1
00:00:08,050 --> 00:00:11,053
- สายด่วน มีเรื่องฉุกเฉินอะไรครับ- ฉัน ฉัน...

2
00:00:11,261 --> 00:00:13,722
- ฮัลโหล- ฉัน ฉันไม่รู้ ฉันคิดว่า...

3
00:00:13,805 --> 00:00:15,140
คุณครับ มีเรื่องฉุกเฉินอะไรครับ

4
00:00:15,224 --> 00:00:18,477
- เขาตายแล้วๆ- แม่

5
00:00:21,563 --> 00:00:22,439
พ่อ

6
00:00:22,523 --> 00:00:24,358
อดีตอาจารย์ม.สแตนฟอร์ดและนักเขียนแนวศาสนา

7
00:00:24,441 --> 00:00:25,817
- ไม่นะ ฟื้นสิ- ถูกฆ่าในบ้านตัวเอง

8
00:00:25,901 --> 00:00:27,236
ระหว่างที่ภรรยากับลูกๆ หลับอยู่

9
00:00:27,319 --> 00:00:30,697
ชัค เบอร์แมนถูกฆาตกรรมในบ้านเขาเองถูกแทงหลายครั้ง

10
00:00:32,031 --> 00:00:34,660
วอร์เรน เคฟ วัย 16 ปีถูกจับกุมเมื่อเช้านี้

11
00:00:34,743 --> 00:00:37,287
มีพยานเห็นเคฟกับเหยื่อโต้เถียงกันรุนแรง

12
00:00:37,371 --> 00:00:38,580
- ในงานเลี้ยงฮาโลวีน- วันนี้ผู้พิพากษาตัดสิน

13
00:00:38,664 --> 00:00:40,916
ว่าเด็กหนุ่มอายุ 16 ปีคนนี้จะขึ้นศาลในฐานะผู้ใหญ่

14
00:00:40,999 --> 00:00:44,086
เผยความจริง

15
00:00:44,545 --> 00:00:48,006
ปีศาจ

16
00:00:48,882 --> 00:00:54,721
19 ปีต่อมา

17
00:01:28,714 --> 00:01:31,717
ห้องพิจารณาคดี 7

18
00:01:32,301 --> 00:01:34,970
- ดิฉันพูดได้เลยไหมคะ ท่าน- เชิญพูดได้

19
00:01:35,637 --> 00:01:40,017
นี่เป็นคำให้การจากพยานเมื่อ มิ.ย. 2000 ในคดีวอร์เรน เคฟ

20
00:01:42,227 --> 00:01:44,688
คุณบอกว่ามีเสียงทำให้คุณตื่นถูกต้องไหม

21
00:01:44,771 --> 00:01:45,814
ค่ะ

22
00:01:45,898 --> 00:01:47,399
หลังจากตื่นแล้ว คุณทำอะไร

23
00:01:47,482 --> 00:01:49,943
ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างและเห็นคนกระโดดข้ามรั้ว

24
00:01:50,027 --> 00:01:51,028
การพิจารณาคดีวอร์เรน เคฟ

25
00:01:51,111 --> 00:01:53,197
คุณระบุคนคนนั้นได้ไหม

26
00:01:53,780 --> 00:01:55,407
เพื่อนบ้านฉัน วอร์เรน เคฟ

27
00:01:55,824 --> 00:01:56,950
แน่ใจนะ

28
00:01:58,118 --> 00:01:59,119
ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะ

29
00:01:59,203 --> 00:02:00,329
ถามอีกครั้ง

30
00:02:01,330 --> 00:02:02,456
คุณแน่ใจนะ

31
00:02:03,624 --> 00:02:04,708
ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะ

32
00:02:05,209 --> 00:02:08,711
เอาละ นี่คือคำให้การของเธอกับตำรวจหกเดือนก่อนหน้านั้น

33
00:02:10,088 --> 00:02:12,466
เลนี่ ในคืนวันฮาโลวีนคืนที่เกิดการฆาตกรรม

34
00:02:12,549 --> 00:02:15,969
คุณเห็นคนคนนั้นก่อนที่เขาจะกระโดดข้ามรั้วหรือเปล่า

35
00:02:17,596 --> 00:02:18,597
คิดว่าเห็นค่ะ

36
00:02:20,307 --> 00:02:21,433
คิดว่าเห็นเหรอ

37
00:02:29,900 --> 00:02:31,026
ฉันค่อนข้างแน่ใจ

38
00:02:31,985 --> 00:02:33,695
เอาละ ขอถามอีกครั้ง เลนี่

39
00:02:33,779 --> 00:02:37,032
คุณรู้จักคนที่กระโดดข้ามรั้วไหม

40
00:02:37,950 --> 00:02:39,034
เอาเลย

41
00:02:42,496 --> 00:02:43,497
พูดสิ

42
00:02:44,289 --> 00:02:46,792
ค่ะ เป็นวอร์เรน

43
00:02:48,126 --> 00:02:49,378
วอร์เรน เคฟเหรอ

44
00:02:50,295 --> 00:02:51,421
ค่ะ

45
00:02:52,256 --> 00:02:54,466
นี่นะเหรอหลักฐานใหม่ของคุณคุณเซดิลโล

46
00:02:54,550 --> 00:02:57,594
ค่ะ และถ้าท่านอนุญาตมันเห็นได้ชัดจากคลิปใหม่นี้

47
00:02:57,678 --> 00:02:59,555
- ว่ามีคนกำกับให้เธอพูด...- เห็นชัดสำหรับคุณ

48
00:02:59,638 --> 00:03:02,224
เดี๋ยวก่อนนะ ผมจะแย้งให้ฟัง

49
00:03:02,516 --> 00:03:04,434
คลิปจากตอนขึ้นศาลเราเห็นหญิงสาว

50
00:03:04,518 --> 00:03:07,062
ที่มีเวลาทำใจมาแล้วหกเดือนเรื่องพ่อเสียชีวิต

51
00:03:07,145 --> 00:03:08,605
และเหตุการณ์ในคืนนั้น

52
00:03:08,689 --> 00:03:11,525
ส่วนคลิปที่ถูกค้นพบผมเห็นวัยรุ่นที่กำลังเป็นทุกข์

53
00:03:11,608 --> 00:03:15,612
กำลังถูกสอบปากคำหลังพ่อถูกฆ่าอย่างทารุณไปไม่ถึง 48 ชั่วโมง

54
00:03:15,696 --> 00:03:18,407
นี่เป็นสถานการณ์ที่รับได้ยาก

55
00:03:18,490 --> 00:03:22,119
แต่หลักฐานดังกล่าวไม่เพียงพอที่จะให้มีการพิจารณาคดีใหม่

56
00:03:22,202 --> 00:03:23,328
คำร้องตกไป

57
00:03:24,079 --> 00:03:25,414
ลูกชายฉันเป็นผู้บริสุทธิ์

58
00:03:27,624 --> 00:03:30,878
ผมเสียใจด้วย คุณเคฟผมหวังว่าคุณจะทำใจได้

59
00:03:31,170 --> 00:03:34,798
ทำไมไม่มีใครมองเห็นว่าลูกชายของฉันเป็นผู้บริสุทธิ์

60
00:03:50,606 --> 00:03:53,567
เธอได้รางวัลพูลิตเซอร์สำหรับการเขียนข่าวสืบสวน

61
00:03:53,650 --> 00:03:57,362
ในช่วง 20 ปีที่นิวยอร์กไทมส์ก่อนจะออกมาเริ่มทำสิ่งที่กลายเป็น

62
00:03:57,446 --> 00:04:00,574
พ็อตแคสต์เกี่ยวกับอาชญากรรมที่โด่งดังที่สุดทางไอทูนส์

63
00:04:00,657 --> 00:04:03,660
เธอมาคุยเรื่องบริบทที่เปลี่ยนไปของงานสื่อสารมวลชนอเมริกา

64
00:04:03,744 --> 00:04:06,246
ฉันขอต้อนรับป๊อปปี้ พาร์เนลล์ค่ะ

65
00:04:11,877 --> 00:04:16,714
เบน แบรดลียักษ์ใหญ่แห่งวงการสื่อเคยพูดว่า

66
00:04:17,132 --> 00:04:21,053
"ตราบใดที่นักข่าวบอกเล่าความจริงอย่างมีสติและยุติธรรม

67
00:04:21,136 --> 00:04:23,430
งานสัมมนา ม.สแตนฟอร์ด เรื่องงานสื่อสารมวลชนอเมริการ่วมสมัย

68
00:04:24,056 --> 00:04:26,934
เขาไม่มีหน้าที่ที่จะต้องกังวลเรื่องผลที่ตามมา"

69
00:04:28,393 --> 00:04:31,897
ความจริงไม่เคยอันตรายเท่าคำโกหกในระยะยาว

70
00:04:32,689 --> 00:04:33,774
พูดสิ

71
00:04:34,483 --> 00:04:35,484
เป็นวอร์เรนค่ะ

72
00:04:35,901 --> 00:04:37,194
ลูกชายฉันเป็นผู้บริสุทธิ์

73
00:04:40,656 --> 00:04:43,534
ความจริงเป็นแค่สิ่งนำทาง

74
00:04:52,292 --> 00:04:54,670
กัมโบไก่กับกระเจี๊ยบเขียว

75
00:05:02,135 --> 00:05:04,137
- ป๊อปปี้- อยู่ในครัว

76
00:05:07,683 --> 00:05:10,185
อะไร... เกิดอะไรขึ้น

77
00:05:12,563 --> 00:05:13,814
คิดว่าจะทำอาหารสักหน่อย

78
00:05:14,940 --> 00:05:16,441
ราชินีแห่งการโทรสั่งอาหารเนี่ยนะ

79
00:05:16,525 --> 00:05:19,444
คุณไม่เคยเปิดเตาเลยตั้งแต่เราย้ายมาอยู่ที่นี่

80
00:05:19,528 --> 00:05:21,196
ถึงเวลาแล้วไงคะ

81
00:05:23,657 --> 00:05:24,825
เกิดอะไรขึ้น

82
00:05:25,242 --> 00:05:27,327
แค่ต้องทำรูส์ก่อน

83
00:05:33,125 --> 00:05:34,626
ขอถามอะไรหน่อยสิ

84
00:05:35,169 --> 00:05:36,503
ถามมา

85
00:05:36,587 --> 00:05:37,588
ถ้า...

86
00:05:38,672 --> 00:05:42,467
ชายคนหนึ่งถูกตัดสินว่ามีความผิดในข้อหาฆาตกรรมจากคำให้การของพยาน

87
00:05:42,551 --> 00:05:44,970
แบบว่า มีคนเห็นเขาออกจากที่เกิดเหตุ

88
00:05:45,721 --> 00:05:49,099
จากนั้นเรามารู้ทีหลังว่าพยานคนนั้นถูกกำกับให้พูด

89
00:05:49,183 --> 00:05:51,393
นั่นก็น่าจะเพียงพอที่เขาจะได้รับการพิจารณาคดีใหม่ไม่ใช่เหรอ

90
00:05:53,061 --> 00:05:54,396
เรากำลังพูดถึงใครอยู่

91
00:05:55,105 --> 00:05:56,273
วอร์เรน เคฟ

92
00:05:57,608 --> 00:06:00,777
อะไรนะ เด็กที่คุณเคยเขียนเรื่องของเขาเมื่อ 20 ปีก่อนน่ะเหรอ

93
00:06:00,861 --> 00:06:01,862
สิบเก้าปีค่ะ

94
00:06:02,529 --> 00:06:04,489
วันนี้มีการอุทธรณ์

95
00:06:04,907 --> 00:06:08,994
ฝ่ายจำเลยได้คลิปคำให้การของเลนี่ เบอร์แมนมา

96
00:06:09,411 --> 00:06:11,121
เธอโกหก ฉันดูออก

97
00:06:11,872 --> 00:06:12,873
ฉันมี...

98
00:06:13,290 --> 00:06:18,504
รางวัลเยอะแยะแขวนอยู่ในออฟฟิศจากข่าวที่ฉันเขียนเกี่ยวกับวอร์เรน

99
00:06:18,587 --> 00:06:20,839
ข่าวพวกนั้นทำให้ฉันเติบโตในอาชีพนี้

100
00:06:20,923 --> 00:06:24,051
และตอนนี้ฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าถ้าเกิดฉันเข้าใจผิดล่ะ

101
00:06:24,134 --> 00:06:27,387
คุณไม่ได้สืบสวนคดีนี้ ป๊อปปี้คุณแค่เขียนเรื่องราว

102
00:06:28,138 --> 00:06:33,644
แต่เรื่องราวของฉันทำให้คนทั้งโลกคิดว่าเขาเป็นจอมมารมาเกิดใหม่

103
00:06:33,727 --> 00:06:35,938
ฉันคือเหตุผลที่ทำให้เขาถูกพิจารณาคดีในฐานะผู้ใหญ่

104
00:06:36,605 --> 00:06:38,232
จำลูกขุนที่ถูกปัดตกไปได้ไหม

105
00:06:38,315 --> 00:06:41,235
เพราะมีคนเห็นเขาอ่านข่าวของฉันระหว่างพักกลางวัน

106
00:06:42,903 --> 00:06:45,364
โอ้ พระเจ้า อินแกรมถ้าเขาไม่ผิดล่ะ...

107
00:06:45,447 --> 00:06:47,491
นี่ ไม่เอาน่าคุณต้องปล่อยเรื่องนี้ไป

108
00:06:51,912 --> 00:06:55,040
ใช่ ยังไงฉันก็แก้ไขอะไรไม่ได้อยู่แล้วใช่ไหม

109
00:06:55,123 --> 00:06:57,417
ไม่ ฟังนะ คุณเห็นเองกับตา โอเคไหม

110
00:06:57,501 --> 00:06:59,920
โอกาสที่จะพลิกคำพิพากษา

111
00:07:00,003 --> 00:07:03,757
หรือให้มีการพิจารณาคดีใหม่คือหนึ่งในล้าน

112
00:07:04,716 --> 00:07:05,717
เอาละ...

113
00:07:08,345 --> 00:07:10,931
ให้ผมโทรจองโต๊ะที่ร้านไหนสักแห่งได้หรือยัง

114
00:07:11,849 --> 00:07:15,060
ขอล่ะ เพราะนี่จะต้องจบไม่สวยแน่ๆ

115
00:07:15,143 --> 00:07:17,646
- รู้ไหม- ฉันจะทำอยู่ดีเพื่อแกล้งคุณเล่น

116
00:07:43,797 --> 00:07:48,552
พี หัวใจจะบอกลูกเสมอว่าอะไรถูกต้องฟังหัวใจตัวเอง จากแม่

117
00:08:15,537 --> 00:08:17,706
คลิป

118
00:08:19,833 --> 00:08:22,336
ซานฟรานซิสโก ครอนิเคิลปี 1997-2001

119
00:08:31,178 --> 00:08:33,054
เคฟ

120
00:08:53,116 --> 00:08:54,493
ปีศาจ: ย่านคนมีเงินให้กำเนิดฆาตกรได้อย่างไร

121
00:08:54,576 --> 00:08:55,702
วอร์เรน เคฟต้องขึ้นศาล

122
00:08:56,119 --> 00:08:57,829
ศาสตราจารย์

123
00:09:02,292 --> 00:09:06,839
วอร์เรน เคฟได้รับโทษติดคุกตลอดชีวิตในข้อหาฆาตกรรมนักเขียนชื่อดัง

124
00:09:19,351 --> 00:09:21,728
- ไง- ไงด้วย

125
00:09:21,812 --> 00:09:24,481
- ฉันอยากทำอีกเรื่อง- จริงดิ

126
00:09:24,565 --> 00:09:26,275
วอร์เรน เคฟ ขอบคุณ

127
00:09:28,652 --> 00:09:30,237
วันเกิดของเลนี่กับโจซี่

128
00:09:30,737 --> 00:09:33,991
แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ ทู ยู

129
00:09:34,575 --> 00:09:39,913
แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ โจซี่กับเลนี่

130
00:09:39,997 --> 00:09:42,165
- แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ ทู ยู- เราต่างรู้จักครอบครัวเหล่านั้น

131
00:09:42,249 --> 00:09:44,501
ครอบครัวที่อยู่ศูนย์กลางของชุมชน

132
00:09:45,252 --> 00:09:47,129
ครอบครัวที่ชีวิตแต่งงานมีความสุข

133
00:09:47,212 --> 00:09:49,047
- ลูกๆ สมบูรณ์แบบ- นั่นล่ะจ้ะ

134
00:09:49,131 --> 00:09:53,135
สนามหญ้าเขียวขจี สุนัขซื่อสัตย์ไฟคริสต์มาสสว่างไสวที่สุด

135
00:09:54,136 --> 00:09:58,015
รวมแล้วเป็นครอบครัวที่...สมบูรณ์แบบหรือเปล่า

136
00:09:58,098 --> 00:10:00,350
- เมอร์รี่คริสต์มาส- มองกล้องนะ

137
00:10:00,434 --> 00:10:04,229
ในย่านเมนโลพาร์กครอบครัวเบอร์แมนคือครอบครัวนั้น

138
00:10:05,063 --> 00:10:10,944
ชัค นักเขียนมีชื่อและได้รับการเคารพอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด

139
00:10:11,028 --> 00:10:15,699
แอริน ศิลปินคนเก่งที่ยอมพักอาชีพการงานเพื่อมาดูแลครอบครัว

140
00:10:16,200 --> 00:10:20,621
และเลนี่กับโจซี่ลูกสาวแฝดสองคนที่เรียนเก่งมาก

141
00:10:21,163 --> 00:10:27,628
ชีวิตที่สมบูรณ์แบบแตกเป็นเสี่ยงในวันที่ 31 ต.ค. 1999

142
00:10:29,379 --> 00:10:32,007
นี่คือคำบอกเล่าของตำรวจเมนโลพาร์ก

143
00:10:32,841 --> 00:10:34,510
ชัค เบอร์แมนอยู่จนดึกดื่น

144
00:10:34,593 --> 00:10:38,472
เพื่อสะสางงานหลังจบปาร์ตี้ฮาโลวีนประจำปีของครอบครัว

145
00:10:38,555 --> 00:10:41,225
เขาส่งอีเมล 11 ฉบับหลังเที่ยงคืน

146
00:10:41,308 --> 00:10:44,811
ฉบับสุดท้ายเวลา 2.44 น.

147
00:10:44,895 --> 00:10:47,564
ทุกฉบับล้วนเป็นเรื่องงานและเป็นกิจวัตรที่ต้องทำ

148
00:10:49,233 --> 00:10:51,944
คนร้ายเข้ามาในบ้านทางประตูหลัง

149
00:10:52,653 --> 00:10:56,949
ขณะที่ภรรยากับลูกหลับอยู่ข้างบนชัคเดินไปดู

150
00:11:04,206 --> 00:11:08,836
เขาไปถึงแค่ประตูออฟฟิศตนเองก็โดนจู่โจมทำร้ายทันที

151
00:11:11,463 --> 00:11:14,341
คนร้ายหนีออกไปทางประตูหลัง

152
00:11:14,424 --> 00:11:18,011
กระโดดข้ามรั้วหลังบ้านและหายไปในความมืด

153
00:11:18,679 --> 00:11:23,100
ศพของชัคถูกพบในตอนเช้าโดยภรรยาของเขา แอริน

154
00:11:23,976 --> 00:11:28,272
แอริน พร้อมลูกแฝดสองคนโจซี่กับเลนี่

155
00:11:28,355 --> 00:11:31,233
นอนหลับไม่รู้เรื่องระหว่างการฆาตกรรม

156
00:11:31,316 --> 00:11:34,194
หลักฐานเอาผิดวอร์เรนนั้นเป็นหลักฐานแวดล้อมเสียส่วนใหญ่

157
00:11:35,195 --> 00:11:37,906
ตำรวจไม่มีพยานที่เห็นช่วงที่เกิดการทำร้ายจริงๆ

158
00:11:38,532 --> 00:11:41,910
พวกเขาไม่พบดีเอ็นเอของวอร์เรนบนร่างกายของชัคเลย

159
00:11:41,994 --> 00:11:45,497
และพวกเขาไม่เคยค้นพบอาวุธสังหาร

160
00:11:45,831 --> 00:11:50,252
แต่มีหลักฐานชัดๆ สองอย่างที่โยงเขาเข้ากับสถานที่เกิดเหตุ

161
00:11:50,335 --> 00:11:52,546
รอยนิ้วมือถูกพบใกล้กับศพ

162
00:11:52,629 --> 00:11:57,718
และคำให้การของลูกสาววัย 15 ปีของชัคเลนี่ เบอร์แมน

163
00:11:57,801 --> 00:12:02,347
แต่ถ้าเกิดว่าวอร์เรน เคฟไม่ได้ฆ่าชัค เบอร์แมนล่ะ

164
00:12:02,848 --> 00:12:07,853
และถ้าวอร์เรนไม่ได้ฆ่าแล้วใครเป็นคนฆ่าและฆ่าทำไม

165
00:12:10,856 --> 00:12:12,357
- เห็นไหมว่าเราขาดอะไร- เห็น

166
00:12:12,441 --> 00:12:14,776
เราต้องการวอร์เรนไม่มีวอร์เรน ก็ไม่มีเรื่องราว

167
00:12:14,860 --> 00:12:16,904
- ขอพูดได้ไหม- ได้สิ พูดเลย

168
00:12:17,196 --> 00:12:18,822
ทำไมเขาถึงจะอยากคุยกับคุณ

169
00:12:18,906 --> 00:12:20,365
เพราะฉันช่วยเขาได้

170
00:12:20,782 --> 00:12:22,201
คุณคิดจริงๆ หรือว่าเขาบริสุทธิ์

171
00:12:22,659 --> 00:12:25,495
ฉันไม่รู้ แต่ฉันต้องหาคำตอบ

172
00:12:25,579 --> 00:12:26,830
เดอะน็อค

173
00:12:26,914 --> 00:12:29,917
- เขาไม่ยอมพบฉัน เดส- ก็ไม่น่าแปลกใจนะ

174
00:12:30,501 --> 00:12:32,628
แต่ทำไมถึงจะเลิกพยายามซะล่ะ

175
00:12:33,587 --> 00:12:34,963
เธอต้องการเขาใช่ไหม

176
00:12:35,297 --> 00:12:39,218
ถ้าไม่มีวอร์เรน ก็เหมือนเล่าเรื่องจากความรู้สึกผิดของฉันเอง แต่...

177
00:12:39,301 --> 00:12:40,469
ไม่ อย่ามา "แต่"

178
00:12:41,053 --> 00:12:42,721
อย่ามาแถ

179
00:12:43,388 --> 00:12:45,098
เธอโกหกใครก็ได้ แต่ไม่ใช่กับฉัน

180
00:12:45,182 --> 00:12:47,351
ไม่ว่ากี่ครั้งที่โดนปฏิเสธเธอก็ไม่เคยถอดใจ

181
00:12:47,434 --> 00:12:48,560
เธอก็พูดซะเว่อร์

182
00:12:48,644 --> 00:12:51,980
เธอจะกัดไม่ปล่อย ถ้าคนอื่นทำผิด

183
00:12:52,064 --> 00:12:53,106
หรือถ้ามันเกี่ยวกับงาน

184
00:12:53,190 --> 00:12:56,318
แต่พอเป็นเรื่องตัวเองเข้าเธอจะถอยทันที

185
00:12:56,401 --> 00:12:57,528
ไม่จริงซะหน่อย

186
00:12:58,070 --> 00:13:00,030
จำแฟนเก่าเธอได้ไหม มาร์คัสน่ะ

187
00:13:00,447 --> 00:13:02,199
เขานอกใจ จะให้ฉันทำยังไง

188
00:13:02,282 --> 00:13:04,952
ไม่รู้สิ ตะโกนด่าเขามั้งแต่เธอกลับเป็นฝ่ายหนี

189
00:13:05,035 --> 00:13:06,703
เธอรับงานที่ไม่ได้คิดจะทำด้วยซ้ำ

190
00:13:06,787 --> 00:13:09,706
- นั่นนิวยอร์กไทมส์เชียวนะ- เธอทำเพราะอกหัก

191
00:13:14,002 --> 00:13:15,212
เอาจริงๆ นะ

192
00:13:16,964 --> 00:13:18,048
เธอกำลังกลัว

193
00:13:18,799 --> 00:13:21,051
เพราะเธอไม่อยากมองหน้าวอร์เรนตรงๆ

194
00:13:21,510 --> 00:13:22,511
ใช่

195
00:13:23,387 --> 00:13:24,513
แต่เธอต้องทำ

196
00:13:24,596 --> 00:13:26,473
เธอจะรับตัวเองไม่ได้

197
00:13:26,557 --> 00:13:29,768
ถ้าเธอคิดผิดและตลอดมาเขาต้องรับกรรมเพราะเธอ

198
00:13:30,143 --> 00:13:32,271
ฉันมีส่วนทำให้เขาติดคุก

199
00:13:32,354 --> 00:13:34,356
และเธออาจช่วยให้เขาออกมาได้

200
00:13:34,815 --> 00:13:37,067
กล้าๆ หน่อย จัดการเรื่องนี้

201
00:13:37,484 --> 00:13:40,654
ทำสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้ได้เข้าไปคุยกับเขา

202
00:13:53,292 --> 00:13:54,376
คุณนายเคฟคะ

203
00:13:56,962 --> 00:13:58,630
ไปให้พ้นจากเขตบ้านของฉัน

204
00:13:58,714 --> 00:14:00,090
ฉันแค่อยากคุยด้วยเดี๋ยวเดียว

205
00:14:00,674 --> 00:14:01,675
ไปตายซะ

206
00:14:04,678 --> 00:14:06,555
บ้าเอ๊ย เฮงซวย

207
00:14:07,139 --> 00:14:08,432
ช่วยฟังฉันหน่อย

208
00:14:10,017 --> 00:14:11,977
ฉันกำลังทำพ็อดแคสต์ชุดใหม่...

209
00:14:12,060 --> 00:14:13,270
สตรอว์เบอร์รี ราสป์เบอร์รีโอ๊ตมีล

210
00:14:13,353 --> 00:14:15,022
เกี่ยวกับวอร์เรนคนเดียว

211
00:14:18,108 --> 00:14:19,109
อะไรนะ

212
00:14:19,693 --> 00:14:23,405
การที่จะทำได้สำเร็จฉันต้องคุยกับลูกชายคุณ

213
00:14:24,781 --> 00:14:28,744
ฉันเลยหวังว่าคุณจะช่วยให้ฉันได้เจอเขา

214
00:14:31,163 --> 00:14:33,582
- ล้อกันเล่นรึเปล่า- มันอาจช่วยเขาได้ค่ะ

215
00:14:33,916 --> 00:14:36,293
สร้างความกดดันทางสังคมให้เขาได้รับการพิจารณาคดีอีกครั้ง

216
00:14:36,376 --> 00:14:39,129
อะไร จู่ๆ จะมาเห็นใจอะไรกัน

217
00:14:40,464 --> 00:14:42,466
เป็นฉันก็คงไม่ไว้ใจ

218
00:14:49,348 --> 00:14:52,768
แต่ถ้าเขาบริสุทธิ์ฉันอาจจะช่วยแก้ไขได้

219
00:14:53,977 --> 00:14:57,439
ตอนนั้นลูกชายฉันอยากเป็นอะไรเมื่อเขาโตขึ้น

220
00:14:57,940 --> 00:15:02,027
วิชาโปรดของเขาคือวิชาอะไร

221
00:15:03,195 --> 00:15:05,197
ตอนกลางคืนเขาเปิดไฟนอนไหม

222
00:15:06,615 --> 00:15:07,908
คุณไม่รู้สักอย่าง

223
00:15:07,991 --> 00:15:12,621
เพราะคุณไม่เคยอยากรู้เพราะนั่นจะทำให้ลูกฉันดูเป็นมนุษย์

224
00:15:12,955 --> 00:15:17,835
ไม่ใช่ปีศาจใจยักษ์ใจมารที่คุณพยายามป้ายสีให้เขาเป็น

225
00:15:18,752 --> 00:15:20,754
คุณเคยใช้ประโยชน์จากลูกชายฉันครั้งหนึ่งแล้ว

226
00:15:22,965 --> 00:15:24,800
ฉันจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีก

227
00:15:25,551 --> 00:15:26,802
โอเค ฉันรู้ค่ะ

228
00:15:27,219 --> 00:15:30,556
ฉันรู้ว่าคุณเกลียดฉันและฉันก็อาจจะสมควรโดนแล้ว

229
00:15:30,973 --> 00:15:31,974
ใช่

230
00:15:33,433 --> 00:15:36,311
แต่ถ้าคุณจะไม่เหลือเวลาแล้วคุณต้องเสียอะไร

231
00:15:37,855 --> 00:15:38,856
ว่าไงนะ

232
00:15:39,273 --> 00:15:40,440
วอร์เรนรู้รึเปล่า

233
00:15:42,651 --> 00:15:44,319
รู้อะไร คุณพูดถึงเรื่องอะไร

234
00:15:44,987 --> 00:15:45,988
แม่ของฉัน

235
00:15:46,738 --> 00:15:47,948
มะเร็งเต้านม

236
00:15:49,700 --> 00:15:51,827
เธอกินอาหารแบบเดียวกันระหว่างทำคีโม

237
00:15:52,828 --> 00:15:54,454
หมอบอกว่าคุณเหลือเวลาเท่าไหร่

238
00:15:54,830 --> 00:15:55,914
หกเดือน

239
00:15:57,291 --> 00:15:58,292
บอกตั้งแต่เมื่อไหร่

240
00:15:59,751 --> 00:16:01,128
สี่เดือนก่อน

241
00:16:02,588 --> 00:16:04,548
งั้นให้ฉันช่วยคุณเถอะ

242
00:16:07,593 --> 00:16:09,136
คุณเป็นผู้หญิงที่ชั่วร้าย

243
00:16:09,720 --> 00:16:12,389
เลิกใช้เราทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นทีเถอะ

244
00:16:14,892 --> 00:16:15,893
เมลา...

245
00:16:16,351 --> 00:16:17,686
งั้นเราอาจไม่ต้องใช้เขาก็ได้

246
00:16:17,769 --> 00:16:20,355
มีอีกตั้งหลายทางที่จะขุดเรื่องนี้

247
00:16:20,439 --> 00:16:23,483
โนอา ขอบคุณนะที่ให้กำลังใจกัน

248
00:16:23,567 --> 00:16:27,529
แต่นี่เป็นเรื่องของการปล่อยคนที่น่าจะบริสุทธิ์ให้เป็นอิสระ

249
00:16:27,613 --> 00:16:29,948
ถ้าฉันไม่ได้คุยกับเขาฉันก็ไม่มีเรื่องจะนำเสนอ

250
00:16:30,032 --> 00:16:31,533
แต่ถ้าคุณเข้าถึงตัววอร์เรนไม่ได้...

251
00:16:31,617 --> 00:16:32,826
ฉันจะหาทางอื่น

252
00:16:33,577 --> 00:16:35,787
แล้วคุณล่ะ ได้อะไรบ้างไหม

253
00:16:35,871 --> 00:16:37,456
ไม่ได้อะไรเกี่ยวกับแอรินหรือโจซี่

254
00:16:37,539 --> 00:16:40,751
แต่เลนี่ เบอร์แมนนี่สิคุณจะไม่เชื่อแน่ว่าเธอทำอะไรอยู่

255
00:16:40,834 --> 00:16:41,919
เธอทำไมเหรอ

256
00:16:42,002 --> 00:16:43,921
เธอทำงานเป็นผู้ดูแลคนใกล้ตาย

257
00:16:44,922 --> 00:16:46,048
แปลว่าอะไร

258
00:16:46,131 --> 00:16:48,550
ก็คล้ายผู้ช่วยทำคลอดแต่นี่ช่วยคนใกล้ตาย

259
00:16:48,884 --> 00:16:52,721
ลูกสาวของเหยื่อฆาตกรรมช่วยให้คนตาย

260
00:16:52,804 --> 00:16:55,432
ฉันจะไม่มีวันเข้าใจแคลิฟอร์เนีย

261
00:18:32,112 --> 00:18:34,698
- มีอะไรให้ช่วยเหรอคะ- คุณคือเลนี่ เบอร์แมนหรือเปล่าคะ

262
00:18:35,699 --> 00:18:37,534
- ใครถาม- ฉันชื่อป๊อปปี้ พาร์เนลล์

263
00:18:37,618 --> 00:18:39,161
ฉันมาเพื่อคุยเรื่องวอร์เรน เคฟ

264
00:18:39,244 --> 00:18:40,662
- ไม่สนใจค่ะ- คุณเบอร์แมน ขอร้องล่ะ

265
00:18:40,746 --> 00:18:43,123
ดันน์ค่ะ เลนี่ ดันน์ฉันไม่ใช้นามสกุลเบอร์แมนอีกแล้ว

266
00:18:43,582 --> 00:18:45,042
มันดึงดูดพวกคนประหลาด

267
00:18:45,501 --> 00:18:48,462
- ฉันอยากคุยกับคุณเรื่อง...- ฉันรู้ว่าคุณอยากคุยเรื่องอะไร

268
00:18:48,545 --> 00:18:50,214
ฉันไม่สนใจ

269
00:18:50,297 --> 00:18:52,132
ฉันเห็นคลิปคำให้การของคุณ

270
00:18:53,759 --> 00:18:54,885
แม่

271
00:18:57,387 --> 00:18:58,680
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

272
00:18:58,764 --> 00:19:00,307
ค่ะ เราหมดธุระแล้ว ใช่ไหมคะ

273
00:19:00,933 --> 00:19:02,309
ขอบคุณที่สละเวลาค่ะ

274
00:19:03,060 --> 00:19:04,561
- แม่- นี่ มานี่

275
00:19:04,645 --> 00:19:07,064
- สวัสดีค่ะ เป็นไงบ้าง- ก็ดีนะ นั่นใครน่ะ

276
00:19:07,648 --> 00:19:08,815
ไม่ใช่คนสำคัญหรอก

277
00:19:08,899 --> 00:19:10,442
หวัดดี หวัดดีๆ

278
00:19:23,872 --> 00:19:26,667
"เขาอยู่อาศัยอยู่ ณ ที่สูงสุด

279
00:19:27,209 --> 00:19:29,294
จะอยู่ใต้ร่มบารมีของพระผู้เป็นเจ้า

280
00:19:29,753 --> 00:19:33,549
ฉันจะพูดถึงพระองค์ว่า'พระองค์คือที่หลบภัยและป้อมปราการ

281
00:19:33,632 --> 00:19:35,676
ฉันไว้ใจในพระองค์ท่าน'

282
00:19:36,301 --> 00:19:39,596
แน่นอนว่าพระองค์จะช่วยเราจากกับดักของนักล่า

283
00:19:39,680 --> 00:19:41,682
และจากโรคร้ายแรงถึงชีวิต

284
00:19:42,182 --> 00:19:46,895
พระองค์จะใช้ปีกปกป้องเราและใต้เงาปีก เราจะพบที่หลบภัย

285
00:19:47,521 --> 00:19:51,149
ความซื่อสัตย์ของพระองค์จะเป็นโล่และกำแพงให้แก่เรา

286
00:19:51,483 --> 00:19:55,988
เราจะไม่ต้องกลัวอันตรายยามราตรีหรือลูกธนูที่ยิงมายามกลางวัน...

287
00:19:56,071 --> 00:19:56,989
เธอเดือดร้อนแล้ว

288
00:19:57,072 --> 00:19:58,740
โรคระบาดที่คืบคลานเข้ามาในความมืดมิด...

289
00:19:58,824 --> 00:20:01,827
- โดนฟาดก้นแน่เลย- หรือภัยพิบัติที่ทำลายตอนกลางวัน"

290
00:20:04,913 --> 00:20:06,832
- เอเมน- เอเมน

291
00:20:09,126 --> 00:20:10,252
สวัสดีค่ะ ซิสเตอร์แคลร์

292
00:20:11,420 --> 00:20:13,380
ซิสเตอร์แคลร์ โชคดีนะครับ

293
00:20:13,463 --> 00:20:16,633
- พร้อมจะปาร์ตี้หรือยังคะ พ่อ- พ่อยังไม่พร้อมจะแก่ขึ้นอีกปี

294
00:20:16,717 --> 00:20:19,761
ถ้าไม่เอางานที่ครอบครัวจัดก็เป็นงานที่สัปเหร่อจัดให้

295
00:20:20,220 --> 00:20:22,014
งานแรกฟังดูดีกว่านะคะ

296
00:20:24,183 --> 00:20:26,268
ขอโทษนะคะ พ่อ ขอตัวเดี๋ยว

297
00:20:27,019 --> 00:20:27,895
ฮัลโหล

298
00:20:28,312 --> 00:20:32,316
ฟังนะ ฉันไม่เชื่อคำพูดคุณสักคำคุณพาร์เนลล์

299
00:20:32,399 --> 00:20:34,610
แต่คุณจะได้เข้าไปคุยกับเขา

300
00:20:34,693 --> 00:20:37,362
- ว่าไงนะ- วอร์เรน ที่ซานเควนติน

301
00:20:37,446 --> 00:20:39,281
ขอบคุณค่ะ เมลานี คุณจะไม่เสียใจแน่

302
00:20:39,573 --> 00:20:41,158
และห้ามต่อรองเรื่องนี้

303
00:20:41,241 --> 00:20:44,536
คุณจะต้องไม่พูดเรื่องอาการของฉัน

304
00:20:44,620 --> 00:20:45,829
เข้าใจค่ะ

305
00:20:46,205 --> 00:20:48,916
ลูกพร้อมไหมลิเลียนเตรียมอาหารไว้ที่บ้านแล้ว

306
00:20:49,791 --> 00:20:53,420
หนูมีธุระต้องไปทำค่ะ

307
00:20:53,504 --> 00:20:56,340
เข้าโบสถ์วันอาทิตย์ กินอาหารกับครอบครัว เป็นประเพณีของเรา

308
00:20:56,423 --> 00:20:59,092
หนูรู้ค่ะ พ่อไว้เจอกันที่ปาร์ตี้สัปดาห์หน้านะคะ

309
00:20:59,885 --> 00:21:01,637
- รักพ่อค่ะ- รักลูกเหมือนกัน

310
00:21:02,763 --> 00:21:03,764
ไปกันเถอะ

311
00:21:04,348 --> 00:21:06,558
เธอจะไปไหนน่ะ ใช่ว่ามีงานให้ทำ

312
00:21:19,780 --> 00:21:23,283
ขณะที่เด็กๆ วัยเดียวกับเขาส่วนใหญ่กำลังจบมัธยม

313
00:21:23,367 --> 00:21:26,119
เข้าร่วมกองทัพ เริ่มงานใหม่

314
00:21:26,203 --> 00:21:29,039
เตรียมเข้ามหาวิทยาลัยวางแผนอนาคต

315
00:21:29,122 --> 00:21:32,501
ไปสังสรรค์กับเพื่อนๆตกหลุมรัก

316
00:21:33,502 --> 00:21:35,212
วอร์เรน เคฟต้องเข้าคุก

317
00:21:37,130 --> 00:21:38,882
ตอนนั้นเขาอายุ 17 ปี

318
00:21:40,133 --> 00:21:43,428
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษในขั้นตอนนี้ โปรดทำความเข้าใจ

319
00:21:43,512 --> 00:21:45,639
- ว่าคุณต้องทำตามคำสั่ง- สิบเจ็ดปี คิดดูสิ

320
00:21:45,722 --> 00:21:47,099
ห้ามใช้คำหยาบ

321
00:21:47,182 --> 00:21:48,767
ฉันจะยกเสื้อชั้นในของคุณขึ้น

322
00:21:48,851 --> 00:21:50,519
หน้าอกของคุณจะคล้อยลง

323
00:21:51,854 --> 00:21:55,899
ฉันเข้าใจความรู้สึกของเด็กที่ไร้ความผิด

324
00:21:56,525 --> 00:22:00,070
แต่ถูกทิ้งขว้างและจับโยนไปยังสถานที่ที่มีแต่ความมืด

325
00:22:02,489 --> 00:22:05,784
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันจึงเสียใจในเรื่องนี้อย่างสุดซึ้ง

326
00:22:07,035 --> 00:22:08,036
วอร์เรน เคฟ

327
00:22:10,122 --> 00:22:11,206
วอร์เรน เคฟ

328
00:22:14,293 --> 00:22:16,378
นักข่าวมาขอเข้าไปที่ระดับสอง

329
00:22:23,343 --> 00:22:26,263
ระดับสอง

330
00:22:34,938 --> 00:22:36,273
ขอบคุณที่ยอมพบฉัน

331
00:22:37,399 --> 00:22:39,318
แม่คุณบอกหรือเปล่าว่าฉันมาที่นี่ทำไม

332
00:22:40,068 --> 00:22:43,197
แกคือนักข่าวคนนั้น

333
00:22:44,781 --> 00:22:45,991
ฉันขอเขียนได้ไหม

334
00:22:47,951 --> 00:22:49,244
แกมาที่นี่ทำไม

335
00:22:50,037 --> 00:22:51,872
ฉันคิดว่าครั้งนี้ฉันจะช่วยคุณได้

336
00:22:52,581 --> 00:22:54,583
ฟังนะ อย่ามาตอแหล

337
00:22:55,918 --> 00:22:57,085
พูดความจริงมา

338
00:22:58,587 --> 00:22:59,713
- วอร์เรน ฟังนะ...- วอร์เรนเหรอ

339
00:23:01,882 --> 00:23:03,133
เรียกชื่อกันเลยเนี่ยนะ

340
00:23:06,220 --> 00:23:13,143
ฉันอยู่ในคุกที่เต็มไปตัวผู้ชายที่โกหกอยู่ทุกลมหายใจ...

341
00:23:14,311 --> 00:23:18,524
และฉันได้กลิ่นคำโกหกของแกก่อนที่แกจะพูดซะอีก

342
00:23:20,150 --> 00:23:21,568
แกมันตอแหลทั้งเพ

343
00:23:21,902 --> 00:23:23,570
ยังไงฉันก็มาที่นี่แล้ว

344
00:23:24,363 --> 00:23:25,697
ฉันชดเชยให้คุณได้

345
00:23:25,781 --> 00:23:26,782
จริงเหรอ

346
00:23:28,700 --> 00:23:30,244
และตอนนี้แกมาที่นี่...

347
00:23:31,495 --> 00:23:32,579
เพื่อสูบเลือดจากฉัน

348
00:23:35,582 --> 00:23:36,750
นังผีดิบ

349
00:23:40,879 --> 00:23:43,048
อีเห็บหมาสารเลว

350
00:23:46,385 --> 00:23:51,139
จ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ

351
00:23:53,058 --> 00:23:58,105
กระเทาะหน้าแม่ง

352
00:23:59,731 --> 00:24:03,777
ถ้าส่งเสียงร้อง ก็จับทำแกง

353
00:24:05,654 --> 00:24:11,159
จ้ำจี้มะเขือเปาะแปะ

354
00:24:13,370 --> 00:24:15,455
- จะไปไหนล่ะ- ผู้คุม

355
00:24:18,709 --> 00:24:20,252
หนีทำไม ป๊อปปี้

356
00:24:30,262 --> 00:24:33,098
บ้าจริง ให้ตายสิๆ

357
00:24:44,902 --> 00:24:47,446
คุณไม่ได้บอกฉันว่าลูกคุณเป็นไอ้คลั่งนาซี

358
00:24:51,617 --> 00:24:54,578
- มันสำคัญด้วยเหรอ- แน่นอน

359
00:24:56,330 --> 00:25:01,126
ผู้หญิงที่มีจิตใจสูงส่งยอมมองข้ามข้อเสียของศัตรู

360
00:25:01,210 --> 00:25:03,629
เพื่อพิสูจน์ว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์

361
00:25:04,213 --> 00:25:07,925
ฉันนึกพาดหัวข่าวออกเลยให้ตาย ฉันเห็นคนเอามาทำหนังด้วยซ้ำ

362
00:25:08,926 --> 00:25:11,261
- คุณโอเคไหมคะ- ขอไอติมอีกแท่งค่ะ

363
00:25:11,345 --> 00:25:13,222
- ได้สิ- ขอบคุณค่ะ

364
00:25:14,932 --> 00:25:20,938
ไม่ว่าคุณเห็นอะไรข้างในนั้นนั่นไม่ใช่ตัวตนของลูกชายฉัน

365
00:25:21,355 --> 00:25:22,814
อย่าทำตัวเป็นแม่พรรค์นั้น

366
00:25:23,232 --> 00:25:25,984
ลูกชายคุณถลำลึกอยู่กับกลุ่มคนที่โสมม

367
00:25:26,068 --> 00:25:30,072
ลูกชายฉันต้องเข้าคุกตั้งแต่ยังเด็ก

368
00:25:30,155 --> 00:25:32,574
บทความของคุณช่วยให้เขาเข้าไปอยู่ที่นั่น

369
00:25:32,658 --> 00:25:36,036
เขาไม่มีทางกลายเป็นแบบนั้นถ้าเขาไม่ถูกขัง

370
00:25:36,119 --> 00:25:37,162
คุณไม่มีทางรู้หรอก

371
00:25:37,246 --> 00:25:41,583
ฉันรู้ว่าคนเรามีปีศาจในตัวกันทุกคน

372
00:25:41,667 --> 00:25:44,837
และปีศาจของเขาถูกปล่อยออกมาตอนอยู่ในคุก

373
00:25:46,713 --> 00:25:48,966
ของฉันเกิดขึ้นตอนสูบบุหรี่เป็นครั้งแรก

374
00:25:49,550 --> 00:25:50,676
แล้วคุณล่ะ

375
00:25:51,301 --> 00:25:52,469
อะไรอยู่ข้างในนั้น

376
00:25:53,720 --> 00:25:58,016
ใช่ปีศาจของคุณหรือเปล่าที่ทำให้คุณทอดทิ้งเด็กชายตาดำๆ คนหนึ่ง

377
00:25:58,100 --> 00:26:00,143
ตลอดหลายปีมานี้

378
00:26:00,227 --> 00:26:02,187
แล้วจู่ๆ ก็มานั่งที่นี่ในวันนี้

379
00:26:02,271 --> 00:26:06,191
และตัดสินผู้ชายคนที่เขาถูกบีบบังคับให้เป็น

380
00:26:07,526 --> 00:26:10,946
ช่วยพาลูกชายฉันออกจากคุก

381
00:26:11,029 --> 00:26:14,366
เพื่อให้ฉันได้เจอเขาอีกครั้งข้างนอกนี่

382
00:26:14,449 --> 00:26:17,744
แล้วพระเจ้าอาจจะลืมว่าคุณเป็นคนบาป

383
00:26:19,246 --> 00:26:21,707
พระองค์อาจจะยอมให้ปีศาจของคุณสงบลง

384
00:26:28,046 --> 00:26:30,674
ดาวน์ทาวน์ โอ๊กแลนด์

385
00:26:30,757 --> 00:26:33,343
พาราเมาต์

386
00:26:33,427 --> 00:26:36,180
ฟ็อกซ์ โอ๊กแลนด์

387
00:26:36,263 --> 00:26:38,724
ไง ทุกคน จิมมี่ แจ็ค ดีใจที่ได้เจอ

388
00:26:40,559 --> 00:26:41,894
- ใช่ ดูดีแล้ว- ไง

389
00:26:41,977 --> 00:26:43,437
สุขสันต์วันเกิด

390
00:26:43,520 --> 00:26:44,897
- หวัดดี- หวัดดี

391
00:26:45,397 --> 00:26:47,024
ทำไมส่งข้อความมาน่าตกอกตกใจแบบนั้น

392
00:26:47,107 --> 00:26:49,693
ฉันมีเรื่องอยากให้เธอช่วยอยากได้คำแนะนำนิดหน่อย

393
00:26:50,319 --> 00:26:51,945
โอเค ดูดีแล้ว

394
00:26:52,029 --> 00:26:53,655
คุณโอเคนะ ดูดี เฮอร์บี้

395
00:26:57,659 --> 00:26:58,702
ง่ายจะตาย

396
00:26:59,328 --> 00:27:02,414
ก็เลิกทำพ็อดแคสต์เพื่อช่วยไอ้เฮงซวยคนนี้

397
00:27:02,497 --> 00:27:03,916
แค่นั้นเอง ง่ายๆ สบายๆ

398
00:27:03,999 --> 00:27:06,335
เดี๋ยวนะ ปกติเธอเป็นผู้ผดุงความยุติธรรมไม่ใช่เหรอ

399
00:27:06,418 --> 00:27:08,128
สวัสติกะเปลี่ยนทุกอย่าง

400
00:27:08,212 --> 00:27:10,255
ฉันทำนาบนหลังเด็กคนนั้น ดี

401
00:27:10,339 --> 00:27:12,216
และประเทศก็ทำนาบนหลังเราอีกทีแล้วยังไง

402
00:27:12,299 --> 00:27:14,009
รู้ไหมว่าฉันเกลียดอะไรในครอบครัวนี้

403
00:27:14,426 --> 00:27:16,470
คำตอบส่งเดชเวลาเจอเรื่องยากๆ

404
00:27:16,553 --> 00:27:19,556
พูดว่าร้ายครอบครัวตัวเองแต่เสียน้ำตาให้คนเหยียดผิวนั่นได้ไง

405
00:27:19,640 --> 00:27:22,184
ฉันเสียใจ ไม่ได้เสียน้ำตา

406
00:27:22,267 --> 00:27:23,435
โอเคไหม ฉันแค่...

407
00:27:24,228 --> 00:27:26,605
ฉันแค่รู้สึกผิดถ้าฉันมีส่วนให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น

408
00:27:26,688 --> 00:27:27,981
เพราะงี้ไงเราถึงมีพระเจ้า

409
00:27:29,483 --> 00:27:30,526
ฟังนะ เธออยากทำความดีใช่ไหม

410
00:27:30,609 --> 00:27:32,819
ใช้ความสามารถของเธอช่วยบุตชี่ออกจากเพลิแคนเบย์

411
00:27:32,903 --> 00:27:35,447
ทนายของเขาเมา ไม่มีพยาน

412
00:27:35,531 --> 00:27:36,532
โดนตั้งข้อหามั่วๆ

413
00:27:36,615 --> 00:27:38,700
แม่เขาตายระหว่างที่เขาอยู่ในคุก

414
00:27:38,784 --> 00:27:41,328
หรือช่วยญาติเราเองที่เธอไม่เคยไปเยี่ยม

415
00:27:41,620 --> 00:27:43,539
พวกเธอเถียงอะไรกัน

416
00:27:43,997 --> 00:27:45,040
ไงจ๊ะ คนดัง

417
00:27:45,457 --> 00:27:47,584
ฉันนึกว่าเธอสูงส่งเกินกว่าจะมาสุงสิงอยู่ในบาร์

418
00:27:47,668 --> 00:27:50,295
- ฉันไม่มีเวลาฟังคำไร้สาระ ลิเลียน- คำไร้สาระเหรอ

419
00:27:50,379 --> 00:27:52,756
ฉันแค่แวะมาบอกว่าเราพร้อมจะกินอาหารกันแล้ว

420
00:27:52,840 --> 00:27:54,049
กุ้งมังกรเพิ่งมาถึง

421
00:27:55,259 --> 00:27:58,220
นี่ มาดูมอเตอร์ไซค์ที่ฉันซื้อให้พ่อของเธอในวันเกิดเขาสิ

422
00:28:02,724 --> 00:28:04,142
ยอดรักของฉัน

423
00:28:04,226 --> 00:28:05,227
นี่ไง

424
00:28:06,311 --> 00:28:07,312
เธอชอบไหม

425
00:28:08,021 --> 00:28:09,106
พ่อฉันคงชอบแหละ

426
00:28:13,944 --> 00:28:15,028
ไม่เอาน่า

427
00:28:15,445 --> 00:28:18,532
เรามีครอบครัว เรามีเพลงเพราะๆ

428
00:28:18,615 --> 00:28:20,033
เรามีกุ้งมังกร

429
00:28:20,701 --> 00:28:22,494
และเรามีแม่เลี้ยงที่ละอ่อนกว่าเธอ

430
00:28:23,829 --> 00:28:25,205
เลิกพูดได้ละ

431
00:28:26,915 --> 00:28:28,834
ฉันคิดว่าเหมาะกับเขาแล้วล่ะ

432
00:28:35,507 --> 00:28:37,092
ระวังหน่อยจ้ะ ที่รัก ระวังหน่อย

433
00:28:39,761 --> 00:28:43,390
- ไง- ขอบคุณ

434
00:28:43,473 --> 00:28:44,474
นี่ของฟรีเหรอ

435
00:28:44,558 --> 00:28:45,684
ฟรีจ้ะ

436
00:28:46,518 --> 00:28:47,519
โอ้ พ่ออยู่นั่นเอง

437
00:28:47,603 --> 00:28:49,438
- เฮ้- ขอบคุณ ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง

438
00:28:49,521 --> 00:28:50,898
ไง ชรีฟ เป็นไงบ้าง

439
00:28:50,981 --> 00:28:52,482
พระเจ้าคุ้มครอง ลูกพี่

440
00:28:55,402 --> 00:28:57,571
โอ้ ให้ตายสิ

441
00:29:00,741 --> 00:29:02,492
ทำไมหัวเราะขนาดนั้น

442
00:29:03,869 --> 00:29:05,454
เดอะน็อค

443
00:29:06,121 --> 00:29:07,122
ดื่ม

444
00:29:10,042 --> 00:29:12,085
- เหล้าดี- ใช่เลย

445
00:29:14,129 --> 00:29:15,839
ผมเห็นละว่าคุณยังทำข่าวอยู่

446
00:29:16,340 --> 00:29:19,092
- คุณล่ะเป็นยังไงบ้าง มาร์คัส- ไม่ดีเท่าคุณหรอก

447
00:29:19,176 --> 00:29:22,304
บอกหน่อย เกิดอะไรขึ้นพยายามหลบหน้าผมเหรอ

448
00:29:22,387 --> 00:29:25,015
ผมอยู่ที่นี่ตั้งเกือบชั่วโมงคุณไม่มาทักผมเลย

449
00:29:25,098 --> 00:29:27,976
ไม่มีใครห่วงคุณหรอกภรรยาคุณไม่มาด้วยเหรอ

450
00:29:29,144 --> 00:29:30,604
คุณก็รู้ว่าผมหย่าแล้ว

451
00:29:31,021 --> 00:29:33,357
- ฉันไม่ได้ตามข่าวคุณนี่- อ้อเหรอ

452
00:29:34,316 --> 00:29:35,359
นี่ฟังนะ

453
00:29:35,442 --> 00:29:40,113
แม่คนเฉยเมย น้องคุณบอกผมว่าคุณกำลังคุ้ยคดีเก่าอยู่

454
00:29:40,531 --> 00:29:42,574
ถึงผมจะไม่ได้ทำงานที่กรมตำรวจแล้ว

455
00:29:42,658 --> 00:29:45,953
แต่ผมก็ยังทำงานสืบสวนให้พวกเขาอยู่บ้าง

456
00:29:46,036 --> 00:29:47,037
ได้ค่าจ้างเล็กๆ น้อยๆ

457
00:29:48,705 --> 00:29:51,208
- น้องฉันพูดมากไปแล้ว- ตั้งแต่เกิดนั่นแหละ

458
00:29:53,418 --> 00:29:55,671
แต่นั่นไม่เกี่ยวหรอก

459
00:29:55,754 --> 00:30:00,425
ฟังนะ ผมพูดจริงๆถ้าคุณต้องการอะไร อะไรก็ตาม...

460
00:30:01,009 --> 00:30:02,511
แค่บอกผมมา

461
00:30:05,055 --> 00:30:06,431
- ฉันโอเคค่ะ- อ้อ คุณโอเคแล้วเหรอ

462
00:30:06,515 --> 00:30:07,850
- ฉันโอเค- คุณโอเค

463
00:30:08,267 --> 00:30:10,060
- แน่ใจนะ- เธอโอเค

464
00:30:11,228 --> 00:30:13,522
อินแกรม โรดส์ สามีของป๊อปปี้

465
00:30:14,398 --> 00:30:16,984
ไง ลูกพี่ มาร์คัส คิลเลบริว

466
00:30:17,651 --> 00:30:19,027
แฟนเก่าของป๊อปปี้

467
00:30:19,820 --> 00:30:22,614
- เป็นห่วงพี่สาวฉันเสมอ- อ้อ อยู่นี่เอง

468
00:30:23,031 --> 00:30:24,533
ทักกันบ้างก็ดีนะ

469
00:30:24,867 --> 00:30:26,910
ถ้าผมทำอย่างนั้นผมก็ต้องเป็นห่วงคุณน่ะสิ

470
00:30:27,452 --> 00:30:29,872
- แล้วมันไม่ดีเหรอ- เธอไม่ยอมหยุด

471
00:30:31,957 --> 00:30:33,333
ขอให้สนุกกันนะครับ

472
00:30:35,419 --> 00:30:36,587
- ไงครับ- ไงคะ

473
00:30:38,255 --> 00:30:39,840
เธอนี่เล่นไปเรื่อยจริงๆ

474
00:30:41,258 --> 00:30:43,510
"ไง สนุกกันอยู่หรือเปล่า"

475
00:30:43,594 --> 00:30:45,846
พวกคุณร้องเพลงเพราะมากขอบคุณที่มาครับ

476
00:30:45,929 --> 00:30:47,181
สุขสันต์วันเกิดนะ พวก

477
00:30:47,598 --> 00:30:48,599
- ไง- ไงคะ

478
00:30:49,474 --> 00:30:51,518
เมื่อไหร่จะเชิญฉันกับลิเลียนไปชมบ้านหรูของเธอบ้างล่ะ

479
00:30:51,602 --> 00:30:53,520
โอ้ มาได้ทุกเมื่อเลยค่ะ พ่อ

480
00:30:54,563 --> 00:30:56,773
เฮ้ย ระวังหน่อยสิวะ

481
00:30:56,857 --> 00:30:58,192
- โทษที พวก- ไม่เป็นไรค่ะ พ่อ

482
00:30:58,275 --> 00:30:59,651
หนูไม่เป็นไร ใจเย็นๆ นะ

483
00:30:59,735 --> 00:31:02,654
"ใจเย็นๆ" เหรอแกเป็นใครถึงได้บังอาจมาสั่งฉัน

484
00:31:02,738 --> 00:31:03,822
พ่อคะ

485
00:31:03,906 --> 00:31:05,282
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหมคะ

486
00:31:05,365 --> 00:31:08,368
อีโง่คนนี้พยายามมาสั่งฉันว่าต้องทำอะไร

487
00:31:08,911 --> 00:31:11,830
โอเค ที่รัก ฉันจัดการเองไม่เป็นไรนะคะ

488
00:31:11,914 --> 00:31:14,124
เธอไปสนุกกับปาร์ตี้เถอะ

489
00:31:16,585 --> 00:31:17,711
เดี๋ยว จะไปไหนน่ะ

490
00:31:19,379 --> 00:31:20,881
ไปหาอะไรกินค่ะ

491
00:31:23,550 --> 00:31:24,635
ป๊อปปี้เหรอ

492
00:31:25,219 --> 00:31:26,220
ค่ะ พ่อ

493
00:31:26,303 --> 00:31:29,431
ฉันรู้เสมอว่าแกจะต้องหาทางทำลายทุกอย่าง

494
00:31:29,515 --> 00:31:32,309
เลือดแม่แกมันแรงกว่าเลือดฉันเป็นบ้ากันทั้งตระกูล

495
00:31:32,392 --> 00:31:34,061
โอเค เดี๋ยวนะ ตาแก่

496
00:31:34,144 --> 00:31:36,480
เขาจัดปาร์ตี้นี้ให้คุณ

497
00:31:36,897 --> 00:31:39,066
ทุกคนมาที่นี่เพื่อฉลองให้คุณนะคะ ที่รัก

498
00:31:39,733 --> 00:31:41,902
- โอเคไหม- จ้ะ ทูนหัว โอเค

499
00:31:42,444 --> 00:31:44,446
ไง ลูกรัก

500
00:31:44,530 --> 00:31:46,615
มานี่มา ขอพ่อหอมหน่อย

501
00:31:48,492 --> 00:31:49,826
ไปสนุกกับปาร์ตี้นะลูก

502
00:31:51,245 --> 00:31:53,455
- นั่งกับผมสิ ที่รัก- ได้สิคะ

503
00:31:56,291 --> 00:31:58,210
พ่อดูไม่ปกติ

504
00:31:59,711 --> 00:32:03,799
แวบหนึ่งเขาจำฉันไม่ได้ด้วยซ้ำเขาพูดสิ่งที่น่าชิงชังที่สุด

505
00:32:04,258 --> 00:32:06,176
พ่อคุณก็หัวร้อนง่ายอยู่แล้ว

506
00:32:06,510 --> 00:32:08,428
ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น

507
00:32:09,054 --> 00:32:10,347
คราวนี้แตกต่าง

508
00:32:12,349 --> 00:32:13,684
ลิเลียนไม่แปลกใจ

509
00:32:13,767 --> 00:32:16,562
รอให้ทุกคนสร่างเมาก่อน

510
00:32:16,645 --> 00:32:18,689
แล้วค่อยถามว่าพวกเขารู้อะไร

511
00:32:54,808 --> 00:32:55,976
เฮ้ น้าซูซาน

512
00:32:56,393 --> 00:32:57,811
ให้ตายสิ เลนี่

513
00:32:57,895 --> 00:33:00,314
ขอโทษค่ะ หนูใช้กุญแจตัวเอง

514
00:33:00,397 --> 00:33:01,773
ไม่ ไม่ต้องขอโทษหรอก

515
00:33:01,857 --> 00:33:04,985
แค่ส่งข้อความมาน้าจะได้รู้ว่าหลานจะอยู่ที่นี่

516
00:33:06,195 --> 00:33:07,196
เกิดอะไรขึ้น

517
00:33:10,282 --> 00:33:14,995
น้ารู้ใช่ไหมคะว่าทุกๆ สองสามปีจะมีผีป่าซาตานโผล่มา

518
00:33:15,078 --> 00:33:17,039
ถามเรื่องพ่อของหนู

519
00:33:18,916 --> 00:33:21,168
- ใครอีกล่ะ- ผู้หญิงคนนี้

520
00:33:21,793 --> 00:33:26,507
เธอโผล่มาที่บ้านของหนูทักเธอต่อหน้าอเล็กซ์กับเอลล่า

521
00:33:26,965 --> 00:33:29,051
- ใคร- ป๊อปปี้ พาร์เนลล์

522
00:33:29,384 --> 00:33:31,136
จำได้ไหมคะ เธอคือนักข่าวคนนั้น

523
00:33:31,220 --> 00:33:34,264
เธอเขียนบทความเยอะแยะเกี่ยวกับวอร์เรนลงในครอนิเคิล

524
00:33:34,681 --> 00:33:36,517
ตอนนี้เธอกำลังทำพ็อดแคสต์

525
00:33:36,600 --> 00:33:38,060
- หลานพูดไปว่าไง- ไม่ได้พูดค่ะ

526
00:33:38,143 --> 00:33:40,854
เพราะเราทุกคนไม่ควรพูดอะไรกับเธอ

527
00:33:43,232 --> 00:33:44,858
แต่หนูจำเป็นต้องคุยกับโจซี่

528
00:33:47,528 --> 00:33:49,530
น้าซื้อไอศกรีมมา

529
00:33:50,572 --> 00:33:52,407
น้าจำได้ว่ามันเคยแก้ไขได้ทุกอย่าง

530
00:33:52,491 --> 00:33:54,409
- รสมิ้นต์ชิพ เอาไหม- น้าซูซาน

531
00:33:54,493 --> 00:33:56,912
หนูต้องคุยกับโจซี่จริงๆ

532
00:33:57,538 --> 00:33:59,414
น้องสาวของหลานไม่อยากให้ใครรบกวน

533
00:33:59,498 --> 00:34:01,750
หนูรู้ค่ะเพราะอย่างนี้หนูเลยต้องคุยกับเธอ

534
00:34:02,167 --> 00:34:05,045
เพราะถ้าผู้หญิงคนนั้นไปหาเธอล่ะ

535
00:34:06,839 --> 00:34:10,050
ถ้าเป็นเรื่องฉุกเฉินน้าส่งข่าวถึงเธอได้

536
00:34:11,635 --> 00:34:14,137
ทุกอย่างจะเรียบร้อย น้าสัญญา

537
00:34:14,763 --> 00:34:17,431
อย่าให้ผู้หญิงคนนี้ทำลายสิ่งที่หลานลงมือลงแรงทำไปมากมาย

538
00:34:18,183 --> 00:34:19,601
หลานมาไกลขนาดนี้แล้ว

539
00:34:20,936 --> 00:34:21,937
โอเคนะ

540
00:34:23,397 --> 00:34:24,898
- รับปากน้าสิ- หนูรับปากค่ะ

541
00:34:45,460 --> 00:34:49,755
ใช่ปีศาจของคุณหรือเปล่าที่ทำให้คุณทอดทิ้งเด็กชายตาดำๆ คนหนึ่ง

542
00:34:49,840 --> 00:34:51,632
ตลอดหลายปีมานี้

543
00:34:56,429 --> 00:34:58,891
- อะไร- ช่างเถอะค่ะ ที่รัก

544
00:35:00,309 --> 00:35:02,394
- เกิดอะไรขึ้น- ไม่มีอะไร แค่...

545
00:35:03,478 --> 00:35:04,646
ไม่ บอกผมสิ

546
00:35:06,648 --> 00:35:07,900
ฉันพยายามไม่มากพอ

547
00:35:08,984 --> 00:35:10,235
เรื่องพ่อคุณเหรอ

548
00:35:11,195 --> 00:35:12,196
เปล่า

549
00:35:13,280 --> 00:35:14,615
เรื่องวอร์เรน เคฟ

550
00:35:15,699 --> 00:35:19,161
ที่รัก คุณจะโทษตัวเองในเรื่องนี้ไม่ได้ โอเคไหม

551
00:35:19,244 --> 00:35:21,747
คุณเขียนเรื่องราวเหล่านั้นจากสิ่งที่คุณรู้ในตอนนั้น

552
00:35:21,830 --> 00:35:23,665
และตอนนั้นคุณไม่รู้เรื่องคลิป

553
00:35:26,877 --> 00:35:27,961
แต่ฉันรู้ค่ะ

554
00:35:30,631 --> 00:35:33,050
ครั้งแรกที่ฉันหาข้อมูลเกี่ยวกับคดีของวอร์เรน ฉัน...

555
00:35:33,884 --> 00:35:37,846
ฉันได้ยินข่าวลือว่าเลนี่ถูกกำกับให้พูด

556
00:35:38,931 --> 00:35:41,850
มีข่าวลือเรื่องคลิปซึ่งฉันจะขุดคุ้ยต่อไปก็ได้

557
00:35:44,978 --> 00:35:46,188
คุณได้ยินข่าวตอนไหน

558
00:35:47,397 --> 00:35:49,316
ตอนที่กำลังเขียนบทความที่สอง

559
00:35:50,400 --> 00:35:51,860
ไม่เห็นเคยบอกผมเลย

560
00:35:51,944 --> 00:35:55,531
ตอนนั้นเรื่องที่ฉันเขียนกำลังได้รับความสนใจ

561
00:35:56,156 --> 00:35:59,785
ฉันรู้สึกว่ามันมีความหมายมีผลกระทบ

562
00:36:00,536 --> 00:36:02,371
มันเปิดโอกาสต่างๆ ให้แก่ฉัน

563
00:36:03,121 --> 00:36:07,459
แต่ทุกอย่างก็อิงจากความคิดที่ว่าวอร์เรนมีความผิด

564
00:36:08,836 --> 00:36:12,089
ฉันไม่ได้สนใจคลิปนั่นเลยว่าเป็นเรื่องจริงรึเปล่า

565
00:36:12,172 --> 00:36:14,967
- คุณปกปิดหลักฐานเหรอ- ไม่ ไม่อยู่แล้ว

566
00:36:15,050 --> 00:36:16,051
- ไม่- โอเค ไม่เป็นไร

567
00:36:16,134 --> 00:36:17,427
งั้นช่วยให้ผมเข้าใจหน่อย

568
00:36:17,511 --> 00:36:21,098
เพราะไม่ว่าคดีไหนก็มีข่าวลือเป็นล้านๆ

569
00:36:21,932 --> 00:36:23,600
คุณไว้ใจแหล่งข่าวเหรอ

570
00:36:23,684 --> 00:36:26,061
ฉันไม่เคยสืบเรื่องนี้เลย อินแกรม

571
00:36:26,687 --> 00:36:28,605
ฉันบอกตัวเองว่ามันไม่สำคัญหรอก

572
00:36:29,147 --> 00:36:31,859
แต่หน้าที่ของฉันคือต้องสืบทุกอย่าง

573
00:36:31,942 --> 00:36:33,277
ฉันเลือกที่จะไม่ทำ

574
00:36:35,445 --> 00:36:37,489
ฉันจะทำเฉยเป็นครั้งที่สองไม่ได้

575
00:36:39,575 --> 00:36:40,576
คุณทำได้

576
00:36:40,659 --> 00:36:42,953
อินแกรม ฉันทำไม่ได้

577
00:36:48,333 --> 00:36:50,586
แดนขัง เอ

578
00:36:52,671 --> 00:36:55,340
คิดว่าฉันจะเชื่อไอ้รอยสักน่าสมเพชบนแขนของคุณเหรอ

579
00:36:57,009 --> 00:37:00,804
คิดเหรอว่าฉันจะเชื่อว่าเด็กขี้กลัวตัวผอมๆ จากเมนโลพาร์ค

580
00:37:00,888 --> 00:37:05,517
คนที่ไม่มีเพื่อนสักคนจะเชื่อเรื่องนั้นตั้งแต่วันแรกที่มาถึงคุก

581
00:37:08,353 --> 00:37:11,940
คุณเข้ากลุ่มเพราะจะได้ไม่ต้องเป็นนางบำเรอของใคร

582
00:37:13,317 --> 00:37:16,653
ฉันพนันว่าพวกเขาผลัดกันตุ๋ยคุณเหมือนกับสับไพ่

583
00:37:16,737 --> 00:37:18,739
เจาะตูดคุณเหมือนกับเจาะหมากฝรั่ง

584
00:37:20,532 --> 00:37:26,163
ถ้าไม่อยากโดนแบบนั้นอีกเราก็เริ่มงานกันดีกว่า

585
00:37:35,172 --> 00:37:36,590
แม่คุณกำลังจะตาย

586
00:37:43,722 --> 00:37:44,723
อ้อเหรอ

587
00:37:47,559 --> 00:37:48,769
แม่ฉันเป็นไร

588
00:37:48,852 --> 00:37:50,938
- เล่าเรื่องครอบครัวเบอร์แมนมาก่อน- ไปตายซะ

589
00:37:51,021 --> 00:37:52,481
อยากโกรธก็ตามใจ

590
00:37:56,360 --> 00:37:57,611
อยากโกรธก็ตามสบาย

591
00:37:57,694 --> 00:38:00,405
แต่เธอจะไม่บอกคุณหรอกและเธออาจไม่มาที่นี่อีก

592
00:38:01,782 --> 00:38:04,117
จากนั้นเธอก็จะตายไปโดยที่คุณไม่ได้เห็นหน้าเธออีกเลย

593
00:38:06,870 --> 00:38:09,331
ทำไมมีรอยนิ้วมือของคุณทั่วบ้านหลังนั้น

594
00:38:11,041 --> 00:38:13,502
ฉันเคยไป "ล่า" ที่บ้านเบอร์แมน

595
00:38:24,471 --> 00:38:25,472
"ล่า" เหรอ

596
00:38:26,390 --> 00:38:28,725
เรื่องโง่ๆ ของเด็กวัยรุ่น

597
00:38:30,269 --> 00:38:36,191
นังคนแม่ แอริน เบอร์แมนทำท่าเหมือนตัวเองวิเศษวิโสกว่าใคร

598
00:38:36,275 --> 00:38:37,526
แต่ฉันรู้

599
00:38:38,569 --> 00:38:42,739
ใครๆ ก็รู้ว่านางเล่นยา

600
00:38:43,282 --> 00:38:45,868
ฉันไปที่นั่นเพื่อหายา

601
00:38:47,786 --> 00:38:48,954
ทั่วบ้าน

602
00:38:49,371 --> 00:38:50,414
แค่นั้นแหละ

603
00:38:54,293 --> 00:38:57,045
ฉันตรงไปที่ตู้เก็บยา

604
00:39:23,155 --> 00:39:27,492
รอยนิ้วมือฉันอยู่ที่นั่นเพราะฉันไปล่า

605
00:39:35,834 --> 00:39:38,086
โจซี่ นั่นเธอเหรอ

606
00:39:39,171 --> 00:39:40,756
กลับไปนอนซะ เลนี่

607
00:39:49,598 --> 00:39:53,018
ฉันได้สิ่งที่ฉันตามหาก็เลยออกจากที่นั่น

608
00:40:05,697 --> 00:40:09,243
คุณไปที่นั่นเพื่อขโมยยาแค่นั้นเหรอ

609
00:40:09,326 --> 00:40:11,578
ก็บอกแล้วว่าไปล่า

610
00:40:13,997 --> 00:40:16,792
แล้วคุณได้ "ล่า"ในคืนที่เกิดฆาตกรรมรึเปล่า

611
00:40:22,798 --> 00:40:23,882
เปล่า

612
00:40:27,845 --> 00:40:31,473
จำได้ไหมที่คุณบอกว่าผู้ชายที่นี่หายใจเข้าออกเป็นคำโกหก

613
00:40:34,726 --> 00:40:37,020
ฉันเป็นนักข่าวมานานกว่า 20 ปี

614
00:40:37,104 --> 00:40:38,981
ดังนั้นฉันเองก็จับโกหกเป็น

615
00:40:40,065 --> 00:40:41,692
คุณไม่ได้พูดความจริงกับฉัน

616
00:40:43,360 --> 00:40:44,945
แม่คุณเป็นมะเร็งปอด

617
00:40:45,028 --> 00:40:47,865
หมอบอกว่าเธออยู่ได้อีกหกเดือนเมื่อสี่เดือนที่แล้ว

618
00:41:01,795 --> 00:41:04,214
มีอะไรอีกไหมที่อยากจะบอกฉัน

619
00:41:09,094 --> 00:41:11,096
คุณจะช่วยผมออกไปจากที่นี่เหรอ

620
00:41:17,811 --> 00:41:19,813
ถ้าคุณรับปากว่าจะพูดความจริง

621
00:41:23,025 --> 00:41:24,026
ตกลง

622
00:41:27,487 --> 00:41:31,408
ฉันแค่อยากบอกอะไรให้ชัดเจนก่อนที่เราจะเริ่มเรื่องนี้กัน

623
00:41:33,160 --> 00:41:38,165
ถ้าคุณพูดอะไรที่เป็นการเหยียดผิวต่อหน้าฉันอีก

624
00:41:38,248 --> 00:41:41,502
ฉันจะปล่อยให้คุณตายอยู่ในนี้โดยไม่ได้เห็นหน้าแม่อีกเลย

625
00:41:42,211 --> 00:41:43,420
เข้าใจไหม

626
00:41:50,344 --> 00:41:51,929
ฉันอยากได้ยินคุณพูดออกมา

627
00:41:53,764 --> 00:41:55,057
เข้าใจ

628
00:41:56,558 --> 00:41:57,559
โอเค

629
00:42:01,897 --> 00:42:03,398
ผมชื่อวอร์เรน เคฟ

630
00:42:03,482 --> 00:42:08,487
ผมอยู่ที่เรือนจำซานเควนตินตั้งแต่ฤดูร้อนปี 2000

631
00:42:08,570 --> 00:42:11,657
สำหรับข้อหาฆาตกรรมเพื่อนบ้านชัค เบอร์แมน

632
00:42:11,740 --> 00:42:13,575
ชื่อ วอร์เรน เคฟตอนที่หนึ่ง - "ปีศาจ"

633
00:42:13,867 --> 00:42:16,870
ทุกสัปดาห์ฉันจะมีเรื่องมาเล่าให้คุณฟัง

634
00:42:17,913 --> 00:42:19,206
ฉันสัมภาษณ์ผู้คน

635
00:42:19,289 --> 00:42:21,542
ไม่มีเรื่องไหนเกี่ยวกับฉันเลย

636
00:42:22,584 --> 00:42:24,002
แต่ครั้งนี้จะแตกต่าง

637
00:42:24,086 --> 00:42:25,546
ทบทวนใหม่ป๊อปปี้ พาร์เนลล์

638
00:42:26,046 --> 00:42:29,091
- สายด่วน มีเหตุฉุกเฉินอะไรครับ- ฉัน ฉัน...

639
00:42:29,174 --> 00:42:31,802
- ฮัลโหล- ฉัน ฉันไม่รู้ ฉันคิดว่า...

640
00:42:31,885 --> 00:42:33,303
คุณครับ มีเรื่องฉุกเฉินอะไรครับ

641
00:42:33,387 --> 00:42:35,472
เขาตายแล้วๆ

642
00:42:35,556 --> 00:42:38,225
พ่อ ไม่นะ ได้โปรด ไม่นะ

643
00:42:40,018 --> 00:42:41,436
สิบเก้าปีก่อน

644
00:42:41,520 --> 00:42:44,189
นักเขียนชื่อดังในย่านเบย์แอเรียชื่อชัค เบอร์แมนถูกฆาตกรรม

645
00:42:44,273 --> 00:42:46,608
ถูกฆ่าในบ้านของตัวเองขณะที่ภรรยากับลูกสาวหลับอยู่...

646
00:42:46,692 --> 00:42:51,405
ทุกคนจับจ้องไปที่เพื่อนบ้านวัย 16ของเบอร์แมน ชื่อวอร์เรน เคฟ

647
00:42:51,488 --> 00:42:52,489
คืนที่เกิดเหตุฆาตกรรม

648
00:42:52,573 --> 00:42:55,450
คุณเห็นคนที่กระโดดข้ามรั้วหรือเปล่า

649
00:42:55,534 --> 00:42:56,743
คิดว่าเห็นค่ะ

650
00:42:57,286 --> 00:42:58,745
ผมไม่รู้ว่าเลนี่โกหกทำไม

651
00:43:02,457 --> 00:43:03,792
และนั่นคือตอนที่ฉันเข้ามา

652
00:43:03,876 --> 00:43:09,339
ป๊อปปี้ พาเนลล์เขียนให้ผมเป็นฆาตกรโรคจิตผู้มีอภิสิทธิ์

653
00:43:09,423 --> 00:43:13,677
ฉันช่วยให้วอร์เรนต้องติดคุกเพราะบทความชุดที่ชื่อว่า

654
00:43:13,760 --> 00:43:15,512
"ประวัติของปีศาจ"

655
00:43:15,596 --> 00:43:17,222
คณะลูกขุนได้พิจารณาแล้ว...

656
00:43:17,306 --> 00:43:20,767
วอร์เรนถูกตัดสินให้ติดคุกตลอดชีวิตโดยไม่ได้รับทัณฑ์บน

657
00:43:21,351 --> 00:43:24,938
ในคุกมีคนบริสุทธิ์ไหม

658
00:43:26,398 --> 00:43:30,110
และฉันหรือเปล่า...ที่ทำให้เขาเจอข้อหานั้น

659
00:43:31,820 --> 00:43:37,492
ฉันชื่อป๊อปปี้ พาเนลล์และฉันอยากให้คุณทบทวนใหม่ค่ะ