1
00:00:09,927 --> 00:00:11,804
{\an8}(ผลงานคอมเมดีสเปเชียลของ NETFLIX)

2
00:00:11,971 --> 00:00:12,847
ทุกท่านครับ

3
00:00:12,930 --> 00:00:15,933
ขอเสียงต้อนรับเบรนท์ โมริน

4
00:00:36,454 --> 00:00:37,622
ขอบคุณครับ

5
00:00:38,247 --> 00:00:40,333
ผมยังไม่ทันพูดอะไรเลย นั่นคุณ...

6
00:00:40,583 --> 00:00:42,668
ขำภาพลักษณ์ผมเหรอ

7
00:00:43,628 --> 00:00:45,004
ผมซื้อแจ็กเก็ตตัวนี้มา

8
00:00:45,088 --> 00:00:46,255
ผมบอกว่า "ผมใส่ได้"

9
00:00:47,090 --> 00:00:48,466
วันนี้ผมทำกางเกงหด

10
00:00:48,633 --> 00:00:50,635
ทิ้งมันไปให้หมดเลยดีกว่า

11
00:00:50,760 --> 00:00:52,220
กลายเป็นกางเกงรัดน่องแล้ว

12
00:00:53,387 --> 00:00:54,514
โคตรเจ็บเลย

13
00:00:56,057 --> 00:00:58,643
แต่ผมคิดว่าผมดูเซ็กซี่
และรู้ว่าต้องเห็นรูป

14
00:00:58,726 --> 00:01:02,188
บนหน้าจอของเน็ตฟลิกซ์
และผมคงทำหน้าแบบนี้...

15
00:01:02,271 --> 00:01:04,774
และผมคงเกลียดมัน
แต่ตอนนี้ผมรู้สึกเซ็กซี่

16
00:01:04,857 --> 00:01:07,276
ดังนั้นผมไม่ต้องการ
ความรู้สึกแง่ลบจากใคร

17
00:01:07,860 --> 00:01:09,612
แค่อยากผ่านมันไปให้ได้

18
00:01:10,071 --> 00:01:11,614
ผมมีเรื่องกากๆ จะพูดเยอะเลย

19
00:01:11,739 --> 00:01:13,241
เป็นไงบ้าง พวกคุณไม่ขำเลย

20
00:01:13,324 --> 00:01:14,867
ผมต้องการมันนะ ขอบคุณครับ

21
00:01:15,993 --> 00:01:17,495
ผมคิดว่าอูเบอร์ทำชีวิตผมพัง

22
00:01:17,578 --> 00:01:18,663
ผมเคยขับรถเอง

23
00:01:19,330 --> 00:01:20,665
ผมเคยขับรถเอง

24
00:01:21,374 --> 00:01:22,667
แต่ตอนนี้เลิกขับแล้ว

25
00:01:23,167 --> 00:01:24,460
ผมไม่ขับ จะขับทำไม

26
00:01:24,544 --> 00:01:27,505
ผมไม่ขับรถแล้ว และสมัยที่ขับ

27
00:01:27,588 --> 00:01:29,549
ผมมี... ขอบเขต เหมือน...

28
00:01:29,632 --> 00:01:31,717
คืองี้ครับ ผมเรียนรู้จากอูเบอร์

29
00:01:31,801 --> 00:01:34,220
ว่าผมยอมให้คนรอบข้าง
กดดันง่ายเกินไป

30
00:01:34,303 --> 00:01:35,847
ผมไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเลย

31
00:01:36,264 --> 00:01:37,306
เพราะสมัยที่ขับรถ

32
00:01:37,390 --> 00:01:38,975
ชอบมีคนชวน "เบรนท์ ดื่มไหม"

33
00:01:39,058 --> 00:01:41,269
ผมตอบ "ผมต้องขับรถ"
พวกเขาก็จะปล่อยไป

34
00:01:41,352 --> 00:01:44,522
แต่เดี๋ยวนี้มีอูเบอร์ ผมรู้ว่าถ้าคุณดูเจ๋ง

35
00:01:44,605 --> 00:01:46,899
และชวนผมสองครั้ง ผมก็ดื่ม

36
00:01:48,568 --> 00:01:50,611
นี่ไม่ใช่คุณภาพชีวิตที่ดีเลย

37
00:01:51,279 --> 00:01:54,907
ผมก็ไม่ได้อยากดื่ม
แต่รู้สึกเหมือนต้องดื่ม

38
00:01:55,074 --> 00:01:57,076
ไม่สำคัญว่าพรุ่งนี้จะสำคัญแค่ไหน

39
00:01:57,160 --> 00:01:59,162
แค่ดูเจ๋งและชวนผมสองครั้ง

40
00:01:59,245 --> 00:02:01,706
"เบรนท์ สักแก้วไหม"
"ไม่ พรุ่งนี้บินแต่เช้า"

41
00:02:01,789 --> 00:02:03,124
"เอาหน่อยน่า" "ก็ได้"

42
00:02:06,627 --> 00:02:07,879
และผมใช้อูเบอร์เอ็กซ์

43
00:02:08,588 --> 00:02:10,464
ถ้าคุณไม่รู้จัก อูเบอร์เอ็กซ์

44
00:02:10,548 --> 00:02:13,009
มันคือโตโยต้า คัมรีมารับ...

45
00:02:13,176 --> 00:02:16,846
เหมือนเอารถของผมเอง มารับผม

46
00:02:18,055 --> 00:02:20,057
โดยคนที่ดูเหมือนผม

47
00:02:21,392 --> 00:02:23,936
จากนั้นผมก็จ่ายเงินให้เขา
พาผมไปบางแห่ง

48
00:02:24,353 --> 00:02:25,980
เพราะผมไม่มีใจจะขับ

49
00:02:26,522 --> 00:02:28,149
และผมนั่งที่เบาะหน้า

50
00:02:30,860 --> 00:02:34,614
ผมไม่เคยรู้ว่า
คนเรานั่งเบาะหลังของคัมรี่ด้วย

51
00:02:37,074 --> 00:02:38,826
คุณจะทำอะไรที่เบาะหลัง

52
00:02:39,660 --> 00:02:41,871
เล่นบทบาทสมมติเหรอ
คุณทำไม่ได้หรอก

53
00:02:45,249 --> 00:02:47,835
ผมไม่เคยรู้ว่า
ใครๆ ก็นั่งเบาะหลังอูเบอร์เอ็กซ์

54
00:02:47,919 --> 00:02:51,422
จนผมเห็นเพื่อนที่ตกงานของผม
ขึ้นไปนั่งเบาะหลังฮอนด้า ซีวิค

55
00:02:51,505 --> 00:02:54,300
เป็นเรื่องหยาบคายที่สุด
เท่าที่ผมเคยเห็น

56
00:02:54,383 --> 00:02:55,760
เพราะมันคือซีวิคสองประตู

57
00:02:55,843 --> 00:03:00,932
ผมไม่เคยเห็นใครพยายามที่จะทำตัว
หยาบคายมากกว่านี้อีกแล้วในชีวิตผม

58
00:03:01,182 --> 00:03:04,101
มันฮาสุดๆ เขาพูดว่า
"เจอกัน พรุ่งนี้โทรหาฉันนะ

59
00:03:04,185 --> 00:03:05,811
ฉันไปด้วย ฉันจะไปดูเกมด้วย"

60
00:03:05,895 --> 00:03:08,481
และเขาเอาเบาะขึ้นไม่เป็น

61
00:03:08,564 --> 00:03:10,942
เขางง "ต้องทำไง
ดึงขึ้นแล้วผลักเหรอ"

62
00:03:11,025 --> 00:03:13,110
ผมบอก "ก็นั่งเบาะหน้าไปสิ ไคล์"

63
00:03:13,194 --> 00:03:15,404
"ยุ่งน่า เขาเป็นลูกจ้างฉันสิบนาทีแล้ว

64
00:03:16,364 --> 00:03:17,823
ช่วยหน่อยได้ไหม

65
00:03:18,658 --> 00:03:20,243
เขาอยากได้คะแนนไหมล่ะ

66
00:03:20,326 --> 00:03:22,245
เราจะ... มาช่วยผมหน่อย"

67
00:03:22,328 --> 00:03:24,580
แล้วคนขับก็มาช่วย
แล้วเขาก็ไปนั่งข้างหลัง

68
00:03:24,664 --> 00:03:26,707
ซึ่งสบายน้อยกว่าเยอะเลย

69
00:03:27,875 --> 00:03:31,671
แล้วเขาก็พูดผ่านหน้าต่างสามเหลี่ยม
บานเล็กๆ "พรุ่งนี้โทรหาฉันนะ

70
00:03:32,546 --> 00:03:34,131
ฉันพูดจริงนะ รู้ไหม"

71
00:03:37,593 --> 00:03:39,387
แต่ผมมือถือสาก ปากถือศีล
เพราะเวลาเมา

72
00:03:39,470 --> 00:03:43,307
ผมทำตัวคุณชายโคตรๆ
ผมขึ้นไปนั่งเบาะหลังอูเบอร์เอ็กซ์ทันที

73
00:03:43,432 --> 00:03:46,102
ผมทำตัวคุณชายโคตรๆ
คำนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว

74
00:03:46,560 --> 00:03:48,771
ผมมีกติกาชัดเจน เช่น ถ้าผมอยู่ที่บาร์

75
00:03:48,854 --> 00:03:50,815
และผมเมา และร้านกำลังจะปิด

76
00:03:50,898 --> 00:03:53,734
สิ่งแรกที่ผมทำคือ
ผมจะสั่งเครื่องดื่มแก้วสุดท้าย

77
00:03:53,859 --> 00:03:55,945
และเอาไปดื่มบนถนน ผมทำอย่างนั้น

78
00:03:56,028 --> 00:03:58,239
แบบว่า "ขอบคุณสำหรับเครื่องดื่ม
แล้วเจอกัน"

79
00:03:58,322 --> 00:04:00,241
"คุณครับ คุณครับ"

80
00:04:00,324 --> 00:04:02,076
"ขอบคุณมาก" "คุณครับ"

81
00:04:02,952 --> 00:04:03,828
"คุณครับ !"

82
00:04:03,911 --> 00:04:06,664
"ชื่นชมพวกคุณมาก
พวกคุณทำงานได้เยี่ยมมาก"

83
00:04:06,747 --> 00:04:07,665
"คุณครับ"

84
00:04:09,458 --> 00:04:11,502
"แล้วผมก็โทรเรียกฮอนด้า แอคคอร์ด"

85
00:04:12,086 --> 00:04:15,172
ผมขึ้นไปนั่งเบาะหลัง
และทำตัวคุณชายโคตรๆ

86
00:04:15,256 --> 00:04:17,258
ผมสั่ง "พาฉันไปส่งบ้านที จอร์จ

87
00:04:19,802 --> 00:04:21,387
จอร์จ ฉันหิวว่ะ"

88
00:04:24,181 --> 00:04:26,684
"เพื่อน ผมชื่อไทเลอร์" "นายชื่อจอร์จ

89
00:04:27,727 --> 00:04:29,729
นายอยู่กับบ้านฉันมาตั้งแต่ฉันเกิด

90
00:04:36,944 --> 00:04:39,488
จอร์จ ฉันไม่มีเวลา
จะเถียงเรื่องไร้สาระนะ

91
00:04:40,281 --> 00:04:42,491
พาฉันกลับบ้าน ฉันกรอกที่อยู่ไปแล้ว

92
00:04:42,575 --> 00:04:43,784
อย่ามามองฉัน"

93
00:04:46,162 --> 00:04:48,080
"เพื่อน คุณกรอกแค่ 'คฤหาสน์'"

94
00:04:51,250 --> 00:04:52,585
"จอร์จ !

95
00:04:53,461 --> 00:04:56,088
อย่าให้ต้องโทรหาท่านพ่อนะ
ฉันไม่อยากทำแบบนั้น

96
00:05:02,553 --> 00:05:05,639
"คุณเสพยามาหรือเปล่า"
"จอร์จ อย่ามาสงสัยฉัน"

97
00:05:07,058 --> 00:05:10,019
ขับรถไปซะ ข้างหลังนี่กว้างดีจัง

98
00:05:12,438 --> 00:05:13,439
จอร์จ

99
00:05:15,149 --> 00:05:16,525
จอร์จ

100
00:05:18,611 --> 00:05:20,196
จอร์จ นี่นายเมินฉันเหรอ"

101
00:05:20,279 --> 00:05:22,656
"ผมแค่...
ผมจะพาคุณไปส่งโรงพยาบาลครับ

102
00:05:22,740 --> 00:05:25,159
คุณสะกด 'คฤหาสน์' ด้วยตัว 'ฆ" มัน..."

103
00:05:26,952 --> 00:05:28,954
"จอร์จ จำได้ไหม ตอนฉันเด็กๆ...

104
00:05:35,294 --> 00:05:38,464
จำได้ไหมว่าท่านพ่อ
พาฉันไปบ้านพักฤดูร้อนในวันเกิดฉัน

105
00:05:38,547 --> 00:05:39,882
นายจำได้ไหม จอร์จ

106
00:05:40,466 --> 00:05:42,093
ตอนนั้นฉันเก้าขวบ

107
00:05:43,052 --> 00:05:44,929
ใส่ทิลลี่แท็กที่เท่ที่สุด

108
00:05:47,723 --> 00:05:49,266
นายรู้จักทิลลี่แท็กไหม

109
00:05:49,892 --> 00:05:52,812
มันคือหมวกตลกๆ ที่มีเชือกผูกใต้คาง

110
00:05:53,687 --> 00:05:55,189
แม้แต่เด็กอ้วนๆ ยังชอบใส่

111
00:05:56,690 --> 00:05:57,900
นายรู้นี่ จอร์จ

112
00:06:01,862 --> 00:06:03,030
จอร์จ นายจำได้ไหม

113
00:06:04,532 --> 00:06:07,660
ท่านพ่อบอกว่าจะอยู่กับฉัน
ในวันเกิดเขา แต่เขาไม่อยู่

114
00:06:08,786 --> 00:06:10,955
ฉันเสียใจมาก เขาให้ว่าวฉันหนึ่งตัว

115
00:06:11,956 --> 00:06:13,624
และทิ้งฉันไว้กับว่าวตามลำพัง

116
00:06:14,166 --> 00:06:15,876
ฉันไม่ได้อยากชอบว่าวตัวนั้น

117
00:06:15,960 --> 00:06:18,045
แต่วันนั้นลมดีมาก จอร์จ นายจำได้ไหม

118
00:06:19,755 --> 00:06:21,882
และฉันเดินไปตามเนินทุ่งหญ้า..."

119
00:06:21,966 --> 00:06:23,801
"ผมจะพาไปโรงพยาบาลที่ใกล้สุดนะ

120
00:06:23,884 --> 00:06:25,010
ห่างออกไปสามทางออก

121
00:06:26,637 --> 00:06:28,097
คุณเสพยามาแน่นอน

122
00:06:29,682 --> 00:06:32,184
เอาเครื่องดื่มโปะหัวไว้นะ"
"จอร์จ...

123
00:06:33,853 --> 00:06:36,313
ฉันเดินทางไปตามเนินทุ่งหญ้า
และฉันจำได้

124
00:06:37,857 --> 00:06:41,068
วันนั้นเมฆครึ้ม หญ้าสีเขียว
ไม่เคยเขียวเท่านั้นมาก่อน

125
00:06:42,361 --> 00:06:44,363
มันปลิวไปมากลางสายลม

126
00:06:44,447 --> 00:06:49,201
หญ้าสีเขียวอ่อน หญ้าสีเขียวเข้ม
หญ้าสีเขียวอ่อน หญ้าสีเขียวเข้ม

127
00:06:50,911 --> 00:06:53,581
และฉันจำได้
ฉันใส่กางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋สุดเท่

128
00:06:54,790 --> 00:06:56,917
สีกากีเข้มกับหมวกทิลลี่สุดเฉิ่ม

129
00:06:59,086 --> 00:07:00,588
และฉันสะดุดก้อนหินล้ม

130
00:07:01,589 --> 00:07:04,175
และฉันทำว่าวหล่น และได้แผลแรกมา

131
00:07:04,258 --> 00:07:05,593
นายจำได้ไหม จอร์จ

132
00:07:09,555 --> 00:07:11,724
จอร์จ นายจำแผลแรกของฉันได้ไหม

133
00:07:12,975 --> 00:07:14,310
จอร์จ นายจะซิ่งทำไม"

134
00:07:14,393 --> 00:07:16,061
"คุณต้องลงไปซะ ผมไม่ไหวแล้ว"

135
00:07:19,482 --> 00:07:22,985
"แต่ฉันจำได้ว่าท่านพ่อ
ซื้อม้าสีขาวมาให้ฉันเป็นการปลอบใจ

136
00:07:23,360 --> 00:07:26,822
และฉันบอกเขาว่าฉันไม่อยากได้ม้าสีขาว
ฉันอยากได้ม้าสีน้ำตาล

137
00:07:27,281 --> 00:07:29,158
และฉันให้เขาฆ่าม้าสีขาวทิ้งซะ

138
00:07:32,077 --> 00:07:34,121
ฉันเล่าเรื่องนี้ให้นายฟัง เพราะรู้ว่านาย

139
00:07:34,205 --> 00:07:35,956
คือคนที่ต้องฆ่าม้าตัวนั้น

140
00:07:37,374 --> 00:07:39,460
ฉันเสียใจด้วยกับเรื่องนั้น จอร์จ"

141
00:07:41,670 --> 00:07:44,256
"โอเค เพื่อน
มันประหลาดมาก แต่ไม่เป็นไร"

142
00:07:46,509 --> 00:07:47,635
"จอร์จ...

143
00:07:49,053 --> 00:07:50,179
พาฉันไปหาอีหนูที"

144
00:08:03,067 --> 00:08:05,861
การเป็นตลกนั้นไม่ดีเลย
มีเวลาว่างมากไป

145
00:08:06,153 --> 00:08:09,073
ว่างมาก มากเกินไป น้องชายผมเป็นหมอ

146
00:08:09,156 --> 00:08:11,659
เขาทำงานวันละ 15 ชั่วโมง

147
00:08:11,784 --> 00:08:14,161
ผมทำงานคืนละ 15 นาที

148
00:08:16,580 --> 00:08:17,706
แล้วยังยกเลิกงานอีก

149
00:08:20,501 --> 00:08:21,460
เยอะด้วย

150
00:08:22,836 --> 00:08:25,839
ผมมีเพื่อนดื่มคนหนึ่ง
เขาเป็นตลกเหมือนกัน

151
00:08:25,923 --> 00:08:27,424
เป็นการรวมกันที่ไม่ดีเลย

152
00:08:27,675 --> 00:08:30,094
ไม่เลย และเรามีเพื่อนดื่มเพียงเพื่อ

153
00:08:30,177 --> 00:08:32,179
เราจะได้โทษอีกคนได้ถ้าเราดื่มมากไป

154
00:08:32,263 --> 00:08:35,891
คุณพูดได้ "เพราะเขานั่นแหละ"
และเขาจะบอก "เพราะเขานั่นแหละ"

155
00:08:36,392 --> 00:08:38,644
เราเถียงกันแบบนั้น

156
00:08:38,727 --> 00:08:41,021
เขาบอก "เป็นเพราะนาย"
ผมบอก "เป็นเพราะนาย"

157
00:08:41,105 --> 00:08:44,400
เขาเป็นคนตลกมาก
และผมบอก "ไม่ เป็นเพราะนาย"

158
00:08:44,483 --> 00:08:45,568
เขาบอก "เป็นเพราะนาย"

159
00:08:45,651 --> 00:08:48,362
แล้วเขาก็พูดว่า "เอาละ
บอกมา ทำไมเป็นเพราะฉัน"

160
00:08:48,445 --> 00:08:52,074
ผมบอก "ข้อหนึ่ง นายผิวดำ"
และเขาบอก "ว่าไงนะ"

161
00:08:52,157 --> 00:08:54,368
ผมบอก "ใช่ ฟังดูประหลาดมาก"

162
00:08:56,579 --> 00:08:59,331
ประเด็นของผมคือ มีคนแค่สองกลุ่ม

163
00:08:59,415 --> 00:09:02,209
ที่ผมไว้ใจ ที่ผมจะรับฟังความเห็น

164
00:09:02,293 --> 00:09:04,211
ชายผิวดำและเกย์

165
00:09:04,336 --> 00:09:05,337
แค่นั้นเลย

166
00:09:05,462 --> 00:09:06,338
ผมเรียนรู้ว่า

167
00:09:06,422 --> 00:09:09,133
ถ้ามีชายผิวดำบอกผมว่า
"ฉันชอบแจ็กเก็ตนายนะ"

168
00:09:09,216 --> 00:09:10,134
ผมจะ...

169
00:09:11,468 --> 00:09:13,804
ผมอาจเคลิ้มอยู่ครึ่งชั่วโมง

170
00:09:13,929 --> 00:09:16,390
นึกออกไหม  ผมจะมั่นใจมาก

171
00:09:16,473 --> 00:09:18,434
แต่ไม่รู้ว่ากับเกย์จะเป็นไง
น้องผมเป็นเกย์

172
00:09:18,517 --> 00:09:20,561
และผมไปเที่ยวกับเขาและเพื่อนเกย์

173
00:09:20,644 --> 00:09:21,979
เพื่อนเขาคนหนึ่งเข้ามา

174
00:09:22,062 --> 00:09:23,814
และพูด "ขอบอกอะไรหน่อยได้ไหม

175
00:09:23,897 --> 00:09:25,149
คุณดูแซ่บมาก"

176
00:09:25,232 --> 00:09:28,986
และผมบอก "จะบ้าเหรอ" ผมแบบว่า...

177
00:09:32,281 --> 00:09:35,284
"นี่ไม่ใช่วันของผมสักหน่อย
มาไม้ไหนเนี่ย

178
00:09:38,871 --> 00:09:40,205
เราทำอะไรกันอยู่เนี่ย"

179
00:09:43,292 --> 00:09:45,961
แต่เขาบอก "ไม่ คุณใช้มุกนี้ไม่ได้
ไม่ได้ผลหรอก"

180
00:09:46,045 --> 00:09:47,212
ผมบอก "ก็ได้"

181
00:09:47,296 --> 00:09:49,340
จากนั้นผมถึงเข้าใจ
ว่าเขาทำอะไรบางอย่าง

182
00:09:49,548 --> 00:09:51,800
ถ้าคุณชวนผมสองครั้ง
และผมไม่รู้จักคุณ ผมไป

183
00:09:51,884 --> 00:09:54,428
แต่ถ้าเป็นเพื่อนซี้ผม
มุกนั้นใช้กับผมไม่ได้

184
00:09:54,511 --> 00:09:55,429
ต้องใช้มุกอื่น

185
00:09:55,512 --> 00:10:00,392
และผมก็ได้รู้ว่าเพื่อนประเภทนี้
ใช้คำตลกๆ เพื่อให้ผมทำเรื่องต่างๆ

186
00:10:00,476 --> 00:10:02,519
นั่นคือสิ่งที่ผมค้นพบ
เพราะหลังบทสนทนานี้

187
00:10:02,603 --> 00:10:04,730
ผมก็เริ่มติดตามช่วงเวลาเหล่านี้

188
00:10:04,813 --> 00:10:07,399
เรื่องเป็นอย่างนี้
วันนั้นวันพุธ หกโมงเย็น

189
00:10:07,483 --> 00:10:09,193
เขาส่งข้อความหาผม
เราอยู่ย่านเดียวกัน

190
00:10:09,276 --> 00:10:11,028
เขาส่งข้อความว่า "ดื่มไหม"

191
00:10:11,153 --> 00:10:14,865
ผมตอบกลับ
"ขอดูตารางงานก่อน 555 ล้อเล่น

192
00:10:14,948 --> 00:10:15,824
เจอกันนะ"

193
00:10:16,784 --> 00:10:18,452
เพราะเราไม่มีตารางงานหรอก

194
00:10:19,370 --> 00:10:20,788
เราเจอกันที่โชว์สองทุ่ม

195
00:10:20,871 --> 00:10:22,998
เราตกลงว่า
"ไปบาร์กันเถอะ ดื่มสักสองแก้ว

196
00:10:23,082 --> 00:10:24,583
แล้วค่อยไปแสดงต่อ

197
00:10:24,667 --> 00:10:27,127
ฉันจะโทรเรียกจอร์จ
เราจะไปจากที่นี่กัน"

198
00:10:28,379 --> 00:10:30,798
แล้วเราก็ไปที่บาร์
เราดื่มเยอะกว่านั้นมาก

199
00:10:30,881 --> 00:10:33,509
เราดื่มเยอะกว่านั้นมาก
เราไม่ควรดื่มขนาดนั้น

200
00:10:33,592 --> 00:10:37,096
แล้วใช่ความผิดเราไหม
ใช่ แต่ใช่เหรอ ใช่ แต่...

201
00:10:39,682 --> 00:10:40,974
แต่บางครั้งบรรยากาศพาไป

202
00:10:41,058 --> 00:10:42,851
มีแสงไฟสนุกๆ บนโต๊ะ

203
00:10:42,935 --> 00:10:44,853
คุณคิด "คืนนี้อย่ากลับบ้านเลย"

204
00:10:44,937 --> 00:10:46,438
ที่นี่มันน่ากลัวมาก

205
00:10:46,522 --> 00:10:47,898
คุณหลบได้ คุณไม่รู้หรอก

206
00:10:47,981 --> 00:10:49,608
บรรยากาศเปลี่ยนความคิดคุณได้

207
00:10:49,692 --> 00:10:52,736
เหมือนอยู่ในร้านอาหารอิตาเลียน
และมีขนมปังบนโต๊ะ

208
00:10:52,820 --> 00:10:55,280
คุณไม่ได้สั่งขนมปัง
แต่มันอยู่ตรงนั้น คุณก็เลยกิน

209
00:10:55,364 --> 00:10:56,657
แล้วพวกเขาก็เอาตะกร้านั้นไป

210
00:10:56,740 --> 00:10:59,743
เอาขนมปังมาเพิ่มอีก คุณก็กินอีก
พวกเขาเอาตะกร้าไป

211
00:10:59,827 --> 00:11:01,662
เอาขนมปังมาอีก คุณก็กินจนหมด

212
00:11:01,745 --> 00:11:04,623
แล้วพวกเขาก็เอาตะกร้าไป
และไม่เอาขนมปังมาแล้ว

213
00:11:04,707 --> 00:11:06,875
คุณโกรธ
"ขนมปังอยู่ไหน ไม่ทิปมันแล้ว

214
00:11:06,959 --> 00:11:07,960
ทุเรศชะมัด

215
00:11:08,085 --> 00:11:09,712
ไม่ ที่รัก ผมโกรธ"

216
00:11:13,090 --> 00:11:17,094
แต่สุดท้ายเราก็ไปแสดง
เราแสดง การแสดงผ่านไปด้วยดี

217
00:11:17,177 --> 00:11:19,138
มี... ไม่รู้เกิดขึ้นได้ไง แต่เกิดขึ้น

218
00:11:19,221 --> 00:11:21,849
ผมปิดการแสดง
และตอนนั้นสี่ทุ่มแล้ว

219
00:11:21,932 --> 00:11:23,350
มันเป็นวันธรรมดา

220
00:11:23,434 --> 00:11:24,852
ผมจะกลับบ้านไปดูเน็ตฟลิกซ์

221
00:11:24,935 --> 00:11:26,562
ผมถึงคิดว่า "คืนนี้พอแล้ว"

222
00:11:26,645 --> 00:11:29,982
แต่พอออกมาข้างนอกและผมเจอเพื่อนผม

223
00:11:30,065 --> 00:11:31,191
เขาถาม "ทำอะไรต่อ"

224
00:11:31,275 --> 00:11:33,402
ผมตอบ "ฉันจะกลับบ้าน ดูเน็ตฟลิกซ์"

225
00:11:33,485 --> 00:11:35,904
เขามองผม และนี่คือเหตุผล
ที่ต้องโทษเขามากกว่าผม

226
00:11:35,988 --> 00:11:37,865
เขาบอก "ได้ จะทำอย่างนั้นก็ได้

227
00:11:37,948 --> 00:11:41,618
หรือนายอยากไปท่องโลกล่ะ"

228
00:11:47,666 --> 00:11:50,085
โอเค ทีนี้ ผมก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว

229
00:11:50,669 --> 00:11:54,006
ผมรู้แน่ชัดว่า
เขาไม่มีโลกให้ท่องหรอก

230
00:11:55,841 --> 00:11:57,134
แต่ก็คิด

231
00:11:57,384 --> 00:11:59,595
เขาจะมีอะไรให้ท่องไหม แบบว่า...

232
00:11:59,678 --> 00:12:02,723
คนบ้าอะไรจะใช้คำว่า
"ท่องโลก" ที่อยู่ในหนังดิสนีย์

233
00:12:04,391 --> 00:12:07,144
หรือที่เลเซอร์เกม
ไม่มีใครพูดว่า 'ท่องโลก' หรอก

234
00:12:08,270 --> 00:12:10,814
เหมือนผมจะกลับบ้านไม่ได้เชียวนะ
ผมงง "อะไร"

235
00:12:10,898 --> 00:12:12,399
แถมเขายังโยนไปที่พระเจ้า

236
00:12:12,483 --> 00:12:14,902
ผมไม่เคยเห็นเขาทำท่านี้มาก่อนเลย

237
00:12:14,985 --> 00:12:16,695
ผมเลยคิดถึงอะไรประหลาดๆ

238
00:12:16,779 --> 00:12:18,280
เช่นคิดว่าตอนผมอยู่บนเวที

239
00:12:18,363 --> 00:12:20,073
เขาสูบบุหรี่อยู่ในซอย

240
00:12:20,157 --> 00:12:24,703
และมีสัตว์ประหลาดตัวจิ๋วออกมา
"ท่องโลก"

241
00:12:24,787 --> 00:12:25,954
นึกออกไหม

242
00:12:26,079 --> 00:12:27,039
ผมคิดแบบนั้นเลย

243
00:12:28,123 --> 00:12:28,957
แต่ที่ต้องโทษเขา

244
00:12:29,041 --> 00:12:30,501
เพราะถ้าเขาบอกว่าจะไปทำอะไร

245
00:12:30,584 --> 00:12:31,668
ผมคงไม่ไป

246
00:12:31,752 --> 00:12:34,254
ถ้าเขาบอก "นายกลับบ้านไปดูเน็ตฟลิกซ์ก็ได้

247
00:12:34,379 --> 00:12:36,298
หรือนายจะอยากไปบาร์เล็กๆ อีกร้าน

248
00:12:36,381 --> 00:12:38,091
ดื่มอีกหน่อย และหลังจากนั้น

249
00:12:38,175 --> 00:12:40,803
เราจะไปที่ที่คิดว่าเป็นบาร์เปลือย
แต่ไม่ใช่

250
00:12:40,886 --> 00:12:43,180
แค่มีป้าแก่ๆ ใช้นมบีบกระป๋องเบียร์

251
00:12:43,263 --> 00:12:46,391
จากนั้น ตอนอยู่ที่นั่น
เราจะเจอคนที่เหมือนผีดูดเลือด

252
00:12:46,475 --> 00:12:48,227
ที่นายรู้ว่าเป็นคนกำกับมิวสิควิดีโอ

253
00:12:48,310 --> 00:12:51,104
และชวนเราไปงานเลี้ยงหลังเลิกงาน
ที่ฮอลลีวู้ดฮิลล์

254
00:12:51,188 --> 00:12:53,774
ซึ่งเราจะคิดว่า
เจ๋ง น่าสนุกนะ แต่พอไปถึง

255
00:12:53,857 --> 00:12:56,068
เจอแค่ผู้ชายหกคน
ดูดโคเคนรอบโต๊ะกาแฟ

256
00:12:56,193 --> 00:12:59,404
ซึ่งนายดูดไม่ไม่ได้เพราะผนังกั้นจมูกคด
และเป็นโรควิตกกังวล

257
00:12:59,571 --> 00:13:01,281
นายเลยต้องไปยืนหลบมุม

258
00:13:01,448 --> 00:13:03,909
จากนั้นผู้ชายที่เราไม่รู้จัก
ก็ประสาทหลอน

259
00:13:03,992 --> 00:13:06,370
และเรียกนายว่าตำรวจ
และเขวี้ยงหมอนใส่นาย

260
00:13:06,453 --> 00:13:07,746
ใจหนึ่งนายก็กลัว

261
00:13:07,830 --> 00:13:09,706
แต่ก็คิด 'หรือนี่คือเหตุผล
ที่เรียกว่าหมอนอิง'

262
00:13:09,790 --> 00:13:11,834
ในหัวนายจะสับสนมาก

263
00:13:11,917 --> 00:13:15,254
จากนั้นผู้หญิงโกนหัว
มีรอยสักเต็มตัวก็เข้ามาห้ามมวย

264
00:13:15,337 --> 00:13:16,171
และนายปิ๊งเธอ

265
00:13:16,255 --> 00:13:18,090
เพราะนายเพิ่งดู
พยัคฆ์สาวรอยสักมังกร

266
00:13:18,173 --> 00:13:20,926
และนายบูชาความรัก
คิดว่าทุกอย่างเกิดขึ้นเพื่อการณ์นี้

267
00:13:21,051 --> 00:13:22,511
แต่พอนายสร่างเมาก็ได้คิด

268
00:13:22,594 --> 00:13:24,221
นายไม่ได้ชอบ
พยัคฆ์สาวรอยสักมังกร

269
00:13:24,304 --> 00:13:26,807
นายชอบรูนีย์ มารา
นางเอกเรื่องนั้นต่างหาก

270
00:13:26,890 --> 00:13:29,852
นายไม่ได้อยากเอาคนโรคจิตนั่น
แต่ยังไงซะ คืนนั้น

271
00:13:29,935 --> 00:13:32,396
เธอพานายไปในครัว นายดื่มกับเธอ

272
00:13:32,479 --> 00:13:33,772
เธอบอก 'ดื่มอีกสิ' นายบอก 'ไม่'

273
00:13:33,856 --> 00:13:35,315
เธอบอก 'เถอะน่า' นายบอก 'ก็ได้'

274
00:13:35,399 --> 00:13:38,110
นายเลยเมากว่าเดิม หมดสติ

275
00:13:38,193 --> 00:13:41,154
ตื่นขึ้นมาบนเตียงรับแขก
บ้านผู้กำกับมิวสิควิดีโอ

276
00:13:41,280 --> 00:13:43,740
นายเปลือย เธอเปลือย
ไม่เห็นร่องรอยถุงยาง

277
00:13:43,824 --> 00:13:45,200
เรามีอะไรกัน หรือไม่มี

278
00:13:45,284 --> 00:13:47,202
นายจะคิดเรื่องนี้ไปอีกเป็นเดือน

279
00:13:47,286 --> 00:13:48,620
นายอยากไปท่องโลกไหม"

280
00:13:58,088 --> 00:13:59,506
การที่ผมมีแฟนจึงเป็นเรื่องดี

281
00:13:59,590 --> 00:14:02,301
ผมมีแฟนหลังจากนั้นไม่นาน
และมันดีสำหรับผม

282
00:14:02,384 --> 00:14:05,053
มันเยี่ยมมาก
เราเลิกกันแล้ว แต่มันดีมาก

283
00:14:05,971 --> 00:14:08,307
อย่าถามนะว่าใครบอกเลิกใคร ใช่

284
00:14:08,390 --> 00:14:10,225
เธอทิ้งผม

285
00:14:10,350 --> 00:14:11,226
เจ็บไหมเหรอ

286
00:14:13,061 --> 00:14:16,106
ใช่ มันโคตร... อะไรนะ
เปล่า ผมล้อเล่น ผมจะตะคอกทำไม

287
00:14:16,231 --> 00:14:18,191
ขอโทษที่ตะคอกคุณนะ คุณไม่ใช่เธอ

288
00:14:18,984 --> 00:14:21,069
มันเจ็บมาก ทำไมถึงเจ็บเหรอ

289
00:14:21,153 --> 00:14:23,071
นั่นแหละแย่สุด
เธอคือคนแรกที่ผมจริงจัง

290
00:14:23,155 --> 00:14:25,782
ไม่มีใครบอกผม
"ถ้าเลิกกัน นายจะอยากตายเลย"

291
00:14:25,866 --> 00:14:28,118
ไม่มีใครบอกเรา
ผมไม่รู้ว่าอะไรดีกว่า

292
00:14:28,201 --> 00:14:30,287
โสด หรือไม่โสด

293
00:14:30,370 --> 00:14:31,788
แต่นี่เหมือน "อะไรก็ได้"

294
00:14:31,955 --> 00:14:33,790
แต่นี่เหมือน "ฉันมีอิสรภาพ"

295
00:14:33,874 --> 00:14:36,752
ซึ่งผมชอบ เพราะการมีแฟน
มันเหมือน "ผมเป็นใคร

296
00:14:36,835 --> 00:14:38,795
ผมคืออะไร ผมทำอะไร
ผมกลายเป็นใคร

297
00:14:38,879 --> 00:14:40,047
จะรู้ได้ไงว่าจะเกิดอะไรขึ้น

298
00:14:40,130 --> 00:14:41,757
เรารักกันไหม ควรรักกันไหม

299
00:14:41,840 --> 00:14:44,301
คนนี้จะใช่ไหม
ไปเจอครอบครัว ชอบครอบครัว

300
00:14:44,384 --> 00:14:47,137
มีช่วงเวลาดีๆ มันไปได้สวย มันดี

301
00:14:47,220 --> 00:14:49,348
นอนคุยกัน เราค่อยๆ เรียนรู้กัน

302
00:14:49,431 --> 00:14:50,682
ตัวเอง เค้าชอบเสื้อตัวนั้น

303
00:14:50,766 --> 00:14:51,808
คุณพระ มันเปลี่ยนชีวิตผม

304
00:14:51,892 --> 00:14:53,393
ผมชอบมาก นี่คือช่วงเวลาที่ดี

305
00:14:53,477 --> 00:14:56,480
เรามีช่วงเวลาที่ดี จากนั้นก็เลิกกัน

306
00:14:56,772 --> 00:14:57,648
แต่รู้ไหม

307
00:14:59,149 --> 00:15:01,526
การเป็นโสดคือ
"คุณชื่ออะไร คุณน่ากลัว จะฆ่าผมไหม

308
00:15:01,610 --> 00:15:03,278
ไม่เหรอ โอเค ได้ งั้นก็ดี

309
00:15:03,362 --> 00:15:05,948
เกิดอะไรขึ้น ผมตื่นที่ไหน
ไม่ต้องตอบใคร

310
00:15:06,031 --> 00:15:07,824
ผมได้มี..." ผมไม่รู้อะไรแล้ว

311
00:15:07,908 --> 00:15:09,493
ผมคล้ายจะเสียสติ โอเคไหม

312
00:15:09,618 --> 00:15:11,578
เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากแต่ผมโอเค

313
00:15:11,662 --> 00:15:14,414
มันดี ผมบล็อกเธอ
ผมบล็อกเธอในโลกโซเชียล

314
00:15:14,498 --> 00:15:16,750
คุณต้องทำแบบนั้น
เพราะคุณต้องก้าวต่อไป

315
00:15:16,833 --> 00:15:19,378
ไม่จริงหรอก แค่เลิกติดตาม
ยังแอบส่อง เธอคบใคร

316
00:15:19,461 --> 00:15:20,796
ล้อเล่นนะ

317
00:15:23,966 --> 00:15:26,051
เธอดีเกินเอื้อม
นั่นคือเป้าหมายของผู้ชาย

318
00:15:26,134 --> 00:15:27,886
เราหาคนที่เกินเอื้อมและหลอกล่อเธอ

319
00:15:27,970 --> 00:15:30,263
เราทำแบบนั้น
เราภาวนาว่าเธอจะจับไม่ได้

320
00:15:30,347 --> 00:15:31,890
นั่นคือสิ่งที่ผู้ชายทุกคนที่นี่ทำ

321
00:15:32,015 --> 00:15:33,266
นี่ก็ทำ

322
00:15:33,892 --> 00:15:36,019
นี่ก็ทำ นี่ก็ทำแน่นอน

323
00:15:36,103 --> 00:15:38,438
ทำแน่ๆ ทำแน่ๆ

324
00:15:38,855 --> 00:15:40,565
เราได้แต่ภาวนา

325
00:15:41,191 --> 00:15:43,902
แต่ผมได้รู้ว่าผมยังไม่เป็นผู้ใหญ่
การมีแฟนได้สอนผม

326
00:15:43,986 --> 00:15:46,363
ผมยังไม่พร้อมจะมีใคร ไม่พร้อมเลย

327
00:15:46,446 --> 00:15:48,740
เพราะผมไม่เป็นผู้ใหญ่พอ
เช่นตอนคบกัน

328
00:15:48,824 --> 00:15:50,701
ผมไม่รู้ว่าการผูกสัมพันธ์กับใคร

329
00:15:50,784 --> 00:15:52,244
มันมากกว่าการผูกสัมพันธ์กับเธอ

330
00:15:52,327 --> 00:15:55,372
คุณต้องผูกสัมพันธ์
กับสามีของเพื่อนซี้เธอด้วย

331
00:15:55,998 --> 00:15:58,417
คือ... ฉันไม่ได้อยาก
เป็นเพื่อนกับนาย โคลตัน

332
00:15:58,500 --> 00:16:00,043
ฉันไม่อยากเลย

333
00:16:00,127 --> 00:16:02,963
ทำไมฉันต้องเป็นเพื่อนกับคนที่ฉันไม่...

334
00:16:03,046 --> 00:16:06,550
หมอนั่นใส่เบลเซอร์ที่ปะตรงข้อศอก

335
00:16:07,175 --> 00:16:09,302
เหมือนเขาเป็นอาจารย์วิทยาลัย

336
00:16:09,386 --> 00:16:10,971
ฉันไม่ชอบนาย โคลตัน

337
00:16:11,638 --> 00:16:13,056
และคุณต้องรู้จักคนที่คุยด้วย

338
00:16:13,140 --> 00:16:14,891
เราไปร้านอาหารราคาแพงกัน

339
00:16:14,975 --> 00:16:16,476
แบบที่ได้ยินเสียงเครื่องเงิน

340
00:16:16,560 --> 00:16:18,687
นึกออกไหม มันจะ "ติ๊งๆ ๆ

341
00:16:19,187 --> 00:16:21,189
ติ๊งๆ ๆ

342
00:16:21,898 --> 00:16:24,317
รู้ไหมทำไมได้ยินแค่นี้
เพราะทุกคนกำลังคิด

343
00:16:24,693 --> 00:16:26,987
"ไอ้นี่ราคาเท่าไหร่นะ

344
00:16:27,863 --> 00:16:30,407
เมื่อคืนเพิ่งทำแบบนี้กินเองแท้ๆ

345
00:16:31,491 --> 00:16:32,826
แล้วต้องมากินอีก"

346
00:16:35,495 --> 00:16:37,831
รู้จักคนที่คุยด้วยหน่อยเถอะ
โคลตันมองผม

347
00:16:37,914 --> 00:16:40,876
และพูดว่า "อันที่จริง
ผมเชื่อว่าวิกฤตเศรษฐกิจ"

348
00:16:40,959 --> 00:16:44,129
และผมบอกว่า "อันที่จริง
ผมไม่อ่านหนังสือว่ะ...

349
00:16:47,466 --> 00:16:50,010
ผมคือคนโง่ไง โคลตัน"

350
00:16:51,720 --> 00:16:54,765
เราทะเลาะกัน คนเป็นแฟนกัน
ย่อมทะเลาะกัน ความรักเป็นอย่างนี้

351
00:16:54,848 --> 00:16:56,725
รักคือทะเลาะกัน
แต่จากนั้นยังรักกันอยู่

352
00:16:56,808 --> 00:16:59,352
ผมไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้น

353
00:16:59,728 --> 00:17:00,896
ผมแพ้ทุกครั้ง

354
00:17:01,313 --> 00:17:03,482
เพราะผมควรแพ้
ผมทำอะไรโง่ๆ หลายอย่าง

355
00:17:03,565 --> 00:17:05,859
ผมได้เรียนรู้ครับ และ...

356
00:17:06,026 --> 00:17:08,820
แต่หลังจากเลิกกัน
ผมได้ประเมินความสัมพันธ์

357
00:17:08,904 --> 00:17:11,698
ผมคิดว่ามันสำคัญ
ตรงที่เมื่อคุณเลิกกันแล้ว

358
00:17:11,782 --> 00:17:15,118
อย่าไปมองมันจากมุมมองที่มีอคติ
ให้มองจากข้างนอก

359
00:17:15,202 --> 00:17:16,787
และผมเริ่มเห็นว่าผมทำอะไรผิด

360
00:17:16,870 --> 00:17:20,373
ผมจะได้แก้ไขมันเมื่อเจอคนใหม่
ผมว่านั่นคือการเติบโต

361
00:17:20,457 --> 00:17:24,127
แต่พอประเมินแล้ว
ผมคิดว่าผมควรชนะสองครั้ง

362
00:17:25,670 --> 00:17:27,672
และสิ่งที่เธอทำ ซึ่งเยี่ยมมาก

363
00:17:27,756 --> 00:17:29,966
ผมคิดว่านี่คือสาเหตุ
ที่ผู้หญิงฉลาดกว่าผู้ชาย

364
00:17:30,050 --> 00:17:32,552
เพราะพวกเธอฟังครับ
มันสำคัญมากนะ

365
00:17:35,263 --> 00:17:37,849
เป็นเรื่องสำคัญมาก และพวกเธอจดจำ

366
00:17:37,933 --> 00:17:40,519
เพราะเวลาคบกัน
เราก็อยากบอกความลับกัน

367
00:17:40,602 --> 00:17:43,688
และข้อบกพร่องของตัวเอง
เพื่อที่คุณจะได้เติบโตขึ้น

368
00:17:43,772 --> 00:17:47,025
และผมเคยเล่าให้เธอฟัง
ว่าตอนเด็กๆ ผมไปตรวจโรคสมาธิสั้น

369
00:17:47,109 --> 00:17:50,153
และผมบอบช้ำทางใจมาก
และนั่นคือบางเรื่องที่ผมบอกเธอ

370
00:17:50,237 --> 00:17:51,780
และพอมองย้อนไปตอนทะเลาะกัน

371
00:17:51,863 --> 00:17:54,032
ผมคิดได้ว่าเธอใช้บางอย่างสู้กับผม

372
00:17:54,616 --> 00:17:58,370
เธอไม่เคยทำมือแบบนี้เลยตอนคบกัน

373
00:17:58,453 --> 00:18:02,290
ในชีวิตนี้
ผมไม่เคยเห็นเธอทำแบบนี้เลย

374
00:18:02,374 --> 00:18:04,251
นั่นคือสิ่งที่ผมจับได้
เมื่อมองย้อนไป

375
00:18:04,334 --> 00:18:06,336
ผมคิด "เธอทำท่า
อาทิตย์สาดแสงเมื่อไหร่นะ"

376
00:18:06,419 --> 00:18:07,963
และผมรู้ว่าทำไมเธอทำแบบนั้น

377
00:18:08,046 --> 00:18:11,091
เพราะเธอรู้ว่าผมสมาธิสั้น
และผมจะเสียสมาธิ

378
00:18:12,384 --> 00:18:13,927
เพราะพอผมพูด "และอีกเรื่อง...

379
00:18:14,010 --> 00:18:15,679
นั่นอะไร มือเหรอ" นึกออกไหม

380
00:18:17,472 --> 00:18:19,349
อะไรอยู่ข้างล่างเหรอ ขนมเหรอ

381
00:18:19,432 --> 00:18:20,517
คุณทำอะไรเหรอ

382
00:18:21,059 --> 00:18:23,270
เพราะเธอจะทำแบบนี้และพูด
"คุณรู้ไหม

383
00:18:23,353 --> 00:18:24,980
ฉันยังไม่อยากพูดถึงมัน"

384
00:18:25,063 --> 00:18:26,857
แล้วเธอก็จะ "เดินหนี"

385
00:18:26,940 --> 00:18:28,525
ออกจากห้องไปเลย

386
00:18:28,608 --> 00:18:31,194
ซึ่งสำหรับผม มันเหมือนตอนผมยังเด็ก

387
00:18:31,278 --> 00:18:33,321
และผมเล่นวิดีโอเกมกับเพื่อนซี้

388
00:18:33,405 --> 00:18:37,742
และเขากำลังจะชนะ
ผมก็จะดึงปลั๊กออกหมดเลย

389
00:18:39,161 --> 00:18:40,745
เพราะคุณจะไม่โกรธอะไรกว่านั้นแล้ว

390
00:18:40,829 --> 00:18:42,831
เพราะเขาก็พูดได้แค่
"ฉันจะชนะอยู่แล้ว"

391
00:18:42,914 --> 00:18:44,916
ผมก็พูดได้ว่า "เหรอ ใครจะรู้

392
00:18:45,667 --> 00:18:47,544
ฉันอาจตีตื้นเก่งสุดในโลกก็ได้

393
00:18:47,627 --> 00:18:49,379
ใครจะไปรู้ได้"

394
00:18:50,380 --> 00:18:52,174
แต่ครั้งที่สองที่ผมควรชนะ

395
00:18:52,257 --> 00:18:53,758
ผมว่านี่คือสาเหตุที่เราเลิกกัน

396
00:18:54,384 --> 00:18:57,053
และที่ผมไม่เป็นผู้ใหญ่
เราอยู่ในนิวยอร์ก

397
00:18:57,137 --> 00:18:58,471
เราลงจอดในนิวยอร์ก

398
00:18:58,555 --> 00:18:59,723
มันเป็นช่วงกลางวัน

399
00:18:59,806 --> 00:19:02,225
เราทะเลาะกันอีกครั้ง
เธอทำมือแบบนี้ใส่ผม

400
00:19:02,309 --> 00:19:04,060
เธอบอก "ฉันยังไม่อยากพูดถึงมัน"

401
00:19:04,144 --> 00:19:05,061
และเดินหนีไป

402
00:19:05,145 --> 00:19:07,856
ปกติผมจะตามเธอไป
ห้ามเธอ แล้วเราก็คืนดีกัน

403
00:19:07,939 --> 00:19:11,193
คราวนี้อยู่ๆ ผมก็เกิดความคิดว่า
"ฉันจะไม่ตามเธอไป"

404
00:19:11,276 --> 00:19:13,570
ผมไม่รู้ว่าทำไม แค่คิดว่าจะไม่ตาม

405
00:19:13,653 --> 00:19:16,281
ผมไม่รู้ว่าทำไม จนวันนี้ก็ยังไม่รู้

406
00:19:16,781 --> 00:19:19,951
แต่ผมคิด "ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้
ดูสิว่าจะเป็นยังไง

407
00:19:20,035 --> 00:19:22,245
เมื่อเธอหายไป" ผมไม่รู้ครับ

408
00:19:22,329 --> 00:19:25,498
มันคือนิวยอร์ก
โง่มาก วันแรกของการเที่ยวสิบวัน

409
00:19:25,582 --> 00:19:27,125
เป็นความคิดที่โง่มาก เบรนท์

410
00:19:27,959 --> 00:19:29,461
แต่เธอเริ่มเดินห่างออกไป

411
00:19:29,878 --> 00:19:31,338
และห่างออกไป

412
00:19:31,421 --> 00:19:32,756
ผมคิด "อีกนานแค่ไหนนะ

413
00:19:32,839 --> 00:19:34,883
เธอถึงจะหันกลับมา
และสงสัยว่าผมอยู่ไหน"

414
00:19:34,966 --> 00:19:36,801
คำตอบคือเธอไม่หันกลับมาเลย

415
00:19:36,885 --> 00:19:39,262
เป็นการยึดมั่นที่ไม่เหมือนใครจริงๆ

416
00:19:39,346 --> 00:19:42,390
เธอเดินไปเรื่อยๆ
แล้วในที่สุดก็หายไปเลย

417
00:19:42,474 --> 00:19:44,517
ในนครนิวยอร์ก อันตรธาน

418
00:19:45,185 --> 00:19:47,604
และผมอยู่คนเดียว ผมยึดมั่นกับสิ่งนั้น

419
00:19:47,979 --> 00:19:50,732
ผมยืนอยู่ตรงนั้น
ซึ่งตอนนั้นผมไม่มีแผนอะไรเลย

420
00:19:50,857 --> 00:19:52,776
ไม่มีโคลตัน ไม่มีเพื่อน

421
00:19:52,859 --> 00:19:54,194
ผมจะทำอะไรก็ได้

422
00:19:54,277 --> 00:19:57,072
แต่ผมไม่มีอะไรทำ
ผมไม่รู้ว่าต้องทำอะไร

423
00:19:57,572 --> 00:20:00,200
แล้วอยู่ๆ ลมก็พัดมาปะทะหน้าผม

424
00:20:01,159 --> 00:20:03,954
และผลักผมไปทางนี้
ผมพูดออกมาเสียงดังว่า

425
00:20:04,579 --> 00:20:06,581
"ฉันจะปล่อยให้สายลมพัดพาฉันไป"

426
00:20:10,168 --> 00:20:13,630
ใช่ ผมไม่รู้มันแปลว่าอะไร 
และฟังดูบ้ามาก

427
00:20:13,755 --> 00:20:15,840
แต่ผมได้เดินทั่วนิวยอร์ก
และผมเปลี่ยนไป

428
00:20:15,924 --> 00:20:17,801
ผมคุยกับคนแปลกหน้า "ไง เจ้าหนู"

429
00:20:17,884 --> 00:20:20,136
"อย่ามายุ่งกับเรานะ" "เข้าท่า"

430
00:20:23,181 --> 00:20:24,683
สายลมพาผมไปสวนสาธารณะ

431
00:20:24,766 --> 00:20:26,893
ผมอยู่ในสวน ผมดูนักแสดงข้างถนน

432
00:20:26,977 --> 00:20:28,186
ผมไม่อยากดูนักแสดงข้างถนน

433
00:20:28,270 --> 00:20:30,563
ผมไม่ได้สนใจมันเลย แต่ผมดูคนนี้ครับ

434
00:20:30,647 --> 00:20:32,107
และมีผมคนเดียวที่ดูเขา

435
00:20:32,190 --> 00:20:34,067
เขาแย่ขนาดนั้นเลยล่ะ

436
00:20:34,734 --> 00:20:36,861
เพราะไม่มีใครตรงนั้นเลย
และเขาเต้นยับ

437
00:20:36,945 --> 00:20:38,947
และผมร้องไห้ ร้องไห้ !

438
00:20:39,030 --> 00:20:42,242
มันสะเทือนใจมาก
เหมือนดูหนังบนเครื่องบิน

439
00:20:42,325 --> 00:20:44,953
เพราะผมร้องไห้ที่นั่นเยอะมาก
น่าจะเป็นฟิวเรียสภาคแปด

440
00:20:45,036 --> 00:20:47,080
ผมตะโกน "วิน !" คือผมไม่ไหวแล้ว

441
00:20:47,163 --> 00:20:48,790
ผมดูผู้ชายคนนี้ ผมร้องไห้

442
00:20:48,873 --> 00:20:52,043
เราไม่รู้จักกัน และเขาหยุดเต้น
แล้วเขามองผม

443
00:20:52,127 --> 00:20:55,463
เขาไม่รู้จักผมและเขาพูดว่า
"นี่ เพื่อน นายดูเปลี่ยนไปนะ"

444
00:21:00,677 --> 00:21:03,179
และผมทำท่า
เหมือนผมเสพยาที่ไม่เคยมีใครเสพ

445
00:21:03,263 --> 00:21:05,432
ผมบอก "ผมปล่อยให้สายลมพัดพาไป"

446
00:21:09,394 --> 00:21:12,397
เขามองผมและพูดว่า
"ฟังดูเจ๋งมาก เพื่อน

447
00:21:12,772 --> 00:21:14,441
แล้วนี่สายลมจะพานายไปไหน"

448
00:21:14,524 --> 00:21:16,818
ผมบอก "เอ่อ..."

449
00:21:17,861 --> 00:21:19,321
ลมหยุดพัดพอดี

450
00:21:19,404 --> 00:21:21,781
มันค่อนข้าง... ผมไม่... มันเหมือน...

451
00:21:21,865 --> 00:21:24,701
ผมอยู่บนคลื่น และตอนนี้
คลื่นนั้น... ผมไม่รู้จะไปไหนดี

452
00:21:24,784 --> 00:21:27,245
เขามองผมและพูด
"นี่ รู้ไหมนายต้องทำอะไร

453
00:21:27,329 --> 00:21:28,913
นายต้องไปล่องเรือ"

454
00:21:29,164 --> 00:21:32,375
ผมบอก "มันเฉพาะเจาะจงมาก
แต่ได้ ฉันจะไป...

455
00:21:32,876 --> 00:21:35,754
ฉันจะไปล่องเรือ"
เขาบอก "ขอหยิบของก่อน ไปกันเลย"

456
00:21:35,837 --> 00:21:38,006
ผมถาม "นายจะไปด้วยเหรอ ก็ได้"

457
00:21:39,090 --> 00:21:42,385
เพราะผมไม่สู้คน
แล้วผมกับริโก้ก็ไปล่องเรือกัน

458
00:21:43,178 --> 00:21:45,930
เขาพาผมล่องเรือไปดูเทพีเสรีภาพ

459
00:21:46,056 --> 00:21:47,599
ผมไม่เคยล่องเรือดูมาก่อน

460
00:21:47,682 --> 00:21:49,476
เราล่องเรือและคุยกันสนุกสนาน

461
00:21:49,559 --> 00:21:51,728
มันเจ๋งมาก ผมดีใจที่ไปล่องเรือ

462
00:21:51,811 --> 00:21:52,896
ผมถามเขา "ทำได้ไง

463
00:21:52,979 --> 00:21:56,441
นายเต้นกลางที่สาธารณะแบบนั้น
และไม่หวั่นไหวหรืออายได้ยังไง

464
00:21:56,524 --> 00:21:57,984
เขาบอก "ไม่ใช่อย่างนั้น

465
00:21:58,068 --> 00:21:59,861
ทุกคนชอบมัน ทุกคนรักศิลปะ"

466
00:21:59,944 --> 00:22:02,197
เขาบอก "ฉันจะทำให้ดู"
แล้วเขาก็ออกมากลางเรือ

467
00:22:02,280 --> 00:22:04,282
เขาพยายามจะเต้น แต่มันคือเรือ

468
00:22:04,366 --> 00:22:06,534
เขาก็เลย "เวรตะไล" นึกออกไหม

469
00:22:06,618 --> 00:22:08,620
เขาเซไปเซมา แต่ผมชอบมาก

470
00:22:08,703 --> 00:22:11,998
เพราะผมชอบความกระตือรือร้นที่เขามี
ผมร้องไห้อีกครั้ง

471
00:22:12,082 --> 00:22:13,291
ผมถ่ายรูปลงสแนปแชท

472
00:22:13,375 --> 00:22:16,211
เราสนุกกัน แล้วก็จบ เราลงจากเรือ

473
00:22:16,294 --> 00:22:18,004
ผมนึกว่าจบแล้ว
เขาบอก "ยังไม่จบ"

474
00:22:18,088 --> 00:22:19,381
เราต้องไปล่องเรืออีกที่"

475
00:22:19,464 --> 00:22:22,258
เราขึ้นเรืออีกลำเพื่อไปดูเกาะเอลลิส

476
00:22:22,342 --> 00:22:24,844
ผมไปเกาะเอลลิศ ได้เรียนรู้บางอย่าง

477
00:22:24,969 --> 00:22:27,514
ไปตายซะ โคลตัน
ฉันเรียนรู้บางอย่างแล้ว

478
00:22:29,265 --> 00:22:32,018
และหลังจากล่องเรือรอบนี้
ผมลงจากเรือ และนึกได้

479
00:22:32,102 --> 00:22:36,064
ผมทิ้งแฟนไว้คนเดียวในนิวยอร์ก
กว่าหกชั่วโมงแล้ว

480
00:22:36,356 --> 00:22:38,441
ในวันแรกของการเที่ยวสิบวัน

481
00:22:39,692 --> 00:22:42,195
ตอนนั้นผมคิดอะไร ยาหมดฤทธิ์แล้ว

482
00:22:42,862 --> 00:22:46,616
แต่เขายังไม่หยุด เขามองผม
"เรือที่เราจะขึ้นอยู่ไหนนะ บี"

483
00:22:46,699 --> 00:22:48,535
ผมบอก "ริโก้ ฉันต้องไปแล้ว

484
00:22:48,618 --> 00:22:51,329
ฉันต้องหาคำตอบให้ชีวิตตัวเอง
ฉันไม่รู้ทำไมถึงทำแบบนี้

485
00:22:51,413 --> 00:22:53,373
ฉันต้องไปแก้ไขความสัมพันธ์ของฉัน

486
00:22:53,456 --> 00:22:55,250
เขามองผมและพูดว่า "ได้ เพื่อน

487
00:22:55,333 --> 00:22:58,294
แต่นายจะไปโดยไม่กิน
ไอศกรีมที่อร่อยที่สุดในเมืองนี้ไม่ได้

488
00:22:58,378 --> 00:22:59,754
ผมบอก "ฉันไม่กินไอศกรีม"

489
00:22:59,838 --> 00:23:02,340
เขาบอก "เถอะน่า" ผมบอก "ก็ได้"
มัน...

490
00:23:03,800 --> 00:23:04,676
ใจง่ายมาก

491
00:23:05,009 --> 00:23:06,761
แล้วผมก็กินไอศกรีม เราแยกกัน

492
00:23:06,845 --> 00:23:08,680
เราไม่ได้แลกเบอร์กัน
แต่เราสนุกกันมาก

493
00:23:08,763 --> 00:23:11,724
ผมเดินกลับไปโรงแรมและคิดว่า
"ผมต้องโกหก

494
00:23:11,808 --> 00:23:13,893
ผมต้องหาเรื่องโกหก
ผมต้องหลบเลี่ยง

495
00:23:13,977 --> 00:23:16,312
ผมบอกเธอไม่ได้ว่าไปทำอะไรมา
ผมต้องโกหก

496
00:23:16,396 --> 00:23:19,899
ผมต้องหาเรื่องโกหก
และจดจำมันไปตลอดชีวิต

497
00:23:19,983 --> 00:23:21,609
ผมเป็นนักแสดง ตลก นักเขียนบท

498
00:23:21,693 --> 00:23:23,695
ถ้าผมจำคำโกหกไปทั้งชีวิตไม่ได้

499
00:23:23,778 --> 00:23:25,655
ผมก็ไม่ควรอยู่วงการนี้"

500
00:23:26,656 --> 00:23:29,742
แล้วผมก็เดินกลับไป
และแผนของผมคือ "ผมจะไปที่ห้องพัก

501
00:23:29,826 --> 00:23:31,744
พอเธอเดินเข้ามา ผมจะอาละวาดเลย"

502
00:23:31,828 --> 00:23:33,204
เหมือนพ่อที่โกรธจัด

503
00:23:33,288 --> 00:23:35,790
ผมจะพูด "มาแล้วเหรอ !"
แล้วอาละวาดเลย

504
00:23:35,874 --> 00:23:38,793
แล้วผมก็ไปที่ห้องพัก
ผมเปิดประตู ตอนที่เปิดประตู

505
00:23:38,877 --> 00:23:41,171
เธอยืนอยู่กลางห้องเลย

506
00:23:43,381 --> 00:23:46,676
เวลาที่เรากลัวมากๆ
เราจะกลัวเฉพาะบางจุดเลย

507
00:23:46,759 --> 00:23:49,596
หูผมร้อนฉ่า คุณเคยหูร้อนไหม

508
00:23:49,679 --> 00:23:52,682
เหมือนตอนเด็กๆ
แล้วพ่อแม่คนอื่นตะคอกใส่คุณ

509
00:23:52,765 --> 00:23:55,602
เป็นครั้งแรก แบบว่า "เฮ้ย !"
คุณก็...

510
00:23:56,311 --> 00:23:57,770
"ฉี่ราด" นึกออกไหม

511
00:23:59,272 --> 00:24:01,816
และนี่คือเหตุผลที่ผมกลัวขนาดนั้น
นี่คือเหตุผล

512
00:24:01,900 --> 00:24:06,112
เพราะไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่า
"ฉันไม่แคร์เธออีกต่อไปแล้ว" มากไปกว่า

513
00:24:06,529 --> 00:24:08,239
การถือไอศกรีมโคนอยู่ในมือ

514
00:24:19,083 --> 00:24:21,461
มันแปลว่า
"ไม่มีเธอ ชีวิตดีกว่าเยอะเลย"

515
00:24:21,586 --> 00:24:23,379
มันแปลว่าอย่างนั้น

516
00:24:24,172 --> 00:24:27,217
เวลาคุณทะเลาะกับแฟน
ไม่มีอะไรทำให้คุณโกรธมากไปกว่า

517
00:24:27,300 --> 00:24:30,303
การที่ใครคนหนึ่ง
ถือไอศกรีมบ้าๆ อีกแล้ว

518
00:24:30,970 --> 00:24:34,390
ควงผู้หญิงอีกคนมา
ยังอธิบายง่ายกว่าไอศกรีมเลย

519
00:24:35,475 --> 00:24:37,101
อะไรที่เธอวางแผนไว้พังหมด

520
00:24:37,185 --> 00:24:40,230
เธอมองผม เธอถาม
"ไอศกรีมเหรอ ไอศกรีมงั้นเหรอ"

521
00:24:40,313 --> 00:24:42,732
ซึ่งคุณไม่ควรพูดกับชายวัย 30 เลย

522
00:24:44,359 --> 00:24:47,195
แต่ผมตกใจ
ผมนึกถึงบทที่เตรียมไว้ในหัว

523
00:24:47,278 --> 00:24:48,780
ผมพูดเลย "มาแล้วเหรอ !"

524
00:24:52,158 --> 00:24:53,868
เธองง "อะไรนะ" ผมพูด "เหอ"

525
00:24:53,952 --> 00:24:57,288
คุณเคยพูดอะไรชวนงงสุดๆ ไหม
มันทำให้งงกันทั้งคู่

526
00:24:57,372 --> 00:24:58,831
และต้องปรับสมองใหม่เลย

527
00:24:59,666 --> 00:25:01,543
ผ่านไป 30 วินาที
เธอบอก "ทำอย่างนี้เหรอ

528
00:25:01,626 --> 00:25:03,836
คุณกินไอศกรีม นี่คือสิ่งที่คุณทำเหรอ"

529
00:25:03,920 --> 00:25:06,339
และผมบอก "เจ้าไอศกรีมบ้าเอ๊ย !"

530
00:25:06,756 --> 00:25:08,341
ไม่รู้จริงๆ ทำไมทำแบบนั้น

531
00:25:09,092 --> 00:25:11,970
แล้วผมก็เริ่มพูด
"เป็นความคิดที่เหลือเชื่อจริงๆ

532
00:25:12,053 --> 00:25:14,138
เป็นความคิดที่โคตรจะเหลือเชื่อ

533
00:25:14,389 --> 00:25:16,849
คุณรู้บ้างไหมว่าผมตามหาคุณนานแค่ไหน

534
00:25:16,933 --> 00:25:18,434
ในเมืองบ้าๆ... เมืองนี้

535
00:25:20,061 --> 00:25:22,021
เป็นความคิดที่โคตรจะเหลือเชื่อเลย

536
00:25:22,105 --> 00:25:24,107
ให้ตายเถอะ เธอยู่นี่เอง

537
00:25:24,357 --> 00:25:26,025
เธออยู่ที่นี่นี่เอง

538
00:25:28,444 --> 00:25:31,406
ไม่อยากจะเชื่อเลย
คุณรู้ไหมผมทำอะไร

539
00:25:31,489 --> 00:25:32,490
ผม..." "ฉันอยากรู้"

540
00:25:32,574 --> 00:25:34,242
"อยากรู้เหรอ" "ใช่ อยากรู้"

541
00:25:34,325 --> 00:25:35,285
"ได้ ผมจะบอกให้

542
00:25:35,368 --> 00:25:39,914
ผมตามหาคุณทั้งเมือง ทุกซอกทุกมุม
ตามหาคุณ พยายาม

543
00:25:39,998 --> 00:25:42,750
ถามทุกคน 'เห็นผู้หญิงคนนี้บ้างไหม'

544
00:25:43,293 --> 00:25:44,294
รู้ไหม

545
00:25:46,754 --> 00:25:48,172
หัวใจผมเต้นแรงมาก

546
00:25:48,256 --> 00:25:49,632
ผมไม่รู้จะได้เจอคุณอีกไหม

547
00:25:49,716 --> 00:25:51,009
เมืองนี้มันใหญ่มากนะ

548
00:25:51,092 --> 00:25:53,761
คุณเล่นผลุนผลันออกไปเลย รู้ไหม

549
00:25:56,055 --> 00:25:58,516
เป็นความคิดที่เหลือเชื่อจริงๆ

550
00:25:59,183 --> 00:26:01,144
คุณมันทุเรศ ทุเรศ"

551
00:26:02,353 --> 00:26:03,813
ในหัวบอก "หยุดพูดทุเรศเถอะ"

552
00:26:03,896 --> 00:26:07,150
"คุณมันโคตรทุเรศเลย ทุเรศที่สุด

553
00:26:10,987 --> 00:26:12,697
คุณมัน... ทุเรศ !

554
00:26:14,115 --> 00:26:15,450
ให้ตายเถอะ

555
00:26:16,534 --> 00:26:17,577
ริโก้เอ๋ย...

556
00:26:18,786 --> 00:26:19,829
โคตรอร่อยเลย"

557
00:26:23,791 --> 00:26:25,835
"จบหรือยัง" "ไม่ ยังไม่จบ

558
00:26:25,918 --> 00:26:28,338
ผมยังไม่จบ คนทุเรศ

559
00:26:28,755 --> 00:26:31,883
รู้บ้างไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม
ผมอยู่ที่สวนสาธารณะ

560
00:26:31,966 --> 00:26:33,301
ผมอยู่ที่สวนสาธารณะ !

561
00:26:33,509 --> 00:26:35,386
ร้องไห้ หวาดกลัว

562
00:26:35,678 --> 00:26:38,181
เพราะรูปปั้นโลมา" "อะไรนะ"

563
00:26:38,264 --> 00:26:41,601
"ก็แค่... รายละเอียด
ที่คุณไม่ต้องฟังหรอก ไม่ใช่ประเด็น

564
00:26:41,684 --> 00:26:43,436
ผมหวาดกลัว ผมร้องไห้

565
00:26:43,519 --> 00:26:46,314
ตำรวจม้าสองคนผ่านมา
พวกเขาถามผมว่าผมไหวไหม

566
00:26:46,397 --> 00:26:49,817
ผมบอก 'ผมเพิ่งเสียรักแแท้ไป'
คุณไง รู้ตัวไหม

567
00:26:52,153 --> 00:26:54,947
พวกเขาเลยให้ไอศกรีมผม
เพื่อปลอบใจ และ...

568
00:26:55,323 --> 00:26:57,158
คุณมันโคตรทุเรศเลย

569
00:27:01,746 --> 00:27:03,665
วันแรกของการเที่ยวสิบวัน

570
00:27:04,248 --> 00:27:05,583
ผมต้องเจอความคิดแบบนี้"

571
00:27:07,377 --> 00:27:10,004
เธอมองผมและถาม "จริงเหรอ...

572
00:27:10,463 --> 00:27:11,756
มันเป็นอย่างนั้นเหรอ"

573
00:27:12,465 --> 00:27:14,467
วิธีที่เธอพูด ผมคิด "งงว่ะ

574
00:27:14,550 --> 00:27:18,429
ทำไมเธอถึงนิ่งขนาดนั้น
ผมพูดว่า 'ทุเรศ' เป็นพันครั้งได้"

575
00:27:19,180 --> 00:27:21,015
แล้วเธอก็พูด "ฉันขอพูดตรงๆ นะ"

576
00:27:21,099 --> 00:27:24,018
และคุณแย้งได้
ทุกเมื่อที่คุณต้องการ..."

577
00:27:24,102 --> 00:27:25,895
ตอนที่เธอทำมือวนไปวนมา

578
00:27:25,978 --> 00:27:28,231
ผมคิด "ผมไม่รู้เธอจะพูดอะไร"

579
00:27:28,314 --> 00:27:29,440
เธอบอก "พูดตรงๆ นะ

580
00:27:29,524 --> 00:27:31,943
คุณ... คุณ

581
00:27:32,402 --> 00:27:33,695
คุณ...

582
00:27:34,487 --> 00:27:35,822
ตามหาฉันทั่วเมือง

583
00:27:36,656 --> 00:27:39,742
ทั่วนิวยอร์ก ทุกซอก ทุกมุม ทุกที่

584
00:27:41,494 --> 00:27:42,787
โอเค ผ่าน

585
00:27:45,373 --> 00:27:48,292
แล้วคุณก็ไปที่สวนสาธารณะ
ใกล้รูปปั้นปลาโลมา

586
00:27:48,626 --> 00:27:49,627
แปลกๆ

587
00:27:50,086 --> 00:27:52,338
และคุณร้องไห้และหวาดกลัว

588
00:27:52,422 --> 00:27:58,553
แล้วตำรวจม้าสองคน
ก็ซื้อไอศกรีมโคน

589
00:27:59,762 --> 00:28:01,472
ให้ชายวัย 30 งั้นเหรอ"

590
00:28:07,854 --> 00:28:08,730
"ใช่"

591
00:28:10,440 --> 00:28:13,985
แล้วเธอก็พูด "จริงเหรอ
คุณไม่ได้ไปล่องเรือกับริโก้เหรอ

592
00:28:14,986 --> 00:28:16,028
ผมงง "คุณรู้..."

593
00:28:16,112 --> 00:28:18,865
เธอบอก "คุณสแนปแชทไง ไอ้โง่

594
00:28:22,160 --> 00:28:24,036
นี่คุณโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ

595
00:28:25,288 --> 00:28:27,248
แฮชแท็ก 'วันที่ดีที่สุด' ด้วยนะ

596
00:28:29,709 --> 00:28:32,253
แฮชแท็ก 'ให้สายลมพัดพาฉันไป' ด้วยนะ

597
00:28:34,088 --> 00:28:36,048
ขอบคุณมากครับ ผมเบรนท์ โมริน

598
00:29:33,981 --> 00:29:35,691
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล