางเราไม่ได้
พาริส แม้แต่เจ้า

449
00:44:54,904 --> 00:44:58,157
งั้นพวกเขาก็ปิดตาเดินไปมา
ต่อไปเรื่อยๆ จนโต

450
00:44:59,075 --> 00:45:00,451
ใช้ชีวิตและตายที่นี่

451
00:45:00,534 --> 00:45:02,119
- อยู่แต่ที่นี่...
- มีชีวิตอยู่

452
00:45:02,203 --> 00:45:04,372
ก็ดีแล้วไม่ใช่รึ พาริส

453
00:45:04,455 --> 00:45:06,749
ข้าต้องการแบบนั้น
ให้พวกเขามีชีวิตอยู่

454
00:45:07,166 --> 00:45:08,834
ถ้าความลับของพวกเขารั่วไหล

455
00:45:08,918 --> 00:45:10,836
ถ้าของในกล่องนั้น
ทำให้ความลับเปิดเผย

456
00:45:10,920 --> 00:45:14,924
ถ้าเกิดอะไรขึ้น และเหตุการณ์
"ถ้า" อีกหลายๆ อย่าง

457
00:45:15,007 --> 00:45:16,092
พวกเขาจะถูกเผา

458
00:45:16,801 --> 00:45:19,762
ถ้าหนังสือในกล่องบอกให้
พวกเขาออกจากเผ่าแห่งนี้

459
00:45:19,845 --> 00:45:22,265
แล้วพวกเขากลายเป็น
อาหารของสิงโตกับหมี

460
00:45:23,057 --> 00:45:24,308
พวกเขาก็จะตาย

461
00:45:25,309 --> 00:45:27,937
แล้วถ้าเจ้าตาย
ดวงตาของเจ้าก็จะปิดตลอดไป

462
00:45:30,356 --> 00:45:33,693
วันหนึ่งจะต้องมีคนมาเจอเรา
มาเจอพวกเขา

463
00:45:33,776 --> 00:45:35,653
มักห์รา พวกเขาจะต้องเตรียมพร้อม

464
00:45:35,736 --> 00:45:37,780
- พอได้แล้ว!
- ไม่ ไม่พอ!

465
00:45:38,990 --> 00:45:40,825
ชีวิตแบบนี้ไม่พอหรอก

466
00:45:41,284 --> 00:45:43,077
ข้ออ้างของเจ้าก็ไม่พอ

467
00:45:43,160 --> 00:45:45,997
ข้าไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้าง

468
00:45:48,874 --> 00:45:49,917
แล้วเจอร์ลามาเรลล่ะ

469
00:45:50,001 --> 00:45:53,129
เจอร์ลามาเรลรึ
เจอร์ลามาเรลไม่ได้เลี้ยงเด็กพวกนั้น

470
00:45:53,212 --> 00:45:54,547
เขาไม่ได้เฝ้าไข้

471
00:45:54,630 --> 00:45:58,509
เขาไม่ได้กล่อมให้เด็กๆ นอนหลับ
เพราะเขาไม่อยู่ ร่อนเร่ไปทั่ว

472
00:46:00,344 --> 00:46:01,345
น้ำเสียงของเจ้า

473
00:46:02,763 --> 00:46:03,973
เจ้าเกลียดเขา

474
00:46:06,183 --> 00:46:07,184
ทำไมล่ะ

475
00:46:08,603 --> 00:46:09,645
มักห์รา

476
00:46:13,065 --> 00:46:15,818
แล้วทำไมถึงเอาความเกลียดชัง
ไปลงที่เด็กๆ

477
00:46:15,901 --> 00:46:17,111
แม่

478
00:46:20,364 --> 00:46:21,866
ไปซะ พาริส

479
00:46:22,617 --> 00:46:24,243
ข้าอยากอยู่กับลูกข้า

480
00:46:46,307 --> 00:46:47,391
พาริส

481
00:46:47,475 --> 00:46:50,436
เฮ้ เข้ามาสิ นั่งลงเลย

482
00:46:50,853 --> 00:46:53,064
โอ เด็กน้อยของข้า

483
00:46:53,481 --> 00:46:57,693
โตแล้วนี่ สุขสันต์วันเกิด

484
00:46:59,612 --> 00:47:02,281
วันนี้พวกเจ้าอายุ 12 ปีแล้ว

485
00:47:04,909 --> 00:47:05,910
ว้าว

486
00:47:06,619 --> 00:47:10,998
เจ้าเก็บความลับมาได้ 12 ปี

487
00:47:11,082 --> 00:47:13,584
และเก็บได้มิดชิดมาก

488
00:47:15,002 --> 00:47:18,172
เจ้าจะเก็บความลับอีกอย่างได้ไหม

489
00:47:19,256 --> 00:47:20,424
อะไรเหรอ

490
00:47:20,841 --> 00:47:26,013
สำหรับพวกเจ้าสองคนเท่านั้น

491
00:47:27,139 --> 00:47:31,435
นี่คือของขวัญวันเกิด
ที่ยอดเยี่ยมที่สุด

492
00:47:33,145 --> 00:47:34,230
สิ่งนี้คืออะไร

493
00:47:34,313 --> 00:47:35,773
นี่คือหนังสือ

494
00:47:35,856 --> 00:47:37,358
เราคิดว่าสิ่งนี้คือหนังสือ

495
00:47:38,025 --> 00:47:42,738
เอ้านี่ นี่คือคำแนะนำที่จะช่วยให้
พวกเจ้าได้ยินสิ่งที่หนังสือบอก

496
00:47:43,531 --> 00:47:44,949
คำแนะนำจากใคร

497
00:47:45,032 --> 00:47:46,284
จากพ่อของพวกเจ้า

498
00:47:46,951 --> 00:47:48,703
พ่อรู้อะไรเรื่องนี้เหรอ

499
00:47:48,786 --> 00:47:49,787
เปล่า

500
00:47:51,247 --> 00:47:53,499
จากพ่อที่แท้จริงของพวกเจ้า

501
00:47:55,167 --> 00:47:56,168
อะไรนะ

502
00:47:56,877 --> 00:47:58,963
ข้ารู้แต่เรื่องที่แม่พวกเจ้าบอกข้า

503
00:47:59,380 --> 00:48:01,132
ข้าหวังว่านางจะบอกเจ้าด้วยตัวเอง

504
00:48:01,215 --> 00:48:03,050
เรามีพ่ออยู่แล้ว

505
00:48:03,134 --> 00:48:07,722
ข้ารู้ คนที่รักพวกเจ้ามากๆ โคฟุน

506
00:48:08,806 --> 00:48:09,974
ฮานิวา...

507
00:48:10,975 --> 00:48:13,978
แต่ยังมีชายอีกคนหนึ่ง...

508
00:48:15,605 --> 00:48:18,899
ที่ช่วยแม่เจ้าจากพายุหิมะ

509
00:48:19,775 --> 00:48:21,527
นั่นคือเรื่องที่แม่ของเจ้าเล่า

510
00:48:22,111 --> 00:48:25,990
นางหลงทาง และเขาช่วยชีวิตนางไว้

511
00:48:26,616 --> 00:48:28,826
แล้วเขาก็อยู่กับนาง

512
00:48:30,494 --> 00:48:32,747
เมื่อแม่เจ้ามาถึงหมู่บ้านของเรา

513
00:48:33,581 --> 00:48:37,668
พวกเจ้าที่เป็นฝาแฝด
ได้อยู่ในครรภ์ของนางแล้ว

514
00:48:38,294 --> 00:48:41,255
- เขาชื่อว่าเจอร์ลามาเรล
- ไม่จริง

515
00:48:41,339 --> 00:48:43,132
- เดี๋ยวก่อน ฮานิวา
- โคฟุน

516
00:48:43,215 --> 00:48:45,593
ฮานิวา ห้ามเขาบอกใครนะ

517
00:48:45,676 --> 00:48:48,137
เอานี่ รับข้อความนี้ไปแล้วอ่านซะ

518
00:48:48,763 --> 00:48:50,681
เจ้าเป็นคนกล้าหาญ ไปเร็ว

519
00:49:18,167 --> 00:49:19,460
บางทีเราอาจจะเป็นแม่มด

520
00:49:20,878 --> 00:49:23,381
บางทีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ
การมองเห็นคือเรื่องจริง

521
00:49:23,464 --> 00:49:24,465
ไม่หรอก

522
00:49:26,717 --> 00:49:28,678
ข้ามีความจริงอยู่ในมือ

523
00:49:29,262 --> 00:49:31,389
เดี๋ยวข้าก็จะรู้ แต่เจ้าไม่

524
00:49:36,227 --> 00:49:37,228
อ่านเลย

525
00:49:43,025 --> 00:49:44,402
"กาลครั้งหนึ่ง

526
00:49:44,902 --> 00:49:47,905
มนุษย์แทบทุกคนมีพลังที่เจ้ามี

527
00:49:49,031 --> 00:49:52,952
มนุษย์ใช้พลังนี้
พร้อมกับพลังแห่งความคิด

528
00:49:53,703 --> 00:49:54,996
ในการพิชิตโลก

529
00:49:56,497 --> 00:49:58,457
พวกเขาสร้างเครื่องจักรที่บินได้

530
00:49:59,083 --> 00:50:01,919
เครื่องจักรที่ทำให้พูดข้าม
ระยะทางหลายไมล์ได้

531
00:50:02,545 --> 00:50:06,048
พวกเขายังสร้างเรือขนาดใหญ่อีกด้วย

532
00:50:07,383 --> 00:50:12,888
เมื่อพวกเขามีพลัง พวกเขาก็เริ่ม
เติบโตล้นโลกและผลาญโลกนี้

533
00:50:14,181 --> 00:50:19,395
บางคนบอกว่าพระเจ้าริบการมองเห็นไป
เพื่อช่วยไม่ให้โลกใบนี้ถูกทำลาย

534
00:50:21,522 --> 00:50:25,401
แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี
ของขวัญแห่งแสงก็กลับคืนมา

535
00:50:26,235 --> 00:50:32,450
มอบให้แก่คนที่ถูกเลือกพร้อมกับ
คำแนะนำให้สร้างโลกอีกครั้ง

536
00:50:33,868 --> 00:50:35,202
ข้าคือพ่อของเจ้า

537
00:50:36,078 --> 00:50:38,372
ข้าจึงขอส่งของขวัญนี้มาให้พวกเจ้า

538
00:50:39,915 --> 00:50:42,209
เป็นหน้าที่ของเจ้า
ที่จะใช้ประโยชน์จากมัน

539
00:50:43,169 --> 00:50:45,254
เรียนรู้จากหนังสือที่ข้าทิ้งไว้

540
00:50:45,338 --> 00:50:47,340
ข้าตั้งใจเลือกหนังสือมาอย่างดี

541
00:50:48,424 --> 00:50:51,135
ข้ายังทิ้งคำแนะนำว่าเจ้าควรไปที่ไหน

542
00:50:51,928 --> 00:50:55,056
เมื่อเจ้าเข้มแข็งพอแล้ว
ที่จะออกจากเผ่า

543
00:50:55,556 --> 00:50:58,142
เมื่อเจ้ามาถึง ข้าจะรออยู่

544
00:50:59,143 --> 00:51:01,896
แล้วเราจะสร้างโลกใบใหม่นี้ด้วยกัน

545
00:51:04,357 --> 00:51:07,693
ด้วยรัก จากพ่อที่รักของเจ้า...

546
00:51:09,570 --> 00:51:10,780
เจอร์ลามาเรล"

547
00:51:16,661 --> 00:51:17,703
เราควรจะทำยังไง

548
00:51:34,804 --> 00:51:36,097
เจ้าเปิดกล่องแล้ว

549
00:51:37,348 --> 00:51:38,557
ข้าเปิดแล้ว บาบาวอส

550
00:51:38,641 --> 00:51:39,892
โดยไม่ได้ขออนุญาต

551
00:51:42,270 --> 00:51:47,149
เจอร์ลามาเรลช่วยชีวิตพวกเขาจากหมี
และชีวิตของเจ้า

552
00:51:48,150 --> 00:51:50,152
เขาสร้างสะพาน

553
00:51:50,569 --> 00:51:53,739
และนำทางให้เผ่าเรามายังที่ปลอดภัย

554
00:51:55,032 --> 00:51:56,951
เขาขอร้องเจ้าเพียงอย่างเดียว

555
00:51:58,452 --> 00:52:00,788
"ให้พวกเขาได้เรียน"

556
00:52:02,206 --> 00:52:06,043
ให้พวกเขาได้พบความจริง

557
00:52:07,586 --> 00:52:10,506
และให้พวกเขาเลือกเอง

558
00:52:15,052 --> 00:52:16,554
มักห์ราจะเผาหนังสือ

559
00:52:16,929 --> 00:52:19,098
- เพราะฉะนั้น ห้ามบอกนาง
- เจ้าจะให้ข้าโกหกเหรอ

560
00:52:19,181 --> 00:52:25,271
หลายปีที่เจ้าบอกฝาแฝดว่า
เจ้าคือพ่อของพวกเขา ด้วยความหวังดี

561
00:52:26,772 --> 00:52:29,900
ตอนนี้เจ้าต้องหวังดีต่อมักห์ราด้วย

562
00:52:34,530 --> 00:52:36,616
ความเงียบไม่ใช่การโกหก

563
00:52:47,209 --> 00:52:48,878
ข้าได้ยินพวกเขา
คุยเรื่องออกจากที่นี่

564
00:52:48,961 --> 00:52:51,088
เจ้าก็รู้ว่าวันหนึ่งก็ต้องมาถึง

565
00:52:53,591 --> 00:52:55,009
- และเมื่อพวกเขาจากไป...
- ไม่

566
00:52:55,593 --> 00:53:01,432
เมื่อพวกเขาไป
หนังสือก็จะให้ปัญญาแก่พวกเขา

567
00:53:03,559 --> 00:53:06,395
บาบาวอส เจ้าเป็นคนดี

568
00:53:09,148 --> 00:53:11,567
- แต่เจ้าไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป
- พอแล้ว

569
00:53:11,651 --> 00:53:15,655
แค่เพราะเราซ่อนตัวอยู่ที่นี่
ไม่ได้แปลว่าโลกจะเปลี่ยนแปลง

570
00:53:16,489 --> 00:53:20,785
แต่ฝาแฝดนั่น บาบา
ฝาแฝดอาจจะเปลี่ยนโลกได้

571
00:53:23,037 --> 00:53:24,538
พวกเขาคือความหวัง บาบา

572
00:53:26,749 --> 00:53:28,709
นึกถึงสิ่งที่เจ้าได้เจอสิ

573
00:53:28,793 --> 00:53:30,795
นึกถึงสิ่งที่เจ้าได้กระทำ

574
00:53:33,673 --> 00:53:35,424
ตอบแทนโลกบ้าง บาบา

575
00:53:40,596 --> 00:53:42,640
ความเงียบไม่ใช่การโกหก

576
00:54:04,578 --> 00:54:05,788
บาบา

577
00:54:12,044 --> 00:54:15,256
ไม่ต้องเสียไม้ไปเปล่าๆ
ข้าจะทำให้เจ้าอุ่นเอง

578
00:54:44,410 --> 00:54:45,411
เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า

579
00:54:46,579 --> 00:54:50,082
สบายดี ทุกอย่างเรียบร้อยดี

580
00:55:04,722 --> 00:55:05,932
มาที่เตียงเถอะ

581
00:55:55,147 --> 00:55:56,399
เจ้าได้อะไรมา

582
00:55:56,816 --> 00:55:58,359
ฆ่าม็อกกิ้งเบิร์ด

583
00:55:58,442 --> 00:55:59,443
แล้วเจ้าล่ะ

584
00:55:59,527 --> 00:56:00,611
จอร์จ ออร์เวลล์

585
00:57:41,212 --> 00:57:43,214
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร