1
00:02:02,581 --> 00:02:04,831
(เอลนีโญ)

2
00:02:06,877 --> 00:02:09,917
เคยคิดไหมว่าทำไมคนเขา
ถึงเรียกว่า "เอลนีโญ"

3
00:02:11,340 --> 00:02:15,890
ปรากฏการณ์นี้เริ่มจากสิ่งเล็กๆ
ที่ไม่มีใครสนใจ นั่นคือปลากะตัก

4
00:02:16,386 --> 00:02:19,346
คือปลากะตักเนี่ยเจริญเติบโต
ได้ดีที่สุดในน้ำที่อุณหภูมิพอเหมาะ

5
00:02:19,431 --> 00:02:23,311
ฉะนั้นพอลมค้าแถบเส้นศูนย์สูตร
พัดเอาน้ำเย็นไปทางตะวันตก

6
00:02:23,393 --> 00:02:26,653
น้ำนั้นจึงค่อยๆ ระอุ
ด้วยความร้อนจากดวงอาทิตย์

7
00:02:26,730 --> 00:02:31,070
แล้วพอไหลไปถึงชิมโบเต เปรู
ซึ่งเป็นเมืองหลวงของปลากะตัก

8
00:02:31,151 --> 00:02:35,361
น้ำอุ่นนั้นก็ทำให้ปลากะตัก
ไม่สามารถอาศัยอยู่ได้

9
00:02:35,447 --> 00:02:36,737
น่าเศร้าจัง

10
00:02:37,950 --> 00:02:39,280
ยังไม่พอ ที่หนักกว่านั้น

11
00:02:39,368 --> 00:02:40,488
คือมันกระทบเศรษฐกิจ

12
00:02:40,577 --> 00:02:42,747
หมายถึงว่ามันกระทบ
ไปทุกอย่าง ไม่ใช่แค่ปลา

13
00:02:42,829 --> 00:02:45,749
นกทะเลที่กินปลากะตักเป็นอาหาร

14
00:02:45,832 --> 00:02:49,592
ตั้งแต่นกแกนเน็ต นกกาน้ำ
ไปจนถึงนกกระทุง ตายกันหมด

15
00:02:49,670 --> 00:02:51,670
แล้วจากนั้นก็พวกสัตว์
ที่กินนกเหล่านั้นเป็นอาหาร

16
00:02:52,381 --> 00:02:56,801
และแน่นอน เพราะว่าปรากฏการณ์นี้

17
00:02:56,885 --> 00:03:00,255
มักเกิดขึ้นในช่วงที่มี
การฉลองวันประสูติของพระเยซู

18
00:03:00,347 --> 00:03:04,427
พวกเขาก็เลยเรียกมันว่า
เอลนีโญ เด นาบิดาด "บุตรพระคริสต์"

19
00:03:06,311 --> 00:03:09,021
ใช่ไหมล่ะ ต้องยอมคนเปรูเขาเลย

20
00:03:09,106 --> 00:03:15,106
แบบว่าเป็นสิ่งที่ดูไม่อันตรายแต่
อานุภาพร้ายแรง "เอลนีโญ เด นาบิดาด"

21
00:03:15,195 --> 00:03:18,365
คือมันดูเหมือนว่าไม่สำคัญอะไร

22
00:03:18,448 --> 00:03:22,948
ลมทำให้น้ำร้อนเกินกว่าที่
ปลาน้อยจะอยู่ได้ แต่เปล่าเลย

23
00:03:23,370 --> 00:03:27,920
มันคือลางบอกเหตุ
ที่ทำให้ทุกอย่างพินาศไปหมด

24
00:03:28,000 --> 00:03:31,960
ทั้งภัยแล้ง น้ำท่วม ลมมรสุม
เหตุการณ์ระดับโลกทั้งหลายแหล่

25
00:03:32,629 --> 00:03:35,629
แต่เราไม่สามารถหยุดลมไม่ให้พัดได้

26
00:03:36,508 --> 00:03:40,928
ดังนั้นเราจะทำอะไรได้ เวลาเห็น
ปลากะตักนอนตายหงายท้องลอยน้ำ

27
00:03:43,473 --> 00:03:47,103
เราก็แค่ใช้ชีวิตต่อไป
และเตรียมตัวรับเหตุบรรลัยที่จะเกิด

28
00:03:49,521 --> 00:03:51,731
เถอะน่า เพื่อน เร็วเข้า

29
00:03:54,067 --> 00:03:56,067
สวัสดี ทุกๆ ท่าน เข้ามาสิ

30
00:03:57,529 --> 00:03:58,739
ขอบคุณที่มานะ

31
00:03:59,781 --> 00:04:02,371
ผมสั่งอาหารมา
หวังว่าจะไม่รังเกียจอาหารไทยนะ

32
00:04:21,094 --> 00:04:22,224
อเล็กซ์ เลวี่

33
00:04:23,305 --> 00:04:25,465
มาร์ลอน ดีใจที่ได้เจอค่ะ

34
00:04:25,557 --> 00:04:27,177
ผมรู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ

35
00:04:27,643 --> 00:04:29,483
โถ ปากหวานจริง

36
00:04:29,561 --> 00:04:31,411
การได้มาเจอคุณเพื่อคุยถึง
การรับช่วงต่อเดอะมอร์นิ่งโชว์

37
00:04:31,438 --> 00:04:33,018
ถือเป็นจุดพีคในเส้นทางอาชีพผมเลย

38
00:04:33,106 --> 00:04:34,476
พูดเกินไปแล้วล่ะค่ะ

39
00:04:34,900 --> 00:04:36,070
เข้ามาสิคะ

40
00:04:36,485 --> 00:04:38,195
ที่นี่น่าดูชมนะครับ

41
00:04:38,278 --> 00:04:41,618
มันเป็นเรื่องงี่เง่าเดิมๆ เฟร็ดรู้

42
00:04:41,698 --> 00:04:44,488
เราจะไปดื่มกัน ตีกอล์ฟ
ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน

43
00:04:44,576 --> 00:04:47,116
และเปิดเผยแง่มุม
ที่เป็นส่วนตัวสุดๆ ในชีวิต

44
00:04:47,204 --> 00:04:48,624
และเขาแม่งก็รู้ทุกเรื่อง

45
00:04:48,705 --> 00:04:51,495
นี่ เรารู้ว่าเขารู้ แต่เรากำลัง
พูดถึงข้อพิสูจน์ โอเคไหม

46
00:04:51,583 --> 00:04:53,343
คุณบอกคุณมีหลักฐาน

47
00:04:53,418 --> 00:04:56,338
คนที่สามารถยืนยันได้
ว่าเฟร็ดรู้เห็นแน่ๆ

48
00:04:57,172 --> 00:04:59,512
เราถึงได้มาที่นี่ เรารอฟังอยู่

49
00:04:59,883 --> 00:05:01,473
แล้วไง คนคนนั้นคือใคร

50
00:05:05,764 --> 00:05:06,774
ฮันน่าห์

51
00:05:08,600 --> 00:05:09,690
เชินเฟลด์เหรอ

52
00:05:09,768 --> 00:05:11,898
เวรกรรม มิทช์
คุณไปนอนกับเธอเมื่อไหร่

53
00:05:13,105 --> 00:05:14,305
ในเวกัส

54
00:05:16,275 --> 00:05:18,065
- คุณรู้เรื่องนี้หรือเปล่า
- ไม่

55
00:05:18,151 --> 00:05:20,571
ไม่ได้รู้แน่ชัด

56
00:05:20,654 --> 00:05:24,204
คือเฟร็ดจิกให้ผมเลื่อนขั้นให้เธอ
แล้วไล่จาเร็ดออกซะ

57
00:05:24,283 --> 00:05:26,203
ซึ่งผมว่ามันแปลกอยู่ แต่ผมไม่...

58
00:05:26,285 --> 00:05:28,785
ไม่ได้อยากจะถาม
เพราะว่ามันไม่ได้ง่าย ถูกไหม

59
00:05:28,871 --> 00:05:30,541
ไปตายห่าซะดีไหม มิทช์

60
00:05:30,622 --> 00:05:32,832
ถ้าไม่ใช่เพื่อไอ้งั่งอย่างคุณ
เราคงไม่มาคุยถึงเรื่องนี้

61
00:05:32,916 --> 00:05:34,076
หยุดทะเลาะกันก่อนเถอะ

62
00:05:34,168 --> 00:05:36,248
ชิป มาโฟกัสในสิ่งที่เราต้องการเถอะ

63
00:05:36,712 --> 00:05:39,172
ผมเข้าใจว่าคุณร่วมงานกับชาร์ลีมานาน

64
00:05:39,798 --> 00:05:42,718
และผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่า
ผมคิดว่าเขาเป็นคนที่เก่งทีเดียว

65
00:05:43,135 --> 00:05:46,135
ผมนับถือเขามาก จริงๆ นะ

66
00:05:47,347 --> 00:05:48,927
แต่ผมคิดแบบนี้นะ อเล็กซ์

67
00:05:49,683 --> 00:05:51,983
บางครั้งคนเราก็ล้ำหน้ากันเอง

68
00:05:52,352 --> 00:05:55,612
คุณจะไม่เห็นตัวตนคนคนนึง
เมื่อเราอยู่กับคนคนนั้นนานเกินไป

69
00:05:55,689 --> 00:05:58,189
ซึ่งตอนนี้ผมมองเห็น
ตัวตนคุณอย่างชัดเจน

70
00:05:58,275 --> 00:06:02,645
และผมว่าเดอะมอร์นิ่งโชว์ต้องแสดง
ให้อเมริกาเห็นอเล็กซ์ เลวี่ คนใหม่

71
00:06:02,738 --> 00:06:04,408
อเล็กซ์ เลวี่ เวอร์ชันใหม่

72
00:06:07,284 --> 00:06:12,834
ผมคิดว่าบางทีสิ่งที่เกิดระหว่างเรา
ก็แค่สัญชาตญาณมนุษย์ แต่เปล่าเลย

73
00:06:13,498 --> 00:06:15,378
ผมไม่นึกว่าเธอจะหลอกใช้ผม

74
00:06:15,459 --> 00:06:17,879
คุณคือผู้เสียหายตัวจริง มิทช์

75
00:06:17,961 --> 00:06:22,131
เธอรู้เรื่องที่เราทำอยู่นี้ไหม
รู้หรือเปล่าว่าฉันจะเป็นคนสัมภาษณ์

76
00:06:22,216 --> 00:06:24,046
ผมพูดแค่ว่าจะมีคนเขียนเรื่องนี้

77
00:06:24,134 --> 00:06:27,354
เอาละ ทุกคน
เรื่องนี้ยังไม่พร้อมออนแอร์

78
00:06:27,763 --> 00:06:30,563
มันละเอียดอ่อนเกินไป
และเป็นเรื่องสำคัญเกินกว่าจะมาเร่ง

79
00:06:30,641 --> 00:06:33,141
ไม่ ไม่มีการเร่ง เราพร้อมอยู่แล้ว

80
00:06:33,227 --> 00:06:36,307
- เราเอาไอ้เวรนี่อยู่หมัด
- มิทช์ ฉันเป็นคนสัมภาษณ์ ไม่ใช่คุณ

81
00:06:37,689 --> 00:06:38,899
ฟังนะ เราไม่รู้เลย

82
00:06:38,982 --> 00:06:43,152
ว่าพวกเขาแม่งจะลงข่าวเรื่องผล
การตรวจสอบภายในงี่เง่านั่นเมื่อไหร่

83
00:06:43,237 --> 00:06:47,157
แต่ถ้าลงปุ๊บ ผมจบเห่แน่ ตกงานถาวร

84
00:06:47,241 --> 00:06:50,951
เรื่องนี้ชิปพูดถูก
ต้องมีการสัมภาษณ์อย่างด่วนที่สุด

85
00:06:51,036 --> 00:06:52,746
ตอนนี้ ในห้องนี้มีเราสี่คน

86
00:06:52,829 --> 00:06:57,789
ที่รู้เรื่องแผนลับสุดยอดของสุดยอด
ที่จะยึดช่วงเวลาออกอากาศ

87
00:06:57,876 --> 00:07:00,706
ของหนึ่งในสี่สถานียักษ์ใหญ่
ในรายการที่ทำกำไรได้มากที่สุด

88
00:07:00,796 --> 00:07:02,546
แถมคุณดันบอกอเล็กซ์ไปแล้ว
ว่าคุณเจอมิทช์

89
00:07:02,631 --> 00:07:04,151
- ฉันรู้
- เธอรู้เรื่อง แล้วเธอก็ไม่แฮปปี้

90
00:07:04,174 --> 00:07:06,434
ฉะนั้นแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป

91
00:07:06,510 --> 00:07:09,760
โอกาสที่คนอื่นจะรับรู้เรื่องนี้
ก็ยิ่งจะมีมากขึ้น

92
00:07:09,847 --> 00:07:13,557
ดังนั้นมันต้องเกิดขึ้น ณ ตอนนี้
ไม่งั้นมันจะไม่มีวันได้เกิด

93
00:07:13,642 --> 00:07:15,942
แล้วเราทุกคนก็จะถูกจองจำ
เพราะสิ่งที่เราพยายามจะทำ

94
00:07:16,019 --> 00:07:19,479
แต่ฉันต้องคุยกับฮันน่าห์ ทุกอย่าง
จะไม่ถูกเปิดเผยถ้าเธอไม่เปิดปาก

95
00:07:20,023 --> 00:07:23,193
ฉะนั้นถ้าเธอไม่บอก
ข้อมูลลับที่เราต้องการ

96
00:07:23,652 --> 00:07:24,902
ก็จะไม่มีการสัมภาษณ์

97
00:07:26,029 --> 00:07:27,109
โดยไม่มีข้อแม้

98
00:07:27,197 --> 00:07:29,027
- แม็กกี้
- ไงคะ เฟร็ด

99
00:07:29,116 --> 00:07:30,276
ดีใจที่ได้เจอคุณนะ

100
00:07:32,160 --> 00:07:33,910
ขอบคุณนะคะ ที่เสียเวลามาเจอฉัน

101
00:07:33,996 --> 00:07:35,496
ได้เสมอ ดื่มอะไรดี

102
00:07:35,581 --> 00:07:37,541
- ขอวอดก้าโทนิคค่ะ
- ครับ

103
00:07:37,624 --> 00:07:39,084
- วิสกี้โซดาครับ
- ขอบคุณค่ะ

104
00:07:39,168 --> 00:07:41,458
ผมมีเวลาให้คุณเสมอ คุณก็รู้

105
00:07:42,546 --> 00:07:45,666
รู้ไหม ฉันเป็นห่วงคุณนะ
ได้ข่าวว่าคุณต้องอพยพ

106
00:07:45,757 --> 00:07:47,047
คุณผ่านมันมาได้ด้วยดีหรือเปล่า

107
00:07:47,134 --> 00:07:48,724
อืม ขอบคุณพระเจ้า

108
00:07:48,802 --> 00:07:51,312
ถึงจะโดนเพื่อนบ้านเขม่นอยู่บ้าง

109
00:07:51,388 --> 00:07:55,848
ที่เดอะมอร์นิ่งโชว์เสนอข่าวว่า
ย่านคนรวยจ้างนักดับเพลิงส่วนตัว

110
00:07:57,269 --> 00:08:00,189
ฉันดูอยู่เหมือนกัน น่าประทับใจ
ที่คุณไม่ได้ระงับการเสนอข่าว

111
00:08:00,272 --> 00:08:01,822
คุณรู้จุดยืนของตัวเองดีทีเดียว

112
00:08:01,899 --> 00:08:05,029
ข่าวก็คือข่าว
ผมมีหน้าที่นำเสนอ ไม่ใช่ระงับ

113
00:08:07,779 --> 00:08:09,489
ฉันดีใจที่คุณรู้สึกแบบนั้น

114
00:08:12,201 --> 00:08:14,241
รู้สึกเหมือนคุณจะ
สื่ออะไรมากกว่านั้นนะ

115
00:08:18,498 --> 00:08:21,128
การค้นหาความจริงของฉัน
ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว

116
00:08:21,210 --> 00:08:24,130
ความจริงเกี่ยวกับผู้บริหารของยูบีเอ

117
00:08:30,052 --> 00:08:31,432
เรื่องจริงเหรอ แม็กกี้

118
00:08:31,512 --> 00:08:32,932
ขอโทษด้วยนะคะ เฟร็ด

119
00:08:34,556 --> 00:08:38,226
พูดกันปากเปล่านะ
คุณกำลังแทงข้างหลังผมเหรอ

120
00:08:39,061 --> 00:08:40,441
คุณ คนที่ผมไว้ใจ

121
00:08:40,520 --> 00:08:42,770
จุดมุ่งหมายของฉันไม่ใช่การแทงคุณ

122
00:08:43,524 --> 00:08:46,904
แต่ถ้าต้องทำ
ฉันก็ไม่อยากให้เป็นข้างหลัง

123
00:08:46,985 --> 00:08:48,815
และไม่อยาก
ให้มันเป็นเรื่องเซอร์ไพรซ์

124
00:08:49,321 --> 00:08:51,661
แม็กกี้ ผมยังทำเพื่อคุณไม่มากพอเหรอ

125
00:08:51,740 --> 00:08:53,580
ผมหนุนหลังคุณตลอด
ช่วยส่งเสริมคุณเสมอมา

126
00:08:53,909 --> 00:08:56,449
ฉันเองก็สนับสนุนคุณมาตลอด เฟร็ด

127
00:08:57,496 --> 00:08:59,706
ฟังนะ ถ้าฉันไม่ทำ คนอื่นก็จะทำ

128
00:09:00,290 --> 00:09:04,090
กลุ่มธุรกิจสื่อมูลค่า 30 ล้านเหรียญ
กำลังสั่นคลอน

129
00:09:04,169 --> 00:09:07,629
เพราะวิธีการรับมือกับ
การประพฤติมิชอบทางเพศ

130
00:09:09,967 --> 00:09:12,927
เรื่องนี้จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป

131
00:09:14,638 --> 00:09:17,558
ฉันเมินเรื่องนี้เป็นสิบๆ ครั้ง

132
00:09:17,975 --> 00:09:21,475
แต่มันก็หาทางวกกลับหาฉันได้ทุกครั้ง

133
00:09:21,562 --> 00:09:24,692
มันฉาวโฉ่กว่าเดิม
ในแต่ละครั้งที่กลับมา

134
00:09:30,028 --> 00:09:32,028
อย่างน้อยคุณก็รู้ว่าฉัน
จะเขียนถึงคุณอย่างสมเหตุผล

135
00:09:32,114 --> 00:09:33,914
ผมไม่สนเรื่องความสมเหตุสมผลของคุณ

136
00:09:33,991 --> 00:09:35,701
ผมสนแค่ให้คุณตอบแทน
สิ่งดีๆ ที่ผมเคยมอบให้

137
00:09:35,784 --> 00:09:37,794
นี่ ยังไงฉันก็จะเขียน เฟร็ด

138
00:09:38,370 --> 00:09:40,580
ฉันยังไม่รู้ว่ามันจะ
ส่งผลดีหรือร้ายกับคุณ

139
00:09:41,790 --> 00:09:44,250
แต่ยังไงคุณก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

140
00:09:44,751 --> 00:09:46,341
เหตุการณ์ได้ถูกเล่าขานไปแล้ว

141
00:09:46,753 --> 00:09:49,173
สิ่งที่เหลือที่ทำได้
คือจารึกลงไปบนหน้ากระดาษ

142
00:09:54,887 --> 00:09:56,137
แล้วฉันจะคอยส่งข่าวนะคะ

143
00:09:57,431 --> 00:09:58,431
ดูแลตัวเองด้วย เฟร็ด

144
00:10:13,989 --> 00:10:16,029
คุณพระ วิคกี้ คุณพลาดได้ไง

145
00:10:16,116 --> 00:10:18,946
แม็กกี้ เบรเนอร์ พับผ่าสิ
เธอกำลังจะเล่นเรื่องนี้

146
00:10:19,036 --> 00:10:20,116
คะ ฉันอยู่ที่...

147
00:10:20,204 --> 00:10:23,544
แม่งไม่สำคัญแล้ว
สรุปๆ ผลการตรวจสอบมาเลย

148
00:10:23,624 --> 00:10:25,584
ส่งอะไรที่คุณหาเจอ
มาให้ผมภายในเช้าวันอังคาร

149
00:10:25,667 --> 00:10:26,667
ค่ะ ได้แน่นอน

150
00:10:26,752 --> 00:10:28,842
เท่ากับคุณมีเวลา
เขียนอะไรออกมาตั้งวันครึ่ง

151
00:10:28,921 --> 00:10:31,011
เป็นผมแม่งเขียนวันเดียวก็เสร็จ

152
00:10:46,563 --> 00:10:47,563
(อเล็กซ์ เลวี่)

153
00:10:47,648 --> 00:10:48,648
ผมไม่กล้ากินแล้วล่ะ

154
00:10:48,732 --> 00:10:49,752
- อ้าว สวัสดี อรุณสวัสดิ์
- หวัดดี

155
00:10:49,775 --> 00:10:53,145
อิซาเบลล่าโทรหาผู้จัดการเดอะร็อก
เรื่องที่จะโปรโมตหนังใหม่

156
00:10:53,237 --> 00:10:54,947
ใช่ค่ะ เขาอยากต่อสายหาคุณ

157
00:10:55,030 --> 00:10:57,530
และคุยถึงเรื่องที่เขา
อยากจะพูดสองสามเรื่อง

158
00:10:57,616 --> 00:10:58,826
อะไรนะ

159
00:10:58,909 --> 00:11:01,619
โอเค ได้ ฉันขอเวลาเดี๋ยวเดียว

160
00:11:01,703 --> 00:11:04,293
ขอตัวแป๊บได้ไหม เดี๋ยวฉันไปหา

161
00:11:05,165 --> 00:11:06,625
(แบรดลีย์ แจ็คสัน)

162
00:11:06,708 --> 00:11:07,788
สวัสดี

163
00:11:09,127 --> 00:11:10,127
อเล็กซ์

164
00:11:11,713 --> 00:11:12,843
ฉันแค่อยาก...

165
00:11:14,049 --> 00:11:17,089
มาถามไถ่ว่าอารมณ์คุณเป็นไงบ้าง

166
00:11:20,138 --> 00:11:22,388
- ฉันไม่มีคำตอบสำหรับคำถามนั้น
- งั้นเหรอ

167
00:11:22,724 --> 00:11:26,024
นั่นเป็นคำถามที่จะขัดขวาง
ภารกิจค้นหาความจริงไม่รู้จบสินะ

168
00:11:31,066 --> 00:11:32,606
เจอกันในห้องส่งแล้วกัน

169
00:11:36,405 --> 00:11:37,405
ให้ตาย

170
00:11:38,532 --> 00:11:40,332
- โทษที หวัดดี
- ขอโทษ อ้าว

171
00:11:40,409 --> 00:11:43,249
- วันหยุดเป็นไง สนุกไหม
- อืม ก็เหมือนเดิม คุณล่ะดีไหม

172
00:11:43,328 --> 00:11:45,078
- อืม เหมือนเดิม ก็ดี
- ไว้เจอกัน

173
00:11:45,163 --> 00:11:46,673
- คอรี่โทรมาค่ะ
- เดี๋ยวผมโทรกลับ

174
00:11:46,748 --> 00:11:48,708
บาย ผมต้องเอานี่ให้โจเอล งั้น...

175
00:11:54,798 --> 00:11:56,128
- โจเอล
- ครับ

176
00:11:56,800 --> 00:11:58,260
อ้อ ดีเลย ขอบคุณครับ

177
00:11:58,343 --> 00:12:00,803
- นี่ของวันนี้ใช่ไหม
- อืม

178
00:12:00,888 --> 00:12:02,638
ผมคิดอยู่ว่าถ้าเป็นพรุ่งนี้น่าจะดี

179
00:12:02,723 --> 00:12:05,143
ให้ผ่านวันนี้ไปก่อนได้ไหม
ก่อนที่จะมาห่วงเรื่องพรุ่งนี้

180
00:12:05,225 --> 00:12:06,225
ก็ได้

181
00:12:09,354 --> 00:12:11,574
(ไง ฮันน่าห์ ฉันแม็กกี้ เบรเนอร์
จากนิวยอร์กแมกกาซีน)

182
00:12:11,648 --> 00:12:14,568
(ได้ฟังข้อความเสียงของฉันไหม
ถ้าว่างช่วยโทรกลับหาฉันด้วย)

183
00:12:14,693 --> 00:12:17,783
(ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย)

184
00:12:18,488 --> 00:12:19,618
ฮันน่าห์ เชินเฟลด์

185
00:12:19,698 --> 00:12:23,578
สวัสดีครับ ผมเดเร็ค โคลบี้
เป็นผู้อำนวยการผลิตของยูบีเอ 365

186
00:12:24,578 --> 00:12:25,618
อ้อ สวัสดีค่ะ

187
00:12:25,704 --> 00:12:27,924
ผมรู้ว่าคุณยุ่งอยู่
ดังนั้นผมจะเข้าประเด็นเลย

188
00:12:27,998 --> 00:12:32,458
โปรดิวเซอร์เราออกไปคนนึง
แล้วฝ่ายบุคคลยูบีเอก็แนะนำคุณมา

189
00:12:33,170 --> 00:12:36,590
ทีนี้ เราอยู่นอกแอลเอ
ดังนั้นคุณคงต้องย้าย

190
00:12:36,673 --> 00:12:38,473
แต่เราอยากเจอคุณจนเนื้อเต้น

191
00:12:38,967 --> 00:12:42,097
นี่เป็นตำแหน่งระดับสูง
เป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นเชียวนะ

192
00:12:43,555 --> 00:12:46,175
ว้าว ขอบคุณมากค่ะที่พิจารณาฉัน

193
00:12:47,100 --> 00:12:49,480
ฉันติดงานบางอย่างอยู่
ขอโทรกลับได้ไหมคะ

194
00:12:49,561 --> 00:12:50,561
ได้ ได้เลย แน่นอน

195
00:12:50,646 --> 00:12:53,226
ผู้ช่วยผมจะอีเมลเบอร์ติดต่อผมไปให้
งั้นไว้คุยกันนะครับ

196
00:12:53,315 --> 00:12:54,895
- โอเคนะ
- ค่ะ

197
00:12:59,404 --> 00:13:00,414
ฮันน่าห์

198
00:13:10,457 --> 00:13:12,377
แล้วจากนั้นเรา...

199
00:13:15,045 --> 00:13:18,005
- เราจะเลื่อนข่าวการรับน้องเข้ามา
- ได้

200
00:13:18,090 --> 00:13:19,470
- ไงคะ
- ขอบคุณมากนะ

201
00:13:20,342 --> 00:13:23,052
ดังนั้นตบท้ายด้วย
ช่วงทำอาหารกับเอเมอริล

202
00:13:23,136 --> 00:13:25,096
แล้วเขาจะทำอะไร

203
00:13:25,973 --> 00:13:27,353
ตายจริง ไหนดูซิ...

204
00:13:27,432 --> 00:13:29,182
ฉันขอตัวแป๊บนึงได้ไหม

205
00:13:29,601 --> 00:13:31,271
- ฮันน่าห์...
- ก็ได้

206
00:13:31,353 --> 00:13:33,023
ฉันขอคุยด้วยได้ไหม หลังรายการก็ได้

207
00:13:33,105 --> 00:13:34,895
ฉันแค่อยากได้ความเห็นบางอย่าง

208
00:13:35,357 --> 00:13:37,567
- ได้สิคะ
- โอเค แจ๋ว

209
00:13:37,651 --> 00:13:38,991
เจอกันห้องแต่งตัวฉัน

210
00:13:39,736 --> 00:13:41,486
- ได้ค่ะ
- โอเคนะ

211
00:13:44,199 --> 00:13:47,039
- มีอะไรหรือเปล่า
- อ้อ เปล่า เรื่องส่วนตัวนิดหน่อย

212
00:13:47,119 --> 00:13:49,119
แต่คุณพูดอะไรสักอย่าง
เรื่องเอเมอริลใช่ไหม

213
00:13:49,204 --> 00:13:50,214
เขาจะทำคาโบนารา

214
00:13:50,289 --> 00:13:52,669
- เยี่ยม คาโบนารานะ
- ทำรายการให้สนุกนะ

215
00:13:52,749 --> 00:13:54,629
- แบรดลีย์
- ไง อลิสัน

216
00:13:56,128 --> 00:13:57,958
- หวัดดี แดเนียล
- สวัสดี

217
00:13:58,755 --> 00:13:59,835
คุณเป็นไงบ้าง

218
00:13:59,923 --> 00:14:02,093
ฉันเหรอ ดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว

219
00:14:02,509 --> 00:14:03,639
ทางนี้ก็เหมือนกัน

220
00:14:04,386 --> 00:14:06,386
ถ่ายทอดสดใน 30 วินาที

221
00:14:06,471 --> 00:14:08,141
- คุณโอเคไหม
- อืม

222
00:14:08,223 --> 00:14:09,683
- เอาน้ำไหม
- ไม่ ฉันไม่เป็นไร

223
00:14:09,766 --> 00:14:11,136
โอเค

224
00:14:11,226 --> 00:14:13,146
- เธอรู้เรื่องหรือเปล่า
- ในไม่ช้าแหละ

225
00:14:17,482 --> 00:14:19,652
เอาละ ถ่ายทอดสดในอีกสิบวินาที

226
00:14:20,652 --> 00:14:21,782
นี่บทคุณค่ะ

227
00:14:21,862 --> 00:14:22,862
- ขอบคุณจ้ะ
- ค่ะ

228
00:14:22,946 --> 00:14:24,276
โอเค ทุกคน เคลียร์

229
00:14:25,616 --> 00:14:26,656
เงียบๆ ด้วย

230
00:14:30,996 --> 00:14:35,376
เข้ารายการในห้า สี่ สาม สอง...

231
00:14:38,045 --> 00:14:40,255
(เดอะมอร์นิ่งโชว์)

232
00:14:40,797 --> 00:14:42,377
{\an8}อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณผู้ชม

233
00:14:42,466 --> 00:14:43,756
{\an8}ดีใจมากค่ะที่เปิดมาดูพวกเรา

234
00:14:43,842 --> 00:14:46,092
{\an8}และนี่คือเรื่องเด่นเช้านี้

235
00:14:46,929 --> 00:14:47,929
ค่ะ

236
00:14:49,806 --> 00:14:52,176
- ตอนนี้สะดวกไหมคะ
- อ้าว ได้ เข้ามาสิ

237
00:14:55,229 --> 00:14:56,229
มีเรื่องอะไรหรือเปล่า

238
00:14:56,605 --> 00:14:59,105
- เปล่า นั่งก่อนดีไหม
- ได้เลย

239
00:14:59,191 --> 00:15:02,491
ฉันแค่อยากคุยเรื่องบางอย่าง

240
00:15:04,112 --> 00:15:05,112
อะไรคะ

241
00:15:06,114 --> 00:15:10,954
คือฉันกำลังเตรียม
การสัมภาษณ์... กับมิทช์

242
00:15:11,828 --> 00:15:15,918
และมันเกี่ยวกับวัฒนธรรมองค์กร
ในสถานีนี้ ที่...

243
00:15:17,084 --> 00:15:20,254
เอื้อให้การประพฤติมิชอบทางเพศของเขา
ถูกเพิกเฉยเป็นระยะเวลายาวนาน

244
00:15:20,963 --> 00:15:22,053
เดี๋ยวนะ

245
00:15:22,798 --> 00:15:26,838
หมายถึงจะสัมภาษณ์ออกรายการเหรอ

246
00:15:28,428 --> 00:15:29,428
คุณจะเอางั้นเหรอ

247
00:15:29,513 --> 00:15:32,603
ก่อนอื่นนะ เรื่องพวกนี้
จะไม่เกิดขึ้นถ้าคุณไม่ยินยอม

248
00:15:32,683 --> 00:15:33,853
ฉันอยากให้คุณรู้ไว้

249
00:15:33,934 --> 00:15:35,564
แล้วคุณยังคุยกับมิทช์อีกด้วย

250
00:15:36,687 --> 00:15:37,687
ใช่

251
00:15:37,771 --> 00:15:40,071
และพวกคุณทุกคน
คุยเรื่องฉันลับหลังฉัน

252
00:15:40,148 --> 00:15:43,068
ไม่ ไม่ใช่ทุกคน ฉันคนเดียว

253
00:15:43,151 --> 00:15:44,781
คุณจะใช้ชื่อฉันไม่ได้

254
00:15:44,862 --> 00:15:47,242
ฉันรับประกันว่าคุณจะเป็นบุคคลนิรนาม

255
00:15:47,322 --> 00:15:49,492
มันต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ

256
00:15:49,575 --> 00:15:51,285
ตอนแรกก็เป็นมิทช์ ที่เข้ามา

257
00:15:51,368 --> 00:15:54,118
จากนั้นแม็กกี้ เบรเนอร์
ก็เสกเบอร์ฉันขึ้นมา...

258
00:15:54,204 --> 00:15:55,624
- อะไรนะ
- แถมยังอยากคุยกับฉัน

259
00:15:55,706 --> 00:16:00,286
แล้วจู่ๆ ก็มีคนจากยูบีเอ 365
มาเสนองานที่แอลเอให้

260
00:16:00,377 --> 00:16:01,627
ฉันขอพูดตรงๆ ได้ไหม

261
00:16:01,712 --> 00:16:04,052
ฉันอยากไสหัวไปจากที่นี่
แล้วลืมทุกสิ่งทุกอย่าง

262
00:16:04,131 --> 00:16:07,681
เดี๋ยวก่อน ยูบีเอเสนอให้โยกย้ายงาน
แถมเลื่อนขั้นให้ด้วย แม่เจ้า

263
00:16:07,759 --> 00:16:12,219
ใช่ ฉันบอกเลย
มีอะไรมาจากไหนไม่รู้เต็มไปหมด

264
00:16:12,306 --> 00:16:15,176
ทำไมมาเอาป่านนี้
แต่ฉันไม่ชอบ และไม่อยากได้ด้วย

265
00:16:15,267 --> 00:16:16,507
ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวในเรื่องนี้

266
00:16:16,560 --> 00:16:19,100
ฟังนะ ฮันน่าห์ ฉันเข้าใจ
เป็นฉันก็คงรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน

267
00:16:19,188 --> 00:16:21,688
แต่ตอนนี้ยูบีเอกำลังพยายามปิดปากคุณ

268
00:16:21,773 --> 00:16:23,903
และเรามีโอกาสเปลี่ยนแปลงมัน

269
00:16:23,984 --> 00:16:26,614
รู้อะไรไหมคะ
มันไม่ใช่กงการอะไรของฉัน

270
00:16:27,112 --> 00:16:30,322
ชีวิตฉันไม่ใช่เครื่องมือที่เอาไปใช้
ตามเจตนาเมื่อไหร่ก็ได้ตามใจ

271
00:16:30,949 --> 00:16:34,409
คุณอาจสะดวกใจที่จะ
แทงคนอื่นข้างหลัง แต่ฉันไม่

272
00:16:34,494 --> 00:16:36,374
ฉันแค่อยากใช้ชีวิตของฉันในแบบฉัน

273
00:16:36,788 --> 00:16:40,038
ฉันไม่อยากถูกตราหน้าให้คุณ
หาประโยชน์ ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน

274
00:16:46,298 --> 00:16:47,508
ออฟฟิศชาร์ลี แบล็ก ค่ะ

275
00:16:47,925 --> 00:16:49,835
เฟร็ดอยากเจอชิปตอนสี่โมงเย็น

276
00:16:53,055 --> 00:16:55,885
เขาติดธุระตอนสี่โมง
นัดเวลาอื่นได้ไหมคะ

277
00:16:55,974 --> 00:16:58,274
รีน่า ผมว่าเรื่องที่เฟร็ดอยากคุย

278
00:16:58,352 --> 00:17:00,272
จะทำให้เขาไม่ติดธุระอะไรอีกต่อไป

279
00:17:02,356 --> 00:17:03,606
เสียใจด้วยนะ

280
00:17:06,443 --> 00:17:07,943
ไม่เอาน่า ชิป มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น

281
00:17:08,028 --> 00:17:09,488
ใช่เหรอ คุณคิดว่ามันไม่เละเทะเหรอ

282
00:17:09,570 --> 00:17:11,450
งั้นเราก็งานเข้าของจริงแล้ว โอเคไหม

283
00:17:11,531 --> 00:17:13,741
เพราะคราวหน้าถ้ามีอีก
ผมจะสังเกตเห็น

284
00:17:13,825 --> 00:17:17,655
แล้วคนอื่นๆ ก็จะสังเกตเห็น
และเราจะไม่ยอมเป็นรายการชุ่ยๆ

285
00:17:17,746 --> 00:17:19,116
แล้วหมาที่ไหนเอากาแฟผมไป

286
00:17:19,205 --> 00:17:20,955
แล้วทำไมคุณมาป้วนเปี้ยนอยู่ได้

287
00:17:21,040 --> 00:17:22,500
อะไร มีอะไร

288
00:17:23,377 --> 00:17:25,047
มีนัดกับเฟร็ดสี่โมงนะคะ

289
00:17:27,214 --> 00:17:28,264
ได้สิ

290
00:17:29,550 --> 00:17:30,590
ได้เลย

291
00:17:35,055 --> 00:17:36,675
ผมจึงอยากตัดไฟแต่ต้นลม

292
00:17:39,810 --> 00:17:42,440
เพราะพวกคุณคือ
คนที่ผมไว้วางใจ แล้วผม...

293
00:17:44,189 --> 00:17:45,939
คุณคือผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ

294
00:17:46,024 --> 00:17:50,204
และเป็นความผิดผมเองที่คุณไม่เคย
ได้รับการยกย่อง ผมขอโทษจริงๆ

295
00:17:50,279 --> 00:17:51,859
แต่ผมแม่งชมใครไม่เป็น

296
00:17:52,281 --> 00:17:55,281
ซึ่งไม่ได้หมายความว่า
ผมไม่ไว้ใจพวกคุณ

297
00:17:55,367 --> 00:17:56,617
เข้าใจที่ผมพูดไหม

298
00:18:04,001 --> 00:18:05,591
เอาเป็นว่าวันนี้โชคไม่เข้าข้าง

299
00:18:06,628 --> 00:18:08,628
รู้ไหม เพราะพวกคุณไม่ได้ห่วย

300
00:18:09,339 --> 00:18:10,509
หมายถึงคุณด้วย ริช

301
00:18:10,924 --> 00:18:16,224
ผมเข้าใจว่าคุณรู้ ว่าคำว่า "เลือก"
สะกดด้วยลอลิง ไม่ใช่สอเสือ

302
00:18:16,305 --> 00:18:20,055
ฉะนั้นคราวหลัง บนจอฉายข้อความน่ะ
ขอร้องเลยนะ ขอบคุณ

303
00:18:22,853 --> 00:18:24,353
โทษทีที่ผมตะโกน

304
00:18:26,148 --> 00:18:28,978
ในใจผมขำก๊ากอยู่

305
00:18:36,366 --> 00:18:37,736
เรื่องของเรื่องคือ ทุกคน...

306
00:18:43,916 --> 00:18:45,286
พวกคุณทำได้แหละ

307
00:18:45,959 --> 00:18:47,379
รู้ไหม ผมเชื่อใจพวกคุณนะ

308
00:18:51,423 --> 00:18:52,423
ขอบคุณ

309
00:19:03,101 --> 00:19:05,851
(ฮันน่าห์ เชินเฟลด์
ฉันคิดดูอีกทีแล้ว มาคุยกัน)

310
00:19:14,279 --> 00:19:15,989
อะไรทำให้คุณเปลี่ยนใจคะ

311
00:19:17,699 --> 00:19:19,409
ความรู้สึกผิดล่ะมั้ง

312
00:19:20,953 --> 00:19:23,833
- พอมาคิดถึงคนที่อยู่ในจุดเดียวกัน
- ฉันซาบซึ้งมากเลยค่ะ

313
00:19:24,289 --> 00:19:25,289
อืม

314
00:19:25,374 --> 00:19:28,634
จะว่าอะไรไหมถ้าฉันจะขออัดเสียง
ฉันเก็บไว้ฟังเองน่ะ

315
00:19:29,837 --> 00:19:30,917
ก็คงได้มั้ง

316
00:19:34,174 --> 00:19:35,184
โอเค

317
00:19:36,218 --> 00:19:37,678
ว่าแต่คุณอยากรู้เรื่องอะไรกันแน่

318
00:19:38,554 --> 00:19:43,484
เอาเป็นว่าเริ่มที่ประสบการณ์
ระหว่างคุณกับมิทช์ และผลที่ตามมา

319
00:19:51,483 --> 00:19:53,363
ตอนที่เกิดเหตุกราดยิงที่เวกัส

320
00:19:54,236 --> 00:19:57,946
ฉันอยู่ที่ห้องส่งตอนที่พวกเขา
เลือกคนไปทำข่าวที่นั่น

321
00:19:59,241 --> 00:20:00,701
ชิปบอกให้ฉันไป

322
00:20:01,577 --> 00:20:04,707
ตอนนั้นฉันยังเป็นเด็กใหม่
ในฝ่ายหาแขกรับเชิญ ฉันตื่นเต้น

323
00:20:05,914 --> 00:20:08,634
มันไม่ง่าย ฉันอยู่ในจุดที่ทำใจลำบาก

324
00:20:09,418 --> 00:20:15,418
ฉันเริ่มรู้สึกหดหู่อย่างมาก
เลยไปเดินเล่นบนเดอะสตริป

325
00:20:17,843 --> 00:20:19,053
แล้วก็เจอมิทช์

326
00:20:21,054 --> 00:20:23,644
เขาใจดี แล้วก็ให้กำลังใจฉัน

327
00:20:25,601 --> 00:20:28,561
เราเดินเล่นและคุยกันไปสักพัก

328
00:20:29,980 --> 00:20:34,990
ทำให้รู้สึกสบายใจและสนิทใจกันมาก

329
00:20:37,029 --> 00:20:39,659
และมันทำให้ฉันเขวจริงๆ

330
00:20:40,073 --> 00:20:46,503
เพราะฉันรู้สึกพิเศษมากๆ ที่ได้เดิน
คุยกับมิทช์ เคสเลอร์ ในที่สาธารณะ

331
00:20:48,582 --> 00:20:50,832
เหมือนกับว่าฉันเป็นคนมีชื่อเสียง

332
00:20:55,297 --> 00:20:56,837
มันพิเศษเหลือเกิน

333
00:21:07,726 --> 00:21:12,396
เขาชวนฉันขึ้นไปดูหนังตลกบนห้องเขา

334
00:21:14,233 --> 00:21:16,653
ตอนนั้นฉันว่ามันก็เป็นความคิดที่ดี

335
00:21:18,362 --> 00:21:21,112
ตอนนี้พอมองย้อนไป
ฉันไม่รู้ว่าตอนนั้นฉันคิดอะไรอยู่

336
00:21:24,034 --> 00:21:27,454
เราดูหนังกันไปสักพัก

337
00:21:28,455 --> 00:21:33,585
แล้วจากนั้นฉันก็เริ่มนึกถึง
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเวกัส...

338
00:21:34,545 --> 00:21:35,915
แล้วก็นึกถึงแม่

339
00:21:37,589 --> 00:21:42,219
ฉันจำตอนแม่ตายได้ดีทีเดียว

340
00:21:43,303 --> 00:21:46,473
ตอนนั้นฉันอยู่ที่ไหน
ใส่ชุดอะไร รู้สึกยังไง

341
00:21:48,851 --> 00:21:51,521
ฉันหยุดคิดถึงมันไม่ได้

342
00:21:54,398 --> 00:21:56,398
น้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้า

343
00:21:56,483 --> 00:21:58,243
ฉันเลยบอกว่าฉันควรกลับดีกว่า

344
00:22:00,070 --> 00:22:02,160
มิทช์เข้ามากอดฉัน

345
00:22:06,410 --> 00:22:07,830
ท่าทางเขาอ่อนโยนมาก

346
00:22:09,496 --> 00:22:11,536
แบบคนเป็นพ่อ จริงๆ นะ

347
00:22:14,001 --> 00:22:15,461
ฉันเองก็ต้องการการดูแล

348
00:22:17,171 --> 00:22:19,551
ฉันโหยหามันมานาน

349
00:22:22,634 --> 00:22:26,854
จากนั้นเขาก็บอกว่าเขาชอบฉัน และ...

350
00:22:27,806 --> 00:22:29,926
เอามือล้วงที่หว่างขาฉัน

351
00:22:34,104 --> 00:22:36,024
ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนั้นยังไง

352
00:22:36,106 --> 00:22:38,526
ฉันอยู่บนเตียง
หัวเขาอยู่กลางหว่างขา

353
00:22:38,609 --> 00:22:40,819
ฉันไม่รู้จะพูดยังไง

354
00:22:40,903 --> 00:22:42,913
เลยคิดว่าก็ทำๆ ไป

355
00:22:44,823 --> 00:22:46,033
มันไม่ได้ถึงกับตาย

356
00:22:50,204 --> 00:22:53,544
พอเรากลับมา ฉันเจอเขาที่ทำงาน

357
00:22:56,627 --> 00:22:58,627
เขาแทบไม่เห็นฉันมีตัวตนอยู่เลย

358
00:23:01,882 --> 00:23:03,512
ไม่รู้อะไรเข้าสิงฉัน

359
00:23:03,592 --> 00:23:07,892
มันไม่สมเป็นฉันเลยสักนิด
แต่อกฉันแทบระเบิด

360
00:23:09,598 --> 00:23:11,268
มันไม่โอเค

361
00:23:13,185 --> 00:23:15,935
ฉันพุ่งเข้าไปในออฟฟิศเฟร็ด
แล้วบอกเขา

362
00:23:21,360 --> 00:23:23,150
เขาเสนอจะเลื่อนขั้นให้ฉัน

363
00:23:25,614 --> 00:23:27,454
บอกว่าที่ผ่านมาฉันทำงานได้ดี

364
00:23:31,578 --> 00:23:34,408
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นใคร

365
00:23:38,210 --> 00:23:40,340
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ
ที่คุณต้องมาย้อนนึกถึงมัน

366
00:23:42,631 --> 00:23:45,801
อย่างที่บอก ฉันผ่านมาได้
แต่ฉันค่อนข้างจะเข้มแข็ง

367
00:23:46,927 --> 00:23:48,007
คุณเข้มแข็งมาก

368
00:23:48,428 --> 00:23:49,428
แข็งแกร่ง

369
00:23:51,807 --> 00:23:54,637
เล่าให้ฟังอีกสักนิดได้ไหม
ว่ามันกระทบกับงานคุณยังไง

370
00:23:54,726 --> 00:23:57,056
ภาพที่คุณมองตัวเอง ชีวิตคุณ

371
00:24:00,440 --> 00:24:02,480
ถามน้อยจังเนอะ

372
00:24:02,568 --> 00:24:05,198
ฉันแค่ไม่อยาก
ให้มันเกิดขึ้นกับคนอื่นๆ

373
00:24:05,863 --> 00:24:08,323
คุณได้ขอให้ใครช่วยในการ
ก้าวผ่านมันไปบ้างไหม ฮันน่าห์

374
00:24:08,407 --> 00:24:11,787
ไม่ ฉันไม่จำเป็นต้องให้ใครช่วย
มันผ่านไปแล้ว มันจบแล้ว

375
00:24:11,869 --> 00:24:12,869
แน่ใจนะ

376
00:24:14,663 --> 00:24:17,253
คุณจะเอาอะไร
ฉันไม่ใช่แอชลีย์ บราวน์ โอเคไหม

377
00:24:17,332 --> 00:24:19,212
ฉันจะไม่เปิดเผยข้อมูลแบบ

378
00:24:19,293 --> 00:24:21,463
"ฉันใจสลาย" เรียกน้ำตา
ให้กับการสัมภาษณ์ห่าเหวของคุณ

379
00:24:21,545 --> 00:24:22,705
จะทำได้ไงในเมื่อฉันสบายดี

380
00:24:23,130 --> 00:24:24,970
เรื่องเฮงซวยเกิดขึ้นได้
กับทุกคน ทุกที่ ทุกเวลา

381
00:24:25,007 --> 00:24:26,357
เรื่องที่เราไม่รู้
จะเผชิญหน้ามันยังไง

382
00:24:26,383 --> 00:24:28,473
แล้วจะจมอยู่กับมันทำไม
คุณได้สิ่งที่คุณต้องการแล้ว

383
00:24:28,552 --> 00:24:30,072
ได้สิ่งที่จะใช้เล่นงาน
ผู้บริหารสถานีแล้ว

384
00:24:30,095 --> 00:24:34,345
ฉันแค่อยากตกลงรับงานใหม่
ก่อนจะมีการสัมภาษณ์ โอเคไหม

385
00:24:36,602 --> 00:24:39,442
- ฉันอยากไปจากนิวยอร์ก
- ฉันเข้าใจค่ะ ฮันน่าห์ ใจเย็นก่อน

386
00:24:39,521 --> 00:24:41,821
เลิกพูดสักทีว่าฉันต้องทำไง
ต้องรู้สึกยังไง พอกันที

387
00:24:43,525 --> 00:24:45,895
ฉันจะให้คุณออกไปได้ยังไง
ฉันต้องพูดแบบไหน

388
00:24:46,528 --> 00:24:47,738
ฉันถูกล่วงละเมิดเหรอ

389
00:24:48,280 --> 00:24:49,490
ฉันกลัวหรือเปล่า

390
00:24:49,907 --> 00:24:51,197
ฉันอ่อนแอไหม

391
00:24:51,742 --> 00:24:53,582
ฉันต้องคิดถึงมันทุกวัน

392
00:24:54,995 --> 00:24:57,285
วันละร้อยรอบเหรอ

393
00:24:58,498 --> 00:25:03,418
มันคือนิยามของฉัน สาเหตุที่ฉัน
ได้เลื่อนขั้น ตัวตนฉัน งั้นเหรอ

394
00:25:04,588 --> 00:25:10,718
มันรู้สึกยังไงที่คนที่คุณรัก
เคารพและชื่นชม มานอนทับตัวคุณ...

395
00:25:11,553 --> 00:25:14,973
หลอกใช้คุณ ใช้ร่างกายคุณ...

396
00:25:15,516 --> 00:25:18,686
แสดงความต้องการคุณ
แล้วอยู่ๆ ก็ทำเมินใส่คุณ

397
00:25:18,769 --> 00:25:21,769
การอยากมีคนดูแลจนยอมไปนอนกับเขา

398
00:25:22,564 --> 00:25:27,404
จากนั้นก็ต้องทนอยู่กับเสียง
ที่ดังก้องในหัวไปตลอดชีวิต

399
00:25:27,486 --> 00:25:32,316
เสียงที่บอกว่าคุณมันโสมม
คุณแส่หาเรื่อง คุณผิดเอง

400
00:25:33,992 --> 00:25:37,372
ได้ดูคนอื่นตกงานและเห็น
โลกของพวกเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ

401
00:25:37,454 --> 00:25:40,214
เพราะฉันหาคำพูดมาปฏิเสธไม่ได้

402
00:25:40,290 --> 00:25:41,710
- โอเค ฮันน่าห์
- อย่าเข้ามาใกล้ฉัน

403
00:25:41,792 --> 00:25:45,592
โอเค ฉันแค่... ฉันแค่เป็นห่วงคุณ

404
00:25:45,671 --> 00:25:47,421
ไม่ ไม่ต้อง
อย่างที่คุณบอก ฉันเข้มแข็ง

405
00:25:48,257 --> 00:25:50,337
ค่ะ นี่เป็นความคิดที่ผิด ฉันขอโทษ

406
00:25:50,425 --> 00:25:52,135
ฉันล้มการสัมภาษณ์ดีกว่า

407
00:25:52,219 --> 00:25:55,259
ไม่ๆ ทำเลย มันสำคัญ
ทำไปเลย ทำสิ่งที่ฉันทำไม่ได้

408
00:25:57,015 --> 00:25:58,225
- คุณแน่ใจนะ
- แน่

409
00:26:01,478 --> 00:26:02,478
ก็ได้

410
00:26:03,814 --> 00:26:04,864
ฟังนะคะ

411
00:26:05,440 --> 00:26:06,980
คุณโทรหาฉันได้ทุกเวลา

412
00:26:07,067 --> 00:26:08,737
ฉันจะเอาโทรศัพท์ไว้ข้างเตียง

413
00:26:08,819 --> 00:26:10,739
ฉันไม่เป็นไร คุณจะทำอะไรก็ทำ

414
00:26:14,283 --> 00:26:18,123
รู้ใช่ไหมคะว่า
มันไม่ใช่ความผิดคุณ คุณรู้ใช่ไหม

415
00:26:19,538 --> 00:26:24,288
ด้วยความเคารพนะ แบรดลีย์ ขอร้อง
เก็บคำพูดโน้มน้าวของคุณไว้แล้วไปซะ

416
00:26:57,242 --> 00:26:59,952
คุณว่าเขาเป็นไง ใช้ได้เลยใช่ไหม

417
00:27:02,748 --> 00:27:03,958
ค่ะ เขาก็ดี

418
00:27:04,917 --> 00:27:08,297
เขาดี ชัดเลยว่าเขามีใจรัก

419
00:27:08,378 --> 00:27:10,338
- แถมมาร์ลอนก็ชอบคุณมากด้วย
- แน่ล่ะ

420
00:27:10,422 --> 00:27:11,512
คือเขาชอบคุณมาก่อนแล้ว

421
00:27:11,590 --> 00:27:14,430
หลังจากเขาคุยกับคุณ
เขาก็โทรมาบอกว่าชอบมากกว่าเดิม

422
00:27:14,510 --> 00:27:16,680
นั่นแหละค่ะ ใจรักที่ฉันพูดถึง

423
00:27:17,763 --> 00:27:20,973
ฟังนะคะ ฉันขอเวลาหน่อย โอเคไหม

424
00:27:21,058 --> 00:27:25,308
มันคงต้องใช้เวลาปรับตัวสักพัก

425
00:27:26,480 --> 00:27:31,990
ผมหวังว่าคุณสองคนจะเข้ากันได้
เพราะคุณรับปากแล้ว และเขาก็เซ็นแล้ว

426
00:27:33,111 --> 00:27:34,701
ก็ได้ ฉันรู้ๆ โอเค

427
00:27:36,949 --> 00:27:38,989
นี่ ผมเข้าใจว่าต้องใช้เวลาปรับตัว

428
00:27:39,076 --> 00:27:42,196
มันต้องมีช่วง "เรียนรู้กันและกัน"

429
00:27:42,788 --> 00:27:44,458
แต่เกร็กจะยังช่วยคุณเหมือนเดิม

430
00:27:45,541 --> 00:27:47,171
ทางสถานีจะคอยช่วยเหลือคุณเต็มที่

431
00:27:47,251 --> 00:27:51,381
รวมถึงข้อเสนอสุดพิเศษ
ในสัญญา เพื่อรับประกัน

432
00:27:51,463 --> 00:27:54,013
หลังจากที่อีหลุกขลุกขลัก
กันมาสองสามอาทิตย์

433
00:27:54,091 --> 00:27:58,351
ลงเป็นลายลักษณ์อักษรว่าคุณ
ได้สิทธิ์อนุมัติพิธีกรร่วมด้วยนะ

434
00:27:59,304 --> 00:28:00,814
ดีไหม คุณชนะไง

435
00:28:01,807 --> 00:28:03,017
พระเจ้า

436
00:28:07,229 --> 00:28:08,979
ฉันหวังว่าจะหลับตา

437
00:28:09,064 --> 00:28:11,114
และลืมตามาพบว่า
สามอาทิตย์ที่ผ่านมาหายวับไป

438
00:28:11,191 --> 00:28:13,741
อเล็กซ์ เรื่องนี้
มีการเตรียมการมาเป็นปีๆ แล้ว

439
00:28:13,819 --> 00:28:16,819
อธิษฐานแค่ไหนหรือหลีกเลี่ยงให้ตาย
ก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้

440
00:28:16,905 --> 00:28:20,275
ชิปฆ่าตัวตายเอง ส่วนมิทช์
ดันลากคนทั้งออฟฟิศไปตายด้วย

441
00:28:20,367 --> 00:28:23,447
ทั้งๆ ที่เรา
ไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วยเลย

442
00:28:23,537 --> 00:28:24,957
นี่ ฟังนะ ช่างหัวมิทช์เถอะ

443
00:28:25,664 --> 00:28:30,294
ต้องมีสักทางที่เราจะให้ชิป
พักงานชั่วคราวไปก่อน

444
00:28:30,919 --> 00:28:34,879
จ้างมาร์ลอนมาชั่วคราว พอคนลืม
เรื่องทั้งหมดแล้ว ค่อยเอาชิปกลับมา

445
00:28:34,965 --> 00:28:36,545
ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด

446
00:28:36,633 --> 00:28:38,153
- "ไม่ได้เด็ดขาด" เลยเหรอ
- เราต้องทำให้คนดูเห็น

447
00:28:38,177 --> 00:28:42,507
ว่าเรายอมให้มีพฤติกรรมแบบนี้ไม่ได้
ทั้งในยูบีเอหรือเดอะมอร์นิ่งโชว์

448
00:28:42,598 --> 00:28:46,518
เราต้องแสดงให้เห็น
ว่าการกระทำนั้นก่อให้เกิดผลตามมา

449
00:28:46,602 --> 00:28:50,652
ในฐานะผู้หญิง คุณพูดอย่างฉะฉาน
ว่าชดใช้ยังไงก็ไม่พอ

450
00:28:50,731 --> 00:28:51,771
คุณว่ายังไงนะ

451
00:28:51,857 --> 00:28:54,107
"ฉันก็ภูมิใจที่ได้ทำงานให้กับสถานี

452
00:28:54,193 --> 00:28:58,913
และใช้ชีวิตอยู่ในประเทศ
ที่เชื่อมั่นในผลของการกระทำ"

453
00:28:59,489 --> 00:29:02,369
คุณคือผู้ประกาศความจริง อเล็กซ์

454
00:29:04,036 --> 00:29:06,496
เฮ้อ ให้ตาย โอเค

455
00:29:10,918 --> 00:29:11,918
ก็ได้

456
00:29:12,002 --> 00:29:13,632
ยอดเยี่ยม ตามนั้น

457
00:29:14,213 --> 00:29:17,593
และผมหวังว่าคุณจะไม่รู้สึกแย่
เรื่องยัยประสาท แบรดลีย์ แจ็คสัน

458
00:29:17,674 --> 00:29:20,014
คือเธอก็เรียกเม็ดเงินได้โขอยู่

459
00:29:20,093 --> 00:29:23,683
สำหรับคนบ้าที่ใช้เวลางานสองอาทิตย์
พยายามทำลายชื่อเสียงเรา

460
00:29:23,764 --> 00:29:25,314
ค่ะ โอเค นั่นอาจเป็นเหตุผลหนึ่ง

461
00:29:25,390 --> 00:29:30,060
แต่อะไรที่จะเกิดกับเธอไปตลอดชีวิต
ที่เหลือ มันเป็นเพราะฉัน โอเคไหม

462
00:29:30,145 --> 00:29:33,265
ฉันลากเธอมาตั้งแต่เธอยังไม่มีชื่อ
และเป็นสาเหตุทำให้เธอเสียชื่อ

463
00:29:34,775 --> 00:29:37,775
- ให้ตาย
- บ่ายสาม 55 แล้ว คุณมีนัดคุยสี่โมง

464
00:29:38,237 --> 00:29:39,447
โอเค ขอบใจ

465
00:29:40,489 --> 00:29:42,449
เอาละ ฉันต้องไปแล้ว

466
00:29:43,408 --> 00:29:48,748
ฉันต้องหาทางบอกแบรดลีย์
ว่าแดเนียลจะมาทำแทน

467
00:29:49,164 --> 00:29:50,544
ทุกอย่างมันจะต้องดี อเล็กซ์

468
00:29:50,958 --> 00:29:52,168
ทุกอย่างเลย

469
00:29:52,251 --> 00:29:55,551
ดีสำหรับรายการ... และสำหรับคุณ

470
00:31:04,072 --> 00:31:05,072
นั่งลงสิ

471
00:31:13,081 --> 00:31:14,081
ไม่เป็นไรครับ

472
00:31:21,256 --> 00:31:25,386
สเติร์นแอนด์ยังได้แจ้งผล
ของการสอบสวนภายในมาแล้ว

473
00:31:27,679 --> 00:31:29,639
พูดมาเลยสิครับ

474
00:31:31,391 --> 00:31:34,811
พวกเขาพบว่าเป็นความรับผิดชอบของคุณ
ที่ปล่อยให้เรื่องมันเกิดในที่ทำงาน

475
00:31:34,895 --> 00:31:37,975
มีหลักฐานยืนยัน
ระบุอยู่หลายต่อหลายหน้า

476
00:31:38,690 --> 00:31:41,990
ว้าว นักแต่งนวนิยายที่คุณจ้าง
มาเขียนรายงานคงเก่งมากสินะ

477
00:31:42,903 --> 00:31:45,863
ดีกว่าคนที่เขียนบทช่วงไพรม์ไทม์
ทุกคนรวมกันซะอีก

478
00:31:45,948 --> 00:31:48,488
มีมารยาทหน่อยสิ ชาร์ลี
นี่เป็นเรื่องซีเรียสนะ

479
00:31:48,575 --> 00:31:51,035
แน่นอนว่ามันซีเรียส เฟร็ด แหงล่ะ

480
00:31:52,204 --> 00:31:53,914
รู้ใช่ไหมว่า
ผมไม่ได้สนุกกับเรื่องนี้

481
00:31:54,331 --> 00:31:58,091
ผมไม่ได้ยินดีที่ได้รู้
ว่าคนที่ทำงานกับผมมาหลายปี

482
00:31:58,168 --> 00:32:02,758
แสดงออกถึงการละเลยอย่างร้ายแรง
และทำให้พนักงานของผมต้องเสี่ยง

483
00:32:02,840 --> 00:32:04,170
ล้อเล่นกันหรือไงวะ

484
00:32:04,258 --> 00:32:05,588
คุณควรรีบพูดซะให้มันจบๆ

485
00:32:05,676 --> 00:32:09,176
ก่อนที่ผมจะปรี๊ดแตก โดดถีบขาคู่
ให้คุณพุ่งหลาวลงฟิฟท์อเวนิว

486
00:32:09,263 --> 00:32:11,603
อยากทำอะไรก็ทำ
คุณถูกไล่ออก มีผลตั้งแต่บัดนี้

487
00:32:12,808 --> 00:32:15,518
เราจะประกาศอย่างเป็นทางการ
เมื่อมีการเผยแพร่รายงานพรุ่งนี้เช้า

488
00:32:15,978 --> 00:32:17,808
เจมส์เตรียมกล่อง
ไว้ให้คุณเก็บของแล้ว

489
00:32:17,896 --> 00:32:20,266
เอาไปเท่าที่ขนได้
ส่วนที่เหลือเราจะส่งไปให้ที่บ้าน

490
00:32:20,357 --> 00:32:22,727
เยี่ยม พูดจบหรือยัง

491
00:32:23,902 --> 00:32:25,202
ยัง มีอีกอย่าง

492
00:32:25,279 --> 00:32:28,909
สมน้ำหน้าที่ไม่ยอมเลิกทำข่าว
นักดับเพลิงส่วนตัวตามคำสั่งผม

493
00:32:29,491 --> 00:32:31,581
ไฟนั่นลามมาใกล้บ้านผมฉิบหาย

494
00:32:31,660 --> 00:32:34,120
ใช่ รายการผมทำให้คุณ
มีปัญญาซื้อบ้านโง่ๆ หลังนั้น

495
00:32:34,204 --> 00:32:37,214
และผมเผามันให้วอดแน่
ถ้าผมจะทำซะอย่าง

496
00:32:45,257 --> 00:32:46,257
บัดซบ

497
00:32:54,099 --> 00:32:56,309
- ว่าไง แบรดลีย์
- ไง ฉันเพิ่งคุยกับฮันน่าห์

498
00:32:56,393 --> 00:32:57,443
เป็นเรื่องยากจริงๆ

499
00:32:57,519 --> 00:33:00,229
แย่จริง คุณได้ข้อมูล
พอทำการสัมภาษณ์ไหม

500
00:33:00,647 --> 00:33:01,647
น่าจะพอนะ

501
00:33:02,441 --> 00:33:04,111
โอเค ดี เราสัมภาษณ์พรุ่งนี้เลย

502
00:33:04,193 --> 00:33:06,113
พรุ่งนี้เหรอ เร็วจัง

503
00:33:06,195 --> 00:33:07,985
ไม่หรอก ต้องเป็นพรุ่งนี้
ช่วงต้นรายการ

504
00:33:12,367 --> 00:33:13,367
แบรดลีย์

505
00:33:14,161 --> 00:33:16,251
ค่ะ ก็ได้

506
00:33:16,330 --> 00:33:19,040
โอเค ดี ผมจะบอก
มิทช์กับคอรี่ว่าพร้อมแล้ว

507
00:33:19,124 --> 00:33:22,094
ได้ค่ะ ฉันจะบอกฮันน่าห์ด้วย
พวกนั้นเสนองานในแอลเอให้เธอ

508
00:33:22,169 --> 00:33:24,669
แม่เจ้า หน้าด้านกันจริงๆ

509
00:33:25,339 --> 00:33:27,379
ตกลง ฉันจะเริ่มเตรียมงานแล้ว บาย

510
00:33:32,930 --> 00:33:34,260
คุณกำลังโทรหาฮันน่าห์ เชินเฟลด์

511
00:33:34,348 --> 00:33:36,768
กรุณาฝากข้อความแล้วฉันจะโทรกลับ

512
00:33:36,850 --> 00:33:38,940
ฮันน่าห์ นี่แคลร์นะ

513
00:33:39,561 --> 00:33:41,901
ฟังนะ ฉันรู้สึกไม่ดีเลย

514
00:33:41,980 --> 00:33:45,360
ฉันขอโทษจริงๆ ที่ไปโมโหใส่คุณ

515
00:33:45,442 --> 00:33:48,572
ฉันว่าทุกอย่างมันเกิดขึ้น
โดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัวไปหน่อย

516
00:33:48,654 --> 00:33:51,664
และฉันรู้ว่าคุณอาจจะแค่เป็นห่วงฉัน

517
00:33:52,241 --> 00:33:53,241
เราคุยกันหน่อยได้ไหม

518
00:33:53,909 --> 00:33:55,989
ฉันไม่ขอยอมรับการปฏิเสธ

519
00:33:56,078 --> 00:33:57,788
ถ้าคุณไม่โทรกลับหาฉัน

520
00:33:57,871 --> 00:34:02,041
ฉันก็จะรออยู่หน้าตึกที่คุณพัก
และจะตามคุณไปทำงานตอนเช้า

521
00:34:02,459 --> 00:34:04,959
ฉันจะแอบย่องตามคุณ
จนกว่าคุณจะรับคำขอโทษ

522
00:34:06,296 --> 00:34:07,506
จะเอากาแฟไปให้ด้วย

523
00:34:09,049 --> 00:34:10,129
ขอร้องเถอะนะ ฮันน่าห์

524
00:34:11,009 --> 00:34:12,139
ฉันขอโทษจริงๆ

525
00:34:13,303 --> 00:34:15,303
โอเค วางนะ

526
00:34:19,935 --> 00:34:22,935
คุณได้ขอให้ใครช่วยในการ
ก้าวผ่านมันไปบ้างไหม ฮันน่าห์

527
00:34:23,021 --> 00:34:26,571
ไม่ ฉันไม่จำเป็นต้องให้ใครช่วย
มันผ่านไปแล้ว มันจบแล้ว

528
00:34:27,150 --> 00:34:28,150
แน่ใจนะ

529
00:34:28,985 --> 00:34:31,565
คุณจะเอาอะไร
ฉันไม่ใช่แอชลีย์ บราวน์ โอเคไหม

530
00:34:31,655 --> 00:34:33,525
ฉันจะไม่เปิดเผยข้อมูลแบบ

531
00:34:33,614 --> 00:34:35,834
"ฉันใจสลาย" เรียกน้ำตา
ให้กับการสัมภาษณ์ห่าเหวของคุณ

532
00:34:35,909 --> 00:34:37,369
จะทำได้ไงในเมื่อฉันสบายดี

533
00:34:37,452 --> 00:34:39,292
เรื่องเฮงซวยเกิดขึ้นได้
กับทุกคน ทุกที่ ทุกเวลา

534
00:34:39,329 --> 00:34:40,599
เรื่องที่เราไม่รู้
จะเผชิญหน้ามันยังไง

535
00:34:40,621 --> 00:34:41,621
แล้วจะจมอยู่...

536
00:34:45,960 --> 00:34:46,960
- หวัดดี
- ไง

537
00:34:47,045 --> 00:34:48,045
เข้ามาสิคะ

538
00:34:48,672 --> 00:34:51,092
ดีใจจังที่คุณมา คุณน่าจะช่วยฉันได้

539
00:34:51,175 --> 00:34:52,375
นั่งก่อนไหมคะ

540
00:34:52,467 --> 00:34:53,677
อืม ขอบคุณ

541
00:34:54,219 --> 00:34:55,849
ค่ะ ฉันจะไม่โกหกหรอกนะ

542
00:34:55,929 --> 00:34:57,809
พอจะต้องมีการสัมภาษณ์จริงๆ
ฉันก็ชักกระวนกระวาย

543
00:34:57,890 --> 00:34:59,390
อืม ผมเข้าใจ สถานการณ์มันตึงเครียด

544
00:35:00,809 --> 00:35:04,059
นี่นะ ก่อนที่เราจะเริ่ม
ผมต้องบอกอะไรคุณบางอย่าง

545
00:35:04,146 --> 00:35:06,476
- อะไรคะ
- พรุ่งนี้ผมจะไม่อยู่

546
00:35:07,024 --> 00:35:08,694
คุณพูดอะไรเนี่ย คุณต้องอยู่ด้วยสิ

547
00:35:08,775 --> 00:35:10,235
แบรดลีย์ ผมโดนไล่ออกแล้ววันนี้

548
00:35:11,320 --> 00:35:13,990
- เมื่อไหร่
- ก่อนที่คุณจะโทรมา

549
00:35:14,907 --> 00:35:17,487
ในรายการพรุ่งนี้ คุณจะได้ประกาศ
ผลการตรวจสอบภายใน

550
00:35:17,576 --> 00:35:19,946
มาร์ลอน เทต ผู้อำนวยการผลิตคนใหม่
จะเริ่มงานพรุ่งนี้

551
00:35:22,539 --> 00:35:23,619
โอเค

552
00:35:26,001 --> 00:35:27,001
งั้นเราก็คงหมดหนทาง

553
00:35:27,544 --> 00:35:30,384
ไม่ ไม่นะ แบรดลีย์
มันยังเป็นไปได้อยู่

554
00:35:30,464 --> 00:35:32,054
"ยังเป็นไปได้" เหรอ

555
00:35:32,674 --> 00:35:34,844
ฉันต้องแอบพาคนเข้าไปในสตูดิโอ

556
00:35:34,927 --> 00:35:39,097
ฉกรายการมาช่วงนึง ไม่ให้อเล็กซ์รู้
และทำโดยไม่มีคุณเนี่ยนะ

557
00:35:39,181 --> 00:35:40,351
มันจะเป็นไปได้ยังไง

558
00:35:40,432 --> 00:35:42,852
นั่นแหละที่เราต้องหาทาง
แต่ยังไงคุณก็ต้องทำ

559
00:35:42,935 --> 00:35:46,855
เหตุผลหนึ่งคือเพราะการเปิดโปงเฟร็ด
เป็นสิ่งที่โคตรจะควรทำ

560
00:35:46,939 --> 00:35:49,899
และอีกเหตุผลคือมันจะสร้างความหายนะ
ให้กับการออกอากาศพรุ่งนี้

561
00:35:49,983 --> 00:35:51,943
พอถึงจุดหนึ่ง พวกเขา
ต้องหยุดการออกอากาศอยู่แล้ว

562
00:35:52,027 --> 00:35:55,737
และด้วยผลที่ตามมาทั้งหลายแหล่
รายงานการตรวจสอบงี่เง่าบัดซบนั่นน่ะ

563
00:35:55,822 --> 00:35:58,582
- เราจะไม่มีวันหลุดพ้นเพราะ...
- สำหรับคุณมันคือเรื่องนั้นสินะ

564
00:35:59,117 --> 00:36:00,447
คุณอยากจะปิดบังการตรวจสอบนั่น

565
00:36:01,245 --> 00:36:03,745
เออ ไม่มีแรงจูงใจของใคร
ที่บริสุทธิ์ 100 เปอร์เซ็นต์

566
00:36:03,830 --> 00:36:05,790
คุณก็รู้อยู่ พูดมาตามตรงเถอะ ขอร้อง

567
00:36:05,874 --> 00:36:08,044
ถ้าคุณทำได้ถูกต้อง
คุณจะโด่งดังในหน้าประวัติศาสตร์เลย

568
00:36:08,126 --> 00:36:09,476
นั่นคือประเด็นสำคัญ
ที่คุณยอมมาทำเรื่องนี้

569
00:36:09,503 --> 00:36:12,593
งั้นเหรอ ในหน้าประวัติศาสตร์เหรอ
ก็อาจจะ หรืออาจจะไม่ก็ได้

570
00:36:12,673 --> 00:36:14,473
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผล
ที่ฉันมาทำเรื่องนี้

571
00:36:14,550 --> 00:36:18,390
แต่เป็นเพราะฉันแค่พยายามจะพัง
งานอันมีหน้ามีตางานเดียวที่ฉันเคยมี

572
00:36:18,470 --> 00:36:20,190
เพราะฉันแม่งเป็นพวกคลั่ง
การทำลายล้างมากกว่า

573
00:36:20,222 --> 00:36:22,222
แม่งเอ๊ย แล้วไงใครแคร์

574
00:36:22,307 --> 00:36:23,807
ไม่ว่าจะเห็นแก่ตัวหรือเห็นแก่คนอื่น

575
00:36:23,892 --> 00:36:26,102
เราก็จะหาคำตอบได้
ตอนอยู่ในบ้านพักคนชราแหละ

576
00:36:26,186 --> 00:36:30,516
ตอนนี้เรามีโอกาสเอาเหตุผลทางศีลธรรม
มาแปะไว้กับเจตนาเรา โอเคไหม

577
00:36:30,607 --> 00:36:32,107
เราถึงได้ต้องทำ เราต้องทำ

578
00:36:32,192 --> 00:36:35,782
"เรา" คุณเอาแต่พูดว่า "เรา"
แต่หลักๆ ก็มีแค่ฉัน ถูกไหม

579
00:36:35,863 --> 00:36:38,413
ไม่มีคุณอีกแล้ว คุณโดนไล่ออก

580
00:36:38,490 --> 00:36:40,620
- ฉันเลยเป็นคนเดียวที่ต้องเสี่ยง
- โอเค แค่...

581
00:36:40,701 --> 00:36:41,701
มันบ้าบอสิ้นดี

582
00:36:41,785 --> 00:36:44,955
ก่อนนี้มันก็บ้าอยู่แล้ว
ตอนนี้ยิ่งบรมงี่เง่าเข้าไปใหญ่

583
00:36:45,038 --> 00:36:47,248
- คุณเก็ตใช่ไหม
- ใช่ ผมเข้าใจ

584
00:36:47,332 --> 00:36:50,712
คุณอยากให้ฉันทำมันด้วยตัวเอง
ซึ่งฉันไม่มีความสามารถที่จะทำได้

585
00:36:50,794 --> 00:36:53,674
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่าได้งานบ้าๆ นี้มายังไง

586
00:36:53,755 --> 00:36:55,375
คือเห็นๆ อยู่ว่าฉันไม่คู่ควร

587
00:36:55,465 --> 00:36:57,625
- แถมฉันยังต้องเสแสร้งเกือบตลอดเวลา
- ใจเย็นๆ

588
00:36:57,718 --> 00:37:00,348
แล้วฉันก็แค่ทำให้ดีที่สุด
เท่าที่แม่งจะทำได้

589
00:37:00,429 --> 00:37:02,679
แต่ฉันรู้สึกเหมือนแม่งเป็น
รายการเรียลลิตีโชว์มากกว่า

590
00:37:02,764 --> 00:37:04,224
- ไม่เป็นไร...
- แล้วขอบอกไว้อย่าง

591
00:37:04,308 --> 00:37:07,228
ว่าฉันลากเอาเด็กสาวคนนึงเข้ามา
แล้วเธอก็อารมณ์อ่อนไหว

592
00:37:07,311 --> 00:37:11,271
เธอเจ็บปวดจริงๆ แล้วที่มิทช์
พูดถึงเฟร็ดก็เป็นความจริง

593
00:37:11,356 --> 00:37:12,856
- แต่ไม่มีใครสนเลย
- สูดหายใจหน่อย

594
00:37:12,941 --> 00:37:16,361
ไม่มีใครสนเด็กผู้หญิงที่น่าสงสาร
ผู้ซึ่งหัวใจแตกสลาย

595
00:37:16,445 --> 00:37:18,025
นี่ แบรดลีย์ คุณต้องสงบสติ

596
00:37:18,113 --> 00:37:20,163
ไอ้เวรเอ๊ย ไม่ต้องมากอดฉันตอนนี้

597
00:37:21,283 --> 00:37:22,913
มันจะช่วยห่าอะไรได้

598
00:37:26,705 --> 00:37:29,205
- โทษนะ ขอโทษที
- ไม่ ผมเองก็ขอโทษ ผมขอโทษ

599
00:37:29,291 --> 00:37:30,631
ไม่ ฉันต้องขอโทษ ฉัน...

600
00:37:42,679 --> 00:37:44,059
ขอบ้างได้ไหม

601
00:37:45,766 --> 00:37:47,306
- เอานี่
- ขอบคุณ

602
00:38:02,407 --> 00:38:03,907
แล้วตอนนี้เราจะทำยังไงเนี่ย

603
00:38:04,326 --> 00:38:07,616
อ๋อ ที่ชิปโดนไล่ออกแล้วน่ะเหรอ

604
00:38:08,497 --> 00:38:11,537
ปล่อยให้ทางเราจัดการเถอะ
คุณแค่แต่งหล่อมาละกัน

605
00:38:12,709 --> 00:38:14,919
ได้ ขอบคุณที่ถ่อมาบอกแค่นี้

606
00:38:15,462 --> 00:38:20,222
เปล่า ผมจะแวะมาบอก
ว่าอย่ากวนส้นแบรดลีย์

607
00:38:21,176 --> 00:38:22,506
คุณพูดเรื่องอะไรเนี่ย

608
00:38:23,512 --> 00:38:28,182
ผมเห็นวิธีการที่คุณ
พูดถึงฮันน่าห์... ว่าเธอหลอกใช้คุณ

609
00:38:28,267 --> 00:38:30,937
ผมก็เลยยังไม่มั่นใจ
ว่าคุณเข้าใจสถานการณ์

610
00:38:31,019 --> 00:38:33,809
ผมพูดถึงเรื่อง
ที่รวมถึงแต่ไม่จำกัดเพียง

611
00:38:34,606 --> 00:38:37,566
การที่จะออกทีวีและทำตัว
เหมือนเป็นผู้เสียหายที่ไร้ความผิด

612
00:38:37,651 --> 00:38:40,491
และทำให้แบรดลีย์
ดูกลายเป็นคนยุยงส่งเสริม

613
00:38:42,781 --> 00:38:44,581
งั้นผมคงต้องไปเตรียมตัวหน่อยแล้ว

614
00:38:44,992 --> 00:38:47,872
ผมต้องหาทางจูงจมูก
แบรดลีย์ให้ได้ในวันพรุ่งนี้

615
00:38:50,455 --> 00:38:54,035
รู้ไหม มิทช์ ถ้าผมเป็นคุณ
ผมจะคิดว่าการสัมภาษณ์พรุ่งนี้

616
00:38:54,126 --> 00:38:57,046
คือการเริ่มต้นทัวร์คอนเสิร์ตกู้ชื่อ

617
00:38:57,462 --> 00:39:01,472
แล้วถ้าคุณคิดแบบนั้นจริง นี่คือเวลา
ที่คุณจะได้เปลี่ยนทัศนคติทุเรศๆ

618
00:39:02,551 --> 00:39:05,471
แล้วจะบอกให้รู้
ผมไม่เคยชื่นชมผลงานคุณเลย

619
00:39:05,554 --> 00:39:10,564
คนแก่อย่างพ่อผมคงชอบดู
ซึ่งเขาเป็นคนน่าสมเพช และตายไปแล้ว

620
00:39:11,351 --> 00:39:14,561
บอกตามตรงนะ เวลาใคร
เปิดเพลงที่ทำให้นึกถึงแนวคุณ

621
00:39:14,646 --> 00:39:17,936
ผมต้องรีบเปลี่ยนช่องเลย
ไม่งั้นเกรงว่าผมจะทุบวิทยุทิ้ง

622
00:39:18,025 --> 00:39:21,105
แต่คุณเป็นคนฉลาด ฉลาดมากจริงๆ

623
00:39:21,195 --> 00:39:24,355
ฉะนั้นคุณอาจหาผู้ชมกลุ่มใหม่ได้

624
00:39:25,032 --> 00:39:30,622
ดังนั้นอย่าให้การหวนคืนจอ
ครั้งแรกของคุณต้องพัง

625
00:39:31,663 --> 00:39:33,583
และถ้าจะให้เปรียบเปรยต่ออีก

626
00:39:33,665 --> 00:39:36,285
ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน
อีกประมาณสามวัน...

627
00:39:37,127 --> 00:39:40,877
ผมคิดว่าผมจะได้คุม
สถานที่จัดคอนเสิร์ตที่ใหญ่ที่สุด

628
00:39:40,964 --> 00:39:42,174
ในโลกหล้า

629
00:39:42,257 --> 00:39:46,177
และผมวางแผนจะให้มีแต่
ดนตรีแนวที่ผมอยากได้ยิน

630
00:39:49,598 --> 00:39:52,558
คุณพูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

631
00:39:53,185 --> 00:39:54,805
พรุ่งนี้คือโอกาสของคุณ

632
00:39:59,775 --> 00:40:02,945
ยอมรับผิด ไม่งั้นคุณจะดับ

633
00:40:38,730 --> 00:40:41,320
สวัสดีค่ะ ฉันฮันน่าห์ เชินเฟลด์

634
00:40:41,400 --> 00:40:43,110
ฉันลองคิดดูแล้ว

635
00:40:43,193 --> 00:40:47,743
และฉันสนใจอย่างยิ่ง
ที่จะพบคุณที่แอลเอเพื่อคุยเรื่องงาน

636
00:40:48,657 --> 00:40:51,077
ช่วยโทรกลับด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

637
00:41:46,048 --> 00:41:48,718
(นาฬิกาปลุก)

638
00:42:08,320 --> 00:42:13,950
ฟังนะ มีอีกเรื่องที่ผมจะขอให้ทำ
แต่เป็นเรื่องสำคัญ

639
00:42:14,576 --> 00:42:15,576
โอเค

640
00:42:17,454 --> 00:42:20,214
วันนี้ ผมอยากให้คุณ
แอบพามิทช์เข้าไปในห้องส่ง

641
00:42:20,290 --> 00:42:23,420
แบรดลีย์จะสัมภาษณ์เขา
สดๆ ในรายการ เรื่องนี้อเล็กซ์ไม่รู้

642
00:42:23,502 --> 00:42:26,762
คุณพระช่วย คุณเสียสติไปแล้ว

643
00:42:27,172 --> 00:42:28,882
เข้าใจเลยว่าทำไมคุณโดนไล่ออก

644
00:42:28,966 --> 00:42:31,796
มิทช์มีหลักฐานว่าเฟร็ดปกปิด
เรื่องการประพฤติมิชอบทางเพศ

645
00:42:31,885 --> 00:42:35,385
ในระดับสถานี และเรา
จะเปิดโปงเขาออกอากาศ

646
00:42:36,014 --> 00:42:37,024
- อิ๊บอ๋าย
- เออสิ

647
00:42:37,099 --> 00:42:38,559
นี่ ผมขอพูดจากใจจริงเลย

648
00:42:38,642 --> 00:42:40,312
คุณควรจะเริ่มหางานใหม่ได้แล้ว

649
00:42:40,394 --> 00:42:42,564
ฉันเริ่มมาหลายปีแล้วล่ะ

650
00:42:43,647 --> 00:42:45,227
ฉันจะทำได้ยังไงกัน

651
00:42:45,315 --> 00:42:49,355
เจ็ดโมง 40 อเล็กซ์จะรีบลงไป
ทำข่าวช่วงแท็กซี่ปะทะแกร็บ

652
00:42:49,444 --> 00:42:51,284
ทันทีที่เธอเข้าไปในลิฟต์

653
00:42:51,363 --> 00:42:54,283
ให้คุณรีบลงไปทางปล่องบันไดด้านหลัง
เปิดประตูช่องโหลดสินค้า

654
00:42:54,366 --> 00:42:56,326
เหมือนตอนเราแอบพาแจ็กเกอร์
มาในวันเกิดอเล็กซ์

655
00:42:56,410 --> 00:42:59,750
ใช่ คุณพามิทช์ขึ้นมาข้างบน
ส่งเขาให้กับแบรดลีย์บนเวที

656
00:42:59,830 --> 00:43:02,750
อเล็กซ์จะถ่ายช่วงของเธอตามแผน
แต่เราจะไม่เอาออกอากาศ

657
00:43:02,833 --> 00:43:06,043
ตอนนั้นแหละที่แบรดลีย์
จะทำการสัมภาษณ์มิทช์

658
00:43:06,128 --> 00:43:07,378
คอรี่จะคุมห้องควบคุม

659
00:43:07,462 --> 00:43:10,012
คอยดูว่ากล้องจับภาพ
ในจุดที่เราต้องการ

660
00:43:10,090 --> 00:43:13,760
อย่างน้อยก็จนกว่ายูบีเอจะตาเหลือก
และหยุดการถ่ายทอดทั้งหมด

661
00:43:14,595 --> 00:43:16,135
คุณเชื่อใจคอรี่จริงๆ เหรอ

662
00:43:17,764 --> 00:43:21,444
ผมไม่รู้ แต่ผมจำเป็น

663
00:43:26,607 --> 00:43:29,147
งั้นฉันก็คงต้องเชื่อใจเขาเหมือนกัน

664
00:43:33,447 --> 00:43:35,527
ขอโทษนะที่ผมลากคุณมาซวยด้วย

665
00:43:36,116 --> 00:43:38,986
ถ้าไม่ลากสิ ถือว่าหยามหน้าฉัน

666
00:43:40,662 --> 00:43:41,872
ฉันรีบไปดีกว่า

667
00:43:43,624 --> 00:43:44,834
นี่ รีน่า

668
00:43:45,792 --> 00:43:47,712
เผด็จการก็ต้องตายเยี่ยงนี้แล

669
00:43:48,670 --> 00:43:51,670
อ้างอิงได้งงมาก
แต่ก็เข้าใจที่คุณจะสื่อนะ

670
00:43:53,759 --> 00:43:56,349
เผด็จการก็ต้องตายเยี่ยงนี้แล

671
00:44:27,626 --> 00:44:31,506
ฉันไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้ว
ช่วยมาดูหน่อยได้ไหมคะ

672
00:44:32,130 --> 00:44:36,090
ค่ะ ใช่ค่ะ เลขที่ 103 ถนนวูสเตอร์

673
00:44:36,510 --> 00:44:37,510
ค่ะ

674
00:44:38,011 --> 00:44:40,561
ช่วยถือสายจนกว่าพวกเขา
จะมาถึงได้ไหมคะ

675
00:44:40,639 --> 00:44:42,099
ฉันไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน

676
00:44:43,725 --> 00:44:44,935
เกิดอะไรขึ้นคะ

677
00:44:45,978 --> 00:44:47,188
คุณรู้จักเธอเหรอ

678
00:44:48,230 --> 00:44:49,980
เธอมีนัดกับผมเมื่อคืน

679
00:44:56,822 --> 00:44:58,072
ฉันรู้จักเธอค่ะ

680
00:45:11,336 --> 00:45:12,416
ฮันน่าห์

681
00:45:40,365 --> 00:45:43,155
มันทำใจลำบากเสมอ ที่ต้องเสีย
คนที่คุณร่วมงานด้วยอย่างใกล้ชิดไป

682
00:45:43,243 --> 00:45:44,703
ผมรู้ว่าทุกคนรู้สึกแบบนั้น

683
00:45:44,786 --> 00:45:47,156
ขอดีของชิปคือเขา
มีส่วนร่วมในงานอย่างใกล้ชิด

684
00:45:48,290 --> 00:45:52,460
แต่อย่างที่เราได้รู้ มันน่าเศร้า
ที่การมีส่วนร่วมของเขาแปลว่า

685
00:45:52,544 --> 00:45:57,174
เขารู้ว่ามิทช์มีพฤติกรรมที่ควรตำหนิ
แล้วยังปล่อยให้เกิดขึ้นเรื่อยๆ

686
00:45:58,467 --> 00:45:59,967
นั่นเป็นสิ่งที่เกินจะให้อภัย

687
00:46:01,094 --> 00:46:03,224
ชิปไม่ใช่คนเดียว
ที่ผลิตผลงานคุณภาพได้

688
00:46:03,305 --> 00:46:05,135
อีกไม่นานพวกคุณก็จะเห็น

689
00:46:05,724 --> 00:46:09,904
แต่เรื่องนี้เป็นมากกว่างาน
หรือการทำงานให้กับสถานี...

690
00:46:09,978 --> 00:46:11,208
(แคลร์ คอนเวย์
ฉันโทรหา รับสายที ด่วน)

691
00:46:11,230 --> 00:46:12,230
หรือการเผยแพร่ข่าว

692
00:46:13,524 --> 00:46:15,194
มันเกี่ยวกับสวัสดิภาพของพวกคุณ

693
00:46:16,276 --> 00:46:22,196
และมาร์ลอน เทต คือคนที่จะทำให้คุณ
รู้สึกปลอดภัยในทุกวันที่มาทำงาน

694
00:46:26,537 --> 00:46:27,697
ขอบคุณครับ เฟร็ด

695
00:46:28,455 --> 00:46:32,955
ใช่แล้วครับ ผมเองเคยเป็นผู้ช่วย
ใน "ไรซ์แอนด์ชายน์ซีแอตเทิล"

696
00:46:33,043 --> 00:46:36,463
ฉะนั้นสิ่งที่ผมจะขอให้พวกคุณทำ
ผมเคยทำมาหมดแล้ว

697
00:46:37,673 --> 00:46:38,673
(แคลร์ คอนเวย์)

698
00:46:38,757 --> 00:46:40,717
จากนั้นหลังจากซีแอตเทิล
ผมก็ตระหนักรู้ตัวเอง

699
00:46:41,343 --> 00:46:43,763
ผมบอกกับตัวเอง "มาร์ลอน จงฝัน..."

700
00:46:43,846 --> 00:46:44,846
ว่าไง มีอะไร

701
00:46:45,305 --> 00:46:46,515
แบรดลีย์

702
00:46:48,934 --> 00:46:50,854
- ฉัน...
- แคลร์ เกิดอะไรขึ้น

703
00:46:51,854 --> 00:46:54,194
ฉันต้อง... บอกอะไรคุณบางอย่าง

704
00:46:55,357 --> 00:46:57,277
ฉันไม่รู้จะพูดยังไง

705
00:47:02,406 --> 00:47:03,736
ฮันน่าห์น่ะค่ะ

706
00:47:05,868 --> 00:47:08,078
เธอตายแล้ว ฮันน่าห์ตายแล้ว

707
00:47:08,620 --> 00:47:09,710
ใช้ยาเกินขนาด

708
00:47:11,790 --> 00:47:13,330
ไม่มีจดหมายอะไร

709
00:47:13,959 --> 00:47:16,549
มันอาจเป็นอุบัติเหตุ ฉันก็ไม่รู้

710
00:47:26,597 --> 00:47:27,807
แบรดลีย์

711
00:47:30,142 --> 00:47:31,482
ฉันยังจะเข้าไปทำงานนะคะ

712
00:47:31,560 --> 00:47:33,190
ทำอะไรที่เธอต้องทำเถอะ

713
00:47:34,438 --> 00:47:35,438
โอเค

714
00:48:54,393 --> 00:48:55,393
ทุกคนครับ...

715
00:48:56,478 --> 00:48:59,478
เรามาใช้เวลาสักครู่ เพื่อไว้อาลัย

716
00:49:00,315 --> 00:49:01,975
และจดจำฮันน่าห์...

717
00:49:03,068 --> 00:49:04,698
เพื่อนร่วมงานที่รักของเรา

718
00:49:32,222 --> 00:49:33,932
เรามีข่าวร้ายน่ะ

719
00:49:34,016 --> 00:49:35,726
อืม ชิปใช่ไหม

720
00:49:36,935 --> 00:49:37,935
เปล่า

721
00:49:38,687 --> 00:49:39,727
อะไรเหรอ

722
00:49:53,952 --> 00:49:56,412
หวัดดี เราไปต่อได้แล้วล่ะ

723
00:49:56,496 --> 00:49:57,996
รีน่าจะช่วยมิทช์ และ...

724
00:49:58,081 --> 00:49:59,291
ยกเลิกการสัมภาษณ์

725
00:50:00,876 --> 00:50:03,086
คุณพูดอะไร เราต้องสัมภาษณ์วันนี้นะ

726
00:50:03,170 --> 00:50:04,380
ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

727
00:50:04,463 --> 00:50:05,963
ไม่ ชิป ฮันน่าห์ตายแล้ว

728
00:50:06,757 --> 00:50:07,967
เธอกินยาเกินขนาด

729
00:50:09,593 --> 00:50:11,013
เป็นความผิดเรา ชิป

730
00:50:13,222 --> 00:50:14,432
ฉันทำไม่ได้

731
00:50:15,182 --> 00:50:17,852
เธอตายไปแล้ว ฉันทำใจสัมภาษณ์ไม่ได้

732
00:50:17,935 --> 00:50:19,135
ไม่ได้จริงๆ

733
00:50:26,443 --> 00:50:28,243
ผมเข้าใจ อืม

734
00:50:30,531 --> 00:50:31,661
ผมจะบอกมิทช์ให้

735
00:50:32,115 --> 00:50:33,115
ขอบคุณค่ะ

736
00:50:53,971 --> 00:50:55,311
ฉันขอเวลาเดี๋ยว ขอร้องเถอะ

737
00:50:55,389 --> 00:50:57,389
ฉันอยากคุยกับคุณตอนนี้

738
00:50:57,933 --> 00:50:59,813
คุณทำอะ... จะไปไหนเนี่ย

739
00:50:59,893 --> 00:51:02,443
ฉันจะไปจากที่นี่ ไม่รู้เหมือนกัน
ว่าจะไปลงเหวไหน แต่ไปแน่

740
00:51:03,856 --> 00:51:08,146
ฉันกะจะสัมภาษณ์มิทช์
ออกอากาศวันนี้ ลับหลังคุณ

741
00:51:08,610 --> 00:51:10,280
ถึงคุณจะบอกไม่ให้ทำก็เถอะ

742
00:51:10,362 --> 00:51:12,702
ที่จริงก็เป็นเพราะ
คุณบอกไม่ให้ทำนั่นแหละ

743
00:51:13,407 --> 00:51:14,987
อะไรนะ

744
00:51:15,075 --> 00:51:17,735
และมิทช์เล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
หลังจากคืนที่เขาอยู่กับฮันน่าห์

745
00:51:18,996 --> 00:51:20,116
ฮันน่าห์ ฮันน่าห์เหรอ

746
00:51:20,622 --> 00:51:21,832
ใช่ค่ะ ฮันน่าห์

747
00:51:22,416 --> 00:51:25,876
เฟร็ดเลื่อนตำแหน่งให้เธอ
เพื่อปิดปากเธอ เพื่อปกป้องมิทช์

748
00:51:26,461 --> 00:51:28,091
ปิดปากเธอเรื่องอะไร

749
00:51:28,172 --> 00:51:30,132
คิดว่าเรื่องอะไรล่ะคะ อเล็กซ์

750
00:51:31,508 --> 00:51:34,548
ฉันเลยไปอะพาร์ตเมนต์เธอ
เพื่อพิสูจน์เรื่องที่มิทช์เล่า

751
00:51:34,887 --> 00:51:36,137
เพื่อเอาความจริงมา

752
00:51:36,638 --> 00:51:39,978
แต่สำหรับฉัน แค่นั้นมันไม่พอ
ฉันเลยอยากทำลายเฟร็ด

753
00:51:40,058 --> 00:51:42,728
ฉันอยากทำให้สถานีพินาศ

754
00:51:42,811 --> 00:51:46,901
อยากทำทุกอย่าง
เพื่อให้ได้เรื่องราวที่เผ็ดที่สุด

755
00:51:46,982 --> 00:51:49,442
และฉันเห็นแล้วว่าเธอ
เลี่ยงที่จะตอบ แต่ฉันก็กดดันเธอ

756
00:51:49,526 --> 00:51:51,736
เพราะฉันเป็นนังสารเลวผิดมนุษย์มนา

757
00:51:52,571 --> 00:51:55,121
ทำให้เธอหวนคิดถึงอดีต
ในทุกวินาทีที่เล่า

758
00:51:55,824 --> 00:52:00,164
และทำให้เธอเล่าสิ่งที่ติดอยู่ในใจ
ที่เธอรับไม่ได้ แล้วเธอก็ฆ่าตัวตาย

759
00:52:00,704 --> 00:52:04,214
มันจะไปต่างอะไร
กับการที่ฉันเอาปืนไปยิงเธอ

760
00:52:04,791 --> 00:52:07,211
- ฉันก็เลยจะไป
- แบรด...

761
00:52:12,341 --> 00:52:13,591
ตายจริง...

762
00:52:14,426 --> 00:52:17,096
โอ ไม่นะ พระเจ้าช่วย

763
00:52:19,765 --> 00:52:22,225
พระเจ้า ไม่นะ ไม่ๆ

764
00:52:22,643 --> 00:52:24,313
แบรดลีย์ แบรดลีย์

765
00:52:24,394 --> 00:52:26,444
แบรดลีย์ ไม่เอาน่า ช้าลงหน่อย

766
00:52:26,980 --> 00:52:30,110
แบรดลีย์ มันไม่ใช่ความผิดคุณ

767
00:52:30,609 --> 00:52:32,439
คุณจะโทษตัวเองไม่ได้

768
00:52:32,528 --> 00:52:34,698
คุณมีเจตนาดี ฉันรู้

769
00:52:34,780 --> 00:52:37,200
ช่างหัวฉันกับเจตนาฉันเถอะ อเล็กซ์

770
00:52:37,282 --> 00:52:40,122
ส่วนหนึ่งในเจตนาของฉัน
ก็คือทำให้คุณพินาศไปด้วย

771
00:52:40,869 --> 00:52:43,459
โอเค นี่ คุณรู้อะไรไหม
ฉันอาจคู่ควรกับความพินาศก็ได้

772
00:52:43,539 --> 00:52:46,539
เพราะรู้ไหมว่าฉันเพิ่งทำอะไรลงไป
ในฐานะนังสารเลวพรรค์นี้

773
00:52:46,625 --> 00:52:52,205
ฉันเพิ่งไปหาเฟร็ดมา ไอ้เฟร็ด
หัวขวดนั่นแหละ แล้วขอให้เขาช่วย

774
00:52:52,297 --> 00:52:55,507
เจาะจงเลยว่าให้เอาคุณออก

775
00:52:56,093 --> 00:52:58,803
นั่นแหละที่ฉันทำ
ฉันมันคนสารเลวแบบนั้นแหละ

776
00:52:59,638 --> 00:53:03,478
เสียใจด้วยที่คุณต้องลดตัว
ไปร้องขอตาเฒ่านั่น เพราะฉันจะไปแล้ว

777
00:53:03,559 --> 00:53:04,939
ไม่ คุณไปไม่ได้

778
00:53:05,018 --> 00:53:06,938
- แบรดลีย์ ขอร้อง อย่าไปเลย
- ไปได้สิ คอยดูละกัน

779
00:53:07,020 --> 00:53:09,400
ไม่ ไปไม่ได้ อย่าไปนะ
เราต้องแก้ไขเรื่องนี้

780
00:53:09,481 --> 00:53:11,651
โอ๊ย ขอร้องเถอะ
แก้ไขเหรอ จะแก้ไขได้ยังไง

781
00:53:11,733 --> 00:53:13,363
แบรดลีย์ ฉันไม่รู้เรื่องฮันน่าห์

782
00:53:13,443 --> 00:53:16,743
ไม่รู้เรื่องมิทช์ ไม่รู้ด้วย
ว่าเฟร็ดช่วยปกปิด ฉันไม่รู้...

783
00:53:16,822 --> 00:53:19,452
แล้วเรื่องสังคมชายเป็นใหญ่
ที่คุณบอกว่าจะไม่มีวันเปลี่ยนล่ะ

784
00:53:19,533 --> 00:53:20,743
มันยังไง

785
00:53:23,412 --> 00:53:25,462
ฉัน... ฉันไม่รู้

786
00:53:27,499 --> 00:53:31,799
ฉันพูดเอง ฉันไม่ได้คิด
ว่ามันจะเลวร้าย... ฉันแค่...

787
00:53:34,548 --> 00:53:37,258
- ลาก่อน อเล็กซ์
- ไม่ แบรดลีย์ ฉันทำไม่ได้

788
00:53:37,342 --> 00:53:38,642
วันนี้ฉันต้องให้คุณช่วย

789
00:53:38,719 --> 00:53:40,139
- ฉันต้องการคุณ
- ฉันทำไม่ได้

790
00:53:40,220 --> 00:53:41,640
- ขอแค่วันนี้
- เฮ้ มอร์นิ่งโชว์

791
00:53:41,722 --> 00:53:44,022
- ผมขอเซลฟี่ด้วยได้ไหม
- ไม่สะดวกค่ะ ขอโทษด้วย

792
00:53:44,099 --> 00:53:45,269
นี่ ถอยไปสิวะ

793
00:53:45,350 --> 00:53:47,270
- บอกว่าไม่ไง เอากล้องแกมานี่เลย
- อเล็กซ์

794
00:53:47,352 --> 00:53:50,022
เอามานี่ ไอ้งั่ง
คิดว่าเป็นเจ้าชีวิตฉันเหรอ

795
00:53:50,689 --> 00:53:53,149
คิดว่าฉันว่าง 24 ชั่วโมง
เพราะฉันโผล่มาหน้าจอทุกเช้า

796
00:53:53,233 --> 00:53:55,113
พยายามช่วยให้รู้สึกดี
ในโลกอันน่าอนาถใช่ไหม

797
00:53:55,194 --> 00:53:56,284
แต่ไม่เลยโว้ย รู้อะไรไหม

798
00:53:56,361 --> 00:53:58,161
- อเล็กซ์
- ฉันอ่อนล้า มันเหนื่อย

799
00:53:58,238 --> 00:53:59,378
- หยุดนะ อเล็กซ์
- ฉันเหนื่อยโว้ย

800
00:53:59,406 --> 00:54:01,026
รู้ไหมความเหนื่อยเป็นยังไง
เป็นแบบนี้ไง

801
00:54:01,116 --> 00:54:02,696
ถ้าฉันบอกว่า "ไม่" ก็แปลว่าไม่

802
00:54:02,784 --> 00:54:04,754
- อเล็กซ์ หยุดเหวี่ยงก่อนได้ไหม
- อะไร

803
00:54:04,828 --> 00:54:07,868
ฉันจะยอมขึ้นตึกถ้าคุณหุบปาก
แล้วเอาโทรศัพท์คืนเขาไป

804
00:54:07,956 --> 00:54:08,996
- ได้
- คืนโทรศัพท์ให้เขา

805
00:54:09,082 --> 00:54:10,672
นี่โทรศัพท์จังไรของคุณค่ะ

806
00:54:10,751 --> 00:54:11,751
พอแล้ว ไปกัน

807
00:54:11,835 --> 00:54:13,045
- ไอ้กาก
- ปล่อยเขาไปน่า

808
00:54:13,128 --> 00:54:16,088
ให้ตายสิ แค่วันนี้นะ
ฉันช่วยแค่วันนี้วันเดียว

809
00:54:16,173 --> 00:54:17,843
- ฉันรู้ วันนี้วันเดียว ฉันรู้
- มา

810
00:54:21,887 --> 00:54:23,427
อเล็กซ์ แบรดลีย์ หายไปไหนกันมา

811
00:54:23,514 --> 00:54:25,064
ใกล้จะได้เวลาแล้วนะ พวกคุณ

812
00:54:25,140 --> 00:54:26,560
โอ้ ผมดูอเล็กซ์ให้เอง เธอโอเค

813
00:54:26,642 --> 00:54:27,982
- ไม่ไปไหนใช่ไหม
- ใช่

814
00:54:28,060 --> 00:54:29,060
โอเค

815
00:54:31,271 --> 00:54:32,311
คุณพลาดฟังแถลงการณ์

816
00:54:32,397 --> 00:54:34,777
แต่ผมจัดการให้เรียก
นักบำบัดภาวะโศกเศร้ามาแล้วล่ะ

817
00:54:40,781 --> 00:54:42,161
เฮ้ คุณจะไปไหน

818
00:54:42,241 --> 00:54:44,081
ฉันจะไปจากที่นี่ พอกันที

819
00:54:44,701 --> 00:54:48,041
ฟังผมนะ ผมเข้าใจว่ามันแย่แค่ไหน
แต่คุณจะไปจากรายการไม่ได้

820
00:54:48,121 --> 00:54:49,161
จะปล่อยฉันไปได้ไหมเนี่ย

821
00:54:49,248 --> 00:54:51,918
ฉันทนนั่งข้างเธอไม่ได้
ปั้นหน้าต่อไปก็ไม่ไหว

822
00:54:52,000 --> 00:54:55,000
คุณมีหลักฐานเล่นงาน
คนที่เป็นหัวเรือของบริษัทนี้

823
00:54:55,087 --> 00:54:56,087
แล้วจะเดินจากไปเฉยๆ เหรอ

824
00:54:56,880 --> 00:54:58,510
คุณชำระบาปให้ตัวเองไม่ได้

825
00:54:58,590 --> 00:55:01,890
ด้วยการแค่ย้ายงาน
ในทุกครั้งที่คุณรู้สึกผิดหวัง

826
00:55:01,969 --> 00:55:05,009
คิดว่าบริษัทอื่นในวงการนี้
จะดีไปกว่านี้เหรอ

827
00:55:06,098 --> 00:55:07,138
ไม่เลย

828
00:55:07,850 --> 00:55:12,440
เป็นที่รู้กันว่าธรรมชาติของมนุษย์
นั้นน่าผิดหวังเหมือนกันหมด

829
00:55:12,521 --> 00:55:18,031
ฉะนั้น อยู่สู้ต่อในสังเวียนนี้
ก็มีค่าเท่ากัน แบรดลีย์ แจ็คสัน

830
00:55:46,263 --> 00:55:48,683
ไม่ๆ ผมไม่ต้องการการคุ้มกันส่วนตัว

831
00:55:48,765 --> 00:55:49,885
เราไม่สัมภาษณ์แล้ว

832
00:55:49,975 --> 00:55:52,435
ผมเสียใจที่คุณคิดแบบนั้น
แต่คุณไม่ได้เป็นผู้อำนวยการผลิตแล้ว

833
00:55:52,519 --> 00:55:55,019
มิทช์ ฮันน่าห์ตายแล้ว ใช้ยาเกินขนาด

834
00:55:55,772 --> 00:55:56,822
อะไรนะ

835
00:55:57,816 --> 00:56:00,646
หลังจากที่เธอบอกแบรดลีย์
ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณและเฟร็ด

836
00:56:08,368 --> 00:56:11,828
อยากจะพูดอะไรตอนนี้ไหม
คุณอยาก... จะแก้ตัวไหม...

837
00:56:13,540 --> 00:56:16,380
ไอ้... ไอ้ระยำเอ๊ย

838
00:56:20,422 --> 00:56:21,422
ไอ้บัดซบ

839
00:56:23,759 --> 00:56:26,849
เป็นฉันเอง
ฉันเป็นคนปล่อยข่าวให้ไทมส์

840
00:56:26,929 --> 00:56:29,719
เป็นไงล่ะ มิทช์ ไปตายซะ

841
00:57:00,087 --> 00:57:01,377
โอ พระเจ้า

842
00:57:02,047 --> 00:57:03,167
คุณพระช่วย

843
00:57:34,496 --> 00:57:35,576
มานี่มา

844
00:57:40,377 --> 00:57:41,957
ผมเสียใจด้วยจริงๆ

845
00:57:53,265 --> 00:57:55,635
หวัดดี อเล็กซ์ นี่ผมเอง

846
00:57:57,769 --> 00:57:59,979
อีกไม่นานคุณก็คงได้รู้เรื่อง

847
00:58:02,065 --> 00:58:04,685
ก่อนหน้านี้พวกเขาตรวจสอบมิทช์
แต่ก็พยายามถอดคุณออก

848
00:58:05,986 --> 00:58:08,236
การปล่อยข่าวให้ไทมส์...

849
00:58:09,489 --> 00:58:10,529
เป็นที่พึ่งสุดท้าย

850
00:58:10,616 --> 00:58:12,026
ผมไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นไง

851
00:58:12,117 --> 00:58:13,217
(ชาร์ลี แบล็ก - สายที่ไม่ได้รับ)

852
00:58:13,243 --> 00:58:17,333
ผมรู้แค่ว่าถ้าพวกเขาไม่มีมิทช์

853
00:58:17,414 --> 00:58:19,794
พวกเขาก็ต้องมีคุณ

854
00:58:21,293 --> 00:58:22,593
แล้วผมก็ต้องการคุณ

855
00:58:28,383 --> 00:58:30,093
ยังไงก็ตาม ที่ทำไปก็เพื่อคุณ

856
00:58:32,638 --> 00:58:33,758
เพื่อคุณเสมอ

857
00:58:35,766 --> 00:58:36,976
ขอบคุณ

858
00:58:41,480 --> 00:58:42,610
ขอบคุณที่อยู่นะ

859
00:58:47,736 --> 00:58:50,026
และเราจะถ่ายทอดใน 30 วินาที

860
00:59:00,415 --> 00:59:02,455
ผมนึกภาพออกว่าคุณทำใจลำบากแค่ไหน

861
00:59:02,543 --> 00:59:05,843
และอยากให้รู้ว่าผมประทับใจ
ความเป็นมืออาชีพของคุณเพียงใด

862
00:59:07,673 --> 00:59:09,013
มาทำสิ่งนี้เพื่อฮันน่าห์กันเถอะ

863
00:59:13,053 --> 00:59:14,683
ไสหัวไปอย่าให้ฉันเห็นหน้า

864
00:59:21,854 --> 00:59:24,314
- ตายจริง
- ขอบคุณ เติมบนนี้หน่อย

865
00:59:24,398 --> 00:59:25,398
คุณโอเคหรือเปล่า

866
00:59:25,482 --> 00:59:26,822
อืม ไม่ ฉันโอเค ทุกอย่างโอ

867
00:59:26,900 --> 00:59:28,320
ไม่ ปล่อยไว้ ใครสนรึไง

868
00:59:29,069 --> 00:59:30,069
ถ่ายกันได้แล้ว

869
00:59:30,153 --> 00:59:33,953
ห้า สี่ สาม สอง...

870
00:59:36,201 --> 00:59:38,451
(เดอะมอร์นิ่งโชว์)

871
00:59:39,037 --> 00:59:40,077
{\an8}ขอต้อนรับค่ะ ทุกคน

872
00:59:40,789 --> 00:59:42,039
{\an8}ขอบคุณที่เปิดมาชมเราค่ะ

873
00:59:43,792 --> 00:59:44,842
{\an8}สำหรับข่า...

874
00:59:46,086 --> 00:59:47,416
{\an8}สำหรับข่าว...

875
00:59:49,464 --> 00:59:50,844
{\an8}เด่นของเราวันนี้...

876
00:59:53,594 --> 00:59:56,354
- แบรดลีย์ ช่วยอ่านอันนี้ได้ไหม
- ได้เลยค่ะ

877
00:59:56,847 --> 01:00:00,767
เรือเดินสมุทรสุดหรูที่มุ่งหน้ามาจาก
ปาปัวนิวกินี โกลเดนไทรเดนครุยส์

878
01:00:00,851 --> 01:00:05,861
ที่บรรทุกผู้โดยสารว่า 5,000 คน
ถูกกักไว้เป็นวันที่สี่แล้ว

879
01:00:05,939 --> 01:00:08,859
- กว่าสองในสามของผู้โดยสารและ...
- อเล็กซ์ เป็นอะไรหรือเปล่า

880
01:00:08,942 --> 01:00:10,742
ถ่ายทอดที่กล้องสาม
กล้องหนึ่งสแตนด์บาย

881
01:00:10,819 --> 01:00:12,399
- เธอทำบ้าอะไร
- ผมก็ไม่รู้

882
01:00:12,487 --> 01:00:13,817
อ่านไปเรื่อยๆ นะ แบรดลีย์

883
01:00:14,740 --> 01:00:19,240
เรือจอดนิ่งอยู่ห่าง
จากโฮโนลูลู 600 ไมล์ทะเล

884
01:00:19,328 --> 01:00:22,368
มีการคาดว่าเรือกู้ภัย
จะไปถึงในบ่ายวันนี้

885
01:00:22,456 --> 01:00:24,116
- พร้อมด้วยยาปฏิชีวนะ...
- พวกสารเลว

886
01:00:24,208 --> 01:00:27,168
และอุปกรณ์ทางการแพทย์
เพื่อทำการรักษาผู้ป่วยบนเรือ

887
01:00:28,587 --> 01:00:30,837
{\an8}โฆษกของเรือเดินสมุทร

888
01:00:31,548 --> 01:00:34,048
{\an8}ได้แจ้งว่าพวกเขากำลัง
ปฏิบัติงานทั้งวันทั้งคืน

889
01:00:34,134 --> 01:00:38,354
เพื่อส่งผู้ติดเชื้อทุกคน
กลับบ้านอย่างปลอดภัย

890
01:00:38,430 --> 01:00:39,680
โดยเร็วที่สุด...

891
01:00:39,765 --> 01:00:42,425
- คุณชื่ออะไร
- และพวกเขาอ้างว่า...

892
01:00:42,518 --> 01:00:44,188
- โจครับ
- โจเหรอ

893
01:00:44,686 --> 01:00:46,246
สิบห้าปีที่ผ่านมา
ฉันไม่เคยเห็นโจคนนี้เลย

894
01:00:46,271 --> 01:00:48,021
- พระเจ้าช่วยด้วย
- อะไรวะเนี่ย

895
01:00:48,106 --> 01:00:52,316
ผู้โดยสารเรือทั้งหมดจะได้รับเงินคืน
เต็มจำนวน เนื่องจากการระบาดของโรค

896
01:00:53,403 --> 01:00:54,613
ถ่ายทอดที่กล้องสาม

897
01:00:55,113 --> 01:00:56,553
กล้องหนึ่งสแตนด์บาย
อยากให้ทำยังไงครับ

898
01:00:56,573 --> 01:00:57,913
ให้เธอย้ายก้นมานั่งเก้าอี้เถอะ

899
01:00:57,991 --> 01:00:59,581
ผม... อเล็กซ์ คุณ...

900
01:00:59,660 --> 01:01:03,290
- อเล็กซ์ นั่งลงเถอะ
- ไม่ ฉันไม่อยากนั่ง

901
01:01:04,581 --> 01:01:06,041
ฉันไม่นั่ง

902
01:01:06,124 --> 01:01:08,134
- โอ้โฮ
- ไอ้พวกสันดานเสีย

903
01:01:10,295 --> 01:01:13,215
{\an8}- เวลามาถึงโดยประมาณคือ...
- ฟังนะ ฉันขอขัดได้ไหม

904
01:01:13,298 --> 01:01:14,588
{\an8}ดะ ได้

905
01:01:14,675 --> 01:01:15,875
{\an8}สวัสดีค่ะ ขออภัยนะคะ

906
01:01:18,387 --> 01:01:20,137
{\an8}เราไม่ได้บอกความจริงกับพวกคุณ

907
01:01:21,139 --> 01:01:23,179
{\an8}คือไม่ใช่เรื่องข่าวนะคะ

908
01:01:23,267 --> 01:01:25,227
{\an8}ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น

909
01:01:25,310 --> 01:01:26,940
{\an8}ที่จริงฉันพูดถึงพวกเราเอง

910
01:01:27,020 --> 01:01:29,400
ยัยพวกนั้นทำห่าอะไรน่ะ
เตรียมเปิดเทปที่อัดไว้

911
01:01:29,481 --> 01:01:31,401
- เตรียมเทป
- เราไม่ได้บอกพวกคุณทุกอย่าง

912
01:01:31,483 --> 01:01:32,863
ไม่ได้บอกแม้แต่น้อย

913
01:01:33,569 --> 01:01:36,279
แบบว่าสถานที่นี้... มัน...

914
01:01:36,738 --> 01:01:42,288
มันแตกต่างจากที่คุณ...
แตกต่างจากที่มันปรากฏ

915
01:01:42,744 --> 01:01:44,914
และที่นี่มีเรื่องราว
ที่เลวทรามมากๆ เกิดขึ้น

916
01:01:44,997 --> 01:01:48,957
เลวร้ายมาก เลวร้ายเหลือเกิน...
มีทั้งคนไม่ดีและ...

917
01:01:49,042 --> 01:01:50,172
จะเอาแบบนี้ใช่ไหม

918
01:01:50,836 --> 01:01:51,836
ใช่ เอาด้วยไหมล่ะ

919
01:01:51,920 --> 01:01:54,010
เราควรบอกความจริงให้ไว
ก่อนที่พวกนั้นจะตัดสัญญาณ

920
01:01:54,089 --> 01:01:55,319
- เรามีเวลานาทีเดียว
- ได้ ลุยเลย

921
01:01:55,340 --> 01:01:58,220
- เล่นเทปสิวะ
- อย่าไปสน ดอนนี่ ไม่ต้องเล่นเทป

922
01:01:58,302 --> 01:02:00,892
- อยู่นิ่งๆ แล้วถ่ายทอดทุกอย่าง
- ได้ครับ

923
01:02:00,971 --> 01:02:02,681
เคลื่อนเข้าไป จีน ถ่ายจนจบ

924
01:02:02,764 --> 01:02:06,444
เราอยากจะแบ่งปัน
ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับสถานีเรา

925
01:02:06,518 --> 01:02:10,108
เราเชื่อว่าเฟร็ด มิกเคล็น
เป็นศูนย์กลางของการสร้างสภาพแวดล้อม

926
01:02:10,189 --> 01:02:13,029
- ที่ปิดปากผู้หญิงที่ออกมา...
- ไม่นะ ฉิบหาย ฉิบหายหมดแล้ว

927
01:02:13,108 --> 01:02:15,988
- แสดงความไม่พอใจเรื่องพฤติกรรม
- อีพวกงูพิษ ไม่

928
01:02:16,403 --> 01:02:18,863
ยูบีเอกำลังจะปล่อยข่าว
เรื่องการตรวจสอบภายใน

929
01:02:18,947 --> 01:02:20,527
ที่ระบุว่าสถานีไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง

930
01:02:20,616 --> 01:02:22,076
ซึ่งไม่เป็นความจริง

931
01:02:22,159 --> 01:02:23,449
มันเป็นเรื่องหลอกลวงเสียส่วนใหญ่

932
01:02:23,535 --> 01:02:27,245
ตอแหล หลอกลวงล้วนๆ
ฉันจะไม่โกหกคนดูอีกต่อไป

933
01:02:27,331 --> 01:02:28,791
{\an8}จะไม่มีใครโกหกพวกคุณแล้วค่ะ

934
01:02:28,874 --> 01:02:33,054
{\an8}เพราะฉันก็ควรถูกตำหนิเหมือนคนอื่นๆ
เนื่องจากไม่ได้เปิดโปงหรือช่วยอะไร

935
01:02:33,128 --> 01:02:36,668
ในการหยุดการประพฤติมิชอบทางเพศ
ที่เกิดขึ้นภายในอาคารแห่งนี้

936
01:02:36,757 --> 01:02:40,587
{\an8}วันที่หนึ่ง ตุลาคม ปี 2017
มิทช์ เคสเลอร์ ได้เดินทางไปลาสเวกัส

937
01:02:40,677 --> 01:02:42,257
{\an8}เพื่อทำข่าวการสังหารหมู่อันน่าสลด

938
01:02:42,346 --> 01:02:43,346
(ฝ่ายชันสูตรศพ)

939
01:02:43,430 --> 01:02:45,410
ขณะที่อยู่ที่นั่น เขาได้หลับนอน
กับเพื่อนร่วมงานเพศหญิง

940
01:02:45,432 --> 01:02:47,682
เธอยังเยาว์ ส่วนเขาเป็นหัวหน้า

941
01:03:01,156 --> 01:03:03,616
วัฒนธรรมองค์กร
เริ่มต้นที่ผู้บริหารระดับสูงลงมา

942
01:03:03,700 --> 01:03:09,870
และเฟร็ด มิกเคล็น ได้บงการให้เกิด
วัฒนธรรมแห่งความกลัว ความเงียบ...

943
01:03:10,999 --> 01:03:12,879
ความหวาดระแวง และความเจ็บปวด

944
01:03:14,002 --> 01:03:17,632
และวัฒนธรรมนั้นแทรกซึมสู่ทุกอย่าง
ไม่เว้นแม้แต่เดอะมอร์นิ่งโชว์

945
01:03:18,131 --> 01:03:19,301
{\an8}ฉันมองเห็นมัน

946
01:03:20,133 --> 01:03:23,603
{\an8}เห็นว่ามันมีผลกับผู้หญิงเรายังไง
และฉันไม่เคยคิดจะหยุดมัน

947
01:03:25,138 --> 01:03:26,678
เพราะฉันกำลังประสบความสำเร็จ

948
01:03:33,647 --> 01:03:35,567
ฉันรู้ว่าขอโทษเท่าไหร่ก็คงไม่พอ...

949
01:03:36,984 --> 01:03:40,904
แต่ฉันต้องขอโทษหลายๆ คน

950
01:03:42,406 --> 01:03:44,276
โดยเฉพาะคนคนหนึ่ง...

951
01:03:45,033 --> 01:03:48,793
{\an8}ที่ฉันทำมันไม่ยุติธรรมกับคุณเลย
และฉันขอโทษจากใจจริง

952
01:03:49,705 --> 01:03:53,245
และฉันจะทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อแก้ไขให้มันถูกต้อง

953
01:03:53,834 --> 01:03:58,094
การใช้อำนาจในทางที่ผิด
การทุจริตในองค์กร มันควรต้องจบลง

954
01:03:58,172 --> 01:04:02,262
เราจะไม่ยอมรับวัฒนธรรมความเงียบ
ไม่ว่าที่นี่หรือที่ไหนๆ

955
01:04:03,093 --> 01:04:05,643
{\an8}มานี่สิ กล้องสอง มาทางนี้ มาใกล้ๆ

956
01:04:06,221 --> 01:04:08,471
{\an8}ดอนนี่คะ ฉันขอภาพ
สองคนในเฟรม เอาใกล้ที่สุด

957
01:04:09,349 --> 01:04:11,019
เข้ามาใกล้อีก ขอร้อง

958
01:04:13,437 --> 01:04:17,107
{\an8}ตราบใดที่ยังมีคน
แบบเฟร็ด มิกเคล็น อยู่มากมาย

959
01:04:17,941 --> 01:04:21,861
{\an8}มีคนแบบฉันและแบรดลีย์
และแบบคุณเป็นพันๆ ล้าน

960
01:04:22,654 --> 01:04:24,074
{\an8}ขอจงกล้าออกมาพูด

961
01:04:24,281 --> 01:04:25,871
{\an8}เราขอให้คนแบบเฟร็ดและคนแบบมิทช์...

962
01:04:25,949 --> 01:04:29,199
(ยูบีเอ - นิวยอร์ก)