1 00:00:20,520 --> 00:00:22,110 ‎ผมมือใหม่ก็จริงแต่ท่าสวย 2 00:00:23,898 --> 00:00:25,188 ‎ฝึกอย่างหนักหน่วง 3 00:00:29,112 --> 00:00:30,992 ‎ถ้าผมไม่ทำคนตายก็คงทำของพัง 4 00:00:32,449 --> 00:00:33,909 ‎คงสัก 300 หลา 5 00:00:33,992 --> 00:00:35,622 ‎ผมต้องใช้มือโปรมาแสดงแทนแล้ว 6 00:00:37,328 --> 00:00:38,198 ‎สวย เดฟ 7 00:00:38,288 --> 00:00:39,248 ‎ต้องอย่างนี้สิ 8 00:00:40,915 --> 00:00:42,495 ‎คุณตีมือซ้ายได้จริงๆ 9 00:00:42,625 --> 00:00:43,785 ‎ใช่ ใช่แล้ว 10 00:00:43,877 --> 00:00:44,747 ‎แจ๋วมาก 11 00:00:45,587 --> 00:00:46,917 ‎คุณถนัดสองมือเหรอ 12 00:00:47,047 --> 00:00:48,337 ‎ผมถนัดเพรสไบทีเรียน 13 00:00:51,801 --> 00:00:53,181 ‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX) 14 00:01:15,492 --> 00:01:17,162 ‎ผมยินดีมากที่ได้อยู่ตรงนี้ 15 00:01:17,702 --> 00:01:21,372 ‎ผมพยายามติดต่อชายคนนี้มาออกรายการนานมาก 16 00:01:21,956 --> 00:01:23,826 ‎และยิ่งผมรู้จักเขา 17 00:01:23,917 --> 00:01:25,457 ‎ผมก็ยิ่งอยากเป็นเขา 18 00:01:26,044 --> 00:01:28,634 ‎ผมอยากให้คุณพบกับคนที่คุณรู้จักกันแล้ว 19 00:01:28,713 --> 00:01:30,593 ‎ซึ่งถ้าคุณรู้จักเขา คุณจะรักเขาด้วย 20 00:01:30,673 --> 00:01:32,883 ‎ศิลปินผู้คร่ำหวอดในวงการ 21 00:01:33,468 --> 00:01:35,258 ‎เดวิด แชปเพลล์ครับ ทุกท่าน 22 00:01:37,597 --> 00:01:39,307 ‎สวัสดีชาวโอไฮโอ 23 00:01:39,891 --> 00:01:40,981 ‎เป็นไงบ้าง เพื่อน 24 00:01:41,059 --> 00:01:43,769 ‎- ดีใจมากที่เจอคุณ ‎- ดีใจมากที่เจอคุณ ขอบคุณ 25 00:01:44,604 --> 00:01:46,564 ‎ขอบคุณมากที่มาออกรายการนี้ 26 00:01:46,648 --> 00:01:48,268 ‎คืนนี้ผมชวนญาติพี่น้องมาเพียบ 27 00:01:48,358 --> 00:01:52,148 ‎ขอบคุณ ฟังนะ ผมตื่นเต้นมากกับคืนนี้ 28 00:01:52,737 --> 00:01:57,277 ‎เพราะผมไปหาข้อมูลเกี่ยวกับคุณ ‎และชีวิตของคุณมาเยอะมาก 29 00:01:58,034 --> 00:02:00,334 ‎และผมมีแต่ความนับถือ 30 00:02:00,411 --> 00:02:02,331 ‎ให้คุณหมดใจเลยจริงๆ 31 00:02:02,413 --> 00:02:04,423 ‎ผมดีใจมากที่ได้จัดรายการคืนนี้ด้วย 32 00:02:04,499 --> 00:02:05,829 ‎และมีอะไรอีกรู้มั้ย 33 00:02:05,917 --> 00:02:08,747 ‎- เดี๋ยวผมจะให้คุณพูด ‎- ไม่เป็นไรครับ 34 00:02:08,837 --> 00:02:11,507 ‎เกือบ 27 ปีก่อน 35 00:02:11,589 --> 00:02:13,049 ‎เราได้พบกันครั้งแรก 36 00:02:13,133 --> 00:02:14,933 ‎- ในรายการของคุณ ‎- ในรายการของผม 37 00:02:15,009 --> 00:02:16,509 ‎ใช่ และที่น่าตลกคือ 38 00:02:17,137 --> 00:02:19,507 ‎ครั้งแรกที่ผมน่าจะได้ออกรายการของคุณ 39 00:02:19,597 --> 00:02:20,927 ‎ผมไม่ได้ใส่สูท 40 00:02:21,015 --> 00:02:22,475 ‎ผมใส่ยีนส์กับเสื้อยืด 41 00:02:23,226 --> 00:02:24,346 ‎ผมเลยโดนห้ามร่วม 42 00:02:24,978 --> 00:02:26,438 ‎จริงเหรอ กำหนดให้ใส่สูทเหรอ 43 00:02:26,521 --> 00:02:28,611 ‎ใช่ คืนนี้ผมเลยใส่สูทมา 44 00:02:28,690 --> 00:02:31,400 ‎ผมบอกไม่งั้นผมจะไม่ได้นั่ง ‎ต่อหน้าเดวิด เลตเทอร์แมนอีกแน่ 45 00:02:31,943 --> 00:02:34,823 ‎- คุณจะได้ไม่โดนห้ามแล้วครั้งนี้... ‎- ใช่ ไม่โดนละ 46 00:02:35,989 --> 00:02:38,319 ‎เมื่อ 27 ปีก่อน ชีวิตของคุณเป็นไง 47 00:02:38,408 --> 00:02:40,078 ‎ตอนนั้นผมคงอายุประมาณ 19 48 00:02:40,160 --> 00:02:43,040 ‎ผมเลิกเรียนมัธยมมาปีครึ่งแล้ว 49 00:02:43,121 --> 00:02:44,751 ‎ผมอาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี 50 00:02:44,831 --> 00:02:48,001 ‎การได้ออกรายการของคุณตอนนั้น ‎เป็นเกียรติที่สุดแล้วสำหรับนักแสดงตลก 51 00:02:48,084 --> 00:02:50,424 ‎ถ้าได้เดี่ยวไมค์ในรายการของเลตเทอร์แมน 52 00:02:50,503 --> 00:02:51,883 ‎ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วในตอนนั้น 53 00:02:52,881 --> 00:02:53,761 ‎แล้วผมได้แสดงน่ะ 54 00:02:53,840 --> 00:02:57,890 ‎ทุกท่าน ขอเสียงต้อนรับ ‎เดฟ แชปเพลล์ครับ เดฟ! 55 00:03:04,392 --> 00:03:06,642 ‎คุณจำได้มั้ยว่าคืนนั้นการแสดงของคุณเป็นไงบ้าง 56 00:03:06,728 --> 00:03:07,648 ‎ก็ดีสมกับรายการ 57 00:03:08,855 --> 00:03:12,025 ‎ผมสนใจประวัติศาสตร์เล็กๆ ‎ด้านเชื้อชาติมากหน่อย 58 00:03:12,108 --> 00:03:14,318 ‎ในนิวยอร์กมีของที่พวกคุณควรเห็น 59 00:03:14,402 --> 00:03:16,782 ‎เช่นที่สวนวอชิงตันสแควร์ ของนี้น่าสนใจ 60 00:03:16,863 --> 00:03:21,533 ‎มันมีไม้ใหญ่สองต้นที่พวกเขา ‎เคยใช้แขวนคอนักโทษในอดีต 61 00:03:21,826 --> 00:03:24,246 ‎แต่พูดให้ชัดคือพวกเขาจะแขวนคอคนขาว 62 00:03:24,454 --> 00:03:25,794 ‎และคนดำ 63 00:03:26,456 --> 00:03:28,246 ‎คนละต้นกัน 64 00:03:31,252 --> 00:03:33,842 ‎ทำอย่างกับว่าเราจะเสียใจงั้นแหละ 65 00:03:33,922 --> 00:03:38,592 ‎โชว์ในโทรทัศน์เป็นศิลปะอีกรูปแบบเลย ‎ผมยังมองว่าตัวเองเป็นเดี่ยวไมค์ตามคลับนะ 66 00:03:38,676 --> 00:03:41,636 ‎คือผมน่ะเป็นตลกไนท์คลับที่รู้วิธี 67 00:03:41,971 --> 00:03:44,471 ‎แสดงทางโทรทัศน์ แต่บรรยากาศในไนต์คลับน่ะ 68 00:03:45,141 --> 00:03:47,191 ‎สิ่งที่พัฒนาตัวผมขึ้นมา 69 00:03:47,268 --> 00:03:49,098 ‎ผ่อนหนักผ่อนเบาให้กันมากกว่าเยอะ 70 00:03:49,354 --> 00:03:51,864 ‎จากที่วงการทีวีเคยเป็นและเป็นอยู่ 71 00:03:51,940 --> 00:03:53,440 ‎ผมน่ะ อายุเหมือนสักร้อยปีแล้ว 72 00:03:54,025 --> 00:03:56,485 ‎ดังนั้นสมัยที่ผมเริ่มแสดงตลก 73 00:03:56,569 --> 00:03:58,149 ‎มัน... คุณต้องแจ๋วจริงถึงจะมี 74 00:03:58,238 --> 00:04:00,108 ‎โชว์ห้านาทีในรายการเดอะ ทูไนท์ โชว์ 75 00:04:00,198 --> 00:04:01,568 ‎ส่วนตอนนี้ 76 00:04:01,658 --> 00:04:03,448 ‎แตกต่างสิ้นเชิง 77 00:04:03,534 --> 00:04:07,414 ‎ทุกคนมีสัญญาแสดงตลกยาวเป็นชั่วโมง 78 00:04:07,497 --> 00:04:10,537 ‎เหนืออื่นใด การรวบรวม ‎เนื้อหาข้อมูลแสดงนานขนาดนั้น 79 00:04:10,625 --> 00:04:11,625 ‎ผมว่าชวนหืดขึ้นคอมาก 80 00:04:11,709 --> 00:04:14,549 ‎แต่คุณกลับมีผลงานเยอะมาก 81 00:04:14,629 --> 00:04:17,049 ‎ถึงตอนนี้คุณแสดงตลกรวมกี่ชั่วโมงแล้ว 82 00:04:17,131 --> 00:04:19,801 ‎ในทุกแพลตฟอร์มบนโลกนี้ 83 00:04:19,926 --> 00:04:22,216 ‎นั่นสิ ตอนที่เลิกรายการของตัวเอง ‎แชปเพลล์ส โชว์ 84 00:04:22,303 --> 00:04:25,393 ‎ผมแสดงที่ซานฟรานซิสโกบ่อยมาก ‎แถวเบย์แอเรีย 85 00:04:26,224 --> 00:04:28,694 ‎ผมบันทึกการแสดงของผมทุกครั้ง บันทึกเสียงน่ะ 86 00:04:28,768 --> 00:04:31,438 ‎นับแล้วน่าจะเป็นเทปความยาวหลายร้อยชั่วโมง 87 00:04:31,521 --> 00:04:35,611 ‎ผมหยิบบางมุขในนั้นมาใช้งานในตอนนี้ แต่ว่า 88 00:04:36,276 --> 00:04:39,026 ‎ไม่รู้ยังไงผมถึงมองออกว่า ‎ตอนนั้นคือช่วงเวลาพิเศษ 89 00:04:39,112 --> 00:04:40,572 ‎ในการพัฒนาฝีมือของตัวเอง 90 00:04:40,655 --> 00:04:42,365 ‎ผมเลยบันทึกไว้ 91 00:04:43,324 --> 00:04:46,744 ‎ในตอนนั้นผมนึกว่า ‎ผมทำชีวิตการงานของตัวเองพังแล้ว 92 00:04:46,828 --> 00:04:48,118 ‎ที่คุณเลิกทำรายการทีวีเหรอ 93 00:04:48,204 --> 00:04:51,544 ‎ใช่ ก่อนหน้านั้นผมมองไม่เห็นว่าผมจะรอด 94 00:04:51,624 --> 00:04:54,044 ‎คงเพราะคุณออกนอกลู่นอกทาง คุณคงเจอ 95 00:04:54,127 --> 00:04:56,547 ‎"แหม แย่จัง เรามีคนอื่นดีกว่าคุณ" 96 00:04:56,629 --> 00:04:58,129 ‎- นั่นแหละ ‎- ใช่ 97 00:04:58,214 --> 00:05:01,094 ‎ซึ่งผมคิดว่าเมื่อไม่มีอะไรต้องกลัว 98 00:05:01,175 --> 00:05:03,965 ‎และผมทำเพื่อเลี้ยงชีพ 99 00:05:04,053 --> 00:05:05,353 ‎และเพราะผมรักงานนี้ 100 00:05:05,430 --> 00:05:06,760 ‎มันทำให้ผมเก่งขึ้น 101 00:05:06,848 --> 00:05:09,638 ‎มันทำให้ผมเป็นนักแสดงตลกที่กล้าหาญกว่าเดิม 102 00:05:09,726 --> 00:05:13,396 ‎เรื่องเลวร้ายที่สุดที่เราพอจะนึกได้ว่า ‎มันอาจเกิดขึ้นเวลาจะแสดงคือ 103 00:05:13,479 --> 00:05:15,269 ‎เราทำพังยับหรือล้มเหลว 104 00:05:15,940 --> 00:05:18,030 ‎แต่พอเรากล้าเผชิญ ล้มบ้างก็ไม่เป็นไร 105 00:05:18,109 --> 00:05:20,899 ‎จริงๆ ผมตื่นเต้นอยากพูดถึงหลายเรื่องในคืนนี้ 106 00:05:20,987 --> 00:05:23,357 ‎หนึ่งในนั้นคือการที่คุณทิ้งรายการของตัวเอง 107 00:05:24,449 --> 00:05:25,489 ‎คุณก็รู้ 108 00:05:25,575 --> 00:05:29,905 ‎เพราะมีทั้งวิดีโอ ทั้งสิ่งพิมพ์ ‎บันทึกเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้ 109 00:05:29,996 --> 00:05:34,826 ‎ที่คุณทิ้งรายการ ทุกสื่อพยายามหาคำตอบ 110 00:05:34,917 --> 00:05:38,337 ‎"คุณเป็นอะไรไป ‎คุณทิ้งรายการ... มีปัญหาอะไร" 111 00:05:38,421 --> 00:05:40,971 ‎บางรายคิดคำตอบให้คุณ 112 00:05:41,049 --> 00:05:42,969 ‎เพราะพวกเขาอยากรู้คำตอบจริงๆ 113 00:05:43,051 --> 00:05:45,181 ‎และยิ่งผมได้ทบทวนเรื่องนี้นานขึ้น 114 00:05:45,261 --> 00:05:48,261 ‎มันก็ยิ่งดูเข้าท่าสำหรับผมเพราะว่า 115 00:05:48,348 --> 00:05:53,308 ‎มันเจ๋งเป็นบ้าที่พูดว่า 116 00:05:53,936 --> 00:05:55,686 ‎"สวัสดี ทุกคน" 117 00:05:55,772 --> 00:05:56,942 ‎แล้วก็บอกลา 118 00:05:57,023 --> 00:05:58,403 ‎คือมันแหวกแนวมาก 119 00:05:58,483 --> 00:06:00,493 ‎แต่แรกเริ่มน่ะเลวร้ายมาก 120 00:06:00,568 --> 00:06:01,528 ‎ใช่ 121 00:06:06,657 --> 00:06:08,907 ‎คุณกลัวมั้ย คุณน่าจะกลัวเป็นบ้าเลย 122 00:06:08,993 --> 00:06:10,583 ‎แน่นอน ผมกลัวมาก 123 00:06:10,661 --> 00:06:15,291 ‎แถมยังมีประเด็นทางกฎหมาย ‎ที่เลิกทำรายการไปแบบนั้น 124 00:06:15,375 --> 00:06:18,455 ‎ซึ่งแน่นอนว่าผมไม่มีเงินหรอก ‎เงินที่ผมคิดว่าคงต้องใช้ 125 00:06:18,544 --> 00:06:20,514 ‎เมื่อตัดสินใจแบบนั้น 126 00:06:21,464 --> 00:06:24,384 ‎ช่วงแรกน่ะ สุดยอดแห่งความกลัว 127 00:06:24,467 --> 00:06:26,637 ‎เราต้องเผชิญหน้ากับความกลัวในจิตใจเยอะมาก 128 00:06:27,303 --> 00:06:30,853 ‎ผมรับมือได้ดีบางเรื่อง แต่ผมมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ 129 00:06:30,932 --> 00:06:32,392 ‎คุณนึกออกมั้ย 130 00:06:32,475 --> 00:06:35,765 ‎ผมไม่อยากตัดสินใจแบบนั้นแล้วกลับ... 131 00:06:36,729 --> 00:06:39,819 ‎- แล้วมาสั่งสอนว่าอะไรไม่ควรทำ ‎- แน่นอน 132 00:06:39,899 --> 00:06:41,689 ‎ผมเลยต้องคิดหาทาง... 133 00:06:41,776 --> 00:06:45,196 ‎แต่จากแง่มุมนี้ คุณไม่เคย ‎มองย้อนไปแล้วคิดเหรอว่า 134 00:06:45,279 --> 00:06:46,199 ‎ที่ทำไปนั้นเจ๋งแฮะ 135 00:06:46,280 --> 00:06:50,540 ‎พระเจ้าช่วย เคยสิ นี่ไง ‎เดวิด เลตเทอร์แมนมาโอไฮโอและ... 136 00:06:51,244 --> 00:06:52,374 ‎แสดงว่าผมทำถูกแล้ว 137 00:06:55,248 --> 00:07:00,498 ‎แต่ก่อนที่มันจะออกมาดี มันน่ากลัวจริงๆ เพื่อน 138 00:07:00,586 --> 00:07:03,916 ‎ผมไม่รู้ว่าพวกคุณคิดว่ามีอะไรเกิดขึ้น ‎เวลาเราเลิกทำรายการทีวีดังๆ นะ 139 00:07:04,006 --> 00:07:05,336 ‎ผมจะเล่าสิ่งที่ไม่เกิดขึ้นละกัน 140 00:07:05,425 --> 00:07:08,255 ‎พวกเขาไม่พูดว่า ‎"ขอให้โชคดีกับความอุตสาหะในอนาคต" 141 00:07:10,847 --> 00:07:12,467 ‎ไม่มีแบบนั้น 142 00:07:14,350 --> 00:07:15,810 ‎โลกนี้เย็นชามาก 143 00:07:15,935 --> 00:07:20,515 ‎ผมอ่านเรื่องราวตอนที่คุณ ‎ทิ้งรายการซ้ำแล้วซ้ำเล่า 144 00:07:20,606 --> 00:07:24,936 ‎มีพูดถึงเรื่องหนึ่งซึ่งไม่เคยมีการยืนยันชัดเจน 145 00:07:25,027 --> 00:07:28,567 ‎ใครบางคนในทีมงานหัวเราะ 146 00:07:28,656 --> 00:07:30,196 ‎มุขตลกที่คุณเล่น 147 00:07:30,283 --> 00:07:34,203 ‎และคุณคิดว่าเสียงหัวเราะนั้น ‎ไม่ใช่การขำขันในแง่ดี 148 00:07:34,287 --> 00:07:36,077 ‎คุณจำเรื่องนี้ได้มั้ย 149 00:07:36,706 --> 00:07:37,996 ‎ครับ ผมจำได้ 150 00:07:38,082 --> 00:07:40,502 ‎เรื่องนี้ทำให้ผมตั้งคำถามสำคัญกับตัวเอง 151 00:07:40,585 --> 00:07:43,245 ‎ซึ่งผมก็พยายามหาคำตอบมาแต่แรกอยู่แล้ว 152 00:07:43,337 --> 00:07:45,967 ‎คืออย่างนี้ เดฟ ผมอยากแสดงให้ดีที่สุด 153 00:07:46,549 --> 00:07:48,759 ‎ตอนนั้น โดยเฉพาะการงานของผมน่ะ 154 00:07:48,843 --> 00:07:50,803 ‎ผมรู้สึกตลอดว่ามันจบได้ทุกนาที 155 00:07:50,887 --> 00:07:52,807 ‎ผมเลยพลาดที่พยายามมากเกินไป 156 00:07:52,889 --> 00:07:56,519 ‎มีหลายครั้งที่เราพยายามมากเกินไป ‎เราจะเล่นกับมุขที่กระทบใจคนน่ะ 157 00:07:56,601 --> 00:07:59,941 ‎การเล่นมุขเรื่องเหยียดผิว ‎เหยียดนั่น เหยียดนี่และ... 158 00:08:00,605 --> 00:08:04,645 ‎ผมมองว่ามันคือความเสี่ยงทางอาชีพ ‎แต่ผมก็รู้ด้วยว่า 159 00:08:04,734 --> 00:08:07,994 ‎ผมเล่นใหญ่เกินจนตัวเองก็รู้สึกอึดอัด 160 00:08:08,070 --> 00:08:12,160 ‎ผมไม่ไว้ใจสถานการณ์แบบที่... 161 00:08:12,241 --> 00:08:13,661 ‎เราเล่นใหญ่ขนาดนั้นน่ะ 162 00:08:13,743 --> 00:08:16,833 ‎คุณจำได้มั้ยว่าคนนั้นหัวเราะมุขอะไร 163 00:08:16,913 --> 00:08:20,253 ‎ซึ่งคุณรู้สึก... คุณตีความแล้วว่ามันไม่ถูกต้อง 164 00:08:20,333 --> 00:08:22,843 ‎จำได้ แต่ที่ผมจำได้ชัดกว่านั้นคือ 165 00:08:24,253 --> 00:08:26,213 ‎ความรู้สึก ที่เสียงหัวเราะนั้นทำให้ผมรู้สึก 166 00:08:26,297 --> 00:08:29,297 ‎มีบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ ‎ที่คุณไม่อยากพูดถึงหรือเปล่า 167 00:08:29,383 --> 00:08:32,183 ‎มันแย่มากจนผมเลิกทำรายการเลยนะ 168 00:08:32,470 --> 00:08:34,430 ‎มันไม่ใช่เหตุผลเดียวที่ทำให้ผมเลิกหรอก 169 00:08:34,514 --> 00:08:37,064 ‎แต่มันเป็นตัวช่วยทำให้ผมตัดสินใจแบบนั้นแน่ๆ 170 00:08:37,141 --> 00:08:38,561 ‎คือผมไม่จำเป็นต้องเจอแบบนี้ 171 00:08:38,851 --> 00:08:40,811 ‎ผมไม่จำเป็นต้องมากังวลเรื่องแบบนี้เลย 172 00:08:41,395 --> 00:08:44,015 ‎ผม... เราจะปิดประเด็นนี้หลังคำถามนี้นะ 173 00:08:44,106 --> 00:08:44,936 ‎ตามสบายครับ 174 00:08:45,024 --> 00:08:49,324 ‎ผมสงสัยจริงๆ ว่า ‎มันมีเนื้อหาอะไร มุขที่คุณเล่นตอนนั้น 175 00:08:51,155 --> 00:08:52,565 ‎ตัวมุขไม่ได้เลวร้ายเลย 176 00:08:52,657 --> 00:08:54,157 ‎มันตลกจริงๆ 177 00:08:54,242 --> 00:08:55,872 ‎เป็นมุขธรรมดา 178 00:08:55,952 --> 00:08:58,082 ‎แต่เป็นผมต่างหากที่แต่งหน้าดำ 179 00:08:58,162 --> 00:09:02,122 ‎ที่จะโผล่ขึ้นมาทุกครั้งที่เล่นมุขเหยียดผิว 180 00:09:02,583 --> 00:09:05,043 ‎ซึ่งเป็นการแสดงที่เล่นให้ดียากมาก 181 00:09:05,378 --> 00:09:09,668 ‎คือไม่ใช่ว่ามุขนั้นเลว ‎แต่การได้ยินเสียงหัวเราะผิดที่ผิดเวลา 182 00:09:09,882 --> 00:09:11,682 ‎ระหว่างที่เราแต่งตัวแบบนั้น 183 00:09:11,968 --> 00:09:13,298 ‎มันทำให้เรารู้สึกอับอาย 184 00:09:14,011 --> 00:09:16,101 ‎- นั่นแหละสาเหตุ ‎- เข้าใจได้ครับ 185 00:09:16,180 --> 00:09:19,100 ‎ว่าแต่ว่า ผมกล้าชะมัดที่พูดเรื่องนี้ 186 00:09:21,602 --> 00:09:25,272 ‎แล้วผมล่ะ ผมเป็นคนถามนะ 187 00:09:31,654 --> 00:09:34,784 ‎เรื่องดีที่สุดของการเลิกทำรายการนั้น ‎คือการกลับมาที่นี่ 188 00:09:35,324 --> 00:09:38,584 ‎ตอนนั้นเองผมถึงเริ่มรู้คุณค่าจริงๆ 189 00:09:38,661 --> 00:09:40,001 ‎ของการเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน 190 00:09:40,079 --> 00:09:44,669 ‎มีคนจากสื่อหรือจากที่ต่างๆ มาตามหาผม 191 00:09:44,750 --> 00:09:46,710 ‎และคนที่นี่ปกป้องผมมาก 192 00:09:46,794 --> 00:09:49,384 ‎พวกเขาไม่ได้มองผมเป็นคนดังที่ตกกระป๋อง 193 00:09:49,463 --> 00:09:51,473 ‎ผมเป็นเหมือนคนทั่วไปมากกว่า 194 00:09:51,549 --> 00:09:53,589 ‎การมีชุมชนแบบนี้จะช่วยเรารอด... 195 00:09:53,676 --> 00:09:57,176 ‎คุณบอกว่า "ตกกระป๋อง" ‎แต่คุณไม่ได้ตกกระป๋องเลย 196 00:09:57,263 --> 00:09:59,683 ‎ถ้ารายการนั้นโดนยกเลิกสิ เรียกว่าตกกระป๋อง 197 00:09:59,807 --> 00:10:04,557 ‎ผมหมายถึงถ้าเอเวล นีเวลพยายามกระโดด ‎ข้ามรถ 12 คันแล้วพลาด นั่นแหละตกกระป๋อง 198 00:10:04,645 --> 00:10:06,685 ‎ซึ่งผมรู้สึกว่าการพยายามเล่นมุขพวกนี้ 199 00:10:06,772 --> 00:10:08,612 ‎ซึ่งยากระดับฝีมือของเอเวล นีเวล 200 00:10:08,691 --> 00:10:10,071 ‎ผมอยากเล่นได้ดั่งใจ แต่ว่า... 201 00:10:10,151 --> 00:10:12,281 ‎ใช่ แต่ขอผมบอกนะ 202 00:10:12,361 --> 00:10:15,821 ‎ทุกวันนี้คุณจัดโชว์ตลกทุกงานมีคนรอคิวอยากชม 203 00:10:16,449 --> 00:10:18,699 ‎ซึ่งพวกเขายินดีรอ 204 00:10:18,784 --> 00:10:20,294 ‎ขอแค่ได้เข้าไปดูคุณ 205 00:10:20,369 --> 00:10:24,419 ‎แบ่งปันความคิดและการเขียน... 206 00:10:24,498 --> 00:10:26,168 ‎- ที่ขับเคลื่อนทรงพลังกว่าเดิม ‎- ว้าว 207 00:10:26,250 --> 00:10:30,630 ‎ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ทำให้คุณ ‎ตัดสินใจแบบนั้น ซึ่งผมรู้ว่ามันคือสาเหตุ 208 00:10:30,713 --> 00:10:32,423 ‎ตอนนี้คุณประสบความสำเร็จยิ่งกว่าเดิม 209 00:10:32,506 --> 00:10:35,546 ‎ซึ่งหมายถึงคุณอยากแสดงตลกเมื่อไหร่ก็ทำได้ละ 210 00:10:36,135 --> 00:10:38,755 ‎- ผมดีใจมากที่ทำแบบนั้นลงไป... ‎- ใช่ 211 00:10:38,846 --> 00:10:39,966 ‎เมื่อมองจากตอนนี้นะ 212 00:10:40,056 --> 00:10:42,806 ‎มันคือเรื่องใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตของคุณ 213 00:10:42,892 --> 00:10:44,482 ‎นอกจากที่คุณมีลูก 214 00:10:44,560 --> 00:10:48,560 ‎มันคือเหตุการณ์ที่หล่อหลอมผมจริงๆ 215 00:10:48,648 --> 00:10:51,438 ‎มีหลายเหตุการณ์ต่อเนื่องกัน ‎ไม่ใช่เหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง 216 00:10:51,525 --> 00:10:53,645 ‎แต่ถ้าผมแสดงโชว์นั้นจนจบ 217 00:10:53,736 --> 00:10:57,366 ‎โดยที่รู้สึกแบบนั้น ผมคงไม่มีวันเหมือนเดิม 218 00:10:57,448 --> 00:11:00,738 ‎ว่าแต่ว่า บอกหน่อยซิ เราอยู่ที่ไหน 219 00:11:00,826 --> 00:11:03,366 ‎- ที่นี่ ตอนนี้น่ะเหรอ ‎- ใช่ 220 00:11:04,747 --> 00:11:08,207 ‎เราอยู่ชานเมืองของ ‎เยลโล่ สปริงส์ที่สวยงาม โอไฮโอ 221 00:11:08,292 --> 00:11:09,592 ‎นี่แหละ 222 00:11:11,962 --> 00:11:14,472 ‎(หมู่บ้านเยลโล่ สปริงส์) 223 00:11:19,470 --> 00:11:20,390 ‎เยลโล่ สปริงส์ 224 00:11:20,471 --> 00:11:22,101 ‎- ที่นี่สุดยอด ‎- ใช่ ดีมาก 225 00:11:22,181 --> 00:11:24,141 ‎ที่นี่ไม่เปลี่ยนเลยในร้อยปีนี้ 226 00:11:24,225 --> 00:11:27,555 ‎แต่มันต้องต่างจากสมัยคุณเป็นเด็กแน่นอน ใช่มั้ย 227 00:11:27,645 --> 00:11:30,515 ‎- ด้านความสวยงามก็แทบเหมือนเดิม ‎- ถามจริง 228 00:11:30,606 --> 00:11:33,776 ‎ผมจำได้ว่าเดินไปร้านขายของชำแถวนี้กับพ่อ 229 00:11:34,360 --> 00:11:36,990 ‎ร้านอาหารตรงนั้นแค่เปลี่ยนชื่อร้าน 230 00:11:37,071 --> 00:11:39,281 ‎ธนาคารตรงนั้นก็แค่เปลี่ยนชื่อธนาคาร 231 00:11:39,365 --> 00:11:43,535 ‎และตรงข้ามลานต้นคริสต์มาสนี้เป็นร้านน่ารัก 232 00:11:44,036 --> 00:11:45,286 ‎ชื่อยังส์แดรี่ 233 00:11:45,371 --> 00:11:47,081 ‎ใช่ เราเห็นแล้วเมื่อตอนเข้ามา 234 00:11:47,164 --> 00:11:49,174 ‎เรายังเห็นวิทยาลัยแอนติออค 235 00:11:49,291 --> 00:11:52,881 ‎วิทยาลัยแอนติออคเป็นแหล่ง ‎ขับเคลื่อนทางวัฒนธรรมของที่นี่ 236 00:11:52,962 --> 00:11:54,592 ‎โดยเฉพาะในทศวรรษ 60 237 00:11:54,672 --> 00:11:57,132 ‎เป็นโรงเรียนของคนอย่าง ‎คเร็ตต้า สก็อตต์ คิง 238 00:11:58,050 --> 00:12:00,050 ‎พ่อของจอห์น ลิธโกว์ก็เป็นอาจารย์ที่นั่น 239 00:12:00,136 --> 00:12:02,176 ‎จอห์น ลิธโกว์ นักแสดงชื่อดังเติบโตที่นี่ 240 00:12:02,263 --> 00:12:04,643 ‎ครอบครัวของคุณเกี่ยวข้องกับแอนติดอคมั้ย 241 00:12:04,724 --> 00:12:08,894 ‎พ่อของผมเคยเป็นครูที่นั่น ‎ผมคิดว่าเขาเป็นพนักงานธุรการซะอีก 242 00:12:08,978 --> 00:12:09,898 ‎คุณโตที่นี่เหรอ 243 00:12:09,979 --> 00:12:11,809 ‎บางช่วง พ่อแม่ของผมหย่ากันน่ะ 244 00:12:11,897 --> 00:12:13,517 ‎คุณเกิดในดีซี 245 00:12:13,607 --> 00:12:16,107 ‎ผมอยู่ที่ดีซีหลายปี แต่พ่อของผมอยู่ที่นี่ 246 00:12:16,193 --> 00:12:20,743 ‎ดังนั้นตั้งแต่ปี 76 ผมจะมาเที่ยว ‎ช่วงคริสต์มาส ผมเรียนมัธยมต้นที่นี่ 247 00:12:20,823 --> 00:12:25,373 ‎อะไรที่มั่นคงจนทำให้ที่นี่ไม่เปลี่ยนแปลง 248 00:12:25,453 --> 00:12:28,913 ‎ผมว่าเสน่ห์ของชีวิตในเมืองเล็กๆ ก็คือ 249 00:12:30,040 --> 00:12:31,880 ‎ทุกวันของเราคาดเดาได้มากกว่าที่อื่น 250 00:12:31,959 --> 00:12:33,249 ‎พบใบหน้าของคนคุ้นเคย 251 00:12:34,044 --> 00:12:36,094 ‎ทุกคนรู้จักชื่อผม ผมรู้จักชื่อของพวกเขา 252 00:12:36,172 --> 00:12:39,012 ‎เวลาเรามีชื่อเสียง ทุกคนรู้จักเราก็จริง ‎แต่เราไม่รู้จักใครเลย 253 00:12:39,091 --> 00:12:42,091 ‎- แต่ที่นี่ ทุกคนมีชื่อเสียง ‎- ที่นี่ไม่ใช่เมืองเล็กธรรมดา 254 00:12:42,178 --> 00:12:43,468 ‎เรารู้สึกแบบนั้นแหละ 255 00:12:43,554 --> 00:12:45,514 ‎นี่ไม่ใช่ของแปลกใหม่ 256 00:12:45,598 --> 00:12:47,098 ‎มันมีมาพร้อมเมืองนี้ 257 00:12:47,183 --> 00:12:50,023 ‎- พระเจ้าช่วย ใช่ ‎- การตื่นรู้ การเรียกร้องความเปลี่ยนแปลง 258 00:12:50,102 --> 00:12:52,352 ‎จากที่ได้อ่านเกี่ยวกับเยลโล่ สปริงส์มานิดหน่อย 259 00:12:52,438 --> 00:12:55,688 ‎มีสัมพันธ์ชัดเจนระหว่างชุมชนนี้ 260 00:12:55,775 --> 00:12:57,145 ‎กับการค้าทาส 261 00:12:57,234 --> 00:13:00,574 ‎มันไม่ใช่ความสัมพันธ์ตรงไปตรงมา 262 00:13:00,654 --> 00:13:03,494 ‎แต่มีอยู่แน่นอนและเมืองนี้ดูเหมือนมีบทบาทสำคัญ 263 00:13:03,574 --> 00:13:06,954 ‎ในการช่วยชายและหญิงหลุดพ้นความเป็นทาส 264 00:13:07,036 --> 00:13:10,366 ‎คุณรู้เรื่องประวัติศาสร์เรื่องนี้ของเมืองนี้บ้างมั้ย 265 00:13:10,456 --> 00:13:14,286 ‎รู้แน่นอน โอไฮโอคือหนึ่งในรัฐที่ประกาศเลิกทาส 266 00:13:14,376 --> 00:13:18,376 ‎การค้าทาสไม่เคยถูกกฎหมายในรัฐโอไฮโอ 267 00:13:18,464 --> 00:13:20,424 ‎แต่เราไม่มีสิทธิ์เลือกตั้งเหมือนกัน 268 00:13:20,508 --> 00:13:22,258 ‎ดังนั้นเสรีภาพก็ผิดกฎหมาย 269 00:13:22,343 --> 00:13:24,893 ‎การค้าทาสก็ผิดกฎหมายสำหรับคนดำ 270 00:13:24,970 --> 00:13:26,470 ‎แม่น้ำโอไฮโอคือเส้นทาง 271 00:13:26,555 --> 00:13:28,715 ‎พวกเขาส่งทาสไปเคนทักกีทางน้ำ 272 00:13:29,308 --> 00:13:33,808 ‎คนที่นี่จำนวนมากเป็นเควกเกอร์ ‎เป็นเมนโนไนต์ อะไรพวกนี้ 273 00:13:33,896 --> 00:13:38,436 ‎แต่พวกเขาต่อต้านการค้าทาส ‎เมืองนี้เลยเป็นหนึ่งในเมืองที่ประกาศเลิกทาส 274 00:13:38,526 --> 00:13:41,066 ‎บ้านเก่าแก่บางหลังจะมีช่องทางลับ 275 00:13:41,153 --> 00:13:44,323 ‎ให้พวกทาสซ่อนตัว เรื่องนี้คือ ‎ประวัติศาสตร์สำคัญของท้องถิ่นเรา 276 00:13:44,406 --> 00:13:47,076 ‎ปีนี้เพราะโควิดก็เลยไม่ได้จัดงาน 277 00:13:47,159 --> 00:13:49,199 ‎แต่ตามธรรมเนียมแล้ว ในวันที่สี่กรกฎา 278 00:13:49,286 --> 00:13:52,666 ‎เราจะไปสถานที่หนึ่งเพื่อดูพลุไฟ ที่สวนกอนต์ 279 00:13:52,748 --> 00:13:55,208 ‎สวนกอนต์คือพื้นที่ซึ่งเมืองนี้ได้รับบริจาค 280 00:13:55,292 --> 00:13:57,712 ‎จากชาวแอฟริกัน-อเมริกันที่ชื่อวีลลิ่ง กอนต์ 281 00:13:57,795 --> 00:13:59,335 ‎เขาเคยเป็นทาส 282 00:13:59,421 --> 00:14:03,381 ‎"เจ้านาย" ของเขายอมให้เขาไถ่ตัวเอง 283 00:14:03,467 --> 00:14:05,637 ‎ดังนั้นเวลาเขาเสร็จจากงานในไร่ของนาย 284 00:14:05,719 --> 00:14:07,679 ‎เขาจะไปทำงานในไร่อื่น 285 00:14:07,763 --> 00:14:08,723 ‎เพื่อเอาค่าจ้าง 286 00:14:08,806 --> 00:14:10,976 ‎สุดท้าย เขาก็ซื้ออิสรภาพให้ตัวเองได้ 287 00:14:11,392 --> 00:14:14,442 ‎ทั้งครอบครัวเขาได้อิสรภาพ น่าจะห้าคน 288 00:14:14,520 --> 00:14:16,150 ‎เขากลายเป็นเจ้าของที่ดินที่นี่ 289 00:14:16,230 --> 00:14:19,480 ‎มีบทบาทสำคัญมากในการก่อตั้ง ‎มหาวิทยาลัยเอกชนคนดำ วิลเบอร์ฟอร์ซ 290 00:14:19,567 --> 00:14:20,937 ‎อยู่แถวนี้แหละ 291 00:14:21,026 --> 00:14:25,446 ‎แล้วตอนที่เขาตาย เขาก็บริจาคสวนนี้ ‎ให้หมู่บ้านเยลโล่ สปริงส์ 292 00:14:25,531 --> 00:14:27,581 ‎ที่นั่นคือมุมโปรดของผมในเมืองนี้ 293 00:14:27,658 --> 00:14:28,778 ‎ในวันที่สี่กรกฎา 294 00:14:28,868 --> 00:14:30,788 ‎คนขาวจะมาจากทั่วทุกทิศ 295 00:14:30,870 --> 00:14:33,540 ‎เพราะเราจัดพลุไฟสวยที่สุดในภูมิภาคนี้แล้ว 296 00:14:33,622 --> 00:14:36,792 ‎พวกเขาจะนั่งบนที่ดินซึ่งคนดำบริจาคให้ 297 00:14:36,876 --> 00:14:38,956 ‎คนดำที่ถูกบังคับให้ซื้ออิสรภาพของตนเอง 298 00:14:39,044 --> 00:14:41,884 ‎และฉลองสิ่งที่ประเทศนี้สัญญาจะมอบให้ 299 00:14:41,964 --> 00:14:44,304 ‎เรื่องนี้แหละคือความย้อนแย้งที่งดงามของเมืองนี้ 300 00:14:44,383 --> 00:14:47,303 ‎ความเป็นจริงก็คือ ทุกเดือนหรือทุกปีนี่แหละ 301 00:14:47,386 --> 00:14:50,136 ‎หญิงหม้ายทุกคนในเมืองนี้ ‎ได้ประโยชน์จากกองทุนของเขา 302 00:14:50,222 --> 00:14:52,732 ‎เป็นน้ำตาลหนึ่งปอนด์กับแป้งหนึ่งปอนด์ 303 00:14:52,808 --> 00:14:54,768 ‎จนถึงวันนี้ ภรรยาหม้ายของพ่อผมก็ได้รับ 304 00:14:55,519 --> 00:14:56,849 ‎น่าทึ่ง 305 00:14:58,606 --> 00:15:02,606 ‎พ่อของผมกับเพื่อนๆ ริเริ่มบางอย่างที่นี่ 306 00:15:02,693 --> 00:15:04,823 ‎เรียกว่าสัปดาห์วัฒนธรรมแอฟริกัน-อเมริกัน 307 00:15:05,821 --> 00:15:09,701 ‎อะไรสักอย่างที่จะฉลอง ‎วัฒนธรรมคนดำในเมืองเล็กๆ ของโอไฮโอ 308 00:15:09,783 --> 00:15:12,163 ‎ผมเคยแสดงตลกในวันงานปีแรก เจ๊ง 309 00:15:12,244 --> 00:15:14,334 ‎- คุณเจ๊ง... ‎- ผมเจ๊ง คืออย่างนี้ 310 00:15:14,413 --> 00:15:16,253 ‎ผมว่าจะแสดงตลกเพื่อช่วยงานพ่อ 311 00:15:16,332 --> 00:15:20,292 ‎แต่สัปดาห์นั้นมีนักแสดง มีนักพูดหลายคนน่ะ 312 00:15:20,377 --> 00:15:22,547 ‎งานนี้ยังมีอยู่มั้ย มีรูปแบบนั้นหรือเปล่า 313 00:15:22,630 --> 00:15:26,220 ‎มีครับ หลายงานที่ผมทำ ‎ก็เป็นส่วนหนึ่งในประเพณีนั้น 314 00:15:26,300 --> 00:15:28,180 ‎- เหรอ ‎- เราจัดปาร์ตี้ที่นี่ 315 00:15:28,260 --> 00:15:30,350 ‎ในโรงนาของเพื่อนบ้านผม ‎ชื่อเดอะ จุ๊ก จอยท์ 316 00:15:31,472 --> 00:15:33,772 ‎ศิลปินดังๆ จากทั่วโลกจะบินมาที่นี่ 317 00:15:33,849 --> 00:15:35,389 ‎และแสดงในโรงนาเล็กๆ 318 00:15:35,476 --> 00:15:36,766 ‎น่าสนุกมากนะครับ 319 00:15:36,852 --> 00:15:38,272 ‎ยอดเยี่ยมไปเลย 320 00:15:38,354 --> 00:15:40,484 ‎พ่อของผมเลี้ยงผมมาแบบนี้ 321 00:15:40,856 --> 00:15:43,606 ‎การเมืองอยู่ในชีวิตประจำวัน ชุมชนคือทุกอย่าง 322 00:15:43,692 --> 00:15:44,902 ‎อะไรแบบนี้แหละ 323 00:15:44,985 --> 00:15:47,905 ‎เราเปลี่ยนโลกไม่ได้ ‎แต่เราทำให้มุมหนึ่งของโลกน่าอยู่ได้ 324 00:15:47,988 --> 00:15:50,988 ‎- ใช่ ‎- จริยธรรมประเภทนี้แหละที่ผมยึดถือ 325 00:15:51,575 --> 00:15:52,985 ‎ผมเห็นธงสีรุ้งด้วย 326 00:15:53,077 --> 00:15:54,537 ‎ใช่แล้ว เราต้อนรับเกย์ 327 00:15:54,620 --> 00:15:57,870 ‎ไม่ว่าจะเป็นใคร ‎เรายินดีต้อนรับสู่เยลโล่ สปริงส์ 328 00:15:57,957 --> 00:16:00,497 ‎เราอยากทำให้ทุกคนรู้สึกปลอดภัยและสบายใจ 329 00:16:00,584 --> 00:16:03,804 ‎เวลาคุณขับรถเข้าเมือง ‎จะเห็นป้ายเขียนว่า "น้ำใจ" 330 00:16:03,879 --> 00:16:06,129 ‎ซึ่งเป็นคำขวัญของท้องถิ่นนี้ 331 00:16:07,424 --> 00:16:10,434 ‎แต่ที่ผมชอบมาตลอดเกี่ยวกับเมืองนี้ ‎หนึ่งในหลายสิ่งที่ผมชอบ 332 00:16:10,511 --> 00:16:14,061 ‎ในทางประวัติศาสตร์ เมืองนี้ ‎เป็นแถวหน้าของการปลดแอกมาตลอด 333 00:16:14,765 --> 00:16:17,975 ‎ไม่รู้จะจำกัดความอะไรดีกว่านี้นะ ‎ที่นี่คือเกาะของเบอร์นี แซนเดอร์ส 334 00:16:18,060 --> 00:16:18,980 ‎กลางทะเลทรัมป์ 335 00:16:20,354 --> 00:16:24,114 ‎และเรื่องที่ผมชอบมากที่สุดเกี่ยวกับเมืองนี้ 336 00:16:24,191 --> 00:16:26,491 ‎คือการโหยหาความเป็นชุมชน 337 00:16:26,568 --> 00:16:28,948 ‎ผมจำหน้าทุกคนได้ 338 00:16:29,029 --> 00:16:30,239 ‎พวกเขารู้จักลูกๆ ของผม 339 00:16:30,322 --> 00:16:32,242 ‎ชื่อเสียงระเหิดไปกับชีวิตประจำวัน 340 00:16:32,324 --> 00:16:35,664 ‎พอพวกเขาคุ้นเคยกับเรา... ‎คุณคิดว่าคนดูมาที่นี่มาดูผม 341 00:16:35,744 --> 00:16:36,624 ‎พวกเขารู้จักผมแล้ว 342 00:16:36,704 --> 00:16:38,004 ‎พวกเขามาที่นี่ดูคุณต่างหาก 343 00:16:41,166 --> 00:16:43,206 ‎ที่นี่เราอยู่อย่างอบอุ่นน่ะ คุณนึกออกมั้ย 344 00:16:43,293 --> 00:16:46,213 ‎- คุณค้นพบเรื่องนี้ตั้งแต่เด็กเหรอ ‎- ใช่แล้ว 345 00:16:46,296 --> 00:16:47,966 ‎จริงๆ แล้วผมเคยมองข้ามความสำคัญ 346 00:16:48,382 --> 00:16:50,182 ‎ว่าการอยู่ที่นี่ทำให้ผมรู้สึกปลอดภัยแค่ไหน 347 00:16:50,259 --> 00:16:53,429 ‎แต่มีหลายคนในชุมชนที่สอนผมหลายอย่าง 348 00:16:53,512 --> 00:16:57,222 ‎ดูแลผมในแบบที่ผมไม่รู้ตัว ‎จนกระทั่งผมโตขึ้นถึงได้สำนึก 349 00:16:57,307 --> 00:17:01,057 ‎- ลูกๆ ของคุณอายุเท่าไหร่กันแล้ว ‎- คนโตสุดอายุ 19 เขาจะ 20 เดือนตุลานี้ 350 00:17:01,395 --> 00:17:02,265 ‎เป็นไงบ้าง 351 00:17:02,354 --> 00:17:04,444 ‎โอ้โฮ เด็กนั่นสุดยอด เขาเจ๋ง 352 00:17:04,523 --> 00:17:06,653 ‎เขายอดเยี่ยม ผมรักเขา 353 00:17:08,610 --> 00:17:11,910 ‎ต้นแบบใหม่ดีกว่าต้นแบบเก่าแล้วน่ะ 354 00:17:11,989 --> 00:17:14,319 ‎วิธีคิดของเด็กรุ่นนี้ สร้างแรงบันดาลใจนะ 355 00:17:14,908 --> 00:17:18,038 ‎เขากล้ากว่าผมสมัยผมวัยเดียวกันเยอะ 356 00:17:18,120 --> 00:17:21,000 ‎ซึ่งคุณจะคิดว่ามันย้อนแย้ง ‎แต่มันคือความจริงในทางสังคม 357 00:17:21,415 --> 00:17:26,205 ‎และการที่เขาตัดสินใจ ‎เรื่องสำคัญมากได้แล้วว่าตัวตนเขาคือใคร 358 00:17:26,295 --> 00:17:27,755 ‎หรือเขาอยากเป็นใคร 359 00:17:27,838 --> 00:17:30,218 ‎การที่เด็กรุ่นนี้มีการตัดสินใจที่ดี มีความซื่อสัตย์ 360 00:17:30,299 --> 00:17:32,929 ‎เพราะพวกเขาโดนกระหน่ำด้วยข้อมูล... 361 00:17:33,010 --> 00:17:35,100 ‎ยากจะโกหกเด็กสมัยนี้แล้ว 362 00:17:36,430 --> 00:17:37,680 ‎เล่าเรื่องคนอื่นด้วยสิ 363 00:17:37,765 --> 00:17:40,555 ‎น้องชายของเขา อิบราฮิม ‎คนนี้คือคู่แข่งคนสำคัญของผม 364 00:17:40,642 --> 00:17:42,602 ‎เขาเป็นเด็กตลก จริงๆ แล้ว 365 00:17:42,686 --> 00:17:45,646 ‎ในบรรดาลูกทุกคน ‎เขาคือคนเดียวที่เคยลองเดี่ยวไมค์ 366 00:17:45,731 --> 00:17:48,401 ‎เคยลองครั้งหนึ่งที่ ‎เดอะ คอเมดี้ เซลลาร์แล้วทำได้ดีเยี่ยม 367 00:17:48,484 --> 00:17:50,114 ‎- มันตลกมาก ‎- เยี่ยมมาก 368 00:17:50,194 --> 00:17:51,454 ‎ใช่ และกล้าหาญมาก 369 00:17:51,528 --> 00:17:54,108 ‎มันเปิดโอกาสให้เขาหรือเปล่า ‎หรือมันพอจะทำได้มั้ย 370 00:17:54,198 --> 00:17:58,078 ‎เขาไม่เคยพูดถึงเรื่องจะแสดงแบบนั้นอีกเลย ‎ผมว่าเขาแค่อยากระบายให้คนดูฟัง 371 00:17:58,160 --> 00:17:59,500 ‎เหรอ 372 00:18:00,621 --> 00:18:03,871 ‎แต่ผมชอบมาก การที่เขาสนใจจะทำ 373 00:18:03,957 --> 00:18:05,457 ‎- ผมว่ามันสวยงาม ‎- ใช่ 374 00:18:05,542 --> 00:18:07,752 ‎และลองทำและทำได้ดี 375 00:18:07,836 --> 00:18:11,256 ‎- แล้วก็มีคนที่สาม ‎- ลูกสาวของผม แฝดของผม 376 00:18:12,508 --> 00:18:15,338 ‎เธอเป็นผมในรูปแบบเด็กน้อยน่ารัก ‎ที่ผมไม่เคยเป็น 377 00:18:17,429 --> 00:18:19,349 ‎- น่ารักมากนะ ‎- ใช่ 378 00:18:19,431 --> 00:18:22,271 ‎ภรรยาของผม ตอนที่ลูกๆ ยังเล็ก 379 00:18:22,351 --> 00:18:23,441 ‎เธอคือคนเลี้ยงเป็นหลัก 380 00:18:23,519 --> 00:18:25,399 ‎ส่วนผมก็เขียนบท ผมทำงาน 381 00:18:25,479 --> 00:18:27,309 ‎วลีนั้นว่ายังไงนะ 382 00:18:27,397 --> 00:18:30,777 ‎แม่คือทุกอย่างของลูกน่ะ 383 00:18:31,527 --> 00:18:32,857 ‎เธอคือทุกอย่างของลูกจริงๆ 384 00:18:32,945 --> 00:18:35,605 ‎ผมทำแค่ ซึ่งก็ไม่ได้สำคัญอะไรหรอก 385 00:18:37,616 --> 00:18:41,326 ‎แค่คอยเสริมให้เด็กๆ รับรู้ว่า 386 00:18:41,411 --> 00:18:44,331 ‎ผมคือสามีของแม่ที่เจ๋งสุดเท่าที่พวกเขาจะหาได้ 387 00:18:46,834 --> 00:18:49,504 ‎- เหรอ... ‎- เป็นเกมที่ยาวนานนะเพราะว่า... 388 00:18:49,586 --> 00:18:52,586 ‎เด็กๆ พ่อมีเรื่องอยากบอกลูก 389 00:18:53,090 --> 00:18:56,890 ‎ผมเคยเล่าเรื่องบ้าบอมากมายให้ลูกฟัง ‎เพื่อตอกย้ำว่าผมเจ๋งแค่ไหน 390 00:18:57,386 --> 00:19:01,716 ‎ให้พวกเขารู้ว่าไว้ใจผมได้ด้วย ‎ผมไม่เคยมองตัวเองเป็นพ่อผู้มีอำนาจเหนือลูก 391 00:19:01,807 --> 00:19:03,887 ‎ผมมองตัวเองเหมือนตำราอ้างอิง 392 00:19:03,976 --> 00:19:07,396 ‎ถ้าลูกถามคำถามถูกต้อง ‎ผมก็มีข้อมูลมากมายจะบอกได้ 393 00:19:07,479 --> 00:19:12,359 ‎แล้วความสัมพันธ์ของคุณกับลูก ‎เหมือนที่คุณมีกับพ่อมั้ย 394 00:19:12,442 --> 00:19:13,492 ‎เหมือนที่สุด 395 00:19:13,569 --> 00:19:16,859 ‎พ่อของผมน่ะ เขาไม่เคยบอกให้ผมทำนั่นทำนี่ 396 00:19:16,947 --> 00:19:19,367 ‎ซึ่งคุณต้องคิดแน่ว่าผมโตมาแปลกๆ 397 00:19:19,449 --> 00:19:22,489 ‎เขาให้ความสำคัญ ‎กับการที่เราต้องตัดสินใจเองได้ 398 00:19:23,328 --> 00:19:25,618 ‎ซึ่งมันตรงกันข้ามกับสัญชาตญาณจริง 399 00:19:25,706 --> 00:19:27,706 ‎ซึ่งผมเคยคิดว่าสิ่งนี้ทำร้ายผม 400 00:19:27,791 --> 00:19:31,211 ‎แต่พอผมยิ่งโตขึ้น ผมเข้าใจละว่า ‎ทำไมพ่อเลี้ยงผมมาแบบนี้ 401 00:19:31,295 --> 00:19:34,165 ‎เขาอาจช่วยผมคัดแยกชิ้นส่วนปริศนา 402 00:19:34,256 --> 00:19:36,256 ‎แต่เขาจะไม่แก้ปริศนาให้ผม 403 00:19:36,341 --> 00:19:37,721 ‎เขาเคยบอกว่ารักคุณหรือเปล่า 404 00:19:37,801 --> 00:19:39,091 ‎- ตลอดเวลา ‎- ตลอดเวลา 405 00:19:39,178 --> 00:19:41,758 ‎จริงๆ แล้ว มันคือสิ่งสำคัญในครอบครัวเราเลย 406 00:19:41,847 --> 00:19:45,597 ‎ผมไม่เคยบอกลาลูกๆ ‎โดยไม่บอกว่าผมรักเขาเลยนะ 407 00:19:45,684 --> 00:19:48,484 ‎เพราะผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 408 00:19:48,812 --> 00:19:50,812 ‎ดังนั้น นี่คือสิ่งสำคัญที่สุด 409 00:19:50,898 --> 00:19:52,318 ‎ผมว่าในด้านความมั่นคงน่ะ 410 00:19:53,192 --> 00:19:57,072 ‎เราไม่เคยเห็นเด็กที่มั่นใจว่ามีคนรัก ‎โดนรังแกหรอก 411 00:19:57,154 --> 00:19:59,914 ‎ไม่เคยเห็นเด็กที่มีความมั่นใจในเรื่องนี้ ‎โดนเมินด้วย 412 00:19:59,990 --> 00:20:03,450 ‎บางครั้งการรู้ว่ามีใครสักคนห่วงใยเรา 413 00:20:04,369 --> 00:20:07,159 ‎เป็นแรงบันดาลใจ เป็นพลังให้เรากล้าหาญ 414 00:20:07,247 --> 00:20:13,377 ‎เด็กๆ รู้จักเปรียบเทียบ ‎ชีวิตของตัวเองกับเด็กส่วนใหญ่มั้ย 415 00:20:13,462 --> 00:20:14,882 ‎และชีวิตของพวกเขาในอนาคตน่ะ 416 00:20:14,963 --> 00:20:18,593 ‎หน้าที่การงานของผม ‎คงไม่ได้กำหนดชีวิตของพวกเขา 417 00:20:18,675 --> 00:20:21,755 ‎ในแบบที่ทุกคนคิดเพราะเราไม่ได้อยู่ในฮอลลีวูด 418 00:20:21,845 --> 00:20:24,965 ‎ไม่มีปาปารัสซีคอยตามเก็บรูปของเด็กๆ 419 00:20:25,057 --> 00:20:27,847 ‎ชุมชนปกป้องพวกเขาในแง่นี้ 420 00:20:27,935 --> 00:20:30,845 ‎และอีกอย่างคือเวลาส่วนใหญ่ที่ผมอยู่ที่นี่ 421 00:20:30,938 --> 00:20:32,898 ‎อาชีพของผมย่ำแย่นะ ใครจะมาสนล่ะ 422 00:20:32,981 --> 00:20:34,941 ‎คุณนึกออกมั้ย 423 00:20:35,025 --> 00:20:36,685 ‎ผมเพิ่งมีเงินเอง 424 00:20:38,237 --> 00:20:41,407 ‎ชุมชนของเราเพิ่งคุ้นกับการมีเงินด้วยกันนี่แหละ 425 00:20:46,161 --> 00:20:48,831 ‎ผมยังเตาะแตะอยู่เลยตอนเริ่มงานนี้ ผมอายุ 14 426 00:20:48,914 --> 00:20:52,384 ‎ตอนที่ผมไปนิวยอร์ก ทุกคนจับจ้องผมและระวัง 427 00:20:52,459 --> 00:20:55,129 ‎ไม่ให้ผมเล่นมุขล้ำเส้นผิดทาง 428 00:20:55,212 --> 00:20:59,092 ‎ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมจะต้องขอบคุณตลอดไป ‎แต่ผมจำได้ว่าสักหนึ่งปีก่อน 429 00:20:59,174 --> 00:21:01,894 ‎นักแสดงตลกชาวนิวยอร์ก ‎วิลเลียม สตีเวนสันเสียชีวิต 430 00:21:01,969 --> 00:21:06,599 ‎ผมไปร่วมงานศพเขา ‎เพราะผมอยากให้ครอบครัวของเขารู้ว่า 431 00:21:06,932 --> 00:21:09,392 ‎เขาคือคนสำคัญของวงการเรา 432 00:21:09,476 --> 00:21:12,766 ‎แล้วพอผมมองไปรอบห้องประกอบพิธี ‎เห็นนักแสดงตลกที่ผมรู้จัก 433 00:21:12,854 --> 00:21:15,194 ‎ทั้งหน้าใหม่ หน้าเก่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา 434 00:21:15,274 --> 00:21:17,194 ‎ผมเลยได้รู้ว่าคนเหล่านี้ 435 00:21:17,276 --> 00:21:20,446 ‎มีอิทธิพลต่อผมพอๆ กับชุมชนที่ผมอยู่ 436 00:21:20,529 --> 00:21:23,449 ‎เป็นสมาคมที่แปลกดีนะ นักแสดงตลกตัวจริง 437 00:21:23,532 --> 00:21:27,162 ‎ใช่ น่าสนใจนะ ผมมีเพื่อนที่ผมรู้จักตั้งแต่ประถม 438 00:21:27,244 --> 00:21:32,544 ‎แล้วผมก็มีเพื่อนที่ผมรู้จักตั้งแต่ไปแคลิฟอร์เนีย 439 00:21:32,624 --> 00:21:34,334 ‎แล้วเริ่มตั้งสมาคมตลก 440 00:21:34,418 --> 00:21:36,168 ‎ซึ่งนั่นเป็นกลุ่มหนึ่ง 441 00:21:36,253 --> 00:21:37,753 ‎ที่ผมรักมากพอกับกลุ่มเพื่อนเก่า 442 00:21:37,838 --> 00:21:38,878 ‎มันคือกลุ่มที่... 443 00:21:40,632 --> 00:21:44,302 ‎- เราพูดจาภาษาเดียวกัน ‎- ผมเข้าใจละว่าทำไมตำรวจ... 444 00:21:44,386 --> 00:21:46,466 ‎- ใช่ ‎- ถึงคบแต่ตำรวจด้วยกัน ผู้ร้ายคบแต่ผู้ร้าย 445 00:21:47,264 --> 00:21:48,814 ‎มันเป็นเรื่องของการรู้ภาษาเดียวกัน 446 00:21:50,600 --> 00:21:52,980 ‎- คุณเป็นมุสลิมเหรอ ‎- ครับ 447 00:21:53,061 --> 00:21:55,611 ‎- คุณมาเป็นมุสลิมเมื่อไหร่ ‎- ตอนผมอายุ 17 448 00:21:55,689 --> 00:21:57,649 ‎- เกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น ‎- ไม่รู้สิ 449 00:21:57,733 --> 00:21:59,323 ‎เป็นความเชื่อเรื่องพระเจ้าล่ะมั้ง 450 00:22:02,404 --> 00:22:03,614 ‎ผมเปล่า นี่... 451 00:22:03,697 --> 00:22:06,577 ‎ผมควรเกริ่นด้วยการพูด ‎เหมือนว่าผมไม่เก่งเรื่องนี้ 452 00:22:08,827 --> 00:22:11,747 ‎ตอนผมอายุ 17 ผมอยู่ในวอชิงตัน 453 00:22:11,830 --> 00:22:14,880 ‎ที่นั่นมีร้านพิซซ่าอยู่ตรงข้ามบ้านของผม 454 00:22:14,958 --> 00:22:17,628 ‎และในร้านนั้นมีแต่คนมุสลิมทำงาน 455 00:22:17,711 --> 00:22:19,631 ‎ผมเคยเข้าไปยิงมุขที่นั่น 456 00:22:19,713 --> 00:22:22,053 ‎และผมก็มีนิสัยขี้สงสัยด้วย 457 00:22:22,132 --> 00:22:24,432 ‎ผมจะถามเรื่องศาสนาของเขา 458 00:22:24,509 --> 00:22:27,889 ‎แล้วชายคนที่ตอบก็ทุ่มเทจิตใจ ‎ให้ศาสนามาก มีพลังชวนเชื่อมาก 459 00:22:27,971 --> 00:22:30,021 ‎ผมชอบมุมมองนั้นที่เขามีต่อศาสนา 460 00:22:30,098 --> 00:22:32,558 ‎ซึ่งผมคิดว่าสิ่งเหล่านี้หล่อหลอมให้ผมตัดสินใจว่า 461 00:22:32,642 --> 00:22:34,692 ‎ผมอยากมีชีวิตที่มีความหมาย 462 00:22:34,770 --> 00:22:35,770 ‎ชีวิตที่มีจิตวิญญาณ 463 00:22:35,854 --> 00:22:40,614 ‎ไม่ใช่แค่ว่ามือใครยาวสาวได้สาวเอา ‎แต่ผมคิดเสมอว่า 464 00:22:40,692 --> 00:22:41,992 ‎ชีวิตควรมีความหมาย 465 00:22:42,069 --> 00:22:43,029 ‎แม้แต่ตอนนี้ 466 00:22:43,487 --> 00:22:46,317 ‎เรากำลังนั่งอยู่ใจกลางลานอะไรสักอย่าง 467 00:22:46,406 --> 00:22:50,656 ‎แต่หลายเดือนที่ผ่านมา ‎เราจัดแสดงที่นี่ไปแล้ว 26 ครั้ง 468 00:22:50,744 --> 00:22:54,374 ‎ต้นทุนสูงมาก ลำบากด้วย ‎มีคนมากมายทำงานหนัก 469 00:22:54,456 --> 00:22:58,706 ‎แต่ทุกคนที่จัดงานแสดงเหล่านี้เป็นชาวโอไฮโอ ‎หรือผูกพันกับชุมชนของเรา 470 00:22:58,794 --> 00:23:01,384 ‎หลายคนตกงาน ทำงานไม่ได้ 471 00:23:01,463 --> 00:23:06,513 ‎และการที่ผมจัดแสดงเดี่ยวไมค์ ‎ทำให้เราทุกคนกลับมาตั้งหลักได้ 472 00:23:06,593 --> 00:23:09,013 ‎สำหรับผมนั่นแหละมีความหมาย 473 00:23:09,096 --> 00:23:10,676 ‎ผมแสดงเดี่ยวมาเป็นล้านครั้ง 474 00:23:10,764 --> 00:23:14,064 ‎แต่ 26 ครั้งล่าสุดนี้มีความหมายมากสำหรับผม 475 00:23:14,142 --> 00:23:17,192 ‎เพราะนี่คือการที่ชุมชุนของผม ‎มอบบางอย่างแก่ชาวโลก 476 00:23:19,731 --> 00:23:21,321 ‎เครื่องยนต์ของเขามีปัญหานะ 477 00:23:21,400 --> 00:23:22,610 ‎ไม่มีอะไรหรอก 478 00:23:22,692 --> 00:23:23,822 ‎ผมสั่งพิซซ่ามาส่ง 479 00:23:30,784 --> 00:23:34,754 ‎ตอนนี้ที่นี่เป็นศูนย์วิจัยระบบนิเวศ ‎แต่เล่าสมัยที่มันยังเป็นที่ตั้งแคมป์หน่อยสิ 480 00:23:35,247 --> 00:23:38,457 ‎เด็กประถมหกจะมาตั้งค่ายประจำปีที่นี่ ‎ลูกๆ ของผมก็เคยมา 481 00:23:38,542 --> 00:23:40,752 ‎เราจะเดินทางไกลศึกษาธรรมชาติ 482 00:23:40,836 --> 00:23:42,876 ‎เจ้าหน้าที่จะแนะนำนกสายพันธุ์ต่างๆ 483 00:23:42,963 --> 00:23:44,093 ‎สมัยนั้น 484 00:23:44,172 --> 00:23:46,262 ‎ผมอยู่กับแม่ที่ดีซี 485 00:23:46,341 --> 00:23:48,051 ‎แต่ผมเคยอยู่ที่นี่สักหนึ่งปีมั้ง ซึ่งทำให้ 486 00:23:48,135 --> 00:23:51,135 ‎ผมเข้าใจแนวคิดเรื่องธรรมชาติจริงๆ 487 00:23:51,221 --> 00:23:53,601 ‎คุณไม่ขัดขืนการเปลี่ยนแปลงเลยนะ 488 00:23:53,682 --> 00:23:55,892 ‎- คุณต้อนรับมันด้วยซ้ำ ‎- ผมชอบการเปลี่ยนแปลง 489 00:23:55,976 --> 00:23:57,726 ‎สิ่งหนึ่งที่ผมชอบมากคือ 490 00:23:57,811 --> 00:23:59,481 ‎พ่อผมมีเคเบิลทีวี 491 00:23:59,563 --> 00:24:00,943 ‎ซึ่งเปลี่ยนชีวิตผมเลยนะ 492 00:24:01,481 --> 00:24:03,691 ‎เอ็มทีวีกับรายการพวกนั้นที่ผมเคยดู 493 00:24:03,775 --> 00:24:05,735 ‎เป็นยุคทองทางวัฒนธรรมจริงๆ 494 00:24:05,819 --> 00:24:07,449 ‎- ใช่ ‎- ผมเคยไม่นอนทั้งคืน 495 00:24:07,529 --> 00:24:09,409 ‎เพื่อดูทีวีช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ 496 00:24:09,489 --> 00:24:14,699 ‎สรุปว่าคุณอยู่กลางความสวยงาม ‎ของธรรมชาติและเคเบิลทีวี 497 00:24:14,786 --> 00:24:17,246 ‎ยอดเยี่ยมที่สุด 498 00:24:17,330 --> 00:24:18,580 ‎เด็กคนหนึ่งต้องการอะไรอีก 499 00:24:19,749 --> 00:24:24,669 ‎นี่เรากำลังมุ่งหน้าไปที่แม่น้ำ ‎ซึ่งเป็นที่มาของชื่อเมืองใช่มั้ย 500 00:24:24,754 --> 00:24:27,014 ‎ใช่ครับ แม่น้ำเยลโล่ สปริงส์ 501 00:24:27,090 --> 00:24:32,050 ‎ชาวบ้านเคยคิดว่าแม่น้ำสายนี้ ‎มีเวทมนตร์รักษาโรคทุกชนิด 502 00:24:32,554 --> 00:24:35,774 ‎และมีตำนานท้องถิ่นบอกว่า ‎ถ้าเราดื่มน้ำจากแม่น้ำนี้ 503 00:24:35,849 --> 00:24:38,019 ‎เราจะกลับมาที่นี่เสมอ 504 00:24:38,101 --> 00:24:40,401 ‎คุณเคยดื่มน้ำจากที่นั่นมั้ย 505 00:24:40,479 --> 00:24:41,859 ‎เห็นอยู่ว่าผมดื่มไปเยอะ 506 00:24:41,938 --> 00:24:43,938 ‎- นั่นสิ ผมก็ว่างั้น ‎- ผมไม่เคยจากไปไหนเลย 507 00:24:44,024 --> 00:24:46,444 ‎ถ้าคุณเชื่อเรื่องตำนาน มันก็สมเหตุผลที่สุด 508 00:24:46,526 --> 00:24:48,696 ‎ทีนี้ผมกำลังอ่านเรื่องที่คุณเป็นมุสลิม 509 00:24:48,778 --> 00:24:51,948 ‎แล้วมีพูดถึงบางอย่างที่ผมสนใจมาก 510 00:24:52,032 --> 00:24:54,452 ‎บ่อน้ำแห่งแซมแซม 511 00:24:54,534 --> 00:24:56,954 ‎มีบ่อน้ำหนึ่งชื่อแซมแซม อยู่ในซาอุดีอาระเบีย 512 00:24:57,037 --> 00:24:58,827 ‎ตำนานกล่าวว่า 513 00:24:58,914 --> 00:25:03,344 ‎ครอบครัวหนึ่งกำลังเดินฝ่าทะเลทราย ‎และกระหายน้ำแทบตายแล้ว 514 00:25:03,418 --> 00:25:06,458 ‎จู่ๆ ตรงหน้าพวกเขาก็มีบ่อน้ำ ‎ที่ไม่มีวันแห้งปรากฏขึ้น 515 00:25:06,546 --> 00:25:08,876 ‎- คุณกับผมไปดูสิ่งนี้ได้ ‎- ใช่ ผมไปดูได้ 516 00:25:08,965 --> 00:25:11,335 ‎ส่วนคุณคงต้องโทรศัพท์ติดต่อหลายสายหน่อย 517 00:25:11,426 --> 00:25:13,216 ‎คุณเคยไปที่นั่นมั้ย 518 00:25:13,303 --> 00:25:14,143 ‎เคยครับ 519 00:25:14,221 --> 00:25:15,561 ‎ที่นั่นมีแต่ชาวมุสลิมที่อยากไป 520 00:25:15,639 --> 00:25:17,349 ‎ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว 521 00:25:17,432 --> 00:25:18,812 ‎ไม่ใช่ และไม่ควรเป็นด้วย 522 00:25:18,892 --> 00:25:21,902 ‎เรื่องเกี่ยวกับศาสดาอับราฮัมและภรรยาของเขา 523 00:25:21,978 --> 00:25:24,608 ‎คำว่า "แซมแซม" เป็นภาษาอารบิก 524 00:25:24,689 --> 00:25:28,939 ‎แปลว่า "หยุดๆ" เพราะเมื่อมีคำสั่งว่า 525 00:25:29,027 --> 00:25:32,277 ‎ให้บ่อน้ำนี้ปรากฏขึ้น ‎น้ำในบ่อจะกระฉอกออกมามากไป 526 00:25:32,364 --> 00:25:36,954 ‎จนภรรยาของเขาต้องกรี๊ดร้องว่า "หยุดๆ" ‎เพราะมันล้นเกิน 527 00:25:37,035 --> 00:25:39,615 ‎แล้วพวกเขาก็เล่าขานว่า ‎มันคือบ่อน้ำที่ไม่มีวันเหือดแห้ง 528 00:25:39,704 --> 00:25:41,414 ‎สิ่งที่เรื่องนี้ทำให้ผมสบายใจคือ 529 00:25:41,498 --> 00:25:45,168 ‎ความคิดที่ว่าน้ำทั้งหมดนี้เกิดจากแหล่งเดียว 530 00:25:45,752 --> 00:25:47,632 ‎เป็นความมีน้ำใจที่สุด 531 00:25:47,712 --> 00:25:51,262 ‎และถึงแม้เราคงไม่เข้าใจเจตนาของแหล่งที่มานี้ 532 00:25:51,341 --> 00:25:53,431 ‎เราก็เชื่อมโยงกัน ผูกพันกันผ่านสิ่งนี้ 533 00:25:53,510 --> 00:25:56,260 ‎ไม่ใช่ว่ามีการบอกเล่าในพื้นที่สาธารณะ 534 00:25:56,346 --> 00:26:01,556 ‎มันเป็นทัศนะหนึ่งของ ‎ความเชื่อทางศาสนาในกลุ่มเล็กๆ 535 00:26:01,643 --> 00:26:04,653 ‎เป็นศาสนาที่งดงาม ศาสนาที่งดงามมากจริงๆ 536 00:26:04,729 --> 00:26:07,519 ‎และแนวคิดในศาสนานั้นสะท้อนออกมา 537 00:26:07,607 --> 00:26:09,227 ‎ในศรัทธาส่วนใหญ่ของอับราฮัม 538 00:26:09,317 --> 00:26:13,317 ‎เราจะเห็นแนวคิดนี้ในศาสนาคริสต์หรือยิว 539 00:26:13,405 --> 00:26:17,115 ‎แต่ประเด็นคือสถานที่นั้นมีความหมาย 540 00:26:17,200 --> 00:26:20,200 ‎สถานที่ซึ่งเรามาเรียนรู้ ที่ซึ่งเรามาเพื่อเข้าใจ 541 00:26:20,287 --> 00:26:21,617 ‎เรามาถึงนี่โดยไม่รู้อะไรเลย 542 00:26:21,705 --> 00:26:24,665 ‎เราเรียนรู้แล้วก็ใช้ชีวิตต่อไป 543 00:26:27,836 --> 00:26:29,456 ‎นี่อะไร 544 00:26:29,546 --> 00:26:31,046 ‎นี่คือน้ำพุ 545 00:26:32,173 --> 00:26:33,303 ‎เดฟ คุณจะดื่มน้ำพุมั้ย 546 00:26:33,383 --> 00:26:35,593 ‎- ดื่มสิ ‎- ผมจะจิบถ้าคุณดื่ม 547 00:26:49,107 --> 00:26:50,477 ‎- ไม่จริงน่า ‎- ผมสบายดี 548 00:26:52,611 --> 00:26:53,821 ‎แจ๋วมาก 549 00:26:53,903 --> 00:26:55,163 ‎สุดยอดแล้ว 550 00:26:56,031 --> 00:26:58,491 ‎ขออีกสักหน่อย ขอโทษที 551 00:27:04,164 --> 00:27:05,794 ‎คุณจะกลับมาที่นี่แน่ 552 00:27:06,583 --> 00:27:09,173 ‎ไม่ใช่แค่จะกลับมาที่นี่ ผมจะซื้อบ้านที่นี่เลย 553 00:27:14,132 --> 00:27:16,682 ‎เมื่อประธานาธิบดีคนปัจจุบันพูดว่า 554 00:27:16,760 --> 00:27:20,010 ‎"เราจะพิจารณานโยบาย ‎ขับไล่มุสลิมออกจากประเทศนี้" 555 00:27:20,096 --> 00:27:21,926 ‎มันทำให้คุณรู้สึกยังไง 556 00:27:22,015 --> 00:27:25,685 ‎เราไม่ได้คาดหวังจะได้ ‎ความเห็นใจหรือเข้าใจมากมาย 557 00:27:25,769 --> 00:27:28,479 ‎หรือการให้เกียรติวัฒนธรรมอื่นจากคนแบบนี้หรอก 558 00:27:28,980 --> 00:27:33,070 ‎ที่เราเศร้ากับเรื่องนี้คือตำแหน่งนั้น ‎ไม่ค่อยมีมนุษยธรรมอีกแล้ว 559 00:27:33,902 --> 00:27:36,072 ‎แต่ตำแหน่งนั้นเคยแสดงความเห็นใจด้วยเหรอ 560 00:27:36,154 --> 00:27:40,454 ‎ตอนที่ไบเดนเรียกทรัมป์ว่า ‎ประธานาธิบดีเหยียดผิวคนแรก 561 00:27:40,533 --> 00:27:42,123 ‎เรารู้ดีว่ามันไม่จริง 562 00:27:42,911 --> 00:27:46,291 ‎แล้วผมรู้สึกยังไงเหรอ ‎เมื่อได้ยินคนขาวพูดเรื่องงี่เง่า 563 00:27:50,210 --> 00:27:54,920 ‎ผมรู้ว่าคนขาวรวยๆ เรียกคนขาวจนๆ ว่าขยะ 564 00:27:55,006 --> 00:27:59,756 ‎สาเหตุเดียวที่ผมรู้เรื่องนี้ก็เพราะ ‎ปีที่แล้วผมหาเงินได้มาก 565 00:28:00,220 --> 00:28:03,520 ‎คนขาวรวยๆ บอกผมเอง ‎พวกเขาพูดกันในปาร์ตี้คอกเทล 566 00:28:08,144 --> 00:28:09,774 ‎ซึ่งผมไม่ชอบเลย 567 00:28:10,271 --> 00:28:13,401 ‎ผมเคยยืนเข้าแถวกับพวกเขา ‎เหมือนที่คนอเมริกันทุกคนต้องทำ 568 00:28:13,483 --> 00:28:14,533 ‎ตามวิถีประชาธิปไตย 569 00:28:14,609 --> 00:28:16,439 ‎ไม่มีใครแซงคิวเพื่อเลือกตั้ง 570 00:28:17,153 --> 00:28:18,203 ‎ผมก็ฟังพวกเขาคุยกัน 571 00:28:18,738 --> 00:28:22,448 ‎ผมฟังเขาพูดจาไร้เดียงสาประสาคนขาวจนๆ 572 00:28:24,244 --> 00:28:27,334 ‎โอ้โฮ โดนัลด์ ทรัมป์จะได้เข้าวอชิงตัน 573 00:28:27,414 --> 00:28:29,544 ‎และเขาจะต่อสู้เพื่อเรา 574 00:28:30,709 --> 00:28:34,669 ‎ผมก็ยืนตรงนั้นคิดในใจว่า "ไอ้งั่งเอ๊ย" 575 00:28:40,343 --> 00:28:42,433 ‎นายมันจน 576 00:28:43,888 --> 00:28:45,558 ‎เขากำลังสู้เพื่อฉันต่างหาก 577 00:28:50,186 --> 00:28:51,306 ‎ในทุกความสัมพันธ์น่ะ 578 00:28:51,396 --> 00:28:55,066 ‎โดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่าง ‎พลเมืองกับรัฐ ความไว้ใจสำคัญที่สุด 579 00:28:55,150 --> 00:29:00,280 ‎ซึ่งผมคิดว่าเราเกิดวิกฤติ ‎ขาดศรัทธาต่อประเทศตนเอง ซึ่งก็มีเหตุผล 580 00:29:00,363 --> 00:29:01,913 ‎และที่น่ากลัวคือ 581 00:29:01,990 --> 00:29:04,330 ‎ดูเหมือนประชาชนไม่ไว้ใจกันเอง 582 00:29:04,409 --> 00:29:07,289 ‎นั่นแสดงว่าความเป็นชาติของเรามีปัญหา 583 00:29:07,370 --> 00:29:10,040 ‎จนทำให้ประชาชนกักตุนกระดาษชำระและกระสุน 584 00:29:10,123 --> 00:29:11,623 ‎ตั้งแต่ระยะแรกที่เกิดโรคระบาด 585 00:29:11,708 --> 00:29:12,918 ‎มันน่ากลัวนะ 586 00:29:13,835 --> 00:29:16,875 ‎แต่ที่นี่ ผมรู้ว่าหลายคน ‎เดินผ่านชั้นวางกระดาษชำระ 587 00:29:16,963 --> 00:29:18,843 ‎เพราะพวกเขารู้ว่าที่บ้านยังมี 588 00:29:18,923 --> 00:29:22,433 ‎ที่ร้านค้าในเมืองนี้ ‎เลยมีกระดาษชำระขายนานกว่าที่อื่น 589 00:29:22,510 --> 00:29:25,310 ‎นี่แหละที่ผมพยายามจะบอกคุณ ชุมชนสำคัญมาก 590 00:29:25,388 --> 00:29:27,808 ‎และการหล่อเลี้ยงความไว้ใจกัน ‎ในชุมชนคือสิ่งสำคัญมาก 591 00:29:27,891 --> 00:29:30,191 ‎ไม่ว่าพวกคุณถกเถียงกันในเรื่องใดๆ 592 00:29:30,268 --> 00:29:34,148 ‎เราต้องเชื่อมั่นว่าสังคมจะมี ‎ระดับจริยธรรมที่เรายอมรับกันได้ 593 00:29:34,230 --> 00:29:39,070 ‎ระดับจริยธรรมที่เรายอมรับกันได้ ‎นั่นแหละคือนิพพานแล้ว 594 00:29:39,152 --> 00:29:42,242 ‎แต่ผมกังวลเรื่องที่ว่าโลกนี้จะเป็นยังไงต่อไป 595 00:29:42,322 --> 00:29:45,072 ‎จะมีรถถังออกมาวิ่งตามท้องถนนหรือไง 596 00:29:45,158 --> 00:29:48,498 ‎หรือจะมีสงครามกลางเมืองอีกครั้ง 597 00:29:48,578 --> 00:29:51,368 ‎หรือนี่ผมคิดมากเกินไปเอง 598 00:29:51,456 --> 00:29:53,206 ‎เพราะคุณคิดว่า 599 00:29:53,750 --> 00:29:56,710 ‎จะมีระดับจริยธรรมที่ยอมรับร่วมกันได้ 600 00:29:56,795 --> 00:29:59,585 ‎ผมเชื่อว่าพระเจ้าควบคุมได้ 601 00:29:59,672 --> 00:30:01,012 ‎ไม่ว่าผมจะกังวลเรื่องอะไร 602 00:30:01,090 --> 00:30:03,010 ‎ผมทำได้แค่พยายามในส่วนของผม 603 00:30:03,092 --> 00:30:05,722 ‎และผลที่เกิดขึ้นไม่เกี่ยวกับผมแล้ว 604 00:30:06,471 --> 00:30:08,521 ‎แต่ผมทำสิ่งที่ผมคิดว่าดีที่สุด 605 00:30:08,598 --> 00:30:11,388 ‎แต่ผมไม่รู้หรอกว่าอะไรดีที่สุด ‎เพราะผมก็แค่มนุษย์คนหนึ่ง 606 00:30:11,476 --> 00:30:15,146 ‎แต่ผมเชื่อว่างานสร้างสรรค์นี้มีเป้าประสงค์ 607 00:30:15,230 --> 00:30:19,070 ‎มันพิสูจน์ว่าบางอย่างที่สมบูรณ์แบบมีอยู่จริง 608 00:30:19,150 --> 00:30:21,110 ‎- เราต้องเชื่อมั่นในอะไรสักอย่าง ‎- ใช่ 609 00:30:21,194 --> 00:30:23,494 ‎ไม่งั้นแล้วเราจะมีชีวิตต่อไปทำไม 610 00:30:23,571 --> 00:30:28,121 ‎แต่ส่วนใหญ่แล้ว การตื่นรู้ว่า ‎สิ่งเหล่านี้เกินที่เราจะควบคุม 611 00:30:28,660 --> 00:30:29,950 ‎คุณว่ามันชวนสบายใจเหรอ 612 00:30:30,036 --> 00:30:31,576 ‎ผมว่ามันน่าสบายใจ 613 00:30:31,663 --> 00:30:34,713 ‎ผมทำได้เฉพาะสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำน่ะ 614 00:30:34,791 --> 00:30:37,211 ‎ในกรณีที่ผมช่างคิดขนาดนั้นว่า ‎ผมกำลังทำอะไรอยู่นะ 615 00:30:37,293 --> 00:30:39,843 ‎อีกครั้งที่ผมขอใช้คำว่า "แจ๋ว" กับคุณ 616 00:30:39,921 --> 00:30:42,841 ‎แต่ความจริงคือ คุณไม่ได้อยู่ในนิวยอร์ก 617 00:30:42,924 --> 00:30:44,594 ‎แต่คุณใช้เวลาอยู่นิวยอร์กนานมาก 618 00:30:44,676 --> 00:30:47,346 ‎คุณไม่ได้อยู่ในลอสแอนเจลิส ‎แต่คุณใช้เวลาอยู่ที่นั่นนานมาก 619 00:30:47,428 --> 00:30:50,558 ‎คุณเล่นหนังไปกี่เรื่องครับ ‎สมัยอยู่ลอสแอนเจลิส 18 หรือ 19 เรื่องมั้ย 620 00:30:50,640 --> 00:30:51,810 ‎ครับ 621 00:30:51,891 --> 00:30:54,601 ‎สุดยอดเลยนะ คุณเริ่มเล่นหนัง 622 00:30:54,686 --> 00:30:56,556 ‎- ตอนอายุสัก 20 มั้ย ‎- สิบเก้ามั้ง 623 00:30:56,646 --> 00:30:59,766 ‎และเรื่องล่าสุดคือ อะ สตาร์ อีส บอร์น ใช่มั้ย 624 00:30:59,858 --> 00:31:02,318 ‎ครับ ผมเจอแบรดลีย์ คูเปอร์ที่นี่ ในโอไฮโอ 625 00:31:02,402 --> 00:31:04,612 ‎เขามาปาร์ตี้ที่ผมจัด 626 00:31:05,280 --> 00:31:07,280 ‎เขาชวนผมไปเล่นหนังเรื่องนี้ 627 00:31:07,365 --> 00:31:10,405 ‎ผมได้ดู ฮาล์ฟ เบค 628 00:31:10,493 --> 00:31:11,833 ‎ครับ 629 00:31:16,249 --> 00:31:20,339 ‎และคุณน่าจะใส่ 630 00:31:20,420 --> 00:31:25,880 ‎ชุดคนคุก เป็นจัมพ์สูทสีเขียวเข้มมั้ง 631 00:31:25,967 --> 00:31:28,177 ‎ครับ ชุดนั้นสีฟ้า 632 00:31:28,261 --> 00:31:30,761 ‎และทีนี้ผมเห็นคุณ 633 00:31:30,847 --> 00:31:33,427 ‎ในรายการต่างๆ ในหลายสถานที่ 634 00:31:34,017 --> 00:31:34,887 ‎คุณใส่จัมพ์สูท 635 00:31:34,976 --> 00:31:36,726 ‎- มีชื่อของคุณติดอยู่ ‎- ใช่ 636 00:31:36,811 --> 00:31:39,271 ‎คือไม่มีใครดูดีจริงๆ หรอกกับการใส่จัมพ์สูท 637 00:31:39,355 --> 00:31:42,435 ‎แต่คุณน่ะ ผมคิดว่า "คนนี้ดูดีเวลาใส่จัมพ์สูท" 638 00:31:42,525 --> 00:31:44,235 ‎แล้วทีนี้ ผมเห็นอีกทีในหนัง 639 00:31:44,319 --> 00:31:46,319 ‎ผมก็คิดว่า "นั่นไง 640 00:31:46,738 --> 00:31:48,448 ‎เขามีชุดแบบนี้เป็นตู้แน่" 641 00:31:53,369 --> 00:31:57,169 ‎บางงานน่ะ มันตลกดีเพราะเราไม่รู้จะใส่อะไร 642 00:31:57,248 --> 00:31:59,248 ‎เวลาดูริชาร์ด ไพรเออร์: ไลฟ์ อิน คอนเสิร์ต 643 00:31:59,334 --> 00:32:01,384 ‎คนดูก็พูดว่า "เรื่องที่เขาใส่สูทสีแดง" 644 00:32:01,461 --> 00:32:03,341 ‎- หรือ "รองเท้าปักเลื่อม" น่ะ ‎- ใช่ 645 00:32:03,421 --> 00:32:05,881 ‎แม้แต่การแต่งตัวมาคืนนี้ก็ปวดหัวมาก 646 00:32:05,965 --> 00:32:08,885 ‎ผมเข้าใจดีเพราะผมขอแค่จัดรายการ 647 00:32:09,594 --> 00:32:11,724 ‎สิ่งที่ผมไม่อยากยุ่งคือเสื้อผ้า 648 00:32:11,804 --> 00:32:14,814 ‎และตอนนี้ นี่แหละที่ผมคิดออก 649 00:32:14,891 --> 00:32:15,731 ‎ผมขอโทษ 650 00:32:17,226 --> 00:32:19,646 ‎เอาละ สมัยคุณทำรายการเลตเทอร์แมน 651 00:32:20,271 --> 00:32:22,611 ‎ชื่อเสียงมีผลต่อชีวิตของคุณในรูปแบบไหน 652 00:32:22,690 --> 00:32:24,940 ‎หรือคุณทำงานตลอดเวลา 653 00:32:25,026 --> 00:32:26,776 ‎จนไม่เคยรู้สึกในเรื่องนี้ 654 00:32:26,861 --> 00:32:28,151 ‎เป็นอย่างหลัง 655 00:32:28,237 --> 00:32:32,027 ‎ผมรู้ว่ามันฟังดูงี่เง่า แต่มันเป็นอย่างนี้จริงๆ 656 00:32:32,116 --> 00:32:33,576 ‎เพราะเมื่อเราเริ่มต้นน่ะ 657 00:32:34,494 --> 00:32:36,124 ‎ตัวผม ทีมงานของผม พนักงานของผม 658 00:32:36,204 --> 00:32:38,754 ‎เราคิดว่าจะโดนยกเลิก ‎เพราะผมเคยโดนยกเลิกแล้ว 659 00:32:38,831 --> 00:32:40,421 ‎ผมเคยจัดรายการช่วงเช้า 660 00:32:40,500 --> 00:32:42,750 ‎ที่เอ็นบีซีซึ่งจัดอยู่ได้หกสัปดาห์ 661 00:32:42,835 --> 00:32:46,125 ‎ทีนี้ "เดี๋ยวนะ ผมจะไปลงที่ไหนวันจันทร์ ‎ไม่ใช่่ปัญหาของเราแล้ว" 662 00:32:46,798 --> 00:32:48,298 ‎เราเลยจดจ่อ 663 00:32:48,841 --> 00:32:51,141 ‎ผมรู้สึกว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้นะ 664 00:32:51,219 --> 00:32:53,809 ‎เราจดจ่อมากขึ้นเรื่อยๆ 665 00:32:53,888 --> 00:32:57,558 ‎เพราะเรารู้สึกได้ว่ามีแรงกดดันให้เราทำดีขึ้น 666 00:32:57,642 --> 00:33:00,562 ‎แย่นะที่จะพูดแบบนี้ในที่สาธารณะแต่ผมจะพูด 667 00:33:00,979 --> 00:33:02,729 ‎ผมชอบการมีชื่อเสียงมาก 668 00:33:02,814 --> 00:33:03,864 ‎ดีแล้วครับ 669 00:33:03,940 --> 00:33:05,730 ‎ผมหมายถึง ผม... 670 00:33:06,025 --> 00:33:08,645 ‎ผมชอบมากจริงๆ ผมไม่อยากเป็นดารานะ 671 00:33:09,445 --> 00:33:11,565 ‎แต่ผมชอบการมีชื่อเสียง ฟังแล้วมีเหตุผลมั้ย 672 00:33:11,656 --> 00:33:13,366 ‎ช่วยแยกความแตกค่างให้เรารู้หน่อยซิ 673 00:33:13,449 --> 00:33:14,829 ‎ดาราคือบทบาทหนึ่ง 674 00:33:14,909 --> 00:33:18,409 ‎ดาราคือคนที่เดินบนพรมแดง ‎มีคนถามว่าคุณจะใส่ชุดยี่ห้ออะไร 675 00:33:18,496 --> 00:33:21,786 ‎ถ้าคุณเป็นผู้หญิง คุณต้องยื่นนิ้วเท้า ‎โผล่ออกมาเวลามีคนถ่ายรูป 676 00:33:21,874 --> 00:33:24,794 ‎- แต่คุณไม่ทำแบบนั้น ‎- ไม่ ผมไม่ทำอะไรแบบนั้น 677 00:33:24,877 --> 00:33:27,087 ‎ผมไม่ให้สัมภาษณ์ด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่คุณ 678 00:33:27,922 --> 00:33:31,302 ‎ผมไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้นว่า ‎ผมจะทำอะไร ไม่ว่ากับใคร 679 00:33:31,384 --> 00:33:33,394 ‎เพราะมันสุดกล้ำกลืนสำหรับผม 680 00:33:33,469 --> 00:33:37,139 ‎งานอะไรก็ตามที่ความเห็นชอบของคนอื่น 681 00:33:37,223 --> 00:33:39,933 ‎มีผลต่อชีวิตความเป็นอยู่ของคุณมันคืองานที่บ้าบอ 682 00:33:40,018 --> 00:33:43,148 ‎คนส่วนใหญ่ไม่ต้องห่วงว่า ‎จะมีคนชอบตัวเองหรือเปล่า 683 00:33:43,229 --> 00:33:46,019 ‎สำหรับเรา มันคือการนึกถึงใจเขาใจเรา 684 00:33:46,107 --> 00:33:49,937 ‎ยิ่งคุณทุ่มเทตัวเองในฐานะดารา 685 00:33:50,028 --> 00:33:51,988 ‎คุณก็จะยิ่งเป็นตัวเองน้อยลง 686 00:33:52,905 --> 00:33:55,025 ‎มุขตลกทั้งหมดในห้องนี้ 687 00:33:55,116 --> 00:33:56,486 ‎แค่อยากเตือนพวกคุณว่า 688 00:33:56,576 --> 00:33:58,536 ‎ผมสัญญา ผมพูดแบบนี้มาตลอด 689 00:33:58,619 --> 00:34:00,289 ‎เรามีศิลปะชนิดที่ดีที่สุด 690 00:34:00,371 --> 00:34:03,211 ‎เราไม่ต้องรู้อะไรเลยนอกจากที่เรารู้ 691 00:34:03,458 --> 00:34:07,798 ‎และทุกอย่างที่เรารู้มีค่า ‎เพราะวิธีที่เราใช้ความรู้นั้น 692 00:34:08,337 --> 00:34:09,837 ‎จงเป็นตัวของคุณเอง 693 00:34:10,631 --> 00:34:11,591 ‎ใครจะยังไงช่างมัน 694 00:34:12,341 --> 00:34:13,591 ‎เงินจะมาหาคุณเอง 695 00:34:13,676 --> 00:34:15,386 ‎พวกคุณส่วนใหญ่คว้าไม่ได้หรอก 696 00:34:17,221 --> 00:34:20,221 ‎ผมเพิ่งคุยกับนักแสดงตลกคนหนึ่งเมื่อคืน ‎เรื่องคุณ และเขาบอกว่า 697 00:34:20,308 --> 00:34:23,388 ‎"ข้อดีมากของเดฟ แชปเพลล์คือ ‎เขาทำให้เดี่ยวไมค์ยังไม่ตาย 698 00:34:23,478 --> 00:34:27,688 ‎เพราะเขามีเรื่องจะเล่า เขาเล่นมุขบ้าบิ่น 699 00:34:28,483 --> 00:34:30,613 ‎มุขล้ำเส้น มุขแรงๆ 700 00:34:31,194 --> 00:34:32,204 ‎ทำให้คนดูเคือง 701 00:34:32,278 --> 00:34:33,648 ‎ซึ่งเขาไม่สนใจ 702 00:34:33,738 --> 00:34:35,488 ‎แต่เขาเชื่อมั่นว่าตนเองมีสิทธิ์ 703 00:34:35,573 --> 00:34:39,333 ‎ที่จะพูด เขียนและนำเสนอเนื้อหานี้" 704 00:34:39,410 --> 00:34:41,580 ‎เขาก็บอกว่า "เขากู้ชีพเดี่ยวไมค์" 705 00:34:41,662 --> 00:34:47,712 ‎จริงๆ นะ ผมไม่ได้จงใจจะทำให้ใครเคืองเลย 706 00:34:47,794 --> 00:34:50,174 ‎แค่คิดจะทำร้ายความรู้สึกของใครสักคน 707 00:34:50,254 --> 00:34:52,224 ‎มันก็เป็นความคิดที่เจ็บปวดแล้ว คุณนึกออกมั้ย 708 00:34:52,298 --> 00:34:54,428 ‎แต่มันจะเกิดขึ้นในระหว่างการทำงานนี้ 709 00:34:54,509 --> 00:34:55,509 ‎มันเป็นไปได้ 710 00:34:55,593 --> 00:34:59,103 ‎งานศิลปะโดยมากขึ้นอยู่กับผู้เสพ 711 00:34:59,180 --> 00:35:00,560 ‎ที่จะตีความ 712 00:35:00,640 --> 00:35:03,390 ‎และสมัยนี้น่ะ เราจัดแจงอธิบายให้คนดูทุกอย่าง 713 00:35:04,477 --> 00:35:06,727 ‎เราบริการคนดูเกินไปจนเขาไม่ต้องคิดอะไรเลย 714 00:35:06,813 --> 00:35:08,863 ‎และผู้ชมสมัยนี้ที่มีอินเทอร์เน็ตน่ะ 715 00:35:08,940 --> 00:35:11,780 ‎ก็เหมือนเด็กทารกกำลังวิ่งเล่น ‎พร้อมปืนที่มีกระสุนเต็มแม็ก 716 00:35:11,859 --> 00:35:15,399 ‎ใครสักคนต้องเอาปืนให้พ้น ‎มือเด็กคนนั้นหรืออย่างน้อย... 717 00:35:16,656 --> 00:35:19,076 ‎ไม่กลัวที่เด็กคนนี้ถือปืน แต่ว่า... 718 00:35:20,159 --> 00:35:21,409 ‎เข้าไปดุเด็ก 719 00:35:21,494 --> 00:35:23,504 ‎พวกเขาต้องทำงานของตัวเองให้ดียิ่งกว่าเดิม 720 00:35:23,579 --> 00:35:26,369 ‎- ผมเคยดู สติ๊กส์ แอนด์ สโตนส์ ‎- ครับ 721 00:35:26,457 --> 00:35:27,917 ‎มันยากจะบอกเป็นคำพูดนะ 722 00:35:28,000 --> 00:35:30,420 ‎สิ่งที่ผมสังเกตได้เมื่อดูคุณ 723 00:35:30,503 --> 00:35:32,133 ‎แปลกมาก 724 00:35:32,213 --> 00:35:33,763 ‎ผมหมายถึงในฐานะผู้สื่อสาร 725 00:35:33,840 --> 00:35:35,760 ‎ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้น 726 00:35:35,842 --> 00:35:38,392 ‎ผมไม่เคยเห็นการให้ความบันเทิงแบบนั้นมาก่อน 727 00:35:38,469 --> 00:35:40,179 ‎ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ 728 00:35:40,263 --> 00:35:41,893 ‎ไม่นะ เราได้ยินคนพูดแบบนั้นตลอด 729 00:35:41,973 --> 00:35:45,483 ‎และถ้าคุณเป็นชายหรือหญิงที่คิดจะทำงานนี้ 730 00:35:45,560 --> 00:35:47,560 ‎ซึ่งเนื้อหาที่จะเล่นมันช่าง... 731 00:35:50,022 --> 00:35:50,982 ‎มันสนุกตรงไหนครับ 732 00:35:51,065 --> 00:35:52,685 ‎ผมอยากรู้ว่าพวกคุณเดาได้หรือเปล่า 733 00:35:52,775 --> 00:35:54,485 ‎ใครกันคนนี้ที่ผมกำลังจะเลียนแบบ 734 00:35:54,569 --> 00:35:57,279 ‎ขอผมแสดงให้ดูนะ แต่คุณต้องทายว่าเขาคือใคร 735 00:35:58,156 --> 00:35:59,276 ‎โอเค เริ่มนะ 736 00:36:00,700 --> 00:36:01,530 ‎เฮ่ 737 00:36:02,160 --> 00:36:04,500 ‎ถ้านายทำผิดพลาดในชีวิตไม่ว่าเรื่องอะไร 738 00:36:04,912 --> 00:36:06,042 ‎และฉันจับได้นะ 739 00:36:06,122 --> 00:36:09,832 ‎ฉันจะพยายามแย่งทุกจากไปจากนาย ‎ฉันไม่สนว่าฉันจับได้เมื่อไหร่ 740 00:36:09,917 --> 00:36:12,837 ‎อาจเป็นวันนี้ พรุ่งนี้ 15-20 ปีจากนี้ 741 00:36:12,920 --> 00:36:16,050 ‎ถ้าฉันจับได้ นายเสร็จแน่ 742 00:36:17,550 --> 00:36:18,510 ‎เขาคือใครครับ 743 00:36:19,760 --> 00:36:21,430 ‎คุณไง 744 00:36:23,556 --> 00:36:26,306 ‎การแสดงครั้งนั้นคือครั้งที่ผมชอบที่สุดอันดับสอง 745 00:36:26,392 --> 00:36:28,522 ‎และสิ่งที่ผมชอบมากในการแสดงครั้งนั้นคือ 746 00:36:28,603 --> 00:36:32,363 ‎ในตอนนั้นมันยากมากที่จะพูดอะไรแบบนี้ 747 00:36:32,440 --> 00:36:36,400 ‎เราออกไปตรงนั้น เราเจ๋ง ‎เราไม่สน แต่มันเครียดนะ 748 00:36:36,485 --> 00:36:39,525 ‎เพราะเราตกเป็นเป้าให้คนมากมายตีความ 749 00:36:39,614 --> 00:36:43,744 ‎ซึ่งผมเข้าใจว่าทำไมคนดู ‎ถึงไม่ชอบเรื่องนี้ แต่มัน... 750 00:36:44,911 --> 00:36:46,121 ‎มันคุ้มที่จะสำรวจ 751 00:36:46,204 --> 00:36:48,874 ‎เป็นงานที่ตั้งใจดีน่ะ 752 00:36:49,540 --> 00:36:53,630 ‎บางทีประเด็นนี้จะยิ่งใหญ่ ‎เกินกว่าปัญญาของผมจะสรุปได้ 753 00:36:53,711 --> 00:36:56,131 ‎แต่ถ้าไม่มีความขัดแย้ง ‎เราเรียนรู้อะไรได้หรือเปล่า 754 00:36:56,214 --> 00:36:57,514 ‎ในการแสดงนั้นเหรอ 755 00:36:57,590 --> 00:37:01,430 ‎ไม่ พูดโดยรวม ถ้าเราทุกคนเห็นพ้องกัน 756 00:37:01,510 --> 00:37:04,010 ‎ทุกคนที่นี่เห็นพ้องกันในทุกเรื่อง 757 00:37:04,096 --> 00:37:05,506 ‎จะมีอะไรให้เรียนรู้มั้ย 758 00:37:05,598 --> 00:37:06,678 ‎นั่นสิ 759 00:37:06,766 --> 00:37:09,226 ‎ผมคิดว่าแบบนั้น อธิบายมากไป 760 00:37:09,310 --> 00:37:11,850 ‎พวกเขาต้องเว้นพื้นที่ไว้บ้าง 761 00:37:12,647 --> 00:37:13,687 ‎สำหรับการไถ่บาป 762 00:37:14,732 --> 00:37:18,362 ‎ยิ่งมีพื้นที่สำหรับการไถ่บาป ‎ก็ยิ่งมีพื้นที่ให้คนเราซื่อสัตย์ 763 00:37:18,444 --> 00:37:21,284 ‎และถ้าเราอยากลงลึกไม่ว่าเรื่องอะไร 764 00:37:21,364 --> 00:37:23,454 ‎ไม่ว่าปัญหาเหล่านี้ที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ คืออะไร 765 00:37:23,532 --> 00:37:26,992 ‎เราต้องการความซื่อสัตย์และการให้อภัยกัน 766 00:37:27,703 --> 00:37:30,043 ‎ไม่มีใครในโลกแห่งกรงขังนี้ทำทุกอย่างหรอก 767 00:37:30,122 --> 00:37:32,922 ‎เหมือนคำโบราณกล่าวไว้ ‎แต่ทุกคนมีส่วนทำอะไรบางอย่าง 768 00:37:33,000 --> 00:37:34,960 ‎และถ้าเราคำนึงถึงบริบทแวดล้อม 769 00:37:35,044 --> 00:37:39,054 ‎เราอาจพูดถึงสิ่งที่เราทำลงไป ‎อย่างตรงไปตรงมาได้จริงๆ 770 00:37:39,131 --> 00:37:41,381 ‎เราอาจถึงกับคิดออกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น 771 00:37:41,467 --> 00:37:44,427 ‎ทำไมสิ่งเหล่านี้ถึงคงอยู่ต่อไป และอื่นๆ 772 00:37:44,512 --> 00:37:47,142 ‎จากนั้นเราก็จะเข้าใจอย่างแท้จริงมากขึ้น 773 00:37:47,223 --> 00:37:48,723 ‎แต่การให้รับมือเรื่องยากๆ 774 00:37:48,808 --> 00:37:51,098 ‎ทำให้ทุกคนไม่อยากโดนจับได้เท่านั้นเอง 775 00:37:51,185 --> 00:37:54,725 ‎ขอผมถามคุณหน่อย อีกครั้งที่ผมคิดคำถามขึ้นเอง 776 00:37:54,814 --> 00:37:55,654 ‎เตรียมตอบนะ 777 00:37:57,441 --> 00:37:59,571 ‎บ๊อบ ดีแลนน่ะ สมัยเขายังเด็ก 778 00:37:59,652 --> 00:38:03,912 ‎อายุ 20 หรือ 21 เท่าๆ คุณ ‎ตอนที่มาออกรายการของผม 779 00:38:03,990 --> 00:38:06,660 ‎สมัยเขาตอนนั้นตรงกับช่วงที่มี ‎การเคลื่อนไหวเรียกร้องสันติภาพ 780 00:38:06,742 --> 00:38:07,872 ‎เซ็กซ์เสรี 781 00:38:07,952 --> 00:38:09,372 ‎เสรีภาพในการพูด 782 00:38:09,453 --> 00:38:10,963 ‎และการต่อต้านรัฐบาล 783 00:38:11,038 --> 00:38:12,668 ‎ซึ่งผมคิดว่าคนเหล่านั้น 784 00:38:12,748 --> 00:38:14,498 ‎พวกเขายุติสงครามเวียดนามได้ 785 00:38:14,583 --> 00:38:18,213 ‎และทุกคนเข้าใจว่าเขาคือโฆษก 786 00:38:18,337 --> 00:38:21,377 ‎ในเรื่องนั้น เขาอธิบายง่ายๆ ว่า 787 00:38:21,465 --> 00:38:24,335 ‎ผมเปล่า ผมแค่ร้องเพลงประท้วงสงคราม 788 00:38:25,052 --> 00:38:26,222 ‎หลังคดีจอร์จ ฟลอยด์ 789 00:38:26,804 --> 00:38:28,014 ‎ผมก็เฝ้ารอ 790 00:38:28,097 --> 00:38:30,097 ‎เมื่อไหร่เราจะได้ยินเสียงจากเดวิด 791 00:38:30,182 --> 00:38:32,772 ‎แล้วผมก็คิดเองนะว่าเขาคือผู้นำในเรื่องนี้ 792 00:38:33,686 --> 00:38:34,686 ‎ผมคิดผิดมากแค่ไหน 793 00:38:34,770 --> 00:38:36,060 ‎หรือผมพูดถูกมั้ย 794 00:38:36,147 --> 00:38:37,897 ‎หรือผมควรกลับอินดีแอนาไปซะ 795 00:38:37,982 --> 00:38:40,322 ‎ไม่ๆ ฟังนะ 796 00:38:40,401 --> 00:38:42,151 ‎ผมห่างไกลจากคำว่าผู้นำ 797 00:38:42,236 --> 00:38:43,606 ‎- คุณอยากเป็นมั้ย ‎- ห่าง... 798 00:38:43,696 --> 00:38:45,066 ‎ไม่ 799 00:38:47,616 --> 00:38:51,576 ‎ผมกำลังสนุกกับความงี่เง่าของผมแบบนี้มากกว่า 800 00:38:52,872 --> 00:38:55,542 ‎การเป็นใครสักคนที่ทุกคนคาดหวัง 801 00:38:55,624 --> 00:38:57,794 ‎ให้นำทางด้านศีลธรรมและปัญญา 802 00:38:57,877 --> 00:39:01,337 ‎ในสภาพแวดล้อมของการใช้ชีวิตต่างขั้วเลย 803 00:39:01,797 --> 00:39:03,757 ‎ผู้นำไม่มีเงินบำนาญนะ 804 00:39:03,841 --> 00:39:05,431 ‎มาร์ติน ลูเทอร์ คิงตายแบบยากจน 805 00:39:05,509 --> 00:39:07,179 ‎แมลคัม เอ็กซ์ตายแบบยากจน 806 00:39:07,720 --> 00:39:09,140 ‎ผมไม่อยากเป็นแบบนั้น 807 00:39:10,348 --> 00:39:12,728 ‎แต่นั่นเป็นมุมมองของคุณ 808 00:39:12,808 --> 00:39:15,018 ‎ผมกำลังรอคุณพูดอะไรบางอย่าง 809 00:39:15,102 --> 00:39:16,902 ‎แล้วผมถือเป็นอะไร ผู้ติดตามเหรอ 810 00:39:16,979 --> 00:39:22,649 ‎โอเค ผมเคยตำหนิลับหลังแล้ว ‎ประเด็นที่หลายคนตำหนิไปแล้ว 811 00:39:22,735 --> 00:39:27,195 ‎ส่วนคำวิพากษ์วิจารณ์ ‎หลังเหตุการณ์นี้ก็เปิดสมองมาก 812 00:39:27,281 --> 00:39:30,791 ‎และผมตกใจมากที่ไม่มีใครเคยพูดถึงว่า 813 00:39:30,868 --> 00:39:32,448 ‎มันรู้สึกยังไง 814 00:39:32,828 --> 00:39:35,458 ‎ที่มองดูชายคนหนึ่งโดนฆ่าแบบนั้น 815 00:39:35,539 --> 00:39:38,789 ‎ด้วยฝีมือของคนในเครื่องแบบตำรวจ 816 00:39:38,876 --> 00:39:41,706 ‎ผมกำลังคิดถึงเรื่องนี้เมื่อนึกถึงจอร์จ ฟลอยด์ 817 00:39:41,796 --> 00:39:44,916 ‎ห้าสิบห้าปีก่อน ในเดือนเมษายน ปี 1965 818 00:39:45,674 --> 00:39:48,434 ‎จอห์น ลูอิสกับเพื่อนร่วมงานของเขา 819 00:39:49,136 --> 00:39:51,846 ‎กำลังเดินข้ามสะพานเอ็ดมุนด์ เพตตัส 820 00:39:52,431 --> 00:39:54,561 ‎ในเซลมา แอละแบมา แล้วมีตำรวจนายหนึ่ง 821 00:39:54,642 --> 00:39:56,022 ‎ถือไม้กระบอง 822 00:39:56,727 --> 00:39:58,597 ‎ทำท่าเหมือนกำลังซ้อมตีลูกเบสบอล 823 00:39:58,687 --> 00:40:02,477 ‎และฟาดเข้าไปที่ด้านข้างหัวของเขา ‎ทำให้กะโหลกร้าว เกือบฆ่าเขาตาย 824 00:40:02,566 --> 00:40:03,566 ‎เขาเกือบโดนฆ่า 825 00:40:04,026 --> 00:40:06,566 ‎เขารอดมาได้และอุทิศชีวิตตัวเอง 826 00:40:08,072 --> 00:40:09,322 ‎ต่อสู้กับสิ่งนี้ 827 00:40:09,740 --> 00:40:11,410 ‎และในบั้นปลายชีวิตของเขา 828 00:40:11,492 --> 00:40:13,872 ‎ซึ่งแทบจะใกล้เคียงกับของจอร์จ ฟลอยด์ 829 00:40:14,286 --> 00:40:19,416 ‎ซึ่งผมไม่รู้ว่าเขาเคยเป็น ‎นักกิจกรรมในแง่ไหนมาก่อนมั้ย 830 00:40:19,500 --> 00:40:20,380 ‎ก็ถูกฆ่า 831 00:40:20,459 --> 00:40:22,289 ‎ถูกฆาตกรรม ถูกลงทัณฑ์จนตาย 832 00:40:23,504 --> 00:40:25,514 ‎ด้วยฝีมือของผู้บังคับใช้กฎหมาย 833 00:40:26,340 --> 00:40:28,680 ‎มีการเปรียบเทียบสองกรณีนี้ 834 00:40:29,260 --> 00:40:33,680 ‎ตอนนี้ทั้งคู่จะเป็นส่วนหนึ่งของ ‎ความก้าวหน้าทางวัฒนธรรม 835 00:40:33,764 --> 00:40:36,524 ‎เพื่อซ่อมแซมสิ่งที่จำเป็นต้องซ่อม 836 00:40:36,642 --> 00:40:38,482 ‎ช่างเป็นรายละเอียดเสริมที่น่าเศร้า 837 00:40:39,228 --> 00:40:40,858 ‎ให้กับวัฒนธรรมที่น่าสลด 838 00:40:42,982 --> 00:40:44,572 ‎มีปัญหามากมายให้เราแก้ไข 839 00:40:46,026 --> 00:40:47,776 ‎ค่ำคืนแบบนี้น่ะ 840 00:40:47,862 --> 00:40:49,072 ‎ผมว่าสำคัญ 841 00:40:49,572 --> 00:40:51,202 ‎การได้พูดคุยกันในเรื่องนี้ 842 00:40:52,908 --> 00:40:53,908 ‎เราคือเพื่อนร่วมชาติ 843 00:40:53,993 --> 00:40:55,793 ‎เราทุกคน เราอยู่ในอเมริกา 844 00:40:56,704 --> 00:40:58,874 ‎เราต่างก็มีปัญหาของตนเอง มีเรื่องให้ดิ้นรน 845 00:40:58,956 --> 00:41:00,786 ‎ทีนี้มันประหลาดเพราะว่า 846 00:41:01,542 --> 00:41:03,632 ‎เกมนี้คือแข่งว่าใครทรมานกว่ากัน 847 00:41:03,711 --> 00:41:05,751 ‎ทุกคนคอยรับลูกกันไปมาว่าใครทรมานกว่า 848 00:41:06,213 --> 00:41:07,303 ‎และทำเหมือนว่า 849 00:41:07,381 --> 00:41:10,841 ‎ความทรมานของทุกคนเป็นเรื่องของใครของมัน 850 00:41:11,594 --> 00:41:14,934 ‎ซึ่งผมกับคุณรู้ว่าไม่ใช่แบบนั้นเลย 851 00:41:15,014 --> 00:41:17,394 ‎มีหลายแง่มุมมากที่เราเข้าไปดู 852 00:41:17,475 --> 00:41:18,675 ‎เข้าไปพิจารณา 853 00:41:18,767 --> 00:41:20,557 ‎และเรียนรู้จากกันและกันได้ 854 00:41:20,644 --> 00:41:23,734 ‎แต่ประเด็นคือผมมีปัญหากับ ‎ปริมาณของความทรมาน 855 00:41:23,814 --> 00:41:28,194 ‎มันเหมือนไม่มีทางจะเจรจา ‎หรือเผชิญหน้าให้คลี่คลายง่ายๆ 856 00:41:28,277 --> 00:41:30,567 ‎หลายคนบอกว่าสิ่งที่เป็นอยู่นี้แตกต่างจากเดิม 857 00:41:30,654 --> 00:41:33,324 ‎ดังนั้นเราคาดเดาว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงจริง 858 00:41:33,407 --> 00:41:36,617 ‎- คุณรู้สึกแบบนี้มั้ย ‎- ผมไม่คาดเดาอะไรทั้งนั้น 859 00:41:37,161 --> 00:41:41,581 ‎แต่ผมมีความหวังแน่นอนว่า ‎จะมีการเปลี่ยนแปลงจริงๆ 860 00:41:41,665 --> 00:41:45,585 ‎ซึ่งตามที่เป็นมาตลอดจากประสบการณ์ของผม 861 00:41:46,295 --> 00:41:49,545 ‎การเปลี่ยนแปลงไม่เคยมีข้อเสนอง่ายๆ 862 00:41:49,632 --> 00:41:51,882 ‎มันจะตึงเครียดก่อนที่จะมั่นคงอีกครั้ง 863 00:41:52,468 --> 00:41:54,428 ‎มันคงจะคล้ายการเจรจาต่อรอง 864 00:41:54,512 --> 00:41:56,312 ‎ถ้าคุณคิดว่านี่เป็นการเจรจาต่อรอง 865 00:41:56,388 --> 00:41:59,768 ‎คุณเจรจากับเดเร็ค เชาวินยังไงวะ 866 00:42:00,809 --> 00:42:02,019 ‎เรากำลังพูดถึงอะไรล่ะ 867 00:42:02,603 --> 00:42:03,733 ‎ชายคนนี้... 868 00:42:04,396 --> 00:42:05,806 ‎ผมนึกไม่ออกจริงๆ 869 00:42:05,898 --> 00:42:09,068 ‎มันน่าสนใจ หลายคนพูดว่า 870 00:42:09,151 --> 00:42:12,781 ‎ถ้าเราไม่มีกล้องของตำรวจและโทรศัพท์มือถือ 871 00:42:12,863 --> 00:42:15,913 ‎เราคงไม่มีวันรู้ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นยังไง 872 00:42:15,991 --> 00:42:18,161 ‎และมันจะเป็นการยับยั้งเหตุร้ายเกินกว่าเหตุ 873 00:42:18,244 --> 00:42:21,294 ‎แต่ในกรณีนี้ ไม่ใช่การยับยั้งเหตุร้ายเลย 874 00:42:21,372 --> 00:42:22,712 ‎เรามีความรู้สึก... 875 00:42:22,790 --> 00:42:26,460 ‎และเขายังสอนเจ้าหน้าที่ที่ไปด้วย ‎สอนวิธีจับกุมในที่เกิดเหตุ 876 00:42:26,544 --> 00:42:30,264 ‎- ใช่เลย ‎- สำหรับผม เขากำลังโอ้อวดหน้ากล้อง 877 00:42:30,339 --> 00:42:33,299 ‎"นี่ ฉันจะทำให้ดูว่าวิธีจับกุมทำยังไง ‎ไม่ต้อง ฉันเอาอยู่ 878 00:42:33,384 --> 00:42:35,304 ‎นี่ไง ฉันฆ่าคนได้ด้วยเข่าข้างเดียว" 879 00:42:35,386 --> 00:42:39,466 ‎ส่วนงานนั้นที่ผมเล่าเรื่องจอร์จ ฟลอยด์ 880 00:42:39,557 --> 00:42:41,977 ‎ผมพูดถึงตำรวจด้วย ที่เกาะสแตเทน 881 00:42:42,059 --> 00:42:43,599 ‎ตำรวจที่มองเพื่อนตำรวจด้วยกัน 882 00:42:43,686 --> 00:42:48,476 ‎ฆ่าชายคนหนึ่งโดยไม่ห้ามเขา ‎เพราะรู้ว่ามีกล้องบันทึกภาพแล้ว 883 00:42:48,566 --> 00:42:52,816 ‎ไม่ใช่ว่าผมรังเกียจกล้องนะ ‎แต่ผมไม่อยากได้ความยุติธรรมย้อนหลัง 884 00:42:52,903 --> 00:42:55,413 ‎ผมไม่ได้อยากให้คุณจัดการเขาหลังผมตาย 885 00:42:55,489 --> 00:42:56,869 ‎ผมอยากให้คุณเข้าไปห้าม 886 00:42:56,949 --> 00:42:59,619 ‎ในสองกรณีนี้ที่เราพูดถึงกัน 887 00:42:59,910 --> 00:43:02,790 ‎คุณคิดยังไงกับชาวบ้านที่ยืนอยู่แถวนั้น 888 00:43:02,871 --> 00:43:05,041 ‎ผมไม่อยากตัดสินคุณค่าใดๆ 889 00:43:05,124 --> 00:43:07,504 ‎ผมนึกไม่ถึงว่าจะเห็นอะไรแบบนี้ 890 00:43:07,585 --> 00:43:08,875 ‎เรื่องทั้งหมดนี้เกินจินตนาการ 891 00:43:08,961 --> 00:43:11,341 ‎โดยส่วนตัวผมไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ 892 00:43:11,422 --> 00:43:14,172 ‎ผมไม่อยากตัดสินเขา ‎แต่ผมอยากให้ใครสักคนเข้าไปห้าม 893 00:43:14,258 --> 00:43:15,878 ‎แน่นอน เหมือนทุกคน 894 00:43:17,344 --> 00:43:18,304 ‎จอห์น ครอว์ฟอร์ด 895 00:43:19,388 --> 00:43:21,928 ‎ชายผิวดำที่ถูกฆ่าที่นี่ในร้านวอลมาร์ต 896 00:43:22,016 --> 00:43:23,636 ‎เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย 897 00:43:24,602 --> 00:43:27,272 ‎ถูกตำรวจนายหนึ่งฆ่าที่บีเวอร์ครีก โอไฮโอ 898 00:43:27,730 --> 00:43:29,320 ‎ในเมืองนั้น 899 00:43:29,940 --> 00:43:32,110 ‎มีเหตุการณ์ตำรวจฆ่าคนตายแค่สองครั้ง 900 00:43:32,192 --> 00:43:33,902 ‎ในประวัติศาสตร์ของเมืองนั้น 901 00:43:33,986 --> 00:43:35,776 ‎คนเดียวกันเป็นคนฆ่า 902 00:43:35,863 --> 00:43:38,533 ‎ชายคนแรกที่ถูกยิงเป็นคนขาว 903 00:43:38,616 --> 00:43:42,196 ‎ถ้ามีคนห้ามเขาในตอนนั้น ‎มันคงไม่เป็นประเด็นเหยียดเชื้อชาติ 904 00:43:42,286 --> 00:43:46,116 ‎จะเป็นแค่การใช้อำนาจหน้าที่ ‎เกินขอบเขต บ้าคลั่งเกินไป 905 00:43:46,498 --> 00:43:48,788 ‎จะเป็นเรื่องวิธีการฝึกที่เขาเรียนรู้มา 906 00:43:48,876 --> 00:43:50,456 ‎ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร 907 00:43:50,544 --> 00:43:52,634 ‎ชายคนนี้ก็ฆ่าคนสองคนในหน้าที่ 908 00:43:52,713 --> 00:43:58,093 ‎ซึ่งผมคิดว่าคนในชุมชนส่วนใหญ่ ‎ไม่พอใจที่เกิดเหตุซ้ำสอง 909 00:43:58,177 --> 00:43:59,547 ‎ถ้าจะมีพอใจก็น้อยมาก 910 00:44:00,512 --> 00:44:03,812 ‎วลีที่ว่าชีวิตคนดำสำคัญ จริงๆ หลอกลวง 911 00:44:04,558 --> 00:44:08,648 ‎ปัญหานี้ไม่ใช่ปัญหาเฉพาะ ‎ของคนแอฟริกัน-อเมริกัน 912 00:44:08,729 --> 00:44:10,479 ‎เป็นปัญหาของเราซะส่วนมาก 913 00:44:10,898 --> 00:44:12,188 ‎แต่ไม่ได้จำกัดแค่เรา 914 00:44:12,274 --> 00:44:13,484 ‎และอีกประเด็นคือ 915 00:44:13,567 --> 00:44:17,197 ‎ถ้ารัสเซียกำลังฉวยประโยชน์ ‎จากทัศนะการเหยียดผิวของเรา 916 00:44:17,905 --> 00:44:19,525 ‎เพื่อทำลายความสามัคคีของเรา 917 00:44:19,615 --> 00:44:21,985 ‎คุณคงพิจารณาประเด็นการเหยียดผิว 918 00:44:22,076 --> 00:44:24,286 ‎เป็นเรื่องความมั่นคงระดับชาติไปแล้ว 919 00:44:24,370 --> 00:44:27,250 ‎คุณต้องเปิดโปงให้เห็นหลุมบ่อแล้วอุดมันซะ 920 00:44:27,331 --> 00:44:30,501 ‎ดูแลให้เราเป็นชาติที่มั่นคงเป็นปึกแผ่น 921 00:44:30,584 --> 00:44:32,924 ‎ถ้าคนที่บังคับใช้กฎหมายของเรากำลังคุกเข่า 922 00:44:33,003 --> 00:44:34,553 ‎บนคอของประชาชน แบบนั้น... 923 00:44:34,630 --> 00:44:35,920 ‎เราไม่มีประเทศแล้ว 924 00:44:36,298 --> 00:44:37,628 ‎เราต้องหยุดเรื่องบ้าบอนี้ 925 00:44:37,716 --> 00:44:39,926 ‎เพราะอย่างนี้ไง ประชาชนถึงลงถนน 926 00:44:40,010 --> 00:44:42,970 ‎เพราะพวกเขาอยากกอบกู้ ‎ประเทศของตน มันสมเหตุผลจะตาย 927 00:44:45,265 --> 00:44:49,845 ‎- "ถนนของใคร" ‎- "ถนนของเรา" 928 00:44:49,937 --> 00:44:53,017 ‎แล้วตัวคุณ ชุมชนนี้ เคยมีปัญหากับตำรวจมั้ย 929 00:44:53,107 --> 00:44:56,147 ‎- แน่นอน เรามีปัญหากับตำรวจ ‎- แต่คุณล่ะ โดยส่วนตัวน่ะ 930 00:44:56,235 --> 00:44:57,775 ‎ไม่มีใครแหยมกับผม 931 00:45:00,322 --> 00:45:01,992 ‎ไม่เคยมีตำรวจเรียกคุณหยุดเหรอ 932 00:45:02,074 --> 00:45:04,244 ‎เคยสิ แต่ไม่เคยเกินขอบเขต 933 00:45:04,326 --> 00:45:06,156 ‎ผมเอามือสองข้างไว้บนพวงมาลัยตลอด 934 00:45:06,620 --> 00:45:10,170 ‎ผมพูดจาสุภาพ แต่ที่นี่ไม่เหมือนกัน 935 00:45:10,499 --> 00:45:11,709 ‎ที่นี่คือเมืองเล็ก 936 00:45:11,792 --> 00:45:13,342 ‎พรุ่งนี้ผมก็เจอพวกเขาละ 937 00:45:13,419 --> 00:45:17,169 ‎ถ้าเขาพูดว่า "คุณมีใบขับขี่ ‎มีป้ายทะเบียนหรือเปล่า" "ผมเอง เดฟ" 938 00:45:19,466 --> 00:45:22,256 ‎มันไม่ใช่การเรียกให้หยุดรถแบบทั่วไป 939 00:45:22,678 --> 00:45:24,178 ‎ผมเคยโดนเรียกให้หยุดมั้ย 940 00:45:24,263 --> 00:45:25,893 ‎เวลาผมนั่งในรถของคนอื่น 941 00:45:25,973 --> 00:45:27,563 ‎แล้วเขาไม่รู้ว่าเป็นผม 942 00:45:28,934 --> 00:45:31,814 ‎ใช่ เคย แต่ปกติแล้วไม่มีใครกวนใจผม 943 00:45:31,895 --> 00:45:33,895 ‎พวกเขารู้ ทุกคนรู้จักกัน นี่เมืองเล็กๆ 944 00:45:33,981 --> 00:45:36,111 ‎ถ้าผมทำเรื่องบ้าบอสิ พวกเขาคงหยุดผม 945 00:45:36,191 --> 00:45:37,941 ‎แต่ถ้าปกติ พวกเขาคงไม่ทำ 946 00:45:38,026 --> 00:45:40,276 ‎แล้วถ้าคุณไปอยู่ในเมืองใหญ่กว่านี้ล่ะ 947 00:45:40,362 --> 00:45:41,202 ‎แน่นอน 948 00:45:41,697 --> 00:45:43,867 ‎ผมเคยโดนตำรวจนายหนึ่งล็อกคอ 949 00:45:43,949 --> 00:45:46,909 ‎ในนิวออร์ลีนส์ ตอนนั้นผมทำงานในกองถ่ายหนัง 950 00:45:46,994 --> 00:45:47,914 ‎จริงเหรอ 951 00:45:47,995 --> 00:45:50,285 ‎ใช่ ผมจำได้ว่ากำลังวิ่งจากคลับแห่งหนึ่ง 952 00:45:50,372 --> 00:45:52,042 ‎ไปอีกแห่งในกรีนิช 953 00:45:52,124 --> 00:45:54,714 ‎แล้วมีตำรวจเรียกให้ผมหยุดวิ่ง 954 00:45:55,377 --> 00:45:57,337 ‎ซึ่งการวิ่งไม่ได้ผิดกฎหมาย ผมแค่สายแล้ว 955 00:45:58,464 --> 00:46:00,844 ‎ตำรวจคนนี้ล้วงมือลงไป ‎ในกระเป๋ากางเกงของผม 956 00:46:00,924 --> 00:46:03,724 ‎อย่างที่รู้น่ะ พวกเรานักแสดงตลก ‎ได้รับค่าจ้างเป็นเงินสด 957 00:46:03,802 --> 00:46:06,352 ‎ผมเลยมีเงินสดเยอะมาก 958 00:46:06,430 --> 00:46:08,720 ‎ตำรวจคิดว่าผมค้ายา 959 00:46:08,807 --> 00:46:11,727 ‎และเริ่มเอาเงินของผม 960 00:46:11,810 --> 00:46:12,900 ‎ใส่ในกระเป๋าของเขา 961 00:46:13,145 --> 00:46:16,145 ‎แน่นอน เรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นตลอดเวลา 962 00:46:16,231 --> 00:46:19,861 ‎ไม่ใช่ว่าประชาชนจู่ๆ จะหงุดหงิดโมโห 963 00:46:19,943 --> 00:46:22,863 ‎ความโกรธแค้นนี้มีที่มาที่ไป 964 00:46:22,946 --> 00:46:24,566 ‎ว่าตำรวจไม่ดี 965 00:46:24,656 --> 00:46:27,576 ‎และตำรวจทำลายความไว้วางใจ ‎ที่เรามีต่อสถาบันนี้ 966 00:46:27,659 --> 00:46:30,619 ‎พวกเขาทำเหมือนสถาบัน ‎ไม่มีอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้ 967 00:46:30,704 --> 00:46:33,624 ‎แล้วคุณคิดถึงเรื่องนี้บ้างมั้ยว่า 968 00:46:33,707 --> 00:46:37,037 ‎"ถ้าเรื่องนี้จบไม่สวย ฉันคงตายไปแล้ว" 969 00:46:37,127 --> 00:46:39,417 ‎- คุณเคยคิดแบบนี้หรือเปล่า ‎- แน่นอน 970 00:46:39,671 --> 00:46:42,881 ‎สมัยผมอยู่มัธยมปลาย ‎เป็นช่วงที่โคเคนระบาดหนัก 971 00:46:42,966 --> 00:46:44,586 ‎และในโรงเรียนรัฐของดีซีน่ะ 972 00:46:44,676 --> 00:46:46,216 ‎เราเรียนกฎหมายทั่วไปด้วย 973 00:46:46,303 --> 00:46:48,973 ‎ครูจะสอนเราให้รับมือกับตำรวจ 974 00:46:49,056 --> 00:46:53,016 ‎เพราะการระบาดของโคเคน ‎เป็นอันตรายมากกับเด็กผิวสี 975 00:46:53,977 --> 00:46:55,017 ‎มันมีแบบนั้นจริง 976 00:46:55,103 --> 00:46:58,483 ‎มันคือหน้าที่ของเรา 977 00:46:58,690 --> 00:47:01,150 ‎ที่จะกอบกู้ประเทศชาติ 978 00:47:02,069 --> 00:47:03,989 ‎และคุณรู้ว่าเราต้องทำอะไร 979 00:47:04,071 --> 00:47:06,531 ‎ปีนี้เป็นปีแห่งการเลือกตั้ง เราต้องเอาจริง 980 00:47:06,615 --> 00:47:11,655 ‎แอฟริกัน-อเมริกันที่ร่างกาย ‎สมบูรณ์ดีทุกคนต้องลงทะเบียน 981 00:47:11,745 --> 00:47:13,615 ‎ครอบครองอาวุธโดยถูกกฎหมาย 982 00:47:26,426 --> 00:47:28,886 ‎นั่นคือหนทางเดียวที่พวกเขา ‎จะเปลี่ยนแปลงกฎหมาย 983 00:47:34,643 --> 00:47:36,903 ‎ตอนนี้คุณเขียนเยอะมั้ย 984 00:47:36,979 --> 00:47:39,439 ‎- เชิญเลย ตามสบาย ‎- โอ้โฮ คุณดีที่สุด 985 00:47:43,777 --> 00:47:45,567 ‎ปุ๊นมั้ย เดฟ ล้อเล่นน่า 986 00:47:46,238 --> 00:47:50,198 ‎- ผมไม่มีนะ ‎- ปุ๊นสิ ผมกำลังลอยเลย 987 00:47:50,284 --> 00:47:51,544 ‎ผมอยากจะแย่ 988 00:47:52,578 --> 00:47:54,958 ‎คุณปุ๊นบ่อยแค่ไหน 989 00:47:55,038 --> 00:47:57,828 ‎ไม่บ่อยเท่าที่ทุกคนคิดหรอก ผมอายุ 46 แล้ว 990 00:47:57,916 --> 00:48:00,336 ‎- มันช่วยเรื่องการเขียนมั้ย ‎- ไม่เลย 991 00:48:00,419 --> 00:48:01,959 ‎มันช่วยเรื่องการแสดงมั้ย 992 00:48:02,045 --> 00:48:04,835 ‎ไม่เลย ผมมีความเครียดมหาศาล 993 00:48:04,923 --> 00:48:06,013 ‎แค่ทำงานนี้น่ะ 994 00:48:06,091 --> 00:48:08,551 ‎ซึ่งส่วนใหญ่แล้วผมข่มกลั้นไว้ 995 00:48:08,635 --> 00:48:11,425 ‎ไม่มีใครใช้ชีวิตปลอดความเครียดหรอก 996 00:48:11,513 --> 00:48:12,723 ‎แต่เราจัดการมันได้ 997 00:48:12,806 --> 00:48:16,386 ‎ไม่ใช่เรื่องของผมหรอก ‎แต่อยากรู้ว่าอะไรทำให้คุณเครียด ชีวิตเหรอ 998 00:48:16,476 --> 00:48:18,936 ‎คงเรื่องงานนี่แหละ 999 00:48:19,021 --> 00:48:23,481 ‎คนดูมองข้ามเรื่องอารมณ์ ‎ที่ถูกบั่นทอนไปกับการทำงานนี้ 1000 00:48:23,567 --> 00:48:26,697 ‎ซึ่งผมคิดว่าเราต้องสงวนท่าทีไว้ 1001 00:48:26,778 --> 00:48:29,278 ‎เมื่อคุณดูงานที่ทำเสร็จแล้ว 1002 00:48:30,115 --> 00:48:31,235 ‎การแสดงสักงานของคุณ 1003 00:48:32,451 --> 00:48:35,541 ‎- คุณได้เกี่ยวข้องในการตัดต่อมั้ย ‎- มากๆ 1004 00:48:35,621 --> 00:48:38,831 ‎แล้ววิดีโอนั้นล่ะที่ถูกปล่อยออกมา 1005 00:48:39,917 --> 00:48:41,837 ‎หลังการตายของจอร์จ ฟลอยด์ 1006 00:48:41,919 --> 00:48:44,339 ‎ผมปล่อยออกไปพร้อมคำเตือนนะ 1007 00:48:44,421 --> 00:48:46,301 ‎ผมรู้ว่ามันไม่ใช่งานละเอียด 1008 00:48:46,381 --> 00:48:47,511 ‎แต่ถ้าผมตัดต่อให้มันประณีต 1009 00:48:47,591 --> 00:48:50,181 ‎มันก็จะจริงน้อยลง 1010 00:48:50,260 --> 00:48:51,550 ‎แล้วปฏิกิริยาเป็นไงบ้าง 1011 00:48:51,637 --> 00:48:52,717 ‎ที่ผมได้น่ะเหรอ 1012 00:48:52,804 --> 00:48:55,274 ‎คนส่วนใหญ่โล่งอก 1013 00:48:55,349 --> 00:48:58,809 ‎เพราะมันแตะบางอย่างในความรู้สึกของคนดู 1014 00:48:58,894 --> 00:49:01,404 ‎ซึ่งไม่เคยมีใครพูดถึงในบทสนทนาวงใหญ่กว่านี้ 1015 00:49:01,480 --> 00:49:05,570 ‎ใช่ ซึ่งย้อนกลับไปที่มุมมองของผมต่อเรื่องนี้ซึ่ง 1016 00:49:05,651 --> 00:49:07,491 ‎"มาละ 1017 00:49:07,569 --> 00:49:09,279 ‎ว่าแล้วเชียวว่าต้องมา" 1018 00:49:09,363 --> 00:49:11,993 ‎มันมาจริงๆ นี่ไง จากจุดยืนแบบนั้น 1019 00:49:12,783 --> 00:49:15,493 ‎- ยอดมาก ‎- ขอบคุณครับ 1020 00:49:15,577 --> 00:49:19,667 ‎ผมไม่รู้ว่าจะพูดแบบนี้ยังไง ‎ไม่ให้มันเป็นคำพูดเกินเลย 1021 00:49:19,748 --> 00:49:22,878 ‎แต่เมื่อผมดูงานของคุณ 1022 00:49:24,127 --> 00:49:27,047 ‎ผมไม่เคยเห็นใครทำได้ดีกว่า 1023 00:49:27,130 --> 00:49:28,840 ‎ผมไม่เคยเห็นใครทำได้ดีกว่าจริงๆ 1024 00:49:28,924 --> 00:49:30,724 ‎แต่ ผมมองคุณ... 1025 00:49:30,801 --> 00:49:33,431 ‎- ไม่ หยุดเลย ไม่ๆ ‎- ไม่ เรื่องนี้สำคัญ 1026 00:49:33,929 --> 00:49:35,759 ‎จำครั้งสุดท้ายที่ผมออกรายการของคุณได้มั้ย 1027 00:49:36,932 --> 00:49:39,102 ‎ตอนเลิกรายการ... ผมมาดูอีกในวันนี้ 1028 00:49:39,184 --> 00:49:40,854 ‎เพื่อจะได้นึกถึงว่าตอนนั้นเป็นยังไง 1029 00:49:40,936 --> 00:49:43,226 ‎ตอนนั้นที่ผมนั่งคุยกับคุณ ผมคิดว่า... 1030 00:49:43,313 --> 00:49:46,113 ‎ผมเครียดมาก ผมคิดว่า "เขาคงไม่ชอบฉัน" 1031 00:49:46,817 --> 00:49:47,857 ‎แต่หลังจากนั้นผมมาดู 1032 00:49:47,943 --> 00:49:50,613 ‎ผมก็คิดว่า "เขาชอบฉันมากจริงๆ นะ" 1033 00:49:50,696 --> 00:49:52,406 ‎ทุกคำถามผ่านการคิดมาอย่างดี 1034 00:49:52,864 --> 00:49:56,874 ‎แต่การไปออกรายการของคุณมันน่ากลัว 1035 00:49:56,952 --> 00:49:58,162 ‎รายการที่มีคนดูมากแบบนี้ 1036 00:49:58,245 --> 00:50:02,205 ‎แต่ผมกลับรู้สึกว่าเรานั่งคุยกันจริงๆ 1037 00:50:03,333 --> 00:50:05,593 ‎และการที่คนฉลาดและมีคุณธรรมแบบคุณ 1038 00:50:05,669 --> 00:50:07,839 ‎ซึ่งครั้งที่ผมมาออกรายการกับคุณน่ะ 1039 00:50:07,921 --> 00:50:10,131 ‎เรารู้กันหมดแล้วว่าคุณกำลังจะลาออก 1040 00:50:10,215 --> 00:50:11,585 ‎มันเลยเกิดความรู้สึกว่า 1041 00:50:11,675 --> 00:50:14,965 ‎ผมคงไม่ได้มานั่งคุยกับชายคนนี้ 1042 00:50:15,053 --> 00:50:16,433 ‎ในบริบทแบบนี้อีกแล้ว 1043 00:50:16,513 --> 00:50:18,933 ‎ผมไม่รู้ว่าผมจะได้เจอ ‎เดวิด เลตเทอร์แมนอีกเมื่อไหร่ 1044 00:50:19,016 --> 00:50:21,976 ‎ผมอยากบอกคุณจริงๆ ว่า ‎"ผมดีใจที่เจอคุณทางทีวี 1045 00:50:22,477 --> 00:50:25,687 ‎ผมดีใจที่เจอคุณนอกทีวี ผมดีใจที่รู้ว่าคุณมีตัวตน" 1046 00:50:25,772 --> 00:50:27,822 ‎ผมคิดถึงรายการที่คุณเคยทำในยุค 80 1047 00:50:27,899 --> 00:50:31,149 ‎ผมเคยอยู่ที่นี่ตอนคุณทำ เลต ไนท์ ทางเอ็นบีซี 1048 00:50:31,862 --> 00:50:34,662 ‎แล้วผมก็เริ่มดูรายการของคุณ ผมชอบมาก 1049 00:50:34,740 --> 00:50:36,870 ‎การที่คุณมาอยู่ตรงนี้ตอนนี้ 1050 00:50:37,117 --> 00:50:38,037 ‎น่าทึ่งมากสำหรับผม 1051 00:50:38,744 --> 00:50:42,874 ‎ผมคิดถึงการสัมภาษณ์เจ๋งๆ ‎กับเอ็ดดี้ เมอร์ฟี่และแอนดี้ คอฟแมน 1052 00:50:42,956 --> 00:50:44,536 ‎และทุกคนที่ผมชื่นชม 1053 00:50:45,167 --> 00:50:49,587 ‎และเวทีที่คุณมอบให้ศิลปะแขนงนี้ซึ่งผมรักมากน่ะ 1054 00:50:50,505 --> 00:50:55,465 ‎มันเลยง่ายสำหรับผมที่จะทำสิ่งต่างๆ ‎ถ้าผมเคยเห็นมาก่อน 1055 00:50:55,886 --> 00:50:59,306 ‎และเพราะรายการของคุณ ‎ผมเลยได้เรียนรู้หลายอย่าง 1056 00:50:59,765 --> 00:51:01,385 ‎เพราะผมเคยเห็นมาก่อน 1057 00:51:02,142 --> 00:51:04,102 ‎คุณมีน้ำใจมาก ไม่หรอก มัน... 1058 00:51:05,062 --> 00:51:06,352 ‎- เรื่องจริง ‎- ขอบคุณ 1059 00:51:08,648 --> 00:51:12,398 ‎เราทำรายการนี้มาพักใหญ่ ‎ซึ่งผมไม่รู้ว่าเราจัดไปกี่ครั้ง 1060 00:51:12,486 --> 00:51:16,356 ‎แล้วกำหนดการก็ถูกเลื่อน ถูกขัดจังหวะ 1061 00:51:16,448 --> 00:51:18,238 ‎เหมือนที่ทุกคนโดนน่ะ 1062 00:51:18,325 --> 00:51:19,865 ‎และแต่ละครั้ง 1063 00:51:19,951 --> 00:51:23,081 ‎ผมพอใจเพราะคนที่มานั่งเก้าอี้นี้ 1064 00:51:24,247 --> 00:51:26,537 ‎ฉลาดกว่าผมมาก 1065 00:51:27,250 --> 00:51:32,630 ‎และผมคงต้องบอกว่าชื่อเสียงที่คุณได้มา 1066 00:51:32,714 --> 00:51:37,094 ‎จากงานศิลปะที่คุณเลือกแล้วนี้สมควรแล้ว เพื่อน 1067 00:51:37,177 --> 00:51:38,717 ‎พระเจ้าช่วย ขอบคุณครับ 1068 00:51:38,804 --> 00:51:39,854 ‎พูดจริง 1069 00:51:44,267 --> 00:51:46,137 ‎เดวิด แชปเพลล์ 1070 00:51:46,603 --> 00:51:47,563 ‎เดวิด เลตเทอร์แมน 1071 00:51:50,649 --> 00:51:52,069 ‎ผมรู้สึกเป็นเกียรติครับ 1072 00:51:52,150 --> 00:51:54,280 ‎ไม่ เป็นเกียรติของผม ‎ให้ตาย เป็นเกียรติของผม 1073 00:51:54,361 --> 00:51:57,321 ‎โอเค ของทุกอย่างนี้เป็นของคุณ มาเอาไปด้วย 1074 00:52:25,767 --> 00:52:27,807 ‎คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล