1
00:00:03,994 --> 00:00:08,582
{\an5}"ห้าปีก่อน"

2
00:00:13,838 --> 00:00:16,048
"จำหน่ายผัก"

3
00:00:23,723 --> 00:00:25,683
{\an5}"รับสมัครคนงานปราสาท"

4
00:00:39,196 --> 00:00:40,239
"คนงาน คริส เว็กซ์เลอร์"

5
00:00:43,284 --> 00:00:44,326
"พ่อบ้าน"

6
00:00:58,716 --> 00:00:59,759
"อำมาตย์"

7
00:01:03,053 --> 00:01:04,305
ข้าดูภาษีของท่านแล้ว

8
00:01:04,388 --> 00:01:06,056
ที่จริงมันมีช่องโหว่เล็ก ๆ

9
00:01:06,140 --> 00:01:08,017
ที่ท่านไม่ต้องยื่นภาษี
งานเลี้ยงทั้งหลาย

10
00:01:08,100 --> 00:01:09,143
ถ้าอ้างว่าพวกไพร่

11
00:01:09,226 --> 00:01:10,269
- ต้องพึ่งพาท่าน
- โอ้โฮ

12
00:01:10,352 --> 00:01:12,563
- ไม่มีใครรู้หรอก
- แบบนี้ก็ได้เหรอ

13
00:01:12,646 --> 00:01:14,273
- ไม่เคยมีใครตรวจสอบ
- แม่เจ้า

14
00:01:14,982 --> 00:01:16,025
"อำมาตย์"

15
00:01:16,108 --> 00:01:17,443
"ที่ปรึกษา"

16
00:01:20,446 --> 00:01:21,822
"ฆาตกรรมยกครัว"

17
00:01:26,076 --> 00:01:27,369
ปฏิวัติ

18
00:01:38,088 --> 00:01:40,049
{\an5}"ลอร์ด"

19
00:01:51,519 --> 00:01:53,771
"จำหน่ายผัก"

20
00:02:32,017 --> 00:02:33,811
มีข่าวจากข้าศึก ลอร์ดเว็กซ์เลอร์

21
00:02:34,228 --> 00:02:36,689
ข้าเพิ่งได้ข่าวจากชาววาลโดรเกียน

22
00:02:36,772 --> 00:02:38,941
ว่าฝ่ายนั้นอยากยื่นขอสงบศึก

23
00:02:39,024 --> 00:02:40,442
ยินดีด้วยขอรับ ฝ่าบาท

24
00:02:40,776 --> 00:02:42,778
มันไม่ใช่ชัยชนะของข้าผู้เดียว

25
00:02:43,737 --> 00:02:48,158
{\an5}ข้าต้องส่งคณะราชทูต
ไปเจรจาข้อกำหนดในการยอมจำนน

26
00:02:49,034 --> 00:02:52,246
ข้าเลือกเจ้า
เป็นตัวแทนของอาณาจักรเรา

27
00:02:52,788 --> 00:02:53,831
เป็นเกียรติอย่างยิ่ง

28
00:02:54,081 --> 00:02:56,375
เกียรติที่เจ้าสมควรได้รับ
หลายต่อหลายครั้งแล้ว

29
00:02:57,126 --> 00:02:59,128
แต่มีเรื่องยุ่งยากอยู่อย่างหนึ่ง

30
00:03:00,004 --> 00:03:03,757
ฝ่าบาท ข้าสาบานว่าจะรับใช้ท่าน
แม้ต้องสูญเสียแค่ไหน

31
00:03:04,174 --> 00:03:06,010
ข้าพร้อมยอมสละชีวิต

32
00:03:07,678 --> 00:03:08,929
เจ้าต้องพาเขาไป

33
00:03:09,138 --> 00:03:10,681
ขอท่าชอนสลีย์

34
00:03:11,515 --> 00:03:14,602
ขอท่าชอนสลีย์

35
00:03:14,685 --> 00:03:18,188
สนธิสัญญาทางกฎหมาย
ต้องมีพยานหลวง ดังนั้น...

36
00:03:21,775 --> 00:03:24,194
ข้ารู้ มันห่วยแตก

37
00:03:26,155 --> 00:03:28,449
คงดีไม่น้อยที่ได้ออกจาก
เมิร์กฟอร์ดตอนล่างบ้าง

38
00:03:28,741 --> 00:03:30,826
ท่านกับข้า เว็กซ์เลอร์ สหายสัญจร

39
00:03:30,910 --> 00:03:33,329
ท่านต้องเอาของไป
เยอะขนาดนี้จริงเหรอ

40
00:03:33,412 --> 00:03:34,705
{\an5}ข้าชอบเตรียมของเยอะเกิน

41
00:03:35,122 --> 00:03:36,457
ข้าคิดว่าก่อนอื่น

42
00:03:36,540 --> 00:03:40,252
{\an5}เราแค่เข้าห้องไป
ผ่อนคลายสักหน่อย ไปทะเลก็น่าจะดี

43
00:03:40,336 --> 00:03:42,129
{\an5}แต่ข้าไม่อยากให้ทำตามกำหนดการ

44
00:03:42,212 --> 00:03:43,547
ไปเที่ยวกันทั้งที

45
00:03:43,631 --> 00:03:45,007
{\an5}ไม่ นี่ไม่ใช่ไปเที่ยวเล่น

46
00:03:45,090 --> 00:03:47,426
- มันเป็นภารกิจสำคัญทางการทูต
- อ้อ รอเดี๋ยวนะ

47
00:03:47,509 --> 00:03:48,761
ขอเปิดเพลงก่อน

48
00:03:48,844 --> 00:03:50,971
บาร์ด ขอปาร์ตี้มิกซ์

49
00:03:51,430 --> 00:03:54,141
"ปาร์ตี้... ทุกคนไปปาร์ตี้"

50
00:03:54,224 --> 00:03:56,477
- "เราอยู่ที่ปาร์ตี้..."
- ข้ามเพลง

51
00:03:56,560 --> 00:03:58,437
"หมีมีหางแสนยาว"

52
00:03:58,520 --> 00:03:59,605
- "มันอยู่ใน..."
- ข้ามเพลง

53
00:03:59,688 --> 00:04:01,273
- "ปาร์ตี้..."
- หยุด

54
00:04:01,815 --> 00:04:05,778
เจ้าชาย พอเราพบเจ้าชายยาเชย์น
ท่านต้องทักทายตามธรรมเนียม

55
00:04:05,861 --> 00:04:06,987
พูดตามข้านะ

56
00:04:07,529 --> 00:04:10,658
{\an5}(ภาษาวาลโดรเกียนโบราณ)

57
00:04:11,742 --> 00:04:15,079
{\an5}ข้าว่าเขาอาจจะพูดภาษาอังกฤษได้

58
00:04:15,329 --> 00:04:17,665
ไม่ได้ ห้ามทึกทักไปเอง
ว่าทุกคนพูดอังกฤษได้

59
00:04:18,916 --> 00:04:20,584
แต่บุคคลสำคัญก็พูดกันนะ

60
00:04:21,168 --> 00:04:22,836
อย่างแรกเลย แหวะ

61
00:04:22,920 --> 00:04:24,672
อย่างที่สอง ข้าไม่มีบันทึกว่าพวกเขา

62
00:04:24,755 --> 00:04:27,091
พูดภาษาอื่นเลย
นอกจากภาษาวาลโดรเกียนโบราณ

63
00:04:28,008 --> 00:04:29,969
ถ้าท่านไม่อยากตาย

64
00:04:30,678 --> 00:04:33,263
ท่านต้องปิดปากเงียบ

65
00:04:35,474 --> 00:04:37,142
เจ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญนี่นะ

66
00:04:39,395 --> 00:04:41,730
"ปาร์ตี้... ทุกคนไปปาร์ตี้"

67
00:04:41,814 --> 00:04:42,856
หยุด

68
00:04:43,190 --> 00:04:45,651
ย้ำอีกทีซิว่าทำไมเราหยุดงานเช้านี้

69
00:04:45,734 --> 00:04:46,860
ข้าจะให้คำใบ้สองอย่าง

70
00:04:47,319 --> 00:04:50,239
มันเจ๋ง และเจ้าต้องชอบแน่

71
00:04:51,115 --> 00:04:54,535
"ชิตคอน"

72
00:04:54,618 --> 00:04:56,036
ชิตคอนคืออะไร

73
00:04:56,120 --> 00:04:59,456
งานใหญ่ที่สุดของวงการตักอึ

74
00:04:59,540 --> 00:05:03,127
มีทั้งบูธให้ข้อมูล สาธิตสินค้า
และสร้างเครือข่าย

75
00:05:03,210 --> 00:05:04,795
- เจ๋ง
- เอ็ดดี้

76
00:05:05,129 --> 00:05:07,840
แกรี่ ไอ้เบื๊อก มานี่เลย

77
00:05:08,924 --> 00:05:10,968
รีเบคก้า มาทำอะไรที่นี่

78
00:05:11,051 --> 00:05:13,053
- นึกว่าตายไปแล้วซะอีก
- ยัง

79
00:05:13,303 --> 00:05:15,180
- รู้จักกันได้ยังไงเหรอ
- ล้อเล่นหรือไง

80
00:05:15,264 --> 00:05:17,725
พ่อเจ้าเป็นนักตักอึที่เก่งที่สุดในเมือง

81
00:05:17,808 --> 00:05:18,851
ไม่เอาน่า

82
00:05:18,934 --> 00:05:21,729
ใช่ ตอนที่ปลวกกินรถเข็นข้า
เขาก็ช่วยข้าสร้างคันใหม่

83
00:05:22,896 --> 00:05:27,109
ฤดูหนาวปีก่อน ตอนที่เข่าข้าพัง
เขาก็มาซ่อมหลังคาบ้านให้ข้า

84
00:05:27,192 --> 00:05:28,736
ใช่ และเขาไม่ได้เก่งแค่เรื่องตักอึ

85
00:05:28,819 --> 00:05:32,740
พ่อของเจ้าเป็นผู้ชาย
ที่ซื่อสัตย์ที่สุดในวงการนี้

86
00:05:32,990 --> 00:05:36,076
ข้าไม่รู้เลยว่าท่านเจ๋งขนาดนี้

87
00:05:36,285 --> 00:05:37,578
ข้าทำเต็มที่น่ะ

88
00:05:40,748 --> 00:05:43,042
"ชิตคอน"

89
00:05:44,835 --> 00:05:45,878
อะไรน่ะ

90
00:05:46,462 --> 00:05:47,504
ไม่รู้สิ

91
00:05:49,590 --> 00:05:50,758
ล้ำยุค

92
00:05:52,217 --> 00:05:53,343
อนาคต

93
00:05:54,887 --> 00:05:56,096
เขย่าวงการ

94
00:05:57,431 --> 00:05:58,557
ก้าวหน้าเร็ว

95
00:05:58,640 --> 00:05:59,850
แหกทุกกรอบ

96
00:06:00,642 --> 00:06:02,102
ปลดพันธนาการ

97
00:06:02,853 --> 00:06:04,563
วันนี้ ข้าขอเสนอ

98
00:06:04,646 --> 00:06:08,275
นวัตกรรมที่เรียบง่ายแต่ล้ำยุค
ที่ทำให้การ...

99
00:06:08,817 --> 00:06:10,110
ตักอึ

100
00:06:10,819 --> 00:06:12,279
ตกยุคไปอย่างสิ้นเชิง

101
00:06:13,072 --> 00:06:14,948
- นี่มันบ้าอะไรกัน
- ตั้งใจฟังก่อน

102
00:06:15,282 --> 00:06:17,284
ขอแนะนำ "หลุม"

103
00:06:20,621 --> 00:06:22,456
มันคือหลุมบนพื้นดิน

104
00:06:22,998 --> 00:06:24,249
ที่ท่านอึใส่

105
00:06:24,333 --> 00:06:25,959
ท่านอึลงหลุมได้เลย

106
00:06:26,043 --> 00:06:27,961
แล้วท่านก็ไม่ต้องตักอะไรไปทิ้ง

107
00:06:29,838 --> 00:06:30,881
ใช่ไหม

108
00:06:31,757 --> 00:06:32,966
เจ๋งมาก

109
00:06:33,592 --> 00:06:35,511
ไม่อยากเชื่อที่ไม่เคยมีใคร
คิดได้มาก่อน

110
00:06:35,886 --> 00:06:37,346
มันจะเปลี่ยนอะไร ๆ ไปเลยว่าไหม

111
00:06:40,390 --> 00:06:43,143
จำไว้นะ เดี๋ยวข้านำเอง
และอย่าพูดอะไร

112
00:07:17,052 --> 00:07:22,850
(ภาษาวาลโดรเกียนโบราณ)

113
00:07:22,933 --> 00:07:24,268
นี่ พวก ขอโทษที่ขัดจังหวะ

114
00:07:25,519 --> 00:07:26,770
เรารู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า

115
00:07:29,898 --> 00:07:31,441
ข้าว่าไม่นะ

116
00:07:31,525 --> 00:07:32,568
โธ่ คาใจชะมัด

117
00:07:33,944 --> 00:07:35,737
นี่ท่าน...

118
00:07:37,239 --> 00:07:38,532
ท่านเคยไปเกาะฟัลคอนหรือเปล่า

119
00:07:38,866 --> 00:07:41,535
เคย พ่อข้ามีปราการที่นั่น
หน้าร้อนเราไปอยู่นั่นทุกปี

120
00:07:41,618 --> 00:07:42,911
ข้ามั่นใจเต็มร้อยว่าเคยเจอท่าน

121
00:07:42,995 --> 00:07:45,122
เดี๋ยวนะ ปีก่อนท่านไปปาร์ตี้หมูป่า
ของเจ้าหญิงอลิสันใช่ไหม

122
00:07:45,205 --> 00:07:48,584
พระเจ้า ใช่
ข้ากับอลิสันรู้จักกันมานาน

123
00:07:48,667 --> 00:07:50,711
เหมือนกัน เราเจอกันที่ค่ายสกีเด็ก
ที่หุบเขาต้องห้าม

124
00:07:50,794 --> 00:07:53,589
ลุงข้าเป็นเจ้าของภูเขานั่น
เขาเป็นคนสั่งห้ามเข้าเอง

125
00:07:53,672 --> 00:07:55,841
- บ้าไปแล้ว
- เหลือเชื่อเลย

126
00:07:55,924 --> 00:07:56,967
เจ๋งมาก

127
00:07:57,050 --> 00:07:59,469
- ใช่เลย เจ๋งเป้ง เข้ามาสิ
- ดีจัง

128
00:07:59,553 --> 00:08:00,929
- เพื่อน ลุยกันเลย
- จัดไป

129
00:08:01,013 --> 00:08:02,347
(ภาษาวาลโดรเกียนโบราณ)

130
00:08:02,472 --> 00:08:04,099
- นี่คือที่พัก
- ว้าว

131
00:08:04,183 --> 00:08:06,310
เดินทางเป็นยังไงบ้าง
เที่ยวส่วนตัวหรือเปล่า

132
00:08:06,393 --> 00:08:07,686
ใช่ แบบนั้นแหละ

133
00:08:10,147 --> 00:08:12,566
โอเค เดี๋ยว อีกทีนะ
ญาติท่านรู้จักญาติข้าเหรอ

134
00:08:12,649 --> 00:08:14,902
เปล่า ๆ ญาติข้า
รู้จักเจ้าหญิงอลิสัน...

135
00:08:14,985 --> 00:08:18,447
- นางเป็นเพื่อนญาติข้า ให้ตายสิ
- ถูกเผง บ้าไปแล้ว

136
00:08:18,530 --> 00:08:19,781
- พระเจ้า
- เว็กซ์เลอร์ บ้าเนอะ

137
00:08:19,865 --> 00:08:21,408
ใช่ มันบ้ามาก บังเอิญจัง

138
00:08:21,491 --> 00:08:23,619
เรากลับมาสนใจสนธิสัญญากันดีไหม

139
00:08:23,736 --> 00:08:25,321
เพื่อน พ่อบ้านท่านเป็นอะไรน่ะ

140
00:08:25,705 --> 00:08:28,207
ไม่ ๆ ข้าไม่ใช่พ่อบ้าน

141
00:08:28,290 --> 00:08:30,918
ข้าเป็นลอร์ด ทูตของอาณาจักรเรา

142
00:08:31,001 --> 00:08:32,253
โอเค เพื่อน

143
00:08:32,420 --> 00:08:34,463
นี่ ชอนสลีย์ ท่านดื่มเลือดไหม

144
00:08:34,547 --> 00:08:36,507
เพราะพ่อข้า
มีโรงเลือดใต้ดินเจ๋ง ๆ อยู่

145
00:08:36,590 --> 00:08:37,800
เอาสิ ข้าไม่มีอะไรเลย

146
00:08:37,883 --> 00:08:39,593
เอา 93 มาให้สักขวดได้ไหม

147
00:08:39,719 --> 00:08:40,970
ขอบใจนะ

148
00:08:42,430 --> 00:08:43,639
งี่เง่าออกเนอะ

149
00:08:43,723 --> 00:08:46,183
คนเราจะอึลงหลุมไปทำไม

150
00:08:46,226 --> 00:08:47,810
ในเมื่ออึบนพื้นบ้านก็ได้

151
00:08:47,894 --> 00:08:50,021
แล้วรอสักสองสามวัน
ค่อยจ้างคนมาเก็บทิ้ง

152
00:08:50,104 --> 00:08:51,147
ไม่รู้สิ ท่านพ่อ

153
00:08:51,231 --> 00:08:54,025
หลุมดูจะพัฒนาจากระบบปัจจุบัน
ไปไกลมาก

154
00:08:54,759 --> 00:08:57,053
ข้าว่ามันก็แค่ระบบหรู ๆ น่ะแหละ

155
00:08:57,470 --> 00:08:58,721
ไม่มีทางฮิตหรอก เชื่อสิ

156
00:09:01,015 --> 00:09:03,476
กลาดิส เอ็ดดี้มาแล้ว ตักรอบเช้า

157
00:09:03,935 --> 00:09:06,271
สวัสดี เอ็ดดี้ ไม่ต้องหรอก

158
00:09:06,354 --> 00:09:08,606
ข้าเพิ่งติดตั้งหลุมใหม่นั่นมา

159
00:09:08,690 --> 00:09:12,026
ทั้งง่ายกว่า ถูกกว่า
และดีต่อสิ่งแวดล้อมกว่า

160
00:09:12,402 --> 00:09:13,736
เปลี่ยนชีวิตเลยล่ะ

161
00:09:17,657 --> 00:09:20,285
"ปาร์ตี้... ทุกคนไปปาร์ตี้"

162
00:09:20,368 --> 00:09:22,203
ข้าชอบเพลงนี้ ขอดังหน่อย

163
00:09:22,287 --> 00:09:24,873
"ปาร์ตี้... ทำอะไรในปาร์ตี้"

164
00:09:24,956 --> 00:09:27,250
"พวกเขาถลาไปในปาร์ตี้"

165
00:09:27,333 --> 00:09:29,919
"เราโดดเด้งใส่ทุกคน
ทั้งขึ้นและลงในปาร์ตี้"

166
00:09:30,253 --> 00:09:32,755
แฟรงค์ ไม่เอาน่า เจ้าก็ด้วยเหรอ

167
00:09:32,839 --> 00:09:35,133
ขอโทษนะ เอ็ดดี้
ข้ารู้ว่าเจ้าจะเข้าใจ

168
00:09:35,216 --> 00:09:39,888
หลุมช่วยประหยัดเงินได้เยอะ
แล้วเด็ก ๆ ก็ชอบมาก

169
00:09:39,971 --> 00:09:41,347
พวกเขาสนุกกันใหญ่

170
00:09:41,890 --> 00:09:43,808
ข้าเข้าใจ เจ้าตัดสินใจแล้ว

171
00:09:44,642 --> 00:09:47,562
ช่วยอะไรข้าสักอย่าง จูบปากข้าที

172
00:09:47,645 --> 00:09:49,147
อะไรนะ ทำไมล่ะ

173
00:09:49,230 --> 00:09:51,691
เพราะข้าชอบให้จูบที่ปาก
เวลาโดนย่ำยี

174
00:09:52,984 --> 00:09:55,028
โอเค ท่านพ่อ ต้องใจเย็นก่อนนะ

175
00:09:55,236 --> 00:09:56,362
ถ้าธุรกิจกำลังเปลี่ยนไป

176
00:09:56,446 --> 00:09:58,156
แปลว่าเราแค่ต้องหาวิธีปรับตัว

177
00:09:58,939 --> 00:09:59,982
ไม่มีทาง

178
00:10:00,065 --> 00:10:03,235
ข้าจะไม่ยอมให้เทคโนโลยีใหม่นี่
มาแทนที่ข้าหรอก

179
00:10:03,527 --> 00:10:05,321
ถ้าเขาจะเล่นสกปรกกัน
พ่อจะเอาด้วย

180
00:10:08,365 --> 00:10:09,742
รอก่อนนะพวก เดี๋ยวข้ามา

181
00:10:19,668 --> 00:10:20,711
{\an5}ถึงเวลาแล้ว

182
00:10:21,378 --> 00:10:22,504
{\an5}ไปเอาขวดที่เราเสิร์ฟ...

183
00:10:22,963 --> 00:10:26,800
{\an5}ให้แขกคนล่าสุด
ก่อนที่เขาจะพบจุดจบมา

184
00:10:27,368 --> 00:10:28,411
{\an5}แน่ใจนะ

185
00:10:29,412 --> 00:10:30,747
{\an5}มาจบเรื่องนี้กัน

186
00:10:35,960 --> 00:10:38,046
"ดังเกอร์"

187
00:10:46,203 --> 00:10:48,038
แฟรงค์ กลาดิส มาทำอะไรที่นี่

188
00:10:48,122 --> 00:10:49,290
เราต้องการพ่อเจ้า

189
00:10:49,582 --> 00:10:51,333
ไง ว่าไง

190
00:10:51,417 --> 00:10:54,044
- สวรรค์ล่มเหรอ
- เจ้าพูดถูก

191
00:10:54,462 --> 00:10:57,465
เอ็ดดี้ หลุมมันไปไม่รอดหรอก

192
00:10:57,923 --> 00:10:59,884
ไม่นะ จริงเหรอ

193
00:11:02,261 --> 00:11:03,512
เกิดอะไรขึ้น

194
00:11:03,596 --> 00:11:06,682
เราทุกคนกลับมาจากทำงาน
แล้วเจองูอยู่ในนั้น

195
00:11:06,766 --> 00:11:09,310
พวกมันกัดเจ็บมาก และกำลังวางไข่

196
00:11:10,519 --> 00:11:11,937
ได้โปรด กลับมาเถอะ

197
00:11:12,313 --> 00:11:14,148
เจ้าโชคดีนะที่ข้าใจกว้าง

198
00:11:14,231 --> 00:11:15,441
ข้าจะกลับไปตัก

199
00:11:15,983 --> 00:11:19,153
ไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่
ตารางงานข้ายุ่งมากน่ะ

200
00:11:19,570 --> 00:11:22,156
ผู้คนอึไปทั่ว แต่ข้าจะลองหาวิธีให้

201
00:11:24,366 --> 00:11:25,409
เห็นไหม อัล

202
00:11:25,785 --> 00:11:29,163
ไม่ดีใจเหรอที่เราไม่ได้
ทำอะไรหุนหันอย่างเปลี่ยนธุรกิจ

203
00:11:29,413 --> 00:11:32,666
ท่านพ่อ ท่านเอางูพวกนั้น
ไปปล่อยใส่หลุมของชาวบ้านเหรอ

204
00:11:33,042 --> 00:11:35,628
ก็นะ ข้าอาจ
มีส่วนกับเรื่องนี้อยู่บ้าง

205
00:11:36,462 --> 00:11:38,756
ท่านหลอกชาวบ้าน มันไม่ถูกต้อง

206
00:11:38,839 --> 00:11:40,174
แล้วจะให้ข้าทำยังไง

207
00:11:40,257 --> 00:11:41,967
พวกเขาเล่นไม่ซื่อก่อนเองนะ

208
00:11:42,051 --> 00:11:43,552
ไม่ เปล่าเลย ท่านต่างหาก

209
00:11:44,094 --> 00:11:46,889
นึกว่าท่านเป็นผู้ชาย
ที่ซื่อสัตย์ที่สุดในวงการซะอีก

210
00:11:47,556 --> 00:11:48,933
ข้าคงคิดผิด

211
00:11:49,600 --> 00:11:51,477
อัลลี่ ลูกรัก

212
00:11:55,189 --> 00:11:59,026
ถอยหลังสองก้าว คึก ๆ หน่อยสิ
ท่าชอนสลีย์เขาทำอย่างนี้

213
00:12:01,487 --> 00:12:03,280
ท่านใจดีเกินไปแล้ว

214
00:12:03,572 --> 00:12:05,366
มันเริ่มจะดึกแล้วสิ

215
00:12:05,449 --> 00:12:08,619
เซ็น ๆ ให้จบไป
เรามาเซ็นสนธิสัญญากันไหม

216
00:12:09,119 --> 00:12:11,664
ได้สิ เข้าท่าดีเพื่อน แต่ก่อนอื่น

217
00:12:14,959 --> 00:12:16,126
ขอบคุณ

218
00:12:16,836 --> 00:12:17,878
มาจบเรื่องนี้กัน

219
00:12:18,420 --> 00:12:19,713
ใช่ ชนแก้ว

220
00:12:21,882 --> 00:12:24,802
- นี่มันบ้าอะไรพวก
- เว็กซ์เลอร์ ทำอะไรน่ะ

221
00:12:24,885 --> 00:12:27,012
นี่มันพิษ พวกเขาจะวางยาพิษท่าน

222
00:12:27,096 --> 00:12:28,180
ไม่ มันไม่ใช่

223
00:12:28,264 --> 00:12:30,933
แล้วทำไมมันเขียนว่า "อันตราย"
อยู่ข้างขวดล่ะ

224
00:12:31,392 --> 00:12:33,102
นั่นมัน "ดังเกอร์"

225
00:12:33,727 --> 00:12:36,564
มันเป็นเลือดแรดยี่ห้อหรู

226
00:12:39,233 --> 00:12:41,193
มีรสทองแดง
แล้วก็ใส่แทนนินเสริมรส

227
00:12:41,277 --> 00:12:43,070
- ใช่
- ข้าบังเอิญได้ยินท่านพูดในครัว

228
00:12:43,153 --> 00:12:45,656
บอกว่าแขกคนก่อนในงาน
ชิมเลือดแล้วตาย

229
00:12:48,367 --> 00:12:49,743
ใช่ แบรนต์ เพื่อนเราตาย

230
00:12:51,036 --> 00:12:52,371
เขาเมาเลือดหนักมาก

231
00:12:52,454 --> 00:12:54,999
แล้วก็ปีนขึ้นหลังคา
จะตีลังกาหลังลงสระน้ำ

232
00:12:55,082 --> 00:12:57,209
แต่มารู้ตัวในตอนท้ายว่าไม่มีสระ

233
00:12:58,669 --> 00:13:00,212
ข้าไม่มีวันลืมคำสั่งเสียของเขา

234
00:13:01,171 --> 00:13:02,798
"ให้ตายสิ เพื่อน

235
00:13:03,299 --> 00:13:04,341
ไม่มีสระ"

236
00:13:07,219 --> 00:13:09,430
- ข้าคิดถึงแบรนต์
- ทุกคนคิดถึงเขา ไบรอัน

237
00:13:13,642 --> 00:13:16,687
ปาร์ตี้นี้เสียบรรยากาศแล้ว

238
00:13:16,937 --> 00:13:18,188
ถึงเวลาที่เราต้องไปแล้ว

239
00:13:18,272 --> 00:13:20,399
ไม่ ๆ เราต้องเซ็นสนธิสัญญา

240
00:13:20,482 --> 00:13:23,444
ไม่ พวก มันจบแล้ว
พ่อบ้านท่านทำเสียเรื่องแล้ว

241
00:13:24,111 --> 00:13:26,196
เสียใจด้วย เราต้องรบกันต่อ

242
00:13:36,206 --> 00:13:38,834
"ปาร์ตี้... ทุกคนไปปาร์ตี้"

243
00:13:42,713 --> 00:13:44,840
ข้าทำพลาดครั้งใหญ่ขนาดนี้ได้ยังไง

244
00:13:45,925 --> 00:13:47,635
พ่อท่านคงโกรธมากแน่

245
00:13:48,093 --> 00:13:49,720
มันอาจจะไม่เป็นไรก็ได้

246
00:13:49,803 --> 00:13:51,597
จากประสบการณ์ของข้า
เวลาที่เราทำพลาด

247
00:13:51,680 --> 00:13:53,474
สิ่งต่าง ๆ ก็จะคลี่คลายเองได้

248
00:13:53,516 --> 00:13:54,851
สำหรับท่านน่ะสิ

249
00:13:54,968 --> 00:13:58,805
ท่านทำพลาดได้เป็นล้านครั้ง
และไม่เคยต้องรับกรรม

250
00:13:59,639 --> 00:14:01,474
แต่ข้ากำลังจะสูญเสียทุกอย่าง

251
00:14:02,684 --> 00:14:04,310
จริง ๆ แล้ว ข้าก็สมควรโดน

252
00:14:05,353 --> 00:14:08,565
ไม่ แค่ความผิดพลาดเฉย ๆ เอง

253
00:14:08,648 --> 00:14:10,900
ตอนนั้นข้าหลงผิดโดยสิ้นเชิง

254
00:14:13,486 --> 00:14:16,447
ข้าพยายามเข้าไปอยู่ประสาท
แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง

255
00:14:16,906 --> 00:14:18,366
ข้าเป็นไพร่

256
00:14:20,326 --> 00:14:21,578
ข้าจะเป็นเสมอไป

257
00:14:25,707 --> 00:14:27,083
ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

258
00:14:27,167 --> 00:14:28,209
ข้าอ่านหนังสืออยู่

259
00:14:29,544 --> 00:14:30,795
เจ้าพูดถูก

260
00:14:31,379 --> 00:14:33,381
ข้าไม่น่าเอางูไปใส่หลุมพวกนั้นเลย

261
00:14:34,090 --> 00:14:36,551
แค่พอเห็นได้ความเปลี่ยนแปลง

262
00:14:37,260 --> 00:14:38,303
มันทำให้ข้า...

263
00:14:39,387 --> 00:14:40,430
โมโห

264
00:14:42,098 --> 00:14:43,349
กลัว

265
00:14:50,648 --> 00:14:52,775
ข้าทำเป็นแต่ตักอึ

266
00:14:52,859 --> 00:14:55,570
และมันเป็นวิธีเดียว
ที่ข้าใช้หาเลี้ยงเจ้ากับน้องได้

267
00:14:56,112 --> 00:14:57,238
ถ้าไม่มีงานนี้...

268
00:14:59,240 --> 00:15:00,617
ข้าก็ทำอย่างอื่นไม่เป็นแล้ว

269
00:15:00,950 --> 00:15:03,912
ข้าอาจสอนให้ท่านรู้จักหลุมได้

270
00:15:04,537 --> 00:15:06,039
พูดง่ายแต่ทำยาก

271
00:15:06,623 --> 00:15:09,500
เจ้ายังเด็ก เรียนรู้อะไรได้ง่าย

272
00:15:09,584 --> 00:15:11,294
อายุปูนนี้มันยากกว่าเยอะนะ

273
00:15:12,295 --> 00:15:13,796
ข้าทำงานนี้มานาน

274
00:15:14,297 --> 00:15:16,883
อายุข้าปาเข้าไป 31 ปีแล้ว

275
00:15:20,428 --> 00:15:22,764
ไม่ต้องห่วง ท่านพ่อ เราจัดการได้

276
00:15:29,020 --> 00:15:31,105
"ในนี้"

277
00:16:05,640 --> 00:16:07,350
"สงครามเริ่มแล้ว

278
00:16:07,433 --> 00:16:10,478
เราถอนข้อเสนอสันติ
เปลี่ยนเป็นความโกรธและความตาย

279
00:16:10,561 --> 00:16:13,648
ในนามของแบรนต์
เราเริ่มสู้รบใหม่อีกครั้ง"

280
00:16:14,857 --> 00:16:16,234
เกิดบ้าอะไรขึ้น

281
00:16:16,985 --> 00:16:18,820
แล้วใครคือแบรนต์

282
00:16:23,074 --> 00:16:24,742
ฝ่าบาท

283
00:16:25,243 --> 00:16:27,537
มันไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับ

284
00:16:28,538 --> 00:16:31,124
- แต่ความจริงคือข้า...
- ลูกทำพังเอง

285
00:16:32,000 --> 00:16:35,628
ข้าทำพลาด เรื่องสนธิสัญญา

286
00:16:36,421 --> 00:16:38,464
สนธิสัญญานั่นตกลงกันไว้แล้ว

287
00:16:38,881 --> 00:16:40,633
เจ้าจะทำพังได้ยังไง

288
00:16:41,301 --> 00:16:43,261
นั่นสิ ยังไงล่ะ

289
00:16:45,221 --> 00:16:49,434
เรื่องที่เกิดคือลูกหยิบสนธิสัญญา

290
00:16:49,517 --> 00:16:52,270
แล้วก็ถอดกางเกงออก

291
00:16:52,353 --> 00:16:56,816
แล้วก็เอาสัญญาเช็ดก้น

292
00:16:59,819 --> 00:17:01,195
แล้วเจ้าทำแบบนั้นทำไม

293
00:17:02,572 --> 00:17:05,074
ข้าทั้งโง่และงี่เง่า

294
00:17:05,158 --> 00:17:06,200
โอเค

295
00:17:06,784 --> 00:17:09,120
- เรามาย้อนความหลังกันหน่อยนะ
- ได้สิ

296
00:17:09,203 --> 00:17:11,122
เจ้าอยู่ที่โต๊ะเจรจา

297
00:17:11,998 --> 00:17:13,541
เจ้าถลกก้นออกมา...

298
00:17:14,417 --> 00:17:19,756
แล้วก็เอาสนธิสัญญาไปเช็ด

299
00:17:20,214 --> 00:17:21,883
- ใช่
- อยู่ ๆ ก็ลงมือ

300
00:17:22,717 --> 00:17:24,135
โดยไม่มีการยั่วยุ

301
00:17:24,218 --> 00:17:25,511
ไม่มี ทำไปเฉย ๆ

302
00:17:26,679 --> 00:17:27,805
ตามนั้นเลย

303
00:17:28,056 --> 00:17:29,515
เจ้าไม่เคยตกต่ำขนาดนี้

304
00:17:31,351 --> 00:17:32,643
ข้าหมายถึง...

305
00:17:34,354 --> 00:17:35,855
เจ้าห่วยแตก

306
00:17:37,899 --> 00:17:41,277
ข้าจะบอกว่ามันคงแย่กว่านี้มาก
ถ้าไม่มีลอร์ดเว็กซ์เลอร์

307
00:17:42,111 --> 00:17:43,363
ไม่ต้องสงสัยเลย

308
00:17:44,447 --> 00:17:45,823
เว็กซ์เลอร์ ตามข้ามา

309
00:17:45,907 --> 00:17:47,992
ข้าต้องให้เจ้าช่วยจัดการเรื่องนี้

310
00:17:48,076 --> 00:17:49,118
ดังบัญชา ฝ่าบาท

311
00:17:57,877 --> 00:17:59,921
สวัสดี เอ็ดดี้ เจ้าคงมาตักอึ

312
00:18:00,004 --> 00:18:02,840
จริง ๆ แล้ว
ข้ามาเอางูออกจากหลุมให้

313
00:18:03,925 --> 00:18:06,010
ฟังนะ เรากำลังขยายธุรกิจ

314
00:18:07,887 --> 00:18:09,722
เยี่ยมเลย คิดเท่าไร

315
00:18:10,640 --> 00:18:11,682
ครั้งนี้ทำให้ฟรี

316
00:18:14,894 --> 00:18:16,270
พ่อเจ้าเป็นคนดี

317
00:18:16,396 --> 00:18:18,398
ใช่เลย ข้าภูมิใจในตัวเขา

318
00:18:18,481 --> 00:18:19,524
มานี่ เจ้างู

319
00:18:20,691 --> 00:18:22,151
ในนี้มีงูตัวเท่าคน

320
00:18:22,443 --> 00:18:23,694
งับหน้าข้ามิดเลย

321
00:18:26,065 --> 00:18:27,608
จะเอางูลอตสุดท้ายไปทิ้งนะ

322
00:18:27,691 --> 00:18:28,901
ขอบใจนะ ลูกพ่อ

323
00:18:34,490 --> 00:18:36,158
พระเจ้า ข้าขอโทษจริง ๆ

324
00:18:38,160 --> 00:18:39,411
เจ้าชายชอนสลีย์

325
00:18:41,205 --> 00:18:43,415
- เป็นอะไรไหม
- ไม่เป็นไร

326
00:18:43,499 --> 00:18:44,625
ท่านมาทำอะไรที่นี่

327
00:18:44,708 --> 00:18:46,919
แค่อยู่ให้ห่างปราสาทไว้สักพักน่ะ

328
00:18:47,002 --> 00:18:48,796
ท่านพ่อโกรธข้าอยู่

329
00:18:48,879 --> 00:18:49,922
โกรธแค่ไหน

330
00:18:50,005 --> 00:18:52,133
เขาสั่งข้ารับใช้ทุกคน
กันข้าออกไปให้พ้นหน้า

331
00:18:52,216 --> 00:18:54,677
และกำจัด "กลิ่นของข้า"
ออกให้หมด

332
00:18:54,760 --> 00:18:56,095
อื้อฮือ ฟังดูเหมือน
ท่านจะซวยหนักมาก

333
00:18:56,178 --> 00:18:57,221
ใช่ แต่ก็นะ

334
00:18:57,972 --> 00:19:00,558
ในฐานะเจ้าชาย
ข้ามีแต่โชคดีตั้งแต่เกิด

335
00:19:00,683 --> 00:19:02,893
เพราะงั้นเดี๋ยวโชคก็คงมา

336
00:19:03,853 --> 00:19:05,855
อัล ตรงนั้นเรียบร้อยดีไหม

337
00:19:06,063 --> 00:19:07,106
เดี๋ยวข้าไป

338
00:19:07,565 --> 00:19:09,316
ข้าต้องไปแล้ว
แต่ก็ดีใจที่ได้เจอท่าน

339
00:19:09,441 --> 00:19:10,484
เช่นกัน

340
00:19:11,527 --> 00:19:12,570
อีกตัว

341
00:19:14,822 --> 00:19:15,865
เอาล่ะ

342
00:19:26,876 --> 00:19:29,712
"ปาร์ตี้..."

343
00:19:29,795 --> 00:19:33,465
"ทุกคนไปปาร์ตี้"

344
00:19:33,549 --> 00:19:38,220
"เราอยู่ที่ปาร์ตี้..."

345
00:19:43,142 --> 00:19:45,311
"ด้วยรักและอาลัย
แบรนต์ ไมเคิล สกรีมเฟซ"