1
00:00:36,912 --> 00:00:38,622
โอเวน เคฟ

2
00:01:13,532 --> 00:01:14,825
คุณคือพี่ชายผมเหรอ

3
00:01:23,000 --> 00:01:24,376
ใช่

4
00:01:28,338 --> 00:01:29,965
เสียใจด้วยนะเรื่องพ่อนาย

5
00:01:30,883 --> 00:01:32,676
พ่อเรา

6
00:01:37,723 --> 00:01:40,017
รู้นะว่าเขารักนาย

7
00:01:44,104 --> 00:01:45,981
ขอโทษครับที่ต้องมาเจอกันแบบนี้

8
00:01:48,859 --> 00:01:49,985
ฉันด้วยค่ะ

9
00:01:53,864 --> 00:01:54,907
แม่ผมมาหรือเปล่า

10
00:01:56,408 --> 00:01:57,659
ฉันยังไม่เห็นเธอนะ

11
00:02:00,370 --> 00:02:04,625
วันนี้เรามาเพื่อย้ำเตือนว่าเราได้สูญเสียพี่ชายผู้เป็นที่รัก

12
00:02:05,334 --> 00:02:08,628
เพื่อนที่แสนดี และพ่อผู้ทุ่มเท

13
00:02:12,508 --> 00:02:13,675
ป๊อปปี้

14
00:02:14,676 --> 00:02:16,637
- แม่ผมอยู่ไหน- ฉันไม่รู้

15
00:02:16,720 --> 00:02:17,930
เราควรไปกันแล้ว

16
00:02:18,013 --> 00:02:21,767
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นแม่ผมควรจะมาที่นี่

17
00:02:22,309 --> 00:02:24,603
- ผมไม่ได้คุยกับคุณตั้งอาทิตย์กว่า- คุณโกหกฉัน

18
00:02:24,686 --> 00:02:25,687
อะไรนะ

19
00:02:26,230 --> 00:02:28,815
คุณมองตาฉันและบอกว่าคุณไม่ได้อยู่ที่นั่นในคืนนั้น

20
00:02:28,899 --> 00:02:30,859
- คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ- มีพยานออกมาพูด

21
00:02:31,276 --> 00:02:33,987
พยานที่เชื่อถือได้เห็นคุณที่บ้านเบอร์แมนในเวลาฆาตกรรม

22
00:02:34,071 --> 00:02:35,239
คุณอยู่ที่นั่น วอร์เรน

23
00:02:37,741 --> 00:02:39,159
ไม่แม้แต่จะปฏิเสธ

24
00:02:41,078 --> 00:02:42,412
ผมไม่ได้ฆ่าชัค

25
00:02:42,496 --> 00:02:44,206
ฉันอุตส่าห์ไว้ใจคุณ

26
00:02:44,289 --> 00:02:45,541
คุณไว้ใจผมงั้นเหรอ

27
00:02:46,625 --> 00:02:48,794
ผมต่างหากที่ไว้ใจคุณ

28
00:02:49,378 --> 00:02:52,840
หลังจากทุกสิ่งที่คุณพยายามทำเพื่อทำลายผมเมื่อหลายปีก่อน

29
00:02:52,923 --> 00:02:54,758
แต่ฉันคิดถูกตั้งแต่ครั้งแรก

30
00:02:57,803 --> 00:02:59,471
แม่ผมพูดถูกเรื่องคุณ

31
00:03:00,389 --> 00:03:04,059
คุณแค่ใช้เราเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น

32
00:03:04,142 --> 00:03:07,187
คุณมีความผิด และแม่คุณสมควรได้รู้ความจริงเกี่ยวกับคุณ

33
00:03:07,604 --> 00:03:09,189
อยู่ห่างๆ จากแม่ผม

34
00:03:10,190 --> 00:03:13,569
อยู่ห่างๆ จากเธอไม่งั้นผมแม่งฆ่าคุณแน่

35
00:03:13,652 --> 00:03:14,778
มาเถอะ เคฟ ไปกันได้แล้ว

36
00:03:15,153 --> 00:03:16,989
ขอถามอะไรอย่าง

37
00:03:17,781 --> 00:03:22,244
คุณคิดว่าเป็นความผิดใครที่พ่อผมตาย

38
00:03:23,912 --> 00:03:26,123
มือคุณเองก็ไม่ได้สะอาดหรอก

39
00:03:26,748 --> 00:03:30,711
พ่อผมเอาปืนจ่อหัวตัวเอง...

40
00:03:30,794 --> 00:03:31,795
ไปกันเถอะ

41
00:03:31,879 --> 00:03:34,423
แต่คุณคือคนที่ต้อนเขาให้จนมุม

42
00:03:35,257 --> 00:03:37,426
เราทุกคนมาที่นี่ก็เพราะคุณ ป๊อปปี้

43
00:03:38,594 --> 00:03:41,388
- อัดไว้รึเปล่า- เรียบร้อย

44
00:03:41,471 --> 00:03:42,931
ขอถามความเห็นได้มั้ยคะ คุณพาร์เนลล์

45
00:03:43,015 --> 00:03:46,101
คุณคิดว่าพ็อดแคสต์ของคุณทำให้โอเวน เคฟฆ่าตัวตายหรือเปล่า

46
00:03:46,185 --> 00:03:47,186
ไม่มีความเห็นค่ะ

47
00:03:47,853 --> 00:03:51,648
เขาฆ่าตัวตายเพราะสิ่งที่คุณพูดออกอากาศใช่มั้ย ช่วยบรรยาย...

48
00:04:52,125 --> 00:04:56,380
เผยความจริง

49
00:05:02,594 --> 00:05:05,597
สมุดบันทึก

50
00:05:14,356 --> 00:05:15,816
จอห์น เวย์นเกซี่

51
00:05:17,943 --> 00:05:19,444
เท็ด บันดี้

52
00:05:19,528 --> 00:05:21,071
ชาร์ลส์แมนสัน

53
00:05:24,741 --> 00:05:27,494
มีใครให้ 250 มั้ยครับ มีมั้ย 250

54
00:05:27,578 --> 00:05:30,080
เรียกครั้งที่หนึ่ง เรียกครั้งที่สอง

55
00:05:30,998 --> 00:05:34,626
ขายให้สุภาพบุรุษคนนี้ในราคา 250ยินดีด้วยครับ

56
00:05:34,710 --> 00:05:36,712
ต่อไป สินค้าหมายเลข 11

57
00:05:36,795 --> 00:05:39,506
เรามีภาพเขียนของจริงของแอริน เบอร์แมน

58
00:05:39,590 --> 00:05:42,384
ซึ่งวาดขึ้นหลังเหตุฆาตกรรมของสามีเพียงไม่กี่เดือน

59
00:05:42,467 --> 00:05:44,428
เราจะเริ่มประมูลกันที่ 800ใครต้องการที่ 800 ครับ

60
00:05:44,511 --> 00:05:45,762
- แปดร้อย- ขอบคุณ

61
00:05:45,846 --> 00:05:47,347
ใครให้ 850 มีมั้ยครับ 850

62
00:05:47,431 --> 00:05:48,849
- ทางนี้- แปดร้อยห้าสิบ ขอบคุณครับ

63
00:05:48,932 --> 00:05:50,893
มีใครให้ 900 มั้ยครับเก้าร้อยสำหรับภาพเขียนชิ้นนี้

64
00:05:50,976 --> 00:05:52,436
ของสะสมจากโศกนาฏกรรมในอเมริกา

65
00:05:52,519 --> 00:05:54,146
เรียกครั้งที่หนึ่ง เรียกครั้งที่สองขายในราคา 850

66
00:05:54,229 --> 00:05:57,107
ต่อไป สินค้าหมายเลข 12สมุดบันทึกของเลนี่ เบอร์แมน

67
00:05:57,191 --> 00:06:00,611
เริ่มกันด้วย 500 ดอลลาร์ห้าร้อย ขอบคุณครับ

68
00:06:00,694 --> 00:06:02,279
- มีใครให้ 600 มั้ยครับ ขอบคุณ- หกร้อย

69
00:06:02,362 --> 00:06:04,198
เจ็ดร้อยๆ ขอบคุณ

70
00:06:04,281 --> 00:06:06,450
- แปดร้อยๆ ขอบคุณ- แปด

71
00:06:06,533 --> 00:06:08,493
- ใครให้เก้าร้อย มีมั้ยครับเก้าร้อย- เก้าร้อย

72
00:06:08,577 --> 00:06:10,078
เก้าร้อยดอลลาร์ ขอบคุณ

73
00:06:10,579 --> 00:06:12,080
หนึ่งพันๆ

74
00:06:12,164 --> 00:06:14,499
เก้าร้อย เรียกครั้งที่หนึ่งเรียกครั้งที่สอง

75
00:06:14,583 --> 00:06:16,001
สมุดบันทึกของเลนี่ ขายแล้วครับ

76
00:06:16,084 --> 00:06:19,630
เก้าร้อยให้กับผู้หญิงผมบลอนด์ในเสื้อคลุมสีเทา ยินดีด้วยครับ

77
00:06:25,093 --> 00:06:26,094
เฮ้

78
00:06:26,678 --> 00:06:27,930
เรียบร้อยดีมั้ย

79
00:06:28,013 --> 00:06:30,307
ครับ ผมอยู่จนช่างทาสีทำงานจนเสร็จ

80
00:06:30,390 --> 00:06:31,391
เยี่ยม

81
00:06:31,934 --> 00:06:33,352
ขอบคุณ

82
00:06:33,435 --> 00:06:34,603
นี่ครับ

83
00:06:41,360 --> 00:06:43,195
ฉันไม่ควรทำเรื่องนี้เลย

84
00:06:44,029 --> 00:06:45,697
ฉันไม่ได้รักษาระยะห่าง

85
00:06:45,781 --> 00:06:47,574
ทำลายทุกกฎของการรายงานข่าว

86
00:06:47,658 --> 00:06:49,535
คุณอยากทำยังไง บอกผมสิ

87
00:06:49,618 --> 00:06:51,787
ฉันขอโทษค่ะ อินแกรมขอโทษสำหรับทุกอย่าง

88
00:06:51,870 --> 00:06:53,247
ไม่เป็นไร

89
00:06:53,330 --> 00:06:55,749
ฉันพอแล้วกับเรื่องของวอร์เรน เคฟ

90
00:06:55,832 --> 00:06:57,376
จบแล้วกับเรื่องทั้งหมด

91
00:06:58,752 --> 00:07:01,964
ฉันจะอัดเสียงตอนสุดท้ายบอกความจริงให้โลกรู้

92
00:07:02,047 --> 00:07:07,219
แล้วเราจะได้...ทิ้งเรื่องนี้ไว้ข้างหลัง

93
00:07:08,178 --> 00:07:09,721
- โอเค- โอเค

94
00:07:13,058 --> 00:07:14,059
สวัสดีค่ะ

95
00:07:14,142 --> 00:07:15,561
คุณสั่งรูมเซอร์วิสใช่มั้ยครับ

96
00:07:17,771 --> 00:07:19,565
ผมจะวางไว้ตรงนี้ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร

97
00:07:21,066 --> 00:07:22,276
เอาละ

98
00:07:23,735 --> 00:07:25,612
โอเค แค่ต้อง...

99
00:07:26,238 --> 00:07:27,531
สำหรับสองคนเหรอครับ

100
00:07:31,243 --> 00:07:32,286
ตอบเขาสิ

101
00:07:33,662 --> 00:07:35,038
ด้วยสำเนียงจริงๆ ของคุณ

102
00:07:43,630 --> 00:07:44,756
โอ้ พระเจ้า คุณหายไปไหนมา

103
00:07:44,840 --> 00:07:47,217
มีคนแท็กเว็บไซต์ของมือสองมาทางไอจี

104
00:07:47,301 --> 00:07:49,511
พวกเขากำลังขายของสะสมจากครอบครัวเบอร์แมน

105
00:07:49,595 --> 00:07:51,763
- โนอา...- โฮมวิดีโอของเบอร์แมน ดูสิ

106
00:07:51,847 --> 00:07:55,851
บาร์บีคิวในครอบครัวคริสต์มาสปี 1994 วันแม่ปี 1996

107
00:07:55,934 --> 00:07:58,812
เราถอดเสียงออกมาและใส่เข้าไปในพ็อดแคสต์ได้นะ

108
00:07:58,896 --> 00:07:59,938
- ไม่- "ไม่" เหรอ

109
00:08:00,022 --> 00:08:02,274
ไม่ ฉันอยากใส่คำขู่ของวอร์เรน

110
00:08:02,357 --> 00:08:05,027
บอกให้โลกรู้ว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นใครแล้วก็จบได้

111
00:08:05,944 --> 00:08:06,987
จบแล้ว

112
00:08:07,654 --> 00:08:09,823
- คุณตัดต่อมาแล้วหรือยัง- ทำแล้ว

113
00:08:10,282 --> 00:08:11,825
อะไร ฉันนึกว่าคุณจะพอใจซะอีก

114
00:08:11,909 --> 00:08:14,328
ทำไมฉันต้องพอใจด้วยเรากำลังหยุดทำสิ่งที่กำลังไปได้สวย

115
00:08:14,411 --> 00:08:16,413
ฉันพอแล้วกับคนพวกนี้ โนอา

116
00:08:16,496 --> 00:08:18,707
ขอฉันอวดอีกอย่างที่ฉันได้มา

117
00:08:21,752 --> 00:08:24,338
สมุดบันทึกของเลนี่จากสมัยที่เธอยังเป็นวัยรุ่น

118
00:08:24,421 --> 00:08:28,091
ดูนี่สิ มันเป็นสัญลักษณ์หมดเลยเหมือนเป็นภาษาโค้ดลับ

119
00:08:29,009 --> 00:08:32,054
มีการเขียนบันทึกทุกวันของสัปดาห์ที่ชัคถูกฆาตกรรม

120
00:08:32,136 --> 00:08:33,429
ส่วนที่ดีที่สุดคือ

121
00:08:34,306 --> 00:08:36,642
มีลายมือของคนสองคนอยู่ในนี้

122
00:08:37,058 --> 00:08:39,019
จะต้องเป็นเลนี่กับโจซี่แน่ๆ

123
00:08:39,102 --> 00:08:41,813
เราหาคนมาถอดรหัสได้อาจมีข้อมูลอยู่ในนี้

124
00:08:41,897 --> 00:08:42,898
นี่เป็นของส่วนตัว

125
00:08:42,981 --> 00:08:46,527
โทรศัพท์ของซูซานก็เหมือนกันแต่เราขี่หลังเสือแล้ว ผู้คนก็รอฟัง

126
00:08:46,610 --> 00:08:49,321
- โอเค นี่เป็นตอนสุดท้ายของเรา- มันไร้สาระที่จะเลิกตอนนี้

127
00:08:49,404 --> 00:08:51,406
เราเปลี่ยนไปโฟกัสที่ผู้หญิงในครอบครัวเบอร์แมนได้

128
00:08:51,490 --> 00:08:54,660
- มีเรื่องให้เล่าตั้งเยอะ- ฉันบอกมาร์คัสไปแล้วว่าเราเลิกแล้ว

129
00:08:54,743 --> 00:08:57,746
นี่มันเหมืองทองเลยนะ มันอาจเผยว่าทำไมเธอโกหกหรือใครกำกับให้เธอพูด

130
00:08:57,829 --> 00:09:00,666
มีคนตายในบ้านฉัน โนอา

131
00:09:01,583 --> 00:09:06,213
เพราะเรื่องทั้งหมดนี้เพราะเรื่องบ้าๆ นี่

132
00:09:06,296 --> 00:09:08,549
คือว่า ถ้านั่นยังไม่พอ วอร์เรนโกหก

133
00:09:08,632 --> 00:09:10,592
และฉันจะให้ตัวเองหรืออินแกรม...

134
00:09:10,676 --> 00:09:15,347
โอ้ พระเจ้า ฉันจะให้อินแกรม...เจอเรื่องแบบนี้อีกไม่ได้ โอเคมั้ย

135
00:09:15,430 --> 00:09:18,141
เพื่อคนที่ฉันไม่ไว้ใจฉันแค่ทำไม่ได้

136
00:09:18,225 --> 00:09:21,603
เฮ้ๆ ไม่เป็นไรฉันไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคุณเอง

137
00:09:21,687 --> 00:09:25,983
ฉันแค่ชินกับการที่คุณเป็นคนเข้มแข็งมาก

138
00:09:27,317 --> 00:09:30,696
แต่ฉันเข้าใจนะ ฉันเข้าใจถ้าคุณอยากหยุด เราก็จะหยุด

139
00:09:30,779 --> 00:09:31,864
ฉันขอโทษ

140
00:09:33,490 --> 00:09:38,203
ฉันอยากอัดเสียงตอนสุดท้ายแล้วค่อยคิดว่าจะเอายังไงต่อ

141
00:09:38,620 --> 00:09:39,705
ได้เลย

142
00:09:46,044 --> 00:09:48,338
ผู้คนบอกฉันมาตั้งแต่ต้น

143
00:09:48,422 --> 00:09:51,508
ว่าวอร์เรน เคฟอาจจะเป็นคนผิด

144
00:09:52,342 --> 00:09:56,513
และฉันจะทำให้ตัวเองเป็นบ้าในการพยายามหาความจริง

145
00:09:58,724 --> 00:10:01,643
และในหลายๆ ทางฉันก็ทำเช่นนั้น

146
00:10:02,603 --> 00:10:05,063
พอฉันคิดว่าตัวเองได้คำตอบ

147
00:10:05,147 --> 00:10:09,818
บางอย่างก็จะโผล่มาและทำให้ฉันตั้งตัวไม่ติดเลย

148
00:10:11,069 --> 00:10:13,238
ไม่มีใครอยากเลิกตามหาความจริง

149
00:10:13,322 --> 00:10:18,452
เพราะการเลิกตามหาความจริงอาจหมายความว่าเลิกหวัง

150
00:10:19,912 --> 00:10:22,623
อดีตอาจารย์ ม.สแตนฟอร์ดและนักเขียนแนวลัทธิถูกฆ่าตายในบ้าน

151
00:10:22,706 --> 00:10:25,375
เพื่อนบ้านของเขากับลูกชายของหัวหน้าจนท.สืบสวนในคดี

152
00:10:25,459 --> 00:10:26,877
ถูกจับในข้อหาฆาตกรรม

153
00:10:26,960 --> 00:10:29,671
ฉันเคยเชื่อในความบริสุทธิ์ของวอร์เรน

154
00:10:29,755 --> 00:10:33,050
ฉันปล่อยพอตแคสต์ชุดนี้ออกมาเพราะมั่นใจว่าจะพิสูจน์ได้

155
00:10:33,133 --> 00:10:35,969
แต่แล้วฉันก็ได้ฟังสิ่งนี้

156
00:10:38,138 --> 00:10:40,599
ผมขับรถกวาดถนนตอนตีสี่

157
00:10:40,682 --> 00:10:44,102
ตอนที่เห็นฆาตกรวิ่งหนีจากบ้านของเหยื่อ

158
00:10:44,186 --> 00:10:45,896
พร้อมมีดในมือ

159
00:10:45,979 --> 00:10:48,982
ผมไม่เคยบอกตำรวจว่าพวกเขาจับถูกคนแล้ว

160
00:10:49,066 --> 00:10:50,984
เขาหนีจากอะไร

161
00:10:54,112 --> 00:10:56,365
เกิดอะไรขึ้นที่ปาร์ตี้ฮาโลวีน

162
00:10:57,699 --> 00:11:00,077
อะไรทำให้วอร์เรนฆ่าชัค

163
00:11:05,666 --> 00:11:06,834
ฉันไม่รู้

164
00:11:07,543 --> 00:11:10,045
ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับ

165
00:11:10,838 --> 00:11:14,341
วอร์เรน เคฟมีความผิดและนั่นคือความจริง

166
00:11:15,342 --> 00:11:17,261
และนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการมาตลอด

167
00:11:29,022 --> 00:11:30,315
ขอบคุณค่ะ

168
00:11:35,070 --> 00:11:36,446
เห็นนี่หรือยัง

169
00:11:43,203 --> 00:11:44,746
ไปเห็นมาจากไหน

170
00:11:44,830 --> 00:11:47,124
ในเว็บไซต์ของมือสอง

171
00:11:47,207 --> 00:11:48,917
มีคนฟอร์เวิร์ดมาให้ฉัน

172
00:11:49,001 --> 00:11:50,919
ของน่าสะสมจากคดีฆาตกรรมเบอร์แมน

173
00:11:51,003 --> 00:11:53,088
สมุดบันทึกของเลนี่ เบอร์แมนขายแล้ว

174
00:11:57,301 --> 00:11:58,302
อินแกรม

175
00:11:58,969 --> 00:12:00,095
อยู่ในนี้

176
00:12:10,606 --> 00:12:13,775
เฮ้ คิดว่าจะไล่ปีศาจออกไปสักหน่อย

177
00:12:13,859 --> 00:12:16,069
ด้วยการเชิญปีศาจเข้าบ้านเนี่ยนะนี่มันอะไรกัน

178
00:12:16,653 --> 00:12:19,990
คุณต้องการพวกเขา พวกเขาก็ต้องการคุณวินๆ ทั้งสองฝ่าย โอเคมั้ย

179
00:12:21,366 --> 00:12:22,409
มาเถอะ

180
00:12:25,871 --> 00:12:26,955
ไง ทุกคน

181
00:12:35,172 --> 00:12:37,007
ฉันเสียใจด้วยนะสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในนี้

182
00:12:38,884 --> 00:12:40,093
ขอบใจจ้ะ ที่รัก

183
00:12:52,481 --> 00:12:54,525
โต๊ะดูดีเลย

184
00:12:54,608 --> 00:12:56,276
- ฝีมือฉันเอง- โอเค

185
00:12:56,360 --> 00:12:58,820
ลิเลียนเป็นคนทำอาหารเธอเอาอาหารทั้งหมดนี้มา

186
00:13:00,447 --> 00:13:01,657
ขอบใจนะ ลิล

187
00:13:02,407 --> 00:13:04,284
และฉันไม่ได้ใช้จานกระเบื้องแพงๆ ของเธอด้วย

188
00:13:05,285 --> 00:13:08,914
จานของเธอแพงทุกใบนั่นแหละโชคดีแค่ไหนแล้วที่เราไม่เอาจานโฟมมา

189
00:13:09,414 --> 00:13:12,125
เลิกพูดเล่นสักที เธอก็รู้ว่าเธอไฮโซเกินกว่าจะใช้จานโฟม

190
00:13:12,501 --> 00:13:15,128
ใช่เลย พูดอีกก็ถูกอีก

191
00:13:15,212 --> 00:13:16,797
เธอไฮโซจริงๆ

192
00:13:19,174 --> 00:13:20,259
ไงคะ พ่อ

193
00:13:21,009 --> 00:13:22,010
ป๊อปซิเคิล

194
00:13:26,056 --> 00:13:27,724
มานั่งกับพ่อเดี๋ยวนึงสิ

195
00:13:41,196 --> 00:13:44,032
เดซิเรบอกพ่อแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่กับตำรวจคนนั้น

196
00:13:46,243 --> 00:13:48,036
พ่อไม่ชอบเลยที่ลูกไม่โทรหาพ่อเอง

197
00:13:51,248 --> 00:13:52,374
ลูกโอเคมั้ย

198
00:13:53,792 --> 00:13:54,835
ไม่ค่ะ

199
00:13:56,044 --> 00:13:59,381
แต่พ่อเคยบอกหนูว่า "ไม่มีใครสนใจน้ำตาของเด็กสาวผิวดำ"

200
00:13:59,464 --> 00:14:02,718
หนูก็เลยพยายามทำตัวให้เข้มแข็ง

201
00:14:02,801 --> 00:14:04,261
พ่อเคยพูดอย่างนั้นเหรอ

202
00:14:05,345 --> 00:14:07,681
ตอนที่พ่อส่งหนูหน้าบ้านคุณเชอร์ลีย์

203
00:14:09,766 --> 00:14:12,060
หนูจำคำพูดนั้นมาสอนใจ

204
00:14:12,686 --> 00:14:13,979
และรู้อะไรมั้ยคะ

205
00:14:14,062 --> 00:14:16,732
มันทำให้หนูแกร่งใครก็ทำอะไรหนูไม่ได้

206
00:14:18,192 --> 00:14:21,778
พ่อไม่ควรพูดแบบนั้นกับลูกพ่อไม่ควรพูดบ้าๆ กับลูก

207
00:14:23,071 --> 00:14:25,073
- ไม่เป็นไรค่ะ- ไม่

208
00:14:25,157 --> 00:14:26,450
ไม่เป็นไรไม่ได้

209
00:14:35,918 --> 00:14:39,338
ลูกเป็น... ชีวิตของพ่อ ป๊อปปี้

210
00:14:40,672 --> 00:14:42,049
รู้ใช่มั้ย

211
00:14:43,383 --> 00:14:44,801
ลูกๆ ทุกคน

212
00:14:46,386 --> 00:14:50,057
พ่อคุมย่านเหล่านั้นอย่างสุดตัวเพื่อดูแลครอบครัวของพ่อ

213
00:14:53,018 --> 00:14:55,145
พ่อคุมย่านเหล่านั้นเพราะพ่อชอบ

214
00:15:00,150 --> 00:15:02,694
จะใส่ขนมปังข้าวโพดสองสามชิ้นเข้าไปในนี้

215
00:15:02,778 --> 00:15:04,446
นี่มันอร่อยมากจริงๆ

216
00:15:06,198 --> 00:15:07,449
ขอบคุณนะ ที่รัก

217
00:15:08,116 --> 00:15:09,826
ทำอะไรน่ะ

218
00:15:09,910 --> 00:15:11,495
เราต้องสวดมนต์

219
00:15:11,578 --> 00:15:13,539
- นี่มันสุดยอดมาก- โอเค

220
00:15:13,622 --> 00:15:15,457
เป็นวันที่มีความสุขและฉันก็มีความสุขมาก

221
00:15:15,541 --> 00:15:18,252
ลิเลียน เธอนำสวดได้มั้ย

222
00:15:18,335 --> 00:15:19,336
ได้สิ

223
00:15:21,088 --> 00:15:24,341
พระบิดาในสรวงสวรรค์ ลูกขอขอบคุณสำหรับโอกาสที่ได้อยู่พร้อมหน้า

224
00:15:24,424 --> 00:15:25,676
และรับประทานอาหารกับครอบครัว

225
00:15:26,134 --> 00:15:27,678
เราขอให้พระองค์อวยพรแก่อาหารมื้อนี้

226
00:15:27,761 --> 00:15:31,056
คนที่ปรุงอาหารและคนที่กำลังจะได้รับอาหาร

227
00:15:31,139 --> 00:15:33,141
ขอภาวนาในนามของพระเยซู เอเมน

228
00:15:33,225 --> 00:15:34,601
- เอเมน- เอาละ

229
00:15:34,685 --> 00:15:36,603
- ส่งเนื้อให้เอามั้ย- เอามาเลย

230
00:15:46,321 --> 00:15:48,448
เคเลบอยากเจอครอบครัว

231
00:15:48,532 --> 00:15:50,742
เขามาที่นี่ เขายืนกราน

232
00:15:50,826 --> 00:15:52,578
โว่ว ช้าๆ หน่อย

233
00:15:52,661 --> 00:15:54,162
ฉันไม่อยากเชื่อว่าเธอโทรหาเขา

234
00:15:54,246 --> 00:15:55,581
เธอคิดอะไรอยู่

235
00:15:55,664 --> 00:15:57,249
อย่ามาโทษฉันทั้งหมดสิ

236
00:15:57,666 --> 00:16:00,878
เธอคือคนที่โกหกเขามาตลอดแสร้งทำเป็นว่าฉันไม่มีตัวตน

237
00:16:00,961 --> 00:16:04,715
เพราะมีเหตุผลที่ดีเธอไม่มีสิทธิ์โทรหาเขา

238
00:16:04,798 --> 00:16:07,384
ฉันไม่มีสิทธิ์เหรอ แล้วเธอล่ะ

239
00:16:07,467 --> 00:16:10,637
เธอคือคนที่ขายของวัยเด็กของเราให้พวกบ้า

240
00:16:10,721 --> 00:16:13,056
ที่กำลังเอาไปขายต่อในอินเทอร์เน็ตให้กับผู้ประมูลสูงสุด

241
00:16:13,140 --> 00:16:14,892
อะไรนะ เธอพูดเรื่องอะไร

242
00:16:14,975 --> 00:16:18,770
ของของเราทั้งหมดจากโกดังกำลังอยู่ในอินเทอร์เน็ต

243
00:16:18,854 --> 00:16:19,855
ไม่นะ

244
00:16:20,272 --> 00:16:23,025
ไม่ ฉันจ่ายเงินให้คนดูแลโกดังเอาไปกำจัด

245
00:16:23,108 --> 00:16:25,360
สมุดบันทึกของฉันก็อยู่ในนั้น โจซี่

246
00:16:25,444 --> 00:16:27,446
ใช่ ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ

247
00:16:27,529 --> 00:16:30,616
เธอทั้งซื่อบื้อและคิดว่าตัวเองถูกไม่เคยเปลี่ยนเลย

248
00:16:30,699 --> 00:16:33,911
ไม่ ฉัน...น้าซูซานคือคนที่ทำให้ฉัน...

249
00:16:33,994 --> 00:16:36,371
แล้วเธอก็บอกให้ฉันจัดการกับมันเธอบอกเอง

250
00:16:36,830 --> 00:16:39,041
ฉันไม่อยากมีส่วนอะไรกับเรื่องนี้ไม่เลยสักนิด

251
00:16:39,124 --> 00:16:41,919
โอเคๆ ให้ตาย ใจเย็นๆ

252
00:16:44,421 --> 00:16:46,465
ฟังนะ ฉันขอโทษที่โทรหาเขา

253
00:16:46,548 --> 00:16:49,510
ฉันคิดจริงๆ ว่าฉัน...ฉันอาจช่วยได้

254
00:16:52,221 --> 00:16:53,347
ให้ฉันแก้ไขเรื่องนี้นะ

255
00:16:53,430 --> 00:16:55,641
- ทำไมเราไม่เชิญเคเลบมาล่ะ- อะไรนะ

256
00:16:55,724 --> 00:16:58,268
เราจะได้ตอบคำถามอะไรก็ตามที่เขาอาจมี

257
00:16:59,061 --> 00:17:02,231
รู้มั้ยเราจะได้ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง

258
00:17:04,816 --> 00:17:05,983
ก็ได้

259
00:17:06,652 --> 00:17:08,862
โอเคนะ ไม่เป็นไร

260
00:17:11,823 --> 00:17:14,117
ฉันยอมทำเรื่องนี้เพราะฉันไม่มีทางเลือกหรอกนะ

261
00:17:22,792 --> 00:17:25,546
นี่ เมื่อคืนดีมากเลย

262
00:17:27,297 --> 00:17:29,216
คุณโพสต์ตอนสุดท้ายไปหรือยัง

263
00:17:29,299 --> 00:17:31,885
ยังค่ะ ยังมีที่ต้องแก้ไข

264
00:17:35,556 --> 00:17:37,766
ทำไมคุณไม่เคยบอกผมว่าคุณเคยอยู่ในระบบอุปถัมภ์

265
00:17:39,518 --> 00:17:42,020
อะไรนะ ใครบอกคุณน่ะ

266
00:17:42,437 --> 00:17:43,772
พ่อของคุณ

267
00:17:43,856 --> 00:17:46,692
ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้ถาม

268
00:17:46,775 --> 00:17:50,153
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับโอเวน

269
00:17:50,237 --> 00:17:51,238
แต่...

270
00:17:52,656 --> 00:17:53,699
เขาบอกคุณว่าไงล่ะ

271
00:17:54,533 --> 00:17:55,659
บอกแค่...

272
00:17:57,494 --> 00:17:59,955
คุณพยายามแก้แค้นเขาตลอด 30 ปีมานี้

273
00:18:01,039 --> 00:18:02,624
เพราะเขาทิ้งคุณไว้ที่นั่น

274
00:18:03,041 --> 00:18:04,918
เขาพูดอย่างนั้นเหรอ เมื่อไหร่

275
00:18:09,631 --> 00:18:10,841
คุณเคยอยู่ในระบบอุปถัมภ์เหรอ

276
00:18:11,383 --> 00:18:14,261
ที่รัก มันไม่ใช่ระบบอุปถัมภ์จริงๆ

277
00:18:15,262 --> 00:18:18,098
คุณเชอร์ลีย์เป็นเพื่อนของครอบครัวเธอรับดูแลเด็กๆ

278
00:18:18,473 --> 00:18:19,975
สมัยก่อนคนทำแบบนั้นกัน

279
00:18:23,937 --> 00:18:25,480
เราโตมากันคนละแบบ

280
00:18:26,982 --> 00:18:30,027
ครอบครัวฉันโตกันแบบโหดๆมาหลายรุ่นแล้ว

281
00:18:30,527 --> 00:18:32,362
- ผมรู้- ไม่ คุณไม่รู้

282
00:18:33,947 --> 00:18:35,908
ฉันหมายความว่า ไม่เชิง

283
00:18:41,246 --> 00:18:42,247
มาร์คัส

284
00:18:49,588 --> 00:18:51,632
คุณควรเผยแพร่ตอนสุดท้ายนั่น

285
00:19:03,602 --> 00:19:05,103
อยากรู้เหรอว่าผมคิดอะไร

286
00:19:05,187 --> 00:19:08,357
ผมคิดว่าถ้าคุณอยากหยุดจริงๆคุณคงปล่อยตอนสุดท้ายไปแล้ว

287
00:19:08,440 --> 00:19:09,566
อย่างนั้นเหรอ

288
00:19:09,650 --> 00:19:13,987
ฟังนะ คุณจะเลิกตอนนี้ไม่ได้ ป๊อปยังมีอีกหลายคำถามที่เราไม่ได้คำตอบ

289
00:19:14,071 --> 00:19:16,990
- โนอาเป่าหูคุณมาใช่มั้ย- และเธอก็ควรทำอย่างนั้น

290
00:19:17,074 --> 00:19:19,618
อะไร คุณคิดว่าจะกำจัดผมได้ง่ายขนาดนั้นเหรอ

291
00:19:20,619 --> 00:19:22,913
ฟังนะ คนกวาดถนนคนนั้น

292
00:19:22,996 --> 00:19:26,375
เขาสาบานแล้วสาบานอีกว่าเขาเห็นวอร์เรนวิ่งไปทางถนน

293
00:19:26,458 --> 00:19:28,961
- มาร์คัส...- ฟังก่อนๆ

294
00:19:29,044 --> 00:19:32,881
นี่ มันขัดแย้งกับคำให้การของเลนี่

295
00:19:32,965 --> 00:19:35,384
วอร์เรนไม่มีทางกระโดดข้ามรั้วหลังบ้านได้

296
00:19:35,467 --> 00:19:38,303
ดังนั้นก็ย้อนกลับไปยังคำถามเดิมเลนี่โกหกทำไม

297
00:19:38,387 --> 00:19:40,514
พอได้แล้ว โอเคมั้ย

298
00:19:40,931 --> 00:19:43,308
ฉันเห็นโอเวนเอาปืนจ่อหัวตัวเอง

299
00:19:46,436 --> 00:19:47,855
ในบ้านของฉัน

300
00:19:49,523 --> 00:19:53,277
ทำไมถึงไม่มีใครเข้าใจต้องรอให้เกิดอะไรขึ้นอีก

301
00:19:54,486 --> 00:19:55,487
คุณพอแล้วเหรอ

302
00:19:56,822 --> 00:19:58,073
ลืมไปซะเถอะ มาร์คัส

303
00:19:58,156 --> 00:20:00,993
ไม่ รู้มั้ยเหตุผลที่เราอยู่ที่นี่ตอนนี้

304
00:20:01,076 --> 00:20:04,288
เพราะคุณหันหลังให้ความจริงเมื่อ 19 ปีก่อน

305
00:20:05,497 --> 00:20:07,457
คุณพร้อมจะเผชิญเรื่องแบบนั้นอีกครั้งเหรอ

306
00:20:19,261 --> 00:20:21,346
โนอาเอานี่ให้ผม โอเคมั้ย

307
00:20:22,222 --> 00:20:25,100
ทีนี้สิ่งที่เราต้องทำก็คือคิดให้ออก

308
00:20:25,184 --> 00:20:27,728
ว่าโจซี่กับเลนี่คุยอะไรกัน

309
00:20:27,811 --> 00:20:29,146
ฉันไม่สนว่ามันเขียนว่ายังไง

310
00:20:29,229 --> 00:20:30,856
ใช่ ผมไม่เชื่อคุณหรอก

311
00:20:32,941 --> 00:20:34,568
ผมเสียใจที่คุณต้องเจอเรื่องแบบนั้นกับโอเวน

312
00:20:35,027 --> 00:20:36,028
โอเคมั้ย

313
00:20:36,528 --> 00:20:38,113
แต่ฟังนะ ถ้าตอนนี้คุณเจ็บปวด

314
00:20:38,197 --> 00:20:41,283
คิดว่าตัวเองจะรู้สึกยังไงถ้าคุณไม่ได้คำตอบทั้งหมด

315
00:20:42,075 --> 00:20:43,160
เขาเป็นคนทำ

316
00:20:44,620 --> 00:20:45,662
พิสูจน์สิ

317
00:20:48,540 --> 00:20:52,544
รู้มั้ย ท้ายที่สุดแล้วผมไม่สนใจวอร์เรน เคฟหรอก

318
00:20:53,587 --> 00:20:54,880
แต่ผมเป็นห่วงคุณ

319
00:20:57,090 --> 00:20:59,092
คุณต้องพิสูจน์เพื่อตัวเอง ป๊อป

320
00:21:30,082 --> 00:21:31,208
ขอคุยด้วยได้มั้ย

321
00:21:32,668 --> 00:21:35,295
ถ้าจะมาขอความเห็นใจเพราะพ่อตาย

322
00:21:36,213 --> 00:21:37,506
แกจะไม่ได้รับจากที่นี่หรอก

323
00:21:39,883 --> 00:21:43,178
ฟังนะ ฉันแค่อยากอธิบายให้เข้าใจ

324
00:21:45,514 --> 00:21:47,307
ฉันทำพลาดไปกับยายนักข่าวนั่น

325
00:21:47,391 --> 00:21:48,642
มากกว่าที่แกคิดซะอีก

326
00:21:49,518 --> 00:21:51,645
มันก่อปัญหาข้างนอกด้วย

327
00:21:52,145 --> 00:21:55,566
ทำให้เจอร์บิกตกเป็นเป้าสายตาเพื่อให้ได้คุยกับแก

328
00:21:58,151 --> 00:22:00,904
ฉันปล่อยให้ยายนั่นทำให้ฉันมีความหวัง

329
00:22:02,281 --> 00:22:06,034
ฉันคิดผิด แล้วหล่อนก็หักหลังฉัน

330
00:22:06,118 --> 00:22:07,870
แกคาดหวังอะไรล่ะ

331
00:22:09,162 --> 00:22:11,206
อีนั่นสืบเชื้อสายมาจากสัตว์

332
00:22:13,125 --> 00:22:14,459
และตอนนี้แกมาที่นี่

333
00:22:15,961 --> 00:22:18,755
เพราะแกอยากกลับมาหาครอบครัวที่แท้จริงของแก

334
00:22:22,134 --> 00:22:23,510
ฉันไม่เคยทิ้งไปไหน

335
00:22:24,595 --> 00:22:25,637
ฟังนะ

336
00:22:26,471 --> 00:22:28,473
ฉันภักดีต่อนายเสมอ

337
00:22:29,641 --> 00:22:31,268
เอาละ ไม่ว่านายต้องการอะไร

338
00:22:47,284 --> 00:22:51,455
นี่... คือครอบครัวเดียวที่นายมี

339
00:22:52,956 --> 00:22:56,001
รู้มั้ย เป็นครอบครัวเดียวที่เราแต่ละคนมี

340
00:22:58,086 --> 00:22:59,296
ครอบครัว...

341
00:23:05,135 --> 00:23:06,512
ครอบครัว...

342
00:23:09,515 --> 00:23:11,767
พวกเขาดูแลกันและกัน

343
00:23:16,855 --> 00:23:17,898
ไปซะ

344
00:23:18,982 --> 00:23:20,067
ไปสิ

345
00:23:27,074 --> 00:23:29,117
ฉันจะต้องขอให้แกพิสูจน์ตัวเองไอ้น้อง

346
00:23:34,122 --> 00:23:35,374
เพื่อแสดงศรัทธาของแก

347
00:23:51,557 --> 00:23:52,808
โอ้ พระเจ้า

348
00:23:55,060 --> 00:23:56,270
โอ้ พระเจ้า

349
00:24:05,320 --> 00:24:07,239
โทรหาเรานะครับถ้าคุณพบว่าอะไรหายไป

350
00:24:07,322 --> 00:24:09,783
แล้วเราจะแจ้งให้ทราบถ้าสืบหาเจ้าของลายนิ้วมือได้

351
00:24:09,867 --> 00:24:12,119
- เฮ้ ลูกรัก- พ่อคะ

352
00:24:12,202 --> 00:24:13,912
- ลูกโอเคมั้ย- ค่ะ

353
00:24:14,371 --> 00:24:15,497
อินแกรมไปไหนล่ะ

354
00:24:15,956 --> 00:24:17,624
เขากำลังกลับจากคาร์เมล

355
00:24:17,708 --> 00:24:19,543
พ่อดีใจนะที่ลูกโทรหาพ่อ

356
00:24:19,626 --> 00:24:21,170
แน่ใจนะว่าลูกไม่เป็นไร

357
00:24:21,795 --> 00:24:25,174
หนูไม่เป็นไรค่ะ แค่... บ้านเละเทะ

358
00:24:26,091 --> 00:24:27,759
ตำรวจว่ายังไง

359
00:24:28,427 --> 00:24:30,971
บอกว่าช่วงนี้โจรชุมในย่านนี้

360
00:24:31,054 --> 00:24:34,183
พวกเขาคิดว่าเป็นเด็กวัยรุ่นสรุปคือไม่ได้ความ

361
00:24:34,266 --> 00:24:35,934
พ่อไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องบังเอิญ

362
00:24:37,728 --> 00:24:38,770
จะเป็นฝีมือใครไปได้

363
00:24:39,730 --> 00:24:40,731
หนูไม่รู้

364
00:24:41,523 --> 00:24:44,359
เป็นเพราะรายการของลูกหรือเปล่านักโทษคนนั้น

365
00:24:44,776 --> 00:24:45,777
หนูจบมันไปแล้ว

366
00:24:45,861 --> 00:24:48,113
- เมื่อไหร่- สองสามวันก่อน

367
00:24:48,864 --> 00:24:51,074
แล้วเขาพูดว่ายังไงตอนที่ลูกบอกเขา

368
00:24:51,950 --> 00:24:53,076
ป๊อปปี้

369
00:24:53,577 --> 00:24:55,662
เขาบอกว่าเขาจะฆ่าหนูแต่มันเป็นแค่คำขู่ลอยๆ

370
00:24:55,746 --> 00:24:57,581
ไม่เอาน่า ลูกรู้ดีกว่านั้น

371
00:24:58,123 --> 00:25:00,959
เขาแค่ต้องติดต่อคนข้างนอก

372
00:25:01,960 --> 00:25:04,296
แล้วก่อนหน้านี้ลูกติดต่อเขาผ่านใคร

373
00:25:05,797 --> 00:25:08,383
- เจอร์บิก- พ่อบอกแล้วว่าเขามันไร้ประโยชน์

374
00:25:08,800 --> 00:25:11,637
หนุ่มๆ พวกนี้จะอยู่ที่นี่จนกว่าอินแกรมจะถึงบ้าน

375
00:25:11,720 --> 00:25:12,888
หรืออยู่นานกว่านั้นถ้าลูกต้องการ

376
00:25:12,971 --> 00:25:15,599
- เดี๋ยว จะไปไหนคะ- ทิ้งลูกน้องไว้ที่นี่

377
00:25:15,682 --> 00:25:17,643
- ได้เลย ลูกพี่ ดูแลตัวเองด้วย- ได้ครับ

378
00:25:28,779 --> 00:25:30,989
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่กัดหรอก

379
00:25:32,574 --> 00:25:34,326
ยินดีต้อนรับสู่บ้านของเรา

380
00:25:34,952 --> 00:25:38,330
ไม่มีอะไรหรูหรามากแต่ก็เป็นสวรรค์เล็กๆ ของเรา

381
00:25:38,413 --> 00:25:40,707
- นี่สามีฉันค่ะ- อเล็กซ์ครับ

382
00:25:41,291 --> 00:25:43,210
- ยินดีที่ได้รู้จัก- เช่นกัน

383
00:25:44,711 --> 00:25:47,005
สวัสดีค่ะ เคเลบ

384
00:25:47,714 --> 00:25:50,217
ฉันแอริน แม่ของโจซี่

385
00:25:50,884 --> 00:25:52,261
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

386
00:25:54,471 --> 00:25:58,267
ดื่มอะไรหน่อยมั้ยครับน้ำเปล่า ไวน์

387
00:25:58,350 --> 00:25:59,560
ขอไวน์ค่ะ

388
00:26:01,395 --> 00:26:02,521
เหมือนกันค่ะ

389
00:26:03,021 --> 00:26:06,066
เคเลบ เอาเบียร์มั้ย

390
00:26:07,651 --> 00:26:09,528
เบียร์ก็ดีครับ

391
00:26:11,196 --> 00:26:13,490
- แอรินล่ะ- ไม่จ้ะ ฉันไม่เอาอะไร

392
00:26:13,574 --> 00:26:15,117
แต่พวกเธอควรดื่มกันนะ

393
00:26:15,200 --> 00:26:18,662
หน้าตาเหมือนน่าจะดื่มอะไรหน่อยนี่เป็นงานปาร์ตี้ใช่มั้ยล่ะ

394
00:26:18,745 --> 00:26:20,122
จะได้คึกครื้นกัน

395
00:26:20,914 --> 00:26:22,457
เห็นมั้ย เขาเข้าใจ

396
00:26:23,959 --> 00:26:27,379
โอเค ตามมาครับผมจะหาเครื่องดื่มให้

397
00:26:30,591 --> 00:26:33,177
โปรดฟัง แดนซีโปรดฟัง แดนซี

398
00:26:33,260 --> 00:26:37,723
จนท.แฮร์ริส จนท. อาร์ แฮร์ริสรายงานตัวที่ศูนย์เดี๋ยวนี้

399
00:26:46,481 --> 00:26:48,942
มีคนบุกค้นบ้านฉันเมื่อคืนนี้

400
00:26:49,026 --> 00:26:50,110
ดี

401
00:26:51,570 --> 00:26:52,905
คุณเป็นคนสั่งหรือเปล่า

402
00:26:53,947 --> 00:26:56,867
เปล่า แต่เสียดายที่ไม่ใช่ผม

403
00:26:56,950 --> 00:26:58,243
ไปลงนรกซะ

404
00:26:58,869 --> 00:27:01,455
ฟังดูไม่เหมือนคำขอโทษเลยนะ

405
00:27:01,955 --> 00:27:03,749
ขอโทษคุณน่ะเหรอ สำหรับอะไร

406
00:27:03,832 --> 00:27:06,627
คุณโกหกฉันว่าไม่ได้อยู่ที่บ้านเบอร์แมน

407
00:27:06,710 --> 00:27:09,713
- คุณอยู่ที่นั่นในคืนนั้น- ผมบอกแล้ว ผมไม่ได้ฆ่าชัค

408
00:27:09,796 --> 00:27:11,548
แล้วฉันควรจะเชื่อคุณงั้นเหรอ

409
00:27:12,841 --> 00:27:13,842
รู้อะไรมั้ย

410
00:27:14,384 --> 00:27:18,472
ถ้าคุณคิดว่าผมผิดแล้วคุณกลับมาทำไม

411
00:27:19,848 --> 00:27:21,350
พยานบอกว่าเห็นคุณวิ่ง

412
00:27:21,433 --> 00:27:24,311
จากหน้าบ้านเบอร์แมนโดยถือมีด

413
00:27:24,394 --> 00:27:25,479
แล้วไง

414
00:27:26,313 --> 00:27:29,608
เลนี่ให้การว่าเห็นคุณกระโดดข้ามรั้วหลังบ้าน

415
00:27:30,234 --> 00:27:31,777
มีใครสักคนโกหก

416
00:27:31,860 --> 00:27:34,905
และตราบใดที่มีคนโกหกหรือมีนัยว่าโกหก

417
00:27:35,364 --> 00:27:36,782
ฉันต้องหาความจริง

418
00:27:39,201 --> 00:27:44,081
และตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับผมว่าจะไว้ใจคุณหรือเปล่า

419
00:27:54,716 --> 00:27:56,093
รู้มั้ยว่ามันเขียนว่าอะไร

420
00:27:57,469 --> 00:27:58,720
มันเป็นรหัส

421
00:27:59,847 --> 00:28:02,474
แต่ผมคิดว่ามันเขียนว่า"ป๊อปปี้โคตรตอแหล"

422
00:28:04,059 --> 00:28:05,894
- ไม่อยากช่วยงั้นเหรอ- ทำไมต้องช่วย

423
00:28:26,164 --> 00:28:28,709
คุณเจอใครเป็นคนแรกตอนเข้ามาในคุกเควนติน

424
00:28:30,460 --> 00:28:31,461
อะไรนะ

425
00:28:34,756 --> 00:28:37,342
ถูกขังวันแรก ชีวิตคุณเป็นยังไง

426
00:28:37,426 --> 00:28:38,886
เด็กอายุ 17 ปี

427
00:28:38,969 --> 00:28:43,849
ต้องอยู่ในคุกกับพวกผู้ใหญ่ที่เป็นฆาตกร นักข่มขืน พวกซาดิสต์

428
00:28:45,434 --> 00:28:47,102
ใครเข้าหาคุณก่อน

429
00:29:03,869 --> 00:29:04,870
บอกฉันสิ วอร์เรน

430
00:29:07,331 --> 00:29:08,415
รู้มั้ย

431
00:29:11,126 --> 00:29:13,879
ตอนที่ผมเคยไปขโมยยาในบ้านเบอร์แมน...

432
00:29:15,923 --> 00:29:17,299
ผมจะ...

433
00:29:19,760 --> 00:29:20,928
อะไร

434
00:29:26,433 --> 00:29:28,936
ผมจะแอบเข้าไปในห้องของพวกแฝด

435
00:29:30,020 --> 00:29:31,688
ซ่อนอยู่ใต้เตียงของเลนี่

436
00:29:31,772 --> 00:29:35,400
และ... อ่านสมุดบันทึกของเธอ

437
00:29:45,786 --> 00:29:46,787
เธอรู้มั้ย

438
00:29:49,039 --> 00:29:50,040
ไม่

439
00:29:50,707 --> 00:29:53,627
ตอนนั้นผมเป็นเด็กหนุ่มที่แอบชอบสาว

440
00:29:55,045 --> 00:29:57,047
นั่นไม่ใช่แค่แอบชอบล่ะมั้ง

441
00:29:57,798 --> 00:29:59,007
โกหกอีกเรื่องแล้ว

442
00:30:04,847 --> 00:30:06,014
คุณรู้รหัสมั้ย

443
00:30:06,849 --> 00:30:09,560
มันตั้ง 20 ปีมาแล้วผมจะไปจำได้ยังไง

444
00:30:09,643 --> 00:30:10,644
พยายามหน่อย

445
00:30:19,987 --> 00:30:22,197
ผมคิดว่าสัญลักษณ์อาจจะเป็นสระ

446
00:30:22,948 --> 00:30:24,658
แต่ผมไม่แน่ใจว่าอันไหน

447
00:30:25,325 --> 00:30:27,744
มีบันทึกเยอะมากในสัปดาห์ก่อนที่ชัคจะตาย

448
00:30:28,245 --> 00:30:30,038
นี่อาจช่วยเราได้

449
00:30:30,122 --> 00:30:31,123
เฮ้ หมดเวลาแล้ว

450
00:30:33,083 --> 00:30:34,209
คิดให้ออก วอร์เรน

451
00:30:34,918 --> 00:30:36,086
คิดให้ออก ช่วยฉัน

452
00:30:43,802 --> 00:30:45,596
เด็กสาววัยรุ่น ให้ตายสิ

453
00:30:46,138 --> 00:30:48,891
เราไม่ตัดสินและแค่แปลให้ออกได้มั้ย

454
00:30:50,559 --> 00:30:52,561
วอร์เรนคงไม่ให้รหัสนี้กับฉัน

455
00:30:52,644 --> 00:30:55,689
ถ้าเขาไม่คิดว่ามันมีบางอย่างที่เราอาจนำมาใช้ได้

456
00:31:02,237 --> 00:31:03,864
คุณพระช่วย

457
00:31:04,656 --> 00:31:05,741
อะไรเหรอ

458
00:31:06,491 --> 00:31:08,160
ไอ้สารเลวนั่น

459
00:31:08,785 --> 00:31:09,786
ใคร วอร์เรนเหรอ

460
00:31:12,831 --> 00:31:14,499
ชัคลวนลามเลนี่

461
00:31:16,627 --> 00:31:20,422
และถ้าเลนี่บอกแม่ ฆาตกรก็อาจเป็นได้ทั้งแอรินหรือวอร์เรน

462
00:31:20,839 --> 00:31:25,260
ฟังนะ ถ้าพ่อลวนลามลูกสาวและโดนแทงตาย คนทำต้องเป็นแม่แน่นอน

463
00:31:25,344 --> 00:31:28,263
- เชื่อได้เลย- พยานอ้างอิงของเธอไม่แน่นหนาด้วย

464
00:31:28,347 --> 00:31:29,806
เมาจนหมดสติไป

465
00:31:30,265 --> 00:31:31,475
- ไม่เอาน่า- ใช่

466
00:31:32,100 --> 00:31:33,852
ถ้าเลนี่บอกแอรินว่าเกิดอะไรขึ้น

467
00:31:33,936 --> 00:31:36,146
แอรินก็อาจจะสติขาดผึง

468
00:31:36,230 --> 00:31:38,315
คุณคิดว่าเลนี่จะยอมขายแม่ตัวเองเหรอ

469
00:31:38,398 --> 00:31:40,400
คุณก็เห็นลักษณะความสัมพันธ์ของพวกเธอ

470
00:31:40,776 --> 00:31:42,945
ถ้าเราจี้ถูกจุดเลนี่จะหักหลังเธอแน่ๆ

471
00:31:43,987 --> 00:31:45,405
แปลว่าคุณกลับมาแล้วใช่มั้ย

472
00:31:46,573 --> 00:31:48,116
ทีละก้าว

473
00:31:49,076 --> 00:31:50,827
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับมื้อค่ำครับ

474
00:31:50,911 --> 00:31:52,996
ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกขอบคุณอเล็กซ์เถอะ

475
00:31:53,080 --> 00:31:55,582
เขาเป็นพ่อครัว ฉันทำอาหารไม่เป็นทำอะไรก็ไหม้หมด

476
00:31:57,626 --> 00:32:02,214
พูดตามตรงนะผมออกจะกังวลเกี่ยวกับคืนนี้

477
00:32:02,297 --> 00:32:03,674
ผมไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไร

478
00:32:03,757 --> 00:32:06,176
แต่... ไม่ใช่แบบนี้

479
00:32:06,260 --> 00:32:10,889
เธอพยายามรับมือกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพราะเหตุฆาตกรรม

480
00:32:11,890 --> 00:32:12,891
ใช่

481
00:32:13,517 --> 00:32:17,896
ใช่ เธอ... กับผมมีอะไรหลายอย่างที่ต้องผ่านไปให้ได้

482
00:32:17,980 --> 00:32:20,649
แต่... ผมรักเธอนะ

483
00:32:21,316 --> 00:32:22,609
นั่นเยี่ยมมากเลยค่ะ

484
00:32:22,693 --> 00:32:24,528
และอย่างน้อยอาการอาละวาด

485
00:32:24,611 --> 00:32:27,573
และการเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลจิตเวชก็ดูจะเรียบร้อยดี

486
00:32:27,656 --> 00:32:28,657
ใช่มั้ยคะ

487
00:32:28,740 --> 00:32:31,869
คือว่า ฉันแอบเป็นห่วงนิดๆที่เธอปลอมชื่อเป็นวิเวียนน์อะไรนี่

488
00:32:31,952 --> 00:32:34,413
แต่ดูเหมือนคุณจะดีกับเธอเหลือเกิน

489
00:32:34,496 --> 00:32:35,873
คุณกับเมสัน

490
00:32:38,709 --> 00:32:40,836
แต่ฉันอยากถาม

491
00:32:41,879 --> 00:32:43,422
เธอเข้ากับเมสันได้ดีมั้ยคะ

492
00:32:43,922 --> 00:32:45,424
คุณเคยให้เธออยู่ตามลำพังกับเขาหรือเปล่า

493
00:32:47,593 --> 00:32:49,553
แน่นอน ทำไมจะไม่ล่ะ

494
00:32:49,636 --> 00:32:50,888
ไม่ ไม่มีเหตุผลอะไร แค่...

495
00:32:52,514 --> 00:32:56,018
มีปัญหาบางอย่างหลังจากที่พ่อตาย แต่...

496
00:32:56,476 --> 00:32:57,477
ปัญหาเหรอ

497
00:32:59,605 --> 00:33:00,731
เธอ...

498
00:33:02,357 --> 00:33:07,154
เธอพยายามจะ...เอาหมอนมากดหน้าฉัน

499
00:33:07,696 --> 00:33:11,158
ใช่ ฉันตื่นขึ้นมาฉันต้อง... ฉันต้องผลักเธอออกไป

500
00:33:11,241 --> 00:33:12,784
คือว่าฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอทำอย่างนั้น

501
00:33:12,868 --> 00:33:16,205
แต่ฉันคิดว่าอาจเป็นเพราะ

502
00:33:16,663 --> 00:33:20,459
เธออยากให้คนอื่นรู้สึกเจ็บปวดแบบเดียวกับเธอ

503
00:33:21,376 --> 00:33:25,923
หรือเธออาจจะคิดว่ามันเป็นการกระทำที่เมตตา

504
00:33:26,006 --> 00:33:30,302
แต่... เธอแค่สติแตก

505
00:33:33,180 --> 00:33:35,182
มันนานมากแล้วล่ะค่ะ

506
00:33:36,016 --> 00:33:39,019
จริงๆ นะ ฉันแน่ใจว่าเธอผ่านมันมาได้แล้ว

507
00:33:39,436 --> 00:33:42,231
แต่ฉัน... ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร

508
00:33:42,314 --> 00:33:44,608
ฉันเดาว่าเป็นปัญหาของฉันเอง

509
00:33:44,691 --> 00:33:47,444
แต่ฉันทำใจให้เธออยู่ตามลำพังกับเอลล่าไม่ได้

510
00:33:57,287 --> 00:33:59,498
มินิคูเปอร์สีแดง รถของคุณพร้อมแล้ว

511
00:34:07,840 --> 00:34:09,007
อะไรวะ

512
00:34:09,091 --> 00:34:11,176
- ฉันต้องคุยกับคุณ- ออกไปจากรถฉันนะ

513
00:34:13,344 --> 00:34:15,054
คุณเป็นบ้าไปแล้ว

514
00:34:17,599 --> 00:34:18,976
หาฉันเจอได้ยังไง

515
00:34:19,059 --> 00:34:21,395
ฉันแวะไปที่ออฟฟิศของคุณเพื่อนร่วมงานคุณบอกว่าคุณอยู่ไหน

516
00:34:21,478 --> 00:34:22,938
คุณก็เลยแอบตามฉันมา

517
00:34:23,021 --> 00:34:25,065
ทำไมคุณโกหกว่าเห็นวอร์เรน

518
00:34:25,148 --> 00:34:26,775
โอ้ พระเจ้า นี่ล้อกันเล่นใช่มั้ย

519
00:34:26,859 --> 00:34:28,944
พยานคนหนึ่งเผยตัวออกมาเขากล้าที่จะให้บันทึกถ้อยคำ

520
00:34:29,027 --> 00:34:31,280
และสาบานว่าเขาเห็นวอร์เรนวิ่งออกมาจากหน้าบ้านของคุณ

521
00:34:31,362 --> 00:34:32,697
ตอนที่เกิดเหตุฆาตกรรมพ่อคุณ

522
00:34:32,781 --> 00:34:34,533
นี่แปลว่าใครสักคนโกหก

523
00:34:34,616 --> 00:34:36,368
ฉันพนันว่าเป็นคุณ

524
00:34:36,451 --> 00:34:39,204
จำได้มั้ย ฉันเห็นเทปเก่าที่โผล่มา

525
00:34:39,913 --> 00:34:41,290
เอาจริงเหรอ เลื่อนรถซะที

526
00:34:41,373 --> 00:34:42,623
ไปได้แล้ว

527
00:34:48,255 --> 00:34:50,047
ฉันไม่มีอะไรจะพูด

528
00:34:50,674 --> 00:34:52,926
ได้โปรดลงจากรถของฉัน

529
00:34:53,010 --> 00:34:54,511
- แปลว่าคุณไม่ได้โกหกเหรอ- เปล่า

530
00:34:54,928 --> 00:34:55,971
ไปเร็วๆ

531
00:34:57,848 --> 00:34:59,016
ก็ได้

532
00:35:01,476 --> 00:35:05,147
รถคันต่อไป เชิญขับมาจอดและใส่เกียร์ว่างด้วยครับ

533
00:35:09,693 --> 00:35:12,279
เลนี่ พ่อรังแกคุณนานแค่ไหน

534
00:35:15,949 --> 00:35:18,410
เลื่อนพยัญชนะไปทางซ้ายสองตำแหน่ง

535
00:35:18,493 --> 00:35:20,996
ตัวที่เป็นสระถูกแทนที่ด้วยสัญลักษณ์

536
00:35:23,207 --> 00:35:25,209
- หนูไม่อยาก- ไม่เกี่ยวกับว่าแกอยากหรือไม่อยาก

537
00:35:25,292 --> 00:35:27,878
- พ่อ หยุดนะ หยุด ปล่อยหนู- โอเค แกต้องทำตามที่ฉันสั่ง

538
00:35:32,549 --> 00:35:33,759
แม่คุณรู้หรือเปล่า

539
00:35:35,511 --> 00:35:36,887
ฉันไม่รู้

540
00:35:36,970 --> 00:35:38,347
คุณบอกความจริงกับฉันได้

541
00:35:38,847 --> 00:35:41,934
คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมาถามฉันเรื่องนี้

542
00:35:42,017 --> 00:35:44,978
แม่คุณรู้หรือเปล่าว่าพ่อรังแกคุณ

543
00:35:49,149 --> 00:35:50,275
รู้

544
00:35:50,359 --> 00:35:52,069
เธอได้ทำอะไรเพื่อหยุดมันมั้ย

545
00:35:52,569 --> 00:35:55,989
เธอฆ่าชัคและบอกให้คุณโกหกตำรวจว่าเห็นวอร์เรนหรือเปล่า

546
00:35:57,991 --> 00:36:01,078
ทุกอย่างที่แม่ฉันทำเธอทำเพื่อปกป้องฉัน เธอไม่ได้ฆ่าเขา

547
00:36:01,161 --> 00:36:02,871
- แต่เธอกำกับคำพูดของคุณ- เปล่า

548
00:36:02,955 --> 00:36:07,251
เปล่า ทำไมคุณถึงไม่เข้าใจสิ่งที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว

549
00:36:07,334 --> 00:36:08,335
เลนี่...

550
00:36:08,418 --> 00:36:12,631
คิดภาพออกมั้ยว่ามันเป็นยังไงที่พ่อที่เราเคารพเทิดทูน

551
00:36:12,714 --> 00:36:14,675
แล้วเขากลายเป็น...

552
00:36:17,803 --> 00:36:21,098
ทุกอย่างที่ผู้ชายคนนั้นเป็นคือสิ่งหลอกลวง ทุกอย่าง

553
00:36:21,181 --> 00:36:23,475
มันทำลายฉันมั้ย ใช่

554
00:36:23,559 --> 00:36:26,520
ฉันต้องเข้ารพ.จิตเวชรึเปล่าใช่ สองครั้ง

555
00:36:26,603 --> 00:36:30,065
และแม่คือคนที่ทำให้ฉันผ่านมันมาได้โอเคมั้ย

556
00:36:31,942 --> 00:36:35,195
ดังนั้นเลิกยุ่งกับฉันซะทีเลิกยุ่งกับเราซะที

557
00:36:38,866 --> 00:36:39,867
โอเค

558
00:36:41,827 --> 00:36:42,953
โอเค

559
00:36:49,835 --> 00:36:52,087
แม็ค รถเชฟโรเลตต้องลงแว็กซ์มั้ย

560
00:36:55,424 --> 00:36:57,676
โปรดเลื่อนรถไปจอดข้างหน้าและใส่เกียร์ว่าง

561
00:37:00,554 --> 00:37:01,638
มาร์คัส

562
00:37:03,056 --> 00:37:05,184
มาเจอฉันที่ถนนเอลคามิโนตัดกับเรย์เบิร์นได้มั้ย

563
00:37:13,817 --> 00:37:14,943
คุณยายกำลังทำอะไรคะ

564
00:37:15,027 --> 00:37:19,656
อะไรจ๊ะยายลืมเสื้อไว้ที่นี่เมื่อวันก่อน

565
00:37:21,074 --> 00:37:22,534
นี่

566
00:37:22,618 --> 00:37:25,537
ช่วยอะไรยายหน่อยได้มั้ยระหว่างที่แม่ของหลานไม่อยู่

567
00:37:25,621 --> 00:37:30,083
ยายกำลังหา... ของเล่น

568
00:37:30,501 --> 00:37:34,421
เป็นรูปปั้นโลหะอันเล็กๆเป็นนกที่แม่ของหลานเคยมี

569
00:37:35,255 --> 00:37:40,302
เคยเห็นอะไรแบบนั้นมั้ยอาจจะเก็บไว้ในที่ซ่อนพิเศษ

570
00:37:42,137 --> 00:37:43,138
ไม่ค่ะ

571
00:37:46,767 --> 00:37:47,809
แน่ใจเหรอ

572
00:37:51,605 --> 00:37:52,981
มีของเล่นในห้องของหนู

573
00:38:01,823 --> 00:38:03,825
คุณอยากให้ผมทำอะไรผมไปที่โรงพยาบาลมาแล้ว

574
00:38:04,326 --> 00:38:07,371
- ประวัติของเลนี่ถูกปิดผนึก- เราต้องหาทางเข้าถึงมัน

575
00:38:07,454 --> 00:38:08,580
ไหนบอกเหตุผลมาซิ

576
00:38:09,039 --> 00:38:11,917
เรื่องเล่าของเลนี่... ไม่รู้สิมีบางอย่างที่มันแปลกๆ

577
00:38:12,626 --> 00:38:13,961
ป๊อปปี้

578
00:38:14,044 --> 00:38:17,339
คุณกำลังขอให้ผู้หญิงคนนี้รื้อฟื้นความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต

579
00:38:19,258 --> 00:38:23,262
เลวร้ายเป็นอันดับสองมั้งไม่รู้สิ ให้ตาย ชีวิตโคตรมืดมน

580
00:38:23,345 --> 00:38:27,015
หมออาจจะยืนยันเรื่องราวของเธอได้บอกเราได้ว่าใครกำกับเธอ

581
00:38:27,099 --> 00:38:29,476
- สักอย่าง- เอาละ ฟังนะ

582
00:38:32,145 --> 00:38:35,566
ผมพรินต์รายชื่อสตาฟจากช่วงเวลาทั้งสองครั้งที่เธอเข้ารพ.

583
00:38:36,358 --> 00:38:38,652
มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในกรรมการบริหารนามสกุลดอสตีกัส

584
00:38:38,735 --> 00:38:40,404
ชารอน ดอสตีกัสสมาชิกกรรมการบริหาร

585
00:38:41,822 --> 00:38:42,865
คุ้นๆ มั้ย

586
00:38:44,241 --> 00:38:45,742
ทนายความของเรา

587
00:38:45,826 --> 00:38:47,578
หุ้นส่วนอาวุโส

588
00:38:49,162 --> 00:38:50,455
อินแกรม โรดส์

589
00:38:56,420 --> 00:38:57,880
หุ้นส่วนรอง

590
00:38:59,840 --> 00:39:01,300
ทิม ดอสตีกัส

591
00:39:14,479 --> 00:39:16,273
มาสนุกกันเถอะ

592
00:39:17,399 --> 00:39:19,651
- นี่สำหรับคุณ- เมาแล้วเนี่ย

593
00:39:20,360 --> 00:39:23,113
พอแล้วค่ะ โอ้ พระเจ้า คุณ...

594
00:39:25,824 --> 00:39:27,659
ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน

595
00:39:28,744 --> 00:39:31,538
แบบว่า เขามักจะเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากออฟฟิศ

596
00:39:31,622 --> 00:39:34,416
เขาอยู่ดึกกว่าพนักงานธุรการของเราซะอีก

597
00:39:34,499 --> 00:39:36,752
อาจจะเป็นนิสัยแย่ๆ ของคนนิวยอร์ก

598
00:39:37,461 --> 00:39:38,670
ใช่ อาจจะใช่ก็ได้

599
00:39:38,754 --> 00:39:42,966
และคนนิวยอร์กนิสัยแย่คนนี้มีธุระจะต้องทำ

600
00:39:43,050 --> 00:39:44,968
ไม่ใช่ในบ้าน พวกคุณ ออกไปข้างนอกเลย

601
00:39:45,052 --> 00:39:47,304
- ออกไปเลย ออกไป- ก็ได้ แบบนั้นก็ได้

602
00:39:47,387 --> 00:39:49,097
- พ่อหนุ่ม ตามผมมา- ครับผม

603
00:39:49,181 --> 00:39:51,058
ผมจะให้คุณดูว่าเรามีอะไรข้างนอกนี่

604
00:39:51,141 --> 00:39:53,769
- ขอบคุณที่เชิญเรามานะคะ- แน่นอนค่ะ

605
00:39:53,852 --> 00:39:55,729
บ้านของคุณสวยมาก

606
00:39:55,812 --> 00:39:58,023
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ

607
00:39:58,899 --> 00:40:03,195
ใช่ บางครั้งฉันก็ต้องการพักผ่อนหลังจากดินเนอร์หุ้นส่วนพวกนั้น

608
00:40:03,695 --> 00:40:04,905
พูดอีกก็ถูกอีก

609
00:40:06,114 --> 00:40:07,824
คุณไม่ได้เป็นทนายหรอกเหรอคะ

610
00:40:07,908 --> 00:40:11,328
เปล่าค่ะ ฉันทำงานบริหารโรงพยาบาล

611
00:40:11,411 --> 00:40:13,830
สถาบันจิตเวชเรดวูด

612
00:40:15,207 --> 00:40:18,335
เรดวูด ว้าว นั่นระดับโลกเลยนะคะ

613
00:40:18,418 --> 00:40:20,963
น่าประทับใจมาก

614
00:40:22,130 --> 00:40:24,675
ไม่น่าประทับใจเท่าพ็อตแคสต์ที่กำลังดังอยู่หรอกค่ะ

615
00:40:24,758 --> 00:40:26,426
คุณฟังด้วยเหรอคะ

616
00:40:27,010 --> 00:40:30,013
ทิมบอกว่าเราควรสนับสนุนอินแกรมแต่ฉันชอบค่ะ

617
00:40:30,097 --> 00:40:32,224
ขอบอกเลยว่า

618
00:40:32,307 --> 00:40:35,269
ฉันจะกลับไปทำซีรีส์หญิงแกร่งตามเดิม

619
00:40:35,352 --> 00:40:37,312
หลังทำเรื่องของโอเวน เคฟจบแล้ว

620
00:40:39,064 --> 00:40:42,067
คุณอยากจะมาเป็นแขกรับเชิญมั้ยคะ

621
00:40:45,153 --> 00:40:46,446
พูดจริงเหรอคะ

622
00:40:47,114 --> 00:40:52,327
ฉันนึกว่าต้องเป็นคนระดับเชอริล แซนด์เบิร์ก กมลา แฮร์ริส

623
00:40:52,411 --> 00:40:56,206
ไม่ๆ ประเด็นเรื่องสุขภาพจิตกำลังเป็นหัวข้อที่ทันสมัยเลยค่ะ

624
00:40:56,290 --> 00:40:58,876
และเรดวูดก็เป็นสถาบันชั้นนำ

625
00:40:59,960 --> 00:41:03,005
โอ้ พระเจ้าฉันจะถือว่าเป็นเกียรติเลยค่ะ

626
00:41:03,338 --> 00:41:06,717
คนในพ็อตแคสต์ปัจจุบันก็เคยเข้าสถาบันนั้นเมื่อหลายปีก่อน

627
00:41:07,593 --> 00:41:09,553
หลายคนเคยอยู่กับเราค่ะ

628
00:41:12,222 --> 00:41:14,975
ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องอ่อนไหว

629
00:41:15,058 --> 00:41:20,898
แต่คุณพอจะทราบมั้ยคะว่าฉันจะเข้าถึงประวัติการแพทย์ของเธอได้ยังไง

630
00:41:23,358 --> 00:41:24,610
ว่าไงนะคะ

631
00:41:24,693 --> 00:41:27,237
ถ้าคุณเคยฟังพ็อตแคสต์นั่นคุณก็ต้องรู้จักเลนี่ เบอร์แมน

632
00:41:27,321 --> 00:41:29,406
เธอเคยอยู่ที่นั่นตอนเป็นวัยรุ่น

633
00:41:33,577 --> 00:41:36,371
นี่คุณกำลังขอประวัติทางการแพทย์ของผู้ป่วยจากฉันเหรอ

634
00:41:36,455 --> 00:41:37,706
ของผู้เยาว์เนี่ยนะ

635
00:41:37,789 --> 00:41:41,293
ฉัน... ชารอน ฉันคงไม่ขอถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนจริงๆ

636
00:41:41,376 --> 00:41:46,298
มันอาจเป็นกุญแจที่ช่วยให้คนบริสุทธิ์ออกจากคุกได้

637
00:41:47,007 --> 00:41:48,884
เป็นอย่างนี้นี่เองสินะ

638
00:41:49,510 --> 00:41:50,928
นัดเลี้ยงมื้อค่ำ ชวนพูดคุย

639
00:41:51,011 --> 00:41:52,179
ไม่ๆ

640
00:41:52,262 --> 00:41:54,848
เราลืมกรรไกรตัดซิการ์

641
00:41:57,309 --> 00:41:58,352
- ทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ย- ค่ะ

642
00:41:58,435 --> 00:42:00,979
ฉันแค่เหนื่อยน่ะเรากลับกันได้มั้ยคะ

643
00:42:02,439 --> 00:42:03,774
- แต่ว่า...- ทิม

644
00:42:04,816 --> 00:42:06,109
ได้เวลากลับกันแล้ว

645
00:42:13,492 --> 00:42:15,202
- ขอบคุณที่มานะ- ขอบคุณครับ

646
00:42:16,411 --> 00:42:17,412
ขอบคุณสำหรับมื้อค่ำ

647
00:42:18,622 --> 00:42:19,623
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

648
00:42:20,499 --> 00:42:21,500
ราตรีสวัสดิ์

649
00:42:27,589 --> 00:42:28,590
มันเกิดอะไรขึ้น

650
00:42:32,594 --> 00:42:35,097
- ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ- เราคุยกันเรื่องนี้ได้มั้ย ขอร้อง

651
00:42:35,180 --> 00:42:38,475
รู้มั้ย ไม่ใช่แค่โอเวน เคฟหรือมีคนบุกบ้าน

652
00:42:38,559 --> 00:42:41,270
หรือกระทั่งการที่คุณสัญญาว่าคุณยุติเรื่องนี้แล้ว...

653
00:42:41,353 --> 00:42:44,106
- สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว- ผมไม่สนว่าอะไรเปลี่ยน

654
00:42:44,189 --> 00:42:46,483
- ตอนนั้นฉันไม่รู้เรื่องสมุดบันทึก- บอกความจริงผมมา

655
00:42:47,901 --> 00:42:51,738
คุณจงใจเชิญทิมกับภรรยามาที่นี่เพราะเรื่องพ็อดแคสต์ของคุณใช่มั้ย

656
00:42:51,822 --> 00:42:52,906
ใช่หรือไม่ใช่

657
00:43:03,876 --> 00:43:05,794
- คุณหลอกใช้ผม- คุณจะไปไหนน่ะ

658
00:43:05,878 --> 00:43:07,379
ผมจะไปนอนห้องนอนแขก

659
00:43:07,462 --> 00:43:10,382
อินแกรม เราไม่นอนแยกกันโดยเฉพาะเวลาที่เราโกรธ

660
00:43:10,465 --> 00:43:12,634
คุณเองก็รู้นั่นคือกฎที่เราตั้งขึ้นมา

661
00:43:13,844 --> 00:43:14,845
กฎเหรอ

662
00:43:15,762 --> 00:43:19,308
มีกฎด้วยเหรอ จริงเหรอในความสัมพันธ์นี้เนี่ยนะ

663
00:43:19,391 --> 00:43:22,436
ในบ้านหลังนี้กับคุณเนี่ยนะผมไม่คิดว่าคุณมีกฎอะไรหรอก

664
00:43:22,519 --> 00:43:24,938
ผมคิดว่าคุณแค่ทำบ้าบออะไรที่อยากทำ

665
00:43:25,022 --> 00:43:27,024
- ไม่จริง- ไม่ คุณมันพังมาก

666
00:43:28,942 --> 00:43:31,445
การกลับมาที่นี่ ทางฝั่งตะวันตกและอยู่ใกล้ครอบครัวคุณ

667
00:43:31,528 --> 00:43:36,742
ผมเห็นความผิดปกติและความเพี้ยนที่พวกคุณเข้าใจผิดว่าเป็นการสื่อสาร

668
00:43:36,825 --> 00:43:38,243
แต่มันบิดเบี้ยว

669
00:43:39,244 --> 00:43:41,622
และมันกลับเข้ามาในตัวคุณ

670
00:43:41,705 --> 00:43:46,418
และมันทำให้คุณคิดว่าการที่ผมเคารพและใจดีด้วยคือความอ่อนแอ

671
00:43:46,502 --> 00:43:48,170
คุณคิดผิดแล้วล่ะ

672
00:43:48,253 --> 00:43:50,756
- ฉันขอโทษ- ผมไม่สนใจ ป๊อปปี้

673
00:43:50,839 --> 00:43:52,508
ผมไม่สนใจ

674
00:43:54,301 --> 00:43:56,970
ผมเหนื่อย

675
00:43:59,348 --> 00:44:01,433
และไม่อยากพยายามมากขนาดนี้

676
00:44:02,184 --> 00:44:04,186
- อินแกรม แต่แค่...- และอย่า...

677
00:44:04,269 --> 00:44:07,564
อย่าคิดว่าผมไม่เห็นว่าคุณยิ้มหวานให้มาร์คัส

678
00:44:07,648 --> 00:44:10,317
และไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนบอนนี่กับไคลด์

679
00:44:10,400 --> 00:44:11,652
นี่อาจเป็น...

680
00:44:12,611 --> 00:44:15,280
อาจเป็นคุณที่โง่หรือแย่ไปกว่านั้น ผมเองที่โง่

681
00:44:15,364 --> 00:44:17,241
ไม่นะ อินแกรม

682
00:44:18,909 --> 00:44:19,910
โอ้ พระเจ้า

683
00:44:28,669 --> 00:44:29,670
เฮ้

684
00:44:38,387 --> 00:44:39,429
โจซี่

685
00:44:42,766 --> 00:44:44,142
เคเลบทิ้งฉันไปแล้ว

686
00:44:46,854 --> 00:44:50,274
พระเจ้า ฉันไม่เข้าใจฉันนึกว่ามื้อค่ำผ่านไปด้วยดี

687
00:44:51,942 --> 00:44:55,696
เขาบอกว่าเขาไว้ใจฉันไม่ได้

688
00:45:00,617 --> 00:45:04,872
โจซี่ ทำไมไม่มาหาฉันที่บ้านล่ะ

689
00:45:06,164 --> 00:45:07,457
มาอยู่กับฉัน

690
00:45:08,709 --> 00:45:12,129
ถ้าเธออยู่กับฉัน ฉันจะดูแลเธอเอง

691
00:45:19,469 --> 00:45:20,470
โอเค

692
00:45:25,309 --> 00:45:27,936
สองร้อยห้าสิบชิ้นเราเริ่มตอนนี้ได้ถ้าลูกต้องการ

693
00:45:29,104 --> 00:45:31,106
ว่ายังไงล่ะ เลนี่เจ๋งดีใช่มั้ยล่ะ

694
00:45:31,190 --> 00:45:33,275
อยากมาตรงนี้มั้ยเราจะได้ช่วยกันทำ

695
00:45:33,358 --> 00:45:34,401
ไม่ค่ะ

696
00:45:34,484 --> 00:45:36,153
- ไม่เหรอ แน่ใจนะ- ค่ะ แน่ใจ

697
00:45:36,236 --> 00:45:37,237
โอเค

698
00:45:38,197 --> 00:45:39,198
เลนี่

699
00:45:40,157 --> 00:45:41,700
อยากให้พ่อช่วยมั้ยหรือลูกทำได้

700
00:45:41,783 --> 00:45:43,952
- ใส่ไว้ในกล่องนะ- โอเค

701
00:45:55,380 --> 00:46:00,844
"ตอนที่เรื่องราวนี้เริ่มต้นขึ้นฉันสัญญาเอาไว้ว่าจะค้นหาความจริง

702
00:46:02,262 --> 00:46:05,432
สิ่งที่ฉันไม่รู้ก็คือเรื่องราวนี้จะนำฉันไปที่ไหน

703
00:46:05,516 --> 00:46:10,646
ขณะที่ฉันมองหาคำตอบว่าเกิดอะไรขึ้นกับชัค เบอร์แมนกันแน่

704
00:46:13,273 --> 00:46:20,072
คดีนี้พาฉันไปยังที่ที่ฉันไม่รู้มาก่อนว่าฉันไปได้

705
00:46:22,115 --> 00:46:23,575
มันบ้ามาก

706
00:46:24,910 --> 00:46:26,161
น่ากลัวมาก

707
00:46:27,704 --> 00:46:29,456
และทำให้ฉันตั้งคำถามกับทุกอย่าง

708
00:46:34,294 --> 00:46:36,588
ฉันกำลังช่วยเหลือฆาตกรอยู่หรือเปล่า

709
00:46:38,382 --> 00:46:40,759
เลนี่ เบอร์แมนสถาบันจิตเวชเรดวูด

710
00:46:40,843 --> 00:46:42,177
วอร์เรน เคฟนักโทษทัณฑสถานแคลิฟอร์เนีย

711
00:46:42,261 --> 00:46:44,346
ฉันเสี่ยง...มากกว่าที่ฉันจะรู้ได้หรือเปล่า

712
00:46:47,140 --> 00:46:49,726
ฉันถูกฆาตกรโรคจิตปั่นหัวเอาหรือเปล่า

713
00:46:52,104 --> 00:46:54,940
ฉันไม่รู้คำตอบต่อคำถามนั้น

714
00:46:56,608 --> 00:47:00,070
และนั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันกลัวมากที่สุด

715
00:47:30,184 --> 00:47:35,355
แกไม่รู้หรอกว่าฉันทำอะไรลงไปเพื่อครอบครัวนี้

716
00:47:38,609 --> 00:47:41,820
คุณรู้จักคนที่กระโดดข้ามรั้วหลังบ้านหรือเปล่า

717
00:47:42,863 --> 00:47:45,282
เอาสิ พูดเลย

718
00:47:46,325 --> 00:47:48,827
ค่ะ วอร์เรน

719
00:47:49,870 --> 00:47:55,334
แกไม่รู้หรอกว่าฉันเสียสละแค่ไหนเพื่อโจซี่...

720
00:47:58,754 --> 00:47:59,755
เพื่อแก

721
00:48:04,426 --> 00:48:06,762
คนที่กระโดดข้ามรั้วหลังบ้านหรือเปล่า

722
00:48:08,680 --> 00:48:11,183
เอาสิ พูดเลย

723
00:48:12,309 --> 00:48:13,310
ค่ะ

724
00:48:17,564 --> 00:48:19,066
คุณโกหกทำไม เลนี่

725
00:48:19,900 --> 00:48:21,360
คุณกำลังมองใครอยู่

726
00:48:31,411 --> 00:48:33,705
คุณกำลังปิดบังอะไร

727
00:48:35,999 --> 00:48:37,251
แกต้องการฉัน