1 00:00:06,590 --> 00:00:10,802 คุณไว้ใจเล่าเรื่องที่เจ็บปวดที่สุด ให้ใครฟังบ้าง 2 00:00:11,595 --> 00:00:13,764 ความจริงที่น่าปวดใจที่สุดของคุณ 3 00:00:14,765 --> 00:00:19,811 เพื่อน คนรัก ครอบครัว 4 00:00:21,271 --> 00:00:23,607 และคุณจะทำยังไงถ้าคุณได้รู้ว่า 5 00:00:23,690 --> 00:00:27,319 คนที่คุณไว้ใจที่สุดกลับโกหกคุณ 6 00:00:27,819 --> 00:00:30,697 นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับไมกาห์ คีธ 7 00:00:31,573 --> 00:00:35,702 ในตอนที่สอง เราได้ตีแผ่ความจริงที่น่าตกใจ 8 00:00:35,786 --> 00:00:39,206 ว่าดรูว์ เทอร์นีย์ไม่ใช่คนรักของจอชัว คีธ 9 00:00:40,374 --> 00:00:41,875 แต่เป็นลูกชายของเขา 10 00:00:43,377 --> 00:00:47,256 สิ่งที่เราค้นพบนี้ก่อให้เกิดคำถามตามมามากมาย 11 00:00:47,339 --> 00:00:50,717 พวกเขาหากันเจอได้ไงหลังผ่านไปนานหลายปี 12 00:00:50,801 --> 00:00:53,595 ทำไมพวกเขาจึงเก็บความสัมพันธ์ไว้เป็นความลับ 13 00:00:54,471 --> 00:01:00,102 และถ้าเกี่ยว มันเกี่ยวกับการตายของพวกเขายังไง 14 00:01:01,728 --> 00:01:05,315 คัตได้ เรียบร้อยแล้ว 15 00:01:05,399 --> 00:01:06,441 โอเค 16 00:01:07,609 --> 00:01:10,946 เธอช่วยสืบให้ทีว่าทนายของอลาน่า เคฟ 17 00:01:11,029 --> 00:01:13,699 ได้ติดต่อใครคนอื่น ที่เกี่ยวข้องกับข่าวเรื่องเคฟบ้างไหม 18 00:01:13,782 --> 00:01:15,158 อือ ฉันจัดการให้ 19 00:01:15,242 --> 00:01:16,743 เอาละ ฝันดีนะ ป๊อปปี้ 20 00:02:30,025 --> 00:02:32,861 แหงละ รู้ไหมว่า เลือดของชายคนนั้นเปื้อนมือคุณอยู่ 21 00:02:32,945 --> 00:02:36,490 ไม่ใช่ใครอื่นเลยนอกจากคุณ คุณทำให้โอเวน เคฟต้องจบชีวิตตัวเอง 22 00:02:36,573 --> 00:02:39,117 ฉันไม่ได้ทำให้เขามาบุกรุกบ้านฉันนี่ 23 00:02:39,201 --> 00:02:42,913 ฉันไม่ได้ทำให้เขามาขมขู่และทำร้ายร่างกายฉัน 24 00:02:42,996 --> 00:02:46,834 แต่คุณยอมรับใช่ไหมว่ารายการพ็อดแคสต์ของคุณ ทำให้เขาต้องฆ่าตัวตาย 25 00:02:46,917 --> 00:02:48,794 ฉันไม่ได้ยอมรับ ไม่เลย 26 00:02:49,294 --> 00:02:52,798 เขาเป็นคนคุมสถานการณ์ล้วนๆ เขาเป็นฝ่ายถือปืนจ่อหัวฉัน 27 00:02:57,219 --> 00:02:58,303 ไม่เลวเลย 28 00:02:59,638 --> 00:03:03,976 คุณเตรียมเจอคำถามพวกนี้ จากทนายของอลาน่าได้เลย 29 00:03:04,059 --> 00:03:09,022 คุณทำได้ดีแล้ว แต่คุณต้องนิ่งเข้าไว้ เข้าใจไหม 30 00:03:09,523 --> 00:03:12,025 ความโกรธจะเป็นการเตะหมูเข้าปากหมา 31 00:03:12,860 --> 00:03:13,861 โอเค 32 00:03:16,113 --> 00:03:19,408 ฉันมีโอกาสมากแค่ไหน ตอบมาตามจริง 33 00:03:20,033 --> 00:03:22,911 เรามีโอกาสที่จะทำให้คำฟ้องของอลาน่า 34 00:03:22,995 --> 00:03:25,789 เรื่องการตายโดยมิชอบ และการรังแกกันทางโลกไซเบอร์ต้องตกไป 35 00:03:26,415 --> 00:03:28,709 แต่การก่อให้เกิดภาวะความเครียดทางอารมณ์ โดยเจตนานี่สิ 36 00:03:28,792 --> 00:03:32,004 เรื่องนี้เป็นปัญหามากกว่า 37 00:03:32,087 --> 00:03:35,215 - เพราะอะไร - เพราะพวกเขาสนใจที่เจตนา 38 00:03:36,550 --> 00:03:39,845 มันอาจเป็นการทะเลาะกันครั้งใหญ่โตก็ได้ 39 00:03:39,928 --> 00:03:45,058 พวกเขาจะฟังซีซันนี้ และพวกเขาจะฟังเพื่อจับผิด 40 00:03:45,142 --> 00:03:49,897 เพราะงั้นคุณต้องรอบคอบให้มากขึ้น เวลาพูดถึงเรื่องราวของจอชัว 41 00:03:49,980 --> 00:03:53,358 โดยเฉพาะตอนนี้ที่ตำรวจรื้อคดีขึ้นมาใหม่แล้ว 42 00:03:53,442 --> 00:03:56,153 มันไม่ได้ทำให้ฉันกลัวหรอก 43 00:03:56,236 --> 00:03:59,364 อย่าทำให้พวกเขามีข้ออ้างเล่นงานคุณละกัน ผมจะพูดแค่นี้แหละ 44 00:04:02,409 --> 00:04:03,994 เราแก่เกินกว่าจะเกี่ยวก้อยสัญญาไหม 45 00:04:05,162 --> 00:04:06,496 ฉันไม่แก่เกินกว่าจะทำอะไรทั้งนั้น 46 00:04:06,580 --> 00:04:08,790 คุณไม่แก่เกินกว่าจะทำอะไรเลย 47 00:04:11,668 --> 00:04:14,296 ฉันมีเดต แฮปปี้อาวเออร์น่ะ 48 00:04:14,379 --> 00:04:17,507 ถ้าเขาห่วยแตก ฉันจะกลับบ้านไว ถ้าเขาเด็ด ฉันจะกลับมาสัปดาห์หน้า 49 00:04:17,591 --> 00:04:20,135 - ระวังตัวด้วยนะ - ได้เสมอ พี่อินแกรม 50 00:04:20,219 --> 00:04:21,345 ไปก่อนนะ 51 00:04:25,516 --> 00:04:29,311 ผมว่า… ผมก็ควรกลับได้แล้ว 52 00:04:30,270 --> 00:04:32,981 เรารออะไรอยู่กันแน่ 53 00:04:34,441 --> 00:04:39,404 เราใช้เวลาหกเดือนเริ่มจากศูนย์ พยายามหาทางกลับมาคบกันใหม่ 54 00:04:40,364 --> 00:04:41,698 คุณคิดว่าเราทำได้แล้วเหรอ 55 00:04:43,659 --> 00:04:44,785 คุณไม่คิดงั้นเหรอ 56 00:04:47,037 --> 00:04:49,665 ให้เราเสร็จจากเรื่องขึ้นให้การก่อนเถอะ 57 00:04:50,916 --> 00:04:52,334 แล้วมันจะต่างกันตรงไหน 58 00:04:54,753 --> 00:04:59,466 ผมอยากเห็นว่าจะมีอะไรที่ผมไม่รู้โผล่มาอีกไหม 59 00:05:02,928 --> 00:05:05,848 คุณคิดว่าฉันยังมีเรื่องปิดบังคุณอยู่อีกเหรอ 60 00:05:05,931 --> 00:05:11,520 ผมก็อยากตอบว่าไม่นะ ป๊อป แต่… ประสบการณ์สอนผมเป็นอีกอย่าง 61 00:05:12,271 --> 00:05:13,272 อูย 62 00:05:14,523 --> 00:05:17,818 ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณเสียใจ 63 00:05:18,318 --> 00:05:19,528 งั้นก็อยู่สิ 64 00:05:25,200 --> 00:05:27,411 ผมถึงอะพาร์ตเมนต์แล้วจะโทรหาคุณนะ 65 00:05:37,504 --> 00:05:39,798 (ไมกาห์ คีธ มาเจอกันที่ห้องได้ไหม) 66 00:05:39,882 --> 00:05:41,633 (ฉันมีอะไรจะให้เธอดู) 67 00:05:41,717 --> 00:05:44,052 ขอบคุณมากที่มานั่งคุยกับเรา 68 00:05:44,136 --> 00:05:45,512 เริ่มจากให้คุณแนะนำตัวก่อนดีไหม 69 00:05:47,181 --> 00:05:50,058 ลูคาเทอร์ ชรีฟพอร์ต สโกวิลล์ 70 00:05:51,727 --> 00:05:53,312 เรียกผมว่าชรีฟก็ได้ 71 00:05:53,395 --> 00:05:55,272 วันนี้เราจะคุยเรื่องอะไรกัน 72 00:05:56,315 --> 00:05:58,525 ความเป็นชาย บุรุษภาพ 73 00:05:59,651 --> 00:06:01,153 งั้นก็เรื่องเล็กสิเนี่ย 74 00:06:01,236 --> 00:06:02,946 คุณนิยามความเป็นชายว่ายังไง 75 00:06:07,868 --> 00:06:10,329 คำนิยามในความคิดผมคือ… 76 00:06:13,081 --> 00:06:15,501 พี่ชายผม โนเบิล 77 00:06:17,336 --> 00:06:18,462 พี่ชายของผมเอง 78 00:06:19,796 --> 00:06:22,132 ชายผิวดำรุ่นเดียวกับผมและโนเบิลน่ะ… 79 00:06:24,426 --> 00:06:30,349 การเหยียดผิวและความเป็นชาย… อยู่คู่กันอย่างกับชิ้นส่วนจิ๊กซอว์ 80 00:06:32,017 --> 00:06:34,228 มันแบ่งแยกเราออกเป็นคนสองกลุ่ม 81 00:06:35,354 --> 00:06:38,190 ชายผิวดำต้องหลบซ่อนตัวเองเวลาที่ออกนอกบ้าน 82 00:06:38,273 --> 00:06:41,693 แล้วรอยืดอกเป็นอิสระเมื่อกลับเข้าบ้าน 83 00:06:43,779 --> 00:06:44,905 ผมไม่ได้ทำแบบนั้นหรอก 84 00:06:47,157 --> 00:06:48,158 หมายความว่าไงครับ 85 00:06:50,619 --> 00:06:51,662 คิดดูนะ 86 00:06:53,080 --> 00:06:57,835 มีกี่ครั้งที่คุณดูละครหรือหนังไร้สาระทางทีวี 87 00:06:57,918 --> 00:07:02,506 และเห็นคนดำวิ่งหนี หลบซ่อนตัวเอง กลัวหัวหดและร้องไห้บ้าง 88 00:07:04,508 --> 00:07:06,051 ไม่ใช่ทุกคนจะทำแบบนั้น 89 00:07:07,010 --> 00:07:09,096 คนดำก็สู้กลับเป็นเหมือนกัน 90 00:07:10,055 --> 00:07:14,351 ถ้าคิดว่าพวกเขาไม่ทำ คุณก็โง่เต็มที มันคือธรรมชาติของมนุษย์ เป็นแบบนี้มาเสมอ 91 00:07:16,103 --> 00:07:19,523 ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ หรือคุณจะเคยเห็นกับตาหรือไม่ 92 00:07:20,065 --> 00:07:22,234 ฉันไม่เคยได้ยินเขาพูดจาแบบนั้นสักครั้งเลย 93 00:07:23,443 --> 00:07:25,737 เดาว่าเขาคงอยากบันทึกชีวิตตัวเองไว้ ก่อนที่… 94 00:07:25,821 --> 00:07:27,114 เขาจะลืม 95 00:07:32,452 --> 00:07:35,873 เธอเอาไอ้นี่กลับบ้านไปนะ ยังมีอีกเยอะเลย 96 00:07:37,249 --> 00:07:38,292 ขอบคุณมาก 97 00:07:44,798 --> 00:07:46,216 ฉันเจอของพวกนี้ด้วย 98 00:07:51,430 --> 00:07:52,723 พวกเขาหน้าคล้ายกันเลย 99 00:07:53,974 --> 00:07:56,685 กิริยาท่าทางก็เหมือนกัน 100 00:07:58,103 --> 00:08:02,566 ฉันคงยินดีต้อนรับลูกเขา ไม่ว่าจะรูปแบบใดก็ตาม 101 00:08:08,197 --> 00:08:10,032 ทำไมฉันถึงไม่สืบเรื่องดรูว์ 102 00:08:12,034 --> 00:08:13,577 ถ้าเธอคิดว่ามันจะช่วยเรื่องคดีได้ 103 00:08:14,369 --> 00:08:15,370 ก็เป็นไปได้ 104 00:08:18,040 --> 00:08:19,374 มันจะช่วยเธอด้วยรึเปล่าล่ะ 105 00:08:23,003 --> 00:08:26,256 เขาคือส่วนหนึ่งของตัวตนจอชนี่นา 106 00:08:28,759 --> 00:08:31,929 ฉันอาจจะเจอคำตอบก็ได้ 107 00:08:38,559 --> 00:08:41,104 - มาโน่นแล้ว เพื่อนรัก - เฮ้ มาร์คัส 108 00:08:41,188 --> 00:08:42,397 เฮอร์บี้ 109 00:08:42,481 --> 00:08:44,608 - ดีใจที่ได้เจอนะ ไอ้หนุ่ม - ไม่ได้เจอกันตั้งนาน 110 00:08:45,567 --> 00:08:47,861 เฮ้ อย่าทำตัวเป็นคนแปลกหน้าสิ 111 00:08:47,945 --> 00:08:51,073 รู้แล้วๆ ฉันยุ่งๆ น่ะ ต้องดูแลธุระปะปัง 112 00:08:51,156 --> 00:08:53,534 - กำลังเข้าที่เข้าทาง - เออ ไอ้หนุ่ม เข้าใจละ 113 00:08:53,617 --> 00:08:55,118 - เพื่อนรัก เฮอร์บี้ - เออ เออๆ 114 00:08:55,202 --> 00:08:57,037 - ขอบใจนะพวก - มีอาหารให้เอากลับอยู่หลังร้านนะ 115 00:08:57,120 --> 00:08:58,163 - เดี๋ยวไปเอา - ไม่ต้องรีบ 116 00:08:58,247 --> 00:08:59,957 เมนูพิเศษของมาร์คัสเสร็จยัง 117 00:09:00,040 --> 00:09:01,083 คุณเป็นไงบ้าง 118 00:09:06,088 --> 00:09:07,381 มาร์คัส คิลเลบริวเหรอ 119 00:09:08,465 --> 00:09:09,550 ใช่ ถูกแล้ว 120 00:09:10,968 --> 00:09:13,762 สมัยก่อนคุณเคยเล่นฟุตบอลที่โรงเรียนเทคใช่ไหม 121 00:09:13,846 --> 00:09:14,847 ว้าว 122 00:09:14,930 --> 00:09:17,266 ผมไม่ได้ยินใครพูดถึงเรื่องนั้นมา 15 ปีแล้ว 123 00:09:17,349 --> 00:09:18,851 แต่ใช่แล้ว ใช่ ผมเคยเล่น 124 00:09:20,394 --> 00:09:21,728 ฉันเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ให้คุณ 125 00:09:21,812 --> 00:09:23,522 ว่าไงนะ ล้อเล่นแน่ๆ 126 00:09:24,106 --> 00:09:25,566 ชารีส สไปวีย์ 127 00:09:27,526 --> 00:09:30,654 ฉันรู้ ฉันดูไม่เหมือนเดิม… 128 00:09:30,737 --> 00:09:33,115 ไม่นี่ คุณดูดีออก สาวน้อย มานี่มา แสดงความรักกันหน่อย 129 00:09:33,198 --> 00:09:34,324 ไม่เจอกันตั้งนาน 130 00:09:34,408 --> 00:09:36,243 เอาเป๊ะๆ ก็สองทศวรรษแล้ว 131 00:09:37,995 --> 00:09:40,414 แล้วไปไงมาไงเนี่ย เพิ่งเลิกงานเหรอ 132 00:09:41,707 --> 00:09:43,166 ก็ไม่เชิง 133 00:09:51,717 --> 00:09:53,093 (คนหาย) 134 00:09:55,345 --> 00:09:57,973 (พบเห็นเธอบ้างไหม เดรีย สไปวีย์) 135 00:09:58,056 --> 00:10:02,269 เธอ… หายตัวไปเกือบปีนึงแล้ว 136 00:10:02,853 --> 00:10:06,023 มีคนพบเห็นเธอครั้งสุดท้ายบนถนนแถวบุชร็อด 137 00:10:06,607 --> 00:10:10,110 นี่ ผมเคยอยู่โอพีดี พวกตำรวจว่าไงบ้าง 138 00:10:10,611 --> 00:10:13,530 พวกเขาไม่เคยออกค้นหาเธอจริงๆ จังๆ 139 00:10:15,282 --> 00:10:18,368 หลักๆ แล้วมีฉันนี่แหละที่ทำด้วยตัวเอง 140 00:10:21,830 --> 00:10:23,832 เสียใจเรื่องลูกสาวของคุณด้วยนะ 141 00:10:25,334 --> 00:10:29,087 แคปสโตนส์อยู่ตามท้องถนน ถ้าพวกเขาได้ข่าวอะไร พวกเขาจะมาบอกผม 142 00:10:29,922 --> 00:10:30,923 ขอบคุณค่ะ 143 00:10:32,674 --> 00:10:35,719 - ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ - คุณมีใบปลิวพวกนี้อีกไหม 144 00:10:38,138 --> 00:10:40,182 รู้ไหม อันที่จริงน่ะนะ 145 00:10:40,265 --> 00:10:42,559 คุณช่วยเอาสำเนาของทุกอย่างที่คุณมีมาให้ผมที 146 00:10:43,477 --> 00:10:44,561 ผมจะช่วยจัดการให้ 147 00:10:45,687 --> 00:10:47,105 ได้แล้วพวก 148 00:10:47,189 --> 00:10:48,732 - ขอบใจมากเพื่อน - เออ 149 00:10:49,733 --> 00:10:50,901 เดี๋ยวดูให้ 150 00:10:51,485 --> 00:10:52,528 ฟังผมนะ 151 00:10:54,571 --> 00:10:55,906 คุณอย่าเพิ่งหมดหวัง 152 00:10:56,740 --> 00:10:57,741 เข้าใจไหม 153 00:10:58,659 --> 00:10:59,910 แล้วผมจะติดต่อไป 154 00:11:03,372 --> 00:11:04,831 - ไปนะ ไอ้หนุ่ม - เจอกัน 155 00:11:14,383 --> 00:11:16,093 ใช่ เขานั่นแหละ 156 00:11:16,176 --> 00:11:18,178 ตอนฉันเจอไอ้บ้านั่น ฉันเลิกงานแล้ว 157 00:11:18,262 --> 00:11:19,847 เขาพยายามหาเรื่องฉัน 158 00:11:19,930 --> 00:11:21,348 เขาเป็นใครนะ 159 00:11:21,890 --> 00:11:24,184 ผู้โดยสารที่พยายามจะคุกคามทางเพศฉัน 160 00:11:24,268 --> 00:11:28,063 ระหว่างที่บุกรุกเข้าไปในพื้นที่ของบริษัท ตอนฉันอยู่ที่อู่รถคนเดียว 161 00:11:28,146 --> 00:11:29,189 ชัดไหม 162 00:11:29,273 --> 00:11:31,817 ค่ะ เราจะทำทุกอย่างที่ทำได้ ขอแค่… 163 00:11:31,900 --> 00:11:33,610 ค่ะ ฝันดีนะคะ 164 00:11:37,072 --> 00:11:40,409 สาบานเลยว่าพวกหัวหน้างานนี่ ทำตัวเหมือนลืมไปแล้วว่าตัวเองเคยเป็นคนขับรถ 165 00:11:41,034 --> 00:11:42,077 เกิดอะไรขึ้น 166 00:11:42,160 --> 00:11:44,872 วันก่อนหมอนี่มันขึ้นรถบัสฉันมา และก็แค่… 167 00:11:46,039 --> 00:11:47,040 บ้าฉิบ 168 00:11:48,667 --> 00:11:50,502 ทำไมคนหล่อๆ ชอบสติไม่ดีนะ 169 00:11:54,464 --> 00:11:56,133 เธอหาได้ดีกว่านี้เยอะ 170 00:11:56,216 --> 00:11:58,093 ทำไม เพราะเขาไม่มีรถงั้นเหรอ 171 00:11:58,177 --> 00:12:00,888 เปล่า เพราะเขาไม่รู้จักอาบน้ำหวีผมต่างหาก 172 00:12:05,350 --> 00:12:06,435 ปากดีนะเรา 173 00:12:07,728 --> 00:12:08,854 โอเค 174 00:12:09,354 --> 00:12:11,440 คอยติดต่อเทศบาลเรื่อยๆ 175 00:12:12,191 --> 00:12:13,275 ถ้าเราไม่หยุดปัญหานี้ให้ได้ 176 00:12:13,358 --> 00:12:15,527 เราจะไม่มีละแวกนี้ให้อยู่อาศัยอีกต่อไป 177 00:12:16,028 --> 00:12:20,449 การพัฒนาคอนโดบนถนนอัลคาทราซ สูงตั้งหกชั้นเข้าไปแล้ว 178 00:12:20,949 --> 00:12:23,952 มันสร้างเสร็จไปแล้วก็จริง แต่เราหยุดไม่ให้มีการสร้างอีกได้ 179 00:12:24,036 --> 00:12:25,037 จริงด้วย 180 00:12:25,120 --> 00:12:27,915 คอยระวังตัวอยู่เสมอ ไว้เจอกันเดือนหน้านะทุกคน 181 00:12:27,998 --> 00:12:28,999 ได้ 182 00:12:39,885 --> 00:12:42,429 ชารีสใช่ไหม ฉันเดซิเร 183 00:12:42,513 --> 00:12:44,431 พ่อฉันเล่าเรื่องเดรียให้ฉันฟัง 184 00:12:45,682 --> 00:12:47,684 แป๊บนะ… เจ้าหน้าที่เคซาโด 185 00:12:50,521 --> 00:12:51,522 ขอตัวก่อนนะ 186 00:12:55,067 --> 00:12:56,235 เจ้าหน้าที่เคซาโด 187 00:12:56,318 --> 00:12:59,196 เรียก… แนนโดก็ได้ 188 00:12:59,696 --> 00:13:00,697 แนนโด 189 00:13:01,823 --> 00:13:03,534 คนนี้คือชารีส สไปวีย์ 190 00:13:04,660 --> 00:13:07,871 เดรียลูกสาวของเธอหายตัวไป เมื่อหกเดือนก่อนได้ไหม 191 00:13:07,955 --> 00:13:09,289 เกือบปีนึงแล้ว 192 00:13:12,584 --> 00:13:14,086 เล่าเรื่องลูกสาวคุณให้ผมฟังที 193 00:13:14,628 --> 00:13:17,256 นี่คือเดรีย 194 00:14:31,330 --> 00:14:32,331 ราโมน 195 00:14:34,291 --> 00:14:35,334 ราโมน 196 00:14:35,834 --> 00:14:38,337 คุณขนรองเท้าที่เหลือข้างบนไปทีสิ 197 00:14:39,922 --> 00:14:40,923 ราโมน 198 00:14:44,009 --> 00:14:45,594 เฮ้ ราโมน 199 00:14:47,346 --> 00:14:48,764 เป็นอะไรไป 200 00:14:48,847 --> 00:14:49,848 เปล่านี่ 201 00:14:53,101 --> 00:14:54,144 ผมสบายดี 202 00:14:58,273 --> 00:15:01,109 คุณไปขนรองเท้าที่เหลือข้างบนลงมาที แล้วไปเจอฉันที่เบย์วิวได้ไหม 203 00:15:01,193 --> 00:15:02,736 ฉันต้องไปหาเด็กๆ ที่ฉันอุปการะ 204 00:15:29,805 --> 00:15:31,056 ทำอะไรน่ะ หลับเหรอ 205 00:15:37,771 --> 00:15:39,398 โอเค 206 00:15:39,481 --> 00:15:41,692 ขัดขวางความวิตกกังวลด้วยความซาบซึ้งใจ 207 00:15:41,775 --> 00:15:44,528 - โย่ เร่งเสียงหน่อย - ขัดขวางความวิตกกังวลด้วยความซาบซึ้งใจ 208 00:15:47,573 --> 00:15:48,574 โห แจ๋ว 209 00:16:02,379 --> 00:16:03,755 สูงไปน่ะพวก 210 00:16:03,839 --> 00:16:04,840 เฮ้ 211 00:16:06,466 --> 00:16:07,593 ใครใส่ไซซ์ 11 ได้บ้าง 212 00:16:09,011 --> 00:16:10,012 เร็วเข้าๆ 213 00:16:18,478 --> 00:16:19,605 (ออเบรย์) 214 00:16:19,688 --> 00:16:20,772 (ฝันถึงเธอด้วย) 215 00:16:25,277 --> 00:16:29,948 เฮ้ เด็กผู้หญิงที่หายตัวไป เดรียน่ะ เธอเรียนโรงเรียนเดียวกับลูก 216 00:16:30,532 --> 00:16:31,366 ลูกรู้จักเธอไหม 217 00:16:31,450 --> 00:16:32,284 (แล้ว… ไม่ใช่แบบนั้น) 218 00:16:32,367 --> 00:16:34,119 - ทรีนี - อะไร 219 00:16:34,203 --> 00:16:35,495 "อะไร" งั้นเหรอ 220 00:16:37,581 --> 00:16:39,750 ขอโทษค่ะ ว่าไงคะพ่อ 221 00:16:39,833 --> 00:16:41,418 ช่วยวางโทรศัพท์ลงก่อนได้ไหม 222 00:16:45,631 --> 00:16:46,757 ดีมาก 223 00:16:56,600 --> 00:17:01,188 เมื่อคืนตอนที่พ่อแวะไปเอามื้อเย็น พ่อบังเอิญเจอแม่ของเดรีย 224 00:17:02,439 --> 00:17:03,482 ลูกรู้จักเธอไหม 225 00:17:04,148 --> 00:17:05,651 ไม่ค่ะ ก็ไม่เชิง 226 00:17:05,733 --> 00:17:07,986 เธอเป็นรุ่นน้องในชั้นเรียนต่อเนื่องค่ะพ่อ 227 00:17:08,069 --> 00:17:10,196 ทุกคนในโรงเรียนคิดว่าเธอหนีออกจากบ้านเอง 228 00:17:19,665 --> 00:17:23,085 ใครมีธุระคุยตอน 6.30 น. ได้ถี่ขนาดนี้ หา 229 00:17:24,545 --> 00:17:27,339 - ลูกคุยกับกุ๊ยที่ไหนอยู่รึเปล่าเนี่ย - ถ้าใช่ล่ะคะ 230 00:17:29,800 --> 00:17:32,845 ถ้าใช่ งั้นพ่อก็อยากให้ลูก พาเอ็ดดี้ ฮาสเกลล์มาเจอพ่อที่บ้าน 231 00:17:34,137 --> 00:17:35,180 ใครนะคะ 232 00:17:35,681 --> 00:17:36,974 ช่างเถอะ 233 00:17:37,057 --> 00:17:38,684 โอเค หนูขอโทรศัพท์คืนได้รึยังคะ 234 00:17:41,270 --> 00:17:42,604 ขอบคุณค่ะ 235 00:17:43,355 --> 00:17:45,983 เจอกันหลังเลิกเรียนนะคะ 236 00:17:46,066 --> 00:17:48,610 - ระวังตัวด้วย - บายค่ะ รักพ่อนะ 237 00:17:48,694 --> 00:17:49,903 พ่อก็รักลูกจ้ะ 238 00:19:27,709 --> 00:19:30,045 - ตัวนี้ดูดีจัง - ใกล้จะเสร็จแล้วค่ะ 239 00:19:30,128 --> 00:19:32,631 ฉันชอบตัวนี้ มันสื่อว่าอะไรเหรอ 240 00:19:32,714 --> 00:19:34,633 - ทุกสีสวยงาม - ใช่ จริงด้วย 241 00:19:34,716 --> 00:19:36,260 ใช่ ถูกต้อง 242 00:19:36,343 --> 00:19:39,012 - ฉันว่าตัวนี้สวยมาก - ขอบคุณค่ะ 243 00:19:39,096 --> 00:19:42,140 ดอกเดซี่กับผึ้ง เป็นเก้าอี้ที่มีความสุขมากๆ 244 00:19:42,224 --> 00:19:44,309 ดอกไม้โปรดและแมลงโปรดของผมเอง 245 00:19:44,393 --> 00:19:46,895 เอ็มเค คุณว่าผมจะขายเก้าอี้ตัวนี้ได้เท่าไร 246 00:19:46,979 --> 00:19:50,899 นายจะได้เงินมากกว่าเยอะ ถ้าขายรองเท้าแอร์ฟอร์ซวันที่นายเพิ่งได้ไป 247 00:19:53,026 --> 00:19:54,695 - ไม่ต้องใส่ เอาไปขายสิ - โอเค 248 00:19:56,154 --> 00:19:57,447 ใช่แล้วล่ะ 249 00:19:59,741 --> 00:20:00,742 ฟังนะ 250 00:20:01,660 --> 00:20:06,957 พอทุกคนทาสีเก้าอี้ครบ 50 ตัวแล้ว เราจะจัดงานระดมทุน 251 00:20:07,040 --> 00:20:09,960 เอาไปขายประมูลที่ 300 ดอลลาร์ดีไหม 252 00:20:10,043 --> 00:20:11,545 แจ๋ว 253 00:20:11,628 --> 00:20:13,005 โห คนจะยอมจ่ายขนาดนั้นเลยเหรอ 254 00:20:13,088 --> 00:20:15,007 พวกลิเบอรัลที่รู้สึกผิดยอมจ่ายเยอะกว่านั้นอีก 255 00:20:15,507 --> 00:20:17,509 - คนขาวใช่ไหม - ส่วนใหญ่น่ะใช่ 256 00:20:21,221 --> 00:20:24,516 ผมเสียใจเรื่องจอชัวด้วย เขาเป็นคนที่โคตรเจ๋งเลย 257 00:20:26,351 --> 00:20:27,436 ใช่ เขาเป็นแบบนั้นจริงๆ 258 00:20:28,395 --> 00:20:29,396 ขอบใจนะ 259 00:20:38,906 --> 00:20:40,908 ขอโทษที่มาสาย รถติดน่ะ 260 00:20:41,408 --> 00:20:44,077 - ชานมฮ่องกง - วิเศษเลย นี่แหละที่ฉันต้องการ 261 00:20:44,995 --> 00:20:46,288 ไว้เจอกันที่ออฟฟิศนะ 262 00:20:47,122 --> 00:20:50,250 เฮ้ มานั่งกับฉันก่อนสิ 263 00:20:50,334 --> 00:20:52,252 ผมต้องกลับไปที่เชลเทอร์ 264 00:20:52,336 --> 00:20:53,337 มาสิ 265 00:20:55,297 --> 00:20:56,298 นั่งตรงนั้นเลย 266 00:21:04,139 --> 00:21:05,390 ฉันรู้ว่าคุณเจ็บปวด 267 00:21:06,683 --> 00:21:09,353 ฉันรู้ว่ามันเป็นยังไง เวลาที่คุณพยายามเลี่ยงและอดกลั้นมันไว้ 268 00:21:10,187 --> 00:21:11,230 ผมไม่เป็นไร จริงๆ นะ 269 00:21:11,313 --> 00:21:15,067 คุณไม่ต้องปกป้องฉันจากความรู้สึกของคุณหรอก ไม่ว่ามันจะคืออะไรก็ตาม 270 00:21:15,651 --> 00:21:17,694 คุณไม่ต้องกลัวว่าฉันจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ยังไง 271 00:21:18,070 --> 00:21:19,071 ผมเปล่านี่ 272 00:21:20,489 --> 00:21:23,200 เอ็มเค ตัวนี้เด็ดมาก 273 00:21:23,784 --> 00:21:25,077 ตั้งราคาเริ่มต้นให้ตัวนี้ที่ 2,000 สิ 274 00:21:28,121 --> 00:21:30,916 เห็นไหม ตอนที่ฉันเจอคุณ คุณก็เป็นเหมือนเขาเลย 275 00:21:31,750 --> 00:21:34,503 ทำตัวปึงปังเสียงดังเพื่อซ่อนความเจ็บปวดไว้ 276 00:21:38,090 --> 00:21:40,008 รู้ไหมว่าฉันคิดเรื่องอะไรอยู่บ่อยๆ 277 00:21:40,759 --> 00:21:42,219 คืนนั้นที่มาร์ราเคช 278 00:21:42,302 --> 00:21:46,056 มื้อเย็นในร้านรูฟท็อปที่ยอดเยี่ยมนั่น 279 00:21:46,682 --> 00:21:48,350 - คุณจำได้ไหม - จำได้ 280 00:21:49,101 --> 00:21:52,938 ฉันเข้านอนเร็ว ส่วนคุณกับจอชัวก็อยู่ต่อ 281 00:21:53,021 --> 00:21:57,442 เขาบอกฉันว่าคุณคุย… จนอาทิตย์ขึ้นเลย 282 00:22:01,071 --> 00:22:07,160 มีบางอย่างเปลี่ยนไปแน่นอน หลังจากที่เรากลับมาจากทริปนั้น 283 00:22:09,037 --> 00:22:12,624 เปล่านะ ไม่ๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างจอชัวกับผมหรอก 284 00:22:12,708 --> 00:22:13,709 ไม่มีเลย 285 00:22:17,838 --> 00:22:19,173 คุณอยากให้เกิดเหรอ 286 00:22:19,256 --> 00:22:20,716 เปล่า ผม… 287 00:22:22,885 --> 00:22:24,761 คุณเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว โอเคไหม 288 00:22:25,762 --> 00:22:27,598 ผมไม่มีทางทำร้ายจิตใจคุณเด็ดขาด 289 00:22:28,682 --> 00:22:29,683 สาบานได้เลย 290 00:22:33,145 --> 00:22:36,565 คุณเปรียบเหมือนแม่ของผมที่สุดแล้ว เพราะงั้น… 291 00:22:43,864 --> 00:22:44,990 พ่อหนุ่ม 292 00:22:48,410 --> 00:22:49,745 ฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน 293 00:22:51,246 --> 00:22:52,247 ผมก็เหมือนกัน 294 00:22:53,207 --> 00:22:55,918 และฉันไม่ชอบเลย เวลาที่คนโกหกฉัน 295 00:23:02,132 --> 00:23:03,467 - ไง - เฮ้ 296 00:23:03,550 --> 00:23:05,177 ฉันสืบข้อมูลเรื่องเพื่อนเก่าของเราแล้ว 297 00:23:05,260 --> 00:23:07,804 ไม่แปลกใจเลย โจซี่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย 298 00:23:09,097 --> 00:23:12,851 แน่นอน เลนี่ยังอยู่ในคุก ค่อยยังชั่ว 299 00:23:13,393 --> 00:23:16,688 ไม่ได้ข่าวจากอเล็กซ์ สามีของเลนี่ หมอนั่นถูกไล่ที่ น่าสงสาร 300 00:23:16,772 --> 00:23:18,774 ไว้ฉันจะขับรถแวะไปดูทีหลัง 301 00:23:18,857 --> 00:23:20,150 ฉันมี… 302 00:23:21,568 --> 00:23:23,695 ฉันมีสมุดรับแขกจากงานศพของดรูว์ด้วย 303 00:23:23,779 --> 00:23:26,615 ระบุตัวตนของเพื่อนๆ เขาได้ ฉันจะเริ่มสืบข้อมูลพวกเขา 304 00:23:28,575 --> 00:23:31,078 ดีจัง ได้ชื่อมาเยอะเลย 305 00:23:31,161 --> 00:23:32,454 อือ 306 00:23:35,082 --> 00:23:36,458 "ลีแอนา พาร์กเกอร์" 307 00:23:38,001 --> 00:23:40,379 ลีแอนา พาร์กเกอร์ ลีแอนา พาร์กเกอร์… 308 00:23:40,921 --> 00:23:45,884 ฉันรู้จักชื่อนี้ จากจอชนี่แหละ ตั้งแต่สมัยเรายังอยู่ที่ไทมส์ 309 00:23:46,552 --> 00:23:48,595 - พูดจริงเหรอ - จริง 310 00:23:49,847 --> 00:23:50,889 โอเค 311 00:23:55,227 --> 00:23:56,144 (กูเกิล ลีแอนา พาร์กเกอร์) 312 00:23:57,020 --> 00:23:59,273 "วิชวลอาร์ตทิสประจำนอร์ธแฮมป์ตัน" 313 00:24:00,232 --> 00:24:01,525 โอเค ได้ละ 314 00:24:01,608 --> 00:24:05,279 "เริ่มต้นจากการเป็นผู้ช่วยฝ่ายภาพที่ไทมส์ 315 00:24:05,362 --> 00:24:06,655 ช่วงปี 2000 ต้นๆ" 316 00:24:07,698 --> 00:24:09,283 ตอนนั้นดรูว์อายุเท่าไร 317 00:24:09,783 --> 00:24:10,993 สิบเก้า 318 00:24:22,796 --> 00:24:23,797 เฮ้ 319 00:24:23,881 --> 00:24:26,967 ฉันคิดว่าฉันเจอข้อมูลเกี่ยวกับแม่ของดรูว์แล้ว 320 00:24:27,050 --> 00:24:30,846 นางเคยทำงานที่ไทมส์กับจอช ก่อนที่พวกเธอจะคบกัน 321 00:24:30,929 --> 00:24:32,389 ฉันอยากเจอนาง 322 00:24:32,472 --> 00:24:34,349 - แน่ใจนะ - อือ 323 00:24:34,433 --> 00:24:36,810 - โอเค ฉันจะติดต่อนางให้ - โอเค 324 00:24:41,815 --> 00:24:43,066 มาแล้ว 325 00:24:43,150 --> 00:24:45,068 - รับอะไรก่อนไหมคะ - ไม่เป็นไร 326 00:24:45,694 --> 00:24:47,070 เชีย คุณคอยจดโน้ตได้ไหม 327 00:24:49,865 --> 00:24:53,410 ไมกาห์พิสูจน์ให้เห็นว่าไม่ได้แสร้งทำ และเป็นคนที่เปราะบางที่สุด 328 00:24:53,493 --> 00:24:55,621 สองอย่างนี้ถือเป็นตัวทำเงินหลัก ในวงการสุขภาพ 329 00:24:55,704 --> 00:24:59,541 มีคนพูดถึงเรื่องนี้บนทุกแพลตฟอร์ม 330 00:24:59,625 --> 00:25:01,752 เรามาใช้ประโยชน์จากช่วงเวลา 331 00:25:01,835 --> 00:25:03,795 ที่เรามีตอนนี้เพื่อสร้างแรงกระเพื่อมกันเถอะ 332 00:25:03,879 --> 00:25:05,172 คาดหวังอะไรจากใคร 333 00:25:05,255 --> 00:25:08,842 ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นเพื่อให้คนหันมาสนใจ แต่ฉันอยู่ในช่วงเวลาที่เปราะบางจริงๆ 334 00:25:08,926 --> 00:25:13,096 แต่มันก็เป็นผลดีสำหรับเรา มันสะท้อนออกมาเพราะมันคือความรู้สึกจริงๆ 335 00:25:13,180 --> 00:25:14,973 ทำไมฉันถึงมาทำงานเร็วขนาดนี้ 336 00:25:16,558 --> 00:25:22,231 เราประชุมเรื่องนี้กันทางโทรศัพท์ หรือทางอีเมลไม่ได้เหรอ 337 00:25:22,314 --> 00:25:23,482 ไม่ได้ 338 00:25:23,565 --> 00:25:27,236 เพราะนักลงทุนรายใหม่ๆ จะถอนตัว ถ้าคุณไม่ตั้งสติให้ดี 339 00:25:27,319 --> 00:25:30,489 คำก็เงิน สองคำก็เงิน คุณคิดอยู่เรื่องเดียวจริงๆ 340 00:25:36,787 --> 00:25:37,788 คุณสองคนเอากันรึเปล่า 341 00:25:39,206 --> 00:25:40,749 ช่วยออกไปก่อนได้ไหม 342 00:25:41,250 --> 00:25:42,251 ขอบคุณ 343 00:25:45,796 --> 00:25:47,089 ทำไมถึงถามอะไรแบบนั้น 344 00:25:47,172 --> 00:25:48,465 แล้วทำไมไม่ตอบคำถามล่ะ 345 00:25:48,549 --> 00:25:51,051 - เพราะคำตอบคือไม่ใช่ - และมันไม่ใช่กงการอะไรของคุณ 346 00:25:51,134 --> 00:25:55,055 ทั้งหมดนี้เป็นธุระกงการของฉัน จำไว้ให้ดี ลัคแลน 347 00:25:55,138 --> 00:25:56,139 ฟังนะ ไมกาห์… 348 00:25:56,223 --> 00:25:59,893 คุณนั่นแหละฟัง อย่าเข้าใจผิด ว่าความใจดีของฉันคือความอ่อนแอ 349 00:25:59,977 --> 00:26:02,396 แค่โทรกริ๊งเดียว ฉันก็เด้งคุณออกจากคณะผู้บริหารได้เลย 350 00:26:02,479 --> 00:26:05,315 ฉันว่าเราแค่… ตอนนี้เราแค่เหนื่อยล้ากันไปหน่อย 351 00:26:05,399 --> 00:26:06,400 ใช่เหรอ 352 00:26:07,651 --> 00:26:09,903 ฉันอยู่ไม่ไหวละ ขอกลับก่อนนะ 353 00:26:18,662 --> 00:26:20,038 (บ้านหลุดจำนอง) 354 00:26:25,961 --> 00:26:27,004 ให้ช่วยอะไรไหมครับ 355 00:26:29,548 --> 00:26:32,467 ถ้าคุณจะมาดูบ้าน คุณต้องติดต่อผ่านทางธนาคาร 356 00:26:33,010 --> 00:26:34,178 เปล่าค่ะ ฉัน… 357 00:26:34,678 --> 00:26:35,762 คุณอะไรเหรอ 358 00:26:36,597 --> 00:26:38,056 ขอโทษค่ะ 359 00:26:38,140 --> 00:26:41,935 ขอโทษที ใช่ ฉันแค่… ฉันขับรถผ่านมา และฉันเห็นป้ายพอดี 360 00:26:43,187 --> 00:26:44,396 เป็นบ้านที่สวยมาก 361 00:26:44,980 --> 00:26:46,106 เคยเป็น 362 00:26:47,274 --> 00:26:48,734 คุณชอบละแวกนี้ไหมคะ 363 00:26:48,817 --> 00:26:52,863 ผมไม่ได้ตั้งใจจะหยาบคายนะ แต่ผมกำลังจะเสียบ้านไป 364 00:26:52,946 --> 00:26:56,033 ผมไม่ใช่คนขาย เพราะงั้นก็… 365 00:26:56,116 --> 00:26:58,577 - กลับไปเถอะ อย่างนั้นเหรอ - ใช่ ประมาณนั้น 366 00:26:59,453 --> 00:27:01,496 โอเค งั้นก็โชคดีนะคะ 367 00:27:01,580 --> 00:27:02,664 ขอบคุณครับ 368 00:27:19,014 --> 00:27:20,015 โอเค 369 00:27:24,436 --> 00:27:28,398 ฉันไม่เคยคิดว่า ตัวเองเป็นคนชอบมีความรักในที่ทำงาน 370 00:27:29,775 --> 00:27:31,527 คุณกับจอชคบกันนานแค่ไหน 371 00:27:31,610 --> 00:27:35,280 ไม่ได้คบกันหรอก แค่สนุกกันมากกว่า 372 00:27:36,323 --> 00:27:37,699 สนุกแบบไม่ผูกมัดงั้นเหรอ 373 00:27:41,537 --> 00:27:44,206 เขาอยู่ที่ปักกิ่ง ตอนฉันรู้ว่าฉันท้อง 374 00:27:44,289 --> 00:27:45,999 แล้วคุณได้บอกเขาไหม 375 00:27:46,083 --> 00:27:47,709 ตอนที่เขากลับมาจากจีน… 376 00:27:49,962 --> 00:27:52,965 เราเจอกันที่เซี่ยงไฮ้ 377 00:27:54,174 --> 00:27:57,010 ฉันไม่กล้าบอกจอชเรื่องลูก 378 00:27:57,761 --> 00:28:00,097 ฉันเลยยกให้คนอื่นรับอุปการะ 379 00:28:00,180 --> 00:28:01,515 คุณยังติดต่อเขาอีกไหม 380 00:28:01,598 --> 00:28:03,559 ไม่จนกระทั่งดรูว์หาฉันเจอ 381 00:28:04,685 --> 00:28:09,982 ฉันติดต่อไปเพื่อจะอธิบาย แต่เขาไม่เคยโทรกลับเลย 382 00:28:10,566 --> 00:28:12,484 ลูกๆ คุณเคยได้เจอกันไหม 383 00:28:12,568 --> 00:28:14,152 แค่ทางโทรศัพท์ 384 00:28:15,529 --> 00:28:18,031 ฉันอยากให้ทิมรู้ว่าแกมีพี่ชาย 385 00:28:19,658 --> 00:28:22,661 ฉันแคปหน้าจอตอนที่เฟซไทม์กันครั้งสุดท้าย 386 00:28:25,664 --> 00:28:29,126 เขามีรอยยิ้มแบบเดียวกันกับปู่ของฉัน และฉันอยากให้แกได้เห็น 387 00:28:33,255 --> 00:28:34,339 ขออนุญาตนะคะ 388 00:28:34,840 --> 00:28:36,216 อะไรเหรอ 389 00:28:37,301 --> 00:28:40,220 ดูเหมือนบ้านพักของเชลเทอร์เลย 390 00:28:40,304 --> 00:28:41,972 อะพาร์ตเมนต์ของราโมน 391 00:28:42,055 --> 00:28:44,057 ตอนนั้นเขาบอกว่าเขาอยู่ที่บ้านแฟน 392 00:28:49,938 --> 00:28:51,273 ขอบคุณค่ะ 393 00:29:24,473 --> 00:29:26,517 เฮ้ เฮ้ๆ เดี๋ยวก่อน รอเดี๋ยว 394 00:29:28,894 --> 00:29:29,895 คุณโอเคไหม 395 00:29:30,938 --> 00:29:33,232 หัวหน้าผม คิดว่าผมมีอะไรกับสามีที่ตายแล้วของเธอ 396 00:29:34,024 --> 00:29:35,359 เจอแบบนี้ถือว่าเป็นเช้าที่โอเคไหมล่ะ 397 00:29:35,984 --> 00:29:37,152 แล้วคุณทำจริงไหม 398 00:29:38,362 --> 00:29:39,947 เขาไม่ชอบกินกล้วยหรอก เชื่อผมเหอะ 399 00:29:41,323 --> 00:29:42,324 ของที่ระลึกเหรอ 400 00:29:44,284 --> 00:29:45,869 แฟนเก่าผมทำไวน์หกใส่น่ะ 401 00:29:46,995 --> 00:29:48,830 ผมจะเอาไปให้ร้านซักแห้ง 402 00:29:49,957 --> 00:29:50,958 เลิกกันด้วยไม่ดีสินะ หา 403 00:29:52,835 --> 00:29:54,002 จะว่างั้นก็ได้ 404 00:30:06,515 --> 00:30:08,976 (มาร์คัส คิลเลบริว ผู้ช่วยของไมกาห์มีบางอย่างตุๆ) 405 00:30:28,161 --> 00:30:30,163 ราโมนกับดรูว์เหรอ 406 00:30:30,664 --> 00:30:33,500 เห็นได้ชัดว่ามีการเลิกกันด้วยไม่ดี เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน 407 00:30:34,084 --> 00:30:36,503 ราโมนอาจคิดว่าดรูว์กำลังคบกับจอช 408 00:30:38,046 --> 00:30:41,508 แฟนขี้หึง สามีของหัวหน้า 409 00:30:42,050 --> 00:30:43,051 แรงจูงใจชั้นดีเลย 410 00:30:43,886 --> 00:30:45,012 นี่แค่มุมนึง 411 00:30:45,637 --> 00:30:47,306 สืบเรื่องราโมน 412 00:30:47,389 --> 00:30:52,311 ผู้ช่วยที่ถูกมองข้าม เปลี่ยนเป็นแฟนขี้หึง แล้วเปลี่ยนเป็นฆาตกรเลือดเย็น 413 00:30:53,312 --> 00:30:57,691 แรงจูงใจ ไม่มีหลักฐาน เราต้องคิดให้รอบคอบ 414 00:31:01,612 --> 00:31:03,197 ตอนที่เราอยู่ในกองทัพ 415 00:31:03,280 --> 00:31:04,907 ผมกับโนเบิลอยู่ในหน่วยเดียวกัน 416 00:31:04,990 --> 00:31:08,243 เจ้าหน้าที่ผู้บังคับบัญชาของเรา จะบังคับให้คนดำที่สมัครเข้ามาเป็นทหาร 417 00:31:08,327 --> 00:31:10,162 ต่อสู้กันเอง โดยที่พวกเขาวางเงินพนันกัน 418 00:31:10,829 --> 00:31:15,167 มีเจ้าหน้าที่อยู่คนนึง เป็นกุ๊ยกักขฬะของจริงเลย 419 00:31:15,667 --> 00:31:20,756 แล้ววันนึง ไอ้เวรนั่นก็พยายามทำให้ผมกับโนเบิล 420 00:31:20,839 --> 00:31:22,799 สู้กันเองจนตายกันไปข้าง 421 00:31:23,926 --> 00:31:26,136 เรามองหน้ากันแวบนึง และเราก็… 422 00:31:27,471 --> 00:31:30,599 เราก็อัดมันซะน่วม 423 00:31:31,099 --> 00:31:33,393 เราอัดไอ้เวรนั่นจนสะบักสะบอม 424 00:31:33,477 --> 00:31:38,023 เราน่ะ… เรากระทืบมัน แบบว่า… กระทืบมันเข้าที่ใบหน้า 425 00:31:38,106 --> 00:31:41,818 แล้วก็กระทืบที่หัว กระทืบไปเรื่อยๆ 426 00:31:44,404 --> 00:31:46,949 พวกมันจับเราไปขังเดี่ยว แล้วเอาไม้กระบองฟาดเราทั้งคู่ 427 00:31:47,032 --> 00:31:49,576 ฟาดซะจนผมลืมชื่อตัวเองไปเลย 428 00:31:50,160 --> 00:31:52,538 การปลดประจำการที่น่าเสื่อมเสีย สำหรับเราสองคน 429 00:31:54,873 --> 00:31:57,584 แต่พอผมออกมา ผมก็ไม่เคยฟังคำสั่งอีกเลย 430 00:32:00,212 --> 00:32:01,380 ไม่ว่าจะจากใครก็ตาม 431 00:32:02,881 --> 00:32:05,050 คุณคิดว่าการแข่งชกมวย 432 00:32:05,133 --> 00:32:09,304 และการรุมทำร้ายกัน ส่งผลให้คุณมีปัญหาสุขภาพอย่างที่เป็นอยู่ไหม 433 00:32:14,643 --> 00:32:17,771 ครับ ผมคิดว่าใช่ 434 00:32:23,735 --> 00:32:26,572 สุดท้ายแล้วไอ้เวรนั่นก็ชนะ จริงไหม 435 00:32:31,159 --> 00:32:33,370 มันจะพรากทุกอย่างที่ผมรักไปจากผม 436 00:32:38,792 --> 00:32:39,960 เฮงซวยฉิบเลยว่าไหม 437 00:33:01,773 --> 00:33:05,611 ราโมน โทมัส ผมสารวัตรสืบสวนเอมส์ จะว่าอะไรไหมถ้าผมขอคุยด้วยหน่อย 438 00:33:05,694 --> 00:33:07,571 ผมยุ่งอยู่ ไปให้พ้น 439 00:33:07,654 --> 00:33:12,701 หรือเราไปคุยกันที่โรงพักก็ได้ แน่นอน แต่ว่ากาแฟนี่สิ 440 00:33:19,833 --> 00:33:20,834 เอาไปเลย 441 00:33:24,087 --> 00:33:27,132 ไหนช่วยบอกเหตุผลให้ผมเชื่อที 442 00:33:27,216 --> 00:33:29,635 ว่าราโมน โทมัสไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง กับการฆาตกรรมครั้งนี้ 443 00:33:30,302 --> 00:33:31,720 ตอนนี้เราเชื่อว่าคุณมีแรงจูงใจ 444 00:33:31,803 --> 00:33:36,517 คุณไม่มีข้อแก้ต่าง และ… คุณเคยมีประวัติก่อคดี 445 00:33:36,600 --> 00:33:37,893 ไม่มีซะหน่อย 446 00:33:38,810 --> 00:33:40,354 มีสิ คุณ… 447 00:33:40,437 --> 00:33:42,898 คุณทุบหัวเด็กนั่นตอนที่คุณอายุ 16 ปี 448 00:33:43,649 --> 00:33:44,650 คดีนั้นล้างประวัติไปแล้ว 449 00:33:44,733 --> 00:33:47,277 อือ แต่เขาต้องทนทุกข์ เพราะสมองเสียหายถาวรถูกไหม 450 00:33:49,655 --> 00:33:51,657 ประวัติคดีเยาวชนของผมถือเป็นความลับ 451 00:33:51,740 --> 00:33:53,659 อ้อ ผมไม่ได้ขุดประวัติคุณหรอก 452 00:34:01,041 --> 00:34:02,876 ไมกาห์พูดอะไรอีก 453 00:34:02,960 --> 00:34:04,545 เธอ… 454 00:34:05,754 --> 00:34:09,466 นี่พวก เธอให้เบาะแสเรื่องคุณ ด้วยวิธีที่ละมุนละม่อมที่สุดที่ผมเคยเห็นมา 455 00:34:10,050 --> 00:34:12,886 ใช่ เธอบอกผมตลอดว่าเธอยังรักคุณมากแค่ไหน 456 00:34:12,969 --> 00:34:15,764 แต่เธออยากให้ขังตัวคุณไว้ จนกว่าคุณจะยอมรับสารภาพ 457 00:34:22,020 --> 00:34:23,272 นี่คุณจะจับผมเหรอ 458 00:34:26,358 --> 00:34:27,359 ยังหรอก 459 00:34:35,784 --> 00:34:36,869 เวรเอ๊ย 460 00:34:54,887 --> 00:34:56,096 ป๊อปปี้ 461 00:34:56,763 --> 00:34:58,390 - ว่า - ป๊อปปี้ 462 00:34:58,473 --> 00:34:59,892 เกิดอะไรขึ้น 463 00:34:59,975 --> 00:35:02,686 ราโมนสติแตกเต็มขั้น ไลฟ์สดด้วย 464 00:35:02,769 --> 00:35:04,897 แต่เราไม่มีเหตุผลที่ต้องทนอีกต่อไป 465 00:35:05,480 --> 00:35:08,066 เริ่มจากยัยหัวหน้าปากว่าตาขยิบก่อนเลย ไมกาห์ คีธ 466 00:35:08,942 --> 00:35:12,446 ยัยแม่มดนั่น ไม่ได้สนใจไยดีอะไรพวกคุณเลยสักนิด 467 00:35:12,529 --> 00:35:14,823 เธอหัวเราะเยาะพวกคุณ อันที่จริงเราทุกคนนี่แหละหัวเราะเยาะพวกคุณ 468 00:35:14,907 --> 00:35:17,201 หัวเราะเยาะความเจ็บปวดของคุณ ความเศร้าโศกของคุณ 469 00:35:17,284 --> 00:35:19,161 - เรื่องราวในชีวิตคุณ - มีใครรู้ไหมว่าเขาอยู่ไหน 470 00:35:19,244 --> 00:35:21,246 - สิ่งเดียวที่เธอสนคือเงิน เงินของคุณ - มีใครรู้บ้าง 471 00:35:21,330 --> 00:35:23,540 หลอกขายของออร์แกนิกเกรดเอให้คุณ 472 00:35:23,624 --> 00:35:25,375 ไมกาห์อยู่ดีกินดีจากความไม่มั่นคงของคุณ 473 00:35:25,459 --> 00:35:27,461 เธอหาประโยชน์จากความอ่อนแอของคุณ 474 00:35:27,544 --> 00:35:29,379 อีกอย่างนะ วิธีการของเธอก็ผิดกฎหมาย 475 00:35:29,463 --> 00:35:31,798 และทายซิอะไร ผมมีหลักฐานพิสูจน์เรื่องนี้ด้วย 476 00:35:31,882 --> 00:35:33,592 - รับสิ - พวกเขาขำความเศร้าของคุณและ 477 00:35:33,675 --> 00:35:35,677 - เรื่องราวน่าสมเพชของคุณทำให้เธอได้ดี - รับสิ ราโมน 478 00:35:35,761 --> 00:35:37,471 - หากำไรจากการสูญเสียของคุณ - บ้าฉิบ 479 00:35:37,554 --> 00:35:40,057 เบลน เขาใช้โทรศัพท์ของบริษัท 480 00:35:40,140 --> 00:35:42,309 คุณน่าจะปิดได้นะ รีบปิดเลย 481 00:35:42,392 --> 00:35:45,229 หลอกขายของออร์แกนิกเกรดเอ ปราศจากกลูเตนบ้าบอนั่นให้คุณ 482 00:35:45,312 --> 00:35:47,356 เรื่องราวของคุณทำให้เธอกินดีอยู่ดี หากำไรจาก… 483 00:35:47,940 --> 00:35:48,899 เรียบร้อย 484 00:35:49,608 --> 00:35:50,609 แม่งเอ๊ย! 485 00:35:52,736 --> 00:35:53,737 บ้าฉิบ 486 00:35:55,864 --> 00:35:56,865 ทำได้ดีมาก 487 00:35:58,325 --> 00:35:59,326 ว้าว 488 00:36:00,536 --> 00:36:01,703 เหลือเชื่อเลย 489 00:36:08,210 --> 00:36:09,962 (1654 ถนนเพลเซนต์) 490 00:36:30,858 --> 00:36:32,359 นี่ บอกไว้ก่อนนะ 491 00:36:33,819 --> 00:36:36,947 ผมคงพยายามหาทางปรองดองให้ได้ 492 00:36:38,031 --> 00:36:40,284 แต่สิ่งที่คุณทำวันนี้น่ะสิพวก ฉันว่า… 493 00:36:40,826 --> 00:36:41,994 นี่ เสียใจด้วยนะ 494 00:36:50,460 --> 00:36:52,337 - ครบใช่ไหม - ใช่ 495 00:36:54,423 --> 00:36:56,300 พวกเขาจะไล่ผมออกใช่ไหม 496 00:36:59,136 --> 00:37:00,721 แล้วคุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ 497 00:37:03,098 --> 00:37:05,601 - เธอบอกว่าจะให้เวลาคุณสัปดาห์นึง - ผมจะไปไหนได้ 498 00:37:06,268 --> 00:37:10,063 ถ้าไม่มีเงินเดือน ผมก็แย่สิ ชีวิตลงเหวแน่ๆ 499 00:37:10,147 --> 00:37:13,483 - ฟังนะ ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย - ไม่มีทาง 500 00:37:15,194 --> 00:37:18,405 ผิดพลาดครั้งเดียว แปดปีในชีวิตผม 501 00:37:21,909 --> 00:37:23,535 เสียใจด้วยที่เกิดเรื่องแบบนี้กับคุณ 502 00:37:28,207 --> 00:37:31,168 ขอบอกให้รู้ไว้นะ ว่าไมกาห์ไม่ได้เล่าเรื่องให้คุณฟังทั้งหมด 503 00:37:33,337 --> 00:37:35,964 ใช่ ผมทำร้ายเด็กนั่น แต่เขาไม่ใช่แค่เด็กที่ไหนก็ไม่รู้ 504 00:37:36,048 --> 00:37:37,799 เขาเป็นคนที่ชอบรังแกผม 505 00:37:37,883 --> 00:37:40,469 เขาแก่กว่าผมอย่างน้อยสองปี และตัวใหญ่กว่าผมเยอะ 506 00:37:40,552 --> 00:37:41,762 ทำให้ผมหวาดกลัวอยู่หลายปี 507 00:37:43,055 --> 00:37:45,140 วันนึงผมก็สติหลุด 508 00:37:47,184 --> 00:37:48,352 ผมรู้สึกแย่มาก 509 00:37:49,895 --> 00:37:53,357 แต่เวลาที่คนเราจนตรอก คุณคิดว่าพวกเขาจะทำยังไง 510 00:37:58,320 --> 00:37:59,655 ถ้าต้องการให้ช่วยอะไรก็โทรมานะ 511 00:38:01,573 --> 00:38:02,699 ผมพูดจริง 512 00:38:25,514 --> 00:38:26,682 ไมกาห์ 513 00:38:26,765 --> 00:38:29,476 เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ที่สนิทกัน ระหว่างคุณกับราโมน 514 00:38:29,560 --> 00:38:34,189 และการกล่าวหาเมื่อไม่นานมานี้ ที่เขาออกมาพูดต่อสาธารณะ 515 00:38:34,273 --> 00:38:37,359 คุณจึงรู้สึกว่าต้องออกมาชี้แจงให้ชัดเจน 516 00:38:38,026 --> 00:38:42,406 ไมกาห์ สิ่งที่เขาพูดนั้นมีความจริงบ้างไหม 517 00:38:42,489 --> 00:38:46,869 การนำเสนอผลงานและการขึ้นพูดของฉัน มีการแสดงบนเวทีอยู่บ้างไหม 518 00:38:46,952 --> 00:38:48,579 มีสิ แน่นอน คุณก็รู้ 519 00:38:49,663 --> 00:38:53,584 มันคือยุคสมัยที่เราอยู่ แต่ข้อความที่สื่อคือเรื่องจริง 520 00:38:53,667 --> 00:38:59,631 คุณกังวลไหมว่าราโมนอาจเปิดเผย หรือนำความลับของคุณมาหากิน 521 00:38:59,715 --> 00:39:02,342 ไม่ เรื่องนั้นไม่มีทางหยุดยั้งฉันได้ 522 00:39:02,426 --> 00:39:07,097 เป้าหมายของฉันคือใช้ชีวิตตามเส้นทางของฉัน และช่วยให้คนอื่นทำได้เหมือนกัน 523 00:39:07,181 --> 00:39:10,893 เส้นทางของคุณคืออะไร แล้วจุดประสงค์ของคุณล่ะ 524 00:39:10,976 --> 00:39:13,020 เพราะตามที่ราโมนบอก 525 00:39:13,103 --> 00:39:15,397 มันคือการหาประโยชน์จากเงินทองของผู้อื่น 526 00:39:17,357 --> 00:39:20,694 อย่า… แกล้งฉันสิ 527 00:39:21,486 --> 00:39:26,241 เรารู้จักกันมานาน เกินกว่าที่เธอจะลดตัวลงมาต่ำขนาดนี้ 528 00:39:26,325 --> 00:39:27,534 พูดเรื่องอะไรของเธอ 529 00:39:27,618 --> 00:39:31,997 ฉันขอให้เธอช่วยตามหาคนที่ฆ่าสามีฉัน 530 00:39:32,706 --> 00:39:35,417 แต่ถ้าเธอจะใส่อารมณ์ความรู้สึก ลงไปในทุกอย่างแบบนี้ 531 00:39:35,501 --> 00:39:36,502 งั้นก็ลืมมันไปได้เลย 532 00:39:36,585 --> 00:39:39,087 เธอขอให้ฉันหาคำตอบว่าทำไมเขาถึงโกหกเธอ 533 00:39:42,549 --> 00:39:44,426 ฉันไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว 534 00:39:46,803 --> 00:39:48,263 นี่คือหน้าที่ฉัน ไมกาห์ 535 00:39:49,139 --> 00:39:51,725 ฉันชัดเจนมาตลอด มากๆ ด้วย 536 00:39:52,226 --> 00:39:54,061 และเธอเองก็เห็นด้วยกับฉัน 537 00:39:57,564 --> 00:40:01,527 ฉันแค่รู้สึกว่าทุกคนในชีวิตฉัน ต่างก็เอาเปรียบฉันทั้งนั้น 538 00:40:03,820 --> 00:40:04,821 ไมกาห์ 539 00:40:16,250 --> 00:40:19,461 ดร.มายา แองเจโลเคยเขียนไว้ว่า 540 00:40:20,504 --> 00:40:25,717 "หนามจากพุ่มไม้ที่คนหนึ่งๆ ได้ปลูก ดูแล และตัดแต่งให้งดงาม 541 00:40:25,801 --> 00:40:29,805 ทิ่มแทงได้ลึกกว่า และทำให้เลือดออกเยอะกว่า" 542 00:40:29,888 --> 00:40:33,559 สำหรับไมกาห์ คีธแล้ว ราโมน โทมัสคือพุ่มไม้พุ่มนั้น 543 00:40:34,309 --> 00:40:37,938 และการหักหลังในวันนี้ ได้ทำให้เธอปวดร้าวเจ็บลึกเหลือเกิน 544 00:40:38,814 --> 00:40:43,735 ไมกาห์เห็นความดีงามในตัวราโมน ในยามที่คนอื่นมองไม่เห็น 545 00:40:45,112 --> 00:40:48,448 แต่ราโมนกลับมีความลับกับเธอ 546 00:40:50,075 --> 00:40:56,707 และตอนนี้ความลับที่ถูกเก็บซ่อนไว้ เริ่มกลับมาแว้งกัดแล้ว 547 00:40:57,499 --> 00:41:03,088 เมื่อพวกเขาทำให้ราโมนมาถึงจุดแตกหัก มีหนึ่งคำถามที่ยังคงอยู่ 548 00:41:04,423 --> 00:41:06,842 ใครจะสาหัสกว่ากัน 549 00:41:08,969 --> 00:41:14,850 ฉันชื่อป๊อปปี้ พาร์เนลล์ และฉันอยากให้คุณไตร่ตรองดูอีกที 550 00:42:36,265 --> 00:42:38,267 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี