1
00:00:09,259 --> 00:00:11,052
ความเดิมใน เธอ...

2
00:00:11,136 --> 00:00:12,512
ใครๆ ก็เรียกฉันว่าเบค

3
00:00:12,595 --> 00:00:14,556
แล้วคุณชื่อโจ...

4
00:00:14,639 --> 00:00:15,557
โกลด์เบิร์กครับ

5
00:00:15,640 --> 00:00:18,101
"คนเราเจอ 'คนที่ใช่' กัน ผมเชื่ออย่างนั้น

6
00:00:18,184 --> 00:00:22,230
ผมเคยตกหลุมรักมาก่อน แคนเดซ
แต่เธอหักอกผม เบค

7
00:00:22,313 --> 00:00:23,440
ผมน่าจะเห็นสัญญาณบอกมาก่อนแล้ว

8
00:00:23,523 --> 00:00:24,941
แต่เราไม่เคยเห็นหรอก

9
00:00:25,025 --> 00:00:27,777
ตัวอย่างที่หนึ่ง คลอเดีย เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

10
00:00:27,861 --> 00:00:31,030
คุณคิดว่าเธอรู้เหรอว่ารอนเป็นไอ้เฮงซวย
ตอนที่เธอตกหลุมรักเขา"

11
00:00:31,114 --> 00:00:32,032
นายเป็นไอ้ตัวประหลาด

12
00:00:32,115 --> 00:00:33,658
ดังงั้นอย่ามายุ่งกับพาโค
เพราะไม่อย่างนั้น

13
00:00:33,742 --> 00:00:35,785
ฉันจะเอามีดสเต๊ก
ควักไอ้ลูกตาวิปริตของนายออกมาเลย

14
00:00:35,869 --> 00:00:38,204
"ผู้ชายก็ต้องป้องกันตัวเองเหมือนกัน

15
00:00:38,288 --> 00:00:40,373
ผมต้องดูให้แน่ใจว่าคุณไม่เป็นภัยกับผม

16
00:00:40,457 --> 00:00:43,626
ผมแค่อยากรู้ว่าจริงๆ แล้วคุณเป็นคนยังไง

17
00:00:43,710 --> 00:00:45,003
- คุณฉลาด"
- เวร!

18
00:00:45,086 --> 00:00:46,379
โทรศัพท์ฉัน!

19
00:00:46,463 --> 00:00:48,131
สงสัยทำตกไว้ที่สถานีใต้ดิน

20
00:00:48,214 --> 00:00:52,552
"เว้นแต่ในจุดที่คุณไม่ฉลาด
เช่นไม่ล็อกโทรศัพท์ไว้ก่อน

21
00:00:52,635 --> 00:00:55,221
และนั่นแปลว่าผมยังล็อกอินชีวิตคุณอยู่"

22
00:00:55,305 --> 00:00:56,598
เราไปดื่มกันบ้างไหมครับ

23
00:00:56,681 --> 00:00:57,682
ได้สิคะ

24
00:00:57,766 --> 00:01:01,561
"ให้ตาย ผมก็อาจเป็นคนโง่ที่กำลังตกหลุมรัก
มันแค่รู้สึกใช่สุดๆ

25
00:01:01,644 --> 00:01:04,230
ผมจะช่วยให้คุณ
ได้มีชีวิตที่คุณคู่ควร เบค

26
00:01:04,314 --> 00:01:05,565
รสนิยมเรื่องเพื่อนของคุณแย่มากเลย"

27
00:01:06,858 --> 00:01:08,818
เอ่อ พวก ฉันว่าเราอาจจะ...

28
00:01:10,445 --> 00:01:11,738
"คุณหลงรักคนผิด"

29
00:01:11,821 --> 00:01:13,031
เข้าไปชิดผนัง!

30
00:01:14,657 --> 00:01:16,409
(เบค - มือถือ - โทรออก)

31
00:01:16,493 --> 00:01:19,204
เบค คุณเคยมีอะไรกับนักจิตบำบัดคุณรึเปล่า

32
00:01:19,287 --> 00:01:21,456
ใช่ ฉันนอกใจคุณ

33
00:01:21,539 --> 00:01:23,374
แต่เรื่องมันจบไปแล้ว

34
00:01:23,458 --> 00:01:26,044
เรื่องที่เขาทำกับฉัน
วันใดวันหนึ่งเขาก็ต้องทำกับเธอ

35
00:01:26,127 --> 00:01:29,297
หรือเขาอาจทำเรื่องอะไรไม่รู้
ที่เขาทำกับแคนเดซก็ได้

36
00:01:29,380 --> 00:01:31,424
ฉันต้องให้คุณบอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้นกับแคนเดซ

37
00:01:31,508 --> 00:01:32,550
ทำไมล่ะ มันสำคัญอะไร

38
00:01:32,634 --> 00:01:35,386
เพราะมันไม่มีหลักฐานว่าเธออยู่อิตาลีเลย

39
00:01:35,470 --> 00:01:37,806
ไม่มีใครได้ข่าวอะไรจากเธอเลยสักคน
ตั้งแต่เธอจากไป

40
00:01:38,890 --> 00:01:39,808
"ผมรู้จักคุณดี

41
00:01:39,891 --> 00:01:42,644
คุณจะไม่หยุดถามคำถาม
จนกว่าผมจะทำอะไรสักอย่างเรื่องนี้"

42
00:01:43,978 --> 00:01:45,522
อะไรวะเนี่ย

43
00:01:47,941 --> 00:01:48,775
แล้วฉันจะโทรมา

44
00:01:49,442 --> 00:01:52,487
"เบค เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างคุณกับผม"

45
00:01:59,494 --> 00:02:02,497
โจ! โจ!

46
00:02:06,251 --> 00:02:09,295
(รวมผลงานของชาร์ลส์ ดิกเคนส์ลำดับที่ 23)
(อาวร์ มูชวล เฟรนด์ ไอ)

47
00:02:12,632 --> 00:02:13,800
(สเตรนจ์ เคส ออฟ มิสเตอร์เจเคิล
แอนด์ มิสเตอร์ไฮด์)

48
00:02:13,883 --> 00:02:14,843
(นวนิยายประวัติศาสตร์โคลัมโบ)
(มิวสิค)

49
00:02:16,845 --> 00:02:17,846
(เดอะ มาร์ช ออฟ เดโมเครซี)

50
00:02:17,929 --> 00:02:18,888
(อะ รูม ออฟ วันส์ โอว์น)

51
00:02:18,972 --> 00:02:20,265
(อิงลิช เอพิสโคพัล พาเลซ)

52
00:02:26,396 --> 00:02:27,397
- เดินไป!
- คุณมูนนี่...

53
00:02:27,480 --> 00:02:29,190
- ไปสิ!
- ผมแค่จัดชั้นหนังสือ

54
00:02:29,274 --> 00:02:31,442
แกคิดว่าแกรู้จักงานของฉันดีกว่าฉันงั้นเหรอ

55
00:02:31,526 --> 00:02:35,238
เข้าไป! แล้วก็อยู่ในนั้นจนกว่าแกจะเข้าใจ

56
00:02:35,321 --> 00:02:37,657
- เข้าใจอะไร
- เข้าใจว่าฉันเป็นอะไรของแก

57
00:02:44,205 --> 00:02:45,206
โจ!

58
00:02:58,636 --> 00:02:59,596
โจ!

59
00:02:59,679 --> 00:03:01,264
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

60
00:03:02,098 --> 00:03:03,224
โจ!

61
00:03:11,107 --> 00:03:12,108
ผมอยู่นี่

62
00:03:17,572 --> 00:03:18,406
โจ

63
00:03:24,120 --> 00:03:25,163
ทำไม...

64
00:03:27,373 --> 00:03:28,499
ถึงเอาฉันมาไว้ที่นี่

65
00:03:30,877 --> 00:03:32,128
นี่ก็ดีนะ

66
00:03:32,795 --> 00:03:34,756
เพราะเราเริ่มคุยกันแล้ว เราเริ่มเปิดใจ

67
00:03:34,839 --> 00:03:37,300
- คุณตีหัวฉัน
- ผมขอโทษ

68
00:03:38,551 --> 00:03:40,011
เบค ผมขอโทษจริงๆ

69
00:03:40,094 --> 00:03:42,222
ผมไม่อยากให้คุณสติแตก

70
00:03:42,305 --> 00:03:46,851
โจ! ฉันถูกขังอยู่ในห้องกระจก

71
00:03:46,935 --> 00:03:47,977
แค่ชั่วคราว

72
00:03:51,064 --> 00:03:53,316
- นานแค่ไหน
- อะไรนะ

73
00:03:53,399 --> 00:03:58,780
คุณจะให้ฉันอยู่ในนี้ไปนานแค่ไหน
ถ้าบอกว่านี่เป็นแค่เรื่องชั่วคราว

74
00:03:58,863 --> 00:04:01,616
เอาจริงๆ ผมยังไม่ได้คิดไว้ไกลขนาดนั้น ผม...

75
00:04:03,284 --> 00:04:06,454
ผมต้องแน่ใจก่อนว่าไว้ใจคุณได้

76
00:04:07,580 --> 00:04:09,290
ว่าคุณจะเห็นความจริง

77
00:04:09,374 --> 00:04:10,959
ความจริงอะไรกัน

78
00:04:11,501 --> 00:04:14,754
ว่าทุกสิ่งที่ผมทำลงไป ผมทำเพื่อคุณ

79
00:04:16,214 --> 00:04:17,048
แม้แต่เรื่องนี้น่ะเหรอ

80
00:04:18,967 --> 00:04:19,926
แม้แต่เรื่องนี้

81
00:04:26,099 --> 00:04:27,141
พระเจ้า

82
00:04:29,102 --> 00:04:31,396
ผมอยากรู้จริงๆ ว่าคุณคิดอะไรอยู่

83
00:04:33,064 --> 00:04:34,023
บอกผมหน่อย

84
00:04:39,988 --> 00:04:43,700
ในกล่องนั้นคืออะไร บอกฉันสิ

85
00:04:45,576 --> 00:04:47,287
บอกสิว่าฉันบ้า

86
00:04:47,954 --> 00:04:52,333
บอกสิว่าคุณไม่ได้ฆ่าเบนจี้

87
00:04:54,168 --> 00:04:56,838
บอกสิว่าคุณไม่ได้ฆ่าพีช

88
00:04:59,215 --> 00:05:00,675
ถ้าคุณรู้เรื่องอย่างที่ผมรู้

89
00:05:06,556 --> 00:05:09,183
ให้ตาย เบค จริงสิ คุณไม่รู้เลย

90
00:05:09,267 --> 00:05:11,394
ผมสัญญาว่าจะบอกความจริง
แล้วผมจะบอกจริงๆ

91
00:05:14,897 --> 00:05:17,275
เดี๋ยว โจ! อย่าไป

92
00:05:18,276 --> 00:05:22,113
ผมไม่ไปไหน เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน

93
00:05:23,865 --> 00:05:24,782
โจ

94
00:05:26,117 --> 00:05:31,414
โจ! ไม่นะ โจ! โจ! โจ!

95
00:05:39,422 --> 00:05:41,299
"มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ

96
00:05:42,341 --> 00:05:44,761
ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณจะกลัว

97
00:05:44,844 --> 00:05:48,056
เพราะอย่างนั้นผมถึงได้
พยายามปกป้องคุณไม่ให้รู้ความจริง

98
00:05:48,139 --> 00:05:51,100
แล้วตอนนี้ผมก็ต้องปกป้องเราสองคน
จากโลกภายนอก"

99
00:05:51,184 --> 00:05:52,643
(ลินน์ - อ.พ.จ เนื้อหมักเกลือคืออะไร
ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย)

100
00:05:52,727 --> 00:05:54,353
"นานพอที่จะหาทางออกเรื่องนี้

101
00:05:54,437 --> 00:05:56,105
ดังนั้นข้ออ้างที่ดีที่สุด
คือทำเหมือนทุกอย่างปกติ"

102
00:05:56,773 --> 00:05:57,940
(แอนนิกา)
(เอ่อ วันนี้พิลึกมาก)

103
00:05:58,024 --> 00:05:58,858
(รีบตอบมานะ)

104
00:05:58,941 --> 00:06:01,861
"เท่าที่เพื่อนๆ ของคุณรู้
คุณกำลังจะไปกบดาน"

105
00:06:01,944 --> 00:06:02,779
(ป.ล. ทำไมลินน์ถึงพูดเรื่องเนื้อขึ้นมา)

106
00:06:05,907 --> 00:06:11,370
"แล้วมันจะไม่ได้ลดละเลิกโซเชียลมีเดียของแท้
ถ้าไม่มีการประกาศให้โลกรู้"

107
00:06:12,330 --> 00:06:13,790
(สถานะใหม่)
(พักชั่วคราว เพราะพวกนั้นไม่ใช่เรา)

108
00:06:13,873 --> 00:06:15,833
(อย่าทำตัวเดือดร้อนหนัก
ตอนฉันไม่อยู่ล่ะ อเมริกา)

109
00:06:15,917 --> 00:06:17,168
(แฮชแท็กเขียนหนังสืออยู่จ้า)

110
00:06:17,251 --> 00:06:18,795
เดี๋ยวฉันกลับมา
ห้ามใครลงไปที่ชั้นใต้ดิน

111
00:06:18,878 --> 00:06:22,256
จนกว่าฉันจะผ่าตัดหัวใจ
ให้หนังสือซิลเวีย แพลธเล่มพิมพ์ครั้งแรกเสร็จ

112
00:06:22,340 --> 00:06:24,801
เยี่ยม อาการนางเป็นยังไงบ้าง

113
00:06:25,551 --> 00:06:27,845
เปราะบาง กำลังเปราะบางมาก

114
00:06:29,222 --> 00:06:36,020
"หลักฐาน ผมต้องการแค่หลักฐาน
เพื่อจะพิสูจน์ให้คุณเห็นว่าผมไม่ได้โรคจิต

115
00:06:36,104 --> 00:06:38,981
ผมเป็นคนที่คอยปกป้องคุณต่างหาก เดี๋ยวคุณก็รู้"

116
00:06:43,069 --> 00:06:46,030
ข้ามส่วนที่ฉันบอกว่า "ไม่มีอะไร"
แล้วเดินผ่านไปเลยดีกว่าค่ะ

117
00:06:46,114 --> 00:06:48,241
ไม่ครับ นี่ตึกบ้านผม
นั่นคลอเดียเพื่อนบ้านผม

118
00:06:48,324 --> 00:06:49,617
- เพื่อนบ้านคุณเหรอ
- ใช่

119
00:06:49,700 --> 00:06:51,577
งั้นคุณก็รู้จัก
ไอ้เวรที่ทำให้เธอสมองกระทบกระเทือนสิ

120
00:06:51,661 --> 00:06:54,122
- ใช่ เขาชื่อรอน
- ฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร

121
00:06:55,665 --> 00:06:58,626
เขาอยู่นั่น ทำไมเขาถึงไม่โดนจับอยู่หลังรถคุณ

122
00:06:58,709 --> 00:07:00,711
เหยื่อบอกว่านี่เป็นอุบัติเหตุ

123
00:07:01,754 --> 00:07:04,465
เธอมีลูกชายหนึ่งคน พาโค เขาอยู่ไหน

124
00:07:04,549 --> 00:07:07,260
ฉันไม่เห็นเด็กเลยสักคน แต่ก็อาจจะดีแล้ว

125
00:07:13,891 --> 00:07:17,728
โจ คุณทิ้งฉันไว้ในนี้ไม่ได้นะ

126
00:07:17,812 --> 00:07:19,856
ผม... ผมไม่ได้ทิ้ง ผมขอโทษ

127
00:07:19,939 --> 00:07:22,942
มันไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามอธิบายอะไร
ให้คุณฟังโดยไม่มีหลักฐาน เพราะงั้น...

128
00:07:23,734 --> 00:07:26,279
ไม่ต้องมีความลับต่อกันแล้ว ถามมาได้ทุกเรื่อง

129
00:07:30,408 --> 00:07:33,995
เราทั้งคู่รู้ว่าเบนจี้สันดานแย่ใช่มั้ยล่ะ
แต่ที่คุณไม่รู้คือ...

130
00:07:36,998 --> 00:07:39,459
เขาเป็นฆาตกร เขาฆ่าเด็กบริสุทธิ์

131
00:07:39,542 --> 00:07:42,712
มันแกล้งตายว่ะ มันแกล้งตาย แม่ง

132
00:07:44,672 --> 00:07:48,092
ไม่รู้สึกผิดเลย ผมยืนยันว่า
เขาเป็นโรคจิตและอันตราย

133
00:07:48,176 --> 00:07:52,305
อันตรายต่อคุณ ส่วนพีช แม่นั่นหมกมุ่น

134
00:07:53,139 --> 00:07:54,974
เธอสะสมของพวกนี้ไว้หลายปี

135
00:07:55,057 --> 00:07:58,186
เธอต้องการเป็นเจ้าของคุณ
วางกับดักคุณไว้ ทำให้คุณกลายเป็นสัตว์เลี้ยง

136
00:07:58,269 --> 00:08:00,104
แล้วดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอจากไป

137
00:08:01,606 --> 00:08:03,858
ชีวิตคุณก็เบ่งบานเต็มที่ คุณได้ตีพิมพ์หนังสือ

138
00:08:09,989 --> 00:08:14,410
ผมเข้าใจนะว่าทำไมคุณถึงตกใจมาก
เมื่อทุกอย่างมารวมกันอยู่แบบนี้

139
00:08:14,494 --> 00:08:18,039
แต่นี่มันก็แค่ของที่ระลึกน่ะ เข้าใจใช่ไหม
เหมือนเก็บรูปถ่ายเก่าๆ

140
00:08:18,664 --> 00:08:21,334
หรือเวลาที่คุณใส่เสื้อเชิ้ตผมนอน

141
00:08:21,417 --> 00:08:24,754
คุณจะบอกว่าเรื่องแบบนั้นมันบ้าไม่ได้
มันเป็นเรื่องในเพลงรักเป็นล้านเพลง

142
00:08:25,546 --> 00:08:29,884
ผมรู้ว่าเรื่องนี้มันยากจะรับไว้
เอาจริงๆ ผมก็กลัวมากที่จะบอกคุณเรื่องนี้

143
00:08:29,967 --> 00:08:31,093
แต่ถ้าเราจะพูดกันตรงๆ

144
00:08:31,886 --> 00:08:33,346
ชีวิตของคุณดีขึ้นนะตั้งแต่เจอผม

145
00:08:33,429 --> 00:08:36,807
คุณก็แค่ไม่รู้ว่าดียังไง
หรือทำไมมันถึงดีขึ้นจนกระทั่งตอนนี้

146
00:08:38,809 --> 00:08:39,810
เบค ผมรักคุณ

147
00:08:40,436 --> 00:08:43,147
และการรักใครสักคนหมายความว่า
เราจะยอมทำเพื่อเขาทุกอย่าง

148
00:08:54,659 --> 00:08:55,660
ของเบนจี้

149
00:08:56,577 --> 00:08:58,079
ผมต้องเผาร่างของเขา

150
00:08:59,747 --> 00:09:00,581
แล้วพีชล่ะ

151
00:09:00,665 --> 00:09:03,042
เธอพยายามฆ่าผม
นั่นมันเป็นการป้องกันตัวเองแท้ๆ เลย

152
00:09:03,668 --> 00:09:06,379
- มันเป็นการป้องกันตัว...
- พระเจ้า!

153
00:09:06,462 --> 00:09:07,755
ไม่ ขอร้องล่ะ อย่า

154
00:09:09,549 --> 00:09:10,925
- ได้โปรด!
- ไม่ๆ ใจเย็นๆ สิ

155
00:09:11,008 --> 00:09:12,760
- อย่าทำร้ายฉัน!
- สงบสติอารมณ์ก่อน

156
00:09:12,843 --> 00:09:14,971
ไม่ คุณไม่เข้าใจ สงบใจก่อน เบค...

157
00:09:15,054 --> 00:09:16,180
- แกฆ่าพวกเขา!
- เบค! เบค! เบค!

158
00:09:16,264 --> 00:09:19,058
- แกมันไอ้ฆาตกร! ไอ้วิปริต!
- ไม่ นั่นไม่จริง

159
00:09:19,141 --> 00:09:20,768
- อย่ามายุ่งกับฉัน!
- ไม่ คุณ...

160
00:09:21,352 --> 00:09:22,853
- อย่าทำร้ายฉันเลย
- คุณไม่เข้าใจ

161
00:09:22,937 --> 00:09:24,647
ผมไม่มีทางทำร้ายคนที่ผมรักได้หรอก

162
00:09:25,481 --> 00:09:27,567
ไปบอกแคนเดซสิ ไอ้โรคจิต!

163
00:09:29,902 --> 00:09:30,861
คุณไม่ได้ฟังผม

164
00:09:41,789 --> 00:09:42,707
ช่วยด้วย!

165
00:09:43,374 --> 00:09:44,834
ช่วยด้วย!

166
00:09:46,294 --> 00:09:48,129
ช่วยด้วย!

167
00:09:48,796 --> 00:09:52,466
ช่วยที ขอร้อง! ช่วยด้วย!

168
00:10:22,830 --> 00:10:23,664
อรุณสวัสดิ์

169
00:10:25,082 --> 00:10:26,959
- ถอยไปนะ
- ให้ตาย! ไม่เป็นไร

170
00:10:30,880 --> 00:10:32,214
เมื่อกี้คุณจะทำอะไรฉัน

171
00:10:32,923 --> 00:10:34,675
ผมแค่อยากให้คุณสบายขึ้น ดูสิ

172
00:10:35,760 --> 00:10:38,220
คุณหลับลึกมาก ผมไม่อยากกวนคุณ

173
00:10:38,304 --> 00:10:39,138
เออ...

174
00:10:40,556 --> 00:10:42,099
ถือว่านี่กวนแล้วละกัน

175
00:10:47,355 --> 00:10:49,523
นี่ ผมซื้ออาหารเช้ามาให้

176
00:10:50,316 --> 00:10:53,694
ไม่รู้ทำไม แต่การอยู่ห่าง
จากถังฉี่ของตัวเองไม่กี่นิ้วมัน...

177
00:10:54,403 --> 00:10:55,946
ทำให้ไม่เจริญอาหาร

178
00:10:56,030 --> 00:10:57,990
ผมเทถังนั้นให้แล้วด้วย

179
00:10:58,074 --> 00:11:00,910
เผื่อคุณจะยังสงสัย
ว่าผมยอมทำอะไรบ้างเพื่อความรัก

180
00:11:04,205 --> 00:11:09,418
แล้วคุณไม่อยากพลาด
อะโวคาโดโทสต์จากร้านดั๊ดลีส์

181
00:11:09,502 --> 00:11:12,088
กับกาแฟแบบที่คุณชอบ

182
00:11:14,632 --> 00:11:16,676
ฉันก็สงสัยมาตลอดว่าช่องนั้นมีไว้ทำไม

183
00:11:17,301 --> 00:11:18,219
อ๋อ ใช่

184
00:11:19,428 --> 00:11:22,473
มูนนี่อ้างว่าเขาสร้างไว้
เพื่อให้ส่งมอบเงินได้อย่างปลอดภัย

185
00:11:23,349 --> 00:11:25,059
แต่ผมไม่เคยเจอใครข้างล่างนี้เลยนอกจากผม

186
00:11:26,310 --> 00:11:29,980
สมัยผมเด็กๆ ผมต้องใช้เวลาในนี้เยอะมากนะ

187
00:11:30,064 --> 00:11:32,733
ผมเดือดร้อนเสมอ มูนนี่...

188
00:11:34,026 --> 00:11:34,860
เขา...

189
00:11:36,153 --> 00:11:37,655
เขาคือมิสเตอร์มิยากิของผม

190
00:11:40,116 --> 00:11:42,201
ถ้ามิยากิเป็นผู้คุมในคุกโซเวียตน่ะนะ

191
00:11:42,284 --> 00:11:44,662
ฉันเป็นอะไรของแก

192
00:11:44,745 --> 00:11:48,207
- คุณคือไอ้ทุเรศ
- เออใช่ แต่แกมีใครคนอื่นอีกล่ะ

193
00:11:49,125 --> 00:11:52,711
พ่อแกที่ใช้รักแร้แกเป็นที่เขี่ยบุหรี่เหรอ

194
00:11:52,795 --> 00:11:54,547
หรือแม่แกที่ไม่เคยขยับตัวมาห้ามเขา

195
00:11:54,630 --> 00:12:00,177
หรือแกจะคิดถึงไอ้บ้านเด็กกำพร้าอุดมแมลง
ที่ผลักดันจนแกมาถึงหน้าบ้านฉัน

196
00:12:00,803 --> 00:12:02,138
คุณไม่ได้สนใจผม

197
00:12:03,013 --> 00:12:05,182
ที่นี่อาจเป็นที่ไถ่บาปให้แกได้

198
00:12:06,600 --> 00:12:09,353
อยู่ที่นี่ แกปลอดภัย

199
00:12:10,020 --> 00:12:13,232
แวดล้อมไปด้วยผลงานชิ้นสำคัญๆ ของมนุษยชาติ

200
00:12:13,816 --> 00:12:15,651
และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะดูดซับ...

201
00:12:15,734 --> 00:12:19,029
ภูมิปัญญาของคนที่เก่งกว่า

202
00:12:19,113 --> 00:12:21,240
เบค สุดท้ายแล้ว
กรงขังนี้กลายเป็นเรื่องดีสำหรับผม

203
00:12:21,323 --> 00:12:25,286
ผมหวังว่ามันจะเป็นแบบเดียวกันสำหรับคุณ
ดูสิ เพราะงี้ถึงได้มีเครื่องพิมพ์ดีด กระดาษ

204
00:12:25,369 --> 00:12:26,203
ไม่มีอะไรกวนใจ

205
00:12:29,373 --> 00:12:31,709
เป็นการกบดานของนักเขียนแบบโลว์เทค
อย่างที่คุณต้องการมาตลอด

206
00:12:34,462 --> 00:12:37,214
ฉันรู้สึกแย่แทนคุณนะ โจ

207
00:12:42,303 --> 00:12:47,099
"นั่นคือความสงสารเหรอ
หรือขยะแขยง หรือเห็นอกเห็นใจ

208
00:12:48,309 --> 00:12:51,395
เบค นี่ผมพยายามสุดๆ แล้วนะ

209
00:12:51,479 --> 00:12:52,938
อย่างน้อยก็ช่วยรับรู้หน่อย"

210
00:12:53,022 --> 00:12:55,566
เฮ้ย! อย่าเลย ไอ้ตัวเล็ก
เฮ้ย! มองหน้าฉันสิ

211
00:12:56,108 --> 00:12:57,693
นายบ้าไปแล้วเหรอ
คิดว่าตัวเองทำอะไรอยู่

212
00:12:57,776 --> 00:12:58,652
อย่าทำอะไรเขานะ

213
00:12:58,736 --> 00:13:00,529
ฉันจับไอ้เกรียนนี่ได้ตอนที่
พยายามจะขโมยปืนจากเครื่องเก็บเงิน

214
00:13:00,613 --> 00:13:02,573
โอเค ไม่เป็นไร มันไม่มีกระสุน

215
00:13:02,656 --> 00:13:03,491
"มีเต็มเลยล่ะ"

216
00:13:03,574 --> 00:13:04,617
ฉันจัดการเอง

217
00:13:10,039 --> 00:13:12,500
นั่งลง นี่ไม่ใช่ของเล่นนะ

218
00:13:12,583 --> 00:13:14,418
- ผมรู้ ผมไม่ได้โง่
- ฉันว่านายโง่

219
00:13:14,502 --> 00:13:17,046
ฉันว่ามีแต่คนปัญญาอ่อนแหละ
ถึงจะพยายามทำเรื่องที่นายเพิ่งทำ

220
00:13:17,129 --> 00:13:18,672
ฉันรู้ว่าทำไมนายถึงอยากได้ปืน พาโค

221
00:13:18,756 --> 00:13:20,466
ต่อให้นายไม่บังเอิญทำตัวเองตาย
ด้วยปืนนี้ก่อน

222
00:13:20,549 --> 00:13:22,843
วินาทีที่นายใช้ปืนกับรอน ชีวิตของนายก็จะจบลง

223
00:13:22,927 --> 00:13:25,179
นั่นคือคำจำกัดความของคำว่าโง่เลยล่ะ

224
00:13:32,394 --> 00:13:33,312
ขอโทษนะ

225
00:13:35,773 --> 00:13:36,857
ฉันรู้ว่าเมื่อกี้ด่าแรง

226
00:13:38,442 --> 00:13:40,986
นี่กุญแจห้องฉัน นายไปอยู่ที่นั่นได้ มันปลอดภัย

227
00:13:41,070 --> 00:13:44,865
ไปอยู่ให้หายหัวร้อน จะอยู่นานแค่ไหนก็ได้
แล้วเราค่อยคุยกัน

228
00:13:53,749 --> 00:13:55,167
(แอนนิกา - เบค! คิดถึงนะ
ขอดูเซลฟี่นักเขียนเก็บตัวหน่อยสิยะหล่อน)

229
00:13:55,251 --> 00:13:57,795
"ผมคิดอะไรไม่เข้าท่า แล้วมันก็ความผิดคุณ

230
00:13:58,379 --> 00:14:00,589
เบค ผมซื้อเวลาให้เราได้ไม่นาน

231
00:14:00,673 --> 00:14:03,008
และความอดทนของผมก็ลดลงทุกที"

232
00:14:03,092 --> 00:14:04,134
โจ ไปอยู่ไหนมา

233
00:14:04,218 --> 00:14:05,511
- ไง
- หวัดดี

234
00:14:05,594 --> 00:14:08,472
ไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลงดีกว่า
ผมแค่อยากรู้ว่าเบคโอเครึเปล่า

235
00:14:08,556 --> 00:14:11,809
- เดี๋ยว หมายความว่ายังไง "โอเค" น่ะ
- เราทะเลาะกัน ผมไม่ได้ข่าวเธอเลย

236
00:14:12,518 --> 00:14:14,270
ฉันว่าเราน่าจะบอกคุณได้นะ
เธอไปเก็บตัวเขียนหนังสือ

237
00:14:14,353 --> 00:14:15,229
ใช่

238
00:14:16,355 --> 00:14:18,816
ไม่มีอะไรหรอก ใจเย็นๆ
เขาก็ไม่ได้แชตกับพวกเราเหมือนกัน

239
00:14:19,567 --> 00:14:21,193
- โอเค
- ผมแค่อยากรู้ว่าเธอปลอดภัย

240
00:14:21,277 --> 00:14:22,570
- ใช่
- ใช่

241
00:14:22,653 --> 00:14:24,154
ว่าแต่ทะเลาะกันเรื่องอะไร

242
00:14:29,285 --> 00:14:31,453
ผมจับได้ว่าเธอนอกใจผม กับนักจิตบำบัดของเธอ

243
00:14:31,537 --> 00:14:32,997
- ไม่มีทางอ่ะ
- อะไรนะ

244
00:14:33,080 --> 00:14:35,875
- พระเจ้า ไม่จริง
- ดร.นิคกี้เนี่ยนะ ล้อเล่นรึเปล่า

245
00:14:35,958 --> 00:14:38,836
- เบค!
- โหย โจ เสียใจด้วยจริงๆ

246
00:14:38,919 --> 00:14:41,255
- ใช่ เสียใจด้วย
- เสียใจมากๆ

247
00:14:41,338 --> 00:14:44,008
- พวกเราไม่รู้เลย
- ผมนึกว่าเราจะแก้ปัญหาได้

248
00:14:44,091 --> 00:14:46,510
แต่เธอก็ตัดการติดต่อกับผม

249
00:14:46,594 --> 00:14:49,638
เดี๋ยวนะ ตอนส่งข้อความมา
เธอบอกว่าเธอไปกบดานรักษาใจ

250
00:14:49,722 --> 00:14:53,100
- คงไม่คิดใช่มั้ยว่าเธอยัง...
- คือก็ ใช่

251
00:14:54,393 --> 00:14:55,227
ว้าว

252
00:14:55,811 --> 00:14:56,979
ว้าว

253
00:15:01,191 --> 00:15:03,277
ฉันนึกว่าคุณสองคนนี่คู่แท้กันแล้วนะเนี่ย

254
00:15:03,360 --> 00:15:06,739
มันทำให้ศรัทธาของเราสั่นคลอนเหมือนกันนะ
ไม่รู้สิ

255
00:15:06,822 --> 00:15:09,033
คุณคิดจริงๆ เหรอว่า
เบคกับผมเป็นคู่ของกันและกัน

256
00:15:09,116 --> 00:15:12,453
โจ ฉันรู้จักเบคมานานมาก แล้วฉันก็...

257
00:15:13,913 --> 00:15:15,372
ไม่เคยเห็นเธอมีความสุขขนาดนี้มาก่อน

258
00:15:15,456 --> 00:15:18,792
หรือติดดินขนาดนี้ อะไรอย่างนั้น

259
00:15:20,127 --> 00:15:22,504
ฉันคิดจริงๆ ว่าคุณดึงส่วนที่ดีที่สุดของเธอออกมา

260
00:15:22,588 --> 00:15:24,673
ผมว่าเธอก็ดึงส่วนที่ดีที่สุดของผมออกมาเหมือนกัน

261
00:15:25,424 --> 00:15:26,842
นี่ มันอาจไม่แย่ขนาดนั้นก็ได้

262
00:15:26,926 --> 00:15:29,637
เธออาจกำลังกบดานเขียนหนังสือจริงๆ ก็ได้นะ

263
00:15:29,720 --> 00:15:31,847
หรือไม่งั้นเธออาจพยายามหลบพ่อนักสืบนั่น

264
00:15:31,931 --> 00:15:33,265
เพราะไม่อยากจะพูดถึงเรื่องพีช

265
00:15:33,349 --> 00:15:34,934
นักสืบ พูดถึงอะไรกัน

266
00:15:35,017 --> 00:15:37,311
ปรากฏว่าคนตระกูลซาลิงเจอร์
จะไม่มีทางฆ่าตัวตาย

267
00:15:37,394 --> 00:15:40,147
- ตามความเห็นของคนตระกูลซาลิงเจอร์
- ทุกอย่างมันพังมาก

268
00:15:40,230 --> 00:15:41,523
เขาจ้างหมอนี่มา

269
00:15:41,607 --> 00:15:44,401
เขาพยายามมาถามอะไรไม่รู้เยอะแยะ
จากลินน์กับฉัน

270
00:15:44,485 --> 00:15:47,112
เขาใช้คำว่า "ไม่ชอบมาพากล" ด้วยซ้ำ
เชื่อเขาเลยมั้ยล่ะ

271
00:15:48,739 --> 00:15:52,785
โจ เราทั้งคู่รู้ว่าคุณทำอะไรลงไป
คุณแปลกใจตรงไหนล่ะ

272
00:15:56,330 --> 00:15:59,917
ผมกินเกี๊ยวนี่ไม่หมด คุณเอามั้ย

273
00:16:01,168 --> 00:16:02,086
โอเค

274
00:16:07,341 --> 00:16:08,300
ขอบคุณ

275
00:16:10,886 --> 00:16:14,848
ใช้ซอสพอนซึดีกว่านะ
ซอสเปรี้ยวหวานมันเปรี้ยวไป

276
00:16:17,184 --> 00:16:18,394
เข้าใจแล้ว

277
00:16:23,148 --> 00:16:24,566
คุณยังไม่ได้เริ่มเขียนเลย

278
00:16:26,276 --> 00:16:30,447
ฉันกำลังรอให้แรงบันดาลใจมันเอ่อท้น
อย่างที่คุณบอกฉันไว้

279
00:16:33,242 --> 00:16:37,371
ดูเหมือนคุณทำใจได้ดีขึ้นหน่อยนะ

280
00:16:40,332 --> 00:16:41,750
มันก็อาจเป็นความคุ้นเคย

281
00:16:42,334 --> 00:16:43,168
ใช่

282
00:16:45,838 --> 00:16:49,842
วันนี้ผมจับได้ว่าพาโค
พยายามขโมยปืนจากเครื่องเก็บเงิน

283
00:16:49,925 --> 00:16:51,927
อะไรนะ ทำไมกัน

284
00:16:53,429 --> 00:16:55,556
รอนเล่นงานจนคลอเดียเข้าโรงพยาบาล

285
00:16:56,265 --> 00:17:01,562
เพราะงั้นพาโค... ผมพยายามคุยกับเขา
แต่คิดว่ายิ่งทำให้เขาโกรธ

286
00:17:04,148 --> 00:17:09,194
แหม คุณเอาแฟนมาขังไว้ในกรง
มีนักสืบกำลังพยายามสอดรู้สอดเห็น...

287
00:17:11,071 --> 00:17:12,781
แต่คุณกลับกังวลเรื่องลูกของเพื่อนบ้านเนี่ยนะ

288
00:17:12,865 --> 00:17:15,367
ผมรู้ มันโง่ชะมัด

289
00:17:16,410 --> 00:17:17,536
ไม่เลย

290
00:17:18,287 --> 00:17:19,538
มันน่ารัก

291
00:17:24,501 --> 00:17:25,419
โจ

292
00:17:28,088 --> 00:17:29,339
ฉันรู้...

293
00:17:30,716 --> 00:17:33,469
ว่าในนั้นยังมีจิตใจที่ดีอยู่ที่ไหนสักแห่ง

294
00:17:40,309 --> 00:17:41,143
โจคะ

295
00:17:42,561 --> 00:17:43,395
ครับ

296
00:17:47,024 --> 00:17:48,317
ฉันปวดฉี่

297
00:17:56,450 --> 00:17:58,368
ไม่นะ อย่าบอกว่าคุณใช้

298
00:17:58,452 --> 00:18:01,580
แผนที่ของเฮนรี่ เพลแฮมมาเป็นที่รองโถ

299
00:18:02,164 --> 00:18:04,083
ขอโทษนะ พอดีหาแดน บราวน์ไม่เจอ

300
00:18:04,166 --> 00:18:06,627
- ได้ ผมจะเอา...
- โจคะ

301
00:18:10,631 --> 00:18:11,465
ขอฉัน...

302
00:18:12,174 --> 00:18:16,470
ขอฉันไปเข้าห้องน้ำได้มั้ย

303
00:18:17,054 --> 00:18:20,307
ขอร้องล่ะ นี่มันลดค่าความเป็นมนุษย์มากๆ

304
00:18:22,351 --> 00:18:23,685
คุณไว้ใจฉันได้นะ

305
00:18:44,998 --> 00:18:49,294
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณๆ
ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณๆ

306
00:19:08,147 --> 00:19:09,189
- โจ
- ผมให้ไปไม่ได้

307
00:19:11,400 --> 00:19:12,526
ขอโทษจริงๆ

308
00:19:13,944 --> 00:19:14,778
โจ

309
00:19:17,114 --> 00:19:18,866
โจ ขอร้องล่ะ

310
00:19:18,949 --> 00:19:23,620
- เดี๋ยวผมกลับมานะ
- ซวยแล้ว เวร แม่ง

311
00:19:24,746 --> 00:19:27,040
ฉันนี่โง่ชะมัดเลย

312
00:19:27,749 --> 00:19:32,004
ตลอดเวลามานี้ ฉันดูผิดมาตลอด

313
00:19:33,172 --> 00:19:34,923
ทำไมฉันถึงดูไม่ออกนะ

314
00:19:35,007 --> 00:19:38,302
ถ้าคุณมองที่นี่เป็นห้องขัง
คุณก็จะเป็นได้แค่นั้น เป็นผู้ต้องขัง

315
00:19:38,385 --> 00:19:42,139
แต่ถ้าคุณมองว่ามันเป็นโอกาส
ที่จะได้ศึกษาตัวเองและเติบโต

316
00:19:42,222 --> 00:19:44,558
ไชโย เราจะมีอนาคตร่วมกัน

317
00:19:46,810 --> 00:19:50,606
คุณบอกว่าคุณเป็นนักเขียนไม่ใช่เหรอ
ผมก็ตกหลุมรักนักเขียน

318
00:19:51,648 --> 00:19:53,233
คุณน่าจะเขียนหนังสือดีกว่า

319
00:19:54,943 --> 00:20:00,324
แล้วไงต่อ โจ
คุณจะไปชักว่าวกับกางเกงในฉันเหรอ

320
00:20:00,991 --> 00:20:04,453
หรือว่าต้องฆ่าใครสักคนก่อนถึงจะแข็งขึ้นมาได้

321
00:20:27,935 --> 00:20:30,395
"เธอมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง"

322
00:20:33,732 --> 00:20:35,150
ชีวิตของคุณดีขึ้นนะตั้งแต่เจอผม

323
00:20:35,234 --> 00:20:36,777
คุณก็แค่ไม่รู้ว่าดียังไง
หรือทำไมมันถึงดีขึ้นจนกระทั่งตอนนี้

324
00:20:36,860 --> 00:20:38,445
คุณป้ายสีให้ผมเป็นปีศาจ

325
00:20:38,528 --> 00:20:41,657
คนที่สามารถทำร้ายคนอื่น
คนที่ทำเรื่องเลวร้ายต่างๆ ได้

326
00:20:45,994 --> 00:20:49,998
"เธอโอบล้อมตัวเองด้วยเทพนิยาย
ราวกับมันเป็นผ้าห่ม

327
00:20:50,749 --> 00:20:52,501
แต่อันที่จริงเธอชอบความหนาวเหน็บ

328
00:20:53,752 --> 00:20:57,839
ความสั่นสะท้านสาหัส
ในยามที่เธอพบซากภรรยาของบลูเบียร์ด

329
00:20:59,341 --> 00:21:01,426
ความขนลุกอันแสนหวานเมื่อเจ้าชายสุดเสน่ห์แรง

330
00:21:01,510 --> 00:21:04,429
สวมรองเท้าแก้วเข้าผ่านนิ้วก้อยที่เท้า

331
00:21:04,513 --> 00:21:05,514
ได้พอดิบพอดี

332
00:21:08,392 --> 00:21:12,771
แต่ในสนามที่โรงเรียน เจ้าหญิงตัวจริง
ต่างลอยล่องผ่านเธอไปดั่งลมพัดใบไม้ร่วง

333
00:21:13,563 --> 00:21:15,857
เธอเห็นอ่าว
ซึ่งทอดตัวระหว่างเธอกับพวกสาวบ้านรวย

334
00:21:15,941 --> 00:21:18,652
และสาบานว่าจะเลิกเชื่อเทพนิยาย

335
00:21:19,987 --> 00:21:23,198
แต่เรื่องราวเหล่านั้นยังฝังใจของเธอ
ลึกล้ำราวกับพิษร้าย

336
00:21:23,699 --> 00:21:26,952
หากเจ้าชายทรงเสน่ห์มีจริง
หากเขาจะมาช่วยเธอได้

337
00:21:27,035 --> 00:21:30,998
เธออยากให้เขามาช่วยเธอ
จากความอยุติธรรมทั้งหลาย

338
00:21:31,957 --> 00:21:33,542
เมื่อใดเขาถึงจะมา

339
00:21:34,751 --> 00:21:38,755
คำตอบเป็นเพียงการยักไหล่โหดร้าย
ในจังหวะเล็กๆ ที่ไร้ความสำคัญนับร้อย

340
00:21:39,423 --> 00:21:42,926
ใบหน้าเหยียดหยันของสตีวี่ สมิธ
ตอนที่เขาเรียกเธอว่าอีหมูอ้วน

341
00:21:43,719 --> 00:21:47,514
มือของลุงเจฟฟ์ที่บีบก้นของเธอ
ในครัววันขอบคุณพระเจ้า

342
00:21:48,098 --> 00:21:53,020
การกล่าวโทษในสายตาของคุณพ่อแท้ๆ
เมื่อเธอบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น

343
00:21:56,648 --> 00:22:00,986
และจากเด็กชายที่แฝงตัวเป็นชายชาตรีทุกคน
ที่เธอยอมให้ล่วงเข้ามาในร่างและในใจของเธอ

344
00:22:01,737 --> 00:22:06,033
เธอได้เรียนรู้ว่าเธอไม่มีเวทมนตร์อะไร
ที่จะเสกให้อสูรกลายเป็นเจ้าชายได้

345
00:22:07,826 --> 00:22:11,747
เธอยอมให้รอบตัวเต็มไปด้วย
สาวๆ แบบที่เธอเกลียดมาโดยตลอด

346
00:22:12,706 --> 00:22:15,667
ด้วยหวังว่าจะได้แบ่งอำนาจของเขามาบ้าง
แล้วเธอก็เกลียดตัวเอง

347
00:22:16,293 --> 00:22:18,587
และนั่นทำให้เธอยิ่งมั่นใจน้อยลงไปอีก

348
00:22:20,047 --> 00:22:24,217
แต่แล้ว ตอนที่เธอคิดว่า
เธอกำลังจะหายไปจากโลกนี้

349
00:22:24,301 --> 00:22:26,595
เขาก็มองเห็นเธอ

350
00:22:27,721 --> 00:22:30,307
เธอก็รู้อยู่ลึกๆ ว่าเรื่องนี้
มันดีเกินจะเป็นเรื่องจริงไปได้

351
00:22:30,390 --> 00:22:32,851
แต่เธอก็ปล่อยตัวให้ถูกโอบไป

352
00:22:32,934 --> 00:22:35,312
เพราะเขาเป็นคนแรกที่เข้มแข็งพอที่จะอุ้มเธอได้

353
00:22:36,730 --> 00:22:38,690
แต่เมื่อต้องอยู่ในปราสาทนี้เองที่เธอเข้าใจ

354
00:22:38,774 --> 00:22:42,152
ว่าเจ้าชายทรงเสน่ห์กับบลูเบียร์ดปีศาจร้าย
แท้จริงแล้วคือชายคนเดียวกัน

355
00:22:42,861 --> 00:22:46,490
และเธอจะไม่มีทางได้ตอนจบอันแสนสุข
นอกเสียจากเธอจะรักเขาทั้งสองคน

356
00:22:48,158 --> 00:22:49,618
เธอต้องการแบบนี้ไม่ใช่หรือ

357
00:22:49,701 --> 00:22:52,788
อยากให้คนมารัก
เธออยากให้เขาสวมมงกุฏให้เธอไม่ใช่หรือ

358
00:22:52,871 --> 00:22:55,707
เธอรนหาที่เองไม่ใช่หรือ
เธอรนหาที่เองไม่ใช่หรือ

359
00:22:55,791 --> 00:22:57,918
เธอรนหาที่เองไม่ใช่หรือ

360
00:22:58,001 --> 00:22:59,961
ดังนั้น จงพูดว่าเธออยู่อย่างนี้ได้

361
00:23:00,045 --> 00:23:02,297
พูดว่าเธอรักเขา พูดว่าขอบคุณ

362
00:23:02,380 --> 00:23:03,799
พูดอะไรก็ได้ นอกจากความจริง

363
00:23:04,633 --> 00:23:07,010
ที่ว่าเธออาจรักเขากลับไม่ได้"

364
00:23:10,555 --> 00:23:13,266
"แล้วถ้าคุณไม่ใช่เนื้อคู่ของผมล่ะ

365
00:23:13,850 --> 00:23:17,521
ไม่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาทิ้งหลักการ

366
00:23:18,730 --> 00:23:22,317
ผมต้องเชื่อมั่นว่าความรักจะเอาชนะทุกอย่างได้

367
00:23:22,400 --> 00:23:25,821
และถ้าคุณรักผม เราก็แค่ต้องใช้เวลา

368
00:23:27,197 --> 00:23:30,867
แต่เวลาก็ไม่ได้อยู่ข้างเราเลย"

369
00:23:33,912 --> 00:23:36,581
"ผมไม่อยากคิดถึงสถานการณ์เลวร้ายที่สุด

370
00:23:37,624 --> 00:23:39,876
ผมไม่อยากต้องรื้อบ้านของคุณ

371
00:23:39,960 --> 00:23:42,546
หาหลักฐานที่จะเชื่อมโยงผม
เข้ากับการหายตัวไปของคุณ

372
00:23:43,630 --> 00:23:45,882
ตอนนี้ทุกอย่างมันเริ่มรู้สึกไม่ค่อยบริสุทธิ์แล้ว

373
00:23:46,675 --> 00:23:49,386
เพราะผมไม่ได้ทำเพื่อคุณอีกต่อไป

374
00:23:50,137 --> 00:23:52,430
ผมทำเพื่อตัวผมเอง

375
00:23:53,223 --> 00:23:55,851
แล้วผมก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวนะ"

376
00:23:59,604 --> 00:24:03,191
"คุณบอกว่าคุณเชื่อว่า
ผมยังมีจิตใจดี 'ที่ไหนสักแห่ง'

377
00:24:03,859 --> 00:24:06,444
หวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไร
ถ้าผมจะแวะตามหามันเสียหน่อย"

378
00:24:07,445 --> 00:24:08,405
คลอเดีย

379
00:24:09,739 --> 00:24:11,741
โจ คุณมาทำอะไรที่นี่

380
00:24:11,825 --> 00:24:14,327
ผมมาหาพาโค รอนอยู่รึเปล่า

381
00:24:14,411 --> 00:24:17,831
เปล่า แล้วฉันก็แอบหวังว่าพาโคจะไปหาคุณ

382
00:24:17,914 --> 00:24:19,875
ฉันทำมือถือหายตอนที่...

383
00:24:20,709 --> 00:24:23,628
พยาบาลบอกว่าพยายามโทรไปที่ห้อง
แต่ไม่มีใครรับเลย

384
00:24:23,712 --> 00:24:26,381
งั้นแปลว่าคุณไม่รู้เลยว่าลูกคุณอยู่ไหน

385
00:24:28,008 --> 00:24:29,426
ให้ตายสิ คลอเดีย

386
00:24:30,510 --> 00:24:32,929
มาตัดสินกันมันง่ายดีเนอะ คุณนึกว่าคุณเป็นใคร

387
00:24:33,013 --> 00:24:36,433
ดูเหมือนผมเป็นคนเดียวในเมืองนี้
ที่ใส่ใจเรื่องลูกชายของคุณนะ

388
00:24:37,225 --> 00:24:38,268
คุณทำแบบนี้ทำไม

389
00:24:38,351 --> 00:24:41,396
ทำไมคุณถึงปกป้องผู้ชายที่ทำแบบนี้กับคุณ
โดยไม่เห็นหัวลูกชายตัวเอง

390
00:24:41,479 --> 00:24:43,148
ซ้ำแล้วซ้ำอีกด้วย คุณเป็นแม่เขานะ

391
00:24:43,231 --> 00:24:47,152
แม่คนควรจะปกป้องลูกๆ
จากผู้ชายแบบเขาสิ

392
00:24:47,235 --> 00:24:50,155
ฉันไม่จำเป็นต้องให้เพื่อนบ้านที่เป็นห่วง
โผล่เข้ามาที่นี่

393
00:24:50,238 --> 00:24:52,157
แล้วมาโทษฉันเรื่อง
อาการสมองกระทบกระเทือนของตัวเอง

394
00:24:55,452 --> 00:24:58,747
รอนมีเส้นสาย เขาขู่ฉัน

395
00:24:58,830 --> 00:25:01,583
อยากรู้เหรอว่าทำไมเขาถึงยังอยู่ในชีวิตฉัน

396
00:25:02,834 --> 00:25:06,254
เพราะถ้าฉันพยายามสู้เขาเมื่อไหร่
ฉันจะเสียลูกไป

397
00:25:10,759 --> 00:25:13,345
ผมขอโทษ ผมไม่รู้

398
00:25:13,428 --> 00:25:14,721
เออสิ คุณก็ต้องไม่รู้อยู่แล้ว

399
00:25:15,639 --> 00:25:18,266
คุณไม่รู้หรอกว่าจะใช้ชีวิตแบบฉัน
ต้องทนกับอะไรแค่ไหน

400
00:25:19,142 --> 00:25:21,353
พวกนั้นไม่เขียนหนังสือเกี่ยวกับผู้หญิงอย่างฉัน

401
00:25:22,395 --> 00:25:23,855
ไม่มีใครคิดจะเขียน

402
00:25:32,530 --> 00:25:33,531
โจ โกลด์เบิร์กใช่มั้ย

403
00:25:37,118 --> 00:25:38,161
"สวัสดี คุณนักสืบ"

404
00:25:38,245 --> 00:25:39,120
เราเคยเจอกันเหรอครับ

405
00:25:39,204 --> 00:25:41,373
สวัสดีครับ
ผมทำงานให้ครอบครัวของพีช ซาลิงเจอร์

406
00:25:41,456 --> 00:25:44,626
- ขอถามคำถามแค่สองสามข้อ
- โอเค ได้เลย

407
00:25:44,709 --> 00:25:45,877
คุณรู้จักพีชดีแค่ไหน

408
00:25:45,961 --> 00:25:47,963
"เขาทำเป็นถาม แต่จริงๆ เขารู้อยู่แล้ว"

409
00:25:48,046 --> 00:25:50,799
ก็ไม่สนิทมาก รู้จักผ่านแฟนเก่า กวิเนเวียร์ เบค

410
00:25:50,882 --> 00:25:53,009
แต่ก็สนิทพอที่จะเสียใจที่เธอจากโลกนี้ไป

411
00:25:53,093 --> 00:25:54,427
คุณเคยไปบ้านของเธอที่กรีนิชมั้ย

412
00:25:54,511 --> 00:25:58,932
บ้านที่เธอตายใช่มั้ย ไม่เคยๆ
แต่ผมได้ยินเรื่องบ้านนั้นจากเบค

413
00:25:59,015 --> 00:26:01,601
ผมรู้ว่าพีชมีปัญหาหนักตอนที่พวกเธอไปที่นั่น

414
00:26:03,228 --> 00:26:05,438
ผมว่าคุณน่าจะไปคุยกับเบคมากกว่า

415
00:26:05,522 --> 00:26:07,274
อันที่จริง ผมก็พยายามติดต่อเบคอยู่

416
00:26:08,233 --> 00:26:11,736
อ้อ คือ เราเลิกกันแล้ว

417
00:26:12,529 --> 00:26:14,698
ผมก็เลยไม่ได้ติดต่อเธอเท่าไหร่

418
00:26:14,781 --> 00:26:17,659
ที่จริง ถ้าคุณหาผมเจอ นั่นแปลว่า
คุณน่าจะเจอลินน์ เพื่อนสนิทของเบคแล้ว

419
00:26:17,742 --> 00:26:18,743
คุณไปถามเธอดีกว่า

420
00:26:18,827 --> 00:26:22,831
เบคอาจจะออกไปนอกเมือง ไปเขียนหนังสือ
เธอทำแบบนั้นบ่อยๆ

421
00:26:22,914 --> 00:26:25,709
โชคดีนะครับ ยินดีที่ได้พบ

422
00:26:25,792 --> 00:26:28,295
คุณใช้เวลาที่บ้านเธอเยอะด้วยเหรอ
เวลาเธอไม่อยู่

423
00:26:28,878 --> 00:26:30,297
"เวร"

424
00:26:30,380 --> 00:26:31,298
ก็ ผม...

425
00:26:31,381 --> 00:26:32,382
"เขาเห็นผม"

426
00:26:32,465 --> 00:26:35,552
ผมยังมีกุญแจอยู่
ไม่สิ ที่จริง ผมเคยมีกุญแจ

427
00:26:35,635 --> 00:26:37,053
ผมเอาไปคืนเมื่อคืนนี้

428
00:26:40,098 --> 00:26:42,017
ผมควรกังวลรึเปล่า นี่คุณมาตามดูผมเหรอ

429
00:26:42,100 --> 00:26:43,977
แฟนเก่าคุณเคยเล่าไหมว่า
พีชมีสตอล์กเกอร์

430
00:26:45,353 --> 00:26:50,066
คือผมก็รู้...
ผมจำได้ว่ามีเรื่องแย่ๆ ที่เซ็นทรัลพาร์ค

431
00:26:50,150 --> 00:26:51,651
พีชโดนเล่นงานใช่มั้ย

432
00:26:51,735 --> 00:26:54,112
แต่ผมไม่รู้ว่า
มันเป็นเรื่องอะไรใหญ่โตกว่าแค่ปล้นกัน

433
00:26:54,195 --> 00:26:56,948
คนคนเดียวกันอาจอยู่ในบ้านนั้น
สุดสัปดาห์ที่พีชตาย

434
00:26:57,699 --> 00:26:58,783
เอาจริงเหรอ

435
00:26:58,867 --> 00:27:01,703
เราเจอของชิ้นหนึ่ง กำลังเอาไปตรวจดีเอ็นเอ

436
00:27:02,203 --> 00:27:03,038
ว้าว

437
00:27:06,333 --> 00:27:07,375
ถ้าจริงก็บ้ามากเลย

438
00:27:07,459 --> 00:27:09,627
"ผมลืมไอ้โหลเวรนั่น"

439
00:27:09,711 --> 00:27:12,714
ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง หวังว่าคุณจะเจอเขานะ

440
00:27:12,797 --> 00:27:14,507
"น่าจะยอมฉี่ราด"

441
00:27:15,216 --> 00:27:16,968
ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยอีกก็บอกได้

442
00:27:17,594 --> 00:27:20,847
ขอบคุณ โจ ถ้าคิดอะไรออกอีก
ช่วยโทรบอกผมหน่อยได้มั้ย

443
00:27:22,223 --> 00:27:23,183
ได้สิ

444
00:27:23,808 --> 00:27:25,560
"แล้วฉี่มันมีดีเอ็นเอรึเปล่า"

445
00:27:25,643 --> 00:27:27,812
ได้เลย รอส ได้

446
00:27:28,605 --> 00:27:31,274
"สิ่งหนึ่งที่ผมเรียนรู้
จากช่วงเวลาที่ผมอยู่ในกรงนั้นเองนะ เบค

447
00:27:31,858 --> 00:27:34,027
อย่าปล่อยให้ตัวเองสติแตก

448
00:27:34,110 --> 00:27:38,990
ไม่ว่ามันจะแย่แค่ไหน
เราต้องหาทางทำใจให้สงบและคุมสติให้ได้"

449
00:27:58,843 --> 00:28:01,554
ผมโง่มากที่โมโห

450
00:28:02,180 --> 00:28:05,892
ผมทำพลาดเอง
และคุณก็กำลังพยายามช่วยให้ผมทำได้ดีขึ้น

451
00:28:08,353 --> 00:28:09,771
ฉันรู้ว่ามันเข้าใจยาก

452
00:28:11,064 --> 00:28:15,235
แต่บางครั้งเราก็ต้องทำเรื่องยากๆ
เพราะเราเป็นห่วงใครสักคน

453
00:28:22,367 --> 00:28:24,744
ฉันรู้จักปีศาจที่ขับเคลื่อนจิตใจเธอดี

454
00:28:25,703 --> 00:28:26,955
ฉันก็มีปีศาจของตัวเอง

455
00:28:28,206 --> 00:28:29,707
เราต้องใช้วินัย...

456
00:28:31,876 --> 00:28:33,128
ถึงจะเอาชนะได้

457
00:28:34,295 --> 00:28:38,341
นั่นคือสาเหตุที่ฉันสั่งให้เธอทำงานหนัก
และฉันเรียกร้องให้เธอทำให้ได้ไร้ที่ติ

458
00:28:38,925 --> 00:28:41,553
ความรักหนังสือ ความเคารพมัน

459
00:28:41,636 --> 00:28:46,141
ฉันกำลังพยายามสอนคติประจำใจให้เธอใช้ในชีวิต
เพื่อที่เธอจะได้ไม่มีจุดจบเหมือนพ่อ

460
00:28:47,475 --> 00:28:50,019
แล้วเมื่อผมพลาด คุณก็ขังผมไว้

461
00:28:50,103 --> 00:28:51,354
ถูกต้อง

462
00:28:52,063 --> 00:28:53,356
เพราะฉันรักเธอ

463
00:28:54,858 --> 00:28:56,526
ฉันแค่หวังว่านั่นจะเพียงพอ

464
00:28:56,609 --> 00:28:57,444
หวัดดี

465
00:29:01,573 --> 00:29:06,661
ไง ฉันขอโทษนะที่ก่อนหน้านี้ฉันบ้าไปหน่อย

466
00:29:10,039 --> 00:29:11,332
มื้อค่ำมีอะไรคะ

467
00:29:22,552 --> 00:29:25,638
เป็นอะไรไป เกิดอะไรขึ้น

468
00:29:25,722 --> 00:29:28,099
จำเรื่องนักสืบได้มั้ย เขามาหาผม

469
00:29:29,184 --> 00:29:30,351
คุณน่าจะได้เห็นหน้าเขา

470
00:29:31,019 --> 00:29:32,937
ผมว่าเขาไม่เชื่อที่ผมพูดเลยแม้แต่คำเดียว

471
00:29:40,528 --> 00:29:42,280
ผมไม่ใช่ฆาตกรนะ

472
00:29:43,239 --> 00:29:45,033
ผมไม่ได้วางแผนเรื่องนี้

473
00:29:46,117 --> 00:29:49,954
ถ้าผมเป็นปีศาจเลือดเย็น
ที่รู้จักวางแผนอะไรๆ ไว้ก่อน

474
00:29:50,038 --> 00:29:53,249
ผมคงไม่พลาด
ในเรื่องที่จะย้อนกลับมาเล่นงานผมแบบนี้

475
00:29:55,376 --> 00:29:56,377
คุณพลาดอะไรไป

476
00:29:58,171 --> 00:29:59,047
ไม่สำคัญหรอก

477
00:29:59,130 --> 00:30:01,674
นอกจากมันจะสำคัญ ถ้างั้นคุณก็จะรู้
เพราะผมจะต้องติดคุก

478
00:30:02,675 --> 00:30:04,636
คุณอาจได้อย่างที่ต้องการเลย

479
00:30:05,345 --> 00:30:07,430
ผมจะต้องชีวิตพังจากสิ่งที่ผมทำเพื่อคุณ

480
00:30:08,681 --> 00:30:11,518
คุณคงชอบอย่างนั้นสินะ
เพราะนั่นคือภาพที่คุณมองผม

481
00:30:14,103 --> 00:30:17,232
ไม่นะ ไม่จริงเลย

482
00:30:18,858 --> 00:30:24,364
คุณไม่ใช่ปีศาจ โจ
ฉันรู้ว่าฉันพูดอะไรร้ายๆ ออกไป แต่...

483
00:30:24,948 --> 00:30:27,992
ไม่เอาน่ะ คุณคงไม่คิดว่าฉันจะใจเย็นได้
คือดูเราสิ

484
00:30:30,870 --> 00:30:31,996
บอกไว้เลยนะ

485
00:30:34,082 --> 00:30:35,458
ฉันไม่ได้เกลียดคุณ

486
00:30:38,670 --> 00:30:43,842
ฉันกำลังพยายามอย่างหนักมาก
ที่จะทำความเข้าใจคุณ

487
00:30:44,926 --> 00:30:47,679
แล้วถ้าฉันจำเป็นต้องมีตัวช่วย
คุณจะโทษฉันได้เหรอ

488
00:30:53,434 --> 00:30:54,394
แล้วพาโคล่ะ

489
00:30:56,020 --> 00:30:57,063
พาโคทำไมเหรอ

490
00:30:57,146 --> 00:30:59,357
ถ้าคุณต้องเข้าคุก เด็กนั่นก็ชีวิตพังใช่มั้ย

491
00:30:59,440 --> 00:31:01,150
คุณคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ฉันต้องการเหรอ

492
00:31:01,234 --> 00:31:03,945
คุณเป็นคนเดียวที่อยู่เคียงข้างเขา

493
00:31:04,028 --> 00:31:08,741
ฉันกำลังคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
กับคนที่ไม่มีใครเลย

494
00:31:10,577 --> 00:31:12,996
โจ เพื่อพาโค โอเคนะ

495
00:31:13,746 --> 00:31:17,125
มาพยายามหาทางออกเรื่องนี้กัน
เพื่อที่คุณจะได้...

496
00:31:21,504 --> 00:31:25,008
เพื่อที่เราจะได้ไปอยู่เคียงข้างเขา

497
00:31:27,802 --> 00:31:31,472
คลอเดีย! เปิดประตู ฉันอยากจะ...

498
00:31:31,556 --> 00:31:33,057
ฉันแค่อยากคุย แค่...

499
00:31:35,184 --> 00:31:37,478
เฮ้ย ให้ฉันเข้าไป ฉันอยาก...

500
00:31:52,702 --> 00:31:54,954
ไอ้เด็กเปรต!

501
00:32:13,556 --> 00:32:14,557
พาโค

502
00:32:19,270 --> 00:32:21,606
พาโค มานี่ ฉันแค่อยากคุย

503
00:32:24,233 --> 00:32:27,111
พาโค มานี่ ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก

504
00:32:39,082 --> 00:32:40,583
- พาโค
- พาโค!

505
00:32:40,667 --> 00:32:42,418
มานี่เร็ว ฉันอยากคุยด้วย

506
00:32:51,427 --> 00:32:52,637
พาโค ออกมาสิ

507
00:32:58,351 --> 00:32:59,519
แกได้ตายแน่

508
00:33:00,144 --> 00:33:02,271
เฮ้ย รอน

509
00:33:14,867 --> 00:33:16,452
- โจ!
- พาโค!

510
00:33:28,798 --> 00:33:33,136
โอเค นายต้องทำแบบนี้นะ
จะได้ไม่มีใครรู้เรื่องนี้

511
00:33:33,219 --> 00:33:35,179
เพราะจะไม่มีใครเชื่อเราหรอก

512
00:33:35,263 --> 00:33:36,597
ว่าจริงๆ แล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้น ใช่มั้ย

513
00:33:36,681 --> 00:33:38,516
โอเค ที่โถงหน้าห้องมีเลือดอยู่

514
00:33:38,599 --> 00:33:42,145
นายต้องใช้น้ำกับสบู่ล้าง
แล้วเอายาฟอกผ้าขาวลง

515
00:33:42,228 --> 00:33:43,312
เทลงไปเลย โอเคนะ

516
00:33:43,396 --> 00:33:45,273
ทีนี้ ส่วนต่อไปอาจฟังดูพิลึกๆ

517
00:33:45,356 --> 00:33:47,442
แต่ฉันว่ามันน่าจะช่วยได้

518
00:33:47,525 --> 00:33:49,068
เห็นนี่ไหม โทรศัพท์ของรอน

519
00:33:49,152 --> 00:33:51,946
ฉันจะส่งข้อความถึงแม่ของนายจากเครื่องนี้

520
00:33:52,739 --> 00:33:55,700
อาจส่งหาเจ้านายของรอน
หรือเพื่อนเขาสองสามคน

521
00:33:56,909 --> 00:33:58,327
เพื่อให้พวกนั้นคิดว่าเขายังไม่ตาย

522
00:33:58,411 --> 00:34:00,872
ใช่เลย ฉันจะทำอย่างนั้นต่อ

523
00:34:00,955 --> 00:34:03,374
ฉันจะเอาไปให้ไกลจากตรงนี้แล้วค่อยกำจัดมัน

524
00:34:03,458 --> 00:34:07,295
นายก็แค่ต้องบอกว่า
นายไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน

525
00:34:12,050 --> 00:34:13,051
ให้ตาย

526
00:34:16,596 --> 00:34:21,434
รอนจะไม่ได้ทำร้ายหรือทำให้นายกับแม่ต้องกลัวอีก

527
00:34:21,517 --> 00:34:24,145
และฉันขอโทษนะ
ขอโทษจริงๆ ที่นายต้องมาเห็นเรื่องแบบนี้

528
00:34:24,854 --> 00:34:25,772
แต่มันจบแล้ว

529
00:34:28,107 --> 00:34:30,526
ทุกอย่างจบแล้วตลอดกาล ใช่มั้ย

530
00:34:31,861 --> 00:34:33,071
เขาเป็นคนชั่ว

531
00:34:34,489 --> 00:34:35,323
ใช่

532
00:34:37,408 --> 00:34:38,284
ชั่วจริงๆ

533
00:34:39,744 --> 00:34:41,746
นั่นแปลว่าการฆ่าเขาเป็นเรื่องถูกต้องเหรอ

534
00:34:44,582 --> 00:34:46,000
บางครั้ง...

535
00:34:47,794 --> 00:34:51,255
เราก็ต้องทำเรื่องเลวร้ายเพื่อคนที่เรารัก

536
00:34:52,090 --> 00:34:55,551
ไม่ได้แปลว่ามันเป็นเรื่องถูกต้อง
แต่แปลว่าความรักสำคัญกว่า

537
00:34:58,387 --> 00:34:59,514
นี่ กลับบ้านไปซะ

538
00:35:00,556 --> 00:35:04,102
"ผมเชื่ออย่างนั้น เบค ความรักสำคัญกว่า

539
00:35:04,185 --> 00:35:06,854
แต่โลกนี้เป็นที่โหดร้าย

540
00:35:06,938 --> 00:35:11,651
ถ้าผมโดนจับเพราะเรื่องพวกนี้
ผมไม่คิดว่าคณะลูกขุนจะมองแบบเดียวกันหรอก

541
00:35:11,734 --> 00:35:12,610
แล้วคุณล่ะ

542
00:35:14,403 --> 00:35:15,238
จะมองแบบนั้นมั้ย"

543
00:35:16,739 --> 00:35:18,282
คุณมาแล้ว!

544
00:35:22,787 --> 00:35:23,871
อ่านสิ โจ

545
00:35:39,637 --> 00:35:42,390
กลอนเปล่าบรรยายถึง
เรื่องราวความรักของคุณกับดร.นิคกี้เหรอ

546
00:35:42,473 --> 00:35:44,475
อ่านต่อไปสิ

547
00:35:54,569 --> 00:35:56,904
นี่มันอะไรกัน

548
00:35:56,988 --> 00:35:59,157
มันคือเรื่องของทุกอย่างที่เกิดขึ้น

549
00:36:00,324 --> 00:36:03,494
หลังจากที่ฉันเริ่มมีสัมพันธ์กับนักจิตบำบัด

550
00:36:04,829 --> 00:36:07,915
ฉันกำลังใจสลายและเชื่อคนง่าย
และฉันต้องการหาคนช่วย

551
00:36:07,999 --> 00:36:12,670
ส่วนเขา ฉันไม่ได้รู้เลยว่า
เขาทั้งหมกมุ่นและป่วยจิตหนักมาก

552
00:36:12,753 --> 00:36:15,298
และจะไม่มีวันยอมเลิกพยายามเข้าหาฉัน

553
00:36:15,381 --> 00:36:18,593
แล้วถ้าคุณข้ามไปอ่านตอนจบ จะมีจุดหนึ่ง

554
00:36:18,676 --> 00:36:22,680
ที่ฉันพูดถึงกล่องของที่ระลึก
ที่ฉันเจอในบ้านของนิคกี้

555
00:36:22,763 --> 00:36:26,517
หลักฐาน โหลใส่ฟัน

556
00:36:27,768 --> 00:36:33,316
โจ ยังดูไม่ออกเหรอ
นิคกี้คือทางออกของคุณนะ โจ

557
00:36:33,399 --> 00:36:35,610
ทางออกของเรา

558
00:36:36,527 --> 00:36:38,154
มันไร้ที่ติเลย

559
00:36:41,365 --> 00:36:42,992
ฉันเข้าใจแล้ว

560
00:36:43,075 --> 00:36:44,994
- คุณเข้าใจอะไร
- เข้าใจคุณ

561
00:36:45,077 --> 00:36:49,415
คุณทำทุกอย่าง... เพื่อฉัน

562
00:36:49,999 --> 00:36:53,419
ไม่เคยมีใครรักฉันแบบที่คุณรัก

563
00:36:53,502 --> 00:36:58,174
แบบว่า คุณมอบทุกอย่างให้กับฉัน

564
00:36:59,592 --> 00:37:01,552
ให้ฉันมอบสิ่งนี้ให้คุณเถอะ

565
00:37:03,638 --> 00:37:07,308
ฉันพูดจริงๆ ฉันเข้าใจ

566
00:37:07,391 --> 00:37:09,477
ตอนนั้นฉันกลัว ฉันอาจทำเรื่องที่...

567
00:37:10,228 --> 00:37:13,272
เรื่องที่งี่เง่ามากๆ ตอนที่ฉันเจอกล่องนั้น

568
00:37:13,356 --> 00:37:14,190
แต่เรื่องนี้...

569
00:37:15,483 --> 00:37:18,569
ทำให้ฉันมีเวลานั่งคิด

570
00:37:18,653 --> 00:37:20,905
ผมทำให้คุณเจ็บ ผมทำให้คุณกลัว

571
00:37:21,656 --> 00:37:25,409
ผมเข้าใจนะถ้าคุณจะเกลียดผม

572
00:37:26,744 --> 00:37:29,372
จริงๆ แล้วฉันรักคุณนะ

573
00:37:30,748 --> 00:37:31,916
รักมากกว่าเดิมอีก

574
00:37:31,999 --> 00:37:36,504
แล้วฉันก็แทบรอให้คุณพร้อมไม่ไหว
แต่จริงๆ ในนี้ก็ไม่เลวนักหรอก

575
00:37:38,047 --> 00:37:39,590
คุณดูแลฉัน

576
00:37:39,674 --> 00:37:44,804
และไม่เคยมีใครดูแลฉันมาก่อน

577
00:37:45,596 --> 00:37:46,597
ไม่เหมือนคุณ

578
00:37:46,681 --> 00:37:48,849
นั่นแหละคือสิ่งที่ผมอยากทำ

579
00:37:49,809 --> 00:37:52,895
แล้วเมื่อคุณพร้อม
เราจะเอาเรื่องของฉันไปบอกโลก

580
00:37:52,979 --> 00:37:57,108
จากนั้นคุณกับฉัน
เราจะไปอยู่ที่ไหนสักแห่งและเริ่มต้นชีวิตกัน...

581
00:37:57,191 --> 00:38:00,903
และฉันยังไม่ได้คิดไปไกลกว่านั้น

582
00:38:01,570 --> 00:38:02,863
แต่โจ ฉัน...

583
00:38:04,532 --> 00:38:09,620
ฉันรู้ว่าฉันอยู่กับคุณแล้วดีกว่าตอนไม่มีคุณ

584
00:38:10,288 --> 00:38:11,122
เบค

585
00:38:12,832 --> 00:38:15,835
ถ้าคุณอยู่ในนี้
นี่คงเป็นจังหวะที่เราจูบกัน

586
00:38:16,377 --> 00:38:18,963
แบบเพลงขึ้นหรืออะไรแบบนั้นเลย

587
00:38:22,967 --> 00:38:24,093
แต่ฉันรู้ค่ะ...

588
00:38:25,553 --> 00:38:27,555
ฉันรู้ว่าคุณยังไม่ไว้ใจฉันพอ

589
00:38:28,514 --> 00:38:29,432
ฉันเข้าใจ

590
00:38:33,311 --> 00:38:34,603
เราบ้ากันทั้งคู่

591
00:39:23,778 --> 00:39:24,820
เบค!

592
00:39:31,285 --> 00:39:34,705
เดี๋ยวๆ รอก่อน ขอร้อง
เดี๋ยว ผมรู้ว่าคุณโกรธ ผมรู้

593
00:39:34,789 --> 00:39:38,084
คุณไม่รู้หรอกว่าฉันเป็นอะไร ไอ้โรคจิต

594
00:39:38,167 --> 00:39:39,835
ผมนึกแล้วว่ามันดีเกินจะเป็นเรื่องจริง

595
00:39:39,919 --> 00:39:43,589
อะไร ไอ้คำพูดหวานๆ ที่ฉันพูดกับคุณ
ตอนที่ฉันถูกขังอยู่ในกรงน่ะเหรอ

596
00:39:44,673 --> 00:39:48,677
คุณเชื่อจริงๆ สินะว่าไอ้เรื่องพวกนี้
มันมีเหตุผลควรจะทำ

597
00:39:48,761 --> 00:39:49,595
ใช่

598
00:39:49,678 --> 00:39:51,263
คุณมันบ้า

599
00:39:51,972 --> 00:39:54,600
คุณคิดว่าคุณทำเรื่องแย่นิดหน่อย
ฉันก็ทำเรื่องแย่นิดหน่อย

600
00:39:54,683 --> 00:39:57,019
แล้วนี่มันเท่าเทียมกันงั้นเหรอ

601
00:39:57,937 --> 00:40:03,109
ใช่ ฉันโกหก ฉันนอกใจคุณ
แต่ฉันไม่ได้แอบสืบตามดูคุณ

602
00:40:03,192 --> 00:40:08,280
ฉันไม่ได้ทำร้ายคุณ ฉันไม่ได้ฆ่าใคร
ฉันไม่ได้ทำเรื่องพวกนี้

603
00:40:08,364 --> 00:40:12,618
มันไม่มีเส้นแบ่งที่ไหนในโลก
ที่ผมจะไม่ยอมข้ามเพื่อคุณ

604
00:40:12,701 --> 00:40:15,204
ฉันไม่ได้ขอให้คุณขี่ม้าขาวมาช่วยฉัน

605
00:40:15,287 --> 00:40:16,455
แต่คุณขอนะ ตอนนั้นชีวิตคุณพังมาก

606
00:40:16,539 --> 00:40:17,665
ใช่ แต่มันก็เป็นชีวิตของฉัน

607
00:40:18,290 --> 00:40:23,212
และฉันไม่ได้ต้องการพวกต้านสังคมขี่ม้าขาว
เข้ามาจัดการฆ่าทุกคน

608
00:40:23,295 --> 00:40:28,050
คือคุณคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์อะไร
คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะสำนึกบุญคุณเหรอ

609
00:40:31,679 --> 00:40:32,638
คุณ...

610
00:40:34,140 --> 00:40:35,099
คุณคือเขา

611
00:40:36,600 --> 00:40:38,477
คุณคือสิ่งชั่วร้าย

612
00:40:39,103 --> 00:40:41,856
คุณคือสิ่งที่คุณน่าจะฆ่าทิ้ง

613
00:40:42,481 --> 00:40:45,359
ถ้าคุณปล่อยผมออกไป เราจะได้คุยกัน

614
00:40:45,443 --> 00:40:49,947
รู้มั้ยว่าฉันคิดยังไง
ฉันว่าเรื่องนี้เป็นแค่ข้ออ้าง

615
00:40:50,531 --> 00:40:53,617
ข้ออ้างเพื่อให้คุณทำตัวโรคจิต
แอบคืบคลานเข้ามาในชีวิตผู้หญิง

616
00:40:53,701 --> 00:40:55,953
แล้วก็รุกล้ำความเป็นส่วนตัวพวกเธอ

617
00:40:56,704 --> 00:40:58,706
ฉันคิดว่าคุณชอบนะ ไอ้อำนาจแบบนั้น

618
00:40:58,789 --> 00:41:00,249
- คุณชอบมากเลย
- ไม่

619
00:41:00,332 --> 00:41:01,959
- เปล่า ผมไม่ได้ชอบ
- ฉันว่าเรื่องนี้

620
00:41:02,042 --> 00:41:07,840
นี่เป็นข้ออ้างที่ไร้ที่ติ
ที่คุณจะกำจัดคนอย่างเบนจี้กับพีช

621
00:41:07,923 --> 00:41:11,886
ซึ่งมองเหยียดคุณ
กับชีวิตน่าสมเพชของคุณเสมอ

622
00:41:11,969 --> 00:41:13,220
- พระเจ้า แต่คุณ...
- ไม่

623
00:41:13,304 --> 00:41:14,722
คุณไม่ใช่คนพิเศษ

624
00:41:15,347 --> 00:41:16,390
คุณมันจิตพัง

625
00:41:17,141 --> 00:41:18,976
ฉันไม่มีทางรักคุณได้

626
00:41:21,687 --> 00:41:25,107
เน่าตายในนั้นไปเถอะ ไอ้บ้าโรคจิต

627
00:41:26,567 --> 00:41:28,777
คุณได้ใช้ชีวิตที่เหลือทั้งหมดในคุกแน่ๆ

628
00:41:41,207 --> 00:41:42,041
โจ

629
00:41:52,426 --> 00:41:54,011
ช่วยด้วย!

630
00:41:54,595 --> 00:41:58,098
ช่วยด้วย! ช่วยที!

631
00:42:00,309 --> 00:42:03,771
พาโค! พาโค ขอบคุณพระเจ้า
ช่วยฉันหน่อยนะ เปิดประตูเดี๋ยวนี้เลย

632
00:42:03,854 --> 00:42:06,232
โจ เขาอยู่ข้างล่าง แล้วเขาบ้าไปแล้ว

633
00:42:07,691 --> 00:42:08,692
โจเหรอ

634
00:42:08,776 --> 00:42:11,946
พาโค เขาฆ่าคนไปแล้ว เขาจะฆ่าฉันด้วย

635
00:42:12,029 --> 00:42:13,364
เปิดประตูเดี๋ยวนี้เลย

636
00:42:14,740 --> 00:42:19,119
พาโค เปิดประตูสิ! ช่วยเปิดประตูหน่อย!

637
00:42:19,203 --> 00:42:22,540
ขอร้อง! พาโค ไม่นะ! อย่าไป พาโค!

638
00:42:24,708 --> 00:42:25,543
ไม่นะ!

639
00:42:27,253 --> 00:42:28,629
กุญแจๆ

640
00:42:42,268 --> 00:42:44,311
สมัยที่มูนนี่ขังผมไว้ ผมได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญ

641
00:42:44,395 --> 00:42:46,981
เอากุญแจสำรองไปซ่อนไว้ซะ
จะได้ออกมาจากไอ้กรงเวรนี่ได้

642
00:42:50,818 --> 00:42:53,153
- ผมไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ เบค
- ฉันรู้

643
00:42:54,863 --> 00:42:56,198
ฉันรู้ แค่...

644
00:42:57,783 --> 00:42:59,326
เอาฉันกลับเข้าไปในนั้นก็ได้

645
00:43:47,374 --> 00:43:49,335
เล่มนี้ขายดีเป็นบ้าเลย

646
00:43:49,418 --> 00:43:50,961
เธอเคยทำงานที่นี่จริงรึเปล่า

647
00:43:51,045 --> 00:43:52,713
จริง ผมรู้จักเธอดีเลย

648
00:43:52,796 --> 00:43:55,424
เสียใจด้วยนะคะ เรื่องมันเศร้ามาก

649
00:43:55,507 --> 00:43:57,092
มันประหลาดนะเวลาที่มีคนตาย

650
00:43:57,176 --> 00:43:59,720
แล้วเราก็ไม่สามารถหนีพวกเขาได้
เพราะมันเป็นข่าว

651
00:44:00,638 --> 00:44:03,015
ขอให้สนุกนะครับ เธอเป็นนักเขียนที่เก่งจริงๆ

652
00:44:03,098 --> 00:44:05,768
"คุณเก่งจริงๆ เบค

653
00:44:06,477 --> 00:44:08,979
ผมคิดถึงคุณมากเลย

654
00:44:09,605 --> 00:44:14,652
นี่เป็นสี่เดือนที่ประหลาดมาก
สุดท้ายแล้วผมต้องทำอะไรเพื่อคุณเยอะเลย"

655
00:44:20,783 --> 00:44:23,661
(อัปเดตสเตตัส - กวิเนเวียร์ เบค
อยู่ที่นิวโรเชลล์ นิวยอร์ก)

656
00:44:23,744 --> 00:44:24,912
(แวะมาเซอร์ไพรส์เพื่อน!)

657
00:44:28,957 --> 00:44:33,128
"คุณเป็นคนเขียนเรื่อง
ผมก็แค่ทำให้มันมีชีวิตขึ้นมา

658
00:44:34,338 --> 00:44:38,342
เรื่องนั้นไร้ที่ติเลย ดังนั้นทุกคนจึงเชื่อกันหมด"

659
00:44:42,721 --> 00:44:44,098
เขาอยู่นั่น!

660
00:44:44,181 --> 00:44:48,060
คุณหมอ! คุณหมอ!
อะไรทำให้คุณฆ่ากวิเนเวียร์ เบค

661
00:44:48,143 --> 00:44:51,271
ใช่ค่ะ เธอมีสัมพันธ์กับนักจิตบำบัดของเธอแน่

662
00:44:51,355 --> 00:44:52,356
ไอ้ชั่วนั่น...

663
00:44:52,439 --> 00:44:55,651
รู้รึเปล่าว่าพีช ซาลิงเจอร์เพื่อนเรา
พยายามบอกให้เบคเลิกกับเขา

664
00:44:55,734 --> 00:44:58,278
เลยเหมือนกับ ไอ้โรคจิตนั่นฆ่าพีชด้วยรึเปล่า

665
00:44:58,362 --> 00:45:02,574
ฉันได้ต้นฉบับจากทางไปรษณีย์
มันพิลึกนะ แต่ถือได้ว่า

666
00:45:02,658 --> 00:45:05,160
เป็นกลอนเปล่าที่จับใจที่สุดที่ฉันได้อ่าน
ตั้งแต่บทก่อนสุดท้ายของเซดี้เลย

667
00:45:05,244 --> 00:45:07,287
แต่มันก็น่าสยดสยองที่สุดด้วย

668
00:45:07,371 --> 00:45:09,581
เพราะฉันเพิ่งเข้าใจว่า

669
00:45:09,665 --> 00:45:13,043
เบคกำลังฉายภาพให้เห็น
การฆาตกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นของเธอเอง

670
00:45:13,794 --> 00:45:14,837
นั่นคือตอนที่ฉันรู้ว่า

671
00:45:15,421 --> 00:45:17,923
ฉันต้องเอาให้ตัวแทนพิมพ์หนังสือของฉันอ่านทันที

672
00:45:19,341 --> 00:45:21,969
"มันก็จริง อาจไม่ใช่ทุกคนที่เชื่อสนิทใจ"

673
00:45:22,052 --> 00:45:23,762
โกหกทั้งเพ

674
00:45:23,846 --> 00:45:26,974
"แต่รู้อะไรไหม มันไม่สำคัญหรอก
หลักฐานมันมัดตัวดิ้นไม่หลุด

675
00:45:28,308 --> 00:45:29,935
เพราะความพยายามของคุณ...

676
00:45:30,727 --> 00:45:31,645
และผม

677
00:45:32,438 --> 00:45:36,400
มันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราได้ทำด้วยกัน

678
00:45:36,483 --> 00:45:38,485
สุดท้ายแล้ว คุณก็รักผมไม่ลง

679
00:45:39,319 --> 00:45:41,071
ตอนนี้ผมทำใจได้แล้ว

680
00:45:41,155 --> 00:45:44,241
เพราะผมเคยได้รักคุณ
อย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

681
00:45:45,117 --> 00:45:48,328
และมอบสิ่งที่คุณต้องการได้แล้ว
ผมก็รู้สึกดีนะเรื่องนั้น

682
00:45:48,412 --> 00:45:50,914
ผมช่วยให้คุณกลายเป็นนักเขียน
ที่คุณอยากเป็นเหลือเกิน

683
00:45:51,707 --> 00:45:54,960
บันทึกเรื่องดร.นิคกี้อย่างละเอียดของคุณ
เป็นเครื่องนำทาง

684
00:45:55,043 --> 00:45:56,753
แล้วผมก็ตัดต่อต้นฉบับนั่นเข้าด้วยกัน

685
00:45:56,837 --> 00:45:59,339
จากงานเขียนทุกอย่างของคุณ
ที่เอามาตีพิมพ์ได้

686
00:45:59,423 --> 00:46:02,843
หนังสือเล่มนี้เป็นของคุณ เบค
และมันทำให้คุณโด่งดัง

687
00:46:03,469 --> 00:46:06,638
น่าเศร้านะที่คุณไม่ได้อยู่เห็น

688
00:46:07,598 --> 00:46:10,100
แต่ผมรู้ว่าคุณจะต้องมีความสุขมาก"

689
00:46:20,360 --> 00:46:22,905
งั้น แคลิฟอร์เนีย

690
00:46:23,489 --> 00:46:24,948
ก็เยี่ยมนะ

691
00:46:25,032 --> 00:46:26,742
คุณได้งาน พาโคต้องชอบที่นั่นแน่

692
00:46:26,825 --> 00:46:29,953
ใช่ ฉันก็คิดงั้น อากาศดีๆ

693
00:46:31,205 --> 00:46:32,748
แล้วรอนล่ะ

694
00:46:32,831 --> 00:46:36,293
หายเข้ากลีบเมฆไปเลย ฉันก็ไม่เข้าใจ

695
00:46:36,376 --> 00:46:39,087
แต่อย่างว่า ใครๆ ก็รู้ว่าเขามีปัญหา

696
00:46:39,171 --> 00:46:41,965
เขามีหนี้การพนัน
ใครจะรู้ แต่ก็ดีที่สุดแล้ว

697
00:46:43,634 --> 00:46:46,261
ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้พูดดีอยู่ตลอด

698
00:46:46,345 --> 00:46:50,140
แต่ขอบคุณมากที่ดีกับลูกชายฉันอยู่เสมอ

699
00:46:52,017 --> 00:46:54,436
อ้อ ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย

700
00:46:56,355 --> 00:46:57,648
ฉันจะให้คุณลากันนะ

701
00:47:04,279 --> 00:47:05,197
นี่ พัค

702
00:47:07,032 --> 00:47:07,908
ฉันจะคิดถึงนายนะ

703
00:47:09,368 --> 00:47:10,202
ผมก็เหมือนกัน

704
00:47:10,285 --> 00:47:14,122
บางทีชีวิตอาจจะยากหน่อยก็ไม่เป็นไร

705
00:47:16,166 --> 00:47:17,668
นายยังเป็นคนดีได้

706
00:47:18,502 --> 00:47:21,922
แล้วก็มีชีวิตดีๆ ได้ด้วย
ฉันอยากให้นายได้ชีวิตแบบนั้น

707
00:47:22,714 --> 00:47:25,217
นี่เป็นเรื่องที่ดีนะ การเริ่มต้นใหม่

708
00:47:28,971 --> 00:47:32,432
นายจะทิ้งเรื่องแย่ๆ ไว้เบื้องหลังทั้งหมด

709
00:47:32,516 --> 00:47:33,350
ครับ

710
00:47:35,310 --> 00:47:36,311
คุณก็เหมือนกัน

711
00:47:41,567 --> 00:47:43,610
"ผมพยายามอยู่ จริงๆ นะ

712
00:47:44,236 --> 00:47:48,949
แต่ก็ต้องยอมรับนะ
มันยากขึ้นทุกทีที่จะใช้ชีวิตกับการอกหักซ้ำๆ

713
00:47:50,450 --> 00:47:54,329
แล้วก็มีบางวันที่ผมไม่เชื่อในความรัก

714
00:47:55,622 --> 00:47:58,500
ผมบอกตัวเองว่าให้เปิดใจเอาไว้

715
00:47:58,584 --> 00:48:00,961
บอกว่าสุดท้ายแล้ว ผมมองคุณผิด

716
00:48:01,545 --> 00:48:03,922
แต่ความสัมพันธ์ทุกครั้ง
ก็สอนบทเรียนยากๆ ให้เราใช่ไหมล่ะ

717
00:48:04,840 --> 00:48:05,716
นั่นคือข้อดีของมัน

718
00:48:05,799 --> 00:48:10,596
ที่จะเตรียมใจให้เราพร้อมรับ
วันที่ใครสักคน อาจเป็นคนที่ใช่ เดินเข้ามา

719
00:48:11,179 --> 00:48:13,348
คนที่จะรักเราได้จริงๆ

720
00:48:15,183 --> 00:48:17,144
และเราจะรักเขาได้จริงๆ"

721
00:48:20,063 --> 00:48:20,939
"โห...

722
00:48:22,357 --> 00:48:24,234
สวัสดีจ้ะ

723
00:48:25,360 --> 00:48:26,236
ใครกันเนี่ย

724
00:48:27,696 --> 00:48:31,366
คุณใส่เสื้อมีฮู้ด คุณไม่ชอบให้ใครจ้องหน้า

725
00:48:31,992 --> 00:48:36,663
แต่คุณเปลือยขา ก็อยากให้คนสนใจบ้างนิดๆ

726
00:48:38,832 --> 00:48:41,418
โอเค ยอมก็ได้"

727
00:48:54,389 --> 00:48:56,058
หวัดดี กระต่ายน้อย

728
00:48:57,351 --> 00:49:00,187
- แคนเดซ คุณ...
- ยังไม่ตาย

729
00:49:02,147 --> 00:49:03,106
ใช่สิ

730
00:49:03,190 --> 00:49:07,486
เพราะงั้น ฉันว่าเรามีเรื่องคาใจที่ต้องคุยกันนะ

731
00:49:37,099 --> 00:49:39,101
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์