1
00:00:01,585 --> 00:00:03,253
งานฉลองใช้เวลาเดินทางไม่กี่วัน

2
00:00:03,337 --> 00:00:06,215
โคฟุน เราจะไปเห็นโลกภายนอก

3
00:00:06,673 --> 00:00:10,177
จงฟัง เราได้นำแม่มดมาเผา

4
00:00:10,260 --> 00:00:14,348
นักล่าแม่มดไม่เจอพวกเรา
แต่สารของเขาเผยแผ่ไปไกล

5
00:00:14,848 --> 00:00:15,849
โคฟุนอยู่ไหน

6
00:00:15,933 --> 00:00:18,519
ช่วยด้วย ฮานิวา

7
00:00:18,602 --> 00:00:19,603
ข้ายังมีชีวิต
ตามเส้นทางไป

8
00:00:19,686 --> 00:00:22,022
- โคฟุนเขียนข้อความไว้
- เจ้ารู้คำพวกนั้นได้ยังไง

9
00:00:22,105 --> 00:00:23,690
ความรู้จากกล่องนั่นค่ะ แม่

10
00:00:23,774 --> 00:00:26,318
เราเปิดกล่อง
เราเรียนรู้วิธีอ่านและเขียน

11
00:00:26,401 --> 00:00:27,778
เราอ่านหนังสือทุกเล่มที่เขาทิ้งไว้

12
00:00:29,571 --> 00:00:31,031
ลูกชายเจ้า

13
00:00:35,285 --> 00:00:36,286
ข้อความ

14
00:00:36,370 --> 00:00:39,456
ข้าจะปล่อยมันไหลไปตามแม่น้ำ
ผ่านหุบเขานับสิบ

15
00:00:39,540 --> 00:00:41,917
มีข่าวจากสุสานพระอาทิตย์ ฝ่าบาท

16
00:00:42,000 --> 00:00:43,418
มันยังไม่จบ

17
00:01:43,970 --> 00:01:44,971
เชท เชท!

18
00:01:52,062 --> 00:01:53,146
เชท เชท เชท!

19
00:02:50,036 --> 00:02:52,372
ในที่สุดพวกเขาก็มาตามล่าพวกแม่มด

20
00:02:52,789 --> 00:02:54,583
ก่อนที่เราจะมาที่นี่

21
00:02:54,666 --> 00:02:57,753
เรามีโอกาสที่จะกำจัดพวกแม่มด

22
00:02:58,170 --> 00:03:00,005
แต่พวกมันร่ายมนต์ใส่เจ้าทุกคน

23
00:03:00,422 --> 00:03:02,591
ตอนนี้พวกเจ้าต้องสำนึกบาป

24
00:03:02,674 --> 00:03:04,426
พวกเรามากำจัดพวกแม่มดกันเองเถอะ

25
00:03:04,885 --> 00:03:08,472
พวกมันคือต้นเหตุที่ทำให้
พวกเราต้องเจอกับอันตรายทุกวันนี้

26
00:03:08,555 --> 00:03:10,849
และพวกมันต้องชดใช้

27
00:03:10,932 --> 00:03:12,851
ทุกคนรู้...

28
00:03:12,934 --> 00:03:13,935
ไปที่แม่น้ำ...

29
00:03:14,019 --> 00:03:16,605
...ว่าพวกเจ้าคือศัตรูที่แท้จริง
ของพวกเรามาตลอด

30
00:03:17,481 --> 00:03:19,274
จับพวกมันไว้ อย่าให้พวกมันหนีไป

31
00:03:19,858 --> 00:03:21,526
อย่าปล่อยให้พวกมันหนี

32
00:03:21,610 --> 00:03:24,279
เราจะใช้พวกมันเป็นข้อต่อรอง
เพื่อชีวิตพวกเรา

33
00:03:24,362 --> 00:03:25,947
ข้าได้ตัวเขา ข้าได้ตัวเขา

34
00:03:26,031 --> 00:03:30,243
ถอยไปก่อน แม่มดเอามีดจ่อคอข้าอยู่

35
00:03:30,327 --> 00:03:31,536
เราต้องไปเดี๋ยวนี้

36
00:03:31,620 --> 00:03:32,996
พาพวกเขาไปที่แม่น้ำ
ไปที่แม่น้ำ

37
00:03:33,914 --> 00:03:35,916
- ให้ปิศาจได้ผ่านไป
- อาร์คา

38
00:03:35,999 --> 00:03:37,667
เราจะกำจัดพวกมันได้ในไม่ช้า

39
00:03:37,751 --> 00:03:38,752
มาทัล

40
00:03:40,337 --> 00:03:41,380
ไป

41
00:03:42,881 --> 00:03:45,133
ไปกับพวกเขา มีชีวิตต่อไป

42
00:03:45,217 --> 00:03:46,218
ข้ารักท่าน

43
00:04:02,609 --> 00:04:03,652
มาทัล

44
00:04:08,740 --> 00:04:09,908
นางมาทำอะไรน่ะ

45
00:04:11,451 --> 00:04:12,661
โบวรึ

46
00:04:12,744 --> 00:04:13,995
ข้าจะไปกับพวกเจ้าด้วย

47
00:04:14,496 --> 00:04:15,914
มากับข้า ตามมา

48
00:04:17,457 --> 00:04:18,458
โคฟุน

49
00:04:20,919 --> 00:04:22,587
ข้าไม่มีประโยชน์ต่อเจ้าแล้ว

50
00:04:23,505 --> 00:04:24,548
ปล่อยข้าเถอะ

51
00:04:25,298 --> 00:04:26,550
เขาสมควรตาย

52
00:04:27,384 --> 00:04:28,385
ไม่

53
00:04:30,679 --> 00:04:31,680
ไม่

54
00:04:34,975 --> 00:04:38,520
ถ้าข้าเป็นปิศาจจริง
ข้าคงยินดีเป็นอย่างยิ่ง

55
00:04:44,943 --> 00:04:46,695
แต่เราไม่ใช่เผ่าแบบนั้น

56
00:05:45,253 --> 00:05:47,297
ข้าคือทามัคที จุน

57
00:05:49,174 --> 00:05:55,138
แม่ทัพนักล่าแม่มดของราชินีเคน
และผู้พิทักษ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งพายัน

58
00:05:55,222 --> 00:05:59,684
ในที่สุด นักล่าแม่มด
พวกเจ้าก็มาช่วยเรา

59
00:06:00,352 --> 00:06:01,812
คุกเข่าลง

60
00:06:02,396 --> 00:06:03,397
อะไรนะ

61
00:06:05,982 --> 00:06:06,983
พวกเจ้าทุกคนด้วย

62
00:06:20,872 --> 00:06:22,332
เพื่อแลกกับชีวิตเจ้าเอง...

63
00:06:23,583 --> 00:06:26,294
ส่งลูกของเจอร์ลามาเรลมา

64
00:06:28,839 --> 00:06:30,716
พวกเราชาวอัลเคนนีเป็นคนดี

65
00:06:32,801 --> 00:06:34,177
รักความสงบ

66
00:06:36,012 --> 00:06:37,264
ได้โปรด...

67
00:06:38,765 --> 00:06:41,768
นักล่าแม่มด ได้โปรด

68
00:06:43,228 --> 00:06:45,188
พวกแม่มดหนีไปแล้ว

69
00:06:51,486 --> 00:06:53,321
จนกว่าจะพิสูจน์เป็นอื่นได้

70
00:06:54,990 --> 00:06:56,533
ถือว่าพวกเจ้าทุกคนเป็นแม่มด

71
00:06:58,076 --> 00:06:59,536
ผู้พิทักษ์ศักดิ์สิทธิ์

72
00:07:00,829 --> 00:07:02,497
นี่คือเกธเธอร์ แบกซ์

73
00:07:03,373 --> 00:07:05,667
พวกแม่มด พวกมันกำลังหนี

74
00:07:06,710 --> 00:07:07,878
ตามข้ามา

75
00:07:13,925 --> 00:07:15,052
รอเดี๋ยว นี่ทางตัน

76
00:07:15,469 --> 00:07:18,513
ไม่ใช่หรอกลูก เราลงทางนี้ถูกละ

77
00:07:23,810 --> 00:07:24,811
ดูสิ

78
00:07:28,273 --> 00:07:29,274
พ่อ

79
00:07:30,817 --> 00:07:32,986
ท่านทำสิ่งนี้รึ ทำคนเดียวรึ

80
00:07:33,528 --> 00:07:36,114
อะไรที่เจอร์ลามาเรลทำได้
ข้าก็ทำได้ ใหญ่กว่าด้วย

81
00:07:36,198 --> 00:07:38,200
อะไรรึ อะไรอยู่เบื้องล่างเรา

82
00:07:38,617 --> 00:07:40,035
อิสรภาพไงคะ แม่

83
00:07:43,330 --> 00:07:44,664
พ่อสร้างเรือ

84
00:07:48,460 --> 00:07:49,461
ลูกชาย

85
00:07:52,005 --> 00:07:53,256
ท่านสร้างตั้งแต่เมื่อไหร่

86
00:07:53,840 --> 00:07:55,050
เมื่อข้ามีเวลา

87
00:07:55,133 --> 00:07:56,760
เจ้าจะแปลกใจว่า
คนเราสามารถทำอะไรได้มากมาย

88
00:07:56,843 --> 00:07:58,804
ก่อนที่เจ้าจะลืมตาในยามเช้าเสียอีก

89
00:07:59,971 --> 00:08:00,972
ทำไม

90
00:08:02,265 --> 00:08:04,810
ข้าก็เหมือนเจ้า
หวังว่าวันนี้จะไม่มาถึง

91
00:08:06,019 --> 00:08:07,562
แต่เจ้าเตรียมการไว้รึ

92
00:08:08,730 --> 00:08:12,067
ใช่ ข้าเตรียมไว้ และด้วยเหตุนี้
เราถึงมีชีวิตต่อในวันพรุ่งนี้ได้

93
00:08:52,733 --> 00:08:54,234
พวกคนที่หนีไป...

94
00:08:55,360 --> 00:08:57,070
หนึ่งในนั้นมีนักสร้างรึ

95
00:08:57,487 --> 00:09:00,031
ใช่ขอรับ ฝีมือดีด้วย

96
00:09:04,035 --> 00:09:05,245
ข้ามซะ

97
00:10:14,314 --> 00:10:17,067
- พ่อ
- ข้ารู้แล้ว ข้าได้ยินพวกมัน

98
00:10:19,403 --> 00:10:20,987
หยิบดาบมาให้ข้า

99
00:10:40,716 --> 00:10:44,720
พวกมันอยู่ข้างหน้า ทั้งสองด้าน

100
00:10:46,555 --> 00:10:49,725
เราจะเดินทางอย่าเงียบๆ

101
00:11:32,642 --> 00:11:34,770
ข้าตามหาเจ้า...

102
00:11:36,855 --> 00:11:38,523
มาทั้งชีวิต

103
00:11:43,653 --> 00:11:46,364
ข้าอยู่ตอนที่เจ้าถือกำเนิดด้วย

104
00:11:52,704 --> 00:11:54,748
ข้าได้ยินเสียงร้องไห้
ครั้งแรกของเจ้า

105
00:11:58,001 --> 00:12:03,590
นับตั้งแต่นั้นมา ข้าก็อุทิศตน
เพื่อตามหาเจ้าอีกครั้ง

106
00:12:08,345 --> 00:12:14,267
ข้าสังหารคนนับหลายชีวิต
เพื่อเข้าถึงตัวเจ้า

107
00:12:16,686 --> 00:12:17,938
และในตอนนี้...

108
00:12:20,357 --> 00:12:21,858
จะเกิดอะไรต่อ

109
00:12:23,819 --> 00:12:27,155
ใกล้ๆ นี้ มีเผ่าหนึ่งที่เต็มไปด้วย
ญาติพี่น้องของเจ้า

110
00:12:27,239 --> 00:12:31,034
ทุกคนคุกเข่าร้องขอให้ข้าอภัย

111
00:12:33,912 --> 00:12:36,706
บางทีเจ้าอาจจะซื้อชีวิตพวกเขาได้

112
00:12:40,210 --> 00:12:41,461
พูดมา

113
00:12:44,673 --> 00:12:46,967
ให้ข้าได้ยินเสียงของเจ้าหน่อย

114
00:12:47,050 --> 00:12:50,095
เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่
เสียงร้องไห้ของเด็กเกิดใหม่

115
00:12:53,140 --> 00:12:54,933
ประกาศตัวออกมาซะ

116
00:12:57,269 --> 00:13:00,313
และให้ข้าพาเจ้าไปพบราชินี

117
00:13:03,859 --> 00:13:05,235
พูดมา...

118
00:13:07,028 --> 00:13:08,905
แล้วเผ่าเจ้าจะมีชีวิตรอดต่อไป

119
00:13:19,332 --> 00:13:20,375
ไม่ตอบรึ

120
00:14:37,327 --> 00:14:38,328
ช่วยด้วย

121
00:14:45,460 --> 00:14:46,461
ไม่นะ

122
00:15:00,475 --> 00:15:02,185
- บาบา
- มักห์รา

123
00:15:15,782 --> 00:15:16,783
รอก่อน แม่

124
00:15:32,424 --> 00:15:33,467
ไม่นะ

125
00:15:36,470 --> 00:15:37,512
แม่

126
00:15:57,783 --> 00:15:58,784
ไป

127
00:16:07,167 --> 00:16:08,376
อาร์คา

128
00:16:36,655 --> 00:16:38,323
ปลายแม่น้ำมีอะไร

129
00:16:39,282 --> 00:16:40,534
เราตามไปได้มั้ย

130
00:16:41,868 --> 00:16:43,370
ข้าบาดเจ็บ

131
00:16:46,498 --> 00:16:48,125
ข้างหน้านั่นมีอะไร

132
00:16:50,043 --> 00:16:53,004
ข้าอาจจะไว้ชีวิตเจ้า

133
00:16:53,964 --> 00:16:56,007
ทะเลกว้าง น้ำลึก

134
00:16:56,717 --> 00:16:57,884
พวกมันเดินทางรวดเร็ว

135
00:16:58,552 --> 00:17:00,721
เจ้าตามพวกมันไม่ทันหรอก

136
00:17:02,347 --> 00:17:03,515
ช่วยข้าด้วย

137
00:17:15,360 --> 00:17:17,446
เอาล่ะ คงช่วยประหยัดเวลาให้เจ้าได้

138
00:17:20,949 --> 00:17:23,952
กลับไปที่เผ่า ฆ่าพวกมันให้หมด

139
00:17:27,122 --> 00:17:28,123
ผู้ส่งสาร

140
00:17:31,710 --> 00:17:33,295
ส่งข้อความถึงราชินีเคน

141
00:17:34,921 --> 00:17:36,673
แม่มดหนีไปได้

142
00:18:36,441 --> 00:18:37,901
ทามัคที จุนส่งข่าวมา

143
00:18:39,236 --> 00:18:40,695
เขาเจอตัวแม่มดมั้ย

144
00:18:40,779 --> 00:18:43,407
เจอ แต่ไม่นานพวกมันก็หนีไปได้

145
00:18:44,408 --> 00:18:45,951
พวกมันหนีเขาไปได้อีกแล้วรึ

146
00:18:47,661 --> 00:18:49,663
- ยังไง
- เขาไม่ได้บอก

147
00:18:51,081 --> 00:18:52,791
งั้นเราก็ได้แต่เดา

148
00:18:53,208 --> 00:18:55,752
ไม่ก็จินตนาการเอาเอง

149
00:18:55,836 --> 00:18:57,170
เลดี้แอน

150
00:18:57,921 --> 00:19:03,009
เมื่อเทพแห่งเพลิงทำให้ผิวเจ้าไหม้
เจ้ากล่าวโทษเทพหรือตัวเจ้าเอง

151
00:19:04,344 --> 00:19:05,846
ไม่ทั้งสองอย่าง ฝ่าบาท

152
00:19:06,930 --> 00:19:09,307
ข้าโทษสาวใช้ที่ไม่บังให้ข้า

153
00:19:10,642 --> 00:19:14,062
เราไม่บังอาจกล่าวโทษเทพเจ้า
ไม่มีใครโทษท่าน

154
00:19:15,605 --> 00:19:18,775
แต่บางทีข่าวนี้หมายความว่า
ทามัคที จุนควรกลับบ้าน

155
00:19:19,443 --> 00:19:21,194
ไม่ใช่หรอก

156
00:19:21,486 --> 00:19:25,490
แต่ในการเดินทางเช่นนี้
ทามัคที จุนควรมีทหารมากขึ้น

157
00:19:25,824 --> 00:19:27,075
ฝ่าบาท ได้โปรด...

158
00:19:27,159 --> 00:19:29,828
ส่งไปอีก ส่งไปให้หมด

159
00:19:29,911 --> 00:19:32,205
คนเหล่านี้เป็นพ่อและแม่

160
00:19:32,289 --> 00:19:33,832
สามีและภรรยา

161
00:19:34,291 --> 00:19:35,834
ลูกสาวและลูกชาย

162
00:19:36,626 --> 00:19:39,504
ครอบครัวพวกเขาจะเป็นทุกข์
หากพวกเขาจากไป

163
00:19:39,588 --> 00:19:43,633
พวกเขาเหนื่อยเต็มทนแล้ว...
กับการตามล่าที่ไม่เกิดประโยชน์

164
00:19:43,717 --> 00:19:45,719
พวกเขาไม่อาจเข้าใจ

165
00:19:46,803 --> 00:19:49,973
เครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์
ก็ไม่พอใจเช่นกัน ฝ่ายบาท

166
00:19:51,308 --> 00:19:53,560
บรรดาเทพเองก็ไม่เข้าใจสิ่งนี้

167
00:19:53,643 --> 00:19:56,646
แต่เจ้าเข้าใจว่าบรรดาเทพ
กล่าวอะไรงั้นหรือ

168
00:19:56,730 --> 00:20:00,525
ใช่ พวกเขากล่าวว่า "พอได้แล้ว"
พอได้แล้ว!

169
00:20:05,155 --> 00:20:06,156
ที่นั่น...

170
00:20:08,492 --> 00:20:10,577
ในรัฐธรรมนูญเก่าของเรา

171
00:20:16,374 --> 00:20:18,960
"ระบอบกษัตริย์จะต้องอยู่เหนือรัฐสภา

172
00:20:20,712 --> 00:20:22,756
และกษัตริย์จะต้องอยู่เหนือ
จนกว่าจะสิ้นพระชนม์"

173
00:20:22,839 --> 00:20:24,341
ข้ายังสบายดีอยู่

174
00:20:24,424 --> 00:20:29,012
ฝ่าบาท ประชาชนแห่งพายัน
ต่างพากันพูดเช่นนี้

175
00:20:29,096 --> 00:20:31,556
ส่วนเจ้าก็ไปสมสู่กับพวกห่านั่นสินะ

176
00:20:31,640 --> 00:20:35,852
เห็นได้ชัดว่าท่านได้ไล่ล่า
แม่มดมายุคหนึ่งแล้ว

177
00:20:35,936 --> 00:20:37,771
แต่ยังไม่พบสักคน

178
00:20:38,313 --> 00:20:40,232
ท่านได้สังเวยกองทัพของเราไป

179
00:20:40,732 --> 00:20:42,692
ทำให้คลังสมบัติของเราร่อยหรอ

180
00:20:42,776 --> 00:20:47,280
แต่ก็ยังไม่มีหลักฐาน
ว่าพลังปิศาจนั่นมีจริง

181
00:20:49,199 --> 00:20:50,200
เพียงแค่...

182
00:20:51,952 --> 00:20:55,163
ชายที่ท่านเคยรักได้หนีไปจากท่าน

183
00:20:59,042 --> 00:21:05,173
พวกเขาพูดกันว่าเราคือประเทศ
ที่ถูกปกครองโดยคนที่อกหัก

184
00:22:26,505 --> 00:22:28,215
ข้อความจากเจอร์ลามาเรล

185
00:22:30,592 --> 00:22:35,389
ข้อความที่จะส่งให้ลูกๆ
เมื่อพวกเขาพร้อมจะจากพวกเราไป

186
00:22:36,765 --> 00:22:38,016
เป็นข้อความที่ต้องอ่านด้วยดวงตา

187
00:22:41,061 --> 00:22:43,021
เจอร์ลามาเรลยังมี
เรื่องให้แปลกใจอีกหรือ

188
00:22:46,108 --> 00:22:47,818
ข้ารับปากเขา

189
00:22:47,901 --> 00:22:51,696
ข้าจะส่งให้ทันทีที่พวกเขาพร้อม

190
00:22:52,906 --> 00:22:55,283
เป็นข้อความสุดท้ายที่ข้าได้จากเขา

191
00:22:56,368 --> 00:22:59,454
สิ่งสุดท้ายที่ข้าสัญญากับเขา

192
00:22:59,955 --> 00:23:01,039
เราแน่ใจแล้วหรือ

193
00:23:02,833 --> 00:23:04,167
แน่ใจสิ

194
00:23:05,919 --> 00:23:06,920
อ่านเลย

195
00:23:12,843 --> 00:23:14,594
"ลูกๆ ที่รักของข้า...

196
00:23:17,514 --> 00:23:19,349
แม่น้ำคือจุดเริ่มต้น

197
00:23:20,726 --> 00:23:23,812
ก้าวแรกในการเดินทางอันยาวนาน
เพื่อกลับมาหาข้า

198
00:23:24,688 --> 00:23:27,899
ล่องตามแม่น้ำไปยังลาเวนเดอร์

199
00:23:28,400 --> 00:23:30,277
ถนนลาเวนเดอร์สายใหญ่"

200
00:23:30,986 --> 00:23:32,654
ถนนลาเวนเดอร์มีอยู่จริง

201
00:23:33,405 --> 00:23:37,325
"จากนั้นเดินทางตามถนนลาเวนเดอร์
ไปยังบ้านแห่งการรู้แจ้ง

202
00:23:39,369 --> 00:23:41,913
ณ ที่นั่น ข้าจะสร้าง
อาณาจักรแห่งใหม่

203
00:23:42,789 --> 00:23:45,417
แสงที่ส่องสว่างมายังโลกที่มืดมน

204
00:23:45,876 --> 00:23:49,129
แล้ววันหนึ่ง เจ้าจะมาหาข้า
และรู้ในสิ่งที่ข้ารู้

205
00:23:49,921 --> 00:23:53,592
และนำความรู้นี้ไปยัง
ทุกมุมโลกที่มืดมนที่สุด

206
00:23:56,219 --> 00:23:58,346
- "คนที่เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา"
- "...เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา"

207
00:23:58,430 --> 00:24:01,224
คนที่เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา

208
00:24:03,685 --> 00:24:07,439
แล้วไงต่อ เราต้องตามแม่น้ำไปเหรอ
นานเท่าไหร่ล่ะ

209
00:24:09,191 --> 00:24:10,525
เขาจะทิ้งเครื่องหมายไว้ให้

210
00:24:13,528 --> 00:24:15,447
- เราจะไปถึงที่นั่นแน่
- จริงหรือ

211
00:24:15,864 --> 00:24:17,365
เรามีทางเลือกอื่นด้วยเหรอ

212
00:24:17,449 --> 00:24:18,784
เรามีทางเลือก

213
00:24:22,454 --> 00:24:23,538
ฟังข้านะ

214
00:24:25,791 --> 00:24:27,042
มองมาที่ข้า

215
00:24:38,637 --> 00:24:40,472
ยิ่งเดินทางไกลเท่าไร

216
00:24:41,306 --> 00:24:44,267
อุปสรรคก็ยิ่งร้ายแรงยิ่งขึ้น

217
00:24:44,768 --> 00:24:48,146
และยิ่งทำให้คนที่ฝ่าฝันเปลี่ยนไป

218
00:24:51,066 --> 00:24:52,776
การเดินทางเช่นนี้...

219
00:24:57,489 --> 00:24:59,032
พวกเราคนที่รอดชีวิตได้

220
00:24:59,116 --> 00:25:03,328
ข้ากลัวว่า จะกลายเป็นคนอีกแบบหนึ่ง
จนทำให้เราจำกันและกันไม่ได้

221
00:25:20,178 --> 00:25:22,973
คำตอบแบบไหนกัน
ที่บ้านแห่งการรู้แจ้ง

222
00:25:23,056 --> 00:25:27,018
จะมอบให้พวกเรา
ถ้าพวกเราจดจำตัวเองไม่ได้แล้ว

223
00:25:34,151 --> 00:25:38,989
ข้าจะยอมทำตามการโหวตของพวกเรา
แต่เจ้าต้องฟังข้า

224
00:25:40,866 --> 00:25:45,454
เรามีทางเลือกที่จะ
ใช้ชีวิตอย่างที่เราเป็น

225
00:25:45,912 --> 00:25:47,789
เราสามารถอยู่ห่างๆ
พวกนักล่าแม่มดได้

226
00:25:47,873 --> 00:25:50,792
ซึ่งคงยังตามล่าเรา
ขณะที่เราพูดอยู่ตอนนี้แน่

227
00:25:52,210 --> 00:25:55,756
และเราสามารถเดินทางห่างออกจาก
สถานที่ที่มันจะตามเราเจอ...

228
00:25:57,174 --> 00:26:02,554
เราก็จะใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายและสงบ

229
00:26:03,346 --> 00:26:04,598
และได้อยู่ด้วยกัน

230
00:26:12,481 --> 00:26:19,237
แม่ ข้ารู้ว่า
ข้าจะไม่มีทางรู้จักตัวเอง

231
00:26:19,988 --> 00:26:21,948
จนกว่าจะรู้ว่าข้ามาจากไหน

232
00:26:25,160 --> 00:26:29,539
และข้าจะไม่มีวันรู้
จนกว่าจะได้พบกับเจอร์ลามาเรล

233
00:26:35,796 --> 00:26:36,880
แล้วเจ้าล่ะ

234
00:26:40,008 --> 00:26:44,179
ข้าไม่อยากเป็นคนที่ต้อง
หลบซ่อนตัวจากโลกใบนี้

235
00:26:45,222 --> 00:26:47,891
ข้าไม่อยากเป็น
คนที่ไม่รับรู้ความจริง

236
00:26:47,974 --> 00:26:49,893
เพราะกลัวความหมายของมัน

237
00:26:54,648 --> 00:26:55,649
เข้าใจละ

238
00:27:00,112 --> 00:27:01,530
เรามาโหวตกันมั้ย

239
00:27:03,824 --> 00:27:06,410
ใครบ้างที่อยากออกจากแม่น้ำ
แล้วหาที่หลบภัย

240
00:27:06,827 --> 00:27:07,828
เชท เชท

241
00:27:08,829 --> 00:27:09,830
เชท เชท

242
00:27:12,624 --> 00:27:15,627
ใครที่อยากตามรอยเส้นทาง
ของเจอร์ลามาเรล

243
00:27:15,710 --> 00:27:17,254
- เชท เชท
- เชท เชท

244
00:27:18,714 --> 00:27:19,798
เชท เชท

245
00:27:24,052 --> 00:27:26,054
ยังมีอีกหนึ่งคนที่ไม่ได้โหวต

246
00:27:30,976 --> 00:27:33,103
- ไม่
- เราคือเผ่าเดียวกัน ฮานิวา

247
00:27:33,186 --> 00:27:34,813
เราต่างหากที่เป็นเผ่าเดียวกัน

248
00:27:35,689 --> 00:27:36,690
พวกเรา

249
00:27:37,607 --> 00:27:40,527
คนที่ร่วมหัวจมท้ายมาตั้งแต่ต้น

250
00:27:40,944 --> 00:27:42,362
ข้าเห็นด้วยกับพาริส

251
00:27:42,779 --> 00:27:45,198
ตอนนี้เราคือผู้เหลือรอด
จากเผ่าอัลเคนนี

252
00:27:45,282 --> 00:27:47,367
โบวไลออนก็มีสายสัมพันธ์เดียวกัน

253
00:27:47,451 --> 00:27:50,078
พวกอัลเคนนียินดีที่จะ
ส่งตัวพวกเราให้นักล่าแม่มด

254
00:27:50,162 --> 00:27:51,621
เพื่อรักษาชีวิตตัวเอง

255
00:27:52,038 --> 00:27:53,957
พวกเขาทำในสิ่งที่ต้องทำ

256
00:27:54,708 --> 00:27:57,627
แต่พวกเขาก็สอนเจ้า เลี้ยงดูเจ้า

257
00:27:58,086 --> 00:27:59,921
พวกเขารักเจ้า และเป็นเพื่อนกับเจ้า

258
00:28:01,256 --> 00:28:03,884
พวกเขาเปลี่ยนวิถีชีวิต
เพื่อช่วยพวกเจ้า

259
00:28:03,967 --> 00:28:06,636
แต่เมื่อโอกาสแรกมาถึง
พวกเขากลับหักหลังเราทุกคน

260
00:28:08,346 --> 00:28:10,682
มีพวกเราหกคนบนเรือลำนี้
และเสียงทุกคนมีความหมาย

261
00:28:10,766 --> 00:28:11,767
ไม่

262
00:28:13,935 --> 00:28:16,772
นางไม่ข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

263
00:28:16,855 --> 00:28:17,939
ฮานิวา

264
00:28:19,816 --> 00:28:21,526
ข้าโหวตให้ล่องแม่น้ำต่อไป

265
00:28:25,739 --> 00:28:27,908
ข้าโหวตเห็นด้วยกับฮานิวาและโคฟุน

266
00:28:29,159 --> 00:28:32,662
อาร์คา มาทัล แม่ของข้า...

267
00:28:34,748 --> 00:28:37,209
พวกเราสังเวยทุกอย่างไป
มากเกินกว่าจะถอยหลัง

268
00:28:39,336 --> 00:28:41,463
งั้นเราก็ตกลงได้แล้ว

269
00:28:53,266 --> 00:28:54,267
ท่านแม่ทัพ

270
00:28:54,768 --> 00:28:55,894
รายงานมา

271
00:28:56,353 --> 00:28:57,604
ข่าวดีขอรับ แม่ทัพ

272
00:28:58,021 --> 00:29:00,607
เราคิดว่าภูมิประเทศข้างหน้า
อันตราย แต่ก็เดินผ่านได้

273
00:29:00,690 --> 00:29:04,069
พวกทหารไม่ต้องอยู่ประจำแคมป์
เกินครึ่งวัน ขณะที่เราสำรวจพื้นที่

274
00:29:04,152 --> 00:29:07,489
ห้ามใครหยุดพัก
จนกว่าพวกเราจะตาย

275
00:29:07,572 --> 00:29:11,159
หรือเจอตัวลูกๆ ของเจอร์ลามาเรล
เข้าใจมั้ย

276
00:29:12,035 --> 00:29:13,787
- เข้าใจขอรับ
- ดี

277
00:29:14,329 --> 00:29:15,747
เดินทางต่อ

278
00:29:22,921 --> 00:29:25,006
- ถ้างั้นก็ต้องลงมือ
- สังหารราชินีรึ

279
00:29:25,090 --> 00:29:26,091
เทพเจ้าน่ะหรือ

280
00:29:26,174 --> 00:29:27,718
ใครที่นี่ยังเชื่อเรื่องนั้นบ้าง

281
00:29:27,801 --> 00:29:29,720
เราเชื่ออะไรไม่สำคัญ

282
00:29:29,803 --> 00:29:32,264
ประชาชนหลายคนที่อยู่ตรง
กำแพงด้านล่างยังคงเชื่อ

283
00:29:32,347 --> 00:29:37,144
- ถ้าเราเนรเทศ...
- เนรเทศพระเจ้า พวกเขาคงลุกฮือ

284
00:29:37,227 --> 00:29:39,312
- เรามีทหาร
- แต่มีไม่เยอะ

285
00:29:39,396 --> 00:29:42,107
งั้นเราต้องไม่ใช่คนที่เนรเทศนาง

286
00:29:42,190 --> 00:29:45,610
ถ้าเรากลัวที่จะลงมือ
แล้วใครคนไหนจะกล้า

287
00:29:46,611 --> 00:29:49,030
การจะสังหารเทพ
เราต้องทำเหมือนเป็นเทพ

288
00:29:50,449 --> 00:29:54,202
นางจะต้องตายอย่างไม่ต้องดิ้นรน
ปราศจากเลือด และไม่ใช้อาวุธ

289
00:29:54,619 --> 00:29:57,706
ต้องไม่มีหลักฐานว่าเป็นฝีมือมนุษย์

290
00:29:58,999 --> 00:30:00,876
แล้วประชาชนที่กำแพงด้านล่าง

291
00:30:00,959 --> 00:30:05,881
จะต้องได้ยินราชินีของพวกเขา
ถูกโจมตีด้วยฝีมือของพระเจ้า

292
00:30:07,049 --> 00:30:10,802
พวกเขาก็จะกล่าวว่า
"นี่คือความยุติธรรม"

293
00:30:30,447 --> 00:30:31,865
ข้ามีเมตตาเกินไป

294
00:30:39,831 --> 00:30:41,166
เราสวดภาวนาได้

295
00:30:44,961 --> 00:30:46,755
ข้าสวดให้แค่ความจริงแท้

296
00:30:49,049 --> 00:30:50,467
เจ้าได้ยินอะไรมา

297
00:30:52,427 --> 00:30:54,388
มีคนกระซิบข่าวใหม่ๆ เกี่ยวกับท่าน

298
00:30:56,098 --> 00:30:59,226
ใครกระซิบ
เลดี้แอนรึ ลอร์ดดูนรึ

299
00:31:00,602 --> 00:31:02,229
ใช่ คนอื่นๆ ก็ด้วย

300
00:31:04,856 --> 00:31:06,066
บอกชื่อพวกมันมา

301
00:31:09,486 --> 00:31:12,155
ทุกคนเลย ฝ่าบาท

302
00:31:19,996 --> 00:31:22,791
คนที่เห็นด้วยดวงตาต้องตามข้ามา

303
00:31:48,442 --> 00:31:51,236
- เจ้าทำอะไรน่ะ
- ทำอะไร

304
00:31:52,362 --> 00:31:54,573
เจ้าไม่มีเหตุผลที่จะต้อง
ตามพวกเราไป

305
00:31:54,656 --> 00:31:56,825
ถ้าเจ้าโหวตคัดค้านเรา
เจ้าก็ไม่ต้องไป

306
00:31:58,952 --> 00:31:59,995
พวกเขาจากไปหมดแล้ว

307
00:32:01,955 --> 00:32:03,623
ทุกคนจากไปหมดแล้ว

308
00:32:05,208 --> 00:32:07,043
ข้าจะไปอยู่ที่ไหนได้

309
00:32:10,255 --> 00:32:14,092
แต่ถึงอย่างนั้น
เจ้าก็เลือกเส้นทางที่ลำบากกว่า

310
00:32:14,509 --> 00:32:18,013
อันตรายยิ่งกว่า ทำไมล่ะ

311
00:32:20,390 --> 00:32:22,642
ข้าไม่รู้จักเจ้าและน้องสาวเจ้าดีนัก

312
00:32:23,602 --> 00:32:26,063
ไม่เหมือนที่ข้ารู้จักคนอื่นในเผ่า

313
00:32:27,689 --> 00:32:30,275
เพราะพวกเราคือคนที่เจ้าสอดแนมไม่ได้

314
00:32:31,359 --> 00:32:33,278
ข้ารู้ว่าเจ้าคือมนุษย์เงา

315
00:32:35,447 --> 00:32:37,449
ข้าอาจไม่รู้
ความลับทั้งหมดของเจ้า...

316
00:32:38,950 --> 00:32:41,745
แต่ที่น้องสาวเจ้าโมโห
ไม่ได้เป็นความลับกับใคร

317
00:32:43,955 --> 00:32:45,707
ข้าโหวตแบบนั้นเพราะว่า...

318
00:32:47,125 --> 00:32:50,837
ข้าไม่เห็นว่ามันจะต่างกัน
และข้าก็ไม่อยากสู้รบอีกแล้วในวันนี้

319
00:32:53,465 --> 00:32:55,759
นางไม่ได้โมโห

320
00:32:56,301 --> 00:32:58,345
ข้าหมายถึง นางไม่ได้โมโหเจ้า

321
00:33:00,013 --> 00:33:05,185
ฟังนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องยาก
สำหรับนาง และนางก็พยายามเต็มที่

322
00:33:05,268 --> 00:33:07,771
บางครั้งก็ระบายออกมาเป็นความโกรธ

323
00:33:13,693 --> 00:33:15,320
ยากสำหรับเจ้าด้วยไม่ใช่รึ

324
00:33:26,623 --> 00:33:29,918
ขอบคุณที่พยายามมาคุยกับข้า

325
00:33:32,713 --> 00:33:34,548
ตอนนี้ข้าอยากอยู่คนเดียว

326
00:33:47,894 --> 00:33:49,271
เฮ้ ต้องการความช่วยเหลือมั้ย

327
00:33:49,896 --> 00:33:52,274
อื้อ ข้าสร้างสิ่งนี้

328
00:33:52,899 --> 00:33:54,901
- เอาไปให้โบว
- โอเค

329
00:33:55,318 --> 00:33:56,570
ให้เจ้ากับฮานิวา

330
00:33:57,988 --> 00:33:59,614
เราต้องหยุดเดินทางคืนหนึ่ง

331
00:34:00,615 --> 00:34:02,784
นางต้องพักผ่อนข้างกองไฟ

332
00:34:08,290 --> 00:34:09,291
ได้

333
00:34:13,920 --> 00:34:15,130
เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า

334
00:34:22,304 --> 00:34:24,347
นางไม่เคยพูดกับข้าแบบนั้นมาก่อน

335
00:34:25,599 --> 00:34:27,350
เคยเถียงกับข้ามาบ้าง

336
00:34:27,434 --> 00:34:30,187
ต่อต้านข้าก็หลายครั้ง แต่...

337
00:34:33,523 --> 00:34:35,984
ครั้งนี้แตกต่างออกไป

338
00:34:40,489 --> 00:34:44,618
ถ้าผลโหวตเสมอกัน
แล้วข้าโหวตตรงข้ามกับนาง

339
00:34:45,202 --> 00:34:47,412
ข้าไม่รู้จริงๆ ว่านางจะทำอะไรบ้าง

340
00:34:52,626 --> 00:34:55,837
เราบอกพวกเขาให้ซ่อนตัวตนมาตลอดชีวิต

341
00:34:57,714 --> 00:35:01,385
บอกพวกเขาว่า
มันไม่ปลอดภัย ถ้าคนอื่นรู้

342
00:35:03,845 --> 00:35:08,100
เราไม่เคยรู้เลยว่าจริงๆ แล้ว
พวกเขาควรเป็นใคร

343
00:35:09,935 --> 00:35:11,560
หรือเป็นอะไรได้บ้าง

344
00:35:14,189 --> 00:35:17,150
บางทียิ่งเราล่องแม่น้ำสายนี้
ไปไกลเท่าไร...

345
00:35:18,276 --> 00:35:21,154
พวกเขาอาจจะค้นพบตัวเอง
ได้อิสระมากขึ้น

346
00:35:57,691 --> 00:36:02,696
ฝ่าบาท สาวใช้ของท่าน
ส่งคำเชิญจากข้าให้แล้วใช่ไหม

347
00:36:03,196 --> 00:36:05,323
ใช่แล้ว เลดี้แอน นางให้ข้าแล้ว

348
00:36:05,407 --> 00:36:08,118
ฝ่าบาท ขอต้อนรับ

349
00:36:22,174 --> 00:36:25,052
กลิ่นของเซ็กส์
และเสียงของนกขับขาน

350
00:36:25,719 --> 00:36:27,262
ส่วนผสมอันศักดิ์สิทธิ์

351
00:36:27,929 --> 00:36:29,473
อย่างที่ข้าแจ้งไปในคำเชิญ

352
00:36:29,556 --> 00:36:32,142
ข้าเตรียมสิ่งพิเศษมาให้ท่าน

353
00:36:35,437 --> 00:36:37,272
ทุกคนที่ไม่ได้รับเชิญ ออกไป

354
00:36:46,114 --> 00:36:49,326
เพลงใหม่ นกตัวใหม่

355
00:36:50,327 --> 00:36:52,954
ท่านจะเป็นคนแรกที่ได้ยิน
ภายในกำแพงราชวังนี้

356
00:36:55,332 --> 00:36:57,417
แล้วใครจะร่วมยินดีกับข้าล่ะ

357
00:36:59,086 --> 00:37:00,879
ข้าเอง ฝ่าบาท

358
00:37:02,047 --> 00:37:03,048
หากท่านอนุญาต

359
00:37:03,131 --> 00:37:06,093
แน่นอน ลอร์ดดูน
ข้ารู้ว่าต้องเป็นเจ้า

360
00:37:07,010 --> 00:37:12,391
เราคิดว่านกตัวใหม่แปลกถิ่นตัวนี้
หลงทางเพราะพายุ

361
00:37:13,725 --> 00:37:18,397
นักดักสัตว์ของข้าได้ยินเสียงมัน
ร้องเพลงในต้นแอปเปิ้ลและจับมันมาได้

362
00:37:19,981 --> 00:37:21,900
งั้นก็ควรตบรางวัลให้เขา

363
00:37:22,526 --> 00:37:25,445
รวมทั้งเจ้าด้วย เลดี้แอน
เจ้าก็ด้วย ลอร์ดดูน ที่นึกถึงข้า

364
00:37:26,530 --> 00:37:28,115
นี่ล่ะคือแขกใหม่ของเรา

365
00:37:38,834 --> 00:37:40,377
ข้าไม่ได้ยินเสียงเพลง

366
00:37:40,460 --> 00:37:46,049
ข้าได้ยินมาว่านกพิเศษตัวนี้
จะขับขานเมื่อมาเกาะที่มือเท่านั้น

367
00:37:47,718 --> 00:37:49,970
มือท่านจะเป็นมือแรกที่ให้มันเกาะ

368
00:37:52,222 --> 00:37:53,390
อ้อ...

369
00:37:53,473 --> 00:37:56,601
ถ้าเช่นนั้นเปิดกรงซิ ลอร์ดดูน

370
00:38:09,823 --> 00:38:12,909
ปกตินกจะตัวสั่นเมื่ออยู่ท่ามกลางคน
ข้าไม่ได้ยินเสียงมันสั่น

371
00:38:13,201 --> 00:38:16,413
บางทีมันอาจจะไม่กลัว

372
00:38:25,714 --> 00:38:27,340
ข้าก็ไม่กลัวเช่นกัน

373
00:38:27,424 --> 00:38:31,303
สภาของข้าทุกคนต่างตกลงให้ข้าสิ้นชีพ

374
00:38:31,386 --> 00:38:33,638
เมืองที่เสื่อมทรามทั้งเมือง
อยากให้ข้าตาย

375
00:38:33,722 --> 00:38:38,393
ข้าจะไม่ตายเพื่อเมืองนี้
เมืองนี้ต่างหากที่ต้องตายเพื่อข้า

376
00:38:41,897 --> 00:38:43,106
เจ้าไปก่อนเลย

377
00:38:58,038 --> 00:38:59,039
โอเค

378
00:39:08,173 --> 00:39:09,674
เราเดินทางมาไกลพอตัว

379
00:39:10,258 --> 00:39:13,720
ตราบเท่าที่เราเดินทางต่อเนื่อง
ในช่วงกลางวัน เราก็จะไม่เป็นไร

380
00:39:13,804 --> 00:39:17,808
พวกเราคนหนึ่งควรจะตื่นตลอดทั้งคืน
เพื่อเฝ้าระวังและดูแลกองไฟ

381
00:39:22,521 --> 00:39:23,730
มานั่งกับข้าสิ

382
00:39:38,703 --> 00:39:39,746
แม่...

383
00:39:39,830 --> 00:39:43,625
บอกข้าหน่อย
เจ้าจินตนาการว่าจะเป็นยังไง

384
00:39:51,633 --> 00:39:53,093
จินตนาการเรื่องอะไร

385
00:39:53,802 --> 00:39:56,972
"ณ ที่นั่น ข้าจะสร้างอาณาจักร
แห่งใหม่" เขาว่าไว้

386
00:39:59,349 --> 00:40:02,686
เราจะต้องเสี่ยงชีวิตและความปลอดภัย
เพื่อให้ไปถึงที่นั่น

387
00:40:03,437 --> 00:40:04,730
เพราะงั้นบอกข้าที

388
00:40:05,897 --> 00:40:08,650
เจ้าจินตนาการว่า
อาณาจักรนี้จะเป็นยังไง

389
00:40:14,322 --> 00:40:15,490
ก็...

390
00:40:22,497 --> 00:40:23,915
ข้าจินตนาการว่า...

391
00:40:26,084 --> 00:40:31,590
น่าจะเป็น... สถานที่
ที่เราจะจำทุกอย่างได้

392
00:40:33,675 --> 00:40:36,219
ว่าครั้งหนึ่งเราเคยใช้ชีวิตยังไง

393
00:40:38,346 --> 00:40:40,098
ว่าเราเคยเป็นใคร

394
00:40:42,517 --> 00:40:43,560
เกี่ยวกับว่า...

395
00:40:45,395 --> 00:40:48,356
เราใช้ความรู้เพื่อทำให้
สิ่งต่างๆ ดีขึ้นยังไง

396
00:40:52,402 --> 00:40:53,820
ข้าจินตนาการว่า...

397
00:40:55,447 --> 00:40:57,574
น่าจะเป็นสถานที่ที่...

398
00:40:59,367 --> 00:41:01,578
ข้าไม่ใช่คนแปลกแยกอีกต่อไป

399
00:41:04,414 --> 00:41:07,292
สถานที่ที่ข้าช่วยสร้าง
สิ่งสำคัญได้...

400
00:41:08,335 --> 00:41:11,004
และไม่ต้องปิดบังตัวตนของตัวเอง

401
00:41:14,758 --> 00:41:18,011
หากพ่อของเจ้าสร้างอาณาจักรขึ้นได้
เจ้าก็จะเป็นเจ้าหญิง

402
00:41:22,724 --> 00:41:24,267
ไม่ใช่แบบนั้น

403
00:41:25,102 --> 00:41:28,146
ข้าจะทำตามทุกสิ่งที่เขาขอ
ไม่ว่าจะต้องช่วยยังไง

404
00:41:28,230 --> 00:41:30,816
แล้วใครบ้างที่จะอยู่ในอาณาจักรนี้

405
00:41:32,526 --> 00:41:34,027
ท่านก็ต้องเป็นราชินี

406
00:41:38,490 --> 00:41:39,950
ข้าว่าไม่หรอก

407
00:41:41,576 --> 00:41:43,495
กษัตริย์ที่มองเห็น...

408
00:41:44,663 --> 00:41:47,416
เจ้าชายและเจ้าหญิงที่มองเห็น

409
00:41:48,792 --> 00:41:50,460
ข้าเป็นคนเดียวที่ทำไม่ได้

410
00:41:52,963 --> 00:41:54,840
ข้าจะกลายเป็นคนแปลกแยก

411
00:41:56,425 --> 00:41:58,135
คนที่ใครๆ ก็พูดว่าอ่อนแอ

412
00:41:58,218 --> 00:42:00,303
ข้าไม่ยอมให้ใครพูดแบบนั้น

413
00:42:00,637 --> 00:42:02,097
ข้ารู้ดีว่าเจ้าไม่ยอม

414
00:42:06,643 --> 00:42:11,440
การไปถึงที่นั่น
เป็นเรื่องสำคัญสำหรับข้า

415
00:42:12,524 --> 00:42:14,443
แต่ไม่ใช่เพื่อตัวข้าคนเดียว

416
00:42:15,527 --> 00:42:17,154
เพื่อพวกเราทุกคน

417
00:42:19,740 --> 00:42:23,034
เราน่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้นที่นั่น
ข้าเชื่อเช่นนั้นจริงๆ

418
00:42:32,711 --> 00:42:34,296
เราทุกคนน่าจะพักกันสักหน่อย

419
00:42:36,423 --> 00:42:37,466
โอเค

420
00:44:23,488 --> 00:44:25,782
โคฟุน ดาบของข้าหายไป

421
00:44:25,866 --> 00:44:27,200
คันธนูของข้าก็หายไปด้วย

422
00:44:27,784 --> 00:44:29,578
- มักห์รา
- โบว ตรวจดูเรือซิ

423
00:44:29,661 --> 00:44:31,079
- เชท เชท
- มักห์รา

424
00:44:31,163 --> 00:44:33,331
- ข้านึกว่าพวกเจ้าสักคนตื่นตลอดคืน
- มาเร็ว

425
00:44:33,415 --> 00:44:34,624
- เราตื่นอยู่
- มาเถอะ

426
00:44:34,708 --> 00:44:36,084
แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไง

427
00:44:36,543 --> 00:44:38,920
ใครบางคนเดินเข้ามาในแคมป์
โดยพวกเราไม่รู้สึกตัว

428
00:44:39,004 --> 00:44:41,214
- และไม่มีใครเห็นน่ะนะ
- ข้าไม่รู้

429
00:44:42,340 --> 00:44:44,051
ของทุกอย่างหายไปแล้วไม่ใช่รึ

430
00:44:45,052 --> 00:44:47,429
- ช่วยข้าหน่อย เราต้องไปละ
- โอเค เดินทางเลย

431
00:44:47,512 --> 00:44:48,638
เรายังไปไม่ได้

432
00:44:48,722 --> 00:44:49,973
เราต้องไป

433
00:44:51,016 --> 00:44:54,478
ของที่หายล้วนแต่เป็นอาวุธ
ไม่ใช่สิ่งที่หาแทนไม่ได้

434
00:44:54,561 --> 00:44:56,354
- ของข้าก็หายไป
- มาเถอะ

435
00:44:57,147 --> 00:44:58,231
อะไรของเจ้าหายไปหรือ

436
00:44:58,315 --> 00:45:02,235
เป็นถุงเล็กๆ นุ่มๆ
ขนาดเท่ากำปั้น

437
00:45:02,319 --> 00:45:03,695
ข้างในถุงใส่อะไร

438
00:45:03,779 --> 00:45:07,365
ของที่สำคัญต่อข้า
ของสิ่งเดียวที่พ่อข้าให้ไว้

439
00:45:07,449 --> 00:45:10,118
- ของต่างหน้าพ่อชิ้นเดียวของข้า...
- โอเค

440
00:45:10,202 --> 00:45:13,914
ไม่มีอะไรแทนได้ เราต้องหาว่า
มันหายไปไหน เราต้องเอาคืนมา

441
00:45:13,997 --> 00:45:16,583
- แต่ว่า แม่ มันคืออะไร
- มันคือของสำคัญ

442
00:45:18,126 --> 00:45:19,836
มักห์รา ฟังนะ...

443
00:45:19,920 --> 00:45:21,380
ได้โปรด เจ้าช่วย...

444
00:45:21,463 --> 00:45:24,549
อย่าถามอะไรข้าอีก ช่วยข้าหาก็พอ

445
00:45:26,176 --> 00:45:29,012
ที่รัก ตอนนี้เราไม่มีอาวุธ

446
00:45:29,721 --> 00:45:32,516
ใครก็ตามที่มาเยือนเมื่อคืน
อาจจะกลับมาอีก

447
00:45:32,599 --> 00:45:34,976
แล้วพวกนักล่าแม่มด
ก็คอยซุ่มอยู่ที่ไหนสักแห่ง

448
00:45:35,060 --> 00:45:36,812
ถ้าเราอยู่ที่นี่นานเกินไป
มันจะหาเราเจอ

449
00:45:36,895 --> 00:45:38,480
ถ้างั้นเราก็ต้องรีบ

450
00:45:40,440 --> 00:45:44,778
พ่อของข้า ความสัมพันธ์ของข้ากับเขา
ไม่ใช่เรื่องที่ข้าจะอธิบายได้

451
00:45:44,861 --> 00:45:46,113
มันซับซ้อน

452
00:45:46,571 --> 00:45:49,074
และในบรรดาทุกคน
ข้าคิดว่าเจ้าจะเข้าใจดีที่สุด

453
00:45:56,581 --> 00:46:00,794
ความลับใดก็ตามที่ข้าไม่บอกเจ้า
ข้าทำเพื่อปกป้องเรา

454
00:46:01,336 --> 00:46:04,715
ความลับใดก็ตามที่เจ้าไม่บอกข้า
นั่นก็เพื่อปกป้องเราเสมอ

455
00:46:06,508 --> 00:46:08,135
ช่วยเข้าใจเรื่องนี้ด้วย

456
00:46:08,802 --> 00:46:13,056
บอกเหตุผลที่ทำให้ลูกเราต้องเสี่ยง
อันตรายในตอนนี้ เพราะข้าไม่เข้าใจ

457
00:46:14,599 --> 00:46:15,809
ข้ารู้

458
00:46:17,853 --> 00:46:20,897
เรื่องอะไรกันที่สำคัญมาก
เสียจนเจ้าบอกไม่ได้

459
00:46:22,482 --> 00:46:23,692
- ข้าจะทำเอง
- ไม่

460
00:46:24,776 --> 00:46:25,861
ฮานิวา

461
00:46:26,445 --> 00:46:28,530
แม่รู้ทุกอย่างที่ท่านขอเป็นอย่างดี

462
00:46:29,281 --> 00:46:30,490
ข้าจะหาให้แม่เอง

463
00:46:31,491 --> 00:46:34,077
ถ้าเป็นพวกโจรริมแม่น้ำ
พวกมันคงอยู่ห่างออกไปครึ่งวัน

464
00:46:34,161 --> 00:46:35,787
ถ้าเป็นโอพายอล
พวกมันอาจมีเป็นร้อยคน

465
00:46:35,871 --> 00:46:37,622
คนเป็นร้อยก็ไม่ทันเห็นข้าหรอก

466
00:46:37,706 --> 00:46:40,459
เจ้ารู้ตัวไหมว่าโชคดีแค่ไหน
ที่เราหนีพวกนักล่าแม่มดได้

467
00:46:41,084 --> 00:46:42,669
โชคดีมากๆ

468
00:46:42,753 --> 00:46:44,671
เราจะรบอีกครั้งโดยไม่มีอาวุธน่ะเหรอ

469
00:46:44,755 --> 00:46:47,174
ข้าไม่ได้บอกให้เรารบ พ่อ

470
00:46:48,050 --> 00:46:49,176
ใครก็ตามที่ขโมยไป...

471
00:46:49,843 --> 00:46:52,054
พวกมันจะสู้กับข้าได้ยังไง
ถ้ามันไม่รู้ว่าข้าอยู่ตรงไหน

472
00:46:52,137 --> 00:46:55,682
อีกอย่าง เราไม่รู้ว่าพวกมันเป็นใคร
อย่างน้อยเราน่าจะลองคิดหา...

473
00:46:55,766 --> 00:46:57,225
ข้าว่าข้ารู้

474
00:46:59,311 --> 00:47:02,481
- อะไรนะ
- ข้ารู้ว่าใครขโมยของเราไป

475
00:47:04,191 --> 00:47:06,568
- เจ้าพูดเรื่องอะไร
- มองดูสิ

476
00:47:09,279 --> 00:47:12,115
อะไรรึ เจ้าเห็นอะไร

477
00:47:26,671 --> 00:47:28,632
บอกมาว่าเจ้าเห็นอะไร

478
00:47:32,302 --> 00:47:33,345
บอกข้า

479
00:47:47,275 --> 00:47:48,819
ถึงเวลาแล้ว ราชินีของข้า

480
00:47:49,444 --> 00:47:51,571
ข่าวเรื่องเลดี้แอนกระจายไปทั่วแล้ว

481
00:47:51,655 --> 00:47:54,658
การประท้วงต่อต้านท่าน
ที่ได้ฆ่าลอร์ดที่รักไปหลายคน

482
00:47:54,741 --> 00:47:56,451
เริ่มต้นแล้วในหมู่คน
ที่กำแพงด้านล่าง

483
00:47:57,244 --> 00:48:00,372
องครักษ์ประจำราชวังกันพวกเขาไว้
แต่ไม่รู้ว่าจะยั้งได้นานเท่าไร

484
00:48:07,587 --> 00:48:08,880
ฝ่าบาท

485
00:48:11,717 --> 00:48:13,093
เกิดอะไรขึ้นต่อ

486
00:48:15,053 --> 00:48:17,180
ลอร์ดที่เหลือกำลังชุมนุมกัน

487
00:48:17,264 --> 00:48:20,559
ถ้าพวกเขาทำให้ผู้ประท้วงไว้ใจ
เราไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อ

488
00:49:38,595 --> 00:49:43,392
พระบิดา ผู้ซึ่งอำนาจของท่าน
รู้สึกได้แต่มิอาจสัมผัสได้

489
00:49:47,020 --> 00:49:48,563
ข้าขอน้อมรับชะตากรรม

490
00:49:50,107 --> 00:49:52,401
ขอบคุณพระองค์ที่ข้าเลือกเวลานี้ได้

491
00:51:51,436 --> 00:51:55,232
เจอร์ลามาเรล
เจ้าไม่ยอมมาหาข้า ที่รัก

492
00:51:56,566 --> 00:51:58,276
ข้าจะไปหาเจ้าเอง

493
00:53:26,073 --> 00:53:27,991
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ บวรกีรติขจร