1
00:00:05,840 --> 00:00:07,967
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,224 --> 00:00:17,185
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

3
00:02:30,526 --> 00:02:31,944
‎พระองค์ต้องเสวยนะพ่ะย่ะค่ะ

4
00:02:35,448 --> 00:02:36,949
‎มันไม่ใช่ความผิดของพระองค์

5
00:02:37,033 --> 00:02:39,911
‎พระองค์ทรงช่วยชีวิตพวกเขา
‎อย่างสุดความสามารถแล้ว

6
00:02:40,620 --> 00:02:42,538
‎หากข้ายื่นมือเข้าไปเร็วกว่านี้

7
00:02:44,081 --> 00:02:45,541
‎ก็คงช่วยพวกเขาไว้ได้

8
00:02:45,625 --> 00:02:47,960
‎หากทำเช่นนั้น
‎พระองค์ก็คงสิ้นพระชนม์ไปแล้ว

9
00:02:53,174 --> 00:02:54,675
‎พระองค์ตรัสว่าต้องมีพระชนม์ชีพอยู่

10
00:02:54,967 --> 00:02:57,595
‎พระองค์คิดก่อกบฏ
‎เพื่อจะได้มีพระชนม์ชีพอยู่มิใช่หรือ

11
00:03:02,725 --> 00:03:04,352
‎ข้าอยากแตกต่าง

12
00:03:07,897 --> 00:03:10,316
‎ข้าอยากแตกต่างจากพวกนั้น

13
00:03:12,235 --> 00:03:13,486
‎พวกที่ทอดทิ้งคนอ่อนแอ

14
00:03:16,948 --> 00:03:18,658
‎พระองค์แตกต่างเพคะ

15
00:03:21,369 --> 00:03:23,996
‎นั่นคือสิ่งที่หม่อมฉันเห็น

16
00:03:30,878 --> 00:03:34,507
‎หม่อมฉันจะไปหาสมุนไพร
‎มารักษาบาดแผลเพคะ

17
00:04:23,431 --> 00:04:24,765
‎เขากลับมาหรือยัง

18
00:04:28,311 --> 00:04:29,520
‎เกรงว่าจะยังพ่ะย่ะค่ะ

19
00:04:30,396 --> 00:04:31,897
‎เรายังไม่รู้ชื่อของเขาเลย

20
00:04:33,024 --> 00:04:36,193
‎ทั้งชื่อยองชินแล้วก็ป้ายประจำตัว
‎ล้วนเป็นของปลอมพ่ะย่ะค่ะ

21
00:04:37,570 --> 00:04:41,449
‎ตอนนี้เราต้องการคนที่รู้จักพื้นที่เป็นอย่างดี

22
00:04:42,158 --> 00:04:45,411
‎พระองค์ทรงเห็นเขาใช้ปืนหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ

23
00:04:46,829 --> 00:04:49,123
‎แม้แต่ราชองครักษ์ก็ยังฝีมือไม่ดีเท่านั้นเลย

24
00:04:49,790 --> 00:04:52,835
‎ผู้ที่มีความสามารถระดับนั้นได้

25
00:04:52,918 --> 00:04:54,462
‎ก็คือสมาชิกกลุ่มชักโฮ

26
00:04:55,379 --> 00:04:58,341
‎เจ้าพูดถึงกลุ่มทหารชั้นสูง
‎ที่ล่าเสืออย่างนั้นหรือ

27
00:04:58,424 --> 00:04:59,383
‎พ่ะย่ะค่ะ

28
00:05:00,259 --> 00:05:02,470
‎เนื่องจากการล่าเสือนั้นอันตราย

29
00:05:02,928 --> 00:05:05,806
‎สมาชิกจึงถูกเลือกจากฝีมือการต่อสู้

30
00:05:05,890 --> 00:05:07,892
‎โดยไม่ดูเรื่องสถานะทางสังคม

31
00:05:08,851 --> 00:05:10,895
‎พวกเขาหลายคนค่อนข้างอันตรายทีเดียว

32
00:05:10,978 --> 00:05:12,646
‎พวกเขาจะทำทุกอย่าง

33
00:05:13,439 --> 00:05:14,982
‎เพื่อให้มีชีวิตรอดพ่ะย่ะค่ะ

34
00:05:18,194 --> 00:05:21,364
‎พวกเขาจะทำทุกอย่าง
‎เพื่อให้มีชีวิตรอดงั้นหรือ

35
00:05:21,447 --> 00:05:23,282
‎เช่นนั้นก็เหมือนข้าน่ะสิ

36
00:05:23,866 --> 00:05:24,742
‎องค์รัชทายาท

37
00:05:33,834 --> 00:05:34,835
‎รายงานมา

38
00:05:35,044 --> 00:05:36,796
‎ไม่มีทหารตามเรามาพ่ะย่ะค่ะ

39
00:05:37,463 --> 00:05:39,507
‎กระหม่อมได้ตรวจดูหมู่บ้าน
‎สองสามแห่งระหว่างทาง

40
00:05:39,715 --> 00:05:41,509
‎โรคยังระบาดไปไม่ถึง

41
00:05:41,592 --> 00:05:43,636
‎แต่ผู้คนก็หวาดกลัวเพราะข่าวลือ

42
00:05:44,053 --> 00:05:45,638
‎ดูจากบ้านเรือนที่ว่างเปล่า

43
00:05:45,805 --> 00:05:47,681
‎ชาวบ้านคงหนีกันไปเยอะแล้วพ่ะย่ะค่ะ

44
00:07:04,884 --> 00:07:07,428
‎อสุรกาย! มีอสุรกายอยู่ตรงนั้น!

45
00:07:26,614 --> 00:07:30,201
‎น้ำ ข้าขอน้ำ น้ำ!

46
00:07:32,453 --> 00:07:33,370
‎นั่นมัน...

47
00:07:33,787 --> 00:07:34,747
‎ท่านเจ้าเมืองหรือ

48
00:07:35,998 --> 00:07:37,208
‎องค์รัชทายาท

49
00:07:38,709 --> 00:07:40,711
‎องค์รัชทายาท พระองค์...

50
00:07:42,087 --> 00:07:43,214
‎องค์รัชทายาท กระหม่อม...

51
00:07:47,259 --> 00:07:49,720
‎เจ้ารู้ไหมว่าคนที่เจ้าทิ้งไว้
‎เสียเลือดเนื้อกันไปเท่าไร

52
00:07:50,429 --> 00:07:51,388
‎อย่าเลยพ่ะย่ะค่ะ

53
00:07:51,764 --> 00:07:53,140
‎เขาไม่คู่ควรให้ฆ่าด้วยซ้ำ

54
00:08:00,940 --> 00:08:04,193
‎เจ้าไม่ได้หนีตายไปหรือ เกิดอะไรขึ้น

55
00:08:04,777 --> 00:08:07,321
‎เรือขนส่งสินค้านั่น...

56
00:08:07,696 --> 00:08:09,990
‎โรคแพร่ระบาดบนเรือพ่ะย่ะค่ะ

57
00:08:12,034 --> 00:08:13,202
‎เจ้าหมายความว่ายังไง

58
00:08:16,664 --> 00:08:19,083
‎มีร่างติดเชื้ออยู่บนเรือพ่ะย่ะค่ะ

59
00:08:19,416 --> 00:08:22,920
‎ร่างนั่นแพร่เชื้อให้ทุกคนที่อยู่บนเรือ

60
00:08:23,003 --> 00:08:25,506
‎กระหม่อมเป็นคนเดียวที่รอดมาได้

61
00:08:25,589 --> 00:08:26,757
‎แล้วตอนนี้เรือนั่นอยู่ไหน

62
00:08:28,259 --> 00:08:31,929
‎โรคเริ่มแพร่ระบาด
‎ตอนเรามาถึงซองจู ฉะนั้น...

63
00:08:33,597 --> 00:08:34,807
‎ถ้าเป็นเช่นนั้น

64
00:08:37,101 --> 00:08:38,394
‎อีกไม่นานพวกเขาก็จะถึงซังจู

65
00:08:39,061 --> 00:08:40,229
‎คนนำสารถูกส่งออกไปแล้ว

66
00:08:40,729 --> 00:08:42,439
‎ฉะนั้นซังจูจะต้องเตรียมรับมือให้ดี

67
00:08:42,523 --> 00:08:43,357
‎ที่จริงแล้ว

68
00:08:43,732 --> 00:08:47,820
‎มีแค่เมืองป้อมปราการใกล้ทงเร
‎ที่รู้ข่าวโรคระบาดพ่ะย่ะค่ะ

69
00:08:50,823 --> 00:08:54,159
‎ถ้าช่องเขามุนกยองเซเจ
‎ในซังจูต้านไม่อยู่ล่ะก็

70
00:08:54,243 --> 00:08:56,203
‎เชื้อจะแพร่ไปถึงฮันยางในเร็ววันแน่พ่ะย่ะค่ะ

71
00:09:06,547 --> 00:09:08,007
‎เราต้องไปที่ซังจูเดี๋ยวนี้

72
00:09:12,428 --> 00:09:15,014
‎องค์รัชทายาท

73
00:09:15,347 --> 00:09:18,475
‎โปรดให้กระหม่อมไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ
‎องค์รัชทายาท

74
00:09:55,054 --> 00:09:56,472
‎ซังจูอยู่พ้นเขาลูกนั้นไปพ่ะย่ะค่ะ

75
00:09:57,181 --> 00:09:58,432
‎หากซังจูแตกพ่าย

76
00:09:58,682 --> 00:10:00,809
‎เชื้อโรคจะแพร่ระบาดไปทั่วประเทศ

77
00:10:01,268 --> 00:10:02,353
‎เราต้องหยุดมันให้ได้

78
00:10:04,938 --> 00:10:09,652
‎(ซังจู)

79
00:10:46,563 --> 00:10:47,731
‎ข่าวลือเป็นเรื่องจริงหรือ

80
00:10:47,815 --> 00:10:50,109
‎- อะไรนะ
‎- มีโรคต้องสาปกำลังระบาดอยู่

81
00:10:50,693 --> 00:10:53,362
‎ว่ากันว่าจะมีผีหัวขาดปรากฏตัวตอนกลางคืน

82
00:11:09,837 --> 00:11:11,463
‎สัญญาณไฟถูกจุดจากทงเร

83
00:11:11,880 --> 00:11:13,507
‎คนนำสารยังไม่มาถึง

84
00:11:13,590 --> 00:11:15,926
‎สำนักปกครองท้องถิ่น
‎จึงยังไม่รู้รายละเอียดขอรับ

85
00:11:16,009 --> 00:11:17,177
‎อย่างไรก็ตาม

86
00:11:18,721 --> 00:11:20,889
‎มีข่าวลือประหลาดกระจายไปทั่วกยองซัง

87
00:11:21,473 --> 00:11:23,350
‎มีเชื้อโรคกำลังระบาดในทงเร

88
00:11:23,559 --> 00:11:26,979
‎และดูเหมือนเหยื่อจะฟื้นคืนชีพได้ขอรับ

89
00:11:46,707 --> 00:11:47,916
‎เตรียมตัวให้พร้อม

90
00:11:50,169 --> 00:11:51,628
‎ข้าจะออกจากภูเขานี่

91
00:11:53,130 --> 00:11:54,590
‎ยันต์แผ่นนี้

92
00:11:55,174 --> 00:11:58,552
‎จะช่วยปัดเป่าทุกโรคร้าย
‎แล้วก็ผีทุกตนออกไป

93
00:11:59,136 --> 00:12:00,929
‎ยันต์นี่น่ะ

94
00:12:01,013 --> 00:12:04,767
‎ร่างทรงน้อยเป็นคนเขียนด้วยชาด
‎ราคาแค่สิบพุนเท่านั้น

95
00:12:04,850 --> 00:12:06,059
‎แค่สิบพุนเท่านั้นเอง

96
00:12:06,643 --> 00:12:09,188
‎- ข้าขอหนึ่งใบ
‎- เอานี่ไป ราคาสิบพุน

97
00:12:09,271 --> 00:12:11,106
‎ข้าขอด้วยใบหนึ่งสิ
‎แต่ข้ามีเงินแค่นี้

98
00:12:11,231 --> 00:12:13,734
‎กล้าดียังไงมาต่อรองกับข้า

99
00:12:13,817 --> 00:12:15,611
‎เจ้ามันตัวโชคร้าย ไปซะ ราคาสิบพุน

100
00:12:15,694 --> 00:12:16,987
‎- เอาเงินมา
‎- ให้ตายเถอะ

101
00:12:18,405 --> 00:12:19,740
‎- ท่านอันฮยอน
‎- ท่านอันฮยอน

102
00:12:19,823 --> 00:12:21,450
‎- ท่านอันฮยอนนี่
‎- ท่านอันฮยอนมาแล้ว

103
00:12:41,595 --> 00:12:45,265
‎ท่านผู้ว่าการ ระหว่างตรวจตรา
‎ข้าเจอบางอย่างแปลกๆ อยู่ริมลำธาร

104
00:12:45,349 --> 00:12:47,142
‎ท่านต้องมาดูด้วยตนเองขอรับ

105
00:12:50,646 --> 00:12:52,731
‎ทำไมเรือที่เป็นของหลวง

106
00:12:53,440 --> 00:12:55,150
‎ถึงมาเกยตื้นที่ลำธารนี่ล่ะ

107
00:12:55,359 --> 00:12:57,277
‎ข้าเดาว่าน่าจะเกิด
‎ความโกลาหลครั้งใหญ่ขอรับ

108
00:12:57,653 --> 00:13:00,697
‎คงเป็นสาเหตุที่มีสัญญาณไฟมาจากทงเร

109
00:13:15,546 --> 00:13:18,549
‎มีหมู่บ้านอยู่ในป่าลึกนี่ด้วย

110
00:13:19,091 --> 00:13:20,717
‎ของชาวนาที่ทําไร่เลื่อนลอยพ่ะย่ะค่ะ

111
00:13:21,844 --> 00:13:24,805
‎ข้าได้กลิ่นเนื้อย่างนะ

112
00:13:26,098 --> 00:13:27,057
‎ข้าได้กลิ่นหมู

113
00:13:39,653 --> 00:13:42,531
‎ตรงนี้แล้วก็บนดาดฟ้าเรือ

114
00:13:42,698 --> 00:13:43,866
‎มีเลือดเต็มไปหมดเลยขอรับ

115
00:14:17,774 --> 00:14:20,027
‎พื้นและกำแพงเต็มไปด้วยเลือด

116
00:14:20,986 --> 00:14:25,032
‎แล้วคนบาดเจ็บ ไม่ก็คนตายอยู่ที่ไหน

117
00:14:36,543 --> 00:14:40,380
‎ไม่รู้ว่าเราจะได้กินอีกเมื่อไหร่
‎ตอนนี้กินได้ก็กินเข้าไปเลย

118
00:14:43,175 --> 00:14:45,385
‎- กินเลย
‎- อย่าลืมเคี้ยวล่ะ

119
00:14:47,054 --> 00:14:48,722
‎- อย่ากินข้าวเยอะไปล่ะ
‎- อร่อยจัง

120
00:14:48,805 --> 00:14:49,848
‎กินหมูด้วย...

121
00:14:58,732 --> 00:14:59,733
‎แปลกนะพ่ะย่ะค่ะ

122
00:15:00,817 --> 00:15:03,445
‎คนกำลังล้มตายเพราะอดอยาก
‎แต่ที่นี่กลับมีข้าวและหมูกิน

123
00:15:06,865 --> 00:15:10,410
‎ทำไมพวกท่านถึงเข้ามาในป่าลึกเช่นนี้ได้ล่ะ

124
00:15:10,994 --> 00:15:12,120
‎ได้อาหารนี่มาจากไหน

125
00:15:12,871 --> 00:15:14,039
‎คือว่า

126
00:15:15,582 --> 00:15:18,669
‎เราได้มาเป็นค่าตอบแทน
‎ที่ช่วยจัดงานเลี้ยงน่ะพ่ะย่ะค่ะ

127
00:15:23,882 --> 00:15:25,175
‎ไม่จริงน่า

128
00:15:25,300 --> 00:15:27,177
‎หลบ หลบไป!

129
00:15:30,097 --> 00:15:31,139
‎หลบไปเลย

130
00:15:31,306 --> 00:15:32,641
‎ข้าบอกให้หลบไง!

131
00:15:38,480 --> 00:15:40,482
‎กระหม่อมเห็นของจากเรือพ่ะย่ะค่ะ

132
00:15:41,066 --> 00:15:42,985
‎พวกเขาต้องปล้นสะดมเรือมาแน่

133
00:15:43,318 --> 00:15:44,319
‎ขอประทานอภัย

134
00:15:44,403 --> 00:15:47,030
‎โปรดไว้ชีวิตกระหม่อมด้วยเถอะ

135
00:15:47,114 --> 00:15:48,281
‎พวกเราขออภัยจริงๆ

136
00:15:51,159 --> 00:15:53,286
‎เราไม่ได้ตั้งใจจะขโมย
‎จากเรือลำนั้นนะพ่ะย่ะค่ะ

137
00:15:53,370 --> 00:15:56,623
‎อาหารมันดีเกินกว่าจะปล่อยทิ้งไว้

138
00:15:56,707 --> 00:15:59,042
‎- โปรดไว้ชีวิตเราด้วยเถอะ
‎- โปรดไว้ชีวิตเราด้วยเถอะ

139
00:15:59,459 --> 00:16:00,836
‎ขอพระองค์ทรงอภัยให้เราด้วยเถอะ

140
00:16:01,128 --> 00:16:04,006
‎มีใครอยู่บนเรือไหม

141
00:16:04,381 --> 00:16:07,718
‎ตอนเราไปถึง
‎ทุกคนก็ตายหมดแล้วพ่ะย่ะค่ะ

142
00:16:07,801 --> 00:16:09,678
‎กระหม่อมไปตรวจดูเรือเมื่อเช้านี้

143
00:16:09,761 --> 00:16:13,640
‎ผู้โดยสารบนเรือถูกกัด
‎ราวกับโดนสัตว์ทำร้าย

144
00:16:13,724 --> 00:16:15,100
‎กรุณาเชื่อกระหม่อมด้วยเถอะ

145
00:16:15,183 --> 00:16:17,686
‎แล้วพวกศพล่ะ เจ้าปล่อยไว้แบบนั้นหรือ

146
00:16:17,769 --> 00:16:20,313
‎เรากลัวพวกสัตว์กัดกินร่างพวกเขา

147
00:16:21,064 --> 00:16:22,566
‎เราจึงฝังพวกเขาทุกคนพ่ะย่ะค่ะ

148
00:16:22,649 --> 00:16:23,900
‎ฝังไว้ที่ไหน

149
00:16:25,777 --> 00:16:26,862
‎ฝังไว้ที่ไหน

150
00:16:29,031 --> 00:16:31,783
‎พวกเจ้าทุกคนก่ออาชญากรรมร้ายแรง

151
00:16:31,867 --> 00:16:35,662
‎อย่างไรก็ตาม ข้าเข้าใจว่า
‎พวกเจ้าทำไปเพราะความหิวโหย

152
00:16:35,746 --> 00:16:39,499
‎หากเจ้าพูดความจริงกับข้า
‎ข้าจะลดโทษให้

153
00:16:45,213 --> 00:16:46,840
‎พวกกระหม่อมจะนำทางไปเองพ่ะย่ะค่ะ

154
00:16:52,596 --> 00:16:54,222
‎ข้าเจอรอยล้อแล้วขอรับ

155
00:17:15,452 --> 00:17:16,703
‎ยังไม่ถึงอีกหรือ

156
00:17:19,331 --> 00:17:20,624
‎เกือบถึงแล้วขอรับ

157
00:17:35,847 --> 00:17:36,848
‎ที่นี่หรือ

158
00:17:39,726 --> 00:17:41,978
‎พวกเจ้าทำอะไรน่ะ นำทางต่อไปสิ!

159
00:17:53,031 --> 00:17:56,660
‎เรารู้ว่าคนที่ขโมยของหลวงจะโดนตัดหัว

160
00:17:57,536 --> 00:17:59,955
‎นี่เจ้าพูดอะไรน่ะ

161
00:18:00,038 --> 00:18:02,457
‎เราใช้ชีวิตมานานพอแล้ว

162
00:18:03,834 --> 00:18:05,836
‎แต่ลูกๆ ของเราไม่สมควรตาย

163
00:18:06,044 --> 00:18:09,256
‎ถ้าไม่มีพวกท่านไปโพนทะนาความผิดเรา
‎มันก็จะเป็นความลับต่อไป

164
00:18:11,508 --> 00:18:13,802
‎เจ้าพวกชั่วช้าเอ๊ย

165
00:18:13,885 --> 00:18:15,595
‎เจ้าคิดว่าพูดกับใครอยู่

166
00:18:16,304 --> 00:18:17,305
‎ลดอาวุธลงซะ!

167
00:18:22,811 --> 00:18:25,105
‎เรื่องนี้ร้ายแรงกว่าการขโมยเสียอีก

168
00:18:25,188 --> 00:18:26,690
‎ถ้าไม่จัดการเรื่องนี้เสีย

169
00:18:27,149 --> 00:18:28,608
‎ไม่เพียงแค่เจ้าหรือลูกของเจ้า

170
00:18:28,859 --> 00:18:32,362
‎แต่คนทั้งกยองซังอาจเสียชีวิตได้

171
00:18:34,447 --> 00:18:36,658
‎ทีนี้ก็นำทางเราไปหาศพได้แล้ว

172
00:18:41,371 --> 00:18:43,206
‎หิวจนหูหนวกแล้วหรือไง

173
00:18:43,707 --> 00:18:45,667
‎ร่างพวกนั้นอยู่ที่ไหน

174
00:18:49,004 --> 00:18:50,130
‎พระองค์เหยียบพวกเขาอยู่

175
00:19:23,371 --> 00:19:24,748
‎นี่มันอะไรกัน

176
00:20:07,916 --> 00:20:09,167
‎ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่

177
00:20:11,086 --> 00:20:13,213
‎ยกอาวุธขึ้นแล้วตัดหัวพวกมันให้หมด

178
00:21:04,472 --> 00:21:05,807
‎อสุรกายมาอีกระลอกแล้ว!

179
00:21:36,254 --> 00:21:38,173
‎ไม่นะ

180
00:21:40,592 --> 00:21:41,843
‎ช่วยข้าด้วย...

181
00:21:43,386 --> 00:21:45,013
‎หยุดนะ

182
00:25:09,676 --> 00:25:10,760
‎ลงมาเถอะพ่ะย่ะค่ะ

183
00:25:11,052 --> 00:25:13,096
‎ต้องให้กระหม่อม
‎บังคับพระองค์ให้ลงมาหรือ

184
00:25:13,596 --> 00:25:16,140
‎ถ้าข้าลงไป ข้าต้องโดนฆ่าแน่ๆ

185
00:25:16,224 --> 00:25:20,019
‎ทุกคนอยากให้ข้าออกจากวังไป

186
00:25:20,311 --> 00:25:23,648
‎ถ้าข้าถูกขับออกจากตำแหน่ง
‎ข้าก็จะโดนฆ่า

187
00:25:25,942 --> 00:25:29,487
‎ข้าคิดถึงท่านแม่ที่จากไปแล้วมากเลย

188
00:25:31,364 --> 00:25:32,740
‎พระองค์ไม่ควรอยู่ที่นี่

189
00:25:39,998 --> 00:25:41,499
‎นี่ไม่ใช่...

190
00:25:43,084 --> 00:25:44,544
‎ที่ที่พระองค์ควรอยู่พ่ะย่ะค่ะ

191
00:25:49,382 --> 00:25:51,301
‎(ตำหนักคังนยองจอน)

192
00:25:52,885 --> 00:25:54,470
‎ข้าไม่อยากไปที่นั่น

193
00:25:54,846 --> 00:25:57,140
‎อาจารย์ ข้าขอกลับไปดีกว่า

194
00:26:01,227 --> 00:26:03,187
‎พระองค์พูดถูกแล้ว

195
00:26:03,855 --> 00:26:05,481
‎ฝ่าบาทได้รับคำร้อง

196
00:26:05,940 --> 00:26:09,485
‎จำนวนไม่น้อยที่เรียกร้อง
‎ให้ปลดพระองค์ออกจากตำแหน่ง

197
00:26:10,903 --> 00:26:12,030
‎ที่แย่ไปกว่านั้น

198
00:26:12,113 --> 00:26:15,199
‎ไม่มีใครในวังนี้ปกป้องพระองค์ได้

199
00:26:15,283 --> 00:26:16,367
‎ดังนั้น...

200
00:26:17,410 --> 00:26:19,120
‎พระองค์ต้องปกป้องตัวเอง

201
00:26:24,751 --> 00:26:26,169
‎องค์ชายรัชทายาท

202
00:26:27,378 --> 00:26:30,048
‎ไม่ใช่แค่ต้องพยายามปกป้องชีวิตตนเท่านั้น

203
00:26:31,007 --> 00:26:32,925
‎พระองค์ยังต้องต่อสู้กับความอยุติธรรม

204
00:26:33,176 --> 00:26:35,219
‎มีคนที่พยายามจะทำให้

205
00:26:35,303 --> 00:26:38,598
‎องค์ชายรัชทายาทเป็นหุ่นเชิด
‎เพื่อผลประโยชน์ส่วนตน

206
00:26:38,681 --> 00:26:41,184
‎การต่อสู้และเอาชนะความชั่วร้ายนั้น

207
00:26:41,267 --> 00:26:43,603
‎เป็นหนทางเดียวที่จะผดุงความยุติธรรมเอาไว้

208
00:27:06,334 --> 00:27:07,710
‎แสดงความเคารพสิ!

209
00:27:08,211 --> 00:27:09,921
‎พระองค์คือองค์ชายรัชทายาท

210
00:27:10,630 --> 00:27:12,090
‎ผู้สืบทอดบัลลังก์นะ!

211
00:27:14,926 --> 00:27:17,762
‎- ถวายบังคมองค์รัชทายาท
‎- ถวายบังคมองค์รัชทายาท

212
00:27:26,479 --> 00:27:27,855
‎ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

213
00:27:29,232 --> 00:27:30,233
‎อาจารย์

214
00:27:41,411 --> 00:27:43,413
‎ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง

215
00:27:43,996 --> 00:27:45,039
‎เสด็จพ่อ...

216
00:27:48,167 --> 00:27:49,502
‎สวรรคตแล้ว

217
00:27:50,211 --> 00:27:52,755
‎อัครมหาเสนาบดีโจ
‎ผู้ลุ่มหลงในอำนาจ ได้ให้หมออีซึงฮี

218
00:27:53,172 --> 00:27:55,842
‎นำสมุนไพรคืนชีพให้เสด็จพ่อเสวย
‎จนทำให้ท่านกลายเป็น...

219
00:27:57,677 --> 00:27:58,803
‎อสุรกายกระหายเนื้อมนุษย์

220
00:27:59,220 --> 00:28:01,347
‎นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของโรคระบาดที่น่ากลัวนี่

221
00:28:04,350 --> 00:28:07,019
‎โจฮักจูเป็นคนชั่วช้าสามานย์
‎เราต้องให้ท่านช่วย

222
00:28:08,146 --> 00:28:10,648
‎ข้าจะกลับไปฮันยาง ลงโทษกลุ่มแฮวอนโจ

223
00:28:11,774 --> 00:28:13,651
‎และสร้างประเทศนี้ขึ้นใหม่

224
00:28:20,783 --> 00:28:21,993
‎พระองค์ได้บรรทม...

225
00:28:23,536 --> 00:28:25,413
‎ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หรือพ่ะย่ะค่ะ

226
00:28:26,831 --> 00:28:28,249
‎ท่านหมายความว่ายังไง

227
00:28:29,876 --> 00:28:32,295
‎พระองค์เสด็จมาไกลขนาดนี้

228
00:28:33,588 --> 00:28:35,631
‎ทั้งที่หิวและกระเซอะกระเซิงเช่นนี้หรือ

229
00:28:38,760 --> 00:28:40,887
‎อันธพาลข้างถนนจะเป็นเช่นนั้นก็ได้

230
00:28:41,429 --> 00:28:42,346
‎แต่ว่า...

231
00:28:44,348 --> 00:28:45,725
‎องค์รัชทายาทเป็นเช่นนั้นไม่ได้

232
00:28:47,393 --> 00:28:48,603
‎องค์ชายรัชทายาท

233
00:28:49,270 --> 00:28:50,438
‎ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่

234
00:28:51,355 --> 00:28:54,901
‎ก็ต้องทรงดูน่านับถือ
‎และน่าไว้วางใจเสมอพ่ะย่ะค่ะ

235
00:29:03,159 --> 00:29:07,789
‎ซังจูเป็นบ้านเกิดและสถานที่
‎ที่กระหม่อมอาศัยอยู่ในขณะนี้

236
00:29:08,831 --> 00:29:10,082
‎กระหม่อมอยากขอให้พระองค์

237
00:29:11,042 --> 00:29:12,627
‎พักผ่อนให้เต็มที่ในคืนนี้

238
00:29:15,463 --> 00:29:16,881
‎- เร็วเข้า
‎- ขอรับ

239
00:29:35,066 --> 00:29:39,028
‎ท่านผู้ว่าการอันฮยอน
‎เป็นคนแบบไหนหรือเจ้าคะ

240
00:29:42,114 --> 00:29:43,324
‎ทำไมถึงถามข้าเช่นนั้น

241
00:29:43,866 --> 00:29:45,701
‎ท่านไม่คิดว่ามันแปลกหรือเจ้าคะ

242
00:29:47,370 --> 00:29:49,789
‎ทั้งท่านผู้ว่าการอันฮยอน
‎แล้วก็ข้ารับใช้ของท่าน

243
00:29:49,872 --> 00:29:52,124
‎ไม่ได้ตื่นตกใจที่เห็นผู้ติดเชื้อเลย

244
00:29:52,208 --> 00:29:55,878
‎พวกเขาตัดหัวแล้วก็เผาผู้ติดเชื้อ
‎อย่างคล่องแคล่วว่องไว

245
00:29:55,962 --> 00:29:58,339
‎ไม่แม้แต่จะลังเลตอนสู้กับผู้ติดเชื้อเลยด้วย

246
00:29:58,422 --> 00:30:02,718
‎ราวกับพวกเขารู้เรื่องผู้ติดเชื้อดีอย่างนั้นแหละ

247
00:30:10,142 --> 00:30:11,686
‎ไปส่งองค์รัชทายาท

248
00:30:11,769 --> 00:30:14,647
‎แล้วก็หาที่พักให้ผู้ติดตามพระองค์ด้วย

249
00:30:15,481 --> 00:30:16,774
‎เชิญทางนี้พ่ะย่ะค่ะ

250
00:30:41,549 --> 00:30:43,342
‎ท่านอันฮยอนว่ายังไงบ้างพ่ะย่ะค่ะ

251
00:30:44,176 --> 00:30:46,846
‎เขาไม่ตอบคำถามข้าตรงๆ

252
00:30:50,141 --> 00:30:52,226
‎เราจะเชื่อใจเขาได้จริงหรือ

253
00:30:54,562 --> 00:30:55,521
‎องค์รัชทายาท

254
00:30:56,689 --> 00:30:58,482
‎เขาอาจจะยังไว้ทุกข์อยู่

255
00:30:58,649 --> 00:31:00,735
‎แต่แม้แต่ตอนที่อัครมหาเสนาบดีกดขี่เหล่าบัณฑิต

256
00:31:00,818 --> 00:31:03,446
‎ผู้ว่าการอันไม่ช่วยพวกเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

257
00:31:04,822 --> 00:31:07,658
‎เขาอาจจะเป็นพวกเดียวกับ
‎อัครมหาเสนาบดีโจแล้วก็ได้

258
00:31:07,742 --> 00:31:09,035
‎ระวังคำพูดเจ้าด้วย

259
00:31:10,369 --> 00:31:12,204
‎เขาไม่ใช่คนที่เจ้าจะพูดจาดูถูกแบบนี้ได้

260
00:31:13,956 --> 00:31:15,041
‎แต่ว่าองค์รัชทายาท...

261
00:31:15,124 --> 00:31:16,417
‎เจ้าก็ไปพักผ่อนเสีย

262
00:31:17,335 --> 00:31:19,545
‎ช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เจ้าไม่ได้พักผ่อนเลย

263
00:31:27,386 --> 00:31:29,096
‎(บันทึกผู้ป่วย)

264
00:31:34,769 --> 00:31:38,064
‎(ฮันยาง)

265
00:31:44,111 --> 00:31:44,946
‎ดูนี่สิ

266
00:31:45,029 --> 00:31:48,074
‎ทำไมเจ้านี่ได้อาหารแล้วข้าไม่ได้ล่ะ

267
00:31:48,366 --> 00:31:49,867
‎เชื่อเขาเลย

268
00:32:05,216 --> 00:32:06,550
‎เป็นอะไร

269
00:32:08,302 --> 00:32:09,261
‎คุณพระช่วย

270
00:32:12,223 --> 00:32:13,849
‎มาตรงนี้

271
00:32:14,266 --> 00:32:15,935
‎ดูนี่สิ

272
00:33:29,759 --> 00:33:33,012
‎การเอาเนื้อผู้ติดเชื้อ
‎ให้ตัวทดลองที่ร่างกายสมบูรณ์กิน

273
00:33:33,679 --> 00:33:37,767
‎จะนำไปสู่การแพร่เชื้อของโรคนี้

274
00:33:39,143 --> 00:33:40,978
‎สิ่งนี้ควบคุมไม่ได้

275
00:33:43,355 --> 00:33:45,191
‎เราต้องยับยั้งโรคระบาดนี้ไว้

276
00:33:46,317 --> 00:33:47,735
‎ก่อนที่มันจะไปถึงทางเหนือ

277
00:34:23,062 --> 00:34:26,148
‎(อนุสรณ์ศึกพื้นที่ชุ่มน้ำอุนโพ)

278
00:34:29,652 --> 00:34:32,196
‎(เพื่อระลึกถึงชัยชนะ
‎ของผู้ว่าการอันฮยอนแห่งกยองซัง)

279
00:34:32,279 --> 00:34:34,698
‎(ที่เอาชนะทหารญี่ปุ่นสามหมื่นนาย
‎ด้วยทหารห้าร้อยนาย)

280
00:34:47,628 --> 00:34:51,757
‎(หมู่บ้านซูมัง)

281
00:34:58,764 --> 00:34:59,974
‎พี่ อย่าไปเลยนะ

282
00:35:16,657 --> 00:35:18,909
‎ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไป

283
00:35:19,243 --> 00:35:20,578
‎พี่ไม่ไปไม่ได้หรือ

284
00:35:20,661 --> 00:35:23,122
‎กลับเข้าไปข้างในซะ พี่สัญญาว่าจะกลับมา

285
00:35:30,087 --> 00:35:31,964
‎ขอร้องล่ะ อย่าไปเลย

286
00:35:37,052 --> 00:35:39,680
‎พี่ต้องกลับมานะ

287
00:35:40,097 --> 00:35:41,348
‎พี่ต้องกลับมานะ

288
00:36:35,736 --> 00:36:37,738
‎(ประตูทิศเหนือของซังจู)

289
00:36:37,821 --> 00:36:39,949
‎คนนำสารมาแล้วขอรับ!

290
00:36:49,458 --> 00:36:51,418
‎เป็นยังไงบ้าง เจ้าหาเจอไหม

291
00:36:51,710 --> 00:36:53,879
‎- ใช่สิ่งนี้หรือเปล่าขอรับ
‎- ใช่ อันนี้แหละ

292
00:36:56,340 --> 00:36:57,633
‎ทำดีมาก

293
00:37:05,307 --> 00:37:08,852
‎นั่นของจากเรือขนส่งสินค้าหรือ

294
00:37:08,936 --> 00:37:10,062
‎ขอรับ

295
00:37:10,479 --> 00:37:12,356
‎ไม่มีเรื่องร้ายใดเกิดขึ้น

296
00:37:12,439 --> 00:37:15,234
‎เพราะผู้ว่าการอันหาตัว
‎ผู้ติดเชื้อที่มุ่งหน้าไปทางเหนือเจอ

297
00:37:15,901 --> 00:37:18,529
‎แต่ท่านบอกให้เพิ่มระดับ
‎การรักษาความปลอดภัยทางใต้ขอรับ

298
00:37:18,612 --> 00:37:19,446
‎ยังไงก็เถอะ

299
00:37:20,030 --> 00:37:22,866
‎- จริงหรือเปล่า
‎- หมายถึงเรื่องอะไรหรือขอรับ

300
00:37:25,536 --> 00:37:29,164
‎ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายรัชทายาทอยู่ในซังจู

301
00:37:29,248 --> 00:37:30,791
‎เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า

302
00:37:32,918 --> 00:37:34,003
‎ใต้เท้า!

303
00:37:36,839 --> 00:37:38,799
‎กองทัพทั้งห้าออกจากฮันยาง

304
00:37:38,882 --> 00:37:40,467
‎และมุ่งหน้าไปมุนกยองเซเจแล้วขอรับ

305
00:38:11,498 --> 00:38:13,000
‎นี่ ซอบี!

306
00:38:13,542 --> 00:38:14,543
‎ซอบี!

307
00:38:24,386 --> 00:38:27,097
‎เจ้าไปไหนมาคนเดียวน่ะ
‎ข้าตามหาเจ้าเสียทั่วเลย

308
00:38:27,181 --> 00:38:29,516
‎ข้ากำลังหาสมุนไพร
‎ไปให้องค์รัชทายาทเจ้าค่ะ

309
00:38:29,600 --> 00:38:31,018
‎ช่างสมุนไพรนั่นเถอะ

310
00:38:32,102 --> 00:38:32,936
‎หนีไปกับข้า

311
00:38:33,020 --> 00:38:34,855
‎ถ้าเจ้ากลับไปหาพระองค์
‎เจ้าต้องตายแน่

312
00:38:34,938 --> 00:38:37,441
‎- ตามข้ามา
‎- ท่านพูดเรื่องอะไรเจ้าคะ

313
00:38:38,442 --> 00:38:41,236
‎กองทัพทั้งห้ากำลังมา
‎เพื่อจับกุมองค์รัชทายาท

314
00:38:41,362 --> 00:38:42,529
‎อะไรนะ

315
00:38:43,364 --> 00:38:44,573
‎จริงหรือเจ้าคะ

316
00:38:44,656 --> 00:38:48,160
‎จริงน่ะสิ ขืนอยู่กับชายที่เป็นกบฏ
‎เจ้าจะต้องไม่รอดแน่

317
00:38:49,328 --> 00:38:51,663
‎ข้าเป็นคนของกลุ่มแฮวอนโจ

318
00:38:51,955 --> 00:38:54,208
‎ฉะนั้นข้าปกป้องเจ้าได้ ไปกันเถอะ

319
00:38:56,752 --> 00:38:58,045
‎ท่านจะหนีอีกแล้วหรือเจ้าคะ

320
00:38:58,128 --> 00:38:59,421
‎ไม่ใช่นะ ข้า...

321
00:38:59,505 --> 00:39:02,091
‎องค์รัชทายาททรงฝ่าฟัน
‎เรื่องยากลำบากมากมาย

322
00:39:02,174 --> 00:39:04,468
‎เพื่อช่วยชีวิตผู้คนที่ท่านทิ้งไว้

323
00:39:04,760 --> 00:39:07,054
‎แต่ท่านก็ยังจะทิ้งพระองค์ไปอีก

324
00:39:07,638 --> 00:39:11,392
‎แสดงความกล้าหาญสักครั้งในชีวิต
‎มันยากขนาดนั้นเชียวหรือเจ้าคะ

325
00:39:11,975 --> 00:39:13,477
‎คือว่า...

326
00:39:13,644 --> 00:39:15,104
‎หนีไปคนเดียวเถอะเจ้าค่ะ

327
00:39:15,938 --> 00:39:17,356
‎ข้าจะอยู่กับองค์รัชทายาท

328
00:39:17,439 --> 00:39:18,941
‎แต่ว่า เดี๋ยวก่อนสิ...

329
00:39:20,609 --> 00:39:21,485
‎ซอบี!

330
00:39:22,694 --> 00:39:24,196
‎ซอบี!

331
00:39:24,696 --> 00:39:25,989
‎ซอบี!

332
00:39:36,708 --> 00:39:39,044
‎ช้าหน่อย เดี๋ยวก็ติดคอหรอก

333
00:39:39,253 --> 00:39:43,048
‎เจ้าไม่ต้องตะกละก็ได้
‎ยังมีอีก กินให้หมดเลยนะ

334
00:39:43,132 --> 00:39:46,051
‎ตายแล้ว เจ้าดูเด็ก
‎เกินกว่าจะท้องนะเนี่ย

335
00:39:48,053 --> 00:39:49,179
‎เดี๋ยวข้าเอาไปเก็บให้

336
00:39:49,263 --> 00:39:53,434
‎ขอบคุณที่ดูแลคนต้อยต่ำ
‎อย่างพวกเรานะเจ้าคะ

337
00:39:53,517 --> 00:39:55,060
‎ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้าหรอก

338
00:39:55,144 --> 00:39:57,771
‎หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วก็กินกันเข้าไปนะ

339
00:39:57,855 --> 00:39:59,022
‎- เจ้าค่ะ
‎- ขอบคุณเจ้าค่ะ

340
00:39:59,106 --> 00:40:01,066
‎กินเยอะๆ แล้วก็คลอดลูกชายนะ

341
00:40:01,150 --> 00:40:03,193
‎- ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
‎- ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

342
00:40:07,322 --> 00:40:08,949
‎ว่าแต่ ใครกันนะ

343
00:40:09,032 --> 00:40:11,118
‎ใครกันที่ดูแลเราดีขนาดนี้

344
00:40:11,201 --> 00:40:12,828
‎จะไปรู้เหรอ กินเข้าไปเถอะ

345
00:40:13,996 --> 00:40:15,873
‎- ไม่มีใครบอกเราเลย
‎- คือว่า

346
00:40:15,956 --> 00:40:19,084
‎ข้าน่ะรู้สึกซาบซึ้งที่มีอาหารแล้วก็ที่พัก

347
00:40:19,168 --> 00:40:20,919
‎แต่ข้าก็ยังคิดว่ามันแปลกๆ นะ

348
00:40:21,670 --> 00:40:24,631
‎ทำไมพวกเขาถึงพามาแต่
‎คนท้องที่ไม่มีที่ไปล่ะ

349
00:40:24,715 --> 00:40:27,509
‎ไม่เสียเงินก็กินเข้าไปเถอะ

350
00:40:27,593 --> 00:40:29,761
‎ดูเหมือนเจ้าจะใกล้คลอดแล้วนะ

351
00:40:30,971 --> 00:40:33,724
‎กินเข้าไปแล้วก็คลอดลูกแข็งแรงๆ นะ

352
00:40:34,183 --> 00:40:35,309
‎ขอบคุณเจ้าค่ะ

353
00:40:37,436 --> 00:40:39,938
‎ท่านหญิง ท่านแหละเจ้าค่ะ

354
00:40:41,315 --> 00:40:43,108
‎ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ

355
00:40:43,192 --> 00:40:44,860
‎ท่านดูไม่ใช่พวกเดียวกับเราเลย

356
00:40:46,069 --> 00:40:48,614
‎สามีข้าบอกให้ข้ามาอยู่ที่นี่น่ะ

357
00:40:50,908 --> 00:40:52,284
‎ท่านหมายความว่ายังไง

358
00:40:52,993 --> 00:40:55,537
‎สามีท่านรู้จักเจ้าของบ้านนี้หรือ

359
00:40:56,413 --> 00:40:58,790
‎สามีข้าเป็นองครักษ์ประจำตัว
‎ขององค์ชายรัชทายาท

360
00:40:58,874 --> 00:41:00,667
‎แล้วเขาก็ออกเดินทางกับองค์ชายอยู่

361
00:41:00,751 --> 00:41:04,296
‎เขากลัวว่าจะทิ้งข้าไว้คนเดียว
‎ก็เลยบอกให้มาอยู่ที่นี่น่ะ

362
00:41:04,379 --> 00:41:06,048
‎ไม่แปลกใจเลย

363
00:41:06,131 --> 00:41:08,675
‎ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านไม่ใช่
‎หญิงหม้ายน่าสงสารแบบเรา

364
00:41:08,759 --> 00:41:10,928
‎ดีจังเลยนะ

365
00:41:11,011 --> 00:41:13,388
‎สามีท่านนี่สุดยอดเลย

366
00:41:13,472 --> 00:41:15,557
‎ยังไงก็กินเยอะๆ นะ

367
00:41:15,933 --> 00:41:17,184
‎- กินให้อร่อยนะ
‎- เจ้าค่ะ

368
00:41:58,850 --> 00:42:01,853
‎พระมเหสี ถึงเวลาประชุมแล้วเพคะ

369
00:42:03,939 --> 00:42:04,940
‎ไปกันเถอะ

370
00:43:04,916 --> 00:43:07,919
‎พระมเหสีเสด็จแล้ว

371
00:43:52,047 --> 00:43:55,258
‎- ถวายบังคมพระมเหสี
‎- ถวายบังคมพระมเหสี

372
00:44:17,948 --> 00:44:19,199
‎ราชสำนักจงรับฟัง

373
00:44:20,283 --> 00:44:22,661
‎พระราชโองการจากพระมเหสี

374
00:44:26,832 --> 00:44:29,334
‎"สวรรค์มิได้ประทานพรแก่ประเทศเรา

375
00:44:30,085 --> 00:44:33,547
‎จึงทำให้ฝ่าบาทประชวรกะทันหัน

376
00:44:33,630 --> 00:44:35,257
‎และทรงหมดสติ

377
00:44:36,216 --> 00:44:38,218
‎ในขณะเดียวกัน โอรสของพระองค์
‎องค์ชายรัชทายาท

378
00:44:38,802 --> 00:44:40,637
‎ทรงก่อกบฏร้ายแรง

379
00:44:41,179 --> 00:44:44,683
‎ด้วยความปรารถนาที่จะช่วงชิงบัลลังก์

380
00:44:44,766 --> 00:44:47,144
‎ความวุ่นวายเช่นนี้ทำให้ราชวงศ์แตกแยก

381
00:44:47,227 --> 00:44:49,187
‎และบัลลังก์ไร้ผู้สืบทอด

382
00:44:49,271 --> 00:44:51,690
‎บัดนี้โรคร้ายกำลังระบาดไปทั่วประเทศ

383
00:44:52,482 --> 00:44:54,359
‎นำความทุกข์ทรมานมาสู่ผู้คน

384
00:44:54,860 --> 00:44:56,903
‎เหตุการณ์นี้จะไม่ใช่
‎โศกนาฏกรรมได้อย่างไรกัน

385
00:44:57,863 --> 00:45:01,032
‎ข้าไม่สามารถปฏิเสธคำแนะนำ

386
00:45:01,116 --> 00:45:04,077
‎ที่จริงใจและภักดีจากข้าหลวง
‎ทั้งในปัจจุบันและที่เกษียณไปแล้ว

387
00:45:04,161 --> 00:45:06,371
‎ในเรื่องบัลลังก์ที่ว่างเว้นอยู่ได้อีกต่อไป

388
00:45:06,455 --> 00:45:10,459
‎ข้าจึงเตรียมตัวขึ้นรับหน้าที่
‎องค์ราชินีผู้สำเร็จราชการ"

389
00:45:10,542 --> 00:45:14,212
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา

390
00:45:14,796 --> 00:45:16,840
‎วันแรกของพระองค์
‎ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทน

391
00:45:17,132 --> 00:45:20,177
‎พระองค์จะมีรับสั่งแรก

392
00:45:20,969 --> 00:45:24,681
‎"กำจัดเชื้อโรค
‎ที่คุกคามแผ่นดินกยองซัง

393
00:45:24,848 --> 00:45:26,808
‎โดยส่งกองทัพทั้งห้าอันประกอบด้วย

394
00:45:26,892 --> 00:45:29,603
‎หน่วยฝึกทหาร หน่วยบัญชาการทหารหลวง

395
00:45:29,686 --> 00:45:31,772
‎และหน่วยป้อมปราการทางใต้
‎ไปช่วยเหลือ"

396
00:45:36,610 --> 00:45:38,987
‎เสียงกลองบ่งบอกว่า
‎พวกเขาผ่านประตูที่สองมาแล้ว

397
00:45:39,070 --> 00:45:40,947
‎อีกไม่นานก็จะมาถึงแล้วขอรับ

398
00:45:44,201 --> 00:45:45,660
‎ข้าเห็นพวกเขาแล้วขอรับ!

399
00:46:07,557 --> 00:46:09,017
‎(ประตูแรกของยองนัม)

400
00:46:22,614 --> 00:46:24,199
‎นั่นมันอะไรกัน

401
00:46:27,869 --> 00:46:29,204
‎"ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

402
00:46:29,871 --> 00:46:33,124
‎ให้ปิดตายฝั่งตะวันออก
‎และตะวันตกของกยองซัง"

403
00:46:34,668 --> 00:46:36,670
‎ปิดตายประตูแรก!

404
00:46:36,753 --> 00:46:38,296
‎เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ

405
00:46:41,758 --> 00:46:43,426
‎ท่านทำอะไรขอรับ

406
00:46:43,677 --> 00:46:45,053
‎ทำไมท่านถึงปิด...

407
00:46:48,473 --> 00:46:51,101
‎เจ้าทำอะไรน่ะ

408
00:46:52,727 --> 00:46:54,312
‎หยุดนะ!

409
00:47:12,122 --> 00:47:16,042
‎(ซังจู)

410
00:47:26,344 --> 00:47:30,432
‎"มุนกยองเซเจ
‎ถนนสายหลักที่นำไปถึงกยองซัง

411
00:47:30,682 --> 00:47:33,393
‎รวมถึงประตูชุงรยอง ชูพุงรยอง
‎และคเยริบรยองทุกประตู

412
00:47:33,518 --> 00:47:35,061
‎จะถูกปิดตาย

413
00:47:35,645 --> 00:47:39,065
‎ใครก็ตามที่ขัดคำสั่งนี้จะถูกประหารทันที

414
00:47:39,566 --> 00:47:41,568
‎เพื่อแสดงความเด็ดขาดของกฎหมาย"

415
00:47:41,651 --> 00:47:45,614
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา
‎- ขอบพระทัยที่ทรงพระกรุณา

416
00:51:46,312 --> 00:51:52,068
‎(ด้วยความอาลัยถึงโกกึนฮี)

417
00:51:52,694 --> 00:51:54,696
‎คำบรรยายโดย กชนันท์ อยู่ใจ