1
00:00:26,151 --> 00:00:30,030
คุณตั้งใจจะแนะนำฉัน
แต่ฉันจะแนะนำคุณเอง

2
00:00:32,449 --> 00:00:33,867
เดวิด เลตเทอร์แมนอยู่ที่นี่ค่ะ

3
00:00:37,078 --> 00:00:40,498
ด้วยสปิริตอันแรงกล้า เดวิด เลตเทอร์แมน
ขอให้ฉันไปออกรายการของเขา

4
00:00:40,582 --> 00:00:42,167
แต่ฉันชอบทำอะไรในแบบของฉันเอง

5
00:00:42,250 --> 00:00:46,546
ฉันเลยหันไปบอกเขาว่า
"คุณมารายการของฉันได้นะ"

6
00:00:46,629 --> 00:00:48,381
ซึ่งนี่คือรายการของฉัน

7
00:00:48,465 --> 00:00:51,509
คุณคิดว่าฉันจะทำให้เพลงรอบนี้พิเศษได้แค่ไหน

8
00:00:51,593 --> 00:00:55,597
ควรพิเศษสุดเท่าที่ฉันจะทำได้ใช่ไหม

9
00:00:57,515 --> 00:00:58,349
โอเค

10
00:01:06,483 --> 00:01:11,196
(เสวนาฮาเฮกับเดวิด เลตเทอร์แมน)

11
00:01:16,659 --> 00:01:20,663
เมื่อก่อนกลัวที่สุดคือโดนไล่ออก
แต่เดี๋ยวนี้เหรอ ก็เข้าท่าดีนะ

12
00:01:20,747 --> 00:01:22,874
ทุกครั้งที่ใครพูดว่า
"เดี๋ยวก็โดนออกหรอก"

13
00:01:22,957 --> 00:01:25,919
หรือ "เดี๋ยวเขาจะไม่ให้ทำเอานะ"
ฉันแบบ "ก็ดีสิ"

14
00:01:26,002 --> 00:01:28,671
ฉันไม่เคยอยากทำ
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำไปทำไม

15
00:01:28,755 --> 00:01:30,715
"รู้ไหม เขายกเลิกแล้วนะ"

16
00:01:30,799 --> 00:01:33,343
ใช่ แบบนั้นรักตายเลย พูดจริงๆ

17
00:01:33,426 --> 00:01:35,553
ตอนใครบอกว่า "ฝนจะตก"
ฉันแบบ "หนักไหมอะ"

18
00:01:35,637 --> 00:01:39,432
คุณบอกให้ตัวเอง
ออกมาจากสิ่งที่ไม่ปรารถนา

19
00:01:39,516 --> 00:01:43,103
หรือบอกให้เข้าไปหา
สิ่งที่ไม่ปรารถนากันแน่ล่ะ

20
00:01:43,186 --> 00:01:45,897
ฉันเกือบบอกให้ตัวเอง
ไม่ต้องมานั่งคุยกับคุณที่นี่แล้ว

21
00:01:45,980 --> 00:01:47,148
ฉันพูดจริงๆ

22
00:01:47,232 --> 00:01:50,777
- ฉันรู้มาตลอด…
- ทำไมถึงอยากปฏิเสธงานนี้

23
00:01:50,860 --> 00:01:53,321
เพราะฉันค่อนข้าง…

24
00:01:54,239 --> 00:01:57,951
ก็แค่ระวังการพูดถึงตัวเองมั้ง

25
00:01:58,034 --> 00:02:02,080
ฉันรู้สึกว่าถ้ามานั่งตรงนี้
ในสถานที่อย่างชาโตว์

26
00:02:02,163 --> 00:02:04,332
ซึ่งเป็นเหมือนบ้านอีกหลังของฉัน
หน้ากองไฟกองนี้

27
00:02:04,415 --> 00:02:06,334
ในลักษณะที่ควรต้องจริงใจ

28
00:02:06,417 --> 00:02:11,089
ฉันก็อยากจะ… อยากจะปลอดภัย
เพราะชีวิตฉันส่วนใหญ่

29
00:02:11,172 --> 00:02:13,216
ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย

30
00:02:13,299 --> 00:02:15,343
เพราะเมื่อมีฝูงชน

31
00:02:15,426 --> 00:02:17,679
วิ่งตามรถทัวร์คอนเสิร์ต

32
00:02:17,762 --> 00:02:22,142
เหมือนการตอกย้ำว่า "มันต้องไปต่อ"

33
00:02:22,225 --> 00:02:23,476
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า

34
00:02:23,560 --> 00:02:25,061
มันไปต่อได้

35
00:02:25,562 --> 00:02:29,691
แต่ถ้า "มันต้องไปต่อ"
ฉันมีชีวิตแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว

36
00:02:29,774 --> 00:02:32,277
และนั่นคือที่ฉันพูดออกไปในงานแกรมมี่

37
00:02:32,360 --> 00:02:35,446
เสร็จจากซ้อมใหญ่
หนึ่งวันก่อนการแสดง

38
00:02:35,530 --> 00:02:37,866
ฉันไปหาโปรดิวเซอร์
เขาถามว่า "ดีใจไหมที่ได้งานนี้"

39
00:02:37,949 --> 00:02:40,285
ฉันว่า "อื้ม ฉันจะทำละกัน"

40
00:02:40,368 --> 00:02:42,745
แล้วทุกคนก็ทำท่าเหมือนจะอ้วก

41
00:02:42,829 --> 00:02:44,956
พวกเขาถามว่า "หมายความว่าไง"

42
00:02:45,039 --> 00:02:47,750
ฉันว่า "ฉันเฉยๆ… คิดว่างั้นนะ"

43
00:02:47,834 --> 00:02:49,961
พวกเขาไม่เชื่อว่าฉันจะพูดแบบนั้น

44
00:02:50,044 --> 00:02:53,006
เพราะ "ฟลาวเวอร์ส"
จะเป็นจุดหลักของงานนี้

45
00:02:53,089 --> 00:02:55,466
มันค่อนข้างสำคัญ
ที่ฉันต้องทำให้เต็มที่

46
00:02:55,550 --> 00:02:57,093
ในงานแกรมมี่คืนนั้น

47
00:02:57,177 --> 00:03:01,097
มันเหมือนเป็นงานเลี้ยงใหญ่
ของผู้หญิงในวงการดนตรีตอนนี้

48
00:03:01,181 --> 00:03:04,475
คุณเป็นเพื่อนกับทุกคนเลยไหม
เข้ากันได้ดี…

49
00:03:04,559 --> 00:03:08,188
ฉันไม่ค่อยอะไรนักหรอก ฉันว่านะ

50
00:03:08,271 --> 00:03:11,608
ฉันไม่ได้สนิทกับกลุ่มเพื่อนศิลปิน

51
00:03:11,691 --> 00:03:14,861
นักแสดง หรือคนดังคนอื่นๆ เท่าไหร่

52
00:03:14,944 --> 00:03:17,989
ไม่ได้รู้สึกเหมือนเป็นคนของฉัน
ตอนอยู่ในห้องนั้น

53
00:03:18,072 --> 00:03:20,742
แต่มีศิลปินบางคน

54
00:03:21,242 --> 00:03:24,621
อย่างบียอนเซ่ ที่เหมือนคุณกับฉัน

55
00:03:25,205 --> 00:03:27,540
คือรู้จักกันมานานแล้ว

56
00:03:27,624 --> 00:03:29,959
ตอนฉันอายุ 15

57
00:03:30,043 --> 00:03:32,587
ฉันเคยแสดงกับบียอนเซ่และสาวๆ ทุกคน

58
00:03:32,670 --> 00:03:37,300
ฉันเคยถูกประกบด้วยริฮานนาและควีนบีย์

59
00:03:37,383 --> 00:03:41,554
และพวกเธอโตๆ กันหมด เป็นสาวสะพรั่ง
อายุคงพอๆ กับฉันตอนนี้

60
00:03:41,638 --> 00:03:44,098
สูงตระหง่านกว่าฉัน สวยไม่มีที่ติ

61
00:03:44,182 --> 00:03:48,978
ส่วนฉันตัวกะเปี๊ยกเดียว สิวเขรอะ
ใส่เหล็กดัดด้านหลังฟัน

62
00:03:49,062 --> 00:03:52,023
และฉันยืนข้างมารายห์ แครีย์
ซึ่งเครื่องเพชรเจิดจรัส

63
00:03:52,106 --> 00:03:55,068
และบียอนเซ่ก็ใจดีกับฉันมาก

64
00:03:55,151 --> 00:03:57,445
แล้วครั้งนี้ พอได้เจอกัน

65
00:03:57,528 --> 00:04:00,114
ฉันพัฒนาความสัมพันธ์

66
00:04:00,198 --> 00:04:02,450
อาจจะลึกซึ้งขึ้นอีกนิดนึง

67
00:04:02,533 --> 00:04:05,662
แต่เราไม่เคยคุยกันแบบนี้
ฉะนั้นตอนนี้คุณอาจจะสนิทกับฉัน

68
00:04:05,745 --> 00:04:10,750
มากกว่าบียอนเซ่สนิทกับฉันซะอีก
แต่บียอนเซ่กับฉัน

69
00:04:10,833 --> 00:04:12,752
เราแค่มีน้ำใจให้กัน
อย่างเสมอต้นเสมอปลาย

70
00:04:12,835 --> 00:04:17,048
ฉันเลยอยู่ในกลุ่มเพื่อนแบบนั้น
แต่มันคือคุณภาพ ไม่ใช่ปริมาณ

71
00:04:17,131 --> 00:04:18,633
ฉันจะไม่อะไรมากกับเรื่องปริมาณ

72
00:04:18,716 --> 00:04:22,971
ผมรู้ว่านี่คือรายการของคุณ
แต่ผมกำลังนึกถึงเรื่องหนึ่ง

73
00:04:23,054 --> 00:04:25,723
- รู้จักจอห์นนี่ คาร์สันนะ
- แน่นอนค่ะ

74
00:04:25,807 --> 00:04:27,600
แต่สำหรับผม จอห์นนี่ คาร์สัน…

75
00:04:28,184 --> 00:04:30,436
ครั้งแรกที่ผมไปออกรายการทูไนท์โชว์

76
00:04:30,520 --> 00:04:33,439
เขานั่งนี่และผมนั่งนั่น
และผมมองเขา

77
00:04:33,523 --> 00:04:36,150
เหมือนกำลังอยู่บนรถเมล์
มันแวบขึ้นมาว่า

78
00:04:36,234 --> 00:04:39,946
"เคยเห็นผู้ชายคนนี้ในแบงก์ห้าดอลลาร์นี่นา
เฮ้ย! นั่นเอบ ลินคอล์น"

79
00:04:40,029 --> 00:04:41,155
- ประมาณนั้นเลย
- ค่ะ

80
00:04:41,239 --> 00:04:43,283
- ผมยังจำขึ้นใจ
- ค่ะ

81
00:04:43,366 --> 00:04:46,286
แต่ไม่รู้อิท่าไหน
เหมือนเขาจะเข้าใจผิด

82
00:04:46,369 --> 00:04:49,080
เขาชวนผมไปทานมื้อค่ำ

83
00:04:49,163 --> 00:04:52,333
เราไปทานมื้อค่ำกัน แล้วครั้งล่าสุดที่ไป

84
00:04:52,417 --> 00:04:54,669
เราล่องขึ้นลงแม่น้ำฮัดสัน
ด้วยเรือยอชต์ของเขา

85
00:04:54,752 --> 00:04:56,504
- นั่นไงล่ะ
- จบเลย

86
00:04:56,587 --> 00:04:59,549
- ผมอึดอัดแทบตาย
- ใช่ไหม บียอนเซ่ก็มีเรือยอชต์

87
00:04:59,632 --> 00:05:02,010
จากทุกคนที่ฉันเลือกคบด้วย
ในงานแกรมมี่

88
00:05:02,093 --> 00:05:03,636
ฉันดันเลือกคนที่มีเรือยอชต์

89
00:05:03,720 --> 00:05:05,638
เราหัวอกเดียวกัน บอกแล้วไง

90
00:05:05,722 --> 00:05:08,141
- ยังกับคู่แฝด ให้ตายสิ
- เราคล้ายกันมาก

91
00:05:08,224 --> 00:05:09,475
(เมคอัพ)

92
00:05:11,185 --> 00:05:12,395
- เอ้อ ไมลีย์
- คะ

93
00:05:13,021 --> 00:05:18,443
แล้วขั้นตอนพวกนี้
มันต่างกับก่อนทัวร์คอนเสิร์ตยังไง

94
00:05:18,526 --> 00:05:20,528
ก็ฉันไม่ได้อยู่ในห้องล็อกเกอร์ไงคะ

95
00:05:20,611 --> 00:05:25,074
- ฉันอยู่ในโรงแรมเก่าแก่แสนสวย
- จริงเหรอ

96
00:05:25,158 --> 00:05:26,909
ก็มีเหตุผลนะ แต่มันเป็นสนามกีฬา

97
00:05:26,993 --> 00:05:28,328
ก็ทุกทีจะอยู่ในห้องล็อกเกอร์

98
00:05:28,411 --> 00:05:30,204
บอกให้ใส่อีแตะตอนอาบน้ำด้วย

99
00:05:30,288 --> 00:05:31,664
ไม่งั้นจะเป็นฮ่องกงฟุต

100
00:05:32,540 --> 00:05:34,208
พวกเขาว่า "เก่งนะ อยู่นี่ได้

101
00:05:34,292 --> 00:05:35,960
ทีมฟุตบอลทั้งโขยงอยู่ห้องนี้"

102
00:05:36,044 --> 00:05:40,548
ฉันก็แบบ "ฉันไม่อยากอาบน้ำ
กับทีมฟุตบอลทั้งโขยงนะ"

103
00:05:40,631 --> 00:05:45,470
ถ้าต้องทำแบบนี้ไปตลอดทั้ง…

104
00:05:45,553 --> 00:05:49,223
สมมติว่าทั้งสี่ปีข้างหน้า
เป็นงานเล็กๆ ทั่วประเทศ

105
00:05:49,307 --> 00:05:51,851
เหมือนที่จะแสดงให้เราดูคืนนี้

106
00:05:51,934 --> 00:05:53,603
คิดว่าไหวไหม

107
00:05:53,686 --> 00:05:57,023
ฉันว่าความเบื่อ

108
00:05:57,648 --> 00:05:58,816
จะฆ่าฉันตายก่อน

109
00:05:58,900 --> 00:06:02,779
ฉันไม่อยากรับปากว่าสี่ปีนะ

110
00:06:02,862 --> 00:06:04,697
เผื่อจะเบื่อซะก่อน

111
00:06:04,781 --> 00:06:05,782
อ้อ

112
00:06:06,324 --> 00:06:07,533
เพราะมันเป็นไปได้

113
00:06:07,617 --> 00:06:10,119
แต่คุณก็ยังจะทำสิ่งที่คุณชอบ การแสดงดนตรี

114
00:06:10,203 --> 00:06:13,247
เผื่อว่าบางที หลังสองปีครึ่ง
คุณอาจจะไม่ค่อยชอบ

115
00:06:13,331 --> 00:06:14,665
เท่าสองปีครึ่งที่ผ่านมาก็ได้

116
00:06:14,749 --> 00:06:16,250
แล้วคุณก็อาจจะหยุดไปเลย

117
00:06:16,334 --> 00:06:17,335
คุณคงไม่ตัดสินใจ

118
00:06:17,418 --> 00:06:19,170
กลับไปเมดิสัน สแควร์ การ์เดน

119
00:06:19,253 --> 00:06:22,632
หรือไม่ก็เดอะริทซ์ หรือโฟร์ซีซันส์
หรือที่อื่นที่มีห้องสวยๆ

120
00:06:22,715 --> 00:06:27,637
แต่พอถึงจุดหนึ่งความลับก็จะแตก
เพราะตอนนี้มีแต่คนที่ได้รับเชิญเท่านั้น

121
00:06:28,137 --> 00:06:29,389
มันพิเศษมาก

122
00:06:29,472 --> 00:06:31,099
ฉะนั้นตอนนี้มันคือของสูง

123
00:06:33,393 --> 00:06:35,520
เราอยู่กันที่ชาโตว์ มาร์มงต์

124
00:06:35,603 --> 00:06:39,315
นี่คือคุณ คือที่ของคุณ
อะไรดึงดูดคุณ อะไรมัดใจคุณ

125
00:06:39,899 --> 00:06:41,609
ความน่าอยู่ของมันเหรอ

126
00:06:41,692 --> 00:06:42,944
ใช่ค่ะ

127
00:06:43,027 --> 00:06:45,822
หนึ่งเลย ฉันชอบคนที่เดินผ่านประตูเข้ามา

128
00:06:45,905 --> 00:06:48,199
เพราะคุณไม่มีทางรู้เลยว่า
นั่นคือใครกันแน่

129
00:06:48,282 --> 00:06:53,830
และที่แน่ๆ มันคือตำนาน
มันคือโรงแรมมีชื่อในแอลเอ

130
00:06:53,913 --> 00:06:55,373
ซึ่งไม่ได้ได้มาง่ายๆ

131
00:06:55,456 --> 00:06:56,958
สร้างตั้งแต่ปี 1929

132
00:06:57,041 --> 00:07:00,336
- ใช่ มีประวัติยาวนาน
- เริ่มจากอะพาร์ตเมนต์จนเป็นโรงแรม

133
00:07:00,420 --> 00:07:02,672
เพื่อนผม เมื่อหนึ่งปีก่อน

134
00:07:02,755 --> 00:07:04,799
ราวๆ หนึ่งปีก่อน บอกว่า

135
00:07:04,882 --> 00:07:09,095
"ไมลีย์แสดงอยู่ที่ล็อบบี้ของชาโตว์ มาร์มงต์

136
00:07:09,178 --> 00:07:11,931
และเธอกำลังเล่นให้ดู…"
ไม่รู้สิ

137
00:07:12,014 --> 00:07:15,560
คุณพยายามจะลองอะไรบางอย่าง
ซึ่งบางคนบอกว่ามันเป็นช่วงรอ

138
00:07:15,643 --> 00:07:17,019
การปรากฏตัวที่งานแกรมมี่

139
00:07:17,103 --> 00:07:18,855
- ถ้าที่นี่ทำได้ดี คุณอาจจะ…
- ใช่

140
00:07:18,938 --> 00:07:19,856
- จริงเหรอ
- ทำนองนั้น

141
00:07:19,939 --> 00:07:23,484
ฉันเคยไปแสดงที่เม็กซิโกซิตี

142
00:07:23,568 --> 00:07:27,572
หนึ่งปีนับจากที่ฉันจะเริ่มเล่นที่ชาโตว์ มาร์มงต์

143
00:07:27,655 --> 00:07:29,824
และมันเป็นประสบการณ์ที่ยากมากสำหรับฉัน

144
00:07:29,907 --> 00:07:33,035
ตอนนั้นเพิ่งจะปลดล็อกโควิดใหม่ๆ

145
00:07:33,911 --> 00:07:37,582
และมีคนมากว่า 130,000 คน

146
00:07:37,665 --> 00:07:39,083
- ซึ่งมัน…
- เม็กซิโกซิตี

147
00:07:39,167 --> 00:07:40,877
มันล้นหลามมากสำหรับฉัน

148
00:07:40,960 --> 00:07:42,170
พบปะกันอย่างใกล้ชิด

149
00:07:42,253 --> 00:07:45,631
เป็นการแสดงที่มีจำนวนคน
มากที่สุดของคุณหรือยัง

150
00:07:45,715 --> 00:07:48,384
อาจจะค่ะ ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง

151
00:07:48,468 --> 00:07:52,680
ฉันทัวร์ ฉันแสดง
ฉันอยู่ในสนามกีฬามาตลอดชีวิต และ…

152
00:07:52,763 --> 00:07:55,099
- สุดยอดไปไหม
- ถูกโดดเดี่ยว

153
00:07:55,183 --> 00:07:56,976
ตลอดชีวิตคุณอยู่แต่ในสนามกีฬา

154
00:07:57,059 --> 00:08:01,772
นอกจากนักกีฬาอาชีพบางประเภทแล้ว
ไม่มีใครอ้างสิทธิ์นั้นได้เลย แม้แต่นักกีฬาทั่วไป

155
00:08:01,856 --> 00:08:04,108
- แม้แต่ตอนที่ฉันยังเด็ก…
- บ้าไปแล้ว

156
00:08:04,192 --> 00:08:09,322
พ่อจะสอนฉันเหมือนเป็นนางสิงห์
และอุ้มฉันไว้ท่ามกลางฝูงชน และ…

157
00:08:09,405 --> 00:08:10,865
- เป็นนางสิงห์
- เป็นนางสิงห์

158
00:08:10,948 --> 00:08:13,618
และฉันรักเรื่องนั้นมาตลอด

159
00:08:13,701 --> 00:08:16,162
ฉันไม่เคยโยเย
เพราะฉันเองก็อยากทำ

160
00:08:16,245 --> 00:08:18,664
ฉันชอบเรื่องนั้นมาก
แล้วพอฉันโตพอ

161
00:08:18,748 --> 00:08:21,292
ที่จะ "หนีพี่เลี้ยง" อย่างที่พ่อเรียก
ฉันก็ทำเลย

162
00:08:21,375 --> 00:08:24,837
ฉันพาตัวเองออกไป
พยายามคว้าไมค์มาร้องเพลง

163
00:08:24,921 --> 00:08:27,673
ฉันเลยอยู่ท่ามกลางฝูงชน
และสนามกีฬามาตลอด

164
00:08:27,757 --> 00:08:31,719
แต่พอมีมาตรการปิดเมือง
และถูกกักตัวอยู่ปีกว่า

165
00:08:31,802 --> 00:08:35,765
แล้วพอไปรวมกับคน 130,000 คน

166
00:08:35,848 --> 00:08:37,558
มันกลายเป็นท่วมท้นมาก

167
00:08:37,642 --> 00:08:39,769
ฉันไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันยังไงดี

168
00:08:39,852 --> 00:08:41,812
มันทำให้ฉันกังวลมาก

169
00:08:41,896 --> 00:08:43,397
แต่การไปที่ชาโตว์

170
00:08:43,481 --> 00:08:47,151
เราไปแสดงที่นั่น
เหมือนตอนฉันไปแสดงที่เม็กซิโก

171
00:08:47,235 --> 00:08:52,031
ซึ่งเป็นเดือนพฤศจิกายน
และอีกหนึ่งปีต่อมา เดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว

172
00:08:52,114 --> 00:08:54,909
ฉันก็แสดงครั้งแรกที่ชาโตว์
ฉันตัดสินใจทำมัน

173
00:08:54,992 --> 00:08:57,161
ก่อนวันเกิดฉันสองสามวัน

174
00:08:57,245 --> 00:08:59,247
เป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเอง

175
00:08:59,330 --> 00:09:02,333
เพื่อเรียกความรักในการแสดงดนตรี
ของฉันกลับคืนมา

176
00:09:02,416 --> 00:09:05,461
และเพื่อตอกย้ำว่า
นอกจากดนตรีจะมีไว้

177
00:09:05,545 --> 00:09:09,006
เพื่อคนเป็นแสนเป็นล้าน
เหมือนตอนแสดงที่งานแกรมมี่แล้ว

178
00:09:09,090 --> 00:09:11,175
มันก็ยังมีไว้แค่สำหรับเพื่อน
และครอบครัวได้ด้วย

179
00:09:11,259 --> 00:09:15,096
- หรือแค่เป็นของขวัญให้ตัวเอง
- แต่จุใจเท่ากัน หรืออาจจะมากกว่า

180
00:09:15,179 --> 00:09:18,558
เพราะโดยธรรมชาติ
"คนเหล่านี้ได้เป็นเพื่อนคุณไปแล้ว"

181
00:09:18,641 --> 00:09:19,767
ไม่ใช่แค่…

182
00:09:19,850 --> 00:09:23,145
ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี
มีคน 130,000 คนดูคุณร้องเพลง

183
00:09:23,229 --> 00:09:26,315
คุณรู้จักชาโตว์ มาร์มงต์
ก่อนมาทำงานที่ล็อบบี้ใช่ไหม

184
00:09:26,399 --> 00:09:28,150
ค่ะ ฉันมีช่วงเวลาดีๆ ที่นี่เยอะมาก

185
00:09:28,234 --> 00:09:30,653
แล้วนี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ง
มันมีประวัติศาสตร์

186
00:09:30,736 --> 00:09:34,574
สำหรับฉันแล้ว ฉันรู้สึกเหมือน…

187
00:09:34,657 --> 00:09:37,827
เหมือนกำแพงของที่นี่พูดได้

188
00:09:37,910 --> 00:09:41,998
สีหน้าคุณเปลี่ยนชัดเจน
ตอนคุณพูดว่ามีช่วงเวลาดีๆ ที่นี่

189
00:09:42,081 --> 00:09:44,917
- ใช่ค่ะ
- ซึ่งผมเข้าใจได้เลย

190
00:09:45,001 --> 00:09:46,544
ใช่ ฉันมีช่วงเวลาดีๆ ที่นี่

191
00:09:50,047 --> 00:09:53,634
ผมตื่นเต้นมากที่มีโอกาสได้คุยกับคุณ

192
00:09:53,718 --> 00:09:55,886
ผมมีเหตุผลส่วนตัว
ซึ่งมันทั้งประหลาด

193
00:09:55,970 --> 00:09:57,805
และน่าสนใจว่าทำไมผมถึงตื่นเต้น

194
00:09:57,888 --> 00:09:59,890
และไม่คิดว่าจะมีใครเข้าใจพลังงานนี้

195
00:10:00,474 --> 00:10:03,561
คุณกับผมเคยเจอกันมาแล้ว

196
00:10:03,644 --> 00:10:06,897
รู้สึกจะแค่ครั้งเดียวหรือสองครั้งก่อนหน้านี้

197
00:10:06,981 --> 00:10:09,483
ผมเคยทำรายการในซีบีเอสทุกคืน

198
00:10:09,567 --> 00:10:12,945
คุณเคยเป็นแขกรับเชิญในรายการ
และน่าจะเป็นปี 2010

199
00:10:13,029 --> 00:10:13,904
ใช่ค่ะ

200
00:10:13,988 --> 00:10:17,241
นี่คือคนเก่ง ไมลีย์ ไซรัสผู้น่ารัก ทุกท่าน

201
00:10:19,118 --> 00:10:20,661
- ปี 2010
- ผมจำได้ว่าปี 2010

202
00:10:20,745 --> 00:10:23,664
เพราะทุกอย่างที่ฉันใส่
และทรงผมฉัน

203
00:10:23,748 --> 00:10:25,833
- ใช่
- ซึ่งเดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว

204
00:10:25,916 --> 00:10:27,752
ไม่ว่าจะสำหรับฉันหรือใครๆ

205
00:10:27,835 --> 00:10:29,378
- ตอนนั้นอายุ 17 ไหม
- ใช่ค่ะ

206
00:10:29,462 --> 00:10:32,715
ผมเลยอยากรู้จากคุณตอนนี้ว่า
คุณมีมุมมองยังไง

207
00:10:32,798 --> 00:10:33,966
ตอนนั้นคุณทำอะไรอยู่

208
00:10:34,050 --> 00:10:39,138
คุณอยู่ที่ไหนตอนอายุ 17
ซึ่งคุณอยู่หลายที่เลยใช่ไหม

209
00:10:39,221 --> 00:10:43,809
ชีวิตฉันตอนนั้น
ถือว่าเป็นเด็กที่ยุ่งมากคนหนึ่ง

210
00:10:43,893 --> 00:10:47,897
- ยังเล่นละครอยู่
- ค่ะ ฉันยังเล่นละครอยู่

211
00:10:47,980 --> 00:10:48,939
ก่อนจะเลิกไป

212
00:10:49,023 --> 00:10:51,067
ใช่ ฉันว่าฉันเพิ่งจะค้นพบ

213
00:10:51,150 --> 00:10:53,569
ตัวตนของฉันจากตัวละครตัวนั้น

214
00:10:53,653 --> 00:10:56,364
เพราะเกือบตลอดเวลาที่ฉันเป็นตัวเอง
ฉันเล่นเป็นตัวละครตัวนั้น

215
00:10:57,531 --> 00:10:58,824
และคล้ายกับว่า…

216
00:10:59,408 --> 00:11:02,995
มันเปลี่ยนฉันไป
ในแบบที่ฉันพัฒนา

217
00:11:03,579 --> 00:11:06,207
ตัวละคร
พอๆ กับที่ฉันพัฒนาตัวฉันเอง

218
00:11:06,290 --> 00:11:10,211
ฉันรู้สึกเหมือนฉันผสานเข้ากับตัวละครตัวนั้น

219
00:11:10,294 --> 00:11:13,214
คล้ายตัวละครตัวนั้นมีชีวิตขึ้นมา
จนเกือบจะเป็นฉันตอนนี้

220
00:11:13,297 --> 00:11:16,425
ใช่ ฉันเปลี่ยนไปมาก
จากคนที่เคยนั่งกับคุณ

221
00:11:16,509 --> 00:11:17,718
เมื่อหลายปีก่อน

222
00:11:17,802 --> 00:11:20,971
แต่ก็ยังมีอีกเยอะที่ยังอยู่
และยังเป็นเหมือนเดิม

223
00:11:21,055 --> 00:11:26,060
สำหรับผมมันเป็นประสบการณ์ที่ดีนะ
แล้วสำหรับคุณล่ะ

224
00:11:26,644 --> 00:11:30,189
- ฉันจำมันได้ แต่ฉันว่า…
- เข้าใจพูดดีจัง

225
00:11:30,272 --> 00:11:34,235
คืออย่างงี้ ฉันจำได้ว่ามีบางอย่าง

226
00:11:34,318 --> 00:11:39,156
ที่ฉันคิดว่ามันเจ๋งสุดๆ ในสมัยปี 2010

227
00:11:39,240 --> 00:11:43,494
แล้วตอนนี้พอเห็นตัวเองในรูป
ตอนนั่งอยู่ข้างคุณ

228
00:11:44,328 --> 00:11:46,455
ฉันไม่ต้องทำผมแบบนั้นอีกแล้ว

229
00:11:46,539 --> 00:11:50,167
- ก็อาจจะเหมือนผม
- หรือสวมกางเกงหนังขาบาน

230
00:11:50,251 --> 00:11:53,129
ฉันแค่อยากให้คนรู้ว่า
ฉันไม่ใช่ฮันนาห์ มอนแทนา

231
00:11:53,212 --> 00:11:58,884
และฉันคิดว่าเงาของฮันนาห์
อย่างกระโปรงพองๆ กับรองเท้าดร.มาร์ติน

232
00:11:58,968 --> 00:12:02,930
ฉันอยากให้ทุกคนรู้ว่าฉันไม่ใช่คนคนนั้น

233
00:12:03,013 --> 00:12:04,932
ช่วงนั้นเป็นจุดเริ่มต้น
หรือเป็นช่วงตั้งไข่

234
00:12:05,015 --> 00:12:08,853
หรือคุณพาตัวเอง
ออกมาจากตัวตนนั้นสักระยะหนึ่งแล้ว

235
00:12:08,936 --> 00:12:11,689
ฉันว่าตอนฉันเจอคุณ ก็น่าจะ

236
00:12:13,274 --> 00:12:16,569
หนึ่งหรือสองปีแล้วที่ฉัน…

237
00:12:16,652 --> 00:12:17,903
- เบนเข็มไป
- ใช่

238
00:12:17,987 --> 00:12:19,697
ฉันไม่ค่อยได้ออกจากรายการมากนัก

239
00:12:19,780 --> 00:12:22,199
แต่ก็เริ่มได้รู้ได้ลองบ้างแล้ว

240
00:12:22,283 --> 00:12:24,952
และที่แน่ๆ ตอนเจอคุณน่ะ
ฉันเมาไปแล้ว

241
00:12:25,035 --> 00:12:27,163
ฉันดื่มไป หรืออาจจะสูบปุ๊นไป

242
00:12:27,246 --> 00:12:30,082
และฉันจำได้แม่นว่า
โปรดิวเซอร์ในกองถ่าย

243
00:12:30,166 --> 00:12:34,879
พูดว่า "ผมบอกได้เลยว่าสิงโตตัวนี้
ไม่กลับเข้ากรงแล้ว"

244
00:12:34,962 --> 00:12:38,132
เพราะฉันเพิ่งจะพบ
ความไม่เชื่องในตัวฉัน

245
00:12:38,215 --> 00:12:39,592
และฉันไม่เคยคิดถึงมันมาก่อน

246
00:12:39,675 --> 00:12:41,761
"สิงโตตัวนี้ไม่กลับเข้ากรงแล้ว"

247
00:12:41,844 --> 00:12:44,180
และฉันจำได้ว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป

248
00:12:44,263 --> 00:12:48,058
ตอนฉันเริ่มสัมผัสประสบการณ์ชีวิต

249
00:12:48,142 --> 00:12:50,394
- แล้ว…
- ประสบการณ์ของเด็กอายุสิบเจ็ด

250
00:12:50,478 --> 00:12:51,604
ใช่

251
00:12:56,692 --> 00:13:00,613
คุณคิดว่าตัวเองตอนเด็ก
เป็นคนเปิดเผยกว่านี้มาก

252
00:13:00,696 --> 00:13:02,031
- ใช่
- คุณอยากเปิดเผย

253
00:13:02,114 --> 00:13:05,117
เพราะรู้สึกว่ามันพิสูจน์
ว่าคุณจริงใจต่อตัวเอง ต่อโลก

254
00:13:05,201 --> 00:13:06,035
ฉันรู้จักแค่นั้น

255
00:13:06,118 --> 00:13:08,120
ฉันรู้จักแต่ความจริงใจ

256
00:13:08,204 --> 00:13:10,873
พ่อแม่ฉัน แม่ฉัน
ซึ่งเดี๋ยวคุณจะได้เจอ…

257
00:13:10,956 --> 00:13:13,417
- ทิช
- ทิช เธอมีแต่ความจริงใจ

258
00:13:13,501 --> 00:13:16,337
เธอเป็นคนแบบอื่นไม่เป็น
เว้นแต่เป็นตัวเธอเอง

259
00:13:16,420 --> 00:13:18,631
แม่เป็นผู้หญิงที่อบอุ่นที่สุด

260
00:13:18,714 --> 00:13:22,343
เป็นคนมีเสน่ห์ ร่าเริง และจริงใจที่สุด

261
00:13:22,968 --> 00:13:27,014
และฉันคิดจริงๆ ว่าฉันได้แม่มา
แต่ทุกสิ่งที่ฉันรู้สึก

262
00:13:27,097 --> 00:13:31,477
ฉันเคยคิดว่ามีอะไรก็ต้องเล่าให้หมด
เพราะมันคือความจริงใจ

263
00:13:31,560 --> 00:13:36,273
แต่ตอนนี้ ฉันรู้แล้วว่าดอลลี่
ซึ่งเป็นแม่ทูนหัวของฉันทำได้ดีที่สุด

264
00:13:36,357 --> 00:13:38,108
เธอคือดอลลี่

265
00:13:38,192 --> 00:13:41,111
เธอเป็นตัวของตัวเอง แต่ก็มีหลายเลเยอร์

266
00:13:41,695 --> 00:13:43,113
มันให้ความรู้สึกว่า

267
00:13:43,614 --> 00:13:47,618
เรารู้สึกใกล้ชิดกับเธอมาก
แต่เราไม่รู้สึกว่าเรารู้จักเธอเลย

268
00:13:48,244 --> 00:13:51,539
ยังมีอะไรๆ ที่ทำให้เธอเป็นของสูงอยู่

269
00:13:52,414 --> 00:13:55,709
- รวมทั้งเรื่องความสัมพันธ์ด้วย
- งั้นมาคุยเรื่องดอลลี่กัน

270
00:13:55,793 --> 00:13:57,795
เพราะมันยากที่จะพูดถึงดอลลี่ พาร์ตัน

271
00:13:57,878 --> 00:14:00,422
- แล้วก็ปัดตกไป
- เหมือนกับ "ดอลลี่ พาร์ตันนั่นอะนะ"

272
00:14:00,506 --> 00:14:02,383
"ไม่ ไม่ใช่ดอลลี่ พาร์ตันนั่นอะนะ"

273
00:14:02,466 --> 00:14:05,636
ความสัมพันธ์เริ่มต้นขึ้นตอนคุณยังเล็กๆ เลย

274
00:14:05,719 --> 00:14:07,805
สามขวบ ห้าขวบ แปดขวบ

275
00:14:07,888 --> 00:14:11,350
ฉันจำตอนเจอกันครั้งแรกไม่ได้แล้ว
ฉันยังเล็กมาก

276
00:14:11,433 --> 00:14:14,979
พ่อฉันกับเธอทำงานด้วยกัน
สมัยยุค 90 แล้วจากนั้น…

277
00:14:15,062 --> 00:14:17,648
ที่บอกว่า "ทำงานด้วยกัน"
คือทัวร์คอนเสิร์ตด้วยกัน

278
00:14:17,731 --> 00:14:21,110
ค่ะ พวกเขาเล่นดนตรีด้วยกัน
และรู้สึกว่าพ่อจะร่วมทัวร์กับเธอด้วย

279
00:14:21,193 --> 00:14:25,197
แล้วพอเธอเล่นเป็นป้าฉัน
เธอเล่นเป็นแม่ทูนหัวฉันในละคร

280
00:14:25,281 --> 00:14:26,365
มันลงตัวมาก

281
00:14:26,448 --> 00:14:28,534
นี่คือที่ฉันบอกว่าตัวละครของฉัน

282
00:14:29,076 --> 00:14:32,121
ซึมซับสู่ตัวตนที่แท้จริงของฉัน

283
00:14:32,204 --> 00:14:33,122
มันมีส่วน

284
00:14:33,205 --> 00:14:35,416
เพราะฉันกำลังพัฒนา

285
00:14:35,499 --> 00:14:38,460
ความเป็นมนุษย์ปุถุชน
ในช่วงกำลังสวมบทตัวละครตัวหนึ่ง

286
00:14:38,544 --> 00:14:40,462
ส่วนหนึ่งของฉัน
ซึ่งฉันไม่เคยแยกขาด

287
00:14:40,546 --> 00:14:41,964
ส่วนหนึ่งของฉันคือตัวละครตัวนั้น

288
00:14:42,047 --> 00:14:45,092
รวมถึงบางส่วนในความสัมพันธ์
ระหว่างฉันกับดอลลี่ด้วย

289
00:14:45,175 --> 00:14:48,095
ฮันนาห์ มอนแทนาโด่งดัง
ในเรื่องใส่วิกสีบลอนด์

290
00:14:48,178 --> 00:14:51,891
และมีอีกหนึ่งบุคลิกที่เธอสามารถปิดได้

291
00:14:51,974 --> 00:14:56,186
เธอเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาตอนกลางวัน
และใช้ชีวิตซูเปอร์สตาร์ในตอนกลางคืน

292
00:14:56,270 --> 00:15:00,816
และฉันรู้เลยว่านั่นคือสิ่งที่ดอลลี่
ทำมาเกือบตลอดทั้งชีวิต

293
00:15:00,900 --> 00:15:04,695
เธอสวมวิกอยู่ตลอดเวลา
และเธอกำลังสวม "ดอลลี่" อยู่

294
00:15:04,778 --> 00:15:07,823
- ไม่เกี่ยวกับ…
- เธอสวม "ดอลลี่" อยู่

295
00:15:07,907 --> 00:15:14,788
ไม่เกี่ยวกับภาพที่แสดงออกมา
จากตัวละครที่เธอสร้างขึ้น

296
00:15:14,872 --> 00:15:17,833
คุณอธิบายเกี่ยวกับเธอได้เห็นภาพมาก

297
00:15:17,917 --> 00:15:22,463
ผมคิดว่าผมรู้รอบแล้ว
แต่ก็ยังไม่รอบซะทีเดียว

298
00:15:22,546 --> 00:15:26,342
เล่าเรื่องที่เราฟังแล้วต้องลืมหายใจ

299
00:15:26,425 --> 00:15:27,801
เกี่ยวกับดอลลี่หน่อย

300
00:15:27,885 --> 00:15:30,054
- ผมว่าเรื่องแรกเลยคือดอลลีวูด
- ใช่

301
00:15:30,137 --> 00:15:32,640
เหมือนพวกเขาพิมพ์แบงก์กัน
ตรงนั้นเลยใช่ไหม

302
00:15:32,723 --> 00:15:34,683
ดอลลีวูด หนึ่งในเรื่องที่ฉันพอจะเล่าได้

303
00:15:34,767 --> 00:15:37,019
คือเธอกินข้าวดอลลีวูดบ่อยมาก

304
00:15:37,603 --> 00:15:40,356
ถ้าถามว่าอยากกินข้าวเที่ยงที่ไหนดี มันจะ…

305
00:15:40,439 --> 00:15:42,274
เธอกินข้าวดอลลีวูด

306
00:15:42,358 --> 00:15:45,152
ฉันคิดว่าเรื่องดอลลี่
ที่ฉันเล่าให้คุณฟังได้

307
00:15:46,737 --> 00:15:50,324
โดยไม่ก้าวล่วงความสัมพันธ์
ของเรากับทุกคนคือ

308
00:15:50,407 --> 00:15:52,993
เธอไม่กลัวการคุยเรื่องยากๆ เลย

309
00:15:53,577 --> 00:15:55,663
ขอตัวอย่างการคุยเรื่องยากๆ หน่อย

310
00:15:55,746 --> 00:15:57,456
เรื่องยากๆ ที่ฉันคุยกับเธอ

311
00:15:57,539 --> 00:16:00,709
ฉันบอกเธอว่า
"ไม่รู้จะเล่นที่งานแกรมมี่ดีไหม"

312
00:16:00,793 --> 00:16:03,837
แล้วเธอก็บอกว่า
"ต้องดีสิ เธอต้องเล่นที่งานแกรมมี่

313
00:16:03,921 --> 00:16:07,007
และเธอจะไม่ใช่แค่โชว์ตัว
แต่เธอจะต้องโชว์ฝีมือ

314
00:16:07,091 --> 00:16:11,011
เธอจะต้องเป็นทุกอย่างที่บอกว่า
คุณอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว"

315
00:16:11,095 --> 00:16:13,514
และเธอพูดว่า
"อย่าลืมเรื่องสวยล่ะ"

316
00:16:13,597 --> 00:16:16,934
"ผมเผ้า เมคอัพ ทุกสิ่งอย่าง"

317
00:16:17,017 --> 00:16:22,189
มันคือเกราะสำหรับเรา
แล้วก็ทิ้งท้ายว่า

318
00:16:22,272 --> 00:16:25,317
เธอมีวิธีพูดที่ดีนะ
เธอพูดประโยคนี้กับฉันตลอด

319
00:16:25,401 --> 00:16:28,320
"เธอเป็นเธอ ฉันเป็นฉัน
แล้วเราจะเป็นเราด้วยกัน"

320
00:16:28,404 --> 00:16:30,114
เธอไม่ได้บอกให้ฉันเป็นดอลลี่

321
00:16:30,197 --> 00:16:33,075
ไม่ได้บอกให้ฉันทำตัวเลิศหรู
ซ่อนอยู่หลังความระยิบระยับและทรงผม

322
00:16:33,158 --> 00:16:34,910
เธอบอกให้ฉันเป็นฉัน

323
00:16:39,123 --> 00:16:41,333
เรื่องของความแกลม
ที่ฉันรู้สึกว่าน่าสนใจ

324
00:16:41,417 --> 00:16:43,627
- เพราะฉันรู้ว่าคุณศึกษา…
- คุณเรียกมันว่าแกลม

325
00:16:43,711 --> 00:16:45,504
- ซึ่งก็คือการแต่งหน้า
- แกลม

326
00:16:45,587 --> 00:16:48,298
ใช่ แต่อย่างที่เราพูดกัน
มันมีเจตนา

327
00:16:48,382 --> 00:16:50,884
- เขาเพิ่งแต่งหน้าบอกบุญไม่รับให้ผม
- มันแกลม

328
00:16:50,968 --> 00:16:53,971
- เขามองผมเหมือน…
- มันไม่ใช่การแต่งหน้า

329
00:16:54,054 --> 00:16:55,514
"มันแกลม"

330
00:16:55,597 --> 00:16:56,432
ผมขอโทษ

331
00:16:56,515 --> 00:16:59,685
แต่คุณต้องเคยศึกษาฉัน
ก่อนที่เราจะมาคุยกัน

332
00:16:59,768 --> 00:17:01,186
ฉันยังศึกษาคุณเลย

333
00:17:01,270 --> 00:17:04,148
และคุณดูไม่เปลี่ยนเลย
มานานมากๆ

334
00:17:04,231 --> 00:17:05,232
ดีหรือไม่ดีล่ะ

335
00:17:05,315 --> 00:17:09,987
- ไม่ใช่ดีหรือไม่ดี ก็แค่ข้อเท็จจริง
- ขึ้นอยู่กับว่าตอนแรกหน้าตาเป็นยังไง

336
00:17:10,070 --> 00:17:12,448
ที่ฉันจะสื่อคือ

337
00:17:12,531 --> 00:17:15,784
ฉันคุ้นกับการเตรียมตัวให้พร้อม

338
00:17:15,868 --> 00:17:17,619
มันเป็นสิ่งที่ฉันทำมาตลอดชีวิต

339
00:17:17,703 --> 00:17:21,040
เป็นสิ่งที่ฉันรู้ดีไม่แพ้เรื่องอื่นๆ ที่ฉันรู้

340
00:17:21,123 --> 00:17:24,460
ซึ่งหมายถึงฉันใช้เวลาเตรียมตัว
นานกว่าที่ฉันขับรถมาที่นี่อีก

341
00:17:24,543 --> 00:17:27,212
ฉันรู้ว่าต้องเตรียมตัว นึกออกนะ

342
00:17:27,296 --> 00:17:31,425
ผมขอถามคุณ "เดสตินี โฮป ไซรัส"

343
00:17:31,508 --> 00:17:33,719
- ค่ะ
- เกิดอะไรขึ้นกับชื่อนั้นล่ะ

344
00:17:35,137 --> 00:17:37,681
- อะไรคือ "เกิดอะไรขึ้น"
- ก็มัน…

345
00:17:37,765 --> 00:17:39,224
มันเป็นรองเท้าที่ใหญ่มาก

346
00:17:39,308 --> 00:17:41,602
แต่ผมเองก็ดิ้นรนเพื่อสิ่งนั้น

347
00:17:41,685 --> 00:17:44,521
- ก็…
- ที่บ้านเคยอธิบายเรื่องนี้กับคุณไหม

348
00:17:44,605 --> 00:17:48,067
พ่อแม่ฉันคิดว่า
พรหมลิขิตให้ฉันนำความหวังมาสู่โลก

349
00:17:48,150 --> 00:17:49,610
- น่ารักจัง
- มันน่ารัก

350
00:17:49,693 --> 00:17:53,322
- แต่เป็นภาระหนักมากสำหรับเด็ก
- หนักมาก และตอนนั้น…

351
00:17:53,405 --> 00:17:55,365
ฉันคิดว่า

352
00:17:56,450 --> 00:18:00,579
มันคือเจตนารมณ์ที่ตั้งไว้ตั้งแต่แรก
ซึ่งเราไม่ได้มีเสมอไป

353
00:18:00,662 --> 00:18:03,665
บางทีเจตนารมณ์ของการมีลูกก็แค่

354
00:18:03,749 --> 00:18:07,419
"อยากรู้จังว่าหน้าตาฉันกับคู่ของฉัน
ผสมกันแล้วออกมาเป็นยังไง" เฮ่!

355
00:18:08,045 --> 00:18:09,296
เดี๋ยวผมออกไป

356
00:18:10,214 --> 00:18:12,091
- ได้ยินว่าอูเบอร์รออยู่
- ใช่

357
00:18:12,174 --> 00:18:13,801
ฉันว่าแล้วคุณต้องไม่อยู่

358
00:18:14,843 --> 00:18:15,844
ฉันให้แม่ออกมาดีไหม

359
00:18:16,428 --> 00:18:20,140
โอเค แม่ หนูพูดไม่ได้แล้ว
หนูต้องทาปากแล้ว

360
00:18:20,224 --> 00:18:21,809
แม่รับช่วงต่อได้ไหมคะ

361
00:18:21,892 --> 00:18:23,977
ผมควรกังวลเรื่องแม่คุณมาไหม

362
00:18:24,061 --> 00:18:27,648
ไม่ แม่รู้ว่าเรากำลังคุยกันเรื่องแกลม
ถ้าพูดเรื่องแกลม

363
00:18:27,731 --> 00:18:29,191
เราก็มีเรื่องคุยกัน

364
00:18:29,274 --> 00:18:31,944
- ได้ยินอะไรแกลมเหรอ
- แม่ได้ยินแล้ว

365
00:18:32,027 --> 00:18:33,654
มีคนพูดว่า "แกลม" ใช่ไหม

366
00:18:33,737 --> 00:18:34,696
- หวัดดี
- ดีค่ะ

367
00:18:34,780 --> 00:18:36,198
- เป็นไงคะ
- คุณเป็นใคร

368
00:18:36,281 --> 00:18:37,991
- คุณเป็นใคร
- ฉันโกหก

369
00:18:38,075 --> 00:18:38,992
น่ารักจัง

370
00:18:41,578 --> 00:18:45,624
ฉันบอกว่า "ฉันไม่กล้าหรอก"
แต่เธอว่า "ปากหวานกับเขาหน่อย"

371
00:18:45,707 --> 00:18:47,042
- ฉันว่า "สบายมาก"
- ได้ผลนะ

372
00:18:47,126 --> 00:18:48,585
นี่คือแม่ของคุณ

373
00:18:49,128 --> 00:18:50,170
อะไร มันได้ผล

374
00:18:50,838 --> 00:18:52,506
เค้าเรียกว่าการชักจูงความรู้สึก

375
00:18:52,589 --> 00:18:54,383
มันได้ผลทุกที
ผู้หญิงเราเก่งเรื่องนี้

376
00:18:54,466 --> 00:18:56,093
- นั่งนี่ค่ะแม่
- โอเค

377
00:18:57,219 --> 00:18:59,096
- ยินดีที่ได้รู้จักนะ
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

378
00:18:59,179 --> 00:19:01,598
ขอบคุณมากที่สละเวลา

379
00:19:01,682 --> 00:19:04,393
ทั้งของลูกสาวคุณและของคุณ

380
00:19:04,476 --> 00:19:06,353
ฉันไม่ยอมพลาดแน่

381
00:19:06,436 --> 00:19:08,105
- ฉัน…
- ไม่จริงเลย

382
00:19:08,188 --> 00:19:10,732
- ไม่จริงก็ได้
- เธอพยายามจะชิ่งแล้ว

383
00:19:10,816 --> 00:19:13,777
เมื่อคืนเธอโทรมาบอกว่า
ไม่สิ ส่งข้อความมา

384
00:19:13,861 --> 00:19:16,405
"เอ็มซีจ๊ะ
หวังอย่างยิ่งว่าลูกจะเข้าใจแม่นะ

385
00:19:16,488 --> 00:19:18,782
แม่คิดว่าแม่ไปหาเลตเทอร์แมน
พรุ่งนี้ไม่ได้หรอก

386
00:19:18,866 --> 00:19:21,618
- แม่สั่นไปหมดแล้ว"
- ผมเองก็มีครอบครัว ผมเข้าใจ

387
00:19:21,702 --> 00:19:22,744
ค่ะ

388
00:19:22,828 --> 00:19:25,914
ทุกเรื่องของคุณที่ผมรู้มาน่าทึ่งมาก

389
00:19:26,415 --> 00:19:29,209
เพราะต้องทำงานกับคนในครอบครัว

390
00:19:29,918 --> 00:19:33,422
ลูกสาวคนเล็กของคุณ และต้องดูแล

391
00:19:33,505 --> 00:19:36,717
ทั้งสองทาง
ในหลายๆ แง่มุมของการดำรงชีวิต

392
00:19:36,800 --> 00:19:39,261
และยังรักษาความเป็นกันเอง
และความสุขเอาไว้ได้

393
00:19:39,344 --> 00:19:42,347
มันน่าทึ่งและยิ่งใหญ่
มันพิสูจน์ตัวคุณ

394
00:19:42,431 --> 00:19:43,974
ว่าแต่คุณทำยังไง

395
00:19:45,225 --> 00:19:47,978
เธอต้องมีจุดที่แก้ไขไม่ได้บ้างสิ

396
00:19:48,061 --> 00:19:52,566
คืองี้ค่ะ มีหลายครั้งที่แกก็ทำอะไรบ้าๆ

397
00:19:52,649 --> 00:19:54,318
เหมือนที่เด็กทุกคนทำ

398
00:19:54,401 --> 00:19:56,904
"เด็กทุกคนทำ"
นั่นคือสิ่งที่คนมองข้ามไป

399
00:19:56,987 --> 00:20:01,825
แต่ผมก็อ่านเจอมา
ว่าเธอโดนเคอร์ฟิวจนถึงอายุ 20 เหมือนกัน

400
00:20:01,909 --> 00:20:03,660
- ใช่ค่ะ
- นั่นมันไร้มนุษยธรรมนะ

401
00:20:03,744 --> 00:20:06,663
แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนลจะมาสอบสวน

402
00:20:06,747 --> 00:20:09,333
- ฟังนะ กฎมีไว้เพื่อแหกค่ะ
- ถูกต้อง

403
00:20:09,416 --> 00:20:11,543
แค่เพราะถูกตั้งกฏ
ไม่ได้แปลว่าฉันจะทำตามนี่คะ

404
00:20:11,627 --> 00:20:14,546
แต่บอกตามตรง นั่นคือเป้าหมาย
ที่ฉันจะให้ไมลีย์อยู่บ้าน

405
00:20:14,630 --> 00:20:16,757
ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้

406
00:20:16,840 --> 00:20:20,510
เพราะสิ่งที่ฉันกลัวที่สุด
คือการที่ลูกจะย้ายออกไป

407
00:20:20,594 --> 00:20:25,307
เธอมีความพร้อมทางการเงิน
ที่สามารถย้ายออกไปได้ก่อนอายุ 18 อยู่แล้ว

408
00:20:25,390 --> 00:20:28,060
และเราเห็นเด็กๆ ในฮอลลีวูด
ทำแบบนั้นกันเยอะมาก

409
00:20:28,143 --> 00:20:29,102
แต่เธอไม่ทำ

410
00:20:29,186 --> 00:20:33,732
เธอเลือกอยู่บ้าน ส่วนฉันก็เลือกว่า
เรื่องไหนปล่อยไม่ได้และต้องยอมทะเลาะกับลูก

411
00:20:33,815 --> 00:20:34,942
เอาล่ะทั้งคู่

412
00:20:35,025 --> 00:20:36,818
เปิดห้องค่ะ ฉันต้องเตรียมตัวแล้ว

413
00:20:36,902 --> 00:20:39,696
- อุ๊ยตายแล้ว
- โทษนะคะ ต้องไปแล้วค่ะ

414
00:20:39,780 --> 00:20:41,448
- จึ๋ย!
- ก็นะ

415
00:20:41,531 --> 00:20:42,950
- ต้องเผ่นแล้ว
- ได้เวลาไปแล้ว

416
00:20:43,033 --> 00:20:45,744
- แม่จะไปกับเขา
- ผมรู้ว่าทุกอย่างที่นี่อยู่ในคลังสินค้า

417
00:20:50,290 --> 00:20:52,626
ครั้งแรกที่ร้องเพลง "ฟลาวเวอร์ส"
คุณอยู่ในตึกนี้

418
00:20:52,709 --> 00:20:54,461
- ผมพูดถูกไหม
- ค่ะ

419
00:20:55,295 --> 00:20:58,882
แล้วทำไมถึงเป็นที่นี่ล่ะ

420
00:20:58,966 --> 00:21:01,593
เล่าให้ฟังหน่อย มันสื่อถึงอะไร

421
00:21:01,677 --> 00:21:04,012
และทุกอย่างที่คุณอยากเล่าเกี่ยวกับเพลงนี้

422
00:21:04,096 --> 00:21:05,264
โอเค คำถามนี้ดี

423
00:21:05,347 --> 00:21:07,474
ความพิเศษของ "ฟลาวเวอร์ส"

424
00:21:08,100 --> 00:21:10,852
มันคือเรื่องราวและบทเพลง

425
00:21:11,520 --> 00:21:13,605
ที่ฉันได้มา

426
00:21:13,689 --> 00:21:15,565
เป็นเรื่องราวที่ซื่อตรง

427
00:21:17,985 --> 00:21:20,779
และไม่ใช่ตั๋วลอตเตอรี่

428
00:21:20,862 --> 00:21:23,073
บางครั้งเพลงพวกนี้ก็เป็นตั๋วลอตเตอรี่

429
00:21:23,156 --> 00:21:26,243
- หมายความว่า
- หมายความว่าอยู่ดีๆ ก็ร่วงใส่ตักคุณ

430
00:21:26,326 --> 00:21:28,495
- เข้าใจแล้ว
- อย่างเพลง "ปาร์ตี้อินดิยูเอสเอ"

431
00:21:28,578 --> 00:21:29,830
นั่นคือตั๋วลอตเตอรี่

432
00:21:29,913 --> 00:21:32,374
ในบรรดาคนทั้งปฐพี

433
00:21:32,457 --> 00:21:34,376
พวกเขาแต่งเพลงนี้และเจอฉัน

434
00:21:34,459 --> 00:21:37,379
และคิดว่าฉันเป็นกระบอกเสียงให้ได้
ไม่ได้ลึกซึ้งไปกว่านั้นเลย

435
00:21:37,462 --> 00:21:40,799
และฉันว่าคุณก็จับได้
จากความกังวาลของเพลง

436
00:21:40,882 --> 00:21:44,594
คุณจะจับได้ว่ามันลึกต่างกัน
เมื่อเป็นเพลงอย่าง "ปาร์ตี้อินดิยูเอสเอ"

437
00:21:44,678 --> 00:21:48,015
ไม่ใช่แค่เรื่องของเนื้อหา
แต่ยังรวมถึงการไม่มีอารมณ์ร่วม

438
00:21:48,098 --> 00:21:49,433
ในเพลงนั้นเลย

439
00:21:49,516 --> 00:21:53,937
แต่เพลงอย่าง "ฟลาวเวอร์ส"
ฉันมีอารมณ์ร่วมเต็มที่

440
00:21:54,021 --> 00:21:56,523
ฉันอยู่ในทุกพยางค์ของมัน

441
00:21:56,606 --> 00:21:58,608
สิ่งที่ผมชอบคือ

442
00:21:58,692 --> 00:22:02,946
ธีมของมันเรียบง่ายมาก

443
00:22:03,447 --> 00:22:04,614
มันไม่ใช่…

444
00:22:05,240 --> 00:22:07,409
คุณไม่ต้องคิดลึกมากมาย

445
00:22:07,492 --> 00:22:10,412
ก็เข้าใจได้ว่า
"ใช่ แต่ฉันซื้อดอกไม้ให้ตัวเองได้"

446
00:22:10,912 --> 00:22:13,832
แต่ในทางปฏิบัติ

447
00:22:13,915 --> 00:22:18,378
มันเวิ่นเว้อมาก
เมื่อต้องเมินอะไรแบบนั้น

448
00:22:18,462 --> 00:22:20,047
ใช่ค่ะ จริงๆ แล้ว

449
00:22:20,130 --> 00:22:24,426
ตอนเขียน "ฟลาวเวอร์ส"
ฉันก็สองจิตสองใจกับท่อนคอรัสเหมือนกัน

450
00:22:24,509 --> 00:22:25,927
ตอนแรกเราเขียนว่า

451
00:22:26,553 --> 00:22:30,349
"ฉันกุมมือตัวเองได้
แต่ฉันรักตัวเองเหมือนที่เธอรักไม่ได้"

452
00:22:30,432 --> 00:22:34,436
และนั่นอารมณ์จะเหมือนยุค 1950
ซึ่งมันเศร้ามาก

453
00:22:35,145 --> 00:22:38,190
แล้วพอกลับบ้าน
ฉันก็ยังสองจิตสองใจอยู่

454
00:22:38,273 --> 00:22:41,526
ฉันตัดสินใจไม่ได้จริงๆ
เพราะทั้งคู่รู้สึกจริงพอๆ กัน

455
00:22:42,027 --> 00:22:43,779
ทั้งคู่รู้สึกมีชีวิตเหมือนกัน

456
00:22:43,862 --> 00:22:46,948
และทั้งคู่รู้สึกพิเศษ
และจริงใจต่อผู้คน

457
00:22:48,617 --> 00:22:51,495
การได้รับความรักจากคนอื่นเข้ามา
มันมีความต่าง

458
00:22:51,578 --> 00:22:53,789
มีความรู้สึกที่แตกต่าง
ของการซื้อดอกไม้ให้ตัวเอง

459
00:22:53,872 --> 00:22:56,249
กับการได้รับมันจากคนที่ห่วงใยเรา

460
00:22:56,333 --> 00:23:00,962
แต่ถ้าให้บอกว่าดีแค่ไหน…
ฉันกลับไม่เคยคิดแบบนั้นเลย

461
00:23:01,046 --> 00:23:04,883
ฉันไม่เคยคิดว่าจะต้องมองหา
อะไรมากมายจากความสัมพันธ์

462
00:23:04,966 --> 00:23:08,303
ที่จริงเราก็แค่มอบให้ตัวเอง
แต่ก่อนอื่นเราต้องมี

463
00:23:08,387 --> 00:23:10,639
ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ที่ดีกับตัวเอง

464
00:23:10,722 --> 00:23:13,183
แต่คุณจะต้องรักที่จะเป็นคุณก่อน

465
00:23:13,266 --> 00:23:16,186
แต่มันยังเน้นถึงสิ่งที่

466
00:23:16,269 --> 00:23:18,688
คุณอาจพลาดไปในความสัมพันธ์นั้นด้วย

467
00:23:19,272 --> 00:23:21,983
"ฉันซื้อดอกไม้ให้ตัวเองได้
ฉันกุมมือตัวเองได้"

468
00:23:22,067 --> 00:23:24,486
"ใช่ แต่นั่นดูจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันหวังไว้"

469
00:23:24,569 --> 00:23:25,695
- ใช่ไหม ใช่เลย
- ใช่

470
00:23:25,779 --> 00:23:27,697
มันก็เลยดูน่าเศร้ากว่า

471
00:23:27,781 --> 00:23:30,367
ฉันว่ามันเป็นเพลงเศร้าอีกเพลงหนึ่ง
ที่ฉันเคยเขียน

472
00:23:30,450 --> 00:23:31,576
คือการระบายเหรอ

473
00:23:31,660 --> 00:23:34,329
ทำให้คุณอยู่ในสถานะที่ต่างไปใช่ไหม

474
00:23:34,413 --> 00:23:40,836
บอกเลยว่าการเขียนมันให้ความรู้สึกหนึ่ง
แต่การได้รับความรักอย่างสุดหัวใจ

475
00:23:40,919 --> 00:23:42,963
มันรู้สึกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

476
00:23:43,046 --> 00:23:47,092
ฉันไม่เคยภูมิใจกับเพลง
ที่ทำผลงานได้ดีขนาดนี้มาก่อน

477
00:23:47,175 --> 00:23:49,469
และนั่นคือสิ่งที่เราคุยกัน
ตั๋วลอตเตอรี่

478
00:23:49,553 --> 00:23:51,179
เพราะมันคือการได้รับมา

479
00:23:51,263 --> 00:23:54,891
มันรู้สึกแตกต่างเมื่อผู้คนเข้าใจมัน

480
00:23:54,975 --> 00:23:57,853
- และกระแสตอบรับก็ล้นหลาม
- ใช่

481
00:23:57,936 --> 00:24:00,230
ทุกคนเป็นยังไงบ้าง สนุกไหมคะ

482
00:24:01,606 --> 00:24:02,899
เยี่ยม!

483
00:24:05,235 --> 00:24:06,736
เราเคยสุข

484
00:24:08,321 --> 00:24:09,531
เคยเลอค่า

485
00:24:10,198 --> 00:24:13,994
คล้ายดั่งฝันที่เปี่ยมราคา

486
00:24:14,494 --> 00:24:16,496
แต่ก่อนใช่

487
00:24:17,414 --> 00:24:19,291
แล้วกลับไม่

488
00:24:19,791 --> 00:24:21,501
สร้างวิมาน

489
00:24:21,585 --> 00:24:23,753
แล้วดูมันจมกองไฟ

490
00:24:25,338 --> 00:24:27,340
ฉันไม่อยากจากเธอไป

491
00:24:27,924 --> 00:24:29,509
ไม่อยากให้ผิดใจกัน

492
00:24:30,051 --> 00:24:32,304
น้ำตาพลันรินไหล

493
00:24:32,387 --> 00:24:34,014
แล้วก็นึกได้ว่า

494
00:24:34,097 --> 00:24:35,515
ฉันอยู่ในอาไลอา

495
00:24:35,599 --> 00:24:39,144
ฉันซื้อดอกไม้ให้ตัวเองได้

496
00:24:40,312 --> 00:24:43,690
เขียนชื่อฉันบนผืนทราย

497
00:24:44,858 --> 00:24:48,695
คุยกับตัวเองทุกโมงยาม

498
00:24:49,529 --> 00:24:53,074
เรื่องที่เธอไม่รู้ความ

499
00:24:54,701 --> 00:24:59,706
ฉันพาตัวเองไปเต้นรำได้

500
00:24:59,789 --> 00:25:02,709
ฉันกุมมือฉันเองได้

501
00:25:03,293 --> 00:25:09,925
ฉันรักตัวเองได้
มากกว่าเธอ คนดี

502
00:25:17,641 --> 00:25:21,895
ทาสีเล็บ แดงเชอร์รี่

503
00:25:22,437 --> 00:25:26,316
เหมือนสีกุหลาบ ที่เธอทิ้งไว้

504
00:25:26,816 --> 00:25:31,363
ไม่รู้สึกผิด
ไม่คิดเสียใจเลยคนดี

505
00:25:31,988 --> 00:25:35,325
ให้อภัยทุกๆ คำที่เธอพูดมา

506
00:25:35,408 --> 00:25:36,701
แต่ฉันจะไม่ลืม

507
00:25:37,202 --> 00:25:39,829
ฉันไม่อยากจากเธอไป ที่รัก

508
00:25:39,913 --> 00:25:41,665
ไม่อยากให้เราผิดใจกัน

509
00:25:42,207 --> 00:25:44,084
น้ำตาพลันรินไหล

510
00:25:44,626 --> 00:25:47,921
แล้วก็นึกได้ว่าฉันอยู่กับพวกคุณทุกคน

511
00:25:48,004 --> 00:25:51,341
ฉันซื้อดอกไม้ให้ตัวเองได้

512
00:25:52,384 --> 00:25:55,303
เขียนชื่อฉันบนผืนทราย

513
00:25:57,347 --> 00:26:01,059
คุยกับตัวเองทุกโมงยาม

514
00:26:02,060 --> 00:26:05,480
เรื่องที่เธอไม่รู้ความ

515
00:26:07,190 --> 00:26:11,903
พาตัวเองไปเต้นรำได้ทั้งคืน

516
00:26:11,987 --> 00:26:15,490
ฉันกุมมือตัวเองได้

517
00:26:15,574 --> 00:26:21,746
เพราะฉันรักตัวเองได้
มากกว่าเธอ

518
00:26:21,830 --> 00:26:26,418
รักได้มากกว่า
ฉันรักตัวเองได้มากกว่า คนดี

519
00:26:26,501 --> 00:26:31,214
รักได้มากกว่า
ฉันรักตัวเองได้มากกว่า คนดี

520
00:26:31,298 --> 00:26:36,219
รักได้มากกว่า
ฉันรักตัวเองได้มากกว่า คนดี

521
00:26:36,303 --> 00:26:39,306
รักได้มากกว่า

522
00:26:40,765 --> 00:26:43,184
ฉันไม่อยากจากเธอไป
จริงๆ

523
00:26:43,268 --> 00:26:44,811
ไม่อยากให้เราผิดใจกัน

524
00:26:45,604 --> 00:26:50,191
น้ำตาพลันรินไหล
แล้วก็นึกได้ว่า

525
00:26:51,151 --> 00:26:54,696
ฉันซื้อดอกไม้ให้ตัวเองได้

526
00:26:56,197 --> 00:26:58,950
เขียนชื่อฉันบนผืนทราย

527
00:27:00,660 --> 00:27:04,623
คุยกับตัวเองทุกโมงยาม

528
00:27:05,624 --> 00:27:10,629
เรื่องที่เธอไม่รู้ความ
แต่เธอจะไม่มีวันรู้

529
00:27:10,712 --> 00:27:15,383
พาตัวเองไปเต้นรำได้

530
00:27:15,467 --> 00:27:18,386
ฉันกุมมือตัวเองได้

531
00:27:19,095 --> 00:27:23,975
ใช่ ฉันรักตัวเองได้มากกว่า

532
00:27:24,059 --> 00:27:31,066
ใช่ ฉันรักได้มากกว่า เธอรัก

533
00:27:38,114 --> 00:27:41,159
กว่าเธอรัก

534
00:27:53,338 --> 00:27:56,925
มีคำหนึ่ง ผมได้ยินคุณพูด
แต่ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ

535
00:27:57,008 --> 00:28:01,221
"ฉันเป็นคนสร้างสรรค์
แต่ฉันก็รู้ว่าฉันถูกสร้างมา" และ…

536
00:28:01,304 --> 00:28:02,555
- เราทุกคน
- ใช่

537
00:28:02,639 --> 00:28:05,225
อธิบายหน่อย เป็นยังไง
มันหมายถึงอะไร

538
00:28:05,308 --> 00:28:08,520
ฉันเกิดมาสร้างสรรค์ ฉันรู้ตัว

539
00:28:08,603 --> 00:28:13,316
ตั้งแต่เด็ก ฉันแต่งเพลง
ฉันวาดอะไรที่เป็นนามธรรมและดูคลุมเครือ

540
00:28:13,400 --> 00:28:14,859
ฉันมีความคิดสร้างสรรค์

541
00:28:15,443 --> 00:28:21,574
แต่ก็มีด้านหรือบุคลิกที่ต่างออกไป
สำหรับตัวฉันและทุกคน

542
00:28:21,658 --> 00:28:24,202
บางด้านก็แสดงให้คนบางคนเห็น

543
00:28:24,285 --> 00:28:26,913
บางด้านไม่เคยแสดงให้ใครเห็นเลย

544
00:28:26,996 --> 00:28:28,623
และฉันทำแบบนั้น

545
00:28:29,624 --> 00:28:32,001
เมื่อปฏิสัมพันธ์กับผู้คน

546
00:28:32,085 --> 00:28:35,839
แต่ขอบอกชัดๆ ก่อนว่า
บุคลิกเหล่านี้ไม่ได้เป็นอีกตัวตนหนึ่ง

547
00:28:35,922 --> 00:28:38,883
มันเป็นแก่นแท้ของฉันที่เติบโตขึ้น

548
00:28:38,967 --> 00:28:40,969
เป็นธรรมชาติของฉัน เป็นสิ่งที่ฉันเป็น

549
00:28:41,052 --> 00:28:46,766
มันไม่ใช่พื้นที่สำหรับหนีความจริง

550
00:28:46,850 --> 00:28:49,436
แต่เราล้วนรู้ว่า

551
00:28:49,978 --> 00:28:53,815
มีหลายอย่างที่เป็นจริงได้ในคราวเดียวกัน
แม้ว่ามันจะขัดแย้งกัน

552
00:28:53,898 --> 00:28:57,068
เราคุยถึงช่วงแรกๆ
ของชีวิตธุรกิจการแสดงของคุณได้ไหม

553
00:28:57,152 --> 00:29:00,780
ทั้งหมดของฮันนาห์ มอนแทนา
ช่วยขยายความหน่อย

554
00:29:01,322 --> 00:29:02,907
คุณอายุเท่าไหร่

555
00:29:02,991 --> 00:29:06,619
มีการออดิชั่นครั้งหนึ่ง
และเขาบอกว่า "ไม่ คุณยังเด็กเกินไป"

556
00:29:06,703 --> 00:29:07,704
แล้วเกิดอะไรขึ้น

557
00:29:07,787 --> 00:29:10,582
เขาจ้างคนที่แก่กว่า
หรือเลื่อนการผลิตรายการออกไปก่อน

558
00:29:10,665 --> 00:29:12,709
ใช่ค่ะ ตอนแคสติ้งครั้งแรก

559
00:29:12,792 --> 00:29:15,962
พวกเขาไม่ได้จ้างฉัน
แล้วก็ถ่ายตอนทดสอบกับผู้หญิงอีกคน

560
00:29:16,045 --> 00:29:18,548
แล้วก็ฉายให้คนดู

561
00:29:18,631 --> 00:29:20,008
- ให้เด็กๆ ดู
- กลุ่มเป้าหมาย

562
00:29:20,091 --> 00:29:21,843
- แต่เธอมัดใจเด็กไม่ได้
- พวกเด็กตัวดี

563
00:29:21,926 --> 00:29:23,970
ใช่ไหม เด็กๆ ไม่ชอบ
รักเด็กพวกนั้นจัง

564
00:29:25,138 --> 00:29:28,558
แล้วจากนั้น
ฉันอยู่บ้านที่เทนเนสซี กำลังเป็นสาว

565
00:29:28,641 --> 00:29:31,770
พยายามให้เขี้ยวงอกออกมา

566
00:29:31,853 --> 00:29:34,314
- ตอนนั้นยังเป็นนักเรียนอยู่
- ใช่ค่ะ

567
00:29:34,397 --> 00:29:35,231
ใช่

568
00:29:35,315 --> 00:29:38,777
แล้วพวกเขาก็โทรมาบอกว่า "กลับมาก่อน"

569
00:29:38,860 --> 00:29:41,696
ตอนบอกว่า "ทั้งครอบครัว
ย้ายจากเทนเนสซีไปแอลเอ"

570
00:29:41,780 --> 00:29:42,864
ตอนนั้นมีใครบ้าง

571
00:29:42,947 --> 00:29:46,868
ตอนแรกก็มีแค่ฉัน…
แม่กำลังทำใจกับเรื่องนี้อยู่

572
00:29:46,951 --> 00:29:49,829
ความทรงจำฉันแย่มาก
เพราะฉันสืบทอดความหลงตัวเอง

573
00:29:49,913 --> 00:29:52,832
มาจากพ่อ
จนฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่ๆ น้องๆ เลย

574
00:29:52,916 --> 00:29:54,751
ยกเว้นเรื่องที่ตัวเองกำลังทำอยู่

575
00:29:54,834 --> 00:29:56,753
- ว้าว
- ฉันเลย… ใช่ค่ะ

576
00:29:56,836 --> 00:29:58,755
แต่ไม่เป็นไร

577
00:29:58,838 --> 00:30:02,133
ฉันกำลังจะย้ายไปแอลเอ
ฉันรู้อยู่แค่นั้นเลย

578
00:30:02,217 --> 00:30:04,260
และด้วยความที่เด็กมาก
ฉันเลยตื่นเต้นไปหมด

579
00:30:04,344 --> 00:30:06,763
ฉันจะได้ออกดิสนีย์แชนแนล
เพราะฉันเคยดูมา

580
00:30:06,846 --> 00:30:09,599
ไม่ห่วงที่ต้องทิ้งโรงเรียน
ทิ้งเพื่อนๆ เหรอ

581
00:30:09,682 --> 00:30:12,477
ฉันตื่นเต้นมาก
และฉันไม่ชอบไปโรงเรียนอยู่แล้ว

582
00:30:12,560 --> 00:30:14,687
ฉันเคยโดนพวกอันธพาล
รุมแกล้งหนักมาก

583
00:30:14,771 --> 00:30:16,231
แกล้งเรื่องอะไรกัน

584
00:30:16,731 --> 00:30:19,943
ตอนฉันอยู่ป.หก มันยากมากที่จะ…

585
00:30:20,026 --> 00:30:22,195
ยากมากกับการเป็นสาวม.ต้น

586
00:30:22,278 --> 00:30:23,822
คุณมีลูกชายใช่ไหม

587
00:30:23,905 --> 00:30:25,031
การมีลูกสาว

588
00:30:25,114 --> 00:30:26,533
จะคนละโลกกันเลย

589
00:30:26,616 --> 00:30:29,160
พอขึ้นม.ต้น ก็อีกนั่นแหละ
ฉันยังดูไม่ดีเท่าไหร่

590
00:30:30,161 --> 00:30:31,913
ฉันตัวเล็กมาก

591
00:30:31,996 --> 00:30:35,458
เด็กผู้หญิงที่ตัวใหญ่กว่า
จะชอบมากดดันฉัน

592
00:30:35,542 --> 00:30:38,795
ชอบพูดอะไรแรงๆ ทำตัวแรงๆ

593
00:30:38,878 --> 00:30:42,090
ฉันเลยไม่กล้าเข้าห้องน้ำที่โรงเรียน

594
00:30:42,173 --> 00:30:45,468
เพราะกลัวว่าพวกอันธพาล
จะมาซ้อมฉัน

595
00:30:45,552 --> 00:30:48,972
ฉันเลยไม่มีประสบการณ์ดีๆ ที่โรงเรียนเลย

596
00:30:49,055 --> 00:30:52,350
แต่พอไปถึงที่นั่น เอาละ นี่ดิสนีย์

597
00:30:52,433 --> 00:30:54,811
และเรื่องจริงที่น่าทึ่งก็คือ

598
00:30:54,894 --> 00:30:58,898
มันเป็นการผลิตรายการ
ที่ประสบความสำเร็จสูงสุด

599
00:30:58,982 --> 00:31:03,611
เป็นรายการโทรทัศน์
ครั้งประวัติศาสตร์ของพวกเขา

600
00:31:04,320 --> 00:31:05,947
อาจจะเหนือกว่ามิกกี้ เมาส์ด้วยซ้ำ

601
00:31:06,030 --> 00:31:08,449
เป็นสินค้าที่มีมูลค่ารวม

602
00:31:08,533 --> 00:31:10,910
กว่าหนึ่งพันล้านเหรียญ

603
00:31:10,994 --> 00:31:15,290
แล้วตอนไหนกันที่คุณคิดว่า
"ฉันมันโชคดี"

604
00:31:15,790 --> 00:31:19,168
แล้วก็เริ่มรู้ตัวว่า
"คนพวกนี้กำลังใช้จมูกฉันหายใจ"

605
00:31:19,252 --> 00:31:22,839
ฉันไม่ได้คิดว่ามีใครกำลังใช้จมูกฉันหายใจนะ

606
00:31:22,922 --> 00:31:25,592
ฉันยังไม่ประสีประสากับเรื่องนั้นเลย

607
00:31:25,675 --> 00:31:28,887
ฉันกับแม่ เราไม่ได้คำนวณแบบนั้น

608
00:31:28,970 --> 00:31:32,181
ฉันเลยไม่รู้ถึงอำนาจที่ฉันมี
จนกระทั่งฉันโตขึ้น

609
00:31:32,265 --> 00:31:35,226
- ฉันไม่รู้เลยจริงๆ
- สนุกไหม งานหนักเลยใช่ไหม

610
00:31:35,310 --> 00:31:38,271
อย่างที่บอกค่ะ มันสนุกและยากมาก

611
00:31:38,354 --> 00:31:40,231
แต่มันเป็นทั้งสองอย่าง

612
00:31:40,315 --> 00:31:42,358
วันก่อนมีคนถามฉัน

613
00:31:42,442 --> 00:31:44,485
ตอนไปกินมื้อค่ำกับเพื่อนๆ

614
00:31:44,569 --> 00:31:47,572
เราเล่นเกมกัน
โดยถามคำถามลึกๆ แบบนี้แหละ

615
00:31:47,655 --> 00:31:50,199
และมีคนถามฉันว่า
ชีวิตสมบูรณ์แบบของฉันเป็นแบบไหน

616
00:31:50,283 --> 00:31:53,995
ชีวิตสมบูรณ์แบบของฉัน
ก็คงเป็นเหมือนบทสรุปในละครที่ฉันเล่น

617
00:31:54,078 --> 00:31:57,999
เป็นคนธรรมดาตอนกลางวัน
เป็นซูเปอร์สตาร์ตอนกลางคืน

618
00:31:58,082 --> 00:32:01,336
และความปรารถนาข้อนึงของฉัน
คือได้ท่องโลกแบบไม่มีใครรู้จัก

619
00:32:01,419 --> 00:32:03,504
ได้เดินเล่น สัมผัสเมืองต่างๆ

620
00:32:03,588 --> 00:32:05,465
ที่ฉันเคยไป ตอนไปทัวร์คอนเสิร์ต

621
00:32:05,548 --> 00:32:08,343
นั่นเป็นชีวิตที่สมบูรณ์แบบของฉัน
ได้เป็นตัวเองอย่างตอนนี้

622
00:32:08,426 --> 00:32:09,928
แต่ได้ท่องเที่ยวโดยไม่มีใครรู้จัก

623
00:32:12,931 --> 00:32:17,560
ผมเคยได้ยินหลายคนให้สัมภาษณ์ว่า

624
00:32:18,353 --> 00:32:20,396
"พ่อเป็นฮีโร่ของฉัน"

625
00:32:20,480 --> 00:32:22,690
แต่ที่บ้านผมไม่ได้เป็นแบบนั้น

626
00:32:23,358 --> 00:32:25,985
คุณล่ะ เคยรู้สึกว่าพ่อเป็นฮีโร่หรือเปล่า

627
00:32:30,615 --> 00:32:32,742
เอาตรงๆ แม่คือฮีโร่ของฉัน

628
00:32:32,825 --> 00:32:37,205
แล้วส่วนพ่อ

629
00:32:38,915 --> 00:32:40,708
ฉันรู้สึกเป็นพระคุณสำหรับ

630
00:32:42,835 --> 00:32:43,878
อย่างแรก ยีนของเขา

631
00:32:43,962 --> 00:32:46,589
พ่อฉันผมสวย ฉันได้ผมพ่อมา

632
00:32:46,673 --> 00:32:49,634
และเขามี

633
00:32:50,343 --> 00:32:55,974
ความสัมพันธ์ที่ตั้งอยู่บน
พื้นฐานความเป็นจริงและเป็นธรรมชาติ

634
00:32:56,057 --> 00:32:58,476
และคงเส้นคงวาเสมอ
แม้จะดังมากแล้วก็ตาม

635
00:32:58,559 --> 00:33:01,270
ฉันรู้สึกเป็นพระคุณที่ฉันสามารถ

636
00:33:01,354 --> 00:33:02,855
ดูเขาเป็นแบบอย่างได้

637
00:33:03,356 --> 00:33:06,150
เขาเหมือนเป็นคนมอบแผนที่ให้ฉัน

638
00:33:06,234 --> 00:33:09,237
แผนที่ที่บอกว่าต้องทำอะไร
ไม่ต้องทำอะไร

639
00:33:09,320 --> 00:33:11,489
เขานำทางฉันทั้งสองด้าน

640
00:33:12,323 --> 00:33:13,491
และฉันตระหนักว่า

641
00:33:14,617 --> 00:33:17,537
เขากับฉันถูกเลี้ยงดูมาไม่เหมือนกัน

642
00:33:17,620 --> 00:33:19,330
วิธีที่พ่อฉันถูกเลี้ยงมา

643
00:33:19,414 --> 00:33:22,375
เขาโตมาอย่างเด็กยากจนในเมืองที่เล็กมากๆ

644
00:33:22,458 --> 00:33:25,086
พ่อแม่หย่าร้างตอนที่เขายังเด็กมาก

645
00:33:25,169 --> 00:33:27,839
พ่อฉันมีวัยเด็กที่ยากลำบากมาก

646
00:33:27,922 --> 00:33:30,216
แต่วัยเด็กของฉันจริงๆ แล้ว

647
00:33:30,299 --> 00:33:32,844
เราแค่พูดไปว่ามันยากลำบาก ต้องต่อสู้ดิ้นรน

648
00:33:32,927 --> 00:33:35,388
แต่ก็แค่การส่งการบ้าน
และฝึกเล่นบทยากๆ

649
00:33:35,471 --> 00:33:37,640
แต่ไม่ได้ถึงกับอด ไม่มีใครรัก

650
00:33:37,724 --> 00:33:41,394
ฉันโตมาในบ้านใหญ่โตโอ่อ่า
แต่พ่อฉันไม่มีอะไรแบบนั้น

651
00:33:41,477 --> 00:33:44,272
ฉันเลยรู้สึกสงสารและเห็นใจเขา

652
00:33:44,355 --> 00:33:46,315
ตอนเป็นเด็กมาก

653
00:33:46,399 --> 00:33:49,360
แต่วัยเด็กเขาได้พัฒนาไปสู่
การสร้างลูกผู้ชาย

654
00:33:49,444 --> 00:33:52,530
อย่างที่เขาเป็นตอนนี้
ซึ่งฉันรักมาก

655
00:33:52,613 --> 00:33:54,615
งั้นเขาก็เป็นพื้นฐานสำคัญ

656
00:33:54,699 --> 00:33:56,993
พอๆ กับแม่ของคุณ
ในช่วงแรกที่คุณทำงาน

657
00:33:58,619 --> 00:33:59,996
และได้เครดิตไป

658
00:34:01,706 --> 00:34:04,751
ครึ่งหนึ่ง หรือพอๆ กับ
ที่แม่คุณได้หรือเปล่า

659
00:34:06,836 --> 00:34:10,423
มันไม่เหมือนกัน
เปรียบเทียบกันในลักษณะนั้นไม่ได้

660
00:34:10,506 --> 00:34:11,382
อื้ม

661
00:34:11,466 --> 00:34:14,802
ถ้าไม่มีพ่อ ฉันรู้ว่า…

662
00:34:14,886 --> 00:34:18,556
ไม่ใช่แค่ฉันจะไม่ได้ลืมตามาดูโลก
ไม่ได้มานั่งบนเก้าอี้ตัวนี้

663
00:34:18,639 --> 00:34:22,852
แต่ตัวตนของฉันในฐานะคนคนหนึ่ง
ก็จะไม่มีอยู่จริงเหมือนกัน เพราะ…

664
00:34:23,936 --> 00:34:30,443
พ่อฉันในฐานะนักสร้างสรรค์ และในฐานะศิลปิน
ในแบบที่สมองเขาทำงาน

665
00:34:30,526 --> 00:34:34,739
ทำให้ภายในใจฉันรู้สึกปลอดภัยอยู่เสมอ

666
00:34:34,822 --> 00:34:38,076
เพราะบางไอเดียของเราคล้ายคลึงกันมาก

667
00:34:38,618 --> 00:34:44,082
จนฉันรู้สึกว่ามุมมองต่อชีวิต
และความจริงของเขา

668
00:34:44,165 --> 00:34:48,920
ตกทอดมาถึงฉัน
มากกว่าวิธีที่ฉันถูกเลี้ยงดูมา

669
00:34:49,003 --> 00:34:50,505
ซึ่งจริงๆ แล้วแม่เป็นคนเลี้ยงดูฉัน

670
00:34:50,588 --> 00:34:54,967
เป็นไปไม่ได้เหรอ
ที่ทั้งพ่อและแม่มีบทบาทเท่าเทียมกัน

671
00:34:55,051 --> 00:34:56,469
ในชีวิตของคุณ

672
00:34:57,845 --> 00:35:00,098
ซึ่งมีใครคนใดคนหนึ่งอยู่ใกล้ๆ เสมอ

673
00:35:00,181 --> 00:35:03,976
ในขณะที่ความเป็นผู้ใหญ่
ค่อยๆ พัฒนาขึ้น…

674
00:35:04,060 --> 00:35:05,812
มันไม่ใช่แค่ความใกล้ชิดค่ะ

675
00:35:05,895 --> 00:35:10,024
ฉันว่ามันคือสมรรถภาพ
ที่แม่ฉันถูกเลี้ยงดูมา

676
00:35:10,108 --> 00:35:12,944
จากครอบครัวที่งดงามและสมบูรณ์พร้อมด้วย

677
00:35:13,027 --> 00:35:16,531
ที่จริงแม่ฉันถูกรับเลี้ยงมา
แม่คือคนที่ถูกเลือก

678
00:35:16,614 --> 00:35:19,075
และพ่อแม่ของแม่มีลูกไม่ได้

679
00:35:19,158 --> 00:35:21,452
พวกเขาก็เลยต้องการเธอ
ยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก

680
00:35:21,536 --> 00:35:24,580
แม่ฉันก็เลยมาสู่โลกนี้
ด้วยการเป็นที่ต้องการ

681
00:35:25,081 --> 00:35:29,919
และเป็นที่รัก
และได้มีชีวิตที่งดงามที่สุด

682
00:35:30,002 --> 00:35:33,089
ยายฉันจะคอยตามใจทั้งกับแม่และกับฉัน
จนเราแทบเสียคน

683
00:35:33,172 --> 00:35:34,590
แต่พ่อฉันไม่เป็นแบบนั้น

684
00:35:34,674 --> 00:35:38,177
ผมว่าน่าสนใจนะ
ที่เป็นอะไรซ้อนๆ กันขนาดนี้

685
00:35:38,261 --> 00:35:40,471
เพราะไม่ใช่แค่แม่ที่เป็นคนสำคัญ

686
00:35:40,555 --> 00:35:41,764
แต่แม่ของแม่ก็สำคัญ

687
00:35:41,848 --> 00:35:43,766
ยายคือทุกอย่าง
ฉันสักรูปยายไว้ที่แขนฉัน

688
00:35:43,850 --> 00:35:46,269
- รูปนั้นเหรอ
- ท่านคือทุกอย่าง นั่นยายฉัน

689
00:35:46,352 --> 00:35:49,397
ยายจ๋าของฉัน
ท่านดูแลแฟนคลับฉันจนท่านเสีย

690
00:35:49,480 --> 00:35:53,442
ท่านตอบจดหมายทุกฉบับ
แฟนคลับส่งมาให้ฉัน

691
00:35:53,526 --> 00:35:55,903
จนกระทั่งท่านเสีย
ทุกๆ วัน ทั้งวัน

692
00:35:56,404 --> 00:35:59,574
แต่ยังไงก็ตาม ก็เป็นอันต้องยุติ

693
00:35:59,657 --> 00:36:02,618
โดยไม่มีความบาดหมางกับพ่อของคุณ

694
00:36:02,702 --> 00:36:06,455
เป็นแค่วิถีที่ต้องดำเนินไป

695
00:36:06,539 --> 00:36:08,791
ใช่ ฉันคิดว่าสิ่งที่งดงามก็คือ

696
00:36:08,875 --> 00:36:12,628
ความช่วยเหลือที่พ่อแม่ฉัน
มีให้กับลูกๆ และฉันรู้ดี

697
00:36:12,712 --> 00:36:15,882
พ่อแม่ฉันคอยช่วยเหลือ
และเสียสละเพื่อเรามหาศาล

698
00:36:15,965 --> 00:36:18,843
สิ่งใดที่เราฝันถึง
พวกเขาจะทำให้มันเป็นไปได้

699
00:36:23,639 --> 00:36:26,184
ที่ว่าเลิกเมาล่ะ หมายถึงอะไร

700
00:36:26,267 --> 00:36:31,480
บางครั้งฉันก็หยิบจ๊อยของแม่มาสูบสักปื๊ดนึง

701
00:36:31,564 --> 00:36:33,858
นานๆ ที เพราะมันแรงเกิน

702
00:36:33,941 --> 00:36:37,278
แม่ฉันทำให้วิซ คาลิฟาต้องเรียกพี่
เพราะปุ๊นของเธอแรงมาก

703
00:36:37,361 --> 00:36:39,155
ที่จริงฉันขอถอนคำพูด

704
00:36:39,238 --> 00:36:42,617
ฉันไม่สูบปุ๊นของแม่อีกแล้ว
เพราะวันก่อนฉันไปที่บ้านเธอ

705
00:36:42,700 --> 00:36:45,828
อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันสูบปุ๊นของเธอ
เมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน

706
00:36:45,912 --> 00:36:49,040
ฉันเดินเข้าไป
และสูบปื๊ดเล็กที่สุดในชีวิต

707
00:36:49,123 --> 00:36:52,210
แต่ฉันขับรถไม่ได้ไปสามวัน

708
00:36:52,877 --> 00:36:55,171
- จำตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ
- จึ๋ย!

709
00:36:55,254 --> 00:36:57,340
ตอนคุณอาศัยอยู่ด้วย
เธอก็สูบตลอดเลยเหรอ

710
00:36:57,423 --> 00:37:00,134
เปล่า จริงๆ แล้วคือเราได้ปุ๊นมา

711
00:37:00,218 --> 00:37:01,135
ระหว่างที่ฉันออกทัวร์

712
00:37:01,219 --> 00:37:03,471
ฉัน นักเต้นประกอบ วงดนตรีและทุกคน

713
00:37:03,554 --> 00:37:06,933
ฉันบอกแม่เป็นการส่วนตัวว่า
"หนูว่ามันอาจจะดีสำหรับแม่ก็ได้"

714
00:37:07,016 --> 00:37:09,727
แม่ฉันเป็นคนขี้กังวล
เธอนอนไม่หลับ

715
00:37:09,810 --> 00:37:12,146
แถมเป็นคนขี้หงุดหงิดอยู่แล้วด้วย

716
00:37:12,230 --> 00:37:13,606
ฉันเลยว่า "แม่ต้องชอบแน่ค่ะ"

717
00:37:13,689 --> 00:37:15,858
เธอตอบว่า
"ก็ได้ แต่อย่าบอกใครนะ

718
00:37:15,942 --> 00:37:18,152
เพราะแม่เป็นผู้หญิงคริสเตียนที่ดี
แม่อยากแน่ใจว่า…"

719
00:37:18,236 --> 00:37:19,153
แต่นางชอบมากค่ะ

720
00:37:19,237 --> 00:37:21,614
นางสนุกมาก
และเริ่มสูบปุ๊นตั้งแต่นั้นมา

721
00:37:21,697 --> 00:37:24,575
โอเค ทีนี้ก็เลยคิดว่าจะเลิกเมา

722
00:37:24,659 --> 00:37:28,663
คุณเลิกเมาแล้ว
แต่มีสูบจ๊อยบ้างเป็นครั้งคราว

723
00:37:28,746 --> 00:37:30,623
มากสุดคือสูบจ๊อยบ้างเป็นครั้งคราว

724
00:37:30,706 --> 00:37:32,291
แต่ก็ยังไม่ได้สูบเลย

725
00:37:32,792 --> 00:37:34,752
ฉันแกล้งทำเป็นเท่ใส่แม่ไปอย่างงั้นเอง

726
00:37:34,835 --> 00:37:38,297
- แต่ฉันไม่ได้สูบสักนิดเลย
- ว้าว กลับตาลปัตรหมดเลย

727
00:37:38,381 --> 00:37:41,926
ฉันคิดว่าซีบีดีจะช่วยฉันได้จริงๆ

728
00:37:42,635 --> 00:37:45,554
- แล้วมีผลยังไง
- โบ๋เบ๋ ไม่ช่วยอะไรเลย

729
00:37:45,638 --> 00:37:47,515
นั่นคือประเด็น เพื่อนฉันทุกคนที่สูบ…

730
00:37:47,598 --> 00:37:50,226
แม่ฉัน "เพื่อนที่สูบปุ๊น" คุณแม่ค่ะ

731
00:37:50,309 --> 00:37:51,852
แม่ถามตลอดว่า "มีดีตรงไหน"

732
00:37:51,936 --> 00:37:53,479
ฉันแบบ "มันก็คือปุ๊น แต่มันไม่เมา"

733
00:37:53,562 --> 00:37:55,273
- เธอก็แบบ "ไร้ประโยชน์"
- ใช่

734
00:37:55,356 --> 00:37:59,068
แต่มันก็ช่วยได้บางเรื่อง

735
00:37:59,151 --> 00:38:01,862
แต่ควันทุกชนิด
ไม่เกี่ยงว่าคุณจะสูบอะไร

736
00:38:01,946 --> 00:38:05,491
มันก็ยังระคายเคืองปอด
และหลอดอาหารอยู่ดี

737
00:38:05,574 --> 00:38:09,704
ทำให้นึกถึงวลีที่เพื่อนผม
พอล แชฟเฟอร์รักมาก…

738
00:38:09,787 --> 00:38:10,705
รักพอล

739
00:38:10,788 --> 00:38:12,248
- "คอเวกัส"
- ใช่

740
00:38:12,331 --> 00:38:13,749
และอีกอย่าง พอลชอบประสบการณ์

741
00:38:13,833 --> 00:38:15,584
ที่คุณ เขา และบิล เมอร์เรย์ทำงานด้วยกัน

742
00:38:16,294 --> 00:38:17,378
ฉันก็ชอบค่ะ

743
00:38:17,461 --> 00:38:21,090
เราต้องร้องเพลงที่วอชิงตันด้วยกัน

744
00:38:21,173 --> 00:38:22,508
- ผมก็อยู่
- คุณก็อยู่

745
00:38:22,591 --> 00:38:25,136
ฉันไม่เคยสูบปุ๊นก่อนขึ้นเล่นคอนเสิร์ตมาก่อน

746
00:38:25,219 --> 00:38:28,389
ผมจำได้ คุณขึ้นไปประกาศอย่างภาคภูมิ
ว่าคุณไปไกลแล้ว

747
00:38:28,472 --> 00:38:31,309
แต่เป็น… เป็นอะไรก็ไม่รู้
วันนั้นฉันถึงทำแบบนั้น

748
00:38:31,392 --> 00:38:32,268
ฉันไม่รู้เลย

749
00:38:32,351 --> 00:38:34,854
- จำได้ไหมว่าฉันลืมเนื้อร้องเยอะมาก
- จำไม่ได้

750
00:38:34,937 --> 00:38:36,856
แต่พอล แชฟเฟอร์พูดแค่ว่า

751
00:38:36,939 --> 00:38:38,441
"เดี๋ยวเราเล่นอีกรอบ"

752
00:38:38,524 --> 00:38:40,985
- แล้วเราก็เริ่มกันใหม่
- อ๋อ! ตอนนั้น ผมจำได้

753
00:38:41,068 --> 00:38:41,902
ฉันไม่เคยทำแบบนั้น

754
00:38:41,986 --> 00:38:44,405
ครั้งเดียวที่ฉันเคยลืมเนื้อร้อง

755
00:38:44,488 --> 00:38:48,034
ครั้งนี้ก็แย่เหมือนกัน
ฉันเล่นที่คาร์เนกี ฮอลล์กับโบโน่

756
00:38:48,117 --> 00:38:51,495
- แย่มากๆ
- ฉันเลือกเมาเละในคืนก่อนหน้านั้น

757
00:38:51,579 --> 00:38:53,497
แล้วฉันก็พูดว่า
ถ้าฉันเขียนหนังสือ

758
00:38:53,581 --> 00:38:56,334
ฉันจะตั้งชื่อว่า
"แล้วฉันก็ไม่ได้ข่าวโบโน่อีกเลย"

759
00:38:56,834 --> 00:39:00,212
เพราะมันเหมือนที่ที่คุณ…
ประมาณว่า คราวนี้แหละ

760
00:39:00,296 --> 00:39:01,797
เหมือนคุณทำได้แล้ว

761
00:39:01,881 --> 00:39:03,966
คุณได้มาที่คาร์เนกี ฮอลล์
แสดงกับโบโน่

762
00:39:04,050 --> 00:39:06,385
แล้วฉันก็เลือกเมาเละซะงั้น

763
00:39:10,931 --> 00:39:15,353
นั่งคุยกับคุณตรงนี้
ผมได้ยินเสียงหลายๆ คน

764
00:39:15,436 --> 00:39:19,148
ที่ทำให้ผมนึกถึง
นักร้องหญิงคนโน้นคนนี้ที่ผมรู้จัก

765
00:39:19,231 --> 00:39:24,195
แต่ผมสงสัยว่าตอนคุณเป็นเด็ก
คุณเคยได้ยินเสียงใคร

766
00:39:24,278 --> 00:39:27,365
แล้วคุณก็ร้องเพลงอยู่ในใจบ้าง

767
00:39:27,448 --> 00:39:29,408
- ก็…
- ไม่จำเป็นต้องเป็นคุณก็ได้

768
00:39:29,492 --> 00:39:31,118
คุณอาจกำลังเลียนแบบใครบางคน

769
00:39:31,202 --> 00:39:34,872
เดาว่าเราทุกคนก็เหมือนค็อกเทล

770
00:39:34,955 --> 00:39:37,124
ของทุกสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจให้เรา

771
00:39:38,334 --> 00:39:40,294
- สตีวี นิกส์ เยอะมาก
- อื้ม

772
00:39:40,378 --> 00:39:42,630
และทีน่าก็เยอะ

773
00:39:43,881 --> 00:39:45,758
ดอลลี่ ชัดเลย

774
00:39:46,634 --> 00:39:49,887
พอโตมา ฉันไม่เหมือนเซลีน ดิออนเลย

775
00:39:49,970 --> 00:39:52,431
- ฉันก็อยากนะ แต่ฟังยังไงก็…
- บริททานี ฮาวเวิร์ดล่ะ

776
00:39:52,515 --> 00:39:55,893
รักเลย บริททานี ฮาวเวิร์ด
ตอนนี้ทำงานกับชอว์น เอเวอเรตต์

777
00:39:55,976 --> 00:39:57,728
ซึ่งทำอัลบั้มให้แอละแบมา เชกส์อยู่

778
00:39:57,812 --> 00:40:00,564
บริททานี ฮาวเวิร์ด
หนึ่งในนักร้อง นักแต่งเพลงคนโปรดของฉัน

779
00:40:00,648 --> 00:40:02,191
- เจนิส จอปลิน
- อยู่แล้ว

780
00:40:02,274 --> 00:40:07,154
ฉันคัฟเวอร์เจนิส จอปลิน
ตอนที่ฉันแสดงให้คนเป็นแสนดู

781
00:40:07,238 --> 00:40:08,656
ตอนเห็นแฟนๆ จะสนุกมาก

782
00:40:08,739 --> 00:40:11,951
เพราะบางคนมาเพื่อดูฉัน
ร้องเวอร์ชั่นที่ต่างออกไป

783
00:40:12,535 --> 00:40:15,955
บ้างก็มาดูคนที่พวกเขาโตมาด้วยกัน

784
00:40:16,038 --> 00:40:17,623
บ้างก็อยากฟัง "ปาร์ตี้อินดิยูเอสเอ"

785
00:40:17,706 --> 00:40:19,583
บ้างก็อยากฟังของใหม่
ที่ยังไม่เคยปล่อย

786
00:40:19,667 --> 00:40:21,544
บ้างก็ชอบที่ที่ฉันไปเล่น

787
00:40:21,627 --> 00:40:24,713
และบ้างก็ชอบคัฟเวอร์
เพราะจะได้เจอกับงานดนตรีใหม่ๆ

788
00:40:24,797 --> 00:40:27,216
ไม่ต้องดูที่ไหนไกล
ดูในบ้านเลตเทอร์แมน

789
00:40:27,299 --> 00:40:30,344
ผมอยู่ในห้อง เปิดไฟสลัวๆ

790
00:40:30,428 --> 00:40:32,847
และบังเอิญได้ยินคุณ

791
00:40:34,014 --> 00:40:35,349
ร้องคัฟเวอร์

792
00:40:35,433 --> 00:40:36,684
ผมตะโกนลั่นเลย

793
00:40:37,184 --> 00:40:38,436
"ตายโหงละ"

794
00:40:38,936 --> 00:40:42,231
แล้วเรจิน่าภรรยาผมก็วิ่งเข้ามา
ก็ไม่เชิงวิ่งหรอก

795
00:40:42,982 --> 00:40:46,902
เธอถามว่า "เกิดอะไรขึ้น
ผมตอบ "เธอคัฟเวอร์พิงก์ ฟลอยด์"

796
00:40:46,986 --> 00:40:49,071
และผมว่า "ไม่มีใคร" ขอโทษนะ

797
00:40:49,989 --> 00:40:51,240
"ไม่มีใครคัฟเวอร์พิงก์ ฟลอยด์"

798
00:40:51,323 --> 00:40:54,243
ฉันคัฟเวอร์เพลงนั้นตอนอยู่ที่เวกัส

799
00:40:54,326 --> 00:40:56,954
มันอาจเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรทำ

800
00:40:57,037 --> 00:40:59,373
ที่งานเวกัส ไอฮาร์ทเรดิโอเลย

801
00:40:59,457 --> 00:41:00,458
ไม่ ทำไมล่ะ

802
00:41:00,541 --> 00:41:03,335
เพราะ… ฉันก็จำไม่ได้
ว่าใครก่อนหน้าฉัน

803
00:41:03,419 --> 00:41:05,254
แต่มันจะประมาณว่า

804
00:41:05,337 --> 00:41:08,048
"และถัดจากจัสติน ทิมเบอร์เลค
น่าตื่นเต้นมาก

805
00:41:08,132 --> 00:41:11,385
ไมลีย์จะมาร้องเพลง
ที่ไม่มีใครในหมู่พวกคุณสนใจเลย"

806
00:41:11,469 --> 00:41:15,139
- ขอร้องเลย มันพูดถึงผมยังไง
- รู้ไหมล่ะ ฉันทำเพื่อคุณ

807
00:41:15,222 --> 00:41:19,101
- ขอบคุณมากเลย
- มีคนในห้องใต้ดินกำลังดูอยู่

808
00:41:19,185 --> 00:41:21,729
บางครั้งคุณได้ยินเสียงพิงค์ ฟลอยด์
แต่ที่คุณไม่เคยได้ยินคือ

809
00:41:21,812 --> 00:41:24,648
"ให้ตาย เธอเป็นส่วนหนึ่งของพิงก์ ฟลอยด์"

810
00:41:24,732 --> 00:41:27,109
ฟังนะ ฉันร้องเพลง "อะ บอย เนมด์ ซู"

811
00:41:27,193 --> 00:41:31,155
ตอนกำลังทัวร์อัลบั้มแบงเกิร์ซ
ในอเมริกาใต้

812
00:41:32,114 --> 00:41:34,992
- แล้วก็เป็นไปตามที่คิดค่ะ
- อือ

813
00:41:35,075 --> 00:41:36,827
มันไม่ดังเอาซะเลย

814
00:41:36,911 --> 00:41:40,539
มันอยู่ในยุคที่ฉันขี่ฮอตดอกยักษ์

815
00:41:40,623 --> 00:41:42,082
และเล่นกระดานลื่นผ่านลิ้นตัวเอง

816
00:41:42,166 --> 00:41:45,211
แล้วก็พักมาร้องเพลง
"อะ บอย เนมด์ ซู"

817
00:41:46,045 --> 00:41:48,088
ในที่ที่มีกำแพงด้านภาษา

818
00:41:48,172 --> 00:41:51,091
มุกมันก็เลยแป้กไปด้วย

819
00:41:51,175 --> 00:41:52,635
ผมคิดว่ามัน…

820
00:41:53,135 --> 00:41:56,514
เชื่อว่ามันน่าชื่นชมนะ
เพราะทุกครั้ง

821
00:41:56,597 --> 00:41:59,517
ที่ไปดูศิลปินแสดงดนตรีของศิลปินคนนั้น

822
00:41:59,600 --> 00:42:02,603
ช่างน่าดีใจที่มีสิ่งนี้สิ่งนั้นโปรยปรายลงมา

823
00:42:02,686 --> 00:42:04,480
ผมนี่อึ้งไปเลย

824
00:42:05,981 --> 00:42:06,982
คุณคือ

825
00:42:08,484 --> 00:42:11,111
หนึ่งในไม่กี่คน
หรือไม่ก็เป็นชายแท้เพียงคนเดียว

826
00:42:11,195 --> 00:42:12,863
ที่มาร่วมงานแบบนี้

827
00:42:12,947 --> 00:42:14,365
เฉพาะผู้ที่ได้รับเชิญ

828
00:42:14,448 --> 00:42:17,868
และดูเหมือนคุณจะต้องเป็นเกย์
ถึงจะได้รับเชิญ

829
00:42:19,620 --> 00:42:23,707
และเดวิดอีกคนที่ฉันชอบมากๆ คือเดวิด เบิร์น

830
00:42:23,791 --> 00:42:26,293
เขาขอให้ฉันไปร่วมในอัลบั้ม
"สต็อป เมคกิ้ง ซีนส์"

831
00:42:26,377 --> 00:42:30,339
พวกเขาจะออกอัลบั้มนี้
และจะให้คนไปคัฟเวอร์เพลงต่างๆ

832
00:42:30,422 --> 00:42:32,341
แต่ตามเคย ฉันชอบทำตามแบบของฉัน

833
00:42:32,424 --> 00:42:35,844
ฉะนั้นไม่ใช่แค่ไปคัฟเวอร์
แต่ฉันเขียนมันใหม่ด้วย

834
00:42:36,387 --> 00:42:37,805
และ… ไม่ ฉันเขียน

835
00:42:37,888 --> 00:42:40,182
และฉันตีความมันประมาณว่า

836
00:42:40,266 --> 00:42:44,937
เดวิด เบิร์นเล่นเป็นจอห์นนี่ แคช
ที่กำลังเล่นเป็นไคลี มิโนก

837
00:42:45,813 --> 00:42:47,273
นั่นแหละเวอร์ชั่นนี้

838
00:42:48,274 --> 00:42:49,775
และเราจะเล่นให้คุณฟัง

839
00:43:00,911 --> 00:43:04,707
ดูเหมือนว่าฉันรับความจริงไม่ได้

840
00:43:05,291 --> 00:43:08,794
ร้อนรุ่ม กระวนกระวาย คอยแผดเผาใจ

841
00:43:08,877 --> 00:43:10,421
ฉันนอนไม่หลับ

842
00:43:11,213 --> 00:43:15,593
เพราะเตียงฉันลุกเป็นไฟ

843
00:43:17,678 --> 00:43:24,393
อย่าแตะฉัน ที่รัก
บอกเลยว่าฉันไม่น่าไว้ใจ

844
00:43:27,229 --> 00:43:31,859
ไม่ ดูเหมือนฉันรับความจริงไม่ได้
ไม่ ไม่ ไม่

845
00:43:31,942 --> 00:43:35,571
ร้อนรุ่มกระวนกระวาย คอยแผดเผาใจ

846
00:43:35,654 --> 00:43:37,573
ฉันนอนไม่หลับ

847
00:43:38,073 --> 00:43:43,829
เพราะเตียงฉันลุกเป็นไฟ

848
00:43:43,912 --> 00:43:46,832
ไม่ อย่าแตะฉัน ที่รัก

849
00:43:46,915 --> 00:43:51,587
บอกเลยว่าฉันไม่น่าไว้ใจ

850
00:43:52,254 --> 00:43:54,882
ถ้าคุณรู้จักเพลงนี้ นี่เป็นท่อนปกติ

851
00:43:55,382 --> 00:43:58,886
นักฆ่าโรคจิต
เธอคิดอย่างไร

852
00:44:02,556 --> 00:44:08,687
หนีไปเสียดีกว่า

853
00:44:08,771 --> 00:44:09,855
ท่อนใหม่ของฉัน

854
00:44:12,399 --> 00:44:14,902
ฉันรักเธอ นักฆ่าโรคจิต

855
00:44:14,985 --> 00:44:19,323
และจะรักไปชั่วชีวิต
ไม่มีวันจะหนีเธอไป

856
00:44:19,990 --> 00:44:21,617
ไม่มีวันจะหนีไป

857
00:44:21,700 --> 00:44:24,495
ฉันรักเธอ นักฆ่าโรคจิต

858
00:44:24,578 --> 00:44:28,374
และจะรักไปชั่วชีวิต
ไม่มีวันจะหนีเธอไป

859
00:44:29,333 --> 00:44:31,543
ฟังสำเนียงเทนเนสซีเฟรนช์ค่ะ

860
00:44:33,420 --> 00:44:38,425
สิ่งที่ฉันทำ คืนนี้

861
00:44:39,635 --> 00:44:45,391
สิ่งที่ฉันพูดออกไป ในคืนนี้

862
00:44:46,225 --> 00:44:51,855
ในคืนนี้

863
00:44:51,939 --> 00:44:55,859
เติมความหวังให้ใจฉัน

864
00:44:56,443 --> 00:45:00,364
พุ่งไปสู่ความโชติช่วง

865
00:45:01,073 --> 00:45:03,784
สิ่งที่ฉันทำ

866
00:45:04,743 --> 00:45:09,623
คืนนี้

867
00:45:13,419 --> 00:45:16,463
เย้ เย

868
00:45:18,006 --> 00:45:20,676
เย้ เย

869
00:45:22,636 --> 00:45:27,015
เย้ เย

870
00:45:27,099 --> 00:45:30,144
เย้ เย

871
00:45:33,397 --> 00:45:35,858
ฉันรักเธอ นักฆ่าโรคจิต

872
00:45:35,941 --> 00:45:40,404
และจะรักไปชั่วชีวิต
ไม่มีวันจะหนีเธอไป

873
00:45:40,487 --> 00:45:42,489
ไม่มีวันจะหนีไป

874
00:45:42,573 --> 00:45:47,327
ฉันรักเธอ นักฆ่าโรคจิต
และจะรักไปชั่วชีวิต

875
00:45:47,411 --> 00:45:51,874
ไม่มีวันจะหนีเธอไป
ไม่มีวันจะหนีไป

876
00:45:54,626 --> 00:45:57,087
ฉันไม่มีวันจะหนีไป

877
00:46:03,260 --> 00:46:04,344
ขอบคุณมากค่ะ

878
00:46:10,017 --> 00:46:11,810
คุณจะร้องท่อนของเดวิด เบิร์นใช่ไหม

879
00:46:14,938 --> 00:46:17,524
ผมไม่รู้หรอกว่าพวกคุณเป็นใคร

880
00:46:18,859 --> 00:46:21,779
ผมไม่รู้ว่าคุณเข้ามาได้ยังไง
แต่คุณเข้าใจ

881
00:46:21,862 --> 00:46:24,573
ว่าคุณโชคดีแค่ไหนที่ได้รู้เห็นสิ่งนี้ใช่ไหม

882
00:46:24,656 --> 00:46:25,783
ใช่

883
00:46:26,366 --> 00:46:29,369
เป็นงานดนตรีที่ไพเราะมาก
เป็นผู้หญิงที่น่ารัก

884
00:46:29,453 --> 00:46:31,705
และดีใจมากที่ได้รู้จักทิช

885
00:46:32,289 --> 00:46:33,457
รู้สึกสนุกมาก

886
00:46:33,540 --> 00:46:34,792
ตอนที่นั่งอยู่ตรงนั้น

887
00:46:34,875 --> 00:46:36,585
กำลังคิดว่าเราน่าจะเป็นเกย์

888
00:46:41,924 --> 00:46:45,177
เดี๋ยวจะไปทดสอบดู
แล้วจะกลับมาบอก

889
00:46:46,136 --> 00:46:47,888
- พระคุ้มครอง
- ขอบคุณ

890
00:46:49,264 --> 00:46:50,390
ไมลีย์ ไซรัส

891
00:46:56,814 --> 00:46:59,525
ด้วยความเรียวของขากางเกง
ฉันก็นึกอยู่แล้ว

892
00:46:59,608 --> 00:47:02,486
ดีใจที่คุณทันมุกฉัน

893
00:47:03,821 --> 00:47:07,241
ปาล์มสปริงส์อยู่ห่างไปสองชั่วโมง
คุณเริ่มใหม่ได้เลยค่ะ

894
00:47:43,902 --> 00:47:45,737
คำบรรยายโดย ปาริชาติ ชัยพิกุล