1
00:00:05,041 --> 00:00:09,958
ซีรีส์ตอนนี้มีภาพแสงจ้า
ที่อาจก่อให้เกิดอาการชัก
2
00:00:10,041 --> 00:00:14,958
ในผู้ป่วยโรคลมชักที่ไวต่อแสงกระตุ้น
ผู้ชมควรใช้ดุลยพินิจ
3
00:00:15,083 --> 00:00:16,708
ก่อนหน้านี้
4
00:00:16,791 --> 00:00:18,000
ออกไปจากบ้านฉัน
5
00:00:18,083 --> 00:00:19,166
เราจะคุยกันทีหลัง
6
00:00:19,250 --> 00:00:20,666
มาร์คอยู่ไหน เด็บบี้้
7
00:00:21,750 --> 00:00:23,250
ฉันรู้ว่านายคือซูเปอร์ฮีโร
8
00:00:23,333 --> 00:00:24,625
บินไปซะ พ่อหนุ่มบินได้
9
00:00:25,208 --> 00:00:27,416
- นี่ อีฟ
- งั้นวันนี้ฉันก็ช่วยนาย
10
00:00:28,250 --> 00:00:30,625
เรากําลังทําร่างใหม่ให้นาย
11
00:00:31,583 --> 00:00:33,416
มาร์ครู้มั้ยว่าพ่อเขาคือฆาตกร
12
00:00:33,500 --> 00:00:34,833
อย่ามายุ่ง ซีซิล
13
00:00:34,916 --> 00:00:37,083
นี่แม่ของมาร์คนะ
ฉันต้องการคุยกับมาร์ค
14
00:00:37,166 --> 00:00:38,500
เกิดอะไรขึ้นคะ
15
00:00:39,250 --> 00:00:42,250
ออมนิแมนอยู่ไหน เขาอยู่ไหน
16
00:00:43,250 --> 00:00:45,458
ไอ้ฆาตกร แกหักหลังเรา
17
00:00:45,958 --> 00:00:47,750
แกน่าจะตายต่อไปนะ
18
00:00:49,541 --> 00:00:50,708
พ่อ
19
00:01:07,708 --> 00:01:08,666
มาร์ค...
20
00:01:09,666 --> 00:01:10,833
เราต้องคุยกัน
21
00:01:19,416 --> 00:01:20,708
ไม่นะ
22
00:01:22,583 --> 00:01:24,500
มีคนควบคุมพ่ออยู่
23
00:01:24,583 --> 00:01:27,416
- พ่อ บอกผมว่าจะหยุดพวกมันยังไง
- มาร์ค
24
00:01:28,208 --> 00:01:29,750
ปล่อยพ่อฉันไป
25
00:01:30,250 --> 00:01:33,083
- ปล่อยเขา... ปล่อยเขาไป
- หยุด
26
00:01:36,083 --> 00:01:39,333
พ่อเอง มาร์ค นี่พ่อเอง
27
00:01:45,250 --> 00:01:47,125
พ่อไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้
28
00:01:47,208 --> 00:01:48,708
แต่พ่อไม่มีทางเลือก
29
00:01:49,166 --> 00:01:52,125
ถึงเวลาที่ลูกต้องรู้แล้วว่า
จริงๆ แล้วพ่อมาจากไหน
30
00:01:52,833 --> 00:01:54,291
พ่อมาจากดาววิลทรัม
31
00:01:54,375 --> 00:01:57,416
แต่มันไม่ใช่ดาวเคราะห์ที่พ่อเคยบอกลูก
32
00:01:57,500 --> 00:02:00,333
เราได้สร้างอารยธรรมที่สมบูรณ์แบบ
33
00:02:00,416 --> 00:02:04,916
แต่มันใช้ความแข็งแกร่ง ความมุ่งมั่น
และความกล้าหาญทั้งหมดเพื่อไปถึงจุดนั้น
34
00:02:05,833 --> 00:02:09,375
เพื่อให้คนของเราเข้าถึงศักยภาพเต็มที่
35
00:02:09,458 --> 00:02:13,625
เราต้องกําจัดคนที่อ่อนแอจากสังคมของเรา
36
00:02:13,708 --> 00:02:17,083
มันเป็นกระบวนการที่ยาวนานและยุ่งยาก
37
00:02:18,750 --> 00:02:21,750
เมื่อมันสิ้นสุด
ประชากรของเราถูกกําจัดไปครึ่งหนึ่ง
38
00:02:21,833 --> 00:02:25,375
แต่ประชากรที่รอดชีวิตนั้น
เก่งกาจเกินหยุดยั้ง
39
00:02:26,083 --> 00:02:27,500
ตอนที่พ่อเกิดมา
40
00:02:27,583 --> 00:02:31,666
วิลทรัมเป็นจักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในกาแล็กซีของเรา
41
00:02:32,500 --> 00:02:35,500
เราตัดสินใจที่จะทําให้มันเป็น
จักรวรรดิเดียวในกาแล็กซีของเรา
42
00:02:36,291 --> 00:02:38,625
เมื่อพ่อโตพอ พ่อเข้าร่วม
การระดมทรัพยากรทั้งหมดเพื่อกองทัพ
43
00:02:38,708 --> 00:02:42,083
มันยาก แต่พ่อเชื่อในเหตุผลของเรา
44
00:02:42,166 --> 00:02:46,583
บางสายพันธุ์ต่อต้าน
แต่แน่นอนไม่มีใครทนเราได้นาน
45
00:02:47,083 --> 00:02:50,000
ไม่ช้า จักรวรรดิของเราก็ได้ครอบคลุม
ดาวเคราะห์หลายพันดวง
46
00:02:50,083 --> 00:02:53,375
แต่เมื่อดินแดนของเราเติบโตขึ้น
กองกําลังของเราก็ลดน้อยลง
47
00:02:53,458 --> 00:02:55,166
และการขยายพื้นที่ของเราก็ยุติลง
48
00:02:55,250 --> 00:02:58,916
เราต้องการวิธีที่ดีกว่าและมีประสิทธิภาพ
มากกว่าเดิมเพื่อพิชิตโลกอื่นๆ
49
00:02:59,000 --> 00:03:04,750
จนท.ที่พวกเขาไว้ใจที่สุดได้รับมอบหมาย
ทําให้ดาวเคราะห์อ่อนกําลังลงเองคนละดวง
50
00:03:05,333 --> 00:03:07,791
พ่อเป็นหนึ่งในผู้โชคดีไม่กี่คนนั้น
51
00:03:11,291 --> 00:03:14,833
พ่อบอกแม่ของลูกไม่ได้ว่าทําไมพ่อถึงมาที่นี่
52
00:03:18,166 --> 00:03:20,208
แต่เวลานั้นมาถึงจุดจบแล้ว
53
00:03:20,875 --> 00:03:25,416
และตอนนี้ เราต้องเตรียมโลกให้พร้อม
เพื่อเข้าร่วมจักรวรรดิวิลทรัม
54
00:03:30,541 --> 00:03:32,333
มาร์ค นี่เป็นข่าวดี
55
00:03:32,416 --> 00:03:35,125
ในที่สุดเราก็ได้ทําสิ่งที่เราตั้งใจจะทํา
56
00:03:35,208 --> 00:03:37,125
เป็นคนที่เราตั้งใจจะเป็น
57
00:03:38,416 --> 00:03:40,000
พ่อโกหกผม
58
00:03:40,083 --> 00:03:41,750
ลูกรู้ความจริงไม่ได้
59
00:03:41,833 --> 00:03:45,250
ไม่จนกว่าลูกจะมีพลังของตัวเอง
ไม่จนกว่าพ่อจะมั่นใจ
60
00:03:46,833 --> 00:03:48,083
มั่นใจเรื่องอะไร
61
00:03:48,166 --> 00:03:50,333
มั่นใจว่าลูกเป็นชาววิลทรัม
62
00:03:50,916 --> 00:03:54,000
งั้นถ้าผมไม่ใช่ ผมก็เป็นแค่มนุษย์อีกคน
ที่ต้องพิชิตให้ได้งั้นเหรอ
63
00:03:54,083 --> 00:03:56,666
ไม่ นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย
64
00:03:56,750 --> 00:03:57,958
พ่อรักผม
65
00:03:58,458 --> 00:04:00,666
พ่อรักแม่ ผมรู้ว่าพ่อรัก
66
00:04:04,166 --> 00:04:07,333
ลูกรู้มั้ยว่าเราอายุยืนยาวแค่ไหน
67
00:04:07,916 --> 00:04:11,416
ยิ่งเราอายุมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งแก่ช้าลง
68
00:04:11,500 --> 00:04:14,166
ดีเอ็นเอของชาววิลทรัมบริสุทธิ์มาก
69
00:04:14,250 --> 00:04:15,833
ลูกมีสายเลือดเกือบเต็มตัว
70
00:04:15,916 --> 00:04:19,750
ลูกจะมีชีวิตอยู่เป็นพันๆ ปี
71
00:04:19,833 --> 00:04:21,916
ลูกเข้าใจมั้ยว่ามันหมายถึงอะไร
72
00:04:22,416 --> 00:04:27,125
ทุกคนที่ลูกรู้จักและรักจะจากไป
ก่อนที่ลูกจะหน้าตาถึงวัย 30 ด้วยซ้ํา
73
00:04:28,333 --> 00:04:31,500
มันไม่ใช่สิ่งที่พ่ออยากให้เกิดขึ้นกับลูก
74
00:04:33,083 --> 00:04:35,541
นี่ไม่ใช่โลกของลูก มันเป็นของพวกเขา
75
00:04:36,083 --> 00:04:39,000
แต่เราช่วยพวกเขาได้
เราหยุดสงครามได้
76
00:04:39,083 --> 00:04:40,333
กําจัดความหิวโหย
77
00:04:40,416 --> 00:04:44,333
ให้เทคโนโลยีทางการแพทย์
ล้ําหน้ากว่าที่พวกเขามีตอนนี้หลายศตวรรษ
78
00:04:46,833 --> 00:04:48,500
เราเคยทํามันมาแล้ว
79
00:04:48,583 --> 00:04:51,958
ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อกับลูก
ดาวดวงนี้คงถูกทําลายไปแล้ว
80
00:04:52,041 --> 00:04:56,208
ที่เราต้องทําคือต้อนรับโลก
สู่จักรวรรดิของเรา
81
00:04:57,291 --> 00:04:59,875
พ่อรักแม่ของลูก
82
00:04:59,958 --> 00:05:03,958
แต่แม่เหมือนสัตว์เลี้ยงสําหรับพ่อมากกว่า
83
00:05:04,041 --> 00:05:06,375
- สัตว์เลี้ยงเหรอ
- นี่เป็นทางเดียว มาร์ค
84
00:05:06,458 --> 00:05:08,666
- อย่าแตะต้องผม
- ใจเย็นๆ
85
00:05:08,750 --> 00:05:11,333
ผมจะไม่ใจเย็น นี่มันบ้าบอชัดๆ
86
00:05:11,416 --> 00:05:13,416
พ่อคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น
87
00:05:13,500 --> 00:05:16,916
ผมจะจับเพื่อนๆ ของผมเป็นทาส
เพื่อมนุษย์ต่างดาวที่ผมไม่เคยเจอเหรอ
88
00:05:17,000 --> 00:05:19,750
นี่คือชีวิตของผม พวกนี้เป็นคนของผม
89
00:05:19,833 --> 00:05:23,583
- เรามีหน้าที่ต่อวิลทรัม...
- ผมไม่สนใจเรื่องวิลทรัม
90
00:05:23,666 --> 00:05:25,833
ผมไม่สนว่าผมจะอยู่เป็นล้านปี
91
00:05:25,916 --> 00:05:28,458
นี่คือบ้านของผม
และผมจะไม่ยอมให้พ่อทําลายมัน
92
00:05:28,541 --> 00:05:30,250
ลูกไม่รู้ว่ากําลังพูดอะไร
93
00:05:30,333 --> 00:05:33,916
และพ่อให้ลูกเข้ามาแทรกแซงไม่ได้
94
00:05:34,791 --> 00:05:36,833
ผมรู้ดีว่ากําลังพูดอะไร
95
00:05:41,416 --> 00:05:42,541
งั้นก็แล้วแต่
96
00:05:50,916 --> 00:05:53,583
ลูกคิดจริงๆ เหรอว่าจะหยุดพ่อได้
97
00:06:16,375 --> 00:06:17,541
กําหนดวิถีของพวกเขา
98
00:06:17,625 --> 00:06:20,625
ฉันต้องรู้ว่าพวกเขาจะไปที่ไหน
ก่อนที่พวกเขาจะไปถึงที่นั่น
99
00:06:21,083 --> 00:06:22,958
ผมขอโทษที่คุณต้องฟังเรื่องนั้น
100
00:06:23,041 --> 00:06:25,708
พวกเขากําลังจะฆ่ากันเอง หยุดเรื่องนี้
101
00:06:26,458 --> 00:06:27,666
เราเจอพวกเขาแล้วค่ะ
102
00:06:27,750 --> 00:06:30,416
พวกเขาชะลอตัวอยู่ที่ประมาณ 30 กม.
ทางตะวันออกเฉียงใต้ของชิคาโก
103
00:06:30,500 --> 00:06:33,250
ชิคาโกเหรอ พวกเขาอยู่ในระยะแล้ว
ส่งเครื่องบินไอพ่นออกไป
104
00:06:33,333 --> 00:06:34,625
ท่านคะ พวกเขาจะทําอะไรได้
105
00:06:35,208 --> 00:06:38,875
หลังจากทุกอย่างที่เราลองกับโนแลน
ก็คงไม่มาก แค่ทําให้เสียสมาธิ
106
00:06:38,958 --> 00:06:41,791
บางทีอาจจะทําให้เจ้าหนูมีโอกาสที่จะคิด
107
00:06:42,708 --> 00:06:43,916
อะไรวะเนี่ย
108
00:06:44,541 --> 00:06:46,875
โอเค เราจะทํายังไงดี
เราจะออกไปข้างนอกมั้ย
109
00:06:46,958 --> 00:06:48,916
ไปทําอะไร เราตามพวกเขาไม่ทันหรอก
110
00:06:49,000 --> 00:06:52,333
ไม่ เราทําตามคําสั่งของซีซิลและอยู่ที่นี่
111
00:06:52,416 --> 00:06:55,083
การต่อสู้ครั้งนี้มันเหนือกว่า
ความสามารถของเรา
112
00:06:55,166 --> 00:06:57,875
โรบอต... รูดี้พูดถูก
113
00:06:57,958 --> 00:06:59,416
เดี๋ยวเราก็มีโอกาสช่วย
114
00:07:00,625 --> 00:07:03,625
อีฟ ให้ตายเถอะ ไม่เป็นไรนะ
115
00:07:03,708 --> 00:07:06,625
ฉันสบายดี เกิดอะไรขึ้น
กับมาร์คและออมนิแมน
116
00:07:06,708 --> 00:07:09,708
ออมนิแมนกําลังอัดเขา โลกนี้บ้าบอไปแล้ว
117
00:07:09,791 --> 00:07:13,250
ใช่แล้ว ฉันหวังจริงๆ ว่า
มาร์คจะมีฝีมือตามชื่อของเขา
118
00:07:13,333 --> 00:07:16,541
การจะเผชิญหน้ากับพ่อของเขา
และอยู่รอดได้ เขาจะต้องเป็น...
119
00:07:16,625 --> 00:07:20,541
ยอดมนุษย์อินวินซิเบิล
120
00:07:32,458 --> 00:07:35,333
อย่าทําแบบนี้ มันยังไม่สายเกินไป
121
00:07:35,416 --> 00:07:36,250
สายไปแล้ว
122
00:07:41,958 --> 00:07:44,250
เล็งเป้าหมาย พร้อมจัดการ
123
00:07:54,291 --> 00:07:56,125
ซีซิลอยากเสียเวลามากกว่านี้
124
00:07:58,291 --> 00:08:01,375
ดูสิ่งที่พวกเขาต้องใช้
เพื่อเลียนแบบเศษเสี้ยวพลังของเราสิ
125
00:08:01,458 --> 00:08:04,375
เมื่อพวกเขาแยกกัน
ยิงเขาด้วยอาวุธทุกอย่างที่มี
126
00:08:04,458 --> 00:08:05,375
รับทราบ
127
00:08:06,541 --> 00:08:08,500
มันถูกต้องที่จะสงสารพวกเขา มาร์ค
128
00:08:08,583 --> 00:08:10,958
แต่ผิดที่จะให้คุณค่าพวกเขา
มากกว่าคนของตัวเอง
129
00:08:16,875 --> 00:08:18,375
ตอนนี้ๆ ตอนนี้เลย
130
00:08:24,375 --> 00:08:25,208
ยิงตรงเป้า
131
00:08:26,250 --> 00:08:28,583
ย้ํา ยิงโดนออมนิแมน
132
00:08:56,791 --> 00:08:58,375
- ผมรับคุณไว้ได้
- ร่มชูชีพจะไม่ทํางาน
133
00:08:58,458 --> 00:08:59,625
คุณไม่ต้องใช้มัน
134
00:09:16,625 --> 00:09:18,958
ให้ตาย ขอบคุณ
135
00:09:19,041 --> 00:09:20,750
ไม่คิดว่าผมจะรอด
136
00:09:21,750 --> 00:09:24,500
- พ่อเกือบฆ่าเขาแล้ว
- แต่ลูกช่วยเขาไว้
137
00:09:24,583 --> 00:09:26,708
ใช้ความพยายามมากมายเพื่ออะไร
138
00:09:27,833 --> 00:09:29,000
ไม่นะ
139
00:09:30,166 --> 00:09:31,666
แล้วอีกคนอยู่ไหน
140
00:09:35,416 --> 00:09:36,541
เขาอยู่ด้านหลังฉัน
141
00:09:52,083 --> 00:09:53,333
พ่อฆ่าเขา
142
00:09:53,416 --> 00:09:56,500
ตอนนี้หรือในอีก 50 ปี มันจะต่างกันยังไง
143
00:09:58,833 --> 00:09:59,875
ต่างกันยังไงเหรอ
144
00:10:00,708 --> 00:10:02,041
เขาจะมีชีวิตไง
145
00:10:02,125 --> 00:10:05,125
การเห็นผู้ชายคนนั้นเสียชีวิต
ทําให้ลูกลําบากใจมั้ย
146
00:10:05,208 --> 00:10:06,375
มันเจ็บมั้ย
147
00:10:06,458 --> 00:10:08,583
งั้นมาดูกันว่าลูกรับมือกับเรื่องนี้ยังไง
148
00:11:19,583 --> 00:11:21,750
- เกรทเชน
- แม่จ๋า
149
00:11:29,625 --> 00:11:30,916
ผมจับคุณไว้แล้ว
150
00:11:31,333 --> 00:11:32,208
อย่าขยับ
151
00:11:33,708 --> 00:11:35,125
ไม่ต้องกลัว โอเคนะ
152
00:11:35,875 --> 00:11:36,791
แม่จ๋า
153
00:11:40,041 --> 00:11:41,416
ไม่ๆ
154
00:12:22,750 --> 00:12:24,333
พ่อทําอย่างนี้ได้ยังไง
155
00:12:24,416 --> 00:12:25,875
นั่นเป็นความผิดของลูก
156
00:12:25,958 --> 00:12:29,416
ความดื้อรั้นของลูกในเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้
ทําให้คนพวกนั้นตาย
157
00:12:30,166 --> 00:12:32,333
ผู้คนต้องตายอีกกี่คน มาร์ค
158
00:12:32,416 --> 00:12:33,458
มันขึ้นอยู่กับลูก
159
00:12:35,208 --> 00:12:39,125
และพวกเขาทําอะไร
กับชีวิตเล็กๆ ที่เปราะบางนั่นล่ะ
160
00:12:39,625 --> 00:12:43,541
ฟังที่พ่อพูดนะ
ลูกรู้อยู่แก่ใจว่าพ่อพูดถูก
161
00:12:43,625 --> 00:12:44,875
ถูกงั้นเหรอ
162
00:12:44,958 --> 00:12:47,916
ที่ว่ามนุษยชาติ
น่าสมเพชและไร้ความหมายน่ะเหรอ
163
00:12:48,791 --> 00:12:50,458
ชีวิตแม่ไร้ค่าเหรอ
164
00:12:50,541 --> 00:12:52,875
ในมุมของสถานการณ์โดยรวม...
165
00:12:54,083 --> 00:12:55,041
- ใช่
- ไม่
166
00:12:55,125 --> 00:12:56,125
เด็บบี้...
167
00:12:56,208 --> 00:12:58,333
พ่อพูดแบบนั้นได้ยังไง
168
00:12:58,416 --> 00:13:00,500
พ่อพูดถึงแม่แบบนั้นได้ยังไง
169
00:13:02,250 --> 00:13:03,375
โกหก
170
00:13:12,000 --> 00:13:16,416
เป็นครั้งแรกในชีวิตของลูก
ที่พ่อกําลังบอกความจริง
171
00:13:25,375 --> 00:13:27,041
ผมต้องช่วยพวกเขา
172
00:13:27,125 --> 00:13:28,375
ไม่
173
00:13:30,375 --> 00:13:32,875
บางทีครั้งนี้ ลูกอาจจะได้เรียนรู้
174
00:14:14,166 --> 00:14:15,500
ให้ตายเถอะ
175
00:14:17,916 --> 00:14:21,250
คนพวกนี้ไม่มีความหมาย
176
00:14:22,333 --> 00:14:24,416
ถ้าไม่มีเรา พวกเขาก็คือมนุษย์ถ้ํา
177
00:14:27,458 --> 00:14:28,333
พ่อคิดผิด
178
00:14:28,916 --> 00:14:31,416
ผมเห็นพ่อช่วยผู้คน
179
00:14:31,500 --> 00:14:34,250
ผมเห็นพ่อเกือบตายเพื่อปกป้องพวกเขา
180
00:14:34,333 --> 00:14:36,833
บางทีพ่ออาจจะเป็นชาววิลทรัม
ตอนที่เดินทางมาถึงโลก
181
00:14:36,916 --> 00:14:39,416
แต่พ่อเปลี่ยนไปแล้ว พ่อมีความสุขที่นี่
182
00:14:39,500 --> 00:14:42,416
แน่นอน พ่อมีความสุขอยู่ช่วงหนึ่ง
183
00:14:42,500 --> 00:14:44,750
แต่พ่อภักดีต่อวิลทรัม
184
00:14:44,833 --> 00:14:49,166
ไม่ใช่โลกที่น่าสมเพชนี่
185
00:15:10,875 --> 00:15:12,250
ปล่อยผม
186
00:15:14,625 --> 00:15:16,041
ลูกไม่ฟัง มาร์ค
187
00:15:16,125 --> 00:15:20,625
เวลาของพ่อที่นี่เป็นแค่ช่วงสั้นๆ
ในชีวิตของพ่อ
188
00:15:20,708 --> 00:15:22,625
ลูกไม่รู้จักพ่อ
189
00:15:23,250 --> 00:15:26,541
พ่อจะเผาทําลายดาวดวงนี้
190
00:15:27,041 --> 00:15:31,000
ก่อนจะต้องใช้เวลา
อยู่ร่วมกับสัตว์เหล่านี้นานกว่านี้
191
00:15:36,916 --> 00:15:38,166
ขอละ
192
00:15:58,500 --> 00:16:01,583
พ่อผิดเองที่เลี้ยงลูกมาแบบมนุษย์
193
00:16:01,666 --> 00:16:04,750
พ่อน่าจะเตรียมลูกให้พร้อมกว่านี้
สอนลูกมากกว่านี้
194
00:16:04,833 --> 00:16:07,541
ที่ผ่านมาชีวิตของลูกแสนสบาย
และไร้ความเจ็บปวด
195
00:16:07,625 --> 00:16:10,500
ลูกเป็นชาววิลทรัมแค่สายเลือดเท่านั้น
196
00:16:10,583 --> 00:16:14,666
ตอนนี้ลูกจะได้เรียนรู้อย่างจริงจัง
197
00:16:21,000 --> 00:16:22,541
ตายแล้ว มาร์ค
198
00:16:27,083 --> 00:16:30,916
เตรียมตัว เราหยุดการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้
แต่เราสามารถช่วยชีวิตคนได้
199
00:16:31,000 --> 00:16:33,583
คําสั่งของซีซิลคือเราต้องอยู่ที่นี่
200
00:16:33,666 --> 00:16:35,333
เราไม่สนใจ
201
00:16:39,125 --> 00:16:41,375
นายไม่ใช่หุ่นยนต์อีกต่อไปแล้ว จําได้มั้ย
202
00:17:45,708 --> 00:17:46,666
พอหรือยัง
203
00:17:46,750 --> 00:17:49,166
ผมจะหยุดพ่อ
204
00:17:49,250 --> 00:17:50,625
พร้อมเมื่อไหร่ก็บอก
205
00:17:54,750 --> 00:17:56,541
ลูกทําแบบนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์
206
00:17:56,625 --> 00:18:00,541
การเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิ
จะทําให้โลกดีกว่าที่เคยเป็น
207
00:18:02,083 --> 00:18:04,000
แล้วถ้าพวกเขาต่อต้านล่ะ
208
00:18:04,083 --> 00:18:06,000
นั่นคือเหตุผลว่าทําไมเราถึงมาที่นี่
209
00:18:06,083 --> 00:18:07,916
เพื่อไม่ให้พวกเขาขัดขืน
210
00:18:08,000 --> 00:18:11,250
เพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขา
คิดผิดแค่ไหน ไร้ความหมายแค่ไหน
211
00:18:11,333 --> 00:18:16,083
ว่าพวกเขาสามารถเป็นส่วนหนึ่ง
ของสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า ไม่งั้นก็ตายไปซะ
212
00:18:16,875 --> 00:18:18,416
ผมจะไม่ยอมให้พ่อทําแบบนั้น
213
00:18:21,583 --> 00:18:23,916
ลูกอยากตายเพื่อดาวดวงนี้เหรอ
214
00:18:24,000 --> 00:18:26,416
ได้ อีก 17 ปีจะเป็นอะไรไป
215
00:18:27,000 --> 00:18:28,458
พ่อเริ่มต้นใหม่อีกได้
216
00:18:29,041 --> 00:18:30,333
มีลูกอีกคน
217
00:18:55,291 --> 00:18:56,416
คุณทําอะไรอยู่
218
00:18:56,791 --> 00:19:00,583
ถ้าผมต้องดูเกมนี้
ดูจากข้างบนจะเห็นชัดกว่า
219
00:19:00,666 --> 00:19:02,250
คุณก็รู้ว่าทําแบบนั้นไม่ได้
220
00:19:02,333 --> 00:19:05,833
แค่คุณมายืนอยู่ตรงนี้เหมือนคนเพี้ยนๆ
ก็แย่พอแล้ว มานั่งเถอะ
221
00:19:05,916 --> 00:19:08,291
นี่ทําให้ทุกคนเสียเวลา
222
00:19:08,375 --> 00:19:10,916
ผมเอาเวลาตอนนี้
ไปทําอย่างอื่นได้เยอะแยะ
223
00:19:11,000 --> 00:19:12,250
มาร์ค สู้ๆ
224
00:19:12,791 --> 00:19:14,166
คุณจะอดดูนะ
225
00:19:18,416 --> 00:19:19,833
- ดูมาร์คสิ
- สไตรก์หนึ่ง
226
00:19:19,916 --> 00:19:22,500
คุณกับฉัน เราสร้างเขาขึ้นมา
227
00:19:23,333 --> 00:19:24,500
เขาเป็นลูกของเรา
228
00:19:24,583 --> 00:19:27,333
เมื่อเขามีความสุข เราก็มีความสุข
229
00:19:27,416 --> 00:19:29,333
เห็นสีหน้าเขามั้ย
230
00:19:30,000 --> 00:19:32,750
คุณเห็นแบบนั้น
แล้วไม่รู้สึกแบบเดียวกันได้ยังไง
231
00:19:33,958 --> 00:19:35,791
- สไตรก์สอง
- เมื่อเราอายุมากขึ้น
232
00:19:35,875 --> 00:19:37,833
มันยากขึ้นที่จะรู้สึกแบบนั้น
233
00:19:37,916 --> 00:19:41,083
ปัญหาในโลก มันทําให้เรากังวลใจ
234
00:19:50,208 --> 00:19:51,875
ดีมาก ลูกรัก
235
00:19:51,958 --> 00:19:55,250
แต่ลูกๆ เตือนให้เรานึกถึงความสุขในชีวิต
236
00:19:55,333 --> 00:19:58,625
ทําให้เรากลับไปรู้สึกเหมือนเก่า
แสดงให้เห็นว่าสิ่งสําคัญของชีวิตคืออะไร
237
00:20:00,333 --> 00:20:01,916
นี่คือความเป็นมนุษย์
238
00:20:08,083 --> 00:20:11,375
ใช่ เอาอีก มาร์ค เอาอีก
239
00:20:12,958 --> 00:20:14,875
- เอาเลย มาร์ค
- ไป
240
00:20:14,958 --> 00:20:16,875
ไป มาร์ค ไป
241
00:20:17,791 --> 00:20:20,041
- เอาเลย ลูก ลูกทําได้
- ไป มาร์ค
242
00:20:22,208 --> 00:20:23,666
เซฟ
243
00:20:27,666 --> 00:20:29,458
พ่อเห็นมั้ย พ่อ พ่อเห็นมั้ย
244
00:20:29,541 --> 00:20:31,083
น่าทึ่งมาก
245
00:20:33,333 --> 00:20:36,291
ใช่ๆ พ่อเห็น
246
00:20:47,333 --> 00:20:48,333
บ้าเอ๊ย
247
00:21:13,416 --> 00:21:15,625
ทําไมบังคับให้พ่อทําแบบนี้
248
00:21:15,708 --> 00:21:19,208
ลูกต่อสู้เพื่อลูกจะได้เห็น
ทุกคนรอบตัวตายไป
249
00:21:19,291 --> 00:21:25,000
คิดสิ มาร์ค ลูกจะมีชีวิตยืนยาวกว่า
ทุกชีวิตที่บอบบาง ไร้ค่าบนโลกใบนี้
250
00:21:25,083 --> 00:21:30,083
ลูกจะมีชีวิตอยู่เพื่อเห็นโลกนี้
พังเป็นผุยผงและสลายไป
251
00:21:30,166 --> 00:21:35,000
ทุกคนและทุกอย่างที่ลูกรู้จักจะหายไป
252
00:21:38,666 --> 00:21:42,833
ลูกจะเหลืออะไรหลังจาก 500 ปี
253
00:21:45,625 --> 00:21:46,916
พ่อไง
254
00:21:47,625 --> 00:21:49,166
ผมจะยังมีพ่ออยู่
255
00:22:06,083 --> 00:22:07,416
พ่อ
256
00:22:56,666 --> 00:22:59,541
นี่คือบรรยากาศในเมืองชิคาโก
257
00:22:59,625 --> 00:23:04,250
เมื่อความมืดมิดมาเยือน โลกได้เปลี่ยนไป
258
00:23:04,833 --> 00:23:10,000
ออมนิแมนและอินวินซิเบิล
มาต่อสู้กันอย่างดุเดือดที่นี่
259
00:23:10,625 --> 00:23:13,166
ความเสียหายที่คุณเห็นเกิดขึ้นด้านหลังผม
260
00:23:13,250 --> 00:23:17,833
ภายในไม่กี่นาที
ก่อนที่พวกเขาไปสู้กันต่อที่อื่น
261
00:23:18,583 --> 00:23:22,125
ผมไม่สามารถอธิบายความเสียหาย
และความเจ็บปวดได้
262
00:23:24,375 --> 00:23:25,541
การสูญเสีย
263
00:23:26,416 --> 00:23:29,708
มันไม่เหมือนสิ่งที่เราเคยเห็นมาก่อนเลย
264
00:23:31,291 --> 00:23:34,541
และเราต่างก็ถามคําถามเดียวกัน
265
00:23:35,500 --> 00:23:38,666
ว่าคนที่สัญญาว่าจะปกป้องเราให้ปลอดภัย
266
00:23:38,750 --> 00:23:41,833
ปกป้องเราจากภัยคุกคาม
267
00:23:41,916 --> 00:23:44,375
กลายเป็นภัยคุกคามเองได้ยังไง
268
00:23:45,833 --> 00:23:51,375
ไม่มีคําตอบ สิ่งที่เราสามารถทําได้คือ
ประคองกันไว้ระหว่างหาทางกลับสู่ปกติ
269
00:23:54,208 --> 00:23:57,000
นักวางผังเมืองคาดการณ์ว่า
จะต้องใช้เวลาหลายสัปดาห์
270
00:23:57,083 --> 00:24:01,250
เพื่อเก็บกวาดพื้นที่
ก่อนที่จะเริ่มก่อสร้างใหม่ได้
271
00:24:01,333 --> 00:24:07,083
ความเสียหายของชีวิต
ความเสียหายของชีวิตนั้นคํานวณไม่ได้
272
00:24:08,375 --> 00:24:12,666
โชคดีที่ผู้พิทักษ์โลก
และอะตอมอีฟก็อยู่ในที่เกิดเหตุ
273
00:24:13,166 --> 00:24:17,375
ไม่มีวี่แววของออมนิแมน
หรืออินวินซิเบิลตั้งแต่เมื่อวานนี้
274
00:24:17,916 --> 00:24:21,291
เราหวังจะได้รู้ว่า
สิ่งที่ยุติการโจมตีครั้งนี้คืออะไร
275
00:24:21,916 --> 00:24:27,000
แต่ตอนนี้ เราขอบคุณ
ที่ได้ผ่านพ้นอันตรายมาแล้ว
276
00:24:51,000 --> 00:24:53,166
- แม่...
- อย่าพยายามพูดนะ
277
00:24:53,750 --> 00:24:55,000
ลูกจะไม่เป็นอะไร
278
00:24:55,083 --> 00:24:56,500
ลูกปลอดภัยแล้ว
279
00:24:57,083 --> 00:24:58,541
มันจบแล้ว
280
00:25:04,500 --> 00:25:06,166
นี่ ดื่มซะ
281
00:25:10,958 --> 00:25:12,250
แม่ภูมิใจในตัวลูกมาก
282
00:25:18,291 --> 00:25:19,750
แม่จะให้ลูกพักผ่อนนะ
283
00:25:31,125 --> 00:25:32,333
เด็บบี้
284
00:25:32,958 --> 00:25:34,041
ขอโทษที
285
00:25:34,916 --> 00:25:36,166
ไม่เป็นไร
286
00:25:36,875 --> 00:25:39,083
ฟังนะ ผมแค่อยากจะ...
287
00:25:39,708 --> 00:25:42,208
ฟังนะ ถ้านี่มันมากเกินไป ก็บอกนะ
288
00:25:42,291 --> 00:25:45,875
ถ้าเป็นผม ผมจะสบายใจ
ที่รู้ว่ามีคนจัดการเรื่องต่างๆ ให้
289
00:25:45,958 --> 00:25:46,958
พูดมาเถอะ
290
00:25:48,166 --> 00:25:50,791
เนื่องจากเราต้องการ
ปกปิดตัวตนลับของออมนิแมน
291
00:25:50,875 --> 00:25:52,208
เพื่อให้คุณและมาร์คปลอดภัย
292
00:25:52,291 --> 00:25:54,375
โนแลน เกรย์สัน
เสียชีวิตอย่างเป็นทางการ
293
00:25:54,458 --> 00:25:57,625
เมื่อบ้านฝั่งตรงข้ามระเบิดจากเหตุแก๊สรั่ว
294
00:25:57,708 --> 00:26:00,291
ทีนี้ หนังสือท่องเที่ยวของโนแลน
ขายดีมาตลอด
295
00:26:00,375 --> 00:26:04,125
แต่ยอดขายจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
หลังจากการตายของเขา
296
00:26:04,208 --> 00:26:06,291
ดังนั้นคุณกับมาร์คจะไม่มีปัญหาเรื่องเงิน
297
00:26:06,791 --> 00:26:09,666
ไม่ต้องตกใจ
ถ้าคุณเห็นตัวเองและมาร์คในข่าว
298
00:26:09,750 --> 00:26:11,250
เราส่งตัวแทนไปงานศพ
299
00:26:11,333 --> 00:26:14,125
ชีวิตของคุณจะได้กลับสู่สภาวะปกติ
เมื่อมาร์คหายดีแล้ว
300
00:26:14,208 --> 00:26:15,291
ปกติเหรอ
301
00:26:15,375 --> 00:26:18,041
ฟังนะ ผมขอโทษ
ผมไม่ได้หมายความว่า...
302
00:26:19,083 --> 00:26:22,625
- สิ่งที่ผมจะพูดคือ...
- ไม่ ฉันขอโทษ คุณมีน้ําใจมาก
303
00:26:22,708 --> 00:26:24,083
- ขอบคุณค่ะ
- ครับ
304
00:26:25,916 --> 00:26:28,833
โนแลนทําทุกอย่างอย่างโจ่งแจ้ง
แต่ผมไม่เคยสังเกตเห็นเลย
305
00:26:29,875 --> 00:26:33,583
ผมคงไม่สามารถอยู่กับตัวเองได้
ถ้าผมไม่ทําสิ่งที่ถูกต้อง
306
00:26:41,625 --> 00:26:42,833
ให้ตาย
307
00:27:18,750 --> 00:27:20,250
เรายังไม่สมควรได้รับโอกาสนั้น
308
00:27:23,000 --> 00:27:24,291
เอาจริงเหรอ
309
00:27:34,625 --> 00:27:36,166
ไสหัวไปซะ
310
00:27:39,333 --> 00:27:40,416
ฉันบอกให้หยุด
311
00:27:51,750 --> 00:27:53,416
ตอนนี้เราค่อยดูเหมือนทีมหน่อย
312
00:28:24,583 --> 00:28:26,625
สหรัฐอเมริกา เพนตากอน
ที่จอดรถด้านหลัง
313
00:30:16,666 --> 00:30:17,666
ไง วิลเลียม
314
00:30:18,208 --> 00:30:19,166
ไง อีฟ
315
00:30:22,166 --> 00:30:24,000
ได้ข่าวจากมาร์คบ้างมั้ย
316
00:30:24,083 --> 00:30:27,166
ไม่เลยตั้งแต่
เรื่องระหว่างเขากับพ่อในข่าว
317
00:30:27,250 --> 00:30:29,000
ฉันเป็นห่วงจริงๆ
318
00:30:29,083 --> 00:30:30,166
โอ้ เวรเอ๊ย
319
00:30:30,250 --> 00:30:32,000
เดี๋ยว นายรู้ใช่มั้ยว่าเขาคืออินวินซิเบิล
320
00:30:32,083 --> 00:30:34,375
ให้ตายเถอะ เธอก็รู้เหมือนกันเหรอ
321
00:30:34,458 --> 00:30:36,250
ขอบคุณพระเจ้า
นึกว่าเผลอหลุดปากไปแล้ว
322
00:30:40,916 --> 00:30:42,583
เธอคิดว่าเขาโอเคมั้ย
323
00:30:43,416 --> 00:30:44,416
ฉันไม่รู้
324
00:30:53,541 --> 00:30:56,208
สิ่งที่นายทําเป็นเรื่องกล้าหาญมาก ไอ้หนู
325
00:30:59,333 --> 00:31:02,000
ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นความฝัน
326
00:31:02,708 --> 00:31:03,916
ฉันหวังให้เป็นอย่างนั้น
327
00:31:04,000 --> 00:31:06,250
นายหลับๆ ตื่นๆ มาสองสัปดาห์แล้ว
328
00:31:06,333 --> 00:31:08,750
แต่คนของฉัน
รักษาอาการบาดเจ็บของนายอย่างดี
329
00:31:08,833 --> 00:31:10,750
อีกวันสองวันเราจะให้นายกลับบ้าน
330
00:31:11,666 --> 00:31:14,500
ผมเห็นพ่อบินหนีไป เขาไปไหน
331
00:31:15,291 --> 00:31:17,500
พักผ่อนซะ ไอ้หนู ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง
332
00:31:17,583 --> 00:31:19,083
นี่ เดี๋ยว
333
00:31:19,625 --> 00:31:20,458
เดี๋ยวก่อน
334
00:31:22,708 --> 00:31:25,500
- คุณจะไม่บอกผมเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น
- ก็แล้วแต่
335
00:31:25,583 --> 00:31:28,416
- แล้วแต่อะไร
- ว่านายยังอยากเป็นฮีโรอยู่อีกมั้ย
336
00:31:29,916 --> 00:31:31,083
ผมไม่รู้
337
00:31:32,000 --> 00:31:33,250
มากับฉัน
338
00:31:37,500 --> 00:31:38,875
ฉันอยากจะบอกนายว่า
339
00:31:38,958 --> 00:31:41,750
แม่นายได้ยินทุกอย่างที่พ่อนายพูด
340
00:31:41,833 --> 00:31:44,333
นายไม่ต้องอธิบายเรื่องเจ็บปวดทั้งหมดนี้
341
00:31:44,416 --> 00:31:46,750
อะไรนะ แม่ได้ยินเหรอ
คุณทําอย่างนั้นได้ยังไง
342
00:31:46,833 --> 00:31:49,333
นายไม่คิดว่าแม่นาย
สมควรรู้ความจริงเหรอ
343
00:31:49,708 --> 00:31:52,541
- ใช่ แต่...
- แม่นายรู้ว่าเขาฆ่าผู้พิทักษ์
344
00:31:52,625 --> 00:31:55,708
แต่แม่นายมีความหวังว่า
เขาน่าจะมีเหตุผลดีๆ ที่ทําเรื่องนั้นลงไป
345
00:31:55,791 --> 00:31:57,000
ฉันก็เหมือนกัน
346
00:31:59,291 --> 00:32:02,000
ดีแล้วที่แม่นายรู้ทุกอย่าง
เกี่ยวกับพ่อของนาย
347
00:32:02,791 --> 00:32:04,083
บางทีคุณอาจพูดถูก
348
00:32:05,125 --> 00:32:06,916
เดี๋ยวก่อนนะ เราอยู่ที่ไหนเนี่ย
349
00:32:07,000 --> 00:32:08,708
โทษที เปิดไฟ
350
00:32:28,458 --> 00:32:29,916
พอแล้ว ปิดไฟ
351
00:32:32,708 --> 00:32:35,833
เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย มันไปไหนหมดแล้ว
352
00:32:35,916 --> 00:32:39,125
น้ําที่อเมริกาดื่มอย่างสะดวกสบาย
จากก๊อกน้ําของพวกเขา
353
00:32:39,208 --> 00:32:43,416
ถูกเจือด้วยสารเคมีที่ยับยั้ง
ความสามารถในการเห็นความถี่ของแสง
354
00:32:43,500 --> 00:32:47,208
- ความถี่พวกนั้นถูกใช้ในห้องนี้
- งั้นมันก็แค่มองไม่เห็นเหรอ
355
00:32:47,291 --> 00:32:49,541
นายและทุกคนในอเมริกา
356
00:32:49,625 --> 00:32:52,416
ไม่มีความสามารถ
ที่จะเห็นสิ่งต่างๆ ในห้องนี้
357
00:32:52,500 --> 00:32:54,708
นายจะแปลกใจว่าเราใช้มันบ่อยแค่ไหน
358
00:32:54,791 --> 00:32:55,666
สุดยอด
359
00:32:56,708 --> 00:32:58,166
เพื่อตอบคําถามของนาย
360
00:32:58,250 --> 00:33:01,208
เราเฝ้าดูพ่อของนาย
จนกระทั่งเขาออกจากระบบสุริยะของเรา
361
00:33:01,291 --> 00:33:05,208
เขาไม่ได้เปลี่ยนวิถี
เขาไปที่ไหนสักแห่งที่ห่างไกล
362
00:33:05,916 --> 00:33:09,375
ซึ่งหมายความว่าเราต้องการตัวแทน
363
00:33:12,625 --> 00:33:14,708
ไม่ ไม่ใช่ตอนนี้ ยังก่อน
364
00:33:16,125 --> 00:33:18,583
พ่อนายไม่ได้ให้ตัวเลือกกับฉันมากมาย
365
00:33:18,666 --> 00:33:20,166
ถ้าฉันหวังพึ่งนายไม่ได้...
366
00:33:20,708 --> 00:33:23,750
ก็คงไม่มีใครอื่นมากมาย
นอกจากกลุ่มผู้พิทักษ์โลก
367
00:33:23,833 --> 00:33:25,916
ผมรู้ ผมขอโทษ
368
00:33:26,000 --> 00:33:28,041
มันแค่... มันมากเกินไป
369
00:33:28,125 --> 00:33:30,333
ฉันไม่ควรพูดเรื่องนี้เร็วขนาดนี้
370
00:33:30,416 --> 00:33:32,625
พานายกับแม่ของนายกลับบ้านก่อนเถอะ
371
00:33:39,125 --> 00:33:42,125
เราซ่อมบ้าน คุยกับโรงเรียนของนาย
และที่ทํางานของเด็บบี้แล้ว
372
00:33:42,208 --> 00:33:44,416
มีแม้กระทั่งป้ายในสุสาน
373
00:33:44,500 --> 00:33:46,375
ก็ใช่ว่านายอยากจะแวะไปน่ะนะ
374
00:33:46,458 --> 00:33:49,541
ถ้าทั้งสองคนต้องการอะไร
ก็รู้ว่าจะติดต่อฉันยังไง
375
00:33:49,625 --> 00:33:50,875
ขอบคุณครับ ซีซิล
376
00:33:55,875 --> 00:33:57,125
ดีขึ้นเยอะเลย
377
00:33:57,625 --> 00:33:59,708
แม่จะไปนอนพักสักแป๊บ
378
00:34:01,083 --> 00:34:02,375
โอเคฮะ แม่
379
00:34:15,666 --> 00:34:18,166
เดาสิว่าพลังพิเศษของใครตื่นแล้ว
380
00:34:20,458 --> 00:34:23,250
เยี่ยมไปเลย ลูก เยี่ยมมาก
381
00:34:24,125 --> 00:34:26,875
ถ้าลูกอยากทําแบบที่พ่อทํา
382
00:34:26,958 --> 00:34:29,375
ลูกต้องพร้อมสําหรับทุกสิ่ง
383
00:34:29,958 --> 00:34:31,333
พ่อ
384
00:34:31,875 --> 00:34:33,833
โอ๊ย ซี่โครงพ่อ
385
00:34:35,083 --> 00:34:36,375
ผมกลัวครับ พ่อ
386
00:34:36,458 --> 00:34:38,250
ถ้าเกิดผมทําไม่ได้ล่ะ
387
00:34:38,333 --> 00:34:41,541
นี่แค่จุดเริ่มต้นของการเดินทางอันยาวไกล
สําหรับลูกกับพ่อ
388
00:34:41,625 --> 00:34:44,541
ตลอดทาง เราจะต้องทําหลายสิ่ง
389
00:34:44,625 --> 00:34:48,541
ที่เราไม่อยากทํา หรือคิดว่าทําไม่ได้
390
00:34:48,625 --> 00:34:49,625
ลูกเป็นชาววิลทรัม
391
00:34:51,458 --> 00:34:56,833
เรามีหน้าที่ต่างๆ ที่มนุษย์ทั่วไปไม่มี
392
00:34:58,125 --> 00:34:59,500
ผมอยากทําสิ่งที่พ่อทํา
393
00:35:00,583 --> 00:35:02,000
ผมอยากเป็นแบบพ่อ
394
00:35:02,750 --> 00:35:03,708
ลูกจะได้เป็น
395
00:35:05,166 --> 00:35:06,541
ลูกจะได้เป็น
396
00:35:15,833 --> 00:35:17,083
แม่
397
00:35:17,166 --> 00:35:19,208
ผมจะสั่งของกินสําหรับมื้อค่ํา
398
00:35:21,791 --> 00:35:23,291
อยากกินพิซซ่ามั้ย
399
00:35:40,666 --> 00:35:42,000
มาร์ค
400
00:35:46,750 --> 00:35:48,500
นี่หมายความว่า...
401
00:35:48,583 --> 00:35:50,791
ฉันหมายถึงถ้านายต้องการ
402
00:35:50,875 --> 00:35:52,583
แต่เรื่อง...
403
00:35:52,666 --> 00:35:55,083
ฉันไม่ใช่คนเดียวที่ถูกโกหก
404
00:35:55,166 --> 00:35:56,250
ออมนิแมนเป็น...
405
00:35:56,333 --> 00:35:59,750
พวกเขาบอกว่าพ่อนายตาย
ตอนท่อแก๊สระเบิด
406
00:35:59,833 --> 00:36:01,916
ไม่ยากที่จะเดาออก
407
00:36:02,416 --> 00:36:06,166
นักสืบแอมเบอร์ พร้อมจะช่วยทําคดียากๆ
408
00:36:08,750 --> 00:36:09,791
นาย...
409
00:36:11,416 --> 00:36:14,583
ฉันรู้ว่านายไม่โอเค
แต่นายอยากพูดถึงมันมั้ย
410
00:36:14,666 --> 00:36:16,958
อยาก ฉันคิดว่านะ
411
00:36:21,708 --> 00:36:24,500
มาร์ค ให้ตายสิ
ดีใจจังที่เห็นนายสบายดี
412
00:36:24,583 --> 00:36:28,875
ฉันหมายถึงหลังจากที่เห็นในทีวี
เรื่องนายกับออมนิ...
413
00:36:29,458 --> 00:36:30,916
ไง แอมเบอร์
414
00:36:32,833 --> 00:36:35,375
- เธอรู้เรื่องพ่อฉัน
- อ้อ โอเค
415
00:36:35,458 --> 00:36:36,500
พวกเขารู้เหรอ
416
00:36:36,583 --> 00:36:38,708
พวกนายอยากจะ...
417
00:36:40,166 --> 00:36:41,375
ออกไปข้างนอกกันเถอะ
418
00:36:51,250 --> 00:36:53,666
เรายังไม่เปิด คุณเข้ามา...
419
00:36:54,375 --> 00:36:55,791
เด็บบี้
420
00:36:59,000 --> 00:37:00,458
คุณเป็นยังไงบ้าง
421
00:37:01,916 --> 00:37:04,375
ช่างเถอะ คําถามงี่เง่า
422
00:37:04,458 --> 00:37:06,291
มีอะไรให้ผมช่วย
423
00:37:08,583 --> 00:37:13,708
ฉันใช้เวลามากมายคิดว่า
โนแลนฆ่าผู้พิทักษ์รึเปล่า
424
00:37:13,791 --> 00:37:15,708
และทําไมเขาถึงทําแบบนั้น
425
00:37:16,458 --> 00:37:20,125
ฉัน... ฉันไม่ได้คิดถึง
สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้น
426
00:37:21,375 --> 00:37:24,208
สิ่งที่จะเกิดกับฉันและมาร์ค
427
00:37:25,416 --> 00:37:27,958
หลังจากทุกอย่างที่โนแลนพูดและทํา
428
00:37:30,125 --> 00:37:31,625
ฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลย
429
00:37:32,708 --> 00:37:35,791
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า
เวลาที่เราอยู่ด้วยกันเป็นเรื่องโกหก
430
00:37:38,375 --> 00:37:39,833
ฉันหวังให้เขากลับมา
431
00:37:43,125 --> 00:37:44,333
ผมก็เหมือนกัน
432
00:37:49,041 --> 00:37:50,291
รินให้ฉันแก้วนึง
433
00:37:50,916 --> 00:37:53,208
ผมมีแค่แก้วเดียว
434
00:37:54,041 --> 00:37:56,041
ฉันไม่สนหรอก รินมาเลย
435
00:37:59,416 --> 00:38:00,958
แม่นายเป็นยังไงบ้าง
436
00:38:01,041 --> 00:38:02,958
แย่อย่างที่คาดไว้
437
00:38:03,041 --> 00:38:05,041
มาร์ค ฉันเสียใจด้วยจริงๆ
438
00:38:05,625 --> 00:38:07,166
ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี
439
00:38:07,250 --> 00:38:10,250
มันเหมือนข้างในฉันกลวง
440
00:38:10,833 --> 00:38:12,166
ดูเหมือนไม่มีอะไรจริง
441
00:38:12,250 --> 00:38:13,833
เราไม่ต้องคุยตอนนี้ก็ได้นะ
442
00:38:13,916 --> 00:38:15,708
ไม่ ไม่เป็นไรหรอก
443
00:38:15,791 --> 00:38:17,541
ฉันอยากออกมาจากบ้าน
444
00:38:17,625 --> 00:38:20,208
แต่เราคุยเรื่องอื่นได้มั้ย
445
00:38:20,291 --> 00:38:25,125
เราลองดูก็ได้ แต่เรื่องนี้
เป็นสิ่งที่คนทั้งโลกกําลังพูดถึงเลยจริงๆ
446
00:38:26,750 --> 00:38:29,291
โอเค โทษที หัวข้อใหม่
447
00:38:35,208 --> 00:38:36,791
เดี๋ยวนะ ฮัลโหล
448
00:38:36,875 --> 00:38:39,041
ฉันต้องการนาย ตอนนี้ รีบมา
449
00:38:40,083 --> 00:38:41,625
โทษที เดี๋ยวฉันมานะ
450
00:38:44,125 --> 00:38:45,041
มีอะไร
451
00:38:45,125 --> 00:38:47,958
ฉันรู้ นายบอกว่าไม่อยากทําเรื่องนี้
452
00:38:48,041 --> 00:38:50,416
แต่มีคนกําลังบินจากอวกาศมายังโลก
453
00:38:50,500 --> 00:38:52,958
เรายังพยายามดูว่าเป็นใคร แต่...
454
00:38:58,416 --> 00:39:02,666
พวกเธอรู้เรื่องมาร์คกับออมนิแมนแล้ว
งั้นพวกเธอก็ควรรู้เรื่องฉัน
455
00:39:02,750 --> 00:39:06,375
ฉันเจอมาร์คตอนใส่ชุดอินวินซิเบิล
ก่อนที่จะรู้ว่าเราเรียนที่เดียวกัน
456
00:39:06,458 --> 00:39:08,166
ฉัน...
457
00:39:08,250 --> 00:39:09,708
ฉันคืออะตอมอีฟ
458
00:39:09,791 --> 00:39:12,375
อะไรนะ พระเจ้า ฉันเข้าใจแล้ว
459
00:39:12,458 --> 00:39:14,458
เธอเพิ่มร่างของตัวเองได้
460
00:39:14,541 --> 00:39:17,583
ไม่ใช่ นั่นดูพลิเคต ฉันใส่ชุดสีชมพู
461
00:39:18,791 --> 00:39:21,291
อ๋อ ใช่ แน่นอน
462
00:39:39,125 --> 00:39:40,375
อินวินซิเบิล
463
00:39:40,458 --> 00:39:42,125
อ้อ นายนี่เอง
464
00:39:42,208 --> 00:39:44,500
ขอบคุณสวรรค์ ฉันนึกว่ามาช้าไป
465
00:39:45,083 --> 00:39:47,166
- ฉันต้องเตือนนาย
- เตือนฉันเหรอ
466
00:39:47,250 --> 00:39:49,375
ตอนที่ฉันกลับไปที่สมาพันธ์ดาวเคราะห์
467
00:39:49,458 --> 00:39:51,958
เพื่อบอกว่าฉันไปโลกมา
แทนที่จะไปที่อูราท
468
00:39:52,041 --> 00:39:54,583
พวกเขาโกรธมาก โลกเป็นที่ที่ไปไม่ได้
469
00:39:54,666 --> 00:39:56,791
มีชาววิลทรัมอยู่ในโลกของนาย
470
00:39:57,708 --> 00:39:59,375
อ้อ เรื่องนั้น
471
00:39:59,458 --> 00:40:02,083
เดี๋ยวๆ อะไรนะ นายรู้อยู่แล้วเหรอ
472
00:40:03,083 --> 00:40:04,833
- ใช่
- ฉันไม่เข้าใจ
473
00:40:05,500 --> 00:40:07,750
นั่งสิ เรื่องนี้อาจใช้เวลาสักพัก
474
00:40:10,916 --> 00:40:13,666
งั้นนายก็เป็นชาววิลทรัมเหรอ
475
00:40:13,750 --> 00:40:16,041
แต่นายไม่ได้ทํางานให้พวกเขา
476
00:40:16,125 --> 00:40:20,083
พ่อนายพยายามครอบครองโลก
แล้วก็จากไปงั้นเหรอ
477
00:40:20,166 --> 00:40:22,416
เขาจากไปแบบนั้นเลยเหรอ
บ้าบอมาก พวก
478
00:40:22,500 --> 00:40:26,166
ใช่ เท่าที่เรารู้ พ่อฉันจากไปเลย
479
00:40:26,250 --> 00:40:28,583
มันแปลกมากสําหรับชาววิลทรัม
480
00:40:28,666 --> 00:40:32,250
พวกเขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
พวกเขาไม่เคยหยุดยั้ง
481
00:40:32,333 --> 00:40:35,541
พวกเขาทําลายโลกของฉัน
ตอนคนของฉันต่อต้านพวกเขา
482
00:40:35,625 --> 00:40:38,000
พวกเขาระเบิดดาวเคราะห์ของเรา
แทนที่จะยอมเสียมันไป
483
00:40:38,875 --> 00:40:41,666
ให้ตายสิ ฉันเสียใจด้วย
484
00:40:41,750 --> 00:40:44,708
ไม่ต้องหรอก ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ
485
00:40:44,791 --> 00:40:46,625
ถ้าฉันตรวจสอบคําสั่งอย่างถูกต้อง
486
00:40:46,708 --> 00:40:49,916
ฉันคงจะเห็นว่าโลกคือเป้าหมาย
การครอบครองของวิลทรัม
487
00:40:50,000 --> 00:40:51,166
ฉันคงเตือนนายได้
488
00:40:51,250 --> 00:40:54,333
ฉันก็คงจะไปหาพ่อและบอกพ่อทุกอย่าง
489
00:40:54,416 --> 00:40:56,166
ใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
490
00:40:56,750 --> 00:40:58,791
นึกไม่ออกเลยว่านายเจออะไรมาบ้าง
491
00:40:58,875 --> 00:41:01,833
จริงๆ นะ ไม่รู้เลย
เมื่อโลกที่เป็นบ้านของฉันหายไป
492
00:41:01,916 --> 00:41:05,583
คนของฉันต้องสร้างค่ายเพาะพันธุ์
เพื่อหยุดยั้งไม่ให้เราสูญพันธุ์
493
00:41:05,666 --> 00:41:07,333
ฉันไม่เคยเจอพ่อตัวเองด้วยซ้ํา
494
00:41:07,416 --> 00:41:10,166
หลังจากไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉันอิจฉานะ
495
00:41:10,250 --> 00:41:13,041
สมาพันธ์ดาวเคราะห์
จะอยากได้ยินข่าวเรื่องนาย
496
00:41:13,125 --> 00:41:15,958
การต่อสู้เพื่ออํานาจกําลังก่อตัวในอวกาศลึก
497
00:41:16,041 --> 00:41:16,916
แบบไหน
498
00:41:17,000 --> 00:41:19,250
สมาพันธ์กําลังพยายามให้
โลกต่างๆ มาร่วมมือกันให้มากพอ
499
00:41:19,333 --> 00:41:21,000
เพื่อหยุดยั้งจักรวรรดิวิลทรัม
500
00:41:21,083 --> 00:41:22,250
เรื่องก็คือ
501
00:41:23,041 --> 00:41:27,250
ไม่มีใครเคยได้ยินว่า
วิลทรัมทิ้งฐานของตัวเอง
502
00:41:27,333 --> 00:41:28,791
มันบ้ามาก
503
00:41:28,875 --> 00:41:30,458
มันแค่ไม่เกิดขึ้น
504
00:41:31,208 --> 00:41:33,833
นี่อาจเป็นข้อได้เปรียบที่เรากําลังตามหาอยู่
505
00:41:35,416 --> 00:41:38,416
แน่นอน บอกฉันนะ ถ้าฉันช่วยอะไรได้
506
00:41:38,500 --> 00:41:40,083
ฉันไม่เข้าใจว่าทําไมนายถึงยิ้ม
507
00:41:40,166 --> 00:41:43,041
แค่คิดถึงทุกอย่างที่ฉันเผชิญมา
508
00:41:43,583 --> 00:41:45,500
มันรู้สึกยิ่งใหญ่ขนาดไหน
509
00:41:45,583 --> 00:41:48,458
ความจริงมันเป็นเพียงส่วนเล็กๆ
ของสิ่งที่ใหญ่กว่ามาก
510
00:41:48,541 --> 00:41:51,708
ทําให้ทุกอย่างดูจะจัดการได้มากขึ้น
511
00:41:51,791 --> 00:41:53,583
ไม่รู้สิ แต่มันช่วยได้
512
00:41:54,750 --> 00:41:58,041
ขอโทษที่ตอกย้ําซ้ําเติม
นั่นเกิดขึ้นบนโลกใช่มั้ย
513
00:41:58,125 --> 00:42:00,166
เมื่อพวกเขารู้ว่าพ่อนายหนีไป
514
00:42:00,250 --> 00:42:02,375
พวกวิลทรัมจะมาหานาย
515
00:42:02,458 --> 00:42:06,375
เมื่อพวกเขาตั้งเป้ากับดาวดวงไหน
พวกเขาจะไม่ยอมแพ้โดยไม่ต่อสู้
516
00:42:06,458 --> 00:42:07,708
ฉันจะเตรียมตัวให้พร้อม
517
00:42:07,791 --> 00:42:10,583
ฉันก็หวังว่างั้น
ตอนนี้มีแผนอะไรบ้าง
518
00:43:22,250 --> 00:43:23,916
เรียนให้จบมัธยมปลายล่ะมั้ง
519
00:43:25,333 --> 00:43:27,458
เอาละ ดี ฟังดูดี
520
00:43:29,500 --> 00:43:30,708
มัธยมปลายคืออะไร
521
00:44:36,583 --> 00:44:38,583
คําบรรยายโดย ลลวรรณ
522
00:44:38,666 --> 00:44:40,666
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร