1
00:00:09,259 --> 00:00:11,052
ความเดิมใน เธอ...

2
00:00:11,136 --> 00:00:12,512
ใครๆ ก็เรียกฉันว่าเบค

3
00:00:12,595 --> 00:00:14,556
แล้วคุณชื่อโจ...

4
00:00:14,639 --> 00:00:15,557
โกลด์เบิร์กครับ

5
00:00:15,640 --> 00:00:17,434
"ผู้ชายก็ต้องป้องกันตัวเองเหมือนกัน

6
00:00:17,517 --> 00:00:20,145
และชื่อคุณก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ยอดเยี่ยมมาก

7
00:00:20,228 --> 00:00:23,606
เรื่องต่อไปที่เจ้าอินเทอร์เน็ตเพื่อนรักบอกผม
คือที่อยู่ของคุณ"

8
00:00:26,234 --> 00:00:27,110
อาจารย์เลฮี

9
00:00:27,193 --> 00:00:29,070
"อาจารย์ 'โคตรอยากแอ้มเธอ' น่ะสิ"

10
00:00:29,154 --> 00:00:32,782
"เพื่อนของคุณก็ชอบแทงข้างหลัง
แม่พีชนั่นน่ะตัวดี"

11
00:00:32,866 --> 00:00:33,908
เธอกินแกลบขนาดไหนแล้วเนี่ย

12
00:00:35,660 --> 00:00:36,995
"เบนจามิน เจ. แอชบี้

13
00:00:37,078 --> 00:00:38,663
เกิดที่กรีนิช โตในโรงเรียนประจำ"

14
00:00:38,747 --> 00:00:40,999
พระเจ้า คุณปั่นหัวผมแทบบ้า

15
00:00:46,421 --> 00:00:47,797
ฉันว่าฉันรู้จักคุณ

16
00:00:47,881 --> 00:00:50,341
คุณ... อ้อ ใช่เลย

17
00:00:50,425 --> 00:00:51,342
"คุณฉลาด

18
00:00:51,426 --> 00:00:55,805
เว้นแต่ในจุดที่คุณไม่ฉลาด
เช่นไม่ล็อกโทรศัพท์ไว้ก่อน"

19
00:00:55,889 --> 00:00:58,099
- เราไปดื่มกันบ้างไหมครับ
- ได้สิคะ

20
00:00:58,183 --> 00:01:00,393
"สิ่งที่คุณต้องการจริงๆ
คือใครสักคนที่จะมาช่วยคุณ"

21
00:01:00,477 --> 00:01:02,228
พวก ฉันว่าเราอาจจะ...

22
00:01:03,229 --> 00:01:05,732
- ไม่ว่านายคิดว่าฉันทำอะไรลงไป
- "ผมช่วยได้ เบค"

23
00:01:05,815 --> 00:01:06,900
นายจับคนผิดแล้ว

24
00:01:06,983 --> 00:01:07,859
"ให้ผมช่วยคุณนะ"

25
00:01:12,405 --> 00:01:13,490
"คืนนี้เป็นคืนสำคัญนะ เบค

26
00:01:13,573 --> 00:01:14,783
เดตแรกของเรา

27
00:01:15,825 --> 00:01:18,036
มันรู้สึกลงตัวใช่มั้ยล่ะ"

28
00:01:23,541 --> 00:01:24,918
"ผมตั้งตารออยู่เลยนะ

29
00:01:25,001 --> 00:01:28,129
แล้วผมก็คิดว่า ไม่ว่าคุณจะเมาค้างแค่ไหน
คุณก็ตั้งตารอเหมือนกัน

30
00:01:28,213 --> 00:01:31,132
แต่ผมก็เคยมองคนผิดมาแล้ว

31
00:01:31,216 --> 00:01:33,760
สักวันผมจะเล่าเรื่องแคนเดซให้คุณฟัง

32
00:01:33,843 --> 00:01:37,847
สัญญาณเตือนทุกอย่างที่ผมมองข้าม
และความพังของชีวิตผมหลังจากนั้น

33
00:01:38,765 --> 00:01:40,099
ผมจะพูดยังไงได้ เราทุกคนก็มีความหลังฝังใจ"

34
00:01:40,183 --> 00:01:41,184
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

35
00:01:41,267 --> 00:01:43,770
"แต่ผมรู้สึกเหมือนผมจัดการมันได้ถูกวิธีแล้ว

36
00:01:43,853 --> 00:01:46,314
ผมไม่ได้จะมารบกวนคุณนะ แค่มาดูแลยามเช้า"

37
00:01:51,361 --> 00:01:55,115
"การมาอยู่ใกล้ๆ คุณแบบนี้ ต้องยอมรับเลยว่า
ช่วยฝึกทักษะที่ผมก็ไม่เคยรู้ว่ามันจำเป็น

38
00:01:55,198 --> 00:01:57,742
แต่มันก็มีประโยชน์"

39
00:02:03,164 --> 00:02:05,250
"คุณไม่มีเงินจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ แต่พูดจริงๆ เถอะ

40
00:02:05,333 --> 00:02:07,710
อย่างคุณน่ะใส่กระสอบมันฝรั่งยังเพอร์เฟกต์"

41
00:02:10,547 --> 00:02:15,051
"ไม่ได้จะวิจารณ์นะ เพราะผมก็เป็น
แต่คุณดูไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่"

42
00:02:17,804 --> 00:02:20,014
"แน่นอน โทรศัพท์เครื่องใหม่

43
00:02:20,640 --> 00:02:22,725
ผมก็ไม่แน่ใจว่าคุณอยู่เกิน 24 ชั่วโมง
โดยไม่มีโทรศัพท์ได้ยังไง

44
00:02:23,309 --> 00:02:25,645
แต่ขณะที่คุณกำลังเปิดใช้เจ้าเพื่อนใหม่นั่น

45
00:02:25,728 --> 00:02:28,565
ผมรู้นะว่าคุณนึกว่าตัดการติดต่อ
กับเครื่องเก่าไปแล้ว

46
00:02:29,232 --> 00:02:30,650
แต่นี่แหละจุดที่คุณคิดผิด

47
00:02:30,733 --> 00:02:34,320
โทรศัพท์เครื่องเก่าของคุณ ซึ่งอยู่กับผม
ก็ยังล็อกอินบัญชีคลาวด์ของคุณอยู่"

48
00:02:34,404 --> 00:02:35,613
(เปิดใช้เครื่องเรียบร้อย)

49
00:02:35,697 --> 00:02:36,781
(สวัสดี ปาดเพื่อทำรายการต่อไป)

50
00:02:38,366 --> 00:02:41,327
"และนั่นแปลว่าผมก็ยังล็อกอินเข้าไปในชีวิตคุณ

51
00:02:42,078 --> 00:02:45,540
หนังไซไฟคิดผิดถนัด
เทคโนโลยีเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา"

52
00:02:46,082 --> 00:02:48,251
นี่เบอร์เบนจี้ ฝากรักไว้ให้กันบ้าง
นมัสเต

53
00:02:48,334 --> 00:02:52,714
นี่ ฟังนะ คุณไม่ส่งข้อความกลับมาเลย
แค่บอกหน่อยว่าคุณไม่เป็นอะไร โอเคนะ

54
00:02:52,797 --> 00:02:56,342
ฉันขอแค่นั้นแหละ
ทำอย่างนี้น่ารำคาญมากเลย เบนจี้

55
00:03:00,388 --> 00:03:01,514
"มันน่ารำคาญจริงๆ

56
00:03:01,598 --> 00:03:03,683
คุณไม่ได้คิดถึงเรา คุณกำลังคิดถึงเขา

57
00:03:04,475 --> 00:03:07,312
ผมนึกว่าจัดการเรื่องนั้นแทนคุณแล้วเสียอีก เบค"

58
00:03:08,146 --> 00:03:10,607
- วันนี้คุณเริ่มสอนเองเลยไหม
- ได้สิคะ

59
00:03:10,690 --> 00:03:13,902
ดี ผู้ช่วยสอนคนเก่าของผมนี่เหมือนหนู
กลัวการพูดต่อหน้าสาธารณชน

60
00:03:13,985 --> 00:03:16,487
- ก็มันงานของฉัน
- ใช่ โชคดีนะที่คุณทำได้ดีด้วย

61
00:03:16,571 --> 00:03:18,531
พรุ่งนี้ยังไปตามนัดใช่มั้ย
ที่จะไปดื่ม คุยเรื่องบทกวี

62
00:03:18,615 --> 00:03:20,575
พร้อมจะทำทั้งสองอย่างแล้วค่ะ

63
00:03:31,002 --> 00:03:33,504
หนังสือมาถึงรอวันสำคัญแล้ว
ให้ฉันขนลงไปห้องใต้ดินมั้ย

64
00:03:33,588 --> 00:03:35,965
ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันทำเอง
นายเริ่มจัดหน้าร้านเลยก็ได้

65
00:03:36,049 --> 00:03:38,927
เออ ฉันกำลังคิดว่าจะทำคุกกี้สำหรับ
แท็ก "วันหนังสือออก"

66
00:03:39,010 --> 00:03:41,888
อแมนดา แชนเทล เบคอนมีสูตรเด็ด
จากเล่ม มูน จุซ คุ๊กบุ๊ก

67
00:03:41,971 --> 00:03:44,057
การทำอาหารระดับจักรวาล
เพื่อร่างกาย ความงาม และสติสัมปชัญญะ

68
00:03:44,140 --> 00:03:45,808
- "ฆ่าผมเลยเถอะ"
- ฟังดูดีมาก อีธาน

69
00:03:45,892 --> 00:03:47,644
แล้วเด็กนั่นกลับมาแล้วนะ

70
00:03:47,727 --> 00:03:48,561
พาโคน่ะเหรอ

71
00:03:54,234 --> 00:03:55,818
ว่าไง เจ้านักอ่านติดจรวด

72
00:03:56,569 --> 00:03:58,571
- หวัดดีฮะ โจ
- อ่านอะไรอยู่

73
00:03:58,655 --> 00:04:01,991
หนังสือเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่า
ที่พวกสาวๆ ในห้องพูดถึงกันไม่หยุด

74
00:04:02,075 --> 00:04:04,369
ผมว่ามันมีเรื่องรักๆ
มากกว่าเรื่องมนุษย์หมาป่านะ

75
00:04:06,287 --> 00:04:08,831
มี... น่าจะอยู่ตรงนี้

76
00:04:09,540 --> 00:04:11,501
ใช่ อยู่นี่เลย ลองเล่มนี้สิ

77
00:04:14,337 --> 00:04:15,922
แฟรงเกนสไตน์เหรอ

78
00:04:16,005 --> 00:04:18,258
ใช่ ตัวอสูรในนั้นก็เท่และน่ากลัวมาก

79
00:04:18,341 --> 00:04:20,718
แต่จริงๆ แล้วก็ไม่ได้เป็นอสูร

80
00:04:21,886 --> 00:04:22,720
หมายความว่ายังไง

81
00:04:22,804 --> 00:04:26,516
อ่านไปสิ แล้วค่อยมาบอกฉัน
อีธานมีของว่างให้กินนะ ลองไปหาเขา

82
00:04:45,576 --> 00:04:47,453
ปล่อยฉันออกไปสิโว้ย!

83
00:04:48,162 --> 00:04:49,163
เดี๋ยวนี้!

84
00:04:49,831 --> 00:04:52,500
ใจเย็นหน่อย เบนจี้ มาคุยกันดีกว่า

85
00:05:00,383 --> 00:05:04,595
"โอเค ยอมรับก็ได้ ผมไม่ได้คิดเผื่อไว้ให้ดีพอ
ตอนที่ผมเหวี่ยงค้อนทุบหัวเขา

86
00:05:04,679 --> 00:05:07,473
ผมรู้แค่ว่าเบนจี้เป็นพิษร้ายแบบที่แย่ที่สุด

87
00:05:07,557 --> 00:05:09,767
พิษแบบที่เราคุณก็รู้ว่ามันแย่ต่อคุณ
แต่ก็เลิกใช้ไม่ได้อยู่ดี

88
00:05:09,851 --> 00:05:12,186
ผมจึงทำเรื่องที่จำเป็นเพื่อจะช่วยคุณ เบค

89
00:05:12,270 --> 00:05:16,274
ตอนนี้ก็เลยมีมนุษย์เพศชายโตเต็มวัย
มาอยู่ในห้องใต้ดินของร้านหนังสือนี้"

90
00:05:16,357 --> 00:05:17,483
ใครก็ได้!

91
00:05:17,567 --> 00:05:18,401
ห้องใต้ดินนี้เก็บเสียงสนิทเลย

92
00:05:19,736 --> 00:05:22,447
เจ้าของร้านชอบอ่านหนังสืออย่างสงบที่นี่นะ
เสียใจด้วย

93
00:05:23,740 --> 00:05:27,327
ฉันบอกแล้วไง ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใคร
ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงจับฉันมา สาบานเลย

94
00:05:27,910 --> 00:05:31,039
"สารภาพนะ ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเขา"

95
00:05:31,122 --> 00:05:32,582
ฉันจะเอาเบอร์ทนายของตระกูลให้

96
00:05:32,665 --> 00:05:34,167
เขาจะจ่ายเงินให้นาย

97
00:05:34,250 --> 00:05:35,793
"แน่นอน เขาต้องคิดว่าผมต้องการเงิน"

98
00:05:35,877 --> 00:05:37,670
นายรู้รึเปล่าว่าพ่อฉันเป็นใคร

99
00:05:37,754 --> 00:05:40,673
เบนจามิน แอชบี้ ที่สอง
ผู้จัดการกองทุนเฮดจ์ฟันด์น่ะเหรอ

100
00:05:40,757 --> 00:05:43,134
เรามีเครื่องบินส่วนตัว
เราส่งนายไปที่ไหนในโลกก็ได้

101
00:05:43,760 --> 00:05:46,763
"ถ้าเรื่องจบดี นั่นก็เป็นที่ที่
จะต้องห่างจากคุณนะ เบค

102
00:05:47,430 --> 00:05:51,726
แต่ถ้าเรื่องจบไม่ดี มันจะจบที่การติดคุก
เลือกไม่ได้เลย"

103
00:05:54,645 --> 00:05:57,106
เบเกิลเมล็ดป๊อปปี้ น้ำราดเยอะเป็นพิเศษ

104
00:05:58,232 --> 00:06:00,568
ไปตายซะ ฉันไม่กินกลูเต็น

105
00:06:02,153 --> 00:06:04,739
มันคืออาการภูมิแพ้นะ เรื่องนี้ของจริงว่ะ

106
00:06:04,822 --> 00:06:07,742
กลูเต็น ผลิตภัณฑ์จากนม
ถ้ากินถั่วลิสงเข้าไปเมื่อไหร่ฉันตายได้เลย

107
00:06:07,825 --> 00:06:10,119
โห ตายละ งั้นจะให้ซื้ออะไรให้กินได้

108
00:06:10,745 --> 00:06:15,083
ก็อย่างแบร์เบอร์เกอร์ห่อผักชาร์ดแทน
หรือไม่งั้นก็กินซูชิได้

109
00:06:15,166 --> 00:06:17,627
- ซูชิเนี่ยนะ
- ฉันกินอาหารได้จำกัด

110
00:06:18,377 --> 00:06:19,212
ขอร้อง

111
00:06:21,380 --> 00:06:23,466
ไม่ว่านายจะเป็นใคร นายไม่ใช่ฆาตกร

112
00:06:23,549 --> 00:06:26,636
"ผมก็อยากเป็นจะตาย
เรื่องนี้จะได้ง่ายขึ้นอีกเยอะ"

113
00:06:27,261 --> 00:06:32,725
ปล่อยฉันออกไปเถอะ
ฉันจะไม่บอกอะไรใครทั้งนั้น

114
00:06:32,809 --> 00:06:34,811
"เขาไม่รู้ชื่อผมด้วยซ้ำ เดี๋ยวผมก็คิดเรื่องนี้ได้"

115
00:06:35,394 --> 00:06:38,064
ฉันกลัวที่แคบ น้ำตาลในเลือดก็ต่ำ

116
00:06:43,861 --> 00:06:44,821
นี่น้ำตาลเหรอ

117
00:06:45,571 --> 00:06:46,948
เจอในกระเป๋าสตางค์

118
00:06:47,031 --> 00:06:50,326
พร้อมกับซาแน็กซ์กับแอดเดอรัลอีกสามแถว
กระดาษเมาอีกครึ่งแผ่นใช่มั้ย

119
00:06:50,409 --> 00:06:53,162
ช่างมันเถอะ มันไม่ใช่ของฉันด้วยซ้ำ
ฉันทำเน็ตเวิร์กกิ้ง ฉันเป็นเจ้าของธุรกิจ

120
00:06:53,246 --> 00:06:54,664
ใช่สินะ โฮมโซดา

121
00:06:55,248 --> 00:06:56,791
ของทำมือ มันจะต้องฮิตแน่ๆ

122
00:06:56,874 --> 00:06:57,875
งั้นเหรอ

123
00:06:58,668 --> 00:07:00,336
คนที่ออกทุนให้รู้รึเปล่าว่านายเล่นผงขาวด้วย

124
00:07:01,045 --> 00:07:03,798
หรือพ่อนายล่ะรู้มั้ย แล้วแฟนนายล่ะ

125
00:07:03,881 --> 00:07:06,050
ฉันไม่มีแฟน

126
00:07:09,428 --> 00:07:11,389
โหย แม่ง

127
00:07:12,682 --> 00:07:14,517
ฉันรู้จักหน้านายจากตรงนั้นเอง

128
00:07:17,520 --> 00:07:20,523
นายอยู่ในแท็กซี่! แท็กซี่ของเบค!

129
00:07:20,606 --> 00:07:24,110
เขาพูดชื่อนายไว้ด้วย จิมมี่เหรอ ไม่ใช่

130
00:07:24,193 --> 00:07:26,863
นี่โจค่ะ เขาช่วยชีวิตฉันไว้จริงๆ

131
00:07:26,946 --> 00:07:28,072
ชื่อโจ!

132
00:07:28,156 --> 00:07:30,533
"อ้าว อย่างนี้ก็เล่นยากละสิ"

133
00:07:30,616 --> 00:07:33,744
อย่าบอกนะว่านายทำเรื่องนี้เพราะเบค

134
00:07:33,828 --> 00:07:37,373
เขาไม่ใช่แฟนฉัน
อยากได้เอาไปเลย เอาไป!

135
00:07:37,457 --> 00:07:40,376
ระวังหน่อย เบนจี้ พูดงี้ก็ไม่ได้แต้มเพิ่ม

136
00:07:40,460 --> 00:07:44,088
ถ้านายรู้จักเขาจริงๆ
นายไม่จับฉันมาใส่กรงแบบนี้

137
00:07:44,172 --> 00:07:47,800
และทำลายชีวิตตัวเอง
เพื่อนังกวิเนเวียร์ เบคนั่นหรอก

138
00:07:51,304 --> 00:07:53,723
ถ้านายอยากออกมาจากตรงนั้น
นายต้องทำตามที่ฉันต้องการ

139
00:08:00,188 --> 00:08:02,899
"วันเวลาที่คุณจะอยู่กับ
ชายที่ไม่เห็นค่าของคุณจบลงแล้ว

140
00:08:02,982 --> 00:08:06,027
ถ้าเราผ่านเดตแรกไปได้สวยๆ"

141
00:08:07,653 --> 00:08:10,156
"อดไม่ได้ ยังกังวลเรื่องเบนจี้อยู่เลย"

142
00:08:10,239 --> 00:08:12,033
"เพราะงั้นถึงจำเป็นมาก
ที่จะเอาเบนจี้ออกจากชีวิตของเธอ"

143
00:08:12,116 --> 00:08:13,659
"ขอร้องเหอะ เขาหายไปเมาอยู่แน่ๆ"

144
00:08:13,743 --> 00:08:15,661
"หรือไม่งั้นเขาก็กำลังเดือดร้อนอะไรสักอย่าง"

145
00:08:15,745 --> 00:08:18,080
"สิ่งที่เรามีร่วมกันตอนนี้
เป็นแค่ประกายปิ๊งเล็กๆ

146
00:08:18,164 --> 00:08:19,999
สิ่งที่เราเลือกทุกอย่างจะสื่อสารให้อีกฝ่ายรู้

147
00:08:20,082 --> 00:08:22,627
ตอนคบกับแคนเดซ
ผมรู้สึกเหมือนผมพยายามตลอดเวลา"

148
00:08:22,710 --> 00:08:23,961
(นี่ หลังจากนี้ยังเจอกันไหม)

149
00:08:24,045 --> 00:08:26,589
"แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าเราไปบังคับมันไม่ได้

150
00:08:27,215 --> 00:08:29,217
ทั้งจังหวะ ทั้งความปิ๊ง

151
00:08:29,300 --> 00:08:31,469
คุณต้องบอกผม
ว่ากำลังสนใจเรื่องอื่นมากกว่ารึเปล่า เบค

152
00:08:31,552 --> 00:08:33,137
คุณตัดสินใจเองนะ"

153
00:08:34,555 --> 00:08:36,933
"แน่นอนเลย ตั้งตารอเลยล่ะ
ฉันว่างตั้งแต่หกโมงเย็น"

154
00:08:54,158 --> 00:08:57,078
คือมันก็แค่ไดอารี่งี่เง่าที่ล็อกกุญแจได้ด้วยนะ

155
00:08:57,161 --> 00:08:58,663
แต่ฉันหยุดเขียนไม่ได้เลย

156
00:08:59,247 --> 00:09:02,833
ฉันรู้สึกดีกว่าเมื่อเขียนลงกระดาษไว้น่ะ

157
00:09:02,917 --> 00:09:05,253
แล้วฉันก็ได้การบ้านวิชาการเขียนเชิงสร้างสรรค์

158
00:09:05,336 --> 00:09:06,796
มันทำเอาครูของฉันตะลึงกันไปเลย

159
00:09:06,879 --> 00:09:09,006
เธอทำเหมือนนั่นเป็นงานเขียนที่ดีที่สุด
เท่าที่เธอเคยอ่านมา

160
00:09:09,090 --> 00:09:11,801
"เอาจริงๆ นะ ผมก็แอบเผื่อใจไว้แล้ว
ว่าเราอาจไม่ได้มีเดตนี้

161
00:09:11,884 --> 00:09:14,428
แต่ตอนนี้มันกลับรู้สึกแสนง่ายดาย เหมาะเหม็ง

162
00:09:15,137 --> 00:09:17,848
เรื่องของเราสองคนก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ เบค"

163
00:09:18,683 --> 00:09:19,809
แล้วฉันก็มาอยู่ตรงนี้

164
00:09:20,518 --> 00:09:23,938
บางทีเราก็แค่ทำอะไรตามสัญชาตญาณ

165
00:09:24,021 --> 00:09:27,400
เพราะก็ต้องทำ แล้วค่อยมั่วเอา นึกออกมั้ย

166
00:09:27,483 --> 00:09:29,402
ใช่ ผมพอจะนึกออก

167
00:09:31,279 --> 00:09:33,447
ฉันไม่ได้เอาชื่อคุณไปหาในกูเกิลนะ แต่ถ้าหา

168
00:09:33,531 --> 00:09:36,492
ฉันอาจจะเจอว่า
คุณไม่ได้เล่นโซเชียลมีเดียเลยเหรอ

169
00:09:36,576 --> 00:09:39,787
"ความจริงคือ มันเปิดจุดอ่อนของเราอย่างที่สุด
แล้วก็ไม่มีข้อดีเลย"

170
00:09:40,496 --> 00:09:42,623
ผมแค่เป็นคนหัวโบราณน่ะ ผมชอบชีวิตจริง

171
00:09:43,541 --> 00:09:44,792
แล้วงานของคุณล่ะ

172
00:09:44,875 --> 00:09:48,296
เอาที่เป็นผู้จัดการร้านหนังสือ
หรือสุดยอดสายลับนานาชาติ ซึ่งก็...

173
00:09:48,379 --> 00:09:51,507
หมายถึง นี่เป็นเป้าหมายชีวิตของคุณหรือว่า...

174
00:09:53,718 --> 00:09:57,722
ผมรู้ว่าผมอยู่ในเมืองซึ่งเต็มไปด้วยคนที่
มีป้ายไฟใหญ่โตประกาศแรงบันดาลใจเต็มไปหมด

175
00:09:58,389 --> 00:10:01,309
รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องเท่ที่จะพูดงี้
แล้วมันก็ไม่ใช่อะไรใหญ่โตเด่นดัง

176
00:10:04,353 --> 00:10:05,521
แต่ผมรักหนังสือ

177
00:10:07,148 --> 00:10:09,900
ผมอยากให้ชีวิตของผมได้ใช้ทำสิ่งที่ผมรักจริงๆ

178
00:10:11,402 --> 00:10:13,779
จริง ฉันเข้าใจนะ

179
00:10:20,786 --> 00:10:22,455
ขอโทษนะคะ แป๊บเดียวได้มั้ย

180
00:10:22,538 --> 00:10:23,581
ได้สิ เชิญเลย

181
00:10:24,624 --> 00:10:25,458
ว่าไง

182
00:10:28,628 --> 00:10:32,548
ใช่ ฉันรู้ว่ามันเรื่องใหญ่ พีช
ฉันนี่แหละที่บอกเธอว่าฉันเป็นห่วง

183
00:10:33,633 --> 00:10:35,134
โอเค ได้ ฉันจะไป

184
00:10:39,013 --> 00:10:43,309
ขอโทษนะคะ ฉันต้องไปแล้ว
เพื่อนคนนี้เขา...

185
00:10:43,392 --> 00:10:47,897
ดูเหมือนเขานัดกับใครคนหนึ่ง
แล้วยังไม่กลับมาเลย มันน่าเป็นห่วงมาก

186
00:10:47,980 --> 00:10:49,482
ค่อยเจอกันใหม่ก็ได้ถ้าคุณต้อง...

187
00:10:49,565 --> 00:10:50,900
ได้ค่ะ ขอบคุณมาก

188
00:10:51,817 --> 00:10:53,152
หวังว่าเพื่อนคุณจะปลอดภัยนะ

189
00:10:53,778 --> 00:10:57,448
"นึกว่าผมจัดการแล้วเชียว
เขี่ยเบนจี้ออกให้พ้นทางเนี่ย

190
00:10:57,531 --> 00:10:59,784
ดูเหมือนต้องจัดการปิดจ๊อบ"

191
00:11:03,454 --> 00:11:04,830
"ในการคิดว่าจะทำยังไงดี

192
00:11:04,914 --> 00:11:07,500
กับบุคคลตัวอย่าง
ด้านอภิสิทธิ์ผู้ชายคนขาวที่อยู่ในกรง

193
00:11:07,583 --> 00:11:09,710
ผมต้องทำความเข้าใจว่าเขาเป็นคนยังไงกันแน่

194
00:11:10,336 --> 00:11:13,172
และจะเข้าใจเขาได้
ผมต้องรู้ว่าเขาใส่ใจกับอะไรบ้าง"

195
00:11:13,255 --> 00:11:14,715
นี่มันไม่ยุติธรรมเลย

196
00:11:14,799 --> 00:11:16,133
ถ้าฉันรู้ว่านายจะถามฉัน

197
00:11:16,217 --> 00:11:17,343
ฉันคงเอาหนังสือใหม่ๆ ใส่โผต้องอ่านแล้ว

198
00:11:18,052 --> 00:11:20,513
เท่ากับจริงๆ แล้ว
นายไม่เคยอ่าน ออน เดอะ โร้ด เลย

199
00:11:20,596 --> 00:11:22,390
เดี๋ยวนี้เราสามารถอ่านหนังสือสักเล่ม

200
00:11:22,473 --> 00:11:24,892
โดยไม่ต้องอ่านในแบบปกติได้นะ

201
00:11:24,975 --> 00:11:26,102
คือเราอ่านอะไรเกี่ยวกับหนังสือเล่มนั้นไง

202
00:11:26,685 --> 00:11:27,728
อ้อ ฉันเข้าใจ

203
00:11:30,147 --> 00:11:31,565
นายมันพวกสร้างภาพ

204
00:11:32,233 --> 00:11:35,694
เอาหนังสืองี่เง่านั่นมาสิ ฉันจะอ่านเดี๋ยวนี้เลย
ไอ้เบื๊อกซาดิสต์

205
00:11:35,778 --> 00:11:37,655
ทำอะไรก็ได้ถ้านายจะปล่อยฉัน

206
00:11:38,531 --> 00:11:40,783
"ตอนนี้ผมเข้าใจอะไรเกี่ยวกับคุณเพิ่มแล้ว เบค

207
00:11:40,866 --> 00:11:44,078
ไม่รู้ทำไม แต่คุณคิดว่าหมอนี่เป็นคุณค่าที่คุณคู่ควร"

208
00:11:44,161 --> 00:11:46,163
นายหน้าซีดเซียวพิลึกนะ

209
00:11:46,247 --> 00:11:48,666
เออ ใช่สิ ก็นายขโมยยาของฉันไป

210
00:11:49,458 --> 00:11:51,127
ไหนว่าไม่ใช่ของนาย

211
00:11:52,086 --> 00:11:55,047
ก็ได้ พอใจยัง ของฉันเอง

212
00:11:55,131 --> 00:11:56,382
ฉันใช้ยาแต่ไม่เคยติดโว้ย

213
00:11:57,258 --> 00:12:00,386
ฉันไม่เคยใช้ติดกันเกินสามวัน
แล้วก็กำลังจะเลิกด้วย

214
00:12:00,469 --> 00:12:02,721
โอเค ให้เพราะนายกำลังจะเลิกนะ

215
00:12:13,566 --> 00:12:16,485
แบบนั้นเปิดไม่ได้หรอก เปิดได้ทีละทางเดียว

216
00:12:21,240 --> 00:12:23,117
ขอบคุณ ขอบคุณมาก

217
00:12:27,121 --> 00:12:28,539
อีกเรื่องนะ

218
00:12:31,584 --> 00:12:32,418
พาสเวิร์ด

219
00:12:40,759 --> 00:12:41,844
ลีอานนา

220
00:12:42,803 --> 00:12:44,889
ลี-อ-า-น-น-า

221
00:12:44,972 --> 00:12:50,019
"รหัสล็อกโทรศัพท์
ยังเป็นชื่อสาวอื่นเลย เบค ให้ตาย"

222
00:13:01,071 --> 00:13:03,240
"โห เขาก็ใช้ชีวิตซ่าไร้สติอยู่นะ

223
00:13:03,324 --> 00:13:05,659
สำหรับคนที่ทำการตลาดน้ำอัดลมเพื่อสุขภาพ

224
00:13:05,743 --> 00:13:08,704
จากหลักฐานที่เห็น
เขาไม่คิดถึงคุณเวลาคุณไม่อยู่หรอก

225
00:13:08,787 --> 00:13:10,831
คุณไม่มีความหมายกับเขาเลย"

226
00:13:20,007 --> 00:13:20,841
ยิ้มหน่อย

227
00:13:21,550 --> 00:13:24,845
ฉันอุตส่าห์เป็นห่วง โทรหาแม่เขาด้วย
เราเกือบจะโทรแจ้งตำรวจแล้ว

228
00:13:24,929 --> 00:13:26,931
แต่เขากลับไปเมายาเป็นบ้า
อยู่ที่หลุมไหนก็ไม่รู้ในแมสซาชูเซตส์

229
00:13:27,014 --> 00:13:28,224
ถ้าดูจากที่แท็กโลเคชั่นเอาไว้น่ะนะ

230
00:13:28,307 --> 00:13:31,060
อย่าพูดว่าแท็กโลเคชั่น
เธอไม่ได้ตามเขาแจขนาดนั้น

231
00:13:31,143 --> 00:13:33,270
อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเขายังอยู่ดี
แต่ทำตัวแย่เหมือนเดิม

232
00:13:34,605 --> 00:13:37,733
นี่เราทุกคนจะไปบาร์ใหม่กันใช่มั้ย
ที่โซโหน่ะ

233
00:13:37,816 --> 00:13:39,318
แม่เมรีขี้เมา

234
00:13:39,401 --> 00:13:41,737
เวร ฉันไปไม่ได้ ขอโทษที

235
00:13:41,820 --> 00:13:44,240
ฉันจะต้องไปดื่มกับที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

236
00:13:46,909 --> 00:13:48,410
ให้คะแนนหนึ่งถึงสิบ โรคจิตแค่ไหน

237
00:13:48,494 --> 00:13:50,120
เขาได้รางวัลจากหนังสือรวมบทกลอน

238
00:13:50,204 --> 00:13:53,499
ซึ่งมีการเขียนถึงปากมดลูก
สัก 35 ที่ได้มั้ง เพราะงั้น...

239
00:13:53,582 --> 00:13:56,001
เอ่อ แต่การเอากับอาจารย์ก็
เหมือนสิ่งที่ต้องทำตอนเรียนโทนะ

240
00:13:56,085 --> 00:13:57,002
จริงเหรอ

241
00:13:57,086 --> 00:13:58,963
แอนนิกานี่เหมือนวิกิพีดอกเลยแฮะ

242
00:13:59,046 --> 00:14:04,343
เอาที่สบายใจย่ะ ฉันเอากับอาจารย์สอนชีวะ
ก็โอเคอยู่ โปรดสังเกตว่าฉันสอบผ่าน

243
00:14:04,426 --> 00:14:07,346
ตั้งใจมองที่เป้าหมายไว้ เชิดมดลูกรับไปเล้ย

244
00:14:08,264 --> 00:14:09,515
เบคไม่ได้อยาก "เชิดมดลูกรับ"

245
00:14:09,598 --> 00:14:13,227
เขาคุมชะตาที่ฉันจะได้เป็นผู้ช่วยสอนไว้
เขาทำให้ฉันต้องออกจากบ้านได้นะ

246
00:14:13,310 --> 00:14:15,896
หรือไม่งั้นเธอก็อาจทำใสซื่อ
แล้วก็ฟ้องเรื่องของเขาไปเลย

247
00:14:15,980 --> 00:14:18,107
ฉันว่าเรื่องแบบนั้น
ได้ผลในหนังเท่านั้นแหละ

248
00:14:18,190 --> 00:14:19,817
ไงก็ช่าง พรุ่งนี้เจอกันนะ

249
00:14:22,736 --> 00:14:23,737
ปาร์ตี้ของฉันไง

250
00:14:24,822 --> 00:14:27,449
พรุ่งนี้เป็นวันครบรอบการหย่าของพ่อแม่ฉัน

251
00:14:27,533 --> 00:14:30,202
ปาร์ตี้ที่ฉันจัดทุกปีเพื่อให้ไม่ต้องคิดมาก

252
00:14:30,286 --> 00:14:32,663
จริงสิ โทษที ฉันไปอยู่แล้ว

253
00:14:38,043 --> 00:14:41,046
ขอสูดอีกสักทีเหอะ พวก น่านะ

254
00:14:41,130 --> 00:14:44,425
บอกสิว่านายมีแผนยังไง แล้วฉันจะช่วยนาย

255
00:14:44,508 --> 00:14:46,010
ตอนนี้เธออยู่ไหน

256
00:14:46,093 --> 00:14:48,762
เธอกำลังปาร์ตี้หัวทิ่ม
กับลินน์และแอนนิกาใช่มั้ยล่ะ

257
00:14:48,846 --> 00:14:51,181
ที่จริงเธอกำลังจะไปเจอ
ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ แต่...

258
00:14:52,224 --> 00:14:53,893
ดีใจนะที่นายมองเธอจริงจังขนาดนั้น

259
00:14:54,643 --> 00:14:57,354
เห็นมะ นี่แหละที่ฉันพยายามบอกนาย

260
00:14:59,064 --> 00:15:01,442
นายมองเห็นสาวนักเขียนที่ตั้งอกตั้งใจ

261
00:15:02,026 --> 00:15:02,985
จะไม่เห็นได้ยังไง

262
00:15:03,068 --> 00:15:06,530
เธอโคตรจะป่าวประกาศโฆษณาตัวเอง
ออกทั่วอินเทอร์เน็ต

263
00:15:06,614 --> 00:15:10,034
"ผมอยากให้คุณรู้นะ
ถ้าไม่ใช่เพราะผมกำลังจะไปหาคุณสายแล้ว

264
00:15:10,117 --> 00:15:13,662
ผมจะอัดไอ้เวรนี่ให้เลือดกบปาก
กับแต่ละคำที่เขาพูดถึงคุณ"

265
00:15:14,413 --> 00:15:17,041
บอกไว้เลยนะ นั่นแหละเรื่องถนัดของเธอ

266
00:15:18,626 --> 00:15:20,753
ตอนนี้เลย เธอกำลังทาลิปสติกสีแดง

267
00:15:21,795 --> 00:15:26,508
แล้วก็กำลังเตรียมจัดหนักให้อาจารย์
เพื่อให้ได้เอมา

268
00:15:27,426 --> 00:15:28,761
แล้วเจอกัน เบนจี้

269
00:15:29,637 --> 00:15:33,933
เฮ้ย กลับมาก่อน ฉันหิว

270
00:15:42,733 --> 00:15:47,363
มันมีความตรงไปตรงมา
นั่นคือสิ่งที่ทำให้งานของคุณพิเศษกว่าใคร

271
00:15:47,446 --> 00:15:49,949
เพราะงั้นถ้ามันไม่ได้ตรงถึงไขสันหลังก็ตัดไปเลย

272
00:15:50,032 --> 00:15:55,871
ขอบคุณค่ะ นั่นช่วยได้มากจริงๆ
และยิ่งคุณพูดอย่างนั้น ยิ่งมีความหมาย

273
00:15:55,955 --> 00:15:59,291
คนส่วนใหญ่ไม่อาจต้านทาน
ผู้หญิงที่พูดอะไรตรงๆ หรอกนะ

274
00:15:59,875 --> 00:16:02,503
คุณควรจะใช้เรื่องแบบนั้นในชีวิตด้วย

275
00:16:02,586 --> 00:16:05,673
แหม พูดง่ายแต่ทำยากนะคะ

276
00:16:05,756 --> 00:16:09,802
อ้าว จะฝึกกับผมก็ได้นะ ผมปลอดภัย

277
00:16:11,595 --> 00:16:13,889
คุณไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น

278
00:16:15,641 --> 00:16:19,395
โลกทั้งใบคือแอปเปิ้ลแดงลูกใหญ่ของคุณ

279
00:16:19,478 --> 00:16:22,606
"คิดว่าเขาเขียนบทพูดตรงนี้ไว้ก่อนมะ
เหมือนเขียนกลอนน่ะ"

280
00:16:25,150 --> 00:16:27,778
ฉันก็อยากจะมั่นใจเหมือนคุณ

281
00:16:27,861 --> 00:16:33,325
การเปิดงานของตัวเองให้โลกได้เห็น
นั่นเป็นการบริการแบบหนึ่ง

282
00:16:33,409 --> 00:16:35,202
ฉันจะพยายามจำเอาไว้ค่ะ

283
00:16:35,285 --> 00:16:37,162
ถ้าคุณไม่ได้เก่งจริงๆ ผมคงไม่บอกหรอกนะ

284
00:16:37,246 --> 00:16:39,373
ผมยินดีจะแบ่งปันเคล็ดลับทั้งหมด

285
00:16:39,456 --> 00:16:43,919
เพราะงั้น เบค อาจจะถึงเวลาที่เรา
จะพูดถึงเรื่องที่เกิดระหว่างเรา

286
00:16:53,554 --> 00:16:56,640
อย่ามาแตะฉันนะ
มันไม่ได้เซ็กซี่เลย มันน่าขยะแขยง

287
00:17:01,895 --> 00:17:04,023
- ขอโทษ...
- คุณเชื้อเชิญผมเอง

288
00:17:04,732 --> 00:17:07,484
- ไม่นะ ไม่ได้เชิญ
- เชิญสิ คุณยั่วผมอย่างหน้าไม่อาย

289
00:17:07,568 --> 00:17:10,738
คุณใส่เสื้อผ้าที่บางจนเห็นหัวนม

290
00:17:10,821 --> 00:17:12,698
- จะให้เรียกว่าอะไรล่ะ
- บ้าไปแล้ว

291
00:17:12,781 --> 00:17:15,951
ถ้าอยากจะปฏิเสธไม่มีส่วนรู้เห็นได้เต็มปากเต็มคำ

292
00:17:17,202 --> 00:17:18,328
ก็อย่าเปิดหัวนมให้ใครดู

293
00:17:19,329 --> 00:17:23,917
อย่าทำตาเหมือนกำลังอมนกเขา
แล้วก็ช่วยเขียนให้มันดีกว่านี้หน่อย

294
00:17:25,502 --> 00:17:27,838
ผมก็ชอบคุณนะ
แต่เห็นได้ชัดว่างานมันหนักเกินไป

295
00:17:27,921 --> 00:17:32,092
ผมคงต้องปล่อยคุณให้เป็นอิสระ
จากตำแหน่งผู้ช่วยสอนแล้ว

296
00:17:32,176 --> 00:17:33,218
อย่าค่ะ อย่า ขอร้อง

297
00:17:33,302 --> 00:17:34,219
ไปพักซะ

298
00:17:36,847 --> 00:17:41,894
"คุณมีสิทธิ์ที่จะโกรธ
เรื่องบางเรื่องไม่ควรได้รับอนุญาตให้เกิดขึ้น

299
00:17:41,977 --> 00:17:44,772
ต้องมีใครทำอะไรสักอย่างกับคนอย่างเขา"

300
00:18:00,245 --> 00:18:01,121
ฮัลโหล

301
00:18:01,872 --> 00:18:04,041
นี่ อยู่ไหนคะ

302
00:18:05,042 --> 00:18:08,087
"ฉันอยู่ที่ร้านวิลเลจ เผื่อเราจะได้คุยกันต่อ"

303
00:18:10,172 --> 00:18:11,590
ได้ อีก 15 นาทีผมไปถึง

304
00:18:25,938 --> 00:18:27,314
คุณจ้องลิปสติกฉันเหรอ

305
00:18:27,397 --> 00:18:30,192
เปล่าๆ เปล่านะ มันก็แค่แปลกตาไป

306
00:18:30,275 --> 00:18:35,447
ฉันแค่อยากลองอะไรใหม่ๆ
แต่คุณพูดถูก มันไม่ใช่ตัวฉันเลย

307
00:18:36,406 --> 00:18:37,741
งั้นคุณโทรหาผมทำไม

308
00:18:37,825 --> 00:18:40,452
ไม่รู้สิ โทรตามแรงกระตุ้นเฉพาะหน้ามั้ง

309
00:18:40,536 --> 00:18:42,621
"ไม่เป็นไร อีกหน่อยคุณจะรู้ว่า
เล่าให้ผมฟังได้ทุกอย่าง"

310
00:18:42,704 --> 00:18:45,374
ก่อนหน้านี้เรายกเลิกกลางคัน
เพราะเพื่อนคุณหายตัวไปใช่ไหม

311
00:18:45,457 --> 00:18:48,460
อ๋อ ใช่ เขาไม่เป็นไรค่ะ เขาก็แค่งี่เง่า

312
00:18:48,544 --> 00:18:49,753
"อันนี้ผมเห็นด้วย

313
00:18:49,837 --> 00:18:51,672
แต่คุณอยากคุยกันแต่เรื่องเบาๆ
ผมก็จัดให้ได้"

314
00:18:51,755 --> 00:18:53,590
โอเค คู่ที่กำลังเดินเข้าประตูมา

315
00:18:55,008 --> 00:18:57,010
คุณคิดว่าไง เดตแรกรึเปล่า

316
00:18:58,262 --> 00:19:01,056
เดตที่สามแล้ว
เธอยังไม่แน่ใจว่าอยากเอาจริงเลยไหม

317
00:19:03,267 --> 00:19:05,602
แล้วสองคนนั้นล่ะ

318
00:19:05,686 --> 00:19:06,895
- ตรงไหน
- ตรงนั้น

319
00:19:06,979 --> 00:19:08,689
กำลังจะหย่า

320
00:19:09,606 --> 00:19:10,816
เย็นชาจัง

321
00:19:12,192 --> 00:19:13,026
โอเค

322
00:19:16,738 --> 00:19:19,867
- อันนั้นง่าย
- นั่นคือเราในอีก 30 ปีข้างหน้า

323
00:19:21,952 --> 00:19:23,328
"แล้วนั่นก็เยอะไป"

324
00:19:24,538 --> 00:19:25,455
ฉันชอบที่สุดเลย

325
00:19:27,833 --> 00:19:30,002
คุณหุ่นดีมากสำหรับการเป็นตาแก่

326
00:19:30,085 --> 00:19:34,423
ขอบคุณครับ! แล้วคุณก็ อย่าถือนะ
แต่คุณยังแซ่บไม่เปลี่ยนแปลง

327
00:19:35,424 --> 00:19:36,967
แต่ในแบบที่สง่างามเหมาะสมกับอายุ

328
00:19:37,759 --> 00:19:39,928
เพราะเล่นโยคะไงคะ เล่นแล้วแก่ช้า

329
00:19:43,432 --> 00:19:48,645
พูดตรงๆ นะ โจ ฉันดีใจมากที่คืนนี้คุณมาได้

330
00:19:48,729 --> 00:19:53,317
วันนี้เป็นวันที่แย่มาก
อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ เขาล่วงเกินฉัน

331
00:19:54,151 --> 00:19:54,985
ล้อเล่นรึเปล่า

332
00:19:55,068 --> 00:19:56,528
แต่ส่วนที่น่าอายที่สุดก็คือ

333
00:19:56,612 --> 00:19:59,323
ตอนแรกฉันนึกว่า
เขาเชื่อมั่นในตัวฉันและงานของฉันจริงๆ

334
00:20:00,115 --> 00:20:01,491
นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณนะ

335
00:20:01,575 --> 00:20:03,493
เรื่องโง่ๆ แบบนี้เกิดขึ้นตลอดเวลา

336
00:20:04,119 --> 00:20:09,625
ฉันเริ่มคิดว่าตัวเองเป็นแม่เหล็ก
ดึงดูดผู้ชายที่มีปัญหาหนักๆ แล้ว

337
00:20:11,627 --> 00:20:14,338
งั้นคุณจะทำยังไง กับเรื่องอาจารย์ที่ปรึกษา

338
00:20:14,421 --> 00:20:16,924
ไม่รู้สิ ผ่านมันไปให้ได้มั้ง

339
00:20:19,468 --> 00:20:20,761
ผมเชื่อในตัวคุณนะ

340
00:20:25,682 --> 00:20:28,393
นี่ พรุ่งนี้ไปปาร์ตี้กับฉันไหม

341
00:20:28,477 --> 00:20:30,229
"จองตัวไปเดตหน้าแล้วเหรอ"

342
00:20:30,312 --> 00:20:33,607
งานที่บ้านเพื่อนน่ะ พีช ซาลิงเจอร์

343
00:20:33,690 --> 00:20:35,192
แบบ เจ.ดี. ซาลิงเจอร์น่ะเหรอ

344
00:20:35,275 --> 00:20:37,152
คือก็ใช่

345
00:20:37,903 --> 00:20:40,989
แต่เธอไม่ชอบพูดเรื่องนั้น
แล้วเธอก็เป็นคนน่ารักมาก

346
00:20:41,073 --> 00:20:43,533
ครอบครัวเธอก็... อย่างว่า

347
00:20:44,117 --> 00:20:45,535
ครอบครัวใครบ้างไม่เป็น

348
00:20:58,382 --> 00:20:59,549
เหล้าคุณอร่อยกว่า

349
00:21:02,552 --> 00:21:03,553
(ปิด)

350
00:21:03,637 --> 00:21:06,139
ขอพวกเราจงขอบพระทัยเทพ
สตีเฟน คิง ซึ่งประทานหนังสือมาให้

351
00:21:06,223 --> 00:21:09,726
เพื่อให้ร้านหนังสือในมิติที่สามของเรา
ยังคงมีชีวิตรอดต่อไปได้

352
00:21:10,602 --> 00:21:12,562
มันเจ๋งดีที่ได้อ่านเรื่องจากมุมมองของอสูร

353
00:21:13,230 --> 00:21:16,483
จะได้เข้าใจว่าเขาทำอะไรทำไม
เกือบจะเหมือนกับมัน...

354
00:21:17,567 --> 00:21:18,610
มีเหตุผลงั้นเหรอ

355
00:21:19,278 --> 00:21:22,489
ใช่ แต่มันก็พิลึกนะเพราะเขาร้ายมาก
แต่ก็ไม่ได้ร้ายไปหมด

356
00:21:22,572 --> 00:21:23,782
"ให้เบนจี้พักมาเล่นทวิตหน่อย"

357
00:21:23,865 --> 00:21:27,577
ผมว่า ดร.แฟรงเกนสไตน์
น่าจะร้ายกว่าอีกเพราะสร้างเขามา ใช่มั้ยล่ะ

358
00:21:27,661 --> 00:21:29,079
(ตายแล้วค่อยนอน)
(แฮชแท็กต้องแคร็กสิ)

359
00:21:29,746 --> 00:21:32,082
อืม ฉันว่ามันก็ตีความได้หลายอย่างนะ

360
00:21:33,333 --> 00:21:34,167
พร้อมรึยัง

361
00:21:35,752 --> 00:21:39,548
เอาเลยนะ ปล่อยคราเคนออกมา! หวัดดีครับ

362
00:21:39,631 --> 00:21:41,216
เข้ามาเลย อรุณสวัสดิ์

363
00:21:41,300 --> 00:21:44,219
มีคุกกี้ทำเองนะ ไม่ใช่ของผมคนเดียว
คว้าหนังสือมาเลย

364
00:21:46,680 --> 00:21:48,598
ขอบคุณมากครับ ใบเสร็จอยู่ในหนังสือนะ

365
00:21:48,682 --> 00:21:49,558
ขอบคุณมากค่ะ

366
00:21:49,641 --> 00:21:51,101
เราต้องหยิบอีกกล่องละ

367
00:21:51,184 --> 00:21:52,811
อีธาน มาเฝ้าเครื่องเก็บเงินหน่อยได้มั้ย

368
00:21:52,894 --> 00:21:54,146
เจ้าหนูวิ่งลงไปเอาที่ชั้นใต้ดินให้แล้ว

369
00:21:54,813 --> 00:21:56,940
- อะไรนะ ไม่
- เออ ฉันเห็นเขาคว้ากุญแจของนายไป

370
00:21:58,358 --> 00:21:59,318
พาโค!

371
00:22:11,163 --> 00:22:12,122
พาโค!

372
00:22:13,999 --> 00:22:15,000
ฉันบอกว่าไง

373
00:22:15,709 --> 00:22:17,586
- ผมขอโทษ
- ฉันบอกแล้วว่าอย่าลงมาที่นี่

374
00:22:17,669 --> 00:22:20,088
- ผมแค่อยากลงมาเอาหนังสือ
- อย่าโง่สิ

375
00:22:20,172 --> 00:22:22,549
- ทำแบบนั้นทำไม ทำทำไม
- ผมขอโทษ

376
00:22:35,437 --> 00:22:36,271
(ตายแล้วค่อยนอน)
(แฮชแท็กต้องแคร็กสิ)

377
00:22:36,354 --> 00:22:38,857
แล้วไอ้เรื่องเธอกับอาจารย์ปากมดลูกเป็นไงบ้าง

378
00:22:38,940 --> 00:22:42,360
พูดแค่ว่าฉันคงต้องหางานใหม่ที่ดีกว่าเดิม
หรือหาที่อยู่ใหม่ หรือ...

379
00:22:43,487 --> 00:22:44,571
ไม่รู้เหมือนกัน

380
00:22:46,323 --> 00:22:48,116
โอเค พอเรื่องนี้ได้ละ

381
00:22:50,243 --> 00:22:54,247
พีช ไม่เอา ฉันรับไม่ได้ พอเลย

382
00:22:54,331 --> 00:22:57,250
ฟังนะ นี่แค่สำหรับเดือนแรก เดือนสุดท้าย
แล้วก็เงินมัดจำ โอเคมะ

383
00:23:00,045 --> 00:23:04,091
ไม่ต้องรักศักดิ์ศรีนักก็ได้ โอเคนะ
รับเช็คไปแล้วเลิกเครียดเสียที

384
00:23:04,174 --> 00:23:05,008
เอ้า

385
00:23:14,101 --> 00:23:19,272
ให้ตายเถอะ ถ้านายอยากฆ่าฉัน
รออะไรอยู่

386
00:23:20,023 --> 00:23:23,193
"ผมจะอยากฆ่าเขาไปทำไม
ใครจะอยากฆ่าคนกัน"

387
00:23:23,276 --> 00:23:27,030
สามถ้วย ถ้วยหนึ่งคือโฮมโซดา ยี่ห้อของนาย

388
00:23:27,697 --> 00:23:28,532
ดีที่สุดแล้วใช่มั้ยล่ะ

389
00:23:29,449 --> 00:23:31,535
งั้นพิสูจน์มา บอกว่าแก้วไหนเป็นแก้วไหน

390
00:23:31,618 --> 00:23:33,537
งั้นถ้าฉันเดาถูก ฉันจะได้ยา

391
00:23:33,620 --> 00:23:34,830
ถ้านายเดาถูก...

392
00:23:36,998 --> 00:23:38,208
ฉันจะปล่อยนายออกมาเลย

393
00:23:53,390 --> 00:23:55,350
- ขอน้ำล้างปากก่อน
- ถ้วยที่สอง

394
00:24:02,274 --> 00:24:03,150
ถ้วยที่สาม

395
00:24:12,242 --> 00:24:13,285
ถ้วยที่หนึ่ง สอง หรือสาม

396
00:24:14,536 --> 00:24:16,037
ฉันไม่รู้

397
00:24:19,624 --> 00:24:22,210
เดี๋ยว! ไม่ใช่สักถ้วย โอเคมะ

398
00:24:22,294 --> 00:24:25,839
ทั้งหมดนั้นรสเหมือนน้ำอัดลมถูกๆ
ขายตามร้านขายยา ไม่ใช่ของฉัน

399
00:24:28,258 --> 00:24:29,384
เป็นของนายทั้งสามถ้วย

400
00:24:29,467 --> 00:24:30,886
ตอแหลแล้วเว้ย!

401
00:24:30,969 --> 00:24:32,387
โฮมโซดานั่นแหละตอแหล

402
00:24:34,014 --> 00:24:40,020
ปล่อยฉันออกไป! ปล่อยฉันออกไป! ไอ้โรคจิต!

403
00:24:45,400 --> 00:24:50,238
ก็ได้ นายชนะแล้ว ฉันแพ้

404
00:24:50,906 --> 00:24:56,536
เราแพ้กันทั้งคู่นั่นแหละ
เพราะผมจะทำยังไงกับไอ้ก้อนขี้จ้อจี้นี่ดี เบค

405
00:24:56,620 --> 00:24:58,538
นายอยากได้เบคใช่มั้ย

406
00:25:00,665 --> 00:25:05,837
พูดชัดๆ เลยนะ
เธอไม่อยากเป็นแฟนกับผู้ชายอย่างนายหรอก

407
00:25:07,088 --> 00:25:08,340
ฉันช่วยนายได้

408
00:25:08,423 --> 00:25:12,677
ไม่ต้อง ที่จริงเธอเชิญฉัน
ไปงานปาร์ตี้คืนนี้ ที่บ้านพีช ซาลิงเจอร์

409
00:25:13,345 --> 00:25:15,680
ปาร์ตี้ซาลิงเจอร์เหรอ โจ

410
00:25:16,514 --> 00:25:19,643
เธอแค่เอานายไปเป็นไม้ประดับ

411
00:25:19,726 --> 00:25:23,897
เธออยากดูเหมือนเป็นคนน่าสนใจ
เหมือนเธอก็มีเพื่อนเป็นมนุษย์จริงๆ

412
00:25:23,980 --> 00:25:25,774
เหมือนเธอคิดลึก เธอเป็นศิลปิน

413
00:25:25,857 --> 00:25:26,691
แต่ความจริงน่ะเหรอ

414
00:25:27,317 --> 00:25:32,113
เบคจะทิ้งคนอย่างนาย
มาหาคนที่พาเธอไปถึงไหนต่อไหนได้เสมอ

415
00:25:32,197 --> 00:25:36,201
เราไม่เคยได้ไปปาร์ตี้อะไรเลย
เพราะแม่นั่นจะรีบขึ้นคร่อมฉันอย่างไว

416
00:25:38,286 --> 00:25:40,664
"เธอแค่ปั่นหัวหลอกนายให้โง่ เพื่อนเอ๊ย"

417
00:25:44,167 --> 00:25:46,503
ใช่ๆ มันแย่มากจริงๆ

418
00:25:46,586 --> 00:25:50,507
เพราะอาหารเป็นพิษทำให้พีชกับฉันเป็นเพื่อนกัน

419
00:25:50,590 --> 00:25:52,801
แบบว่าผูกพันด้วยการอ้วก

420
00:25:52,884 --> 00:25:55,220
"เธอเอาทัพพีให้ดูรึยัง
เธอมีทัพพีที่ใช้ในครัวสีแดง"

421
00:25:55,303 --> 00:25:57,722
เล่นแบบตีก้นหนูสิคะป๊ะป๋าอะไรแบบนั้นเลย

422
00:25:57,806 --> 00:26:00,016
แม่นี่ร่านหลุดโลกอย่างกับอะไรกับฉันนะ

423
00:26:00,100 --> 00:26:04,104
เพราะฉันรวย แต่ไม่เป็นกับนาย
เพราะนายเป็นใครกัน

424
00:26:04,187 --> 00:26:06,856
หวังว่าคืนนี้จะไม่มีปัญหาในทางเดินอาหารอะไร

425
00:26:06,940 --> 00:26:08,900
แต่ฉันหวังว่าคุณกับเขาจะถูกชะตากัน

426
00:26:15,949 --> 00:26:18,994
ถ้านายอยากเปลี่ยนสถานการณ์แบบนั้น
นายจำเป็นต้องมีฉัน

427
00:26:23,999 --> 00:26:25,333
"เวร"

428
00:26:30,797 --> 00:26:33,591
"มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่า
ผมไม่เหมาะกับคนพวกนี้

429
00:26:34,259 --> 00:26:38,096
สิ่งที่คนพวกนี้เป็น
คือสิ่งที่เบนจี้อ้างว่าคุณอยากจะเป็น"

430
00:26:38,972 --> 00:26:41,308
เบคคาลิช! หวัดดีจ้ะ

431
00:26:41,891 --> 00:26:42,809
ไง

432
00:26:45,228 --> 00:26:46,271
ขอบใจ

433
00:26:46,354 --> 00:26:48,523
- นี่โจเซฟเหรอ
- โจครับ

434
00:26:48,606 --> 00:26:50,066
"ผมเป็นแค่ไม้ประดับรึเปล่า เบค"

435
00:26:51,276 --> 00:26:53,153
- ทีนี้ โจเซฟ...
- เรียกโจก็พอ

436
00:26:53,236 --> 00:26:55,196
ฉันจะยืมตัวเพื่อนของเราไปก่อน

437
00:26:55,280 --> 00:26:58,325
ตามสบายเลยนะ ทุกคนที่นี่เป็นมิตรกันทั้งนั้น

438
00:26:58,408 --> 00:26:59,743
คนบราวน์ไม่กัดหรอก

439
00:27:01,328 --> 00:27:02,537
ศิษย์เก่าไง

440
00:27:05,832 --> 00:27:06,833
คุณเรียนที่ไหน

441
00:27:06,916 --> 00:27:08,209
ผมไม่ได้เรียน

442
00:27:10,628 --> 00:27:12,380
- มาเร็ว
- โทษที

443
00:27:24,225 --> 00:27:27,479
"แอนนิกา แอทวอเทอร์
รวยและติดแท็กไร้กังวล

444
00:27:27,562 --> 00:27:29,731
กำลังสร้างแบรนด์ตัวเอง
ให้เป็นอินฟลูเอนเซอร์ด้านมองร่างกายแง่บวก

445
00:27:30,774 --> 00:27:33,777
ซึ่งดูจะมีแต่การใส่ของฟรีถ่ายลงอินสตาแกรม"

446
00:27:34,527 --> 00:27:37,781
"ลินน์ ลีเซอร์ เป็นพีอาร์ ติดแท็ก คนรักค็อกเทล

447
00:27:37,864 --> 00:27:39,449
ลูกสาวหมอผ่าตัดกับซีอีโอบริษัทเทคโนโลยี

448
00:27:39,532 --> 00:27:42,911
เป็นลูกเลี้ยง มีแต่ความเริดเชิดขิง
ไม่ได้มีเรื่องปวดใจอย่างเขาเลย"

449
00:27:42,994 --> 00:27:48,917
(กีฬาเอ็กซ์ตรีมที่ชอบที่สุดคือ
ฟรีเบสเลย)

450
00:28:03,098 --> 00:28:07,268
(อ๊อซม่าแห่งอ๊อซ)

451
00:28:17,112 --> 00:28:18,196
ถ้ามีครบทั้งชุด

452
00:28:18,279 --> 00:28:21,324
แต่ละเล่มจะมีมูลค่าเป็นสามเท่าสำหรับนักสะสม

453
00:28:22,367 --> 00:28:23,410
แกอ่านเล่มนั้นเหรอ

454
00:28:24,494 --> 00:28:25,620
แค่เล่มแรก

455
00:28:26,371 --> 00:28:27,580
ก็เดาได้

456
00:28:31,751 --> 00:28:34,712
คิดว่าฉันอยากให้มีไอ้พวกอ่านหนังสือไม่แตก
ทำงานในร้านของฉันเหรอวะ

457
00:28:36,131 --> 00:28:37,340
นี่!

458
00:28:38,049 --> 00:28:42,637
ถ้าแกอยากทำงานที่ร้านนี้
แกต้องหัดรู้คุณค่าของหนังสือเหล่านี้

459
00:28:43,221 --> 00:28:44,556
คุณมูนนี่ ขอร้องครับ

460
00:28:44,639 --> 00:28:46,850
ทุกอย่างที่แกต้องการอยู่ในนั้นแล้ว

461
00:28:47,726 --> 00:28:48,560
ให้ผม...

462
00:28:48,643 --> 00:28:50,687
โจเซฟ อยู่นี่เอง

463
00:28:53,064 --> 00:28:57,485
ชื่อโจ แค่โจ นี่เป็นชุดที่เจ๋งมาก พีชเชส

464
00:28:57,569 --> 00:29:01,865
ชื่อพีช แล้วก็คุณอาจจะอ่านหนังสือพวกนี้
มามากกว่าฉันอีก

465
00:29:03,491 --> 00:29:05,827
นักขายที่ดีก็ต้องรู้จักผลิตภัณฑ์ของตัวเองใช่มั้ยล่ะ

466
00:29:07,704 --> 00:29:11,791
สรุปว่าคุณเจอเบคที่ร้านหนังสือสินะ

467
00:29:11,875 --> 00:29:12,709
ใช่แล้ว

468
00:29:14,252 --> 00:29:17,380
เรื่องแบบนี้มีแต่ในนิวยอร์ก
แล้วคุณก็บังเอิญไปเจอเธออีกที

469
00:29:17,464 --> 00:29:20,383
"น้ำเสียงปกติ แต่สายตาอย่างกับนักสืบ"

470
00:29:21,092 --> 00:29:24,971
ก็โชคดีแล้วนะที่เราเจอกัน
ตอนนั้นเธออยู่บนรางรถไฟเลย

471
00:29:25,054 --> 00:29:28,433
ฉันก็ได้ยินมาว่างั้น พระเจ้า! ดีนะคุณอยู่ที่นั่น

472
00:29:28,516 --> 00:29:33,688
คือไปอยู่ถึงตั้งกรีนพอยต์
ในจังหวะที่เหมาะที่สุดเลยด้วย

473
00:29:39,652 --> 00:29:40,945
ได้เวลาดื่มฉลองละ

474
00:29:54,834 --> 00:29:58,630
"แค่ในช่วงที่ผมเข้าไปในนั้น
คุณก็เริ่มอ่อยเบนจี้เวอร์ชั่นสองแล้วเหรอ

475
00:29:59,881 --> 00:30:02,383
พีชดูจะตื่นเต้น คุณล่ะตื่นเต้นรึเปล่า

476
00:30:02,967 --> 00:30:04,219
คุณต้องการอะไร"

477
00:30:16,231 --> 00:30:17,440
"คุณเป็นเบคคนไหนกันแน่

478
00:30:18,107 --> 00:30:20,527
คนที่ผมเห็น หรือคนที่เบนจี้เห็น"

479
00:30:26,324 --> 00:30:31,287
ไงคะ คนแปลกหน้า เป็นไงบ้าง สนุกไหม

480
00:30:36,501 --> 00:30:37,418
เบค...

481
00:30:41,005 --> 00:30:42,507
คุณพาผมมาที่นี่ทำไม

482
00:30:45,176 --> 00:30:47,637
ไม่รู้สิ ฉันนึกว่ามันอาจจะสนุก

483
00:30:48,263 --> 00:30:51,641
ผมไม่คิดว่าผมมีอะไรเหมือนกัน
กับเพื่อนคนอื่นๆ ของคุณหรอกนะ

484
00:30:53,726 --> 00:30:55,728
เพราะงั้นฉันถึงได้ชอบคุณ

485
00:30:58,398 --> 00:31:02,318
ฉันก็คิดเสมอว่าฉันจะชอบอะไรแบบนี้
แต่สุดท้ายก็ไม่เคยชอบ

486
00:31:02,986 --> 00:31:04,404
งั้นเรามากันทำไม

487
00:31:04,487 --> 00:31:06,573
มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยเรียนบราวน์แล้ว

488
00:31:07,156 --> 00:31:11,786
มันก็แค่รู้สึกเหมือนว่าฉันจะถูกดูดเข้าไป
แล้วก็จะเป็นตัวเองได้

489
00:31:11,870 --> 00:31:15,540
แต่เรื่องนั้นมันก็ไม่เคยจะดีพอ

490
00:31:15,623 --> 00:31:19,586
คือฉันถึงกับขโมยชุดนี้มา
เพื่อให้เข้ากับเขาได้ ซึ่งมันน่าสมเพชมาก

491
00:31:19,669 --> 00:31:20,712
ผมไม่คิดงั้นนะ

492
00:31:20,795 --> 00:31:24,173
แต่ก็ยังไม่น่าสมเพชเท่าเรื่องที่
พีชเขียนเช็คให้ฉันเพื่อให้หมุนเงินได้ต่อ

493
00:31:24,257 --> 00:31:27,051
เช็คที่ฉันไม่อยากเอาไปขึ้นเงิน
แต่ก็ต้องทำแล้ว

494
00:31:30,471 --> 00:31:32,640
นี่ ถ้าคุณไม่ได้เป็นหนึ่งในพวกเขา

495
00:31:33,808 --> 00:31:36,519
มันก็เป็นแค่เพราะคุณไม่ได้อะไรมาฟรีๆ

496
00:31:36,603 --> 00:31:38,938
- ไม่ฟรีจริงๆ
- ใช่ และเวลาที่ชีวิตเป็นแบบนั้น

497
00:31:39,522 --> 00:31:42,108
บางครั้งหากเราจะเอาตัวรอดให้ได้

498
00:31:44,736 --> 00:31:47,322
เราก็ต้องหัดโชว์เขี้ยวกัดกลับเสียบ้าง

499
00:31:49,032 --> 00:31:51,868
และผมเดาว่าเขี้ยวคุณคมไม่เบาเลยนะ

500
00:32:02,503 --> 00:32:05,214
ฉันดีใจที่เราเจอกัน ดีใจที่เราได้เป็นเพื่อนกัน

501
00:32:06,090 --> 00:32:08,509
"ให้ฟ้าผ่าตายเถอะ"

502
00:32:13,765 --> 00:32:15,934
- โจเหรอ
- "ผมจำเสียงนั้นได้"

503
00:32:16,017 --> 00:32:17,477
โจ โกลด์เบิร์กใช่มั้ย

504
00:32:18,770 --> 00:32:21,397
แมดดี้ จอห์นสัน ฉันเป็นเพื่อนแคนเดซไง

505
00:32:21,481 --> 00:32:24,817
"เยี่ยม เร็วไปหน่อยที่คุณจะได้ยินเรื่องนี้นะ เบค
แต่ก็ต้องเอาละ"

506
00:32:24,901 --> 00:32:27,570
ว้าว แมดดี้ บ้าไปแล้ว ดีใจจังที่ได้เจอ

507
00:32:28,279 --> 00:32:29,781
- นี่เบค
- หวัดดี

508
00:32:29,864 --> 00:32:30,740
ไง

509
00:32:31,991 --> 00:32:35,495
ฉันได้ข่าวเรื่องคุณกับแคนเดซ

510
00:32:35,578 --> 00:32:37,413
คือผมก็คิดว่าเรามีความสุขกันดี

511
00:32:37,497 --> 00:32:39,207
แต่เธอคิดว่าเธอจะมีความสุขกว่ากับ...

512
00:32:39,916 --> 00:32:42,043
ผู้ชายที่ไหนไม่รู้ในโรม เพราะงั้น...
คือผมก็เข้าใจ

513
00:32:42,126 --> 00:32:43,962
เธอทำตามใจรักจะพัดพาไป

514
00:32:44,045 --> 00:32:46,839
แต่ไอ้เรื่องที่จู่ๆ เธอก็ย้ายไปกะทันหัน...

515
00:32:49,467 --> 00:32:50,718
พวกเราเสียใจกันทุกคนเลยนะ

516
00:32:51,427 --> 00:32:54,430
ขอตัวก่อนนะคะ อูเบอร์มาแล้ว
ยินดีที่ได้รู้จัก

517
00:32:54,514 --> 00:32:55,848
ขอโทษทีนะ ดีใจที่ได้เจอ แมดดี้

518
00:33:01,062 --> 00:33:03,231
ฉันแค่รู้สึกว่าบทสนทนานั้นควรจะจบได้ละ

519
00:33:05,149 --> 00:33:06,275
พาคุณกลับบ้านดีกว่า

520
00:33:12,573 --> 00:33:13,491
อยู่เพื่อพาโค

521
00:33:13,574 --> 00:33:16,202
เขาจะต้องการอะไรจากผม

522
00:33:16,869 --> 00:33:19,580
เขาต้องการคนที่ไม่เมา รอน
แค่นั้นได้มั้ยล่ะ

523
00:33:20,081 --> 00:33:20,915
ให้ตาย

524
00:33:21,624 --> 00:33:24,419
คุณเป็นบ้าอะไรของคุณ ชกกำแพงเนี่ยนะ

525
00:33:24,502 --> 00:33:27,296
คิดว่าทำที่นี่พังแล้วจะแก้ปัญหาได้เหรอ

526
00:33:29,799 --> 00:33:30,800
ฉันขอโทษนะ

527
00:33:32,135 --> 00:33:34,429
- โอเคฮะ
- ตะโกนใส่กันมันไม่โอเค

528
00:33:34,512 --> 00:33:36,264
ผู้ใหญ่ก็ทำกันตลอดเวลา

529
00:33:36,848 --> 00:33:38,057
เพราะผู้ใหญ่เป็นพวกนิสัยไม่ดีไง

530
00:33:39,517 --> 00:33:42,061
เมื่อก่อนก็เคยมีคนตะโกนใส่ฉันเหมือนกันนะ

531
00:33:44,355 --> 00:33:46,190
แล้วฉันก็ไม่อยากเป็นเหมือนเขา

532
00:33:47,692 --> 00:33:48,693
ฉันมีอะไรมาให้

533
00:34:00,163 --> 00:34:01,998
ผมเอาเข้าบ้านไม่ได้

534
00:34:03,958 --> 00:34:04,876
เพราะรอน

535
00:34:09,130 --> 00:34:11,924
คืองี้ ห้องน้ำทุกห้องในตึกนี้มีเพดานแบบเดียวกัน

536
00:34:12,008 --> 00:34:13,718
เข้าไปในห้องน้ำนะ

537
00:34:14,343 --> 00:34:17,889
ถ้าเราผลักฝ้าบุผนังใกล้ๆ ช่องระบายอากาศ
มันจะขยับเปิดได้

538
00:34:17,972 --> 00:34:23,186
ผลักไปแผ่นนึง สอดหนังสือเข้าไป แล้วเลื่อนปิด

539
00:34:25,104 --> 00:34:26,564
เหมือนช่องลับที่ซ่อนของ

540
00:34:27,315 --> 00:34:28,149
เจ๋งเลย

541
00:34:30,276 --> 00:34:31,235
ขอบคุณฮะ

542
00:34:33,988 --> 00:34:35,281
ราตรีสวัสดิ์ เพื่อน

543
00:34:38,659 --> 00:34:40,912
ถ้าต้องการ วางไว้นี่นะ

544
00:34:55,134 --> 00:34:58,721
"คุณไม่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบความรู้สึกผม
ผมต้องรับเอง

545
00:34:59,305 --> 00:35:04,018
แต่บอกไว้เลยนะ ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือน
เป็นปอเปี๊ยะทอดชุ่มน้ำมันค้างคืน

546
00:35:05,478 --> 00:35:07,688
เอาผมไปปาร์ตี้นั้นเพื่ออะไรกัน

547
00:35:08,397 --> 00:35:09,315
เบนจี้พูดถูก

548
00:35:10,066 --> 00:35:11,109
เบนจี้!"

549
00:35:31,587 --> 00:35:33,381
"เอาจริงๆ ผมเข้าใจความรู้สึกเขานะ"

550
00:35:33,464 --> 00:35:37,343
นายปล่อยฉันไว้ให้ตาย!
นายปล่อยไว้ให้ฉันตายที่นี่!

551
00:35:40,805 --> 00:35:43,057
พอเสียที ฆ่าฉันเถอะ

552
00:35:56,696 --> 00:35:57,697
สวัสดีค่ะ

553
00:35:59,699 --> 00:36:00,700
ฉัน...

554
00:36:02,451 --> 00:36:05,663
ฉันอยากมาขอให้คุณช่วยพิจารณาอีกที

555
00:36:06,873 --> 00:36:10,459
ฉันต้องการงานผู้ช่วยสอนจริงๆ
ฉันต้องการทุนอุดหนุนค่าเช่าบ้าน

556
00:36:11,961 --> 00:36:15,548
เราคุยกันเรื่องจะให้ฉัน
เปลี่ยนอาจารย์ที่ปรึกษาได้ไหมคะ

557
00:36:17,008 --> 00:36:18,593
นี่มันกลางเทอม

558
00:36:19,594 --> 00:36:25,516
ฉันรู้ค่ะว่าไม่สะดวก แต่มันสำคัญจริงๆ

559
00:36:26,767 --> 00:36:28,477
ผมขอให้คุณโชคดีนะ

560
00:36:29,478 --> 00:36:32,523
แต่ด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดีแล้ว
ผมทำไม่ได้

561
00:36:33,774 --> 00:36:34,609
ฉันเข้าใจค่ะ

562
00:36:48,497 --> 00:36:53,127
งั้นฉันก็คงเพิ่งรู้ตัวว่าฉันไม่มีทางเลือก

563
00:37:01,010 --> 00:37:02,720
นอกจากจะแฉเรื่องนี้

564
00:37:06,182 --> 00:37:08,809
และนั่นคือ...

565
00:37:09,477 --> 00:37:11,395
อ๋อ มันเขียนจบได้ในทวีตเดียวเลย

566
00:37:12,021 --> 00:37:14,899
รายชื่อผู้หญิงหกคนที่มีเรื่องของคุณมาเล่า

567
00:37:14,982 --> 00:37:17,193
หาไม่ยากเลยนะ แค่ถามดูหน่อยก็เจอแล้ว

568
00:37:17,276 --> 00:37:20,655
เขาเรียกว่าอะไรนะคะ
ลวนลามหรือทำผิดจรรยาบรรณนะ

569
00:37:20,738 --> 00:37:23,950
แต่นั่นแหละ ตอนแรกพวกเธอกลัวที่จะออกมาพูด
แต่แล้วเราก็นึกได้ว่า

570
00:37:24,033 --> 00:37:28,204
มันยากที่จะมองข้ามผู้หญิงเจ็ดคน
ที่มีเรื่องแบบเดียวกัน

571
00:37:28,996 --> 00:37:30,122
เป็นไปไม่ได้

572
00:37:30,957 --> 00:37:32,583
ผมไม่เคยทำอะไรที่ไม่เหมาะสมเลย

573
00:37:32,667 --> 00:37:37,588
อยากเป็นคนโกหกในสายตาประชาชนเหรอ
เรื่องนั้นจะพังอาชีพการงานคุณได้เลยนะ

574
00:37:37,672 --> 00:37:40,549
แบล็กเมล์ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะลืมกันได้ง่ายๆ

575
00:37:43,678 --> 00:37:46,722
คุณพยายามจะหาว่าฉันขู่ไปงั้น
แต่นี่ฉันมีหลักฐานจริง

576
00:37:47,473 --> 00:37:49,850
ก็เลือกเองนะคะ

577
00:37:56,816 --> 00:37:58,985
อยู่ในนี้ฉันมีเวลานั่งคิดอะไรๆ เยอะมาก

578
00:38:01,070 --> 00:38:04,907
นายพูดถูก ฉันมันคนจอมปลอม

579
00:38:07,159 --> 00:38:09,328
ฉันทำเรื่องที่แย่กว่านายเสียอีก

580
00:38:11,622 --> 00:38:16,294
นั่นแหละคือสาเหตุที่ฉันรู้ว่านายไม่ใช่ฆาตกร โจ

581
00:38:21,090 --> 00:38:23,092
ฉันมีเรื่องจะบอกนายเรื่องหนึ่ง

582
00:38:24,427 --> 00:38:25,886
แล้วเมื่อบอกไปแล้ว

583
00:38:26,512 --> 00:38:30,474
ฉันจะรู้ความลับดำมืดที่สุดของนาย
แล้วนายก็รู้ความลับดำมืดของฉัน

584
00:38:32,268 --> 00:38:33,894
นายจะได้ปล่อยฉันไปได้

585
00:38:42,486 --> 00:38:43,821
เขาแม่งเมาเรื้อนแล้วว่ะ!

586
00:38:43,904 --> 00:38:45,990
เฮ้ย! มันจะได้เป็นดาวโดดเด่นบนฟ้าแล้ว!

587
00:38:46,073 --> 00:38:49,618
"ที่โต๊ะข้างเตียงเบนจี้มีอะไรน่าสนใจเยอะเลย
แต่เขาพูดถูก

588
00:38:50,494 --> 00:38:53,497
ไดรฟ์ยูเอสบีอันนั้นเป็นเรื่องน่าสนใจที่สุด

589
00:38:54,332 --> 00:38:57,835
มันเริ่มจากคลิปถ่ายการแกล้งกัน
แบบผู้ชายเกรียนๆ ห่ามๆ ตามปกติ

590
00:38:57,918 --> 00:38:59,962
แต่มันก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ

591
00:39:00,838 --> 00:39:03,883
จะโทษโคเคน
หรือโทษความเกลียดคนรักเพศเดียวกันก็ได้"

592
00:39:03,966 --> 00:39:06,427
สั่งสอนมันหน่อย! สั่งสอนมันเลย!

593
00:39:06,510 --> 00:39:09,347
"พวกเขาทุกคนยืนหัวเราะอยู่ตรงนั้น

594
00:39:10,222 --> 00:39:15,436
เบนจี้เลวที่สุด
เพราะเขาเป็นคนที่ยืนถือกล้องอยู่"

595
00:39:15,519 --> 00:39:17,146
ไอ้โง่! ฟื้นสิวะ เฮ้ย ไอ้โง่!

596
00:39:18,731 --> 00:39:19,565
ชิบหายละ!

597
00:39:20,358 --> 00:39:24,653
"พ่อแม่ของพวกเขากลบเรื่องทั้งหมด
แต่เบนจี้ยังเก็บคลิปนั้นเอาไว้

598
00:39:24,737 --> 00:39:26,947
เดาว่าคงเอาไว้ขู่เพื่อนๆ คนอื่น

599
00:39:27,031 --> 00:39:29,909
แต่ผมกลับเป็นคนที่ได้ใช้มันขู่เบนจี้เอง

600
00:39:30,659 --> 00:39:33,245
และแม้เขาจะไม่ควรได้อะไรเลย
แต่เขาก็พูดถูก

601
00:39:33,829 --> 00:39:36,874
คลิปนี้พอที่จะซื้ออิสรภาพให้เขาได้"

602
00:39:47,051 --> 00:39:48,344
"ผมควรจะเบี่ยงประเด็นรึเปล่านะ

603
00:39:48,427 --> 00:39:50,471
ตอนที่อยู่บนระเบียง
ผมควรพยายามจูบคุณให้เร็วกว่านี้รึเปล่า

604
00:39:50,554 --> 00:39:53,224
มันไม่ยุติธรรมเลย
ที่ประกายความปิ๊งมันดับไปง่ายๆ ถึงขนาดนั้น

605
00:39:53,307 --> 00:39:56,060
การที่คนรักกันได้ช่างเป็นเรื่องปาฏิหาริย์
ถ้านั่นไม่ได้เป็นแค่เรื่องในตำนาน"

606
00:39:56,143 --> 00:39:56,977
หวัดดีค่ะ

607
00:39:59,146 --> 00:40:02,942
เพราะคุณ
ฉันเลยได้โชว์เขี้ยวให้อาจารย์คนนั้นเห็น

608
00:40:04,735 --> 00:40:05,569
แล้วไง

609
00:40:09,323 --> 00:40:10,157
นั่นอะไร

610
00:40:10,241 --> 00:40:11,617
โดนัท "ขอบคุณ"

611
00:40:12,701 --> 00:40:14,036
มันได้ผลล่ะ

612
00:40:16,622 --> 00:40:17,873
ดีแล้ว ผมดีใจด้วย คือผมก็เป็นห่วงอยู่...

613
00:40:17,957 --> 00:40:18,874
คุณพูดถูก

614
00:40:18,958 --> 00:40:21,627
ตอนนี้ฉันได้ทุนค่าเช่าบ้าน
แล้วก็ฉีกเช็คใบนั้นของพีชทิ้งได้

615
00:40:21,710 --> 00:40:24,296
แล้วก็เรียกว่าได้ต่อเวลาสู้ไปอีกวัน

616
00:40:24,797 --> 00:40:26,715
ฉันคงจะไม่กล้าหรอกถ้าคุณไม่ได้...

617
00:40:28,134 --> 00:40:29,844
เพราะงั้น ขอบคุณค่ะ

618
00:40:29,927 --> 00:40:31,971
"ผมแค่อยากช่วยคุณเท่านั้น เบค"

619
00:40:33,055 --> 00:40:35,975
คือคุณเห็นอะไรสักอย่างในตัวฉัน และพระเจ้า

620
00:40:36,058 --> 00:40:39,728
ไม่ใช่ทุกคนนะที่จะเข้าใจว่าฉันมาที่นี่ทำไม
และการเป็นนักเขียนมีความหมายยังไงกับฉัน

621
00:40:39,812 --> 00:40:43,190
มันเป็นที่สุด...
คือมันเป็นเรื่องเดียวที่สำคัญ

622
00:40:43,274 --> 00:40:46,193
และคุณก็ช่วยไม่ให้ฉันเสียมันไป

623
00:40:49,572 --> 00:40:50,906
จะไม่เปิดดูเหรอ

624
00:40:51,407 --> 00:40:52,992
ลองดูว่าฉันเลือกรสที่ใช่มารึเปล่า

625
00:40:57,621 --> 00:40:59,081
ไม่ต้องสร้างภาพ คลาสสิก

626
00:40:59,165 --> 00:41:04,044
อาจจะเรียกว่าหัวโบราณ แต่ลึกๆ แล้ว
ก็ดีกว่าพวกรสบ้าๆ ที่พยายามเยอะไป

627
00:41:06,297 --> 00:41:07,882
"ดีนะที่มีคนมองกันออก"

628
00:41:09,467 --> 00:41:10,468
เดาได้ดีครับ

629
00:41:15,139 --> 00:41:16,265
อร่อยนะ

630
00:41:29,153 --> 00:41:30,446
กลับมานี่เลย

631
00:41:42,791 --> 00:41:46,045
แสดงว่าเคลือบน้ำตาลเฉยๆ ถือว่าดี

632
00:41:47,379 --> 00:41:48,214
รับทราบ

633
00:41:51,300 --> 00:41:52,676
ฉันต้องกลับไปสอน

634
00:41:52,760 --> 00:41:54,970
สอนให้สนุกนะ เบค

635
00:42:17,993 --> 00:42:20,287
ได้มารึเปล่า คลิปนั่นน่ะ

636
00:42:22,289 --> 00:42:25,709
เมเปิลลาเต้ นมอัลมอนด์ สตีเวียสอง
ซื้อมาถูกรึเปล่า

637
00:42:28,295 --> 00:42:30,798
เออๆ ฉันเห็นคลิปนั่นแล้ว

638
00:42:32,091 --> 00:42:34,301
เยส! เยสๆ

639
00:42:40,099 --> 00:42:42,268
รับประกันว่าจะพังไปพร้อมๆ กัน

640
00:42:42,977 --> 00:42:44,353
แต่ขอพูดอีกเรื่องนึงก่อนนะ

641
00:42:44,436 --> 00:42:48,941
เรื่องที่นายพูดไว้เกี่ยวกับเบค
ที่ว่าเธอคบคนหวังสมบัติน่ะ

642
00:42:49,817 --> 00:42:51,902
ฉันก็แค่พูดตามความจริงแค่นั้น

643
00:42:51,986 --> 00:42:53,404
นายก็แค่ผิดถนัด

644
00:42:54,154 --> 00:42:57,700
ฉันจะพูดด้วยซ้ำว่า
นายเป็นคนทำให้เกิดปัญหา

645
00:42:59,076 --> 00:43:01,787
เมื่อนายคิดเหมาเรื่องนั้นขึ้นมาเอง
เมื่อนายทำแย่ๆ กับเธอ

646
00:43:03,289 --> 00:43:09,420
นายยัดบทบาทที่ไม่ใช่ตัวตนจริงๆ ให้เธอ
แล้วก็บังคับให้เธอติดอยู่กับบทนั้น

647
00:43:10,004 --> 00:43:12,423
พวก ฉันไม่เอานางแล้ว!

648
00:43:12,506 --> 00:43:13,924
สมมติว่าฉันไว้ใจนายได้

649
00:43:15,843 --> 00:43:18,971
ฉันมีคลิปอยู่ใช่มั้ยล่ะ นั่นก็คืออาจจะไว้ใจได้

650
00:43:20,514 --> 00:43:22,933
แต่ประเด็นคือนี่มันยังชดใช้
ความเสียหายที่นายทำไปไม่ได้

651
00:43:23,017 --> 00:43:23,934
เสียใจด้วยนะ

652
00:43:24,018 --> 00:43:27,563
ถ้ามันเป็นแค่เรื่องของเราสองคนนะ เบนจี้
ฉันคงจะยอมเสี่ยง

653
00:43:27,646 --> 00:43:28,606
ยอมแน่ๆ

654
00:43:29,648 --> 00:43:31,025
อย่างที่นายว่า ฉันไม่ใช่ฆาตกร

655
00:43:33,944 --> 00:43:38,449
แต่นี่เป็นเรื่องของเธอ

656
00:43:38,532 --> 00:43:40,409
บอกเลย

657
00:43:41,619 --> 00:43:45,623
ฉันกลัว กลัวมาก ว่านายจะทำอะไรกับเธออีก

658
00:43:49,877 --> 00:43:50,794
เมเปิลอัลมอนด์ลาเต้

659
00:43:53,631 --> 00:43:57,676
สตีเวียสอง น้ำมันถั่วลิสงอีกสองช้อนโต๊ะ

660
00:44:02,556 --> 00:44:03,724
"มันก็เป็นได้ทั้งสองทาง

661
00:44:04,767 --> 00:44:06,226
เขาโกหกเรื่องอื่นๆ ไว้ตั้งเยอะ

662
00:44:06,935 --> 00:44:09,063
ใครจะรู้ล่ะว่าไอ้เรื่องที่บอกแพ้ถั่วจะเป็นจริง"

663
00:44:22,910 --> 00:44:25,663
"สงสัยเบนจี้จะได้ตายอย่างคนซื่อสัตย์ล่ะนะ"

664
00:45:01,365 --> 00:45:03,367
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์