1
00:00:40,040 --> 00:00:41,875
นี่ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเรา…

2
00:00:52,427 --> 00:00:53,428
อดีตตำรวจโอ๊กแลนด์เหรอ

3
00:00:54,096 --> 00:00:55,389
งั้นคุณก็น่าจะรู้ดีกว่าใคร

4
00:00:55,472 --> 00:00:56,849
เราขอโทษ เราแค่กังวล

5
00:00:56,932 --> 00:00:58,517
ไม่ใช่หน้าที่ของคุณที่ต้องมากังวล

6
00:00:58,600 --> 00:01:02,938
ทำไมผมไม่ควรตั้งข้อหาคุณสองคน
ที่เข้ามาแทรกแซงการสืบสวน

7
00:01:03,021 --> 00:01:06,650
โฮลต์ โรลลินส์เคยอยู่ในบ้านหลังนั้น
โรส กิลด้วย

8
00:01:06,733 --> 00:01:10,195
ถูก ดูเหมือนว่าพวกเขาอยู่ที่นั่น
อย่างน้อยก็สองสามวัน

9
00:01:10,279 --> 00:01:12,406
- อยู่ใต้จมูกพวกคุณแท้ๆ
- พวกเขาผ่านคุณไปได้ไง

10
00:01:13,657 --> 00:01:14,658
ออกไป

11
00:01:17,411 --> 00:01:20,122
เอาละ แล้วยังไงต่อ คุณจะตั้งข้อหาไหม

12
00:01:22,332 --> 00:01:23,333
ผู้กองครับ

13
00:01:24,835 --> 00:01:26,545
ผมรีบมาเร็วที่สุดแล้ว

14
00:01:27,045 --> 00:01:29,047
คุณรับผิดชอบคดีนี้ร่วมกับพวกเขารึเปล่า

15
00:01:29,548 --> 00:01:31,717
เพราะพวกเขาทำให้งานตำรวจของคุณพังแล้ว

16
00:01:35,387 --> 00:01:38,307
รู้ไหมว่าเธอคนนี้คือเหตุผล
ที่ทำให้เราสืบเรื่องบ้านหลังนั้นตั้งแต่แรก

17
00:01:39,474 --> 00:01:42,561
แต่ว่าพวกเขาจะไม่เข้ามาแทรกแซงอีก

18
00:01:43,562 --> 00:01:45,105
ถ้าเกิดขึ้นอีก คุณหลุดจากคดีนี้แน่

19
00:01:46,231 --> 00:01:48,442
คุณหาเหตุผลเดียวมาให้ผม
ผมต้องการแค่นั้น เอมส์

20
00:01:48,525 --> 00:01:50,027
แค่เหตุผลเดียว

21
00:01:57,492 --> 00:01:59,328
อย่าทำแบบนี้กับผมอีก

22
00:02:00,204 --> 00:02:03,290
ขอโทษ ฉันหุนหันไปหน่อย

23
00:02:03,373 --> 00:02:05,501
แต่อย่างน้อยก็ให้เราบอกคุณหน่อยเถอะ
ว่าเราได้อะไรมา

24
00:02:05,584 --> 00:02:07,503
- โอเค
- ชัดเลย

25
00:02:07,586 --> 00:02:09,545
ใช่ อะไรกัน ผมหาเบาะแส
ส่วนคุณก็เอาแต่ทำพลาดเหรอ

26
00:02:09,630 --> 00:02:12,299
ไม่ละ คุณมีพวกงี่เง่าเป็นเพื่อนชัดๆ

27
00:02:15,511 --> 00:02:17,387
เกิดบางอย่างขึ้นระหว่างโฮลต์กับโรส

28
00:02:17,471 --> 00:02:18,847
มีการทะเลาะกัน

29
00:02:19,348 --> 00:02:22,518
เธอมียาอะริพิพราโซลที่หมอสั่ง

30
00:02:22,601 --> 00:02:24,645
ใช่ ยานั่นถูกทิ้งไว้

31
00:02:25,145 --> 00:02:27,523
เราต้องหาโรสให้เจอก่อนคนอื่น

32
00:03:37,050 --> 00:03:42,514
ในปี 1967 แคลิฟอร์เนียผ่านกฎหมาย
การให้เสรีภาพแก่ผู้ป่วยทางจิต

33
00:03:42,598 --> 00:03:47,227
ชื่อกฎหมายตั้งตามสมาชิกพรรคเดโมแครตสองคน
และรีพับลิกันหนึ่งคนที่สนับสนุนกฎหมายนี้

34
00:03:48,020 --> 00:03:53,859
กฎหมายแอลพีเอสฉบับนี้
เป็นกฎหมายที่ทำลายสถานที่ดูแลด้านสุขภาพจิต

35
00:03:53,942 --> 00:03:55,652
โรงพยาบาลปิดตัวลง

36
00:03:55,736 --> 00:04:00,699
อดีตผู้ป่วยออกมาใช้ชีวิตข้างถนนเต็มไปหมด
โดยไม่มีปัจจัยให้เอาชีวิตรอดได้

37
00:04:01,575 --> 00:04:04,119
ปี 1981 เรแกนได้ยกเลิก

38
00:04:04,203 --> 00:04:07,289
กฎหมายระบบการดูแลด้านสุขภาพจิต
ของประธานาธิบดีคาร์เตอร์

39
00:04:07,372 --> 00:04:11,418
หลายปีต่อมา
ผลการศึกษาของกลุ่มผู้สนับสนุนในซานฟรานซิสโก

40
00:04:11,502 --> 00:04:16,048
รายงานว่ามีคนถึง 55%
ที่เผชิญกับภาวะไร้ที่อยู่อาศัยเรื้อรัง…

41
00:04:16,130 --> 00:04:17,132
(โรส กิล)

42
00:04:17,216 --> 00:04:20,802
มีสภาวะทางอารมณ์และทางจิตเวช

43
00:04:20,886 --> 00:04:25,224
ตั้งแต่นั้นมา รัฐนี้ก็พยายามทุกอย่างที่ทำได้

44
00:04:25,307 --> 00:04:27,392
เพื่อแก้ปัญหาคนไร้ที่อยู่อาศัย

45
00:04:27,476 --> 00:04:32,856
ไม่ว่าจะเป็นเพราะเศรษฐกิจ
การใช้ความรุนแรงในครอบครัว

46
00:04:32,940 --> 00:04:35,817
วัยรุ่นที่หนีออกจากบ้าน หรือเด็กๆ ที่ถูกทอดทิ้ง

47
00:04:35,901 --> 00:04:41,323
แต่จำนวนของผู้ที่ไม่มีบ้าน
ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

48
00:04:41,406 --> 00:04:46,620
โฮลต์ โรลลินส์ กับโรส กิล และไมกาห์ คีธ
ใช้เวลาหลายปีช่วงก่อร่างสร้างตัว

49
00:04:46,703 --> 00:04:48,413
อาศัยอยู่ข้างถนน

50
00:04:48,497 --> 00:04:52,251
สำหรับพวกเขาแล้ว
บ้านไม่ใช่แค่สถานที่ทางกายภาพ

51
00:04:52,334 --> 00:04:53,961
แต่มันคือการมีกันและกัน

52
00:04:54,044 --> 00:04:57,589
เรารู้ว่าโรสติดต่อกับจอชัวนานหลายเดือน

53
00:04:57,673 --> 00:04:59,132
ก่อนที่เขาจะถูกฆ่า

54
00:04:59,216 --> 00:05:03,470
เป็นไปได้ไหมว่าโรส กิลคือชิ้นส่วนที่หายไป
ระหว่างโฮลต์

55
00:05:04,179 --> 00:05:06,390
กับการฆาตกรรมจอชัว คีธ

56
00:05:11,436 --> 00:05:14,481
(โนอา - เรายังจะเจอกันที่เดอะน็อคอยู่ไหม)

57
00:05:14,565 --> 00:05:16,149
เวรละ

58
00:05:20,654 --> 00:05:22,823
(เดอะน็อค)

59
00:05:32,833 --> 00:05:33,834
ใช่

60
00:05:37,254 --> 00:05:39,381
เฮ้ สาวน้อย เป็นไงบ้าง

61
00:05:39,464 --> 00:05:42,009
ดีขึ้นเยอะค่ะ ตั้งแต่มีคุณคอยสืบให้

62
00:05:42,509 --> 00:05:46,388
มาร์คัส นี่คือเจ้าหน้าที่ฟอร์แนนโด เคซาโด
เฟอร์แนนโด นี่มาร์คัส คิลเลบริว

63
00:05:46,471 --> 00:05:48,557
- เฮ้ เป็นไงบ้าง
- แนนโดครับ ยินดีที่ได้รู้จัก

64
00:05:48,640 --> 00:05:49,641
เช่นกัน

65
00:05:49,725 --> 00:05:51,476
ดีใจที่ได้เจอคุณอีก

66
00:05:51,560 --> 00:05:52,728
เอาละ ฟังนะ

67
00:05:52,811 --> 00:05:54,730
ผมไปสอบถามคนมาบ้าง โอเค

68
00:05:54,813 --> 00:05:58,317
ผมคุยกับลูกสาวผมและเพื่อนๆ ของแก
ที่ไปโรงเรียนเดียวกับเดรีย

69
00:05:58,400 --> 00:06:01,653
เสียงส่วนใหญ่บอกว่าเธอหนีออกจากบ้านเอง

70
00:06:02,738 --> 00:06:06,033
พวกเขาคิดแบบนั้นเพราะฉันเอง
เพราะการใช้ชีวิตของฉัน

71
00:06:06,116 --> 00:06:08,660
เฮ้ๆ ไม่เห็นต้องพูดแบบนั้นเลย โอเคไหม

72
00:06:09,328 --> 00:06:10,412
เราทุกคนเต็มใจช่วย

73
00:06:10,495 --> 00:06:13,081
ใช่ แนนโดก็สืบเจออะไรมาบ้างเหมือนกัน

74
00:06:13,165 --> 00:06:14,416
อ้อ ได้อะไรมา

75
00:06:14,499 --> 00:06:17,252
มีเด็กสาวอีกสองสามคนที่หายตัวไป
ในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน

76
00:06:17,336 --> 00:06:20,839
- เธอเรียนเกรดสิบที่แมคคลายมอนด์ส
- และเกรดเก้าที่แคสเซิลมอนต์

77
00:06:20,923 --> 00:06:23,175
ทั้งสามคนเคยอยู่ในบ้านอุปถัมภ์

78
00:06:25,761 --> 00:06:28,430
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ แต่เป็นการวางแผนไว้แล้ว

79
00:06:28,514 --> 00:06:30,891
อย่างน้อยก็ได้ข้อมูลบ้างแล้ว จริงไหม

80
00:06:30,974 --> 00:06:33,101
มากพอให้รื้อคดีตามหาคนหายได้รึเปล่า

81
00:06:34,186 --> 00:06:37,481
ผมขอตรวจดูอีกหน่อย ผมมีธุระต้องไปจัดการ

82
00:06:37,564 --> 00:06:38,565
ฟังนะ

83
00:06:39,525 --> 00:06:43,195
ข้อมูลนี้เป็นประโยชน์กับผม
เดี๋ยวผมจะติดต่อไปเร็วๆ นี้

84
00:06:44,488 --> 00:06:45,489
ขอบคุณนะ

85
00:06:48,033 --> 00:06:49,201
มาเถอะ

86
00:06:50,911 --> 00:06:51,954
ทางนี้เลย

87
00:06:52,454 --> 00:06:53,622
ได้แล้วครับ

88
00:06:54,540 --> 00:06:56,792
- ขอบคุณนะคะ
- ไม่เป็นไรๆ

89
00:06:59,044 --> 00:07:01,213
รู้ใช่ไหมว่าผมไม่เสิร์ฟให้คุณ

90
00:07:04,341 --> 00:07:05,551
เรื่องอาณาเขตงั้นเหรอ

91
00:07:05,634 --> 00:07:06,969
อ้อ ก็นิดหน่อย

92
00:07:09,179 --> 00:07:10,222
ฟังนะ

93
00:07:11,056 --> 00:07:13,642
คุณทำได้ดีมากที่เสนองานนี้ให้ผม

94
00:07:14,142 --> 00:07:15,143
ผมซึ้งใจจริงๆ

95
00:07:16,603 --> 00:07:17,855
ยินดีเสมอ

96
00:07:18,438 --> 00:07:20,190
นี่มันอะไรกัน รู้สึกผิดเหรอ

97
00:07:20,691 --> 00:07:22,025
ใช่

98
00:07:24,486 --> 00:07:25,654
ก็ได้

99
00:07:25,737 --> 00:07:28,198
ฉันภูมิใจที่เป็นคนพูดตรงๆ

100
00:07:29,616 --> 00:07:30,784
เทกซัสเหรอ

101
00:07:30,868 --> 00:07:31,994
เทกซัส

102
00:07:33,871 --> 00:07:35,998
มาทานมื้อเย็นกับฉันบ้างอะไรบ้าง

103
00:07:38,083 --> 00:07:39,084
รู้ไหม

104
00:07:40,002 --> 00:07:41,628
ผมไม่กลัวคุณหรอก

105
00:07:41,712 --> 00:07:42,754
คุณควรกลัวนะ

106
00:07:46,008 --> 00:07:47,551
- ดีใจที่ได้เจอ
- เช่นกัน

107
00:07:49,344 --> 00:07:50,387
มีเรื่องอะไรกัน

108
00:07:50,470 --> 00:07:52,598
ปัญหา ถ้าฉันทำถูกละก็นะ

109
00:07:52,681 --> 00:07:55,017
ตั้งแต่โรสฝากข้อความไว้ในสายแจ้งเบาะแส

110
00:07:55,100 --> 00:07:56,560
เธอหาทางติดต่อนางได้รึยัง

111
00:07:56,643 --> 00:07:59,396
ยัง แต่ฉันได้ข้อมูลมาจากขวดยา

112
00:07:59,479 --> 00:08:02,316
ที่สั่งจ่ายโดยจิตแพทย์ที่ประจำอยู่ที่ลอสแอนเจลิส

113
00:08:02,399 --> 00:08:03,859
เธอว่านางถ่อกลับไปถึงแอลเอเลยเหรอ

114
00:08:03,942 --> 00:08:06,236
เปล่า นางอยากให้เราหานางเจอ

115
00:08:06,320 --> 00:08:09,198
ฉันพยายามหาคำตอบว่านางให้หมอจ่ายยาต่อ

116
00:08:09,281 --> 00:08:10,657
จากในเบย์แอเรียไหม

117
00:08:10,741 --> 00:08:12,451
ฉันว่ามันคุ้มที่จะลองดู

118
00:08:13,493 --> 00:08:14,578
เฮ้ ป๊อปปี้

119
00:08:23,170 --> 00:08:26,673
บอกฉันทีว่าเธอไม่ได้ป้ายสี
ให้ไมกาห์ คีธเสียชื่อเสียง

120
00:08:26,757 --> 00:08:28,800
โดยที่ไม่มีหลักฐานมารองรับมากพอ

121
00:08:28,884 --> 00:08:30,052
นางฟ้องฉันด้วยเหรอ

122
00:08:30,135 --> 00:08:32,513
เปล่า ยังหรอก แต่เรายังพอมีเวลา

123
00:08:34,722 --> 00:08:35,807
ฟังฉันนะ

124
00:08:36,308 --> 00:08:39,727
พวกเขากำลังหาข้อแก้ตัว
เพื่อเพิ่มหลักฐานในรายการพ็อดแคสต์ซีซันสอง

125
00:08:39,811 --> 00:08:42,188
เพื่อสนับสนุนข้ออ้างเรื่องเจตนาร้ายของพวกเขา

126
00:08:42,272 --> 00:08:43,815
ศาลรับพิจารณาได้ด้วยเหรอ

127
00:08:46,401 --> 00:08:48,278
ดูเหมือนเธอจะหลงผิด

128
00:08:48,362 --> 00:08:50,822
คิดว่าทนายความของนาง
จะมาพบเราโดยสุจริตใจ

129
00:08:52,449 --> 00:08:53,700
อลาน่าโกรธอยู่

130
00:08:54,993 --> 00:08:59,164
ฉันว่าอินแกรมพูดถูกที่จะให้นางมีโอกาส
ได้พูดสิ่งที่อยากพูดต่อหน้าฉัน

131
00:08:59,248 --> 00:09:01,625
อินแกรมไม่ใช่ทนายของเธอ ฉันนี่ทนายของเธอ

132
00:09:01,708 --> 00:09:02,835
และในฐานะทนายของเธอ

133
00:09:02,918 --> 00:09:05,003
คนที่อาศัยอยู่ในโลกแห่งความจริงบ้างบางที

134
00:09:05,087 --> 00:09:07,214
ขอบอกเลยนะ พวกเขากัดไม่ปล่อยแน่

135
00:09:07,297 --> 00:09:09,424
งั้นเราควรยกเลิกการนัดไกล่เกลี่ย
ไม่งั้นจะมีประโยชน์อะไร

136
00:09:09,508 --> 00:09:10,509
ไม่ทันแล้ว

137
00:09:10,592 --> 00:09:12,386
เธอต้องไป ยิ้มด้วยล่ะ

138
00:09:12,469 --> 00:09:15,055
และพยายามระมัดระวังตัวไม่ให้ถูกแว้งกัด

139
00:09:15,138 --> 00:09:16,473
ส่วนในระหว่างนี้ ขอละนะ

140
00:09:16,557 --> 00:09:18,767
ระวังเรื่องข้อมูลที่เธอพูดทางพ็อดแคสต์หน่อย

141
00:09:18,851 --> 00:09:21,019
เพราะอะไรก็ตามที่เธอพูดไป
จะถูกนำมาใช้สู้คดีกับเธอ

142
00:09:21,103 --> 00:09:22,396
ในศาลยุติธรรม

143
00:09:23,188 --> 00:09:24,189
เข้าใจไหม

144
00:09:26,233 --> 00:09:27,317
เข้าใจรึเปล่าเนี่ย

145
00:09:30,737 --> 00:09:35,158
(สามี พ่อ ปู่ และทวดอันเป็นที่รัก)

146
00:09:44,334 --> 00:09:46,962
(ด้วยรักและอาลัย)

147
00:09:54,803 --> 00:09:56,138
เป็นการออกแบบเองที่สวยมาก

148
00:09:56,805 --> 00:09:58,557
ป้ายตั้งตรงและแผ่นหินนั่น

149
00:09:58,640 --> 00:10:01,685
ลาดเอียง เป็นหินแกรนิตที่ถ่ายรูปขึ้น

150
00:10:04,855 --> 00:10:06,982
และดวงอาทิตย์ขึ้นทางมุมขวาบน

151
00:10:09,234 --> 00:10:11,987
- ไม่มีวันที่เหรอ
- ไม่มีวันที่

152
00:10:13,238 --> 00:10:18,493
ฉันรู้ว่ามันไม่สมเหตุสมผล แต่วันที่มันทำให้รู้สึก…

153
00:10:18,577 --> 00:10:19,661
มีจุดสิ้นสุด

154
00:10:19,745 --> 00:10:21,788
มีจุดสิ้นสุด ใช่

155
00:10:23,790 --> 00:10:24,958
งั้นไม่ใส่วันที่นะ

156
00:10:27,377 --> 00:10:29,004
ส่วนคำที่แกะสลักของคุณ…

157
00:10:29,087 --> 00:10:31,423
(โคลมาเฮดสโตนส์
จอชัว เลโอนิด คีธ)

158
00:10:31,507 --> 00:10:34,551
(สามีอันเป็นที่รัก
ฉันเป็นของคุณตราบเท่าที่ชีวิตจะหาไม่)

159
00:10:38,347 --> 00:10:39,348
ขอบคุณค่ะ

160
00:10:56,031 --> 00:10:57,491
รู้นะว่าผมรักคุณ

161
00:10:57,574 --> 00:10:59,576
พอเราจบเรื่องทุกอย่างนี้แล้ว

162
00:11:01,203 --> 00:11:03,080
เราไปจากที่นี่กันเถอะ แค่คุณกับฉัน

163
00:11:03,830 --> 00:11:05,207
ไปตามหากันและกันอีกครั้ง

164
00:11:06,917 --> 00:11:08,252
ได้สิ

165
00:11:30,732 --> 00:11:32,568
ปิดนาฬิกาปลุกแล้ว

166
00:11:49,376 --> 00:11:50,502
(อินแกรม)

167
00:11:50,586 --> 00:11:52,379
ผมรักคุณสุดหัวใจ

168
00:12:40,177 --> 00:12:41,386
มีคนเห็นคุณรึเปล่า

169
00:12:42,554 --> 00:12:45,724
ไม่มี ผมแอบเดินผ่านซอกเข้ามา

170
00:12:49,144 --> 00:12:50,270
ผมคิดถึงคุณ

171
00:12:55,484 --> 00:12:56,693
คุณหายไปไหนมา

172
00:12:58,278 --> 00:12:59,488
ผมอยู่กับโรส

173
00:13:05,827 --> 00:13:06,954
เธอหาผมเจอ

174
00:13:08,580 --> 00:13:09,915
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

175
00:13:09,998 --> 00:13:13,377
- เปล่านี่ ผมไม่ได้แตะต้องเธอ
- ตอนนี้เธออยู่ไหน

176
00:13:14,169 --> 00:13:15,462
ไปแล้ว ไม่รู้

177
00:13:16,755 --> 00:13:19,174
ให้ตายสิ
คุณสองคนชอบทำให้ชีวิตฉันวุ่นวายอยู่เรื่อย

178
00:13:36,191 --> 00:13:38,777
ขอโทษ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น

179
00:13:39,444 --> 00:13:41,613
เราผ่านอะไรทุกอย่างมาด้วยกันนะ โฮลต์

180
00:13:42,406 --> 00:13:45,367
ฉันขอบคุณพระเจ้าทุกวัน
ที่ทำให้คุณมาเจอฉันที่พีเพิลส์พาร์ก

181
00:13:49,830 --> 00:13:52,541
ฉันไม่รู้จะเป็นยังไงถ้าไม่มีคุณ

182
00:13:54,877 --> 00:13:56,378
คนที่คอยปกป้องดูแลฉัน

183
00:13:59,256 --> 00:14:00,507
ผมจำเป็นต้องทำ

184
00:14:02,301 --> 00:14:03,927
พูดจาเสียงดังทำเป็นเก่ง

185
00:14:17,232 --> 00:14:18,358
ฉันเคยเป็นแบบนั้นจริงๆ

186
00:14:20,903 --> 00:14:23,113
ตอนที่เรายังเด็ก มันไม่ได้แย่เสมอหรอก

187
00:14:26,700 --> 00:14:27,868
เราเจอกันและกัน

188
00:14:30,579 --> 00:14:33,290
เว้นแต่ว่าคุณหลอกลวงผมมาตลอด

189
00:14:38,504 --> 00:14:42,466
ความรักฉันไม่ใช่เรื่องโกหก… โอเคนะ

190
00:14:51,808 --> 00:14:53,769
แต่ฉันเป็นห่วงโรส

191
00:14:54,269 --> 00:14:55,854
คุณตามหาเธอให้ฉันหน่อยได้ไหม

192
00:15:05,155 --> 00:15:08,158
(โรลลินส์ โฮลต์)

193
00:15:37,062 --> 00:15:38,689
- ป๊อปปี้…
- ฉันคิดอะไรออกแล้ว

194
00:15:38,772 --> 00:15:41,692
- รอคุยตอนเช้าไม่ได้รึไง
- ไม่ๆ ฟังนะ

195
00:15:42,192 --> 00:15:44,319
ตอนนี้เรามัวรอให้ไมกาห์เผยคำตอบให้เรารู้

196
00:15:44,403 --> 00:15:45,404
ป๊อป

197
00:15:45,487 --> 00:15:46,905
บางทีนางอาจจะบอกเราแล้วก็ได้

198
00:15:47,739 --> 00:15:49,616
ทำไมโรสไม่ได้อยู่ในหนังสือเรื่อง Discard

199
00:15:50,576 --> 00:15:52,953
ถ้านางอยู่แล้วฉันดูพลาดไปล่ะ

200
00:15:53,036 --> 00:15:55,205
ก็อาจจะจริง แต่ผมขอบอกเลยนะ

201
00:15:55,289 --> 00:15:57,207
เราค่อยคุยเรื่องนี้กันพรุ่งนี้ก็ได้

202
00:16:02,004 --> 00:16:03,005
เวรจริงๆ

203
00:16:14,558 --> 00:16:17,853
- คุณชื่ออะไรคะ
- ลูคาเทอร์ ชรีฟพอร์ต สโกวิลล์

204
00:16:17,936 --> 00:16:20,397
รู้สึกเจ็บนิดนึงนะคะ ดีมากค่ะ

205
00:16:21,231 --> 00:16:22,941
บอกฉันหน่อยว่าวันนี้เป็นวันอะไร

206
00:16:23,025 --> 00:16:24,026
วันพฤหัสบดี

207
00:16:24,735 --> 00:16:27,487
ส้นเท้าแตะนิ้วเท้า
วางเท้าถัดมาข้างหน้าแบบต่อกัน

208
00:16:27,988 --> 00:16:29,781
- รู้สึกเบื่ออาหารไหมคะ
- ไม่ครับ

209
00:16:30,365 --> 00:16:32,868
- เวียนหัวหรืองุนงงสับสนไหมคะ
- ไม่ครับ

210
00:16:32,951 --> 00:16:35,078
โอเคค่ะ คุณสโกวิลล์ มองตามแสงไฟนะคะ

211
00:16:35,579 --> 00:16:42,336
พูดทวนคำต่อไปนี้ให้ฉันฟังทีค่ะ
โต๊ะ ยีราฟ รถบรรทุก ไอศกรีม ไฟ

212
00:16:43,003 --> 00:16:46,924
โต๊ะ ยีราฟ ไอศกรี…

213
00:16:50,886 --> 00:16:52,763
ไอศกรีม ไอศกรีม

214
00:16:55,307 --> 00:16:56,308
ไอศกรีม

215
00:16:59,561 --> 00:17:00,771
บ้าเอ๊ย

216
00:17:03,774 --> 00:17:06,984
- ดูก็รู้ว่าไม่ได้มาเล่นๆ นะ คุณอา
- อะไร คิดว่าจะชนะฉันง่ายๆ งั้นเหรอ

217
00:17:08,319 --> 00:17:09,445
ตามที่ฉันคิดนะ

218
00:17:09,530 --> 00:17:11,781
กิจกรรมทางด้านจิตใจเล็กๆ น้อยๆ
ยังดีกับโรคที่ฉันเป็น

219
00:17:11,865 --> 00:17:13,367
มากกว่ายาที่พวกเขาให้มาซะอีก

220
00:17:15,827 --> 00:17:19,998
ไม่ต้องห่วง ฉันจะกินยาต่อไปเพื่อลิลีกับลูกๆ
ฉันแค่พูดเฉยๆ

221
00:17:20,499 --> 00:17:22,251
เป็นไปได้ว่ามันก็แค่แอสไพริน

222
00:17:24,920 --> 00:17:26,880
เคยคิดไหมว่าพวกเขาอาจจ่ายยาจริงมาให้ก็ได้

223
00:17:27,464 --> 00:17:28,632
ไม่มียาจริงทั้งนั้นแหละ

224
00:17:28,715 --> 00:17:31,593
ยังไม่ใช่ตอนนี้ และยังไม่ใช่เร็วๆ นี้

225
00:17:33,554 --> 00:17:35,806
รู้ไหม ตอนที่โนเบิลใกล้เสียชีวิต

226
00:17:36,723 --> 00:17:38,976
เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่า
สิ่งต่างๆ มันไม่น่ารื่นรมย์ขนาดไหน

227
00:17:39,977 --> 00:17:42,062
เงินร่อยหรอ ธุรกิจขาดทุน

228
00:17:44,439 --> 00:17:46,149
ถ้าเกิดเรื่องบ้าๆ แบบนั้นกับฉันละก็…

229
00:17:46,233 --> 00:17:47,234
ไม่เกิดหรอก

230
00:17:54,616 --> 00:17:55,659
บ้าฉิบ

231
00:18:14,553 --> 00:18:16,013
ดีนะที่นายมาอยู่ที่นี่ด้วย มอส

232
00:18:18,265 --> 00:18:19,474
ผมก็ดีใจที่ได้อยู่ที่นี่ครับ คุณอา

233
00:18:20,976 --> 00:18:23,770
โย่ พี่ใหญ่

234
00:18:23,854 --> 00:18:26,356
ป๊อปปิ้วลูกสาวนายบ้าไปแล้วว่ะพวก

235
00:18:26,440 --> 00:18:29,359
แกไม่ฟังอะไรเลย
ฉันจะไปว่าความในศาลแทนแกยังไง

236
00:18:29,443 --> 00:18:32,237
ถ้าแกไม่ฟังที่ฉันพูดสักอย่าง

237
00:18:32,321 --> 00:18:35,866
ถ้าฉันบอกวิธีทำให้ป๊อปปี้ฟังนายได้
นายจะแบ่งค่าจ้างให้ฉันไหมล่ะ

238
00:18:36,366 --> 00:18:37,826
อิหยังวะเนี่ย

239
00:18:40,287 --> 00:18:41,413
ยังไงครับ คุณเป็นทนายเหรอ

240
00:18:42,706 --> 00:18:44,666
ไม่ต้องทำน้ำเสียงแปลกใจขนาดนั้นก็ได้

241
00:18:44,750 --> 00:18:45,751
ฉันมันนักเลงโต

242
00:18:46,793 --> 00:18:49,379
แต่ใช่ ฉันเป็นทนายความด้วย

243
00:18:50,214 --> 00:18:52,883
ผู้ชายคนนี้น่ะ เขาให้ฉันไปเรียนนิติศาสตร์

244
00:18:52,966 --> 00:18:57,513
ม.โบลต์ เปลี่ยนชื่อหลังจากที่ฉันเรียนจบ
ไม่รู้เพราะชื่อเดิมมันเหยียดหรืออะไรนะ แต่ว่า…

245
00:18:58,096 --> 00:19:01,266
ตอนหนุ่มๆ เขาเคยแวะมาที่นี่
แล้วพูดจาเลอะเทอะแบบนี้แหละ

246
00:19:01,350 --> 00:19:03,393
ก่อกวนแก๊งมอเตอร์ไซค์กับลูกค้า

247
00:19:03,477 --> 00:19:07,105
ฉันพยายามไล่เขาไป แต่เขาก็เถียงฉัน

248
00:19:07,189 --> 00:19:09,191
- ฉันเถียงชนะ
- ใช่แล้ว

249
00:19:10,234 --> 00:19:12,444
ฉันเห็นว่าเขาหัวดีแค่ไหน
เลยยุให้เขาใช้ประโยชน์จากมัน

250
00:19:12,528 --> 00:19:15,572
ใช่ ฉันชอบเรียกตัวเองว่าเป็นลูกชายเขา

251
00:19:16,073 --> 00:19:18,492
ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน
ง่ายกว่าเลี้ยงลูกสาวสามคนตั้งเยอะ

252
00:19:18,575 --> 00:19:20,786
- จริง
- รอบต่อไปฉันเล่นนะ

253
00:19:22,287 --> 00:19:23,288
ตานายแล้ว ไอ้หนู

254
00:19:24,414 --> 00:19:26,208
"ไอ้หนู" เหรอ ฉันว่าเขาชนะนายนะ

255
00:19:34,049 --> 00:19:35,175
(เชลเทอร์)

256
00:19:35,259 --> 00:19:36,927
เอาละ แป๊บนะ เดี๋ยวฉันมา

257
00:19:37,427 --> 00:19:39,638
เฮ้ จะกลับแล้วเหรอ คุณเพิ่งมาถึงเอง

258
00:19:39,721 --> 00:19:41,640
หวัดดี ใช่ เดี๋ยวฉันกลับมาพบนักข่าว

259
00:19:41,723 --> 00:19:42,808
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

260
00:19:42,891 --> 00:19:46,812
ดี ฉันแค่…
หนึ่งในวัยรุ่นที่ศูนย์เยาวชนเพิ่งมีเรื่องมีราวกัน

261
00:19:46,895 --> 00:19:50,566
รอไม่ได้เหรอคะ
เรายังต้องสรุปชิ้นงานที่เราจะเอาไปประมูลด้วย

262
00:19:50,649 --> 00:19:53,151
โอเค ตาคุณมีแวว เพราะงั้นฉันเชื่อใจคุณ

263
00:19:53,235 --> 00:19:56,321
ไมกาห์ ไมกาห์ๆ เกิดอะไรขึ้น

264
00:19:58,824 --> 00:19:59,825
โรสน่ะ

265
00:20:02,578 --> 00:20:04,913
โอเค เรื่องนี้ต้องให้มาร์คัสจัดการสิ

266
00:20:04,997 --> 00:20:09,126
ไม่ๆ นี่เป็นเรื่องที่ฉันหรือโฮลต์ต้องจัดการเอง

267
00:20:09,918 --> 00:20:10,919
นี่คุณ…

268
00:20:14,548 --> 00:20:16,425
คุณยังติดต่อเขาอยู่เหรอ

269
00:20:17,968 --> 00:20:19,094
คุณไปเจอเขาไม่ได้นะ

270
00:20:19,178 --> 00:20:21,180
- โรสก็ด้วย
- เรื่องโรสฉันรอไม่ได้

271
00:20:21,263 --> 00:20:23,473
ป๊อปปี้ตามหาตัวเธอแล้วตอนนี้

272
00:20:23,557 --> 00:20:26,685
ฉันไม่อยากคิดเลย
ว่าเธอจะสร้างความเสียหายได้ขนาดไหน

273
00:20:28,437 --> 00:20:29,479
เข้าใจแล้ว

274
00:20:33,901 --> 00:20:35,861
เอางี้ ให้ฉันจัดการเอง

275
00:20:36,653 --> 00:20:39,323
- มันซับซ้อนเกินไป
- เพราะงี้คุณถึงต้องให้ฉันเป็นคนทำไง

276
00:20:40,490 --> 00:20:44,536
ฉันไม่มีวาระซ่อนเร้น ไม่มีอะไรแอบแฝง
ฉันทำให้มันเรียบง่ายมากๆ ก็ได้

277
00:20:44,620 --> 00:20:46,663
ให้คุณสนใจแต่เรื่องที่สำคัญจริงๆ

278
00:20:46,747 --> 00:20:48,207
เช่นการเตรียมตัวให้สัมภาษณ์

279
00:20:48,832 --> 00:20:50,334
ฉันจะหาโรสให้เจอก่อนป๊อปปี้

280
00:20:53,253 --> 00:20:54,254
โอเคไหม

281
00:21:00,135 --> 00:21:01,512
ไม่มีอะไรหลอกหลอนฉันได้มากกว่า…

282
00:21:01,595 --> 00:21:03,764
เดอะแซฟไฟร์คลับคือตอนเดียว

283
00:21:03,847 --> 00:21:07,059
ในหนังสือ Discard ทั้งเล่ม
ที่ไมกาห์อยู่กับเพื่อนที่ไม่ระบุชื่อ

284
00:21:07,142 --> 00:21:10,229
คืนนั้นฉันกับเพื่อนไปที่เดอะแซฟไฟร์คลับ…

285
00:21:10,312 --> 00:21:12,940
แต่ทำไมไมกาห์ต้องละชื่อโรสออกจากหนังสือด้วย

286
00:21:13,023 --> 00:21:16,068
ใครจะไปรู้ อาจเกิดอะไรขึ้นก็ได้

287
00:21:16,568 --> 00:21:19,029
พวกเขาอาจทะเลาะกันจนเธอเขียนถึงมันไม่ได้

288
00:21:19,112 --> 00:21:21,365
และการอยู่ข้างถนนแบบนี้น่ะ

289
00:21:21,990 --> 00:21:24,618
มันคือการต่อสู้ในทุกๆ วัน แค่เพื่อเอาชีวิตรอด

290
00:21:25,410 --> 00:21:28,455
เราไม่มีทางใช้ชีวิตแบบนั้นนานหลายปีได้
โดยที่มันไม่เปลี่ยนความคิดเรา

291
00:21:31,208 --> 00:21:32,793
ผมขอแนะนำอะไรคุณหน่อยนะ

292
00:21:34,002 --> 00:21:35,587
โอเค ว่ามา

293
00:21:36,755 --> 00:21:39,550
ผมเจอชารีส สไปวีย์ที่เดอะน็อค

294
00:21:39,633 --> 00:21:43,846
และตำรวจคนนั้นที่เดซิเรคบอยู่
เราทั้งคู่ตกลงกันว่า…

295
00:21:43,929 --> 00:21:46,265
เดี๋ยว ว่าไงนะ เดซิเรคบตำรวจอยู่เหรอ

296
00:21:46,348 --> 00:21:49,726
ป๊อปปี้ วางโทรศัพท์ลงก่อน
นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผมจะบอกคุณ

297
00:21:49,810 --> 00:21:51,603
ตั้งใจฟังหน่อย โอเคนะ

298
00:21:51,687 --> 00:21:54,731
เราทั้งคู่เห็นตรงกันว่าอาจจะมีความเชื่อมโยง
ระหว่างเด็กสาวที่หายตัวไป

299
00:21:55,232 --> 00:21:57,943
พวกเขาทุกคนเคยอยู่ในบ้านอุปถัมภ์

300
00:21:58,527 --> 00:22:00,737
แบบนี้ยิ่งทำให้ง่ายที่จะตกเป็นเหยื่อ

301
00:22:00,821 --> 00:22:03,073
ถูกเผง มันเลยทำให้ผมคิดว่า

302
00:22:03,156 --> 00:22:05,826
ไมกาห์เคยเป็นใครก่อนที่เธอจะรู้จักคุณ

303
00:22:06,952 --> 00:22:08,203
พวกคุณเคยคุยกันเรื่องนี้ไหม

304
00:22:10,789 --> 00:22:11,790
ไม่เคย

305
00:22:12,374 --> 00:22:15,210
และหนังสือของนางก็ข้ามช่วงเวลานั้นไป

306
00:22:16,795 --> 00:22:19,840
ตอนเรายังเด็ก นางไม่เคยอยากพูดถึงมันเลย

307
00:22:20,841 --> 00:22:22,593
ฉันไม่เคยไปบ้านนาง

308
00:22:22,676 --> 00:22:26,847
เรามักเจอกันตามถนน
หรือไม่ก็ที่บ้านของคุณเชอร์ลีย์

309
00:22:28,182 --> 00:22:32,769
จู่ๆ นางก็ปรากฏตัว
เหมือนกับแมวจรที่เลือกเข้าหาเรา

310
00:22:32,853 --> 00:22:34,938
นั่นไง เห็นไหม นี่แหละที่ผมพูดถึง

311
00:22:35,647 --> 00:22:39,234
มันอาจเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นบ้าง

312
00:22:39,318 --> 00:22:43,822
ที่ทำให้เด็กสาวผิวขาวคนนึง
รู้สึกปลอดภัยกว่าเมื่ออยู่ในบาร์นักบิดของคนดำ

313
00:22:50,078 --> 00:22:51,788
แล้วเรื่องไว้ทุกข์เป็นไงบ้าง

314
00:22:53,332 --> 00:22:55,042
ไว้ทุกข์เหรอ เรื่องอะไร

315
00:22:55,125 --> 00:22:58,128
ไมกาห์ไง มิตรภาพของพวกคุณ

316
00:22:59,171 --> 00:23:04,134
เรื่องพวกนี้มันตึงเครียดได้
ไม่ต่างจากการเลิกรากับคนรัก

317
00:23:05,052 --> 00:23:06,512
ฉันก็อยากคิดถึงนางอยู่หรอก

318
00:23:08,222 --> 00:23:09,306
ฉันคิดถึงนางแหละ

319
00:23:10,641 --> 00:23:13,852
แล้วฉันก็โมโห เพราะว่าฉัน…

320
00:23:15,687 --> 00:23:17,231
ฉันไม่รู้ว่าอะไรมันจริงบ้าง

321
00:23:19,191 --> 00:23:21,151
นางเคยรักจอชจริงๆ ไหม

322
00:23:22,694 --> 00:23:25,781
ฉันอดกลั้นต่อสัญชาตญาณทั้งหมดของฉัน
เพื่อปกป้องนาง

323
00:23:26,573 --> 00:23:29,201
แล้วนางก็เอาเปรียบกันได้ลงคอ

324
00:23:31,078 --> 00:23:32,079
ทำไมล่ะ

325
00:23:32,162 --> 00:23:34,331
หมายความว่าไง ก็เพราะนางทำได้น่ะสิ

326
00:23:34,414 --> 00:23:36,708
- ยังไงล่ะ
- อย่าทำให้ฉันหัวเสีย โอเคนะ

327
00:23:36,792 --> 00:23:38,877
ก็ได้ ก็ได้

328
00:23:41,338 --> 00:23:43,799
คุณไม่ต้องตอบผมหรอก แต่ผมขอบอกเลยนะ

329
00:23:43,882 --> 00:23:45,342
คุณต้องถามตัวเองดู

330
00:23:50,806 --> 00:23:53,725
(เดอะแซฟไฟร์)

331
00:23:54,309 --> 00:23:57,521
บทที่แปด: เหตุการณ์ที่เดอะแซฟไฟร์คลับ

332
00:23:57,604 --> 00:24:00,899
ก่อนที่วงดนตรีจะขึ้นไปบนเวที
ฉันก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว

333
00:24:00,983 --> 00:24:03,527
ทุกสิ่งที่ฉันรู้สึกอยู่ข้างในมันมีภาคต่อทั้งนั้น

334
00:24:04,069 --> 00:24:06,280
ดนตรีพังก์เสื่อมความนิยม

335
00:24:06,363 --> 00:24:07,781
เราคิดถึงยุคที่มันรุ่งเรือง

336
00:24:08,448 --> 00:24:10,450
ร้านมาบูเฮย์การ์เดนปิดตัวไปนานแล้ว

337
00:24:10,534 --> 00:24:12,578
ร้านซาวนด์ออฟมิวสิกก็ปิด

338
00:24:12,661 --> 00:24:14,371
แซฟไฟร์จวนเจียนจะถึงจุดจบ

339
00:24:14,454 --> 00:24:15,998
แต่เราอ้างเอาที่นี่เป็นของเรา

340
00:24:16,081 --> 00:24:19,835
เพียงเพื่อให้รู้สึกถึงความโกรธแค้น
ของคนที่ถูกลืมและถูกทอดทิ้ง

341
00:24:20,460 --> 00:24:22,671
แต่มีชายคนนึงโดดเด่นท่ามกลางคนมากมาย

342
00:24:23,380 --> 00:24:28,010
แววตาของเขาจับจ้องมาที่แววตาฉัน
ไม่กะพริบ ไม่ไหวติง

343
00:24:28,510 --> 00:24:30,262
ฉันคิดว่ามันคือความตื่นกลัว

344
00:24:30,345 --> 00:24:33,515
"เขาแค่มองฉันเหมือนคนอื่นๆ นั่นแหละ"
ฉันบอกตัวเองแบบนี้

345
00:24:33,599 --> 00:24:37,352
แต่สายตาของเขาต่างออกไป
ฉันรู้สึกได้ว่าเขามอง

346
00:24:38,437 --> 00:24:40,606
ฉันพยายามจมดิ่งไปกับบทเพลง

347
00:24:40,689 --> 00:24:42,065
แต่ความรู้สึกไม่สบายใจก่อตัวขึ้นมา

348
00:24:42,149 --> 00:24:45,694
จนฉันสัมผัสมันได้ชัดเจนกว่าดนตรีที่ดังกระหึ่ม

349
00:24:47,237 --> 00:24:49,781
ฉันมองหาเพื่อนของฉัน แต่ก็หาไม่เจอ

350
00:24:50,449 --> 00:24:53,160
ฉันพยายามออกไปทางประตูหลัง
แต่เขาก็เข้ามาถึงตัวฉัน…

351
00:24:53,243 --> 00:24:55,746
- กลับเข้ามา
- แล้วลากฉันเข้าไปในห้องเก็บของ

352
00:24:55,829 --> 00:24:58,040
- มานี่
- ไม่ อย่านะ

353
00:24:58,123 --> 00:25:00,000
- หุบปาก
- อย่านะ อย่า

354
00:25:00,083 --> 00:25:03,045
ความเจ็บปวดที่ถูกชกเข้าที่ใบหน้าไม่ใช่ของฉัน

355
00:25:03,712 --> 00:25:06,548
แต่เป็นโลกของเด็กสาวอีกคน
ที่ถูกทำให้แตกเป็นสองเสี่ยง

356
00:25:07,049 --> 00:25:08,509
ป๊อป เฮ้ ฟังนะ

357
00:25:09,092 --> 00:25:11,595
ใจเย็นๆ ก่อน ฟังนะ ผมคุยกับผู้จัดการแล้ว

358
00:25:11,678 --> 00:25:14,681
ตอนนั้นเธออายุแค่ประมาณ 12 ปี
เธอเลยจำอะไรไม่ได้

359
00:25:15,349 --> 00:25:16,767
เป็นอะไรไป คุณโอเคไหม

360
00:25:21,730 --> 00:25:22,731
โนอา

361
00:25:24,066 --> 00:25:25,400
- เฮ้ ว่าไง
- ได้เรื่องแล้ว

362
00:25:25,484 --> 00:25:28,862
โรสรับยาเพิ่มที่คลินิกฟรีในจิงเกิลทาวน์

363
00:25:28,946 --> 00:25:32,241
นางยังอยู่ที่เบย์
แปลว่าเราหาตัวนางเจอแน่ ถ้าเรารีบหน่อย

364
00:25:32,324 --> 00:25:35,077
คลินิกอยู่ห่าง
จากโกดังสินค้าเลคแอเวนิวไปสองบล็อก

365
00:25:35,160 --> 00:25:38,330
ที่นั่นมีคนไร้บ้านเป็นจำนวนมาก
เดี๋ยวฉันส่งที่อยู่ไปให้เธอ

366
00:25:39,206 --> 00:25:40,874
ขอบคุณนะ เราจะรีบไป

367
00:25:42,334 --> 00:25:43,502
เราจะรีบไปไหนกัน

368
00:25:44,044 --> 00:25:45,045
โอเค

369
00:25:53,929 --> 00:25:54,930
ไมกาห์อยู่ไหน

370
00:25:55,848 --> 00:25:59,309
มันไม่ปลอดภัยที่เธอจะมาเจอคุณตอนนี้

371
00:26:02,938 --> 00:26:04,064
ไม่ปลอดภัยงั้นเหรอ

372
00:26:04,147 --> 00:26:06,358
ใช่ เธอแค่พยายามจะปกป้องคุณ

373
00:26:06,942 --> 00:26:11,071
และเธอพยายามปกป้องฉันด้วย
ฉันต้องเถียงเธอจนเธอยอมให้ฉันช่วย

374
00:26:11,822 --> 00:26:13,156
เธอพยายามปกป้องโรสด้วยซ้ำ

375
00:26:13,240 --> 00:26:15,367
- คุณรู้อะไรเกี่ยวกับโรส
- ฉันไม่รู้

376
00:26:15,450 --> 00:26:17,744
ฉันแค่รู้ว่าฉันไม่อยากให้เธอทำร้ายไมกาห์

377
00:26:19,538 --> 00:26:21,164
เงินจะจัดการเรื่องเธอเอง

378
00:26:24,209 --> 00:26:25,210
ได้เหรอ

379
00:26:27,212 --> 00:26:29,965
ไม่งั้นไมกาห์จะไม่มีทางใช้ชีวิตต่อไปได้

380
00:26:30,674 --> 00:26:32,926
เรื่องภัยคุกคามจากโรสจะติดอยู่ในหัวเธอ

381
00:26:34,261 --> 00:26:38,056
มันก็แค่… เราต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อไมกาห์

382
00:27:06,919 --> 00:27:08,837
นี่คือกลุ่มศิลปิน

383
00:27:08,921 --> 00:27:12,216
ที่มีทั้งคนพลัดถิ่นและนักคิดสร้างสรรค์

384
00:27:12,299 --> 00:27:14,384
ฉันรู้สึกอย่างแรงกล้าว่าโรสอาจอยู่ที่นี่

385
00:27:15,844 --> 00:27:17,262
เฮ้ เป็นไงบ้างครับ

386
00:27:19,932 --> 00:27:22,351
- มีอะไรให้ช่วยไหมครับ
- คุณคิดว่าโรสอยู่ที่นี่เหรอ

387
00:27:25,270 --> 00:27:27,940
ขอโทษค่ะ จู่ๆ คุณจะเข้ามาในนี้ไม่ได้นะคะ

388
00:27:28,023 --> 00:27:30,108
คุณเป็นใคร สังคมสงเคราะห์เหรอ

389
00:27:30,192 --> 00:27:31,527
ขอโทษที่พรวดพราดเข้ามา

390
00:27:32,194 --> 00:27:33,946
เราไม่ได้มาสร้างปัญหาอะไรทั้งนั้น

391
00:27:34,029 --> 00:27:35,030
(ไร้ที่พึ่ง)

392
00:27:35,113 --> 00:27:37,407
เราแค่มาตามหาโรส กิล

393
00:27:37,491 --> 00:27:40,953
- ตามหาโรสไปทำไม
- จะเอาอะไรจากโรส

394
00:27:41,036 --> 00:27:42,246
อย่าไปยุ่งกับเธอ

395
00:27:47,251 --> 00:27:48,252
ฉันคือโรส

396
00:27:51,588 --> 00:27:52,589
ตามฉันมา

397
00:28:06,562 --> 00:28:08,272
ควีนไปช่องบีสอง

398
00:28:08,355 --> 00:28:09,773
เอาละๆ

399
00:28:23,078 --> 00:28:25,205
ฉันจำเสียงคุณจากพ็อดแคสต์ได้

400
00:28:25,706 --> 00:28:27,332
ฉันไม่รู้จักคุณ

401
00:28:27,416 --> 00:28:29,668
- เขาเป็นเพื่อนฉันเอง
- เขาไม่ใช่เพื่อนฉัน

402
00:28:29,751 --> 00:28:32,045
เอาละ งั้นผมรอข้างนอกนี่ก็ได้

403
00:28:52,441 --> 00:28:53,901
พวกคุณหาฉันเจอได้ไง

404
00:28:55,194 --> 00:28:57,696
คุณทิ้งของบางอย่างไว้ในบ้านของโฮลต์

405
00:28:59,239 --> 00:29:01,992
ดูเหมือนการกลับมาพบกันใหม่จะเลยเถิดไปหน่อย

406
00:29:02,701 --> 00:29:03,702
คุณโอเคไหม

407
00:29:03,785 --> 00:29:04,870
ยังหายใจอยู่

408
00:29:07,539 --> 00:29:11,710
ฉันรู้ว่าเธอมีความเป็นมา
ร่วมกับไมกาห์ คีธ และโฮลต์ โรลลินส์

409
00:29:11,793 --> 00:29:13,545
แต่ตามหนังสือของไมกาห์มันไม่ใช่

410
00:29:14,505 --> 00:29:15,923
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันมีตัวตน

411
00:29:16,006 --> 00:29:18,133
ฉันมาเพื่อให้โอกาสคุณได้แก้ไขเรื่องนั้น

412
00:29:18,217 --> 00:29:19,218
ฉันรู้

413
00:29:20,135 --> 00:29:21,595
สำหรับรายการพ็อดแคสต์ของคุณ

414
00:29:23,055 --> 00:29:24,640
ฉันเองก็ตามหาคุณเหมือนกัน

415
00:29:24,723 --> 00:29:27,726
ถ้าคุณยินดีแชร์เรื่องราวของคุณ ฉันก็ยินดีรับฟัง

416
00:29:28,227 --> 00:29:30,812
คนส่วนใหญ่ไม่เชื่อ
ว่าสิ่งที่ฉันบอกพวกเขาคือเรื่องจริง

417
00:29:31,396 --> 00:29:32,397
คุณด้วยไหม

418
00:29:33,190 --> 00:29:36,109
ฉันต้องหาคนมารับรองเรื่องราวที่ฉันพูดไหม

419
00:29:38,445 --> 00:29:42,199
ฉันจะเริ่มจากการสันนิษฐานไปก่อน
ว่าทุกอย่างที่คุณพูดคือเรื่องจริง

420
00:29:44,326 --> 00:29:45,869
เราเริ่มจากเรื่องที่ฉันรู้ก่อนดีไหม

421
00:29:46,370 --> 00:29:50,874
คุณ ไมกาห์ และโฮลต์
เคยเป็นเพื่อนกันเมื่อนานมาแล้ว

422
00:29:52,459 --> 00:29:55,128
สนิทกันมาก อาจจะรักกันด้วยซ้ำ

423
00:29:56,547 --> 00:29:57,589
ใช่

424
00:29:58,549 --> 00:30:00,467
จนนางส่งฉันกับโฮลต์เข้าคุก

425
00:30:01,635 --> 00:30:02,636
ฉัน…

426
00:30:06,473 --> 00:30:09,434
ฉันจะบันทึกเสียงส่วนที่เหลือนะ

427
00:30:12,563 --> 00:30:14,773
ตอนฉันออกจากคุก ฉันไม่เหลืออะไรเลย

428
00:30:16,316 --> 00:30:17,568
แต่ฉันก็เอาตัวรอดมาได้

429
00:30:18,443 --> 00:30:21,738
ไมกาห์หายหัวไปเลย แต่ฉันไม่ว่าอะไรหรอก

430
00:30:22,614 --> 00:30:23,907
จนฉันได้เห็น

431
00:30:25,158 --> 00:30:26,159
เห็นอะไร

432
00:30:26,243 --> 00:30:27,286
หนังสือของนาง

433
00:30:27,828 --> 00:30:28,871
หนังสือของฉัน

434
00:30:31,081 --> 00:30:32,082
นางขโมยไปหมดเลย

435
00:30:32,666 --> 00:30:33,750
ขโมยไปหมด

436
00:30:35,002 --> 00:30:38,505
นางปั่นหัวฉัน
เอาทุกความทรงจำและทุกอย่างที่ฉันมีไปจนหมด

437
00:30:38,589 --> 00:30:40,382
โรส คุณพูดเรื่องอะไร

438
00:30:40,465 --> 00:30:43,302
(ร.กิล)

439
00:30:43,385 --> 00:30:46,013
ไมกาห์ คีธขโมยชีวิตฉันไป

440
00:30:46,930 --> 00:30:50,225
(ไมกาห์ คีธ - หัวขโมย
Discard - นักต้มตุ๋น)

441
00:30:54,521 --> 00:30:57,274
พูดเรื่องวิธีจัดการความเศร้าโศกหน่อยสิคะ

442
00:30:57,774 --> 00:31:00,402
มันกลายเป็นหัวใจสำคัญ
ของโปรแกรมด้านสุขภาพของคุณได้ยังไง

443
00:31:03,989 --> 00:31:09,161
มีผู้หญิงหลายคนเขียนข้อความถึงฉัน
แวะมาหาฉันเวลาที่ฉันออกทัวร์หนังสือ

444
00:31:09,244 --> 00:31:10,495
ว่าพวกเขากำลังเจ็บปวด

445
00:31:11,163 --> 00:31:15,083
ทั้งทางอารมณ์ ทางกาย ทางจิตวิญญาณ…

446
00:31:16,251 --> 00:31:18,420
ฉันมองเห็นโอกาสที่จะ…

447
00:31:19,087 --> 00:31:22,049
เหมือนกับระดับของความเศร้าเมื่อมีคนเสียชีวิต

448
00:31:22,799 --> 00:31:27,221
เพื่อพัฒนาเครื่องมือและขั้นตอน

449
00:31:27,304 --> 00:31:32,142
ที่จะช่วยให้ผู้หญิงก้าวผ่านความสูญเสีย
และความผิดหวังทุกรูปแบบได้

450
00:31:32,226 --> 00:31:35,103
- คุณได้ลองทำเองด้วยรึเปล่าคะ
- ใช่ค่ะ

451
00:31:35,187 --> 00:31:37,981
ตอนที่ฉันเศร้าโศกเมื่อเสียลูกของฉันไป…

452
00:31:38,065 --> 00:31:40,025
- ที่แท้งใช่ไหมคะ
- ใช่ค่ะ

453
00:31:40,609 --> 00:31:41,610
ฉันคิดว่า

454
00:31:42,736 --> 00:31:46,573
"ฉันสงสัยจังว่าความเจ็บปวดของการละทิ้ง
สิ่งที่ฉันรู้สึกอยู่ภายใน

455
00:31:46,657 --> 00:31:51,703
มันส่งผลกระทบในแง่ลบต่อความสามารถของฉัน
ในการตั้งครรภ์ให้ครบระยะเวลาไหม"

456
00:31:54,748 --> 00:31:56,416
ในช่วงที่เปราะบางที่สุด

457
00:31:56,500 --> 00:31:59,378
ฉันมั่นใจว่าผู้หญิงหลายคนก็รู้สึกแบบเดียวกัน

458
00:31:59,461 --> 00:32:03,090
ค่ะ แต่เราไม่ค่อยพูดถึงมัน ยังไม่มากพอ

459
00:32:04,800 --> 00:32:08,136
ฉันคิดว่าการแบ่งปันเรื่องราวของฉัน
จะช่วยผู้หญิงบางคนได้

460
00:32:08,220 --> 00:32:11,473
เพราะแบบนี้
จึงได้รับข้อความมากมายจากแฟนๆ ของคุณ

461
00:32:11,557 --> 00:32:15,352
มันคือเหตุผลที่ฉันพูดความจริงต่อไป
ความจริงของตัวฉันเอง

462
00:32:18,772 --> 00:32:19,940
ภาพสเก็ตช์นางชิ้นแรกที่ฉันวาด

463
00:32:20,023 --> 00:32:21,149
(พี่สาวต่างสายเลือด)

464
00:32:21,233 --> 00:32:24,069
เราต้องรักใครสักคนจริงๆ
ถึงจะวาดภาพที่มีจิตวิญญาณของคนนั้นแบบนี้ได้

465
00:32:24,152 --> 00:32:25,654
นั่นคือสิ่งที่นางทำ

466
00:32:25,737 --> 00:32:27,239
ทำให้เราอยากดูแลนาง

467
00:32:28,448 --> 00:32:32,327
หลังจากที่ฉันออกมาจากคุก
ฉันพยายามตั้งใจกับงานศิลป์ของฉัน

468
00:32:32,995 --> 00:32:35,414
มันได้ผลอยู่พักนึง ฉันเริ่มตั้งสติได้

469
00:32:35,914 --> 00:32:37,165
จนฉันได้เห็นหนังสือนั่นแหละ

470
00:32:41,712 --> 00:32:43,046
ภาพวาดของฉัน

471
00:32:43,547 --> 00:32:45,132
หน้าหนังสือที่ลอกมาจากไดอารี่ของฉัน

472
00:32:45,215 --> 00:32:47,259
เรื่องราวของฉัน ความเจ็บปวดของฉัน

473
00:32:48,010 --> 00:32:51,096
ไม่ได้เกิดกับนางสักเรื่องเลย
แต่เป็นฉันเอง มันเกิดขึ้นกับฉัน

474
00:32:51,597 --> 00:32:52,973
การทำร้ายกันที่คลับล่ะ

475
00:32:53,724 --> 00:32:56,435
ฉันแค่ไปดูการแสดงที่นั่นเพราะนางขอให้ฉันไป

476
00:32:57,019 --> 00:32:58,687
แล้วนางก็ออกไปจากที่นั่นโดยที่ทิ้งฉันไว้

477
00:32:59,188 --> 00:33:01,190
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น
จนฉันได้บอกนางหลังจากนั้น

478
00:33:01,273 --> 00:33:02,482
เสียใจด้วยจริงๆ โรส

479
00:33:03,066 --> 00:33:04,526
เสียใจๆ

480
00:33:04,610 --> 00:33:05,694
ทุกคนแม่งก็ได้แต่เสียใจ

481
00:33:05,777 --> 00:33:07,404
แม้แต่ผัวนางยังเสียใจเลย

482
00:33:07,487 --> 00:33:09,865
คุณได้เล่าเรื่องนี้ให้จอชฟังไหม

483
00:33:09,948 --> 00:33:11,241
ไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอก

484
00:33:18,749 --> 00:33:20,000
ตั้งแต่เห็นหนังสือนั่น…

485
00:33:22,377 --> 00:33:25,797
ฉันพยายามวาดภาพเพื่อสลัดเรื่องนั้นออกจากหัว

486
00:33:28,550 --> 00:33:29,718
เพื่อหนีให้ไกลจาก…

487
00:33:30,511 --> 00:33:33,055
จากความรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า

488
00:33:43,273 --> 00:33:44,942
แต่ไม่มีอะไรสำคัญเลยสักอย่าง

489
00:34:01,792 --> 00:34:06,797
โรส คุณเคยพยายามเปิดใจพูดกับใคร
ถึงสิ่งที่ไมกาห์ทำกับคุณไหม

490
00:34:06,880 --> 00:34:11,426
ฉันเขียนจดหมายถึงหนังสือพิมพ์และนิตยสาร

491
00:34:12,553 --> 00:34:14,513
ฉันพยายามโทรหาไมกาห์

492
00:34:15,138 --> 00:34:18,641
แต่พอฉันโพสต์ถึงเรื่องนี้
ก็โดนลบทิ้งจากโซเชียลมีเดีย

493
00:34:20,060 --> 00:34:22,938
ใครจะไปเชื่อคำพูด
ของหญิงสาวคนดำไร้บ้านที่สติไม่ดีบ้างล่ะ

494
00:34:23,021 --> 00:34:25,565
จอชัว คีธเกี่ยวข้องกับเรื่องพวกนี้ยังไงบ้าง

495
00:34:25,649 --> 00:34:26,984
ฉันรู้ว่าคุณได้คุยกับเขา

496
00:34:28,068 --> 00:34:29,902
เขารู้เรื่องคุณกับไมกาห์ไหม

497
00:34:29,987 --> 00:34:31,446
ไมกาห์ไม่เล่าให้ใครฟังหรอก

498
00:34:33,114 --> 00:34:36,577
เพราะงี้คุณถึงซื้อตั๋วไปดูหนังของเขาถึงแอลเอ

499
00:34:37,411 --> 00:34:38,829
เพื่อบอกความจริงกับเขา

500
00:34:43,750 --> 00:34:45,293
เขาว่าฉันขี้โกหก

501
00:34:48,338 --> 00:34:49,672
เหมือนทุกคนนั่นแหละ

502
00:34:51,216 --> 00:34:53,927
แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนไป

503
00:34:54,011 --> 00:34:56,263
- เพราะอะไร
- ฉันไม่รู้

504
00:34:58,390 --> 00:35:02,394
ฉันบอกเขาว่า
ไมกาห์ก็เหมือนสัตว์ป่าเวลาที่ติดกับดัก

505
00:35:03,937 --> 00:35:06,648
มันคือวิธีป้องกันตัวเองวิธีเดียวที่นางรู้

506
00:35:07,524 --> 00:35:09,193
ทำลายทุกคนที่เข้ามาขวางทาง

507
00:35:14,573 --> 00:35:16,241
จอชัวกลับมาพบฉัน

508
00:35:18,035 --> 00:35:19,536
เขาบอกว่าเขาเชื่อฉัน

509
00:35:21,038 --> 00:35:22,331
ดูนี่

510
00:35:22,414 --> 00:35:23,582
(จากจอชัว คีธ
ถึงโรส กิล - ผมเชื่อคุณ)

511
00:35:23,665 --> 00:35:25,709
ฉันทำขึ้นมาจากอีเมลที่เขาส่งมาให้

512
00:35:26,919 --> 00:35:28,253
"ผมเชื่อคุณ"

513
00:35:51,652 --> 00:35:53,695
(ทางหนีไฟ)

514
00:35:53,779 --> 00:35:56,740
เกิดอะไรขึ้น ทำไมสัญญาณเตือนดังล่ะ

515
00:35:56,823 --> 00:35:57,991
เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า

516
00:35:58,075 --> 00:35:59,535
เฮ้ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

517
00:35:59,618 --> 00:36:02,704
สัญญาณเตือน มีคนเข้ามาในค่าย

518
00:36:07,751 --> 00:36:09,002
เกิดอะไรขึ้น

519
00:36:09,086 --> 00:36:10,337
ฉันว่าไฟไหม้

520
00:36:11,547 --> 00:36:13,674
- สัญญาณเลยดังขึ้นมา
- ทุกคนอพยพออกไป

521
00:36:14,174 --> 00:36:15,509
หลีกทางหน่อย

522
00:36:18,887 --> 00:36:20,848
วิ่งเร็ว เราต้องรีบไปจากที่นี่

523
00:36:33,235 --> 00:36:34,736
โรส

524
00:36:38,532 --> 00:36:40,617
- ถอยหน่อย ถอย
- ป๊อปปี้

525
00:36:40,701 --> 00:36:43,036
- โรสๆ
- คุณเป็นอะไรไหม

526
00:36:43,120 --> 00:36:44,788
- ฉันไม่เป็นไร
- นี่ เว้นระยะให้เธอหน่อย

527
00:36:44,872 --> 00:36:47,457
- โอเค ฝีมือโฮลต์ โฮลต์น่ะ ไปจับโฮลต์เร็ว
- โฮลต์เหรอ

528
00:36:47,541 --> 00:36:48,667
ทางนี้ฉันจัดการเอง ฉันทำเอง

529
00:36:48,750 --> 00:36:49,751
โรส

530
00:36:57,634 --> 00:37:00,804
ฉันเคยเป็นพยาบาล ฉันโทรแจ้ง 911 แล้ว
หน่วยแพทย์ฉุกเฉินกำลังมา

531
00:37:00,888 --> 00:37:04,016
โอเค ให้ตายสิ

532
00:37:27,122 --> 00:37:28,123
ปล่อยนะโว้ย

533
00:37:36,590 --> 00:37:37,799
แยกกันเดี๋ยวนี้

534
00:37:37,883 --> 00:37:39,635
- เฮ้ย แยกสิ
- ปล่อยเขา

535
00:37:39,718 --> 00:37:42,221
- ปืนๆ ปล่อยเขา
- ชูมือขึ้นมาให้เห็นเดี๋ยวนี้

536
00:37:42,304 --> 00:37:43,639
มาร์คัส

537
00:37:43,722 --> 00:37:44,806
มาร์คัส

538
00:37:44,890 --> 00:37:46,099
ชูมือขึ้นมาสิวะ

539
00:37:46,183 --> 00:37:47,434
- เอาละ ฟังก่อน…
- มาร์คัส

540
00:37:47,518 --> 00:37:49,394
- วางมือลงบนพื้น
- ได้ ฟังก่อน เขาเป็นคนยิง

541
00:37:49,478 --> 00:37:50,771
มือปืนคือคนนี้ เข้าใจไหม

542
00:37:50,854 --> 00:37:53,273
ฟังนะ ผมเป็นอดีตตำรวจโอ๊กแลนด์

543
00:37:53,357 --> 00:37:55,442
- เดี๋ยวผมจะหยิบบัตรของผม…
- ไม่ๆ…

544
00:37:58,403 --> 00:37:59,488
มาร์คัส

545
00:37:59,571 --> 00:38:01,031
นอนคว่ำหน้า

546
00:38:01,114 --> 00:38:02,908
- คุณยิงผิดคนแล้ว
- นอนคว่ำเดี๋ยวนี้

547
00:38:02,991 --> 00:38:04,660
ได้ๆ

548
00:38:06,620 --> 00:38:07,996
ให้ตายสิ

549
00:38:12,751 --> 00:38:14,878
ชูมือขึ้นมา ชูขึ้นมาสูงๆ

550
00:38:16,547 --> 00:38:18,215
มาร์คัส

551
00:38:20,342 --> 00:38:22,427
ป๊อปปี้

552
00:38:22,511 --> 00:38:24,304
- โทรหาซารีนาที ได้ไหม
- โอเค

553
00:38:24,388 --> 00:38:25,556
โทรหาเธอด้วย

554
00:38:28,350 --> 00:38:30,269
บ้าจริง

555
00:38:30,352 --> 00:38:31,562
(ศูนย์การแพทย์อัลทาเบตส์)

556
00:38:31,645 --> 00:38:36,024
เหตุฉุกเฉิน
เหตุฉุกเฉินในห้อง 359 เหตุฉุกเฉินในห้อง 359

557
00:38:36,108 --> 00:38:37,901
ป๊อปปี้ เกิดอะไรขึ้น

558
00:38:37,985 --> 00:38:40,320
มาร์คัสถูกยิง เรากำลังสืบคดีกันอยู่

559
00:38:40,404 --> 00:38:44,074
- คดีเหรอ มาร์คัสทำงานที่เชลเทอร์นะ
- เราไปสัมภาษณ์คนคนนึง…

560
00:38:44,157 --> 00:38:46,952
ฉันไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้
และฉันไม่อยากฟังอะไรจากคุณทั้งนั้น

561
00:38:47,035 --> 00:38:48,829
แล้วสามีฉันอยู่ไหน

562
00:38:48,912 --> 00:38:50,122
เขาผ่าตัดอยู่

563
00:38:50,998 --> 00:38:52,165
ฉันขอโทษ

564
00:38:52,958 --> 00:38:55,460
ขอโทษเหรอ หมายความว่าไงกัน

565
00:38:57,337 --> 00:38:58,338
ฉันขอโทษ

566
00:38:59,131 --> 00:39:01,341
ไปดูกันเถอะว่าเป็นยังไงบ้าง

567
00:39:01,425 --> 00:39:03,969
ฉันไม่อยากเห็นคุณที่นี่

568
00:39:21,653 --> 00:39:22,905
มาร์คัส

569
00:39:36,251 --> 00:39:37,419
ได้โปรดเถอะ

570
00:39:50,682 --> 00:39:52,309
- เฮ้ๆ
- เฮ้

571
00:39:53,352 --> 00:39:54,686
รู้สึกยังไงบ้าง

572
00:39:55,395 --> 00:39:56,522
ถูกยิงไง

573
00:39:57,689 --> 00:39:59,149
บ้าจริง คุณทำให้ฉันกลัวแทบแย่

574
00:40:02,152 --> 00:40:04,112
ทรีนีล่ะ

575
00:40:04,196 --> 00:40:05,572
อยู่ที่บ้านพ่อแม่ฉันเอง

576
00:40:07,157 --> 00:40:09,159
แกต้องดีใจมากแน่ๆ ที่ได้เจอคุณ

577
00:40:11,495 --> 00:40:13,705
รู้ไหม ตั้งแต่เรากลับมาคบกันใหม่

578
00:40:14,581 --> 00:40:16,166
ผมเรียกคุณว่าภรรยา

579
00:40:17,334 --> 00:40:19,670
และคุณเรียกผมว่าสามี

580
00:40:19,753 --> 00:40:23,090
ในทางเทคนิคแล้วเรายังหย่ากันอยู่

581
00:40:24,341 --> 00:40:25,592
ยังหย่ากันอยู่งั้นเหรอ

582
00:40:27,511 --> 00:40:28,887
ทำไมเราไม่แก้ไขเรื่องนั้นล่ะ

583
00:40:33,183 --> 00:40:35,102
ไว้เราค่อยคุยกันทีหลังก็ได้

584
00:40:36,979 --> 00:40:39,273
มาร์คัส มันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน

585
00:40:39,982 --> 00:40:41,316
ปลุกปล้ำกับผู้ต้องสงสัยน่ะสิ

586
00:40:41,400 --> 00:40:43,068
ผู้ต้องสงสัย…

587
00:40:44,319 --> 00:40:46,363
คุณไม่ใช่ตำรวจแล้วนะ

588
00:40:46,446 --> 00:40:48,282
ใช่ ก็นะ…

589
00:40:49,157 --> 00:40:53,036
ถ้าผมยังเป็นอยู่ ไอ้เวรนั่นก็คงไม่ยิงผมหรอก

590
00:40:58,208 --> 00:40:59,293
ใครเหรอ

591
00:41:02,588 --> 00:41:03,922
(ตัวปัญหา)

592
00:41:05,465 --> 00:41:06,758
ไม่ใช่ตอนนี้

593
00:41:09,136 --> 00:41:11,597
นี่มาร์คัส คิลเลบริว คุณรู้นะว่าต้องทำยังไง

594
00:41:12,890 --> 00:41:16,310
มาร์คัส นี่ฉันเอง

595
00:41:17,853 --> 00:41:19,146
แค่โทรมาถามไถ่น่ะ

596
00:41:20,564 --> 00:41:23,400
พวกหมอไม่ยอมบอกอะไรฉันเลย

597
00:41:24,401 --> 00:41:25,444
โทรหาฉันด้วยนะ

598
00:41:33,243 --> 00:41:35,662
(เดเมทริอุส โรช)

599
00:41:39,666 --> 00:41:40,709
เดเมทริ…

600
00:41:40,792 --> 00:41:42,711
ขอให้มีเหตุผลที่ฟังขึ้นนะว่าทำไมเธอยังไม่โผล่มา

601
00:41:42,794 --> 00:41:44,922
การไกล่เกลี่ยจะเริ่มในอีก 15 นาที

602
00:41:45,005 --> 00:41:48,675
บ้าฉิบ ฉันลืมสนิทเลย

603
00:41:48,759 --> 00:41:50,302
ไม่เอาน่า ป๊อปปี้

604
00:41:50,385 --> 00:41:52,137
- มาร์คัสถูกยิง
- ว่าไงนะ

605
00:41:53,555 --> 00:41:55,224
เขาเป็นไรไหม

606
00:41:55,307 --> 00:41:56,808
ฉันพยายามหาคำตอบอยู่

607
00:41:57,434 --> 00:41:59,895
เอาละ ฟังนะ
ฉันจะบอกทุกคนเรื่องเหตุฉุกเฉินของเธอเอง

608
00:41:59,978 --> 00:42:02,105
พวกเขาต้องเข้าใจว่า…

609
00:42:02,189 --> 00:42:05,275
ไม่ ที่รัก พวกเขาไม่เข้าใจหรอก
แต่ฉันจะพยายามทำให้เต็มที่

610
00:42:07,027 --> 00:42:09,696
- ฉันต้องขับรถเข้าเมืองไหม
- ไม่ๆ ไม่ๆ

611
00:42:09,780 --> 00:42:12,491
สิ่งที่เธอต้องทำคือหันมาใส่ใจเรื่องคดีความ

612
00:42:12,574 --> 00:42:13,909
และคอยแจ้งข่าวฉันด้วย

613
00:42:29,758 --> 00:42:33,178
ฉันเพิ่งได้รับสายจากซารีนา คิลเลบริว
มาร์คัสถูกยิง

614
00:42:33,262 --> 00:42:35,556
ตายจริง เขาโอเคไหม

615
00:42:35,639 --> 00:42:38,809
ตำรวจยิงเขาและจับตัวโฮลต์ไป

616
00:42:38,892 --> 00:42:40,727
แล้วโรสล่ะ พวกเขาเจอเธอไหม

617
00:42:40,811 --> 00:42:43,063
เธอนอนไม่รู้สึกตัวอยู่ที่โรงพยาบาล

618
00:42:43,939 --> 00:42:48,777
เธอถูกโฮลต์ยิง ไอวี่ คุณทำอะไรลงไป

619
00:42:51,113 --> 00:42:54,324
เธอเป็นเพื่อนเรานะ เขาไม่มีทางทำร้ายเธอ

620
00:42:54,408 --> 00:42:55,659
คุณไปบอกอะไรเขา

621
00:42:55,742 --> 00:42:58,871
ฉันเอาเงินไปให้เขา ก็แค่นั้น

622
00:42:59,788 --> 00:43:01,498
ฉันไม่ได้พูดอะไรอย่างอื่นเลย

623
00:43:05,502 --> 00:43:07,504
คุณรู้ใช่ไหมว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้

624
00:43:15,470 --> 00:43:16,680
ป๊อปปี้

625
00:44:11,610 --> 00:44:13,612
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี