1
00:00:12,221 --> 00:00:14,098
{\an8}(ผลงานคอมเมดีสเปเชียลของ NETFLIX)

2
00:00:29,280 --> 00:00:30,907
- เป็นยังไงบ้าง
- สนุกดี

3
00:00:30,990 --> 00:00:32,158
โชคดีนะ

4
00:00:59,852 --> 00:01:03,815
สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี โปรดปรบมือ
ต้อนรับ เนต บาร์กัตซี

5
00:01:32,134 --> 00:01:33,302
ผมมาอยู่ตรงนี้แล้ว

6
00:01:34,887 --> 00:01:38,224
คือมันเหลือเชื่อมาก ๆ

7
00:01:40,601 --> 00:01:42,687
ผมตื่นเต้นมากที่ได้มาอยู่ที่นี่

8
00:01:43,062 --> 00:01:44,522
ใช่ว่าทุกโชว์เป็นแบบนี้

9
00:01:44,605 --> 00:01:46,983
ผมเคยไปแสดงในคุกหนึ่งครั้ง

10
00:01:49,152 --> 00:01:50,820
เราเข้าไปถึงข้างในคุกกันเลย

11
00:01:50,903 --> 00:01:53,990
มีคนมากกว่าในนี้นิดหน่อย

12
00:01:54,073 --> 00:01:57,368
สมมติว่าพวกคุณเป็นนักโทษนะ

13
00:01:57,451 --> 00:02:00,955
ผมนั่งอยู่ตรงนี้ เล่นมุกเซ่อ ๆ
ที่ไม่ฮาสักมุก

14
00:02:01,038 --> 00:02:04,750
ทุกมุกของผมเกี่ยวกับ
โลกภายนอกช่วง 30 ปีที่ผ่านมา

15
00:02:05,501 --> 00:02:07,086
พวกเขาเข้าไม่ถึงสักมุก

16
00:02:07,170 --> 00:02:11,340
ผมพูดว่า "การจราจรวุ่นวายมาก
จำได้ไหม มีใครจำการจราจรได้บ้าง"

17
00:02:15,678 --> 00:02:18,139
นักโทษคนหนึ่งลุกขึ้นมา
แล้วเดินมาทางผม

18
00:02:18,222 --> 00:02:21,225
ผมคิดในใจ "ตายละหว่า เอาแล้วไง
ฉันเคยดูหนังมา

19
00:02:21,309 --> 00:02:23,102
เขาจะใช้ฉันเพื่อแหกคุกออกไป"

20
00:02:23,186 --> 00:02:27,231
ผมไม่อยากจะชี้เขาตรง ๆ

21
00:02:27,315 --> 00:02:30,443
ก็เลยพยายามพูดว่า
"ช่วงนี้อากาศแปรปรวนนะ

22
00:02:30,526 --> 00:02:32,486
ให้เขาเดินมาแบบนี้จะดีเหรอ"

23
00:02:35,489 --> 00:02:38,618
กลายเป็นว่าเขาแค่จะไปห้องน้ำ
ที่อยู่ข้างหลังผม

24
00:02:38,701 --> 00:02:42,121
เขาเป็นคนดี ผมตัดสินเขาจาก
เสื้อผ้าของเขาและที่ที่เราอยู่

25
00:02:42,705 --> 00:02:43,873
ผมผิดเอง

26
00:02:44,457 --> 00:02:47,335
ห้องน้ำไม่ได้เป็นแบบปิด
มันเป็นที่โล่ง ๆ

27
00:02:47,418 --> 00:02:50,379
ผมยืนหันหลังชนกำแพงอิฐ
ที่สูงขึ้นมาครึ่งตัว

28
00:02:50,463 --> 00:02:53,674
ก็เลยเป็นผม กำแพงอิฐ และโถฉี่

29
00:02:53,758 --> 00:02:58,012
แล้วเขาก็เดินออกมาฉี่
และดันเลือกโถฉี่ด้านหลังผม

30
00:02:58,596 --> 00:03:01,974
ตรงนั้นก็เลยมีแค่ผมกับเขาที่ยืนอยู่

31
00:03:02,058 --> 00:03:04,435
เขากำลังฉี่ ส่วนผมก็
พยายามเดี่ยวไมโครโฟน

32
00:03:05,144 --> 00:03:07,480
และเขาก็ฉี่โดยที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว

33
00:03:07,563 --> 00:03:11,275
มันคือที่สุดของความมั่นใจ
ที่ผมเคยเจอมาทั้งชีวิต...

34
00:03:11,359 --> 00:03:14,654
ผมนึกในใจว่า "คดีอะไรก็ตามที่คุณ
คิดว่าเขาทำ เขาทำแน่ ๆ

35
00:03:14,737 --> 00:03:17,031
คนบริสุทธิ์เขาไม่ฉี่กันแบบนั้น

36
00:03:17,114 --> 00:03:18,950
เขาไม่ได้ออกจากคุกแน่"

37
00:03:22,495 --> 00:03:25,998
ผมลบแอปโซเชียลมีเดียจากมือถือแล้ว

38
00:03:26,082 --> 00:03:29,835
แต่ยังเก็บอินสตาแกรมไว้
ผมรู้สึกแอปนี้ยังใช้ได้

39
00:03:29,919 --> 00:03:32,213
มันปลอดภัยดีน่ะ

40
00:03:32,672 --> 00:03:34,090
คือทวิตเตอร์เหมือน...

41
00:03:34,173 --> 00:03:37,510
มันทำให้ผมรู้สึกเหมือน
โดนพวกคนดังด่าว่าคุณมันแย่ที่สุด

42
00:03:37,593 --> 00:03:38,928
เป็นแบบนี้กันทั้งวัน

43
00:03:39,011 --> 00:03:41,931
ช่วงการเลือกตั้งประธานาธิบดี
ทุกคนก็จะเกรี้ยวกราด

44
00:03:42,014 --> 00:03:44,642
แล้วก็มีเรื่องท่อส่งน้ำมัน
จำได้ไหมครับ

45
00:03:44,725 --> 00:03:47,603
"เราต้องหยุดการวางท่อนี้"
ผมก็คิดในใจ "ใช่แล้ว"

46
00:03:47,687 --> 00:03:50,314
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
ไอ้ท่อนี้อยู่ที่ไหน

47
00:03:54,360 --> 00:03:55,903
ผมหามันไม่เจอ

48
00:03:55,987 --> 00:03:58,447
จนตอนนี้ ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในท่อ

49
00:03:58,531 --> 00:04:00,700
ผมไม่รู้ว่าท่ออยู่บนดินหรือเปล่า

50
00:04:00,783 --> 00:04:03,828
แต่คนก็พูดว่า "เราต้องหยุดมัน
ที่นั่นมีอะไรมากมาย

51
00:04:03,911 --> 00:04:05,454
แกจะมาวางท่อเรี่ยราด...

52
00:04:06,539 --> 00:04:10,126
แกจะมาวางท่อเรี่ยราด
ทุกที่ที่อยากวางไม่ได้นะ"

53
00:04:10,209 --> 00:04:11,294
แค่...

54
00:04:13,296 --> 00:04:15,506
ผมกดติดตามลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ

55
00:04:15,589 --> 00:04:18,426
ผมเป็นแฟนตัวยง
ผมแค่อยากรู้ว่าชีวิตเขาเป็นยังไง

56
00:04:19,552 --> 00:04:22,388
ผมได้เรียนรู้ว่าเขา
ไม่ทวีตอะไรสนุก ๆ เลย

57
00:04:24,932 --> 00:04:30,438
เขาทวีตว่า "ฉลามถูกมนุษย์ฆ่า
ปีละ 100 ล้านตัว"

58
00:04:30,521 --> 00:04:32,315
พูดเฉย ๆ แต่ไม่มีทางออกให้

59
00:04:36,527 --> 00:04:39,405
บ้านผมอยู่เทนเนสซี
ไม่มีส่วนไหนใกล้ทะเลเลย

60
00:04:41,949 --> 00:04:43,075
นั่นฉลามเยอะมากนะ

61
00:04:43,159 --> 00:04:45,786
ถ้าให้ผมเดาว่า
มีฉลามกี่ตัวที่ยังมีชีวิตอยู่

62
00:04:45,870 --> 00:04:47,913
ผมคงไม่มีวันทายว่า 100 ล้านตัว

63
00:04:49,957 --> 00:04:53,794
ผมอาจทายว่าหนึ่งล้านตัว
ใครจะไปรู้ว่ามีฉลามกี่ตัว

64
00:04:53,878 --> 00:04:57,173
ผมทวีตตอบเขาไปว่า "ได้เลยพวก
ฉันจะไม่ฆ่าฉลามสักตัว"

65
00:04:57,256 --> 00:05:00,343
ไม่รู้สิ เขาทวีต
เพราะต้องการแบบนี้เหรอ

66
00:05:01,510 --> 00:05:04,972
ผมไม่ทำหรอก ผมไม่เคยอยู่ใน
สถานการณ์ที่ต้องคิดว่า

67
00:05:05,056 --> 00:05:06,932
"ฉันคงต้องฆ่าฉลามตัวนี้"

68
00:05:07,975 --> 00:05:10,269
ไม่เคยเจอใครที่ลูบหัวฉลามเล่นด้วย

69
00:05:10,353 --> 00:05:13,856
แต่ตอนนี้ผมไม่ยุ่งด้วยแล้ว

70
00:05:19,070 --> 00:05:23,032
แถมเฟซบุ๊กน่ะแย่กว่า เหมือนเพื่อน ๆ
กำลังบอกว่าแกน่ะแย่ที่สุด

71
00:05:23,532 --> 00:05:24,867
มันใกล้ตัวกว่า

72
00:05:25,493 --> 00:05:27,453
ในเฟซบุ๊กไม่มีใครมีวันดี ๆ บ้างเลย

73
00:05:27,536 --> 00:05:29,955
เหมือนทุกคนเจอแต่
วันที่แย่ที่สุดในชีวิต

74
00:05:30,706 --> 00:05:33,626
และสิ่งแรกที่คุณเห็น
เมื่อคุณตื่นนอน เปิดเครื่อง

75
00:05:33,709 --> 00:05:36,462
แล้วก็จะเป็นแบบนี้
"อยากดูวิดีโอฆาตกรรมไหม"

76
00:05:36,545 --> 00:05:38,839
ผมคิดในใจว่า "ไม่เลยสักนิด
ฉันเพิ่งตื่นนะ

77
00:05:39,757 --> 00:05:41,967
ฉันแค่จะดูว่าวันนี้วันเกิดใคร"

78
00:05:42,051 --> 00:05:43,385
และ...

79
00:05:46,180 --> 00:05:49,058
พวกเขาก็ "แหม เราเล่นวิดีโอไปแล้ว
เพราะงั้นก็..."

80
00:05:49,141 --> 00:05:51,769
คุณก็เลย "ก็ได้ ฉันจะดูแล้วกัน"

81
00:05:54,438 --> 00:05:57,691
เมียผมโกรธที่ผมไม่กดถูกใจ
รูปของเธอเลย

82
00:05:57,775 --> 00:06:00,152
เธอถามว่า "ทำไมคุณไม่ถูกใจ
รูปฉันเลยล่ะ"

83
00:06:00,236 --> 00:06:03,447
แล้วผมก็ถามว่า "แค่เราอยู่ด้วยกัน
ยังไม่พออีกเหรอ"

84
00:06:07,034 --> 00:06:08,828
ผมชอบรูปนั้นนะ

85
00:06:08,911 --> 00:06:11,956
ตอนที่เราถ่ายรูป ผมบอกว่า "ผมชอบนะ"
ผมบอกเลยว่าผมชอบ

86
00:06:14,917 --> 00:06:17,336
ผมดูรูปแล้ว ผมอยู่ในรูปถ่าย

87
00:06:17,419 --> 00:06:19,755
จะให้ผมทำอะไรกับรูปนี้
ไปมากกว่านี้อีก

88
00:06:23,551 --> 00:06:26,137
เราคบกันมาตลอดชีวิตของผม

89
00:06:27,096 --> 00:06:30,099
เราเริ่มคบกันตอนผมอายุ 21
ตอนนี้ผมอายุ 37 แล้ว

90
00:06:30,182 --> 00:06:33,018
เหมือนกับพอผมจากอกแม่มาก็เจอเธอ

91
00:06:33,727 --> 00:06:37,565
ผมเลยไม่รู้ว่าการไม่มีผู้หญิง
ในชีวิตเป็นยังไง

92
00:06:37,648 --> 00:06:40,192
"ผมไม่รู้ว่าผมจะมีชีวิตแบบนั้นไหม"

93
00:06:44,905 --> 00:06:47,158
แถมตอนนี้ผมมีลูกสาว
ผมเลยไม่มีวันได้รู้

94
00:06:47,241 --> 00:06:48,701
ผมจะไม่มีได้วันรู้

95
00:06:51,829 --> 00:06:53,455
แต่เราก็ยังทะเลาะกัน

96
00:06:53,539 --> 00:06:58,544
เวลาเราแต่งงานกับใครมานาน
เราก็พร้อมทะเลาะกันตลอด 24 ชั่วโมง

97
00:06:58,627 --> 00:06:59,837
ตอนไหนก็ได้

98
00:06:59,920 --> 00:07:02,006
เร็ว ๆ นี้ก็เพิ่งทะเลาะกันไป
ตอนตีสาม

99
00:07:02,089 --> 00:07:03,966
เราตื่นมาเพื่อทะเลาะกัน

100
00:07:05,801 --> 00:07:10,222
เรามีหมาหนึ่งตัว และหมาเรา
กลัวจนเสียสติเวลามีฟ้าผ่า

101
00:07:10,306 --> 00:07:12,224
เราเลยต้องให้มันกินยากล่อมประสาท

102
00:07:12,308 --> 00:07:15,728
เพราะมีหลายครั้งที่คุณ
บอกหมาได้ว่ามันก็แค่ฟ้าผ่า

103
00:07:15,811 --> 00:07:18,063
ก่อนที่คุณจะพูดว่า
"มันไม่เข้าใจหรอก"

104
00:07:18,147 --> 00:07:20,149
แล้วก็พูดว่า "กินนี่ซะ"

105
00:07:20,232 --> 00:07:25,029
เพราะงั้น ผมเลยตื่นมา ปลุกเมีย
แล้วถามว่า "ยากล่อมประสาทอยู่ไหน"

106
00:07:25,112 --> 00:07:26,614
เธอบอกว่า "ในตู้ชั้นบนสุด"

107
00:07:26,697 --> 00:07:30,409
ผมเลยเดินไปหยิบยา
พอดูที่ขวดถึงรู้ว่ายาหมดอายุแล้ว

108
00:07:30,493 --> 00:07:33,829
ผมต้องปลุกเธอใหม่แล้วบอกว่า
"บนฉลากบอกว่ายาหมดอายุแล้ว"

109
00:07:33,913 --> 00:07:35,122
เธอก็พูดแบบรำคาญ ๆ ว่า

110
00:07:35,206 --> 00:07:38,083
"มันไม่ได้หมดอายุ
นั่นมันยาใหม่ในขวดเก่า"

111
00:07:38,167 --> 00:07:41,086
ผมเลยบอก "ผมน่าจะคิดได้นะ ผมผิดเอง"

112
00:07:47,593 --> 00:07:51,430
เวลาใครมาบ้านเรา ถ้าพวกเขาไปหยิบนม
แล้วถามว่า "นมหมดอายุยัง"

113
00:07:51,514 --> 00:07:54,391
ผมก็ต้องบอกว่า
"นั่นมันนมใหม่ในขวดเก่า

114
00:07:54,767 --> 00:07:56,936
นายนี่โง่ที่สุดที่ฉันเคยเจอเลยมั้ง

115
00:07:57,019 --> 00:08:00,105
ทำไมคิดเองไม่ได้ล่ะ
ว่ามันเป็นแบบนั้น"

116
00:08:01,690 --> 00:08:04,527
ผมบอกเธอไปประมาณนั้น
มันไม่ตลกเท่าที่คุณฟังหรอก

117
00:08:04,610 --> 00:08:08,864
แล้วเธอก็บอกว่าเรื่องนั้นไม่สำคัญ
เพราะยาของหมาไม่มีทางหมดอายุ

118
00:08:08,948 --> 00:08:11,742
ผมก็ "คุณไม่เคยได้ยิน
ข่าวลือเรื่องนั้นด้วยซ้ำ"

119
00:08:12,284 --> 00:08:14,995
เราไม่รู้จักคนผลิตยาของสุนัข
ผมรู้ว่าเธอรู้จักใครบ้าง

120
00:08:15,079 --> 00:08:18,290
เราไม่รู้จักคนผลิตยาของสุนัข
ที่จะส่งข้อความมาหาเธอว่า

121
00:08:18,374 --> 00:08:21,293
"เรากำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่
ในโรงงานผลิตยาสุนัข

122
00:08:21,377 --> 00:08:22,836
ผมอยากให้คุณรู้คนแรก

123
00:08:22,920 --> 00:08:25,381
เราได้ผลิตยาที่ไม่มีวันหมดอายุ

124
00:08:26,173 --> 00:08:28,384
เชิญบอกสามีคุณตอนตีสามได้ตามสบาย"

125
00:08:32,555 --> 00:08:33,973
แล้วเราก็มีลูกสาวด้วย

126
00:08:34,056 --> 00:08:36,100
เราพาเธอไปดิสนีย์แลนด์ตอนเธอสองขวบ

127
00:08:36,183 --> 00:08:37,810
มีแต่คนบอกว่าเราพลาดแล้วล่ะ

128
00:08:37,893 --> 00:08:41,522
เราไม่ได้ถามใครนะ
แต่พวกเขาก็ยินดีที่จะบอกเรา

129
00:08:42,648 --> 00:08:45,109
"เปลืองเงินเปล่า ๆ น่า
เธอจำมันไม่ได้หรอก"

130
00:08:45,192 --> 00:08:47,319
ผมบอกว่า "เธอเชื่อว่ามีมินนี่เมาส์

131
00:08:47,403 --> 00:08:50,364
เธอคิดว่ามินนี่เมาส์มีจริง
ผมชอบเวลาเห็นเธอตื่นเต้น"

132
00:08:50,447 --> 00:08:52,032
หรือจะให้ผมขังเธอไว้ในตู้

133
00:08:52,116 --> 00:08:54,868
แล้วถาม
"ลูกจำเมื่อวานได้ไหม ไม่เหรอ

134
00:08:58,497 --> 00:09:00,332
งั้นจนกว่าลูกจะเริ่มจำความได้

135
00:09:00,416 --> 00:09:02,668
พ่อจะไม่ผลาญเงินไปกับลูก
สักแดงเดียว"

136
00:09:05,754 --> 00:09:07,506
เราก็กำลังพยายามอบรมเธอ

137
00:09:07,590 --> 00:09:10,467
และเด็กสมัยนี้สอนยากมาก

138
00:09:10,551 --> 00:09:11,802
เราตีก้นพวกเขาไม่ได้

139
00:09:11,885 --> 00:09:14,972
คุณพูดเรื่องนี้ออกไมค์ไม่ได้แน่
ดังนั้น...

140
00:09:16,265 --> 00:09:18,475
จะให้ทำยังไง หวังว่า
ลูกจะไม่เกเรแล้วกัน

141
00:09:18,559 --> 00:09:20,811
ผู้คนมองการตีลูกในแง่ร้ายเกินจริง

142
00:09:20,894 --> 00:09:25,024
คุณคงเห็นวิดีโอที่มีผู้หญิง
ทะเลาะกับลูกในลานจอดรถวอลมาร์ต

143
00:09:25,107 --> 00:09:27,401
ผู้คนบอกว่า "คุณไม่ควรฟาดลูกนะ"

144
00:09:27,484 --> 00:09:29,403
ผมคิดว่า "นั่นก็แค่การทะเลาะธรรมดา

145
00:09:30,613 --> 00:09:32,823
ไม่ใช่อะไรที่เรากำลังพูดถึง"

146
00:09:33,657 --> 00:09:36,785
ผมโดนฟาด คนรุ่นผมโดนหมด
ไม่เห็นมีปัญหาอะไร

147
00:09:36,869 --> 00:09:41,040
ถ้าไปคุยกับคนรุ่นเก่าจริง ๆ
เขาจะพูดเหมือนโดนไม้เบสบอลตี

148
00:09:41,999 --> 00:09:46,420
พวกเขาพูดโน่นนี่นั่น แบบพอคุณบอกว่า
"เรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้นนะ

149
00:09:46,503 --> 00:09:48,255
คุณน่าจะแจ้งตำรวจ"

150
00:09:48,339 --> 00:09:51,175
"ตำรวจก็ซ้อมเราเหมือนกัน
ใคร ๆ ก็ทำ"

151
00:09:54,762 --> 00:09:59,099
ผมชอบเวลาได้กลับบ้าน ปีนี้ผมมี
งานเลี้ยงรุ่นม.ปลายครบรอบ 20 ปี

152
00:09:59,183 --> 00:10:01,518
และผมตื่นเต้น ผมอยากมีส่วนร่วมมาก

153
00:10:01,602 --> 00:10:05,314
ผมไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย พวกเขาก็เลย
เป็นคนกลุ่มสุดท้ายที่ผมเจอ

154
00:10:05,397 --> 00:10:06,482
ดังนั้นผม...

155
00:10:07,816 --> 00:10:10,903
ผมแทบทนรอไม่ไหว ผมชอบมัน

156
00:10:10,986 --> 00:10:13,072
ผมไปงานเลี้ยงรุ่นตอนสิบปีมา
ผมชอบมาก

157
00:10:13,155 --> 00:10:15,908
ผมเสนอให้จัดงานเลี้ยงรุ่น 15 ปี
ไม่มีใครอยากจัด

158
00:10:17,660 --> 00:10:19,578
ในที่สุดปีนี้ก็เป็นงานครบรอบ 20 ปี

159
00:10:20,162 --> 00:10:24,166
เพื่อนซี้ผมบอกว่า "ฉันจะลดน้ำหนัก
เพื่อไปงานเลี้ยงรุ่น 20 ปี"

160
00:10:24,249 --> 00:10:27,252
และผมก็จะรู้สึกตลอดว่า
"ทำไมนายไม่ลดน้ำหนัก

161
00:10:27,336 --> 00:10:30,881
เพื่อคนที่อยู่ในชีวิตนายทุกวัน
ตลอด 20 ปีที่ผ่านมาล่ะ

162
00:10:32,466 --> 00:10:36,011
นายปล่อยให้เมียดูหุ่นเผละ ๆ
ของนายมา 15 ปี

163
00:10:37,096 --> 00:10:38,681
ทำไมไม่ปั้นหุ่นเพื่อเธอล่ะ"

164
00:10:38,764 --> 00:10:41,517
เขาบอกว่า "ไม่ล่ะ ฉันจะทำให้
คนที่ฉันเกลียดดู"

165
00:10:43,686 --> 00:10:45,771
ผมจะไปทั้งอย่างนี้แหละครับ

166
00:10:45,854 --> 00:10:48,982
นี่แหละสิ่งที่เกิดขึ้น
ผมไม่รู้จะเล่าอะไรให้พวกคุณฟัง

167
00:10:49,066 --> 00:10:50,109
ใช่

168
00:10:50,567 --> 00:10:51,610
ผม...

169
00:10:53,278 --> 00:10:56,448
สมัยก่อนผมไม่ออกกำลังกาย
ตอนเรียนจบมาก็ไม่ได้เริ่ม

170
00:10:56,532 --> 00:10:59,827
ฉะนั้นผมจะรอดูว่าไปแล้วจะเป็นยังไง

171
00:11:01,245 --> 00:11:02,996
ผมไม่ออกกำลังกายเลย

172
00:11:03,747 --> 00:11:07,543
ก็ไม่ใช่ว่าพวกคุณจะ "โอ้โฮ อื้อฮือ"

173
00:11:07,626 --> 00:11:11,004
คุณคงบอกว่า "ใช่ เราดูออก"

174
00:11:13,465 --> 00:11:15,509
ผมถามทุกโรงแรมที่ไปว่ามีฟิตเนสไหม

175
00:11:15,592 --> 00:11:18,178
ผมไม่มีแม้กระทั่งชุดใส่ออกกำลังกาย

176
00:11:18,262 --> 00:11:22,933
ผมถามว่า "มันเปิดตลอดไหม
ผมจะเริ่มออกกำลังกายตอนเที่ยงคืน

177
00:11:23,392 --> 00:11:25,602
ผมสงสัยจังว่านั่น..."

178
00:11:25,686 --> 00:11:27,229
สิ่งที่ง่ายกว่าออกกำลังกาย

179
00:11:27,312 --> 00:11:30,441
คือบอกชาวบ้านไปว่า
คุณเคยหนัก 300 ปอนด์

180
00:11:30,524 --> 00:11:34,111
ถือว่าเยอะมาก
แต่พวกเขาไม่รู้นี่ ดังนั้น...

181
00:11:35,279 --> 00:11:36,780
ผมไม่เคยหนักถึง 300 ปอนด์

182
00:11:36,864 --> 00:11:39,992
แต่ผมก็จะดูดีใช้ได้
สำหรับคนที่เคยหนัก 300 ปอนด์

183
00:11:40,659 --> 00:11:43,620
ผมบอกว่า "ฉันเหนื่อยกับ
การที่ต้องเหนื่อยแล้ว

184
00:11:44,329 --> 00:11:48,333
วันนี้เป็นวันปล่อยผี
แต่ปกติฉันควบคุมอาหารนะ"

185
00:11:51,086 --> 00:11:52,796
ผมแค่ไม่กินอาหารเพื่อสุขภาพ

186
00:11:52,880 --> 00:11:53,881
ผมกินอะไรอย่าง...

187
00:11:53,964 --> 00:11:57,342
ผมชอบแอปเปิ้ล แต่ผมชอบแค่
แอปเปิ้ลที่หั่นแล้ว

188
00:11:58,343 --> 00:12:02,890
ผมไม่กินทั้งลูกหรอก
ผมไม่ใช่ม้านะคุณ

189
00:12:03,932 --> 00:12:07,394
พวกคุณที่โรงงานแอปเปิ้ล
ทำงานกันหน่อยได้ไหม

190
00:12:07,478 --> 00:12:09,521
ถึงสุดท้ายแอปเปิ้ลจะลงท้องก็เถอะ

191
00:12:11,857 --> 00:12:15,277
ผมดูสารคดีหลายรายการ
ที่พยายามทำให้เรากินของที่ดีขึ้น

192
00:12:15,360 --> 00:12:19,156
ผมดูสารคดีเรื่อง "เฟ็ดอัป"
ที่เกี่ยวกับอาหารที่ผมกินทุกวัน

193
00:12:19,239 --> 00:12:22,242
ไม่มีอาหารอะไรในสารคดี
ที่ผมไม่ได้เพิ่งกินมา

194
00:12:23,535 --> 00:12:26,163
มีประโยคที่ว่า
"ฉันไม่ได้กินไอ้นั่นมาเป็นชาติ"

195
00:12:26,246 --> 00:12:29,958
ผมก็ไม่ได้พูดแบบนั้นมาเป็นชาติ
ไม่มีอะไรที่ผมไม่ได้กิน

196
00:12:30,042 --> 00:12:32,669
เช่น มีคนถามถึงลูกอมแอร์เฮดส์
"ยังขายดีอยู่ไหม"

197
00:12:32,753 --> 00:12:33,921
"มันยังขายดีอยู่

198
00:12:35,005 --> 00:12:37,633
ตอนนี้มีสีเพิ่มขึ้นแล้ว สนุกดีนะ"

199
00:12:39,468 --> 00:12:42,346
ผมไปร้านแฟรนชายส์บ่อยมาก ๆ

200
00:12:42,429 --> 00:12:45,224
ผมคิดอะไรไม่ออก
นอกจากไปร้านแฟรนชายส์

201
00:12:45,307 --> 00:12:49,061
ร้านพวกนั้นมีปัญหาตลอด
แต่ผมก็ยังกลับไปอีก

202
00:12:49,144 --> 00:12:53,065
ผมไปแมคโดนัลด์
และผมไม่กล้าจะไปโซนไดร์ฟทรู

203
00:12:53,148 --> 00:12:55,984
แล้วบอก "นี่ ผมบอกไม่เอาหอมใหญ่ไง
ในนี้มีหอมใหญ่"

204
00:12:56,068 --> 00:12:58,570
พวกเขามองผมแบบ
"นายแก่เกินจะมาที่นี่

205
00:12:58,654 --> 00:13:01,073
ไม่ต้องมา
นี่ไม่ใช่ร้านแบบร้านอาหารจริง ๆ

206
00:13:01,698 --> 00:13:03,742
ฉันอายุ 11 หมอนั่นอายุ 90

207
00:13:04,660 --> 00:13:07,913
นายอยู่แถวนี้นี่
ไปร้านอาหารจริง ๆ สิ"

208
00:13:10,457 --> 00:13:14,962
ผมมีประเด็นกับร้านสตาร์บัคส์

209
00:13:15,045 --> 00:13:17,965
ผมไปร้านสตาร์บัคส์
แล้วสั่งกาแฟเย็นใส่นม

210
00:13:18,048 --> 00:13:19,633
ไม่ได้สั่งอะไรวิจิตรพิสดาร

211
00:13:19,716 --> 00:13:21,301
คนขายมองหน้าผมแปลก ๆ

212
00:13:21,385 --> 00:13:23,679
นึกออกไหมว่าจะมีความคิด
แวบมาในหัวคุณ

213
00:13:23,762 --> 00:13:26,181
"หมอนี่ไม่รู้ว่าฉันสั่งอะไรแน่เลย"

214
00:13:26,265 --> 00:13:29,935
แต่ผมมาไกลแล้ว และมือเราทั้งคู่
ก็จับบัตรเครดิตแล้ว ก็เลย...

215
00:13:31,103 --> 00:13:34,898
ผมเลยต้องคิดว่า "ก็ได้
ไหนดูสิว่าเขาจะฟังเป็นอะไร"

216
00:13:37,609 --> 00:13:42,072
ผมเดินไปที่ปลายเคาน์เตอร์
แล้วเขาก็ยื่นนมใส่น้ำแข็งให้ผม

217
00:13:45,409 --> 00:13:47,244
ผมเลยต้องถามเขาว่า "นั่นอะไร"

218
00:13:47,327 --> 00:13:48,787
เขาบอกว่า "นมใส่น้ำแข็ง"

219
00:13:50,122 --> 00:13:53,458
ผมพูดว่า "คิดอะไรของนาย
เห็นฉันเป็นคนบ้าเหรอวะ

220
00:13:55,210 --> 00:13:59,381
ฉันไม่เคยสั่งนม
ในที่สาธารณะเลยในชีวิต

221
00:13:59,464 --> 00:14:02,718
ไม่เคยมีสักครั้งที่ฉัน
ออกมาข้างนอกแล้วคิดว่า

222
00:14:02,801 --> 00:14:06,221
รู้ไหมว่าตอนนี้ฉันอยากดื่มอะไร
นมสักแก้วไง ฉันอยากดื่มจัง

223
00:14:06,305 --> 00:14:07,347
ฉันอยากดื่มนม

224
00:14:07,431 --> 00:14:10,434
ฉันอยากดื่มนมจากหลอด
ฉันยังไม่เคยทำมันเลย

225
00:14:10,517 --> 00:14:13,061
เอาแบบนั้นแล้วกัน
เอาน้ำแข็งใส่นมเลย

226
00:14:13,145 --> 00:14:15,856
มาทำอะไรที่ฉันยังไม่รู้ว่า
นายทำได้กันเถอะ

227
00:14:15,939 --> 00:14:19,693
มาทำทุกอย่างนั่นต่อหน้า
คนเหล่านี้ที่ฉันไม่รู้จักกัน"

228
00:14:19,776 --> 00:14:23,238
และสตาร์บัคส์นั่นอยู่ในห้างทาร์เก็ต
ไม่ใช่ร้านตั้งโดด ๆ

229
00:14:23,322 --> 00:14:26,241
เป็นสตาร์บัคส์สาขาที่บอกว่า
"เราไม่ได้ทำทุกเมนู"

230
00:14:26,325 --> 00:14:28,452
ผมถามว่า "นายขายนมใส่น้ำแข็งเหรอ

231
00:14:29,369 --> 00:14:30,746
นั่นเป็นเมนูพิเศษเหรอ"

232
00:14:34,958 --> 00:14:36,126
ผมไปมันทุกร้าน

233
00:14:36,209 --> 00:14:38,670
และผมก็ยังไปทั้ง ๆ ที่มันก็มีปัญหา

234
00:14:38,754 --> 00:14:40,839
ผมอยากให้พวกเขาขายดีขึ้น

235
00:14:41,924 --> 00:14:45,469
ผมไปวอลมาร์ตมา
ผมไม่มีปัญหาอะไรกับที่นั่น

236
00:14:45,552 --> 00:14:48,388
ผมชอบไปวอลมาร์ต แบบว่า
"นั่นแหละ ที่ของผม"

237
00:14:50,641 --> 00:14:53,810
ผมเข้าไปในสาขาหนึ่ง
เดี๋ยวนี้วอลมาร์ตเริ่ม...

238
00:14:53,894 --> 00:14:57,105
บางครั้งเวลาผมเข้าไป
แล้วเจอคนที่ทำงานในนั้น

239
00:14:57,189 --> 00:15:00,817
ผมจะคุยกับพวกเขาพลางคิดว่า
"ฉันไม่แน่ใจว่านายทำงานที่นี่

240
00:15:00,901 --> 00:15:03,278
หรือนายเป็นลูกค้า มันก้ำกึ่งน่ะ"

241
00:15:05,238 --> 00:15:07,574
แต่พวกเขาก็ยินดีช่วย
ซึ่งเป็นเรื่องดี

242
00:15:07,658 --> 00:15:10,702
ผมเข้าไปในร้าน ผมพยายามจะซื้อเปลญวน

243
00:15:10,786 --> 00:15:13,830
ผมเข้าไปในร้านและเดินไปที่ที่
คิดว่าน่าจะมีเปลญวน

244
00:15:13,914 --> 00:15:18,085
ผมเดินไปหาชายคนหนึ่งแล้วถามว่า
"ที่นี่มีเปลญวนขายไหม"

245
00:15:18,168 --> 00:15:20,045
เขาถามว่า "เปลญวนคืออะไร"

246
00:15:22,297 --> 00:15:27,302
และมันทำให้ผมงงพอที่จะคิดว่า
"นี่ฉันเรียกผิดเหรอ"

247
00:15:30,639 --> 00:15:33,976
ผมก็ "ผมว่าผมคงพูดผิด
เพราะคุณรู้ว่ามันคืออะไร"

248
00:15:35,602 --> 00:15:38,689
แล้วผมก็ถามว่า "มันคือ 'เปลยวง'
ที่สะกดด้วย งอ งู ใช่ไหม"

249
00:15:38,772 --> 00:15:40,440
ที่นี่มี 'เปลยวง' ขายไหม"

250
00:15:41,775 --> 00:15:44,653
แล้วเขาก็บอกว่า
"เปลยวงหมด ขายไปหมดแล้ว

251
00:15:46,071 --> 00:15:47,155
นี่เป็นฤดูเปลยวง"

252
00:15:48,031 --> 00:15:51,243
แล้วผมก็ออกมาขึ้นรถ
หาที่ซื้อ 'เปลยวง' ในกูเกิล

253
00:15:52,577 --> 00:15:55,288
แล้วกูเกิลก็บอกว่า
"หรือคุณหมายถึง เปลญวน"

254
00:15:57,165 --> 00:16:00,502
ก็ใช่น่ะสิกูเกิล ตอนเกิดเรื่องนี้
นายหายหัวไปไหนมา

255
00:16:00,585 --> 00:16:04,256
ที่น่าอายก็คือ พอเกิดเรื่องขึ้น

256
00:16:04,339 --> 00:16:07,426
ผมก็โทรหาเพื่อนนักแสดงตลก
เพื่อเล่าเรื่องให้ฟัง

257
00:16:07,509 --> 00:16:09,344
ผมบอกว่า "เรื่องนี้ตลกใช่ไหมล่ะ"

258
00:16:09,428 --> 00:16:10,470
แต่แล้วผมก็ถามเขา

259
00:16:10,554 --> 00:16:13,098
"นายคิดว่าถ้าฉันบอกใคร ๆ
ว่าฉันจะซื้อเปลญวน

260
00:16:13,181 --> 00:16:15,392
จะฟังดูเหมือนฉันอวดรวยหรือเปล่า"

261
00:16:15,475 --> 00:16:19,980
ไม่รู้ทำไมในหัวผมถึงคิดว่า
นั่นเป็นการใช้เงินแบบคนรวย

262
00:16:20,063 --> 00:16:22,357
ที่ซื้อเปลญวนในวอลมาร์ต

263
00:16:22,441 --> 00:16:25,235
ผู้ชมคงบอกว่า
"โอ้โฮ ไม่ยักรู้ว่าเรา...

264
00:16:26,486 --> 00:16:29,072
ได้ยินว่าชีวิตคุณดีมาก

265
00:16:29,865 --> 00:16:32,659
ให้ตายสิ การมีต้นไม้สองต้น
อยู่ใกล้กันเป็นยังไงนะ

266
00:16:34,369 --> 00:16:37,539
มันดีไหม มันดูดีอยู่นะ
ฉันเคยเห็นรูปแล้ว"

267
00:16:40,000 --> 00:16:42,919
ผมเคยใช้เงินฟุ่มเฟือยอยู่หน

268
00:16:43,003 --> 00:16:45,964
ผมไปทำเลสิก

269
00:16:46,048 --> 00:16:49,634
ผมอยู่ที่นิวยอร์ก
และผมไปทำเลสิกที่แมนแฮตตัน

270
00:16:49,718 --> 00:16:52,596
ผมได้ส่วนลดมา เลยประหยัดไปได้เยอะ

271
00:16:54,097 --> 00:16:56,725
มันได้ผลนะ ผมมองไม่เห็นห้องฝั่งนี้

272
00:16:56,808 --> 00:16:59,728
แต่ถ้าไม่นับข้างนั้น
ข้างนี้มองได้ชัดมาก ๆ

273
00:17:02,564 --> 00:17:03,440
มันก็ดีครับ

274
00:17:03,523 --> 00:17:05,942
และที่ร้านทำอะไรแปลก ๆ
อยู่สองสามอย่าง

275
00:17:06,026 --> 00:17:07,903
นอกจากส่วนลดที่ผมได้

276
00:17:07,986 --> 00:17:11,865
พวกเขาอยากให้ผมดูวิดีโอ

277
00:17:11,948 --> 00:17:14,951
ก่อนที่ผมจะผ่าตัด พวกเขาบอกว่า
"นี่ ดูการผ่าตัดตานะ"

278
00:17:15,035 --> 00:17:17,370
ผมบอกว่า "ทำ ๆ ไปเถอะครับ
ผมไม่อยากดู"

279
00:17:17,954 --> 00:17:20,874
ผมเชื่อใจนะ เราอยู่ในตึกที่
ดูจะเป็นคลินิกหมอจริง ๆ

280
00:17:20,957 --> 00:17:22,709
เพราะงั้นก็แค่...

281
00:17:22,793 --> 00:17:26,129
ถ้าผมไปทำในรถตู้ของใครสักคน
ผมก็อาจขอดูวิดีโอนั่น

282
00:17:26,213 --> 00:17:29,174
แต่คุณน่ะทำตัวปกติเถอะ

283
00:17:29,257 --> 00:17:32,094
มีอีกอย่างคือ
พวกเขาไม่ให้ผมพาใครไปด้วย

284
00:17:32,177 --> 00:17:35,055
ผมถามว่า "ผมควรพาคนมาด้วย
ให้พาผมกลับบ้านไหม"

285
00:17:35,138 --> 00:17:36,681
"ไม่ต้อง ส่วนใหญ่มองเห็น..."

286
00:17:36,765 --> 00:17:38,391
"คุณบอกว่า 'ส่วนใหญ่' แน่ใจนะ

287
00:17:38,475 --> 00:17:40,977
ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะ
บอกใครสักคนว่าอยู่ไหน"

288
00:17:41,061 --> 00:17:44,272
พวกเขาบอกว่า "อย่านะ
คุณได้บอกใครไหมว่าอยู่ที่ไหน"

289
00:17:48,485 --> 00:17:51,279
ผมก็เข้าไป พวกเขาให้ผมกินยาแวเลียม

290
00:17:51,363 --> 00:17:54,574
ผมกลับเข้าไปแล้วก็ทำเลสิก
แล้วพอทำเสร็จ

291
00:17:54,658 --> 00:17:58,036
พวกเขาก็ให้แว่นกันแดดอันใหญ่มา
ผมก็ยังเมาฤทธิ์ยาอยู่

292
00:17:58,120 --> 00:17:59,329
เขาก็ถาม "ไม่เป็นไรนะ"

293
00:17:59,412 --> 00:18:02,749
"ครับ นี่เป็นการผ่าตัด
ที่สนุกที่สุดที่ผมเคย...

294
00:18:02,833 --> 00:18:04,584
บอกตามตรงวันนี้สนุกดีครับ"

295
00:18:07,295 --> 00:18:09,798
"คุณมองเห็นไหม"
ผมก็บอกว่า "ผมไม่เป็นไร"

296
00:18:09,881 --> 00:18:11,925
แล้วผมก็ออกมา ผมอยู่ที่แมนแฮตตัน

297
00:18:12,008 --> 00:18:15,679
ผมออกมาแล้วเริ่มเดินไปสถานี
รถไฟใต้ดินที่ห่างไปไม่กี่ช่วงตึก

298
00:18:15,762 --> 00:18:19,182
แล้วผมก็แสบตามาก
จนผมอยากหลับตาให้แน่น

299
00:18:19,266 --> 00:18:20,934
ผมไม่อยากลืมตา

300
00:18:21,017 --> 00:18:22,936
แล้วผมก็คิดว่า "ฉันกลับบ้านไม่ได้"

301
00:18:23,019 --> 00:18:27,023
ผมเลยหยิบมือถือออกมา กะพริบตา
แล้วกดโทรหาเมียผม

302
00:18:27,107 --> 00:18:29,818
และผมบอกว่า "คุณต้องมารับผมนะ
ผมมองไม่เห็น"

303
00:18:29,901 --> 00:18:32,988
แล้วพูดต่อว่า
"ว่าแต่คุณน่าจะมาด้วยนะ

304
00:18:33,071 --> 00:18:35,448
ทำไมคุณไม่มาอยู่ที่นี่"

305
00:18:39,119 --> 00:18:41,121
ผมเลยบอกเธอว่า "คุณต้องมาหาผมนะ

306
00:18:41,204 --> 00:18:43,915
ผมไม่รู้ว่าผมอยู่ตรงไหน
ผมเลี้ยวหลายรอบ"

307
00:18:44,583 --> 00:18:46,501
ผมบอกว่า "คุณกลับไปที่ตึกนั่น

308
00:18:46,585 --> 00:18:50,964
แล้วก็เดินหารอบ ๆ ตึก
จนกว่าคุณจะเจอผม"

309
00:18:51,047 --> 00:18:54,843
แล้วผมก็เอามือยันตึกไว้
แล้วยืนนิ่ง ๆ

310
00:18:54,926 --> 00:18:57,512
เพราะผมกลัวว่า
ตัวเองจะเดินลงไปที่ถนน

311
00:18:57,596 --> 00:18:59,472
แล้วก็เดินมึนไปมา

312
00:18:59,556 --> 00:19:03,268
กว่าจะรู้ตัวผมก็มายืนอยู่กลางถนน
พร้อมแว่นกันแดดอันโต

313
00:19:03,351 --> 00:19:06,813
ซึ่งไม่น่าแปลกตาเท่าไร
ในนิวยอร์ก แต่...

314
00:19:06,897 --> 00:19:11,109
ผมยืนทำมือแบบนี้ราว ๆ 30 นาที

315
00:19:11,193 --> 00:19:15,280
ผมมาถึงจุดที่ถ้ามีคนกล้าเดินมาหา

316
00:19:15,363 --> 00:19:17,240
เขาก็คงเอาผมกลับบ้านไปด้วยได้

317
00:19:17,324 --> 00:19:20,577
ถ้ามีคนบอกว่า "ไปกันเถอะ"

318
00:19:20,660 --> 00:19:23,163
ผมก็จะไปอยู่กับเขาตลอดชีวิต

319
00:19:25,498 --> 00:19:28,293
การไปแสดงตลกสนุกตรงที่
คุณจะได้เดินทางเยอะมาก

320
00:19:28,376 --> 00:19:32,839
ผมขึ้นเครื่องบินบ่อย ๆ
แต่ความบ่อยไม่ได้ทำให้มันง่ายขึ้น

321
00:19:32,923 --> 00:19:36,843
ผมจะคิดว่า
เครื่องบินทุกลำที่ผมนั่งจะต้องตก

322
00:19:36,927 --> 00:19:40,972
ผมไม่ได้คิดในแง่ร้าย
แต่ก็ไม่เคยสบายใจ

323
00:19:41,598 --> 00:19:43,016
ผมเคย...

324
00:19:43,099 --> 00:19:44,768
ผมเคยนั่งเครื่องบินหนหนึ่ง...

325
00:19:44,851 --> 00:19:46,811
คุณเคยขึ้นไปแล้วมองคนบนเครื่อง

326
00:19:46,895 --> 00:19:50,065
แล้วเหมือนเห็นกลุ่มคนที่
จะตายในเหตุเครื่องบินตกไหม

327
00:19:50,774 --> 00:19:54,277
ผมคิดในใจว่า
"ฉันรู้สึกเหมือนเคยเจอทุกคนมาก่อน"

328
00:19:56,780 --> 00:19:58,907
นักบินบอกเราก่อนที่เครื่องจะออกว่า

329
00:19:58,990 --> 00:20:01,493
เขาจะเกษียณและนี่คือ
เที่ยวบินสุดท้ายของเขา

330
00:20:04,412 --> 00:20:07,374
ผมคิดว่า "ทำไมนายไม่บอกเรา
ตอนเครื่องลงจอดล่ะ

331
00:20:08,083 --> 00:20:10,502
ไม่ใช่ว่าเราจะกลายเป็น
คนกลุ่มอื่นเสียหน่อย

332
00:20:10,585 --> 00:20:11,878
เรายังเป็นคนกลุ่มเดิม"

333
00:20:12,629 --> 00:20:16,007
เขาพูดเรียบ ๆ ว่า "ยังไงก็ตาม
นี่เป็นเที่ยวบินสุดท้ายของผม"

334
00:20:16,800 --> 00:20:20,011
ผมบอกได้แค่ว่า
ผมจะไม่นั่งเครื่องบินอีก

335
00:20:23,848 --> 00:20:25,058
ผมพยายามปรับปรุงนะ

336
00:20:25,141 --> 00:20:28,061
สมัยนี้เวลาคุณไปเที่ยว
คุณจะไปเมืองอื่น

337
00:20:28,144 --> 00:20:32,399
เพื่อไปสำรวจเมือง
และดูโน่นดูนี่จริง ๆ

338
00:20:32,482 --> 00:20:37,612
ผมไปที่วิลมิงตัน นอร์ทแคโรไลนา
มีคนมาจากที่นั่นสองสามคนสินะ

339
00:20:37,696 --> 00:20:39,906
ที่นั่นมีเรือรบลำใหญ่

340
00:20:39,990 --> 00:20:43,201
และมันอยู่ในที่ที่น่าจะเป็นแม่น้ำ
เพราะผมมองข้ามฝั่งได้

341
00:20:43,285 --> 00:20:45,870
มันไม่ได้ดูใหญ่
แต่ก็อาจเป็นส่วนหนึ่งของทะเล

342
00:20:47,539 --> 00:20:51,418
เหมือนหนึ่งในแม่น้ำที่ชวนให้คิดว่า
"ฉันดื่มน้ำในนี้ได้ไหม"

343
00:20:51,501 --> 00:20:54,671
แต่ผมก็ถามใครไม่ได้ว่า
น้ำนี้มาจากไหน...

344
00:20:56,339 --> 00:20:58,091
ผมไม่ได้ขึ้นเรือ แต่ผมเห็นมัน

345
00:20:58,174 --> 00:21:00,802
ผมบอกไว้เผื่อคุณไป
จะได้ไม่คิดว่าผมไม่เห็นมัน

346
00:21:02,721 --> 00:21:04,347
ผมหากิจกรรมอย่างอื่นทำแทน

347
00:21:04,431 --> 00:21:06,850
มีสถานที่ชื่อพิพิธภัณฑ์
สัตว์เลื้อยคลานเคปเฟียร์

348
00:21:06,933 --> 00:21:08,977
และมันเป็นแค่บ้านของชายคนหนึ่ง

349
00:21:09,060 --> 00:21:11,813
เขามีงูเป็นโขยง กิ้งก่าเยอะแยะ
กับจระเข้ตัวหนึ่ง

350
00:21:11,896 --> 00:21:13,857
รวมอยู่ในบ้านของเขา

351
00:21:13,940 --> 00:21:18,778
เขาทำลายสถิติโลกว่า
โดนงูพิษกัดมากที่สุดถึงเจ็ดครั้ง

352
00:21:18,862 --> 00:21:21,698
ซึ่งเป็นสถิติที่ไม่มีใครอยากทำลาย

353
00:21:21,781 --> 00:21:25,285
คือมันหลายครั้งมากนะ

354
00:21:25,952 --> 00:21:29,831
เขาโดนกัดสามครั้ง
และหลังจากนั้นก็โดนอีกสี่ครั้ง

355
00:21:29,914 --> 00:21:31,708
นั่นคือจำนวนครั้งที่เขาโดนกัด

356
00:21:32,542 --> 00:21:36,546
แค่สามก็เยอะแล้ว
ยิ่งโดนอีกสี่ก็ยิ่งหนัก

357
00:21:36,629 --> 00:21:39,632
แต่ผมก็ "ฉันต้องไปดูที่นี่
มันจะต้องสุดยอดแน่"

358
00:21:39,716 --> 00:21:43,970
ผมก็เลยไป ผมเดินเข้าไป
พอเข้าไปก็เจอล็อบบี้ที่เขาตกแต่งไว้

359
00:21:44,054 --> 00:21:46,139
และมีนกแก้วสองตัวอยู่ในล็อบบี้

360
00:21:46,222 --> 00:21:48,516
และใบปิดต่อต้านรัฐบาลจำนวนมาก

361
00:21:48,600 --> 00:21:51,686
มันดูจริงจังมาก เขามีของพวกนั้น

362
00:21:52,520 --> 00:21:55,815
แบบว่ามีนกแก้วสองตัว
และป้ายที่พูดเรื่องเมฆพิษ

363
00:21:55,899 --> 00:21:59,277
เขาก็พูดจาแบบ
"นี่คือเรื่องที่ผมอยากคุยกับคุณ"

364
00:22:00,445 --> 00:22:02,447
ผมบอกว่า "ผมแค่อยากมาดูงู"

365
00:22:02,530 --> 00:22:05,283
เขาบอกว่า "แต่ต่อจากนั้น
คุยเรื่องนี้กันได้ไหม"

366
00:22:05,367 --> 00:22:07,744
ผมพูดว่า "ไหนดูซิว่างูเป็นยังไง"

367
00:22:08,953 --> 00:22:10,789
ผมเดินไปจ่ายค่าเข้าเก้าเหรียญ

368
00:22:10,872 --> 00:22:13,083
ชัดเจนอยู่นะ ที่แบบนั้นรับแต่เงินสด

369
00:22:13,166 --> 00:22:15,752
ผมก็ให้เงินเขาไปเก้าเหรียญ

370
00:22:15,835 --> 00:22:19,589
งูตัวแรกที่ผมเห็นคืองูพิษกาบูน
มันเป็นงูพิษที่โคตรอันตราย

371
00:22:19,672 --> 00:22:22,300
แล้วก็มีเรื่องราวแปะไว้ว่า
มันมีพิษร้ายแค่ไหน

372
00:22:22,384 --> 00:22:25,095
มีเด็กสองคนแอบเข้าไปใน
สวนสัตว์แห่งชาติวอชิงตัน

373
00:22:25,178 --> 00:22:28,681
ตอนต้นยุค 80 ที่นั่นยังมี
งูพิษกาบูนอยู่ ไม่รู้จะมีไปทำไม...

374
00:22:28,765 --> 00:22:31,226
พวกเขาไปเอางูมา ยัดงูใส่ถุงขยะ

375
00:22:31,309 --> 00:22:33,978
พวกเขาเดินออกไปโดยมีถุงพาดไหล่

376
00:22:34,062 --> 00:22:36,564
เหมือนลืมว่าตัวเองเพิ่งทำอะไรลงไป

377
00:22:36,648 --> 00:22:40,068
งูกัดถุงขยะทะลุเพราะมันคือ
ถุงขยะปี 1980...

378
00:22:40,151 --> 00:22:42,529
ไม่ใช่ถุงยี่ห้อแกลดดี ๆ
ที่เราใช้ทุกวันนี้

379
00:22:42,612 --> 00:22:45,281
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อถุงขยะคุณภาพห่วย

380
00:22:45,365 --> 00:22:49,786
งูก็กัดเด็ก เด็กคนนั้น
อยู่ในภาวะโคม่าไปสี่วัน

381
00:22:49,869 --> 00:22:52,413
และเรื่องก็มีเท่านี้
เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อ

382
00:22:52,497 --> 00:22:56,042
ส่วนผมก็ "นั่นคือเหตุผล
ที่ฉันยืนอ่านไอ้นี่นะ

383
00:22:56,126 --> 00:22:58,378
เขาตายไหม เขาแกร่งขึ้นไหม
คุณคือเขาเหรอ

384
00:22:58,461 --> 00:23:00,255
แล้วเรื่องที่เหลือล่ะ"

385
00:23:05,510 --> 00:23:07,679
ฉะนั้นถ้าคุณจะไป ผมว่าคุณควรไปนะ

386
00:23:07,762 --> 00:23:12,267
ถ้าคุณจะไป เขาจะให้อาหารพวกมัน
วันเสาร์กับอาทิตย์ ตอนบ่ายสาม

387
00:23:12,350 --> 00:23:14,477
ผมดูนาฬิกา ตอนนั้นเป็นเวลาบ่ายสาม

388
00:23:14,561 --> 00:23:16,271
"เราจะไปดูเจ้าพวกนี้กินอาหาร"

389
00:23:16,354 --> 00:23:19,190
งูตัวแรกที่เขาจะให้อาหาร
คืองูแบล็กแมมบา

390
00:23:19,274 --> 00:23:20,984
มันคืองูพิษอันตรายอีกพันธุ์

391
00:23:21,067 --> 00:23:23,736
ที่ไม่ควรอยู่นอกสวนสัตว์ในอเมริกา

392
00:23:23,820 --> 00:23:26,406
โดยเฉพาะในบ้านของ
ชายที่เกลียดอเมริกา

393
00:23:28,783 --> 00:23:31,244
เราก็เลย "ใช่ เราไปดูกัน"

394
00:23:31,327 --> 00:23:34,706
เราลงไปข้างล่าง
แล้วเขาก็เอารั้วตาข่ายล้อมมัน

395
00:23:34,789 --> 00:23:38,042
เวลางูหลุดออกมา
มันจะได้ปีนขึ้นรั้วได้เร็ว ๆ

396
00:23:39,711 --> 00:23:40,962
บนรั้วมีรูพรุน

397
00:23:41,045 --> 00:23:45,842
ที่ผมคงบรรยายรูว่าใหญ่กว่า
ตัวงูแบล็กแมมบ้านิดหน่อย

398
00:23:45,925 --> 00:23:49,721
และเราก็ยืนพิงรั้ว
อุ้มเด็ก ๆ ขึ้นเหนือรั้ว

399
00:23:49,804 --> 00:23:53,183
เราบอกว่า "ไม่ ลูกขึ้นมานี่"
หน้าเด็ก ๆ อยู่เกือบติดรั้วเลย

400
00:23:54,434 --> 00:23:57,770
เราทุกคนยืนรอบ ๆ
ส่วนเขาถือถังใส่หนูตายมา

401
00:23:57,854 --> 00:24:01,149
เขาหยิบหนูโยนเข้าไป งูก็กินหนู
ส่วนเราก็ส่งเสียงดีใจ

402
00:24:01,232 --> 00:24:02,650
แล้วเราก็เดินต่อไป

403
00:24:02,734 --> 00:24:05,361
ตัวต่อไปที่เราเจอคือ
งูอนาคอนดายาว 12 ฟุต

404
00:24:05,445 --> 00:24:07,405
งูตัวนี้ใหญ่ยักษ์มาก

405
00:24:07,488 --> 00:24:11,492
เขาเปิดตู้กระจกขนาดสองคูณสี่
นั่นคือความใหญ่ของมัน

406
00:24:11,576 --> 00:24:14,245
เขาเปิดตู้ ไม่ต้องล้อมรั้ว
เพราะงูไม่มีพิษ

407
00:24:14,329 --> 00:24:17,040
กรณีเลวร้ายที่สุดคือ
เราทุกคนต้องมาฟัดกับงูนี่

408
00:24:19,500 --> 00:24:23,338
เราทุกคนยืนตรงนั้น เขาหยิบถังออกมา

409
00:24:23,421 --> 00:24:25,256
คราวนี้มีกระต่ายที่ตายแล้วในถัง

410
00:24:25,340 --> 00:24:27,634
กระต่ายที่ตัวใหญ่ที่สุด
ที่ผมเคยเห็น...

411
00:24:27,717 --> 00:24:31,137
ผมยอมจ่ายเก้าดอลลาร์
เพื่อดูว่าชีวิตมันเป็นยังไง

412
00:24:31,221 --> 00:24:33,348
เพื่อดูกระต่ายตัวนั้นไหลลงคองู

413
00:24:34,766 --> 00:24:38,978
เขามีที่คีบขนาดใหญ่เหมือนสองฝ่ามือ
เหมือนมันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้

414
00:24:39,062 --> 00:24:42,607
เขาหยิบกระต่ายขึ้นมา
แล้วถอยหลังเล็กน้อย

415
00:24:42,690 --> 00:24:45,902
เขาจะล่อให้งูออกมาเอา
เหมือนมันกำลังล่า

416
00:24:45,985 --> 00:24:49,072
ก็เลยมีกระต่าย มีเขา เด็ก ๆ และเรา

417
00:24:50,198 --> 00:24:52,909
เขาเป็นพนักงานคนเดียวในนั้น

418
00:24:52,992 --> 00:24:57,997
เรายืนอยู่ตรงนั้น โชคดีที่งูออกมา
แล้วเอากระต่ายไป

419
00:24:58,081 --> 00:25:00,124
งูรัดกระต่ายแล้วมันก็ร่วงลงพื้น

420
00:25:00,208 --> 00:25:03,878
เขาหยิบกระต่ายใส่กลับเข้าไป
แล้วบอกว่า "กระต่ายอีสเตอร์ตายแล้ว"

421
00:25:03,962 --> 00:25:05,755
เขาเล่นมุกให้เด็ก ๆ ฟัง

422
00:25:09,842 --> 00:25:12,595
และเรารอให้เขาพูดว่าล้อเล่น
แต่เขาก็ไม่พูด

423
00:25:14,264 --> 00:25:18,643
ครับ เขาจ้องเด็ก ๆ หนักขึ้น
แทบจะเป็นการยืนยันคำพูด

424
00:25:18,726 --> 00:25:20,186
นั่นแหละสิ่งที่เกิดขึ้น

425
00:25:20,687 --> 00:25:24,190
แล้วเขาก็พูดว่า "เอาล่ะ
ผมอนุญาตให้พวกคุณจับงูได้"

426
00:25:24,274 --> 00:25:26,442
ไม่มีใครขอ เราเดินหนีกันหมด

427
00:25:26,526 --> 00:25:29,153
ไม่มีใครบอกว่า
"นี่ไงที่ที่เราเล่นกับงูได้"

428
00:25:29,237 --> 00:25:31,948
พวกเขาเดินหนี
ส่วนเขาก็บอกให้เด็ก ๆ ลูบงู

429
00:25:32,031 --> 00:25:33,908
และเด็กส่วนใหญ่ไม่อยากจับงู

430
00:25:33,992 --> 00:25:36,494
เด็กส่วนใหญ่ลูบหัว
กระต่ายที่มันกำลังกิน

431
00:25:36,577 --> 00:25:39,998
ที่นั่นไม่มีกฎเกณฑ์อะไรเลย
เหมือนย้อนกลับไปในยุค 30

432
00:25:40,081 --> 00:25:41,416
เหมือนนั่งกระเช้าสกี

433
00:25:41,499 --> 00:25:45,128
ผมเคยนั่งกระเช้าสกีไปได้ครึ่งทาง
ผมก็ "นี่ ราวกั้นไม่ได้ล็อก

434
00:25:45,211 --> 00:25:46,379
น่าจะล็อกไม่ใช่เหรอ"

435
00:25:46,462 --> 00:25:48,172
ผมจะไม่มีวันทำแบบนี้อีก

436
00:25:50,049 --> 00:25:52,927
และตัวสุดท้ายคือจระเข้ที่ยาวสิบฟุต

437
00:25:53,011 --> 00:25:56,055
จระเข้ตัวนี้เอาแต่จ้องหน้าทุกคน
ผ่านกรงของมัน

438
00:25:56,139 --> 00:25:59,392
เหมือนมันพยายามจำหน้าเรา
ที่สนับสนุนชายคนนี้

439
00:25:59,475 --> 00:26:01,728
ประมาณว่า "สักวันฉันจะตามหาพวกแก"

440
00:26:01,811 --> 00:26:05,356
ถ้ามันอยู่ในห้องนี้พร้อมหมวกบนหัว
ผมจะไม่แปลกใจเลย

441
00:26:05,440 --> 00:26:08,443
นี่แหละความกังวลของผม
เวลาผมออกมาข้างนอก

442
00:26:10,194 --> 00:26:12,488
เราทุกคนยืนอยู่รอบ ๆ
จระเข้อยู่ตรงนั้น

443
00:26:12,572 --> 00:26:15,783
เขาไขประตู ประตูไม่ได้ล็อก
เขาหยิบถังใส่กระต่าย

444
00:26:15,867 --> 00:26:16,951
และคว้ากระต่าย

445
00:26:17,035 --> 00:26:19,787
และเขาจะโยนมันเข้าไป ส่วนเราก็รอดู

446
00:26:19,871 --> 00:26:22,540
เขาหยิบกระต่ายขึ้นมา
จระเข้เห็นกระต่าย

447
00:26:22,623 --> 00:26:25,376
แล้วพุ่งเข้าใส่ประตูที่ไม่ได้ล็อก

448
00:26:25,460 --> 00:26:27,253
แถมเรายังได้รู้ว่ากลอนเสีย

449
00:26:28,671 --> 00:26:33,593
มันฟาดประตู เจ้าจระเข้
ย้ายร่างตัวเองออกมาอยู่บนพรม

450
00:26:33,676 --> 00:26:35,386
กับพวกเรา

451
00:26:35,470 --> 00:26:38,431
กับเด็ก ๆ
มีจระเข้ยาวสิบฟุตอยู่บนพื้นนะเฮ้ย

452
00:26:38,514 --> 00:26:40,308
ดังนั้นทุกคนก็เลยเริ่มคลั่ง

453
00:26:40,391 --> 00:26:41,726
เหมือนในหนังก็อดซิลล่า

454
00:26:41,809 --> 00:26:43,936
ทุกคนวิ่งหนีร้องไห้โวยวาย

455
00:26:44,020 --> 00:26:46,939
ผู้คนร้องไห้กันหนักมาก
ร้องไห้ฟูมฟาย

456
00:26:47,023 --> 00:26:50,860
ผมคิดเอาเองว่าคนข้างหลังตายหมด
ผมไม่หันไปมองด้วยซ้ำ

457
00:26:50,943 --> 00:26:54,781
มีผู้หญิงร้องว่า "สามีฉัน..."
ผมบอกว่า "สามีคุณตายแล้ว คุณผู้หญิง

458
00:26:54,864 --> 00:26:56,366
เราไม่ควรอยู่ที่นี่

459
00:26:56,449 --> 00:26:59,077
มีสัญญาณเตือนหลายอย่าง
ว่าเราไม่ควรมาที่นี่"

460
00:26:59,994 --> 00:27:00,912
แล้วเราก็ออกไป

461
00:27:00,995 --> 00:27:04,832
มีงูเห่าอยู่ตู้ถัดไป ผมเลยคิดว่า
"ฉันไม่รู้ว่างูเห่าอยู่ในตู้ไหม

462
00:27:04,916 --> 00:27:07,251
มันอาจกำลังดูเหตุการณ์นี้
กับเราก็ได้"

463
00:27:10,254 --> 00:27:13,591
นี่เป็นเรื่องจริง
และนี่คือหลักฐานของผม

464
00:27:13,674 --> 00:27:15,301
ผมมีหลักฐานยืนยันเรื่องนี้

465
00:27:15,385 --> 00:27:17,929
มีคำวิจารณ์ในเว็บทริปแอดไวเซอร์
จากวันนั้น

466
00:27:19,347 --> 00:27:22,183
ไม่ใช่คำวิจารณ์ของผม
ผมไม่ชอบเขียนบทวิจารณ์

467
00:27:22,266 --> 00:27:24,602
แต่มีคนลงคำวิจารณ์ไว้
คุณไปหาดูก็ได้

468
00:27:24,685 --> 00:27:28,231
เข้าเว็บทริปแอดไวเซอร์ พิมพ์คำว่า
"วิลมังตัน นอร์ทแคโรไลนา

469
00:27:28,314 --> 00:27:30,149
พิพิธภัณฑ์สัตว์เลื้อยคลานเคปเฟียร์"

470
00:27:30,233 --> 00:27:33,069
พอเข้าไปแล้ว คลิกที่
คำวิจารณ์ สี่ดาวถึงหนึ่งดาว

471
00:27:33,152 --> 00:27:35,113
ถ้าคุณอยากเห็นว่าผมพูดถึงอะไร

472
00:27:35,196 --> 00:27:36,364
เริ่มที่หนึ่งดาว

473
00:27:38,658 --> 00:27:41,160
แต่ทุกความเห็นอ่านแล้วก็สนุกดี

474
00:27:41,244 --> 00:27:43,996
คนที่ให้สี่ดาวชอบ
พวกเขาคิดว่าที่นั่นเยี่ยมดี

475
00:27:44,080 --> 00:27:47,708
คนที่ให้สองกับสามดาว
ยังติดใจโฆษณาชวนเชื่อในล็อบบี้

476
00:27:47,792 --> 00:27:49,335
พวกเขายังคาใจเรื่องนั้น

477
00:27:50,253 --> 00:27:53,840
แล้วก็มีคนที่ให้หนึ่งดาวที่บอกว่า
"จระเข้หลุดจากกรง"

478
00:27:54,674 --> 00:27:57,427
เป็นคำวิจารณ์หนึ่งดาว
ที่ดีที่สุดที่ผมเคยอ่าน

479
00:27:57,510 --> 00:28:00,513
เหมือนกับ "ใบปิดนั่น
ทำร้ายจิตใจคุณเหรอ

480
00:28:00,596 --> 00:28:02,723
ตอนคุณไปมีจระเข้หลุดออกมาไหม

481
00:28:02,807 --> 00:28:03,975
เพราะมันออกมาหาเรา

482
00:28:04,058 --> 00:28:07,395
และเราคิดว่ามันไม่ควรออกมาหาเรา
ดังนั้นเราให้หนึ่งดาว"

483
00:28:07,478 --> 00:28:08,771
ขอบคุณมากครับทุกคน

484
00:28:12,024 --> 00:28:14,902
พวกคุณยอดเยี่ยมที่สุด
มันมีความหมายมาก ขอบคุณมาก

485
00:28:18,948 --> 00:28:21,075
เนต บาร์กัตซีครับทุกท่าน

486
00:28:32,837 --> 00:28:35,256
คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร