1
00:01:27,960 --> 00:01:29,670
อ้าว ซวยละสิ
2
00:01:29,840 --> 00:01:31,210
ไม่มีวายฟายฟรีแล้ว
3
00:01:32,960 --> 00:01:33,800
คีจอง
4
00:01:34,050 --> 00:01:34,720
ว่า
5
00:01:35,220 --> 00:01:39,100
ผู้หญิงชั้นบนใส่รหัสวายฟายซะแล้วสิ
6
00:01:39,350 --> 00:01:40,810
รหัสเหรอ
7
00:01:41,220 --> 00:01:42,810
ลอง 123456 สิ
8
00:01:42,970 --> 00:01:44,100
ไม่ได้
9
00:01:44,100 --> 00:01:45,600
654321 ล่ะ
10
00:01:45,600 --> 00:01:46,980
ลองแล้วเหมือนกัน
11
00:01:47,100 --> 00:01:51,110
ให้ตายสิ งั้นก็เข้าวอตส์แอปป์ไม่ได้น่ะเรอะ
12
00:01:51,440 --> 00:01:52,230
ไม่ได้
13
00:01:53,190 --> 00:01:54,990
นี่ คิมคีเทก
14
00:01:55,860 --> 00:01:58,950
อย่ามาทำเป็นหลับน่า เอาไงดี
15
00:01:59,870 --> 00:02:05,460
โทรศัพท์ใช้ไม่ได้ แล้วนี่วายฟายก็ใช้ไม่ได้อีก
16
00:02:06,250 --> 00:02:09,170
มีแผนอะไรบ้างไหม
17
00:02:11,750 --> 00:02:13,050
- คีอู
- ครับพ่อ
18
00:02:13,250 --> 00:02:16,670
วายฟายน่ะ ชูโทรศัพท์สูง ๆ
19
00:02:18,260 --> 00:02:21,930
ลองไปหาสัญญาณทุกซอกทุกมุม
20
00:02:25,890 --> 00:02:29,520
ไอ้แมลงเหม็นสาบ
21
00:02:30,520 --> 00:02:32,570
ตรงนี้ มีสัญญาณ
22
00:02:32,820 --> 00:02:34,190
เจอวายฟายเรอะ
23
00:02:34,190 --> 00:02:35,820
เออ นี่ไง
24
00:02:36,150 --> 00:02:38,570
ชื่อ "บ้านกาแฟ 2G"
25
00:02:38,910 --> 00:02:40,660
มีร้านกาแฟเปิดใหม่เหรอ
26
00:02:40,950 --> 00:02:42,530
ทำไมเครื่องฉันไม่เจอ
27
00:02:42,700 --> 00:02:44,200
ขึ้นมาบนนี้
28
00:02:44,410 --> 00:02:45,330
เด็ก ๆ
29
00:02:46,450 --> 00:02:47,160
ใช้ได้รึยัง
30
00:02:47,160 --> 00:02:48,040
ครับ
31
00:02:48,210 --> 00:02:50,330
งั้นเข้าวอตส์แอปป์เร็วเข้า
32
00:02:51,080 --> 00:02:53,210
"พิซซ่าชีแด" บอกว่าจะติดต่อมา
33
00:02:53,920 --> 00:02:55,170
เดี๋ยวนะ
34
00:02:55,920 --> 00:02:57,970
เจอแล้ว พิซซ่าชีแด
35
00:03:01,430 --> 00:03:04,720
โห ดูนี่ซะก่อน
36
00:03:05,310 --> 00:03:08,350
ถ้าทำเร็วเท่าเธอ วันนี้ก็เสร็จ
37
00:03:08,600 --> 00:03:09,940
จะได้เงินซะที
38
00:03:09,940 --> 00:03:12,940
- ยืนทำไหม
- นางอย่างเชี่ยว
39
00:03:13,560 --> 00:03:16,110
เอ๊ะ พ่นยาฆ่าแมลง
40
00:03:18,190 --> 00:03:19,610
เดี๋ยวนี้ยังมีอยู่อีก
41
00:03:19,740 --> 00:03:20,740
คงงั้น
42
00:03:20,820 --> 00:03:21,570
ปิดหน้าต่าง
43
00:03:21,700 --> 00:03:24,120
เปิดไว้ จะได้กำจัดแมลงฟรี
44
00:03:24,240 --> 00:03:25,620
ไอ้แมลงเหม็นสาบ
45
00:03:26,080 --> 00:03:28,500
ใช่ เดี๋ยวนี้มีเต็มไปหมด
46
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
โอ๊ย เหม็น
47
00:03:35,750 --> 00:03:37,380
บอกแล้วให้ปิดหน้าต่าง
48
00:03:37,760 --> 00:03:39,470
ปิดไหมพ่อ
49
00:03:50,350 --> 00:03:52,100
แล้วมันผิดตรงไหน
50
00:03:53,400 --> 00:03:56,110
ดูอย่างกล่องนี้สิ
51
00:03:56,400 --> 00:03:58,400
นี่มันตรงซะที่ไหน
52
00:03:59,030 --> 00:04:00,900
แล้วทำไมพับตรงนี้
53
00:04:01,280 --> 00:04:02,530
ไอ้นี่ก็โด่เด่อยู่
54
00:04:03,030 --> 00:04:05,280
ไม่ได้พับเลยด้วยซ้ำ
55
00:04:06,530 --> 00:04:10,160
กล่องมันสภาพแบบนี้เพียบเลย
56
00:04:10,540 --> 00:04:12,670
ไม่ผ่านตั้งหนึ่งในสี่
57
00:04:16,250 --> 00:04:19,880
ใจคอจะหักเงินเรา 10% จริง ๆ เหรอ
58
00:04:20,470 --> 00:04:23,630
เทียบกับของที่ไม่ผ่าน หักแค่นี้ก็บุญแล้ว
59
00:04:25,010 --> 00:04:27,890
จ่ายเราแค่เศษเงินอยู่แล้ว ทำงี้ได้ไง
60
00:04:30,140 --> 00:04:31,230
ไม่เอาน่า
61
00:04:31,640 --> 00:04:34,020
มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ
62
00:04:34,270 --> 00:04:39,030
กล่องห่วย ๆ ทำให้แบรนด์เราเสียชื่อได้เลยนะ
63
00:04:39,030 --> 00:04:42,780
แบรนด์เหรอ แค่คนพับกล่องยังไม่มีปัญญาจ้าง
64
00:04:43,030 --> 00:04:44,110
ว่าไงนะ
65
00:04:45,360 --> 00:04:46,240
เจ๊ครับ
66
00:04:47,410 --> 00:04:48,790
นี่เป็นเพราะไอ้หนุ่มนั่นใช่ไหม
67
00:04:48,910 --> 00:04:49,790
ใคร
68
00:04:49,910 --> 00:04:53,540
ลูกจ้างพาร์ทไทม์ที่หายหัวไปดื้อ ๆ น่ะ
69
00:04:53,870 --> 00:04:57,040
คริสตจักรรักไร้พรมแดนก็สั่งอาหารชุดใหญ่
70
00:04:57,040 --> 00:04:59,800
รู้มากจังเลยนะ
71
00:05:00,380 --> 00:05:01,550
ใครบอกนาย
72
00:05:02,050 --> 00:05:03,760
น้องผมรู้จักเขา
73
00:05:04,130 --> 00:05:08,180
พิลึกคนจะตาย ชาวบ้านเขาลือกันทั่ว
74
00:05:08,760 --> 00:05:10,430
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วเจ๊
75
00:05:11,310 --> 00:05:13,520
เรายอมโดนหัก 10%
76
00:05:13,520 --> 00:05:14,390
แต่มีข้อแม้
77
00:05:14,560 --> 00:05:15,560
ข้อแม้
78
00:05:16,060 --> 00:05:18,440
จ้างพนักงานพาร์ทไทม์เพิ่มสิ
79
00:05:18,690 --> 00:05:21,940
เจ๊ คนเราขาดอยู่นะ
80
00:05:22,570 --> 00:05:25,570
ไล่ไอ้หนุ่มนั่นออกเถอะ
81
00:05:26,450 --> 00:05:29,450
พรุ่งนี้ผมไปสัมภาษณ์งานนะครับ กี่โมงดี
82
00:05:29,780 --> 00:05:31,200
เอ๊ะเดี๋ยว ๆ
83
00:05:32,200 --> 00:05:34,080
ขอคิดดูก่อนละกัน
84
00:05:34,710 --> 00:05:37,830
งั้นก็ จ่ายค่ากล่องมาก่อน
85
00:05:44,590 --> 00:05:47,800
วันนี้เรามาอยู่พร้อมหน้ากัน
86
00:05:48,550 --> 00:05:51,720
เพื่อฉลองที่โทรศัพท์กลับมาใช้งานได้
87
00:05:51,970 --> 00:05:55,560
แถมยังมีวายฟายฟรีให้ใช้
88
00:05:55,940 --> 00:05:58,980
ไอ้หอกนี่ ตะวันยังไม่ทันตกดิน
89
00:05:59,940 --> 00:06:03,480
ทำไมไม่ติดป้าย "ห้ามฉี่" ล่ะ
90
00:06:03,820 --> 00:06:04,570
พูดไม่ฟัง
91
00:06:04,570 --> 00:06:08,450
ไม่เอา ยิ่งติดป้ายไอ้พวกนี้มันยิ่งฉี่
92
00:06:09,450 --> 00:06:11,370
ตะโกนไล่ก็ยังดี
93
00:06:11,370 --> 00:06:12,620
อย่าตะโกน
94
00:06:13,120 --> 00:06:14,870
"อย่าทำแบบนี้คร้าบ"ไอ้ห่านี่
95
00:06:16,750 --> 00:06:19,460
เอ๊ะ พี่มินฮยอกเหรอ
96
00:06:20,330 --> 00:06:22,380
นี่คุณ มาฉี่อะไรตรงนี้
97
00:06:22,590 --> 00:06:24,010
แจ๋วเลย มินฮยอก
98
00:06:24,010 --> 00:06:26,130
เฮ้ย ไอ้เปรต
99
00:06:26,130 --> 00:06:28,970
มองหน้าหาอะไรวะ
100
00:06:29,510 --> 00:06:32,600
มานี่เลย ไอ้เด็กเมื่อวานซืน
101
00:06:34,640 --> 00:06:36,730
มีสติหน่อยโว้ย
102
00:06:37,980 --> 00:06:40,270
เพื่อนแกนี่คนจริง
103
00:06:40,270 --> 00:06:43,020
พวกเด็กมหา'ลัยนี่เด็ดเดี่ยวดีแท้
104
00:06:43,480 --> 00:06:44,360
พี่เทียบไม่ติด
105
00:06:44,530 --> 00:06:47,650
แล้วแกชวนเขามาบ้านรึไง
106
00:06:48,030 --> 00:06:48,740
เปล่า
107
00:06:49,240 --> 00:06:50,110
สวัสดี
108
00:06:50,360 --> 00:06:51,620
อ้าว มินฮยอก
109
00:06:52,280 --> 00:06:53,240
มินฮยอก
110
00:06:53,240 --> 00:06:54,120
สบายดีไหมครับ
111
00:06:54,120 --> 00:06:56,660
- ดี ๆ
- มาทำไมเนี่ย
112
00:06:56,660 --> 00:06:58,120
ฉันส่งข้อความบอกแล้วนี่
113
00:06:58,920 --> 00:06:59,920
อ้าว ทานข้าวอยู่เหรอ
114
00:07:00,170 --> 00:07:01,500
เปล่า ๆ
115
00:07:01,500 --> 00:07:03,540
- คีจอง สบายดีไหม
- ก็ดี พี่ล่ะ
116
00:07:03,880 --> 00:07:06,420
นัดเจอข้างนอกก็ได้นี่หว่า
117
00:07:06,670 --> 00:07:07,550
ไอ้นี่น่ะสิ
118
00:07:07,550 --> 00:07:10,260
ฉันเอามาให้ มันหนักมาก
119
00:07:10,510 --> 00:07:12,390
อ้าวเหรอ วางเลย
120
00:07:14,810 --> 00:07:16,270
โห อะไรเนี่ย
121
00:07:16,560 --> 00:07:18,060
ปู่รู้ว่าผมจะมาหาคีอู
122
00:07:18,180 --> 00:07:21,060
เลยบอกให้เอาไอ้นี่มาให้
123
00:07:25,780 --> 00:07:27,780
หินภูมิทัศน์ใช่ไหม
124
00:07:29,320 --> 00:07:31,160
หรือว่าเป็นหินมโนทัศน์
125
00:07:31,280 --> 00:07:32,780
รู้จักด้วยเหรอครับ
126
00:07:33,070 --> 00:07:36,910
คุณปู่สะสมหินปราชญ์ตั้งแต่สมัยเรียนนายร้อย
127
00:07:37,200 --> 00:07:40,540
เดี๋ยวนี้ทั้งห้องต่อเติมเอย ห้องหนังสือเอย
128
00:07:40,830 --> 00:07:42,710
มีของพวกนี้เต็มบ้าน
129
00:07:42,920 --> 00:07:46,840
ก้อนนี้ขึ้นชื่อว่าจะช่วยให้มั่งมี
130
00:07:46,840 --> 00:07:47,840
มินฮยอก
131
00:07:48,340 --> 00:07:51,220
นี่มันสื่อความหมายได้ลึกซึ้งมาก
132
00:07:51,590 --> 00:07:54,550
นั่นสินะ เข้ากับสถานการณ์พอดี
133
00:07:54,970 --> 00:07:55,810
จริงด้วย
134
00:07:55,810 --> 00:07:59,350
ฝากบอกคุณปู่ว่าเราขอบคุณจริง ๆ
135
00:08:00,230 --> 00:08:01,730
อยากได้ของกินมากกว่า
136
00:08:11,950 --> 00:08:14,820
มันคืออะไรนะ หินภูมิทัศน์
137
00:08:15,200 --> 00:08:16,490
แกสะสมหินด้วยไหม
138
00:08:16,620 --> 00:08:20,870
เพราะหินนั่น ฉันถึงได้เห็นว่าพ่อแม่แกสบายดี
139
00:08:22,620 --> 00:08:26,380
สบายดีอยู่แล้ว แค่ตกงาน
140
00:08:29,010 --> 00:08:31,510
คีจองยังได้ไปเรียนไหมเนี่ย
141
00:08:32,380 --> 00:08:35,140
ไม่มีตังค์ให้เรียนหรอก
142
00:08:44,190 --> 00:08:45,400
น่ารักไหมล่ะ
143
00:08:46,440 --> 00:08:48,820
เรียนพิเศษกับแกเหรอ
144
00:08:49,070 --> 00:08:51,070
พักทาเฮ อยู่ม.5
145
00:08:51,570 --> 00:08:54,570
แกติวอังกฤษให้เธอแทนฉันหน่อย
146
00:08:55,320 --> 00:08:56,200
ยังไงนะ
147
00:08:56,320 --> 00:08:58,450
ติวลูกคนรวย เงินดีจะตาย
148
00:08:59,790 --> 00:09:00,910
เธอเป็นเด็กน่ารัก
149
00:09:01,080 --> 00:09:04,080
ช่วยดูแลเธอหน่อย ตอนฉันไปเรียนเมืองนอก
150
00:09:04,920 --> 00:09:08,090
ชวนพวกเพื่อนมหา'ลัยแกสิ
151
00:09:08,460 --> 00:09:11,590
มาชวนไอ้กระจอกอย่างฉันทำไม
152
00:09:12,300 --> 00:09:13,590
จะทำไมซะอีกล่ะ
153
00:09:14,430 --> 00:09:16,470
แค่คิดก็จะบ้าตายแล้ว
154
00:09:16,720 --> 00:09:20,680
ให้พวกเด็กวิศวะโฉด ๆ มายุ่งกับทาเฮเนี่ยนะ
155
00:09:20,970 --> 00:09:22,930
ทุเรศที่สุด
156
00:09:28,730 --> 00:09:29,940
แกชอบเธอเหรอ
157
00:09:34,990 --> 00:09:37,110
เออ ฉันจริงจังนะ
158
00:09:38,450 --> 00:09:42,450
พอเธอเข้ามหา'ลัย ฉันจะขอคบกับเธอ
159
00:09:43,080 --> 00:09:44,830
แกช่วยดูแลเธอไปก่อน
160
00:09:44,960 --> 00:09:49,000
ต้องเป็นแก ฉันถึงจะหมดห่วง
161
00:09:50,630 --> 00:09:53,260
ขอบใจนะที่ไว้ใจกัน
162
00:09:53,760 --> 00:09:57,130
แต่ฉันต้องปลอมตัวเป็นเด็กมหา'ลัยงี้
163
00:09:58,970 --> 00:10:01,720
คีอู ลองคิดดูนะ
164
00:10:02,520 --> 00:10:05,890
นับรวมช่วงที่ไปเป็นทหารเกณฑ์ด้วย
165
00:10:06,140 --> 00:10:08,150
แกสอบเข้ามหา'ลัยมา 4 ครั้ง
166
00:10:08,600 --> 00:10:11,230
ทั้งไวยากรณ์ ศัพท์ เขียน บทสนทนา
167
00:10:11,980 --> 00:10:13,610
วิชาภาษาอังกฤษเนี่ย
168
00:10:13,780 --> 00:10:17,660
แกสอนได้ดีกว่าพวกนักศึกษาขี้เมาเป็น 10 เท่า
169
00:10:19,530 --> 00:10:21,780
- ก็คงงั้น
- เออดิ
170
00:10:22,410 --> 00:10:25,790
แต่พ่อแม่เธอจะเอาเหรอ ฉันไม่ได้เรียนมหา'ลัย
171
00:10:26,160 --> 00:10:27,620
เนียน ๆ ไปเหอะ
172
00:10:27,790 --> 00:10:31,500
ไม่ยากหรอก ฉันจะแนะนำแกให้พวกเขา
173
00:10:32,500 --> 00:10:35,260
แล้วแม่เธอก็...
174
00:10:37,550 --> 00:10:38,930
เป็นคนง่าย ๆ น่ะ
175
00:10:39,180 --> 00:10:40,300
ยังสาวและง่าย ๆ
176
00:10:40,430 --> 00:10:41,260
ง่าย ๆ เรอะ
177
00:10:42,050 --> 00:10:43,310
ง่ายแบบไหน
178
00:10:43,640 --> 00:10:47,390
เอาเถอะ ไปสอนที่นั่นสนุกดี
179
00:10:48,310 --> 00:10:49,310
ตกลงแล้วนะ
180
00:10:49,520 --> 00:10:50,940
ก็ได้แหละ
181
00:10:52,310 --> 00:10:56,030
เออ คีจองเก่งศิลปะนี่
182
00:10:56,320 --> 00:10:57,400
เก่งโฟโต้ช็อปด้วยไหม
183
00:11:00,660 --> 00:11:04,580
โห เชี่ยวขนาดนี้ทำไมสอบเข้าเรียนศิลปะไม่ได้
184
00:11:04,830 --> 00:11:06,080
เงียบเหอะ
185
00:11:08,660 --> 00:11:10,920
นี่ ห้ามสูบบุหรี่
186
00:11:10,920 --> 00:11:12,420
เออ เอามาซิ
187
00:11:12,420 --> 00:11:13,210
อื้อ
188
00:11:17,920 --> 00:11:20,470
ตบท้าย สวย ๆ เลย
189
00:11:22,090 --> 00:11:26,470
มหา'ลัยดัง ๆ น่าจะมีเอกปลอมแปลงเอกสาร
190
00:11:26,930 --> 00:11:30,060
คีจองได้ท็อปของรุ่นแน่
191
00:11:30,350 --> 00:11:32,980
เก่งสุด ๆ เลยเนอะ
192
00:11:33,190 --> 00:11:38,110
ลูกเราไปสัมภาษณ์งานทั้งที อวยพรหน่อยสิ
193
00:11:39,110 --> 00:11:39,860
ลูกพ่อ
194
00:11:41,240 --> 00:11:43,820
พ่อภูมิใจในตัวแกนะ
195
00:11:44,370 --> 00:11:45,240
พ่อ
196
00:11:46,370 --> 00:11:49,250
สำหรับผม นี่ไม่ใช่ของปลอมหรอกนะ
197
00:11:49,710 --> 00:11:51,620
ปีหน้าผมจะเข้ามหา'ลัยนี้ให้ได้
198
00:11:51,750 --> 00:11:55,000
แกวางแผนชีวิตไว้แล้วสินะ
199
00:11:55,380 --> 00:11:59,090
ถือว่าผมปรินต์เอกสารออกมาล่วงหน้า
200
00:12:34,670 --> 00:12:35,670
ใครคะ
201
00:12:36,380 --> 00:12:38,250
คุณแม่ สวัสดีครับ
202
00:12:38,420 --> 00:12:40,300
ผมคือครูที่มินฮยอกแนะนำมา
203
00:12:40,300 --> 00:12:42,050
อ๋อ เข้ามาเลยค่ะ
204
00:12:43,430 --> 00:12:44,130
ขอบคุณครับ
205
00:13:16,330 --> 00:13:17,420
สวัสดีจ้ะ
206
00:13:18,540 --> 00:13:19,590
สวัสดีครับคุณนาย
207
00:13:20,050 --> 00:13:22,970
ฉันเป็นแม่บ้านน่ะ เข้ามาสิ
208
00:13:23,970 --> 00:13:25,550
สวนสวยมากครับ
209
00:13:25,720 --> 00:13:26,970
ในบ้านก็สวย
210
00:13:27,680 --> 00:13:30,810
รู้จักไหม อาจารย์นัมกุง สถาปนิกเลื่องชื่อ
211
00:13:31,220 --> 00:13:33,560
เขาเคยอยู่ที่นี่
212
00:13:36,100 --> 00:13:37,980
เขาออกแบบบ้านหลังนี้เอง
213
00:13:41,110 --> 00:13:45,860
เดี๋ยวนี้กลายเป็นสนามเด็กเล่นไปแล้วเนี่ย
214
00:13:46,570 --> 00:13:47,490
มานี่
215
00:13:50,120 --> 00:13:52,450
นั่งก่อน ฉันจะไปตามคุณนาย
216
00:13:52,620 --> 00:13:53,370
ครับ
217
00:14:05,880 --> 00:14:07,010
คุณนาย
218
00:14:08,140 --> 00:14:09,260
คุณนายคะ
219
00:14:12,010 --> 00:14:13,140
คุณนาย
220
00:14:15,140 --> 00:14:16,270
คุณนาย
221
00:14:20,150 --> 00:14:22,230
ครูสอนพิเศษมาแล้วค่ะ
222
00:14:26,030 --> 00:14:28,030
เอกสารไม่จำเป็นหรอก
223
00:14:28,780 --> 00:14:31,240
ครูมินฮยอกแนะนำมาเองเลยนี่
224
00:14:32,160 --> 00:14:37,660
คุณก็รู้ ครูมินฮยอกเป็นคนที่น่าทึ่งมาก
225
00:14:38,790 --> 00:14:40,880
ฉันกับทาเฮชอบเขามาก
226
00:14:41,130 --> 00:14:44,000
เรื่องเกรดก็เรื่องนึง เข้าใจฉันไหม
227
00:14:44,420 --> 00:14:45,170
ครับ
228
00:14:45,920 --> 00:14:47,670
ฉันปลื้มเขาสุด ๆ
229
00:14:47,800 --> 00:14:54,430
เราน่ะ อยากให้เขาสอนทาเฮจนจบม.ปลาย
230
00:14:55,430 --> 00:14:58,440
แต่ครูมินฮยอกจะไปเมืองนอกปุบปับ
231
00:15:01,060 --> 00:15:06,190
ขอโทษทีเถอะ ฉันขอบอกตรง ๆ
232
00:15:06,690 --> 00:15:11,320
คุณต้องมีดีไม่แพ้ครูมินฮยอกนะ
233
00:15:11,570 --> 00:15:13,580
ไม่งั้นก็เปล่าประโยชน์
234
00:15:15,830 --> 00:15:19,460
ดังนั้น เรื่องของเรื่องคือ
235
00:15:19,920 --> 00:15:25,170
สอนครั้งแรกวันนี้ ฉันขอนั่งดูด้วยได้ไหม
236
00:15:25,670 --> 00:15:29,170
ฉันอยากเห็นเต็ม ๆ ว่าคุณสอนยังไงบ้าง
237
00:15:31,470 --> 00:15:33,350
ยูโอเคไหม
238
00:16:01,870 --> 00:16:03,330
ข้อ 24 แน่ใจเหรอ
239
00:16:11,380 --> 00:16:16,010
ทาเฮ ทำข้ออื่นก่อน เดี๋ยวค่อยกลับมาข้อ 24
240
00:16:16,470 --> 00:16:17,760
นะ
241
00:16:19,520 --> 00:16:20,640
ค่ะ
242
00:16:28,650 --> 00:16:33,530
ถ้านี่คือข้อแรกตอนสอบจริง เธอแย่แน่
243
00:16:34,490 --> 00:16:37,780
ดูสิ ชีพจรเต้นรัว
244
00:16:40,620 --> 00:16:43,790
หัวใจคนเรา มันไม่โกหกหรอก
245
00:16:44,920 --> 00:16:48,130
ทำข้อสอบน่ะ ต้องตะลุยไปข้างหน้า
246
00:16:48,420 --> 00:16:50,880
ถ้าสะดุดขึ้นมาก็ไม่รอด
247
00:16:51,420 --> 00:16:53,550
ข้อ 24 ตอบอะไรไม่สำคัญ
248
00:16:53,930 --> 00:16:58,760
ตะลุยทำให้เสร็จ เอาให้อยู่หมัด
249
00:16:59,680 --> 00:17:01,310
นั่นต่างหากที่สำคัญ
250
00:17:02,640 --> 00:17:06,020
เธอจะต้อง เด็ดเดี่ยว
251
00:17:07,520 --> 00:17:08,520
เด็ดเดี่ยว
252
00:17:10,030 --> 00:17:11,030
เข้าใจไหม
253
00:17:22,410 --> 00:17:25,170
ฉันจะจ่ายตอนช่วงนี้ของทุกเดือน
254
00:17:25,370 --> 00:17:28,130
สอนอาทิตย์ละ 3 ครั้ง ครั้งละ 2 ชั่วโมงนะ
255
00:17:29,290 --> 00:17:30,300
ทีแรก...
256
00:17:30,500 --> 00:17:34,050
ฉันจะให้เท่าครูมินฮยอก แต่ฉันเพิ่มให้อีก
257
00:17:34,300 --> 00:17:35,510
ขอบคุณครับ
258
00:17:37,430 --> 00:17:39,180
มารู้จักกันไว้สิ
259
00:17:39,510 --> 00:17:42,020
นี่ครูเควิน จะสอนภาษาอังกฤษให้ทาเฮ
260
00:17:43,060 --> 00:17:44,430
ครูเควิน
261
00:17:45,140 --> 00:17:48,270
ตอนสอนถ้าอยากทานของว่างก็เรียกฉันนะคะ
262
00:17:48,810 --> 00:17:50,690
อยากได้อะไรก็บอกเธอเลย
263
00:17:50,940 --> 00:17:53,150
เธอรู้จักบ้านนี้ดีกว่าฉันอีก...
264
00:17:53,570 --> 00:17:56,700
ทาซง หยุดนะ
265
00:17:57,320 --> 00:17:59,070
ขอโทษค่ะ ตกใจแย่เลย
266
00:17:59,070 --> 00:18:01,410
น่ารักนะครับ ชื่อทาซงเหรอ
267
00:18:01,580 --> 00:18:03,200
ค่ะ ลูกคนเล็ก
268
00:18:03,540 --> 00:18:04,960
ทาซง มาสวัสดีก่อน
269
00:18:05,160 --> 00:18:06,460
นี่คุณครูเควิน
270
00:18:09,080 --> 00:18:13,340
ธนูอินเดียนแดงน่ะ ฉันสั่งจากอเมริกา
271
00:18:13,590 --> 00:18:16,470
เขาบ้าอินเดียนแดงมาเป็นปีแล้ว
272
00:18:18,590 --> 00:18:19,550
อินเดียนแดง
273
00:18:20,600 --> 00:18:23,060
ท่าทางเขาจะชอบอะไรจริงจัง
274
00:18:23,430 --> 00:18:27,100
ตัวป่วนมากกว่า วอกแวกตลอด
275
00:18:27,100 --> 00:18:29,480
อยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้เลย
276
00:18:30,060 --> 00:18:32,110
ปีที่แล้วฉันเลยให้เขาสมัครเป็นลูกเสือ
277
00:18:32,320 --> 00:18:35,110
เผื่อจะสงบนิ่งและมีสมาธิขึ้น
278
00:18:35,360 --> 00:18:36,490
แต่เนี่ย...
279
00:18:37,570 --> 00:18:38,700
ยิ่งไปกันใหญ่
280
00:18:41,580 --> 00:18:46,250
ครูผู้กำกับลูกเสือบ้าอินเดียนแดงน่ะสิ
281
00:18:47,120 --> 00:18:51,250
อินเดียนแดงคือรากเหง้าของวิถีลูกเสือ
282
00:18:51,590 --> 00:18:52,460
ดีแล้วละครับ
283
00:18:52,630 --> 00:18:55,510
ครูเควินเคยเป็นลูกเสือไหม
284
00:18:55,840 --> 00:18:58,880
แน่นอนครับ ผมมีวิญญาณลูกเสืออยู่ในตัว
285
00:18:59,130 --> 00:19:03,010
ทาซงมีวิญญาณศิลปิน ลองดูรูปนี้สิ
286
00:19:03,890 --> 00:19:07,020
สื่อความหมายได้ลึกซึ้งมาก
287
00:19:07,390 --> 00:19:08,730
ใช่ไหมล่ะ
288
00:19:09,140 --> 00:19:11,020
ครูนี่ตาแหลม
289
00:19:12,610 --> 00:19:13,900
ลิงชิมแปนซีใช่ไหม
290
00:19:14,150 --> 00:19:15,530
เปล่า เขาวาดตัวเอง
291
00:19:18,860 --> 00:19:20,410
จริงด้วย
292
00:19:21,530 --> 00:19:24,790
มุมมองศิลปินรุ่นเยาว์ ช่างยากแท้หยั่งถึง
293
00:19:25,160 --> 00:19:27,290
หรือนี่คืออัจฉริยภาพในการถ่ายทอด...
294
00:19:27,660 --> 00:19:32,670
เราจ้างครูศิลปะมาก็หลายคนแล้ว
295
00:19:33,250 --> 00:19:35,130
ไม่มีใครสอนได้เกินหนึ่งเดือน
296
00:19:36,300 --> 00:19:39,680
ทาซงนี่ ใครก็เอาไม่อยู่
297
00:19:42,680 --> 00:19:44,680
- เอ๊ะ คุณแม่ครับ
- คะ
298
00:19:45,430 --> 00:19:48,560
ผมนึกออกอยู่คนนึง
299
00:19:49,310 --> 00:19:50,690
ชื่ออะไรหนอ
300
00:19:51,310 --> 00:19:53,690
เจสสิกา ใช่ ๆ เจสสิกา
301
00:19:54,190 --> 00:19:58,070
เธอเรียนศิลปะที่เดียวกับญาติผม
302
00:19:58,650 --> 00:20:00,950
นึกชื่อเกาหลีของเธอไม่ออก
303
00:20:01,320 --> 00:20:06,080
เธอจบศิลปะประยุกต์จากมหา'ลัยอิลลินอยส์
304
00:20:06,450 --> 00:20:08,040
แล้วกลับมาเกาหลี
305
00:20:08,450 --> 00:20:10,540
อิลลินอยส์ แล้วไงอีก
306
00:20:10,960 --> 00:20:16,840
เธอสอนไม่เหมือนครูทั่วไป แต่คุมเด็กได้สบาย
307
00:20:17,800 --> 00:20:20,340
ชื่อเธอเป็นที่เลื่องลือในแวดวงนี้
308
00:20:20,970 --> 00:20:23,340
แม้วิธีสอนจะไม่เหมือนใคร
309
00:20:23,590 --> 00:20:25,800
แต่ช่วยให้เด็กสอบเข้าคณะด้านศิลปะได้
310
00:20:25,970 --> 00:20:29,600
ฉันอยากรู้จักเธอมากกว่านี้จัง
311
00:20:30,480 --> 00:20:31,850
อยากพบเธอไหมล่ะครับ
312
00:20:32,350 --> 00:20:35,230
แต่ได้ยินว่าธุรกิจรัดตัว
313
00:20:41,570 --> 00:20:42,360
เดี๋ยวก่อน
314
00:20:44,360 --> 00:20:47,700
เจสสิกา ลูกคนเดียว อิลลินอยส์ ชิคาโก
315
00:20:47,950 --> 00:20:50,750
เรียนที่เดียวกับคิมจินโม ญาติของพี่นี่แหละ
316
00:20:57,960 --> 00:21:01,840
เขาชอบวาดจานเครื่องเคียงบนผ้าปูโต๊ะ
317
00:21:02,130 --> 00:21:04,260
เป็นลวดลายโมเสก
318
00:21:04,630 --> 00:21:07,470
โดยในนั้นก็มีรูปแบบทับซ้อนกัน
319
00:21:07,470 --> 00:21:10,850
พริกโคชูจังเป็นสีแดง ส่วนข้าวก็นะ...
320
00:21:10,850 --> 00:21:15,350
เพิ่ง 9 ขวบ เขาก็ฉายแววแบบบาสกิอาต์แล้ว
321
00:21:16,150 --> 00:21:17,610
อยากสอนแล้วสิคะ
322
00:21:18,020 --> 00:21:22,650
ครูเจสสิกาคงเริ่มเห็นภาพแล้ว
323
00:21:23,280 --> 00:21:26,910
งั้นผมขอตัวขึ้นไปสอนทาเฮก่อนนะครับ
324
00:21:27,990 --> 00:21:29,490
แล้วพบกันครับ ครูเจสสิกา
325
00:21:29,660 --> 00:21:31,290
ขอบคุณที่ช่วยแนะนำค่ะ
326
00:21:35,540 --> 00:21:40,670
นี่แหละค่ะ พรสวรรค์อันเหลือเชื่อของทาซง...
327
00:21:43,670 --> 00:21:44,420
ทาเฮ
328
00:21:45,180 --> 00:21:48,140
ต่อข้อ 38 นะ
329
00:21:52,810 --> 00:21:53,930
เดี๋ยวค่ะ ครูคะ
330
00:21:54,270 --> 00:21:55,140
หืม
331
00:21:55,560 --> 00:22:00,320
ครูรู้ไหม ทาซงน่ะจอมลวงโลก
332
00:22:00,940 --> 00:22:03,400
หา ยังไงเหรอ
333
00:22:03,690 --> 00:22:05,280
เขาแกล้งทำทั้งนั้น
334
00:22:05,450 --> 00:22:09,070
ทำท่าเป็นอัจฉริยะ มิติที่ 4 บ้าบอนั่นน่ะ
335
00:22:09,320 --> 00:22:10,580
สวมบทเป็นศิลปิน
336
00:22:11,200 --> 00:22:12,330
ทาซงน่ะเหรอ
337
00:22:14,040 --> 00:22:15,330
เช่นตอนที่
338
00:22:15,580 --> 00:22:19,460
เขายืนนิ่งมองฟ้า เหมือนเกิดแรงบันดาลใจ
339
00:22:20,460 --> 00:22:25,720
คือ... เดิน ๆ อยู่แล้วยืนมองเมฆ 10 นาที
340
00:22:26,590 --> 00:22:28,090
นึกออกใช่ปะ
341
00:22:28,590 --> 00:22:30,970
สุดจะทนอะ
342
00:22:31,220 --> 00:22:34,220
ทำตัวปกติเหมือนคนอื่นก็ไม่ได้
343
00:22:34,930 --> 00:22:36,350
หนูจะอ้วก
344
00:22:36,600 --> 00:22:39,350
ทาซงเป็นคนแบบนั้นเหรอ
345
00:22:40,360 --> 00:22:44,110
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องเรียนพิเศษของเราล่ะ
346
00:22:48,240 --> 00:22:51,830
หนูก็ เล่าเฉย ๆ
347
00:22:54,580 --> 00:22:56,370
ได้ ถ้าอย่างนั้น
348
00:22:57,870 --> 00:23:01,750
เรื่องทาซงที่เธอเล่านี่น่าสนใจดี
349
00:23:02,380 --> 00:23:04,210
มาเขียนเป็นภาษาอังกฤษกัน
350
00:23:04,710 --> 00:23:10,260
โดยใช้คำว่า 'pretend' อย่างน้อยสองครั้ง
351
00:23:11,260 --> 00:23:14,010
หนูขอถามอะไรครูได้ไหม
352
00:23:14,390 --> 00:23:15,100
อือ
353
00:23:15,520 --> 00:23:17,600
ครูเจสสิกาที่มาวันนี้
354
00:23:18,890 --> 00:23:25,030
เป็นเพื่อนกับญาติครูจริง ๆ เหรอ
355
00:23:27,150 --> 00:23:28,530
ทำไมล่ะ
356
00:23:28,860 --> 00:23:30,780
เธอเป็นแฟนครูใช่ไหม
357
00:23:34,030 --> 00:23:37,910
บ้า เราเพิ่งเจอกันวันนี้
358
00:23:42,170 --> 00:23:45,000
ครูเจสสิกาสวยดีนะ
359
00:23:45,920 --> 00:23:47,760
ครูไม่คิดอะไรเลยเหรอ
360
00:23:49,050 --> 00:23:50,550
ไปเห็นตอนไหน
361
00:23:50,880 --> 00:23:54,890
ใช่ สวยก็สวยแหละ
362
00:23:55,390 --> 00:23:56,140
เออ
363
00:23:58,640 --> 00:24:01,440
กะแล้วเชียว
364
00:24:02,400 --> 00:24:04,270
ครูคิดอะไรกับเธอจริงด้วย
365
00:24:07,150 --> 00:24:08,440
ทาเฮ
366
00:24:10,950 --> 00:24:17,330
คือ... ครูเจสสิกาก็เปรียบเหมือนดอกกุหลาบ
367
00:24:17,830 --> 00:24:18,950
ส่วนเธอน่ะ...
368
00:25:05,380 --> 00:25:06,880
- เรียนเถอะ
- ได้
369
00:25:06,880 --> 00:25:12,010
เข้าใจหน่อยนะคะ ลูกชายฉันอยู่ไม่สุขเลย
370
00:25:12,380 --> 00:25:13,510
เข้าใจค่ะ
371
00:25:14,130 --> 00:25:15,140
ทาซงจ๊ะ
372
00:25:16,640 --> 00:25:17,390
ทาซง
373
00:25:17,390 --> 00:25:18,720
ลุกเร็ว
374
00:25:19,390 --> 00:25:20,770
คาก้นเลย
375
00:25:21,100 --> 00:25:23,640
- คุณแม่ออกไปก่อนค่ะ
- ห๊ะ
376
00:25:24,100 --> 00:25:26,480
ฉันไม่สอนโดยมีพ่อแม่เด็กอยู่ด้วย
377
00:25:26,980 --> 00:25:29,400
แต่นี่เพิ่งวันแรก เห็น ๆ อยู่ว่า...
378
00:25:29,400 --> 00:25:31,030
ไปรอข้างล่างค่ะ
379
00:25:32,650 --> 00:25:33,780
พักทาซง
380
00:25:34,030 --> 00:25:34,900
ทาซง
381
00:25:39,240 --> 00:25:40,910
- คุณนายคะ
- ห๊ะ
382
00:25:41,540 --> 00:25:42,870
รับน้ำบ๊วยไหมคะ
383
00:25:43,160 --> 00:25:43,790
ห๊ะ
384
00:25:44,250 --> 00:25:47,170
ฉันใส่น้ำผึ้งด้วย ช่วยคลายเครียด
385
00:25:47,670 --> 00:25:49,670
เอาสิ ก็ดี
386
00:26:04,560 --> 00:26:06,020
- นี่ ๆ
- คะ
387
00:26:06,770 --> 00:26:07,940
คิดออกแล้ว
388
00:26:08,150 --> 00:26:10,940
เอาน้ำบ๊วย 2 แก้วขึ้นไปห้องทาซง
389
00:26:11,570 --> 00:26:14,570
เธอไม่ใช่พ่อแม่ ก็เข้าไปได้
390
00:26:14,780 --> 00:26:15,950
จริงด้วย
391
00:26:16,320 --> 00:26:19,030
แล้วฉันจะมาบอกว่าในห้องเป็นไงบ้าง
392
00:26:19,280 --> 00:26:21,580
ทำไมฉันเพิ่งคิดได้
393
00:26:24,330 --> 00:26:24,910
อะไรคะ
394
00:26:25,710 --> 00:26:26,710
ออกมาแล้วเหรอ
395
00:26:27,460 --> 00:26:28,330
ใช่
396
00:26:30,790 --> 00:26:33,550
อ้าว สอนเสร็จแล้วเหรอ
397
00:26:35,340 --> 00:26:36,420
คุณแม่คะ
398
00:26:37,090 --> 00:26:38,930
มานั่งข้างฉันนี่ค่ะ
399
00:26:41,100 --> 00:26:42,600
ทาซง ขึ้นข้างบน
400
00:26:44,970 --> 00:26:45,730
เร็วเข้า
401
00:26:52,730 --> 00:26:54,360
ทาซงเพิ่งวาดรูปนี้
402
00:26:54,730 --> 00:26:55,740
เหรอ
403
00:26:57,610 --> 00:26:59,860
ขอเราคุยกันสองคน
404
00:27:00,240 --> 00:27:01,490
อ๋อ เธอเป็น...
405
00:27:01,490 --> 00:27:04,080
ไม่ได้ค่ะ ออกไปก่อน
406
00:27:08,580 --> 00:27:14,500
"คุณแม่คะ ฉันบอกแล้ว
ฉันเรียนจิตวิทยาศิลปะ กับ ศิลปะบำบัด "
407
00:27:14,880 --> 00:27:15,710
ค่ะ
408
00:27:16,880 --> 00:27:19,130
ตอนทาซงอยู่ป.1 เกิดอะไรขึ้นคะ
409
00:27:21,890 --> 00:27:24,140
บอกตามตรง
410
00:27:24,760 --> 00:27:27,890
ถ้าจะให้ตัดสินใจรับสอนทาซง
411
00:27:28,230 --> 00:27:30,520
ฉันต้องได้ทราบเรื่องนี้ก่อน
412
00:27:31,100 --> 00:27:34,730
แต่ฉันยังไม่อยากพูดถึงมัน
413
00:27:35,230 --> 00:27:36,150
ทำยังไงดี
414
00:27:36,150 --> 00:27:37,400
งั้นไม่เป็นไรค่ะ
415
00:27:38,110 --> 00:27:42,870
ด้านขวาล่างของภาพคือ "มุมจิตเภท"
416
00:27:43,410 --> 00:27:45,990
เผยให้เห็นอาการทางจิตได้
417
00:27:45,990 --> 00:27:47,000
เภท...
418
00:27:47,000 --> 00:27:47,870
นี่ค่ะ
419
00:27:48,040 --> 00:27:50,370
ทาซงวาดรูปทรงประหลาดนี่ไงคะ
420
00:27:50,750 --> 00:27:51,620
อ๋อค่ะ
421
00:27:53,670 --> 00:27:56,670
รูปนั้นด้วย เหมือนกันเลยนี่
422
00:27:56,920 --> 00:27:58,760
ใช่ค่ะ จริงด้วย
423
00:27:59,260 --> 00:28:02,680
รูปทรงคล้ายกันอยู่มุมเดียวกัน เห็นไหมคะ
424
00:28:03,050 --> 00:28:03,930
ค่ะ
425
00:28:04,680 --> 00:28:08,810
ฉันนั่งมองรูปนั้นตอนทานข้าวทุกมื้อ
426
00:28:09,270 --> 00:28:11,140
แต่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
427
00:28:11,520 --> 00:28:14,190
ไม่เป็นไรค่ะ ตั้งสติก่อน
428
00:28:15,060 --> 00:28:17,780
นี่คือปริศนาเร้นลับในจิตใจทาซง
429
00:28:18,570 --> 00:28:22,030
คุณแม่อยากไขปริศนาไปพร้อมฉันไหมคะ
430
00:28:23,200 --> 00:28:24,660
อยากค่ะครู
431
00:28:24,820 --> 00:28:29,040
งั้นต้องเรียน 2 ชั่วโมง สัปดาห์ละ 4 ครั้ง
432
00:28:29,330 --> 00:28:33,710
ไม่ใช่เรียนธรรมดา แต่เป็นศิลปะบำบัดนะคะ
433
00:28:33,710 --> 00:28:34,420
ค่ะ ๆ
434
00:28:34,670 --> 00:28:38,090
อัตราค่าจ้างก็จะสูงมากเลยนะ
435
00:28:39,300 --> 00:28:40,090
จะเป็นไรไหม
436
00:28:40,220 --> 00:28:41,550
ฉันยินดีค่ะ
437
00:28:43,180 --> 00:28:44,800
พ่อทาซงกลับมาแล้ว
438
00:28:51,560 --> 00:28:55,440
คุณคะ นี่ครูศิลปะคนใหม่ของทาซง
439
00:28:58,320 --> 00:29:00,320
ครูเจสสิกา จากอิลลินอยส์
440
00:29:00,990 --> 00:29:02,860
เจสสิกาคะ นี่คุณตงอิก
441
00:29:03,450 --> 00:29:04,950
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดี
442
00:29:05,320 --> 00:29:06,740
ขอบคุณที่ลำบาก
443
00:29:07,370 --> 00:29:08,240
สอนเสร็จแล้วเหรอ
444
00:29:08,370 --> 00:29:09,330
ค่ะ เพิ่งเลิก
445
00:29:09,990 --> 00:29:11,200
- คุณยุน
- ครับ
446
00:29:11,330 --> 00:29:12,830
- ว่างอยู่ไหม
- ว่างครับ
447
00:29:13,000 --> 00:29:15,210
งั้นขับไปส่งคุณครูหน่อย
448
00:29:15,630 --> 00:29:20,210
จริงด้วย ให้กลับคนเดียวค่ำมืดไม่ได้นะ
449
00:29:20,210 --> 00:29:21,090
ได้เลยครับ
450
00:29:21,630 --> 00:29:22,630
ครูเจสสิกาครับ
451
00:29:23,380 --> 00:29:28,510
เดี๋ยวผมไปส่งถึงบ้านเลยนะครับ
452
00:29:30,100 --> 00:29:32,520
- อยู่แถวไหนครับ
- ไม่เป็นไร
453
00:29:32,520 --> 00:29:35,900
ส่งฉันที่สถานีฮเยฮวาก็พอ
454
00:29:36,650 --> 00:29:37,520
ขอบคุณค่ะ
455
00:29:37,610 --> 00:29:38,980
อยู่ไกลก็ไม่เป็นไรครับ
456
00:29:38,980 --> 00:29:42,860
- ผมเลิกงานแล้ว
- ฉันจะลงที่สถานีฮเยฮวา
457
00:29:43,280 --> 00:29:46,240
ท่าทางเหมือนฝนจะตกนะเนี่ย
458
00:29:48,240 --> 00:29:50,540
รถเบนซ์ดีกว่ารถไฟนะครับ
459
00:29:50,540 --> 00:29:53,540
ฉันนัดแฟนไว้ที่ทางออก 3 สถานีฮเยฮวา
460
00:29:55,420 --> 00:29:56,290
ครับ
461
00:30:31,200 --> 00:30:34,950
สมัยเป็นคนขับรถ พ่อได้ขับเบนซ์บ่อยไหม
462
00:30:35,830 --> 00:30:41,710
ไม่ค่อย แต่ขับบ่อยตอนเป็นพนักงานรับรถ
463
00:30:42,800 --> 00:30:45,210
เคยเป็นพนักงานรับรถด้วย
464
00:30:45,470 --> 00:30:49,050
หลังร้านไก่ทอดเจ๊ง ก่อนร้านเค้กคัสเตลลาไต้หวัน
465
00:30:49,300 --> 00:30:51,100
ช่วง 6 เดือนนั้นใช่ไหม
466
00:30:51,220 --> 00:30:54,560
เปล่า หลังจากร้านเค้กคัสเตลลาเจ๊งต่างหาก
467
00:30:57,600 --> 00:30:59,440
จะเริ่มขั้นต่อไปแล้วเหรอ
468
00:31:00,230 --> 00:31:03,820
ฉัน "วางยา"ไว้ในรถเบนซ์
469
00:31:04,070 --> 00:31:05,570
ก็ต้องลุยละสิ
470
00:31:06,190 --> 00:31:07,990
ทั้งหมดนี่มันสื่อความหมายชัด ๆ
471
00:31:08,490 --> 00:31:11,820
เห็นไหมพ่อ เรากินข้าวอยู่ในโรงอาหารคนขับรถ
472
00:31:12,620 --> 00:31:14,240
เออ จริงด้วย
473
00:31:14,950 --> 00:31:16,870
กินให้เต็มคราบเลยลูก
474
00:31:17,120 --> 00:31:19,620
คุณไม่ได้จ่ายสักหน่อย ลูก ๆ น่ะจ่าย
475
00:31:20,080 --> 00:31:22,880
เติมอีกสิลูก กินเยอะ ๆ
476
00:31:23,340 --> 00:31:24,000
ครับพ่อ
477
00:31:24,250 --> 00:31:25,210
กินให้เต็มที่
478
00:31:25,380 --> 00:31:27,510
เมื่อวานเธอทำอะไรแม่เด็กน่ะ
479
00:31:27,720 --> 00:31:28,260
หา
480
00:31:28,470 --> 00:31:29,880
หล่อนสติแตก
481
00:31:30,260 --> 00:31:32,220
บอกว่าเธอทำให้อึ้งทึ่งไปเลย
482
00:31:32,720 --> 00:31:33,890
ไม่รู้ดิ
483
00:31:34,140 --> 00:31:37,640
แค่กูเกิล "ศิลปะบำบัด" แล้วก็พูดส่งเดชไป
484
00:31:38,140 --> 00:31:40,350
อยู่ ๆ นางก็น้ำตาไหล
485
00:31:40,850 --> 00:31:42,770
เพี้ยนชัด ๆ เลย
486
00:32:16,430 --> 00:32:18,680
อ้าว กลับมาแล้วเหรอ
487
00:32:18,930 --> 00:32:20,310
ทานอะไรรึยังคะ
488
00:32:22,440 --> 00:32:24,060
มีเรื่องอะไรคะ
489
00:32:24,060 --> 00:32:25,310
แม่บ้านไม่อยู่ใช่ไหม
490
00:32:25,440 --> 00:32:27,150
พาหมาไปเดินน่ะ
491
00:32:28,070 --> 00:32:29,150
ที่รัก
492
00:32:30,400 --> 00:32:32,320
ผมเจอไอ้นี่ใต้เบาะในรถ
493
00:32:35,030 --> 00:32:37,080
นายยุนนั่นอุบาทว์ชะมัด
494
00:32:37,290 --> 00:32:38,580
อะไรกันเนี่ย
495
00:32:39,700 --> 00:32:40,960
ฉันขอโทษค่ะ
496
00:32:41,330 --> 00:32:43,210
ไม่รู้เลยว่าเขาเป็นคนแบบนี้
497
00:32:43,580 --> 00:32:46,210
คุณจ่ายเงินน้อยรึไง
498
00:32:46,960 --> 00:32:49,800
เขาถึงต้องประหยัดค่าโรงแรมน่ะ
499
00:32:50,300 --> 00:32:51,340
โรคจิตแน่ ๆ
500
00:32:51,840 --> 00:32:52,970
เขาชอบทำในรถ
501
00:32:53,220 --> 00:32:56,850
อุบาทว์อะ บนรถเจ้านายแท้ ๆ
502
00:32:57,220 --> 00:33:01,350
คนหนุ่มอย่างเขาจะมีอะไรกับใคร ผมไม่สน
503
00:33:05,230 --> 00:33:07,480
แต่บนรถผมเนี่ยนะ
504
00:33:09,110 --> 00:33:12,820
แล้วยังลามปาม มาทำบนเบาะที่ผมนั่ง
505
00:33:13,070 --> 00:33:14,240
นั่นสิ
506
00:33:14,860 --> 00:33:17,830
หลั่งใส่เบาะผมมันได้อารมณ์มากรึไง
507
00:33:18,120 --> 00:33:19,950
ไม่น่าเลย
508
00:33:24,750 --> 00:33:28,590
แปลกที่สุดคืออะไรรู้ไหม
509
00:33:29,710 --> 00:33:30,590
อะไรเหรอ
510
00:33:31,880 --> 00:33:34,090
คนเราถ้ามีอะไรกันบนรถ
511
00:33:34,380 --> 00:33:39,140
อาจมีผมร่วง หรือทำตุ้มหูหลุดไว้
512
00:33:39,760 --> 00:33:40,720
ก็จริง
513
00:33:40,970 --> 00:33:44,350
แต่จะลืมกางเกงในได้ยังไงกัน
514
00:33:45,020 --> 00:33:48,770
จริงด้วย ไม่น่าพลาดได้
515
00:33:50,150 --> 00:33:54,030
ผมสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นมีสติรึเปล่า
516
00:33:55,280 --> 00:33:56,410
นึกออกไหม
517
00:34:06,370 --> 00:34:08,040
หา ยาไอซ์หรือโคเคน
518
00:34:08,040 --> 00:34:09,380
เดี๋ยวลูกได้ยิน
519
00:34:10,210 --> 00:34:11,420
ทำยังไงดี
520
00:34:11,590 --> 00:34:14,340
ถ้ามีใครเจอผงขาวบนรถคุณล่ะ
521
00:34:14,340 --> 00:34:16,470
ใจเย็น ๆ ก่อนน่า
522
00:34:17,470 --> 00:34:18,590
เย็นไว้
523
00:34:19,300 --> 00:34:22,350
เราได้แต่คาดเดา แต่มันก็น่าคิดนะ
524
00:34:23,180 --> 00:34:25,100
อย่าแจ้งตำรวจล่ะ
525
00:34:25,100 --> 00:34:26,560
ไม่หรอกน่า
526
00:34:27,480 --> 00:34:33,070
แต่ผมไม่ถามหรอก "เอากันบนรถฉันได้ไง"
527
00:34:33,360 --> 00:34:34,440
แน่อยู่แล้ว
528
00:34:34,610 --> 00:34:36,240
ถ้างั้น
529
00:34:36,490 --> 00:34:41,200
คุณช่วยคิดข้ออ้างดี ๆ มาไล่เขาออกได้ไหม
530
00:34:41,620 --> 00:34:42,870
ได้สิคะ
531
00:34:43,120 --> 00:34:46,080
ไม่ต้องพูดเรื่องกางเกงในหรือเซ็กซ์บนรถ
532
00:34:46,580 --> 00:34:48,620
อย่าลดตัวไปยุ่งเรื่องพรรค์นั้น
533
00:34:48,620 --> 00:34:50,250
ฉันรู้น่า
534
00:34:50,960 --> 00:34:54,130
แต่ถ้าเขาด่าเราในอินเทอร์เน็ตล่ะ
535
00:34:54,130 --> 00:34:55,760
จ่ายเงินชดเชยฟาดหัว...
536
00:34:56,630 --> 00:34:59,720
อ้าว ลงมาแล้ว ทาซงเป็นยังไงบ้างคะ
537
00:35:00,090 --> 00:35:01,760
ก็ดีค่ะ
538
00:35:02,640 --> 00:35:04,640
- สอนเสร็จแล้วเหรอ
- อื้อ
539
00:35:04,890 --> 00:35:07,600
ครูเจสสิกา ตอนครูมาคราวที่แล้ว
540
00:35:07,600 --> 00:35:09,900
คนขับรถของเราไปส่งครูใช่ไหม
541
00:35:10,150 --> 00:35:11,110
ใช่ค่ะ
542
00:35:11,110 --> 00:35:13,150
ขอถามแปลก ๆ หน่อยนะ
543
00:35:13,520 --> 00:35:15,030
เขาทำอะไรไม่ดีรึเปล่า
544
00:35:15,530 --> 00:35:17,030
เขาก็ดีออก
545
00:35:17,030 --> 00:35:18,990
ฉันจะไปสถานีฮเยฮวา
546
00:35:18,990 --> 00:35:22,030
แต่เขารบเร้าจะพาไปส่งถึงบ้าน
547
00:35:22,370 --> 00:35:25,290
ตานั่นพาครูไปส่งบ้านดึกดื่น
548
00:35:25,620 --> 00:35:26,910
เขารู้แล้วว่าบ้านครูอยู่ไหน
549
00:35:28,040 --> 00:35:30,420
เปล่าค่ะ ฉันลงที่สถานีฮเยฮวา
550
00:35:30,670 --> 00:35:32,670
ค่อยโล่งอกหน่อย
551
00:35:33,170 --> 00:35:34,380
ดีแล้ว เจสสิกา
552
00:35:34,800 --> 00:35:36,800
เขามีเรื่องอะไรเหรอคะ
553
00:35:37,300 --> 00:35:42,140
เราจะให้เขาออกแล้ว มีเรื่องน่าอายน่ะ
554
00:35:42,550 --> 00:35:44,430
เรื่องแบบไหน
555
00:35:44,640 --> 00:35:47,180
ครูอย่ารู้เลยค่ะ
556
00:35:48,890 --> 00:35:52,560
แปลกจัง เขาออกจะสุภาพแล้วก็เท่ดี
557
00:35:52,810 --> 00:35:56,030
เจสสิกานี่อ่อนต่อโลกจังเลย
558
00:35:56,280 --> 00:35:57,940
อย่าไว้ใจใครง่าย ๆ สิ
559
00:35:59,070 --> 00:36:03,780
เราก็ปลื้มแหละที่มีคนขับรถหนุ่มเท่ ๆ น่ะ
560
00:36:04,080 --> 00:36:07,080
คนขับรถอายุมากหน่อยดีกว่านะคะ
561
00:36:07,330 --> 00:36:11,040
ก็จริง ขับดีกว่า มารยาทดีด้วย
562
00:36:11,460 --> 00:36:13,960
ลุงฉันเคยมีคนขับรถแบบนั้นเลย
563
00:36:14,210 --> 00:36:18,460
คุณคิมผู้น่ารักและแสนดี
564
00:36:18,710 --> 00:36:21,340
สมัยเด็ก ๆ ฉันเรียกเขาว่าคุณอา
565
00:36:21,340 --> 00:36:23,220
รู้จักคนแบบนั้นด้วย
566
00:36:23,470 --> 00:36:26,100
เขาสุภาพเรียบร้อยมาก
567
00:36:27,060 --> 00:36:31,310
เอ้อ แต่ลุงฉันย้ายไปอยู่ชิคาโกแล้ว
568
00:36:32,850 --> 00:36:34,860
คนขับรถอาจจะว่างงานอยู่
569
00:36:35,190 --> 00:36:38,980
น่าสนใจจัง ฉันอยากเจอเขาได้ไหม
570
00:36:39,240 --> 00:36:40,440
เอาจริงเหรอคะ
571
00:36:40,440 --> 00:36:42,360
ตอนนี้ฉันไม่ไว้ใจใครเลย
572
00:36:43,240 --> 00:36:46,080
นอกจากคนที่ฉันรู้จักดีจะช่วยแนะนำให้
573
00:36:46,370 --> 00:36:50,500
ยิ่งครูรู้จักเขามานาน ฉันค่อยสบายใจหน่อย
574
00:36:53,620 --> 00:36:55,250
อยากเจอเขาจริง ๆ เหรอคะ
575
00:36:56,130 --> 00:36:57,340
เวรี่ซีเรียสเลย
576
00:36:58,090 --> 00:37:01,340
แนะนำต่อ ๆ กันแบบนี้ดีที่สุดแล้ว
577
00:37:02,010 --> 00:37:03,130
ไว้ใจกันเป็นทอด ๆ
578
00:37:03,720 --> 00:37:04,760
เหมือนลูกโซ่
579
00:37:05,390 --> 00:37:06,760
- ไอ้นี่ไม่เหมือน
- นี่
580
00:37:06,760 --> 00:37:07,390
อ๋อ
581
00:37:07,390 --> 00:37:08,640
นี่ด้วย
582
00:37:09,140 --> 00:37:10,770
เป็นทัชสกรีนรึไง
583
00:37:10,770 --> 00:37:13,770
เปล่า ต้องหมุนสิ
584
00:37:13,770 --> 00:37:15,480
โอ้โหเฮะ
585
00:37:16,270 --> 00:37:17,020
คุณลูกค้า
586
00:37:17,400 --> 00:37:19,360
ดูเพลินเลยนะครับ
587
00:37:22,610 --> 00:37:23,740
รถแจ่ม
588
00:37:26,410 --> 00:37:28,280
นี่ไง คันนี้
589
00:37:32,040 --> 00:37:33,160
ท่านประชุมอยู่ค่ะ
590
00:37:38,500 --> 00:37:40,250
นั่งรอก่อนนะคะ
591
00:37:49,260 --> 00:37:52,270
สวัสดีครับ
592
00:37:55,810 --> 00:37:57,270
ใช้กับโทรศัพท์ได้ไหม
593
00:37:57,440 --> 00:38:03,530
ไม่ได้ครับ ต้องอาศัยการประมวลผลขั้นสูง
594
00:38:05,200 --> 00:38:09,330
นี่ไม่ใช่การทดสอบ ไม่ต้องเกร็งหรอกนะ
595
00:38:10,450 --> 00:38:13,200
ผมเบื่อออฟฟิศ เลยแว็บออกมา
596
00:38:14,160 --> 00:38:15,080
ผมเข้าใจครับ
597
00:38:15,460 --> 00:38:19,540
คนเยอะ เรื่องแยะ อย่างน้อยในรถก็เงียบสงบ
598
00:38:22,460 --> 00:38:23,420
ขอบใจนะ
599
00:38:24,470 --> 00:38:25,840
รู้ถนนหนทางดีนี่
600
00:38:26,090 --> 00:38:29,050
จากถนน 38 ลงมาผมรู้หมด
601
00:38:29,470 --> 00:38:32,350
ทำงานนี้มา 30 ปี หลับตาขับยังได้
602
00:38:32,970 --> 00:38:35,480
ผมนับถือคนที่ทำอาชีพเดียวนาน ๆ
603
00:38:36,190 --> 00:38:38,810
นี่มันงานง่าย ๆ เท่านั้นเองครับ
604
00:38:38,980 --> 00:38:41,860
แต่ว่า หัวหน้าครอบครัว
605
00:38:42,480 --> 00:38:43,980
หัวเรือใหญ่ของบริษัท
606
00:38:44,490 --> 00:38:49,070
หรือชายผู้นั่งรถออกจากบ้านอย่างเหงา ๆ ทุกเช้า
607
00:38:49,990 --> 00:38:51,830
ก็มีผมเป็นเพื่อนร่วมทางนะ
608
00:38:52,370 --> 00:38:55,000
ผมขับรถโดยคิดแบบนี้ทุกวัน
609
00:38:55,370 --> 00:38:57,330
เผลอแป๊บเดียวก็หลายปีแล้ว
610
00:39:00,960 --> 00:39:03,130
เลี้ยวได้นิ่มดีจริง ๆ
611
00:39:04,260 --> 00:39:10,140
อาจดูเป็นเรื่องง่าย แต่สำคัญที่สุดเลยครับ
612
00:39:10,760 --> 00:39:15,020
ดูเผิน ๆ ไม่มีอะไรแต่นางน่ะร้ายลึก
613
00:39:15,640 --> 00:39:18,270
บางทีก็ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน
614
00:39:19,270 --> 00:39:20,020
อะนะ
615
00:39:20,350 --> 00:39:24,530
นางอยู่บ้านนี้มานานกว่าใครเลย
616
00:39:24,900 --> 00:39:28,400
เริ่มตั้งแต่เป็นแม่บ้านให้สถาปนิกนัมกุง
617
00:39:28,650 --> 00:39:32,870
พอครอบครัวนี้ย้ายมา นางก็ยังได้อยู่ต่อ
618
00:39:33,530 --> 00:39:35,160
ตอนที่นัมกุงย้ายออก
619
00:39:35,370 --> 00:39:38,160
เขาฝากฝังนางกับครอบครัวพัก
620
00:39:38,370 --> 00:39:41,250
ว่า "เธอคือสุดยอดแม่บ้าน จ้างเธอไว้สิ"
621
00:39:41,540 --> 00:39:44,880
นางเลยได้อยู่ต่อกับเจ้าของบ้านคนใหม่
622
00:39:45,250 --> 00:39:47,880
นางไม่ยอมปล่อยงานดี ๆ แบบนี้หลุดมือแน่
623
00:39:48,510 --> 00:39:51,510
จะกำจัดคนแบบนี้ เราต้องเตรียมการอย่างดี
624
00:39:53,300 --> 00:39:55,560
ใช่ เราต้องวางแผน
625
00:39:57,020 --> 00:40:00,140
อยากกินลูกพีชจัง หนูชอบที่สุดเลย
626
00:40:00,810 --> 00:40:02,020
บอกแม่บ้านสิ
627
00:40:02,310 --> 00:40:05,650
ไม่ได้ มันเป็นผลไม้ต้องห้ามของบ้านนี้
628
00:40:13,780 --> 00:40:16,700
ทาเฮบอกว่า
629
00:40:16,700 --> 00:40:20,830
แม่บ้านแพ้ลูกพีชขั้นรุนแรง
630
00:40:21,460 --> 00:40:24,420
ไอ้ขุย ๆ บนเปลือกลูกพีชน่ะ
631
00:40:24,790 --> 00:40:28,460
แค่เจอนิดเดียว นางจะผื่นขึ้นทั้งตัว
632
00:40:28,460 --> 00:40:31,970
หายใจไม่ออก หอบกำเริบ เป็นลมล้มพับ
633
00:40:36,720 --> 00:40:40,600
เปล่า ในบ้านไม่มีลูกพีชเลย
634
00:40:42,810 --> 00:40:44,860
ก็นั่นน่ะแหละ
635
00:40:45,440 --> 00:40:47,730
ปกติถ้ามีอาการ
636
00:40:48,110 --> 00:40:51,110
ฉันจะรีบไปกินยาที่ห้อง
637
00:40:51,610 --> 00:40:56,620
แต่จู่ ๆ ก็เป็น ฉันลืมว่าเอาไว้ที่ไหน
638
00:40:57,080 --> 00:41:01,620
คุณนายครับ ผู้หญิงข้างหลังผมน่ะ...
639
00:41:02,210 --> 00:41:04,000
อ๋อ คุณแม่บ้านนี่
640
00:41:04,210 --> 00:41:06,500
ใช่จริง ๆ ด้วย แย่จัง
641
00:41:06,960 --> 00:41:09,630
ผมไม่แน่ใจว่าใช่เธอ
642
00:41:10,010 --> 00:41:13,340
ผมเคยเจอเธอไม่กี่ครั้งในห้องนั่งเล่น
643
00:41:14,260 --> 00:41:16,100
โรงพยาบาลเหรอเนี่ย
644
00:41:16,390 --> 00:41:19,890
วันก่อนผมไปตรวจสุขภาพน่ะครับ
645
00:41:20,640 --> 00:41:24,650
ผมจะถ่ายเซลฟี่ส่งให้เมียดู แต่ติดคุณแม่บ้าน
646
00:41:25,400 --> 00:41:27,610
เธอคุยโทรศัพท์อยู่เหรอน่ะ
647
00:41:27,610 --> 00:41:30,860
ผมไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง
648
00:41:30,860 --> 00:41:32,400
...ตั้งใจแอบฟัง
649
00:41:32,860 --> 00:41:34,530
แต่เธอพูดดังฟังชัด
650
00:41:34,780 --> 00:41:36,370
- ผมก็เลย...
- คัต
651
00:41:36,620 --> 00:41:39,540
พ่อใส่อารมณ์เท่านู้น
652
00:41:39,540 --> 00:41:41,410
ลองลดเหลือแค่นี้
653
00:41:42,160 --> 00:41:44,920
ผมก็เลยได้ยิน
654
00:41:44,920 --> 00:41:47,250
ตรึงความสนใจให้อยู่หมัด
655
00:41:49,000 --> 00:41:51,550
พอดีว่า
656
00:41:51,550 --> 00:41:55,300
คุณแม่บ้านชอบพูดเสียงดังใช่ไหมล่ะครับ
657
00:41:55,930 --> 00:41:59,560
เรื่องนั้นฉันเข้าใจ รีบบอกมาเถอะ
658
00:41:59,560 --> 00:42:02,520
หมอตรวจพบว่าเธอเป็นวัณโรค
659
00:42:02,520 --> 00:42:04,440
เธอคุยโทรศัพท์เสียงดังลั่น
660
00:42:04,690 --> 00:42:07,560
ท่าทางร้อนใจจนคุมสติไม่อยู่
661
00:42:07,810 --> 00:42:10,070
วัณโรค พูดเป็นเล่น
662
00:42:10,270 --> 00:42:15,070
จริง ๆ ครับ เธอคุยโทรศัพท์ บอกว่าเป็นวัณโรค
663
00:42:15,950 --> 00:42:17,950
สมัยนี้ยังมีคนเป็นวัณโรคอีกเหรอ
664
00:42:18,160 --> 00:42:20,330
สมัยนี้ยังมีคนเป็นวัณโรคอีกเหรอ
665
00:42:20,950 --> 00:42:21,580
พ่อ...
666
00:42:22,080 --> 00:42:26,960
สมัยก่อน คนซื้อแสตมป์คริสต์มาสช่วยผู้ป่วย
667
00:42:27,330 --> 00:42:28,580
มันเหมือนเป็นอดีต
668
00:42:28,790 --> 00:42:30,210
แต่ผมอ่านจากอินเทอร์เน็ต
669
00:42:30,540 --> 00:42:34,050
เกาหลีมีผู้ป่วยวัณโรคมากสุดในกลุ่มโออีซีดี
670
00:42:34,470 --> 00:42:37,680
แต่เธอยังทำงานอยู่ได้หน้าตาเฉย
671
00:42:38,090 --> 00:42:39,970
ทั้งที่ในบ้านมีเด็กอย่างทาซง
672
00:42:40,100 --> 00:42:42,970
บ้านคุณมีเด็กเล็กอย่างทาซง
673
00:42:43,470 --> 00:42:46,480
แต่คนเป็นวัณโรคมาล้างจาน ทำกับข้าว พ่น...
674
00:42:46,850 --> 00:42:48,100
พอที
675
00:42:52,730 --> 00:42:54,360
"พ่อ: อีก 3 นาทีถึง"
676
00:43:41,280 --> 00:43:44,870
ถ้ามีโอกาส นี่จะยิ่งเติมความสมจริง
677
00:44:15,520 --> 00:44:17,320
"คุณนาย"
678
00:44:17,320 --> 00:44:19,190
"ห้องอบไอน้ำชั้นสอง"
679
00:44:19,190 --> 00:44:20,320
"อย่าให้เธอเห็นคุณ"
680
00:44:30,710 --> 00:44:31,960
- นั่งสิ
- ครับ
681
00:44:34,460 --> 00:44:35,210
คุณคิม
682
00:44:35,590 --> 00:44:39,210
เรื่องนี้อย่าบอกสามีฉันได้ไหม
683
00:44:39,720 --> 00:44:40,590
ทราบแล้วครับ
684
00:44:40,840 --> 00:44:45,050
ถ้าเขารู้ว่าฉันจ้างคนเป็นวัณโรค
685
00:44:45,720 --> 00:44:48,220
ฉันโดนเละแน่
686
00:44:48,560 --> 00:44:50,100
ไม่ต้องห่วงครับคุณนาย
687
00:44:50,560 --> 00:44:53,730
แต่ผมขอพูดอีกอย่างนะครับ
688
00:44:54,230 --> 00:44:57,110
ผมไม่ได้โกรธเกลียดอะไรคุณแม่บ้าน
689
00:44:57,940 --> 00:45:04,870
ผมพูดความจริงเพื่อสุขอนามัยของทุกคน
690
00:45:05,570 --> 00:45:08,950
แต่มันอาจดูเหมือนพวกขี้ฟ้อง...
691
00:45:09,200 --> 00:45:10,580
ไม่ต้องห่วงค่ะ
692
00:45:10,700 --> 00:45:13,120
ฉันจะไม่พูดเรื่องวัณโรค
693
00:45:13,370 --> 00:45:15,580
ฉันจะคิดข้ออ้างอื่นมาไล่เธอออก
694
00:45:15,880 --> 00:45:17,000
อย่างง่าย ๆ และเงียบ ๆ
695
00:45:19,000 --> 00:45:21,510
วิธีนี้แหละ ดีที่สุดเสมอ
696
00:45:21,840 --> 00:45:23,380
เยี่ยมเลยครับ
697
00:45:34,650 --> 00:45:37,520
เอ๊ะเดี๋ยว คุณล้างมือรึยัง
698
00:46:23,320 --> 00:46:27,410
คุณคิม รู้จักร้านซี่โครงตุ๋นอร่อย ๆ บ้างไหม
699
00:46:27,660 --> 00:46:29,200
แถวนี้น่ะ
700
00:46:29,410 --> 00:46:30,410
ครับ
701
00:46:30,830 --> 00:46:34,160
- จะทานข้าวนอกบ้านเหรอครับ
- ใช่
702
00:46:35,210 --> 00:46:37,710
วันนี้อยากกินซี่โครงตุ๋นจังเลย
703
00:46:38,420 --> 00:46:41,170
ป้าแม่บ้านคนเก่าทำซี่โครงอร่อยดี
704
00:46:42,340 --> 00:46:44,800
คนที่เพิ่งออกน่ะเหรอครับ
705
00:46:44,800 --> 00:46:49,220
เมียผมไม่ยอมบอกด้วยซ้ำ ทำไมป้าแกถึงออก
706
00:46:52,350 --> 00:46:57,230
จริงอยู่ จ้างคนใหม่มาแทนก็ได้แหละ
707
00:46:58,600 --> 00:47:03,230
แต่น่าเสียดาย แม่บ้านคนนี้เก่งใช้ได้เลย
708
00:47:03,480 --> 00:47:04,360
เหรอครับ
709
00:47:04,480 --> 00:47:06,950
ดูแลบ้านได้เรียบร้อยดี
710
00:47:07,200 --> 00:47:09,450
แถมไม่เคยลามปามสักครั้ง
711
00:47:10,370 --> 00:47:12,870
ผมเกลียดพวกที่ลามปาม
712
00:47:13,620 --> 00:47:16,080
เสียอย่างเดียว
713
00:47:17,120 --> 00:47:18,460
แกกินจุเกิน
714
00:47:18,710 --> 00:47:21,210
กินสองเท่าของคนทั่วไป
715
00:47:22,250 --> 00:47:25,880
แต่ทำงานหนักขนาดนั้นก็นะ...
716
00:47:26,260 --> 00:47:31,260
งั้นคุณก็ต้องหาแม่บ้านคนใหม่น่ะสิครับ
717
00:47:31,720 --> 00:47:33,510
ตอนนี้แย่เลย
718
00:47:33,850 --> 00:47:37,770
อีกอาทิตย์เดียว บ้านได้เละตุ้มเป๊ะแน่
719
00:47:39,100 --> 00:47:41,900
เสื้อผ้าผมก็จะเหม็นอับ
720
00:47:43,270 --> 00:47:46,030
เมียผมทำงานบ้านไม่เอาอ่าวเลย
721
00:47:46,400 --> 00:47:49,280
ทำความสะอาดไม่เป็น ทำอาหารก็แย่
722
00:47:50,410 --> 00:47:52,240
แต่คุณก็ยังรักเธอเนอะ
723
00:48:00,290 --> 00:48:03,170
แน่นอน ผมรักเธอ
724
00:48:04,420 --> 00:48:06,170
เรียกว่ารักก็ได้
725
00:48:08,170 --> 00:48:09,930
นี่อาจจะช่วยได้ครับ
726
00:48:14,050 --> 00:48:16,390
เดอะแคร์ คืออะไร
727
00:48:16,680 --> 00:48:19,020
ผมก็เพิ่งรู้จักครับ
728
00:48:19,270 --> 00:48:23,560
มันคือ... บริการสำหรับเมมเบอร์เท่านั้น
729
00:48:24,690 --> 00:48:30,820
บริษัทเขาคัดมือดีมาเพื่อลูกค้าวีไอพีอย่างคุณ
730
00:48:31,320 --> 00:48:36,950
เช่น แม่บ้าน ผู้ดูแล หรือคนขับรถอย่างผม
731
00:48:37,330 --> 00:48:40,080
ดูบัตรก็รู้ว่าหรูจริง
732
00:48:40,910 --> 00:48:42,290
ดีไซน์เก๋
733
00:48:43,710 --> 00:48:45,840
คุณรู้จักบริษัทนี้ได้ยังไง
734
00:48:45,840 --> 00:48:49,840
พวกเขาติดต่อมา เพราะผมเป็นคนขับรถมือดี
735
00:48:50,470 --> 00:48:52,300
พวกเขาเล็งผมไว้น่ะครับ
736
00:48:53,970 --> 00:48:59,680
แต่ตอนนั้นผมนัดคุยกับคุณก่อนแล้ว
737
00:49:00,060 --> 00:49:02,810
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง
738
00:49:04,230 --> 00:49:07,110
คุณปฏิเสธบริษัทชื่อดังนี้เพื่อผม
739
00:49:07,980 --> 00:49:09,110
ผมจะไม่ลืมเลย
740
00:49:10,740 --> 00:49:12,820
ไอ้เชี่ยนี่
741
00:49:14,990 --> 00:49:18,950
ผมเอานามบัตรนี่ให้เมียได้ใช่ไหม
742
00:49:19,240 --> 00:49:20,950
ผมตั้งใจจะให้อยู่แล้ว
743
00:49:21,120 --> 00:49:22,870
แต่ไม่ต้องพูดถึงผมนะครับ
744
00:49:24,250 --> 00:49:27,380
บอกเธอว่าคุณหาบริษัทนี้มาเองเลย
745
00:49:28,250 --> 00:49:29,380
ได้ ๆ
746
00:49:29,880 --> 00:49:32,010
คุณช่วยให้ผมดูเป็นสามีที่ดีเชียว
747
00:49:32,340 --> 00:49:36,850
หลังบัตรมีเบอร์ให้โทรไปปรึกษา
748
00:49:37,220 --> 00:49:38,470
บอกให้เธอโทร...
749
00:49:38,470 --> 00:49:39,640
ดูทางสิ
750
00:49:44,900 --> 00:49:47,860
ยอมยองซอน ซีเนียร์แอดไวเซอร์ของเดอะแคร์ค่ะ
751
00:49:48,400 --> 00:49:51,400
นี่สำนักงานใหญ่ของเดอะแคร์ใช่ไหมคะ
752
00:49:51,650 --> 00:49:52,530
ใช่ค่ะ
753
00:49:52,650 --> 00:49:55,910
ลูกสาวเรา มีแววเป็นสุดยอดนักต้มตุ๋น
754
00:49:56,160 --> 00:49:58,410
ใช้เสียงเก่งเหมือนพ่อไม่มีผิด
755
00:50:00,160 --> 00:50:02,540
เห็นว่าต้องสมัครเป็นเมมเบอร์เหรอ
756
00:50:03,000 --> 00:50:06,750
คุณยังไม่ได้เป็นเมมเบอร์สินะคะ
757
00:50:06,920 --> 00:50:09,380
ใช่ค่ะ ฉันต้องทำยังไงบ้าง
758
00:50:09,540 --> 00:50:13,550
ต้องใช้เอกสารไม่กี่อย่างเองค่ะ
759
00:50:13,800 --> 00:50:16,430
สะดวกจดไหมคะ
760
00:50:16,890 --> 00:50:21,260
ทะเบียนบ้าน บัตรประชาชน
761
00:50:22,430 --> 00:50:25,190
เอกสารรับรองรายได้
762
00:50:25,520 --> 00:50:27,810
เช่น โฉนดบ้านและที่ดิน
763
00:50:28,060 --> 00:50:30,070
โฉนดด้วยเหรอ ได้ ๆ
764
00:50:38,820 --> 00:50:40,080
อุ๊ย ลูกพีช
765
00:50:40,450 --> 00:50:42,200
คุณครูเควินก็ทานด้วยสิคะ
766
00:50:42,700 --> 00:50:43,660
ขอบคุณครับ
767
00:50:52,550 --> 00:50:55,420
คราวหน้าวางไว้หน้าประตูนู่น
768
00:50:55,670 --> 00:50:57,430
- แล้วเคาะบอก
- ค่ะ
769
00:51:00,350 --> 00:51:01,930
ห้ามเข้ามาตอนฉันสอน
770
00:51:02,100 --> 00:51:03,100
ค่าาา
771
00:51:05,600 --> 00:51:06,810
พักทาซง
772
00:51:07,100 --> 00:51:08,100
พ่อมาแล้ว
773
00:51:08,440 --> 00:51:09,480
อยู่ไหนลูก
774
00:51:14,320 --> 00:51:15,240
พ่อฮะ
775
00:51:15,570 --> 00:51:16,360
ลูกพ่อ
776
00:51:16,490 --> 00:51:18,200
ว. สื่อสาร
777
00:51:18,360 --> 00:51:19,200
ว. เหรอ
778
00:51:19,320 --> 00:51:20,240
ว. สื่อสาร
779
00:51:20,450 --> 00:51:23,240
ชอบ ว. สื่อสารหรือรักพ่อมากกว่ากัน
780
00:51:24,370 --> 00:51:26,870
ทาซง โดดเรียนกลางคันได้ยังไง
781
00:51:27,750 --> 00:51:30,750
ไปซื้อมาเมื่อไหร่คะเนี่ย
782
00:51:31,000 --> 00:51:31,880
ช่างเถอะน่า
783
00:51:32,090 --> 00:51:32,750
เอ๊ะ
784
00:51:36,260 --> 00:51:36,970
เอ๊ะ
785
00:51:37,970 --> 00:51:39,010
มีอะไร
786
00:51:42,010 --> 00:51:43,100
ทำอะไรอีก
787
00:51:44,640 --> 00:51:45,640
ทาซง ไม่เอา
788
00:51:45,770 --> 00:51:49,350
สองคนนี้กลิ่นเหมือนกันเด๊ะ
789
00:51:49,730 --> 00:51:52,980
อะไรของลูก ขึ้นไปเรียนกับครูเจสสิกาเลย
790
00:51:53,400 --> 00:51:57,030
ครูเจสสิกาก็กลิ่นแบบนี้เหมือนกัน
791
00:51:58,280 --> 00:52:01,910
เราต้องใช้สบู่ไม่เหมือนกันรึไง
792
00:52:01,910 --> 00:52:05,620
ผงซักฟอกด้วยนะพ่อ
793
00:52:05,910 --> 00:52:07,120
น้ำยาปรับผ้านุ่มอีก
794
00:52:07,120 --> 00:52:11,000
ต้องซักแยกกัน 4 ครั้งเลยเรอะ บ้าน่า
795
00:52:11,540 --> 00:52:13,040
ไม่ใช่หรอก
796
00:52:14,040 --> 00:52:15,920
กลิ่นห้องใต้ถุนนี่ต่างหาก
797
00:52:17,170 --> 00:52:19,670
เราต้องย้ายบ้าน กลิ่นถึงจะหาย
798
00:52:21,800 --> 00:52:27,810
เออ ๆ ๆ เราต้องกังวลเรื่องแบบนี้ก็โชคดีแล้ว
799
00:52:27,810 --> 00:52:28,640
จริงด้วย
800
00:52:29,020 --> 00:52:31,770
ยุคนี้สมัยนี้
801
00:52:32,190 --> 00:52:36,520
คนจบมหา'ลัยยังต้องแห่แย่งกันไปเป็นยาม
802
00:52:37,030 --> 00:52:39,820
เรามีงานทำกันทั้งบ้าน
803
00:52:40,780 --> 00:52:42,070
จริงของพ่อ
804
00:52:42,780 --> 00:52:45,080
ถ้าเอาค่าแรงเรา 4 คนมารวมกัน
805
00:52:45,530 --> 00:52:49,410
เท่ากับบ้านเราได้เงินจากบ้านนั้นมหาศาล
806
00:52:50,460 --> 00:52:54,710
มาดื่มอย่างซาบซึ้งในความกรุณาของคุณพัก
807
00:52:55,090 --> 00:52:56,090
มินฮยอกด้วย
808
00:52:56,290 --> 00:52:59,050
เพื่อนคีอูคนนี้เข้าท่า
809
00:52:59,050 --> 00:53:02,840
เขาช่วยให้... เฮ้ย เอาอีกแล้วเหรอวะ
810
00:53:08,100 --> 00:53:08,970
มันโดนแน่
811
00:53:08,970 --> 00:53:11,600
คิมคีอูเดือดละเว้ย
812
00:53:11,600 --> 00:53:13,850
นั่นก็โหดไป
813
00:53:15,110 --> 00:53:17,480
ใช้ไอ้นี่ดีกว่า
814
00:53:21,320 --> 00:53:22,700
เฮ้ย
815
00:53:25,450 --> 00:53:26,950
ดึงสติหน่อย
816
00:53:26,950 --> 00:53:28,490
สติ
817
00:53:30,870 --> 00:53:32,250
โห
818
00:53:36,500 --> 00:53:38,710
สาดกระจาย
819
00:53:54,980 --> 00:53:59,480
ท้องฟ้าแจ่มใส เปลี่ยน มีเมฆเล็กน้อย
820
00:53:59,480 --> 00:54:01,990
แต่ไม่ใช่เมฆฝน เปลี่ยน
821
00:54:01,990 --> 00:54:03,400
ทราบแล้ว เปลี่ยน
822
00:54:03,400 --> 00:54:09,410
ตอนนี้พี่สาวเราทำหน้าบูดเป็นตูดเป็ด
823
00:54:09,870 --> 00:54:12,410
กำลังเซ็งสุดขีดเลย เปลี่ยน
824
00:54:12,910 --> 00:54:17,380
ก็หนูอยากอยู่ติวอังกฤษ หนูจะโทรเรียกครูเควิน
825
00:54:17,790 --> 00:54:21,250
ไม่ได้ อย่ามางอแงตอนนี้
826
00:54:21,250 --> 00:54:23,670
ไหน ๆ ก็ต้องไป ทำตัวให้สนุกสิ
827
00:54:23,670 --> 00:54:26,430
ทาเฮ นี่เราไม่ได้ไปตั้งแคมป์ธรรมดา
828
00:54:26,430 --> 00:54:27,260
ถูก
829
00:54:27,260 --> 00:54:29,390
เราจะฉลองวันเกิดให้ทาซง
830
00:54:29,390 --> 00:54:30,050
ห้ามเบี้ยว
831
00:54:30,180 --> 00:54:32,560
พ่อก็งานยุ่งยังไปเลยนะ
832
00:54:32,560 --> 00:54:35,060
ใช่ไม่ไปแล้วจะเสียใจ
833
00:54:37,810 --> 00:54:39,810
รู้จักเครื่องฉายไหม
834
00:54:40,060 --> 00:54:41,070
ฉายหนังกลางแจ้ง
835
00:54:41,070 --> 00:54:42,940
ใช่ เอาเครื่องฉายหนังมาด้วย
836
00:54:42,940 --> 00:54:43,650
ค่ะ
837
00:54:43,780 --> 00:54:47,820
แล้วหาเสื้อกันฝนเดินป่าของทาซงให้ด้วย
838
00:54:48,320 --> 00:54:49,910
เขาชอบตอนฝนตก
839
00:54:50,450 --> 00:54:54,200
จำได้รึยัง จูนี เบร์รี พุพุ
840
00:54:54,450 --> 00:54:55,580
จูนีกับเบร์รีกินอันนี้
841
00:54:55,790 --> 00:54:58,460
สูตรแนชเชอเริลแบลลานซ์ออริจิเนิลอัลทรา
842
00:54:58,710 --> 00:55:00,710
ใช่ ส่วนพุพุน่ะ
843
00:55:01,340 --> 00:55:02,960
คานิกามาโบโกะ ปูอัด
844
00:55:02,960 --> 00:55:03,960
อ๋อ ค่ะ
845
00:55:04,090 --> 00:55:06,930
เวลาพาจูนีไปเดิน ปล่อยสายยาว ๆ นะ
846
00:55:07,180 --> 00:55:09,590
มันชอบวิ่งพล่านไปมา
847
00:55:09,590 --> 00:55:12,600
เหมือนทาซงไม่มีผิดเลย
848
00:55:38,620 --> 00:55:40,210
ลูกเอ๊ย
849
00:55:40,500 --> 00:55:43,250
ทำไมไปนอนข้างนอกล่ะ
850
00:55:43,630 --> 00:55:46,090
ไม่ร้อนหรือไงน่ะ
851
00:55:46,880 --> 00:55:51,260
ฉันมองฟ้าจากที่บ้าน
852
00:55:53,260 --> 00:55:54,510
มันช่างงดงาม
853
00:55:58,230 --> 00:56:00,270
แม่ เอาน้ำไหม
854
00:56:00,520 --> 00:56:01,730
เอาโซดานะ
855
00:56:02,020 --> 00:56:04,270
คีจอง เอาน้ำไหม
856
00:56:04,650 --> 00:56:06,400
ช่างรู้ใจ ขอบคุณนะ
857
00:56:28,920 --> 00:56:30,130
โห
858
00:56:32,680 --> 00:56:35,260
มีเหล้าหลากหลายจริง
859
00:56:36,810 --> 00:56:40,270
มาครับพ่อ ผมเติมให้
860
00:56:40,270 --> 00:56:44,270
รื่นรมย์ดีแท้
861
00:56:45,270 --> 00:56:50,070
นั่งจิบวิสกี้ ดูสายฝนพร่างพรมบนผืนหญ้า
862
00:56:50,570 --> 00:56:54,780
ลูกแม่ สมุดสีเหลืองที่แกถือติดตัวนั่นมันอะไร
863
00:56:55,950 --> 00:56:59,200
เล่มนี้น่ะเหรอ ไดอารีของทาเฮ
864
00:56:59,450 --> 00:57:00,910
ไดอารีเหรอ
865
00:57:01,080 --> 00:57:04,830
ทุเรศ แอบอ่านไดอารีของเธอได้ไง
866
00:57:05,840 --> 00:57:10,920
เราจะได้เข้าใจกันและกันลึกซึ้งขึ้นน่ะ
867
00:57:11,220 --> 00:57:13,550
เดี๋ยว นี่คบกันเหรอ
868
00:57:14,090 --> 00:57:18,100
จริงจังนะ เธอก็ชอบผมมาก
869
00:57:20,310 --> 00:57:21,600
ก่อนหน้านี้...
870
00:57:22,810 --> 00:57:23,850
ช่างเถอะ
871
00:57:24,980 --> 00:57:27,940
พอเธอเข้ามหา'ลัย ผมจะขอคบกับเธอ
872
00:57:28,320 --> 00:57:29,320
ผมเอาจริง
873
00:57:34,240 --> 00:57:35,950
ไอ้ลูกพ่อ
874
00:57:36,490 --> 00:57:40,580
งั้นนี่ก็จะเป็นบ้านของครอบครัวเมียแก
875
00:57:43,370 --> 00:57:44,330
ถูก
876
00:57:44,580 --> 00:57:48,500
เอ๊ะ งั้นฉันก็ล้างจานที่บ้านลูกสะใภ้
877
00:57:48,500 --> 00:57:51,710
ก็ใช่น่ะสิ ซักถุงเท้าลูกสะใภ้ด้วย
878
00:58:03,640 --> 00:58:08,650
แม่ชอบเธอนะ เธอเป็นเด็กดี
879
00:58:09,270 --> 00:58:13,110
สวยน่ารัก แต่ไม่แรด
880
00:58:14,280 --> 00:58:18,280
ไหน ๆ ฝันหวานกันขนาดนี้แล้ว
881
00:58:19,870 --> 00:58:22,540
ถ้าผมแต่งงานกับทาเฮ
882
00:58:22,540 --> 00:58:25,920
เราต้องจ้างคนมาแสดงเป็นพ่อกับแม่
883
00:58:27,170 --> 00:58:28,000
อย่างคีจอง...
884
00:58:28,500 --> 00:58:31,920
ปีที่แล้วก็ไปรับบทในงานแต่งฯ ตั้งหลายงาน
885
00:58:32,420 --> 00:58:36,510
เคยรับช่อดอกไม้จากอีเจ้าสาวได้ด้วย
886
00:58:36,880 --> 00:58:39,680
ถ้ารับช่อดอกไม้ได้ จะได้เพิ่มหมื่นวอน
887
00:58:39,930 --> 00:58:42,060
เพราะงี้ถึงแสดงสมบทบาท
888
00:58:42,060 --> 00:58:47,310
การแสดงก็เรื่องนึง แต่บ้านนี้หลอกง่ายจะตาย
889
00:58:47,690 --> 00:58:49,940
คุณนายน่ะหลอกง่ายที่สุด
890
00:58:49,940 --> 00:58:51,570
ถูก ถูก
891
00:58:53,440 --> 00:58:56,650
ใสซื่อสุด ๆ แถมนิสัยดี
892
00:58:57,200 --> 00:58:59,030
รวยแต่ยังนิสัยดี
893
00:58:59,200 --> 00:59:01,200
ไม่ใช่ "รวยแต่นิสัยดี"
894
00:59:01,660 --> 00:59:05,080
นิสัยดีเพราะรวยต่างหาก
895
00:59:05,830 --> 00:59:12,050
แหม... ถ้าฉันรวยขนาดนี้
896
00:59:13,460 --> 00:59:17,220
ฉันก็ต้อง นิสัยดีเหมือนกัน
897
00:59:17,680 --> 00:59:18,800
ดีกว่าอีก
898
00:59:19,340 --> 00:59:21,470
ก็จริงของแม่นะ
899
00:59:21,720 --> 00:59:23,810
คนรวยใสซื่อ ไม่มีเรื่องคับแค้น
900
00:59:24,220 --> 00:59:26,480
ไม่ต้องหน้ายับหน้าย่น
901
00:59:26,600 --> 00:59:29,730
ก็รีดแล้วน่ะสิ เงินคือเตารีด
902
00:59:30,100 --> 00:59:32,610
รีดซะเรียบเนียน
903
00:59:32,610 --> 00:59:33,820
นี่ คีอู
904
00:59:34,820 --> 00:59:39,360
คนขับรถที่ชื่อยุนน่ะ... ยุนใช่ไหม
905
00:59:40,070 --> 00:59:42,370
ที่ขับรถให้บ้านนี้ก่อนพ่อ
906
00:59:42,740 --> 00:59:43,830
ใช่ ยุน
907
00:59:43,990 --> 00:59:48,370
ป่านนี้เขาคงได้งานที่อื่นแล้วใช่ไหม
908
00:59:48,710 --> 00:59:51,130
คงงั้นแหละ
909
00:59:51,130 --> 00:59:54,250
เขายังหนุ่มแน่น หน่วยก้านดี
910
00:59:54,880 --> 00:59:58,010
เขาคงได้งานที่ดีกว่านี้
911
00:59:58,010 --> 01:00:00,090
ช่างหัวมันสิเว้ย
912
01:00:01,010 --> 01:00:03,220
เป็นอะไรของเธอ
913
01:00:03,640 --> 01:00:09,520
เราต่างหากที่ลำบาก ห่วงเรากันเองก็พอ
914
01:00:10,230 --> 01:00:13,270
นะพ่อ โธ่ พ่ออะ
915
01:00:13,730 --> 01:00:17,780
ห่วงเราก็พอ พวกเรานี่แหละ
916
01:00:18,150 --> 01:00:22,160
ช่างไอ้ยุนนั่น แล้วมาห่วงหนูเหอะน่า
917
01:00:22,530 --> 01:00:24,660
ได้จังหวะพอดีเลย
918
01:00:24,910 --> 01:00:28,540
เธอตะโกนปุ๊บ ฟ้าผ่าปั๊บ
919
01:00:30,670 --> 01:00:33,290
มา ๆ เจสสิกา ชนหน่อย
920
01:00:34,420 --> 01:00:40,010
เมื่อกี๊ตอนฉันขึ้นไป แล้วเธออาบน้ำอยู่น่ะ
921
01:00:40,300 --> 01:00:41,880
ทำไมเหรอ
922
01:00:42,680 --> 01:00:45,810
ฉันว่า เธอดูเหมาะนะ
923
01:00:46,310 --> 01:00:49,180
เธอเหมาะกับบ้านหรู ๆ ไม่เหมือนเรา
924
01:00:49,180 --> 01:00:50,060
บ้าน่า
925
01:00:50,140 --> 01:00:51,060
พูดจริง ๆ
926
01:00:51,060 --> 01:00:52,810
เมื่อกี๊นะพ่อ
927
01:00:52,810 --> 01:00:55,310
เธอนอนแช่อ่าง ดูทีวี
928
01:00:56,190 --> 01:00:58,400
อย่างกับอยู่บ้านนี้มาหลายปี
929
01:01:00,400 --> 01:01:06,080
แล้วถ้าบ้านหลังนี้กลายเป็นของเราล่ะ
930
01:01:06,450 --> 01:01:10,410
ถ้าเราอยู่ที่นี่ เธออยากได้ห้องไหน
931
01:01:10,790 --> 01:01:15,710
ในผลงานชิ้นเยี่ยมของยอดสถาปนิกนัมกุงเนี่ย
932
01:01:16,090 --> 01:01:18,050
ไม่รู้ดิ
933
01:01:18,050 --> 01:01:21,340
ถ้าได้อยู่บ้านนี้จริง ๆ แล้วค่อยคิด
934
01:01:22,050 --> 01:01:24,090
เราก็อยู่ในบ้านหลังนี้แล้วนี่
935
01:01:24,800 --> 01:01:28,350
เรานั่งก๊งเหล้าในห้องนั่งเล่นอยู่นี่ไง
936
01:01:28,720 --> 01:01:31,600
จริง เราอยู่บ้านหลังนี้แล้ว
937
01:01:31,810 --> 01:01:36,110
มันเป็นบ้านของเราแล้ว อยู่สบายจะตาย
938
01:01:36,560 --> 01:01:39,320
อ๋อเหรอ อยู่สบายงั้นเหรอ
939
01:01:39,610 --> 01:01:44,240
ก็แหง แต่ถ้าเจ้านายเดินเข้าประตูมาปั๊บ
940
01:01:45,110 --> 01:01:46,490
พ่อแก...
941
01:01:46,700 --> 01:01:49,870
ก็ต้องวิ่งไปแอบเหมือนแมลงสาบ
942
01:01:50,580 --> 01:01:53,120
เหมือนบ้านเราไงลูก
943
01:01:53,120 --> 01:01:58,460
เปิดไฟปุ๊บ ฝูงกะจั๊วก็แตกกระเจิง
944
01:01:58,960 --> 01:02:00,460
นึกออกไหม
945
01:02:01,380 --> 01:02:04,260
พูดมาก น่ารำคาญ
946
01:02:05,130 --> 01:02:06,760
- แมลงสาบเรอะ
- เออ
947
01:02:10,720 --> 01:02:12,270
หา ทำอะไรเนี่ย
948
01:02:12,480 --> 01:02:13,890
อะไรกันอีก
949
01:02:13,890 --> 01:02:17,400
พ่อ อย่านะ ตายแน่ ๆ
950
01:02:24,780 --> 01:02:26,530
อะไรกันเนี่ย
951
01:02:26,740 --> 01:02:28,410
หลอกสนิทเลยใช่ไหม
952
01:02:28,410 --> 01:02:29,660
พ่ออะ
953
01:02:29,870 --> 01:02:33,750
คีอู แกก็โดนหลอกใช่ไหม ฉันตีบทแตกเลยนะ
954
01:02:34,040 --> 01:02:37,290
ขืนทำจริง ฉันเอาตายแน่
955
01:02:37,790 --> 01:02:41,420
เอ๊ะเดี๋ยว อาหารหมาเรอะ
956
01:02:47,390 --> 01:02:49,300
ใครมาป่านนี้
957
01:02:49,760 --> 01:02:51,260
อะไรกัน
958
01:02:57,810 --> 01:02:59,020
มาทำไมเนี่ย
959
01:02:59,020 --> 01:03:01,690
แม่บ้านคนเก่าเหรอ
960
01:03:02,320 --> 01:03:04,070
มาเพื่อ
961
01:03:04,690 --> 01:03:08,450
กดอยู่ได้ ไม่หยุดซะที
962
01:03:09,700 --> 01:03:12,410
ดังไปถึงบ้านอื่นแน่
963
01:03:13,910 --> 01:03:14,790
ใครคะ
964
01:03:14,910 --> 01:03:19,210
สวัสดีค่ะ คือ...
965
01:03:19,830 --> 01:03:21,540
คุณนายไม่อยู่ใช่ไหม
966
01:03:21,540 --> 01:03:22,420
หา
967
01:03:22,550 --> 01:03:26,590
ฉันเคยทำงานที่นี่หลายปี
968
01:03:27,550 --> 01:03:32,930
เหนือจอมีรูปหมา 3 ตัวใช่ไหม
969
01:03:33,310 --> 01:03:34,850
จูนี เบร์รี พุพุ
970
01:03:34,850 --> 01:03:39,060
เข้าใจแล้ว แต่คุณมาทำไมล่ะ
971
01:03:39,480 --> 01:03:43,610
คุณมาเป็นแม่บ้านแทนฉันใช่ไหม
972
01:03:48,990 --> 01:03:50,490
คือ...
973
01:03:51,370 --> 01:03:54,370
ฉันขอโทษที่มารบกวนดึกดื่น
974
01:03:54,830 --> 01:03:56,330
พอดีว่า
975
01:03:56,870 --> 01:04:03,380
ฉันลืมของไว้ในห้องใต้ดิน ข้างล่างห้องครัว
976
01:04:04,460 --> 01:04:10,340
ตอนนั้นฉันโดนไล่ออกมากะทันหัน
977
01:04:14,010 --> 01:04:15,770
ขอฉันเข้าไปหน่อยนะ
978
01:04:18,140 --> 01:04:19,890
เอาไงดี
979
01:04:20,600 --> 01:04:22,650
นี่มันผิดแผน
980
01:04:30,610 --> 01:04:31,990
ขอโทษที่มารบกวน
981
01:04:33,030 --> 01:04:34,030
เข้ามาสิ
982
01:04:34,030 --> 01:04:35,280
ขอบคุณค่ะ
983
01:04:37,540 --> 01:04:39,540
ถอดเสื้อกันฝนก่อน
984
01:04:39,750 --> 01:04:41,920
ฉันลงไปแป๊บเดียว
985
01:04:42,920 --> 01:04:46,300
โอ้โห ของกินเต็มโต๊ะ ตอนเก็บคงเหนื่อยแย่
986
01:04:46,670 --> 01:04:49,630
แล้วนี่คุณลืมอะไรไว้
987
01:04:54,430 --> 01:04:56,760
ลงไปด้วยกันไหมล่ะ
988
01:04:57,930 --> 01:05:01,060
ไม่เป็นไร คุณลงไปเถอะ
989
01:05:54,610 --> 01:05:57,580
ช่วยดันตู้นี่ที
990
01:05:58,120 --> 01:06:00,700
ดึงจากฝั่งนู้นก็ได้
991
01:06:00,700 --> 01:06:01,870
หา
992
01:06:02,370 --> 01:06:03,120
ดึง
993
01:06:05,960 --> 01:06:07,460
ดึงแรง ๆ
994
01:06:11,380 --> 01:06:12,510
เป็นไรรึเปล่า
995
01:06:14,090 --> 01:06:15,340
ตกใจใหญ่เลยเหรอ
996
01:06:18,010 --> 01:06:19,390
ขอบใจ ขอบใจ
997
01:06:20,890 --> 01:06:21,890
ขอบใจนะ
998
01:06:30,400 --> 01:06:31,400
คุณคะ
999
01:06:31,400 --> 01:06:32,150
อะไรเนี่ย
1000
01:06:33,900 --> 01:06:34,900
นี่
1001
01:06:35,030 --> 01:06:36,410
คุณคะ
1002
01:06:37,620 --> 01:06:38,990
คุณคะ
1003
01:06:41,660 --> 01:06:42,410
เดี๋ยว
1004
01:06:42,870 --> 01:06:44,910
คุณคะ ฉันมาแล้ว
1005
01:06:45,160 --> 01:06:46,120
อะไรกันเนี่ย
1006
01:06:48,920 --> 01:06:49,500
คุณคะ
1007
01:06:50,380 --> 01:06:52,130
ฉันสบายมากจ้ะ
1008
01:06:52,130 --> 01:06:53,550
ไม่จริง
1009
01:06:54,130 --> 01:06:55,050
ฉันไม่เป็นไร
1010
01:06:55,050 --> 01:06:56,430
พูดมาได้ยังไง
1011
01:06:56,430 --> 01:06:58,300
แต่ฉันหิวเหลือเกิน
1012
01:06:58,300 --> 01:06:59,300
ดูดเลย
1013
01:06:59,300 --> 01:07:02,180
กี่วันแล้วเนี่ย
1014
01:07:02,560 --> 01:07:03,930
คุณคงหิวแย่
1015
01:07:06,310 --> 01:07:07,520
ไม่เป็นไรหรอก
1016
01:07:07,770 --> 01:07:10,310
เธอเป็นคนดี ช่วยให้ฉันเข้ามาได้
1017
01:07:10,560 --> 01:07:12,780
มีถาดเหล็กติดอยู่ใต้ตู้
1018
01:07:12,780 --> 01:07:14,320
ฉันเลยเปิดไม่ออก
1019
01:07:14,320 --> 01:07:15,440
ถึงว่า
1020
01:07:15,440 --> 01:07:18,700
ฉันเปิดจากข้างในก็ไม่ได้
1021
01:07:18,950 --> 01:07:22,030
- นี่มันอะไรกัน
- ฉันรู้ว่าคุณตกใจ
1022
01:07:22,580 --> 01:07:24,790
ถ้าฉันเป็นคุณก็คงตกใจเหมือนกัน
1023
01:07:25,330 --> 01:07:29,580
แต่คนทำงานควรจะเห็นใจกันเนอะ พี่ชุงซุก
1024
01:07:29,960 --> 01:07:32,340
รู้ชื่อฉันได้ยังไง
1025
01:07:33,340 --> 01:07:37,590
คือ ฉันยังคุยแชตกับทาซงอยู่น่ะ
1026
01:07:38,090 --> 01:07:42,560
ฉันรู้ว่าพวกเขาจะไปแคมป์ ฉันเลยมาวันนี้
1027
01:07:42,810 --> 01:07:45,220
ฉันอยากคุยกับพี่ตามลำพัง
1028
01:07:45,680 --> 01:07:46,480
เรื่องนี้แหละ
1029
01:07:49,350 --> 01:07:51,610
ไม่เป็นไรหรอก พี่ชุงซุก
1030
01:07:51,810 --> 01:07:55,190
ฉันตัดสายกล้องวงจรปิดหน้าบ้านแล้ว
1031
01:07:55,610 --> 01:07:59,110
ไม่มีใครรู้ว่าฉันมา ดีไหมจ๊ะพี่จ๋า
1032
01:07:59,360 --> 01:08:01,490
อย่ามาเรียกฉันว่าพี่
1033
01:08:01,490 --> 01:08:04,080
พี่จ๋า ฉันชื่อมุนกวังนะจ๊ะ
1034
01:08:04,700 --> 01:08:08,870
นี่ผัวฉันชื่อโอกึนเซ...ทักทายสิ
1035
01:08:09,210 --> 01:08:12,630
อร่อยดี... หน้าเธอไปโดนอะไรมา
1036
01:08:12,630 --> 01:08:15,840
ไว้ฉันค่อยเล่านะ
1037
01:08:16,010 --> 01:08:20,010
งั้นตอนทำงานที่นี่ เธอก็ขโมยของกินทุกวัน
1038
01:08:20,010 --> 01:08:21,180
เอามาให้ผัว
1039
01:08:21,180 --> 01:08:25,600
ไม่จริง ฉันซื้อของกินให้เขาด้วยค่าแรงของฉัน
1040
01:08:25,930 --> 01:08:28,810
ไม่น่ากล่าวหากันพล่อย ๆ
1041
01:08:29,100 --> 01:08:31,810
เขาอยู่ข้างล่างนี่มานานแค่ไหน
1042
01:08:31,810 --> 01:08:34,230
ขอคิดก่อน สี่ปีใช่ไหมนะ
1043
01:08:35,070 --> 01:08:37,940
4 ปี 3 เดือน กับ 17 วัน
1044
01:08:37,940 --> 01:08:39,490
นี่เดือนมิถุนายนแล้วเนอะ
1045
01:08:40,240 --> 01:08:45,740
4 ปีก่อน ตอนอาจารย์นัมกุงย้ายไปอยู่ปารีส
1046
01:08:46,490 --> 01:08:49,080
ก่อนครอบครัวคุณพักจะย้ายเข้ามา
1047
01:08:49,620 --> 01:08:52,960
ฉันพาผัวลงมาอยู่ที่นี่
1048
01:08:53,210 --> 01:08:57,880
บ้านคนรวยชอบมีห้องลับใต้ดินไว้หลบภัย
1049
01:08:58,340 --> 01:09:02,380
เผื่อเกาหลีเหนือบุก หรือเจ้าหนี้มาเอาเรื่อง
1050
01:09:02,970 --> 01:09:08,600
แต่อาจารย์นัมกุงคงอายที่สร้างห้องใต้ดินนี่ไว้
1051
01:09:09,270 --> 01:09:12,900
เขาเลยไม่เคยบอกครอบครัวคุณพัก
1052
01:09:13,270 --> 01:09:14,650
มีแค่ฉันที่รู้
1053
01:09:14,650 --> 01:09:16,900
อย่างนี้นี่เอง
1054
01:09:17,270 --> 01:09:21,490
แต่ฉันรู้แล้วก็ต้องโทรแจ้งตำรวจ
1055
01:09:21,490 --> 01:09:23,490
อย่าจ้ะ พี่จ๋า
1056
01:09:24,530 --> 01:09:26,910
เห็นใจคนยากจนด้วยกันเถอะนะ
1057
01:09:26,910 --> 01:09:28,410
ฉันไม่ได้ยากจน
1058
01:09:28,410 --> 01:09:31,910
จนสิจน เรานี่แหละจน
1059
01:09:32,290 --> 01:09:36,290
ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน มีแต่หนี้
1060
01:09:36,880 --> 01:09:37,920
ขอร้องเถอะพี่
1061
01:09:38,130 --> 01:09:42,300
เขาซ่อนตัวมา 4 ปี เจ้าหนี้ยังไม่ยอมเลิกรา
1062
01:09:42,680 --> 01:09:46,640
พวกนั้นยังตามหาตัวเขา แถมขู่ฆ่า
1063
01:09:46,930 --> 01:09:48,310
กู้นอกระบบเหรอ
1064
01:09:49,390 --> 01:09:51,180
ผมผิดเองแหละ
1065
01:09:51,810 --> 01:09:53,060
ร้านเค้กคัสเตลลา
1066
01:09:53,690 --> 01:09:57,820
ร้านเค้กคัสเตลลาไต้หวันของผมเจ๊ง
1067
01:09:57,820 --> 01:09:59,940
เล่นเอาหนี้ท่วมหัว
1068
01:10:00,190 --> 01:10:01,570
รับไว้สิ
1069
01:10:02,070 --> 01:10:03,070
อะไรน่ะ
1070
01:10:03,700 --> 01:10:07,660
เงินมันไม่มากเท่าไหร่หรอก
1071
01:10:07,950 --> 01:10:10,580
แต่ฉันจะส่งให้ทุกเดือน
1072
01:10:11,080 --> 01:10:12,910
ขอแค่วันเว้นวัน...
1073
01:10:12,910 --> 01:10:15,920
ช่วยวางอาหารไว้ให้เขา
1074
01:10:16,710 --> 01:10:19,460
ไม่สิ อาทิตย์ละครั้งก็พอ
1075
01:10:20,300 --> 01:10:22,720
ที่นี่มีตู้เย็น ขอแค่อาทิตย์ละครั้ง
1076
01:10:22,720 --> 01:10:25,300
ช่างกล้านะ ฉันจะแจ้งตำรวจ
1077
01:10:25,300 --> 01:10:26,180
พี่จ๋า
1078
01:10:29,220 --> 01:10:30,350
ใครน่ะ
1079
01:10:33,600 --> 01:10:35,310
อ้าว เจสสิกา
1080
01:10:36,230 --> 01:10:37,100
คนขับรถคิม
1081
01:10:37,350 --> 01:10:38,110
มาได้ไง
1082
01:10:39,730 --> 01:10:41,110
โอ๊ย ข้อเท้า
1083
01:10:41,110 --> 01:10:42,360
เป็นไงบ้าง
1084
01:10:42,360 --> 01:10:44,360
พ่อ ผมเจ็บเท้า
1085
01:10:44,360 --> 01:10:45,700
อย่าเรียกว่าพ่อ
1086
01:10:53,250 --> 01:10:56,960
นึกแล้วว่ามันแปลก ตอนคนขับรถโดนไล่ออก
1087
01:10:58,130 --> 01:10:58,750
นี่
1088
01:10:58,750 --> 01:11:01,250
- มาตกลงกัน
- อะไรเนี่ย
1089
01:11:01,250 --> 01:11:02,760
ครอบครัวสิบแปดมงกุฎเรอะ
1090
01:11:02,760 --> 01:11:03,630
น้องจ๊ะ...
1091
01:11:03,630 --> 01:11:05,760
อย่าเรียกฉันว่าน้องค่ะอีดอก
1092
01:11:06,380 --> 01:11:11,600
ฉันส่งคลิปนี้ให้คุณนายเลยดีไหม
1093
01:11:11,600 --> 01:11:13,390
พ่อ ผมเจ็บเท้า
1094
01:11:13,890 --> 01:11:15,730
ใต้ดินคงไม่มีสัญญาณหรอก
1095
01:11:16,520 --> 01:11:18,400
- สัญญาณเต็มเลย
- ฉิบหาย
1096
01:11:18,600 --> 01:11:23,280
น้าครับ เชื่อเถอะ ไอ้งานที่นี่น่ะ...
1097
01:11:23,280 --> 01:11:26,150
เงียบเลย มันสายไปแล้ว
1098
01:11:26,400 --> 01:11:29,780
เข้าคุกกันให้หมด จบเห่กันหมดนี่แหละ
1099
01:11:29,780 --> 01:11:32,790
นี่ป้า เป็นบ้าไปแล้วเรอะ
1100
01:11:33,490 --> 01:11:38,290
ถ้าคุณพักกับเมียดูคลิปนี้คงช็อกตายกันพอดี
1101
01:11:38,920 --> 01:11:41,880
พวกเขาเป็นคนดี ไม่ได้ทำอะไรผิด
1102
01:11:42,800 --> 01:11:43,750
ทำได้ลงคอเหรอ
1103
01:11:43,750 --> 01:11:45,050
อย่าเข้ามา
1104
01:11:45,550 --> 01:11:47,550
ไม่งั้นฉันจะกดส่งคลิป
1105
01:11:48,010 --> 01:11:49,550
ตามมา
1106
01:11:50,180 --> 01:11:52,510
น้าครับ ใจเย็นก่อน
1107
01:11:56,180 --> 01:11:58,140
อย่ากดนะ
1108
01:11:59,520 --> 01:12:00,690
ขึ้นไปกันเถอะ
1109
01:12:01,440 --> 01:12:04,070
ไปสูดอากาศสดชื่นบ้าง
1110
01:12:21,460 --> 01:12:27,300
เธอจ๋า ปุ่ม "ส่ง" นี่เหมือนปุ่มยิงจรวดเลย
1111
01:12:27,970 --> 01:12:29,340
เหมือนยังไงเหรอคะ
1112
01:12:30,340 --> 01:12:35,220
แค่เราขู่จะกด คนพวกนี้ก็ไม่กล้าหือ
1113
01:12:35,720 --> 01:12:39,730
มันเหมือนปุ่มยิงขีปนาวุธของเกาหลีเหนือเลย
1114
01:12:41,480 --> 01:12:45,320
ท่านผู้นำ คิมจ็องอึน ที่เคารพรักยิ่ง
1115
01:12:45,320 --> 01:12:48,190
ได้ชมคลิปครอบครัวสิบแปดมงกุฎ
1116
01:12:48,490 --> 01:12:51,320
แล้วตกตะลึงขึ้งโกรธเป็นล้นพ้น
1117
01:12:51,320 --> 01:12:54,620
ที่พวกเขาช่างเลวทรามต่ำช้า
1118
01:12:54,620 --> 01:12:56,490
มุกเด็ดเหมือนเดิมเลยจ้ะ
1119
01:12:56,490 --> 01:13:01,120
ในยุคแห่งการปลดอาวุธนิวเคลียร์ ท่านผู้นำ...
1120
01:13:01,120 --> 01:13:07,000
จึงสั่งให้เอาขีปนาวุธนิวเคลียร์ลูกสุดท้าย
1121
01:13:07,000 --> 01:13:09,630
ยัดปากครอบครัวโฉดชั่วนี่
1122
01:13:09,630 --> 01:13:14,390
เหมือนผู้ประกาศข่าวเกาหลีเหนือสุด ๆ
1123
01:13:14,390 --> 01:13:19,520
ให้พวกโสโครกนี่เป็นสุสานนิวเคลียร์แห่งสุดท้าย
1124
01:13:19,520 --> 01:13:24,150
ท่านผู้นำจะได้ปลดอาวุธนิวเคลียร์ และสันติ...
1125
01:13:24,520 --> 01:13:26,150
ชูมือสูง ๆ เว้ย
1126
01:13:26,860 --> 01:13:27,860
สูงอีก
1127
01:13:30,150 --> 01:13:31,990
ครอบครัวเศษสวะ
1128
01:13:32,280 --> 01:13:33,110
ผัว
1129
01:13:33,660 --> 01:13:34,360
ผัว
1130
01:13:34,360 --> 01:13:35,030
เมีย
1131
01:13:35,280 --> 01:13:35,910
เออ
1132
01:13:36,160 --> 01:13:36,780
ลูกชาย
1133
01:13:37,280 --> 01:13:37,780
เออ
1134
01:13:37,910 --> 01:13:38,540
ลูกสาว
1135
01:13:38,660 --> 01:13:39,160
อยู่นี่
1136
01:13:39,290 --> 01:13:41,120
ไอ้พวกเถื่อนถ้ำ
1137
01:13:41,370 --> 01:13:45,290
คิดได้แค่จะดื่มให้เมาเรื้อนเองเรอะ
1138
01:13:45,790 --> 01:13:50,670
บ้านนี้สรรค์สร้างโดยท่านอาจารย์นัมกุงเชียวนะ
1139
01:13:51,170 --> 01:13:52,170
พวกโง่เง่า
1140
01:13:52,300 --> 01:13:53,550
ไม่เข้าใจศิลปะเลย
1141
01:13:53,760 --> 01:13:55,640
พวกมันจะไปรู้อะไร
1142
01:13:56,680 --> 01:14:04,270
วันที่ฟ้าผ่องอำไพ เราจะรับแสงตะวันสาดส่อง
1143
01:14:05,310 --> 01:14:09,570
เมื่อนั้นจะสัมผัสซึ้งถึงศิลปะของเขา
1144
01:14:57,820 --> 01:15:00,990
เอามานี่
1145
01:15:20,220 --> 01:15:23,520
ดีมาก ลบคลิปเลย
1146
01:15:25,020 --> 01:15:27,230
อย่าไปกดส่งล่ะ
1147
01:15:42,030 --> 01:15:42,910
สวัสดีค่ะ
1148
01:15:43,790 --> 01:15:46,870
นี่ ทำจาปากูรีเป็นไหม
1149
01:15:47,870 --> 01:15:48,920
จาพากุริ
1150
01:15:49,170 --> 01:15:52,420
จาปากูรีน่ะ ทาซงชอบที่สุดเลย
1151
01:15:53,050 --> 01:15:56,300
ต้มน้ำเดี๋ยวนี้น่าจะทันพอดี
1152
01:15:56,800 --> 01:15:59,430
เอาเนื้อฮันอูในตู้เย็นใส่ไปด้วย
1153
01:15:59,680 --> 01:16:01,300
แล้วที่ไปแคมป์...
1154
01:16:01,300 --> 01:16:04,560
โอ๊ยเละตุ้มเป๊ะเลยน่ะสิ
1155
01:16:05,390 --> 01:16:10,310
แม่น้ำเอ่อท่วม ทุกคนรีบเก็บเต็นท์
1156
01:16:10,940 --> 01:16:13,820
แต่ทาซงร้องโยเยไม่ยอมกลับ
1157
01:16:14,070 --> 01:16:17,690
ทำจาปากูรีให้ทันเรากลับไปนะ
1158
01:16:18,320 --> 01:16:20,450
งั้นก็ใกล้ถึงบ้านแล้วสิคะ
1159
01:16:20,910 --> 01:16:23,030
จีพีเอสบอกว่าอีก 8 นาที
1160
01:16:23,830 --> 01:16:24,950
อีก 8 นาที...
1161
01:16:24,950 --> 01:16:28,210
รีบวางสายแล้วไปต้มน้ำเลยนะ
1162
01:16:32,710 --> 01:16:34,040
จาปากูรีคืออะไรวะ
1163
01:16:43,470 --> 01:16:44,850
รีบ ๆ เลย
1164
01:16:46,180 --> 01:16:47,600
เร็วเข้า
1165
01:16:54,940 --> 01:16:56,610
"จาพาเกตตี / นอกูรี"
1166
01:16:58,360 --> 01:17:01,110
พ่อ ผมไม่ไหวแล้ว
1167
01:17:12,500 --> 01:17:14,130
ทำอะไรเนี่ย
1168
01:17:15,630 --> 01:17:17,090
พ่อ
1169
01:17:20,220 --> 01:17:23,260
รีบขึ้นไปช่วยข้างบน
1170
01:17:31,140 --> 01:17:31,770
เอาไป
1171
01:17:51,660 --> 01:17:52,790
มาแล้วเหรอคะ
1172
01:17:53,000 --> 01:17:55,880
ทาซงลูก มาทานจาปากูรีกัน
1173
01:17:58,500 --> 01:17:59,630
ทาซง
1174
01:18:02,630 --> 01:18:04,260
ทาซงลูก
1175
01:18:10,890 --> 01:18:12,180
คุณนาย
1176
01:18:30,700 --> 01:18:32,910
เอาจาปากูรีไปทานเถอะ
1177
01:18:33,080 --> 01:18:33,710
จะดีเหรอคะ
1178
01:18:33,960 --> 01:18:36,830
เดี๋ยว ให้สามีฉันทานดีกว่า
1179
01:18:37,170 --> 01:18:38,840
ใส่เนื้อฮันอูด้วยนี่
1180
01:18:41,590 --> 01:18:45,090
สุกกำลังดีนะ มีเดียมเวล
1181
01:19:24,760 --> 01:19:29,140
คุณพักที่เคารพรัก งานหนักสักเพียงไหน...
1182
01:19:29,140 --> 01:19:30,890
- ทำอะไร
- เงียบ
1183
01:19:42,730 --> 01:19:44,780
คุณคะ ทานจาปากูรีไหม
1184
01:19:45,280 --> 01:19:46,400
ทาซงไม่กินเหรอ
1185
01:19:46,400 --> 01:19:47,030
ไม่ค่ะ
1186
01:19:47,150 --> 01:19:48,740
ผมเหนื่อย เข้านอนดีกว่า
1187
01:19:49,410 --> 01:19:51,990
มองอะไรของแก
1188
01:19:53,370 --> 01:19:56,790
คุณพักทำให้ฉันมีที่อยู่และมีกิน
1189
01:19:57,040 --> 01:19:58,160
สรรเสริญ
1190
01:19:58,750 --> 01:19:59,750
บ้ารึเปล่า
1191
01:20:00,420 --> 01:20:01,880
ทำงี้ทุกวันเลยเรอะ
1192
01:20:02,670 --> 01:20:07,670
แหงสิ ฉันสดุดีท่านยืดยาวเลยด้วย
1193
01:20:08,680 --> 01:20:10,760
คนรุ่นแกน่าจะรู้จักดี
1194
01:20:11,010 --> 01:20:11,800
รู้จักอะไร
1195
01:20:11,930 --> 01:20:13,390
รหัสมอร์ส
1196
01:20:14,310 --> 01:20:17,890
เซ็นเซอร์ไฟนั่นรวนแล้ว
1197
01:20:26,530 --> 01:20:29,700
ทาซงต้องถอดรหัสได้ เขาเป็นลูกเสือ
1198
01:20:30,160 --> 01:20:31,570
บ้าดีเนอะ
1199
01:20:31,950 --> 01:20:34,950
ต้องวิ่งวุ่นเอาใจเด็กคนเดียว
1200
01:20:35,540 --> 01:20:37,290
อย่างกับลูกเทวดาเลย
1201
01:20:37,580 --> 01:20:39,960
ลูกคนเล็กนี่ เรื่องปกติค่ะ
1202
01:20:41,330 --> 01:20:42,540
เข้าใจหน่อยนะ
1203
01:20:43,340 --> 01:20:46,710
ทาซงน่ะ ไม่ค่อยปกติ
1204
01:20:47,460 --> 01:20:50,090
ต้องบำบัดจิตเอย ศิลปะบำบัดเอย
1205
01:20:51,430 --> 01:20:53,300
เขาเคยเจอเรื่องร้าย ๆ
1206
01:20:53,550 --> 01:20:54,550
เรื่องแบบไหน
1207
01:20:55,220 --> 01:20:58,680
นี่ เธอเชื่อเรื่องผีไหมล่ะ
1208
01:21:00,230 --> 01:21:03,730
ทาซงเคยเจอผีในบ้านตอนอยู่ป.1
1209
01:21:10,450 --> 01:21:12,740
วันนั้นเราฉลองวันเกิดให้เขา
1210
01:21:13,240 --> 01:21:15,620
พอตกดึก ทุกคนหลับหมด
1211
01:21:15,740 --> 01:21:19,870
ทาซงแอบลงมาเอาเค้กในตู้เย็น
1212
01:21:20,460 --> 01:21:23,330
เค้กนั่นครีมมันอร่อยมาก
1213
01:21:23,630 --> 01:21:26,130
เขาเข้านอนแล้วก็ยังอยากกินไม่หาย
1214
01:21:26,840 --> 01:21:31,880
ตอนที่ทาซงนั่งกินเค้กอยู่นั้นเอง
1215
01:21:41,980 --> 01:21:44,520
เขาร้องลั่น ฉันก็วิ่งลงมา
1216
01:21:45,400 --> 01:21:47,110
เขานี่แบบ...
1217
01:21:48,020 --> 01:21:52,860
ตาเหลือก ชักกระตุก น้ำลายฟูมปาก
1218
01:21:55,280 --> 01:21:57,490
เคยเห็นเด็กชักไหมล่ะ
1219
01:21:57,740 --> 01:21:58,540
ไม่ค่ะ
1220
01:21:58,540 --> 01:22:03,420
ต้องปฐมพยาบาลภายใน 15 นาที ไม่งั้นไม่รอด
1221
01:22:03,920 --> 01:22:08,630
ภายใน 15 นาทีต้องไปถึงห้องฉุกเฉิน
1222
01:22:10,670 --> 01:22:14,680
ไอ้ที่แบบนี้ แกทนอยู่ได้ยังไง
1223
01:22:15,010 --> 01:22:17,930
มีคนอยู่ใต้ดินเยอะแยะไป
1224
01:22:18,300 --> 01:22:20,180
ยิ่งถ้านับห้องใต้ถุนด้วย
1225
01:22:20,310 --> 01:22:24,390
แกจะทำยังไงต่อ ไม่มีแผนเลยเหรอ
1226
01:22:25,060 --> 01:22:28,190
อยู่ที่นี่ก็สบายใจดี
1227
01:22:29,770 --> 01:22:32,570
ฉันรู้สึกเหมือนเกิดที่นี่
1228
01:22:33,650 --> 01:22:36,530
และอาจแต่งงานที่นี่ด้วย
1229
01:22:37,030 --> 01:22:39,950
ฉันไม่มีสิทธิ์ได้เงินบำนาญ
1230
01:22:41,580 --> 01:22:44,710
พอแก่ตัว ความรักจะช่วยประโลมใจ
1231
01:22:46,580 --> 01:22:51,590
ขอร้องละ ขอฉันอยู่ข้างล่างนี่ต่อเถอะ
1232
01:22:53,590 --> 01:22:54,970
นั่นแหละ
1233
01:22:55,800 --> 01:23:00,470
สามีฉันก็ไปทำงานที่อื่น ฉันต้องรับมือคนเดียว
1234
01:23:01,600 --> 01:23:05,560
ตั้งแต่นั้นเราฉลองวันเกิดเขานอกบ้าน
1235
01:23:05,980 --> 01:23:08,610
ปีที่แล้วไปบ้านแม่ฉัน ปีนี้ก็ไปแคมป์
1236
01:23:09,110 --> 01:23:13,610
สามีฉันบอกว่า เป็นเรื่องปกติของเด็ก
1237
01:23:14,110 --> 01:23:18,450
แถมผีในบ้านจะนำโชคลาภมาให้
1238
01:23:20,120 --> 01:23:24,620
แล้วช่วงนี้เงินก็ไหลมาเทมาจริง ๆ นะ
1239
01:23:51,650 --> 01:23:53,360
แล้วไป
1240
01:24:20,010 --> 01:24:22,800
เอาละ รออยู่นี่แหละ
1241
01:24:33,820 --> 01:24:35,440
จูนี เป็นอะไร
1242
01:24:37,820 --> 01:24:39,030
ใต้เตียงมีอะไร
1243
01:24:40,950 --> 01:24:42,320
ไหนดูซิ
1244
01:24:43,700 --> 01:24:44,660
เชอะ
1245
01:24:46,450 --> 01:24:47,410
- แม่
- หา
1246
01:24:47,660 --> 01:24:49,910
- ทำแบบนี้ได้ยังไง
- อะไร
1247
01:24:50,160 --> 01:24:53,920
หนูก็ชอบจาปากูรี ทำไมแม่ไม่ถามหนูบ้าง
1248
01:24:54,540 --> 01:24:55,210
ไม่รู้สิ
1249
01:24:55,210 --> 01:24:59,170
ทาซงไม่กิน แม่ก็ถามพ่อแล้วกินเองเฉย
1250
01:24:59,340 --> 01:25:00,300
ทำใหม่ได้นะ
1251
01:25:00,300 --> 01:25:02,300
แม่ไม่เข้าใจหนู
1252
01:25:02,300 --> 01:25:06,100
- อย่าทะเลาะกันเรื่องบะหมี่
- ไม่ถามหนูสักคำ
1253
01:25:06,100 --> 01:25:09,100
พอที ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเข้านอน
1254
01:25:13,190 --> 01:25:14,360
มาเลย
1255
01:25:16,730 --> 01:25:17,230
คีจองอยู่ไหน
1256
01:25:17,230 --> 01:25:20,110
ใต้โต๊ะนู่น เร็ว
1257
01:25:23,700 --> 01:25:26,120
หนึ่ง สอง สาม
1258
01:25:26,120 --> 01:25:27,370
ทาซง
1259
01:25:27,620 --> 01:25:29,950
อย่าสิ ทาซง
1260
01:25:30,620 --> 01:25:32,960
ป่วนอีกแล้ว เอาร่มมาเร็ว
1261
01:25:33,500 --> 01:25:34,630
นี่ พักทาซง
1262
01:25:36,500 --> 01:25:41,470
เจ้าตัวแสบ ทำอะไรล่ะเนี่ย
1263
01:25:41,470 --> 01:25:45,350
ทาซง ไปนอนเถอะลูก มันดึกมากแล้ว
1264
01:25:45,350 --> 01:25:46,010
เอามา
1265
01:25:47,260 --> 01:25:48,260
นี่จ้ะ
1266
01:25:52,270 --> 01:25:58,360
ดื้อเหมือนใครเนี่ย ฝนตกหนักขนาดนี้
1267
01:26:04,280 --> 01:26:06,910
"โอปป้าเควิน... ทาซงกางเต็นท์ในสนาม"
1268
01:26:10,910 --> 01:26:14,870
ช่องความถี่ 3 สำหรับเหตุฉุกเฉิน เปิดไว้นะ
1269
01:26:15,920 --> 01:26:18,920
เอามา... อะไรของเขา
1270
01:26:19,170 --> 01:26:21,420
ปล่อยเขาเถอะ เดี๋ยวเหนื่อยก็เข้ามาเอง
1271
01:26:22,050 --> 01:26:24,680
- "คิดถึงโอปป้า"
- ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว
1272
01:26:24,930 --> 01:26:25,930
พักทาเฮ
1273
01:26:26,180 --> 01:26:28,390
เลิกเล่นโทรศัพท์ ไปนอนได้แล้ว
1274
01:26:29,060 --> 01:26:31,560
ไปนอนเถอะ เราจัดการเอง
1275
01:26:31,890 --> 01:26:35,020
นี่ห้องนั่งเล่น ได้ยินไหม
1276
01:26:35,020 --> 01:26:36,190
ได้ยินแล้ว เปลี่ยน
1277
01:26:36,190 --> 01:26:40,190
พ่อเฝ้าอยู่ เผื่อเกิดเรื่องอะไร เปลี่ยน
1278
01:26:40,530 --> 01:26:42,820
ทราบแล้ว เปลี่ยน
1279
01:26:44,200 --> 01:26:46,070
เต็นท์นั่นจะรั่วไหมเนี่ย
1280
01:26:46,320 --> 01:26:49,410
สั่งจากอเมริกาเลยนะ สบายมาก
1281
01:26:49,780 --> 01:26:52,540
- เรานอนนี่กันเลยสิ
- ห๊ะ
1282
01:26:52,910 --> 01:26:54,830
จะได้เห็นเต็นท์นั่นชัด ๆ
1283
01:26:55,210 --> 01:26:57,170
ก็ดีนะ ค่อยหายห่วง
1284
01:26:57,170 --> 01:26:57,790
เนอะ
1285
01:26:57,960 --> 01:26:59,590
นอนเฝ้าเขานี่แหละ
1286
01:27:01,920 --> 01:27:03,090
ไอ้ลูกคนนี้
1287
01:27:12,850 --> 01:27:13,850
เดี๋ยวนะ
1288
01:27:16,810 --> 01:27:18,690
กลิ่นมาจากไหนเนี่ย
1289
01:27:18,860 --> 01:27:19,940
กลิ่นอะไร
1290
01:27:20,480 --> 01:27:21,820
กลิ่นเหมือนคนขับรถ
1291
01:27:22,440 --> 01:27:23,740
- คุณคิมน่ะเหรอ
-ใช่
1292
01:27:24,740 --> 01:27:26,200
ฉันนึกไม่ออกหรอก
1293
01:27:26,200 --> 01:27:28,950
จริงเหรอ ต้องเคยได้กลิ่นบ้างแหละ
1294
01:27:29,620 --> 01:27:33,240
กลิ่นสาบที่ฟุ้งอยู่ในรถนะ อธิบายไม่ถูก
1295
01:27:33,580 --> 01:27:36,000
- กลิ่นคนแก่เหรอ
- ไม่ใช่
1296
01:27:36,000 --> 01:27:37,870
เหมือนอะไรกันนะ
1297
01:27:38,750 --> 01:27:40,330
กลิ่นเหมือนหัวไชเท้าแก่ ๆ
1298
01:27:41,340 --> 01:27:42,210
ก็ไม่ใช่
1299
01:27:42,630 --> 01:27:45,010
นึกถึงเวลาเอาผ้าขี้ริ้วไปต้มน่ะ
1300
01:27:45,010 --> 01:27:46,010
กลิ่นแบบนั้น
1301
01:27:48,890 --> 01:27:55,390
ที่จริง เขาหวิดจะลามปามอยู่เรื่อย
1302
01:27:55,390 --> 01:27:58,230
แต่ดีที่ไม่เคยลามจริง ๆ
1303
01:27:58,730 --> 01:27:59,980
- ต้องชมเลย
- ค่ะ
1304
01:28:01,480 --> 01:28:03,780
แต่กลิ่นนี่ลามสุด ๆ
1305
01:28:04,530 --> 01:28:06,530
มันคลุ้งมาถึงเบาะหลัง
1306
01:28:07,110 --> 01:28:08,650
ขนาดนั้นเลยเหรอ
1307
01:28:08,990 --> 01:28:09,860
ไม่รู้สิ
1308
01:28:10,910 --> 01:28:13,160
ผมก็อธิบายไม่ถูก
1309
01:28:14,490 --> 01:28:17,870
กลิ่นที่บางทีก็เจอในรถไฟใต้ดิน
1310
01:28:18,160 --> 01:28:21,170
ฉันไม่ได้ขึ้นรถใต้ดินมานานเต็มที
1311
01:28:22,040 --> 01:28:24,920
คนขึ้นรถใต้ดินจะมีกลิ่นเฉพาะ
1312
01:28:25,170 --> 01:28:26,260
ค่ะ
1313
01:28:42,770 --> 01:28:45,400
เหมือนอยู่บนเบาะหลังรถเลยนะ
1314
01:28:46,440 --> 01:28:49,450
เดี๋ยวทาซงเข้ามาเห็น
1315
01:28:50,400 --> 01:28:51,700
ไม่เป็นไรน่า
1316
01:28:52,530 --> 01:28:54,910
ผมหดมือกลับได้อยู่แล้ว
1317
01:29:00,710 --> 01:29:02,080
อย่าเลย
1318
01:29:08,710 --> 01:29:10,050
หมุนตามเข็มนาฬิกา
1319
01:29:10,840 --> 01:29:11,550
ได้
1320
01:29:15,100 --> 01:29:18,220
เอาเลย อย่างนั้นแหละ
1321
01:29:34,950 --> 01:29:38,330
กางเกงในถูก ๆ นั่นยังอยู่ไหม
1322
01:29:39,120 --> 01:29:39,750
หา
1323
01:29:40,250 --> 01:29:42,620
ที่ผู้หญิงของนายยุนลืมไว้น่ะ
1324
01:29:44,210 --> 01:29:46,880
ถ้าคุณใส่มัน ผมคงแข็งปั๋ง
1325
01:29:47,840 --> 01:29:48,750
เหรอ
1326
01:29:49,630 --> 01:29:52,260
ซื้อยาให้ฉันเล่นสิ
1327
01:29:53,260 --> 01:29:56,390
ให้ฉันเล่นยา
1328
01:29:57,970 --> 01:29:59,020
ดูดไอ้นี่แทน
1329
01:30:11,490 --> 01:30:12,280
ดีไหม
1330
01:30:33,760 --> 01:30:35,680
"พวกเขาหลับแล้ว รีบย่องออกไป"
1331
01:31:09,920 --> 01:31:12,210
ฉุกเฉิน เกิดเหตุฉุกเฉิน เปลี่ยน
1332
01:31:14,840 --> 01:31:16,180
ฉุกเฉิน
1333
01:31:17,300 --> 01:31:18,340
มีอะไร เปลี่ยน
1334
01:31:18,680 --> 01:31:19,970
ทาซง เป็นอะไร
1335
01:31:20,350 --> 01:31:22,350
ผมนอนไม่หลับ เปลี่ยน
1336
01:31:22,930 --> 01:31:26,560
ก็เลิกเล่นแล้วเข้ามาสิ
1337
01:31:26,940 --> 01:31:29,440
ไปนอนเตียงนุ่ม ๆ ดีกว่า เปลี่ยน
1338
01:31:29,690 --> 01:31:30,860
จริงด้วย
1339
01:31:31,110 --> 01:31:33,070
ไม่เอา เปลี่ยน
1340
01:31:33,820 --> 01:31:34,990
พักทาซง...
1341
01:31:40,570 --> 01:31:42,490
นอนดีกว่า
1342
01:33:17,670 --> 01:33:20,970
พ่อ เมื่อกี๊เป็นยังไงแล้ว
1343
01:33:22,220 --> 01:33:22,970
อะไร
1344
01:33:25,600 --> 01:33:27,470
คนในห้องใต้ดินน่ะ
1345
01:33:30,600 --> 01:33:34,730
อ๋อ พ่อจับมัดไว้
1346
01:33:35,480 --> 01:33:37,110
แล้วจะเอายังไงต่อ
1347
01:33:38,610 --> 01:33:39,440
หา
1348
01:33:41,990 --> 01:33:44,990
จะทำยังไง มีแผนอะไรต่อ
1349
01:33:46,120 --> 01:33:48,740
ผมอดคิดไม่ได้ว่า
1350
01:33:49,830 --> 01:33:52,870
มินฮยอกจะทำยังไง ถ้าเจอเรื่องแบบนี้
1351
01:33:54,710 --> 01:33:56,750
พี่มินฮยอกไม่มีวันเจอเรื่องแบบนี้หรอก
1352
01:33:59,000 --> 01:34:04,390
ฟังนะ เราหนีออกมาอย่างปลอดภัยแล้วนี่
1353
01:34:06,010 --> 01:34:10,980
นอกจากเราก็ไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้น จริงไหม
1354
01:34:11,480 --> 01:34:13,980
ถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ
1355
01:34:15,480 --> 01:34:19,530
พ่อน่ะ มีแผนของพ่อ
1356
01:34:20,400 --> 01:34:23,860
ลูกลืมมันไปซะก็พอแล้ว
1357
01:34:24,530 --> 01:34:26,030
กลับบ้านกัน
1358
01:34:27,160 --> 01:34:29,030
กลับไปอาบน้ำ
1359
01:34:48,140 --> 01:34:50,180
มัวทำอะไรอยู่ ตามมาเร็ว
1360
01:35:03,940 --> 01:35:06,030
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
1361
01:35:08,570 --> 01:35:10,950
อย่าเข้ามา นี่มันน้ำท่อ
1362
01:35:11,410 --> 01:35:13,410
เปิดหน้าต่างทิ้งไว้รึเปล่านะ
1363
01:35:18,330 --> 01:35:20,840
เฮีย ช่วยหน่อยสิ
1364
01:35:29,470 --> 01:35:30,550
คีอู
1365
01:35:33,310 --> 01:35:35,980
คีอู ปิดหน้าต่างก่อน
1366
01:35:37,230 --> 01:35:39,230
ไฟชอร์ตเรอะ
1367
01:35:46,240 --> 01:35:47,610
โอ๊ย มึน
1368
01:35:51,580 --> 01:35:55,120
อยู่นิ่ง ๆ ก่อนน่า
1369
01:36:01,090 --> 01:36:02,590
มึนหัวชะมัดเลย
1370
01:36:06,880 --> 01:36:09,130
คีจอง ระวังนะ
1371
01:36:10,890 --> 01:36:12,260
อย่าจับอะไร
1372
01:36:24,900 --> 01:36:30,410
คุณคะ สมองฉันคงกระทบกระเทือน
1373
01:36:30,910 --> 01:36:33,370
ฉันมองไม่เห็นคุณแล้ว
1374
01:36:54,890 --> 01:36:59,140
คุณคะ ผู้หญิงชื่อชุงซุกนั่นน่ะ
1375
01:37:00,060 --> 01:37:01,940
เชื่อเขาเลย
1376
01:37:02,190 --> 01:37:04,150
ทำกันได้ลงคอ
1377
01:37:06,070 --> 01:37:09,070
เธอถีบฉันตกบันได
1378
01:37:11,820 --> 01:37:13,700
ท่องไว้นะ
1379
01:37:14,580 --> 01:37:16,950
ชุงซุก
1380
01:37:18,580 --> 01:37:21,830
ชุงซุก
1381
01:37:31,220 --> 01:37:33,090
คีอู
1382
01:37:34,350 --> 01:37:35,680
ทำอะไรอยู่น่ะ
1383
01:37:35,970 --> 01:37:36,930
หา
1384
01:37:52,110 --> 01:37:55,820
"จ้วย ด้ว..."
1385
01:39:01,560 --> 01:39:02,430
พ่อ
1386
01:39:03,430 --> 01:39:04,440
หา
1387
01:39:05,690 --> 01:39:09,060
พ่อวางแผนจะทำยังไง
1388
01:39:11,070 --> 01:39:12,690
หมายถึงอะไร
1389
01:39:14,030 --> 01:39:16,450
พ่อบอกว่าพ่อมีแผน
1390
01:39:17,070 --> 01:39:18,950
พ่อจะทำยังไง เรื่อง...
1391
01:39:19,950 --> 01:39:20,830
ห้องใต้ดิน
1392
01:39:21,910 --> 01:39:27,420
รู้ไหม แผนการแบบไหนไม่เคยล้มเหลว
1393
01:39:29,540 --> 01:39:31,960
ไม่มีแผนไงล่ะ
1394
01:39:32,170 --> 01:39:33,460
ไม่วางแผน
1395
01:39:34,340 --> 01:39:35,550
เพราะว่า
1396
01:39:37,590 --> 01:39:44,060
พอเราวางแผน ชีวิตก็ไม่เคยเป็นไปตามแผน
1397
01:39:45,060 --> 01:39:46,310
กวาดตามองดูสิ
1398
01:39:46,980 --> 01:39:52,320
คนพวกนี้คิดไว้เหรอว่า "ไปนอนที่โรงยิมกันเถอะ"
1399
01:39:53,360 --> 01:39:54,990
แล้วเป็นไงล่ะ
1400
01:39:55,490 --> 01:39:59,070
ทุกคนต้องมานอนคลุกฝุ่น เราก็ด้วย
1401
01:40:01,070 --> 01:40:03,990
ดังนั้นคนเราไม่ควรวางแผน
1402
01:40:06,250 --> 01:40:10,000
ถ้าไม่มีแผน ก็ไม่มีวันผิดแผน
1403
01:40:10,380 --> 01:40:16,720
พลั้งพลาดไปบ้างก็ไม่เป็นไร
1404
01:40:18,130 --> 01:40:20,890
ต่อให้ฆ่าคน หรือขายชาติ
1405
01:40:22,510 --> 01:40:26,020
ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย นึกออกไหม
1406
01:40:28,140 --> 01:40:29,230
พ่อครับ
1407
01:40:31,610 --> 01:40:32,860
ผมขอโทษ
1408
01:40:33,860 --> 01:40:35,280
เรื่องไหน
1409
01:40:38,610 --> 01:40:39,990
ทั้งหมด
1410
01:40:41,030 --> 01:40:42,410
ทุกเรื่องเลย
1411
01:40:44,790 --> 01:40:46,790
ผมจะจัดการทุกอย่างเอง
1412
01:40:47,660 --> 01:40:49,540
อะไรของแก
1413
01:40:51,790 --> 01:40:54,130
แล้วกอดหินไว้ทำไม
1414
01:40:55,170 --> 01:40:56,510
ไอ้นี่น่ะเหรอ
1415
01:41:02,300 --> 01:41:05,140
มันติดมือมาเรื่อยเลย
1416
01:41:07,560 --> 01:41:11,520
นี่ แกนอนพักบ้างเถอะ
1417
01:41:14,820 --> 01:41:16,190
พูดจริง ๆ
1418
01:41:18,150 --> 01:41:20,320
มันคอยตามผมมา
1419
01:41:32,830 --> 01:41:35,710
ครูเจสสิกา ขอโทษที่โทรมาแต่เช้าวันอาทิตย์
1420
01:41:35,710 --> 01:41:38,210
วันนี้ครูว่างมาทานมื้อกลางวันไหม
1421
01:41:38,210 --> 01:41:41,470
เราจัดวันเกิดให้ทาซงกะทันหันน่ะ
1422
01:41:43,550 --> 01:41:45,220
ปาร์ตี้วันเกิดเหรอคะ
1423
01:41:45,350 --> 01:41:48,350
ถ้าครูมา ทาซงคงดีใจมากเลย
1424
01:41:48,970 --> 01:41:52,690
มีพาสตา กราแตง สเต๊กแซลมอนให้ทานไม่อั้น
1425
01:41:53,230 --> 01:41:55,230
มาตอนบ่ายโมงนะ
1426
01:41:55,480 --> 01:41:58,230
ฉันจะนับเป็นชั่วโมงสอนให้ด้วย
1427
01:41:58,480 --> 01:42:00,820
ยูโนวว็อตไอมีน เจอกันนะ
1428
01:42:02,490 --> 01:42:03,740
- แม่
- หือ
1429
01:42:03,990 --> 01:42:07,740
งานเนี้ย เราชวนครูเควินด้วยดีไหม
1430
01:42:07,740 --> 01:42:10,120
เอ้อ เอาสิ ลูกโทรเลย
1431
01:42:10,620 --> 01:42:14,250
นอนต่อเถอะค่ะ คุณคงเพลียจากเมื่อวาน
1432
01:42:14,630 --> 01:42:18,500
ถ้าจัดปาร์ตี้ คุณก็ต้องวิ่งวุ่นเลยสิ
1433
01:42:18,840 --> 01:42:22,760
ใช่ค่ะ ร้านไวน์ ซูเปอร์ฯ ร้านขนมปัง ร้านดอกไม้
1434
01:42:23,130 --> 01:42:26,260
แต่ฉันบอกคุณคิมแล้ว ให้รีบมา
1435
01:42:26,890 --> 01:42:28,260
ฉันจะจ่ายพิเศษให้
1436
01:42:28,390 --> 01:42:29,390
แจ๋ว
1437
01:42:39,980 --> 01:42:43,530
ทุกคนนั่งก่อน ผมจะอธิบาย
1438
01:42:44,240 --> 01:42:49,370
"ทาเฮ: เราจะจัดปาร์ตี้ แม่ให้ชวนโอปป้าด้วย"
1439
01:42:51,870 --> 01:42:54,790
เธอ ๆ ในห้องใต้ดินน่ะ
1440
01:42:55,290 --> 01:42:57,420
มีโต๊ะสนามอยู่ 10 ตัว
1441
01:42:57,670 --> 01:43:01,050
ขนออกมาก่อน แล้วค่อยจัด...
1442
01:43:02,170 --> 01:43:05,010
เดี๋ยว มาดูตรงกระจกนี่
1443
01:43:07,140 --> 01:43:08,800
เต็นท์ของทาซงอยู่ตรงกลาง
1444
01:43:09,010 --> 01:43:12,180
เรียงโต๊ะเป็นแนวโค้ง
1445
01:43:12,810 --> 01:43:14,430
เป็นรูปปีกนกกระเรียน
1446
01:43:14,890 --> 01:43:17,810
แบบทัพเรือของอีซุนชินในยุทธนาวีเกาะฮันซัน
1447
01:43:18,440 --> 01:43:20,690
ลองคิดว่าเต็นท์คือเรือรบญี่ปุ่น
1448
01:43:20,940 --> 01:43:25,820
เรียงโต๊ะเป็นครึ่งวงกลมรูปปีกนกกระเรียน
1449
01:43:26,320 --> 01:43:30,280
ตั้งพวกเตาย่างกับฟืนใกล้ ๆ เต็นท์
1450
01:43:30,580 --> 01:43:32,450
เตรียมไว้ให้พร้อมสรรพ
1451
01:43:33,290 --> 01:43:36,420
ตามนั้น พาคุณสามีมาด้วย
1452
01:43:36,670 --> 01:43:37,330
จ้ะ
1453
01:43:37,710 --> 01:43:41,210
ไม่ต้องมีของขวัญ มาตัวเปล่าเลย
1454
01:43:41,460 --> 01:43:42,050
อื้อ
1455
01:43:42,210 --> 01:43:44,340
เดรสโค้ดเหรอ
1456
01:43:44,340 --> 01:43:47,470
งานมันปุบปับ อยากใส่กางเกงวอร์มก็เชิญ
1457
01:43:48,840 --> 01:43:54,220
ไม่ต้องมีของขวัญ มาทานออร์เดิฟให้เต็มที่
1458
01:43:55,810 --> 01:43:57,560
เธอก็รู้ฝีมือฉัน
1459
01:43:57,980 --> 01:44:02,610
เนอะ ๆ เมากันแต่หัววันแน่
1460
01:44:03,230 --> 01:44:03,940
เออ
1461
01:44:04,360 --> 01:44:07,740
โธ่ ช่วยร้องหน่อยเถอะ เพลงเนี้ย...
1462
01:44:23,960 --> 01:44:26,630
เบา ๆ หน่อย เขาหลับอยู่
1463
01:44:27,630 --> 01:44:30,470
วันนี้ฟ้าแจ่มกระจ่างเลย
1464
01:44:30,760 --> 01:44:32,600
เพราะฝนตกไปเมื่อวาน
1465
01:44:34,010 --> 01:44:34,890
ใช่
1466
01:44:35,350 --> 01:44:38,980
เปลี่ยนจากแคมป์มาเป็นปาร์ตี้ในสวน
1467
01:44:40,480 --> 01:44:41,900
พลิกวิกฤติเป็นโอกาส
1468
01:44:45,400 --> 01:44:49,910
ดีจริง ๆ เลยที่ฝนตกเมื่อคืน
1469
01:44:51,660 --> 01:44:55,990
ของขวัญไม่ต้องนะ อย่าเอามาเชียว
1470
01:44:56,870 --> 01:45:00,620
ถอยรถมินิของเธอเข้าโรงรถก็พอ
1471
01:45:00,620 --> 01:45:02,040
ขึ้นไปเลย
1472
01:45:02,290 --> 01:45:07,050
ถอยเข้าไปเลย แต่อย่าขวางเบนซ์
1473
01:45:07,420 --> 01:45:11,430
มาแล้วเหรอ ไม่เจอกันนาน
1474
01:45:12,930 --> 01:45:15,310
บอกแล้วว่าไม่ต้องมีของขวัญ
1475
01:45:33,700 --> 01:45:35,580
โอปป้าคิดอะไรอยู่
1476
01:45:36,080 --> 01:45:37,080
หา
1477
01:45:38,290 --> 01:45:41,710
ตอนจูบกับหนู โอปป้าใจลอยไปไหน
1478
01:45:43,830 --> 01:45:44,710
เปล่า
1479
01:45:45,840 --> 01:45:49,300
เปล่าอะไร ตอนนี้ยังใจลอยอยู่เลย
1480
01:45:52,090 --> 01:45:53,180
โห
1481
01:45:55,180 --> 01:45:57,470
ทุกคนดูเริดไปหมด
1482
01:45:58,970 --> 01:46:02,600
ขนาดชวนปุบปับ ทุกคนยังดูดี
1483
01:46:03,940 --> 01:46:05,860
ดูเป็นธรรมชาติมาก
1484
01:46:08,110 --> 01:46:09,230
ทาเฮ
1485
01:46:12,200 --> 01:46:13,450
ฉันเหมาะกับที่นี่ไหม
1486
01:46:15,240 --> 01:46:16,490
อะไรนะ
1487
01:46:17,490 --> 01:46:20,370
ทั้งหมดเนี่ย ฉันดูเหมาะไหม
1488
01:46:30,710 --> 01:46:32,590
จะไปไหนล่ะ
1489
01:46:33,220 --> 01:46:34,380
ฉันต้องลงไปแล้ว
1490
01:46:34,970 --> 01:46:36,890
อยู่ด้วยกันก่อน
1491
01:46:38,260 --> 01:46:39,850
ฉันต้องลงไป
1492
01:46:40,640 --> 01:46:45,150
คนพวกนั้นน่าเบื่อจะตาย อยู่กับหนูดีกว่า
1493
01:46:46,150 --> 01:46:50,400
ไม่ได้ลงไปหาคนพวกนั้น แต่ต่ำกว่านั้น
1494
01:46:51,030 --> 01:46:53,530
โห อะไรเนี่ย
1495
01:46:56,870 --> 01:47:00,410
อายุปูนนี้ ผมยังต้องมาเล่นแบบนี้อีก
1496
01:47:01,160 --> 01:47:03,000
น่าอายชะมัดเลย
1497
01:47:04,120 --> 01:47:05,670
ขอโทษด้วยนะ คุณคิม
1498
01:47:05,920 --> 01:47:08,920
เมียผมรบเร้าเลยต้องทำ
1499
01:47:09,250 --> 01:47:10,920
ง่าย ๆ คือ
1500
01:47:10,920 --> 01:47:15,930
ครูเจสสิกาจะถือเค้กเดินนำออกมา
1501
01:47:16,300 --> 01:47:20,180
เราก็โผล่ไป เล่นงานครูเจสสิกา
1502
01:47:20,430 --> 01:47:22,390
กวัดแกว่งขวานอินเดียนแดง
1503
01:47:22,770 --> 01:47:23,640
ครับ
1504
01:47:23,640 --> 01:47:28,560
แล้วทาซง อินเดียนแดงฝ่ายธรรมะก็จะสู้กับเรา
1505
01:47:29,190 --> 01:47:33,440
เขาจะช่วยเทพธิดาแห่งเค้กไว้ได้ ทุกคนปรบมือ
1506
01:47:33,900 --> 01:47:35,070
ประมาณนั้นแหละ
1507
01:47:36,700 --> 01:47:37,700
ปัญญาอ่อนเนอะ
1508
01:47:37,700 --> 01:47:42,330
ภรรยาคุณดูจะชอบงานสังคมและเซอร์ไพรส์
1509
01:47:42,660 --> 01:47:44,330
ใช่ เธอชอบมาก
1510
01:47:44,910 --> 01:47:47,460
แต่งานนี้เธอเน้นเป็นพิเศษ
1511
01:47:49,080 --> 01:47:51,960
คุณก็เต็มที่มากเลย
1512
01:47:53,340 --> 01:47:55,970
คุณรักเธอจริง ๆ ด้วยนะครับ
1513
01:48:01,600 --> 01:48:02,600
คุณคิม
1514
01:48:04,680 --> 01:48:06,850
วันนี้เราจ่ายพิเศษให้คุณ
1515
01:48:12,480 --> 01:48:16,360
คิดซะว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของงานละกันนะ
1516
01:48:28,120 --> 01:48:29,500
ได้ลงไปข้างล่างรึยัง
1517
01:48:29,870 --> 01:48:33,710
- ยังเลย
- เราต้องไปคุยกับพวกเขานะ
1518
01:48:33,710 --> 01:48:35,380
ไปตกลงกัน
1519
01:48:35,630 --> 01:48:36,630
นั่นน่ะสิ
1520
01:48:36,630 --> 01:48:39,510
เมื่อคืนเราสติแตกกันเกินไป
1521
01:48:39,510 --> 01:48:43,010
พ่อบอกว่ามีแผนอะไรก็ไม่รู้
1522
01:48:43,890 --> 01:48:46,100
- หนูลงไปละ
- เดี๋ยว
1523
01:48:46,390 --> 01:48:48,480
เอานี่ลงไปด้วย
1524
01:48:48,730 --> 01:48:50,400
- พวกเขาคงหิวแย่
- จริง
1525
01:48:50,400 --> 01:48:52,020
ให้กินซะก่อน
1526
01:48:54,270 --> 01:48:55,530
คราวหน้ามาให้ได้นะ
1527
01:48:56,650 --> 01:48:58,650
อ้าว เจสสิกาอยู่นี่เอง
1528
01:48:58,780 --> 01:49:00,780
- อร่อยมากเลยค่ะ
- เนอะ ๆ
1529
01:49:01,280 --> 01:49:03,620
ฉันมีเรื่องจะวานครูหน่อย
1530
01:49:03,870 --> 01:49:04,740
อะไรคะ
1531
01:49:05,040 --> 01:49:07,250
นี่คือ... เรียกว่าอะไรดี
1532
01:49:07,410 --> 01:49:09,120
เค้กเยียวยาแผลใจทาซง
1533
01:49:09,500 --> 01:49:12,500
ครูควรเป็นคนเอาไปให้ นี่คือไฮไลต์ของงาน
1534
01:50:35,750 --> 01:50:38,840
นี่ เป็นอะไรรึเปล่า
1535
01:50:44,340 --> 01:50:45,470
นี่
1536
01:50:55,600 --> 01:50:56,770
อย่าครับ อย่า
1537
01:52:44,210 --> 01:52:46,760
โอปป้า อยู่ไหน
1538
01:52:53,640 --> 01:52:56,350
ทาซงจ๊ะ แฮปปี้เบิร์ทเดย์
1539
01:52:56,600 --> 01:52:57,640
สุขสันต์วันเกิด
1540
01:53:05,400 --> 01:53:06,400
ฉิบ...
1541
01:53:16,540 --> 01:53:18,410
อย่าเข้ามา
1542
01:53:18,620 --> 01:53:20,670
นังชุงซุก
1543
01:53:20,790 --> 01:53:21,620
คีจอง
1544
01:53:21,670 --> 01:53:23,170
ชุงซุก ออกมา
1545
01:53:23,170 --> 01:53:26,550
ห้ามเลือดก่อน กดแผลไว้
1546
01:53:31,550 --> 01:53:32,300
ทาซง
1547
01:53:33,390 --> 01:53:34,180
ที่รัก
1548
01:53:36,010 --> 01:53:37,680
ปล่อยนะ อย่า
1549
01:53:48,780 --> 01:53:50,070
หนูเจ็บ
1550
01:53:55,330 --> 01:53:56,280
ห้องฉุกเฉิน
1551
01:53:56,410 --> 01:53:57,660
ไปเอารถ
1552
01:53:57,790 --> 01:53:59,660
นายคิม ชักช้าอยู่ได้
1553
01:53:59,910 --> 01:54:01,410
รอรถพยาบาลไม่ทันแน่
1554
01:54:01,910 --> 01:54:03,960
ไม่ต้องกดแล้ว พ่อ
1555
01:54:04,330 --> 01:54:06,960
มันยิ่งเจ็บ
1556
01:54:08,050 --> 01:54:08,960
กุญแจรถ
1557
01:54:09,170 --> 01:54:11,840
โยนกุญแจมาโว้ย
1558
01:54:29,730 --> 01:54:30,990
เป็นไงบ้าง
1559
01:54:31,610 --> 01:54:32,990
อย่ากด
1560
01:54:35,490 --> 01:54:37,580
สวัสดีครับ ท่านพัก
1561
01:54:38,120 --> 01:54:38,990
รู้จักฉันเหรอ
1562
01:54:39,240 --> 01:54:40,580
สรรเสริญ
1563
01:56:07,580 --> 01:56:11,090
ผมลืมตาครั้งแรกในรอบหนึ่งเดือน
1564
01:56:11,090 --> 01:56:12,460
ก็ได้เห็นตำรวจ...
1565
01:56:13,050 --> 01:56:17,930
คุณมีสิทธิ์จ้างทนายความ
1566
01:56:17,930 --> 01:56:19,800
ที่ดูไม่เหมือนตำรวจสักนิด
1567
01:56:24,470 --> 01:56:26,100
เขาหัวเราะเหรอเนี่ย
1568
01:56:26,560 --> 01:56:27,850
เดี๋ยวนะครับ
1569
01:56:28,600 --> 01:56:32,980
แล้วหมอที่ดูไม่เหมือนหมอสักนิดก็พูดว่า
1570
01:56:34,480 --> 01:56:37,990
ไม่แปลกครับ บางคนหลังจากผ่าตัดสมอง...
1571
01:56:38,360 --> 01:56:40,240
ก็หัวเราะไม่หยุดแบบนี้เอง
1572
01:56:41,240 --> 01:56:43,120
นี่ ได้ยินไหม
1573
01:56:43,740 --> 01:56:45,240
ฟังหมอพูดรู้เรื่องไหม
1574
01:56:45,750 --> 01:56:47,370
ผมต้องพูดอีกรอบไหมเนี่ย
1575
01:56:47,620 --> 01:56:48,370
พูดอะไร
1576
01:56:48,500 --> 01:56:49,710
สิทธิผู้ต้องหาไง
1577
01:56:52,340 --> 01:56:56,510
คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด
1578
01:56:56,510 --> 01:56:59,090
สิ่งที่คุณพูดจะถูกใช้ในชั้นศาล...
1579
01:56:59,380 --> 01:57:01,340
หัวเราะอยู่นั่นแหละวุ้ย
1580
01:57:04,760 --> 01:57:10,350
กระทั่งได้ฟังว่าวันนั้นคีจองเสียเลือดแค่ไหน
1581
01:57:13,020 --> 01:57:19,990
"หรือตอนได้ยินคำว่า ปลอมแปลง
บุกรุก ทำร้าย ป้องกันตัว"
1582
01:57:20,530 --> 01:57:24,410
และเราโชคดีที่ได้รอลงอาญา
1583
01:57:27,910 --> 01:57:31,040
หรือตอนผมได้เห็นหน้าคีจองในที่สุด
1584
01:57:31,040 --> 01:57:33,670
"คิมคีจอง, สุคติ"
1585
01:57:35,500 --> 01:57:37,510
ผมก็ยังหัวเราะ
1586
01:57:47,560 --> 01:57:52,560
แต่พอได้กลับไปนั่งดูรายงานข่าววันนั้น
1587
01:57:53,190 --> 01:57:54,310
ผมไม่หัวเราะแล้ว
1588
01:57:54,440 --> 01:57:58,320
เหตุนองเลือดไม่คาดคิดในสวนบ้านไฮโซ
1589
01:57:58,650 --> 01:58:00,190
นับเป็นคดีพิสดารพันลึก
1590
01:58:00,320 --> 01:58:04,570
เนื่องจากชายจรจัดผู้เริ่มก่อเหตุเสียชีวิตคาที่
1591
01:58:04,820 --> 01:58:10,040
ตำรวจจึงไม่รู้กระทั่งแรงจูงใจในการลงมือ
1592
01:58:10,330 --> 01:58:14,580
"ว่ากันว่านายคิมคนขับรถ
เข้ากันได้ดีกับคุณพักแต่กลับฆ่าเขาตาย"
1593
01:58:14,920 --> 01:58:19,840
ตอนนี้ตำรวจเร่งตามหาตัวนายคิมให้พบก่อน
1594
01:58:20,800 --> 01:58:24,300
นายคิมออกจากประตูลงบันได
1595
01:58:24,800 --> 01:58:27,850
แล้วหายไปในตรอกซอกซอยใกล้ ๆ
1596
01:58:28,810 --> 01:58:33,480
ตำรวจตรวจดูกล้องซีซีทีวีแถวนี้ก็ไม่เจออะไร
1597
01:58:34,310 --> 01:58:37,190
และยังคงไม่มีพยานผู้พบเห็น
1598
01:58:37,980 --> 01:58:39,860
ดูจากสถานการณ์แล้ว
1599
01:58:40,360 --> 01:58:45,110
เรียกได้เลยว่านายคิมหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย
1600
01:58:46,740 --> 01:58:53,370
ผมกับแม่ไม่รู้จริง ๆ ว่าพ่อไปอยู่ที่ไหน
1601
01:58:55,960 --> 01:59:01,130
แต่ตำรวจยังลำบากมาแอบตามดูเราอยู่ได้
1602
01:59:05,510 --> 01:59:11,140
ในที่สุดข่าวก็เงียบไปและไม่มีใครมาตามเราอีก
1603
01:59:12,100 --> 01:59:15,230
ผมจึงเริ่มขึ้นไปบนภูเขาลูกนั้น
1604
01:59:17,610 --> 01:59:21,900
มันมองเห็นบ้านหลังนั้นได้ชัดเจน
1605
01:59:25,150 --> 01:59:32,040
วันนั้นแม้อากาศหนาว แต่ผมรู้สึกอยากอยู่ต่อ
1606
01:59:45,380 --> 01:59:48,680
ยาว ยาว สั้น สั้น
1607
02:00:14,200 --> 02:00:15,200
ลูกพ่อ
1608
02:00:17,540 --> 02:00:18,580
ลูกพ่อ
1609
02:00:21,040 --> 02:00:24,420
พ่อหวังว่าแกจะเป็นคนอ่านจดหมายฉบับนี้ได้
1610
02:00:28,090 --> 02:00:34,100
เพราะแกเคยเป็นลูกเสือ พ่อจึงลองเขียนดู
1611
02:00:37,730 --> 02:00:40,310
อาการบาดเจ็บหายดีรึยัง
1612
02:00:41,610 --> 02:00:45,610
แม่แกคงสบายดีใช่ไหม
1613
02:00:49,820 --> 02:00:52,490
พ่ออยู่ในนี้ก็สบายดี
1614
02:00:53,620 --> 02:00:56,250
แม้จะร้องไห้เมื่อคิดถึงคีจอง
1615
02:00:59,750 --> 02:01:04,090
จนวันนี้พ่อยังแทบไม่เชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น
1616
02:01:05,590 --> 02:01:07,130
มันเหมือนฝันไป
1617
02:01:08,880 --> 02:01:10,630
แต่ก็รู้ว่าไม่ใช่ความฝัน
1618
02:01:12,090 --> 02:01:16,520
วันนั้นพ่อวิ่งออกมาแล้วฉุกคิดได้ว่า
1619
02:01:17,770 --> 02:01:19,480
ควรหนีไปที่ไหน
1620
02:01:59,270 --> 02:02:02,310
บ้านที่เกิดเหตุสะเทือนขวัญขนาดนี้
1621
02:02:02,310 --> 02:02:05,190
ย่อมขายไม่ออกเป็นธรรมดา
1622
02:02:08,690 --> 02:02:10,950
คุณพักครับ ผมขอโทษ
1623
02:02:11,200 --> 02:02:17,200
พอบ้านร้างพ่อก็อยู่รอดอย่างยากลำบาก
1624
02:02:20,290 --> 02:02:23,330
แต่เพราะว่าเป็นบ้านร้างนี่แหละ...
1625
02:02:23,330 --> 02:02:28,300
หล่อนชื่ออะไรนะ มุน-กวัง ใช่ไหม
1626
02:02:28,300 --> 02:02:32,090
พ่อจึงได้ฝังคุณมุนกวังให้เรียบร้อย
1627
02:02:33,720 --> 02:02:39,850
เดี๋ยวนี้เขาฮิตฝังกันตามทุ่งนี่พ่อก็ทำได้เท่านี้
1628
02:02:43,730 --> 02:02:47,190
แต่พวกนายหน้าขายบ้านมันร้ายนัก
1629
02:02:51,940 --> 02:02:56,490
หลอกคนต่างชาติที่เพิ่งย้ายมาอยู่เกาหลี
1630
02:02:56,490 --> 02:02:58,490
ให้มาซื้อบ้านจนได้
1631
02:02:59,990 --> 02:03:03,370
ครอบครัวนี้พ่อแม่ทำงานลูก ๆ ก็ไปโรงเรียน
1632
02:03:03,370 --> 02:03:05,500
จึงไม่ค่อยอยู่ติดบ้าน
1633
02:03:06,080 --> 02:03:10,960
แต่อีแม่บ้านนี่สิอยู่บ้านทั้งวันทั้งคืน
1634
02:03:11,630 --> 02:03:16,090
ทุกครั้งที่พ่อขึ้นไปคือเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย
1635
02:03:19,100 --> 02:03:22,980
ที่แท้คนเยอรมันกินอย่างอื่นด้วย
ไม่ใช่แค่ไส้กรอกกับเบียร์
1636
02:03:23,850 --> 02:03:25,640
ค่อยยังชั่วหน่อย
1637
02:03:28,650 --> 02:03:32,530
อยู่ในนี้นานวันเข้าสติก็เริ่มเลอะเลือน
1638
02:03:37,280 --> 02:03:41,240
แต่อย่างน้อยวันนี้พ่อก็เขียนจดหมายถึงแกได้
1639
02:03:43,290 --> 02:03:47,290
พ่อส่งมันเป็นรหัสแบบนี้ทุกคืน
1640
02:03:47,290 --> 02:03:51,250
เผื่อสักวันแกจะเห็นมัน
1641
02:03:57,510 --> 02:03:59,430
แล้วพบกันนะ
1642
02:04:13,400 --> 02:04:14,570
คีอูเหรอ
1643
02:04:14,570 --> 02:04:15,190
ครับ
1644
02:04:29,960 --> 02:04:34,590
พ่อครับ วันนี้ผมวางแผน
1645
02:04:36,300 --> 02:04:38,180
มันเป็นแผนการใหญ่
1646
02:04:41,300 --> 02:04:42,850
ผมจะหาเงิน
1647
02:04:43,850 --> 02:04:45,220
เยอะ ๆ เลย
1648
02:04:48,940 --> 02:04:53,190
มหา'ลัย อาชีพแต่งงานก็ดีทั้งนั้นแหละ
1649
02:04:53,860 --> 02:04:55,730
แต่ผมจะหาเงินก่อน
1650
02:04:55,990 --> 02:05:00,820
เดี๋ยวก็เห็นค่ะ ข้างในกว้างมากเลย
1651
02:05:01,740 --> 02:05:06,250
จริง ๆ แล้วเราไม่ค่อยเปิดให้ใครเข้ามาดูนะคะ
1652
02:05:06,700 --> 02:05:10,710
พอมีเงิน ผมจะซื้อบ้านหลังนั้น
1653
02:05:12,000 --> 02:05:16,010
วันที่เราย้ายเข้าไป ผมกับแม่จะยืนอยู่ในสวน
1654
02:05:16,760 --> 02:05:19,010
เพราะที่นั่นแดดดีมาก
1655
02:05:20,630 --> 02:05:22,260
ส่วนพ่อ...
1656
02:05:22,850 --> 02:05:25,260
ก็เดินขึ้นมาได้เลย
1657
02:06:48,310 --> 02:06:51,980
จนกว่าจะถึงวันนั้น รักษาตัวด้วยนะครับ
1658
02:06:57,110 --> 02:06:58,980
แล้วพบกันครับ