1 00:01:27,960 --> 00:01:29,670 อ้าว ซวยละสิ 2 00:01:29,840 --> 00:01:31,210 ไม่มีวายฟายฟรีแล้ว 3 00:01:32,960 --> 00:01:33,800 คีจอง 4 00:01:34,050 --> 00:01:34,720 ว่า 5 00:01:35,220 --> 00:01:39,100 ผู้หญิงชั้นบนใส่รหัสวายฟายซะแล้วสิ 6 00:01:39,350 --> 00:01:40,810 รหัสเหรอ 7 00:01:41,220 --> 00:01:42,810 ลอง 123456 สิ 8 00:01:42,970 --> 00:01:44,100 ไม่ได้ 9 00:01:44,100 --> 00:01:45,600 654321 ล่ะ 10 00:01:45,600 --> 00:01:46,980 ลองแล้วเหมือนกัน 11 00:01:47,100 --> 00:01:51,110 ให้ตายสิ งั้นก็เข้าวอตส์แอปป์ไม่ได้น่ะเรอะ 12 00:01:51,440 --> 00:01:52,230 ไม่ได้ 13 00:01:53,190 --> 00:01:54,990 นี่ คิมคีเทก 14 00:01:55,860 --> 00:01:58,950 อย่ามาทำเป็นหลับน่า เอาไงดี 15 00:01:59,870 --> 00:02:05,460 โทรศัพท์ใช้ไม่ได้ แล้วนี่วายฟายก็ใช้ไม่ได้อีก 16 00:02:06,250 --> 00:02:09,170 มีแผนอะไรบ้างไหม 17 00:02:11,750 --> 00:02:13,050 - คีอู - ครับพ่อ 18 00:02:13,250 --> 00:02:16,670 วายฟายน่ะ ชูโทรศัพท์สูง ๆ 19 00:02:18,260 --> 00:02:21,930 ลองไปหาสัญญาณทุกซอกทุกมุม 20 00:02:25,890 --> 00:02:29,520 ไอ้แมลงเหม็นสาบ 21 00:02:30,520 --> 00:02:32,570 ตรงนี้ มีสัญญาณ 22 00:02:32,820 --> 00:02:34,190 เจอวายฟายเรอะ 23 00:02:34,190 --> 00:02:35,820 เออ นี่ไง 24 00:02:36,150 --> 00:02:38,570 ชื่อ "บ้านกาแฟ 2G" 25 00:02:38,910 --> 00:02:40,660 มีร้านกาแฟเปิดใหม่เหรอ 26 00:02:40,950 --> 00:02:42,530 ทำไมเครื่องฉันไม่เจอ 27 00:02:42,700 --> 00:02:44,200 ขึ้นมาบนนี้ 28 00:02:44,410 --> 00:02:45,330 เด็ก ๆ 29 00:02:46,450 --> 00:02:47,160 ใช้ได้รึยัง 30 00:02:47,160 --> 00:02:48,040 ครับ 31 00:02:48,210 --> 00:02:50,330 งั้นเข้าวอตส์แอปป์เร็วเข้า 32 00:02:51,080 --> 00:02:53,210 "พิซซ่าชีแด" บอกว่าจะติดต่อมา 33 00:02:53,920 --> 00:02:55,170 เดี๋ยวนะ 34 00:02:55,920 --> 00:02:57,970 เจอแล้ว พิซซ่าชีแด 35 00:03:01,430 --> 00:03:04,720 โห ดูนี่ซะก่อน 36 00:03:05,310 --> 00:03:08,350 ถ้าทำเร็วเท่าเธอ วันนี้ก็เสร็จ 37 00:03:08,600 --> 00:03:09,940 จะได้เงินซะที 38 00:03:09,940 --> 00:03:12,940 - ยืนทำไหม - นางอย่างเชี่ยว 39 00:03:13,560 --> 00:03:16,110 เอ๊ะ พ่นยาฆ่าแมลง 40 00:03:18,190 --> 00:03:19,610 เดี๋ยวนี้ยังมีอยู่อีก 41 00:03:19,740 --> 00:03:20,740 คงงั้น 42 00:03:20,820 --> 00:03:21,570 ปิดหน้าต่าง 43 00:03:21,700 --> 00:03:24,120 เปิดไว้ จะได้กำจัดแมลงฟรี 44 00:03:24,240 --> 00:03:25,620 ไอ้แมลงเหม็นสาบ 45 00:03:26,080 --> 00:03:28,500 ใช่ เดี๋ยวนี้มีเต็มไปหมด 46 00:03:31,000 --> 00:03:33,000 โอ๊ย เหม็น 47 00:03:35,750 --> 00:03:37,380 บอกแล้วให้ปิดหน้าต่าง 48 00:03:37,760 --> 00:03:39,470 ปิดไหมพ่อ 49 00:03:50,350 --> 00:03:52,100 แล้วมันผิดตรงไหน 50 00:03:53,400 --> 00:03:56,110 ดูอย่างกล่องนี้สิ 51 00:03:56,400 --> 00:03:58,400 นี่มันตรงซะที่ไหน 52 00:03:59,030 --> 00:04:00,900 แล้วทำไมพับตรงนี้ 53 00:04:01,280 --> 00:04:02,530 ไอ้นี่ก็โด่เด่อยู่ 54 00:04:03,030 --> 00:04:05,280 ไม่ได้พับเลยด้วยซ้ำ 55 00:04:06,530 --> 00:04:10,160 กล่องมันสภาพแบบนี้เพียบเลย 56 00:04:10,540 --> 00:04:12,670 ไม่ผ่านตั้งหนึ่งในสี่ 57 00:04:16,250 --> 00:04:19,880 ใจคอจะหักเงินเรา 10% จริง ๆ เหรอ 58 00:04:20,470 --> 00:04:23,630 เทียบกับของที่ไม่ผ่าน หักแค่นี้ก็บุญแล้ว 59 00:04:25,010 --> 00:04:27,890 จ่ายเราแค่เศษเงินอยู่แล้ว ทำงี้ได้ไง 60 00:04:30,140 --> 00:04:31,230 ไม่เอาน่า 61 00:04:31,640 --> 00:04:34,020 มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ 62 00:04:34,270 --> 00:04:39,030 กล่องห่วย ๆ ทำให้แบรนด์เราเสียชื่อได้เลยนะ 63 00:04:39,030 --> 00:04:42,780 แบรนด์เหรอ แค่คนพับกล่องยังไม่มีปัญญาจ้าง 64 00:04:43,030 --> 00:04:44,110 ว่าไงนะ 65 00:04:45,360 --> 00:04:46,240 เจ๊ครับ 66 00:04:47,410 --> 00:04:48,790 นี่เป็นเพราะไอ้หนุ่มนั่นใช่ไหม 67 00:04:48,910 --> 00:04:49,790 ใคร 68 00:04:49,910 --> 00:04:53,540 ลูกจ้างพาร์ทไทม์ที่หายหัวไปดื้อ ๆ น่ะ 69 00:04:53,870 --> 00:04:57,040 คริสตจักรรักไร้พรมแดนก็สั่งอาหารชุดใหญ่ 70 00:04:57,040 --> 00:04:59,800 รู้มากจังเลยนะ 71 00:05:00,380 --> 00:05:01,550 ใครบอกนาย 72 00:05:02,050 --> 00:05:03,760 น้องผมรู้จักเขา 73 00:05:04,130 --> 00:05:08,180 พิลึกคนจะตาย ชาวบ้านเขาลือกันทั่ว 74 00:05:08,760 --> 00:05:10,430 ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วเจ๊ 75 00:05:11,310 --> 00:05:13,520 เรายอมโดนหัก 10% 76 00:05:13,520 --> 00:05:14,390 แต่มีข้อแม้ 77 00:05:14,560 --> 00:05:15,560 ข้อแม้ 78 00:05:16,060 --> 00:05:18,440 จ้างพนักงานพาร์ทไทม์เพิ่มสิ 79 00:05:18,690 --> 00:05:21,940 เจ๊ คนเราขาดอยู่นะ 80 00:05:22,570 --> 00:05:25,570 ไล่ไอ้หนุ่มนั่นออกเถอะ 81 00:05:26,450 --> 00:05:29,450 พรุ่งนี้ผมไปสัมภาษณ์งานนะครับ กี่โมงดี 82 00:05:29,780 --> 00:05:31,200 เอ๊ะเดี๋ยว ๆ 83 00:05:32,200 --> 00:05:34,080 ขอคิดดูก่อนละกัน 84 00:05:34,710 --> 00:05:37,830 งั้นก็ จ่ายค่ากล่องมาก่อน 85 00:05:44,590 --> 00:05:47,800 วันนี้เรามาอยู่พร้อมหน้ากัน 86 00:05:48,550 --> 00:05:51,720 เพื่อฉลองที่โทรศัพท์กลับมาใช้งานได้ 87 00:05:51,970 --> 00:05:55,560 แถมยังมีวายฟายฟรีให้ใช้ 88 00:05:55,940 --> 00:05:58,980 ไอ้หอกนี่ ตะวันยังไม่ทันตกดิน 89 00:05:59,940 --> 00:06:03,480 ทำไมไม่ติดป้าย "ห้ามฉี่" ล่ะ 90 00:06:03,820 --> 00:06:04,570 พูดไม่ฟัง 91 00:06:04,570 --> 00:06:08,450 ไม่เอา ยิ่งติดป้ายไอ้พวกนี้มันยิ่งฉี่ 92 00:06:09,450 --> 00:06:11,370 ตะโกนไล่ก็ยังดี 93 00:06:11,370 --> 00:06:12,620 อย่าตะโกน 94 00:06:13,120 --> 00:06:14,870 "อย่าทำแบบนี้คร้าบ"ไอ้ห่านี่ 95 00:06:16,750 --> 00:06:19,460 เอ๊ะ พี่มินฮยอกเหรอ 96 00:06:20,330 --> 00:06:22,380 นี่คุณ มาฉี่อะไรตรงนี้ 97 00:06:22,590 --> 00:06:24,010 แจ๋วเลย มินฮยอก 98 00:06:24,010 --> 00:06:26,130 เฮ้ย ไอ้เปรต 99 00:06:26,130 --> 00:06:28,970 มองหน้าหาอะไรวะ 100 00:06:29,510 --> 00:06:32,600 มานี่เลย ไอ้เด็กเมื่อวานซืน 101 00:06:34,640 --> 00:06:36,730 มีสติหน่อยโว้ย 102 00:06:37,980 --> 00:06:40,270 เพื่อนแกนี่คนจริง 103 00:06:40,270 --> 00:06:43,020 พวกเด็กมหา'ลัยนี่เด็ดเดี่ยวดีแท้ 104 00:06:43,480 --> 00:06:44,360 พี่เทียบไม่ติด 105 00:06:44,530 --> 00:06:47,650 แล้วแกชวนเขามาบ้านรึไง 106 00:06:48,030 --> 00:06:48,740 เปล่า 107 00:06:49,240 --> 00:06:50,110 สวัสดี 108 00:06:50,360 --> 00:06:51,620 อ้าว มินฮยอก 109 00:06:52,280 --> 00:06:53,240 มินฮยอก 110 00:06:53,240 --> 00:06:54,120 สบายดีไหมครับ 111 00:06:54,120 --> 00:06:56,660 - ดี ๆ - มาทำไมเนี่ย 112 00:06:56,660 --> 00:06:58,120 ฉันส่งข้อความบอกแล้วนี่ 113 00:06:58,920 --> 00:06:59,920 อ้าว ทานข้าวอยู่เหรอ 114 00:07:00,170 --> 00:07:01,500 เปล่า ๆ 115 00:07:01,500 --> 00:07:03,540 - คีจอง สบายดีไหม - ก็ดี พี่ล่ะ 116 00:07:03,880 --> 00:07:06,420 นัดเจอข้างนอกก็ได้นี่หว่า 117 00:07:06,670 --> 00:07:07,550 ไอ้นี่น่ะสิ 118 00:07:07,550 --> 00:07:10,260 ฉันเอามาให้ มันหนักมาก 119 00:07:10,510 --> 00:07:12,390 อ้าวเหรอ วางเลย 120 00:07:14,810 --> 00:07:16,270 โห อะไรเนี่ย 121 00:07:16,560 --> 00:07:18,060 ปู่รู้ว่าผมจะมาหาคีอู 122 00:07:18,180 --> 00:07:21,060 เลยบอกให้เอาไอ้นี่มาให้ 123 00:07:25,780 --> 00:07:27,780 หินภูมิทัศน์ใช่ไหม 124 00:07:29,320 --> 00:07:31,160 หรือว่าเป็นหินมโนทัศน์ 125 00:07:31,280 --> 00:07:32,780 รู้จักด้วยเหรอครับ 126 00:07:33,070 --> 00:07:36,910 คุณปู่สะสมหินปราชญ์ตั้งแต่สมัยเรียนนายร้อย 127 00:07:37,200 --> 00:07:40,540 เดี๋ยวนี้ทั้งห้องต่อเติมเอย ห้องหนังสือเอย 128 00:07:40,830 --> 00:07:42,710 มีของพวกนี้เต็มบ้าน 129 00:07:42,920 --> 00:07:46,840 ก้อนนี้ขึ้นชื่อว่าจะช่วยให้มั่งมี 130 00:07:46,840 --> 00:07:47,840 มินฮยอก 131 00:07:48,340 --> 00:07:51,220 นี่มันสื่อความหมายได้ลึกซึ้งมาก 132 00:07:51,590 --> 00:07:54,550 นั่นสินะ เข้ากับสถานการณ์พอดี 133 00:07:54,970 --> 00:07:55,810 จริงด้วย 134 00:07:55,810 --> 00:07:59,350 ฝากบอกคุณปู่ว่าเราขอบคุณจริง ๆ 135 00:08:00,230 --> 00:08:01,730 อยากได้ของกินมากกว่า 136 00:08:11,950 --> 00:08:14,820 มันคืออะไรนะ หินภูมิทัศน์ 137 00:08:15,200 --> 00:08:16,490 แกสะสมหินด้วยไหม 138 00:08:16,620 --> 00:08:20,870 เพราะหินนั่น ฉันถึงได้เห็นว่าพ่อแม่แกสบายดี 139 00:08:22,620 --> 00:08:26,380 สบายดีอยู่แล้ว แค่ตกงาน 140 00:08:29,010 --> 00:08:31,510 คีจองยังได้ไปเรียนไหมเนี่ย 141 00:08:32,380 --> 00:08:35,140 ไม่มีตังค์ให้เรียนหรอก 142 00:08:44,190 --> 00:08:45,400 น่ารักไหมล่ะ 143 00:08:46,440 --> 00:08:48,820 เรียนพิเศษกับแกเหรอ 144 00:08:49,070 --> 00:08:51,070 พักทาเฮ อยู่ม.5 145 00:08:51,570 --> 00:08:54,570 แกติวอังกฤษให้เธอแทนฉันหน่อย 146 00:08:55,320 --> 00:08:56,200 ยังไงนะ 147 00:08:56,320 --> 00:08:58,450 ติวลูกคนรวย เงินดีจะตาย 148 00:08:59,790 --> 00:09:00,910 เธอเป็นเด็กน่ารัก 149 00:09:01,080 --> 00:09:04,080 ช่วยดูแลเธอหน่อย ตอนฉันไปเรียนเมืองนอก 150 00:09:04,920 --> 00:09:08,090 ชวนพวกเพื่อนมหา'ลัยแกสิ 151 00:09:08,460 --> 00:09:11,590 มาชวนไอ้กระจอกอย่างฉันทำไม 152 00:09:12,300 --> 00:09:13,590 จะทำไมซะอีกล่ะ 153 00:09:14,430 --> 00:09:16,470 แค่คิดก็จะบ้าตายแล้ว 154 00:09:16,720 --> 00:09:20,680 ให้พวกเด็กวิศวะโฉด ๆ มายุ่งกับทาเฮเนี่ยนะ 155 00:09:20,970 --> 00:09:22,930 ทุเรศที่สุด 156 00:09:28,730 --> 00:09:29,940 แกชอบเธอเหรอ 157 00:09:34,990 --> 00:09:37,110 เออ ฉันจริงจังนะ 158 00:09:38,450 --> 00:09:42,450 พอเธอเข้ามหา'ลัย ฉันจะขอคบกับเธอ 159 00:09:43,080 --> 00:09:44,830 แกช่วยดูแลเธอไปก่อน 160 00:09:44,960 --> 00:09:49,000 ต้องเป็นแก ฉันถึงจะหมดห่วง 161 00:09:50,630 --> 00:09:53,260 ขอบใจนะที่ไว้ใจกัน 162 00:09:53,760 --> 00:09:57,130 แต่ฉันต้องปลอมตัวเป็นเด็กมหา'ลัยงี้ 163 00:09:58,970 --> 00:10:01,720 คีอู ลองคิดดูนะ 164 00:10:02,520 --> 00:10:05,890 นับรวมช่วงที่ไปเป็นทหารเกณฑ์ด้วย 165 00:10:06,140 --> 00:10:08,150 แกสอบเข้ามหา'ลัยมา 4 ครั้ง 166 00:10:08,600 --> 00:10:11,230 ทั้งไวยากรณ์ ศัพท์ เขียน บทสนทนา 167 00:10:11,980 --> 00:10:13,610 วิชาภาษาอังกฤษเนี่ย 168 00:10:13,780 --> 00:10:17,660 แกสอนได้ดีกว่าพวกนักศึกษาขี้เมาเป็น 10 เท่า 169 00:10:19,530 --> 00:10:21,780 - ก็คงงั้น - เออดิ 170 00:10:22,410 --> 00:10:25,790 แต่พ่อแม่เธอจะเอาเหรอ ฉันไม่ได้เรียนมหา'ลัย 171 00:10:26,160 --> 00:10:27,620 เนียน ๆ ไปเหอะ 172 00:10:27,790 --> 00:10:31,500 ไม่ยากหรอก ฉันจะแนะนำแกให้พวกเขา 173 00:10:32,500 --> 00:10:35,260 แล้วแม่เธอก็... 174 00:10:37,550 --> 00:10:38,930 เป็นคนง่าย ๆ น่ะ 175 00:10:39,180 --> 00:10:40,300 ยังสาวและง่าย ๆ 176 00:10:40,430 --> 00:10:41,260 ง่าย ๆ เรอะ 177 00:10:42,050 --> 00:10:43,310 ง่ายแบบไหน 178 00:10:43,640 --> 00:10:47,390 เอาเถอะ ไปสอนที่นั่นสนุกดี 179 00:10:48,310 --> 00:10:49,310 ตกลงแล้วนะ 180 00:10:49,520 --> 00:10:50,940 ก็ได้แหละ 181 00:10:52,310 --> 00:10:56,030 เออ คีจองเก่งศิลปะนี่ 182 00:10:56,320 --> 00:10:57,400 เก่งโฟโต้ช็อปด้วยไหม 183 00:11:00,660 --> 00:11:04,580 โห เชี่ยวขนาดนี้ทำไมสอบเข้าเรียนศิลปะไม่ได้ 184 00:11:04,830 --> 00:11:06,080 เงียบเหอะ 185 00:11:08,660 --> 00:11:10,920 นี่ ห้ามสูบบุหรี่ 186 00:11:10,920 --> 00:11:12,420 เออ เอามาซิ 187 00:11:12,420 --> 00:11:13,210 อื้อ 188 00:11:17,920 --> 00:11:20,470 ตบท้าย สวย ๆ เลย 189 00:11:22,090 --> 00:11:26,470 มหา'ลัยดัง ๆ น่าจะมีเอกปลอมแปลงเอกสาร 190 00:11:26,930 --> 00:11:30,060 คีจองได้ท็อปของรุ่นแน่ 191 00:11:30,350 --> 00:11:32,980 เก่งสุด ๆ เลยเนอะ 192 00:11:33,190 --> 00:11:38,110 ลูกเราไปสัมภาษณ์งานทั้งที อวยพรหน่อยสิ 193 00:11:39,110 --> 00:11:39,860 ลูกพ่อ 194 00:11:41,240 --> 00:11:43,820 พ่อภูมิใจในตัวแกนะ 195 00:11:44,370 --> 00:11:45,240 พ่อ 196 00:11:46,370 --> 00:11:49,250 สำหรับผม นี่ไม่ใช่ของปลอมหรอกนะ 197 00:11:49,710 --> 00:11:51,620 ปีหน้าผมจะเข้ามหา'ลัยนี้ให้ได้ 198 00:11:51,750 --> 00:11:55,000 แกวางแผนชีวิตไว้แล้วสินะ 199 00:11:55,380 --> 00:11:59,090 ถือว่าผมปรินต์เอกสารออกมาล่วงหน้า 200 00:12:34,670 --> 00:12:35,670 ใครคะ 201 00:12:36,380 --> 00:12:38,250 คุณแม่ สวัสดีครับ 202 00:12:38,420 --> 00:12:40,300 ผมคือครูที่มินฮยอกแนะนำมา 203 00:12:40,300 --> 00:12:42,050 อ๋อ เข้ามาเลยค่ะ 204 00:12:43,430 --> 00:12:44,130 ขอบคุณครับ 205 00:13:16,330 --> 00:13:17,420 สวัสดีจ้ะ 206 00:13:18,540 --> 00:13:19,590 สวัสดีครับคุณนาย 207 00:13:20,050 --> 00:13:22,970 ฉันเป็นแม่บ้านน่ะ เข้ามาสิ 208 00:13:23,970 --> 00:13:25,550 สวนสวยมากครับ 209 00:13:25,720 --> 00:13:26,970 ในบ้านก็สวย 210 00:13:27,680 --> 00:13:30,810 รู้จักไหม อาจารย์นัมกุง สถาปนิกเลื่องชื่อ 211 00:13:31,220 --> 00:13:33,560 เขาเคยอยู่ที่นี่ 212 00:13:36,100 --> 00:13:37,980 เขาออกแบบบ้านหลังนี้เอง 213 00:13:41,110 --> 00:13:45,860 เดี๋ยวนี้กลายเป็นสนามเด็กเล่นไปแล้วเนี่ย 214 00:13:46,570 --> 00:13:47,490 มานี่ 215 00:13:50,120 --> 00:13:52,450 นั่งก่อน ฉันจะไปตามคุณนาย 216 00:13:52,620 --> 00:13:53,370 ครับ 217 00:14:05,880 --> 00:14:07,010 คุณนาย 218 00:14:08,140 --> 00:14:09,260 คุณนายคะ 219 00:14:12,010 --> 00:14:13,140 คุณนาย 220 00:14:15,140 --> 00:14:16,270 คุณนาย 221 00:14:20,150 --> 00:14:22,230 ครูสอนพิเศษมาแล้วค่ะ 222 00:14:26,030 --> 00:14:28,030 เอกสารไม่จำเป็นหรอก 223 00:14:28,780 --> 00:14:31,240 ครูมินฮยอกแนะนำมาเองเลยนี่ 224 00:14:32,160 --> 00:14:37,660 คุณก็รู้ ครูมินฮยอกเป็นคนที่น่าทึ่งมาก 225 00:14:38,790 --> 00:14:40,880 ฉันกับทาเฮชอบเขามาก 226 00:14:41,130 --> 00:14:44,000 เรื่องเกรดก็เรื่องนึง เข้าใจฉันไหม 227 00:14:44,420 --> 00:14:45,170 ครับ 228 00:14:45,920 --> 00:14:47,670 ฉันปลื้มเขาสุด ๆ 229 00:14:47,800 --> 00:14:54,430 เราน่ะ อยากให้เขาสอนทาเฮจนจบม.ปลาย 230 00:14:55,430 --> 00:14:58,440 แต่ครูมินฮยอกจะไปเมืองนอกปุบปับ 231 00:15:01,060 --> 00:15:06,190 ขอโทษทีเถอะ ฉันขอบอกตรง ๆ 232 00:15:06,690 --> 00:15:11,320 คุณต้องมีดีไม่แพ้ครูมินฮยอกนะ 233 00:15:11,570 --> 00:15:13,580 ไม่งั้นก็เปล่าประโยชน์ 234 00:15:15,830 --> 00:15:19,460 ดังนั้น เรื่องของเรื่องคือ 235 00:15:19,920 --> 00:15:25,170 สอนครั้งแรกวันนี้ ฉันขอนั่งดูด้วยได้ไหม 236 00:15:25,670 --> 00:15:29,170 ฉันอยากเห็นเต็ม ๆ ว่าคุณสอนยังไงบ้าง 237 00:15:31,470 --> 00:15:33,350 ยูโอเคไหม 238 00:16:01,870 --> 00:16:03,330 ข้อ 24 แน่ใจเหรอ 239 00:16:11,380 --> 00:16:16,010 ทาเฮ ทำข้ออื่นก่อน เดี๋ยวค่อยกลับมาข้อ 24 240 00:16:16,470 --> 00:16:17,760 นะ 241 00:16:19,520 --> 00:16:20,640 ค่ะ 242 00:16:28,650 --> 00:16:33,530 ถ้านี่คือข้อแรกตอนสอบจริง เธอแย่แน่ 243 00:16:34,490 --> 00:16:37,780 ดูสิ ชีพจรเต้นรัว 244 00:16:40,620 --> 00:16:43,790 หัวใจคนเรา มันไม่โกหกหรอก 245 00:16:44,920 --> 00:16:48,130 ทำข้อสอบน่ะ ต้องตะลุยไปข้างหน้า 246 00:16:48,420 --> 00:16:50,880 ถ้าสะดุดขึ้นมาก็ไม่รอด 247 00:16:51,420 --> 00:16:53,550 ข้อ 24 ตอบอะไรไม่สำคัญ 248 00:16:53,930 --> 00:16:58,760 ตะลุยทำให้เสร็จ เอาให้อยู่หมัด 249 00:16:59,680 --> 00:17:01,310 นั่นต่างหากที่สำคัญ 250 00:17:02,640 --> 00:17:06,020 เธอจะต้อง เด็ดเดี่ยว 251 00:17:07,520 --> 00:17:08,520 เด็ดเดี่ยว 252 00:17:10,030 --> 00:17:11,030 เข้าใจไหม 253 00:17:22,410 --> 00:17:25,170 ฉันจะจ่ายตอนช่วงนี้ของทุกเดือน 254 00:17:25,370 --> 00:17:28,130 สอนอาทิตย์ละ 3 ครั้ง ครั้งละ 2 ชั่วโมงนะ 255 00:17:29,290 --> 00:17:30,300 ทีแรก... 256 00:17:30,500 --> 00:17:34,050 ฉันจะให้เท่าครูมินฮยอก แต่ฉันเพิ่มให้อีก 257 00:17:34,300 --> 00:17:35,510 ขอบคุณครับ 258 00:17:37,430 --> 00:17:39,180 มารู้จักกันไว้สิ 259 00:17:39,510 --> 00:17:42,020 นี่ครูเควิน จะสอนภาษาอังกฤษให้ทาเฮ 260 00:17:43,060 --> 00:17:44,430 ครูเควิน 261 00:17:45,140 --> 00:17:48,270 ตอนสอนถ้าอยากทานของว่างก็เรียกฉันนะคะ 262 00:17:48,810 --> 00:17:50,690 อยากได้อะไรก็บอกเธอเลย 263 00:17:50,940 --> 00:17:53,150 เธอรู้จักบ้านนี้ดีกว่าฉันอีก... 264 00:17:53,570 --> 00:17:56,700 ทาซง หยุดนะ 265 00:17:57,320 --> 00:17:59,070 ขอโทษค่ะ ตกใจแย่เลย 266 00:17:59,070 --> 00:18:01,410 น่ารักนะครับ ชื่อทาซงเหรอ 267 00:18:01,580 --> 00:18:03,200 ค่ะ ลูกคนเล็ก 268 00:18:03,540 --> 00:18:04,960 ทาซง มาสวัสดีก่อน 269 00:18:05,160 --> 00:18:06,460 นี่คุณครูเควิน 270 00:18:09,080 --> 00:18:13,340 ธนูอินเดียนแดงน่ะ ฉันสั่งจากอเมริกา 271 00:18:13,590 --> 00:18:16,470 เขาบ้าอินเดียนแดงมาเป็นปีแล้ว 272 00:18:18,590 --> 00:18:19,550 อินเดียนแดง 273 00:18:20,600 --> 00:18:23,060 ท่าทางเขาจะชอบอะไรจริงจัง 274 00:18:23,430 --> 00:18:27,100 ตัวป่วนมากกว่า วอกแวกตลอด 275 00:18:27,100 --> 00:18:29,480 อยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้เลย 276 00:18:30,060 --> 00:18:32,110 ปีที่แล้วฉันเลยให้เขาสมัครเป็นลูกเสือ 277 00:18:32,320 --> 00:18:35,110 เผื่อจะสงบนิ่งและมีสมาธิขึ้น 278 00:18:35,360 --> 00:18:36,490 แต่เนี่ย... 279 00:18:37,570 --> 00:18:38,700 ยิ่งไปกันใหญ่ 280 00:18:41,580 --> 00:18:46,250 ครูผู้กำกับลูกเสือบ้าอินเดียนแดงน่ะสิ 281 00:18:47,120 --> 00:18:51,250 อินเดียนแดงคือรากเหง้าของวิถีลูกเสือ 282 00:18:51,590 --> 00:18:52,460 ดีแล้วละครับ 283 00:18:52,630 --> 00:18:55,510 ครูเควินเคยเป็นลูกเสือไหม 284 00:18:55,840 --> 00:18:58,880 แน่นอนครับ ผมมีวิญญาณลูกเสืออยู่ในตัว 285 00:18:59,130 --> 00:19:03,010 ทาซงมีวิญญาณศิลปิน ลองดูรูปนี้สิ 286 00:19:03,890 --> 00:19:07,020 สื่อความหมายได้ลึกซึ้งมาก 287 00:19:07,390 --> 00:19:08,730 ใช่ไหมล่ะ 288 00:19:09,140 --> 00:19:11,020 ครูนี่ตาแหลม 289 00:19:12,610 --> 00:19:13,900 ลิงชิมแปนซีใช่ไหม 290 00:19:14,150 --> 00:19:15,530 เปล่า เขาวาดตัวเอง 291 00:19:18,860 --> 00:19:20,410 จริงด้วย 292 00:19:21,530 --> 00:19:24,790 มุมมองศิลปินรุ่นเยาว์ ช่างยากแท้หยั่งถึง 293 00:19:25,160 --> 00:19:27,290 หรือนี่คืออัจฉริยภาพในการถ่ายทอด... 294 00:19:27,660 --> 00:19:32,670 เราจ้างครูศิลปะมาก็หลายคนแล้ว 295 00:19:33,250 --> 00:19:35,130 ไม่มีใครสอนได้เกินหนึ่งเดือน 296 00:19:36,300 --> 00:19:39,680 ทาซงนี่ ใครก็เอาไม่อยู่ 297 00:19:42,680 --> 00:19:44,680 - เอ๊ะ คุณแม่ครับ - คะ 298 00:19:45,430 --> 00:19:48,560 ผมนึกออกอยู่คนนึง 299 00:19:49,310 --> 00:19:50,690 ชื่ออะไรหนอ 300 00:19:51,310 --> 00:19:53,690 เจสสิกา ใช่ ๆ เจสสิกา 301 00:19:54,190 --> 00:19:58,070 เธอเรียนศิลปะที่เดียวกับญาติผม 302 00:19:58,650 --> 00:20:00,950 นึกชื่อเกาหลีของเธอไม่ออก 303 00:20:01,320 --> 00:20:06,080 เธอจบศิลปะประยุกต์จากมหา'ลัยอิลลินอยส์ 304 00:20:06,450 --> 00:20:08,040 แล้วกลับมาเกาหลี 305 00:20:08,450 --> 00:20:10,540 อิลลินอยส์ แล้วไงอีก 306 00:20:10,960 --> 00:20:16,840 เธอสอนไม่เหมือนครูทั่วไป แต่คุมเด็กได้สบาย 307 00:20:17,800 --> 00:20:20,340 ชื่อเธอเป็นที่เลื่องลือในแวดวงนี้ 308 00:20:20,970 --> 00:20:23,340 แม้วิธีสอนจะไม่เหมือนใคร 309 00:20:23,590 --> 00:20:25,800 แต่ช่วยให้เด็กสอบเข้าคณะด้านศิลปะได้ 310 00:20:25,970 --> 00:20:29,600 ฉันอยากรู้จักเธอมากกว่านี้จัง 311 00:20:30,480 --> 00:20:31,850 อยากพบเธอไหมล่ะครับ 312 00:20:32,350 --> 00:20:35,230 แต่ได้ยินว่าธุรกิจรัดตัว 313 00:20:41,570 --> 00:20:42,360 เดี๋ยวก่อน 314 00:20:44,360 --> 00:20:47,700 เจสสิกา ลูกคนเดียว อิลลินอยส์ ชิคาโก 315 00:20:47,950 --> 00:20:50,750 เรียนที่เดียวกับคิมจินโม ญาติของพี่นี่แหละ 316 00:20:57,960 --> 00:21:01,840 เขาชอบวาดจานเครื่องเคียงบนผ้าปูโต๊ะ 317 00:21:02,130 --> 00:21:04,260 เป็นลวดลายโมเสก 318 00:21:04,630 --> 00:21:07,470 โดยในนั้นก็มีรูปแบบทับซ้อนกัน 319 00:21:07,470 --> 00:21:10,850 พริกโคชูจังเป็นสีแดง ส่วนข้าวก็นะ... 320 00:21:10,850 --> 00:21:15,350 เพิ่ง 9 ขวบ เขาก็ฉายแววแบบบาสกิอาต์แล้ว 321 00:21:16,150 --> 00:21:17,610 อยากสอนแล้วสิคะ 322 00:21:18,020 --> 00:21:22,650 ครูเจสสิกาคงเริ่มเห็นภาพแล้ว 323 00:21:23,280 --> 00:21:26,910 งั้นผมขอตัวขึ้นไปสอนทาเฮก่อนนะครับ 324 00:21:27,990 --> 00:21:29,490 แล้วพบกันครับ ครูเจสสิกา 325 00:21:29,660 --> 00:21:31,290 ขอบคุณที่ช่วยแนะนำค่ะ 326 00:21:35,540 --> 00:21:40,670 นี่แหละค่ะ พรสวรรค์อันเหลือเชื่อของทาซง... 327 00:21:43,670 --> 00:21:44,420 ทาเฮ 328 00:21:45,180 --> 00:21:48,140 ต่อข้อ 38 นะ 329 00:21:52,810 --> 00:21:53,930 เดี๋ยวค่ะ ครูคะ 330 00:21:54,270 --> 00:21:55,140 หืม 331 00:21:55,560 --> 00:22:00,320 ครูรู้ไหม ทาซงน่ะจอมลวงโลก 332 00:22:00,940 --> 00:22:03,400 หา ยังไงเหรอ 333 00:22:03,690 --> 00:22:05,280 เขาแกล้งทำทั้งนั้น 334 00:22:05,450 --> 00:22:09,070 ทำท่าเป็นอัจฉริยะ มิติที่ 4 บ้าบอนั่นน่ะ 335 00:22:09,320 --> 00:22:10,580 สวมบทเป็นศิลปิน 336 00:22:11,200 --> 00:22:12,330 ทาซงน่ะเหรอ 337 00:22:14,040 --> 00:22:15,330 เช่นตอนที่ 338 00:22:15,580 --> 00:22:19,460 เขายืนนิ่งมองฟ้า เหมือนเกิดแรงบันดาลใจ 339 00:22:20,460 --> 00:22:25,720 คือ... เดิน ๆ อยู่แล้วยืนมองเมฆ 10 นาที 340 00:22:26,590 --> 00:22:28,090 นึกออกใช่ปะ 341 00:22:28,590 --> 00:22:30,970 สุดจะทนอะ 342 00:22:31,220 --> 00:22:34,220 ทำตัวปกติเหมือนคนอื่นก็ไม่ได้ 343 00:22:34,930 --> 00:22:36,350 หนูจะอ้วก 344 00:22:36,600 --> 00:22:39,350 ทาซงเป็นคนแบบนั้นเหรอ 345 00:22:40,360 --> 00:22:44,110 แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องเรียนพิเศษของเราล่ะ 346 00:22:48,240 --> 00:22:51,830 หนูก็ เล่าเฉย ๆ 347 00:22:54,580 --> 00:22:56,370 ได้ ถ้าอย่างนั้น 348 00:22:57,870 --> 00:23:01,750 เรื่องทาซงที่เธอเล่านี่น่าสนใจดี 349 00:23:02,380 --> 00:23:04,210 มาเขียนเป็นภาษาอังกฤษกัน 350 00:23:04,710 --> 00:23:10,260 โดยใช้คำว่า 'pretend' อย่างน้อยสองครั้ง 351 00:23:11,260 --> 00:23:14,010 หนูขอถามอะไรครูได้ไหม 352 00:23:14,390 --> 00:23:15,100 อือ 353 00:23:15,520 --> 00:23:17,600 ครูเจสสิกาที่มาวันนี้ 354 00:23:18,890 --> 00:23:25,030 เป็นเพื่อนกับญาติครูจริง ๆ เหรอ 355 00:23:27,150 --> 00:23:28,530 ทำไมล่ะ 356 00:23:28,860 --> 00:23:30,780 เธอเป็นแฟนครูใช่ไหม 357 00:23:34,030 --> 00:23:37,910 บ้า เราเพิ่งเจอกันวันนี้ 358 00:23:42,170 --> 00:23:45,000 ครูเจสสิกาสวยดีนะ 359 00:23:45,920 --> 00:23:47,760 ครูไม่คิดอะไรเลยเหรอ 360 00:23:49,050 --> 00:23:50,550 ไปเห็นตอนไหน 361 00:23:50,880 --> 00:23:54,890 ใช่ สวยก็สวยแหละ 362 00:23:55,390 --> 00:23:56,140 เออ 363 00:23:58,640 --> 00:24:01,440 กะแล้วเชียว 364 00:24:02,400 --> 00:24:04,270 ครูคิดอะไรกับเธอจริงด้วย 365 00:24:07,150 --> 00:24:08,440 ทาเฮ 366 00:24:10,950 --> 00:24:17,330 คือ... ครูเจสสิกาก็เปรียบเหมือนดอกกุหลาบ 367 00:24:17,830 --> 00:24:18,950 ส่วนเธอน่ะ... 368 00:25:05,380 --> 00:25:06,880 - เรียนเถอะ - ได้ 369 00:25:06,880 --> 00:25:12,010 เข้าใจหน่อยนะคะ ลูกชายฉันอยู่ไม่สุขเลย 370 00:25:12,380 --> 00:25:13,510 เข้าใจค่ะ 371 00:25:14,130 --> 00:25:15,140 ทาซงจ๊ะ 372 00:25:16,640 --> 00:25:17,390 ทาซง 373 00:25:17,390 --> 00:25:18,720 ลุกเร็ว 374 00:25:19,390 --> 00:25:20,770 คาก้นเลย 375 00:25:21,100 --> 00:25:23,640 - คุณแม่ออกไปก่อนค่ะ - ห๊ะ 376 00:25:24,100 --> 00:25:26,480 ฉันไม่สอนโดยมีพ่อแม่เด็กอยู่ด้วย 377 00:25:26,980 --> 00:25:29,400 แต่นี่เพิ่งวันแรก เห็น ๆ อยู่ว่า... 378 00:25:29,400 --> 00:25:31,030 ไปรอข้างล่างค่ะ 379 00:25:32,650 --> 00:25:33,780 พักทาซง 380 00:25:34,030 --> 00:25:34,900 ทาซง 381 00:25:39,240 --> 00:25:40,910 - คุณนายคะ - ห๊ะ 382 00:25:41,540 --> 00:25:42,870 รับน้ำบ๊วยไหมคะ 383 00:25:43,160 --> 00:25:43,790 ห๊ะ 384 00:25:44,250 --> 00:25:47,170 ฉันใส่น้ำผึ้งด้วย ช่วยคลายเครียด 385 00:25:47,670 --> 00:25:49,670 เอาสิ ก็ดี 386 00:26:04,560 --> 00:26:06,020 - นี่ ๆ - คะ 387 00:26:06,770 --> 00:26:07,940 คิดออกแล้ว 388 00:26:08,150 --> 00:26:10,940 เอาน้ำบ๊วย 2 แก้วขึ้นไปห้องทาซง 389 00:26:11,570 --> 00:26:14,570 เธอไม่ใช่พ่อแม่ ก็เข้าไปได้ 390 00:26:14,780 --> 00:26:15,950 จริงด้วย 391 00:26:16,320 --> 00:26:19,030 แล้วฉันจะมาบอกว่าในห้องเป็นไงบ้าง 392 00:26:19,280 --> 00:26:21,580 ทำไมฉันเพิ่งคิดได้ 393 00:26:24,330 --> 00:26:24,910 อะไรคะ 394 00:26:25,710 --> 00:26:26,710 ออกมาแล้วเหรอ 395 00:26:27,460 --> 00:26:28,330 ใช่ 396 00:26:30,790 --> 00:26:33,550 อ้าว สอนเสร็จแล้วเหรอ 397 00:26:35,340 --> 00:26:36,420 คุณแม่คะ 398 00:26:37,090 --> 00:26:38,930 มานั่งข้างฉันนี่ค่ะ 399 00:26:41,100 --> 00:26:42,600 ทาซง ขึ้นข้างบน 400 00:26:44,970 --> 00:26:45,730 เร็วเข้า 401 00:26:52,730 --> 00:26:54,360 ทาซงเพิ่งวาดรูปนี้ 402 00:26:54,730 --> 00:26:55,740 เหรอ 403 00:26:57,610 --> 00:26:59,860 ขอเราคุยกันสองคน 404 00:27:00,240 --> 00:27:01,490 อ๋อ เธอเป็น... 405 00:27:01,490 --> 00:27:04,080 ไม่ได้ค่ะ ออกไปก่อน 406 00:27:08,580 --> 00:27:14,500 "คุณแม่คะ ฉันบอกแล้ว ฉันเรียนจิตวิทยาศิลปะ กับ ศิลปะบำบัด " 407 00:27:14,880 --> 00:27:15,710 ค่ะ 408 00:27:16,880 --> 00:27:19,130 ตอนทาซงอยู่ป.1 เกิดอะไรขึ้นคะ 409 00:27:21,890 --> 00:27:24,140 บอกตามตรง 410 00:27:24,760 --> 00:27:27,890 ถ้าจะให้ตัดสินใจรับสอนทาซง 411 00:27:28,230 --> 00:27:30,520 ฉันต้องได้ทราบเรื่องนี้ก่อน 412 00:27:31,100 --> 00:27:34,730 แต่ฉันยังไม่อยากพูดถึงมัน 413 00:27:35,230 --> 00:27:36,150 ทำยังไงดี 414 00:27:36,150 --> 00:27:37,400 งั้นไม่เป็นไรค่ะ 415 00:27:38,110 --> 00:27:42,870 ด้านขวาล่างของภาพคือ "มุมจิตเภท" 416 00:27:43,410 --> 00:27:45,990 เผยให้เห็นอาการทางจิตได้ 417 00:27:45,990 --> 00:27:47,000 เภท... 418 00:27:47,000 --> 00:27:47,870 นี่ค่ะ 419 00:27:48,040 --> 00:27:50,370 ทาซงวาดรูปทรงประหลาดนี่ไงคะ 420 00:27:50,750 --> 00:27:51,620 อ๋อค่ะ 421 00:27:53,670 --> 00:27:56,670 รูปนั้นด้วย เหมือนกันเลยนี่ 422 00:27:56,920 --> 00:27:58,760 ใช่ค่ะ จริงด้วย 423 00:27:59,260 --> 00:28:02,680 รูปทรงคล้ายกันอยู่มุมเดียวกัน เห็นไหมคะ 424 00:28:03,050 --> 00:28:03,930 ค่ะ 425 00:28:04,680 --> 00:28:08,810 ฉันนั่งมองรูปนั้นตอนทานข้าวทุกมื้อ 426 00:28:09,270 --> 00:28:11,140 แต่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย 427 00:28:11,520 --> 00:28:14,190 ไม่เป็นไรค่ะ ตั้งสติก่อน 428 00:28:15,060 --> 00:28:17,780 นี่คือปริศนาเร้นลับในจิตใจทาซง 429 00:28:18,570 --> 00:28:22,030 คุณแม่อยากไขปริศนาไปพร้อมฉันไหมคะ 430 00:28:23,200 --> 00:28:24,660 อยากค่ะครู 431 00:28:24,820 --> 00:28:29,040 งั้นต้องเรียน 2 ชั่วโมง สัปดาห์ละ 4 ครั้ง 432 00:28:29,330 --> 00:28:33,710 ไม่ใช่เรียนธรรมดา แต่เป็นศิลปะบำบัดนะคะ 433 00:28:33,710 --> 00:28:34,420 ค่ะ ๆ 434 00:28:34,670 --> 00:28:38,090 อัตราค่าจ้างก็จะสูงมากเลยนะ 435 00:28:39,300 --> 00:28:40,090 จะเป็นไรไหม 436 00:28:40,220 --> 00:28:41,550 ฉันยินดีค่ะ 437 00:28:43,180 --> 00:28:44,800 พ่อทาซงกลับมาแล้ว 438 00:28:51,560 --> 00:28:55,440 คุณคะ นี่ครูศิลปะคนใหม่ของทาซง 439 00:28:58,320 --> 00:29:00,320 ครูเจสสิกา จากอิลลินอยส์ 440 00:29:00,990 --> 00:29:02,860 เจสสิกาคะ นี่คุณตงอิก 441 00:29:03,450 --> 00:29:04,950 - สวัสดีค่ะ - สวัสดี 442 00:29:05,320 --> 00:29:06,740 ขอบคุณที่ลำบาก 443 00:29:07,370 --> 00:29:08,240 สอนเสร็จแล้วเหรอ 444 00:29:08,370 --> 00:29:09,330 ค่ะ เพิ่งเลิก 445 00:29:09,990 --> 00:29:11,200 - คุณยุน - ครับ 446 00:29:11,330 --> 00:29:12,830 - ว่างอยู่ไหม - ว่างครับ 447 00:29:13,000 --> 00:29:15,210 งั้นขับไปส่งคุณครูหน่อย 448 00:29:15,630 --> 00:29:20,210 จริงด้วย ให้กลับคนเดียวค่ำมืดไม่ได้นะ 449 00:29:20,210 --> 00:29:21,090 ได้เลยครับ 450 00:29:21,630 --> 00:29:22,630 ครูเจสสิกาครับ 451 00:29:23,380 --> 00:29:28,510 เดี๋ยวผมไปส่งถึงบ้านเลยนะครับ 452 00:29:30,100 --> 00:29:32,520 - อยู่แถวไหนครับ - ไม่เป็นไร 453 00:29:32,520 --> 00:29:35,900 ส่งฉันที่สถานีฮเยฮวาก็พอ 454 00:29:36,650 --> 00:29:37,520 ขอบคุณค่ะ 455 00:29:37,610 --> 00:29:38,980 อยู่ไกลก็ไม่เป็นไรครับ 456 00:29:38,980 --> 00:29:42,860 - ผมเลิกงานแล้ว - ฉันจะลงที่สถานีฮเยฮวา 457 00:29:43,280 --> 00:29:46,240 ท่าทางเหมือนฝนจะตกนะเนี่ย 458 00:29:48,240 --> 00:29:50,540 รถเบนซ์ดีกว่ารถไฟนะครับ 459 00:29:50,540 --> 00:29:53,540 ฉันนัดแฟนไว้ที่ทางออก 3 สถานีฮเยฮวา 460 00:29:55,420 --> 00:29:56,290 ครับ 461 00:30:31,200 --> 00:30:34,950 สมัยเป็นคนขับรถ พ่อได้ขับเบนซ์บ่อยไหม 462 00:30:35,830 --> 00:30:41,710 ไม่ค่อย แต่ขับบ่อยตอนเป็นพนักงานรับรถ 463 00:30:42,800 --> 00:30:45,210 เคยเป็นพนักงานรับรถด้วย 464 00:30:45,470 --> 00:30:49,050 หลังร้านไก่ทอดเจ๊ง ก่อนร้านเค้กคัสเตลลาไต้หวัน 465 00:30:49,300 --> 00:30:51,100 ช่วง 6 เดือนนั้นใช่ไหม 466 00:30:51,220 --> 00:30:54,560 เปล่า หลังจากร้านเค้กคัสเตลลาเจ๊งต่างหาก 467 00:30:57,600 --> 00:30:59,440 จะเริ่มขั้นต่อไปแล้วเหรอ 468 00:31:00,230 --> 00:31:03,820 ฉัน "วางยา"ไว้ในรถเบนซ์ 469 00:31:04,070 --> 00:31:05,570 ก็ต้องลุยละสิ 470 00:31:06,190 --> 00:31:07,990 ทั้งหมดนี่มันสื่อความหมายชัด ๆ 471 00:31:08,490 --> 00:31:11,820 เห็นไหมพ่อ เรากินข้าวอยู่ในโรงอาหารคนขับรถ 472 00:31:12,620 --> 00:31:14,240 เออ จริงด้วย 473 00:31:14,950 --> 00:31:16,870 กินให้เต็มคราบเลยลูก 474 00:31:17,120 --> 00:31:19,620 คุณไม่ได้จ่ายสักหน่อย ลูก ๆ น่ะจ่าย 475 00:31:20,080 --> 00:31:22,880 เติมอีกสิลูก กินเยอะ ๆ 476 00:31:23,340 --> 00:31:24,000 ครับพ่อ 477 00:31:24,250 --> 00:31:25,210 กินให้เต็มที่ 478 00:31:25,380 --> 00:31:27,510 เมื่อวานเธอทำอะไรแม่เด็กน่ะ 479 00:31:27,720 --> 00:31:28,260 หา 480 00:31:28,470 --> 00:31:29,880 หล่อนสติแตก 481 00:31:30,260 --> 00:31:32,220 บอกว่าเธอทำให้อึ้งทึ่งไปเลย 482 00:31:32,720 --> 00:31:33,890 ไม่รู้ดิ 483 00:31:34,140 --> 00:31:37,640 แค่กูเกิล "ศิลปะบำบัด" แล้วก็พูดส่งเดชไป 484 00:31:38,140 --> 00:31:40,350 อยู่ ๆ นางก็น้ำตาไหล 485 00:31:40,850 --> 00:31:42,770 เพี้ยนชัด ๆ เลย 486 00:32:16,430 --> 00:32:18,680 อ้าว กลับมาแล้วเหรอ 487 00:32:18,930 --> 00:32:20,310 ทานอะไรรึยังคะ 488 00:32:22,440 --> 00:32:24,060 มีเรื่องอะไรคะ 489 00:32:24,060 --> 00:32:25,310 แม่บ้านไม่อยู่ใช่ไหม 490 00:32:25,440 --> 00:32:27,150 พาหมาไปเดินน่ะ 491 00:32:28,070 --> 00:32:29,150 ที่รัก 492 00:32:30,400 --> 00:32:32,320 ผมเจอไอ้นี่ใต้เบาะในรถ 493 00:32:35,030 --> 00:32:37,080 นายยุนนั่นอุบาทว์ชะมัด 494 00:32:37,290 --> 00:32:38,580 อะไรกันเนี่ย 495 00:32:39,700 --> 00:32:40,960 ฉันขอโทษค่ะ 496 00:32:41,330 --> 00:32:43,210 ไม่รู้เลยว่าเขาเป็นคนแบบนี้ 497 00:32:43,580 --> 00:32:46,210 คุณจ่ายเงินน้อยรึไง 498 00:32:46,960 --> 00:32:49,800 เขาถึงต้องประหยัดค่าโรงแรมน่ะ 499 00:32:50,300 --> 00:32:51,340 โรคจิตแน่ ๆ 500 00:32:51,840 --> 00:32:52,970 เขาชอบทำในรถ 501 00:32:53,220 --> 00:32:56,850 อุบาทว์อะ บนรถเจ้านายแท้ ๆ 502 00:32:57,220 --> 00:33:01,350 คนหนุ่มอย่างเขาจะมีอะไรกับใคร ผมไม่สน 503 00:33:05,230 --> 00:33:07,480 แต่บนรถผมเนี่ยนะ 504 00:33:09,110 --> 00:33:12,820 แล้วยังลามปาม มาทำบนเบาะที่ผมนั่ง 505 00:33:13,070 --> 00:33:14,240 นั่นสิ 506 00:33:14,860 --> 00:33:17,830 หลั่งใส่เบาะผมมันได้อารมณ์มากรึไง 507 00:33:18,120 --> 00:33:19,950 ไม่น่าเลย 508 00:33:24,750 --> 00:33:28,590 แปลกที่สุดคืออะไรรู้ไหม 509 00:33:29,710 --> 00:33:30,590 อะไรเหรอ 510 00:33:31,880 --> 00:33:34,090 คนเราถ้ามีอะไรกันบนรถ 511 00:33:34,380 --> 00:33:39,140 อาจมีผมร่วง หรือทำตุ้มหูหลุดไว้ 512 00:33:39,760 --> 00:33:40,720 ก็จริง 513 00:33:40,970 --> 00:33:44,350 แต่จะลืมกางเกงในได้ยังไงกัน 514 00:33:45,020 --> 00:33:48,770 จริงด้วย ไม่น่าพลาดได้ 515 00:33:50,150 --> 00:33:54,030 ผมสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นมีสติรึเปล่า 516 00:33:55,280 --> 00:33:56,410 นึกออกไหม 517 00:34:06,370 --> 00:34:08,040 หา ยาไอซ์หรือโคเคน 518 00:34:08,040 --> 00:34:09,380 เดี๋ยวลูกได้ยิน 519 00:34:10,210 --> 00:34:11,420 ทำยังไงดี 520 00:34:11,590 --> 00:34:14,340 ถ้ามีใครเจอผงขาวบนรถคุณล่ะ 521 00:34:14,340 --> 00:34:16,470 ใจเย็น ๆ ก่อนน่า 522 00:34:17,470 --> 00:34:18,590 เย็นไว้ 523 00:34:19,300 --> 00:34:22,350 เราได้แต่คาดเดา แต่มันก็น่าคิดนะ 524 00:34:23,180 --> 00:34:25,100 อย่าแจ้งตำรวจล่ะ 525 00:34:25,100 --> 00:34:26,560 ไม่หรอกน่า 526 00:34:27,480 --> 00:34:33,070 แต่ผมไม่ถามหรอก "เอากันบนรถฉันได้ไง" 527 00:34:33,360 --> 00:34:34,440 แน่อยู่แล้ว 528 00:34:34,610 --> 00:34:36,240 ถ้างั้น 529 00:34:36,490 --> 00:34:41,200 คุณช่วยคิดข้ออ้างดี ๆ มาไล่เขาออกได้ไหม 530 00:34:41,620 --> 00:34:42,870 ได้สิคะ 531 00:34:43,120 --> 00:34:46,080 ไม่ต้องพูดเรื่องกางเกงในหรือเซ็กซ์บนรถ 532 00:34:46,580 --> 00:34:48,620 อย่าลดตัวไปยุ่งเรื่องพรรค์นั้น 533 00:34:48,620 --> 00:34:50,250 ฉันรู้น่า 534 00:34:50,960 --> 00:34:54,130 แต่ถ้าเขาด่าเราในอินเทอร์เน็ตล่ะ 535 00:34:54,130 --> 00:34:55,760 จ่ายเงินชดเชยฟาดหัว... 536 00:34:56,630 --> 00:34:59,720 อ้าว ลงมาแล้ว ทาซงเป็นยังไงบ้างคะ 537 00:35:00,090 --> 00:35:01,760 ก็ดีค่ะ 538 00:35:02,640 --> 00:35:04,640 - สอนเสร็จแล้วเหรอ - อื้อ 539 00:35:04,890 --> 00:35:07,600 ครูเจสสิกา ตอนครูมาคราวที่แล้ว 540 00:35:07,600 --> 00:35:09,900 คนขับรถของเราไปส่งครูใช่ไหม 541 00:35:10,150 --> 00:35:11,110 ใช่ค่ะ 542 00:35:11,110 --> 00:35:13,150 ขอถามแปลก ๆ หน่อยนะ 543 00:35:13,520 --> 00:35:15,030 เขาทำอะไรไม่ดีรึเปล่า 544 00:35:15,530 --> 00:35:17,030 เขาก็ดีออก 545 00:35:17,030 --> 00:35:18,990 ฉันจะไปสถานีฮเยฮวา 546 00:35:18,990 --> 00:35:22,030 แต่เขารบเร้าจะพาไปส่งถึงบ้าน 547 00:35:22,370 --> 00:35:25,290 ตานั่นพาครูไปส่งบ้านดึกดื่น 548 00:35:25,620 --> 00:35:26,910 เขารู้แล้วว่าบ้านครูอยู่ไหน 549 00:35:28,040 --> 00:35:30,420 เปล่าค่ะ ฉันลงที่สถานีฮเยฮวา 550 00:35:30,670 --> 00:35:32,670 ค่อยโล่งอกหน่อย 551 00:35:33,170 --> 00:35:34,380 ดีแล้ว เจสสิกา 552 00:35:34,800 --> 00:35:36,800 เขามีเรื่องอะไรเหรอคะ 553 00:35:37,300 --> 00:35:42,140 เราจะให้เขาออกแล้ว มีเรื่องน่าอายน่ะ 554 00:35:42,550 --> 00:35:44,430 เรื่องแบบไหน 555 00:35:44,640 --> 00:35:47,180 ครูอย่ารู้เลยค่ะ 556 00:35:48,890 --> 00:35:52,560 แปลกจัง เขาออกจะสุภาพแล้วก็เท่ดี 557 00:35:52,810 --> 00:35:56,030 เจสสิกานี่อ่อนต่อโลกจังเลย 558 00:35:56,280 --> 00:35:57,940 อย่าไว้ใจใครง่าย ๆ สิ 559 00:35:59,070 --> 00:36:03,780 เราก็ปลื้มแหละที่มีคนขับรถหนุ่มเท่ ๆ น่ะ 560 00:36:04,080 --> 00:36:07,080 คนขับรถอายุมากหน่อยดีกว่านะคะ 561 00:36:07,330 --> 00:36:11,040 ก็จริง ขับดีกว่า มารยาทดีด้วย 562 00:36:11,460 --> 00:36:13,960 ลุงฉันเคยมีคนขับรถแบบนั้นเลย 563 00:36:14,210 --> 00:36:18,460 คุณคิมผู้น่ารักและแสนดี 564 00:36:18,710 --> 00:36:21,340 สมัยเด็ก ๆ ฉันเรียกเขาว่าคุณอา 565 00:36:21,340 --> 00:36:23,220 รู้จักคนแบบนั้นด้วย 566 00:36:23,470 --> 00:36:26,100 เขาสุภาพเรียบร้อยมาก 567 00:36:27,060 --> 00:36:31,310 เอ้อ แต่ลุงฉันย้ายไปอยู่ชิคาโกแล้ว 568 00:36:32,850 --> 00:36:34,860 คนขับรถอาจจะว่างงานอยู่ 569 00:36:35,190 --> 00:36:38,980 น่าสนใจจัง ฉันอยากเจอเขาได้ไหม 570 00:36:39,240 --> 00:36:40,440 เอาจริงเหรอคะ 571 00:36:40,440 --> 00:36:42,360 ตอนนี้ฉันไม่ไว้ใจใครเลย 572 00:36:43,240 --> 00:36:46,080 นอกจากคนที่ฉันรู้จักดีจะช่วยแนะนำให้ 573 00:36:46,370 --> 00:36:50,500 ยิ่งครูรู้จักเขามานาน ฉันค่อยสบายใจหน่อย 574 00:36:53,620 --> 00:36:55,250 อยากเจอเขาจริง ๆ เหรอคะ 575 00:36:56,130 --> 00:36:57,340 เวรี่ซีเรียสเลย 576 00:36:58,090 --> 00:37:01,340 แนะนำต่อ ๆ กันแบบนี้ดีที่สุดแล้ว 577 00:37:02,010 --> 00:37:03,130 ไว้ใจกันเป็นทอด ๆ 578 00:37:03,720 --> 00:37:04,760 เหมือนลูกโซ่ 579 00:37:05,390 --> 00:37:06,760 - ไอ้นี่ไม่เหมือน - นี่ 580 00:37:06,760 --> 00:37:07,390 อ๋อ 581 00:37:07,390 --> 00:37:08,640 นี่ด้วย 582 00:37:09,140 --> 00:37:10,770 เป็นทัชสกรีนรึไง 583 00:37:10,770 --> 00:37:13,770 เปล่า ต้องหมุนสิ 584 00:37:13,770 --> 00:37:15,480 โอ้โหเฮะ 585 00:37:16,270 --> 00:37:17,020 คุณลูกค้า 586 00:37:17,400 --> 00:37:19,360 ดูเพลินเลยนะครับ 587 00:37:22,610 --> 00:37:23,740 รถแจ่ม 588 00:37:26,410 --> 00:37:28,280 นี่ไง คันนี้ 589 00:37:32,040 --> 00:37:33,160 ท่านประชุมอยู่ค่ะ 590 00:37:38,500 --> 00:37:40,250 นั่งรอก่อนนะคะ 591 00:37:49,260 --> 00:37:52,270 สวัสดีครับ 592 00:37:55,810 --> 00:37:57,270 ใช้กับโทรศัพท์ได้ไหม 593 00:37:57,440 --> 00:38:03,530 ไม่ได้ครับ ต้องอาศัยการประมวลผลขั้นสูง 594 00:38:05,200 --> 00:38:09,330 นี่ไม่ใช่การทดสอบ ไม่ต้องเกร็งหรอกนะ 595 00:38:10,450 --> 00:38:13,200 ผมเบื่อออฟฟิศ เลยแว็บออกมา 596 00:38:14,160 --> 00:38:15,080 ผมเข้าใจครับ 597 00:38:15,460 --> 00:38:19,540 คนเยอะ เรื่องแยะ อย่างน้อยในรถก็เงียบสงบ 598 00:38:22,460 --> 00:38:23,420 ขอบใจนะ 599 00:38:24,470 --> 00:38:25,840 รู้ถนนหนทางดีนี่ 600 00:38:26,090 --> 00:38:29,050 จากถนน 38 ลงมาผมรู้หมด 601 00:38:29,470 --> 00:38:32,350 ทำงานนี้มา 30 ปี หลับตาขับยังได้ 602 00:38:32,970 --> 00:38:35,480 ผมนับถือคนที่ทำอาชีพเดียวนาน ๆ 603 00:38:36,190 --> 00:38:38,810 นี่มันงานง่าย ๆ เท่านั้นเองครับ 604 00:38:38,980 --> 00:38:41,860 แต่ว่า หัวหน้าครอบครัว 605 00:38:42,480 --> 00:38:43,980 หัวเรือใหญ่ของบริษัท 606 00:38:44,490 --> 00:38:49,070 หรือชายผู้นั่งรถออกจากบ้านอย่างเหงา ๆ ทุกเช้า 607 00:38:49,990 --> 00:38:51,830 ก็มีผมเป็นเพื่อนร่วมทางนะ 608 00:38:52,370 --> 00:38:55,000 ผมขับรถโดยคิดแบบนี้ทุกวัน 609 00:38:55,370 --> 00:38:57,330 เผลอแป๊บเดียวก็หลายปีแล้ว 610 00:39:00,960 --> 00:39:03,130 เลี้ยวได้นิ่มดีจริง ๆ 611 00:39:04,260 --> 00:39:10,140 อาจดูเป็นเรื่องง่าย แต่สำคัญที่สุดเลยครับ 612 00:39:10,760 --> 00:39:15,020 ดูเผิน ๆ ไม่มีอะไรแต่นางน่ะร้ายลึก 613 00:39:15,640 --> 00:39:18,270 บางทีก็ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน 614 00:39:19,270 --> 00:39:20,020 อะนะ 615 00:39:20,350 --> 00:39:24,530 นางอยู่บ้านนี้มานานกว่าใครเลย 616 00:39:24,900 --> 00:39:28,400 เริ่มตั้งแต่เป็นแม่บ้านให้สถาปนิกนัมกุง 617 00:39:28,650 --> 00:39:32,870 พอครอบครัวนี้ย้ายมา นางก็ยังได้อยู่ต่อ 618 00:39:33,530 --> 00:39:35,160 ตอนที่นัมกุงย้ายออก 619 00:39:35,370 --> 00:39:38,160 เขาฝากฝังนางกับครอบครัวพัก 620 00:39:38,370 --> 00:39:41,250 ว่า "เธอคือสุดยอดแม่บ้าน จ้างเธอไว้สิ" 621 00:39:41,540 --> 00:39:44,880 นางเลยได้อยู่ต่อกับเจ้าของบ้านคนใหม่ 622 00:39:45,250 --> 00:39:47,880 นางไม่ยอมปล่อยงานดี ๆ แบบนี้หลุดมือแน่ 623 00:39:48,510 --> 00:39:51,510 จะกำจัดคนแบบนี้ เราต้องเตรียมการอย่างดี 624 00:39:53,300 --> 00:39:55,560 ใช่ เราต้องวางแผน 625 00:39:57,020 --> 00:40:00,140 อยากกินลูกพีชจัง หนูชอบที่สุดเลย 626 00:40:00,810 --> 00:40:02,020 บอกแม่บ้านสิ 627 00:40:02,310 --> 00:40:05,650 ไม่ได้ มันเป็นผลไม้ต้องห้ามของบ้านนี้ 628 00:40:13,780 --> 00:40:16,700 ทาเฮบอกว่า 629 00:40:16,700 --> 00:40:20,830 แม่บ้านแพ้ลูกพีชขั้นรุนแรง 630 00:40:21,460 --> 00:40:24,420 ไอ้ขุย ๆ บนเปลือกลูกพีชน่ะ 631 00:40:24,790 --> 00:40:28,460 แค่เจอนิดเดียว นางจะผื่นขึ้นทั้งตัว 632 00:40:28,460 --> 00:40:31,970 หายใจไม่ออก หอบกำเริบ เป็นลมล้มพับ 633 00:40:36,720 --> 00:40:40,600 เปล่า ในบ้านไม่มีลูกพีชเลย 634 00:40:42,810 --> 00:40:44,860 ก็นั่นน่ะแหละ 635 00:40:45,440 --> 00:40:47,730 ปกติถ้ามีอาการ 636 00:40:48,110 --> 00:40:51,110 ฉันจะรีบไปกินยาที่ห้อง 637 00:40:51,610 --> 00:40:56,620 แต่จู่ ๆ ก็เป็น ฉันลืมว่าเอาไว้ที่ไหน 638 00:40:57,080 --> 00:41:01,620 คุณนายครับ ผู้หญิงข้างหลังผมน่ะ... 639 00:41:02,210 --> 00:41:04,000 อ๋อ คุณแม่บ้านนี่ 640 00:41:04,210 --> 00:41:06,500 ใช่จริง ๆ ด้วย แย่จัง 641 00:41:06,960 --> 00:41:09,630 ผมไม่แน่ใจว่าใช่เธอ 642 00:41:10,010 --> 00:41:13,340 ผมเคยเจอเธอไม่กี่ครั้งในห้องนั่งเล่น 643 00:41:14,260 --> 00:41:16,100 โรงพยาบาลเหรอเนี่ย 644 00:41:16,390 --> 00:41:19,890 วันก่อนผมไปตรวจสุขภาพน่ะครับ 645 00:41:20,640 --> 00:41:24,650 ผมจะถ่ายเซลฟี่ส่งให้เมียดู แต่ติดคุณแม่บ้าน 646 00:41:25,400 --> 00:41:27,610 เธอคุยโทรศัพท์อยู่เหรอน่ะ 647 00:41:27,610 --> 00:41:30,860 ผมไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง 648 00:41:30,860 --> 00:41:32,400 ...ตั้งใจแอบฟัง 649 00:41:32,860 --> 00:41:34,530 แต่เธอพูดดังฟังชัด 650 00:41:34,780 --> 00:41:36,370 - ผมก็เลย... - คัต 651 00:41:36,620 --> 00:41:39,540 พ่อใส่อารมณ์เท่านู้น 652 00:41:39,540 --> 00:41:41,410 ลองลดเหลือแค่นี้ 653 00:41:42,160 --> 00:41:44,920 ผมก็เลยได้ยิน 654 00:41:44,920 --> 00:41:47,250 ตรึงความสนใจให้อยู่หมัด 655 00:41:49,000 --> 00:41:51,550 พอดีว่า 656 00:41:51,550 --> 00:41:55,300 คุณแม่บ้านชอบพูดเสียงดังใช่ไหมล่ะครับ 657 00:41:55,930 --> 00:41:59,560 เรื่องนั้นฉันเข้าใจ รีบบอกมาเถอะ 658 00:41:59,560 --> 00:42:02,520 หมอตรวจพบว่าเธอเป็นวัณโรค 659 00:42:02,520 --> 00:42:04,440 เธอคุยโทรศัพท์เสียงดังลั่น 660 00:42:04,690 --> 00:42:07,560 ท่าทางร้อนใจจนคุมสติไม่อยู่ 661 00:42:07,810 --> 00:42:10,070 วัณโรค พูดเป็นเล่น 662 00:42:10,270 --> 00:42:15,070 จริง ๆ ครับ เธอคุยโทรศัพท์ บอกว่าเป็นวัณโรค 663 00:42:15,950 --> 00:42:17,950 สมัยนี้ยังมีคนเป็นวัณโรคอีกเหรอ 664 00:42:18,160 --> 00:42:20,330 สมัยนี้ยังมีคนเป็นวัณโรคอีกเหรอ 665 00:42:20,950 --> 00:42:21,580 พ่อ... 666 00:42:22,080 --> 00:42:26,960 สมัยก่อน คนซื้อแสตมป์คริสต์มาสช่วยผู้ป่วย 667 00:42:27,330 --> 00:42:28,580 มันเหมือนเป็นอดีต 668 00:42:28,790 --> 00:42:30,210 แต่ผมอ่านจากอินเทอร์เน็ต 669 00:42:30,540 --> 00:42:34,050 เกาหลีมีผู้ป่วยวัณโรคมากสุดในกลุ่มโออีซีดี 670 00:42:34,470 --> 00:42:37,680 แต่เธอยังทำงานอยู่ได้หน้าตาเฉย 671 00:42:38,090 --> 00:42:39,970 ทั้งที่ในบ้านมีเด็กอย่างทาซง 672 00:42:40,100 --> 00:42:42,970 บ้านคุณมีเด็กเล็กอย่างทาซง 673 00:42:43,470 --> 00:42:46,480 แต่คนเป็นวัณโรคมาล้างจาน ทำกับข้าว พ่น... 674 00:42:46,850 --> 00:42:48,100 พอที 675 00:42:52,730 --> 00:42:54,360 "พ่อ: อีก 3 นาทีถึง" 676 00:43:41,280 --> 00:43:44,870 ถ้ามีโอกาส นี่จะยิ่งเติมความสมจริง 677 00:44:15,520 --> 00:44:17,320 "คุณนาย" 678 00:44:17,320 --> 00:44:19,190 "ห้องอบไอน้ำชั้นสอง" 679 00:44:19,190 --> 00:44:20,320 "อย่าให้เธอเห็นคุณ" 680 00:44:30,710 --> 00:44:31,960 - นั่งสิ - ครับ 681 00:44:34,460 --> 00:44:35,210 คุณคิม 682 00:44:35,590 --> 00:44:39,210 เรื่องนี้อย่าบอกสามีฉันได้ไหม 683 00:44:39,720 --> 00:44:40,590 ทราบแล้วครับ 684 00:44:40,840 --> 00:44:45,050 ถ้าเขารู้ว่าฉันจ้างคนเป็นวัณโรค 685 00:44:45,720 --> 00:44:48,220 ฉันโดนเละแน่ 686 00:44:48,560 --> 00:44:50,100 ไม่ต้องห่วงครับคุณนาย 687 00:44:50,560 --> 00:44:53,730 แต่ผมขอพูดอีกอย่างนะครับ 688 00:44:54,230 --> 00:44:57,110 ผมไม่ได้โกรธเกลียดอะไรคุณแม่บ้าน 689 00:44:57,940 --> 00:45:04,870 ผมพูดความจริงเพื่อสุขอนามัยของทุกคน 690 00:45:05,570 --> 00:45:08,950 แต่มันอาจดูเหมือนพวกขี้ฟ้อง... 691 00:45:09,200 --> 00:45:10,580 ไม่ต้องห่วงค่ะ 692 00:45:10,700 --> 00:45:13,120 ฉันจะไม่พูดเรื่องวัณโรค 693 00:45:13,370 --> 00:45:15,580 ฉันจะคิดข้ออ้างอื่นมาไล่เธอออก 694 00:45:15,880 --> 00:45:17,000 อย่างง่าย ๆ และเงียบ ๆ 695 00:45:19,000 --> 00:45:21,510 วิธีนี้แหละ ดีที่สุดเสมอ 696 00:45:21,840 --> 00:45:23,380 เยี่ยมเลยครับ 697 00:45:34,650 --> 00:45:37,520 เอ๊ะเดี๋ยว คุณล้างมือรึยัง 698 00:46:23,320 --> 00:46:27,410 คุณคิม รู้จักร้านซี่โครงตุ๋นอร่อย ๆ บ้างไหม 699 00:46:27,660 --> 00:46:29,200 แถวนี้น่ะ 700 00:46:29,410 --> 00:46:30,410 ครับ 701 00:46:30,830 --> 00:46:34,160 - จะทานข้าวนอกบ้านเหรอครับ - ใช่ 702 00:46:35,210 --> 00:46:37,710 วันนี้อยากกินซี่โครงตุ๋นจังเลย 703 00:46:38,420 --> 00:46:41,170 ป้าแม่บ้านคนเก่าทำซี่โครงอร่อยดี 704 00:46:42,340 --> 00:46:44,800 คนที่เพิ่งออกน่ะเหรอครับ 705 00:46:44,800 --> 00:46:49,220 เมียผมไม่ยอมบอกด้วยซ้ำ ทำไมป้าแกถึงออก 706 00:46:52,350 --> 00:46:57,230 จริงอยู่ จ้างคนใหม่มาแทนก็ได้แหละ 707 00:46:58,600 --> 00:47:03,230 แต่น่าเสียดาย แม่บ้านคนนี้เก่งใช้ได้เลย 708 00:47:03,480 --> 00:47:04,360 เหรอครับ 709 00:47:04,480 --> 00:47:06,950 ดูแลบ้านได้เรียบร้อยดี 710 00:47:07,200 --> 00:47:09,450 แถมไม่เคยลามปามสักครั้ง 711 00:47:10,370 --> 00:47:12,870 ผมเกลียดพวกที่ลามปาม 712 00:47:13,620 --> 00:47:16,080 เสียอย่างเดียว 713 00:47:17,120 --> 00:47:18,460 แกกินจุเกิน 714 00:47:18,710 --> 00:47:21,210 กินสองเท่าของคนทั่วไป 715 00:47:22,250 --> 00:47:25,880 แต่ทำงานหนักขนาดนั้นก็นะ... 716 00:47:26,260 --> 00:47:31,260 งั้นคุณก็ต้องหาแม่บ้านคนใหม่น่ะสิครับ 717 00:47:31,720 --> 00:47:33,510 ตอนนี้แย่เลย 718 00:47:33,850 --> 00:47:37,770 อีกอาทิตย์เดียว บ้านได้เละตุ้มเป๊ะแน่ 719 00:47:39,100 --> 00:47:41,900 เสื้อผ้าผมก็จะเหม็นอับ 720 00:47:43,270 --> 00:47:46,030 เมียผมทำงานบ้านไม่เอาอ่าวเลย 721 00:47:46,400 --> 00:47:49,280 ทำความสะอาดไม่เป็น ทำอาหารก็แย่ 722 00:47:50,410 --> 00:47:52,240 แต่คุณก็ยังรักเธอเนอะ 723 00:48:00,290 --> 00:48:03,170 แน่นอน ผมรักเธอ 724 00:48:04,420 --> 00:48:06,170 เรียกว่ารักก็ได้ 725 00:48:08,170 --> 00:48:09,930 นี่อาจจะช่วยได้ครับ 726 00:48:14,050 --> 00:48:16,390 เดอะแคร์ คืออะไร 727 00:48:16,680 --> 00:48:19,020 ผมก็เพิ่งรู้จักครับ 728 00:48:19,270 --> 00:48:23,560 มันคือ... บริการสำหรับเมมเบอร์เท่านั้น 729 00:48:24,690 --> 00:48:30,820 บริษัทเขาคัดมือดีมาเพื่อลูกค้าวีไอพีอย่างคุณ 730 00:48:31,320 --> 00:48:36,950 เช่น แม่บ้าน ผู้ดูแล หรือคนขับรถอย่างผม 731 00:48:37,330 --> 00:48:40,080 ดูบัตรก็รู้ว่าหรูจริง 732 00:48:40,910 --> 00:48:42,290 ดีไซน์เก๋ 733 00:48:43,710 --> 00:48:45,840 คุณรู้จักบริษัทนี้ได้ยังไง 734 00:48:45,840 --> 00:48:49,840 พวกเขาติดต่อมา เพราะผมเป็นคนขับรถมือดี 735 00:48:50,470 --> 00:48:52,300 พวกเขาเล็งผมไว้น่ะครับ 736 00:48:53,970 --> 00:48:59,680 แต่ตอนนั้นผมนัดคุยกับคุณก่อนแล้ว 737 00:49:00,060 --> 00:49:02,810 อ๋อ อย่างนี้นี่เอง 738 00:49:04,230 --> 00:49:07,110 คุณปฏิเสธบริษัทชื่อดังนี้เพื่อผม 739 00:49:07,980 --> 00:49:09,110 ผมจะไม่ลืมเลย 740 00:49:10,740 --> 00:49:12,820 ไอ้เชี่ยนี่ 741 00:49:14,990 --> 00:49:18,950 ผมเอานามบัตรนี่ให้เมียได้ใช่ไหม 742 00:49:19,240 --> 00:49:20,950 ผมตั้งใจจะให้อยู่แล้ว 743 00:49:21,120 --> 00:49:22,870 แต่ไม่ต้องพูดถึงผมนะครับ 744 00:49:24,250 --> 00:49:27,380 บอกเธอว่าคุณหาบริษัทนี้มาเองเลย 745 00:49:28,250 --> 00:49:29,380 ได้ ๆ 746 00:49:29,880 --> 00:49:32,010 คุณช่วยให้ผมดูเป็นสามีที่ดีเชียว 747 00:49:32,340 --> 00:49:36,850 หลังบัตรมีเบอร์ให้โทรไปปรึกษา 748 00:49:37,220 --> 00:49:38,470 บอกให้เธอโทร... 749 00:49:38,470 --> 00:49:39,640 ดูทางสิ 750 00:49:44,900 --> 00:49:47,860 ยอมยองซอน ซีเนียร์แอดไวเซอร์ของเดอะแคร์ค่ะ 751 00:49:48,400 --> 00:49:51,400 นี่สำนักงานใหญ่ของเดอะแคร์ใช่ไหมคะ 752 00:49:51,650 --> 00:49:52,530 ใช่ค่ะ 753 00:49:52,650 --> 00:49:55,910 ลูกสาวเรา มีแววเป็นสุดยอดนักต้มตุ๋น 754 00:49:56,160 --> 00:49:58,410 ใช้เสียงเก่งเหมือนพ่อไม่มีผิด 755 00:50:00,160 --> 00:50:02,540 เห็นว่าต้องสมัครเป็นเมมเบอร์เหรอ 756 00:50:03,000 --> 00:50:06,750 คุณยังไม่ได้เป็นเมมเบอร์สินะคะ 757 00:50:06,920 --> 00:50:09,380 ใช่ค่ะ ฉันต้องทำยังไงบ้าง 758 00:50:09,540 --> 00:50:13,550 ต้องใช้เอกสารไม่กี่อย่างเองค่ะ 759 00:50:13,800 --> 00:50:16,430 สะดวกจดไหมคะ 760 00:50:16,890 --> 00:50:21,260 ทะเบียนบ้าน บัตรประชาชน 761 00:50:22,430 --> 00:50:25,190 เอกสารรับรองรายได้ 762 00:50:25,520 --> 00:50:27,810 เช่น โฉนดบ้านและที่ดิน 763 00:50:28,060 --> 00:50:30,070 โฉนดด้วยเหรอ ได้ ๆ 764 00:50:38,820 --> 00:50:40,080 อุ๊ย ลูกพีช 765 00:50:40,450 --> 00:50:42,200 คุณครูเควินก็ทานด้วยสิคะ 766 00:50:42,700 --> 00:50:43,660 ขอบคุณครับ 767 00:50:52,550 --> 00:50:55,420 คราวหน้าวางไว้หน้าประตูนู่น 768 00:50:55,670 --> 00:50:57,430 - แล้วเคาะบอก - ค่ะ 769 00:51:00,350 --> 00:51:01,930 ห้ามเข้ามาตอนฉันสอน 770 00:51:02,100 --> 00:51:03,100 ค่าาา 771 00:51:05,600 --> 00:51:06,810 พักทาซง 772 00:51:07,100 --> 00:51:08,100 พ่อมาแล้ว 773 00:51:08,440 --> 00:51:09,480 อยู่ไหนลูก 774 00:51:14,320 --> 00:51:15,240 พ่อฮะ 775 00:51:15,570 --> 00:51:16,360 ลูกพ่อ 776 00:51:16,490 --> 00:51:18,200 ว. สื่อสาร 777 00:51:18,360 --> 00:51:19,200 ว. เหรอ 778 00:51:19,320 --> 00:51:20,240 ว. สื่อสาร 779 00:51:20,450 --> 00:51:23,240 ชอบ ว. สื่อสารหรือรักพ่อมากกว่ากัน 780 00:51:24,370 --> 00:51:26,870 ทาซง โดดเรียนกลางคันได้ยังไง 781 00:51:27,750 --> 00:51:30,750 ไปซื้อมาเมื่อไหร่คะเนี่ย 782 00:51:31,000 --> 00:51:31,880 ช่างเถอะน่า 783 00:51:32,090 --> 00:51:32,750 เอ๊ะ 784 00:51:36,260 --> 00:51:36,970 เอ๊ะ 785 00:51:37,970 --> 00:51:39,010 มีอะไร 786 00:51:42,010 --> 00:51:43,100 ทำอะไรอีก 787 00:51:44,640 --> 00:51:45,640 ทาซง ไม่เอา 788 00:51:45,770 --> 00:51:49,350 สองคนนี้กลิ่นเหมือนกันเด๊ะ 789 00:51:49,730 --> 00:51:52,980 อะไรของลูก ขึ้นไปเรียนกับครูเจสสิกาเลย 790 00:51:53,400 --> 00:51:57,030 ครูเจสสิกาก็กลิ่นแบบนี้เหมือนกัน 791 00:51:58,280 --> 00:52:01,910 เราต้องใช้สบู่ไม่เหมือนกันรึไง 792 00:52:01,910 --> 00:52:05,620 ผงซักฟอกด้วยนะพ่อ 793 00:52:05,910 --> 00:52:07,120 น้ำยาปรับผ้านุ่มอีก 794 00:52:07,120 --> 00:52:11,000 ต้องซักแยกกัน 4 ครั้งเลยเรอะ บ้าน่า 795 00:52:11,540 --> 00:52:13,040 ไม่ใช่หรอก 796 00:52:14,040 --> 00:52:15,920 กลิ่นห้องใต้ถุนนี่ต่างหาก 797 00:52:17,170 --> 00:52:19,670 เราต้องย้ายบ้าน กลิ่นถึงจะหาย 798 00:52:21,800 --> 00:52:27,810 เออ ๆ ๆ เราต้องกังวลเรื่องแบบนี้ก็โชคดีแล้ว 799 00:52:27,810 --> 00:52:28,640 จริงด้วย 800 00:52:29,020 --> 00:52:31,770 ยุคนี้สมัยนี้ 801 00:52:32,190 --> 00:52:36,520 คนจบมหา'ลัยยังต้องแห่แย่งกันไปเป็นยาม 802 00:52:37,030 --> 00:52:39,820 เรามีงานทำกันทั้งบ้าน 803 00:52:40,780 --> 00:52:42,070 จริงของพ่อ 804 00:52:42,780 --> 00:52:45,080 ถ้าเอาค่าแรงเรา 4 คนมารวมกัน 805 00:52:45,530 --> 00:52:49,410 เท่ากับบ้านเราได้เงินจากบ้านนั้นมหาศาล 806 00:52:50,460 --> 00:52:54,710 มาดื่มอย่างซาบซึ้งในความกรุณาของคุณพัก 807 00:52:55,090 --> 00:52:56,090 มินฮยอกด้วย 808 00:52:56,290 --> 00:52:59,050 เพื่อนคีอูคนนี้เข้าท่า 809 00:52:59,050 --> 00:53:02,840 เขาช่วยให้... เฮ้ย เอาอีกแล้วเหรอวะ 810 00:53:08,100 --> 00:53:08,970 มันโดนแน่ 811 00:53:08,970 --> 00:53:11,600 คิมคีอูเดือดละเว้ย 812 00:53:11,600 --> 00:53:13,850 นั่นก็โหดไป 813 00:53:15,110 --> 00:53:17,480 ใช้ไอ้นี่ดีกว่า 814 00:53:21,320 --> 00:53:22,700 เฮ้ย 815 00:53:25,450 --> 00:53:26,950 ดึงสติหน่อย 816 00:53:26,950 --> 00:53:28,490 สติ 817 00:53:30,870 --> 00:53:32,250 โห 818 00:53:36,500 --> 00:53:38,710 สาดกระจาย 819 00:53:54,980 --> 00:53:59,480 ท้องฟ้าแจ่มใส เปลี่ยน มีเมฆเล็กน้อย 820 00:53:59,480 --> 00:54:01,990 แต่ไม่ใช่เมฆฝน เปลี่ยน 821 00:54:01,990 --> 00:54:03,400 ทราบแล้ว เปลี่ยน 822 00:54:03,400 --> 00:54:09,410 ตอนนี้พี่สาวเราทำหน้าบูดเป็นตูดเป็ด 823 00:54:09,870 --> 00:54:12,410 กำลังเซ็งสุดขีดเลย เปลี่ยน 824 00:54:12,910 --> 00:54:17,380 ก็หนูอยากอยู่ติวอังกฤษ หนูจะโทรเรียกครูเควิน 825 00:54:17,790 --> 00:54:21,250 ไม่ได้ อย่ามางอแงตอนนี้ 826 00:54:21,250 --> 00:54:23,670 ไหน ๆ ก็ต้องไป ทำตัวให้สนุกสิ 827 00:54:23,670 --> 00:54:26,430 ทาเฮ นี่เราไม่ได้ไปตั้งแคมป์ธรรมดา 828 00:54:26,430 --> 00:54:27,260 ถูก 829 00:54:27,260 --> 00:54:29,390 เราจะฉลองวันเกิดให้ทาซง 830 00:54:29,390 --> 00:54:30,050 ห้ามเบี้ยว 831 00:54:30,180 --> 00:54:32,560 พ่อก็งานยุ่งยังไปเลยนะ 832 00:54:32,560 --> 00:54:35,060 ใช่ไม่ไปแล้วจะเสียใจ 833 00:54:37,810 --> 00:54:39,810 รู้จักเครื่องฉายไหม 834 00:54:40,060 --> 00:54:41,070 ฉายหนังกลางแจ้ง 835 00:54:41,070 --> 00:54:42,940 ใช่ เอาเครื่องฉายหนังมาด้วย 836 00:54:42,940 --> 00:54:43,650 ค่ะ 837 00:54:43,780 --> 00:54:47,820 แล้วหาเสื้อกันฝนเดินป่าของทาซงให้ด้วย 838 00:54:48,320 --> 00:54:49,910 เขาชอบตอนฝนตก 839 00:54:50,450 --> 00:54:54,200 จำได้รึยัง จูนี เบร์รี พุพุ 840 00:54:54,450 --> 00:54:55,580 จูนีกับเบร์รีกินอันนี้ 841 00:54:55,790 --> 00:54:58,460 สูตรแนชเชอเริลแบลลานซ์ออริจิเนิลอัลทรา 842 00:54:58,710 --> 00:55:00,710 ใช่ ส่วนพุพุน่ะ 843 00:55:01,340 --> 00:55:02,960 คานิกามาโบโกะ ปูอัด 844 00:55:02,960 --> 00:55:03,960 อ๋อ ค่ะ 845 00:55:04,090 --> 00:55:06,930 เวลาพาจูนีไปเดิน ปล่อยสายยาว ๆ นะ 846 00:55:07,180 --> 00:55:09,590 มันชอบวิ่งพล่านไปมา 847 00:55:09,590 --> 00:55:12,600 เหมือนทาซงไม่มีผิดเลย 848 00:55:38,620 --> 00:55:40,210 ลูกเอ๊ย 849 00:55:40,500 --> 00:55:43,250 ทำไมไปนอนข้างนอกล่ะ 850 00:55:43,630 --> 00:55:46,090 ไม่ร้อนหรือไงน่ะ 851 00:55:46,880 --> 00:55:51,260 ฉันมองฟ้าจากที่บ้าน 852 00:55:53,260 --> 00:55:54,510 มันช่างงดงาม 853 00:55:58,230 --> 00:56:00,270 แม่ เอาน้ำไหม 854 00:56:00,520 --> 00:56:01,730 เอาโซดานะ 855 00:56:02,020 --> 00:56:04,270 คีจอง เอาน้ำไหม 856 00:56:04,650 --> 00:56:06,400 ช่างรู้ใจ ขอบคุณนะ 857 00:56:28,920 --> 00:56:30,130 โห 858 00:56:32,680 --> 00:56:35,260 มีเหล้าหลากหลายจริง 859 00:56:36,810 --> 00:56:40,270 มาครับพ่อ ผมเติมให้ 860 00:56:40,270 --> 00:56:44,270 รื่นรมย์ดีแท้ 861 00:56:45,270 --> 00:56:50,070 นั่งจิบวิสกี้ ดูสายฝนพร่างพรมบนผืนหญ้า 862 00:56:50,570 --> 00:56:54,780 ลูกแม่ สมุดสีเหลืองที่แกถือติดตัวนั่นมันอะไร 863 00:56:55,950 --> 00:56:59,200 เล่มนี้น่ะเหรอ ไดอารีของทาเฮ 864 00:56:59,450 --> 00:57:00,910 ไดอารีเหรอ 865 00:57:01,080 --> 00:57:04,830 ทุเรศ แอบอ่านไดอารีของเธอได้ไง 866 00:57:05,840 --> 00:57:10,920 เราจะได้เข้าใจกันและกันลึกซึ้งขึ้นน่ะ 867 00:57:11,220 --> 00:57:13,550 เดี๋ยว นี่คบกันเหรอ 868 00:57:14,090 --> 00:57:18,100 จริงจังนะ เธอก็ชอบผมมาก 869 00:57:20,310 --> 00:57:21,600 ก่อนหน้านี้... 870 00:57:22,810 --> 00:57:23,850 ช่างเถอะ 871 00:57:24,980 --> 00:57:27,940 พอเธอเข้ามหา'ลัย ผมจะขอคบกับเธอ 872 00:57:28,320 --> 00:57:29,320 ผมเอาจริง 873 00:57:34,240 --> 00:57:35,950 ไอ้ลูกพ่อ 874 00:57:36,490 --> 00:57:40,580 งั้นนี่ก็จะเป็นบ้านของครอบครัวเมียแก 875 00:57:43,370 --> 00:57:44,330 ถูก 876 00:57:44,580 --> 00:57:48,500 เอ๊ะ งั้นฉันก็ล้างจานที่บ้านลูกสะใภ้ 877 00:57:48,500 --> 00:57:51,710 ก็ใช่น่ะสิ ซักถุงเท้าลูกสะใภ้ด้วย 878 00:58:03,640 --> 00:58:08,650 แม่ชอบเธอนะ เธอเป็นเด็กดี 879 00:58:09,270 --> 00:58:13,110 สวยน่ารัก แต่ไม่แรด 880 00:58:14,280 --> 00:58:18,280 ไหน ๆ ฝันหวานกันขนาดนี้แล้ว 881 00:58:19,870 --> 00:58:22,540 ถ้าผมแต่งงานกับทาเฮ 882 00:58:22,540 --> 00:58:25,920 เราต้องจ้างคนมาแสดงเป็นพ่อกับแม่ 883 00:58:27,170 --> 00:58:28,000 อย่างคีจอง... 884 00:58:28,500 --> 00:58:31,920 ปีที่แล้วก็ไปรับบทในงานแต่งฯ ตั้งหลายงาน 885 00:58:32,420 --> 00:58:36,510 เคยรับช่อดอกไม้จากอีเจ้าสาวได้ด้วย 886 00:58:36,880 --> 00:58:39,680 ถ้ารับช่อดอกไม้ได้ จะได้เพิ่มหมื่นวอน 887 00:58:39,930 --> 00:58:42,060 เพราะงี้ถึงแสดงสมบทบาท 888 00:58:42,060 --> 00:58:47,310 การแสดงก็เรื่องนึง แต่บ้านนี้หลอกง่ายจะตาย 889 00:58:47,690 --> 00:58:49,940 คุณนายน่ะหลอกง่ายที่สุด 890 00:58:49,940 --> 00:58:51,570 ถูก ถูก 891 00:58:53,440 --> 00:58:56,650 ใสซื่อสุด ๆ แถมนิสัยดี 892 00:58:57,200 --> 00:58:59,030 รวยแต่ยังนิสัยดี 893 00:58:59,200 --> 00:59:01,200 ไม่ใช่ "รวยแต่นิสัยดี" 894 00:59:01,660 --> 00:59:05,080 นิสัยดีเพราะรวยต่างหาก 895 00:59:05,830 --> 00:59:12,050 แหม... ถ้าฉันรวยขนาดนี้ 896 00:59:13,460 --> 00:59:17,220 ฉันก็ต้อง นิสัยดีเหมือนกัน 897 00:59:17,680 --> 00:59:18,800 ดีกว่าอีก 898 00:59:19,340 --> 00:59:21,470 ก็จริงของแม่นะ 899 00:59:21,720 --> 00:59:23,810 คนรวยใสซื่อ ไม่มีเรื่องคับแค้น 900 00:59:24,220 --> 00:59:26,480 ไม่ต้องหน้ายับหน้าย่น 901 00:59:26,600 --> 00:59:29,730 ก็รีดแล้วน่ะสิ เงินคือเตารีด 902 00:59:30,100 --> 00:59:32,610 รีดซะเรียบเนียน 903 00:59:32,610 --> 00:59:33,820 นี่ คีอู 904 00:59:34,820 --> 00:59:39,360 คนขับรถที่ชื่อยุนน่ะ... ยุนใช่ไหม 905 00:59:40,070 --> 00:59:42,370 ที่ขับรถให้บ้านนี้ก่อนพ่อ 906 00:59:42,740 --> 00:59:43,830 ใช่ ยุน 907 00:59:43,990 --> 00:59:48,370 ป่านนี้เขาคงได้งานที่อื่นแล้วใช่ไหม 908 00:59:48,710 --> 00:59:51,130 คงงั้นแหละ 909 00:59:51,130 --> 00:59:54,250 เขายังหนุ่มแน่น หน่วยก้านดี 910 00:59:54,880 --> 00:59:58,010 เขาคงได้งานที่ดีกว่านี้ 911 00:59:58,010 --> 01:00:00,090 ช่างหัวมันสิเว้ย 912 01:00:01,010 --> 01:00:03,220 เป็นอะไรของเธอ 913 01:00:03,640 --> 01:00:09,520 เราต่างหากที่ลำบาก ห่วงเรากันเองก็พอ 914 01:00:10,230 --> 01:00:13,270 นะพ่อ โธ่ พ่ออะ 915 01:00:13,730 --> 01:00:17,780 ห่วงเราก็พอ พวกเรานี่แหละ 916 01:00:18,150 --> 01:00:22,160 ช่างไอ้ยุนนั่น แล้วมาห่วงหนูเหอะน่า 917 01:00:22,530 --> 01:00:24,660 ได้จังหวะพอดีเลย 918 01:00:24,910 --> 01:00:28,540 เธอตะโกนปุ๊บ ฟ้าผ่าปั๊บ 919 01:00:30,670 --> 01:00:33,290 มา ๆ เจสสิกา ชนหน่อย 920 01:00:34,420 --> 01:00:40,010 เมื่อกี๊ตอนฉันขึ้นไป แล้วเธออาบน้ำอยู่น่ะ 921 01:00:40,300 --> 01:00:41,880 ทำไมเหรอ 922 01:00:42,680 --> 01:00:45,810 ฉันว่า เธอดูเหมาะนะ 923 01:00:46,310 --> 01:00:49,180 เธอเหมาะกับบ้านหรู ๆ ไม่เหมือนเรา 924 01:00:49,180 --> 01:00:50,060 บ้าน่า 925 01:00:50,140 --> 01:00:51,060 พูดจริง ๆ 926 01:00:51,060 --> 01:00:52,810 เมื่อกี๊นะพ่อ 927 01:00:52,810 --> 01:00:55,310 เธอนอนแช่อ่าง ดูทีวี 928 01:00:56,190 --> 01:00:58,400 อย่างกับอยู่บ้านนี้มาหลายปี 929 01:01:00,400 --> 01:01:06,080 แล้วถ้าบ้านหลังนี้กลายเป็นของเราล่ะ 930 01:01:06,450 --> 01:01:10,410 ถ้าเราอยู่ที่นี่ เธออยากได้ห้องไหน 931 01:01:10,790 --> 01:01:15,710 ในผลงานชิ้นเยี่ยมของยอดสถาปนิกนัมกุงเนี่ย 932 01:01:16,090 --> 01:01:18,050 ไม่รู้ดิ 933 01:01:18,050 --> 01:01:21,340 ถ้าได้อยู่บ้านนี้จริง ๆ แล้วค่อยคิด 934 01:01:22,050 --> 01:01:24,090 เราก็อยู่ในบ้านหลังนี้แล้วนี่ 935 01:01:24,800 --> 01:01:28,350 เรานั่งก๊งเหล้าในห้องนั่งเล่นอยู่นี่ไง 936 01:01:28,720 --> 01:01:31,600 จริง เราอยู่บ้านหลังนี้แล้ว 937 01:01:31,810 --> 01:01:36,110 มันเป็นบ้านของเราแล้ว อยู่สบายจะตาย 938 01:01:36,560 --> 01:01:39,320 อ๋อเหรอ อยู่สบายงั้นเหรอ 939 01:01:39,610 --> 01:01:44,240 ก็แหง แต่ถ้าเจ้านายเดินเข้าประตูมาปั๊บ 940 01:01:45,110 --> 01:01:46,490 พ่อแก... 941 01:01:46,700 --> 01:01:49,870 ก็ต้องวิ่งไปแอบเหมือนแมลงสาบ 942 01:01:50,580 --> 01:01:53,120 เหมือนบ้านเราไงลูก 943 01:01:53,120 --> 01:01:58,460 เปิดไฟปุ๊บ ฝูงกะจั๊วก็แตกกระเจิง 944 01:01:58,960 --> 01:02:00,460 นึกออกไหม 945 01:02:01,380 --> 01:02:04,260 พูดมาก น่ารำคาญ 946 01:02:05,130 --> 01:02:06,760 - แมลงสาบเรอะ - เออ 947 01:02:10,720 --> 01:02:12,270 หา ทำอะไรเนี่ย 948 01:02:12,480 --> 01:02:13,890 อะไรกันอีก 949 01:02:13,890 --> 01:02:17,400 พ่อ อย่านะ ตายแน่ ๆ 950 01:02:24,780 --> 01:02:26,530 อะไรกันเนี่ย 951 01:02:26,740 --> 01:02:28,410 หลอกสนิทเลยใช่ไหม 952 01:02:28,410 --> 01:02:29,660 พ่ออะ 953 01:02:29,870 --> 01:02:33,750 คีอู แกก็โดนหลอกใช่ไหม ฉันตีบทแตกเลยนะ 954 01:02:34,040 --> 01:02:37,290 ขืนทำจริง ฉันเอาตายแน่ 955 01:02:37,790 --> 01:02:41,420 เอ๊ะเดี๋ยว อาหารหมาเรอะ 956 01:02:47,390 --> 01:02:49,300 ใครมาป่านนี้ 957 01:02:49,760 --> 01:02:51,260 อะไรกัน 958 01:02:57,810 --> 01:02:59,020 มาทำไมเนี่ย 959 01:02:59,020 --> 01:03:01,690 แม่บ้านคนเก่าเหรอ 960 01:03:02,320 --> 01:03:04,070 มาเพื่อ 961 01:03:04,690 --> 01:03:08,450 กดอยู่ได้ ไม่หยุดซะที 962 01:03:09,700 --> 01:03:12,410 ดังไปถึงบ้านอื่นแน่ 963 01:03:13,910 --> 01:03:14,790 ใครคะ 964 01:03:14,910 --> 01:03:19,210 สวัสดีค่ะ คือ... 965 01:03:19,830 --> 01:03:21,540 คุณนายไม่อยู่ใช่ไหม 966 01:03:21,540 --> 01:03:22,420 หา 967 01:03:22,550 --> 01:03:26,590 ฉันเคยทำงานที่นี่หลายปี 968 01:03:27,550 --> 01:03:32,930 เหนือจอมีรูปหมา 3 ตัวใช่ไหม 969 01:03:33,310 --> 01:03:34,850 จูนี เบร์รี พุพุ 970 01:03:34,850 --> 01:03:39,060 เข้าใจแล้ว แต่คุณมาทำไมล่ะ 971 01:03:39,480 --> 01:03:43,610 คุณมาเป็นแม่บ้านแทนฉันใช่ไหม 972 01:03:48,990 --> 01:03:50,490 คือ... 973 01:03:51,370 --> 01:03:54,370 ฉันขอโทษที่มารบกวนดึกดื่น 974 01:03:54,830 --> 01:03:56,330 พอดีว่า 975 01:03:56,870 --> 01:04:03,380 ฉันลืมของไว้ในห้องใต้ดิน ข้างล่างห้องครัว 976 01:04:04,460 --> 01:04:10,340 ตอนนั้นฉันโดนไล่ออกมากะทันหัน 977 01:04:14,010 --> 01:04:15,770 ขอฉันเข้าไปหน่อยนะ 978 01:04:18,140 --> 01:04:19,890 เอาไงดี 979 01:04:20,600 --> 01:04:22,650 นี่มันผิดแผน 980 01:04:30,610 --> 01:04:31,990 ขอโทษที่มารบกวน 981 01:04:33,030 --> 01:04:34,030 เข้ามาสิ 982 01:04:34,030 --> 01:04:35,280 ขอบคุณค่ะ 983 01:04:37,540 --> 01:04:39,540 ถอดเสื้อกันฝนก่อน 984 01:04:39,750 --> 01:04:41,920 ฉันลงไปแป๊บเดียว 985 01:04:42,920 --> 01:04:46,300 โอ้โห ของกินเต็มโต๊ะ ตอนเก็บคงเหนื่อยแย่ 986 01:04:46,670 --> 01:04:49,630 แล้วนี่คุณลืมอะไรไว้ 987 01:04:54,430 --> 01:04:56,760 ลงไปด้วยกันไหมล่ะ 988 01:04:57,930 --> 01:05:01,060 ไม่เป็นไร คุณลงไปเถอะ 989 01:05:54,610 --> 01:05:57,580 ช่วยดันตู้นี่ที 990 01:05:58,120 --> 01:06:00,700 ดึงจากฝั่งนู้นก็ได้ 991 01:06:00,700 --> 01:06:01,870 หา 992 01:06:02,370 --> 01:06:03,120 ดึง 993 01:06:05,960 --> 01:06:07,460 ดึงแรง ๆ 994 01:06:11,380 --> 01:06:12,510 เป็นไรรึเปล่า 995 01:06:14,090 --> 01:06:15,340 ตกใจใหญ่เลยเหรอ 996 01:06:18,010 --> 01:06:19,390 ขอบใจ ขอบใจ 997 01:06:20,890 --> 01:06:21,890 ขอบใจนะ 998 01:06:30,400 --> 01:06:31,400 คุณคะ 999 01:06:31,400 --> 01:06:32,150 อะไรเนี่ย 1000 01:06:33,900 --> 01:06:34,900 นี่ 1001 01:06:35,030 --> 01:06:36,410 คุณคะ 1002 01:06:37,620 --> 01:06:38,990 คุณคะ 1003 01:06:41,660 --> 01:06:42,410 เดี๋ยว 1004 01:06:42,870 --> 01:06:44,910 คุณคะ ฉันมาแล้ว 1005 01:06:45,160 --> 01:06:46,120 อะไรกันเนี่ย 1006 01:06:48,920 --> 01:06:49,500 คุณคะ 1007 01:06:50,380 --> 01:06:52,130 ฉันสบายมากจ้ะ 1008 01:06:52,130 --> 01:06:53,550 ไม่จริง 1009 01:06:54,130 --> 01:06:55,050 ฉันไม่เป็นไร 1010 01:06:55,050 --> 01:06:56,430 พูดมาได้ยังไง 1011 01:06:56,430 --> 01:06:58,300 แต่ฉันหิวเหลือเกิน 1012 01:06:58,300 --> 01:06:59,300 ดูดเลย 1013 01:06:59,300 --> 01:07:02,180 กี่วันแล้วเนี่ย 1014 01:07:02,560 --> 01:07:03,930 คุณคงหิวแย่ 1015 01:07:06,310 --> 01:07:07,520 ไม่เป็นไรหรอก 1016 01:07:07,770 --> 01:07:10,310 เธอเป็นคนดี ช่วยให้ฉันเข้ามาได้ 1017 01:07:10,560 --> 01:07:12,780 มีถาดเหล็กติดอยู่ใต้ตู้ 1018 01:07:12,780 --> 01:07:14,320 ฉันเลยเปิดไม่ออก 1019 01:07:14,320 --> 01:07:15,440 ถึงว่า 1020 01:07:15,440 --> 01:07:18,700 ฉันเปิดจากข้างในก็ไม่ได้ 1021 01:07:18,950 --> 01:07:22,030 - นี่มันอะไรกัน - ฉันรู้ว่าคุณตกใจ 1022 01:07:22,580 --> 01:07:24,790 ถ้าฉันเป็นคุณก็คงตกใจเหมือนกัน 1023 01:07:25,330 --> 01:07:29,580 แต่คนทำงานควรจะเห็นใจกันเนอะ พี่ชุงซุก 1024 01:07:29,960 --> 01:07:32,340 รู้ชื่อฉันได้ยังไง 1025 01:07:33,340 --> 01:07:37,590 คือ ฉันยังคุยแชตกับทาซงอยู่น่ะ 1026 01:07:38,090 --> 01:07:42,560 ฉันรู้ว่าพวกเขาจะไปแคมป์ ฉันเลยมาวันนี้ 1027 01:07:42,810 --> 01:07:45,220 ฉันอยากคุยกับพี่ตามลำพัง 1028 01:07:45,680 --> 01:07:46,480 เรื่องนี้แหละ 1029 01:07:49,350 --> 01:07:51,610 ไม่เป็นไรหรอก พี่ชุงซุก 1030 01:07:51,810 --> 01:07:55,190 ฉันตัดสายกล้องวงจรปิดหน้าบ้านแล้ว 1031 01:07:55,610 --> 01:07:59,110 ไม่มีใครรู้ว่าฉันมา ดีไหมจ๊ะพี่จ๋า 1032 01:07:59,360 --> 01:08:01,490 อย่ามาเรียกฉันว่าพี่ 1033 01:08:01,490 --> 01:08:04,080 พี่จ๋า ฉันชื่อมุนกวังนะจ๊ะ 1034 01:08:04,700 --> 01:08:08,870 นี่ผัวฉันชื่อโอกึนเซ...ทักทายสิ 1035 01:08:09,210 --> 01:08:12,630 อร่อยดี... หน้าเธอไปโดนอะไรมา 1036 01:08:12,630 --> 01:08:15,840 ไว้ฉันค่อยเล่านะ 1037 01:08:16,010 --> 01:08:20,010 งั้นตอนทำงานที่นี่ เธอก็ขโมยของกินทุกวัน 1038 01:08:20,010 --> 01:08:21,180 เอามาให้ผัว 1039 01:08:21,180 --> 01:08:25,600 ไม่จริง ฉันซื้อของกินให้เขาด้วยค่าแรงของฉัน 1040 01:08:25,930 --> 01:08:28,810 ไม่น่ากล่าวหากันพล่อย ๆ 1041 01:08:29,100 --> 01:08:31,810 เขาอยู่ข้างล่างนี่มานานแค่ไหน 1042 01:08:31,810 --> 01:08:34,230 ขอคิดก่อน สี่ปีใช่ไหมนะ 1043 01:08:35,070 --> 01:08:37,940 4 ปี 3 เดือน กับ 17 วัน 1044 01:08:37,940 --> 01:08:39,490 นี่เดือนมิถุนายนแล้วเนอะ 1045 01:08:40,240 --> 01:08:45,740 4 ปีก่อน ตอนอาจารย์นัมกุงย้ายไปอยู่ปารีส 1046 01:08:46,490 --> 01:08:49,080 ก่อนครอบครัวคุณพักจะย้ายเข้ามา 1047 01:08:49,620 --> 01:08:52,960 ฉันพาผัวลงมาอยู่ที่นี่ 1048 01:08:53,210 --> 01:08:57,880 บ้านคนรวยชอบมีห้องลับใต้ดินไว้หลบภัย 1049 01:08:58,340 --> 01:09:02,380 เผื่อเกาหลีเหนือบุก หรือเจ้าหนี้มาเอาเรื่อง 1050 01:09:02,970 --> 01:09:08,600 แต่อาจารย์นัมกุงคงอายที่สร้างห้องใต้ดินนี่ไว้ 1051 01:09:09,270 --> 01:09:12,900 เขาเลยไม่เคยบอกครอบครัวคุณพัก 1052 01:09:13,270 --> 01:09:14,650 มีแค่ฉันที่รู้ 1053 01:09:14,650 --> 01:09:16,900 อย่างนี้นี่เอง 1054 01:09:17,270 --> 01:09:21,490 แต่ฉันรู้แล้วก็ต้องโทรแจ้งตำรวจ 1055 01:09:21,490 --> 01:09:23,490 อย่าจ้ะ พี่จ๋า 1056 01:09:24,530 --> 01:09:26,910 เห็นใจคนยากจนด้วยกันเถอะนะ 1057 01:09:26,910 --> 01:09:28,410 ฉันไม่ได้ยากจน 1058 01:09:28,410 --> 01:09:31,910 จนสิจน เรานี่แหละจน 1059 01:09:32,290 --> 01:09:36,290 ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน มีแต่หนี้ 1060 01:09:36,880 --> 01:09:37,920 ขอร้องเถอะพี่ 1061 01:09:38,130 --> 01:09:42,300 เขาซ่อนตัวมา 4 ปี เจ้าหนี้ยังไม่ยอมเลิกรา 1062 01:09:42,680 --> 01:09:46,640 พวกนั้นยังตามหาตัวเขา แถมขู่ฆ่า 1063 01:09:46,930 --> 01:09:48,310 กู้นอกระบบเหรอ 1064 01:09:49,390 --> 01:09:51,180 ผมผิดเองแหละ 1065 01:09:51,810 --> 01:09:53,060 ร้านเค้กคัสเตลลา 1066 01:09:53,690 --> 01:09:57,820 ร้านเค้กคัสเตลลาไต้หวันของผมเจ๊ง 1067 01:09:57,820 --> 01:09:59,940 เล่นเอาหนี้ท่วมหัว 1068 01:10:00,190 --> 01:10:01,570 รับไว้สิ 1069 01:10:02,070 --> 01:10:03,070 อะไรน่ะ 1070 01:10:03,700 --> 01:10:07,660 เงินมันไม่มากเท่าไหร่หรอก 1071 01:10:07,950 --> 01:10:10,580 แต่ฉันจะส่งให้ทุกเดือน 1072 01:10:11,080 --> 01:10:12,910 ขอแค่วันเว้นวัน... 1073 01:10:12,910 --> 01:10:15,920 ช่วยวางอาหารไว้ให้เขา 1074 01:10:16,710 --> 01:10:19,460 ไม่สิ อาทิตย์ละครั้งก็พอ 1075 01:10:20,300 --> 01:10:22,720 ที่นี่มีตู้เย็น ขอแค่อาทิตย์ละครั้ง 1076 01:10:22,720 --> 01:10:25,300 ช่างกล้านะ ฉันจะแจ้งตำรวจ 1077 01:10:25,300 --> 01:10:26,180 พี่จ๋า 1078 01:10:29,220 --> 01:10:30,350 ใครน่ะ 1079 01:10:33,600 --> 01:10:35,310 อ้าว เจสสิกา 1080 01:10:36,230 --> 01:10:37,100 คนขับรถคิม 1081 01:10:37,350 --> 01:10:38,110 มาได้ไง 1082 01:10:39,730 --> 01:10:41,110 โอ๊ย ข้อเท้า 1083 01:10:41,110 --> 01:10:42,360 เป็นไงบ้าง 1084 01:10:42,360 --> 01:10:44,360 พ่อ ผมเจ็บเท้า 1085 01:10:44,360 --> 01:10:45,700 อย่าเรียกว่าพ่อ 1086 01:10:53,250 --> 01:10:56,960 นึกแล้วว่ามันแปลก ตอนคนขับรถโดนไล่ออก 1087 01:10:58,130 --> 01:10:58,750 นี่ 1088 01:10:58,750 --> 01:11:01,250 - มาตกลงกัน - อะไรเนี่ย 1089 01:11:01,250 --> 01:11:02,760 ครอบครัวสิบแปดมงกุฎเรอะ 1090 01:11:02,760 --> 01:11:03,630 น้องจ๊ะ... 1091 01:11:03,630 --> 01:11:05,760 อย่าเรียกฉันว่าน้องค่ะอีดอก 1092 01:11:06,380 --> 01:11:11,600 ฉันส่งคลิปนี้ให้คุณนายเลยดีไหม 1093 01:11:11,600 --> 01:11:13,390 พ่อ ผมเจ็บเท้า 1094 01:11:13,890 --> 01:11:15,730 ใต้ดินคงไม่มีสัญญาณหรอก 1095 01:11:16,520 --> 01:11:18,400 - สัญญาณเต็มเลย - ฉิบหาย 1096 01:11:18,600 --> 01:11:23,280 น้าครับ เชื่อเถอะ ไอ้งานที่นี่น่ะ... 1097 01:11:23,280 --> 01:11:26,150 เงียบเลย มันสายไปแล้ว 1098 01:11:26,400 --> 01:11:29,780 เข้าคุกกันให้หมด จบเห่กันหมดนี่แหละ 1099 01:11:29,780 --> 01:11:32,790 นี่ป้า เป็นบ้าไปแล้วเรอะ 1100 01:11:33,490 --> 01:11:38,290 ถ้าคุณพักกับเมียดูคลิปนี้คงช็อกตายกันพอดี 1101 01:11:38,920 --> 01:11:41,880 พวกเขาเป็นคนดี ไม่ได้ทำอะไรผิด 1102 01:11:42,800 --> 01:11:43,750 ทำได้ลงคอเหรอ 1103 01:11:43,750 --> 01:11:45,050 อย่าเข้ามา 1104 01:11:45,550 --> 01:11:47,550 ไม่งั้นฉันจะกดส่งคลิป 1105 01:11:48,010 --> 01:11:49,550 ตามมา 1106 01:11:50,180 --> 01:11:52,510 น้าครับ ใจเย็นก่อน 1107 01:11:56,180 --> 01:11:58,140 อย่ากดนะ 1108 01:11:59,520 --> 01:12:00,690 ขึ้นไปกันเถอะ 1109 01:12:01,440 --> 01:12:04,070 ไปสูดอากาศสดชื่นบ้าง 1110 01:12:21,460 --> 01:12:27,300 เธอจ๋า ปุ่ม "ส่ง" นี่เหมือนปุ่มยิงจรวดเลย 1111 01:12:27,970 --> 01:12:29,340 เหมือนยังไงเหรอคะ 1112 01:12:30,340 --> 01:12:35,220 แค่เราขู่จะกด คนพวกนี้ก็ไม่กล้าหือ 1113 01:12:35,720 --> 01:12:39,730 มันเหมือนปุ่มยิงขีปนาวุธของเกาหลีเหนือเลย 1114 01:12:41,480 --> 01:12:45,320 ท่านผู้นำ คิมจ็องอึน ที่เคารพรักยิ่ง 1115 01:12:45,320 --> 01:12:48,190 ได้ชมคลิปครอบครัวสิบแปดมงกุฎ 1116 01:12:48,490 --> 01:12:51,320 แล้วตกตะลึงขึ้งโกรธเป็นล้นพ้น 1117 01:12:51,320 --> 01:12:54,620 ที่พวกเขาช่างเลวทรามต่ำช้า 1118 01:12:54,620 --> 01:12:56,490 มุกเด็ดเหมือนเดิมเลยจ้ะ 1119 01:12:56,490 --> 01:13:01,120 ในยุคแห่งการปลดอาวุธนิวเคลียร์ ท่านผู้นำ... 1120 01:13:01,120 --> 01:13:07,000 จึงสั่งให้เอาขีปนาวุธนิวเคลียร์ลูกสุดท้าย 1121 01:13:07,000 --> 01:13:09,630 ยัดปากครอบครัวโฉดชั่วนี่ 1122 01:13:09,630 --> 01:13:14,390 เหมือนผู้ประกาศข่าวเกาหลีเหนือสุด ๆ 1123 01:13:14,390 --> 01:13:19,520 ให้พวกโสโครกนี่เป็นสุสานนิวเคลียร์แห่งสุดท้าย 1124 01:13:19,520 --> 01:13:24,150 ท่านผู้นำจะได้ปลดอาวุธนิวเคลียร์ และสันติ... 1125 01:13:24,520 --> 01:13:26,150 ชูมือสูง ๆ เว้ย 1126 01:13:26,860 --> 01:13:27,860 สูงอีก 1127 01:13:30,150 --> 01:13:31,990 ครอบครัวเศษสวะ 1128 01:13:32,280 --> 01:13:33,110 ผัว 1129 01:13:33,660 --> 01:13:34,360 ผัว 1130 01:13:34,360 --> 01:13:35,030 เมีย 1131 01:13:35,280 --> 01:13:35,910 เออ 1132 01:13:36,160 --> 01:13:36,780 ลูกชาย 1133 01:13:37,280 --> 01:13:37,780 เออ 1134 01:13:37,910 --> 01:13:38,540 ลูกสาว 1135 01:13:38,660 --> 01:13:39,160 อยู่นี่ 1136 01:13:39,290 --> 01:13:41,120 ไอ้พวกเถื่อนถ้ำ 1137 01:13:41,370 --> 01:13:45,290 คิดได้แค่จะดื่มให้เมาเรื้อนเองเรอะ 1138 01:13:45,790 --> 01:13:50,670 บ้านนี้สรรค์สร้างโดยท่านอาจารย์นัมกุงเชียวนะ 1139 01:13:51,170 --> 01:13:52,170 พวกโง่เง่า 1140 01:13:52,300 --> 01:13:53,550 ไม่เข้าใจศิลปะเลย 1141 01:13:53,760 --> 01:13:55,640 พวกมันจะไปรู้อะไร 1142 01:13:56,680 --> 01:14:04,270 วันที่ฟ้าผ่องอำไพ เราจะรับแสงตะวันสาดส่อง 1143 01:14:05,310 --> 01:14:09,570 เมื่อนั้นจะสัมผัสซึ้งถึงศิลปะของเขา 1144 01:14:57,820 --> 01:15:00,990 เอามานี่ 1145 01:15:20,220 --> 01:15:23,520 ดีมาก ลบคลิปเลย 1146 01:15:25,020 --> 01:15:27,230 อย่าไปกดส่งล่ะ 1147 01:15:42,030 --> 01:15:42,910 สวัสดีค่ะ 1148 01:15:43,790 --> 01:15:46,870 นี่ ทำจาปากูรีเป็นไหม 1149 01:15:47,870 --> 01:15:48,920 จาพากุริ 1150 01:15:49,170 --> 01:15:52,420 จาปากูรีน่ะ ทาซงชอบที่สุดเลย 1151 01:15:53,050 --> 01:15:56,300 ต้มน้ำเดี๋ยวนี้น่าจะทันพอดี 1152 01:15:56,800 --> 01:15:59,430 เอาเนื้อฮันอูในตู้เย็นใส่ไปด้วย 1153 01:15:59,680 --> 01:16:01,300 แล้วที่ไปแคมป์... 1154 01:16:01,300 --> 01:16:04,560 โอ๊ยเละตุ้มเป๊ะเลยน่ะสิ 1155 01:16:05,390 --> 01:16:10,310 แม่น้ำเอ่อท่วม ทุกคนรีบเก็บเต็นท์ 1156 01:16:10,940 --> 01:16:13,820 แต่ทาซงร้องโยเยไม่ยอมกลับ 1157 01:16:14,070 --> 01:16:17,690 ทำจาปากูรีให้ทันเรากลับไปนะ 1158 01:16:18,320 --> 01:16:20,450 งั้นก็ใกล้ถึงบ้านแล้วสิคะ 1159 01:16:20,910 --> 01:16:23,030 จีพีเอสบอกว่าอีก 8 นาที 1160 01:16:23,830 --> 01:16:24,950 อีก 8 นาที... 1161 01:16:24,950 --> 01:16:28,210 รีบวางสายแล้วไปต้มน้ำเลยนะ 1162 01:16:32,710 --> 01:16:34,040 จาปากูรีคืออะไรวะ 1163 01:16:43,470 --> 01:16:44,850 รีบ ๆ เลย 1164 01:16:46,180 --> 01:16:47,600 เร็วเข้า 1165 01:16:54,940 --> 01:16:56,610 "จาพาเกตตี / นอกูรี" 1166 01:16:58,360 --> 01:17:01,110 พ่อ ผมไม่ไหวแล้ว 1167 01:17:12,500 --> 01:17:14,130 ทำอะไรเนี่ย 1168 01:17:15,630 --> 01:17:17,090 พ่อ 1169 01:17:20,220 --> 01:17:23,260 รีบขึ้นไปช่วยข้างบน 1170 01:17:31,140 --> 01:17:31,770 เอาไป 1171 01:17:51,660 --> 01:17:52,790 มาแล้วเหรอคะ 1172 01:17:53,000 --> 01:17:55,880 ทาซงลูก มาทานจาปากูรีกัน 1173 01:17:58,500 --> 01:17:59,630 ทาซง 1174 01:18:02,630 --> 01:18:04,260 ทาซงลูก 1175 01:18:10,890 --> 01:18:12,180 คุณนาย 1176 01:18:30,700 --> 01:18:32,910 เอาจาปากูรีไปทานเถอะ 1177 01:18:33,080 --> 01:18:33,710 จะดีเหรอคะ 1178 01:18:33,960 --> 01:18:36,830 เดี๋ยว ให้สามีฉันทานดีกว่า 1179 01:18:37,170 --> 01:18:38,840 ใส่เนื้อฮันอูด้วยนี่ 1180 01:18:41,590 --> 01:18:45,090 สุกกำลังดีนะ มีเดียมเวล 1181 01:19:24,760 --> 01:19:29,140 คุณพักที่เคารพรัก งานหนักสักเพียงไหน... 1182 01:19:29,140 --> 01:19:30,890 - ทำอะไร - เงียบ 1183 01:19:42,730 --> 01:19:44,780 คุณคะ ทานจาปากูรีไหม 1184 01:19:45,280 --> 01:19:46,400 ทาซงไม่กินเหรอ 1185 01:19:46,400 --> 01:19:47,030 ไม่ค่ะ 1186 01:19:47,150 --> 01:19:48,740 ผมเหนื่อย เข้านอนดีกว่า 1187 01:19:49,410 --> 01:19:51,990 มองอะไรของแก 1188 01:19:53,370 --> 01:19:56,790 คุณพักทำให้ฉันมีที่อยู่และมีกิน 1189 01:19:57,040 --> 01:19:58,160 สรรเสริญ 1190 01:19:58,750 --> 01:19:59,750 บ้ารึเปล่า 1191 01:20:00,420 --> 01:20:01,880 ทำงี้ทุกวันเลยเรอะ 1192 01:20:02,670 --> 01:20:07,670 แหงสิ ฉันสดุดีท่านยืดยาวเลยด้วย 1193 01:20:08,680 --> 01:20:10,760 คนรุ่นแกน่าจะรู้จักดี 1194 01:20:11,010 --> 01:20:11,800 รู้จักอะไร 1195 01:20:11,930 --> 01:20:13,390 รหัสมอร์ส 1196 01:20:14,310 --> 01:20:17,890 เซ็นเซอร์ไฟนั่นรวนแล้ว 1197 01:20:26,530 --> 01:20:29,700 ทาซงต้องถอดรหัสได้ เขาเป็นลูกเสือ 1198 01:20:30,160 --> 01:20:31,570 บ้าดีเนอะ 1199 01:20:31,950 --> 01:20:34,950 ต้องวิ่งวุ่นเอาใจเด็กคนเดียว 1200 01:20:35,540 --> 01:20:37,290 อย่างกับลูกเทวดาเลย 1201 01:20:37,580 --> 01:20:39,960 ลูกคนเล็กนี่ เรื่องปกติค่ะ 1202 01:20:41,330 --> 01:20:42,540 เข้าใจหน่อยนะ 1203 01:20:43,340 --> 01:20:46,710 ทาซงน่ะ ไม่ค่อยปกติ 1204 01:20:47,460 --> 01:20:50,090 ต้องบำบัดจิตเอย ศิลปะบำบัดเอย 1205 01:20:51,430 --> 01:20:53,300 เขาเคยเจอเรื่องร้าย ๆ 1206 01:20:53,550 --> 01:20:54,550 เรื่องแบบไหน 1207 01:20:55,220 --> 01:20:58,680 นี่ เธอเชื่อเรื่องผีไหมล่ะ 1208 01:21:00,230 --> 01:21:03,730 ทาซงเคยเจอผีในบ้านตอนอยู่ป.1 1209 01:21:10,450 --> 01:21:12,740 วันนั้นเราฉลองวันเกิดให้เขา 1210 01:21:13,240 --> 01:21:15,620 พอตกดึก ทุกคนหลับหมด 1211 01:21:15,740 --> 01:21:19,870 ทาซงแอบลงมาเอาเค้กในตู้เย็น 1212 01:21:20,460 --> 01:21:23,330 เค้กนั่นครีมมันอร่อยมาก 1213 01:21:23,630 --> 01:21:26,130 เขาเข้านอนแล้วก็ยังอยากกินไม่หาย 1214 01:21:26,840 --> 01:21:31,880 ตอนที่ทาซงนั่งกินเค้กอยู่นั้นเอง 1215 01:21:41,980 --> 01:21:44,520 เขาร้องลั่น ฉันก็วิ่งลงมา 1216 01:21:45,400 --> 01:21:47,110 เขานี่แบบ... 1217 01:21:48,020 --> 01:21:52,860 ตาเหลือก ชักกระตุก น้ำลายฟูมปาก 1218 01:21:55,280 --> 01:21:57,490 เคยเห็นเด็กชักไหมล่ะ 1219 01:21:57,740 --> 01:21:58,540 ไม่ค่ะ 1220 01:21:58,540 --> 01:22:03,420 ต้องปฐมพยาบาลภายใน 15 นาที ไม่งั้นไม่รอด 1221 01:22:03,920 --> 01:22:08,630 ภายใน 15 นาทีต้องไปถึงห้องฉุกเฉิน 1222 01:22:10,670 --> 01:22:14,680 ไอ้ที่แบบนี้ แกทนอยู่ได้ยังไง 1223 01:22:15,010 --> 01:22:17,930 มีคนอยู่ใต้ดินเยอะแยะไป 1224 01:22:18,300 --> 01:22:20,180 ยิ่งถ้านับห้องใต้ถุนด้วย 1225 01:22:20,310 --> 01:22:24,390 แกจะทำยังไงต่อ ไม่มีแผนเลยเหรอ 1226 01:22:25,060 --> 01:22:28,190 อยู่ที่นี่ก็สบายใจดี 1227 01:22:29,770 --> 01:22:32,570 ฉันรู้สึกเหมือนเกิดที่นี่ 1228 01:22:33,650 --> 01:22:36,530 และอาจแต่งงานที่นี่ด้วย 1229 01:22:37,030 --> 01:22:39,950 ฉันไม่มีสิทธิ์ได้เงินบำนาญ 1230 01:22:41,580 --> 01:22:44,710 พอแก่ตัว ความรักจะช่วยประโลมใจ 1231 01:22:46,580 --> 01:22:51,590 ขอร้องละ ขอฉันอยู่ข้างล่างนี่ต่อเถอะ 1232 01:22:53,590 --> 01:22:54,970 นั่นแหละ 1233 01:22:55,800 --> 01:23:00,470 สามีฉันก็ไปทำงานที่อื่น ฉันต้องรับมือคนเดียว 1234 01:23:01,600 --> 01:23:05,560 ตั้งแต่นั้นเราฉลองวันเกิดเขานอกบ้าน 1235 01:23:05,980 --> 01:23:08,610 ปีที่แล้วไปบ้านแม่ฉัน ปีนี้ก็ไปแคมป์ 1236 01:23:09,110 --> 01:23:13,610 สามีฉันบอกว่า เป็นเรื่องปกติของเด็ก 1237 01:23:14,110 --> 01:23:18,450 แถมผีในบ้านจะนำโชคลาภมาให้ 1238 01:23:20,120 --> 01:23:24,620 แล้วช่วงนี้เงินก็ไหลมาเทมาจริง ๆ นะ 1239 01:23:51,650 --> 01:23:53,360 แล้วไป 1240 01:24:20,010 --> 01:24:22,800 เอาละ รออยู่นี่แหละ 1241 01:24:33,820 --> 01:24:35,440 จูนี เป็นอะไร 1242 01:24:37,820 --> 01:24:39,030 ใต้เตียงมีอะไร 1243 01:24:40,950 --> 01:24:42,320 ไหนดูซิ 1244 01:24:43,700 --> 01:24:44,660 เชอะ 1245 01:24:46,450 --> 01:24:47,410 - แม่ - หา 1246 01:24:47,660 --> 01:24:49,910 - ทำแบบนี้ได้ยังไง - อะไร 1247 01:24:50,160 --> 01:24:53,920 หนูก็ชอบจาปากูรี ทำไมแม่ไม่ถามหนูบ้าง 1248 01:24:54,540 --> 01:24:55,210 ไม่รู้สิ 1249 01:24:55,210 --> 01:24:59,170 ทาซงไม่กิน แม่ก็ถามพ่อแล้วกินเองเฉย 1250 01:24:59,340 --> 01:25:00,300 ทำใหม่ได้นะ 1251 01:25:00,300 --> 01:25:02,300 แม่ไม่เข้าใจหนู 1252 01:25:02,300 --> 01:25:06,100 - อย่าทะเลาะกันเรื่องบะหมี่ - ไม่ถามหนูสักคำ 1253 01:25:06,100 --> 01:25:09,100 พอที ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเข้านอน 1254 01:25:13,190 --> 01:25:14,360 มาเลย 1255 01:25:16,730 --> 01:25:17,230 คีจองอยู่ไหน 1256 01:25:17,230 --> 01:25:20,110 ใต้โต๊ะนู่น เร็ว 1257 01:25:23,700 --> 01:25:26,120 หนึ่ง สอง สาม 1258 01:25:26,120 --> 01:25:27,370 ทาซง 1259 01:25:27,620 --> 01:25:29,950 อย่าสิ ทาซง 1260 01:25:30,620 --> 01:25:32,960 ป่วนอีกแล้ว เอาร่มมาเร็ว 1261 01:25:33,500 --> 01:25:34,630 นี่ พักทาซง 1262 01:25:36,500 --> 01:25:41,470 เจ้าตัวแสบ ทำอะไรล่ะเนี่ย 1263 01:25:41,470 --> 01:25:45,350 ทาซง ไปนอนเถอะลูก มันดึกมากแล้ว 1264 01:25:45,350 --> 01:25:46,010 เอามา 1265 01:25:47,260 --> 01:25:48,260 นี่จ้ะ 1266 01:25:52,270 --> 01:25:58,360 ดื้อเหมือนใครเนี่ย ฝนตกหนักขนาดนี้ 1267 01:26:04,280 --> 01:26:06,910 "โอปป้าเควิน... ทาซงกางเต็นท์ในสนาม" 1268 01:26:10,910 --> 01:26:14,870 ช่องความถี่ 3 สำหรับเหตุฉุกเฉิน เปิดไว้นะ 1269 01:26:15,920 --> 01:26:18,920 เอามา... อะไรของเขา 1270 01:26:19,170 --> 01:26:21,420 ปล่อยเขาเถอะ เดี๋ยวเหนื่อยก็เข้ามาเอง 1271 01:26:22,050 --> 01:26:24,680 - "คิดถึงโอปป้า" - ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว 1272 01:26:24,930 --> 01:26:25,930 พักทาเฮ 1273 01:26:26,180 --> 01:26:28,390 เลิกเล่นโทรศัพท์ ไปนอนได้แล้ว 1274 01:26:29,060 --> 01:26:31,560 ไปนอนเถอะ เราจัดการเอง 1275 01:26:31,890 --> 01:26:35,020 นี่ห้องนั่งเล่น ได้ยินไหม 1276 01:26:35,020 --> 01:26:36,190 ได้ยินแล้ว เปลี่ยน 1277 01:26:36,190 --> 01:26:40,190 พ่อเฝ้าอยู่ เผื่อเกิดเรื่องอะไร เปลี่ยน 1278 01:26:40,530 --> 01:26:42,820 ทราบแล้ว เปลี่ยน 1279 01:26:44,200 --> 01:26:46,070 เต็นท์นั่นจะรั่วไหมเนี่ย 1280 01:26:46,320 --> 01:26:49,410 สั่งจากอเมริกาเลยนะ สบายมาก 1281 01:26:49,780 --> 01:26:52,540 - เรานอนนี่กันเลยสิ - ห๊ะ 1282 01:26:52,910 --> 01:26:54,830 จะได้เห็นเต็นท์นั่นชัด ๆ 1283 01:26:55,210 --> 01:26:57,170 ก็ดีนะ ค่อยหายห่วง 1284 01:26:57,170 --> 01:26:57,790 เนอะ 1285 01:26:57,960 --> 01:26:59,590 นอนเฝ้าเขานี่แหละ 1286 01:27:01,920 --> 01:27:03,090 ไอ้ลูกคนนี้ 1287 01:27:12,850 --> 01:27:13,850 เดี๋ยวนะ 1288 01:27:16,810 --> 01:27:18,690 กลิ่นมาจากไหนเนี่ย 1289 01:27:18,860 --> 01:27:19,940 กลิ่นอะไร 1290 01:27:20,480 --> 01:27:21,820 กลิ่นเหมือนคนขับรถ 1291 01:27:22,440 --> 01:27:23,740 - คุณคิมน่ะเหรอ -ใช่ 1292 01:27:24,740 --> 01:27:26,200 ฉันนึกไม่ออกหรอก 1293 01:27:26,200 --> 01:27:28,950 จริงเหรอ ต้องเคยได้กลิ่นบ้างแหละ 1294 01:27:29,620 --> 01:27:33,240 กลิ่นสาบที่ฟุ้งอยู่ในรถนะ อธิบายไม่ถูก 1295 01:27:33,580 --> 01:27:36,000 - กลิ่นคนแก่เหรอ - ไม่ใช่ 1296 01:27:36,000 --> 01:27:37,870 เหมือนอะไรกันนะ 1297 01:27:38,750 --> 01:27:40,330 กลิ่นเหมือนหัวไชเท้าแก่ ๆ 1298 01:27:41,340 --> 01:27:42,210 ก็ไม่ใช่ 1299 01:27:42,630 --> 01:27:45,010 นึกถึงเวลาเอาผ้าขี้ริ้วไปต้มน่ะ 1300 01:27:45,010 --> 01:27:46,010 กลิ่นแบบนั้น 1301 01:27:48,890 --> 01:27:55,390 ที่จริง เขาหวิดจะลามปามอยู่เรื่อย 1302 01:27:55,390 --> 01:27:58,230 แต่ดีที่ไม่เคยลามจริง ๆ 1303 01:27:58,730 --> 01:27:59,980 - ต้องชมเลย - ค่ะ 1304 01:28:01,480 --> 01:28:03,780 แต่กลิ่นนี่ลามสุด ๆ 1305 01:28:04,530 --> 01:28:06,530 มันคลุ้งมาถึงเบาะหลัง 1306 01:28:07,110 --> 01:28:08,650 ขนาดนั้นเลยเหรอ 1307 01:28:08,990 --> 01:28:09,860 ไม่รู้สิ 1308 01:28:10,910 --> 01:28:13,160 ผมก็อธิบายไม่ถูก 1309 01:28:14,490 --> 01:28:17,870 กลิ่นที่บางทีก็เจอในรถไฟใต้ดิน 1310 01:28:18,160 --> 01:28:21,170 ฉันไม่ได้ขึ้นรถใต้ดินมานานเต็มที 1311 01:28:22,040 --> 01:28:24,920 คนขึ้นรถใต้ดินจะมีกลิ่นเฉพาะ 1312 01:28:25,170 --> 01:28:26,260 ค่ะ 1313 01:28:42,770 --> 01:28:45,400 เหมือนอยู่บนเบาะหลังรถเลยนะ 1314 01:28:46,440 --> 01:28:49,450 เดี๋ยวทาซงเข้ามาเห็น 1315 01:28:50,400 --> 01:28:51,700 ไม่เป็นไรน่า 1316 01:28:52,530 --> 01:28:54,910 ผมหดมือกลับได้อยู่แล้ว 1317 01:29:00,710 --> 01:29:02,080 อย่าเลย 1318 01:29:08,710 --> 01:29:10,050 หมุนตามเข็มนาฬิกา 1319 01:29:10,840 --> 01:29:11,550 ได้ 1320 01:29:15,100 --> 01:29:18,220 เอาเลย อย่างนั้นแหละ 1321 01:29:34,950 --> 01:29:38,330 กางเกงในถูก ๆ นั่นยังอยู่ไหม 1322 01:29:39,120 --> 01:29:39,750 หา 1323 01:29:40,250 --> 01:29:42,620 ที่ผู้หญิงของนายยุนลืมไว้น่ะ 1324 01:29:44,210 --> 01:29:46,880 ถ้าคุณใส่มัน ผมคงแข็งปั๋ง 1325 01:29:47,840 --> 01:29:48,750 เหรอ 1326 01:29:49,630 --> 01:29:52,260 ซื้อยาให้ฉันเล่นสิ 1327 01:29:53,260 --> 01:29:56,390 ให้ฉันเล่นยา 1328 01:29:57,970 --> 01:29:59,020 ดูดไอ้นี่แทน 1329 01:30:11,490 --> 01:30:12,280 ดีไหม 1330 01:30:33,760 --> 01:30:35,680 "พวกเขาหลับแล้ว รีบย่องออกไป" 1331 01:31:09,920 --> 01:31:12,210 ฉุกเฉิน เกิดเหตุฉุกเฉิน เปลี่ยน 1332 01:31:14,840 --> 01:31:16,180 ฉุกเฉิน 1333 01:31:17,300 --> 01:31:18,340 มีอะไร เปลี่ยน 1334 01:31:18,680 --> 01:31:19,970 ทาซง เป็นอะไร 1335 01:31:20,350 --> 01:31:22,350 ผมนอนไม่หลับ เปลี่ยน 1336 01:31:22,930 --> 01:31:26,560 ก็เลิกเล่นแล้วเข้ามาสิ 1337 01:31:26,940 --> 01:31:29,440 ไปนอนเตียงนุ่ม ๆ ดีกว่า เปลี่ยน 1338 01:31:29,690 --> 01:31:30,860 จริงด้วย 1339 01:31:31,110 --> 01:31:33,070 ไม่เอา เปลี่ยน 1340 01:31:33,820 --> 01:31:34,990 พักทาซง... 1341 01:31:40,570 --> 01:31:42,490 นอนดีกว่า 1342 01:33:17,670 --> 01:33:20,970 พ่อ เมื่อกี๊เป็นยังไงแล้ว 1343 01:33:22,220 --> 01:33:22,970 อะไร 1344 01:33:25,600 --> 01:33:27,470 คนในห้องใต้ดินน่ะ 1345 01:33:30,600 --> 01:33:34,730 อ๋อ พ่อจับมัดไว้ 1346 01:33:35,480 --> 01:33:37,110 แล้วจะเอายังไงต่อ 1347 01:33:38,610 --> 01:33:39,440 หา 1348 01:33:41,990 --> 01:33:44,990 จะทำยังไง มีแผนอะไรต่อ 1349 01:33:46,120 --> 01:33:48,740 ผมอดคิดไม่ได้ว่า 1350 01:33:49,830 --> 01:33:52,870 มินฮยอกจะทำยังไง ถ้าเจอเรื่องแบบนี้ 1351 01:33:54,710 --> 01:33:56,750 พี่มินฮยอกไม่มีวันเจอเรื่องแบบนี้หรอก 1352 01:33:59,000 --> 01:34:04,390 ฟังนะ เราหนีออกมาอย่างปลอดภัยแล้วนี่ 1353 01:34:06,010 --> 01:34:10,980 นอกจากเราก็ไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้น จริงไหม 1354 01:34:11,480 --> 01:34:13,980 ถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ 1355 01:34:15,480 --> 01:34:19,530 พ่อน่ะ มีแผนของพ่อ 1356 01:34:20,400 --> 01:34:23,860 ลูกลืมมันไปซะก็พอแล้ว 1357 01:34:24,530 --> 01:34:26,030 กลับบ้านกัน 1358 01:34:27,160 --> 01:34:29,030 กลับไปอาบน้ำ 1359 01:34:48,140 --> 01:34:50,180 มัวทำอะไรอยู่ ตามมาเร็ว 1360 01:35:03,940 --> 01:35:06,030 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 1361 01:35:08,570 --> 01:35:10,950 อย่าเข้ามา นี่มันน้ำท่อ 1362 01:35:11,410 --> 01:35:13,410 เปิดหน้าต่างทิ้งไว้รึเปล่านะ 1363 01:35:18,330 --> 01:35:20,840 เฮีย ช่วยหน่อยสิ 1364 01:35:29,470 --> 01:35:30,550 คีอู 1365 01:35:33,310 --> 01:35:35,980 คีอู ปิดหน้าต่างก่อน 1366 01:35:37,230 --> 01:35:39,230 ไฟชอร์ตเรอะ 1367 01:35:46,240 --> 01:35:47,610 โอ๊ย มึน 1368 01:35:51,580 --> 01:35:55,120 อยู่นิ่ง ๆ ก่อนน่า 1369 01:36:01,090 --> 01:36:02,590 มึนหัวชะมัดเลย 1370 01:36:06,880 --> 01:36:09,130 คีจอง ระวังนะ 1371 01:36:10,890 --> 01:36:12,260 อย่าจับอะไร 1372 01:36:24,900 --> 01:36:30,410 คุณคะ สมองฉันคงกระทบกระเทือน 1373 01:36:30,910 --> 01:36:33,370 ฉันมองไม่เห็นคุณแล้ว 1374 01:36:54,890 --> 01:36:59,140 คุณคะ ผู้หญิงชื่อชุงซุกนั่นน่ะ 1375 01:37:00,060 --> 01:37:01,940 เชื่อเขาเลย 1376 01:37:02,190 --> 01:37:04,150 ทำกันได้ลงคอ 1377 01:37:06,070 --> 01:37:09,070 เธอถีบฉันตกบันได 1378 01:37:11,820 --> 01:37:13,700 ท่องไว้นะ 1379 01:37:14,580 --> 01:37:16,950 ชุงซุก 1380 01:37:18,580 --> 01:37:21,830 ชุงซุก 1381 01:37:31,220 --> 01:37:33,090 คีอู 1382 01:37:34,350 --> 01:37:35,680 ทำอะไรอยู่น่ะ 1383 01:37:35,970 --> 01:37:36,930 หา 1384 01:37:52,110 --> 01:37:55,820 "จ้วย ด้ว..." 1385 01:39:01,560 --> 01:39:02,430 พ่อ 1386 01:39:03,430 --> 01:39:04,440 หา 1387 01:39:05,690 --> 01:39:09,060 พ่อวางแผนจะทำยังไง 1388 01:39:11,070 --> 01:39:12,690 หมายถึงอะไร 1389 01:39:14,030 --> 01:39:16,450 พ่อบอกว่าพ่อมีแผน 1390 01:39:17,070 --> 01:39:18,950 พ่อจะทำยังไง เรื่อง... 1391 01:39:19,950 --> 01:39:20,830 ห้องใต้ดิน 1392 01:39:21,910 --> 01:39:27,420 รู้ไหม แผนการแบบไหนไม่เคยล้มเหลว 1393 01:39:29,540 --> 01:39:31,960 ไม่มีแผนไงล่ะ 1394 01:39:32,170 --> 01:39:33,460 ไม่วางแผน 1395 01:39:34,340 --> 01:39:35,550 เพราะว่า 1396 01:39:37,590 --> 01:39:44,060 พอเราวางแผน ชีวิตก็ไม่เคยเป็นไปตามแผน 1397 01:39:45,060 --> 01:39:46,310 กวาดตามองดูสิ 1398 01:39:46,980 --> 01:39:52,320 คนพวกนี้คิดไว้เหรอว่า "ไปนอนที่โรงยิมกันเถอะ" 1399 01:39:53,360 --> 01:39:54,990 แล้วเป็นไงล่ะ 1400 01:39:55,490 --> 01:39:59,070 ทุกคนต้องมานอนคลุกฝุ่น เราก็ด้วย 1401 01:40:01,070 --> 01:40:03,990 ดังนั้นคนเราไม่ควรวางแผน 1402 01:40:06,250 --> 01:40:10,000 ถ้าไม่มีแผน ก็ไม่มีวันผิดแผน 1403 01:40:10,380 --> 01:40:16,720 พลั้งพลาดไปบ้างก็ไม่เป็นไร 1404 01:40:18,130 --> 01:40:20,890 ต่อให้ฆ่าคน หรือขายชาติ 1405 01:40:22,510 --> 01:40:26,020 ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย นึกออกไหม 1406 01:40:28,140 --> 01:40:29,230 พ่อครับ 1407 01:40:31,610 --> 01:40:32,860 ผมขอโทษ 1408 01:40:33,860 --> 01:40:35,280 เรื่องไหน 1409 01:40:38,610 --> 01:40:39,990 ทั้งหมด 1410 01:40:41,030 --> 01:40:42,410 ทุกเรื่องเลย 1411 01:40:44,790 --> 01:40:46,790 ผมจะจัดการทุกอย่างเอง 1412 01:40:47,660 --> 01:40:49,540 อะไรของแก 1413 01:40:51,790 --> 01:40:54,130 แล้วกอดหินไว้ทำไม 1414 01:40:55,170 --> 01:40:56,510 ไอ้นี่น่ะเหรอ 1415 01:41:02,300 --> 01:41:05,140 มันติดมือมาเรื่อยเลย 1416 01:41:07,560 --> 01:41:11,520 นี่ แกนอนพักบ้างเถอะ 1417 01:41:14,820 --> 01:41:16,190 พูดจริง ๆ 1418 01:41:18,150 --> 01:41:20,320 มันคอยตามผมมา 1419 01:41:32,830 --> 01:41:35,710 ครูเจสสิกา ขอโทษที่โทรมาแต่เช้าวันอาทิตย์ 1420 01:41:35,710 --> 01:41:38,210 วันนี้ครูว่างมาทานมื้อกลางวันไหม 1421 01:41:38,210 --> 01:41:41,470 เราจัดวันเกิดให้ทาซงกะทันหันน่ะ 1422 01:41:43,550 --> 01:41:45,220 ปาร์ตี้วันเกิดเหรอคะ 1423 01:41:45,350 --> 01:41:48,350 ถ้าครูมา ทาซงคงดีใจมากเลย 1424 01:41:48,970 --> 01:41:52,690 มีพาสตา กราแตง สเต๊กแซลมอนให้ทานไม่อั้น 1425 01:41:53,230 --> 01:41:55,230 มาตอนบ่ายโมงนะ 1426 01:41:55,480 --> 01:41:58,230 ฉันจะนับเป็นชั่วโมงสอนให้ด้วย 1427 01:41:58,480 --> 01:42:00,820 ยูโนวว็อตไอมีน เจอกันนะ 1428 01:42:02,490 --> 01:42:03,740 - แม่ - หือ 1429 01:42:03,990 --> 01:42:07,740 งานเนี้ย เราชวนครูเควินด้วยดีไหม 1430 01:42:07,740 --> 01:42:10,120 เอ้อ เอาสิ ลูกโทรเลย 1431 01:42:10,620 --> 01:42:14,250 นอนต่อเถอะค่ะ คุณคงเพลียจากเมื่อวาน 1432 01:42:14,630 --> 01:42:18,500 ถ้าจัดปาร์ตี้ คุณก็ต้องวิ่งวุ่นเลยสิ 1433 01:42:18,840 --> 01:42:22,760 ใช่ค่ะ ร้านไวน์ ซูเปอร์ฯ ร้านขนมปัง ร้านดอกไม้ 1434 01:42:23,130 --> 01:42:26,260 แต่ฉันบอกคุณคิมแล้ว ให้รีบมา 1435 01:42:26,890 --> 01:42:28,260 ฉันจะจ่ายพิเศษให้ 1436 01:42:28,390 --> 01:42:29,390 แจ๋ว 1437 01:42:39,980 --> 01:42:43,530 ทุกคนนั่งก่อน ผมจะอธิบาย 1438 01:42:44,240 --> 01:42:49,370 "ทาเฮ: เราจะจัดปาร์ตี้ แม่ให้ชวนโอปป้าด้วย" 1439 01:42:51,870 --> 01:42:54,790 เธอ ๆ ในห้องใต้ดินน่ะ 1440 01:42:55,290 --> 01:42:57,420 มีโต๊ะสนามอยู่ 10 ตัว 1441 01:42:57,670 --> 01:43:01,050 ขนออกมาก่อน แล้วค่อยจัด... 1442 01:43:02,170 --> 01:43:05,010 เดี๋ยว มาดูตรงกระจกนี่ 1443 01:43:07,140 --> 01:43:08,800 เต็นท์ของทาซงอยู่ตรงกลาง 1444 01:43:09,010 --> 01:43:12,180 เรียงโต๊ะเป็นแนวโค้ง 1445 01:43:12,810 --> 01:43:14,430 เป็นรูปปีกนกกระเรียน 1446 01:43:14,890 --> 01:43:17,810 แบบทัพเรือของอีซุนชินในยุทธนาวีเกาะฮันซัน 1447 01:43:18,440 --> 01:43:20,690 ลองคิดว่าเต็นท์คือเรือรบญี่ปุ่น 1448 01:43:20,940 --> 01:43:25,820 เรียงโต๊ะเป็นครึ่งวงกลมรูปปีกนกกระเรียน 1449 01:43:26,320 --> 01:43:30,280 ตั้งพวกเตาย่างกับฟืนใกล้ ๆ เต็นท์ 1450 01:43:30,580 --> 01:43:32,450 เตรียมไว้ให้พร้อมสรรพ 1451 01:43:33,290 --> 01:43:36,420 ตามนั้น พาคุณสามีมาด้วย 1452 01:43:36,670 --> 01:43:37,330 จ้ะ 1453 01:43:37,710 --> 01:43:41,210 ไม่ต้องมีของขวัญ มาตัวเปล่าเลย 1454 01:43:41,460 --> 01:43:42,050 อื้อ 1455 01:43:42,210 --> 01:43:44,340 เดรสโค้ดเหรอ 1456 01:43:44,340 --> 01:43:47,470 งานมันปุบปับ อยากใส่กางเกงวอร์มก็เชิญ 1457 01:43:48,840 --> 01:43:54,220 ไม่ต้องมีของขวัญ มาทานออร์เดิฟให้เต็มที่ 1458 01:43:55,810 --> 01:43:57,560 เธอก็รู้ฝีมือฉัน 1459 01:43:57,980 --> 01:44:02,610 เนอะ ๆ เมากันแต่หัววันแน่ 1460 01:44:03,230 --> 01:44:03,940 เออ 1461 01:44:04,360 --> 01:44:07,740 โธ่ ช่วยร้องหน่อยเถอะ เพลงเนี้ย... 1462 01:44:23,960 --> 01:44:26,630 เบา ๆ หน่อย เขาหลับอยู่ 1463 01:44:27,630 --> 01:44:30,470 วันนี้ฟ้าแจ่มกระจ่างเลย 1464 01:44:30,760 --> 01:44:32,600 เพราะฝนตกไปเมื่อวาน 1465 01:44:34,010 --> 01:44:34,890 ใช่ 1466 01:44:35,350 --> 01:44:38,980 เปลี่ยนจากแคมป์มาเป็นปาร์ตี้ในสวน 1467 01:44:40,480 --> 01:44:41,900 พลิกวิกฤติเป็นโอกาส 1468 01:44:45,400 --> 01:44:49,910 ดีจริง ๆ เลยที่ฝนตกเมื่อคืน 1469 01:44:51,660 --> 01:44:55,990 ของขวัญไม่ต้องนะ อย่าเอามาเชียว 1470 01:44:56,870 --> 01:45:00,620 ถอยรถมินิของเธอเข้าโรงรถก็พอ 1471 01:45:00,620 --> 01:45:02,040 ขึ้นไปเลย 1472 01:45:02,290 --> 01:45:07,050 ถอยเข้าไปเลย แต่อย่าขวางเบนซ์ 1473 01:45:07,420 --> 01:45:11,430 มาแล้วเหรอ ไม่เจอกันนาน 1474 01:45:12,930 --> 01:45:15,310 บอกแล้วว่าไม่ต้องมีของขวัญ 1475 01:45:33,700 --> 01:45:35,580 โอปป้าคิดอะไรอยู่ 1476 01:45:36,080 --> 01:45:37,080 หา 1477 01:45:38,290 --> 01:45:41,710 ตอนจูบกับหนู โอปป้าใจลอยไปไหน 1478 01:45:43,830 --> 01:45:44,710 เปล่า 1479 01:45:45,840 --> 01:45:49,300 เปล่าอะไร ตอนนี้ยังใจลอยอยู่เลย 1480 01:45:52,090 --> 01:45:53,180 โห 1481 01:45:55,180 --> 01:45:57,470 ทุกคนดูเริดไปหมด 1482 01:45:58,970 --> 01:46:02,600 ขนาดชวนปุบปับ ทุกคนยังดูดี 1483 01:46:03,940 --> 01:46:05,860 ดูเป็นธรรมชาติมาก 1484 01:46:08,110 --> 01:46:09,230 ทาเฮ 1485 01:46:12,200 --> 01:46:13,450 ฉันเหมาะกับที่นี่ไหม 1486 01:46:15,240 --> 01:46:16,490 อะไรนะ 1487 01:46:17,490 --> 01:46:20,370 ทั้งหมดเนี่ย ฉันดูเหมาะไหม 1488 01:46:30,710 --> 01:46:32,590 จะไปไหนล่ะ 1489 01:46:33,220 --> 01:46:34,380 ฉันต้องลงไปแล้ว 1490 01:46:34,970 --> 01:46:36,890 อยู่ด้วยกันก่อน 1491 01:46:38,260 --> 01:46:39,850 ฉันต้องลงไป 1492 01:46:40,640 --> 01:46:45,150 คนพวกนั้นน่าเบื่อจะตาย อยู่กับหนูดีกว่า 1493 01:46:46,150 --> 01:46:50,400 ไม่ได้ลงไปหาคนพวกนั้น แต่ต่ำกว่านั้น 1494 01:46:51,030 --> 01:46:53,530 โห อะไรเนี่ย 1495 01:46:56,870 --> 01:47:00,410 อายุปูนนี้ ผมยังต้องมาเล่นแบบนี้อีก 1496 01:47:01,160 --> 01:47:03,000 น่าอายชะมัดเลย 1497 01:47:04,120 --> 01:47:05,670 ขอโทษด้วยนะ คุณคิม 1498 01:47:05,920 --> 01:47:08,920 เมียผมรบเร้าเลยต้องทำ 1499 01:47:09,250 --> 01:47:10,920 ง่าย ๆ คือ 1500 01:47:10,920 --> 01:47:15,930 ครูเจสสิกาจะถือเค้กเดินนำออกมา 1501 01:47:16,300 --> 01:47:20,180 เราก็โผล่ไป เล่นงานครูเจสสิกา 1502 01:47:20,430 --> 01:47:22,390 กวัดแกว่งขวานอินเดียนแดง 1503 01:47:22,770 --> 01:47:23,640 ครับ 1504 01:47:23,640 --> 01:47:28,560 แล้วทาซง อินเดียนแดงฝ่ายธรรมะก็จะสู้กับเรา 1505 01:47:29,190 --> 01:47:33,440 เขาจะช่วยเทพธิดาแห่งเค้กไว้ได้ ทุกคนปรบมือ 1506 01:47:33,900 --> 01:47:35,070 ประมาณนั้นแหละ 1507 01:47:36,700 --> 01:47:37,700 ปัญญาอ่อนเนอะ 1508 01:47:37,700 --> 01:47:42,330 ภรรยาคุณดูจะชอบงานสังคมและเซอร์ไพรส์ 1509 01:47:42,660 --> 01:47:44,330 ใช่ เธอชอบมาก 1510 01:47:44,910 --> 01:47:47,460 แต่งานนี้เธอเน้นเป็นพิเศษ 1511 01:47:49,080 --> 01:47:51,960 คุณก็เต็มที่มากเลย 1512 01:47:53,340 --> 01:47:55,970 คุณรักเธอจริง ๆ ด้วยนะครับ 1513 01:48:01,600 --> 01:48:02,600 คุณคิม 1514 01:48:04,680 --> 01:48:06,850 วันนี้เราจ่ายพิเศษให้คุณ 1515 01:48:12,480 --> 01:48:16,360 คิดซะว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของงานละกันนะ 1516 01:48:28,120 --> 01:48:29,500 ได้ลงไปข้างล่างรึยัง 1517 01:48:29,870 --> 01:48:33,710 - ยังเลย - เราต้องไปคุยกับพวกเขานะ 1518 01:48:33,710 --> 01:48:35,380 ไปตกลงกัน 1519 01:48:35,630 --> 01:48:36,630 นั่นน่ะสิ 1520 01:48:36,630 --> 01:48:39,510 เมื่อคืนเราสติแตกกันเกินไป 1521 01:48:39,510 --> 01:48:43,010 พ่อบอกว่ามีแผนอะไรก็ไม่รู้ 1522 01:48:43,890 --> 01:48:46,100 - หนูลงไปละ - เดี๋ยว 1523 01:48:46,390 --> 01:48:48,480 เอานี่ลงไปด้วย 1524 01:48:48,730 --> 01:48:50,400 - พวกเขาคงหิวแย่ - จริง 1525 01:48:50,400 --> 01:48:52,020 ให้กินซะก่อน 1526 01:48:54,270 --> 01:48:55,530 คราวหน้ามาให้ได้นะ 1527 01:48:56,650 --> 01:48:58,650 อ้าว เจสสิกาอยู่นี่เอง 1528 01:48:58,780 --> 01:49:00,780 - อร่อยมากเลยค่ะ - เนอะ ๆ 1529 01:49:01,280 --> 01:49:03,620 ฉันมีเรื่องจะวานครูหน่อย 1530 01:49:03,870 --> 01:49:04,740 อะไรคะ 1531 01:49:05,040 --> 01:49:07,250 นี่คือ... เรียกว่าอะไรดี 1532 01:49:07,410 --> 01:49:09,120 เค้กเยียวยาแผลใจทาซง 1533 01:49:09,500 --> 01:49:12,500 ครูควรเป็นคนเอาไปให้ นี่คือไฮไลต์ของงาน 1534 01:50:35,750 --> 01:50:38,840 นี่ เป็นอะไรรึเปล่า 1535 01:50:44,340 --> 01:50:45,470 นี่ 1536 01:50:55,600 --> 01:50:56,770 อย่าครับ อย่า 1537 01:52:44,210 --> 01:52:46,760 โอปป้า อยู่ไหน 1538 01:52:53,640 --> 01:52:56,350 ทาซงจ๊ะ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ 1539 01:52:56,600 --> 01:52:57,640 สุขสันต์วันเกิด 1540 01:53:05,400 --> 01:53:06,400 ฉิบ... 1541 01:53:16,540 --> 01:53:18,410 อย่าเข้ามา 1542 01:53:18,620 --> 01:53:20,670 นังชุงซุก 1543 01:53:20,790 --> 01:53:21,620 คีจอง 1544 01:53:21,670 --> 01:53:23,170 ชุงซุก ออกมา 1545 01:53:23,170 --> 01:53:26,550 ห้ามเลือดก่อน กดแผลไว้ 1546 01:53:31,550 --> 01:53:32,300 ทาซง 1547 01:53:33,390 --> 01:53:34,180 ที่รัก 1548 01:53:36,010 --> 01:53:37,680 ปล่อยนะ อย่า 1549 01:53:48,780 --> 01:53:50,070 หนูเจ็บ 1550 01:53:55,330 --> 01:53:56,280 ห้องฉุกเฉิน 1551 01:53:56,410 --> 01:53:57,660 ไปเอารถ 1552 01:53:57,790 --> 01:53:59,660 นายคิม ชักช้าอยู่ได้ 1553 01:53:59,910 --> 01:54:01,410 รอรถพยาบาลไม่ทันแน่ 1554 01:54:01,910 --> 01:54:03,960 ไม่ต้องกดแล้ว พ่อ 1555 01:54:04,330 --> 01:54:06,960 มันยิ่งเจ็บ 1556 01:54:08,050 --> 01:54:08,960 กุญแจรถ 1557 01:54:09,170 --> 01:54:11,840 โยนกุญแจมาโว้ย 1558 01:54:29,730 --> 01:54:30,990 เป็นไงบ้าง 1559 01:54:31,610 --> 01:54:32,990 อย่ากด 1560 01:54:35,490 --> 01:54:37,580 สวัสดีครับ ท่านพัก 1561 01:54:38,120 --> 01:54:38,990 รู้จักฉันเหรอ 1562 01:54:39,240 --> 01:54:40,580 สรรเสริญ 1563 01:56:07,580 --> 01:56:11,090 ผมลืมตาครั้งแรกในรอบหนึ่งเดือน 1564 01:56:11,090 --> 01:56:12,460 ก็ได้เห็นตำรวจ... 1565 01:56:13,050 --> 01:56:17,930 คุณมีสิทธิ์จ้างทนายความ 1566 01:56:17,930 --> 01:56:19,800 ที่ดูไม่เหมือนตำรวจสักนิด 1567 01:56:24,470 --> 01:56:26,100 เขาหัวเราะเหรอเนี่ย 1568 01:56:26,560 --> 01:56:27,850 เดี๋ยวนะครับ 1569 01:56:28,600 --> 01:56:32,980 แล้วหมอที่ดูไม่เหมือนหมอสักนิดก็พูดว่า 1570 01:56:34,480 --> 01:56:37,990 ไม่แปลกครับ บางคนหลังจากผ่าตัดสมอง... 1571 01:56:38,360 --> 01:56:40,240 ก็หัวเราะไม่หยุดแบบนี้เอง 1572 01:56:41,240 --> 01:56:43,120 นี่ ได้ยินไหม 1573 01:56:43,740 --> 01:56:45,240 ฟังหมอพูดรู้เรื่องไหม 1574 01:56:45,750 --> 01:56:47,370 ผมต้องพูดอีกรอบไหมเนี่ย 1575 01:56:47,620 --> 01:56:48,370 พูดอะไร 1576 01:56:48,500 --> 01:56:49,710 สิทธิผู้ต้องหาไง 1577 01:56:52,340 --> 01:56:56,510 คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด 1578 01:56:56,510 --> 01:56:59,090 สิ่งที่คุณพูดจะถูกใช้ในชั้นศาล... 1579 01:56:59,380 --> 01:57:01,340 หัวเราะอยู่นั่นแหละวุ้ย 1580 01:57:04,760 --> 01:57:10,350 กระทั่งได้ฟังว่าวันนั้นคีจองเสียเลือดแค่ไหน 1581 01:57:13,020 --> 01:57:19,990 "หรือตอนได้ยินคำว่า ปลอมแปลง บุกรุก ทำร้าย ป้องกันตัว" 1582 01:57:20,530 --> 01:57:24,410 และเราโชคดีที่ได้รอลงอาญา 1583 01:57:27,910 --> 01:57:31,040 หรือตอนผมได้เห็นหน้าคีจองในที่สุด 1584 01:57:31,040 --> 01:57:33,670 "คิมคีจอง, สุคติ" 1585 01:57:35,500 --> 01:57:37,510 ผมก็ยังหัวเราะ 1586 01:57:47,560 --> 01:57:52,560 แต่พอได้กลับไปนั่งดูรายงานข่าววันนั้น 1587 01:57:53,190 --> 01:57:54,310 ผมไม่หัวเราะแล้ว 1588 01:57:54,440 --> 01:57:58,320 เหตุนองเลือดไม่คาดคิดในสวนบ้านไฮโซ 1589 01:57:58,650 --> 01:58:00,190 นับเป็นคดีพิสดารพันลึก 1590 01:58:00,320 --> 01:58:04,570 เนื่องจากชายจรจัดผู้เริ่มก่อเหตุเสียชีวิตคาที่ 1591 01:58:04,820 --> 01:58:10,040 ตำรวจจึงไม่รู้กระทั่งแรงจูงใจในการลงมือ 1592 01:58:10,330 --> 01:58:14,580 "ว่ากันว่านายคิมคนขับรถ เข้ากันได้ดีกับคุณพักแต่กลับฆ่าเขาตาย" 1593 01:58:14,920 --> 01:58:19,840 ตอนนี้ตำรวจเร่งตามหาตัวนายคิมให้พบก่อน 1594 01:58:20,800 --> 01:58:24,300 นายคิมออกจากประตูลงบันได 1595 01:58:24,800 --> 01:58:27,850 แล้วหายไปในตรอกซอกซอยใกล้ ๆ 1596 01:58:28,810 --> 01:58:33,480 ตำรวจตรวจดูกล้องซีซีทีวีแถวนี้ก็ไม่เจออะไร 1597 01:58:34,310 --> 01:58:37,190 และยังคงไม่มีพยานผู้พบเห็น 1598 01:58:37,980 --> 01:58:39,860 ดูจากสถานการณ์แล้ว 1599 01:58:40,360 --> 01:58:45,110 เรียกได้เลยว่านายคิมหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย 1600 01:58:46,740 --> 01:58:53,370 ผมกับแม่ไม่รู้จริง ๆ ว่าพ่อไปอยู่ที่ไหน 1601 01:58:55,960 --> 01:59:01,130 แต่ตำรวจยังลำบากมาแอบตามดูเราอยู่ได้ 1602 01:59:05,510 --> 01:59:11,140 ในที่สุดข่าวก็เงียบไปและไม่มีใครมาตามเราอีก 1603 01:59:12,100 --> 01:59:15,230 ผมจึงเริ่มขึ้นไปบนภูเขาลูกนั้น 1604 01:59:17,610 --> 01:59:21,900 มันมองเห็นบ้านหลังนั้นได้ชัดเจน 1605 01:59:25,150 --> 01:59:32,040 วันนั้นแม้อากาศหนาว แต่ผมรู้สึกอยากอยู่ต่อ 1606 01:59:45,380 --> 01:59:48,680 ยาว ยาว สั้น สั้น 1607 02:00:14,200 --> 02:00:15,200 ลูกพ่อ 1608 02:00:17,540 --> 02:00:18,580 ลูกพ่อ 1609 02:00:21,040 --> 02:00:24,420 พ่อหวังว่าแกจะเป็นคนอ่านจดหมายฉบับนี้ได้ 1610 02:00:28,090 --> 02:00:34,100 เพราะแกเคยเป็นลูกเสือ พ่อจึงลองเขียนดู 1611 02:00:37,730 --> 02:00:40,310 อาการบาดเจ็บหายดีรึยัง 1612 02:00:41,610 --> 02:00:45,610 แม่แกคงสบายดีใช่ไหม 1613 02:00:49,820 --> 02:00:52,490 พ่ออยู่ในนี้ก็สบายดี 1614 02:00:53,620 --> 02:00:56,250 แม้จะร้องไห้เมื่อคิดถึงคีจอง 1615 02:00:59,750 --> 02:01:04,090 จนวันนี้พ่อยังแทบไม่เชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น 1616 02:01:05,590 --> 02:01:07,130 มันเหมือนฝันไป 1617 02:01:08,880 --> 02:01:10,630 แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่ความฝัน 1618 02:01:12,090 --> 02:01:16,520 วันนั้นพ่อวิ่งออกมาแล้วฉุกคิดได้ว่า 1619 02:01:17,770 --> 02:01:19,480 ควรหนีไปที่ไหน 1620 02:01:59,270 --> 02:02:02,310 บ้านที่เกิดเหตุสะเทือนขวัญขนาดนี้ 1621 02:02:02,310 --> 02:02:05,190 ย่อมขายไม่ออกเป็นธรรมดา 1622 02:02:08,690 --> 02:02:10,950 คุณพักครับ ผมขอโทษ 1623 02:02:11,200 --> 02:02:17,200 พอบ้านร้างพ่อก็อยู่รอดอย่างยากลำบาก 1624 02:02:20,290 --> 02:02:23,330 แต่เพราะว่าเป็นบ้านร้างนี่แหละ... 1625 02:02:23,330 --> 02:02:28,300 หล่อนชื่ออะไรนะ มุน-กวัง ใช่ไหม 1626 02:02:28,300 --> 02:02:32,090 พ่อจึงได้ฝังคุณมุนกวังให้เรียบร้อย 1627 02:02:33,720 --> 02:02:39,850 เดี๋ยวนี้เขาฮิตฝังกันตามทุ่งนี่พ่อก็ทำได้เท่านี้ 1628 02:02:43,730 --> 02:02:47,190 แต่พวกนายหน้าขายบ้านมันร้ายนัก 1629 02:02:51,940 --> 02:02:56,490 หลอกคนต่างชาติที่เพิ่งย้ายมาอยู่เกาหลี 1630 02:02:56,490 --> 02:02:58,490 ให้มาซื้อบ้านจนได้ 1631 02:02:59,990 --> 02:03:03,370 ครอบครัวนี้พ่อแม่ทำงานลูก ๆ ก็ไปโรงเรียน 1632 02:03:03,370 --> 02:03:05,500 จึงไม่ค่อยอยู่ติดบ้าน 1633 02:03:06,080 --> 02:03:10,960 แต่อีแม่บ้านนี่สิอยู่บ้านทั้งวันทั้งคืน 1634 02:03:11,630 --> 02:03:16,090 ทุกครั้งที่พ่อขึ้นไปคือเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย 1635 02:03:19,100 --> 02:03:22,980 ที่แท้คนเยอรมันกินอย่างอื่นด้วย ไม่ใช่แค่ไส้กรอกกับเบียร์ 1636 02:03:23,850 --> 02:03:25,640 ค่อยยังชั่วหน่อย 1637 02:03:28,650 --> 02:03:32,530 อยู่ในนี้นานวันเข้าสติก็เริ่มเลอะเลือน 1638 02:03:37,280 --> 02:03:41,240 แต่อย่างน้อยวันนี้พ่อก็เขียนจดหมายถึงแกได้ 1639 02:03:43,290 --> 02:03:47,290 พ่อส่งมันเป็นรหัสแบบนี้ทุกคืน 1640 02:03:47,290 --> 02:03:51,250 เผื่อสักวันแกจะเห็นมัน 1641 02:03:57,510 --> 02:03:59,430 แล้วพบกันนะ 1642 02:04:13,400 --> 02:04:14,570 คีอูเหรอ 1643 02:04:14,570 --> 02:04:15,190 ครับ 1644 02:04:29,960 --> 02:04:34,590 พ่อครับ วันนี้ผมวางแผน 1645 02:04:36,300 --> 02:04:38,180 มันเป็นแผนการใหญ่ 1646 02:04:41,300 --> 02:04:42,850 ผมจะหาเงิน 1647 02:04:43,850 --> 02:04:45,220 เยอะ ๆ เลย 1648 02:04:48,940 --> 02:04:53,190 มหา'ลัย อาชีพแต่งงานก็ดีทั้งนั้นแหละ 1649 02:04:53,860 --> 02:04:55,730 แต่ผมจะหาเงินก่อน 1650 02:04:55,990 --> 02:05:00,820 เดี๋ยวก็เห็นค่ะ ข้างในกว้างมากเลย 1651 02:05:01,740 --> 02:05:06,250 จริง ๆ แล้วเราไม่ค่อยเปิดให้ใครเข้ามาดูนะคะ 1652 02:05:06,700 --> 02:05:10,710 พอมีเงิน ผมจะซื้อบ้านหลังนั้น 1653 02:05:12,000 --> 02:05:16,010 วันที่เราย้ายเข้าไป ผมกับแม่จะยืนอยู่ในสวน 1654 02:05:16,760 --> 02:05:19,010 เพราะที่นั่นแดดดีมาก 1655 02:05:20,630 --> 02:05:22,260 ส่วนพ่อ... 1656 02:05:22,850 --> 02:05:25,260 ก็เดินขึ้นมาได้เลย 1657 02:06:48,310 --> 02:06:51,980 จนกว่าจะถึงวันนั้น รักษาตัวด้วยนะครับ 1658 02:06:57,110 --> 02:06:58,980 แล้วพบกันครับ