1
00:00:05,840 --> 00:00:07,967
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,224 --> 00:00:17,185
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

3
00:01:53,573 --> 00:01:55,158
‎ประตูทั้งหมดถูกปิดตาย

4
00:01:55,658 --> 00:01:57,618
‎ตามที่ท่านพ่อสั่งแล้ว

5
00:01:58,953 --> 00:01:59,954
‎แต่ว่า

6
00:02:00,663 --> 00:02:03,624
‎ท่านวางแผนจะทิ้งแผ่นดินกยองซังจริงๆ หรือ

7
00:02:04,292 --> 00:02:06,627
‎ถึงจะเทียบชอลลาที่รุ่งเรือง
‎และอุดมสมบูรณ์ไม่ได้

8
00:02:06,961 --> 00:02:10,089
‎แต่ท่านตั้งใจจะทิ้งธัญญาหารทั้งหมด

9
00:02:10,631 --> 00:02:12,550
‎ที่ได้จากกยองซังด้วยจริงๆ หรือ

10
00:02:16,804 --> 00:02:19,098
‎เจ้าเห็นว่าอำนาจ

11
00:02:21,809 --> 00:02:24,228
‎เป็นเพียงแค่ช่องทาง
‎ในการหาเงินตราเท่านั้นหรือ

12
00:02:29,108 --> 00:02:30,484
‎เจ้าคิดว่า...

13
00:02:32,195 --> 00:02:34,322
‎มีศพอยู่ที่ก้นบ่อน้ำนี้กี่ศพกัน

14
00:02:36,449 --> 00:02:40,536
‎เมื่อถึงวันที่ไม่มีใครกล้าพูด

15
00:02:41,120 --> 00:02:44,373
‎เรื่องจำนวนศพที่ข้าทิ้งไว้ในบ่อนี้ได้

16
00:02:45,750 --> 00:02:47,335
‎นั่นล่ะคืออำนาจ

17
00:02:50,671 --> 00:02:51,756
‎ข้าจะใช้อำนาจนั้น

18
00:02:53,090 --> 00:02:54,926
‎ปกป้องท่านพ่อเอง

19
00:02:55,509 --> 00:02:58,721
‎ข้าเป็นคนที่มอบอำนาจนั้นให้แก่เจ้า

20
00:03:01,182 --> 00:03:04,018
‎ข้าก็เป็นคนที่พรากมันไป
‎จากเจ้าได้ทุกเมื่อเช่นกัน

21
00:03:07,563 --> 00:03:09,565
‎ห้ามเปิดประตู

22
00:03:10,942 --> 00:03:12,860
‎จนกว่าข้าจะสั่ง

23
00:03:18,991 --> 00:03:20,201
‎แล้วองค์ชายรัชทายาทล่ะ

24
00:03:24,789 --> 00:03:28,668
‎องค์ชายรัชทายาทยังมีชีวิตอยู่ในกยองซัง

25
00:03:30,294 --> 00:03:33,589
‎ท่านจะปล่อยเขาไว้อย่างนั้นหรือ

26
00:03:41,013 --> 00:03:42,098
‎ข้าจะ...

27
00:03:44,183 --> 00:03:45,726
‎สังหารองค์ชายรัชทายาท

28
00:03:48,521 --> 00:03:49,814
‎ข้าจะสังหารมัน

29
00:03:51,691 --> 00:03:53,734
‎ด้วยมือของข้าเอง

30
00:04:22,555 --> 00:04:23,472
‎ท่านผู้ว่าการ!

31
00:04:32,231 --> 00:04:33,733
‎ส่งตัวองค์ชายรัชทายาทมา

32
00:04:34,483 --> 00:04:37,153
‎โจฮักจูปิดประตูมุนกยองเซเจแล้ว

33
00:04:37,737 --> 00:04:40,281
‎ถ้าจะให้ประตูเปิดอีกครั้ง
‎เราก็ต้องการตัวองค์ชายรัชทายาท

34
00:04:40,573 --> 00:04:42,325
‎พระองค์อยู่ที่ไหนขอรับ

35
00:04:48,331 --> 00:04:49,332
‎ใต้เท้า

36
00:04:50,041 --> 00:04:51,292
‎พวกเขามาแล้วขอรับ

37
00:04:55,379 --> 00:04:57,423
‎ได้สิ ข้าจะทำตามที่ท่านขอ

38
00:04:58,466 --> 00:05:00,384
‎ข้าจะยอมให้ท่านพาองค์รัชทายาทไป

39
00:05:09,935 --> 00:05:10,895
‎องค์รัชทายาท

40
00:05:11,896 --> 00:05:13,647
‎พระองค์เชื่อใจใครไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ

41
00:05:16,776 --> 00:05:18,235
‎เราต้องไปจากที่นี่

42
00:05:23,366 --> 00:05:24,367
‎องค์รัชทายาท

43
00:05:24,867 --> 00:05:27,745
‎องค์ชายรัชทายาทอีชาง ออกมาเดี๋ยวนี้!

44
00:05:44,387 --> 00:05:46,013
‎พระองค์เสด็จมาไกลมาก

45
00:05:47,765 --> 00:05:49,225
‎ถึงเวลาต้องเสด็จกลับฮันยางแล้ว

46
00:06:03,364 --> 00:06:04,907
‎พวกเขาเป็นราชองครักษ์ไม่ใช่หรือ

47
00:06:05,491 --> 00:06:07,159
‎ขอขอบคุณที่ท่านช่วยเฝ้าอาชญากรให้

48
00:06:08,619 --> 00:06:10,121
‎ตามรับสั่งขององค์ราชา

49
00:06:11,288 --> 00:06:12,790
‎ข้าจะพาพระองค์ไปจองจำ

50
00:06:12,873 --> 00:06:14,583
‎มัดเจ้ากบฏไว้!

51
00:06:14,834 --> 00:06:15,918
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

52
00:06:16,961 --> 00:06:18,129
‎กล้าดียังไง

53
00:06:18,712 --> 00:06:19,672
‎ใครกันแน่

54
00:06:20,714 --> 00:06:22,591
‎ใครกันแน่ที่เป็นกบฏ

55
00:06:24,844 --> 00:06:26,262
‎ราชองครักษ์

56
00:06:27,513 --> 00:06:29,723
‎ผู้ที่ควรรับใช้ประเทศชาติและองค์ราชา

57
00:06:31,642 --> 00:06:35,062
‎ยอมจำนนต่อความละโมบของตน
‎และกลายเป็นหมารับใช้ของโจฮักจู

58
00:06:37,648 --> 00:06:40,276
‎โทษของการกดขี่ข่มเหง
‎องค์ชายรัชทายาท ผู้สืบทอดบัลลังก์

59
00:06:41,485 --> 00:06:44,196
‎และทำลายค่านิยมหลักอันดีงาม
‎ของประเทศนี้

60
00:06:46,615 --> 00:06:47,908
‎เจ้าสมควรถูกประหาร

61
00:06:50,161 --> 00:06:51,370
‎ประหารเขาเสีย!

62
00:06:56,750 --> 00:06:58,169
‎ท่านคิดว่าตัวเองทำอะไรอยู่

63
00:07:13,142 --> 00:07:17,563
‎ซังจูเป็นบ้านเกิดและสถานที่
‎ที่กระหม่อมอาศัยอยู่ในขณะนี้

64
00:07:18,856 --> 00:07:20,274
‎กระหม่อมอยากขอให้พระองค์

65
00:07:21,025 --> 00:07:22,526
‎พักผ่อนให้เต็มที่ในคืนนี้

66
00:07:24,153 --> 00:07:25,988
‎ข้าไม่มีเวลาให้พักแล้ว

67
00:07:26,071 --> 00:07:27,281
‎พระองค์ควรพักผ่อน

68
00:07:28,616 --> 00:07:30,284
‎และปล่อยให้พระวรกายได้ฟื้นฟู

69
00:07:30,910 --> 00:07:31,911
‎มิเช่นนั้นแล้ว

70
00:07:32,995 --> 00:07:36,373
‎พระองค์จะทรงสู้กับหัวหน้า
‎กองราชองครักษ์ได้ยังไง

71
00:07:37,208 --> 00:07:38,959
‎ท่านหมายความว่ายังไง

72
00:07:41,170 --> 00:07:42,254
‎เมื่อวานนี้

73
00:07:43,547 --> 00:07:46,383
‎พิราบสื่อสารส่งสารลับฉบับนี้มา

74
00:07:47,343 --> 00:07:48,594
‎จากหัวหน้ากองราชองครักษ์

75
00:07:50,846 --> 00:07:53,015
‎เขาบอกว่าองค์รัชทายาท
‎กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้

76
00:07:54,517 --> 00:07:58,312
‎และกระหม่อมควรจะขังพระองค์ไว้
‎จนกว่าเขาจะมาถึง

77
00:07:59,980 --> 00:08:01,690
‎หัวหน้ากองราชองครักษ์ไม่น่ารู้ได้

78
00:08:02,441 --> 00:08:03,984
‎ว่าข้ามุ่งหน้ามาทางนี้

79
00:08:08,781 --> 00:08:10,324
‎หนึ่งในผู้ติดตามของพระองค์

80
00:08:11,325 --> 00:08:14,161
‎เป็นคนของโจฮักจูพ่ะย่ะค่ะ

81
00:08:15,287 --> 00:08:16,163
‎ดังนั้น

82
00:08:17,748 --> 00:08:22,378
‎พระองค์จะต้องไม่ให้ใครรู้
‎เรื่องที่เราเพิ่งสนทนากัน

83
00:08:36,308 --> 00:08:40,354
‎จะไม่มีใครรอดไปได้ ไม่แม้แต่คนเดียว

84
00:08:41,855 --> 00:08:45,609
‎ไม่ใช่แค่เจ้า แต่ครอบครัวเจ้า...

85
00:08:48,028 --> 00:08:50,614
‎ก็จะถูกขังอยู่ในกยองซัง

86
00:08:52,032 --> 00:08:54,159
‎ติดเชื้อแล้วก็ถูกตัดหัว

87
00:09:02,960 --> 00:09:04,211
‎พระองค์ทรงทำอะไรลงไป

88
00:09:04,295 --> 00:09:07,047
‎พระองค์สังหารราชองครักษ์
‎ที่มาแจ้งรับสั่งองค์ราชาได้ยังไง

89
00:09:07,131 --> 00:09:09,675
‎พระองค์คิดว่าท่านโจฮักจู
‎จะปล่อยพระองค์ไปหรือ

90
00:09:11,135 --> 00:09:12,469
‎เขาจะกล่าวหาว่าพระองค์เป็นกบฏ

91
00:09:12,553 --> 00:09:16,098
‎- แล้วเลือดก็จะไหลนองไปทั่วซังจู
‎- โจฮักจูทิ้งซังจูไปแล้ว

92
00:09:16,807 --> 00:09:19,393
‎เขาไม่ได้ทอดทิ้งแค่ซังจู
‎แต่เขาทิ้งทั้งภาคตะวันออกและตก

93
00:09:19,768 --> 00:09:22,021
‎ของกยองซังและผู้คนในนั้นด้วย

94
00:09:22,938 --> 00:09:23,981
‎หมายความว่ายังไง

95
00:09:24,398 --> 00:09:25,774
‎เจ้าคิดว่าทหารทั้งหมดนั่น

96
00:09:26,108 --> 00:09:28,402
‎ปิดประตูมุนกยองเซเจ
‎เพื่อหยุดข้าเท่านั้นหรือ

97
00:09:32,865 --> 00:09:35,284
‎ใต้เท้า เรามีปัญหาใหญ่แล้วขอรับ

98
00:09:51,842 --> 00:09:54,511
‎ยางซาน กยองจู แทกู
‎ฮับชอน ชังนยอง...

99
00:09:54,887 --> 00:09:55,971
‎พวกเขาต่างก็หนีโรคระบาด

100
00:09:56,263 --> 00:09:58,265
‎มาจากหลายพื้นที่ทางใต้ขอรับ

101
00:09:58,932 --> 00:10:01,518
‎พื้นที่ทั้งหมดนั่น
‎โดนโรคระบาดแล้วงั้นหรือ

102
00:10:01,602 --> 00:10:03,896
‎หากโรคระบาดถึงชังนยองแล้ว
‎ผู้ติดเชื้อก็จะมาที่นี่

103
00:10:04,021 --> 00:10:05,272
‎อย่างน้อยก็ภายในสองวัน

104
00:10:05,814 --> 00:10:07,316
‎หรือเร็วที่สุดก็คงมาถึงคืนนี้

105
00:10:08,901 --> 00:10:11,403
‎เราต้องเปิดประตูให้พวกเขาเข้ามา

106
00:10:11,487 --> 00:10:13,238
‎ถ้าทุกพื้นที่ของกยองซังติดโรคล่ะก็

107
00:10:13,364 --> 00:10:15,407
‎จะต้องมีผู้ลี้ภัยเพิ่มอีกมากแน่

108
00:10:15,491 --> 00:10:19,203
‎เราจะหาที่อยู่แล้วก็อาหาร
‎ให้พวกเขาทั้งหมดได้ยังไง

109
00:10:19,703 --> 00:10:21,705
‎พอเราไม่มีอาหาร
‎พวกเขาก็จะเริ่มปล้นสะดม

110
00:10:21,789 --> 00:10:23,374
‎แล้วความโกลาหลในป้อมก็จะตามมา

111
00:10:23,457 --> 00:10:26,710
‎แล้วเจ้าคิดจะดูพวกเขา
‎ตายไปเฉยๆ อย่างนั้นหรือ

112
00:10:39,556 --> 00:10:40,808
‎ถ้าไม่เปิดประตูเดี๋ยวนี้

113
00:10:40,891 --> 00:10:43,394
‎คนซังจูที่อยู่นอกป้อมก็จะได้รับอันตรายเช่นกัน

114
00:10:43,477 --> 00:10:44,436
‎เปิดประตูเสียเถอะ

115
00:10:45,521 --> 00:10:47,147
‎เราเปิดประตูไม่ได้หรอกขอรับ

116
00:10:48,190 --> 00:10:50,109
‎อย่างน้อยคนข้างในก็ต้องรอด

117
00:10:51,944 --> 00:10:55,239
‎ข้ามั่นใจว่าโจฮักจูก็พูดเหมือนกัน
‎ตอนเขาปิดประตูมุนกยองเซเจ

118
00:10:56,532 --> 00:10:57,991
‎ว่าอย่างน้อยพวกเขาต้องรอด

119
00:10:58,575 --> 00:11:00,452
‎นี่เป็นการเสียสละเล็กน้อยเพื่อส่วนรวม

120
00:11:01,078 --> 00:11:03,497
‎เจ้าเป็นใครถึงมาตัดสินว่า
‎ใครต้องเสียสละ

121
00:11:04,581 --> 00:11:07,459
‎ถ้าเจ้าปิดประตู คนข้างนอกนั่น
‎ก็จะติดเชื้อแล้วตายไป

122
00:11:07,668 --> 00:11:10,504
‎คนข้างในก็จะถูกขังแล้วอดตายเช่นเดียวกัน

123
00:11:12,423 --> 00:11:14,049
‎กระหม่อมเป็นเจ้าเมืองซังจู

124
00:11:14,133 --> 00:11:15,175
‎ไม่ใช่แล้ว

125
00:11:15,968 --> 00:11:18,178
‎เจ้าไม่คู่ควรที่จะปกครองที่นี่อีกต่อไป

126
00:11:19,096 --> 00:11:21,181
‎- อะไรนะ
‎- ข้าปล่อยให้ทุกคนตาย

127
00:11:21,265 --> 00:11:22,683
‎เพราะข้าหลวงไม่เอาไหนไม่ได้

128
00:11:23,142 --> 00:11:26,186
‎ข้าจะปกป้องซังจูและผู้คนที่นี่
‎ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

129
00:11:27,604 --> 00:11:29,064
‎แล้วพระองค์มีสิทธิ์อะไร

130
00:11:31,775 --> 00:11:33,277
‎ข้าเป็นองค์ชายรัชทายาท

131
00:11:35,320 --> 00:11:37,448
‎ข้าขอถอดเจ้าออกจากตำแหน่ง
‎ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

132
00:11:40,033 --> 00:11:41,618
‎องค์ชายรัชทายาทมีรับสั่งแล้ว

133
00:11:42,286 --> 00:11:43,454
‎นำตัวเจ้าเมืองออกไปเสีย

134
00:11:43,537 --> 00:11:44,872
‎ท่านผู้ว่าการ

135
00:11:45,664 --> 00:11:47,082
‎ท่านทำแบบนี้ไม่ได้นะ

136
00:11:48,625 --> 00:11:50,169
‎ท่านจะต้องเสียใจแน่

137
00:11:55,090 --> 00:11:56,091
‎หลบไปซะ

138
00:12:01,430 --> 00:12:02,431
‎เจ้าจะทำยังไงต่อไป

139
00:12:03,265 --> 00:12:05,017
‎ต่อให้เราเปิดประตู

140
00:12:05,642 --> 00:12:08,604
‎ข้างในป้อมปราการก็ไม่มีพื้นที่
‎มากพอจะให้ผู้ลี้ภัยอยู่อาศัย

141
00:12:09,480 --> 00:12:10,981
‎แล้วก็ไม่พอสำหรับผู้คนด้านนอกด้วย

142
00:12:11,982 --> 00:12:13,317
‎เจ้าพูดถูก

143
00:12:14,485 --> 00:12:16,528
‎เรามีที่ไม่พอจะให้ทุกคนอยู่

144
00:12:18,572 --> 00:12:20,032
‎ถ้าเราจะช่วยทุกคน

145
00:12:20,783 --> 00:12:22,785
‎เราก็ต้องปกป้องทั้งซังจู

146
00:12:23,368 --> 00:12:25,537
‎อีกไม่นานพวกผู้ติดเชื้อ
‎ก็จะบุกเข้ามาแล้ว

147
00:12:26,371 --> 00:12:27,873
‎เราจะปกป้องทั้งซังจูได้ยังไงกัน

148
00:12:30,542 --> 00:12:33,670
‎ผู้ติดเชื้อจะเป็นศพในช่วงกลางวัน
‎และฟื้นคืนชีพแค่ในตอนกลางคืน

149
00:12:33,754 --> 00:12:35,255
‎พวกมันกลัวน้ำและไฟด้วย

150
00:12:36,423 --> 00:12:38,592
‎ถ้านำข้อได้เปรียบมาใช้
‎ก็จะหยุดพวกมันได้

151
00:12:45,724 --> 00:12:49,228
‎ทางใต้ของซังจูล้อมรอบไปด้วยน้ำ

152
00:12:51,188 --> 00:12:53,065
‎ถ้าเราใช้ทั้งลำธารพยองซอง

153
00:12:54,066 --> 00:12:55,692
‎และพื้นที่ชุ่มน้ำอุนโพขวางพวกมันไว้

154
00:12:56,276 --> 00:12:57,528
‎พวกเราทุกคน

155
00:12:59,238 --> 00:13:00,697
‎ก็จะเอาชีวิตรอดได้

156
00:14:03,260 --> 00:14:04,553
‎เจ้าทำแบบนี้ไม่ได้นะ

157
00:14:04,636 --> 00:14:06,346
‎บอกให้ชนชั้นสูงจับอาวุธได้ยังไงกัน

158
00:14:06,430 --> 00:14:07,639
‎ไร้สาระสิ้นดี

159
00:14:08,056 --> 00:14:09,474
‎องค์ชายรัชทายาทมีรับสั่งมาขอรับ

160
00:14:14,021 --> 00:14:16,773
‎เราควรจะถือตำรา ไม่ใช่อะไรแบบนี้สิ

161
00:15:44,528 --> 00:15:46,780
‎เอาละ อีกนิดเดียว

162
00:15:48,824 --> 00:15:49,950
‎เอาละ ไปเถอะ

163
00:15:53,996 --> 00:15:55,747
‎กระหม่อมจะไปตรวจตราพื้นที่รอบนอก

164
00:16:12,347 --> 00:16:14,349
‎หม่อมฉันคิดว่าเด็กจะคลอดคืนนี้เพคะ

165
00:16:15,517 --> 00:16:17,686
‎- จะเป็นผู้ชายหรือเปล่า
‎- พวกหม่อมฉันไม่แน่ใจ...

166
00:16:17,769 --> 00:16:20,022
‎ถ้าคลอดมาเป็นผู้ชายค่อยรายงานข้า

167
00:16:20,439 --> 00:16:21,690
‎เพคะ องค์ราชินี

168
00:16:45,547 --> 00:16:47,507
‎แม่

169
00:16:54,556 --> 00:16:55,515
‎เด็กคลอดออกมาแล้ว

170
00:16:55,599 --> 00:16:58,602
‎โล่งอกไปที นางเจ็บท้อง
‎ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

171
00:16:58,685 --> 00:17:01,980
‎นั่นสิ นางคงลำบากแย่

172
00:17:20,165 --> 00:17:22,375
‎ข้างนอกมันหนาวนะ กลับไปที่ห้องเถอะ

173
00:17:22,459 --> 00:17:25,837
‎เด็กไม่ร้องไห้เลย
‎เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าเจ้าคะ

174
00:17:27,756 --> 00:17:29,591
‎เด็กกับแม่ปลอดภัยดี

175
00:17:29,966 --> 00:17:33,470
‎ตอนนี้นางให้นมลูกอยู่
‎ฉะนั้นกลับไปก่อนเถอะ

176
00:17:37,682 --> 00:17:40,310
‎เป็นเด็กผู้ชายหรือผู้หญิงเจ้าคะ

177
00:17:42,979 --> 00:17:44,189
‎เป็นเด็กผู้หญิงน่ะ

178
00:17:44,564 --> 00:17:47,442
‎- ตายจริง
‎- ทำไมต้องเป็นผู้หญิงด้วยเนี่ย

179
00:17:47,526 --> 00:17:49,194
‎เป็นลูกสาวแล้วใครจะสนล่ะ

180
00:17:49,277 --> 00:17:51,196
‎ไม่สำคัญหรอกน่า
‎ตราบใดที่เด็กแข็งแรง

181
00:18:18,807 --> 00:18:20,725
‎ตายแล้ว ไม่นะ

182
00:18:20,809 --> 00:18:21,893
‎เจ้านี่มัน...

183
00:18:27,899 --> 00:18:30,026
‎โล่งอกไปที

184
00:18:30,360 --> 00:18:32,571
‎ไม่โดนเสื้อคลุมขององค์ราชินี

185
00:18:32,654 --> 00:18:33,488
‎ก็โล่งอกน่ะสิ

186
00:18:34,072 --> 00:18:36,992
‎ถ้าเจ้าทำเปื้อนแม้แต่นิดเดียว
‎เสื้อคลุมนี่ก็จะกลายเป็นเถ้าถ่าน

187
00:18:37,492 --> 00:18:38,743
‎เจ้าหมายความว่ายังไง

188
00:18:39,161 --> 00:18:40,620
‎มีครั้งหนึ่ง

189
00:18:41,246 --> 00:18:43,874
‎ข้าเห็นคนเผาเสื้อคลุมผ้าไหม
‎อันล้ำค่าขององค์ราชินี

190
00:18:45,125 --> 00:18:47,669
‎- จริงหรือ
‎- ก็จริงน่ะสิ

191
00:18:47,836 --> 00:18:50,505
‎หัวหน้านางในเผาเองเลยนะ

192
00:18:51,006 --> 00:18:53,884
‎มีรอยเลือดเปื้อน
‎อยู่บนนั้นแค่นิดเดียวเอง

193
00:18:54,634 --> 00:18:55,760
‎เสียดายจัง

194
00:18:56,636 --> 00:18:57,679
‎ให้ตายสิ

195
00:18:58,138 --> 00:19:01,308
‎ข้าคงตายอย่างเป็นสุข
‎ถ้าได้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้สักครั้ง

196
00:19:02,225 --> 00:19:04,519
‎คนต่ำต้อยอย่างเรา
‎จะคาดหวังอะไรแบบนั้นได้ยังไงกัน

197
00:19:06,313 --> 00:19:07,439
‎ไปกันเถอะ

198
00:19:08,023 --> 00:19:09,024
‎อือ

199
00:19:17,782 --> 00:19:19,451
‎- องค์ราชินี
‎- องค์ราชินี

200
00:19:23,663 --> 00:19:25,290
‎ถ้าทำความสะอาดเสร็จแล้วก็ไปเสีย

201
00:19:25,874 --> 00:19:27,042
‎- เจ้าค่ะ
‎- เจ้าค่ะ

202
00:19:46,728 --> 00:19:47,854
‎นายหญิง

203
00:19:48,480 --> 00:19:51,191
‎ข้าจะได้รับใช้องค์ราชินีจริงๆ หรือเจ้าคะ

204
00:19:51,900 --> 00:19:54,527
‎ทำไมถึงเป็นคนต้อยต่ำอย่างข้า
‎แทนที่จะเป็นนางในล่ะเจ้าคะ

205
00:19:55,111 --> 00:19:57,656
‎ไม่ต้องพูดแล้วก็ตั้งใจ
‎รับใช้องค์ราชินีเสีย

206
00:20:27,269 --> 00:20:28,770
‎ทำไมเจ้าถึงช้านักล่ะ

207
00:20:28,853 --> 00:20:30,021
‎ขอประทานอภัยเพคะ

208
00:20:52,877 --> 00:20:53,962
‎บังอาจ

209
00:21:15,900 --> 00:21:17,235
‎เจ้าคิดยังไงล่ะ

210
00:21:18,069 --> 00:21:20,572
‎ลูกข้าดูไม่ค่อยแข็งแรงหรือเปล่า

211
00:21:26,536 --> 00:21:28,079
‎โปรดเมตตาหม่อมฉันเถอะเพคะ

212
00:21:56,232 --> 00:21:59,152
‎- ใต้เท้า ข้าถือให้นะขอรับ
‎- ไม่ต้อง ไปซะ

213
00:22:06,743 --> 00:22:07,869
‎เจ้าคิดว่ายังไง

214
00:22:09,245 --> 00:22:10,830
‎เยอะเลยใช่ไหมล่ะ

215
00:22:29,182 --> 00:22:30,809
‎ท่านนี่เหลือเชื่อเลย

216
00:22:32,560 --> 00:22:35,939
‎ทำไมถึงเก็บมาแต่วัชพืชล่ะเจ้าคะ

217
00:22:36,022 --> 00:22:37,065
‎อะไรนะ

218
00:22:38,066 --> 00:22:41,361
‎อะไร ดูดีๆ สิ

219
00:22:41,820 --> 00:22:43,696
‎ข้าเก็บมาแต่สิ่งที่เจ้าบอกทั้งนั้นเลยนะ

220
00:22:44,239 --> 00:22:47,909
‎ท่านคงเหนื่อยแล้ว ไปพักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ

221
00:22:47,992 --> 00:22:49,244
‎แต่ว่า...

222
00:22:49,619 --> 00:22:51,955
‎เดี๋ยวข้าไปเก็บเองเจ้าค่ะ

223
00:22:52,038 --> 00:22:54,707
‎แต่ที่ให้ข้าพักผ่อนนี่หมายความว่ายังไง

224
00:22:57,335 --> 00:22:59,462
‎ผู้ชายจะพักผ่อนได้ยังไง

225
00:23:00,255 --> 00:23:01,131
‎ซอบี

226
00:23:01,798 --> 00:23:05,135
‎นั่นมันมากเกินพอแล้วไม่ใช่หรือ

227
00:23:06,344 --> 00:23:09,264
‎มีสมุนไพรอีกหลายอย่าง
‎ที่ข้าต้องหาให้ได้เจ้าค่ะ

228
00:23:09,514 --> 00:23:12,308
‎เจ้าต้องหาอะไรอีกล่ะ

229
00:23:13,476 --> 00:23:14,978
‎มูฮักโชเจ้าค่ะ

230
00:23:15,061 --> 00:23:17,564
‎แผลขององค์รัชทายาทยังไม่หายดี

231
00:23:18,231 --> 00:23:19,941
‎ข้าต้องใช้พืชนั่น

232
00:23:21,359 --> 00:23:23,319
‎เพื่อองค์ชายรัชทายาทอย่างนั้นสินะ

233
00:23:26,656 --> 00:23:27,824
‎ซอบี

234
00:23:28,825 --> 00:23:29,868
‎ซอบี

235
00:23:30,994 --> 00:23:32,996
‎ข้าก็บาดเจ็บเหมือนกันนะ

236
00:23:33,496 --> 00:23:36,833
‎ท่านบาดเจ็บตอนกำลังหนีนี่เจ้าคะ

237
00:23:42,672 --> 00:23:44,340
‎ไม่ได้นะ เจ้า...

238
00:23:44,424 --> 00:23:46,426
‎เจ้าไปทางนั้นไม่ได้นะ

239
00:23:47,260 --> 00:23:49,429
‎สำนักปกครองบอกว่าทางนั้นอันตราย

240
00:23:50,013 --> 00:23:52,348
‎แล้วก็ห้ามเข้าเด็ดขาด

241
00:23:53,683 --> 00:23:55,768
‎ที่นั่นดูไม่เหมือนจะมีเสือสักหน่อย

242
00:23:55,852 --> 00:23:58,021
‎ทำไมถึงอันตรายล่ะเจ้าคะ

243
00:23:58,396 --> 00:24:00,523
‎ใครจะรู้ มันชื่อหุบเขาน้ำแข็ง
‎หรืออะไรสักอย่าง

244
00:24:00,607 --> 00:24:02,734
‎อาจจะมีผีสิงหรืออะไรก็ได้

245
00:24:02,817 --> 00:24:04,819
‎เรากลับกันดีกว่า

246
00:24:06,196 --> 00:24:07,739
‎ท่านพูดว่าอะไรนะเจ้าคะ

247
00:24:07,822 --> 00:24:09,365
‎อะไรนะ เจ้าหมายความว่ายังไง

248
00:24:10,825 --> 00:24:12,535
‎ท่านพูดว่า "หุบเขาน้ำแข็ง" หรือ

249
00:24:13,244 --> 00:24:14,245
‎ใช่

250
00:24:14,412 --> 00:24:16,956
‎หุบเขาข้างบนนั่นมีชื่อว่าหุบเขาน้ำแข็ง

251
00:24:22,879 --> 00:24:25,006
‎เดี๋ยวก่อน...

252
00:24:25,423 --> 00:24:28,676
‎ทำไมนางถึงไม่กลัวอะไรเลยนะ

253
00:24:29,761 --> 00:24:30,720
‎ก็นะ

254
00:24:31,721 --> 00:24:33,473
‎นั่นเป็นเสน่ห์ของนางนี่นา

255
00:24:34,098 --> 00:24:34,933
‎ซอบี

256
00:24:41,940 --> 00:24:44,359
‎รอด้วยสิ ซอบี

257
00:25:17,308 --> 00:25:20,770
‎เย็นจัง รู้สึกเหมือนที่นี่
‎เข้าหน้าหนาวแล้วเลย

258
00:25:24,524 --> 00:25:27,068
‎ที่ที่มีหมอกตลอดทั้งปี...

259
00:25:32,282 --> 00:25:34,450
‎เดี๋ยวก่อน ซอบี

260
00:25:35,827 --> 00:25:37,287
‎เดี๋ยวสิ

261
00:25:40,081 --> 00:25:41,332
‎ซอบี

262
00:25:43,418 --> 00:25:44,460
‎ซอบี

263
00:26:03,104 --> 00:26:04,272
‎เย็นเกินไปแล้ว

264
00:26:05,064 --> 00:26:06,065
‎เย็นเหลือเกิน

265
00:26:20,330 --> 00:26:21,748
‎สมุนไพรคืนชีพ...

266
00:26:24,792 --> 00:26:26,628
‎เจ้าพูดว่าอะไรนะ

267
00:26:30,757 --> 00:26:32,175
‎นี่คือพืชนั่น

268
00:26:34,302 --> 00:26:36,554
‎พืชนี่ทำให้คนตายฟื้นคืนชีพเจ้าค่ะ

269
00:26:38,890 --> 00:26:41,267
‎นี่คือพืชที่ทำให้คนตายฟื้นคืนชีพ

270
00:26:53,071 --> 00:26:54,864
‎นั่นอะไรน่ะ

271
00:27:25,520 --> 00:27:26,688
‎ตอนเล็งปืน

272
00:27:27,522 --> 00:27:30,108
‎ต้องทำให้ปากกระบอก ลำกล้องปืน
‎แล้วก็แขนเป็นเส้นตรงที่สุด

273
00:27:30,191 --> 00:27:31,192
‎เท่าที่จะทำได้

274
00:27:32,235 --> 00:27:33,820
‎เขาใช้ปืนเก่งนี่

275
00:27:34,445 --> 00:27:35,822
‎เขาเคยเป็นสมาชิกของชักโฮขอรับ

276
00:27:38,241 --> 00:27:40,284
‎เขาเป็นคนจากหมู่บ้านซูมัง
‎ที่ข้าเคยเล่าให้ฟัง

277
00:27:50,586 --> 00:27:51,838
‎ยิง!

278
00:27:55,091 --> 00:27:56,259
‎ท่านรู้จักเขาหรือ

279
00:27:58,553 --> 00:27:59,595
‎ไม่พ่ะย่ะค่ะ

280
00:28:00,680 --> 00:28:02,056
‎กระหม่อมไม่รู้จักเขา

281
00:28:09,939 --> 00:28:10,857
‎ยิง!

282
00:28:17,780 --> 00:28:19,615
‎ทุกคน ฟังให้ดี

283
00:28:19,699 --> 00:28:21,492
‎อีกไม่นานพระอาทิตย์ก็จะตกแล้ว

284
00:28:22,160 --> 00:28:24,454
‎ตรวจสอบรอบตัวอีกครั้ง

285
00:28:25,037 --> 00:28:28,458
‎พวกเจ้าต้องไม่ทิ้งตำแหน่งของตัวเอง
‎ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด

286
00:28:29,167 --> 00:28:30,251
‎เข้าใจไหม

287
00:28:30,334 --> 00:28:31,419
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

288
00:28:36,758 --> 00:28:38,176
‎ถ่อแพออกไป

289
00:28:38,676 --> 00:28:43,097
‎สอง! หนึ่ง! สอง!

290
00:28:43,765 --> 00:28:44,724
‎หนึ่ง!

291
00:28:45,683 --> 00:28:46,934
‎สอง!

292
00:29:22,929 --> 00:29:25,181
‎คนที่ไปลาดตระเวนยังไม่กลับมาเลยขอรับ

293
00:30:10,685 --> 00:30:11,853
‎ถึงแล้วขอรับ

294
00:30:30,037 --> 00:30:31,455
‎(ประตูแรกของมุนกยองเซเจ)

295
00:30:31,539 --> 00:30:32,915
‎ยินดีต้อนรับท่านอัครมหาเสนาบดี

296
00:30:41,465 --> 00:30:42,675
‎สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง

297
00:30:43,009 --> 00:30:44,844
‎ซังจูยังปลอดโรคอยู่ขอรับ

298
00:31:17,501 --> 00:31:18,628
‎องค์รัชทายาท

299
00:31:20,087 --> 00:31:22,965
‎อีกไม่นานพระอาทิตย์จะขึ้นแล้ว
‎เราแค่ต้องอดทนต่ออีกหน่อยพ่ะย่ะค่ะ

300
00:31:32,016 --> 00:31:32,975
‎องค์รัชทายาท

301
00:32:02,171 --> 00:32:04,548
‎ม้าของข้ารับใช้ที่ออกไปลาดตระเวนนี่

302
00:32:05,758 --> 00:32:06,634
‎ให้มันเข้ามา

303
00:32:46,007 --> 00:32:47,925
‎เลือดยังไม่แห้งดี

304
00:32:50,052 --> 00:32:51,721
‎อีกไม่นานพวกมันจะมาถึงแล้ว

305
00:33:14,827 --> 00:33:16,579
‎สัญญาณไฟถูกจุดแล้ว ลั่นกลองเลย

306
00:34:06,003 --> 00:34:07,505
‎ได้โปรด ขึ้นเสียทีเถอะ

307
00:34:23,395 --> 00:34:24,855
‎ข้างนอกหนาวมาก

308
00:34:25,314 --> 00:34:26,524
‎เข้าไปข้างในเถอะขอรับ

309
00:35:08,983 --> 00:35:11,068
‎- พระอาทิตย์นี่
‎- พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว

310
00:35:31,589 --> 00:35:33,549
‎เราต้องเตรียมตัวสำหรับคืนนี้

311
00:35:33,799 --> 00:35:35,551
‎กระหม่อมจะบอกให้พวกเขาไปพักผ่อน

312
00:35:40,097 --> 00:35:41,765
‎ทุกคน เข้ามาได้แล้ว

313
00:35:41,849 --> 00:35:44,476
‎- เราทำได้แล้ว
‎- วันนี้ถอนกำลังพลก่อนเถอะ

314
00:35:56,030 --> 00:35:59,491
‎- หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง
‎- หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง

315
00:36:00,910 --> 00:36:04,205
‎ตอนนี้พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว
‎เราไปนอนพักกันเถอะ

316
00:36:04,288 --> 00:36:05,873
‎ไปกินของอร่อยๆ กัน

317
00:36:06,040 --> 00:36:06,957
‎ไปกันเถอะ

318
00:36:16,342 --> 00:36:18,302
‎คิดว่ามันจบแล้วหรือ

319
00:36:20,763 --> 00:36:24,225
‎รีบเก็บของ แล้วก็เตรียมตัว
‎สำหรับตอนเย็น!

320
00:36:24,308 --> 00:36:25,476
‎- ขอรับ!
‎- ขอรับ!

321
00:37:04,306 --> 00:37:06,892
‎พวกมันออกมาตอนกลางวันได้ยังไง

322
00:37:12,106 --> 00:37:15,067
‎ไม่ใช่เพราะพระอาทิตย์

323
00:37:17,152 --> 00:37:18,654
‎เป็นเพราะอุณหภูมิ

324
00:43:03,373 --> 00:43:09,129
‎(ด้วยความอาลัยถึงโกกึนฮี)

325
00:43:09,504 --> 00:43:11,506
‎คำบรรยายโดย กชนันท์ อยู่ใจ