1
00:00:09,634 --> 00:00:11,052
ความเดิมใน เธอ...

2
00:00:11,136 --> 00:00:12,512
ใครๆ ก็เรียกฉันว่าเบค

3
00:00:12,595 --> 00:00:14,556
แล้วคุณชื่อโจ...

4
00:00:14,639 --> 00:00:15,598
โกลด์เบิร์กครับ

5
00:00:15,682 --> 00:00:17,392
"ผู้ชายก็ต้องป้องกันตัวเองเหมือนกัน

6
00:00:17,475 --> 00:00:20,311
และชื่อคุณก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ยอดเยี่ยมมาก

7
00:00:20,395 --> 00:00:23,356
เรื่องต่อไปที่เจ้าอินเทอร์เน็ตเพื่อนรักบอกผม
คือที่อยู่ของคุณ"

8
00:00:28,611 --> 00:00:30,864
- เราไปดื่มกันบ้างไหมครับ
- ได้สิคะ

9
00:00:30,947 --> 00:00:32,407
นี่ เปิดให้หน่อย

10
00:00:32,490 --> 00:00:34,743
พระเจ้า คุณปั่นหัวผมแทบบ้า

11
00:00:35,326 --> 00:00:37,203
"เบค นั่นใครกัน

12
00:00:37,287 --> 00:00:40,165
เบนจามิน เจ. แอชบี้
เกิดที่กรีนิช โตในโรงเรียนประจำ"

13
00:00:40,248 --> 00:00:42,208
- นายไปก่อนเลย
- โอเค

14
00:00:42,292 --> 00:00:44,002
พวก ฉันว่าเราอาจจะ...

15
00:00:45,670 --> 00:00:48,631
อย่าบอกนะว่านายทำเรื่องนี้เพราะเบค

16
00:00:48,715 --> 00:00:50,467
ฉันกลัวมาก ว่านายจะทำอะไรกับเธออีก

17
00:00:50,550 --> 00:00:53,094
เธอเอาทัพพีให้ดูรึยัง
เธอมีทัพพีที่ใช้ในครัวสีแดง

18
00:00:53,178 --> 00:00:55,263
เล่นแบบตีก้นหนูสิคะป๊ะป๋าอะไรแบบนั้นเลย

19
00:00:55,346 --> 00:00:56,973
เบนจี้ ฉันก็ซึ้งนะที่นายอยากจะช่วย

20
00:00:57,056 --> 00:00:59,726
"น่าเสียดายที่ฉันรู้ดี
ว่านายโกหกจนเป็นสันดาน"

21
00:01:02,353 --> 00:01:05,648
"ผมรู้แค่ว่าเบนจี้เป็นพิษร้ายแบบที่แย่ที่สุด

22
00:01:05,732 --> 00:01:07,734
ผมจึงทำเรื่องที่จำเป็นเพื่อจะช่วยคุณ"

23
00:01:19,245 --> 00:01:22,665
"สามวันแล้วหลังจากที่เราจูบกันครั้งแรก

24
00:01:22,749 --> 00:01:26,753
ต้องบอกเลยนะ เรื่องของเรา
ดูเหมือนจะไปได้สวยมากเมื่อไม่มีเบนจี้"

25
00:01:26,836 --> 00:01:29,547
ถ้าให้เลือกดูหนังได้อีกเรื่องเดียว
ตลอดชีวิตที่เหลืออยู่

26
00:01:29,631 --> 00:01:31,758
- จะเป็นเรื่องอะไรคะ
- โปลิศจับตำรวจ

27
00:01:31,841 --> 00:01:33,468
- เอาจริงเหรอ
- ใช่ จริงที่สุดเลย

28
00:01:33,551 --> 00:01:34,844
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

29
00:01:34,928 --> 00:01:37,222
โอเค ยอมเชื่อก็ได้ บอกเหตุผลหน่อย

30
00:01:37,931 --> 00:01:40,642
หนังมันตลก แต่อันตรายที่อยู่ในเรื่อง
ก็เหมือนจะเกิดขึ้นได้จริงๆ

31
00:01:41,476 --> 00:01:42,852
มันเข้ากับความต้องการทุกอย่าง

32
00:01:43,436 --> 00:01:45,647
แล้วคุณล่ะ หนังโปรดของคุณคือเรื่องไหน

33
00:01:47,023 --> 00:01:50,401
ฉันคงต้องเลือก พริตตี้อินพิงค์

34
00:01:50,485 --> 00:01:54,823
"สาวชาวเมืองที่ไม่โดดเด่นแต่ได้ตกหลุมรัก
ชายคนเดียวที่เข้าใจเธอจริงๆ น่ะเหรอ

35
00:01:54,906 --> 00:01:56,282
ชัดเจนไปหน่อยนะ เบค"

36
00:01:56,366 --> 00:01:57,617
ผมก็ชอบหนังเรื่องนั้น

37
00:01:58,952 --> 00:02:02,789
"ผมจะเป็นผู้ชายคนนั้นให้คุณ คนที่จะเข้าใจคุณ
หลังเจอเบนจี้มา คุณก็ควรเจอคนแบบนั้น"

38
00:02:02,872 --> 00:02:03,873
แล้ว...

39
00:02:05,250 --> 00:02:07,252
แฟนเก่าคุณ

40
00:02:07,335 --> 00:02:09,796
คนที่สาวในงานปาร์ตี้ของพีชพูดถึง

41
00:02:09,879 --> 00:02:10,880
แคนเดซใช่ไหม

42
00:02:10,964 --> 00:02:14,008
"ก็ต้องถามตามธรรมเนียม
ไล่ตามถามเรื่องปวดใจสมัยก่อน"

43
00:02:14,092 --> 00:02:15,802
- ฉันจะอยากรู้มั้ยเนี่ย
- "แต่เรื่องแคนเดซ

44
00:02:15,885 --> 00:02:17,512
ผมไม่รู้ว่าจะเล่าเรื่องของเขายังไง

45
00:02:17,595 --> 00:02:19,097
มันยังเร็วเกินไป เบค"

46
00:02:19,973 --> 00:02:22,392
คือ ผมก็ไม่ได้มีความลับอะไร
แต่นั่นเป็นเรื่องเดิมๆ ซ้ำซาก

47
00:02:22,475 --> 00:02:25,395
เรานึกว่าเราเหมาะกับคนคนหนึ่ง

48
00:02:26,354 --> 00:02:27,188
แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่

49
00:02:27,772 --> 00:02:29,732
ฉันเจอเรื่องแบบนั้นมาสักโหลหนึ่งได้มั้ง

50
00:02:30,567 --> 00:02:32,318
เอาไว้เล่าระหว่างกินเหล้าสักแก้วละกัน

51
00:02:33,319 --> 00:02:34,279
หรือสิบแก้วก็ได้

52
00:02:35,363 --> 00:02:36,406
- ใช่
- สิบเลยเหรอ

53
00:02:36,489 --> 00:02:39,242
สิบ สักสิบแก้วนั่นแหละ

54
00:02:48,001 --> 00:02:51,713
"ผมอยากเข้าไป อยากจริงๆ
แต่ผมจะปล่อยให้พวกเรารอไปก่อน

55
00:02:51,796 --> 00:02:53,423
คุณควรค่าที่ผมจะต้องรอ อีกอย่าง..."

56
00:02:53,506 --> 00:02:54,507
บายครับ

57
00:02:55,300 --> 00:02:58,177
"ตอนนี้ผมมีเรื่องด่วนนิดๆ ที่จะต้องจัดการ"

58
00:03:07,145 --> 00:03:11,691
(ไม่มีอะไรหวานกว่าขนมท้องถิ่น)
(แฮชแท็กมัฟฟินหยิบแล้วชิ่ง)

59
00:03:29,167 --> 00:03:32,003
"'หยิบแล้วชิ่ง' เอาจริงสิ
'ขนมท้องถิ่น' เนี่ยนะ มันอะไร..."

60
00:03:32,086 --> 00:03:34,297
"ถือว่านายตายจากฉันไปแล้ว เบนจี้
ตายไปเลย"

61
00:03:35,798 --> 00:03:37,592
"ในที่สุดคุณก็ตัดใจได้

62
00:03:37,675 --> 00:03:41,888
และในเมื่อตอนนี้คุณจัดการเรื่องเบนจี้จบไปแล้ว
ก็ถึงเวลาที่ผมต้องทำเหมือนกัน"

63
00:03:54,692 --> 00:03:58,112
"คนเราจะกำจัดศพต้องทำยังไงนะ

64
00:03:58,696 --> 00:04:00,156
ผมหาเรื่องพวกนี้ในกูเกิลไม่ได้

65
00:04:00,240 --> 00:04:02,700
ถ้าไม่อยากให้มีร่องรอยหลักฐานมัดตัว

66
00:04:02,784 --> 00:04:07,205
ผมจึงต้องหันไปถามเคล็ดลับจากคนที่ผมไว้ใจที่สุด
คิง คารร์ แฟรนเซน ฟลินน์"

67
00:04:07,288 --> 00:04:08,623
(ดิ เอเลียนนิสท์)

68
00:04:08,706 --> 00:04:10,041
(การชำแหละเนื้อไก่)

69
00:04:10,124 --> 00:04:12,126
"เกร็ดสนุกๆ - การชำแหละไก่
หรือแยกอวัยวะคน

70
00:04:12,210 --> 00:04:14,128
มีหลักการพื้นฐานหกขั้นตอนเหมือนกัน

71
00:04:14,879 --> 00:04:17,382
ไม่คิดว่าทำไหวนะ แรงไปหน่อย

72
00:04:17,465 --> 00:04:20,260
แต่ผมว่าผมคิดแผนจัดการกับเบนจี้ได้แล้ว"

73
00:04:22,428 --> 00:04:23,846
อ้าว โจ ไม่รู้ว่านายอยู่บนนั้น

74
00:04:23,930 --> 00:04:26,599
จะว่าอะไรมั้ยถ้าฉันเปิดเพลง
ของเอนริเก อิเกลเซียส

75
00:04:26,683 --> 00:04:28,434
กำลังพยายามเสริมภาษาสเปน

76
00:04:28,518 --> 00:04:29,978
- "นี่เป็นวันที่มืดมนที่สุด...
- ฟังดูดีมาก

77
00:04:30,061 --> 00:04:31,729
- ในประวัติศาสตร์โลก"
- ฉันเลือกเพลงอื่นก็ได้นะ

78
00:04:31,813 --> 00:04:37,068
ฉันมีเพลย์ลิสต์เยอะมาก
ทั้งเพลงร็อก เพลงเต้น เพลงแจ๊ส

79
00:04:37,151 --> 00:04:38,653
"สงสัยจริงว่านายนี่ยังจิ้นอยู่ไหม"

80
00:04:38,736 --> 00:04:39,612
เอาอิเกลเซียสแหละ

81
00:04:39,696 --> 00:04:41,114
ฉันจะลงไปซ่อมหนังสือที่ชั้นใต้ดิน

82
00:04:41,197 --> 00:04:42,615
ไม่อยากให้ใครรบกวน โอเคนะ

83
00:04:42,699 --> 00:04:44,659
ไม่ต้องห่วง ขอบใจมาก โจ

84
00:04:45,326 --> 00:04:46,703
"ผมรู้อย่างนี้นะ

85
00:04:46,786 --> 00:04:49,664
เราจะยอมให้คุณมาอาลัยที่เบนจี้ตายไม่ได้

86
00:04:49,747 --> 00:04:51,165
เขาต้องหายไปเฉยๆ

87
00:04:52,333 --> 00:04:54,377
ผมจัดการมุมมองจากด้านโซเชียลมีเดียแล้ว

88
00:04:54,460 --> 00:04:57,588
สร้างภาพของหนุ่มที่กำลังปาร์ตี้หนัก
จนหลุดออกจากโลกไป

89
00:04:58,506 --> 00:04:59,674
ส่วนเรื่องศพของเขา

90
00:05:00,758 --> 00:05:02,677
การเผาน่าจะเป็นวิธีที่เหมาะสุด

91
00:05:03,261 --> 00:05:05,888
เท่ากับจะต้องใช้สารเคมี ไฟที่ลุกแรง

92
00:05:05,972 --> 00:05:08,599
และต้องไม่มีประวัติฟันให้สืบได้"

93
00:05:20,570 --> 00:05:24,866
"อ้อ ดูเหมือนจะต้องชะลอ
การเน่าเปื่อยตามธรรมชาติของเบนจี้

94
00:05:24,949 --> 00:05:27,368
ทุกอย่างเป็นเรื่องของอุณหภูมิ
และเป็นเรื่องของความชื้น

95
00:05:27,452 --> 00:05:31,080
และการลดอุณหภูมิให้เย็นขนาดนี้
ทำให้พวกหนังสือต้องตกอยู่ในความเสี่ยง

96
00:05:31,164 --> 00:05:34,208
มันจะแห้ง กรอบ และสูญหายไปตลอดกาล

97
00:05:34,751 --> 00:05:36,627
เครื่องทำความชื้นของผม
ไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นหรอก

98
00:05:37,587 --> 00:05:41,090
เกอร์ทรูด สไตน์ตายแล้ว
เขาจะไม่มีทางกลับมาเซ็นหนังสืออีกได้

99
00:05:42,008 --> 00:05:46,345
หวังว่านี่จะช่วยชะลอไปได้
จนกว่าผมจะใจกล้าพอที่จะจัดการจริงๆ"

100
00:05:47,180 --> 00:05:48,222
เชิญค่ะ

101
00:05:48,306 --> 00:05:52,185
สวัสดีค่ะ ฉันกวิเนเวียร์ เบค

102
00:05:52,268 --> 00:05:54,854
ฉันเป็นนักศึกษาเอ็มเอฟเอที่ย้ายมาใหม่

103
00:05:54,937 --> 00:05:57,857
อาจารย์เลฮีกับฉันเห็นตรงกันว่า
จะเป็นการดีกว่า...

104
00:05:59,192 --> 00:06:02,779
ขอโทษค่ะ ฉันมาหาอาจารย์มอตต์

105
00:06:02,862 --> 00:06:04,072
เบคใช่มั้ย

106
00:06:04,155 --> 00:06:05,907
- ใช่ค่ะ หวัดดี
- ไบลธ์

107
00:06:06,574 --> 00:06:08,493
- ได้ข่าวแล้วว่าเธอจะมาเรียนกับเรา
- ใช่

108
00:06:08,576 --> 00:06:11,412
เรามีประชุมเวิร์กช็อปกัน
ทุกวันอังคารกับวันพฤหัสฯ

109
00:06:11,496 --> 00:06:13,915
แต่มอตต์ไม่ใช่เลฮีนะ
ดังนั้นต้องพยายามเต็มที่

110
00:06:13,998 --> 00:06:17,126
ฉันตั้งใจจะทำอย่างนั้นจ้ะ คือที่จริงฉัน...

111
00:06:17,210 --> 00:06:19,212
เดือนที่แล้วฉันอ่านบทความของเธอ
ที่เขียนลงนิตยสารรีวิว

112
00:06:19,295 --> 00:06:22,757
แล้วมันก็ชี้ช่องทางสว่างมาก
คือฉันถึงกับเอาไปทวีตเลยนะ

113
00:06:23,674 --> 00:06:26,511
โซเชียลมีเดีย
เหมือนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ครั้งใหม่เลยนะ

114
00:06:28,846 --> 00:06:29,722
เจอร์ซีย์ใช่ไหม

115
00:06:30,306 --> 00:06:31,641
- อะไรนะ
- เธอมาจากที่นั่นไม่ใช่เหรอ

116
00:06:32,391 --> 00:06:34,685
เปล่า ฉันมาจากแนนทัคเก็ต

117
00:06:35,686 --> 00:06:36,938
น่าสนใจ

118
00:06:39,398 --> 00:06:41,526
- แล้วเธอมาจากไหน
- เป็นคำถามที่ตอบยากจริง

119
00:06:42,151 --> 00:06:43,903
ฉันเกิดที่ปาปัวนิวกินี

120
00:06:43,986 --> 00:06:45,988
แต่พ่อของฉันทำงานให้กระทรวงต่างประเทศ

121
00:06:46,072 --> 00:06:47,156
เราเลยต้องย้ายบ้านกันบ่อย

122
00:06:47,240 --> 00:06:49,242
มาถึงจุดหนึ่งฉันก็แยกตัวจากพ่อแม่

123
00:06:49,325 --> 00:06:50,910
ไปเป็นนางแบบที่ญี่ปุ่นอยู่พักหนึ่ง

124
00:06:51,577 --> 00:06:54,205
อยู่ที่นั่น ผมของฉันเป็นของหายากมากเลย

125
00:07:06,134 --> 00:07:09,262
ขอโทษนะ คุณปู่คุณย่าโทรมา
ไว้เจอกันตอนเรียน โอเคมั้ย

126
00:07:09,345 --> 00:07:11,097
- โอเค
- โอเค

127
00:07:11,180 --> 00:07:13,808
ไงคะ ใช่

128
00:07:14,809 --> 00:07:18,062
แล้วเธอก็เดินจากไป
ส่วนฉันก็ละลายตู้มลงไปกองอยู่กับพื้น

129
00:07:18,146 --> 00:07:20,148
ฟังดูเหมือนนังพวกสร้างภาพเลยนะ

130
00:07:20,231 --> 00:07:21,774
ไม่ๆ ไบลธ์เขายอดมากจริงๆ

131
00:07:22,358 --> 00:07:24,235
เขาเขียนบทความเรื่องที่เธอกับแม่

132
00:07:24,318 --> 00:07:27,655
เป็นบูลีเมียพร้อมกันสมัยอยู่อิตาลี
แล้วเธออายุแค่ 12 ปี

133
00:07:27,738 --> 00:07:30,074
- เก๋
- นั่น... นั่นจมูกรึเปล่า

134
00:07:30,158 --> 00:07:31,659
รูปกระปู๋ย่ะ แอนนิกา

135
00:07:32,702 --> 00:07:35,246
- เห็นไหม ดู นี่แค่ซูมเข้าไป
- ไม่จริงอ่ะ

136
00:07:35,329 --> 00:07:37,498
ทำไมมันถึงอยู่กับพรมขนยาว

137
00:07:37,582 --> 00:07:40,042
- ไม่รู้สิ มุมมองมั้ง
- ไม่เข้าใจเลย

138
00:07:40,126 --> 00:07:43,463
ทำไมผู้ชายถึงคิดว่า
ภาพอวัยวะมันเท่ากับโลมเล้าสร้างอารมณ์

139
00:07:43,546 --> 00:07:46,591
- มันไม่เห็นเจริญตาเจริญใจ
- ฉันขอเห็นต่างนะ

140
00:07:46,674 --> 00:07:50,261
ฉันเซฟไว้ในมือถือตั้ง 200 กว่ารูป
จัดหมวดหมู่ไว้เลยด้วย

141
00:07:50,344 --> 00:07:51,304
เหมือนพิพิธภัณพ์กูเกนไฮม์ของตัวเอง

142
00:07:53,055 --> 00:07:57,935
มีทั้งแบบกล้วยน้ำว้า บูมเมอแรง เรือบานาน่าโบ๊ต

143
00:07:58,019 --> 00:08:00,688
แบบโตช้าแล้วก็พวกชาวยิว

144
00:08:00,771 --> 00:08:02,064
"ขอให้ได้ขอให้โดน

145
00:08:02,148 --> 00:08:04,358
แต่เพื่อนๆ ของคุณทำกับเซ็กส์
เหมือนมันไม่มีความหมาย"

146
00:08:04,442 --> 00:08:05,818
ซูมกระบวย

147
00:08:05,902 --> 00:08:07,820
- "แต่คุณไม่เหมือนพวกเขาใช่มั้ยล่ะ"
- ทำไมฉันไม่ประหลาดใจเลย

148
00:08:07,904 --> 00:08:11,199
ที่จริงฉันก็เข้าใจประเด็นเขานะ
เมื่อคืนนี้ฉันได้ผู้ชายมาคน

149
00:08:11,282 --> 00:08:14,535
โจ๊ะไปครึ่งทางแล้ว
ตอนที่ฉันเพิ่งตัวรู้ว่าเขาไม่ได้ขลิบที่ตรงนั้น

150
00:08:15,536 --> 00:08:18,122
มันเลยออกมาเหมือนกับ
จะว่าไงดี เสื้อมีฮู้ดเหรอ

151
00:08:18,623 --> 00:08:20,458
นายพนักงานร้านหนังสือเล่นแบบคอเต่าเหรอเนี่ย

152
00:08:20,541 --> 00:08:22,752
ผู้จัดการร้านหนังสือ แต่ไม่ใช่ ไม่ใช่โจ

153
00:08:22,835 --> 00:08:25,796
ใครสักคนจากทินเดอร์
แค่อยากซั่มไปไม่ต้องคิดมาก นึกออกมะ

154
00:08:26,964 --> 00:08:28,633
โจยังเป็นคนที่แค่อาจจะใช่

155
00:08:29,425 --> 00:08:31,469
"'อาจจะใช่' ผมคือคนที่ 'อาจจะใช่' งั้นเหรอ

156
00:08:31,969 --> 00:08:34,430
แล้วคุณยังนอนกับผู้ชายอื่นอยู่อีก เบค!

157
00:08:34,514 --> 00:08:37,850
ผมพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง
ผมอ่านสถานการณ์ผิดขนาดนี้ได้ยังไง"

158
00:08:37,934 --> 00:08:41,062
ฟังนะ ถ้าเธออยากจะนอนกับคน
จนกว่าจะลืมเบนจี้

159
00:08:41,145 --> 00:08:41,979
ก็เชิญเลยตามสบาย

160
00:08:42,563 --> 00:08:44,649
ฉันแค่อยากเตือนให้เธอเคารพตัวเอง

161
00:08:45,233 --> 00:08:47,109
นี่ ฉันแค่จะถามว่า...

162
00:08:48,611 --> 00:08:51,364
เธอกำลังเป็นตัวเอง
ในเวอร์ชั่นที่เยี่ยมที่สุดอยู่รึเปล่า

163
00:08:51,447 --> 00:08:54,075
คือนี่มัน... นี่คือวิธีจัดการของฉันน่ะ

164
00:08:54,158 --> 00:08:56,369
เหมือนเป็นพิธีไล่ผีเบนจี้ออกจากใจ

165
00:08:56,994 --> 00:09:01,707
ฉันกำลังสำรวจทางเลือก
ในเมืองที่มีคนอยู่แปดล้านคน

166
00:09:01,791 --> 00:09:03,501
- มันก็สมเหตุสมผลใช่มั้ยล่ะ
- ใช่

167
00:09:03,584 --> 00:09:04,835
ฉันจะไปหาเหล้ากินละ

168
00:09:09,006 --> 00:09:10,258
ผมชอบรอยสักคุณ

169
00:09:12,134 --> 00:09:13,511
ฉันไม่มีรอยสัก

170
00:09:14,095 --> 00:09:17,390
"ความรักนั้นใจดีและมีความอดทน
ผมก็เหมือนกันนะ เบค

171
00:09:17,473 --> 00:09:21,018
สำหรับคุณ ผมอดทนให้ก็ได้
นี่อาจเป็นวิธีจัดการของคุณ

172
00:09:21,102 --> 00:09:24,564
ไม่มีใครซื้อกางเกงยีนส์ตัวแรกที่ลอง
ไม่ว่ามันจะพอดีแค่ไหน

173
00:09:25,481 --> 00:09:27,984
แต่ไม่ว่าผมจะหวังว่า
นี่เป็นแค่ช่วงหนึ่งของการทำใจยังไง

174
00:09:28,067 --> 00:09:30,528
แค่ผมหาพาสเวิร์ดในไอคลาวด์แป๊บเดียวก็เจอว่า

175
00:09:30,611 --> 00:09:32,363
คุณเล่นปาดขวา
ซ่ากับหนุ่มมิลเลนเนียลเสียสนุกเลย

176
00:09:33,364 --> 00:09:35,950
คนเลี้ยงเสือ ตัวแทนเด็กของวิลเลียม มอร์ริส

177
00:09:36,033 --> 00:09:38,578
หมอนี่อยากเป็นไวกิ้ง
คุณยุ่งมากเลยนะ เบค

178
00:09:38,661 --> 00:09:40,621
ผมมีคู่แข่งมากกว่าที่คิด

179
00:09:40,705 --> 00:09:46,043
เรื่องระหว่างเรานี้ มันยังใหม่ ยังเปราะบาง
และราคาของมันก็คือศพหนึ่งศพแล้ว

180
00:09:47,044 --> 00:09:48,588
แต่ผมไม่สามารถกำจัดผู้ชายทุกคนในนิวยอร์กได้

181
00:09:48,671 --> 00:09:51,966
ถ้าผมอยากชนะใจคุณ
ผมจะต้องทำให้คุณเห็น"

182
00:09:57,430 --> 00:10:00,057
"ผมไม่ใช่คนที่ 'อาจจะใช่'
ผมคือคนคนนั้นเลย"

183
00:10:05,688 --> 00:10:07,023
"ถึงเวลาแล้ว

184
00:10:07,106 --> 00:10:12,945
ถึงเวลากำจัดเบนจี้
ผมจะได้มุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่คุณ

185
00:10:13,029 --> 00:10:14,238
ไปที่ความเป็นเรา

186
00:10:14,947 --> 00:10:16,490
งั้นผมก็ต้องใช้อุปกรณ์สักหน่อย"

187
00:10:16,574 --> 00:10:18,993
ไงฮะ โจ บอกว่าอยากคุยกับผมเหรอ

188
00:10:19,619 --> 00:10:21,412
ใช่ๆ คือมันอย่างนี้

189
00:10:22,079 --> 00:10:25,082
ฉันมีโครงงานลับๆ ที่ทำอยู่
แต่ตอนนี้ต้องเปิดร้านก่อน

190
00:10:25,166 --> 00:10:27,460
ฉันเลยอยากให้นายไปทำธุระให้ฉันหน่อย

191
00:10:27,543 --> 00:10:30,546
ฉันจะให้เงินนายสำหรับซื้อหนังสือ
เป็นความลับระหว่างเรานะ

192
00:10:30,630 --> 00:10:34,467
ได้ ไม่มีปัญหา ความลับระหว่างเรา
คุณจะให้ทำอะไร

193
00:10:34,550 --> 00:10:36,260
นายอาจจะต้องไปหลายที่หน่อยนะ

194
00:10:39,680 --> 00:10:41,974
(โพแทสเซียมไนเตรต - เทปกาวหกม้วน
ที่จุดไฟ - เชือกเหนียวๆ)

195
00:10:42,058 --> 00:10:43,392
ไว้ใจผมได้เลย โจ

196
00:10:47,980 --> 00:10:49,148
ขอบใจมาก พัค

197
00:10:51,776 --> 00:10:54,320
"เจ้าหมูและฉัน

198
00:10:55,363 --> 00:10:57,448
จ้องตากัน

199
00:10:59,241 --> 00:11:01,202
ใจฉันเป็นของเขา

200
00:11:02,328 --> 00:11:05,831
นั่นคือยามตะวันลิบ"

201
00:11:12,338 --> 00:11:15,216
ฉันไม่แน่ใจว่ามันมีความระแวดระวังหรือลึกซึ้ง
แบบที่นายเขียนได้รึเปล่า

202
00:11:15,299 --> 00:11:17,176
แต่ฉันไม่สามารถอินกับมันได้เต็มที่

203
00:11:18,052 --> 00:11:19,720
น่าสนใจจ้ะ ไบลธ์

204
00:11:19,804 --> 00:11:22,348
เราจะดึงความสนใจของผู้อ่านไว้ได้ยังไง

205
00:11:23,057 --> 00:11:26,811
เราต้องใส่ความเฉพาะเจาะจงอย่างที่สุด
เข้าไปในเรื่องที่เหมือนเป็นเรื่องกว้างๆ

206
00:11:27,561 --> 00:11:30,272
- ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะแค่พลิกหน้าต่อไป
- ใช่เลย

207
00:11:30,356 --> 00:11:34,402
สิ่งที่ฉันกลัวที่สุด และนี่ไม่ได้พูดถึง
กลอนของยูริอย่างเดียวนะ

208
00:11:34,485 --> 00:11:36,987
คือการเขียนไม่ได้แย่ แต่ไม่มีอะไรโดดเด่น

209
00:11:37,571 --> 00:11:39,532
ไม่โดดเด่น นั่นแหละคือสิ่งที่กลัว

210
00:11:40,616 --> 00:11:42,284
ฉันหวังว่าจะช่วยได้นะ ยูริ

211
00:11:42,785 --> 00:11:44,328
คิดว่าวันนี้พอแค่นี้

212
00:11:45,246 --> 00:11:48,457
คนต่อไปคือ ไบลธ์กับเบค

213
00:11:49,125 --> 00:11:51,752
ส่งงานเขียนที่เลือกเองให้ฉันกับเพื่อนร่วมชั้นนะ

214
00:11:51,836 --> 00:11:53,129
แล้วเราจะมาอ่านกันวันพฤหัสฯ

215
00:11:54,296 --> 00:11:55,131
โอเคค่ะ

216
00:12:20,239 --> 00:12:24,368
"นี่คือสิ่งที่ผมเห็นได้จาก
แบบฝึกหัดอันไร้ประโยชน์นี้ เบค

217
00:12:24,452 --> 00:12:26,120
คุณไม่มีอารมณ์เขียนงาน

218
00:12:28,414 --> 00:12:30,624
และคุณก็ต้องซื้อเตียงใหม่

219
00:12:30,708 --> 00:12:34,712
ดังนั้น ประสบการณ์ที่กระตือรือร้น
แต่สุดท้ายแล้วก็ว่างเปล่าของคุณ

220
00:12:34,795 --> 00:12:37,756
กับนายมิกโซเลจิสต์ใส่วอร์บี้ พาร์คเกอร์นั่น
อาจส่งผลดีต่อเราสองคนก็ได้"

221
00:12:37,840 --> 00:12:39,341
(โจ - คุณพอจะว่างไปชอปปิ้งกันหน่อยไหม)

222
00:12:39,425 --> 00:12:40,259
(ผมแค่ต้องซื้อโต๊ะข้างเตียง)

223
00:12:40,342 --> 00:12:41,343
"ผมต้องฆ่าเวลาระหว่างที่พาโคไปซื้อของ"

224
00:12:45,514 --> 00:12:47,016
"คุณอ่านใจฉันเลย"

225
00:12:47,766 --> 00:12:49,643
(โจ - อีกหนึ่งชั่วโมงผมไปรับ)

226
00:12:50,227 --> 00:12:51,937
"แต่ผมต้องเล่นเรื่องนี้ให้ไร้ที่ติ

227
00:12:52,021 --> 00:12:55,107
และในการที่จะทำเช่นนั้น
ผมต้องขุดของสำคัญขึ้นมาใช้"

228
00:12:58,861 --> 00:13:00,654
"รถบิวอิคสกายลาร์คของคุณมูนนี่

229
00:13:02,865 --> 00:13:05,784
คุณวิ่งลงบันไดมาในชุดกางเกงยีนส์ฟิต
แต่ไม่ฟิตจนเกินไป

230
00:13:06,452 --> 00:13:08,537
ใส่รองเท้าแตะและเล็บเท้าของคุณเป็นประกาย

231
00:13:08,621 --> 00:13:09,914
คุณมัดผมรวบมวยหลวมๆ ไว้

232
00:13:09,997 --> 00:13:12,917
และอย่างน้อยคุณก็ไม่มีรอยจูบติดตัว
ก็ยังดี"

233
00:13:18,839 --> 00:13:21,675
พระเจ้า ไม่อยากเชื่อว่านี่รถคุณ

234
00:13:22,343 --> 00:13:23,719
คุณนี่ช่วยชีวิตฉันได้จริงๆ

235
00:13:24,303 --> 00:13:26,889
ฉันไม่รู้เลยว่าฉันจำเป็นต้องซื้อเตียงใหม่แค่ไหน

236
00:13:46,408 --> 00:13:47,701
"ด่านใหม่

237
00:13:48,661 --> 00:13:51,956
ผมจะเปลี่ยนเรื่องเนียนๆ
จากการเลือกดูเครื่องแก้ว

238
00:13:52,039 --> 00:13:55,084
ไปเป็น 'ให้ตายสิ โจคือคนที่ใช่' ได้ยังไง"

239
00:13:57,336 --> 00:13:58,462
พิลึกดีนะ

240
00:14:00,631 --> 00:14:02,049
ฉันมีแบบนี้เหมือนกันเลย

241
00:14:02,132 --> 00:14:05,594
"ใช่ ผมรู้หมดแล้ว เบนจี้บอกผม"

242
00:14:05,678 --> 00:14:07,221
เป็นทัพพีของพ่อ

243
00:14:07,304 --> 00:14:11,183
"ทัพพีสีแดงอันแสนอื้อฉาว
คุณอยากให้ใช้มันตีก้นคุณ

244
00:14:11,267 --> 00:14:13,060
คุณต้องการสิ่งนั้นจริงๆ เหรอ เบค

245
00:14:14,353 --> 00:14:16,438
คุณมองหาผู้ชายแบบนั้นจริงๆ เหรอ"

246
00:14:19,775 --> 00:14:21,026
"เลือกมาสักเตียงเถอะน่า

247
00:14:22,027 --> 00:14:24,113
ทุกเตียงก็ทำมาจากไม้ราคาแพงเกินเหตุ
ท่อนเดียวกันทั้งนั้น"

248
00:14:24,196 --> 00:14:25,447
ฉันเลือกไม่ถูก

249
00:14:26,156 --> 00:14:28,117
"คนเราก็พยายามจะ
ซื้อความหมายให้กับชีวิต

250
00:14:28,200 --> 00:14:30,536
ด้วยการซื้อเทียนราคา 60 เหรียญ
หรือโคมไฟแบบพอเพียง"

251
00:14:31,579 --> 00:14:32,746
คือผมว่ามันก็ดูดีหมดนะ

252
00:14:32,830 --> 00:14:36,917
ไม่ ฉันหมายถึงควรจะซื้อขนาดควีนไซส์
หรือว่าซื้อเตียงคิงไซส์เลยดี

253
00:14:37,418 --> 00:14:39,044
ห้องนอนคุณไม่ใหญ่พอที่จะใส่คิงไซส์

254
00:14:39,628 --> 00:14:40,963
จริงด้วย มัน...

255
00:14:43,007 --> 00:14:44,216
คุณรู้ได้ยังไงคะ

256
00:14:46,760 --> 00:14:50,598
ที่นี่นิวยอร์กนะ
ไม่มีห้องใครใหญ่พอที่จะใส่เตียงคิงหรอก

257
00:14:56,437 --> 00:14:57,271
เป็นอะไรไป

258
00:14:57,354 --> 00:15:00,858
ไบลธ์ สาวในวิชาเวิร์กช็อป
เพิ่งส่งเรื่องสั้นเข้ามา

259
00:15:03,027 --> 00:15:03,861
แล้วไง

260
00:15:03,944 --> 00:15:06,655
แล้วฉันยังไม่ได้เริ่มเขียนของตัวเองเลย
แต่ต้องส่งพรุ่งนี้แล้ว

261
00:15:09,241 --> 00:15:10,367
พระเจ้า

262
00:15:11,744 --> 00:15:12,703
เรื่องของเธอ...

263
00:15:13,704 --> 00:15:14,663
มันสุดยอดมาก

264
00:15:15,497 --> 00:15:19,043
เป็นเรื่องของอีกาที่บินเข้าไปในบ้านของผู้หญิง

265
00:15:19,126 --> 00:15:21,420
บินไปชนผนังและทิ้งเลือดไว้ทั่ว

266
00:15:21,503 --> 00:15:22,630
ฟังดูแย่มากเลยนะ

267
00:15:24,131 --> 00:15:25,341
อ่านสิ

268
00:15:36,310 --> 00:15:37,311
เป็นไง

269
00:15:40,481 --> 00:15:41,857
คุณอาจจะพูดถูก

270
00:15:42,691 --> 00:15:43,901
ใช่มั้ยล่ะ

271
00:15:48,614 --> 00:15:49,823
ถามอะไรหน่อยได้ไหม

272
00:15:50,658 --> 00:15:51,492
ถามอะไรก็ได้

273
00:15:52,076 --> 00:15:53,243
สัญญานะว่าจะตอบความจริง

274
00:15:54,453 --> 00:15:55,663
ด้วยเกียรติของลูกเสือ

275
00:16:00,709 --> 00:16:03,712
คุณคิดว่าฉันไม่โดดเด่นรึเปล่า

276
00:16:12,513 --> 00:16:16,058
คนที่ไม่โดดเด่น
จะไม่มานั่งกังวลเรื่องเป็นคนไม่โดดเด่นหรอก

277
00:16:29,697 --> 00:16:31,365
"นี่แหละ เบค นี่คือจังหวะสำคัญ

278
00:16:31,448 --> 00:16:33,826
ผมจะทำให้คุณเห็นเลยว่า
คุณโดดเด่นแค่ไหน

279
00:16:33,909 --> 00:16:35,703
อยากได้แบบซั่มไปไม่คิดมากใช่ไหม ได้เลย"

280
00:16:41,834 --> 00:16:44,712
- หยุด! หยุดนะ!
- ทำไม ผมนึกว่าคุณ...

281
00:16:44,795 --> 00:16:45,796
นึกว่าฉันอยากโดนจับ

282
00:16:45,879 --> 00:16:48,090
เพราะคุณมาลงลิ้นกับฉันในที่สาธารณะเนี่ยนะ

283
00:16:48,173 --> 00:16:49,883
มันไม่ได้อยู่ในลิสต์สิ่งที่อยากทำวันนี้

284
00:16:53,846 --> 00:16:55,597
"ผมคงอ่านสถานการณ์ผิด"

285
00:16:59,643 --> 00:17:02,187
"คุณไม่สบตาผมมาสิบนาทีแล้ว

286
00:17:02,271 --> 00:17:04,273
คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้หรอก"

287
00:17:07,818 --> 00:17:10,029
- ฮัลโหล
- หวัดดี โจ นี่อีธานนะ

288
00:17:10,112 --> 00:17:11,405
- อีธานจากร้านหนังสือ
- อ้อ

289
00:17:11,488 --> 00:17:12,948
ฉันรู้ว่านายเป็นใคร อีธาน

290
00:17:13,032 --> 00:17:16,285
อ้อ คือจะโทรมาบอกว่าไฟดับ

291
00:17:17,327 --> 00:17:19,830
ช่างไฟบอกว่า
คิดว่ามีการใช้ไฟเกินขนาด

292
00:17:19,913 --> 00:17:21,373
แต่เขาเข้าไปดูคัตเอาท์ไม่ได้เพราะ...

293
00:17:21,457 --> 00:17:23,125
"มันอยู่ในห้องใต้ดินกับศพ"

294
00:17:23,208 --> 00:17:24,209
ซึ่งก็ล็อกเอาไว้

295
00:17:24,793 --> 00:17:27,046
เขาคิดว่าจะสะเดาะกลอนได้
แต่ฉันแค่อยากจะ... คือว่า...

296
00:17:27,129 --> 00:17:28,338
อย่า! ไม่ได้ๆ

297
00:17:28,422 --> 00:17:31,633
บอกให้ช่างไฟกลับบ้านไปก่อน
เดี๋ยวฉันจะโทรเรียกเขามาใหม่เอง

298
00:17:31,717 --> 00:17:32,801
นายปิดร้านแล้วกลับบ้านไปเลย

299
00:17:32,885 --> 00:17:35,345
เดี๋ยวฉันจัดการตอนกลับไปถึง โอเคนะ

300
00:17:36,221 --> 00:17:37,222
โอเค

301
00:17:39,850 --> 00:17:41,185
ทุกอย่างโอเคไหมคะ

302
00:17:41,268 --> 00:17:43,520
ใช่ ไม่มีอะไร แค่มีปัญหาที่ร้านนิดหน่อย

303
00:17:43,604 --> 00:17:45,230
ผมพาคุณกลับบ้านดีกว่า

304
00:17:48,400 --> 00:17:50,986
"ผมก็กลัวอยู่ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ใช้เครื่องปรับความชื้นหกตัว

305
00:17:51,070 --> 00:17:54,490
กับเครื่องปรับอากาศจากปลายยุค 1970
ที่ปรับให้อุณหภูมิเย็นสุด

306
00:17:54,573 --> 00:17:58,535
แม้จะตายไปแล้ว
แต่เบนจี้ก็ยังเป็นหนามตำใจผมสุดๆ"

307
00:18:04,792 --> 00:18:07,544
"โอเค พอแอร์ดับ

308
00:18:07,628 --> 00:18:10,923
ดูเหมือนอัตราการเน่าจะยิ่งเร็วขึ้นอีกนะ"

309
00:18:25,437 --> 00:18:27,314
"นั่นน้ำเหลืองเหรอ"

310
00:18:29,650 --> 00:18:33,028
"ทางด้านเรื่องของเบนจี้
กลายเป็นเรื่องเลวร้ายทางชีวภาพจริงๆ

311
00:18:33,112 --> 00:18:34,947
ด้านของหนังสือหายากก็แย่เช่นกัน

312
00:18:35,030 --> 00:18:38,784
แต่ผมจะปกป้องพวกมันไม่ได้
จนกว่าจะกำจัดเขาไปก่อน

313
00:18:40,119 --> 00:18:42,246
เบนจี้จะต้องหายไป"

314
00:19:03,016 --> 00:19:04,893
"นี่ ทำอะไรอยู่คะ"

315
00:19:05,519 --> 00:19:07,312
"คุณบังเอิญอ่านภาษาจีนได้ไหม"

316
00:19:08,105 --> 00:19:09,523
"หรือมีค้อนยางตอกไม้รึเปล่า"

317
00:19:14,778 --> 00:19:17,573
"หนังสือปลอดภัยแล้ว
ห้องใต้ดินก็ไร้ศพร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว

318
00:19:17,656 --> 00:19:18,949
ยังไงก็เผาศพกลางวันแสกๆ ไม่ได้อยู่ดี

319
00:19:19,032 --> 00:19:22,244
ดังนั้นอย่างน้อยที่สุดที่เบนจี้ทำได้
คือช่วยรอในรถต่อไปอีกหน่อยก็แล้วกัน"

320
00:19:27,541 --> 00:19:28,834
- โอเค พร้อมแล้ว
- พร้อมนะ โอเค

321
00:19:28,917 --> 00:19:30,502
โอเค ปล่อยก่อน

322
00:19:31,003 --> 00:19:32,212
- โอเค
- ได้

323
00:19:33,213 --> 00:19:34,798
- มันลงไปแล้ว
- โอเค

324
00:19:36,466 --> 00:19:37,342
- ส่งค้อนมาหน่อย
- ได้

325
00:19:43,348 --> 00:19:44,600
น่าจะใช้ได้แล้วนะ

326
00:19:44,683 --> 00:19:46,101
- คุณยกได้ไหม เยี่ยมเลย
- พร้อมนะ

327
00:19:59,406 --> 00:20:01,742
เรียบร้อย! เอาเลย!

328
00:20:02,993 --> 00:20:03,994
พูดว่าพอละกัน

329
00:20:06,830 --> 00:20:08,707
พอ พอ พอแล้ว

330
00:20:15,172 --> 00:20:16,673
แด่เราสองคน

331
00:20:17,966 --> 00:20:19,301
คุณเป็นศิษย์ฝึกหัดที่ดีนะ

332
00:20:20,427 --> 00:20:22,554
ฉันก็ว่าจะพูดเรื่องเดียวกันเกี่ยวกับคุณ

333
00:20:27,684 --> 00:20:31,271
ขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้นะคะ
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะหงุดหงิดมากขนาดนั้น

334
00:20:33,273 --> 00:20:34,608
มันก็โอเคครับ

335
00:20:34,691 --> 00:20:36,401
ไม่ มันไม่โอเค มันแค่...

336
00:20:38,612 --> 00:20:42,866
ฉันไม่อยากให้คุณคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้น

337
00:20:50,958 --> 00:20:54,169
ฉันชอบคุณค่ะ โจ

338
00:20:55,337 --> 00:20:57,756
แบบ ชอบเลยจริงๆ

339
00:21:03,553 --> 00:21:06,056
แล้วพูดตรงๆ ก็คือ
ฉันกำลังหมกมุ่นกับความคิดตัวเองอยู่

340
00:21:06,139 --> 00:21:09,434
เรื่องสั้นของไบลธ์ทำให้ฉันไปต่อไม่ค่อยถูก

341
00:21:09,518 --> 00:21:11,061
นี่มันไม่ใช่การแข่งขัน

342
00:21:11,144 --> 00:21:14,356
ฉันรู้ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่า...

343
00:21:15,649 --> 00:21:18,026
ชีวิตนี้ฉันจะเขียนอะไรที่เยี่ยมขนาดนั้นได้รึเปล่า

344
00:21:20,112 --> 00:21:22,364
- คุณมีความสามารถนะ
- คุณไม่รู้หรอก

345
00:21:22,447 --> 00:21:24,908
ผมรู้ว่าคุณต้องเลิกคิดวนไปวนมาเสียที

346
00:21:27,202 --> 00:21:30,455
ลืมเรื่องไบลธ์ คนที่ชื่อไบลธ์นี่ไปเสีย

347
00:21:30,539 --> 00:21:32,457
ลืมทุกคนให้หมด
แล้วเขียนสิ่งที่คุณอยากเขียน

348
00:21:32,541 --> 00:21:35,919
พระเจ้า ทุกคนก็พูดแบบนั้น
อย่างกับการเขียนมันง่ายๆ

349
00:21:36,628 --> 00:21:38,213
ผมรู้ๆ โอเค คือ...

350
00:21:40,424 --> 00:21:41,466
ควิซด่วน

351
00:21:42,259 --> 00:21:43,176
ไม่ต้องคิดนะ

352
00:21:44,553 --> 00:21:45,846
- ตอบมาเลย
- โอเค

353
00:21:47,556 --> 00:21:51,184
มีอะไรที่พุ่งเข้าชนคุณเลย
เวลาที่... มีความคิดแรก

354
00:21:51,268 --> 00:21:52,436
พ่อของฉัน

355
00:21:53,228 --> 00:21:54,479
ก่อนที่เขาจะ...

356
00:21:56,189 --> 00:21:57,566
อ้อ ใช่

357
00:21:59,026 --> 00:22:00,027
แน่สินะ

358
00:22:04,031 --> 00:22:05,490
เขาติดยาเสพติด

359
00:22:06,366 --> 00:22:07,576
มันก็ยาก

360
00:22:09,661 --> 00:22:10,829
แล้วก็น่ากลัวด้วย

361
00:22:13,290 --> 00:22:15,417
คือมันก็จะมีวันดีๆ บ้างเหมือนกัน

362
00:22:16,626 --> 00:22:19,087
คือฉันรู้เสมอเวลาที่จะเป็นวันดีๆ อย่างนั้น

363
00:22:20,130 --> 00:22:23,508
ถ้าฉันตื่นมาเจอกลิ่นแพนเค้กทอดอยู่บนเตา

364
00:22:25,469 --> 00:22:28,388
เขาใช้ทัพพีสีแดงตักแป้งแพนเค้กน่ะ

365
00:22:29,931 --> 00:22:32,517
"นี่คือเรื่องของทัพพีแดงเหรอ"

366
00:22:35,437 --> 00:22:41,860
แล้วฉันก็จะหัวเราะ
ร้องเพลงห่วยๆ ที่ฮิต 40 อันดับแรกไปด้วย

367
00:22:43,904 --> 00:22:46,698
ตอนที่ทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางไปหมด

368
00:22:51,661 --> 00:22:54,414
แต่เขาก็จะออกไปข้างนอกแล้ว...

369
00:22:55,749 --> 00:22:57,751
ทัพพีจะถูกเก็บเข้าลิ้นชัก

370
00:22:59,169 --> 00:23:01,963
ฉันก็ต้องรอจนกว่าจะมีวันดีๆ วันต่อไป

371
00:23:05,342 --> 00:23:06,968
จนกระทั่งสุดท้ายมันก็ไม่มีวันดีๆ อีกแล้ว

372
00:23:11,640 --> 00:23:12,808
ว้าว

373
00:23:13,517 --> 00:23:15,769
ไม่ได้คิดว่าจะพูดอะไรแบบนั้นออกมาเลย

374
00:23:16,978 --> 00:23:17,813
ผมว่าคุณพูดถูกนะ

375
00:23:17,896 --> 00:23:20,899
คุณไม่มีอะไรที่มีความหมายให้เขียนเลย

376
00:23:22,859 --> 00:23:24,778
"เบนจี้ตีความผิดทั้งหมด

377
00:23:25,278 --> 00:23:28,073
ไอ้เรื่องทัพพีสีแดงของเขาน่ะ
คุณไม่ได้อยากถูกตี

378
00:23:28,573 --> 00:23:31,284
คุณแค่อยากรู้สึกปลอดภัย ได้รับความรัก

379
00:23:32,285 --> 00:23:34,621
คุณอยากให้คนทำแพนเค้กให้คุณกิน"

380
00:23:39,167 --> 00:23:40,043
เอามานี่

381
00:24:01,898 --> 00:24:03,358
อย่าเพิ่งถอดใจนะ เดี๋ยวฉันมา

382
00:24:05,068 --> 00:24:06,194
มาแล้ว

383
00:24:10,115 --> 00:24:11,741
- โอเครึเปล่า
- ไม่เลย

384
00:24:12,325 --> 00:24:13,618
- ขอบคุณสวรรค์ที่เธออยู่นี่
- "พีช

385
00:24:13,702 --> 00:24:14,536
- ฉันส่งข้อความมาไง
- น่าจะรู้"

386
00:24:14,619 --> 00:24:16,621
อาการกำเริบอย่างแรง

387
00:24:16,705 --> 00:24:19,332
ฉันว่าเธอต้องพาฉันไปห้องฉุกเฉินล่ะ

388
00:24:21,710 --> 00:24:24,212
โจเซฟ ไม่รู้ว่าคุณอยู่ด้วย

389
00:24:24,296 --> 00:24:26,423
ฉันบอกแล้วไงว่าเขาจะมา

390
00:24:27,090 --> 00:24:28,925
พีชป่วยหนักมาก

391
00:24:29,467 --> 00:24:32,637
คือนี่อาจเป็นข้อมูลที่คุณไม่จำเป็นต้องรู้

392
00:24:32,721 --> 00:24:35,432
แต่ฉันมีโรคทางเดินปัสสาวะที่เรียกว่า
โรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบไม่ติดเชื้อ

393
00:24:36,433 --> 00:24:37,350
โอ๊ย!

394
00:24:38,143 --> 00:24:40,770
คือบางคนคิดว่าฉันหยิ่งอะไรอย่างนั้น

395
00:24:40,854 --> 00:24:43,481
แต่ฉันกินอาหารฟาสต์ฟู้ดไม่ได้เลย

396
00:24:43,982 --> 00:24:46,526
แล้วถ้าดื่ม ก็ต้องเป็นเครื่องดื่มค่าพีเอชสูง

397
00:24:46,610 --> 00:24:50,447
แบบเคเทลวัน หรือกู๊ส หรือน้ำลูกแพร์

398
00:24:51,281 --> 00:24:53,116
ในปาร์ตี้คุณวันนั้น
คุณดื่มเยเกอร์อยู่เลยไม่ใช่เหรอ

399
00:24:54,659 --> 00:24:57,412
- ไปโรงพยาบาลกันดีกว่า
- ใช่

400
00:24:57,495 --> 00:25:01,499
โจมีรถ เขาพาเราไปได้
ใช่ไหมคะ โจ พาเราไปได้เนอะ

401
00:25:02,584 --> 00:25:03,460
ได้สิ

402
00:25:04,878 --> 00:25:07,714
"คือ ผมก็แค่มีศพอยู่ท้ายรถ
แต่ก็เนอะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่"

403
00:25:08,673 --> 00:25:10,634
รถติดเป็นบ้าเลย

404
00:25:10,717 --> 00:25:12,427
เขาเลือกทางวิ่งข้ามเมืองได้แย่ที่สุด

405
00:25:12,510 --> 00:25:13,845
พูดดีๆ หน่อยสิ

406
00:25:13,929 --> 00:25:15,347
ฉันปวดจริงๆ นี่นา

407
00:25:16,848 --> 00:25:17,682
ขอโทษนะ

408
00:25:20,727 --> 00:25:22,479
- โจเซฟ
- ครับ

409
00:25:22,562 --> 00:25:24,814
ฉันคลื่นไส้ เปิดกระจกหน่อยได้ไหม

410
00:25:24,898 --> 00:25:28,860
มันเหมือนมีกลิ่นอะไรเน่าที่โชยมาในเบาะหลัง

411
00:25:29,653 --> 00:25:31,571
จะพูดอะไรได้ เมืองนี้ก็กลิ่นแบบนี้

412
00:25:36,743 --> 00:25:39,287
โอ๊ย พระเจ้า ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว

413
00:25:39,371 --> 00:25:41,289
เราเดินไปดีกว่า ต้องออกไปจากตรงนี้

414
00:25:44,668 --> 00:25:45,543
ฉันขอโทษจริงๆ

415
00:25:50,632 --> 00:25:52,133
"เกือบถึงช่วงผีตากผ้าอ้อมละ

416
00:25:52,217 --> 00:25:54,678
ไปเอาอุปกรณ์ ขับรถพาเจ้าศพหลงตัวเอง

417
00:25:54,761 --> 00:25:56,888
ที่เคยเป็นที่รู้จักในนามของเบนจี้
ไปส่งยังจุดหมายสุดท้าย

418
00:25:56,972 --> 00:26:00,141
จุดไม้ขีด แล้วผมก็จะเป็นของคุณตลอดไป เบค"

419
00:26:03,019 --> 00:26:05,480
"อ้าว เรื่องก้าวไปอีกขั้น"

420
00:26:05,563 --> 00:26:06,648
นั่นแหละเขา

421
00:26:15,699 --> 00:26:18,368
"โพแทสเซียมไนเตรต เทปกาวหกม้วน

422
00:26:18,952 --> 00:26:21,663
ที่จุดไฟ เชือกเหนียวๆ ผ้าม้วน เสาไม้"

423
00:26:22,330 --> 00:26:24,165
อธิบายหน่อยได้ไหมว่า
เอาของพวกนี้มาทำอะไร

424
00:26:24,249 --> 00:26:27,794
"ให้อธิบายลิสต์ซื้อของที่ส่งตรงมาจาก
วิธีกำจัดศพสำหรับคนโง่เนี่ยนะ"

425
00:26:29,504 --> 00:26:30,797
ผมเข้าใจครับ

426
00:26:31,381 --> 00:26:32,424
ผมรู้ว่านี่ต้องดูแย่แค่ไหน

427
00:26:32,507 --> 00:26:35,051
ผมรู้ว่าไม่ควรจะลากพาโคเข้ามาเกี่ยว

428
00:26:35,135 --> 00:26:38,138
แต่ช่วงนี้ชีวิตผมก็วุ่นวายเล็กน้อย

429
00:26:38,221 --> 00:26:40,849
ท่าทางผมคงคิดว่า
จะทำให้โลกเป็นที่ที่ดีขึ้นได้

430
00:26:45,562 --> 00:26:49,274
คืองี้นะ ผมพาพวกคุณไปดูเลยดีกว่า

431
00:26:53,194 --> 00:26:55,280
ใช่ ผมจะพาไปดู มาเลย

432
00:26:58,533 --> 00:27:00,785
อันที่จริงเราไม่ได้รับอนุญาต
ให้ปลูกอะไรตรงนี้เลย

433
00:27:00,869 --> 00:27:02,787
ผมก็แค่พยายามจะเก็บไว้เป็นความลับ

434
00:27:03,580 --> 00:27:04,622
แล้วสารเคมีนั่นล่ะ

435
00:27:05,582 --> 00:27:06,624
มันทำให้รากเปื่อย

436
00:27:07,208 --> 00:27:08,251
ที่จุดไฟล่ะ

437
00:27:09,294 --> 00:27:10,211
ผมชอบย่างเนื้อ

438
00:27:14,132 --> 00:27:15,133
นี่ครับ

439
00:27:19,012 --> 00:27:20,347
เชิญเลย

440
00:27:23,266 --> 00:27:24,934
- อร่อยนะ
- ขอบคุณครับ

441
00:27:25,518 --> 00:27:26,936
งั้นเขาก็สร้างสวนขึ้นมา แล้วไง

442
00:27:27,520 --> 00:27:29,981
ผมบอกหมอนี่แล้วว่า
อย่ามายุ่งกับลูกของแฟนผม

443
00:27:30,065 --> 00:27:32,275
แล้วเขาทำยังไง เขาให้เงินเด็ก
ให้ไปทำธุระให้

444
00:27:35,236 --> 00:27:37,280
นี่ ผมบอกคุณแล้วนะว่า
ผมเป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บน โอเคนะ

445
00:27:37,364 --> 00:27:41,284
เราเห็นคนแบบนี้ตลอดเวลา
เขาเป็นโรคจิต ผมมีลางสังหรณ์เลย

446
00:27:42,869 --> 00:27:44,412
กลับเข้าไปข้างในได้มั้ยล่ะ

447
00:27:45,872 --> 00:27:47,540
บอกแม่เขาว่า
เดี๋ยวฉันจะตามเข้าไป โอเคนะพวก

448
00:27:47,624 --> 00:27:49,542
นั่นแหละๆ

449
00:27:50,668 --> 00:27:53,630
เด็กเป็นโรคสมาธิสั้น บางทีก็จัดการยาก

450
00:27:53,713 --> 00:27:55,632
แต่นั่นแหละที่ทำให้เขามีจุดอ่อน
ต่อไอ้ตัวประหลาดแบบนี้

451
00:27:55,715 --> 00:27:58,885
นี่ ผมขอโทษนะถ้าล้ำเส้น

452
00:27:58,968 --> 00:28:01,137
ผมแค่สังเกตว่าพาโคดูเหมือนจะหิวอยู่ตลอดเวลา

453
00:28:01,221 --> 00:28:02,931
ผมแค่ให้เงินเขาไม่กี่เหรียญ
เพื่อจะได้ไปที่ร้าน

454
00:28:03,014 --> 00:28:04,849
เอาจริงๆ ก็แค่เพื่อให้เขาได้ซื้อแซนด์วิชกิน

455
00:28:04,933 --> 00:28:06,935
แล้วผมก็ให้เขายืมหนังสืออ่านบ้างเป็นพักๆ แค่นั้น

456
00:28:09,396 --> 00:28:10,605
เขาแค่ดูเหมือนไม่ค่อยมีใครสนใจ

457
00:28:10,688 --> 00:28:11,689
ล้อเล่นรึเปล่า

458
00:28:11,773 --> 00:28:14,234
ผมไม่ได้บอกว่าพวกเขาไม่ควรเลี้ยงลูก
ก็มีคนอีกเยอะที่ดื่มเหล้า

459
00:28:14,317 --> 00:28:16,152
- พอเลย! กู...
- พอแล้วๆ!

460
00:28:17,028 --> 00:28:18,780
ขอโทษที่กวนเวลาคุณนะ

461
00:28:18,863 --> 00:28:20,198
โชคดีกับสวนนี้ล่ะ

462
00:28:20,698 --> 00:28:21,699
ขอบคุณครับ คุณตำรวจ

463
00:28:21,783 --> 00:28:23,368
"มนุษย์ หลอกง่ายจริงๆ

464
00:28:23,868 --> 00:28:24,953
เหมือนตำรวจพวกนี้

465
00:28:25,036 --> 00:28:28,456
ผมเป็นผู้ชายแสนดีไม่มีพิษภัย
ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงเลย

466
00:28:28,540 --> 00:28:30,792
คนเชื่ออะไรก็ตามที่จะสนับสนุน
มุมมองที่เขามองโลก

467
00:28:30,875 --> 00:28:33,586
น่าเสียดายที่นั่นเหมือนจะรวมถึงคุณด้วย เบค

468
00:28:34,963 --> 00:28:37,132
คุณเชื่อว่าคุณคู่ควรกับเบนจี้
และการทอดทิ้งจากเขา

469
00:28:37,215 --> 00:28:40,009
แล้วคุณก็เชื่อว่าคู่ควรกับพีช
และดราม่าในชีวิตเธอ และอื่นๆ อีกมากมาย

470
00:28:41,136 --> 00:28:43,179
ผมอยากจะโทรไปบอกคุณ แต่ผมโทรไม่ได้

471
00:28:43,263 --> 00:28:45,557
เพราะมันจะมี
ช่วงเวลาที่ต้องทิ้งระยะตามธรรมเนียม

472
00:28:45,640 --> 00:28:48,643
ระหว่างการสื่อสารทุกๆ ครั้งไป
เวลาที่เรากำลังพยายามจีบกันอยู่

473
00:28:49,394 --> 00:28:50,812
ผมเกลียดคนยุคนี้จริงๆ"

474
00:29:23,762 --> 00:29:24,596
ขอบคุณค่ะ

475
00:29:27,932 --> 00:29:29,434
ขอบใจที่อยู่เป็นเพื่อนฉันนะ

476
00:29:29,517 --> 00:29:33,021
เอาจริงๆ ถ้าไม่มีเธอ
ฉันไม่รู้จะทำยังไงเลย

477
00:29:34,230 --> 00:29:35,940
เธอเชื่อใจฉันได้เสมอ

478
00:29:36,733 --> 00:29:37,692
ขอบใจจ้ะ

479
00:29:40,904 --> 00:29:42,655
งั้นเธอคิดยังไงเรื่องของโจ

480
00:29:46,034 --> 00:29:47,327
อืม ฉันก็ชอบเขานะ

481
00:29:47,911 --> 00:29:49,621
ฉันคิดว่าฉันอาจจะชอบเขาจริงๆ ล่ะ

482
00:29:49,704 --> 00:29:53,291
คือตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่า
พร้อมจะผูกพันอีกครั้งหรือเปล่า แต่ไม่แน่...

483
00:29:53,374 --> 00:29:54,793
โอเค นี่ไม่ได้พูดจริงใช่ไหม

484
00:29:56,211 --> 00:29:58,087
คือหมอนั่นทำงานร้านหนังสือ

485
00:30:00,715 --> 00:30:03,176
เบค ฟังนะ ฉันรู้จักเธอดี

486
00:30:04,010 --> 00:30:05,553
เธอไม่อยากใช้เวลาวันครบรอบปีที่ห้า

487
00:30:05,637 --> 00:30:08,264
กินข้าวที่ร้านแคทซ์สเดลีแล้วยังต้องหารกัน

488
00:30:09,682 --> 00:30:12,393
เธอต้องหาคนที่จะดูแลเธอได้

489
00:30:13,102 --> 00:30:16,981
เพื่อที่เธอจะได้เขียนหนังสือ
เป็นอิสระ มีความสุข

490
00:30:18,691 --> 00:30:22,320
ไม่ใช่คนอย่างโจที่มีข้อจำกัดทางการเงิน

491
00:30:22,403 --> 00:30:23,446
พูดงี้ไม่ยุติธรรมเลย

492
00:30:24,405 --> 00:30:25,865
ไม่ได้มีใครจ้างให้ฉันยุติธรรม

493
00:30:28,159 --> 00:30:30,829
เราไปหาอะไรกินกันดีไหม ฉันหิวจะแย่

494
00:30:30,912 --> 00:30:32,622
ฉันขอผ่านดีกว่า

495
00:30:34,207 --> 00:30:36,960
ฉันควรจะกลับบ้าน
ดีใจที่เธอรู้สึกดีขึ้นแล้ว

496
00:30:54,894 --> 00:30:56,688
"ไม่นะ ไม่ๆ อย่าเพิ่งสิ

497
00:30:57,272 --> 00:30:58,523
โอเค เบค ก็ได้"

498
00:30:59,148 --> 00:31:01,442
ไง คนไข้เป็นไงบ้าง

499
00:31:01,526 --> 00:31:04,028
ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณที่ไปส่งนะ

500
00:31:04,112 --> 00:31:06,239
หมอบอกว่าดีแล้วที่ไปโรงพยาบาลตอนนั้น

501
00:31:06,990 --> 00:31:08,283
อ๋อ เหรอ

502
00:31:08,867 --> 00:31:13,788
คุณกลับมาหาฉันที่บ้านฉันดีไหม
เราจะได้ทำเรื่องที่ค้างไว้ต่อ

503
00:31:13,872 --> 00:31:15,039
แล้วพีชล่ะ

504
00:31:15,123 --> 00:31:16,207
เขาทำไม

505
00:31:16,291 --> 00:31:17,542
ตอนนี้เขาอยู่ไหนแล้ว

506
00:31:17,625 --> 00:31:19,961
ร้านอินโดจีน มันอาหารปลอบขวัญของเธอ

507
00:31:21,880 --> 00:31:25,758
"เยี่ยม พีชกำลังเขมือบปลากะพงชิลีนึ่ง
ลงไปตามหลอดอาหารตีบๆ นั่น

508
00:31:25,842 --> 00:31:27,343
แล้วผมก็กำลังจะโดนจับได้"

509
00:31:27,427 --> 00:31:29,637
คุณคิดว่าไงคะ

510
00:31:29,721 --> 00:31:31,556
ผมคิดว่าคุณบ่นเรื่องที่เขียนงานไม่ออก

511
00:31:31,639 --> 00:31:33,975
แต่แล้วคุณก็ยอมทิ้งทุกอย่าง
ไปกับเรื่องฉุกเฉินทางการแพทย์อะไรไม่รู้

512
00:31:34,058 --> 00:31:36,436
ซึ่งลืมบอกไป
หลายคนเชื่อว่ามันเป็นโรคที่เกิดจากจิตด้วยนะ

513
00:31:36,519 --> 00:31:40,023
ฉันหมายถึงเรื่องที่บอกให้คุณมาที่บ้าน

514
00:31:41,024 --> 00:31:42,942
ผมก็อยากไปได้ ผมอยากไปได้จริงๆ

515
00:31:43,026 --> 00:31:46,070
แต่ตอนนี้ผมยุ่งมากๆ เพราะงั้น ผมควรจะไปก่อน

516
00:31:46,154 --> 00:31:48,197
นี่ ฉันรู้ว่าการที่พีชโผล่มา
มันจังหวะไม่ดีเลย

517
00:31:48,281 --> 00:31:50,700
แต่ตอนที่เธอมาฉันก็ไม่ได้เขียนหนังสืออยู่นะ

518
00:31:50,783 --> 00:31:53,578
- ใช่ ผมรู้
- "เคล็ดลับมือโปร

519
00:31:53,661 --> 00:31:55,914
กรองเบอร์มือถือเสีย
เวลาที่กำลังพยายามจะเผาทำลายศพ

520
00:31:55,997 --> 00:31:58,708
เพราะกลายเป็นว่าเราจะหลุดปาก
พูดสิ่งที่ไม่ได้อยากจะพูดออกไป"

521
00:31:59,417 --> 00:32:02,295
แต่คือ คุณส่งสัญญาณให้ผม
กลับไปกลับมากับผมใช่ไหมล่ะ

522
00:32:02,378 --> 00:32:03,630
นั่นหมายความว่าอะไร

523
00:32:04,464 --> 00:32:07,050
ผมพยายามจะทำตามที่คุณต้องการ
แต่ผมก็ไม่รู้แล้วว่าคุณต้องการอะไร

524
00:32:07,133 --> 00:32:09,385
แบบ ต่อเตียงให้คุณ อยู่บนเตียงกับคุณ

525
00:32:09,469 --> 00:32:10,470
พาคุณไปส่ง

526
00:32:10,553 --> 00:32:11,721
เพราะเพื่อนคุณขอให้ไป แล้วก็ไม่ได้...

527
00:32:11,804 --> 00:32:13,014
"เอาจริงๆ นะ โจ หุบปาก"

528
00:32:13,097 --> 00:32:14,933
ผมขอโทษๆ ผมต้องไปแล้ว

529
00:32:17,101 --> 00:32:18,144
แต่...

530
00:32:20,980 --> 00:32:22,273
ไง! เป็นไงบ้าง

531
00:32:22,357 --> 00:32:24,901
ดีค่ะ นั่นก่อไฟเสียใหญ่เลยนะ

532
00:32:26,569 --> 00:32:29,197
ครับ จะพูดยังไงได้ ผมบ้าหนักไปหน่อย

533
00:32:29,280 --> 00:32:32,033
คือถ้าจะมานั่งด้วยกันก็ได้นะ

534
00:32:32,116 --> 00:32:33,701
"ปฏิเสธเถอะ ปฏิเสธเถอะ"

535
00:32:33,785 --> 00:32:35,453
เยี่ยมไปเลยค่ะ

536
00:32:37,664 --> 00:32:41,918
แต่เราต้องกลับไปให้ถึงรถ
ก่อนที่จะมืดกว่านี้น่ะ โชคดีนะ

537
00:32:42,669 --> 00:32:44,712
- โอเค โชคดีนะครับ
- เช่นกันค่ะ

538
00:32:50,510 --> 00:32:54,889
"ผมเชื่อในรักแรกพบ ผมก็รักคุณในแบบนั้น เบค

539
00:32:55,473 --> 00:32:59,602
แต่ไม่แน่ ไม่แน่นะ
ผมอาจจะทำลายมันไปได้เร็วพอๆ กัน

540
00:32:59,686 --> 00:33:01,479
ด้วยการคุยโทรศัพท์เพียงครั้งเดียว

541
00:33:03,898 --> 00:33:05,692
ความพยายามทั้งหมดนี้ไร้ความหมายเหรอ"

542
00:33:09,696 --> 00:33:12,740
เราจะบรรยายถึง
ความยินดีปรีดาของกษัตริย์และราชินี

543
00:33:12,824 --> 00:33:14,409
ตอนที่พวกเขาเห็นพระธิดา...

544
00:33:15,994 --> 00:33:17,495
"ผมพยายามโทรหาคุณ เบค

545
00:33:18,079 --> 00:33:20,289
แต่ตรงเข้าให้ฝากข้อความทุกที

546
00:33:20,373 --> 00:33:22,291
คำสามคำที่แย่ที่สุดในภาษาอังกฤษ

547
00:33:22,875 --> 00:33:25,003
ผมอยากรู้ว่าลูกของเราจะเป็นยังไง

548
00:33:25,503 --> 00:33:27,463
พวกเขาต้องโตมากับการอ่านหนังสือ
ไม่ได้หน้าติดจอไอแพดแน่ๆ

549
00:33:27,547 --> 00:33:28,923
และก็แน่นอนว่าเราจะไม่ตั้งชื่อพวกเขา

550
00:33:29,007 --> 00:33:31,884
เป็นอะไรอย่าง กัลลิเวอร์หรือเบลซ
หรือมิสตี้แบบที่ใช้ตัว 'ไอ'

551
00:33:31,968 --> 00:33:34,679
เราต้องไปได้สวยแน่ ถ้าอยู่ด้วยกัน

552
00:33:36,305 --> 00:33:38,099
มันไม่ควรจะจบลงแบบนี้

553
00:33:38,891 --> 00:33:40,268
โทรกลับหาผมนะ เบค"

554
00:33:41,477 --> 00:33:42,478
จบแล้ว

555
00:33:54,699 --> 00:33:57,618
ผมไม่ได้อยากจะยกยอปอปั้นคุณอะไรงั้นนะ

556
00:33:57,702 --> 00:34:02,915
แต่งานเขียนของคุณทำให้ผมนึกว่า
เรย์มอนด์ คาร์เวอร์กลับชาติมาเกิด

557
00:34:02,999 --> 00:34:05,293
คุณใจดีมากเลยค่ะ โทมัส

558
00:34:05,376 --> 00:34:08,254
ฉันเกิดปี 1988 ปีเดียวกับที่เขาตาย

559
00:34:08,337 --> 00:34:11,716
แล้วก็ประหลาดดีนะ
แต่คุณไม่ใช่คนแรกที่บอกฉันอย่างนั้น

560
00:34:11,799 --> 00:34:15,261
ย้ำอีกครั้ง เขียนดีมาก ไบลธ์
ตื่นเต้นที่จะรอดูว่าคุณจะเขียนอะไรต่อ

561
00:34:15,344 --> 00:34:18,514
เบค เรานึกว่าวันนี้คุณจะไม่มาแล้ว
คุณไม่ส่งงานเขียนมา

562
00:34:18,598 --> 00:34:22,477
ฉันรู้ค่ะ ฉันขอโทษ
แล้วก็ขอโทษที่มาสาย แค่...

563
00:34:23,311 --> 00:34:25,772
ฉันเขียนไว้แล้ว แต่อ่านแล้วมันใช้อารมณ์มากไป

564
00:34:25,855 --> 00:34:29,317
ฉันเลยฉีกทิ้งแล้วเริ่มใหม่
แต่ก็ลืมดูเวลาไปเลย

565
00:34:30,485 --> 00:34:34,697
แต่งานนี้ค่อยรู้สึกเหมือนเป็นฉัน
และเป็นสิ่งที่ฉันต้องการจะบอก

566
00:34:36,574 --> 00:34:38,826
มันมีแค่หน้าเดียว แต่...

567
00:34:38,910 --> 00:34:40,745
นั่นไม่พอที่เราจะวิเคราะห์อะไรได้

568
00:34:41,329 --> 00:34:45,917
จะให้เราอ่านตอนนี้เลย
ต่อหน้าคุณเลยเหรอ มันกระอักกระอ่วนนะ

569
00:34:46,000 --> 00:34:47,251
ถ้าจะเอาจริงๆ เตือนก่อนเลยนะ

570
00:34:47,335 --> 00:34:50,755
ฉันเหมือนเป็นออทิสติกทางสีหน้า
คือฉันซ่อนสิ่งที่คิดอยู่ไม่ได้เลย

571
00:34:51,714 --> 00:34:54,717
ค่อยกำหนดวันวิเคราะห์งานเขียนของคุณ
เป็นวันอื่นดีกว่า

572
00:35:19,158 --> 00:35:20,118
"เบคเหรอ"

573
00:35:23,538 --> 00:35:24,455
ไง

574
00:35:26,874 --> 00:35:29,085
โอเค คือฉันก็ไม่อยากจะยอมรับ
แต่คุณพูดถูก

575
00:35:29,168 --> 00:35:30,294
นิดนึง

576
00:35:30,920 --> 00:35:34,674
ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเพื่อนๆ
แล้วฉันหลบหลังพวกเธอรึเปล่า ก็ใช่

577
00:35:34,757 --> 00:35:37,009
ฉันใช้เพื่อนเป็นข้ออ้างที่จะไม่เขียนงานรึเปล่า

578
00:35:37,510 --> 00:35:40,680
พูดตรงๆ ฉันจะใช้ทุกอย่าง
เป็นข้ออ้างที่จะไม่เขียนงานเพราะ...

579
00:35:41,347 --> 00:35:43,683
โอเค ฉันกลัวว่าฉันจะล้มเหลว

580
00:35:43,766 --> 00:35:47,436
ฉันเหลืออีกหน้าเดียวก็จะยืนยันได้แล้วว่า
ฉันเป็นนักเขียนที่แย่ที่สุดในประวัติศาสตร์

581
00:35:48,020 --> 00:35:51,065
และทั้งหมดนั้นก็เพื่อจะบอกว่า
ถ้าฉันส่งสัญญาณที่สับสนกลับไปกลับมา

582
00:35:51,149 --> 00:35:54,777
มันก็เป็นเพราะฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นใครด้วยซ้ำ

583
00:35:54,861 --> 00:35:57,405
แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าฉันต้องการอะไร

584
00:35:57,488 --> 00:36:02,577
ฉันรู้ว่ามันฟังดูห่วยมาก
แบบเหมือน ไม่รู้สิ พวกคนยุคมิลเลนเนียล

585
00:36:02,660 --> 00:36:04,370
ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นค่ะ

586
00:36:05,037 --> 00:36:07,039
"ในจังหวะนี้ คุณช่างสมบูรณ์แบบ"

587
00:36:07,123 --> 00:36:12,545
คืองี้นะ ถ้าคุณรู้จักตัวตนตัวเองดี
คุณก็ไม่ได้บอกให้ฉันรู้เหมือนกัน

588
00:36:12,628 --> 00:36:17,383
คือคุณก็เป็นคนใจดี
ที่บอกฉันว่า "คุณเป็นคนโดดเด่น" อะไรงั้น

589
00:36:17,466 --> 00:36:19,802
แล้วก็เป็นคนความรู้สึกไว
กับคำว่า "เขียนสิ่งที่ทำให้คุณประทับใจ"

590
00:36:19,886 --> 00:36:23,598
แต่คุณกลับพยายามมีอะไรกับฉัน
กลางร้านขายเฟอร์นิเจอร์เลย

591
00:36:23,681 --> 00:36:25,641
ถ้าไม่ได้คิดดีๆ ฉันคงคิดว่าคุณมีอะไรซ่อนอยู่

592
00:36:27,226 --> 00:36:29,812
ให้ตายสิ ทำไมคุณถึงถือผ้าห่มเพนเดิลตันอยู่ด้วย

593
00:36:32,982 --> 00:36:35,860
ฉันไม่เคยเห็นห้องของคุณ

594
00:36:36,444 --> 00:36:38,905
แล้วคุณก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องเพื่อนๆ คุณเลย

595
00:36:38,988 --> 00:36:40,364
คือ คุณเป็นใครกันแน่

596
00:36:44,035 --> 00:36:45,453
โอเค นั่นมันเยอะไปละ

597
00:36:46,704 --> 00:36:48,331
อยู่ในหัวฉันมันฟังดูดีกว่านี้นะ

598
00:36:48,414 --> 00:36:49,749
ผมอยากพาคุณไปดูอะไรหน่อย

599
00:36:58,049 --> 00:37:00,384
คุณอยากรู้จักผมใช่ไหม เบค

600
00:37:05,556 --> 00:37:08,059
ผมจะให้คุณได้เห็นเลยว่าผมเป็นใครกันแน่

601
00:37:26,953 --> 00:37:28,913
ตรงนี้คือส่วนที่เราเก็บหนังสือหายากที่สุด

602
00:37:30,039 --> 00:37:32,708
พวกหนังสือสำหรับนักสะสม
หนังสือพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง

603
00:37:39,006 --> 00:37:43,094
มันคือกระดาษ ผ้า หนัง แป้งเปียก
ทุกอย่างเปราะบางทั้งนั้น

604
00:37:44,428 --> 00:37:47,890
ทุกเล่มอ่อนไหวกับแสงสว่าง
ความชื้น อุณหภูมิ

605
00:37:51,769 --> 00:37:55,731
นั่นคือสาเหตุที่พวกมันต้องอยู่ในนี้

606
00:37:57,900 --> 00:37:59,318
เพื่อปกป้องพวกมัน

607
00:38:01,946 --> 00:38:05,449
ผมจะพาคุณไปห้องของผมเมื่อไหร่ก็ได้

608
00:38:09,787 --> 00:38:12,540
ผมอยากให้คุณได้เจอเพื่อนๆ ผม
อยากจริงๆ แต่นี่...

609
00:38:15,960 --> 00:38:20,464
ตรงนี้คือที่สำคัญที่สุดในโลกสำหรับผม

610
00:38:22,091 --> 00:38:23,551
ไม่ว่ามันจะฟังดูพิลึกแค่ไหน

611
00:38:25,928 --> 00:38:29,765
แต่หนังสือพวกนี้ก็มีชีวิตชีวา

612
00:38:29,849 --> 00:38:35,062
และล้ำค่ายิ่งกว่าคนส่วนใหญ่ที่ผมรู้จัก

613
00:38:37,898 --> 00:38:39,942
คุณอยากรู้เหรอว่าผมเป็นใคร นี่ไงล่ะ

614
00:38:57,335 --> 00:38:58,878
(ลบบัญชี)

615
00:38:58,961 --> 00:39:00,004
(ลบบัญชีผู้ใช้ของคุณเรียบร้อยแล้ว)

616
00:39:03,883 --> 00:39:04,759
อยู่นี่เอง

617
00:39:05,634 --> 00:39:08,512
จบแล้ว
ฉันออกจากวงการทินเดอร์อย่างเป็นทางการ

618
00:39:09,847 --> 00:39:11,557
- ไชโย ที่รัก
- ก็แค่...

619
00:39:11,640 --> 00:39:13,476
ฉันรู้สึกว่านี่เป็นก้าวที่ดี นึกออกไหม

620
00:39:13,559 --> 00:39:15,728
คือเรื่องนี้มันดีต่อฉัน

621
00:39:16,520 --> 00:39:18,356
โจก็ดีต่อฉัน

622
00:39:18,439 --> 00:39:19,982
เอาที่เธอสบายใจ เบคส์

623
00:39:22,151 --> 00:39:24,820
ก็แค่พูดเฉยๆ นะ
แล้วฉันก็หมายความตามนั้นจริงๆ

624
00:39:24,904 --> 00:39:28,699
ชีวิตง่ายๆ อาจไม่ได้แย่อะไรนัก
มันอาจเป็นสิ่งที่เธอต้องการ

625
00:39:29,450 --> 00:39:30,701
ฉันอาจจะควรหาชีวิตแบบนั้นบ้าง

626
00:39:30,785 --> 00:39:33,537
โจไม่ใช่คนง่ายๆ เขาแค่แตกต่าง

627
00:39:34,830 --> 00:39:36,123
ซับซ้อน

628
00:39:37,291 --> 00:39:40,378
ตลกดีนะ หนังสือหายไปเล่มหนึ่ง

629
00:39:41,379 --> 00:39:43,464
จริงเหรอ เล่มไหน

630
00:39:44,256 --> 00:39:47,259
อ๊อซมาแห่งอ๊อซ ตอนนั้นยังอยู่เลย

631
00:39:47,843 --> 00:39:49,887
โจหยิบมาดูอยู่ตอนงานปาร์ตี้ของฉัน

632
00:39:49,970 --> 00:39:51,138
เดี๋ยวมันก็โผล่มาแหละ

633
00:40:03,526 --> 00:40:04,944
"คุณลบทินเดอร์ไปแล้ว

634
00:40:05,027 --> 00:40:08,030
แล้วคุณก็โทรหาผม
และขอให้ไปหาคุณที่บ้าน

635
00:40:08,781 --> 00:40:12,576
ความศรัทธาในเรื่องความรักอันยิ่งใหญ่ของเรา
กลับคืนมาอีกครั้งอย่างเป็นทางการ"

636
00:40:14,370 --> 00:40:16,539
ผมขอโทษฮะ โจ ผมโง่มาก

637
00:40:16,622 --> 00:40:20,501
ผมทิ้งลิสต์ไว้บนเตียง
แล้วรอนเลยมาเจอเข้า ผมขอโทษ

638
00:40:20,584 --> 00:40:22,670
นายไม่ได้โง่นะ มันไม่ใช่ความผิดของนาย

639
00:40:22,753 --> 00:40:24,588
ผมพยายามอธิบายแล้ว แต่...

640
00:40:24,672 --> 00:40:26,465
มันไม่ใช่ความผิดนาย

641
00:40:29,260 --> 00:40:30,636
คนอย่างรอนเป็นพวกอันธพาล

642
00:40:31,637 --> 00:40:33,264
เราแค่ต้องดักทางนำหน้าพวกนั้นก้าวหนึ่ง

643
00:40:35,057 --> 00:40:38,060
เหมือนทหารเสือไง
พวกเขาดักทางคาร์ดินัลได้เสมอเลยใช่มั้ยล่ะ

644
00:40:40,354 --> 00:40:41,605
"หนึ่งคนรวมใจ"

645
00:40:42,189 --> 00:40:43,357
"รวมใจเป็นหนึ่ง"

646
00:40:45,317 --> 00:40:46,610
พาโค!

647
00:40:47,486 --> 00:40:48,737
เข้าบ้าน

648
00:40:50,197 --> 00:40:52,032
"ผมได้กลิ่นเหล้าเบอร์เบินมาถึงตรงนี้"

649
00:40:53,909 --> 00:40:56,537
บอกแล้วไง อย่าไปยุ่งกับเด็ก

650
00:40:57,830 --> 00:41:00,833
เออ แกอาจหลอกตำรวจ
เรื่องสวนมะเขือเทศไร้สาระของแกได้

651
00:41:00,916 --> 00:41:02,251
แต่ฉันคิดถูก

652
00:41:03,210 --> 00:41:04,795
แกมันไม่ปกติแน่ๆ

653
00:41:06,672 --> 00:41:08,382
ฉันมองตาแกออก

654
00:41:19,101 --> 00:41:21,312
"เอาเก็บไว้ในหัวข้อ
'ปัญหาในอนาคต' แล้วกัน"

655
00:41:21,395 --> 00:41:22,938
"ก๊อกๆ มาหรือยัง"

656
00:41:23,022 --> 00:41:23,981
"เพราะคืนนี้...

657
00:41:25,024 --> 00:41:28,360
คืนนี้ ผมจะทำให้คุณเห็นว่าผมคือคนนั้น"

658
00:41:41,415 --> 00:41:42,500
เอาไว้ทำแพนเค้กทีหลังเลย

659
00:42:26,544 --> 00:42:27,670
เมื่อกี้คุณเพิ่ง...

660
00:42:59,159 --> 00:43:01,161
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์