1
00:00:06,257 --> 00:00:09,677
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:21,332 --> 00:01:23,709
‎(สร้างจากเรื่อง
‎"เดอะคิงดอมออฟก็อดส์" โดย YLAB)

3
00:02:45,416 --> 00:02:46,459
‎พืชนี่...

4
00:02:46,542 --> 00:02:47,376
‎(สามปีก่อน)

5
00:02:49,337 --> 00:02:51,214
‎ทำให้คนตายคืนชีพได้งั้นหรือ

6
00:02:51,589 --> 00:02:54,634
‎ใช่แล้วขอรับ มันจะคืนชีพเป็นอสุรกาย

7
00:02:55,426 --> 00:02:57,345
‎ที่กระหายเลือดเนื้อของคนเป็น

8
00:02:58,137 --> 00:02:59,639
‎จะฟันหรือแทงก็ไม่ตายขอรับ

9
00:03:00,223 --> 00:03:02,516
‎มันจะเป็นไปได้หรือ
‎คนตายจะฟื้นได้อย่างไร...

10
00:03:02,642 --> 00:03:03,768
‎เป็นเรื่องจริงขอรับ

11
00:03:05,228 --> 00:03:06,270
‎แล้วอย่างไรต่อล่ะ

12
00:03:07,271 --> 00:03:09,482
‎อะไรคือเหตุผลที่ท่านเอาพืชนี้ให้ข้า

13
00:03:10,066 --> 00:03:12,068
‎ท่านอยากให้ทหารที่ตายแล้ว
‎กลายเป็นอสุรกาย

14
00:03:12,193 --> 00:03:14,779
‎แล้วประจันหน้ากับ
‎ทหารญี่ปุ่นอย่างนั้นหรือ

15
00:03:15,196 --> 00:03:16,155
‎มิใช่ขอรับ

16
00:03:16,739 --> 00:03:18,699
‎ศพใดที่เริ่มเน่าเปื่อย

17
00:03:19,242 --> 00:03:20,701
‎จะไม่สามารถคืนชีพได้

18
00:03:21,494 --> 00:03:23,955
‎และเราก็ไม่สามารถสละชีวิต

19
00:03:24,330 --> 00:03:25,706
‎ของเหล่าทหารที่ยังมีชีวิตอยู่

20
00:03:26,249 --> 00:03:28,459
‎ไม่ควรใช้กำลังทหารที่มีค่า
‎ไปกับการนี้

21
00:03:34,840 --> 00:03:37,927
‎ท่านต้องการจะบอกอะไรกันแน่

22
00:03:39,345 --> 00:03:40,596
‎ผู้ป่วยในหมู่บ้านซูมัง

23
00:03:43,849 --> 00:03:45,226
‎ฆ่าพวกเขาเสีย

24
00:03:47,561 --> 00:03:49,188
‎ทำให้พวกเขาเป็นอสุรกาย

25
00:03:50,439 --> 00:03:52,608
‎ใช้เผชิญหน้ากับพวกทหารญี่ปุ่น

26
00:03:54,443 --> 00:03:56,153
‎แล้วเราจะมีทางรอดขอรับ

27
00:03:59,573 --> 00:04:01,742
‎นั่นท่านพูดจริงหรือ

28
00:04:01,826 --> 00:04:03,536
‎อย่างไรเสีย พวกเขาก็...

29
00:04:04,495 --> 00:04:05,913
‎ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้อยู่แล้ว

30
00:04:06,872 --> 00:04:09,375
‎การที่เราหลั่งเลือดเนื้อ
‎ในการประจันหน้ากับญี่ปุ่น

31
00:04:10,418 --> 00:04:13,087
‎ก็เพื่อปกป้องราษฎรและแผ่นดินนี้

32
00:04:14,088 --> 00:04:15,047
‎แต่ท่านกำลังจะ...

33
00:04:16,841 --> 00:04:18,467
‎ให้เราฆ่าราษฎรของเรา

34
00:04:19,343 --> 00:04:21,178
‎ด้วยน้ำมือเราเองหรือ

35
00:04:23,723 --> 00:04:25,308
‎ข้าทำเช่นนั้นไม่ได้

36
00:04:28,978 --> 00:04:30,604
‎คนตายคืนชีพได้งั้นหรือ

37
00:04:31,063 --> 00:04:32,148
‎เรื่องไร้สาระเช่นนั้น

38
00:04:33,441 --> 00:04:34,942
‎ข้าเชื่อท่านไม่ลงหรอก

39
00:04:36,527 --> 00:04:37,862
‎ใต้เท้า

40
00:04:38,863 --> 00:04:41,574
‎ต่อสู้เพื่อราษฎรที่ต้อยต่ำหรือ

41
00:04:48,497 --> 00:04:49,832
‎แต่ข้าไม่ใช่

42
00:04:50,791 --> 00:04:52,335
‎สิ่งที่ข้าอยากปกป้องไว้

43
00:04:53,252 --> 00:04:56,339
‎คือศาลบรรพกษัตริย์และราชวงศ์
‎ที่เป็นรากฐานของแผ่นดินนี้

44
00:04:57,423 --> 00:04:58,716
‎เพื่อการนั้น

45
00:04:59,759 --> 00:05:01,719
‎ไม่ว่าต้องทำอย่างไรข้าก็ยอม

46
00:05:26,452 --> 00:05:28,954
‎อีกไม่นาน ทหารญี่ปุ่นอีกมาก
‎จะหลั่งไหลมาที่นี่

47
00:05:29,080 --> 00:05:30,915
‎แต่กำลังทหารของเรา

48
00:05:31,832 --> 00:05:33,000
‎เหลือเพียง 500 นาย

49
00:05:33,501 --> 00:05:37,129
‎ท่านจะเห็นแก่มนุษยธรรม
‎ไปจนถึงเมื่อไหร่

50
00:05:38,881 --> 00:05:39,924
‎ใต้เท้า

51
00:05:44,178 --> 00:05:45,096
‎ท่านต้อง

52
00:05:45,888 --> 00:05:48,182
‎เห็นแก่ราษฎรอีกมากมายในซังจู

53
00:05:50,101 --> 00:05:51,435
‎นี่เป็นการเสียสละส่วนน้อย

54
00:05:52,770 --> 00:05:54,480
‎เพื่อให้พวกเขารอดชีวิตขอรับ

55
00:05:56,899 --> 00:05:58,150
‎ใต้เท้ากับข้า

56
00:05:59,860 --> 00:06:01,028
‎เราสองคน

57
00:06:01,904 --> 00:06:03,739
‎แค่ต้องปิดหูปิดตาเท่านั้น

58
00:06:10,663 --> 00:06:13,874
‎(หมู่บ้านซูมัง)

59
00:07:27,823 --> 00:07:30,493
‎อีกไม่นาน ทหารญี่ปุ่นจะจู่โจมเข้ามา

60
00:07:31,160 --> 00:07:32,912
‎ปิดประตูฝั่งซังจู

61
00:07:34,163 --> 00:07:35,539
‎ส่วนประตูอีกฝั่ง ตรงทางน้ำ

62
00:07:36,624 --> 00:07:37,833
‎ให้เปิดทิ้งไว้

63
00:08:56,328 --> 00:08:57,496
‎ข้าจะไม่มีวันลืม

64
00:08:57,663 --> 00:08:59,206
‎การเสียสละของพวกเจ้า

65
00:09:00,291 --> 00:09:03,711
‎และสักวัน ข้าจะชดใช้หนี้ครั้งนี้

66
00:09:54,386 --> 00:09:56,221
‎ถ้าพวกเจ้าอยากหยุดพวกศพคืนชีพ

67
00:09:57,014 --> 00:09:58,599
‎ให้จู่โจมเข้าที่หัว

68
00:10:02,978 --> 00:10:04,146
‎เป็นไปไม่ได้

69
00:10:04,772 --> 00:10:05,898
‎เรื่องแบบนี้มัน...

70
00:10:07,775 --> 00:10:09,401
‎ท่านอันฮยอน

71
00:10:09,777 --> 00:10:10,944
‎เสียชีวิตไปแล้วแท้ๆ

72
00:10:11,070 --> 00:10:11,945
‎ถูกต้อง

73
00:10:14,156 --> 00:10:15,949
‎อย่างที่พวกเจ้าทุกคนเห็น

74
00:10:16,909 --> 00:10:18,577
‎ท่านอาจารย์เสียชีวิตไปแล้ว

75
00:10:22,373 --> 00:10:24,750
‎หมอหญิงนางนั้นคืนชีพให้ท่าน

76
00:10:26,960 --> 00:10:29,880
‎เหมือนกับที่โจฮักจู
‎ฟื้นพระชนม์เสด็จพ่อ

77
00:10:32,466 --> 00:10:33,634
‎พูดออกมาเสีย

78
00:10:35,094 --> 00:10:36,720
‎ทุกสิ่งที่เจ้าเคยเห็นและได้ยิน

79
00:10:43,852 --> 00:10:47,147
‎หมออีซึงฮี ซึ่งเป็นอาจารย์ของข้า

80
00:10:48,065 --> 00:10:50,734
‎เขียนทุกอย่างไว้ในบันทึกการรักษา

81
00:10:57,866 --> 00:10:59,493
‎พืชที่เรียกว่าสมุนไพรคืนชีพนี้

82
00:11:00,160 --> 00:11:02,121
‎ทำให้ฝ่าบาทที่สวรรคตแล้ว
‎ฟื้นคืนพระชนม์

83
00:11:02,830 --> 00:11:06,250
‎และเพราะเหตุนั้น
‎โรคระบาดที่กยองซังจึงเริ่มขึ้น

84
00:11:12,339 --> 00:11:14,633
‎นั่นเป็นบันทึกการรักษา
‎ของเสด็จพ่อที่นางว่า

85
00:11:16,844 --> 00:11:20,055
‎ท่านอาจารย์ต้องการเผยความจริงนี้

86
00:11:22,015 --> 00:11:23,267
‎กลุ่มแฮวอนโจ

87
00:11:25,310 --> 00:11:26,979
‎โจฮักจูที่ชักนำพวกเจ้าอยู่

88
00:11:27,438 --> 00:11:29,273
‎วาดฝันให้ข้าเป็นผู้ก่อกบฏ

89
00:11:29,773 --> 00:11:31,984
‎แต่สิ่งที่ข้าต้องการไม่ใช่บัลลังก์

90
00:11:34,570 --> 00:11:36,321
‎สิ่งที่ข้าต้องการจากใจจริง

91
00:11:37,948 --> 00:11:40,200
‎คือการลงโทษกลุ่มแฮวอนโจ

92
00:11:41,452 --> 00:11:42,995
‎ที่กัดกินแผ่นดินนี้อยู่

93
00:11:48,709 --> 00:11:50,794
‎โทษของกลุ่มแฮวอนโจนั้นแสนหนักหนา

94
00:11:51,128 --> 00:11:52,921
‎ดูหมิ่นพระศพขององค์ราชา

95
00:11:54,214 --> 00:11:56,759
‎เพราะอยากรักษาอำนาจของพวกตนเอาไว้

96
00:11:57,843 --> 00:12:00,387
‎กดขี่ราษฎรที่อ่อนล้าจากภัยสงคราม

97
00:12:01,388 --> 00:12:03,056
‎แย่งชิงอาหารของพวกเขาไป

98
00:12:04,433 --> 00:12:06,143
‎จนตกอยู่ในความอดอยาก

99
00:12:06,518 --> 00:12:08,103
‎ความโลภของกลุ่มแฮวอนโจ

100
00:12:09,313 --> 00:12:11,815
‎ทำให้เกิดโรคระบาดที่น่าขนลุกนี้ขึ้น

101
00:12:12,608 --> 00:12:14,818
‎บัดนี้ จงเปิดหูเปิดตาของพวกเจ้า

102
00:12:17,654 --> 00:12:19,156
‎รับฟังเสียงของราษฎร

103
00:12:20,240 --> 00:12:22,284
‎และมองภาพอันเศร้าสลดของแผ่นดินนี้

104
00:12:24,912 --> 00:12:26,580
‎ถึงเวลาต้องเลือก

105
00:12:28,791 --> 00:12:30,834
‎หนทางที่ถูกต้องแล้ว

106
00:12:42,930 --> 00:12:44,681
‎เจ้าจะตามข้าไปหรือไม่

107
00:12:52,523 --> 00:12:56,401
‎(ป้อมปราการซังจู)

108
00:13:19,383 --> 00:13:20,884
‎ราษฎรในป้อมปราการซังจู

109
00:13:21,301 --> 00:13:23,011
‎ทนได้อีกไม่นานแล้ว

110
00:13:25,430 --> 00:13:27,224
‎ต้องรีบส่งเสบียงไปอย่างเร็วที่สุด

111
00:13:27,641 --> 00:13:29,560
‎ต่อให้เป็นทหารฝีมือดี

112
00:13:29,768 --> 00:13:31,478
‎ก็เอาชนะพวกมันไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

113
00:13:31,812 --> 00:13:33,146
‎จำนวนเราเสียเปรียบพ่ะย่ะค่ะ

114
00:13:36,900 --> 00:13:38,735
‎เราเคยหนีออกมาผ่านทางน้ำนี้

115
00:13:39,444 --> 00:13:41,530
‎หากขนส่งเสบียงไปทางน้ำ

116
00:13:42,322 --> 00:13:43,574
‎เราอาจทำสำเร็จ

117
00:13:44,116 --> 00:13:47,369
‎พวกเรารู้จักทางแถวนั้นดี
‎ให้พวกเราไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ

118
00:13:48,829 --> 00:13:50,455
‎ในป้อมปราการมีครอบครัวพวกเราอยู่

119
00:13:50,664 --> 00:13:52,040
‎โปรดมอบหมายให้พวกเราเถิด

120
00:13:52,124 --> 00:13:53,584
‎ทางนั้นเป็นทางเปิดโล่ง

121
00:13:54,501 --> 00:13:55,460
‎เจ้าไหวแน่หรือ

122
00:13:58,839 --> 00:14:00,090
‎ทางที่เราจะมุ่งหน้าไป

123
00:14:01,133 --> 00:14:02,134
‎คือทางนี้

124
00:14:02,593 --> 00:14:04,261
‎ถ้ายิงคุ้มกันไปตามทางนี้

125
00:14:08,432 --> 00:14:09,725
‎ก็อาจผ่านไปได้

126
00:14:09,892 --> 00:14:12,352
‎ตอนข้ามแม่น้ำ
‎เรามองเห็นได้จากแม่น้ำอีกฝั่ง

127
00:14:12,477 --> 00:14:14,187
‎แต่ผ่านไปอีกจะเป็นทางเขาพ่ะย่ะค่ะ

128
00:14:15,731 --> 00:14:18,317
‎ซึ่งมองไม่เห็นว่าเคลื่อนไปถึงไหน
‎แล้วจะยิงคุ้มกันอย่างไร

129
00:14:31,747 --> 00:14:32,706
‎ยิงปืนใหญ่

130
00:14:32,998 --> 00:14:34,166
‎ยิงปืนใหญ่!

131
00:14:58,523 --> 00:15:01,151
‎(ยิง)

132
00:15:24,549 --> 00:15:25,550
‎ฝั่งทางน้ำขอรับ

133
00:15:26,051 --> 00:15:28,220
‎ยิงระเบิดปืนใหญ่แถวทางน้ำขอรับ

134
00:15:38,021 --> 00:15:39,940
‎เอ้า เร็ว เร็วเข้า!

135
00:15:40,273 --> 00:15:41,400
‎เร่งมือเข้า เร็วอีก!

136
00:15:43,151 --> 00:15:44,736
‎ถึงแล้วขอรับ

137
00:15:54,621 --> 00:15:56,748
‎ทั้งหมดนี่คืออะไรกันหรือ

138
00:15:56,957 --> 00:15:59,668
‎องค์รัชทายาททรงปราบ
‎อัครเสนาบดีโจฮักจูได้แล้ว

139
00:16:00,210 --> 00:16:01,628
‎เซเจอยู่ในมือพระองค์ขอรับ

140
00:16:01,712 --> 00:16:02,879
‎เช่นนั้นเองหรือ

141
00:16:04,423 --> 00:16:05,465
‎โอ๊ย ระวังหน่อย

142
00:16:05,549 --> 00:16:07,259
‎พระองค์ต้องจัดการสถานการณ์ที่ฮันยาง

143
00:16:07,759 --> 00:16:09,261
‎จึงไม่สามารถเสด็จมาด้วยได้

144
00:16:09,928 --> 00:16:11,596
‎แต่พระองค์มีรับสั่งมาขอรับ

145
00:16:12,014 --> 00:16:13,765
‎"การจะพาทุกคนในป้อมปราการ

146
00:16:14,266 --> 00:16:17,060
‎ออกไปอย่างปลอดภัยนั้น
‎คงเป็นไปไม่ได้ ทว่า

147
00:16:17,644 --> 00:16:18,770
‎จะยังคงขนส่งเสบียง

148
00:16:19,396 --> 00:16:21,231
‎ด้วยวิธีอย่างเช่นตอนนี้

149
00:16:21,356 --> 00:16:23,525
‎ฉะนั้น ขอให้ทุกคนจงอดทนสู้" ขอรับ

150
00:16:28,030 --> 00:16:29,781
‎เอาล่ะ ฮึดสู้กันเถิดขอรับ

151
00:16:31,491 --> 00:16:34,036
‎(ค่ายมุนกยองเซเจ)

152
00:16:43,086 --> 00:16:43,920
‎เป็นอย่างไรบ้าง

153
00:16:45,213 --> 00:16:47,007
‎ตัวเย็นลงเรื่อยๆ เจ้าค่ะ

154
00:16:49,468 --> 00:16:50,385
‎ว่าแต่

155
00:16:51,178 --> 00:16:54,181
‎เจ้าแน่ใจจริงหรือ
‎ว่าท่านลุงจะไม่กลายเป็นอสุรกาย

156
00:16:54,598 --> 00:16:56,933
‎แม้ถูกกัดจากผู้ฟื้น
‎ด้วยสมุนไพรคืนชีพ

157
00:16:57,184 --> 00:16:59,227
‎ก็ใช่ว่าทุกคนจะเป็นอสุรกายนะเจ้าคะ

158
00:17:00,645 --> 00:17:05,358
‎ทันอีผู้ถูกฝ่าบาทกัดที่ฮันยาง
‎ไม่ได้กลายร่างเป็นอสุรกาย

159
00:17:06,777 --> 00:17:10,238
‎เขาเพียงแต่ป่วยออดๆ แอดๆ จนตายไป

160
00:17:12,324 --> 00:17:13,825
‎สิ่งที่เปลี่ยนอาการของโรค

161
00:17:14,242 --> 00:17:16,828
‎เริ่มต้นจากจียุลฮยอน ที่ทงเร

162
00:17:17,621 --> 00:17:20,290
‎เริ่มจากการกินเนื้อของทันอี
‎แล้วกลายเป็นอสุรกาย

163
00:17:21,666 --> 00:17:24,169
‎การระบาดของโรคจึงเริ่มต้นขึ้น

164
00:17:24,336 --> 00:17:25,212
‎เช่นนั้น

165
00:17:26,338 --> 00:17:28,423
‎จะเกิดอะไรขึ้นกับท่านลุงหรือ

166
00:17:29,925 --> 00:17:32,052
‎เขาจะไม่ติดเชื้อเจ้าค่ะ

167
00:17:32,803 --> 00:17:34,513
‎แต่ถ้าหาทางรักษาไม่ได้

168
00:17:35,180 --> 00:17:38,141
‎สุดท้าย ก็จะตายเหมือนกับทันอี

169
00:17:42,771 --> 00:17:44,815
‎ซอบี ได้โปรดช่วยท่านด้วย

170
00:17:46,191 --> 00:17:49,361
‎แม้ว่าท่านลุง
‎จะทำเรื่องเลวร้ายต่อองค์รัชทายาท

171
00:17:50,320 --> 00:17:52,322
‎แต่ปล่อยท่านจากไป
‎อย่างน่าขนลุกเช่นนี้ไม่ได้

172
00:17:52,405 --> 00:17:53,490
‎ทันอีน่ะ...

173
00:17:54,366 --> 00:17:56,409
‎ข้าเสียทันอีไปโดยไม่ได้ช่วยอะไร

174
00:17:58,912 --> 00:18:00,539
‎แต่คราวนี้ข้าจะช่วยชีวิตเขา

175
00:18:02,749 --> 00:18:05,794
‎ถ้ารู้สาเหตุและอาการของโรคได้
‎ด้วยการรักษาเขาผู้นี้

176
00:18:06,461 --> 00:18:09,548
‎ก็จะหาทางรักษาโรคระบาดนี้
‎ได้อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ

177
00:18:10,340 --> 00:18:11,258
‎ดีแล้ว

178
00:18:11,424 --> 00:18:13,635
‎จะอย่างไรก็ตาม
‎ได้โปรดช่วยท่านลุงด้วย

179
00:18:16,263 --> 00:18:18,265
‎ตัวเขาเย็นมากเจ้าค่ะ

180
00:18:18,348 --> 00:18:21,059
‎ข้าจะไปหาสมุนไพร
‎ที่ช่วยให้ตัวอุ่นมาให้เจ้าค่ะ

181
00:18:21,184 --> 00:18:23,103
‎อ้อ เอาสิๆ

182
00:18:28,066 --> 00:18:29,568
‎ซอบีๆ

183
00:18:30,360 --> 00:18:31,194
‎สิ่งนี้ใช้ได้หรือไม่

184
00:18:31,319 --> 00:18:33,613
‎เป็นสมุนไพรหายาก
‎ที่องค์ราชินีขอข้าไว้

185
00:18:34,990 --> 00:18:39,452
‎สมุนไพรนี้ชื่อว่าโซมก
‎ใช้รักษาโรคของสตรี

186
00:18:40,120 --> 00:18:42,622
‎ใช้รักษาท่านอัครเสนาบดีไม่ได้เจ้าค่ะ

187
00:18:48,128 --> 00:18:49,129
‎แต่ว่า

188
00:18:51,047 --> 00:18:52,132
‎สมุนไพรนี่

189
00:18:52,883 --> 00:18:55,552
‎ท่านว่าองค์ราชินีขอให้หาหรือเจ้าคะ

190
00:18:57,762 --> 00:19:00,265
‎องค์ราชินีคงไม่ได้จะเสวยเอง
‎ใช่ไหมเจ้าคะ

191
00:19:00,682 --> 00:19:03,560
‎ถ้าไม่ได้เสวยเอง
‎ข้าจะลำบากหามาทำไมเล่า

192
00:19:06,313 --> 00:19:08,273
‎องค์ราชินีเสวยเองหรือเจ้าคะ

193
00:19:10,567 --> 00:19:11,943
‎เป็นไปไม่ได้...

194
00:19:16,114 --> 00:19:18,408
‎เพิ่งเสวยเมื่อไม่นานหรือเปล่าเจ้าคะ

195
00:19:19,993 --> 00:19:22,037
‎แล้วเรื่องนั้นมันสำคัญอย่างไรเล่า

196
00:19:22,120 --> 00:19:23,914
‎ท่านลุงกำลังจะตายอยู่แล้ว

197
00:19:24,039 --> 00:19:25,165
‎บอกข้ามาเถิดเจ้าค่ะ

198
00:19:27,876 --> 00:19:29,836
‎ข้าถวายไปเมื่อเดือนสองเดือนก่อน

199
00:19:32,756 --> 00:19:33,798
‎มีอะไรหรือ

200
00:19:49,189 --> 00:19:50,148
‎องค์รัชทายาท

201
00:19:51,650 --> 00:19:52,859
‎เรื่องใหญ่แล้วพ่ะย่ะค่ะ

202
00:19:57,656 --> 00:20:00,492
‎เกิดอะไรขึ้น
‎ทหารที่เฝ้าตรงนี้อยู่ไหน

203
00:20:00,951 --> 00:20:03,662
‎ถูกพบเป็นศพอยู่หลังอาคารขอรับ

204
00:20:03,954 --> 00:20:05,205
‎ใครทำ

205
00:20:06,581 --> 00:20:07,666
‎ข้าถามว่าใคร

206
00:20:09,376 --> 00:20:11,169
‎เห็นว่าราชองครักษ์ของพระองค์

207
00:20:11,586 --> 00:20:15,382
‎บอกว่าเป็นรับสั่งจากพระองค์
‎แล้วเอาม้าออกไปทางประตูสามพ่ะย่ะค่ะ

208
00:20:42,242 --> 00:20:43,576
‎ที่นี่คือที่ใดหรือเจ้าคะ

209
00:20:45,870 --> 00:20:49,207
‎วันก่อนฝ่าบาทหมดสติ
‎เนื่องด้วยโรคฝีดาษ ในวังจึงวุ่นวาย

210
00:20:50,208 --> 00:20:52,377
‎ดูเหมือนวันเฝ้ายามจะยืดเยื้อไปอีก

211
00:20:53,753 --> 00:20:56,339
‎คนที่จะดูแลเจ้าได้ ก็มีข้าคนเดียว

212
00:20:56,965 --> 00:21:00,218
‎คิดว่าข้าจะสบายใจได้หรือ
‎ที่ต้องทิ้งเมียใกล้คลอดไว้คนเดียว

213
00:21:01,261 --> 00:21:03,263
‎ข้ารู้จักคนที่นี่ดี

214
00:21:04,472 --> 00:21:06,266
‎พักที่นี่สักสองสามคืนเถิด

215
00:21:06,933 --> 00:21:08,351
‎ถ้าไม่มีข้า

216
00:21:09,144 --> 00:21:10,770
‎ยามที่ท่านกลับบ้านแม้ชั่วครู่

217
00:21:10,854 --> 00:21:13,898
‎ใครเล่าจะคอยทำอาหาร
‎คอยดูแลที่นอนให้ท่าน

218
00:21:14,524 --> 00:21:15,442
‎ข้าน่ะ

219
00:21:16,151 --> 00:21:18,278
‎อยากอยู่เคียงข้างท่านนะเจ้าคะ

220
00:21:24,367 --> 00:21:27,537
‎ข้าคงมีบุญมาก
‎ถึงได้มาพบเจอคนเช่นเจ้า

221
00:21:27,996 --> 00:21:29,581
‎ตั้งแต่ได้พบกัน

222
00:21:30,040 --> 00:21:32,042
‎คนทึ่มอย่างข้า
‎ก็เอาแต่ทำให้เจ้าลำบาก

223
00:21:36,963 --> 00:21:38,048
‎ข้าขอโทษ

224
00:21:39,424 --> 00:21:40,884
‎ขอโทษอีกครั้งจากใจจริงนะ

225
00:21:44,596 --> 00:21:45,847
‎เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

226
00:21:47,515 --> 00:21:49,309
‎ท่านไม่ต้องห่วงข้านะ

227
00:21:52,645 --> 00:21:54,064
‎อีกไม่กี่วันเท่านั้น

228
00:21:55,106 --> 00:21:58,276
‎พักที่นี่ และดูแลร่างกายให้ดี

229
00:22:13,917 --> 00:22:15,585
‎พานางไปดูที่นอนเสียสิ

230
00:22:16,086 --> 00:22:17,587
‎เชิญทางนี้เจ้าค่ะ

231
00:22:38,983 --> 00:22:39,859
‎เจ้าตัดสินใจดีแล้ว

232
00:22:42,112 --> 00:22:44,656
‎ดีแค่ไหนที่ได้มาส่งนาง
‎ด้วยตัวเจ้าเอง

233
00:22:46,282 --> 00:22:48,159
‎ภรรยาเจ้าจะอยู่อย่างปลอดภัย

234
00:22:49,077 --> 00:22:50,995
‎ส่วนเราก็ได้สิ่งที่ต้องการ

235
00:22:54,499 --> 00:22:55,500
‎ถ้าหาก

236
00:22:56,376 --> 00:22:58,837
‎เกิดอะไรขึ้นกับภรรยาข้า

237
00:23:01,172 --> 00:23:02,173
‎ข้าจะ...

238
00:23:04,426 --> 00:23:06,052
‎ไม่อยู่เฉยแน่

239
00:23:11,850 --> 00:23:14,352
‎กล้าดีอย่างไรมาตีตนเสมอข้า

240
00:23:17,814 --> 00:23:20,483
‎อยากให้ข้าไปกระชากผมของเมียเจ้า

241
00:23:22,235 --> 00:23:24,195
‎แล้วฆ่านางต่อหน้าเจ้าเลยดีไหม

242
00:23:27,115 --> 00:23:30,118
‎องค์รัชทายาทเอ็นดูเจ้าก็จริง
‎แต่เจ้าคิดว่ามือขวาต่ำต้อย

243
00:23:30,410 --> 00:23:33,288
‎จะสามารถตีตนเทียบเท่า
‎ตระกูลแฮวอนโจได้หรือ

244
00:23:35,331 --> 00:23:37,625
‎องค์รัชทายาทไปเจอใครที่ไหน

245
00:23:38,084 --> 00:23:39,627
‎รายงานมาให้หมด

246
00:23:40,336 --> 00:23:41,421
‎นั่นเป็น

247
00:23:42,380 --> 00:23:43,631
‎ทางรอดของเจ้า

248
00:23:44,549 --> 00:23:46,092
‎และครอบครัวเจ้าด้วย

249
00:23:46,718 --> 00:23:47,677
‎เข้าใจหรือไม่

250
00:24:37,685 --> 00:24:39,854
‎พวกเขาเดินทางไปแล้วสี่ชั่วโมง

251
00:24:40,021 --> 00:24:42,524
‎แม้จะพาคนป่วยไปด้วย
‎แต่คงไปได้ไกลแล้วพ่ะย่ะค่ะ

252
00:24:42,774 --> 00:24:44,108
‎ถ้าโจฮักจูไปถึงฮันยางก่อน

253
00:24:44,275 --> 00:24:46,361
‎เขาต้องเอากองทัพหลวงที่เหลือมาแน่

254
00:24:46,444 --> 00:24:48,363
‎บาดแผลจากสงครามยังไม่สิ้นสุดแท้ๆ

255
00:24:48,488 --> 00:24:49,989
‎แผ่นดินจะแยกเป็นสองส่วนอีกไม่ได้

256
00:24:50,114 --> 00:24:51,324
‎จะจับตัวอย่างไรดีพ่ะย่ะค่ะ

257
00:24:51,574 --> 00:24:53,785
‎จากที่นี่ไปฮันยาง
‎มีเส้นทางนับไม่ถ้วนนะพ่ะย่ะค่ะ

258
00:24:55,078 --> 00:24:56,454
‎กระหม่อมเป็นทหารชักโฮ

259
00:24:56,621 --> 00:24:58,206
‎กระหม่อมมั่นใจเรื่องการไล่ล่า

260
00:24:58,623 --> 00:24:59,624
‎ให้กระหม่อมไปด้วยเถิด

261
00:25:18,560 --> 00:25:19,561
‎มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง

262
00:25:19,644 --> 00:25:20,770
‎(ห้องว่าราชการ ฮันยาง)

263
00:25:20,853 --> 00:25:22,522
‎เหตุใดยังไม่มีข่าวอะไรอีก

264
00:25:24,607 --> 00:25:27,569
‎ยังไม่มีข่าวแจ้งมา
‎จากตำหนักองค์ราชินีเลยขอรับ

265
00:25:27,777 --> 00:25:30,446
‎องค์ราชินีเจ็บท้องคลอด
‎นานแล้วมิใช่หรือ

266
00:25:31,322 --> 00:25:33,241
‎เกิดเรื่องร้ายอะไรขึ้นหรือเปล่า

267
00:25:33,449 --> 00:25:36,160
‎หยุดปากเสียแล้วนั่งลงก่อนเถิด

268
00:25:36,327 --> 00:25:37,996
‎อย่าเพิ่งพากันเสียสติเลย

269
00:25:42,625 --> 00:25:43,835
‎แต่ว่า

270
00:25:44,252 --> 00:25:46,170
‎ไม่มีใครสงสัยบ้างหรือ

271
00:25:47,213 --> 00:25:50,341
‎ฝ่าบาทประชวรหนักเพราะพิษไข้เช่นนั้น

272
00:25:51,509 --> 00:25:55,555
‎เหตุใดท่านอัครเสนาบดี
‎จึงพาพระองค์เสด็จไปถึงเซเจ

273
00:25:56,764 --> 00:25:58,558
‎เรื่องนั้นมันสำคัญอย่างไรเล่า

274
00:25:59,100 --> 00:26:02,604
‎ตอนนี้ควรจะถกเรื่องรากฐาน
‎ของประเทศมิใช่หรือ

275
00:26:22,081 --> 00:26:23,708
‎ใครพาตัวหญิงท้องกับเด็กไป

276
00:26:25,543 --> 00:26:26,961
‎เจ้าบังอาจ

277
00:26:27,670 --> 00:26:30,340
‎เคลือบแคลงใจองค์ราชินีงั้นหรือ

278
00:26:31,507 --> 00:26:34,886
‎ถ้าองค์ราชินีทราบเรื่องนี้เข้า

279
00:26:36,012 --> 00:26:37,055
‎พวกเจ้า

280
00:26:37,597 --> 00:26:40,224
‎จะถูกลงโทษสถานหนักทันที

281
00:26:43,436 --> 00:26:45,313
‎จับตาดูตำหนักองค์ราชินีอยู่หรือไม่

282
00:26:46,356 --> 00:26:50,151
‎ขอรับ ทั้งนางใน หญิงรับใช้
‎รวมถึงพวกนางกำนัลทั้งหลาย

283
00:26:50,360 --> 00:26:52,570
‎เราจับตามองทุกคน
‎ที่เกี่ยวข้องกับตำหนักองค์ราชินี

284
00:26:53,321 --> 00:26:54,238
‎นายท่านขอรับ

285
00:26:56,616 --> 00:26:58,743
‎ข้าได้ยินเรื่องประหลาด
‎จากคนแบกเสลี่ยง

286
00:26:59,327 --> 00:27:00,703
‎ที่ให้แนซอนแจยืมเสลี่ยงไปขอรับ

287
00:27:02,038 --> 00:27:04,332
‎เสลี่ยงที่แนซอนแจยืมไปเมื่อคืนก่อน

288
00:27:04,415 --> 00:27:06,584
‎มีทั้งหมดหกคัน ไม่ใช่สามคันขอรับ

289
00:27:17,929 --> 00:27:19,263
‎มีเรื่องอะไรหรือขอรับ

290
00:27:20,723 --> 00:27:22,850
‎ข้าต้องตรวจดูห้องคนรับใช้
‎ในตำหนักองค์ราชินีด่วน

291
00:27:23,017 --> 00:27:25,395
‎ไม่ว่าจะมีธุระอันใด
‎คนนอกก็เข้าไม่ได้ขอรับ

292
00:27:25,978 --> 00:27:28,648
‎แค่ห้องคนรับใช้ก็ห้ามเข้างั้นหรือ

293
00:27:29,649 --> 00:27:31,693
‎ข้ากำลังหาหลักฐาน
‎เพื่อเปิดเผยเรื่องร้ายแรง

294
00:27:33,152 --> 00:27:34,529
‎หลีกทางเสีย

295
00:27:55,550 --> 00:27:56,884
‎นี่ท่านจะทำอะไร

296
00:27:59,345 --> 00:28:01,764
‎องค์ราชินีกำลังจะให้กำเนิดอยู่แล้ว

297
00:28:02,265 --> 00:28:04,559
‎ท่านก่อเรื่องวุ่นวายเช่นนี้
‎คิดว่าจะรอดไปได้หรือ

298
00:28:04,726 --> 00:28:07,979
‎ข้าถามทหารที่เฝ้ายาม
‎ประตูตะวันออกที่วังเมื่อคืนนี้

299
00:28:08,479 --> 00:28:11,649
‎พวกเขาแจ้งว่ามีเสลี่ยงสามคัน
‎เข้ามาในตำหนักองค์ราชินี

300
00:28:12,066 --> 00:28:13,860
‎เป็นพวกแม่นมที่เข้ามา

301
00:28:14,569 --> 00:28:15,987
‎เพื่อให้นมทารกอย่างไรล่ะเจ้าคะ

302
00:28:16,070 --> 00:28:18,156
‎ใช่ เพราะเจ้าว่าเช่นนั้น

303
00:28:18,364 --> 00:28:21,617
‎พวกเขาจึงยอมให้นำเสลี่ยงเข้ามา
‎โดยไม่ตรวจสอบว่าข้างในเป็นใคร

304
00:28:22,952 --> 00:28:25,580
‎แต่ข้าต้องรู้ให้ได้ว่า
‎ใครคือผู้ที่นั่งเสลี่ยงนั่น

305
00:28:26,038 --> 00:28:28,124
‎ข้าบอกว่าแม่นมอย่างไรเล่า

306
00:28:28,583 --> 00:28:29,667
‎หลีกไปเสีย

307
00:28:52,732 --> 00:28:54,317
‎นี่มันเรื่องอะไรกันหรือ

308
00:28:54,400 --> 00:28:56,068
‎เราจับตัวไว้โทษฐานบุกรุกฝ่ายทำคลอด

309
00:28:56,527 --> 00:28:58,696
‎ตำหนักองค์ราชินี
‎โดยไม่ได้รับอนุญาตขอรับ

310
00:28:58,780 --> 00:29:01,157
‎บุกรุกตำหนักขณะที่...

311
00:29:01,324 --> 00:29:03,201
‎องค์ราชินีกำลังให้กำเนิดงั้นหรือ

312
00:29:03,701 --> 00:29:06,871
‎แม้ฝ่าบาทก็เสด็จเข้าห้องคลอดไม่ได้
‎เจ้าไม่รู้หรือ

313
00:29:07,330 --> 00:29:10,124
‎ถึงจะเป็นแม่ทัพที่คอยบัญชา
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวง

314
00:29:10,291 --> 00:29:12,877
‎เราก็ไม่อาจมองข้าม
‎ความผิดอันร้ายแรงนี้ได้

315
00:29:13,878 --> 00:29:15,755
‎แม่ทัพหน่วยบัญชาการทหารหลวงถูกจับ

316
00:29:16,380 --> 00:29:18,466
‎และทหารที่สืบเรื่องแนซอนแจ

317
00:29:19,634 --> 00:29:20,760
‎ก็ถอยกลับไปแล้วเพคะ

318
00:29:30,478 --> 00:29:32,230
‎บังอาจมาแตะต้องข้า

319
00:29:32,980 --> 00:29:35,358
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวงนั่น
‎ขุดหลุมฝังตัวเองแท้ๆ

320
00:29:36,359 --> 00:29:40,071
‎ไม่มีผู้ใดตามทันแผน
‎ขององค์ราชินีได้หรอกเพคะ

321
00:29:40,905 --> 00:29:42,865
‎หน่วยบัญชาการทหารหลวง
‎สูญเสียกำลังไปแล้ว

322
00:29:43,199 --> 00:29:46,661
‎คราวนี้ก็ไม่มีใครมาขวางทาง
‎องค์ราชินีได้แล้วเพคะ

323
00:29:50,122 --> 00:29:51,082
‎เด็กล่ะ

324
00:29:52,041 --> 00:29:53,084
‎เป็นอย่างไรบ้าง

325
00:29:53,501 --> 00:29:56,921
‎หญิงท้องที่เหลือถูกพาตัว
‎กลับแนซอนแจแล้วเพคะ

326
00:29:57,380 --> 00:29:59,507
‎ดูเหมือนอีกไม่นาน

327
00:30:00,299 --> 00:30:02,176
‎จะมีข่าวดีเพคะ

328
00:30:10,810 --> 00:30:13,437
‎ใต้เท้า เราต้องหยุดพักก่อนเจ้าค่ะ

329
00:30:17,608 --> 00:30:20,194
‎ใต้เท้า ผู้ป่วยอาการไม่สู้ดีเจ้าค่ะ

330
00:30:21,612 --> 00:30:22,655
‎ใต้เท้า

331
00:30:27,410 --> 00:30:30,496
‎ตัวเย็นเป็นน้ำแข็งแล้วเจ้าค่ะ
‎ชีพจรอ่อนลงด้วย

332
00:30:32,540 --> 00:30:33,916
‎คิดว่าเขาจะทนได้อีกนานเท่าไร

333
00:30:34,959 --> 00:30:37,211
‎ถ้าเป็นเช่นนี้ ก็อาจตายได้เจ้าค่ะ

334
00:30:40,590 --> 00:30:43,134
‎เราต้องหาที่พักให้ผู้ป่วยเจ้าค่ะ

335
00:30:54,562 --> 00:30:55,563
‎อ้อ

336
00:31:03,779 --> 00:31:04,906
‎ซอบี...

337
00:32:13,683 --> 00:32:14,892
‎มุ่งหน้าไปทางนั้นพ่ะย่ะค่ะ

338
00:32:16,060 --> 00:32:17,436
‎นี่เป็นทางเดียวที่ไปถึงฮันยาง

339
00:32:17,853 --> 00:32:19,897
‎ถ้าเราตามไป ก็จะจับตัวได้เป็นแน่

340
00:32:25,987 --> 00:32:27,405
‎เหตุใดจึงนิ่งเฉยเล่าพ่ะย่ะค่ะ

341
00:32:30,533 --> 00:32:31,993
‎พระองค์ทราบอยู่แล้วมิใช่หรือ

342
00:32:33,411 --> 00:32:34,954
‎ว่าถูกมือขวาหักหลัง

343
00:32:40,584 --> 00:32:42,586
‎ข้าไม่อยากเสียใครไปอีก

344
00:32:45,506 --> 00:32:46,674
‎เพราะเช่นนั้น

345
00:32:49,176 --> 00:32:50,511
‎ข้าจึงอยากเชื่อใจเขา

346
00:33:06,318 --> 00:33:07,319
‎ใต้เท้า

347
00:33:08,612 --> 00:33:10,698
‎เมื่อไหร่องค์รัชทายาทจะเสด็จเจ้าคะ

348
00:33:11,157 --> 00:33:12,908
‎ไหนว่าพระองค์รับสั่งให้เรามาก่อน

349
00:33:19,415 --> 00:33:20,666
‎คนป่วยเป็นอย่างไรบ้าง

350
00:33:21,125 --> 00:33:25,004
‎ตอนนี้ข้าช่วยให้บรรเทาแล้ว
‎แต่อาการไม่ดีขึ้นเจ้าค่ะ

351
00:33:26,255 --> 00:33:28,716
‎เราต้องรอจนกว่า
‎องค์รัชทายาทจะเสด็จมาถึง

352
00:33:32,344 --> 00:33:34,722
‎ข้าจะไปตอนนี้ ไปเตรียมตัวเสีย

353
00:33:35,806 --> 00:33:37,058
‎องค์รัชทายาทมีรับสั่ง

354
00:33:38,392 --> 00:33:40,436
‎ให้เราออกเดินทางก่อนจริงหรือเจ้าคะ

355
00:33:43,856 --> 00:33:46,650
‎ท่านไม่ได้คิดจะรอพระองค์
‎ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหมเจ้าคะ

356
00:33:47,485 --> 00:33:49,445
‎ข้าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด

357
00:33:51,989 --> 00:33:53,532
‎แต่ท่านจะทำเช่นนี้ไม่ได้

358
00:33:54,867 --> 00:33:58,245
‎พระองค์ทรงรักและเชื่อใจ
‎ในตัวท่านมากนะเจ้าคะ

359
00:33:59,872 --> 00:34:03,000
‎ท่านคอยปกป้องเคียงข้างพระองค์
‎มาตลอดมิใช่หรือ

360
00:34:06,962 --> 00:34:08,339
‎รีบไปเตรียมตัวเถิด

361
00:34:09,215 --> 00:34:12,760
‎ไม่ได้เจ้าค่ะ
‎ข้ามีเรื่องต้องบอกองค์รัชทายาท

362
00:34:16,722 --> 00:34:20,059
‎นี่เป็นสมุนไพรโซมก
‎ที่ขึ้นเพียงที่ญี่ปุ่นเท่านั้น

363
00:34:20,226 --> 00:34:23,562
‎มันล้ำค่าและราคาแพงมาก
‎เป็นของหายากในท้องตลาดเจ้าค่ะ

364
00:34:24,230 --> 00:34:26,398
‎- แล้วอย่างไร
‎- สมุนไพรนี้

365
00:34:27,066 --> 00:34:29,777
‎มันช่วยขับเลือดคั่ง
‎ที่เกิดจากการคลอดหรือแท้งลูก

366
00:34:29,860 --> 00:34:33,447
‎และยังช่วยฟื้นฟูร่างกาย
‎หากไม่ได้รับการดูแลหลังคลอดด้วย

367
00:34:33,781 --> 00:34:35,407
‎และด้วยฤทธิ์ที่แรงของมัน

368
00:34:36,200 --> 00:34:38,577
‎จึงห้ามใช้กับหญิงตั้งครรภ์
‎โดยเด็ดขาดเจ้าค่ะ

369
00:34:38,786 --> 00:34:40,913
‎แล้วเจ้าต้องการจะบอกอะไรงั้นหรือ

370
00:34:41,080 --> 00:34:42,248
‎ข้าได้ยินมาว่า

371
00:34:43,124 --> 00:34:45,209
‎องค์ราชินีเสวยสมุนไพรนี้เจ้าค่ะ

372
00:34:46,252 --> 00:34:47,795
‎เจ้าหมายความว่าอย่างไรกัน

373
00:34:48,462 --> 00:34:50,631
‎เจ้าบอกว่า
‎ห้ามใช้กับหญิงตั้งครรภ์ไม่ใช่หรือ

374
00:34:50,881 --> 00:34:52,967
‎ท่านเจ้าเมืองบอกกับข้าไว้เช่นนั้น

375
00:34:53,050 --> 00:34:55,761
‎ว่าองค์ราชินีเสวยสมุนไพรนี้

376
00:34:56,178 --> 00:34:57,513
‎ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่

377
00:34:57,638 --> 00:34:59,807
‎ข้าเองก็ไม่ทราบเช่นกัน แต่ว่า...

378
00:35:00,516 --> 00:35:01,892
‎ถ้านี่เป็นเรื่องจริง

379
00:35:03,102 --> 00:35:05,104
‎ข้าต้องบอกเรื่องนี้แก่องค์รัชทายาท

380
00:35:05,855 --> 00:35:09,191
‎เราต้องสืบให้ได้ว่าเหตุใด
‎องค์ราชินีจึงเสวยสมุนไพรนี้

381
00:35:15,197 --> 00:35:16,407
‎- ท่านพี่
‎- อือ

382
00:35:16,490 --> 00:35:18,659
‎- นี่เสร็จแล้วหรือ
‎- อือ

383
00:35:50,524 --> 00:35:51,650
‎มันใช้สำหรับ

384
00:35:53,194 --> 00:35:55,529
‎หลังแท้งหรือคลอดลูกอย่างนั้นหรือ

385
00:35:56,280 --> 00:35:57,364
‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ

386
00:36:10,878 --> 00:36:12,254
‎ฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ

387
00:36:14,715 --> 00:36:16,050
‎ที่นี่ที่ไหน

388
00:36:17,676 --> 00:36:20,221
‎ยานี่คืออะไร พวกท่านเอามัน...

389
00:36:21,055 --> 00:36:22,389
‎ไปใช้กับอะไรกันแน่

390
00:36:24,391 --> 00:36:25,768
‎นั่นอะไร

391
00:36:26,227 --> 00:36:28,729
‎หญิงท้องแก่รวมตัวกันอยู่ที่แนซอนแจ

392
00:36:30,189 --> 00:36:31,440
‎เหตุใดจึงรวบรวมพวกนางไว้

393
00:36:33,901 --> 00:36:36,612
‎ท่านกำลังทำเรื่องอะไร
‎อยู่ที่นั่นกันแน่

394
00:36:38,864 --> 00:36:40,074
‎ตอบข้ามา

395
00:37:16,819 --> 00:37:17,945
‎พาท่านอัครเสนาบดีมา

396
00:37:18,028 --> 00:37:18,904
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

397
00:37:55,983 --> 00:37:56,859
‎ใต้เท้า!

398
00:38:14,168 --> 00:38:16,170
‎ซอบี คือว่า...

399
00:38:16,670 --> 00:38:17,588
‎คือ...

400
00:38:18,047 --> 00:38:20,799
‎ข้าจำเป็นต้องทำ เพราะท่านลุงสั่งไว้

401
00:38:33,854 --> 00:38:35,022
‎ซอบี ไปกับข้าเถิด

402
00:38:35,814 --> 00:38:38,650
‎ถ้าไม่ไป เจ้าจะถูกฆ่าอีกคน

403
00:38:41,945 --> 00:38:43,280
‎ไปเถิด

404
00:38:46,700 --> 00:38:47,743
‎ไปเสีย

405
00:38:51,455 --> 00:38:53,791
‎จงไปสืบให้ได้

406
00:39:01,882 --> 00:39:03,092
‎ไปเสียเถิด

407
00:39:06,428 --> 00:39:07,513
‎เร็วเข้า

408
00:40:37,436 --> 00:40:38,687
‎มูยอง!

409
00:40:41,857 --> 00:40:42,900
‎มูยอง!

410
00:40:44,943 --> 00:40:45,903
‎มูยอง!

411
00:40:53,785 --> 00:40:54,995
‎องค์รัชทายาท

412
00:40:57,664 --> 00:40:58,707
‎องค์รัชทายาท...

413
00:41:03,212 --> 00:41:04,421
‎องค์รัชทายาท

414
00:41:05,923 --> 00:41:08,091
‎กระหม่อมขออภัยพ่ะย่ะค่ะ

415
00:41:10,010 --> 00:41:11,720
‎กระหม่อมโง่เขลานัก

416
00:41:13,680 --> 00:41:15,599
‎กระหม่อมขออภัย องค์รัชทายาท

417
00:41:19,603 --> 00:41:21,188
‎เขาบาดเจ็บสาหัส

418
00:41:22,397 --> 00:41:24,358
‎ไม่มีทางช่วยบ้างหรือ

419
00:41:31,865 --> 00:41:33,075
‎หญิงท้อง

420
00:41:34,535 --> 00:41:36,828
‎รวมตัวกันอยู่ที่แนซอนแจ

421
00:41:37,663 --> 00:41:38,914
‎มีเรื่องไม่ชอบมาพากล

422
00:41:39,623 --> 00:41:42,334
‎ที่ตำหนักองค์ราชินีพ่ะย่ะค่ะ

423
00:41:43,168 --> 00:41:44,211
‎หมอหญิง

424
00:41:45,712 --> 00:41:48,298
‎หมอหญิงนางนั้นรู้ดีพ่ะย่ะค่ะ

425
00:41:51,677 --> 00:41:53,095
‎ภรรยากระหม่อม

426
00:41:55,847 --> 00:41:58,100
‎อยู่ที่แนซอนแจพ่ะย่ะค่ะ

427
00:42:08,569 --> 00:42:09,611
‎ที่นั่นมี

428
00:42:12,197 --> 00:42:14,074
‎ครอบครัวของกระหม่อมอยู่

429
00:42:18,704 --> 00:42:20,622
‎กระหม่อมแสนโง่เขลา

430
00:42:24,293 --> 00:42:25,335
‎จนไม่สามารถ

431
00:42:28,297 --> 00:42:31,300
‎ปกป้องพระองค์จนถึงที่สุดได้

432
00:42:33,343 --> 00:42:34,761
‎กระหม่อมขออภัย

433
00:42:42,102 --> 00:42:44,354
‎มูยอง มูยอง...

434
00:42:45,272 --> 00:42:47,024
‎มูยอง

435
00:42:47,190 --> 00:42:48,609
‎เจ้าบ้า

436
00:42:57,117 --> 00:42:58,452
‎มูยอง...

437
00:42:59,328 --> 00:43:00,662
‎มูยอง...

438
00:43:07,961 --> 00:43:09,379
‎มูยอง...

439
00:47:38,607 --> 00:47:40,567
‎(ด้วยความอาลัยถึงอีจินฮยอก)

440
00:47:50,285 --> 00:47:52,287
‎คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์