1
00:00:51,426 --> 00:00:52,427
เชท เชท!

2
00:00:59,518 --> 00:01:00,519
เชท เชท เชท!

3
00:01:48,108 --> 00:01:53,405
ฮานิวา โคฟุน
ข้าดีใจที่ได้เจอพวกเจ้า

4
00:01:53,864 --> 00:01:54,865
เจ้าคือ...

5
00:01:54,948 --> 00:01:57,910
ข้าคือเจอร์ลามาเรล พ่อของพวกเจ้า

6
00:02:18,388 --> 00:02:21,517
เมื่อข้าได้ยินว่าราชินีและ
นักล่าแม่มดเจอเผ่าอัลเคนนี

7
00:02:21,600 --> 00:02:22,893
ข้าหวาดกลัวที่สุด

8
00:02:25,687 --> 00:02:27,231
ดูพวกเจ้าสิ

9
00:02:30,150 --> 00:02:32,361
เจ้าคงเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง

10
00:02:32,945 --> 00:02:35,155
มานี่สิ ข้าจะพาเจ้าไปพัก

11
00:02:38,158 --> 00:02:39,701
บ้านแห่งการรู้แจ้ง

12
00:02:40,494 --> 00:02:42,788
ข้าไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

13
00:02:43,747 --> 00:02:45,541
ข้าพบว่าอาคารยังไม่เสื่อมโทรม

14
00:02:46,625 --> 00:02:49,503
แต่ก่อนเคยเป็นคุก
จึงสร้างมาให้ทนทาน

15
00:02:50,671 --> 00:02:53,173
ข้าใช้เวลาหลายปีตามหาชิ้นส่วน
เพื่อสร้างเครื่องกำเนิดไฟฟ้า

16
00:02:53,257 --> 00:02:58,345
แต่เพราะงั้นเราถึงมีไฟฟ้า
สำหรับไฟ น้ำร้อน ความอบอุ่น

17
00:02:59,638 --> 00:03:01,348
ทุกคนตื่นเต้นที่จะได้เจอพวกเจ้า

18
00:03:03,058 --> 00:03:04,226
ทุกคนเหรอ

19
00:03:09,231 --> 00:03:10,232
ข้าเอง

20
00:03:19,074 --> 00:03:20,742
เจอพี่น้องของพวกเจ้าสิ

21
00:03:21,827 --> 00:03:24,162
ฮานิวา โคฟุน มาจนได้

22
00:03:26,582 --> 00:03:29,626
ข้าคือโอโลแมน พี่ชายเจ้า

23
00:03:30,210 --> 00:03:31,628
นี่คือชีวา

24
00:03:32,713 --> 00:03:36,008
- นั่นคือนนนี่ แซมมี่
- ยินดีต้อนรับ

25
00:03:36,091 --> 00:03:37,634
คนนี้คือชีนา

26
00:03:39,344 --> 00:03:40,345
ยินดีต้อนรับ

27
00:03:41,930 --> 00:03:43,015
ยินดีที่ได้รู้จัก

28
00:03:43,098 --> 00:03:47,644
ส่วนเจ้าวายร้ายตัวน้อยตรงนี้
คือฮายาห์กับโฮเวห์

29
00:03:50,147 --> 00:03:52,983
พวกเจ้าคงหิวแล้ว
หาอะไรกินกันก่อน

30
00:04:00,490 --> 00:04:04,036
สำหรับอาหารที่เราได้รับประทาน
กับครอบครัวที่เราร่วมรับประทานด้วย

31
00:04:04,119 --> 00:04:07,623
ซึ่งรวมถึงพี่น้องใหม่ของพวกเรา

32
00:04:08,290 --> 00:04:09,958
เราขอขอบคุณ

33
00:04:10,834 --> 00:04:12,002
เริ่มกินกันได้

34
00:04:32,272 --> 00:04:34,107
พวกเจ้าต้องพักผ่อนสักหน่อย

35
00:04:35,651 --> 00:04:39,821
ฮานิวา นี่ห้องของเจ้า

36
00:04:41,156 --> 00:04:42,950
โคฟุนจะอยู่ห้องข้างๆ

37
00:04:43,825 --> 00:04:46,870
นี่ข้าวของสำหรับเจ้า
นี่คือเตียงเจ้า

38
00:04:53,919 --> 00:04:55,921
ภาพวาดนี้ฝีมือโคลด โมเนต์

39
00:04:57,923 --> 00:05:01,343
ไม่ใช่ภาพวาดจริงๆ หรอก
เป็นการทำขึ้นใหม่

40
00:05:03,470 --> 00:05:04,847
สวยใช่มั้ยล่ะ

41
00:05:09,768 --> 00:05:10,978
สวยค่ะ

42
00:05:14,106 --> 00:05:16,233
และข้าเตรียมของดีที่สุดไว้สุดท้าย

43
00:05:19,903 --> 00:05:21,613
นี่คือห้องน้ำของเจ้า

44
00:05:30,497 --> 00:05:33,625
ส่วนขวดนี่คือสบู่

45
00:05:35,586 --> 00:05:37,296
เรามีน้ำร้อนด้วย

46
00:05:38,338 --> 00:05:41,049
ค่ะ เราอ่านเจอในหนังสือ

47
00:05:41,133 --> 00:05:44,052
พวกเจ้าคงเห็นว่า
ของจริงดีกว่าแค่อ่านจากหนังสือ

48
00:05:46,013 --> 00:05:48,348
มาเถอะ โคฟุน ข้าจะพาไปที่ห้องเจ้า

49
00:07:19,565 --> 00:07:22,025
พวกเขาอยากให้เราหลับ
ท่ามกลางของพวกนี้รึ

50
00:07:24,945 --> 00:07:26,113
คงงั้นล่ะ

51
00:07:27,072 --> 00:07:29,575
ถ้าเราเป็นครอบครัวใหญ่
ทำไมเราไม่นอนด้วยกัน

52
00:07:31,201 --> 00:07:33,203
ข้าก็คิดเหมือนกัน

53
00:07:37,791 --> 00:07:39,585
เอ้านี่ เข้ามา

54
00:07:54,600 --> 00:07:56,935
อุ่นจัง ถึงแม้จะไม่มีกองไฟ

55
00:08:05,402 --> 00:08:06,862
ข้าคิดถึงพ่อ

56
00:08:12,534 --> 00:08:13,952
ข้าก็คิดถึงเขาเหมือนกัน

57
00:08:18,415 --> 00:08:20,709
เจ้าคิดว่าเราจะได้
อยู่กับพ่ออีกครั้งมั้ย

58
00:08:26,048 --> 00:08:27,132
ไม่รู้สิ

59
00:08:33,013 --> 00:08:35,182
เราเพิ่งทิ้งให้เขาอยู่ลำพัง...

60
00:08:36,642 --> 00:08:39,144
หลังจากที่เกิดเรื่องกับแม่

61
00:08:43,232 --> 00:08:44,942
ข้าไม่รู้ว่าเรามาที่นี่ทำไม

62
00:09:47,629 --> 00:09:49,173
ห้ามใครคุยกับนาง

63
00:09:50,132 --> 00:09:53,427
ห้ามใครเข้าใกล้นาง เฝ้านางไว้
ให้เหมือนชีวิตเจ้าขึ้นอยู่กับมัน

64
00:09:53,510 --> 00:09:54,553
จริงเหรอ

65
00:09:55,220 --> 00:09:56,263
จริง

66
00:10:26,084 --> 00:10:27,169
ท่านพูดถูก

67
00:10:28,128 --> 00:10:30,923
ท่านเตือนข้าว่าไม่ช้าก็เร็ว

68
00:10:31,757 --> 00:10:36,970
ข้าจะเสียใจที่สนับสนุน
พี่สาวท่านครองบัลลังก์ต่อไป

69
00:10:43,143 --> 00:10:48,565
แต่ข้าไม่เชื่อแม้กระทั่ง
ท่านจะสามารถทำนายได้ถูก

70
00:10:56,782 --> 00:11:01,954
ทหารเหล่านี้แต่ละคนสูญเสีย
พ่อแม่ ลูก พี่น้อง และภรรยา

71
00:11:05,457 --> 00:11:11,004
แต่ละคนอาจกลายมาเป็นหัวหน้า
ก่อจราจลต่อต้านนาง... หรือพวกเรา

72
00:11:13,215 --> 00:11:16,093
ถ้าพวกเขารู้ว่านางทำอะไรลงไป

73
00:11:17,469 --> 00:11:19,096
ข้ากลัวว่าจะหยุดไม่ได้

74
00:11:19,179 --> 00:11:20,222
ถ้างั้นรึ

75
00:11:21,723 --> 00:11:23,433
เจ้าจะปิดบังยังไง

76
00:11:25,602 --> 00:11:30,816
คนกลุ่มเดียวที่นี่ที่รู้เรื่อง
คือเจ้า ข้า แม่มดของเจ้า

77
00:11:30,899 --> 00:11:33,527
และก็ผู้สมรู้ร่วมคิดของราชินี
ซึ่งตอนนี้ก็ฟังคำสั่งนาง

78
00:11:33,610 --> 00:11:35,487
และตัวราชินีเองด้วย

79
00:11:36,530 --> 00:11:40,033
ไม่ช้าก็เร็ว คนของเจ้า
จะอยากฟังเรื่องราวจากราชินี

80
00:11:41,201 --> 00:11:43,829
เราจะปิดบังไม่ให้ใครรู้
เรื่องนั้นได้ยังไง

81
00:11:44,830 --> 00:11:48,333
นางจะไม่มีสิทธิ์ออกจากที่นั้น
ในฐานะราชินีอีกต่อไป

82
00:11:48,792 --> 00:11:50,419
เจ้าหมายความว่าเช่นไร

83
00:11:51,003 --> 00:11:54,590
หมายความว่ามีสองทางสำหรับเรา

84
00:11:54,673 --> 00:11:58,552
นางออกมาโดยสละราชบังลังก์
ด้วยความเต็มใจ

85
00:11:58,969 --> 00:12:03,432
อวยพรให้น้องสาวสืบทอดราชวงศ์
และปกครองต่อไป...

86
00:12:03,891 --> 00:12:08,187
หรือนางไม่ออกมาอีกเลย

87
00:12:08,937 --> 00:12:12,232
นางไม่มีวันสละบังลังก์เด็ดขาด
ไม่ว่าเจ้าจะพูดยังไงกับนาง

88
00:12:12,900 --> 00:12:16,403
ไม่ว่าข้าจะพูดอะไร
ก็คงเกลี้ยกล่อมนางไม่ได้

89
00:12:18,113 --> 00:12:20,115
เพราะงั้นท่านต้องเป็นคนพูด

90
00:12:24,828 --> 00:12:26,955
เจ้าเป็นคนของเจ้าหญิงมักห์ราใช่มั้ย

91
00:12:29,958 --> 00:12:32,878
นักล่าแม่มดไว้ใจให้เจ้าคุ้มครองข้า

92
00:12:32,961 --> 00:12:37,341
ข้าเดาว่าเจ้าคงสาบานรับใช้
เขาหรือไม่ก็นาง

93
00:12:37,925 --> 00:12:39,468
ข้าก็ต้องเดาว่าคงเป็นนาง

94
00:12:39,551 --> 00:12:43,180
เพราะเขาดูหมิ่นเจ้าอย่างชัดเจน

95
00:12:43,263 --> 00:12:44,932
เจ้าควรเงียบได้แล้ว

96
00:12:45,015 --> 00:12:51,730
เมื่อวานนี้เอง ข้าคือสมบัติ
ของชายที่ป่าเถื่อนที่สุด

97
00:12:53,315 --> 00:12:56,401
ข้ายอมรับชะตากรรมเพราะว่า
มันดีกว่าอีกทางเลือกหนึ่ง...

98
00:12:58,111 --> 00:13:01,198
จนกระทั่งนาทีที่ข้าเป็นอิสระแล้ว

99
00:13:03,492 --> 00:13:06,161
เจ้าติดหนี้อะไรนางกันแน่

100
00:13:07,496 --> 00:13:09,206
ความจงรักภักดีสินะ

101
00:13:09,289 --> 00:13:11,124
แต่การเชื่อฟัง

102
00:13:11,917 --> 00:13:14,628
อนาคต ชีวิตเจ้าล่ะ

103
00:13:15,921 --> 00:13:17,548
จะเป็นยังไง

104
00:13:20,676 --> 00:13:25,347
ราชินีบอกข้าชัดเจนว่า
ข้าจะได้รับอะไรถ้าข้าช่วยนางได้

105
00:13:25,430 --> 00:13:27,516
ข้าขอบอกเจ้าอย่างชัดเจน

106
00:13:27,599 --> 00:13:31,895
ว่าเจ้าจะได้อะไรถ้าเจ้าช่วยข้า

107
00:13:34,398 --> 00:13:37,442
เป็นองครักษ์ของเจ้าหญิงก็ดีหรอก

108
00:13:38,360 --> 00:13:43,782
แต่ย่อมดีกว่ามาก
ถ้าได้เป็นองครักษ์ของราชินี

109
00:14:27,826 --> 00:14:29,119
นี่คืออะไร

110
00:14:30,370 --> 00:14:31,830
อ่านสิ

111
00:14:40,589 --> 00:14:44,259
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ก่อนทุกวันนี้

112
00:14:44,927 --> 00:14:48,013
สมัยที่ข้าเชื่อว่าเจ้ายัง
เข้าใจเหตุผลได้

113
00:14:50,224 --> 00:14:53,268
ข้าจดจำพี่สาวของข้าในแบบนั้น

114
00:14:54,436 --> 00:14:58,899
และข้ามาที่นี่ด้วยหวังว่า
พี่สาวคนนั้นยังอยู่ในตัวเจ้า

115
00:15:00,776 --> 00:15:04,238
ว่านางจะยอมรับความจริง
เกี่ยวกับสถานการณ์ของนาง

116
00:15:04,738 --> 00:15:07,449
และทำสิ่งที่สมเหตุสมผล

117
00:15:12,746 --> 00:15:14,623
"สละบังลังก์"

118
00:15:16,458 --> 00:15:20,546
ประทับตราของเจ้า
รับรองอย่างเป็นทางการ

119
00:15:22,256 --> 00:15:26,134
อ่านให้พวกทหารฟัง
ในวันนี้ ตอนนี้เลย

120
00:15:27,469 --> 00:15:34,393
และยอมรับผลที่ว่าเจ้าจะใช้ชีวิต
ภายใต้การปกครองของข้าในฐานะราชินี

121
00:15:36,562 --> 00:15:38,939
ฝันเฟื่องอะไรเช่นนั้น

122
00:15:39,022 --> 00:15:44,403
เดินเข้ามาที่นี่
คิดว่าข้าจะยอมทำแบบนั้นให้เจ้ารึ

123
00:15:46,572 --> 00:15:47,781
ให้ข้ารึ

124
00:15:52,452 --> 00:15:54,788
จะทำหรือไม่ทำ

125
00:15:55,372 --> 00:15:59,626
ข้าเสนอเรื่องนี้ต่อเจ้าเพราะเมตตา
และเห็นแก่ความทรงจำของพ่อเรา

126
00:15:59,710 --> 00:16:02,838
ไม่ว่าเจ้าจะเลือกตอบรับหรือไม่
ก็ขึ้นอยู่กับเจ้า

127
00:16:10,512 --> 00:16:12,514
แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าเลือก มักห์รา

128
00:16:14,391 --> 00:16:15,809
เจ้าก็รู้

129
00:16:19,980 --> 00:16:22,941
มันไม่ใช่สิ่งที่มาต่อรองกันได้

130
00:16:24,067 --> 00:16:28,030
เจรจาพลางขู่เพื่อไว้ชีวิตข้า

131
00:16:28,488 --> 00:16:31,033
หรือเพื่อมอบ
สิ่งที่เจ้าปรารถนามานาน

132
00:16:33,619 --> 00:16:35,746
พระเจ้าเท่านั้นที่ตัดสิน
ว่าใครจะเป็นราชาหรือราชินี

133
00:16:35,829 --> 00:16:38,665
และเมื่อพระองค์เลือกแล้ว
ความตายจะเป็นพยาน

134
00:16:39,499 --> 00:16:43,962
หรือไม่ก็ไม่มีผู้สืบทอด
ไม่มีกษัตริย์ ไม่มีกฎหมาย

135
00:16:44,046 --> 00:16:47,257
แค่คำลวงที่เห็นพ้องต้องกัน
ในหมู่คนไร้ค่า

136
00:16:50,052 --> 00:16:51,678
ถ้าเจ้าต้องการ
ความศักดิ์สิทธิ์ในตัวข้า

137
00:16:52,930 --> 00:16:55,933
พวกเจ้าสักคนจะต้องกล้า
หยิบมีดและเข้ามาลงมือ

138
00:16:56,016 --> 00:17:00,229
กฎของพระเจ้า เสียงของพระเจ้า
ดำรัสของพระเจ้า

139
00:17:01,522 --> 00:17:03,524
น่าทึ่งที่ทุกอย่างเป็นไปตาม

140
00:17:03,607 --> 00:17:07,236
อะไรก็ตามที่เจ้าต้องการ
ในชั่วขณะนาทีนี้

141
00:17:08,654 --> 00:17:12,950
ช่างพอดิบพอดีที่เจ้าจะได้เจอ
จุดจบในสถานที่เช่นนี้

142
00:17:13,031 --> 00:17:15,410
ประกาศว่าเจตจำนง
ของพระเจ้าอยู่ข้างเจ้า

143
00:17:15,492 --> 00:17:18,704
ทั้งที่ความโชคร้ายพราก
ทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเจ้า

144
00:17:18,789 --> 00:17:21,915
พรากสิ่งที่เคยเป็นของเจ้า
ทีละเล็กละน้อย

145
00:17:23,502 --> 00:17:25,877
ข้ายืนกรานข้อเสนอให้สละบังลังก์

146
00:17:27,297 --> 00:17:30,008
จะทำหรือไม่ทำ

147
00:17:30,551 --> 00:17:32,594
ก็แล้วแต่เจ้า

148
00:18:06,879 --> 00:18:08,005
ได้หลับบ้างมั้ย

149
00:18:09,047 --> 00:18:10,174
ไม่ค่อย

150
00:18:10,591 --> 00:18:11,925
ข้าพอนึกออก

151
00:18:12,342 --> 00:18:14,136
พวกเจ้าทิ้งทุกสิ่งที่เคยรู้จักมา

152
00:18:15,012 --> 00:18:17,514
เป็นปกติที่จะรู้สึกเหมือนสูญเสีย

153
00:18:18,265 --> 00:18:21,101
แต่ข้าสัญญาพวกเจ้าว่า
สิ่งตรงข้ามคือความจริงแท้

154
00:18:23,187 --> 00:18:24,646
เจ้าได้อยู่กับครอบครัวแล้วตอนนี้

155
00:18:26,648 --> 00:18:28,650
มาเถอะ ข้าจะพาไปดูรอบๆ

156
00:18:29,693 --> 00:18:31,320
ที่นี่คือที่ที่เราเรียนทุกวัน

157
00:18:31,403 --> 00:18:32,571
ขอดินสอ

158
00:18:33,113 --> 00:18:34,781
เรามีหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้

159
00:18:34,865 --> 00:18:35,908
ใช่มั้ย

160
00:18:37,492 --> 00:18:40,621
ส่วนที่นี่ก็คือหอสมุด

161
00:18:43,207 --> 00:18:45,542
ข้าใช้เวลาเกือบสิบปี
รวบรวมหนังสือเหล่านี้ไว้ที่นี่

162
00:18:46,210 --> 00:18:49,963
วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ การแพทย์

163
00:18:50,714 --> 00:18:56,136
ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์
วิศวกรรม วรรณกรรม

164
00:18:57,471 --> 00:19:00,933
บรรพบุรุษของพวกเราทำงาน
อย่างประณีตมากในการบันทึกข้อมูล

165
00:19:01,016 --> 00:19:03,602
ความรู้และความสำเร็จ
ของพวกเขาเพื่อคนรุ่นหลัง

166
00:19:04,228 --> 00:19:07,064
ราวกับว่าพวกเขารู้ว่า
พวกเราต้องใช้ในสักวันหนึ่ง

167
00:19:09,525 --> 00:19:13,070
มีหลายอย่างที่ข้าอยากบอกให้
พวกเจ้ารู้ พรวิเศษที่พวกเรามี

168
00:19:16,448 --> 00:19:20,244
พรนี้บางครั้งอาจเหมือนคำสาปใช่มั้ย

169
00:19:21,245 --> 00:19:24,248
เพราะทุกๆ วัน
เราเห็นความสูญเปล่า

170
00:19:24,331 --> 00:19:26,875
บนโลกใบนี้และในตัวเราเอง

171
00:19:27,334 --> 00:19:28,377
และเราก็รู้สึกโดดเดี่ยว

172
00:19:29,670 --> 00:19:30,671
จริงเหรอ

173
00:19:31,797 --> 00:19:33,507
โคฟุน เจ้าก็รู้ว่าข้าหมายความว่าไง

174
00:19:35,342 --> 00:19:40,848
เราต้องเก็บซ่อนสิ่งเหล่านี้
ที่เราทำได้ไม่ให้คนอื่นรู้

175
00:19:41,598 --> 00:19:42,724
ใช่เลย

176
00:19:43,267 --> 00:19:47,354
ข้าใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเดินทาง
ค้นหาคนอื่นที่เป็นเหมือนข้า

177
00:19:47,437 --> 00:19:50,941
ข้าข้ามทรีวานเทส
ไปยังแบดแลนด์ตะวันตก

178
00:19:51,024 --> 00:19:54,903
จากตะวันตกของพายัน
ไปยังแอตแลนติก

179
00:19:55,612 --> 00:19:57,447
ข้าไม่เคยพบคนที่มองเห็นเลย

180
00:19:57,531 --> 00:19:58,991
ท่านได้เจอมหาสมุทรมั้ย

181
00:19:59,825 --> 00:20:01,118
ข้าว่ายน้ำในนั้น

182
00:20:02,035 --> 00:20:03,704
แล้วทำไมท่านถึงกลับมา

183
00:20:04,663 --> 00:20:05,914
เพื่อสร้างสถานที่แห่งนี้

184
00:20:06,540 --> 00:20:08,166
ป้อมปราการความรู้

185
00:20:08,834 --> 00:20:13,338
และที่หลบภัยที่เรามาอยู่ร่วมกัน
อย่างปลอดภัยเพื่อเรียนรู้

186
00:20:14,131 --> 00:20:19,219
ศึกษาด้วยตนเองและสอนคนอื่นๆ
ให้รู้ศาสตร์ต่างๆ ของบรรพบุรุษ

187
00:20:19,303 --> 00:20:22,014
แต่ท่านบอกว่าไม่เคยเจอ
คนที่มองเห็นเลย

188
00:20:22,806 --> 00:20:26,310
ข้าไม่เจอ ข้าเลยสร้างพวกเจ้า

189
00:20:26,393 --> 00:20:27,686
เราทุกคนเป็นลูกของท่านหรือ

190
00:20:29,563 --> 00:20:32,983
ใช่ เจ้า โคฟุน

191
00:20:33,901 --> 00:20:35,944
โอโลแมน ชีวา

192
00:20:36,528 --> 00:20:38,488
ทุกคนยกเว้นเด็กเล็กสองคนนั้น

193
00:20:38,572 --> 00:20:40,157
เด็กพวกนั้นคือลูกของโอโลแมน

194
00:20:40,699 --> 00:20:41,950
แล้วแม่ของพวกเขาล่ะ

195
00:20:42,910 --> 00:20:45,162
พวกเขารักแม่มากเหมือนที่พวกเจ้ารัก

196
00:20:45,579 --> 00:20:47,372
และที่นี่มีก็ที่พักสำหรับนางเสมอ

197
00:20:47,456 --> 00:20:48,749
แม่ของพวกเราตายแล้ว

198
00:20:48,832 --> 00:20:51,502
- อะไรนะ
- นางถูกฆ่าโดยนักล่าแม่มด

199
00:20:54,421 --> 00:20:56,381
ข้าเสียใจที่ได้ยินเช่นนั้น

200
00:20:57,925 --> 00:20:59,259
ข้าชอบนางมาก

201
00:20:59,343 --> 00:21:01,595
คงไม่ได้ชอบขนาดนั้น
เพราะท่านทิ้งนางไว้ลำพัง

202
00:21:01,678 --> 00:21:03,472
- โคฟุน
- ทั้งที่ตั้งครรภ์ลูกของท่าน

203
00:21:03,889 --> 00:21:06,225
ท่านทิ้งพวกเราไปตลอดชีวิตที่ผ่านมา

204
00:21:07,309 --> 00:21:09,520
ท่านไม่อยากรู้จักพวกเราเหรอ

205
00:21:09,603 --> 00:21:12,105
ว่าเราเคยเป็นใคร เราเป็นคนแบบไหน

206
00:21:13,524 --> 00:21:15,192
เจ้ามีสิทธิ์ที่จะโกรธ

207
00:21:16,860 --> 00:21:18,820
ข้าคงโกหกถ้าบอกว่า
ข้าไม่รู้สึกเสียใจ

208
00:21:18,904 --> 00:21:20,948
ที่ข้าจัดการกับเรื่องนี้ด้วยวิธีนี้

209
00:21:21,281 --> 00:21:23,408
ตอนนั้นข้ายังหนุ่ม ไม่ฉลาด

210
00:21:24,201 --> 00:21:26,203
การที่ถูกเลือกไม่ได้
ทำให้ข้าสมบูรณ์แบบ

211
00:21:27,204 --> 00:21:28,539
ไม่เลย ตรงข้ามด้วยซ้ำ

212
00:21:29,498 --> 00:21:33,210
แต่ข้าก็ถูกเลือก โคฟุน
เจ้าน่าจะเข้าใจ

213
00:21:34,336 --> 00:21:36,547
ทารกที่มองเห็น
ถือกำเนิดจากพ่อแม่ตาบอด

214
00:21:36,630 --> 00:21:40,092
ข้าเกิดมาเพื่อเป็นสะพานข้าม
ระหว่างโลกที่มืดมิด

215
00:21:40,175 --> 00:21:41,802
กับโลกที่ดีกว่าเดิม

216
00:21:42,219 --> 00:21:46,265
เราได้รับภารกิจจากพระเจ้า
และเราจะถูกจดจำ

217
00:21:46,348 --> 00:21:50,435
ชื่อของเราจะได้รับการกล่าวขาน
ไปตลอดประวัติศาสตร์มนุษย์

218
00:21:57,776 --> 00:21:59,903
มาเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปดู
เครื่องกำเนิดไฟฟ้า

219
00:22:03,615 --> 00:22:04,783
เจ้าทำอะไรน่ะ

220
00:22:05,492 --> 00:22:07,578
เขาไม่เห็นสนใจเลยเรื่องที่แม่ตาย

221
00:22:07,661 --> 00:22:09,496
เขาสนใจสิ

222
00:22:09,580 --> 00:22:12,541
เห็นชัดว่าเขาเสียใจเรื่องนี้
แต่แม่ไม่ใช่ภรรยาเขานี่

223
00:22:12,624 --> 00:22:14,543
ไม่ใช่ไง แม่เป็นเพียง
คนอุ้มท้องลูกให้เขา

224
00:22:14,626 --> 00:22:18,505
อุ้มท้องพวกเรา โคฟุน
เจ้าไม่ยุติธรรมกับเรื่องนี้

225
00:22:18,589 --> 00:22:23,051
แล้วไง เขาเชื่อว่าเราได้รับเลือก
เพื่อนำแสงสว่างมายังโลกนี้เหรอ

226
00:22:23,135 --> 00:22:24,178
ได้รับเลือก

227
00:22:24,761 --> 00:22:25,971
ถือกำเนิด

228
00:22:26,638 --> 00:22:31,894
จะเรียกอะไรก็ตาม ข้ารู้แต่ว่าเราใช้
ชีวิตด้วยความกลัวมาตลอดจนถึงตอนนี้

229
00:22:31,977 --> 00:22:34,730
ถูกตามล่าโดยคนที่
น่าจะกลัวเรามากกว่า

230
00:22:36,398 --> 00:22:38,233
เจ้าอยากให้คนอื่นกลัวเหรอ

231
00:22:39,735 --> 00:22:42,279
ข้าอยากให้คนอื่นกลัว
มากกว่าถูกเผาในฐานะแม่มด

232
00:22:43,155 --> 00:22:44,323
พร้อมรึยัง

233
00:22:53,916 --> 00:22:55,334
ทั้งหมดนั่นเป็นถ่านหินหรือ

234
00:22:55,918 --> 00:22:59,087
ใช่ เรามีเหมืองของตนเอง
อยู่พ้นแนวรั้วนี้ไป

235
00:22:59,671 --> 00:23:01,507
ดินแดนพายันเต็มไปด้วยถ่านหิน

236
00:23:02,049 --> 00:23:03,800
ท่านสร้างไฟฟ้าจากถ่านหินเหรอ

237
00:23:03,884 --> 00:23:05,761
ใช่แล้ว ข้าจะแสดงให้ดู

238
00:23:06,637 --> 00:23:07,763
โอโลแมน

239
00:23:08,639 --> 00:23:09,806
อรุณสวัสดิ์

240
00:23:10,933 --> 00:23:14,228
การเผาถ่านหินในหม้อน้ำ
ทำให้เกิดไอน้ำภายใต้ความดัน

241
00:23:14,311 --> 00:23:18,690
พัดกังหันให้หมุนเครื่องกำเนิดไฟฟ้า
เพื่อสร้างกระแสไฟ

242
00:23:20,067 --> 00:23:21,610
ท่านสร้างเองคนเดียวหรือ

243
00:23:22,110 --> 00:23:24,530
ใช่ ข้าสร้างใหม่เอง

244
00:23:24,613 --> 00:23:27,533
แต่โอโลแมนคือคนที่ศึกษา
วิธีที่ทำให้มันทำงาน

245
00:23:28,659 --> 00:23:31,328
ข้าแค่เพิ่มสิ่งนี้
วาล์วที่ปล่อยแรงดัน

246
00:23:31,745 --> 00:23:33,539
เห็นมั้ย เจ้าต้องควบคุมแรงดัน

247
00:23:33,622 --> 00:23:35,958
ไม่งั้นจะไม่มีแรงดันเลย
หรือมีมากเกินไป

248
00:23:36,041 --> 00:23:38,210
ไม่ว่าจะทางไหนก็ไม่เกิดพลังงาน

249
00:23:39,002 --> 00:23:42,840
ลองคิดดูว่าเราจะทำอะไรได้บ้าง
ถ้าเรามีพวกมากขึ้น

250
00:23:43,340 --> 00:23:45,384
เราสามารถทำให้ทั้งเมืองมีแสงไฟ

251
00:23:45,801 --> 00:23:48,554
เมืองคนตาบอดจะเอาแสงสว่างไปทำไม

252
00:23:48,637 --> 00:23:50,389
เมืองพวกนี้สำหรับคนที่มองเห็นสิ

253
00:23:50,472 --> 00:23:53,392
พวกเรามีกันแค่สิบคน
แล้วคนอื่นๆ ล่ะ

254
00:23:53,475 --> 00:23:55,227
ท่านวางแผนจะทิ้ง
พวกเขาไว้เบื้องหลังหรือ

255
00:23:55,310 --> 00:23:57,563
เปล่าๆ ไม่ใช่อย่างนั้น โคฟุน

256
00:23:58,063 --> 00:24:01,066
แต่อย่าเข้าใจผิด
ในธรรมชาติทั่วไปนั้น

257
00:24:01,149 --> 00:24:03,402
คนตาบอดคือความผิดปกติ
ไม่ใช่พวกเรา

258
00:24:03,944 --> 00:24:05,946
และในไม่ช้า พวกเขาก็ต้องมาหาเรา

259
00:24:06,029 --> 00:24:08,532
ขอให้เราดูแลเด็กๆ ที่มองเห็น

260
00:24:09,032 --> 00:24:11,535
เด็กๆ ที่ต้องการเรียน
ในสถานที่เช่นนี้

261
00:24:11,618 --> 00:24:13,996
แล้วในอนาคต ก็มีที่อื่นๆ เช่นนี้อีก

262
00:24:14,872 --> 00:24:18,584
พระเจ้า ธรรมชาติ
เจ้าอยากจะเรียกว่าอะไรก็ตาม

263
00:24:18,667 --> 00:24:21,253
ได้เลือกที่จะคืนการมองเห็น
สู่มวลมนุษยชาติ

264
00:24:21,587 --> 00:24:24,631
และความรับผิดชอบนั้น
ก็ส่งตรงมาถึงเรา

265
00:24:26,550 --> 00:24:28,552
- ขอบใจมาก โอโลแมน
- ครับ

266
00:24:32,806 --> 00:24:33,849
โคฟุน

267
00:24:39,104 --> 00:24:42,858
ข้ารู้ว่าอาจต้องใช้เวลาสักหน่อย
ที่จะเข้าใจเจอร์ลามาเรล

268
00:24:45,402 --> 00:24:48,572
เขาคิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าหรือไง
คิดว่าพวกเราทุกคนคือพระเจ้า

269
00:24:48,655 --> 00:24:53,452
เปล่า ไม่ใช่พระเจ้า
แต่เป็นคนแรกของสายพันธุ์ใหม่

270
00:24:54,119 --> 00:24:57,581
เป็นสายเลือดมนุษย์ที่กลับคืนมา
ที่ช่วยให้เราเห็นศักยภาพที่แท้จริง

271
00:24:57,664 --> 00:25:01,168
หลังจากใช้ชีวิตเช่นสัตว์ที่หวาดกลัว
ในความมืดกว่า 500 ปี

272
00:25:01,919 --> 00:25:04,129
สัตว์ที่หวาดกลัวรึ

273
00:25:06,006 --> 00:25:08,759
ข้าหวังว่าเจ้าจะได้พบ
พ่อจริงๆ ของข้าสักวัน

274
00:25:11,220 --> 00:25:12,679
ฟังนะ ข้าเข้าใจดี โคฟุน

275
00:25:12,763 --> 00:25:15,182
ตอนที่ข้ามาที่นี่ครั้งแรก
มันก็ไม่ง่ายสำหรับข้า

276
00:25:16,433 --> 00:25:18,685
แต่สิ่งที่เจ้าไม่เข้าใจจริงๆ
คือแม้ว่าเจ้าจะมองเห็น

277
00:25:18,769 --> 00:25:21,146
แต่ที่ผ่านมาเจ้าก็ใช้ชีวิต
อยู่ในความมืดมาตลอด

278
00:25:22,856 --> 00:25:24,399
ให้เวลากับมันสักหน่อย

279
00:25:25,067 --> 00:25:27,903
เจอร์ลามาเรลไม่ได้เป็นคนเลี้ยงเรา
แต่เขาให้กำเนิดเราอย่างตั้งใจ

280
00:25:27,986 --> 00:25:30,697
- เพื่อนำแสงสว่างกลับคืนสู่โลก
- ใช่แล้ว

281
00:25:32,991 --> 00:25:35,118
เจ้าเริ่มต้นได้ด้วยเอาพลั่วนี้ไปใช้

282
00:25:48,590 --> 00:25:50,968
นักล่าแม่มดฆ่าคนของพวกเจ้า

283
00:25:51,593 --> 00:25:53,220
เราไว้อาลัยให้พวกเขา

284
00:25:53,971 --> 00:25:57,015
ที่นี่ก็เช่นกัน พวกวาเลยารู้จัก
ความเจ็บปวดของจิตวิญญาณดี

285
00:25:57,599 --> 00:26:01,186
แต่คนของข้ากังวลว่าพวกเจ้า
จะพาทามัคที จุนกลับมาหาพวกเรา

286
00:26:02,187 --> 00:26:07,484
เด็กของเราบาดเจ็บสาหัส
และต้องการหมอ

287
00:26:08,902 --> 00:26:11,238
อยู่ในป่าเธอคงรอดไม่พ้นวันนึง

288
00:26:12,698 --> 00:26:14,533
พวกเจ้าจะปฏิเสธได้ลงคอหรือ

289
00:26:17,953 --> 00:26:19,413
เจ้าทิ้งเด็กสาวนั่นไว้ได้

290
00:26:21,248 --> 00:26:24,334
แต่เจ้าทั้งสองต้องยอม
เดินทางออกห่างจากที่นี่

291
00:26:24,960 --> 00:26:26,378
ข้าสัญญา

292
00:26:27,629 --> 00:26:29,715
ทำใจกล้าเข้าไว้ โบวไลออน

293
00:26:31,717 --> 00:26:33,093
ท่านจะไปไหน

294
00:26:33,177 --> 00:26:34,928
ใครจะไปรู้ได้

295
00:26:37,139 --> 00:26:40,184
แต่วาเลยาจะดูแลเจ้าอย่างดี

296
00:26:43,562 --> 00:26:45,898
เจ้าต้องใช้ชีวิตให้ดีที่นี่

297
00:26:47,024 --> 00:26:51,486
ข้างนอกนั่นไม่มีอะไรสำหรับเจ้า
โบวไลออน

298
00:26:56,366 --> 00:26:59,745
แม่ของเจ้าอยู่ในจิตใจของเจ้า

299
00:27:02,080 --> 00:27:07,461
ข้าขอให้เจ้ามีชีวิตยืนยาว
สาวน้อยเอ๋ย

300
00:27:07,961 --> 00:27:10,464
พร้อมการเดินทาง
อีกหลายครั้งที่จะมาถึง

301
00:27:12,758 --> 00:27:14,676
- เชท เชท
- เชท เชท เชท

302
00:27:31,026 --> 00:27:32,653
ไลออนผู้กล้าของข้า

303
00:27:37,783 --> 00:27:39,409
ข้าจะอยู่ข้างเจ้า บาบา

304
00:27:53,841 --> 00:27:55,551
เราจะไม่ลืมเจ้าเลย โบว

305
00:27:59,346 --> 00:28:02,766
ตอนนี้เหลือแค่ข้ากับเจ้าแล้ว
เจ้ายักษ์

306
00:28:04,685 --> 00:28:07,187
เจ้าไปทำอะไรให้เทพเคือง
ถึงต้องมาอยู่กับข้า

307
00:28:11,108 --> 00:28:16,738
แม่ข้าสอนข้าว่าวันที่เศร้า
อยู่ไม่นานไปกว่าวันที่สุขหรอก

308
00:28:17,739 --> 00:28:19,241
นางเป็นนักพยากรณ์ด้วยรึ

309
00:28:19,950 --> 00:28:23,036
เปล่า นางชอบเมาเหล้าน่ะ

310
00:28:23,954 --> 00:28:26,957
นั่นหมายความว่าคำสอน
ก็ไม่ได้มีค่าอะไรมากนัก

311
00:28:28,500 --> 00:28:29,835
อากาศเริ่มหนาวแล้ว

312
00:28:30,544 --> 00:28:34,047
เราน่าจะก่อกองไฟ
ข้าจะหาฟืนมาเผา

313
00:29:12,461 --> 00:29:14,755
พันเอก น่าประหลาดใจจริง

314
00:29:15,589 --> 00:29:16,757
งั้นหรือ

315
00:29:17,132 --> 00:29:19,134
ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่คาดว่าจะเจอข้า

316
00:29:19,218 --> 00:29:21,178
เมื่อลูกของบาบาวอสมาถึง

317
00:29:21,261 --> 00:29:23,722
ที่จริงข้ากังวลนิดหน่อย
ที่เจ้าไม่ติดต่อข้า

318
00:29:23,805 --> 00:29:25,724
อย่างที่เจ้ารับปากกับนายพล

319
00:29:26,350 --> 00:29:28,685
เจ้าคิดว่านักยิงธนูของข้า
จะไม่รายงานหรือ

320
00:29:28,769 --> 00:29:31,772
ข้ามีเรื่องต้องจัดการอยู่
ที่นี่วุ่นวายนิดหน่อย

321
00:29:31,855 --> 00:29:34,358
เรามาอยู่ที่นี่แล้ว
นักโทษข้าอยู่ที่ไหน

322
00:29:36,485 --> 00:29:40,906
บอกข้าที ทำไมนายพลถึงได้
ยึดติดกับเด็กพวกนั้นเป็นพิเศษ

323
00:29:40,989 --> 00:29:43,200
งานของข้าคือทำตามที่นายพลสั่ง

324
00:29:43,283 --> 00:29:45,661
ไม่ใช่ตั้งคำถามกับเขา
ไม่ต้องทำความเข้าใจเขา

325
00:29:45,744 --> 00:29:48,455
เจ้าน่าจะลองทำตามนั้น

326
00:29:48,789 --> 00:29:53,710
ข้าไม่เหมือนเจ้า ข้าไม่ได้ทำงาน
ให้นายพล เราเป็นพันธมิตรกัน

327
00:29:54,878 --> 00:29:56,922
ปลอบใจตัวเองแบบนั้นต่อไปเถอะ

328
00:30:01,677 --> 00:30:05,889
เจ้าแน่ใจหรือว่าคนที่ได้มา
คือลูกของบาบาวอส

329
00:30:06,306 --> 00:30:10,310
อีกไกลกว่าจะไปถึงทรีวานเทส
เราไม่อยากทำอะไรผิดพลาด

330
00:30:14,565 --> 00:30:17,067
เจ้าจะได้ตัวลูกสาว ฮานิวา

331
00:30:17,609 --> 00:30:19,319
- แล้วลูกชายล่ะ
- ไม่ได้

332
00:30:23,407 --> 00:30:25,534
เราจะมีปัญหากันแล้วสินะ

333
00:30:27,703 --> 00:30:31,331
ไม่มีปัญหาเลย
ตราบเท่าที่เด็กผู้ชายอยู่ที่นี่

334
00:30:32,875 --> 00:30:38,255
ขอทวนความจำหน่อย ครอบครัวข้ากับข้า
มีอาวุธ ส่วนพวกเจ้าก็คนน้อยกว่า

335
00:30:39,715 --> 00:30:43,760
ถ้างั้น เด็กผู้หญิงคนเดียวก็ได้

336
00:30:46,054 --> 00:30:47,139
โคฟุน

337
00:30:48,682 --> 00:30:49,933
เจ้าไม่เห็นต้องแอบ

338
00:30:50,017 --> 00:30:52,811
พวกเขาพูดถึงเรา
ทำไมพวกเขาถึงพูดถึงเรา

339
00:30:52,895 --> 00:30:53,937
อะไรนะ

340
00:31:27,095 --> 00:31:28,263
ฮานิวา

341
00:31:29,598 --> 00:31:30,641
โคฟุน

342
00:31:30,724 --> 00:31:31,892
บาบา

343
00:32:18,856 --> 00:32:20,148
เปิดประตู

344
00:32:20,983 --> 00:32:22,192
ช่วยด้วย

345
00:32:24,236 --> 00:32:25,571
เปิดประตู

346
00:32:26,363 --> 00:32:27,698
ปล่อยข้าออกไป

347
00:32:31,869 --> 00:32:33,161
ปล่อยข้าออกไป

348
00:32:37,249 --> 00:32:41,295
ฮานิวา ฮานิวา ฮานิวา ไม่นะ

349
00:32:41,378 --> 00:32:44,339
เปิดประตู เปิดประตู

350
00:32:49,178 --> 00:32:50,179
ไปได้

351
00:32:50,262 --> 00:32:51,346
เร็ว

352
00:32:54,391 --> 00:32:55,434
เร็วเข้า

353
00:32:58,562 --> 00:32:59,646
ท่านเป็นอะไรมั้ย

354
00:33:00,731 --> 00:33:03,901
นางคือลูกสาวข้า น้องสาวเจ้า

355
00:33:05,068 --> 00:33:07,905
ข้าแค่... ไม่มีทางเลือกอื่น

356
00:33:07,988 --> 00:33:11,158
น่าเสียดาย
นางมีศักยภาพมาก

357
00:33:13,619 --> 00:33:14,912
แล้วโคฟุนล่ะ

358
00:33:16,371 --> 00:33:17,497
เขาเห็นอะไรบ้าง

359
00:33:18,498 --> 00:33:19,499
เห็นมากพอ

360
00:33:25,005 --> 00:33:26,882
ข้ารอสองคนนี้มานานมาก

361
00:33:27,966 --> 00:33:29,384
หนักใจจริงๆ

362
00:33:38,852 --> 00:33:40,312
ท่านทำดีที่สุดแล้ว

363
00:33:42,314 --> 00:33:43,440
ไม่ดีพอ

364
00:33:45,317 --> 00:33:48,904
ดีกว่าที่นางจะปฏิบัติต่อท่าน
ถ้าสลับบทบาทกัน

365
00:33:50,822 --> 00:33:52,491
เจ้าแน่ใจเหรอ

366
00:33:52,574 --> 00:33:54,618
ใช่ แน่ใจมาก

367
00:33:55,744 --> 00:33:58,997
บางทีอาจไม่ใช่เวลานี้

368
00:33:59,081 --> 00:34:02,042
แต่ท่านเองก็คิดอยู่บ้างเช่นกัน

369
00:34:05,712 --> 00:34:07,673
ท่านไม่ใช่คนที่ต้องถูกกล่าวโทษ

370
00:34:09,967 --> 00:34:12,052
และถ้าพ่อของท่านอยู่ที่นี่
เขาก็ต้องเห็นด้วย

371
00:34:16,889 --> 00:34:18,183
ข้าจะจัดการให้ไว

372
00:34:40,330 --> 00:34:41,706
นักล่าแม่มดรึ

373
00:34:42,875 --> 00:34:49,089
เจ้าเกาะติดข้ามาตลอดชีวิต
เท่าที่ข้าจำความได้

374
00:34:49,922 --> 00:34:53,552
แทบคิดไม่ออกเลยว่า
ถ้าไม่มีเจ้าเป็นที่ปรึกษา

375
00:34:53,635 --> 00:34:56,096
ในชีวิตข้างหน้านี้
ข้าจะเป็นอย่างไร

376
00:35:01,768 --> 00:35:03,604
ข้าเขียนข้อความเพิ่มเติมอีกหน่อย

377
00:35:04,438 --> 00:35:06,982
คาดว่าพวกเขาจะได้รับ
การเห็นชอบจากน้องสาวข้า

378
00:35:07,065 --> 00:35:09,651
ข้าจะอ่านให้พวกทหารฟัง
เพื่อเริ่มช่วงเปลี่ยนผ่าน

379
00:35:15,199 --> 00:35:18,076
ข้าจะสละบังลังก์

380
00:35:24,208 --> 00:35:26,460
หยุดนะ เจ้าทำอะไรน่ะ

381
00:35:28,212 --> 00:35:29,463
ปล่อยเขา

382
00:35:35,052 --> 00:35:36,220
ทามัคที จุน

383
00:35:38,847 --> 00:35:40,098
เจ้าทำอะไร

384
00:35:41,683 --> 00:35:42,851
เจ้าทำอะไร

385
00:35:57,115 --> 00:35:58,909
ขอบใจที่รับใช้ข้ามานาน

386
00:36:05,958 --> 00:36:07,584
ซิเบธ อย่า

387
00:36:08,585 --> 00:36:09,628
เจ้าทำอะไรน่ะ

388
00:36:09,711 --> 00:36:11,505
มักห์รา เมื่อสุนัขกัดเรา

389
00:36:11,588 --> 00:36:13,799
ไม่ว่ามันจะเคย
ซื่อสัตย์ต่อเราแค่ไหน

390
00:36:13,882 --> 00:36:16,552
ไม่ว่าเจ้าจะรักมันแค่ไหน
เจ้าก็ต้องฆ่ามัน

391
00:36:16,635 --> 00:36:18,512
- เจ้าจะฆ่าพวกเราทั้งคู่
- ไม่หรอก

392
00:36:18,595 --> 00:36:20,764
กองทัพของเขารอข้างนอกนั่น
และถ้าพวกเขารู้...

393
00:36:20,848 --> 00:36:22,933
ไม่ ไม่ ไม่ใช่ของเขา

394
00:36:23,016 --> 00:36:24,601
เขาแค่ยืมไป

395
00:36:24,977 --> 00:36:26,687
แล้วพวกเขาจะต้องได้ฟังความจริง

396
00:36:27,229 --> 00:36:31,733
ว่าเขารู้สึกผิดที่ทำให้ข้าบาดเจ็บ
เสียจนเขาทนไม่ไหว

397
00:36:32,192 --> 00:36:35,946
เขาฆ่าตัวตายด้วยธรรมเนียมโบราณเดิม

398
00:36:37,322 --> 00:36:39,241
เป็นทาสรับใช้จนจบชีวิต

399
00:36:40,868 --> 00:36:43,787
เห็นได้ชัดว่าถ้าเจ้ากับข้า
พูดไปคนละอย่าง

400
00:36:43,871 --> 00:36:45,330
จะทำให้ความจริงถูกบดบัง

401
00:36:45,414 --> 00:36:48,500
ทุกคนจะสับสน อลหม่าน และแน่นอน
พวกเราทั้งคู่จะต้องถูกฆ่า

402
00:36:48,917 --> 00:36:52,754
หรือเราจะเดินออกจากที่นี่ด้วยกัน

403
00:36:52,838 --> 00:36:55,257
และแจ้งข่าวตามที่ข้าจะอธิบาย

404
00:36:55,340 --> 00:36:59,803
ว่าในช่วงวิกฤตเช่นนี้
ข้าจะนำทัพทหารพร้อมน้องสาวเคียงข้าง

405
00:37:00,470 --> 00:37:03,515
ครั้งแรกในรัชสมัยของข้า
ที่ข้าจะปกครองพร้อมที่ปรึกษา

406
00:37:08,437 --> 00:37:09,938
ไม่ต้องกลัว

407
00:37:11,106 --> 00:37:12,399
ข้าอยู่นี่แล้ว

408
00:37:13,275 --> 00:37:14,902
ข้าอยู่ที่นี่แล้ว

409
00:37:18,780 --> 00:37:20,616
มีหลายอย่างที่จะต้องเปลี่ยนแปลง

410
00:37:38,675 --> 00:37:41,261
ปล่อยนะ ปล่อยข้า ปล่อย

411
00:37:42,179 --> 00:37:43,347
ใจเย็น โคฟุน

412
00:37:43,972 --> 00:37:45,390
ท่านทำอะไรกับน้องสาวข้า

413
00:37:45,474 --> 00:37:46,642
น้องสาวเจ้าสบายดี

414
00:37:46,725 --> 00:37:48,435
ท่านยกนางให้พวกทรีวานเทียน

415
00:37:48,519 --> 00:37:51,271
ทรีวานเทียนไม่ใช่สัตว์ประหลาด
ที่เจ้าจะต้องกลัว

416
00:37:51,355 --> 00:37:53,273
ถ้าไม่ใช่เพราะว่า
ข้าเป็นพันธมิตรกับพวกเขา

417
00:37:53,357 --> 00:37:57,277
ที่แห่งนี้ ครอบครัวของข้า
คงถูกราชินีฆ่าตายไปนานแล้ว

418
00:37:58,487 --> 00:38:01,281
ความสามารถในการมองเห็นของเรา
กับกองทัพทรีวานเทียน

419
00:38:01,365 --> 00:38:04,535
เราเอาชนะราชินีได้ราบคาบแน่

420
00:38:04,618 --> 00:38:06,411
ซึ่งใช้เวลาหลายปี

421
00:38:06,828 --> 00:38:10,749
แต่ในไม่ช้าเราจะควบคุมกองกำลัง
ที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีป

422
00:38:11,500 --> 00:38:15,003
เราจะไม่ถูกล่าเยี่ยงสุนัขอีกต่อไป
แต่จะถูกยกย่องเช่นพระเจ้า

423
00:38:16,004 --> 00:38:17,840
แต่ก็ต้องมีการเสียสละ

424
00:38:23,470 --> 00:38:26,014
โคฟุน ลูกชายข้า ข้า...

425
00:38:26,890 --> 00:38:29,726
ข้าไม่ใช่ลูกชายเจ้า
เจ้ามันบ้าไปแล้ว

426
00:38:30,352 --> 00:38:32,145
หุบปากซะ

427
00:38:33,564 --> 00:38:36,024
เจ้าไม่สมควรได้รับพรที่เจ้าได้

428
00:38:52,916 --> 00:38:57,212
พาเขาออกไปด้านหลัง
ข้าไม่อยากให้เด็กๆ เห็นเขา

429
00:39:03,343 --> 00:39:04,761
ข้าขอโทษจริงๆ

430
00:39:04,845 --> 00:39:08,015
เจ้าจะถูกพาออกไปยังด้านนอกของ
สถานที่นี้ จากนั้นเจ้าจะเป็นอิสระ

431
00:39:10,559 --> 00:39:11,977
แล้วน้องสาวข้าล่ะ

432
00:39:13,937 --> 00:39:15,522
แล้วน้องสาวข้าล่ะ

433
00:39:15,606 --> 00:39:19,568
น้องสาวข้าล่ะ น้องสาวข้าล่ะ

434
00:39:20,527 --> 00:39:22,946
พาทุกคนไปข้างล่าง
แล้วจัดห้องเก็บอาหาร

435
00:39:23,363 --> 00:39:24,907
รอคำสั่งของข้า

436
00:39:24,990 --> 00:39:27,284
ข้าไม่อยากให้เด็กๆ ได้ยินเสียงเขา

437
00:40:17,543 --> 00:40:19,628
- เฮ้
- เฮ้ เฮ้

438
00:40:20,045 --> 00:40:21,964
พ่อ ทางขวาของพ่อ
ทางขวา ทางขวา

439
00:40:23,131 --> 00:40:24,132
ทางซ้ายมือ

440
00:40:24,842 --> 00:40:25,843
กำแพง กำแพง

441
00:40:30,305 --> 00:40:32,766
- เราถึงแล้วรึ
- ใช่ เราถึงแล้ว

442
00:41:04,047 --> 00:41:05,841
เจอร์ลามาเรล

443
00:41:10,137 --> 00:41:12,014
เจอร์ลามาเรล

444
00:41:12,639 --> 00:41:14,391
เจ้าอยู่ไหน

445
00:41:19,980 --> 00:41:21,982
เจ้าไม่ได้ซ่อนตัวหลบข้าใช่มั้ย

446
00:41:26,236 --> 00:41:27,571
เจ้าเห็นข้ามั้ย

447
00:41:31,116 --> 00:41:32,534
เพราะข้าได้กลิ่นเจ้า

448
00:41:33,744 --> 00:41:38,123
ซ่อนตัวในสิ่งโสโครกเหมือนหนูท่อ

449
00:41:43,045 --> 00:41:45,172
ที่นี่คือบ้านแห่งการรู้แจ้งหรือ

450
00:41:47,132 --> 00:41:48,550
ไม่มีต้นไม้สักต้น

451
00:41:50,844 --> 00:41:52,054
ไม่มีอากาศ

452
00:41:53,931 --> 00:41:58,018
มีแต่กลิ่นเหม็นจากของที่เน่า

453
00:42:01,104 --> 00:42:06,860
การมองเห็นและความรู้ทั้งหมดของเจ้า
คือโรคที่จะกำจัดพวกของเจ้าจนหมดสิ้น

454
00:42:07,277 --> 00:42:08,779
แต่พวกเจ้าไม่รู้สึกอะไร

455
00:42:09,238 --> 00:42:11,156
พวกเจ้าช่างโง่ไม่รู้อะไร

456
00:42:15,953 --> 00:42:19,206
ออกมาสู้กับข้า
เยี่ยงบุรุษสิวะ ไอ้ขี้ขลาด

457
00:42:20,040 --> 00:42:23,418
บาบาวอส ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้

458
00:42:28,048 --> 00:42:33,220
เจ้ายกลูกสาวข้าให้กับพวกทรีวานเทียน

459
00:42:33,303 --> 00:42:35,514
ไม่ใช่ความผิดข้า ความผิดเจ้าต่างหาก

460
00:42:35,597 --> 00:42:38,851
นายพลต้องการนางเพราะเขาคิดว่า
นางเป็นลูกสาวเจ้า

461
00:42:42,020 --> 00:42:43,188
นายพลไหน

462
00:42:47,943 --> 00:42:49,111
อีโดวอส

463
00:42:53,115 --> 00:42:54,116
อีโด

464
00:42:54,533 --> 00:42:55,659
พี่ชายเจ้า

465
00:42:57,619 --> 00:42:59,329
แล้วเจ้าก็ยกนางให้เขาไปอย่างนั้นรึ

466
00:42:59,413 --> 00:43:01,081
ข้าไม่มีทางเลือก

467
00:43:01,164 --> 00:43:06,003
คนแบบไหนกันที่เฝ้ารอ 17 ปี
ที่จะเจอหน้าลูกเพียงเพื่อจะหักหลัง

468
00:43:06,086 --> 00:43:10,591
ข้าต่อสู้เพื่อมวลมนุษยชาติ
ข้าจำต้องเสียสละ

469
00:43:12,176 --> 00:43:13,969
พวกเขาคือลูกของเจ้า
เจ้าทำร้ายพวกเขา

470
00:43:14,052 --> 00:43:15,888
พวกเขาไม่ใช่ลูกเจ้า

471
00:43:16,763 --> 00:43:20,642
พวกเขาเกิดมาเพื่อเผชิญชะตากรรม
ที่เจ้าไม่มีวันเข้าใจ

472
00:43:20,726 --> 00:43:21,935
ใช่เหรอ

473
00:43:44,124 --> 00:43:46,084
ข้าจะฟันหัวเจ้าทิ้ง

474
00:43:47,336 --> 00:43:48,712
ไม่มีทาง

475
00:43:54,760 --> 00:43:56,637
บ้าเอ๊ย บ้าเอ๊ย

476
00:44:00,807 --> 00:44:03,435
เจ้าอย่าหลงคิดไปว่าจะเอาชนะข้าได้

477
00:44:03,519 --> 00:44:06,396
อ้อ ข้าโง่แบบนั้นล่ะ

478
00:44:25,916 --> 00:44:27,835
เจ้าอยู่ไหน ไอ้ขี้ขลาด

479
00:44:56,029 --> 00:44:57,656
นี่คืออาวุธของคนโบราณ

480
00:44:58,866 --> 00:45:01,702
มีประสิทธิภาพยิ่งกว่า
ธนูกับดาบของเจ้า

481
00:45:04,913 --> 00:45:06,331
ข้ารู้ว่าปืนคืออะไร

482
00:45:07,332 --> 00:45:09,835
มันคืออาวุธทางเลือก
ของชายที่ขี้ขลาด

483
00:45:38,197 --> 00:45:40,115
เจ้าเอาชนะไม่ได้หรอก บาบาวอส

484
00:45:40,532 --> 00:45:42,826
เจ้าอยู่ในโลกแห่ง
ความมืดมิดชั่วนิรันดร์

485
00:45:43,327 --> 00:45:48,624
ข้าอยู่ในอนาคตที่คนแบบพวกเจ้า
จะต้องถูกทิ้งไว้เบื้องหลังตลอดกาล

486
00:45:57,132 --> 00:46:00,552
แย่จริง ตอนนี้เจ้าอยู่
โลกเดียวกับข้าละ

487
00:46:07,559 --> 00:46:08,560
เจ้าอยู่ไหน

488
00:46:12,272 --> 00:46:13,357
ทุกที่

489
00:46:23,283 --> 00:46:25,035
ห้ามใครออกไปจนกว่าข้าจะกลับมา

490
00:46:25,869 --> 00:46:27,871
ข้าได้กลิ่นเลือดเจ้า เจอร์ลามาเรล

491
00:46:29,081 --> 00:46:30,123
งั้นเหรอ

492
00:46:31,083 --> 00:46:32,209
และความหวาดกลัว

493
00:46:35,212 --> 00:46:36,839
แล้วเจ้าได้กลิ่นของตัวเองมั้ย

494
00:46:36,922 --> 00:46:40,259
ข้าจะกรีดเลือดเจ้า
ทีละเล็กละน้อย

495
00:46:43,387 --> 00:46:47,057
เจ้าจะได้รู้สึกถึงชีวิต
ที่ค่อยๆ ไหลออกไปจากตัว

496
00:46:52,896 --> 00:46:54,064
ความตายของคนขี้ขลาด

497
00:46:55,774 --> 00:46:56,942
ช้าและเปียก

498
00:47:43,697 --> 00:47:44,698
เชท เชท

499
00:47:47,075 --> 00:47:49,745
มองมาที่ข้า มองมาที่ข้า

500
00:47:50,996 --> 00:47:52,164
เจ้าทำสิ่งนี้

501
00:47:52,539 --> 00:47:54,041
เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว

502
00:47:54,124 --> 00:47:55,751
ขอร้อง อย่า อย่า

503
00:48:15,395 --> 00:48:16,438
โคฟุนรึ

504
00:48:18,690 --> 00:48:19,691
ครับ

505
00:48:22,402 --> 00:48:23,403
ท่านสบายดีใช่มั้ย

506
00:48:24,655 --> 00:48:25,697
ไม่เลย

507
00:48:41,505 --> 00:48:43,131
นักล่าแม่มดตายแล้ว

508
00:48:44,383 --> 00:48:46,051
เขาคือนักล่าแม่มดคนสุดท้าย

509
00:48:48,011 --> 00:48:52,474
ทหารที่มีเกียรติที่รู้ตัวดีว่า

510
00:48:53,976 --> 00:48:57,521
ได้ทำให้ราชินีของเขา อาณาจักรของเขา

511
00:48:58,146 --> 00:49:01,066
เทพของเขา และตัวเขาเองผิดหวัง...

512
00:49:03,193 --> 00:49:08,240
เขาไม่มีทางเลือกอื่น
นอกจากตายเฉกเช่นทหาร

513
00:49:08,824 --> 00:49:12,828
ซึ่งต้องจบชีวิตตามธรรมเนียมดั้งเดิม

514
00:49:17,249 --> 00:49:18,959
วีรบุรุษจนสิ้นชีวิต

515
00:49:24,131 --> 00:49:28,260
ซึ่งทำให้พวกเราจะต้อง

516
00:49:29,136 --> 00:49:31,388
ไม่ทำให้การเสียละอันน่ายกย่อง
ของเขาสูญเปล่า

517
00:49:34,850 --> 00:49:36,393
เราจะต้องสู้ต่อไป

518
00:49:38,729 --> 00:49:41,106
เราะสร้างโลกใหม่สำหรับพวกเราทุกคน

519
00:49:42,941 --> 00:49:45,569
โลกที่ไม่มีความยากลำบาก

520
00:49:48,113 --> 00:49:49,823
โลกที่ไม่มีความปรารถนา

521
00:49:51,408 --> 00:49:53,452
- โลกที่ไม่มี...
- โลกที่ไม่มีความกลัว

522
00:49:54,244 --> 00:49:56,246
โลกที่ไม่มีความเกลียดชัง

523
00:49:56,997 --> 00:49:59,416
โลกที่ไม่มีความเชื่อโชคลาง

524
00:50:00,667 --> 00:50:04,838
เส้นทางใหม่ที่ไม่เหมือนกับ
ที่เราเคยเดินทางมาก่อน

525
00:50:07,132 --> 00:50:12,346
และในโลกใหม่นี้ที่ทามัคที จุน
ยอมเสียสละชีวิตให้

526
00:50:14,556 --> 00:50:20,229
จะไม่ต้องมีนักล่าแม่มดอีกต่อไป

527
00:50:27,528 --> 00:50:31,573
สิบเอก เราจะไปยังถนนลาเวนเดอร์

528
00:50:48,173 --> 00:50:49,466
น่าสนใจจริงๆ

529
00:50:52,845 --> 00:50:56,390
โลกที่ไม่มีนักล่าแม่มดย่อมหมายถึง
โลกที่ไม่มีแม่มด

530
00:50:56,473 --> 00:50:58,225
เราจะตามหาครอบครัวของข้า

531
00:50:58,892 --> 00:51:00,644
เรื่องนี้เจ้าห้ามโต้แย้ง

532
00:51:01,478 --> 00:51:06,650
เมื่อเราเจอพวกเขา ข้าจะไม่ยอมให้
กองทัพเราเรียกพวกเขาว่าผู้หลบหนี

533
00:51:08,277 --> 00:51:09,570
กองทัพ "เรา" งั้นรึ

534
00:51:10,529 --> 00:51:11,655
ไม่ใช่หรือไง

535
00:51:14,950 --> 00:51:17,411
ถนนข้างหน้านำไปสู่
อาณาจักรของคนที่มองเห็น

536
00:51:18,328 --> 00:51:21,373
สงสัยข้าจะต้องมีราชาที่มองเห็นด้วย

537
00:51:21,456 --> 00:51:24,543
ในโลกแบบนี้
เพื่อให้กำเนิดลูกที่มองเห็น

538
00:51:26,879 --> 00:51:29,464
เมื่อถูกเจอร์ลามาเรล
ปฏิเสธครั้งหนึ่งแล้ว

539
00:51:29,548 --> 00:51:32,092
เจ้าคงเข้าใจว่าทำไม
ข้าถึงไม่เข้าหาใครก่อนอีกเลย

540
00:51:38,098 --> 00:51:39,683
เจ้าต้องการจะสื่ออะไร

541
00:51:41,602 --> 00:51:43,228
เล่าเรื่องลูกชายเจ้าให้ข้าฟังหน่อย

542
00:52:01,330 --> 00:52:02,331
เชท เชท

543
00:53:56,737 --> 00:53:57,988
เจ้ามองเห็นอะไร ลูกชาย

544
00:53:59,781 --> 00:54:01,783
หอคอยแห่งกระดูกเทพ

545
00:54:02,743 --> 00:54:04,870
มากกว่าที่ข้าเคยเห็นมาตลอดชีวิต

546
00:54:06,121 --> 00:54:07,456
มีควันไฟ

547
00:54:11,126 --> 00:54:12,127
พาริส

548
00:54:13,003 --> 00:54:14,338
นางอยู่ที่นี่

549
00:54:23,722 --> 00:54:25,349
ไปตามหาน้องสาวของเจ้ากันเถอะ

550
00:55:24,324 --> 00:55:26,326
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร