1
00:00:11,032 --> 00:00:13,993
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:21,125 --> 00:00:24,295
‎(ด้วยความระลึกถึง
‎นอร์แมน เออร์วิง นิวแลนเดอร์)

3
00:00:24,378 --> 00:00:27,423
‎สวัสดียามบ่ายครับ ทุกคน ขอบคุณมากที่มา

4
00:00:28,466 --> 00:00:33,637
‎ถ้าคุณสงสัยว่าทำไมเราถึงทำพิธีนี้
‎ในโบสถ์ที่ไม่สังกัดนิกาย

5
00:00:33,721 --> 00:00:35,890
‎แทนที่จะไปทำในโบสถ์ยิวที่มีแรบไบ

6
00:00:36,390 --> 00:00:39,769
‎เพราะนอร์แมนเลยครับ เขาอยากให้เป็นแบบนี้

7
00:00:42,104 --> 00:00:44,732
‎ก่อนตาย เขาพูดกับผมว่า

8
00:00:44,815 --> 00:00:49,320
‎"แซนดี้ นายต้องเอาร่างฉันใส่ในเรือพาย
‎ผลักลงในแม่น้ำแอลเอ

9
00:00:49,403 --> 00:00:51,447
‎แล้วจุดไฟเผานะ เอาแบบนั้นได้เลย

10
00:00:51,989 --> 00:00:54,658
‎แค่อย่าให้ทุกคนมาเสียเวลา
‎กับเรื่องไร้สาระทางศาสนาก็พอ"

11
00:00:57,536 --> 00:01:00,122
‎เรื่องไร้สาระทางศาสนา

12
00:01:01,707 --> 00:01:05,086
‎พวกคุณคงเดาออก นอร์แมนเคยเรียน
‎ที่โรงเรียนยิวนิกายปฏิรูป

13
00:01:07,713 --> 00:01:11,467
‎ผมพยายามคิดมาตลอดว่า
‎จะแสดงความเคารพต่อชายคนนี้ยังไง

14
00:01:12,009 --> 00:01:15,012
‎แล้วผมก็จำคำพูดหนึ่งที่เขาชื่นชอบได้

15
00:01:15,679 --> 00:01:18,474
‎"ความจริงคือการตั้งค่าเริ่มต้นที่ดี"

16
00:01:18,557 --> 00:01:23,104
‎นั่นแหละที่ผมจะทำ ผมจะพูดความจริงนี่แหละ

17
00:01:26,398 --> 00:01:28,651
‎การเป็นเพื่อนนอร์แมนมันยากมาก

18
00:01:29,401 --> 00:01:32,905
‎แต่นั่นแหละที่ผมเป็นมากว่า 50 ปี

19
00:01:34,490 --> 00:01:37,827
‎เป็นเวลา 50 ปีที่เขาทำให้ผม
‎ยุ่งยากลำบากลำบน

20
00:01:38,661 --> 00:01:42,414
‎ทั้งเรื่องสาวที่ผมเคยคบ
‎สาวที่ผมเคยแต่งงานด้วย

21
00:01:43,249 --> 00:01:46,752
‎เรื่องหย่าร้างที่ผมทุกข์ทนผ่านมา
‎เงินที่ผมสูญเสียไป

22
00:01:46,836 --> 00:01:48,295
‎เงินที่ผมไม่เคยมี

23
00:01:49,338 --> 00:01:51,382
‎แม้แต่เรื่องเหล้าที่ผมดื่มก็ด้วย

24
00:01:52,550 --> 00:01:56,095
‎เขาพบความผิดพลาดในทุกเรื่อง
‎ในชีวิตของผมเลย

25
00:01:56,679 --> 00:01:58,597
‎แสดงความเคารพค่ะ พ่อ แสดงความเคารพ

26
00:01:58,681 --> 00:02:03,060
‎เขาให้ผมยืมเงินตอนที่มีปัญหา
‎แต่ก็ไม่มีวันให้ผมลืมเรื่องนั้น

27
00:02:03,144 --> 00:02:04,854
‎ไม่เลยสักนิด

28
00:02:04,937 --> 00:02:08,566
‎ผมถูกย้ำเตือนเรื่องนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า

29
00:02:08,649 --> 00:02:11,652
‎ปีก่อนตอนผมต้องเผชิญกับเรื่องมะเร็งทั้งปี

30
00:02:11,735 --> 00:02:13,988
‎ผมกลัวขี้หดตดหาย

31
00:02:15,281 --> 00:02:18,409
‎เพื่อนสนิทผม เพื่อนรักของผม

32
00:02:19,577 --> 00:02:23,914
‎เอาแต่ล้อว่าผมควรเก็บเส้นผมเอาไว้
‎ตอนที่มันร่วง

33
00:02:23,998 --> 00:02:26,417
‎แล้วเอามาถักเป็นนวมกา

34
00:02:27,543 --> 00:02:29,086
‎นวมกาเลยนะ

35
00:02:29,712 --> 00:02:32,006
‎ขอบใจฉิบหายเลย เพื่อนรัก

36
00:02:32,089 --> 00:02:34,550
‎ผมของฉันไม่ร่วงแม้แต่ปอยเดียว ไม่เลย

37
00:02:35,593 --> 00:02:36,552
‎ไม่สักปอย

38
00:02:37,678 --> 00:02:39,013
‎แต่ฉันดันเสียนายไป

39
00:02:40,139 --> 00:02:42,766
‎และฉันก็ไม่รู้ว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง

40
00:02:42,850 --> 00:02:47,771
‎ฉันไม่รู้ว่าจะทำเรื่องที่เคยทำ
‎โดยไม่มีนายได้ยังไง

41
00:02:50,900 --> 00:02:52,693
‎แล้วก็ขอบอกเลยนะ

42
00:02:52,776 --> 00:02:57,406
‎ฉันโทรหาเทศบาลเมืองแอลเอแล้ว
‎เรื่องจุดไฟเผานายในเรือ

43
00:02:57,489 --> 00:03:01,577
‎แต่ฉันขอใบอนุญาตจัดงานศพแบบไวกิ้งไม่ได้

44
00:03:03,037 --> 00:03:05,915
‎ที่เวนทูราเคาน์ตี้อาจได้ แต่ที่นี่ไม่ได้

45
00:03:13,255 --> 00:03:14,089
‎ขอบคุณครับ

46
00:03:18,093 --> 00:03:19,678
‎แบบนี้คาดไม่ถึงแฮะ

47
00:03:22,973 --> 00:03:24,558
‎(บทที่ 17)

48
00:03:24,642 --> 00:03:27,061
‎(ที่เดิมแสนคุ้นเคย)

49
00:03:27,144 --> 00:03:32,233
‎เรามาที่นี่ในวันนี้เพื่อไว้อาลัยให้แก่การจากไป
‎ของกายหยาบของคุณตาของผม

50
00:03:32,983 --> 00:03:38,447
‎แต่กลุ่มก้อนเซลล์ที่กำลังเน่าเปื่อยอยู่นี้
‎ไม่ใช่ตัวตนหรือสิ่งที่เขาเคยเป็น

51
00:03:39,156 --> 00:03:45,371
‎คุณตาของผมคือจิตวิญญาณอมตะ
‎ที่เคยมีชีวิตมาแล้วนับล้านครั้งไม่ถ้วน

52
00:03:45,955 --> 00:03:46,830
‎ไซแอนโทโลจีเหรอ

53
00:03:46,914 --> 00:03:48,999
‎และก็เหมือนจิตวิญญาณอมตะทุกดวง

54
00:03:49,083 --> 00:03:53,837
‎เขาร่อนเร่ไปในจักรวาลนิรันดร์กาล
‎เพื่อค้นหาเกมเกมหนึ่ง

55
00:03:53,921 --> 00:03:55,673
‎นั่นคือสิ่งที่เราทุกคนทำ

56
00:03:56,173 --> 00:03:57,841
‎เราเล่นเกม

57
00:03:57,925 --> 00:03:59,718
‎และเกมยิ่งใหญ่ที่สุดที่พวกเราเล่นกัน

58
00:03:59,802 --> 00:04:01,637
‎ก็คือการหลงลืมตัวตนที่แท้จริงของเรา

59
00:04:01,720 --> 00:04:04,181
‎เพื่อที่เราจะได้เล่นซ่อนหากับตัวเองได้

60
00:04:04,265 --> 00:04:06,934
‎และเมื่อถึงวันที่เราพบตัวเอง

61
00:04:07,017 --> 00:04:11,272
‎วันที่เรารู้ด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม
‎ว่าเรามีการตื่นรู้อันมิแปรผัน

62
00:04:11,355 --> 00:04:15,234
‎อยู่เหนือสสาร พลังงาน อวกาศและเวลา

63
00:04:15,859 --> 00:04:16,986
‎เราก็ชนะ

64
00:04:17,945 --> 00:04:20,030
‎ผมรู้มากับตัวว่านั่นคือความจริง

65
00:04:20,572 --> 00:04:22,658
‎และตอนนี้คุณตาของผมก็ได้รู้ด้วย

66
00:04:23,534 --> 00:04:28,080
‎ทว่าหากไม่มีการข้ามสะพานสู่อิสรภาพทั้งปวง
‎ของแอลอาร์เอช

67
00:04:28,622 --> 00:04:33,585
‎เขาจะถูกดูดกลับมายังม้าหมุนอันชั่วร้าย
‎ของการเวียนว่ายตายเกิดอย่างรวดเร็ว

68
00:04:35,087 --> 00:04:35,921
‎ขอบคุณครับ

69
00:04:40,634 --> 00:04:42,553
‎พ่อของฉันไม่เคยถอดใจเรื่องฉัน

70
00:04:43,595 --> 00:04:44,513
‎ทั้งที่ควรถอดใจ

71
00:04:46,181 --> 00:04:47,558
‎แต่พ่อก็ไม่เคยทำ

72
00:04:48,851 --> 00:04:54,231
‎ฉันทำให้เขาผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า
‎แต่เขาก็ไม่เคยยอมแพ้

73
00:04:56,400 --> 00:05:00,487
‎ดังนั้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการชดเชยให้เขา

74
00:05:00,571 --> 00:05:03,782
‎ที่ปรึกษาของฉันกับฉันตัดสินใจ
‎ว่าฉันควรจ่ายคืนให้เขา

75
00:05:03,866 --> 00:05:06,618
‎สำหรับค่าเข้ารับการบำบัด ค่าจ้างนักบำบัด

76
00:05:06,702 --> 00:05:09,204
‎และค่าเข้าสถานบำบัดไกลปืนเที่ยง
‎ที่พ่อส่งฉันไปอยู่

77
00:05:10,456 --> 00:05:15,127
‎ถ้าไม่นับภาวะเงินเฟ้อ
‎นั่นก็เป็นจำนวนเก้าแสนเหรียญกว่าๆ

78
00:05:15,210 --> 00:05:17,880
‎และนั่นยังไม่รวมอีกสามแสน
‎เป็นค่าธรรมเนียมทางกฎหมาย

79
00:05:17,963 --> 00:05:20,507
‎ที่ใช้สู้คดีการจับกุมล่อซื้อ

80
00:05:20,591 --> 00:05:23,552
‎พูดอย่างกับฉันจะโง่พอขายยา
‎ที่ตัวเองซ่อนไว้งั้นแหละ

81
00:05:24,553 --> 00:05:28,307
‎ยังไงก็เถอะ ฉันติดเงินพ่อฉันล้านสอง

82
00:05:29,099 --> 00:05:33,520
‎และฉันจะใช้ส่วนหนึ่งของมรดกจ่ายคืนให้พ่อ

83
00:05:33,604 --> 00:05:36,440
‎ไม่ใช่ให้พ่อหรอก เห็นชัดอยู่
‎เพราะแบบ… พวกคุณรู้แหละ

84
00:05:37,399 --> 00:05:41,779
‎ฉันจะชดใช้ให้เขาด้วยการ
‎สร้างศูนย์บำบัดยาเสพติด

85
00:05:43,197 --> 00:05:45,032
‎บนเกาะกาลาปากอส

86
00:05:45,783 --> 00:05:49,036
‎ที่ที่ผู้ติดยาเสพติดและแอลกอฮอล์

87
00:05:49,119 --> 00:05:53,332
‎และคนที่ป่วยเป็นโรคการกิน
‎สามารถพลิกชีวิตของตัวเอง

88
00:05:53,415 --> 00:05:57,669
‎ระหว่างเรียนรู้เรื่องชาร์ลส์ ดาร์วิน
‎และวิวัฒนาการ

89
00:05:58,420 --> 00:06:02,966
‎เพื่อเป็นเกียรติแก่พ่อ
‎ชายที่ไม่เคยถอดใจในตัวฉัน

90
00:06:03,050 --> 00:06:06,553
‎ศูนย์บำบัดนี้จะชื่อว่า เดอะสวีทเซอร์เรนเดอร์

91
00:06:07,054 --> 00:06:08,972
‎เพราะเพื่อที่จะเลิกดื่มได้

92
00:06:09,056 --> 00:06:11,600
‎คุณต้องยอมจำนนก่อนถึงจะชนะ

93
00:06:11,683 --> 00:06:15,145
‎และ "สวีท" นี้จะสะกดว่า เอส-ยู-ไอ-ที-อี

94
00:06:15,229 --> 00:06:18,774
‎เพราะทุกห้องจะเป็นห้องแบบจูเนียร์สวีท
‎หรือหรูกว่านั้น ขอบคุณค่ะ

95
00:06:20,150 --> 00:06:22,528
‎ตอนฉันเสียสามีไป ฉันเคยคิดว่า…

96
00:06:22,611 --> 00:06:24,488
‎"จบแค่นี้แหละ ฉันตัวคนเดียวแล้ว"

97
00:06:26,156 --> 00:06:28,867
‎แต่ปาฏิหาริย์มีจริง ฉันบังเอิญได้พบผู้ชายคนหนึ่ง

98
00:06:29,535 --> 00:06:34,498
‎ที่เคยกิ๊กอย่างเร่าร้อนด้วย
‎ย้อนกลับไปตอนปี 1967

99
00:06:36,083 --> 00:06:39,586
‎ผู้ชายคนนั้นก็คือพ่อของเธอ คุณตาเธอ

100
00:06:40,254 --> 00:06:44,133
‎ตอนแรกเราคิดไปเองว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้

101
00:06:44,216 --> 00:06:45,717
‎จะเป็นไปแบบฉันมิตร

102
00:06:46,427 --> 00:06:49,263
‎เป็นแบบเพื่อนเก่าจับมือกัน

103
00:06:49,763 --> 00:06:51,390
‎เดินเล่นในสวน

104
00:06:51,932 --> 00:06:53,350
‎แบ่งอาหารกันกิน

105
00:06:54,017 --> 00:06:56,019
‎แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเลย

106
00:06:57,312 --> 00:06:59,857
‎ด้วยกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ จากฉัน

107
00:07:01,024 --> 00:07:03,110
‎และความช่วยเหลือนิดหน่อยจากยา

108
00:07:03,610 --> 00:07:07,614
‎ในพริบตา นอร์แมนก็เปลี่ยนเป็น
‎คนตะกละตะกลาม

109
00:07:07,698 --> 00:07:10,200
‎ที่เคยย่ำยีฉันเมื่อหลายปีก่อน

110
00:07:10,868 --> 00:07:12,161
‎มันวิเศษเหลือเชื่อ

111
00:07:12,828 --> 00:07:17,416
‎ตัณหาของเขาอ่อนโยนแต่ก็เรียกร้อง

112
00:07:17,499 --> 00:07:18,750
‎และตรงเวลา

113
00:07:19,626 --> 00:07:21,462
‎คุณตั้งนาฬิกาตามนั้นได้เลย

114
00:07:22,504 --> 00:07:27,092
‎ตอน 07:30 น. ทุกวันพุธกับวันอาทิตย์

115
00:07:27,801 --> 00:07:31,013
‎หลังจากดื่มกาแฟหนึ่งแก้ว และแวะห้องน้ำเร็วๆ

116
00:07:31,096 --> 00:07:36,059
‎เขาก็เอาฉันจากด้านหลัง
‎ทำให้ฉันสั่นสะท้านหวั่นไหว

117
00:07:36,143 --> 00:07:38,061
‎เหมือนเด็กสาวอายุ 16

118
00:07:38,145 --> 00:07:42,399
‎ที่ต่อต้านพ่อแม่เคร่งศาสนาของตัวเอง

119
00:07:43,442 --> 00:07:46,737
‎ทุกเช้าวันพุธกับวันอาทิตย์

120
00:07:47,779 --> 00:07:50,991
‎นอร์แมน นิวแลนเดอร์รักฉัน
‎แบบที่ไม่เคยมีชายคนใดทำ

121
00:07:51,700 --> 00:07:53,744
‎ทุกเช้าวันพุธกับวันอาทิตย์

122
00:07:54,995 --> 00:07:57,789
‎ตอน 07:30 น. ถึง 07:45 น.

123
00:07:58,457 --> 00:08:00,083
‎มีอารมณ์ขึ้นมาเลย

124
00:08:03,170 --> 00:08:08,634
‎ฉันเป็นผู้ช่วยของนอร์แมนมา 22 ปี

125
00:08:09,760 --> 00:08:14,306
‎ฉันคอยจัดตารางงาน ตารางส่วนตัว

126
00:08:14,389 --> 00:08:16,850
‎แผนท่องเที่ยว แผนพักร้อนให้เขา

127
00:08:17,809 --> 00:08:22,397
‎ฉันดูให้แน่ใจว่าเขาไปตรวจร่างกายตามปกติ
‎ไปพบหมอฟัน

128
00:08:23,232 --> 00:08:27,069
‎พบหมอผิวหนัง พบหมอจักษุ

129
00:08:31,114 --> 00:08:34,117
‎ฉันยังจัดการจองมื้อเที่ยงและมื้อค่ำ
‎ทั้งหมดให้เขาด้วย

130
00:08:34,201 --> 00:08:38,121
‎และคอยเตือนร้านอาหารให้รู้ว่า
‎เขาเป็นแขกที่สำคัญแค่ไหน

131
00:08:38,205 --> 00:08:40,040
‎เพื่อที่เขาจะได้โต๊ะดีๆ

132
00:08:40,624 --> 00:08:42,209
‎สมกับเป็นโฮโมเซเปียนเลย

133
00:08:42,960 --> 00:08:48,799
‎ฉันยังดูแลให้ภรรยากับลูกสาวของเขา
‎ได้รับการ์ดกับดอกไม้ในวันเกิด

134
00:08:48,882 --> 00:08:50,133
‎รวมถึงวันวาเลนไทน์

135
00:08:50,217 --> 00:08:55,973
‎และจัดแจงให้ลูกสาวของเขาเข้ารับ
‎การบำบัดที่ดีที่สุดแปดครั้ง

136
00:08:58,642 --> 00:08:59,476
‎แต่…

137
00:09:00,561 --> 00:09:02,396
‎แต่ตลอดเวลานั้น

138
00:09:05,357 --> 00:09:08,485
‎ฉันไม่เคยบอกนอร์แมนเลยสักครั้ง
‎ว่าเขามีความหมายกับฉันแค่ไหน

139
00:09:10,862 --> 00:09:13,657
‎ว่าฉันมีความสุขที่ได้ทำให้เขามีความสุข

140
00:09:14,575 --> 00:09:17,119
‎ว่าความสุขสบายของเขา
‎คือสิ่งแรกที่ฉันคิดถึงในตอนเช้า

141
00:09:17,202 --> 00:09:19,705
‎และเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันคิดถึงก่อนเข้านอน

142
00:09:24,918 --> 00:09:25,752
‎ขอบคุณค่ะ

143
00:09:28,255 --> 00:09:31,091
‎ไม่นะ ไม่!

144
00:09:31,174 --> 00:09:33,051
‎อย่าจากฉันไปเลย!

145
00:09:34,261 --> 00:09:36,597
‎ฉันมีอะไรอีกตั้งเยอะจะมอบให้!

146
00:09:36,680 --> 00:09:39,182
‎- ไม่!
‎- ไม่ จีนนี่ ให้ตาย จีนนี่…

147
00:09:39,266 --> 00:09:40,559
‎เธอเกาะอะไรอยู่เนี่ย

148
00:09:44,438 --> 00:09:47,065
‎ขอพระเจ้าประทานความสงบ
‎ให้ลูกยอมรับสิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้

149
00:09:47,149 --> 00:09:49,776
‎ความกล้าให้เปลี่ยนสิ่งที่เปลี่ยนได้
‎และปัญญาให้เห็นความต่าง

150
00:09:49,860 --> 00:09:52,070
‎ขอพระเจ้าประทานความสงบ
‎ให้ลูกยอมรับสิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้

151
00:09:52,154 --> 00:09:54,615
‎ความกล้าให้เปลี่ยนสิ่งที่เปลี่ยนได้
‎และปัญญาให้เห็นความต่าง

152
00:09:54,698 --> 00:09:56,033
‎ขอพระเจ้าประทานความสงบ…

153
00:09:56,116 --> 00:09:57,451
‎เราควรเป็นห่วงเธอไหม

154
00:09:57,951 --> 00:09:59,494
‎ฉันเป็นห่วงเขามากกว่า

155
00:10:03,707 --> 00:10:06,460
‎เขาจะไม่เป็นไร แค่ต้องให้เวลาเขาหน่อย

156
00:10:06,543 --> 00:10:08,170
‎- ก็หวังแบบนั้น
‎- ใช่

157
00:10:08,670 --> 00:10:11,131
‎สองสามปีก่อน เพื่อนสนิทที่สุดของผม

158
00:10:11,214 --> 00:10:12,799
‎จากไปโดยไม่ได้คาดคิด

159
00:10:12,883 --> 00:10:14,009
‎เขาชื่อสตีวี่ ชาร์โตคอฟฟ์

160
00:10:14,092 --> 00:10:16,345
‎- เคยเล่าให้ฟังไหม คนดีมากเลย
‎- ไม่เคย

161
00:10:16,428 --> 00:10:18,513
‎เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ป.สาม

162
00:10:18,597 --> 00:10:20,807
‎และจะบอกให้นะ ตอนที่เขาตาย

163
00:10:21,642 --> 00:10:23,727
‎ผมไม่รู้สึกอะไรเลย มันหนึบชาไปหมด

164
00:10:24,561 --> 00:10:25,604
‎แย่จัง

165
00:10:26,104 --> 00:10:27,105
‎เปล่าเลย

166
00:10:27,189 --> 00:10:30,859
‎ที่จริงผมว่ามันเป็นกลไกเอาตัวรอด

167
00:10:30,942 --> 00:10:34,905
‎มันเหมือนวิธีที่ธรรมชาติเห็นอกเห็นใจเรา

168
00:10:34,988 --> 00:10:36,031
‎หมายความว่าไงคะ

169
00:10:36,114 --> 00:10:38,116
‎เพราะตอนที่เขาตาย

170
00:10:38,909 --> 00:10:41,703
‎ความเจ็บปวดมันมีมากเกินทน

171
00:10:41,787 --> 00:10:47,042
‎แต่พอเวลาผ่านไป ผมก็เริ่มสัมผัส
‎ถึงความโศกเศร้าได้มากขึ้นเรื่อยๆ

172
00:10:47,125 --> 00:10:50,587
‎จนกระทั่งมันกลายเป็นส่วนหนึ่ง
‎ของผมน่ะ เข้าใจไหม

173
00:10:50,671 --> 00:10:54,341
‎เหมือนความเศร้าค่อยๆ
‎เปลี่ยนเป็นการยอมรับ ซึ่ง…

174
00:10:55,550 --> 00:10:57,427
‎คงเป็นปัญญาแบบหนึ่งมั้ง

175
00:10:58,011 --> 00:10:59,930
‎ฟังแล้วสบายใจดีจัง

176
00:11:01,264 --> 00:11:02,307
‎คุณฉลาดนะเนี่ย

177
00:11:04,267 --> 00:11:06,061
‎ผมจำได้ว่าครั้งหนึ่งตอนเรียนม.ปลาย

178
00:11:06,144 --> 00:11:07,979
‎เราคงอายุ 14 หรือ 15 ปีได้

179
00:11:08,063 --> 00:11:12,859
‎ผมกับสตีวี่ดูดกัญชากัน
‎แล้วเราก็ตัดสินใจจุดไฟลนตด

180
00:11:13,443 --> 00:11:14,820
‎เรื่องจริงเหรอ

181
00:11:14,903 --> 00:11:17,864
‎จริงสิ คุณก็นอนหงาย ยกขาสองข้างขึ้น

182
00:11:17,948 --> 00:11:19,866
‎แล้วก็จ่อไฟแช็กไฟไว้ตรงก้น

183
00:11:19,950 --> 00:11:22,661
‎ปล่อยตดออกมา แล้วไฟสีน้ำเงินก็พวยพุ่งเลย

184
00:11:23,161 --> 00:11:26,873
‎ยังไงก็เถอะ ไม่รู้ยังไง
‎ขนเพชรของสตีวี่เกิดติดไฟ

185
00:11:26,957 --> 00:11:28,875
‎เขาร้องจ๊ากเลย

186
00:11:28,959 --> 00:11:30,669
‎เขากรีดร้องให้ผมช่วยตบไฟให้ดับ

187
00:11:30,752 --> 00:11:33,380
‎บอกว่า "ดับให้หน่อยๆ!"
‎พูดอย่างกับผมจะยอมจับไข่เขา

188
00:11:33,463 --> 00:11:34,798
‎เล่าสั้นๆ เลยก็คือ

189
00:11:34,881 --> 00:11:37,801
‎แม่เขาต้องขับพาเขาไปส่งห้องฉุกเฉิน

190
00:11:38,385 --> 00:11:40,971
‎หล่อนเองก็ไม่อยาก
‎จับไข่เขาเหมือนกัน เชื่อเถอะ

191
00:11:42,848 --> 00:11:44,683
‎งั้นคุณก็มาฉลาดเอาตอนแก่สินะ

192
00:11:44,766 --> 00:11:46,518
‎หลังจากเกิดเรื่องนั้น ใช่เลย

193
00:11:56,403 --> 00:11:57,863
‎ดูสิ คุ้มเงินชะมัด

194
00:11:57,946 --> 00:11:59,614
‎นายบ้าไปแล้วที่ไม่ซื้อสักต้น

195
00:11:59,698 --> 00:12:00,532
‎ฉันโอเค

196
00:12:01,867 --> 00:12:03,201
‎ชูโรอร่อยดี

197
00:12:09,249 --> 00:12:10,876
‎ฉันอยากพูดอะไรบางอย่าง

198
00:12:11,543 --> 00:12:13,086
‎สนุกกับบรรยากาศเฉยๆ ไม่ได้เหรอ

199
00:12:13,170 --> 00:12:14,588
‎ไม่ นายต้องฟังสิ่งนี้

200
00:12:15,464 --> 00:12:18,508
‎แซนดี้ ฉันขอบใจนายมาก
‎สำหรับความสัมพันธ์ของเรา

201
00:12:18,592 --> 00:12:22,220
‎และฉันอยากให้นายรู้
‎ว่าฉันมีความสุขแค่ไหนที่มีนายในชีวิต

202
00:12:22,304 --> 00:12:23,555
‎เป็นยังไงบ้างครับ

203
00:12:24,264 --> 00:12:25,098
‎ว่าไงนะ

204
00:12:26,767 --> 00:12:28,977
‎ฉันไม่เป็นไร ขอบใจ

205
00:12:29,060 --> 00:12:29,895
‎ดีครับ

206
00:12:36,443 --> 00:12:37,652
‎ต้องการอะไรหรือเปล่า

207
00:12:38,653 --> 00:12:40,781
‎ผมแค่อยากย้ำอีกครั้ง

208
00:12:40,864 --> 00:12:43,825
‎ว่าผมเป็นผู้ตรวจสอบระดับแปด
‎ที่ได้รับการฝึกฝนจากสำนักงานแฟลก

209
00:12:43,909 --> 00:12:46,161
‎ผมช่วยคุณจัดการกับความเศร้าได้

210
00:12:46,244 --> 00:12:48,455
‎ฉันไม่ต้องการให้ช่วยหรอก แต่ก็ขอบใจ

211
00:12:48,955 --> 00:12:52,584
‎ความเจ็บปวดทางอารมณ์ที่ถูกข่มไว้
‎ปรากฏเป็นความเจ็บป่วยทางร่างกายได้นะ

212
00:12:52,667 --> 00:12:53,919
‎ฉันไม่เป็นไร ร็อบบี้

213
00:12:54,002 --> 00:12:55,837
‎เนื้อร้ายไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกครับ

214
00:12:55,921 --> 00:13:01,134
‎ร็อบบี้ ฉันดีใจที่ไซแอนโทโลจี
‎ช่วยให้นายเป็นทุกสิ่งที่นายเป็นได้

215
00:13:01,843 --> 00:13:03,595
‎ไม่สิ นั่นคำขวัญนาวิกฯ

216
00:13:03,678 --> 00:13:05,931
‎ยังไงก็เถอะ ให้ฉันอยู่คนเดียวก็พอ

217
00:13:06,014 --> 00:13:07,599
‎โอเค เห็นไหม นั่นแหละความโกรธ

218
00:13:07,682 --> 00:13:09,768
‎ซึ่งสูงกว่ามาตรวัดโทนอารมณ์…

219
00:13:09,851 --> 00:13:10,685
‎ไสหัวไปซะ!

220
00:13:24,741 --> 00:13:28,119
‎ฉันจำตอนตรวจชิ้นเนื้อครั้งแรกได้
‎ไม่ค่อยสวยเท่าไร

221
00:13:28,203 --> 00:13:30,330
‎กรรไกรจิ้มเข้าไปในตูด ไม่ดีเลย

222
00:13:30,413 --> 00:13:34,084
‎ใช่ อย่างน้อยหลังจากนั้น พอนายถ่ายปนเลือด

223
00:13:34,167 --> 00:13:35,961
‎นายก็รู้ว่ามันเกิดจากอะไร

224
00:13:36,628 --> 00:13:37,963
‎คบนายแล้วเพลินเสมอเลย

225
00:13:38,547 --> 00:13:39,673
‎อย่างอื่นไหมครับ

226
00:13:40,841 --> 00:13:41,675
‎ครับ

227
00:13:42,300 --> 00:13:45,178
‎ตามความเห็นในอาชีพคุณ แฮมแบบไหนเลิศที่สุด

228
00:13:46,012 --> 00:13:47,264
‎ไม่รู้สิครับ ก็ดีหมดทุกอัน

229
00:13:47,347 --> 00:13:49,641
‎เอาละ งั้นเล่าเรื่องแทนแล้วกัน

230
00:13:49,724 --> 00:13:52,769
‎นี่เป็นอาหารมื้อสุดท้ายก่อนคุณจะโดนรัฐประหาร

231
00:13:52,853 --> 00:13:54,980
‎แฮมแบบไหนที่คุณจะเลือกใส่ในแซนด์วิชของคุณ

232
00:13:55,063 --> 00:13:57,941
‎ก่อนที่พวกเขาจะฉีดยาพิษให้คุณตาย

233
00:13:59,860 --> 00:14:00,777
‎เคลือบน้ำผึ้ง

234
00:14:01,736 --> 00:14:05,073
‎คุณชายขายอาหาร
‎ผมขอแฮมเคลือบน้ำผึ้งหนึ่งขีดครับ

235
00:14:07,409 --> 00:14:10,161
‎ฉันน่าจะพนันสักล้านเหรียญ
‎ว่าเขาจะพูดว่าแฮมเวอร์จิเนีย

236
00:14:10,245 --> 00:14:11,788
‎เขาเป็นคนที่วิเศษมาก

237
00:14:14,541 --> 00:14:15,750
‎ครับ เขาดีที่สุด

238
00:14:17,002 --> 00:14:18,503
‎ไม่เป็นสองรองใคร

239
00:14:19,087 --> 00:14:20,714
‎ดีสุดในสามโลก

240
00:14:22,883 --> 00:14:25,176
‎รู้ไหม เราคุยเรื่องแต่งงานกันด้วย

241
00:14:26,052 --> 00:14:28,513
‎ผมไม่รู้เลย เสียใจด้วยจริงๆ

242
00:14:29,514 --> 00:14:32,100
‎แล้วก็คุยกันเรื่องมีลูกด้วย

243
00:14:33,727 --> 00:14:34,561
‎แหงละ

244
00:14:34,644 --> 00:14:35,687
‎ขำตรงไหนเหรอคะ

245
00:14:37,480 --> 00:14:38,481
‎คุณพูดจริงเหรอ

246
00:14:39,065 --> 00:14:40,400
‎จริงสุดๆ เลย

247
00:14:42,819 --> 00:14:43,987
‎โอเค

248
00:14:47,949 --> 00:14:51,286
‎ตอนคุณพูดว่า "มีลูก" เนี่ย
‎คุณหมายถึงรับอุปถัมภ์เหรอ

249
00:14:51,453 --> 00:14:53,705
‎เปล่า ฉันหมายถึงมีลูก

250
00:14:56,666 --> 00:14:58,335
‎นั่นสินะ

251
00:14:58,418 --> 00:15:02,255
‎แน่นอนว่าเราต้องรอไปก่อน
‎จนกว่าฉันจะได้หยุดยา

252
00:15:02,339 --> 00:15:05,175
‎เราไม่อยากให้นอร์แมนจูเนีย
‎มีสามหัวกับหนึ่งหางหรอกเนอะ

253
00:15:05,759 --> 00:15:07,510
‎แบบนั้นไม่ดีแน่

254
00:15:11,014 --> 00:15:12,557
‎ผมไม่อยากจะสอดนะ

255
00:15:12,641 --> 00:15:15,560
‎แต่ยาที่เราพูดถึงนี่ยาแบบไหนเหรอ

256
00:15:15,644 --> 00:15:17,437
‎- ยารักษาโรคซึมเศร้าค่ะ
‎- อ๋อ

257
00:15:17,938 --> 00:15:18,772
‎กับไบโพลาร์

258
00:15:18,855 --> 00:15:20,190
‎นั่นด้วยเหรอ

259
00:15:20,273 --> 00:15:21,775
‎กับยารักษาอาการจิตเภทนิดหน่อย

260
00:15:21,858 --> 00:15:23,818
‎ว้าว สามเด้งเลย

261
00:15:23,902 --> 00:15:25,278
‎ว่าอะไรนะ

262
00:15:25,820 --> 00:15:28,531
‎ไม่ต้องสนใจผมหรอก ผมกำลังเสียใจอยู่น่ะ

263
00:15:32,786 --> 00:15:36,247
‎ระหว่างนั้นคุณก็เป็นผู้หญิงที่สวยและร่าเริงมาก

264
00:15:36,331 --> 00:15:39,834
‎ผมแน่ใจว่าคุณจะได้พบคนที่พิเศษ
‎และได้มีลูกที่คุณพูดถึง

265
00:15:40,418 --> 00:15:41,378
‎คุณจะพูดอะไรไม่ทราบ

266
00:15:42,754 --> 00:15:44,547
‎เปล่า ผมแค่อวยพรให้คุณโชคดี

267
00:15:44,631 --> 00:15:46,174
‎ช่วยบอกทีว่าคุณไม่ได้กำลังหลีฉัน

268
00:15:46,257 --> 00:15:48,885
‎ทั้งที่รักแท้คนที่สองของชีวิตฉัน
‎ยังนอนตัวอุ่นอยู่ในโลง

269
00:15:48,969 --> 00:15:50,136
‎เปล่าสักหน่อย

270
00:15:50,220 --> 00:15:53,682
‎ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกปลอดภัยสักนิด ฉันจะไปแหละ

271
00:15:56,017 --> 00:15:58,728
‎ไปเรื่อยๆ อย่าหยุดนะ ให้ตายสิ

272
00:16:01,898 --> 00:16:04,192
‎ตอนฉันจัดการเรื่องต่อมลูกหมาก

273
00:16:04,275 --> 00:16:07,404
‎ฉันบอกตัวเองว่าฉันเปลี่ยนสิ่งต่างๆ ได้
‎โดยการออกกำลังอุ้งเชิงกราน

274
00:16:07,487 --> 00:16:09,239
‎- แล้วมันช่วยไหม
‎- ไม่เลย

275
00:16:09,781 --> 00:16:13,326
‎แต่มันเสริมความมั่นใจให้รูทวารฉัน
‎ก็ถือว่าชนะศึกไปครึ่งทาง

276
00:16:17,330 --> 00:16:19,582
‎- นายทำอยู่เหรอ
‎- ใช่

277
00:16:20,583 --> 00:16:21,751
‎ฉันทำด้วย

278
00:16:27,132 --> 00:16:29,592
‎- อะไรน่ะ เสียงอุ้งเชิงกรานนายเหรอ
‎- ใช่

279
00:16:29,676 --> 00:16:30,927
‎นี่

280
00:16:31,678 --> 00:16:32,512
‎อะไรอีกล่ะ

281
00:16:32,595 --> 00:16:34,723
‎แค่มาดูว่าคุณพร้อมจะกลับหรือยัง

282
00:16:34,806 --> 00:16:36,141
‎- พร้อมแล้ว
‎- มาเถอะ

283
00:16:36,725 --> 00:16:39,269
‎- เห็นหรือเปล่า พวกเขาสั่งซูชิจากร้านโนบุด้วย
‎- อืม

284
00:16:39,352 --> 00:16:40,186
‎ใช่เลย

285
00:16:40,270 --> 00:16:43,023
‎เหลือเชื่อจริงๆ เขาได้ทั้งปูอบ ปลาคอดมิโซะ

286
00:16:43,106 --> 00:16:45,025
‎ปลาฮามาจิด้วย ของดีๆ ทั้งนั้น

287
00:16:45,108 --> 00:16:46,067
‎เยี่ยมเลย

288
00:16:46,985 --> 00:16:49,279
‎ไม่มีใครรู้วิธีไว้ทุกข์ดีเท่าชาวยิวเลยเนอะ

289
00:16:49,362 --> 00:16:51,031
‎ฝึกเข้าไว้ๆ

290
00:16:51,114 --> 00:16:51,948
‎ใช่เลย

291
00:17:04,127 --> 00:17:06,421
‎- ขอบใจที่ขับไปส่งนะ
‎- นี่ ดีใจที่ได้ช่วย

292
00:17:06,504 --> 00:17:10,133
‎คือก็ไม่ได้ดีใจหรอก แต่คุณรู้แหละ

293
00:17:11,176 --> 00:17:13,678
‎หนูอยากให้พ่อคิดใหม่จัง เรามีห้องเยอะแยะไป

294
00:17:14,596 --> 00:17:15,722
‎พ่อไม่เป็นไร ลูกรัก

295
00:17:15,805 --> 00:17:19,267
‎จริงอยู่ที่คุณไม่เป็นไร
‎แต่ทำไมต้องอยู่คนเดียวตอนนี้ล่ะ

296
00:17:19,350 --> 00:17:20,685
‎เพราะฉันต้องการแบบนั้นไง

297
00:17:20,769 --> 00:17:23,354
‎ไม่เอาน่า ค้างสักคืน ได้สนุกแน่

298
00:17:23,438 --> 00:17:25,690
‎คืนนี้เราจะจัดคืนเล่นเกมในครอบครัว

299
00:17:26,274 --> 00:17:29,194
‎มาร์ติน ฉันเพิ่งเสียเพื่อนสนิทนะ ฉันไม่อยากสนุก

300
00:17:29,778 --> 00:17:30,612
‎แน่ใจเหรอ

301
00:17:31,112 --> 00:17:33,656
‎เราดูดเนื้อกันก็ได้ เล่นเกมเจนก้า

302
00:17:33,740 --> 00:17:34,824
‎ขอผ่านดีกว่า

303
00:17:35,825 --> 00:17:37,202
‎เกลียดจังที่คุณใช้คำนั้น

304
00:17:37,786 --> 00:17:40,580
‎อะไร "เนื้อ" เหรอ
‎พูดว่า "เนื้อ" แล้วมันเป็นอะไร

305
00:17:40,663 --> 00:17:42,290
‎ทำให้คุณฟังเหมือนตาแก่ไง

306
00:17:42,373 --> 00:17:43,583
‎ก็เขาเป็นตาแก่

307
00:17:43,666 --> 00:17:44,709
‎ไม่ได้ช่วยเลย

308
00:17:45,668 --> 00:17:47,712
‎ก็ได้ เราจะไปส่งคุณที่บ้าน

309
00:17:47,796 --> 00:17:48,797
‎ดี

310
00:17:51,508 --> 00:17:53,635
‎รู้ไหม ผมว่าจะไม่พูดเรื่องนี้แล้วนะ แต่…

311
00:17:53,718 --> 00:17:57,263
‎ตอนเราพยายามลากสาวคนนั้นลงจากโลง
‎เธอกัดผมด้วย

312
00:17:57,764 --> 00:17:59,933
‎อะไรนะ แย่จัง ขอดูหน่อย

313
00:18:00,016 --> 00:18:03,144
‎นี่น่ะ ไม่เข้าเนื้อหรอก แต่ก็ยังเจ็บไม่หยอก

314
00:18:04,229 --> 00:18:05,563
‎ไม่หยอกเหรอ

315
00:18:06,064 --> 00:18:08,274
‎โอเค "ไม่หยอก" กับ "เนื้อ" เข้าใจแล้ว

316
00:18:15,907 --> 00:18:17,951
‎ผมว่างานออกมาดีเลยนะ

317
00:18:18,451 --> 00:18:20,286
‎นอร์แมนคงพอใจแน่

318
00:18:20,787 --> 00:18:22,497
‎นอร์แมนไม่เคยพอใจหรอก

319
00:18:23,081 --> 00:18:25,917
‎ใช่ เขาชอบโหดกับคุณใช่ไหมล่ะ

320
00:18:27,627 --> 00:18:28,586
‎พูดอะไรของนาย

321
00:18:28,670 --> 00:18:31,214
‎ที่คุณกล่าวสรรเสริญเขาไง
‎คุณบอกว่าเขาโหดกับคุณ

322
00:18:31,297 --> 00:18:32,340
‎ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น

323
00:18:33,675 --> 00:18:37,053
‎- ผมมั่นใจว่าคุณพูดแบบนั้นนะ
‎- เราโหดใส่กันและกันต่างหาก

324
00:18:37,637 --> 00:18:39,764
‎- โอเค
‎- เราก็เป็นแบบนั้นแหละ

325
00:18:39,848 --> 00:18:42,225
‎- ครับ
‎- ไม่ต้องมาบอกเลยว่าฉันพูดอะไร

326
00:18:42,976 --> 00:18:44,811
‎เข้าใจแล้ว โทษที ความผิดของผมเอง

327
00:18:47,105 --> 00:18:48,106
‎อะไร

328
00:18:48,189 --> 00:18:50,191
‎ไม่มีใครพูดว่า "ความผิดของผมเอง" กันแล้ว

329
00:18:51,234 --> 00:18:54,279
‎งั้นก็โทษที พอดีผมไม่ได้กระดาษโน้ตเฮงซวยนั่น

330
00:18:55,655 --> 00:18:57,615
‎- เย็นไว้น่า
‎- โอเค

331
00:18:59,159 --> 00:18:59,993
‎"กระดาษโน้ต"

332
00:20:08,937 --> 00:20:09,771
‎ขอบใจ

333
00:20:25,328 --> 00:20:29,415
‎แจ็คแดเนียลส์กับไดเอ็ท ดอกเตอร์ เพ็ปเปอร์

334
00:20:29,499 --> 00:20:30,500
‎ขอบคุณ อเล็กซ์

335
00:20:31,000 --> 00:20:34,796
‎เสียใจด้วยจริงๆ เรื่องคุณนิวแลนเดอร์

336
00:20:35,713 --> 00:20:36,547
‎ได้เลย

337
00:20:37,048 --> 00:20:41,052
‎ผมให้พนักงานที่บาร์ชงมาร์ตินี่มาให้
‎เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา

338
00:20:44,138 --> 00:20:44,973
‎ขอบคุณ

339
00:20:46,307 --> 00:20:48,351
‎เราเป็นคนดีและมีน้ำใจมาก

340
00:20:48,434 --> 00:20:50,270
‎เห็นด้วยเรื่องมีน้ำใจ

341
00:20:51,646 --> 00:20:53,982
‎เดี๋ยวสักครู่ผมจะกลับมารับออเดอร์นะ

342
00:21:13,960 --> 00:21:15,044
‎ชนแก้วเลย เพื่อน

343
00:21:40,320 --> 00:21:41,279
‎เออร์วิง!

344
00:21:43,406 --> 00:21:44,741
‎เออร์วิง!

345
00:21:45,867 --> 00:21:47,035
‎- เออร์วิง!
‎- ว่าไงนะ

346
00:21:55,335 --> 00:21:56,336
‎เออร์วิง!

347
00:21:57,086 --> 00:21:58,212
‎หวัดดี!

348
00:22:00,548 --> 00:22:02,508
‎ผมว่าผมเจอหมาคุณแล้ว

349
00:22:03,009 --> 00:22:04,886
‎- หวัดดี
‎- ขอบคุณพระเจ้า

350
00:22:04,969 --> 00:22:06,429
‎ขอบคุณมากเลยค่ะ

351
00:22:07,180 --> 00:22:09,766
‎- ไม่มีปัญหา
‎- ฉันสติแตกไปเลยเนี่ย

352
00:22:12,769 --> 00:22:14,103
‎มันชื่อเออร์วิงเหรอ

353
00:22:14,187 --> 00:22:17,023
‎ค่ะ พอดีรั้วเปิดทิ้งไว้ มันเลยหนีออกมา

354
00:22:17,815 --> 00:22:18,649
‎จริงเหรอ

355
00:22:19,609 --> 00:22:20,610
‎เออร์วิง

356
00:22:20,693 --> 00:22:22,195
‎ค่ะ ทำไมเหรอ

357
00:22:23,780 --> 00:22:25,907
‎(นอร์แมน เออร์วิง นิวแลนเดอร์)

358
00:22:27,408 --> 00:22:28,534
‎ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก

359
00:22:28,618 --> 00:22:31,496
‎ก็แค่ชื่อนี้ไม่ได้ยินกันบ่อยๆ แล้ว

360
00:22:32,997 --> 00:22:35,333
‎ขอฉันไปหยิบกระเป๋าเงินก่อนนะ
‎ฉันจะให้รางวัลคุณ

361
00:22:35,416 --> 00:22:36,834
‎ไม่ต้องหรอก

362
00:22:36,918 --> 00:22:39,253
‎ผมก็แค่… ทำตัวเป็นเพื่อนบ้านที่ดี

363
00:22:41,631 --> 00:22:43,174
‎คุณเป็นเพื่อนบ้านที่สุดยอดเลย

364
00:22:46,594 --> 00:22:47,678
‎อีเวตต์ค่ะ

365
00:22:47,762 --> 00:22:48,763
‎แซนดี้

366
00:22:50,098 --> 00:22:52,475
‎ฉันอยู่บ้านเลยไปทางนั้น ตรงหัวมุม

367
00:22:53,142 --> 00:22:55,520
‎หลังที่ประกาศขายเหรอ คุณซื้อแล้วเหรอ

368
00:22:55,603 --> 00:22:58,439
‎เปล่าค่ะ รูของหนูขนาด 3,000 ตารางฟุตน่ะ

369
00:22:59,023 --> 00:23:00,108
‎รูหนู

370
00:23:00,191 --> 00:23:02,985
‎ค่ะ ฉันมาอยู่ดูบ้านให้ญาติกับสามีของเธอน่ะ

371
00:23:03,569 --> 00:23:05,279
‎ดีเลยนี่

372
00:23:05,363 --> 00:23:07,365
‎ถ้าฉันทำหมาหาย ก็ไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงดี

373
00:23:07,448 --> 00:23:11,244
‎ฉันอาจต้องโดดลงระเบียง
‎แล้วหวังให้ฝูงโคโยตี้มารุมกิน

374
00:23:11,327 --> 00:23:13,663
‎ใช่เลย ไม่กินก็บ้าแล้ว

375
00:23:16,124 --> 00:23:16,958
‎โอเค

376
00:23:18,626 --> 00:23:20,253
‎ราตรีสวัสดิ์นะ

377
00:23:23,423 --> 00:23:26,259
‎อย่างน้อยขอเลี้ยงไวน์สักแก้วได้ไหมคะ
‎หรือไม่ก็…

378
00:23:26,342 --> 00:23:27,885
‎ฉันทำมาร์การิต้าอร่อยมากนะ

379
00:23:28,594 --> 00:23:30,096
‎อะไรก็ได้แทนคำขอบคุณ

380
00:23:35,810 --> 00:23:36,894
‎ขอบคุณ

381
00:23:37,645 --> 00:23:38,938
‎คุณโชว์ออฟมากเลย

382
00:23:39,605 --> 00:23:40,565
‎ใช่

383
00:23:41,816 --> 00:23:43,401
‎เฮ้ ดูสิว่าฉันทำอะไรได้

384
00:23:43,484 --> 00:23:44,360
‎ใช่เลย

385
00:23:45,820 --> 00:23:47,780
‎คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าคุณแก่ขนาดไหน

386
00:23:49,073 --> 00:23:49,907
‎ใช่

387
00:23:49,991 --> 00:23:53,369
‎ทำตัวสมวัยไม่พอหรอก คุณต้องอึ๊บให้สมวัยด้วย

388
00:23:55,037 --> 00:23:55,872
‎ใช่เลย

389
00:23:57,039 --> 00:23:58,833
‎ฉันจะไปปั่นผักมาให้เพิ่ม

390
00:24:07,341 --> 00:24:08,676
‎นอร์แมน นายหรือเปล่า

391
00:24:24,066 --> 00:24:24,984
‎อรุณสวัสดิ์

392
00:24:26,277 --> 00:24:27,695
‎มีอะไร

393
00:24:27,778 --> 00:24:30,781
‎ลูกสาวที่น่ารักของคุณส่งผมมา
‎พร้อมน้ำปั่นผลไม้เพื่อสุขภาพ

394
00:24:30,865 --> 00:24:32,533
‎เยี่ยมเลย

395
00:24:32,617 --> 00:24:35,661
‎ไม่ต้องบอกก็รู้ เธอเป็นห่วงพ่อแก่ๆ ของเธอน่ะ

396
00:24:39,540 --> 00:24:40,374
‎เขาโอเค

397
00:24:41,501 --> 00:24:42,919
‎เขาโอเค

398
00:24:43,753 --> 00:24:46,631
‎- นั่นใคร
‎- นี่เออร์วิง

399
00:24:46,714 --> 00:24:47,632
‎เออร์วิง

400
00:24:48,132 --> 00:24:49,300
‎ไงจ๊ะ

401
00:24:49,383 --> 00:24:52,220
‎ฉันมีไวโคดินครึ่งเม็ดนะถ้าคุณยังปวดหลังอยู่

402
00:24:53,429 --> 00:24:55,181
‎โทษที ไม่รู้ว่าคุณมีแขก

403
00:24:57,975 --> 00:24:59,644
‎- เอานี่
‎- อะไรคะ

404
00:25:00,144 --> 00:25:01,354
‎คลุมซะ

405
00:25:01,437 --> 00:25:02,396
‎ได้ค่ะ

406
00:25:02,480 --> 00:25:04,440
‎มาร์ติน นี่อีเวตต์

407
00:25:04,941 --> 00:25:06,400
‎อีเวตต์ นี่มาร์ติน

408
00:25:07,193 --> 00:25:08,694
‎- หวัดดีครับ
‎- หวัดดีค่ะ

409
00:25:09,529 --> 00:25:10,530
‎คนรัสเซียเหรอ

410
00:25:12,031 --> 00:25:13,866
‎ขอใช้ฝักบัวคุณหน่อยได้ไหม

411
00:25:13,950 --> 00:25:16,077
‎- ได้เลย
‎- โอเค มาเถอะ เออร์วิง

412
00:25:24,126 --> 00:25:25,169
‎แม่เจ้าโว้ย

413
00:25:25,253 --> 00:25:26,212
‎ใช่เลย

414
00:25:26,295 --> 00:25:27,588
‎มันเกิดขึ้นได้ยังไง

415
00:25:27,672 --> 00:25:29,507
‎เมื่อคืนผมขับรถมาส่งคุณ

416
00:25:29,590 --> 00:25:31,551
‎ยังกลัวอยู่เลยว่าคุณจะยัดหัวเข้าเตาอบ

417
00:25:31,634 --> 00:25:33,135
‎ฉันยัดหัวเข้าอย่างอื่นแทน

418
00:25:33,219 --> 00:25:35,930
‎ถามอีกทีนะ มันเกิดขึ้นได้ยังไง

419
00:25:36,013 --> 00:25:38,766
‎บอกมาเลย เล่ามาให้หมด ช้าๆ ด้วย

420
00:25:38,849 --> 00:25:40,643
‎ไม่มีอะไรให้เล่าทั้งนั้น

421
00:25:40,726 --> 00:25:42,687
‎ไม่สิ มีอยู่เรื่อง

422
00:25:44,146 --> 00:25:46,399
‎หมาของเธอชื่อเออร์วิงละ

423
00:25:47,149 --> 00:25:49,151
‎ผมรู้ คุณแนะนำให้เรารู้จักกันแล้ว

424
00:25:50,027 --> 00:25:52,029
‎มันเป็นชื่อกลางของนอร์แมน

425
00:25:52,613 --> 00:25:53,531
‎โอเค แล้วยังไง

426
00:25:53,614 --> 00:25:55,324
‎น่ากลัวใช่ไหมล่ะ

427
00:25:55,408 --> 00:25:57,410
‎งั้นเหรอ อาจแค่บังเอิญก็ได้

428
00:25:57,493 --> 00:25:59,954
‎วันเดียวกับที่ฉันฝังเพื่อนรัก

429
00:26:00,037 --> 00:26:04,333
‎สาวสวยคนนี้ก็โผล่เข้ามาในชีวิตฉัน
‎พร้อมหมาที่ชื่อเดียวกับเขาเนี่ยนะ

430
00:26:04,417 --> 00:26:05,751
‎ก็แค่ชื่อกลาง

431
00:26:05,835 --> 00:26:08,087
‎พูดให้ฟังดูดีที่สุดก็เหมือนนิยายของสตีเฟ่น คิง

432
00:26:08,170 --> 00:26:10,673
‎เห็นไหม ฉันก็กำลังคิดว่า
‎อาจเหมือนเรื่อง "แดนสนธยา"

433
00:26:10,756 --> 00:26:13,593
‎ใช่ ก็อาจจะ มันก็เป็นกันได้

434
00:26:14,468 --> 00:26:16,679
‎พูดถึงเรื่องนั้น ไปทำอีท่าไหนหลังถึงเจ็บ

435
00:26:16,762 --> 00:26:19,223
‎ท่าจ้วง ท่ายกเหรอ เล่ามาเลย

436
00:26:19,307 --> 00:26:20,933
‎ใช้จินตนาการเอาสิ

437
00:26:21,017 --> 00:26:23,561
‎ใช้แล้ว แต่มันไม่เหมือนที่เคยเป็น

438
00:26:23,644 --> 00:26:25,271
‎อย่าพูดเรื่องนี้ให้มินดี้ฟังเชียว

439
00:26:25,354 --> 00:26:27,148
‎มินดี้นี่ใคร เล่ามาให้จบเลย

440
00:26:27,940 --> 00:26:29,150
‎- ใช่ หมานั่นน่ะ
‎- เออร์วิง

441
00:26:29,233 --> 00:26:31,861
‎ที่จริงมันไม่ใช่หมาของเธอ เธอแค่มาดูแลบ้านให้

442
00:26:31,944 --> 00:26:35,489
‎เล่าย่อๆ ก็คือหมามันหลุดออกมา
‎ฉันเจอมัน เธอก็เลยขอบคุณฉัน

443
00:26:38,618 --> 00:26:40,411
‎แล้วคุณได้ตอบไปว่า "ได้เสมอ" ไหม

444
00:26:41,746 --> 00:26:42,830
‎ในแบบของฉัน

445
00:26:43,706 --> 00:26:44,790
‎เธอทำงานทำการอะไร

446
00:26:44,874 --> 00:26:45,875
‎ไม่รู้สิ

447
00:26:45,958 --> 00:26:47,168
‎นามสกุลเธอล่ะ

448
00:26:47,251 --> 00:26:48,711
‎ฉันไม่รู้

449
00:26:50,379 --> 00:26:52,340
‎แล้วเธอต้องการอะไรจากคนแก่แบบคุณ

450
00:26:52,423 --> 00:26:55,384
‎ที่จริงนั่นเป็นบางอย่างที่ฉันรู้

451
00:26:55,468 --> 00:26:58,179
‎ผู้หญิงสาวๆ มากมายเห็นว่า
‎ผู้ชายที่แก่กว่าดึงดูดใจ

452
00:26:58,262 --> 00:27:02,850
‎เพราะเรากร้านโลกกว่า เราผ่านโลก
‎มาเยอะกว่าหนุ่มๆ วัยเดียวกัน

453
00:27:02,933 --> 00:27:04,518
‎- คุณไม่รู้สินะ
‎- ไม่รู้เลย

454
00:27:04,602 --> 00:27:05,770
‎โอเค

455
00:27:06,354 --> 00:27:09,982
‎จะขอบอกให้อย่างหนึ่งนะ
‎สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่เป็นมากกว่าเรื่องบังเอิญ

456
00:27:10,566 --> 00:27:13,527
‎จริงเหรอ แบบสารจากเบื้องบนเหรอ

457
00:27:13,611 --> 00:27:14,695
‎เปล่าๆ

458
00:27:15,196 --> 00:27:16,072
‎ก็อาจใช่

459
00:27:16,906 --> 00:27:17,907
‎โอเค แล้ว…

460
00:27:17,990 --> 00:27:19,825
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะถามแบบนี้

461
00:27:19,909 --> 00:27:21,202
‎แล้วสารนั้นคืออะไร

462
00:27:21,786 --> 00:27:22,662
‎ฉันก็ไม่แน่ใจ

463
00:27:23,371 --> 00:27:28,000
‎โอบกอดชีวิต เปิดใจให้กับประสบการณ์ใหม่ๆ มั้ง

464
00:27:28,584 --> 00:27:30,670
‎แซนดี้ เรามีปัญหาแล้ว รีบมานี่เลย

465
00:27:34,715 --> 00:27:36,509
‎บอริส เราต้องฆ่าเจ้ากระรอก

466
00:27:39,762 --> 00:27:41,013
‎เวรเอ๊ย!

467
00:27:41,514 --> 00:27:42,431
‎เวร!

468
00:27:42,515 --> 00:27:44,141
‎- เวรฉิบ!
‎- อะไร เกิดอะไรขึ้น

469
00:27:44,225 --> 00:27:45,726
‎- เวร!
‎- เกิดอะไรขึ้น

470
00:27:45,810 --> 00:27:47,353
‎เออร์วิงขี้ใส่เตียงฉันน่ะสิ

471
00:27:49,063 --> 00:27:50,439
‎เปิดใจไว้ไง

472
00:28:06,706 --> 00:28:11,293
‎(ช่องทางโหลดเท่านั้น)

473
00:28:11,377 --> 00:28:12,211
‎(เครื่องเสีย)

474
00:28:17,550 --> 00:28:18,592
‎- ไงจ๊ะ
‎- ไงคะ

475
00:28:19,343 --> 00:28:20,761
‎ขอบใจสำหรับน้ำปั่นนะ

476
00:28:20,845 --> 00:28:22,179
‎ได้เสมอค่ะ

477
00:28:22,680 --> 00:28:23,973
‎หลังไปโดนอะไรมา

478
00:28:24,056 --> 00:28:28,144
‎ก็แค่เคล็ดขัดยอกตอนสวมถุงเท้าน่ะ เชื่อเขาเลย

479
00:28:28,227 --> 00:28:29,395
‎พ่อพูดเล่นแน่

480
00:28:29,478 --> 00:28:32,523
‎พ่อว่าถึงเวลาต้องใช้ไอ้พลาสติกนั่นแล้ว

481
00:28:32,606 --> 00:28:33,774
‎ที่มันช่วยสวมถุงเท้าน่ะ

482
00:28:34,692 --> 00:28:36,193
‎น่าเศร้ามากเลย

483
00:28:36,277 --> 00:28:37,570
‎พูดอีกก็ถูกอีก

484
00:28:39,697 --> 00:28:42,199
‎ถ้าพ่ออยากคุยเรื่องที่เจอมา

485
00:28:42,283 --> 00:28:43,492
‎หนูอยู่ตรงนี้เสมอนะ

486
00:28:43,576 --> 00:28:45,327
‎แล้วลูกคิดว่าพ่อไปเจออะไรมา

487
00:28:45,911 --> 00:28:48,622
‎ก็พ่อสูญเสียคนที่เป็นส่วนสำคัญในชีวิต

488
00:28:48,706 --> 00:28:52,293
‎นั่นคงมีอารมณ์ ความรู้สึกเยอะเลย

489
00:28:52,376 --> 00:28:53,753
‎ไม่เยอะอย่างที่ลูกคิดหรอก

490
00:28:53,836 --> 00:28:54,754
‎พ่อคะ

491
00:28:55,254 --> 00:28:58,758
‎รู้ไหมสองปีที่ผ่านมา เพื่อนพ่อตายไปแล้วกี่คน

492
00:28:59,258 --> 00:29:01,427
‎- ไม่รู้ค่ะ
‎- พ่อก็ไม่รู้ นับไม่หวาดไม่ไหว

493
00:29:01,510 --> 00:29:04,430
‎แต่การได้คุยกับใครสักคนก็ยังสำคัญนะคะ

494
00:29:04,513 --> 00:29:06,640
‎ทำไมล่ะ ใครบอกว่าเราต้องเล่าว่ารู้สึกยังไง

495
00:29:06,724 --> 00:29:09,143
‎กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเรา

496
00:29:09,226 --> 00:29:11,771
‎เพราะการเก็บไว้ข้างในมันไม่ดีต่อสุขภาพ

497
00:29:11,854 --> 00:29:13,981
‎พ่ออาจไม่อยากสุขภาพดีก็ได้

498
00:29:14,064 --> 00:29:15,232
‎เป็นผู้ใหญ่มากเลยค่ะ

499
00:29:15,316 --> 00:29:17,651
‎มินดี้ พ่ออายุ 75 ปีแล้ว

500
00:29:17,735 --> 00:29:20,446
‎พ่อคิดว่านั่นทำให้พ่อมีสิทธิ์และสิทธิพิเศษ

501
00:29:20,529 --> 00:29:22,448
‎ในสิ่งที่ถือว่าเป็นวุฒิภาวะ

502
00:29:22,531 --> 00:29:23,866
‎เปล่าเลยต่างหาก

503
00:29:23,949 --> 00:29:25,159
‎บอกตัวเองเถอะ

504
00:29:37,254 --> 00:29:40,925
‎มาร์ติน ตอนคุณไปหาพ่อฉันเมื่อเช้า
‎เขาได้พูดอะไรเรื่องนอร์แมนไหม

505
00:29:42,426 --> 00:29:44,887
‎ไม่รู้สิ เขาได้เปิดใจคุยกับคุณไหม

506
00:29:44,970 --> 00:29:46,639
‎เขาทำตัวแปลกๆ หรือเปล่า

507
00:29:48,432 --> 00:29:49,934
‎คุณหัวเราะทำไม

508
00:29:50,017 --> 00:29:53,479
‎เราทำแบบฝึกหัดนี้ก็เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ออกมา

509
00:29:53,562 --> 00:29:57,691
‎เพราะเราถูกสอนมาทั้งชีวิต
‎ว่าอารมณ์บางอย่างก็ไม่เป็นที่ยอมรับ

510
00:29:57,775 --> 00:29:59,985
‎และเรื่องนั้นต้องถูกกำจัดไปซะ

511
00:30:00,069 --> 00:30:01,487
‎ตัวอย่างเช่น พวกผู้ชาย

512
00:30:01,570 --> 00:30:06,158
‎พวกเขาได้เรียนรู้ตั้งแต่อายุยังน้อย
‎มักเป็นในสนามเด็กเล่น ไม่ให้แสดงความกลัว

513
00:30:06,242 --> 00:30:09,078
‎ถ้าแสดงออกมา แปลว่าคุณอ่อนแอ
‎เป็นพวกใจเสาะ

514
00:30:09,161 --> 00:30:12,289
‎สำหรับพวกผู้หญิง
‎คำพูดที่คุณได้ฟังครั้งแล้วครั้งเล่า

515
00:30:12,373 --> 00:30:14,875
‎คือการแสดงความโกรธมันไม่สมเป็นกุลสตรี

516
00:30:14,959 --> 00:30:17,044
‎ไม่งั้นพวกคุณจะถูกตีตราว่าเป็นนังตัวแสบ

517
00:30:17,127 --> 00:30:19,255
‎ถ้าคุณเกิดมีความคิดเห็นหนักแน่นในเรื่องใดก็ตาม

518
00:30:19,338 --> 00:30:22,550
‎หรือให้ตายสิ ถ้าคุณเกิดขึ้นเสียง

519
00:30:24,385 --> 00:30:28,639
‎แต่คุณจะเป็นนักแสดงแบบไหนได้
‎ถ้าคุณปฏิเสธอารมณ์พวกนั้น

520
00:30:29,473 --> 00:30:31,225
‎และไม่ใช่แค่ความโกรธกับความกลัวนะ

521
00:30:31,308 --> 00:30:34,728
‎ความไม่แยแสล่ะ ความเบิกบานใจล่ะ

522
00:30:34,812 --> 00:30:37,773
‎ความโกรธเกรี้ยวจนอยากฆ่าให้ตาย
‎ความโศกเศร้าน่าเวทนา

523
00:30:38,274 --> 00:30:40,067
‎- ครับ
‎- ฉันจะหาตัวแทนได้ยังไงคะ

524
00:30:41,694 --> 00:30:42,528
‎ว่าไงนะ

525
00:30:42,611 --> 00:30:46,240
‎ถ้าฉันไม่มีตัวแทน ฉันก็ไปออดิชั่นไม่ได้
‎และถ้าฉันไปออดิชั่นไม่ได้

526
00:30:46,323 --> 00:30:48,868
‎แล้วมันจะต่างกันยังไงว่า
‎ฉันจะแสดงอารมณ์ออกมาได้ไหม

527
00:30:48,951 --> 00:30:50,953
‎คุณคงไม่มีปัญหาเรื่องแสดงความโกรธสินะ

528
00:30:51,036 --> 00:30:52,496
‎ไม่มีเลยค่ะ

529
00:30:52,580 --> 00:30:54,915
‎งั้นคุณคงเล่นบทเมียเก่าได้ปังแน่

530
00:30:55,499 --> 00:30:58,836
‎จะว่ายังไงถ้าตอนนี้เรามา
‎สนใจเรื่องการแสดงอารมณ์กันก่อน

531
00:31:00,045 --> 00:31:01,672
‎มีใครอยากลองดูไหม

532
00:31:02,673 --> 00:31:05,509
‎ฉันมีผู้จัดการอยู่คน แต่ไม่รู้เลยว่าเขาทำอะไร

533
00:31:06,093 --> 00:31:07,928
‎แบบว่าฉันรู้ว่าเขาควรทำอะไร

534
00:31:08,512 --> 00:31:12,850
‎เขาควรไปประจบพวกโปรดิวเซอร์
‎กับผู้กำกับและหางานให้ฉัน

535
00:31:12,933 --> 00:31:15,227
‎แต่ฉันว่าส่วนใหญ่แล้วเขาเอาแต่ขายโคเคน

536
00:31:15,311 --> 00:31:16,562
‎นั่นแหละความเศร้า

537
00:31:17,229 --> 00:31:18,981
‎มีใครอยากฝึกอีกไหม

538
00:31:19,064 --> 00:31:20,649
‎นายโชคดีแล้วที่ผู้จัดการนายขายยา

539
00:31:20,733 --> 00:31:23,402
‎ของฉันสิคอยแต่จะถ่ายรูป
‎ตอนฉันลงอ่างจากุซซี่ของเขา

540
00:31:23,485 --> 00:31:24,612
‎กลับไปที่ความโกรธอีกแล้ว

541
00:31:24,695 --> 00:31:27,072
‎- เธอสังกัดกับอาร์นี่ บรีดเลิฟหรือเปล่า
‎- ใช่

542
00:31:27,156 --> 00:31:29,783
‎ฉันด้วย เขาขายรูปพวกนั้นละ
‎เธอควรได้ค่าคอมมิชชั่นนะ

543
00:31:29,867 --> 00:31:30,910
‎ให้ตายสิ

544
00:31:30,993 --> 00:31:31,911
‎ไอ้เวรนั่น!

545
00:31:32,453 --> 00:31:33,829
‎ฉันน่าจะฆ่าเขาซะ

546
00:31:33,913 --> 00:31:38,417
‎ทำให้เขาจมอ่างจากุซซี่ของตัวเองเลย
‎แบบนั้นแหละกรรมตามมัน

547
00:31:38,918 --> 00:31:42,129
‎ตามทัน ใช้ว่ากรรมตามทัน

548
00:31:42,212 --> 00:31:44,089
‎เราอย่ามาฆ่าใครดีกว่า

549
00:31:44,173 --> 00:31:47,009
‎- เธอทำให้เหมือนเป็นอุบัติเหตุได้
‎- ไม่ๆ

550
00:31:47,092 --> 00:31:50,387
‎ผมเข้าใจที่พวกคุณโกรธ ผมเคยเจอมาแล้ว

551
00:31:50,471 --> 00:31:51,847
‎ถ้ามันจะพอช่วยได้บ้าง

552
00:31:51,931 --> 00:31:55,893
‎ผมวางแผนไว้ว่าจะให้เพื่อนคนหนึ่ง
‎มาคุยหัวข้อนี้กับพวกคุณ

553
00:31:55,976 --> 00:31:57,186
‎เขาเป็นตัวแทนเหรอคะ

554
00:31:57,770 --> 00:31:58,729
‎เขาเคยเป็นตัวแทน

555
00:31:58,812 --> 00:32:00,773
‎- แล้วตอนนี้เป็นอะไร
‎- ตาย

556
00:32:01,690 --> 00:32:03,025
‎เจอแต่เรื่องไม่หยุดไม่หย่อน

557
00:32:03,108 --> 00:32:07,488
‎โอเค ผมสัญญาว่าเราจะคุย
‎เรื่องสถานการณ์ตัวแทนกันวันหลัง

558
00:32:07,571 --> 00:32:10,616
‎แต่ตอนนี้ มาทำแบบฝึกหัดอารมณ์กัน

559
00:32:10,699 --> 00:32:13,077
‎ปลดปล่อยความรู้สึก
‎ที่เก็บไว้ออกมา มีใครอยาก…

560
00:32:13,160 --> 00:32:16,288
‎จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพ่อรู้สึกบางอย่างลึกซึ้งมาก

561
00:32:16,372 --> 00:32:18,874
‎ทรงพลังมากจนกลัวที่จะแสดงมันออกมา

562
00:32:19,458 --> 00:32:22,586
‎ความรู้สึกทำร้ายลูกไม่ได้ มินดี้

563
00:32:22,670 --> 00:32:26,590
‎บางครั้งมันก็เหมือนทำได้
‎แต่ความจริงคือมันทำไม่ได้

564
00:32:27,383 --> 00:32:29,510
‎ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกลัว

565
00:32:29,969 --> 00:32:30,803
‎ดีจังที่ได้รู้

566
00:32:31,971 --> 00:32:34,306
‎โอเค มีใครอยากลองไหม

567
00:32:34,390 --> 00:32:36,225
‎- ผมครับ
‎- โอเค จูด

568
00:32:38,394 --> 00:32:40,187
‎คุณอยากแสดงอารมณ์อะไรออกมา

569
00:32:41,855 --> 00:32:43,565
‎- เศร้ามั้งครับ
‎- เลือกได้ดี

570
00:32:45,693 --> 00:32:48,487
‎มีหลายเทคนิคที่ช่วยแสดงความเศร้าออกมา

571
00:32:48,570 --> 00:32:50,072
‎หนึ่งในวิธีที่ง่ายที่สุด

572
00:32:50,155 --> 00:32:53,951
‎ก็คือการคิดถึงสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตคุณ
‎ที่ทำให้คุณเศร้า

573
00:32:54,034 --> 00:32:57,746
‎จากนั้นคุณก็แค่ยอมให้ความรู้สึกนั้น
‎ถ่ายทอดออกมาในการแสดง

574
00:32:57,830 --> 00:33:00,124
‎แล้วพักนี้มีอะไรทำให้พ่อเศร้าหรือเปล่าคะ

575
00:33:00,207 --> 00:33:03,043
‎พ่อเข้าใจที่ลูกจะบอกแล้ว มินดี้ โอเคไหม
‎ปล่อยมันไปได้แล้ว

576
00:33:05,337 --> 00:33:06,588
‎จูด อยากลองเลยไหม

577
00:33:06,672 --> 00:33:07,506
‎ได้ครับ

578
00:33:09,383 --> 00:33:10,718
‎พร้อมเมื่อไรก็เอาเลย

579
00:33:21,353 --> 00:33:22,896
‎บอกซิว่าเกิดอะไรขึ้น

580
00:33:23,605 --> 00:33:25,858
‎ผมจำเรื่องที่เศร้าสุดๆ ได้

581
00:33:27,526 --> 00:33:28,360
‎โอเค

582
00:33:28,902 --> 00:33:30,863
‎เอาละ อยู่กับมันไว้นะ

583
00:33:31,989 --> 00:33:33,073
‎พระเจ้า

584
00:33:34,116 --> 00:33:35,242
‎คุณทำได้ดีแล้ว

585
00:33:38,078 --> 00:33:41,665
‎นี่มันน่าหงุดหงิดมากเลย

586
00:33:43,500 --> 00:33:45,627
‎บอกเราได้ไหมว่าเป็นความทรงจำเกี่ยวกับอะไร

587
00:33:48,964 --> 00:33:52,509
‎ผมยอมให้อาร์นี่ บรีดเลิฟถ่ายรูป
‎ตอนแช่ในอ่างจากุซซี่ของเขา

588
00:34:06,273 --> 00:34:07,608
‎(สิบเรื่องของไซแอนโทโลจีที่คุณไม่รู้)

589
00:34:10,819 --> 00:34:12,488
‎ร็อบบี้ นายกำลังทำอะไร

590
00:34:20,454 --> 00:34:21,288
‎หวัดดี

591
00:34:21,371 --> 00:34:23,665
‎ฉันซื้อผ้าปูเตียง ผ้าห่มกับผ้านวมใหม่มาให้

592
00:34:23,749 --> 00:34:25,209
‎ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย

593
00:34:25,292 --> 00:34:27,544
‎ต้องสิคะ โอเค ไปนะ

594
00:34:27,628 --> 00:34:28,712
‎เดี๋ยวสิ

595
00:34:29,213 --> 00:34:31,840
‎ไม่อยากนั่งเล่นกันก่อนเหรอ

596
00:34:34,176 --> 00:34:37,012
‎ครั้งแรกฉันตอบแทนคุณฟรีๆ ที่หาหมาให้

597
00:34:38,388 --> 00:34:40,057
‎ครั้งที่สอง 2,000 เหรียญ

598
00:34:42,518 --> 00:34:44,561
‎แน่นอน ไม่เป็นไร

599
00:34:45,979 --> 00:34:47,064
‎ขอผม…

600
00:34:54,071 --> 00:34:55,114
‎ลาก่อน เออร์วิง

601
00:34:56,240 --> 00:34:57,533
‎ฉันจะคิดถึงนาย

602
00:35:03,038 --> 00:35:03,872
‎บายค่ะ

603
00:35:05,207 --> 00:35:06,208
‎มาเถอะ เออร์วิง

604
00:35:08,043 --> 00:35:08,961
‎บ๊ายบาย

605
00:35:12,005 --> 00:35:14,341
‎สองพันเหรอ แม่เจ้าโว้ย

606
00:35:57,176 --> 00:36:00,596
‎คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์