1
00:00:14,681 --> 00:00:17,809
‪ด้วยหลักการของเรา
‪เราเป็นธุรกิจที่ดำเนินโดยครอบครัว

2
00:00:17,892 --> 00:00:21,312
‪ซึ่งทำให้ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา เราขายรถ

3
00:00:21,396 --> 00:00:23,690
‪ได้มากกว่าตัวแทนคนไหนในวัลเลย์

4
00:00:23,773 --> 00:00:25,942
‪และด้วยโปรแกรมส่งเสริมการขายใหม่นี้

5
00:00:26,026 --> 00:00:28,403
‪การเป็นหุ้นส่วนของลารุสโซ่ออโต้กับโดโยน่า

6
00:00:29,446 --> 00:00:30,780
‪มีแต่จะแข็งแกร่งขึ้นครับ

7
00:00:32,157 --> 00:00:33,616
‪น่าประทับใจมากครับ

8
00:00:36,036 --> 00:00:39,539
‪แต่น่าเสียดายที่เราตัดสินใจไปแล้ว

9
00:00:40,582 --> 00:00:42,167
‪มันไม่เกี่ยวกับยอดขายอย่างเดียว

10
00:00:42,667 --> 00:00:45,045
‪เราพยายามเลี่ยงการประชาสัมพันธ์
‪ที่ให้ผลเชิงลบด้วย

11
00:00:46,004 --> 00:00:49,382
‪ผมขอโทษที่ต้องบอกว่าเราดำเนินการไปแล้ว

12
00:00:49,466 --> 00:00:51,468
‪ขอบคุณที่มาถึงที่นี่ครับ

13
00:01:02,270 --> 00:01:03,897
‪ไงคะ ประชุมเป็นไงบ้าง

14
00:01:03,980 --> 00:01:05,732
‪ผมยังหาทางอยู่น่ะ

15
00:01:05,815 --> 00:01:08,443
‪แต่ผมรู้ว่ามีทางแก้ไขแน่ๆ ผมจะหามันให้เจอ

16
00:01:08,526 --> 00:01:10,945
‪- แดเนียลคะ ถ้ามันไม่ได้ผล…
‪- มันได้ผลแน่

17
00:01:11,029 --> 00:01:14,240
‪- ผมจะเอาข้อตกลงกลับบ้าน อย่าห่วงเลย
‪- ฉันรู้คุณทำได้แน่

18
00:01:14,324 --> 00:01:15,658
‪ไปร่ายเวทมนตร์ได้แล้วค่ะ

19
00:01:15,742 --> 00:01:16,785
‪เราคิดถึงคุณนะ

20
00:01:16,868 --> 00:01:18,244
‪ซาโยนาระ

21
00:01:18,828 --> 00:01:19,662
‪บายค่ะ

22
00:01:21,998 --> 00:01:23,708
‪ฉันจะทำยังไงดีล่ะ

23
00:01:38,181 --> 00:01:39,641
‪ในรูปคุณดูมีความสุขนะครับ

24
00:01:40,558 --> 00:01:41,726
‪ตอนนั้นมีความสุขกว่านี้

25
00:01:42,352 --> 00:01:43,895
‪นั่นเพื่อนคุณเหรอครับ

26
00:01:45,647 --> 00:01:47,148
‪เพื่อนที่ดีที่สุดที่เคยมีเลย

27
00:01:48,191 --> 00:01:50,235
‪คุณจะไปเยี่ยมเขาระหว่างอยู่ที่นี่ไหม

28
00:01:52,278 --> 00:01:53,279
‪ก็อยากครับ

29
00:01:55,323 --> 00:01:57,325
‪แต่เกรงว่าเขาไม่ได้อยู่กับเราแล้ว

30
00:01:59,786 --> 00:02:01,621
‪เป็นวิธีคิดแบบอเมริกันมาก

31
00:02:02,205 --> 00:02:03,289
‪ในญี่ปุ่น

32
00:02:03,373 --> 00:02:05,875
‪คุณไปเยี่ยมใครสักคนได้เสมอ

33
00:02:05,959 --> 00:02:07,210
‪พวกเขาจะพูดกับเรา

34
00:02:08,002 --> 00:02:09,420
‪แม้ว่าจะจากไปแล้ว

35
00:02:15,885 --> 00:02:16,886
‪ธรรมชาติ

36
00:02:17,470 --> 00:02:18,513
‪ประเพณี

37
00:02:19,180 --> 00:02:22,267
‪มาใช้เวลาสี่ฤดูกาลที่โอกินาวะสิ

38
00:02:29,816 --> 00:02:31,818
‪อย่าประเมินศัตรูของพวกนายต่ำเกินไป

39
00:02:32,443 --> 00:02:37,574
{\an8}‪แม้จะคิดว่าพวกเขาอ่อนแอกว่า
‪พวกนายก็ต้องนำหน้าก้าวหนึ่งเสมอ

40
00:02:39,534 --> 00:02:42,120
{\an8}‪นั่นเป็นทางเดียวที่จะรับประกันชัยชนะ

41
00:02:42,203 --> 00:02:43,454
{\an8}‪เข้าใจไหม

42
00:02:43,538 --> 00:02:44,706
{\an8}‪ครับ อาจารย์

43
00:02:45,790 --> 00:02:46,624
{\an8}‪ดี

44
00:02:47,208 --> 00:02:50,545
{\an8}‪ทีนี้มาดูกันว่าพวกนาย
‪เข้าใจบทเรียนจริงๆ หรือเปล่า

45
00:02:51,421 --> 00:02:53,548
{\an8}‪ฉันอยากให้พวกนายเตะต้นไม้ให้หล่นจากด้านบน

46
00:02:54,132 --> 00:02:55,216
{\an8}‪ไอ้หัวแดง เริ่มจากนาย

47
00:03:02,724 --> 00:03:03,808
{\an8}‪น่าสมเพช

48
00:03:05,101 --> 00:03:05,935
‪ริกเคนเบอร์เกอร์

49
00:03:06,019 --> 00:03:07,228
{\an8}‪ทำให้เขาดูหน่อย

50
00:03:14,194 --> 00:03:15,653
{\an8}‪เลิกสะอึกสะอื้นได้แล้ว

51
00:03:17,614 --> 00:03:20,325
{\an8}‪- ผมทำได้ครับ อาจารย์
‪- งั้นจะรออะไร

52
00:03:23,745 --> 00:03:25,747
{\an8}‪จะไม่วิ่งส่งตัวก่อนเหรอ

53
00:03:25,830 --> 00:03:26,789
{\an8}‪ไม่จำเป็นครับ

54
00:03:36,007 --> 00:03:37,008
{\an8}‪ไม่เลว

55
00:03:37,759 --> 00:03:38,885
{\an8}‪ไม่เลวเลย

56
00:03:40,929 --> 00:03:42,222
{\an8}‪แต่เขาโกงนะครับ

57
00:03:42,722 --> 00:03:43,723
{\an8}‪เปล่าเลย

58
00:03:44,766 --> 00:03:47,477
{\an8}‪ไม่เหมือนพวกนาย เขาทำตามที่ฉันสั่งให้ทำเป๊ะ

59
00:03:49,437 --> 00:03:51,105
{\an8}‪ถ้านายหัวไว

60
00:03:51,189 --> 00:03:52,232
{\an8}‪นายก็จะไว

61
00:03:53,358 --> 00:03:55,652
{\an8}‪นั่นแหละวิธีที่ดีที่สุดในการเอาชนะศัตรู

62
00:03:57,445 --> 00:03:59,155
{\an8}‪ไม่ใช่ใช้แค่แรงทื่อๆ

63
00:04:01,532 --> 00:04:03,534
{\an8}‪แต่พวกนายต้องสู้ให้ฉลาดด้วย

64
00:04:05,703 --> 00:04:06,746
{\an8}‪ทำแบบนั้น

65
00:04:08,414 --> 00:04:10,416
{\an8}‪แล้วนายจะได้เป็นที่หนึ่งเสมอ

66
00:04:28,893 --> 00:04:30,812
{\an8}‪(ศิษย์รายใหม่ของคอบร้า ไค)

67
00:04:32,647 --> 00:04:33,648
{\an8}‪ไหนขอดูซิ

68
00:04:33,731 --> 00:04:35,233
{\an8}‪ทุกอย่างดูดีเลย

69
00:04:35,316 --> 00:04:36,317
{\an8}‪โอเค

70
00:04:37,485 --> 00:04:39,362
{\an8}‪เฮ้ เป็นอะไรไป

71
00:04:40,113 --> 00:04:42,907
{\an8}‪ฉันเปิดทีวีหรือหยิบหมอนอีกใบให้ไหม

72
00:04:43,491 --> 00:04:45,451
{\an8}‪ถ้าการผ่าตัดไม่ได้ผลล่ะครับ

73
00:04:46,035 --> 00:04:49,289
{\an8}‪- ถ้าผมไม่มีวันเดินได้อีกล่ะ
‪- ที่รัก คิดแบบนั้นไม่ได้นะ

74
00:04:51,124 --> 00:04:55,044
{\an8}‪ฉันรู้ว่าอะไรจะทำให้เธอร่าเริงขึ้น
‪เค้กช็อกโกแลตชิ้นเบิ้ม

75
00:04:55,128 --> 00:04:56,254
{\an8}‪ฟังดูเป็นไง

76
00:04:57,171 --> 00:04:59,048
{\an8}‪- ได้ครับ
‪- เดี๋ยวฉันมาจ้ะ

77
00:04:59,549 --> 00:05:01,884
{\an8}‪ฉันรู้ ฉันขอโทษ บ็อบบี้ ฉันทำพังหมด

78
00:05:01,968 --> 00:05:03,928
‪บอกร็อบบี้ด้วยว่าฉันจะทำให้มันถูกต้อง

79
00:05:05,888 --> 00:05:07,890
‪โอเค ได้ ฉันจะบอกเขาเอง

80
00:05:09,475 --> 00:05:10,893
‪ต้องไปแล้ว บ็อบ แค่นี้นะ

81
00:05:13,354 --> 00:05:14,230
‪ขอโทษครับ

82
00:05:15,815 --> 00:05:18,192
‪การผ่าตัดของมิเกล ดิแอซ
‪เป็นยังไงบ้าง เขาโอเคไหม

83
00:05:18,276 --> 00:05:20,945
‪เขาฟื้นแล้วค่ะ มึนๆ นิดหน่อยแต่กำลังฟื้นตัว

84
00:05:21,696 --> 00:05:23,406
‪ดีครับ แปลว่าเขาจะเดินได้อีกใช่ไหม

85
00:05:24,282 --> 00:05:25,867
‪มันไม่ได้เป็นแบบนั้น

86
00:05:25,950 --> 00:05:28,995
‪เวลาจะบอกว่าการผ่าตัด
‪ประสบความสำเร็จแค่ไหน แต่…

87
00:05:29,495 --> 00:05:32,665
‪ฉันพาคุณเข้าไปได้นะถ้าต้องการ
‪ฉันแน่ใจว่าเขาต้องอยากเจอคุณ

88
00:05:37,545 --> 00:05:39,380
‪ไม่ล่ะ ให้เขาอยู่กับครอบครัวเถอะ

89
00:05:50,224 --> 00:05:53,311
‪สวัสดีและขอต้อนรับสู่สนามบินนานาชาติโอกินาวะ

90
00:06:04,072 --> 00:06:05,156
‪โทมิ วิลเลจครับ

91
00:06:11,537 --> 00:06:13,373
‪คุณเห็นโทมิ วิลเลจครั้งสุดท้ายเมื่อไรครับ

92
00:06:14,457 --> 00:06:15,708
‪พักใหญ่เลยครับ

93
00:06:30,181 --> 00:06:32,975
‪- ที่นี่เหมือนเมืองที่ถูกกาลเวลาหลงลืมเลย
‪- ใช่แล้ว

94
00:07:08,177 --> 00:07:09,512
‪- ทีนี้ก็ตาฉัน
‪- ถึงแล้วครับ

95
00:07:14,308 --> 00:07:15,309
‪เยี่ยม ขอบคุณครับ

96
00:07:28,656 --> 00:07:30,199
‪"โทมิ วิลเลจ กรีน" เหรอ

97
00:07:30,992 --> 00:07:31,826
‪ห้างเนี่ยนะ

98
00:07:54,474 --> 00:07:55,600
‪หวัดดี ร็อบบี้

99
00:07:56,976 --> 00:08:00,480
‪- พ่อไม่ควรมาที่นี่
‪- เป็นทางเดียวที่จะได้เจอลูก

100
00:08:00,563 --> 00:08:04,400
‪ได้ยินว่าลูกทำงานบริการสังคม
‪เพื่อออกไปเร็วขึ้น นั่นดีมาก พ่อนับถือเลย

101
00:08:06,986 --> 00:08:08,404
‪นั่นตาเขียวเหรอ

102
00:08:09,238 --> 00:08:11,699
‪หลังจากเกิดเรื่องพวกนั้น
‪ลูกยังไปมีเรื่องข้างในอีกเหรอ

103
00:08:11,782 --> 00:08:14,494
‪พ่อจะมาเทศน์ผมเรื่องหาเรื่องคนจริงๆ เหรอ

104
00:08:15,369 --> 00:08:16,829
‪จริงด้วย ขอโทษที

105
00:08:19,832 --> 00:08:22,251
‪พ่อแค่อยากบอกว่าพ่อทำพัง และพ่อรู้…

106
00:08:22,335 --> 00:08:23,920
‪- กองไว้นั่นเลย
‪- พ่อแค่อยากบอก…

107
00:08:24,003 --> 00:08:25,004
‪อะไร

108
00:08:25,755 --> 00:08:27,924
‪ว่าพ่ออยู่ข้างผม คอยช่วยผมอยู่เหรอ

109
00:08:28,799 --> 00:08:30,676
‪เพราะแบบนั้นคงตอแหลน่าดู

110
00:08:31,260 --> 00:08:33,804
‪คุณลารุสโซ่ก็พูดแบบเดียวกัน
‪แล้วดูสิว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน

111
00:08:33,888 --> 00:08:35,431
‪ลืมลารุสโซ่ไปได้แล้ว

112
00:08:35,515 --> 00:08:39,310
‪นี่ เลิกถ่วงแถวสักที
‪อย่าให้ฉันต้องปารองเท้าใส่นะ

113
00:08:40,853 --> 00:08:44,315
‪ดูสิว่าเรามีอะไรตรงนี้
‪แอบตามฉันมาเหรอจ๊ะ พ่อรูปหล่อ

114
00:08:44,398 --> 00:08:45,483
‪ไม่มีทางอยู่แล้ว

115
00:08:45,566 --> 00:08:47,944
‪งั้นก็อย่ามากินซุปฉันแล้วกัน พ่อโกลดิล็อคส์

116
00:08:48,027 --> 00:08:50,321
‪ฉันจองถั่วนั่นแล้วด้วย

117
00:08:51,113 --> 00:08:52,740
‪พ่อจะไม่กลับจนกว่าเราจะได้คุยกัน

118
00:08:54,242 --> 00:08:55,701
‪นั่นคงนานอยู่

119
00:08:55,785 --> 00:08:57,370
‪ผมยุ่งนิดหน่อย

120
00:08:57,453 --> 00:08:59,247
‪ดีเลย เพราะพ่อหิวพอดี

121
00:09:24,230 --> 00:09:26,107
‪เฮ้ พร้อมพรีเซนต์วิชาวิทย์โลก…

122
00:09:26,774 --> 00:09:29,735
‪ให้ปังปุริเย่กันหรือยัง

123
00:09:29,819 --> 00:09:33,447
‪ฉันพร้อมกลับไปโลกที่เราไม่ต้องคุยกันมากกว่า

124
00:09:33,531 --> 00:09:38,327
‪เฮ้ๆ ความนิยมในตัวฉันกำลังพุ่ง
‪ส่วนของเธอดิ่งลงเรื่อยๆ

125
00:09:38,411 --> 00:09:41,414
‪แต่เราอาจพบกันครึ่งทางได้

126
00:09:41,497 --> 00:09:43,624
‪เหมือนแผนภาพเวนน์ทางเพศไงจ๊ะ

127
00:09:45,501 --> 00:09:48,296
‪- แล้วใต้ผ้าคลุมมีอะไร
‪- ดีใจนะที่เธอถาม

128
00:09:48,963 --> 00:09:52,216
‪จงดู สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าเป็นวัลเลย์

129
00:09:52,300 --> 00:09:54,885
‪เมื่อครั้งที่ไดโนเสาร์ยังครองโลก

130
00:09:54,969 --> 00:09:56,804
‪เอาสิ กดไข่ฮาโดรซอร์เลย

131
00:10:05,813 --> 00:10:07,273
‪ไม่เลวนี่

132
00:10:08,274 --> 00:10:10,484
‪พ่อแม่ฉันอาจไม่ต้องซื้อเกรดเอให้ฉันแล้ว

133
00:10:10,568 --> 00:10:13,195
‪พวกเขาจะไม่มีวันต้องจ่ายเงินซื้อเกรดเออีกเลย

134
00:10:17,908 --> 00:10:19,660
‪นี่ 22 ครั้งติดกัน สถิติใหม่เลย

135
00:10:20,828 --> 00:10:23,205
‪เจ้านี่คือผลงานชิ้นเอกเลยนะ

136
00:10:23,748 --> 00:10:25,541
‪แบบว่าทุกอย่างตรงเป๊ะถึงระดับสเกล

137
00:10:25,625 --> 00:10:30,171
‪เป็นแบบจำลองที่ต่อขึ้นอย่างพิถีพิถัน
‪ด้วยเลโก้ 8,251 ตัว

138
00:10:30,254 --> 00:10:33,174
‪เพื่อนำเสนอช่วงเวลา
‪ก่อนดาวเคราะห์น้อยจะพุ่งชน…

139
00:10:41,182 --> 00:10:44,518
‪โทษที เพื่อน เหมือนบอลจะหลุดเท้าไปน่ะ

140
00:10:45,353 --> 00:10:47,438
‪ฉันใช้เวลาต่อตั้งสามสัปดาห์นะ

141
00:10:48,564 --> 00:10:50,816
‪บอลนี่ทำลายมันได้ในสามวินาที

142
00:10:51,859 --> 00:10:53,027
‪มีอีกอันไหม

143
00:10:55,363 --> 00:10:57,698
‪อีกสัปดาห์ อีกการชิงดีชิงเด่น

144
00:10:57,782 --> 00:11:01,160
‪แต่ฉันไม่น่าแปลกใจหรอก
‪เพราะนายชอบถูกอัดมากเลยนี่นะ

145
00:11:01,243 --> 00:11:02,828
‪นายเตะได้หนเดียว

146
00:11:03,454 --> 00:11:04,455
‪ก็แค่โชคดี

147
00:11:05,039 --> 00:11:06,957
‪ถอยไปดีกว่า ไม่งั้นนายไม่ได้โชคดีแน่

148
00:11:10,169 --> 00:11:12,380
‪เหมือนเธอจะอยากหาเรื่องนะ เจ้าหญิง

149
00:11:12,463 --> 00:11:16,384
‪ที่จริงทำไมเธอไม่ไปนอนกับคนใหม่ๆ
‪แล้วหักอกเขาล่ะ

150
00:11:17,134 --> 00:11:21,514
‪เกิดอะไรขึ้นตรงนี้ คุณลารุสโซ่
‪ก็รู้กฎใหม่เรื่องการแตะเนื้อต้องตัวของเราแล้วนี่

151
00:11:21,597 --> 00:11:24,975
‪เธอได้ล่วงล้ำระยะห่างส่วนตัว
‪โดยไม่มีการยินยอมด้วยวาจาหรือเปล่า

152
00:11:26,018 --> 00:11:28,312
‪ครับ เธอล้ำเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวผมจนน่าอึดอัด

153
00:11:28,396 --> 00:11:31,732
‪พูดอะไรของนาย
‪เขาทำลายโครงงานวิทย์ของผมก่อน

154
00:11:31,816 --> 00:11:33,150
‪เป็นอุบัติเหตุครับ

155
00:11:33,234 --> 00:11:36,028
‪นายก็ไม่ควรเอาของเล่นมาโรงเรียนนี่นา

156
00:11:36,654 --> 00:11:39,949
‪ครูไม่อยากฟังข้ออ้าง
‪ครูอยากให้พวกเธอให้เกียรติกัน

157
00:11:40,032 --> 00:11:43,160
‪ครูพูดถูก เราควรเลิกก้าวร้าวใส่กันเสียที
‪ทั้งเจตนาและไม่ได้เจตนา

158
00:11:43,244 --> 00:11:44,995
‪- โอ๊ย ขอทีเถอะ
‪- นี่

159
00:11:45,621 --> 00:11:47,623
‪ถือว่าครั้งนี้เป็นการเตือนนะ คุณลารุสโซ่

160
00:11:48,124 --> 00:11:50,668
‪และเก็บเลโก้ขึ้นจากพื้นด้วย
‪อาจมีใครบาดเจ็บได้นะ

161
00:11:53,045 --> 00:11:55,631
‪สำหรับพวกไก่อ่อน ไม่มีที่ไหนปลอดภัยจ้ะ

162
00:12:18,863 --> 00:12:20,030
‪โทมิ วิลเลจถูกขายเหรอ

163
00:12:20,114 --> 00:12:22,533
‪ตอนพืชผลของชาวบ้านเริ่มแห้งตาย

164
00:12:22,616 --> 00:12:24,285
‪หมู่บ้านก็เกือบตายไปด้วยค่ะ

165
00:12:24,368 --> 00:12:26,996
‪คุณซาโต้เลยหันไปพึ่งเศรษฐกิจแนวใหม่ทั้งหมด

166
00:12:27,079 --> 00:12:28,372
‪การค้าปลีก!

167
00:12:28,456 --> 00:12:31,333
‪ตอนนี้โทมิ วิลเลจ กรีนคือปลายทางอันดับแรก

168
00:12:31,417 --> 00:12:35,087
‪- ในการช้อปปิ้ง หาความบันเทิง…
‪- แล้วเกิดอะไรขึ้นกับชาวบ้านครับ

169
00:12:35,171 --> 00:12:37,465
‪พวกเขาไม่โกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้น
‪กับบ้านตัวเองเหรอ

170
00:12:37,548 --> 00:12:39,550
‪ไม่เลยค่ะ มันทำให้พวกเขามีงานทำ

171
00:12:40,050 --> 00:12:42,595
‪บ้านสมัยใหม่ มันช่วยหมู่บ้านพวกเขาไว้

172
00:12:42,678 --> 00:12:44,805
‪แต่นี่ไม่มีอะไรเหมือนที่ผมจำได้เลย

173
00:12:44,889 --> 00:12:47,308
‪ค่ะ มันเปลี่ยนแปลงไปมาก

174
00:12:47,391 --> 00:12:51,145
‪เราเคยมีร้านซับเวย์
‪ตอนนี้เรามีเจอร์ซีย์ไมค์สแล้ว

175
00:12:51,228 --> 00:12:54,648
‪- ฉันมีเมนูด้วยถ้าคุณอยากดู
‪- ไม่ครับ ไม่เป็นไร

176
00:12:56,358 --> 00:12:57,860
‪ขอบคุณที่สละเวลาครับ

177
00:13:00,529 --> 00:13:03,282
‪ขอให้ใช้เวลาในโทมิ วิลเลจ กรีนให้สนุกนะคะ

178
00:14:13,435 --> 00:14:14,436
‪แดเนียลซัง

179
00:14:24,613 --> 00:14:25,698
‪ไงจ๊ะ สุดหล่อ

180
00:14:40,629 --> 00:14:42,339
‪นี่ เอาไปเลย ยัยแร้งทึ้ง

181
00:14:44,717 --> 00:14:47,219
‪- ให้พ่อช่วยนะ
‪- ผมไม่ต้องการ

182
00:14:47,720 --> 00:14:51,056
‪ลูกพูดถูก ลูกไม่ต้องการ
‪แต่ลูกเป็นลูก และพ่อเป็นพ่อ

183
00:14:51,140 --> 00:14:52,683
‪เพราะงั้นให้พ่อช่วยน่า

184
00:15:01,108 --> 00:15:02,818
‪พ่อรู้ว่าเรามีปัญหากัน

185
00:15:02,902 --> 00:15:06,864
‪แต่ก่อนจะเกิดเรื่องที่โรงเรียน
‪เรากำลังไปกันถูกทางแล้ว

186
00:15:07,573 --> 00:15:09,033
‪แค่วันดีๆ วันเดียว

187
00:15:09,116 --> 00:15:11,535
‪ผ่านมาเดือนกว่าได้ ตั้งแต่นั้นมาพ่อไปอยู่ไหนล่ะ

188
00:15:12,661 --> 00:15:13,996
‪ทำไมไม่โผล่หน้ามา

189
00:15:15,372 --> 00:15:17,166
‪ฟังนะ ร็อบบี้ พ่อเสียใจจริงๆ

190
00:15:18,083 --> 00:15:21,837
‪พ่อก็อยากมาหา แต่เกิดเรื่องขึ้นที่โรงพยาบาล…

191
00:15:22,338 --> 00:15:23,797
‪- เข้าใจล่ะ
‪- ร็อบบี้ ไม่เอาน่า

192
00:15:23,881 --> 00:15:26,258
‪ไม่เป็นไร ผมไม่ควรแปลกใจ
‪ที่พ่อเลือกมิเกลก่อนผมอีกแล้ว

193
00:15:26,342 --> 00:15:29,178
‪พ่อไม่ได้เลือกมิเกลก่อนลูก
‪พ่อแค่พยายามทำให้อะไรๆ มันถูกต้อง

194
00:15:29,261 --> 00:15:30,679
‪งั้นผมก็มั่นใจว่ามิเกลซาบซึ้งแน่

195
00:15:30,763 --> 00:15:32,806
‪พ่อไม่ใช่คนทำให้เขาเข้าโรงพยาบาลนะ

196
00:15:35,017 --> 00:15:37,227
‪- ร็อบบี้ ไม่เอาน่า…
‪- อย่ามาจับ!

197
00:15:41,273 --> 00:15:42,775
‪ผมไม่ต้องการพ่ออีกแล้ว

198
00:15:46,236 --> 00:15:48,530
‪- มาเถอะ
‪- เออ เข้าใจแล้ว

199
00:15:59,208 --> 00:16:02,044
‪กางเกงพละขาสั้นนี่รั้งผิดที่ผิดทางไปหมด

200
00:16:02,127 --> 00:16:03,796
‪เอาน่า มีสปิริตของโรงเรียนหน่อย

201
00:16:03,879 --> 00:16:05,756
‪ใช่เลย ลุยเลยสิงโตภูเขา

202
00:16:16,308 --> 00:16:19,311
‪อยากให้เราเอาคืนไอ้พวกงั่งนั่นได้จริงๆ

203
00:16:19,937 --> 00:16:20,980
‪- เราทำได้นะ
‪- ยังไง

204
00:16:21,063 --> 00:16:24,483
‪แค่หายใจใส่เจ้าพวกนั้น
‪ครูแนะแนวแบลตต์ก็คงกักบริเวณเราแล้ว

205
00:16:25,985 --> 00:16:27,403
‪ฉันไม่เห็นครูนะ นายเห็นเหรอ

206
00:16:28,946 --> 00:16:32,282
‪อีกอย่าง จะเป็นการแข่งฟุตบอลได้ยังไง
‪ถ้าไม่ให้โดนตัวกันเลย

207
00:16:33,575 --> 00:16:37,162
‪พวกนั้นเห็นเราเป็นพรมเช็ดเท้า
‪มาพิสูจน์กันว่าคิดผิดแล้ว

208
00:16:57,474 --> 00:16:58,600
‪เย่!

209
00:17:08,235 --> 00:17:10,738
‪เพลาๆ เรื่องการโดนตัวกันหน่อย!

210
00:17:11,363 --> 00:17:12,865
‪เธอเคยรักนายนะ นายรู้ไหม

211
00:17:12,948 --> 00:17:15,242
‪- นายว่าไงนะ
‪- ใช่ เธอบอกฉันเอง

212
00:17:15,325 --> 00:17:18,746
‪นายเคยมีเรื่องราวดีๆ
‪กับสาวที่ฮอตที่สุดในโรงเรียน

213
00:17:18,829 --> 00:17:21,290
‪แล้วนายก็ทำพัง ด้วยการกลายเป็นไอ้ขี้แพ้

214
00:17:24,752 --> 00:17:26,045
‪เฮ้!

215
00:17:26,128 --> 00:17:29,214
‪เพราะงี้มั้งคนยุโรปถึงเรียกมันว่าฟุตบอล

216
00:17:31,842 --> 00:17:34,553
‪- จัดการมันเลย
‪- ไม่ เดี๋ยว จำที่อาจารย์บอกสิ

217
00:17:35,679 --> 00:17:36,680
‪สู้ให้ฉลาด

218
00:17:50,360 --> 00:17:51,236
‪หยุดนะ!

219
00:17:59,036 --> 00:18:00,537
‪รู้อะไรไหม พอเลย

220
00:18:00,621 --> 00:18:02,998
‪ทุกคนไปที่ห้องครูใหญ่เดี๋ยวนี้!

221
00:18:07,044 --> 00:18:12,174
‪หลังเรียนจบ ฉันก็เข้าร่วม
‪คณะเต้นรำของฮิจิคาตะ ทัตสึมิ

222
00:18:13,300 --> 00:18:15,677
‪แล้วเราก็เดินทางไปรอบโลก

223
00:18:15,761 --> 00:18:18,430
‪ทั้งซิดนีย์ ปารีส สิงคโปร์

224
00:18:18,514 --> 00:18:22,935
‪งั้นคุณก็ได้ทำตามความฝัน
‪สุดยอดเลย แล้วมีเมืองที่ชอบไหมครับ

225
00:18:24,061 --> 00:18:24,895
‪ลอนดอนค่ะ

226
00:18:24,978 --> 00:18:27,523
‪อ้อ ขอเดานะ เพราะชาใช่ไหม

227
00:18:27,606 --> 00:18:28,732
‪เปล่า

228
00:18:29,233 --> 00:18:33,487
‪เพราะฉันได้ดูวงเดอะแครนเบอร์รีส์
‪ร้องเปิดให้วงเรดิโอเฮด ปี 1995

229
00:18:33,570 --> 00:18:36,532
‪พวกเขาเล่นเพลง "ซอมบี้"
‪"ลินเกอร์" แล้วก็ "ดรีม"

230
00:18:38,617 --> 00:18:42,329
‪- แล้วมาเริ่มสอนตอนไหนครับ
‪- หลังจากย้ายกลับมาโอกินาวะ

231
00:18:42,996 --> 00:18:44,456
‪ป้ายูกิเอะล้มป่วย

232
00:18:45,040 --> 00:18:47,417
‪และที่นี่ก็เป็นบ้านของฉันเสมอมา

233
00:18:48,043 --> 00:18:52,756
‪ผมเสียใจด้วยที่ท่านเสียแล้ว
‪ผมรู้ว่าท่านต้องภูมิใจในตัวคุณมากแน่

234
00:18:56,301 --> 00:18:59,555
‪แม้ว่าลึกๆ ฉันก็รู้ว่าป้าอยากให้ฉันแต่งงานก็ตาม

235
00:19:00,973 --> 00:19:02,307
‪ฉันอยู่เป็น…

236
00:19:03,600 --> 00:19:05,686
‪คุณใช้คำว่าอะไรนะ

237
00:19:05,769 --> 00:19:06,895
‪"สาวโสด" ใช่ไหม

238
00:19:08,647 --> 00:19:12,276
‪ไม่เอาน่า จะให้ผมเชื่อเหรอว่า
‪ไม่มีผู้ชายคนไหนได้สวมแหวนบนนิ้วนั้น

239
00:19:12,359 --> 00:19:13,735
‪มีหลายคนพยายาม

240
00:19:15,195 --> 00:19:16,071
‪แต่…

241
00:19:16,697 --> 00:19:19,616
‪ไม่มีคนไหนสู้ตายเพื่อฉัน

242
00:19:21,076 --> 00:19:22,995
‪ถือเป็นเกณฑ์ที่ทำตามได้ยากอยู่

243
00:19:25,789 --> 00:19:27,541
‪ผมขอโทษ นี่มัน…

244
00:19:28,375 --> 00:19:30,085
‪เหมือนฝันสุดๆ เลยครับ

245
00:19:30,169 --> 00:19:34,506
‪ผมรู้สึกเหมือนไม่ได้เจอคุณแค่ห้านาที
‪ทั้งที่ผ่านมาแล้ว 30 ปี

246
00:19:35,257 --> 00:19:37,050
‪สามสิบปี!

247
00:19:37,593 --> 00:19:43,015
‪บางทีถ้าตอนนั้นเรามีเฟซบุ๊กหรือไอจี
‪เราคงไม่ขาดการติดต่อกันเลย

248
00:19:47,686 --> 00:19:50,314
‪คุณกลับมาโอกินาวะทำไมคะ แดเนียลซัง

249
00:19:51,106 --> 00:19:53,609
‪อย่างที่บอก ธุรกิจผมกำลังแย่…

250
00:19:53,692 --> 00:19:54,651
‪ไม่ค่ะ

251
00:19:55,277 --> 00:19:57,154
‪คุณกลับมาทำไมกันแน่

252
00:20:02,826 --> 00:20:04,411
‪ผมก็มีความฝันรู้ไหม

253
00:20:05,287 --> 00:20:07,581
‪ผมมีครอบครัวที่น่าทึ่ง

254
00:20:08,207 --> 00:20:09,625
‪มีธุรกิจเป็นของตัวเอง

255
00:20:10,209 --> 00:20:12,711
‪ผมควรดีใจแล้วที่ตัวเองโชคดี

256
00:20:13,962 --> 00:20:16,798
‪แต่พักนี้หลายๆ อย่างมันออกมาผิดที่ผิดทางไปหมด

257
00:20:17,466 --> 00:20:19,176
‪ทุกคนหวังพึ่งว่าผมจะมีทางออก

258
00:20:19,259 --> 00:20:22,095
‪แต่ผมพลิกคว่ำคะมำหงายเสียเอง
‪จนไม่รู้ว่าด้านไหนด้านบนด้วยซ้ำ

259
00:20:23,972 --> 00:20:26,058
‪ฉันเคยมีฝันร้ายที่…

260
00:20:27,392 --> 00:20:31,647
‪ฉันต้องขึ้นเวที แต่กลับไม่รู้ท่าเต้น

261
00:20:33,357 --> 00:20:35,567
‪ฉันรู้สึกเหมือนคุมอะไรไม่ได้เลย

262
00:20:37,027 --> 00:20:38,028
‪แบบนั้นเป๊ะ

263
00:20:40,781 --> 00:20:42,950
‪ผมเคยพึ่งคุณมิยากิให้ช่วย

264
00:20:44,284 --> 00:20:45,118
‪แต่…

265
00:20:45,869 --> 00:20:46,787
‪รู้ไหม

266
00:20:47,496 --> 00:20:51,917
‪ตอนนี้ผมอายุพอๆ กับตอนที่คุณมิยากิเจอผมเลย

267
00:20:53,377 --> 00:20:55,295
‪เขามีคำตอบให้กับทุกอย่าง

268
00:20:55,379 --> 00:20:56,838
‪อยากให้เขายังอยู่จริงๆ

269
00:20:57,464 --> 00:21:00,968
‪รู้ไหม ผมอยากให้เขาอยู่ที่นี่เพื่อช่วยนำทางผม

270
00:21:04,096 --> 00:21:06,139
‪ฉันว่าฉันช่วยให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นได้นะคะ

271
00:21:16,858 --> 00:21:17,693
‪นี่

272
00:21:20,320 --> 00:21:21,947
‪ทุกอย่างโอเคดีไหม บอส

273
00:21:22,030 --> 00:21:23,615
‪ฉันไม่มีอารมณ์เจ๊าะแจ๊ะ

274
00:21:29,663 --> 00:21:30,664
‪เอานี่

275
00:21:34,668 --> 00:21:35,585
‪บ๋อย

276
00:21:38,297 --> 00:21:39,381
‪ขอคัตตี้กับน้ำเปล่า

277
00:21:42,634 --> 00:21:44,177
‪นึกแล้วว่าต้องเจอนายที่นี่

278
00:21:46,888 --> 00:21:51,351
‪ถึงตอนนี้นายคงหายหงุดหงิดแล้ว
‪เราจะได้คุยกันแบบผู้ใหญ่สักที

279
00:21:59,735 --> 00:22:02,487
‪เดฟ ขอแซนด์วิชไก่กลับบ้านนะ

280
00:22:03,363 --> 00:22:05,449
‪ได้เลย ขอสามนาที

281
00:22:07,743 --> 00:22:09,244
‪คุณมีเวลาสามนาที

282
00:22:21,256 --> 00:22:22,924
‪นายกำลังเจอเรื่องแย่ๆ

283
00:22:23,842 --> 00:22:25,510
‪ฉันอาจเป็นคนทำให้เป็นแบบนั้น

284
00:22:28,096 --> 00:22:30,599
‪แต่นายต้องเชื่อว่านี่เพื่อตัวนายเองนะ

285
00:22:30,682 --> 00:22:32,351
‪ฉันไม่เคยอยากทำร้ายนาย

286
00:22:33,643 --> 00:22:35,395
‪ฉันแค่อยากช่วยตลอดนั่นแหละ

287
00:22:38,940 --> 00:22:40,525
‪นายทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้สำเร็จ

288
00:22:41,777 --> 00:22:43,862
‪นายทำให้คอบร้า ไคฟื้นคืนชีพ

289
00:22:44,571 --> 00:22:46,448
‪ทำให้ฉันฟื้นคืนชีพ

290
00:22:47,532 --> 00:22:50,744
‪แต่แล้วนายก็เริ่มนำเด็กๆ พวกนี้ไปผิดทาง

291
00:22:51,661 --> 00:22:52,954
‪ฉันเลยต้องก้าวเข้าไปยุ่ง

292
00:22:54,164 --> 00:22:56,708
‪ฉันพยายามเตือนนายแล้ว แต่นายไม่ฟังเลย

293
00:22:58,335 --> 00:22:59,836
‪ฉันก็เลยต้องลงมือ

294
00:23:05,050 --> 00:23:07,928
‪แต่ตอนนี้ได้เวลานายกลับบ้านแล้ว

295
00:23:09,638 --> 00:23:11,056
‪นายอาจเกลียดฉันเข้าไส้

296
00:23:12,015 --> 00:23:14,059
‪แต่ฉันจะเป็นอาจารย์ของนายเสมอ

297
00:23:14,893 --> 00:23:17,396
‪ฉันรู้จักนายมากกว่าที่นายรู้จักตัวเองเสียอีก

298
00:23:19,564 --> 00:23:22,442
‪มีหนทางเดียวที่จะพานายออกจากสภาพน่าหดหู่นี่

299
00:23:24,152 --> 00:23:25,404
‪ด้วยวิถีแห่งกำปั้น

300
00:23:26,780 --> 00:23:28,323
‪นายเก่งที่สุด จอห์นนี่

301
00:23:28,824 --> 00:23:31,076
‪และนายสอนเรื่องนี้ให้เด็กๆ ได้

302
00:23:32,119 --> 00:23:33,578
‪นายเคยทำมาก่อน

303
00:23:34,996 --> 00:23:36,706
‪และเมื่อพ่อหนุ่มของเรากลับมา

304
00:23:37,457 --> 00:23:40,085
‪เราจะช่วยให้เขาลุกขึ้นยืนบนขาตัวเอง

305
00:23:43,004 --> 00:23:45,674
‪ขืนเข้าใกล้มิเกลหรือครอบครัวเขาละก็

306
00:23:47,968 --> 00:23:49,052
‪ผมฆ่าคุณแน่

307
00:23:49,553 --> 00:23:50,846
‪ได้แล้ว ชัค

308
00:23:51,430 --> 00:23:53,056
‪- เท่าไร
‪- ห้าเหรียญ

309
00:23:54,850 --> 00:23:56,643
‪ดูเหมือนเวลาของฉันจะหมดแล้ว

310
00:24:03,483 --> 00:24:04,568
‪ไปก่อนล่ะ

311
00:24:05,527 --> 00:24:06,945
‪เอาที่ฉันพูดไปคิดดูล่ะ

312
00:24:23,503 --> 00:24:27,883
‪คอลด์เวลล์ จอห์นสัน ริกเคนเบอร์เกอร์
‪เธอสามคนกับอีไลไปได้แล้ว

313
00:24:27,966 --> 00:24:31,386
‪- เหลือเชื่อเลย
‪- ล้อเล่นใช่ไหม แล้วเราล่ะ

314
00:24:31,470 --> 00:24:35,807
‪พวกเธอที่เหลือจะถูกกักบริเวณให้สำนึก
‪ไม่ถือเป็นการทำโทษนะ

315
00:24:35,891 --> 00:24:39,478
‪กักบริเวณเหรอ เยี่ยมเลย
‪ตำหนิอีกอย่างในประวัติถาวรของผม

316
00:24:39,561 --> 00:24:41,021
‪นี่มันเหลวไหลทั้งเพ!

317
00:24:41,104 --> 00:24:44,316
‪คุณลารุสโซ่ นั่นไม่ใช่การแสดงออกที่ควรทำนะ

318
00:24:45,192 --> 00:24:47,861
‪ฉันว่าเธอต้องถูกกักบริเวณให้สำนึก
‪สองสัปดาห์เลย

319
00:24:49,279 --> 00:24:50,697
‪โรงเรียนนี้แย่เป็นบ้า!

320
00:24:54,326 --> 00:24:55,952
‪ผมไม่ได้สนิทกับเธอขนาดนั้นหรอกฮะ

321
00:25:13,345 --> 00:25:15,222
‪นี่คือบ้านของยูกิเอะสินะครับ

322
00:25:16,389 --> 00:25:18,934
‪ป้าทิ้งไว้ให้ฉันหลังจากเสียแล้วน่ะ และ…

323
00:25:21,394 --> 00:25:23,855
‪ฉันแค่ทำใจขายมันไม่ได้

324
00:25:25,565 --> 00:25:26,816
‪ผมพอเข้าใจเลย

325
00:25:29,861 --> 00:25:32,447
‪- แล้วเจอสิ่งที่คุณหาไหม
‪- เจอค่ะ

326
00:25:32,531 --> 00:25:33,365
‪โอเค

327
00:25:36,743 --> 00:25:39,871
‪มิยากิซังเขียนจดหมายถึงป้ายูกิเอะ

328
00:25:40,830 --> 00:25:42,457
‪หลายปีที่ผ่านมา

329
00:25:42,541 --> 00:25:43,959
‪มีมากมายหลายฉบับ

330
00:25:45,794 --> 00:25:47,379
‪โรแมนติกมากเลย

331
00:25:47,462 --> 00:25:49,256
‪คุณมิยากิเขียนจดหมายรักเหรอ

332
00:25:49,339 --> 00:25:52,217
‪- แปลกใจสินะคะ
‪- อำกันเล่นใช่ไหม

333
00:25:53,969 --> 00:25:55,428
‪นี่ค่ะ ฟังนะ

334
00:25:56,930 --> 00:25:58,890
‪"แม้แต่ตอนที่เราเป็นเด็ก

335
00:25:58,974 --> 00:26:00,809
‪ตอนเธอยิ้มให้ฉัน

336
00:26:01,476 --> 00:26:02,519
‪อย่างเขินอาย…

337
00:26:03,812 --> 00:26:05,355
‪ฉันก็ตกหลุมรักเธอ

338
00:26:05,438 --> 00:26:10,068
‪เรื่องดีๆ เกิดขึ้นในยามที่เราห่างกัน

339
00:26:10,151 --> 00:26:12,445
‪ฉันได้ตกหลุมรักเธอ

340
00:26:13,488 --> 00:26:14,322
‪สองครั้ง

341
00:26:14,823 --> 00:26:16,074
‪ในชั่วชีวิตเดียว"

342
00:26:21,454 --> 00:26:22,414
‪คูมิโกะ

343
00:26:23,498 --> 00:26:25,625
‪พวกนี้น่าทึ่งมากครับ

344
00:26:33,425 --> 00:26:34,593
‪มีอะไรคะ

345
00:26:36,261 --> 00:26:37,596
‪ฉบับนี้…

346
00:26:39,222 --> 00:26:41,558
‪เขียนขึ้นสัปดาห์ที่คุณมิยากิเสีย

347
00:26:43,893 --> 00:26:45,520
‪อยากให้ฉันอ่านให้ฟังไหม

348
00:26:48,106 --> 00:26:49,024
‪ครับ

349
00:27:03,663 --> 00:27:05,582
‪"ยูกิเอะสุดที่รัก

350
00:27:06,374 --> 00:27:07,375
‪ฉันเสียใจ

351
00:27:07,917 --> 00:27:11,421
‪เวลาผ่านมานานแล้ว
‪นับจากจดหมายฉบับสุดท้ายที่ฉันเขียนหา

352
00:27:11,504 --> 00:27:14,591
‪ฉันดีใจจริงๆ ที่ได้ยินว่าคังฮิซากุระ…

353
00:27:15,592 --> 00:27:16,760
‪แข็งแรงดี"

354
00:27:17,552 --> 00:27:18,595
‪ใครเหรอครับ

355
00:27:19,679 --> 00:27:22,891
‪คังฮิซากุระเป็นต้นซากุระของโอกินาวะน่ะค่ะ

356
00:27:26,853 --> 00:27:31,191
‪"ฉันเสียใจที่ต้องบอกเธอว่า
‪ฉันกลับเข้าโรงพยาบาลอีกแล้ว

357
00:27:31,816 --> 00:27:33,943
‪ได้โปรด ไม่ต้องห่วงนะ

358
00:27:34,486 --> 00:27:36,071
‪ที่นี่ไม่มีอะไรให้ทำเลย

359
00:27:36,154 --> 00:27:38,615
‪นอกจากดูทีวี

360
00:27:39,282 --> 00:27:40,367
‪และคิด

361
00:27:41,034 --> 00:27:42,494
‪คิดถึงครอบครัว

362
00:27:43,453 --> 00:27:44,537
‪คิดถึงเรื่องของเรา

363
00:27:45,413 --> 00:27:47,791
‪คิดว่าฉันมาอยู่ที่ไหน

364
00:27:48,458 --> 00:27:50,960
‪และคิดว่าฉันกำลังจะไปที่ไหน

365
00:27:51,711 --> 00:27:52,712
‪ในชีวิตนี้

366
00:27:53,254 --> 00:27:56,132
‪ฉันคอยมองหาสัญญาณเสมอ

367
00:27:56,216 --> 00:27:58,218
‪เพื่อให้นำฉันสู่เส้นทางที่ถูกต้อง

368
00:27:58,718 --> 00:28:00,011
‪แต่ฉันก็หลงทาง

369
00:28:01,388 --> 00:28:03,014
‪จนกระทั่งได้พบกับแดเนียลซัง

370
00:28:04,140 --> 00:28:05,266
‪หัวใจอ่อนโยนของเขา

371
00:28:05,850 --> 00:28:07,060
‪พลังชิที่แข็งแกร่ง

372
00:28:08,019 --> 00:28:11,272
‪กับความภักดีและความรักที่มีให้กับผู้คนรอบตัว

373
00:28:12,148 --> 00:28:13,858
‪เป็นแสงนำทางให้กับฉัน

374
00:28:14,859 --> 00:28:16,194
‪ฉันภูมิใจจริงๆ

375
00:28:16,861 --> 00:28:18,738
‪ในตัวตนที่เขาเติบโตมา

376
00:28:18,822 --> 00:28:22,742
‪แม้ว่าเขาจะยังหัวแข็งเหมือนเดิม

377
00:28:31,501 --> 00:28:32,585
‪ฉันไม่เคยคิดเลย

378
00:28:33,294 --> 00:28:35,046
‪ว่าฉันจะได้มีครอบครัวอีกครั้ง

379
00:28:35,547 --> 00:28:39,175
‪แดเนียลซังต้อนรับฉันสู่ครอบครัวของเขา

380
00:28:39,968 --> 00:28:41,344
‪และเขาได้ส่งต่อ

381
00:28:41,970 --> 00:28:43,388
‪สิ่งที่ฉันสอนเขา

382
00:28:43,888 --> 00:28:44,973
‪ในมิยากิโด

383
00:28:45,598 --> 00:28:46,850
‪ให้กับลูกสาวของเขาด้วย

384
00:28:48,059 --> 00:28:48,977
‪ซาแมนธ่า

385
00:28:49,561 --> 00:28:51,688
‪ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นทันเม

386
00:28:52,856 --> 00:28:54,107
‪"ทันเม" คืออะไรครับ

387
00:28:55,024 --> 00:28:56,151
‪คุณปู่ค่ะ

388
00:28:59,112 --> 00:29:00,447
‪"ในชีวิตนี้

389
00:29:00,530 --> 00:29:02,782
‪เรามักจะหลงทางเสมอ

390
00:29:04,075 --> 00:29:05,660
‪แต่เป็นผู้คน

391
00:29:06,286 --> 00:29:07,412
‪ไม่ใช่สัญญาณ

392
00:29:08,079 --> 00:29:09,247
‪ที่นำทางเรากลับมา

393
00:29:09,873 --> 00:29:11,499
‪สู่เส้นทางที่ถูกต้อง

394
00:29:13,543 --> 00:29:15,086
‪ชอบหรือเปล่า ยูกิเอะ

395
00:29:15,837 --> 00:29:19,048
‪ฉันได้ยินคำพูดนั้นในโฆษณาขายรถล่ะ

396
00:29:25,889 --> 00:29:28,475
‪รัก จากนาริโยชิ มิยากิ"

397
00:29:36,733 --> 00:29:38,151
‪ขอบคุณครับ คุณมิยากิ

398
00:29:42,906 --> 00:29:43,907
‪ขอบคุณครับ

399
00:29:49,579 --> 00:29:50,622
‪แดเนียลซัง

400
00:30:09,140 --> 00:30:10,558
‪คุณมาทำอะไรที่นี่

401
00:30:12,435 --> 00:30:14,521
‪- อยากได้มือถือเหรอ
‪- ครับ

402
00:30:18,942 --> 00:30:19,943
‪ไปหยิบเอาสิ

403
00:30:20,652 --> 00:30:23,613
‪ผมเดินไม่ได้ ถึงจะผ่าตัดแล้วผมอาจไม่มีวันเดิน…

404
00:30:23,696 --> 00:30:24,823
‪เงียบ!

405
00:30:26,074 --> 00:30:27,450
‪"ไม่มีวัน" "ทำไม่ได้"

406
00:30:28,243 --> 00:30:29,828
‪มันก็แค่คำพูดไร้ความหมาย

407
00:30:29,911 --> 00:30:32,247
‪ถึงเวลานายลุกขึ้นจากเตียง
‪แล้วทำอะไรสักอย่างแล้ว

408
00:30:33,540 --> 00:30:35,875
‪นายไม่ใช่เด็กอีกแล้ว โลกจะไม่ช่วยนายง่ายๆ

409
00:30:35,959 --> 00:30:38,378
‪ถ้าอยากได้อะไร ก็คลานข้ามห้องไปเอามา

410
00:30:38,461 --> 00:30:40,588
‪ใช้ฟันไปเลยถ้ามันต้องทำ

411
00:30:41,756 --> 00:30:43,466
‪นายจะทำทุกอย่างที่จำเป็น

412
00:30:44,676 --> 00:30:46,469
‪และฉันจะอยู่ตรงนี้ข้างๆ นาย

413
00:30:48,221 --> 00:30:50,139
‪เพราะฉันจะเป็นอาจารย์ของนายเสมอ

414
00:30:52,559 --> 00:30:53,643
‪ทีนี้ไปเอามันมาซะ

415
00:30:55,311 --> 00:30:56,312
‪ครับ อาจารย์

416
00:31:01,109 --> 00:31:02,527
‪นายทำได้ แบบนั้นแหละ

417
00:31:07,657 --> 00:31:08,575
‪เอาน่า

418
00:31:09,742 --> 00:31:10,743
‪เอาหน่อยน่า!

419
00:31:11,452 --> 00:31:12,579
‪โอเค

420
00:31:15,748 --> 00:31:16,708
‪เวรล่ะ

421
00:31:17,792 --> 00:31:19,460
‪ไม่เป็นไร ยังไงนายก็ร่วงเหมือนแชมป์

422
00:31:20,920 --> 00:31:21,963
‪พยาบาล!

423
00:31:25,300 --> 00:31:26,217
‪เฮ้ยๆ

424
00:31:26,885 --> 00:31:28,595
‪"แต่ร็อบบี้ แกเป็นลูกฉันนะ"

425
00:31:29,262 --> 00:31:30,597
‪"แต่ผมเกลียดพ่อ"

426
00:31:32,140 --> 00:31:34,684
‪แฟนนายทิ้งนาย พ่อนายก็เกลียดนาย

427
00:31:34,767 --> 00:31:36,060
‪นายตัวคนเดียวแล้ว

428
00:31:37,103 --> 00:31:38,521
‪ตอนนี้นายไม่เหลืออะไรสักอย่าง

429
00:31:45,486 --> 00:31:47,822
‪กลับไปที่เตียงนายซะ เพย์น พวกนายด้วย

430
00:31:49,657 --> 00:31:51,159
‪คีน นายมีคนมาเยี่ยม

431
00:31:52,702 --> 00:31:53,703
‪ใครครับ

432
00:32:06,841 --> 00:32:07,842
‪สวัสดี เจ้าลูกชาย

433
00:32:23,441 --> 00:32:24,442
‪ขอบคุณค่ะ

434
00:32:29,697 --> 00:32:30,990
‪แด่คุณ คูมิโกะ

435
00:32:32,241 --> 00:32:36,496
‪การได้ฟังจดหมายพวกนั้นเมื่อคืน
‪เหมือนได้กลับไปอยู่กับคุณมิยากิเลย

436
00:32:37,497 --> 00:32:38,498
‪ขอบคุณนะครับ

437
00:32:46,881 --> 00:32:49,092
‪ป้ายูกิเอะมักบอกฉันว่า…

438
00:32:51,469 --> 00:32:53,721
‪"ให้สิ่งดีๆ แก่โลก…

439
00:32:55,098 --> 00:32:57,475
‪แล้วสิ่งดีๆ จะกลับมาหาเรา"

440
00:33:00,144 --> 00:33:01,145
‪ผมชอบนะ

441
00:33:02,689 --> 00:33:05,066
‪อยากได้สิ่งดีๆ สักหน่อยพอดีเลย

442
00:33:08,194 --> 00:33:11,698
‪ฉันรู้ว่าปัญหาธุรกิจของคุณยังคงคั่งค้างอยู่

443
00:33:11,781 --> 00:33:12,907
‪แต่แดเนียลซังคะ

444
00:33:13,616 --> 00:33:15,159
‪มันจะต้องเรียบร้อย

445
00:33:16,577 --> 00:33:17,662
‪ฉันรู้ได้เลย

446
00:33:19,747 --> 00:33:20,999
‪ผมก็หวังแบบนั้น

447
00:33:30,883 --> 00:33:32,135
‪แดเนียลซัง!

448
00:33:36,764 --> 00:33:37,724
‪เฮ้ย!

449
00:33:44,439 --> 00:33:45,773
‪หมิ่นเกียรติผมอีกครั้ง…

450
00:33:47,442 --> 00:33:48,901
‪ผมฆ่าคุณแน่

451
00:33:50,361 --> 00:33:51,237
‪โชเซน

452
00:34:36,032 --> 00:34:41,037
‪คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์