1
00:00:19,060 --> 00:00:20,979
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:22,355 --> 00:00:24,774
"อ้าว สวัสดีครับ

3
00:00:25,608 --> 00:00:26,943
คุณเป็นใครกันล่ะเนี่ย

4
00:00:27,026 --> 00:00:29,320
ถ้าดูจากลักษณะภายนอก เป็นนักศึกษาสินะ

5
00:00:30,029 --> 00:00:32,282
คุณใส่เสื้อหลวมๆ

6
00:00:32,365 --> 00:00:36,119
คุณไม่ได้อยากให้ใครมองหุ่น
แต่สร้อยข้อมือนั่น มันกระทบกันกรุ๊งกริ๊ง

7
00:00:36,703 --> 00:00:37,954
คุณชอบให้คนสนใจหน่อยๆ

8
00:00:38,038 --> 00:00:39,998
โอเค ผมจะยอมเล่นด้วย

9
00:00:40,081 --> 00:00:44,544
คุณมองหาหนังสือ นวนิยาย
จากหมวด 'เอฟ' ไปจนถึง 'เค'

10
00:00:44,627 --> 00:00:45,545
ทีนี้...

11
00:00:46,212 --> 00:00:50,759
คุณไม่ใช่พวกสาวๆ ขาดความมั่นใจ
ที่จะมาหาซื้อฟอล์คเนอร์ไปแต่อ่านไม่เคยจบ

12
00:00:51,259 --> 00:00:53,303
ผิวคุณโดนแดดมากกว่าคนที่จะอ่านสตีเฟน คิง

13
00:00:53,386 --> 00:00:54,471
คุณจะซื้องานของใครกัน"

14
00:00:56,514 --> 00:00:58,057
ขอโทษค่ะ

15
00:00:58,141 --> 00:01:03,021
"น้ำเสียงคุณเหมือนรู้สึกผิดจริงๆ
ราวกับคุณอายที่จะต้องเป็นคนดี

16
00:01:03,104 --> 00:01:05,690
แล้วคุณก็พึมพำคำแรกกับผม"

17
00:01:07,484 --> 00:01:09,152
สวัสดีค่ะ

18
00:01:09,235 --> 00:01:10,278
คุณทำงานที่นี่หรือเปล่า

19
00:01:11,112 --> 00:01:12,572
ผมยอมรับผิดครับ

20
00:01:12,655 --> 00:01:15,116
- ให้ผมช่วยหาอะไรไหม
- พอลล่า ฟ็อกซ์ค่ะ

21
00:01:15,200 --> 00:01:16,201
เป็นตัวเลือกที่ดีนะ

22
00:01:17,202 --> 00:01:18,369
ฉันรู้สึกเหมือนได้รับการยอมรับอย่างประหลาด

23
00:01:19,829 --> 00:01:21,456
ตามผมมาเลย

24
00:01:23,208 --> 00:01:24,250
(นักเขียนคนดัง)

25
00:01:25,001 --> 00:01:25,960
เขาจะอยู่ชั้นนี้ครับ

26
00:01:26,044 --> 00:01:29,547
"นักเขียนคนดัง" เหรอ
ฉันนึกว่าไม่ค่อยมีใครรู้จักฟ็อกซ์

27
00:01:29,631 --> 00:01:32,967
เธอเป็นคุณยายของคอร์ทนีย์ เลิฟ

28
00:01:33,051 --> 00:01:34,177
คนเราไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้นหรอก

29
00:01:34,260 --> 00:01:35,887
ดีค่ะ เพราะฉันไม่รู้

30
00:01:35,970 --> 00:01:39,224
คุณมูนนี่อยากให้เอานักเขียนคนไหนก็ตาม
ที่มีชื่อเสียงแม้แต่เล็กน้อยมาอยู่ชั้นนี้

31
00:01:39,307 --> 00:01:40,558
เขาว่ามันช่วยให้ขายดีขึ้น

32
00:01:40,642 --> 00:01:41,893
น่าเศร้านะ

33
00:01:41,976 --> 00:01:43,728
คนจะมาซื้อหนังสือเพราะมันเป็นเรื่องดัง

34
00:01:43,812 --> 00:01:46,898
ไม่ใช่เพราะพวกเขาอยากประทับใจ
หรืออยากเปลี่ยนตัวเองไปบ้าง

35
00:01:47,899 --> 00:01:50,151
ใช่ มันเหมือนโรคติดต่อเลยล่ะ

36
00:01:51,402 --> 00:01:55,031
เช่น เห็นหมอนี่ไหม ที่ใส่แว่นอยู่ด้านหลังคุณ

37
00:01:55,115 --> 00:01:58,118
เขาเพิ่งคว้าหนังสือเล่มล่าสุดของแดน บราวน์
ตั้งแต่เดินเข้าร้านมาเลย

38
00:01:58,201 --> 00:02:01,913
แล้วเขาจะต้องเตร็ดเตร่ในร้าน
อีกประมาณห้าหรือสิบนาที

39
00:02:01,996 --> 00:02:03,623
เพื่อจะหาหนังสือดีๆ อีกเล่ม
และซื้อไปพร้อมกัน

40
00:02:03,706 --> 00:02:06,626
เหมือนคนที่ซื้ออาหารเช้าซีเรียล
ทั้งที่จริงๆ แล้วไปซื้อถุงยาง

41
00:02:06,709 --> 00:02:09,629
มีแต่ทำให้มันเด่นขึ้นมาอีก
คือกล้าทำก็กล้ารับสิ

42
00:02:09,712 --> 00:02:12,423
ถ้าใจรักอยากอ่านแดน บราวน์
ก็เปิดเผยออกมาเลยตรงๆ

43
00:02:15,510 --> 00:02:18,429
สุดท้ายแล้ว
มนุษย์เราก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าผิดหวังไม่ใช่เหรอ

44
00:02:20,181 --> 00:02:21,182
บางทีพวกเขาก็ทำให้เราประหลาดใจ

45
00:02:23,810 --> 00:02:27,021
- พอลล่า ฟ็อกซ์ ชั้นบนสุด จะให้ผม...
- ไม่ต้องค่ะ ฉันหยิบได้

46
00:02:31,317 --> 00:02:33,486
"ไม่ได้ใส่บราด้วยเหรอ

47
00:02:33,570 --> 00:02:35,655
แล้วคุณก็อยากให้ผมสังเกตเห็น

48
00:02:35,738 --> 00:02:36,948
ถ้านี่เป็นหนัง

49
00:02:37,031 --> 00:02:41,494
ผมคงรวบตัวคุณ
แล้วเราก็จะมีอะไรกันที่ชั้นหนังสือนี่เลย"

50
00:02:41,578 --> 00:02:44,873
คุณเคยอ่านงานของเธอรึเปล่า
เดสเพรท คาแรคเตอร์สเป็นเรื่องที่ดีที่สุดเลย

51
00:02:44,956 --> 00:02:46,541
ใครๆ ก็บอกฉันอย่างนั้นทั้งนั้น

52
00:02:46,624 --> 00:02:48,793
- คุณยังไม่เคยอ่านเดสเพรท คาแรคเตอร์ส
- ฉันรู้ๆ

53
00:02:48,877 --> 00:02:50,670
ฉันกลัวว่ามันจะไม่ได้ดีอย่างที่เขาว่ากัน

54
00:02:50,753 --> 00:02:52,589
ผมพูดได้อย่างมั่นใจเลยว่ามันดีขนาดนั้น

55
00:02:52,672 --> 00:02:56,384
นั่นเป็นการเชียร์อย่างแรงเลยนะ
จากพนักงานร้านหนังสือเสียด้วย

56
00:02:56,467 --> 00:02:58,052
เอ่อ ผู้จัดการร้านหนังสือครับ

57
00:02:58,136 --> 00:03:00,138
สวัสดี คนที่นี่เขาทำงานกันหรือเปล่า

58
00:03:01,639 --> 00:03:02,682
เลวจริง

59
00:03:10,732 --> 00:03:11,816
ให้ไวหน่อยได้ไหม ผมรีบไป

60
00:03:11,900 --> 00:03:14,569
"เขาแค่โมโหที่จะต้องซื้อหนังสือของซาลิงเจอร์
เพื่อให้ดูเหมือนเป็นคนน่าเคารพ

61
00:03:14,652 --> 00:03:18,072
ทั้งที่จริงๆ แล้วเขาแค่อยากกินชีโตส
แล้วก็ชักว่าวกับไอพอร์น

62
00:03:18,156 --> 00:03:22,201
ก่อนที่จะตามทุกอย่างด้วยหนังสือแดน บราวน์"

63
00:03:22,285 --> 00:03:23,453
ขอให้เป็นวันที่ดีนะครับ

64
00:03:27,707 --> 00:03:30,001
โอเค ฉันจะยอมลองดู

65
00:03:30,084 --> 00:03:32,795
- ดีครับ คุณไม่ผิดหวังหรอก
- ขอให้เป็นอย่างนั้น

66
00:03:32,879 --> 00:03:34,505
พอลล่า ฟ็อกซ์ ดีนี่

67
00:03:34,589 --> 00:03:37,175
คุณรู้รึเปล่าว่าเธอเป็นยายของคอร์ทนีย์ เลิฟ

68
00:03:37,258 --> 00:03:38,384
เพราะงั้นฉันถึงได้มาซื้อค่ะ

69
00:03:41,512 --> 00:03:45,308
"คุณมีเงินสดมากพอจะจ่าย
แต่คุณอยากให้ผมรู้ชื่อจริงคุณ"

70
00:03:46,059 --> 00:03:47,518
- "กวิเนเวียร์" เหรอ
- ใช่

71
00:03:47,602 --> 00:03:50,438
พ่อแม่ฉันเฮงซวยมากเรื่องตั้งชื่อลูก

72
00:03:50,521 --> 00:03:52,190
แต่ใครๆ ก็เรียกฉันว่าเบค

73
00:03:53,983 --> 00:03:55,985
แล้วคุณชื่อโจ...

74
00:03:56,069 --> 00:03:57,028
โกลด์เบิร์กครับ

75
00:03:58,279 --> 00:03:59,989
ใครๆ ก็เรียกผมว่าโจ

76
00:04:04,535 --> 00:04:06,037
คุณจะไม่อวยพรให้ฉันมีวันที่ดีเหรอ

77
00:04:06,120 --> 00:04:08,039
ขอให้เป็นวันที่ดีครับ เบค

78
00:04:08,122 --> 00:04:09,916
เช่นกันค่ะ โจ

79
00:04:14,087 --> 00:04:17,090
"คุณยิ้ม หัวเราะกับมุกของผม

80
00:04:17,173 --> 00:04:21,177
บอกชื่อผม ถามชื่อผมด้วย"

81
00:04:21,261 --> 00:04:24,847
เขียนเบอร์ไว้ให้ด้วยรึเปล่าเนี่ย
ท่าทางจะติดใจนายน่าดูเลยนะ

82
00:04:24,931 --> 00:04:26,724
เปล่า เขาก็แค่มีมารยาท

83
00:04:26,808 --> 00:04:28,476
เป็นฉันคงเอาชื่อไปกูเกิลเป็นบ้าไปแล้ว

84
00:04:28,559 --> 00:04:29,519
นายรู้ชื่อเต็มเธอเลย

85
00:04:30,103 --> 00:04:31,854
เล่นแรงไปนะ อีธาน

86
00:04:31,938 --> 00:04:35,775
ฉันบอกว่าไงละ เริ่มแล้วก็ต้องปิดจ๊อบให้ได้

87
00:04:38,027 --> 00:04:39,946
ถ้าต้องการตัวฉัน ฉันอยู่ตรงหนังสือทำอาหารนะ

88
00:04:40,029 --> 00:04:42,699
ไปเพราะงาน ไม่ได้อ่านเล่นๆ สาบานเลย

89
00:04:43,283 --> 00:04:46,995
"สุดท้ายแล้ว
มนุษย์เราก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าผิดหวังไม่ใช่เหรอ

90
00:04:53,418 --> 00:04:56,713
แต่คุณล่ะ เบค น่าผิดหวังหรือเปล่า"

91
00:05:14,731 --> 00:05:17,859
"ใช่ คนเราเจอ "คนที่ใช่" กัน

92
00:05:17,942 --> 00:05:21,321
ผมเชื่ออย่างนั้น ผมก็พยายามเปิดใจอยู่เสมอ

93
00:05:21,404 --> 00:05:25,074
ผมเคยตกหลุมรักมาก่อน
แต่เธอหักอกผม เบค

94
00:05:25,158 --> 00:05:27,201
เธอทำผมเสียใจหนักจริงๆ

95
00:05:27,702 --> 00:05:29,329
ผมน่าจะเห็นสัญญาณบอกมาก่อนแล้ว

96
00:05:29,412 --> 00:05:32,540
แต่เราไม่เคยเห็นหรอก
เวลาที่เรากำลังตกหลุมรัก

97
00:05:32,623 --> 00:05:35,043
ตัวอย่างที่หนึ่ง คลอเดียกับรอน"

98
00:05:35,543 --> 00:05:38,129
ผมออกไปกินเหล้าแค่ไม่กี่แก้ว
อย่ามาหาเรื่องกันน่ะ

99
00:05:38,212 --> 00:05:40,631
"คลอเดียเป็นพยาบาล เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว"

100
00:05:40,715 --> 00:05:42,008
อย่ามายุ่งนะ! คุณโทรศัพท์...

101
00:05:42,091 --> 00:05:45,803
"คุณคิดว่าเธอรู้เหรอว่ารอนเป็นไอ้เฮงซวย
ตอนที่เธอตกหลุมรักเขา

102
00:05:45,887 --> 00:05:47,430
ไม่หรอก เธอคิดว่าเขาเป็นเจ้าชาย"

103
00:05:48,306 --> 00:05:49,140
หวัดดี พาโค

104
00:05:49,932 --> 00:05:51,059
ว่าไงฮะ โจ

105
00:05:51,142 --> 00:05:51,976
"แต่ตอนนี้

106
00:05:52,060 --> 00:05:54,896
- ชีวิตเธอก็ไม่ใช่ชีวิตเดียวที่พังทลาย"
- อย่ามายุ่งกับฉัน!

107
00:05:54,979 --> 00:05:58,066
ทำไมการกลับบ้านถึงกลายเป็นเรื่องลำบากใจ

108
00:05:58,149 --> 00:05:59,233
ทุกอย่างในนั้นโอเครึเปล่า

109
00:05:59,317 --> 00:06:02,361
- ฮะ แม่กับรอนแค่คุยกันอยู่
- คุณเอาแต่ออกไปกับเพื่อน

110
00:06:02,445 --> 00:06:03,946
- แล้วฉันก็เบื่อเต็มทีแล้ว
- ว้าว

111
00:06:04,030 --> 00:06:06,115
แป๊บเดียวจะอ่านจบแล้วนะเนี่ย

112
00:06:07,033 --> 00:06:09,118
ผมอ่านหนังสือเร็ว เล่มนี้สนุก

113
00:06:09,202 --> 00:06:10,369
(สามทหารเสือ)

114
00:06:10,453 --> 00:06:12,205
อ่านจบแล้วบอกนะ ฉันจะหาเล่มใหม่มาให้

115
00:06:12,288 --> 00:06:15,249
ไปตายซะ รอน! ออกไปจากที่นี่ซะ!
อย่ามายุ่งกับฉัน!

116
00:06:16,918 --> 00:06:17,835
นายหิวรึเปล่า

117
00:06:19,587 --> 00:06:21,506
เพราะฉันเพิ่งซื้อแซนด์วิชมีทบอลมา

118
00:06:21,589 --> 00:06:23,508
แต่เพิ่งนึกได้ว่ายังมีอาหารไทยเหลือจากเมื่อคืน

119
00:06:25,510 --> 00:06:27,512
ไม่ล่ะฮะ เดี๋ยวแม่ก็หาอะไรให้ผมกิน

120
00:06:27,595 --> 00:06:30,139
เสียดายนะ เพราะไอ้นี่เก็บไว้วันหลังไม่ได้
ยังไงก็ต้องทิ้ง

121
00:06:31,474 --> 00:06:32,391
แน่ใจเหรอฮะ โจ

122
00:06:34,727 --> 00:06:36,521
"หนึ่งคนรวมใจ รวมใจเป็นหนึ่ง"

123
00:06:50,159 --> 00:06:54,539
"ประเด็นนะ เบค...
คือความรักเป็นเรื่องยุ่งยาก"

124
00:07:09,262 --> 00:07:10,805
(มูนนี่ส์)

125
00:07:13,766 --> 00:07:15,977
"ผู้ชายก็ต้องป้องกันตัวเองเหมือนกัน

126
00:07:16,060 --> 00:07:18,938
ผมต้องดูให้แน่ใจว่าคุณไม่เป็นภัยกับผม

127
00:07:19,021 --> 00:07:21,691
และชื่อคุณก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ยอดเยี่ยมมาก

128
00:07:21,774 --> 00:07:23,818
ชื่อกวิเนเวียร์ เบคไม่โหล

129
00:07:24,694 --> 00:07:27,780
แล้วผมก็เจอคุณง่ายๆ
บัญชีทุกอย่างตั้งเป็นสาธารณะทั้งหมด

130
00:07:27,864 --> 00:07:32,452
คุณอยากให้คนเห็น ให้คนได้ยิน ให้คนรู้จัก

131
00:07:32,535 --> 00:07:34,912
แน่นอน ผมทำตามความปรารถนาของคุณ

132
00:07:35,830 --> 00:07:39,125
เกิดและโตที่เกาะแนนทัคเก็ต

133
00:07:39,208 --> 00:07:42,003
มีพี่ชายชื่อไคลด์ พี่สาวชื่ออันยา

134
00:07:42,086 --> 00:07:45,173
พ่อแม่ของคุณเฮงซวยเรื่องตั้งชื่อลูกจริงๆ

135
00:07:45,756 --> 00:07:49,343
พ่อแม่ของคุณแยกทางกันตอนคุณอายุ 12
พ่อของคุณหายไปจากชีวิตคุณ

136
00:07:50,553 --> 00:07:52,472
เข้ามหาวิทยาลัยบราวน์
วิชาเอกวรรณคดี เจ๋ง

137
00:07:52,555 --> 00:07:54,932
แต่วิชาโทดันเป็นผู้ชายขี้เท่อ

138
00:07:55,016 --> 00:07:58,769
แล้วก็มาเรียนนิวยอร์กต่อโทเอ็มเอฟเอ
และคิดว่าจะได้ฝากชื่อไว้ในแผ่นดิน

139
00:07:58,853 --> 00:08:00,897
ทุกวันนี้คุณก็ยังเขียนหนังสืออยู่... บ้าง

140
00:08:00,980 --> 00:08:03,774
มัวแต่ยุ่งกับการใช้ชีวิต
กับจังหวะที่อีกห้าปีคุณก็จำไม่ได้หรอก

141
00:08:03,858 --> 00:08:07,778
ที่ผมรู้ก็เพราะคุณโพสต์เกี่ยวกับชีวิตนี้ตลอดเวลา

142
00:08:10,531 --> 00:08:13,326
พูดตรงๆ ก็คือมันเป็นเรื่องที่
ไม่น่าสนใจที่สุดของคุณเลย เบค

143
00:08:14,368 --> 00:08:17,413
คุณแปะรูปนี้หลังจากเราเจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง

144
00:08:17,497 --> 00:08:20,625
ผมก็กังวลเหมือนกันนะ
ที่คุณไม่ได้พูดถึงหนุ่มน่ารักที่เจอในร้านหนังสือ

145
00:08:20,708 --> 00:08:23,503
แต่แล้วผมก็รู้ว่า
ชีวิตออนไลน์ของคุณไม่ใช่เรื่องจริง

146
00:08:23,586 --> 00:08:25,630
มันเป็นแค่ภาพตัดแปะ

147
00:08:25,713 --> 00:08:27,840
คุณปะติดปะต่อตัวตนของเบคคนนี้ขึ้นมา

148
00:08:27,924 --> 00:08:31,219
สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่โอนอ่อนผ่อนตาม
น่ารัก น่าจีบ เพียบพร้อม

149
00:08:31,302 --> 00:08:33,846
ถ้ามันจะบอกอะไรได้
การที่คุณไม่ได้พูดถึงผมให้ผู้ติดตามรู้

150
00:08:33,930 --> 00:08:36,307
ยิ่งยืนยันว่าเราสื่อใจถึงกันได้จริง

151
00:08:36,390 --> 00:08:39,894
เรื่องต่อไปที่เจ้าอินเทอร์เน็ตเพื่อนยากบอกผม
คือที่อยู่ของคุณ"

152
00:08:39,977 --> 00:08:42,396
(สตรีทวิว - เลขที่ 171 ถนนแบงค์)

153
00:08:45,358 --> 00:08:49,695
"นั่นไง บ้านที่มีหน้าต่างเปลือยบานใหญ่

154
00:08:49,779 --> 00:08:51,072
บ้านดีทีเดียว ดีเกินไป

155
00:08:51,155 --> 00:08:53,699
ผมคิดว่าคุณคง
ได้ทุนค่าเช่าบ้านจากมหาวิทยาลัย

156
00:08:53,783 --> 00:08:58,079
ให้ตายสิ! อย่างกับคุณไม่เคย
ดูหนังสยองขวัญหรือดูข่าว

157
00:09:06,003 --> 00:09:08,005
แต่คุณอยากให้คนแอบดูคุณใช่ไหมล่ะ

158
00:09:08,506 --> 00:09:10,132
ผมคิดว่าจะถามคุณเรื่องความชอบส่วนนี้

159
00:09:10,216 --> 00:09:11,759
เมื่อเรารู้จักกันดีกว่านี้แล้วนะ

160
00:09:12,385 --> 00:09:13,302
ผมมีข้อเสนอ

161
00:09:13,386 --> 00:09:15,263
พรุ่งนี้เรามาใช้เวลาด้วยกันดีไหม

162
00:09:15,346 --> 00:09:16,556
แค่เราสองคน"

163
00:09:18,307 --> 00:09:19,684
"สำหรับทุกคนที่กำลังไล่ตามฝัน
อย่ายอมแพ้นะ

164
00:09:19,767 --> 00:09:22,770
แต่ระหว่างนั้น กินแมคกะชีสกัน!"

165
00:09:23,771 --> 00:09:30,278
"น่ารักดีนะ ไม่ได้ลึกซึ้งอะไร แต่ก็น่ารัก
คุณมีอะไรมากกว่านั้นไหม มาดูกันเถอะ"

166
00:09:41,122 --> 00:09:42,957
"วันของเราเริ่มขึ้นตอนเช้าตรู่เมื่อฟ้าสาง

167
00:09:43,040 --> 00:09:45,585
ผมรู้จากที่คุณแปะตารางงาน
ว่าคุณมีสอนตอนหกโมงครึ่ง

168
00:09:45,668 --> 00:09:47,378
สอนโยคะชื่อว่า เก็ตอัพแอนด์โฟลว์

169
00:09:47,461 --> 00:09:52,133
คุณจับหลังชื้นเหงื่อกับร่างผอมโซดวงตาไร้แวว
ของเหล่าคุณแม่ของแท้แห่งโซโห..."

170
00:09:52,216 --> 00:09:54,677
วันนี้ท่าสวยมากนะคะ ทาชา

171
00:09:54,760 --> 00:09:57,388
"ช่วยมอบรอยยิ้มและคำให้กำลังใจลวงๆ

172
00:09:58,723 --> 00:10:01,934
ถึงเวลาสิบโมงเช้า คุณไปอยู่ที่มหาลัย
เป็นผู้ช่วยสอนวิชาวรรณคดีโรแมนติก

173
00:10:02,018 --> 00:10:03,769
และเล่นเป็นวันนา ไวท์ให้อาจารย์บางคน"

174
00:10:03,853 --> 00:10:05,688
อรุณสวัสดิ์ค่ะ อาจารย์เลฮี

175
00:10:05,771 --> 00:10:08,858
ผมบอกแล้วไงให้เรียกว่าพอล
พร้อมจะสอนรึยัง

176
00:10:08,941 --> 00:10:10,484
"อาจารย์ 'โคตรอยากแอ้มเธอ' น่ะสิ

177
00:10:11,402 --> 00:10:14,739
แต่คุณก็ฉลาด
และคุณปล่อยให้เขาคิดว่าสักวันอาจได้อย่างใจ

178
00:10:14,822 --> 00:10:16,073
แล้วมันเสียหายตรงไหนกันล่ะ

179
00:10:17,825 --> 00:10:20,661
หลังสอนเสร็จ คุณก็ไปร้านกาแฟร้านโปรด

180
00:10:20,745 --> 00:10:23,289
เป็นจังหวะแรกของวันที่ได้เริ่มเขียนหนังสือ

181
00:10:23,372 --> 00:10:25,249
แต่ชีวิตของคุณก็ไม่ให้ความร่วมมือเลย

182
00:10:27,293 --> 00:10:29,420
เพื่อนสาวรวยๆ ของคุณเพิ่งตื่นกัน

183
00:10:29,503 --> 00:10:30,838
และไม่มีอะไรจะทำ

184
00:10:30,921 --> 00:10:34,175
ที่ดีกว่าการวางแผนเที่ยวกลางคืน
ที่ไร้จุดหมายแต่ถ่ายไอจีขึ้นชะมัด

185
00:10:34,258 --> 00:10:36,010
ขอพูดความจริงอะไรหน่อยได้ไหม

186
00:10:36,093 --> 00:10:38,095
รสนิยมเรื่องเพื่อนของคุณแย่มากเลย เบค"

187
00:10:44,602 --> 00:10:46,312
- ไชโย!
- เย้!

188
00:10:46,395 --> 00:10:48,939
- อ้อ ใช่ สุขสันต์วันเกิด
- ขอบใจมาก

189
00:10:50,107 --> 00:10:52,610
"แล้วคุณก็มีรสนิยมชีวิตอย่างแพง"

190
00:10:52,693 --> 00:10:54,195
- พร้อมนะ
- ขอบใจ

191
00:10:56,781 --> 00:10:57,865
ชอบมั้ย

192
00:10:57,948 --> 00:11:01,160
ไม่ เกลียดมากเลย ก็ต้องชอบอยู่แล้วสิ!

193
00:11:01,243 --> 00:11:02,745
เจสันยังไม่ได้ซื้ออะไรดีขนาดนั้นให้เธอเลย

194
00:11:02,828 --> 00:11:04,622
ขนาดแอนนิกายอมให้เขาเข้าประตูหลังแล้วนะ

195
00:11:04,705 --> 00:11:07,667
- โอ๊ย เอาจริง
- ขอทีๆ มันถึงเวลา

196
00:11:07,750 --> 00:11:10,920
ต่อไปแกะของขวัญจากฉัน
แล้วบอกหน่อยว่าเกลียดฉันแค่ไหนนะ แม่คุณ

197
00:11:16,801 --> 00:11:20,513
ผีเสื้อเหรอ นี่มันสัตว์ประจำตัวฉันปีนี้
จำได้ด้วยเหรอ

198
00:11:20,596 --> 00:11:22,348
ก็เธอเล่นไม่เคยหุบปากเรื่องนี้เลย

199
00:11:22,431 --> 00:11:25,351
"คุณอยากเป็นพวกเขาใจจะขาด"

200
00:11:25,434 --> 00:11:26,727
- สุขสันต์วันเกิด
- เธอสวยมากเลยจ้ะ

201
00:11:26,811 --> 00:11:28,104
"หลังจากนี้พวกหล่อนก็ไม่มีอะไรจะทำ

202
00:11:28,187 --> 00:11:31,023
เพราะงั้น แน่สิ ก็จะปาร์ตี้กันจนตีห้า
แล้วค่อยรวบรวมชีวิตใหม่วันพรุ่งนี้

203
00:11:31,107 --> 00:11:33,567
แต่คุณทำไม่ได้ คุณยังต้องทำมาหากิน"

204
00:11:34,360 --> 00:11:37,238
แมคควีนเลยเหรอ เบค แพงแค่ไหนน่ะ

205
00:11:37,321 --> 00:11:38,864
ซื้อมาตอนลดราคาล้างสต็อกน่ะ

206
00:11:38,948 --> 00:11:40,783
เขาไม่ขายผ้าพันคอของแมคควีนในงานล้างสต็อก

207
00:11:40,866 --> 00:11:42,618
ตั้งแต่เขาผูกคอตายเมื่อปี 2010

208
00:11:43,202 --> 00:11:44,954
ต่อให้เขาคู่ควรจะได้มันไป
มันก็ยังเยอะเกินไป

209
00:11:45,037 --> 00:11:46,539
แต่เขาไม่คู่ควรด้วย

210
00:11:47,581 --> 00:11:48,958
"เพื่อนคุณไม่ได้โง่ไปซะทุกคน"

211
00:11:49,041 --> 00:11:50,418
เธอทำแบบนี้ตลอดเลย

212
00:11:50,501 --> 00:11:54,046
เธอพยายามทำตัวใจกว้าง
แบบที่จริงๆ ตัวเองก็จ่ายไม่ไหวเพราะ...

213
00:11:55,047 --> 00:11:59,218
- ขอโทษนะ เธอใจดีเกินไป
- ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก ฉันมีบัตรของขวัญ

214
00:12:00,261 --> 00:12:01,595
เธอกินแกลบขนาดไหนแล้วเนี่ย

215
00:12:03,722 --> 00:12:05,349
บอกมาเถอะว่าเป็นไงบ้าง

216
00:12:05,433 --> 00:12:06,976
"ฟังดูเหมือนเธอแคร์คุณจริงๆ"

217
00:12:07,893 --> 00:12:08,853
ฟังนะ ฉันก็ซึ้งที่...

218
00:12:08,936 --> 00:12:11,564
ทำไมเธอไม่ยอมให้ฉัน
เอาเงินสดให้เธอยืม

219
00:12:11,647 --> 00:12:13,566
โอเคมั้ย ฉันบอกแล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่

220
00:12:13,649 --> 00:12:15,151
"แต่ก็พูดจายกตนข่มท่านด้วย"

221
00:12:15,234 --> 00:12:19,905
เธอรู้นี่ว่าฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอ
อย่าลืมซะล่ะ

222
00:12:21,323 --> 00:12:24,201
- แน่ใจเหรอว่าจะไม่ไปกับเรา
- ฉันต้องเขียนหนังสือ

223
00:12:24,285 --> 00:12:26,036
เป็นคนดีจริง แล้วเจอกันนะ

224
00:12:31,417 --> 00:12:33,169
"นั่นคือเพื่อนที่ดีที่สุดแล้วเหรอ

225
00:12:33,961 --> 00:12:36,422
ถ้าอย่างนั้น เบค
คุณเป็นคนเดียวดายจริงๆ ด้วย"

226
00:12:47,016 --> 00:12:48,934
"ตัวตนในโซเชียลมีเดียของคุณหลอกลวงทั้งนั้น

227
00:12:49,602 --> 00:12:52,271
มันบอกว่าคุณเป็นพวกผู้รู้ดีมากหัวกลวง
ที่ทำเป็นแฮปปี้ดี๊ด๊ากับทุกเรื่อง

228
00:12:53,147 --> 00:12:57,943
แต่เมื่อมองทะลุทุกอย่างลึกลงไป
คุณก็ดูเหมือนจะเป็นของแท้อยู่เหมือนกัน

229
00:12:58,027 --> 00:13:01,447
ก็ยังเป็นพวกสมาธิสั้นสุดๆ อันนั้นชัวร์
แต่ทันทีที่ประตูปิดลง...

230
00:13:01,530 --> 00:13:03,782
คุณก็กลับมาที่หน้าคีย์บอร์ด
และพยายามเขียนหนังสือต่อ"

231
00:13:23,802 --> 00:13:24,803
ขอบใจ

232
00:13:28,057 --> 00:13:29,600
ไม่ต้องทอนนะพวก

233
00:13:32,770 --> 00:13:34,772
นี่ เปิดให้หน่อย

234
00:13:36,065 --> 00:13:38,234
"เบค นั่นมันใครกันวะ"

235
00:13:46,992 --> 00:13:49,078
เพื่อนสนิทฉันเดินเข้าไปเจอคุณ
กำลังให้สาวที่ไหนไม่รู้

236
00:13:49,161 --> 00:13:52,998
อมนกเขาคุณอยู่ในห้องน้ำ
ในปาร์ตี้ที่ฉันพาคุณไปด้วย

237
00:13:53,082 --> 00:13:55,042
ตอนนั้นผมเมาแอ๋ ไม่ได้แตกด้วยซ้ำ

238
00:13:55,125 --> 00:13:58,504
นั่นเหรอคำขอโทษ "น้ำไม่ได้แตก"
ใช้เหตุผลแบบนั้นก็ได้เหรอ

239
00:13:58,587 --> 00:14:00,047
ผมไม่น่าจะไปเข้าห้องน้ำ

240
00:14:00,130 --> 00:14:01,298
กับสาวคนไหนที่ไม่ใช่คุณเลยนะ

241
00:14:01,382 --> 00:14:05,261
แต่เขาบอกว่ามีโคเคนของดี
แล้วตอนนั้นผมก็เครียดจริงๆ

242
00:14:06,303 --> 00:14:08,180
ผมนึกว่าตอนที่จอห์โนกับผมเริ่มทำของ

243
00:14:08,264 --> 00:14:10,099
มันจะเป็นแค่การเลือกรสชาติอะไรงั้น

244
00:14:10,182 --> 00:14:13,185
แต่กลายเป็นว่าต้องฟังเลคเชอร์ 16 ชั่วโมง
เรื่องการจัดการจุลชีวะ

245
00:14:13,269 --> 00:14:15,771
และเพราะงั้นถึงไม่มีใครเปิดบริษัท
ทำน้ำอัดลมอินดี้กัน

246
00:14:15,854 --> 00:14:18,566
และเพราะอย่างนั้นอเมริกาถึงต้อง
ดื่มของห่วยที่ทำให้เป็นมะเร็ง

247
00:14:18,649 --> 00:14:22,570
นี่คุณโยงการนอกใจไปบ๊วบ
กับการรักษามะเร็งได้เนี่ยนะ

248
00:14:23,487 --> 00:14:25,406
ฉันประทับใจมากเลยจริงๆ

249
00:14:28,993 --> 00:14:29,910
เบค ผม...

250
00:14:30,494 --> 00:14:33,664
เอาจริงๆ งานจะท่วมฉันตายอยู่แล้ว

251
00:14:33,747 --> 00:14:38,085
ฉันไม่มีเวลามาเจอคุณบ่อยๆ
หรือจะอะไรก็ตามที่คุณจะทำให้ได้

252
00:14:38,168 --> 00:14:42,965
ผมรู้ว่าผมทำเรื่องงี่เง่าลงไป
แต่ตอนนี้ผมจัดการได้แล้ว

253
00:14:44,633 --> 00:14:48,262
ผมไม่ได้อยากเป็นแค่ผู้ชายอีกคนที่คุณนอนด้วย

254
00:14:51,557 --> 00:14:53,684
พระเจ้า คุณปั่นหัวผมแทบบ้า

255
00:14:59,481 --> 00:15:01,859
"เยี่ยมเลย เบค ดูเหมือนคุณได้ผู้ชายดีๆ

256
00:15:05,863 --> 00:15:08,157
เบนจามิน เจ. แอชบี้ ที่สาม
มีตั้งสามคนเลยนะ

257
00:15:08,240 --> 00:15:10,200
เกิดที่กรีนิช โตในโรงเรียนประจำ

258
00:15:10,284 --> 00:15:13,579
พ่อคือเบน แอชบี้จากบริษัทแอชบี้โบรคเกอเรจ

259
00:15:13,662 --> 00:15:16,373
มีอาชีพที่พังมาแล้วสองอย่าง
เป็นนายแบบ โหย แย่

260
00:15:16,457 --> 00:15:17,833
กับผู้ร่วมก่อตั้งแอปหาคู่

261
00:15:17,917 --> 00:15:21,337
ที่จับคู่คนผ่านรสนิยมทางดนตรี
ใช้ชื่อว่า เลิฟฮุคส์

262
00:15:21,420 --> 00:15:24,131
ตอนนี้เป็นซีอีโอของบริษัท
โฮมโซดา อาร์ติซานัล เบเวอเรจ

263
00:15:24,214 --> 00:15:25,132
คำขวัญบริษัทคือ

264
00:15:25,633 --> 00:15:27,509
'ดื่มจากมือที่ดีกว่า'
ซึ่งไม่เห็นจะมีความหมายอะไร

265
00:15:27,593 --> 00:15:28,844
แต่ทำให้ได้ความรู้สึกเหมือนของทำมือ

266
00:15:28,928 --> 00:15:32,222
ซึ่งก็เข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ใส่รองเท้าผ้าใบญี่ปุ่นคู่ละ 600 เหรียญ

267
00:15:32,306 --> 00:15:37,061
ทั้งทรงผม และอภิสิทธิ์ในชีวิตที่เขาพยายามซ่อน
ด้วยการรีทวีตเกี่ยวกับแบล็คไลฟ์แมตเทอร์

268
00:15:37,853 --> 00:15:41,649
ไม่ได้อยากพูดให้รู้สึกว่าตัดสินกันหรอก
แต่หมอนี่เป็นทุกอย่างที่ผิดพลาดในอเมริกา"

269
00:15:44,193 --> 00:15:45,903
"เห็นมะ เพราะอย่างนี้ผมเลยต้องหาข้อมูลก่อน

270
00:15:45,986 --> 00:15:47,863
คุณหลงรักคนผิด

271
00:15:48,572 --> 00:15:49,531
คนไม่ดี

272
00:15:49,615 --> 00:15:52,076
คุณปล่อยให้พวกเขาเข้ามา
คุณปล่อยให้พวกเขาทำให้คุณเจ็บปวด

273
00:15:52,159 --> 00:15:54,662
ผมยืนไกลเกินกว่าจะแน่ใจได้
แต่ผมเดาว่า

274
00:15:54,745 --> 00:15:56,455
ถ้าเขาเคยเกือบจะทำให้คุณ
ถึงจุดสุดยอดได้แม้แต่นิด

275
00:15:56,538 --> 00:15:58,791
คุณคงจะเขียนละครบรอดเวย์เรื่องนั้นแล้ว

276
00:15:58,874 --> 00:16:01,126
๊แต่คุณไม่ได้เขียน เพราะเขาไม่ได้ทำ"

277
00:16:02,461 --> 00:16:03,879
(เดสเพรท คาแรคเตอร์ส - นวนิยาย)
(พอลล่า ฟ็อกซ์)

278
00:16:06,507 --> 00:16:09,677
- "เดสเพรท คาแรคเตอร์ส"
- ใช่ เพิ่งซื้อมา

279
00:16:09,760 --> 00:16:11,553
ฉันอ่านจบเมื่อไหร่ค่อยเอาไปอ่านสิ
นี่น่าจะเป็นงานดีที่สุดของเธอ

280
00:16:11,637 --> 00:16:13,138
ที่ปรึกษาของจอห์โนที่เรารับเข้ามา

281
00:16:13,222 --> 00:16:15,140
เธอพูดไอ้เรื่องแบบนี้กับผมตลอดเลย

282
00:16:15,224 --> 00:16:16,892
จุดธูปหอมกันไปทั้งออฟฟิศ

283
00:16:17,726 --> 00:16:20,312
ชื่อหนังสือมีคำว่า "สิ้นคิด" นะ

284
00:16:20,396 --> 00:16:23,273
คุณไม่ควรคิดว่าตัวเองเป็นคนสิ้นคิด เบค

285
00:16:25,859 --> 00:16:27,987
เพราะคุณเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกันเลย

286
00:16:28,821 --> 00:16:30,447
คุณเป็นสาวที่ฉลาดที่สุดเท่าที่ผมรู้จัก

287
00:16:31,699 --> 00:16:33,367
จริงๆ นะ คุณทำผมอึ้งทึ่งมาก

288
00:16:38,831 --> 00:16:41,875
เวร ต้องไปแล้ว
จอห์โนส่งข้อความมาเต็มเครื่อง

289
00:16:41,959 --> 00:16:45,462
นี่ ไว้แวะไปที่ออฟฟิศบ้างสิ
จะได้ชิมรสชาติใหม่ๆ

290
00:16:45,546 --> 00:16:48,382
เรากำลังทำรสยี่หร่า
ผมรู้ว่าคุณชอบอาหารอินเดียแค่ไหน

291
00:16:48,465 --> 00:16:50,676
ได้ ฟังดูดี

292
00:16:50,759 --> 00:16:52,594
แต่จริงๆ คุณก็ดูดีอยู่นะ

293
00:16:54,722 --> 00:16:56,056
ที่อ้วนขึ้น

294
00:16:59,893 --> 00:17:01,729
เออ เฮ้ย กำลังไปแล้วพวก

295
00:17:01,812 --> 00:17:03,188
พวกนายสั่งพิซซ่ามาเหรอ

296
00:17:03,731 --> 00:17:06,150
เออ อย่าทำเฮงซวยกับฉันอย่างรอบที่แล้ว
เอาขอบไม่มีกลูเต็นนะโว้ย

297
00:17:06,233 --> 00:17:08,902
ไม่เอาจากร้านมังสวิรัติ
ชีสมังสวิรัติรสอย่างกับรูตูด

298
00:17:19,204 --> 00:17:21,415
ต้องเอาแบบร้านชั้นสูงฝรั่งเศส

299
00:17:22,583 --> 00:17:25,002
ไม่ จอห์โน จอห์โน ฟังฉันก่อน

300
00:17:25,085 --> 00:17:27,629
พวกนั้นทำขอบแบบไม่มีกลูเต็นครึ่งเดียวไม่ได้
เพราะมันเป็นแป้ง

301
00:17:27,713 --> 00:17:29,298
มันต้องใช้เป็นแป้งสเปลต์

302
00:17:57,618 --> 00:17:59,161
"แสดงว่าไม่ถึงจริงๆ"

303
00:18:32,152 --> 00:18:33,821
อย่างนั้นเลย

304
00:18:47,543 --> 00:18:50,379
ขอบคุณจ้ะ ใจดีจัง

305
00:18:50,462 --> 00:18:53,006
คงจะช่วยป้าเรียกแท็กซี่หน่อยไม่ได้สินะ

306
00:18:53,715 --> 00:18:54,967
ได้สิครับ

307
00:18:55,050 --> 00:18:56,468
- ขอบใจจ้ะ
- ครับ

308
00:19:15,070 --> 00:19:18,073
ว้าว อย่าบอกนะว่าอ่านจบแล้ว

309
00:19:18,157 --> 00:19:19,283
เกือบแล้วฮะ

310
00:19:19,366 --> 00:19:20,701
มันสนุกมาก

311
00:19:21,493 --> 00:19:22,911
แต่บางทีบทสนทนามันพิลึกๆ นะ

312
00:19:22,995 --> 00:19:25,581
อย่าตอนที่กำลังจะฆ่ากัน
แต่ยังพูดจาดีๆ กันอยู่เลย

313
00:19:25,664 --> 00:19:28,709
นั่นมันสมัยศตวรรษที่ 19
คนยังมีมารยาทกันอยู่

314
00:19:30,127 --> 00:19:32,254
ผมหวังว่าเราจะไปเอาเล่มใหม่ได้

315
00:19:34,756 --> 00:19:36,550
เอ่อ มันดึกแล้วเหมือนกันนะ พัค ไม่รู้สิ

316
00:19:37,718 --> 00:19:38,760
โอ้ เยส

317
00:19:39,511 --> 00:19:41,013
แตกเลยก็ได้

318
00:19:41,096 --> 00:19:45,642
"คงมีอะไรลอยอยู่ในอากาศนะ เบค
ทุกคนได้มีอะไรกันหมดเลย เว้นผมคนเดียว

319
00:19:46,268 --> 00:19:47,895
ขนาดนกเขาคู่รักก็ยังคืนดีกันแล้ว"

320
00:19:47,978 --> 00:19:50,647
ได้สิ มีอะไรจะเสีย ไปเลย

321
00:19:52,316 --> 00:19:55,611
รู้ไหมว่าดูมาส์เป็นคนดำ ผมกูเกิลชื่อเขามา

322
00:19:55,694 --> 00:19:58,655
คุณย่าของเขาเป็นทาส
แต่พ่อของเขาเป็นนายพลจัตวา

323
00:19:58,739 --> 00:20:00,407
เขาฆ่าคนไปตั้งครึ่งกองพัน

324
00:20:01,491 --> 00:20:03,493
คุณอาจรู้อยู่แล้ว เพราะคุณทำงานในร้านหนังสือ

325
00:20:04,286 --> 00:20:05,120
ฉันไม่รู้หรอก

326
00:20:05,204 --> 00:20:07,706
- ว่าแต่คุณมาทำงานที่นี่ได้ยังไง
- คุณมูนนี่ให้งานฉันทำ

327
00:20:07,789 --> 00:20:10,250
ตอนที่ฉันแก่กว่านายนิดหน่อย
เหมือนเขารับฉันมาเลี้ยง

328
00:20:10,334 --> 00:20:12,252
- เขาดูเป็นคนดีนะ
- เขานิสัยเฮงซวย

329
00:20:13,086 --> 00:20:16,381
แต่เขารักหนังสือ
แล้วก็สอนให้ฉันรักหนังสือเหมือนกัน

330
00:20:16,465 --> 00:20:17,716
ผมไม่เคยเห็นเขาอยู่ร้านเลย

331
00:20:18,217 --> 00:20:20,594
- เขาตายไปแล้วเหรอ
- เปล่า เขาแค่แก่

332
00:20:20,677 --> 00:20:21,887
ขอโทษทีนะ พัค

333
00:20:22,512 --> 00:20:24,348
ฉันเก็บไว้ให้นาย
แต่สงสัยอีธานขายไปแล้ว

334
00:20:24,973 --> 00:20:27,100
- ขายอะไร
- หนังสือเล่มต่อไปของนายไง

335
00:20:27,184 --> 00:20:28,852
มาเร็ว ฉันจะพาไปดูจุดที่เราเก็บของดี

336
00:20:45,452 --> 00:20:46,411
น่าขนลุก

337
00:20:52,292 --> 00:20:53,293
เราเรียกว่าเดอะเคจ

338
00:20:54,503 --> 00:20:56,255
เป็นจุดที่เราเก็บพวกหนังสือฉบับตีพิมพ์ครั้งแรกๆ
และพวกหนังสือสะสมต่างๆ

339
00:20:57,047 --> 00:20:57,881
หนาวจัง

340
00:20:57,965 --> 00:21:00,259
อยู่ที่ 18 องศา สำหรับหนังสือ

341
00:21:00,342 --> 00:21:02,719
ถ้าพวกซอมบี้มา ผมจะมาซ่อนที่นี่แหละ

342
00:21:04,054 --> 00:21:05,722
วางมิลค์เชคก่อนดีกว่า

343
00:21:26,201 --> 00:21:27,202
ระวังนะ โจเซฟ

344
00:21:28,203 --> 00:21:32,708
ถ้าพูดถึงมูลค่าของหนังสือ
เรื่องสำคัญที่สุดคือสภาพของมัน ฉันจะเอาให้ดู

345
00:21:32,791 --> 00:21:34,084
จะต้องตั้งไว้ที่ 18 องศาเสมอ

346
00:21:34,167 --> 00:21:38,797
ค่าความชื้น 40 เปอร์เซ็นต์
ถ้าชื้นเกินไป กระดาษจะมีรากิน

347
00:21:38,880 --> 00:21:40,465
ถ้าแห้งเกินไป มันก็จะกรอบ

348
00:21:40,549 --> 00:21:42,759
ตั้งหนังสือให้ตรงเสมอ

349
00:21:42,843 --> 00:21:46,054
สันมันจะได้ไม่งอหรือโค้ง
หรือที่เราเรียกว่า "บิด"

350
00:21:46,138 --> 00:21:49,224
และอย่าได้พับหรือทำให้หน้ากระดาษยับ

351
00:21:49,308 --> 00:21:52,019
แล้วก็ต้องเช็ดฝุ่นด้วยผ้าเช็ดฝุ่นไร้สารเคมี

352
00:21:52,102 --> 00:21:53,603
เช็ดไปทางสันเสมอ

353
00:21:53,687 --> 00:21:57,065
ห้ามให้มีแสงอาทิตย์เข้ามาในห้องเด็ดขาด

354
00:21:57,149 --> 00:21:59,401
แสงอาทิตย์ทำลายหนังสือได้ไวเหมือนไฟ

355
00:22:00,027 --> 00:22:00,944
ไวกว่าเสียอีก

356
00:22:01,028 --> 00:22:04,865
มีเรื่องให้จำเยอะจัง
แค่จะดูแลรักษาหนังสือเก่าๆ เนี่ย

357
00:22:04,948 --> 00:22:08,827
ของที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเรามักจะ...

358
00:22:10,162 --> 00:22:11,163
เป็นสิ่งที่ช่วยตัวเองไม่ได้ที่สุด

359
00:22:12,748 --> 00:22:16,626
มันจึงต้องให้คนอย่างเราปกป้อง เข้าใจไหม

360
00:22:22,841 --> 00:22:24,301
"ดอน ควิกซ์โอต" เหรอ

361
00:22:24,384 --> 00:22:27,054
กิโฮเต เป็นเรื่องของ
ชายซึ่งยังเชื่อในความเป็นอัศวิน

362
00:22:27,137 --> 00:22:28,972
เขาจึงตัดสินใจไปเป็นอัศวินแบบดั้งเดิม

363
00:22:29,056 --> 00:22:30,140
ความเป็นอัศวินคืออะไร

364
00:22:30,223 --> 00:22:33,602
คือการปฏิบัติต่อคนอื่นด้วยความเคารพ
โดยเฉพาะผู้หญิง แบบที่ลูกผู้ชายควรทำ

365
00:22:34,227 --> 00:22:35,312
เล่มนี้ดีนะ เป็นหนึ่งในหนังสือโปรดฉันเลย

366
00:22:36,396 --> 00:22:38,023
ผมไม่ควรจะเอากลับบ้านรึเปล่า

367
00:22:38,106 --> 00:22:39,649
นี่ไม่ใช่ฉบับพิมพ์ครั้งแรก มันก็แค่เก่า

368
00:22:39,733 --> 00:22:41,276
อีกอย่าง ฉันไว้ใจนาย

369
00:22:59,044 --> 00:23:01,463
- ไปไหนมา พาโค
- เราไปซื้อมิลค์เชคกินกัน

370
00:23:01,546 --> 00:23:04,966
- นายเดินไปกับคนแปลกหน้าเลยเนี่ยนะ
- โจไม่ใช่คนแปลกหน้า

371
00:23:05,050 --> 00:23:06,259
ใช่สิ

372
00:23:06,343 --> 00:23:08,261
เข้าบ้านไปเดี๋ยวนี้ โอเคมั้ย

373
00:23:17,020 --> 00:23:18,188
อย่ายุ่งกับลูกของแฟนฉัน

374
00:23:18,271 --> 00:23:22,317
ฟังนะ ขอโทษที แต่เขานั่งอยู่ข้างนอกนี่
แล้วก็ได้ยินทุกอย่างที่เกิดในห้อง

375
00:23:22,400 --> 00:23:23,610
อย่ามาสอนฉันว่าจะเลี้ยงเด็กยังไง

376
00:23:24,736 --> 00:23:26,655
ไอ้การแสดงตัวเป็นคนดีอาจตบตาคนอื่นได้

377
00:23:26,738 --> 00:23:29,699
แต่ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บนมา 15 ปี
ฉันดูออกว่านายเป็นตัวอะไร

378
00:23:29,783 --> 00:23:32,202
"เออ นายก็เป็นไอ้ชั่วติดเหล้าที่ซ้อมผู้หญิง

379
00:23:32,285 --> 00:23:34,454
เพราะงั้นบอกฉันหน่อย"

380
00:23:35,705 --> 00:23:36,581
นายเป็นไอ้ตัวประหลาด

381
00:23:38,333 --> 00:23:39,584
ดังงั้นอย่ามายุ่งกับพาโค
เพราะไม่อย่างนั้น

382
00:23:39,668 --> 00:23:41,962
ฉันจะเอามีดสเต๊ก
ควักไอ้ลูกตาวิปริตของนายออกมาเลย

383
00:23:44,548 --> 00:23:46,716
"โลกนี้มีคนที่น่ากลัวนะ เบค

384
00:23:47,300 --> 00:23:48,677
เราจึงต้องรักษาตัวให้ปลอดภัย

385
00:23:54,015 --> 00:23:56,434
และผมถึงต้องทำสิ่งที่กำลังจะทำ"

386
00:24:04,192 --> 00:24:05,026
"มีเกร็ดสนุกๆ เหมือนกัน

387
00:24:06,069 --> 00:24:09,698
คุณรู้หรือเปล่าว่ากฎหมายกำหนดว่า
แก๊สรั่วทุกครั้งต้องมีการสอบสวน

388
00:24:09,781 --> 00:24:11,241
ผมได้รู้อะไรเพิ่มขึ้นเยอะตั้งแต่เจอคุณ"

389
00:24:11,324 --> 00:24:13,493
ไง เบค เปิดประตูข้างไว้อีกแล้ว

390
00:24:13,577 --> 00:24:15,620
ไหนเราบอกว่าจะไม่ทำแบบนั้นแล้วไง

391
00:24:15,704 --> 00:24:18,582
"ผมตั้งใจโทรหาบริษัทตรวจสอบแก๊ส
วันที่คุณตารางเต็มเอี๊ยด

392
00:24:18,665 --> 00:24:19,916
ผมไม่อยากให้คุณตกใจกลัว"

393
00:24:20,000 --> 00:24:21,793
อ้าว เบคอยู่รึเปล่า

394
00:24:21,877 --> 00:24:24,212
เปล่า ผู้ดูแลตึกเปิดให้เข้ามา
มีคนรายงานว่ามีแก๊สรั่ว

395
00:24:24,296 --> 00:24:26,131
ใช่ๆ เห็นเธอพูดถึงอยู่เหมือนกัน
ทุกอย่างโอเครึเปล่า

396
00:24:26,214 --> 00:24:28,884
ใช่ ทุกอย่างเรียบร้อย
บอกแฟนคุณได้ว่าไม่มีแก๊สรั่ว

397
00:24:29,509 --> 00:24:30,468
ผมตรวจเสร็จแล้ว เพราะงั้น...

398
00:24:30,552 --> 00:24:32,762
โอเค ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมล็อกประตูเอง

399
00:24:37,642 --> 00:24:39,978
"ผมแค่อยากรู้ว่าจริงๆ แล้วคุณเป็นคนยังไง

400
00:24:40,061 --> 00:24:41,813
นอกจากเป็นนักศึกษาวิชาบทกวีที่ถังแตก

401
00:24:41,897 --> 00:24:44,441
ในห้องชุดที่ได้ทุนอุดหนุน
แบบที่ยังไงคุณก็จ่ายไม่ไหว

402
00:24:45,025 --> 00:24:46,610
มันอยู่ตรงไหน เบค

403
00:24:47,402 --> 00:24:49,905
ถ้าเราอยู่ด้วยกันเมื่อไหร่
บ้านคุณจะไม่รกขนาดนี้แน่

404
00:24:49,988 --> 00:24:51,031
ผมจะทำความสะอาดให้เอง

405
00:24:52,616 --> 00:24:56,912
แล้วคุณก็จะไม่ต้องกินอาหารแช่แข็งพวกนี้
ผมจะทำอาหารให้คุณทุกวัน ผมสัญญา"

406
00:25:02,959 --> 00:25:04,377
"ผมจะซักผ้าให้ด้วยซ้ำ

407
00:25:06,671 --> 00:25:08,465
แล้วก็ดูแลหนังสือเล่มโปรดของคุณ

408
00:25:11,301 --> 00:25:13,220
ผมจะจัดเตียงของเราทุกเช้า"

409
00:25:15,347 --> 00:25:16,514
"อยู่นี่เอง

410
00:25:16,598 --> 00:25:18,183
และไม่ว่าคุณจะต่อต้านผมแค่ไหน

411
00:25:18,266 --> 00:25:22,062
ผมจะดูแลให้แน่ใจว่า
คุณตั้งพาสเวิร์ดอุปกรณ์ทุกชิ้น"

412
00:25:26,608 --> 00:25:28,735
"สักวันหนึ่ง คุณจะไม่ต้องการความรักอีกต่อไป

413
00:25:29,778 --> 00:25:31,404
สักวันหนึ่ง คุณจะเดินผ่านโลกใบนี้

414
00:25:31,488 --> 00:25:33,782
ราวกับมันเป็นหน้าที่ของคุณ
ที่จะแบกทุกอย่างเอาไว้

415
00:25:33,865 --> 00:25:37,619
ทั้งดวงอาทิตย์ ท้องฟ้า
ช่วงเวลาลำบากในยามค่ำคืน"

416
00:25:38,370 --> 00:25:39,746
เขียนดีนะ

417
00:25:41,039 --> 00:25:42,290
เขียนดีทีเดียว

418
00:25:43,208 --> 00:25:46,378
แต่ว่า เบค ที่เหลืออยู่ไหน
คุณต้องส่งผมอีก 20 หน้า

419
00:25:47,504 --> 00:25:51,132
พูดตรงๆ คือช่วงนี้ฉันทำงานทุกวัน
แล้วก็ต้องตรวจข้อสอบ

420
00:25:51,216 --> 00:25:53,051
ถ้าตารางโหดเกินไป
กลับไปเรียนครึ่งเวลาสิ

421
00:25:53,134 --> 00:25:54,803
แต่ถ้าอย่างนั้นฉันจะเป็นผู้ช่วยสอนไม่ได้

422
00:25:54,886 --> 00:25:57,430
ฉันต้องการทั้งค่าจ้างและทุนค่าเช่าบ้าน
ฉันจะอยู่ที่เดิมไม่ได้นะคะ

423
00:25:57,514 --> 00:25:59,516
เดี๋ยวคุณก็คิดได้ คุณฉลาด
ไม่งั้นคุณไม่มาอยู่ตรงนี้หรอก

424
00:25:59,599 --> 00:26:01,643
- ขอร้องค่ะ อาจารย์เลฮี...
- เรียกพอล

425
00:26:03,144 --> 00:26:05,981
พอล ฉันจะเขียนงานมาส่งภายในสัปดาห์นี้

426
00:26:06,064 --> 00:26:09,651
แต่ฉันไปเรียนครึ่งเวลาไม่ได้ โอเคนะคะ

427
00:26:13,029 --> 00:26:14,572
ผมเอาใจช่วยคุณอยู่นะ

428
00:26:15,198 --> 00:26:17,492
คุณก็แค่ต้องตั้งสติให้ทัน

429
00:26:17,575 --> 00:26:21,371
ผมยินดีจะคุยกันต่อหลังเวลาเรียน
ตอนค่ำสักวันหนึ่ง

430
00:26:21,454 --> 00:26:23,832
ถ้าเราจะคุยเรื่องบทกวีกันจริงจัง
มันต้องคุยกันในวงเหล้า

431
00:26:23,915 --> 00:26:25,959
มีแกสโตรผับที่ผมชอบมาก...

432
00:26:26,876 --> 00:26:28,753
ยินดีมากเลยค่ะ พอล

433
00:26:28,837 --> 00:26:32,173
แค่... ภรรยาของคุณจะรู้สึกยังไงที่คุณ...

434
00:26:32,257 --> 00:26:36,886
ที่ผมจะช่วยนักเขียนมือใหม่น่ะเหรอ
เธอชินกับความใจกว้างของผมแล้ว

435
00:26:38,221 --> 00:26:39,931
งั้นคืนวันพฤหัสฯ นะ

436
00:26:41,808 --> 00:26:43,435
คืนวันพฤหัสฯ ก็ได้ค่ะ

437
00:26:43,518 --> 00:26:44,436
เยี่ยมเลย

438
00:26:44,519 --> 00:26:48,815
งั้นอีกไม่กี่วันต่อจากนี้ก็ไม่ต้องกังวล
กลับบ้านไปตามงานให้ทัน

439
00:26:59,743 --> 00:27:01,369
คืนนี้ฉันอยากเจอคุณ

440
00:27:04,789 --> 00:27:06,958
ถ้าไปได้จะไปนะ ที่รัก ทำงานดึก

441
00:27:07,709 --> 00:27:10,295
ป.ล. กลิ่นคุณยังติดนิ้วอยู่เลย

442
00:27:10,920 --> 00:27:14,215
"ผมได้รู้เรื่องสำคัญสองเรื่อง
จากการแอบดูทุกอย่างในคอมพิวเตอร์ของคุณ

443
00:27:14,299 --> 00:27:18,428
เรื่องแรก ไม่มีรูปปัจจุบันของคุณพ่อคุณเลย
เพราะเขาตายไปแล้ว

444
00:27:18,511 --> 00:27:21,264
เขาเสพยาเกินขนาด
และคุณเป็นคนที่ไปพบศพ

445
00:27:21,348 --> 00:27:25,226
คุณเริ่มเขียนกลอนเกี่ยวกับวันนั้นอยู่สองสามบท
แต่ไม่เคยเขียนได้จบ

446
00:27:25,310 --> 00:27:27,228
ผมเสียใจด้วยจริงๆ เบค

447
00:27:27,312 --> 00:27:31,274
แต่เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญไปเลย
เพราะผมค้นพบเรื่องที่สองที่สำคัญที่สุด

448
00:27:31,358 --> 00:27:34,652
เวลา 11.06 น. หนึ่งชั่วโมง
หลังจากที่เราเจอกันในร้านหนังสือ

449
00:27:34,736 --> 00:27:38,448
ท่ามกลางแชทกลุ่มที่พูดถึงเรื่อง
การทำดีท็อกซ์ช่องคลอด คุณเขียนไว้ว่า..."

450
00:27:39,199 --> 00:27:42,660
"ว้าว ฉันเพิ่งเจอมนุษย์เพศผู้ที่อ่านหนังสือจริงจัง

451
00:27:42,744 --> 00:27:44,287
ใครก็ได้เรียกนักข่าวที

452
00:27:44,371 --> 00:27:47,207
ถ้านี่ถึงเวลาที่ฉันจะได้แฟน
ที่ดีต่อฉันเสียทีล่ะ"

453
00:27:47,290 --> 00:27:50,960
"ขอบคุณมากที่บอกให้ผมรู้นะ
ว่าผมไม่ได้บ้าไปเองคนเดียว

454
00:27:51,044 --> 00:27:51,878
ไม่จริง!"

455
00:27:51,961 --> 00:27:55,507
ค่ะ หนูจำได้ว่าแม่พูดว่าอะไร
ตอนที่ส่งเงินมาครั้งสุดท้าย

456
00:27:56,508 --> 00:27:58,259
ใช่ หนูสำนึกบุญคุณ

457
00:27:59,969 --> 00:28:03,932
หนูทำงานอยู่ตลอด
มันไม่มีที่อยู่ตรงไหนถูกกว่านี้แล้ว

458
00:28:05,350 --> 00:28:10,105
ทำแล้ว เขาแทบจะเสนอว่าจะขอนอนกับหนู

459
00:28:10,188 --> 00:28:12,315
ไม่ หนูร้องเรียนเขาไม่ได้
เขาไม่ทำกันแบบนั้น

460
00:28:12,399 --> 00:28:14,526
"ผมไม่กังวลหรอก ผมดูหนังรักเบาสมองมาเยอะ

461
00:28:14,609 --> 00:28:17,237
จนรู้ว่าผู้ชายอย่างผม
จะต้องเข้าตาจนแบบนี้เสมอ"

462
00:28:17,320 --> 00:28:20,323
ไม่ใช่ที่มหาลัยค่ะ โลกเรา
โลกเราเขาไม่ได้ทำกันแบบนั้น

463
00:28:21,866 --> 00:28:25,745
หนูรู้ว่าแม่ช่วยมาเยอะแค่ไหน
มันก็แค่... ที่นี่มันอยู่ยาก แม่

464
00:28:30,250 --> 00:28:32,419
โอเค หนูจะหาทางเอง

465
00:28:33,294 --> 00:28:34,587
ค่ะ รักแม่เหมือนกัน

466
00:28:35,130 --> 00:28:36,047
บายค่ะ แม่

467
00:28:47,392 --> 00:28:48,727
"ไม่เป็นไรนะ เบค"

468
00:28:58,278 --> 00:28:59,404
หวัดดีจ้ะ เบค

469
00:28:59,487 --> 00:29:02,073
ไงยะ ดอก อยู่ไหนน่ะ มาเล่นกัน!

470
00:29:02,157 --> 00:29:04,617
ไม่ได้ วันนี้เป็นวันเฮงซวยสุดๆ ของฉัน

471
00:29:05,326 --> 00:29:06,661
- เกิดอะไรขึ้น
- เบคกาลิเชียส ไม่ว่าจะเรื่องอะไร

472
00:29:06,745 --> 00:29:07,912
ไม่มีอะไรที่เราแก้ไขไม่ได้ โอเคนะ

473
00:29:07,996 --> 00:29:11,416
- ใช่ พวกเรากับเหล้าเยอะๆ
- พระเจ้า มีของลดราคา

474
00:29:14,627 --> 00:29:16,337
- พวกเธอรักฉันรึเปล่า
- รักสิ

475
00:29:16,421 --> 00:29:17,422
- ทำไมถึงถามแบบนั้น
- งั้นก็โอเค

476
00:29:18,256 --> 00:29:19,466
ไปเจอฉันที่กรีนพอยต์

477
00:29:20,425 --> 00:29:22,469
นี่ เธอมาตรงนี้ดีกว่า โอเคนะ มานี่เลย

478
00:29:22,552 --> 00:29:24,053
- ตรงที่เราอยู่นี่ก็สนุกดี
- ไม่เอา

479
00:29:24,137 --> 00:29:25,513
- สัญญาเลย
- ใช่

480
00:29:25,597 --> 00:29:27,807
มีเรื่องที่ฉันต้องทำให้ตัวเอง

481
00:29:27,891 --> 00:29:28,725
ออกแล้วจะส่งข้อความไป

482
00:29:28,808 --> 00:29:29,809
เดี๋ยวเจอกัน

483
00:29:29,893 --> 00:29:30,727
- บาย!
- บาย!

484
00:29:32,061 --> 00:29:33,188
แม่ง!

485
00:29:37,776 --> 00:29:39,694
"สงสัยเราจะได้ไปกรีนพอยต์กันนะ เบค"

486
00:29:49,329 --> 00:29:50,789
"ผมไม่เคยไปกรีนพอยต์

487
00:29:50,872 --> 00:29:52,749
เรื่องเราก็ยอมทำอะไรๆ เพื่อความรักเนอะ"

488
00:29:53,917 --> 00:29:56,753
หวัดดีค่ะ โอเค เราจะสั่งเหล้าเพิ่ม

489
00:29:56,836 --> 00:29:57,962
เดี๋ยวนะ แป๊บนึง

490
00:29:58,755 --> 00:29:59,714
พวกเรา

491
00:30:00,590 --> 00:30:01,841
นางคิดอะไรของนาง

492
00:30:01,925 --> 00:30:05,220
คืนเปิดไมค์เป็นเรื่องของ นางแบบ-กึ่ง-นักร้อง
กึ่ง-นักแต่งเพลง-กึ่ง-วีแกน

493
00:30:05,303 --> 00:30:06,221
คนพวกนั้นไม่อยากได้ยิน

494
00:30:06,304 --> 00:30:09,182
พวกวันนาบีมาอ่านกลอน
เกี่ยวกับความซีดเซียวของชีวิตอะไรงั้นหรอก

495
00:30:09,265 --> 00:30:13,686
"เพื่อนของคุณก็ชอบแทงข้างหลัง
แม่พีชนั่นน่ะตัวดี"

496
00:30:17,315 --> 00:30:19,150
พิคเคิลแบคอีกรอบแล้ว

497
00:30:19,234 --> 00:30:21,611
เบคคิช แน่ใจเหรอว่าจะเปิดตัวคืนนี้

498
00:30:21,694 --> 00:30:23,154
แน่นอน

499
00:30:23,238 --> 00:30:25,448
ช่วงหลังๆ นี่ชีวิตของฉัน
มีแต่เรื่องการเอาตัวรอด

500
00:30:25,532 --> 00:30:28,743
ฉันต้องย้ำให้ตัวเองคิดได้ว่า
ฉันมาที่นี่ทำไมตั้งแต่ต้น

501
00:30:28,827 --> 00:30:29,828
- เยี่ยม
- จริง

502
00:30:29,911 --> 00:30:31,496
- เอาเลย ดีมาก
- ส่งข้อความถึงใครน่ะ

503
00:30:31,579 --> 00:30:33,122
ฉันชวนเบนจี้มาด้วย

504
00:30:33,206 --> 00:30:36,000
- เบค...
- อะไรล่ะ เขาชอบบทกวี

505
00:30:36,084 --> 00:30:37,836
- แหงเลย
- แล้วเขาส่งข้อความบอกว่าจะมาเหรอ

506
00:30:37,919 --> 00:30:43,091
เขาส่งอีโมจิหน้ายิ้มมาแถวหนึ่ง
เมื่อสักประมาณ 45 นาทีก่อน

507
00:30:43,174 --> 00:30:45,552
ผู้ชายบางคนก็เฮงซวย
และเธอต้องหัดจำเรื่องนั้นใส่สมองสักที

508
00:30:45,635 --> 00:30:46,845
ฉันเข้าใจนะ พีช

509
00:30:46,928 --> 00:30:49,806
เธอบอกฉันเองว่า
ให้เตือนเธอเสมอๆ ว่าเขาเป็นไอ้เฮงซวย

510
00:30:49,889 --> 00:30:52,892
คนต่อไป กวิเนเวียร์ เบค

511
00:30:54,269 --> 00:30:56,062
- เอาเลย
- เอาละ

512
00:30:56,145 --> 00:30:58,565
แด่ความอ่อนแอและความฉิบหาย

513
00:30:58,648 --> 00:30:59,649
ใช่

514
00:30:59,732 --> 00:31:01,317
- ดื่ม
- โอเค

515
00:31:01,401 --> 00:31:02,986
- โอเค
- โอเค

516
00:31:03,069 --> 00:31:04,279
เล่นมันเลย เบค!

517
00:31:05,738 --> 00:31:10,034
หวัดดีค่ะ ทุกคน ฉันชื่อเบค และฉัน...

518
00:31:10,118 --> 00:31:12,537
ไม่ได้อยากทำเป็น... นั่นแหละ แต่แค่...

519
00:31:13,496 --> 00:31:14,914
ฉันเป็นกวี

520
00:31:14,998 --> 00:31:16,124
จริงด้วย!

521
00:31:17,917 --> 00:31:18,877
ใช่เลย!

522
00:31:20,503 --> 00:31:24,257
"สักวันหนึ่ง คุณจะไม่ต้องการความรักอีกต่อไป

523
00:31:24,340 --> 00:31:27,093
สักวันหนึ่ง คุณจะเดินผ่านโลกใบนี้

524
00:31:27,176 --> 00:31:29,971
ราวกับมันเป็นหน้าที่ของคุณ
ที่จะแบกทุกอย่างเอาไว้

525
00:31:30,054 --> 00:31:33,641
ทั้งดวงอาทิตย์ ช่วงเวลาลำบากในยามค่ำคืน

526
00:31:33,725 --> 00:31:36,561
ช่วงเวลาแห่งความลับที่คุณตื่นขึ้น
เพราะเสียงทุบตี

527
00:31:36,644 --> 00:31:39,397
ลุกขึ้นมาเปิดประตู แต่เขาไม่อยู่ตรงนั้น

528
00:31:39,480 --> 00:31:41,858
เพราะเสียงนั้นมาจากในตัวคุณ

529
00:31:41,941 --> 00:31:45,361
และเราไม่อาจตอบรับมันได้
ไม่ว่าจะค้นลึกในใจเพียงใด

530
00:31:52,327 --> 00:31:56,205
คุณรักเขาในแบบที่
เด็กน้อยอ่อนไหวรักอันธพาลแสนดูดี

531
00:31:57,415 --> 00:32:01,794
คุณเขียนเพลงเรื่องของเขา คุณ..."
คือว่า...

532
00:32:01,878 --> 00:32:04,505
"คุณเขียนกลอนเรื่องของเขา

533
00:32:04,589 --> 00:32:09,177
คุณยังเขียนกลอนเรื่องของเขา
เขียนอยู่แม้แต่ในตอนนี้"

534
00:32:09,260 --> 00:32:13,014
ทำไมต้องเศร้าขนาดนั้น เธอเศร้าเกินไป

535
00:32:13,097 --> 00:32:16,517
ช่วยเขียนอะไรที่มีความสุขกว่านี้ได้มั้ย
คงจะดีนะ

536
00:32:16,601 --> 00:32:20,146
ทุกคนคงเห็นด้วย เรียกนักร้องกลับมา

537
00:32:21,439 --> 00:32:24,067
ขอโทษค่ะ ฉัน... ไม่รู้ถึงไหนแล้ว

538
00:32:24,150 --> 00:32:26,653
ต้องหาก่อนว่าเมื่อกี้อ่านถึงไหน

539
00:32:26,736 --> 00:32:29,614
"ผมทนดูไม่ได้ ขอโทษที แต่ทนไม่ไหว

540
00:32:30,698 --> 00:32:33,576
เห็นได้ชัดๆ ว่าคุณเป็นอะไร
คุณกำลังตาบอดเพราะความรัก

541
00:32:33,660 --> 00:32:36,913
และสิ่งที่คุณรัก ทั้งการเขียน
เมืองนี้ เพื่อนๆ ของคุณ

542
00:32:36,996 --> 00:32:38,414
โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเบนจี้

543
00:32:38,498 --> 00:32:41,376
ทุกอย่างนั้นเหมือนกัน
ตรงที่พวกมันจะไม่มีทางรักคุณตอบ

544
00:32:42,001 --> 00:32:43,336
ทั้งที่คุณมอบทุกสิ่งให้ไปแล้ว"

545
00:32:44,837 --> 00:32:47,674
"พวกเราพยายามกันอย่างบ้าคลั่งมาก
เราสองคนเหมือนกันมาก เบค

546
00:32:48,424 --> 00:32:50,009
คนโรแมนติกแท้จริงไม่กี่คนที่เหลืออยู่"

547
00:32:50,635 --> 00:32:55,264
รถจักร รถจักรหมายเลขเก้า

548
00:32:56,391 --> 00:32:59,602
บนเส้นทางเก่าสายนิวยอร์ก...

549
00:33:01,938 --> 00:33:04,691
"ผมกำลังพิจารณาเรื่องนี้กับเพื่อนคนใหม่
นายคนไร้บ้านบ้าสุดขั้ว

550
00:33:04,774 --> 00:33:07,860
ตอนที่เรื่องโชคดีที่สุดครั้งที่สองในสัปดาห์นี้เกิดขึ้น

551
00:33:10,071 --> 00:33:10,989
นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ

552
00:33:12,156 --> 00:33:13,533
ผมรู้สึกเหมือนฝันไป

553
00:33:16,995 --> 00:33:18,329
แต่ไม่ได้ฝัน

554
00:33:19,455 --> 00:33:21,374
เบค คุณเมาเกินจะอยู่คนเดียว

555
00:33:21,457 --> 00:33:23,960
ถ้าเกิดมีพวกโรคจิตตามคุณมาถึงที่นี่ล่ะ

556
00:33:24,043 --> 00:33:26,295
แถมคุณยังเมามาก
จนไม่ควรยืนใกล้รางรถไฟขนาดนั้น

557
00:33:26,379 --> 00:33:30,216
เบค! เบค เลิกส่งข้อความหาไอ้เวรตะไล
นักทำคลับโซดาจอมหยิ่งที่ไม่โผล่หัวมาได้แล้ว"

558
00:33:30,299 --> 00:33:31,509
(ทำไมไม่มาฟังฉันอ่านบทกวี)

559
00:33:34,345 --> 00:33:37,640
ถ้ารถไฟฉันพลัดตกจากราง

560
00:33:39,225 --> 00:33:40,226
"คุณต้องการเบนจี้"

561
00:33:40,309 --> 00:33:43,187
(ฉันอยากให้คุณไป)

562
00:33:43,271 --> 00:33:45,940
"คุณจำเป็นต้องเจอเบนจี้
คุณยึดโทรศัพท์นั้นไว้อย่างกับว่านั่นคือเบนจี้

563
00:33:46,024 --> 00:33:47,942
เพราะนั่นเป็นทางเดียวที่คุณจะยังติดต่อกับใครได้

564
00:33:48,609 --> 00:33:49,902
ลืมเบนจี้ไปเสีย

565
00:33:52,196 --> 00:33:53,656
และช่างหัวไอ้โทรศัพท์เครื่องนั้น"

566
00:33:55,450 --> 00:33:56,951
ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว!

567
00:33:57,035 --> 00:33:59,203
ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว!

568
00:33:59,287 --> 00:34:02,915
รถจักร รถจักรหมายเลขเก้า

569
00:34:03,958 --> 00:34:07,170
บนเส้นทางสายเก่าในนิวยอร์ก

570
00:34:07,253 --> 00:34:09,005
เฮ้ย! นี่!

571
00:34:09,088 --> 00:34:11,466
คุณโอเคไหม เป็นอะไรรึเปล่า
ยืนไหวมั้ย

572
00:34:12,133 --> 00:34:13,384
อยู่นิ่งๆ นะ

573
00:34:13,468 --> 00:34:15,470
ของในรางนั่นครึ่งนึงช็อตคุณตายได้

574
00:34:15,553 --> 00:34:16,387
เพราะงั้นส่งมือมาให้ผม

575
00:34:16,471 --> 00:34:19,265
ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว

576
00:34:19,348 --> 00:34:20,808
คุณครับ หุบปากก่อน!

577
00:34:20,892 --> 00:34:21,934
ส่งมือมา

578
00:34:22,018 --> 00:34:23,436
รถไฟจะมาแล้ว

579
00:34:23,519 --> 00:34:26,230
ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว!

580
00:34:26,314 --> 00:34:29,484
ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว! ให้ไว!

581
00:34:29,567 --> 00:34:31,110
ส่งมือมา! เดี๋ยวนี้!

582
00:34:31,194 --> 00:34:32,653
ให้ไว!

583
00:34:32,737 --> 00:34:33,905
ให้ไว!

584
00:34:52,799 --> 00:34:56,135
ตายแล้ว ตายจริง ฉันขอโทษ

585
00:34:56,219 --> 00:34:57,136
ไม่เป็นไรๆ

586
00:34:57,220 --> 00:34:59,639
ผมเกลียด... เกลียดแจ็กเก็ตตัวนี้อยู่แล้ว

587
00:35:01,057 --> 00:35:03,684
- ฉันขอโทษจริงๆ
- ไม่เป็นไร

588
00:35:04,435 --> 00:35:05,561
ขอนะ

589
00:35:07,730 --> 00:35:08,731
ได้สิ

590
00:35:12,485 --> 00:35:14,779
เอางี้นะ เรียกแท็กซี่ให้คุณดีกว่า โอเคมั้ย

591
00:35:17,490 --> 00:35:19,325
ปกติฉันไม่เป็นแบบนี้นะ

592
00:35:22,370 --> 00:35:24,205
ผมก็ว่าคุณคงเจอคืนที่หลุดโลกมา

593
00:35:24,288 --> 00:35:26,165
ก็หลุดโลกอยู่

594
00:35:28,918 --> 00:35:31,629
นี่ ไม่อยากฟังดูเหมือนพวกโรคจิตนะ แต่...

595
00:35:33,005 --> 00:35:34,674
ฉันว่าฉันรู้จักคุณ

596
00:35:38,094 --> 00:35:40,054
คุณ... อ้อ ใช่เลย

597
00:35:40,138 --> 00:35:41,848
ผมจำได้แล้ว ขอโทษที

598
00:35:42,598 --> 00:35:45,977
ปกติฉันหน้าตาแบบนี้
ตอนที่ไม่เมาแล้วก็รวบผม

599
00:35:46,060 --> 00:35:48,354
ใช่ๆ ผมนึกออกแล้ว

600
00:35:48,437 --> 00:35:50,940
ไม่เป็นไร หน้าตาฉันไม่มีอะไรโดดเด่น

601
00:35:51,732 --> 00:35:52,650
ไม่ใช่หรอก

602
00:35:55,528 --> 00:35:58,030
ใช่ เดสเพรท คาแรคเตอร์ส ผมนึกได้แล้ว

603
00:35:59,323 --> 00:36:00,491
ใช่

604
00:36:01,784 --> 00:36:02,743
คุณจะไปที่ไหน

605
00:36:02,827 --> 00:36:05,163
ย่านวิลเลจ คุณอยู่แถวนั้นรึเปล่า

606
00:36:05,830 --> 00:36:08,541
ขึ้นรถไปกับฉันนะ จะได้ตอบแทนคุณบ้าง

607
00:36:10,710 --> 00:36:11,544
โอเค

608
00:36:24,390 --> 00:36:27,894
คุณย้ายมาที่นี่เพื่อจะเป็นคนสำคัญรึเปล่า
ฉันทำนะ แต่มันไม่ได้ผลเลย

609
00:36:27,977 --> 00:36:31,230
ตอนนี้ฉันได้แต่วิ่งวุ่นวันละ 18 ชั่วโมง ทำไมกัน

610
00:36:33,733 --> 00:36:35,735
พระเจ้า! อย่าสนใจ ขอโทษค่ะ

611
00:36:36,319 --> 00:36:39,322
เปล่าๆ พูดมาเถอะ บางทีผมก็รู้สึกเหมือนกัน

612
00:36:40,364 --> 00:36:42,533
มีคนที่ผมรู้จัก เขาเป็นเจ้าของร้านหนังสือ

613
00:36:42,617 --> 00:36:49,081
เขาเคยบอกผมว่าหนังสือทุกเล่ม
อ่านไปก็รวมเป็นความจริงเพียงหนึ่งเดียว

614
00:36:49,165 --> 00:36:52,168
ซึ่งก็คือ ถ้าคุณมีไอคิวสูงประมาณหนึ่ง

615
00:36:54,003 --> 00:36:57,673
ชีวิตจะเป็นเรื่องแทบจะทนไม่ไหว
และไม่ต้องไอคิวสูงขนาดนั้นด้วยซ้ำนะ

616
00:37:00,051 --> 00:37:03,012
ฉันก็คิดจริงๆ ว่าถ้าโง่กว่านี้
ฉันคงมีความสุขกว่านี้

617
00:37:03,971 --> 00:37:06,390
แต่ถ้างั้นโลกก็จะไม่ได้พบกับบทกวีของคุณ

618
00:37:07,058 --> 00:37:08,601
คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเขียนบทกวี

619
00:37:11,854 --> 00:37:13,481
นักเขียนหนุ่มสาวในนิวยอร์ก
ก็เขียนกันทุกคนไม่ใช่เหรอ

620
00:37:14,774 --> 00:37:16,317
คือผมก็อ่านบทกวีเยอะนะ

621
00:37:19,070 --> 00:37:20,112
คุณชอบใครบ้าง

622
00:37:21,239 --> 00:37:23,616
สแตรนด์ เซ็กส์ตัน เมอร์ริลล์

623
00:37:23,699 --> 00:37:25,993
คุณกำลังพูดถึงหนังสือหัวเตียงฉัน

624
00:37:26,077 --> 00:37:29,538
อ้าว ถ้าคุณอ่านหนังสือพวกนั้นก่อนนอนทุกคืน

625
00:37:29,622 --> 00:37:31,582
งั้นคุณก็ควรจะอยู่ที่นี่แน่ๆ

626
00:37:33,668 --> 00:37:36,671
- คุณนามสกุลอะไรนะคะ
- โกลด์เบิร์ก

627
00:37:38,214 --> 00:37:40,633
คุณมาจากไหนกัน โจ โกลด์เบิร์ก

628
00:37:41,175 --> 00:37:42,718
ผมโตที่นี่เลย

629
00:37:44,720 --> 00:37:47,640
ผมจากที่นี่ไปพักหนึ่ง ไล่ตามสาวไป

630
00:37:48,266 --> 00:37:50,935
- แต่คุณก็กลับมาเหรอ
- ใช่ ผมคิดถึงเมืองนี้

631
00:37:51,602 --> 00:37:53,688
แล้วผมก็ไล่ตามใครไม่เก่ง

632
00:37:54,647 --> 00:37:55,648
ฉันก็เหมือนกัน

633
00:38:17,211 --> 00:38:19,755
ถึงบ้านฉันแล้ว

634
00:38:21,090 --> 00:38:22,383
ไม่เลวเลย

635
00:38:22,466 --> 00:38:24,677
ขอบคุณที่ช่วยให้ฉันสร่างเมาค่ะ

636
00:38:25,845 --> 00:38:27,263
แล้วก็ที่ช่วยชีวิตฉันด้วย

637
00:38:27,346 --> 00:38:29,724
ไม่นะ ผมไม่ได้ช่วยชีวิตคุณ

638
00:38:29,807 --> 00:38:30,933
คุณทำสิ

639
00:38:40,901 --> 00:38:42,069
พระเจ้า

640
00:38:42,737 --> 00:38:43,738
"แน่สินะ

641
00:38:44,363 --> 00:38:45,781
- เบนจี้"
- หวัดดี

642
00:38:47,325 --> 00:38:50,786
นี่โจค่ะ เขาช่วยชีวิตฉันไว้จริงๆ คืนนี้

643
00:38:50,870 --> 00:38:54,123
ฉันตกลงไปในรางรถไฟ มันบ้ามาก

644
00:38:54,206 --> 00:38:56,625
ที่รัก ผมบอกแล้วไงว่า
พื้นฐานจิตใจมนุษย์เป็นคนดี

645
00:38:57,626 --> 00:38:58,794
ทำได้ดีมาก พวก

646
00:38:58,878 --> 00:39:01,505
"'พวก' เหรอ ไอ้มีสมองไว้คั่นหู"

647
00:39:01,589 --> 00:39:04,133
โอเค เบค ข้างนอกนี่หนาวจะตาย

648
00:39:08,804 --> 00:39:12,141
- เดี๋ยวสิ ถ้าผมขอข้อมูลคุณ...
- ได้ค่ะ

649
00:39:17,521 --> 00:39:18,731
เวร!

650
00:39:19,607 --> 00:39:21,484
โทรศัพท์ฉัน!

651
00:39:22,360 --> 00:39:24,195
สงสัยทำตกไว้ที่สถานีใต้ดิน

652
00:39:26,197 --> 00:39:29,241
โอเค งั้นแค่ให้เบอร์มาก็ได้

653
00:39:29,325 --> 00:39:30,826
จะได้โทรตอนที่คุณซื้อเครื่องใหม่

654
00:39:30,910 --> 00:39:33,329
จริงๆ แล้วฉันติดการใช้อีเมลมากกว่า

655
00:39:33,954 --> 00:39:37,291
"ผมเข้าใจนะ ฉลาดดี ผมยังเป็นคนแปลกหน้า
ต้องระวังตัวหน่อย"

656
00:39:37,375 --> 00:39:38,584
โอเค

657
00:39:38,667 --> 00:39:41,587
ใช้ เบคอินเรียลไลฟ์ แอทจีเมล์ด็อตคอม

658
00:39:42,338 --> 00:39:43,839
โอเค

659
00:39:45,800 --> 00:39:47,385
"เบค อิน เรียล ไลฟ์"

660
00:39:47,468 --> 00:39:49,095
ขอบคุณนะคะ

661
00:39:53,099 --> 00:39:55,476
- "นี่คือสิ่งที่ผมได้รู้ในสัปดาห์นี้"
- ขอโทษที่ผมไม่ได้ไป อย่างว่า

662
00:39:55,559 --> 00:39:59,146
"คุณเป็นคนพิเศษ คุณมีความสามารถ
คุณมีใจทุ่มเท

663
00:40:00,398 --> 00:40:01,524
คุณฉลาด

664
00:40:04,568 --> 00:40:08,572
เว้นแต่ในจุดที่คุณไม่ฉลาด
เช่นไม่ล็อกโทรศัพท์ไว้ก่อน

665
00:40:08,656 --> 00:40:12,576
และเรื่องที่หลงรักผู้ชายอย่างเบนจี้
คุณก็รู้ว่าไม่ควร แต่คุณหยุดไม่ได้

666
00:40:12,660 --> 00:40:15,830
เพราะ อย่างว่า
เพราะใครๆ ก็ต้องการใครสักคน

667
00:40:15,913 --> 00:40:18,082
แต่สิ่งที่คุณต้องการจริงๆ
คือใครสักคนที่จะมาช่วยคุณ

668
00:40:18,165 --> 00:40:21,419
ผมช่วยได้ เบค ให้ผมช่วยคุณนะ"

669
00:40:27,758 --> 00:40:28,759
โจ

670
00:40:31,470 --> 00:40:32,930
พัค หวัดดี

671
00:40:33,013 --> 00:40:34,473
เกิดอะไรขึ้น นายมาทำอะไรที่นี่

672
00:40:35,141 --> 00:40:36,016
รอนน่ะครับ

673
00:40:37,518 --> 00:40:39,103
เขาเมากลับบ้านมา

674
00:40:40,229 --> 00:40:41,397
แล้วก็เริ่มตะโกน

675
00:40:41,981 --> 00:40:43,607
บอกว่าผมนึกว่าตัวเองฉลาดนัก

676
00:40:43,691 --> 00:40:46,193
ที่นั่งอ่านหนังสือ
แล้วมองหน้าเขาเหมือนเขามันโง่

677
00:40:46,277 --> 00:40:49,071
เกิดอะไรขึ้น เขาทำร้ายนายเหรอ

678
00:40:49,697 --> 00:40:51,323
เปล่า เขาไม่ได้แตะต้องผมเลย

679
00:41:01,041 --> 00:41:02,793
ผมพยายามห้ามเขาแล้ว...

680
00:41:03,586 --> 00:41:05,212
- ผมขอโทษ
- พาโค

681
00:41:06,172 --> 00:41:09,633
พาโค ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไรจริงๆ

682
00:41:09,717 --> 00:41:12,595
เอางี้ไหม มากับฉัน
เราซ่อมหนังสือนี่ด้วยกันได้ โอเคนะ

683
00:41:18,767 --> 00:41:20,227
ขั้นแรกของการซ่อมอะไรก็ตาม

684
00:41:20,311 --> 00:41:24,899
คือไม่ว่ามันจะดูเหมือนพังแค่ไหน
ยังไงเราก็ยังกู้มันกลับมาได้เสมอ

685
00:41:26,442 --> 00:41:29,737
หนังสือก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เข้าใจไหม

686
00:41:30,321 --> 00:41:31,155
เข้าใจฮะ

687
00:41:31,238 --> 00:41:35,117
ตรงนี้เรามีเครื่องเข้าเล่ม
จริงๆ แล้วมันก็เป็นแค่แป้นหนีบขนาดใหญ่

688
00:41:35,743 --> 00:41:37,328
กาวลาเท็กซ์

689
00:41:37,411 --> 00:41:41,415
แปลว่าจะไม่มีกรดที่กัดกระดาษ มีเข็ม ด้าย

690
00:41:41,499 --> 00:41:44,502
และสุดท้าย หลุดออกมาจากเรื่องบักส์บันนี่เลย

691
00:41:45,878 --> 00:41:46,795
คือค้อนหัวยางไว้ใจได้หนึ่งด้าม

692
00:41:48,756 --> 00:41:49,590
ดูอยู่รึเปล่า

693
00:41:52,843 --> 00:41:54,094
ไม่จำเป็นต้องใช้

694
00:41:58,015 --> 00:41:59,892
จอห์โน! ฟังนี่นะ

695
00:41:59,975 --> 00:42:02,228
"เบนจี้ที่รัก ได้ยินเรื่องโซดาของคุณ

696
00:42:02,311 --> 00:42:04,688
ผมสนใจจะเขียนถึงคุณ
ในรายชื่อสิ่งที่ต้องลองในฤดูใบไม้ร่วงนี้

697
00:42:04,772 --> 00:42:08,025
อยากคุยกันต่อ หรืออาจจะลองสักหน่อยได้ไหม
เจฟฟ์ เพเวนซีย์"

698
00:42:08,108 --> 00:42:09,318
นั่นไอ้คนที่นายรีทวีตตลอดน่ะเหรอ

699
00:42:09,401 --> 00:42:11,654
เขาคือคนที่เขียนเรื่องวัฒนธรรม
ให้นิตยสารนิวยอร์ก

700
00:42:13,572 --> 00:42:15,241
ตอบกลับไปสิ พวก

701
00:42:15,324 --> 00:42:18,202
เออสิ อย่ามายุ่งตอนที่ฉันคิด

702
00:42:18,786 --> 00:42:22,748
เจฟฟ์ ลูกน้ำ ดีใจที่นายติดต่อมาพวก จุด

703
00:42:22,831 --> 00:42:25,167
ใช่ โซดาของเราเจ๋งมาก จุด

704
00:42:25,251 --> 00:42:28,420
ฉันก็อยากเจอให้นายได้ลองของ จุด

705
00:42:29,129 --> 00:42:30,422
นัดกันเลยแล้วกัน

706
00:42:35,386 --> 00:42:37,972
ขูดที่สันอย่างระมัดระวังนะ

707
00:42:38,055 --> 00:42:40,266
แน่นอน ต้องระวังนิ้วตัวเองด้วย

708
00:42:46,438 --> 00:42:50,025
"ฟังดูดี ผมจะโทรหาในช่วงพักประชุม
จะได้ดูว่าคุณว่างหรือเปล่า"

709
00:42:50,109 --> 00:42:52,736
เรื่องนี้จะยกระดับพวกเราได้แน่

710
00:42:52,820 --> 00:42:53,862
นายคิดว่าเราจะเจอเขาตอนกี่โมง

711
00:42:56,282 --> 00:42:58,617
อย่าถือสานะ แต่เราคุยเรื่องนี้กันแล้ว

712
00:42:58,701 --> 00:43:02,037
จะดีกว่าถ้าผลิตภัณฑ์ของเรา
มีหน้าตัวแทนคนเดียวในตอนแรก

713
00:43:02,121 --> 00:43:03,914
คือให้เป็นฉันคนเดียวดีกว่า

714
00:43:06,834 --> 00:43:08,544
โอเค เราเย็บสันแล้ว

715
00:43:08,627 --> 00:43:10,921
ก็จับตรงนี้แล้วดึงให้แน่นที่สุดไปทางนั้น

716
00:43:12,339 --> 00:43:13,799
ใช่ นั่นแหละ

717
00:43:23,017 --> 00:43:23,892
เจฟฟ์!

718
00:43:24,435 --> 00:43:26,979
กาวแห้งแล้ว เราเย็บกี่แล้ว

719
00:43:27,062 --> 00:43:28,063
ทีนี้...

720
00:43:30,649 --> 00:43:34,653
ต้องแม่นยำและใช้แรงเท่าที่ต้องการเท่านั้น

721
00:43:46,999 --> 00:43:48,000
ไง!

722
00:43:48,083 --> 00:43:50,961
เจฟฟ์ ว่าไงพวก ยินดีที่ได้เจอ

723
00:43:51,045 --> 00:43:53,339
ยินดีที่ได้เจอเช่นกัน
เคยมาที่นี่รึเปล่า

724
00:43:53,422 --> 00:43:55,549
มันเป็น... คนยังไม่ค่อยรู้จักกันหรอก

725
00:43:55,633 --> 00:43:59,386
เป็นบาร์เปิดดึกที่น่าทึ่งมากๆ
พิเศษลับเฉพาะสุดๆ

726
00:44:00,512 --> 00:44:02,056
ใช่ ฉันมาสองสามครั้งแล้ว

727
00:44:02,890 --> 00:44:03,724
เหรอ

728
00:44:04,933 --> 00:44:05,934
งั้นก็ดี

729
00:44:07,353 --> 00:44:09,355
งั้นนายก็คงรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเลยนะ

730
00:44:16,403 --> 00:44:18,072
เชิญเลย นายไปก่อนเลย

731
00:44:19,114 --> 00:44:19,948
โอเค

732
00:44:25,162 --> 00:44:27,915
ลงไปแล้วทางซ้าย

733
00:44:41,720 --> 00:44:44,056
เอ่อ พวก ฉันว่าเราอาจจะ...

734
00:45:06,286 --> 00:45:09,373
"ตอนที่ระฆังบนประตูดังขึ้นเป็นเวลาบ่ายสอง
และผมก็พร้อมเจอคุณ

735
00:45:12,209 --> 00:45:15,921
คุณบอกเพื่อนๆ ว่าจะแวะมา
ผมรู้เพราะโทรศัพท์คุณอยู่กับผม"

736
00:45:16,004 --> 00:45:17,464
- เดี๋ยวฉันมานะ
- โอเค

737
00:45:18,048 --> 00:45:19,299
หวัดดีค่ะ

738
00:45:19,383 --> 00:45:23,387
จำฉันได้ไหม จากที่เกือบตายบนรางรถไฟ

739
00:45:24,596 --> 00:45:27,224
ก็พอจะนึกออก เดี๋ยวนะ ไม่ต้องบอก

740
00:45:27,307 --> 00:45:29,226
ฉันอยากจะมาขอบคุณ

741
00:45:30,102 --> 00:45:31,145
ไม่ต้อง คุณขอบคุณผมแล้ว

742
00:45:31,812 --> 00:45:33,730
งั้นก็ขอบคุณอีก

743
00:45:34,857 --> 00:45:37,985
แล้วก็ขอโทษที่รีบหนีไปเมื่อคืนก่อน

744
00:45:39,403 --> 00:45:41,321
- คืนนั้นคุณมีแขก
- ไม่เชิง

745
00:45:43,365 --> 00:45:46,118
ฉันเอาของขวัญมาให้คุณ

746
00:45:46,201 --> 00:45:47,661
อย่าเลย ขอละ คุณไม่ต้องให้อะไรผมทั้งนั้น

747
00:45:47,744 --> 00:45:49,163
หุบปากแล้วดูซะ

748
00:45:55,544 --> 00:45:58,005
"รถจักร รถจักรหมายเลขเก้า
บนทางรถไฟเก่าสายนิวยอร์ก

749
00:45:58,088 --> 00:46:01,675
ถ้าสาวของคุณตกลงไปบนราง
เก็บเธอไว้ เก็บเธอไว้ เก็บเธอไว้"

750
00:46:01,758 --> 00:46:04,261
"เรามีมุกวงในกันแล้ว"

751
00:46:04,344 --> 00:46:05,554
เอ่อ...

752
00:46:07,598 --> 00:46:10,142
ก็นั่นแหละ และฉันควรจะ...

753
00:46:10,225 --> 00:46:15,147
ถ้าคุณไม่ยุ่งจนเกินไป
เราไปดื่มกันบ้างไหมครับ

754
00:46:16,190 --> 00:46:17,232
ได้สิคะ

755
00:46:18,567 --> 00:46:20,277
แต่ฉันยังหาโทรศัพท์ไม่เจอเลย

756
00:46:20,360 --> 00:46:22,404
ผมรู้ อีเมลนะ

757
00:46:23,447 --> 00:46:24,615
ใช่แล้ว

758
00:46:28,494 --> 00:46:29,453
เจอกันค่ะ โจ

759
00:46:30,078 --> 00:46:32,080
แล้วเจอกันเร็วๆ นี้ เบค

760
00:46:40,422 --> 00:46:42,007
เดินเกมเจ๋งมาก เพื่อน

761
00:46:42,674 --> 00:46:44,092
เดินเกมเจ๋งมาก

762
00:46:45,761 --> 00:46:48,514
"ผมไม่ได้ทำถูกไปทุกอย่างหรอก
ผมเป็นมนุษย์ ก็ทำผิดกันบ้าง

763
00:46:48,597 --> 00:46:49,848
เดี๋ยวคุณก็รู้"

764
00:46:49,932 --> 00:46:51,767
ฉันต้องไปตรวจของที่เพิ่งส่งมาที่ข้างล่าง

765
00:46:51,850 --> 00:46:54,186
- นายดูเครื่องเก็บเงินให้เดี๋ยวนะ
- ได้

766
00:46:56,021 --> 00:46:58,315
"ให้ตาย ผมก็อาจเป็นคนโง่ที่กำลังตกหลุมรัก...

767
00:46:59,483 --> 00:47:01,193
แต่ผมคิดถูกเรื่องของคุณ

768
00:47:01,276 --> 00:47:04,321
และผมจะช่วยให้คุณ
ได้มีชีวิตที่คุณคู่ควร เบค"

769
00:47:19,836 --> 00:47:20,837
ขอร้อง

770
00:47:21,797 --> 00:47:25,676
ไม่ว่านายคิดว่าฉันทำอะไรลงไป
นายจับคนผิดแล้ว

771
00:47:26,426 --> 00:47:27,302
ไม่

772
00:47:29,096 --> 00:47:30,389
ไม่ผิด

773
00:47:36,353 --> 00:47:40,274
(ขออุทิศแด่นิค เจเรฟฟี)
(ด้วยรักและระลึกถึง)

774
00:48:03,297 --> 00:48:05,299
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์