1
00:00:06,174 --> 00:00:09,677
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,845 --> 00:00:13,222
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

3
00:01:38,891 --> 00:01:40,059
‎ทำอย่างไรดีขอรับ

4
00:01:43,563 --> 00:01:46,524
‎เราจะจัดการทางนี้เอง
‎องค์รัชทายาทหนีไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ

5
00:01:46,983 --> 00:01:50,278
‎พวกเจ้าจะสละชีวิต
‎เพื่อให้ข้ารอดคนเดียวหรือ

6
00:01:50,903 --> 00:01:51,863
‎ทำเช่นนั้นไม่ได้

7
00:01:51,946 --> 00:01:52,989
‎องค์รัชทายาท

8
00:01:54,365 --> 00:01:56,450
‎ต้องมีใครสักคนออกไป

9
00:01:58,411 --> 00:02:00,079
‎เพื่อบอกความจริงให้คนนอกวังรู้

10
00:02:30,610 --> 00:02:33,112
‎ไฟเจ้าค่ะ พวกมันกลัวไฟเจ้าค่ะ

11
00:03:10,858 --> 00:03:12,652
‎เห็นหรือยังเจ้าคะ ท่านพ่อ

12
00:03:17,114 --> 00:03:18,115
‎ไม่ว่าใคร

13
00:03:22,245 --> 00:03:24,121
‎ก็แย่งไปจากข้าไม่ได้

14
00:04:50,249 --> 00:04:53,044
‎ทางด้านหลังของพระราชวัง
‎จะมีสวนอยู่พ่ะย่ะค่ะ

15
00:04:54,545 --> 00:04:56,047
‎ไปทางประตูใหญ่คงลำบาก

16
00:04:56,380 --> 00:04:58,257
‎แต่ถ้าไปทางนั้น เราอาจหนีรอดได้

17
00:04:59,133 --> 00:05:02,345
‎ยืดเยื้อต่อไปไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ
‎กระหม่อมจะพาพระองค์ไปที่สวน

18
00:05:09,643 --> 00:05:10,728
‎สวนหรือ

19
00:05:19,320 --> 00:05:20,571
‎เหลือดินปืนอีกเท่าไร

20
00:05:20,780 --> 00:05:23,908
‎แม้ใช้ทั้งหมด
‎ก็ไม่อาจปราบพวกมันได้พ่ะย่ะค่ะ

21
00:05:26,702 --> 00:05:28,329
‎ข้าไม่ได้จะใช้กับพวกมัน

22
00:05:41,467 --> 00:05:43,052
‎หากใช้พวกเราเป็นเหยื่อล่อ

23
00:05:43,636 --> 00:05:45,221
‎ก็อาจสำเร็จได้

24
00:06:49,535 --> 00:06:51,245
‎ห้ามมองลงไปข้างล่างเด็ดขาด

25
00:07:21,901 --> 00:07:23,110
‎รีบวิ่งเถิดขอรับ

26
00:09:44,251 --> 00:09:45,919
‎ประตูพระราชวังถูกปิดหมดเลยขอรับ

27
00:09:49,715 --> 00:09:50,799
‎นี่มัน

28
00:09:51,842 --> 00:09:54,136
‎เกิดเรื่องอะไรขึ้นในวังกันแน่

29
00:10:46,021 --> 00:10:49,108
‎ทั้งที่ทงเร และซังจู

30
00:10:50,359 --> 00:10:52,027
‎เราหยุดพวกมันไม่ได้

31
00:10:53,821 --> 00:10:55,489
‎ครานี้เราจะหยุดมันให้ได้

32
00:10:56,824 --> 00:10:58,325
‎ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องหยุดมันให้ได้

33
00:12:32,669 --> 00:12:34,379
‎ตอนนี้ล่ะ ยิง!

34
00:13:19,299 --> 00:13:21,593
‎ออกไป! ไปให้พ้น ไป!

35
00:13:22,553 --> 00:13:25,931
‎อย่าเข้ามา! อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา!

36
00:18:53,592 --> 00:18:55,594
‎เหตุใดพวกเราจึงรอดได้

37
00:18:55,802 --> 00:18:57,137
‎เราโดนพวกมันกัดแล้วแท้ๆ

38
00:18:57,929 --> 00:19:00,473
‎ข้าเองก็ไม่รู้ ว่าเป็นเพราะเหตุใด

39
00:19:46,478 --> 00:19:49,272
‎ถวายบังคมองค์ชายรัชทายาท

40
00:19:51,650 --> 00:19:54,361
‎- ถวายบังคมองค์ชายรัชทายาท
‎- ถวายบังคมองค์ชายรัชทายาท

41
00:19:56,821 --> 00:19:58,490
‎องค์รัชทายาท
‎เป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ

42
00:19:59,699 --> 00:20:01,701
‎เกิดอะไรขึ้นในวังกันแน่พ่ะย่ะค่ะ

43
00:20:02,244 --> 00:20:05,789
‎เรียกพวกทหารที่คุ้มกันกำแพงเมือง
‎ให้เข้ามาในวังทั้งหมด

44
00:20:06,289 --> 00:20:07,249
‎ต้องเร่งมือแล้ว

45
00:20:17,759 --> 00:20:20,220
‎ลากศพขึ้นจากบ่อหมดหรือยัง

46
00:20:20,804 --> 00:20:21,721
‎ขอรับ

47
00:20:45,829 --> 00:20:46,788
‎ซอบี...

48
00:20:58,591 --> 00:21:01,803
‎เกิดโรคระบาดขึ้นภายในพระราชวัง
‎เช่นนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ

49
00:21:02,095 --> 00:21:03,346
‎แล้วคนที่รอดชีวิตล่ะ

50
00:21:05,473 --> 00:21:08,852
‎นอกจากพวกที่อยู่กับองค์ชาย
‎ที่เหลือตายกันหมดแล้วหรือ

51
00:21:12,230 --> 00:21:13,398
‎ทั้งองค์ราชินี

52
00:21:14,482 --> 00:21:15,984
‎ทั้งพวกเสนาบดี ทุกคนเลยหรือ

53
00:21:16,568 --> 00:21:17,610
‎ขอรับ

54
00:21:20,989 --> 00:21:21,948
‎มีอะไรหรือ

55
00:21:23,408 --> 00:21:25,702
‎เราหาศพของโอรสไม่เจอพ่ะย่ะค่ะ

56
00:21:27,912 --> 00:21:29,205
‎ต้องหาให้เจอ

57
00:21:30,332 --> 00:21:31,958
‎ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องหาให้เจอ

58
00:21:32,125 --> 00:21:34,836
‎ยังมีพวกองครักษ์
‎ที่ออกไปนอกป้อมปราการ

59
00:21:35,170 --> 00:21:39,299
‎ยิ่งกว่านั้น ผู้นำท้องถิ่นเกินครึ่ง
‎เป็นผู้มีอิทธิพลของกลุ่มแฮวอนโจ

60
00:21:39,841 --> 00:21:41,259
‎หากปล่อยให้โอรสรอดชีวิต

61
00:21:41,634 --> 00:21:44,471
‎ผู้มีอิทธิพลที่อยู่ฝ่ายโอรส
‎จะต้องลุกฮือเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ

62
00:21:45,638 --> 00:21:47,057
‎หากพระองค์อยากรอดชีวิต

63
00:21:48,016 --> 00:21:49,059
‎ก็จำเป็นต้อง

64
00:21:49,809 --> 00:21:51,519
‎ฆ่าโอรสนั่นเสียพ่ะย่ะค่ะ

65
00:22:41,778 --> 00:22:44,239
‎(ประตูยอนกยอง)

66
00:23:00,130 --> 00:23:01,256
‎ที่แห่งนี้

67
00:23:05,135 --> 00:23:07,220
‎เป็นที่รวบรวมพระบรมสาทิสลักษณ์

68
00:23:09,055 --> 00:23:11,891
‎ของเหล่ากษัตริย์พระองค์ก่อน
‎ที่สืบเชื้อสายมาถึงข้า

69
00:23:13,101 --> 00:23:14,519
‎ภาพเหมือนของพวกพระองค์

70
00:23:15,812 --> 00:23:17,897
‎วางไว้บนบัลลังก์เฉกเช่นตอนมีชีวิต

71
00:23:18,481 --> 00:23:20,191
‎ที่นี่ยังมีการประกอบพิธี

72
00:23:22,610 --> 00:23:24,279
‎เพื่อทำการสรรเสริญ

73
00:23:24,988 --> 00:23:27,323
‎ที่แห่งนี้ มีที่ว่างอีกสองตำแหน่ง

74
00:23:31,035 --> 00:23:34,122
‎ที่หนึ่ง เป็นของเสด็จพ่อ

75
00:23:35,081 --> 00:23:36,541
‎และที่สุดท้าย

76
00:23:40,670 --> 00:23:42,797
‎เป็นตำแหน่งของข้า

77
00:23:47,385 --> 00:23:48,344
‎เช่นนั้น

78
00:23:51,139 --> 00:23:52,891
‎จงออกมาจากตรงนั้นเสีย

79
00:24:19,000 --> 00:24:20,335
‎ข้าขอดูหน้าเด็ก

80
00:24:24,130 --> 00:24:25,548
‎ข้าบอกว่าข้าขอดู

81
00:24:35,934 --> 00:24:37,227
‎นั่นรอยกัดของอสุรกายหรือไม่

82
00:24:37,769 --> 00:24:40,188
‎ถึงจะถูกกัด
‎แต่เด็กคนนี้ไม่ใช่อสุรกายเพคะ

83
00:24:41,564 --> 00:24:42,524
‎หม่อมฉันพูดจริงเพคะ

84
00:24:42,732 --> 00:24:44,192
‎เด็กคนนี้ไม่ได้ติดเชื้อ

85
00:24:46,069 --> 00:24:47,529
‎พระองค์อย่าฆ่าเขาเลยเพคะ

86
00:24:49,906 --> 00:24:53,451
‎พระองค์เองก็อยากให้เด็กคนนี้
‎รอดชีวิตมิใช่หรือเพคะ

87
00:24:53,952 --> 00:24:56,663
‎พระองค์เคยบอกหม่อมฉัน

88
00:24:58,164 --> 00:24:59,916
‎ว่าให้ช่วยปกป้องเด็กคนนี้

89
00:25:00,416 --> 00:25:01,793
‎ไปที่ตำหนักพระราชินี

90
00:25:02,544 --> 00:25:04,003
‎และจับตาดูเด็กคนนั้น

91
00:25:04,504 --> 00:25:07,257
‎หมายถึงโอรสขององค์ราชินีหรือเพคะ

92
00:25:08,049 --> 00:25:09,842
‎หม่อมฉันมีเรื่องจะบอกพระองค์

93
00:25:10,510 --> 00:25:12,887
‎เป็นเรื่องขององค์ราชินีและโอรสเพคะ

94
00:25:14,889 --> 00:25:15,765
‎โอรสของราชินี

95
00:25:15,848 --> 00:25:17,183
‎ลูกชายขององครักษ์

96
00:25:20,186 --> 00:25:22,146
‎ข้าได้ยินว่า
‎เขาถูกพาตัวไปตำหนักพระราชินี

97
00:25:23,606 --> 00:25:24,649
‎เช่นนั้น

98
00:25:27,110 --> 00:25:29,070
‎ช่วยอยู่เคียงข้าง
‎ปกป้องเด็กคนนั้นด้วย

99
00:25:30,572 --> 00:25:34,742
‎พระองค์บอกว่า
‎จะไม่ให้ใครต้องเจ็บปวดอีก

100
00:25:35,535 --> 00:25:38,371
‎เช่นนั้น
‎ได้โปรดไว้ชีวิตเด็กคนนี้เถิดเพคะ

101
00:25:39,122 --> 00:25:40,832
‎โรคระบาดจะสิ้นสุดลงเพคะ

102
00:25:41,457 --> 00:25:43,126
‎เมื่อผ่านความหนาว
‎เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ

103
00:25:43,876 --> 00:25:45,253
‎ฝันร้ายทั้งหมดนี้

104
00:25:46,129 --> 00:25:47,463
‎มันจะสิ้นสุดลงเพคะ

105
00:25:58,683 --> 00:25:59,642
‎ไม่...

106
00:26:01,978 --> 00:26:03,354
‎หากเด็กคนนี้ยังอยู่

107
00:26:05,857 --> 00:26:07,442
‎มันไม่มีทางสิ้นสุด

108
00:26:12,280 --> 00:26:14,699
‎(ประตูฮงชี)

109
00:26:15,992 --> 00:26:19,287
‎(ป้อมปราการซังจู)

110
00:26:19,370 --> 00:26:22,749
‎(สามเดือนต่อมา)

111
00:26:32,258 --> 00:26:34,093
‎จบแล้วสินะ จบได้เสียที

112
00:27:00,578 --> 00:27:04,832
‎(ศาลบรรพกษัตริย์ เจ็ดปีต่อมา)

113
00:28:40,845 --> 00:28:41,929
‎ฝ่าบาท

114
00:28:47,769 --> 00:28:49,228
‎ได้เวลากลับเข้าวังแล้วพ่ะย่ะค่ะ

115
00:29:01,949 --> 00:29:05,828
‎ได้ยินว่าพระองค์ขอผู้จดบันทึก
‎ดูจดหมายเหตุของเมื่อเจ็ดปีก่อน

116
00:29:07,038 --> 00:29:08,664
‎จดหมายเหตุน่ะ ไม่ว่าใคร

117
00:29:09,499 --> 00:29:13,753
‎แม้แต่กษัตริย์เอง ก็ไม่สามารถดูได้
‎พระองค์ทราบดีใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ

118
00:29:14,086 --> 00:29:15,922
‎ไม่มีใครเล่าให้ข้าฟังเลยสักคน

119
00:29:18,674 --> 00:29:22,053
‎เมื่อเจ็ดปีก่อน
‎ทั้งเสด็จพ่อ เสด็จแม่

120
00:29:23,763 --> 00:29:25,598
‎และพระเชษฐา
‎ก็สวรรคตเพราะโรคระบาด

121
00:29:26,098 --> 00:29:28,935
‎นางในที่คอยรับใช้พวกพระองค์
‎ก็ตายทั้งหมด

122
00:29:29,769 --> 00:29:32,480
‎แต่ทั้งท่าน ทั้งท่านลุง

123
00:29:33,523 --> 00:29:36,317
‎ไม่ว่าใครก็ไม่เล่าให้ข้าฟัง

124
00:29:38,069 --> 00:29:39,946
‎แล้วข้าควรถามจากใครหรือ

125
00:29:46,702 --> 00:29:48,788
‎อีกเดี๋ยวจะเริ่มคาบเรียนแล้ว

126
00:29:51,749 --> 00:29:55,044
‎สิ่งที่พระองค์จะได้เห็นและได้ยิน
‎ก็ล้วนเพื่อประเทศนี้พ่ะย่ะค่ะ

127
00:29:55,378 --> 00:29:57,588
‎พระองค์ต้องเรียนรู้ให้มาก
‎จะได้ปกครองวังหลวง

128
00:29:57,713 --> 00:29:59,924
‎และสามารถดูแล
‎ราษฎรทั้งปวงได้พ่ะย่ะค่ะ

129
00:30:07,014 --> 00:30:08,015
‎พาพระองค์ไป

130
00:30:17,024 --> 00:30:20,444
‎พระองค์ทรงคะนึงถึงพ่อแม่
‎มากขึ้นทุกวัน

131
00:30:20,736 --> 00:30:24,824
‎หากทรงรู้ว่าเสด็จพ่อและเสด็จแม่
‎สวรรคตเพราะเหตุใด

132
00:30:25,241 --> 00:30:26,534
‎คงจะสะเทือนใจไม่น้อย

133
00:30:26,993 --> 00:30:29,495
‎อย่าให้พระองค์
‎รู้เรื่องนี้โดยเด็ดขาด

134
00:30:37,545 --> 00:30:40,673
‎(ฮันยาง)

135
00:30:48,264 --> 00:30:50,725
‎หือ หยุดก่อนๆ

136
00:30:52,602 --> 00:30:54,979
‎ใช่ไหม นั่นเจ้าใช่ไหม

137
00:30:55,646 --> 00:30:57,023
‎ไม่ได้เจอกันนานนะขอรับ

138
00:30:58,357 --> 00:30:59,400
‎ท่านเสนาบดี

139
00:31:07,575 --> 00:31:09,827
‎ข้าบอกให้พูดเป็นกันเองไงเล่า

140
00:31:09,911 --> 00:31:11,537
‎ตามสบาย ไม่ต้องเกรงใจ

141
00:31:11,704 --> 00:31:13,873
‎หยุดดื่มเถิด ท่านดื่มมากไปแล้วขอรับ

142
00:31:15,082 --> 00:31:17,835
‎ข้าดื่มแบบนี้เพราะอยู่กับเจ้าน่ะสิ
‎ปกติดื่มที่ไหนกัน

143
00:31:18,252 --> 00:31:21,213
‎โอ๊ย บอกให้พูดเป็นกันเอง

144
00:31:23,341 --> 00:31:24,383
‎ก็ได้ เข้าใจแล้ว

145
00:31:24,926 --> 00:31:25,760
‎เอาอย่างนี้ใช่ไหม

146
00:31:26,385 --> 00:31:27,345
‎เฮ้ย

147
00:31:27,762 --> 00:31:29,180
‎แต่ข้าเป็นมหาเสนาบดีนะ

148
00:31:29,805 --> 00:31:33,142
‎นี่พวกเจ้า
‎ไอ้นี่พูดไม่เพราะกับมหาเสนาบดี

149
00:31:34,226 --> 00:31:35,436
‎ข้าถึงได้บอกไงเล่า

150
00:31:36,103 --> 00:31:38,564
‎ดูสภาพท่านเสนาบดีของประเทศนี้
‎เขมือบอาหารสิ โธ่

151
00:31:39,023 --> 00:31:40,066
‎ช่างดูดีเสียเหลือเกิน

152
00:31:43,152 --> 00:31:46,530
‎เจ้าก็พูดถูก
‎ดวงข้าได้เป็นถึงเสนาบดีเลยหรือนี่

153
00:31:47,406 --> 00:31:50,326
‎ตำแหน่งเจ้าเมืองทงเรด้วย
‎ท่านลุงขู่ว่าถ้าข้าไม่ยอมเป็น

154
00:31:50,743 --> 00:31:54,789
‎จะให้ข้าไปเป็นขันทีแทน
‎ข้านี่ซังกะตายเชียวล่ะ

155
00:31:54,914 --> 00:31:56,958
‎แต่ตอนนี้ข้าได้เป็นถึงมหาเสนาบดี

156
00:31:58,584 --> 00:32:01,128
‎งานก็เยอะเป็นกอง

157
00:32:01,921 --> 00:32:03,464
‎แถมยังต้องรักษาหน้าอีก

158
00:32:03,547 --> 00:32:05,424
‎ไม่มีเวลาให้ดื่มเหล้าขนาดนี้หรอก

159
00:32:08,260 --> 00:32:09,512
‎ขอบคุณท่านที่ทำให้

160
00:32:10,054 --> 00:32:11,430
‎ประเทศนี้เข้าที่เข้าทาง

161
00:32:12,056 --> 00:32:13,641
‎ประชาชนกยองซัง

162
00:32:14,225 --> 00:32:15,893
‎ก็เอาชนะความเจ็บปวด ใช้ชีวิตอย่างดี

163
00:32:17,019 --> 00:32:18,229
‎ข้าเห็นด้วยตาตัวเอง

164
00:32:19,480 --> 00:32:20,648
‎พอเถอะน่า

165
00:32:21,399 --> 00:32:24,610
‎ปัดโธ่ ขนาดอยู่กับเจ้า ข้ายังต้อง
‎คุยเรื่องยากๆ แบบนั้นด้วยหรือ

166
00:32:25,403 --> 00:32:26,529
‎ดื่มเถิดน่า

167
00:32:33,160 --> 00:32:34,286
‎ฝ่าบาท

168
00:32:34,787 --> 00:32:35,746
‎ทรงสบายดีหรือ

169
00:32:40,668 --> 00:32:42,044
‎โตมาอย่างดีเชียวล่ะ

170
00:32:42,545 --> 00:32:45,881
‎อายุก็เท่านั้น
‎แต่รอบรู้คัมภีร์ขงจื๊อเสียแล้ว

171
00:32:45,965 --> 00:32:49,468
‎พระองค์จะเป็นกษัตริย์ผู้มีเมตตา
‎และปรีชาสามารถแน่ อ้อ...

172
00:32:52,722 --> 00:32:54,056
‎ข้าต้องดูแลพระองค์ให้ดีสิ

173
00:32:55,433 --> 00:32:57,601
‎องค์ชายอุตส่าห์ขอร้องไว้เช่นนั้น

174
00:33:23,836 --> 00:33:26,088
‎ข้าเชื่อใจเจ้าได้จริงหรือ

175
00:33:27,339 --> 00:33:28,674
‎เด็กคนนี้จะไม่...

176
00:33:29,842 --> 00:33:31,552
‎ติดโรคระบาดจริงๆ หรือ

177
00:33:32,136 --> 00:33:33,429
‎เป็นเรื่องจริงเพคะ

178
00:33:34,513 --> 00:33:36,974
‎หม่อมฉันนำมือและเท้า
‎ที่ถูกอสุรกายกัด จุ่มลงในน้ำ

179
00:33:37,600 --> 00:33:38,976
‎จากนั้นก็มีพยาธิออกมา

180
00:33:39,602 --> 00:33:41,479
‎เด็กคนนี้ไม่ติดโรคระบาดเพคะ

181
00:33:41,854 --> 00:33:43,022
‎ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

182
00:33:43,981 --> 00:33:46,734
‎เด็กคนนี้เป็นโอรส
‎ที่สืบสายเลือดตามประเพณี

183
00:33:47,818 --> 00:33:49,361
‎หากพระองค์ปล่อยให้เขามีชีวิต

184
00:33:50,071 --> 00:33:52,406
‎ประเทศนี้
‎จะเกิดเรื่องโกลาหลครั้งใหญ่เป็นแน่

185
00:33:55,659 --> 00:33:58,370
‎ผู้ที่จะสืบทอดบัลลังก์
‎ต้องมีหนึ่งเดียวเท่านั้น

186
00:33:59,205 --> 00:34:00,498
‎รีบฆ่าเด็กคนนี้เสีย

187
00:34:05,753 --> 00:34:07,379
‎ท่านเสนาบดีพูดถูกแล้ว

188
00:34:09,840 --> 00:34:10,966
‎เด็กคนนี้และข้า

189
00:34:12,843 --> 00:34:14,845
‎คนใดคนหนึ่งต้องตาย

190
00:34:19,100 --> 00:34:20,059
‎ทว่า

191
00:34:23,771 --> 00:34:25,773
‎ใครตายถึงจะถูกต้องหรือ

192
00:34:27,775 --> 00:34:30,027
‎เด็กคนนี้เป็นโอรส
‎ที่สืบสายเลือดตามประเพณี

193
00:34:31,153 --> 00:34:32,196
‎ส่วนข้า

194
00:34:34,490 --> 00:34:35,950
‎เป็นลูกนอกสมรส

195
00:34:38,202 --> 00:34:40,079
‎เป็นกบฏฆ่าเสด็จพ่อตัวเอง

196
00:34:43,749 --> 00:34:45,960
‎หากต้องเลือกใครเพียงแค่คนเดียว

197
00:34:50,005 --> 00:34:52,633
‎หากถามว่าประเทศที่วุ่นวาย
‎เพราะภัยสงครามและโรคระบาด

198
00:34:53,175 --> 00:34:55,261
‎ต้องการกษัตริย์แบบใด

199
00:34:57,429 --> 00:34:59,932
‎ท่านเสนาบดีจะเลือกใครหรือ

200
00:35:05,062 --> 00:35:06,105
‎เด็กคนนี้

201
00:35:07,314 --> 00:35:09,525
‎เป็นความหวังสุดท้าย
‎ที่เหลืออยู่ในประเทศนี้

202
00:35:10,276 --> 00:35:11,485
‎พวกคนที่ต้องการใช้โอรส

203
00:35:11,569 --> 00:35:14,780
‎เพื่อครอบครองอำนาจแบบผิดๆ
‎ก็หายไปหมดแล้ว

204
00:35:17,366 --> 00:35:18,450
‎ท่านเสนาบดี

205
00:35:21,912 --> 00:35:23,372
‎ได้โปรดช่วยทำให้

206
00:35:25,916 --> 00:35:28,419
‎โอรสผู้นี้
‎เติบโตเป็นกษัตริย์ที่ดีด้วยเถิด

207
00:35:42,266 --> 00:35:43,434
‎ข้าเชื่อใจ

208
00:35:46,520 --> 00:35:48,022
‎ในตัวท่านเสนาบดี

209
00:35:49,648 --> 00:35:51,901
‎และเสนาบดีผู้ซื่อตรงที่ติดตามท่าน

210
00:36:06,290 --> 00:36:07,208
‎ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

211
00:36:07,625 --> 00:36:08,918
‎หากโอรสผู้นี้

212
00:36:09,627 --> 00:36:11,670
‎ไม่ใช่สายเลือดของ
‎กษัตริย์พระองค์ก่อนล่ะ

213
00:36:14,006 --> 00:36:15,090
‎เด็กคนนี้

214
00:36:17,343 --> 00:36:18,427
‎โอรสผู้นี้

215
00:36:20,930 --> 00:36:23,682
‎เป็นน้องชายข้า
‎ผู้สืบสายเลือดจากเสด็จพ่อจริงๆ

216
00:36:26,227 --> 00:36:28,646
‎โรคระบาดน่าขนลุกพรากชีวิตเสด็จพ่อ

217
00:36:31,440 --> 00:36:34,109
‎ชีวิตราชินีที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ข้า

218
00:36:36,862 --> 00:36:38,113
‎รวมทั้งตัวข้าด้วย

219
00:36:41,617 --> 00:36:43,410
‎จงบันทึกเอาไว้เช่นนั้น

220
00:36:47,081 --> 00:36:49,708
‎นั่นเป็นสิ่งสุดท้าย
‎ที่ผู้สืบเชื้อพระวงศ์เช่นข้า

221
00:36:52,503 --> 00:36:54,546
‎จะสามารถทำได้

222
00:38:03,449 --> 00:38:05,659
‎พระองค์จะทรงสุขสบายดีไหมนะ

223
00:38:06,702 --> 00:38:10,998
‎อ้อ มีหมอหญิงเคียงข้างทั้งคน
‎ก็คงสบายดีนั่นแหละ

224
00:38:21,467 --> 00:38:22,426
‎นี่อะไรหรือ

225
00:38:22,634 --> 00:38:25,554
‎สิ่งที่หมอหญิงเขียนไว้
‎เกี่ยวกับโรคระบาด

226
00:38:31,894 --> 00:38:36,023
‎โรคระบาดเกิดจากการทำให้
‎คนตายฟื้นคืนชีพ ด้วยสมุนไพรคืนชีพ

227
00:38:36,940 --> 00:38:40,194
‎ไข่ของพยาธิในสมุนไพรคืนชีพ
‎จะเข้าควบคุมสมอง

228
00:38:40,319 --> 00:38:41,820
‎ทำให้คนตายฟื้นคืนชีพ

229
00:38:42,446 --> 00:38:46,909
‎ผู้ที่คืนชีพด้วยวิธีนี้
‎จะสูญสิ้นสติ ไร้ซึ่งความเจ็บปวดใดๆ

230
00:38:47,326 --> 00:38:50,537
‎และกระหายเพียงเลือดเนื้อของมนุษย์

231
00:38:51,288 --> 00:38:53,665
‎ผู้ใดที่ถูกผู้คืนชีพจากความตายกัด

232
00:38:53,874 --> 00:38:55,626
‎จะมีพยาธิเข้าสู่ร่างกาย

233
00:38:56,210 --> 00:38:57,669
‎แต่จะไม่กลายร่างเป็นอสุรกาย

234
00:38:58,337 --> 00:39:00,339
‎เพียงแต่ร่างกายจะเย็นเฉียบ

235
00:39:00,589 --> 00:39:03,175
‎และป่วยออดๆ แอดๆ จนตายไป

236
00:39:04,551 --> 00:39:06,929
‎จุดเริ่มต้นการระบาดของโรคนี้

237
00:39:07,304 --> 00:39:09,348
‎เกิดขึ้นที่จียุลฮยอน ในทงเร

238
00:39:10,140 --> 00:39:12,101
‎เมื่อศพที่ตายจากการถูกกัด

239
00:39:12,226 --> 00:39:14,812
‎ถูกนำไปผ่านความร้อน
‎และผู้คนกินมันเข้าไป

240
00:39:15,062 --> 00:39:18,440
‎พวกเขาชักเกร็ง จากนั้นก็ตายลง
‎และกลายร่างเป็นอสุรกาย

241
00:39:19,650 --> 00:39:22,694
‎ตั้งแต่นั้นมา ผู้ใดที่ถูกอสุรกายกัด

242
00:39:23,028 --> 00:39:24,405
‎จะกลายร่างเป็นอสุรกายด้วย

243
00:39:25,948 --> 00:39:29,535
‎แต่มิใช่ว่าเมื่อถูกกัดแล้ว
‎ทุกคนจะกลายร่างเป็นอสุรกาย

244
00:39:30,411 --> 00:39:34,164
‎แม้ถูกผู้ติดเชื้อกัด
‎หากอยู่ในน้ำก่อนถึงแก่ความตาย

245
00:39:34,540 --> 00:39:37,751
‎พยาธิที่ไชเข้าไม่ถึงสมอง
‎จะออกจากร่างกาย

246
00:39:38,043 --> 00:39:39,711
‎ทำให้หายจากการติดโรคระบาดได้

247
00:39:40,254 --> 00:39:44,299
‎เช่นเดียวกับทารกเพิ่งคลอด
‎ที่สมองยังเติบโตได้ไม่เต็มที่

248
00:39:44,758 --> 00:39:47,928
‎แม้จะถูกผู้ติดเชื้อกัด
‎เด็กก็ไม่ติดโรค

249
00:39:49,513 --> 00:39:50,889
‎พวกมันชอบอากาศหนาว

250
00:39:51,181 --> 00:39:54,518
‎จึงจำศีลในช่วงอากาศร้อน
‎เช่น ฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อน

251
00:39:54,935 --> 00:39:56,395
‎ส่วนฤดูใบไม้ร่วงและต้นฤดูหนาว

252
00:39:56,687 --> 00:39:58,814
‎ก็จะไม่แสดงอาการยามพระอาทิตย์ขึ้น

253
00:39:59,231 --> 00:40:02,192
‎และในหนึ่งปี ตั้งแต่วันเหมายัน
‎จนถึงวันเริ่มวสันตฤดู

254
00:40:02,401 --> 00:40:04,653
‎พวกมันจะตื่นตัวทั้งเช้าและค่ำ

255
00:40:06,113 --> 00:40:07,281
‎ทว่า ยังมีบางอย่าง

256
00:40:07,948 --> 00:40:09,825
‎ที่ข้ามิอาจไขปริศนาได้

257
00:40:11,285 --> 00:40:14,037
‎พวกพยาธิชอบความเย็นเป็นแน่

258
00:40:14,705 --> 00:40:18,625
‎แต่เมื่อผ่านความร้อน
‎มันกลับยิ่งรุนแรง และเริ่มติดเชื้อ

259
00:40:18,917 --> 00:40:20,377
‎(สมุนไพรคืนชีพ)

260
00:40:20,544 --> 00:40:25,007
‎สมุนไพรคืนชีพยังมีความลับ
‎ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ซ่อนอยู่อีก

261
00:40:28,177 --> 00:40:30,554
‎หมอหญิงยังค้นคว้า
‎เรื่องโรคระบาดนั่นอีกหรือ

262
00:40:35,142 --> 00:40:36,977
‎โรคระบาดสิ้นสุด
‎ไปเมื่อเจ็ดปีก่อนแล้วนี่

263
00:40:37,227 --> 00:40:38,729
‎มันยังไม่จบขอรับ

264
00:40:39,897 --> 00:40:41,648
‎ที่อื่น นอกจากแผ่นดินซังจู

265
00:40:42,232 --> 00:40:43,817
‎ยังมีสมุนไพรคืนชีพเติบโตอยู่ทั่ว

266
00:40:44,026 --> 00:40:44,985
‎มันคือที่ใดกัน

267
00:40:45,277 --> 00:40:46,612
‎ไม่ใช่ที่เดียวขอรับ

268
00:40:47,112 --> 00:40:49,781
‎เริ่มจากแผ่นดินกยองซัง
‎เกาะฮาซัม คยองกี คังวอน ฮวังแฮ

269
00:40:49,948 --> 00:40:52,868
‎สมุนไพรคืนชีพถูกพบอยู่ทั่วประเทศ

270
00:40:53,035 --> 00:40:54,745
‎(สมุนไพรคืนชีพ)

271
00:41:26,860 --> 00:41:28,403
‎เป็นสมุนไพรคืนชีพแน่เจ้าค่ะ

272
00:41:35,911 --> 00:41:36,954
‎ใต้เท้า

273
00:41:46,505 --> 00:41:48,465
‎ผู้ใหญ่บ้านแถวนี้
‎กับลูกชายของเขาขอรับ

274
00:41:50,842 --> 00:41:51,843
‎พืชชนิดนี้

275
00:41:52,719 --> 00:41:54,179
‎อยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่หรือ

276
00:41:54,721 --> 00:41:56,014
‎เอ่อ...

277
00:41:56,223 --> 00:41:57,683
‎คือ คือว่า...

278
00:41:59,309 --> 00:42:00,852
‎พวกเราเป็นคนปลูกมันเองขอรับ

279
00:42:01,937 --> 00:42:04,523
‎หมายความว่าอย่างไร
‎พวกเจ้าปลูกเองหรือ

280
00:42:05,857 --> 00:42:07,276
‎เจ้าหามันมาจากที่ใด

281
00:42:07,734 --> 00:42:08,819
‎คือ...

282
00:42:09,528 --> 00:42:12,281
‎เจ้าลูกชายของข้าอยากหาเงิน
‎เลยตามพวกพ่อค้าไป

283
00:42:12,781 --> 00:42:14,992
‎ระหว่างทางกลับจากจีน

284
00:42:15,450 --> 00:42:17,578
‎เขาได้มันมาจากแม่น้ำอัมนก

285
00:42:17,911 --> 00:42:21,248
‎เราปลูกเอาไว้
‎เผื่อว่ามันจะทำเงินได้น่ะขอรับ

286
00:42:22,416 --> 00:42:23,333
‎เรื่องจริงหรือ

287
00:42:23,584 --> 00:42:24,710
‎จริงขอรับ

288
00:42:25,627 --> 00:42:27,296
‎ได้ข่าวว่ามันช่วยให้คนตายฟื้นได้

289
00:42:28,088 --> 00:42:29,715
‎ข้าจึงซื้อมา คิดว่ามันจะทำเงินได้

290
00:42:30,507 --> 00:42:33,719
‎แต่ไม่มีใครเชื่อเลยสักคน
‎ข้าจึงปลูกทิ้งไว้เช่นนั้นขอรับ

291
00:42:44,855 --> 00:42:47,065
‎จะบอกว่าทางทิศเหนือ
‎มีคนขายสมุนไพรคืนชีพงั้นหรือ

292
00:42:47,441 --> 00:42:48,567
‎เราแน่ใจขอรับ

293
00:42:49,234 --> 00:42:51,320
‎เขารู้วิธีใช้สมุนไพรคืนชีพ
‎ทำให้คนตายฟื้น

294
00:42:51,403 --> 00:42:52,738
‎อย่างแม่นยำขอรับ

295
00:42:53,196 --> 00:42:55,824
‎คนที่ขายสมุนไพรให้
‎สอนไว้หมดเลยขอรับ

296
00:42:59,911 --> 00:43:01,455
‎ใครมันกล้าขายสมุนไพรนั่น...

297
00:43:01,747 --> 00:43:05,417
‎องค์ชายส่งข้ามา
‎เพื่อแจ้งข่าวนี้กับท่านเสนาบดี

298
00:43:06,126 --> 00:43:07,794
‎และส่งหนังสือมาให้ เผื่อต้องใช้

299
00:43:08,170 --> 00:43:09,671
‎เตรียมรับมือกับโรคระบาด

300
00:43:11,840 --> 00:43:14,343
‎พระองค์อยู่ที่ไหนหรือ

301
00:43:15,052 --> 00:43:16,678
‎พระองค์เสด็จไปทางทิศเหนือ

302
00:43:19,473 --> 00:43:21,141
‎เพื่อตามล่าเจ้านั่นด้วยพระองค์เอง

303
00:43:23,310 --> 00:43:24,645
‎(จังหวัดฮวังแฮ)

304
00:43:25,562 --> 00:43:26,605
‎(จังหวัดฮัมกยอง)

305
00:43:41,453 --> 00:43:43,121
‎- ที่ไหนหรือ
‎- ที่นี่ขอรับ

306
00:43:43,622 --> 00:43:46,833
‎ข้าวของเครื่องใช้ยังอยู่ครบ
‎แต่ผู้คนหายไปหมดขอรับ

307
00:44:59,990 --> 00:45:01,116
‎สมุนไพรคืนชีพเจ้าค่ะ

308
00:45:08,248 --> 00:45:09,750
‎"สมุนไพรคืนชีพ

309
00:45:12,002 --> 00:45:15,088
‎ยังมีความลับ
‎ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ซ่อนอยู่อีก"

310
00:51:26,334 --> 00:51:28,336
‎(ด้วยความอาลัยถึงอีจินฮยอก)