1
00:00:06,047 --> 00:00:08,837
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,176 --> 00:00:11,926
‎(มีนาคม)

3
00:00:14,597 --> 00:00:16,677
‎(เอฟ)

4
00:00:22,188 --> 00:00:23,058
‎(เอฟ)

5
00:00:36,536 --> 00:00:39,576
‎(ขอต้อนรับสู่เวลส์ลีย์)

6
00:00:45,045 --> 00:00:46,335
‎(เมื่อขาดเธอ โดยจูเลีย วิทแมน)

7
00:00:46,421 --> 00:00:48,131
‎(แด่มอนเซ่)

8
00:00:52,427 --> 00:00:54,137
‎(สแตนฟอร์ด)

9
00:01:09,235 --> 00:01:11,525
‎(ม.มิชิแกน)
‎(ม.คอร์เนล)

10
00:01:17,869 --> 00:01:19,369
‎(เมษายน)

11
00:01:34,844 --> 00:01:36,434
‎(เบิร์กลีย์)

12
00:01:43,353 --> 00:01:44,603
‎(ซี)

13
00:01:44,687 --> 00:01:45,937
‎(พฤษภาคม)

14
00:01:50,944 --> 00:01:55,244
‎(เอ)

15
00:02:06,543 --> 00:02:09,673
‎รูบี้ ฉันคุยด้วยไม่ได้
‎ฉันกำลังจะไปประชุมกรรมการพรอมสาย

16
00:02:09,754 --> 00:02:12,224
‎- นายสายก็ไม่มีใครสนหรอก
‎- ฉันต้องดำเนินการประชุม

17
00:02:12,298 --> 00:02:14,178
‎งั้นนายพิมพ์ตัวเลือกมาให้ฉันแล้วกัน

18
00:02:14,259 --> 00:02:15,089
‎ตัวเลือกเหรอ

19
00:02:15,176 --> 00:02:16,546
‎ก็ลุคงานพรอมของฉันไง

20
00:02:16,636 --> 00:02:18,296
‎ใช้สัญชาตญาณของนายหน่อย

21
00:02:18,847 --> 00:02:21,017
‎นั่นแหละปัญหา ตอนนี้ฉันลังเลขึ้นมา

22
00:02:21,099 --> 00:02:25,559
‎เรื่องที่ฉันถูกเสนอชื่อให้เป็นเดือนงานพรอม
‎แบบไม่คาดฝันทำให้ฉันสับสนไปหมด

23
00:02:25,645 --> 00:02:28,225
‎ฉันจะลองดูให้หลังประชุมเสร็จ

24
00:02:28,314 --> 00:02:31,534
‎ไม่ได้ ขอด่วน ฉันต้องรีบเลือก
‎เพื่อจะได้เอาชุดไปแก้

25
00:02:31,609 --> 00:02:34,699
‎งั้นนายก็ไปซื้อชุดสำเร็จจากแผนกเด็กมาสิ

26
00:02:34,779 --> 00:02:36,739
‎ได้ แต่ของมันขาดอยู่ตลอด

27
00:02:36,823 --> 00:02:39,453
‎เพราะงั้นฉันถึงตัดตัวเลือกเหลือแค่ 33

28
00:02:39,534 --> 00:02:41,124
‎ตั้ง 33 เลยเหรอ

29
00:02:45,665 --> 00:02:46,825
‎ไอ้ตูด

30
00:02:47,625 --> 00:02:49,785
‎สีเหมือนยางล้อ

31
00:02:53,131 --> 00:02:55,261
‎เริ่มการประชุมได้

32
00:02:56,926 --> 00:02:58,466
‎ทำให้ฉันประทับใจเร็ว

33
00:03:00,597 --> 00:03:02,557
‎โอเค ธีมที่เราชอบ

34
00:03:02,640 --> 00:03:05,770
‎แสดงถึงความรู้สึกที่นักเรียนทุกคนมี
‎ขณะที่ปีสุดท้ายกำลังจะสิ้นสุดลง

35
00:03:05,852 --> 00:03:06,772
‎ธีมใต้น้ำ

36
00:03:07,645 --> 00:03:09,725
‎ใต้น้ำ แค่นั้นเหรอ

37
00:03:09,814 --> 00:03:11,614
‎แถมไม่ใช่ "ใต้ทะเล" ด้วย

38
00:03:11,691 --> 00:03:13,441
‎ไม่ เราอยากจะทำลายสูตร

39
00:03:13,526 --> 00:03:15,776
‎อ้อ ด้วยการทำให้มันห่วยลง

40
00:03:16,821 --> 00:03:18,111
‎ไปต่อ

41
00:03:18,198 --> 00:03:19,698
‎ถ้าเป็นอาหรับราตรีล่ะ

42
00:03:19,782 --> 00:03:21,662
‎เดี๋ยวก็โดนข้อหาไม่เข้าใจวัฒนธรรม ไปต่อ

43
00:03:21,743 --> 00:03:25,963
‎ฮาร์เปอร์ ฉันสาบานเลย
‎ถ้าเธอเสนอมูแลงรูจอีกครั้งล่ะก็…

44
00:03:27,123 --> 00:03:28,423
‎ทุกคน

45
00:03:28,499 --> 00:03:31,959
‎หัวใจของพรอมคือการเสียพรหมจรรย์

46
00:03:32,045 --> 00:03:34,255
‎ไม่ใช่ความคิดสร้างสรรค์ของพวกนาย

47
00:03:34,339 --> 00:03:38,179
‎ไอเดียพวกนี้ซ้ำซากและน่าสมเพช

48
00:03:38,259 --> 00:03:42,009
‎ในฐานะประธานรุ่นและว่าที่เดือนงานพรอม

49
00:03:42,096 --> 00:03:45,726
‎คืนนี้มันจะต้องอลังการ

50
00:03:46,517 --> 00:03:47,847
‎ต้องมีมนตร์

51
00:03:47,936 --> 00:03:51,016
‎พูดง่ายๆ ต้องเหมาะกับเดือนของงาน

52
00:03:54,609 --> 00:03:59,819
‎พรอมคือจุดสูงสุด
‎ของประสบการณ์ม.ปลายของเรา

53
00:03:59,906 --> 00:04:02,826
‎- ไม่ใช่พิธีจบเหรอ
‎- เฟร็ดดี้ ไม่ต้องแก้

54
00:04:04,077 --> 00:04:08,287
‎อย่างที่บอก พรอมคือฉากปิดชีวิตม.ปลาย

55
00:04:08,373 --> 00:04:10,713
‎มันมีหนังเรื่องพรอมไนท์ด้วยนะ

56
00:04:11,834 --> 00:04:13,964
‎แต่หนังเกี่ยวกับพิธีจบมีไหม ไม่มี

57
00:04:14,045 --> 00:04:17,465
‎อยากรู้ไหมว่าเพราะอะไร เพราะมันไม่ใช่พรอม

58
00:04:17,548 --> 00:04:19,968
‎- อันที่จริงมันมีหนังเรื่อง…
‎- เฟร็ดดี้ หุบปาก

59
00:04:21,052 --> 00:04:23,052
‎ส่วนคนที่เหลือ คิดต่อ

60
00:04:23,137 --> 00:04:25,807
‎พรุ่งนี้เราจะมาประชุมกันใหม่กับธีมที่ฉันหวัง…

61
00:04:25,890 --> 00:04:26,770
‎ไม่สิ

62
00:04:27,267 --> 00:04:31,517
‎ฉันต้องการให้มันอลัง

63
00:04:32,146 --> 00:04:34,106
‎สามารถดำเนินการได้รวดเร็ว

64
00:04:34,732 --> 00:04:35,822
‎และประหยัดด้วย

65
00:04:38,861 --> 00:04:39,701
‎เลือกยัง

66
00:04:39,779 --> 00:04:42,239
‎ไม่เห็นมีใครบอกฉันเลยว่าหน้าที่ประธานรุ่น

67
00:04:42,323 --> 00:04:44,583
‎มันรวมถึงการเป็นหัวหน้ากรรมการพรอมด้วย

68
00:04:44,659 --> 00:04:48,249
‎ฉันน่าจะได้บอก แล้วตกลงเอาลุคไหน

69
00:04:48,955 --> 00:04:52,665
‎แทนที่จะมาห่วงเรื่องชุด
‎นายควรห่วงเรื่องคนที่จะอยู่ข้างๆ นายนะ

70
00:04:52,750 --> 00:04:54,340
‎- นายจะไปกับใคร
‎- ฉันไม่รู้

71
00:04:54,419 --> 00:04:57,339
‎ฉันคิดว่าในเมื่อฉันเข้าชิงเดือนพรอม
‎เดี๋ยวก็คงมีคนชวนเองแหละ

72
00:04:57,422 --> 00:04:59,052
‎ทะนงตัวไม่เบา

73
00:04:59,132 --> 00:05:00,472
‎นายควรลดความเสี่ยง

74
00:05:00,550 --> 00:05:02,590
‎ด้วยการชวนใครสักคนที่จะตอบตกลงแน่ๆ

75
00:05:02,677 --> 00:05:04,097
‎เช่นใครล่ะ

76
00:05:04,178 --> 00:05:05,638
‎นายมีแค่สองตัวเลือกเท่านั้น

77
00:05:06,139 --> 00:05:06,969
‎ซึ่งนั่นน่ะยังไม่แย่

78
00:05:07,056 --> 00:05:10,016
‎ลองคิดว่านายมีหลายตัวเลือกแบบฉันสิ

79
00:05:10,101 --> 00:05:12,481
‎ฉันมีตัวเลือกเพียบจนไม่รู้จะทำยังไง

80
00:05:12,562 --> 00:05:16,362
‎ฉันควรจัดตารางแข่งไหม
‎หรือให้ส่งใบสมัคร หรือว่าทั้งคู่

81
00:05:16,441 --> 00:05:18,281
‎ช่างน่าสงสารจัง

82
00:05:18,359 --> 00:05:19,359
‎ขอบใจนะ

83
00:05:19,944 --> 00:05:22,284
‎การเป็นที่รักมันลำบาก

84
00:05:22,780 --> 00:05:25,200
‎ยังไงก็เถอะ สำหรับฉัน มันสำคัญที่รูปถ่าย

85
00:05:25,283 --> 00:05:26,783
‎ใครที่จะดูคู่ควร

86
00:05:26,868 --> 00:05:29,078
‎แต่ไม่เกินหน้าเกินตาฉันที่เป็นเดือน

87
00:05:29,162 --> 00:05:30,252
‎ถ้าฉันได้เป็นเดือนน่ะนะ

88
00:05:30,330 --> 00:05:32,790
‎นายจะไปสนใจทำไม
‎แค่เป็นประธานรุ่นมันไม่พอหรือไง

89
00:05:32,874 --> 00:05:35,794
‎- ไม่ ใครเขาสนใจเรื่องเป็นประธานรุ่นกันล่ะ
‎- ฉันไง

90
00:05:35,877 --> 00:05:38,297
‎ฟังนะ ประธานรุ่นมีวาระ

91
00:05:38,379 --> 00:05:40,469
‎แต่เดือนนั้นเจิดจรัสตลอดไป

92
00:05:41,049 --> 00:05:42,719
‎ราชาจามาลจงเจริญ

93
00:05:42,800 --> 00:05:44,720
‎ฉันควรเลือกจู๋หรือจิ๋ม

94
00:05:44,802 --> 00:05:46,642
‎- เรื่องพรอมเหรอ
‎- เปล่า เรื่องหอ

95
00:05:46,721 --> 00:05:48,681
‎ฉันควรเลือกหอหญิงหรือหอรวม

96
00:05:48,765 --> 00:05:50,885
‎เดี๋ยว เธอต้องถามฉันจริงๆ เหรอ

97
00:05:50,975 --> 00:05:53,265
‎จริงของเธอ จู๋ จู๋ต้องมาก่อนเสมอ

98
00:05:53,353 --> 00:05:55,273
‎นี่แหละเพื่อนซี้ฉัน มาเถอะ

99
00:05:55,938 --> 00:05:58,148
‎- แล้วเรื่องพรอมเธอจะทำไง
‎- ก็ไม่ทำไง

100
00:05:58,232 --> 00:06:00,072
‎นั่นสินะ ฉันเองก็ยังไม่มีคู่เดท

101
00:06:00,151 --> 00:06:02,281
‎ไม่ใช่ว่าต้องการ แต่ฉันเปิดรับ

102
00:06:03,321 --> 00:06:06,161
‎แต่ในเมื่อฉันกะจะฉายเดี่ยว
‎และเธอก็จะฉายเดี่ยว

103
00:06:06,240 --> 00:06:09,490
‎งั้นเราก็ฉายเดี่ยวด้วยกันเถอะ
‎ให้ตาย ฉันพูดอย่างกับเป็นเธอเลย

104
00:06:09,577 --> 00:06:13,117
‎ใช่ เว้นแต่เรื่องที่เธอโอเคกับการฉายเดี่ยว

105
00:06:13,206 --> 00:06:14,036
‎ส่วนฉันไม่

106
00:06:14,123 --> 00:06:17,543
‎ถ้าไม่มีคู่เดท มันก็แค่งานเต้น
‎และฉันไม่คิดจะไปงานแบบนี้เพิ่ม

107
00:06:18,920 --> 00:06:21,130
‎โดยเฉพาะถ้าไม่ได้ไปกับคนพิเศษ

108
00:06:22,465 --> 00:06:24,425
‎โอเค ตอนนี้ฉันเหลือแค่สองแล้ว

109
00:06:25,301 --> 00:06:27,471
‎สองเหรอ นึกว่าลบ 57 ซะอีก

110
00:06:27,553 --> 00:06:30,063
‎ฉันไม่ได้พูดถึงโจทย์ปัญหาของนาย

111
00:06:30,139 --> 00:06:32,729
‎ฉันพูดถึงพรอม ซึ่งถือเป็นโจทย์ปัญหาอีกแบบ

112
00:06:32,809 --> 00:06:33,639
‎โดยเฉพาะกับฉัน

113
00:06:33,726 --> 00:06:35,306
‎ฉันตัดตัวเลือกออกไปอีกสาม

114
00:06:35,395 --> 00:06:37,355
‎ด้วยการเปรียบเทียบรูปในไอจีที่พวกเธอโพสต์

115
00:06:37,438 --> 00:06:40,398
‎กับรูปที่พวกเธอโดนแท็กมา
‎ตอนนี้ฉันเลยเหลือคนที่มีแนวโน้มแค่สอง

116
00:06:41,025 --> 00:06:43,185
‎ฉันยังงงอยู่ มีแนวโน้มเหรอ

117
00:06:45,571 --> 00:06:46,821
‎ไม่เห็นต้องงงเลย

118
00:06:46,906 --> 00:06:49,156
‎ลองดูโซฟี เอสตราด้าเป็นตัวอย่าง

119
00:06:49,242 --> 00:06:51,992
‎รูปที่เธอลงเอง สุดยอด

120
00:06:52,078 --> 00:06:53,198
‎แต่ในรูปที่แท็กมา…

121
00:06:54,705 --> 00:06:56,285
‎โซฟีคนไหนกันแน่คือตัวจริง

122
00:06:56,958 --> 00:06:58,878
‎จากนั้นก็คอร์รินา ซึ่งน่ารักน่าชัง

123
00:06:58,960 --> 00:07:00,380
‎แต่ดูคล้ายๆ ฉันใส่วิก

124
00:07:00,461 --> 00:07:02,421
‎และตอนแรกฉันก็ชอบเธอเพราะเรื่องนั้น

125
00:07:02,505 --> 00:07:04,045
‎แต่ฉันพบว่าฉันไม่ใช่สเปคตัวเอง

126
00:07:04,132 --> 00:07:05,342
‎และโลล่า

127
00:07:06,092 --> 00:07:07,392
‎โลล่าสมบูรณ์แบบ

128
00:07:07,468 --> 00:07:09,348
‎เว้นแค่ว่าเธอกะพริบตา

129
00:07:09,429 --> 00:07:12,389
‎นายเป็นคนฉาบฉวยไปตั้งแต่เมื่อไหร่

130
00:07:12,473 --> 00:07:15,393
‎กับเรื่องรูปถ่าย เราต้องตัดคนที่กะพริบตาออก

131
00:07:17,270 --> 00:07:21,070
‎เรามีโอกาสถ่ายรูปแค่รูปเดียว
‎มันคือภาพแทนลุคที่ดีที่สุดของเรา

132
00:07:21,149 --> 00:07:23,029
‎และถ้าเธอกะพริบตา มันก็พัง

133
00:07:23,109 --> 00:07:25,449
‎ฉันอยากจะดูเลิศ ไม่หลับตา

134
00:07:25,528 --> 00:07:28,068
‎นายมีโอกาส 50 เปอร์เซ็นต์ที่เธอจะลืมตา

135
00:07:28,156 --> 00:07:29,696
‎ฉันเสี่ยงกับเลขนั้นไม่ได้

136
00:07:29,782 --> 00:07:30,992
‎ทำโจทย์แคลคูลัสถึงไหนแล้ว

137
00:07:31,075 --> 00:07:33,325
‎ตอนนี้เรากำลังเจอโจทย์อื่น

138
00:07:33,411 --> 00:07:37,121
‎ฉันอาจควรลองพิจารณาโซฟี
‎เธอเคยอยากหิ้วฉันแบบกระเป๋าเป้

139
00:07:37,206 --> 00:07:40,286
‎- ฉันจะเป็นส่วนหนึ่งในลุคพรอมของเธอ
‎- ทำไมไม่ชวนจัสมินล่ะ

140
00:07:40,376 --> 00:07:43,296
‎ตอนนี้เราอยู่ในสถานะเพื่อน
‎เราไม่ได้มีอะไรกันมาหลายเดือนแล้ว

141
00:07:43,379 --> 00:07:45,259
‎แล้วทำไมถึงไปกับเพื่อนไม่ได้

142
00:07:45,339 --> 00:07:49,219
‎นั่นสิ ไปสนุกกับเพื่อน มันอาจสนุกยิ่งกว่า

143
00:07:49,844 --> 00:07:51,014
‎เพื่อนเหรอ

144
00:07:51,596 --> 00:07:52,716
‎สนุกเหรอ

145
00:07:52,805 --> 00:07:54,385
‎ไม่ ฉันอยากแอ้มสาว

146
00:07:55,099 --> 00:07:58,599
‎เธอพร้อมรับช่วงต่อนะ ดี
‎ฉันต้องแก้ปัญหานี้ให้ได้ก่อนที่มันจะสายไป

147
00:07:58,686 --> 00:07:59,556
‎สายไปยังไง

148
00:08:00,480 --> 00:08:02,440
‎มันจะเหลือแค่คนกะพริบตา

149
00:08:04,650 --> 00:08:05,490
‎ว้าว

150
00:08:05,568 --> 00:08:08,608
‎ทำไมงานเต้นที่คนกรี๊ดกันเว่อเกิน
‎ถึงทำให้ใครๆ เป็นบ้าไปได้นะ

151
00:08:08,696 --> 00:08:09,816
‎เห็นด้วย

152
00:08:11,157 --> 00:08:12,447
‎เธอไปไหม

153
00:08:14,160 --> 00:08:15,200
‎ฉันก็ด้วย

154
00:08:18,539 --> 00:08:21,959
‎แล้วนายทำโจทย์ฟังก์ชันได้บ้างหรือยัง

155
00:08:22,043 --> 00:08:24,553
‎แทบไม่รอด ฉันเกือบตกวิชานี้

156
00:08:24,629 --> 00:08:28,589
‎และฉันก็คิดว่าฉันควรยอมแพ้ซะดีไหม
‎จะได้ไม่ต้องมาขายหน้าทีหลัง

157
00:08:28,674 --> 00:08:29,974
‎ฉันเลิกคิดไม่ได้เลยว่า

158
00:08:30,051 --> 00:08:31,721
‎ต่อให้ฉันจะเรียนจบ

159
00:08:32,887 --> 00:08:34,177
‎เขาก็ไม่ได้อยู่เห็น

160
00:08:35,223 --> 00:08:39,693
‎นายไม่ได้ทำแบบนี้เพื่อเขาหรือใครๆ
‎นายทำเพื่อตัวของนายเอง

161
00:08:40,770 --> 00:08:41,690
‎และลิเดีย

162
00:08:42,271 --> 00:08:44,151
‎ใช่ เธอจะมาที่นี่วันนี้

163
00:08:44,232 --> 00:08:46,072
‎จริงๆ มาแล้วเมื่อเช้า

164
00:08:46,692 --> 00:08:48,782
‎เชิญพบกับลิเดีย ดิแอซ

165
00:08:48,861 --> 00:08:50,571
‎พระเจ้าช่วย

166
00:08:50,655 --> 00:08:52,445
‎เดี๋ยว เธอน่ารักจังเลย

167
00:08:52,532 --> 00:08:54,662
‎เธอเหมือนออสการ์เลย

168
00:08:55,701 --> 00:08:58,201
‎แต่เธอจะไม่มีวันได้เจอเขา

169
00:08:59,038 --> 00:09:01,998
‎ใช่ ไม่ได้เจอ

170
00:09:02,083 --> 00:09:07,303
‎แต่เธอจะได้เจอกับอาคนโปรด
‎ซึ่งเรียนจบม.ปลาย มาเถอะ

171
00:09:12,426 --> 00:09:14,886
‎นี่มันที่สุดของที่สุด

172
00:09:14,971 --> 00:09:16,761
‎ในแง่ความสามัญธรรมดา

173
00:09:17,348 --> 00:09:19,768
‎พวกนายมีเวลาคิดธีมทั้งวันนะ

174
00:09:21,102 --> 00:09:22,102
‎ฉันเหนื่อยแล้ว

175
00:09:22,186 --> 00:09:25,936
‎ฉันทำงานเองทั้งหมดไม่ไหว
‎พวกนายต้องมีส่วนร่วมบ้าง

176
00:09:26,023 --> 00:09:27,943
‎เราไม่ใช่เครื่องจักรนักคิดแบบโนเอล อาโรมา

177
00:09:28,025 --> 00:09:30,485
‎อย่าได้เอ่ยชื่อไอดอลฉันออกมาเชียว

178
00:09:30,570 --> 00:09:31,700
‎- ทีนี้เดินไปซะ
‎- อะไรนะ

179
00:09:31,779 --> 00:09:36,329
‎นายเป็นตัวถ่วงความสร้างสรรค์ของฉัน
‎ฉันต้องใช้ความคิด เดินไปซะ

180
00:09:37,159 --> 00:09:39,039
‎- โอเค
‎- ไปอีกทาง

181
00:09:39,120 --> 00:09:40,250
‎แต่บ้านฉันอยู่ถัดไปหกหลัง

182
00:09:40,329 --> 00:09:41,209
‎ไม่ใช่วันนี้

183
00:10:18,200 --> 00:10:20,370
‎(จามาล
‎เลื่อนเพื่อรับ)

184
00:10:20,453 --> 00:10:21,293
‎ไง

185
00:10:21,370 --> 00:10:23,580
‎เธอยังเข้าฐานข้อมูลตำรวจได้หรือเปล่า

186
00:10:23,664 --> 00:10:24,584
‎สวัสดีเหมือนกันนะ

187
00:10:24,665 --> 00:10:26,415
‎ฉันไม่มีเวลาจะมารักษามารยาท

188
00:10:26,500 --> 00:10:29,000
‎ฉันต้องพิทักษ์งานพรอม
‎แถมยังมีรถแปลกๆ ตามฉันมาด้วย

189
00:10:29,670 --> 00:10:30,670
‎ขอป้ายทะเบียน

190
00:10:30,755 --> 00:10:33,045
‎เก้า บราโว่ เดลต้า โฮเตล 237

191
00:10:33,799 --> 00:10:37,299
‎ข้อมูลถูกล็อก
‎หมอนี่อาจมีคนรู้จักอยู่ในกรมยานยนต์

192
00:10:37,386 --> 00:10:38,386
‎หรือไม่…

193
00:10:38,471 --> 00:10:39,431
‎หรือไม่อะไร

194
00:10:39,513 --> 00:10:43,143
‎หรือไม่ก็เป็นคนที่ไม่อยากให้ใครสอดรู้
‎เรื่องงานที่ไม่ชอบมาพากลของมัน

195
00:10:43,225 --> 00:10:45,055
‎มันอาจเป็นคนส่งจดหมายที่ไม่ระบุชื่อนั่น

196
00:10:45,144 --> 00:10:47,614
‎ไหนว่าเรื่องนั้นคลี่คลายแล้ว
‎และออสการ์เป็นคนส่งไง

197
00:10:47,688 --> 00:10:51,398
‎- เราไม่มีหลักฐาน เราแค่สันนิษฐาน
‎- และนายก็รู้ว่าการสันนิษฐานมันงี่เง่า

198
00:10:51,484 --> 00:10:54,074
‎นี่อาจเป็นคนของกูชิโญสไม่ก็โพรเฟ็ต

199
00:10:54,153 --> 00:10:55,993
‎อาจเป็นแก๊งมิจฉาชีพ

200
00:10:56,072 --> 00:10:58,822
‎อาจเป็นฉันในอนาคต
‎ที่คิดจะเตือนฉันเรื่องตัวฉันเอง

201
00:10:58,908 --> 00:11:00,448
‎ไม่ ไม่ใช่ที่พูดมาทั้งนั้นแหละ

202
00:11:00,534 --> 00:11:01,874
‎เธอพูดถูก

203
00:11:01,952 --> 00:11:05,252
‎ความเป็นไปได้มีไม่จำกัด ฉันจะไม่อยู่รอดูหรอก

204
00:11:05,331 --> 00:11:08,711
‎ลบสายนี้ทิ้งด้วยนะ
‎พวกมันจะได้ไม่รู้ว่าเธอคุยกับใคร บาย

205
00:11:34,902 --> 00:11:36,202
‎เกมเริ่มแล้ว

206
00:11:45,413 --> 00:11:47,543
‎คนแรกที่ได้เข้ามหาวิทยาลัย

207
00:11:50,000 --> 00:11:51,210
‎ป้าภูมิใจในตัวหลานมากเลย

208
00:11:52,670 --> 00:11:53,630
‎เป็นอะไรไปคะป้า

209
00:11:55,339 --> 00:11:58,009
‎เบโต้กับสามีเขากำลังจะย้ายไปดัลลัส

210
00:11:58,092 --> 00:11:59,972
‎เขาได้งานใหญ่

211
00:12:03,139 --> 00:12:05,729
‎ไม่นะ งั้นป้าก็จะไม่เหลือใครน่ะสิ

212
00:12:05,808 --> 00:12:09,308
‎หนูเสียใจด้วยนะคะ แต่ไม่เป็นไร
‎เราจะกลับมาหาแน่ หนูสัญญา

213
00:12:09,895 --> 00:12:12,605
‎หลานรัก เบโต้ไม่กลับมาแล้ว

214
00:12:12,690 --> 00:12:15,070
‎เขาต้องกลับมาสิ ป้าเป็นแม่เขา

215
00:12:15,818 --> 00:12:18,278
‎เขาไม่กลับมาเพราะป้าจะไปกับเขา

216
00:12:18,779 --> 00:12:20,449
‎ป้าจะย้ายไปดัลลัส

217
00:12:23,284 --> 00:12:26,254
‎แต่ใครจะดูแลพ่อล่ะคะ

218
00:12:33,836 --> 00:12:34,916
‎ฉันค่อยโทรกลับได้ไหม

219
00:12:35,004 --> 00:12:37,974
‎- ให้ตาย ฉันโทรมาผิดเวลาเหรอ
‎- นิดหน่อย

220
00:12:38,048 --> 00:12:40,758
‎ย่าเข้าโรงพยาบาลอีกแล้ว ฉันเพิ่งมาถึง

221
00:12:40,843 --> 00:12:41,803
‎ฉันเสียใจด้วยนะ

222
00:12:41,886 --> 00:12:43,256
‎เดี๋ยวฉันโทรหา

223
00:12:44,430 --> 00:12:45,310
‎จัสมิน

224
00:12:46,140 --> 00:12:48,770
‎- ฉันไม่ได้ไปเบิร์กลีย์แล้ว
‎- พวกเขายกเลิกข้อเสนอเหรอ

225
00:12:48,851 --> 00:12:52,981
‎ไม่ ป้าฉันจะย้ายไปดัลลัส
‎และป้าก็เอาฝันของฉันไปด้วย

226
00:12:53,063 --> 00:12:54,403
‎ฉันต้องดูแลพ่อ

227
00:12:54,482 --> 00:12:55,822
‎โธ่ ฉันเสียใจด้วย

228
00:12:55,900 --> 00:12:58,400
‎ไม่ว่าฉันจะส่งพลังงานด้านบวก
‎ไปให้จักรวาลยังไง

229
00:12:58,486 --> 00:13:00,606
‎จักรวาลก็ไม่ยอมให้ฉันชนะ

230
00:13:00,696 --> 00:13:03,316
‎ฉันจะไม่ยอมให้เธอแพ้แน่ เดี๋ยวฉันโทรกลับ

231
00:13:03,407 --> 00:13:06,237
‎อย่าเลย ไม่ต้องพูดอะไรกันแล้ว

232
00:13:22,343 --> 00:13:23,933
‎เดี๋ยว ทำไมย่าใส่เฝือกล่ะ

233
00:13:24,011 --> 00:13:26,471
‎เพราะหลานไง จำดัมเบลที่หลานให้ย่าได้ไหม

234
00:13:26,555 --> 00:13:27,675
‎ย่าทำร่วง

235
00:13:27,765 --> 00:13:30,675
‎- ผมขอโทษนะที่อยากให้ย่าแข็งแรง
‎- สมควรแล้ว

236
00:13:30,768 --> 00:13:34,398
‎พวกหมอตั้งใจจะให้ย่ากลับบ้าน
‎แต่หัวแม่เท้าย่าดันติดเชื้อ

237
00:13:34,480 --> 00:13:38,650
‎งั้นที่หมอให้ย่าอยู่ก็ไม่ใช่เพราะ

238
00:13:39,527 --> 00:13:40,357
‎เรื่องอื่นสินะ

239
00:13:40,444 --> 00:13:43,864
‎ย่าสบายดี และอีกเดี๋ยวก็ได้ออกแล้ว
‎หลานต้องคิดในแง่บวกหน่อย

240
00:13:43,948 --> 00:13:45,118
‎ไปบอกจัสมินสิ

241
00:13:45,199 --> 00:13:48,699
‎เธอเพิ่งรู้ว่าเธอจะไม่ได้ไปเบิร์กลีย์
‎เพราะเธอต้องดูแลพ่อ

242
00:13:50,538 --> 00:13:52,828
‎- แล้วหลานจะทำอะไรเพื่อเธอ
‎- ผมไม่รู้

243
00:13:52,915 --> 00:13:56,455
‎ผมกำลังวุ่นอยู่กับเรื่องที่ว่า
‎ผมควรไปงานพรอมกับใคร…

244
00:13:57,461 --> 00:13:58,711
‎ย่าทำอะไรน่ะ

245
00:13:58,796 --> 00:14:03,086
‎ออกซิเจนมันคงไม่ไปเลี้ยงสมองหลาน
‎ไม่งั้นหลานก็คงรู้คำตอบแล้ว

246
00:14:03,175 --> 00:14:04,005
‎จัสมินไง

247
00:14:04,093 --> 00:14:06,853
‎ไม่ นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดี

248
00:14:06,929 --> 00:14:09,429
‎เราเป็นแค่เพื่อน ผมอยากได้คู่เดท

249
00:14:10,599 --> 00:14:13,809
‎- หลานอยากจะเจาะไข่แดงเหรอ
‎- ใช่

250
00:14:13,894 --> 00:14:17,864
‎เพราะงั้นหลานก็ควรชวนจัสมิน
‎พวกหลานมีอะไรกันประจำนี่

251
00:14:19,441 --> 00:14:22,031
‎จริงด้วย แถมเรายังสนุกด้วยกัน

252
00:14:23,153 --> 00:14:25,703
‎ผมตกลง ผมจะไปซื้อกุหลาบที่ร้านกิฟต์ช็อป

253
00:14:25,781 --> 00:14:29,701
‎ย่าก็นึกว่าหลานฝีมือถึงขั้นปู่แล้วซะอีก

254
00:14:29,785 --> 00:14:34,415
‎หลานเอ๋ย ถ้าปู่ของหลาน
‎ไปซื้อดอกไม้กิฟต์ช็อปเห่ยๆ มาให้ย่า

255
00:14:34,498 --> 00:14:36,208
‎ย่าคงถ่มน้ำลายใส่มัน

256
00:14:36,292 --> 00:14:40,092
‎แล้วถ่มใส่เขา
‎จากนั้นเขาก็จะทำให้อะไรๆ มันถูกต้อง

257
00:14:41,130 --> 00:14:46,140
‎เขารู้วิธีทำให้อะไรๆ มันถูกต้องเสมอ

258
00:14:47,720 --> 00:14:48,680
‎ย่าโอเคหรือเปล่า

259
00:14:49,388 --> 00:14:50,598
‎โอเคสิ

260
00:14:51,098 --> 00:14:53,518
‎แค่นึกเรื่องดีๆ ขึ้นมาได้ มานี่มา

261
00:14:56,478 --> 00:15:00,228
‎หลานมีโอกาสฟาด
‎แม่ปิญญาตาแสนสวยนั่นครั้งเดียว

262
00:15:00,316 --> 00:15:03,526
‎หลานฟาดเธอพอแล้ว เพราะย่าได้ยินเสียงอยู่

263
00:15:04,361 --> 00:15:05,821
‎ทีนี้ถามตัวเอง

264
00:15:06,447 --> 00:15:09,327
‎หลานเป็นเด็กหน้ามึนที่หวดลมอยู่มุมห้อง

265
00:15:09,408 --> 00:15:12,158
‎หรือหลานคือลูกผู้ชายบ้านมาร์ติเนซตัวจริง

266
00:15:12,244 --> 00:15:14,914
‎ซึ่งพร้อมจะฟาดให้ลูกกวาดของเธอโปรยปราย

267
00:15:16,081 --> 00:15:17,791
‎ผมจะฟาดให้ลูกกวาดของเธอโปรยปราย

268
00:15:17,875 --> 00:15:19,415
‎ทีนี้ก็ไปหาเธอซะ

269
00:15:26,759 --> 00:15:27,969
‎นั่นห้องน้ำ

270
00:15:33,599 --> 00:15:35,809
‎ครูใหญ่ริชาร์ดสันเรียกครูไปพบที่ห้องค่ะ

271
00:15:35,893 --> 00:15:36,773
‎- โอเค
‎- ไปเร็ว

272
00:15:41,607 --> 00:15:43,647
‎โอเค สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

273
00:15:43,734 --> 00:15:45,654
‎เรามาขัดจังหวะคาบเรียนน่าเบื่อนี่

274
00:15:45,736 --> 00:15:48,316
‎เพราะเรามีงานนำเสนอสุดแสนพิเศษ

275
00:15:48,405 --> 00:15:51,075
‎สำหรับคนที่พิเศษมากๆ

276
00:15:53,577 --> 00:15:55,697
‎(แบบลดหย่อนภาษีแบบจำแนกรายการ)

277
00:15:55,788 --> 00:15:58,328
‎อะไรที่ฉันชอบมากกว่า
‎แบบลดหย่อนภาษีจำแนกรายการ

278
00:15:58,415 --> 00:16:01,415
‎อตอมิกฟรายส์ร้านดเวย์น
‎หรือเสื้อเชิ้ตแบบคลาสสิก

279
00:16:01,502 --> 00:16:03,422
‎มีเพียงสิ่งพิเศษแค่อย่างเดียว

280
00:16:03,504 --> 00:16:08,134
‎หรือพูดให้ถูก ต้องบอกว่าคนเดียว

281
00:16:08,217 --> 00:16:09,967
‎จัสมิน ฟลอเรส

282
00:16:10,052 --> 00:16:12,642
‎เพื่อน คนรัก

283
00:16:12,721 --> 00:16:18,021
‎นักอาบแดด ตำรวจทดลองงาน
‎แฮมเบอร์เกอร์แสนอร่อย

284
00:16:18,102 --> 00:16:22,232
‎ใช่ เธอคือทั้งหมดนั้น และเป็นมากกว่านั้น

285
00:16:22,314 --> 00:16:24,904
‎เธอเป็นซอสแสนพิเศษของฉัน

286
00:16:24,984 --> 00:16:27,284
‎เป็นซอสชามอยในชีโตสรสเผ็ดแซ่บ

287
00:16:27,361 --> 00:16:28,991
‎และในวันที่ 15 พฤษภาคม…

288
00:16:30,030 --> 00:16:32,870
‎จัสมิน เธอจะไปงานพรอมกับฉันไหม

289
00:16:38,706 --> 00:16:39,616
‎ไม่

290
00:16:49,675 --> 00:16:52,215
‎เข็นฉันออกไป

291
00:16:57,266 --> 00:17:00,136
‎นี่คือบทสรุปของปีสุดท้ายที่ห่วยแตกที่สุด

292
00:17:00,227 --> 00:17:04,187
‎ตอนแรกฉันก็แพ้เลือกตั้ง สองรอบ
‎มีใครบ้างที่แพ้ตั้งสองรอบ

293
00:17:05,441 --> 00:17:07,071
‎วิลเลียม เจนนิงส์ ไบรอัน

294
00:17:07,151 --> 00:17:08,571
‎มันเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ

295
00:17:09,486 --> 00:17:13,026
‎จากนั้นฉันก็เสียจัสมินไป
‎เสียศักดิ์ศรีและอาจเสียตำแหน่งเดือนพรอม

296
00:17:13,115 --> 00:17:14,655
‎ปีนี้แย่กว่าปี 2020 อีก

297
00:17:15,242 --> 00:17:18,332
‎อือ มันเป็นปีที่หนักสำหรับนายจริงๆ

298
00:17:20,039 --> 00:17:22,249
‎ฉันเห็นวิดีโอของนาย รูบี้

299
00:17:22,332 --> 00:17:24,752
‎ขอเถอะ ฉันทนเรื่องบ้าๆ ได้ไม่มาก

300
00:17:24,835 --> 00:17:27,585
‎ฉันอยากถามนายว่า
‎นายอยากไปงานพรอมกับฉันไหม

301
00:17:27,671 --> 00:17:29,301
‎มาร์การิต้า ไม่ต้องมาสงสารฉัน

302
00:17:31,425 --> 00:17:35,175
‎เพื่อน นายหมายตามาร์การิต้า
‎มาตั้งแต่เข้าปีหนึ่งแล้วนะ

303
00:17:35,262 --> 00:17:37,182
‎- ทำไมไปว่าเธอล่ะ
‎- ฉันไม่ใช่เครื่องทำบุญ

304
00:17:37,264 --> 00:17:40,234
‎เธอชอบนาย ดูรอบๆ สิ

305
00:17:41,977 --> 00:17:43,477
‎ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวด้วย

306
00:17:47,399 --> 00:17:49,439
‎ทุกคนมองนายอยู่ เพื่อนเอ๋ย

307
00:17:50,027 --> 00:17:52,147
‎- เพราะฉันเป็นตัวตลกไง
‎- โอเค

308
00:17:52,237 --> 00:17:56,487
‎ทุกคนรักตัวตลกหลวง
‎แต่ไม่มีใครอยากอึ๊บกับเขา

309
00:17:56,575 --> 00:17:58,035
‎ใช่แล้ว สาวๆ

310
00:17:58,535 --> 00:18:00,195
‎ตัวตลกก็อึ๊บเป็น

311
00:18:01,705 --> 00:18:04,205
‎ปากัวมาเพนกวินป็อปเหรอ

312
00:18:04,875 --> 00:18:07,035
‎ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร

313
00:18:08,170 --> 00:18:09,550
‎และไม่อยากรู้ด้วย

314
00:18:09,630 --> 00:18:11,380
‎ขอล่ะ อย่าโทรหาฉันอีกนะ

315
00:18:12,841 --> 00:18:13,721
‎โทรมาขายของล่ะสิ

316
00:18:13,801 --> 00:18:15,221
‎เปล่า เรื่องพรอม

317
00:18:16,011 --> 00:18:19,851
‎- ลูกพ่อเนื้อหอมเหรอเนี่ย
‎- ไม่ใช่หนู รูบี้ต่างหาก

318
00:18:19,932 --> 00:18:21,482
‎- รูบี้น่ะนะ
‎- ค่ะ

319
00:18:21,558 --> 00:18:25,148
‎เขากลายเป็นหนุ่มฮอตของปีนี้
‎ทุกคนอยากรู้ว่าจะได้เขามายังไง

320
00:18:26,188 --> 00:18:28,188
‎- แล้วลูกล่ะ
‎- อย่าหวังเลย

321
00:18:28,273 --> 00:18:30,033
‎จริงๆ เขาก็ไม่ได้หวัง ขอบคุณพระเจ้า

322
00:18:30,109 --> 00:18:31,529
‎พ่อไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น

323
00:18:32,236 --> 00:18:34,486
‎- ลูกอยากไปกับใคร
‎- ไม่มี

324
00:18:37,866 --> 00:18:38,986
‎มันไม่สำคัญหรอก

325
00:18:39,785 --> 00:18:41,905
‎ต่อให้หนูอยากไป หนูก็ไม่ไป

326
00:18:42,496 --> 00:18:44,496
‎- ทำไมล่ะ
‎- ไม่มีใครชวนหนู

327
00:18:45,916 --> 00:18:47,916
‎- แล้ว
‎- แล้วอะไร

328
00:18:50,212 --> 00:18:51,962
‎นี่ไม่ใช่ยุค 1950 นะ

329
00:18:55,008 --> 00:18:57,968
‎พ่อไม่ได้เลี้ยงลูกสาวให้ขี้อาย

330
00:19:01,265 --> 00:19:02,925
‎ผมมาถึงแล้ว ย่าจะเอาอะไร

331
00:19:03,016 --> 00:19:04,936
‎เชื้อราที่เท้าย่ามันรุนแรงมาก

332
00:19:05,018 --> 00:19:08,438
‎ย่าครับ ผมรักย่าและเชื้อราของย่า
‎แต่ผมต้องลงมือแล้ว รีบหน่อย

333
00:19:08,522 --> 00:19:09,772
‎ใจเย็น จามาล

334
00:19:09,857 --> 00:19:11,397
‎จามาลเย็นไม่ได้

335
00:19:11,483 --> 00:19:16,033
‎เขาต้องวางแผนงานพรอม
‎ต้องหาคู่ไปงาน แถมเขายังถูกสะกดรอยตาม

336
00:19:16,113 --> 00:19:17,323
‎ย่าสับสนไปหมดแล้ว

337
00:19:17,406 --> 00:19:20,736
‎ผมด้วย ผมไม่รู้ว่าพวกมันเป็นใคร
‎หรือนี่มันเรื่องอะไร

338
00:19:21,493 --> 00:19:22,583
‎โอเค พูดมาสักทีเถอะ

339
00:19:22,661 --> 00:19:25,161
‎ย่าจะให้ผมมาเอาอะไร
‎ที่ครอบครัวเอาให้ย่าไม่ได้

340
00:19:25,247 --> 00:19:26,117
‎ยา

341
00:19:26,206 --> 00:19:27,996
‎ที่โรงพยาบาลก็มียาให้ย่านี่นา

342
00:19:28,083 --> 00:19:29,383
‎แต่ไม่ใช่ยาดี

343
00:19:29,960 --> 00:19:31,800
‎เอาของที่อยู่ใต้เตียงมาซะ

344
00:19:31,879 --> 00:19:33,459
‎ยังไงล่ะ ผมอยู่ข้างนอก

345
00:19:33,547 --> 00:19:35,587
‎ดูใต้ก้อนหินสีชมพู ย่าซ่อนกุญแจไว้

346
00:19:35,674 --> 00:19:37,344
‎เพื่อให้มิเกลใช้ตอนที่เขาเข้าเมือง

347
00:19:37,426 --> 00:19:39,546
‎- มิเกลนี่ใคร
‎- ไม่สิ

348
00:19:39,636 --> 00:19:44,766
‎ที่ใช้น่ะปาสกวล เขาใช้ทุกอย่างและทุกคน

349
00:19:44,850 --> 00:19:46,560
‎เธอต้องปีนเข้าทางหน้าต่าง

350
00:19:46,643 --> 00:19:47,943
‎หือ ย่าเมายาเหรอ

351
00:19:48,020 --> 00:19:50,480
‎ก็เพราะยังไม่เมา เธอถึงต้องมุดหน้าต่างเข้าไป

352
00:19:50,564 --> 00:19:54,444
‎เอานิ้วหัวแม่โป้งกับนิ้วชี้

353
00:19:54,526 --> 00:19:56,856
‎ดันที่ขอบหน้าต่างด้านบน

354
00:19:56,945 --> 00:20:00,905
‎จากนั้นด้วยเท้าขวา ดันหน้าต่างขึ้นช้าๆ

355
00:20:00,991 --> 00:20:02,491
‎แต่อย่าช้าเกินไป

356
00:20:06,371 --> 00:20:08,121
‎- มันติด
‎- รู้อะไรไหม

357
00:20:08,207 --> 00:20:09,537
‎เข้าทางประตูแล้วกัน

358
00:20:09,625 --> 00:20:10,745
‎ย่าไม่ได้ล็อก

359
00:20:17,424 --> 00:20:19,844
‎โอเค ผมเข้ามาแล้ว

360
00:20:19,927 --> 00:20:21,137
‎ช้าไปไหม

361
00:20:21,929 --> 00:20:23,219
‎ไปที่ใต้เตียงย่า

362
00:20:23,722 --> 00:20:25,102
‎ขยับรองเท้าแตะย่า

363
00:20:25,182 --> 00:20:27,432
‎เจอแล้ว

364
00:20:28,185 --> 00:20:30,645
‎- ในกล่องที่มีชื่อย่อของย่าใช่ไหม
‎- อย่าเปิดมันนะ

365
00:20:30,729 --> 00:20:32,809
‎- มันต้องสาป
‎- แล้วย่ายังเก็บมันไว้ทำไม

366
00:20:32,898 --> 00:20:35,898
‎ก็ถ้าทิ้งของต้องสาป คำสาปจะยิ่งหนักข้อ

367
00:20:37,527 --> 00:20:38,947
‎เห็นเป้ลายพรางย่าไหม

368
00:20:40,739 --> 00:20:41,989
‎เธอเจอหรือยัง

369
00:20:45,285 --> 00:20:46,285
‎ผมว่าเจอแล้วล่ะ

370
00:20:46,370 --> 00:20:47,250
‎ดี

371
00:20:48,080 --> 00:20:50,790
‎แค่นี้นะ พวกเขาจะเจาะเลือดย่า

372
00:20:53,126 --> 00:20:55,496
‎(เธอโกหก)

373
00:21:10,102 --> 00:21:11,022
‎ในที่สุด

374
00:21:15,274 --> 00:21:17,074
‎เมืองมรกตมาแล้ว

375
00:21:20,153 --> 00:21:21,493
‎มีอะไรอยากบอกผมไหม

376
00:21:22,781 --> 00:21:24,531
‎เรื่องที่ผิวเธอสวยเหรอ

377
00:21:24,616 --> 00:21:26,116
‎ย่าส่งจดหมายนั่น

378
00:21:27,035 --> 00:21:28,825
‎- จดหมายอะไร
‎- อย่าแกล้งโง่นะยัยแก่

379
00:21:28,912 --> 00:21:30,042
‎นี่อยู่ในห้องของย่า

380
00:21:30,956 --> 00:21:34,746
‎- ไม่ใช่ของย่า
‎- จริงเหรอ มันจ่าหน้าซองถึงย่านี่นา

381
00:21:36,044 --> 00:21:39,724
‎มาริซอล มาร์ติเนซมีตั้งกี่คน เธอรู้ไหม

382
00:21:42,676 --> 00:21:45,096
‎ก็ได้ ย่าเอามาติดกระดานวางแผนอนาคต

383
00:21:45,178 --> 00:21:48,928
‎โกหก ย่ายังไม่เคยมา
‎ปาร์ตี้ติดกระดานของผมเลย

384
00:21:49,016 --> 00:21:52,436
‎เรานึกว่าออสการ์เป็นคนส่ง แต่ที่แท้ก็ฝีมือย่า

385
00:21:53,103 --> 00:21:54,023
‎ทำไมกัน

386
00:21:59,568 --> 00:22:00,938
‎พูดมานะ ไม่งั้นผมโยนทิ้ง

387
00:22:01,028 --> 00:22:02,398
‎- ไม่
‎- พูด

388
00:22:06,366 --> 00:22:07,196
‎โอเค ฉันส่งเอง

389
00:22:08,994 --> 00:22:10,004
‎ทำไมกัน

390
00:22:10,078 --> 00:22:11,248
‎ก็มันจำเป็น

391
00:22:13,749 --> 00:22:16,879
‎ย่ารู้จักพวกเธอตั้งแต่พวกเธอยังเป็นเด็กจอมป่วน

392
00:22:16,960 --> 00:22:21,210
‎ย่าเห็นพวกเธอโตมาด้วยกัน รักกัน
‎แต่แล้วพวกเธอก็เลิกคุยกัน

393
00:22:22,341 --> 00:22:27,351
‎ย่าเลยคิดว่าถ้าย่าสร้างปริศนาขึ้นมา
‎พวกเธออาจกลับมาคุยกันอีกครั้ง

394
00:22:27,429 --> 00:22:28,759
‎ปริศนาเหรอ

395
00:22:29,639 --> 00:22:31,219
‎นี่มันไม่ใช่ปริศนา

396
00:22:31,308 --> 00:22:33,688
‎แต่นี่มันวิสัยฆาตกรต่อเนื่อง

397
00:22:33,769 --> 00:22:36,399
‎แต่มันก็ทำให้พวกเธอคุยกันได้

398
00:22:37,147 --> 00:22:38,017
‎เห็นไหม

399
00:22:40,359 --> 00:22:41,229
‎ย่ารู้จักพวกเธอ

400
00:22:45,697 --> 00:22:47,407
‎เมืองมรกตช่วยให้หายวิตกกังวลไหม

401
00:22:47,491 --> 00:22:50,241
‎ไม่เห็นต้องกังวลเลย เธอไขปริศนาได้แล้ว

402
00:22:50,327 --> 00:22:51,657
‎งั้นทำไมถึงมีรถตามผมล่ะ

403
00:22:52,621 --> 00:22:55,171
‎ใช่คนของกูชิโญสหรือตำรวจหรือเปล่า

404
00:22:55,248 --> 00:22:57,578
‎ไม่ใช่ตำรวจแน่นอน ย่าคุยกับพวกเขาแล้ว

405
00:22:57,667 --> 00:23:00,127
‎แต่คนของกูชิโญส นั่นก็อีกเรื่อง

406
00:23:00,212 --> 00:23:01,762
‎เรื่องดีหรือเรื่องร้าย

407
00:23:01,838 --> 00:23:04,298
‎ไม่ใช่ทั้งคู่ ไม่ใช่พวกนั้นหรอก

408
00:23:04,383 --> 00:23:07,763
‎เพราะว่าถ้าใช่ พวกมันก็ฆ่าเธอไปแล้ว

409
00:23:07,844 --> 00:23:10,564
‎ฟังแล้วไม่น่าสบายใจแปลกๆ นะ

410
00:23:11,848 --> 00:23:12,968
‎เธอไม่เป็นไรหรอก

411
00:23:13,517 --> 00:23:18,057
‎ที่เราคิดไปเองเป็นการตอบสนองโดยธรรมชาติ

412
00:23:18,146 --> 00:23:20,106
‎แต่จริงๆ มันไม่มีอะไรเลย

413
00:23:20,190 --> 00:23:21,570
‎มันอยู่ที่ตรงนี้ล้วนๆ

414
00:23:27,114 --> 00:23:29,074
‎เราควรทำแบบนี้ใกล้กับออกซิเจนหรือเปล่า

415
00:23:29,157 --> 00:23:30,197
‎ไม่

416
00:23:33,245 --> 00:23:34,155
‎เข้ามา

417
00:23:36,415 --> 00:23:37,705
‎โทษที

418
00:23:40,877 --> 00:23:42,587
‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

419
00:23:42,671 --> 00:23:44,051
‎ฉันไม่รู้

420
00:23:44,131 --> 00:23:47,341
‎สงสัยสาวๆ ชอบรักแท้

421
00:23:48,343 --> 00:23:49,803
‎สาวๆ ทุกคนยกเว้นเธอ

422
00:23:51,179 --> 00:23:54,429
‎- โทษที ฉันใช้คำผิดไป
‎- รูบี้ ฉันรักรักแท้

423
00:23:54,933 --> 00:23:58,103
‎และวิธีที่เธอชวนฉันไปพรอม
‎คือสิ่งที่น่ารักที่สุดที่เคยมีใครทำให้ฉัน

424
00:23:58,186 --> 00:24:00,976
‎โอเค งั้นช่วยอธิบาย
‎ที่เธอปฏิเสธคำชวนของฉันหน่อย

425
00:24:02,315 --> 00:24:03,185
‎รอแป๊บ

426
00:24:06,361 --> 00:24:10,201
‎ไลล่าที่เรียนวิชาฟิสิกส์กับคุณอยากรู้ว่า
‎"คุณอยากจะไปงานพรอมกับเธอไหม"

427
00:24:10,782 --> 00:24:11,662
‎ขอบคุณ

428
00:24:15,495 --> 00:24:16,325
‎ไลล่าฉลาดเนอะ

429
00:24:16,413 --> 00:24:18,293
‎ว่าไงก็ว่างั้น ฉันว่ามันบ้านๆ ไปหน่อย

430
00:24:18,373 --> 00:24:20,633
‎- อย่าทำลายความสนุกฉันสิ
‎- ฉันขอโทษ

431
00:24:20,709 --> 00:24:24,129
‎ตอนนี้ฉันอยู่ในจุดที่แย่สุดๆ และฉันโกรธ

432
00:24:24,212 --> 00:24:27,422
‎ฉันโกรธจักรวาล และฉันอาจเป็นคู่เดทที่ห่วยแตก

433
00:24:27,507 --> 00:24:29,837
‎ฉันไม่อยากจะทำลายงานพรอมของนาย

434
00:24:34,764 --> 00:24:36,024
‎ขอบคุณ

435
00:24:37,684 --> 00:24:40,564
‎จัสมิน ไม่ต้องขอโทษหรอก

436
00:24:40,645 --> 00:24:42,645
‎รูบี้ ฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นตัวซวย

437
00:24:42,731 --> 00:24:43,821
‎เธอไม่ใช่ตัวซวย

438
00:24:43,899 --> 00:24:46,319
‎งั้นทำไมเรื่องห่วยๆ ถึงเอาแต่เกิดขึ้นกับฉัน

439
00:24:46,401 --> 00:24:48,531
‎มันอาจจะไม่ใช่เพราะจักรวาล มันเป็นเพราะฉัน

440
00:24:48,612 --> 00:24:49,992
‎ไม่จริงสักหน่อย

441
00:24:53,867 --> 00:24:54,737
‎ไม่ครับ ขอบคุณ

442
00:24:58,079 --> 00:25:03,459
‎เคยมีคนฉลาดคนหนึ่งบอกกับฉันว่า
‎เรื่องร้ายมักเกิดกับคนดี

443
00:25:03,543 --> 00:25:05,843
‎แต่การต้องดูแลพ่อไม่ใช่เรื่องร้าย

444
00:25:05,921 --> 00:25:07,761
‎- มันไม่ใช่
‎- ฉันจำเป็นต้องดูแลเขา

445
00:25:07,839 --> 00:25:11,889
‎ฉันอยากดูแลพ่อ เพราะฉันดูแลพ่อได้ดีที่สุด

446
00:25:12,886 --> 00:25:14,636
‎เหมือนที่พ่อก็เคยดูแลฉันได้ดีที่สุด

447
00:25:14,721 --> 00:25:16,011
‎เธอฉลาด

448
00:25:18,183 --> 00:25:22,483
‎ฉันติดเบิร์กลีย์ ฉันฉลาดพอที่จะรู้ว่า
‎ฉันไปอยู่ไหน มันก็ไม่สำคัญหรอก

449
00:25:22,562 --> 00:25:24,112
‎ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ฉันก็จะไปได้ดี

450
00:25:24,189 --> 00:25:25,319
‎มันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว

451
00:25:25,398 --> 00:25:26,478
‎ใช่เลย

452
00:25:29,236 --> 00:25:31,026
‎นายจะไปพรอมกับฉันไหม

453
00:25:35,909 --> 00:25:38,499
‎จริงเหรอ เธอจะทำแค่นั้นน่ะนะ

454
00:25:47,754 --> 00:25:48,714
‎เทคสอง

455
00:25:50,465 --> 00:25:51,795
‎รูเบน มาร์ติเนซ

456
00:25:53,051 --> 00:25:54,391
‎จะไปงานพรอมกับฉันไหม

457
00:25:56,471 --> 00:25:57,431
‎มีชามอยหรือเปล่า

458
00:25:58,014 --> 00:25:59,354
‎อย่างกับฉันจะลืมงั้นแหละ

459
00:26:00,058 --> 00:26:01,178
‎เจอกันวันนั้น

460
00:26:06,606 --> 00:26:07,646
‎สวัสดี

461
00:26:10,819 --> 00:26:11,699
‎ไง

462
00:26:12,529 --> 00:26:13,449
‎ไง

463
00:26:18,326 --> 00:26:20,656
‎ฉันควรโทรมาก่อน โทษที

464
00:26:21,371 --> 00:26:22,871
‎- ฉันไปล่ะ
‎- เฮ่ เดี๋ยวสิ

465
00:26:24,833 --> 00:26:25,923
‎นี่ฉันให้

466
00:26:26,668 --> 00:26:28,548
‎ฉันตั้งใจจะเซอร์ไพรส์เธอ เพราะงั้น…

467
00:26:30,005 --> 00:26:30,875
‎เซอร์ไพรส์

468
00:26:33,049 --> 00:26:35,429
‎- เนื่องในโอกาสอะไร
‎- เพื่อขอบใจน่ะ

469
00:26:36,052 --> 00:26:37,512
‎ฉันได้เต็มวิชาแคลคูลัส

470
00:26:37,596 --> 00:26:38,556
‎งั้นนายก็เรียนจบสิ

471
00:26:39,139 --> 00:26:40,389
‎ฉันว่าอยู่แล้วเชียว

472
00:26:41,266 --> 00:26:42,846
‎ฉันว่าแล้วว่านายต้องทำได้

473
00:26:44,185 --> 00:26:47,515
‎ใช่เลย ตั้งแต่วันแรก
‎เธอก็รู้ว่าชีวิตฉันจะเป็นได้มากกว่านั้น

474
00:26:48,023 --> 00:26:49,023
‎มันเป็นแล้ว

475
00:26:49,566 --> 00:26:52,396
‎ฉันไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นกับชีวิตขนาดนี้…

476
00:26:54,112 --> 00:26:54,952
‎มาก่อน

477
00:26:55,530 --> 00:26:58,450
‎เห็นนายมีความสุข ฉันก็มีความสุข

478
00:27:06,416 --> 00:27:07,496
‎เธอโอเคไหม

479
00:27:08,043 --> 00:27:09,753
‎หัวใจเธอเต้นแรงเชียว

480
00:27:11,421 --> 00:27:12,881
‎ใช่ ฉันประหม่าน่ะ

481
00:27:13,840 --> 00:27:14,800
‎เพราะอะไร

482
00:27:16,092 --> 00:27:17,892
‎เพราะเรื่องที่ฉันกำลังคิดอยู่

483
00:27:20,972 --> 00:27:22,312
‎เธอคิดอะไรอยู่

484
00:27:32,025 --> 00:27:35,315
‎โทษที ฉันมันเพี้ยนจริงๆ

485
00:27:36,363 --> 00:27:40,833
‎ตอนมาที่นี่ฉันกังวลมากเลย
‎แล้วพอเห็นนายกับดอกไม้

486
00:27:41,743 --> 00:27:43,373
‎ฉันก็ใจแป้ว

487
00:27:44,579 --> 00:27:48,539
‎ฉันคิดเรื่องงานพรอมและเรื่องที่ฉันไม่อยากไป

488
00:27:48,625 --> 00:27:52,125
‎แต่ความจริงก็คือฉันอยาก

489
00:27:53,171 --> 00:27:54,091
‎ฉันอยากไป

490
00:27:54,172 --> 00:27:57,052
‎แต่ฉันไม่อยากไป ถ้าไม่ได้ไปกับนาย

491
00:27:57,634 --> 00:28:01,354
‎ซีซาร์ อยากไปงานพรอมกับฉันไหม

492
00:28:06,518 --> 00:28:07,638
‎ฉันขอโทษ

493
00:28:11,231 --> 00:28:12,571
‎ฉันต้องไปกับเวโร่

494
00:28:13,942 --> 00:28:15,072
‎เธอชวนฉันแล้ว

495
00:28:20,532 --> 00:28:22,202
‎ผมว่าย่าพูดถูก

496
00:28:23,535 --> 00:28:25,575
‎ผมตื่นตูมเกินเหตุเรื่องรถคันนั้น

497
00:28:25,662 --> 00:28:28,582
‎และผมไม่รู้สึกถึงเท้าตัวเองเลย

498
00:28:28,665 --> 00:28:30,455
‎จะเอาเท้าย่าไปแทนก็ได้นะ

499
00:28:30,542 --> 00:28:32,382
‎ผมไม่ได้เมาขนาดนั้น

500
00:28:32,460 --> 00:28:34,250
‎ย่าปวดฉี่

501
00:28:34,337 --> 00:28:35,337
‎งั้นผมขอลา

502
00:28:35,422 --> 00:28:36,462
‎ขอกระโถน

503
00:28:37,882 --> 00:28:38,972
‎บนหัวเธอนั่นไง

504
00:28:40,635 --> 00:28:41,465
‎ยัยนี่

505
00:28:42,595 --> 00:28:47,425
‎- ทำไมไม่พูดให้มันเร็วๆ เล่า
‎- ย่าไม่รู้ว่าเธอชอบอะไร โทษที

506
00:28:50,228 --> 00:28:52,518
‎และขอโทษด้วยที่จดหมายย่าทำให้เธอกลัว

507
00:28:55,066 --> 00:28:57,066
‎ย่ายังเป็นย่าคนโปรดของเธอหรือเปล่า

508
00:29:00,822 --> 00:29:01,662
‎ใช่

509
00:29:03,575 --> 00:29:04,735
‎ตลอดไปเลย

510
00:29:06,286 --> 00:29:07,826
‎เพราะย่ากับยายผมตายหมดแล้ว

511
00:30:24,572 --> 00:30:28,992
‎คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์