1
00:00:41,792 --> 00:00:43,669
เจ็บถี่ๆ หรือห่างๆ

2
00:00:44,420 --> 00:00:46,589
ถี่ แต่เริ่มช้าลงแล้ว

3
00:00:46,672 --> 00:00:48,549
โอเค หายใจเข้า

4
00:00:50,551 --> 00:00:52,595
มีน้ำออกมา มาเบล

5
00:00:52,636 --> 00:00:53,929
แน่ละ

6
00:00:59,685 --> 00:01:01,437
คอร่า ไปตามโมเสส

7
00:01:03,397 --> 00:01:04,398
ไปเดี๋ยวนี้

8
00:01:06,025 --> 00:01:07,985
หายใจเข้านะ หาย...

9
00:01:13,282 --> 00:01:17,912
บทที่สิบ

10
00:01:17,995 --> 00:01:19,789
มาเบล

11
00:02:20,015 --> 00:02:23,269
เราต่างก็เศร้า
ที่เด็กคลอดออกมาตาย โมเสส

12
00:02:25,145 --> 00:02:27,898
แต่ภรรยาคุณจะเลือดออกจนตาย

13
00:02:27,982 --> 00:02:30,025
ถ้าไม่ตามหมอมา

14
00:02:39,285 --> 00:02:41,579
โมเสส โมเสส

15
00:02:43,205 --> 00:02:45,666
โมเสส โมเสส

16
00:02:51,422 --> 00:02:52,423
ทำความสะอาดหล่อนซะ

17
00:02:53,549 --> 00:02:54,592
ค่ะท่าน

18
00:04:24,723 --> 00:04:26,600
ขอบคุณพระเจ้า เธอเจอเขาแล้ว

19
00:04:27,142 --> 00:04:29,645
โมเสสไปพาเขากลับมาหาพอลลี่

20
00:04:30,354 --> 00:04:31,772
ตอนนี้หล่อนอยู่ที่ไหน

21
00:04:31,855 --> 00:04:32,856
อยู่กับหมอ

22
00:04:34,191 --> 00:04:36,110
โมเสสขอร้องคอนเนลลี่

23
00:04:36,610 --> 00:04:39,613
สัญญาว่าพวกเรา
จะทำงานเป็นสองเท่าถ้าให้เขาไปตามหมอ

24
00:04:41,281 --> 00:04:44,952
พวกเขาสองคน
คงจะเมตตาเด็กคนนี้อยู่บ้าง

25
00:04:45,911 --> 00:04:49,331
ตอนนี้สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดคือ

26
00:04:49,415 --> 00:04:52,626
ฝังเด็กคนนี้ให้ดีอย่างมีศักดิ์ศรี

27
00:05:17,776 --> 00:05:18,777
อาเมน

28
00:05:20,612 --> 00:05:21,613
อาเมน

29
00:05:22,364 --> 00:05:24,033
เราต้องรีบกลับแล้วล่ะ

30
00:05:45,429 --> 00:05:46,889
ต้องตรวจร่างกายเธอหน่อย

31
00:05:49,850 --> 00:05:52,019
เติมกระสอบของพอลลี่ไปเรื่อยๆ นะ
เข้าใจไหม

32
00:05:52,102 --> 00:05:53,103
ค่ะแม่

33
00:05:56,190 --> 00:05:58,984
เอาละ เร็วเข้า

34
00:06:04,239 --> 00:06:05,199
โอเค

35
00:06:08,160 --> 00:06:11,205
นมเธอคัดเพราะน้ำนมกำลังมา

36
00:06:14,917 --> 00:06:18,921
พระเจ้าคงคิดว่ายังลงโทษฉันไม่พอ
ที่ให้ฉันเป็นทาส

37
00:06:20,422 --> 00:06:22,382
ไร้สาระน่า

38
00:06:23,175 --> 00:06:27,346
สิ่งที่เกิดขึ้นกับร่างกายเธอ
เป็นเรื่องธรรมชาติ เข้าใจไหม

39
00:06:27,429 --> 00:06:29,056
เป็นส่วนหนึ่งของการเป็นผู้หญิง

40
00:06:30,307 --> 00:06:31,683
ธรรมชาติใจร้าย

41
00:06:33,602 --> 00:06:36,146
ฉันไม่อยากเกิดมาเป็นทาส

42
00:06:40,234 --> 00:06:42,069
ฉันจะขุดหาสมุนไพร

43
00:06:42,152 --> 00:06:43,821
เซจ พาสลีย์

44
00:06:43,904 --> 00:06:45,864
ช่วยให้นมแห้ง

45
00:06:46,448 --> 00:06:48,909
ในระหว่างนี้อย่าดื่มน้ำเพิ่ม

46
00:06:48,992 --> 00:06:49,993
เข้าใจไหม

47
00:07:06,009 --> 00:07:08,220
ไม่ใช่จ้ะ นั่นรากต้นฮอลลี่

48
00:07:08,303 --> 00:07:09,304
หาต่อไป

49
00:07:19,148 --> 00:07:20,774
สวัสดีค่ะ นายใหญ่คอนเนลลี่

50
00:07:21,316 --> 00:07:22,860
- โมเสส
- ไปอยู่ไหนมา

51
00:07:22,943 --> 00:07:25,487
ช่างเถอะ ฉันอยากให้เธอไปกับเรา

52
00:07:25,571 --> 00:07:26,905
ค่ะ เราจะไปไหนกัน

53
00:07:27,322 --> 00:07:28,323
ว่าไงนะ

54
00:07:29,241 --> 00:07:30,868
ถามเพื่อลูกน่ะค่ะ

55
00:07:31,451 --> 00:07:35,956
นายใหญ่แรนดัลรู้เรื่องพอลลี่เข้า
บอกว่าเราโชคดี

56
00:07:36,373 --> 00:07:39,835
เขาหมายถึงทุกอย่างเกิดขึ้น
ตามแผนที่พระเจ้าวางไว้

57
00:07:40,252 --> 00:07:43,714
ที่ไร่ฮิกส์มีผู้หญิงคนหนึ่งคลอดลูกสองคน

58
00:07:43,797 --> 00:07:46,466
ฝาแฝด ลูกของคนมีฐานะใหญ่โต

59
00:07:46,550 --> 00:07:48,594
แต่แม่ของเด็กตายตอนคลอด

60
00:07:49,469 --> 00:07:52,472
พวกเขามีหมอตำแยในไร่ แต่ไม่มีแม่นม

61
00:07:53,473 --> 00:07:56,894
คุณแรนดัลจึงเสนอให้พอลลี่ให้นมเด็กๆ

62
00:07:56,977 --> 00:07:59,104
จนกว่าเด็กๆ จะไม่ต้องกินนม

63
00:08:00,272 --> 00:08:02,733
ฉันยินดีป้อนอาหารอ่อนให้ทารก

64
00:08:03,150 --> 00:08:04,943
แม่ฉันเคยสอนสูตรที่อร่อยที่สุด

65
00:08:05,027 --> 00:08:07,487
ทำให้เข้มข้น เหมือนมาจากอก

66
00:08:07,571 --> 00:08:11,450
ไม่ คุณฮิกส์บอกว่าเขาอยากได้นม
ไม่ใช่อาหารอ่อน

67
00:08:14,953 --> 00:08:16,079
โมเสส

68
00:08:17,414 --> 00:08:21,126
บอกเขาไปสิว่าภรรยาของคุณ
เคยแท้งลูกมาแล้วสองครั้ง

69
00:08:21,210 --> 00:08:23,795
ไม่มีใครรู้ว่าเธอท้องยกเว้นเรา

70
00:08:30,302 --> 00:08:32,888
การบังคับเธอให้นมเลี้ยงทารกของคนอื่น

71
00:08:32,971 --> 00:08:35,432
ก่อนที่จิตใจเธอจะหายดี
เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง

72
00:08:35,515 --> 00:08:37,142
เป็นเรื่องโหดร้าย โมเสส บอกเขาสิ

73
00:08:39,061 --> 00:08:41,980
นายใหญ่ว่ายังไง ก็ต้องเป็นยังงั้น

74
00:08:44,816 --> 00:08:47,486
ทีนี้ก็ไปที่บ้านนั้นและดูแลทารกของพวกเขา

75
00:08:49,947 --> 00:08:51,365
แล้วคอร่าของฉันล่ะคะ

76
00:08:53,367 --> 00:08:55,994
อยู่ที่นั่นกับเด็กผิวดำคนอื่นๆ ก็ได้

77
00:08:56,828 --> 00:08:58,622
ไม่น่าจะเกินสัปดาห์

78
00:08:59,998 --> 00:09:01,166
ไปสิ

79
00:09:02,209 --> 00:09:03,669
เอาขยะนั่นไปด้วย

80
00:09:06,046 --> 00:09:07,381
มาเถอะ โมเสส

81
00:09:07,464 --> 00:09:08,465
ครับท่าน

82
00:09:34,783 --> 00:09:38,328
ไม่เคยมีผู้ชายมามอง
ขณะที่ฉันสอนผู้หญิงวิธีการให้นม

83
00:09:38,787 --> 00:09:41,164
นายใหญ่ให้ฉันดูแลทารกของพวกเขา

84
00:09:42,165 --> 00:09:45,085
ทารกน้อยนี่แต่ละคน
มีค่ามากกว่าเธอห้าเท่า

85
00:09:45,168 --> 00:09:50,048
เอาเลย ไปถามคอนเนลลี่ว่าใครสอน
วิธีให้นมแก่น้องสาวเขาอยู่สองสัปดาห์

86
00:09:50,132 --> 00:09:51,925
อาจจะใช่ มาเบล

87
00:09:52,009 --> 00:09:53,510
แต่ฉันไม่ได้โง่

88
00:09:59,558 --> 00:10:01,435
เอาละ ลงมือได้แล้ว

89
00:10:01,977 --> 00:10:04,438
เธอจะได้กลับไปทำงานของเธอ
เข้าใจไหม

90
00:10:10,652 --> 00:10:12,571
เอาละ ทุกคนทำไป

91
00:10:13,322 --> 00:10:15,324
เธอยังต้องทำงานในส่วนของเธอ

92
00:10:16,325 --> 00:10:18,201
คอนเนลลี่บอกให้ฉันดูแลเรื่องนั้น

93
00:10:40,599 --> 00:10:42,351
พอลลี่ เป็นอะไรไป

94
00:10:43,268 --> 00:10:44,269
ไม่มีอะไร

95
00:10:47,064 --> 00:10:48,148
แค่...

96
00:10:52,319 --> 00:10:53,862
ร่างกายกำลังเปลี่ยนแปลง

97
00:10:57,407 --> 00:10:59,743
ฉันรู้สึกเหมือนไม่รู้จักนมของตัวเอง

98
00:11:02,204 --> 00:11:04,122
ทุกอย่างเริ่มคล้อย

99
00:11:05,207 --> 00:11:06,375
และคล้ำ

100
00:11:07,334 --> 00:11:09,086
ไม่เป็นไร พอลลี่

101
00:11:10,754 --> 00:11:12,005
ไม่เป็นไรหรอก

102
00:11:13,924 --> 00:11:16,802
ร่างกายเปลี่ยนไป
เพราะรู้ว่าเธอกำลังต้องการ

103
00:11:17,344 --> 00:11:19,679
ฉันเคยเห็นมาหมดแล้ว

104
00:11:21,306 --> 00:11:22,307
นะ

105
00:11:42,411 --> 00:11:43,453
โอเค

106
00:11:45,497 --> 00:11:48,792
ก่อนอื่นเลย เราต้องอุ้มพวกเขาเข้าเต้า

107
00:11:50,794 --> 00:11:52,963
ขอฉันดูขนาดหัวนมของเธอหน่อย

108
00:12:04,141 --> 00:12:06,643
โอเค อีกข้างหนึ่ง

109
00:12:16,361 --> 00:12:17,737
ฉันรู้ ฉันรู้ ฉันรู้

110
00:12:20,657 --> 00:12:21,575
โอเค

111
00:12:28,707 --> 00:12:31,543
โอเคๆ

112
00:12:42,137 --> 00:12:44,431
อุ้มสิ แบบนั้น

113
00:12:54,774 --> 00:12:56,359
ไม่มีใครบอกผู้หญิง

114
00:12:58,236 --> 00:13:00,322
แต่การให้นมเป็นสิ่งที่เธอต้องเรียนรู้

115
00:13:01,239 --> 00:13:03,158
ไม่ใช่สิ่งที่บอกกันได้

116
00:13:03,992 --> 00:13:05,702
เรื่องทารกก็เหมือนกัน

117
00:13:11,208 --> 00:13:12,918
เมื่อพวกเขาดูดนมจนหมดแล้ว

118
00:13:13,001 --> 00:13:14,586
เธอจะรู้สึกดีขึ้น

119
00:13:21,009 --> 00:13:22,135
อย่างนั้นแหละ พอลลี่

120
00:13:24,262 --> 00:13:25,305
อย่างนั้น

121
00:13:28,141 --> 00:13:31,436
เธอมีความเป็นแม่อยู่ในตัว

122
00:15:12,746 --> 00:15:13,747
เอาละ

123
00:15:15,540 --> 00:15:18,293
ฉันรู้ว่าเธอชอบเป็นหมอตำแย
มากกว่าทำงานในไร่

124
00:15:19,252 --> 00:15:23,173
แต่นั่นเป็นเมียของโมเสส
และโมเสสตั้งใจจะดูแลหล่อนเอง

125
00:15:23,256 --> 00:15:26,009
ค่ะท่าน ฉันรู้ค่ะ แต่...

126
00:15:28,136 --> 00:15:29,679
พูดมาให้จบ

127
00:15:31,848 --> 00:15:34,851
ทารกกำลังได้นมมากเท่าที่พวกเขาจะดูดได้

128
00:15:34,934 --> 00:15:37,604
พอลลี่ไม่จำเป็นต้องมีฉัน คุณพูดถูก แต่...

129
00:15:39,272 --> 00:15:41,149
พอลลี่ไม่สบาย

130
00:15:41,941 --> 00:15:44,527
หมายความว่ายังไงที่ว่าหล่อนไม่สบาย
น้ำนมหล่อนเสียเหรอ

131
00:15:44,611 --> 00:15:45,612
ไม่ใช่ค่ะ...

132
00:15:46,071 --> 00:15:47,781
ไม่ใช่ "ไม่สบาย" อย่างนั้น

133
00:15:50,283 --> 00:15:54,204
จิตใจของผู้หญิงเป็นเรื่องซับซ้อน
และคืองี้...

134
00:15:55,789 --> 00:16:01,628
ฉันไม่มั่นใจในความสามารถของโมเสส
ในเรื่องนี้ค่ะ ท่าน

135
00:16:02,128 --> 00:16:06,424
ก็ช่างมันสิ
นั่นเป็นเรื่องที่โมเสสต้องจัดการ

136
00:16:06,508 --> 00:16:10,387
และโมเสสจะจัดการในแบบที่เขาเห็นควร
เข้าใจไหม

137
00:16:12,847 --> 00:16:13,848
ค่ะท่าน

138
00:16:39,833 --> 00:16:40,917
ไง

139
00:16:52,387 --> 00:16:53,680
พอลลี่อยู่ในนี้แล้ว

140
00:16:56,349 --> 00:16:57,308
เด็กๆ ด้วย

141
00:16:59,811 --> 00:17:01,354
นายท่านให้ทุกคนออกไป

142
00:17:01,438 --> 00:17:03,690
จะได้ไม่มีนิโกรคนไหนเอาโรคเข้ามาในนี้

143
00:17:03,773 --> 00:17:05,191
มีแค่เรากับเด็กๆ

144
00:17:05,275 --> 00:17:08,778
นับตั้งแต่วันนี้
เธอกลับไปทำงานในไร่เต็มเวลาได้แล้ว

145
00:17:09,821 --> 00:17:11,698
ไม่ต้องให้เธอช่วยแล้ว

146
00:17:22,375 --> 00:17:23,376
ได้

147
00:17:25,378 --> 00:17:28,548
ขอเก็บยาของฉันไปก็พอ

148
00:17:31,092 --> 00:17:32,302
อยู่ตรงนั้น

149
00:17:45,398 --> 00:17:48,777
โมเสส นายท่านคอนเนลลี่เรียกให้ไปพบ

150
00:17:52,739 --> 00:17:54,115
โมเสส

151
00:18:13,593 --> 00:18:15,094
ไม่ต้องมายุ่งกับเราแล้ว มาเบล

152
00:18:17,138 --> 00:18:19,057
เราอยู่ดีที่นี่แล้ว

153
00:18:29,150 --> 00:18:30,151
พอลลี่

154
00:18:31,736 --> 00:18:32,821
เธอไม่เป็นไรใช่ไหม

155
00:18:35,198 --> 00:18:36,366
ฉันดีแล้ว

156
00:18:37,909 --> 00:18:39,160
ดีมากๆ

157
00:18:40,829 --> 00:18:42,580
ลูกๆ ฉันแข็งแรงดี

158
00:18:43,248 --> 00:18:46,876
และโมเสสบอกว่าเขาอยากแต่งงาน
เราจะได้มีลูกเพิ่ม

159
00:18:52,215 --> 00:18:53,383
ลูกใครนะ

160
00:18:57,178 --> 00:18:58,471
ฉันกับโมเสส

161
00:19:01,474 --> 00:19:02,475
พอลลี่

162
00:19:04,143 --> 00:19:06,563
เด็กพวกนี้ไม่ใช่ลูกเธอ

163
00:19:07,939 --> 00:19:10,275
เด็กๆ เป็นลูกของฮิกส์

164
00:19:10,358 --> 00:19:12,610
และพวกเขาจะขายเด็กที่ริมน้ำ

165
00:19:12,694 --> 00:19:15,280
ทันทีที่เด็กๆ ยืนได้ ทีนี้...

166
00:19:15,363 --> 00:19:18,157
ถึงเวลาให้นมลูกฉันแล้ว มาเบล

167
00:19:30,336 --> 00:19:31,629
ก็ได้ พอลลี่

168
00:19:35,466 --> 00:19:36,801
งั้นก็ได้

169
00:20:36,945 --> 00:20:38,363
แม่คะ ดูสิ

170
00:20:45,912 --> 00:20:46,913
แม่คะ

171
00:23:56,394 --> 00:23:57,395
คอร่า

172
00:23:58,146 --> 00:24:00,439
กลับไปบ้านเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม

173
00:24:02,233 --> 00:24:04,652
แม่จะไม่พูดซ้ำ เข้าบ้านซะ

174
00:24:06,028 --> 00:24:08,739
คอร่า กลับไปบ้านเดี๋ยวนี้

175
00:24:08,823 --> 00:24:09,824
แต่แม่คะ...

176
00:24:10,533 --> 00:24:11,909
ทำตามที่แม่สั่ง

177
00:24:12,577 --> 00:24:14,620
มาเถอะนะ มาเถอะ

178
00:26:03,020 --> 00:26:04,021
ไพรด์ฟูล

179
00:26:05,815 --> 00:26:06,941
ครับนาย

180
00:26:09,944 --> 00:26:11,737
คิดว่าจัดการกับแส้นี่ได้ไหม

181
00:26:12,196 --> 00:26:13,197
ครับท่าน

182
00:26:16,200 --> 00:26:17,660
เอาละ ไหนดูซิ

183
00:26:25,751 --> 00:26:28,212
- เอเซเคียล
- ครับท่าน

184
00:26:28,963 --> 00:26:31,299
ให้โทมัสเก็บใบยาสูบมาให้ฉันเพิ่ม

185
00:26:31,716 --> 00:26:33,759
ได้ครับนาย ทันทีครับนาย

186
00:26:40,016 --> 00:26:43,394
ถ้าแกเฆี่ยนมันไม่ไหว
ฉันจะดึงมันลงมาให้เฆี่ยนแก

187
00:28:03,391 --> 00:28:05,059
พอแล้ว ไพรด์ฟูล

188
00:28:07,561 --> 00:28:09,688
ดึงเขาลงมา มัดไว้กับเสา

189
00:28:14,360 --> 00:28:16,779
ยืนบื้อกันทำไม กลับไปทำงาน

190
00:40:16,123 --> 00:40:18,208
- คอร่า
- ว่าไง

191
00:40:19,668 --> 00:40:22,671
ตอนที่เกิดการต่อสู้ หนูเจอนี่

192
00:40:23,964 --> 00:40:25,549
หนูเก็บขึ้นมาจากพื้น

193
00:40:43,942 --> 00:40:44,985
มาเถอะ

194
00:40:45,902 --> 00:40:47,779
เราหาทางขึ้นไปข้างบนกัน

195
00:49:21,334 --> 00:49:22,335
หนูหิว

196
00:49:24,253 --> 00:49:25,588
ฉันรู้จ้ะ แค่...

197
00:49:26,714 --> 00:49:28,049
ขอเวลาฉันแป๊บนึง

198
00:49:46,442 --> 00:49:47,443
ยืนตรงนั้นนะ

199
00:51:06,397 --> 00:51:07,732
หิวกันไหม

200
00:51:07,899 --> 00:51:09,400
เราหิวมากค่ะ

201
00:51:12,445 --> 00:51:13,905
คุณใจดีไหมคะ

202
00:51:15,698 --> 00:51:17,033
ส่วนใหญ่นะ

203
00:51:18,409 --> 00:51:20,870
แน่ล่ะ มีโกรธบ้างเป็นธรรมดา

204
00:51:25,792 --> 00:51:26,959
จะไปไหนกันล่ะ

205
00:51:30,755 --> 00:51:33,674
แถวนี้ไม่ค่อยมีอะไรนัก ฉันเลยคิดว่า

206
00:51:34,217 --> 00:51:36,636
พวกเธอกำลังหนีมาหรือไม่ก็จะหนีไป

207
00:51:37,762 --> 00:51:38,846
คุณกำลังจะไปไหนคะ

208
00:51:40,807 --> 00:51:43,559
ไปเซนต์หลุยส์

209
00:51:43,643 --> 00:51:47,688
จากนั้นนั่งรถไฟไปแคลิฟอร์เนีย
จะไปพบคนบางคนที่มิสซูรี

210
00:51:48,648 --> 00:51:50,900
ใช่ทางที่คุณจะไปไหม คุณ...

211
00:51:52,568 --> 00:51:53,569
คอร่าค่ะ

212
00:51:54,904 --> 00:51:57,031
ยินดีที่ได้รู้จัก คอร่า

213
00:51:58,032 --> 00:52:00,117
ผมใช้ชื่อออลลี่

214
00:52:01,452 --> 00:52:03,412
ผมไม่คิดจะทำร้ายคุณหรอก

215
00:52:04,539 --> 00:52:05,873
ผมสัญญา

216
00:52:07,250 --> 00:52:08,251
หนูชื่อมอลลี่ค่ะ

217
00:52:09,669 --> 00:52:11,587
เป็นยังไงบ้าง มอลลี่

218
00:52:12,046 --> 00:52:12,922
มาเถอะ

219
00:52:14,257 --> 00:52:15,299
ขึ้นมาสิ

220
00:52:15,758 --> 00:52:17,385
ฉันช่วยนะ มา

221
00:52:17,760 --> 00:52:21,138
อย่างนั้นแหละๆ เรียบร้อย

222
00:52:22,849 --> 00:52:24,517
มาๆ นั่งลงนะ

223
00:52:29,647 --> 00:52:30,690
ระวังกระโปรงนะ

224
00:52:31,607 --> 00:52:32,984
มาๆ อย่างนั้น

225
00:52:33,734 --> 00:52:36,070
อย่างนั้น นั่งลงก่อน

226
00:52:37,947 --> 00:52:39,323
เอาละ อย่างนั้น

227
00:52:40,491 --> 00:52:41,784
คุณกำลังมุ่งหน้าไปตะวันตกสินะ

228
00:52:41,868 --> 00:52:45,496
ใช่ มิดเวสต์ คุณ... คุณคอร่า

229
00:52:46,747 --> 00:52:48,875
เอาละ นี่นะ

230
00:52:48,958 --> 00:52:51,460
มีน้ำให้ดื่ม

231
00:52:52,670 --> 00:52:53,838
รับไป

232
00:52:54,714 --> 00:52:57,216
- เอาละ
- นี่น้ำ

233
00:52:59,302 --> 00:53:01,095
ถ้าหนาวกันละก็

234
00:53:02,680 --> 00:53:04,640
มีผ้าห่มอยู่ใต้ที่นั่งนะ

235
00:53:05,474 --> 00:53:07,476
อยู่ในนั้นหมด

236
00:53:09,312 --> 00:53:10,187
ไปกันเถอะ

237
00:54:35,398 --> 00:54:39,485
ทางลับ ทางทาส

238
00:57:41,167 --> 00:57:43,169
คำบรรยายโดย สุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช

239
00:57:43,252 --> 00:57:45,254
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ