1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

3
00:01:03,791 --> 00:01:05,333
โหรชรา

4
00:01:06,375 --> 00:01:11,208
เจ้าใช่ไหม
ที่แพร่คำทำนายไร้มูลออกไปจนทั่ว

5
00:01:14,458 --> 00:01:16,750
มากันพร้อมหน้าเยี่ยงนี้

6
00:01:18,041 --> 00:01:21,291
คงจะกลัวกันจนตัวสั่นเลยสิท่า

7
00:01:22,958 --> 00:01:29,125
เพราะคำทำนายของข้านั้น
เป็นจริงอยู่ทุกส่วน

8
00:01:30,583 --> 00:01:34,000
เมื่อใดที่คำทำนายสัมฤทธิ์ผล

9
00:01:34,875 --> 00:01:39,166
ความมืดมิดที่ปกคลุมรามเทพนคร

10
00:01:39,916 --> 00:01:42,125
ก็จะแตกสลายมลายไป!

11
00:01:42,208 --> 00:01:43,333
หุบปาก!

12
00:01:44,208 --> 00:01:47,750
เบื้องหน้าท่านจ้าว เจ้ายังกล้าอีกเหรอ

13
00:01:47,833 --> 00:01:52,750
ขอให้ชาวรามเทพนครที่ก้มหน้ารับกรรมอยู่

14
00:01:53,333 --> 00:01:54,500
จงฟัง

15
00:01:55,458 --> 00:01:59,875
จะมีบุรุษหนุ่มผู้มากด้วยบุญญา

16
00:02:00,583 --> 00:02:05,291
ถือกำเนิดมาใต้ราชาฤกษ์ปีมะเส็ง

17
00:02:05,833 --> 00:02:10,458
ผู้จะสามารถใช้ศาสตร์และศิลป์ของมวยไทย

18
00:02:10,583 --> 00:02:12,208
ข้าบอกให้หุบปาก!

19
00:02:12,416 --> 00:02:15,625
หลอมรวมกับศาสตราวุธทั้งเก้าแล้วไซร้

20
00:02:15,833 --> 00:02:18,500
เมื่อนั้น

21
00:02:19,125 --> 00:02:22,666
เหล่ายักษาวงศ์จักถึงกาลบรรลัย

22
00:02:24,458 --> 00:02:26,250
และความเป็นไทจะบังเกิด

23
00:02:26,708 --> 00:02:32,333
แก่รามเทพนคร!

24
00:03:55,625 --> 00:03:56,458
หลวงเรือง!

25
00:04:04,583 --> 00:04:07,708
มอบศาสตราวุธมา

26
00:05:48,041 --> 00:05:52,833
รามเทพ อาณาจักรอันยิ่งใหญ่แต่โบราณ
ที่มีตำนานเล่าว่า

27
00:05:53,208 --> 00:05:55,916
ถูกสร้างขึ้นด้วยมวยไทยและอาวุธศักดิ์สิทธิ์

28
00:05:56,916 --> 00:05:59,916
หลายร้อยปีที่มีแต่ความรุ่งเรืองและสงบสุข

29
00:06:01,166 --> 00:06:03,958
จนกระทั่งท้าวเทหะยักษา

30
00:06:04,750 --> 00:06:06,958
จ้าวแห่งหมู่ยักษ์จากกรุงคีรีกัณฑ์

31
00:06:07,041 --> 00:06:13,375
เคลื่อนทัพเข้ายึดครองดินแดนต่างๆ
เริ่มจากทางเหนือผ่านอาณาจักรของเหล่าวานร

32
00:06:13,833 --> 00:06:16,833
ลงมาถึงใจกลางรามเทพนครได้ในที่สุด

33
00:06:18,375 --> 00:06:20,500
ทั่วแผ่นดินลุกเป็นไฟ

34
00:06:20,583 --> 00:06:22,750
ทั้งกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์

35
00:06:22,833 --> 00:06:28,333
ถูกนำไปคุมขังยังคุกใต้ดินลึกเจ็ดชั้น
เพื่อมิให้ผู้ใดคิดต่อต้าน

36
00:06:31,000 --> 00:06:34,541
หลายสิบปีที่ชาวรามเทพต้องทนทุกข์ทรมาน

37
00:06:35,500 --> 00:06:41,458
พลันเกิดคำทำนายของโหรหลวงผู้หยั่งรู้ดินฟ้า
ถึงบุรุษผู้จะมากอบกู้อาณาจักรได้

38
00:06:43,000 --> 00:06:47,083
ท้าวเทหะยักษาจึงสั่ง
ให้กวาดล้างสำนักมวยไทยทั้งน้อยใหญ่

39
00:06:47,958 --> 00:06:52,208
จับตัวเด็กชายทุกคน
ที่ถือกำเนิดใต้ฤกษ์คำทำนายมาจองจำไว้

40
00:06:53,083 --> 00:06:56,833
และค้นหาศาสตราวุธคู่บ้านคู่เมือง
เพื่อทำลายทิ้งเสีย

41
00:06:58,250 --> 00:07:02,625
แต่จมื่นพันธ์วรเดช ข้าหลวงเก่า
ได้ลอบเข้าไปในท้องพระคลังหลวง

42
00:07:03,500 --> 00:07:05,708
นำศาสตราวุธในตำนานออกมาได้สำเร็จ

43
00:07:07,000 --> 00:07:10,125
และเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

44
00:07:47,208 --> 00:07:50,500
9 ศาสตรา

45
00:10:11,916 --> 00:10:12,791
จ้า

46
00:10:18,000 --> 00:10:20,541
อ้าวๆ ตื่นเลยเว้ย อ๊อด

47
00:10:21,083 --> 00:10:23,583
เร็วๆ เดี๋ยวแลกกับใครเขาไม่ทันหรอก

48
00:10:24,083 --> 00:10:26,041
วันนี้ข้ามีสมุนไพรจ้า

49
00:10:26,541 --> 00:10:29,583
แก้ลม แก้ไข้ ขับกระดุมพิษ

50
00:10:30,291 --> 00:10:31,666
มีใครอยากจะแลกไหม

51
00:10:31,750 --> 00:10:32,583
อ๊อด!

52
00:10:36,458 --> 00:10:39,000
มูซุ วันนี้เจ้าไม่ได้กินข้าหรอก

53
00:10:40,333 --> 00:10:43,041
นั่น หลวงพ่อสินมา

54
00:10:43,166 --> 00:10:44,416
เจริญพรนะโยม

55
00:10:47,083 --> 00:10:48,583
วันนี้ไม่ได้กินข้าหรอก

56
00:10:49,000 --> 00:10:51,541
เป็นไง อิ่มเลยล่ะสิ

57
00:10:55,041 --> 00:10:56,541
อะไรกัน อะไร

58
00:11:05,333 --> 00:11:08,916
ตาใบ้ อยากมีเรื่องกับข้าเหรอ
ข้าเป็นมวยนะ

59
00:11:11,208 --> 00:11:14,666
ตอนแกล้งคนอื่นเขาก็เจ็บแบบนี้แหละ

60
00:11:19,958 --> 00:11:25,333
วันนี้เอ็งคงฝึกสมาธิไม่ทันแล้ว รีบไปเถอะ

61
00:11:25,875 --> 00:11:28,541
ข้าสัญญาว่าพรุ่งนี้ข้าจะไม่มาสายขอรับ

62
00:11:28,708 --> 00:11:30,291
- หลวงพ่อ
- ปล่อยข้าลงไปที

63
00:11:31,958 --> 00:11:33,083
ปล่อยข้าลง

64
00:11:35,375 --> 00:11:36,375
เจ็บนะ

65
00:12:17,541 --> 00:12:19,541
เถลไถลจนมาสายอีกแล้วนะ อ๊อด

66
00:12:21,750 --> 00:12:25,041
เดี๋ยวต้มยาให้พ่อเสร็จแล้ว
ข้าจะรีบออกไปฝึกกับพ่อเฒ่าเลยจ้ะ

67
00:12:33,916 --> 00:12:36,000
นี่ยังไม่มีใครตอบสารกลับมาเลยเหรอจ๊ะ พ่อ

68
00:12:36,250 --> 00:12:37,208
ไม่ต้องถาม

69
00:12:38,708 --> 00:12:40,208
หน้าที่ของเอ็งคือการฝึก

70
00:12:41,250 --> 00:12:43,666
แล้วครั้งหน้า อย่าให้ข้าเห็นว่าสายอีก

71
00:12:47,458 --> 00:12:49,750
เอ็งรีบไปเถอะ อย่าปล่อยให้พ่อเฒ่ารอ

72
00:13:45,833 --> 00:13:46,666
พ่อเฒ่า

73
00:13:47,166 --> 00:13:49,166
มันไม่ใช่อย่างที่ข้าเคยฝึกนี่!

74
00:14:08,333 --> 00:14:09,583
ไม่!

75
00:14:16,541 --> 00:14:18,250
เอ็งฝันเรื่องเดิมอีกแล้วรึ

76
00:14:33,000 --> 00:14:38,083
ข้าเองก็เห็นแก่ตัว ไม่เคยบอกว่า
ทำไมถึงให้เอ็งต้องฝึกหนักขนาดนี้

77
00:14:39,416 --> 00:14:40,583
ไม่เลยจ้ะพ่อ

78
00:14:41,625 --> 00:14:43,125
ข้าก็แค่เหนื่อยและล้าเท่านั้น

79
00:14:44,333 --> 00:14:46,291
ข้ารู้ว่าพ่อก็คงมีเหตุผล

80
00:14:46,500 --> 00:14:51,000
หรือเอ็งไม่อยากรู้เหตุ
ที่ทำให้ฝันร้ายซ้ำๆ แบบนั้นทุกคืน

81
00:14:51,791 --> 00:14:53,041
มันเกี่ยวกันรึ

82
00:14:55,333 --> 00:14:58,666
เราทั้งสองเป็นชาวรามเทพนคร

83
00:14:59,333 --> 00:15:01,791
ที่รอดพ้นจากการตามล่าของพวกยักษ์มาได้

84
00:15:03,125 --> 00:15:05,833
โชคดีที่พ่อเฒ่าผู้ช่วยชีวิตเราเอาไว้นั้น

85
00:15:06,375 --> 00:15:08,083
เป็นถึงครูมวยอันดับหนึ่ง

86
00:15:09,083 --> 00:15:11,000
เขายินยอมรับเอ็งเป็นศิษย์

87
00:15:11,791 --> 00:15:14,500
ทั้งๆ ที่ปฏิญาณว่าจะไม่สอนใครอีกตลอดชีวิต

88
00:15:16,250 --> 00:15:17,875
เอ็งจึงได้ฝึกมวยไทย

89
00:15:19,416 --> 00:15:23,125
แต่ก็คงอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าแค่ป้องกันตัว

90
00:15:24,583 --> 00:15:26,375
ทำไมต้องฝึกหนักถึงเพียงนี้

91
00:15:28,041 --> 00:15:31,000
วันนี้คงถึงเวลาที่ข้าจะได้เล่าความจริงทั้งหมด

92
00:15:33,666 --> 00:15:34,500
ตามข้ามาสิ

93
00:15:47,625 --> 00:15:51,666
เรื่องราวทุกอย่างเริ่มต้นจากสิ่งนี้

94
00:15:54,166 --> 00:15:55,500
สิ่งนี้คืออะไรจ๊ะพ่อ

95
00:15:57,708 --> 00:15:59,250
เก้าศาสตรา

96
00:16:00,583 --> 00:16:02,500
อาวุธศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง

97
00:16:05,208 --> 00:16:09,500
สิ่งนี้เมื่อผสานกับมวยไทย
ที่ใช้โดยบุรุษตามคำทำนายแล้ว

98
00:16:10,833 --> 00:16:15,083
จะช่วยกอบกู้อาณาจักรรามเทพ
ให้เป็นอิสระจากพวกยักษ์ได้

99
00:16:17,666 --> 00:16:19,416
ภารกิจของข้าตอนนั้นคือ

100
00:16:20,041 --> 00:16:22,125
การลอบเข้าไปสู่ใจกลางพระราชวัง

101
00:16:23,416 --> 00:16:26,541
เพื่อนำศาสตราวุธนี้ออกมาก่อนจะถูกทำลาย

102
00:16:27,666 --> 00:16:32,083
ข้าใช้ทางลับใต้วัง
หลบหนีจนมาปรากฏขึ้นที่บ้านฆ้องเหล็ก

103
00:16:32,958 --> 00:16:35,083
และพบกับพ่อแม่ที่แท้จริงของเอ็ง

104
00:16:37,083 --> 00:16:42,041
พวกเขาเอาชีวิตเข้าแลก
เพื่อช่วยข้าให้รอดพ้นจากการตามล่าของพวกยักษ์

105
00:16:42,583 --> 00:16:45,083
โดยฝากฝังเอ็งไว้ก่อนจะสิ้นใจ

106
00:16:47,458 --> 00:16:49,625
ชายหญิงสองคนที่เอ็งเห็นในฝันนั่นแหละ

107
00:16:51,666 --> 00:16:55,041
เราถูกไล่ล่าจนเกือบเอาชีวิตไปทิ้งที่ผาซ่อนตะวัน

108
00:16:56,958 --> 00:17:02,625
เหตุการณ์ในครานั้นทำให้เส้นประสาทของข้า
ขาดสะบั้น จนเป็นอัมพาตไปครึ่งตัว

109
00:17:04,333 --> 00:17:09,208
ข้าพยายามใช้เหยี่ยวอาคมติดต่อกับ
พี่น้องกองกำลังกอบกู้อาณาจักร

110
00:17:10,333 --> 00:17:11,541
แต่ดูจะไม่เป็นผล

111
00:17:12,875 --> 00:17:17,458
ดังนั้น ข้าจึงคาดหวัง
ให้เอ็งสืบทอดภารกิจนี้แทนข้า

112
00:17:18,708 --> 00:17:20,166
ภารกิจอะไรหรือพ่อ

113
00:17:20,875 --> 00:17:23,000
นำศาสตราวุธไปยังคุกใต้ดิน

114
00:17:23,500 --> 00:17:25,291
มอบให้กับพระราชโอรส

115
00:17:25,916 --> 00:17:28,875
เพื่อใช้กอบกู้รามเทพนครตามคำทำนาย

116
00:17:31,541 --> 00:17:34,041
แต่ข้าคงมอบหมายสิ่งที่ใหญ่เกินตัวให้กับเอ็ง

117
00:17:36,125 --> 00:17:39,250
ร่างกายของเอ็งอ่อนแอเกินจะฝึก

118
00:17:41,083 --> 00:17:45,208
จิตใจของเอ็งอ่อนโยนเกินจะรับแรงกดดัน

119
00:17:47,125 --> 00:17:49,625
เอ็งอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อภารกิจนี้

120
00:18:06,000 --> 00:18:07,291
เพิ่มลูกมะพร้าวเลยจ้ะ พ่อเฒ่า

121
00:18:21,750 --> 00:18:23,416
ในการเดินทางของเอ็ง

122
00:18:23,500 --> 00:18:26,791
จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคและภยันตรายมากมาย

123
00:18:27,666 --> 00:18:29,791
ร่างกายและจิตใจจึงต้องพร้อม

124
00:18:34,333 --> 00:18:38,166
วิชามวยไทยที่พ่อเฒ่าสอนนั้นเป็นหนึ่งในแผ่นดิน

125
00:18:39,250 --> 00:18:41,166
ขอให้เอ็งจงตั้งใจฝึกฝน

126
00:18:50,458 --> 00:18:51,541
จระเข้ฟาดหาง

127
00:18:52,500 --> 00:18:55,208
กวางสะบัดหน้า ตาแก่ตีชุด

128
00:18:55,875 --> 00:18:56,875
มุดบาดาล

129
00:19:04,958 --> 00:19:06,125
สลับฟันปลา

130
00:19:07,000 --> 00:19:08,166
พาชีสะบัดย่าง

131
00:19:10,083 --> 00:19:11,000
หนุมานถวายแหวน

132
00:19:12,500 --> 00:19:13,708
สู่แดนนาคา

133
00:19:15,958 --> 00:19:17,208
ฤาษีบดยา

134
00:19:23,458 --> 00:19:24,916
ป้องปัดปิดเปิด

135
00:19:26,291 --> 00:19:27,458
จากรับสู่รุก

136
00:19:28,000 --> 00:19:29,083
จากรุกสู่ฆาต

137
00:19:29,708 --> 00:19:34,125
จะสำเร็จได้นั้น เอ็งต้องฝึกใจให้สุขุม เยือกเย็น

138
00:19:34,500 --> 00:19:35,791
มีไหวพริบและปัญญา

139
00:19:49,541 --> 00:19:51,541
ร่างเป็นที่อยู่อาศัยของจิต

140
00:19:52,416 --> 00:19:53,500
เมื่อเอ็งเจ็บ

141
00:19:54,291 --> 00:19:58,083
ร่างเท่านั้นที่เจ็บ หาใช่จิตไม่

142
00:19:58,416 --> 00:20:03,000
เมื่อจิตของเอ็งสงบ เป็นสมาธิ เมื่อนั้น

143
00:20:03,500 --> 00:20:08,750
ความเจ็บปวดจะเป็นแค่ธุลีที่เปื้อนฝ่าเท้าเท่านั้น

144
00:20:09,666 --> 00:20:13,208
และเมื่อใดที่กายเอ็งพร้อม ใจเอ็งพร้อมแล้ว

145
00:20:14,083 --> 00:20:15,541
เมื่อถึงคราวคับขัน

146
00:20:16,333 --> 00:20:19,333
หากเอ็งมีศรัทธาเพียงพอ บางที

147
00:20:20,208 --> 00:20:23,458
ศาสตราวุธอาจจะให้เอ็งหยิบยืมพลังก็เป็นได้

148
00:20:25,083 --> 00:20:26,500
จงจำไว้ อ๊อด

149
00:20:27,291 --> 00:20:29,708
ปาฏิหาริย์ก่อเกิดจากศรัทธา

150
00:20:38,291 --> 00:20:44,083
สุดท้ายศัตรูที่กล้าแข็งที่สุดก็คือใจของตนเอง

151
00:21:25,625 --> 00:21:27,375
การรอคอยของข้า

152
00:21:28,208 --> 00:21:29,708
ไม่สูญเปล่าจริงๆ

153
00:21:37,208 --> 00:21:39,125
ที่แท้ก็มาอยู่ไกลถึงขนาดนี้นี่เอง

154
00:21:40,125 --> 00:21:42,208
ถึงเล็ดรอดสายตาของพวกยักษ์ไปได้

155
00:21:43,416 --> 00:21:44,958
แล้วพี่พันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

156
00:21:59,708 --> 00:22:01,166
เรื่องมันเป็นฉะนี้เองรึ

157
00:22:02,791 --> 00:22:05,291
หลังจากเหตุการณ์ที่ผาซ่อนตะวัน

158
00:22:05,791 --> 00:22:09,625
เทหะยักษานำกำลังมาตีค่ายเราจนแตกพ่าย

159
00:22:10,208 --> 00:22:12,250
พี่น้องล้มตายกันเกลื่อนกลาด

160
00:22:13,250 --> 00:22:17,916
พวกเราย้ายฐานที่มั่นหนีพวกยักษ์
จึงไม่ได้รับข่าวสารจากท่านอีกเลย

161
00:22:18,791 --> 00:22:22,500
โชคดีที่ข้าสังหรณ์ใจย้อนกลับไปจึงได้รับข้อความ

162
00:22:23,791 --> 00:22:27,791
พี่พัน กองกำลังของเราพร้อมแล้วที่จะทำการต่อ

163
00:22:28,375 --> 00:22:30,166
รอเพียงเรากลับไปด้วยกัน

164
00:22:32,500 --> 00:22:36,708
สภาพร่างกายของข้าตอนนี้
รังแต่จะเป็นภาระเปล่าๆ

165
00:22:38,500 --> 00:22:40,041
คงต้องฝากฝังเอ็งแล้วล่ะ

166
00:22:44,625 --> 00:22:46,375
ส่วนเจ้าหนุ่มที่พี่ชุบเลี้ยงขึ้นมา

167
00:22:46,958 --> 00:22:51,583
ฟังดูแล้วมีดวงชะตาอาภัพยิ่งนัก
ท่านจะให้ไปเสี่ยงชีวิตอีกรึ

168
00:22:52,333 --> 00:22:56,750
กิจนี้ใหญ่หลวงเกินกว่า
เด็กหนุ่มไม่ประสีประสาอะไรจะจัดการอยู่แล้ว

169
00:22:57,500 --> 00:23:00,041
ไว้เป็นหน้าที่ของทหารหาญอย่างพวกเราเถิด

170
00:23:00,458 --> 00:23:01,291
พี่พัน

171
00:23:07,416 --> 00:23:11,541
ข้าจะได้ไม่ผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อแม่มัน

172
00:23:15,500 --> 00:23:21,500
พี่พัน พี่จะว่าอะไรไหม
ถ้าข้าจะขอรับมอบศาสตราวุธจากพี่ตอนนี้เลย

173
00:23:21,833 --> 00:23:24,500
ข้าอยากรีบสานต่อภารกิจนี้ให้เร็วที่สุด

174
00:23:25,500 --> 00:23:26,541
ไม่ต้องรีบร้อน

175
00:23:28,625 --> 00:23:32,041
รอจนพี่น้องคนอื่นๆ ติดต่อกลับมาว่า
พร้อมจะมารับเอ็ง

176
00:23:33,125 --> 00:23:34,541
แล้วข้าจึงจะมอบให้

177
00:23:54,500 --> 00:23:58,083
ตลอดชีวิตข้าถูกฝึกเพื่อทำภารกิจนี้

178
00:23:59,375 --> 00:24:03,125
แล้วจากนี้ไปชีวิตของข้าจะเป็นอย่างไร

179
00:24:32,000 --> 00:24:32,833
ท่านอา

180
00:24:35,541 --> 00:24:36,750
มาทำอะไรตรงนี้

181
00:25:18,541 --> 00:25:19,708
พวกยักษ์มา!

182
00:25:19,833 --> 00:25:21,250
พวกยักษ์มาแล้ว!

183
00:25:33,750 --> 00:25:34,916
จัดการพวกมันซะ

184
00:26:30,000 --> 00:26:32,500
อ๊อด โจมตีจุดตายของมัน

185
00:26:57,250 --> 00:26:58,083
ตั้งแต่เมื่อไหร่

186
00:26:59,708 --> 00:27:01,250
เอ็งขายพวกเราตั้งแต่เมื่อไหร่

187
00:27:03,666 --> 00:27:06,500
ตอนนั้นพวกยักษ์ถึงเข้ามาตลบหลังพี่น้องเรา

188
00:27:06,875 --> 00:27:07,916
เพราะเอ็งใช่ไหม

189
00:27:10,041 --> 00:27:11,208
เออ ก็ข้าเองแหละ

190
00:27:12,875 --> 00:27:16,291
พุทโธ่ พี่พัน ยุคมันเปลี่ยนไปแล้ว

191
00:27:17,750 --> 00:27:20,708
ใครๆ ก็เอาตัวรอดกันทั้งนั้น
ไม่อย่างนั้นจะอยู่ยังไง

192
00:27:22,666 --> 00:27:24,875
ท่านมอบศาสตราวุธมาแต่โดยดีเถอะ

193
00:27:25,833 --> 00:27:28,583
ข้ามาที่นี่เพื่อเอามันกลับไป

194
00:27:29,458 --> 00:27:31,291
ไม่ใช่ชีวิตพวกท่าน

195
00:27:31,375 --> 00:27:33,333
ถ้าอยากได้นัก เอ็งก็เข้ามา

196
00:27:34,375 --> 00:27:35,833
ไอ้คนอัปรีย์ขายชาติ!

197
00:27:35,916 --> 00:27:39,208
ถ้ามึงรักชาตินัก ก็ลงนรกไปเสียเถอะ!

198
00:28:44,000 --> 00:28:44,833
พ่อ!

199
00:29:16,250 --> 00:29:17,916
เอาศาสตราวุธหนีไป

200
00:29:18,291 --> 00:29:19,125
อ๊อด

201
00:29:19,416 --> 00:29:23,000
ถ้าจะไป เราทั้งสามก็ต้องไปด้วยกัน

202
00:29:24,625 --> 00:29:28,125
เอ็งคือความหวังสุดท้ายแล้ว หนีไป!

203
00:29:55,208 --> 00:29:56,125
หนีไป!

204
00:30:04,583 --> 00:30:05,416
จับมัน!

205
00:30:06,458 --> 00:30:07,750
ศาสตราวุธอยู่ที่มัน

206
00:30:08,791 --> 00:30:10,416
จับมันให้ได้สิวะ

207
00:31:20,375 --> 00:31:21,208
ทุกอย่าง...

208
00:31:23,625 --> 00:31:25,208
เพื่อไอ้เศษเหล็กชิ้นนี้น่ะรึ

209
00:31:55,791 --> 00:31:59,375
เอ็งคือความหวังสุดท้าย

210
00:32:55,625 --> 00:32:56,583
บัดซบ!

211
00:33:19,666 --> 00:33:20,583
พรานทมิฬ

212
00:33:22,458 --> 00:33:24,041
จงไปนำศาสตราวุธ

213
00:33:24,875 --> 00:33:28,166
กับชีวิตไอ้เด็กนั่นมาให้ข้า

214
00:33:48,625 --> 00:33:50,833
ลุงจ๊ะ ลุงรู้ไหมว่า

215
00:33:51,333 --> 00:33:53,708
ข้าจะไปรามเทพนครทางใดได้บ้าง

216
00:33:53,958 --> 00:33:57,083
ไอ้หนุ่ม เอ็งมาถามบ้าบออะไรวะ

217
00:33:57,916 --> 00:33:59,833
คนดีๆ ใครเขาอยากกลับไปที่นั่นกันบ้าง

218
00:34:00,458 --> 00:34:03,041
มันกลายเป็นดินแดนของพวกยักษ์ไปหมดแล้ว

219
00:34:03,125 --> 00:34:04,708
ไป กินเสร็จก็รีบไป

220
00:34:16,500 --> 00:34:19,541
ลุงจ๊ะ ข้าจะไปรามเทพนครทางใดได้บ้าง

221
00:34:19,666 --> 00:34:20,500
รามเทพอะไร

222
00:34:20,750 --> 00:34:22,625
ข้าไม่รู้ ไปๆ

223
00:34:30,750 --> 00:34:32,500
ข้าจะไปรามเทพนคร

224
00:34:33,041 --> 00:34:34,958
ข้าไม่รู้ๆ ไปๆ

225
00:34:36,666 --> 00:34:37,583
อะไรวะ

226
00:34:44,958 --> 00:34:46,208
อย่าจับฉันเลย

227
00:35:11,250 --> 00:35:12,291
เฮ้ย

228
00:35:46,583 --> 00:35:47,791
เจ้าลิงน้อย ระวัง!

229
00:36:32,541 --> 00:36:34,875
อย่าดิ้นสิ แม่เนื้อนิ่ม

230
00:36:35,625 --> 00:36:38,375
เดี๋ยวผิวสวยๆ จะเป็นรอยนะจ๊ะ

231
00:36:42,000 --> 00:36:45,833
อย่างนี้สิถึงจะขายได้ราคา

232
00:37:00,541 --> 00:37:01,750
ไอ้จ๋อตัวแสบ

233
00:37:02,500 --> 00:37:04,166
ข้าบอกให้เอามาไง

234
00:37:04,250 --> 00:37:05,083
ไม่

235
00:37:05,500 --> 00:37:07,208
จะลองดีกับข้าใช่ไหม

236
00:37:07,750 --> 00:37:09,958
อย่าๆ อย่านะ!

237
00:37:11,708 --> 00:37:14,791
เป็นไงเล่า เอามาๆ

238
00:37:16,208 --> 00:37:17,291
เจ้าไม่ต้องกลัว

239
00:37:17,750 --> 00:37:19,000
ข้าจะช่วยเจ้าเอง

240
00:37:20,250 --> 00:37:21,333
นี่เจ้าอีกแล้วเหรอเนี่ย

241
00:37:28,458 --> 00:37:30,250
ไอ้จ๋อ ไอ้หนุ่มนี่มันใครกัน

242
00:37:30,791 --> 00:37:31,666
เอาไงดีวะ

243
00:37:40,583 --> 00:37:41,750
ซัดให้หมอบไปเลย

244
00:37:56,708 --> 00:37:58,000
นี่เจ้าถีบข้าทำไม

245
00:37:58,375 --> 00:37:59,875
แล้วเจ้ามาทำเพื่อนข้าทำไม

246
00:38:00,500 --> 00:38:01,500
เพื่อนเจ้า

247
00:38:02,833 --> 00:38:04,666
แต่เมื่อกี้มันกำลังจะฆ่าเจ้านะ

248
00:38:04,750 --> 00:38:05,791
ใครจะฆ่าใคร

249
00:38:07,916 --> 00:38:09,541
ก็แย่งกันกินตามปกติ

250
00:38:10,791 --> 00:38:14,083
งั้นก็แสดงว่า
พวกเจ้าวางแผนมาขโมยของของข้างั้นรึ

251
00:38:14,166 --> 00:38:17,875
ขโมย นี่เจ้าไปขโมยมาอีกแล้วรึ

252
00:38:18,541 --> 00:38:22,750
ที่เราต้องหนีมาจากนาคาวรรณ
ก็เพราะว่าเจ้าไปก่อเรื่องมานี่แหละ

253
00:38:22,833 --> 00:38:25,166
จะโทษข้าคนเดียวได้ยังไง เจ้าน่ะ

254
00:38:25,250 --> 00:38:28,125
ก็ถูกพวกยักษ์มันประกาศจับเหมือนกันนั่นแหละ

255
00:38:28,375 --> 00:38:30,625
แต่ข้าก็ไม่ได้นอนใจ ยังหาทางหนี

256
00:38:30,833 --> 00:38:32,625
ไม่ได้เที่ยวไปขโมยของใครแบบเจ้า

257
00:38:32,708 --> 00:38:35,333
นี่เหรอทางหนี พาข้ามาหลบบนเรือยักษ์เนี่ยนะ

258
00:38:35,416 --> 00:38:37,833
ก็ที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุดไง

259
00:38:37,916 --> 00:38:41,458
ปลอดภัยกับผีน่ะสิ เห็บบนตัวข้า
ยังกินดีกว่านี้เลย

260
00:38:41,541 --> 00:38:42,958
เดี๋ยวๆ

261
00:38:43,166 --> 00:38:44,708
คุยกันอยู่ ไม่เห็นเรอะ

262
00:38:44,916 --> 00:38:46,625
มากันเต็มเลย

263
00:38:52,041 --> 00:38:54,583
โชคช่างเข้าข้างข้าจริงๆ

264
00:38:55,083 --> 00:38:58,625
อยู่ๆ ไอ้ยักษ์ทรยศและองค์ชายวาตะ

265
00:38:58,791 --> 00:39:00,458
ก็มาให้จับถึงที่

266
00:39:01,333 --> 00:39:02,583
นี่เจ้าเป็นองค์ชาย

267
00:39:02,958 --> 00:39:04,791
แล้วเที่ยวไปขโมยของเขาไปทั่วเนี่ยนะ

268
00:39:04,875 --> 00:39:05,833
ทั่วที่ไหนเล่า

269
00:39:06,166 --> 00:39:08,500
ก็เฉพาะคนที่มันซื่อบื้อเท่านั้นแหละ

270
00:39:08,708 --> 00:39:09,666
จับพวกมัน!

271
00:39:21,833 --> 00:39:24,083
เจ้าไปเรียนวิชาที่สาบสูญนี้มาจากที่ไหน

272
00:39:25,541 --> 00:39:27,791
แล้วเจ้าล่ะ กลายมาเป็นยักษ์ที่ทรยศได้ยังไง

273
00:39:32,000 --> 00:39:33,083
เดี๋ยวไปกินหมูกระทะ

274
00:39:33,208 --> 00:39:34,166
แล้วค่อยคุยไหม

275
00:39:34,250 --> 00:39:35,625
เอาของข้าคืนมาก่อนสิ

276
00:39:40,916 --> 00:39:42,250
จัดการให้สิ้นเรื่องก่อน

277
00:39:43,166 --> 00:39:45,500
แล้วข้าจะเอาคืนให้เจ้าเอง ข้าสัญญา

278
00:39:45,583 --> 00:39:46,416
งั้นแยกย้าย

279
00:39:46,500 --> 00:39:47,625
แล้วค่อยเจอกันบนดาดฟ้า

280
00:40:08,625 --> 00:40:10,958
แม่หญิง อย่าเอ็ดไป

281
00:40:13,583 --> 00:40:14,875
มันแอบอยู่ตรงนี้

282
00:40:31,583 --> 00:40:32,791
เอายังไงดีล่ะ

283
00:40:33,500 --> 00:40:34,875
พวกมันมีประมาณยี่สิบ

284
00:40:35,583 --> 00:40:37,333
เรามีสาม ก็คนละ...

285
00:40:37,416 --> 00:40:41,875
เจ้าเอาไปสิบ ไอ้หนุ่มนั่นอีกสิบ
ส่วนข้า ไปนั่งรอตรงนั้นนะ

286
00:40:43,083 --> 00:40:44,500
ข้าแพ้แดดน่ะ

287
00:40:45,750 --> 00:40:47,250
แพ้แดด ไปนี่เลย

288
00:42:04,416 --> 00:42:07,208
ไอ้จ๋อ นี่ไปขโมยของใครเขามาอีกเนี่ย

289
00:42:15,541 --> 00:42:16,791
ลงไปช่วยนายหญิง

290
00:42:32,000 --> 00:42:32,833
ไปช่วยคนอื่นเดี๋ยวนี้

291
00:42:34,791 --> 00:42:37,125
นางโจร คิดจะปล้นข้า

292
00:42:37,500 --> 00:42:38,500
มันไม่ง่ายนักหรอก

293
00:42:38,958 --> 00:42:42,458
ข้าจะจับเจ้ากิน ไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูกเลย

294
00:42:54,291 --> 00:42:55,625
ยิงไปไหนกันจ๊ะ

295
00:43:05,000 --> 00:43:06,125
ดึงขึ้นมา

296
00:43:21,291 --> 00:43:23,166
ปีศาจดำ เจ้าจง...

297
00:43:50,833 --> 00:43:51,875
พวกเรา ทางโน้น!

298
00:43:56,541 --> 00:43:59,208
กลับไปที่เรือเดี๋ยวนี้ ไป!

299
00:44:02,708 --> 00:44:03,916
มีภูเขาอยู่ข้างหน้า

300
00:44:27,625 --> 00:44:28,458
อ้าว เฮ้ย

301
00:44:37,458 --> 00:44:39,416
แม่หญิง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง

302
00:44:39,666 --> 00:44:41,958
ระวัง มันยังไม่สิ้นฤทธิ์

303
00:45:48,750 --> 00:45:49,583
ไอ้หนุ่ม!

304
00:45:50,291 --> 00:45:52,166
ไอ้จ๋อ ห่อผ้าของเอ็ง

305
00:46:42,166 --> 00:46:43,000
นายหญิง

306
00:46:46,458 --> 00:46:47,541
คว้ามือข้าไว้นะ

307
00:47:13,541 --> 00:47:15,166
โจรสลัดหมิง

308
00:47:36,125 --> 00:47:37,416
ดึงใบขึ้นๆ

309
00:47:45,750 --> 00:47:46,916
มีใครอยู่ตรงนั้นไหม

310
00:47:48,125 --> 00:47:49,125
มีใครอยู่บ้าง

311
00:47:50,541 --> 00:47:51,541
ได้ยินไหม

312
00:47:53,833 --> 00:47:55,416
ข้าต้องการคุยกับนายเรือ

313
00:47:56,625 --> 00:47:57,458
มีใครอยู่บ้าง

314
00:47:57,625 --> 00:47:58,500
เปล่าประโยชน์น่า

315
00:47:59,500 --> 00:48:02,458
ของเจ้าไปตกอยู่ในเงื้อมมือของนางโจรแล้ว

316
00:48:03,375 --> 00:48:04,458
ทำใจเถอะน่า

317
00:48:05,666 --> 00:48:07,833
ว่าแต่มันคืออะไร

318
00:48:08,791 --> 00:48:09,875
เจ้าไปได้มาจากไหน

319
00:48:10,291 --> 00:48:12,500
มีอีกอันไหม สอนข้าใช้บ้าง

320
00:48:12,875 --> 00:48:14,541
มือเท้าเข่าศอก

321
00:48:14,833 --> 00:48:16,000
ทั้งซ้ายขวา

322
00:48:16,833 --> 00:48:18,541
ประสานหนึ่งดวงจิตแรงกล้า

323
00:48:19,166 --> 00:48:20,375
กำเนิดเก้าศาสตรา

324
00:48:21,166 --> 00:48:23,625
สยบฟ้าสะเทือนปฐพี

325
00:48:24,041 --> 00:48:26,583
ไอ้เบิ้ม เอ็งรู้จักไอ้แท่งเหล็กนั่นด้วยเหรอ

326
00:48:28,000 --> 00:48:30,541
มันคืออาวุธวิเศษที่ตีขึ้นจากเหล็กไหล

327
00:48:31,083 --> 00:48:34,458
เพื่อใช้ผสานกับมวยไทย
จนเกิดเป็นอานุภาพเหลือประมาณ

328
00:48:35,958 --> 00:48:37,541
ตามบันทึกโบราณกล่าวว่า

329
00:48:38,083 --> 00:48:40,208
เฉพาะผู้ที่มีคุณสมบัติทั้งเก้า

330
00:48:40,791 --> 00:48:43,041
เชี่ยวชาญ กล้าหาญ

331
00:48:43,708 --> 00:48:45,916
เสียสละ เข้มแข็ง

332
00:48:46,541 --> 00:48:47,375
ปกป้อง

333
00:48:47,750 --> 00:48:48,708
เมตตา

334
00:48:49,083 --> 00:48:51,166
สติ สมาธิ

335
00:48:52,000 --> 00:48:53,041
และศรัทธา

336
00:48:54,333 --> 00:48:56,750
จึงจะปลดปล่อยพลังของศาสตราวุธทั้งเก้า

337
00:48:57,333 --> 00:48:59,833
เพื่อกอบกู้รามเทพยามที่เกิดกลียุคได้

338
00:49:00,708 --> 00:49:01,541
แปลว่า

339
00:49:02,416 --> 00:49:03,625
ถ้ามีแท่งนั่น

340
00:49:04,041 --> 00:49:08,416
ข้าจะล้างแค้นไอ้เทหยักษ์บ้า
ที่ยกทัพมาทำลายอาณาจักรข้าได้น่ะสิ

341
00:49:10,375 --> 00:49:11,375
ฝากกาวุด!

342
00:49:11,458 --> 00:49:12,375
ศาสตราวุธ!

343
00:49:13,916 --> 00:49:16,250
อาวุธวิเศษไม่ใช่ว่าใครจะใช้ได้

344
00:49:17,375 --> 00:49:19,333
เจ้าคงจะมีคุณสมบัติบางอย่าง

345
00:49:19,875 --> 00:49:21,541
ศาสตราวุธจึงแบ่งพลังมาให้

346
00:49:22,875 --> 00:49:25,625
แต่อาจเพื่อให้นำมันไปหาบุรุษตามคำทำนายก็ได้

347
00:49:26,541 --> 00:49:27,375
ใครจะรู้

348
00:49:28,708 --> 00:49:32,541
เจ้าเป็นใครกันแน่
ทำไมถึงรู้เรื่องราวมากมายขนาดนี้

349
00:49:34,250 --> 00:49:36,333
แล้วกลายมาเป็นยักษ์ที่ทรยศได้ยังไง

350
00:49:40,458 --> 00:49:41,291
ข้า...

351
00:49:43,041 --> 00:49:44,875
เป็นแค่ยักษ์ที่ผิดแผกตนหนึ่ง

352
00:49:50,708 --> 00:49:54,125
เป็นแม่ทัพ
ที่ถูกกล่าวหาว่าทรยศต่อเผ่าพันธุ์

353
00:49:55,375 --> 00:49:56,958
โดนเนรเทศไปแสนไกล

354
00:49:57,416 --> 00:49:59,541
เพียงเพราะพบรักกับมนุษย์

355
00:50:00,125 --> 00:50:03,625
ที่ข้าหาทางเข้าสู่รามเทพนคร
ก็เพื่อจะไปช่วยนางออกมา

356
00:50:03,750 --> 00:50:04,625
ระหว่างทาง

357
00:50:04,791 --> 00:50:09,416
ก็มาเจอข้าที่กำลังโซซัดโซเซ
ไม่มีที่จะซุกหัวนอนอยู่พอดี

358
00:50:10,166 --> 00:50:12,041
ข้าเห็นนิสัยมันใช้ได้

359
00:50:12,500 --> 00:50:13,958
เลยยอมให้ติดตาม

360
00:50:14,208 --> 00:50:18,000
และมอบตำแหน่งเอกอัครราชบริพารให้

361
00:50:18,291 --> 00:50:19,875
ขอบพระทัย ฝ่าบาท

362
00:50:21,166 --> 00:50:22,000
แล้วเจ้าล่ะ

363
00:50:22,458 --> 00:50:26,375
เป็นยังไงมายังไง
ถึงได้มีศาสตราวุธที่หายสาบสูญมาอยู่ในมือ

364
00:50:32,375 --> 00:50:35,250
เรื่องของข้าเริ่มต้นที่เกาะนกแอ่น

365
00:50:39,375 --> 00:50:43,166
ข้าก็ไม่รู้หรอกว่า
อาณาจักรรามเทพนั้นสำคัญอย่างไร

366
00:50:45,166 --> 00:50:46,708
แต่ทุกคนที่ข้ารัก

367
00:50:47,583 --> 00:50:50,416
ต่างเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อให้ได้เอกราชคืนกลับมา

368
00:50:51,625 --> 00:50:52,458
ฉะนั้น

369
00:50:53,500 --> 00:50:55,208
ข้าต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ

370
00:50:55,291 --> 00:50:57,958
เมื่อพวกเรามีจุดมุ่งหมายอยู่ที่เดียวกัน

371
00:50:58,291 --> 00:50:59,875
งั้นเราก็ไปด้วยกันนี่แหละ

372
00:51:00,625 --> 00:51:03,750
ข้า องค์ชายวณราวาตะที่สาม

373
00:51:03,958 --> 00:51:05,916
รัชทายาทแห่งราชวงศ์พายะ

374
00:51:06,000 --> 00:51:07,791
เรียกมันว่าวาตะหรือไอ้จ๋อก็ได้

375
00:51:08,583 --> 00:51:10,375
ส่วนข้า อสูรสีชาด

376
00:51:10,500 --> 00:51:12,750
ไอ้เบิ้ม หรือไอ้ชาด ไอ้หน้าบูด หรือไอ้...

377
00:51:12,833 --> 00:51:14,250
ข้าชื่ออ๊อด

378
00:51:16,375 --> 00:51:17,416
โห ชื่อบ๊านบ้าน

379
00:51:18,625 --> 00:51:23,041
งั้นพวกเราหาทางไปเอาฝากกาวุด
คืนจากนางโจรนั่นก่อนแล้วค่อยออกเดินทาง

380
00:51:23,125 --> 00:51:24,291
ข้าชื่อเสี่ยวหลาน

381
00:51:24,791 --> 00:51:27,250
บุตรีเจ้าสลัดอากาศแห่งน่านฟ้าทั้งเจ็ด

382
00:51:28,833 --> 00:51:31,000
ถ้าได้ยินใครเรียกนางโจรอีก

383
00:51:31,125 --> 00:51:32,416
ข้าจะตัดลิ้นมันซะ

384
00:51:33,166 --> 00:51:35,166
แม่หญิง ของของข้าล่ะ

385
00:51:36,291 --> 00:51:39,875
ของของเจ้าที่ว่า คงจะหมายถึง...

386
00:51:41,958 --> 00:51:45,041
ชาวหมิงอย่างเราก็คงไม่เกี่ยวกับสิ่งนี้หรอก

387
00:51:46,083 --> 00:51:49,583
ถ้าพวกยักษาไม่ยกทัพ
มากวาดล้างกองเรือของเรา

388
00:51:50,041 --> 00:51:53,375
สังหารท่านพ่อท่านแม่ และจับตัวท่านพี่ไป

389
00:51:53,750 --> 00:51:56,250
แต่สิ่งนั้นเป็นความหวังของชาวรามเทพทั้งมวล

390
00:51:57,000 --> 00:51:58,625
ไม่ว่าจะยังไง ข้าคงต้องขอคืน

391
00:51:59,125 --> 00:52:01,958
ถ้าข้าไม่คืนให้ เจ้าจะทำอะไรได้

392
00:52:02,833 --> 00:52:06,500
อะไรจะมาห้ามไม่ให้ข้านำศาสตราวุธ
ไปแลกตัวพี่ชายข้า

393
00:52:06,625 --> 00:52:10,250
เพราะเทหะยักษา
จะไม่ต่อรองกับผู้ใดอย่างแน่นอน

394
00:52:11,208 --> 00:52:15,416
และถ้าเจ้าคิดจะทำอย่างนั้นจริง
ก็คงจะไม่ลงมาบอกพวกเราหรอก จริงไหม

395
00:52:16,541 --> 00:52:18,000
เจ้าต้องการอะไรกันแน่

396
00:52:20,041 --> 00:52:22,291
เจ้าต่างจากยักษ์ตนอื่นๆ จริงๆ

397
00:52:24,375 --> 00:52:25,250
เอาคืนไปเถอะ

398
00:52:27,208 --> 00:52:30,291
ในเมื่อพวกเจ้าต่างคิดจะเดินทางไปรามเทพนคร

399
00:52:31,041 --> 00:52:33,750
ส่วนข้าก็ต้องการไปช่วยท่านพี่จากคุกนรกนั่น

400
00:52:34,625 --> 00:52:37,250
ทางที่ดีที่สุดก็คือ เราไปด้วยกัน

401
00:52:37,916 --> 00:52:38,875
ไปด้วยกัน

402
00:52:55,916 --> 00:52:59,375
ถ้าเจ้ายังไม่บอกว่าพระราชโอรสคือใคร

403
00:53:00,708 --> 00:53:03,208
ข้าจะให้ลิ้มรสความทรมาน

404
00:53:03,916 --> 00:53:06,083
จนอยากตายก็ไม่ได้ตาย

405
00:53:06,916 --> 00:53:10,375
เจ้ายังควานหาตัวพระราชโอรสอยู่อีกรึ

406
00:53:10,583 --> 00:53:11,458
ท่านจ้าว

407
00:53:12,583 --> 00:53:14,875
ท่านไม่น่าต้องเสด็จมายังที่นี่

408
00:53:15,458 --> 00:53:17,958
ทำไมไม่ฆ่าพวกมันทั้งหมดทิ้งเสีย

409
00:53:18,916 --> 00:53:20,166
จะได้ไม่มากความ

410
00:53:20,583 --> 00:53:22,208
กราบทูลท่านจ้าว

411
00:53:23,208 --> 00:53:25,666
เราจะฆ่าพวกมันเดี๋ยวนี้เลยก็ได้

412
00:53:26,000 --> 00:53:28,416
แต่อีกห้าคืนข้างหน้าจะเป็นคืนที่ราชาฤกษ์

413
00:53:28,500 --> 00:53:33,708
ปีมะเส็ง เวียนกลับมาอีกครั้ง

414
00:53:33,791 --> 00:53:37,458
บ่าวจึงตั้งใจจะใช้ชีวิตพวกมันทั้งหมด

415
00:53:37,791 --> 00:53:39,916
บวงสรวงแก่เทพอัคคี

416
00:53:40,875 --> 00:53:44,416
เพื่อประกอบพิธี
เคลื่อนย้ายดวงชะตาให้กับท่านจ้าว

417
00:53:45,000 --> 00:53:48,958
โดยจะเริ่มจากชีวิตของพระราชโอรส

418
00:53:51,083 --> 00:53:53,875
คำพูดเพ้อเจ้อก่อนตายของไอ้โหรเฒ่านั่น

419
00:53:54,791 --> 00:53:57,625
เจ้ายังเก็บมากวนใจข้าจนเกินเหตุ

420
00:53:57,875 --> 00:54:01,166
แต่การที่ศาสตราวุธกลับมาปรากฏอีกครั้ง...

421
00:54:01,333 --> 00:54:02,958
ต่อให้ศาสตราวุธอยู่ตรงนี้

422
00:54:03,416 --> 00:54:06,458
หรือมีร้อยพระราชโอรส
ที่ชำนาญมวยไทยอยู่ตรงหน้า

423
00:54:06,541 --> 00:54:07,916
ก็ทำอะไรข้าไม่ได้

424
00:54:08,166 --> 00:54:09,875
แต่ท่านจ้าวจะวางใจไม่ได้...

425
00:54:09,958 --> 00:54:11,916
หรือเจ้าสงสัยในอำนาจของข้า

426
00:54:12,708 --> 00:54:14,791
ผู้อยู่เสมอทวยเทพทั้งมวล

427
00:54:15,958 --> 00:54:17,875
หาไม่ ท่านจ้าว

428
00:54:18,500 --> 00:54:21,875
บ่าวเพียงต้องการให้บารมีของท่านจ้าว

429
00:54:22,083 --> 00:54:24,708
ยั่งยืนตราบชั่วกาลนาน

430
00:54:26,125 --> 00:54:27,625
จำไว้นะ การ์ณีชา

431
00:54:29,166 --> 00:54:32,083
จะไม่มีโอกาสสำหรับผู้ที่ไร้ความสามารถ

432
00:54:33,000 --> 00:54:35,333
หรือสงสัยในตัวข้าอีก

433
00:54:37,041 --> 00:54:38,416
เจ้าพวกมนุษย์ชั้นต่ำ

434
00:54:39,125 --> 00:54:40,333
จงฟังข้าให้ดี

435
00:54:41,541 --> 00:54:45,125
ความทุกข์ทรมานที่พวกเจ้าเผชิญอยู่ ณ ที่นี้

436
00:54:45,208 --> 00:54:50,208
จะจบลงเพียงแค่พระราชโอรสของพวกเจ้า
ยอมปรากฏตัวออกมา

437
00:54:51,750 --> 00:54:55,583
ยอมรับเสียเถิดว่าพวกเจ้าต่างก็รักตัวกลัวตาย

438
00:54:56,500 --> 00:55:01,958
แล้วพวกเจ้าจะต้องตายเพื่อคนคนเดียว
ที่ไม่ยอมเสียสละตนเพื่อพวกเจ้าเลยอย่างนั้นรึ

439
00:55:05,166 --> 00:55:10,041
สายเลือดกษัตริย์ของรามเทพ
ช่างขลาดเขลายิ่งนัก

440
00:55:13,166 --> 00:55:15,166
ข้าคือพระราชโอรสแห่งรามเทพ

441
00:55:26,625 --> 00:55:28,000
ข้าต่างหาก พระราชโอรส

442
00:55:30,541 --> 00:55:31,916
ท่านฟง

443
00:55:32,000 --> 00:55:33,583
ไม่ใช่ พระโอรสคือข้าเอง

444
00:55:34,416 --> 00:55:35,250
ข้าเป็นเอง

445
00:55:35,833 --> 00:55:36,833
ข้าต่างหาก

446
00:55:37,291 --> 00:55:38,666
ไม่จริง ข้า

447
00:55:39,666 --> 00:55:41,958
ถ้าจะมีใครเป็นพระราชโอรส คนนั้นคือข้า

448
00:55:42,041 --> 00:55:43,083
ข้าอยู่นี่

449
00:55:43,166 --> 00:55:49,833
ข้า ข้าคือพระราชโอรส

450
00:55:55,583 --> 00:55:57,833
ข้าเอง ข้าคือพระราชโอรส

451
00:57:36,458 --> 00:57:39,333
คิดไม่ถึงว่าชาวเลอย่างเจ้าจะเล่นดนตรีเป็น

452
00:57:40,166 --> 00:57:42,958
ข้าอาศัยเสียงคลื่นเสียงลมสอนข้าน่ะ

453
00:57:43,666 --> 00:57:45,541
ที่เจ้าเล่นเรียกว่าอะไร

454
00:57:45,875 --> 00:57:47,250
สิ่งนี้คือกู่เจิง

455
00:57:47,958 --> 00:57:52,500
ท่านพ่อสั่งช่างทำพิณอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินใหญ่ทำ
และมอบให้ข้าตั้งแต่ยังเล็ก

456
00:57:53,583 --> 00:57:56,791
คืนใดที่คิดถึงท่าน ข้าจะหยิบมันออกมาบรรเลง

457
00:57:59,250 --> 00:58:01,875
เสียงไพเราะแต่แฝงด้วยความเหงายิ่งนัก

458
00:58:11,625 --> 00:58:12,500
พรานทมิฬ!

459
00:58:24,083 --> 00:58:25,000
มันนั่นเอง

460
00:58:32,916 --> 00:58:33,875
ไอ้บัดซบ!

461
00:58:43,041 --> 00:58:43,875
เฮ้ย!

462
00:58:44,791 --> 00:58:46,083
ดึงกางปีกฉุกเฉิน

463
00:58:57,333 --> 00:58:58,583
มันพากองเรือมาด้วย

464
00:59:00,041 --> 00:59:02,833
นังตัวแสบ คิดหรือว่าจะพ้นเงื้อมมือข้าได้ ยิง!

465
00:59:26,791 --> 00:59:28,500
ไอ้จ๋อ มาช่วยกันหน่อย

466
00:59:50,291 --> 00:59:51,125
นายหญิง

467
00:59:51,208 --> 00:59:54,041
เราสะบัดพวกมันไม่หลุดอย่างนี้
ไม่ดีแน่ เอาไงดี

468
00:59:57,583 --> 00:59:59,458
เราจำต้องใช้เส้นทางนั้นแล้วล่ะ ท่านลุง

469
01:00:00,291 --> 01:00:02,000
เส้นทางที่พวกเจ้าว่าคือที่ใด

470
01:00:02,791 --> 01:00:03,833
ช่องผาสิ้นเทพ

471
01:00:04,833 --> 01:00:05,708
อะไรนะ

472
01:00:16,666 --> 01:00:19,083
ไอ้เบิ้ม สงสัยต้องใช้อาวุธหนัก

473
01:00:46,916 --> 01:00:47,750
เจ้า!

474
01:00:50,875 --> 01:00:52,208
ลุกขึ้นมา อ๊อด

475
01:00:55,208 --> 01:00:56,416
คอแข็งนักใช่ไหม

476
01:01:15,208 --> 01:01:16,875
ทุกคน ยึดไว้ให้ดี

477
01:03:50,250 --> 01:03:51,750
ไอ้ปีศาจ

478
01:03:54,708 --> 01:03:59,041
เจ้าเรียกข้าว่าปีศาจ

479
01:04:01,625 --> 01:04:03,416
เนิ่นนานมาแล้ว

480
01:04:04,250 --> 01:04:08,166
ดินแดนแห่งนี้เป็นของบรรพบุรุษข้า

481
01:04:09,083 --> 01:04:12,041
ก่อนจะถูกพวกเจ้าเข้ามายึดครอง

482
01:04:12,500 --> 01:04:15,291
และเรียกเป็นอาณาจักรรามเทพ

483
01:04:16,416 --> 01:04:18,666
บ้านเมืองข้าถูกเผาทำลาย

484
01:04:19,958 --> 01:04:22,583
ข้าถูกซื้อขายเยี่ยงหมูหมา

485
01:04:23,000 --> 01:04:25,041
โดยพวกมนุษย์ที่หยาบช้า

486
01:04:26,125 --> 01:04:28,250
และรอยแผลเหล่านี้

487
01:04:28,541 --> 01:04:33,166
คือสิ่งที่มนุษย์อย่างเจ้ามอบให้กับข้า

488
01:04:33,833 --> 01:04:34,958
ปีศาจ

489
01:04:36,458 --> 01:04:38,791
มอบชีวิตเจ้ามา

490
01:04:39,291 --> 01:04:40,416
ไม่!

491
01:06:12,541 --> 01:06:14,083
บ้านฆ้องเหล็ก

492
01:06:15,250 --> 01:06:16,958
หมู่เกาะนกแอ่น

493
01:06:17,708 --> 01:06:19,333
ทุกคนที่ข้ารัก

494
01:06:20,458 --> 01:06:22,666
ล้วนบาดเจ็บล้มตายเพราะเจ้า

495
01:06:38,333 --> 01:06:42,083
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

496
01:06:46,208 --> 01:06:47,500
ฆ่าข้าสิ

497
01:06:49,000 --> 01:06:51,750
ทำสิ่งที่มนุษย์อย่างพวกเจ้า

498
01:06:53,083 --> 01:06:54,166
ถนัด

499
01:06:59,333 --> 01:07:00,708
เพราะพวกมัน...

500
01:07:01,750 --> 01:07:03,583
ฆ่าข้า

501
01:07:06,458 --> 01:07:07,291
เจ้าตาย

502
01:07:09,000 --> 01:07:10,583
ก็ไม่ทำให้ใครฟื้น

503
01:07:12,250 --> 01:07:13,625
เราทั้งสองไม่ต่างกัน

504
01:07:16,208 --> 01:07:18,375
ล่องลอยอยู่ในวังวนแห่งความแค้น

505
01:07:19,500 --> 01:07:21,416
จากสงครามที่ไม่ได้เป็นผู้ก่อ

506
01:07:23,458 --> 01:07:27,375
ข้าจะไปรามเทพนครเพื่อยุติเรื่องราวทั้งหมดลง

507
01:07:34,375 --> 01:07:37,083
ส่วนเจ้าจงเก็บชีวิต

508
01:07:37,875 --> 01:07:39,166
กลับไปเริ่มต้นใหม่เสียเถิด

509
01:07:51,875 --> 01:07:55,708
อีกสามคืนข้างหน้า เมื่อสิ้นยามสอง

510
01:07:56,708 --> 01:07:59,250
มนุษย์ที่เกิดใต้ฤกษ์คำทำนาย

511
01:07:59,833 --> 01:08:03,416
จะถูกสังเวยชีวิตจนหมดสิ้น

512
01:08:04,333 --> 01:08:06,666
เจ้าจงเร่งเดินทาง

513
01:08:22,625 --> 01:08:25,708
พระราชโอรสของเจ้ากับท่านพี่ข้า
เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว

514
01:08:26,625 --> 01:08:29,000
พวกเราคงจะรอ
จนเรือเหาะทะยานเมฆซ่อมเสร็จไม่ได้

515
01:08:30,208 --> 01:08:32,333
เดินทางเป็นกลุ่มเล็กๆ จะคล่องตัวกว่า

516
01:08:33,625 --> 01:08:38,625
แต่ตอนนี้ที่ชายแดนคงจะเต็มไปด้วย
กองทหารลาดตระเวนทั้งบนบกและบนฟ้า

517
01:08:39,458 --> 01:08:42,000
เราจะหาทางเข้าไปยังรามเทพนครยังไงดี

518
01:08:45,125 --> 01:08:46,041
ข้านึกออกแล้ว

519
01:08:46,791 --> 01:08:48,958
งั้นเราก็มุดดินหลบซะก็สิ้นเรื่อง

520
01:08:50,916 --> 01:08:51,750
ใช่

521
01:08:52,125 --> 01:08:52,958
ใช่เหรอ

522
01:08:53,375 --> 01:08:55,333
พ่อเคยเล่าให้ฟังถึงทางลับเส้นหนึ่ง

523
01:08:55,791 --> 01:08:57,666
ที่ทอดไปถึงใจกลางรามเทพนคร

524
01:08:57,750 --> 01:08:59,000
แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะ

525
01:09:00,750 --> 01:09:02,041
ที่บ้านฆ้องเหล็ก

526
01:09:02,625 --> 01:09:04,125
บ้านเกิดของข้าเอง

527
01:10:52,833 --> 01:10:54,416
จากรูปสลักของพ่อ

528
01:10:54,791 --> 01:10:56,208
ทางเข้าน่าจะเป็นที่นี่แหละ

529
01:13:14,458 --> 01:13:16,833
พิธีกรรมจะต้องจัดขึ้นที่รังของการ์ณีชา

530
01:13:17,250 --> 01:13:19,375
ชั้นล่างสุดของคุกใต้ดินอย่างแน่นอน

531
01:13:20,208 --> 01:13:21,416
แต่เราจะลงไปยังไง

532
01:13:21,708 --> 01:13:22,916
โดยไม่ถูกจับเสียก่อน

533
01:13:23,125 --> 01:13:25,500
ไม่ว่าจะมีอะไรรออยู่ ข้าก็ต้องเข้าไป

534
01:14:05,625 --> 01:14:06,958
ไปชั้นล่างสุดใช่ไหม

535
01:14:08,000 --> 01:14:10,333
ข้าจะลงไปหาท่านการ์ณีชาอยู่พอดี

536
01:14:20,000 --> 01:14:23,583
ทำไมข้าไม่เคยรู้ว่ามีทาสที่สวยอย่างเจ้าอยู่

537
01:14:29,625 --> 01:14:32,916
อยากจะออกไปจากที่นี่ไหมจ๊ะ
ข้าช่วยได้นะ

538
01:14:36,166 --> 01:14:37,000
เจ้าอ้วนเอ๊ย

539
01:14:37,416 --> 01:14:38,875
อยากได้ฉันงั้นเหรอ

540
01:14:43,916 --> 01:14:47,625
ไว้ข้าเสร็จธุระก่อน แล้วคืนนี้

541
01:14:48,166 --> 01:14:50,708
เจ้าค่อยสอนภาษาจีนข้า

542
01:15:16,458 --> 01:15:19,208
ทุกคนเหมือนโดนมนตร์สะกดไว้

543
01:15:21,875 --> 01:15:23,875
มีวี่แววของเทหะยักษ์บ้ารึเปล่า

544
01:15:28,583 --> 01:15:29,416
เดี๋ยวก่อน

545
01:15:39,375 --> 01:15:40,208
ไอ้หนุ่ม

546
01:15:41,291 --> 01:15:43,166
รอยสักเอ็งมันคุ้นตาข้ามากเลย

547
01:15:44,125 --> 01:15:46,583
ไหนเงยหน้าให้ข้าดูชัดๆ ซิ

548
01:15:57,208 --> 01:16:00,791
ไอ้พวกหนูสกปรก บังอาจมาขัดขวางพิธีของข้า

549
01:16:00,875 --> 01:16:02,833
จัดการพวกมันซะ

550
01:16:05,041 --> 01:16:06,916
ได้เวลาขยับแข้งขยับขาเสียที

551
01:16:25,208 --> 01:16:27,625
อ๊อด เจ้าต้องไปช่วยพระราชโอรส

552
01:16:27,708 --> 01:16:30,791
ข้ากับวาตะจะคอยดัน
ไม่ให้พวกมันไปเรียกกำลังเสริมได้

553
01:16:31,083 --> 01:16:33,500
จะตัดสินใจอะไรก็ถามกันก่อนสิ

554
01:16:38,958 --> 01:16:40,125
ข้าจะคุ้มกันเจ้าเอง

555
01:17:29,250 --> 01:17:32,333
ตอนนี้แหละ อสูรสีชาด วาตะ

556
01:18:04,333 --> 01:18:08,166
ฟงเอ๋อ เสี่ยวหลานมาช่วยแล้ว
ท่านพี่อยู่ไหน

557
01:18:11,250 --> 01:18:14,083
นังปีศาจ ไอ้เทหะยักษ์บ้ามันอยู่ที่ไหน

558
01:18:20,333 --> 01:18:21,416
เจ้าคือ...

559
01:18:29,291 --> 01:18:30,500
ข้าพระพุทธเจ้าชื่ออ๊อด

560
01:18:31,416 --> 01:18:33,333
รับมอบหมายจากจมื่นพันธ์วรเดช

561
01:18:34,000 --> 01:18:35,625
หัวหน้ามหาดเล็กรักษาพระองค์

562
01:18:36,458 --> 01:18:39,458
ให้นำศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์
มามอบให้แก่ฝ่าพระบาท พระเจ้าข้า

563
01:18:40,666 --> 01:18:41,958
ขอบใจเจ้ามาก

564
01:18:43,083 --> 01:18:44,958
เจ้านำมันติดตัวมาด้วยใช่ไหม

565
01:18:45,583 --> 01:18:48,000
เจ้าทำอะไร ไม่ได้ยินที่ข้าถามเหรอ

566
01:18:48,125 --> 01:18:49,666
ฟงเอ๋อๆ

567
01:18:55,791 --> 01:19:00,000
สิ่งนี้คือเก้าศาสตรา อาวุธศักดิ์สิทธิ์
ของอาณาจักรรามเทพ พระเจ้าข้า

568
01:19:02,041 --> 01:19:03,250
อยากตายใช่ไหม

569
01:19:03,333 --> 01:19:04,708
เก้าศาสตรา

570
01:19:05,333 --> 01:19:08,333
ความหวังของชาวรามเทพทั้งมวล

571
01:19:10,166 --> 01:19:12,500
เสี้ยนหนามสุดท้ายของข้า

572
01:19:13,541 --> 01:19:16,875
ขอบใจที่นำมามอบให้ข้าถึงมือ

573
01:19:25,083 --> 01:19:25,916
นี่เป็นกับดัก

574
01:19:53,125 --> 01:19:54,541
ไอ้เทหะยักษ์บ้า

575
01:19:54,625 --> 01:19:55,583
ไอ้จ๋อ

576
01:19:59,166 --> 01:20:00,833
จงมอบชีวิตเจ้ามา

577
01:20:08,458 --> 01:20:10,166
องค์ชายวาตะ

578
01:20:11,500 --> 01:20:12,875
หลายปีแล้วสินะ

579
01:20:13,125 --> 01:20:16,541
ที่ข้ายกทัพไปกวาดล้างเผ่าพันธุ์ของเจ้า

580
01:20:17,666 --> 01:20:20,458
คิดไม่ถึงว่าจะยังมีชีวิตอยู่

581
01:20:25,291 --> 01:20:27,750
รีบฆ่ามันซะ ไอ้เบิ้ม

582
01:20:31,208 --> 01:20:33,958
เนิ่นนานเหลือเกิน มารตา

583
01:20:36,458 --> 01:20:40,083
เจ้าประทับใจพิธีต้อนรับของข้าใช่ไหม

584
01:20:45,000 --> 01:20:46,041
ท่านพี่

585
01:21:19,416 --> 01:21:25,875
กราบทูลท่านจ้าว ข้าได้ถ่ายทอดคำสั่ง
ให้ประหารชีวิตพระราชโอรส

586
01:21:26,666 --> 01:21:30,125
และทาสมนุษย์ทั้งหมดภายในรุ่งสางแล้ว

587
01:21:30,208 --> 01:21:33,333
พวกยักษ์โฉดชั่วใจทมิฬ ข้าขอสาปแช่ง...

588
01:21:33,541 --> 01:21:36,791
ปากกล้านักนะ อยากตายตรงนี้เลยใช่ไหม

589
01:21:40,250 --> 01:21:41,541
ครานี้

590
01:21:42,125 --> 01:21:45,833
ความหวังของพวกมันจะได้สูญสิ้นไปตลอดกาล

591
01:21:46,791 --> 01:21:49,125
มนุษย์จะต้องตกเป็นทาสของยักษ์

592
01:21:50,041 --> 01:21:53,291
นี่คือสิ่งที่ใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้

593
01:22:09,125 --> 01:22:11,833
ไอ้สารเลว เจ้าหลอกลวงข้ามาตลอด

594
01:22:20,791 --> 01:22:23,666
ดูเจ้าไม่ดีใจที่ได้พบหน้าข้าเลย

595
01:22:26,000 --> 01:22:31,541
เร่ร่อนที่โลกภายนอกอยู่หลายปี
คงไม่ได้รับบทเรียนอะไรเลย

596
01:22:32,125 --> 01:22:34,500
เจ้าจึงได้เลือกเส้นทางที่เป็นปฏิปักษ์กับข้า

597
01:22:35,583 --> 01:22:38,291
คิดรึว่าไอ้ของคร่ำครึนี่จะทำอะไรข้าได้

598
01:22:41,208 --> 01:22:43,000
เวลาผ่านไป

599
01:22:43,916 --> 01:22:48,791
ไยไม่เติบโตขึ้น
ไม่เห็นถึงความสูงส่งของเผ่าพันธุ์เรา

600
01:22:49,708 --> 01:22:51,958
กลับไปเกลือกกลั้วอยู่กับไอ้พวกชั้นต่ำ

601
01:22:53,916 --> 01:22:58,791
ไม่เป็นไร ข้ามอบโอกาสสุดท้ายให้แก่เจ้า

602
01:23:00,416 --> 01:23:01,375
เอาตัวมันเข้ามา

603
01:23:13,750 --> 01:23:14,750
ท่านมารตา

604
01:23:14,916 --> 01:23:16,041
บุหงา

605
01:23:18,541 --> 01:23:20,458
ทำไมต้องทำกับนางถึงขนาดนี้

606
01:23:20,916 --> 01:23:23,000
เพราะมันเป็นคนพรากน้องชายข้าไปน่ะสิ

607
01:23:24,208 --> 01:23:28,541
มันทำให้เจ้าทรยศต่อข้า
ทรยศต่อสายเลือดอันสูงส่งของเรา

608
01:23:34,625 --> 01:23:37,958
ในเมื่อเจ้ากลับมาเพื่อช่วยมัน
จงเลือกเองแล้วกัน

609
01:23:38,958 --> 01:23:41,541
ว่าจะรักษาชีวิตของมันหรือเพื่อนกันแน่

610
01:23:42,458 --> 01:23:43,666
เลือกมา

611
01:24:13,541 --> 01:24:16,125
ข้า... ข้าทำไม่ได้

612
01:24:17,875 --> 01:24:19,958
แววตาของเจ้า

613
01:24:21,541 --> 01:24:24,041
มันไม่ใช่แววตาของยักษาอีกต่อไปแล้ว

614
01:24:24,958 --> 01:24:26,833
ในเมื่อเจ้ายังคิดเองไม่ได้

615
01:24:27,583 --> 01:24:29,625
จงรับผลของความอ่อนแอไป

616
01:24:32,916 --> 01:24:34,083
บุหงา!

617
01:24:39,166 --> 01:24:40,625
ไม่!

618
01:24:47,625 --> 01:24:51,500
บุหงา เจ้าฟื้นสิ ข้ามารับเจ้าแล้ว

619
01:24:52,000 --> 01:24:53,833
บุหงา ฟื้นสิ

620
01:24:54,916 --> 01:24:56,458
มารตา

621
01:25:18,208 --> 01:25:20,333
เราจะหนีไปด้วยกัน

622
01:25:21,416 --> 01:25:23,083
เจ้าฟื้นสิ บุหงา

623
01:25:23,541 --> 01:25:25,291
ฟื้นสิ!

624
01:25:25,625 --> 01:25:26,875
มันตายไปแล้ว

625
01:25:28,041 --> 01:25:30,250
ความอ่อนแอของเจ้าได้ตายไปแล้ว มารตา

626
01:25:31,041 --> 01:25:35,916
จงกลับมาภักดีต่อข้า ต่อเลือดยักษ์ในกายเจ้า

627
01:25:46,541 --> 01:25:52,333
วันนี้เราสอง
ไม่ใช่พี่น้องกันอีกต่อไป เจ้าลงมา!

628
01:25:53,541 --> 01:25:56,083
จับกุมพระมหาอุปราชเดี๋ยวนี้

629
01:25:56,541 --> 01:25:57,416
บังอาจ!

630
01:25:59,416 --> 01:26:03,125
นี่เป็นเรื่องระหว่างข้ากับน้อง
พวกเจ้าออกไป!

631
01:26:11,333 --> 01:26:13,250
สุดท้าย

632
01:26:13,958 --> 01:26:15,958
เจ้าก็ตัดสินใจได้แล้ว

633
01:26:16,958 --> 01:26:20,041
ในเมื่อเลือกจะต่อต้านข้า

634
01:26:21,833 --> 01:26:23,000
ก็จงเตรียมใจไว้ซะ

635
01:26:54,458 --> 01:26:55,375
ไอ้เบิ้ม

636
01:26:58,916 --> 01:27:03,125
ให้ข้าดูซิว่าเลือดของเจ้าเป็นสีเดียวกับข้าหรือไม่

637
01:27:04,791 --> 01:27:05,708
ไอ้เบิ้ม

638
01:27:06,625 --> 01:27:08,083
ไอ้เบิ้ม

639
01:27:15,625 --> 01:27:16,666
ศรัทธา

640
01:27:17,291 --> 01:27:20,833
อ๊อด ปาฏิหาริย์ก่อเกิดจากศรัทธา

641
01:28:13,333 --> 01:28:14,416
เจ้า...

642
01:28:28,250 --> 01:28:31,666
เจ้าทรยศข้าเพื่อมันผู้นี้รึ

643
01:28:33,250 --> 01:28:34,916
หนึ่งชีวิต

644
01:28:36,208 --> 01:28:39,583
เพื่อหนึ่งชีวิต

645
01:28:41,125 --> 01:28:42,333
ท่านจ้าว

646
01:29:21,958 --> 01:29:22,791
ไม่

647
01:29:24,416 --> 01:29:25,250
ไม่

648
01:29:26,791 --> 01:29:29,958
เจ้าต้องไม่ตายสิ อ๊อด

649
01:29:35,791 --> 01:29:39,458
ไม่มีสิ่งใดจะท้าทายอำนาจข้าได้

650
01:29:43,458 --> 01:29:46,000
ลากพวกมันไปแยกสังขารให้หมด

651
01:30:10,625 --> 01:30:16,208
บุรุษหนุ่มผู้เกิดใต้ราชาฤกษ์ปีมะเส็ง

652
01:30:17,250 --> 01:30:20,000
ผู้ที่จะสามารถใช้มวยไทย

653
01:30:22,166 --> 01:30:25,708
หลอมรวมเข้ากับศาสตราวุธทั้งเก้า

654
01:30:27,708 --> 01:30:28,708
หรือมันคือ...

655
01:31:25,416 --> 01:31:26,583
ผิดคาดจริงๆ

656
01:31:27,916 --> 01:31:33,166
บุรุษตามคำทำนายกลับกลายเป็นเจ้าเองรึ

657
01:31:34,291 --> 01:31:37,125
ข้าฆ่าเจ้าไปหนหนึ่งแล้ว คิดหรือว่า...

658
01:31:41,791 --> 01:31:44,833
นี่หรือคือความหวังของชาวรามเทพ

659
01:31:48,291 --> 01:31:52,708
จงใช้ชีวิตเจ้าและเพื่อนๆ
บวงสรวงแก่ข้าเสียเถอะ

660
01:31:55,291 --> 01:31:57,375
ไม่มีทาง!

661
01:32:29,083 --> 01:32:30,833
ไอ้เศษธุลี!

662
01:32:31,333 --> 01:32:34,458
ข้าจะเผาเอ็งให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน

663
01:32:38,041 --> 01:32:40,666
ระวังนะอ๊อด มันจะใช้กระบองบรรลัยจักร

664
01:32:44,041 --> 01:32:46,708
พวกเจ้า หาที่กำบังเร็ว

665
01:33:42,333 --> 01:33:43,708
เมตตาบ่าวด้วย

666
01:34:03,458 --> 01:34:04,500
ตายซะ!

667
01:34:30,250 --> 01:34:32,666
ออกไปจากแผ่นดินนี้ซะ!

668
01:34:39,083 --> 01:34:39,916
เอ็งบังอาจ...

669
01:35:29,208 --> 01:35:32,541
ไอ้มนุษย์ เอ็งจะต้องชดใช้อย่างสาสม

670
01:35:59,416 --> 01:36:04,416
ข้าจะฉีกร่างเอ็งเป็นชิ้นๆ
และสังหารทุกชีวิตบนแผ่นดินนี้

671
01:36:28,625 --> 01:36:30,208
ศาสตราที่เก้า

672
01:39:38,708 --> 01:39:43,916
ในที่สุดความสงบสุขก็ได้กลับคืนสู่รามเทพอีกครั้ง

673
01:39:45,375 --> 01:39:51,708
ท้าวเทหะยักษาที่สูญสิ้นอำนาจ
ถูกส่งไปจองจำในคุกใต้ดินชั้นที่ลึกที่สุด

674
01:39:54,500 --> 01:39:58,416
อสูรสีชาดผู้ที่ขึ้นมาปกครองชาวยักษา

675
01:39:59,125 --> 01:40:02,375
ได้มอบเอกราชคืนให้แก่อาณาจักรรามเทพ

676
01:40:03,416 --> 01:40:07,500
และสั่งเหล่าทหารยักษ์ให้ช่วยประชาชน
ซ่อมแซมบ้านเมือง

677
01:40:17,666 --> 01:40:22,333
ทางด้านเสี่ยวหลาน หลังจากที่
ได้พบกับฟงเอ๋อพี่ชายแล้ว

678
01:40:23,000 --> 01:40:27,458
ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีผู้ใดพบเห็นอีก

679
01:40:32,083 --> 01:40:34,541
หลังจากที่ฟื้นฟูรามเทพนครเสร็จ

680
01:40:35,750 --> 01:40:38,708
อสูรสีชาดจึงออกคำสั่งให้เคลื่อนทัพ

681
01:40:39,166 --> 01:40:44,125
เพื่อไปฟื้นฟูอาณาจักรมณีโคต
ขององค์ชายวาตะเป็นที่ถัดไป

682
01:40:49,041 --> 01:40:51,000
บ้านเมืองกลับมาสงบสุข

683
01:40:51,708 --> 01:40:57,083
อ๊อดอยู่รับใช้พระราชโอรส
ในตำแหน่งครูมวยประจำราชสำนัก

684
01:40:57,708 --> 01:41:00,083
และหัวหน้าราชองครักษ์ได้พักหนึ่ง

685
01:41:01,458 --> 01:41:03,208
ก็หวนคิดถึงอดีต

686
01:41:15,916 --> 01:41:21,125
จึงได้ขอกราบทูลลา
เพื่อกลับสู่หมู่เกาะนกแอ่น

687
01:41:24,000 --> 01:41:27,458
คืนสู่ชีวิตที่เงียบสงบอีกครั้ง

688
01:42:35,458 --> 01:42:38,625
ชาวเลอย่างเจ้าเล่นดนตรีเป็นด้วยเหรอ