1
00:00:09,440 --> 00:00:12,120
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:49,400 --> 00:00:50,960
‎เขามาทำบ้าอะไรที่นี่

3
00:00:52,440 --> 00:00:55,320
‎(งานเลี้ยงจบการศึกษา)

4
00:01:22,240 --> 00:01:23,800
‎ใช่สิ เบอร์ส่วนตัว

5
00:01:24,240 --> 00:01:26,360
‎จะไปตายที่ไหนก็ไปเลย

6
00:01:26,680 --> 00:01:28,360
‎ฉันมีโปรโทรศัพท์ดีๆ แล้ว

7
00:01:32,240 --> 00:01:33,080
‎เรเบ

8
00:01:37,720 --> 00:01:38,560
‎อะไร

9
00:01:38,760 --> 00:01:40,680
‎เธอขายยาที่โรงเรียนจริงเหรอ

10
00:01:43,160 --> 00:01:44,360
‎จริงหรือเปล่า วาเลริโอ

11
00:01:50,160 --> 00:01:51,040
‎เธอสองคน

12
00:01:51,520 --> 00:01:52,360
‎เข้ามาได้

13
00:01:56,440 --> 00:01:58,920
‎- อรุณสวัสดิ์ อซูซีน่า
‎- อรุณสวัสดิ์ เบกอนย่า

14
00:01:59,120 --> 00:02:01,640
‎ฉันอยากคุยด้วย มีเวลาสักครู่มั้ย

15
00:02:01,840 --> 00:02:04,480
‎ฉันกำลังจัดการปัญหาสำคัญ

16
00:02:04,560 --> 00:02:06,480
‎คงไม่ได้สำคัญไปกว่าปัญหาของฉัน

17
00:02:06,560 --> 00:02:08,520
‎ฉันต้องคุยกับสองคนนี้...

18
00:02:08,600 --> 00:02:11,280
‎ฉันข้ามหัวคุณไปคุยกับกรรมการโรงเรียนได้นะ

19
00:02:11,360 --> 00:02:14,120
‎แค่มาเจอคุณก่อนตามมารยาท

20
00:02:18,840 --> 00:02:19,960
‎สักครู่นะ

21
00:02:20,720 --> 00:02:21,560
‎บ้าเอ๊ย

22
00:02:25,520 --> 00:02:28,200
‎ฉันต้องไปเก็บของที่บ้านอันเดร์

23
00:02:28,560 --> 00:02:29,840
‎แล้วจะดูว่า...

24
00:02:30,280 --> 00:02:32,760
‎อาจต้องทำฮาราคีรีเพราะเกรด

25
00:02:32,920 --> 00:02:34,200
‎มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ

26
00:02:36,320 --> 00:02:37,840
‎ถ้าวัดระดับหายนะแล้ว

27
00:02:38,600 --> 00:02:39,800
‎ไฟไหม้น็อทร์-ดามระดับนี้

28
00:02:40,320 --> 00:02:41,680
‎สเปนในยูโรวิชั่น

29
00:02:41,960 --> 00:02:43,520
‎มาดอนน่าในยูโรวิชั่น

30
00:02:43,880 --> 00:02:44,720
‎เกรดฉัน

31
00:02:48,480 --> 00:02:51,640
‎หัวเราะกับมันซะดีกว่า เพราะคิดดูแล้ว

32
00:02:52,120 --> 00:02:53,680
‎ท้ายที่สุดฉันคงจะเรียนไม่จบ

33
00:02:53,800 --> 00:02:54,960
‎ไม่มีอันเดร์

34
00:02:55,560 --> 00:02:56,880
‎แถมไม่มีบ้านอยู่

35
00:03:04,400 --> 00:03:05,320
‎อะไร

36
00:03:06,920 --> 00:03:08,920
‎ทำไมไม่ไปนิวยอร์กกับฉันล่ะ

37
00:03:11,200 --> 00:03:12,440
‎- ทำไม
‎- อย่าพูดไปเรื่อยสิ

38
00:03:12,520 --> 00:03:14,480
‎นายอยากเดินทางมาตลอด

39
00:03:14,800 --> 00:03:17,280
‎และอยู่ในที่ที่ไม่มีใครสนใจ

40
00:03:17,720 --> 00:03:20,960
‎ถ้าทำแบบนั้นในนิวยอร์กไม่ได้
‎ฉันก็คิดถึงที่อื่นไม่ออก

41
00:03:21,280 --> 00:03:24,320
‎นายก็หางานทำ เรียนภาษาอังกฤษ

42
00:03:24,680 --> 00:03:26,480
‎ฉันจะทำงานอะไรที่นั่นได้

43
00:03:27,840 --> 00:03:28,840
‎จะไปพักที่ไหน

44
00:03:30,600 --> 00:03:31,680
‎มันบ้านะ

45
00:03:34,320 --> 00:03:35,160
‎อะพาร์ตเมนต์ฉัน

46
00:03:35,240 --> 00:03:38,000
‎ใช่ นายเคยเอารูปให้ฉันดู
‎ใหญ่ยังกับสวนสาธารณะ

47
00:03:38,640 --> 00:03:41,600
‎นาเดีย เธอจะขอให้คนที่ไม่รู้จักกันดีให้...

48
00:03:41,680 --> 00:03:44,920
‎หมายความว่าไงที่ว่าฉันไม่รู้จักเขา
‎เราหมั้นกันหนึ่งคืนเลยนะ

49
00:03:46,240 --> 00:03:49,360
‎แล้วนายสองคนก็รู้จักกันไม่ใช่เหรอ

50
00:03:49,800 --> 00:03:51,720
‎ก็แค่กิ๊กกันครั้งเดียว

51
00:03:56,360 --> 00:03:58,200
‎- ฉันหมายถึง...
‎- แค่กิ๊กกันครั้งเดียว

52
00:03:58,320 --> 00:03:59,680
‎จบ

53
00:04:08,920 --> 00:04:10,760
‎แค่ขออยู่กับนายชั่วคราว

54
00:04:18,080 --> 00:04:19,640
‎โอเค งั้นก็คงได้

55
00:04:25,000 --> 00:04:27,080
‎ไม่มีคนรู้หรอกถ้าไม่มีใครปริปาก

56
00:04:28,240 --> 00:04:30,160
‎วาเลริโอกับเรเบก้าขายยาเสพติด

57
00:04:30,640 --> 00:04:32,240
‎และโปโลเป็นคนรายงาน

58
00:04:33,240 --> 00:04:35,040
‎ทำไมทำสิ่งถูกต้องถึงกลายเป็นผิด

59
00:04:37,520 --> 00:04:38,600
‎ซามูเอล กุซมาน

60
00:04:39,360 --> 00:04:40,440
‎ตามฉันมา

61
00:04:41,360 --> 00:04:42,280
‎เราสองคนเหรอ

62
00:04:45,280 --> 00:04:46,240
‎เดี๋ยวนี้

63
00:04:47,440 --> 00:04:48,480
‎คืออย่างนี้อซูซีน่า

64
00:04:49,160 --> 00:04:52,000
‎ไล่เราสองคนออกก็มีเหตุผล
‎แต่สองคนนี้เนี่ยนะ

65
00:04:52,080 --> 00:04:52,960
‎เราไม่ได้ทำผิด

66
00:04:53,040 --> 00:04:55,560
‎เธอถูกเตือนแล้ว
‎บอกไปแล้วว่าครูจะไม่ยอม

67
00:04:55,800 --> 00:04:58,600
‎หลังคริสต์มาสเธอทำให้ชีวิตเขาตกนรก

68
00:04:58,680 --> 00:05:01,240
‎เรื่องทั้งหมดนี้ไร้สาระสิ้นดี
‎แม่ของโปโลอยู่เบื้องหลัง

69
00:05:01,360 --> 00:05:04,120
‎เธอมาที่นี่ก่อนเรา ใช่มั้ย อซูซีน่า

70
00:05:05,640 --> 00:05:09,240
‎ทางเราตัดสินใจแล้ว
‎เธอถูกไล่ออกและไม่จบการศึกษา

71
00:05:09,320 --> 00:05:10,760
‎- อะไรนะ
‎- ซามูเอล

72
00:05:10,840 --> 00:05:12,800
‎คุณขายเกียรติ

73
00:05:12,880 --> 00:05:15,800
‎ไม่ยุติธรรมเลย คุณสนใจแต่เงินและอำนาจ

74
00:05:15,880 --> 00:05:18,000
‎- อย่าพูดกับฉันแบบนั้น
‎- ทำไม จะไล่ผมออกเหรอ

75
00:05:22,040 --> 00:05:24,120
‎ซามู มันไม่คุ้มกันหรอก

76
00:05:25,320 --> 00:05:26,680
‎ซามูเอล นายจะทำอะไรน่ะ

77
00:05:27,600 --> 00:05:29,640
‎เขาจะทำอะไร หยุดนะ

78
00:05:30,200 --> 00:05:31,560
‎- นายจะทำอะไร
‎- ใจเย็น

79
00:05:31,720 --> 00:05:33,200
‎แค่นี้ก็มีความรุนแรงพอแล้ว

80
00:05:33,280 --> 00:05:34,800
‎- นี่ปกป้องเขาเหรอ
‎- ใช่

81
00:05:35,000 --> 00:05:37,320
‎เขาบอกว่าไม่ได้กล่าวหานายสองคน

82
00:05:37,760 --> 00:05:38,720
‎เธอเชื่อมันเหรอ

83
00:05:45,880 --> 00:05:49,000
‎ทำแบบนี้ทำให้การรับทุนจากแม่มัน
‎เจ็บปวดน้อยกว่าสินะ

84
00:05:49,560 --> 00:05:52,800
‎เธอยอมทุกอย่าง แม้กระทั่งเข้าข้างมัน

85
00:05:59,760 --> 00:06:00,760
‎ไอ้เลว

86
00:06:02,360 --> 00:06:03,440
‎ช่างเขาเถอะ ลู

87
00:06:04,640 --> 00:06:06,160
‎อย่าทำเป็นไร้เดียงสาสิ นาเดีย

88
00:06:06,760 --> 00:06:09,760
‎เธอก็อยากเอาขวดฟาดหัวเขาเหมือนกัน

89
00:06:09,880 --> 00:06:10,720
‎ยอมรับเถอะ

90
00:06:20,560 --> 00:06:23,040
‎ถ้าฉันย้ายโรงเรียนซะ
‎เรื่องพวกนี้คงจะไม่เกิดขึ้น

91
00:06:23,600 --> 00:06:26,760
‎ไม่สำคัญแล้วล่ะตอนนี้
‎เราต้องหาวิธีแก้ไข

92
00:06:27,000 --> 00:06:27,840
‎เราอาจจะ...

93
00:06:28,960 --> 00:06:30,280
‎มันสายไปแล้ว มันจบแล้ว

94
00:06:31,720 --> 00:06:35,040
‎- ไม่ยุติธรรมเลยที่จบแบบนี้
‎- คาร์ล่าเกือบจมน้ำตายเมื่อคืนนี้

95
00:06:35,120 --> 00:06:37,240
‎เธอเกือบตาย เป็นความผิดของเขา

96
00:06:38,600 --> 00:06:39,560
‎ความผิดฉันเอง

97
00:06:39,800 --> 00:06:41,160
‎ฉันผิดเอง โอเคมั้ย

98
00:06:41,800 --> 00:06:43,280
‎เธอพูดบ้าอะไรน่ะ

99
00:06:43,560 --> 00:06:46,160
‎ฉันขายมอลลี่ให้เธอเอง
‎หลังวาเลริโอไม่ยอมขาย

100
00:06:46,440 --> 00:06:49,400
‎วาเลริโอจะเลิกขายหลังนายเทศนาเขา

101
00:06:51,080 --> 00:06:53,920
‎อะไร ไม่รู้เหรอ ทีนี้ก็รู้แล้วนะ

102
00:06:54,600 --> 00:06:56,920
‎แต่นายต้องรีบวิ่งแจ้นมาทำให้เป็นเรื่อง

103
00:06:57,320 --> 00:07:00,720
‎เดาว่าคงทนไม่ได้สินะ
‎ที่จะได้ทำอะไรดีๆ กับเขาสักครั้ง

104
00:07:00,800 --> 00:07:04,640
‎- กลับบ้านเถอะ เรเบก้า
‎- แหม บาร์บี้นี่ปกป้องกันดีนะ

105
00:07:04,720 --> 00:07:07,760
‎หรือจะตรงเข้าคุกเลยก็ได้นะ

106
00:07:07,840 --> 00:07:09,760
‎จะได้ไปอยู่กับแม่ไง

107
00:07:09,880 --> 00:07:11,880
‎อีกอย่างที่เรามีเหมือนกัน

108
00:07:12,000 --> 00:07:14,280
‎เธอเข้ากับพวกอาชญากรได้ดีใช่มั้ย นังบ้า

109
00:07:14,680 --> 00:07:17,880
‎ตราบใดที่เขาซื้อเสื้อผ้า เลี้ยงข้าว
‎จ่ายค่าเทอมให้

110
00:07:18,080 --> 00:07:20,280
‎แต่ฉันเข้าใจนะ ได้ยินมั้ย

111
00:07:20,480 --> 00:07:21,920
‎เกาะเขาเอาไว้แน่นๆ แล้วกัน

112
00:07:22,080 --> 00:07:24,240
‎ถ้าเขาไปแล้วเธอจะเหลืออะไร

113
00:07:24,920 --> 00:07:26,400
‎ไม่เหลือเลย ไม่มีอะไรเลย ที่รัก

114
00:07:32,400 --> 00:07:34,120
‎ไอ้เบอร์ส่วนตัวบ้านี่!

115
00:07:45,200 --> 00:07:48,200
‎ท่าทางเธอดูไม่แย่นี่
‎อย่างน้อยก็แว่บแรก

116
00:07:52,680 --> 00:07:54,600
‎- ฉันจำอะไรไม่ได้เลย
‎- ก็ธรรมดา

117
00:07:54,680 --> 00:07:55,800
‎ไม่นะ มันไม่ธรรมดา

118
00:07:56,640 --> 00:07:57,600
‎ฉันคุมตัวเองไม่ได้

119
00:07:57,760 --> 00:07:59,320
‎ฉันมีส่วนทำให้เธอเป็นแบบนั้น

120
00:07:59,600 --> 00:08:01,240
‎- ฉันขอโทษ
‎- ไม่ นายเตือนฉันแล้ว

121
00:08:02,320 --> 00:08:06,040
‎ฉันต้องเป็นคนขอโทษ
‎เพิ่งรู้ว่านายโดนไล่ออก

122
00:08:06,440 --> 00:08:08,280
‎แต่เขาก็สมควรโดนแล้ว

123
00:08:08,680 --> 00:08:11,680
‎เมื่อวานนี้เขาไม่ผิด เขาไม่ได้อยากขาย

124
00:08:11,760 --> 00:08:12,600
‎ใช่สิ

125
00:08:12,960 --> 00:08:15,760
‎ครั้งแรกที่เขามีสามัญสำนึก

126
00:08:15,840 --> 00:08:17,240
‎แต่มันสายเกินไป

127
00:08:17,600 --> 00:08:18,920
‎ลาก่อน

128
00:08:21,520 --> 00:08:23,880
‎ลู ฉันพยายามเปลี่ยนตัวเองมานาน

129
00:08:24,640 --> 00:08:25,920
‎พยายาม

130
00:08:26,400 --> 00:08:28,120
‎แต่ไม่เคยทำได้

131
00:08:28,440 --> 00:08:31,400
‎- นายจะไม่มีวันโต
‎- ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนะ

132
00:08:31,480 --> 00:08:33,040
‎นายมันเป็นเด็กน้อย

133
00:08:33,760 --> 00:08:36,240
‎ที่เอานิ้วแหย่ปลั้กไฟไม่เลิก

134
00:08:36,600 --> 00:08:39,920
‎ฉันพยายามกันไม่ให้นายโดนไฟดูด
‎มา 17 ปีแล้ว

135
00:08:40,960 --> 00:08:42,240
‎แต่มันไม่เคยพอ

136
00:08:44,200 --> 00:08:45,440
‎ฉันทนไม่ไหวแล้ว

137
00:08:47,640 --> 00:08:48,880
‎ขอให้มีชีวิตที่ดีนะ

138
00:08:55,760 --> 00:08:58,520
‎เขาชนะตลอด ฉันโคตรจะเบื่อเลย

139
00:08:58,600 --> 00:09:00,320
‎เราควรจะจบไปตั้งนานแล้ว

140
00:09:00,480 --> 00:09:03,480
‎- เราโดนไล่ออกแบบไม่มีเหตุผล
‎- ไม่ใช่วันนี้ หรือเมื่อวานนี้

141
00:09:03,600 --> 00:09:07,160
‎แต่ดูสิ่งที่เราทำมาก่อนหน้านี้สิ
‎ทำให้ชีวิตเขาเหมือนตกนรก

142
00:09:07,360 --> 00:09:11,040
‎เราไม่เคยหยุดเกลียดเขาแม้แต่วันเดียว

143
00:09:11,240 --> 00:09:12,480
‎และเราพิสูจน์กับเขาแล้ว

144
00:09:13,200 --> 00:09:15,760
‎เขาไม่ได้ชนะ เราสิที่แพ้เอง

145
00:09:20,760 --> 00:09:21,880
‎กุซมาน

146
00:09:23,480 --> 00:09:24,800
‎- เป็นยังไงบ้าง
‎- ก็สบายดี

147
00:09:27,440 --> 00:09:28,360
‎ฉันรู้จักนาย

148
00:09:30,320 --> 00:09:32,440
‎เขาไม่ควรทำแบบนี้กับนาย

149
00:09:33,240 --> 00:09:34,080
‎เราสมควรโดนแล้ว

150
00:09:35,360 --> 00:09:37,840
‎อะไรนะ นี่ไม่น่าจะเป็นตอนจบ

151
00:09:37,920 --> 00:09:41,560
‎- มันจะไม่ใช่ตอนจบ...
‎- อย่ามายุ่งกับปัญหาที่ไม่เกี่ยวกับเธอ

152
00:09:42,240 --> 00:09:43,120
‎แต่มันเกี่ยวกับฉัน

153
00:09:44,760 --> 00:09:46,320
‎ถ้ามันมีผลกระทบกับคนที่ฉันรัก

154
00:09:46,400 --> 00:09:48,920
‎เธอเสียทุนนี้ไม่ได้ มันคืออนาคตของเธอ

155
00:09:50,200 --> 00:09:51,120
‎แล้วอนาคตนายล่ะ

156
00:09:51,640 --> 00:09:52,600
‎ไม่สำคัญเหรอ

157
00:09:53,400 --> 00:09:54,720
‎ฉันอายุ 17 เท่านั้น

158
00:09:55,640 --> 00:09:58,160
‎อนาคตชะงักไปสักหนึ่งปีไม่น่าเป็นอะไร

159
00:10:01,480 --> 00:10:02,320
‎นี่

160
00:10:03,200 --> 00:10:05,720
‎หลังงานเรียนจบเราจะปาร์ตี้กัน

161
00:10:05,800 --> 00:10:08,760
‎เราจะสนุกกันสุดเหวี่ยง
‎และจะไม่มีอะไรมาทำให้มันพัง

162
00:10:10,120 --> 00:10:10,960
‎ฉันรับรอง

163
00:10:12,600 --> 00:10:13,880
‎ขอไฟแช็กหน่อย ลูก

164
00:10:19,240 --> 00:10:20,920
‎แม่ไม่เคยสูบบุหรี่ระหว่างทำงาน

165
00:10:30,280 --> 00:10:31,960
‎เด็กพวกนั้นจะทำให้แม่ถึงจุดจบ

166
00:10:33,080 --> 00:10:36,160
‎ปีการศึกษานี้กำลังสิ้นสุด
‎แต่ก็จะเป็นจุดจบของแม่ด้วย

167
00:10:38,280 --> 00:10:41,040
‎สิ่งที่แม่ทำไม่ยุติธรรมเลย แม่รู้ใช่มั้ย

168
00:10:41,120 --> 00:10:44,520
‎- ได้โปรด ลูกอย่าคิดแบบนี้อีกคนนะ
‎- แม่อยากให้ผมพูดยังไง

169
00:10:45,160 --> 00:10:47,640
‎นี่ไม่เกี่ยวกับยุติธรรมหรือไม่ อันเดร์

170
00:10:48,120 --> 00:10:49,680
‎เรื่องมันซับซ้อนกว่านั้น

171
00:10:50,320 --> 00:10:52,000
‎ลูกต้องเป็นแม่ถึงจะเข้าใจ

172
00:10:52,920 --> 00:10:54,880
‎แต่กุซมานกับซามูไม่สมควรโดนแบบนั้น

173
00:10:56,640 --> 00:10:58,360
‎มุ่งกับสิ่งที่สำคัญก่อนดีกว่า

174
00:10:58,440 --> 00:11:00,080
‎เช่นเรื่องการสอบของลูก

175
00:11:01,440 --> 00:11:03,200
‎ผมจะไม่สอบใหม่

176
00:11:04,280 --> 00:11:07,440
‎ได้โปรดอย่าพูดว่าไม่อยากได้สิทธิพิเศษ

177
00:11:07,520 --> 00:11:10,680
‎กรณีของลูกการสอบใหม่ไม่ใช่สิทธิพิเศษ

178
00:11:12,160 --> 00:11:15,160
‎ผมจะไม่เสียเวลาช่วงสุดท้ายที่เหลือ
‎มัวแต่นั่งอ่านหนังสือ

179
00:11:16,440 --> 00:11:18,120
‎หมายความว่าไง "ช่วงสุดท้ายที่เหลือ"

180
00:11:21,240 --> 00:11:24,920
‎ไม่มีหวังสำหรับผม ไม่ว่าจะระยะยาว
‎หรือระยะสั้น

181
00:11:25,240 --> 00:11:27,880
‎- และ...
‎- ลูกคิดแบบนี้ได้ยังไง อันเดร์

182
00:11:29,320 --> 00:11:32,040
‎ใครบอกลูก ไม่เห็นมีใครบอกแม่

183
00:11:32,920 --> 00:11:33,920
‎นี่คือทั้งหมดที่ผมเหลือ

184
00:11:35,000 --> 00:11:35,840
‎ปัจจุบัน

185
00:11:37,520 --> 00:11:38,400
‎แต่ลูกรัก...

186
00:11:39,360 --> 00:11:40,880
‎โอเค อาจจะมีพรุ่งนี้ด้วย

187
00:11:42,400 --> 00:11:45,000
‎แต่ผมจะไม่เสียเวลาอ่านแต่หนังสือ
‎จะอ่านไปเพื่ออะไร

188
00:11:46,560 --> 00:11:49,000
‎แม่จะไม่ยอมให้ลูกยอมแพ้แบบนี้

189
00:11:49,440 --> 00:11:50,280
‎แม่ครับ

190
00:11:51,000 --> 00:11:53,880
‎ลูกไม่อยากเรียนเหรอ แล้วอยากทำอะไร

191
00:11:57,480 --> 00:11:58,320
‎ผมไม่รู้

192
00:11:59,680 --> 00:12:01,360
‎ผมอยากใช้เวลาอยู่กับตัวเอง

193
00:12:04,880 --> 00:12:06,000
‎เริ่มเตรียมตัวให้พร้อม

194
00:12:12,480 --> 00:12:14,560
‎แม่ต้องเป็นผมถึงจะเข้าใจ

195
00:12:34,000 --> 00:12:36,080
‎(นี่ เยไร เรามาเจอกันได้เมื่อไหร่)

196
00:12:36,200 --> 00:12:38,040
‎(เยไร ได้โปรดตอบฉันด้วย)

197
00:12:38,160 --> 00:12:40,040
‎(นายโอเคหรือเปล่า ฉันโทรหาได้มั้ย)

198
00:13:10,160 --> 00:13:12,200
‎(จาก: แม่)
‎(หัวข้อ: ข่าวดี!)

199
00:13:17,400 --> 00:13:20,680
‎ทนายความอยากเจอแม่กับพี่ชายฉัน
‎ที่โมรอกโก

200
00:13:20,800 --> 00:13:23,600
‎- เขาบอกว่ามีข่าวดี
‎- เยี่ยมไปเลย

201
00:13:24,960 --> 00:13:28,040
‎ลองคิดภาพฝันร้ายนี่จบลง
‎และพี่ชายนายกลับมาบ้านสิ

202
00:13:29,080 --> 00:13:31,680
‎เรื่องพวกนี้จะไม่จบถ้าโปโลยังมีอิสระ

203
00:13:32,080 --> 00:13:35,400
‎ให้ตายสิ นายนี่หมกมุ่นกับโปโลจัง
‎ลืมเขาไม่ได้เหรอ

204
00:13:35,840 --> 00:13:38,800
‎เขาทำปีการศึกษาของนาย
‎ทำชีวิตของนายพังหมดแล้ว

205
00:13:38,880 --> 00:13:40,680
‎- ฉันจะลืมได้ยังไง
‎- ก็อยู่ให้ห่าง

206
00:13:40,760 --> 00:13:41,960
‎มีสมาธิกับสิ่งที่สำคัญ

207
00:13:42,040 --> 00:13:44,160
‎และสิ่งที่สำคัญตอนนี้คือครอบครัวนาย

208
00:13:44,600 --> 00:13:47,440
‎- ทำแบบกุซมานสิ เดินหน้าต่อไป
‎- ไร้สาระ

209
00:13:50,840 --> 00:13:51,680
‎เอ้านี่

210
00:13:53,200 --> 00:13:55,640
‎- นายจะทำอะไร
‎- หลับตาสิ เร็วเข้า! หลับตา!

211
00:14:01,040 --> 00:14:01,880
‎เรียบร้อย

212
00:14:04,400 --> 00:14:07,000
‎- ทำอะไรน่ะ
‎- โปโลไม่อยู่แล้ว

213
00:14:07,640 --> 00:14:09,320
‎โปโลไหน ฉันไม่รู้จักโปโล

214
00:14:09,440 --> 00:14:11,280
‎- เฮ้ย ฉันก็ด้วย
‎- เห็นมั้ย

215
00:14:11,480 --> 00:14:12,320
‎มันได้ผลใช่มั้ยล่ะ

216
00:14:21,400 --> 00:14:22,400
‎ขอกระดาษทิชชูหน่อย

217
00:14:24,840 --> 00:14:29,080
‎- นายกล้าโผล่หน้ามาด้วยเหรอ
‎- แค่จะเช็ดปาก

218
00:14:29,160 --> 00:14:32,480
‎ส่วนฉันอยากให้นายกลับไปซะ
‎เพื่อตัวของนายเอง

219
00:14:35,920 --> 00:14:36,760
‎ไปซะ

220
00:14:44,120 --> 00:14:46,560
‎- แต่แม่คะ
‎- ลูกรัก บอกมาว่ามีบุหรี่

221
00:14:46,640 --> 00:14:49,280
‎แม่อยากมากจนแทบจะดูดผักชีแล้ว

222
00:14:53,600 --> 00:14:54,480
‎ว่าไง

223
00:14:55,160 --> 00:14:57,040
‎นี่จะไม่กอดแม่หน่อยเหรอ

224
00:15:02,080 --> 00:15:03,240
‎แบบนี้ค่อยยังชั่ว

225
00:15:04,880 --> 00:15:06,320
‎บอกมานะว่าเก็บไฟแช็กแม่ไว้

226
00:15:06,600 --> 00:15:08,640
‎ทำไมไม่บอกว่าจะออกมาวันนี้คะ

227
00:15:08,760 --> 00:15:12,160
‎แม่โทรหาสองสามครั้งเมื่อเช้านี้
‎แต่ลูกไม่รับ

228
00:15:12,440 --> 00:15:14,680
‎- บ้าเอ๊ย แม่เองเหรอ
‎- ก็แม่น่ะสิ

229
00:15:20,400 --> 00:15:21,600
‎ตัวแม่หอมจังเลย

230
00:15:23,040 --> 00:15:24,320
‎และลูกก็ดูดีมาก

231
00:15:29,560 --> 00:15:30,400
‎มีอะไร

232
00:15:31,680 --> 00:15:32,520
‎ไม่มีอะไร

233
00:15:33,720 --> 00:15:35,400
‎ไม่เอาน่า ลูก แม่รู้จักสีหน้าแบบนี้

234
00:15:39,400 --> 00:15:41,160
‎หนูถูกไล่ออกจากโรงเรียน

235
00:15:41,960 --> 00:15:43,320
‎พูดเรื่องอะไรเนี่ย

236
00:15:43,800 --> 00:15:45,400
‎- เมื่อไหร่
‎- ตอนนี้เลย

237
00:15:45,800 --> 00:15:46,760
‎เพิ่งโดนวันนี้เลย

238
00:15:48,400 --> 00:15:49,320
‎เพราะอะไร

239
00:15:50,240 --> 00:15:51,200
‎แม่คิดว่าไงล่ะ

240
00:15:55,480 --> 00:15:56,400
‎บ้าเอ๊ย

241
00:15:58,240 --> 00:16:01,160
‎จะบอกอะไรให้ ช่างโรงเรียนปะไร

242
00:16:02,040 --> 00:16:04,160
‎สาวๆ ที่รู้อะไรดีไม่จำเป็นต้องเรียน

243
00:16:05,040 --> 00:16:07,800
‎และลูกก็บริหารธุรกิจครอบครัวได้โคตรดี

244
00:16:08,000 --> 00:16:10,920
‎ระดับลูก ในวงเล็กๆ แบบนี้
‎แต่มันก็โคตรยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน

245
00:16:11,800 --> 00:16:16,000
‎ตั้งแต่นี้ไป แม่กับลูกสาวจะจับมือกัน

246
00:16:20,000 --> 00:16:20,880
‎สวัสดีครับ

247
00:16:29,120 --> 00:16:30,040
‎ให้ตายสิ แม่

248
00:16:30,800 --> 00:16:33,440
‎นายโกรธแม่นายทีหลังเถอะ
‎ไปคุยกันข้างนอกมั้ย

249
00:16:35,600 --> 00:16:37,560
‎ขอโทษ อันเดร์ แม่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี

250
00:16:41,280 --> 00:16:44,200
‎- ทำไมทุกคนไม่พยายามเข้าใจ
‎- เราทำได้

251
00:16:45,840 --> 00:16:48,120
‎นายถูกไล่ออก แล้วจะยังไงต่อ

252
00:16:48,760 --> 00:16:49,880
‎ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

253
00:16:50,040 --> 00:16:53,080
‎ปีหน้านายก็จะเรียนจบ
‎ส่วนฉันไม่มีปีหน้าด้วยซ้ำ

254
00:16:53,160 --> 00:16:56,480
‎- ทำไมถึงเข้าใจยากนัก
‎- นายไม่มีปีหน้า

255
00:16:56,680 --> 00:16:57,840
‎แล้วนายอยากจะทำอะไร

256
00:16:58,840 --> 00:17:02,360
‎แม่นายบอกว่านายอยากอยู่คนเดียว
‎แผนนี่ห่วยแตกว่ะ

257
00:17:06,480 --> 00:17:09,240
‎กุซมาน พวกนายไม่มีวันเข้าใจฉัน

258
00:17:10,600 --> 00:17:13,080
‎ฉันโอเคนะกับสิ่งที่นายอยากทำ

259
00:17:13,200 --> 00:17:17,040
‎ถ้านายไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียน
‎อยากกระโดดเครื่องบินก็ไปสิ

260
00:17:17,720 --> 00:17:19,680
‎แต่อย่าแยกตัวเองออกไป

261
00:17:20,040 --> 00:17:22,680
‎ถ้านายกำลังจะตายจริงๆ

262
00:17:24,240 --> 00:17:26,400
‎นายจะใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายลำพังไม่ได้

263
00:17:27,240 --> 00:17:29,800
‎ไม่มีครอบครัว ไม่มีเพื่อน ไม่มีโอมาร์

264
00:17:35,520 --> 00:17:37,160
‎อันเดร์

265
00:17:37,880 --> 00:17:40,000
‎- ให้ตายสิ อันเดร์
‎- อย่ามายุ่งกับฉัน ขอร้อง

266
00:17:48,680 --> 00:17:49,920
‎ฉันรับไม่ไหวแล้ว

267
00:17:55,320 --> 00:17:58,880
‎สวัสดี โปโล ฉันรู้ว่านายไม่อยากคุย

268
00:17:59,040 --> 00:18:01,600
‎ไม่เป็นไร แต่ฉันขอร้องละ

269
00:18:02,120 --> 00:18:03,600
‎ได้โปรดคุยกับแม่นาย

270
00:18:03,680 --> 00:18:06,400
‎เขาทำให้โรงเรียนรับวาเลริโอได้

271
00:18:06,520 --> 00:18:07,880
‎และยกโทษให้เขาเพราะ

272
00:18:08,160 --> 00:18:12,120
‎ทำโทษเขาแบบนี้ไม่มีเหตุผลเลย
‎ในเมื่อเขาได้บทเรียนแล้ว

273
00:18:13,240 --> 00:18:15,680
‎ได้โปรดโทรกลับหาฉันถ้าทำได้

274
00:18:16,000 --> 00:18:17,280
‎ได้โปรดเถอะนะ

275
00:18:19,480 --> 00:18:21,000
‎พรุ่งนี้ลูกจะใส่ชุดอะไร

276
00:18:23,440 --> 00:18:24,360
‎ผมไม่ไป

277
00:18:26,160 --> 00:18:28,640
‎คนที่พลาดงานจบการศึกษา

278
00:18:29,640 --> 00:18:31,080
‎คือคนที่ไม่ควรจบการศึกษา

279
00:18:31,560 --> 00:18:32,680
‎กุซมานกับซามูเอลน่ะเหรอ

280
00:18:33,680 --> 00:18:35,320
‎พวกเขาแค่อยากจะแยกเรา

281
00:18:36,480 --> 00:18:39,560
‎คนเกเรนั่นข่มเหงให้ลูกใช้ชีวิตลำบากตลอดปี

282
00:18:40,480 --> 00:18:42,640
‎ถ้าลูกไม่กล้าพอที่จะเผชิญหน้าพวกเขา

283
00:18:42,960 --> 00:18:44,720
‎ลูกก็จะให้แม่ยืนอยู่เฉยๆ

284
00:18:44,840 --> 00:18:46,360
‎มองพวกเขาทำลายลูกชายแม่ไม่ได้

285
00:18:48,680 --> 00:18:50,360
‎เสื้อลายทางตัวนี้ดีมั้ย

286
00:18:52,000 --> 00:18:53,280
‎ใส่กับกางเกงสีน้ำเงิน

287
00:18:55,640 --> 00:18:56,840
‎ลูกจะดูหล่อมาก

288
00:19:19,280 --> 00:19:20,520
‎เธอมาทำอะไรที่นี่

289
00:19:24,200 --> 00:19:25,360
‎ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ

290
00:19:28,600 --> 00:19:29,600
‎เข้ามาได้ยังไง

291
00:19:29,880 --> 00:19:32,240
‎ไม่มีคนคุมประตูให้เธอปั่นหัวได้นี่

292
00:19:36,960 --> 00:19:40,120
‎จากตอนที่นายขอให้ฉันตกแต่งที่นี่
‎แล้วทำให้เหมือนบ้านตัวเอง

293
00:19:40,200 --> 00:19:41,040
‎เข้าใจละ

294
00:19:42,880 --> 00:19:44,320
‎นั่นเป็นช่วงเวลาที่ดี

295
00:19:46,920 --> 00:19:48,920
‎เชิญนั่ง ทำตัวตามสบาย

296
00:19:52,280 --> 00:19:53,560
‎เธอมาที่นี่ทำไม คาร์ล่า

297
00:19:54,000 --> 00:19:55,680
‎ฉันมาขอโทษ

298
00:19:56,200 --> 00:19:57,120
‎อย่างจริงใจ

299
00:19:57,800 --> 00:19:59,360
‎นายเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม

300
00:20:01,240 --> 00:20:04,520
‎"เยไร นายเป็นผู้ชายที่โคตรดี คุ้มค่า

301
00:20:04,920 --> 00:20:06,880
‎ผู้หญิงที่ไหนก็อยากอยู่กับนาย..."

302
00:20:07,000 --> 00:20:09,440
‎ยกเว้นคนที่พูด เคยเจอมาแล้ว

303
00:20:09,880 --> 00:20:10,800
‎ฉันคิดอย่างนั้นจริง

304
00:20:13,960 --> 00:20:16,920
‎คาร์ล่า ตอนนี้ฉันไม่อยากให้เธอมาสงสาร

305
00:20:17,160 --> 00:20:19,640
‎- กลับไปเถอะ ขอร้อง
‎- โอเคๆ

306
00:20:20,000 --> 00:20:21,600
‎เลิกทำเหมือนตัวเองเป็นเหยื่อเสียที

307
00:20:22,080 --> 00:20:24,360
‎เพราะนายก็ไม่ได้ชอบฉัน

308
00:20:27,400 --> 00:20:29,040
‎- ว่ายังไงนะ
‎- นายได้ยินแล้วนี่

309
00:20:29,640 --> 00:20:31,920
‎ฉันไม่ชอบนาย นายก็ไม่ชอบฉันเหมือนกัน

310
00:20:32,320 --> 00:20:34,080
‎แล้วหลายเดือนที่ผ่านมานี่ล่ะ

311
00:20:34,160 --> 00:20:36,440
‎- เธอเรียกมันว่าอะไร
‎- นายชอบภาพที่ฉันนำเสนอ

312
00:20:36,520 --> 00:20:38,720
‎ฉันเหมาะกับภาพที่นายสร้างขึ้น

313
00:20:38,800 --> 00:20:40,760
‎เพื่อให้ได้ไลก์จากคนที่ทำร้ายนาย

314
00:20:40,840 --> 00:20:42,400
‎ตอนที่นายเคยเป็นเยไรในอดีต

315
00:20:43,920 --> 00:20:46,360
‎รูปร่าง เสื้อผ้า ทัศนคติของนาย

316
00:20:46,760 --> 00:20:50,080
‎นายสร้างเครือข่ายโซเชียลของนาย
‎เพื่อให้พวกเขายกย่อง

317
00:20:51,440 --> 00:20:53,560
‎ฉันเป็นแค่เครื่องประดับสำหรับนาย

318
00:20:54,160 --> 00:20:57,280
‎ส่วนฉันก็เป็นตู้เงินเคลื่อนที่
‎ที่กอบกู้โรงบ่มไวน์ของเธอได้

319
00:20:57,360 --> 00:20:58,880
‎อย่างที่บอก

320
00:20:59,400 --> 00:21:01,880
‎เราไม่ได้ชอบกันแบบที่เราแสร้งทำ

321
00:21:05,200 --> 00:21:08,600
‎แต่ยังไงฉันก็โชคดีพอที่มีโอกาส
‎ได้รู้จักเยไรตัวจริง

322
00:21:08,880 --> 00:21:10,240
‎คนที่อยู่ข้างหลังรูปเซลฟี่ทั้งหลาย

323
00:21:10,800 --> 00:21:13,200
‎และจะบอกให้ว่าเขาเป็นคนที่โคตรดี

324
00:21:14,080 --> 00:21:16,000
‎ดีกว่าตัวตนที่นายสร้างขึ้นมาเยอะเลย

325
00:21:17,840 --> 00:21:20,920
‎ผู้หญิงคนไหนก็คงอยากอยู่กับเขา

326
00:21:21,280 --> 00:21:22,360
‎ผู้หญิงทุกคนยกเว้นฉัน

327
00:21:27,640 --> 00:21:28,800
‎ดังนั้น...

328
00:21:29,680 --> 00:21:31,120
‎ช่างยอดไลก์ปะไร

329
00:21:31,920 --> 00:21:33,440
‎ช่างโรงบ่มไวน์ด้วย

330
00:21:34,080 --> 00:21:35,000
‎เราทนไม่ไหวแล้ว

331
00:21:35,080 --> 00:21:38,760
‎กับการมัวเสียเวลาทำสิ่งที่คนอื่นอยากให้เราทำ

332
00:21:43,680 --> 00:21:45,600
‎นายไม่ต้องพิสูจน์ตัวเองกับใคร

333
00:21:48,120 --> 00:21:49,920
‎ทีนี้ฉันขอกอดนายได้มั้ย

334
00:21:50,760 --> 00:21:53,760
‎ในฐานะเพื่อน ไม่มีการปั่นหัวอะไรทั้งนั้น

335
00:22:07,880 --> 00:22:10,120
‎- กังวลมั้ย ลูกพ่อ
‎- นิดหน่อยค่ะ

336
00:22:10,480 --> 00:22:12,840
‎- ไม่เป็นไรนะ
‎- นั่นโอมาร์

337
00:22:18,400 --> 00:22:20,160
‎- เป็นยังไงบ้างครับ แม่
‎- แม่สบายดี

338
00:22:20,480 --> 00:22:21,360
‎นายดูดีนะ

339
00:22:22,160 --> 00:22:23,040
‎เธอก็เหมือนกัน

340
00:22:23,280 --> 00:22:25,120
‎- เป็นยังไงบ้าง
‎- กังวลนิดหน่อย

341
00:22:26,240 --> 00:22:28,520
‎- กังวลเรื่องอะไรของเธอ
‎- สวัสดี

342
00:22:28,960 --> 00:22:30,040
‎- สวัสดีค่ะ
‎- สวัสดี ลู

343
00:22:30,520 --> 00:22:31,360
‎นายหล่อจังเลย

344
00:22:31,440 --> 00:22:32,280
‎ฉันชอบนะ

345
00:22:33,160 --> 00:22:34,280
‎นี่ ลู มานี่สิ

346
00:22:36,080 --> 00:22:37,560
‎พ่อแม่เธอไม่มาเหรอ

347
00:22:40,080 --> 00:22:41,920
‎เหมือนครอบครัวของเธอ

348
00:22:42,000 --> 00:22:44,360
‎จะลืมปัญหาไปก่อนตอนนี้

349
00:22:44,800 --> 00:22:46,480
‎แล้วมาสนใจกับสิ่งที่สำคัญจริงๆ

350
00:22:48,360 --> 00:22:49,320
‎ฉันอิจฉาเธอนะ

351
00:22:50,200 --> 00:22:51,240
‎ในทางที่ดี

352
00:22:51,920 --> 00:22:53,120
‎แล้วก็ในทางที่ไม่ดีด้วย

353
00:22:53,720 --> 00:22:55,280
‎เธอเหมือนถั่วพิสตาชิโอเลย

354
00:22:55,920 --> 00:22:58,560
‎นี่มันเลือกปฏิบัติชัดๆ

355
00:22:58,760 --> 00:23:01,440
‎หลังจากที่ผมทำทุกอย่างเพื่อโรงเรียนนี้

356
00:23:01,560 --> 00:23:03,640
‎ผมจะฟ้องคุณ

357
00:23:03,960 --> 00:23:05,280
‎เชิญเข้ามาก่อน

358
00:23:05,360 --> 00:23:09,200
‎เวนทูร่า คิดว่าอะไรดีก็ทำไปเถอะ
‎แต่การไล่ออกมันมากเกินยุติธรรม

359
00:23:09,280 --> 00:23:10,320
‎ยุติธรรมเหรอ

360
00:23:10,400 --> 00:23:12,960
‎วันสุดท้ายของปีเนี่ยนะ ขอทีเถอะ

361
00:23:13,160 --> 00:23:15,520
‎เวลาทั้งปีของลูกชายฉัน
‎ต้องถูกทิ้งไปในวันสุดท้ายเหรอ

362
00:23:15,880 --> 00:23:18,840
‎- ลอร่า เวนทูร่า ฉันคิดว่า...
‎- ลูเครเซีย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ

363
00:23:18,920 --> 00:23:22,880
‎นึกว่าเธอจะทำบางอย่างเพื่อกุซมาน

364
00:23:23,080 --> 00:23:24,600
‎- ฉันเหรอ
‎- ใช่

365
00:23:24,960 --> 00:23:26,600
‎พ่อเธอมีอิทธิพลมาก

366
00:23:26,680 --> 00:23:29,160
‎- ถ้าทุกคนพยายามหน่อยล่ะก็...
‎- พอได้แล้ว

367
00:23:30,040 --> 00:23:31,200
‎ฉันขอโทษจริงๆ

368
00:23:44,240 --> 00:23:46,280
‎โปโล สวัสดี เป็นยังไงบ้าง

369
00:23:47,600 --> 00:23:50,160
‎ทำไมถึงไม่สนใจฉันเลย

370
00:23:54,360 --> 00:23:56,400
‎พวกเขายังไม่ได้เซ็นเอกสาร

371
00:23:56,480 --> 00:23:58,200
‎- เราจะคุยกับ...
‎- คาเยตาน่า

372
00:23:58,520 --> 00:24:00,680
‎ทำไมถึงสนใจนักว่าวาเลริโอจะเรียนจบมั้ย

373
00:24:03,840 --> 00:24:07,160
‎- เขาจะได้ไปกับเราและก็...
‎- รักษาความสัมพันธ์ของเราไว้

374
00:24:09,640 --> 00:24:11,800
‎เพราะถ้าไม่มีเขา เรา...

375
00:24:12,680 --> 00:24:13,840
‎ไปกันไม่รอดแน่

376
00:24:15,360 --> 00:24:16,720
‎โปโล อย่ามาเริ่มหาเรื่องตอนนี้

377
00:24:18,360 --> 00:24:19,440
‎อย่าหาเรื่องตอนนี้

378
00:24:21,320 --> 00:24:23,440
‎ฉันเข้าใจ นายมีเรื่องกดดันเยอะ

379
00:24:24,640 --> 00:24:26,480
‎- นายไม่รู้ตัวว่ากำลังพูดอะไร
‎- เปล่า

380
00:24:26,560 --> 00:24:29,080
‎เป็นครั้งแรกในเวลานานที่ฉันรู้ตัว

381
00:24:33,120 --> 00:24:34,000
‎ฉันขอโทษ

382
00:24:41,040 --> 00:24:44,000
‎แล้วลอนดอนล่ะ แผนของเราล่ะ

383
00:24:44,160 --> 00:24:46,480
‎เห็นมั้ยล่ะ เธอก็ห่วงอยู่เรื่องเดียว

384
00:24:46,800 --> 00:24:48,120
‎ลอนดอน แผนของเรา...

385
00:24:49,640 --> 00:24:51,360
‎เธอไม่ได้รักฉัน

386
00:24:52,000 --> 00:24:54,120
‎แต่รักชีวิตที่ฉันเคยจะมอบให้เธอ

387
00:24:56,920 --> 00:24:58,880
‎ทำไมนายถึงใช้คำว่า "เคย"

388
00:25:03,640 --> 00:25:04,680
‎ฉันขอโทษ

389
00:25:08,400 --> 00:25:09,560
‎ฉันต้องไปแล้ว โอเคมั้ย

390
00:25:27,080 --> 00:25:29,080
‎ไง เกิดอะไรขึ้น

391
00:25:30,560 --> 00:25:31,400
‎ไม่มีอะไร

392
00:25:51,600 --> 00:25:53,640
‎เดี๋ยวนะ

393
00:25:54,240 --> 00:25:55,440
‎ไม่นานหรอก

394
00:25:58,680 --> 00:25:59,560
‎เตโอโดโร

395
00:26:02,920 --> 00:26:06,080
‎เดี๋ยวเราไปคุยกันที่บ้านคุณได้มั้ย
‎จะได้เซ็นสัญญากัน

396
00:26:09,840 --> 00:26:12,960
‎ได้สิ ดีใจที่เธอเอาไปคิดทบทวน

397
00:26:14,560 --> 00:26:16,960
‎พิธีจะเริ่มต้นขึ้นในอีกห้านาที

398
00:26:17,800 --> 00:26:18,920
‎เขาอยู่นั่นไง

399
00:26:46,200 --> 00:26:48,640
‎ขอบคุณค่ะ เรามาทำพิธีกันต่อ

400
00:26:50,480 --> 00:26:51,320
‎บ้าเอ๊ย

401
00:26:52,440 --> 00:26:53,480
‎ฉันช่วย

402
00:26:54,640 --> 00:26:56,840
‎นักเรียนที่ฉันกำลังจะ...

403
00:26:57,120 --> 00:26:58,160
‎เราควรจะทำยังไงกันดี

404
00:26:59,440 --> 00:27:00,440
‎ฉันไม่รู้จริงๆ

405
00:27:01,440 --> 00:27:04,080
‎ฉันรู้แต่ว่าอยากได้ทุนนั่น

406
00:27:04,160 --> 00:27:06,560
‎ฉันก็เหมือนกัน แต่เรากำลังขายเกียรตินะ ลู

407
00:27:08,520 --> 00:27:09,840
‎เธอไม่อยากได้สินะ

408
00:27:11,720 --> 00:27:12,560
‎ต้องแลกด้วยอะไร

409
00:27:13,400 --> 00:27:16,960
‎ผู้ชนะคว้าทุนการศึกษาครั้งแรก
‎กรุณาขึ้นมาบนเวทีด้วย

410
00:27:17,080 --> 00:27:18,400
‎กรุณาปรบมือให้กับ

411
00:27:18,480 --> 00:27:21,680
‎นาเดีย ชานาและ
‎ลูเครเซีย มอนเตสซิโนส เฮนดริก

412
00:27:38,600 --> 00:27:40,720
‎บิล แม็กคินลีย์จะมอบรางวัล

413
00:27:40,800 --> 00:27:43,000
‎ในฐานะผู้แทนมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย

414
00:27:47,600 --> 00:27:50,920
‎สวัสดีทุกคน ขอบคุณที่ต้อนรับผม
‎ตื่นเต้นมากที่ได้มาที่นี่

415
00:27:51,000 --> 00:27:53,440
‎ยินดีด้วย เราตื่นเต้น
‎ที่คุณจะไปเรียนกับเราที่โคลัมเบีย

416
00:27:53,520 --> 00:27:54,800
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- ขอบคุณ

417
00:28:14,000 --> 00:28:14,880
‎สวัสดีค่ะ

418
00:28:16,280 --> 00:28:20,280
‎ฉันอยากขอบคุณพ่อแม่ของเรา
‎และเพื่อนๆ ที่มาร่วม

419
00:28:20,520 --> 00:28:21,880
‎ในช่วงเวลาที่พิเศษนี้

420
00:28:22,280 --> 00:28:23,680
‎สำหรับเราและ

421
00:28:24,280 --> 00:28:25,480
‎เพื่อนนักเรียนของเรา

422
00:28:29,160 --> 00:28:30,040
‎ฉัน...

423
00:28:33,680 --> 00:28:34,560
‎ฉันทำไม่ได้

424
00:28:42,080 --> 00:28:45,880
‎- เธอพูดแทนที นาเดีย
‎- เริ่มแล้วก็พูดต่อให้จบสิ

425
00:28:49,760 --> 00:28:50,640
‎คือว่า...

426
00:28:52,000 --> 00:28:53,800
‎- ฉันจะบอกว่า...
‎- อย่า เดี๋ยวก่อน

427
00:28:56,440 --> 00:28:58,600
‎ฉันอยากจะบอกว่า...

428
00:29:00,800 --> 00:29:04,880
‎คือว่าฉัน... เราอยากจะ

429
00:29:07,160 --> 00:29:08,480
‎อุทิศรางวัลนี้

430
00:29:09,560 --> 00:29:10,920
‎ให้กับเพื่อนนักเรียนทุกคน

431
00:29:11,280 --> 00:29:13,920
‎โดยเฉพาะคนที่อยู่ข้างหลังนั่น

432
00:29:16,080 --> 00:29:19,720
‎คนที่ขึ้นมาอยู่กับเราบนนี้ไม่ได้
‎ด้วยเหตุผลต่างๆ กัน

433
00:29:20,720 --> 00:29:22,160
‎ในพิธีจบการศึกษาปีนี้

434
00:29:35,360 --> 00:29:37,800
‎เมื่อพวกเขามาอยู่กับเราตรงนี้ไม่ได้

435
00:29:39,920 --> 00:29:41,400
‎ทำให้ช่วงเวลาแบบนี้

436
00:29:42,040 --> 00:29:44,480
‎ไม่น่าดีใจเท่ากับที่เราอยากให้เป็น

437
00:29:45,000 --> 00:29:48,640
‎จริงค่ะ เพราะเราควรกระโดดโลดเต้นดีใจ

438
00:29:52,800 --> 00:29:53,680
‎แต่เราไม่ดีใจ

439
00:29:55,480 --> 00:29:56,640
‎เราสมควร

440
00:29:58,240 --> 00:29:59,400
‎ได้รับรางวัลนี้

441
00:30:00,680 --> 00:30:02,560
‎เราสมควรมีช่วงเวลาแบบนี้ นาเดีย

442
00:30:05,600 --> 00:30:06,760
‎เพื่อนของฉันอยู่ตรงนั้น

443
00:30:09,000 --> 00:30:10,880
‎เพราะความอยุติธรรมทั้งหลาย

444
00:30:13,080 --> 00:30:14,720
‎ที่ร้ายแรงที่สุดคือเรื่องที่

445
00:30:16,160 --> 00:30:18,360
‎เป็นเหตุที่ทำให้พวกเราไม่มี

446
00:30:19,680 --> 00:30:20,520
‎มาริน่าอยู่ด้วย

447
00:30:22,040 --> 00:30:23,160
‎ความอยุติธรรม...

448
00:30:23,840 --> 00:30:25,280
‎ที่เราทั้งคู่ต่างถูกตราหน้า

449
00:30:25,520 --> 00:30:26,360
‎ใช่แล้ว

450
00:30:26,720 --> 00:30:29,640
‎และหนึ่งคนที่ต้องรับผิดชอบ
‎ต่อความอยุติธรรมทั้งหลายนั้น

451
00:30:30,920 --> 00:30:31,760
‎โปโล

452
00:30:33,680 --> 00:30:34,760
‎เป็นไงบ้าง มีความสุขมั้ย

453
00:30:34,960 --> 00:30:36,840
‎ฉันไม่อยากจะเชื่อ

454
00:30:38,520 --> 00:30:41,680
‎รางวัลที่เรากำลังได้รับ

455
00:30:42,880 --> 00:30:46,000
‎ถูกจัดฉากโดยแม่ของนาย
‎เพื่อล้างภาพพจน์ใหม่ให้กับนาย

456
00:30:46,080 --> 00:30:49,240
‎และเรายอมรับรางวัลนี้เพราะ
‎เราสมควรได้รับ

457
00:30:49,760 --> 00:30:52,720
‎เราควรทำยังไง เพราะนี่กลายเป็น...

458
00:30:52,840 --> 00:30:55,320
‎ถ้ารางวัลนี้สร้างความขัดแย้งก็ไม่ต้องห่วง

459
00:30:56,640 --> 00:30:58,560
‎ฉันขอยกเลิกโดยมีผลนับตั้งแต่นี้

460
00:30:58,640 --> 00:30:59,680
‎- เบกอนย่า
‎- อย่า

461
00:31:02,680 --> 00:31:07,280
‎เราต้องกาสนับสนุนลาส เอ็นซินาส
‎และนักเรียนทุกคนมาโดยตลอด

462
00:31:08,960 --> 00:31:10,520
‎ใครเข้าไปในห้องน้ำ

463
00:31:14,840 --> 00:31:16,800
‎โอมาร์ ฉันไม่มีเวลาทั้งวันนะ

464
00:31:17,040 --> 00:31:20,560
‎ถึงมีเวลา ฉันก็ไม่มีความอดทนพอ
‎บอกชื่อฉันมา

465
00:31:24,680 --> 00:31:25,520
‎นาเดีย

466
00:31:27,840 --> 00:31:29,680
‎นี่เธอจะกล่าวหาน้องสาวตัวเองเหรอ

467
00:31:44,360 --> 00:31:47,960
‎รู้มั้ย ฉันสัญญาคนที่ฉันห่วงใยมากไว้

468
00:31:48,880 --> 00:31:51,680
‎ว่าเราจะฉลองวันนี้ด้วยกัน

469
00:31:52,520 --> 00:31:56,480
‎เราจะสนุกกันสุดเหวี่ยง
‎และจะไม่มีอะไรมาทำให้มันพัง

470
00:31:57,040 --> 00:31:59,440
‎เราไปฉลองกันที่เตโตร บาร์เซโลกัน!

471
00:32:15,640 --> 00:32:17,360
‎- ฮัลโหล
‎- ซามูเอล

472
00:32:18,240 --> 00:32:21,680
‎คุณต้องมาสถานีตำรวจ เรื่องด่วนมาก

473
00:32:34,880 --> 00:32:36,600
‎พ่อครับ ผมจะไปเข้าห้องน้ำ

474
00:32:36,720 --> 00:32:38,160
‎- รอข้างนอกนะ
‎- โอเค

475
00:32:38,800 --> 00:32:41,240
‎- เราไม่มีเงินเลยนะ
‎- ไปกู้เงินเอาก็ได้

476
00:32:47,120 --> 00:32:48,000
‎ว่ายังไง

477
00:32:49,520 --> 00:32:51,320
‎นายไม่ต้องการนาเดียที่นิวยอร์ก

478
00:32:51,840 --> 00:32:52,720
‎หมายความว่ายังไง

479
00:32:53,240 --> 00:32:55,560
‎- ฉันไม่กล้าไปอยู่คนเดียวหรอก
‎- นายมีฉันไง

480
00:32:57,080 --> 00:33:00,600
‎โอ้โฮ นึกว่าเรากิ๊กกันแค่ครั้งเดียว

481
00:33:02,080 --> 00:33:02,960
‎บ้าเอ๊ย

482
00:33:03,320 --> 00:33:05,080
‎- อะไร
‎- ฉันขอโทษ

483
00:33:07,200 --> 00:33:09,640
‎ขอโทษถ้าฉันไม่ได้มีปฏิกิริยา
‎แบบที่นายอยากเห็น

484
00:33:10,600 --> 00:33:11,920
‎และใช่ มันก็แค่กิ๊กกันครั้งเดียว

485
00:33:13,160 --> 00:33:14,880
‎และมันมีความหมายกับฉันมาก

486
00:33:15,880 --> 00:33:18,760
‎ตอนที่น้องนายถามว่า
‎ให้นายไปกับฉันได้หรือเปล่า

487
00:33:18,840 --> 00:33:20,000
‎มันแทบทำให้ฉันลืมหายใจ

488
00:33:22,920 --> 00:33:25,160
‎ฉันคิดว่าความคิดของนาเดียมันบ้ามาก

489
00:33:26,200 --> 00:33:30,560
‎- มันก็ไม่ใช่แค่การกิ๊กกันครั้งเดียวสำหรับฉัน
‎- เพราะงั้นเราเลยควรทำ

490
00:33:33,080 --> 00:33:35,680
‎ถ้าคำแนะนำนี้ทำให้นายลืมหายใจ
‎ก็ขอให้ทำมัน

491
00:33:47,400 --> 00:33:48,640
‎ทั้งหมดเป็นกับดัก

492
00:33:49,960 --> 00:33:52,480
‎เพื่อหาตำแหน่งครอบครัวของเธอ
‎และจับพี่ชายเธอ

493
00:33:52,960 --> 00:33:54,160
‎ฉันขอโทษ

494
00:33:54,680 --> 00:33:58,840
‎สาบานได้ว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย
‎ฉันก็ถูกหลอกเหมือนกัน

495
00:34:00,240 --> 00:34:01,400
‎แล้วพวกนั้นเจอเขามั้ย

496
00:34:04,280 --> 00:34:06,560
‎พี่ชายคุณกำลังรอถูกส่งกลับประเทศ

497
00:34:08,000 --> 00:34:08,960
‎ซามูเอล...

498
00:34:09,960 --> 00:34:13,240
‎ระหว่างนี้ฆาตกรก็แต่งตัวใส่สูทผูกเนกไท
‎กำลังจะหนีไปได้

499
00:34:13,960 --> 00:34:16,320
‎- ฉันขอโทษ
‎- ควรขอโทษหรอก คุณก็ผิด

500
00:34:17,000 --> 00:34:20,560
‎- ฉันบอกแล้วไงว่าพวกนั้นหลอกฉัน
‎- ใครหลอกคุณ

501
00:34:21,520 --> 00:34:24,120
‎ผมจะบอกให้ เจ้านายคุณ เพื่อนร่วมงานคุณ

502
00:34:24,360 --> 00:34:26,480
‎ทั้งระบบห่วยๆ ที่คุณทำงานให้

503
00:34:26,560 --> 00:34:29,160
‎และคุณก็ไม่ยอมต่อต้านมัน

504
00:34:30,440 --> 00:34:31,800
‎เพราะแบบนี้ไงคุณถึงผิด

505
00:34:35,800 --> 00:34:36,640
‎บ้าเอ๊ย

506
00:34:38,040 --> 00:34:40,680
‎ผมพิมพ์เอกสารที่คุณส่งมาแล้ว

507
00:34:41,080 --> 00:34:43,000
‎ถ้าอยากตรวจสอบครั้งสุดท้าย

508
00:34:49,960 --> 00:34:50,840
‎ไม่ละ

509
00:34:51,480 --> 00:34:53,920
‎ผมคิดว่าคุณควรอ่านทบทวนดู

510
00:34:54,760 --> 00:34:55,600
‎ครับ

511
00:34:56,080 --> 00:34:59,800
‎มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่ข้อสามวรรคสี่

512
00:35:00,440 --> 00:35:02,600
‎เรื่องการจัดการโรงบ่มไวน์

513
00:35:04,400 --> 00:35:06,640
‎เราใช้ชื่อคาร์ล่าแทนชื่อคุณ

514
00:35:09,880 --> 00:35:13,680
‎เธอจะเป็นผู้จัดการเพียงผู้เดียว
‎ของโรงบ่มไวน์และทรัพย์สินที่เกี่ยวข้อง

515
00:35:13,760 --> 00:35:16,400
‎ทันทีที่เธออายุครบ 18 ปี
‎ซึ่งก็อีกไม่นาน

516
00:35:18,920 --> 00:35:19,760
‎คือ...

517
00:35:20,000 --> 00:35:23,320
‎คุณจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลย
‎ผมก็ไม่มี

518
00:35:23,680 --> 00:35:25,160
‎ผมจะคอยดูอยู่ข้างๆ

519
00:35:25,240 --> 00:35:28,480
‎คาร์ล่าจะเป็นเจ้าของ

520
00:35:31,320 --> 00:35:35,560
‎เยไร เราไม่เคยพูดถึงข้อตกลงแบบนี้

521
00:35:36,120 --> 00:35:36,960
‎ตอนนี้ก็พูดแล้วไง

522
00:35:38,680 --> 00:35:40,200
‎คุณเลือกเอา

523
00:35:41,160 --> 00:35:43,680
‎ปล่อยให้ลูกสาวสนับสนุนคุณ
‎ตามที่เธอเห็นสมควร

524
00:35:44,640 --> 00:35:46,360
‎หรือปล่อยให้ธุรกิจของคุณขาดทุน

525
00:35:46,440 --> 00:35:48,720
‎จนไม่มีทางช่วยเหลือตัวคุณเองได้

526
00:35:51,040 --> 00:35:54,240
‎เธอยังเด็กและไม่รู้เรื่องธุรกิจพวกนี้เลย

527
00:35:56,800 --> 00:35:57,920
‎พูดอะไรหน่อยสิ ลูก

528
00:35:58,640 --> 00:36:01,520
‎หนูจะบอกให้นะคะ
‎พ่อไม่มีสิทธิมาสั่งหนูอีกต่อไป

529
00:36:02,120 --> 00:36:02,960
‎ว่ายังไงนะ

530
00:36:03,400 --> 00:36:07,360
‎หนูจะบอกว่าพ่อไม่มีสิทธิ
‎ตัดสินใจแทนหนูให้ทำหรือไม่ทำอะไร

531
00:36:08,160 --> 00:36:09,000
‎มันจบแล้ว

532
00:36:10,440 --> 00:36:12,080
‎หนูจะทำตามที่หนูต้องการ

533
00:36:12,880 --> 00:36:17,000
‎เป็นสิ่งที่หนูอยากเป็น
‎และอยู่กับคนที่หนูอยากอยู่ด้วย

534
00:36:18,400 --> 00:36:19,720
‎พ่อไม่มีอำนาจเหนือหนูแล้ว

535
00:36:22,320 --> 00:36:23,560
‎ว่ายังไง

536
00:36:24,480 --> 00:36:25,400
‎เซ็นสัญญากันมั้ยครับ

537
00:36:31,680 --> 00:36:33,920
‎รู้มั้ยว่าเรื่องนี้ใครผิด อซูซีน่า

538
00:36:34,000 --> 00:36:36,240
‎นักเรียนไม่เคารพเธอ

539
00:36:36,440 --> 00:36:39,320
‎- เธอกลัวนักเรียนและเอาใจจนเหลิง
‎- แกล้งกันแบบเด็กๆ

540
00:36:39,400 --> 00:36:41,400
‎ยกเลิกทุนมันเกินไปนะ

541
00:36:41,600 --> 00:36:43,240
‎อย่างน้อยฉันก็ทำบางอย่าง

542
00:36:43,320 --> 00:36:44,320
‎ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน

543
00:36:44,400 --> 00:36:48,160
‎เด็กเกเรสองคนที่ทำให้ชีวิตลูกชายเธอ
‎เหมือนตกนรก ก็ยังอยู่ที่นั่น

544
00:36:48,920 --> 00:36:51,160
‎- บางทีผมควรโดนแบบนี้
‎- พูดอะไรอย่างนั้น โปโล

545
00:36:51,240 --> 00:36:54,360
‎อย่าพูดไร้สาระน่า โปโล
‎กับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น

546
00:36:54,480 --> 00:36:56,120
‎เรื่องข่มขู่ ทวีต

547
00:36:56,200 --> 00:36:58,000
‎ทุกอย่างที่พวกนั้นเขียน มันเจ็บปวด

548
00:36:58,080 --> 00:37:00,360
‎และยิ่งไปกว่านั้น คนที่ควร...

549
00:37:00,440 --> 00:37:01,640
‎ผมฆ่ามาริน่าครับ แม่

550
00:37:08,600 --> 00:37:11,760
‎- มันเป็นอุบัติเหตุ แต่ผมทำให้เธอตาย
‎- พูดไร้สาระมาพอแล้ว

551
00:37:11,840 --> 00:37:13,520
‎- เบกอนย่า
‎- ฉันไม่อยากได้ยิน

552
00:37:13,640 --> 00:37:15,800
‎มาริน่ามีบางอย่างที่เป็นของคาร์ล่า

553
00:37:18,160 --> 00:37:19,880
‎และผมอยากได้คาร์ล่ากลับคืนมา

554
00:37:20,240 --> 00:37:21,720
‎- เงียบเดี๋ยวนี้
‎- ไม่!

555
00:37:23,320 --> 00:37:26,440
‎แม่ไม่ได้บอกผมเสมอเหรอว่า
‎ให้เป็นลูกผู้ชาย

556
00:37:28,320 --> 00:37:30,040
‎ให้เผชิญหน้าความจริง ให้กล้าหาญ

557
00:37:30,800 --> 00:37:32,280
‎ผมกำลังทำอย่างนั้น

558
00:37:33,920 --> 00:37:35,000
‎ผมฆ่ามาริน่า

559
00:37:38,640 --> 00:37:40,000
‎และผมทำให้เธอฟื้นกลับมาไม่ได้

560
00:37:43,000 --> 00:37:45,280
‎ผมช่วยให้ซามูเอลกับกุซมานเรียนจบไม่ได้

561
00:37:45,440 --> 00:37:47,120
‎แต่อย่ายกเลิกทุนการศึกษาเลย

562
00:37:50,600 --> 00:37:54,360
‎ขอให้ใครสักคนมีตอนจบที่มีความสุข
‎ในเรื่องที่ห่วยแตกนี่เถอะ

563
00:37:58,240 --> 00:37:59,760
‎ได้โปรดโทรไปตอนนี้

564
00:38:01,920 --> 00:38:02,760
‎ผมขอร้อง

565
00:38:06,280 --> 00:38:08,760
‎อซูซีน่า สวัสดี ใช่ นี่เบกอนย่านะ

566
00:38:08,880 --> 00:38:11,240
‎ขอโทษที่โทรมาดึกขนาดนี้

567
00:38:11,880 --> 00:38:14,480
‎ฉันอยากคุยเรื่องทุน

568
00:38:34,880 --> 00:38:35,800
‎สวัสดี

569
00:38:36,360 --> 00:38:38,200
‎- เห็นซามูเอลมั้ย
‎- ไม่เห็น

570
00:38:45,280 --> 00:38:47,360
‎เราไปยึดบูธดีเจดีมั้ย
‎จะได้ทำให้งานมีชีวิตชีวาขึ้น

571
00:38:47,440 --> 00:38:50,080
‎ดนตรีแบบไหนก็สลัดเรื่องบ้าๆ
‎ที่เกิดขึ้นที่นี่ไม่ได้

572
00:38:50,800 --> 00:38:52,400
‎ตกลงฉันอดได้ทุน

573
00:38:52,840 --> 00:38:54,840
‎ใครบอกให้เธอทำตัวเป็นวีรสตรีล่ะ

574
00:38:57,080 --> 00:38:59,760
‎- แล้วยังไงต่อ
‎- ฉันขอใช้คำถามนายแล้วกัน

575
00:39:02,200 --> 00:39:03,520
‎เป็นแบบนี้แล้วเราจะยังไงต่อ

576
00:39:05,440 --> 00:39:06,360
‎"แบบนี้" คือแบบไหน

577
00:39:07,880 --> 00:39:08,800
‎ถ้าฉันไม่ได้ไปไหน

578
00:39:09,440 --> 00:39:10,360
‎ถ้าฉันอยู่ที่นี่

579
00:39:12,240 --> 00:39:14,400
‎ถ้าใช้คำตอบเธอเป็นแรงบันดาลใจ

580
00:39:16,520 --> 00:39:19,080
‎ฉันจะบอกว่ามันก็ทำให้เราอยู่ที่เดิม

581
00:39:20,600 --> 00:39:23,000
‎เธอกับฉันอยู่ที่นี่ด้วยกัน

582
00:39:25,120 --> 00:39:26,720
‎มันเป็นเรื่องดีใช่มั้ยล่ะ

583
00:39:26,800 --> 00:39:29,200
‎กับเรื่องร้ายๆ ทั้งหลายที่เกิดขึ้น
‎นี่คือเรื่องดี

584
00:39:29,560 --> 00:39:30,760
‎ก็ว่างั้น

585
00:39:31,560 --> 00:39:33,960
‎ขอโทษที เห็นอันเดร์หรือเปล่า

586
00:39:34,080 --> 00:39:36,000
‎ไม่เห็น แต่หาเขาให้เจอนะ อย่าหยุดหา

587
00:39:38,120 --> 00:39:40,120
‎คืนนี้ทุกคนตามหาใครสักคน

588
00:39:40,840 --> 00:39:43,600
‎โชคดีที่บางคนเจอสิ่งที่ตามหาแล้ว

589
00:40:03,680 --> 00:40:04,600
‎ไง ที่รัก

590
00:40:06,280 --> 00:40:07,120
‎ไง

591
00:40:17,520 --> 00:40:18,480
‎ฉันเรียนไม่จบ

592
00:40:21,960 --> 00:40:22,800
‎ฉันก็เหมือนกัน

593
00:40:25,520 --> 00:40:27,720
‎มีเพื่อนเศร้าก็ดีเหมือนกัน

594
00:40:37,960 --> 00:40:39,320
‎นายจะทำอะไรต่อ

595
00:40:40,600 --> 00:40:43,000
‎- เรียนซ้ำอีกปีหรือเริ่มทำงาน
‎- ไม่

596
00:40:46,480 --> 00:40:48,840
‎ฉันมีโอกาสได้ไปนิวยอร์ก

597
00:40:50,120 --> 00:40:50,960
‎จริงเหรอ

598
00:40:51,960 --> 00:40:52,800
‎จริง

599
00:40:54,600 --> 00:40:56,000
‎ไม่ได้ไปกับน้องสาวใช่มั้ย

600
00:40:56,960 --> 00:40:58,400
‎ไม่ ฉันหมายถึง ใช่

601
00:40:58,520 --> 00:41:01,400
‎ตอนเริ่มแรกฉันจะไปกับน้อง
‎แต่หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น

602
00:41:02,600 --> 00:41:03,600
‎คือว่า...

603
00:41:04,480 --> 00:41:05,920
‎ฉันจะไปกับมาลิค

604
00:41:15,000 --> 00:41:16,640
‎เขาจะช่วยให้นายตั้งหลักที่นั่นเหรอ

605
00:41:20,920 --> 00:41:22,480
‎ฟังดูอาจแปลกเกินไป

606
00:41:26,640 --> 00:41:28,000
‎หรือสมบูรณ์แบบเกินไป

607
00:41:29,920 --> 00:41:30,960
‎ใช่ ตรงนั้นก็ด้วย

608
00:41:35,560 --> 00:41:36,480
‎นายคิดว่ายังไง

609
00:41:37,280 --> 00:41:38,120
‎ฉันเหรอ

610
00:41:42,640 --> 00:41:44,040
‎สำคัญแค่ว่านายคิดยังไง

611
00:41:47,200 --> 00:41:48,840
‎ฉันต้องฟังความเห็นของนาย

612
00:41:54,200 --> 00:41:57,520
‎มีแต่คนปัญญาอ่อนเท่านั้น
‎ที่ปล่อยให้สิ่งสมบูรณ์แบบหลุดมือไป

613
00:42:02,040 --> 00:42:02,880
‎จริง

614
00:42:05,440 --> 00:42:06,280
‎โอเค

615
00:42:09,920 --> 00:42:11,360
‎- โอมาร์
‎- อะไร

616
00:42:16,640 --> 00:42:17,480
‎ลาก่อน

617
00:43:00,120 --> 00:43:01,240
‎ไง พ่อรูปหล่อ

618
00:43:02,000 --> 00:43:04,240
‎- อย่าเพิ่งพูดตอนนี้
‎- ทำไมพูดตอนนี้ไม่ได้

619
00:43:04,600 --> 00:43:06,320
‎นายยังไม่รู้เลยว่าฉันอยากพูดอะไร

620
00:43:13,640 --> 00:43:18,280
‎โอเค นายอาจแปลกใจ แต่ฉันมาคิดดู...

621
00:43:24,880 --> 00:43:26,440
‎เขามาทำบ้าอะไรที่นี่

622
00:45:41,040 --> 00:45:44,400
‎คำบรรยายโดย อริยาพร ซัลลิแวน