1 00:00:09,259 --> 00:00:10,844 ความเดิมใน เธอ... 2 00:00:10,927 --> 00:00:12,095 อย่ามายุ่งกับพาโคเพราะไม่อย่างนั้น 3 00:00:12,178 --> 00:00:14,264 ฉันจะเอามีดสเต๊ก ควักไอ้ลูกตาวิปริตของนายออกมาเลย 4 00:00:16,599 --> 00:00:17,642 คุณพูดถูก 5 00:00:17,726 --> 00:00:18,727 ฉันไล่รอนออกไปแล้ว 6 00:00:18,810 --> 00:00:20,061 คนเราเปลี่ยนไม่ได้ 7 00:00:20,145 --> 00:00:21,646 นั่นใครน่ะ 8 00:00:21,730 --> 00:00:24,899 มาจ้องกันมันหยาบคายนะ โดยเฉพาะในวัฒนธรรมเอเชีย 9 00:00:25,483 --> 00:00:29,362 "เบนจามิน เจ. แอชบี้ หมอนี่เป็นทุกอย่างที่ผิดพลาดในอเมริกา 10 00:00:29,446 --> 00:00:33,033 เพื่อนของคุณก็ชอบแทงข้างหลัง แม่พีชนั่นน่ะตัวดี" 11 00:00:34,075 --> 00:00:36,411 "จะมีผู้ชายสักกี่คนกันที่ยอมทำทุกอย่าง เพื่อคนที่เขารัก 12 00:00:36,494 --> 00:00:40,623 ผมแค่อยากให้คุณใช้ชีวิตที่ดีที่สุด แล้วราคาของเรื่องนั้นก็คือศพร่างหนึ่ง" 13 00:00:40,707 --> 00:00:41,916 คุณพูดเรื่องของเธอได้นะ 14 00:00:42,000 --> 00:00:45,003 อันที่จริง ฉันขอเก็บไว้พูดตอนบำบัดจิตดีกว่า 15 00:00:45,086 --> 00:00:47,797 รบกวนจิตใจเรานิดหน่อย เวลาที่คู่ของเราซ่อนเรื่องอะไรๆ จากเรา 16 00:00:47,881 --> 00:00:49,716 คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอครับ ดร.นิคกี้ 17 00:00:50,258 --> 00:00:51,551 ผมเข้าใจคุณเลย พอล 18 00:00:51,634 --> 00:00:53,970 ถ้าเราไม่ไว้ใจกัน เราก็ไม่มีอะไรเลย 19 00:00:54,053 --> 00:00:55,013 เราจบแล้ว 20 00:00:55,096 --> 00:00:56,222 เกิดอะไรขึ้น 21 00:00:56,306 --> 00:00:57,891 แฟนผมเพิ่งทิ้งผม 22 00:01:09,110 --> 00:01:10,862 "ผ่านมาสามเดือนแล้วตั้งแต่ผมเสียคุณไป เบค 23 00:01:10,945 --> 00:01:11,946 (ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX) 24 00:01:12,030 --> 00:01:13,364 แล้วมันก็เป็นการเสียไปจริงๆ 25 00:01:13,948 --> 00:01:15,867 แต่ผมก็อยู่ในที่ใหม่ ที่ที่ดีกว่า 26 00:01:16,451 --> 00:01:17,869 ผมอยู่กับคาเรน มินตี้ 27 00:01:17,952 --> 00:01:20,622 คุณนายระเบียบจัดของผม ของจริงเลย" 28 00:01:20,705 --> 00:01:24,417 คุณอยู่โดยไม่จัดหนังสือตามตัวอักษรได้ยังไง ฉันไม่เข้าใจเลย 29 00:01:24,501 --> 00:01:26,586 ระบบอื่นมันร้ายกาจทั้งนั้น 30 00:01:30,465 --> 00:01:31,925 รออะไรอยู่ล่ะคะ ที่รัก 31 00:01:32,008 --> 00:01:33,259 อีกแล้วเหรอ ผมไม่รู้ว่า... 32 00:01:33,343 --> 00:01:36,221 ไม่ใช่ คนลามก หยิบเครื่องพิมพ์ดีดมาสิ 33 00:01:36,304 --> 00:01:37,722 "เธอทำให้ผมต้องคาดเดาอยู่เสมอ 34 00:01:37,806 --> 00:01:40,725 เธอทั้งเป็นคนเจ้าระเบียบและประหลาด แบบเท่ากันเป๊ะ 35 00:01:40,809 --> 00:01:42,310 ให้ตายสิ" 36 00:01:43,645 --> 00:01:45,939 "ผมมีความสุข เธอก็มีความสุข 37 00:01:47,357 --> 00:01:48,733 เราเหมาะสมกัน" 38 00:01:51,945 --> 00:01:53,238 "โอเค เธอก็ไม่เพอร์เฟกต์" 39 00:01:54,072 --> 00:01:55,615 รู้มะว่าถ้าใช้คินเดิล 40 00:01:55,698 --> 00:01:59,119 จะมีที่เก็บเรื่องกับสูตรต่างๆ เป็นหมื่นล้านเรื่อง 41 00:01:59,202 --> 00:02:01,204 แล้วก็ไม่มีไรฝุ่นเลยด้วย 42 00:02:01,287 --> 00:02:02,664 จริงเหรอ รายการกลับมาแล้ว 43 00:02:04,457 --> 00:02:06,000 ใช่ ควีนส์ 44 00:02:06,626 --> 00:02:08,670 "ใช่ รายการคิงออฟควีนส์ ไม่มีใครเพอร์เฟกต์หรอก 45 00:02:08,753 --> 00:02:12,215 เราไม่ได้แบ่งปันอะไรๆ กันทุกอย่าง แต่เราก็แบ่งเรื่องที่เหมาะสม 46 00:02:12,966 --> 00:02:14,968 เบค ความจริงก็คือ ผมไม่ได้คิดถึงคุณ 47 00:02:15,051 --> 00:02:17,720 แบบที่นึกว่าจะต้องคิดถึง ไม่คิดถึงตั้งแต่มีคาเรน 48 00:02:17,804 --> 00:02:19,347 ส่วนคุณ ชีวิตคุณก็ไปได้สวย 49 00:02:20,056 --> 00:02:24,227 บทความเรื่องพีชของคุณดังในโซเชียล คุณได้เซ็นสัญญาเขียนหนังสือ ดีแล้ว" 50 00:02:24,310 --> 00:02:27,605 "ผมแทบไม่ได้ส่องเฟซบุ๊กคุณแล้ว อย่างมากก็วันละสองหรือสามครั้งเอง 51 00:02:29,023 --> 00:02:32,277 ไม่ได้ดูอีเมลของคุณ ผมไม่ได้แวะไปที่บ้านคุณ" 52 00:02:32,360 --> 00:02:34,279 (เจมส์) (รอหนังสือใหม่ของกวิเนเวียร์ เบคไม่ไหว) 53 00:02:34,362 --> 00:02:36,489 (ไร้นาม - ของเฮงซวยที่ตีค่าสูงเกิน แฮชแท็กไม่ล่ะขอบใจยัยหัวทอง) 54 00:02:36,573 --> 00:02:38,408 "ถ้าเป็นผมคนเก่าต้องใช้เวลาตลอดคืน 55 00:02:38,491 --> 00:02:40,451 พยายามไล่ล่าหาตัวนายไร้นามคนนี้แน่ๆ 56 00:02:40,535 --> 00:02:42,453 แต่ตอนนี้คุณไม่ใช่งานของผมแล้ว 57 00:02:43,163 --> 00:02:45,456 นี่คืองานของผม แล้วผมก็ชอบด้วย 58 00:02:49,419 --> 00:02:50,503 ส่วนใหญ่น่ะนะ" 59 00:02:53,798 --> 00:02:56,050 - เลวจริงๆ - เนอะ 60 00:02:56,134 --> 00:02:58,595 คือฉันก็ไม่ได้จะบอกว่า ฉันคู่ควรกับความสนใจทั้งหมดนี่ 61 00:02:58,678 --> 00:03:00,930 แต่ด่าว่า "ของเฮงซวยที่ตีค่าสูงเกิน" ก็หนักไปหน่อย 62 00:03:01,014 --> 00:03:03,308 เดี๋ยว อะไรนะ ฉันกำลังพูดถึง สมุดบันทึกหลังความตายของพีช 63 00:03:03,391 --> 00:03:06,311 มีผู้ชายมาเขียนว่า พีชทิ้งเขาที่งานโคเชลลา 64 00:03:06,895 --> 00:03:07,896 เธอมัวแต่ดูอะไรอยู่ 65 00:03:07,979 --> 00:03:09,606 ฉันต้องอ่านคอมเมนต์ของฉันเอง 66 00:03:10,189 --> 00:03:11,107 เอาจริง 67 00:03:11,691 --> 00:03:12,901 ขอโทษที่มาสายนะ รีเบคกา 68 00:03:12,984 --> 00:03:16,362 มีบทความใน เดอะบีลีฟเวอร์ ที่อ่านวางไม่ลงเลย 69 00:03:16,446 --> 00:03:18,489 เบคไม่ได้ย่อมาจากรีเบคกา 70 00:03:20,366 --> 00:03:21,492 มันเป็นมุกน่ะ 71 00:03:21,576 --> 00:03:24,037 อย่างกับนามสกุลฉันจะย่อมาจากรีเบคกาได้ 72 00:03:24,120 --> 00:03:27,081 กวิเนเวียร์ ย่อมาจากรีเบคกา เจนิซว่ายังไงนะ 73 00:03:27,665 --> 00:03:28,875 เจนิซนี่ใครกัน 74 00:03:28,958 --> 00:03:30,585 เธอเป็นบรรณาธิการของฉัน 75 00:03:37,133 --> 00:03:39,052 สุดสัปดาห์นี้ค่อยโทรมาละกันนะ เบค 76 00:03:46,935 --> 00:03:52,440 "คุณเขียนออกมาไม่เหมือนตัวเอง ฉันไม่ชอบงานส่วนนี้เลย" 77 00:03:53,274 --> 00:03:55,568 ไม่แปลกใจเลยที่เธอต้องการฉัน เบคกี้ 78 00:03:58,238 --> 00:04:01,908 เธอต้องสร้างยาดโดของตัวเอง 79 00:04:01,991 --> 00:04:05,912 ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธอแล้ว นี่คือชุมชนนักเขียนของเธอ 80 00:04:05,995 --> 00:04:10,124 ฆ่าสิ่งรบกวนจิตใจให้หมด ยอมมอบมือถือมาเสีย 81 00:04:10,208 --> 00:04:12,502 มือถือเหรอ ไบลธ์ 82 00:04:14,921 --> 00:04:16,130 ไม่เอาน่า 83 00:04:17,131 --> 00:04:19,842 ลาก่อน อินสตาแกรม 84 00:04:19,926 --> 00:04:23,137 ลาก่อน เฟซบุ๊ก 85 00:04:23,972 --> 00:04:25,598 ลาก่อน ทวิตเตอร์ 86 00:04:25,682 --> 00:04:27,809 ฉันจะปลดปล่อยจิตใจของเธอ 87 00:04:28,851 --> 00:04:31,646 จู่ๆ ฉันจะหายไปจากโซเชียลเฉยๆ ไม่ได้นะ 88 00:04:31,729 --> 00:04:36,150 เธอไม่ใช่เจ.เค. โรว์ลิ่ง พวกเราทุกคนอยู่ได้แหละถ้าเธอจะพักหน่อย 89 00:04:40,280 --> 00:04:42,532 อย่ายุ่งกับเราเตอร์! แล้วจะหาข้อมูลยังไง 90 00:04:43,449 --> 00:04:46,869 ฉันจะถามอีธานว่าโจไปซื้อเครื่องพิมพ์ดีดที่ไหน 91 00:04:46,953 --> 00:04:50,206 เธอจะได้เป็นเจ้าหญิงอะนาล็อก ไร้ดิจิทัลที่สุดในแดนนี้ 92 00:04:50,832 --> 00:04:52,583 อ้อ แล้วโจเป็นยังไงบ้าง 93 00:04:52,667 --> 00:04:54,877 เราจะคุยเรื่องนั้นกันจริงๆ เหรอ 94 00:04:55,545 --> 00:04:58,715 ไม่ ฉันไม่อยากจะ อย่างว่า 95 00:05:01,009 --> 00:05:05,888 ใช่ๆ เขียนมันลงไปให้หมด 96 00:05:05,972 --> 00:05:07,932 ให้มันไหลไป 97 00:05:08,016 --> 00:05:12,312 ฉันก็แค่สงสัยว่าเขายังอยู่กับ... ชื่อคาเรนใช่มั้ยนะ 98 00:05:12,395 --> 00:05:14,564 - แล้วนามสกุลอะไรนะ - มินตี้ 99 00:05:14,647 --> 00:05:15,481 มินตี้ 100 00:05:15,565 --> 00:05:16,983 ยาดโด 101 00:05:17,066 --> 00:05:20,111 มินตี้ ยาดโด 102 00:05:23,823 --> 00:05:25,908 คุณไม่ได้คิดถึงเรนัลโดเลยงั้นเหรอ 103 00:05:25,992 --> 00:05:28,036 ไม่เลยๆ นั่นแหละประเด็น 104 00:05:29,662 --> 00:05:32,874 เขาลากผม ให้เข้าไปเกี่ยวกับเรื่องวุ่นๆ เยอะมาก 105 00:05:32,957 --> 00:05:37,462 แต่กับแบรด เราไม่มีเรื่องวุ่นต้องแก้ไข ไม่มีเรื่องวุ่นอะไรเลย 106 00:05:38,296 --> 00:05:40,048 - เขาเป็นคน... - ง่ายๆ เหรอ 107 00:05:40,131 --> 00:05:42,800 เปล่าครับ ไม่ใช่ ไม่ เขาก็แค่... 108 00:05:42,884 --> 00:05:44,635 เขารู้ตัวว่าเขาเป็นใคร 109 00:05:44,719 --> 00:05:47,388 ซึ่งแปลว่าผมไม่ต้องคิดหาทางปกป้องเขา จนตัวเองแทบประสาท 110 00:05:47,472 --> 00:05:49,140 - ที่จริง ตอนนี้ผมว่างเยอะมาก - เวร 111 00:05:50,975 --> 00:05:54,228 หมดเวลาแล้ว เอาไว้คุยต่ออาทิตย์หน้านะ 112 00:05:54,937 --> 00:05:58,733 "ใช่ บำบัดจิต คาเรน เรื่องทุกอย่างกำลังไปได้สวย" 113 00:05:58,816 --> 00:06:01,569 คนเรามีทางขึ้นสู่ยอดเขาได้หลายทางนะ พอล 114 00:06:02,737 --> 00:06:07,116 แบรดอาจเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับคุณ แบรดอาจเป็นลูกหาบขึ้นเขาของคุณ 115 00:06:07,950 --> 00:06:09,744 ขอให้สนุกนะพวก 116 00:06:09,827 --> 00:06:13,206 "ดร.นิคกี้อาจจะพูดถูกอยู่นะ เบค 117 00:06:13,289 --> 00:06:16,876 คาเรนไม่ทำให้ผมต้องเจอกับคนแย่ๆ อย่างเบนจี้หรือพีช 118 00:06:16,959 --> 00:06:19,087 จัดการกับพวกนั้นเป็นเรื่องเครียดมาก 119 00:06:19,170 --> 00:06:21,798 การพยายามดูแลให้คุณโอเคตลอดเวลา 120 00:06:21,881 --> 00:06:25,051 ยอมก็ได้ ผมก็ยังต้องรู้ตลอดเวลาว่าคุณโอเค 121 00:06:25,134 --> 00:06:27,845 ผมมีความสุข ผมอยากให้คุณมีความสุข คนที่มีความสุขก็ต้องการแบบนี้" 122 00:06:27,929 --> 00:06:29,222 (ขออภัย เพจของกวิเนเวียร์ เบค ไม่พร้อมให้เข้าชม) 123 00:06:29,305 --> 00:06:33,434 "อะไรวะเนี่ย ไม่นะ ไม่ๆ ไม่ๆ ไม่ๆ 124 00:06:33,518 --> 00:06:34,519 คุณหายไปไหน" 125 00:06:34,602 --> 00:06:35,436 (ไม่มีบัญชีผู้ใช้นี้) 126 00:06:35,520 --> 00:06:37,563 "แล้วผมจะมีชีวิตดีๆ ได้ยังไง ถ้าคุณไม่อยู่แล้ว 127 00:06:37,647 --> 00:06:38,731 ถ้าคุณหายไปจริงๆ" 128 00:07:34,912 --> 00:07:36,247 (คาเรน มินตี้) 129 00:07:43,296 --> 00:07:44,172 (น่ารักมั้ยล่ะ แฮชแท็กรักไปยาวๆ) 130 00:07:45,840 --> 00:07:48,301 (หนังสือดีที่สุด 10 อันดับของกวิเนเวียร์ เบค) 131 00:07:48,384 --> 00:07:52,722 "เดสเพรต คาแรคเตอร์ อันดับเจ็ดเนี่ยนะ ผมมีความหมายกับคุณแค่นี้เหรอ 132 00:07:52,805 --> 00:07:56,851 คุณได้เซ็นสัญญาเขียนหนังสือเพราะผม เพราะ พูดก็พูดเถอะ พีชตาย 133 00:07:56,934 --> 00:07:58,686 แล้วคุณก็เขียนเรื่องเกี่ยวกับการตายของเธอ 134 00:07:58,769 --> 00:08:01,772 และนั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณจะทำหรอก ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ 135 00:08:01,856 --> 00:08:03,858 ผมโคตรจะมีความสุขกับคาเรน 136 00:08:03,941 --> 00:08:06,777 แต่ผมไม่แน่ใจว่าจะมีความสุขได้รึเปล่า ถ้าผมไม่รู้ว่าคุณมีความสุข" 137 00:08:06,861 --> 00:08:08,112 - อะไรนะ เอาสิ - ใช่ 138 00:08:08,196 --> 00:08:10,656 - เอา - เอาเหรอ เยี่ยมๆ โอเค 139 00:08:10,740 --> 00:08:11,699 โจ! 140 00:08:11,782 --> 00:08:15,495 "นี่ความผิดคุณเลยนะ เบค คุณทำให้ไบลธ์กับอีธานมาเจอกัน 141 00:08:15,578 --> 00:08:17,788 แล้วคุณก็ทิ้งให้ผมต้องทนรับมือพวกเขา" 142 00:08:18,331 --> 00:08:20,291 เรื่องประหลาดที่สุดเพิ่งเกิดขึ้นกับเรา 143 00:08:20,374 --> 00:08:23,794 เราจะย้ายไปอยู่ด้วยกัน อีธานเพิ่งถามฉันเมื่อกี้เอง 144 00:08:24,587 --> 00:08:27,215 คือ นายก็รู้ว่าเขาว่ายังไง ถ้าเรารู้ตัว เราก็รู้เลย 145 00:08:27,298 --> 00:08:31,177 จู่ๆ ก็เกิดแรงบันดาลใจ ไปก่อนนะคะ ที่รัก 146 00:08:36,015 --> 00:08:38,809 นายบ้ามากที่จะย้ายไปอยู่กับเขาเร็วขนาดนี้ นายแทบไม่รู้จักเขาเลย 147 00:08:38,893 --> 00:08:41,479 ไม่รู้สิพวก คือ เราก็รักคนที่เรารัก 148 00:08:41,562 --> 00:08:43,648 แล้วรักก็สั่งให้เราทำลงไป ง่ายๆ แค่นั้น 149 00:08:43,731 --> 00:08:45,107 "โง่ๆ แค่นั้นน่ะสิ" 150 00:08:45,191 --> 00:08:47,985 นายแค่... นายไม่รู้หรอกว่า เรื่องมันจะออกมาเป็นยังไง 151 00:08:48,069 --> 00:08:51,489 รู้สิ ดูสิว่านายมีความสุขกับคาเรนแค่ไหน 152 00:08:52,073 --> 00:08:54,242 งั้นก็ขอให้โชคดีกับการหาบ้าน ตอนนี้ตลาดบ้านแย่มาก 153 00:08:54,325 --> 00:08:57,411 โอเค ฉันไม่ห่วงหรอก กฎการดึงดูด เมื่อเรารู้... 154 00:08:59,205 --> 00:09:00,498 ฉันรู้ 155 00:09:07,797 --> 00:09:12,093 ถ้าให้ผมไปที่ไหนก็ได้ ผมอาจไปนิวซีแลนด์ ไปดูมอร์ดอร์ 156 00:09:12,176 --> 00:09:14,095 "เมื่อเรารู้ เราก็รู้" 157 00:09:14,178 --> 00:09:18,057 ฉันจะไปปารีส ปารีสอย่างเดียวเลย ไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ 158 00:09:19,433 --> 00:09:20,476 แล้วคุณล่ะ โจ 159 00:09:22,144 --> 00:09:23,896 อ้อ ผมก็ไม่เคยไปปารีส 160 00:09:24,814 --> 00:09:27,650 สุดสัปดาห์นี้ผมจะไปซิกซ์แฟล็กส์ พวกคุณเคยไปรึเปล่า 161 00:09:30,695 --> 00:09:32,071 ซิกซ์แฟล็กส์เหรอ ถามจริง พัค 162 00:09:32,154 --> 00:09:34,615 ตั้งแต่รอนไม่อยู่ แม่ก็เหมือนคนใหม่ 163 00:09:34,699 --> 00:09:38,744 ขอโทษจ้ะๆ ฉันขึ้นลิฟต์มา แล้วมันก็ดันหยุดไปทุกชั้นเลย 164 00:09:38,828 --> 00:09:41,414 บอกเลยนะ เหมือนกับชั้น 12 11 10 165 00:09:47,545 --> 00:09:50,423 นั่นอาหารอิตาเลียนรึเปล่า ไม่เอาหรอกนะ 166 00:09:50,506 --> 00:09:51,757 นี่ คลอเดีย 167 00:09:51,841 --> 00:09:55,136 เธอน่าจะมีอะไรลงท้องหน่อยนะ อะไรอย่างอื่นน่ะ 168 00:09:56,721 --> 00:09:58,431 นั่นหมายความว่าอะไร 169 00:09:59,223 --> 00:10:00,891 ฉันไม่ใช่คนร้ายนะ 170 00:10:00,975 --> 00:10:05,980 ลูก แม่เปลี่ยนใจแล้ว เราจะไปกันแล้ว กลับกัน จะเอาอะไรไปก็เอา 171 00:10:07,898 --> 00:10:09,025 บาย 172 00:10:09,108 --> 00:10:10,318 เจอกันนะ พัค 173 00:10:13,988 --> 00:10:16,240 อย่างน้อยตอนนี้เราก็รู้ว่าเธอใช้ยาอะไรสักอย่าง 174 00:10:17,867 --> 00:10:19,619 ขอโทษนะที่ทำมื้อค่ำเสียบรรยากาศ 175 00:10:19,702 --> 00:10:21,579 สมน้ำหน้าที่ฉันพยายามจะช่วย 176 00:10:21,662 --> 00:10:22,997 ไม่นะ คาเรน 177 00:10:25,833 --> 00:10:27,460 คุณเป็นคนดีมาก 178 00:10:28,919 --> 00:10:30,254 คุณก็เหมือนกันจ้ะ ที่รัก 179 00:10:30,963 --> 00:10:35,926 "ที่รัก คุณเคยบอกว่าคำว่าที่รัก เป็นคำเรียกของคู่รักไร้จินตนาการ 180 00:10:36,010 --> 00:10:39,013 แต่ว่าคุณก็ไม่เคยใส่ใจกับคนอื่นๆ แบบที่คาเรนใส่ใจ 181 00:10:39,096 --> 00:10:42,308 คุณมัวแต่หมกมุ่นกับตัวคุณเอง คุณไม่เคยคิดจะดูแลผมด้วยซ้ำ 182 00:10:42,391 --> 00:10:44,435 และเอาจริงๆ นะ มันคุ้มที่จะโดนเรียกว่าที่รักจะตาย" 183 00:10:44,518 --> 00:10:49,315 นี่มันเศร้าเกินไปละ คุณอยากไปเดินเล่นซื้อไอติมโยเกิร์ตอะไรงั้นมั้ย 184 00:10:50,983 --> 00:10:52,777 ไอติมโยเกิร์ตก็ฟังดูดีนะ 185 00:10:55,946 --> 00:10:58,741 สำหรับผมมันคือ เขามีสติรับรู้สถานการณ์แค่ไหน 186 00:10:58,824 --> 00:11:00,076 - มันบอกได้เยอะว่าใจของเขาเป็นยังไง - จริงด้วย 187 00:11:00,159 --> 00:11:02,495 - เขาจะมองตาเราตรง... - แล้วอ่านลอร์ด ออฟ เดอะ... 188 00:11:15,049 --> 00:11:17,468 โจ! ฉัน... 189 00:11:18,719 --> 00:11:21,639 - อ้อ นี่แถวบ้านคุณ - ใช่ 190 00:11:25,267 --> 00:11:27,061 ขอโทษค่ะ หวัดดีค่ะ ฉันเบค 191 00:11:27,978 --> 00:11:28,813 คาเรนค่ะ 192 00:11:30,689 --> 00:11:32,942 - ดีใจด้วยที่ได้เซ็นสัญญาหนังสือ - ขอบคุณค่ะ 193 00:11:33,526 --> 00:11:36,028 ที่จริงช่วงนี้ฉันเขียนไม่ออกน่ะ 194 00:11:36,112 --> 00:11:38,572 เลยนึกว่าจะเดินเล่นแถวบ้านหน่อย 195 00:11:38,656 --> 00:11:40,074 บ้านคุณอยู่แถวนี้เหรอ 196 00:11:42,076 --> 00:11:45,246 เปล่าค่ะ ฉันแค่... ฉันชอบแถวนี้ 197 00:11:48,541 --> 00:11:50,543 ฉันกำลังฟังพ็อดแคสต์ที่คุณเล่าให้ฟัง... 198 00:11:50,626 --> 00:11:55,506 พ็อดแคสต์ พูดยานคางไปเรื่อย ไม่เข้าประเด็นซะที นึกออกมั้ย 199 00:11:59,009 --> 00:12:01,429 - จริง - ที่รัก ฉันหิวจะแย่แล้ว 200 00:12:01,512 --> 00:12:05,015 ใช่ๆ ได้ งั้น... เดินดีๆ นะ เบค 201 00:12:05,099 --> 00:12:06,517 เหมือนกัน 202 00:12:07,893 --> 00:12:09,311 บาย คาเรน 203 00:12:30,124 --> 00:12:31,041 ฮัลโหล 204 00:12:31,667 --> 00:12:33,335 "เดินเล่นแถวบ้านเหรอ 205 00:12:33,419 --> 00:12:34,420 คุณนึกว่าคุณจะหายตัวไป 206 00:12:34,503 --> 00:12:38,924 แล้วผมจะโผล่ไปที่หน้าบ้านคุณ กรีดร้องว่าผมอยู่โดยไม่มีคุณไม่ได้เหรอ 207 00:12:39,008 --> 00:12:43,220 งั้นก็ดูให้ดีเลย ที่รัก นี่แหละผม ใช้ชีวิตโดยไม่มีคุณ ผมไม่จำเป็นต้องมีคุณ" 208 00:12:43,304 --> 00:12:44,638 เดี๋ยว รอก่อนนะ 209 00:12:44,722 --> 00:12:47,057 นี่ เมื่อกี้คือสาว "ความทุกสิ่ง" ใช่มั้ย 210 00:12:47,850 --> 00:12:50,311 อดีต-ทุกสิ่ง ใช่ 211 00:12:53,189 --> 00:12:58,152 อะไรนะ ไม่ พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไป คืนนี้เธอจะทำแทน ใช่ 212 00:12:58,235 --> 00:12:59,570 - รับอะไรดีครับ - หวัดดีค่ะ 213 00:12:59,653 --> 00:13:02,740 "ไม่นะ ผมรู้ก่อนจะรู้อีก" 214 00:13:06,118 --> 00:13:06,952 (เบค) (ดีใจที่เจอคุณ คาเรนดูเป็นคนดีนะ) 215 00:13:07,036 --> 00:13:08,287 "ผมน่าจะลบชื่อคุณไปซะ 216 00:13:08,370 --> 00:13:10,706 ผมเป็นแฟนคาเรน และคุณพูดถูก เธอเป็นคนดี 217 00:13:10,789 --> 00:13:12,875 ผมควรจะทำเป็นไม่สนคุณ ผมจะทำอย่างนั้น" 218 00:13:14,502 --> 00:13:16,170 (เห็นนะว่าอ่าน จับได้แล้ว) 219 00:13:16,253 --> 00:13:17,338 "เวร" 220 00:13:20,466 --> 00:13:22,635 นี่คุณกลับไปคุยกับโจอีกเหรอ 221 00:13:22,718 --> 00:13:25,554 ไม่ได้คุย แค่ส่งข้อความ 222 00:13:27,473 --> 00:13:28,474 บ่อยแค่ไหน 223 00:13:31,268 --> 00:13:32,269 ก็สองสามครั้ง 224 00:13:32,353 --> 00:13:33,646 ต่อวัน 225 00:13:35,523 --> 00:13:37,858 โอเค คุณอยากให้ผมตอแหลแบบนักจิตบำบัด 226 00:13:37,942 --> 00:13:40,194 แล้วถามว่านั่นทำให้คุณรู้สึกยังไง 227 00:13:40,277 --> 00:13:42,363 หรืออยากพูดจริงๆ 228 00:13:42,446 --> 00:13:45,324 แล้วยอมรับว่านี่เป็นเรื่องที่คุณทำไป และเราก็ควรจะมาดูกันจริงๆ 229 00:13:46,325 --> 00:13:48,786 ผมไม่กลับไปตกหลุมรักเรนัลโด ผมจะไม่กลับไปเดินทางนั้นอีกแล้ว 230 00:13:48,869 --> 00:13:50,746 นั่นคุณพยายามจะบอกให้ตัวเองเชื่อ หรือบอกให้ผมเชื่อ 231 00:13:50,829 --> 00:13:52,456 ไม่ค่ะ มัน... 232 00:13:52,540 --> 00:13:55,334 มันไม่มีอะไรเลย ฉันแค่บังเอิญเจอเขา 233 00:13:55,417 --> 00:13:57,795 ฉันดูออกว่าเขาคิดถึงฉัน ฉันเลย... 234 00:13:57,878 --> 00:14:00,589 ก็ส่งข้อความไป แบบเป็นคนดี 235 00:14:01,382 --> 00:14:04,301 โอเค เล่าให้ผมฟังทีละขั้นนะ พอล 236 00:14:04,385 --> 00:14:06,136 ทีนี้ เรนัลโดส่งข้อความหาคุณก่อน 237 00:14:06,220 --> 00:14:10,599 คุณรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่คุณจัดการจบไปแล้ว แล้วยังไง... 238 00:14:17,856 --> 00:14:19,066 "ยินดีด้วยอีกครั้ง 239 00:14:19,149 --> 00:14:22,987 อ้อ แล้วไอ้เลวในมีเดียม ที่บอกว่าคนให้ค่างานคุณมากไป เขาแค่อิจฉา" 240 00:14:25,406 --> 00:14:29,451 "คุณอยากดูว่าที่ภาพนักเขียนของฉันมั้ย" 241 00:14:34,540 --> 00:14:36,417 "ผมก็ว่าผมเป็นมืออาชีพเรื่องนี้นะ" 242 00:14:38,502 --> 00:14:40,004 "ส่งละนะ" 243 00:14:49,054 --> 00:14:49,930 "เพื่อนกัน 244 00:14:51,557 --> 00:14:52,975 เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น" 245 00:14:53,058 --> 00:14:54,518 "งั้นตอนนี้คุณอ่านอะไรอยู่" 246 00:15:00,149 --> 00:15:01,066 (แบล็กเบิร์ด) (ไมเคิล ฟีเกล) 247 00:15:01,150 --> 00:15:02,526 "แต่ยังไม่ได้เปิดหน้าแรกเลย คุณเคยอ่านรึยัง" 248 00:15:02,610 --> 00:15:07,448 "ผมเคยเลือกทางนั้นแล้วและมันไม่ได้ผล พูดแค่นั้นยังน้อยไป เรารู้กันอยู่" 249 00:15:08,032 --> 00:15:10,534 (โจ) (ต้องไปละ พรุ่งนี้คุยกันนะ) 250 00:15:18,000 --> 00:15:20,669 - ฟังดูเหมือนจีบกันอยู่ - ฉันไม่ได้จีบกันกับเขานะ 251 00:15:20,753 --> 00:15:22,046 เขาอยู่กับผู้หญิงที่ไม่เหมาะ 252 00:15:22,129 --> 00:15:26,258 คือ แฟนใหม่เขาน่ะ เธอ... เธอแปะสติ๊กเกอร์ในรูปด้วย 253 00:15:26,342 --> 00:15:28,302 แต่พวกเขาเป็นแฟนกันมาสามเดือนแล้วใช่มั้ย 254 00:15:28,385 --> 00:15:30,471 คือทั้งรูปโปรไฟล์ ทั้งชีวิตของเธอเลย 255 00:15:30,554 --> 00:15:34,224 มีแต่ปาร์ตี้สละโสด คุกกี้เสี่ยงทาย แล้วก็เลือด... 256 00:15:34,892 --> 00:15:35,851 ระดมบริจาคเลือด 257 00:15:35,935 --> 00:15:37,436 โจอาจจะชอบแบบนั้นก็ได้ 258 00:15:37,519 --> 00:15:39,480 นั่นไม่ใช่นิสัยของโจเลย 259 00:15:39,563 --> 00:15:42,316 เรื่องหนึ่งที่ผมรู้จากการ นั่งบนเก้าอี้ตัวนี้มาหลายปี 260 00:15:42,399 --> 00:15:46,236 คือคนกลุ่มเดียวที่ รู้จักความสัมพันธ์นั้นถึงแก่น 261 00:15:46,320 --> 00:15:48,614 คือคนที่ต้องอยู่ในความสัมพันธ์นั้นๆ 262 00:15:48,697 --> 00:15:50,783 แต่ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง 263 00:15:50,866 --> 00:15:54,745 ทำไมผมถึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างแบรดกับผม 264 00:15:54,828 --> 00:15:58,958 อาทิตย์ที่แล้วผมยังมีความสุขอยู่เลย 265 00:15:59,041 --> 00:16:01,543 แต่อาทิตย์นี้ผมเอาทุกอย่างมาเทียบกัน 266 00:16:01,627 --> 00:16:06,632 เหมือน แบรดเรียกผมว่า "ที่รัก" 267 00:16:07,466 --> 00:16:10,636 โอเคนะ เรนัลโดกับผมเคย ล้อคนที่เรียกกันว่า "ที่รัก" 268 00:16:10,719 --> 00:16:13,889 แต่ตอนนี้ผมเป็นที่รักแล้วน่ะ คนเรากลายเป็น "ที่รัก" กันได้ยังไง 269 00:16:13,973 --> 00:16:19,937 ผมจะพูดเปรียบเทียบให้ฟังนะ ลองคิดว่าความสัมพันธ์นี้เป็นบ้านหลังหนึ่ง 270 00:16:20,020 --> 00:16:22,231 คือเรื่องของแบรดกับผมใช่มั้ย 271 00:16:22,898 --> 00:16:24,441 ในบ้านนี้มีหนูอยู่ 272 00:16:25,234 --> 00:16:26,235 ฉันเป็นหนูเหรอ 273 00:16:27,486 --> 00:16:30,030 แต่ผมไม่ใช่คนแบบที่จะฆ่าหนูได้ลงคอ 274 00:16:30,114 --> 00:16:33,492 ไม่ คุณไม่ต้องฆ่า คุณแค่ต้องมุ่งความสนใจไปที่บ้านคุณ 275 00:16:33,575 --> 00:16:35,285 บ้านที่คุณสร้างมาเพื่อคุณกับแบรด 276 00:16:35,369 --> 00:16:37,246 ลืมเรื่องหนูไปซะ หนูมันเป็นสัตว์ตัวเบียน 277 00:16:37,329 --> 00:16:42,584 โอเค ในฐานะของหนู ฉันควรจะออกไปเฉยๆ ทิ้งบ้านหลังนั้นไปใช่มั้ย 278 00:16:44,169 --> 00:16:47,506 ก็แค่นั้นเอง เลิกส่งข้อความถึงกัน 279 00:16:47,589 --> 00:16:49,967 แบรดเหมาะกับผมแล้ว ผมชอบบ้านหลังนั้น บ้านของเรา 280 00:16:50,050 --> 00:16:52,261 ใช่ ผมว่าคุณชอบบ้านของคุณนะ พอล 281 00:16:52,928 --> 00:16:57,016 แต่ถ้าฉันรู้แน่แก่ใจ ว่าผู้ชายคนนี้ต้องการหนูตัวนี้ล่ะ 282 00:16:57,099 --> 00:16:58,600 เขาอาจต้องการจริงๆ 283 00:17:00,227 --> 00:17:02,021 คนเราจะจับหนูได้ยังไง 284 00:17:03,731 --> 00:17:04,732 ก็ต้องวางกับดัก 285 00:17:04,815 --> 00:17:07,234 และนั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่คุณสองคน อยู่ด้วยกันไม่ได้ไม่ใช่เหรอ 286 00:17:07,317 --> 00:17:09,153 เป็นเพราะเขาทำให้คุณรู้สึก... 287 00:17:10,571 --> 00:17:13,240 เหมือนติดกับ ไม่เอาน่า 288 00:17:13,323 --> 00:17:15,951 ผมพูดเฉยๆ นะ ผมพูดเปรียบเทียบเรื่องของคุณได้ทั้งวันเลย 289 00:17:16,035 --> 00:17:18,078 ผมมีคำเปรียบเทียบเจ๋งๆ ตั้งเยอะ 290 00:17:20,247 --> 00:17:22,791 แต่ผมคิดว่าคุณรู้อยู่แล้ว ว่าผมจะเน้นประเด็นอะไร เบค 291 00:17:27,963 --> 00:17:30,299 "กฎการดึงดูด 292 00:17:30,382 --> 00:17:33,427 อีธานกับไบลธ์ได้บ้านใหม่ ในวันที่พวกเขาเริ่มออกหาเลย 293 00:17:33,510 --> 00:17:36,472 พวกเขาเลยกำลังเปี่ยมสุข เพราะรู้ว่าจักรวาลเข้าข้าง 294 00:17:36,555 --> 00:17:40,142 แล้วผมก็โดนลากมางาน 'ปาร์ตี้ย้ายบ้าน' แบบใส่เครื่องหมายคำพูด 295 00:17:40,225 --> 00:17:42,603 ซึ่งเขาไม่ทำกันเสียหน่อย 296 00:17:42,686 --> 00:17:45,397 เตือนตัวเอง หาเพื่อนใหม่" 297 00:17:45,481 --> 00:17:46,774 - ไงจ๊ะ - "ไม่นะ" 298 00:17:46,857 --> 00:17:48,525 - ขอโทษที่มาสายนะ - "ล้อเล่นใช่มั้ย" 299 00:17:48,609 --> 00:17:50,360 - อันนั้นให้ฉันช่วย - ไม่เป็นไร ผมจัดการแล้ว 300 00:17:50,444 --> 00:17:53,072 "แน่นอน ไม่มีใครบอกผมว่าคุณจะมา 301 00:17:53,947 --> 00:17:55,783 ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นคุณใส่เสื้อตัวนั้น..." 302 00:17:55,866 --> 00:17:58,786 ไบลธ์ไม่ได้บอกเหรอว่า เขาแบล็กเมล์ฉันให้มาช่วย 303 00:17:58,869 --> 00:18:01,455 "คุณโก้งโค้งมีอะไรกับผม ที่เคาน์เตอร์ที่ร้านหนังสือตอนตีสอง 304 00:18:01,538 --> 00:18:03,499 ผมจะไม่คิดเรื่องนั้น" 305 00:18:05,375 --> 00:18:07,377 "แล้วจู่ๆ ผมก็คิดถึงการส่งข้อความ 306 00:18:07,461 --> 00:18:10,839 เพราะการที่คุณมาอยู่ในห้องเดียวกัน สร้างความรู้สึกในแบบที่ผมคุมไม่ได้" 307 00:18:10,923 --> 00:18:13,509 - คาเรนมารึเปล่า - เขาทำงานอยู่ 308 00:18:22,184 --> 00:18:26,396 "ใช่ กลิ่นตัวคุณหอมมาก ไออุ่นของคุณ เหงื่อของคุณ 309 00:18:26,480 --> 00:18:30,692 แต่คาเรนดึงสิ่งที่ดีที่สุดในตัวผมออกมา ส่วนคุณก็ดึงด้านที่แย่ที่สุด 310 00:18:31,276 --> 00:18:35,197 เข่าของคุณ ขาของคุณ ก็แค่เข่านะ ก็แค่ขา" 311 00:18:50,337 --> 00:18:51,296 ไงคะ 312 00:18:54,383 --> 00:18:55,384 ขอบคุณมาก 313 00:18:55,467 --> 00:18:57,719 ดูเหมือนมีคนเชิญเราสองคน 314 00:18:57,803 --> 00:19:01,265 ไปงานขึ้นบ้านใหม่โดยใช้คำสวีเดน ในวันพฤหัสที่จะถึงนี้ 315 00:19:01,348 --> 00:19:03,976 ผมต้องยอมรับเลยนะ ตอนแรกผมก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะคบกันยืด 316 00:19:04,768 --> 00:19:05,978 แต่สองคนนั้นอยู่ด้วยกันแล้วน่ารักมาก 317 00:19:06,061 --> 00:19:08,313 น่ารักแบบน่าสะอิดสะเอียน 318 00:19:09,314 --> 00:19:13,235 ดื่ม แด่บริษัทรับย้ายบ้านโจกับเบค 319 00:19:13,318 --> 00:19:15,362 เราอาจทำงานแค่พอผ่าน... 320 00:19:15,445 --> 00:19:17,072 แต่เราทำงานให้ฟรี 321 00:19:23,912 --> 00:19:25,414 งานเขียนเป็นยังไงบ้าง 322 00:19:27,082 --> 00:19:29,543 ยากกว่าที่ฉันคิด 323 00:19:30,169 --> 00:19:33,547 นั่นมันเป็นเรื่องจริงกับทุกสิ่งในชีวิต ที่ดีต่อเรา คิดงั้นมั้ย 324 00:19:34,214 --> 00:19:37,885 เช่นการย้ายเฟอร์นิเจอร์ที่รสนิยมดี แต่หนักอย่างไม่น่าเชื่อน่ะเหรอ 325 00:19:37,968 --> 00:19:40,053 ไม่ คุณรู้น่าว่าผมพูดถึงอะไร 326 00:19:42,764 --> 00:19:48,353 งั้นคุณได้ไปที่เกาะสแตเทนรึยัง ไปเจอบ้านมินตี้น่ะ 327 00:19:48,437 --> 00:19:50,147 "คุณก็สืบข้อมูลของผม" 328 00:19:50,230 --> 00:19:51,815 นั่นแปลว่าคุณกลับมาเล่นเฟซบุ๊กแล้วสิ 329 00:19:52,524 --> 00:19:54,818 นั่นแปลว่าคุณสังเกตเห็นว่าฉันหยุดไป 330 00:19:56,028 --> 00:19:59,823 นี่ ฉันก็แค่คอยดูแลเพื่อนอยู่ห่างๆ 331 00:20:02,618 --> 00:20:03,619 ที่รัก 332 00:20:08,582 --> 00:20:10,375 ที่รัก ต้องล้อด้วยเหรอ 333 00:20:17,466 --> 00:20:20,219 คลอเดีย เธอจ๊ะ ได้ยินฉันมั้ย คลอเดีย 334 00:20:22,304 --> 00:20:26,850 เธอหมดสติไม่รู้ตัวเลย ส่งกำไลวัดความดันโลหิตมาหน่อย 335 00:20:27,976 --> 00:20:29,436 เธอทำอะไรลงไปเนี่ย 336 00:20:30,938 --> 00:20:32,356 นี่มันยาอะไร 337 00:20:37,194 --> 00:20:40,864 - เราต้องพาเธอไปโรงพยาบาลมั้ย - แล้วทำให้เธอตกงานน่ะนะ ไม่ได้หรอก 338 00:20:40,948 --> 00:20:44,201 เธอจะเสียทุกอย่างเลย โจ เธอจะเสียสิทธิ์เลี้ยงพาโคด้วย 339 00:20:45,244 --> 00:20:48,956 เธอไม่ได้กำลังจะตายหรอก แค่เมายาไม่รู้เรื่อง 340 00:20:49,039 --> 00:20:53,126 เธอต้องดีท็อกซ์เอาสารพิษออกสองสามวัน จะได้พ้นอันตราย 341 00:20:53,210 --> 00:20:56,129 จะบอกให้นะ เธอควรได้รับโอกาสนั้น 342 00:20:56,213 --> 00:20:57,756 การติดยามันโหดร้ายมาก 343 00:20:58,674 --> 00:21:01,051 มันไม่สนหรอกว่าเราเป็นพยาบาลที่ดี เป็นแม่ที่ดี 344 00:21:05,430 --> 00:21:06,932 ฉันไม่อยากให้พาโคเห็นอะไรแบบนี้ 345 00:21:07,557 --> 00:21:09,518 คุณกลัวที่แคบรึเปล่าล่ะ 346 00:21:24,157 --> 00:21:26,994 นี่เหมือนถ้ำดีท็อกซ์เลยนะ 347 00:21:27,577 --> 00:21:29,371 "มูนนี่ฆ่าผมแน่ 348 00:21:29,454 --> 00:21:31,915 เบนจี้ก็ทำลายหนังสือไปแล้ว เป็นมูลค่าหมื่นเหรียญ" 349 00:21:33,792 --> 00:21:36,753 - คุณแน่ใจเหรอว่าเธอจะโอเค - ฉันเอาอยู่ 350 00:21:46,847 --> 00:21:49,349 "เธอกำลังจะรู้สึกตัว ในกรงขัง" 351 00:21:49,433 --> 00:21:52,686 - ไม่นะ ไม่ เธอทำอะไรกับฉัน - จับเธอไว้ โอเคนะ โจ 352 00:21:52,769 --> 00:21:54,396 "เป็นผมก็สติแตกเหมือนกัน" 353 00:21:54,479 --> 00:21:55,772 กดไว้ก่อน ฉันมียากล่อมประสาท 354 00:21:55,856 --> 00:21:57,274 - เร็วเข้า คาเรน - ทำอะไรกันแน่ 355 00:21:57,357 --> 00:21:58,317 - กดเธอเอาไว้ - ปล่อยฉันนะ! 356 00:21:58,400 --> 00:21:59,234 - ฉันพยายามจะช่วยเธอ - ไม่นะ 357 00:21:59,318 --> 00:22:01,528 "สติแตกเหมือนเบนจี้ 358 00:22:02,988 --> 00:22:04,364 ใครๆ ก็เป็นทั้งนั้น 359 00:22:04,448 --> 00:22:10,120 แล้วเขาก็ตายในกรงนี้ ศพของเขาอยู่ตรงนี้เลย ผมฆ่าเขา" 360 00:22:13,582 --> 00:22:16,209 ฉันอยู่นี่นะ เธอ ฉันจะอยู่ตรงนี้ตอนที่เธอตื่น 361 00:22:16,293 --> 00:22:19,713 "คาเรนจัดการได้ คลอเดียจะไม่ต้องตายในกรงนี้เหมือนเบนจี้ 362 00:22:19,796 --> 00:22:21,631 ร่างของเบนจี้ กลิ่น ผมทำเอง 363 00:22:21,715 --> 00:22:24,217 ผมไม่ใช่ฆาตกร จะไม่มีใครตายในนี้อีก ผมไม่ใช่ฆาตกร" 364 00:22:24,301 --> 00:22:26,136 - ให้ตายสิ โจ - ขอโทษ 365 00:22:26,219 --> 00:22:27,721 ฉันบอกแล้วว่าฉันเอาอยู่ 366 00:22:27,804 --> 00:22:31,266 ขอโทษนะ ที่รัก บางทีการดีท็อกซ์ก็เละแบบนี้ 367 00:22:32,476 --> 00:22:36,605 "เบค เธอไม่รู้หรอกว่า เรื่องนี้มันจะเละได้แค่ไหน" 368 00:22:42,611 --> 00:22:44,446 เขายังอยู่ที่สปากันเหรอ 369 00:22:46,323 --> 00:22:49,367 ใช่ นายรู้นี่ว่านายชอบซิกซ์แฟล็กส์แค่ไหน นี่ก็... 370 00:22:50,452 --> 00:22:52,537 เป็นซิกซ์แฟล็กส์เวอร์ชั่นของพวกเขา 371 00:22:52,621 --> 00:22:53,914 คุณพูดความจริงอยู่รึเปล่า 372 00:22:53,997 --> 00:22:56,083 "ผมก็อยากจะพูดความจริงอยู่เหมือนกัน" 373 00:22:57,793 --> 00:22:59,461 ฉันพูดความจริงเสมอนั่นแหละ 374 00:23:02,881 --> 00:23:04,341 ผมนึกว่าผมจะนอนตรงนั้นซะอีก 375 00:23:04,424 --> 00:23:06,009 เปล่า นายนอนบนเตียงไปเลย 376 00:23:06,093 --> 00:23:07,302 จริงเหรอ 377 00:23:09,096 --> 00:23:10,263 ขอบคุณฮะ โจ 378 00:23:11,848 --> 00:23:15,393 หวังว่าเขากำลังสนุกอยู่นะ แม่น่ะ 379 00:23:17,020 --> 00:23:18,146 สนุกแน่ 380 00:23:20,524 --> 00:23:21,858 นายรู้ใช่มั้ยว่าแม่รักนาย 381 00:23:22,692 --> 00:23:26,154 แม่พูดเสมอว่า ความรักคือสิ่งที่ทำให้เราเป็นครอบครัว 382 00:23:27,030 --> 00:23:30,826 ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง งั้นนายก็นับฉันกับคาเรนเข้าไปด้วยเลย 383 00:23:30,909 --> 00:23:34,121 ซึ่งแปลว่าฉันก็มีสิทธิ์ ที่จะสั่งให้นายไปนอนได้แล้ว 384 00:23:34,204 --> 00:23:36,915 ไปนอนได้แล้วครับ นายน้อย แปรงฟันเสียด้วย 385 00:23:48,093 --> 00:23:49,344 ผมเอาน้ำแข็งมาให้แล้ว 386 00:23:50,178 --> 00:23:53,390 ขอบคุณค่ะ พระเจ้ามาโปรดแท้ๆ นี่จ้ะ ทูนหัว 387 00:23:59,187 --> 00:24:00,772 เดี๋ยวเธอจะรู้สึกดี โอเคนะ 388 00:24:00,856 --> 00:24:02,274 เขากลับมาแล้ว 389 00:24:03,066 --> 00:24:04,609 เขากลับมาแล้ว 390 00:24:06,153 --> 00:24:08,280 เขาคือใคร อะไรน่ะ เธอโอเครึเปล่า 391 00:24:09,072 --> 00:24:10,949 เธอคิดว่าที่นี่มีผีสิง 392 00:24:11,032 --> 00:24:12,492 "เป็นไปไม่ได้ 393 00:24:12,576 --> 00:24:15,453 เบนจี้ขี้เกียจเกินจะบริหารธุรกิจตัวเอง ไม่ต้องพูดถึงจะมาสิงธุรกิจผมเลย" 394 00:24:16,746 --> 00:24:18,832 นั่นแหละ ทูนหัว ปล่อยออกมาให้หมด 395 00:24:28,675 --> 00:24:30,719 หวัดดี รอน มีอะไรให้ช่วย 396 00:24:33,346 --> 00:24:34,472 ฉันมาหาคลอเดีย 397 00:24:35,348 --> 00:24:36,558 เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ 398 00:24:38,935 --> 00:24:40,520 แต่นายรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน 399 00:24:40,604 --> 00:24:43,356 "เขารู้ได้ยังไง... เขาไม่รู้ เขาแค่ลองเชิงผม" 400 00:24:43,440 --> 00:24:44,733 ขอโทษนะ ไม่รู้จริงๆ 401 00:24:45,400 --> 00:24:47,402 ไม่ใช่นิสัยของเธอที่จะไม่ตอบข้อความ 402 00:24:50,739 --> 00:24:53,200 เธอบอกผมว่าคุณเลิกกันแล้ว 403 00:24:59,873 --> 00:25:01,416 เธอบอกอย่างนั้นเหรอ 404 00:25:03,877 --> 00:25:06,671 "เรียกว่าป้องกันตัวคงไม่ค่อยได้ 405 00:25:06,755 --> 00:25:09,007 ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าเขาจะมาปล้นที่นี่ 406 00:25:09,090 --> 00:25:11,009 เขาเป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บน มีคนนับหน้าถือตา 407 00:25:11,092 --> 00:25:12,969 แต่ก็พูดไม่ได้ว่าเขาไม่สมควรโดน" 408 00:25:13,637 --> 00:25:18,308 ถ้าเจอเธอ ผมจะบอกให้ว่าคุณแวะมา ถ้าคุณอยากให้บอก 409 00:25:24,272 --> 00:25:26,650 ขอบคุณ เอาอย่างนั้นแหละ 410 00:25:36,701 --> 00:25:40,705 "คาเรนจัดการคลอเดียได้แล้ว คาเรนส่งผมกลับบ้าน 411 00:25:40,789 --> 00:25:42,707 คาเรนไม่ต้องการผมเท่าไหร่" 412 00:25:48,296 --> 00:25:52,008 "นี่ พรุ่งนี้ฉันขอขโมยตัวคุณชั่วโมงนึงได้มั้ย ขอเช่าสมองคุณก็ได้" 413 00:25:52,092 --> 00:25:54,386 "ฉันอยากให้มีคนอ่านงานให้ แล้วก็อยากได้ลมทะเล" 414 00:25:54,469 --> 00:25:57,013 "ไม่ ผมไม่ควรไป ผมจะไม่ไป" 415 00:25:57,097 --> 00:25:58,390 "ถือว่านัดกันแล้วนะ" 416 00:25:58,473 --> 00:26:00,225 "เวร! ไม่เป็นไรหรอก 417 00:26:00,308 --> 00:26:02,310 คุณไม่ใช่เฮโรอีน คุณแค่เป็นมนุษย์ผู้หญิง 418 00:26:02,394 --> 00:26:06,189 เราเป็นเพื่อนกัน ผมควบคุมตัวเองได้" 419 00:26:06,856 --> 00:26:08,066 "อีกอย่าง จะเกิดอะไรขึ้นได้ 420 00:26:08,149 --> 00:26:11,945 บนดาดฟ้าสถานที่ท่องเที่ยว ซึ่งได้รับความนิยมที่สุด" 421 00:26:31,965 --> 00:26:34,259 "พูดคำเดียว ว้าว" 422 00:26:34,342 --> 00:26:36,720 โล่งมากเลยที่ได้ยินอย่างนั้น 423 00:26:36,803 --> 00:26:39,848 ฉันแก้ตอนจบไปเป็นโหลได้มั้ง 424 00:26:40,849 --> 00:26:43,977 ฉันขังตัวเอง ทรมานตัวเอง พยายามหนักมาก 425 00:26:44,060 --> 00:26:46,563 จนเริ่มรู้สึกว่าจะประสาท นึกออกไหม 426 00:26:46,646 --> 00:26:48,898 "นึกออกกว่าที่คุณคิดเสียอีก เบค" 427 00:26:48,982 --> 00:26:51,276 อากาศบริสุทธิ์ก็ช่วยได้นะ 428 00:26:54,612 --> 00:26:57,240 (คาเรน) (คืนนี้พาโคจะอยู่บ้านเพื่อน) 429 00:26:57,324 --> 00:26:58,533 (คุณจะได้พัก) 430 00:26:58,616 --> 00:27:00,744 (ฉันต้องจัดการเรื่องสำคัญก่อน) 431 00:27:00,827 --> 00:27:03,955 "คาเรนเป็นคนดี ผมก็ต้องเป็นคนดีเพื่อคาเรน" 432 00:27:04,039 --> 00:27:07,208 ฉันว่าจะเขียนอีกตอนหนึ่ง จากมุมมองของผู้ชาย 433 00:27:08,043 --> 00:27:11,713 ถ้าฉันจะสามารถขอให้คุณช่วยบริการได้ เฉพาะในยามที่ต้องการเท่านั้น 434 00:27:11,796 --> 00:27:15,175 "คาเรนเป็นคนดี ผมต้องเป็นคนดี" 435 00:27:18,178 --> 00:27:21,723 มาลองกันดูสิ คุณว่าตอนนี้ผมคิดอะไรอยู่ 436 00:27:23,308 --> 00:27:26,895 "ช่วยขยับตัวออกไปหน่อย" 437 00:27:26,978 --> 00:27:28,563 ฉันว่าฉันรู้นะว่าคุณคิดอะไรอยู่ 438 00:27:28,646 --> 00:27:29,773 "หรือเข้ามาใกล้อีกนิด" 439 00:27:29,856 --> 00:27:30,690 เหรอ 440 00:27:30,774 --> 00:27:32,233 "ไม่ อย่าเข้ามาใกล้" 441 00:27:32,317 --> 00:27:33,568 ฉันคิดว่า... 442 00:27:35,945 --> 00:27:39,657 คุณก็คิดเหมือนที่ฉันคิด 443 00:27:39,741 --> 00:27:41,659 "เราทำแบบนี้ไม่ได้ 444 00:27:42,285 --> 00:27:45,789 เราจะไม่ทำแบบนี้ เราจะไม่ทำแบบนี้ เบค" 445 00:28:32,544 --> 00:28:33,962 นั่นพลาดไปแล้ว 446 00:28:35,171 --> 00:28:37,090 - ไม่เอาอีกแล้ว - ไม่อีกเลย 447 00:28:49,018 --> 00:28:51,396 "ไม่เอาอีกแล้ว อีกครั้ง" 448 00:28:54,232 --> 00:28:57,569 "ไม่เอาอีกแล้ว อีกครั้ง" 449 00:28:57,652 --> 00:29:00,113 นิคกี้ ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ แต่ต้องยกเลิกนัดก่อน 450 00:29:00,196 --> 00:29:03,158 ไม่ต้องห่วงค่ะ ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ในบ้านนั้นแล้ว 451 00:29:03,825 --> 00:29:06,244 นิคกี้ ไงพวก นี่พอล คือ จะพูดยังไงได้ 452 00:29:06,327 --> 00:29:09,289 คำแนะนำของคุณได้ผลดีมาก ตอนนี้ในบ้านผมไม่มีหนูแล้ว 453 00:29:11,499 --> 00:29:13,626 "คุณทำให้ผมอ่อนแอ เบค 454 00:29:16,129 --> 00:29:18,173 คาเรนดูแลคลอเดียอยู่ 455 00:29:18,256 --> 00:29:20,091 แล้วผมก็เป็นคนแย่มากเพราะผมปล่อยเธอทำ 456 00:29:20,175 --> 00:29:23,136 ระหว่างที่ปล่อยให้คุณดูแลผม" 457 00:29:25,013 --> 00:29:27,182 เพื่อนบ้านต้องเกลียดฉันแน่เลย 458 00:29:27,932 --> 00:29:28,767 "พาโค" 459 00:29:29,267 --> 00:29:30,101 เวร! 460 00:29:30,185 --> 00:29:31,603 "ผมควรจะดูแลพาโค 461 00:29:31,686 --> 00:29:34,022 คุณคือสารเสพติด เบค คุณร้ายกว่ายาเม็ดทั้งหลายเสียอีก 462 00:29:34,105 --> 00:29:35,982 ผมก็อาการหนักกว่าคลอเดีย" 463 00:29:36,065 --> 00:29:37,150 ผมต้องไปแล้ว 464 00:29:37,233 --> 00:29:40,153 - เดี๋ยว ฉันทำอะไรผิด - ขอโทษนะ ไม่มีอะไร 465 00:29:41,446 --> 00:29:42,363 เอาละ 466 00:29:43,114 --> 00:29:46,284 "ทุกอย่างเลย เบค คุณกลืนผมเข้าไปทั้งตัวอีกแล้ว 467 00:29:46,367 --> 00:29:50,371 คุณทำให้ผมลืมเรื่องอื่นๆ ทุกอย่าง และคนอื่นก็ต้องเป็นคนรับกรรม" 468 00:29:51,998 --> 00:29:55,084 พัค ขอโทษนะที่มาสาย ยังมีหนังอีกรอบนะถ้านายอยากดู 469 00:29:55,168 --> 00:29:56,544 ผมอยากเจอแม่ 470 00:29:58,171 --> 00:30:00,340 เลิกโกหกได้แล้ว แม่อยู่ไหน โจ 471 00:30:00,423 --> 00:30:03,593 เธอไม่เป็นอะไร ฉันสัญญา แต่เชื่อเถอะว่านายอยู่ตรงนี้ดีกว่า... 472 00:30:03,676 --> 00:30:04,677 อย่าพูดอย่างนั้น 473 00:30:05,512 --> 00:30:07,931 คุณไม่รู้หรอกว่าอะไรดีกว่า เขาเป็นแม่ผมนะ 474 00:30:08,014 --> 00:30:13,019 ฉันเข้าใจ โอเคนะ เข้าใจจริงๆ แม่ของฉันก็หายตัวไปตลอดเวลา 475 00:30:13,603 --> 00:30:18,191 เธอมีปัญหา แม่ทุกคนมีทั้งนั้น ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้น 476 00:30:18,775 --> 00:30:23,321 เธอก็แค่ต้องไปจัดการอะไรๆ หน่อย โอเคนะ 477 00:30:23,404 --> 00:30:25,448 เธอจะกลับบ้านทันทีที่ทำได้ 478 00:30:26,199 --> 00:30:27,826 แม่ไม่ได้บอกลา 479 00:30:28,701 --> 00:30:30,662 แม่ต้องลาผมก่อนเสมอ 480 00:30:37,293 --> 00:30:40,588 อ้าว ฉันไม่รู้ว่าคืนนี้คุณจะกลับมาที่นี่ พาโคอยู่ไหนล่ะ 481 00:30:44,968 --> 00:30:47,512 คิดอะไรอยู่เนี่ย แค่อีกวันเดียว อย่างมากก็สองวัน 482 00:30:47,595 --> 00:30:50,056 - เขาจำเป็นต้องเจอเธอ - ไม่ ไม่จำเป็น 483 00:30:55,019 --> 00:30:56,020 แม่ฮะ 484 00:30:59,524 --> 00:31:00,525 ลูกแม่ 485 00:31:01,568 --> 00:31:03,736 ลูกแม่ แม่ขอโทษ 486 00:31:03,820 --> 00:31:06,197 ไม่เป็นไรฮะ แม่ แม่ต้องหายดีนะ 487 00:31:06,281 --> 00:31:09,659 แม่สาบานว่าจะไม่ป่วยอีก แต่แล้วก็ป่วย 488 00:31:10,952 --> 00:31:13,746 สุดท้ายแล้วจ้ะ แม่จะเปลี่ยนตัวเอง 489 00:31:13,830 --> 00:31:17,750 แม่แค่ต้องการ... ขอเวลาสักพัก ที่จะจัดการชีวิต 490 00:31:17,834 --> 00:31:21,421 แล้วแม่จะกลับบ้าน แล้วจะอยู่กับลูกคนเดียวนะ ลูกรัก 491 00:31:23,423 --> 00:31:24,257 ไม่เป็นไรฮะ 492 00:31:25,675 --> 00:31:26,926 ไม่เป็นไร 493 00:31:35,435 --> 00:31:38,104 ขอโทษนะ นี่เป็นเรื่องหนักมากสำหรับเด็กคนหนึ่ง 494 00:31:38,688 --> 00:31:41,566 ผมรู้ แต่เขาจำเป็นต้องมา 495 00:31:44,903 --> 00:31:48,197 เอาละ คุณคะ พาพาโคกลับบ้าน ดูให้เขาทำการบ้านด้วย 496 00:31:48,281 --> 00:31:49,574 ฉันจะอยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะหลับ 497 00:31:49,657 --> 00:31:52,660 แล้วอีกสักพักฉันจะไปเจอคุณ ที่ปาร์ตี้ขึ้นบ้านใหม่ 498 00:31:52,744 --> 00:31:54,287 คุณอยากไปด้วยเหรอ 499 00:31:54,871 --> 00:31:57,624 ไบลธ์เขา... เขาหลุดโลกหน่อยๆ ส่วนอีธานก็พูดมาก 500 00:31:57,707 --> 00:31:58,917 ผมไม่ถือนะ 501 00:31:59,000 --> 00:32:00,585 - ถ้าคุณไม่ชอบ - ฉันอยากไป 502 00:32:00,668 --> 00:32:04,255 ฉันจะไม่ไหวแล้ว แล้วที่นี่มันก็น่าขนลุก 503 00:32:04,339 --> 00:32:05,590 อย่าถือนะ 504 00:32:07,175 --> 00:32:08,509 ไม่ถือ 505 00:32:12,388 --> 00:32:14,265 โดยส่วนตัวฉันคิดว่า 506 00:32:14,349 --> 00:32:18,561 การสอดใส่ในระบอบบุรุษนิยมคือการข่มขืน และก่อนที่ฉันจะ... 507 00:32:18,645 --> 00:32:21,648 "ไบลธ์ เบค ไบลธ์ คุณมาหรือยัง 508 00:32:21,731 --> 00:32:25,151 ผมไม่เคยอยากให้ใครโผล่มา แต่ก็ไม่ต้องโผล่มามากขนาดนี้" 509 00:32:25,234 --> 00:32:27,695 เพิ่มเติมจากการดู เพลงเลมอนเนดของบียอนเซ่ 510 00:32:28,363 --> 00:32:31,449 "ผมกำลังเสพติด อย่าได้เข้าถึงสิ่งที่ติดอยู่จะดีกว่า" 511 00:32:33,618 --> 00:32:36,162 "ยาเมธาโดนของผม ขอบคุณพระเจ้า" 512 00:32:36,245 --> 00:32:39,457 ต้องจ้างคนไร้บ้านให้ออกไปจากถนน เพื่อให้เราย้ายได้ 513 00:32:39,540 --> 00:32:41,000 - ไงคะ ที่รัก - ไง 514 00:32:43,628 --> 00:32:45,004 คุณคือไบลธ์ใช่มั้ย 515 00:32:45,797 --> 00:32:48,132 ใช่ค่ะ เพราะต้องใช่ 516 00:32:48,216 --> 00:32:49,342 ไบลธ์! 517 00:32:50,927 --> 00:32:55,932 เพอร์ซิวัล กลับมาจากอาศรมแล้ว เล่ามาให้หมดนะ เป็นยังไงบ้าง 518 00:32:58,184 --> 00:32:59,268 นั่นเบคไม่ใช่เหรอ 519 00:33:02,605 --> 00:33:06,442 "เบคกับเหล้าขวดหนึ่ง จะมีอะไรผิดพลาดไปได้" 520 00:33:06,526 --> 00:33:07,735 ใช่ 521 00:33:12,740 --> 00:33:14,742 คาเรน มินตี้น้อย เป็นยังไงบ้าง 522 00:33:14,826 --> 00:33:19,455 คือว่า... ขอโทษจ้ะ คำว่า "น้อย" นี่เป็นคำชม 523 00:33:21,040 --> 00:33:24,377 ขอโทษนะ ดื่มมานิดหน่อย 524 00:33:24,460 --> 00:33:26,421 ไชโยให้เลย แม่คุณ 525 00:33:26,504 --> 00:33:29,757 นี่ นายไปช่วยฉันเปิดขวดหน่อยได้มั้ย 526 00:33:29,841 --> 00:33:32,468 ฉันนิ้วลื่น เพราะก่อนหน้านี้ไปแตะโดนเนย 527 00:33:34,262 --> 00:33:37,015 "ถ้าปล่อยสองคนนี้อยู่ด้วยกัน เขาก็ต้องคุยกันเรื่องของผม" 528 00:33:37,098 --> 00:33:40,893 ให้ตาย ที่รัก ไปเลย ถ้าคุณไม่ไป เราก็นินทาคุณไม่ได้ 529 00:33:52,947 --> 00:33:55,158 - เขาเป็นคนดีมากเลยเนอะ - ดีที่สุดเลย 530 00:33:56,242 --> 00:33:59,662 หัวใจฉันพองโตเลย เวลาเห็นเขาอยู่กับพาโค 531 00:33:59,746 --> 00:34:02,707 ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่สนหรอก แต่โจ... 532 00:34:02,790 --> 00:34:08,129 โจจะทำทุกอย่างจริงๆ ให้คนที่เขารัก 533 00:34:08,921 --> 00:34:10,214 เขาใจกว้างมากนะ รู้ไหม 534 00:34:16,721 --> 00:34:20,141 ฉันดีใจกับคุณสองคนจริงๆ ขอตัวนะคะ 535 00:34:24,854 --> 00:34:27,732 "คาเรนบอกอะไรคุณ คุณบอกอะไรคาเรน 536 00:34:27,815 --> 00:34:29,984 การปล่อยให้คุณสองคนอยู่กันลำพัง เป็นไอเดียที่แย่ชะมัด" 537 00:34:31,110 --> 00:34:32,403 ไง 538 00:34:35,156 --> 00:34:37,075 ไง เมื่อกี้ขอโทษนะ 539 00:34:37,158 --> 00:34:38,576 หยุดเลย 540 00:34:38,659 --> 00:34:40,703 "คุณคิดว่าเราทั้งสองคนหยุดได้เหรอ" 541 00:34:40,787 --> 00:34:42,872 สิ่งที่เราทำอยู่มันผิด 542 00:34:42,955 --> 00:34:44,082 "แต่..." 543 00:34:44,165 --> 00:34:48,628 ตอนแรกฉันไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้ฉันเห็นแล้ว ฉันเข้าใจจริงๆ 544 00:34:49,962 --> 00:34:50,963 เข้าใจอะไร 545 00:34:51,631 --> 00:34:56,511 คุณดีกับฉันมาก คือคุณช่วยฉันไว้เยอะมาก แล้ว... 546 00:34:56,594 --> 00:35:00,681 คุณคือเรื่องดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับงานเขียนฉัน ซึ่งนั่นคือทุกอย่าง 547 00:35:00,765 --> 00:35:01,641 "แต่..." 548 00:35:01,724 --> 00:35:06,229 แต่โลกนี้มันบิดเบี้ยว ไม่ยุติธรรม และพูดก็พูดเถอะ... 549 00:35:07,230 --> 00:35:08,606 ฉันไม่ดีพอสำหรับคุณ 550 00:35:11,400 --> 00:35:13,027 แต่คาเรน มินตี้ดีจริงๆ 551 00:35:13,986 --> 00:35:15,571 แล้วฉันก็หึง 552 00:35:15,655 --> 00:35:18,407 ฉันน่าจะไม่ได้ทำอย่างที่ทำลงไป 553 00:35:18,491 --> 00:35:20,993 ฉันไม่น่าจะปิดตัวเองอย่างนั้น หลังจากที่พีชตาย 554 00:35:21,077 --> 00:35:25,206 ฉันไม่น่าจะผลักไสคุณไปเลย แต่ฉันคิดว่ามัน... 555 00:35:27,291 --> 00:35:31,587 มันมาจากการที่ฉันกลัวมาก ที่จะต้องการคุณ 556 00:35:35,341 --> 00:35:36,217 แต่... 557 00:35:39,720 --> 00:35:44,183 ชีวิตฉันมันพัง และคุณคู่ควรกับอะไรที่ดีกว่านี้ 558 00:35:45,434 --> 00:35:49,522 คุณควรจะได้อยู่กับคนที่เพอร์เฟกต์สำหรับคุณ 559 00:35:50,690 --> 00:35:51,899 "คุณพูดถูก" 560 00:36:19,969 --> 00:36:21,429 ขอบคุณค่ะ 561 00:36:22,138 --> 00:36:23,806 ไม่ต้องขอบคุณหรอก 562 00:36:44,869 --> 00:36:47,705 "คุณพูดถูก เบค คาเรนดีต่อผมจริงๆ 563 00:36:47,788 --> 00:36:49,790 เราเพิ่งช่วยชีวิตคนคนหนึ่งด้วยกัน 564 00:36:49,874 --> 00:36:52,585 แค่นั้นก็ทำให้ผมรู้แล้วว่า ผมอยู่ในที่ที่เหมาะสมแล้ว 565 00:36:52,668 --> 00:36:54,837 คาเรนไร้ที่ติ" 566 00:37:13,397 --> 00:37:14,398 มันจบแล้ว 567 00:37:15,191 --> 00:37:18,069 - เปล่านะ แค่พักโฆษณา - ไม่ใช่ๆ 568 00:37:18,152 --> 00:37:20,071 เรื่องของเรา 569 00:37:26,160 --> 00:37:27,453 คุณจะทิ้งฉัน 570 00:37:28,287 --> 00:37:31,082 เปล่า ผมไม่ได้ทิ้งคุณ คุณน่ะสุดยอด 571 00:37:31,165 --> 00:37:33,793 ฉันสุดยอด แต่คุณก็ ยังไง ไม่อยากเอากับฉันแล้วงั้นเหรอ 572 00:37:34,669 --> 00:37:37,964 ฟังนะ มันไม่เคยมีจังหวะที่ดีที่จะ... 573 00:37:38,047 --> 00:37:39,465 หยุดพูดสักเดี๋ยว ขอร้อง 574 00:37:49,517 --> 00:37:55,106 เราเป็นทีมที่ดี ผมก็ดูออก แต่ผมแค่... มีอะไรบางอย่างหายไป 575 00:37:55,189 --> 00:38:00,152 ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร ผมก็อยากซื้อมันมาได้ 576 00:38:00,236 --> 00:38:04,323 อยากไปซื้อที่ร้านแล้วเอากลับบ้านได้ แต่ผมทำไม่ได้ 577 00:38:08,035 --> 00:38:09,370 "เธอต้องตบผมแน่" 578 00:38:10,746 --> 00:38:11,998 ที่หนีบผมของฉัน 579 00:38:12,748 --> 00:38:15,501 "ไม่ตบเหรอ โอเค" 580 00:38:17,670 --> 00:38:18,963 งั้นคุณโอเคเหรอ 581 00:38:24,719 --> 00:38:27,471 พวกเราโตๆ กันแล้ว เรื่องมันเกิดขึ้นได้ 582 00:38:27,555 --> 00:38:30,099 ฉันไม่ได้โง่ โอเคนะ ฉันรู้ว่ามีเรื่องผิดปกติ 583 00:38:30,683 --> 00:38:32,268 "ตอนนี้ล่ะโดนตบแน่" 584 00:38:34,895 --> 00:38:38,482 คือ เราควรจะคุยกันหน่อยไหม 585 00:38:40,985 --> 00:38:42,236 โอเค ได้ 586 00:38:44,572 --> 00:38:45,614 จบกันนะ 587 00:38:56,042 --> 00:38:59,795 "แน่นอน เธอเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้อง เธอรู้มาตลอด 588 00:38:59,879 --> 00:39:02,006 คาเรนกับผมไม่ได้มองโลกในแบบเดียวกัน 589 00:39:02,089 --> 00:39:05,426 แต่คุณน่ะเหรอ คุณน่ะ เบค" 590 00:39:05,509 --> 00:39:08,846 "นี่แหละใช่เลย นี่คือจังหวะที่เห็นในหนัง 591 00:39:08,929 --> 00:39:11,307 นี่คือจุดที่ผมวิ่งฝ่าฝนเพื่อเอาชนะใจคุณกลับมา 592 00:39:11,390 --> 00:39:14,894 โอเค ตอนนี้ฝนไม่ตก แต่นี่แหละคือการวิ่งฝ่าฝน 593 00:39:14,977 --> 00:39:16,395 นี่คือตอนที่ผมประกาศต่อคุณว่า..." 594 00:39:16,479 --> 00:39:17,980 คุณได้ใจผมไปแล้ว ที่รัก 595 00:39:19,690 --> 00:39:20,691 เบค! 596 00:39:27,615 --> 00:39:30,576 ไม่นะ ขอโทษ ผมแค่... นึกว่าจะแค่กระทบเบาๆ 597 00:39:31,285 --> 00:39:32,286 ผมขอโทษ 598 00:39:32,370 --> 00:39:33,579 อะไรกันเนี่ย โจ 599 00:39:33,662 --> 00:39:35,373 ผมคิดเรื่องที่คุณพูดในงานปาร์ตี้ 600 00:39:35,456 --> 00:39:37,375 คุณผลักไสผมไป เพราะคุณคิดว่านั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง 601 00:39:37,458 --> 00:39:39,168 ก็ใช่ มันคือสิ่งที่ถูกต้อง 602 00:39:39,251 --> 00:39:42,671 ไม่ สิ่งที่ถูกต้องคือ การอยู่กับคนที่เราควรจะอยู่ด้วย 603 00:39:44,382 --> 00:39:46,884 แม้มันจะวุ่นวาย เราก็จัดการได้ เพราะเรารู้ว่าเราควรคู่กัน 604 00:39:46,967 --> 00:39:49,345 และผมรู้ว่าเราเหมาะที่จะคู่กัน 605 00:39:51,680 --> 00:39:54,016 คุณบอกผมสิว่าคุณก็รู้สึกเหมือนกัน 606 00:39:56,852 --> 00:39:58,437 แล้วคุณจะได้ผมไปเลย 607 00:40:05,736 --> 00:40:10,116 ใช่ ขึ้นมานี่เลย แต่ขึ้นบันไดนะ 608 00:40:30,719 --> 00:40:31,804 บีบหัวใจเหลือเกิน 609 00:40:33,055 --> 00:40:34,473 หลังจากนี้จะเป็นยังไง 610 00:40:34,557 --> 00:40:36,892 ทะเลาะกันครั้งหน้าจะเผาบ้านเลยมั้ย 611 00:40:37,518 --> 00:40:38,644 เพื่อคุณ... 612 00:40:40,980 --> 00:40:42,106 ที่รักของผม เพื่อคุณ... 613 00:40:43,691 --> 00:40:45,317 บีบหัวใจแค่ไหนก็คุ้มค่า 614 00:40:50,614 --> 00:40:51,615 ฉันมีข่าวดีจะบอก 615 00:40:52,616 --> 00:40:56,120 บรรณาธิการของฉันชอบงานเขียนที่ฉันส่งเข้าไป 616 00:40:59,123 --> 00:41:02,543 ฉันดีใจมากแล้วฉันก็อยากโทรหาคุณที่สุด 617 00:41:03,544 --> 00:41:04,920 จะได้บอกข่าวดีกับคุณ 618 00:41:08,215 --> 00:41:10,551 งั้นก็ดีแล้วที่ผมมาพร้อมก้อนหินก้อนนั้นน่ะสิ 619 00:41:27,151 --> 00:41:30,029 เธอไม่ให้นายเข้าไปหรอกพวก นายไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง 620 00:41:36,327 --> 00:41:37,703 ได้ข่าวว่านายก็ช่วย 621 00:41:40,206 --> 00:41:41,415 ขอบคุณนะ 622 00:41:43,584 --> 00:41:44,418 ไง 623 00:41:51,133 --> 00:41:53,260 นี่ไม่เคยเป็นความผิดของรอนอยู่แล้ว 624 00:41:53,969 --> 00:41:55,262 คุณไม่ได้พูดจริงใช่มั้ย 625 00:41:55,346 --> 00:41:56,889 เขาช่วยเราอยู่ทุกวัน 626 00:41:56,972 --> 00:41:59,683 - คุณเรียกเรื่องอย่างนั้นว่าช่วยเหรอ - ใช่ ฉันเรียก 627 00:41:59,767 --> 00:42:02,645 - ฉันทำคนเดียวไม่ได้ - คลอเดีย คุณไม่ได้อยู่คนเดียว 628 00:42:11,987 --> 00:42:15,241 "คาเรนพูดถูก การเสพติดมันร้ายกาจจริงๆ" 629 00:42:17,409 --> 00:42:19,119 คุณโกหกผม 630 00:42:20,454 --> 00:42:21,914 พาโค ฉันไม่ได้โกหก... 631 00:42:21,997 --> 00:42:24,333 คุณบอกว่าเรื่องอะไรๆ จะดีขึ้น 632 00:42:25,042 --> 00:42:27,086 คุณบอกว่าผมมีคุณกับคาเรน... 633 00:42:27,169 --> 00:42:30,214 - มีจริงๆ แค่เพราะเราแยกกันแล้ว... - คาเรนไปแล้ว! 634 00:42:31,048 --> 00:42:32,550 เธอเปลี่ยนงาน 635 00:42:32,633 --> 00:42:35,469 เธอโกรธแม่ผมเรื่องรอน แล้วเราก็จะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว 636 00:42:36,845 --> 00:42:39,098 เรื่องนี้อยู่ไม่นานหรอก ฉันสัญญา... 637 00:42:39,181 --> 00:42:41,350 คุณสัญญาอะไรไม่ได้ 638 00:42:41,433 --> 00:42:44,853 คุณบอกว่าคุณอยากช่วย แต่จริงๆ แล้วคุณช่วยไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ โจ 639 00:42:46,438 --> 00:42:48,107 ทุกอย่างมันแย่ลงไปอีก 640 00:42:53,237 --> 00:42:56,198 นี่ ฉันแค่อยากได้ยินเสียงคุณ 641 00:42:56,282 --> 00:43:01,120 ในแบบที่สบายๆ ไม่ได้หมกมุ่นเลยจริงๆ โทรหาฉันหน่อยนะ 642 00:43:03,080 --> 00:43:05,207 คาเรน หวัดดีจ้ะ 643 00:43:06,417 --> 00:43:08,419 ทำงานแถวนี้เหรอ 644 00:43:08,502 --> 00:43:11,755 เปล่า แค่มาเดินเล่นแถวบ้าน 645 00:43:13,382 --> 00:43:16,760 ฉันไม่รบกวนเวลานานหรอก แค่อยากจะมาขอบคุณ 646 00:43:17,928 --> 00:43:18,762 ฉันเป็นหนี้บุญคุณเธอ 647 00:43:19,805 --> 00:43:21,056 เรื่องอะไร 648 00:43:21,140 --> 00:43:23,726 กลายเป็นว่าเธอเป็นข้ออ้าง ให้ฉันเลิกกับโจได้ฟรีๆ 649 00:43:24,893 --> 00:43:29,273 เธอทำให้ฉันเห็นว่าจริงๆ เขาเป็นคนยังไง 650 00:43:29,356 --> 00:43:30,649 แล้วเป็นคนยังไง 651 00:43:30,733 --> 00:43:32,151 นอกจากเป็นคนโกหกและนอกใจน่ะเหรอ 652 00:43:32,818 --> 00:43:34,486 ฉันต้องไปแล้วจริงๆ 653 00:43:35,154 --> 00:43:37,823 แน่นอน ระวังหน่อยก็แล้วกัน 654 00:43:39,325 --> 00:43:41,910 ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเธอไม่ใช่แคนเดซ 655 00:43:42,578 --> 00:43:44,580 โอเค นั่นควรจะแปลว่าอะไร 656 00:43:44,663 --> 00:43:48,792 นี่ ใจเย็น ฉันก็เทียบกับแฟนเก่าเขาไม่ได้เหมือนกัน 657 00:43:48,876 --> 00:43:51,962 ไม่ว่าแม่สาวคนนั้นเป็นใคร เธอยังเกาะจิตใจเขาไม่เลิก 658 00:43:56,175 --> 00:43:59,637 นี่ก็สนุกดีนะ เธอได้เล่นบทแฟนเก่าที่คิดแค้น 659 00:43:59,720 --> 00:44:01,096 ลากันตรงนี้เลยแล้วกัน 660 00:44:01,930 --> 00:44:06,560 ใช่ เธอสองคนคงอยู่กันได้สบายๆ แต่แน่นอน เธอต้องรู้อยู่แล้ว 661 00:44:06,644 --> 00:44:09,605 เรื่องที่เขาทำกับฉัน วันใดวันหนึ่งเขาก็ต้องทำกับเธอ 662 00:44:10,481 --> 00:44:11,607 หรือแย่กว่านั้น 663 00:44:11,690 --> 00:44:14,943 เขาอาจทำเรื่องอะไรไม่รู้ ที่เขาทำกับแคนเดซก็ได้ 664 00:44:17,029 --> 00:44:19,406 สนุกตอนที่ยังมีโอกาสแล้วกัน เบค 665 00:44:25,746 --> 00:44:27,706 (สายเข้า...) (โจ) 666 00:45:00,489 --> 00:45:02,491 คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์