1
00:00:18,018 --> 00:00:19,477
- ความเดิมตอนที่แล้ว
- โจนาธาน

2
00:00:19,561 --> 00:00:21,646
- โจนาธาน มัวร์
- โจนาธาน

3
00:00:21,730 --> 00:00:22,856
คนอเมริกัน

4
00:00:22,939 --> 00:00:25,233
ผมว่ามัลคอล์มไม่รู้เรื่องวิว
ตอนที่เขาแนะนำแฟลตนี้

5
00:00:25,316 --> 00:00:26,735
เคท กัลวิน

6
00:00:26,818 --> 00:00:30,030
เป็นเจ้าของแกลเลอรี่ คนรักศิลปะ
ไม่เคยแต่งงาน มุ่งมั่น ทะเยอทะยาน

7
00:00:30,113 --> 00:00:32,574
- ฉันควรรายงานเรื่องนี้
- อย่าพูดถึงผม

8
00:00:32,657 --> 00:00:34,492
คุณช่วยชีวิตเคทไว้

9
00:00:34,576 --> 00:00:35,785
ผมจะตอบแทนคุณ

10
00:00:35,869 --> 00:00:39,748
อดัม แพรตต์ เพื่อนรักของผมเพิ่งเปิดซันดรี้เฮาส์

11
00:00:39,831 --> 00:00:42,000
- มากับเราคืนนี้สิ
- บ้าเอ๊ย นรกชัดๆ

12
00:00:42,083 --> 00:00:43,418
ได้เวลาพาคนนี้กลับบ้าน

13
00:00:44,044 --> 00:00:45,837
มัลคอล์ม เดี๋ยว นี่ผม...

14
00:00:45,920 --> 00:00:49,132
"นึกว่าพอทิ้งเขาไว้บนโต๊ะนาย
นายจะต้องชดใช้บาปของฉัน"

15
00:00:49,215 --> 00:00:53,094
- ผมไม่ได้ทำ ใครสักคน หนึ่งในนั้น...
- ไปตายซะ มัลคอล์ม

16
00:00:53,178 --> 00:00:54,012
ฆ่ามัลคอล์ม

17
00:00:54,721 --> 00:00:57,766
- วางแผนจะโยนความผิดให้ผม
- ยินดีที่ได้รู้จัก สหายร่วมรบ

18
00:00:57,849 --> 00:01:00,018
คุณเป็นใครกันนะ

19
00:01:16,451 --> 00:01:18,036
หนึ่งในพวกคุณ

20
00:01:22,957 --> 00:01:25,293
หนึ่งในพวกชั่วนี่ส่งข้อความพวกนั้นให้ผม

21
00:01:27,253 --> 00:01:28,546
ใครสักคนในพวกคุณจับตาดูผมอยู่

22
00:01:31,382 --> 00:01:34,552
พวกคุณคนหนึ่งฆ่ามัลคอล์ม
ทิ้งเขาไว้บนโต๊ะของผม

23
00:01:34,636 --> 00:01:36,930
ตอนนี้พวกเขาพยายามใส่ร้ายผม

24
00:01:41,017 --> 00:01:42,602
คุณรู้ว่าผมทำความสะอาดศพเขา

25
00:01:44,437 --> 00:01:47,816
อาจไม่เหมือนคนที่ไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน

26
00:01:48,817 --> 00:01:51,903
โชคไม่ดีที่มันทำให้คุณสนใจผมมาก

27
00:01:52,946 --> 00:01:55,824
แล้วคุณคือคนไหนล่ะ

28
00:01:58,076 --> 00:02:01,037
เป็นอะไรหรือเปล่า โจนาธาน คุณดูป่วยนะ

29
00:02:01,121 --> 00:02:02,747
ผมไม่เป็นไร

30
00:02:03,957 --> 00:02:04,791
อะไรนะ

31
00:02:06,960 --> 00:02:11,131
โจนาธานบอกว่าเรื่องของคุณน่าสนใจมาก
แต่ได้เวลาดื่มฉลองแล้ว

32
00:02:18,179 --> 00:02:19,430
ถ้าคุณไม่พูด ผมจะพูดเอง

33
00:02:21,015 --> 00:02:22,517
คุณแย่งความเด่นไปจากผม...

34
00:02:23,935 --> 00:02:24,936
แล้วผมก็ฆ่าคุณ

35
00:02:27,021 --> 00:02:31,025
แด่ไซม่อน แด่งานเปิดตัวศิลปะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
คืนนี้เป็นคืนของคุณ

36
00:02:31,109 --> 00:02:32,694
- แด่ไซม่อน
- แด่ไซม่อน

37
00:02:32,777 --> 00:02:34,195
- ชนแก้ว
- ชนแก้ว

38
00:02:34,279 --> 00:02:35,405
- ชนค่ะ
- ชนครับ

39
00:02:45,707 --> 00:02:48,251
ผมแค่อยากได้วันหยุดในยุโรปเล็กๆ ของผมคืนมา

40
00:02:59,470 --> 00:03:00,471
นี่อะไร

41
00:03:09,981 --> 00:03:12,942
"คุณต้องมาปรากฏตัว
ในคืนแห่งความเป็นและความตาย"

42
00:03:13,943 --> 00:03:16,446
กลุ่มผู้ต้องสงสัยที่มีอภิสิทธิ์

43
00:03:16,529 --> 00:03:20,658
การใส่ร้ายป้ายสี แล้วตอนนี้ก็มีคำเชิญลึกลับ
ชวนให้นึกถึงปริศนาฆาตกรรมของอังกฤษ

44
00:03:22,327 --> 00:03:23,161
บ้าเอ๊ย

45
00:03:23,661 --> 00:03:27,624
ผมอยู่ในนิยายฆาตกรรม วรรณกรรมที่ต่ำช้าที่สุด

46
00:03:30,418 --> 00:03:34,881
(คุณ)

47
00:03:37,091 --> 00:03:39,928
จะว่าผมขี้ระแวงก็ได้
แต่คุณเอาศพมาซ่อนไว้ในแฟลตของผมได้สำเร็จ

48
00:03:40,887 --> 00:03:42,680
นั่นอาจไม่ใช่สิ่งเดียวที่คุณเอามาวางไว้

49
00:03:44,057 --> 00:03:45,558
มีอะไรจะพูดอีกไหม

50
00:03:46,893 --> 00:03:48,811
แน่นอนว่าคุณใช้อีวานเนส

51
00:03:48,895 --> 00:03:51,814
ไม่มีการย้อนดู ข้อความหายไปหลังถูกอ่าน

52
00:03:51,898 --> 00:03:54,442
สิ่งที่ชนชั้นสูงและขี้ระแวงโปรดปราน

53
00:03:55,568 --> 00:03:58,488
คุณเอามันใส่ไว้ในมือถือผมเมื่อไหร่
สักช่วงเวลา...

54
00:03:58,571 --> 00:03:59,864
เหล้าจ้า

55
00:03:59,948 --> 00:04:02,992
ระหว่างตอนภาพตัดในคืนที่เกิดเหตุ คุณอยู่ที่นั่น

56
00:04:03,576 --> 00:04:05,245
นิ่งไว้ น้องจอห์น

57
00:04:05,995 --> 00:04:07,330
เพราะแบบนี้ไงผมถึงไม่ดื่ม

58
00:04:14,504 --> 00:04:15,546
(เดอะคลอโธแกลเลอรี่)

59
00:04:15,630 --> 00:04:17,048
อะไรเนี่ย งานแสดงศิลปะของไซม่อนเหรอ

60
00:04:20,176 --> 00:04:22,053
ผมต้องกูเกิลทุกอย่างเลยเหรอ

61
00:04:22,971 --> 00:04:24,764
"เดอะคลอโธแกลเลอรี่"

62
00:04:24,847 --> 00:04:27,809
ใช่ คืนเปิดตัวงานแสดงศิลปะของไซม่อน ซู

63
00:04:27,892 --> 00:04:31,396
ชาวอภิสิทธิ์ชน ชนชั้นสูง มาครบ
เจ้าของแกลเลอรี่ เคท กัลวิน

64
00:04:31,479 --> 00:04:32,522
(เคท กัลวิน
เจ้าของแกลเลอรี่)

65
00:04:33,147 --> 00:04:35,233
คุณฆ่าแฟนเฮงซวยคุณหรือเปล่า

66
00:04:35,316 --> 00:04:38,194
ทิ้งเขาไว้บนโต๊ะผม
แล้วตอนนี้คุณก็มาเยาะเย้ยผมเหรอ

67
00:04:45,243 --> 00:04:47,620
ฉันไปหาคุณที่ออฟฟิศแล้ว คุณไม่อยู่

68
00:04:47,704 --> 00:04:50,623
ฉันกำลังยุ่งกับการเตรียมงานเปิดตัว มัล
ช่วยตอบข้อความฉันได้ไหม

69
00:04:50,707 --> 00:04:52,917
ฉันต้องการความช่วยเหลือจริงๆ

70
00:04:53,001 --> 00:04:54,877
เธอฟังดูเหมือนโกรธคนตายจริงๆ

71
00:04:54,961 --> 00:04:57,672
ซึ่งแปลว่าเธอไม่รู้ว่าเขาตายแล้ว

72
00:04:58,881 --> 00:05:02,427
เธออาจจะแกล้งทำเป็นฝากข้อความนั้นก็ได้
เพราะเธอฉลาด

73
00:05:03,011 --> 00:05:06,264
โอ้ เยี่ยมเลย
ผมได้กลับมาสัมผัสกับแนวที่ผมชอบน้อยที่สุด

74
00:05:07,724 --> 00:05:11,394
มูนีย์ชอบนิยายฆาตกรรม ผมคิดมาตลอดว่า
มันเป็นปริศนาหาคำศัพท์สำหรับผู้ใหญ่

75
00:05:11,477 --> 00:05:13,980
วงกลมหาคำใบ้ ชนะเกม
ไม่เชิงเป็นศิลปะสักเท่าไหร่

76
00:05:14,063 --> 00:05:17,150
ศพในห้องสมุดและฆาตกรรมที่โบสถ์

77
00:05:17,233 --> 00:05:21,529
- เราจะเรียนเรื่องนี้เหรอคะ
- เปล่าๆ นี่เป็นโครงการส่วนตัวครับ

78
00:05:21,612 --> 00:05:24,365
แย่หน่อยนะ ฉันชอบนิยายฆาตกรรมมากเลย

79
00:05:24,449 --> 00:05:26,826
คุณไม่คิดว่าสไตล์นี้มันเป็นสูตรสำเร็จเหรอ

80
00:05:26,909 --> 00:05:29,454
พระเจ้า คุณเป็นหนึ่งในพวกนั้น น่าเศร้าจัง

81
00:05:29,954 --> 00:05:31,831
โอ๊ย แต่ผมต้องการเธอ

82
00:05:31,914 --> 00:05:32,999
ผมพลาดอะไรไป

83
00:05:34,083 --> 00:05:36,753
ใช่ค่ะ มันเป็นสูตร แต่สูตรมันสนุกนะ

84
00:05:37,378 --> 00:05:40,340
มันดึงดูดคุณเข้าไป
มันซ่อนการวิพากษ์วิจารณ์ทางสังคมไว้

85
00:05:40,423 --> 00:05:43,843
พูดตามตรง ปัญหาของคุณคือเรื่องลึกลับมันสนุก

86
00:05:43,926 --> 00:05:45,720
ทำไมมันถึงจะเป็นปัญหาสำหรับผมล่ะ

87
00:05:45,803 --> 00:05:47,722
เพราะใครบ้างที่ไม่ต้องให้ความบันเทิง

88
00:05:49,057 --> 00:05:51,517
ผู้ชายผิวขาวอัจฉริยะ เหรอ

89
00:05:52,393 --> 00:05:57,231
บอกตามตรง การเป็นคนน่าเบื่อ
กลายเป็นตัวชี้วัดของศิลปะชั้นสูง ขณะที่...

90
00:05:57,857 --> 00:06:00,068
พวกเราที่เหลือ ถ้าอยากให้ได้ตีพิมพ์
ต้องสร้างความตราตรึงใจ

91
00:06:00,151 --> 00:06:03,905
และนั่นคือเหตุผลที่อกาธา คริสตี้
เป็นนักเขียนนิยายขายดีที่สุดตลอดกาล

92
00:06:03,988 --> 00:06:06,783
และคน 99 เปอร์เซ็นต์
ไม่เคยอ่านอินฟินิตเจสต์จบ

93
00:06:06,866 --> 00:06:08,034
- ผมอ่านจบนะ
- หนึ่งเดือน

94
00:06:08,117 --> 00:06:11,287
- ของชีวิตที่ฉันไม่มีวันได้คืนมา
- เด็กเจนซีตัวยง

95
00:06:12,205 --> 00:06:13,664
แสดงว่าผมทำตัวหัวสูงเหรอ

96
00:06:16,501 --> 00:06:18,544
ปิตาธิปไตยไปหน่อย

97
00:06:19,504 --> 00:06:23,257
- แล้วนี่โครงการอะไรคะ
- อ๋อ ผมยังตั้งเป้าหมายอยู่น่ะ

98
00:06:24,342 --> 00:06:26,719
และผมต้องเข้าใจ
เรื่องราวพวกนี้มันร้อยเรียงมายังไง

99
00:06:26,803 --> 00:06:28,137
อะไร วรรณกรรมเปรียบเทียบน่ะเหรอ

100
00:06:28,930 --> 00:06:29,931
ฉันบอกคุณได้นะ

101
00:06:30,014 --> 00:06:32,725
เด็กอวดดีอายุ 19 คนนี้
คือนางฟ้าที่ถูกส่งมาเพื่อช่วยผม

102
00:06:32,809 --> 00:06:34,352
- ได้โปรด
- โอเค งั้น

103
00:06:34,435 --> 00:06:39,315
ฉันต้องไปสอนคนคนหนึ่ง
ที่พูดภาษารัสเซียได้แย่มากๆ ในอีกหกนาที

104
00:06:39,399 --> 00:06:41,401
- ภาษารัสเซียเหรอ
- ค่ะ คุณไปตามหาฉัน

105
00:06:41,484 --> 00:06:44,195
ตอนพาฝูงหมานิสัยเสียเดินรอบไฮด์พาร์ก
ในวันธรรมดาก็ได้นะ

106
00:06:44,278 --> 00:06:45,780
นาเดีย คุณนอนตอนไหนเนี่ย

107
00:06:45,863 --> 00:06:49,492
การนอนเป็นเรื่องของคนรวย
โอเค นี่คือใจความสำคัญของเดม อกาธา

108
00:06:50,368 --> 00:06:52,870
ข้อหนึ่ง ไม่มีความบังเอิญ

109
00:06:53,413 --> 00:06:58,292
และสอง แรงจูงใจทั้งหมดมักเป็น
เซ็กซ์ เงินหรือการแก้แค้น

110
00:06:58,376 --> 00:07:02,004
และสาม ผู้ต้องสงสัยคนแรก
มักจะเป็นเหยื่อรายที่สอง

111
00:07:02,088 --> 00:07:06,968
ไม่ๆ ผมนึกภาพการฆาตกรรมรุนแรงเดี่ยว
และการใส่ร้ายป้ายสีอยู่

112
00:07:10,179 --> 00:07:12,974
งั้นทุกอย่างก็เกี่ยวกับว่าทำไมเหยื่อถึงถูกฆ่า

113
00:07:13,057 --> 00:07:16,769
มีคนอยากให้พวกเขาตายมากพอที่จะวางแผน
แล้วลงมือทำด้วยอารมณ์...

114
00:07:16,853 --> 00:07:20,690
ตามตรงนะ ฉันว่าการใส่ร้าย
อาจเป็นแนวคิดที่มีเล่ห์เหลี่ยม แต่ถ้าเขียนได้ดี

115
00:07:20,773 --> 00:07:21,858
สุดปังเลย

116
00:07:22,400 --> 00:07:23,734
นั่นคือตัวทำเงินเลย

117
00:07:24,318 --> 00:07:27,029
ถ้าหนังสือคุณขายดี ฉันได้สิบเปอร์เซ็นต์นะ

118
00:07:27,113 --> 00:07:28,114
ตกลง

119
00:07:28,197 --> 00:07:30,408
- เยี่ยม เจอกันค่ะ
- ขอบใจนะ นาเดีย

120
00:07:31,367 --> 00:07:33,202
"ไม่มีความบังเอิญ"

121
00:07:34,162 --> 00:07:35,455
โจ ควินน์ - โกลด์เบิร์ก

122
00:07:35,538 --> 00:07:37,665
เอลเลียต ไอ้สารเลว

123
00:07:38,875 --> 00:07:41,461
บังเอิญจังที่นักแก้ปัญหาตระกูลควินน์
บังเอิญทิ้งผมไว้

124
00:07:41,544 --> 00:07:43,212
ท่ามกลางปริศนาฆาตกรรม

125
00:07:44,046 --> 00:07:46,090
หน้าคุณเข้ากับชื่อโจนาธานนะ

126
00:07:49,552 --> 00:07:51,345
เราตกลงกันแล้วว่าคุณจะไม่โทรมาเบอร์นี้อีก

127
00:07:51,429 --> 00:07:53,806
- นั่นมันก่อนที่คุณจะจัดฉากผม
- ว่าไงนะ

128
00:07:53,890 --> 00:07:55,099
ข้อความไง

129
00:07:55,183 --> 00:07:56,809
มัลคอล์ม ฮาร์ดิง

130
00:07:58,352 --> 00:08:01,314
- ว่าไง
- บอกไม่ถูกเลยว่าโล่งอกแค่ไหน

131
00:08:01,397 --> 00:08:03,774
ที่ไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

132
00:08:03,858 --> 00:08:07,278
คุณน่าจะลองนั่งสมาธินะ มันได้ผลดีกับผมมาก

133
00:08:07,361 --> 00:08:08,362
ฟังผมนะ

134
00:08:08,988 --> 00:08:12,825
- เอลเลียต ผมไม่ใช่คนโง่นะ
- แต่ฟังดูเหมือนคุณโง่นะ

135
00:08:12,909 --> 00:08:16,996
เสียใจด้วยที่คุณทำชีวิตใหม่พัง แต่ตอนนี้ผม...

136
00:08:17,872 --> 00:08:20,124
ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเฮงซวยพวกนั้น
อย่างเป็นทางการแล้ว

137
00:08:21,042 --> 00:08:23,794
ผมขอให้คุณพ้นจากความทุกข์ทรมาน
และรากเหง้าของความทุกข์ทรมานนะ

138
00:08:23,878 --> 00:08:27,423
แล้วก็ไปตายซะ
ที่ทำให้ผมต้องทำลายโทรศัพท์ดีๆ เครื่องนี้

139
00:08:30,593 --> 00:08:32,512
มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสินะ

140
00:08:34,514 --> 00:08:36,474
(อีวาเนส มีหนึ่งข้อความใหม่)

141
00:08:37,391 --> 00:08:40,061
"สวัสดีอีกครั้ง" อ๋อ คุณเอง

142
00:08:42,396 --> 00:08:44,565
"แจ็กเก็ตสวยนะ สีน้ำตาลเหมาะกับนายดี"

143
00:08:44,649 --> 00:08:46,901
ไอ้สารเลว แกอยู่ไหน

144
00:08:46,984 --> 00:08:49,278
แกอาจอยู่ที่ไหนก็ได้ แกอยู่ไหน

145
00:08:49,362 --> 00:08:52,615
ไอ้สาร... "ฉันรู้จักนายมากขึ้นเยอะเลย

146
00:08:53,115 --> 00:08:54,116
หวาดระแวง

147
00:08:54,200 --> 00:08:55,660
สันโดษโดยธรรมชาติ"

148
00:08:55,743 --> 00:08:58,538
แกมันไอ้โรคจิต ไม่ว่าแกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม

149
00:08:59,622 --> 00:09:01,916
"ไม่ใช่อาจารย์ตัวจริงแน่นอน"

150
00:09:02,667 --> 00:09:05,753
งั้นเหรอ แล้วแกเป็นใคร

151
00:09:07,213 --> 00:09:09,090
คิดสิ คิดสิ

152
00:09:13,010 --> 00:09:15,346
"แกฆ่ามัลคอล์มทำไม"

153
00:09:15,846 --> 00:09:18,641
แม้แต่การตอบแบบประชดประชัน
ก็ช่วยให้ผมหาแรงจูงใจได้ และจากคำตอบนั้น

154
00:09:18,724 --> 00:09:21,269
ฉันจะได้รู้ว่าแกเป็นใคร หยุดเรื่องนี้

155
00:09:21,769 --> 00:09:23,145
และกลับไปหาเศษเสี้ยวของ...

156
00:09:23,813 --> 00:09:26,440
"นายไม่ได้ชื่อโจนาธาน มัวร์" เวรเอ๊ย

157
00:09:27,775 --> 00:09:31,612
"เดี๋ยวฉันก็จับไต๋นายได้"
ฉันยอมให้แกทำแบบนั้นไม่ได้หรอก

158
00:09:32,196 --> 00:09:34,240
ฉันต้องจับไต๋แกให้ได้ก่อน

159
00:09:47,086 --> 00:09:48,713
เลดี้ฟีบี้

160
00:09:48,796 --> 00:09:52,300
เธอยืนกรานให้ผมไปเยี่ยม
ไม่รู้ว่าผมพูดอะไรกับเธอตอนภาพตัดไป

161
00:09:52,383 --> 00:09:54,135
แต่เธอเป็นแฟนคลับโจนาธาน

162
00:09:55,595 --> 00:09:57,263
ผมต้องรอตรงนี้เหรอ

163
00:09:57,763 --> 00:09:58,598
สวัสดีครับ

164
00:09:59,098 --> 00:10:03,144
ผมไม่อยากใช้เวลาทั้งวันกับผู้หญิง
ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลมใส่บารัค โอบามาที่ศูนย์เคนเนดี้

165
00:10:03,227 --> 00:10:04,687
(ไม่ได้เป็นโรคกินผิดปกติ แค่เมาสุดๆ)

166
00:10:04,770 --> 00:10:07,898
แต่เลดี้จ้อไม่หยุด
อาจเป็นคนที่ผมต้องใช้เพื่อตามหาคุณ

167
00:10:09,567 --> 00:10:11,068
ผมมาทันเวลาไหม

168
00:10:13,404 --> 00:10:15,072
บ้าเอ๊ย เจ็บชะมัด

169
00:10:15,156 --> 00:10:18,367
- อย่านะ อย่า วิคกี้ เขาไม่มีพิษมีภัย
- ผมได้ยินเสียงร้อง แค่นั้นเอง

170
00:10:19,201 --> 00:10:22,413
การกำจัดขนด้วยเลเซอร์
ก็เหมือนการล้างลิ้นด้วยภูเขาไฟ ที่รัก

171
00:10:23,623 --> 00:10:27,627
- วางรูเพิร์ตลงได้แล้ว
- ผมแค่จะบอกว่า คลับทุกที่คือ

172
00:10:27,710 --> 00:10:31,714
สถานที่ตามสั่งที่สร้างโดยคนที่รู้เพื่อคนที่รู้

173
00:10:31,797 --> 00:10:33,924
โทษที โทรคุยกับนักลงทุนรายใหญ่อยู่น่ะ

174
00:10:34,008 --> 00:10:36,886
หมอนี่ดื่มเหล้าตอนสิบโมงเช้า เยี่ยม

175
00:10:36,969 --> 00:10:39,472
- ผมกลับมาใหม่ก็ได้นะ
- ไม่ๆ พักสูบบุหรี่ก่อน

176
00:10:41,265 --> 00:10:44,226
อย่างที่ผมบอก ผมเห็นด้วย แน่นอนครับ แน่นอน

177
00:10:45,853 --> 00:10:47,813
เลดี้เป็นนักฆ่าได้ไหมนะ

178
00:10:50,608 --> 00:10:52,735
สิ่งที่คุณพูดกับฉันเมื่อคืนก่อน

179
00:10:53,486 --> 00:10:56,864
ฉันไม่รู้ว่าเคยมีใคร
มองฉันทะลุปรุโปร่งขนาดนั้นไหม

180
00:10:57,365 --> 00:10:58,616
ผมพูดอะไรไปวะเนี่ย

181
00:10:58,699 --> 00:11:02,662
เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างนำพาเรามาเป็นเพื่อนกัน

182
00:11:02,745 --> 00:11:05,498
บางอย่างที่แทงมัลคอล์มบนโต๊ะผม

183
00:11:05,581 --> 00:11:07,583
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

184
00:11:08,501 --> 00:11:09,752
เอาแล้วไง

185
00:11:09,835 --> 00:11:12,046
และอดัม ทั้งคู่เลย

186
00:11:12,129 --> 00:11:17,093
ฟังนะ ฟัง นี่ไนต์คลับนะ
ไม่ใช่เธรานอสนะ พวก ใจเย็นน่า

187
00:11:18,552 --> 00:11:21,430
ชาไหมคะ เบลล่า ชา

188
00:11:21,514 --> 00:11:24,392
- ตึงเครียดกันจัง
- คุณได้บัตรเชิญไหมคะ

189
00:11:24,975 --> 00:11:26,727
อ๋อ เธอส่งบัตรเชิญมาให้ผม

190
00:11:26,811 --> 00:11:30,564
งานใหญ่เลย พิเศษเกินไป
เพื่อนเราทุกคนจะไปที่นั่น

191
00:11:31,190 --> 00:11:32,108
งั้นผมก็ต้องไป

192
00:11:32,191 --> 00:11:33,025
ฟังดูน่าสนุกมากครับ

193
00:11:33,109 --> 00:11:36,570
แล้วนักสืบจะพูดอะไรต่อ
"ใครอยากให้มัลคอล์มตายครับ" ฟังดูทื่อๆ นะ

194
00:11:36,654 --> 00:11:38,739
คุณใจดีมากที่ชวนผมด้วย

195
00:11:38,823 --> 00:11:42,284
ผมยังไม่มีเพื่อนที่นี่มากนัก

196
00:11:42,368 --> 00:11:44,995
ต้องขอบคุณมัลคอล์ม
ที่ยืนกรานให้ผมมาที่นี่เมื่อคืนก่อน

197
00:11:45,496 --> 00:11:47,998
- ก็นะ มัลคอล์ม...
- ติดกับแล้ว

198
00:11:48,499 --> 00:11:51,377
- หมายความว่าไงครับ
- เคทชอบเขา ก็พอแล้ว

199
00:11:52,044 --> 00:11:53,337
ไม่ใช่ทุกคนที่เห็นด้วย

200
00:11:54,296 --> 00:11:56,257
นี่ คุณจะยอมจ่ายค่าสมาชิก 10,000 ปอนด์

201
00:11:56,340 --> 00:11:58,259
ให้คลับเกี่ยวข้องกับโบสถ์แห่งซาตาน
แบบประชดประชันไหม

202
00:11:58,342 --> 00:11:59,885
- อย่าขัดสิจ๊ะ ที่รัก
- โทษที

203
00:11:59,969 --> 00:12:03,848
ฉันเพิ่งเล่าให้โจนาธานฟังว่า
มัลคอล์มค่อนข้างอื้อฉาว

204
00:12:04,974 --> 00:12:06,267
อะไรน่ะ

205
00:12:06,350 --> 00:12:09,145
อ้อ สำคัญมาก คุณจะใส่ชุดของใคร

206
00:12:10,938 --> 00:12:12,189
ไปงานเปิดตัวของไซม่อน

207
00:12:14,650 --> 00:12:17,111
โถ จอห์น เจ้าเด็กเกิดใหม่แสนสดใส

208
00:12:17,862 --> 00:12:20,656
เคท ราชินีน้ำแข็ง เพื่อนนอนของมัลคอล์ม...

209
00:12:22,408 --> 00:12:24,535
คู่หูที่รักและอบอุ่น

210
00:12:24,618 --> 00:12:27,371
เคทเป็นเพื่อนของฟีบี้น่ะ นี่เป็นคืนสำคัญของเธอ

211
00:12:27,455 --> 00:12:30,791
เราจะปล่อยให้พวกหนวดเฟิ้มที่ไหนไม่รู้
โผล่มาในชุดไร้ยี่ห้อไม่ได้

212
00:12:31,292 --> 00:12:32,752
- โอ๊ย
- นี่ วิค

213
00:12:33,627 --> 00:12:37,298
วิค ช่วยพาเด็กกำพร้าอนาถา
ของฟีบี้ไปที่แกลเลอรี่ได้ไหม

214
00:12:37,381 --> 00:12:39,675
- ทอมส่งสูทไปที่นั่นใช่ไหม
- ใช่ครับ

215
00:12:40,593 --> 00:12:43,012
ผมไปไม่ได้ เรื่องมัลคอล์มไม่คืบหน้าเลย

216
00:12:43,095 --> 00:12:45,055
อย่าเถียงสิ

217
00:12:45,139 --> 00:12:47,975
มันเป็นโลกของฟีบี้ เราแค่ใช้ชีวิตอยู่กับมัน

218
00:12:51,353 --> 00:12:52,354
ก็ได้ครับ

219
00:13:00,321 --> 00:13:03,073
แล้วสูททอมจะราคาประมาณเท่าไรครับ

220
00:13:03,157 --> 00:13:07,286
- เพราะผมไม่มีเงินจ่ายแน่นอน
- มันสูทของขวัญครับ คุณไม่...

221
00:13:07,912 --> 00:13:11,749
คุณไม่ต้องจ่ายจริงๆ หรอก
พวกเขาแค่อยากให้คนเห็นคุณในชมรมน่ะ

222
00:13:13,292 --> 00:13:14,668
คุณคงไม่อยากสินะ

223
00:13:14,752 --> 00:13:18,714
ของฟรีสำหรับคนที่ต้องการน้อยที่สุด
ระบบทุนนิยมกำลังไปได้สวยสำหรับทุกคนเลย

224
00:13:18,798 --> 00:13:21,425
ไม่ใช่ตรงนั้น ไม่ หยุดๆ มันล้นแล้ว

225
00:13:21,509 --> 00:13:23,761
ย้ายไปที่กำแพงทิศใต้ ให้มันหายใจหน่อย

226
00:13:23,844 --> 00:13:26,972
การเฝ้าดูเคทดูเหมือนเธอเป็นคนเดียว
ในแวดวงของเธอที่ทำงานจริงๆ

227
00:13:27,056 --> 00:13:30,851
ตรงไปทางนั้น อยู่ขวามือ เจอกันที่รถนะ

228
00:13:35,773 --> 00:13:39,735
นี่คือผู้ต้องสงสัยหลายคน
ที่ไม่เคยทำงานมาก่อนในชีวิต

229
00:13:39,819 --> 00:13:41,946
ศาสตราจารย์ไส้แห้งนี่เอง

230
00:13:42,029 --> 00:13:44,156
เหมือนคอนนี่ คนพนันม้า

231
00:13:44,240 --> 00:13:45,449
คอนนี่ นักการทูต

232
00:13:45,533 --> 00:13:47,409
โซฟีกับหางม้าของเธอ

233
00:13:48,536 --> 00:13:50,913
และศิลปินที่ปล่อยให้งานพูดแทน

234
00:13:50,996 --> 00:13:53,999
ผมอยากรู้ว่าคุณเอาเสื้อโค้ทนั่นมาจากไหน

235
00:13:55,209 --> 00:13:57,920
เยี่ยม ผมเล่นเรื่องมีนเกิร์ลส์
ฉบับที่เวสต์เอนด์นำมาทำใหม่อยู่

236
00:13:58,003 --> 00:13:59,255
ฟีบี้ส่งผมมา

237
00:14:02,967 --> 00:14:06,512
น่าสนใจ ฟีบี้มีอิทธิพลมากในฝูงชนนี้

238
00:14:06,595 --> 00:14:08,430
บอกเขาไปสิว่าคุณต้องการอะไร

239
00:14:11,016 --> 00:14:13,435
ทอมหรือราล์ฟ ห้ามใช้ของยุโรป

240
00:14:19,275 --> 00:14:22,069
ผมว่าการจ้องแบบนั้น
ใกล้เคียงกับการเปิดตัวงานที่สุดแล้ว

241
00:14:22,152 --> 00:14:24,029
- ตื่นเต้นกับโชว์ของคุณไหมครับ
- ไม่

242
00:14:27,992 --> 00:14:29,660
รู้ไหม ผมคุยกับมัลคอล์มเรื่อง...

243
00:14:29,743 --> 00:14:32,913
ไอ้สมองกลวงนั่นคงไม่รู้จักศิลปะ
ถึงมันจะขี้ใส่ปากเขาอยู่ก็เถอะ

244
00:14:34,582 --> 00:14:38,210
แอร์กูล ปัวโรจะใช้คำว่าอะไร
ออกความเห็นเรื่องผู้ชายฟันแล้วทิ้งนะ

245
00:14:38,294 --> 00:14:39,545
ไม่ชอบมัลคอล์มเหรอครับ

246
00:14:40,045 --> 00:14:43,757
- เราไม่ได้คิดถึงเขาเลย
- ไอ้งั่งนั่นติดเงินผม 60 ปอนด์

247
00:14:44,508 --> 00:14:47,386
- คุณชอบพนันม้าไหมครับ อาจารย์
- เลิกพูดถึงมัลคอล์มเถอะ

248
00:14:47,469 --> 00:14:49,597
- ทุกคนเกลียดเขาเหรอ
- แจ็กเก็ตครับ

249
00:14:50,598 --> 00:14:53,183
- ไซม่อน คุณแต่งตัวอยู่หรือเปล่า
- ผมอ่านเนอรูด้าอยู่

250
00:14:56,729 --> 00:14:58,731
ฟีบี้เชิญโจนาธานมา

251
00:15:00,149 --> 00:15:01,150
อ๋อ

252
00:15:05,112 --> 00:15:09,366
โจนาธานคะ ถ้าฟีบี้รับคุณมาเลี้ยง
ฉันคงพูดได้แค่ว่าคุณโชคดีจัง

253
00:15:10,034 --> 00:15:14,246
ถ้าคุณทำร้ายเธอ ฉันจะเผาน้องชายคุณ
แต่จริงๆ นะ ยินดีด้วยค่ะ

254
00:15:15,331 --> 00:15:17,207
แจ็กเก็ตนั่นทำให้คุณดูเหมือนบริกรเลย

255
00:15:17,291 --> 00:15:21,086
ถ้าผมเขียนนิยายอยู่ ผมคงไม่มีวัน
ทำให้เธอเป็นฆาตกรได้ คนจะจับได้ทันที

256
00:15:21,587 --> 00:15:23,589
ขอบคุณครับ ดีใจที่ได้คุยด้วย

257
00:15:27,968 --> 00:15:31,889
- ไซม่อน ช่วยเลือกสักชุดได้ไหม
- ใครจะสนว่าผมใส่อะไร

258
00:15:31,972 --> 00:15:33,140
เธอเครียด

259
00:15:33,223 --> 00:15:34,975
นักข่าว ผู้อุปถัมภ์ โลกไง

260
00:15:35,059 --> 00:15:38,479
เป็นเรื่องยากที่จะกระตุ้นพวกผู้ดีเอาแต่ใจ
ที่ไม่มีวันล้มเหลวได้

261
00:15:38,979 --> 00:15:40,940
โชว์นี้จะต้องประสบความสำเร็จแน่

262
00:15:41,023 --> 00:15:43,734
มันเป็นงานที่ดีที่สุดที่ผมเคยทำมา
ผมจะไม่เอาอกเอาใจพวกเขาหรอก

263
00:15:45,527 --> 00:15:46,654
คุณคงไม่อยากให้ผมทำแบบนั้น

264
00:15:48,072 --> 00:15:50,658
ถ้าผมอยากได้ข้อมูลจากคนพวกนี้มากกว่านี้
ก็ต้องมีคำถามที่ดีกว่านี้

265
00:15:50,741 --> 00:15:53,535
ผมต้องรู้เรื่องมัลคอล์มมากกว่านี้

266
00:15:56,413 --> 00:15:59,375
เคทดูเหมือนคนที่มีทุกอย่างสำรองไว้

267
00:15:59,458 --> 00:16:02,044
หวังว่าเธอจะมีกุญแจห้องทำงานของมัลคอล์มนะ

268
00:16:04,463 --> 00:16:05,297
โป๊ะเชะ

269
00:16:14,181 --> 00:16:15,349
ห้องทำงานมัลคอล์ม

270
00:16:16,141 --> 00:16:18,018
หนังสือ เขียนโดยผู้ชายทั้งหมด

271
00:16:18,102 --> 00:16:21,814
หลักสูตรที่เขาขี้เกียจปรับให้ทันสมัย
เหล้า ไม่มีอะไรใหม่

272
00:16:22,982 --> 00:16:25,609
คุณฆ่าเขาด้วยเหตุผลบางอย่าง

273
00:16:27,027 --> 00:16:27,861
เซ็กซ์

274
00:16:28,612 --> 00:16:29,488
เงิน

275
00:16:29,571 --> 00:16:31,073
หรือการแก้แค้น

276
00:16:44,920 --> 00:16:45,921
ค่าจ้างนักสืบของผม

277
00:16:51,760 --> 00:16:53,095
"ซิลเวอร์วอนด์"

278
00:16:53,178 --> 00:16:54,596
"เซอร์รีย์โฮป"

279
00:16:54,680 --> 00:16:56,140
โอเค ผมงงแล้ว

280
00:16:57,057 --> 00:16:57,933
เดี๋ยวนะ

281
00:16:58,017 --> 00:17:00,477
- คุณชอบพนันม้าไหมครับ อาจารย์
- ม้า

282
00:17:00,561 --> 00:17:03,689
นี่คือเงินเดิมพัน แสดงว่านี่คือเงินกู้ยืม

283
00:17:03,772 --> 00:17:06,150
มัลคอล์มมีเงินของครอบครัว
แต่ถ้าเขาเล่นพนันมากพอ

284
00:17:06,233 --> 00:17:07,651
เงินก็อาจไม่เหลือแล้ว

285
00:17:08,444 --> 00:17:11,071
"สุริยกษัตริย์กับกริช

286
00:17:11,155 --> 00:17:13,741
วันพฤหัสบดี บ่ายสามโมง เล่นหุ้นเหรอ"

287
00:17:13,824 --> 00:17:16,160
ผมบอกแล้วว่าผมไม่ชอบเล่นทายปัญหา

288
00:17:19,329 --> 00:17:21,081
ศาสตราจารย์ คุณ...

289
00:17:21,165 --> 00:17:22,583
คุณทำอะไรน่ะ

290
00:17:22,666 --> 00:17:23,500
บ้าเอ๊ย

291
00:17:23,584 --> 00:17:26,462
ฉันกำลังจะทิ้งโน้ตไว้ให้เขาค่ะ
เพราะเขาขาดงาน

292
00:17:26,545 --> 00:17:30,758
แฟนของมัลคอล์มขอให้ผมมาดูว่าเธอลืม
กระเป๋าเงินไว้รึเปล่า เราเป็นเพื่อนบ้านกัน...

293
00:17:30,841 --> 00:17:32,009
น่าเบื่อจัง

294
00:17:32,509 --> 00:17:36,180
- นึกว่าคุณจะงัดเข้ามาซะอีก
- เปล่า ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะ

295
00:17:36,263 --> 00:17:38,348
ดินแดนลึกลับเป็นไงบ้างคะ

296
00:17:40,684 --> 00:17:44,897
ไม่ใช่แนวของผม แต่ผม...
ผมยังพยายามจะไม่หมดหวัง

297
00:17:44,980 --> 00:17:48,609
งั้นคุณก็กำลังทำ
ความผิดพลาดขั้นพื้นฐานที่สุดที่เป็นไปได้

298
00:17:49,234 --> 00:17:52,529
- แล้วมันคืออะไร
- คุณปล่อยให้มันไม่ใช่แนวของคุณ

299
00:17:52,613 --> 00:17:56,241
บอกทีว่าคุณไม่ได้ให้นักสืบของคุณ
สืบหาแรงจูงใจมั่วๆ

300
00:17:57,117 --> 00:17:58,744
ผมนึกว่านั่นคือวิธีที่คุณ...

301
00:17:58,827 --> 00:18:03,457
นั่นคือ "อะไร" ไม่ใช่ "ยังไง"
ดังนั้น "ยังไง" คือสิ่งที่ทำให้เรื่องเจ๋ง

302
00:18:03,540 --> 00:18:06,043
นักสืบของคุณต้องมีอะไรพิเศษสักอย่าง

303
00:18:06,126 --> 00:18:09,630
พลังพิเศษ การนิรนัยหรือรู้วิทยาศาสตร์
หรืออะไรก็ตาม

304
00:18:10,881 --> 00:18:14,093
โอ้ พระเจ้า หน้าคุณ
นี่ฉันเพิ่งช่วยคุณจริงๆ ใช่ไหม

305
00:18:15,135 --> 00:18:16,428
นาเดียพูดถูก

306
00:18:16,512 --> 00:18:20,140
ผมทำผิดมาตลอด
ที่พยายามให้พวกเขาสารภาพกับคนแปลกหน้า

307
00:18:20,224 --> 00:18:22,810
ผมมีจุดแข็งที่ผมไม่ได้พึ่งพิง

308
00:18:24,186 --> 00:18:25,729
ผมเป็นคนช่างสังเกต

309
00:18:26,230 --> 00:18:29,233
เจมม่ากินแอดเดอรอล ไม่เคยจ่ายอะไรเลย

310
00:18:29,316 --> 00:18:34,071
สะสมมงกุฎ แทบไม่รู้ว่ามัลคอล์มมีตัวตน
ดังนั้นเธอจึงอยู่ลำดับท้ายๆ

311
00:18:35,114 --> 00:18:38,367
พรินเซสเบลสซิ่ง เปิด - ปิดเครื่องหมายคำพูด
"ทำงานในวงการเทคโนโลยี"

312
00:18:38,450 --> 00:18:41,453
คิดว่าเราอยู่ในโลกจำลอง
ถ้าไม่มีอะไรจริง ฆาตกรรมก็ไม่มีความหมาย

313
00:18:41,537 --> 00:18:43,580
เธอวางรากฐานชีวิตเธอเพื่อจะได้ไม่ต้องลำบาก

314
00:18:43,664 --> 00:18:48,585
นึกภาพเธอแทงใครไม่ออกเลย
ไม่แน่ใจนัก แต่ก็อยู่อันดับท้ายๆ

315
00:18:52,422 --> 00:18:55,884
ตอนที่อดัมเปิดซันดรี้เฮาส์ มันกลายเป็น
โครงการแรกของเขาอย่างเป็นทางการ

316
00:18:55,968 --> 00:18:57,803
ที่จะไม่ตายก่อนที่จะเริ่ม

317
00:18:58,762 --> 00:19:02,432
เขาไม่ใช่แกะดำของครอบครัว
แต่เป็นความอับอายมากกว่า

318
00:19:04,268 --> 00:19:07,229
ตามมาตรฐานอเมริกัน แพรตต์
เป็นพวกเศรษฐีเก่า

319
00:19:07,312 --> 00:19:09,815
พ่อเป็นพวกอสังหาริมทรัพย์และใจบุญสุนทาน

320
00:19:09,898 --> 00:19:10,983
พี่ชายเป็นวุฒิสมาชิก

321
00:19:11,066 --> 00:19:13,986
ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของครอบครัว
อาจเป็นประธานาธิบดีเกย์คนแรกของเรา

322
00:19:14,069 --> 00:19:17,197
ขณะเดียวกัน ไม่นานมานี้
อดัมก็ขึ้นชื่อเรื่องเมาแล้วขับในชุดทักซิโด้

323
00:19:17,281 --> 00:19:19,408
โดยมีทิโมธี ชาลาเมต์นั่งข้างคนขับ

324
00:19:19,491 --> 00:19:22,244
ตั้งแต่คบกับฟีบี้ เขาก็กลับตัวกลับใจ

325
00:19:22,327 --> 00:19:24,371
ยังไงเขาก็ไม่ได้ขับรถอยู่แล้ว

326
00:19:24,454 --> 00:19:25,789
และซันดรี้เฮาส์ดังเป็นพลุแตก

327
00:19:27,291 --> 00:19:30,210
- ขอโทษครับ
- ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

328
00:19:30,294 --> 00:19:34,715
สรุปคืออันธพาลเจ้าเสน่ห์ที่พยายามอย่างหนัก
เพื่อให้พ่อที่เลิกใส่ใจเขาไปหลายปีประทับใจ

329
00:19:34,798 --> 00:19:37,718
- ขอโทษแทนเขาด้วยนะครับ
- เขาอยากเปิดอีกหกร้าน

330
00:19:37,801 --> 00:19:39,469
ผมไม่รู้ว่าเขาฆ่าคนได้ไหม

331
00:19:39,553 --> 00:19:42,222
แต่ผมว่าเขาต้องใส่ร้ายคนได้อย่างไม่มีปัญหา

332
00:19:42,306 --> 00:19:43,599
แต่ทำไมต้องฆ่ามัลคอล์มด้วย

333
00:19:43,682 --> 00:19:44,766
(โปรแกรมขั้นสูง)

334
00:19:44,850 --> 00:19:47,352
อดัม แพรตต์
รับบทหลุยส์ ควอเทอร์ซ สุริยกษัตริย์

335
00:19:49,313 --> 00:19:50,147
เดี๋ยวนะ

336
00:19:56,445 --> 00:19:59,781
"หลุยส์ สุริยกษัตริย์" มัลคอล์มพูดถึงอดัม

337
00:20:00,324 --> 00:20:01,408
- ขอบคุณครับ
- ใช่

338
00:20:01,491 --> 00:20:03,619
- วันนี้วันพฤหัสบดี
- ขอบคุณที่มานะครับ

339
00:20:03,702 --> 00:20:04,703
ขอบคุณครับ

340
00:20:05,204 --> 00:20:06,455
ขอบคุณที่มานะครับ

341
00:20:06,538 --> 00:20:08,540
- แคลร์ ยินดีเสมอครับ
- ขอบคุณค่ะ

342
00:20:19,134 --> 00:20:21,094
งั้นมาถอดรหัสของมัลคอล์มกัน

343
00:20:52,834 --> 00:20:54,544
- โอเค
- อะไรเนี่ย

344
00:20:55,921 --> 00:20:56,755
ทำเลย

345
00:20:57,256 --> 00:21:00,425
- หลุยส์ สุริยกษัตริย์กับกริชเหรอ
- ขอร้องฉันสิ

346
00:21:02,302 --> 00:21:03,178
ได้โปรด

347
00:21:03,262 --> 00:21:04,263
ฉี่ใส่ฉันเลย

348
00:21:05,681 --> 00:21:08,517
- ไม่ใช่ความลับที่ผมคิดไว้เลย
- นั่นแหละ

349
00:21:08,600 --> 00:21:09,643
โอ้ ขอบคุณครับ

350
00:21:09,726 --> 00:21:12,104
เอาอีก จัดมาเลย

351
00:21:12,187 --> 00:21:14,439
- จัดมาเลย
- ผมเห็นมาพอแล้ว

352
00:21:15,857 --> 00:21:17,234
แสดงว่ามัลคอล์มรู้เรื่อง...

353
00:21:20,320 --> 00:21:23,240
สวัสดี ไอ้จอมสอดรู้สอดเห็น

354
00:21:23,782 --> 00:21:24,783
ผมอธิบายได้

355
00:21:26,368 --> 00:21:27,661
ว่ามาสิ

356
00:21:27,744 --> 00:21:29,204
บ้าเอ๊ย ผมต้องพูดว่าอะไร

357
00:21:29,288 --> 00:21:31,665
ผมเป็นนักเขียน ผมกำลังค้นคว้า
ผมกำลังเขียนหนังสืออยู่

358
00:21:32,791 --> 00:21:34,626
เกี่ยวกับ... เกี่ยวกับคนรวย

359
00:21:34,710 --> 00:21:35,877
ดีจังเลยนะ

360
00:21:37,421 --> 00:21:38,505
หนังสือแบบไหน

361
00:21:39,506 --> 00:21:40,507
นิยายปริศนาน่ะ

362
00:21:41,717 --> 00:21:43,552
จริงๆ แล้วมันเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียม

363
00:21:43,635 --> 00:21:45,637
ว่าพวกเขาคิดว่าตัวเองดีกว่าเรา

364
00:21:46,847 --> 00:21:51,893
ใช่ นั่นคงต้องใช้สักสิบเล่มได้มั้ง

365
00:21:52,436 --> 00:21:54,271
- ถ้าโชคดีก็ใช่
- ใช่

366
00:21:55,564 --> 00:21:57,899
มาดูในนี้กันดีไหม

367
00:21:59,151 --> 00:22:00,152
มานี่เลย

368
00:22:03,238 --> 00:22:05,198
อย่างที่บอก นักเขียน ความคิดของผม

369
00:22:08,118 --> 00:22:09,119
อ้าว ว่าไง

370
00:22:11,204 --> 00:22:12,956
ผมลงกับซิลเวอร์วอนด์หมดตัวเลย

371
00:22:14,875 --> 00:22:15,709
ค่าตอบแทน

372
00:22:16,835 --> 00:22:22,341
คงไม่ต้องบอกว่าคุณกำลังจะทรมาน
กับโรคอัลไซเมอร์อย่างหนักหน่วง

373
00:22:22,424 --> 00:22:23,258
ด้วยความยินดีครับ

374
00:22:24,009 --> 00:22:28,513
ดี ไว้เจอกันที่งานแสดงศิลปะงี่เง่านั่นนะ

375
00:22:29,306 --> 00:22:30,390
- ตกลงนะ
- ครับ

376
00:22:32,642 --> 00:22:33,977
เอาสิ ไปซะ

377
00:22:40,650 --> 00:22:42,277
งานเปิดตัวสุดอลังการของไซม่อน ซู

378
00:22:42,361 --> 00:22:47,074
ฆ่าผมเถอะ แต่ผู้ต้องสงสัยมารวมกันในที่เดียว
ผมเลยมาที่นี่

379
00:22:51,453 --> 00:22:54,122
ความวิปริตของอดัมแทบไม่ทำให้
มาเฟียชาวมาดริดสะดุ้งสะเทือนเลย

380
00:22:54,206 --> 00:22:58,085
ถ้ามัลคอล์มรู้และแบล็กเมล์อดัมเพื่อใช้หนี้พนัน

381
00:22:58,168 --> 00:23:01,213
ผมอาจจะเจอคุณแล้วก็ได้

382
00:23:09,137 --> 00:23:10,222
ห้ามถ่ายรูปครับ

383
00:23:14,768 --> 00:23:16,520
อย่าเพิ่งปิด อย่าเพิ่งปิดครับ

384
00:23:16,603 --> 00:23:17,938
ยิ้มหน่อย ทำตัวรวย

385
00:23:18,021 --> 00:23:20,148
ขอโทษครับ
ผมพยายามเลี่ยงความวุ่นวายทั้งหลายอยู่น่ะ

386
00:23:20,649 --> 00:23:22,025
คุณจะว่าอะไรไหม นะครับ คนสวย

387
00:23:22,109 --> 00:23:24,945
- "นะครับ คนสวย" ผมเกลียดตัวเองชะมัด
- ได้สิคะ

388
00:23:50,053 --> 00:23:52,931
ในฐานะผู้ต้องสงสัย
อดัมต้องได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียด

389
00:23:53,014 --> 00:23:56,518
ไม่เหมือนเอ็นเอฟทีพวกนี้ โทษที มันไม่ใช่ศิลปะ

390
00:23:57,102 --> 00:23:59,187
- ยินดีเช่นเคยครับ
- เขาอยู่นั่นไง

391
00:23:59,688 --> 00:24:03,525
ตามที่นาเดียบอก อดัมฆ่ามัลคอล์ม
เพื่อหยุดการแบล็กเมล์เรื่องการนัดพบลับ

392
00:24:03,608 --> 00:24:06,069
ตรงกับแรงจูงใจสามอย่างในคราวเดียว

393
00:24:09,322 --> 00:24:10,157
เอาล่ะนะ

394
00:24:16,371 --> 00:24:19,082
จุดสีแดงบนจิตรกรรมฝาผนังกระจกในห้องทดลอง

395
00:24:19,875 --> 00:24:23,336
อยู่นี่... เอง นี่... นี่มันน่าประทับใจมาก

396
00:24:24,713 --> 00:24:27,382
ขอบคุณสำหรับคำชมที่เฉียบคม
และเฉพาะเจาะจงนะคะ

397
00:24:27,466 --> 00:24:30,427
ยังติดโผและไต่ลำดับขึ้นไปสูงอย่างรวดเร็ว

398
00:24:30,510 --> 00:24:31,970
- โรอัลด์
- เคท ที่รัก

399
00:24:32,762 --> 00:24:34,931
- เหมือนย้อนเวลากลับไป
- ผมไม่พลาดแน่

400
00:24:35,682 --> 00:24:38,059
- นี่คือชัยชนะ เคท
- คนปากหวาน

401
00:24:38,143 --> 00:24:40,437
อะไรนะ นั่นลึกซึ้งและเจาะจงเหรอ

402
00:24:41,354 --> 00:24:42,355
เราเคยเจอกันหรือเปล่าครับ

403
00:24:42,439 --> 00:24:45,567
น่าจะที่ซันดรี้เฮาส์น่ะ มัลคอล์มพาเขามาคืนก่อน

404
00:24:47,360 --> 00:24:49,863
- ยินดีเจอเพื่อนของมัลคอล์มและเคทเสมอครับ
- แค่มัลคอล์ม

405
00:24:50,697 --> 00:24:52,574
- โจนาธาน ยินดีที่ได้รู้จักครับ
- โรอัลด์ครับ

406
00:24:53,450 --> 00:24:54,451
คนอเมริกันใช่ไหมครับเนี่ย

407
00:24:55,202 --> 00:24:56,203
ชายฝั่งไหน

408
00:24:56,286 --> 00:24:57,454
ทั้งสองฝั่งครับ

409
00:24:58,872 --> 00:25:00,999
ใช่ คุณดูเหมือนหนุ่มแคลิฟอร์เนียเลย

410
00:25:01,082 --> 00:25:02,125
ผมเกลียดหมอนี่

411
00:25:02,209 --> 00:25:04,878
ฉันจะพาพวกคุณเดินชมแบบส่วนตัว
ไปกันเลยไหมคะ

412
00:25:10,509 --> 00:25:12,344
และผู้ต้องสงสัยหลัก เอาล่ะนะ

413
00:25:19,017 --> 00:25:20,477
โจนาธาน ไง เพื่อน

414
00:25:20,560 --> 00:25:23,313
- โอเค ถ้ามันทำให้เขาเปิดปาก
- พระเจ้า

415
00:25:24,105 --> 00:25:25,273
ตัวคุณหอมจัง

416
00:25:26,233 --> 00:25:30,820
อ๋อ ผมเมายาอีน่ะ คุณคิดว่าไง
ทำให้เป็นคนมีรสนิยมน่ะ

417
00:25:30,904 --> 00:25:31,905
ผมควรลงทุนกับมันไหม

418
00:25:33,114 --> 00:25:36,368
- กับไข่นี่เหรอ
- ใช่

419
00:25:36,451 --> 00:25:39,371
ในราคา 70,000 ปอนด์
คุณจะได้ตอกไข่ดูว่าข้างในมีอะไร

420
00:25:39,454 --> 00:25:41,414
- มัน... น่าสนใจมาก
- อาชญากรชัดๆ

421
00:25:42,541 --> 00:25:44,251
ผมว่าจะซื้อให้ฟีบี้

422
00:25:44,334 --> 00:25:47,087
- คิดว่าเธอจะชอบไหม
- นี่เป็นการทดสอบเหรอ

423
00:25:48,630 --> 00:25:52,634
- ผมไม่รู้จักเธอดีเท่าคุณ
- ก็จริง แต่คุณก็เดาเก่งพอๆ กับผม

424
00:25:54,386 --> 00:25:55,929
คุณสองคนดูมีความสุขมาก

425
00:25:56,012 --> 00:25:58,473
เวลาที่คุณไม่ได้อาบฉี่เด็กเก็บโต๊ะ

426
00:25:59,266 --> 00:26:00,267
ผมชอบเธอมาก

427
00:26:01,101 --> 00:26:01,935
จริงๆ นะ

428
00:26:02,477 --> 00:26:03,478
มันเหมือน...

429
00:26:04,354 --> 00:26:06,481
ได้กินคุกกี้เป็นมื้อเช้า...

430
00:26:07,190 --> 00:26:09,025
และทุกมื้อ...

431
00:26:10,193 --> 00:26:11,027
ทุกวัน

432
00:26:11,611 --> 00:26:12,445
ตลอดไป

433
00:26:12,529 --> 00:26:14,656
สารภาพมาเถอะ
ผมจะได้กลับไปใช้ชีวิตของผมสักที

434
00:26:14,739 --> 00:26:15,865
ฟังดูน่าทึ่งมาก

435
00:26:17,075 --> 00:26:18,076
ไม่ใช่แบบ...

436
00:26:19,494 --> 00:26:21,079
กรวยแห่งความเงียบน่ะ

437
00:26:22,539 --> 00:26:23,582
มัลคอล์มกับเคท

438
00:26:25,750 --> 00:26:27,127
จอห์นจอมซน

439
00:26:27,210 --> 00:26:29,004
ไม่นึกว่าคุณจะชอบซุบซิบนินทา

440
00:26:30,171 --> 00:26:32,632
คุณพูดถูก มัลคอล์มสวะดีๆ นี่เอง
จะบอกอะไรให้นะ

441
00:26:32,716 --> 00:26:35,927
อย่าให้ไอ้ผ้าเช็ดน้ำกามสอดรู้สอดเห็นนั่น
เข้าใกล้เรื่องส่วนตัวของคุณ

442
00:26:36,428 --> 00:26:37,262
หมายความว่าไง

443
00:26:37,345 --> 00:26:40,515
เขาจะพูดจาแบบคนอังกฤษ
แต่เขาจะขู่กรรโชกคุณ

444
00:26:40,599 --> 00:26:42,475
ถ้าคุณฆ่ามัลคอล์มเพราะเรื่องแบล็กเมล์

445
00:26:42,559 --> 00:26:45,228
คุณจะมาเตือนผมทำไมว่าเขาอาจแบล็กเมล์ผม

446
00:26:45,312 --> 00:26:47,939
รู้อะไรไหม คุณกล่อมผมสำเร็จ

447
00:26:48,023 --> 00:26:50,650
ผมจะซื้อไอ้ไข่เวรนี่ให้แฟนผม

448
00:26:50,734 --> 00:26:51,901
คุณ โจนาธาน

449
00:26:52,569 --> 00:26:53,403
คุณครับ

450
00:26:55,030 --> 00:26:56,239
อาจจะไม่ใช่อดัมก็ได้

451
00:26:57,866 --> 00:26:59,618
แล้วผมก็กลับมาที่เดิม

452
00:27:06,499 --> 00:27:10,670
งานหลักของไซม่อนเรียกว่า "เมตาแคต"
เป็นคอลเลกชั่นภาพวาดแมว

453
00:27:12,589 --> 00:27:13,715
มันเห่ยไปหน่อย

454
00:27:29,230 --> 00:27:31,775
โอเค ผมมันเลวเอง

455
00:27:32,609 --> 00:27:34,194
ไซม่อนเป็นอัจฉริยะ

456
00:27:36,071 --> 00:27:37,906
ตาคู่นั้นใช่ไหม

457
00:27:39,741 --> 00:27:44,829
รีส ถูกเลี้ยงมาแบบยากจน เป็นคนของประชาชน
แต่เขากลับอยู่ตรงนี้ทำตัวสบายๆ เหมือนอยู่บ้าน

458
00:27:45,497 --> 00:27:47,332
มีบางอย่างเกี่ยวกับเขาที่ไม่สมเหตุสมผล

459
00:27:47,415 --> 00:27:50,794
- คุณคิดว่าไง
- ผมคิดว่าผมเพิ่งตกหลุมรักแมว

460
00:27:52,796 --> 00:27:55,590
น่าเสียดายที่มันอาจไปลงเอยในโกดังเก็บของ
ของนักสะสมที่ไหนสักแห่ง

461
00:27:58,927 --> 00:28:00,929
คุณคงไม่คิดว่าพวกเขาซื้องานศิลปะ
เพื่อเอาไปดูหรอกนะ

462
00:28:01,971 --> 00:28:04,891
อดัมเรียกคอลเลกชั่นของเขาว่า "แฟ้มผลงาน"

463
00:28:06,601 --> 00:28:08,228
ทำไมคุณถึงเป็นเพื่อนกับคนพวกนี้

464
00:28:10,021 --> 00:28:12,023
ผมขอโทษ ผม...

465
00:28:13,108 --> 00:28:16,319
ผมรู้ว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณยึดมั่น

466
00:28:17,946 --> 00:28:19,322
ไม่ ผมคิดแบบนั้นตลอดเวลาเลย

467
00:28:21,741 --> 00:28:23,660
- คุณมีเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยไหม
- ไม่ได้เรียน

468
00:28:23,743 --> 00:28:26,705
- ก็มีบ้างครับ
- พวกเขาใจดีกับผมตอนที่ผมต้องการน่ะ

469
00:28:27,414 --> 00:28:28,623
พวกเขายังเป็นอยู่ไหมครับ

470
00:28:30,291 --> 00:28:31,126
ใจดีน่ะ

471
00:28:31,209 --> 00:28:33,253
แล้วมีใครชอบฆ่าคนไหม

472
00:28:34,838 --> 00:28:36,840
ผมคงปากว่าตาขยิบน่าดู

473
00:28:36,923 --> 00:28:39,384
ที่จะปฏิเสธเพื่อนเก่าที่ยังคงเป็นตัวของตัวเอง

474
00:28:40,468 --> 00:28:43,972
แต่จริงๆ นะ
ผมคิดว่ายิ่งคุณรู้จักใครสักคนนานเท่าไร

475
00:28:44,055 --> 00:28:46,766
คุณก็ยิ่งถูกสาปให้มองพวกเขาเป็นมนุษย์เท่านั้น

476
00:28:51,104 --> 00:28:52,480
แม้แต่คนอย่างโรอัลด์

477
00:28:52,981 --> 00:28:55,316
โรอัลด์เหรอ พูดอีกสิ

478
00:28:56,443 --> 00:28:58,153
เฮ้ย ไซม่อน

479
00:28:58,820 --> 00:29:01,156
ไปตายซะ ไปตายไป

480
00:29:01,239 --> 00:29:02,949
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

481
00:29:03,950 --> 00:29:06,536
ไอ้เศษสวะที่ชอบปั่นหัวคนอื่น

482
00:29:07,078 --> 00:29:10,165
บอกพวกเขาสิ เอาเลย
บอกพวกเขาว่านายเป็นตัวปลอม บอกพวกเขาสิ

483
00:29:10,915 --> 00:29:14,085
บอกพวกเขาสิ ปล่อยฉันนะ ไอ้เศษสวะ

484
00:29:16,629 --> 00:29:18,757
- เอามือแก...
- เธอหมายความว่ายังไง

485
00:29:30,226 --> 00:29:31,060
เกียรติยศ

486
00:29:31,561 --> 00:29:34,314
หลังคลอด เมตาแคตก็ถูกทำลาย

487
00:29:35,356 --> 00:29:36,816
หรือทำให้สมบูรณ์แบบ

488
00:29:36,900 --> 00:29:40,653
เกิดในช่วงเวลาแห่งความหลงใหล
ที่เราได้เห็นพร้อมๆ กัน

489
00:29:43,323 --> 00:29:44,491
คุณตัดสินใจเลย

490
00:29:44,574 --> 00:29:46,910
อ๋อ มันเป็นส่วนหนึ่งของการแสดง

491
00:29:46,993 --> 00:29:51,331
- วิเศษไปเลย
- ไม่มีทางเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงแน่

492
00:29:53,374 --> 00:29:55,210
ผู้หญิงคนนั้นมีความแค้น

493
00:29:57,712 --> 00:30:00,340
ไซม่อนทำบางอย่างกับเธอ อะไรนะ

494
00:30:01,174 --> 00:30:04,761
- เป็นโชว์ที่ห่วยแตกมาก
- พวกเขาชอบมัน พวกเขาเชื่อ

495
00:30:04,844 --> 00:30:07,222
หาเธอให้เจอ จับเธอ ปิดปากเธอซะ

496
00:30:09,432 --> 00:30:13,269
ถ้าคุณอยากให้ศิลปินเข้ามาเหยียบแกลเลอรี่นี้อีก

497
00:30:14,020 --> 00:30:15,271
คนที่อยากทำงานกับคุณ

498
00:30:16,272 --> 00:30:18,483
และมันคือปาร์ตี้นะเว้ย

499
00:30:20,360 --> 00:30:22,195
เขาทำอะไรลงไป เขาทำอะไรได้บ้าง

500
00:30:22,278 --> 00:30:24,072
- ผมต้องรู้ให้ได้
- ให้ตายสิ

501
00:30:24,989 --> 00:30:25,990
พระเจ้า

502
00:30:26,908 --> 00:30:28,493
- เคท
- ไปให้พ้น

503
00:30:28,576 --> 00:30:29,702
ผู้หญิงคนนั้น...

504
00:30:30,453 --> 00:30:31,496
(157 โปแลนด์สตรีตโฮสเทล)

505
00:30:31,579 --> 00:30:32,622
- ผมเห็นเธอ
- จริงเหรอ

506
00:30:32,705 --> 00:30:34,624
เมื่อกี้ตอนที่เธอทำลายชีวิตฉันน่ะเหรอ

507
00:30:34,707 --> 00:30:36,668
ผมว่าผมรู้ว่าคุณจะหาตัวเธอได้ที่ไหน

508
00:30:52,475 --> 00:30:56,312
เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ส่วนของเมือง
ที่มีผู้อุปถัมภ์งานศิลปะมากนัก

509
00:30:58,523 --> 00:31:00,191
เราแค่ไปเคาะตามบ้านเหรอ

510
00:31:00,275 --> 00:31:02,777
เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง
ไม่ใช่ว่าเธอแสดงให้เห็นหรอกนะ

511
00:31:04,946 --> 00:31:05,780
ไม่ต้อง

512
00:31:07,448 --> 00:31:08,283
นั่นไง

513
00:31:20,753 --> 00:31:22,046
สวัสดีครับ

514
00:31:23,381 --> 00:31:25,466
- ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม
- หนีไปก็ไม่มีประโยชน์

515
00:31:25,550 --> 00:31:29,095
- เราจะขอบัตรประชาชนคุณจากผู้จัดการ
- เราไม่อยากจับคุณ

516
00:31:29,846 --> 00:31:31,764
ผมแค่อยากรู้ว่าคุณขว้างสีทำไม

517
00:31:32,974 --> 00:31:34,058
จะให้เท่าไรล่ะ

518
00:31:40,940 --> 00:31:41,941
ฉันเคยเป็น...

519
00:31:43,067 --> 00:31:44,527
ผู้ช่วยของไซม่อน

520
00:31:45,153 --> 00:31:47,655
และฉันทำมากกว่าล้างแปรง

521
00:31:47,739 --> 00:31:49,991
ฉันวาดภาพบนผ้าใบพวกนั้น

522
00:31:50,074 --> 00:31:50,909
โกหก

523
00:31:51,910 --> 00:31:52,911
พิสูจน์สิ

524
00:31:52,994 --> 00:31:56,915
ถ้าพิสูจน์ได้ ฉันคงไม่มาอยู่นี่หรอก
ไซม่อนจัดการเรื่องนั้นแล้ว

525
00:31:57,457 --> 00:31:59,459
คุณสร้างผลงาน ไซม่อนได้ความดีความชอบ

526
00:32:00,793 --> 00:32:02,295
และเงิน และ...

527
00:32:09,093 --> 00:32:12,805
เขาบอกว่าศิลปินฝึกหัดทุกคน...

528
00:32:14,349 --> 00:32:15,642
ต่างก็ต้องพิสูจน์ตัวเอง

529
00:32:16,184 --> 00:32:19,270
ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวนะ มีผู้ช่วยคนอื่นอีก

530
00:32:19,354 --> 00:32:23,274
เพียงแต่พวกเขาเมายาเกินไป
หรือไม่กล้าพูดอะไร

531
00:32:24,484 --> 00:32:27,153
เขาเคยทิ้งมันไว้เฉยๆ

532
00:32:27,236 --> 00:32:29,030
ไว้ใช้เวลาที่เราเครียด

533
00:32:30,323 --> 00:32:31,324
สบายๆ มาก

534
00:32:31,991 --> 00:32:35,328
เหมือนไม่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า

535
00:32:35,954 --> 00:32:38,915
ที่จะทำให้ฉันกลายเป็นขี้ยาที่ไม่มีใครเชื่อ

536
00:32:42,251 --> 00:32:43,962
มันคือแมวของป้าฉัน ไอซิส

537
00:32:44,045 --> 00:32:47,382
- ไอซิส มัลคอล์มเขียนถึงเธอ
- และเราใช้น้ำมันเคลือบเงา

538
00:32:47,465 --> 00:32:50,301
- ดังนั้นถ้าไม่เชื่อ ก็ไปตายซะ
- ผมเชื่อคุณ

539
00:32:55,139 --> 00:32:56,224
คุณชื่ออะไร

540
00:32:57,517 --> 00:32:58,768
บลู เหมือนชื่อสี

541
00:32:59,686 --> 00:33:00,812
คาฮิลล์

542
00:33:00,895 --> 00:33:02,230
สามพันพอไหม

543
00:33:18,287 --> 00:33:19,956
มัลคอล์มจะให้คุณเท่าไหร่

544
00:33:21,624 --> 00:33:23,960
เขามาหาคุณ ใช่ไหม เรื่องไซม่อน

545
00:33:27,797 --> 00:33:28,798
ใช่

546
00:33:29,757 --> 00:33:31,259
แต่ไม่ใช่เรื่องนั้น

547
00:33:32,885 --> 00:33:36,139
เขาบอกว่าเขาจะเปิดโปงไซม่อน

548
00:33:38,057 --> 00:33:39,559
ฉันต้องการแค่นั้นแหละ

549
00:33:40,727 --> 00:33:43,312
แต่แล้วเขาก็ไม่ได้ทำ หนีไป หายหัว

550
00:33:43,396 --> 00:33:45,690
เพราะเขาแบล็กเมล์ไซม่อนแทน

551
00:33:45,773 --> 00:33:50,194
และไซม่อน ใช่ นาย ไซม่อน
นายฆ่าเขาเพราะมัน

552
00:33:50,278 --> 00:33:52,739
ผมมีเพื่อนมากเกินไป
ค่อยกลับมาตอนคนหนึ่งตายแล้วกัน

553
00:33:54,407 --> 00:33:56,200
ฉันทนไม่ไหวแล้วน่ะ

554
00:33:57,952 --> 00:33:59,328
มันงี่เง่า ฉันรู้

555
00:34:01,289 --> 00:34:02,582
ผมว่าคุณกล้าหาญมากนะ

556
00:34:05,585 --> 00:34:07,086
ดูแลตัวเองด้วยนะครับ

557
00:34:14,927 --> 00:34:17,847
เคท เคท เราต้องคุยกันเรื่องไซม่อน

558
00:34:17,930 --> 00:34:18,931
ไม่ เราไม่ต้องคุย

559
00:34:19,015 --> 00:34:21,100
- ฟังนะ
- ไม่เข้าใจว่าคุณจะสนทำไม

560
00:34:21,184 --> 00:34:23,061
เพราะเขาเป็นตัวอันตราย

561
00:34:24,520 --> 00:34:29,275
คุณฟังแค่ครั้งเดียวนะ ไอ้คนมือถือสากปากถือศีล
ฉันไม่เข้าใจว่าคุณมาที่นี่ทำไม

562
00:34:29,358 --> 00:34:31,277
- ผมแค่พยายาม...
- นี่ไม่ใช่โลกของคุณ

563
00:34:31,360 --> 00:34:32,779
นี่ไม่ใช่เมืองของคุณด้วยซ้ำ

564
00:34:32,862 --> 00:34:35,823
การช่วยฉันจากการปล้นไม่ได้แปลว่า
คุณเข้ามาในชีวิตฉันได้

565
00:34:35,907 --> 00:34:38,326
- ผมไม่ได้พยายามจะเข้าไปในชีวิตคุณ
- ฉันมองพวกต้มตุ๋นออก

566
00:34:38,409 --> 00:34:42,288
คุณเป็นแค่คนไร้ค่าไร้ตัวตนที่ไม่มีชีวิตของตัวเอง

567
00:34:42,371 --> 00:34:43,873
เพราะงั้นรู้อะไรไหม ราตรีสวัสดิ์

568
00:34:45,917 --> 00:34:46,918
ไปได้สวยเลย

569
00:35:01,974 --> 00:35:05,686
ยังไงนายก็ต้องออกมา ไซม่อน
แล้วฉันจะตามนายไป

570
00:35:07,980 --> 00:35:10,900
บางทีนายอาจจะเคยฉลาด
และแรงกดดันในการสร้างผลงานเรื่อยๆ

571
00:35:10,983 --> 00:35:13,361
คือเหตุผลที่นายใช้ประโยชน์จากบลู
หรือศิลปินก่อนหน้าเธอ

572
00:35:13,444 --> 00:35:16,531
หรือไม่นายก็เป็นแค่เปลือก ที่ซื้อทุกอย่าง

573
00:35:16,614 --> 00:35:18,574
รวมถึงภาพลวงตาของอัจฉริยะด้วย

574
00:35:18,658 --> 00:35:23,246
น่าเศร้าที่บลูไม่มีสติพอที่จะเปิดโปงนาย
และน่าเศร้าที่มัลคอล์มไม่เคยทำได้

575
00:35:23,329 --> 00:35:27,625
เขาแย่มาก แต่นาย นายเป็นปีศาจและฆาตกร

576
00:35:27,708 --> 00:35:29,627
ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะจบเรื่องกับนาย

577
00:35:29,710 --> 00:35:35,007
และกลับไปใช้ชีวิตกับคนที่ไม่รู้
หรือสนใจว่าเอ็นเอฟทีคืออะไร

578
00:35:37,301 --> 00:35:38,928
ไม่ ไม่ ฉันได้ตัวนายแล้ว

579
00:35:39,011 --> 00:35:40,138
ออกมาสิ

580
00:35:40,221 --> 00:35:41,764
ออกมา ไซม่อน

581
00:35:41,848 --> 00:35:43,474
(คลอโธแกลเลอรี่สำนักงาน 2)

582
00:35:56,237 --> 00:35:57,363
จะเอาอะไร

583
00:36:08,040 --> 00:36:10,751
"ฉันใกล้จะรู้แล้วว่านายเป็นใคร

584
00:36:10,835 --> 00:36:14,338
จะว่าไปแล้ว
นายพลาดส่วนที่ดีที่สุดของคืนนี้ไปนะ"

585
00:36:15,006 --> 00:36:16,007
รีบหน่อยค่ะ

586
00:36:17,049 --> 00:36:17,884
บ้าเอ๊ย

587
00:36:19,135 --> 00:36:22,054
โอเค ผมมีเวลา 45 วินาที
ก่อนที่ตำรวจจะเข้ามาข้างใน

588
00:36:23,347 --> 00:36:24,765
นาเดียพูดถูก

589
00:36:24,849 --> 00:36:28,102
ผู้ต้องสงสัยคนแรกมักจะเป็นเหยื่อรายที่สอง

590
00:36:31,564 --> 00:36:34,734
หมดกัน ทฤษฎีฆาตกรรม
ครั้งเดียวจบของผม บ้าเอ๊ย

591
00:36:46,204 --> 00:36:50,208
คุณฆ่าไซม่อน ส่งข้อความมาเยาะเย้ยผม
แล้วตอนนี้ก็ไม่ตอบข้อความผม

592
00:36:52,251 --> 00:36:54,503
โจนาธาน ขอบคุณพระเจ้า

593
00:36:54,587 --> 00:36:57,590
เธอคงไม่ใช่คุณใช่ไหม เป็นไปไม่ได้

594
00:36:57,673 --> 00:37:00,801
ฉันกลัวว่าคุณจะได้ยินข่าวร้าย
ก่อนที่จะเห็นข้อความของฉัน

595
00:37:00,885 --> 00:37:03,971
- ฉันอยากให้คุณได้ยินจากเพื่อนน่ะ
- ใช่ ขอบคุณพระเจ้า

596
00:37:04,055 --> 00:37:05,806
โจนาธาน เพื่อนเก่าของเราอยู่ที่นี่แล้ว

597
00:37:05,890 --> 00:37:09,435
แต่โรอัลด์ก็ไม่แน่ และดูเหมือนพวกเขา
ไม่ได้โศกเศร้าขนาดนั้น

598
00:37:09,518 --> 00:37:11,938
อย่าไปสนใจพวกเขา นางร้ายตัวแม่กันทั้งนั้น

599
00:37:12,939 --> 00:37:13,773
นี่

600
00:37:14,482 --> 00:37:15,483
ดีใจที่คุณมานะ

601
00:37:15,566 --> 00:37:18,611
การอยู่กับคนอังกฤษ
ที่พยายามจะมีความรู้สึกมันน่าขนลุกนะ

602
00:37:18,694 --> 00:37:22,698
- เสียใจด้วยนะครับ
- เพื่อนของฟีบี้มากกว่าน่ะ

603
00:37:23,991 --> 00:37:25,243
โรงเรียนน่ะ

604
00:37:25,326 --> 00:37:27,620
ใครจะสนว่าเรากลายเป็นอะไร
ถ้าพวกเขารู้จักเราจากโรงเรียน

605
00:37:28,621 --> 00:37:31,290
- รีสก็พูดแบบนั้น
- ความตายนี่โคตรไร้สาระเลย

606
00:37:33,334 --> 00:37:34,168
นี่

607
00:37:34,961 --> 00:37:38,506
โจนาธานปลอบคุณหรือยัง มันเป็นพลังของเขาน่ะ

608
00:37:40,591 --> 00:37:41,926
เคทอยู่ไหน

609
00:37:42,009 --> 00:37:43,135
สถานีตำรวจ

610
00:37:43,844 --> 00:37:46,138
โซฟีอยู่บ้าน ใช้ยาระงับประสาทอยู่แล้ว

611
00:37:47,682 --> 00:37:48,683
นึกภาพออกไหม

612
00:37:49,392 --> 00:37:51,018
ไซม่อนอาจฆ่าตัวตายก็ได้

613
00:37:51,102 --> 00:37:54,397
หูเขาหายไป อาจสร้างผลงานสดุดีแวนโก๊ะก็ได้

614
00:37:54,480 --> 00:37:56,899
เดี๋ยวนะ มีคนตัดหูเขาเหรอ

615
00:37:56,983 --> 00:37:58,985
เขาถูกเสียบทะลุ

616
00:37:59,068 --> 00:38:01,946
- ดูไม่เหมือนคนฆ่าตัวตายเลย
- ต่างหูน่าเกลียดนั่น

617
00:38:02,029 --> 00:38:05,032
คงราคาหลายพัน หั่นหูไปใช้ให้คุ้มล่ะ

618
00:38:05,116 --> 00:38:06,284
ไม่เอาน่า ทุกคน

619
00:38:06,367 --> 00:38:08,286
ไม่ นี่ไม่เกี่ยวกับเงิน

620
00:38:08,369 --> 00:38:10,788
นิ้วมัลคอล์ม หูไซม่อน ผมยังไม่เข้าใจ

621
00:38:10,871 --> 00:38:13,374
- แต่คุณมีรูปแบบ
- แต่ไซม่อนไม่เคยสนใจฟัง

622
00:38:13,457 --> 00:38:14,959
คนอื่นๆ ใช่ไหม

623
00:38:17,503 --> 00:38:20,172
มันเหมือนแกลเลอรี่ของพฤติกรรมต่อต้านสังคม

624
00:38:20,256 --> 00:38:22,091
รายชื่อผู้ต้องสงสัยของผมคือทุกคนเลย

625
00:38:22,174 --> 00:38:25,511
ก็นะ ถือเป็นข้อดีของเคทนะ

626
00:38:25,594 --> 00:38:28,139
รู้ไหมว่าตอนนี้ผลงานของไซม่อนราคาเท่าไร

627
00:38:28,222 --> 00:38:31,434
แมวโง่นั่นจะเป็นค่านายหน้า
ที่เยอะที่สุดที่เธอเคยเห็นเลยล่ะ

628
00:38:31,517 --> 00:38:33,144
ขอไปสูดอากาศหน่อย

629
00:38:34,228 --> 00:38:35,313
ผมเห็นด้วยกับรีส

630
00:38:35,396 --> 00:38:37,898
พวกนี้ควรเป็นเพื่อนสนิทที่สุด
ของไซม่อนไม่ใช่เหรอ

631
00:38:37,982 --> 00:38:39,233
โคตรรวยเลย

632
00:38:41,068 --> 00:38:42,820
รีสต่างจากพวกนั้น

633
00:38:44,280 --> 00:38:47,116
ผมบอกไม่ได้ว่าเขาดีกว่าหรือแอบแย่กว่ากันแน่

634
00:38:55,082 --> 00:38:57,918
คุณคิดยังไงตอนได้ยินว่าไซม่อนถูกฆ่า

635
00:38:58,002 --> 00:38:59,003
- ดี
- ตกใจ

636
00:39:00,212 --> 00:39:01,630
คิดว่านะ คุณล่ะ

637
00:39:03,049 --> 00:39:03,883
ตรงกันข้ามเลย

638
00:39:08,054 --> 00:39:10,973
ไซม่อนฉีกคนเป็นชิ้นๆ เหมือนของขวัญคริสต์มาส

639
00:39:11,724 --> 00:39:12,808
พวกเขารักศัตรู

640
00:39:14,352 --> 00:39:16,062
ผมพิสูจน์อะไรไม่ได้ แต่...

641
00:39:17,521 --> 00:39:19,231
กรรมอาจตามสนองเขา

642
00:39:19,315 --> 00:39:21,400
ผมรู้ว่าเขาเป็นคนไม่ดี แต่ผม...

643
00:39:24,320 --> 00:39:26,489
ฉันหวังจริงๆ ว่าเขาจะเปลี่ยนได้

644
00:39:27,531 --> 00:39:29,116
หรืออย่างน้อยก็ซื่อสัตย์บ้าง

645
00:39:30,451 --> 00:39:32,661
อะไรก็ตามที่ผู้หญิงขว้างสีคนนั้นพูด...

646
00:39:34,789 --> 00:39:36,082
ไซม่อนเป็นคนโกหกจริงๆ

647
00:39:37,416 --> 00:39:41,462
ผมเอาแต่คิดว่า ถ้าไซม่อนมีชีวิตอยู่ถึง
แบบว่า วันหนึ่งสารภาพออกมา

648
00:39:41,545 --> 00:39:46,175
ไม่ได้สารภาพกับโลกนะ
แต่กับตัวเอง เขาก็อาจจะ...

649
00:39:48,260 --> 00:39:49,804
ผมเลยผิดหวังที่เขาตาย

650
00:39:49,887 --> 00:39:51,055
- ฟังดูจริงใจนะ
- ครับ

651
00:39:51,680 --> 00:39:54,350
- หรือเปล่า
- อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ผมไม่เป็นไร

652
00:39:55,393 --> 00:39:56,602
ผมแค่อยากพักน่ะ

653
00:39:58,437 --> 00:39:59,563
ผมเข้าใจความรู้สึกนะ

654
00:40:08,447 --> 00:40:11,575
ผมต้องกลับไปตั้งสติก่อนที่คุณจะทำร้ายใครอีก

655
00:40:11,659 --> 00:40:14,161
หรือทำความรู้จักผมมากขึ้น

656
00:40:17,331 --> 00:40:19,083
คุณอยู่ไหน มัลคอล์ม

657
00:40:19,166 --> 00:40:21,168
แค่บอกฉันมาว่าคุณยังหายใจอยู่

658
00:40:21,252 --> 00:40:24,797
แล้วจะกลับไปเอากับใครต่อก็ตามใจ
ฉันไม่สนหรอก

659
00:40:24,880 --> 00:40:26,966
โทรมานะ

660
00:40:27,591 --> 00:40:29,343
ร้ายกาจแต่จริงใจ

661
00:40:30,094 --> 00:40:32,638
กลัว ผมก็ยังคิดว่าเธอไม่ใช่คุณอยู่ดี

662
00:40:33,472 --> 00:40:35,891
บลู ออกจากสถานีตำรวจหรือยัง

663
00:40:36,976 --> 00:40:40,521
ไม่ค่ะ ดีแล้วที่คุณไปให้ปากคำ
คุณไม่มีอะไรต้องปิดบัง

664
00:40:41,063 --> 00:40:42,523
ค่ะ ฉันพูดจริง

665
00:40:42,606 --> 00:40:43,899
วิลต์เชอร์ 28 วัน

666
00:40:43,983 --> 00:40:47,319
พวกเขารอให้คุณโทรหาอยู่
ซึ่งคุณจะโทรวันนี้เลยถ้าคุณจริงจัง

667
00:40:47,403 --> 00:40:48,946
เคทช่วยเธออยู่เหรอ

668
00:40:49,029 --> 00:40:52,575
ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกค่ะ แค่อย่าทำพังก็พอ

669
00:40:52,658 --> 00:40:56,954
พอคุณเลิกยาได้แล้ว บอกฉันด้วย
เราจะได้คุยเรื่องอนาคตของคุณกัน

670
00:40:57,037 --> 00:40:59,748
เพื่อนของเธอเป็นพวกหลงตัวเอง
ที่แสดงความใจบุญสุนทาน

671
00:40:59,832 --> 00:41:01,125
ไปทั่วหนังสือพิมพ์

672
00:41:01,208 --> 00:41:03,711
แม้แต่เรื่องราวของรีส
คือคนไม่เอาไหนกลายเป็นคนดี

673
00:41:03,794 --> 00:41:07,756
เคททำตัวแย่กับบลูในที่สาธารณะ
แล้วก็แอบจ่ายค่าบำบัด

674
00:41:07,840 --> 00:41:08,841
ไม่เข้าใจเลย

675
00:41:09,592 --> 00:41:12,803
ทำไมเธอต้องปิดบังว่าเธอไม่ใช่คนเลวร้ายด้วย

676
00:41:19,018 --> 00:41:19,852
ผมเคยทำมาแล้ว

677
00:41:19,935 --> 00:41:23,439
ตกหลุมรักคนที่บ้า และบอบช้ำที่สุดในโลก

678
00:41:23,939 --> 00:41:25,608
ไม่มีทางอื่นนอกจากฝ่าไป

679
00:41:26,358 --> 00:41:29,403
ไม่เคยคิดเลยว่าจะอยากอ่าน
อกาธา คริสตี้อีกเล่มขนาดนี้

680
00:41:33,991 --> 00:41:37,453
สบายดีไหมคะ อาจารย์มัวร์
อกาธาอีกแล้วเหรอ เป็นไปไม่ได้

681
00:41:37,536 --> 00:41:39,163
คุณวางไม่ลงนะเนี่ย

682
00:41:40,080 --> 00:41:40,915
สารภาพมาซะ

683
00:41:41,415 --> 00:41:44,627
- คุณเขียนหนังสือจริงๆ เหรอ
- เธอต้องฉลาดแบบนี้ตลอดเลยเหรอ

684
00:41:44,710 --> 00:41:47,338
เพราะบางครั้งฉันเห็นว่าคนชอบพูดว่า

685
00:41:47,421 --> 00:41:49,757
พวกเขาเขียนหนังสือเพื่อเพิ่มค่าให้ตัวเอง

686
00:41:49,840 --> 00:41:51,467
เหมือนมัลคอล์ม เพราะเขา...

687
00:41:52,468 --> 00:41:54,261
เขาให้เราเรียกเขาแบบนั้น ฉัน...

688
00:41:55,012 --> 00:41:56,847
- เขาเขียนหนังสือเหรอ
- เหรอคะ

689
00:41:58,474 --> 00:42:00,518
ฉันสาบานว่า
เขารู้ความเจ็บปวดของฉันตอนที่เขา...

690
00:42:02,603 --> 00:42:05,439
เขาอาสาอ่านงานเขียนของฉัน แล้วก็...

691
00:42:06,232 --> 00:42:07,441
ปล่อยให้ฉันรอเก้อ

692
00:42:08,567 --> 00:42:09,568
ผมว่าเขาลาป่วยนะ

693
00:42:10,277 --> 00:42:12,780
ถ้าเขายังไม่ตาย เขาน่าจะตอบข้อความได้นะ

694
00:42:12,863 --> 00:42:16,367
มันทำให้ฉันรู้สึกว่า...

695
00:42:18,452 --> 00:42:19,787
มันฟังดูงี่เง่า

696
00:42:19,870 --> 00:42:22,790
แต่มันยากมากสำหรับฉัน
ที่จะเอางานเขียนให้เขาดู

697
00:42:22,873 --> 00:42:25,876
และตอนนี้มันเหมือนฉัน
ไม่เคยมีตัวตนสำหรับเขา ก็เลย...

698
00:42:25,960 --> 00:42:28,420
- เธอเป็นแค่นักเรียนหรือเปล่าเนี่ย
- นั่นสิ

699
00:42:29,463 --> 00:42:31,715
มัลคอล์มนี่เป็นไอ้งั่งตัวจริงเลย

700
00:42:31,799 --> 00:42:33,467
ผมมั่นใจว่าไม่ใช่แบบนั้น

701
00:42:34,343 --> 00:42:35,469
ฉันมั่นใจว่าเขาจะกลับมา

702
00:42:37,513 --> 00:42:42,142
ตัวตนทั้งหมดของฉันในฐานะนักเขียน
จะหยุดไว้ก่อนก็ได้ ไม่เป็นไร

703
00:42:42,768 --> 00:42:44,645
ฟังนะ ผมไม่ใช่มัลคอล์ม

704
00:42:45,312 --> 00:42:47,815
แต่ผมยินดีอ่านงานของคุณนะ

705
00:42:48,399 --> 00:42:49,400
จริงเหรอคะ

706
00:42:49,483 --> 00:42:52,570
ไหนๆ ตอนนี้คุณก็เป็นนักเขียนแล้ว
มัลคอล์มจะเก็บมันไว้หรือพรากมันไปไม่ได้

707
00:42:52,653 --> 00:42:53,654
ผมก็ทำไม่ได้เหมือนกัน

708
00:42:54,655 --> 00:42:57,866
พระเจ้า ไม่นะ
ที่จริง รสนิยมคุณน่าสงสัยนิดหน่อย

709
00:42:57,950 --> 00:42:58,784
นั่นสิ

710
00:42:59,785 --> 00:43:02,079
คุณควรรู้ว่ามัน...

711
00:43:03,122 --> 00:43:05,708
มันคือนิยายปริศนาที่มีสัตว์ในตำนาน

712
00:43:05,791 --> 00:43:08,210
เพราะงั้นคุณรับความบันเทิงขนาดนั้นไหวไหม

713
00:43:08,294 --> 00:43:11,255
มีคนบอกว่าผมหัวสูง แต่ผมกำลังปรับปรุงตัวอยู่

714
00:43:11,338 --> 00:43:12,590
เอายูนิคอร์นมาให้ผมเลย

715
00:43:14,133 --> 00:43:14,967
โอเค

716
00:43:16,176 --> 00:43:17,177
ฉันต้องไปแล้ว

717
00:43:18,512 --> 00:43:21,098
นึกแล้วเชียวว่าคุณเจ๋ง สำหรับคนยุคมิลเลนเนียล

718
00:43:23,726 --> 00:43:27,104
รู้ไหมส่วนที่แย่ที่สุด
ของการที่คุณเข้ามาในชีวิตผมคืออะไร

719
00:43:28,355 --> 00:43:30,941
ว่ามันเพิ่งจะเริ่มดีแค่ไหน

720
00:43:31,609 --> 00:43:33,986
ผมจะเอามันคืนมาจากคุณ

721
00:43:38,032 --> 00:43:40,659
จะทำแบบนั้นได้ ผมก็ต้องรู้จักคุณก่อน

722
00:43:54,632 --> 00:43:56,175
(ตอนที่เขาถูกยิงตาย)

723
00:43:56,258 --> 00:43:58,010
(ใครคือเกว็นเนเวียร์ เบ็ค)

724
00:44:02,806 --> 00:44:04,475
"มันยากนะ แต่ฉันทำได้แล้ว

725
00:44:05,768 --> 00:44:07,436
สวัสดี โจ"

726
00:45:03,701 --> 00:45:06,203
คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง