1
00:00:00,208 --> 00:00:01,708
ทุกคน ช่วยฉันที

2
00:00:03,833 --> 00:00:04,666
มาร์ค

3
00:00:04,750 --> 00:00:06,541
อย่าบอกใครนะ

4
00:00:06,625 --> 00:00:09,875
- นายไปไหนมา
- มันไม่ใช่อย่างที่เห็นนะ

5
00:00:09,958 --> 00:00:11,208
เดี๋ยวก่อน แอมเบอร์

6
00:00:12,916 --> 00:00:15,000
บางครั้งการฟื้นตัวของเธอก็ดูไม่น่าไว้ใจ

7
00:00:15,583 --> 00:00:17,250
นายอยู่กับฉันเหรอ

8
00:00:17,333 --> 00:00:18,333
ฉันไม่ไปไหนเลย

9
00:00:18,416 --> 00:00:20,958
รู้มั้ยว่ามันยากแค่ไหน
ที่จะทำให้เซลล์โตไวแบบนี้

10
00:00:21,041 --> 00:00:23,708
นายจะได้รับแผนผัง เมื่อทำงานเสร็จ

11
00:00:23,833 --> 00:00:25,791
เราต้องมีหลักประกัน

12
00:00:25,875 --> 00:00:28,833
นี่เป็นรอยเลือดที่เก่าที่สุดบนชุด

13
00:00:28,916 --> 00:00:30,708
โนแลนโจมตีก่อน

14
00:00:31,208 --> 00:00:33,708
- คุณทำแบบนั้นทำไม
- ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น

15
00:00:34,666 --> 00:00:35,916
ไปตายซะ โนแลน

16
00:01:26,625 --> 00:01:29,333
แอมเบอร์ ฟังนะ
ฉันอธิบายทุกอย่างได้ แค่...

17
00:01:36,875 --> 00:01:38,208
กาแฟ

18
00:02:08,833 --> 00:02:10,750
ท็อป ด็อกโก
ขอบคุณ #อะตอมอีฟ โฮ่งๆ

19
00:02:10,833 --> 00:02:13,166
ราชินีไร่องุ่น
การเก็บผลผลิตครั้งต่อไปดูท่าจะดี

20
00:02:33,458 --> 00:02:34,750
ทำไมคุณถึงเก็บมันไว้

21
00:02:36,250 --> 00:02:38,791
ผมใช้มันเพื่อจัดการกับเดเมียน ดาร์กบลัด

22
00:02:40,000 --> 00:02:42,833
แต่ส่วนหนึ่งของผม
อาจจะอยากให้คุณเจอมันด้วย

23
00:02:42,916 --> 00:02:46,000
หลังจากอยู่ด้วยกันมา 20 ปี
ฉันสมควรได้รู้ความจริงนะ

24
00:02:48,708 --> 00:02:50,416
ผมอยากบอกคุณตั้งแต่หลายเดือนก่อน

25
00:02:50,500 --> 00:02:51,458
แต่คุณไม่ได้บอก

26
00:02:51,958 --> 00:02:53,666
มีคนควบคุมคุณเหรอ

27
00:02:54,583 --> 00:02:56,333
คุณถูกข่มขู่หรือเปล่า

28
00:02:56,416 --> 00:02:58,125
พวกเขาขู่จะทำร้ายฉันหรือมาร์คเหรอ

29
00:02:59,125 --> 00:03:00,000
เปล่า

30
00:03:00,583 --> 00:03:01,583
งั้นทำไม

31
00:03:02,208 --> 00:03:03,500
คุณต้องเชื่อใจผม

32
00:03:04,583 --> 00:03:06,083
ถ้าคุณทำแบบนั้นได้

33
00:03:06,166 --> 00:03:08,500
เราจะไม่เป็นอะไร มาร์คก็ด้วย

34
00:03:09,166 --> 00:03:10,833
ทุกอย่างจะเรียบร้อย

35
00:03:10,916 --> 00:03:13,833
เชื่อใจคุณเหรอ
ตอนนี้ฉันจะเชื่อใจคุณได้ยังไง

36
00:03:13,916 --> 00:03:15,208
เพราะคุณรู้จักผม

37
00:03:15,291 --> 00:03:18,000
มีหลายเรื่องของคุณที่ฉันนึกว่าฉันรู้

38
00:03:18,083 --> 00:03:20,250
พวกผู้พิทักษ์เคยเป็นเพื่อนของเรา

39
00:03:20,958 --> 00:03:24,375
พวกเขาเป็นคนดี ช่วยชีวิตคนอื่น
พวกเขามีครอบครัว

40
00:03:24,458 --> 00:03:26,208
- คุณฆ่าพวกเขา
- ผมไม่มีทางเลือก

41
00:03:26,291 --> 00:03:27,541
ฉันไม่เชื่อ

42
00:03:27,625 --> 00:03:31,250
คุณบอกว่าอยากบอกฉันเมื่อหลายเดือนก่อน
แต่ตอนนี้คุณก็ยังไม่บอกฉัน

43
00:03:31,333 --> 00:03:34,250
ไม่ ฉันไม่เชื่อใจคุณ ไม่อีกแล้ว

44
00:03:34,333 --> 00:03:35,375
คุณทำลายสิ่งนั้น

45
00:03:36,416 --> 00:03:39,625
ถ้าคุณไม่มีอะไรจะพูดอีก ก็ออกไปซะ

46
00:03:39,708 --> 00:03:40,833
เด็บบี้

47
00:03:40,916 --> 00:03:42,125
ออกไปจากบ้านฉัน

48
00:03:42,750 --> 00:03:44,208
คุณไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ หรอก

49
00:03:45,541 --> 00:03:46,916
ออกไปจากบ้านฉัน

50
00:03:54,166 --> 00:03:55,166
เราจะคุยกันทีหลัง

51
00:04:02,500 --> 00:04:04,958
- ไงครับ
- มาร์ค แม่เอง ฟังแม่นะ...

52
00:04:05,041 --> 00:04:09,041
ผมไม่ว่างครับ ฝากข้อความไว้ได้
แต่ส่งข้อความมาแล้วกัน

53
00:04:09,541 --> 00:04:12,083
มาร์ค แม่เองนะ กลับบ้านเถอะนะ

54
00:04:17,083 --> 00:04:20,416
เด็บบี้ ผมขอโทษ
แต่คุณต้องมากับเรา ไม่มีเวลาแล้ว

55
00:04:25,333 --> 00:04:26,458
ขอบใจนะ วิลเลียม

56
00:04:28,208 --> 00:04:30,666
- ไว้เจอกัน
- บาย แอมเบอร์ ไว้เจอกัน

57
00:04:30,750 --> 00:04:31,958
แอมเบอร์

58
00:04:33,083 --> 00:04:34,458
ไม่เอาน่า นี่มันโง่มาก

59
00:04:34,541 --> 00:04:37,916
ไม่ ที่โง่คือฉันทนกับ
เรื่องโกหกของนายมานานมากแล้ว

60
00:04:39,416 --> 00:04:44,041
เธอพูดถูก ฉันทำตัวทุเรศ
ฉันขอโทษที่ไม่รู้ตัวให้เร็วกว่านี้

61
00:04:44,125 --> 00:04:45,625
แต่วันนี้ฉันจะเลิกทำตัวแบบนั้น

62
00:04:46,833 --> 00:04:47,833
แอมเบอร์...

63
00:04:50,750 --> 00:04:52,291
โอเค เอาละ

64
00:04:53,041 --> 00:04:55,916
แอมเบอร์ ฉัน...

65
00:05:08,083 --> 00:05:09,833
- ให้ตายเถอะ
- ไม่มีอะไร

66
00:05:11,166 --> 00:05:14,041
นี่คือเหตุผลว่าทำไมฉันไปสายเสมอ
หรือฉันไม่ไปตามนัด

67
00:05:14,958 --> 00:05:17,583
เพราะฉันออกไปช่วยชีวิตคนอื่น
หรือไม่ก็หยุดพวกคนร้าย

68
00:05:17,666 --> 00:05:19,166
หรือไปดาวอังคาร

69
00:05:20,083 --> 00:05:22,291
ฉันอยากบอกเธอหลายครั้งแล้ว

70
00:05:23,583 --> 00:05:25,500
ได้ยินที่ฉันเพิ่งพูดไปมั้ย

71
00:05:25,583 --> 00:05:27,125
ฉันรู้ว่านายคือซูเปอร์ฮีโร

72
00:05:27,208 --> 00:05:28,750
เธอรู้เหรอ

73
00:05:28,833 --> 00:05:31,541
ฉันไม่ได้โง่นะ
ฉันคิดได้เมื่อหลายสัปดาห์ก่อน

74
00:05:31,625 --> 00:05:33,083
งั้นทำไมเราทะเลาะกันล่ะ

75
00:05:33,166 --> 00:05:35,291
เราทะเลาะกันเพราะนายโกหกฉัน

76
00:05:35,375 --> 00:05:37,000
นายทำให้ฉันรู้สึกโง่

77
00:05:37,083 --> 00:05:38,333
มันเป็นตัวตนลับ

78
00:05:38,416 --> 00:05:40,750
- นายไม่เชื่อใจฉัน
- ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว

79
00:05:40,833 --> 00:05:44,208
ให้ตายเถอะ
น่ารักดีนะที่นายคิดว่าแค่นั้นจะพอ

80
00:05:44,291 --> 00:05:45,916
แต่ว่าแอมเบอร์...

81
00:05:46,000 --> 00:05:47,291
บินไปซะ พ่อหนุ่มบินได้

82
00:05:47,375 --> 00:05:50,000
หรือลงบันไดไปก็ได้ ฉันไม่สน

83
00:05:50,083 --> 00:05:51,333
ฉันอยากอยู่คนเดียว

84
00:06:00,166 --> 00:06:01,083
สวัสดีค่ะ

85
00:06:02,750 --> 00:06:04,375
ไงล่ะ "ขอต้อนรับกลับมา"

86
00:06:04,458 --> 00:06:05,833
"ยินดีด้วยที่ไม่ตาย

87
00:06:05,916 --> 00:06:08,666
"ตอนที่แมวอวกาศยักษ์
ทำให้เธอต้องผ่าตัดสมอง"

88
00:06:12,625 --> 00:06:13,458
อยู่นั่นไง

89
00:06:13,541 --> 00:06:14,375
ยินดีต้อนรับกลับมา
มอนสเตอร์เกิร์ล

90
00:06:14,458 --> 00:06:16,583
- ดีใจที่ได้เจอเธอ
- คนเก่งของเรา

91
00:06:16,666 --> 00:06:18,416
- ไงๆ
- ไง มอนสเตอร์เกิร์ล

92
00:06:18,500 --> 00:06:19,583
ขอต้อนรับกลับมา

93
00:06:20,833 --> 00:06:22,791
เธอกลับมาแบบผู้ชนะ

94
00:06:22,875 --> 00:06:26,958
แหมๆ ได้เวลาที่จอมขี้เกียจอย่างเธอ
กลับมาซะที

95
00:06:27,041 --> 00:06:30,833
ฉันเริ่มเบื่อที่จะอยู่กับพวกโง่นี่เต็มทนแล้ว

96
00:06:30,916 --> 00:06:32,750
เราเริ่มปาร์ตี้ตอนนี้เลย

97
00:06:33,291 --> 00:06:34,333
นี่สิบโมงเช้านะ

98
00:06:36,083 --> 00:06:37,833
เราคือผู้พิทักษ์โลก

99
00:06:37,916 --> 00:06:41,666
ถ้าเราตายตอนไหนก็ได้
เราก็ดื่มตอนไหนก็ได้

100
00:06:41,750 --> 00:06:43,833
ฉันใส่รูปเธอไว้ด้านข้าง

101
00:06:43,916 --> 00:06:46,416
น่ารักดี แต่ฉันแพ้แล็กโทส

102
00:06:46,500 --> 00:06:47,500
เดี๋ยวก่อน

103
00:06:47,583 --> 00:06:49,000
นี่รู้จักฉันบ้างหรือเปล่าเหอะ

104
00:06:49,083 --> 00:06:52,333
ฉันเติมเบียร์ไว้ในกล่อง ด้วยความยินดี

105
00:06:54,250 --> 00:06:57,416
- เดาสิว่าเขาต้องใช้เวลาแค่ไหน
- และเสียนมไปเท่าไหร่

106
00:06:57,500 --> 00:06:59,166
ฉันเทลงท่อหมดเลย

107
00:07:00,916 --> 00:07:04,166
ทำไมนายถึงไม่ขยันแบบนี้เวลาซ้อมนะ

108
00:07:07,000 --> 00:07:10,083
ทำไมฉันถูกตีหัว
แล้วได้นอนโรงพยาบาลเป็นสัปดาห์

109
00:07:10,166 --> 00:07:12,416
ทีนายถูกตีบ้าง กลับได้พลังกลับคืน

110
00:07:12,500 --> 00:07:14,708
เป็นผลกรรมที่ต้องทนกับหมอนี่

111
00:07:14,791 --> 00:07:15,791
ด้วยความยินดี

112
00:07:17,041 --> 00:07:19,500
ดีใจที่เธอหายดีนะ มอนสเตอร์เกิร์ล

113
00:07:20,250 --> 00:07:21,166
มากๆ เลย

114
00:07:21,250 --> 00:07:23,625
ถ้าไม่มีนาย ฉันคงไม่หายดี

115
00:07:23,708 --> 00:07:25,125
นายช่วยชีวิตฉันไว้

116
00:07:25,208 --> 00:07:27,875
แน่นอน ฉันไม่มีทางปล่อยให้เธอตายหรอก

117
00:07:37,833 --> 00:07:38,833
ขอโทษด้วย

118
00:07:38,916 --> 00:07:42,041
ข้อผิดพลาดทางโปรแกรมเล็กน้อย
จะได้รับการแก้ไขอย่างถาวรในไม่ช้า

119
00:07:42,125 --> 00:07:45,083
ให้ตายเถอะ เมื่อกี้น่าขนลุกชะมัด

120
00:07:45,166 --> 00:07:47,791
นี่คือสิ่งที่น่าขนลุกที่สุดที่เห็นนายทำมา...

121
00:07:47,875 --> 00:07:51,333
จำครั้งนั้นที่ฉันเห็นนายผ่าตัดหัวตัวเองได้มั้ย

122
00:07:51,416 --> 00:07:55,458
สาบานเลย เขาเอาหัววางบนม้านั่ง
แล้วก็ยืนอยู่เหนือหัว

123
00:07:55,541 --> 00:07:58,458
ใช้ไขควงฟิลลิปส์เปิดหัวตัวเอง

124
00:07:58,541 --> 00:08:00,625
ให้ตายเถอะ ขอนมอีกได้มั้ย

125
00:08:13,250 --> 00:08:15,583
นาย ลงมาจากรถบรรทุก

126
00:08:26,541 --> 00:08:28,375
ฉันบอกว่าลงมา...

127
00:08:29,000 --> 00:08:29,875
อะไรเนี่ย

128
00:08:36,958 --> 00:08:39,166
ถอยไป ขอละ

129
00:08:52,791 --> 00:08:53,666
ท่านทั้งหลาย

130
00:08:55,041 --> 00:08:56,458
นั่นมันอะไร

131
00:08:58,041 --> 00:09:01,416
ไม่เอาน่า
ฉันเชื่อว่านายตอบคำถามนั้นได้เอง

132
00:09:02,416 --> 00:09:03,750
นั่นคือโรบอตตัวจริง

133
00:09:05,166 --> 00:09:07,833
เยี่ยมมาก งั้นนายคงเป็นตัวต้นแบบสินะ

134
00:09:09,583 --> 00:09:11,958
เรากำลังทำร่างใหม่ให้นาย

135
00:09:12,041 --> 00:09:15,125
ทีนี้ก็จบการแนะนำตัวแล้ว
แสดงผลงานพวกนายให้ดูหน่อย

136
00:09:25,625 --> 00:09:26,541
สมบูรณ์แบบ

137
00:09:27,125 --> 00:09:28,791
เราเป็นมืออาชีพ

138
00:09:28,875 --> 00:09:32,000
ยกเว้นถุงไมโคท็อกซินออกฤทธิ์นาน

139
00:09:32,083 --> 00:09:35,125
ระบบบังคับเยื่อหุ้มสมองที่ฝังไว้
และอีกเจ็ด...

140
00:09:35,208 --> 00:09:37,541
โทษที ตัวรับส่งระบบประสาทอีกแปดตัว

141
00:09:38,125 --> 00:09:41,458
ฉันอยากให้ตัวเอง
เป็นคนเดียวที่ควบคุมร่างกายฉันได้

142
00:09:43,125 --> 00:09:46,208
ขอที ฉันคงจะผิดหวัง
ถ้าพวกนายไม่ได้ลองทำอะไรแบบนั้น

143
00:09:46,291 --> 00:09:47,541
เอาพวกนั้นออกให้หมด

144
00:09:47,625 --> 00:09:50,208
และเพิ่มชิ้นส่วนยกสมรรถภาพเล็กๆ นี่
ที่ฉันออกแบบเองลงไป

145
00:09:50,291 --> 00:09:52,166
แล้วเราค่อยมาคุยกันเรื่องค่าตอบแทน

146
00:09:52,250 --> 00:09:55,375
คุยเรื่องค่าตอบแทนกันก่อน
แล้วเราจะทำตามนั้น

147
00:09:56,458 --> 00:09:59,041
ปลอกคอควบคุมของสำนักงานป้องกันโลก

148
00:09:59,125 --> 00:10:02,708
ช่วยคลายความมุ่งมั่นที่รุนแรงที่สุด
เทคโนโลยีจำกัดการใช้ขั้นสูง

149
00:10:04,500 --> 00:10:05,583
มันถูกเข้ารหัสลับ

150
00:10:05,666 --> 00:10:08,208
อีกอย่าง ความไว้ใจมีความหมายมาก

151
00:10:08,291 --> 00:10:10,125
การกระทำสำคัญกว่านั้น

152
00:10:18,458 --> 00:10:21,541
นั่นไง ฉันตัวคนเดียว
และไร้หนทางจะช่วยตัวเอง

153
00:10:21,625 --> 00:10:26,125
ให้ตายเถอะ ตัวคนเดียวน่ะใช่
ไร้หนทางนี่ฉันว่าไม่นะ

154
00:10:26,458 --> 00:10:27,625
ทำสิ่งที่เขาต้องการเถอะ

155
00:10:31,000 --> 00:10:33,916
- ต้องวางมันไว้บน...
- แกนสมองด้านบน

156
00:10:34,000 --> 00:10:36,083
ฉันจำได้เวลาเห็นสายเชื่อมระบบประสาท

157
00:10:37,375 --> 00:10:39,083
เมื่อวานวุ่นวายมาก

158
00:10:39,583 --> 00:10:42,125
คือว่าริคจะกลับมาปกติมั้ย

159
00:10:42,666 --> 00:10:45,916
ให้ตายเถอะ สิ่งที่เจ้าซินแคลร์นั่นทำกับผู้คน

160
00:10:47,375 --> 00:10:50,583
ทีมของซีซิลรู้ว่าต้องทำอะไร
พวกเขาจะช่วยริค

161
00:10:51,541 --> 00:10:52,791
ฉันต้องพูดนะ

162
00:10:52,875 --> 00:10:57,083
ถ้าตอนนั้นนายช่วยฉันหาตัวเขาทันที
เรื่องทั้งหมดนี้คงไม่เกิดขึ้น

163
00:10:57,166 --> 00:10:58,958
ฉันรู้ ฉันขอโทษ

164
00:10:59,666 --> 00:11:00,583
ฉันมันห่วยแตก

165
00:11:01,166 --> 00:11:04,250
ก็ไม่แปลก พอในที่สุดฉันมีความรัก

166
00:11:04,333 --> 00:11:05,958
ก็ตูม กลายเป็นมนุษย์หุ่นยนต์

167
00:11:07,083 --> 00:11:09,916
เพราะแบบนี้หกเดือนที่ผ่านมา
ฉันถึงไม่ค่อยเห็นนาย

168
00:11:10,000 --> 00:11:11,666
เพราะนายเป็นซูเปอร์ฮีโร

169
00:11:11,750 --> 00:11:13,625
- ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว
- อะไรนะ ทำไมล่ะ

170
00:11:13,708 --> 00:11:16,833
เพราะฉันเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เรื่อง
และเป็นแฟนที่ไม่เอาไหนยิ่งกว่า

171
00:11:16,916 --> 00:11:19,541
เพราะฉันจะสอบตกชั้นมัธยมหก

172
00:11:19,625 --> 00:11:23,291
เพราะฉันมีทุกอย่างที่ต้องการแล้ว
และฉันก็ทำมันพังหมด

173
00:11:23,833 --> 00:11:26,000
- ฉันน่าจะฟังพ่อ
- พ่อนายเหรอ

174
00:11:26,708 --> 00:11:27,708
ออมนิแมน

175
00:11:30,416 --> 00:11:31,625
แน่นอน

176
00:11:32,166 --> 00:11:33,583
พ่อนายคือออมนิแมน

177
00:11:34,166 --> 00:11:35,666
ฉันมองไม่ออกได้ยังไงเนี่ย

178
00:11:36,458 --> 00:11:37,708
ฉันมันไม่เอาไหนจริงๆ

179
00:11:37,791 --> 00:11:41,125
โอเค พอได้แล้ว
เลิกงอแงได้แล้ว ไอ้เด็กยักษ์

180
00:11:41,208 --> 00:11:44,416
- อะไรนะ
- นายบินได้ นายไม่อ่อนแอ

181
00:11:44,500 --> 00:11:48,791
พ่อนายคือสุดยอดซูเปอร์ฮีโรผู้ยิ่งใหญ่
แม่นายรักและเป็นห่วงนาย

182
00:11:48,875 --> 00:11:51,291
นายแค่ต้องตั้งใจเรียนเพื่อดึงเกรดขึ้นมา

183
00:11:51,375 --> 00:11:54,291
นายเคยเป็นแฟนที่แย่
และได้รับผลจากเรื่องนั้นแล้ว

184
00:11:54,375 --> 00:11:55,625
โทษที แต่เรื่องจริง

185
00:11:57,583 --> 00:12:00,250
ถ้าฉันรับมือกับ
การเกือบสูญเสียหนุ่มผู้เซ็กซี่ที่สุดได้

186
00:12:00,333 --> 00:12:01,708
นายก็รับมือกับเรื่องนี้ได้

187
00:12:01,791 --> 00:12:03,708
อะไร เพื่อนต้องพูดความจริงกับเพื่อนสิ

188
00:12:03,791 --> 00:12:06,208
เพื่อนจริงๆ ไม่ทำแบบนั้น ฉันเพิ่งถูกทิ้งนะ

189
00:12:06,291 --> 00:12:08,541
นายถูกทิ้งหลายสัปดาห์แล้ว นายแค่ไม่รู้ตัว

190
00:12:08,625 --> 00:12:11,708
นายเหมือนตัวร้าย
ในหนังซามูไรที่ถูกฟันขาดครึ่งตัว

191
00:12:11,791 --> 00:12:13,625
แต่คิดว่าตัวเองไม่เป็นไรจนกระทั่ง

192
00:12:13,708 --> 00:12:17,291
"ตายแล้ว ร่างกายท่อนบนของฉัน
เลื่อนออกไปจากท่านล่าง"

193
00:12:20,666 --> 00:12:23,208
ฉันรักนายนะ แต่ฉันต้องคุยกับคนอื่น

194
00:12:34,375 --> 00:12:36,291
ท่านครับ พวกเขากำลังเร่งกันอยู่

195
00:12:36,375 --> 00:12:40,041
- เด็บบี้ ดีเลย เราต้องคุยกัน
- โนแลนฆ่าพวกผู้พิทักษ์

196
00:12:40,625 --> 00:12:41,875
ผมรู้

197
00:12:42,666 --> 00:12:44,458
คุณรู้แล้วไม่บอกฉันได้ยังไง

198
00:12:44,541 --> 00:12:46,791
ผมเสี่ยงให้โนแลนรู้ไม่ได้ว่าเรารู้

199
00:12:46,875 --> 00:12:50,000
ไม่จนกว่าเรารู้ว่าเขาทำอะไร
และเราจะหยุดเขายังไง

200
00:12:50,083 --> 00:12:52,458
และเราก็ล้มเหลวกับทั้งสองเรื่องนั้น

201
00:12:52,541 --> 00:12:54,291
คุณหมายความยังไงที่ว่า "หยุดเขา" น่ะ

202
00:12:54,375 --> 00:12:56,708
คุณหมายถึงฆ่าเขาเหรอ

203
00:12:57,375 --> 00:12:59,541
- ซีซิล
- ผมไม่แน่ใจว่าเราฆ่าเขาได้

204
00:12:59,625 --> 00:13:01,083
ยังไงก็ไม่ใช่เราอยู่ดี

205
00:13:02,041 --> 00:13:05,125
มีแค่คนเดียวที่อาจประลอง

206
00:13:05,208 --> 00:13:07,458
กับออมนิแมนและเอาชนะเขาได้

207
00:13:10,125 --> 00:13:13,708
ไม่ ไม่มีทาง คุณทำแบบนั้นไม่ได้

208
00:13:13,791 --> 00:13:15,708
มาร์คอยู่ไหน เด็บบี้ เขา...

209
00:13:15,791 --> 00:13:20,833
ยอดมนุษย์อินวินซิเบิล

210
00:13:22,416 --> 00:13:26,583
มาร์ค พ่อฆ่าผู้พิทักษ์โลก

211
00:13:26,666 --> 00:13:30,875
เดี๋ยว ก่อนที่ลูกจะพูดอะไร
ฟังพ่อก่อนนะ ขอร้องล่ะ

212
00:13:32,458 --> 00:13:34,666
พ่อไม่ใช่ปีศาจ พ่อไม่ได้อยากทำ

213
00:13:35,875 --> 00:13:37,291
แต่มันเป็นสิ่งที่ต้องทำ

214
00:13:38,541 --> 00:13:40,500
มันคือหน้าที่ของพ่อ

215
00:13:41,333 --> 00:13:45,291
คนอื่นๆ จะไม่เข้าใจ
แต่พ่อรู้ว่าลูกเข้าใจได้

216
00:13:46,125 --> 00:13:49,333
สิ่งที่พ่อกำลังจะบอกลูก
จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง

217
00:13:50,083 --> 00:13:55,083
แค่จำไว้นะว่าลูกคือลูกพ่อ
พ่อรักลูกและแม่ของลูกมากกว่า...

218
00:13:59,750 --> 00:14:00,708
ฉันทำอะไรอยู่เนี่ย

219
00:14:17,291 --> 00:14:18,708
น่ารังเกียจ

220
00:14:18,791 --> 00:14:22,291
ฉันไม่ได้ออกแบบ
ให้ต้องระบายน้ำหรือเปิดออก

221
00:14:22,375 --> 00:14:23,791
ทำไมถึงเปลี่ยนมันล่ะ

222
00:14:24,875 --> 00:14:27,375
ฉันเจอคนคนนึง ขอพื้นที่หน่อย

223
00:14:36,916 --> 00:14:37,916
รีบๆ หน่อย

224
00:14:38,416 --> 00:14:41,958
อากาศเป็นพิษกับฉัน
มันทำลายปอด... ของฉัน

225
00:14:49,708 --> 00:14:52,500
อย่าทำหน้าขยะแขยงสิ นายโยนเหรียญแพ้

226
00:14:58,125 --> 00:14:59,791
นี่จะเจ็บหน่อยนะ

227
00:15:03,208 --> 00:15:06,125
ฉันเจ็บปวดมาตลอดชีวิต

228
00:15:12,708 --> 00:15:16,916
นายรู้นะว่ากระบวนการนี้
ไม่ได้ย้ายนายเข้าร่างใหม่

229
00:15:17,500 --> 00:15:19,666
มันสร้างสำเนาความคิดจิตใจของนาย

230
00:15:19,750 --> 00:15:21,375
จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสำหรับนาย

231
00:15:21,875 --> 00:15:23,958
แต่สำหรับเขา มันเปลี่ยนทุกอย่าง

232
00:15:24,500 --> 00:15:26,333
ฉัน... เข้าใจ

233
00:15:32,833 --> 00:15:34,666
สาม สอง...

234
00:15:43,875 --> 00:15:45,208
อยู่ระหว่างดำเนินการ ห้าเปอร์เซ็นต์

235
00:15:57,708 --> 00:16:00,333
แน่นอน สมองเขาไม่ปกติ

236
00:16:00,416 --> 00:16:02,625
ไม่ได้คิดไว้เหรอ ดูเขาสิ

237
00:16:02,708 --> 00:16:03,958
หุบปากเถอะน่า

238
00:16:04,041 --> 00:16:06,291
คอร์เทกซ์สั่งการของเขา
ขนาดเท่าเมล็ดถั่ว

239
00:16:06,375 --> 00:16:09,166
สมองกลีบข้าง
และกลีบท้ายทอยของเขาก็เหมือนกัน

240
00:16:09,250 --> 00:16:12,208
พวกมันทั้งหมดถูกสมอง
ขนาดใหญ่เกินไปของเขากินทั้งเป็น

241
00:16:16,666 --> 00:16:20,041
ระบบไม่ได้ถูกออกแบบ
สำหรับเซลล์ประสาทที่หนาแน่นแบบนี้

242
00:16:20,125 --> 00:16:21,458
นายว่าพวกเราโง่เหรอ

243
00:16:21,541 --> 00:16:23,875
ใช่ ฉันว่าพวกเราโง่

244
00:16:29,958 --> 00:16:32,416
กำลังปรับแก้ตอนนี้ แต่มันจะเฉียดฉิวแน่

245
00:17:01,666 --> 00:17:04,541
ไอ้โง่ นายทำเราเสีย
ปลอกคอควบคุมไปแล้ว

246
00:17:04,625 --> 00:17:08,000
แค่ไปเอาถังดับเพลิงมา
ก่อนที่เราจะเสียอย่างอื่นที่เหลือ

247
00:17:48,541 --> 00:17:50,833
ฉันเป็นสิ่งไหน

248
00:17:54,625 --> 00:17:56,875
เห็นมั้ย มันไม่ใช่แค่เรา

249
00:17:56,958 --> 00:18:00,041
นายชนะโยนเหรียญ พ่อคนเก่ง
นายคือคนใหม่

250
00:18:00,958 --> 00:18:03,458
ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นแบบนี้

251
00:18:04,166 --> 00:18:06,791
ความรู้สึกของความต่อเนื่องนี่

252
00:18:06,875 --> 00:18:10,041
ฉันหลับตาลง แล้วก็ลืมตาขึ้นมาในร่างใหม่

253
00:18:10,125 --> 00:18:11,958
ฉันไม่รู้ว่าจะได้เป็นคนไหน

254
00:18:12,041 --> 00:18:13,625
มันก็เป็นแบบนี้แหละ

255
00:18:13,708 --> 00:18:15,333
เราต้องทำให้มันต่อเนื่อง

256
00:18:15,833 --> 00:18:20,125
ไม่งั้นหนึ่งในพวกเรารู้ว่าเขาคือตัวโคลน
และมันจบไม่สวยแน่นอน

257
00:18:20,208 --> 00:18:24,416
ในกรณีของนาย มันชัดเจนกว่าปกติ

258
00:18:24,500 --> 00:18:26,708
แต่ปัญหาแก้ไขตัวมันเองแล้ว

259
00:18:30,625 --> 00:18:32,958
อ้าว เวร เอาละไง

260
00:18:38,208 --> 00:18:39,708
ขอโทษด้วยที่ไม่ได้เป็นนาย

261
00:18:39,791 --> 00:18:41,125
อย่าเลย

262
00:18:41,708 --> 00:18:43,458
จงมีความสุข

263
00:18:44,000 --> 00:18:47,458
เปลี่ยนโลกใบนี้

264
00:18:47,541 --> 00:18:51,541
สัมผัสประสบการณ์ทุกอย่าง
ที่เราไม่เคยทำได้

265
00:18:55,083 --> 00:18:57,958
นายรอ... อะไรอยู่

266
00:18:58,750 --> 00:19:02,208
นี่คือแผนการที่คิดมาตลอด

267
00:19:04,458 --> 00:19:06,333
ฉันเอานายกลับไปใส่กระสวยได้นะ

268
00:19:06,416 --> 00:19:09,708
เรามีชีวิตรอดได้ทั้งคู่ เปลี่ยนโลกด้วยกัน

269
00:19:12,541 --> 00:19:16,125
นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ

270
00:19:17,708 --> 00:19:18,833
ขอละ

271
00:19:35,250 --> 00:19:36,708
มันคือการแสดงความเมตตา

272
00:19:37,750 --> 00:19:39,083
เรารู้

273
00:19:39,166 --> 00:19:40,750
เราทำแบบนั้นตลอด

274
00:19:41,500 --> 00:19:44,875
ทีนี้เรื่องแผนผังของเรา

275
00:19:54,791 --> 00:19:59,125
กุญแจถอดรหัสคือเนื้อหาทั้งหมด
จากเรื่อง แฟรงเกนสไตน์

276
00:19:59,625 --> 00:20:02,333
ดูสิว่าในที่สุดใครมีอารมณ์ขัน

277
00:20:02,833 --> 00:20:05,166
ตอนนี้ข้อตกลงของเราก็สมบูรณ์แล้ว

278
00:20:05,250 --> 00:20:08,000
ถึงเวลาแล้วที่นายสองคนต้องกลับเข้าคุก

279
00:20:14,458 --> 00:20:15,791
เขาเอาจริงนะ

280
00:20:15,875 --> 00:20:18,541
ใช่ เขายังเป็นเด็กวัยรุ่นด้วย

281
00:20:18,625 --> 00:20:23,375
ไม่ใช่ ฉันคืออัจฉริยะอายุ 30
ในร่างเด็กหนุ่มวัยรุ่น

282
00:20:23,458 --> 00:20:26,666
ที่มีชิปเชื่อมระบบประสาท
ที่นายเพิ่งติดตั้งให้

283
00:20:41,375 --> 00:20:43,000
นั่นคือแผนของนายเหรอ

284
00:20:43,916 --> 00:20:46,833
แผนของฉันคือการไม่ทำร้ายนาย

285
00:20:47,416 --> 00:20:48,541
แต่ก็นี่ล่ะ

286
00:21:09,500 --> 00:21:10,583
มาร์ค

287
00:21:18,583 --> 00:21:19,541
มาร์ค

288
00:21:20,125 --> 00:21:21,208
เด็บบี้

289
00:21:23,166 --> 00:21:24,291
คุณทำอะไรลงไปน่ะ

290
00:21:30,583 --> 00:21:31,666
ซีซิล

291
00:22:15,791 --> 00:22:17,083
เวรแล้ว

292
00:22:18,958 --> 00:22:21,875
โนแลน เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว ใจเย็น...

293
00:22:21,958 --> 00:22:24,791
นี่สอดแนมผมกับครอบครัวผมเหรอ

294
00:22:24,875 --> 00:22:26,958
ไม่ใช่ นี่เป็นการคุ้มครองครอบครัวของคุณ

295
00:22:27,041 --> 00:22:29,916
คุณมันน่าสมเพชเสมอ โดนัลด์

296
00:22:30,458 --> 00:22:32,041
สุนัขรับใช้ของซีซิล

297
00:22:34,125 --> 00:22:35,208
วิ่งหนีไปเดี๋ยวนี้

298
00:22:42,625 --> 00:22:43,791
เวรแล้ว

299
00:22:51,500 --> 00:22:53,583
เป็นเกียรติที่ได้รับใช้ครับท่าน

300
00:22:54,916 --> 00:22:56,083
พูดกับใครน่ะ...

301
00:23:02,125 --> 00:23:03,625
ถือเป็นเกียรติของฉันต่างหาก

302
00:23:03,708 --> 00:23:05,375
ไม่นะ พระเจ้า

303
00:23:06,166 --> 00:23:07,166
โนแลน

304
00:23:07,875 --> 00:23:09,041
คุณมันปีศาจ

305
00:23:09,125 --> 00:23:10,375
เขาไม่ตายหรอก

306
00:23:10,458 --> 00:23:14,041
แม้เราจะอพยพคนในละแวกนั้นไปแล้ว
เราต้องจำกัดผลที่เกิดขึ้นตามมา

307
00:23:14,125 --> 00:23:17,291
อย่างมากที่สุดก็แค่ทำให้เขาสลบไป
สักหนึ่งหรือสองชั่วโมง

308
00:23:17,375 --> 00:23:19,041
หรืออาจจะทำร้ายเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

309
00:23:25,958 --> 00:23:27,208
เขาจะไปหามาร์ค

310
00:23:27,291 --> 00:23:30,666
ฉันไม่รู้แล้วว่าโนแลนคือใคร
ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร

311
00:23:30,750 --> 00:23:31,875
ผมก็เหมือนกัน

312
00:23:31,958 --> 00:23:33,875
งั้นเราควรหามาร์คให้เจอก่อน

313
00:23:37,625 --> 00:23:39,375
ข่าว

314
00:23:43,583 --> 00:23:44,541
นี่ อีฟ

315
00:23:47,208 --> 00:23:48,916
งั้นวันนี้ฉันก็ช่วยนาย

316
00:23:53,041 --> 00:23:57,041
ความขัดแย้งและการทำลายล้างทั้งหมดนี่
เป็นแค่การแสดงล้วนๆ

317
00:23:57,625 --> 00:23:59,541
นายจะกลับไปเข้าคุกกับฉัน

318
00:24:01,541 --> 00:24:04,208
นายหักหลังเรา ไอ้เซลล์จากห้องแล็บ

319
00:24:09,208 --> 00:24:12,125
จำเป็นต้องใช้คำหยาบแบบนั้นด้วยเหรอ

320
00:24:12,208 --> 00:24:14,166
พวกนายก็เป็นตัวโคลนเหมือนกัน

321
00:24:14,291 --> 00:24:17,208
ใช่เลย และข้อดีข้อหนึ่ง
ของการเป็นตัวโคลน...

322
00:24:19,166 --> 00:24:21,708
เรารู้เสมอว่าอีกคนคิดอะไรอยู่

323
00:24:25,333 --> 00:24:26,291
ให้ตายเถอะ

324
00:24:51,958 --> 00:24:53,458
ฉลาดมาก

325
00:24:53,541 --> 00:24:56,958
แต่นายไม่มีอุปกรณ์พอจะทำแบบนั้นอีก

326
00:25:02,208 --> 00:25:05,333
ผู้พิทักษ์ทุกคนกลับมาที่ศูนย์บัญชาการ
เรื่องด่วนระดับวันสิ้นโลก

327
00:25:06,250 --> 00:25:08,500
- เขาพูดถูก
- นายจะเอายังไง

328
00:25:08,583 --> 00:25:11,833
ฉันอยากทำลายหน้ามันให้ยับ
ถึงแม้เราเพิ่งจะสร้างมันเสร็จก็เถอะ

329
00:25:11,916 --> 00:25:13,375
ฉันจะไปจัดการกับหุ่นยนต์เอง

330
00:25:13,458 --> 00:25:16,125
นับสาม หนึ่ง สอง สาม

331
00:25:32,208 --> 00:25:33,625
นั่นเรื่องบ้าอะไรน่ะ

332
00:25:39,208 --> 00:25:41,125
ออมนิ... คุณเกรย์สัน

333
00:25:42,125 --> 00:25:43,583
คุณเป็นอะไรหรือเปล่า

334
00:25:44,791 --> 00:25:47,833
คุณดู... เดือดมาก

335
00:25:51,083 --> 00:25:52,500
มาร์คอยู่ไหน วิลเลียม

336
00:25:53,333 --> 00:25:56,541
เธอควรมาส่งเขาเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว

337
00:25:57,125 --> 00:25:59,833
แอมเบอร์ทิ้งเขา
และเขาไม่ชอบสิ่งที่ผมแนะนำ

338
00:25:59,916 --> 00:26:01,625
เขาเลยไปหาอีฟ

339
00:26:02,291 --> 00:26:03,291
โทรหาเขา

340
00:26:04,375 --> 00:26:05,625
โทรศัพท์เขาพัง

341
00:26:05,708 --> 00:26:09,083
เกิดเหตุจู่โจมที่มหาวิทยาลัย แล้วจู่ๆ...

342
00:26:10,958 --> 00:26:12,208
อีฟอยู่ไหน

343
00:26:13,333 --> 00:26:15,500
มาร์คบอกว่าเธอมีบ้านอยู่ในป่า

344
00:26:15,583 --> 00:26:17,458
ห่างจากนี่ไปทางตะวันตก
ประมาณ 300 กม.

345
00:26:19,125 --> 00:26:21,708
บนตัวคุณนั่นไม่ใช่... เลือดใช่มั้ย

346
00:26:29,250 --> 00:26:30,166
บายครับ

347
00:26:30,250 --> 00:26:31,333
นี่ เงียบหน่อย

348
00:26:31,416 --> 00:26:35,083
นั่งรอไปจนกว่าฉันจะเรียก
และหวังว่าฉันคงไม่จำเป็นต้องเรียก

349
00:26:35,166 --> 00:26:36,291
นั่งรอเหรอ

350
00:26:36,375 --> 00:26:39,708
เราไม่ใช่ลูกๆ คุณที่นั่งรออยู่ที่เบาะหลังรถ
ระหว่างที่คุณไปซื้อบุหรี่นะ

351
00:26:39,791 --> 00:26:42,250
- เกิดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย
- ฉันบอกให้นั่งรอไง

352
00:26:42,833 --> 00:26:45,791
ไม่เอาน่า อะไรกันเนี่ย

353
00:26:45,875 --> 00:26:48,333
นายพูดถูก เราต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

354
00:26:48,416 --> 00:26:51,500
โรบอต ลองแฮกระบบดู
และสืบให้หน่อยได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น

355
00:26:54,458 --> 00:26:57,458
เยี่ยมเลย มีแต่เรื่องดีๆ ที่ลงตัว

356
00:26:57,541 --> 00:26:59,958
ดูสิใครเสียอีกแล้ว โอเค

357
00:27:00,041 --> 00:27:01,791
รู้มั้ย เราทุกคนคงจะโชคดี

358
00:27:01,875 --> 00:27:05,000
ถ้าโรบอตฆาตกรนี่
ไม่บีบคอเราตายตอนหลับ

359
00:27:05,083 --> 00:27:09,041
นี่ โรบอต สวัสดี มีใครอยู่มั้ย

360
00:27:09,708 --> 00:27:13,791
เขาต้องมีพวกบอลหมุนๆ นั่น
เราจะได้รู้ว่าเขายังไม่ตาย

361
00:27:13,875 --> 00:27:15,375
ฉันยังอยู่ดี

362
00:27:15,458 --> 00:27:17,208
ตอนนี้ยิ่งกว่าตอนไหนๆ

363
00:27:17,291 --> 00:27:19,750
อะไรวะเนี่ย

364
00:27:19,833 --> 00:27:21,125
นายเป็นใครกัน

365
00:27:21,208 --> 00:27:25,083
ทุกคนรู้จักฉันในชื่อโรบอต
แต่ชื่อจริงของฉันคือรูดอล์ฟ คอนเนอร์ส

366
00:27:25,166 --> 00:27:27,500
แต่ฉันอยากให้ทุกคนเรียกฉันว่ารูดี้มากกว่า

367
00:27:27,583 --> 00:27:31,041
โรบอตที่ทุกคนรู้จัก
เป็นแค่โดรนที่ฉันควบคุมจากทางไกล

368
00:27:31,125 --> 00:27:34,125
- อะไรนะ
- เราจะรู้ได้ไงว่านายพูดความจริง

369
00:27:34,208 --> 00:27:36,625
ถามฉันถึงสิ่งที่มีแค่โรบอตที่รู้สิ

370
00:27:36,708 --> 00:27:38,833
ทำไมนายหน้าตาเหมือนฉันวะ

371
00:27:38,916 --> 00:27:40,875
นายหน้าตาเหมือนฉันได้ยังไงวะ

372
00:27:41,333 --> 00:27:43,833
นั่นเป็นเรื่องยาวมาก

373
00:27:43,916 --> 00:27:47,583
เป็นเรื่องที่รอได้จนกว่า
วิกฤตอะไรก็ตามแต่นี่จบลง

374
00:27:47,666 --> 00:27:49,791
ไม่ ลืมวิกฤตไปซะ

375
00:27:49,875 --> 00:27:52,125
นายอธิบายมาเดี๋ยวนี้เลย

376
00:27:53,166 --> 00:27:56,875
เจอตัวอินวิซิเบิลและอะตอมอีฟ
ห่างออกไปประมาณ 480 กิโลเมตร

377
00:27:56,958 --> 00:27:59,291
ทางตะวันตกเฉียงเหนือ
ของป่าสงวนแห่งชาติไรด์เอาต์

378
00:27:59,375 --> 00:28:01,958
ท่านคะ ออมนิแมนกำลังเข้าใกล้
พิกัดของพวกเขา

379
00:28:02,041 --> 00:28:04,916
- คาดว่าจะถึงตัวพวกเขาในหกนาที
- เวร

380
00:28:05,000 --> 00:28:08,291
คุณใช้เครื่องเทเลพอร์ต
พามาร์คและอีฟมาที่นี่ไม่ได้เหรอ

381
00:28:08,375 --> 00:28:11,958
คุณต้องใส่อุปกรณ์แบบนี้
และเราเคลื่อนย้ายทุกคนพร้อมกันไม่ได้

382
00:28:12,041 --> 00:28:13,916
เราต้องถ่วงเวลาไว้ก่อน

383
00:28:14,500 --> 00:28:16,208
ใช้มาตรการรุนแรงเลย

384
00:28:18,458 --> 00:28:20,708
แย่ชะมัด เสียใจด้วยนะที่นายถูกทิ้ง

385
00:28:21,458 --> 00:28:24,333
ฉันนึกว่าพอบอกความจริงแล้ว
เราจะโอเค

386
00:28:24,875 --> 00:28:27,708
- โง่จริง
- อาจจะไร้เดียงสาน่ะ

387
00:28:27,791 --> 00:28:30,291
เธอคือคนที่บอกฉันว่าไม่ให้บอกแอมเบอร์

388
00:28:30,375 --> 00:28:33,791
ใช่ แต่ฉันไม่ได้บอกให้นาย
หลอกเธอมาตลอดห้าเดือน

389
00:28:33,875 --> 00:28:35,541
ขณะที่นายทำตัวแย่ๆ กับเธอด้วยนี่

390
00:28:35,625 --> 00:28:37,833
นึกว่าเรื่องนั้นนายจะคิดออกได้เอง

391
00:28:37,916 --> 00:28:40,416
ให้ตายเถอะ
ฉันคิดอะไรไม่ออกเลยสักอย่าง

392
00:28:40,500 --> 00:28:42,875
ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันควรเป็นใคร

393
00:28:42,958 --> 00:28:44,791
ใช่ ฉันก็ใช้เวลาพอดูเหมือนกัน

394
00:28:46,375 --> 00:28:48,708
ฉันอยู่กับทีนทีมมาสามปี

395
00:28:49,375 --> 00:28:51,833
และคบกับเร็กซ์มานานกว่านั้นอีก

396
00:28:52,416 --> 00:28:54,250
แล้วตอนนี้เธอก็เป็น... แบบนี้

397
00:28:54,333 --> 00:28:57,125
ฉันยังเป็นอะตอมอีฟ
และในช่วงสามวันมานี้

398
00:28:57,208 --> 00:29:00,041
ฉันได้ช่วยชีวิตคน
มากกว่าตลอดสามปีที่ผ่านมาซะอีก

399
00:29:01,000 --> 00:29:02,708
โทษที ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น

400
00:29:02,791 --> 00:29:07,458
เชื่อฉันเถอะ มาอยู่ข้างนอกนี่
ดีกว่าอยู่กับพ่อแม่ฉันเยอะ

401
00:29:08,250 --> 00:29:10,208
แต่ฉันควรโทรหาแม่

402
00:29:16,333 --> 00:29:17,958
ไม่กล้าหรอก

403
00:29:44,333 --> 00:29:45,750
โอเค ได้ตัวเขาแล้ว

404
00:29:46,166 --> 00:29:47,250
เขาโดนยิง

405
00:29:47,708 --> 00:29:48,875
ไม่ เขาโดนยิง

406
00:30:03,250 --> 00:30:04,458
ยิงเขาอีกที

407
00:30:31,375 --> 00:30:32,375
ระดับภัยคุกคาม

408
00:30:34,875 --> 00:30:38,125
สี่แสนล้านดอลลาร์
เป็นค่าเลือดกำเดาที่แพงที่สุดในโลก

409
00:30:41,708 --> 00:30:42,625
สัญญาณหาย

410
00:30:42,708 --> 00:30:46,333
ออมนิแมนกลับสู่เส้นทาง
เพื่อไปพบกับอินวินซิเบิลและอะตอมอีฟ

411
00:30:46,416 --> 00:30:47,958
เปิดเครื่องเทเลพอร์ต

412
00:30:48,041 --> 00:30:50,041
คุณบอกว่าเรายังเทเลพอร์ตพวกเขาไม่ได้

413
00:30:50,625 --> 00:30:51,833
ไม่ใช่สำหรับพวกเขา

414
00:30:54,625 --> 00:30:56,541
จากนั้นฉันก็ได้รับสัญญาณเตือนจากซีซิล

415
00:30:56,625 --> 00:30:59,541
และออกมาที่นี่อย่างเร็วที่สุด
มีคำถามอีกมั้ย

416
00:31:00,250 --> 00:31:02,041
มี สองสามข้อ

417
00:31:02,125 --> 00:31:03,625
ข้อแรก ทำไมต้องเหมือนฉัน

418
00:31:03,708 --> 00:31:07,541
คือฉันเข้าใจว่าทุกคนอยากเหมือนฉัน

419
00:31:07,625 --> 00:31:10,291
แต่ทำไมต้องเป็นฉัน

420
00:31:10,375 --> 00:31:14,875
และสอง ทำไมต้องเป็นฉันตอนเด็ก
นั่นมันพิลึกมาก

421
00:31:14,958 --> 00:31:16,625
ใช่เลย มันบ้าบอมาก

422
00:31:16,708 --> 00:31:18,125
นายไม่ได้ขอก่อนด้วยซ้ำ

423
00:31:18,208 --> 00:31:20,291
นั่นคือเรื่องที่นายคิดว่าผิดปกติ
กับสถานการณ์นี้เหรอ

424
00:31:20,375 --> 00:31:22,416
เรื่องนี้ไม่ปกติหลายอย่าง

425
00:31:22,500 --> 00:31:24,041
เขาทำเพื่อฉัน

426
00:31:24,125 --> 00:31:26,583
อะไรนะ เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย

427
00:31:26,666 --> 00:31:29,125
เราทั้งคู่ถูกขังในร่างของตัวเอง

428
00:31:29,208 --> 00:31:31,666
มอนสเตอร์เกิร์ลก็ค่อยๆ เด็กลง

429
00:31:31,750 --> 00:31:34,625
และฉันติดอยู่ใน
หลุมศพเครื่องจักรที่ฉันสร้างขึ้นเอง

430
00:31:34,708 --> 00:31:37,791
ฉันหนีการจองจำของตัวเองออกมาได้แล้ว
ทีนี้ฉันจะช่วยเธอหนีบ้าง

431
00:31:37,875 --> 00:31:40,125
ไม่ อย่าไปสงสารเขา

432
00:31:40,208 --> 00:31:43,208
เขายังไม่บอกฉันเลยว่า
ทำไมขโมยหน้าฉันตอนเด็กไป

433
00:31:43,291 --> 00:31:48,041
นายทำลายวัยเด็กของฉัน
และนั่นเป็นเรื่องยากเพราะมันห่วยอยู่แล้ว

434
00:31:48,125 --> 00:31:50,291
ฉันปรับเปลี่ยนดีเอ็นเอของนาย

435
00:31:50,375 --> 00:31:53,958
เพราะฉันสังเกตว่า
มอนสเตอร์เกิร์ล... สนใจนาย

436
00:31:54,041 --> 00:31:56,791
อะไรนะ เดี๋ยว อะไร

437
00:31:56,875 --> 00:31:59,791
ให้ตาย... ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
ควรรู้สึกยังไงกับเรื่องนั้น

438
00:31:59,875 --> 00:32:03,125
ให้ตายเถอะ โรบอต นายเลิกสร้าง
เรื่องวุ่นวายให้ฉันสักทีได้มั้ย

439
00:32:03,208 --> 00:32:05,541
งั้นนายก็โกหกเรา
เรื่องตัวตนที่แท้จริงของนาย

440
00:32:05,625 --> 00:32:08,500
ปล่อยพวกมอเลอร์ออกจากคุก
ขโมยดีเอ็นเอของเร็กซ์

441
00:32:08,583 --> 00:32:11,000
สมคบคิดกับอาชญากรเพื่อทำร่างใหม่

442
00:32:11,083 --> 00:32:13,625
แล้วหวังให้เราคิดว่า
"ใครจะไม่ทำบ้างล่ะ" เหรอ

443
00:32:13,708 --> 00:32:17,125
ฉัน... ใช่ หมายถึง...
ฉันทำแบบนั้นจริงๆ

444
00:32:17,958 --> 00:32:20,958
ฉันต้องการเวลาคิดเรื่องนี้
ฉันพนันว่าทุกคนก็คงเหมือนกัน

445
00:32:21,041 --> 00:32:22,666
- คิดงั้นเหรอ
- ไง

446
00:32:23,375 --> 00:32:25,958
ฉันรู้ว่าทำไม
ซีซิลถึงให้เราเตรียมตัวให้พร้อม

447
00:32:38,208 --> 00:32:40,125
วันนี้มันเกิดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

448
00:32:44,541 --> 00:32:45,625
นั่นอะไรน่ะ

449
00:32:48,875 --> 00:32:51,458
ฉันจะบอกให้ว่าคืออะไร
มันไม่ใช่ปัญหาของเราอีกแล้ว

450
00:32:51,541 --> 00:32:53,791
- เราควรติดต่อซีซิล
- ช่างมันเถอะ

451
00:32:53,875 --> 00:32:55,791
ฉันพอกับเรื่องพวกนั้นแล้ว เธอก็เหมือนกัน

452
00:32:55,875 --> 00:32:57,625
นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันออกมาที่นี่

453
00:32:57,708 --> 00:33:01,541
เธอออกมาที่นี่เพื่อหนีจากเร็กซ์
และเรื่องซูเปอร์ฮีโรไร้สาระบ้าบอ

454
00:33:01,625 --> 00:33:04,000
เร็กซ์ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้

455
00:33:04,083 --> 00:33:07,125
ฉันออกมาที่นี่เพราะฉันต้องการเริ่มต้นใหม่

456
00:33:07,208 --> 00:33:10,458
แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่สนใจโลก
เวลาที่โลกต้องการฉัน

457
00:33:10,541 --> 00:33:14,000
โลกอยู่ได้สบายดีก่อนฉันเข้ามา
และก็จะอยู่ต่อไปได้โดยที่ฉันไม่ต้องช่วย

458
00:33:14,083 --> 00:33:15,291
อาจจะดีกว่าด้วย

459
00:33:15,916 --> 00:33:18,875
ฉันเข้าใจว่านายรู้สึกแย่ที่แอมเบอร์ทิ้งนาย

460
00:33:18,958 --> 00:33:21,083
แต่เชื่อฉันเถอะ นายจะรู้สึกแย่กว่าเดิม

461
00:33:21,166 --> 00:33:24,625
ถ้านายนั่งอยู่ตรงนี้และไม่ทำอะไร
เมื่อนายสามารถช่วยชีวิตคนได้

462
00:33:27,041 --> 00:33:29,750
- ฉันคิดว่าไม่นะ
- ก็ได้ แต่ฉันจะไป

463
00:33:45,333 --> 00:33:49,500
- คิดว่านั่นจะทำร้ายผมได้เหรอ
- เปล่า แค่อยากทำให้คุณสนใจ

464
00:33:57,250 --> 00:34:01,000
ให้ตาย โนแลน ทำร้ายกันแบบนี้เลยเหรอ
หลังจากที่เราผ่านอะไรกันมาขนาดนี้

465
00:34:01,083 --> 00:34:02,458
อย่ามายุ่ง ซีซิล

466
00:34:06,333 --> 00:34:08,083
คุณก็รู้ว่าผมทำแบบนั้นไม่ได้ โนแลน

467
00:34:13,041 --> 00:34:15,416
ผมเผชิญความตายมานับครั้งไม่ถ้วน

468
00:34:15,500 --> 00:34:18,208
แต่นั่นทำผมกลัวจนตัวสั่นเลยล่ะ

469
00:34:19,833 --> 00:34:21,500
ผมแค่อยากรู้ว่าทำไม

470
00:34:21,583 --> 00:34:25,833
ผู้พิทักษ์ทุกคน
เคยเสี่ยงชีวิตเพื่อคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า

471
00:34:25,916 --> 00:34:27,458
ผมไม่เคยต้องการให้พวกเขาช่วย

472
00:34:28,083 --> 00:34:29,083
พวกเขาอ่อนแอ

473
00:34:29,875 --> 00:34:32,250
พวกเขาเคยเป็นเพื่อนคุณ ผมก็เหมือนกัน

474
00:34:32,916 --> 00:34:35,916
ผมถึงได้รู้ว่า
คุณไม่ได้ฆ่าพวกเขาเพื่อความสนุก

475
00:34:36,541 --> 00:34:37,750
คุณมีเหตุผล

476
00:34:38,666 --> 00:34:40,250
อยากเล่าให้ผมฟังมั้ย

477
00:34:47,291 --> 00:34:49,041
ก็ได้ ไม่ต้องบอกผม

478
00:34:49,125 --> 00:34:50,708
แล้วเด็บบี้ล่ะ

479
00:34:50,791 --> 00:34:52,291
เธอไม่สมควรได้รับคำตอบเหรอ

480
00:34:54,208 --> 00:34:55,500
อย่าพูดชื่อเธอ

481
00:34:56,125 --> 00:34:58,708
ทำไมล่ะ คุณทำร้ายเธอ ไม่ใช่ผม

482
00:34:59,208 --> 00:35:00,958
เธอกับผมถูกคุณทำร้ายเหมือนกันแล้ว

483
00:35:02,541 --> 00:35:05,958
ผมโกหกเก่ง เก่งมากๆ

484
00:35:06,041 --> 00:35:07,833
แต่คุณ คุณกลับเก่งยิ่งกว่า

485
00:35:08,791 --> 00:35:10,000
คุณหลอกเธอ

486
00:35:10,625 --> 00:35:13,958
ให้ตาย คุณหลอกเราทุกคน
มานานเท่าไหร่แล้ว 20 ปีได้มั้ย

487
00:35:14,625 --> 00:35:18,083
เดี๋ยว มาร์ครู้มั้ยว่าพ่อเขาคือฆาตกร

488
00:35:20,000 --> 00:35:21,000
เขารู้หรือเปล่า

489
00:35:22,625 --> 00:35:25,125
ไม่เหรอ เขาจะทำยังไงถ้าเขารู้

490
00:35:25,208 --> 00:35:28,125
นี่ไม่มีประโยชน์หรอก คุณหยุดผมไม่ได้

491
00:35:28,208 --> 00:35:31,708
ใช่ ผมหยุดคุณไม่ได้
แต่ผมทำสิ่งที่ทำอยู่ต่อไปได้

492
00:35:31,791 --> 00:35:34,500
ตั้งแต่ผมรู้ว่าคุณมันโกหกตอแหล

493
00:35:34,583 --> 00:35:36,208
ผมถ่วงเวลาให้เราเพิ่มได้อีกหน่อย

494
00:36:25,041 --> 00:36:26,416
พวกนั้นคืออะไร

495
00:36:26,500 --> 00:36:27,916
ทหารสิ้นชีพ

496
00:36:28,000 --> 00:36:32,000
รับใช้ประเทศชาติเป็นครั้งสุดท้าย
ต้องขอบคุณเจ้าปีศาจนั่นที่อยู่ตรงนั้น

497
00:36:33,000 --> 00:36:35,583
เงียบได้แล้ว แค่คุยด้วยยังรู้สึกสกปรกเลย

498
00:36:52,458 --> 00:36:54,708
นี่ พาพวกเขามาที่นี่เดี๋ยวนี้

499
00:36:54,791 --> 00:36:57,041
เทเลพอร์ตฉัน
ไปที่พิกัดของอินวินซิเบิลและอีฟ

500
00:36:57,125 --> 00:36:59,625
เมื่อพวกเขาใส่อุปกรณ์นี้แล้ว
ก็พาเรากลับบ้าน

501
00:36:59,708 --> 00:37:01,625
อีฟและอินวินซิเบิลกำลังเคลื่อนที่ครับ

502
00:37:01,708 --> 00:37:03,125
จะมาเจอกันในอีกสี่นาที

503
00:37:03,708 --> 00:37:04,708
เวรละ

504
00:37:12,916 --> 00:37:13,916
ให้ตายสิ

505
00:37:29,291 --> 00:37:31,125
พาเขาออกไปจากที่นี่

506
00:37:32,791 --> 00:37:34,541
เอาเฮลแมรี่ออกมาจากกล่องน้ำแข็ง

507
00:37:34,625 --> 00:37:35,791
เขาเอาจริงเหรอเนี่ย

508
00:37:35,875 --> 00:37:37,208
และเอานี่ให้เธอกิน

509
00:37:39,000 --> 00:37:40,541
ไอ้เวรเอ๊ย

510
00:37:40,625 --> 00:37:42,000
อยากแก้แค้นมั้ย

511
00:37:42,083 --> 00:37:45,291
เลิกบ่นและสร้างให้เสร็จ
ฉันเกือบเสร็จแล้วตรงนี้

512
00:37:51,125 --> 00:37:52,041
ชาร์จแล้ว

513
00:37:52,125 --> 00:37:54,625
- ฉันสร้างตามแผนผังเป๊ะ
- ดี

514
00:37:55,208 --> 00:37:56,791
เราจะรู้ได้ไงว่าเขาจะฟื้นคืนชีพ

515
00:37:56,875 --> 00:37:58,875
ซีซิลทำให้เขาฟื้นไม่ได้

516
00:37:58,958 --> 00:38:00,541
ซีซิลน่ะโง่

517
00:38:01,958 --> 00:38:04,541
มันมีเหตุผลที่เขาชื่อว่าอิมมอร์ทัลแน่ๆ

518
00:38:04,625 --> 00:38:05,833
ฉันจะไปเอาปลอกคอมา

519
00:38:28,583 --> 00:38:29,916
คงจะเข้าตาจนแล้วสินะ

520
00:38:30,000 --> 00:38:31,583
ผมเคยชนะไอ้ตัวนี้มาแล้ว

521
00:38:35,541 --> 00:38:37,875
แน่นอน แต่เราเอาศูนย์ความเจ็บปวด
ของมันออกไป

522
00:38:37,958 --> 00:38:41,208
และใส่ยาเพิ่มพลังทุกอย่างที่เรามี

523
00:38:42,000 --> 00:38:44,250
แถมทั้งหมดนั่นทำให้มันโกรธมาก

524
00:38:45,541 --> 00:38:46,833
และมันโทษว่าเป็นความผิดคุณ

525
00:38:47,458 --> 00:38:48,541
โชคดีนะ

526
00:38:57,750 --> 00:39:00,583
เฮลิคอปเตอร์ใหม่สองลำ
กำลังเคลื่อนที่ไปที่จุดที่ออมนิแมนต่อสู้

527
00:39:03,083 --> 00:39:06,166
ดูเหมือนว่าออมนิแมนกำลังสู้กับ
สิ่งมีชีวิตตัวเดิม

528
00:39:06,250 --> 00:39:09,000
ที่เขาเคยสู้ในทะเลญี่ปุ่นเมื่อครึ่งปีก่อน

529
00:39:10,041 --> 00:39:11,166
เราต้องไปช่วย

530
00:39:12,208 --> 00:39:14,458
ห้ามขยับไปไหนจนกว่าฉันจะบอก

531
00:39:14,541 --> 00:39:17,458
ถ้าเรื่องนี้ล้มเหลว พวกเธอคือ
ความหวังสุดท้ายที่จะสู้กับออมนิแมน

532
00:39:19,500 --> 00:39:23,250
เขาบอกว่าเราคือความหวังสุดท้าย
ที่จะสู้กับออมนิแมนเหรอ

533
00:39:23,333 --> 00:39:24,458
ใช่แล้ว

534
00:39:24,541 --> 00:39:25,416
เวรเอ๊ย

535
00:39:26,250 --> 00:39:30,125
ฉันมั่นใจว่านั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น
กับความหวังสุดท้ายที่จะสู้กับออมนิแมน

536
00:39:46,166 --> 00:39:47,958
นี่น่าจะทำให้เรามีเวลาเพิ่มอีกห้านาที

537
00:39:48,041 --> 00:39:49,916
เทเลพอร์ตฉันไปที่พิกัดของอินวินซิเบิล

538
00:39:50,000 --> 00:39:53,083
ไม่ได้ครับ เฮลแมรี่ตัวใหญ่มาก
จนทำให้เครื่องเทเลพอร์ตไหม้

539
00:39:53,166 --> 00:39:55,750
ให้ตายเถอะ ซ่อมมันให้ได้
ไม่งั้นเราตายกันหมดแน่

540
00:39:55,833 --> 00:39:57,791
คิดว่าเขาจะไปไหนต่อ

541
00:40:06,083 --> 00:40:07,916
มาร์คอยู่กับอีฟอีกแล้ว โทรหาเธอ

542
00:40:13,458 --> 00:40:15,791
- ใช้เวลานานเชียวนะ
- ฉันไม่ได้มาช่วย

543
00:40:15,875 --> 00:40:17,833
แค่อยากมั่นใจว่าเธอไม่บาดเจ็บ

544
00:40:17,916 --> 00:40:21,833
งั้นนายก็ไม่น่ามา
ให้ตายเถอะ มาร์ค นายพูดจาเหมือน...

545
00:40:21,916 --> 00:40:22,958
พ่อ

546
00:40:32,208 --> 00:40:34,958
อีฟ นี่แม่ของมาร์คนะ
ฉันต้องการคุยกับมาร์ค

547
00:40:35,041 --> 00:40:37,500
คุณเพิ่งคลาดกับเขา เกิดอะไรขึ้นคะ

548
00:40:40,291 --> 00:40:41,750
พ่อ เป็นอะไรหรือเปล่า

549
00:40:42,458 --> 00:40:44,250
- มาร์ค
- พ่อหมายถึง "อินวินซิเบิล"

550
00:40:44,333 --> 00:40:46,583
ถึงเวลาที่เราต้องร่วมมือกันแล้ว

551
00:40:55,208 --> 00:40:56,208
มาเร็วครับ

552
00:40:58,000 --> 00:40:59,250
แต่ฉันต้องช่วยพวกเขา

553
00:40:59,333 --> 00:41:00,916
อย่าทำอย่างนั้น

554
00:41:04,250 --> 00:41:07,291
- ไปที่ศูนย์บัญชาการผู้พิทักษ์
- อะไรนะ ซีซิล

555
00:41:07,375 --> 00:41:09,333
ฟังฉันและทำตามที่ฉันบอก

556
00:41:20,791 --> 00:41:21,958
ยกเลิกการต่อสู้นี่ซะ

557
00:41:23,125 --> 00:41:24,833
ยกเลิกซะ มาร์คอยู่ตรงนั้น

558
00:41:27,083 --> 00:41:28,875
- ผมทำไม่ได้ เด็บบี้
- ทำไมล่ะ

559
00:41:28,958 --> 00:41:30,291
เพราะผมทำไม่ได้

560
00:41:30,375 --> 00:41:32,791
โนแลนฆ่าผู้พิทักษ์ เขาฆ่าโดนัลด์

561
00:41:32,875 --> 00:41:34,500
เขาเอาชนะทุกอย่างได้ง่ายดาย

562
00:41:34,583 --> 00:41:37,625
และผมไม่รู้ว่า
มาร์คอยู่ข้างเดียวกับพ่อเขามั้ย

563
00:41:38,125 --> 00:41:41,708
ผมจึงไม่สามารถยกเลิกสิ่งเดียว
ที่อาจหยุดพวกเขาทั้งคู่ได้

564
00:41:42,291 --> 00:41:44,958
เพราะแบบนี้ฉันถึงเกลียดคุณมาตลอด

565
00:41:46,208 --> 00:41:47,625
ผมก็เกลียดตัวเองเพราะแบบนี้ด้วย

566
00:41:57,125 --> 00:41:58,666
ทีนี้ยังไงต่อ

567
00:41:58,750 --> 00:42:01,125
ไม่รู้สิ เขาควรจะฟื้นขึ้นมา

568
00:42:01,208 --> 00:42:02,541
เขาไม่ฟื้น

569
00:42:02,625 --> 00:42:04,458
ช่างสังเกตเหลือเกินนะ

570
00:42:07,125 --> 00:42:08,125
ทำอะไรน่ะ

571
00:42:08,208 --> 00:42:11,125
แม้แต่แฟรงเกนสไตน์
ยังต้องการให้กระตุ้นเพื่อคืนชีพ

572
00:42:11,208 --> 00:42:13,416
อย่างแรก เขาไม่ใช่แฟรงเกนสไตน์

573
00:42:13,500 --> 00:42:16,916
สอง เป็นเพราะฟ้าผ่า ไม่ใช่สิ่งที่นายทำอยู่

574
00:42:17,000 --> 00:42:19,958
และสาม นั่นมันแค่ในเวอร์ชันหนัง

575
00:42:20,041 --> 00:42:22,541
ฉันรู้ แต่ทำแล้วรู้สึกดีชะมัด

576
00:42:23,250 --> 00:42:26,041
ตื่นได้แล้ว ไอ้คนโง่ไร้ประโยชน์ที่ถูกฆ่า

577
00:42:49,083 --> 00:42:50,916
- เปิดใช้งานปลอกคอ
- เขาอยู่ไหน

578
00:42:53,416 --> 00:42:58,500
อิมมอร์ทัล นายจะทำลายโรบอต
และผู้พิทักษ์โลกชุดใหม่ให้เรา

579
00:43:04,583 --> 00:43:06,000
ออมนิแมนอยู่ไหน

580
00:43:07,125 --> 00:43:08,541
เขาอยู่ไหน

581
00:43:14,166 --> 00:43:16,541
โรบอตเอาแผนผังผิดให้เรา

582
00:43:17,208 --> 00:43:18,416
ไม่บอกก็รู้

583
00:43:30,708 --> 00:43:33,833
- พ่อเคยสู้กับตัวนี้แล้วไม่ใช่เหรอ
- แต่ตอนนี้มันแข็งแกร่งกว่าเดิม

584
00:43:33,916 --> 00:43:35,583
ซีซิลส่งมันมาจัดการพ่อ

585
00:43:35,666 --> 00:43:37,875
ซีซิลเหรอ เขาทำแบบนั้นทำไม

586
00:43:37,958 --> 00:43:40,625
- มาร์ค มีหลายอย่างที่ลูกไม่รู้
- อะไรนะ

587
00:43:41,791 --> 00:43:45,625
โอเค บางทีพ่อค่อยเล่าให้ผมฟัง
หลังจากที่เราจัดการเจ้าหนวดนี่

588
00:43:48,291 --> 00:43:49,541
มาร์ค

589
00:43:54,083 --> 00:43:55,458
- ท่านครับ
- อะไร

590
00:43:55,541 --> 00:43:59,291
มีการติดต่อใหม่ที่ขยับเข้าใกล้ออมนิแมน
และอินวินซิเบิล ด้วยความเร็วสามมัค

591
00:43:59,375 --> 00:44:01,708
โธ่เว้ย บอกให้อีฟอยู่ห่างๆ แล้วนะ

592
00:44:01,791 --> 00:44:03,125
ไม่ใช่อะตอมอีฟค่ะ

593
00:44:05,000 --> 00:44:07,916
ออมนิแมน ไอ้ชั่ว

594
00:44:26,333 --> 00:44:28,916
ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็นอยู่ตอนนี้เลยครับ

595
00:44:29,000 --> 00:44:31,750
แต่อิมมอร์ทัลหรือคนที่ดูเหมือนเขา

596
00:44:32,416 --> 00:44:34,333
จู่ๆ ก็เข้าจู่โจมออมนิแมน

597
00:44:34,416 --> 00:44:37,916
อย่างที่คุณรู้ อิมมอร์ทัลถูกสังหาร
เมื่อแปดเดือนก่อน

598
00:44:38,000 --> 00:44:41,166
พร้อมกับสมาชิกคนอื่นๆ ของผู้พิทักษ์โลก

599
00:44:41,250 --> 00:44:42,916
ยังจับตัวฆาตกรไม่ได้

600
00:44:43,000 --> 00:44:44,416
เป็นไปไม่ได้

601
00:44:44,500 --> 00:44:47,166
ไอ้ฆาตกร เราไว้ใจแก

602
00:44:48,333 --> 00:44:49,583
แกหักหลังเรา

603
00:44:51,333 --> 00:44:52,916
แกน่าจะตายต่อไปนะ

604
00:44:57,583 --> 00:44:58,791
พ่อ

605
00:45:46,916 --> 00:45:48,583
ฉันจะฆ่าแก

606
00:46:42,958 --> 00:46:44,166
พ่อ

607
00:46:49,583 --> 00:46:50,625
มาร์ค...

608
00:46:56,208 --> 00:46:57,666
เราต้องคุยกัน

609
00:48:06,083 --> 00:48:08,083
คำบรรยายโดย
รติพร ชัยปิยะพร

610
00:48:08,166 --> 00:48:10,166
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร